தா – முதல் சொற்கள், முத்தொள்ளாயிரம் தொடரடைவு

ஆய் மணி பைம் பூண் அலங்கு தார் கோதையை – முத்தொள்:7/3
ஆய் மணி பைம் பூண் அலங்கு தார் கோதையை – முத்தொள்:8/1
அரும்பு அவிழ் தார் கோதை அரசு எறிந்த ஒள் வேல் – முத்தொள்:18/1
முகை அவிழ் தார் கோதை முசிறியார் கோமான் – முத்தொள்:23/3
அலங்கு தார் செம்பியன் ஆடு எழில் தோள் நோக்கி – முத்தொள்:28/1
தெள் நீர் நறு மலர் தார் சென்னி இள வளவன் – முத்தொள்:35/1
அறை பறை யானை அலங்கு தார் கிள்ளி – முத்தொள்:36/1
நீள் நீல தார் வளவன் நின் மேலான் ஆகவும் – முத்தொள்:37/1
பிடி வீசும் வண் தட கை பெய் தண் தார் கிள்ளி – முத்தொள்:42/3
இளையளாய் மூத்து இலள்-கொல்லோ தளை அவிழ் தார்
மண் கொண்ட தானை மறம் கனல் வேல் மாறனை – முத்தொள்:54/2,3
எளியேன் ஓர் பெண்பாலேன் ஈர் தண் தார் மாறன் – முத்தொள்:58/3
வண்டு இருக்க நக்க தார் வாமான் வழுதியால் – முத்தொள்:65/3
கொடி பாடி தேர் பாடி கொய் தண் தார் மாறன் – முத்தொள்:69/1
பிடியே யான் நின்னை இரப்பல் கடி கமழ் தார்
சேலேக வண்ணனொடு சேரி புகுதலும் எம் – முத்தொள்:72/2,3
வண்டு எவ்வம் தீர் தார் வயமான் வழுதியை – முத்தொள்:78/3
புறப்படா பூம் தார் வழுதி புறப்படின் – முத்தொள்:83/2
கொய் தார் வழுதி குளிர் சாந்து அணி அகலம் – முத்தொள்:85/3
விரா மலர் தார் மாறன் வெண் சாந்து அகலம் – முத்தொள்:86/3
தலை படுப தார் வேந்தர் மார்பு – முத்தொள்:87/4
முடி மன்னர் சூடிய பூ மொய் மலர் தார் மாறன் – முத்தொள்:91/3
நிறைமதி போல் யானை மேல் நீல தார் மாறன் – முத்தொள்:94/1
நேமி நிமிர் தோள் நிலவு தார் தென்னவன் – முத்தொள்:97/1
உருவ தார் தென்னவன் ஓங்கு எழில் வேழத்து – முத்தொள்:100/1
தானையால் கண்புதைத்தான் தார் வழுதி யானையும் – முத்தொள்:104/2
கொடி தலை தார் தென்னவன் தோற்றான் போல் நின்றான் – முத்தொள்:107/1
மண் இரத்தல் என்ப வயங்கு தார் மா மாறன் – முத்தொள்:108/3

மேல்

தாராட்ட (1)

ஊமன் தாராட்ட உறங்கிற்றே செம்பியன்-தன் – முத்தொள்:52/3

மேல்

தான் (7)

வாயும் அடைக்குமோ தான் – முத்தொள்:4/4
தத்து நீர் தண் உஞ்சை தான் மிதியா பிற்றையும் – முத்தொள்:49/2
தான் ஏல் தனி குடை காவலனார் காப்பதுவும் – முத்தொள்:58/1
தண் கண் அருள் பெறுமா தான் – முத்தொள்:62/4
யான் ஊட தான் உணர்த்த யான் உணராவிட்டதன் பின் – முத்தொள்:85/1
தான் ஊட யான் உணர்த்த தான் உணரான் தேன் ஊறு – முத்தொள்:85/2
தான் ஊட யான் உணர்த்த தான் உணரான் தேன் ஊறு – முத்தொள்:85/2

மேல்

தானேயால் (1)

கார் கடல் கொற்கையார் காவலனும் தானேயால்
யார்க்கு இடுகோ பூசல் இனி – முத்தொள்:57/3,4

மேல்

தானை (3)

கடல் தானை கோதையை காண்கொடாள் வீணில் – முத்தொள்:4/1
தானை கொண்டு ஓடுவது-ஆயின் தன் செங்கோன்மை – முத்தொள்:42/1
மண் கொண்ட தானை மறம் கனல் வேல் மாறனை – முத்தொள்:54/3

மேல்