மெ – முதல் சொற்கள், தஞ்சைவாணன் கோவை தொடரடைவு

கட்டுருபன்கள்


மெய் (15)

வில் ஆர் கணை தைப்ப மெய் சோர்ந்து இனம் விட்டு வெய்துயிர்த்து – தஞ்-வா-கோவை:1 9 77/3
இவ் ஆளி மொய்ம்பர் இன்று எய்த மெய் மான் இள மாந்தளிரின் – தஞ்-வா-கோவை:1 9 79/2
அரைத்து என்பு உருக மெய் அப்பினும் வெப்பம் அறாது இனி நின் – தஞ்-வா-கோவை:1 10 93/3
மெய் வண்ணம் வாடி வெறிதே வருந்தி விருந்தினராய் – தஞ்-வா-கோவை:1 10 120/3
காயாமலர் அன்ன மேனி மெய் ஆக நின் கையுறையே – தஞ்-வா-கோவை:1 10 129/3
மெய் போல் அசோகம் மிளிர் பூம் தழை இவை மெல் இயல் நின் – தஞ்-வா-கோவை:1 10 137/2
தன் ஆகம் மெய் புகழான் தஞ்சைவாணன் தமிழ் வெற்பிலே – தஞ்-வா-கோவை:1 10 139/4
மெய் ஆதல் தேறி அழுங்கல் மின்னே புய வெற்பு இரண்டால் – தஞ்-வா-கோவை:1 14 196/2
மெய் உற்ற நோய் தணிப்பான் வெறியாடல் விரும்பினரே – தஞ்-வா-கோவை:1 16 231/4
மலங்கும் பொலம் தொடி சோர மெய் சோரும் மறம் செய் கொலை – தஞ்-வா-கோவை:1 16 243/2
ஈண்டும் பசலை மெய் போர்த்திருப்பார்-தமக்கு என் வரவே – தஞ்-வா-கோவை:1 18 275/4
மெய் நாண் உயிரினும் மிக்கது என்றால் விரவா அரசர் – தஞ்-வா-கோவை:2 21 311/2
மேனாள் வரம்கிடந்து என் போல் வருந்தி மிகவும் மெய் நொந்து – தஞ்-வா-கோவை:2 22 332/1
கான் கண்ட மெய் குளிர பொய்கை சூழ் தஞ்சை காண்பர்களே – தஞ்-வா-கோவை:2 22 347/4
மெய் தோய்ந்த செம் நிற வேல் விழியாய் துயர் வெள்ளம் வெற்பர் – தஞ்-வா-கோவை:3 27 370/2

மேல்

மெய்ம்மை (2)

படையானொடும் வெம் பகை கொள்வதோ பகல் போலும் மெய்ம்மை
உடையான் உயர் தஞ்சைவாணன் ஒன்னார் என ஒல்கிய நுண் – தஞ்-வா-கோவை:1 10 125/2,3
குலத்திற்கும் மாசு_இல் குடிமைக்கும் சீர்மைக்கும் கோது_இல் மெய்ம்மை
நலத்திற்கும் ஆவது அன்றால் வரையாது நடப்பதுவே – தஞ்-வா-கோவை:1 16 241/3,4

மேல்

மெய்யா (2)

பூண் ஆகம் மெல்_இயல் புல்லினையாக அ பொய்யை மெய்யா
பேணா மகிழ்ந்து பெரும் துயில் ஏற்றவள் பின்னை நின்னை – தஞ்-வா-கோவை:1 16 246/2,3
துதித்தேன் அணங்கொடு சூளும் உற்றேன் என்ற சொல்லை மெய்யா
மதித்தேன் அயர்ந்து மதியிலியேன் தஞ்சைவாணன் வையை – தஞ்-வா-கோவை:2 20 290/1,2

மேல்

மெய்யும் (1)

மெய்யும் துவண்டது என்னால் முடியாது வெளி நிற்கவே – தஞ்-வா-கோவை:1 10 124/4

மேல்

மெய்யுறவே (1)

விரையில் களவை எல்லாம் அறிந்தாள் அன்னை மெய்யுறவே – தஞ்-வா-கோவை:1 16 230/4

மேல்

மெல் (14)

வெறிதே திரிந்து மெலிந்தனம் நாம் உள்ளம் மெல்_இயற்கு – தஞ்-வா-கோவை:1 2 15/2
சூர் ஆர் சிலம்பில் சிலம்பி மெல் நூல் கொண்டு சுற்ற வெற்றி – தஞ்-வா-கோவை:1 8 44/1
மிக்கு ஆர் உளர் அல்லர் மெல் இயல் மாதரின் மேதினி மேல் – தஞ்-வா-கோவை:1 10 83/1
விரை அக நாள்_மலர் மெல் இயல் மாதை விரும்பினையேல் – தஞ்-வா-கோவை:1 10 94/1
மின் பணி பூண் முலை மெல்_இயலீர் குறை வேண்டி உங்கள் – தஞ்-வா-கோவை:1 10 103/2
மெய் போல் அசோகம் மிளிர் பூம் தழை இவை மெல் இயல் நின் – தஞ்-வா-கோவை:1 10 137/2
விடம் வார் கணை விழி மெல் இயல் மாதரை மேதினியோர் – தஞ்-வா-கோவை:1 13 170/1
விரல் என்று-கொல் செறித்தார் நெறி தாழ் குழல் மெல்_இயலே – தஞ்-வா-கோவை:1 14 195/4
விண் தலை யாவர்க்கும் வேந்தர் வண் தில்லை மெல் அம் கழி சூழ் – தஞ்-வா-கோவை:1 15 222/1
பூண் ஆகம் மெல்_இயல் புல்லினையாக அ பொய்யை மெய்யா – தஞ்-வா-கோவை:1 16 246/2
போது அலர்ந்து அல்லை முனியும் மெல் ஓதி புனை_இழை தன் – தஞ்-வா-கோவை:2 23 352/1
விண் காவல் கொண்ட திலோத்தமை தான் முதல் மெல்_இயலார் – தஞ்-வா-கோவை:3 30 411/1
மீதா அம்பு கிடந்தன போல் உண்கண் மெல்_இயல் இப்போது – தஞ்-வா-கோவை:3 31 414/3
வெண் பால் நலம் கொள் செவ் வாய் அன்னமே அன்ன மெல்_நடையே – தஞ்-வா-கோவை:3 32 417/4

மேல்

மெல்_நடையே (1)

வெண் பால் நலம் கொள் செவ் வாய் அன்னமே அன்ன மெல்_நடையே – தஞ்-வா-கோவை:3 32 417/4

மேல்

மெல்_இயல் (2)

பூண் ஆகம் மெல்_இயல் புல்லினையாக அ பொய்யை மெய்யா – தஞ்-வா-கோவை:1 16 246/2
மீதா அம்பு கிடந்தன போல் உண்கண் மெல்_இயல் இப்போது – தஞ்-வா-கோவை:3 31 414/3

மேல்

மெல்_இயலார் (1)

விண் காவல் கொண்ட திலோத்தமை தான் முதல் மெல்_இயலார்
கண் காவல் கொண்டு அருள் காரிகை காவலர் கார் கடல் சூழ் – தஞ்-வா-கோவை:3 30 411/1,2

மேல்

மெல்_இயலீர் (1)

மின் பணி பூண் முலை மெல்_இயலீர் குறை வேண்டி உங்கள் – தஞ்-வா-கோவை:1 10 103/2

மேல்

மெல்_இயலே (1)

விரல் என்று-கொல் செறித்தார் நெறி தாழ் குழல் மெல்_இயலே – தஞ்-வா-கோவை:1 14 195/4

மேல்

மெல்_இயற்கு (1)

வெறிதே திரிந்து மெலிந்தனம் நாம் உள்ளம் மெல்_இயற்கு
பிறிதோ-கொல் என்னும் பெருந்தகை தேற பெரிது உயிர்த்து – தஞ்-வா-கோவை:1 2 15/2,3

மேல்

மெல்லமெல்ல (1)

நளி போது அவிழ் குழலாய் மெல்லமெல்ல நடந்தருளே – தஞ்-வா-கோவை:2 21 316/4

மேல்

மெலிகின்ற (1)

மெலிகின்ற சிந்தையும் மேனியும் கொண்டு விளர்ப்பு எனும் பேர் – தஞ்-வா-கோவை:3 31 415/2

மேல்

மெலிந்தனம் (1)

வெறிதே திரிந்து மெலிந்தனம் நாம் உள்ளம் மெல்_இயற்கு – தஞ்-வா-கோவை:1 2 15/2

மேல்

மெலிய (1)

நம் கோன் மெலிய நலிகின்ற காம வெம் நஞ்சினை – தஞ்-வா-கோவை:1 8 55/3

மேல்

மெலியன்-மின்னே (1)

விரல் கால இன்று மெலியன்-மின்னே சென்று மேதினி காத்து – தஞ்-வா-கோவை:3 30 413/2

மேல்

மெலிவு (2)

வில் ஆர் நுதல் வெய்ய வேல் ஆர் விழிக்கு என் மெலிவு சொல்ல – தஞ்-வா-கோவை:1 10 89/1
மேவலர் போல் வெய்ய வாய் அடையா என் மெலிவு அறிந்தே – தஞ்-வா-கோவை:1 15 211/4

மேல்

மென் (19)

கணி பொன் சொரியும் நின் சாரல் மென் காந்தள கையகத்தே – தஞ்-வா-கோவை:1 3 25/4
கல் மேல் அறைகின்ற மென் முளை போலும் கடல் வெதும்பில் – தஞ்-வா-கோவை:1 8 47/3
பஞ்சூட்டிய மென் பதயுகத்தீர் உங்கள் பாடியின் மான் – தஞ்-வா-கோவை:1 10 141/2
தேன்காள் திரை மென் சிறை கிள்ளைகாள் என் தெருமரல் நோய் – தஞ்-வா-கோவை:1 12 160/2
வெயில் உந்து அரவிந்த மென் மலர் அன்னமும் விந்தை வெற்றி – தஞ்-வா-கோவை:1 13 179/1
தொடி ஓட மென் பணை தோள் இணை வாடும் தொழில் புரிந்த – தஞ்-வா-கோவை:1 14 192/3
மேதகு முள் எயிற்று ஒண் முகை கொங்கை வெண் தோட்டு மென் பூம் – தஞ்-வா-கோவை:1 14 194/3
உய்யான மென் கழுநீர் நறு மாலை உடைத்து அல்லவே – தஞ்-வா-கோவை:1 14 196/4
புயற்கு அண்ணிய தலை பூக மென் பாளை புது மது நீர் – தஞ்-வா-கோவை:1 14 205/1
மாணிக்க மென் கொம்பர் என் சொல்லுகேன் தஞ்சைவாணன் வெற்பர் – தஞ்-வா-கோவை:1 15 210/1
அலகு அம்பு அன கண் இவள் கொங்கை மென் சுணங்கு ஆகி வண்டு – தஞ்-வா-கோவை:1 16 234/1
குராம் தொடை மென் குழல் கொம்பினை வேண்டி கொடி முல்லை நீள் – தஞ்-வா-கோவை:1 16 242/2
தேன் நெடும் கண்ணி மென் பூம் குழல் மாதர் திருமுகமே – தஞ்-வா-கோவை:1 18 279/4
வியராமல் இல்லின் விடுத்து அகன்றாளை மென் பூம் சிலம்பா – தஞ்-வா-கோவை:1 18 280/2
நவ்வி தொகையின் நாணும் மென் நோக்கி நறை புகையா – தஞ்-வா-கோவை:2 19 287/3
கார் அணி மென் குழலாய் அதுவே கலுழ் காரணமே – தஞ்-வா-கோவை:2 20 289/4
வெருள் கொண்ட மென் பிணை வென்ற கண்ணாள் வென்றி வேல் வலம் கை – தஞ்-வா-கோவை:2 25 362/2
புரையும் மென் கொங்கை பிரிந்திருந்தீர் முன் பொருப்பு எடுத்தே – தஞ்-வா-கோவை:3 27 371/2
மு நாள் மதி வட்ட மென் முலை மாதை முனிந்து நஞ்சு என்று – தஞ்-வா-கோவை:3 28 403/3

மேல்

மென்கொடியே (1)

விளங்கனி போல் வறிதா நிறை வாங்கிய மென்கொடியே – தஞ்-வா-கோவை:1 8 56/4

மேல்