உ – முதல் சொற்கள், திருக்கோவையார் தொடரடைவு

ஒளி வளர் தில்லை ஒருவன் கயிலை உகு பெரும் தேன் – திருக்கோ:16/3
கரும் கடம் மூன்று உகு நால் வாய் கரி உரித்தோன் கயிலை – திருக்கோ:55/2
வாரி களிற்றின் மருப்பு உகு முத்தம் வரை_மகளிர் – திருக்கோ:265/1
மேல்

உகுத்தோன் (1)

பகல் குன்ற பல் உகுத்தோன் பழனம் அன்ன பல் வளைக்கே – திருக்கோ:4/4
மேல்

உங்கள் (1)

விருந்தினன் யான் உங்கள் சீறூர் அதனுக்கு வெள்_வளையே – திருக்கோ:148/4
மேல்

உங்குவை (1)

ஒள்வன் படை_கண்ணி சீறடி இங்கிவை உங்குவை அ – திருக்கோ:237/3
மேல்

உங்கே (1)

வரல் வேய்தருவன் இங்கே நில் உங்கே சென்று உன் வார் குழற்கு ஈர்ம் – திருக்கோ:119/3
மேல்

உங்ஙனே (1)

துளி வளர் சாரல் கரந்து உங்ஙனே வந்து தோன்றுவனே – திருக்கோ:16/4
மேல்

உடல் (1)

வருமால் உடல் மன் பொருந்தல் திருந்த மணந்தவர் தேர் – திருக்கோ:326/3
மேல்

உடன் (3)

ஒருநாள் பிரியாது உயிரின் பழகி உடன் வளர்ந்த – திருக்கோ:44/3
உடன் ஆம் பெடையொடு ஒண் சேவலும் முட்டையும் கட்டழித்து – திருக்கோ:77/3
எல்லா நிதியும் உடன் விடுப்பான் இமையோர் இறைஞ்சும் – திருக்கோ:271/2
மேல்

உடுக்கும் (1)

மேவி அம் தோல் உடுக்கும் தில்லையான் பொடி மெய்யில் கையில் – திருக்கோ:88/1
மேல்

உடுத்த (1)

விண்ணுக்கு மேல் வியன் பாதல கீழ் விரி நீர் உடுத்த
மண்ணுக்கு நாப்பண் நயந்து தென் தில்லை நின்றோன் மிடற்றின் – திருக்கோ:162/1,2
மேல்

உடுத்து (1)

உடுத்து அணி வாள் அரவன் தில்லை ஊரன் வர ஒருங்கே – திருக்கோ:352/1
மேல்

உடை (6)

சூழ் உடை ஆயத்தை நீக்கும் விதி துணையா மனனே – திருக்கோ:7/3
மை உடை வாள் கண் மணி உடை பூண் முலை வாள்_நுதல் வான் – திருக்கோ:48/3
மை உடை வாள் கண் மணி உடை பூண் முலை வாள்_நுதல் வான் – திருக்கோ:48/3
பை உடை வாள் அரவத்து அல்குல் காக்கும் பைம் பூம் புனமே – திருக்கோ:48/4
மோட்டு அம் கதிர் முலை பங்கு உடை தில்லை முன்னோன் கழற்கே – திருக்கோ:156/1
உடை மணி கட்டி சிறுதேர் உருட்டி உலாத்தரும் இ – திருக்கோ:385/1
மேல்

உடைத்து (2)

ஆழம்-மன்னோ உடைத்து இ ஐயர் வார்த்தை அனங்கன் நைந்து – திருக்கோ:61/1
அளிய மன்னும் ஒன்று உடைத்து அண்ணல் எண் அரன் தில்லை அன்னாள் – திருக்கோ:64/1
மேல்

உடைந்து (1)

நரல் வேய் இன நின தோட்கு உடைந்து உக்க நல் முத்தம் சிந்தி – திருக்கோ:119/1
மேல்

உடைய (3)

நடுங்காதவனை நடுங்க நுடங்கும் நடு உடைய
விடம் கால் அயில்_கண்ணி மேவும்-கொலாம் தில்லை ஈசன் வெற்பில் – திருக்கோ:31/2,3
இரதம் உடைய நடம் ஆட்டு உடையவர் எம் உடையர் – திருக்கோ:57/1
வரதம் உடைய அணி தில்லை அன்னவர் இ புனத்தார் – திருக்கோ:57/2
மேல்

உடையர் (3)

இரதம் உடைய நடம் ஆட்டு உடையவர் எம் உடையர்
வரதம் உடைய அணி தில்லை அன்னவர் இ புனத்தார் – திருக்கோ:57/1,2
விரதம் உடையர் விருந்தொடு பேச்சின்மை மீட்டு அது அன்றேல் – திருக்கோ:57/3
சரதம் உடையர் மணி வாய் திறக்கின் சலக்கு என்பவே – திருக்கோ:57/4
மேல்

உடையவர் (1)

இரதம் உடைய நடம் ஆட்டு உடையவர் எம் உடையர் – திருக்கோ:57/1
மேல்

உடையவன் (1)

உள்ளும் உருகி உரோமம் சிலிர்ப்ப உடையவன் ஆட்கொள்ளுமவரில் – திருக்கோ:185/1
மேல்

உடையார் (3)

யாழ் உடையார் மணம் காண் அணங்காய் வந்து அகப்பட்டதே – திருக்கோ:7/4
உடையார் கடவி வருவது போலும் உருவினதே – திருக்கோ:136/4
மதி உடையார் தெய்வமே இல்லை-கொல் இனி வையகத்தே – திருக்கோ:292/4
மேல்

உடையாள் (1)

இ குன்ற வாணர் கொழுந்து இ செழும் தண் புனம் உடையாள்
அ குன்ற ஆறு அமர்ந்து ஆட சென்றாள் அங்கம் அவ்வவையே – திருக்கோ:68/2,3
மேல்

உடையாளையும் (1)

மீன் தோய் புனல் பெண்ணை வைத்து உடையாளையும் மேனி வைத்தான் – திருக்கோ:257/3
மேல்

உடையாளொடு (1)

ஒன்று ஒத்திட உடையாளொடு ஒன்றாம் புலியூரன் என்றே – திருக்கோ:246/2
மேல்

உடையான் (9)

ஏழு உடையான் பொழில் எட்டு உடையான் புயம் என்னை முன் ஆள் – திருக்கோ:7/1
ஏழு உடையான் பொழில் எட்டு உடையான் புயம் என்னை முன் ஆள் – திருக்கோ:7/1
ஊழ் உடையான் புலியூர் அன்ன பொன் இ உயர் பொழில் வாய் – திருக்கோ:7/2
ஆழி திருத்தும் புலியூர் உடையான் அருளின் அளித்து – திருக்கோ:186/1
தென்னா என உடையான் நடம் ஆடு சிற்றம்பலமே – திருக்கோ:217/4
உண்டல் உற்றேம் என்று நின்றது ஓர் போழ்து உடையான் புலியூர் – திருக்கோ:290/2
பதி உடையான் பரங்குன்றினில் பாய் புனல் யாம் ஒழுக – திருக்கோ:292/2
கதி உடையான் கதிர் தோள் நிற்க வேறு கருது நின்னின் – திருக்கோ:292/3
சிவந்த பொன் மேனி மணி திருச்சிற்றம்பலம் உடையான்
சிவந்த அம் தாள் அணி ஊரற்கு உலகியலாறு உரைப்பான் – திருக்கோ:361/1,2
மேல்

உடையோன் (4)

நொதுமலர் நோக்கம் ஒர் மூன்று உடையோன் தில்லை நோக்கலர் போல் – திருக்கோ:275/3
உறு கண் தழல் உடையோன் உறை அம்பலம் உன்னலரின் – திருக்கோ:313/3
கரு மால் விடை உடையோன் கண்டம் போல் கொண்டல் எண் திசையும் – திருக்கோ:326/2
செல்லி கை போதின் எரி உடையோன் தில்லை அம்பலம் சூழ் – திருக்கோ:364/2
மேல்

உண் (2)

ஒளி நீள் கரி குழல் சூழ்ந்த ஒண் மாலையும் தண் நறவு உண்
களி நீ என செய்தவன் கடல் தில்லை அன்னாய் கலங்கல் – திருக்கோ:122/2,3
நன் பணை தண் நறவு உண் அளி போன்று ஒளிர் நாடகமே – திருக்கோ:219/4
மேல்

உண்க (1)

விதியுடையார் உண்க வேரி விலக்கலம் அம்பலத்து – திருக்கோ:292/1
மேல்

உண்ட (2)

அகல் ஓங்கு இரும் கழி-வாய் கொழு மீன் உண்ட அன்னங்களே – திருக்கோ:188/4
முன்னும் கடு விடம் உண்ட தென் தில்லை முன்னோன் அருளால் – திருக்கோ:236/1
மேல்

உண்டதாகி (1)

வினை வித்தி காத்து விளைவு உண்டதாகி விளைந்ததுவே – திருக்கோ:140/4
மேல்

உண்டல் (1)

உண்டல் உற்றேம் என்று நின்றது ஓர் போழ்து உடையான் புலியூர் – திருக்கோ:290/2
மேல்

உண்டவன் (1)

தனித்து உண்டவன் தொழும் தாளோன் கயிலை பயில் சிலம்பா – திருக்கோ:132/2
மேல்

உண்டாம் (1)

அண்ணல் மணி நெடும் தேர் வந்தது உண்டாம் என சிறிது – திருக்கோ:256/3
மேல்

உண்டு (5)

எய்யேம் எனினும் குடைந்து இன்ப தேன் உண்டு எழில் தருமே – திருக்கோ:66/4
எழில் வாய் இள வஞ்சியும் விரும்பும் மற்று இறை குறை உண்டு
அழல்-வாய் அவிர் ஒளி அம்பலத்து ஆடும் அம் சோதி அம் தீம் – திருக்கோ:94/1,2
கனை கடல் செய்த நஞ்சு உண்டு கண்டார்க்கு அம்பலத்து அமிழ்தாய் – திருக்கோ:141/1
ஓங்கும் ஒரு விடம் உண்டு அம்பலத்து உம்பர் உய்ய அன்று – திருக்கோ:158/1
குழுவினை உய்ய நஞ்சு உண்டு அம்பலத்து குனிக்கும் பிரான் – திருக்கோ:229/3
மேல்

உண்டே (1)

புகல்கின்றது என்னை நெஞ்சு உண்டே இடை அடையார் புரங்கள் – திருக்கோ:4/2
மேல்

உண்டேல் (4)

மயில் குலம் கண்டது உண்டேல் அது என்னுடை மன் உயிரே – திருக்கோ:36/4
போழும் எழுதிற்று ஒர் கொம்பர் உண்டேல் கொண்டு போதுகவே – திருக்கோ:79/4
மன்னும் கடி மலர்_கூந்தலை தான் பெறுமாறும் உண்டேல்
உன்னுங்கள் தீது இன்றி ஓதுங்கள் நான்மறை உத்தமரே – திருக்கோ:236/3,4
நெஞ்சார் விலக்கினும் நீங்கார் நனவு கனவும் உண்டேல்
பஞ்சு ஆர் அமளி பிரிதல் உண்டோ எம் பயோதரமே – திருக்கோ:378/3,4
மேல்

உண்டோ (4)

கரும் களி ஆர் மத யானை உண்டோ வர கண்டதுவே – திருக்கோ:52/4
மருங்கண் அனையது உண்டோ வந்தது ஈங்கு ஒரு வான் கலையே – திருக்கோ:53/4
தினை கெட செய்திடுமாறும் உண்டோ இ திரு கணியே – திருக்கோ:141/4
பஞ்சு ஆர் அமளி பிரிதல் உண்டோ எம் பயோதரமே – திருக்கோ:378/4
மேல்

உண்ணலாம் (1)

உணங்கல் அஞ்சாது உண்ணலாம் ஒள் நிண பலி ஒக்குவல் மா – திருக்கோ:235/3
மேல்

உண்ணும் (1)

கள் இனம் ஆர்த்து உண்ணும் வண் கொன்றையோன் தில்லை கார் கடல்-வாய் – திருக்கோ:295/1
மேல்

உணங்கல் (1)

உணங்கல் அஞ்சாது உண்ணலாம் ஒள் நிண பலி ஒக்குவல் மா – திருக்கோ:235/3
மேல்

உணங்கு (1)

இராப்பகல் நின்று உணங்கு ஈர்ம் கடை இத்துணை போழ்தின் சென்று – திருக்கோ:362/3
மேல்

உணர்தல் (1)

ஓதல் உற்றார் உற்று உணர்தல் உற்றார் செல்லல் மல் அழல் கான் – திருக்கோ:309/3
மேல்

உணர்ந்தார்க்கு (1)

உணர்ந்தார்க்கு உணர்வு அரியோன் தில்லை சிற்றம்பலத்து ஒருத்தன் – திருக்கோ:9/1
மேல்

உணர்வு (1)

உணராதவன் (1)

ஒருங்கு வளை கரத்தான் உணராதவன் தில்லை ஒப்பாய் – திருக்கோ:331/3
மேல்

உணரானது (1)

உயர்ந்தும் பணிந்தும் உணரானது அம்பலம் உன்னலரின் – திருக்கோ:287/3
மேல்

உத்தமரே (1)

உன்னுங்கள் தீது இன்றி ஓதுங்கள் நான்மறை உத்தமரே – திருக்கோ:236/4
மேல்

உதர்ந்து (1)

புற்று அங்கு உதர்ந்து நல் நாகொடும் பொன் ஆர் மணி புலம்ப – திருக்கோ:346/3
மேல்

உதவா (1)

வடித்து ஏர் இலங்கு எஃகின் வாய்க்கு உதவா மன்னும் அம்பலத்தோன் – திருக்கோ:216/2
மேல்

உதைப்ப (1)

மலை மலி மார்பின் உதைப்ப தந்தான் தலை மன்னர் தில்லை – திருக்கோ:397/2
மேல்

உந்தி (1)

தள்ளி மணி சந்தம் உந்தி தறுகண் கரி மருப்பு – திருக்கோ:128/1
மேல்

உந்திடம் (1)

பொய் குன்ற வேதியர் ஓதிடம் உந்திடம் இந்திடமும் – திருக்கோ:223/3
மேல்

உந்து (1)

தேன் உந்து மா மலை சீறூர் இது செய்யலாவது இல்லை – திருக்கோ:147/2
மேல்

உந்தும் (2)

வான் உந்தும் மா மதி வேண்டி அழும் மழ போலும் மன்னோ – திருக்கோ:147/3
இறால் கழிவுற்று எம் சிறு குடில் உந்தும் இடம் இது எந்தை – திருக்கோ:252/2
மேல்

உப்பும் (1)

நெருப்பு உறு வெண்ணெயும் நீர் உறும் உப்பும் என இங்ஙனே – திருக்கோ:315/1
மேல்

உம்பர் (9)

உளம் ஆம் வகை நம்மை உய்ய வந்து ஆண்டு சென்று உம்பர் உய்ய – திருக்கோ:22/1
கோல தனி கொம்பர் உம்பர் புக்கு அஃதே குறைப்பவர்-தம் – திருக்கோ:45/1
உன்னும் அதற்கு தளர்ந்து ஒளி வாடுதிர் உம்பர் எலாம் – திருக்கோ:131/2
குழி உம்பர் ஏத்தும் எம் கூத்தன் குற்றாலம் முற்றும் அறிய – திருக்கோ:135/3
நெருப்பனை அம்பலத்து ஆதியை உம்பர் சென்று ஏத்தி நிற்கும் – திருக்கோ:137/2
ஓங்கும் ஒரு விடம் உண்டு அம்பலத்து உம்பர் உய்ய அன்று – திருக்கோ:158/1
பறந்து இருந்து உம்பர் பதைப்ப படரும் புரம் கரப்ப – திருக்கோ:213/1
உறாவரை உற்றார் குறவர் பெற்றாளும் கொடிச்சி உம்பர்
பெறா அருள் அம்பலவன் மலை காத்தும் பெரும் புனமே – திருக்கோ:252/3,4
இற வரை உம்பர் கடவுள் பராய் நின்று எழிலி உன்னி – திருக்கோ:260/1
மேல்

உம்பர்க்கு (1)

சூளாமணி உம்பர்க்கு ஆயவன் சூழ் பொழில் தில்லை அன்னாய்க்கு – திருக்கோ:47/1
மேல்

உம்பரார் (1)

உம்பரார் அறியா மறையோன் அடி வாழ்த்தலரின் – திருக்கோ:5/2
மேல்

உம்மவே (1)

கெழி உம்மவே பணை தோள் பல என்னோ கிளக்கின்றதே – திருக்கோ:135/4
மேல்

உமக்கு (1)

நொடிவார் நமக்கு இனி நோதக யான் உமக்கு என் உரைக்கேன் – திருக்கோ:139/3
மேல்

உமர் (1)

குன்றம் கிடையும் கடந்து உமர் கூறும் நிதி கொணர்ந்து – திருக்கோ:268/1
மேல்

உமிழ் (1)

ஒருங்கு அளி ஆர்ப்ப உமிழ் மும்மதத்து இரு கோட்டு ஒரு நீள் – திருக்கோ:52/3
மேல்

உமை (1)

கொங்கம் பழனத்து ஒளிர் குளிர் நாட்டினை நீ உமை கூர் – திருக்கோ:100/2
மேல்

உய்க்கும் (1)

துன் அற உய்க்கும் இல்லோரும் துயிலின் துறைவர் மிக்க – திருக்கோ:175/3
மேல்

உய்ப்ப (1)

புலவி திரை பொர சீறடி பூம் கலம் சென்னி உய்ப்ப
கலவி கடலுள் கலிங்கம் சென்று எய்தி கதிர் கொள் முத்தம் – திருக்கோ:365/1,2
மேல்

உய்ப்பான் (1)

ஓவியம் கண்டு அன்ன ஒள் நுதலாள் தனக்கு ஓகை உய்ப்பான்
மேவு இயம் கண்டனையோ வந்தனன் என வெய்து உயிர்த்து – திருக்கோ:384/2,3
மேல்

உய்ய (6)

உளம் ஆம் வகை நம்மை உய்ய வந்து ஆண்டு சென்று உம்பர் உய்ய – திருக்கோ:22/1
உளம் ஆம் வகை நம்மை உய்ய வந்து ஆண்டு சென்று உம்பர் உய்ய
களம் ஆம் விடம் அமிர்து ஆக்கிய தில்லை தொல்லோன் கயிலை – திருக்கோ:22/1,2
ஒத்து அகம் சேர்ந்து என்னை உய்ய நின்றோன் தில்லை ஒத்து இலங்கு – திருக்கோ:106/2
ஓங்கும் ஒரு விடம் உண்டு அம்பலத்து உம்பர் உய்ய அன்று – திருக்கோ:158/1
குழுவினை உய்ய நஞ்சு உண்டு அம்பலத்து குனிக்கும் பிரான் – திருக்கோ:229/3
தெறு கட்டு அழிய முன் உய்ய செய்தோர் கருப்பு சிலையோன் – திருக்கோ:313/2
மேல்

உய்யுமாறு (1)

ஆர்த்தர் அங்கம் செய்யுமால் உய்யுமாறு என்-கொல் ஆழ் சுடரே – திருக்கோ:187/4
மேல்

உய்யேன் (1)

ஒன்றாம் இவட்கும் மொழிதல் இல்லேன் மொழியாதும் உய்யேன்
குன்று ஆர் துறைவர்க்கு உறுவேன் உரைப்பன் இ கூர் மறையே – திருக்கோ:288/3,4
மேல்

உய்வான் (1)

உய்வான் புக ஒளிர் தில்லை நின்றோன் சடை மேலது ஒத்து – திருக்கோ:67/3
மேல்

உய (2)

திருந்தேன் உய நின்ற சிற்றம்பலவர் தென்னம் பொதியில் – திருக்கோ:394/1
இருந்தேன் உய வந்து இணை மலர் கண்ணின் இன் நோக்கு அருளி – திருக்கோ:394/2
மேல்

உயர் (5)

ஊழ் உடையான் புலியூர் அன்ன பொன் இ உயர் பொழில் வாய் – திருக்கோ:7/2
உறைவான் உயர் மதில் கூடலின் ஆய்ந்த ஒண் தீம் தமிழின் – திருக்கோ:20/2
ஒருத்தன் பயிலும் கயிலை மலையின் உயர் குடுமி – திருக்கோ:62/2
ஊர்வாய் ஒழிவாய் உயர் பெண்ணை திண் மடல் நின் குறிப்பு – திருக்கோ:80/1
எழுந்து ஆங்கு அது மலர்த்தும் உயர் வானத்து இள மதியே – திருக்கோ:166/4
மேல்

உயர்ந்தும் (1)

உயர்ந்தும் பணிந்தும் உணரானது அம்பலம் உன்னலரின் – திருக்கோ:287/3
மேல்

உயிர் (7)

உயிர் ஒன்று உளமும் ஒன்று ஒன்றே சிறப்பு இவட்கு என்னோடு என்ன – திருக்கோ:18/1
உகல் இடம் தான் சென்று எனது உயிர் நையாவகை ஒதுங்க – திருக்கோ:42/3
உவளை தனது உயிர் என்றது தன்னோடு உவமை இல்லாதவளை – திருக்கோ:51/2
ஆகத்துள் ஓர் உயிர் கண்டனம் யாம் இன்று யாவையும் ஆம் – திருக்கோ:71/2
கொண்டல் உற்று ஏறும் கடல் வர எம் உயிர் கொண்டு தந்து – திருக்கோ:290/3
பிரியாமையும் உயிர் ஒன்றாவதும் பிரியின் பெரிதும் – திருக்கோ:311/1
இருள் தரு பூம் பொழில் இன் உயிர் போல கலந்து இசைத்த – திருக்கோ:336/2
மேல்

உயிர்த்து (1)

மேவு இயம் கண்டனையோ வந்தனன் என வெய்து உயிர்த்து
காவியம் கண் கழுநீர் செவ்வி வெளவுதல் கற்றனவே – திருக்கோ:384/3,4
மேல்

உயிர்ப்புற்று (1)

வெப்புற்று வெய்து உயிர்ப்புற்று தம் மெல் அணையே துணையா – திருக்கோ:354/3
மேல்

உயிர்ப்பொடு (1)

வெவ் வாய் உயிர்ப்பொடு விம்மி கலுழ்ந்து புலந்து நைந்தாள் – திருக்கோ:366/3
மேல்

உயிரின் (1)

ஒருநாள் பிரியாது உயிரின் பழகி உடன் வளர்ந்த – திருக்கோ:44/3
மேல்

உயிரும் (1)

என் செய்த நெஞ்சும் நிறையும் நில்லா எனது இன் உயிரும்
பொன் செய்த மேனியன் தில்லை உறாரின் பொறை அரிதாம் – திருக்கோ:278/2,3
மேல்

உயிரே (4)

மயில் குலம் கண்டது உண்டேல் அது என்னுடை மன் உயிரே – திருக்கோ:36/4
மாயத்தது ஆகி இதோ வந்து நின்றது என் மன் உயிரே – திருக்கோ:39/4
இவ்வாறு இருக்கும் என்றே நிற்பது என்றும் என் இன் உயிரே – திருக்கோ:169/4
உன்னாதவர் வினை போல் பரந்து ஓங்கும் எனது உயிரே
அன்னாள் அரும்பெறல் ஆவி அன்னாய் அருள் ஆசையினால் – திருக்கோ:210/2,3
மேல்

உரவு (1)

உரு பனை அன்ன கை குன்று ஒன்று உரித்து உரவு ஊர் எரித்த – திருக்கோ:137/1
மேல்

உரவோன் (3)

உறும் கள் நிவந்த கணை உரவோன் பொடியாய் ஒடுங்க – திருக்கோ:95/1
அலவன் பயில்வது கண்டு அஞர் கூர்ந்து அயில் வேல் உரவோன்
செல அந்தி-வாய் கண்டனன் என்னதாம்-கொல் மன் சேர் துயிலே – திருக்கோ:155/3,4
கள்வன் பகட்டு உரவோன் அடி என்று கருதுவனே – திருக்கோ:237/4
மேல்

உரித்தது (1)

அத்தன் ஆம் மகன் ஆம் தில்லையான் அன்று உரித்தது அன்ன – திருக்கோ:112/2
மேல்

உரித்து (1)

உரு பனை அன்ன கை குன்று ஒன்று உரித்து உரவு ஊர் எரித்த – திருக்கோ:137/1
மேல்

உரித்தோன் (2)

வரும் குன்றம் ஒன்று உரித்தோன் தில்லை அம்பலவன் மலயத்து – திருக்கோ:15/1
கரும் கடம் மூன்று உகு நால் வாய் கரி உரித்தோன் கயிலை – திருக்கோ:55/2
மேல்

உரியோன் (1)

மத்த கரி உரியோன் தில்லை ஊரன் வரவு எனலும் – திருக்கோ:388/1
மேல்

உரு (4)

உரு வளர் காமன்-தன் வென்றி கொடி போன்று ஒளிர்கின்றதே – திருக்கோ:1/4
ஒக்கும் இவளது ஒளிர் உரு அஞ்சி மஞ்சு ஆர் சிலம்பா – திருக்கோ:103/2
உரு பனை அன்ன கை குன்று ஒன்று உரித்து உரவு ஊர் எரித்த – திருக்கோ:137/1
ஆனந்த வெள்ளத்து அழுந்தும் ஒர் ஆருயிர் ஈர் உரு கொண்டு – திருக்கோ:307/1
மேல்

உருக (1)

ஒருவனது அன்பரின் இன்ப கலவிகள் உள் உருக
தருவன செய்து எனது ஆவி கொண்டு ஏகி என் நெஞ்சில் தம்மை – திருக்கோ:281/2,3
மேல்

உருகி (1)

உள்ளும் உருகி உரோமம் சிலிர்ப்ப உடையவன் ஆட்கொள்ளுமவரில் – திருக்கோ:185/1
மேல்

உருகுதலை (1)

உருகுதலை சென்ற உள்ளத்தும் அம்பலத்தும் ஒளியே – திருக்கோ:104/1
மேல்

உருட்டி (1)

உடை மணி கட்டி சிறுதேர் உருட்டி உலாத்தரும் இ – திருக்கோ:385/1
மேல்

உருட்டும் (1)

ஐயுறவாய் நம் அகன் கடை கண்டு வண் தேர் உருட்டும்
மை உறு வாள் கண் மழவை தழுவ மற்று உன் மகனே – திருக்கோ:399/1,2
மேல்

உரும் (1)

போர் உறு வேல் வய பொங்கு உரும் அஞ்சுக மஞ்சு இவரும் – திருக்கோ:176/3
மேல்

உருவ (1)

கடுத்து அணி காமர் கரும்பு உருவ சிலை கண் மலர் அம்பு – திருக்கோ:352/3
மேல்

உருவத்து (1)

கடன் ஆம் உருவத்து அரன் தில்லை மல்லல் கண் ஆர்ந்த பெண்ணை – திருக்கோ:77/2
மேல்

உருவின் (1)

அயல் வளர் குன்றில் நின்று ஏற்றும் அருவி திரு உருவின்
கயல் வளர் வாள்_கண்ணி போதரு காதரம் தீர்த்து அருளும் – திருக்கோ:117/2,3
மேல்

உருவினதே (1)

உடையார் கடவி வருவது போலும் உருவினதே – திருக்கோ:136/4
மேல்

உரை (3)

உள்ளப்படுவன உள்ளி உரை தக்கவர்க்கு உரைத்து – திருக்கோ:87/1
ஓவியம் தோன்றும் கிழி நின் எழில் என்று உரை உளதால் – திருக்கோ:88/2
உரை என்னவோ சிலம்பா நலம் பாவி ஒளிர்வனவே – திருக்கோ:152/4
மேல்

உரை-மின்கள் (1)

சிலம்பு அணிகொண்ட நும் சீறூர்க்கு உரை-மின்கள் செல் நெறியே – திருக்கோ:54/4
மேல்

உரைக்கிலன் (1)

என்னால் அறிவு இல்லை யான் ஒன்று உரைக்கிலன் வந்து அயலார் – திருக்கோ:89/2
மேல்

உரைக்கேன் (2)

நொடிவார் நமக்கு இனி நோதக யான் உமக்கு என் உரைக்கேன்
தடிவார் தினை எமர் காவேம் பெரும இ தண் புனமே – திருக்கோ:139/3,4
நல்லாய் நமக்கு உற்றது என் என்று உரைக்கேன் நமர் தொடுத்த – திருக்கோ:271/1
மேல்

உரைத்தால் (1)

பாங்கனை யான் அன்ன பண்பனை கண்டு இ பரிசு உரைத்தால்
ஈங்கு எனை யார் தடுப்பார் மட_பாவையை எய்துதற்கே – திருக்கோ:19/3,4
மேல்

உரைத்தி (1)

மீளி உரைத்தி வினையேன் உரைப்பது என் மெல்_இயற்கே – திருக்கோ:151/4
மேல்

உரைத்து (1)

உள்ளப்படுவன உள்ளி உரை தக்கவர்க்கு உரைத்து
மெள்ள படிறு துணி துணியேல் இது வேண்டுவல் யான் – திருக்கோ:87/1,2
மேல்

உரைப்பது (2)

மீளி உரைத்தி வினையேன் உரைப்பது என் மெல்_இயற்கே – திருக்கோ:151/4
போவர் நம் காதலர் என் நாம் உரைப்பது பூம்_கொடியே – திருக்கோ:337/4
மேல்

உரைப்பன் (1)

குன்று ஆர் துறைவர்க்கு உறுவேன் உரைப்பன் இ கூர் மறையே – திருக்கோ:288/4
மேல்

உரைப்பான் (1)

சிவந்த அம் தாள் அணி ஊரற்கு உலகியலாறு உரைப்பான்
சிவந்த பைம் போதும் அம் செம் மலர் பட்டும் கட்டு ஆர் முலை மேல் – திருக்கோ:361/2,3
மேல்

உரையாடு-மின் (1)

அணங்கு உற்ற நோய் அறிவுற்று உரையாடு-மின் அன்னையரே – திருக்கோ:283/4
மேல்

உரையாது (1)

முகன் தாழ் குழை செம்பொன் முத்து அணி புன்னை இன்னும் உரையாது
அகன்றார் அகன்றே ஒழிவர்-கொல்லோ நம் அகன் துறையே – திருக்கோ:184/3,4
மேல்

உரையான் (1)

தெரியேம் உரையான் பிரியான் ஒருவன் இ தேம் புனமே – திருக்கோ:83/4
மேல்

உரையீர் (1)

பேர் என்னவோ உரையீர் விரை ஈர்ம் குழல் பேதையரே – திருக்கோ:56/4
மேல்

உரோமம் (1)

உள்ளும் உருகி உரோமம் சிலிர்ப்ப உடையவன் ஆட்கொள்ளுமவரில் – திருக்கோ:185/1
மேல்

உலகம் (2)

பனி துண்டம் சூடும் படர் சடை அம்பலவன் உலகம்
தனித்து உண்டவன் தொழும் தாளோன் கயிலை பயில் சிலம்பா – திருக்கோ:132/1,2
வீப்பான் வியன் தில்லையான் அருளால் விரி நீர் உலகம்
காப்பான் பிரிய கருதுகின்றார் நமர் கார் கயல் கண் – திருக்கோ:312/2,3
மேல்

உலகியலாறு (1)

சிவந்த அம் தாள் அணி ஊரற்கு உலகியலாறு உரைப்பான் – திருக்கோ:361/2
மேல்

உலகின் (1)

ஊணும் திருத்தும் ஒருவன் திருத்தும் உலகின் எல்லாம் – திருக்கோ:341/2
மேல்

உலவு (2)

பொங்கும் புனல் கங்கை தாங்கி பொலி கழி பாறு உலவு
துங்க மலிதலை ஏந்தலின் ஏந்து_இழை தொல்லை பல் மா – திருக்கோ:85/2,3
உலவு இயலாத்தனம் சென்று எய்தல் ஆயின ஊரனுக்கே – திருக்கோ:365/4
மேல்

உலாத்தரும் (1)

உடை மணி கட்டி சிறுதேர் உருட்டி உலாத்தரும் இ – திருக்கோ:385/1
மேல்

உலை (2)

அழுங்கு உலை வேல் அன்ன கண்ணிக்கு என்னோ நின் அருள் வகையே – திருக்கோ:250/4
உலை மலி வேல் படை ஊரனின் கள்வர் இல் என்ன உன்னி – திருக்கோ:397/3
மேல்

உவந்த (1)

கவலம் கொள் பேய் தொகை பாய்தர காட்டிடை ஆட்டு உவந்த
தவல் அங்கு இலா சிவன் தில்லை அன்னாய் தழுவி முழுவி – திருக்கோ:389/1,2
மேல்

உவந்தேன் (1)

மீண்டார் என உவந்தேன் கண்டு நும்மை இ மேதகவே – திருக்கோ:244/1
மேல்

உவமை (1)

உவளை தனது உயிர் என்றது தன்னோடு உவமை இல்லாதவளை – திருக்கோ:51/2
மேல்

உவவின (1)

உவவின நாள் மதி போன்று ஒளிர்கின்றது ஒளி முகமே – திருக்கோ:108/4
மேல்

உவவேம் (1)

பால் தான் திகழும் பரிசினம் மேவும் படிறு உவவேம்
கால் தான் தொடல் தொடரேல் விடு தீண்டல் எம் கைத்தலமே – திருக்கோ:390/3,4
மேல்

உவளை (1)

உவளை தனது உயிர் என்றது தன்னோடு உவமை இல்லாதவளை – திருக்கோ:51/2
மேல்

உவை (1)

செய் குன்று உவை இவை சீர் மலர் வாவி விசும்பு இயங்கி – திருக்கோ:223/1
மேல்

உழும் (1)

உழும் கொலை வேல் திரு சிற்றம்பலவரை உன்னலர் போல் – திருக்கோ:250/3
மேல்

உழுவை (1)

தீ வாய் உழுவை கிழித்தது அந்தோ சிறிதே பிழைப்பித்து – திருக்கோ:72/3
மேல்

உழை (4)

உழை கொண்டு ஒருங்கு இரு நோக்கம் பயின்ற எம் ஒள்_நுதல் மாம் – திருக்கோ:65/3
உழை காண்டலும் நினைப்பு ஆகும் மெல்நோக்கி மன் நோக்கம் கண்டால் – திருக்கோ:111/3
வான் உழை வாள் அம்பலத்து அரன் குன்று என்று வட்கி வெய்யோன் – திருக்கோ:116/1
கான் உழை வாழ்வு பெற்று ஆங்கு எழில் காட்டும் ஒர் கார் பொழிலே – திருக்கோ:116/4
மேல்

உழையாவும் (1)

மண் உழையாவும் அறி தில்லை மன்னனது இன் அருள் போல் – திருக்கோ:347/3
மேல்

உள் (1)

ஒருவனது அன்பரின் இன்ப கலவிகள் உள் உருக – திருக்கோ:281/2
மேல்

உள்நோய் (1)

மின்னும் சடையோன் புலியூர் விரவாதவரின் உள்நோய்
இன்னும் அறிகிலவால் என்னை பாவம் இரும் கழி-வாய் – திருக்கோ:189/2,3
மேல்

உள்ள (1)

நாய்-வயின் உள்ள குணமும் இல்லேனை நல் தொண்டு கொண்ட – திருக்கோ:343/1
மேல்

உள்ளத்தும் (1)

உருகுதலை சென்ற உள்ளத்தும் அம்பலத்தும் ஒளியே – திருக்கோ:104/1
மேல்

உள்ளத்தை (1)

என் அனை போக்கு அன்றி கிள்ளை என் உள்ளத்தை ஈர்கின்றதே – திருக்கோ:231/4
மேல்

உள்ளப்படுவன (1)

உள்ளப்படுவன உள்ளி உரை தக்கவர்க்கு உரைத்து – திருக்கோ:87/1
மேல்

உள்ளம் (8)

துலங்கலை சென்று இது என்னோ வள்ளல் உள்ளம் துயர்கின்றதே – திருக்கோ:24/4
சூழ செய்தான் அம்பலம் கைதொழாரின் உள்ளம் துளங்க – திருக்கோ:43/2
தழை கொண்டு ஒருவன் என்னா முன்னம் உள்ளம் தழைத்திடுமே – திருக்கோ:65/4
வீசின போது உள்ளம் மீன் இழந்தார் வியன் தென் புலியூர் – திருக்கோ:74/2
வாழி திருத்தி தரக்கிற்றியோ உள்ளம் வள்ளலையே – திருக்கோ:186/4
வைவந்த வேலவர் சூழ்வர தேர் வரும் வள்ளல் உள்ளம்
தெய்வம் தரும் இருள் தூங்கும் முழுதும் செழு மிடற்றின் – திருக்கோ:212/1,2
ஊட்டி அன்றே நிற்பது ஓடியவாறு இவள் உள்ளம் எல்லாம் – திருக்கோ:284/2
உள்ளம் புகும் ஒருகால் பிரியாது உள்ளி உள்ளு-தொறும் – திருக்கோ:379/3
மேல்

உள்ளலரை (1)

பீடம் செய் தாமரையோன் பெற்ற பிள்ளையை உள்ளலரை
கீடம் செய்து என் பிறப்பு கெட தில்லை நின்றோன் கயிலை – திருக்கோ:129/2,3
மேல்

உள்ளவாறு (1)

அ வரை மேல் அன்றி இல்லை கண்டாய் உள்ளவாறு அருளான் – திருக்கோ:114/3
மேல்

உள்ளி (2)

உள்ளப்படுவன உள்ளி உரை தக்கவர்க்கு உரைத்து – திருக்கோ:87/1
உள்ளம் புகும் ஒருகால் பிரியாது உள்ளி உள்ளு-தொறும் – திருக்கோ:379/3
மேல்

உள்ளு-தொறும் (1)

உள்ளம் புகும் ஒருகால் பிரியாது உள்ளி உள்ளு-தொறும்
பள்ளம் புகும் புனல் போன்று அகத்தே வரும் பான்மையளே – திருக்கோ:379/3,4
மேல்

உள்ளும் (2)

உள்ளும் உருகி உரோமம் சிலிர்ப்ப உடையவன் ஆட்கொள்ளுமவரில் – திருக்கோ:185/1
ஒப்புற்று எழில் நலம் ஊரன் கவர உள்ளும் புறம்பும் – திருக்கோ:354/2
மேல்

உளதால் (1)

ஓவியம் தோன்றும் கிழி நின் எழில் என்று உரை உளதால்
தூவி அம் தோகை அன்னாய் என்ன பாவம் சொல்லாடல் செய்யான் – திருக்கோ:88/2,3
மேல்

உளம் (1)

உளம் ஆம் வகை நம்மை உய்ய வந்து ஆண்டு சென்று உம்பர் உய்ய – திருக்கோ:22/1
மேல்

உளமும் (1)

உயிர் ஒன்று உளமும் ஒன்று ஒன்றே சிறப்பு இவட்கு என்னோடு என்ன – திருக்கோ:18/1
மேல்

உளரோ (1)

ஆங்கு அணைந்தார் நின்னையும் உளரோ சென்று அகன்றவரே – திருக்கோ:179/4
மேல்

உளவே (5)

கயல் உளவே கமலத்து அலர் மீது கனி பவளத்து – திருக்கோ:35/1
அயல் உளவே முத்தம் ஒத்த நிரை அரன் அம்பலத்தின் – திருக்கோ:35/2
இயல் உளவே இணை செப்பு வெற்பா நினது ஈர்ம் கொடி மேல் – திருக்கோ:35/3
புயல் உளவே மலர் சூழ்ந்து இருள் தூங்கி புரள்வனவே – திருக்கோ:35/4
ஏலா பரிசு உளவே அன்றி ஏலேம் இரும் சிலம்ப – திருக்கோ:110/2
மேல்

உளவோ (2)

ஆம்பல் அம் போது உளவோ அளிகாள் நும் அகன் பணையே – திருக்கோ:11/4
படிச்சந்தம் ஆக்கும் படம் உளவோ நும் பரிசகத்தே – திருக்கோ:78/4
மேல்

உற்ற (15)

மாது உற்ற மேனி வரை உற்ற வில்லி தில்லை நகர் சூழ் – திருக்கோ:174/1
மாது உற்ற மேனி வரை உற்ற வில்லி தில்லை நகர் சூழ் – திருக்கோ:174/1
போது உற்ற பூம் பொழில்காள் கழிகாள் எழில் புள்ளினங்காள் – திருக்கோ:174/2
விசும்பு உற்ற திங்கட்கு அழும் மழ போன்று இனி விம்மிவிம்மி – திருக்கோ:198/1
அசும்பு உற்ற கண்ணோடு அலறாய் கிடந்து அரன் தில்லை அன்னாள் – திருக்கோ:198/2
பொத்திய கோலத்தினீர் புலியூர் அம்பலவர்க்கு உற்ற
பத்தியர் போல பணைத்து இறுமாந்த பயோதரத்து ஓர் – திருக்கோ:242/2,3
களிறு உற்ற செல்லல் களை-வயின் பெண் மரம் கை ஞெமிர்த்து – திருக்கோ:254/1
பிளிறு உற்ற வான பெரு வரை நாட பெடை நடையோடு – திருக்கோ:254/2
ஒளிறு உற்ற மேனியின் சிற்றம்பலம் நெஞ்சு உறாதவர் போல் – திருக்கோ:254/3
வெளிறு உற்ற வான் பழியாம் பகல் நீ செய்யும் மெய் அருளே – திருக்கோ:254/4
சுணங்கு உற்ற கொங்கைகள் சூது உற்றில சொல் தெளிவு உற்றில – திருக்கோ:283/1
அணங்கு உற்ற நோய் அறிவுற்று உரையாடு-மின் அன்னையரே – திருக்கோ:283/4
போதல் உற்றார் நின் புணர் முலை உற்ற புரவலரே – திருக்கோ:309/4
அப்பு உற்ற சென்னியன் தில்லை உறாரின் அவர் உறு நோய் – திருக்கோ:354/1
செப்பு உற்ற கொங்கையர் யாவர்-கொல் ஆருயிர் தேய்பவரே – திருக்கோ:354/4
மேல்

உற்றது (4)

உற்றிலள் உற்றது அறிந்திலள் ஆகத்து ஒளி மிளிரும் – திருக்கோ:97/3
தீது உற்றது என்னுக்கு என்னீர் இதுவோ நன்மை செப்பு-மினே – திருக்கோ:174/4
குயில் என பேசும் எம் குட்டன் எங்கு உற்றது என் நெஞ்சகத்தே – திருக்கோ:224/2
நல்லாய் நமக்கு உற்றது என் என்று உரைக்கேன் நமர் தொடுத்த – திருக்கோ:271/1
மேல்

உற்றவர்க்கு (1)

ஊருணி உற்றவர்க்கு ஊரன் மற்று யாவர்க்கும் ஊதியமே – திருக்கோ:400/4
மேல்

உற்றனம் (1)

நன்று ஒத்து எழிலை தொழ உற்றனம் என்னது ஓர் நன்மைதான் – திருக்கோ:246/3
மேல்

உற்றனிர் (1)

எது நுமக்கு எய்தியது என் உற்றனிர் அறை ஈண்டு அருவி – திருக்கோ:146/3
மேல்

உற்றார் (9)

விடலை உற்றார் இல்லை வெம் முனை வேடர் தமியை மென் பூ – திருக்கோ:218/1
உறாவரை உற்றார் குறவர் பெற்றாளும் கொடிச்சி உம்பர் – திருக்கோ:252/3
வீதல் உற்றார் தலை மாலையன் தில்லை மிக்கோன் கழற்கே – திருக்கோ:309/1
காதல் உற்றார் நன்மை கல்வி செல்வீ தரும் என்பது கொண்டு – திருக்கோ:309/2
ஓதல் உற்றார் உற்று உணர்தல் உற்றார் செல்லல் மல் அழல் கான் – திருக்கோ:309/3
ஓதல் உற்றார் உற்று உணர்தல் உற்றார் செல்லல் மல் அழல் கான் – திருக்கோ:309/3
போதல் உற்றார் நின் புணர் முலை உற்ற புரவலரே – திருக்கோ:309/4
பகை தணித்தற்கு படர்தல் உற்றார் நமர் பல் பிறவி – திருக்கோ:314/2
நெறி ஆர் அரும் சுரம் செல்லல் உற்றார் நமர் நீண்டு இருவர் – திருக்கோ:333/2
மேல்

உற்றாரின் (1)

அடலை உற்றாரின் எறிப்பு ஒழிந்து ஆங்கு அருக்கன் சுருக்கி – திருக்கோ:218/3
மேல்

உற்றான் (1)

கடலை உற்றான் கடப்பார் இல்லை இன்று இ கடும் சுரமே – திருக்கோ:218/4
மேல்

உற்றில (2)

சுணங்கு உற்ற கொங்கைகள் சூது உற்றில சொல் தெளிவு உற்றில – திருக்கோ:283/1
சுணங்கு உற்ற கொங்கைகள் சூது உற்றில சொல் தெளிவு உற்றில
குணம் குற்றம் கொள்ளும் பருவம் உறாள் குறுகா அசுரர் – திருக்கோ:283/1,2
மேல்

உற்றிலள் (1)

உற்றிலள் உற்றது அறிந்திலள் ஆகத்து ஒளி மிளிரும் – திருக்கோ:97/3
மேல்

உற்று (9)

வேய் விளையாடும் வெற்பா உற்று நோக்கி எம் மெல்_இயலை – திருக்கோ:133/2
ஏது உற்று அழிதி என்னீர் மன்னும் ஈர்ந்துறைவர்க்கு இவளோ – திருக்கோ:174/3
மடலை உற்று ஆர்_குழல் வாடினள் மன்னு சிற்றம்பலவர்க்கு – திருக்கோ:218/2
செழுவின தாள் பணியார் பிணியால் உற்று தேய்வித்ததே – திருக்கோ:229/4
சிந்தாகுலம் உற்று பற்றின்றி நையும் திருவினர்க்கே – திருக்கோ:276/4
கொண்டல் உற்று ஏறும் கடல் வர எம் உயிர் கொண்டு தந்து – திருக்கோ:290/3
கண்டல் உற்று ஏர் நின்ற சேரி சென்றான் ஓர் கழலவனே – திருக்கோ:290/4
ஓதல் உற்றார் உற்று உணர்தல் உற்றார் செல்லல் மல் அழல் கான் – திருக்கோ:309/3
சிறு வாள் உகிர் உற்று உறா முன்னம் சின்னப்படும் குவளைக்கு – திருக்கோ:334/1
மேல்

உற்றேம் (2)

வண்டல் உற்றேம் எம்-கண் வந்து ஒரு தோன்றல் வரி வளையீர் – திருக்கோ:290/1
உண்டல் உற்றேம் என்று நின்றது ஓர் போழ்து உடையான் புலியூர் – திருக்கோ:290/2
மேல்

உற்றோ (1)

பொய் கொண்டு நிற்கல் உற்றோ புலை ஆத்தின்னி போந்ததுவே – திருக்கோ:386/4
மேல்

உற (4)

துரும்பு உற செற்ற கொற்றத்து எம்பிரான் தில்லை சூழ் பொழிற்கே – திருக்கோ:167/4
உற அரை மேகலையாட்கு அலராம் பகல் உன் அருளே – திருக்கோ:260/4
தணி உற பொங்கும் இ கொங்கைகள் தாங்கி தளர் மருங்குல் – திருக்கோ:359/1
பணி உற தோன்றும் நுடங்கு இடையார்கள் பயில் மனைக்கே – திருக்கோ:359/4
மேல்

உறவாம் (1)

மெய் உறவாம் இது உன் இல்லே வருக என வெள்கி சென்றாள் – திருக்கோ:399/3
மேல்

உறா (1)

உறாதவர் (3)

ஒளிறு உற்ற மேனியின் சிற்றம்பலம் நெஞ்சு உறாதவர் போல் – திருக்கோ:254/3
நிற வரை மேனியன் சிற்றம்பலம் நெஞ்சு உறாதவர் போல் – திருக்கோ:260/3
நிணம் குற்ற வேல் சிவன் சிற்றம்பலம் நெஞ்சு உறாதவர் போல் – திருக்கோ:283/3
மேல்

உறார் (1)

தேன் நக்க கொன்றையன் தில்லை உறார் செல்லும் செல்லல்களே – திருக்கோ:159/4
மேல்

உறாரின் (2)

பொன் செய்த மேனியன் தில்லை உறாரின் பொறை அரிதாம் – திருக்கோ:278/3
அப்பு உற்ற சென்னியன் தில்லை உறாரின் அவர் உறு நோய் – திருக்கோ:354/1
மேல்

உறாவரை (1)

உறாவரை உற்றார் குறவர் பெற்றாளும் கொடிச்சி உம்பர் – திருக்கோ:252/3
மேல்

உறாவரையே (1)

ஓங்கு வளை கரத்தார்க்கு அடுத்தோம் மன் உறாவரையே – திருக்கோ:357/4
மேல்

உறாள் (1)

குணம் குற்றம் கொள்ளும் பருவம் உறாள் குறுகா அசுரர் – திருக்கோ:283/2
மேல்

உறு (14)

சுரும்பு உறு நீலம் கொய்யல் தமி நின்று துயில் பயின்மோ – திருக்கோ:167/1
இரும்பு உறு மா மதில் பொன் இஞ்சி வெள்ளி புரிசை அன்று ஓர் – திருக்கோ:167/3
தார் உறு கொன்றையன் தில்லை சடைமுடியோன் கயிலை – திருக்கோ:176/1
நீர் உறு கான்யாறு அளவில நீந்தி வந்தால் நினது – திருக்கோ:176/2
போர் உறு வேல் வய பொங்கு உரும் அஞ்சுக மஞ்சு இவரும் – திருக்கோ:176/3
சூர் உறு சோலையின்-வாய் வரற்பாற்றன்று தூங்கு இருளே – திருக்கோ:176/4
உறு வல கானகம் தான் படர்வான் ஆம் ஒளி_இழையே – திருக்கோ:227/4
உறு கண் தழல் உடையோன் உறை அம்பலம் உன்னலரின் – திருக்கோ:313/3
நெருப்பு உறு வெண்ணெயும் நீர் உறும் உப்பும் என இங்ஙனே – திருக்கோ:315/1
பொருப்பு உறு தோகை புலம்புறல் பொய் அன்பர் போக்கு மிக்க – திருக்கோ:315/2
சுரும்பு உறு கொன்றையன் தொல் புலியூர் சுருங்கும் மருங்குல் – திருக்கோ:353/1
அப்பு உற்ற சென்னியன் தில்லை உறாரின் அவர் உறு நோய் – திருக்கோ:354/1
மை உறு வாள் கண் மழவை தழுவ மற்று உன் மகனே – திருக்கோ:399/2
கை உறு மான் மறியோன் புலியூர் அன்ன காரிகையே – திருக்கோ:399/4
மேல்

உறு-கால் (1)

உறு-கால் பிறர்க்கு அரியோன் புலியூர் அன்ன ஒள்_நுதலே – திருக்கோ:126/4
மேல்

உறுதல் (1)

மட்டு அணிவார் குழல் வையான் மலர் வண்டு உறுதல் அஞ்சி – திருக்கோ:303/3
மேல்

உறும் (2)

உறும் கள் நிவந்த கணை உரவோன் பொடியாய் ஒடுங்க – திருக்கோ:95/1
நெருப்பு உறு வெண்ணெயும் நீர் உறும் உப்பும் என இங்ஙனே – திருக்கோ:315/1
மேல்

உறுவேன் (1)

குன்று ஆர் துறைவர்க்கு உறுவேன் உரைப்பன் இ கூர் மறையே – திருக்கோ:288/4
மேல்

உறை (9)

தே மென் கிளவி தன் பங்கத்து இறை உறை தில்லை அன்னீர் – திருக்கோ:90/1
இணையும் அளவும் இல்லா இறையோன் உறை தில்லை தண் பூம் – திருக்கோ:202/3
பொன் பணைத்து அன்ன இறை உறை தில்லை பொலி மலர் மேல் – திருக்கோ:219/3
உறை வில் குலா நுதலாள் விலையோ மெய்ம்மை ஓதுநர்க்கே – திருக்கோ:266/4
உறு கண் தழல் உடையோன் உறை அம்பலம் உன்னலரின் – திருக்கோ:313/3
மால் இத்தனை அறியா மறையோன் உறை அம்பலமே – திருக்கோ:318/3
கரும்பு உறை ஊரன் கலந்து அகன்றான் என்று கண்மணியும் – திருக்கோ:353/3
பறல் இயல் வாவல் பகல் உறை மா மரம் போலும்-மன்னோ – திருக்கோ:375/3
கள்ளம் புகு நெஞ்சர் காணா இறை உறை காழி அன்னாள் – திருக்கோ:379/2
மேல்

உறைக்கும் (1)

பரல் வேய் அறை உறைக்கும் பஞ்சு அடி பரன் தில்லை அன்னாய் – திருக்கோ:119/2
மேல்

உறைதரு (2)

தேன் வண்டு உறைதரு கொன்றையன் சிற்றம்பலம் வழுத்தும் – திருக்கோ:380/1
நான் வண்டு உறைதரு கொங்கை எவ்வாறு-கொல் நண்ணுவதே – திருக்கோ:380/4
மேல்

உறைவான் (1)

உறைவான் உயர் மதில் கூடலின் ஆய்ந்த ஒண் தீம் தமிழின் – திருக்கோ:20/2
மேல்

உன் (11)

கார் வாய் குழலிக்கு உன் ஆதரவு ஓதி கற்பித்து கண்டால் – திருக்கோ:80/3
வரல் வேய்தருவன் இங்கே நில் உங்கே சென்று உன் வார் குழற்கு ஈர்ம் – திருக்கோ:119/3
சோத்து உன் அடியம் என்றோரை குழுமி தொல் வானவர் சூழ்ந்து – திருக்கோ:173/1
ஆர்த்து உன் அமிழ்தும் திருவும் மதியும் இழந்து அவம் நீ – திருக்கோ:173/3
அறம் திருந்து உன் அருளும் பிறிதாயின் அரு மறையின் – திருக்கோ:213/3
உற அரை மேகலையாட்கு அலராம் பகல் உன் அருளே – திருக்கோ:260/4
துளி தரல் கார் என ஆர்த்தன ஆர்ப்ப தொக்கு உன் குழல் போன்று – திருக்கோ:324/3
சேய்-வயின் போந்த நெஞ்சே அஞ்சத்தக்கது உன் சிக்கனவே – திருக்கோ:343/4
இன்று உன் திருவருள் இத்துணை சாலும்-மன் எங்களுக்கே – திருக்கோ:392/4
மை உறு வாள் கண் மழவை தழுவ மற்று உன் மகனே – திருக்கோ:399/2
மெய் உறவாம் இது உன் இல்லே வருக என வெள்கி சென்றாள் – திருக்கோ:399/3
மேல்

உன்னலர் (1)

உழும் கொலை வேல் திரு சிற்றம்பலவரை உன்னலர் போல் – திருக்கோ:250/3
மேல்

உன்னலரின் (2)

உயர்ந்தும் பணிந்தும் உணரானது அம்பலம் உன்னலரின்
துயர்ந்தும் பிறிதின் ஒழியின் என் ஆதும் துறைவனுக்கே – திருக்கோ:287/3,4
உறு கண் தழல் உடையோன் உறை அம்பலம் உன்னலரின்
துறு கள் புரி குழலாய் இதுவோ இன்று சூழ்கின்றதே – திருக்கோ:313/3,4
மேல்

உன்னா (1)

முன்னோன் அருள் முன்னும் உன்னா வினையின் முனகர் துன்னும் – திருக்கோ:217/1
மேல்

உன்னாதவர் (1)

உன்னாதவர் வினை போல் பரந்து ஓங்கும் எனது உயிரே – திருக்கோ:210/2
மேல்

உன்னாரின் (2)

ஒளி சென்ற செம் சடை கூத்தப்பிரானை உன்னாரின் என்-கண் – திருக்கோ:50/2
மூவாயிரவர் வணங்க நின்றோனை உன்னாரின் முன்னி – திருக்கோ:72/2
மேல்

உன்னி (4)

புணர்ந்து ஆங்கு அகன்ற பொரு கரி உன்னி புனத்து அயலே – திருக்கோ:34/2
ஏனல் பசும் கதிர் என்றூழ்க்கு அழிய எழிலி உன்னி
கான குறவர்கள் கம்பலை செய்யும் வம்பு ஆர் சிலம்பா – திருக்கோ:159/1,2
இற வரை உம்பர் கடவுள் பராய் நின்று எழிலி உன்னி
குறவரை ஆர்க்கும் குளிர் வரை நாட கொழும் பவள – திருக்கோ:260/1,2
உலை மலி வேல் படை ஊரனின் கள்வர் இல் என்ன உன்னி
கலை மலி காரிகை கண் முத்த மாலை கலுழ்ந்தனவே – திருக்கோ:397/3,4
மேல்

உன்னிய (1)

சென்று உன்னிய கழல் சிற்றம்பலவன் தென்னம் பொதியில் – திருக்கோ:392/2
மேல்

உன்னினர் (1)

ஓரளவு இல்லா ஒருவன் இரும் கழல் உன்னினர் போல் – திருக்கோ:308/3
மேல்

உன்னுங்கள் (1)

உன்னுங்கள் தீது இன்றி ஓதுங்கள் நான்மறை உத்தமரே – திருக்கோ:236/4
மேல்

உன்னும் (2)

உன்னும் அதற்கு தளர்ந்து ஒளி வாடுதிர் உம்பர் எலாம் – திருக்கோ:131/2
இரும் துதி என்-வயின் கொண்டவன் யான் எப்பொழுதும் உன்னும்
மருந்து திசைமுகன் மாற்கு அரியோன் தில்லை வாழ்த்தினர் போல் – திருக்கோ:300/1,2
மேல்

உன்னை (1)

மல் துன்று மா மலர் இட்டு உன்னை வாழ்த்தி வந்தித்தல் அன்றி – திருக்கோ:178/3
மேல்

உனக்கு (1)

ஒக்கின்ற ஆர் அணங்கே இணங்கு ஆகும் உனக்கு அவளே – திருக்கோ:68/4
மேல்

உனை (1)

எவம் செய்து நின்று இனி இன்று உனை நோவது என் அத்தன் முத்தன் – திருக்கோ:358/2

மேல்

கீழே உள்ள சொல்லின் மேல் சொடுக்கவும்

உக்க (1)

உக (2)

உகல் (1)

உகளும் (1)

உகிர் (1)

உகிரால் (1)

உகு (3)

உகுத்தோன் (1)

உங்கள் (1)

உங்குவை (1)

உங்கே (1)

உங்ஙனே (1)

உடல் (1)

உடன் (3)

உடுக்கும் (1)

உடுத்த (1)

உடுத்து (1)

உடை (6)

உடைத்து (2)

உடைந்து (1)

உடைய (3)

உடையர் (3)

உடையவர் (1)

உடையவன் (1)

உடையார் (3)

உடையாள் (1)

உடையாளையும் (1)

உடையாளொடு (1)

உடையான் (9)

உடையோன் (4)

உண் (2)

உண்க (1)

உண்ட (2)

உண்டதாகி (1)

உண்டல் (1)

உண்டவன் (1)

உண்டாம் (1)

உண்டு (5)

உண்டே (1)

உண்டேல் (4)

உண்டோ (4)

உண்ணலாம் (1)

உண்ணும் (1)

உணங்கல் (1)

உணங்கு (1)

உணர்தல் (1)

உணர்ந்தார்க்கு (1)

உணர்வு (1)

உணராதவன் (1)

உணரானது (1)

உத்தமரே (1)

உதர்ந்து (1)

உதவா (1)

உதைப்ப (1)

உந்தி (1)

உந்திடம் (1)

உந்து (1)

உந்தும் (2)

உப்பும் (1)

உம்பர் (9)

உம்பர்க்கு (1)

உம்பரார் (1)

உம்மவே (1)

உமக்கு (1)

உமர் (1)

உமிழ் (1)

உமை (1)

உய்க்கும் (1)

உய்ப்ப (1)

உய்ப்பான் (1)

உய்ய (6)

உய்யுமாறு (1)

உய்யேன் (1)

உய்வான் (1)

உய (2)

உயர் (5)

உயர்ந்தும் (1)

உயிர் (7)

உயிர்த்து (1)

கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்