இ – முதல் சொற்கள், திருக்குறள் தொடரடைவு

அருள் இல்லார்க்கு அ உலகம் இல்லை பொருள் இல்லார்க்கு
இ உலகம் இல்லாகி ஆங்கு – குறள் 25:7
நெருநல் உளன் ஒருவன் இன்று இல்லை என்னும்
பெருமை உடைத்து இ உலகு – குறள் 34:6
அஞ்சாமை ஈகை அறிவு ஊக்கம் இ நான்கும்
எஞ்சாமை வேந்தற்கு இயல்பு – குறள் 39:2
தூங்காமை கல்வி துணிவுடைமை இ மூன்றும்
நீங்கா நிலன் ஆள்பவற்கு – குறள் 39:3
இன் சொலால் ஈத்து அளிக்க வல்லாற்கு தன் சொலால்
தான் கண்டனைத்து இ உலகு – குறள் 39:7
எண் என்ப ஏனை எழுத்து என்ப இ இரண்டும்
கண் என்ப வாழும் உயிர்க்கு – குறள் 40:2
அன்பு அறிவு தேற்றம் அவா இன்மை இ நான்கும்
நன்கு உடையான்-கட்டே தெளிவு – குறள் 52:3
கண்ணோட்டம் என்னும் கழி பெரும் காரிகை
உண்மையான் உண்டு இ உலகு – குறள் 58:1
கருமம் சிதையாமல் கண்ணோட வல்லார்க்கு
உரிமை உடைத்து இ உலகு – குறள் 58:8
ஊறு ஒரால் உற்ற பின் ஒல்காமை இ இரண்டின்
ஆறு என்பர் ஆய்ந்தவர் கோள் – குறள் 67:2
அறிவு உரு ஆராய்ந்த கல்வி இ மூன்றன்
செறிவு உடையான் செல்க வினைக்கு – குறள் 69:4
தூய்மை துணைமை துணிவு உடைமை இ மூன்றும்
வாய்மை வழி உரைப்பான் பண்பு – குறள் 69:8
பிணி இன்மை செல்வம் விளைவு இன்பம் ஏமம்
அணி என்ப நாட்டிற்கு இ ஐந்து – குறள் 74:8
உயர்வு அகலம் திண்மை அருமை இ நான்கின்
அமைவு அரண் என்று உரைக்கும் நூல் – குறள் 75:3
ஒழுக்கமும் வாய்மையும் நாணும் இ மூன்றும்
இழுக்கார் குடி பிறந்தார் – குறள் 96:2
அன்பு உடைமை ஆன்ற குடி பிறத்தல் இ இரண்டும்
பண்பு உடைமை என்னும் வழக்கு – குறள் 100:2
கூற்றமோ கண்ணோ பிணையோ மடவரல்
நோக்கம் இ மூன்றும் உடைத்து – குறள் 109:5
இமைப்பின் கரப்பாக்கு அறிவல் அனைத்திற்கே
ஏதிலர் என்னும் இ ஊர் – குறள் 113:9
உவந்து உறைவர் உள்ளத்துள் என்றும் இகந்து உறைவர்
ஏதிலர் என்னும் இ ஊர் – குறள் 113:10
மலர் அன்ன கண்ணாள் அருமை அறியாது
அலர் எமக்கு ஈந்தது இ ஊர் – குறள் 115:2
ஊரவர் கௌவை எரு ஆக அன்னை சொல்
நீர் ஆக நீளும் இ நோய் – குறள் 115:7
தாம் வேண்டின் நல்குவர் காதலர் யாம் வேண்டும்
கௌவை எடுக்கும் இ ஊர் – குறள் 115:10
கரத்தலும் ஆற்றேன் இ நோயை நோய் செய்தார்க்கு
உரைத்தலும் நாணு தரும் – குறள் 117:2
கொடியார் கொடுமையின் தாம் கொடிய இ நாள்
நெடிய கழியும் இரா – குறள் 117:9
ஓஒ இனிதே எமக்கு இ நோய் செய்த கண்
தாஅம் இதற்பட்டது – குறள் 118:6
நனவினான் நம் நீத்தார் என்ப கனவினான்
காணார்-கொல் இ ஊரவர் – குறள் 122:10
காலை அரும்பி பகல் எல்லாம் போது ஆகி
மாலை மலரும் இ நோய் – குறள் 123:7
காமம் விடு ஒன்றோ நாண் விடு நன் நெஞ்சே
யானோ பொறேன் இ இரண்டு – குறள் 125:7
தன்னை உணர்த்தியும் காயும் பிறர்க்கும் நீர்
இ நீரர் ஆகுதிர் என்று – குறள் 132:9

கீழே உள்ள சொல்லின் மேல் சொடுக்கவும்

இ (29)

இஃதோ (1)

இகந்து (2)

இகல் (10)

இகலான் (1)

இகலிற்கு (1)

இகலின் (1)

இகவா (2)

இகவாமை (1)

இகழ்ச்சி (1)

இகழ்ச்சியின் (1)

இகழ்ந்தார்க்கு (1)

இகழ்ந்து (1)

இகழ்வார் (3)

இகழ்வாரை (1)

இகழாமை (2)

இகழார் (1)

இசை (6)

இசையும் (1)

இட்ட (2)

இட்டிது-ஆயினும் (1)

இடத்த (1)

இடத்தது (1)

இடத்தால் (1)

இடத்தான் (2)

இடத்து (14)

இடத்தும் (2)

இடம் (6)

இடர்ப்பாடு (1)

இடல் (1)

இடன் (5)

இடனொடு (1)

இடி (1)

இடிக்கும் (1)

இடித்தல் (1)

இடித்து (1)

இடிப்பாரை (1)

இடு (1)

இடுக்கண் (7)

இடுதல் (1)

இடும்பை (13)

இடும்பைக்கு (3)

இடும்பைக்கே (1)

இடும்பைகள் (1)

இடும்பைத்து (1)

இடும்பையுள் (1)

இடை (3)

இடை-கண் (1)

இடையறாது (1)

இடையூறும் (1)

இணர் (2)

இணை (1)

இதற்பட்டது (1)

இதனால் (1)

இதனை (1)

இது (2)

இந்திரனே (1)

இம்மை (1)

இம்மையும் (2)

இமைப்பின் (3)

இமையாரின் (1)

இயக்கம் (1)

இயல்பது (1)

இயல்பாக (1)

இயல்பான் (1)

இயல்பிற்று (1)

இயல்பினான் (1)

இயல்பு (8)

இயல்வது (1)

இயலார் (1)

இயலாள் (1)

இயலான் (1)

இயற்கை (4)

இயற்பால (1)

இயற்றலும் (1)

இயற்றியார்க்கு (1)

இயற்றியான் (1)

இயன்றது (1)

இயன்றன (1)

கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்