நீதி சூடாமணி (இரங்கேச வெண்பா) – பிறசை சாந்தக் கவிராயர்

@0 முன்னுரை
** கடவுள் வணக்கம்

#1
சீர் கொண்ட காவிரி சூழ் தென் அரங்கத்து எம்பிரான்
பார் கொண்ட தாளைப் பரவியே ஏர் கொண்ட
ஓங்கு புகழ் வள்ளுவனார் ஓது குறள் மூதுரையாப்
பாங்குபெறச் சொல்வேன் பரிந்து
** நூற் பெயர்

#2
சொற்ற அதிகாரம்-தோறும் ஒரு குறளில்
உற்ற பொருளுக்கு உதாரணமா முற்று கதை
யால் நீலவண்ணன் அடி பரவலால் இ நூல்
மா நீதி சூடாமணி
** அவையடக்கம்

#3
பிறைசை வரு சாந்தப் பெயரவன் சொல் வெண்பா
குறை உளது நீக்கிக் குறையா நிறை மொழியாச்
சொல் தமிழோர் கொள்வர் சுடரோனால் வெண் பிறைதான்
உற்ற மதி ஆவதனை ஓர்ந்து

@1 நூல்
** அறத்துப்பால்
** பாயிர இயல்

#1
** கடவுள் வாழ்த்து
சொன்ன கம்பத்தே மடங்கல் தோன்றுதலால் அன்பர் உளத்து
இன் அமுதம் ஆகும் இரங்கேசா மன்னும்
அகர முதல எழுத்து எல்லாம் ஆதி
பகவன் முதற்றே உலகு

#2
** வான் சிறப்பு
கொண்டல் உறையூர்க் கச்சிக் கோ நகரில் செய் குணத்தால்
எண் திசையும் போற்றும் இரங்கேசா மண்டிக்
கெடுப்பதூஉம் கெட்டார்க்குச் சார்வாய் மற்று ஆங்கே
எடுப்பதூஉம் எல்லாம் மழை

#3
** நீத்தார் பெருமை
மன்னன் மகமும் காதி மைந்தன் தனை அடைந்தோன்
இன் உயிரும் காத்தான் இரங்கேசா சொன்னால்
உரன் என்னும் தோட்டியான் ஓர் ஐந்தும் காப்பான்
வரன் என்னும் வைப்பிற்கு ஓர் வித்து

#4
** அறன்வலி யுரைத்தல்
கானக் குரங்கு எழலால் கங்கை சுதன் முதலோர்
ஈனப்படலால் இரங்கேசா ஆன
அறத்தின் ஊஉங்கு ஆக்கமும் இல்லை அதனை
மறத்தலின் ஊங்கு இல்லை கேடு

#5
** இல்லற இயல் இல்வாழ்க்கை
பத்துடன் நான்கு இல்லம் பரகதி கொண்டு ஏகினான்
இத் தலம் மேல் ஆள்வான் இரங்கேசா நித்தம்
இயல்பினான் இல்வாழ்க்கை வாழ்பவன் என்பான்
முயல்வாருள் எல்லாம் தலை

#6
** வாழ்க்கைத் துணைநலம்
மாண்டவியார் சாபத்தை வல் இருளால் மாற்றினாள்
ஈண்டு ஓர் மடந்தை இரங்கேசா நீண்ட புகழ்ப்
பெண்ணின் பெரும் தக்க யா உள கற்பு என்னும்
திண்மை உண்டாகப் பெறின்

#7
** புதல்வரைப் பெறுதல்
வேதம் புகழ் நதியை மேதினியில் தந்து குலத்து
ஏதம் கெடுத்தான் இரங்கேசா ஓதும்
எழு பிறப்பும் தீயவை தீண்டா பழி பிறங்காப்
பண்பு உடை மக்கள் பெறின்

#8
** அன்புடைமை
வெற்பின் சிறகு அரிய வெந் என்பு அளித்து முனி
இப் புவியைக் காத்தான் இரங்கேசா நல் புகழாம்
அன்பிலார் எல்லாம் தமக்கு உரியர் அன்புடையார்
என்பும் உரியர் பிறர்க்கு

#9
** விருந்தோம்பல்
தேசு பெறு மாறன் தெளித்த முளை அமுது இட்டு
ஈசனுடன் போந்தான் இரங்கேசா பேசுங்கால்
செல் விருந்து ஓம்பி வரு விருந்து பார்த்திருப்பான்
நல் விருந்து வானத்தவர்க்கு

#10
** இனியவை கூறல்
வன் சமர் நட்பால் வென்று மா நிலம் ஆளத் தருமன்
இன்சொல்லால் பெற்றான் இரங்கேசா பொன் செய்
நயன் ஈன்று நன்றி பயக்கும் பயன் ஈன்று
பண்பின் தலைப்பிரியாச் சொல்

#11
** செய்நன்றி அறிதல்
நாடிச் சிறைக் கருடன் நாகக் கொடும் கணையை
ஈடழித்தான் அன்றோ இரங்கேசா நாடுங்கால்
செய்யாமல் செய்த உதவிக்கு வையகமும்
வானகமும் ஆற்றல் அரிது

#12
** நடுவு நிலைமை
வேத விதி வீமா விலங்கிற்கு உடல் பாதி
ஈதல் அழகு என்றான் இரங்கேசா ஓதுங்கால்
நன்றே தரினும் நடு இகந்து ஆம் ஆக்கத்தை
அன்றே ஒழியவிடல்

#13
** அடக்கமுடைமை
ஆன்ற சபையில் அடங்காச் சிசுபாலன்
ஏன்று இரந்தான் அன்றோ இரங்கேசா சான்றோர்கள்
காக்க பொருளா அடக்கத்தை ஆக்கம்
அதனின் ஊஉங்கு இல்லை உயிர்க்கு

#14
** ஒழுக்கமுடைமை
வேட வான்மீகர் பின்பு வேதியரின் மேல் ஆனார்
ஏடு அவிழ் தார் சூடும் இரங்கேசா நாடில்
ஒழுக்கம் உடைமை குடிமை இழுக்கம்
இழிந்த பிறப்பு ஆய்விடும்

#15
** பிறனில் விழையாமை
அம்பிகையை நோக்கி அளகேசன் கண் இழந்தான்
இம்பர் பரவும் இரங்கேசா நம்பிப்
பிறன் மனை நோக்காத பேராண்மை சான்றோர்க்கு
அறன் அன்றோ ஆன்ற ஒழுக்கு

#16
** பொறையுடைமை
முந்தும் மரம் தரித்த மூர்க்கன் சொல்கேட்டும் அவன்
எந்தை பிரான் என்றான் இரங்கேசா கொந்தி
அகழ்வாரைத் தாங்கும் நிலம் போலத் தம்மை
இகழ்வார்ப் பொறுத்தல் தலை

#17
** அழுக்காறாமை
வெள்ளி கொடுத்தல் விலக்கி விழி தோற்று உலகில்
எள்ளலுற்றான் அன்றோ இரங்கேசா உள்ளத்து
அழுக்காறு உடையார்க்கு அது சாலும் ஒன்னார்
வழுக்கியும் கேடு என்பது

#18
** வெஃகாமை
முன்னோனைப் போரில் முடுக்கி விமானத்தை
என்னோ கைக்கொண்டான் இரங்கேசா அன்னோ
நடுவு இன்றி நன் பொருள் வெஃகின்ற குடி பொன்றிக்
குற்றமும் ஆங்கே தரும்

#19
** புறங்கூறாமை
தக்க துரியோதனன்-பால் சார்ந்த சகுனியைப் போல்
இக் குவலயத்தில் இரங்கேசா மிக்குப்
பகச் சொல்லிக் கேளிர்ப் பிரிப்பர் நகச் சொல்லி
நட்பாடல் தேற்றாதவர்

#20
** பயனில சொல்லாமை
வேந்தை வதிட்டன் வியத்தல் பழுது என்ற முனி
ஏந்து தவம் தோற்றான் இரங்கேசா ஆய்ந்தக்கால்
சீ£ர்மை சிறப்பொடு நீங்கும் பயன் இல
நீர்மையுடையார் சொலின்

#21
**தீவினை அச்சம்
காளமுனி பாண்டவர் மேல் ஏவும் கடி விழுங்க
ஏளிதம் ஆனான் இரங்கேசா நாளும்தான்
தீயவை தீய பயத்தலால் தீயவை
தீயினும் அஞ்சப்படும்

#22
** ஒப்புரவறிதல்
அந்தணர் மேன்மை அறியாமல் சர்ப்ப என்றே
இந்திரன் பாம்பு ஆனான் இரங்கேசா முந்தவே
ஒப்புரவினால் வரும் கேடு எனின் அஃது ஒருவன்
விற்றுக் கோள் தக்கது உடைத்து

#23
** ஈகை
அங்கியும் குண்டலமும் ஆகண்டலர்க்கு அளித்தான்
இங்கிதமாக் கன்னன் இரங்கேசா மங்கியே
சாதலின் இன்னாதது இல்லை இனிது அதூஉம்
ஈதல் இயையாக் கடை

#24
** புகழ்
மும்மை உலகும் முசுகுந்தனைத் துதிக்கும்
எம்மை ஆட்கொண்ட இரங்கேசா செம்மையாத்
தோன்றில் புகழொடு தோன்றுக அஃது இலார்
தோன்றலின் தோன்றாமை நன்று

#25
** துறவற இயல் அருளுடைமை
வஞ்சப் புறவினுடன் வான் துலையில் ஏறினான்
இன்சொல் சிவி முன் இரங்கேசா எஞ்சாமல்
மன் உயிர் ஓம்பி அருள் ஆள்வார்க்கு இல் என்ப
தன் உயிர் அஞ்சும் வினை

#26
** புலான் மறுத்தல்
அந்தணனைக் கன்மாடபாதன் அருந்தினான்
இந்த உலகத்து இரங்கேசா வந்த
பொருள் ஆட்சி போற்றாதார்க்கு இல்லை அருள் ஆட்சி
ஆங்கு இல்லை ஊன் தின்பவர்க்கு

#27
** தவம்
வேந்து அந்தணர் குலத்து மேல் ஆகிய தகைமை
ஏந்து தவத்து ஏய்ந்தான் இரங்கேசா மாந்தர்க்கு
வேண்டிய வேண்டியாங்கு எய்தலான் செய் தவம்
ஈண்டு முயலப்படும்

#28
** கூடா வொழுக்கம்
சந்யாசியாய் விஜயன் தார்_குழலைக் கொண்டு அகன்றான்
இ நானிலம் போற்றும் இரங்கேசா சொன்னால்
வலி_இல் நிலைமையான் வல் உருவம் பெற்றம்
புலியின் தோல் போர்த்து மேய்ந்த அற்று

#29
** கள்ளாமை
உத்தங்கன் ஓலை ஒளித்த நாகக் குலங்கள்
இற்ற புகையால் இரங்கேசா மற்று உலகில்
உள்ளத்தால் உள்ளலும் தீதே பிறன் பொருளைக்
கள்ளத்தால் கள்வேம் எனல்

#30
** வாய்மை
மூவர் அரிச்சந்திரற்கு முன் நின்ற காட்சி போல்
ஏவர் பெற்றார் மேனாள் இரங்கேசா பூவில்
மனத்தொடு வாய்மை மொழியின் தவத்தொடு
தானம்செய்வாரின் தலை

#31
** வெகுளாமை
தாக்கி நிமி வதிட்டர் சாபத்தால் தம் உடல் விட்டு
ஏக்கமுற்றார் அன்றோ இரங்கேசா நோக்கினால்
செல்லா இடத்துச் சினம் தீது செல் இடத்தும்
இல் அதனின் தீய பிற

#32
** இன்னா செய்யாமை
பாந்தள் முனி மேல் படுத்த பரிச்சித்தன் தான்
ஏந்து துன்பம் உற்றன் இரங்கேசா மாந்தர்
பிறர்கு இன்னா முற்பகல் செய்யின் தமக்கு இன்னா
பிற்பகல் தாமே வரும்

#33
** கொல்லாமை
சொல் ஆர் முனிக்கு இறுதி சூழ் கார்த்தவீரன் குலம்
எல்லாம் இறந்தது இரங்கேசா கொல்லவே
தன் உயிர் நீப்பினும் செய்யற்க தான் பிறிது
இன் உயிர் நீக்கும் வினை

#34
** நிலையாமை
அட்டகோணத்தன் உடல் அத்திரம் என்றான் திசைகள்
எட்டும் பரவும் இரங்கேசா மட்டினால்
நில்லாதவற்றை நிலையின என்று உணரும்
புல்லறிவாண்மை கடை

#35
** துறவு
பீடு பெறு பட்டினத்துப்பிள்ளையைப் போலே துறவார்க்கு
ஈடு தருமோ இரங்கேசா நீடு உலகில்
யான் எனது என்னும் செருக்கு அறுப்பான் வானோர்க்கு
உயர்ந்த உலகம் புகும்

#36
** மெய்யுணர்தல்
கர்ப்பத்திலே சுகனார் கேடு_இல் பொருளைக் குறித்தார்
இப் புதுமைக்கு அன்பு ஆம் இரங்கேசா உற்பத்தி
ஐயுணர்வு எய்தியக்-கண்ணும் பயன் இன்றே
மெய் உணர்வு இல்லாதவர்க்கு

#37
** அவா அறுத்தல்
தேசம் சொல் பத்ரகிரி சிந்தையின் மூவாசை விட்டான்
ஈசன் பரவும் இரங்கேசா பாச
அவாவினை ஆற்ற அறுப்பின் தவா வினை
தான் வேண்டும் ஆற்றான் வரும்

#38
** ஊழ்
சிந்துபதி தந்தையொடு தேர் விசயனால் இறந்தான்
இந்து தவழ் இஞ்சி இரங்கேசா முந்தி வரும்
ஊழின் பெரு வலி யா உள மற்று ஒன்று
சூழினும் தான் முந்துறும்

#39
** பொருட்பால் – அரசியல் – இறைமாட்சி
ஒன்றி மறித்தான் உரோணி சகடைச் செளரி
என்றும் புகாமல் இரங்கேசா நன்று
முறை செய்து காப்பாற்றும் மன்னவன் மக்கட்கு
இறை என்று வைக்கப்படும்

#40
** கல்வி
மல்லல் வியாகரணம் மாருதி கற்கக் கருதி
எல்லவன் பின் போந்தான் இரங்கேசா நல்ல
ஒருமைக்-கண் தான் கற்ற கல்வி ஒருவற்கு
எழுமையும் ஏமாப்பு உடைத்து

#41
** கல்லாமை
ஞானசம்பந்தருடன் நன்றாய்ச் சமணர் எதிர்த்து
ஈனமுற்றார் அன்றோ இரங்கேசா ஆன
அரங்கு இன்றி வட்டு ஆடிய அற்றே நிரம்பிய
நூல் இன்றிக் கோட்டி கொளல்

#42
** கேள்வி
பாகவதம் கேட்டுப் பரிச்சித்தன் முத்தி பெற்றான்
ஏக உருவாம் இரங்கேசா சோக
இழுக்கல் உடையுழி ஊற்றுக்கோல் அற்றே
ஒழுக்கம் உடையார் வாய்ச் சொல்

#43
** அறிவுடைமை
சீதரனைப் பார்த்தன் அன்று சேர்ந்தான் அரவு_உயர்த்தோன்
யாதவரைச் சேர்ந்தான் இரங்கேசா ஓதில்
அறிவுடையார் ஆவது அறிவார் அறிவிலார்
அஃது அறிகல்லாதவர்

#44
** குற்றங் கடிதல்
கை அரிந்தான் மாறன் கதவு இடித்த குற்றத்தால்
எய்யும் சிலைக் கை இரங்கேசா பையத்
தினைத்துணையாம் குற்றம் வரினும் பனைத்துணையாக்
கொள்வர் பழி நாணுவார்

#45
** பெரியாரைத் துணைக்கோடல்
யோகமுனி ராகவனை உற்று அரக்கர் போர் களைந்தே
யாகம் முடித்தான் இரங்கேசா ஆகையால்
தக்கார் இனத்தனாய்த் தான் ஒழுக வல்லானைச்
செற்றார் செயக்கிடந்தது இல்

#46
** சிற்றினஞ் சேராமை
துன்னு சகுனி கன்னன் சொல் கேட்டு அரவு_உயர்த்தோன்
என்ன பயன் பெற்றான் இரங்கேசா மன்னிய
சிற்றினம் அஞ்சும் பெருமை சிறுமைதான்
சுற்றமாச் சூழ்ந்துவிடும்

#47
** தெரிந்து செயல்வகை
வீடணன் வன்மம் விளம்ப இலங்கைநகர்
ஈடு அழிந்தது அன்றோ இரங்கேசா கூடத்
தெரிந்த இனத்தோடு தேர்ந்து எண்ணிச் செய்வார்க்கு
அரும் பொருள் யாதொன்றும் இல்

#48
** வலி அறிதல்
பைதல் எனக் கருதிப் பார்க்கவராமன் சிலையோடு
எய்து தவம் தோற்றான் இரங்கேசா வையத்து
உடைத் தம் வலி அறியார் ஊக்கத்தின் ஊக்கி
இடைக்-கண் முரிந்தார் பலர்

#49
** காலம் அறிதல்
ஆண்டு பதின்மூன்று அரவு_உயர்த்தோன் செய்த எல்லாம்
ஈண்டு பொறுத்து ஆண்டான் இரங்கேசா வேண்டிய
காலம் கருதி இருப்பர் கலங்காது
ஞாலம் கருதுபவர்

#50
** இடனறிதல்
சார்ந்து பறை கீறிச் சராசந்தன்-தன் உடலை
ஈர்ந்து வென்றான் வீமன் இரங்கேசா தேர்ந்தக்கால்
எண்ணியார் எண்ணம் இழப்பார் இடன் அறிந்து
துன்னியார் துன்னிச் செயின்

#51
** தெரிந்து தெளிதல்
கன்னன் தெளிந்து ஆசான் காதலனை ஐயமுற்றான்
இன்னல் பொலிந்தான் இரங்கேசா முன்னமே
தேரான் தெளிவும் தெளிந்தான்-கண் ஐயுறவும்
தீரா இடும்பை தரும்

#52
** தெரிந்து விளையாடல்
சல்லியனைத் தேருக்குச் சாரதியாய்க் கொண்டதனால்
எல்லாவன்_சேய் தோற்றான் இரங்கேசா சொல்லில்
இதனை இதனால் இவன் முடிக்கும் என்று ஆய்ந்து
அதனை அவன்-கண் விடல்

#53
** சுற்றந்தழால்
வில்லுக்கு அதிபன் விரகினால் ஐவர் அரக்கு
இல் உற்றும் உய்ந்தார் இரங்கேசா நல்ல
விருப்பு அறாச் சுற்றம் இயையின் அருப்பு அறா
ஆக்கம் பலவும் தரும்

#54
** பொச்சாவாமை
தண் ஆர் சடை முடியைத் தக்கன் இழந்தான் அரனை
எண்ணாமல் அன்றோ இரங்கேசா மண்ணோர்
இகழ்ச்சியின் கெட்டாரை உள்ளுக தாம் தம்
மகிழ்ச்சியின் மைந்துறும் போழ்து

#55
** செங்கோன்மை
கண் கொண்டான் பொன்னிக் கரை கட்ட வாரானை
எண் கொண்ட சோழன் இரங்கேசா மண் கொண்ட
வேல் அன்று வென்றி தருவது மன்னவன்
கோல் அதூஉம் கோடாது எனின்

#56
** கொடுங்கோன்மை
துன்று புவிக்கு இடும்பை சூழ்ந்து புரவேந்தர்
இன்றி எறிந்தார் இரங்கேசா கன்றியே
அல்லற்பட்டு ஆற்றாது அழுத கண்ணீர் அன்றே
செல்வத்தைத் தேய்க்கும் படை

#57
** வெருவந்த செய்யாமை
தாடகை-தன் மைந்தர் தவ முனியை அச்சுறுத்தி
ஈடு அரக்கர் ஆனார் இரங்கேசா நாடி
வெருவந்த செய்து ஒழுகும் வெங்கோலன் ஆயின்
ஒருவந்தம் ஒல்லைக் கெடும்

#58
** கண்ணோட்டம்
சொல்லுக என்று அங்கதனைத் தூது ஏவி மாதை விடல்
இல்லை அவன் என்றான் இரங்கேசா மெல்ல
ஒறுத்தாற்றும் பண்பினார்-கண்ணும் கண்ணோடிப்
பொறுத்தாற்றும் பண்பே தலை

#59
** ஒற்றாடல்
மேகநாதன் செய்த வேள்வி-தனை ஒற்றினால்
ஏகி அழித்து உய்ந்தார் இரங்கேசா சேகரித்த
ஒற்றினான் ஒற்றிப் பொருள் தெரியா மன்னவன்
கொற்றம் கொளக் கிடந்தது இல்

#60
** ஊக்கமுடைமை
வீசு புகழ் விசயன் வில் தழும்பு சென்னியின் மேல்
ஈசன் தரித்தான் இரங்கேசா ஆசையால்
ஆக்கம் அதர் வினாய்ச் செல்லும் அசைவு இலா
ஊக்கம் உடையான் உழை

#61
** மடியின்மை
துஞ்சு விழிக் கும்பகன்னன் துண்டம் செவி இழந்தும்
எஞ்சுதலை உற்றான் இரங்கேசா விஞ்சும்
மடிமை குடிமைக்-கண் தங்கின் தன் ஒன்னார்க்கு
அடிமை புகுத்திவிடும்

#62
** ஆள்வினை யுடைமை
செய்து சிவ பூசை சிரஞ்சீவி ஆம் அபயம்
எய்தினன் மார்க்கண்டன் இரங்கேசா நொய்தாக
ஊழையும் உப்பக்கம் காண்பர் உலைவு இன்றித்
தாழாது உஞற்றுபவர்

#63
** இடுக்கண் அழியாமை
விற்ற மனையாளை வெட்டுதலும் உற்ற துயர்
இற்றது மன்னற்கு இரங்கேசா அற்று உலகில்
இன்னாமை இன்பம் எனக் கொளின் ஆகும் தன்
ஒன்னார் விழையும் சிறப்பு

#64
** அமைச்சியல் – அமைச்சு
மானவன் மால் தேவர் வனசரராம் மாதை விடாய்
ஈனம் உறும் என்றான் இரங்கேசா ஞானத்து
அறி கொன்று அறியான் எனினும் உறுதி
உழை இருந்தான் கூறல் கடன்

#65
** சொல்வன்மை
சோழன் சிவாற்பரச் சொல் தோற்றமைதான் இந்த உலகு
எழும் அறிந்த இரங்கேசா தாழாமல்
சொல்லுக சொல்லைப் பிறிது ஓர் சொல் அச் சொல்லை
வெல்லும் சொல் இன்மை அறிந்து

#66
** வினைத் தூய்மை
தன் மகிணன் தோற்றாள் தரணி முழுதும் கைகை
என் மகற்கு நல்கு என்று இரங்கேசா நன்மை
கடிந்த கடிந்து ஒரார் செய்தார்க்கு அவைதாம்
முடிந்தாலும் பீழை தரும்

#67
** வினைத்திட்பம்
ஆர்க்கும் கடல் நீர் அருந்த ஒரு கரத்தில்
ஏற்க அடங்கிற்று இரங்கேசா பார்க்கும்
உருவு கண்டு எள்ளாமை வேண்டும் உருள் பெரும் தேர்க்கு
அச்சாணி அன்னார் உடைத்து

#68
** வினை செயல்வகை
தொட்டது எரிப்போன் சுடர் முடி மேல் அங்கை வைப்பித்
திட்டு அவனைச் செற்றாய் இரங்கேசா முட்ட
வினையான் வினை ஆக்கிக் கோடல் நனை கவுள்
யானையால் யானை யாத்து அற்று

#69
** தூது
அக்கன் முதல் அரக்கர் ஆவி-தனை வாங்கி ஊர்
எக்கியனுக்கு ஈந்தான் இரங்கேசா மிக்க
இறுதி பயப்பினும் எஞ்சாது இறைவற்கு
உறுதி பயப்பதாம் தூது

#70
** மன்னரைச் சேர்ந்தொழுகல்
அட்சன் நிதியோற்கு அபசாரம் செய்ததனால்
எட்சன் பிரிந்தான் இரங்கேசா பட்சம்
பழையம் எனக் கருதி பண்பு அல்ல செய்யும்
கெழுதகைமை கேடு தரும்

#71
** குறிப்பறிதல்
பார்வை கண்டு இராமன் பரன் வில் ஒடித்து அணங்கை
ஏர்வையாக் கொண்டான் இரங்கேசா நீர்மையொடும்
ஐயப்படாஅது அகத்தது உணர்வானைத்
தெய்வத்தோடு ஒப்பக் கொளல்

#72
** அவை அறிதல்
தேவர் குழாத்தினிடைத் தென்-பால் அகத்தியனை
ஏவின் நிகர் என்றான் இரங்கேசா பூவில்
அவை அறிந்து ஆராய்ந்து சொல்லுக சொல்லின்
தொகை அறிந்த தூய்மையவர்

#73
** அவை அஞ்சாமை
ஆன்ற சங்கர் போற்ற ஒன்றை ஐ_இரண்டா மாநிலத்தார்க்கு
ஈன்றவரின் சொன்னார் இரங்கேசா தோன்றவே
கற்றாருள் கற்றார் எனப்படுவர் கற்றார் முன்
கற்ற செலச் சொல்லுவார்

#74
** அங்க இயல் – நாடு
சீரிது ஆம் எண்ணம் உற்ற தேசத்தில் தென் திருக் கா
வேரி சூழ் சோணாடு இரங்கேசா ஆரப்
பெரும் பொருளான் பெட்டக்கது ஆகி அரும் கேட்டால்
ஆற்ற விளைவது நாடு

#75
** அரண்
சிந்து இடை ஏழு மதில் சேர்ந்த இலங்கைநகர்
எந்த வகை போயது இரங்கேசா முந்தும்
எனை மாட்சித்து ஆகியக்-கண்ணும் வினை மாட்சி
இல்லார்க்-கண் நில்லாது அரண்

#76
** பொருள் செயல்வகை
நட்டுவன் ஆம் பற்குணன்தான் நாடு ஆளக் கண்டு திசை
எட்டும் பணிந்தது இரங்கேசா கிட்டு பொருள்
இல்லாரை எல்லாரும் எள்ளுவர் செல்வரை
எல்லாரும் செய்வர் சிறப்பு

#77
** படை மாட்சி
மொய் கொள் கடல் போலும் மூல பலம் மடிய
எய்து வென்றது ஓர் வில் இரங்கேசா வையத்து
ஒலித்தக்கால் என் ஆம் உவரி எலிப் பகை
நாகம் உயிர்ப்பக் கெடும்

#78
** படைச் செருக்கு
மார்பத்து அழுந்து கணை வாங்கி விடுத்தான் கரங்கள்
ஈர்_பத்தன் மைந்தன் இரங்கேசா ஆர்வத்தால்
கை வேல் களிற்றொடு போக்கி வருபவன்
மெய் வேல் பறியா நகும்

#79
** நட்பு
வாசவன் தட்சன் மகம் புகாவாறு உற்றான்
ஈசன் அயன் போற்று இரங்கேசா நேசன்
அழிவினவை நீக்கி ஆறு உய்த்து அழிவின்-கண்
அல்லல் உழப்பதாம் நட்பு

#80
** நட்பாராய்தல்
தேசு பெறும் மார்த்தாண்டன் செல்வன் முடி சூடி இலங்
கேசனை வென்றான் இரங்கேசா மாசில்
குடிப் பிறந்து தன்-கண் பழி நாணுவானைக்
கொடுத்தும் கொளல் வேண்டும் நட்பு

#81
** பழைமை
தானவர் வேந்தைச் சடாயு பொருது இறந்தான்
ஏன உருவாம் இரங்கேசா மாநிலத்தில்
எல்லைக்-கண் நின்றார் துறவார் தொலைவிடத்தும்
தொல்லைக்-கண் நின்றார் தொடர்பு

#82
** நட்பு
மாய மாரீசன் மடிந்தோன் கவுசிகன்தான்
ஏய தவம் உற்றான் இரங்கேசா ஆயதனால்
பேதை பெரும் கெழீ நட்பின் அறிவுடையார்
ஏதின்மை கோடி உறும்

#83
** கூடாநட்பு
சார்ந்து திதி கர்ப்பம் சதகிருது ஏழ் கண்டமா
ஈர்ந்தனன் அன்றோ இரங்கேசா சேர்ந்தார் போல்
சொல் வணக்கம் ஒன்னார்-கண் கொள்ளற்க வில் வணக்கம்
தீங்கு குறித்தமையான்

#84
** பேதைமை
மாதா பிதாவை மதியாமலே சிறையில்
ஏதாக வைத்தான் இரங்கேசா மேதினியில்
ஏதிலார் ஆரத் தமர் பசிப்பர் பேதை
பெரும் செல்வம் உற்றக் கடை

#85
** புல்லறிவாண்மை
தாதை சிலை ஒடிப்பத் தான் மொழிந்தான் தீதாக
ஈது அடையார் செய்யார் இரங்கேசா ஓதில்
அறிவிலார் தாம் தம்மைப் பீழிக்கும் பீழை
செறுவார்க்கும் செய்தல் அரிது

#86
** இகல்
சொன்ன நிறத்தான் சுதனே அரும் பகையாய்
இன் உயிரைக் கொன்றான் இரங்கேசா மன்னும்
இகல் காணான் ஆக்கம் வருங்கால் அதனை
மிகல் காணும் கேடு தரற்கு

#87
** பகைமாட்சி
சித்திரசேனன் கையில் சிக்கினான் மன்னவர் மன்
இத் தரணி போற்றும் இரங்கேசா சுத்த
வழி நோக்கான் வாய்ப்பன செய்யான் பழி நோக்கான்
பண்பிலன் பற்றார்க்கு இனிது

#88
** பகைத்திறந் தெரிதல்
தெவ்வை இளந்தை என்று செப்பியே விக்கிரமன்
எவ்வம் மிக உற்றான் இரங்கேசா வவ்வி
இளைதாக முள் மரம் கொல்க களையுநர்
கை கொல்லும் காழ்த்த இடத்து

#89
** உட்பகை
இவ் உலகை ஆளாது இராமனைக் கான் போக்கினாள்
எவ்வ மனக் கூனி இரங்கேசா அவ்வியம் சேர்
எள் பகவு அன்ன சிறுமைத்தே ஆயினும்
உட்பகை உள்ளதாம் கேடு

#90
** பெரியாரைப் பிழையாமை
சொல் வல் அகத்தியர்க்குச் சூழ்ச்சிசெய்த வாதாவி
வில்வலனும் மாய்ந்தார் இரங்கேசா மல் வல்ல
கூற்றத்தைக் கையால் விளித்து அற்றால் ஆற்றுவார்க்கு
ஆற்றாதார் இன்னா செயல்

#91
** பெண்வழிச் சேரல்
சந்தநு வேந்து ஏழு தனையர் உயிர் இழந்தான்
இந்து நுதல் கங்கை இரங்கேசா அந்தோ
மனை விழைவார் மாண் பயன் எய்தார் வினை விழைவார்
வேண்டாப் பொருளும் அது

#92
** வரைவின் மகளிர்
தொண்டரடிப்பொடியைத் தோள் இறுக வீக்குதலால்
எண் திசையும் போற்றும் இரங்கேசா கண்டிருந்தும்
தம் நலம் பாரிப்பார் தோயார் தகை செருக்கிப்
புன் நலம் பாரிப்பார் தோள்

#93
** கள்ளுண்ணாமை
தக்க குரு மைந்தன் என்பு சார்ந்த மது உண்ட சுங்கன்
எக் கருமம் செய்தான் இரங்கேசா மிக்க
களித்து அறியேன் என்பது கைவிடுக நெஞ்சத்து
ஒளித்ததூஉம் ஆங்கே மிகும்

#94
** சூது
தன்மர் துரியோதனனுடன் சூதாடி
இன்மையுற்றார் அன்றோ இரங்கேசா நன்மைப்
பொருள் கொடுத்துப் பொய் மேற்கொளீஇ அருள் கொடுத்து
அல்லல் உழப்பிக்கும் சூது

#95
** மருந்து
அம்பருடன் வேள்வி நுகர்ந்து அக்கினிக்கு மந்தமுற்றது
என்பது அறிந்தும் இரங்கேசா தன் பசியின்
தீ அளவு அன்றித் தெரியான் பெரிது உண்ணின்
நோய் அளவு இன்றிப் படும்

#96
** ஒழிபியல் – குடிமை
தூடணம் ஆம் ஐவருடன் துன்னுதல் என்றே கன்னன்
ஈடு அனையை நீத்தான் இரங்கேசா நீட
அடுக்கிய கோடி பெறினும் குடிப் பிறந்தார்
குன்றுவ செய்தல் இலர்

#97
** மானம்
ஆகம் குறைந்து உரு வேறு ஆனான் இல்லாளை விடுத்து
ஏகி நளவேந்தன் இரங்கேசா கையினால்
குன்றின் அனையாரும் குன்றுவர் குன்றுவ
குன்றி அனைய செயின்

#98
** பெருமை
மண் பரவு சக்கரத்தை மால் எடுப்ப வீட்டுமனார்
எண் புகழாக் கொண்டார் இரங்கேசா பண்பால்
பெருமை உடையவர் ஆற்றுவார் ஆற்றின்
அருமை உடைய செயல்

#99
** சான்றாண்மை
புத்தன் எறி கற்கும் புராரி பதம் அளித்தான்
இத் தரணி போற்றும் இரங்கேசா மெத்தவே
இன்னா செய்தார்க்கும் இனியவே செய்யாக்கால்
என்ன பயத்ததோ சால்பு

#100
** பண்புடைமை
துன்பமுறும் தங்கை எனச் சொல்லி யுதிட்டிரனார்
இன்பமுற்றார் அன்றோ இரங்கேசா அன்பின்
நகையுள்ளும் இன்னாது இகழ்ச்சி பகையுள்ளும்
பண்பு உள பாடு அறிவார்-மாட்டு

#101
** நன்றியில் செல்வம்
செப்பும் இரு நிதிகள் சேர்ந்தும் குபேரனுக்கு
எப் பொருளால் என் ஆம் இரங்கேசா கைப்பொருள்
அற்றார்க்கு ஒன்று ஆற்றாதான் செல்வம் மிகு நலம்
பெற்றாள் தமியள் மூத்து அற்று

#102
** நாணுடைமை
வாவி புகுந்த மகிபன் தனது உயிரை
ஈவதற்குப் போந்தான் இரங்கேசா ஆவதனால்
நாணால் உயிரைத் துறப்பார் உயிர்ப் பொருட்டால்
நாண் துறவார் நாண் ஆள்பவர்

#103
** குடிசெயல் வகை
அன்னை அடிமைக்கு அமுது கொணர்ந்து எள்ளலுடன்
இன்னல் துடைத்தான் இரங்கேசா உன்னுங்கால்
நல்லாண்மை என்பது ஒருவற்குத் தான் பிறந்த
இல்லாண்மை ஆக்கிக் கொளல்

#104
** உழவு
வன் பாரதத்து அலம் கை வைத்தார்க்கு எதிர் இல்லை
என்பார் அதனால் இரங்கேசா முன்பார்
உழுவார் உலகத்தார்க்கு ஆணி அஃது ஆற்றாது
எழுவாரை எல்லாம் பொறுத்து

#105
** நல்குரவு
காவலனாம் பாஞ்சாலன் கண்டு துரோணரை நீர்
ஏவர் என்றான் அன்றோ இரங்கேசா தா_இல்
அறம் சாரா நல்குரவு ஈன்ற தாயானும்
பிறன் போல நோக்கப்படும்

#106
** இரவு
அங்கி உம்பர்கோன் கா அருந்த நினைந்து அர்ச்சுனன்-பால்
இங்கிதமாப் பெற்றான் இரங்கேசா மங்காது
இரத்தலும் ஈதலே போலும் கரத்தல்
கனவிலும் தேற்றாதார்-மாட்டு

#107
** இரவச்சம்
சென்று பலி பக்கல் செம் கை விரித்து ஏற்றல் பழுது
என்று குன்றி நின்றாய் இரங்கேசா நன்றி தரும்
ஆவிற்கு நீர் என்று இரப்பினும் நாவிற்கு
இரவின் இளிவந்தது இல்

#108
** கயமை
தேன் இருந்த சொல்லாளைத் தேர் வேந்தர் காண உடை
ஏன் உரிந்தான் மேனாள் இரங்கேசா ஆனதனால்
நன்று அறிவாரின் கயவர் திரு உடையர்
நெஞ்சத்து அவலம் இலர்
** காமத்துப் பால் – களவியல் – (ஆண்பாற் கிளவிகள்)

#109
** தகையணங் குறுத்தல்
சுந்தரமாம் அகலி தோள் தோய்ந்து பத்து_நூறு
இந்திரன் கண் பெற்றான் இரங்கேசா இந்து முறி
ஒள்_நுதற்கு ஓஒ உடைந்ததே ஞாட்பினுள்
நண்ணாரும் உட்கும் என் பீடு

#110
** குறிப்பறிதல்
மேதை விலோசனமும் மேவும் இணை நோக்கும்
ஏது கலவிக்கு இரங்கேசா ஆதலால்
கண்ணொடு கண் இணை நோக்கு ஒக்கின் வாய்ச் சொற்கள்
என்ன பயனும் இல

#111
** புணர்ச்சி மகிழ்தல்
உம்பரில் துன்முகனார் உள்ள கங்கை தோள் தோய
இம்பர் வந்தார் அன்றோ இரங்கேசா அன்பாகத்
தாம் வீழ்வார் மென் தோள் துயிலின் இனிது-கொல்
தாமரைக்கண்ணான்_உலகு

#112
** நலம்புனைந் துரைத்தல்
ஒண் கயல் கண் பாரதியை ஓது மறை நாவில்
எண்_கண்ணன் வைத்தான் இரங்கேசா பண்பில்
அனிச்சமும் அன்னத்தின் தூவியும் மாதர்
அடிக்கு நெருஞ்சிப் பழம்

#113
** காதர் சிறப்புரைத்தல்
சேர்ந்து திருமகளைத் தெள் அமுதை உம்பருக்கே
ஈந்த உதாரம் இரங்கேசா தேர்ந்தக்கால்
பாலொடு தேன் கலந்து அற்றே பணி_மொழி
வால் எயிறு ஊறிய நீர்

#114
** நாணுத் துறவுரைத்தல்
கீசகன் பாஞ்சாலியின் மேல் கேவல மால் கொண்டு உயிர் தோற்று
ஏசுதலை உற்றான் இரங்கேசா ஆசை எனும்
காமக் கடும் புனல் உய்க்குமே நாணொடு
நல்லாண்மை என்னும் புணை

#115
** அலரறிவுறுத்தல்
நீந்து கடல் மூழ்கி நெடுநாள் கெளதமனார்
ஏந்து அகலி தோய்ந்தார் இரங்கேசா மாந்தி
களித்-தொறும் கள் உண்டல் வேட்டு அற்றால் காமம்
வெளிப்படும்-தோறும் இனிது
** கற்பியல் (பெண்பாற் கிளவிகள்)

#116
** பிரிவாற்றாமை
தன் பதியின் செல்கையினால் தா_இல் நதி ஆயினாள்
என்பர் கவுசி இரங்கேசா அன்பினால்
செல்லாமை உண்டேல் எனக்கு உரை மற்று நின்
வல் வரவு வாழ்வார்க்கு உரை

#117
** படர்மெலிந் திரங்கல்
குன்று_எடுத்தான் மார்பு குடிகொண்டு இருந்தாள் செம் கமலை
என்றும் பிரியாது இரங்கேசா நன்றி கூர்
இன்பம் கடல் மற்றுக் காமம் அஃது அடுங்கால்
துன்பம் அதனின் பெரிது

#118
** கண்விதுப் பழிதல்
காதல் அருச்சுனனைக் கண்டு ஊர்வசி அடைந்தது
ஏதம் அன்றோ மேனாள் இரங்கேசா ஓதில்
கதுமெனத் தாம் நோக்கித் தாமே கலுழும்
இது நகத் தக்கது உடைத்து

#119
** பசப்புறு பருவரல்
மன்னும் அகலி கல்லாய் மாநிலத்திலே கிடந்தாள்
என்னும் மொழி கேட்டாய் இரங்கேசா துன்னப்
பசந்தாள் இவள் என்பது அல்லால் இவளைத்
துறந்தார் அவர் என்பார் இல்

#120
** தனிப்படர் மிகுதி
தக்க சுவாகாவைத் தருமன் விழுங்க அவள்
எக்கியனை உண்டாள் இரங்கேசா மிக்க
ஒருதலையான் இன்னாது காமம் காப் போல
இருதலையானும் இனிது

#121
** நினைந்தவர் புலம்பல்
சுந்தோபசுந்தர் இகல் சூழ்ந்து பொருது இறந்தது
எந்த வகை மேனாள் இரங்கேசா சிந்தையால்
உள்ளினும் தீராப் பெரு மகிழ் செய்தலால்
கள்ளினும் காமம் இனிது

#122
** கனவுநிலை யுரைத்தல்
செய் தவம் சேர் வாணனது செல்வி கனா நிலையில்
எய்தினான் அன்றோ இரங்கேசா பைய
நனவினான் நல்காதவரைக் கனவினான்
காண்டலின் உண்டு என் உயிர்

#123
** பொழுதுகண் டிரங்கல்
காக்கும் பதி அகலக் காட்டில் சலர்க்காரி
ஏக்கமுற்றாள் அன்றோ இரங்கேசா நோக்கில்
பனி அரும்பிப் பைதல்கொள் மாலை துனி அரும்பித்
துன்பம் வளர வரும்

#124
** உறுப்பு நலனழிதல்
மங்கை உமை ஓர் பங்கு வாங்கி மகிணன்-பால்
இங்கிதமுற்றாள் இரங்கேசா செம் கை
முயக்கிடைத் தண் வளி போழப் பயப்புற்ற
பேதை பெரு மழைக் கண்

#125
** நெஞ்சொடு கிளத்தல்
முன்னம் இரதிக்கு மொழிந்த பதி தந்தது
இன் நலம் அன்றோ இரங்கேசா துன்ன
நினைத்து ஒன்று சொல்வாயோ நெஞ்சே எனைத்து ஒன்றும்
எவ்வ நோய் தீர்க்கும் மருந்து

#126
** நிறை அழிதல்
பின்னைக்கு இனிய மொழி பேசி வென்ற மாயவன் போல்
என்னைத் தொண்டாளும் இரங்கேசா முன் நின்ற
பல் மாயக் கள்வன் பணி மொழி அன்றோ நம்
பெண்மை உடைக்கும் படை

#127
** அவர்வயின் விதும்பல்
வஞ்சி உருக்குமணி மா மால் வரு வழி பார்த்து
எஞ்சும் உளம் போலும் இரங்கேசா பஞ்சணையில்
கூடிய காமம் பிரிந்தார் வரவு உள்ளிக்
கோடு கொடு ஏறும் என் நெஞ்சு

#128
** அன்பியல் – குறிப்பறிவுறுத்தல்
செட்டி வள்ளியம்மைச் சிறுமுறுவல் கண்டு உளத்தின்
இட்டம் அறிந்தான் இரங்கேசா மட்டு ஆர்
முகை மொக்குள் உள்ளது நாற்றம் போல் பேதை
நகை மொக்குள் உள்ளது ஒன்று உண்டு

#129
** புணர்ச்சி விதும்பல்
காந்தன் துகில் அரிந்து கானத்து அகன்ற தன்மை
ஏந்தி மறந்தாள் இரங்கேசா காந்தி
எழுதுங்கால் கோல் காணாக் கண்ணே போல் கொண்கன்
பழி காணேன் கண்ட இடத்து

#130
** நெஞ்சொடு புலத்தல்
காங்கையர் மீது ஆசை கரவாமல் அம்பை உளம்
ஏங்கி எரி வீழ்ந்தாள் இரங்கேசா ஆங்கே
தனியே இருந்து நினைத்தக்கால் என்னைத்
தினிய இருந்தது என் நெஞ்சு

#131
** புலவி
அன்பர் திருநீலகண்டர் அணி_இழை-பால்
இன்பம் துறந்தார் இரங்கேசா முன்பாக
ஊடியவரை உணராமை வாடிய
வள்ளி முதல் அரிந்து அற்று

#132
** புலவி நுணுக்கம்
சேர்ந்து மணம்செய்ய மறுசென்மம் உனி பக்கல் வரும்
ஏந்து_இழையைப் போலும் இரங்கேசா வாய்ந்து உம்மை
இம்மைப் பிறப்பில் பிரியலம் என்றேனாக்
கண் நிறை நீர் கொண்டனள்

#133
** ஊடலுவகை
சத்தியபாமா ஊடல் தணிப்பக் கற்பகத்தை
இத் தலத்தில் தந்தான் இரங்கேசா சித்தசற்கும்
ஊடுதல் காமத்திற்கு இன்பம் அதற்கு இன்பம்
கூடி முயங்கப் பெறின்
** இரங்கேசவெண்பா என்னும் நீதிசூடாமணி முற்றிற்று
**