மொ – முதல் சொற்கள் – சங்க இலக்கியம், திருக்குறள் கூட்டுத் தொடரடைவு

முகை மொக்குள் உள்ளது நாற்றம் போல் பேதை – குறள் 128/7
நகை மொக்குள் உள்ளது ஒன்று உண்டு – குறள் 128/8
மரல் பழுத்து அன்ன மறுகு நீர் மொக்குள்
நன் பகல் அந்தி நடை இடை விலங்கலின் – பொரு 45,46
மாரி மொக்குள் புடைக்கும் நாட – ஐங் 275/3
துளி படு மொக்குள் துள்ளுவன சால – அகம் 324/7
மொக்குள் அன்ன பொகுட்டு விழி கண்ண – புறம் 333/2
மேல்

மொக்குளின் (1)

அடு மரல் மொக்குளின் அரும்பு வாய் அவிழ – நற் 278/2
மேல்

மொசி (2)

மல்லல் மொசி விரல் ஒற்றி மணி கொண்டு – அகம் 215/14
நெய்த்தோர் ஆடிய மல்லல் மொசி விரல் – அகம் 375/7
மேல்

மொசிக்கும் (1)

தேம் பாய் கூந்தல் குறும் பல மொசிக்கும்
வண்டு கடிந்து ஓம்பல் தேற்றாய் அணி கொள – அகம் 257/8,9
மேல்

மொசித்த (2)

மை ஊன் மொசித்த ஒக்கலொடு துறை நீர் – புறம் 96/7
நெடு நகர் வந்து என விடு கணை மொசித்த
மூரி வெண் தோள் – புறம் 285/8,9
மேல்

மொசிந்தன (1)

கடும் தேறு உறு கிளை மொசிந்தன துஞ்சும் – பதி 71/6
மேல்

மொசிந்து (3)

பலர் மொசிந்து ஓம்பிய திரள் பூ கடம்பின் – பதி 11/12
மொய் வளம் செருக்கி மொசிந்து வரும் மோகூர் – பதி 49/8
விசும்பு இடை தூர ஆடி மொசிந்து உடன் – அகம் 181/10
மேல்

மொசிய (2)

வெண் புறம் மொசிய வார்க்கும் தெண் கடல் – நற் 74/9
வீங்கு சுவல் மொசிய தாங்கு நுகம் தழீஇ – அகம் 400/10
மேல்

மொய் (7)

மை உக்கு அன்ன மொய் இரும் கூந்தல் – மது 417
மொய் வளம் செருக்கி மொசிந்து வரும் மோகூர் – பதி 49/8
மொய் வளம் பூத்த முயக்கம் யாம் கைப்படுத்தேம் – பரி 18/18
முற்றா நறு நறா மொய் புனல் அட்டி – பரி 20/52
முன்புற்று அறியா முதல் புணர்ச்சி மொய் குழலை – பரி 28/1
பொய்கை தேர்ந்து அலமரும் பொழுதினான் மொய் தப – கலி 78/7
மொய் வலி அறுத்த ஞான்றை – அகம் 246/13
மேல்

மொய்க்கும் (1)

கயிறு குறு முகவை மூயின மொய்க்கும்
ஆ கெழு கொங்கர் நாடு அகப்படுத்த – பதி 22/14,15
மேல்

மொய்த்த (4)

கிளை செத்து மொய்த்த தும்பி பழம் செத்து – நற் 35/3
வெள் வசி படீஇயர் மொய்த்த வள்பு அழீஇ – நற் 82/9
குளவி மொய்த்த அழுகல் சில் நீர் – குறு 56/2
மின்மினி மொய்த்த முரவு வாய் புற்றம் – அகம் 72/3
மேல்

மொய்த்தலின் (1)

அறு_கால்_பறவை அளவு இல மொய்த்தலின்
கண் கோள் ஆக நோக்கி பண்டும் – நற் 55/5,6
மேல்

மொய்த்தன (1)

முயக்கு இடை ஈயாது மொய்த்தன பருந்தே – புறம் 288/9
மேல்

மொய்ப்ப (7)

வரி கடை பிரசம் மூசுவன மொய்ப்ப
எருத்தம் தாழ்ந்த விரவு பூ தெரியல் – மது 717,718
உண்கண் வண்டு இனம் மொய்ப்ப
தெண் கடல் பெரும் திரை மூழ்குவோளே – ஐங் 126/2,3
பொறி வரி சிறைய வண்டு_இனம் மொய்ப்ப
சாந்தம் நாறும் நறியோள் – ஐங் 240/2,3
இரும் சிறை வண்டின் பெரும் கிளை மொய்ப்ப
நீ நயந்து உறையப்பட்டோள் – ஐங் 370/2,3
தாது ஆர் பிரசம் மொய்ப்ப
போது ஆர் கூந்தல் முயங்கினள் எம்மே – ஐங் 417/3,4
அம் சிறை வண்டின் அரி_இனம் மொய்ப்ப
மென்_புல முல்லை மலரும் மாலை – ஐங் 489/1,2
சுறவு_இனத்து அன்ன வாளோர் மொய்ப்ப
மரீஇயோர் அறியாது மைந்து பட்டன்றே – புறம் 13/7,8
மேல்

மொய்ம் (1)

உறு பகை தரூஉம் மொய்ம் மூசு பிண்டன் – அகம் 152/9
மேல்

மொய்ம்ப (1)

காண்_தகு மொய்ம்ப காட்டினை ஆகலின் – புறம் 43/20
மேல்

மொய்ம்பனின் (1)

வேல் ஆற்றும் மொய்ம்பனின் விரை மலர் அம்பினோன் – பரி 22/26
மேல்

மொய்ம்பின் (14)

கூற்றத்து அன்ன மாற்று அரு மொய்ம்பின்
கால் கிளர்ந்து அன்ன வேழம் மேற்கொண்டு – திரு 81,82
செம் பொறி வாங்கிய மொய்ம்பின் சுடர் விடுபு – திரு 105
சூர் மருங்கு அறுத்த மொய்ம்பின் மதவலி – திரு 275
மீளி மொய்ம்பின் மிகு வலி செருக்கி – பொரு 140
மா தானை மற மொய்ம்பின்
செம் கண்ணால் செயிர்த்து நோக்கி – பட் 279,280
செரு மிகு மொய்ம்பின் கூர் வேல் காளையொடு – நற் 184/2
வார்ந்து புனைந்து அன்ன ஏந்து குவவு மொய்ம்பின்
மீன் பூத்து அன்ன விளங்கு மணி பாண்டில் – பதி 90/34,35
வாள் மிகு வய மொய்ம்பின்
வரை அகலத்தவனை வானவன் மகள் – பரி 9/57,58
ஈட்டு எழில் பொலிந்த ஏந்து குவவு மொய்ம்பின்
ஆட்டன்அத்தி நலன் நயந்து உரைஇ – அகம் 222/6,7
ஏற்று இயல் எழில் நடை பொலிந்த மொய்ம்பின்
தோட்டு இரும் சுரியல் மணந்த பித்தை – அகம் 236/14,15
காய் சின மொய்ம்பின் பெரும் பெயர் கரிகால் – அகம் 246/8
ஏந்து குவவு மொய்ம்பின் பூ சோர் மாலை – அகம் 248/12
கூர் வேல் குவைஇய மொய்ம்பின்
தேர் வண் பாரி தண் பறம்பு நாடே – புறம் 118/4,5
மொய்ம்பின் ஊக்கி மெய் கொண்டனனே – புறம் 274/7
மேல்

மொய்ம்பின (1)

முடி உதிர் பூ தாது மொய்ம்பின ஆக – கலி 88/2
மேல்

மொய்ம்பினவர்க்கும் (1)

முரண் சேர்ந்த மொய்ம்பினவர்க்கும் அரண் சேர்ந்து ஆம் – குறள் 50/3
மேல்

மொய்ம்பினோர் (1)

இரும் செருவின் இகல் மொய்ம்பினோர்
கல் எறியும் கவண் வெரீஇ – பட் 72,73
மேல்

மொய்ம்பு (2)

மொய்ம்பு இறந்து திரிதரும் ஒரு பெரும் தெரியல் – மது 437
அம் தளிர் குவவு மொய்ம்பு அலைப்ப சாந்து அருந்தி – குறி 120
மேல்

மொய்ம்பொடு (1)

மீளி மொய்ம்பொடு நிலன் எறியா குறுகி – அகம் 93/18
மேல்

மொழி (100)

பாலொடு தேன் கலந்து அற்றே பணி_மொழி – குறள் 113/1
பல மாய கள்வன் பணி மொழி அன்றோ நம் – குறள் 126/15
மென் மொழி மேவலர் இன் நரம்பு உளர – திரு 142
பலர் புகழ் நன் மொழி புலவர் ஏறே – திரு 268
அன்பு உடை நன் மொழி அளைஇ விளிவு இன்று – திரு 292
சீர் உடை நன் மொழி நீரொடு சிதறி – பொரு 24
இலவு இதழ் புரையும் இன் மொழி துவர் வாய் – பொரு 27
ஈர நன் மொழி இரவலர்க்கு ஈந்த – சிறு 93
ஆர்வ நன் மொழி ஆயும் மால் வரை – சிறு 99
நன்னர் நன் மொழி கேட்டனம் அதனால் – முல் 17
கவை_முள்_கருவியின் வட_மொழி பயிற்றி – முல் 35
நான் மொழி கோசர் தோன்றி அன்ன – மது 509
ஈர நன் மொழி தீர கூறி – குறி 234
புகழ் நிலைஇய மொழி வளர – பட் 42
மொழி பல பெருகிய பழி தீர் தேஎத்து – பட் 216
விரவு மொழி பயிற்றும் பாகர் ஓதை – மலை 327
பிழையா நன் மொழி தேறிய இவட்கே – நற் 10/9
புரை இல் தீ மொழி பயிற்றிய உரை எடுத்து – நற் 36/7
மையல் நெஞ்சம் என் மொழி கொளினே – நற் 146/11
வண்ணம் நோக்கியும் மென் மொழி கூறியும் – நற் 148/1
சில் மொழி துவர் வாய் நகைக்கு மகிழ்ந்தோயே – நற் 190/9
யான் தன் மொழிதலின் மொழி எதிர் வந்து – நற் 204/7
முடி முதிர் பரதவர் மட மொழி குறு_மகள் – நற் 207/9
தாமே ஒப்புரவு அறியின் தே மொழி
கயல் ஏர் உண்கண் குறு_மகட்கு – நற் 220/8,9
தேர் நடைபயிற்றும் தே மொழி புதல்வன் – நற் 250/3
துனி இல் நன் மொழி இனிய கூறியும் – நற் 254/3
குவளை நாறும் கூந்தல் தே மொழி
இவளின் தீர்ந்தும் ஆள்வினை வலிப்ப – நற் 262/7,8
பொம்மல்_ஓதியை தன் மொழி கொளீஇ – நற் 293/7
தொலைந்த நாவின் உலைந்த குறு மொழி
உடன்பட்டு ஓரா தாயரொடு ஒழிபு உடன் – நற் 310/6,7
தாம் மொழி வன்மையின் பொய்த்தனர் வாழிய – நற் 314/8
என் வாய் நின் மொழி மாட்டேன் நின் வயின் – நற் 342/3
திருந்து இழை அரிவை தே மொழி நிலையே – நற் 374/9
வார்ந்து இலங்கு வை எயிற்று சின் மொழி அரிவையை – குறு 14/2
நால் ஊர் கோசர் நன் மொழி போல – குறு 15/3
தே மொழி திரண்ட மென் தோள் மா மலை – குறு 72/3
போகிய அவட்கோ நோவேன் தே_மொழி – ஐங் 378/3
புதல்வன் கவைஇயினன் தந்தை மென் மொழி
புதல்வன் தாயோ இருவரும் கவைஇயினள் – ஐங் 409/1,2
தே மொழி அரிவை தெளிந்திசின் யானே – ஐங் 466/5
திருந்திய இயல் மொழி திருந்து இழை கணவ – பதி 24/11
விரவு மொழி கட்டூர் வயவர் வேந்தே – பதி 90/30
முன்துறை நிறை அணி நின்றவர் மொழி மொழி – பரி 12/36
முன்துறை நிறை அணி நின்றவர் மொழி மொழி
ஒன்று அல பல_பல உடன் எழுந்தன்று அவை – பரி 12/36,37
அவை நான்கும் உறழும் அருள் செறல் வயின் மொழி
முடிந்ததும் முடிவதும் முகிழ்ப்பதும் அவை மூன்றும் – பரி 13/46,47
சோலையொடு தொடர் மொழி மாலிருங்குன்றம் – பரி 15/23
தெய்வத்து திறன் நோக்கி தெருமரல் தே_மொழி – கலி 16/19
நலன் உடையார் மொழி கண் தாவார் தாம் தம் நலம் – கலி 22/6
வயக்கு_உறு மண்டிலம் வட_மொழி பெயர் பெற்ற – கலி 25/1
பேது உறு மட மொழி பிணை எழில் மான் நோக்கின் – கலி 27/3
சேயார் கண் சென்ற என் நெஞ்சினை சில்_மொழி – கலி 29/10
திருந்து எயிறு இலங்கு நின் தே மொழி படர்ந்தே – கலி 29/26
நகை மொழி நல்லவர் நாணும் நிலை போல் – கலி 40/2
இன் நகை இலங்கு எயிற்று தே மொழி துவர் செம் வாய் – கலி 55/4
சேந்து நீ இனையையால் ஒத்ததோ சின்_மொழி – கலி 57/11
பொது மொழி பிறர்க்கு இன்றி முழுது ஆளும் செல்வர்க்கு – கலி 68/1
மதி மொழி இடல் மாலை வினைவர் போல் வல்லவர் – கலி 68/2
செது மொழி சீத்த செவி செறு ஆக – கலி 68/3
முது மொழி நீரா புலன் நா உழவர் – கலி 68/4
புது மொழி கூட்டுண்ணும் புரிசை சூழ் புனல் ஊர – கலி 68/5
கண்டும் நின் மொழி தேறும் பெண்டிரும் ஏமுற்றார் – கலி 74/9
தே மொழி கேட்டல் இனிது மற்று இன்னாதே – கலி 80/15
மட மொழி ஆயத்தவருள் இவள் யார் உடம்போடு – கலி 102/7
ஒரு மொழி கொள்க இ உலகு உடன் எனவே – கலி 104/80
நின் மொழி கொண்டு யானோ விடுவேன் மற்று என் மொழி கொண்டு – கலி 113/17
நின் மொழி கொண்டு யானோ விடுவேன் மற்று என் மொழி கொண்டு – கலி 113/17
மகிழ் செய் தே_மொழி தொய்யில் சூழ் இள முலை – கலி 125/8
இன் மணி சிலம்பின் சில் மொழி ஐம்பால் – கலி 125/16
முக்கோல் கொள் அந்தணர் முது மொழி நினைவார் போல் – கலி 126/4
சின்_மொழி தெளி என தேற்றிய சிறப்பு அன்றோ – கலி 132/13
தே மொழி மாதர் உறாஅது உறீஇய – கலி 139/16
திறன் இலார் எடுத்த தீ மொழி எல்லாம் – கலி 144/71
ஆறு அல்ல மொழி தோற்றி அற வினை கலக்கிய – கலி 147/1
நெடு_மொழி தந்தை அரும் கடி நீவி – அகம் 17/7
தாழ கூறிய தகை சால் நன் மொழி
மறந்தனிர் போறிர் எம் என சிறந்த நின் – அகம் 29/11,12
செயிர் தீர் கொள்கை சில் மொழி துவர் வாய் – அகம் 75/10
ஏதிலன் பொய் மொழி நம்பி ஏர் வினை – அகம் 117/3
நயம் புரி நன் மொழி அடக்கவும் அடங்கான் – அகம் 126/14
பன் மாண் தங்கிய சாயல் இன் மொழி
முருந்து ஏர் முறுவல் இளையோள் – அகம் 193/12,13
நயந்து நாம் விட்ட நன் மொழி நம்பி – அகம் 198/3
விரவு மொழி கட்டூர் வேண்டுவழி கொளீஇ – அகம் 212/14
அருள் மொழி தேற்றி நம் அகன்றிசினோரே – அகம் 311/14
தே மொழி புதல்வர் திரங்கு முலை சுவைப்ப – அகம் 316/15
தட மென் பணை தோள் மட மொழி அரிவை – அகம் 324/2
பழி தலைத்தருதல் வேண்டுதி மொழி கொண்டு – அகம் 333/4
நின் வாய் இன் மொழி நன் வாய் ஆக – அகம் 333/16
சின் மொழி பொலிந்த துவர் வாய் – அகம் 343/18
நிலையா நன் மொழி தேறிய நெஞ்சே – அகம் 348/14
நம்மொடு நன் மொழி நவிலும் – அகம் 353/22
அன்பால் மொழிந்த என் மொழி கொள்ளாய் – அகம் 361/8
சின் மொழி அரிவை தோளே பன் மலை – அகம் 361/14
இழி-மின் என்ற நின் மொழி மருண்டிசினே – அகம் 384/8
பிறர் பழி கூறுவோர் மொழி தேறலையே – புறம் 10/2
கரப்பு இல் உள்ளமொடு வேண்டு மொழி பயிற்றி – புறம் 34/13
வட_மீன் புரையும் கற்பின் மட மொழி
அரிவை தோள் அளவு அல்லதை – புறம் 122/8,9
முயங்கற்கு ஒத்தனை-மன்னே வயங்கு மொழி
பாடுநர்க்கு அடைத்த கதவின் ஆடு மழை – புறம் 151/9,10
பெரும் கல் நாடன் பேகனும் திருந்து மொழி
மோசி பாடிய ஆயும் ஆர்வம்_உற்று – புறம் 158/12,13
வள்ளியோர் செவி முதல் வயங்கு மொழி வித்தி தாம் – புறம் 206/2
நறும் பல் ஒலிவரும் கதுப்பின் தே மொழி
தெரி இழை மகளிர் பாணி பார்க்கும் – புறம் 209/16,17
மயக்கு உடைய மொழி விடுத்தனன் ஆங்கு – புறம் 239/18
பிறர் கூறிய மொழி தெரியா – புறம் 366/9
உள்ளல் ஓம்பு-மின் உயர் மொழி புலவீர் – புறம் 394/5
மேல்

மொழிக்கு (1)

நன் மொழிக்கு அச்சம் இல்லை அவர் நாட்டு – குறு 392/2
மேல்

மொழிகுவம் (1)

கேள் பெருந்தகையோடு எவன் பல மொழிகுவம்
நாளும் கோள்_மீன் தகைத்தலும் தகைமே – கலி 5/8,9
மேல்

மொழிகோ (5)

இனி எவன் மொழிகோ யானே கயன் அற – நற் 224/8
உது காண் அதுவே இது என மொழிகோ
நோன் சினை இருந்த இரும் தோட்டு புள்_இனம் – குறு 191/1,2
நீங்குக என்று யான் யாங்ஙனம் மொழிகோ
அரும் திறல் கடவுள் செல்லூர் குணாஅது – அகம் 90/8,9
யாங்கனம் மொழிகோ யானே ஓங்கிய – புறம் 39/13
யாங்கனம் மொழிகோ ஓங்கு வாள் கோதையை – புறம் 49/3
மேல்

மொழித்து (1)

ஒழுக்கு உடை மருங்கின் ஒரு மொழித்து ஆக – புறம் 366/2
மேல்

மொழிதலின் (1)

யான் தன் மொழிதலின் மொழி எதிர் வந்து – நற் 204/7
மேல்

மொழிதலும் (1)

நெடிய மொழிதலும் கடிய ஊர்தலும் – நற் 210/5
மேல்

மொழிதும் (1)

இன்னா மொழிதும் என்ப – அகம் 293/13
மேல்

மொழிந்த (3)

அன்று என மொழிந்த தொன்றுபடு கிளவி – அகம் 5/17
நெருநலும் தீம் பல மொழிந்த
சிறு நல் ஒருத்தி பெரு நல் ஊரே – அகம் 239/14,15
அன்பால் மொழிந்த என் மொழி கொள்ளாய் – அகம் 361/8
மேல்

மொழிந்தனம் (1)

நாம் தூது மொழிந்தனம் விடல் வேண்டா நம்மினும் – கலி 28/22
மேல்

மொழிந்தனனே (1)

என மொழிந்தனனே ஒருவன் அவன் கண்டு – அகம் 110/14
மேல்

மொழிந்தனையே (1)

நன்னர் மொழியும் நீ மொழிந்தனையே
அவற்றுள் யாவோ வாயின மாஅல் மகனே – கலி 21/8,9
மேல்

மொழிந்து (6)

தொன்று மொழிந்து தொழில் கேட்ப – மது 72
தொன்று மொழிந்து தொழில் கேட்ப – மது 124
வடு அஞ்சி வாய் மொழிந்து
தமவும் பிறவும் ஒப்ப நாடி – பட் 208,209
பணை கெழு வேந்தரும் வேளிரும் ஒன்று_மொழிந்து – பதி 30/30
சேணன் ஆயினும் கேள் என மொழிந்து
புலம் பெயர்ந்து ஒளித்த களையா பூசற்கு – பதி 44/11,12
தொன்று மொழிந்து தொழில் கேட்ப – பதி 90/8
மேல்

மொழிந்தும் (1)

நசை வேண்டாது நன்று மொழிந்தும்
நிலவு கோட்டு பல களிற்றோடு – புறம் 359/12,13
மேல்

மொழிந்தே (1)

வடிப்பு உறு நரம்பின் தீவிய மொழிந்தே – அகம் 142/26
மேல்

மொழிப (2)

வண்டு என மொழிப மகன் என்னாரே – நற் 290/9
பெட்டு ஆங்கு மொழிப என்ப அ அலர் – அகம் 216/6
மேல்

மொழிப-மன்னே (1)

நெஞ்சு உண மொழிப-மன்னே தோழி – அகம் 157/10
மேல்

மொழிபவை (1)

பெருமையின் வல்லா யாம் இவண் மொழிபவை
மெல்லிய எனாஅ வெறாஅது அல்லி அம் – பரி 1/37,38
மேல்

மொழிபெயர் (7)

மொழிபெயர் தேஎத்தர் ஆயினும் – குறு 11/7
மொழிபெயர் பல் மலை இறப்பினும் – ஐங் 321/4
மொழிபெயர் தேஎத்த பன் மலை இறந்தே – அகம் 31/15
மொழிபெயர் தேஎம் தரும்-மார் மன்னர் – அகம் 67/12
மொழிபெயர் தேஎத்தர் ஆயினும் – அகம் 127/17
மொழிபெயர் தேஎத்தர் ஆயினும் நல்குவர் – அகம் 211/8
மொழிபெயர் தேஎம் இறந்தனர் ஆயினும் – அகம் 295/17
மேல்

மொழிமே (1)

அம்பல் ஊரும் அவனொடு மொழிமே – குறு 51/6
மேல்

மொழிமோ (2)

காமம் செப்பாது கண்டது மொழிமோ
பயிலியது கெழீஇய நட்பின் மயில் இயல் – குறு 2/2,3
ஒன்று தெளிய நசையினம் மொழிமோ
வெண் கோட்டு யானை சோனை படியும் – குறு 75/2,3
மேல்

மொழிய (2)

ஊரார் பெண்டு என மொழிய என்னை – ஐங் 113/3
வேறு பன் மொழிய தேஎம் முன்னி – அகம் 215/2
மேல்

மொழியர் (1)

தாழ் உவந்து தழூஉ மொழியர்
பயன் உறுப்ப பலர்க்கு ஆற்றி – புறம் 360/6,7
மேல்

மொழியல் (2)

விரகு இல மொழியல் யாம் வேட்டது இல் வழியே – நற் 380/12
நோய் முந்துறுத்து நொதுமல் மொழியல் நின் – அகம் 39/4
மேல்

மொழியலன் (2)

கெடு நா மொழியலன் அன்பினன் என நீ – அகம் 352/9
மாறி வா என மொழியலன் மாதோ – புறம் 138/7
மேல்

மொழியலனே (1)

நெடிய அல்லது பணிந்து மொழியலனே
இஃது இவர் படிவம் ஆயின் வை எயிற்று – புறம் 349/3,4
மேல்

மொழியவர் (1)

மட மொழியவர் உடன் சுற்றி – பரி 9/60
மேல்

மொழியவும் (2)

உகத்தவை மொழியவும் ஒல்லாள் மிக கலுழ்ந்து – நெடு 156
வேட்டது மொழியவும் விடாஅன் வேட்டத்தில் – புறம் 152/25
மேல்

மொழியா (2)

குறித்தது மொழியா அளவையின் குறித்து உடன் – திரு 281
நீ சில மொழியா அளவை மாசு இல் – சிறு 235
மேல்

மொழியாட்கே (1)

திதலை அல்குல் தே மொழியாட்கே – நற் 161/12
மேல்

மொழியாது (1)

தேன் இமிர் நறு மலர் புன்னையும் மொழியாது
ஒரு நின் அல்லது பிறிது யாதும் இலனே – அகம் 170/2,3
மேல்

மொழியாம் (1)

இவை மொழியாம் என சொல்லினும் அவை நீ – குறு 306/2
மேல்

மொழியானும் (1)

தகாஅன் போல தான் தீது மொழியானும்
தன் கண் கண்டது பொய்க்குவது அன்றே – குறு 26/4,5
மேல்

மொழியின் (2)

மனத்தொடு வாய்மை மொழியின் தவத்தொடு – குறள் 30/9
மொழியின் உணர்த்தும் சிறு வரை அல்லது – அகம் 13/8
மேல்

மொழியினும் (1)

பதன் அன்று புக்கு திறன் அன்று மொழியினும்
வறிது பெயர்குநர் அல்லர் நெறி கொள – புறம் 124/2,3
மேல்

மொழியும் (7)

கடு மொழியும் கையிகந்த தண்டமும் வேந்தன் – குறள் 57/13
முருகு என மொழியும் ஆயின் – ஐங் 245/3
முருகு என மொழியும் ஆயின் – ஐங் 247/3
முருகு என மொழியும் வேலன் மற்று அவன் – ஐங் 249/2
நன்னர் மொழியும் நீ மொழிந்தனையே – கலி 21/8
ஏதில மொழியும் இ ஊரும் ஆகலின் – அகம் 132/3
அம்பல் ஊரும் அவனொடு மொழியும்
சாய் இறை திரண்ட தோள் பாராட்டி – அகம் 282/13,14
மேல்

மொழியூஉ (1)

முடிதல் வேட்கையர் நெடிய மொழியூஉ
கெடாஅ நல் இசை தம் குடி நிறும்-மார் – பதி 81/12,13
மேல்

மொழியே (2)

எவன் பயம் செய்யும் நீ தேற்றிய மொழியே – ஐங் 56/4
நல்ல பல்லோர் இரு நன் மொழியே
அம் சிலம்பு ஒலிப்ப ஓடி எம் இல் – புறம் 85/5,6
மேல்

மொழியோயே (1)

மை ஈர் ஓதி மட மொழியோயே – கலி 150/23
மேல்

மொழியோரும் (1)

மயில் இயலோரும் மட மொழியோரும்
கைஇ மெல்லிதின் ஒதுங்கி கை_எறிந்து – மது 418,419
மேல்

மொழிவது (5)

வேட்ப மொழிவது ஆம் சொல் – குறள் 65/6
ஏஎ எல்லா மொழிவது கண்டை இஃது ஒத்தன் தொய்யில் – கலி 64/8
செய்யா மொழிவது எவன் – கலி 98/12
செய்யா மொழிவது எவன் – கலி 98/33
முறை செய்தி என நின்னை மொழிவது கெடாதோ தான் – கலி 100/16
மேல்

மொழிவல் (6)

நொந்தன ஆயின் கண்டது மொழிவல்
பெரும் தேன் கண்படு வரையில் முது மால்பு – குறு 273/4,5
கழனி ஊர நின் மொழிவல் என்றும் – ஐங் 60/2
அம்ம வாழியோ மகிழ்ந நின் மொழிவல்
பேர் ஊர் அலர் எழ நீர் அலை கலங்கி – ஐங் 77/1,2
குன்ற நாட நின் மொழிவல் என்றும் – ஐங் 277/3
நும் ஒன்று இரந்தனென் மொழிவல் எம் ஊர் – ஐங் 384/2
நீ ஓர் ஆகலின் நின் ஒன்று மொழிவல்
அருளும் அன்பும் நீக்கி நீங்கா – புறம் 5/4,5
மேல்

மொழிவாயோ (1)

பணிந்தாய் போல் வந்து ஈண்டு பயனில மொழிவாயோ
பட்டு_உழி அறியாது பாகனை தேரொடும் – கலி 69/11,12
மேல்

மொழிவென் (1)

மேனி ஆய் நலம் தொலைதலின் மொழிவென்
முழவு முகம் புலரா கலி கொள் ஆங்கண் – அகம் 222/3,4
மேல்

மொழிவோர் (4)

நாடு என மொழிவோர் அவன் நாடு என மொழிவோர் – புறம் 377/21
நாடு என மொழிவோர் அவன் நாடு என மொழிவோர்
வேந்து என மொழிவோர் அவன் வேந்து என மொழிவோர் – புறம் 377/21,22
வேந்து என மொழிவோர் அவன் வேந்து என மொழிவோர் – புறம் 377/22
வேந்து என மொழிவோர் அவன் வேந்து என மொழிவோர்
புகர் நுதல் அவிர் பொன் கோட்டு யானையர் – புறம் 377/22,23
மேல்

கீழே உள்ள சொல்லின் மேல் சொடுக்கவும்

மொக்குள் (6)