நை – முதல் சொற்கள் – சங்க இலக்கியம், திருக்குறள் கூட்டுத் தொடரடைவு

நைக்க (1)

நனம் தலை பேரூர் எரியும் நைக்க
மின்னு நிமிர்ந்து அன்ன நின் ஒளிறு இலங்கு நெடு வேல் – புறம் 57/7,8
மேல்


நைத்த (1)

ஈரம் நைத்த நீர் அறு நனம் தலை – அகம் 395/6
மேல்


நைத்தலின் (1)

நறும் கள்ளின் நாடு நைத்தலின்
சுரை தழீஇய இரும் காழொடு – புறம் 97/5,6
மேல்


நைந்து (2)

நொந்து நகுவன போல் நந்தின கொம்பு நைந்து உள்ளி – கலி 33/16
நைந்து கரை பறைந்த என் உடையும் நோக்கி – புறம் 376/11
மேல்


நைப்ப (4)

இரு வெதிர் பைம் தூறு கூர் எரி நைப்ப
நிழத்த யானை மேய் புலம் படர – மது 302,303
பரந்து படு கூர் எரி கானம் நைப்ப
மரம் தீ உற்ற வறும் தலை அம் காட்டு – நற் 177/1,2
வினை புனை நல் இல் வெம் எரி நைப்ப
கனை எரி உரறிய மருங்கும் நோக்கி – புறம் 23/10,11
ஒள் எரி நைப்ப உடம்பு மாய்ந்தது – புறம் 240/10
மேல்


நைப்பவும் (1)

குல்லை கரியவும் கோடு எரி நைப்பவும்
அருவி மா மலை நிழத்தவும் மற்று அ – பொரு 234,235
மேல்


நையாமல் (1)

இறந்து எரி நையாமல் பாஅய் முழங்கி – கலி 145/19
மேல்


நைவர (1)

நல்காமையின் நைவர சாஅய் – புறம் 146/6
மேல்


நைவளம் (3)

நைவளம் பழுநிய நயம் தெரி பாலை – சிறு 36
நைவளம் பழுநிய பாலை வல்லோன் – குறி 146
நைவளம் பூத்த நரம்பு இயை சீர் பொய் வளம் – பரி 18/20
மேல்


நைவாரா (2)

ஐ_வாய்_அரவின் இடைப்பட்டு நைவாரா
மை இல் மதியின் விளங்கும் முகத்தாரை – கலி 62/13,14
நைவாரா ஆய_மகள் தோள் – கலி 103/67
மேல்