தூ – முதல் சொற்கள் – சங்க இலக்கியம், திருக்குறள் கூட்டுத் தொடரடைவு

கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்

தூ 47
தூஉ 2
தூஉம் 3
தூஉய் 11
தூஉய்மை 1
தூஉய 1
தூக்க 5
தூக்கணம் 1
தூக்கணம்_குரீஇ 1
தூக்கம் 1
தூக்கலின் 4
தூக்கா 1
தூக்காத 1
தூக்காய் 1
தூக்கார் 1
தூக்கி 18
தூக்கிய 3
தூக்கியும் 1
தூக்கின் 4
தூக்கு 3
தூக்கு-தொறும் 2
தூக்கும் 9
தூங்க 25
தூங்கணம் 1
தூங்கணம்_குரீஇ 1
தூங்கல் 6
தூங்கற்க 1
தூங்கா 1
தூங்காது 1
தூங்காமை 1
தூங்கி 16
தூங்கிய 1
தூங்கியவரொடு 1
தூங்கின்று 1
தூங்கு 46
தூங்கு_வழி 1
தூங்குக 1
தூங்குதல் 1
தூங்குந்து 2
தூங்குநர் 1
தூங்குபு 2
தூங்கும் 31
தூங்குவன 1
தூங்குவனர் 1
தூசு 1
தூண் 8
தூண்-தொறும் 1
தூண்டில் 6
தூண்டிலா 1
தூண்டிலில் 1
தூண்டிலின் 2
தூண்டிலும் 1
தூண்டு 2
தூணத்து 2
தூணி 6
தூது 17
தூது_ஆட 1
தூது_உண்_அம்_புறவு 1
தூது_உண்_அம்_புறவொடு 1
தூதும் 2
தூதே 12
தூதையும் 1
தூதொடு 2
தூதொடும் 1
தூம்பின் 7
தூம்பு 18
தூம்பொடு 4
தூமம் 2
தூய் 1
தூய்மை 7
தூய்மையவர் 2
தூய 3
தூயர் 1
தூயவனை 1
தூயார்க்கு 2
தூயும் 1
தூர் 1
தூர்க்கும் 1
தூர்க்குவனே 1
தூர்க 1
தூர்த்த 1
தூர்த்தர 1
தூர்ந்த 2
தூர்ந்து 1
தூர்ப்ப 1
தூர்ப்போளே 1
தூர்பு 3
தூர 1
தூரியம் 1
தூரும் 1
தூவ 5
தூவல் 8
தூவலின் 3
தூவவும் 1
தூவற்கு 1
தூவா 3
தூவாத 1
தூவாரும் 1
தூவி 21
தூவியும் 1
தூவிற்று 1
தூவும் 1
தூவும்_காலே 1
தூவொடு 1
தூற்ற 9
தூற்றலின் 2
தூற்றலும் 1
தூற்றா-கொல் 1
தூற்றார் 1
தூற்றி 1
தூற்றினும் 1
தூற்றுபு 1
தூற்றும் 19
தூறு 4

தூ (47)

பைம் தாள் குவளை தூ இதழ் கிள்ளி – திரு 22
புகை முகந்து அன்ன மாசு இல் தூ உடை – திரு 138
குருதியொடு விரைஇய தூ வெள் அரிசி – திரு 233
சுற்றமொடு தூ அறுத்தலின் – மது 188
நெடு மயிர் எகின தூ நிற ஏற்றை – நெடு 91
துணை புணர் அன்ன தூ நிற தூவி – நெடு 132
தோடு அமை தூ மடி விரித்த சேக்கை – நெடு 135
தூ மலர் துவன்றிய கரை பொரு நிவப்பின் – மலை 51
தூ துளி பொழிந்த பொய்யா வானின் – மலை 75
மா நிலம் சேவடி ஆக தூ நீர் – நற் 0/1
தூ தகட்டு எதிர் மலர் வேய்ந்த கூந்தல் – நற் 52/2
வா பறை விரும்பினை ஆயினும் தூ சிறை – நற் 54/2
துறை போகு அறுவை தூ மடி அன்ன – நற் 70/2
துஞ்சுதியோ இல தூ இலாட்டி – நற் 154/7
துறுகல் அயல தூ மணல் அடைகரை – நற் 243/2
மா கழி மணி பூ கூம்ப தூ திரை – குறு 55/1
மால் வரை இழிதரும் தூ வெள் அருவி – குறு 95/1
துட்கென்றன்று என் தூ நெஞ்சம் – குறு 157/2
தூங்கு தோல் கடுக்கும் தூ வெள் அருவி – குறு 235/2
கண் அகன் தூ மணி பெறூஉம் நாடன் – குறு 379/3
தொடர்ந்த குவளை தூ நெறி அடைச்சி – பதி 27/2
தூ இரும் போந்தை பொழில் அணி பொலிதந்து – பதி 51/9
தூ கணை கிழித்த மா கண் தண்ணுமை – பதி 51/33
தூ எதிர்ந்து பெறாஅ தா இல் மள்ளரொடு – பதி 81/34
கழிந்தோர் உடற்றும் கடும் தூ அஞ்சா – பதி 90/5
துரந்து புனல் தூவ தூ மலர் கண்கள் – பரி 7/52
சுடர் மதி கதிர் என தூ நரையோரும் – பரி 23/43
துணி நீரால் தூ மதி_நாளால் அணிபெற – கலி 32/6
துறைபோதல் ஒல்லுமோ தூ ஆகாது ஆங்கே – கலி 67/20
மாலை நீ தூ அற துறந்தாரை நினைத்தலின் கயம் பூத்த – கலி 118/9
தூ அற துறந்தனன் துறைவன் என்று அவன் திறம் – கலி 129/9
துணை புணர்ந்து எழுதரும் தூ நிற வலம்புரி – கலி 135/1
சிறந்தவன் தூ அற நீப்ப பிறங்கி வந்து – கலி 146/16
தூ நீர் பயந்த துணை அமை பிணையல் – அகம் 5/23
மாசு இல் தூ மடி விரிந்த சேக்கை – அகம் 13/16
துறை விட்டு அன்ன தூ மயிர் எகினம் – அகம் 34/12
தூ உடை பொலிந்து மேவர துவன்றி – அகம் 136/15
துவர புலர்ந்து தூ மலர் கஞலி – அகம் 141/12
கார் விரை கமழும் கூந்தல் தூ வினை – அகம் 198/5
துணி கயம் துன்னிய தூ மணல் எக்கர் – அகம் 355/6
தூ மலர் தாமரை பூவின் அம் கண் – அகம் 361/1
தூ விரி கடுப்ப துவன்றி மீமிசை – புறம் 154/11
தூ இயல் கொள்கை துகள் அறு மகளிரொடு – புறம் 224/6
தூ வெள் அறுவை போர்ப்பித்திலதே – புறம் 286/5
தூ வெள் அறுவை மாயோன் குறுகி – புறம் 291/2
புலைத்தி கழீஇய தூ வெள் அறுவை – புறம் 311/2
தூ மயிர் குறும் தாள் நெடும் செவி குறு முயல் – புறம் 334/2
மேல்


தூஉ (2)

தூஉ எக்கர் துயில் மடிந்து – பட் 117
தூஉ அன்ன துவலை துவற்றலின் – மலை 363
மேல்


தூஉம் (3)

பொன் நேர் நுண் தாது புன்னை தூஉம்
வீழ் தாழ் தாழை பூ கமழ் கானல் – நற் 78/3,4
தூஉம் துவலை துயர் கூர் வாடையும் – குறு 103/4
எறி திரை திவலை தூஉம் சிறு கோட்டு – அகம் 252/12
மேல்


தூஉய் (11)

உருவ பல் பூ தூஉய் வெருவர – திரு 241
அரும்பு அவிழ் அலரி தூஉய் கைதொழுது – முல் 10
நெல்லும் மலரும் தூஉய் கைதொழுது – நெடு 43
அரு விலை நறும் பூ தூஉய் தெருவில் – பட் 252
கணம் கெழு கடவுட்கு உயர் பலி தூஉய்
பரவினம் வருகம் சென்மோ தோழி – நற் 358/6,7
ஆடுநர் பெயர்ந்து வந்து அரும் பலி தூஉய்
கடிப்பு கண் உறூஉம் தொடி தோள் இயவர் – பதி 17/6,7
உருவ செந்தினை குருதியொடு தூஉய்
மண்_உறு முரசம் கண் பெயர்த்து இயவர் – பதி 19/6,7
உருவ செந்தினை குருதியொடு தூஉய்
முருகு ஆற்றுப்படுத்த உரு கெழு நடுநாள் – அகம் 22/10,11
உருவ செந்தினை நீரொடு தூஉய்
நெடுவேள் பரவும் அன்னை அன்னோ – அகம் 272/14,15
கொழுப்பு ஆ எறிந்து குருதி தூஉய்
புலவு புழுக்கு உண்ட வான் கண் அகல் அறை – அகம் 309/5,6
மலை வான் கொள்க என உயர் பலி தூஉய்
மாரி ஆன்று மழை மேக்கு உயர்க என – புறம் 143/1,2
மேல்


தூஉய்மை (1)

தூஉய்மை என்பது அவா இன்மை மற்று அது – குறள் 37/7
மேல்


தூஉய (1)

நெய்த்தோர் தூஉய நிறை மகிழ் இரும் பலி – பதி 30/37
மேல்


தூக்க (5)

உறு கால் தூக்க தூங்கி ஆம்பல் – நற் 345/3
கையும் காலும் தூக்க தூக்கும் – குறு 8/4
நிணந்தவை கோத்தவை நெய்தவை தூக்க
மணந்தவை போல வரை மலை எல்லாம் – பரி 19/80,81
புலவர் புல கோலால் தூக்க உலகு அனைத்தும் – பரி 29/2
வாடை தூக்க வணங்கிய தாழை – கலி 128/2
மேல்


தூக்கணம் (1)

தூக்கணம்_குரீஇ தூங்கு கூடு ஏய்ப்ப – புறம் 225/11
மேல்


தூக்கணம்_குரீஇ (1)

தூக்கணம்_குரீஇ தூங்கு கூடு ஏய்ப்ப – புறம் 225/11
மேல்


தூக்கம் (1)

தூக்கம் கடிந்து செயல் – குறள் 67/16
மேல்


தூக்கலின் (4)

செல் வளி தூக்கலின் இலை தீர் நெற்றம் – நற் 107/4
தயங்கு இரும் கோடை தூக்கலின் நுண் தாது – நற் 299/3
அசைவரல் வாடை தூக்கலின் ஊதுலை – அகம் 96/6
அழல் எறி கோடை தூக்கலின் கோவலர் – அகம் 219/15
மேல்


தூக்கா (1)

உறுதி தூக்கா தூங்கி அறிவே – நற் 284/7
மேல்


தூக்காத (1)

உள வரை தூக்காத ஒப்புரவு ஆண்மை – குறள் 48/19
மேல்


தூக்காய் (1)

தனியோர் மதுகை தூக்காய் தண்ணென – அகம் 125/12
மேல்


தூக்கார் (1)

பயன் தூக்கார் செய்த உதவி நயன் தூக்கின் – குறள் 11/5
மேல்


தூக்கி (18)

துணை வலியும் தூக்கி செயல் – குறள் 48/2
பயன் தூக்கி பண்பு உரைக்கும் பண்பு இல் மகளிர் – குறள் 92/3
நயன் தூக்கி நள்ளா விடல் – குறள் 92/4
நில்லா உலகத்து நிலைமை தூக்கி
செல்க என விடுக்குவன் அல்லன் ஒல்லென – பொரு 176,177
துளை அரை சீறுரல் தூங்க தூக்கி
நாடக மகளிர் ஆடு_களத்து எடுத்த – பெரும் 54,55
நில்லா உலகத்து நிலைமை தூக்கி
அ நிலை அணுகல் வேண்டி நின் அரை – பெரும் 466,467
கலங்கு மெய்ப்படுத்து கன்னம் தூக்கி
முருகு என மொழியும் ஆயின் – ஐங் 245/2,3
பொன் நகர் வரைப்பில் கன்னம் தூக்கி
முருகு என மொழியும் ஆயின் – ஐங் 247/2,3
துடியின் அடி பெயர்த்து தோள் அசைத்து தூக்கி
அடு நறா மகிழ் தட்ப ஆடுவாள் தகைமையின் – பரி 21/19,20
இமிழ் இசை மண்டை உறியொடு தூக்கி
ஒழுகிய கொன்றை தீம் குழல் முரற்சியர் – கலி 106/2,3
தாழை தளர தூக்கி மாலை – அகம் 40/6
மறுகு விளக்கு_உறுத்து மாலை தூக்கி
பழ விறல் மூதூர் பலருடன் துவன்றிய – அகம் 141/9,10
மூட்டு_உறு கவரி தூக்கி அன்ன – அகம் 156/2
வயங்காது ஆயினும் பயம் கெட தூக்கி
நீடலர் வாழி தோழி கோடையில் – அகம் 333/7,8
ஆய் பொன் அவிர் இழை தூக்கி அன்ன – அகம் 364/4
தூம்பு அக சிறு முழா தூங்க தூக்கி
கவிழ்ந்த மண்டை மலர்க்குநர் யார் என – புறம் 103/2,3
வரிசை அறிதலின் தன்னும் தூக்கி
இரும் கடறு வளைஇய குன்றத்து அன்னது ஓர் – புறம் 140/6,7
ஆடு_உறு குழிசி பாடு இன்று தூக்கி
மன்ற வேம்பின் ஒண் பூ உரைப்ப – புறம் 371/6,7
மேல்


தூக்கிய (3)

பூணா_ஐயவி தூக்கிய மதில – பதி 16/4
நம்மினும் வலிதா தூக்கிய பொருளே – அகம் 265/23
நின்னொடு தூக்கிய வென் வேல் செழிய – புறம் 19/4
மேல்


தூக்கியும் (1)

கைதை தூக்கியும் நெய்தல் குற்றும் – நற் 349/3
மேல்


தூக்கின் (4)

பயன் தூக்கார் செய்த உதவி நயன் தூக்கின்
நன்மை கடலின் பெரிது – குறள் 11/5,6
இரண்டும் தூக்கின் சீர் சாலாவே – குறு 101/3
அரும் துயர் அவலம் தூக்கின்
மருங்கு அறிவாரா மலையினும் பெரிதே – கலி 48/23,24
வையமும் தவமும் தூக்கின் தவத்துக்கு – புறம் 358/3
மேல்


தூக்கு (3)

வண்டு அரற்றும் கூந்தலாள் வளர் தூக்கு தருவாளோ – கலி 1/10
தூக்கு இலி தூற்றும் பழி என கை கவித்து – கலி 63/2
வேறு பல் குரல ஒரு தூக்கு இன் இயம் – அகம் 382/4
மேல்


தூக்கு-தொறும் (2)

கொண்டல் அசை வளி தூக்கு-தொறும் குருகின் – நற் 74/8
வழி நார் ஊசலின் கோடை தூக்கு-தொறும்
துஞ்சு பிடி வருடும் அத்தம் – நற் 162/10,11
மேல்


தூக்கும் (9)

சமன் செய்து சீர் தூக்கும் கோல் போல் அமைந்து ஒரு-பால் – குறள் 12/15
கையும் காலும் தூக்க தூக்கும்
ஆடி பாவை போல – குறு 8/4,5
தண் வரல் வாடை தூக்கும்
கடும் பனி அற்சிரம் நடுங்கு அஞர் உறவே – குறு 76/5,6
கோடை தூக்கும் கானம் – குறு 369/3
வாடை தூக்கும் நாடு கெழு பெரு விறல் – பதி 61/2
பாணியும் தூக்கும் சீரும் என்று இவை – கலி 1/15
உறு வளி தூக்கும் உயர் சினை மாவின் – கலி 84/1
வாடை தூக்கும் வரு பனி அற்சிரம் – அகம் 78/10
வடந்தை தூக்கும் வரு பனி அற்சிர – அகம் 378/13
மேல்


தூங்க (25)

கழல் கண் கூகையொடு கடும் பாம்பு தூங்க
பெரு முலை அலைக்கும் காதின் பிணர் மோட்டு – திரு 49,50
நிணம் தின் வாயள் துணங்கை தூங்க
இரு பேர் உருவின் ஒரு பேர் யாக்கை – திரு 56,57
வரி புனை பந்தொடு பாவை தூங்க
பொருநர் தேய்த்த போர் அரு வாயில் – திரு 68,69
துணை_உற அறுத்து தூங்க நாற்றி – திரு 237
ஒண் நுதல் விறலியர் பாணி தூங்க
மகிழ் பதம் பல் நாள் கழிப்பி ஒரு நாள் – பொரு 110,111
துளை அரை சீறுரல் தூங்க தூக்கி – பெரும் 54
வரை ஊர் பாம்பின் பூண்டு புடை தூங்க
சுரிகை நுழைந்த சுற்று வீங்கு செறிவு உடை – பெரும் 72,73
குளிர் கொள் சினைய குரூஉ துளி தூங்க
மாடம் ஓங்கிய மல்லல் மூதூர் – நெடு 28,29
சிலம்பி வால் நூல் வலந்தன தூங்க
வான் உற நிவந்த மேல் நிலை மருங்கின் – நெடு 59,60
பிரசம் தூங்க பெரும் பழம் துணர – நற் 93/1
துய் தலை மந்தி வன் பறழ் தூங்க
கழை கண் இரும் பொறை ஏறி விசைத்து எழுந்து – நற் 95/4,5
கொன்றை ஒள் இணர் கோடு-தொறும் தூங்க
வம்பு விரித்து அன்ன செம் புல புறவில் – நற் 221/4,5
மூங்கில் அம் கழை தூங்க ஒற்றும் – நற் 366/10
மின்னு செய் கருவிய பெயல் மழை தூங்க
விசும்பு ஆடு அன்னம் பறை நிவந்து ஆங்கு – குறு 205/1,2
உழவர் களி தூங்க முழவு பணை முரல – பரி 7/16
வீழ் ஊசல் தூங்க பெறின் – கலி 131/11
கொன்றை அம் குழலர் பின்றை தூங்க
மனை_மனை படரும் நனை நகு மாலை – அகம் 54/11,12
மண் கனை முழவொடு மகிழ் மிக தூங்க
தண் துறை ஊரன் எம் சேரி வந்து என – அகம் 76/1,2
அரியல் ஆர்கையர் விளை மகிழ் தூங்க
செல் கதிர் மழுகிய உருவ ஞாயிற்று – அகம் 184/14,15
கூதள மூது இலை கொடி நிரை தூங்க
அறன் இன்று அலைக்கும் ஆனா வாடை – அகம் 255/14,15
எடுத்து எறி அனந்தல் பறை சீர் தூங்க
பருந்து அருந்து உற்ற தானையொடு செரு முனிந்து – புறம் 62/5,6
ஒரு தலை பதலை தூங்க ஒரு தலை – புறம் 103/1
தூம்பு அக சிறு முழா தூங்க தூக்கி – புறம் 103/2
நனம் தலை உலகம் அரந்தை தூங்க
கெடு இல் நல் இசை சூடி – புறம் 221/11,12
கள் உடை கலத்தேம் யாம் மகிழ் தூங்க
சென்று வாய் சிவந்து மேல் வருக – புறம் 316/10,11
மேல்


தூங்கணம் (1)

முடங்கல் இறைய தூங்கணம்_குரீஇ – குறு 374/5
மேல்


தூங்கணம்_குரீஇ (1)

முடங்கல் இறைய தூங்கணம்_குரீஇ
நீடு இரும் பெண்ணை தொடுத்த – குறு 374/5,6
மேல்


தூங்கல் (6)

துகில் முடித்து போர்த்த தூங்கல் ஓங்கு நடை – முல் 53
தூங்கல் ஓலை ஓங்கு மடல் பெண்ணை – நற் 135/1
தூங்கல் வங்கத்து கூம்பில் சேக்கும் – நற் 258/9
தூங்கல் அம்பி தூவல் அம் சேர்ப்பின் – நற் 354/7
பொறி அமை பாவையின் தூங்கல் வேண்டின் – அகம் 98/20
தூங்கல் பாடிய ஓங்கு பெரு நல் இசை – அகம் 227/16
மேல்


தூங்கற்க (1)

தூங்குக தூங்கி செயல்-பால தூங்கற்க
தூங்காது செய்யும் வினை – குறள் 68/3,4
மேல்


தூங்கா (1)

பகல் மகிழ் தூங்கும் தூங்கா இருக்கை – பெரும் 146
மேல்


தூங்காது (1)

தூங்காது செய்யும் வினை – குறள் 68/4
மேல்


தூங்காமை (1)

தூங்காமை கல்வி துணிவுடைமை இ மூன்றும் – குறள் 39/5
மேல்


தூங்கி (16)

தூங்குக தூங்கி செயல்-பால தூங்கற்க – குறள் 68/3
ஒரு மர பாணியில் தூங்கி ஆங்கு – பெரும் 433
சுரம் செல் கோடியர் முழவின் தூங்கி
முரஞ்சு கொண்டு இறைஞ்சின அலங்கு சினை பலவே – மலை 143,144
வளி பொரு நெடும் சினை தளியொடு தூங்கி
வெல் போர் சோழர் கழாஅர் கொள்ளும் – நற் 281/2,3
உறுதி தூக்கா தூங்கி அறிவே – நற் 284/7
கிழங்கு கீழ் வீழ்ந்து தேன் மேல் தூங்கி
சிற்சில வித்தி பற்பல விளைந்து – நற் 328/1,2
ஓங்கு கழை ஊசல் தூங்கி வேங்கை – நற் 334/3
உறு கால் தூக்க தூங்கி ஆம்பல் – நற் 345/3
கரும் கால் வேங்கை ஊசல் தூங்கி
கோடு ஏந்து அல்குல் தழை அணிந்து நும்மொடு – நற் 368/2,3
சிறு கோட்டு பெரும் பழம் தூங்கி ஆங்கு இவள் – குறு 18/4
கொழுநன் மகிழ் தூங்கி கொய் பூ புனல் வீழ்ந்து – பரி 21/44
வலிதின் உயிர் காவா தூங்கி ஆங்கு என்னை – கலி 142/57
தாழை வீழ் கயிற்று ஊசல் தூங்கி
கொண்டல் இடு மணல் குரவை முனையின் – அகம் 20/6,7
கனை குரல் கடும் துடி பாணி தூங்கி
உவலை கண்ணியர் ஊன் புழுக்கு அயரும் – அகம் 159/9,10
நிரம்பா நீள் இடை தூங்கி
இரங்குவை அல்லையோ உரம் கெட மெலிந்தே – அகம் 379/26,27
தழுவு_வழி தழீஇ தூங்கு_வழி தூங்கி
மறை எனல் அறியா மாயம் இல் ஆயமொடு – புறம் 243/4,5
மேல்


தூங்கிய (1)

வான் பெய தூங்கிய சிதரினும் பலவே – புறம் 277/6
மேல்


தூங்கியவரொடு (1)

அறல் குழல் பாணி தூங்கியவரொடு
வறல் குழல் சூட்டின் வயின்_வயின் பெறுகுவிர் – சிறு 162,163
மேல்


தூங்கின்று (1)

விழவும் மூழ்த்தன்று முழவும் தூங்கின்று
எவன் குறித்தனள்-கொல் என்றி ஆயின் – நற் 320/1,2
மேல்


தூங்கு (46)

துடி அடி அன்ன தூங்கு நடை குழவியொடு – பொரு 125
தூங்கு எயில் எறிந்த தொடி விளங்கு தட கை – சிறு 81
சுனை வறந்து அன்ன இருள் தூங்கு வறு வாய் – பெரும் 10
தூங்கு இயல் மகளிர் வீங்கு முலை கடுப்ப – நெடு 120
ஈங்கை இலவம் தூங்கு இணர் கொன்றை – குறி 86
தூங்கு நாவாய் துவன்று இருக்கை – பட் 174
இரவின் அன்ன இருள் தூங்கு வரைப்பின் – மலை 212
ஓங்கல் அம் சினை தூங்கு துயில் பொழுதின் – நற் 87/2
வாங்கு மடல் குடம்பை தூங்கு இருள் துவன்றும் – நற் 123/3
மழை எழுந்து இறுத்த நளிர் தூங்கு சிலம்பின் – நற் 257/2
இருள் தூங்கு விசும்பின் அதிரும் ஏறொடு – நற் 261/2
தூங்கு நீர் குட்டத்து துடுமென வீழும் – நற் 280/3
வாங்கு சினை மருத தூங்கு துணர் உதிரும் – நற் 350/3
தேன் தூங்கு உயர் வரை அருவி ஆர்ப்ப – நற் 396/2
தூங்கு தோல் கடுக்கும் தூ வெள் அருவி – குறு 235/2
நிலம் தூங்கு அணல வீங்கு முலை செருத்தல் – குறு 344/4
பிரசம் தூங்கு மலை கிழவோற்கே – குறு 392/8
பழம் தூங்கு கொழு நிழல் ஒளிக்கும் நாடற்கு – ஐங் 216/4
அம்பு களைவு அறியா தூங்கு துளங்கு இருக்கை – பதி 24/13
தூங்கு எயில் கதவம் காவல் கொண்ட – பதி 31/19
தாங்காது புகழ்ந்த தூங்கு கொளை முழவின் – பதி 43/30
அருள் வயினான் தூங்கு மணி கையால் தாக்கி – பரி 8/88
துணி கயம் துகள் பட்ட தூங்கு அழல் வெம் சுரம் – கலி 20/6
இருள் தூங்கு இறுவரை ஊர்பு இழிபு ஆடும் – கலி 43/13
தூங்கு இலை வாழை நளி புக்கு ஞாங்கர் – கலி 50/3
இருள் தூங்கு சோலை இலங்கு நீர் வெற்ப – கலி 50/5
தூங்கு நீர் இமிழ் திரை துணை ஆகி ஒலிக்குமே – கலி 121/8
நீர் மலி கரகம் போல் பழம் தூங்கு முட தாழை – கலி 133/4
தூங்கு தோல் துதிய வள் உகிர் கதுவலின் – அகம் 8/3
பழம் தூங்கு நளிப்பின் காந்தள் அம் பொதும்பில் – அகம் 18/15
பெயல் ஆன்று அவிந்த தூங்கு இருள் நடுநாள் – அகம் 158/2
தூங்கு நடை குழவி துயில் புறங்காப்ப – அகம் 168/10
பழம் தூங்கு விடர்_அகத்து எழுந்த காம்பின் – அகம் 271/14
நோம்-கொல் அளியள் தானே தூங்கு நிலை – அகம் 287/3
தூங்கு சேற்று அள்ளல் துஞ்சி பொழுது பட – அகம் 316/4
கை கறித்து உரறும் மை தூங்கு இறும்பில் – அகம் 329/12
கொடி விடு குருதி தூங்கு குடர் கறீஇ – அகம் 337/14
சிலம்பு நீடு சோலை சிதர் தூங்கு நளிப்பின் – அகம் 362/13
தேன் தூங்கு உயர் வரை நன் நாட்டு உம்பர் – அகம் 393/19
தூங்கு கையான் ஓங்கு நடைய – புறம் 22/1
தூங்கு எயில் எறிந்த நின் ஊங்கணோர் நினைப்பின் – புறம் 39/6
துயில் மடிந்து அன்ன தூங்கு இருள் இறும்பின் – புறம் 126/7
பழம் தூங்கு முதிரத்து கிழவன் – புறம் 163/8
தூக்கணம்_குரீஇ தூங்கு கூடு ஏய்ப்ப – புறம் 225/11
தழுவு_வழி தழீஇ தூங்கு_வழி தூங்கி – புறம் 243/4
பந்தர் வேண்டா பலர் தூங்கு நீழல் – புறம் 320/2
மேல்


தூங்கு_வழி (1)

தழுவு_வழி தழீஇ தூங்கு_வழி தூங்கி – புறம் 243/4
மேல்


தூங்குக (1)

தூங்குக தூங்கி செயல்-பால தூங்கற்க – குறள் 68/3
மேல்


தூங்குதல் (1)

தூங்குதல் புரிந்தனர் நமர் என ஆங்கு அவற்கு – அகம் 382/7
மேல்


தூங்குந்து (2)

தண் குரவை சீர் தூங்குந்து
தூவல் கலித்த தேம் பாய் புன்னை – புறம் 24/6,7
நார் அரி நறவின் நாள்_மகிழ் தூங்குந்து
போது அறியேன் பதி பழகவும் – புறம் 400/13,14
மேல்


தூங்குநர் (1)

மனம் மகிழ் தூங்குநர் பாய்பு உடன் ஆட – பரி 17/37
மேல்


தூங்குபு (2)

தொடுத்த போல தூங்குபு தொடரி – குறு 257/2
ஓங்கு நிலை வாயில் தூங்குபு தகைத்த – பதி 22/22
மேல்


தூங்கும் (31)

காமமும் நாணும் உயிர் காவா தூங்கும் என் – குறள் 117/5
கடும் துடி தூங்கும் கணை கால் பந்தர் – பெரும் 124
பகல் மகிழ் தூங்கும் தூங்கா இருக்கை – பெரும் 146
பைம் காய் தூங்கும் பாய் மணல் பந்தர் – பெரும் 267
தேன் தூங்கும் உயர் சிமைய – மது 3
சினை-தொறும் தூங்கும் பயம் கெழு பலவின் – நற் 77/5
முழங்கு திரை இன் சீர் தூங்கும்
அழுங்கல் மூதூர் அறிந்தன்றோ இன்றே – நற் 138/10,11
வேர் கொண்டு தூங்கும் கொழும் சுளை பெரும் பழம் – நற் 213/3
நெய் கனி பசும் காய் தூங்கும் துறைவனை – நற் 278/5
தீம் பழம் தூங்கும் பலவின் – குறு 83/4
முள் இல் அம் பணை மூங்கிலில் தூங்கும்
கழை நிவந்து ஓங்கிய சோலை – குறு 201/5,6
செம் பொறி சிலம்பொடு அணி தழை தூங்கும்
எந்திர தகைப்பின் அம்பு உடை வாயில் – பதி 53/6,7
கொடும் காய் குலை-தொறூஉம் தூங்கும் இடும்பையால் – கலி 43/25
பைபய தூங்கும் நின் மெல் விரல் சீறடி – கலி 85/19
மாலை போல் தூங்கும் சினை – கலி 106/29
தூங்கும் குரவையுள் நின் பெண்டிர் கேளாமை – கலி 108/61
பெரும் கை யானை நிவப்பின் தூங்கும்
குன்ற வைப்பின் என்றூழ் நீள் இடை – அகம் 57/8,9
கன்று வாய் சுவைப்ப முன்றில் தூங்கும்
படலை பந்தர் புல் வேய் குரம்பை – அகம் 87/2,3
மறுகில் தூங்கும் சிறுகுடி பாக்கத்து – அகம் 118/4
மனை முதிர் மகளிரொடு குரவை தூங்கும்
ஆர் கலி விழவு_களம் கடுப்ப நாளும் – அகம் 232/10,11
பிரசம் தூங்கும் சேண் சிமை – அகம் 242/21
மரா அம் சீறூர் மருங்கில் தூங்கும்
செம் நுதல் யானை வேங்கடம் தழீஇ – அகம் 265/20,21
தூங்கும் ஆயின் அதூஉம் நாணுவல் – அகம் 292/6
சிதர் சினை தூங்கும் அற்சிர அரைநாள் – அகம் 294/11
முழவு இமிழ் துணங்கை தூங்கும் விழவின் – அகம் 336/16
முன்றில் தாழை தூங்கும்
தெண் கடல் பரப்பின் எம் உறைவு இன் ஊர்க்கே – அகம் 340/23,24
பெரும் தேன் தூங்கும் நாடு காண் நனம் தலை – அகம் 372/2
பொதுவில் தூங்கும் விசி_உறு தண்ணுமை – புறம் 89/7
ஈர்ம் தண் சிலம்பின் இருள் தூங்கும் நளி முழை – புறம் 158/10
படு திரை இன் சீர் பாணி தூங்கும்
மென்_புல வைப்பின் நன் நாட்டு பொருந – புறம் 209/5,6
புரசம் தூங்கும் அறாஅ யாணர் – புறம் 375/9
மேல்


தூங்குவன (1)

சுனை கழிந்து தூங்குவன நீரின் மலர் – பரி 20/101
மேல்


தூங்குவனர் (1)

தீம் சேற்று கூவியர் தூங்குவனர் உறங்க – மது 627
மேல்


தூசு (1)

தூசு உடை துகிர் மேனி – பட் 148
மேல்


தூண் (8)

துன்பம் துடைத்து ஊன்றும் தூண்
முயற்சி திருவினை ஆக்கும் முயற்று இன்மை – குறள் 62/10,11
ஐந்து சால்பு ஊன்றிய தூண்
கொல்லா நலத்தது நோன்மை பிறர் தீமை – குறள் 99/6,7
பரு நிலை நெடும் தூண் ஒல்க தீண்டி – பட் 250
வெடி படா ஒடி தூண் தடியொடு – பரி 4/20
அரும் கடி நெடும் தூண் போல யாவரும் – அகம் 220/8
ஓர் ஆ யாத்த ஒரு தூண் முன்றில் – அகம் 369/24
சிற்றில் நல் தூண் பற்றி நின் மகன் – புறம் 86/1
எருவை நுகர்ச்சி யூப நெடும் தூண்
வேத வேள்வி தொழில் முடித்ததூஉம் – புறம் 224/8,9
மேல்


தூண்-தொறும் (1)

தூண்-தொறும் யாத்த காண்_தகு நல் இல் – நற் 120/2
மேல்


தூண்டில் (6)

தூண்டில் பொன் மீன் விழுங்கி அற்று – குறள் 94/2
நெடும் கழை தூண்டில் நடுங்க நாண் கொளீஇ – பெரும் 285
நிலையோர் இட்ட நெடு நாண் தூண்டில்
பிடி கை அன்ன செம் கண் வராஅல் – மலை 456,457
வாங்கு விசை தூண்டில் ஊங்கு_ஊங்கு ஆகி – நற் 199/7
தூண்டில் வேட்டுவன் வாங்க வாராது – அகம் 36/6
நெடும் கழை தூண்டில் விடு மீன் நொடுத்து – புறம் 399/15
மேல்


தூண்டிலா (1)

தூண்டிலா விட்டு துடக்கி தான் வேண்டியார் – கலி 85/23
மேல்


தூண்டிலில் (1)

நெடும் தூண்டிலில் காழ் சேர்த்திய – பட் 80
மேல்


தூண்டிலின் (2)

மீன் எறி தூண்டிலின் நிவக்கும் – குறு 54/4
மீன் எறி தூண்டிலின் நிவக்கும் நாடன் – ஐங் 278/3
மேல்


தூண்டிலும் (1)

வலையும் தூண்டிலும் பற்றி பெரும் கால் – நற் 207/10
மேல்


தூண்டு (2)

தொடி மாண் உலக்கை தூண்டு உரல் பாணி – அகம் 9/12
போழ் தூண்டு ஊசியின் விரைந்தன்று மாதோ – புறம் 82/4
மேல்


தூணத்து (2)

வேள்வி தூணத்து அசைஇ யவனர் – பெரும் 316
கேள்வி மலிந்த வேள்வி தூணத்து
இரும் கழி இழிதரும் ஆர்கலி வங்கம் – புறம் 400/18,19
மேல்


தூணி (6)

கா எரி_ஊட்டிய கவர் கணை தூணி
பூ விரி கச்சை புகழோன் தன்முன் – சிறு 238,239
ஓடா வல் வில் தூணி நாற்றி – முல் 39
விழு நீர் வியல்_அகம் தூணி ஆக – நற் 16/7
பொலம் பூ தும்பை பொறி கிளர் தூணி
புற்று அடங்கு அரவின் ஒடுங்கிய அம்பின் – பதி 45/1,2
வில்லோர் தூணி வீங்க பெய்த – அகம் 9/2
யாத்த தூணி தலை திறந்தவை போல் – அகம் 225/10
மேல்


தூது (17)

பண்பு உடைமை தூது உரைப்பான் பண்பு – குறள் 69/2
அன்பு அறிவு ஆராய்ந்த சொல்வன்மை தூது உரைப்பார்க்கு – குறள் 69/3
நன்றி பயப்பது ஆம் தூது
கற்று கண் அஞ்சான் செல சொல்லி காலத்தால் – குறள் 69/10,11
தக்கது அறிவது ஆம் தூது
கடன் அறிந்து காலம் கருதி இடன் அறிந்து – குறள் 69/12,13
உறுதி பயப்பது ஆம் தூது – குறள் 69/20
அழல் போலும் மாலைக்கு தூது ஆகி ஆயன் – குறள் 123/15
தூது_உண்_அம்_புறவொடு துச்சில் சேக்கும் – பட் 58
தூது ஏய வண்டின் தொழுதி முரல்வு அவர் – பரி 8/36
நாம் தூது மொழிந்தனம் விடல் வேண்டா நம்மினும் – கலி 28/22
தூது வந்தன்றே தோழி – கலி 32/18
தூது அவர் விடுதரார் துறப்பார்-கொல் நோ_தக – கலி 33/24
தூது_உண்_அம்_புறவு என துதைந்த நின் எழில் நலம் – கலி 56/16
நாடி நின் தூது ஆடி துறை செல்லாள் ஊரவர் – கலி 72/13
ஏதில் பெரும் பாணன் தூது_ஆட ஆங்கே ஓர் – கலி 96/35
குறுகு பெரு நசையொடு தூது வரப்பெறினே – அகம் 333/22
தூது ஒய் பார்ப்பான் மடி வெள் ஓலை – அகம் 337/7
வேந்து விடு விழு தூது ஆங்காங்கு இசைப்ப – புறம் 284/2
மேல்


தூது_ஆட (1)

ஏதில் பெரும் பாணன் தூது_ஆட ஆங்கே ஓர் – கலி 96/35
மேல்


தூது_உண்_அம்_புறவு (1)

தூது_உண்_அம்_புறவு என துதைந்த நின் எழில் நலம் – கலி 56/16
மேல்


தூது_உண்_அம்_புறவொடு (1)

தூது_உண்_அம்_புறவொடு துச்சில் சேக்கும் – பட் 58
மேல்


தூதும் (2)

இரும் கலி வெற்பன் தூதும் தோன்றா – ஐங் 460/2
தூதும் சென்றன தோளும் செற்றும் – அகம் 251/1
மேல்


தூதே (12)

மயங்கு இதழ் மழை கண் பயந்த தூதே – நற் 5/9
ஒல்காது ஒழி மிக பல்கின தூதே – நற் 165/9
தான் மணந்து அனையம் என விடுகம் தூதே – குறு 106/6
மெலிந்திலள் நாம் விடற்கு அமைந்த தூதே – குறு 182/7
எய்தினரால் என வரூஉம் தூதே – குறு 254/7
துறத்தல் வல்லியோர் புள்_வாய் தூதே – குறு 266/5
இனி வரின் எளியள் என்னும் தூதே – குறு 269/8
இன்று புகுதரும் என வந்தன்று தூதே – ஐங் 400/6
வரும் என வந்தன்று அவர் வாய்மொழி தூதே – கலி 26/25
பாணன் வந்தனன் தூதே நீயும் – அகம் 244/11
போது வந்தன்று தூதே நீயும் – அகம் 259/10
அறாஅலியரோ தூதே பொறாஅர் – அகம் 338/16
மேல்


தூதையும் (1)

சுடர் விரி வினை வாய்ந்த தூதையும் பாவையும் – கலி 59/5
மேல்


தூதொடு (2)

காதலர் தூதொடு வந்த கனவினுக்கு – குறள் 122/1
தூதொடு மறந்தார்-கொல்லோ நோ_தக – கலி 36/19
மேல்


தூதொடும் (1)

தண்ணம் துறைவன் தூதொடும் வந்த – நற் 167/5
மேல்


தூம்பின் (7)

கண் இடை விடுத்த களிற்று உயிர் தூம்பின்
இளி பயிர் இமிரும் குறும் பரம் தூம்பொடு – மலை 6,7
கழை வளர் தூம்பின் கண் இடம் இமிர – மலை 533
நீர் படர் தூம்பின் பூ கெழு துறைவன் – ஐங் 109/2
இயம் புணர் தூம்பின் உயிர்க்கும் அத்தம் – ஐங் 377/2
விரல் செறி தூம்பின் விடு துளைக்கு ஏற்ப – பரி 21/33
தொகு சொல் கோடியர் தூம்பின் உயிர்க்கும் – அகம் 111/9
கண் விடு தூம்பின் களிற்று உயிர் தொடு-மின் – புறம் 152/15
மேல்


தூம்பு (18)

கடுவொடு ஒடுங்கிய தூம்பு உடை வால் எயிற்று – திரு 148
தூம்பு உடை திரள் தாள் துமித்த வினைஞர் – பெரும் 231
நீர் வளர் ஆம்பல் தூம்பு உடை திரள் கால் – நற் 6/1
ஏந்து எழில் மலர தூம்பு உடை திரள் கால் – குறு 178/2
வெண்கூதாளத்து அம் தூம்பு புது மலர் – குறு 282/6
ஓங்கு பூ வேழத்து தூம்பு உடை திரள் கால் – ஐங் 16/1
காம்பு கண்டு அன்ன தூம்பு உடை வேழத்து – ஐங் 20/3
தூம்பு அகம் பழுனிய தீம் பிழி மாந்தி – பதி 81/21
கார் தூம்பு அற்றது வான் என ஒருசார் – பரி 7/30
அம் தூம்பு வள்ளை ஆய் கொடி மயக்கி – அகம் 6/17
அம் தூம்பு வள்ளை மயக்கி தாமரை – அகம் 46/5
ஆலி ஒப்பின் தூம்பு உடை திரள் வீ – அகம் 95/7
கழை கண்டு அன்ன தூம்பு உடை திரள் கால் – அகம் 176/3
அம் தூம்பு அகல் அமை கமம் செல பெய்த – அகம் 253/15
தூம்பு உடை துய் தலை கூம்புபு திரங்கிய – அகம் 333/10
அம் தூம்பு வள்ளை அழல் கொடி மயக்கி – அகம் 376/14
தூம்பு உடை தட கை வாயொடு துமிந்து – புறம் 19/10
தூம்பு அக சிறு முழா தூங்க தூக்கி – புறம் 103/2
மேல்


தூம்பொடு (4)

இளி பயிர் இமிரும் குறும் பரம் தூம்பொடு
விளிப்பது கவரும் தீம் குழல் துதைஇ – மலை 7,8
கண் அறுத்து இயற்றிய தூம்பொடு சுருக்கி – பதி 41/4
கண கலை இகுக்கும் கடும் குரல் தூம்பொடு
மலை பூ சாரல் வண்டு யாழ் ஆக – அகம் 82/5,6
குறு நெடும் தூம்பொடு முழவு புணர்ந்து இசைப்ப – அகம் 301/17
மேல்


தூமம் (2)

வெரு வரு தூமம் எடுப்ப வெகுண்டு – கலி 104/43
மைம்_மீன் புகையினும் தூமம் தோன்றினும் – புறம் 117/1
மேல்


தூய் (1)

துணை புறா இரிக்கும் தூய் மழை நனம் தலை – அகம் 287/9
மேல்


தூய்மை (7)

துறந்தாரின் தூய்மை உடையர் இறந்தார் வாய் – குறள் 16/17
புற தூய்மை நீரான் அமையும் அக தூய்மை – குறள் 30/15
புற தூய்மை நீரான் அமையும் அக தூய்மை
வாய்மையான் காணப்படும் – குறள் 30/15,16
மன தூய்மை செய்வினை தூய்மை இரண்டும் – குறள் 46/9
மன தூய்மை செய்வினை தூய்மை இரண்டும் – குறள் 46/9
இன தூய்மை தூவா வரும் – குறள் 46/10
தூய்மை துணைமை துணிவு உடைமை இ மூன்றும் – குறள் 69/15
மேல்


தூய்மையவர் (2)

தொகை அறிந்த தூய்மையவர்
இடை தெரிந்து நன்கு உணர்ந்து சொல்லுக சொல்லின் – குறள் 72/2,3
தொகை அறிந்த தூய்மையவர்
கற்றாருள் கற்றார் எனப்படுவர் கற்றார் முன் – குறள் 73/2,3
மேல்


தூய (3)

துன்னல் சிதாஅர் நீக்கி தூய
கொட்டை கரைய பட்டு உடை நல்கி – பொரு 154,155
செம் பூ தூய செதுக்கு உடை முன்றில் – பெரும் 338
உள் நின்று தூய பனி நீருடன் கலந்து – பரி 10/124
மேல்


தூயர் (1)

தூயர் நறியர் நின் பெண்டிர் – ஐங் 70/4
மேல்


தூயவனை (1)

தொழுது பிழை கேட்கும் தூயவனை காண்-மின் – பரி 12/61
மேல்


தூயார்க்கு (2)

மனம் தூயார்க்கு எச்சம் நன்று ஆகும் இனம் தூயார்க்கு – குறள் 46/11
மனம் தூயார்க்கு எச்சம் நன்று ஆகும் இனம் தூயார்க்கு
இல்லை நன்று ஆகா வினை – குறள் 46/11,12
மேல்


தூயும் (1)

பரவியும் தொழுதும் விரவு மலர் தூயும்
வேறு பல் உருவின் கடவுள் பேணி – குறி 5,6
மேல்


தூர் (1)

நிலை தொலைபு வேர் தூர் மடல் – பரி 2/42
மேல்


தூர்க்கும் (1)

இரும் களிற்று இன நிரை தூர்க்கும்
பெரும் கல் அத்தம் விலங்கிய காடே – அகம் 21/26,27
மேல்


தூர்க்குவனே (1)

மலை அகழ்க்குவனே கடல் தூர்க்குவனே
வான் வீழ்க்குவனே வளி மாற்றுவன் என – பட் 271,272
மேல்


தூர்க (1)

பாழ் ஊர் கிணற்றின் தூர்க என் செவியே – புறம் 132/3
மேல்


தூர்த்த (1)

இல்லி தூர்த்த பொல்லா வறு முலை – புறம் 164/4
மேல்


தூர்த்தர (1)

வேய் பயில் சோலை அருவி தூர்த்தர
பாய் திரை உந்தி தருதலான் ஆய் கோல் – பரி 11/23,24
மேல்


தூர்ந்த (2)

துளை வாய் தூர்ந்த துரப்பு அமை ஆணி – பொரு 10
தூர்ந்த கிடங்கின் சோர்ந்த ஞாயில் – புறம் 350/1
மேல்


தூர்ந்து (1)

வழங்குநர் அற்று என மருங்கு கெட தூர்ந்து
பெரும் கவின் அழிந்த ஆற்ற ஏறு புணர்ந்து – பதி 23/12,13
மேல்


தூர்ப்ப (1)

புன் தலை மந்தி தூர்ப்ப தந்தை – நற் 373/2
மேல்


தூர்ப்போளே (1)

நுண் பொடி அளைஇ கடல் தூர்ப்போளே – ஐங் 124/3
மேல்


தூர்பு (3)

கண் தூர்பு விரிந்த கனை இருள் நடுநாள் – நற் 228/3
தூர்பு எழு துதை புதை துகள் விசும்பு உற எய்த – கலி 105/28
இருள் தூர்பு புலம்பு ஊர கனை சுடர் கல் சேர – கலி 120/3
மேல்


தூர (1)

விசும்பு இடை தூர ஆடி மொசிந்து உடன் – அகம் 181/10
மேல்


தூரியம் (1)

அந்தி விழவில் தூரியம் கறங்க – மது 460
மேல்


தூரும் (1)

வேரும் தூரும் காயும் கிழங்கும் – பரி 6/47
மேல்


தூவ (5)

போர் அமை கதவ புரை-தொறும் தூவ
கூர் எயிற்று எகினம் நடுங்கும் நன் நகர் – நற் 132/4,5
வடந்தை துவலை தூவ குடம்பை – நற் 152/6
துரந்து புனல் தூவ தூ மலர் கண்கள் – பரி 7/52
ஒரு கை மணல் கொண்டு மேல் தூவ கண்டே – கலி 65/21
குன்று தூவ எறியும் அரவம் போல – புறம் 211/4
மேல்


தூவல் (8)

குளிர் பொதும்பர் நளி தூவல்
நிரை திமில் வேட்டுவர் கரை சேர் கம்பலை – மது 115,116
தூவல் கலித்த புது முகை ஊன் செத்து – மலை 146
தூவல் கலித்த இவர் நனை வளர் கொடி – மலை 514
தூங்கல் அம்பி தூவல் அம் சேர்ப்பின் – நற் 354/7
வான் கொள் தூவல் வளி தர உண்கும் – அகம் 133/11
துவலை தூவல் கழிய அகல் வயல் – அகம் 217/3
தூவல் கள்ளின் துனை தேர் எந்தை – அகம் 298/15
தூவல் கலித்த தேம் பாய் புன்னை – புறம் 24/7
மேல்


தூவலின் (3)

கல்லென் துவலை தூவலின் யாவரும் – நெடு 64
தூவலின் நனைந்த தொடலை ஒள் வாள் – ஐங் 206/3
சிதரல் அம் துவலை தூவலின் மலரும் – அகம் 24/4
மேல்


தூவவும் (1)

தூவவும் வல்லன் அவன் தூவும்_காலே – புறம் 331/13
மேல்


தூவற்கு (1)

வான் கடல் பரப்பில் தூவற்கு எதிரிய – அகம் 10/1
மேல்


தூவா (3)

இன தூய்மை தூவா வரும் – குறள் 46/10
தாய் இல் தூவா குழவி போல – புறம் 4/18
தாய் இல் தூவா குழவி போல ஆங்கு அ – புறம் 379/15
மேல்


தூவாத (1)

தொக சொல்லி தூவாத நீக்கி நக சொல்லி – குறள் 69/9
மேல்


தூவாரும் (1)

கண்டல் தண் தாது திரை நுரை தூவாரும்
வெய்ய திமிலின் விரை புனலோடு ஓய்வாரும் – பரி 10/101,102
மேல்


தூவி (21)

துணை புணர் அன்ன தூ நிற தூவி
இணை அணை மேம்பட பாய் அணை இட்டு – நெடு 132,133
நிறம் கிளர் தூவி சிறு வெள்ளாங்குருகே – நற் 70/3
தோடு அமை தூவி தடம் தாள் நாரை – நற் 178/2
இறகு புடைத்து இற்ற பறை புன் தூவி
செம் கணை செறித்த வன்கண் ஆடவர் – நற் 329/5,6
விலங்கு மென் தூவி செம் கால் அன்னம் – நற் 356/2
கவிர் இதழ் அன்ன தூவி செ வாய் – குறு 103/2
துதை மென் தூவி துணை புறவு இரிக்கும் – குறு 174/3
மின்னின் தூவி இரும் குயில் பொன்னின் – குறு 192/3
உளர ஒழிந்த தூவி குலவு மணல் – ஐங் 153/3
பதைப்ப ஒழிந்த செம் மறு தூவி
தெண் கழி பரக்கும் துறைவன் – ஐங் 156/3,4
மறு இல் தூவி சிறு_கரும்_காக்கை – ஐங் 391/1
இலங்கு மாண் அவிர் தூவி அன்ன மென் சேக்கையுள் – கலி 13/15
ஆய் தூவி அனம் என அணி மயில் பெடை என – கலி 56/15
ஆய் தூவி அன்னம் தன் அணி நடை பெடையொடு – கலி 69/6
துணை புணர் அன்னத்தின் தூவி மெல் அணை அசைஇ – கலி 72/2
சிறு பைம் தூவி செம் கால் பேடை – அகம் 57/1
தோகை தூவி தொடை தார் மழவர் – அகம் 249/12
ஐ மென் தூவி அணை சேர்பு அசைஇ – அகம் 289/13
வளரா பிள்ளை தூவி அன்ன – அகம் 324/4
மீன் உண் கொக்கின் தூவி அன்ன – புறம் 277/1
துதைந்த தூவி அம் புதாஅம் சேக்கும் – புறம் 391/16
மேல்


தூவியும் (1)

அனிச்சமும் அன்னத்தின் தூவியும் மாதர் – குறள் 112/19
மேல்


தூவிற்று (1)

மைந்தர் மகளிர் மண விரை தூவிற்று என்று – பரி 24/60
மேல்


தூவும் (1)

தூவவும் வல்லன் அவன் தூவும்_காலே – புறம் 331/13
மேல்


தூவும்_காலே (1)

தூவவும் வல்லன் அவன் தூவும்_காலே – புறம் 331/13
மேல்


தூவொடு (1)

தூவொடு மலிந்த காய கானவர் – மலை 155
மேல்


தூற்ற (9)

வெம் வாய் பெண்டிர் கவ்வை தூற்ற
நாம் உறு துயரம் செய்யலர் என்னும் – நற் 133/6,7
மறுகில் பெண்டிர் அம்பல் தூற்ற
சிறு கோல் வலந்தனள் அன்னை அலைப்ப – நற் 149/3,4
பரப்பி மதர் நடுக்கி பார் அலர் தூற்ற
கரப்பார் களி மதரும் போன்ம் – பரி 10/67,68
கல் மிசை மயில் ஆல கறங்கி ஊர் அலர் தூற்ற
தொல் நலம் நனி சாய நம்மையோ மறந்தைக்க – கலி 27/13,14
இணைபு இ ஊர் அலர் தூற்ற எய்யாய் நீ துறத்தலின் – கலி 124/9
இன்று இ ஊர் அலர் தூற்ற எய்யாய் நீ துறத்தலின் – கலி 124/13
பழி பரந்து அலர் தூற்ற என் தோழி – கலி 132/23
அலர் வாய் பெண்டிர் அம்பல் தூற்ற
பலரும் ஆங்கு அறிந்தனர்-மன்னே இனியே – அகம் 70/6,7
கூதிர் அற்சிரத்து ஊதை தூற்ற
பனி அலை கலங்கிய நெஞ்சமொடு – அகம் 183/13,14
மேல்


தூற்றலின் (2)

அயல் அலர் தூற்றலின் ஆய் நலன் இழந்த கண் – கலி 53/10
ஊர் அலர் தூற்றலின் ஒளி ஓடி நறு நுதல் – கலி 53/14
மேல்


தூற்றலும் (1)

தெற்றென தூற்றலும் பழியே – குறு 32/5
மேல்


தூற்றா-கொல் (1)

துறைவன் துறந்தமை தூற்றா-கொல் முன்கை – குறள் 116/13
மேல்


தூற்றார் (1)

நல்காமை தூற்றார் எனின் – குறள் 119/20
மேல்


தூற்றி (1)

நீடினம் என்று கொடுமை தூற்றி
வாடிய நுதலள் ஆகி பிறிது நினைந்து – ஐங் 478/1,2
மேல்


தூற்றினும் (1)

வெவ் வாய் பெண்டிர் கௌவை தூற்றினும்
மாண் இழை நெடும் தேர் பாணி நிற்ப – அகம் 50/3,4
மேல்


தூற்றுபு (1)

நீள் கழை நிவந்த பூ நிறம் வாட தூற்றுபு
தோள் அதிர்பு அகம் சேர துவற்றும் இ சில் மழை – கலி 31/15,16
மேல்


தூற்றும் (19)

துன்னியார் குற்றமும் தூற்றும் மரபினார் – குறள் 19/15
ஊதை தூற்றும் உரவு நீர் சேர்ப்ப – நற் 15/3
அயலோர் தூற்றும் அம்பலும் அளித்தே – நற் 73/11
ஊர் அலர் தூற்றும் கௌவையும் நாண் விட்டு – நற் 263/3
நண்ணார் தூற்றும் பழிதான் உண்டே – நற் 382/9
ஊதை தூற்றும் கூதிர் யாமத்து – குறு 86/4
கொன் அலர் தூற்றும் தன் கொடுமையானே – குறு 320/8
தூற்றும் துவலை பனி கடும் திங்கள் – குறு 344/2
ஊதை தூற்றும் உரவு நீர் சேர்ப்ப – குறு 397/3
தூற்றும் திவலை துயர் கூர் காலை – குறு 398/2
அறன் இன்றி அயல் தூற்றும் அம்பலை நாணியும் – கலி 3/1
புறக்கொடையே பழி தூற்றும் புல்லியார் தொடர்பு போல் – கலி 25/16
தூக்கு இலி தூற்றும் பழி என கை கவித்து – கலி 63/2
கொண்டு பலர் தூற்றும் கௌவை அஞ்சாய் – கலி 136/18
ஊர் அலர் தூற்றும் இ உய்யா விழுமத்து – கலி 143/48
சுரம் செல் மள்ளர் சுரியல் தூற்றும்
என்றூழ் நின்ற புன் தலை வைப்பில் – அகம் 21/13,14
கவ்வை தூற்றும் வெவ் வாய் சேரி – அகம் 347/6
குடி பழி தூற்றும் கோலேன் ஆகுக – புறம் 72/12
அஞ்சுவரு குராஅல் குரலும் தூற்றும்
நெல் நீர் எறிந்து விரிச்சி ஓர்க்கும் – புறம் 280/5,6
மேல்


தூறு (4)

இரு வெதிர் பைம் தூறு கூர் எரி நைப்ப – மது 302
தூறு இவர் துறுகல் போல போர் வேட்டு – பட் 234
தூறு அதர்பட்ட ஆறு மயங்கு அரும் சுரம் – கலி 5/3
முள் உடை குறும் தூறு இரிய போகும் – அகம் 274/11
மேல்