மை – முதல் சொற்கள், இரட்சணிய யாத்திரிகம் தொடரடைவு

Arunesh K Pandiyan

மை (42)

மை கடல் புவிக்கு எத்துணை வான் கதிர் – ஆதி:1 2/1
மை ஆர் கலி புடை சூழ் புவி வளை தீ_வினை இருளும் – ஆதி:9 16/1
மை படு மனத்தரை மானுமால் இவன் – ஆதி:14 50/4
மை_அற விளங்கும் மணி வாயிலின் மருங்கு உற்று – ஆதி:14 77/3
மை கரு முகில் வாய் விண்டு வயங்கு ஒளி மருவ மின்னி – ஆதி:14 139/1
மை ஆர்கலி சூழ் வையகமும் வானும் துளங்க வலிந்து தொனி – ஆதி:14 147/3
மை_அறு திரு_வாக்காம் வச்சிர தண்டு ஊன்றி – ஆதி:19 26/3
மை கரும் கடலூடு மறைதலில் – ஆதி:19 85/2
வையகம் முழுவதும் புதைத்த மை இருள் – குமார:1 1/4
மண்_உளோர் வினை தொலைத்தல் போல் மை இருள் தொலைத்து – குமார:2 78/2
மை தடம் கண் நீர் சொரிய வாய்விட்டு அழுது அரற்றி – குமார:2 331/1
ஜோதி கதிர் குன்றிட மை இருள் தொக்கது எங்கும் – குமார:2 361/4
மை ஆர் கண் இருண்டிட வான் ஒளி யாவும் மட்கி – குமார:2 363/3
மை_அற விளங்கும் வான மீன் ஒளி மழுங்கி மாய – குமார:2 431/3
மை கண்ட கங்குல் வாட்டும் வைகறை கண்டு கண்டே – குமார:2 432/4
மை கரும் புயல் மீது உற மீண்டு இனி வருவார் – குமார:2 485/4
மை_அற விளக்கு விசுவாச அணை மேவி – குமார:3 12/3
மை வழி வெருண்டு பின்வாங்க எண்ணினை – நிதான:2 33/4
மை வரு நிசாசர மனக்கொள் இது என்னா – நிதான:2 40/3
மை கரு_வண்ணன் விடுத்த சர குவை மாய்வித்தான் – நிதான:2 73/3
மை இருள் படர்ந்து தொக்க மாரண படுகர் வீழ்வுற்று – நிதான:3 42/3
மருவும் அ நிசியில் தொக்க மை இருள்_கடலை நீந்தி – நிதான:3 65/3
மை ஆர் மரணாடவி வைப்பை ஒரீஇ – நிதான:4 1/2
மை உறு கிரியையை வரைந்து நீங்கு எனும் – நிதான:4 34/2
மை அகல் மெய் விசுவாச நீதியும் – நிதான:4 52/2
மை_அறு தேவ பத்தி வாய்_மொழி வகுக்கும் போதே – நிதான:5 90/2
மை_அற தெருண்டு தாமே விலகுவர் வாது ஒன்று இன்றி – நிதான:5 98/4
மை இருள்படு மலை என தொடர்ந்து எதிர் மலையும் – நிதான:6 15/3
மை இருள் இரிதர மறை_வலாளர் தாம் – நிதான:10 2/2
மை கரு மனத்து மல்கும் வஞ்சக மடமை ஆதி – ஆரணிய:3 1/3
மை வைத்த மனத்தார் எல்லாம் மற்றும் இத்தகைய ஆய – ஆரணிய:3 24/2
மை அகன்ற நல் மனத்து நம்பிக்கையும் மருண்டான் – ஆரணிய:4 54/4
மான்மதம் படு மை வரை வைப்பின் நம் – ஆரணிய:5 21/2
மான் மதம் படு மை வரை மா தவர் – ஆரணிய:5 21/3
மை_அறு பொருளும் தொக்க வளமும் மன் உயிரும் எல்லாம் – ஆரணிய:5 46/3
மை கலந்த துன்_மார்க்க சீலத்தையும் வளைந்த – ஆரணிய:8 28/3
மை விளை இதயம் ஆய அகல் உளே மலினம் போக்கி – ஆரணிய:8 62/1
மை மலிந்த மன துயர் மாய்ந்தது – ஆரணிய:8 80/2
மை_அறு நம்பிக்கை முன் வகுத்திடுவதானான் – ஆரணிய:10 9/4
மை இருள் படு மரணத்தை வரன்முறை நீந்தி – இரட்சணிய:1 34/2
மை ஆர் கண் இருண்டு செவி வாய் அடைத்து குழறி – தேவாரம்:5 5/1
மை உறு வஞ்ச நெஞ்ச மாய வல் இயற்கை முற்றும் – தேவாரம்:11 19/1
மேல்

மை_அற (4)

மை_அற விளங்கும் மணி வாயிலின் மருங்கு உற்று – ஆதி:14 77/3
மை_அற விளங்கும் வான மீன் ஒளி மழுங்கி மாய – குமார:2 431/3
மை_அற விளக்கு விசுவாச அணை மேவி – குமார:3 12/3
மை_அற தெருண்டு தாமே விலகுவர் வாது ஒன்று இன்றி – நிதான:5 98/4
மேல்

மை_அறு (4)

மை_அறு திரு_வாக்காம் வச்சிர தண்டு ஊன்றி – ஆதி:19 26/3
மை_அறு தேவ பத்தி வாய்_மொழி வகுக்கும் போதே – நிதான:5 90/2
மை_அறு பொருளும் தொக்க வளமும் மன் உயிரும் எல்லாம் – ஆரணிய:5 46/3
மை_அறு நம்பிக்கை முன் வகுத்திடுவதானான் – ஆரணிய:10 9/4
மேல்

மைந்த (10)

மைந்த நீ என்னோடு உள்ளாய் வாழ்வு எனக்கு உள்ள யாவும் – ஆதி:9 121/1
மைந்த கேட்டி உன் நற்பயன் வையகத்து அடைந்தாய் – ஆதி:9 148/1
வகைப்பாடும் ஆண்டாண்டு கேட்டு அறிதி வழிக்கு இடையில் மைந்த என்றான் – ஆதி:9 167/4
மாண் தகு கடி மனை புகுந்து மைந்த நீ – ஆதி:14 54/3
மண்டு எரி கனலாது ஐ_வாய் வழியினை செறித்தி மைந்த – ஆதி:14 125/4
அத்தனைக்கும் என அறிதி மைந்த நீ – குமார:2 259/4
கைம்மாறு இல் மகா கிருபை திறம் காண்டி மைந்த – குமார:2 355/4
மைந்த கேள் நம் பிரான் இ மா நிலத்து உயிர்த்தெழுந்த – குமார:2 427/1
வாய் மலர்ந்து ஒழுகல் போலும் மைந்த நீ கலங்கல் என்னா – ஆரணிய:8 36/3
மைந்த பாவியேன் உயிர்க்கு உறு மரண பந்தங்கள் – இரட்சணிய:2 30/3
மேல்

மைந்தர் (2)

மணம் குலாவிய மனைவியோடு ஈரிரு மைந்தர்
நிணம் குலா உடற்கு உயிர் என எனக்கு உளர் நிகழ்த்தில் – குமார:1 82/2,3
மறு_இலா மதி முகத்தினாய் மைந்தர் ஓர் நால்வர் – குமார:1 85/1
மேல்

மைந்தர்-தாம் (1)

மரு மலிந்த பூம் பொழிலின் மைந்தர்-தாம்
திரு மலிந்த மங்கையர் சிறாரொடும் – ஆதி:4 26/1,2
மேல்

மைந்தரில் (1)

மைந்தரில் யார் நல்லன் எனில் தந்தை சொன்னவாறு செய்த மகனே என்பீர் – ஆதி:9 91/3
மேல்

மைந்தருக்கு (1)

மைந்தருக்கு இ சாந்தம் வருமோ மகேசன் எனும் – குமார:2 327/3
மேல்

மைந்தரை (1)

மைந்தரை உடன்பிறந்தவரை மற்று இனி – ஆதி:12 55/3
மேல்

மைந்தற்கு (1)

தகவு உடை விருந்து எமர்க்கு சமைக்க என பணித்து மைந்தற்கு
உகவையின் வஸ்திராதி உடுத்து அரும் கலமும் பூட்டி – ஆதி:9 119/2,3
மேல்

மைந்தன் (24)

மங்காத பரஞ்சுடர் வாக்கு உருவாய மைந்தன்
பொங்கு ஓத வைப்பும் புரை_அற்று அகல் வானும் எங்கும் – ஆதி:5 3/1,2
கருது_அரும் கடவுள் வேந்தன் கருணையால் கருணை மைந்தன்
திருவுளம் ஆக என்று செப்பி மற்று இதனை செய்தார் – ஆதி:7 11/3,4
சேமித்து நம் ஓர் மைந்தன் திரு_அடி தொழும்பு பட்டு – ஆதி:7 14/2
செப்பு_அரிய திரியேக சர்வேசன் தர வந்த தேவ_மைந்தன் – ஆதி:9 94/4
எல்லையும் உளவோ மைந்தன் எத்தனை பிழை செய்தாலும் – ஆதி:9 116/4
மைந்தன் என்று உரைக்கத்-தானும் அபாத்திரன் மதி ஒன்று இல்லேன் – ஆதி:9 117/4
பருவரல் உற்றோர்க்கு அருளி இக_பர நன்மையை அளித்தார் பரமன் மைந்தன் – ஆதி:9 160/4
சக்கர ஈசுரன் மைந்தன் என விசுவாசம் பூண்டு சரணம் போற்றி – ஆதி:9 164/3
வித்தக திரு_மைந்தன் ஆத்தும துயர் மேவி – ஆதி:14 103/3
பன்னு வேத பாராயண பரன் ஒரு மைந்தன்
என் நிமித்தம் மேதினி உமை பகைத்திடுமேனும் – குமார:1 93/1,2
செற்றம்_இலா தேவ_மைந்தன் தேசு இழந்து தேம்பினார் – குமார:2 306/4
இ மைந்தன் ஆவிக்கு இறுதி வர கண்டு மரி – குமார:2 321/1
ஜீவாதிபதி ஏக திரித்துவத்தில் ஒன்றான தேவ_மைந்தன் – குமார:2 376/1
உன்னத தேவ_மைந்தன் உயிர்த்தெழுந்து அருளி போந்தார் – குமார:2 433/4
மைந்தன் ஓர்ந்து மனம் கலங்காதிர் நீர் – குமார:2 470/2
மைந்தன் என்று உணர்ந்தனன் பின்பு வள்ளியோய் – நிதான:4 50/4
மைந்தன் ஆகி புனிதாவி வடிவாய் ஞான வரம் அருளி – நிதான:9 1/2
தேவ மைந்தன் தொழும்பு செய்ய சேர வாரும் ஜெகத்தீரே – நிதான:9 40/4
நன்மை சால் தேவ மைந்தன் நடுநின்று நரருக்கேயாய் – ஆரணிய:8 50/1
முத்தி நாட்டு அரசன் மைந்தன் முன்னிலை ஆகும்-மட்டும் – ஆரணிய:8 71/2
தேவன் ஓர் மைந்தன் என்றும் சிந்து செம் குருதி ஒன்றே – ஆரணிய:8 76/2
மைந்தன் மாசு_அறு நீதியின் மாண்பினால் – ஆரணிய:8 83/1
தேவ மைந்தன் ஓர் சீர்த்தியை சேத்திர மடந்தை – இரட்சணிய:1 29/2
தண் அளி பெருக்கத்தாலே சருவ லோகேசன் மைந்தன்
அண்ணலார் புனித நீதிக்கு ஆர்_உயிர் பலியாய் நல்கி – இரட்சணிய:3 3/1,2
மேல்

மைந்தன்-தன்னை (1)

மனக்கு இனிய உபதேசம் வகுத்த சருவேசன் ஒரு மைந்தன்-தன்னை
பனிக்க வதைத்து உயிர் கவர்ந்த பார் உலகை தகிக்காமல் பரம தாதை – குமார:2 378/2,3
மேல்

மைந்தன்-தனை (1)

தான் என உதித்த மைந்தன்-தனை தனி மௌலி சூட்டி – ஆதி:7 12/2
மேல்

மைந்தன்மீர் (1)

காதல் மைந்தன்மீர் நும் பலவீனத்து கதித்து – நிதான:6 5/1
மேல்

மைந்தனாக (1)

வென்றி சேர் மைந்தனாக விமலாவியாக ஒன்றும் – இரட்சணிய:3 110/2
மேல்

மைந்தனாம் (3)

மைந்தனாம் எனையும் அறிந்துகொள்வதுவே மாசு_அறு நித்திய_ஜீவன் – குமார:2 55/3
மறை_முதல் கேட்டு தெய்வ மைந்தனாம் கிறிஸ்து நானே – குமார:2 180/2
தேவ மைந்தனாம் கிறிஸ்துவின் திரு_பெயர் ஒன்றே – இரட்சணிய:2 43/2
மேல்

மைந்தனார் (2)

தேவ_மைந்தனார் சகித்த வேதனையும் என் சிந்தை விட்டு அகலாவே – குமார:2 4/4
தேவ மைந்தனார் சிலுவையின் உகுத்த செம் சோரி – இரட்சணிய:3 84/2
மேல்

மைந்தனை (10)

காதல் மைந்தனை தந்து கருணையால் – பாயிரம்:1 4/2
அரிய மைந்தனை மக பலியூட்டிட அலங்கு – ஆதி:8 28/2
ஆண்டகை வான நாட்டு அரசன் மைந்தனை
காண்-தொறும் காண்-தொறும் களிப்பு கைமிக – ஆதி:9 25/1,2
ஈசன் மைந்தனை தினம்தினம் சிலுவையில் ஏற்றி – ஆதி:14 116/1
தன் திரு_மைந்தனை கொடுத்து இவ்வளவாக உலகில் அன்பு சார்ந்த தேவை – குமார:2 50/3
மண்டல மடந்தை ஈசன்_மைந்தனை வணக்கம் செய்தாள் – குமார:2 441/4
விண்ணுலகாளி ஓர் விபுத மைந்தனை
கண் எதிர் மயல்_அற காணவே-கொலாம் – ஆரணிய:9 86/1,2
அருள் துணை மைந்தனை அறியுமாறு இவண் – ஆரணிய:9 91/2
விண்புலத்து அரசன் திரு_மைந்தனை விளங்க – இரட்சணிய:2 44/2
கண்டு துயில் நீத்ததும் கருணை மைந்தனை
கொண்டு எனை மீட்டதும் குறி கொண்டு அன்பொடு – தேவாரம்:7 6/1,2
மேல்

மைந்தனையோ (1)

ஈசன் மைந்தனையோ கொலைசெய்வதும் என்பார் – குமார:2 276/2
மேல்

மைப்படு (5)

மைப்படு பொழிற்கிடை நுழைந்தனர் மறைந்தார் – குமார:2 151/4
மைப்படு வன் மன கொலைஞர் வதை புரிவான் கொலைக்களத்தில் – குமார:2 339/4
மைப்படு சமய நூல் மரபும் மார்க்கமும் – நிதான:10 15/3
மைப்படு மன தருமவன்மி எனும் வஞ்சன் – நிதான:11 20/2
மைப்படு கங்குலை கடந்து உன் வண்மையால் – தேவாரம்:7 9/1
மேல்

மைப்படும் (1)

மைப்படும் இருள் ஒளி மருவ தேய்தல் போல் – குமார:2 235/4
மேல்

மையல் (2)

மையல் கூர் துயில் விளைத்திடு மானிட புரையில் – ஆரணிய:8 9/3
மையல் உறு சோகம் அணுகாது வழி வந்தேம் – ஆரணிய:9 113/2
மேல்

மையுற்ற (1)

மையுற்ற கூட்டில் இருள் தொக்கது மண்ணும் விண்ணும் – குமார:2 364/4
மேல்

மைவரை (1)

மான் மதம் படு மைவரை கோளரி – ஆரணிய:5 21/1

மேல்