நீ – முதல் சொற்கள், ஐஞ்சிறுகாப்பியங்கள் தொடரடைவு

Arunesh K Pandiyan

கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்

நீ 262
நீ-கொலோ 2
நீக்க 2
நீக்கல் 2
நீக்கலும் 1
நீக்காய் 1
நீக்கி 17
நீக்கின் 1
நீக்கினார் 2
நீக்கினான் 4
நீக்குதல் 1
நீக்கும் 3
நீக்குவன் 1
நீங்க 13
நீங்கல் 1
நீங்கலர் 1
நீங்கலன் 1
நீங்கலா 1
நீங்கலும் 2
நீங்கலுற்றார் 1
நீங்கள் 2
நீங்கா 4
நீங்காத 2
நீங்காது 3
நீங்கான் 1
நீங்கி 21
நீங்கிடம் 1
நீங்கிய 1
நீங்கியே 1
நீங்கினது 1
நீங்கினார் 2
நீங்கினாள் 2
நீங்கு 1
நீங்கு-மின் 2
நீங்கு_அரு 1
நீங்கும் 6
நீசர் 1
நீசர்-தம் 1
நீட்சி 2
நீட்ட 1
நீட்டமும் 1
நீட்டலும் 1
நீட்டி 3
நீட்டினாள் 1
நீட்டும் 1
நீட்டுவ 1
நீடலை 1
நீடிய 4
நீடு 15
நீடு_அலதே 1
நீண்ட 11
நீண்டதன் 1
நீண்டது 1
நீண்டவர் 1
நீண்டன 1
நீண்டு 7
நீத்த 1
நீத்ததேனும் 1
நீத்தம் 5
நீத்தமே 3
நீத்தற்கு 1
நீத்தனவே 1
நீத்தாயும் 1
நீத்து 1
நீதி 12
நீதி_மன்னன் 1
நீதி_இலா 1
நீதிக்-கண் 1
நீதிகள் 1
நீதிநூல் 1
நீதிநூலினோடு 1
நீதிமாக்களை 1
நீதியா 1
நீதியாம் 1
நீதியால் 2
நீதியான் 1
நீதியில் 3
நீதியினால் 3
நீதியை 1
நீந்தி 3
நீந்து 1
நீந்தும் 1
நீந்துவான் 1
நீப்பவன் 1
நீப்பவும் 1
நீப்பார் 1
நீயும் 17
நீயே 61
நீர் 248
நீர்_வண்ண 1
நீர்க்கு 2
நீர்த்து 1
நீர்ப்-பாலும் 2
நீர்பூசியே 1
நீர்மை 11
நீர்மைத்து 1
நீர்மையது 1
நீர்மையர் 2
நீர்மையவாய் 1
நீர்மையள் 1
நீர்மையளாய் 1
நீர்மையனாய் 1
நீர்மையாய் 1
நீர்மையார் 2
நீர்மையான் 3
நீர்மையில் 1
நீர்மையின் 1
நீர்மையும் 1
நீர்மையே 2
நீர்மையை 2
நீர 10
நீரணி 2
நீரதால் 1
நீரது 1
நீரதே 2
நீரதோ 1
நீரர 1
நீரரே 1
நீரரேனும் 1
நீரவர் 1
நீரவால் 1
நீரவே 4
நீரன 1
நீரனவும் 1
நீராட்டு 1
நீராடல் 1
நீராய் 1
நீரார் 16
நீரார்க்கு 2
நீரால் 1
நீராள் 2
நீராற்கு 1
நீரான் 8
நீரில் 3
நீரின் 3
நீரினால் 1
நீரினுள் 2
நீரினே 1
நீரினை 1
நீருக்கும் 1
நீரும் 11
நீரும்நீர்-தோறும் 1
நீரென்ன 1
நீரை 1
நீரொடு 2
நீரோ 1
நீரோய் 1
நீரோர் 1
நீல் 1
நீல 24
நீல_வண்ணன் 2
நீலகண்டன் 1
நீலகேசி 4
நீலத்தேரோன் 1
நீலம் 7
நீலமலை 1
நீலமாகேசி 1
நீலமும் 2
நீலவேகற்கு 1
நீலாங்கனை 1
நீவி 2
நீவிர் 3
நீழல் 11
நீழலவன் 1
நீழலார் 1
நீழலான் 1
நீழலே 1
நீள் 75
நீள்குவர் 1
நீள்புர 1
நீள 1
நீளமும் 1
நீளிய 1
நீளுமாயின் 1
நீறா 1
நீறு 2
நீறுசெய்திட்டு 1
நீறும் 1

நீ (262)

இன்றை நாள் முதலா நீ நான் இன்றியே முன் உண்டாலும் – உதயணகுமார:1 20/3
சாலங்காய நீ சார்ந்து தருக என – உதயணகுமார:1 42/1
திரு_மகள் கனவு கூறி செல்வ நீ கற்பி என்ன – உதயணகுமார:1 102/3
அரசிளங்குமரர் வித்தை அண்ணல் நீ காண்க என்ன – உதயணகுமார:1 104/2
போந்து பின் வராதது என்ன புரவல நீ கூறு என்றாள் – உதயணகுமார:2 132/4
அவன் உரை அறிந்திலன் அறிந்த நீ உரைக்கு என – உதயணகுமார:2 133/1
என்னுடைய நல் தாயே நீ எனக்கு ஒரு வரம்கொடு – உதயணகுமார:2 138/1
மண் விளக்கம் ஆகி நீ வரத்தின் எய்தி வந்தனை – உதயணகுமார:2 142/1
பெண் விளக்கம் ஆகி நீ பெறற்கு_அரியை என்று தன் – உதயணகுமார:2 142/2
தேன் எனும் கொடி எனும் சிறந்த கொங்கை நீ எனும் – உதயணகுமார:2 143/2
நான் இடர்ப்படுவது நன்மையோ நீ வீந்ததும் – உதயணகுமார:2 143/4
வீணை நல் கிழத்தி நீ வித்தக உருவி நீ – உதயணகுமார:2 145/1
வீணை நல் கிழத்தி நீ வித்தக உருவி நீ
நாணின் பாவை-தானும் நீ நலம் திகழ் மணியும் நீ – உதயணகுமார:2 145/1,2
நாணின் பாவை-தானும் நீ நலம் திகழ் மணியும் நீ – உதயணகுமார:2 145/2
நாணின் பாவை-தானும் நீ நலம் திகழ் மணியும் நீ
காண என்றன் முன்பதாய் காரிகையே வந்து நீ – உதயணகுமார:2 145/2,3
காண என்றன் முன்பதாய் காரிகையே வந்து நீ
தோணி முகம் காட்டு என சொல்லியே புலம்புவான் – உதயணகுமார:2 145/3,4
தருவன் நீ இழந்த தேவி தரணியும் கூட என்ன – உதயணகுமார:3 156/3
தொழுது அவர் பெறுக போகம் தோன்றல் நீ என்று சொன்னார் – உதயணகுமார:3 159/4
விதியின் நான் வீணை கற்க வேந்த நீ அருள்க என்றாள் – உதயணகுமார:4 190/4
கொங்கை நல் பாவை-தன்னை கொணர நீ பெறுவை இன்பம் – உதயணகுமார:4 192/3
சேனை நல் பதி நீ என்று திரு நிகர் பதுமை தோழி – உதயணகுமார:4 206/3
கோமானே எனவே என்னை கோடல் நீ வேண்டும் என்றும் – உதயணகுமார:4 212/1
மாமன் நான் மருகன் நீ என் மா முறை ஆயிற்று என்றும் – உதயணகுமார:4 212/2
செல்-மதி நீ என செல்ல விடுத்தனன் – உதயணகுமார:4 220/1
பூம்_குழாஅல் நீ புதியை மற்று யார் என – உதயணகுமார:5 264/3
வேட்ட வேடம் விரும்பி நீ காட்டு என – உதயணகுமார:5 265/2
அண்ணல் கண்டு நீ யார் உரை என்றலும் – உதயணகுமார:5 277/1
மருவியே கேட்டது ஆகும் மன்ன நீ ஏற என்றான் – உதயணகுமார:6 329/4
மதம்_இல் மாட்சியர் மன்ன நீ கேள் என்றார் – உதயணகுமார:6 342/4
ஒழிய நல் உயிர் ஓங்கி நீ ஆயினை – உதயணகுமார:6 346/4
அறவன் நீ அமலன் நீ ஆதி நீயே ஆரியன் நீ சீரீயன் நீ அனந்தன் நீயே – நாககுமார:1 18/1
அறவன் நீ அமலன் நீ ஆதி நீயே ஆரியன் நீ சீரீயன் நீ அனந்தன் நீயே – நாககுமார:1 18/1
அறவன் நீ அமலன் நீ ஆதி நீயே ஆரியன் நீ சீரீயன் நீ அனந்தன் நீயே – நாககுமார:1 18/1
அறவன் நீ அமலன் நீ ஆதி நீயே ஆரியன் நீ சீரீயன் நீ அனந்தன் நீயே – நாககுமார:1 18/1
புனலின் நீ ஆடல் இன்றி போம் பொருள் புகல்க என்ன – நாககுமார:2 40/3
திசை விளக்கு_அனையாள் மூத்தாள் தெரிந்து நீ என்-கொல் என்ன – நாககுமார:2 55/3
வேகத்தின் விட்டு வந்து வேந்த நீ கொள்க என்ன – நாககுமார:2 57/3
வாகு நல் சுதனை நோக்கி யானை நீ கைக்கொள் என்றான் – நாககுமார:2 57/4
வெற்றி வேல் வேந்தன் காட்ட விழைந்து நீ கொள்க என்றான் – நாககுமார:2 58/3
போக நீ தேசத்து என்று புரவலன் சொன்னான் என்ன – நாககுமார:3 84/3
ஓசனிக்கின்றது என்ன ஒருதனி நின்ற நீ யார் – நாககுமார:3 93/2
எஞ்சல்_இல் குறியன் காணாய் எமக்கு நீ இறைவன் என்றார் – நாககுமார:4 111/4
எங்கு உள அதிசயம் இயம்புக நீ என்றனன் – நாககுமார:4 133/4
அண்ணல் நீ அருளிற்று எல்லாம் அருவருப்பு உடைய மெய்யில் – யசோதர:1 45/1
அண்ணல் நீ அருளி செய்தாய் அன்றி நல் அறத்தில் காட்சி – யசோதர:1 47/3
நிரைசெய்தே புகல்வன் யான் நீ நினைவொடு கேள் இது என்றான் – யசோதர:1 69/4
என் இது நினைந்தது உள்ளத்து இறைவி நீ அருளுக என்றாள் – யசோதர:2 97/4
நின் மனத்து இலாத சொல்லை நீ புனைந்து அருளிற்று என்-கொல் – யசோதர:2 100/3
என்னை நீ முனிதி என்றிட்டு இசைக்கலன் அவற்கு இது என்றாள் – யசோதர:2 104/4
நீ தவிர்ந்திட்டு நெஞ்சின் நிறையினை சிறைசெய்க என்றாள் – யசோதர:2 106/3
தேவி நீ கமலை ஆவாய் திரு உளத்து அருளப்பட்டான் – யசோதர:2 109/1
வெய்ய நீ முனிவு செல்லல் மேதினிக்கு இறைவன்-தன்னோடு – யசோதர:2 121/2
நீ உயர் குடையின் வைகி நெடிது உடன் வாழ்க என்றாள் – யசோதர:2 132/4
துணியலென் உணர சொல்வாய் தோன்றல் நீ என்று சொன்னாள் – யசோதர:2 133/4
நன்றி ஒன்று அன்று கண்டாய் நமக்கு நீ அருளிற்று எல்லாம் – யசோதர:2 141/4
அரசு நீ துறத்தியாயின் அமைக மற்று எனக்கும் அஃதே – யசோதர:2 150/1
அரச நீ அமுது கைக்கொண்டு அருளுதற்கு உரிமைசெய்தால் – யசோதர:2 150/3
வீங்கிய முலையினாய் நீ வேண்டியது அமைக என்றே – யசோதர:2 151/2
இனையல் நீ தனியை ஆகி இறைவனில் பிரிந்தது என்-கண் – யசோதர:2 158/1
இவ்வகை காணலாகும் என்று நீ உணர்தல் வேண்டும் – யசோதர:4 236/4
இன்று நீ உரைத்தது அற்றே இயம்புவது உளது கேண்மோ – யசோதர:4 246/4
பிறந்து நீ பிறவி-தோறும் பெரு நவையுறுவது எல்லாம் – யசோதர:4 248/3
நின் உயிரை நீ களையின் இன் அருள் அது என்னாம் – யசோதர:5 281/4
கல் நவில் தோளினாய் நீ வரவிடு காவல் என்றான் – சூளாமணி:3 102/4
நீ இடை அறி சொல் என்று ஓர் நிமித்திகன் நெறியில் சொன்னான் – சூளாமணி:3 103/4
திட்பமாம் சிலையினாய் நீ தெளிக நாள் ஏழு சென்றால் – சூளாமணி:3 108/2
பூம் துணர் ஓதி நீ பிறந்து பொன் செய் தார் – சூளாமணி:4 221/3
நங்கை நீ பிறந்ததன் பின்னை நம் குடி – சூளாமணி:4 222/3
மாது உலாம் மடந்தை நீ பிறந்து இ மண்டிலம் – சூளாமணி:4 223/3
நானக குழலி நீ வளர நம் குடி – சூளாமணி:4 224/3
சண்பக தனி வனம் தும்பி சாரும் நீ
பெண் பகர் திரு_அனாய் பிறந்து நம் குடி – சூளாமணி:4 225/2,3
காட்டி நீ உரைத்த எல்லாம் கனவு என கருதின் அல்லால் – சூளாமணி:6 526/3
நும் குல நிலைமை எல்லாம் நூலின் நீ உரைத்தவாறே – சூளாமணி:6 550/2
அறிதி நீ அவை நிற்க அழன்று நீ – சூளாமணி:7 629/2
அறிதி நீ அவை நிற்க அழன்று நீ
செறுதியேனும் செம்பொன் முடி மன்ன ஓர் – சூளாமணி:7 629/2,3
நீ தலை சென்று உரை நீள் கடை காப்போய் – சூளாமணி:7 659/4
குறை என்று எங்களை குமர நீ பணித்ததும் கூற – சூளாமணி:7 702/2
நம்ப நீ அழித்தது அல்லால் நகை எயிற்றதனை நண்ணல் – சூளாமணி:7 770/3
ஆங்கு நீ முனிந்த போழ்தின் அரி அது அகல நோக்கி – சூளாமணி:7 771/1
எற்று நீ வந்தது என்றாற்கு இது எனா எடுத்து சொன்னாள் – சூளாமணி:8 1014/4
நிகர்_அலா நீசர்-தம் மேல் நீ செலற்பாலது என்று – சூளாமணி:9 1172/3
நீ பெரிது இனியை என்னா நெடியவன் அதனை நோக்கி – சூளாமணி:9 1436/2
குன்றின் மேல் இருந்து நீ நின் குழுவினுள் மொழிவது அல்லால் – சூளாமணி:9 1448/3
சீரின் மன்னும் வள நாடும் தெய்வ படையும் செல்வமும் நீ
பாரின் மன்னர் பிறர் கொள்ள பணித்தது என்னோ படை வேந்தே – சூளாமணி:9 1481/3,4
கொடி மணம் புணர்க்கலுற்ற குறிப்பு அறி நீ சென்று என்றார் – சூளாமணி:10 1563/4
ஆங்கு அவளொடு ஈங்கு விளையாடு நனி நீ யான் – சூளாமணி:10 1611/1
சிறந்தனர் பிறர்கள் யாரே சிந்தை நீ சிந்தி என்றான் – சூளாமணி:11 1848/4
ஒளி ஆகி உலகு ஆகி நீ விரிந்தாய் என்கோ உலகு எலாம் நின் ஒளியின் உள் அடங்கிற்று என்கோ – சூளாமணி:11 1905/1
அளி ஆர உலகம் நீ ஆள்கின்றாய் என்கோ அமர் உலகு தான் நின்னது அடி அடைந்தது என்கோ – சூளாமணி:11 1905/2
விளியாத மெய்ப்பொருளை நீ விரித்தாய் என்கோ நீ விரித்தவாறே மெய்ப்பொருள் விரிந்தது என்கோ – சூளாமணி:11 1905/3
விளியாத மெய்ப்பொருளை நீ விரித்தாய் என்கோ நீ விரித்தவாறே மெய்ப்பொருள் விரிந்தது என்கோ – சூளாமணி:11 1905/3
எங்கண் இடர் அகலுமாறு இ நிலைமை எய்தி இருள் உலகம் நீக்கும் அருள் தருக நீ என்று – சூளாமணி:11 1912/3
பொருள்_இல் நரகங்கள் போதர கொள் நீ – சூளாமணி:11 1924/4
தண்டிகள்-தம்மொடும் சார்த்தினை கொள் நீ – சூளாமணி:11 1954/4
நலம் கொண்ட ஞாலத்தின் நாடி உணர் நீ – சூளாமணி:11 1956/4
ஏவல் சிலை மன்ன எண்ணி உணர் நீ – சூளாமணி:11 1976/4
பக்கம் கிடக்கும் பதர் என கொள் நீ – சூளாமணி:11 1982/4
மானுயர் இன்பம் மதித்தனை கொள் நீ – சூளாமணி:11 1988/4
என்னும் இ நான்கு என எண்ணி உணர் நீ – சூளாமணி:11 1991/4
உத்தம தேவருள் உய்க்கும் உணர் நீ – சூளாமணி:11 2000/4
முரண் தரு தோள் மன்ன முற்ற உணர் நீ – சூளாமணி:11 2005/4
இங்கு இருவர் செய்கை-தமை எண்ணி அறிவாய் நீ
தம் குரவரோடு இருவர் மாறு இருவர் தாமாய் – சூளாமணி:11 2025/2,3
செற்றம் நோய் செயிர் பகை என்று இவை முதல செல உணர் நீ – சூளாமணி:11 2041/4
யாது நீ கொண்ட வரம் என்று அரும் தவன் இயல்பினின் வினவ – நீலகேசி:1 66/1
வீரியர் வைமானிகர் என கொள் நீ விளங்கு_இழையாய் – நீலகேசி:1 90/4
வழங்க வாட்டம் ஒழிவர் நீ மன்னும் பொறாத வகை உண்டோ – நீலகேசி:1 135/2
வெள்ள மாரி தரித்தோய் நீ வினையின் வாயில் அடைத்தோய் நீ – நீலகேசி:1 136/1
வெள்ள மாரி தரித்தோய் நீ வினையின் வாயில் அடைத்தோய் நீ
உள்ளம் மாட்சி உடையோய் நீ உய போம் வண்ணம் உரைத்தோய் நீ – நீலகேசி:1 136/1,2
உள்ளம் மாட்சி உடையோய் நீ உய போம் வண்ணம் உரைத்தோய் நீ – நீலகேசி:1 136/2
உள்ளம் மாட்சி உடையோய் நீ உய போம் வண்ணம் உரைத்தோய் நீ
நள்ளென் யாமத்து யான் செய்த நவைகள் எல்லாம் நனி கண்டும் – நீலகேசி:1 136/2,3
மூடம் மூன்றும் உரைத்தோய் நீ முரண் செய் தோற்றம் முனிந்தோய் நீ – நீலகேசி:1 137/1
மூடம் மூன்றும் உரைத்தோய் நீ முரண் செய் தோற்றம் முனிந்தோய் நீ
வீடும் கட்டும் விரித்தோய் நீ வினையின் இன்பம் வெறுத்தோய் நீ – நீலகேசி:1 137/1,2
வீடும் கட்டும் விரித்தோய் நீ வினையின் இன்பம் வெறுத்தோய் நீ – நீலகேசி:1 137/2
வீடும் கட்டும் விரித்தோய் நீ வினையின் இன்பம் வெறுத்தோய் நீ
காடு கிளர்ந்து காட்டி யான் கலக்க ஒன்றும் கலங்காத – நீலகேசி:1 137/2,3
அல்லல் பிறவி அகன்றோய் நீ ஆசை வெம் வேர் அறுத்தோய் நீ – நீலகேசி:1 138/1
அல்லல் பிறவி அகன்றோய் நீ ஆசை வெம் வேர் அறுத்தோய் நீ
வெல்லற்கு அரிய அனங்கனை மெய் வெண் நீறு ஆக வெகுண்டோய் நீ – நீலகேசி:1 138/1,2
வெல்லற்கு அரிய அனங்கனை மெய் வெண் நீறு ஆக வெகுண்டோய் நீ
கொல்ல கருதி வந்தேனை குணங்களாலே வணங்குவித்த – நீலகேசி:1 138/2,3
உடம்பின் மெய்ம்மை உணர்ந்தோய் நீ உறங்கல் ஆர்வம் மறுத்தோய் நீ – நீலகேசி:1 139/1
உடம்பின் மெய்ம்மை உணர்ந்தோய் நீ உறங்கல் ஆர்வம் மறுத்தோய் நீ
இடம் கொள் இன்னா வினை எல்லாம் எரிக்கும் வாயில் விரித்தோய் நீ – நீலகேசி:1 139/1,2
இடம் கொள் இன்னா வினை எல்லாம் எரிக்கும் வாயில் விரித்தோய் நீ
அடங்கல்_இல்லேற்கு அருளினால் அறம் கூர் மாரி பொழிந்தோய் நின் – நீலகேசி:1 139/2,3
சலங்கள் இல்லா பெரியோன் சரண் கொள் நீ சனங்கட்கு எல்லாம் அவன் சரண் என்றான் – நீலகேசி:1 147/4
நின் மெய் ஆகிய ஞான நிகழ்ச்சி நீ விரித்து உரைத்த – நீலகேசி:2 161/2
நீ இலை ஆர் புதல் நடற்கு நிமித்தம் இங்கு என் என்றாள் – நீலகேசி:2 168/4
உன் கருமம் நீ செய்வாய் நுழைந்து அறிவும் உடையையேல் – நீலகேசி:2 169/3
நன்றாக உரைத்தனை நீ நர_தேவ நின் அவையுள் – நீலகேசி:2 173/1
தருமம்-தான் கருதி நீ சொன்னாயேல் தலைவரே – நீலகேசி:2 180/3
நினைக்கும்கால் பிறர்க்கேயாம் என்றியால் நீ அன்னாய் – நீலகேசி:2 183/3
புரளல் நீ பிறப்பு ஒழியும் பொழுதின்-கண் அ அருளை – நீலகேசி:2 187/2
தெருள நீ உரைத்து காண் திருந்து அவையாரிடை என்றாள் – நீலகேசி:2 187/4
இங்கிருந்து நீ உரைத்தால் இவன் அருள் யார் தெளிகிற்பார் – நீலகேசி:2 189/2
பேசினை நீ உளது எனினும் பெரும் தாமத்து உள் நூல் போல் – நீலகேசி:2 201/3
பொத்தி நீ உரைக்கின்ற பொருளோடு ஆறு ஆகாவோ – நீலகேசி:2 203/2
போலும் நீ சொன்ன புத்தர் சரிதையை – நீலகேசி:2 207/4
மறுதி இன்மையின் மாண்_இழை நீ எங்கு – நீலகேசி:2 211/3
மான் செய் நோக்கி மதிப்பு ஒழி நீ என – நீலகேசி:2 224/3
வினையது ஆகிய பெற்றி விரித்து நீ
தினையின் நேரும் தெருட்டு எனக்கு என்னவே – நீலகேசி:3 242/1,2
புனைந்து நீ சொல்லும் வீடும் போக உண்டாக தந்தேம் – நீலகேசி:3 262/1
புத்தனை நோதும் அத்த புலம்பல் நீ போக என்றாள் – நீலகேசி:3 263/4
பொருக்க நீ சொல் என்ன புத்தனார் முதல் மாணி – நீலகேசி:3 266/3
நீ வருதல் ஒழி என்று நிறை பதுமபுரத்துக்கே – நீலகேசி:4 267/1
தொடர்ப்பாடும் பெரிது அன்றால் தொட்டை நீ பூணியோ – நீலகேசி:4 273/4
திண் என்ற மனம் இலை நீ சிறை பலவும் செய்தலால் – நீலகேசி:4 275/2
உவரோடு பல் கூறை உடன் புழுக்கி ஒலித்திடும் நீ
துவர் அடுதி பூ அடுதி சோறு அடலே முனிந்தாயோ – நீலகேசி:4 279/3,4
சண்ணாரம் என பிறவும் தவத்துள் நீ கற்றனவால் – நீலகேசி:4 280/2
சொன்னாலும் அறிதி நீ துடி கடியும் இடை உடைய – நீலகேசி:4 285/2
என்றாளை முகம் நோக்கி இது பெரிதும் பொய்த்தனை நீ
ஒன்றாத கொள்கையார் உலகின் உள யாவரையும் – நீலகேசி:4 286/1,2
சலம்படவே உரைத்தனை நீ தருமத்தில் செல்லுதும் என்று – நீலகேசி:4 293/1
மடன் உடையை நீ பெரிதும் மன் உயிர்க்கும் புற்கலக்கும் – நீலகேசி:4 295/3
காலம் நீ வேண்டாயாய் கணிகமும் கற்பமும் – நீலகேசி:4 297/1
நகை நாணி நீ நின்னை நல் பகலே மறைக்கின்றாய் – நீலகேசி:4 308/4
நீ உடம்பு பெற்ற ஆறு உரை என்பாய் நிழல் போலும் – நீலகேசி:4 309/3
வம்பு என்று கருதல் நீ வைகலும் யாம் உரையாமோ – நீலகேசி:4 312/4
அரும் பாவகாரி நீ யாவர் வாய் அது கேட்டாய் – நீலகேசி:4 313/2
நின்றது என்பது நீ உரைப்பாய் எனின் – நீலகேசி:4 315/2
காட்டியும் தின்னும் கருத்து இலை நீ தசை – நீலகேசி:4 334/3
தீனிடை நீ பட்ட தீ செய்கை என்னோ – நீலகேசி:4 335/4
நெறிக்-கண் சென்று ஆறலைப்பார் ஒப்பன் நேர் நீ – நீலகேசி:4 336/4
கூர்ப்பினை நீ என்றும் கோள்_இலை என்றாள் – நீலகேசி:4 343/4
தன்னை வினைப்பட நீ சொல்லினாயால் – நீலகேசி:4 346/4
நீ அனாய் இதற்கு இனி நேமி என்று சொல் என – நீலகேசி:4 351/4
வருந்தவானது உள்ளம் நீ மாட்சி நன்றும் என்றியால் – நீலகேசி:4 358/2
நீ தின்னும் தோலை நெருப்பொடு கூட்டத்தின் – நீலகேசி:4 365/2
ஒல்லை இரண்டும் உளவாக உணர்ந்தனை நீ
நல்லை பெரிதும் என மொக்கலன் நக்கனனே – நீலகேசி:4 406/3,4
நீ சொல் அறியாய் அறிவார் நெறி நேடுகில்லாய் – நீலகேசி:4 411/3
குன்றும் பிறவோ இனி நீ கொண்ட கோளும் என்றான் – நீலகேசி:4 414/4
சிறப்பு உடை வீடு இது என்று செப்பும் நீ தீ_வினையை – நீலகேசி:4 428/3
துறக்கும் ஆறு இல்லை நல்லாய் சொல்லு நீ வல்லது என்றான் – நீலகேசி:4 428/4
நன்றி_இல் காரணங்கள் நாட்டி நீ காட்டினவ்வும் – நீலகேசி:4 429/1
ஒன்றும் நீ உணரமாட்டாய் ஒழிக நின் உரையும் என்றாள் – நீலகேசி:4 429/4
தேரன் நீ சொன்ன தன்னம் சேரல ஆக என்றாள் – நீலகேசி:4 437/4
இன்று எலாம் கேட்டும் ஓராய் ஏட நீ என்று சொன்னாள் – நீலகேசி:4 439/4
இளக்கி நீ இன்னும் அஃதே சொல்லுதி ஏழை என்றாள் – நீலகேசி:4 441/4
பேதைகள் உரைப்பனவே சொல்லி பெரிது அலப்பாட்டினை நீ
பேதை மற்று இவன் பெரிது எனப்படும் கருத்து உடை மிகுதியினாய் – நீலகேசி:4 448/1,2
இட்ட நீ பல உரைத்தனை இவற்றுள் ஒன்று ஒழிய – நீலகேசி:5 482/1
பண்டு அங்கு நீ சொன்ன முட்டியில் பஞ்சாங்குலிகளும் போல் – நீலகேசி:5 495/4
நக்கனர் சாக எனும் நீ உரைக்கும் நயங்கள் என்றாள் – நீலகேசி:5 503/4
ஆறினவோ இல்ல தாழ்ச்சியினால் உளதாம் எனின் நீ
கூறியவாற்றால் உயிர் உண்மை கூறலும் குற்றம் என்னோ – நீலகேசி:5 507/3,4
நின்றே அறிவான் தனிமையினால் என தேர் இனி நீ
அன்றே எனின் அவை ஆறும் தம் உண்மையின் வேறு என்னலால் – நீலகேசி:5 509/2,3
அளித்தவை-தங்களுக்கு ஆலயம் ஆலயம் ஆம் என நீ
ஒளித்தனை கொள்ளலுற்றாய் உயிர்-தன்னை ஓர் பேர் உரைத்தே – நீலகேசி:5 513/3,4
கற்றிலை மெய்ம்மை நீ கட்புலம்-தன்னோடு ஓர் காலத்தினால் – நீலகேசி:5 516/2
ஈத்தனதாம் அலவாயினும் நீ சொல்லும் உற்று அறிவின் – நீலகேசி:5 517/3
எண்ணும் குறி ஆவன இ ஆறும் என கொள் நீ
பண்ணின் குறி ஏசும் மொழி பாவை என சொல்லும் – நீலகேசி:5 522/3,4
இன்மை ஆய நெறி மொழி நீ இனி – நீலகேசி:5 528/4
நீ அவையவை நேர்தலின் ஆம் பிற – நீலகேசி:5 529/4
நாட்டும் ஆறு என்-கொலோ விளி நாச நீ – நீலகேசி:5 533/4
நீ அத்தா சொன்ன நேரும் திறம் என்னோ – நீலகேசி:5 539/2
ஒட்டி நீ அ உயிர் கொலையால் என்னில் – நீலகேசி:5 545/2
வப்பின் ஆர் முலை காய்வது வாமன் நீ
இ பலாரிடை என்னை இது என்பதோ – நீலகேசி:5 548/2,3
அந்தில் நீ சொன்ன ஆரியசத்தையும் – நீலகேசி:5 551/3
இழுக்கினாய் நீ பிறர்க்கு இன்பம் ஈந்தேன் எனல் – நீலகேசி:5 554/3
சிறிதும் நீ தீ புகாய் சேர்வது என்னை நிழல் – நீலகேசி:5 556/3
வாயும் நீ சொல்லும் வாய்மையது ஆயினால் – நீலகேசி:5 557/2
யாதும் நீ அசுவாம் என சொல்லுவாய் – நீலகேசி:5 558/3
நாதன் நீ பிற நன்கு அறிந்தாய் அவை – நீலகேசி:5 558/4
நீ இனே சொன்ன மெய்ம்மையை நோக்கலார் – நீலகேசி:5 559/1
ஒன்றும் இல்லை உயிர் என்று உரைத்த நீ உண்மை இன்மை – நீலகேசி:5 568/1
நின்ற ஆறே நெறியாக நேர்கின்றாய் நீ யாவனோ – நீலகேசி:5 568/2
இன்றும் நின்றும் நீ மொழிந்தாய் எம் இறையே இறையாகவே – நீலகேசி:5 568/4
நீ சொன்ன ஆறு இது நேரும் திறம் என்னை – நீலகேசி:5 579/3
இப்படி ஆயின் நீ என்று உரையாயோ – நீலகேசி:5 584/4
நீ உழப்பாய் பிறர்க்கே உழந்தாயால் – நீலகேசி:5 587/4
நேர்வித்தவாறு அது நீ அறியாயால் – நீலகேசி:5 593/4
பலிசையின் நீ சொல்லும் பாடங்கள் எல்லாம் – நீலகேசி:5 598/3
பரந்து இனி நீ சொன்ன பல் வழி எல்லாம் – நீலகேசி:5 600/3
கரந்தன போதலை காட்டுவன் கேள் நீ – நீலகேசி:5 600/4
புக்க தொடர்வு இல்லை ஆதலின் நீ கொண்ட – நீலகேசி:5 605/3
நெடியது ஓர் கொம்பினை நீ மறந்தாயோ – நீலகேசி:5 610/2
சுட்டுவது ஒப்ப என சொல்லும் நீ கண்ட – நீலகேசி:5 618/3
நீ சொன்ன நீ சொன்ன நேர்வது இங்கு என் செய்ய – நீலகேசி:5 623/2
நீ சொன்ன நீ சொன்ன நேர்வது இங்கு என் செய்ய – நீலகேசி:5 623/2
கேடது-தான் முழுது ஆதலின் நீ சொல்லும் – நீலகேசி:5 627/1
தேற்றுவன் கேள் நீ தெருண்டிருந்து என்றாள் – நீலகேசி:5 628/4
நின் வழி தோற்றத்தை நீ உரை என்றாள் – நீலகேசி:5 629/4
பல இனி இங்கு படுவன கேள் நீ – நீலகேசி:5 637/4
இது போல என்பேன் எடுத்துரையும் கேள் நீ – நீலகேசி:5 643/4
நாத்தான் வருத்த நீ நாட்டியது யாம் காணேன் – நீலகேசி:5 645/2
நெல் பிறிது போன்ம் எனவும் நீ உரைத்தாய் அஃது ஒழிந்து – நீலகேசி:5 650/2
சொல்லு நீ சொல்லாயேல் சொல்லிய நின் சொல் எய்தா – நீலகேசி:5 651/2
எண்ணுங்கால் இன்னும் நீ எ வினையும் செய்தாரை – நீலகேசி:5 653/3
எனைத்துணையும் நீ வருந்தி எத்துணை ஓர் காலம் – நீலகேசி:5 654/1
தினைத்துணையும் ஆகாமை தேர் இது நீ என்றாள் – நீலகேசி:5 654/4
மெச்சாயே நீ என யான் மெச்சுவனே என்றான் – நீலகேசி:5 657/4
சுவையே உடையம் என நீ இகழல் – நீலகேசி:6 678/3
அற்றம் அகல என்றால் நீ அறிந்தமை யாதினின் ஆம் – நீலகேசி:6 685/2
பேர்ப்பாலே பற்றி பிறப்பிறவாம் நீ பெருக்கி – நீலகேசி:6 689/2
கொணர்ந்து நீ ஐந்து என்ற கோள் அழியும் அன்றே – நீலகேசி:6 689/5
அருள் தாழ்ந்து நீ இருப்பது யாதின்-பால் ஆமோ – நீலகேசி:6 690/4
பலவாக நீ சொன்ன பால் எல்லாம் தம்முள் – நீலகேசி:6 691/1
தீயினும் வெய்ய நோய் சேர்தலையும் காண்டும் நீ
சாயினும் தத்துவத்தை சாராதாய் அன்றோ – நீலகேசி:6 694/3,4
நாட்டிய வீதி அதிசயத்தை நீ எமக்கு – நீலகேசி:6 699/3
ஒட்டி நீ அ பொருளே ஒன்றும் வேறு இல் என்பாய் – நீலகேசி:6 701/2
விட்ட வடிவு விரித்து நீ காட்டாய் – நீலகேசி:6 701/4
விகாரம் அனைத்தும் விரித்து நீ காட்டாய் – நீலகேசி:6 701/5
அழிவித்திடுவேன் அய நீ விரையல் – நீலகேசி:6 706/4
களவே எனலாம் கடையாம் என நீ
கிளவாது ஒழியாய் கிளந்த குழவிக்கு – நீலகேசி:6 708/2,3
அயதி எனின் நீ அமையும் சலமேல் – நீலகேசி:6 711/2
மால் இத்துணை உளவோ நீ பெரிதும் மயங்கினையோ – நீலகேசி:6 712/4
நன்று நீ சொல்லுதி நாம் தொக்கு இருந்துழி நல் உயிர்கள் – நீலகேசி:6 713/3
கண்டிலை நீ மெய்ம்மை காழ்ப்பட்டு நின்ற கன உயிர்க்கு எண் – நீலகேசி:6 716/3
நீ மற்று இது உண் என்று அறம் நல்க விளங்க பெற்றேன் – நீலகேசி:6 722/3
செய் நின்று நீ செய் தவம்-தான் என செப்பினளே – நீலகேசி:6 728/4
இதற்கு இனி நீ சொலற்பாலது என் என்றாள் – நீலகேசி:7 751/3
கூடியும் ஆகா குணத்தின நீ அவண் – நீலகேசி:7 764/1
பண்டேல் அறி என பராசர நீ இனி – நீலகேசி:7 781/3
வந்தனையேசெய்து வாழி நீ என்றாள் – நீலகேசி:7 782/4
எத்திசையவர்களும் இசைப்பின் ஏகம் நீ
பத்திசெய்து இனி என்னை பரமன் பாதமே – நீலகேசி:8 796/2,3
அதற்கு நீ பரிவது என்னையோ – நீலகேசி:8 803/2
புணர்ந்து உடன் பொருள்-வயின் போந்தவாறும் நீ
உணர்ந்திலை அதுவும் நின்னுடையதே பிற – நீலகேசி:8 810/3,4
சிக்கென வேற்றுமை தீர்ப்பி நீ என – நீலகேசி:8 816/3
என்றும் நீ ஏகம் வேறு என்பது என் என – நீலகேசி:8 818/2
தேம்படு கிளவி நீ சிந்தி என்னவே – நீலகேசி:8 822/4
சூத்திரி நீ அது அல்லை அலாமையின் சொல்லுகிலாய் – நீலகேசி:9 826/3
நீதியினால் உரை நீ இனி யான் அது நேர்வன் என்றான் – நீலகேசி:9 827/4
சத்தியமே உரை நீ என தானும் அஃதே உரைத்தான் – நீலகேசி:9 852/2
நில் அப்பா இனி நீ கண்ட தத்துவம் – நீலகேசி:10 855/1
மனத்துக்கு இன்னும் ஓர் பூதத்தை மன்னும் நீ
நினைத்து காண் அன்றி நேடியும் காண் ஐயா – நீலகேசி:10 872/2,3
எனக்கு நீ செய்வது இத்துணையே இனி – நீலகேசி:10 872/4
சிந்தனை ஒழி நீ என செப்பினாள் – நீலகேசி:10 879/3
நீ இங்கு அறிந்தனை சொல் என – நீலகேசி:10 885/4
எத்திறத்தினும் இல் உயிர் என்றி நீ
செத்துவம் எய்தின் சில்லைமை செய்பவால் – நீலகேசி:10 886/3,4
அற்றம் இன்றி அவட்கு மகனை நீ
குற்றம் இல் அறம் கொள்ளின் மற்று எம்மொடு – நீலகேசி:10 892/2,3
திறத்தின் நீ சொன்ன யாவையும் தேறி நின்று – நீலகேசி:10 893/2
மேல்

நீ-கொலோ (2)

இன்று எனக்கு எதிராய் நீ-கொலோ பொருவாய் என்றனன் இனையன மொழியா – சூளாமணி:9 1321/3
இன்று எனக்கு எதிராய் நீ-கொலோ பொருவாய் என்று இகழ்ந்து உரைத்தனை ஏடா – சூளாமணி:9 1322/1
மேல்

நீக்க (2)

நீக்க நீங்கா நிலம் போல தோன்றி புகில் – சூளாமணி:7 740/2
வெயில் இடை விரிந்து விண் பால் விளங்கி வீழ் இருளை நீக்க
பயில் உடை உலகம் தேறி பட்டதும் உணர்ந்தது அன்றே – சூளாமணி:9 1456/3,4
மேல்

நீக்கல் (2)

எள்ளும் திறத்த அஃது உரை என்று இது நீக்கல் இன்றாய் – நீலகேசி:0 7/3
செய் குற்றம் நீக்கல் திரிந்தாரை நிறுத்தல் இன்றி – நீலகேசி:1 123/2
மேல்

நீக்கலும் (1)

நிலை இலை கோல் இடை நீக்கலும் நீங்கும் – நீலகேசி:5 637/2
மேல்

நீக்காய் (1)

துத்தலே வேண்டி நின்று தோம் தொடர்ப்பாடு நீக்காய்
சித்தமே நல்லது என்றால் தேற்றலும் ஆவது உண்டோ – நீலகேசி:3 260/1,2
மேல்

நீக்கி (17)

இட கண் நீக்கி இட்டு மிக்கு இயல்புடன் கொடுத்து உடன் – உதயணகுமார:2 131/2
நங்கை-தன் மனம் கலங்கா நலம் புகழ்ந்து ஊடல் நீக்கி
வெம் களி யானை மற்று அ பிடியொடு மகிழ்வவே போல் – உதயணகுமார:4 203/1,2
செற்றமும் சினமும் நீக்கி திரு அற தெளிவு காதல் – யசோதர:4 253/2
உற்ற தன் ஒழுக்கிற்கு ஏற்ப உலகு உபசாரம் நீக்கி
கொற்றவன் குறிப்பு நோக்கி இருந்த பின் குண_குன்று ஒப்பான் – சூளாமணி:3 105/1,2
உற்று அடு பிணியும் மூப்பும் ஊழ் உறு துயரும் நீக்கி
சுற்றி நின்று உலகம் ஏத்தும் சுடர் ஒளி உருவம் தாங்கி – சூளாமணி:4 202/1,2
புண்ணிய கிழவன் போகி பொலம் கலம் புலம்ப நீக்கி
திண்ணிய தியான செம் தீ செம் சுடர் திகழ நின்றான் – சூளாமணி:6 554/3,4
பிணித்த பொன் தொடர் கண் விட்டு பெயர்ந்த கால் நிகளம் நீக்கி
மணி தொடர் மருங்கின் வீழ்த்து வரி புரி கச்சை வீக்கி – சூளாமணி:8 913/2,3
இரும்பு உடை வயிர கோட்டின் இடையன பயிரி நீக்கி
சுரும்பொடு மலர்கள் வாய்ந்த துகளையும் அகல வாரி – சூளாமணி:8 929/2,3
வேய் ஒத்த பணை மென் தோளி மிடை மணி கபாடம் நீக்கி
வாயில்-கண் வருக நங்கை வள நகர் காண்க என்று – சூளாமணி:8 976/2,3
மைப்பு உடை நெடும்_கணாளும் மருங்கு நின்றவரை நீக்கி
கை புடை பலகை மேலால் கன்னியது உருவம் காட்ட – சூளாமணி:8 1016/2,3
கணி தயங்கு வினை நவின்ற கண்டத்து திரை மகளிர் கையின் நீக்கி
துணி தயங்கு வேல் அரசர் மனம் துளங்க சுடர்ந்து இலங்கி தோன்றினாளே – சூளாமணி:10 1800/3,4
கனி புரை கிளவி நீக்கி கண்_அனார் கருத்து உள் கொண்டு – சூளாமணி:11 1861/2
துணை படை பிறர்க்கு செய்யும் துன் நயத்து அளவும் நீக்கி
மணப்பு உடை சிந்தை என்னும் மடந்தையை செறிய வைத்தான் – சூளாமணி:12 2110/3,4
அலகு_இல் பெரும் குணத்தோன் ஆவரணம் நீக்கி
உலகம் அலோகம் உடனே விழுங்கி – சூளாமணி:12 2125/1,2
பொங்கு ஓதம்-அது உடுத்த பூமி எல்லாம் பொது நீக்கி
செங்கோல் இனிது ஓச்சி தேவர் காப்ப திருமாலும் – சூளாமணி:12 2129/2,3
கோறல் பொய்த்தல் கொடும் களவு நீக்கி பிறர் மனைகள் மேல் – நீலகேசி:1 40/1
நலங்கள் இல்லா உயிர்-தங்களுக்கு எல்லா நடுக்கம் நீக்கி உயர் நல் நிலை ஈயும் – நீலகேசி:1 147/3
மேல்

நீக்கின் (1)

உட்கி நீக்கின் உகிரினும் கொல்லலாம் – சூளாமணி:7 644/2
மேல்

நீக்கினார் (2)

சுமை பெரும் பாரத்தின் தொழுதி நீக்கினார் – சூளாமணி:12 2096/4
விரை செறி மணி முடி விலங்க நீக்கினார் – சூளாமணி:12 2099/4
மேல்

நீக்கினான் (4)

போல நின்று உலகினை பொதுமை நீக்கினான் – சூளாமணி:2 57/4
ஆற்றல் சால் அடியன் சென்று அதனை நீக்கினான் – சூளாமணி:7 824/4
வீழ் இணர் கண்ணியான் வெருவு நீக்கினான் – சூளாமணி:10 1586/4
பணியொடு பல் மணி கலன்கள் நீக்கினான்
துணிவொடு சுரமைநாடு உடைய தோன்றலே – சூளாமணி:12 2097/3,4
மேல்

நீக்குதல் (1)

காடும் கடவுள் புகல் நீக்குதல் காரணம்மா – நீலகேசி:0 8/2
மேல்

நீக்கும் (3)

மண்ணினுக்கு இருளை நீக்கும் வகை பிறிது இல்லை மன்னா – சூளாமணி:5 268/4
அங்கு உலாய் இருளை நீக்கும் ஆயிரம் கதிரினானும் – சூளாமணி:10 1709/3
எங்கண் இடர் அகலுமாறு இ நிலைமை எய்தி இருள் உலகம் நீக்கும் அருள் தருக நீ என்று – சூளாமணி:11 1912/3
மேல்

நீக்குவன் (1)

நேரா மாற்றரை நீக்குவன் நான் என்றான் – உதயணகுமார:3 171/4
மேல்

நீங்க (13)

மருவிய வண்டு நீங்க மலர் குழல் சரிய அன்றே – உதயணகுமார:4 204/4
சிறுவன்-தன் சரணம் தீண்ட சினாலயம் கதவு நீங்க
பிறை நுதல் தாதி-தானும் பிள்ளை விட்டு உள் புகுந்தாள் – நாககுமார:2 51/1,2
நல் நகர்ப்புற தனையன் ஆடல் நீங்க என்றனன் – நாககுமார:2 65/4
நிற்கும் செவ்வினை நீங்க நின்றனர் – நாககுமார:4 106/3
மின்னொடு தொடர்ந்து மேகம் மேதினிக்கு ஏதம் நீங்க
பொன்_வரை முன்னர் நின்று புயல் பொழிந்திடுவதே போல் – யசோதர:1 68/1,2
துன்னிய இரவு நீங்க துணை முலை தமியள் ஆகி – யசோதர:2 97/1
நீங்க அரு மா நகர்-தம்முள் நிலா விரிந்து – சூளாமணி:5 284/3
நீங்க அரும் குணத்தின் நீவிர் நீடு குரவர் ஆதலில் – சூளாமணி:6 496/3
நீங்க அரும் திறலினான்-தன் நெடு நகர் நிறைக்க என்றான் – சூளாமணி:8 918/4
போது எலாம் குவிந்த பொய்கை தாமரை பொலிவு நீங்க
மீது உலாம் திகிரி வெய்யோன் மறைதலும் சிறு வெள்ளாம்பல் – சூளாமணி:8 1029/2,3
நீங்க எறிந்தான் நெடிய மாற்கு இளைய காளை – சூளாமணி:9 1294/3
வரும் மா முரசம் பிறர் பெயர் கொண்டு அறைய ஆழி அயல் நீங்க
திருமாநகரம் செல்வம் முற்றும் சிதைய கண்டும் சீறாயால் – சூளாமணி:9 1480/2,3
வரு பிண்டம் மேல் பல மற்று அவை நீங்க
ஒரு பிண்டம் கொண்டு ஆங்கு உயிர்க்கு உறுதியிட்டு – நீலகேசி:5 640/2,3
மேல்

நீங்கல் (1)

என் பெற்றும் ஏத்தல்_இலராய் எண் மயத்து நீங்கல்
இன்புற்ற காட்சி_உடையார்க்கு இயல்பு ஆகும் அன்றே – நீலகேசி:1 122/3,4
மேல்

நீங்கலர் (1)

நீங்கலர் ஒருவர் உள் புக்கு இருவரும் ஒருவர் ஆகி – யசோதர:2 91/3
மேல்

நீங்கலன் (1)

நீங்கலன் இருந்தனன் நெடுந்தகை இது என்றான் – சூளாமணி:6 447/4
மேல்

நீங்கலா (1)

நீங்கலா புகழான் தன் நிமித்திகன் – சூளாமணி:7 622/3
மேல்

நீங்கலும் (2)

யாமம் நீங்கலும் அரசன்-தன் ஒரு மகள் உரை சால் – நீலகேசி:1 59/1
அத்து இட்டு ஆடை கோடலும் அமையும் என்ன நீங்கலும்
பெற்றதன்னில் சேக்கையும் பேர்த்து உண்ணாது ஒழிதலும் – நீலகேசி:4 356/1,2
மேல்

நீங்கலுற்றார் (1)

இன்னன பகர்ந்து சொல்லும் எல்லையுள் நீங்கலுற்றார் – சூளாமணி:7 767/4
மேல்

நீங்கள் (2)

வியந்து அரசு இயம்பும் நீங்கள் வேறு உடல் மறைந்தது என்னை – உதயணகுமார:4 197/4
அருகன் ஆலையத்து முன் அலறும் நீங்கள் யார் என – நாககுமார:4 136/3
மேல்

நீங்கா (4)

தண்ணிய தன்மை நீங்கா சந்தன சாதி போல – சூளாமணி:5 262/2
நீக்க நீங்கா நிலம் போல தோன்றி புகில் – சூளாமணி:7 740/2
வென்றிக்-கண் விருப்பு நீங்கா வெம் கண் மா இதனை கொன்றாய் – சூளாமணி:7 772/3
யாழ் இரங்கு மணி வண்டும் இலங்கு இழையார் கரும் கண்ணும் மருங்கு நீங்கா
வீழ் இரும் பொன் சுடர் ஆர வரை மார்பன் இவன் சீர் யான் விளம்பவேண்டா – சூளாமணி:10 1807/3,4
மேல்

நீங்காத (2)

நீங்காத ஆர்_உயிரார் நீராய் உருகினார் – சூளாமணி:9 1472/4
நிதி மாண்ட பெரும் செல்வ நீங்காத இயல்பு என்றான் – சூளாமணி:11 2067/4
மேல்

நீங்காது (3)

நித்தில வெண்குடை கீழ் நீங்காது இருப்பவரே – நாககுமார:4 118/4
நிலவு சிவகதியுள் நீங்காது நின்றான் – சூளாமணி:12 2125/4
அனையவர் அற ஆழி அமிர்தம் நீங்காது அகத்து ஆடி – சூளாமணி:12 2126/3
மேல்

நீங்கான் (1)

கரு முகில் நுடங்கு மின் போல் புருவங்கள் முரிந்து நீங்கான்
பெரியது ஓர் முனிவு கொண்டான் பிறை எயிற்று அரியோடு ஒப்பான் – சூளாமணி:9 1152/2,3
மேல்

நீங்கி (21)

நின்ற மாந்தர்கள் நீங்கி விட்டு ஓடவும் – உதயணகுமார:1 54/2
இரு மதி எல்லை நீங்கி இ பதி இருப்ப என்றும் – உதயணகுமார:3 156/2
கங்குலை நீங்கி மிக்கு ஓர் கடவுளை வினவ சொல்வார் – உதயணகுமார:4 192/1
துன் இருள் நீங்கி காலை தூ மலர் கொண்டு தத்தை – உதயணகுமார:4 239/1
மால் பிறை போல் வளர்ந்து வரிசையின் இளமை நீங்கி
பால் மொழி வாணி-தன்னை பாங்கினில் சேர்த்தார் அன்றே – உதயணகுமார:5 254/3,4
நிலத்தில் நால் விரல் நீங்கி செல்வரும் – உதயணகுமார:6 320/2
தொலைவு_இலா பிறவி நீங்கி தொல் சுக கடலுள் ஆழ்வார் – உதயணகுமார:6 334/4
நினைவன் யான் அங்கு வா என் நீங்கி நல் குமரன் வந்து – நாககுமார:3 97/3
கதம் உறு கவலை நீங்கி காட்சி நல் அறிவு முன்பாய் – நாககுமார:5 169/3
புக்க அ வாயு நீங்கி போய பின் நிறைசெய்தாலும் – யசோதர:4 237/2
நின்றான் அடி கீழ் பணிந்தார் வினை நீங்கி நின்றார் – சூளாமணி:0 1/4
நயந்தனன் நகரின் நீங்கி மனோவனம் நண்ணினானே – சூளாமணி:4 168/4
ஐயனால் பிற ஆர் அஞர் நீங்கி இ – சூளாமணி:5 339/3
இம்மையான் உடம்பு நீங்கி இகந்து போம் இயற்கையாலும் – சூளாமணி:5 356/2
அந்தர கடைகள் நீங்கி அகல் நகர் அருளி புக்கான் – சூளாமணி:5 362/4
வாவி அகில் நாறும் மணி வாயில் அவை நீங்கி
நாவி கமழ் கொம்பு அனைய நங்கை நகை வேலான் – சூளாமணி:8 862/2,3
புலத்தினது அளவு நீங்கி பொம்மென உயிர்த்து விம்மி – சூளாமணி:9 1440/2
நின்றிலா நிலைமையின் நீங்கி நின்றது ஓர் – சூளாமணி:12 2105/1
கானமொடு கல் அடருள் இல் இடரும் நீங்கி
ஞானமொடு செய் வினைகள் நைய முயல்வாரும் – நீலகேசி:1 18/3,4
மானத்தின் நீங்கி வதம் காத்து வருந்தும் போழ்தும் – நீலகேசி:4 417/2
வினையின் நீங்கி விளங்கிய ஞானத்து ஓர் – நீலகேசி:10 862/1
மேல்

நீங்கிடம் (1)

நீங்கிடம் இது என்று எண்ணி நிலை மதில் ஏறி போக – உதயணகுமார:1 86/1
மேல்

நீங்கிய (1)

நீங்கிய பவங்களை நினைந்தனர் உணர்ந்தார் – யசோதர:5 302/3
மேல்

நீங்கியே (1)

இசையினால் உயிர் நீங்கியே இங்கு வந்து – உதயணகுமார:6 347/3
மேல்

நீங்கினது (1)

நீங்கினது போலவும் நின்று அமைச்சர் மூவரும் – உதயணகுமார:2 130/3
மேல்

நீங்கினார் (2)

மருவி ஐயம் மனத்திடை நீங்கினார் – உதயணகுமார:3 168/4
மன்னவ குமரரும் வறுமை நீங்கினார் – சூளாமணி:7 814/4
மேல்

நீங்கினாள் (2)

நின்றது நில_மகள் பரிவு நீங்கினாள் – சூளாமணி:9 1216/4
தக்கது என்று அவன் சொல தானும் நீங்கினாள் – நீலகேசி:8 823/4
மேல்

நீங்கு (1)

நீங்கு_அரு நறு நெய் தீம் பால் சொரிந்தது ஓர் நீர்மைத்து என்றான் – சூளாமணி:6 549/4
மேல்

நீங்கு-மின் (2)

கற்ற மாண் சிந்தையீர் கவற்சி நீங்கு-மின்
இற்றை யான் துணிந்தது என்று இறைவன் செப்பினான் – சூளாமணி:12 2093/3,4
நீங்கு-மின் என்பது நீர்மை எனின் அது – நீலகேசி:4 329/2
மேல்

நீங்கு_அரு (1)

நீங்கு_அரு நறு நெய் தீம் பால் சொரிந்தது ஓர் நீர்மைத்து என்றான் – சூளாமணி:6 549/4
மேல்

நீங்கும் (6)

கதம் உறு கவலை நீங்கும் காட்சி நல் தவத்தன் ஆகி – உதயணகுமார:1 27/3
நின் அரசன் நின்னை விட்டு நீங்கும் சில நாள் அன்றி – உதயணகுமார:2 138/2
நின் சிறுவன் சரணத்தால் நீங்கும் திரு_கதவம் – நாககுமார:2 46/2
புண்ணியம் உடைய நீரார் புணர்ந்திட புணர்ந்து நீங்கும்
பெண் இயல்-அது அது அன்றோ பெயர்க மற்று இவர்கள் யாமும் – யசோதர:2 128/2,3
காத்தும் என்றார் கரு_வினையுள் நீங்கும் நல்ல கருத்தினார் – நீலகேசி:1 41/4
நிலை இலை கோல் இடை நீக்கலும் நீங்கும்
இலை என எட்டின் இடுகுறி அன்று எனில் – நீலகேசி:5 637/2,3
மேல்

நீசர் (1)

நீசர் அவரையும் நீரின் இழிப்பாம் – சூளாமணி:11 1977/4
மேல்

நீசர்-தம் (1)

நிகர்_அலா நீசர்-தம் மேல் நீ செலற்பாலது என்று – சூளாமணி:9 1172/3
மேல்

நீட்சி (2)

நீட்சி ஓக்கமோடு அகலம் நினைய நின்று எங்கணும் நோக்கி – நீலகேசி:2 151/1
நீட்சி திரிவு ஆம் மயிர் உகிர் காட்டினை – நீலகேசி:4 362/1
மேல்

நீட்ட (1)

வைத்த நல் மணியும் யாழும் வரி கயிறு-அதுவும் நீட்ட
வெற்றி நல் வேந்தன் வாங்கி வீக்கி மிக்கு ஆர்த்துக்கொண்டே – உதயணகுமார:1 99/1,2
மேல்

நீட்டமும் (1)

தருக்க நீட்டமும் தன் நிகர் இல்லவன் – நீலகேசி:3 233/3
மேல்

நீட்டலும் (1)

கண்ணினை கழிகள்ளால் மிண்டி கொண்டு நீட்டலும்
விண் உயர் நெடு வரை வீற்றுவீற்று வீழ்தலும் – நீலகேசி:4 352/2,3
மேல்

நீட்டி (3)

வசம்பட குறுக்கி நீட்டி வரிசையில் பாடலோடும் – உதயணகுமார:1 106/3
புரி_வணன் மதியம் என்பான் பொழி கதிர் தட கை நீட்டி
இரவு எனும் மடந்தை செல்வம் நுகரிய எழுந்து போந்தான் – சூளாமணி:10 1701/3,4
வாலை நீட்டி கிடத்தல் தன் மாட்சியோ – நீலகேசி:2 222/4
மேல்

நீட்டினாள் (1)

செம் சுடர் அம் கையில் சேட நீட்டினாள் – சூளாமணி:4 219/4
மேல்

நீட்டும் (1)

பதியினை கலக்கி சென்று பறித்து தாம் பிறர்க்கு நீட்டும்
விதியினை விலக்கமாட்டா மெலிபவால் வெளிய நீரார் – சூளாமணி:7 668/3,4
மேல்

நீட்டுவ (1)

நாகமே என நாவினை நீட்டுவ காட்டா – நீலகேசி:1 50/3
மேல்

நீடலை (1)

நேர்_இழை நினைந்து போகி நீடலை முடி இது என்றாள் – யசோதர:2 108/4
மேல்

நீடிய (4)

இன்னன நீடிய இயல்பில் பிற உரை – உதயணகுமார:4 217/3
நெதி இரண்டு என நீடிய தோளினான் – நாககுமார:1 21/3
வேய் தலை நீடிய வெள்ளி விலங்கலின் – சூளாமணி:7 659/1
நின்று கோள் செய்யும் என்றால் நீடிய குற்றம் ஆகாது – நீலகேசி:4 439/2
மேல்

நீடு (15)

நின்ற சனம் தன்னுடனே நீடு போய் தவம்பட்டு – நாககுமார:1 38/1
நீடு மாளிகை அடைய நீர்மை நற்றாய் கூறலும் – நாககுமார:2 69/2
நிறை புகழ் உலகம் காத்து நீடு வாழ்க என்று நின்றார் – யசோதர:1 60/4
நிலத்தலத்து ஒர் பாகமா நீடு வாயில் கூடுவார் – சூளாமணி:6 484/2
நீங்க அரும் குணத்தின் நீவிர் நீடு குரவர் ஆதலில் – சூளாமணி:6 496/3
நின்ற நீள் முடி நீடு இணர் கண்ணியான் – சூளாமணி:7 649/2
மாலால் எதிர்ந்து மலைவாயை நீடு பொரவைப்பது என்னை இனி என் – சூளாமணி:9 1332/1
நெய்யுற்ற வேலும் ஒரு தோளும் வீழ ஒரு தோளின் நீடு செருவை – சூளாமணி:9 1334/1
நீடு நீடு முடியால் நெடியானே – சூளாமணி:10 1567/4
நீடு நீடு முடியால் நெடியானே – சூளாமணி:10 1567/4
நீடு செம்பொன் முடியாற்கு எதிர் நிந்தா – சூளாமணி:10 1575/1
நீடு உயர் மழ களிறு இருவி தான் இழிந்து – சூளாமணி:11 1890/2
நீடு ஆர குளித்து ஆடும் நிலைமையரே அவர் எல்லாம் – சூளாமணி:11 2050/4
நீடு அல என்பதும் நேர்ந்து இனி அ பொருள் நேர்தல்_இல்லாய் – நீலகேசி:4 380/2
நீடு_அலதே உளதாம் நிருவாணம் – நீலகேசி:5 627/4
மேல்

நீடு_அலதே (1)

நீடு_அலதே உளதாம் நிருவாணம் – நீலகேசி:5 627/4
மேல்

நீண்ட (11)

அஞ்சல் இல் வருக என்றே அணிபெற இலங்கி நீண்ட
குஞ்சி நல் கொடி கரத்தால் கூவியிட்டு அழைக்கும் அன்றே – உதயணகுமார:1 8/3,4
நீண்ட தோள் அமைச்சரும் நின்று அரசன் பற்றியே – உதயணகுமார:2 140/3
மா சினை கறித்த துண்டம் துவர்த்தலின் மருங்கு நீண்ட
பூம் சினை முருக்கம் சோலை பூக்கள் வாய் ஆர மாந்தி – சூளாமணி:4 166/1,2
வம்பில் நீண்ட மை வாள் நெடும்_கண்ணினாள் – சூளாமணி:5 343/4
சந்திரன் தவழ நீண்ட தமனிய சூலம் நெற்றி – சூளாமணி:5 361/3
வெய்யவாய் தண்ணென் நீலம் விரிந்து என விலங்கி நீண்ட
மையவாம் மழை கண் கூந்தல் மகளிரை வருக என்றான் – சூளாமணி:7 673/3,4
இலை தடம் சோலை வேலி இமவந்தம் அடைந்து நீண்ட
சிலை தடம் தோளினார்-தம் சிந்துநாடு-அதனை சேர்ந்து – சூளாமணி:7 698/1,2
மன்னிய வனத்திடை மலர்ந்து நீண்ட போல் – சூளாமணி:7 816/2
நீண்ட மாங்கனி காண்-தொறும் – சூளாமணி:10 1620/3
மழைக்கு அரும்பும் கொடி முல்லை மருங்கு ஏற வரம்பு அணைந்து தடாவி நீண்ட
கழை கரும்பு கண் ஈனும் கரபுரத்தார் கோமான் இ கதிர் வேல் காளை – சூளாமணி:10 1815/1,2
ஈய நீண்ட கை ஏந்தல் நகர் திசை – நீலகேசி:1 23/3
மேல்

நீண்டதன் (1)

வட்கி நீண்டதன் பின் மழுவும் தறுகண் – சூளாமணி:7 644/3
மேல்

நீண்டது (1)

நீண்டது ஓர் கொடி அயல் கொடி போல் நிறை தவ அருள் என நின்றாள் – நீலகேசி:1 63/4
மேல்

நீண்டவர் (1)

நீண்டவர் வாழ்நாள் நிறைவு கடல் எல்லை – சூளாமணி:11 1947/2
மேல்

நீண்டன (1)

விண்டு நீண்டன வேய்களும் வாகையும் விரவி – நீலகேசி:1 28/1
மேல்

நீண்டு (7)

நிலவு வெண் சுடர் பாய் நிலம் ஒப்ப நீண்டு
உலவு நீள் கடல் தீண்டி உயர்ந்து போய் – சூளாமணி:4 120/1,2
அம்பின் நீண்டு அரி சிந்திய மா கயல் – சூளாமணி:5 343/3
மங்கையர் முகத்தில் நீண்டு மை கடை மதர்ப்ப மாந்தி – சூளாமணி:5 350/1
கரியவாய் விலங்கி நீண்டு களி கயல் இரண்டு தம்முள் – சூளாமணி:8 829/1
வெம் சுடர் விலங்க நீண்டு விண்ணிடை விரிந்தது அன்றே – சூளாமணி:8 851/4
குடங்கையின் அகன்று நீண்டு குவளையின் பிணையல் செற்று – சூளாமணி:10 1625/1
இறை நகர் விழவு அணி இயன்ற நீண்டு நீர் – சூளாமணி:10 1716/2
மேல்

நீத்த (1)

நீத்தற்கு அரியன நீத்த அருக்க நெறிமையினால் – நீலகேசி:4 395/2
மேல்

நீத்ததேனும் (1)

என் உயிர் நீத்ததேனும் யான் உயிர்க்கு உறுதி சூழாது – யசோதர:2 139/1
மேல்

நீத்தம் (5)

குணிக்கப்படாதன குளிர் புனல் நீத்தம்
கணிக்கப்படாத கதிர் மணி குன்றம் – சூளாமணி:5 283/2,3
ஒலி கற்ற உதிர நீத்தம் ஒழுகுவது இன்னம் நோக்காய் – சூளாமணி:7 769/4
பன்னும் ஆயிடை பழனங்கள் வளாவிய படு கலி நெடு நீத்தம்
துன்னும் நீர் வயல் சுரமியத்து அகணியுள் சுடர் அணி நகர் சார்ந்து – சூளாமணி:8 889/2,3
நீள் வரை மருங்கில் தாழ்ந்த திரு எனும் அருவி நீத்தம்
தாள் வரை இழிந்து வந்து தகை மணி நீல_வண்ணன் – சூளாமணி:9 1194/2,3
நின்று அகம் சுடர்தரும் நிதியின் நீத்தம் அங்கு – சூளாமணி:10 1737/2
மேல்

நீத்தமே (3)

இன்று மின் சுடர் நிதியின் நீத்தமே – சூளாமணி:7 605/4
நிரை செல இழிந்தது குருதி நீத்தமே – சூளாமணி:9 1250/4
இரிந்தனர் இழிந்தது குருதி நீத்தமே – சூளாமணி:9 1395/4
மேல்

நீத்தற்கு (1)

நீத்தற்கு அரியன நீத்த அருக்க நெறிமையினால் – நீலகேசி:4 395/2
மேல்

நீத்தனவே (1)

நீத்தனவே அல்ல நிலையும் உண்மையில் – நீலகேசி:8 809/3
மேல்

நீத்தாயும் (1)

விடுத்தாயும் நீத்தாயும் நீயே வென்ற பெருமானே – சூளாமணி:6 541/4
மேல்

நீத்து (1)

கள் உலாம் கழனி நீத்து கரும் கயல் கவுளுள் கொண்டு – சூளாமணி:8 1028/1
மேல்

நீதி (12)

அளவு நீதி அமைச்சர் உரைத்தனர் – உதயணகுமார:1 36/4
நிலம் திகழ் சுருங்கையில் நீதி_மன்னன் தேவியை – உதயணகுமார:2 137/1
இற்று என உரைக்கும் நீதி ஓது நூல் எல்லை காண – சூளாமணி:5 276/3
நீதி நூற்று உலகம் காத்து நிலம் திரு மலர நின்றான் – சூளாமணி:6 535/4
உய்த்து உணர்ந்து அவர் உரைத்த நீதி மேல் – சூளாமணி:7 609/1
நின்று நீர் கா-மின் என்று நிறீஇய பின் நீதி மன்னன் – சூளாமணி:8 838/2
ஆவது காண்டல் ஆகும் அரசர்க்கு நீதி என்று – சூளாமணி:9 1179/2
ஆக அமைக அதுவே அ அரச நீதி ஆகிவிடில் – சூளாமணி:9 1341/1
ஆதி நாள் அரசியல் நீதி ஆங்கு எடுத்து – சூளாமணி:9 1507/1
நெறிபடு நீதி மேல் நிறைந்த சிந்தையன் – சூளாமணி:9 1511/2
நீதி_இலா நெறி நேரலன் என்றாள் – நீலகேசி:5 572/4
நீதி வகையால் நெறிமைப்படுதலும் – நீலகேசி:7 767/2
மேல்

நீதி_மன்னன் (1)

நிலம் திகழ் சுருங்கையில் நீதி_மன்னன் தேவியை – உதயணகுமார:2 137/1
மேல்

நீதி_இலா (1)

நீதி_இலா நெறி நேரலன் என்றாள் – நீலகேசி:5 572/4
மேல்

நீதிக்-கண் (1)

நெறியில் நீதிக்-கண் நேர் இவை ஒப்பவும் – சூளாமணி:7 629/1
மேல்

நீதிகள் (1)

நின்று பின் சில நீதிகள் ஓதினார் – யசோதர:3 192/4
மேல்

நீதிநூல் (1)

நீதிநூல் கடலின் நின்று அனைய நீர்மையார் – சூளாமணி:8 910/4
மேல்

நீதிநூலினோடு (1)

நின்றது ஒன்று உண்டு இனி நீதிநூலினோடு
ஒன்றி நின்றவர் உரை உலகம் ஒட்டுமே – சூளாமணி:4 236/3,4
மேல்

நீதிமாக்களை (1)

நின்ற நூல் கிழமையின் நீதிமாக்களை
ஒன்றி நீர் தருக என உழை குற்றேவலார் – சூளாமணி:4 238/2,3
மேல்

நீதியா (1)

நீதியா நின் கருத்தினால் உண்மையும் நேர்ந்தாய் அன்றோ – நீலகேசி:5 567/4
மேல்

நீதியாம் (1)

நீதியாம் என நிகழ்த்தினார் அரோ – சூளாமணி:7 608/4
மேல்

நீதியால் (2)

நீதியால் உரைத்தியேல் நின்னை யான் வெல்லேனோ – நீலகேசி:4 287/4
நீதியால் சொல்லி வென்ற நீலமாகேசி நல்லாள் – நீலகேசி:4 447/4
மேல்

நீதியான் (1)

நினைத்து இவை விளம்பினான் நிமித்த நீதியான் – சூளாமணி:5 381/4
மேல்

நீதியில் (3)

நீதியில் சுருங்குமே – நீலகேசி:1 102/4
நீதியில் பெரியார் அன நீர்மையான் – நீலகேசி:3 234/2
நீதியில் குணம் அவற்று இயல்பு செய்கையும் – நீலகேசி:8 786/3
மேல்

நீதியினால் (3)

நிறைந்தார் கடி நல்_வினை நீதியினால்
அறைந்தாங்கு அது சென்றது சென்ற வகை – சூளாமணி:8 1070/1,2
நீதியினால் சொல்லி நின்று நின் பேரும் உணர்வு_இலையே – நீலகேசி:5 519/4
நீதியினால் உரை நீ இனி யான் அது நேர்வன் என்றான் – நீலகேசி:9 827/4
மேல்

நீதியை (1)

நீதியை அருளிய நிருமலன் தகை நினக்கு உரைப்பன் என்றாள் – நீலகேசி:4 448/4
மேல்

நீந்தி (3)

இருவரும் வளர்ந்தே இன்ப கலை கடல் நீந்தி காண – உதயணகுமார:1 18/2
திறவதின் எய்தி நல்ல சீர் கலை_கடலை நீந்தி
படு மத களிறும் தேர் மா புகழ்பெற ஊர்ந்து மூன்றாம் – நாககுமார:2 59/2,3
தாம் மரை தங்கும் தண் புன வேலி தடம் நீந்தி
தாமரை தங்கும் தண் புனல் நல் நாட்டகம் எய்தி – சூளாமணி:9 1522/1,2
மேல்

நீந்து (1)

துன்னும் மால் கடல் தோன்றல் நீந்து நாள் – உதயணகுமார:6 310/2
மேல்

நீந்தும் (1)

கற்புடையவள்-தன் காம_கடலிடை நீந்தும் நாளில் – நாககுமார:3 90/3
மேல்

நீந்துவான் (1)

மைம் மிகும் களிற்று_அரசன் மாரன் கடல் நீந்துவான் – உதயணகுமார:2 123/4
மேல்

நீப்பவன் (1)

நீப்பவன் சாபவன் ஈப்பவன் ஏற்பவன் – நீலகேசி:7 773/3
மேல்

நீப்பவும் (1)

நீப்பவும் கொள்பவும் நேர்தும் அவை அவை – நீலகேசி:4 343/2
மேல்

நீப்பார் (1)

இகழ்ச்சியின் நீப்பார் இல்லை ஈண்டு நல் பொருள் உணர்ந்தோர் – நாககுமார:1 3/2
மேல்

நீயும் (17)

பேசவொணா வகையில் கேட்டேன் பெரும் தவம் இல்லை நீயும்
ஏசுற இகழ் ஒன்று இன்றி இனி உனை காக்க என்றாள் – நாககுமார:2 60/3,4
ஆர் உயிர்க்கு அரணம் ஆய அடிகளோடு ஐய நீயும்
நேர் எனக்கு இறைவன் ஆக நினைவல் என்று இனிய கூறி – யசோதர:5 312/2,3
அப்படி நீயும் முன்னர் மொழிந்தனை அன்றே என்றான் – சூளாமணி:6 528/4
ஓங்கிய குலமும் செல்வ பெருமையும் உடைய நீயும்
ஈங்கு இரு குலத்து_உளீர்க்கும் கருமம் வந்து இசைத்த போழ்தின் – சூளாமணி:6 549/2,3
இங்கு இவன் பெருமை நீயும் அறிதியால் ஏந்தல் என்றான் – சூளாமணி:6 561/4
முடியும் இ உலகம் நீயும் முறை தொழில் முடித்தி என்ன – சூளாமணி:9 1427/4
கண்ணினால் அதனை நீயும் கருடப்புள்-அதனை ஏறி – சூளாமணி:9 1446/3
வருவாரும் வையகமும் நீயும் வேறு ஆகி மணி மேனி மாலே மயக்குவது இங்கு என்னோ – சூளாமணி:11 1911/4
நீயும் ஒருவனை நின் குலத்து ஆதி-கண் – சூளாமணி:11 2021/2
வினை நீயும் மற்று இன்பம் அஃது ஆதலின் – நீலகேசி:4 339/2
வியப்பு உடை ஆகமம் ஈது என நீயும் விரித்து உரைக்கும் – நீலகேசி:4 375/3
கல்லாது நீயும் கழுதைக்கு அருள் செய்தி என்றாள் – நீலகேசி:4 405/4
வித்தின் வழியான் உரை நீயும் வெள்யானை என்றாள் – நீலகேசி:4 421/4
வீதி ஈது என்று சொல்லி வீழ்ந்தனை நீயும் என்றாள் – நீலகேசி:4 447/3
செறிந்து ஆங்கு இருக்கிற்பின் நீயும் சிற்றாத்தனை ஆகிற்றியே – நீலகேசி:6 682/4
நீயும் அவற்றை நினைவாய் உளவாக அன்றோ – நீலகேசி:6 718/4
வாமத்து உண் நீயும் அது போலும் மருந்து இல்லையே – நீலகேசி:6 722/4
மேல்

நீயே (61)

மருமகன் நீயே என்று மன்னவன் இனிமை கூறி – உதயணகுமார:1 102/1
பொறியொடு வல்_வினை வென்ற புனிதன் நீயே பூ நான்கு மலர் பிண்டி போதன் நீயே – நாககுமார:1 16/1
பொறியொடு வல்_வினை வென்ற புனிதன் நீயே பூ நான்கு மலர் பிண்டி போதன் நீயே
புற இதழ் சேர் மரை மலர் மேல் விரல் நால் விட்டு பொன் எயிலுள் மன்னிய புங்கவனும் நீயே – நாககுமார:1 16/1,2
புற இதழ் சேர் மரை மலர் மேல் விரல் நால் விட்டு பொன் எயிலுள் மன்னிய புங்கவனும் நீயே
அறவி பணி பண அரங்கத்து அமர்ந்தாய் நீயே ஐங்கணை வில் மன்மதனை அகன்றாய் நீயே – நாககுமார:1 16/2,3
அறவி பணி பண அரங்கத்து அமர்ந்தாய் நீயே ஐங்கணை வில் மன்மதனை அகன்றாய் நீயே – நாககுமார:1 16/3
அறவி பணி பண அரங்கத்து அமர்ந்தாய் நீயே ஐங்கணை வில் மன்மதனை அகன்றாய் நீயே
செறி புகழ் சேர் சித்திநகர்-தன்னை ஆளும் சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 16/3,4
செறி புகழ் சேர் சித்திநகர்-தன்னை ஆளும் சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 16/4
கஞ்ச மலர் திரு மார்பில் தரித்தாய் நீயே காலம் ஒரு மூன்று உணர்ந்த கடவுள் நீயே – நாககுமார:1 17/1
கஞ்ச மலர் திரு மார்பில் தரித்தாய் நீயே காலம் ஒரு மூன்று உணர்ந்த கடவுள் நீயே
பஞ்சாத்தி தான் உரைத்த பரமன் நீயே பரம நிலை ஒன்று எனவே பணித்தாய் நீயே – நாககுமார:1 17/1,2
பஞ்சாத்தி தான் உரைத்த பரமன் நீயே பரம நிலை ஒன்று எனவே பணித்தாய் நீயே – நாககுமார:1 17/2
பஞ்சாத்தி தான் உரைத்த பரமன் நீயே பரம நிலை ஒன்று எனவே பணித்தாய் நீயே
துஞ்சா நல் உலகு தொழும் தூயன் நீயே தொல்_வினை எல்லாம் எரித்த துறவன் நீயே – நாககுமார:1 17/2,3
துஞ்சா நல் உலகு தொழும் தூயன் நீயே தொல்_வினை எல்லாம் எரித்த துறவன் நீயே – நாககுமார:1 17/3
துஞ்சா நல் உலகு தொழும் தூயன் நீயே தொல்_வினை எல்லாம் எரித்த துறவன் நீயே
செம் சொல் பாவையை நாவில் சேர்த்தாய் நீயே சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 17/3,4
செம் சொல் பாவையை நாவில் சேர்த்தாய் நீயே சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 17/4
செம் சொல் பாவையை நாவில் சேர்த்தாய் நீயே சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 17/4
அறவன் நீ அமலன் நீ ஆதி நீயே ஆரியன் நீ சீரீயன் நீ அனந்தன் நீயே – நாககுமார:1 18/1
அறவன் நீ அமலன் நீ ஆதி நீயே ஆரியன் நீ சீரீயன் நீ அனந்தன் நீயே
திரிலோக லோகமொடு தேயன் நீயே தேவாதி_தேவன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 18/1,2
திரிலோக லோகமொடு தேயன் நீயே தேவாதி_தேவன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 18/2
திரிலோக லோகமொடு தேயன் நீயே தேவாதி_தேவன் எனும் தீர்த்தன் நீயே
எரி மணி நல் பிறப்பு உடைய ஈசன் நீயே இருநான்கு குணம் உடைய இறைவன் நீயே – நாககுமார:1 18/2,3
எரி மணி நல் பிறப்பு உடைய ஈசன் நீயே இருநான்கு குணம் உடைய இறைவன் நீயே – நாககுமார:1 18/3
எரி மணி நல் பிறப்பு உடைய ஈசன் நீயே இருநான்கு குணம் உடைய இறைவன் நீயே
திரிபுவனம் தொழுது இறைஞ்சும் செல்வன் நீயே சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 18/3,4
திரிபுவனம் தொழுது இறைஞ்சும் செல்வன் நீயே சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 18/4
திரிபுவனம் தொழுது இறைஞ்சும் செல்வன் நீயே சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 18/4
முனிவர்-தமக்கு இறையான மூர்த்தி நீயே மூவா முதல்வன் எனும் முத்தன் நீயே – நாககுமார:1 19/1
முனிவர்-தமக்கு இறையான மூர்த்தி நீயே மூவா முதல்வன் எனும் முத்தன் நீயே
இனிமை ஆனந்த சுகத்து இருந்தாய் நீயே இயல் ஆறு பொருள் உரைத்த ஈசன் நீயே – நாககுமார:1 19/1,2
இனிமை ஆனந்த சுகத்து இருந்தாய் நீயே இயல் ஆறு பொருள் உரைத்த ஈசன் நீயே – நாககுமார:1 19/2
இனிமை ஆனந்த சுகத்து இருந்தாய் நீயே இயல் ஆறு பொருள் உரைத்த ஈசன் நீயே
முனிவு முதல் இல்லாத முனைவன் நீயே முக்குடையின் கீழ் அமர்ந்த முதல்வன் நீயே – நாககுமார:1 19/2,3
முனிவு முதல் இல்லாத முனைவன் நீயே முக்குடையின் கீழ் அமர்ந்த முதல்வன் நீயே – நாககுமார:1 19/3
முனிவு முதல் இல்லாத முனைவன் நீயே முக்குடையின் கீழ் அமர்ந்த முதல்வன் நீயே
செனித்து இறக்கும் மூப்பு இறப்பும் தீர்த்தாய் நீயே சிரீவர்த்தமானன்எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 19/3,4
செனித்து இறக்கும் மூப்பு இறப்பும் தீர்த்தாய் நீயே சிரீவர்த்தமானன்எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 19/4
செனித்து இறக்கும் மூப்பு இறப்பும் தீர்த்தாய் நீயே சிரீவர்த்தமானன்எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 19/4
நவபதம் நல் நயம் ஆறு நவின்றாய் நீயே நல் முனிவர் மனத்து இசைந்த நாதன் நீயே – நாககுமார:1 20/1
நவபதம் நல் நயம் ஆறு நவின்றாய் நீயே நல் முனிவர் மனத்து இசைந்த நாதன் நீயே
உவமை_இலா ஐம்பதமும் உரைத்தாய் நீயே உத்தமர்-தம் இருதயத்துள் உகந்தாய் நீயே – நாககுமார:1 20/1,2
உவமை_இலா ஐம்பதமும் உரைத்தாய் நீயே உத்தமர்-தம் இருதயத்துள் உகந்தாய் நீயே – நாககுமார:1 20/2
உவமை_இலா ஐம்பதமும் உரைத்தாய் நீயே உத்தமர்-தம் இருதயத்துள் உகந்தாய் நீயே
பவ மயமாம் இரு_வினையை பகர்ந்தாய் நீயே பரம நிலை அமர்ந்த பரமன் நீயே – நாககுமார:1 20/2,3
பவ மயமாம் இரு_வினையை பகர்ந்தாய் நீயே பரம நிலை அமர்ந்த பரமன் நீயே – நாககுமார:1 20/3
பவ மயமாம் இரு_வினையை பகர்ந்தாய் நீயே பரம நிலை அமர்ந்த பரமன் நீயே
சிவமயமாய் நின்ற திகழ் தேசன் நீயே சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 20/3,4
சிவமயமாய் நின்ற திகழ் தேசன் நீயே சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 20/4
சிவமயமாய் நின்ற திகழ் தேசன் நீயே சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 20/4
நயந்தரன் சென்று உரைப்பான் நல் அறிவு இன்றி நீயே
செயம்-தனில் ஒருவன் கையில் சேனை-தன் மரணம் கண்டும் – நாககுமார:3 85/1,2
நயந்து அறியாத நீயே நல் மனை புகுக என்றான் – நாககுமார:3 85/3
என்று எனக்கு இறைவன் நீயே என இரு கையும் கூப்பி – யசோதர:1 48/3
என் இனி இறைவன் நீயே எனக்கு என இறைஞ்சி நின்று – யசோதர:1 67/3
மண்டு அமர் தொலைத்த வேலோய் மனத்து இது மதித்து நீயே
கொண்டு நின் கொற்ற வாளில் குறு மறி ஒன்று கொன்றே – யசோதர:2 137/1,2
சென்று அவன் மனையுள் நீயே வினவு என சேனை வேந்தன் – சூளாமணி:5 360/3
உலகு எலாம் நின்னுள் ஒளித்தாயும் நீயே
ஒளித்தாயும் நீயே உயிர்க்கு எலாம் கண்ணா – சூளாமணி:6 539/2,3
ஒளித்தாயும் நீயே உயிர்க்கு எலாம் கண்ணா – சூளாமணி:6 539/3
அளித்தாயும் காத்தாயும் நீயே வாழி அற வேந்தே – சூளாமணி:6 539/4
நிழல் நாறும் மூர்த்தியாய் நின்றாயும் நீயே
நின்றாயும் நீயே நிறை பொருள் எல்லைக்-கண் – சூளாமணி:6 540/2,3
நின்றாயும் நீயே நிறை பொருள் எல்லைக்-கண் – சூளாமணி:6 540/3
சென்றாயும் வென்றாயும் நீயே வாழி திருமாலே – சூளாமணி:6 540/4
குறைதல்_இல் இன்பம் கொடுப்பாயும் நீயே
கொடுப்பாயும் நீயே எம் குற்றேவேல் வேண்டாய் – சூளாமணி:6 541/2,3
கொடுப்பாயும் நீயே எம் குற்றேவேல் வேண்டாய் – சூளாமணி:6 541/3
விடுத்தாயும் நீத்தாயும் நீயே வென்ற பெருமானே – சூளாமணி:6 541/4
ஒன்றி யான் உரைக்கற்பால உரையையும் உணர்த்தி நீயே
வென்றியால் விளங்கு தானை விஞ்சை அம் கிழவன் கண்ணா – சூளாமணி:6 568/2,3
நிரை ஏந்து வடு நீயே படுதி வாழி தேமாவே – சூளாமணி:8 1126/4
ஊனவர் தம்முள் நீயே உயிர் எனக்கு இழக்கலுற்றாய் – சூளாமணி:9 1445/4
இனி இது பெயர்த்தும் நீயே உரை என எடுத்துக்கொண்டு – சூளாமணி:10 1697/3
நீயே எனின் நல்லை நின் போல்வர் அன்றோ – நீலகேசி:1 115/4
வென்று இருந்தனை நீயே வீரர்-தம் வீரர்க்கும் வீரா – நீலகேசி:2 154/4
நின்றனவும் தின நேர்ந்தனை நீயே – நீலகேசி:4 340/4
மேல்

நீர் (248)

சிந்து கங்கை நீர் சேர்ந்து வளம்படும் – உதயணகுமார:1 31/1
கண்ணில் நீர் அருவிகள் கால் அலைத்து ஒழுகவும் – உதயணகுமார:1 65/2
போத சிரசில் பொரு நீர் கலசன் – உதயணகுமார:1 76/4
துன்னிய நீர் கயத்தில் தொல்புர புறத்தில் ஆட – உதயணகுமார:1 110/2
நீர் மிக ஆடி மன்னன் நேர் இழை மாதர் கூட – உதயணகுமார:4 199/4
பெரும நீர் உண்ண காட்டி பேர்_இடர் தீர்த்தான் அன்றே – உதயணகுமார:5 244/4
இன்னம் ஓர் இடர் வந்தாலும் என்னை நீர் நினைக்க என்று – உதயணகுமார:5 245/1
அந்தம்_இல் குணத்து ஐய நீர் ஆர் என – உதயணகுமார:5 270/2
சிகர மாடம் நீர் சேர்ந்திருக்க என்றான் – உதயணகுமார:6 315/4
நெஞ்சு நொந்து அழும் நெடும் கண் நீர் உகும் – உதயணகுமார:6 327/1
தேவியீர் நீர் வேண்டியது என் திரு_மனை துறந்து பின் – உதயணகுமார:6 357/1
பொங்கு நீர் கடல் போல் மன்னன் புரிந்து நல் உவகை ஆகி – நாககுமார:2 49/2
கறை கெழு வேலினான் தன் காரிகை நீர் மேல் நிற்ப – நாககுமார:2 52/1
தூசு நீர் விசால_கண்ணி சுதனை கண்டு இனிது உரைப்பாள் – நாககுமார:2 60/1
அன்னியன் சேவை ஒன்றோ அடிகள் நீர் அருளிச்செய்-மின் – நாககுமார:3 77/2
வல்லை நீர் வந்தது என்ன வள்ளலை வதைக்க என்றார் – நாககுமார:3 82/3
எங்கு உளிர் யாவர் நீர் எங்கு இனி போவது என்று – நாககுமார:3 88/1
கங்கை நீர் அணிந்து இலங்கும் கங்காள நல் நாட்டினுள் – நாககுமார:4 142/1
வம்-மின் நீர் பசியின் வாடி வருந்திய மெய்யர் ஆனீர் – யசோதர:1 26/2
எம்முடன் உண்டி மாற்றாது இன்று நீர் சரியை போகி – யசோதர:1 26/3
என்னை நீர் இனையர் ஆகி வந்ததும் இயம்புக என்றான் – யசோதர:1 65/4
புரைபுரை-தோறும் நீர் சோர் பொள்ளல் இ உருவிற்றாய – யசோதர:2 131/1
சேயிடை இறைஞ்ச மற்று இ திரை செய் நீர் உலகம் எல்லாம் – யசோதர:2 132/3
அடிகள் நீர் அடங்கி மெய்யில் அருள் புரி மனத்திர் ஆகி – யசோதர:4 231/2
நீர் என உருக்கிடும் நில புரைய ஐந்தாம் – யசோதர:5 288/2
ஓத நீர் வட்டம்-தன்னை ஒரு துகள் போல உள்ளத்து – யசோதர:5 314/2
புலவு நீர் பொரு பூண் எறி பூசலும் – சூளாமணி:1 16/2
சொன்ன நீர் வளமைத்து ஆய சுரமை நாட்டு அகணி சார்ந்து – சூளாமணி:2 36/1
தேம் பழுத்து இனிய நீர் மூன்றும் தீம் பலா – சூளாமணி:2 49/1
நாம நீர் வரைப்பகம் நலிவது இல்லையே – சூளாமணி:2 53/4
ஆலும் நீர் அன்னமோடு அரச அன்னமே – சூளாமணி:2 57/3
முற்றும் நீர் வளாகம் எல்லாம் முழுதுடன் நிழற்றும் மூரி – சூளாமணி:2 69/1
வாங்கு நீர் திரை வளர் வளையும் அ கடல் – சூளாமணி:3 70/3
ஓங்கும் நீர் நிழலும் ஒத்து ஒளிரும் மூர்த்தியார் – சூளாமணி:3 70/4
நீர் அணங்கு ஒளி வளை நிரந்து விம்மின – சூளாமணி:3 72/3
வாச நீர் தெளித்து அலர் பரப்பி வானகம் – சூளாமணி:3 93/1
முன்னவர் இருந்த பின்னை மூரி நீர் உலகம் காக்கும் – சூளாமணி:3 97/1
சூழும் நீர் உலகு எலாம் தொழுது தன் அடி – சூளாமணி:3 112/1
கங்கை நீர் அன ஞான்ற கதிர் இளம் – சூளாமணி:4 151/1
கொடி வளர் மகளிர் பூம் கள் குடைந்து நீர் குடி-மின் என்று – சூளாமணி:4 163/3
அரவ வண்டு இன் இசை பாட அருவி நீர் அளைந்து உராய் – சூளாமணி:4 172/2
கங்கை நீர் பாய்ந்துழி கடலும் தீர்த்தம் ஆம் – சூளாமணி:4 222/1
அம் கண் நீர் உலகு எலாம் அறியப்பட்டது – சூளாமணி:4 222/2
வங்க நீர் வரைப்பு எலாம் வணக்கப்பட்டதே – சூளாமணி:4 222/4
ஒன்றி நீர் தருக என உழை குற்றேவலார் – சூளாமணி:4 238/3
வீங்கு நீர் உலகம் காக்கும் விழு நுகம் ஒருவனாலே – சூளாமணி:5 245/1
மன்னும் நீர் வளாகம் எல்லாம் வணக்குதல் வல்லீர் ஆய – சூளாமணி:5 254/1
என்னை நீர் இறைவன் ஆக்கி இராப்பகல் இயற்ற அன்றே – சூளாமணி:5 254/3
இன்ன நீர் இன்ப வெள்ளம் இயைந்து யான் உயர்ந்தது என்றான் – சூளாமணி:5 254/4
வீழ் கதிர் விளங்கு வட்டம் வெள்ள நீர் விரியும் அன்றே – சூளாமணி:5 260/3
இறந்து அலை மயங்கு நீர் வாழ் உயிர்க்கு இடர் எல்லை உண்டோ – சூளாமணி:5 263/2
குடி மிசை வெய்ய கோலும் கூற்றமும் பிணியும் நீர் சூழ் – சூளாமணி:5 269/1
முன் தவம் உடைமையாலே மூரி நீர் உலகம் எல்லாம் – சூளாமணி:5 304/1
அஞ்சும் நீர் அலங்கல் வேலான் அருஞ்சயன் அவனை நங்கள் – சூளாமணி:5 329/3
வெம்பு மால் களி யானை விலக்கு நீர்
நம்பி ஞாயிறு சேர் பெயராற்கு அணி – சூளாமணி:5 345/1,2
குண்டு நீர் குழு மலர் குவளை பட்டமும் – சூளாமணி:5 366/1
மண்டு நீர் மரகத மணி கல் வாவியும் – சூளாமணி:5 366/2
கொண்டு நீர் இளையவர் குடைய கொங்கொடு – சூளாமணி:5 366/3
வண்டு நீர் திவலையின் மயங்கி வீழ்ந்தவே – சூளாமணி:5 366/4
பங்கய துகள் படு பழன நீர் திரை – சூளாமணி:5 367/1
மூ வகை உலகினுள் நடுவண் மூரி நீர்
தீவினது அகலமும் சிந்து வட்டமும் – சூளாமணி:5 388/1,2
ஓத நீர் உலகு உடை உரிமை என்று அரோ – சூளாமணி:5 404/2
மின் நவில் விசும்பின்-நின்று இழிந்து வீங்கு நீர்
மன்னிய வரைப்பகம் மலிர தோன்றினான் – சூளாமணி:5 405/3,4
வாழும் நீர் மக்களை பெறுதல் மாதரார்க்கு – சூளாமணி:5 415/3
ஆழி நீர் வையகத்து அரியது ஆவதே – சூளாமணி:5 415/4
நலம் புரி பவித்திரம் ஆகும் நாம நீர்
பொலம் புரி மயில்_அனாய் பயந்த பூம் கொடி – சூளாமணி:5 417/2,3
ஒக்க நின்று உரைப்பது ஓர் உரையும் மூய்த்து நீர்
நக்க வான் இளம்பிறை வளர்ந்த நாள் கதிர் – சூளாமணி:5 418/2,3
தொய்யில் இள மென் முலையில் நீர் சுடுதிர் ஆயின் – சூளாமணி:6 458/3
காம நீர் எரி அகத்து கனன்று எழ நிமிர்ந்த – சூளாமணி:6 463/3
ஆட்டினார் வெறி கமழ்வன அணி கிளர் நறு நீர்
தீட்டினார் நறும் சாந்தமும் சிறிது மெய் கமழ – சூளாமணி:6 471/1,2
தாது நின்ற தேறல் நீர் தளித்து இவற்றின் மேல் அளி – சூளாமணி:6 491/1
மல்லிகை கொடி கலந்து மெளவல் சூட வெளவு நீர்
வல்லி மண்டபங்கள் சென்று மாதவி கொழுந்து அணி – சூளாமணி:6 494/2,3
ஈங்கு எமக்கு நீர் பணிந்தது என்னை என்று இயம்பினான் – சூளாமணி:6 496/4
வம்பு நீர் வரைப்பகம் வணக்க வந்த மாண்பு உடை – சூளாமணி:6 500/2
நீர் கலந்து உகுத்த மாலை நிறம் மது திவலை சிந்த – சூளாமணி:6 506/3
மண் நவில் முழவின் மா நீர் பவபுரம் உடைய மன்னன் – சூளாமணி:6 532/1
ஓத நீர் உலகின் மிக்க ஒழுக்கமும் தொழிலும் தோற்றி – சூளாமணி:6 535/2
பொடித்த நீர் திவலை சிந்த புகழ்ந்தனர் இருந்த வேந்தர் – சூளாமணி:6 562/2
எல்லை நீர் உலகு இனிது கண்பட – சூளாமணி:7 595/1
வீவு_இல் வீங்கு நீர் வேலி வாழ்பவர்க்கு – சூளாமணி:7 599/1
சங்க_வண்ணனார் தம்பி-தானும் நீர்
பொங்கு கார் முகில் புரையும் மேனியன் – சூளாமணி:7 602/1,2
அருக்கன் தன் அறிவு ஆக அலர்ந்த நீர்
திரு கவின்ற செல்வ செழும் தாமரை – சூளாமணி:7 627/1,2
நீளிய நீர் அருவி திரள் வீழ்வன – சூளாமணி:7 654/3
கடுத்த செம் கண்ணும் நீர் திவலை கான்றவே – சூளாமணி:7 682/4
இப்படி இவைகள் சொல்லி பெயர்-மின் நீர் என்று வென்றி – சூளாமணி:7 700/3
நகர மா சனம் இரைப்பது தவிர்த்த பின் நளி நீர்
பகரும் மா கடல் படிவம்கொண்ட_அனையவன் படர – சூளாமணி:7 710/1,2
வாங்கு நீர் அணி வளை_வண்ணன் உரைக்கிய வலித்தான் – சூளாமணி:7 728/4
அவரை வார் புனத்து அருந்தி மேய் அருவி நீர் பருகி – சூளாமணி:7 732/2
எழில் அணி திகழ நின்றால் எனைய நீர் அனையது ஒன்றே – சூளாமணி:7 757/4
வாங்கு நீர்_வண்ண கேளாய் மாயமா மதித்து நின்றேன் – சூளாமணி:7 771/2
திரை செய் நீர் உலகம் காக்கும் செய்கை மேல் படைக்கப்பட்ட – சூளாமணி:7 773/3
ஏங்கும் நீர் கடல்_வண்ணனுக்கு இன்னணம் – சூளாமணி:7 778/3
மழை உடைந்து உகும் நீர் என வாய் மடுத்து – சூளாமணி:7 779/3
அற்ற நீர் அழுவத்திடை நெல்லியின் – சூளாமணி:7 782/1
விசையினோடு வெண்தேர் செல கண்டு நீர்
நசையின் ஓடிய நவ்வி இரும் குழாம் – சூளாமணி:7 784/1,2
விண்ட மா மலர் பொதும்பு அரங்கமா விரும்பும் நீர்
வண்டு பாட வல்லி என்னும் மாதர் ஆடும் நாடகம் – சூளாமணி:7 788/2,3
கை மலர்த்த காந்தளும் கரிய நீர் கருவிளை – சூளாமணி:7 789/1
நீர் மகிழ்ந்த நீர் கடல் நிரந்தது ஒக்கும் நீரதே – சூளாமணி:7 795/4
நீர் மகிழ்ந்த நீர் கடல் நிரந்தது ஒக்கும் நீரதே – சூளாமணி:7 795/4
நீர் மணந்த நீள் கரை நிரைத்து எழுந்த நாணல் சூழ் – சூளாமணி:7 797/2
சாரல் மேகம் நீர் முதிர்ந்து தண் தளி துளித்தலால் – சூளாமணி:7 799/2
அயல் ஓதம் இரட்ட அலம்பு ஒலி நீர்
வயல் ஓதம் மயங்க மயங்க அதிர்ந்து – சூளாமணி:7 801/1,2
நம்பிமார் வருக என நாறும் நீர் ஒளி – சூளாமணி:7 819/3
ஓங்கு நீர் புரிசை வேலி ஒண் துறை குவளை வேய்ந்த – சூளாமணி:8 837/1
தூங்கு நீர் உடுத்த பாங்கில் சோபனம் உடைய தோன்றல் – சூளாமணி:8 837/2
தேங்கு நீர் கடல் அம் தானை சித்திரதரன் இ வையம் – சூளாமணி:8 837/3
தாங்கு நீர் ஒளியோடு ஒன்றி தண் அளி தயங்க நின்றான் – சூளாமணி:8 837/4
நின்று நீர் கா-மின் என்று நிறீஇய பின் நீதி மன்னன் – சூளாமணி:8 838/2
நீர் அணி கடல் அம் தானை நிலம் நெளி பரப்பி நின்றான் – சூளாமணி:8 845/4
நீர் அணி நிழல் கொள் முத்த மணல் மிசை நிரந்து தோன்றி – சூளாமணி:8 852/3
துன்னும் நீர் வயல் சுரமியத்து அகணியுள் சுடர் அணி நகர் சார்ந்து – சூளாமணி:8 889/3
சுற்று நீர் வள வயல் சுரமைநாடு உடை – சூளாமணி:8 901/2
மங்கல மண்ணு நீர் நமக்கு மாண்பின – சூளாமணி:8 904/1
தேங்கனி குழவி தீ நீர் செம் பழ திரள் இன் கண்ணி – சூளாமணி:8 921/1
அரும்பு உடை அலங்கல் மார்பன் அரத்த நீர் எறிவித்தானே – சூளாமணி:8 929/4
ஊழி நீர் உலகம் காக்கும் முழவு தோள் உருவ தாரான் – சூளாமணி:8 933/4
இங்கு நீர் யமுனையின் இழிவது ஒத்தது – சூளாமணி:8 949/3
ஒழுகிய அருவி நீர் உகுக்கும் ஆதலால் – சூளாமணி:8 951/2
பாய்ந்தது பரவை நல் நீர் பாற்கடல் பரந்ததே போல் – சூளாமணி:8 966/2
ஏங்கு நீர் வளாகம் காக்கும் இக்குவா மன்னர்_ஏறே – சூளாமணி:8 971/1
தூங்கு நீர் மருத வேலி சுரமைநாடு உடைய தோன்றால் – சூளாமணி:8 971/2
ஏங்கு நீர் அமிர்தின் தீர்த்தம் சென்றனர் தெளித்தல் அன்றே – சூளாமணி:8 971/3
ஓங்கு நீர் உலகம்-தன்னுள் உயர்ந்தவர்க்கு உரியது என்றான் – சூளாமணி:8 971/4
கண்களை மருள நீர் உம் கண்கள் என் கண்களாக – சூளாமணி:8 1002/2
வாங்கு நீர் உலகம் காக்கும் மன்னவன் பட்ட தேவி – சூளாமணி:8 1005/3
வல்லி தன் மொழி போய் நீர் எம் மாமியார் அடிகட்கு எம் வாய் – சூளாமணி:8 1011/3
விஞ்சையர் உலகினும் இனிது வீங்கு நீர்
மஞ்சு இவர் பொழில் அணி மண் என்று ஓதினாள் – சூளாமணி:8 1047/1,2
மெல்லவே மெல்லவே சுருங்கி வீங்கு நீர்
எல்லை சென்று ஒளித்தது அ இள வெண் திங்களே – சூளாமணி:8 1056/3,4
ஆடு நீர் கடல் திரை அவிந்தது ஒத்ததே – சூளாமணி:8 1058/4
உருகின பனி பொதி பாறை உக்க நீர்
பருகின பகலவன் பரவை வெம் கதிர் – சூளாமணி:8 1069/1,2
புடை மாலை புகுந்தனர் புண்ணிய நீர்
இடை மாலை நிகழ்ந்து ஒர் ஏத்தரவம் – சூளாமணி:8 1075/2,3
மங்கல மணி கலச நீர் சொரிய ஆடி – சூளாமணி:8 1088/2
மன்னர்கள் சொரிந்த மணி நீர் அருவி ஆடி – சூளாமணி:8 1089/1
கங்கை முதல் நீர் அருவி கொண்டு கலி வானம் – சூளாமணி:8 1090/2
நங்கை மண நீர் அணியை நாம் ஒழிவது என்னோ – சூளாமணி:8 1090/4
குன்றினால் செறிக்கப்பட்ட குமரி நீர் அமிர்த யாறு – சூளாமணி:8 1111/2
அமர் நனி தொடங்குமேனும் ஆர்த்து நீர் கொணர்-மின் என்று – சூளாமணி:9 1145/1
உருகினான் போன்று தோன்ற மயிர் துளை உகுத்த தெள் நீர்
திருகினான் எயிறு செவ்வாய் கறித்தனன் திசைகளோடும் – சூளாமணி:9 1147/2,3
வேலை நீர் உலகின் மற்று இ வெகுளிக்கு முதல் என் என்பார் – சூளாமணி:9 1153/4
சினம் எனப்பட்ட தீயுள் பிறந்தது செருக்கு நல் நீர்
மன உணவு உண்டு மான பூ நின்ற வயிர ஒள் வாள் – சூளாமணி:9 1165/1,2
சுற்றம் ஆயவரும் சூழ் நீர் சுரமைநாடு உடைய கோவும் – சூளாமணி:9 1188/2
கொடும் சிலை குலவ கோலி குருதி நீர் வெள்ளம் ஓட – சூளாமணி:9 1197/2
உதிர நீர் புது மழை சொரிந்த உச்சியின் – சூளாமணி:9 1220/3
நீர் அணி சங்கம் நிரைந்தன வெம் பறை – சூளாமணி:9 1228/2
இடி நீர் உருமின் எதிரே எறிய – சூளாமணி:9 1238/2
நீர் கெழு வெள்ளம் நிரந்ததை அன்றே – சூளாமணி:9 1240/4
நெடிது என நிறுத்தி நீர் உகுத்து நீள் செவி – சூளாமணி:9 1249/3
நீர் அக வளாகம் அடு சக்கரம் நிகர்த்தார் – சூளாமணி:9 1290/4
இன்று நீர் கழிந்தீர்களால் – சூளாமணி:9 1356/3
நீர் முகம் நிலம் உற்ற பொன் – சூளாமணி:9 1362/3
வெல்லும் நீர் அ விஞ்சையன் – சூளாமணி:9 1369/1
நெய்யினால் நிழன்று நீர் நின்ற நீள் ஒளி – சூளாமணி:9 1384/1
நீர் குலாம் குருதியுள் குளிப்ப நேர் இனி – சூளாமணி:9 1389/2
உரவு நீர் இரும் கடல் ஓதம் போந்த பின் – சூளாமணி:9 1391/3
அரவ நீர் வேலை மீது அலைப்பது ஒத்ததே – சூளாமணி:9 1391/4
பணிவு_அரும் குருதி நீர் பவ்வத்து ஓட்டினார் – சூளாமணி:9 1403/4
விஞ்சையர் குருதி நீர் வெள்ளம் தேர்த்து எழ – சூளாமணி:9 1408/2
வாங்கு நீர் உலகில் வாழும் உயிர்களை வாரிக்கொண்டு – சூளாமணி:9 1425/3
வீங்கு நீர் கடலுள் பெய்யும் விஞ்சையை விடுக்க நேர்ந்தான் – சூளாமணி:9 1425/4
வார்ந்த நீர் உலகின் வாழும் மனிதரை வல்லை ஏகி – சூளாமணி:9 1426/3
நீர் அணி புயலின் தாரை நிரந்து வீழ்ந்து அவித்தது அன்றே – சூளாமணி:9 1454/4
வெண் தாரை வேல் நெடும் கண் நீர் மூழ்கி மேல் பிறழ – சூளாமணி:9 1470/3
தொக்க நீர் சுரமைநாடு உடைய கோன் இவை – சூளாமணி:9 1492/3
தங்கு நீர் எனையவும் தந்து தாமரை – சூளாமணி:9 1495/2
பரு மணி பாற்கடல் பரவை நீர் முகந்து – சூளாமணி:9 1496/2
கரை செய் நீர் கரும் கடல் வேலி காவலற்கு – சூளாமணி:9 1506/3
வாங்கு நீர் மணலினும் பலர்-கொலோ என – சூளாமணி:9 1510/3
ஒழுகிய அருவி நீர் உக்கு வீழ்வன – சூளாமணி:9 1515/2
அழுவதன் கண்ணுள் நீர் அழிவது ஒத்ததே – சூளாமணி:9 1515/4
நீர் மேக முத்தின் நெடும் தண் குடை கீழ் நிழல் துளும்பும் நேமி தாங்கும் – சூளாமணி:9 1530/3
காவலன் செல்வ நீர் கடலுள் மூழ்கினான் – சூளாமணி:9 1553/4
அடிகள் முன் அடித்தியாரால் அங்கை நீர் குளிர ஊட்டி – சூளாமணி:10 1563/1
வேலை_நீர்_வண்ணனை வெருண்டு நோக்கினான் – சூளாமணி:10 1587/4
கோதைகளில் யாத்து இவனை நீர் கொணர்-மின் என்றாள் – சூளாமணி:10 1614/3
எந்திரம் இழிந்த தாரை அருவி நீர் இனிதின் ஆட்டி – சூளாமணி:10 1627/1
கயிலொடு குழல் பின் தாழ கண்டு நீர் கொள்-மின் என்று ஆங்கு – சூளாமணி:10 1641/3
திங்கள் ஒளி கருதி தெள் நீர் துளி சிதற – சூளாமணி:10 1654/3
அடைந்து அவரோடும் ஆடும் ஆர்வ நீர் வெள்ளம் வாங்க – சூளாமணி:10 1663/2
அணங்கு_அனார் நுதலின் மேலில் அரும்பிய ஆர தெள் நீர்
மணம் கமழ் அலங்கல் மார்பன் மனத்தினை வாங்க மற்று அ – சூளாமணி:10 1669/1,2
மணம் கொள் பூம் துணர் கொள் சோலை மண்டு நீர் வாவி சார்ந்தான் – சூளாமணி:10 1669/4
சாந்து நீர் நிறைந்த வாவி தயங்கு செங்குவளை வாவி – சூளாமணி:10 1670/1
தேம் துணர் அகன்ற தெள் நீர் திரு மணி உருவ வாவி – சூளாமணி:10 1670/3
அன்னவாறு அமைந்த தெள் நீர் அலை புனல் ஆடும் போழ்தில் – சூளாமணி:10 1671/1
கலிங்கின் ஆறு இழிந்து கீழே கலந்து வந்து எழுந்த தெள் நீர்
அலங்கலான் மடந்தைமார்கட்கு அரும் புணையாக வீங்கி – சூளாமணி:10 1672/2,3
நீர் புனை தடத்தின் உள்ளால் நிலை கொண்டு நெடும் கண் சேப்ப – சூளாமணி:10 1674/2
தார் புனை மார்பன்-தன் மேல் தரங்க நீர் ஒருங்கு தூவி – சூளாமணி:10 1674/3
பாய்ந்தன பவழ செம் கேழ் அங்கையால் படுத்த தெள் நீர்
வேய்ந்தன திவலை ஆகி விழுந்தன வேரி மாலை – சூளாமணி:10 1676/2,3
ஒன்றிய உழையர் கீழ் நீர் ஓ பறித்திடுதலோடும் – சூளாமணி:10 1678/3
நின்று அகம் சுழிந்த தெள் நீர் நெரேலென இழிந்தது அன்றே – சூளாமணி:10 1678/4
வேலை_நீர்_வண்ணன் முன்னர் நாணினால் மெலிவு சென்றார் – சூளாமணி:10 1679/4
திரு மணி_வண்ணனோடும் தேவியர் திளைத்து தெள் நீர்
புரி மணி பொன் செய் வாவி புணை புறம் தழுவி புக்கார் – சூளாமணி:10 1680/2,3
கொங்கைகள் துளும்ப நீர் குடைந்தும் கொய் தளிர் – சூளாமணி:10 1681/1
அணங்கு நீர் திரை அவை அணைப்ப ஒத்தவே – சூளாமணி:10 1684/4
குடைந்திட எழுந்த நீர் குளித்த தாமரை – சூளாமணி:10 1685/2
தேவியர் திரு மணி மேனி நீர் துடைத்து – சூளாமணி:10 1688/1
என்று அவன் பெயர்த்தும் சொல்ல இன்ப நீர் வெள்ளம் மூழ்கி – சூளாமணி:10 1699/1
ஒலி கல ஒலிகளும் விரவி ஊழி நீர்
கலி கெழு கனை கடல் கலங்கி அன்னது ஓர் – சூளாமணி:10 1713/2,3
இறை நகர் விழவு அணி இயன்ற நீண்டு நீர்
துறை நகர் சுண்ணம் நெய் நாவி தூங்கின – சூளாமணி:10 1716/2,3
நண்ணிய நான நீர் ஆடி நம்பியை – சூளாமணி:10 1717/2
ஒழிவு_இலா உவகை நீர் கடலுள் மூழ்கினார் – சூளாமணி:10 1719/4
பணிவரை கொணர்-மின் நீர் பாங்கின் என்றனன் – சூளாமணி:10 1724/3
எங்கள் கோன் எறி கதிர் பெயரன் நீர் மலர் – சூளாமணி:10 1728/1
பழன குவளை நீர் நாடன் பாவை வார்த்தை பகருற்றேன் – சூளாமணி:10 1748/4
நீர் ஆலிக்கட்டி நிரந்து எழுந்து பொங்கி நிழல் தயங்கும் பொன் அறை மேல் நின்று ஆடுகின்ற – சூளாமணி:10 1757/1
அங்கையால் அணி நுதல் அரும்பு நீர் துடைத்து – சூளாமணி:10 1759/2
மரு உடை மகர நீர் வளாகம் வானவர் – சூளாமணி:10 1773/3
அழுவம் நீர் புரிசை வேலி அத்தினபுரம்-அது ஆள்வான் – சூளாமணி:10 1785/2
தூய மணி நீர் நிலைகள்-தோறும் இவர்வது ஒத்தாள் – சூளாமணி:10 1796/4
சக்கரர் தாம் பிறந்து உவரி தரங்க நீர் வளாகம் எல்லாம் தம் கீழ் கொண்ட – சூளாமணி:10 1810/1
இழைக்கு அரும்பும் இளம் முலையாய் எரி கதிரோன் வழி மருகன் இவன் நீர் ஈர்ம் தண் – சூளாமணி:10 1815/3
மண்ணக வளாகத்து உள்ள மன்னரால் மண்ணு நீர் தந்து – சூளாமணி:10 1829/2
பொங்கு அழல் வலம்செய் போழ்தில் குழை முகம் பொறித்த தெள் நீர்
பைம் கழல் அமரர் பண்டு படைத்த நீர் அமிர்த புள்ளி – சூளாமணி:10 1831/2,3
பைம் கழல் அமரர் பண்டு படைத்த நீர் அமிர்த புள்ளி – சூளாமணி:10 1831/3
ஓது அம் நீர் இன்பம் என்னும் ஒலி கடல் தரங்கம் மூழ்க – சூளாமணி:10 1837/2
தேம் கமழ் பவழ செவ்வாய் முறுவல் நீர் பருகி தேங்கி – சூளாமணி:11 1842/2
தன்னை ஓர் அரசன் ஆக்கி தரங்கம் நீர் வளாகம் ஆள்வித்து – சூளாமணி:11 1844/1
கேள் வினை பயின்ற நூலின் கிளர்ந்து நீர் உரை-மின் என்ன – சூளாமணி:11 1855/2
உய்ந்து உயிர் யாங்கள் வாழும் உபாயம் நீர் உரை-மின் என்றான் – சூளாமணி:11 1856/4
முகுர வாய் மணி முரசு அதிரும் மூரி நீர்
மகர மால் கரும் கடல் மருளும் தானையான் – சூளாமணி:11 1879/2,3
நீர் பலி விரை பலி நிரந்து தேன் இமிர் – சூளாமணி:11 1889/1
செய்யா குழிகளும் சீ நீர் தடங்களும் – சூளாமணி:11 1945/2
அலர் மாரி மேல் சொரிவார் அமிர்த நீர் ஆட்டுவார் – சூளாமணி:11 2049/1
ஏடு ஆர்ந்த தொங்கலராய் இன்ப நீர் பெரு வெள்ளம் – சூளாமணி:11 2050/3
வாங்கு ஒலி நீர் ஒரு மூன்று வாழ்வு என்ப மணி முடியாய் – சூளாமணி:11 2063/4
முற்று நீர் துகில் உடை முது பெண் நீர்மையே – சூளாமணி:12 2089/4
ஒன்றும் நீர் இலீர் என உரை ஒழிந்து அரோ – சூளாமணி:12 2094/3
மணி முடி அமிர்த நீர் ஆடி மா தவர் – சூளாமணி:12 2097/2
முறையினால் பெருகும் உள்ள சமாதி நீர் முறுக உண்ட – சூளாமணி:12 2115/3
தம் கோன் அமர்_உலகம் இனிதின் ஆள தரங்க நீர்
பொங்கு ஓதம்-அது உடுத்த பூமி எல்லாம் பொது நீக்கி – சூளாமணி:12 2129/1,2
ஓங்கு நீர் வையத்து ஓசையில் போயது ஒன்று உளதே – நீலகேசி:1 27/4
உண்ண ஆஅ நீர் என – நீலகேசி:1 98/1
நெருங்குபு போய் நீர் உண்ணா தேர் பண்ணா நெடும் கடைக்கு – நீலகேசி:2 167/2
போது உரைத்த ஓடு நீர் போல் உடம்பு பொன்றிடினும் – நீலகேசி:2 202/3
அற்றீர் போல் காட்டி அடைக்கலமே வவ்வும் நீர்
பெற்றீரே பேய் உடம்பு அன்றேல் பெரும்பாலும் – நீலகேசி:3 258/2,3
எப்பொருளும் ஒன்று ஒன்றிற்கு இடங்கொடுத்தல் இரும்பு உண் நீர்
புக்கு இடம் கொண்டு அடங்குதலே போலவும் தந்தை தாய் – நீலகேசி:4 310/1,2
என்றும் உரைத்தி இரும்பு எய்திய வெம்மை அ நீர்
சென்றும் மறுகி தெறு தீ குணம் சேர்ந்தது அற்றேல் – நீலகேசி:4 414/2,3
நிலம் நீர் எரி காற்றோடு உரு இரதம் – நீலகேசி:5 486/1
வலிது ஆம் நிலம் ஐயது நீர் வெய்து தீ – நீலகேசி:5 487/1
திருத்தம்_இல் தீ-வயின் நீர் உறை திட்ட விரோதம் அன்றோ – நீலகேசி:5 500/3
நீர் இது தீ இது-தான் எனல் ஆமோ நிகழ்வுடனே – நீலகேசி:5 502/2
நிலம் பொய் நீர் பொய் நெடு நகர்-தாமும் பொய் – நீலகேசி:5 534/1
ஊருணி நீர் நிறைவு உண்டோ உறு புனல் – நீலகேசி:5 615/3
நிலம் நீர் எரி காற்று உயிரின் இயல்பும் – நீலகேசி:6 675/1
பல நீர் அவற்றின் படு பால் அவை-தாம் – நீலகேசி:6 675/2
உரியது ஓர் நீர் அணைந்து உப்பு அது ஆகும் நெய் – நீலகேசி:8 792/1
பெரியது ஓர் உருமும் நீர் பிண்டம் வந்தும் நீர் – நீலகேசி:8 792/3
பெரியது ஓர் உருமும் நீர் பிண்டம் வந்தும் நீர்
வரிசையின் படலமாய் வந்த அல்லவோ – நீலகேசி:8 792/3,4
திண்ணென் தீ நிலம் நீர் வளி காயத்தால் – நீலகேசி:10 857/1
மேல்

நீர்_வண்ண (1)

வாங்கு நீர்_வண்ண கேளாய் மாயமா மதித்து நின்றேன் – சூளாமணி:7 771/2
மேல்

நீர்க்கு (2)

உடைந்த ஆள் படை ஓடு நீர்க்கு
அடைந்த வான் சிறை ஆயினான் – சூளாமணி:9 1353/2,3
ஓதினை தேறுற நீர்க்கு உரைத்தாய் மற்றும் – நீலகேசி:4 365/3
மேல்

நீர்த்து (1)

பொங்கு நல் கவி_கடல்-தான் புகுந்து நீர்த்து எழுந்தது அன்றே – நாககுமார:1 2/4
மேல்

நீர்ப்-பாலும் (2)

நிலப்-பாலும் நீர்ப்-பாலும் தீப்-பாலும் காற்றின் – நீலகேசி:6 687/1
நீர்ப்-பாலும் தீப்-பாலும் நில்லா வளிப்-பாலும் – நீலகேசி:6 689/1
மேல்

நீர்பூசியே (1)

நடுங்கல் இன்றி வாய் நான நீர்பூசியே
கடி கமழ் கண்ணி காளை இருந்தனன் – உதயணகுமார:5 276/2,3
மேல்

நீர்மை (11)

நீடு மாளிகை அடைய நீர்மை நற்றாய் கூறலும் – நாககுமார:2 69/2
நூல் நெறி-கண் மிக்க நீர்மை ஒக்க நின்று நோக்கினான் – சூளாமணி:6 497/4
பெண் நலம் கனியும் நீர்மை பெருகிய உருவ தோளான் – சூளாமணி:8 831/4
கன்னியை காக்கும் நீர்மை கடல் படை பரப்பி சென்றான் – சூளாமணி:8 843/4
விண்களை வெதுப்பும் நீர்மை வெய்யன் உள் வெகுண்டு மீட்டும் – சூளாமணி:9 1455/1
வணங்கி இ உலகம் எல்லாம் மகிழ்ந்து கண் பருகும் நீர்மை
அணங்கு இவர் சிறுவன் வந்து உன் அணி வயிற்று அகத்து பட்டான் – சூளாமணி:10 1708/1,2
விண்ணகம் புகழும் நீர்மை விழு கலம் பரப்பி ஆர – சூளாமணி:10 1829/1
நினை-மின்மோ நெறி நின்று நீர்மை மிக்கீர் – சூளாமணி:10 1839/4
பண் இயல் மொழியினார்-தம் கரும் கண்ணால் பருகும் நீர்மை
விண் இயல் உருவம் எய்தி விளங்கி வீற்றிருப்பர் அன்றே – சூளாமணி:11 1867/3,4
சொன்ன நீர்மை சுரேந்திரன் போன்று இவண் – நீலகேசி:1 21/3
நீங்கு-மின் என்பது நீர்மை எனின் அது – நீலகேசி:4 329/2
மேல்

நீர்மைத்து (1)

நீங்கு_அரு நறு நெய் தீம் பால் சொரிந்தது ஓர் நீர்மைத்து என்றான் – சூளாமணி:6 549/4
மேல்

நீர்மையது (1)

விளை பயன் அமரரும் விரும்பும் நீர்மையது
உளது ஒரு நகர் அது உஞ்சயினி என்பவே – யசோதர:2 74/3,4
மேல்

நீர்மையர் (2)

கடிய நீர்மையர் கானகம் காக்கும் நின் – சூளாமணி:7 785/3
நின்று எனக்கு எதிராம் நீர்மையர் நின் போல் நிரம்ப வாய் திறந்து உரைப்பவரோ – சூளாமணி:9 1322/2
மேல்

நீர்மையவாய் (1)

வம்பு நீர்மையவாய் வளம் கொண்டவே – சூளாமணி:8 895/4
மேல்

நீர்மையள் (1)

உரை செறிவு உடையன உரைத்த நீர்மையள்
முரைசொடு நெடும் கொடி முழங்க நாட்டுக – நீலகேசி:2 226/2,3
மேல்

நீர்மையளாய் (1)

மேவும் நீர்மையளாய் விருந்து ஆயினாள் – சூளாமணி:4 148/4
மேல்

நீர்மையனாய் (1)

மேவும் நீர்மையனாய் விளையாடினான் – சூளாமணி:7 618/4
மேல்

நீர்மையாய் (1)

பொச்சல் ஆம்-கொல் புலந்து எழு நீர்மையாய் – சூளாமணி:7 639/4
மேல்

நீர்மையார் (2)

அன்ன நீர்மையார் அரசர் இல்லையே – சூளாமணி:7 592/4
நீதிநூல் கடலின் நின்று அனைய நீர்மையார் – சூளாமணி:8 910/4
மேல்

நீர்மையான் (3)

நீழலே நிரந்து கண்படுக்கும் நீர்மையான்
ஆழி அம் கிழவனாய் அலரும் என்பது – சூளாமணி:3 112/2,3
நெய் அணி குழல் இவட்கு உரிய நீர்மையான்
மெய் அணி பொறியவன் எவன்-கொல் வீரனே – சூளாமணி:4 229/3,4
நீதியில் பெரியார் அன நீர்மையான்
ஓதி நூல் மும்மை ஒப்ப உணர்ந்தவன் – நீலகேசி:3 234/2,3
மேல்

நீர்மையில் (1)

நிலம் மிக கடந்தது என்ன நீர்மையில் தந்த தெய்வம் – உதயணகுமார:1 113/2
மேல்

நீர்மையின் (1)

நெடும் கரை மிசை நீர்மையின் நின்றனன் – உதயணகுமார:5 276/1
மேல்

நீர்மையும் (1)

நெடிதின் அது அறும் நீர்மையும் ஓரான் – சூளாமணி:11 1918/3
மேல்

நீர்மையே (2)

போது சேர் அலங்கலாய் புராண நீர்மையே – சூளாமணி:5 404/4
முற்று நீர் துகில் உடை முது பெண் நீர்மையே – சூளாமணி:12 2089/4
மேல்

நீர்மையை (2)

நெடு வரை போல நின்ற நீர்மையை வாயிலாளர் – உதயணகுமார:6 328/3
ஆழி போர் தட கையாற்கு அவர்கள் நீர்மையை
தாழி பேர் விலன் தமன் ஒருவன் கூறினான் – சூளாமணி:9 1257/2,3
மேல்

நீர (10)

கொம்பு_அனார் கொடுத்த முத்த நீர ஆய கோழ் அரை – சூளாமணி:4 131/2
கொண்ட கோல நீர ஆய கோடி மாடம் மேல் எலாம் – சூளாமணி:6 479/2
போலும் மாண்பின் ஏர் கலந்து பொங்கு நீர புறணியே – சூளாமணி:7 787/4
விண்டு மாலை மாதராரின் மேவு நீர கானமே – சூளாமணி:7 790/4
சாறு கொண்டு மான் கணம் தயங்கு நீர சார் எலாம் – சூளாமணி:7 796/4
நீர வாளை பூவின் வைகும் நீள் பரப்பு நண்ணினார் – சூளாமணி:7 799/4
கணி அளப்பு_அரிய நீர கல்லென கலந்த அன்றே – சூளாமணி:8 841/4
மஞ்சு உடைய மின்னின்_அனையாள் மகிழும் நீர
செம் சுடர் விமானமது சேர்ந்தன செறிந்தே – சூளாமணி:8 869/3,4
உருப்பு நீர ஒள் வாள்களால் – சூளாமணி:9 1361/1
பால் நீர வேல் வடிவுபட திருத்தி தாமரையுள் பாரித்து அன்ன – சூளாமணி:9 1536/2
மேல்

நீரணி (2)

கயந்தம் நீரணி காண்டற்கு சென்ற நாள் – நாககுமார:1 33/4
நம்பு நீரணி நாடு உளது ஊடுபோய் – யசோதர:1 5/2
மேல்

நீரதால் (1)

மெய்யினால் வெளிப்பட்ட நீரதால்
வையம் ஆள்பவன் புதல்வர் வார் கழல் – சூளாமணி:7 601/2,3
மேல்

நீரது (1)

புள்ளும் அல்லாதவும் புகாத நீரது
வெள்ளி வெண் விளிம்பினால் விளங்கு வேதிகை – சூளாமணி:5 240/2,3
மேல்

நீரதே (2)

வெம் கண்_அனையாய் வியக்கும் நீரதே – சூளாமணி:7 604/4
நீர் மகிழ்ந்த நீர் கடல் நிரந்தது ஒக்கும் நீரதே – சூளாமணி:7 795/4
மேல்

நீரதோ (1)

என் சொலால் இன்றி யான் இயம்பும் நீரதோ
மன் சுலா அகல நின்று அலரும் வாளினாய் – சூளாமணி:5 384/3,4
மேல்

நீரர (1)

நீரர மகளிர் கண்டாய் நிறை புனல் தடத்து வாழ்வார் – சூளாமணி:7 760/4
மேல்

நீரரே (1)

சிங்க ஏறு என செப்பும் நீரரே – சூளாமணி:7 600/4
மேல்

நீரரேனும் (1)

புண்ணிய நீரரேனும் புலவரால் புகலப்பட்ட – சூளாமணி:5 242/2
மேல்

நீரவர் (1)

நெருப்பு நீரவர் வீசலும் – சூளாமணி:9 1361/2
மேல்

நீரவால் (1)

தங்கள் சோதி சாரல் ஆவ அல்ல அன்ன நீரவால்
எங்கள் முன்னை நுங்கள் தன்மை என்று பின்னை ஏத்தினான் – சூளாமணி:6 501/3,4
மேல்

நீரவே (4)

அம் கயல் பிறழ்ச்சியும் அறாத நீரவே – சூளாமணி:1 8/4
நீல மா மலர் குழாம் நிரந்து அலர்ந்த நீரவே – சூளாமணி:6 480/4
இயங்கு கின்னரர் இன்புறு நீரவே
தயங்குகின்றன தான மந்தாரமே – சூளாமணி:7 753/1,2
கால மாண்பின் அன்றியும் கார் கவின்ற நீரவே
போலும் மாண்பின் ஏர் கலந்து பொங்கு நீர புறணியே – சூளாமணி:7 787/3,4
மேல்

நீரன (1)

வடி நீரன வாள் இடையே முரியா – சூளாமணி:9 1238/3
மேல்

நீரனவும் (1)

பண் தரு நீரனவும் பல் பண்டமும் – சூளாமணி:7 664/4
மேல்

நீராட்டு (1)

சொன்ன யானையை தூய நீராட்டு எனும் – உதயணகுமார:6 340/3
மேல்

நீராடல் (1)

நின்னுடை புதல்வன் நீராடல் காண போனது என் – நாககுமார:2 65/2
மேல்

நீராய் (1)

நீங்காத ஆர்_உயிரார் நீராய் உருகினார் – சூளாமணி:9 1472/4
மேல்

நீரார் (16)

உளம் கெழு கற்பினார்கள் ஓதிமம் போலும் நீரார்
இளம் கிளி மொழியினார்கள் இனிமையில் நால்வரோடும் – உதயணகுமார:6 303/2,3
அண்டலர் எனினும் கண்டால் அன்புவைத்து அஞ்சும் நீரார்
கண்டனன் கண்டு சண்ட கருமனும் மனம் கலங்கா – யசோதர:1 29/1,2
நங்களுக்கு அளிக்கும் நீரார் நம் வினை கழுவும் நீரார் – யசோதர:1 55/4
நங்களுக்கு அளிக்கும் நீரார் நம் வினை கழுவும் நீரார் – யசோதர:1 55/4
எவ்வளவு இதனை கேட்பார் இரு_வினை கழுவும் நீரார்
அவ்வளவு அவருக்கு ஊற்று செறித்து உடன் உதிர்ப்பை ஆக்கும் – யசோதர:1 70/1,2
புண்ணியம் உடைய நீரார் புணர்ந்திட புணர்ந்து நீங்கும் – யசோதர:2 128/2
கூர் அறிவு உடைய நீரார் குறிப்பது மனத்தினாலே – யசோதர:4 232/4
விழு மலர் அடி-கண் மிக்க அன்பினார் வென்றி நீரார்
எழு வளர்த்து அனைய தோளார் இளையவர் இன்ன நீரார் – சூளாமணி:3 98/2,3
எழு வளர்த்து அனைய தோளார் இளையவர் இன்ன நீரார்
உழையவராக வைத்தான் ஓடை மால் களிற்றினானே – சூளாமணி:3 98/3,4
வெம்பிய உருமு தீயும் கூற்றமும் வெதுப்பும் நீரார் – சூளாமணி:5 299/4
வெம் சுடர் தெறு தீ விச்சாதரர் என்பார் மிக்க நீரார்
செம் சுடர் திலத கண்ணி தேவரே தெரியும் காலை – சூளாமணி:6 525/1,2
விதியினை விலக்கமாட்டா மெலிபவால் வெளிய நீரார் – சூளாமணி:7 668/4
பாடலால் நரம்பின் தெய்வம் படிவம் கொண்டு அனைய நீரார்
ஆடலால் அரம்பை ஒப்பார் அவரில் ஆயிரரை ஈந்தான் – சூளாமணி:7 676/3,4
நின்னையே போலும் நீரார் நிலம் மிசை நிலவி நின்றார் – சூளாமணி:7 775/4
சுட்டினர் மொழிப ஆயில் கூற்றமும் துளங்கும் நீரார்
கட்டிய கழலர் தாழ்ந்த கச்சையர் கனலும் வாளர் – சூளாமணி:8 916/2,3
எங்கு உளர் உலகுக்கு எல்லாம் ஒருவராய் இனிய நீரார் – சூளாமணி:8 1031/4
மேல்

நீரார்க்கு (2)

போக சித்தத்தோடு ஒன்றி பொறி வழி படரும் நீரார்க்கு
ஆகும் மற்று உறுதிக்கு ஏது அருளுக தெருள என்றான் – யசோதர:4 239/3,4
அற்றவர் அந்தணாளர் அன்றியும் அனைய நீரார்க்கு
உற்றது ஓர் இடுக்கண் வந்தால் உதவுதற்கு உரித்து_அன்று ஆயில் – சூளாமணி:7 774/2,3
மேல்

நீரால் (1)

நலங்கள் மிகு நம் உலகில் நன்மை மிகு நீரால்
புலங்கள் மிகு போகமொடு போக நிலத்து உள்ளால் – சூளாமணி:11 2038/1,2
மேல்

நீராள் (2)

இளம்பிறை அனைய நீராள் அபயமாமதி என்பாளும் – யசோதர:1 25/3
கொடி அரத்த மெல் விரலால் கொண்டு அரசர் குல வரவு கொழிக்கும் நீராள்
முடி அரக்கு பூம் கண்ணி மூரி தேர் வேந்தர்-தமை முறையா காட்டி – சூளாமணி:10 1801/2,3
மேல்

நீராற்கு (1)

இந்திரன் அனைய நீராற்கு இறைஞ்சலும் இருக்க என்றான் – சூளாமணி:10 1695/4
மேல்

நீரான் (8)

சேய் இடை நிகழ்வது எல்லாம் சிந்தையில் தெளிந்த நீரான்
மேய் இடைபெறுவன் ஆயின் வேந்து காண்குறுவன்-கொல்லோ – சூளாமணி:3 103/2,3
பேணும் நூல் நிமித்தம் வல்லான் சதவிந்து பெரிய நீரான்
காணும் நூல் புலமை யாரும் காண்பவர் இல்லை கண்டாய் – சூளாமணி:5 301/3,4
என் அலால் இவருக்கு உற்றார் இல்லை என்று இரங்கும் நீரான்
பொன் எலாம் நெதியம் ஆர பொழிந்திடுகின்ற பூமி – சூளாமணி:5 302/2,3
இன்னவன் இன்ன நீரான் இன்னவே எய்துக என்று – சூளாமணி:6 527/1
அறிவினால் பெரிய நீரான் அவிந்தன கதத்தன் ஆனான் – சூளாமணி:6 529/4
அந்தரத்து அமரர் கோமான் அணிந்து போந்து அனைய நீரான் – சூளாமணி:8 833/4
குணசேனன் வீழ கண்டு கூற்றினும் கொடிய நீரான்
இணை சேனை-தன்னுள் உள்ளோன் இயம்பிய களிப்பின் மிக்கான் – சூளாமணி:9 1304/1,2
மடங்கலை அலைக்கும் நீரான் தெருட்டினன் வினவ ஆர – சூளாமணி:10 1707/3
மேல்

நீரில் (3)

போக நல் நீரில் ஆட புரத்தினில் இனிது உரைத்தான் – உதயணகுமார:1 109/4
மமர நீரில் ஆடவே வன்ன மாலை குங்குமம் – நாககுமார:2 62/2
மிகை கமழ் நீரில் தேற்ற மெல்_இயல் தேறினாளே – யசோதர:2 130/4
மேல்

நீரின் (3)

யூகியும் நீரின் ஆடி உற்று உடன் அடிசில் உண்டான் – உதயணகுமார:4 200/1
பெரு மலை வனத்தில் நீரின் வேட்கையால் பிறந்த துன்பம் – உதயணகுமார:5 244/2
நீசர் அவரையும் நீரின் இழிப்பாம் – சூளாமணி:11 1977/4
மேல்

நீரினால் (1)

நிறம் தூய்தாம் நீரினால் வாய் தூய்தாம் பாகால் – நீலகேசி:4 278/1
மேல்

நீரினுள் (2)

நுதலிய செருநில குருதி நீரினுள்
முதலையின் முதுகு என நிவந்த தோற்பரம் – சூளாமணி:9 1404/1,2
படம் புனைந்தவர்கள்-தாம் பலரும் உண்ணும் நீரினுள்
விடம் பெய்தாற்கு நன்று-கொல் வியாதியாளன் தீர்க என – நீலகேசி:4 360/3,4
மேல்

நீரினே (1)

மீளும் மேனி நீரினே – நீலகேசி:1 93/4
மேல்

நீரினை (1)

கார நீரினை காய்ச்சி உறுப்பு அரிந்து – யசோதர:3 211/1
மேல்

நீருக்கும் (1)

அருமை உடைய அ நீருக்கும் ஆவி அன்றோ அது அன்றி – நீலகேசி:4 391/2
மேல்

நீரும் (11)

திரு மயிர் எண்ணெய் இட்டு திறத்தினன் நீரும் ஆடி – உதயணகுமார:1 96/2
விரை கமழ் பூவும் நீரும் வேண்டிய பலமும் ஏந்தி – உதயணகுமார:6 331/1
ஆறு குல மால் வரையின் மேல் அருவி நீரும்
வீறு பெறு மெல்_இயலை ஆட்டிய பின் மீட்டும் – சூளாமணி:8 1091/1,2
ஒழுகிய முடையும் நீரும் முதல கையிகப்ப ஊறும் – சூளாமணி:11 1850/1
பெரு மழையும் நீரும் பெரிது எறியும் காற்றும் – நீலகேசி:1 111/1
நேரும் மனையில் உண்மையால் நீரும் வேண்டினீர் என – நீலகேசி:4 357/2
கரியும் உடையன் பயறொடு நீரும் கலந்து பெய்தால் – நீலகேசி:4 390/3
கற்களும் நீரும் நிலத்தொடு காற்று அழல் என்று இனைய – நீலகேசி:4 394/2
வெய்து ஆய தீயும் குளிர் ஆகிய நீரும் விண் தோய்ந்து – நீலகேசி:4 399/1
பால் சீர நீரும் நிலம்-தானும் பணிந்த சீர் ஆம் – நீலகேசி:6 717/2
நீரும் காற்றும் அல்லால் நிலம் இல்லையோ – நீலகேசி:10 877/1
மேல்

நீரும்நீர்-தோறும் (1)

நீரும்நீர்-தோறும் ஒவ்வா நிலையிற்றே திங்கள் என்றும் – நீலகேசி:4 437/1
மேல்

நீரென்ன (1)

வௌவு நீரென்ன வாவியும் மாடு எலாம் – சூளாமணி:8 897/1
மேல்

நீரை (1)

முன் சென்று வீழும் நில நீரை முகிலுள் நின்று – நீலகேசி:6 720/1
மேல்

நீரொடு (2)

பொடித்த வியர் நீரொடு பொலிந்த சுடர் ஓலை – சூளாமணி:6 454/2
கொங்கு விரி தாரவற்கு நீரொடு கொடுத்தான் – சூளாமணி:8 1099/3
மேல்

நீரோ (1)

நந்தனார்க்கு அறம் உரைத்திர் நீரோ என நக்காள் – நீலகேசி:5 481/4
மேல்

நீரோய் (1)

இந்திரன் அனைய நீரோய் இனி பிறிது எண்ணல் வேண்டா – சூளாமணி:5 361/1
மேல்

நீரோர் (1)

இன்னவாறு அறியும் நீரோர் இல்லை நின் போல என்றான் – சூளாமணி:6 564/4
மேல்

நீல் (1)

நீல் நிற கரும் கடல் நிகர்க்கும் மேனியானையும் – சூளாமணி:6 497/2
மேல்

நீல (24)

நீல நல் கிரி நெடிய யானையும் – உதயணகுமார:6 316/1
மிகை விளைகின்ற நீல மலரினின் வீசலோடும் – யசோதர:2 130/2
நீல ஆலவட்டத்தின் நிறம்கொள – சூளாமணி:1 21/1
நீல மா மலர் குழாம் நிரந்து அலர்ந்த நீரவே – சூளாமணி:6 480/4
நீல வாள் நெடும்_கணார் நிரந்து நெஞ்சு தாழ் ஒரீஇ – சூளாமணி:6 486/3
நிழல் பொதி நீல மா மணி கல் அம் திரள் – சூளாமணி:7 755/1
நிழல் அணி மணி கல் நீல நிறத்தொடு நிமிர்ந்த தோற்றம் – சூளாமணி:7 757/2
முற்றிய முகட்டு நீல குவட்டிடை முடிந்தது அன்றே – சூளாமணி:8 847/4
நீல மா மணி குன்று ஏய்ப்ப நிழல் எழுந்து இலங்கும் மேனி – சூளாமணி:8 979/1
வெய் ஒளி நிறைந்த நீல விசும்பு என்னும் மணி கொள் பொய்கை – சூளாமணி:8 1030/2
தாள் வரை இழிந்து வந்து தகை மணி நீல_வண்ணன் – சூளாமணி:9 1194/3
நீல மா மணிக்கண்டன் என்னும் காளையே – சூளாமணி:9 1262/4
விதி தரு நீல மேனி விரிந்து ஒளி துளும்ப நின்றான் – சூளாமணி:9 1438/2
நீல மா மணி குன்று ஒப்பான் நெடும் சிலை இடம் கை கொண்டான் – சூளாமணி:9 1442/4
நின்றனன் நெடியவன் நீல மா மணி – சூளாமணி:9 1517/3
தூ நீல வாள் நெடும் கண் குழை முகத்தின் உள் இலங்க தோன்றுகின்ற – சூளாமணி:9 1536/3
வாய் நீல மணி ஐம்பால் இ அணங்கு வரை_அணங்கோ அன்றோ காண்-மின் – சூளாமணி:9 1536/4
என்றலும் இரண்டு கரு நீல மலர் கண்ணும் – சூளாமணி:10 1608/1
தாங்கலன் எழுந்து தகை நீல மணி_வண்ணன் – சூளாமணி:10 1611/3
வானோர்-தம் உலகு உடைய மால் நீல_வண்ணன் மகிழ்ந்து இறைஞ்சும் மாலை அணி மணி முடி மேல் வைகா – சூளாமணி:11 1908/1
நீல மணி கண்டு அனைய குஞ்சிகள் நிறைந்தான் – சூளாமணி:11 2028/1
ஆய் நீல உண்கண்ணவளாய் அடங்காமை செய்யும் – நீலகேசி:0 4/1
தீ நீல உள்ளம் திரிந்து ஏறு திருவத்தளாய் – நீலகேசி:0 4/3
நின்று நீல ஐம்பால் பெயராளும் அங்கு – நீலகேசி:3 236/3
மேல்

நீல_வண்ணன் (2)

தாள் வரை இழிந்து வந்து தகை மணி நீல_வண்ணன்
வாள் வரை அகலம் என்னும் கரும் கடல் மடுக்கும் அன்றே – சூளாமணி:9 1194/3,4
வானோர்-தம் உலகு உடைய மால் நீல_வண்ணன் மகிழ்ந்து இறைஞ்சும் மாலை அணி மணி முடி மேல் வைகா – சூளாமணி:11 1908/1
மேல்

நீலகண்டன் (1)

தம்பியர் நீலத்தேரோன் தயங்கு தார் நீலகண்டன்
வம்பு உயர் மகர பேழ் வாய் வயிரமாகண்டன் வண்டும் – சூளாமணி:5 299/1,2
மேல்

நீலகேசி (4)

&5. நீலகேசி – நீலகேசி:12 2130/5
பேய் நீலகேசி பெரியோன் அறம் கொண்ட பின்னை – நீலகேசி:0 4/2
தேசம் தாம் பல திரிய அ தென்திசை நீலகேசி
மா தெய்வம் தலைப்பட்டு கிளர்ந்து இன்ன உரைக்கும் – நீலகேசி:1 44/3,4
நீலகேசி தன் நெறி_இன்மை இது என நினைந்தான் – நீலகேசி:1 48/4
நீலகேசி நெடும்_கணாள் சொல்லும் – நீலகேசி:2 207/2
மேல்

நீலத்தேரோன் (1)

தம்பியர் நீலத்தேரோன் தயங்கு தார் நீலகண்டன் – சூளாமணி:5 299/1
மேல்

நீலம் (7)

நீலம் காய்ந்த நெடு வேல் விழி நுதல் – உதயணகுமார:4 218/2
வெய்யவாய் தண்ணென் நீலம் விரிந்து என விலங்கி நீண்ட – சூளாமணி:7 673/3
தூ மரு நீலம் என்னும் மணி துணர்ந்து அனைய குஞ்சி – சூளாமணி:8 980/3
மா நீலம் இடை பதித்து வெண்_பளிங்கில் செவ்வரத்த இரேகை வாங்கி – சூளாமணி:9 1536/1
துன்னும் இரு நீலம் என வந்து எதிர் துதைந்த – சூளாமணி:11 2031/4
மணன் அயர்வன மனை அயலன மது விரி மணி நீலம்
திணி நிலையன திரள் அரையன தெரி மலரன மருதம் – நீலகேசி:1 13/3,4
நெறி ஆம் இவை நீலம் நிகர்த்த கணாய் – நீலகேசி:5 489/4
மேல்

நீலமலை (1)

நெறி கண்டு ஊர்ந்தனர் நீலமலை என – உதயணகுமார:1 40/4
மேல்

நீலமாகேசி (1)

நீதியால் சொல்லி வென்ற நீலமாகேசி நல்லாள் – நீலகேசி:4 447/4
மேல்

நீலமும் (2)

மை விரிந்தன நீலமும் வான் செய் நாள் – சூளாமணி:1 17/2
நீலமும் வேலும் கயலும் நிகர்த்த நெடும் கண்ணினாய் – நீலகேசி:1 85/4
மேல்

நீலவேகற்கு (1)

காவலன் நீலவேகற்கு காரிகை – உதயணகுமார:5 278/1
மேல்

நீலாங்கனை (1)

மின் அவிர் மருங்குல் நீலாங்கனை என விளங்கி நின்றாள் – சூளாமணி:5 296/3
மேல்

நீவி (2)

அடி கலம் திருத்தி அம் மென் புரி குழல் சுருளை நீவி
முடிக்கு அலர் அணிந்து காதல் முகிழ் நகை முகிழ்ப்ப புல்லி – சூளாமணி:8 1114/1,2
கலை முகம் திருத்தி காதில் கன பொன் செய் சுருளை நீவி
இலை முகம் கலந்த செம்பொன் கலங்களை இலங்க வைத்தான் – சூளாமணி:10 1667/3,4
மேல்

நீவிர் (3)

நீங்க அரும் குணத்தின் நீவிர் நீடு குரவர் ஆதலில் – சூளாமணி:6 496/3
நீவிர் எவர் சொல்ல சொல்லினீர் என்று நின் – நீலகேசி:4 372/3
பொன்றினும் புத்தரே நீவிர் சொல்லின – நீலகேசி:5 544/3
மேல்

நீழல் (11)

பொன் எயில் நடுவண் ஓங்கும் பூ நிறை அசோக நீழல்
இன் இயல் ஆலயத்துள் ஏந்து அரியாசனத்தின் – உதயணகுமார:1 2/1,2
தண் சொரி கிரண முத்த தவள நல் குடையின் நீழல்
மின் சொரி தரள வேந்தன் வீற்றிருந்த போழ்தின் – உதயணகுமார:4 186/3,4
குரு மணி குடையின் நீழல் குவலயம் காவல்கொண்டான் – யசோதர:2 85/4
ஒற்றை வெண்குடையின் நீழல் உலகு கண்படுப்ப ஓம்பி – சூளாமணி:2 69/2
ஒன்றிய உலகம் எல்லாம் ஒரு குடை நீழல் காக்கும் – சூளாமணி:3 109/3
வெற்றி வெண்குடையின் நீழல் வேந்தன் வீற்றிருக்குமேனும் – சூளாமணி:5 244/2
மஞ்சு இலங்கு அசோக நீழல் மன்ன வீரர் துன்னலும் – சூளாமணி:6 495/2
வண்டு ஆர் பிண்டி வார் தளிர் நீழல் மணி வட்டம் – சூளாமணி:8 1125/2
மாலை தண் கேழ் மா மணி முத்த குடை நீழல்
மாலை தண் கேழ் வண் புனல் நாடார் மகிழ்வு எய்தும் – சூளாமணி:9 1523/2,3
அரும்பு அணி அசோக நீழல் அடிகளது அணி பொன் கோயில் – சூளாமணி:11 1864/3
தூ வடிவினால் இலங்கு வெண் குடையின் நீழல் சுடரோய் உன் அடி போற்றி சொல்லுவது ஒன்று உண்டால் – சூளாமணி:11 1903/2
மேல்

நீழலவன் (1)

பிண்டி நீழலவன் பேர்_அறம் சார்தலின் – நீலகேசி:5 591/3
மேல்

நீழலார் (1)

கொற்ற வேலவன் குடையின் நீழலார்
சுற்ற மாண்பினர் சுடரும் வேலினாய் – சூளாமணி:7 596/3,4
மேல்

நீழலான் (1)

பால் புரை பவழ கால் குடையின் நீழலான்
மால் புரை கரும் கடல் வளாகம் காவலன் – சூளாமணி:11 1880/2,3
மேல்

நீழலே (1)

நீழலே நிரந்து கண்படுக்கும் நீர்மையான் – சூளாமணி:3 112/2
மேல்

நீள் (75)

நீள் விழி நல் மாதரோடு நின்ற சுற்றத்தோர்களை – உதயணகுமார:1 67/3
மன்னும் அன்பில் நீள் மாதர் மோகத்தில் – உதயணகுமார:6 310/1
அவந்தி என்னும் நாட்டினுள் ஆன உஞ்சை நீள் நகர் – நாககுமார:4 128/1
நின்ற கண்டத்து நீள் உயிர் போம் அது – யசோதர:3 186/1
விஞ்சை நீள் உலகுடன் விழாக்கொண்டு_அன்னது – சூளாமணி:1 7/3
துஞ்சும் நீள் நிதியது சுரமை என்பவே – சூளாமணி:1 7/4
நிலவு வெண் மணல் நீள் இரும் கானல் வாய் – சூளாமணி:1 16/3
நெய் விரிந்தன நீள் இரும் குன்று எலாம் – சூளாமணி:1 17/4
ஆலும் மா மழை நீள் முகில் ஆர்த்-தொறும் – சூளாமணி:1 21/3
உலவு நீள் அசுணமா உறங்கும் என்பவே – சூளாமணி:1 34/4
ஏசு நீள் இருக்கைய இலங்கு சென்னிய – சூளாமணி:3 93/2
ஓசை நீள் மண்டபம் உவந்தது எய்தினான் – சூளாமணி:3 93/4
புரிசை நீள் மதில் போதன மா நகர் – சூளாமணி:4 119/1
உலவு நீள் கடல் தீண்டி உயர்ந்து போய் – சூளாமணி:4 120/2
திருவ நீள் ஒளி தென் திசை சேடி மேல் – சூளாமணி:4 130/2
இச்சை ஆய எய்தினான் ஏந்து செம்பொன் நீள் முடி – சூளாமணி:4 139/2
செம்பொன் நீள் முடியான் செருவின் தலை – சூளாமணி:4 141/1
தங்க நீள் முடியால் தலை நின்றனர் – சூளாமணி:4 159/3
நீள் எழில் ஆரமும் நிழன்ற கண் குலாம் – சூளாமணி:4 195/2
மன்னர் நீள் முடி மெல் மணி தொத்து ஒளி – சூளாமணி:5 331/1
அம்பின் நீள் அரி வாள் நெடும்_கண்ணவள் – சூளாமணி:5 345/3
நிரம்பு நூல் நிமித்திகன் மாட நீள் கடை – சூளாமணி:5 377/3
சூழி நீள் முகத்தன துளை_கை_மாவொடு – சூளாமணி:5 415/1
மாழை நீள் மணி இவை எளிய மாண்பினால் – சூளாமணி:5 415/2
தாம நீள் குழல் தளர் நடை உருவு கொண்டு_அனையார் – சூளாமணி:6 459/2
காம நீள் சிலை கணையொடு குனிவ கண்டாலும் – சூளாமணி:6 465/3
சுட்டி சூட்டு அணிந்து சூளி மை மணி சுடர்ந்து நீள்
பட்டம் வேய்ந்த வட்டம் அல்லது இல்லை நல்ல பாங்கு எலாம் – சூளாமணி:6 483/3,4
ஆங்கு அவன் இறைஞ்சலும் மலர்ந்த திங்கள் நீள் ஒளி – சூளாமணி:6 496/1
வேல் கொள் தானை வீரர்-தம்மை விஞ்சையன் வியந்து நீள்
நூல் கொள் சிந்தை கண் கடாவ நோக்கிநோக்கி ஆர்கலன் – சூளாமணி:6 498/1,2
திங்கள் வண்ணனும் செம்பொன் நீள் குழை – சூளாமணி:7 585/2
என்று கூறலும் ஏந்து நீள் முடி – சூளாமணி:7 605/1
வென்றி நீள் புகழ் வேக யானையான் – சூளாமணி:7 605/2
வெற்றி நீள் குடை வேந்தர்_வேந்தனே – சூளாமணி:7 606/4
செம் கண் நீள் முடி செல்வ சென்று ஒரு – சூளாமணி:7 607/1
தாம நீள் முடியான்-தன் புதல்வர்கள் – சூளாமணி:7 631/3
முத்த நீள் முடியாய் முன்னம் மற்று அதற்கு – சூளாமணி:7 633/1
நகை கொள் நீள் முடி நச்சரவம்_அனான் – சூளாமணி:7 634/4
நின்ற நீள் முடி நீடு இணர் கண்ணியான் – சூளாமணி:7 649/2
நீ தலை சென்று உரை நீள் கடை காப்போய் – சூளாமணி:7 659/4
நன்று என நாறு ஒளி நீள் முடியான் அடி – சூளாமணி:7 660/2
பொன் அவிர் நீள் கடை காவலன் போதக – சூளாமணி:7 661/1
என்னலின் எய்தி இலங்கு ஒளி நீள் முடி – சூளாமணி:7 661/2
மாசு_அகல் நீள் முடி மன்னவன் முன் இவை – சூளாமணி:7 662/2
அளவு_இல் நீள் முழை உறைகின்றது அடிகள் என்று உரைத்தார் – சூளாமணி:7 706/4
ஓங்கு நீள் மலையின் தாழ்வார் ஒலி புனல் உதிர_யாறு – சூளாமணி:7 771/3
உரை செய் நீள் உலகின் வாழும் உயிர்களுக்கு உறுகண் கண்டால் – சூளாமணி:7 773/1
என்று தம் கதையோடு இரு நீள் முகில் – சூளாமணி:7 777/1
மிக்க நீள் கழை மேல் விளைவுற்று அழல் – சூளாமணி:7 780/1
நீர் மணந்த நீள் கரை நிரைத்து எழுந்த நாணல் சூழ் – சூளாமணி:7 797/2
நீர வாளை பூவின் வைகும் நீள் பரப்பு நண்ணினார் – சூளாமணி:7 799/4
வெண் நிலா விரிந்த பூணான் வேகமாரதன் நீள் முந்நீர் – சூளாமணி:8 835/3
மடுத்தன வயிர தம்பம் மாட நீள் மதலை-தோறும் – சூளாமணி:8 849/2
நின்ற நாண் எனும் நீள் கன்னி சிறை விண்டு காளை திண் தோள் – சூளாமணி:8 1111/1
நீள் கதிர் இமைக்கும் ஒள் வாள் முகம்பெற நெருப்பு சிந்தி – சூளாமணி:9 1166/3
நீள் வரை மருங்கில் தாழ்ந்த திரு எனும் அருவி நீத்தம் – சூளாமணி:9 1194/2
நீள் ஒளி தவழ்ந்தது நெடும் கண் ஏழையர் – சூளாமணி:9 1218/2
நெடிது என நிறுத்தி நீர் உகுத்து நீள் செவி – சூளாமணி:9 1249/3
மருப்பு நீள் மத யானையே – சூளாமணி:9 1361/4
நெய்யினால் நிழன்று நீர் நின்ற நீள் ஒளி – சூளாமணி:9 1384/1
நெய் வரை நீள் நில தலத்து மேல் பல – சூளாமணி:9 1405/3
என்று அவன் மொழிதலும் இலங்கு நீள் முடி – சூளாமணி:9 1494/1
மருவிய புகழ் பல தேவ நீள் முடி – சூளாமணி:9 1500/2
வரை எடுத்த மாணிக்க நீள் கடக கையால் – சூளாமணி:9 1520/1
அரு மணி நீள் விமானத்தின் ஆகாய பளிங்கு இயன்ற விளிம்பினாலும் – சூளாமணி:9 1535/1
செம்பொன் செய் ஆழியான் சேதாம்பல் நீள் முடியான் – சூளாமணி:10 1662/1
பொலிக என புரவலன் பொன் செய் நீள் முடி – சூளாமணி:10 1726/1
நெய் ஆர் செவ் வேல் நீள் ஒளி நேமி படையானே – சூளாமணி:10 1743/4
சங்கு இவர் வெண் சாமரையும் தாழ் குழையும் நீள் சுடரும் தயங்கி வீச – சூளாமணி:10 1808/2
நிழல் இவையாம் என நீள் பொழில் புக்கால் – சூளாமணி:11 1942/2
விளங்கி வெண் மதி செலல் விலக்கி நீள் விசும்பு – நீலகேசி:1 24/3
இலங்கும் நீள் எயிற்று இடையிடை அழல் எழ சிரியா – நீலகேசி:1 51/1
தீது_இல் நல் நெறி பயந்து திரை செய் நீள் கரை ஒருவி – நீலகேசி:2 155/3
துன்று நீள் மணி தூண் அணிந்து எண் என – நீலகேசி:3 236/2
நெல்லின் வழி கரும்பும் நீள் கரும்பினால் நெல்லும் – நீலகேசி:5 651/1
வித்தினுள் உண்டு என வேண்டுதி நீள் பனை – நீலகேசி:7 776/2
மேல்

நீள்குவர் (1)

சீலம் நல்லவர் நீள்குவர் சேண் எனில் – நீலகேசி:2 222/1
மேல்

நீள்புர (1)

நாக நீள்புர நடுவில் தோன்றலும் – உதயணகுமார:5 289/2
மேல்

நீள (1)

நீள நின்ற புலை_குலத்தோன்-தனை – யசோதர:3 190/2
மேல்

நீளமும் (1)

நின்றன தம்தம் அகலமும் நீளமும் பெற்றனவாய் – நீலகேசி:6 713/2
மேல்

நீளிய (1)

நீளிய நீர் அருவி திரள் வீழ்வன – சூளாமணி:7 654/3
மேல்

நீளுமாயின் (1)

மந்திரம் நீளுமாயின் வருவன அறியல் ஆகா – சூளாமணி:5 361/2
மேல்

நீறா (1)

சோதியான் சுரர் வணங்கு திரு_அடியான் சுடு நீறா நினையப்பட்ட – சூளாமணி:10 1803/2
மேல்

நீறு (2)

வெல்லற்கு அரிய அனங்கனை மெய் வெண் நீறு ஆக வெகுண்டோய் நீ – நீலகேசி:1 138/2
நீறு ஆக நின்ற நில பால் பெற ஏலா – நீலகேசி:6 692/3
மேல்

நீறுசெய்திட்டு (1)

நெடிது உடன் ஆய தெவ்வர் நால்வரை நீறுசெய்திட்டு
அடிகள் பின் முடிவு என்பாளை அகப்படுத்து அனையராக – சூளாமணி:12 2120/1,2
மேல்

நீறும் (1)

நீறும் ஓடும் நிழல் மணியும் பொன்னும் நிகரா நோக்குவான் – நீலகேசி:1 40/4

மேல்