நி – முதல் சொற்கள், ஐஞ்சிறுகாப்பியங்கள் தொடரடைவு

Arunesh K Pandiyan

கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்

நிகர் 21
நிகர்_அலா 1
நிகர்_இல் 2
நிகர்_இல்லா 1
நிகர்_இன்றி 1
நிகர்க்கும் 3
நிகர்த்த 2
நிகர்த்தார் 1
நிகரம் 1
நிகரா 1
நிகரான 1
நிகரானவர் 1
நிகரும் 1
நிகரோ 1
நிகழ் 2
நிகழ்ச்சி 5
நிகழ்ச்சி-தங்கள் 1
நிகழ்ச்சி-தான் 1
நிகழ்ச்சியில் 1
நிகழ்ச்சியும் 5
நிகழ்ச்சியே 1
நிகழ்த்தல் 1
நிகழ்த்தினார் 1
நிகழ்ந்தது 1
நிகழ்ந்து 2
நிகழ்வது 1
நிகழ்வன 1
நிகழ்வாம் 1
நிகழ்வு 5
நிகழ்வுடனே 1
நிகழ்வும் 6
நிகழ்வே 2
நிகழற்கு 1
நிகழாமை 1
நிகழினும் 1
நிகழும் 1
நிகளம் 3
நிகளவாய் 1
நிகோத 2
நிகோதத்தின் 1
நிச்சமும் 1
நிச்சலும் 1
நிணங்களை 1
நிணம் 1
நிணனும் 1
நித்தம் 1
நித்தியம் 3
நித்தியமே 1
நித்தியன் 1
நித்தில 1
நித்திலம் 3
நித்திலமும் 1
நிதி 12
நிதிகள் 1
நிதியது 1
நிதியம் 1
நிதியின் 2
நிதியினை 1
நிதியும் 2
நிந்தா 1
நிந்திதர்கள் 1
நிந்தையுடன் 1
நிமித்த 2
நிமித்தம் 4
நிமித்திகன் 4
நிமிர் 4
நிமிர்க்கும் 1
நிமிர்கின்ற 1
நிமிர்த்தி 1
நிமிர்ந்த 5
நிமிர்ந்தது 3
நிமிர்ந்தனவே 1
நிமிர்ந்து 7
நிமிரா 2
நிமிரும் 4
நியதத்தனவா 1
நியதம் 2
நியதா 1
நியமம் 1
நிரந்த 3
நிரந்தது 2
நிரந்ததை 1
நிரந்தரம் 1
நிரந்தன 3
நிரந்து 22
நிரம்ப 1
நிரம்பிய 2
நிரம்பு 1
நிரல் 1
நிரலும் 1
நிருமல 1
நிருமலன் 2
நிருமித்த 1
நிருமித்திட்டான் 1
நிருமித்து 1
நிருவாணம் 1
நிரை 19
நிரைசெய்தே 1
நிரைத்த 12
நிரைத்திட 1
நிரைத்து 8
நிரைந்தன 1
நிரைய 1
நிரையா 1
நிரையாய் 1
நிரையும் 3
நிரையே 1
நில் 1
நில்லல 1
நில்லலர் 1
நில்லலவே 1
நில்லவும் 1
நில்லன்மையாலும் 1
நில்லா 5
நில்லாதாக 1
நில்லாது 3
நில்லாவாய் 1
நில்லேன் 1
நில 26
நில_மகள் 3
நில_மடந்தை 1
நிலங்கட்கு 1
நிலங்கள் 3
நிலங்களில் 2
நிலங்களே 1
நிலத்தகத்து 1
நிலத்தலத்து 1
நிலத்தவர் 2
நிலத்தவர்கட்கு 1
நிலத்தவள்-கொல் 1
நிலத்தார் 3
நிலத்திடை 5
நிலத்தில் 3
நிலத்தின் 4
நிலத்தினவேல் 1
நிலத்தினும் 1
நிலத்தினுள் 2
நிலத்து 15
நிலத்துக்கு 1
நிலத்தை 2
நிலத்தையும் 1
நிலத்தொடு 1
நிலத்தோர்க்கு 1
நிலப்-பால் 1
நிலப்-பாலும் 1
நிலம் 68
நிலம்-தன்னை 1
நிலம்-தாம் 2
நிலம்-தானும் 1
நிலம்-அதனில் 1
நிலம்_மிசையவர் 1
நிலம்_மிசையவரொடு 1
நிலமும் 1
நிலமுற 1
நிலவி 2
நிலவிய 2
நிலவு 4
நிலவுமேனும் 1
நிலனொடு 1
நிலா 37
நிலாக 2
நிலாத்-தலை 1
நிலாம் 11
நிலாமுற்றம்-தன்னில் 1
நிலாய் 1
நிலை 55
நிலை_இல 1
நிலை_இலவாம் 1
நிலை_இலா 1
நிலை_இன்மை 1
நிலைக்கு 2
நிலைகள்-தோறும் 1
நிலைகளும் 1
நிலைதளர்ந்திட்டு 1
நிலைபெற்றது 1
நிலைபெற 2
நிலைபெறும் 1
நிலைமை 14
நிலைமை-தன்னை 2
நிலைமை-தானும் 1
நிலைமை-அது 1
நிலைமைய 1
நிலைமையரே 1
நிலைமையின் 1
நிலைமையும் 5
நிலைய 3
நிலையன 3
நிலையா 2
நிலையாது 1
நிலையாமை 1
நிலையிடத்தவருள் 1
நிலையிடத்து 1
நிலையிடம் 1
நிலையில்லமையும் 1
நிலையிற்று 1
நிலையிற்றே 1
நிலையின் 1
நிலையின்று 1
நிலையின 2
நிலையுதல் 1
நிலையுதல்-தான் 1
நிலையுதலும் 1
நிலையும் 7
நிலையுள்ளால் 1
நிவந்த 2
நிவந்தன 1
நிவந்து 1
நிழல் 69
நிழல்-கண் 1
நிழல்-வாய் 2
நிழலன 1
நிழலான் 1
நிழலின் 1
நிழலும் 2
நிழற்கு 1
நிழற்ற 5
நிழற்றுகின்றவே 1
நிழற்றும் 11
நிழன்ற 1
நிழன்று 2
நிற்க 6
நிற்கல் 1
நிற்கவே 1
நிற்கும் 13
நிற்குமாய்விடின் 1
நிற்குமே 1
நிற்ப 22
நிற்பது 3
நிற்பர் 2
நிற்பவரும் 1
நிற்பவும் 1
நிற்பவே 1
நிற்பன-தாம் 2
நிற்பன-தாமும் 1
நிற்பனகள் 1
நிற்பார் 4
நிற்பான் 1
நிற்பினும் 1
நிற்றல் 10
நிற்றலும் 2
நிற்றலை 1
நிற 15
நிறத்த 1
நிறத்தது 1
நிறத்தவாக 1
நிறத்தனவாய் 1
நிறத்தொடு 1
நிறம் 12
நிறம்கொள 1
நிறீஇய 2
நிறுத்த 1
நிறுத்தல் 1
நிறுத்தவும் 1
நிறுத்தி 2
நிறுத்து-மின் 1
நிறுத்தும் 1
நிறுத்துவன் 1
நிறுவ 1
நிறுவாதே 1
நிறுவி 3
நிறை 33
நிறை_மதி 1
நிறை_இலார் 1
நிறைக்க 1
நிறைசெய்தாலும் 1
நிறைசெய்திட்டும் 1
நிறைத்த 1
நிறைத்தனவே 1
நிறைந்த 16
நிறைந்ததே 1
நிறைந்தன 4
நிறைந்தார் 1
நிறைந்தால் 2
நிறைந்தாள் 1
நிறைந்தான் 1
நிறைந்து 6
நிறைந்தே 1
நிறைய 1
நிறையள் 1
நிறையின் 1
நிறையினால் 1
நிறையினை 1
நிறையும் 1
நிறைவு 2
நிறைவும் 1
நிறைவே 1
நின் 145
நின்-தன் 1
நின்-வயின் 1
நின்-உழை 1
நின்_அனாரை 1
நின்ற 94
நின்றதன் 1
நின்றது 16
நின்றதும் 1
நின்றதே 7
நின்றதேல் 1
நின்றவர் 5
நின்றவர்-தம்மை 1
நின்றவர்கள் 1
நின்றவர்கள்-தம்மையும் 1
நின்றவரை 1
நின்றவரையும் 1
நின்றவள் 1
நின்றவற்றை 1
நின்றவாறே 1
நின்றன 7
நின்றனர் 5
நின்றனவும் 1
நின்றனவே 1
நின்றனள் 1
நின்றனன் 2
நின்றனை 1
நின்றாம் 2
நின்றாய் 1
நின்றாய்-கண் 3
நின்றாயும் 2
நின்றார் 16
நின்றார்கள் 1
நின்றாரும் 1
நின்றால் 3
நின்றாள் 9
நின்றான் 39
நின்றிடும் 1
நின்றிலா 1
நின்று 158
நின்று-தான் 1
நின்றும் 8
நின்றே 5
நின்றேற்கு 1
நின்றேன் 3
நின்னது 1
நின்னால் 4
நின்னாலே 1
நின்னிடத்தின் 1
நின்னில் 1
நின்னின் 1
நின்னுடன் 3
நின்னுடை 2
நின்னுடையதே 1
நின்னுள் 1
நின்னை 20
நின்னையே 1
நின்னொடு 1
நின்னோடு 2
நின 4
நினக்கு 12
நினக்கும் 1
நினது 2
நினை 4
நினை-மின் 1
நினை-மின்மோ 1
நினைக்க 3
நினைக்கல் 1
நினைக்கின்ற 1
நினைக்கும்கால் 2
நினைகில்லேன் 1
நினைகின்றான் 1
நினைத்த 2
நினைத்தது 1
நினைத்தலும் 1
நினைத்தாய் 1
நினைத்தாய்_இல்லை 1
நினைத்தான் 1
நினைத்திருப்பின் 1
நினைத்து 6
நினைத்துழியே 1
நினைத்தேன் 1
நினைந்த 2
நினைந்தது 2
நினைந்தனர் 1
நினைந்தாள் 1
நினைந்தான் 1
நினைந்து 11
நினைப்ப 1
நினைப்பது 1
நினைப்பதே 1
நினைப்பனேல் 1
நினைப்பின் 1
நினைப்பினால் 1
நினைப்பினுள்ளும் 1
நினைப்பு 4
நினைப்பு_இலன் 1
நினைப்போடு 1
நினைப 1
நினைய 1
நினையப்பட்ட 1
நினையா 5
நினையார் 2
நினையான் 1
நினையின் 1
நினையும் 3
நினைவதோர் 1
நினைவல் 1
நினைவன் 1
நினைவன 1
நினைவாய் 1
நினைவான் 1
நினைவானாய் 1
நினைவிற்கே 1
நினைவினுக்கு 1
நினைவு 4
நினைவு-தம்மால் 1
நினைவு-தன்னால் 1
நினைவு-தான் 1
நினைவு_இலன் 1
நினைவு_இலான் 1
நினைவும் 1
நினைவுறீஇ 1
நினைவை 1
நினைவொடு 1
நினைவோய் 1

நிகர் (21)

சேர்ந்து அவண் நிகர்_இல் இன்பில் செல்வனும் மகிழ்வுற்றானே – உதயணகுமார:1 103/4
வரை நிகர் யானை ஊர்ந்து மாவுடன் தேரில் ஏறி – உதயணகுமார:1 104/3
சேனை நல் பதி நீ என்று திரு நிகர் பதுமை தோழி – உதயணகுமார:4 206/3
நிலமுற பணிந்து எழுந்து நிகர்_இல் அம் சினையின் முற்றி – நாககுமார:1 15/1
திரு நிகர் மாது மன்னன் சேர்ந்து இனிது இருக்கும் அ நாள் – நாககுமார:2 47/4
நிலைபெற நெறியில் துய்த்தார் நிகர்_இன்றி செல்லும் நாளுள் – நாககுமார:4 116/3
வெற்பு நிகர் கற்பினாள் வேந்தன் மகாதேவியும் – நாககுமார:4 122/3
கமல_மலராள் நிகர் நல் காட்சி இலக்கணையும் – நாககுமார:5 163/3
தன் நிகர் இகந்தவன் அங்கதன் எனும் பேர் – சூளாமணி:6 444/3
நிகர் இகந்து அழகிது ஆகி நெரி வடுப்படாத வேழ – சூளாமணி:6 513/1
தன் நிகர் இகந்த தோன்றல் சரண் என பரமன் பாதம் – சூளாமணி:6 544/3
நிகர்_அலா நீசர்-தம் மேல் நீ செலற்பாலது என்று – சூளாமணி:9 1172/3
நிலையிடத்தவருள் நிகர் எனக்கு உளரேல் நேடு-மின் சென்று என நின்றான் – சூளாமணி:9 1318/4
நிலையிடத்து உளரோ நிகர் எனக்கு என்பாய் நின்றனை நிகர் உனக்கு ஆகி – சூளாமணி:9 1320/3
நிலையிடத்து உளரோ நிகர் எனக்கு என்பாய் நின்றனை நிகர் உனக்கு ஆகி – சூளாமணி:9 1320/3
இங்கு ஆரும் நிகர்_இல்லா இக்குவா குலத்து இறைவன் இருந்த கோவே – சூளாமணி:10 1802/4
ஓதி யான் மொழியின் இவன் உறு வலிக்கு நிகர் ஆவார் உளரோ வேந்தர் – சூளாமணி:10 1803/4
நிரை தழுவிய நெறி கழியிடை நிகர் அலரன நெய்தல் – நீலகேசி:1 14/4
நொந்து இ தீ நிகர் நோன்பு கைவிடும் இவன் எனவே – நீலகேசி:1 58/4
தருக்க நீட்டமும் தன் நிகர் இல்லவன் – நீலகேசி:3 233/3
சாத்திரம் யாவையும் தன்_நிகர் இல்லாள் – நீலகேசி:6 670/4
மேல்

நிகர்_அலா (1)

நிகர்_அலா நீசர்-தம் மேல் நீ செலற்பாலது என்று – சூளாமணி:9 1172/3
மேல்

நிகர்_இல் (2)

சேர்ந்து அவண் நிகர்_இல் இன்பில் செல்வனும் மகிழ்வுற்றானே – உதயணகுமார:1 103/4
நிலமுற பணிந்து எழுந்து நிகர்_இல் அம் சினையின் முற்றி – நாககுமார:1 15/1
மேல்

நிகர்_இல்லா (1)

இங்கு ஆரும் நிகர்_இல்லா இக்குவா குலத்து இறைவன் இருந்த கோவே – சூளாமணி:10 1802/4
மேல்

நிகர்_இன்றி (1)

நிலைபெற நெறியில் துய்த்தார் நிகர்_இன்றி செல்லும் நாளுள் – நாககுமார:4 116/3
மேல்

நிகர்க்கும் (3)

நீல் நிற கரும் கடல் நிகர்க்கும் மேனியானையும் – சூளாமணி:6 497/2
நலத்தினும் நின்னொடு நிகர்க்கும் நன்மையன் – சூளாமணி:8 909/2
மை மலர் நிகர்க்கும் மணி மாளிகை அடைந்தாள் – சூளாமணி:10 1798/4
மேல்

நிகர்த்த (2)

நீலமும் வேலும் கயலும் நிகர்த்த நெடும் கண்ணினாய் – நீலகேசி:1 85/4
நெறி ஆம் இவை நீலம் நிகர்த்த கணாய் – நீலகேசி:5 489/4
மேல்

நிகர்த்தார் (1)

நீர் அக வளாகம் அடு சக்கரம் நிகர்த்தார் – சூளாமணி:9 1290/4
மேல்

நிகரம் (1)

எழில் நகுவன இள மலர் என எழு சண்பக நிகரம்
குழல் நகுவன மதுகரம் நிரை குடைவன பல குரவம் – சூளாமணி:6 432/2,3
மேல்

நிகரா (1)

நீறும் ஓடும் நிழல் மணியும் பொன்னும் நிகரா நோக்குவான் – நீலகேசி:1 40/4
மேல்

நிகரான (1)

அசைவு_இலா அமர லோகத்து அது நிகரான மண்ணுள் – நாககுமார:1 6/3
மேல்

நிகரானவர் (1)

திரி சாரிகை நிகரானவர் உளரோ திறல் வினவும் – சூளாமணி:9 1296/4
மேல்

நிகரும் (1)

மாலை தலை வளர் மா மதி நிகரும் வளை எயிறும் – சூளாமணி:9 1315/1
மேல்

நிகரோ (1)

இங்கு இவன் நினக்கு நிகரோ என விசைத்தே – சூளாமணி:9 1284/3
மேல்

நிகழ் (2)

ஞாலம் நிகழ் ஞானமும் நன்கு மிகவே உணர்த்தி – உதயணகுமார:6 360/2
சிந்து என்பது வலத்தது செழும் கலம் சிதர்கின்ற நிகழ் யாறு – சூளாமணி:8 878/2
மேல்

நிகழ்ச்சி (5)

நின் மெய் ஆகிய ஞான நிகழ்ச்சி நீ விரித்து உரைத்த – நீலகேசி:2 161/2
தான் உரைத்தாள் தான் வேண்டும் தலைவன் நூல் பொருள் நிகழ்ச்சி
தேன் நிரைத்த கரும் குழலாள்-தானும் பின் தெருட்டினாள் – நீலகேசி:2 175/3,4
புறம் புறம்பே சொல்லி எம் பொருள் நிகழ்ச்சி அறியாயால் – நீலகேசி:4 307/3
பிண்டம் நிகழ்ச்சி பிழைப்பு ஆகும் நினக்கும் என்றாள் – நீலகேசி:4 415/4
நியதம் நிகழ்ச்சி நியதா உரைப்பது – நீலகேசி:6 711/1
மேல்

நிகழ்ச்சி-தங்கள் (1)

தலைவன் நூல் பொருள் நிகழ்ச்சி-தங்கள் மேல் குற்றங்கள் – நீலகேசி:2 204/2
மேல்

நிகழ்ச்சி-தான் (1)

ஏதமாம் இல் பொருள் மேல் நிகழ்ச்சி-தான் இறைவற்கு என்றான் – நீலகேசி:4 442/4
மேல்

நிகழ்ச்சியில் (1)

துன்னும் சந்தான தொடர்ச்சி நிகழ்ச்சியில்
பின்னை அது பெறும் ஆதலின் யான் கண்ட – நீலகேசி:5 602/2,3
மேல்

நிகழ்ச்சியும் (5)

சென்று பெருகும் தியான நிகழ்ச்சியும்
ஒன்ற உரைப்பின் ஒரு நால் வகைப்படும் – சூளாமணி:11 2015/1,2
இ பொருள்-கண் நிகழ்ச்சியும் இவை இவையாம் என விரித்து – நீலகேசி:4 289/1
ஆத்த கணம்-தோறு அலர்ந்த நிகழ்ச்சியும்
சாத்திரத்தால் அ தவிரன்-கண் தாழ்ச்சியும் – நீலகேசி:5 613/2,3
ஆத்தனும் நூலும் பொருளும் நிகழ்ச்சியும்
பாத்தன சொல்ல பயம் பெரிது ஆகலின் – நீலகேசி:6 670/1,2
என்ப நிகழ்ச்சியும் காழ்ப்பாடு என சொல – நீலகேசி:6 671/4
மேல்

நிகழ்ச்சியே (1)

நின்ற காலத்திலும் இ நிகழ்ச்சியே
என்றும் இ உலகு இ தன்மைத்தே இது – நீலகேசி:10 860/2,3
மேல்

நிகழ்த்தல் (1)

மறவியின் மயங்கி வாழும் மனித்தர்க்கு நிகழ்த்தல் ஆமோ – சூளாமணி:6 521/4
மேல்

நிகழ்த்தினார் (1)

நீதியாம் என நிகழ்த்தினார் அரோ – சூளாமணி:7 608/4
மேல்

நிகழ்ந்தது (1)

கடை மாலை நிகழ்ந்தது காப்பு அணியே – சூளாமணி:8 1075/4
மேல்

நிகழ்ந்து (2)

இடை மாலை நிகழ்ந்து ஒர் ஏத்தரவம் – சூளாமணி:8 1075/3
அ சேதம் இன்மையும் அ இரண்டுமாய் நிகழ்ந்து
பொய் சேதம் அல்லா பொருள் முடிபு ஒன்று உண்டு ஆக – நீலகேசி:5 657/2,3
மேல்

நிகழ்வது (1)

சேய் இடை நிகழ்வது எல்லாம் சிந்தையில் தெளிந்த நீரான் – சூளாமணி:3 103/2
மேல்

நிகழ்வன (1)

நிலையின செல்வக்கு ஊனம் நிகழ்வன உரை-மின் என்றான் – சூளாமணி:11 1853/3
மேல்

நிகழ்வாம் (1)

ஆற்றி முயல்வார்க்கு அக நிகழ்வாம் அவை – சூளாமணி:11 2016/2
மேல்

நிகழ்வு (5)

மேல் நிகழ்வு என மெய் தவர் கூறினது – உதயணகுமார:5 274/1
போற்றி உரைத்தல் புகழ்ச்சி நிகழ்வு இஃது – சூளாமணி:11 2012/3
தந்து உரைப்பின் எரி நுதி போல் தாம் கேடு நிகழ்வு என்றாள் – நீலகேசி:2 177/4
முந்து உரைத்த பொருள் நிகழ்வு பிழைப்பு_இன்மை முடியாவோ – நீலகேசி:4 291/4
ஒத்த பொருள்கள் நிகழ்வு ஆக்கம் உரைத்து நின்றேன் – நீலகேசி:4 421/2
மேல்

நிகழ்வுடனே (1)

நீர் இது தீ இது-தான் எனல் ஆமோ நிகழ்வுடனே
யார் இவை கேட்டு அறிவார் அவை அட்டகம் என்னின் அலால் – நீலகேசி:5 502/2,3
மேல்

நிகழ்வும் (6)

கரு ஆர்ந்த பொருள் நிகழ்வும் காலங்கள் மூன்றும் கடை_இலா நல் ஞான கதிர் அகத்த ஆகி – சூளாமணி:11 1911/1
பொருள் ஒன்று சேரும் புகழ்ச்சி நிகழ்வும்
மருள்_இல் தவமும் வாலிய ஞானமும் – சூளாமணி:11 2008/2,3
இருள்_அறு தியான நிகழ்வும் என்று ஏழே – சூளாமணி:11 2008/4
நுதலிய பொருள் நிகழ்வும் நும் கோளும் எமக்கு அறிய – நீலகேசி:2 172/2
அ பொருளும் அ நிகழ்வும் அவை அவையா அறியாதே – நீலகேசி:4 289/3
அண்ணலும் நூலும் பொருளும் நிகழ்வும் இவை எனலும் – நீலகேசி:6 679/1
மேல்

நிகழ்வே (2)

நாற்படையோய் நல்ல ஞான நிகழ்வே – சூளாமணி:11 2014/4
பாற்றி உழப்பிக்கும் பாக நிகழ்வே – சூளாமணி:11 2016/4
மேல்

நிகழற்கு (1)

ஒன்றே உணர்வாய் நிகழற்கு காரணம் அ உணர்வாய் – நீலகேசி:5 509/1
மேல்

நிகழாமை (1)

நூல் தான் இரும்பாய் நிகழாமை நொடிதி ஆங்கே – நீலகேசி:4 420/1
மேல்

நிகழினும் (1)

முறை பொருள் நிகழினும் முறைபடும் அறிவு_இலன் – நீலகேசி:4 451/2
மேல்

நிகழும் (1)

ஆறினின் ஒன்றே நிகழும் பொழுதின் அல்லா உணர்வு – நீலகேசி:5 507/1
மேல்

நிகளம் (3)

பிணித்த பொன் தொடர் கண் விட்டு பெயர்ந்த கால் நிகளம் நீக்கி – சூளாமணி:8 913/2
நிரை செய் கால் நிகளம் விட்டு நிலத்தவர் ஏறுக என்றான் – சூளாமணி:8 927/4
நினைவு-தான் இகந்து காளை வடிவு எனும் நிகளம் சேர – சூளாமணி:10 1827/2
மேல்

நிகளவாய் (1)

நிகளவாய் பிளந்து அகம் சுடர நிற்குமே – சூளாமணி:5 416/2
மேல்

நிகோத (2)

நின்று வருந்தும் நிகோத பிறவியுள் – சூளாமணி:11 1957/1
நில்லாது செல்வர் நிகோத கதியே – சூளாமணி:11 1970/4
மேல்

நிகோதத்தின் (1)

ஏற்ற நிகோதத்தின் இம்பர் இருளின் இருள் இருள் மேல் – நீலகேசி:1 75/3
மேல்

நிச்சமும் (1)

நிச்சமும் நிலாக என்று நிறுவி போய் நிலத்தின் கீழ் தன் – சூளாமணி:6 548/3
மேல்

நிச்சலும் (1)

நினைப்பது ஒன்று உடைத்து அவன் செய் நெடும் பாவம் நிச்சலும்
மனக்கு இனிதா அவன்-தன்னை ஆள்வார் மாண்பு உரையாயோ – நீலகேசி:2 185/3,4
மேல்

நிணங்களை (1)

பல்லினால் பல பிணங்களின் நிணங்களை பகிரும் – நீலகேசி:1 53/4
மேல்

நிணம் (1)

போழ் கதிர் பொழிந்து பொங்கி புலால் நிணம் பொழியும் வேலோய் – சூளாமணி:5 260/4
மேல்

நிணனும் (1)

கொழு தின் நிணனும் பிணனும் குலவி – நீலகேசி:5 468/3
மேல்

நித்தம் (1)

நினைந்த எண்_குணங்களோடு நிருமல நித்தம் ஆகி – யசோதர:4 233/2
மேல்

நித்தியம் (3)

நின்ற குணங்களின் நித்தியம் என்றும் நிலை_இலவாம் – நீலகேசி:4 379/1
நித்தியம் ஆகி நிலை உளது என்னாய் – நீலகேசி:4 458/4
நித்தியம் ஆய பொருள் நின ஆதலின் – நீலகேசி:7 776/1
மேல்

நித்தியமே (1)

நின்றே நிலையும் எனின் நித்தியமே ஆய் ஒழியும் – நீலகேசி:5 656/1
மேல்

நித்தியன் (1)

நித்தியன் எங்கும் உளன் நெடும் காட்சியன் – நீலகேசி:7 736/3
மேல்

நித்தில (1)

நித்தில வெண்குடை கீழ் நீங்காது இருப்பவரே – நாககுமார:4 118/4
மேல்

நித்திலம் (3)

நித்திலம் மணி நிரந்து வெள்ளி வேய் – சூளாமணி:7 581/1
ஓத நித்திலம் புரி வளை ஒளியவன் குறுகி – சூளாமணி:7 726/2
கழை உடைந்து உகும் கண் கவர் நித்திலம்
மழை உடைந்து உகும் நீர் என வாய் மடுத்து – சூளாமணி:7 779/2,3
மேல்

நித்திலமும் (1)

சங்கு நித்திலமும் தவழ் இப்பியும் – சூளாமணி:1 32/1
மேல்

நிதி (12)

நிரைத்த மன்னர் நிதி மிக்கு அளப்பவே – உதயணகுமார:1 32/2
காலினை பற்றி ஈர்ப்ப கன நிதி கண்டு காவல் – நாககுமார:3 98/2
நாடி அவள் போயினள் நல் நிதி புரிசையே – நாககுமார:4 129/4
திரு நிதி செல்வன் அ செம்பொன் மாரியா – சூளாமணி:5 411/2
சொரி நிதி புனல் உடை சோதிமாலை என்று – சூளாமணி:5 411/3
அரு நிதி வளம் கொள் நாடு ஆள நல்கினான் – சூளாமணி:5 411/4
என்று இயல் பெயரின இரண்டும் மா நிதி
ஒன்று அல மணிகளும் ஒளி பொன் மாழையும் – சூளாமணி:9 1503/2,3
எழு வகை அரும் கலம் இரண்டு மா நிதி
தழுவின சனபதம் ஈர்_எண்ணாயிரம் – சூளாமணி:9 1508/1,2
தேவர்கள் திசைமுகம் காப்ப மா நிதி
ஓவு_அல இரண்டும் நின்று ஒருங்கு வீழ்தர – சூளாமணி:9 1553/1,2
நிதி மாண்ட பெரும் செல்வ நீங்காத இயல்பு என்றான் – சூளாமணி:11 2067/4
வீங்கிய அனந்த ஞான்மை விழு நிதி முழுதும் கைக்கொண்டு – சூளாமணி:12 2119/3
வேண்டலன் நிலனொடு விழு நிதி இனையவும் விறல் தகையாய் – நீலகேசி:2 230/3
மேல்

நிதிகள் (1)

நேமி தான் முதல் நிதிகள் ஒன்பதும் – உதயணகுமார:5 290/4
மேல்

நிதியது (1)

துஞ்சும் நீள் நிதியது சுரமை என்பவே – சூளாமணி:1 7/4
மேல்

நிதியம் (1)

நிதியம் பாரித்து ஒளி நிழன்று துஞ்சல் நிலை – சூளாமணி:7 741/3
மேல்

நிதியின் (2)

இன்று மின் சுடர் நிதியின் நீத்தமே – சூளாமணி:7 605/4
நின்று அகம் சுடர்தரும் நிதியின் நீத்தம் அங்கு – சூளாமணி:10 1737/2
மேல்

நிதியினை (1)

நிதியினை நுகர்ந்தும் என்று நினைத்து இனிது இருந்த போழ்தில் – சூளாமணி:7 668/2
மேல்

நிதியும் (2)

எல்லா நிதியும் இயன்ற இடத்தினது – சூளாமணி:5 280/2
அம் பொன் நிதியும் அரும் கலமும் கைப்படுத்தான் – சூளாமணி:10 1662/2
மேல்

நிந்தா (1)

நீடு செம்பொன் முடியாற்கு எதிர் நிந்தா
வேடம் மேவிய விதூடகன் ஓடி – சூளாமணி:10 1575/1,2
மேல்

நிந்திதர்கள் (1)

செம் தழலின் நிந்திதர்கள் செம்புகள் திணிப்ப – யசோதர:5 290/3
மேல்

நிந்தையுடன் (1)

நிந்தையுடன் வெம் துயர்கள் நின் அனர்கள் செயினும் – யசோதர:5 271/2
மேல்

நிமித்த (2)

நினைத்து இவை விளம்பினான் நிமித்த நீதியான் – சூளாமணி:5 381/4
அச்சம் இன்றி நிற்பார் அ நிமித்த நூல் – சூளாமணி:7 639/3
மேல்

நிமித்தம் (4)

பேணும் நூல் நிமித்தம் வல்லான் சதவிந்து பெரிய நீரான் – சூளாமணி:5 301/3
போந்து ஒர் புன்சொல் நிமித்தம் புறப்பட – சூளாமணி:7 632/3
நீ இலை ஆர் புதல் நடற்கு நிமித்தம் இங்கு என் என்றாள் – நீலகேசி:2 168/4
தத்தம் நிமித்தம் தலைப்பெய்து தம் காரியம்மா – நீலகேசி:4 421/1
மேல்

நிமித்திகன் (4)

நீ இடை அறி சொல் என்று ஓர் நிமித்திகன் நெறியில் சொன்னான் – சூளாமணி:3 103/4
நிரம்பு நூல் நிமித்திகன் மாட நீள் கடை – சூளாமணி:5 377/3
நிமித்திகன் உரைத்ததும் நிறைந்த சோதியான் – சூளாமணி:5 410/1
நீங்கலா புகழான் தன் நிமித்திகன்
வீங்கு வெல் கழலாற்கு விளம்பினான் – சூளாமணி:7 622/3,4
மேல்

நிமிர் (4)

நிழல் நகுவன நிமிர் தழையன நிறை குளிர்வன சாந்தம் – சூளாமணி:6 432/1
அமிதமாகிய பெரு வரை நிமிர் சிகை-அதன் அயல் அமர்ந்து ஏக – சூளாமணி:8 875/2
தென்னென் தேன் நிமிர் திருநிலையகம் எனும் செறி பொழில்அது சேர்ந்தார் – சூளாமணி:8 889/4
பூ விரியும் நறு மேனி பொன் இலங்கு நிமிர் சோதி – சூளாமணி:11 2039/1
மேல்

நிமிர்க்கும் (1)

முடக்கும் எனினும் நிமிர்க்கும் எனினும் தன் மூக்கு உயிர்த்து – நீலகேசி:6 686/1
மேல்

நிமிர்கின்ற (1)

வை வேலினோடும் நிமிர்கின்ற தோளை அற வீசினான் அ மறவோன் – சூளாமணி:9 1333/4
மேல்

நிமிர்த்தி (1)

வெவ் வேல் தெருட்டி ஒரு தோள் நிமிர்த்தி விரல் ஒன்று சுட்டி வரவே – சூளாமணி:9 1333/3
மேல்

நிமிர்ந்த (5)

நிலைமை கொள் மனைவியா நிமிர்ந்த பூம் துணர் – சூளாமணி:5 414/2
காம நீர் எரி அகத்து கனன்று எழ நிமிர்ந்த
தூம லேகைகள் பொடித்தன துணை முலை உறவே – சூளாமணி:6 463/3,4
நிழல் அணி மணி கல் நீல நிறத்தொடு நிமிர்ந்த தோற்றம் – சூளாமணி:7 757/2
மதி காண நிமிர்ந்த மதில் சிகரம் – சூளாமணி:7 812/1
நிற வேதிகை மீது நிமிர்ந்த பொழில் – சூளாமணி:7 813/3
மேல்

நிமிர்ந்தது (3)

இஞ்சி மஞ்சினை எய்தி நிமிர்ந்தது
மஞ்சு உலாம் மதி சூடின மாளிகை – யசோதர:1 7/1,2
நிரை கிளர் சுடரது ஆகி நிமிர்ந்தது ஓர் உருவ செம் தீ – சூளாமணி:9 1430/2
நிழல் அவிர் விலங்கல் நெற்றி நிமிர்ந்தது ஓர் காள மேகம் – சூளாமணி:9 1462/3
மேல்

நிமிர்ந்தனவே (1)

நெடு நாண் அற விற்கள் நிமிர்ந்தனவே – சூளாமணி:9 1239/4
மேல்

நிமிர்ந்து (7)

ஈன்ற அரவின் ஆடலும் இறைஞ்சி நிமிர்ந்து ஆடினாள் – உதயணகுமார:4 231/4
நெருங்கலும் நிரலும் இன்றி நிமிர்ந்து உள சில பல் என்றாள் – யசோதர:2 105/4
நிலா வளர் நிழல் கதிர் நிமிர்ந்து ஒளி துளும்பும் – சூளாமணி:6 443/1
துகில் ஆர் கொடி பொங்கின தொங்கல் நிமிர்ந்து
அகில் ஆர் புகை ஆவி அடுத்தமையால் – சூளாமணி:8 1078/1,2
மிகு-தொறும் விசும்புற நிமிர்ந்து காட்டினான் – சூளாமணி:9 1207/4
நிலத்திடை நின்று வான முடியுற நிமிர்ந்து கண்ணின் – சூளாமணி:9 1440/1
உரை எடுப்பான் போல் நிமிர்ந்து நோக்காது நிற்ப – சூளாமணி:9 1520/2
மேல்

நிமிரா (2)

அரி போல் அதிர் அகல் வானுற நிமிரா அடி புடையா – சூளாமணி:9 1311/2
தாள்-கண் நிமிரும் தலை நிமிரா எழல் – நீலகேசி:4 362/3
மேல்

நிமிரும் (4)

நிரையா முகில் முடி தேய்தர நிமிரும் நிலம் இதனுள் – சூளாமணி:9 1314/3
முடங்கும் ஒரு கை சிலை வளையா நிமிரும் கண்டது இத்துணையே – சூளாமணி:9 1342/2
தாள்-கண் நிமிரும் தலை நிமிரா எழல் – நீலகேசி:4 362/3
நெடு வெண் திரை மேல் நிமிரும் திமிலும் – நீலகேசி:5 466/1
மேல்

நியதத்தனவா (1)

சதுவாம் நியதத்தனவா உரைத்தல் – நீலகேசி:6 704/3
மேல்

நியதம் (2)

உளவே எனின் முன் உரைத்த அ நியதம்
களவே எனலாம் கடையாம் என நீ – நீலகேசி:6 708/1,2
நியதம் நிகழ்ச்சி நியதா உரைப்பது – நீலகேசி:6 711/1
மேல்

நியதா (1)

நியதம் நிகழ்ச்சி நியதா உரைப்பது – நீலகேசி:6 711/1
மேல்

நியமம் (1)

சிந்தையால் நெறி-கண் தீமை தீர்த்திடும் நியமம் முற்றி – யசோதர:1 24/2
மேல்

நிரந்த (3)

நிரந்த மான்களும் பறவையும் நிலம் கொண்டு பதைத்த – சூளாமணி:7 716/2
பாசிலை பாரிசாதம் பரந்து பூ நிரந்த பாங்கர் – சூளாமணி:7 768/1
நிரந்த உடம்பின் விகாரம் நினக்கு – நீலகேசி:4 368/3
மேல்

நிரந்தது (2)

நிரைத்து எழும் இருதும் அன்று நிரந்தது ஓர் சவியர் ஆனார் – சூளாமணி:6 505/4
நீர் மகிழ்ந்த நீர் கடல் நிரந்தது ஒக்கும் நீரதே – சூளாமணி:7 795/4
மேல்

நிரந்ததை (1)

நீர் கெழு வெள்ளம் நிரந்ததை அன்றே – சூளாமணி:9 1240/4
மேல்

நிரந்தரம் (1)

நெஞ்சில் அன்பு கூரவே நிரந்தரம் புணர்ந்த பின் – நாககுமார:4 139/2
மேல்

நிரந்தன (3)

புடை இன்றி நிரந்தன போர் தொழிலே – சூளாமணி:9 1232/4
நின்று தொடுத்து நிரந்தன அன்றே – சூளாமணி:9 1245/4
நிரந்தன பூ பலி நிரை கொள் மாரியாய் – சூளாமணி:11 1886/1
மேல்

நிரந்து (22)

நிழல் அகம் தவழ்ந்து தேன் நிரந்து தாது சேர் – சூளாமணி:1 10/1
நின்று தேன் நிரந்து ஊத விரிந்து அரோ – சூளாமணி:1 18/3
நீர் அணங்கு ஒளி வளை நிரந்து விம்மின – சூளாமணி:3 72/3
நீழலே நிரந்து கண்படுக்கும் நீர்மையான் – சூளாமணி:3 112/2
நீல மா மலர் குழாம் நிரந்து அலர்ந்த நீரவே – சூளாமணி:6 480/4
நீல வாள் நெடும்_கணார் நிரந்து நெஞ்சு தாழ் ஒரீஇ – சூளாமணி:6 486/3
நித்திலம் மணி நிரந்து வெள்ளி வேய் – சூளாமணி:7 581/1
நிரைத்த போல் நிரந்து
இரைப்ப தேன்களே – சூளாமணி:7 744/2,3
நீர் அணி நிழல் கொள் முத்த மணல் மிசை நிரந்து தோன்றி – சூளாமணி:8 852/3
வெளிறு_இல் கேள்வியான் பெரும் படை விசும்பிடை நிரந்து ஒளி விரிந்தன்றே – சூளாமணி:8 874/4
நிழல் அணங்கி முருகு உயிர்த்து நிரந்து அலர்ந்து தோடு ஏந்தி நிழற்றும் போலும் – சூளாமணி:8 1039/2
நிழல் அணங்கி முருகு உயிர்த்து நிரந்து அலர்ந்து தோடு ஏந்தி நிழற்றும் ஆயின் – சூளாமணி:8 1039/3
இரும் கயத்து எழில் மலர் நிரந்து மேலது ஓர் – சூளாமணி:8 1043/1
நீர் அணி புயலின் தாரை நிரந்து வீழ்ந்து அவித்தது அன்றே – சூளாமணி:9 1454/4
நிலம் கொண்டு மனிதர் ஆழ நிரந்து அழல் உமிழ்ந்து நேமி – சூளாமணி:9 1460/2
கன்னியர் நிரந்து பலர் காவலொடு சூழ – சூளாமணி:10 1602/3
நிலம் புரி நிழல் ஒளி நிரந்து தோன்றலால் – சூளாமணி:10 1710/2
நீர் ஆலிக்கட்டி நிரந்து எழுந்து பொங்கி நிழல் தயங்கும் பொன் அறை மேல் நின்று ஆடுகின்ற – சூளாமணி:10 1757/1
நிரந்து எழு நுரையொடு நிரைத்த ஒத்தவே – சூளாமணி:11 1883/4
நீர் பலி விரை பலி நிரந்து தேன் இமிர் – சூளாமணி:11 1889/1
நெறிப்பர் எலும்பு நிரந்து உடன் வீழ – சூளாமணி:11 1940/3
நிரந்து வெம் கதிர் எழுதலின் நிற்றலை இலதாய் – நீலகேசி:1 43/1
மேல்

நிரம்ப (1)

நின்று எனக்கு எதிராம் நீர்மையர் நின் போல் நிரம்ப வாய் திறந்து உரைப்பவரோ – சூளாமணி:9 1322/2
மேல்

நிரம்பிய (2)

நிறை_மதி முக நல் மங்கை நிரம்பிய கெர்ப்பமாதல் – உதயணகுமார:1 15/1
நிறை கடல் நிரம்பிய நெஞ்ச தீக்கலுள் – சூளாமணி:7 681/2
மேல்

நிரம்பு (1)

நிரம்பு நூல் நிமித்திகன் மாட நீள் கடை – சூளாமணி:5 377/3
மேல்

நிரல் (1)

நிரல் கால மணி நிரைத்த நெடும் குடை கீழ் முடி நிழற்ற நெடுமால் பின்னே – சூளாமணி:9 1532/2
மேல்

நிரலும் (1)

நெருங்கலும் நிரலும் இன்றி நிமிர்ந்து உள சில பல் என்றாள் – யசோதர:2 105/4
மேல்

நிருமல (1)

நினைந்த எண்_குணங்களோடு நிருமல நித்தம் ஆகி – யசோதர:4 233/2
மேல்

நிருமலன் (2)

நின்றதன் ஞானம்-தன்னால் நிருமலன் உணரும் என்றால் – நீலகேசி:4 443/3
நீதியை அருளிய நிருமலன் தகை நினக்கு உரைப்பன் என்றாள் – நீலகேசி:4 448/4
மேல்

நிருமித்த (1)

நிருமித்த வகையினதாம் நெடு நகரை வலம்செய்து – நீலகேசி:2 165/2
மேல்

நிருமித்திட்டான் (1)

வானவில் உமிழ்ந்து மின்ன மனத்தினால் நிருமித்திட்டான் – சூளாமணி:8 846/4
மேல்

நிருமித்து (1)

நெய் வேல் பெயர்த்து நிருமித்து அஃது ஏந்தி உரும் ஒத்து நேர்ந்து பொருதான் – சூளாமணி:9 1333/2
மேல்

நிருவாணம் (1)

நீடு_அலதே உளதாம் நிருவாணம் – நீலகேசி:5 627/4
மேல்

நிரை (19)

நிரை மணி தேர் நிலத்தில் புரளவும் – உதயணகுமார:1 56/3
கொடி நிரை பொன் எயிற்கு குழுவுடன் சென்ற அன்றே – நாககுமார:1 13/4
செங்கயல் இனம் நிரை திளைக்கும் செல்வமும் – சூளாமணி:1 8/2
குழல் நகுவன மதுகரம் நிரை குடைவன பல குரவம் – சூளாமணி:6 432/3
சாம லேகைகள் மயிர் நிரை அல தல மீது – சூளாமணி:6 463/2
சேயவர்க்கு உருவம் காட்டி தேம் நிரை கொண்ட அன்றே – சூளாமணி:8 854/4
நிரை செய் கால் நிகளம் விட்டு நிலத்தவர் ஏறுக என்றான் – சூளாமணி:8 927/4
புண்ணிய மணி நிரை பரந்து பூ உதிர்ந்து – சூளாமணி:8 952/1
நிரை ஏந்து வடு நீயே படுதி வாழி தேமாவே – சூளாமணி:8 1126/4
நிரை சுடர் நெடும் குடை அகடு நெய் கனி – சூளாமணி:9 1219/3
நெறி ஆர் நிரை மாவொடு தேர்கள் எடுத்து – சூளாமணி:9 1237/1
நிரை செல இழிந்தது குருதி நீத்தமே – சூளாமணி:9 1250/4
நிரை கிளர் சுடரது ஆகி நிமிர்ந்தது ஓர் உருவ செம் தீ – சூளாமணி:9 1430/2
நிரை இலங்கு பொன் சிலம்பு நேரே சிலம்பும் – சூளாமணி:10 1649/4
நிரந்தன பூ பலி நிரை கொள் மாரியாய் – சூளாமணி:11 1886/1
செம் சுடர் மணி நிரை அழுத்தி செம்பொனால் – சூளாமணி:11 1892/3
பரு முடி நிரை அன பரவை பாற்கடல் – சூளாமணி:12 2098/3
நிரை தழுவிய நெறி கழியிடை நிகர் அலரன நெய்தல் – நீலகேசி:1 14/4
நிரை செலல் கொடுஞ்சி நல் நேமி ஊர்தியும் – நீலகேசி:1 25/2
மேல்

நிரைசெய்தே (1)

நிரைசெய்தே புகல்வன் யான் நீ நினைவொடு கேள் இது என்றான் – யசோதர:1 69/4
மேல்

நிரைத்த (12)

நிரைத்த மன்னர் நிதி மிக்கு அளப்பவே – உதயணகுமார:1 32/2
மதி நக உரிஞ்சு கோட்டு மாளிகை நிரைத்த வீதி – சூளாமணி:6 504/2
நிரைத்த போல் நிரந்து – சூளாமணி:7 744/2
மாளிகை நிரைத்த மணி மாட நகர் முன்னால் – சூளாமணி:8 1087/1
மங்கல உழைக்கலம் நிரைத்த மண மாடம் – சூளாமணி:8 1094/3
வண்டு இனம் பாடும் மாலையன் வரித்த கச்சினன் வயிர பூண் நிரைத்த
தண்டினன் கழலன் தமனிய தாரான் சார்ந்தனன் சார்தலும் அவனை – சூளாமணி:9 1319/1,2
நிரல் கால மணி நிரைத்த நெடும் குடை கீழ் முடி நிழற்ற நெடுமால் பின்னே – சூளாமணி:9 1532/2
செம் கதிர் பவழ கால் நிரைத்த செம்பொனால் – சூளாமணி:10 1777/3
பூரண மணி குடம் நிரைத்த பொன் அணி – சூளாமணி:11 1870/1
நிரந்து எழு நுரையொடு நிரைத்த ஒத்தவே – சூளாமணி:11 1883/4
வேல் நிரைத்த விரி தானை வேத்து அவையார் வியப்பு எய்த – நீலகேசி:2 175/1
தேன் நிரைத்த கரும் குழலாள்-தானும் பின் தெருட்டினாள் – நீலகேசி:2 175/4
மேல்

நிரைத்திட (1)

மெய் வரை நிரைத்திட விழுந்த யானைகள் – சூளாமணி:9 1405/2
மேல்

நிரைத்து (8)

நிரைத்து எழும் இருதும் அன்று நிரந்தது ஓர் சவியர் ஆனார் – சூளாமணி:6 505/4
மணம் நிரைத்து இலங்கும் தாரோய் மற்று அவன் உலோகநாதன் – சூளாமணி:6 543/1
குணம் நிரைத்து இசைத்த கீதம் கேட்டலும் மணி கொள் கோவை – சூளாமணி:6 543/2
கணம் நிரைத்து இலங்கும் காய் பொன் முடி மிசை ஈர்_ஐஞ்ஞாறு – சூளாமணி:6 543/3
பணம் நிரைத்து இலங்க புக்கான் பணதரர் அரசன் அன்றே – சூளாமணி:6 543/4
நீர் மணந்த நீள் கரை நிரைத்து எழுந்த நாணல் சூழ் – சூளாமணி:7 797/2
போர் ஒளி யானை மேல் நிரைத்து போந்தனர் – சூளாமணி:11 1878/3
பூ பலி என இவை நிரைத்து புண்ணியன் – சூளாமணி:11 1889/2
மேல்

நிரைந்தன (1)

நீர் அணி சங்கம் நிரைந்தன வெம் பறை – சூளாமணி:9 1228/2
மேல்

நிரைய (1)

காற்று வலையங்கள் ஏந்தும் நிரைய கதி நிலம்-தாம் – நீலகேசி:1 75/2
மேல்

நிரையா (1)

நிரையா முகில் முடி தேய்தர நிமிரும் நிலம் இதனுள் – சூளாமணி:9 1314/3
மேல்

நிரையாய் (1)

ஒரு நிரையாய் மங்கையர் ஓசைசெய்ய கேட்ட பின் – நாககுமார:4 136/1
மேல்

நிரையும் (3)

இன் அரி சிலம்பும் தேனும் எழில் வளை நிரையும் ஆர்ப்ப – யசோதர:2 93/1
சுந்தர சுரும்பும் தேனும் சூழ் கழல் நிரையும் ஆர்ப்ப – சூளாமணி:5 362/2
தொடி மகர தூண் நிரையும் சொலற்கு அரிதாய் சுவர்க்கத்தின் – நீலகேசி:4 268/2
மேல்

நிரையே (1)

நிலை பெரிது அரிது இபம் நெடு வரை நிரையே – சூளாமணி:8 945/4
மேல்

நில் (1)

நில் அப்பா இனி நீ கண்ட தத்துவம் – நீலகேசி:10 855/1
மேல்

நில்லல (1)

நில்லல என்று உணர்ந்தனன் நேமியனை வா என்றனன் – உதயணகுமார:6 354/4
மேல்

நில்லலர் (1)

ஏறார் சிலர் நனி ஏறினும் நில்லலர்
வேறாய் இனி சொல்ல வேண்டுவது உண்டோ – சூளாமணி:11 1955/3,4
மேல்

நில்லலவே (1)

நின்றனவே என்றும் நில்லலவே என்றும் நேர்பவர்க்கும் – நீலகேசி:4 378/1
மேல்

நில்லவும் (1)

செல்லவும் செலுத்தவும் நில்லவும் நிறுத்தவும் – நீலகேசி:4 294/2
மேல்

நில்லன்மையாலும் (1)

நில்லா என்னின் நில்லன்மையாலும் நில்லாவாய் – நீலகேசி:5 562/1
மேல்

நில்லா (5)

பொருள் இயல்பு ஆகி நில்லா புரவல கருதிற்றுண்டேல் – யசோதர:1 66/3
புல்லாது நில்லா பொருள்-தங்களுக்கு உண்மைக்கு இன்மை – நீலகேசி:4 405/3
நில்லா என்னின் நில்லன்மையாலும் நில்லாவாய் – நீலகேசி:5 562/1
எனையவும் கந்தம் இரு கணம் நில்லா
நினையின் மற்று என்றான் நெறி பயந்தானே – நீலகேசி:5 574/3,4
நீர்ப்-பாலும் தீப்-பாலும் நில்லா வளிப்-பாலும் – நீலகேசி:6 689/1
மேல்

நில்லாதாக (1)

நில்லாதாக கூறுதல்-தன்னை நெறி என்றீர் – நீலகேசி:5 566/1
மேல்

நில்லாது (3)

வேலினான் உடங்கு நில்லாது உடைந்திட வெகுண்டு நோக்கி – சூளாமணி:9 1442/3
நில்லாது செல்வர் நிகோத கதியே – சூளாமணி:11 1970/4
நில்லாது அற கெடும் தோன்றிற்றும் தோற்றமும் – நீலகேசி:5 616/1
மேல்

நில்லாவாய் (1)

நில்லா என்னின் நில்லன்மையாலும் நில்லாவாய்
இல்லாம் என்றல் இன்புறும் மேற்கோள் இழுக்கு ஆகும் – நீலகேசி:5 562/1,2
மேல்

நில்லேன் (1)

அன்று உன்-பால் நில்லேன் என்றே அ கரி உரைப்ப கேட்டான் – உதயணகுமார:1 20/4
மேல்

நில (26)

மன்னன் மனை-தன் மனைக்கு மா நில சுருங்கை செய்து – உதயணகுமார:2 136/3
நல் நில_மடந்தை நமக்கு ஆகுவதும் இல்லையே – உதயணகுமார:2 138/3
வான் நில மடந்தையே மா தவத்தின் வந்தனை – உதயணகுமார:2 143/3
திரு நில மன்னர் அன்றி செய்பொருள் இல்லை என்று – உதயணகுமார:4 198/2
பின்னவர் அமைச்சன்-தன் மேல் பெரு நில பாரம் வைத்து – நாககுமார:3 78/2
தனையனை நில_மகள் தலைவன் ஆக என – யசோதர:2 83/2
இனையது தெளிவு_இலாதார் இரு நில அரசு செய்கை – யசோதர:2 160/3
ஒக்குமே ஒருவன் சங்கோடு ஒரு நில மாளிகை கீழ் – யசோதர:4 237/3
நீர் என உருக்கிடும் நில புரைய ஐந்தாம் – யசோதர:5 288/2
எய்துமாயிடில் தீர்ந்திடா கொலை இஃது இரு நில முடி வேந்தே – யசோதர:5 321/2
இரு நில தலைமகன் இயன்ற நூல்_கடல் – சூளாமணி:5 411/1
நின்ற கேசரரை நோக்கி நில மன்னன் அனைய சொன்னார்க்கு – சூளாமணி:7 671/2
வள வாசம் நில பல இன் சுளையும் – சூளாமணி:7 802/1
ஏமரு கடல் அம் தானை இரு நில கிழவன் சொன்னான் – சூளாமணி:8 969/4
நில மன்னவரும் நெடு மால் வரை மேல் – சூளாமணி:8 1079/3
நின்றது நில_மகள் பரிவு நீங்கினாள் – சூளாமணி:9 1216/4
மண் திணி மா நில மன்னரை மால் வரை – சூளாமணி:9 1226/1
நெய் வரை நீள் நில தலத்து மேல் பல – சூளாமணி:9 1405/3
மை நில நெடு வரை மறிய மற்று அதன் – சூளாமணி:9 1513/2
செம் நில முழை முகம் சிலம்பும் சீரினால் – சூளாமணி:9 1513/3
மௌவல் அம் குழலியாலும் மணி நில மடந்தையாலும் – சூளாமணி:9 1552/3
பாழி தோள் பரதன் பின் இவன் இவனால் நில மடந்தை பரிவு தீர்ந்தாள் – சூளாமணி:10 1804/4
கதம் அழல் எழ உமிழ் தகைய காண் நில
விதம் எழு களிறுகள் பல மிடைந்தவே – சூளாமணி:11 1881/3,4
நில_மகள் நிலைமையும் நெறியில் கேட்டிரேல் – சூளாமணி:12 2087/1
நீறு ஆக நின்ற நில பால் பெற ஏலா – நீலகேசி:6 692/3
முன் சென்று வீழும் நில நீரை முகிலுள் நின்று – நீலகேசி:6 720/1
மேல்

நில_மகள் (3)

தனையனை நில_மகள் தலைவன் ஆக என – யசோதர:2 83/2
நின்றது நில_மகள் பரிவு நீங்கினாள் – சூளாமணி:9 1216/4
நில_மகள் நிலைமையும் நெறியில் கேட்டிரேல் – சூளாமணி:12 2087/1
மேல்

நில_மடந்தை (1)

நல் நில_மடந்தை நமக்கு ஆகுவதும் இல்லையே – உதயணகுமார:2 138/3
மேல்

நிலங்கட்கு (1)

ஈனம்_இல் இன்பம் நிலங்கட்கு வித்தே – சூளாமணி:11 1996/4
மேல்

நிலங்கள் (3)

கம்பம்_இல் நிலங்கள் எல்லாம் காத்து நல் தவமும் தாங்கி – நாககுமார:2 44/3
பெறும் இரு நிலங்கள் எங்கும் பெயர்ந்து நல் கேவலியாய் – நாககுமார:5 168/2
நல்ல நிலங்கள் நலம் கொள் வடிவுகள் – சூளாமணி:11 1983/1
மேல்

நிலங்களில் (2)

பொன் இயல் சேர் கற்ப போக நிலங்களில்
துன்னும் முயற்சி துணியும் திறமே – சூளாமணி:11 1990/3,4
நிலங்களில் நிற்பவும் செல்பவும் ஆம் என நிற்பன-தாம் – நீலகேசி:1 77/3
மேல்

நிலங்களே (1)

மூழ்த்த போன்று உள முல்லை நிலங்களே – சூளாமணி:1 30/4
மேல்

நிலத்தகத்து (1)

மாலை தாழும் மாட-வாய் நிலத்தகத்து மங்கைமார் – சூளாமணி:6 480/1
மேல்

நிலத்தலத்து (1)

நிலத்தலத்து ஒர் பாகமா நீடு வாயில் கூடுவார் – சூளாமணி:6 484/2
மேல்

நிலத்தவர் (2)

நிரை செய் கால் நிகளம் விட்டு நிலத்தவர் ஏறுக என்றான் – சூளாமணி:8 927/4
பொடி தலை நிலத்தவர் போரும் ஆண்மையும் – சூளாமணி:9 1419/1
மேல்

நிலத்தவர்கட்கு (1)

இரங்கிடு சிறு புன் வாழ்க்கை இ நிலத்தவர்கட்கு என்றும் – சூளாமணி:6 522/3
மேல்

நிலத்தவள்-கொல் (1)

நிலத்தவள்-கொல் அன்றி நெடு மால் வரை_உளாள்-கொல் – சூளாமணி:10 1606/1
மேல்

நிலத்தார் (3)

பொன் மாட நெடு நிலத்தார் புகல் அமளி அணை மேலார் – சூளாமணி:11 2051/1
தீமானுயர் திறம் தேற்றிடில் தீவின் சிறு நிலத்தார்
கோமான் முதலார் குணங்களில் குன்றிய குற்றத்தராய் – நீலகேசி:1 83/1,2
கான் உயர் சோலை கரும நிலத்தார் கரு_வினை போய் – நீலகேசி:1 86/2
மேல்

நிலத்திடை (5)

விரிவுறு இ நிலத்திடை வேறு கண்டது இல் என்பார் – உதயணகுமார:4 233/4
துடி இடை துவள வீழ்த்து நிலத்திடை துகைத்திட்டானே – யசோதர:2 119/4
கருவி வானத்தின் அகடு தொட்டன என நிலத்திடை கவின்செய்ய – சூளாமணி:8 882/1
நிலத்திடை மக்கள் ஆற்றல் நின்னை போல் அஞ்சுவார்க்கு – சூளாமணி:9 1141/1
நிலத்திடை நின்று வான முடியுற நிமிர்ந்து கண்ணின் – சூளாமணி:9 1440/1
மேல்

நிலத்தில் (3)

நிரை மணி தேர் நிலத்தில் புரளவும் – உதயணகுமார:1 56/3
பசும்பொனின் நிலத்தில் வீழ பாவையர் மயக்கமுற்றார் – உதயணகுமார:1 106/2
நிலத்தில் நால் விரல் நீங்கி செல்வரும் – உதயணகுமார:6 320/2
மேல்

நிலத்தின் (4)

புரிசை எழ நிலத்தின் மிசை பொற்புற விளங்கும் – நாககுமார:5 161/1
நிச்சமும் நிலாக என்று நிறுவி போய் நிலத்தின் கீழ் தன் – சூளாமணி:6 548/3
நிலத்தின் கம்பமும் நெடு வரை அதிர்ச்சியும் எழுவ – சூளாமணி:7 718/3
இருவரையும் போல்வார் இ இரு நிலத்தின் மேல் எங்கும் – நீலகேசி:2 192/3
மேல்

நிலத்தினவேல் (1)

நின் சொல்லப்பட்ட வலிப்பும் தரிப்பும் நிலத்தினவேல்
என் சொல்லப்பட்ட உணர்வொடு காட்சி உயிரன ஆம் – நீலகேசி:5 497/1,2
மேல்

நிலத்தினும் (1)

போந்தன விசும்பினும் பொங்கு நல் நிலத்தினும்
சூழ்ந்து உகந்து எழுந்தன சூறாவளிகள் என்னவே – உதயணகுமார:4 234/3,4
மேல்

நிலத்தினுள் (2)

உளைந்த போர் நிலத்தினுள் உருள்ப என்றனன் – சூளாமணி:9 1263/3
உடுத்த தூவி தோன்றாமை நிலத்தினுள் புக்கு ஒளித்ததுவே – சூளாமணி:9 1346/4
மேல்

நிலத்து (15)

உவளகத்து இறங்கி சென்றே ஊர் நிலத்து அருகு செல்ல – உதயணகுமார:1 115/1
நல் நிலத்து அதிசயங்கள் நர_பதி தேவியர்க்கு – நாககுமார:1 14/2
துதிகள் செய்து பின் தூய் மணி நல் நிலத்து
அதி கொள் சிந்தையின் அம்பிற பணிந்து உடன் – நாககுமார:1 21/1,2
நிலத்து இறை மன்னன் வாழ்க நெடிது என உரை-மின் என்றார் – யசோதர:1 59/3
இலங்கு மா நிலத்து இருக்கை ஏவினான் – சூளாமணி:7 574/4
இது இ தாழ்வார் நிலத்து இயற்கை மேலால் பல – சூளாமணி:7 741/1
இன்னன பிறவும் ஏனை இரு நிலத்து அரசர் பேச – சூளாமணி:9 1200/1
மாதர் மட மஞ்ஞை மா நிலத்து வீழ்வன போல் – சூளாமணி:9 1471/2
வாங்கு கொடி முறுக்கி மா நிலத்து விட்டன போல் – சூளாமணி:9 1472/1
மாணிக்கம் அரும்பிய வண் பொன் மா நிலத்து
ஆணி பொன்_அனையவள் அனையள் ஆய பின் – சூளாமணி:10 1732/1,2
மங்கை மடவார் பந்தாடல் மயங்கி ஆடல் மணி நிலத்து
கொங்கை சேர்ந்த குங்குமத்தின் குழம்பும் கோதை கொய் தாதும் – சூளாமணி:10 1750/2,3
பூவின் ஆர்ந்த மணி நிலத்து பொங்கி எழுந்து பொன் ஏந்தி – சூளாமணி:10 1751/3
வந்தனவும் சென்றனவும் வானத்தின் மேலும் மணி நிலத்து மீதும் நெறி மறிகுவன ஆகி – சூளாமணி:10 1755/2
தக்க நிலத்து பிறந்தவர்-தம்முளும் – சூளாமணி:11 1981/2
புலங்கள் மிகு போகமொடு போக நிலத்து உள்ளால் – சூளாமணி:11 2038/2
மேல்

நிலத்துக்கு (1)

எரி மணி இமைக்கும் பூணான் இசோதரன் இரு நிலத்துக்கு
ஒரு மணி திலதம் போலும் உஞ்சயினிக்கு நாதன் – யசோதர:2 85/1,2
மேல்

நிலத்தை (2)

சாந்து மெழுகிட்ட தட மா மணி நிலத்தை
சேர்ந்து திகழ் பொன் இயல் சலாகை நுதி தீட்டி – சூளாமணி:8 1095/1,2
பெரிய நிலத்தை அறிவிக்கும் பெற்றி இல்லாய் பெரிதும் – நீலகேசி:5 499/2
மேல்

நிலத்தையும் (1)

இழந்த தன் நிலத்தையும் எளிமையும் நினைப்பு_இலன் – உதயணகுமார:2 124/1
மேல்

நிலத்தொடு (1)

கற்களும் நீரும் நிலத்தொடு காற்று அழல் என்று இனைய – நீலகேசி:4 394/2
மேல்

நிலத்தோர்க்கு (1)

புஞ்சிய நிலத்தோர்க்கு எல்லாம் பொற்பு நல் அற நல் மாரி – உதயணகுமார:1 5/2
மேல்

நிலப்-பால் (1)

வண்ண ஆதி எல்லாம் வகுப்பின் நிலப்-பால் ஆம் – நீலகேசி:6 688/1
மேல்

நிலப்-பாலும் (1)

நிலப்-பாலும் நீர்ப்-பாலும் தீப்-பாலும் காற்றின் – நீலகேசி:6 687/1
மேல்

நிலம் (68)

நிலம் மிக கடந்தது என்ன நீர்மையில் தந்த தெய்வம் – உதயணகுமார:1 113/2
இசைந்தவர் இழிந்த பின்னை இரு நிலம் மீதில் வீழ – உதயணகுமார:1 114/2
பிடி மிசை வருகையில் பெரு நிலம் கழிந்த பின் – உதயணகுமார:2 127/3
நிலம் திகழ் சுருங்கையில் நீதி_மன்னன் தேவியை – உதயணகுமார:2 137/1
பூண்ட மார்பன் நல் நிலம் புரண்டு மிக்கு எழுந்துபோய் – உதயணகுமார:2 140/1
இரு நிலம் முழுதும் வானும் இனிமையில் கூடினாலும் – உதயணகுமார:4 198/1
திரு நிலம் புகழ் திலதமாசேனையும் – உதயணகுமார:4 219/2
பெரு நிலம் அறிய மணம் மிக பெற்று உடன் – உதயணகுமார:4 219/3
மக்கள் மிசை நிலம் மன்னவன் வைத்து உடன் – நாககுமார:4 106/1
இடை நிலம் செல்ல ஈர்த்திட்டு இரு கையினாலும் ஓச்சி – யசோதர:2 119/2
வெருள்செய் வினை தரு துயரம் விளையும் நிலம் இசைய – யசோதர:5 287/3
நிலவு வெண் சுடர் பாய் நிலம் ஒப்ப நீண்டு – சூளாமணி:4 120/1
பொன் இதழ் தாது மணி நிலம் போர்ப்பன – சூளாமணி:5 281/3
இளம் களி உழுவையாக இரு நிலம் புகழ்வது என்றான் – சூளாமணி:5 320/4
ஒரு மணி திலதம் ஆக உடையது நிலம் அது என்றான் – சூளாமணி:5 326/4
நீதி நூற்று உலகம் காத்து நிலம் திரு மலர நின்றான் – சூளாமணி:6 535/4
நின்றன விலங்கு சாதி நிலம் கொண்ட பறவை எல்லாம் – சூளாமணி:6 542/2
நிறை புகழ் ஆழி தாங்கி நிலம் எலாம் பணிய நின்றான் – சூளாமணி:7 680/2
கழல் அங்கு ஆர்த்தில காள்களும் நிலம் உறா முடங்கா – சூளாமணி:7 715/1
நிரந்த மான்களும் பறவையும் நிலம் கொண்டு பதைத்த – சூளாமணி:7 716/2
வரையின் தாழ்வார் நிலம் வழங்கலாகார்களே – சூளாமணி:7 735/4
நீக்க நீங்கா நிலம் போல தோன்றி புகில் – சூளாமணி:7 740/2
நின்னையே போலும் நீரார் நிலம் மிசை நிலவி நின்றார் – சூளாமணி:7 775/4
நின்று வெய்யவனும் நிலம் காய்த்தினான் – சூளாமணி:7 777/4
நீர் அணி கடல் அம் தானை நிலம் நெளி பரப்பி நின்றான் – சூளாமணி:8 845/4
நிலம்_மிசையவர் படை நிலம் நெளிவுற வரும் – சூளாமணி:8 945/1
நிலம்_மிசையவர் படை நிலம் நெளிவுற வரும் – சூளாமணி:8 945/1
நிலம்_மிசையவரொடு நிலம் நடை படர்க என – சூளாமணி:8 948/3
நிலம்_மிசையவரொடு நிலம் நடை படர்க என – சூளாமணி:8 948/3
அணி வரை நிலம் உடை ஆணை வேந்தனும் – சூளாமணி:8 958/2
இடை நிலம் உடைமையின் என்றும் ஒப்பு_இல – சூளாமணி:9 1268/2
குடை நிலம் மறைப்பவும் கொடிகள் போர்ப்பவும் – சூளாமணி:9 1274/1
இடை நிலம் இருள் மெழுக்கிட்டது ஆயிடை – சூளாமணி:9 1274/2
இடை நிலம் இடையிடை இலங்கி தோன்றுமே – சூளாமணி:9 1274/4
நிரையா முகில் முடி தேய்தர நிமிரும் நிலம் இதனுள் – சூளாமணி:9 1314/3
மலை எடுத்திடுகோ மா நிலம் பிளக்கோ மறி கடல் அற இறைத்திடுகோ – சூளாமணி:9 1318/1
மலை எடுத்திடுவாய் மா நிலம் பிளப்பாய் மறி கடல் அற இறைத்திடுவாய் – சூளாமணி:9 1320/1
நிலம் மேலும் நின்று பொருவான் நினைந்து வருவாய் நினக்கு இது உறுமே – சூளாமணி:9 1329/2
நிலம் மேலும் நின்று பொருவான் புகுந்த நிலை கண்டு நின்றும் இஙனே – சூளாமணி:9 1330/2
நீர் முகம் நிலம் உற்ற பொன் – சூளாமணி:9 1362/3
நிலம் கொண்டு மனிதர் ஆழ நிரந்து அழல் உமிழ்ந்து நேமி – சூளாமணி:9 1460/2
பெரு மணி நிலம் பிலமாக கீழ் நுழைத்து – சூளாமணி:9 1512/2
கை நிலம் புக நுழைந்து எடுப்ப கல்லென – சூளாமணி:9 1513/1
அ நிலம் வாய் திறந்து அழைப்பது ஒத்ததே – சூளாமணி:9 1513/4
கழுமிய நிலம் விட எடுப்ப கார் வரை – சூளாமணி:9 1515/3
நிலம் புரி நிழல் ஒளி நிரந்து தோன்றலால் – சூளாமணி:10 1710/2
பொன் நிலம் புரைவது ஓர் பொலிவும் எய்தினாள் – சூளாமணி:10 1711/4
வீழ்க தண் புனல் பயிர் விளைக மா நிலம்
தாழ்க மற்று அரும் துயர் சாற்ற கேள்-மினே – சூளாமணி:10 1764/3,4
பூ_மழை பொன் நிலம் புதைய வீழ்ந்தவே – சூளாமணி:11 1897/4
மணி முடி நிலம் உற வணங்கி வாமன் மேல் – சூளாமணி:11 1902/3
புக்கு அவருளே படுவர் போக நிலம் சார்ந்தார் – சூளாமணி:11 2023/3
நல்ல நிலம் காலம் உயர்வு என்று இவைகள் நாடி – சூளாமணி:11 2036/3
கலங்கள் மிகு கற்ப நிலம் ஏறுவன கண்டாய் – சூளாமணி:11 2038/4
பாலை நிலம் ஒன்றும் அவண் இன்மை பழுது அன்றே – நீலகேசி:1 20/4
தாதின இன மலர் பலவும் தலையன நிலம் மிசை உதிர – நீலகேசி:1 73/2
கடல் நிலம் ஆகாயமே அமையாவோ இவை இரண்டும் – நீலகேசி:4 295/1
மிசை நிலம் விளைவு எய்த விழைவொடு மகிழ்வன – நீலகேசி:4 449/3
நிலம் நீர் எரி காற்றோடு உரு இரதம் – நீலகேசி:5 486/1
வலிது ஆம் நிலம் ஐயது நீர் வெய்து தீ – நீலகேசி:5 487/1
வற்பம் அல்லால் நிலம் இல் என சொல்லுவன் ஆங்கு அது போல் – நீலகேசி:5 498/1
வற்பம் அலால் நிலம் மன்னும் தரிக்கும் என்பாய் அல்லையோ – நீலகேசி:5 498/3
உரிய வலிமை அல்லால் நிலம் ஓரலன் என்று இருந்தால் – நீலகேசி:5 499/1
நிலம் பொய் நீர் பொய் நெடு நகர்-தாமும் பொய் – நீலகேசி:5 534/1
நிலம் நீர் எரி காற்று உயிரின் இயல்பும் – நீலகேசி:6 675/1
நின்றன ஈறா நிலம் முதல் நான்கே – நீலகேசி:7 779/4
நிலம் முதல் பூதமாய் நின்ற நான்மையும் – நீலகேசி:8 791/1
திண்ணென் தீ நிலம் நீர் வளி காயத்தால் – நீலகேசி:10 857/1
நீரும் காற்றும் அல்லால் நிலம் இல்லையோ – நீலகேசி:10 877/1
மேல்

நிலம்-தன்னை (1)

புல்லிய போக பெரு நிலம்-தன்னை பொருந்தினரே – நீலகேசி:1 82/4
மேல்

நிலம்-தாம் (2)

காற்று வலையங்கள் ஏந்தும் நிரைய கதி நிலம்-தாம்
ஏற்ற நிகோதத்தின் இம்பர் இருளின் இருள் இருள் மேல் – நீலகேசி:1 75/2,3
முன் சொல்லப்பட்ட நிலம்-தாம் முடியின் முடிவு உளது ஆம் – நீலகேசி:5 497/3
மேல்

நிலம்-தானும் (1)

பால் சீர நீரும் நிலம்-தானும் பணிந்த சீர் ஆம் – நீலகேசி:6 717/2
மேல்

நிலம்-அதனில் (1)

யாவும் விளை நிலம்-அதனில் இனிய உளவாமோ – யசோதர:5 292/4
மேல்

நிலம்_மிசையவர் (1)

நிலம்_மிசையவர் படை நிலம் நெளிவுற வரும் – சூளாமணி:8 945/1
மேல்

நிலம்_மிசையவரொடு (1)

நிலம்_மிசையவரொடு நிலம் நடை படர்க என – சூளாமணி:8 948/3
மேல்

நிலமும் (1)

நிறைந்த நேமி இ நிலமும் ஆளுவன் – உதயணகுமார:5 282/4
மேல்

நிலமுற (1)

நிலமுற பணிந்து எழுந்து நிகர்_இல் அம் சினையின் முற்றி – நாககுமார:1 15/1
மேல்

நிலவி (2)

நின்னையே போலும் நீரார் நிலம் மிசை நிலவி நின்றார் – சூளாமணி:7 775/4
படை நிலவி இலங்கவும் பணிகள் மின்னவும் – சூளாமணி:9 1274/3
மேல்

நிலவிய (2)

நிறை புகழ் வனப்பு நங்கை நிலவிய உதரம்-தன்னுள் – உதயணகுமார:5 243/1
நிலவிய மது உண்டார் போல் நெஞ்சு உண மயங்கியிட்டார் – சூளாமணி:8 1113/4
மேல்

நிலவு (4)

நிலவு வெண் மணல் நீள் இரும் கானல் வாய் – சூளாமணி:1 16/3
நிலவு வெண் சுடர் பாய் நிலம் ஒப்ப நீண்டு – சூளாமணி:4 120/1
நின்று ஒளி விரிவது ஓர் நிலவு வேதிகை – சூளாமணி:8 1041/3
நிலவு சிவகதியுள் நீங்காது நின்றான் – சூளாமணி:12 2125/4
மேல்

நிலவுமேனும் (1)

நின்ற நாள் நிலவுமேனும் நெறி நின்று வருந்தவேண்டா – சூளாமணி:11 1845/2
மேல்

நிலனொடு (1)

வேண்டலன் நிலனொடு விழு நிதி இனையவும் விறல் தகையாய் – நீலகேசி:2 230/3
மேல்

நிலா (37)

தண் நிலா தவழ் மணி தலமும் சார்ந்து அரோ – சூளாமணி:2 42/3
வெண் நிலா திரள் என விளங்கும் ஆரமும் – சூளாமணி:2 48/2
தண் நிலா உலகு எலாம் தவழ்ந்து வான் கொள – சூளாமணி:3 71/3
வெண் நிலா சுடர் ஒளி விசயன் தோன்றினான் – சூளாமணி:3 71/4
உள் நிலா எழுதரு காம ஊழ் எரி – சூளாமணி:3 83/2
வேய் நிழல் நிலா இலங்கு வெள்ளி விம்மு பாளை-வாய் – சூளாமணி:4 132/1
வெண் நிலா சுடரும் தனி வெண்குடை – சூளாமணி:4 143/1
நின்று ஒளி திகழ்வது ஓர் நிலா கல்வட்டமும் – சூளாமணி:4 192/3
தண் அவிர் நிலா சுடர் தவழும் அ வரைக்-கண் – சூளாமணி:4 213/1
நீங்க அரு மா நகர்-தம்முள் நிலா விரிந்து – சூளாமணி:5 284/3
வெண் நிலா விரிந்து என விளங்கும் மாலையள் – சூளாமணி:5 383/1
நினக்கு என இயற்றிய நிலா நிழல் மணி கல் – சூளாமணி:6 441/3
நிலா வளர் நிழல் கதிர் நிமிர்ந்து ஒளி துளும்பும் – சூளாமணி:6 443/1
வம்ப வெண் நிலா இலங்கு திங்கள் போல மன்னினான் – சூளாமணி:6 474/4
எரி கதிர் ஏற்றை காலம் எழு நிலா பருவம் ஏக – சூளாமணி:6 505/3
தண் நிலா விரிந்த முல்லை தாது சேர் தளிர் மிடைந்து – சூளாமணி:7 791/1
வெண் நிலா விரிந்த எல்லை போலும் இங்கு ஒர் பால் எலாம் – சூளாமணி:7 791/4
விண் நிலா இருண்டு தோன்றும் விசயகூடத்து மன்னன் – சூளாமணி:8 835/2
வெண் நிலா விரிந்த பூணான் வேகமாரதன் நீள் முந்நீர் – சூளாமணி:8 835/3
வெண் நிலா குழவி திங்கள் மேகத்து பதித்த போலும் – சூளாமணி:8 839/1
ஒண் நிலா உருவ கோட்ட ஓடை மால் களிற்றின் மேலோர் – சூளாமணி:8 839/2
வீங்கு ஒளி விமானத்து உச்சி வெண் நிலா முற்றம் சேர்ந்தாள் – சூளாமணி:8 989/4
மன்னவன் மட மகள் முகத்து வாள் நிலா
மின்னி ஓர் அணி நகை முகிழ்த்து மீள்வது – சூளாமணி:8 1129/2,3
வாள் நிலா மணி நகை முறுவலாள் திறத்து – சூளாமணி:9 1213/1
மீது ஆர்ந்த வெண் நிலா சுடர் ஒளியும் வெள்ளி குன்று அனைய தோளும் – சூளாமணி:9 1533/2
பால் நிலா நிறை வெண் திங்கள் பனி கதிர் பரப்பியாங்கு – சூளாமணி:10 1556/1
மேல் நிலா விரியும் வெள்ளி வெண் குடை விசும்பு காப்ப – சூளாமணி:10 1556/2
மான் நிலா மட கண் நோக்கின் மகளிர்-தம் வலையில் பட்டான் – சூளாமணி:10 1556/4
ஓங்கிய உருவ தார் மேல் ஒளி நிலா உமிழும் பூணான் – சூளாமணி:10 1626/4
ஏர் அணி விசும்பின் அம் கேழ் எழு நிலா விரிந்த போழ்தில் – சூளாமணி:10 1702/1
மீன் முக விசும்பிடை விரிந்த வெண் நிலா
பால் முகம் தொகுப்பன பனிக்கும் வேதிகை – சூளாமணி:10 1776/1,2
மணி தயங்கு மாளிகை மேல் வாள் நிலா வளர் முன்றில் மருங்கு சூழ்ந்து – சூளாமணி:10 1800/2
வஞ்சியின் மெல் இடையவளை வால் நிலா வளர் முன்றில் வலமாய் சூழ்ந்து – சூளாமணி:10 1820/1
மன்னவன் அணைதலும் மலர்ந்த வாள் நிலா
பொன் அணி வள நகர் அகத்து பொங்கு அரி – சூளாமணி:11 1891/1,2
கழுமிய பால் நிலா கதிரின் கற்றைகள் – சூளாமணி:11 1894/1
பருகல் ஆம் பால் நிலா பரந்த மா மணி – சூளாமணி:11 1895/1
பால் நிலா பரந்து எறிப்ப பளிங்கினது படிவம் போல் – சூளாமணி:11 2065/2
மேல்

நிலாக (2)

நிறை புகழ் உலகம் காத்து நிலாக நின் இறைமை என்று – சூளாமணி:5 256/3
நிச்சமும் நிலாக என்று நிறுவி போய் நிலத்தின் கீழ் தன் – சூளாமணி:6 548/3
மேல்

நிலாத்-தலை (1)

நிலாத்-தலை அல்லா இரண்டுள் ஒன்று உண்டாய் – நீலகேசி:5 632/3
மேல்

நிலாம் (11)

கண் நிலாம் கழையின் கதிர் கற்றையும் – சூளாமணி:1 29/1
மண் நிலாம் குரல் வார் தினை வாரியும் – சூளாமணி:1 29/2
கள் நிலாம் கடி மலர் குவளை கற்றையும் – சூளாமணி:2 48/1
பெண் நிலாம் தகை பெருந்தேவி பேர் அமர் – சூளாமணி:3 71/1
கண் நிலாம் கவின் ஒளி காளைமார் திறத்து – சூளாமணி:3 83/1
கண் நிலாம் கவர் தகை கண்ணி மன்னனை – சூளாமணி:5 383/2
மண் நிலாம் மறுகிடை வலம்கொண்டு எய்தினாள் – சூளாமணி:5 383/3
கண் நிலாம் கனக மாட கதலிகை முகிலோடு ஆடி – சூளாமணி:8 835/1
கண் நிலாம் பதாகை சேர்த்தி காழ் அகில் கழுமவிட்டார் – சூளாமணி:8 839/4
மேல் நிலாம் மணி_அனையார் வெண் சங்கு ஏர் இலைச்சையாம் – சூளாமணி:11 2065/3
நிலாம் வகையில் உயர்வோடு இழிவு எங்கும் – நீலகேசி:5 634/3
மேல்

நிலாமுற்றம்-தன்னில் (1)

செந்துகில் மூடிக்கொண்டு திரு நிலாமுற்றம்-தன்னில்
அந்தமாய் துயில்கொள்கின்ற ஆய்_இழை-தன்னை கண்டே – உதயணகுமார:1 13/1,2
மேல்

நிலாய் (1)

திசை உலாம் இசையும் திருவும் நிலாய்
வசை_இலா நகர் வானவர் போகம் அஃது – யசோதர:1 6/1,2
மேல்

நிலை (55)

ஆனை-தன் நிலை கண்டு எய்தி அகில் இடும் புகையும் மூட்டி – உதயணகுமார:1 85/1
நீங்கிடம் இது என்று எண்ணி நிலை மதில் ஏறி போக – உதயணகுமார:1 86/1
அண்ணல்-தன் நிலை அறிந்த யூகியும் – உதயணகுமார:2 147/1
அ நிலை உணர்ந்து அடங்கியது என்றனர் – உதயணகுமார:6 340/1
பஞ்சாத்தி தான் உரைத்த பரமன் நீயே பரம நிலை ஒன்று எனவே பணித்தாய் நீயே – நாககுமார:1 17/2
பவ மயமாம் இரு_வினையை பகர்ந்தாய் நீயே பரம நிலை அமர்ந்த பரமன் நீயே – நாககுமார:1 20/3
நிலை_இலா உடம்பின் வாழ்க்கை நெடிது உடன் நிறுவ என்று இ – யசோதர:4 249/1
பிணி நிலை பெயர்ப்பன பிறவி தீர்ப்பன – சூளாமணி:4 180/1
மணி நிலை விசும்பொடு வரங்கள் ஈவன – சூளாமணி:4 180/2
கணி நிலை இலா திறல் கடவுள் தானகம் – சூளாமணி:4 180/3
மணி நிலை சுடர் ஒளி மலர்ந்து தோன்றவே – சூளாமணி:4 180/4
நின்றான் அன்றே இன் துணை ஆகும் நிலை மேயான் – சூளாமணி:5 313/4
நிலை தொழில வென்று உளம் நினைத்து ஒழுக இன்ப – சூளாமணி:6 453/2
பிறவியை அறுக்கும் காட்சி பெரு நிலை எய்தல் ஆமோ – சூளாமணி:6 521/2
ஒப்பு உடைத்து உங்கள் சேரி உயர் நிலை செல்வம் எல்லாம் – சூளாமணி:6 528/2
நிதியம் பாரித்து ஒளி நிழன்று துஞ்சல் நிலை
கதியின் வாழ்வாரையும் கண்கள் வாங்குங்களே – சூளாமணி:7 741/3,4
கூடு இணர் குழாம் நிலை கொழும் மலர் குமிழ் மிசை – சூளாமணி:7 794/2
வளமா நிலை மேதி மருப்பின் இட – சூளாமணி:7 804/1
கோவை அம் குழு நிலை மாடம் யாவையும் – சூளாமணி:7 817/3
அமிதமாகிய நிலை தலை மலை அணி அருவிகள் அவை எல்லாம் – சூளாமணி:8 875/3
பணித்த சொல்-அதனை கேட்டே பகை நிலை கந்தினோடும் – சூளாமணி:8 913/1
சுற்றி நின்று எரியும் செம்பொன் சுடர் நிலை பட்டம் சேர்த்தி – சூளாமணி:8 931/3
நிலை பெரிது அரிது இபம் நெடு வரை நிரையே – சூளாமணி:8 945/4
இலங்கல் அம் கனக மாடத்து எழு நிலை ஏறலுற்றாள் – சூளாமணி:8 975/3
விஞ்சை அரையன் மட மா மகள் நிலை யாது என வினவில் விளம்ப கேள்-மின் – சூளாமணி:8 1035/2
நிலை மிசை அலங்கல் மார்பு இசைய கேட்டும் ஓர் – சூளாமணி:9 1214/2
நிலம் மேலும் நின்று பொருவான் புகுந்த நிலை கண்டு நின்றும் இஙனே – சூளாமணி:9 1330/2
திரு நிலை அகம் உடை செல்வன் செம் கதிர் – சூளாமணி:9 1378/1
விரி நிலை மணி முடி மிளிர்ந்து வீழ்தலும் – சூளாமணி:9 1378/2
பொரு நிலை அழிந்து பின் புறக்கொடுத்தது – சூளாமணி:9 1378/3
பரு நிலை மலையவர் பரவை தானையே – சூளாமணி:9 1378/4
தொழுதும் சூழ்ந்தும் அடி பற்றி தொடர்ந்தும் சுரும்பு உண் கோதை நிலை
வழுவ மயங்கி மாழாந்தும் மருண்டும் தெருண்டும் மடவார்கள் – சூளாமணி:9 1482/1,2
நீர் புனை தடத்தின் உள்ளால் நிலை கொண்டு நெடும் கண் சேப்ப – சூளாமணி:10 1674/2
மன்னவன் மடந்தை மணி மாட நிலை உள்ளால் – சூளாமணி:10 1794/1
தவம்செய்து வந்தார் தவ நிலை நிற்பார் – சூளாமணி:11 2004/1
அற்ற துவர்ப்பினர் ஆகும் அரு நிலை
உற்றவர்க்கு இவ்வாறு ஒழுக்கம் தலை நிற்றல் – சூளாமணி:11 2013/1,2
அப்படி மானும் நிலை அன்று அதனை நின் – சூளாமணி:11 2018/3
அடைவது ஓர் நிலை பிறர்க்கு அறியல் ஆகுமோ – சூளாமணி:12 2073/4
நிறை_இலார் பொறுத்தல் ஆற்றா நிலை இது நிறைந்த நோன்மை – சூளாமணி:12 2115/1
இச்சையால் அன்றி இவன் முன்னை நிலை எனக்கு அரிதாம் – நீலகேசி:1 56/3
நலங்கள் இல்லா உயிர்-தங்களுக்கு எல்லா நடுக்கம் நீக்கி உயர் நல் நிலை ஈயும் – நீலகேசி:1 147/3
சிந்தனைக்-கண் செலவோடு வரவுமே நிலை இல்ல – நீலகேசி:2 177/3
நிலை செலவிற்கு இவை வேண்டா நின் பொருளும் இவை அல்லா – நீலகேசி:4 296/3
ஐ_வினை இல் நிலை தோற்றம் நாசம்-தான் நாட்டுங்கால் – நீலகேசி:4 311/4
நின்ற குணங்களின் நித்தியம் என்றும் நிலை_இலவாம் – நீலகேசி:4 379/1
வரைவு_இல பிறர்களும் மன நிலை மகிழ்வு எய்த – நீலகேசி:4 454/2
நித்தியம் ஆகி நிலை உளது என்னாய் – நீலகேசி:4 458/4
கெட்டனன் இது கேட்க வினை நிலை – நீலகேசி:5 545/4
கொல் சின வேழம் குறி நிலை செய்த குணத்தின்னீர் – நீலகேசி:5 566/4
சிறிதும் என் முன் நிலை_இன்மை காட்டி சிதைத்தேனால் இனி – நீலகேசி:5 571/2
கணம்-தனிலே நிலை கந்தமும் ஆய கால் – நீலகேசி:5 575/3
நிலை இலை கோல் இடை நீக்கலும் நீங்கும் – நீலகேசி:5 637/2
நின்ற விரலும் நிலை ஆழ்ந்து முடங்கல் ஆயின் – நீலகேசி:6 726/1
வலி உடை நிலை_இல மற்று எ பூதமும் – நீலகேசி:8 793/2
வீட்டின் அங்கு இடல் இன்றி வினை நிலை நுமக்கு அறிவு அரியது போல் – நீலகேசி:9 838/2
மேல்

நிலை_இல (1)

வலி உடை நிலை_இல மற்று எ பூதமும் – நீலகேசி:8 793/2
மேல்

நிலை_இலவாம் (1)

நின்ற குணங்களின் நித்தியம் என்றும் நிலை_இலவாம்
என்ற குணங்கள் அநியதம் என்றும் இயம்புதலால் – நீலகேசி:4 379/1,2
மேல்

நிலை_இலா (1)

நிலை_இலா உடம்பின் வாழ்க்கை நெடிது உடன் நிறுவ என்று இ – யசோதர:4 249/1
மேல்

நிலை_இன்மை (1)

சிறிதும் என் முன் நிலை_இன்மை காட்டி சிதைத்தேனால் இனி – நீலகேசி:5 571/2
மேல்

நிலைக்கு (2)

தன் நிலைக்கு அமைந்த தத்துவ ஞானத்தான் – உதயணகுமார:2 148/1
மண் பொனால் குண நிலைக்கு ஆய மாட்சியாம் – நீலகேசி:8 805/3
மேல்

நிலைகள்-தோறும் (1)

தூய மணி நீர் நிலைகள்-தோறும் இவர்வது ஒத்தாள் – சூளாமணி:10 1796/4
மேல்

நிலைகளும் (1)

ஆடகம் அணிந்த கூட நிலைகளும் அயல எல்லாம் – சூளாமணி:8 856/4
மேல்

நிலைதளர்ந்திட்டு (1)

நின்றவர்-தம்மை நோக்கி நிலைதளர்ந்திட்டு மன்னன் – யசோதர:1 61/1
மேல்

நிலைபெற்றது (1)

நிலையாமை சால நிலைபெற்றது அன்றே – சூளாமணி:9 1464/4
மேல்

நிலைபெற (2)

நிலைபெற நெறியில் துய்த்தார் நிகர்_இன்றி செல்லும் நாளுள் – நாககுமார:4 116/3
நிலைபெற உரைத்து இன்மை நிறுத்துவன் யான் என்று தன் – நீலகேசி:2 204/3
மேல்

நிலைபெறும் (1)

நிலைபெறும் பொருளினால் நின்ற ஒற்றுமை – நீலகேசி:8 806/3
மேல்

நிலைமை (14)

பெற்றது ஓர் வரம்பு_இல் இன்பம் பிறழ்வு_இலா நிலைமை கண்டாய் – சூளாமணி:4 202/3
மற்று அவை நிறைந்த மாந்தர் பெறப்படும் நிலைமை மன்னா – சூளாமணி:4 202/4
கொடுத்தவாம் நிலைமை மன்னன் குணங்களா கொள்ப அன்றே – சூளாமணி:5 253/4
நிலைமை கொள் மனைவியா நிமிர்ந்த பூம் துணர் – சூளாமணி:5 414/2
மாண்ட தன் நிலைமை உள்ளி வரு பொருள் மெய்ம்மை நோக்கி – சூளாமணி:6 546/1
நும் குல நிலைமை எல்லாம் நூலின் நீ உரைத்தவாறே – சூளாமணி:6 550/2
எம் குல நிலைமை யானும் உரைப்பன் என்று எடுத்துக்கொண்டு – சூளாமணி:6 550/3
இ படை நிலைமை ஓரான் எடுத்தெடுத்து இயம்புகின்றான் – சூளாமணி:9 1182/4
இற்று இதன் நிலைமை என்ன இரும் கடல்_வண்ணன் நக்கு ஆங்கு – சூளாமணி:9 1435/3
நெய்யொடு வந்தனன் நிலைமை இன்னதே – சூளாமணி:10 1736/4
நெய் வகை வேலவன் நிலைமை கேட்கவே – சூளாமணி:11 1888/4
கண்டார்கள் நின் நிலைமை கண்டு ஒழுக யான் நின் கதிர் மயங்கு சோதியால் கண் விளக்கப்பட்டு – சூளாமணி:11 1910/2
எங்கண் இடர் அகலுமாறு இ நிலைமை எய்தி இருள் உலகம் நீக்கும் அருள் தருக நீ என்று – சூளாமணி:11 1912/3
இன்ன நிலைமை இதனுள் பிறந்தவர் – சூளாமணி:11 1990/1
மேல்

நிலைமை-தன்னை (2)

உறு பொருள் நிலைமை-தன்னை உற்று உணர்வு அறிவு-அது ஆகும் – யசோதர:4 241/1
ஏற்ற அ நிலைமை-தன்னை இது பொழுது உய்-மின் என்றான் – யசோதர:5 317/3
மேல்

நிலைமை-தானும் (1)

நின்றவர் நிலைமை-தானும் நினைவினுக்கு அரியது என்றான் – யசோதர:1 61/4
மேல்

நிலைமை-அது (1)

எஞ்சல்_இல் இன் நிலைமை-அது என்று என – உதயணகுமார:5 271/3
மேல்

நிலைமைய (1)

நிலைமைய தானம் நிழல் மணி பூணோய் – சூளாமணி:11 1992/2
மேல்

நிலைமையரே (1)

நீடு ஆர குளித்து ஆடும் நிலைமையரே அவர் எல்லாம் – சூளாமணி:11 2050/4
மேல்

நிலைமையின் (1)

நின்றிலா நிலைமையின் நீங்கி நின்றது ஓர் – சூளாமணி:12 2105/1
மேல்

நிலைமையும் (5)

திரு_மகள் நிலைமையும் செல்வர் கேட்டிரேல் – சூளாமணி:12 2082/1
நில_மகள் நிலைமையும் நெறியில் கேட்டிரேல் – சூளாமணி:12 2087/1
விருத்த நிலைமையும் வேண்டலம் யாம் என வேண்டுகின்றீர் – நீலகேசி:5 500/1
வீடுபெற்று ஆங்கண் விளங்கும் நிலைமையும்
கூடிய ஐந்து குணத்தினன் ஆதலின் – நீலகேசி:7 766/2,3
வேதமும் அங்கமும் விச்சைகள் நிலைமையும் வேண்டுநர்கட்கு – நீலகேசி:9 824/2
மேல்

நிலைய (3)

அழல் நகுவன அலர் நெரிதர அசை நிலைய அசோகம் – சூளாமணி:6 432/4
நிலைய வெம் சுடர் ஆழி நினைப்பனேல் – சூளாமணி:7 638/3
திண் நிலைய மணி கதவம் தாழ் திறந்து திரு_விளக்கு திகழ மாட்டி – சூளாமணி:8 1036/1
மேல்

நிலையன (3)

பணை நிலையன கமுகொடு படு பழம் உதிர்வன தெங்கம் – நீலகேசி:1 13/1
இணை நிலையன சுளை கனி இவை இனியன பல வாழை – நீலகேசி:1 13/2
திணி நிலையன திரள் அரையன தெரி மலரன மருதம் – நீலகேசி:1 13/4
மேல்

நிலையா (2)

நிலையா என சொல்லி நேர்ப்ப பொருள் தூய – நீலகேசி:3 253/1
அவை-தாம் நிலையா துயராம் அசுவம் – நீலகேசி:5 493/1
மேல்

நிலையாது (1)

நிலையாது எனவும் உயிர் இல்லை என்றும் நெறிமையினால் – நீலகேசி:4 382/1
மேல்

நிலையாமை (1)

நிலையாமை சால நிலைபெற்றது அன்றே – சூளாமணி:9 1464/4
மேல்

நிலையிடத்தவருள் (1)

நிலையிடத்தவருள் நிகர் எனக்கு உளரேல் நேடு-மின் சென்று என நின்றான் – சூளாமணி:9 1318/4
மேல்

நிலையிடத்து (1)

நிலையிடத்து உளரோ நிகர் எனக்கு என்பாய் நின்றனை நிகர் உனக்கு ஆகி – சூளாமணி:9 1320/3
மேல்

நிலையிடம் (1)

நிழல்-கண் நோக்கி நின்று அழன்றன நிலையிடம் புகுக – சூளாமணி:7 708/2
மேல்

நிலையில்லமையும் (1)

நிலையில்லமையும் இலதாம் எனினே – நீலகேசி:6 707/3
மேல்

நிலையிற்று (1)

பெற்ற தன் நிலையிற்று ஆகி பெருகிய வளமை தோன்றி – சூளாமணி:8 847/2
மேல்

நிலையிற்றே (1)

நீரும்நீர்-தோறும் ஒவ்வா நிலையிற்றே திங்கள் என்றும் – நீலகேசி:4 437/1
மேல்

நிலையின் (1)

கோடிய நிலையின் முன்னால் குஞ்சித்த வடிவன் ஆகி – சூளாமணி:10 1566/2
மேல்

நிலையின்று (1)

மின்னினும் நிலையின்று உள்ளம் விழைவுறின் விழைந்த யாவும் – யசோதர:2 96/1
மேல்

நிலையின (2)

நிலையின செல்வக்கு ஊனம் நிகழ்வன உரை-மின் என்றான் – சூளாமணி:11 1853/3
குழுவன பிரிவன குறைவு இல நிலையின
எழுவன விழுவன இறுதி_இல் இயல்பின – நீலகேசி:4 450/1,2
மேல்

நிலையுதல் (1)

வேய் ஒத்த தோளி நிலையுதல் வேண்டப்படுதலினால் – நீலகேசி:4 377/1
மேல்

நிலையுதல்-தான் (1)

கெடுவது தோற்றம் நிலையுதல்-தான் அ பொருள் எனவும் – நீலகேசி:4 392/3
மேல்

நிலையுதலும் (1)

செம்பொன்னா நிலையுதலும் சிதைவு ஆக்கம் அவை பெறலும் – நீலகேசி:4 312/2
மேல்

நிலையும் (7)

நமரது நிலையும் நங்கை போந்தது நடுங்க சொன்னான் – சூளாமணி:9 1145/4
கடிவினை நிலையும் அன்றே கண்டு வந்து ஒருவன் கூற – சூளாமணி:9 1146/2
செய்யலுற்ற மாயம்-அதும் சிலையும் நிலையும் சுருங்கிய வைத்து – சூளாமணி:9 1345/1
நிலையும் ஈறு என்பது நேர்குவை ஆயின் – நீலகேசி:4 337/2
கேடு இலவாய குணத்தின் நிலையும் கெடும் குணத்தின் – நீலகேசி:4 380/1
நின்றே நிலையும் எனின் நித்தியமே ஆய் ஒழியும் – நீலகேசி:5 656/1
நீத்தனவே அல்ல நிலையும் உண்மையில் – நீலகேசி:8 809/3
மேல்

நிலையுள்ளால் (1)

மாக மலை அன்ன மணி மாட நிலையுள்ளால்
போகம் மிகு பூம் தவிசின் மீது புதைவுற்ற – சூளாமணி:8 860/1,2
மேல்

நிவந்த (2)

வரை-வாய் நிவந்த வடு மா அடு மா – சூளாமணி:7 745/1
முதலையின் முதுகு என நிவந்த தோற்பரம் – சூளாமணி:9 1404/2
மேல்

நிவந்தன (1)

நுரை என நிவந்தன நுந்தும் அ புனல் – சூளாமணி:9 1396/3
மேல்

நிவந்து (1)

விரைவாய் நிவந்து விரியா விரியா – சூளாமணி:7 745/2
மேல்

நிழல் (69)

அடி மரத்து இருப்ப அண்ணல் அ நிழல் திரிதல் இன்றி – நாககுமார:4 110/1
அடைந்த நிழல் போல் அருளும் முனிவும் இலர் அடிகள் – யசோதர:5 270/3
நிழல் அகம் தவழ்ந்து தேன் நிரந்து தாது சேர் – சூளாமணி:1 10/1
ஒற்றை வெண்குடை நிழல் உலகிற்கு ஓர் உயிர் – சூளாமணி:2 51/2
அடி நிழல் அரசரை அளிக்கும் ஆய் கதிர் – சூளாமணி:2 55/1
முடி நிழல் முனிவரர் சரணம் மூழ்குமே – சூளாமணி:2 55/2
வடி நிழல் வனை கதிர் எஃகின் மன்னவன் – சூளாமணி:2 55/3
குடை நிழல் உலகு எலாம் குளிர நின்றதே – சூளாமணி:2 55/4
வேய் நிழல் நிலா இலங்கு வெள்ளி விம்மு பாளை-வாய் – சூளாமணி:4 132/1
பாய் நிழல் பசும் கதிர் பரூஉ மணி குலை குலாய் – சூளாமணி:4 132/2
சேய் நிழல் செழும் பொனால் திரண்ட செம் பழத்தவாய் – சூளாமணி:4 132/3
போய் நிழல் பொலிந்து வீழ்வ போன்ற பூக ராசியே – சூளாமணி:4 132/4
காந்தி நின்ற கற்பக நிழல் கலந்து கையற – சூளாமணி:4 133/1
இங்கண் ஞாலம் எல்லை சென்று இலங்கு வெண்குடை நிழல்
வெம் கண் யானை வேந்து இறைஞ்ச வென்றியின் விளங்கினான் – சூளாமணி:4 138/1,2
மா கண் வையம் மகிழ்ந்து தன் தாள் நிழல்
நோக்கி வைக நுனித்து அவன் ஆண்ட நாள் – சூளாமணி:4 144/1,2
நிழல் கொடி அது என நிறைந்த காரிகை – சூளாமணி:4 209/2
அறம் தலைநின்ற வேந்தர் அடி நிழல் அன்றி யார்க்கும் – சூளாமணி:5 266/3
நிழல் நகுவன நிமிர் தழையன நிறை குளிர்வன சாந்தம் – சூளாமணி:6 432/1
அதனின் நிழல் அவன் அடைதலும் அது காவலனாவான் – சூளாமணி:6 440/1
நினக்கு என இயற்றிய நிலா நிழல் மணி கல் – சூளாமணி:6 441/3
நிழல் கதிர் மரத்தகையது ஆக நினைகில்லேன் – சூளாமணி:6 442/2
நிலா வளர் நிழல் கதிர் நிமிர்ந்து ஒளி துளும்பும் – சூளாமணி:6 443/1
நிழல் நாறும் மூர்த்தியாய் நின்றாயும் நீயே – சூளாமணி:6 540/2
தண் நிழல் சுடர் தமனியத்தினால் – சூளாமணி:7 582/1
மண் நிழல் கொள மருங்கு சுற்றிய – சூளாமணி:7 582/2
வெண் நிழல் சுடர் விளங்கு கல்தலம் – சூளாமணி:7 582/3
கண் நிழல் கொள கண்ட காட்சியும் – சூளாமணி:7 582/4
நிழல் பொதி நீல மா மணி கல் அம் திரள் – சூளாமணி:7 755/1
நிழல் அணி மணி கல் நீல நிறத்தொடு நிமிர்ந்த தோற்றம் – சூளாமணி:7 757/2
போய் நிழல் துளும்பும் மேனி புணர் முலை அமிர்து_அனாரோடு – சூளாமணி:7 764/1
ஆய் நிழல் துளும்பு அ வானோர் அசதியாடு இடங்கள் கண்டாய் – சூளாமணி:7 764/2
சேய் நிழல் திகழும் செம்பொன் திலத வேதிகைய ஆய – சூளாமணி:7 764/3
பாய் நிழல் பவழ செம் கால் பளிக்கு மண்டபங்கள் எல்லாம் – சூளாமணி:7 764/4
ஈங்கு வெம் கதிரோன் எறிப்ப நிழல்
வேம்-கொல் என்று ஒளித்திட்டு இபம் வீழ்ந்து சேர் – சூளாமணி:7 781/1,2
நீர் அணி நிழல் கொள் முத்த மணல் மிசை நிரந்து தோன்றி – சூளாமணி:8 852/3
நெருங்கு ஒளி நிறைந்த மிகு சோதி நிழல் சூழ – சூளாமணி:8 871/3
நீல மா மணி குன்று ஏய்ப்ப நிழல் எழுந்து இலங்கும் மேனி – சூளாமணி:8 979/1
நிழல் அவாம் பகழி போலும் நெடும் கண் நோக்கு என்னும் வெய்ய – சூளாமணி:8 1022/3
நெய் பருகு கொழும் சுடரின் அகில் ஆவியிடை நுழைந்து நிழல் கால் சீப்ப – சூளாமணி:8 1033/2
அரும்பி வரும் அரவிந்தம் அறிவரனது அடி நிழல் அது அடைந்தோம் என்று – சூளாமணி:8 1038/1
நிழல் அணங்கி முருகு உயிர்த்து நிரந்து அலர்ந்து தோடு ஏந்தி நிழற்றும் போலும் – சூளாமணி:8 1039/2
நிழல் அணங்கி முருகு உயிர்த்து நிரந்து அலர்ந்து தோடு ஏந்தி நிழற்றும் ஆயின் – சூளாமணி:8 1039/3
நிழல் அவிர் விலங்கல் நெற்றி நிமிர்ந்தது ஓர் காள மேகம் – சூளாமணி:9 1462/3
திரு மணி நிழல் ஒளி தெய்வ வான் படை – சூளாமணி:9 1496/1
நீர் மேக முத்தின் நெடும் தண் குடை கீழ் நிழல் துளும்பும் நேமி தாங்கும் – சூளாமணி:9 1530/3
திரு மணியின் ஒளி மேனி நிழல் எறிப்ப திகழ்ந்து இலங்கு தெய்வ பாவை – சூளாமணி:9 1535/2
மின் நிழல் பூணவன் மெல்ல நக்கு அது – சூளாமணி:10 1599/1
நின் நிழல் காண் அது நிற்க நின் உரை – சூளாமணி:10 1599/2
என் நிழல் என்னொடும் இயங்கின் அல்லது – சூளாமணி:10 1599/3
கல் நிழல் உள் புகின் காண்டல் ஆகுமோ – சூளாமணி:10 1599/4
நின் நிழல் ஆவது தெளிய நின் தொழில் – சூளாமணி:10 1600/1
இ நிழல் காண் என இறைஞ்சி நோக்குபு – சூளாமணி:10 1600/2
தன் நிழல் தான் செய்வ செய்ய தான் தெளிந்து – சூளாமணி:10 1600/3
இன் நிழல் இருந்தனன் இலங்கு நூலினான் – சூளாமணி:10 1600/4
நிலம் புரி நிழல் ஒளி நிரந்து தோன்றலால் – சூளாமணி:10 1710/2
பைம்பொன் சுடிகை நிழல் துளங்க படர்ந்து ஆடு ஆயம் படிந்தாளே – சூளாமணி:10 1749/4
நீர் ஆலிக்கட்டி நிரந்து எழுந்து பொங்கி நிழல் தயங்கும் பொன் அறை மேல் நின்று ஆடுகின்ற – சூளாமணி:10 1757/1
பய மர நிழல் ஒளி மஞ்சம் பாவின – சூளாமணி:10 1782/2
இருள் ஆழி நிழல் துளும்பும் எரி பொன் மணி நெடு முடி சாய்த்து இறைஞ்சப்பட்டான் – சூளாமணி:10 1806/3
அலகுடன் விளங்கும் அம் பொன் குடை நிழல் அரசர் சூழ – சூளாமணி:11 1843/1
நிழல் இவையாம் என நீள் பொழில் புக்கால் – சூளாமணி:11 1942/2
நிலைமைய தானம் நிழல் மணி பூணோய் – சூளாமணி:11 1992/2
நீறும் ஓடும் நிழல் மணியும் பொன்னும் நிகரா நோக்குவான் – நீலகேசி:1 40/4
நேர்வனவே ஆகும் நிழல் திகழும் பூணாய் – நீலகேசி:1 113/4
விரி கொள் தண் தளிர் பிண்டி மர நிழல் இருந்து இரு_வினையும் – நீலகேசி:2 156/3
நீ உடம்பு பெற்ற ஆறு உரை என்பாய் நிழல் போலும் – நீலகேசி:4 309/3
அணி செய் கோழ் அரை அரை நிழல் அழகனை பொருந்தி – நீலகேசி:5 476/1
சிறிதும் நீ தீ புகாய் சேர்வது என்னை நிழல்
இறுதி இல்லா துயர் இன்ன செய்யாய் இனி – நீலகேசி:5 556/3,4
புளி பொறி ஆடி நிழல் தண் மதி இன்ன – நீலகேசி:5 606/1
மேல்

நிழல்-கண் (1)

நிழல்-கண் நோக்கி நின்று அழன்றன நிலையிடம் புகுக – சூளாமணி:7 708/2
மேல்

நிழல்-வாய் (2)

மற்று அ வெவ் வெயிலும் நிழல்-வாய் அழல் – சூளாமணி:7 782/3
வண்டு ஆர் அசோகின் நிழல்-வாய் அமர்ந்தாய் என்றும் வாழ்த்தினால் வாராயோ வானவர்-தம் கோவே – சூளாமணி:11 1910/4
மேல்

நிழலன (1)

திரு மருவிய செழு நிழலன செம் குழையன தேமா – சூளாமணி:6 431/2
மேல்

நிழலான் (1)

நிழலான் தமர் கரிந்தார் சிலர் இரிந்தார் பலர் நெரிந்தார் – சூளாமணி:9 1295/3
மேல்

நிழலின் (1)

விண்ணகம் விளங்கு திங்கள் வெண்குடை நிழலின் வைகி – சூளாமணி:3 100/3
மேல்

நிழலும் (2)

ஓங்கும் நீர் நிழலும் ஒத்து ஒளிரும் மூர்த்தியார் – சூளாமணி:3 70/4
நின்றது பிராயம் அதுவே நிழலும் வேலோய் – சூளாமணி:11 2033/4
மேல்

நிழற்கு (1)

நாடு வாய் நிழற்கு அணிந்து நாணுவாரும் ஆயினார் – சூளாமணி:6 482/4
மேல்

நிழற்ற (5)

முத்த வெண் மாலை நான்று முடி மிசை நிழற்ற மூரி – சூளாமணி:8 934/3
நேர் இகலும் வாள்களொடு கேடகம் நிழற்ற
சாரிகை கறங்கு என மலைந்து சுழல்கின்றார் – சூளாமணி:9 1290/2,3
நிரல் கால மணி நிரைத்த நெடும் குடை கீழ் முடி நிழற்ற நெடுமால் பின்னே – சூளாமணி:9 1532/2
சேய் இடை ஒள் ஒளி நிழற்ற செம்மாந்தார் இருந்தாரே – சூளாமணி:11 2064/4
சிங்க ஆசனத்து இருந்து தெளிந்து ஒளி மண்டிலம் நிழற்ற
திங்கள் முக்குடை கவிப்ப தேவர்-தம் திருந்து அவை தெருள – நீலகேசி:2 157/2,3
மேல்

நிழற்றுகின்றவே (1)

நின்று இவை சொரிந்து ஒளி நிழற்றுகின்றவே – சூளாமணி:9 1503/4
மேல்

நிழற்றும் (11)

முற்றும் நீர் வளாகம் எல்லாம் முழுதுடன் நிழற்றும் மூரி – சூளாமணி:2 69/1
நெய் உற நிழற்றும் வேலோய் இனைத்து என நினைக்கல் ஆமோ – சூளாமணி:4 198/4
குளிர் முத்தம் நிழற்றும் கோயில் பெரும் கடை குறுக சென்றார் – சூளாமணி:6 507/4
வேய்ந்து அகம் நிழற்றும் கோதை மிளிர் மணி கலாப வட்டம் – சூளாமணி:6 537/1
நிழல் அணங்கி முருகு உயிர்த்து நிரந்து அலர்ந்து தோடு ஏந்தி நிழற்றும் போலும் – சூளாமணி:8 1039/2
நிழல் அணங்கி முருகு உயிர்த்து நிரந்து அலர்ந்து தோடு ஏந்தி நிழற்றும் ஆயின் – சூளாமணி:8 1039/3
திரு மணி நிழற்றும் செம்பொன் நெடு முடி முகட்டு ஓர் தெய்வ – சூளாமணி:10 1557/1
திரு மணி நிழற்றும் செம்பொன் திலதம் மா முடியினானும் – சூளாமணி:10 1622/1
திரு மணி நிழற்றும் செம்பொன் நெடு முடி திரு வில் வீச – சூளாமணி:10 1784/3
தங்கு ஆரம் மணி நிழற்றும் தட வரை ஆர் அகலத்தான் தகரம் நாறும் – சூளாமணி:10 1802/2
அரு மணியின் ஒளி நிழற்றும் ஆயிரமாம் பணம் அணிந்த – சூளாமணி:11 2042/1
மேல்

நிழன்ற (1)

நீள் எழில் ஆரமும் நிழன்ற கண் குலாம் – சூளாமணி:4 195/2
மேல்

நிழன்று (2)

நிதியம் பாரித்து ஒளி நிழன்று துஞ்சல் நிலை – சூளாமணி:7 741/3
நெய்யினால் நிழன்று நீர் நின்ற நீள் ஒளி – சூளாமணி:9 1384/1
மேல்

நிற்க (6)

வயந்தகன் கூற மன்னன் மா பிடி நிற்க என்றான் – உதயணகுமார:1 112/4
எற்றை நூற்று எய்தமாட்டான் இதன் திறம் நிற்க எம்மை – சூளாமணி:6 567/2
அறிதி நீ அவை நிற்க அழன்று நீ – சூளாமணி:7 629/2
எரி மாலை வேல் வல் இளையார்கள் நிற்க இவன் என்னொடு ஏற்க எனவே – சூளாமணி:9 1328/2
நின் நிழல் காண் அது நிற்க நின் உரை – சூளாமணி:10 1599/2
ஊன் ஆரும் மற ஆழி ஓடை மால் யானை உடையான்-தன் ஒளி முடியின் மேல் உரையோம் நிற்க
தேன் ஆரும் அரவிந்தம் சென்று ஏந்தும் போழ்து திரு_அடிகள் செம் தோடு தீண்டாவே ஆகில் – சூளாமணி:11 1908/2,3
மேல்

நிற்கல் (1)

போரினில் நிற்கல் ஆற்றாம் பொய்யினில் தந்த மைந்தன் – உதயணகுமார:1 93/1
மேல்

நிற்கவே (1)

அரசர் வார்த்தை அவ்வாறு அது நிற்கவே
விரை செய் வார் பொழில் விஞ்சையர் சேடி மேல் – சூளாமணி:4 119/2,3
மேல்

நிற்கும் (13)

மற்று அவள் தந்தை-தானும் மா முனி ஆகி நிற்கும்
சற்கிரி விபுலம் மன்னும் சாரல் அம் வனத்தில் சென்று – உதயணகுமார:1 14/1,2
நிற்கும் செவ்வினை நீங்க நின்றனர் – நாககுமார:4 106/3
துன்னிடும் மனத்தின் தூய்மை சூழ்ச்சியும் ஒழிய நிற்கும்
பின்னுறு பழியிற்கு அஞ்சா பெண் உயிர் பெருமை பேணா – யசோதர:2 96/2,3
திரு அமர்ந்து உலகம் ஏத்த சிறந்து பின் நிற்கும் அன்றே – சூளாமணி:7 776/4
என்றும் நிற்கும் இரும் புகழ் – சூளாமணி:9 1356/2
வானுடன் புகழ்தர நிற்கும் மண் மிசை – சூளாமணி:9 1383/2
சீறினான் என்ற போழ்தில் சிறுசொலாய் நிற்கும் என்று – சூளாமணி:9 1447/2
அணங்கி அகலாது உழை நிற்கும் ஆணை உடைய அடல் வேந்தே – சூளாமணி:9 1479/2
கோள் நிற்கும் விசும்பிடை குழவி திங்களும் – சூளாமணி:10 1732/3
தக்க மிகு தானம் முதலாய தலை நிற்கும்
மக்கள் இவர் ஆவர் மத யானை மற வேலோய் – சூளாமணி:11 2023/1,2
சாதனை நிற்கும் சத்துவன் ஆம் என்றீர் – நீலகேசி:3 246/4
தூப்பு எனும் இல்லனவே சொல்லி நிற்கும் ஓர் – நீலகேசி:4 343/3
ஈறாகி நிற்கும் முதல் உண்மையிற்கு இன்மை எங்கும் – நீலகேசி:4 403/3
மேல்

நிற்குமாய்விடின் (1)

உற்று நன்கு ஒருவர்-கண் நிற்குமாய்விடின்
மற்று அவர் குணங்களை மறைத்து மாண்பு இலா – சூளாமணி:12 2084/1,2
மேல்

நிற்குமே (1)

நிகளவாய் பிளந்து அகம் சுடர நிற்குமே
துகள்_இலா சுடர் மணி துளும்பு பூணினாய் – சூளாமணி:5 416/2,3
மேல்

நிற்ப (22)

சூழ நல் மாதர் நிற்ப துளக்கு இன்றி நோக்கினானே – உதயணகுமார:1 87/4
நல் நெறி வத்தவன்-தான் நல் பிடி ஏறி நிற்ப
உன்னிய யூகி மிக்க ஊரில் தீயிடுவித்தானே – உதயணகுமார:1 110/3,4
மாற்றலர் தூதர் வந்து வரு திறை அளந்து நிற்ப
ஆற்றலர் வர அவர்க்கேயான பொன் துகில் அளித்தே – உதயணகுமார:4 187/1,2
மீண்டவன் வந்து ஊர் புக்கு வேந்தனை வணங்கி நிற்ப
காண்டு அறிவாளன் என்றே காவலன் புல்லிக்கொண்டு – உதயணகுமார:4 195/1,2
கொந்து அலர் மாலை மாதர் குழுவுடன் சூழ நிற்ப
வந்தனள் பதுமை தோழி வனப்பு இராசனை என்பாளாம் – உதயணகுமார:4 222/3,4
கண்ட பின் காமம் கூர்ந்து கார் விசும்பு-அதனில் நிற்ப
புண் தவழ் வேலின் காளை பூம்_குழலாட்கு இரங்கி – உதயணகுமார:5 261/1,2
கறை கெழு வேலினான் தன் காரிகை நீர் மேல் நிற்ப
பிறை எயிற்று அரவின் மீது பெற்றிடும் தனையன் கண்டு – நாககுமார:2 52/1,2
ஏந்து_இழையாள் நிற்ப கண்டு இனி சுதன் பணிந்ததே – நாககுமார:2 63/4
மன்னன் போய் வனம் அடைந்து மா முனி ஆகி நிற்ப
பின்னவர் அமைச்சன்-தன் மேல் பெரு நில பாரம் வைத்து – நாககுமார:3 78/1,2
வியந்தர தேவன் வந்து வந்தனைசெய்து நிற்ப
இந்த நல் கிராதன் தேவி-தனை விடுவித்த பின்பு – நாககுமார:3 95/1,2
முனை முக வாயில் பீடம் முன்னர் உய்த்திட்டு நிற்ப
கனை கழல் அரசன் ஐயோ கையில் வாள் உருவினானே – யசோதர:1 57/3,4
இலக்கணம் அமைந்த மெய்யர் இருவரும் இயைந்து நிற்ப
நிலத்து இறை மன்னன் வாழ்க நெடிது என உரை-மின் என்றார் – யசோதர:1 59/2,3
பதத்து அயன் மத களிறு என படிமம் நிற்ப
கதத்துடன் இழித்து அடு கடத்திடை மடுத்தான் – யசோதர:5 263/3,4
உற புணர்தல் அஞ்சி ஒரு வில்-கண் அவை நிற்ப
கறுப்பு உடை மனத்து எழு கதத்து அரசன் ஐயோ – யசோதர:5 266/2,3
விடு கொடா வியாளம் நிற்ப மெல்ல வன் பணிகள் செய்யும் – சூளாமணி:8 912/3
இற்றதால் எங்கள் ஆண்மை யாங்களும் இழிந்து நிற்ப
செற்றது ஓர் படை உண்டாயிற்று என்று கண் சிவந்திட்டானே – சூளாமணி:9 1171/3,4
எய் வேல் அறுத்து வறியானை நோக்கி எறியாது நிற்ப அவன் ஓர் – சூளாமணி:9 1333/1
உரை எடுப்பான் போல் நிமிர்ந்து நோக்காது நிற்ப
விரை எடுத்த பூம் தார் விறல் வேந்தர் அஞ்சி – சூளாமணி:9 1520/2,3
மடந்தையர் பாட ஆங்கு மாபெருந்தேவி நிற்ப
அடைந்து அவரோடும் ஆடும் ஆர்வ நீர் வெள்ளம் வாங்க – சூளாமணி:10 1663/1,2
கந்து ஆடு மால் யானை கார்_வண்ணன் பாவை கரு மேக குழல் மடவார் கை சோர்ந்து நிற்ப
கொந்து ஆடும் பூம் குழலும் கோதைகளும் ஆட கொய் பொலம் துகில் அசைத்த கொய்சகம் தாழ்ந்து ஆட – சூளாமணி:10 1754/1,2
கறை_இல் ஈர்_அறுவர் நிற்ப இறைவரா காக்கவைத்தான் – சூளாமணி:12 2111/4
ஈண்டையே நிற்ப இஃதும் அறிகிலை – நீலகேசி:5 527/4
மேல்

நிற்பது (3)

பொருவு_அறு சிவகதி புணர நிற்பது
திருவற நெறியது செவ்வி காண்-மினே – யசோதர:5 329/3,4
மற்று அவன் நிற்பது ஓர்ந்து மத களிறு அனைய காளை – சூளாமணி:9 1305/1
ஒருவி நிற்பது உரம்-கொல்லோ என்னும் உரையும் உணர்தி இவண் – சூளாமணி:9 1340/3
மேல்

நிற்பர் (2)

திங்கள் முந்நான்கு யோகம் தீ_வினை அரிய நிற்பர்
அங்கபூ ஆதி நூலுள் அரிப்பு அற தெளிந்த நெஞ்சில் – நாககுமார:1 2/1,2
நெறியினில் அறிவது ஊற நின்றனர் விலகி நிற்பர்
அறியலர் வினைகளாலே அரு நவைபடுநர்க்கு ஐய – யசோதர:5 308/2,3
மேல்

நிற்பவரும் (1)

மந்தரத்தை வலம் சூழ்ந்து வருபவரும் நிற்பவரும்
சுந்தரம் சேர் மணி முடியாய் சுடர்பவரும் சோதிடரே – சூளாமணி:11 2045/3,4
மேல்

நிற்பவும் (1)

நிலங்களில் நிற்பவும் செல்பவும் ஆம் என நிற்பன-தாம் – நீலகேசி:1 77/3
மேல்

நிற்பவே (1)

செய் வினை-தான் நிற்பவே பயன் எய்தும் என்பதூஉம் – நீலகேசி:4 311/1
மேல்

நிற்பன-தாம் (2)

நிலங்களில் நிற்பவும் செல்பவும் ஆம் என நிற்பன-தாம்
இலம்படல் இன்றி இ வையகத்து ஐந்தாய் இயன்றனவே – நீலகேசி:1 77/3,4
கெடுவன தோன்றுவ நிற்பன-தாம் குணம் ஆயினக்கால் – நீலகேசி:4 392/2
மேல்

நிற்பன-தாமும் (1)

கெடுவன தோன்றுவ நிற்பன-தாமும் குணம் என்றியேல் – நீலகேசி:4 392/1
மேல்

நிற்பனகள் (1)

மலை படு கிருமியோ நம் மாறு நிற்பனகள் என்றான் – சூளாமணி:9 1198/4
மேல்

நிற்பார் (4)

அச்சம் இன்றி நிற்பார் அ நிமித்த நூல் – சூளாமணி:7 639/3
மயில்-உடை ஆடல் கண்டு மகிழ்ந்து மெய்ம்மயங்கி நிற்பார்
குயிலொடு மாறுகொள்வார் குழை முகம் சுடர கோட்டி – சூளாமணி:10 1641/1,2
அயில் இடை பகழி வாள் கண் அங்கையின் மறைத்து நிற்பார் – சூளாமணி:10 1641/4
தவம்செய்து வந்தார் தவ நிலை நிற்பார்
அவம்செய்து வந்தார்க்கு அரிது பெரிதும் – சூளாமணி:11 2004/1,2
மேல்

நிற்பான் (1)

வாள் கரம் சுழற்றி நிற்பான் வியந்தரன் ஒருவன் என்ன – நாககுமார:3 98/1
மேல்

நிற்பினும் (1)

தொக்கவையாய் உடனே அவை நிற்பினும் ஆங்கு அவற்றுள் – நீலகேசி:5 503/1
மேல்

நிற்றல் (10)

எஞ்சல்_இல் எல்லை காணா எழில்பெற நிற்றல் நோக்கி – உதயணகுமார:1 8/2
அனந்த காலத்து நிற்றல் அ பொருள் தன்மை என்றான் – யசோதர:4 233/4
ஒர் உயிர் போல நெஞ்சத்து உருகி நைந்து உய்ய நிற்றல்
வாரியின் வதங்கட்கு எல்லாம் அரச மா வதம் இதற்கே – யசோதர:4 247/2,3
சாவு அது போக வாழ்க்கை தவம் தலை நிற்றல் ஒன்றோ – சூளாமணி:9 1161/3
ஒருவி நிற்றல் உரம்-கொல்லோ என்றான் உவணம் ஏந்தினான் – சூளாமணி:9 1339/4
நோற்று நுனித்தல் ஒழுக்கம் தலை நிற்றல்
போற்றி உரைத்தல் புகழ்ச்சி நிகழ்வு இஃது – சூளாமணி:11 2012/2,3
உற்றவர்க்கு இவ்வாறு ஒழுக்கம் தலை நிற்றல்
நல் தவம் என்று இங்கு நாங்கள் மொழிந்தது – சூளாமணி:11 2013/2,3
இருத்தல் நிற்றல் அன்றியும் இட்ட கூறை எய்தலும் – நீலகேசி:4 355/2
போயும் ஒழியாது இவண் நிற்றல் பொருத்தம் அன்றால் – நீலகேசி:6 718/2
நின்னுடை பொழுது அவண் நிற்றல் இல்லையே – நீலகேசி:8 797/4
மேல்

நிற்றலும் (2)

புண்ணினை தடிதலும் போழ ஆற்றி நிற்றலும்
கண்ணினை கழிகள்ளால் மிண்டி கொண்டு நீட்டலும் – நீலகேசி:4 352/1,2
நிற்றலும் கேட்டினோடு உண்மையும் இன்மையும் நேர்தலினும் – நீலகேசி:4 376/1
மேல்

நிற்றலை (1)

நிரந்து வெம் கதிர் எழுதலின் நிற்றலை இலதாய் – நீலகேசி:1 43/1
மேல்

நிற (15)

உரு நிற சுண்ணம் உடலினில் பூசி – உதயணகுமார:1 74/3
திரு நிற மாதை கண்டு திறத்தினில் கொண்டுசென்று – உதயணகுமார:5 258/3
விரி நிற மலரும் சாந்தும் வேண்டிய பலவும் ஏந்தி – நாககுமார:2 50/3
சிவந்த பொன் நிற மகள் சீர் உடைய மேனகி – நாககுமார:4 128/4
இரு நிற மலரினால் இன்று இவள் உயிர் ஏகலுற்றது – யசோதர:2 131/2
பால் நிற கதிர் நகை பரந்த சோதியானையும் – சூளாமணி:6 497/1
நீல் நிற கரும் கடல் நிகர்க்கும் மேனியானையும் – சூளாமணி:6 497/2
பொன் நிற பொறி புகழ்ந்த சாதகம் – சூளாமணி:7 587/3
நிற வேதிகை மீது நிமிர்ந்த பொழில் – சூளாமணி:7 813/3
தண் நிற தண் கழுநீரின் நெய்தலின் – சூளாமணி:10 1689/1
கள் நிற கரும் கடை இதழும் பெய்து இடை – சூளாமணி:10 1689/2
ஒண் நிற பிணையல் அன்று உவக்கப்பட்டதே – சூளாமணி:10 1689/4
ஒண் நிற தாமரை ஒலியலும் தழீஇ – சூளாமணி:10 1691/3
செம் நிற குவளை கைசெய்த சூட்டினர் – சூளாமணி:11 1876/1
கை நிற மலரொடு கலந்து தோன்றினார் – சூளாமணி:11 1876/4
மேல்

நிறத்த (1)

காமரு நிறத்த கல்லார கற்றைகள் – சூளாமணி:10 1692/1
மேல்

நிறத்தது (1)

அடுத்தன நிறத்தது ஆகும் அணி கிளர் பளிங்கு போல – சூளாமணி:5 253/2
மேல்

நிறத்தவாக (1)

அடுத்தன நிறத்தவாக அழுத்தின மணிகள் எல்லாம் – சூளாமணி:8 849/4
மேல்

நிறத்தனவாய் (1)

பாலை பழத்தின் நிறத்தனவாய் பல மாட்டொடு கண்ணால் – நீலகேசி:6 712/1
மேல்

நிறத்தொடு (1)

நிழல் அணி மணி கல் நீல நிறத்தொடு நிமிர்ந்த தோற்றம் – சூளாமணி:7 757/2
மேல்

நிறம் (12)

பின் அவர் வளரும் நாளுள் பிறந்தவன் நிறம் கொள் பைம் தார் – யசோதர:4 260/3
மா தளிர் இங்கு இவை நுமது நிறம் கொண்டு வளர்ந்தனவே – சூளாமணி:4 176/1
நிறம் தலைமயங்க வெம்பி நெடும் கடல் சுடுவது ஆயின் – சூளாமணி:5 263/1
பெரும் துயர் விளைக்கும் அன்றே பிறங்கு தார் நிறம் கொள் வேலோய் – சூளாமணி:5 271/4
நீர் கலந்து உகுத்த மாலை நிறம் மது திவலை சிந்த – சூளாமணி:6 506/3
தொண்டை வாய் நிறம் கொள கனிந்து தூங்குகின்றவும் – சூளாமணி:7 790/1
வரை வேந்தன் மட மகளை மணி ஏர் மேனி நிறம் கொண்டு – சூளாமணி:8 1126/1
குங்குமம் சேர் கொழும் பொடியில் புரண்டு தன் நிறம் சிவந்த குளிர் முத்தாரம் – சூளாமணி:10 1808/3
அ நிறம் தழுவிய அரத்த ஆடையர் – சூளாமணி:11 1876/2
மெய் நிறம் செய்யன வேழம் மீமிசை – சூளாமணி:11 1876/3
நிறம் தூய்தாம் நீரினால் வாய் தூய்தாம் பாகால் – நீலகேசி:4 278/1
மாதுளம் பீசம் உண் மாண் அரக்கின் நிறம்
போதுள் அம் காண்பது போல மற்று என்றான் – நீலகேசி:5 576/3,4
மேல்

நிறம்கொள (1)

நீல ஆலவட்டத்தின் நிறம்கொள
கோலும் பீலிய கோடு உயர் குன்றின் மேல் – சூளாமணி:1 21/1,2
மேல்

நிறீஇய (2)

நின்று நீர் கா-மின் என்று நிறீஇய பின் நீதி மன்னன் – சூளாமணி:8 838/2
கோன் இலா உலகம் ஓம்ப நிறீஇய பின் குவளை_வண்ணன் – சூளாமணி:10 1556/3
மேல்

நிறுத்த (1)

கோணை நூற்பவரை தன் சொல் குறிப்பின் மேல் நிறுத்த வல்லான் – சூளாமணி:5 301/2
மேல்

நிறுத்தல் (1)

செய் குற்றம் நீக்கல் திரிந்தாரை நிறுத்தல் இன்றி – நீலகேசி:1 123/2
மேல்

நிறுத்தவும் (1)

செல்லவும் செலுத்தவும் நில்லவும் நிறுத்தவும்
சொல்லிய வாய் தேய்க்குறுவாய் சொல்லிக்கொள் வலி-அதனால் – நீலகேசி:4 294/2,3
மேல்

நிறுத்தி (2)

நெடிது என நிறுத்தி நீர் உகுத்து நீள் செவி – சூளாமணி:9 1249/3
நினைக்கும்கால் பாவமே கட்டு வீடு என நிறுத்தி – நீலகேசி:4 288/4
மேல்

நிறுத்து-மின் (1)

நும் பெயர் நிறுத்து-மின் என்று நோக்கினான் – சூளாமணி:9 1265/4
மேல்

நிறுத்தும் (1)

செவ்வியராக செய்து சிறப்பினை நிறுத்தும் வேந்தே – யசோதர:1 70/4
மேல்

நிறுத்துவன் (1)

நிலைபெற உரைத்து இன்மை நிறுத்துவன் யான் என்று தன் – நீலகேசி:2 204/3
மேல்

நிறுவ (1)

நிலை_இலா உடம்பின் வாழ்க்கை நெடிது உடன் நிறுவ என்று இ – யசோதர:4 249/1
மேல்

நிறுவாதே (1)

ஏனை வினை மாசு தனது உருவின் நிறுவாதே
ஞான ஒளி நகைசெய் குணம் நாளும் அணிகின்றான் – யசோதர:5 278/3,4
மேல்

நிறுவி (3)

நிச்சமும் நிலாக என்று நிறுவி போய் நிலத்தின் கீழ் தன் – சூளாமணி:6 548/3
படர்ந்த தன் யோகினை நிறுவி பணிந்தவட்கு ஆசிடை மொழிந்தான் – நீலகேசி:1 64/3
மண்டிலம் பலரையும் நிறுவி மத்திமம் – நீலகேசி:8 795/1
மேல்

நிறை (33)

பொன் எயில் நடுவண் ஓங்கும் பூ நிறை அசோக நீழல் – உதயணகுமார:1 2/1
நிறை_மதி முக நல் மங்கை நிரம்பிய கெர்ப்பமாதல் – உதயணகுமார:1 15/1
மனன் நிறை நாட்டை அந்த மருகனுக்கு ஈந்து போந்து – உதயணகுமார:1 23/3
சேட்டு இளம் சிங்கம் அன்னான் திரு நிறை மகதம் சேர்ந்தான் – உதயணகுமார:3 153/4
திரு நிறை மன்னன்-தன்னை சீர் மறையாளன் கண்டே – உதயணகுமார:3 156/1
திரு நிறை நல் வேள்வியால் செல்வற்கே அளித்தனன் – உதயணகுமார:3 173/4
திரு நிறை யூகியை செல்வன் மகிழ்ந்தான் – உதயணகுமார:4 215/4
நிறை புகழ் வனப்பு நங்கை நிலவிய உதரம்-தன்னுள் – உதயணகுமார:5 243/1
மன்னிய நிறை அழிக்க வாஞ்சையின் விடுத்தான் அன்றே – உதயணகுமார:5 259/4
திரு முடி மன்னன் நின்ற திரு நிறை யானை கண்டு – உதயணகுமார:6 329/1
பல் சனம் நிறை பரங்கிரியாநகர் – நாககுமார:1 30/2
திரு நிறை சோதம் ஆதி சேர்ந்து இன்பம் துய்த்தார் அன்றே – நாககுமார:5 166/4
நிறை புகழ் உலகம் காத்து நீடு வாழ்க என்று நின்றார் – யசோதர:1 60/4
நிறை புகழ் உலகம் காத்து நிலாக நின் இறைமை என்று – சூளாமணி:5 256/3
நிழல் நகுவன நிமிர் தழையன நிறை குளிர்வன சாந்தம் – சூளாமணி:6 432/1
நின்றாயும் நீயே நிறை பொருள் எல்லைக்-கண் – சூளாமணி:6 540/3
நிறை தரு கேவலத்தோய் நின் அடியார்க்கு எல்லாம் – சூளாமணி:6 541/1
நிறை புகழ் ஆழி தாங்கி நிலம் எலாம் பணிய நின்றான் – சூளாமணி:7 680/2
நிறை கடல் நிரம்பிய நெஞ்ச தீக்கலுள் – சூளாமணி:7 681/2
நீரர மகளிர் கண்டாய் நிறை புனல் தடத்து வாழ்வார் – சூளாமணி:7 760/4
வளையவர் மனம் நிறை அழிதரு வடிவு உடை – சூளாமணி:8 941/1
நிறை என்பது இல்லை காமம் நேர் நின்று பெருகும் ஆயின் – சூளாமணி:8 981/2
நிறை நின்றது உளது என்பார் சென்று அரும் பெறல் இவளது உள்ளம் – சூளாமணி:8 981/3
பால் நிலா நிறை வெண் திங்கள் பனி கதிர் பரப்பியாங்கு – சூளாமணி:10 1556/1
நிறை நகரவர் தொழில் நினைப்பு இகந்தவே – சூளாமணி:10 1716/4
நாள் வினை புரிந்து நங்கள் உயிர் நிறை கொள்ளும் என்றார் – சூளாமணி:11 1855/4
கொந்து மொய் மலர் நிறை கோடிகங்களும் – சூளாமணி:11 1885/3
நிறை_இலார் பொறுத்தல் ஆற்றா நிலை இது நிறைந்த நோன்மை – சூளாமணி:12 2115/1
தஞ்சம் அன்று இவன் தவ நிறை சுடும் என தவிர்ந்தாள் – நீலகேசி:1 55/4
வந்தித்து யான் கொண்ட வடிவினின் மன நிறை அழித்தால் – நீலகேசி:1 58/3
நீண்டது ஓர் கொடி அயல் கொடி போல் நிறை தவ அருள் என நின்றாள் – நீலகேசி:1 63/4
நீ வருதல் ஒழி என்று நிறை பதுமபுரத்துக்கே – நீலகேசி:4 267/1
நிறை பொறி உள அவை அறிதல்_இல் நெறிமைய – நீலகேசி:4 451/1
மேல்

நிறை_மதி (1)

நிறை_மதி முக நல் மங்கை நிரம்பிய கெர்ப்பமாதல் – உதயணகுமார:1 15/1
மேல்

நிறை_இலார் (1)

நிறை_இலார் பொறுத்தல் ஆற்றா நிலை இது நிறைந்த நோன்மை – சூளாமணி:12 2115/1
மேல்

நிறைக்க (1)

நீங்க அரும் திறலினான்-தன் நெடு நகர் நிறைக்க என்றான் – சூளாமணி:8 918/4
மேல்

நிறைசெய்தாலும் (1)

புக்க அ வாயு நீங்கி போய பின் நிறைசெய்தாலும்
ஒக்குமே ஒருவன் சங்கோடு ஒரு நில மாளிகை கீழ் – யசோதர:4 237/2,3
மேல்

நிறைசெய்திட்டும் (1)

இற்று என நிறைசெய்திட்டும் இறைவனே பேதம் காணேன் – யசோதர:4 235/2
மேல்

நிறைத்த (1)

புழு குலங்களால் நிறைத்த போர்வை என ஓரார் – நீலகேசி:1 108/3
மேல்

நிறைத்தனவே (1)

இரையும் நெடு வீதி நிறைத்தனவே – சூளாமணி:8 1072/4
மேல்

நிறைந்த (16)

திரு நிறைந்த புட்பகமும் சேர்ந்து இனிது இருக்க என் – உதயணகுமார:1 68/2
நிறைந்த நேமி இ நிலமும் ஆளுவன் – உதயணகுமார:5 282/4
இமைத்தல்_இல் அமரரா நிறைந்த சோதம் ஆதியாய் – உதயணகுமார:6 366/3
மற்று அவை நிறைந்த மாந்தர் பெறப்படும் நிலைமை மன்னா – சூளாமணி:4 202/4
நிழல் கொடி அது என நிறைந்த காரிகை – சூளாமணி:4 209/2
நெய் இலங்கு எஃகினர் நிறைந்த விஞ்சையர் – சூளாமணி:5 376/1
நிமித்திகன் உரைத்ததும் நிறைந்த சோதியான் – சூளாமணி:5 410/1
மண்டலம் நிறைந்த திங்கள் வட்டம் ஒத்த வாள் முகம் – சூளாமணி:6 477/2
நான்றன மணி செய் தாமம் நகை முகம் நிறைந்த சோதி – சூளாமணி:8 850/2
பெரும் கலம் நிறைந்த மிகு பெட்டகமோடு எல்லா – சூளாமணி:8 871/1
நெருங்கு ஒளி நிறைந்த மிகு சோதி நிழல் சூழ – சூளாமணி:8 871/3
வெய் ஒளி நிறைந்த நீல விசும்பு என்னும் மணி கொள் பொய்கை – சூளாமணி:8 1030/2
நெறிபடு நீதி மேல் நிறைந்த சிந்தையன் – சூளாமணி:9 1511/2
நாண்-தனால் நிறைந்த நங்கை நடுங்குபு நுடங்கி நோக்கி – சூளாமணி:10 1666/1
சாந்து நீர் நிறைந்த வாவி தயங்கு செங்குவளை வாவி – சூளாமணி:10 1670/1
நிறை_இலார் பொறுத்தல் ஆற்றா நிலை இது நிறைந்த நோன்மை – சூளாமணி:12 2115/1
மேல்

நிறைந்ததே (1)

ஒழுகு உருகு செம்பொன்னால் உள் நிறைந்ததே போல் – நீலகேசி:1 133/2
மேல்

நிறைந்தன (4)

வண்ண சந்தங்கள் நிறைந்தன மணி செப்பு வளர் பூம் – சூளாமணி:6 468/1
கண்ணி சந்தங்கள் நிறைந்தன கரண்டகம் கமழ் பூம் – சூளாமணி:6 468/2
சுண்ண சந்தங்கள் நிறைந்தன சுடர் மணி பிரப்போடு – சூளாமணி:6 468/3
கந்தமே நிறைந்தன கரண்டகங்களும் – சூளாமணி:11 1885/2
மேல்

நிறைந்தார் (1)

நிறைந்தார் கடி நல்_வினை நீதியினால் – சூளாமணி:8 1070/1
மேல்

நிறைந்தால் (2)

அழுகல் உடம்பு இவை அங்கு நிறைந்தால்
வழுவி அனல் படு பாறை-கண் வைகி – சூளாமணி:11 1928/2,3
ஒக்க வரும் நாள்கள் கலையோடு உடன் நிறைந்தால்
மிக்க ஒளி சூழ்ந்து மிளிர் மேனியவர் ஆகி – சூளாமணி:11 2026/2,3
மேல்

நிறைந்தாள் (1)

பொருளா உடையாள் புலனே நிறைந்தாள்
இருள் தீர் சுடர் போல் எழுந்தாள் அவன் மேல் – நீலகேசி:4 462/3,4
மேல்

நிறைந்தான் (1)

நீல மணி கண்டு அனைய குஞ்சிகள் நிறைந்தான்
ஞாலம் அளி கொண்ட நளிர் தாமரை முகத்தான் – சூளாமணி:11 2028/1,2
மேல்

நிறைந்து (6)

மன்னும் நாடும் தான் கடந்து மா கொடி நிறைந்து இலங்கும் – உதயணகுமார:1 71/3
கோட்டுப்பூ நிறைந்து இலங்கும் கொடி வகை பூவும் கோலம் – உதயணகுமார:3 153/1
பூம் தளிர் நிறைந்து இலங்கும் பொழில் வலம் சுற்ற வந்து – உதயணகுமார:6 330/3
திங்கள் ஒன்பான் நிறைந்து செல்வன் நல் தினத்தில் தோன்ற – நாககுமார:2 49/1
நிறைந்து நிறைந்து அவை பால் தயிர் மோர் எனத்-தான் என்னையோ – நீலகேசி:5 511/4
நிறைந்து நிறைந்து அவை பால் தயிர் மோர் எனத்-தான் என்னையோ – நீலகேசி:5 511/4
மேல்

நிறைந்தே (1)

நின்ற அலவோ உலகு எங்கும் நிறைந்தே – நீலகேசி:5 607/4
மேல்

நிறைய (1)

நின்று தன் நெஞ்சகம் நிறைய வீழ்வன – சூளாமணி:7 689/3
மேல்

நிறையள் (1)

விண்டு அழி நிறையள் ஆகி மெல்லவே நடுங்கி நாணி – சூளாமணி:10 1825/1
மேல்

நிறையின் (1)

தா_இல் நிறையின் தாழ்-அதனால் பொறியின் வாயில் தாழ்ப்பெய்தார் – சூளாமணி:9 1485/4
மேல்

நிறையினால் (1)

நிறையினால் செல் என்று நேர்_இழையும் சென்றாள் – நீலகேசி:5 658/4
மேல்

நிறையினை (1)

நீ தவிர்ந்திட்டு நெஞ்சின் நிறையினை சிறைசெய்க என்றாள் – யசோதர:2 106/3
மேல்

நிறையும் (1)

ஓட்டினாள் நிறையும் கண்ணும் உள்ளமும் களித்தது அங்கே – சூளாமணி:10 1824/3
மேல்

நிறைவு (2)

நீண்டவர் வாழ்நாள் நிறைவு கடல் எல்லை – சூளாமணி:11 1947/2
ஊருணி நீர் நிறைவு உண்டோ உறு புனல் – நீலகேசி:5 615/3
மேல்

நிறைவும் (1)

தாம் உடை மனமும் கண்ணும் நிறைவும் தம் பால ஆகா – சூளாமணி:8 992/3
மேல்

நிறைவே (1)

வேண்டில் சிறுமை தம் மேலோர் நிறைவே – சூளாமணி:11 1947/4
மேல்

நின் (145)

தேவ இ நகரின் இடுக்கண் தீர்க்கை நின் கடன்-அது ஆகும் – உதயணகுமார:1 95/2
சேந்த நின் சிறைவிடுத்த செல்வ யூகி நின்னுடன் – உதயணகுமார:2 132/3
முடி முதல் அரசினோடு முனிவு_அற நின் துணைவனை – உதயணகுமார:2 134/1
நின் அரசன் நின்னை விட்டு நீங்கும் சில நாள் அன்றி – உதயணகுமார:2 138/2
அறைந்த நின் மகட்கு ஆகும் மணவரன் – உதயணகுமார:5 282/3
நின் சிறுவன் சரணத்தால் நீங்கும் திரு_கதவம் – நாககுமார:2 46/2
என்னுடை சுதையர் கீதம் இறைவ நின் சிறுவன் காண்க – நாககுமார:2 54/3
சூதினால் செயித்து நின் சுதன் அணிகள் கொண்டனன் – நாககுமார:2 71/1
வேக நின் மனைக்கு சூரன் வெகுண்டவன் வந்தான் என்ன – நாககுமார:3 84/2
தங்கு நின் மனைவி ஆனாள் தவ முனி உரைப்ப பின்னும் – நாககுமார:5 150/3
முனை_திறம் முருக்கும் ஆற்றல் மூரி தேன் தாரினாய் நின்
வினை_திறம் நன்று யாமே விழை நர_பலி ஈதற்கு இன்று – யசோதர:1 58/1,2
அரைச நின் அகத்து மாட்சியது பெரிது அழகு இது ஆயிற்று – யசோதர:1 69/1
நங்கை நின் பெருமை நன்றே நனவு என கனவில் கண்ட – யசோதர:2 99/3
நின் மனத்து இலாத சொல்லை நீ புனைந்து அருளிற்று என்-கொல் – யசோதர:2 100/3
நவ்வி நேர் விழியாய் நன்றோ நவில்க நின் கருமம் என்றாள் – யசோதர:2 114/4
கொண்டு நின் கொற்ற வாளில் குறு மறி ஒன்று கொன்றே – யசோதர:2 137/2
கண்ட நின் கனவின் திட்பம் தடுத்தனள் காக்கும் என்றாள் – யசோதர:2 137/4
அன்றியும் உன்னின் முன்னர் அன்னை நின் குலத்து_உளோர்கள் – யசோதர:2 141/1
கொற்ற மன்னவ நின் குலத்தார்களுக்கு – யசோதர:3 184/3
பாவி நின் உரு இன்னணம் ஆயது – யசோதர:3 220/3
துஞ்சும் நின் வயிற்று என்னையும் சூழ்தியோ – யசோதர:3 221/4
ஈங்கு நின் அயல கூட்டில் இருந்த கோழிகளும் என்றான் – யசோதர:4 251/4
நிந்தையுடன் வெம் துயர்கள் நின் அனர்கள் செயினும் – யசோதர:5 271/2
மன்ன நின் மனத்தது விடுத்திடு மனத்தில் – யசோதர:5 281/2
நின் உயிரை நீ களையின் இன் அருள் அது என்னாம் – யசோதர:5 281/4
மன்னவ நின் மகன் அபயன் ஆகி வளர்கின்றான் – யசோதர:5 298/4
ஐய நின் அருளால் உயிர்_கொலையினில் அரு வினை நரகத்து ஆழ்ந்து – யசோதர:5 322/1
பொய்யது-அன்று இது புரவல_குமர நின் புகழ் மொழி புணையாக – யசோதர:5 322/3
மண் அமர் வளாகம் எல்லாம் மலர்ந்த நின் புகழோடு ஒன்றி – சூளாமணி:3 100/2
செம் சுடர் முடியினாய் நின் கோல் இது செல்க என்றார் – சூளாமணி:3 101/4
மன்ன நின் மனத்து உளது என்ன மா மணி – சூளாமணி:4 197/3
சேதி அம் செல்வ நின் திரு_அடி வணங்கினம் – சூளாமணி:4 214/4
மா மலர் வண்ண நின் மலர்_அடி வணங்கினம் – சூளாமணி:4 215/4
சீர் அருள் மொழிய நின் திரு_அடி தொழுதனம் – சூளாமணி:4 216/4
நிறை புகழ் உலகம் காத்து நிலாக நின் இறைமை என்று – சூளாமணி:5 256/3
முற்றும் நின்று உருவுகொண்ட மூர்த்தி நின் முன்னர் யாங்கள் – சூளாமணி:5 276/2
தேன் மகிழ் தெரியலாய் நின் திரு குலம் தெளிப்ப வந்த – சூளாமணி:5 277/1
நின் முதல் ஈரறு வகையர் நேமியர் – சூளாமணி:5 400/2
மன்னவ நின் மகன் மரிசி மாற்று இடை – சூளாமணி:5 401/1
மாவினை மருட்டிய நோக்கி நின் மகள் – சூளாமணி:5 419/1
கன்னி நின் அருளினே கருதப்பட்டனள் – சூளாமணி:5 421/2
மன்ன நின் மகற்கு ஒரு மகள் கருமம் உன்னி – சூளாமணி:6 445/3
நிறை தரு கேவலத்தோய் நின் அடியார்க்கு எல்லாம் – சூளாமணி:6 541/1
இன்னவாறு அறியும் நீரோர் இல்லை நின் போல என்றான் – சூளாமணி:6 564/4
வெல்க வாழி நின் வென்றி வார் கழல் – சூளாமணி:7 577/1
செல்க தீயன சிறக்க நின் புகழ் – சூளாமணி:7 577/2
மல்க நின் பணி முடித்து வந்தனன் – சூளாமணி:7 577/3
உளது வாழி நின் ஒலி புனல் சிந்து நல் நாட்டில் – சூளாமணி:7 706/1
எழில் கொள் தாரோய் விரைந்து இயங்கல் இங்கு உள்ள நின்
கழல்கள் ஆர்க்குங்களே கலங்கி மேக குழாம் – சூளாமணி:7 739/2,3
கடிய நீர்மையர் கானகம் காக்கும் நின்
அடியர் அல்லது அல்லார் அவண் இல்லையே – சூளாமணி:7 785/3,4
வானவர் உலகும் மண்ணும் வந்து நின் வாயில் பற்றி – சூளாமணி:9 1167/3
தாளிலே இட்ட பின்றை தவிர்க நின் சீற்றம் என்றான் – சூளாமணி:9 1168/4
நின்னை அறிவன் பெரிதும் நின் முறையளாய – சூளாமணி:9 1286/1
நின்று எனக்கு எதிராம் நீர்மையர் நின் போல் நிரம்ப வாய் திறந்து உரைப்பவரோ – சூளாமணி:9 1322/2
குன்றின் மேல் இருந்து நீ நின் குழுவினுள் மொழிவது அல்லால் – சூளாமணி:9 1448/3
நின் நிழல் காண் அது நிற்க நின் உரை – சூளாமணி:10 1599/2
நின் நிழல் காண் அது நிற்க நின் உரை – சூளாமணி:10 1599/2
நின் நிழல் ஆவது தெளிய நின் தொழில் – சூளாமணி:10 1600/1
நின் நிழல் ஆவது தெளிய நின் தொழில் – சூளாமணி:10 1600/1
பெருமானே நின் பெருமை நன்கு உணரமாட்டார் பிணங்குவார்-தம்மை வினை பிணக்கு ஒழிக்கல் ஆமே – சூளாமணி:11 1904/4
ஒளி ஆகி உலகு ஆகி நீ விரிந்தாய் என்கோ உலகு எலாம் நின் ஒளியின் உள் அடங்கிற்று என்கோ – சூளாமணி:11 1905/1
தெளியாமல் இல்லை நின் திரு_அடிகள் மெய்ம்மை தெளிந்தாலும் செவ்வனே தெரிந்து உரைக்கல் ஆமே – சூளாமணி:11 1905/4
உருள் ஆழியானும் ஒளி மணி முடி மேல் கை வைத்து ஒரு பாலில் வர உலக நின் உழையது ஆக – சூளாமணி:11 1907/3
கண்டார்கள் நின் நிலைமை கண்டு ஒழுக யான் நின் கதிர் மயங்கு சோதியால் கண் விளக்கப்பட்டு – சூளாமணி:11 1910/2
கண்டார்கள் நின் நிலைமை கண்டு ஒழுக யான் நின் கதிர் மயங்கு சோதியால் கண் விளக்கப்பட்டு – சூளாமணி:11 1910/2
ஒருவாது இங்கு அ ஒளியின் உள்ள ஆகில் உலகு எல்லாம் நின் உளத்தே ஒளிக்கவேண்டா – சூளாமணி:11 1911/2
அம் கண் அடி வைத்து அருளும் ஆதியாய் ஆழி அற அரசே என்று நின் அடி பணிவது அல்லால் – சூளாமணி:11 1912/2
அப்படி மானும் நிலை அன்று அதனை நின்
கைப்பொருளா கொள் கதிர் மணி பூணோய் – சூளாமணி:11 2018/3,4
நீயும் ஒருவனை நின் குலத்து ஆதி-கண் – சூளாமணி:11 2021/2
நின் திறம் பின் அறிவாம் அறம் கேள் என நேர்ந்தனளே – நீலகேசி:1 88/4
நீயே எனின் நல்லை நின் போல்வர் அன்றோ – நீலகேசி:1 115/4
எள்ளல் இல்லா பெரியோய் நின் இணை_இல் பாதம் அணைவல் யான் – நீலகேசி:1 136/4
பாடற்கு அரிய பெரியோய் நின் பழிப்பு_இல் பாதம் பணிவல் யான் – நீலகேசி:1 137/4
சொல்லற்கு அரிய பெரியோய் நின் தோம்_இல் பாதம் தொழுவல் யான் – நீலகேசி:1 138/4
அடங்கல்_இல்லேற்கு அருளினால் அறம் கூர் மாரி பொழிந்தோய் நின்
தடம் கொள் செந்தாமரை அடி என்று தலையவே என் தலையவே – நீலகேசி:1 139/3,4
அடங்கிய நின் அடி அஞ்சலி செய்வேன் – நீலகேசி:1 140/4
பல் வினையும் பறிப்போய் நின் பாதம் – நீலகேசி:1 141/3
எங்கும் இயங்கலன் என்று இருந்தோய் நின்
பங்கயம் போல்வன பாதம் பணிவேன் – நீலகேசி:1 142/3,4
வணங்குவன் நின் அடி வைகல்_இல் நாளும் – நீலகேசி:1 145/4
நின் மெய் ஆகிய ஞான நிகழ்ச்சி நீ விரித்து உரைத்த – நீலகேசி:2 161/2
சொன்மை யார் இடை தெரிந்தார் தொடர் வினை முழுவதும் சுடும் நின்
தன்மை யார் பிறர் அறிவார் தலைவர்-தம் தலைவர்க்கும் தலைவா – நீலகேசி:2 161/3,4
நன்றாக உரைத்தனை நீ நர_தேவ நின் அவையுள் – நீலகேசி:2 173/1
இந்திரன் அனைய நின் இறைமையின் அற நெறி இகழல் என்று ஆங்கு – நீலகேசி:2 231/2
தேர சொல்லு நின் திண் பொருள் என்றனள் – நீலகேசி:3 241/4
திண்பான்மை அவர்க்கு அழிய சிதையும் நின் தவம் ஆயின் – நீலகேசி:4 276/2
எண்பாலும் படாது ஆகி இழுக்கு நின் குணம் அந்தோ – நீலகேசி:4 276/4
பண்டியால் போக்கு நின் பல் தொடர்ப்பாடு என சொன்னாள் – நீலகேசி:4 282/4
நிலை செலவிற்கு இவை வேண்டா நின் பொருளும் இவை அல்லா – நீலகேசி:4 296/3
திருத்திய நின் உணர்வு_இன்மை தெருட்டி காண் என்ன சொன்னாள் – நீலகேசி:4 299/4
பார்ப்பனி ஓத்தும் நின் ஓத்தும் பயம் எனின் – நீலகேசி:4 343/1
நீவிர் எவர் சொல்ல சொல்லினீர் என்று நின்
சீவரம் போல் கட்டில் செப்புவது என்னோ – நீலகேசி:4 372/3,4
தோசத்தவாம் நின் பொருள் என கேட்டு இது சொல்லினளே – நீலகேசி:4 377/4
மாறு என்னும் கொள்ளா முடிபும் ஒழி நின் மயக்கம் என்றாள் – நீலகேசி:4 393/4
இரண்டு அணு ஆதியின் இன்னணம் ஏறும் நின் கந்தம் எனின் – நீலகேசி:4 396/1
என்றும் அவற்றுக்கு எழல் இல்லை நின் பேதம் என்றால் – நீலகேசி:4 404/3
மால்தான்_உடையார் உரை ஒக்கும் நின் மாற்றம் என்னா – நீலகேசி:4 420/3
இறப்பவும் வேண்டுகின்றேற்கு எய்தல நின் சொல் என்றாள் – நீலகேசி:4 427/4
ஒன்றும் நீ உணரமாட்டாய் ஒழிக நின் உரையும் என்றாள் – நீலகேசி:4 429/4
இனையவே கருவி என்றால் இங்கு நின் உள்ளம் வையாய் – நீலகேசி:4 431/2
கனவினும் நின்_அனாரை காணலன் ஆக என்றாள் – நீலகேசி:4 433/4
வாளினால் ஏறும் உண்டேல் வாய்க்கும் நின் உரையும் என்றான் – நீலகேசி:4 436/4
அல்லி அம் கோதை நின் காட்சி அழித்திடுவேன் எனத்-தான் – நீலகேசி:5 494/4
நின் சொல்லப்பட்ட வலிப்பும் தரிப்பும் நிலத்தினவேல் – நீலகேசி:5 497/1
பொருத்தம் அலாதனவே சொல்லும் புத்த நின் புத்தி இதோ – நீலகேசி:5 500/4
புக்கனதாம் பொறியால் நின் புலம் அன்றி பொய் என தான் – நீலகேசி:5 503/3
பிறந்து பிறந்து நின் இச்சை கெடல் அன்றி பின் ஒன்றின் மேல் – நீலகேசி:5 511/1
மருள்_உடையாய் நின் மாண்பு அழிந்து எற்றான் மயங்கினையோ – நீலகேசி:5 514/4
நீதியினால் சொல்லி நின்று நின் பேரும் உணர்வு_இலையே – நீலகேசி:5 519/4
அன்றியும் நின் சொல் அறி பொருள்-தான் இல ஆதலினால் – நீலகேசி:5 520/1
ஈண்டி நின்ற நின் இ தொடைப்பாடு எலாம் – நீலகேசி:5 527/2
காய்வு செய்திலை கண்டு நின் கள்ளமே – நீலகேசி:5 529/3
படுக்கலுற்ற பதக நின் பாடமே – நீலகேசி:5 537/4
ஓதும் ஓத்தும் ஒழுக்கும் நின் உண்டியும் – நீலகேசி:5 558/1
நீதியா நின் கருத்தினால் உண்மையும் நேர்ந்தாய் அன்றோ – நீலகேசி:5 567/4
தூய்மை சீவன் உடைத்தாகும் அன்றேல் நின் சொல் மாறுமாம் – நீலகேசி:5 570/2
பிணங்குவது ஒக்கும் நின் பேர் எமக்கு என்றாள் – நீலகேசி:5 575/4
எம்மை வினை வினை ஆக்கும் நின் பூ உரை – நீலகேசி:5 585/3
நின் உடை உள்ளமும் செய்கையும் ஒன்று எனில் – நீலகேசி:5 589/1
கொண்ட நின் கோளின்-கண் குற்றம் உண்டாமோ – நீலகேசி:5 591/4
மருவுகையாய் நின் மதுரம் செய் மாவும் – நீலகேசி:5 597/3
உண்மை உண்டாயின் நின் ஒத்துரை ஒட்டுவன் – நீலகேசி:5 608/2
புத்த நின் சொற்கள் பொருள் இலவேயால் – நீலகேசி:5 612/4
ஒன்று அன்று நின் பக்கத்தை எல்லாம் – நீலகேசி:5 621/3
நின் வழி தோற்றத்தை நீ உரை என்றாள் – நீலகேசி:5 629/4
பாலகர் பாட்டு உரை போன்றது மற்று நின்
நூல் உரை எல்லாம் நுழைந்து உணர்வார்க்கே – நீலகேசி:5 635/3,4
சொல்லு நீ சொல்லாயேல் சொல்லிய நின் சொல் எய்தா – நீலகேசி:5 651/2
நினைத்திருப்பின் அல்லது நின் காட்சி-தன்னால் – நீலகேசி:5 654/2
கூர்ப்பு யாதும் இன்றி நின் கோள் அழியும் அன்றே – நீலகேசி:6 689/4
காட்டி உரைப்பின் நின் காட்சியை கோடும் – நீலகேசி:6 699/4
உதப்பேனும் நின் சொல் உதவலவே கண்டாய் – நீலகேசி:6 702/4
உடனே நின் பக்கம் உடைத்திட்டாய் கண்டாய் – நீலகேசி:6 702/5
இலக்கணம் நின் சொல் இயையலவே கண்டாய் – நீலகேசி:6 703/5
நின் சென்ற ஆற்றால் உரைத்தால் நெறி ஆற்ற நன்றே – நீலகேசி:6 720/4
தான் நின்ற தன்மை தவிராது உரைக்கிற்றியேல் நின்
நூல் நின்றவாறே பொருள் நோக்குவன் யானும் என்றான் – நீலகேசி:6 725/3,4
சென்று அ விரலும் என தான் நின் கூற்றது ஆயிற்று – நீலகேசி:6 726/2
மிகை குணம் தோன்றும் நின் மேற்கோள் அழித்து – நீலகேசி:7 753/2
தகுதி இன்று அத்த நின் தத்துவம் என்ன – நீலகேசி:7 761/4
தீயான் ஒருவன் நின் தேவனும் என்றாள் – நீலகேசி:7 774/4
பத்தனை ஆய் நின் பரமாத்துமனையும் – நீலகேசி:7 780/1
கலி செயல் ஒழிக நின் காயம் என்றனள் – நீலகேசி:8 793/4
கண்டிலம் நின் பொருள் காட்ட வல்லையோ – நீலகேசி:8 795/4
இயற்கையது அன்று நின் வேதம் என்று ஏதுவின் எடுத்துரைத்தாள் – நீலகேசி:9 831/3
புனைவன் நின் உரை பொய் என சொல்லியே – நீலகேசி:10 862/4
அனகள் யாவையும் என்னை நின் பூதங்களன-கொல் – நீலகேசி:10 885/3
பண்பு தக்கன சொல்லி பரியல் நின்
நண்பு அது என்று நடுக்கமும் தீர்த்த பின் – நீலகேசி:10 890/3,4
மேல்

நின்-தன் (1)

மை ஆம் இனி நின்-தன் மார்க்கமும் அன்றே – நீலகேசி:7 740/4
மேல்

நின்-வயின் (1)

நட்டம் ஆயினும் நன்மையை நின்-வயின் தருவோய் – நீலகேசி:5 482/2
மேல்

நின்-உழை (1)

மின் நவின்று இலங்கும் வேலோய் நின்-உழை விளங்கிற்று அன்றே – சூளாமணி:6 518/4
மேல்

நின்_அனாரை (1)

கனவினும் நின்_அனாரை காணலன் ஆக என்றாள் – நீலகேசி:4 433/4
மேல்

நின்ற (94)

மை வரை மருங்கில் நின்ற மலை என இலங்குகின்ற – உதயணகுமார:1 19/1
நின்ற மாந்தர்கள் நீங்கி விட்டு ஓடவும் – உதயணகுமார:1 54/2
நீள் விழி நல் மாதரோடு நின்ற சுற்றத்தோர்களை – உதயணகுமார:1 67/3
மன்னவன் அடி வணங்க மனம் மகிழ்வு இன்றி நின்ற
அன்ன மெல் நடையினாளை அகம் மகிழ் குளிர கூறி – உதயணகுமார:4 239/2,3
உற்று அந்த வழியது ஏகி உத்தர திக்கில் நின்ற
பெற்றி நல் இமயம் கண்டு பேர்ந்து கீழ் திசையும் சென்றார் – உதயணகுமார:5 250/3,4
பொதிய மா மலையும் காணா பொரு_இல் சீர் குட-பால் நின்ற
மதி கதிர் அவியும் அத்த வான் கிரி கண்டு மீண்டும் – உதயணகுமார:5 251/2,3
வெள்ளி அம் மலை மேல் நின்ற ராச்சியம் – உதயணகுமார:5 272/1
நெடு வரை போல நின்ற நீர்மையை வாயிலாளர் – உதயணகுமார:6 328/3
திரு முடி மன்னன் நின்ற திரு நிறை யானை கண்டு – உதயணகுமார:6 329/1
சிவமயமாய் நின்ற திகழ் தேசன் நீயே சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 20/4
நின்ற சனம் தன்னுடனே நீடு போய் தவம்பட்டு – நாககுமார:1 38/1
ஓசனிக்கின்றது என்ன ஒருதனி நின்ற நீ யார் – நாககுமார:3 93/2
விண்ணின் மேல் இன்பம் அல்லால் விழை பயன் வெறுத்து நின்ற
கண்_அனாய் நங்கட்கு இன்ன கட்டுரை என்னை என்றாள் – யசோதர:1 45/3,4
தீங்கு எலாம் அகற்றி நின்ற சித்தரே செல்லல் தீர்ப்பார் – யசோதர:1 52/4
என்னை நும் பிறவி முன்னர் இறந்தன பிறந்து நின்ற
மன்னிய குலனும் என்னை வளர் இளம் பருவம்-தன்னில் – யசோதர:1 65/2,3
மைப்படல் இன்றி நின்ற மங்கல கிழமை-தன்னில் – யசோதர:2 136/2
நின்ற கண்டத்து நீள் உயிர் போம் அது – யசோதர:3 186/1
நீள நின்ற புலை_குலத்தோன்-தனை – யசோதர:3 190/2
நின்ற முனி சரணில் இடல் என்று நினைகின்றான் – யசோதர:5 280/4
தன் அருகு நின்ற ஒரு சண்டனை விடுப்ப – யசோதர:5 301/2
மஞ்சு உடை மலையின் வல்லி தொடர வான் வணங்க நின்ற
அம் சுடர் கடவுள் காத்த அரும் குலம் மலர தோன்றி – சூளாமணி:3 101/1,2
வெம் சுடர் எஃகம் ஒன்றின் வேந்து கண் அகற்றி நின்ற
செம் சுடர் முடியினாய் நின் கோல் இது செல்க என்றார் – சூளாமணி:3 101/3,4
காந்தி நின்ற கற்பக நிழல் கலந்து கையற – சூளாமணி:4 133/1
அற்றம் இன்றி நின்ற சீர் அழல் பெயர் புணர்ச்சியான் – சூளாமணி:4 137/2
பெற்று நின்ற பெற்றியான் பீடு யாவர் பேசுவார் – சூளாமணி:4 137/4
மங்கையாம் பிராயம் எய்தி வளரிய நின்ற நாளும் – சூளாமணி:4 160/2
ஆதி அந்து அகன்று நின்ற அடிகளே சரணம் கண்டாய் – சூளாமணி:4 200/3
நின்ற நூல் கிழமையின் நீதிமாக்களை – சூளாமணி:4 238/2
தம் குடி விளங்க நின்ற தன்மையான் எவன்-கொல் என்றான் – சூளாமணி:5 255/3
தாது நின்ற தேறல் நீர் தளித்து இவற்றின் மேல் அளி – சூளாமணி:6 491/1
மாது நின்ற மாதவி கொடிகள் தம் தளிர் கையால் – சூளாமணி:6 491/3
தூண்டிய சுடரின் நின்ற தியானத்தை துளங்குவாய் போல் – சூளாமணி:6 546/2
திரு உடை அடிகள் நின்ற திறம் இது தெரியலாமோ – சூளாமணி:6 556/4
அங்கு அவர் வழிக்-கண் தோன்றி அகல் இடம் வணங்க நின்ற
இங்கு இவன் பெருமை நீயும் அறிதியால் ஏந்தல் என்றான் – சூளாமணி:6 561/3,4
நின்ற நீள் முடி நீடு இணர் கண்ணியான் – சூளாமணி:7 649/2
நின்ற கேசரரை நோக்கி நில மன்னன் அனைய சொன்னார்க்கு – சூளாமணி:7 671/2
எரிந்த கண் இணை இறுவரை முழை நின்ற அனைத்தும் – சூளாமணி:7 721/1
மண் எலாம் வணங்க நின்ற மழ களிற்று அரசோடு ஒப்பான் – சூளாமணி:8 835/4
மன்னவன் மருங்கில் நின்ற மருசியை வருக என்று – சூளாமணி:8 917/2
கோள் நின்ற மதியம் போல குழை முகம் சுடர கோட்டி – சூளாமணி:8 982/1
தாள் நின்ற குவளை போதில் தாது அகம் குழைய மோந்து – சூளாமணி:8 982/2
வாள் நின்ற நெடும் கண் காளை வடிவினுக்கு இவர மற்றை – சூளாமணி:8 982/3
மான் இவர் நோக்கி அன்னோர் மகள் அல்லள் மற்று நின்ற
ஊன் இவர் அலங்கல் வேலோய் உய்த்து உணர்ந்து அருளுக என்றாள் – சூளாமணி:8 1017/3,4
நின்ற நாண் எனும் நீள் கன்னி சிறை விண்டு காளை திண் தோள் – சூளாமணி:8 1111/1
வணங்கி வையம் தொழ நின்ற மன்னன் காதல் மட மகள் போல் – சூளாமணி:8 1128/1
மனம் நனி மயங்கி மற்ற விஞ்சையர் அஞ்ச நின்ற
நனை மலர் அலங்கல் கேது நகை கொண்ட மனத்தன் ஆனான் – சூளாமணி:9 1142/3,4
மன உணவு உண்டு மான பூ நின்ற வயிர ஒள் வாள் – சூளாமணி:9 1165/2
இரு படை ஒழிந்து நின்ற இவையும் பாங்கு உடைய என்றான் – சூளாமணி:9 1183/4
ஓதிய விஞ்சை வாய்ப்ப உலகு அடிப்படாது நின்ற
ஆதி சால் அமர கற்பம் ஆம் என அமரும் காலை – சூளாமணி:9 1203/1,2
வான மீன் உச்சியுள் நின்ற மாற்றலர் – சூளாமணி:9 1224/1
நெய்யினால் நிழன்று நீர் நின்ற நீள் ஒளி – சூளாமணி:9 1384/1
கோடிக்குன்றம் போந்து என நின்ற கொலை வேழம் – சூளாமணி:9 1521/3
திருமுகம் தொழுது காட்ட தேவி-தன் மருங்கு நின்ற
உரிமை கொள் உழையர் உள்ளாள் ஒருத்தி வாசித்து உணர்த்த – சூளாமணி:10 1696/2,3
தகரம் நாறு இரும் சோலை சயம்பூல் தான் துறவு அரசாய் நின்ற காலை – சூளாமணி:10 1809/1
அரி விசயம் கெட நின்ற ஆணை வேலான் – சூளாமணி:10 1838/2
ஈங்கு இவை அனைய தோற்றி இன்பமே பெருக நின்ற
வீங்கிய தவத்திற்கு இன்னும் வித்திடல்பாலது என்றான் – சூளாமணி:11 1842/3,4
நின்ற நாள் நிலவுமேனும் நெறி நின்று வருந்தவேண்டா – சூளாமணி:11 1845/2
பெரும் களியாளன் காலன் பிறை எயிறு அணிந்து நின்ற
இரும் களி யாணர் வாழ்விற்கு இமைப்பிடை பெரிது கண்டாய் – சூளாமணி:11 1859/3,4
அருள் ஆழி முன் செல்ல பின் செல்வது என்னோ அடி படாதாய் நின்ற அகல் ஞாலம் உண்டோ – சூளாமணி:11 1907/4
வந்தோம் என நின்ற மாண்பு_உடையார்களும் – சூளாமணி:11 1963/3
நையும் என நின்ற இடையாள் குணம் ஓர் நான்கும் – சூளாமணி:11 2032/1
பண்டு இ நின்ற பணை_தோளி பாலன் பெறாமையை – நீலகேசி:1 36/1
யாத்து நின்ற அ மறியும் அறமும் உடனே கொண்டுபோய் – நீலகேசி:1 41/3
தான் மெய்க்-கண் நின்ற தவசி மற்று எங்கு உளன் – நீலகேசி:4 342/3
நின்ற குணங்களின் நித்தியம் என்றும் நிலை_இலவாம் – நீலகேசி:4 379/1
ஒன்று அங்கு நின்ற பொருள் உள்ளது ஏலாது என உரைத்தான் – நீலகேசி:4 379/4
வந்து இங்கண் நின்ற பொழுது உண்மை மறுக்கலாமோ – நீலகேசி:4 400/2
உண்டு அங்கண் நின்ற உயிர்க்கு ஆக உரைப்பது ஒக்கும் – நீலகேசி:4 415/3
நாள் எல்லாம் ஆகி நின்ற நல் பொருள்-தம்மை எல்லாம் – நீலகேசி:4 436/1
எல்லை_இல் பொருள்கள்-தம்மை எல்லை இன்று அறியின் நின்ற
எல்லை_இல் அறிவு-தானும் எங்ஙனம் எய்தும் என்றான் – நீலகேசி:4 440/3,4
ஈண்டி நின்ற நின் இ தொடைப்பாடு எலாம் – நீலகேசி:5 527/2
ஒன்றி நின்ற உயிரை உயிர் இது – நீலகேசி:5 541/1
நின்ற ஆறே நெறியாக நேர்கின்றாய் நீ யாவனோ – நீலகேசி:5 568/2
தேறி நின்ற பொழுதோடு இ ஏழு ஆம் திறத்தினாலும் – நீலகேசி:5 569/3
நின்ற அலவோ உலகு எங்கும் நிறைந்தே – நீலகேசி:5 607/4
நீறு ஆக நின்ற நில பால் பெற ஏலா – நீலகேசி:6 692/3
ஒன்று என நின்ற உயிர்-தான் உருவினது ஆதலினால் – நீலகேசி:6 715/1
கண்டிலை நீ மெய்ம்மை காழ்ப்பட்டு நின்ற கன உயிர்க்கு எண் – நீலகேசி:6 716/3
மான் நின்ற நோக்கின் மற வேல் நெடும் கண்ணின் நல்லாய் – நீலகேசி:6 725/1
மேல் நின்ற எல்லாம் மிக நல்ல இ மெய்யுணர்ச்சி – நீலகேசி:6 725/2
தான் நின்ற தன்மை தவிராது உரைக்கிற்றியேல் நின் – நீலகேசி:6 725/3
நின்ற விரலும் நிலை ஆழ்ந்து முடங்கல் ஆயின் – நீலகேசி:6 726/1
பொய் நின்ற எல்லாம் புரைத்தாய் இனி பூரணன்னே – நீலகேசி:6 728/1
மெய் நின்ற பெற்றி அறிந்தாய் இதன் மேலும் நன்றா – நீலகேசி:6 728/2
பால் ஒத்து நின்ற பரமாத்துமனொடு – நீலகேசி:7 732/1
சித்தாத்துமனாய் திரிவு இன்றி நின்ற
சுத்தாத்துமனை சுழற்றுவது என்றாள் – நீலகேசி:7 746/3,4
நினக்கு இனி நெறி-வயின் நின்ற மெய்ம்மையை – நீலகேசி:8 784/3
நெறி எனப்படுவது நின்ற மெய்ம்மை அங்கு – நீலகேசி:8 785/1
நிலம் முதல் பூதமாய் நின்ற நான்மையும் – நீலகேசி:8 791/1
நிலைபெறும் பொருளினால் நின்ற ஒற்றுமை – நீலகேசி:8 806/3
அறம் பெற நின்ற அ குணமது ஆதலின் – நீலகேசி:8 814/2
நின்ற காலத்திலும் இ நிகழ்ச்சியே – நீலகேசி:10 860/2
ஒளித்து நின்ற உணர்வு உருவு என்றியோ – நீலகேசி:10 866/4
நின்ற மெய்ம்மை நினது என நேர்வல் யான் – நீலகேசி:10 878/4
மேல்

நின்றதன் (1)

நின்றதன் ஞானம்-தன்னால் நிருமலன் உணரும் என்றால் – நீலகேசி:4 443/3
மேல்

நின்றது (16)

நின்று நெஞ்சம்-அது உள் சுட நின்றது
அன்று தேவி அலைப்ப அழிந்து உயிர் – யசோதர:3 222/2,3
விலக நின்றது விஞ்சையர் குன்றமே – சூளாமணி:4 120/4
நின்றது ஒன்று உண்டு இனி நீதிநூலினோடு – சூளாமணி:4 236/3
நிறை நின்றது உளது என்பார் சென்று அரும் பெறல் இவளது உள்ளம் – சூளாமணி:8 981/3
தேம் கமழ் அலங்கல் மார்ப இனி சிறிது உண்டு நின்றது
ஓங்கிய விஞ்சை நின்னால் உள்ளத்து கொள்ளற்பால – சூளாமணி:9 1201/2,3
நின்றது நில_மகள் பரிவு நீங்கினாள் – சூளாமணி:9 1216/4
நின்றன நின்றது வாள் படை அ படை – சூளாமணி:9 1230/3
வலம்கொண்டு வந்து மைந்தன் வல புடை நின்றது அன்றே – சூளாமணி:9 1460/4
பெருகல் ஆம் சுடர் ஒளி பிறங்கி நின்றது அம் – சூளாமணி:11 1895/3
நின்றது பிராயம் அதுவே நிழலும் வேலோய் – சூளாமணி:11 2033/4
நின்றிலா நிலைமையின் நீங்கி நின்றது ஓர் – சூளாமணி:12 2105/1
நினைந்து நாம் காணில் எல்லாம் நின்றது ஒன்று இல்லை என்றால் – நீலகேசி:3 262/2
முரண் நின்றது உண்மையால் மொக்கலனும் முனிந்து உரைப்பான் – நீலகேசி:4 284/3
நின்றது என்பது நீ உரைப்பாய் எனின் – நீலகேசி:4 315/2
வெளிப்பட்டு நின்றது ஒன்று அன்றி ஒழிந்த விஞ்ஞானங்கள் தாம் – நீலகேசி:5 513/1
முழு கேடு வேண்டாயேல் முன் நின்றது உண்டாம் – நீலகேசி:5 655/1
மேல்

நின்றதும் (1)

மன்னவன் கழல் வணங்கி நின்றதும்
பின் அவன்-தனால் இருக்கை பெற்றதும் – சூளாமணி:7 587/1,2
மேல்

நின்றதே (7)

இஞ்சி வாய்தலின் எய்தி நின்றதே – உதயணகுமார:6 327/4
குடை நிழல் உலகு எலாம் குளிர நின்றதே – சூளாமணி:2 55/4
உரையை யாம் உரைப்பான் உற நின்றதே – சூளாமணி:4 119/4
ஏதிலார் இடை திறம் இகந்து நின்றதே – சூளாமணி:4 223/4
நகு கதிர் மண்டிலம் நடுவண் நின்றதே – சூளாமணி:5 363/4
மண்ணிடையவரொடு மயங்கி நின்றதே – சூளாமணி:9 1393/4
விரிதரு விசும்பிடை விரவி நின்றதே – சூளாமணி:9 1487/4
மேல்

நின்றதேல் (1)

பொது எலா பொருளொடும் பொருந்தி நின்றதேல்
அது எலா பொருள்களை ஆக்கும் ஒற்றுமை – நீலகேசி:8 811/1,2
மேல்

நின்றவர் (5)

நின்றவர் நிலைமை-தானும் நினைவினுக்கு அரியது என்றான் – யசோதர:1 61/4
செவ்விமையின் நின்றவர் திருந்து அடி பணிந்து உன் – யசோதர:5 272/3
ஒன்றி நின்றவர் உரை உலகம் ஒட்டுமே – சூளாமணி:4 236/4
அருகு நின்றவர்
வெருவி ஓடினார் – சூளாமணி:9 1301/3,4
கடை நின்றவர் உறுகண் கண்டு இரங்கி – சூளாமணி:11 1997/1
மேல்

நின்றவர்-தம்மை (1)

நின்றவர்-தம்மை நோக்கி நிலைதளர்ந்திட்டு மன்னன் – யசோதர:1 61/1
மேல்

நின்றவர்கள் (1)

ஆவது அது அன்றி அயல் நின்றவர்கள் காணும் – சூளாமணி:9 1291/3
மேல்

நின்றவர்கள்-தம்மையும் (1)

கடுத்ததும் கண்டு நின்றவர்கள்-தம்மையும்
படுத்தது பகலவன் பகழி என்பவே – சூளாமணி:9 1422/3,4
மேல்

நின்றவரை (1)

மைப்பு உடை நெடும்_கணாளும் மருங்கு நின்றவரை நீக்கி – சூளாமணி:8 1016/2
மேல்

நின்றவரையும் (1)

மேவி நின்றவரையும் மெலிய விம்முமே – சூளாமணி:1 11/4
மேல்

நின்றவள் (1)

வாரணத்தின் முன் மார்க்கத்து நின்றவள்
வார் அணி கொங்கை யார் அவள் என்றலும் – நாககுமார:1 34/1,2
மேல்

நின்றவற்றை (1)

உள்ளம்-தான் நின்றவற்றை உணர்ந்து அவற்றோடு அற கெட்டு இங்கு – நீலகேசி:2 196/2
மேல்

நின்றவாறே (1)

நூல் நின்றவாறே பொருள் நோக்குவன் யானும் என்றான் – நீலகேசி:6 725/4
மேல்

நின்றன (7)

கமழ நின்றன கற்பக சோலையே – சூளாமணி:4 122/4
நின்றன விலங்கு சாதி நிலம் கொண்ட பறவை எல்லாம் – சூளாமணி:6 542/2
ஏந்தி நின்றன இ மலை ஆரமே – சூளாமணி:7 752/2
நின்றன நின்றது வாள் படை அ படை – சூளாமணி:9 1230/3
நெடும் காலம் பல் பிறவி நின்றன எல்லாம் – நீலகேசி:6 695/3
நின்றன தம்தம் அகலமும் நீளமும் பெற்றனவாய் – நீலகேசி:6 713/2
நின்றன ஈறா நிலம் முதல் நான்கே – நீலகேசி:7 779/4
மேல்

நின்றனர் (5)

நிற்கும் செவ்வினை நீங்க நின்றனர்
தக்க புத்திரர் தாரணி ஆளும் நாள் – நாககுமார:4 106/3,4
நெறியினில் அறிவது ஊற நின்றனர் விலகி நிற்பர் – யசோதர:5 308/2
தங்க நீள் முடியால் தலை நின்றனர்
வெம் கண் யானை விளங்கு ஒளி வேந்தரே – சூளாமணி:4 159/3,4
வாய்தலில் நின்றனர் வந்து என மன்னன் முன் – சூளாமணி:7 659/3
வென்று வேற்றவர் நின்றனர்
என்ற மாற்றம் இசைத்தலும் – சூளாமணி:9 1352/1,2
மேல்

நின்றனவும் (1)

நின்றனவும் தின நேர்ந்தனை நீயே – நீலகேசி:4 340/4
மேல்

நின்றனவே (1)

நின்றனவே என்றும் நில்லலவே என்றும் நேர்பவர்க்கும் – நீலகேசி:4 378/1
மேல்

நின்றனள் (1)

சொன்ன காளை மேல் சூட்டி நின்றனள் – உதயணகுமார:5 287/4
மேல்

நின்றனன் (2)

நெடும் கரை மிசை நீர்மையின் நின்றனன்
நடுங்கல் இன்றி வாய் நான நீர்பூசியே – உதயணகுமார:5 276/1,2
நின்றனன் நெடியவன் நீல மா மணி – சூளாமணி:9 1517/3
மேல்

நின்றனை (1)

நிலையிடத்து உளரோ நிகர் எனக்கு என்பாய் நின்றனை நிகர் உனக்கு ஆகி – சூளாமணி:9 1320/3
மேல்

நின்றாம் (2)

நடுக்க-அது இன்றி நின்றாம் நல் அற தெளிவு சென்றாம் – யசோதர:1 62/4
கொண்டு நின்றாம் பிற கூறின் ஐந்தே என – நீலகேசி:5 552/2
மேல்

நின்றாய் (1)

பதி இன என்ன நின்றாய் பாக்கன் நாய் காட்டுதீயால் – நீலகேசி:4 425/2
மேல்

நின்றாய்-கண் (3)

கண் மகிழ நின்றாய்-கண் காதல் ஒழியோமே – சூளாமணி:4 187/4
கதி மகிழ நின்றாய்-கண் காதல் ஒழியோமே – சூளாமணி:4 188/4
கண்டு உவப்ப நின்றாய்-கண் காதல் ஒழியோமே – சூளாமணி:4 189/4
மேல்

நின்றாயும் (2)

நிழல் நாறும் மூர்த்தியாய் நின்றாயும் நீயே – சூளாமணி:6 540/2
நின்றாயும் நீயே நிறை பொருள் எல்லைக்-கண் – சூளாமணி:6 540/3
மேல்

நின்றார் (16)

நாடி நல் கையால் தட்டி நால் திசை சூழ்ந்து நின்றார் – உதயணகுமார:1 88/4
துளங்கிய மெய்யர் உள்ளம் துளங்கலர் தொழுது நின்றார் – யசோதர:1 25/4
இறுகிய வினையும் அல்லது எமது இயல்பு என்று நின்றார் – யசோதர:1 50/4
ஓங்கிய உலகத்து உம்பர் ஒளி சிகாமணியின் நின்றார்
வீங்கிய கரும கேட்டின் விரிந்த எண்_குணத்தர் ஆகி – யசோதர:1 52/2,3
நிறை புகழ் உலகம் காத்து நீடு வாழ்க என்று நின்றார் – யசோதர:1 60/4
சில பகல் அன்றி நின்றார் சிலர் இவண் இல்லை கண்டாய் – யசோதர:4 249/3
நின்றான் அடி கீழ் பணிந்தார் வினை நீங்கி நின்றார் – சூளாமணி:0 1/4
தேம் குழல் மங்கைமார்கள் திலகமாய் திகழ நின்றார்
மா கொழுந்து அசோகம் என்று ஆங்கு இரண்டுமே வயந்தகாலத்து – சூளாமணி:2 64/2,3
மேல் விளை பழியும் வெய்ய வினைகளும் விலக்கி நின்றார்
நூல் விளை புலவர் அன்றே நுணங்கு போது அணங்கு தாரீர் – சூளாமணி:5 243/3,4
நின்னையே போலும் நீரார் நிலம் மிசை நிலவி நின்றார் – சூளாமணி:7 775/4
மாதிரத்து ஒசிந்தவே போல் வந்து ஒருங்கு இருவர் நின்றார் – சூளாமணி:9 1203/4
அன்று போர் மலைந்தார் அதிர்ந்தது இ உலகம் அமர் ஒழித்து அரசரும் நின்றார் – சூளாமணி:9 1322/4
பணி வரை உழையர் ஆகி பயாபதி பக்கம் நின்றார்
தணி வரை இலாத செய்கை தத்தமக்கு இயன்ற கோயில் – சூளாமணி:9 1545/2,3
வாய்ந்தன காட்டிக்காட்டி உழையவர் வணங்கி நின்றார் – சூளாமணி:10 1670/4
அன்னான் பயந்த அற ஆர் அமிர்து உண்டு நின்றார்
இன்னார் இனையர் என வேண்டுவது இல்லை யார்க்கும் – நீலகேசி:0 2/1,2
புக்கு வீழ்ந்தார் பிறர் பொங்கி நின்றார் எமர் – நீலகேசி:5 555/3
மேல்

நின்றார்கள் (1)

ஒக்க நின்றார்கள் வையத்து ஒருவரும் இல்லை அன்றே – யசோதர:1 43/4
மேல்

நின்றாரும் (1)

வீதியே காணலாம் என்றாளால் நின்றாரும்
போதியார் ஈண்டை புலால் பழியார் என்றலும் – நீலகேசி:5 469/3,4
மேல்

நின்றால் (3)

எழில் அணி திகழ நின்றால் எனைய நீர் அனையது ஒன்றே – சூளாமணி:7 757/4
கொண்ட உடம்போடு உயிர் தான் உடன் கூடி நின்றால்
கண்டும் உணர்ந்தும் அவை ஆவது என் கல்வி_இல்லாய் – நீலகேசி:4 415/1,2
ஒன்றும் நான் ஒட்டல் செல்லேன் யோகொடு பாவம் நின்றால்
குன்றினில் கூர்ங்கை நட்டால் கூடும் நோய் யாதிற்கு உண்டோ – நீலகேசி:4 429/2,3
மேல்

நின்றாள் (9)

திரு நகர் மாது கண்டு திகைத்து உளம் கவன்று நின்றாள் – உதயணகுமார:3 157/4
கால் மிசை வீழ எண்ணி காண்டற்கு நின்றாள் என்று – நாககுமார:1 35/2
நாவினால் உளைந்து கூறி நடுங்குபு நடுங்கி நின்றாள் – யசோதர:2 109/4
மின் அவிர் மருங்குல் நீலாங்கனை என விளங்கி நின்றாள்
அன்னவள் புதல்வன் கண்டாய் அச்சுவக்கிரீவன் என்பான் – சூளாமணி:5 296/3,4
மா இரும் செல்வ தாதை மலர் அடி வணங்கி நின்றாள்
சேய் இரும் குன்றம் ஈன்ற செழும் மணி சலாகை போல்வாள் – சூளாமணி:8 984/3,4
சோலை அமர் தோகை எனவே தொழுது நின்றாள் – சூளாமணி:10 1603/4
நீண்டது ஓர் கொடி அயல் கொடி போல் நிறை தவ அருள் என நின்றாள் – நீலகேசி:1 63/4
ஒற்றை_நின்றாள் துணை ஊறுபடுத்தவள் – நீலகேசி:4 332/3
நின்றாள் அவன்-தான் நெறி பகர்கின்றனன் – நீலகேசி:7 731/2
மேல்

நின்றான் (39)

முனி வனம் புகுந்து மாமன் முனிவனாய் நின்றான் அன்றே – உதயணகுமார:1 23/4
இதமுறு யோகம்-தன்னில் எழில்பெற நின்றான் அன்றே – உதயணகுமார:1 27/4
அ மலை குகை வாய்-தன்னில் அண்ணலும் உவந்து நின்றான் – நாககுமார:3 94/4
துஞ்சுதல்_இலாத கண்ணன் துணிவன துணிந்து நின்றான் – யசோதர:2 87/4
செயலினை அறிதும் என்று செறிந்தனன் மறைந்து நின்றான் – யசோதர:2 118/4
வினைகளின் விளைவை யாவர் விலக்குநர் என்று நின்றான் – யசோதர:2 143/4
களைபவன் கடவுள் கண்ணில் கண்டு கை தொழுது நின்றான் – யசோதர:4 229/4
நின்றான் அடி கீழ் பணிந்தார் வினை நீங்கி நின்றார் – சூளாமணி:0 1/4
அம் கண் உலகிற்கு அணிவான் சுடராகி நின்றான்
வெங்கண் வினை போழ்ம் திருவ சரண் சென்ற மேல் நாள் – சூளாமணி:0 2/1,2
இன் உயிர் ஆகி நின்றான் இறைமகன் இவர்கள்-தங்கட்கு – சூளாமணி:2 66/2
அங்கு அவர் அமர்ந்தது எல்லாம் அமர்ந்து அருள் பெருகி நின்றான்
செங்கயல் மதர்த்த வாள் கண் தெய்வ மா மகளிர்-தோறும் – சூளாமணி:2 68/2,3
ஆயிடை அலகு_இல் மெய்ந்நூல் அளவு சென்று அடங்கி நின்றான்
சேய் இடை நிகழ்வது எல்லாம் சிந்தையில் தெளிந்த நீரான் – சூளாமணி:3 103/1,2
மாயம் மாய நின்றான் வரை மார்பிடை – சூளாமணி:4 146/1
அற்றம் இன்று உலகம் காக்கும் அரும் தொழில் புரிந்து நின்றான்
கற்றவர் மொழிந்தவாறு கழிப்பது கடனது ஆகும் – சூளாமணி:5 246/1,2
தம் கோன் ஏவ தான் இளவேந்தாய் தலை நின்றான்
எம் கோன் என்றே இ உலகு ஏத்தும் இயல்-தன்னால் – சூளாமணி:5 312/2,3
நின்றான் அன்றே இன் துணை ஆகும் நிலை மேயான் – சூளாமணி:5 313/4
ஈனோர் உட்கும் இரத்தினகண்டன் என நின்றான்
ஏனோர் உட்கும் இன் இளவேந்தாய் இயல்கின்றான் – சூளாமணி:5 316/2,3
விண் கனிந்து அனைய இன்ப வெள்ளமும் வெறுத்து நின்றான்
கண் கனி உருவ காளை கடவுளர் தகையன் கண்டாய் – சூளாமணி:5 351/3,4
ஊழ் புரிந்து உறுதி கூறும் உயர் குலம் மலர நின்றான்
தாழ் புரி தயங்கும் நுண் நூல் சதவிந்து மொழிந்தவாற்றால் – சூளாமணி:5 359/2,3
கல் நவில் தோளினான்-தன் கழல் அடி தொழுது நின்றான்
அன்னவர்க்கு இருக்கை தானம் அரசனும் அருளி செய்தான் – சூளாமணி:6 509/3,4
நீதி நூற்று உலகம் காத்து நிலம் திரு மலர நின்றான் – சூளாமணி:6 535/4
திண்ணிய தியான செம் தீ செம் சுடர் திகழ நின்றான் – சூளாமணி:6 554/4
ஆதி நூல் அமைச்சர்க்கு ஓது மாண்பு எலாம் அமைந்து நின்றான்
தூதனா சொல்லின் சொல்லா சூழ் பொருள் இல்லை போலாம் – சூளாமணி:6 566/1,2
நிறை புகழ் ஆழி தாங்கி நிலம் எலாம் பணிய நின்றான்
திறை தரவேண்டும் என்று விடுதர செரு அம் தானை – சூளாமணி:7 680/2,3
தாங்கு நீர் ஒளியோடு ஒன்றி தண் அளி தயங்க நின்றான் – சூளாமணி:8 837/4
நீர் அணி கடல் அம் தானை நிலம் நெளி பரப்பி நின்றான் – சூளாமணி:8 845/4
தட வரை அனைய தோளான் தன்னுளே வியந்து நின்றான் – சூளாமணி:9 1143/4
அருகினோர் நடுங்க நோக்கி அழல் நகை அடுத்து நின்றான் – சூளாமணி:9 1147/4
திணை சேர வருக என்று வரசேனன் திகழ்ந்து நின்றான் – சூளாமணி:9 1304/4
நிலையிடத்தவருள் நிகர் எனக்கு உளரேல் நேடு-மின் சென்று என நின்றான் – சூளாமணி:9 1318/4
விதி தரு நீல மேனி விரிந்து ஒளி துளும்ப நின்றான்
மதி ஒரு பாலது ஆக வானவில் மருங்கு கோலி – சூளாமணி:9 1438/2,3
திரு மா மணி_வண்ணன் செம்மாந்து நின்றான் – சூளாமணி:9 1518/4
மீதியல் வடகம் பற்றி வெண் நகை நக்கு நின்றான் – சூளாமணி:10 1565/4
ஏதம் இனி என்-கொல் விளைகின்றது என நின்றான் – சூளாமணி:10 1609/4
செம் கதிர் கூடம்குத்தி செந்நடுவாக நின்றான் – சூளாமணி:10 1668/4
நாந்தக கிழவன் பொய்யே நங்கைமார்க்கு உடைந்து நின்றான் – சூளாமணி:10 1676/4
நிலவு சிவகதியுள் நீங்காது நின்றான் – சூளாமணி:12 2125/4
பிறவி-தான் ஒன்றும் இல்லான் பெரியனே என்று நின்றான்
மறவி-தான் இல்லை யோனி மன்னும் நான்கு என்னும் இல்லான் – நீலகேசி:4 444/1,2
கொண்டு நின்றான் திசை கூறு-மின் என – நீலகேசி:8 795/2
மேல்

நின்றிடும் (1)

எம்மையும் இனி நின்றிடும் இ வினை – யசோதர:3 217/3
மேல்

நின்றிலா (1)

நின்றிலா நிலைமையின் நீங்கி நின்றது ஓர் – சூளாமணி:12 2105/1
மேல்

நின்று (158)

நாவலர் மரத்தினாலே நாமமாய் துலங்கி நின்று
தீவு நல் கடல் கடாமும் ஒன்றிற்கொன்று இரட்டி சூழ்ந்த – உதயணகுமார:1 6/2,3
ஓதிய தரும கண்டத்து ஓங்கிய காவு நின்று
வாதத்தால் சுகந்தம் வீசும் வத்தவ நாடு அதாமே – உதயணகுமார:1 7/3,4
பையென களிறும் கேட்டு பணிந்தபடி இறைஞ்சி நின்று
கை-அது கொடுப்ப ஏறி காளையும் பள்ளி சேர்ந்தான் – உதயணகுமார:1 19/3,4
கால்களின் விரலின் நெற்றி கனக்க நன்கு ஊன்றி நின்று
மால் கரி கால் கொடுப்ப மன்னனும் மகிழ்ந்து போந்து – உதயணகுமார:1 101/2,3
நீங்கினது போலவும் நின்று அமைச்சர் மூவரும் – உதயணகுமார:2 130/3
நீண்ட தோள் அமைச்சரும் நின்று அரசன் பற்றியே – உதயணகுமார:2 140/3
கூடி நின்று இரு மருங்கும் கொற்றவனை வாழ்த்தினார் – உதயணகுமார:3 184/2
திரு உறை உஞ்சை நின்று திகழ் கொடி கௌசாம்பிக்கு – உதயணகுமார:4 189/2
ஓதிய குரலன் ஆகி ஒருவன் நின்று அலறுகின்றான் – நாககுமார:3 91/3
சென்று அந்த ஆலயத்தில் சினவரன் பணிந்து நின்று
வென்று அந்த விமலன் மீது விரவிய துதிகள் சொல்லி – நாககுமார:3 92/2,3
அங்கு நின்று அண்ணல் போந்து அதிசயம் கேட்ப வேடன் – நாககுமார:3 96/1
இணை கரமும் கூப்பி நின்று இனிது இறைஞ்சி கூறுவான் – நாககுமார:4 121/4
என் இனி இறைவன் நீயே எனக்கு என இறைஞ்சி நின்று
பன்னுக குமர நுங்கள் பவத்தொடு பரிவும் என்றான் – யசோதர:1 67/3,4
பொன்_வரை முன்னர் நின்று புயல் பொழிந்திடுவதே போல் – யசோதர:1 68/2
நின்று செய்பயனும் நல்லார் நெஞ்சமும் பெறுதல் அன்றோ – யசோதர:2 107/4
சென்று இடை விலக்கி நின்று ஓர் தெளிந்த உணர்வு எழுந்தது அன்றே – யசோதர:2 123/4
அந்தரத்து ஒரு கூனி நின்று ஆடுவாள் – யசோதர:3 181/1
நின்று பின் சில நீதிகள் ஓதினார் – யசோதர:3 192/4
நின்று நெஞ்சம்-அது உள் சுட நின்றது – யசோதர:3 222/2
தொல்லை வினை நின்று சுடுகின்ற நரகத்துள் – யசோதர:5 296/1
வெய்ய தீ_வினை வெருவுறு மா தவம் விதியின் நின்று உதிகொண்டான் – யசோதர:5 324/1
ஒன்றி நின்று அதிரும் ஒருபால் எலாம் – சூளாமணி:1 13/4
நின்று தேன் நிரந்து ஊத விரிந்து அரோ – சூளாமணி:1 18/3
மாந்தி நின்று உறங்கும் வரை மாடு எலாம் – சூளாமணி:1 25/4
கண்டு நின்று கனலும் கழி எலாம் – சூளாமணி:1 28/4
போல நின்று உலகினை பொதுமை நீக்கினான் – சூளாமணி:2 57/4
அஞ்சி நின்று அ உலகு ஆட்சி செல்லுமே – சூளாமணி:3 115/4
விச்சை ஆய முற்றினான் விஞ்சையார்கள் அஞ்ச நின்று
இச்சை ஆய எய்தினான் ஏந்து செம்பொன் நீள் முடி – சூளாமணி:4 139/1,2
தேமா நின்று எதிர்கொள்ள சிறு குயில் போற்று இசைத்தனவே – சூளாமணி:4 169/2
என்றும் நின்று அறாதது ஓர் இளம் தண் பிண்டியும் – சூளாமணி:4 192/2
நின்று ஒளி திகழ்வது ஓர் நிலா கல்வட்டமும் – சூளாமணி:4 192/3
சுற்றி நின்று உலகம் ஏத்தும் சுடர் ஒளி உருவம் தாங்கி – சூளாமணி:4 202/2
உள்ளுள் நின்று ஒலி புறப்படாதது ஒண் சிறை – சூளாமணி:5 240/1
சுற்று நின்று எரியும் செம்பொன் மணி முடி சுடர சூட்டி – சூளாமணி:5 244/1
இணைந்து நின்று உலவும் தும்பி இடையிடை இருண்டு தோன்ற – சூளாமணி:5 257/3
அணிந்து நின்று அலரும் பைந்தார் அணி மணி முடியினாற்கே – சூளாமணி:5 257/4
மண் இயல் வளாகம் எல்லாம் வழி நின்று வணங்கும் அன்றே – சூளாமணி:5 262/4
மஞ்சி நின்று அகன்ற சாகை மலரிடை வடிவு காட்டும் – சூளாமணி:5 275/2
அஞ்சி நின்று அனலும் வேலோய் சூழ்ச்சியும் அன்னதேயால் – சூளாமணி:5 275/3
முற்றும் நின்று உருவுகொண்ட மூர்த்தி நின் முன்னர் யாங்கள் – சூளாமணி:5 276/2
தூசினுள் நின்று சொரி மணி கோவையும் – சூளாமணி:5 293/2
ஏவி நின்று இனிது ஆண்டிடும் ஈட்டினான் – சூளாமணி:5 338/4
மன் சுலா அகல நின்று அலரும் வாளினாய் – சூளாமணி:5 384/4
ஒக்க நின்று உரைப்பது ஓர் உரையும் மூய்த்து நீர் – சூளாமணி:5 418/2
கெண்டையோடு நின்று அலைந்த கேழவாய் கிளர்ந்தவே – சூளாமணி:6 479/4
வேல் அவாய நெடிய கண் விலங்கி நின்று இலங்கலால் – சூளாமணி:6 480/2
கண்ணி தம்-மின் என்று இரந்து கொண்டு நின்று கண்ணுவார் – சூளாமணி:6 481/4
ஊடகம் கசிந்து ஒசிந்து நின்று சென்று வந்து உலாய் – சூளாமணி:6 485/3
வெம் முகத்து வீழ் கடாத்து வேழம் நின்று இழிந்த பின் – சூளாமணி:6 490/2
நூல் நெறி-கண் மிக்க நீர்மை ஒக்க நின்று நோக்கினான் – சூளாமணி:6 497/4
நம்பிமீர்கள் நுங்கள் பாதம் நண்ணி நின்று இறைஞ்சுவார் – சூளாமணி:6 500/3
சிமை கொள் தேவர் போல நின்று திகழுகின்ற சோதியார் – சூளாமணி:6 502/4
முற்றி நின்று இலங்கும் செம்பொன் முடி மிசை முத்த மாலை – சூளாமணி:6 508/3
சுற்றி நின்று இலங்கும் சோதி தோள் வலி எனும் பேரான் அ – சூளாமணி:6 552/2
நின்று யான் வாழ்வது அல்லால் நினைப்பு இனி இல்லை மன்னோ – சூளாமணி:6 568/4
இங்கு நின்று போய் இழிந்த சூழலும் – சூளாமணி:7 578/1
அஞ்சி நின்று அவர் கூறிய பின் அரிமஞ்சு – சூளாமணி:7 646/1
ஆழியால் வெருட்டி நின்று அடர்த்திர் போலும் அஃது – சூளாமணி:7 688/2
நின்று தன் நெஞ்சகம் நிறைய வீழ்வன – சூளாமணி:7 689/3
அலைத்து உடன் கலங்கி விண் பால் அதிர நின்று உரறியிட்டான் – சூளாமணி:7 698/4
சென்ற நாட்டகம் சிலம்ப நின்று இடித்து உயிர் அலற – சூளாமணி:7 705/3
நிழல்-கண் நோக்கி நின்று அழன்றன நிலையிடம் புகுக – சூளாமணி:7 708/2
ஆங்கு அ மா முழை முகத்து உலகு அதிர நின்று ஆர்த்தான் – சூளாமணி:7 719/3
இரிந்தது ஆயிடை இருள் நின்று அங்கு எழுந்தது அ அரியே – சூளாமணி:7 721/4
வாயின் மேல் விரல் வைத்து நின்று அமரர்கள் மருண்டார் – சூளாமணி:7 724/4
வம்பு கொண்டவன் போல் நின்று வளை_வண்ணன் மொழிந்தான் – சூளாமணி:7 727/2
அழல் அணி அசோகம் செம் தாது அணிந்து தேன் அரற்ற நின்று
நிழல் அணி மணி கல் நீல நிறத்தொடு நிமிர்ந்த தோற்றம் – சூளாமணி:7 757/1,2
நின்று வெய்யவனும் நிலம் காய்த்தினான் – சூளாமணி:7 777/4
ஓங்கி நின்று உலவுற்றன ஓமையே – சூளாமணி:7 781/4
நின்று நீர் கா-மின் என்று நிறீஇய பின் நீதி மன்னன் – சூளாமணி:8 838/2
பந்து பொங்க நின்று அடித்திட திளைப்பது ஒத்து உளது அது பகருங்கால் – சூளாமணி:8 878/4
அம் கண் மால் வரை அருவி தம் தட கையில் புடைத்து நின்று அமர்ந்து ஆடி – சூளாமணி:8 884/1
முந்தி நின்று இமிர் தேன் முரன்று ஆக்கிய – சூளாமணி:8 892/1
நீதிநூல் கடலின் நின்று அனைய நீர்மையார் – சூளாமணி:8 910/4
முன்னுற நின்று காதல் முறுவலோடு அருளி செய்தான் – சூளாமணி:8 917/4
ஈண்டி நின்று இன வண்டு ஆர்க்கும் இன் சுவை நறவின் சாதி – சூளாமணி:8 920/2
சுற்றி நின்று எரியும் செம்பொன் சுடர் நிலை பட்டம் சேர்த்தி – சூளாமணி:8 931/3
ஒத்து நின்று உலகம் எல்லாம் ஒருங்குடன் குளிர ஓம்பி – சூளாமணி:8 934/1
பொலம் கலம் புலம்ப ஆயம் புடை நின்று போற்று கூவ – சூளாமணி:8 975/1
நிறை என்பது இல்லை காமம் நேர் நின்று பெருகும் ஆயின் – சூளாமணி:8 981/2
நறை நின்று கமழும் குஞ்சி நம்பி-பால் பட்டது அன்றே – சூளாமணி:8 981/4
நாண் நின்று விலக்க நங்கை நடுவு நின்று உருகுகின்றாள் – சூளாமணி:8 982/4
நாண் நின்று விலக்க நங்கை நடுவு நின்று உருகுகின்றாள் – சூளாமணி:8 982/4
சுற்றி நின்று எரியும் செம்பொன் சுடர் மணி வாயில் நண்ணி – சூளாமணி:8 1014/2
நின்று ஒளி விரிவது ஓர் நிலவு வேதிகை – சூளாமணி:8 1041/3
இன்று இவன் அனலும் போழ்தின் எதிர் நின்று கனற்றி என்னை – சூளாமணி:9 1144/1
மற்று அவர் அடைந்து வெய்யோன் மலர்_அடி வணங்கி நின்று
செற்றவன் இருந்த ஆறும் செம் கண் தீ உமிழ்ந்த ஆறும் – சூளாமணி:9 1151/1,2
வேறுவேறு ஆகி நின்று வெம் சினம் செருக்கி விஞ்சைக்கு – சூளாமணி:9 1173/1
நின்று தொடுத்து நிரந்தன அன்றே – சூளாமணி:9 1245/4
நின்று போர் ஆடவர் நேர் ஒப்பார்களோடு – சூளாமணி:9 1271/3
நின்னை அறியாதவர்கள் நின்று இரிய வந்தாய் – சூளாமணி:9 1285/3
சிலை இடத்து_உடையார் கணை வலத்து_உடையார் சிலர் நின்று செய்வது ஈங்கு என்னோ – சூளாமணி:9 1318/3
நின்று எனக்கு எதிராம் நீர்மையர் நின் போல் நிரம்ப வாய் திறந்து உரைப்பவரோ – சூளாமணி:9 1322/2
எரி தாங்கு வேலொடு இனி ஈங்கு நின்று பெறுகின்றது என்னை எழுக என்று – சூளாமணி:9 1326/2
நிலம் மேலும் நின்று பொருவான் நினைந்து வருவாய் நினக்கு இது உறுமே – சூளாமணி:9 1329/2
நிலம் மேலும் நின்று பொருவான் புகுந்த நிலை கண்டு நின்றும் இஙனே – சூளாமணி:9 1330/2
கொல்லால் செய்த வேலாற்கு குடையாய் நின்று கவித்ததே – சூளாமணி:9 1343/4
சேயிடை புகுந்தனன் நின்று செப்பினான் – சூளாமணி:9 1379/4
நிலத்திடை நின்று வான முடியுற நிமிர்ந்து கண்ணின் – சூளாமணி:9 1440/1
பக்க நின்று அரசர்கள் பணிய சொல்லினான் – சூளாமணி:9 1492/4
நின்று இவை சொரிந்து ஒளி நிழற்றுகின்றவே – சூளாமணி:9 1503/4
ஏகாயம் இட்ட வெண் துகிலின் மகளிர் உழை நின்று ஏத்த – சூளாமணி:9 1534/2
ஓவு_அல இரண்டும் நின்று ஒருங்கு வீழ்தர – சூளாமணி:9 1553/2
தெய்வங்கள் செப்பின் ஈர்_எண்ணாயிரம் திசை நின்று ஓம்ப – சூளாமணி:10 1559/1
நின்று தின்னலுறுகின்றன என்றான் – சூளாமணி:10 1570/4
அருகு நின்று அந்தணன் அமர்ந்து நோக்கியே – சூளாமணி:10 1596/2
வரை இலங்கு மேகலை மாறே நின்று ஆர்க்கும் – சூளாமணி:10 1649/2
நின்று அகம் சுழிந்த தெள் நீர் நெரேலென இழிந்தது அன்றே – சூளாமணி:10 1678/4
குங்கும பொடி நின்று ஆடி குவட்டு இளம் கொங்கை என்னும் – சூளாமணி:10 1703/3
நின்று அகம் சுடர்தரும் நிதியின் நீத்தம் அங்கு – சூளாமணி:10 1737/2
பந்து ஆடும் மாடே தன் படை நெடும் கண் ஆட பணை மென் தோள் நின்று ஆட பந்து ஆடுகின்றாள் – சூளாமணி:10 1754/4
பெறுமாறு தாயரும் தோழியரும் நின்று பிணை_அனாள்-தன் மேல் பல் மொழி மிழற்றுகின்றார் – சூளாமணி:10 1756/4
நீர் ஆலிக்கட்டி நிரந்து எழுந்து பொங்கி நிழல் தயங்கும் பொன் அறை மேல் நின்று ஆடுகின்ற – சூளாமணி:10 1757/1
இளம் பெரும் சுரி உளை அரி நின்று ஏந்திய – சூளாமணி:10 1778/3
மாலை வாய் நின்று உறங்கும் மதுரை சூழ் வள நாடன் வடிவும் காணாய் – சூளாமணி:10 1813/4
நினை-மின்மோ நெறி நின்று நீர்மை மிக்கீர் – சூளாமணி:10 1839/4
நின்ற நாள் நிலவுமேனும் நெறி நின்று வருந்தவேண்டா – சூளாமணி:11 1845/2
வெம் கண் இரு_வினையை அற வென்றாய் முன் நின்று விண்ணப்பம்செய்யும் விழு தகைமை உண்டோ – சூளாமணி:11 1912/4
நின்று வருந்தும் நிகோத பிறவியுள் – சூளாமணி:11 1957/1
இன முதலா சுடர்ந்து இனிதின் இயல்பாய் நின்று எரியுமே – சூளாமணி:11 2058/4
மதி மாண்ட நல் காட்சி வழி நின்று தவம் தாங்கில் – சூளாமணி:11 2067/3
ஊதுலை மெழுகின் நின்று உருகினார் அவர் – சூளாமணி:12 2102/3
படை கெழு புரிசை வெல்வார் புறம் நின்று பதின்மர் காக்க – சூளாமணி:12 2112/1
மா என்று கொண்டேன் மடனே வலியாக நின்று
நா வல் புலவர் அவை நாப்பண்ணின் நாட்டல் உற்றேன் – நீலகேசி:0 5/2,3
நின்று அ கோள்-மினம் என சொல்லி நெறி அறிவுறுவோன் – நீலகேசி:1 35/3
மலங்க நின்று தன் மடல் நெடு மயிர் கை இட்டு உயிர்க்கும் – நீலகேசி:1 51/4
அங்கி போல வீழ்ந்து அலறி நின்று உலறி அங்காக்கும் – நீலகேசி:1 52/3
ஓவு_இல் பல் புகழ் உறு தவன் அறிய நின்று உரைக்கும் – நீலகேசி:1 61/4
சிந்துபு நின்று செல்லாதே விளங்கும் திறலவரும் – நீலகேசி:1 89/4
நின்று கூவ வாக்குவார் – நீலகேசி:1 97/4
கரிவ கன்றி நின்று அகம் – நீலகேசி:1 99/1
முழங்கும் முந்நீர் வையத்து முனிதக்கார் தம் முன் நின்று
வழங்க வாட்டம் ஒழிவர் நீ மன்னும் பொறாத வகை உண்டோ – நீலகேசி:1 135/1,2
நீட்சி ஓக்கமோடு அகலம் நினைய நின்று எங்கணும் நோக்கி – நீலகேசி:2 151/1
பொங்கு சாமரை ஏந்தி புடைபுடை இயக்கர் நின்று இரட்ட – நீலகேசி:2 157/1
ஓதினாள் நின்று ஒரு பகல் எல்லையும் – நீலகேசி:2 206/3
வானம் நின்று வழிபடல் காண்டுமால் – நீலகேசி:2 220/2
நின்று நீல ஐம்பால் பெயராளும் அங்கு – நீலகேசி:3 236/3
துத்தலே வேண்டி நின்று தோம் தொடர்ப்பாடு நீக்காய் – நீலகேசி:3 260/1
கள்ளமே சொல்லி நின்று கன்றினால் காட்டலாமோ – நீலகேசி:3 261/4
வைதல் காரணமா நின்று வைதியோ – நீலகேசி:4 317/4
அறம்-தலை நின்று ஆங்கு அருளொடு கூடி – நீலகேசி:4 348/1
பேய் ஒப்ப நின்று பிணங்கி கண்டார்க்கு எனும் – நீலகேசி:4 349/1
இருந்து நின்று நல் நெறிக்கு இடைப்படாத சிந்தையால் – நீலகேசி:4 358/3
பால்-தான் தயிர் ஆம் என நின்று பயிற்றுதியால் – நீலகேசி:4 420/2
புறப்பொருள் கொண்டு நின்று புல்லிய சிந்தையாலும் – நீலகேசி:4 428/2
நின்று கோள் செய்யும் என்றால் நீடிய குற்றம் ஆகாது – நீலகேசி:4 439/2
கற்பம் எல்லாம் பிறர்க்கே நின்று உழந்த கருணையினாய் – நீலகேசி:5 498/4
நீதியினால் சொல்லி நின்று நின் பேரும் உணர்வு_இலையே – நீலகேசி:5 519/4
சொல்லாய் தொடர்ச்சி தொடர்ச்சி என்றே நின்று
பல்லார்களையும் படுத்து உண்ணும் பண்பா – நீலகேசி:5 616/3,4
கெடுவதன் உள் நின்று தோன்றுவதன்-கண் – நீலகேசி:5 621/1
நின்று ஈக கொண்டு ஈக உண்டு ஈக தின்று ஈக – நீலகேசி:6 697/1
முன் சென்று வீழும் நில நீரை முகிலுள் நின்று
பின் சென்று பெய்யும் துளி-தானும் பெரும் தவத்தாய் – நீலகேசி:6 720/1,2
செய் நின்று நீ செய் தவம்-தான் என செப்பினளே – நீலகேசி:6 728/4
நின்று பரந்து அருவாய் பொறி ஏதும் மிக்கு – நீலகேசி:7 737/1
தீங்கு ஒன்றும் உரையன்-மின் தேவர் தம் ஊணினை சேண் நின்று தாம் – நீலகேசி:9 844/3
தத்துவரே நின்று தத்துவர் எனப்படும் தன்மையினார் – நீலகேசி:9 852/4
சொல வலார் அன சொல் தெளிந்தே நின்று
பல கலாங்களும் செய்வ பயன் இலார் – நீலகேசி:10 859/2,3
திறத்தின் நீ சொன்ன யாவையும் தேறி நின்று
அறத்தை யானும் அமைவர கொண்டனென் – நீலகேசி:10 893/2,3
மேல்

நின்று-தான் (1)

குழு கொம்பர் பிடித்து ஒரு கால் குஞ்சித்து நின்று-தான் – நீலகேசி:4 269/4
மேல்

நின்றும் (8)

கொலைக்களம் குறுகி நின்றும் குலுங்கலர் குணங்கள்-தம்மால் – யசோதர:1 59/1
நிலம் மேலும் நின்று பொருவான் புகுந்த நிலை கண்டு நின்றும் இஙனே – சூளாமணி:9 1330/2
இன்று வந்து என் முன் நின்றும் இது-கொலோ கருதிற்று என்றான் – சூளாமணி:9 1448/4
மலங்கி நின்றும் மனம் மன்னும் அஞ்சுங்களே – நீலகேசி:1 103/4
தாது உக்க நின்றும் அவை போக்கும் ததாகதற்கு என்று – நீலகேசி:4 423/3
இன்றும் நின்றும் நீ மொழிந்தாய் எம் இறையே இறையாகவே – நீலகேசி:5 568/4
குன்றியும் கூடியும் நின்றும் கொள் பயம் – நீலகேசி:8 812/3
முன்பு நின்றும் உறுக்கவும் வல்லையோ – நீலகேசி:10 884/4
மேல்

நின்றே (5)

நகை_விளையாடல் மேவி நர_பதி விரகில் நின்றே
மிகை விளைகின்ற நீல மலரினின் வீசலோடும் – யசோதர:2 130/1,2
அறி-மின் பெயர் யான் அ அரிசேனன் என நின்றே
எறி-மின் எதிர் என்னொடு இகல் வல்லிர் உளராயின் – சூளாமணி:9 1283/2,3
வேட்டு நின்றே அழைத்தீ வினையாளோ – நீலகேசி:4 334/4
நின்றே அறிவான் தனிமையினால் என தேர் இனி நீ – நீலகேசி:5 509/2
நின்றே நிலையும் எனின் நித்தியமே ஆய் ஒழியும் – நீலகேசி:5 656/1
மேல்

நின்றேற்கு (1)

குளித்தன-தாம் கொள்ளப்பாடு_இன்மையால் இன்மை கூறி நின்றேற்கு
அளித்தவை-தங்களுக்கு ஆலயம் ஆலயம் ஆம் என நீ – நீலகேசி:5 513/2,3
மேல்

நின்றேன் (3)

வாங்கு நீர்_வண்ண கேளாய் மாயமா மதித்து நின்றேன்
ஓங்கு நீள் மலையின் தாழ்வார் ஒலி புனல் உதிர_யாறு – சூளாமணி:7 771/2,3
ஈண்டு இன்மை உண்மை இவையாக இசைத்து நின்றேன்
வேண்டியனவே முடிப்பாய் விரி பொன் எயிலுள் – நீலகேசி:4 401/2,3
ஒத்த பொருள்கள் நிகழ்வு ஆக்கம் உரைத்து நின்றேன்
பித்தனின் ஒப்ப பிறிதில் பிறிது ஆம் என்பனோ – நீலகேசி:4 421/2,3
மேல்

நின்னது (1)

அளி ஆர உலகம் நீ ஆள்கின்றாய் என்கோ அமர் உலகு தான் நின்னது அடி அடைந்தது என்கோ – சூளாமணி:11 1905/2
மேல்

நின்னால் (4)

ஓங்கிய விஞ்சை நின்னால் உள்ளத்து கொள்ளற்பால – சூளாமணி:9 1201/3
கண்டிடு காதனை நின்னால் செயப்படும் – சூளாமணி:11 1954/3
வீட்டிடம் என்று நின்னால் வேண்டவும் பட்டதன்னை – நீலகேசி:4 424/1
நல் நெறி நின்னால் அறிவு அரிது என்றான் – நீலகேசி:5 602/4
மேல்

நின்னாலே (1)

திங்களின் முகத்தில் பாவை செலவு நின்னாலே அன்றி – உதயணகுமார:5 248/2
மேல்

நின்னிடத்தின் (1)

புஞ்சிய வனத்து இருந்தோம் புரவலன் நின்னிடத்தின்
எஞ்சல்_இல் குறியன் காணாய் எமக்கு நீ இறைவன் என்றார் – நாககுமார:4 111/3,4
மேல்

நின்னில் (1)

பீடிற்கே எனின் நின்னில் பெரும் செல்வர் திருந்தினார் – நீலகேசி:4 272/2
மேல்

நின்னின் (1)

எற்பு அகம் கொண்ட காதல் எனக்கு இனி நின்னின் வேறு ஓர் – யசோதர:2 122/3
மேல்

நின்னுடன் (3)

சேந்த நின் சிறைவிடுத்த செல்வ யூகி நின்னுடன்
போந்து பின் வராதது என்ன புரவல நீ கூறு என்றாள் – உதயணகுமார:2 132/3,4
போவது பொருள் எமக்கு புரவலனே நின்னுடன்
தா_இல் சீர் விழு தவமும் தாங்குதும் என்றிட்டனர் – உதயணகுமார:6 357/3,4
நின்னுடன் மனை-தனில் ஈண்டு இனிதின் ஆடல் என் – நாககுமார:2 65/3
மேல்

நின்னுடை (2)

நின்னுடை புதல்வன் நீராடல் காண போனது என் – நாககுமார:2 65/2
நின்னுடை பொழுது அவண் நிற்றல் இல்லையே – நீலகேசி:8 797/4
மேல்

நின்னுடையதே (1)

உணர்ந்திலை அதுவும் நின்னுடையதே பிற – நீலகேசி:8 810/4
மேல்

நின்னுள் (1)

உலகு எலாம் நின்னுள் ஒளித்தாயும் நீயே – சூளாமணி:6 539/2
மேல்

நின்னை (20)

நின் அரசன் நின்னை விட்டு நீங்கும் சில நாள் அன்றி – உதயணகுமார:2 138/2
கலந்து அவை காண வந்த காவலர் நின்னை பற்றி – உதயணகுமார:4 211/1
வலிய வந்து அலைத்த போதும் வாசவதத்தை நின்னை
சில தினம் பிரிந்த போதும் செற்றோரை செகுத்த போதும் – உதயணகுமார:5 246/3,4
மன்னன் மா தேவி நின்னை வருத்துவான் வகுத்த கீதத்து – யசோதர:2 104/1
காடு படு கொலையினொடு கடிய வினை நின்னை
கூடுவது ஒழிந்தது-கொல் இன்று கொலை வேலோய் – யசோதர:5 279/2,3
மற்று இ மாண்பு உடைய நின்னை உடைய அ மன்னர்_மன்னன் – சூளாமணி:6 567/1
சுற்றமா நினைந்து நின்னை தூதனா விடுத்து செல்ல – சூளாமணி:6 567/3
இன்று யான் நின்னை முன்வைத்து இனி சில உரைக்கல் வேண்டா – சூளாமணி:6 568/1
நெருங்கு ஒளி உருவம் கொண்டு நின்னை யான் நினைந்து வந்தேன் – சூளாமணி:8 1015/4
நிலத்திடை மக்கள் ஆற்றல் நின்னை போல் அஞ்சுவார்க்கு – சூளாமணி:9 1141/1
நின்னை அறியாதவர்கள் நின்று இரிய வந்தாய் – சூளாமணி:9 1285/3
நின்னை அறிவன் பெரிதும் நின் முறையளாய – சூளாமணி:9 1286/1
மலை மேலும் நின்னை மதியாது வாழ்வன் மனிதர்க்கு வந்து படையாய் – சூளாமணி:9 1330/1
தானவர் நின்னை போல தம் திறல் அறிவு_இலாதார் – சூளாமணி:9 1445/1
மேவி ஆங்கு அலர்ந்திடும் நின்னை வென்றதால் – சூளாமணி:10 1593/3
தேறும் ஆறு என்னை நின்னை தேவர்-தம் தேவர்க்கும் தேவா – நீலகேசி:2 158/4
நீதியால் உரைத்தியேல் நின்னை யான் வெல்லேனோ – நீலகேசி:4 287/4
நகை நாணி நீ நின்னை நல் பகலே மறைக்கின்றாய் – நீலகேசி:4 308/4
போதியனாய் நின்னை புத்தன் என்றால் அது பொய் பிறவோ – நீலகேசி:5 519/2
செய்யாது உயிர் என செப்புகின்றாய் நின்னை
வையாய் உயிருள் அது அன்று எனின் வாக்கு இவை – நீலகேசி:7 740/1,2
மேல்

நின்னையே (1)

நின்னையே போலும் நீரார் நிலம் மிசை நிலவி நின்றார் – சூளாமணி:7 775/4
மேல்

நின்னொடு (1)

நலத்தினும் நின்னொடு நிகர்க்கும் நன்மையன் – சூளாமணி:8 909/2
மேல்

நின்னோடு (2)

அல்லதும் அன்னை நின்னோடு யானும் முன் அனேக வாரம் – யசோதர:1 34/1
என் உயிர்க்கு அரணம் நின்னோடு இன் இசை புணர்த்த காளை-தன்னின் – யசோதர:2 102/1
மேல்

நின (4)

எண் துகளும் எரிப்போய் நின பாதம் – நீலகேசி:1 144/3
அலையும் நின கோள் உடனே எனலும் – நீலகேசி:6 707/4
நனி காரணமாய் நடுக்கும் நின கோள் – நீலகேசி:6 710/2
நித்தியம் ஆய பொருள் நின ஆதலின் – நீலகேசி:7 776/1
மேல்

நினக்கு (12)

நினக்கு என இயற்றிய நிலா நிழல் மணி கல் – சூளாமணி:6 441/3
இங்கு இவன் நினக்கு நிகரோ என விசைத்தே – சூளாமணி:9 1284/3
என்னை அறியாமை நினக்கு இன்னும் உளது என்றான் – சூளாமணி:9 1287/4
நிலம் மேலும் நின்று பொருவான் நினைந்து வருவாய் நினக்கு இது உறுமே – சூளாமணி:9 1329/2
குணம் கொள் படையாய் கூடாரும் உளரோ நினக்கு கோமானே – சூளாமணி:9 1479/4
பலம்படும் உரை நினக்கு பாம்பு உண்ட பாலே போல் – நீலகேசி:4 293/4
அலகு_இல்லா பெரும் பரப்பின் ஆகாயம் நினக்கு இல்லை – நீலகேசி:4 296/2
நிரந்த உடம்பின் விகாரம் நினக்கு
பரந்து உணர் உண்மையை பார்ப்படுத்தாயால் – நீலகேசி:4 368/3,4
நீதியை அருளிய நிருமலன் தகை நினக்கு உரைப்பன் என்றாள் – நீலகேசி:4 448/4
நாத்-தனை ஆட்டி ஓர் நன்மை கண்டாலும் நினக்கு உரைத்தும் – நீலகேசி:6 683/3
பயதி எனினும் நினக்கு ஓர் பயனே – நீலகேசி:6 711/4
நினக்கு இனி நெறி-வயின் நின்ற மெய்ம்மையை – நீலகேசி:8 784/3
மேல்

நினக்கும் (1)

பிண்டம் நிகழ்ச்சி பிழைப்பு ஆகும் நினக்கும் என்றாள் – நீலகேசி:4 415/4
மேல்

நினது (2)

முழையும் மூரி மணி கல்லும் எல்லாம் நினது
இழையின் அம் பொன் ஒளி எரிப்ப தோன்றுங்களே – சூளாமணி:7 734/3,4
நின்ற மெய்ம்மை நினது என நேர்வல் யான் – நீலகேசி:10 878/4
மேல்

நினை (4)

கொல்லாத நல் விரத கோமான் நினை தொழுதார் – நாககுமார:1 36/1
வெருட்டலன் நினை விழுங்குவன் என தன்னை வியக்கும் – நீலகேசி:1 47/2
எண்ணில் யார் நினை உணர்வார் இறைவர்-தம் இறைவர்க்கும் இறைவா – நீலகேசி:2 159/4
முற்ற யார் நினை உணர்வார் முனைவர்-தம் முனைவர்க்கு முனைவா – நீலகேசி:2 160/4
மேல்

நினை-மின் (1)

நினை-மின் அ குறிகள் உண்டு என் நேர்மையில் கேட்பிர் ஆயின் – நாககுமார:2 45/3
மேல்

நினை-மின்மோ (1)

நினை-மின்மோ நெறி நின்று நீர்மை மிக்கீர் – சூளாமணி:10 1839/4
மேல்

நினைக்க (3)

இன்னம் ஓர் இடர் வந்தாலும் என்னை நீர் நினைக்க என்று – உதயணகுமார:5 245/1
சொன்ன மா மந்திரத்தை சூழ்ச்சியின் நினைக்க என்றான் – உதயணகுமார:5 245/3
தனது வித்தை-தன்னையே தான் நினைக்க வந்த பின் – நாககுமார:4 135/1
மேல்

நினைக்கல் (1)

நெய் உற நிழற்றும் வேலோய் இனைத்து என நினைக்கல் ஆமோ – சூளாமணி:4 198/4
மேல்

நினைக்கின்ற (1)

பின்னை நினைக்கின்ற இது பிழை பெரிதும் என்றான் – யசோதர:5 282/4
மேல்

நினைக்கும்கால் (2)

நினைக்கும்கால் பிறர்க்கேயாம் என்றியால் நீ அன்னாய் – நீலகேசி:2 183/3
நினைக்கும்கால் பாவமே கட்டு வீடு என நிறுத்தி – நீலகேசி:4 288/4
மேல்

நினைகில்லேன் (1)

நிழல் கதிர் மரத்தகையது ஆக நினைகில்லேன்
பொழில் கடவுள் பொன் இடம் இது என்னை புகுமாறு என்று – சூளாமணி:6 442/2,3
மேல்

நினைகின்றான் (1)

நின்ற முனி சரணில் இடல் என்று நினைகின்றான் – யசோதர:5 280/4
மேல்

நினைத்த (2)

பின் அவன் நினைத்த போழ்தே பீடு உடை அமரன் வந்தான் – உதயணகுமார:5 245/4
நேமி ஆளவே நினைத்த தோன்றலும் – உதயணகுமார:5 290/1
மேல்

நினைத்தது (1)

பொன் திரு மார்ப இ நாள் புதுமையின் நினைத்தது என்னை – உதயணகுமார:5 247/2
மேல்

நினைத்தலும் (1)

இருள் கெட நினைத்தலும் இனையை ஆகு என – நீலகேசி:8 821/4
மேல்

நினைத்தாய் (1)

மித்திரன் என்றே என்னை வேண்டி முன் நினைத்தாய்_இல்லை – உதயணகுமார:5 247/1
மேல்

நினைத்தாய்_இல்லை (1)

மித்திரன் என்றே என்னை வேண்டி முன் நினைத்தாய்_இல்லை
பொன் திரு மார்ப இ நாள் புதுமையின் நினைத்தது என்னை – உதயணகுமார:5 247/1,2
மேல்

நினைத்தான் (1)

மேல் நினைத்தான் உரைத்தான்_அல்லன் என்றாள் – நீலகேசி:7 749/4
மேல்

நினைத்திருப்பின் (1)

நினைத்திருப்பின் அல்லது நின் காட்சி-தன்னால் – நீலகேசி:5 654/2
மேல்

நினைத்து (6)

இன் உயிர் கணவன்-தன்னை இனிமையின் நினைத்து இருப்ப – உதயணகுமார:5 259/2
பிறவிகள் அனைத்தும் நெஞ்சில் பெயர்ந்தன நினைத்து முன்னர் – யசோதர:4 255/1
நினைத்து இவை விளம்பினான் நிமித்த நீதியான் – சூளாமணி:5 381/4
நிலை தொழில வென்று உளம் நினைத்து ஒழுக இன்ப – சூளாமணி:6 453/2
நிதியினை நுகர்ந்தும் என்று நினைத்து இனிது இருந்த போழ்தில் – சூளாமணி:7 668/2
நினைத்து காண் அன்றி நேடியும் காண் ஐயா – நீலகேசி:10 872/3
மேல்

நினைத்துழியே (1)

நணியவர் போல் நினைத்துழியே நண்ணுறுதல் விழை தகைமை – சூளாமணி:11 2056/2
மேல்

நினைத்தேன் (1)

எங்களில் ஆகாது என்று இப்பொழுது உனை நினைத்தேன் என்ன – உதயணகுமார:5 248/3
மேல்

நினைந்த (2)

நினைந்த எண்_குணங்களோடு நிருமல நித்தம் ஆகி – யசோதர:4 233/2
தெருள்_அலன் நினைந்த தீமை சிறியனேன் என் செய்கேனோ – யசோதர:5 306/4
மேல்

நினைந்தது (2)

என் இது நினைந்தது உள்ளத்து இறைவி நீ அருளுக என்றாள் – யசோதர:2 97/4
இன்னது நினைந்தது இவன் என்று கையெடுத்தே – யசோதர:5 281/1
மேல்

நினைந்தனர் (1)

நீங்கிய பவங்களை நினைந்தனர் உணர்ந்தார் – யசோதர:5 302/3
மேல்

நினைந்தாள் (1)

அணங்கு மெய்யவள் அரும் தவன் உழை வர நினைந்தாள் – நீலகேசி:1 60/4
மேல்

நினைந்தான் (1)

நீலகேசி தன் நெறி_இன்மை இது என நினைந்தான் – நீலகேசி:1 48/4
மேல்

நினைந்து (11)

நினைந்து அவர்கள்-தம்மை தன் உழையவரின் வவ்வி – யசோதர:1 30/2
நேர்_இழை நினைந்து போகி நீடலை முடி இது என்றாள் – யசோதர:2 108/4
என நினைந்து ஏது செய்தாள் எரி நரகத்து வீழ்வாள் – யசோதர:2 149/4
நினைவன நினைந்து நெஞ்சின் நெகிழ்ந்தனர் புலம்பி வாட – யசோதர:2 157/2
சிந்தையில் நினைந்து நொந்து தேம்பினர் புலம்ப கண்டு – யசோதர:5 304/3
சுற்றமா நினைந்து நின்னை தூதனா விடுத்து செல்ல – சூளாமணி:6 567/3
நெருங்கு ஒளி உருவம் கொண்டு நின்னை யான் நினைந்து வந்தேன் – சூளாமணி:8 1015/4
நிலம் மேலும் நின்று பொருவான் நினைந்து வருவாய் நினக்கு இது உறுமே – சூளாமணி:9 1329/2
இனையதால் வினையின் தன்மை என நினைந்து ஆறினாரே – சூளாமணி:10 1827/4
தான் கெடும் அளவு எல்லாம் நினைந்து உரைத்த தத்துவம்-தான் – நீலகேசி:2 181/3
நினைந்து நாம் காணில் எல்லாம் நின்றது ஒன்று இல்லை என்றால் – நீலகேசி:3 262/2
மேல்

நினைப்ப (1)

நெருப்பிடை விழுந்தமை நினைப்ப மாயம் அன்று என – உதயணகுமார:2 141/3
மேல்

நினைப்பது (1)

நினைப்பது ஒன்று உடைத்து அவன் செய் நெடும் பாவம் நிச்சலும் – நீலகேசி:2 185/3
மேல்

நினைப்பதே (1)

விதி நனி துரப்ப மீட்டும் நினைப்பதே விளைக்கும் உள்ளம் – சூளாமணி:8 990/2
மேல்

நினைப்பனேல் (1)

நிலைய வெம் சுடர் ஆழி நினைப்பனேல்
தொலைவு_இல் வானவர் தோளும் துணிக்குமே – சூளாமணி:7 638/3,4
மேல்

நினைப்பின் (1)

அம்_சில்_ஓதி நினைப்பின் அகத்தவாய் – சூளாமணி:4 158/2
மேல்

நினைப்பினால் (1)

உயிர் அவண் இல்லையேனும் உயிர் கொலை நினைப்பினால் இ – யசோதர:4 252/1
மேல்

நினைப்பினுள்ளும் (1)

மாதரார் மனத்தினுள்ளும் மணி_வண்ணன் நினைப்பினுள்ளும்
காதலும் செறிந்ததாக காமனும் உழையனாக – சூளாமணி:10 1629/1,2
மேல்

நினைப்பு (4)

இழந்த தன் நிலத்தையும் எளிமையும் நினைப்பு_இலன் – உதயணகுமார:2 124/1
மருவிய நினைப்பு மாற்றி வந்தது கண்டிருந்தான் – யசோதர:4 230/4
நின்று யான் வாழ்வது அல்லால் நினைப்பு இனி இல்லை மன்னோ – சூளாமணி:6 568/4
நிறை நகரவர் தொழில் நினைப்பு இகந்தவே – சூளாமணி:10 1716/4
மேல்

நினைப்பு_இலன் (1)

இழந்த தன் நிலத்தையும் எளிமையும் நினைப்பு_இலன்
கழிந்த அறமும் மெய்ம்மறந்து கங்குலும் பகல் விடான் – உதயணகுமார:2 124/1,2
மேல்

நினைப்போடு (1)

ஏற்ற நினைப்போடு இரு சார் விழு தவமும் – நீலகேசி:1 125/2
மேல்

நினைப (1)

இலையே உயிர் என்று இறந்த நினைப
புலை சேய் அமர்ந்தவர் புத்தியின் வண்ணமே – நீலகேசி:3 253/3,4
மேல்

நினைய (1)

நீட்சி ஓக்கமோடு அகலம் நினைய நின்று எங்கணும் நோக்கி – நீலகேசி:2 151/1
மேல்

நினையப்பட்ட (1)

சோதியான் சுரர் வணங்கு திரு_அடியான் சுடு நீறா நினையப்பட்ட
காதியான் அருளிய பொன் கதிர் கொள் முடி கவித்து ஆண்டார் மருகன் கண்டாய் – சூளாமணி:10 1803/2,3
மேல்

நினையா (5)

எதுவின் முனி அருளும் மொழி அவையவைகள் நினையா
விதுவிது விதிர்த்து அகம் நெகிழ்ந்து மிகை சோரா – யசோதர:5 300/2,3
இயங்கு பூம் கொடி அனையவர் இயல்புகள் நினையா
வயங்கு தொல் புகழ் அம்பரசரன் மகிழ்ந்து இருந்தான் – சூளாமணி:6 472/3,4
போவல் என்று நினையா புனை கோயில் – சூளாமணி:10 1581/2
மாற்றும் ஆறு என்-கொல் என நனி மனத்தினுள் நினையா
சீற்றம் தீர்ந்து என் செய் கரு_வினை தணிக என பணிந்தாள் – நீலகேசி:1 57/2,3
ஈண்டிய மிகு குணத்து இறைவன் இயல்பினை எனையதும் நினையா
நீண்டது ஓர் கொடி அயல் கொடி போல் நிறை தவ அருள் என நின்றாள் – நீலகேசி:1 63/3,4
மேல்

நினையார் (2)

தந்தம் வினை என்று நமர் பிறர் எனவும் நினையார்
அந்தரம் இகந்து அருள் தவத்து அரசர் தாரோய் – யசோதர:5 271/3,4
இம்மை நினையார் அமை பதம் ஈவழி – சூளாமணி:11 1993/2
மேல்

நினையான் (1)

ஒளியும் ஆற்றலும் தன்-கண் ஒன்று உள்ளதும் நினையான்
அளியன் பிள்ளைதான் உரைத்த என்று அழன்றிலன் அமர்ந்தான் – சூளாமணி:7 703/3,4
மேல்

நினையின் (1)

நினையின் மற்று என்றான் நெறி பயந்தானே – நீலகேசி:5 574/4
மேல்

நினையும் (3)

இச்சைகள் பிறந்தவாற்றால் இனையன நினையும் போழ்தில் – சூளாமணி:9 1157/3
துனிவன நினையும் காலன் துணிவன துணியும் சூட்சி – சூளாமணி:11 1861/3
எறிபட்டு என் நெறியினாலே அடக்குவன் நினையும் என்றான் – நீலகேசி:5 571/4
மேல்

நினைவதோர் (1)

நெடிதுடன் இருந்து நெஞ்சில் நினைவதோர் நினைவு-தன்னால் – யசோதர:4 231/3
மேல்

நினைவல் (1)

நேர் எனக்கு இறைவன் ஆக நினைவல் என்று இனிய கூறி – யசோதர:5 312/3
மேல்

நினைவன் (1)

நினைவன் யான் அங்கு வா என் நீங்கி நல் குமரன் வந்து – நாககுமார:3 97/3
மேல்

நினைவன (1)

நினைவன நினைந்து நெஞ்சின் நெகிழ்ந்தனர் புலம்பி வாட – யசோதர:2 157/2
மேல்

நினைவாய் (1)

நீயும் அவற்றை நினைவாய் உளவாக அன்றோ – நீலகேசி:6 718/4
மேல்

நினைவான் (1)

போகம் மிகு பொன்_உலகு புகுவன் என நினைவான் – யசோதர:5 275/4
மேல்

நினைவானாய் (1)

அந்தணன் வினாவ அகம் மீது நினைவானாய்
கந்து அணைவு_இலாத களி யானை பல வல்லான் – சூளாமணி:10 1605/3,4
மேல்

நினைவிற்கே (1)

நினைவிற்கே இடைகோள் என நேர்தலால் – நீலகேசி:4 319/2
மேல்

நினைவினுக்கு (1)

நின்றவர் நிலைமை-தானும் நினைவினுக்கு அரியது என்றான் – யசோதர:1 61/4
மேல்

நினைவு (4)

தனி முனி களிறு போல தான் நினைவு எய்துகின்றான் – யசோதர:2 125/4
நெறி-தலை திரிவு_இலான் மேல் நினைவு_இலான் மொழியப்பட்ட – சூளாமணி:9 1463/1
நினைவு மீட்டுணர்வு ஊகம் நேர்தரு – நீலகேசி:1 119/1
தீண்டலன் அணி பிற புனைவு எனும் நினைவு_இலன் தினையனைத்தும் – நீலகேசி:2 230/2
மேல்

நினைவு-தம்மால் (1)

இனையன நினைவு-தம்மால் இசோதரன் நகரம் எய்தி – யசோதர:2 149/1
மேல்

நினைவு-தன்னால் (1)

நெடிதுடன் இருந்து நெஞ்சில் நினைவதோர் நினைவு-தன்னால்
முடி பொருள்-தானும் என்-கொல் மொழிந்து அருள்செய்க என்றான் – யசோதர:4 231/3,4
மேல்

நினைவு-தான் (1)

நினைவு-தான் இகந்து காளை வடிவு எனும் நிகளம் சேர – சூளாமணி:10 1827/2
மேல்

நினைவு_இலன் (1)

தீண்டலன் அணி பிற புனைவு எனும் நினைவு_இலன் தினையனைத்தும் – நீலகேசி:2 230/2
மேல்

நினைவு_இலான் (1)

நெறி-தலை திரிவு_இலான் மேல் நினைவு_இலான் மொழியப்பட்ட – சூளாமணி:9 1463/1
மேல்

நினைவும் (1)

பின்னும் மிகை பிறவும் உரை பேசு திறம் நினைவும்
துன் உயிரின் முன் இது துணிந்த பிழை தூர – யசோதர:5 282/2,3
மேல்

நினைவுறீஇ (1)

இனையன நினைவுறீஇ யசோதரன் எனும் – யசோதர:2 83/1
மேல்

நினைவை (1)

இனையன நினைவை ஓரும் இளைஞரை விரைவில் கொண்டு – யசோதர:1 57/1
மேல்

நினைவொடு (1)

நிரைசெய்தே புகல்வன் யான் நீ நினைவொடு கேள் இது என்றான் – யசோதர:1 69/4
மேல்

நினைவோய் (1)

பற்று அறவே நினைவோய் இரு பாதம் – நீலகேசி:1 143/3

மேல்