யா – முதல் சொற்கள், ஐஞ்சிறுகாப்பியங்கள் தொடரடைவு

கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்

யா (1)

அறிவு ஆவன-தாம் இனி யா எனின் ஐம்_பொறியோடு – நீலகேசி:5 489/1
மேல்

யாஅது (1)

யாஅது அடிகள் அது அருளால் அரும் துயர் அகல் வகை அதனால் – நீலகேசி:1 149/1
மேல்

யாக்கை (9)

பாரின் மேல் மனிதர் யாக்கை பண்டு நாம் கொண்டு விட்ட – யசோதர:1 39/3
அன்புறா நரகர் யாக்கை அவைகளும் அமரர் கற்பத்து – யசோதர:1 41/2
நுரை மலி பொள்ளல் யாக்கை மனித்தர்க்கு நுகரல் ஆமோ – சூளாமணி:6 520/4
ஈட்டிய ஊன் செய் யாக்கை எம்-உழை இன்னவாறு – சூளாமணி:6 526/1
ஒருவனது இரண்டு யாக்கை ஊன் பயில் நரம்பின் யாத்த – சூளாமணி:7 776/1
மருவிய உருவம் இங்கே மறைந்துபோம் மற்ற யாக்கை
திரு அமர்ந்து உலகம் ஏத்த சிறந்து பின் நிற்கும் அன்றே – சூளாமணி:7 776/3,4
அழுகல் இ அள்ளல் யாக்கை அகம் புறம் ஆயிற்று ஆயில் – சூளாமணி:11 1850/2
யாக்கை கொண்டவர்க்கு அணைதலுக்கு அரிது அது பெரிதும் – நீலகேசி:1 31/4
சீல வான் தெய்வ யாக்கை திண்ணிதா எய்திநின்றார் – நீலகேசி:4 435/1
மேல்

யாக்கைய (1)

மீளி யாக்கைய தாக்கி உண் பேய் கணம் மிகை சூழ் – நீலகேசி:1 32/3
மேல்

யாக்கையின் (1)

அனையது ஆன்மாக்கள் யாக்கையின் வண்ணமே – நீலகேசி:4 319/4
மேல்

யாகசாலை (1)

தார் மணந்த வார மார்ப யாகசாலை போலுமே – சூளாமணி:7 797/4
மேல்

யாங்கள் (6)

முற்றும் நின்று உருவுகொண்ட மூர்த்தி நின் முன்னர் யாங்கள்
இற்று என உரைக்கும் நீதி ஓது நூல் எல்லை காண – சூளாமணி:5 276/2,3
பொருவதோ எளிது யாங்கள் பொரும் திறம் உரை-மின் என்னை – சூளாமணி:9 1181/1
இன்று போல் வாழ்தும் அன்றே இப்படித்து அன்றி யாங்கள்
பொன்றும் நாள் வருவது ஆயின் வாழ்க்கை ஓர் பொருளது அன்றே – சூளாமணி:11 1845/3,4
உய்ந்து உயிர் யாங்கள் வாழும் உபாயம் நீர் உரை-மின் என்றான் – சூளாமணி:11 1856/4
பாழி அம் தட கை வேந்தே பயின்றிலம் யாங்கள் என்றார் – சூளாமணி:11 1857/4
மேயினம் களித்து யாங்கள் விழைந்து உயிர் வாழும் வாழ்க்கை – சூளாமணி:11 1858/2
மேல்

யாங்களும் (1)

இற்றதால் எங்கள் ஆண்மை யாங்களும் இழிந்து நிற்ப – சூளாமணி:9 1171/3
மேல்

யாண்டு (1)

எ கோளும் இல் என்பாய் யாண்டு எண்ணி ஏத்துதியால் – நீலகேசி:4 298/3
மேல்

யாண்டையார் (1)

யாண்டையார் அடிகள் என்னும் ஆயிடை அஞ்சல் பொன்னே – சூளாமணி:10 1666/2
மேல்

யாணர் (1)

இரும் களி யாணர் வாழ்விற்கு இமைப்பிடை பெரிது கண்டாய் – சூளாமணி:11 1859/4
மேல்

யாத்த (2)

ஒருவனது இரண்டு யாக்கை ஊன் பயில் நரம்பின் யாத்த
உருவமும் புகழும் என்று ஆங்கு அவற்றின் ஊழ் காத்து வந்து – சூளாமணி:7 776/1,2
கொண்டல் வாடை என்னும் கூத்தன் யாத்த கூத்தின் மாட்சியால் – சூளாமணி:7 788/1
மேல்

யாத்தற்கு (1)

யாத்தற்கு அமைந்த குணத்தின ஆய அணுப்பொருள்கள் – நீலகேசி:4 395/1
மேல்

யாத்திருந்தே (1)

யான் பட்டேன் என்பவன் போல் யாத்திருந்தே சொல்லுதியால் – நீலகேசி:2 197/3
மேல்

யாத்திரைக்கு (1)

ஏது_இல யாத்திரைக்கு எழுந்து வந்து அந்த – உதயணகுமார:6 318/3
மேல்

யாத்து (4)

பட்டமொடு இலங்க பண்ணி பக்கரை பதைப்ப யாத்து
மட்டு அவிழ் அலங்கல் வீரர் சேர்தலும் வலத்து முன்னால் – சூளாமணி:8 840/2,3
பட்டிகை பதைப்ப யாத்து பரட்டையம் நரல வீக்கி – சூளாமணி:8 842/2
கோதைகளில் யாத்து இவனை நீர் கொணர்-மின் என்றாள் – சூளாமணி:10 1614/3
யாத்து நின்ற அ மறியும் அறமும் உடனே கொண்டுபோய் – நீலகேசி:1 41/3
மேல்

யாதனையும் (1)

யாதனையும் தான் வேண்டான் அயலார்க்கே துன்புற்றான் – நீலகேசி:2 176/3
மேல்

யாதானும் (1)

யாதானும் இவர் அடக்கம் இவள் அல்குல் அகலாமை அறிந்து செய்தார் – சூளாமணி:9 1538/4
மேல்

யாதிற்கு (1)

குன்றினில் கூர்ங்கை நட்டால் கூடும் நோய் யாதிற்கு உண்டோ – நீலகேசி:4 429/3
மேல்

யாதின் (2)

படுவஃதாக உரைப்பது யாதின் பயத்தது என்றான் – நீலகேசி:4 392/4
துத்தலை யாதின் வழித்து என சொல்லுதி – நீலகேசி:5 590/3
மேல்

யாதின்-பால் (1)

அருள் தாழ்ந்து நீ இருப்பது யாதின்-பால் ஆமோ – நீலகேசி:6 690/4
மேல்

யாதினது (1)

யாதினது ஆகும் அறிந்து உரை ஏழாய் – நீலகேசி:5 622/4
மேல்

யாதினால் (1)

பிள்ளை பெண் அலி அன்மையை யாதினால்
உள்ளம்கொண்டு இழவு ஊசி உரைப்பதே – நீலகேசி:4 324/3,4
மேல்

யாதினின் (1)

அற்றம் அகல என்றால் நீ அறிந்தமை யாதினின் ஆம் – நீலகேசி:6 685/2
மேல்

யாதினும் (1)

யாதினும் மாழ்கும் அ மாழ்கியும் என்றுழி – நீலகேசி:4 365/1
மேல்

யாது (13)

இன்று யான் யாது செய்வது அருளுக தெருள என்றாள் – யசோதர:1 48/4
யாது செய்தனனோ வினையேன் இடை – யசோதர:3 203/3
யாது செய்குவனோ உணரேன் இனி – யசோதர:3 203/4
ஆதலால் அவன் திறத்து யாது செய்யினும் – சூளாமணி:8 910/1
விஞ்சை அரையன் மட மா மகள் நிலை யாது என வினவில் விளம்ப கேள்-மின் – சூளாமணி:8 1035/2
இருமையின் இயன்ற போரோ யாது நாம் துணிவது என்றான் – சூளாமணி:9 1181/3
வாதம் வெல்லும் வகை யாது அது என்னில் – சூளாமணி:10 1573/1
யாது கண்டனை என இதனுள் வாழ்வது ஓர் – சூளாமணி:10 1597/1
யாது அதன் உரு என அலர் பொன் ஓலையும் – சூளாமணி:10 1598/1
யார் அறிவார் அழியும் திறம் யாது எனில் – சூளாமணி:11 1958/3
யாது நீ கொண்ட வரம் என்று அரும் தவன் இயல்பினின் வினவ – நீலகேசி:1 66/1
யாது உள்ளம் மாண்பு உளமேல் இன்பம் ஆம் என்னை – நீலகேசி:5 576/2
யாது ஐம்_பூதங்கள்-தம்முள்ளும் அஃது இனி – நீலகேசி:10 865/4
மேல்

யாது-கொல் (1)

யாது-கொல் தான் முன் என்னால் அடர்க்கற்பாலது என்றாள் – நீலகேசி:2 162/4
மேல்

யாதும் (19)

அஞ்சல்_இல் தானை வேந்தே மனிதரே அவரும் யாதும்
வெம் சுடர் விளங்கு வேலோய் வேற்றுமை இன்மை கேள்மோ – சூளாமணி:6 531/3,4
யாதும் தன்-கண் அல்லார் செயற்கு ஏன்றது ஓர் – சூளாமணி:7 641/3
யாதும் மற்று அதற்கு உவந்திலன் வியந்திலன் இகலோன் – சூளாமணி:7 726/1
ஐயுற்றல் வேட்கை உவர்ப்பே மயக்கு யாதும்_இன்மை – நீலகேசி:1 123/1
யாதும் இல்லை உயிர் என்று அற நெறி – நீலகேசி:3 246/1
மாறு யாதும் இல்லை கலைக்கு உண்மையும் மற்றும் என்றாள் – நீலகேசி:4 403/4
பணிய யாதும் ஓர் பரிவு_இலன் படம் புதைத்து இருந்தான் – நீலகேசி:5 476/4
அந்திலால் சொலா பாட்டினோடு யாதும் இல் எனவும் – நீலகேசி:5 478/4
யாதும் இன்மையோடு அவாச்சியம் அறும் பிற எனவே – நீலகேசி:5 480/4
யாதும் நீ அசுவாம் என சொல்லுவாய் – நீலகேசி:5 558/3
ஓதி யாதும் உயிர் இல்லை என்பது உரைத்துநின்றாயேல் – நீலகேசி:5 567/1
உரம்-தனை யாதும் ஒடுக்ககிலள் ஆகி – நீலகேசி:5 600/1
ஓர்ப்பு யாதும் செய்யாது உரைத்தாய் உரைத்தமையின் – நீலகேசி:6 689/3
கூர்ப்பு யாதும் இன்றி நின் கோள் அழியும் அன்றே – நீலகேசி:6 689/4
ஒப்பு யாதும் இல்லது உரைத்து அளியின் தான் உண்ணும் – நீலகேசி:6 696/2
மிதப்பனவே ஆழ்வன-தாம் வேறு யாதும் இல்லேல் – நீலகேசி:6 702/3
ஆண்டு அருவாய் தொழில் யாதும் இல் ஆயின் – நீலகேசி:7 745/1
யாதும் இல்லை எனின் அஃது அவத்தமே – நீலகேசி:10 864/4
யாதும் இல்லை உயிர் இவை யாம் சொல்லும் – நீலகேசி:10 865/1
மேல்

யாதும்_இன்மை (1)

ஐயுற்றல் வேட்கை உவர்ப்பே மயக்கு யாதும்_இன்மை
செய் குற்றம் நீக்கல் திரிந்தாரை நிறுத்தல் இன்றி – நீலகேசி:1 123/1,2
மேல்

யாதொன்று (1)

ஆர்_உயிர் யாதொன்று இடர் உறும் ஆங்கு அதற்கு – சூளாமணி:11 2009/1
மேல்

யாப்பாதல் (2)

அன்றோ அதன்றால் அஃது யாப்பாதல் வேண்டும் – நீலகேசி:6 693/4
அவை அவையே சொன்னால் அது யாப்பாதல் வேண்டும் – நீலகேசி:6 693/5
மேல்

யாப்பியாயினியாள் (1)

யாப்பியாயினியாள் என்னும் அவளுடை தோழி சென்று – உதயணகுமார:3 158/1
மேல்

யாப்பு (2)

திருவாளன் உரை வண்ணம் தீட்டு ஒட்டு கலப்பு யாப்பு
உருவு ஆய உடம்பினோடு உணர்வினுக்குள் உளது ஆமோ – நீலகேசி:4 302/3,4
அருவு ஆயில் யாப்பு இல்லை அன்று ஆயின் குறைபடூஉம் – நீலகேசி:4 305/1
மேல்

யாப்புண்டவனே (1)

கள்ளனும் தானே ஆய் கை யாப்புண்டவனே போல் – நீலகேசி:2 196/1
மேல்

யாப்புண்டால் (1)

யாப்புண்டால் உழப்பது அ உயிர் என்றேற்கு அது அன்று – நீலகேசி:4 303/1
மேல்

யாம் (35)

மீள்குவம் யாம் என்று எணி வெகுண்டு போர்க்களத்தினில் – உதயணகுமார:1 67/1
மங்கை யாம் அதனை முன்னே மனத்தினில் விடுத்தது என்றான் – யசோதர:1 32/4
மக்களுள் இரட்டையாக மாறினம் பிறந்த யாம் முன் – யசோதர:5 303/1
உரையை யாம் உரைப்பான் உற நின்றதே – சூளாமணி:4 119/4
ஊக்கி யாம் உரைக்கின்றது இங்கு என்-கொலோ – சூளாமணி:4 129/4
உரை மணந்து யாம் பரவ உள் மகிழ்வாய்_அல்லை – சூளாமணி:4 187/2
குணம் மயங்கி யாம் பரவ கொண்டு உவப்பாய்_அல்லை – சூளாமணி:4 189/2
யாம் எம் இன் உயிர் உடையம் என்று இருப்பது இங்கு எவனோ – சூளாமணி:6 465/4
பெற்றி யாம் பிறவி-தன்னால் பெறும் பயன் பெற்றது என்றான் – சூளாமணி:6 567/4
ஒன்றி யாம் இங்கண் உள்ளது ஒருப்படுத்து உய்ப்ப கொண்டு – சூளாமணி:7 671/3
ஈண்டிய மந்திர கிழவர்க்கு என்னை யாம்
காண் தகு திறலவன் காணும் ஆறு என – சூளாமணி:8 907/2,3
ஓதுவது உணரின் அன்றே அடிகள் யாம் உருவம் என்றாள் – சூளாமணி:8 1013/4
கோளை யாம் விசும்பிடை குளிர் வெண் திங்களார் – சூளாமணி:8 1053/3
தாளை யாம் வணங்குபு தாழ்ந்து கேட்டுமே – சூளாமணி:8 1053/4
சிறந்தாளொடு காளை திறத்து உரை யாம்
மறந்தாம் அது வல்லவர் சொல்லுகவே – சூளாமணி:8 1070/3,4
எம் பவமோ நுங்க யாம் எம்மை அறியேமே – சூளாமணி:8 1119/4
ஏவது செய்து வாழும் யாம் உளமாக எம் கோ – சூளாமணி:9 1161/1
அரசர்கள் நெறியில் கண்டீர் யாம் பிழைப்பு இலாமை என்று – சூளாமணி:9 1174/1
யாம் இன்றே எய்தினம் என்றே மகிழ்வுற்றார் – சூளாமணி:9 1524/4
கணம் குழையீர் யாம் உமக்கு கைமாறு இலேம் என்று – சூளாமணி:10 1644/3
வினைகள் தாம் விளையுமாறு யாம் வேண்டியவாறு வாரா – சூளாமணி:10 1827/3
கூர்ந்து வருப யாம் கூற உலவா – சூளாமணி:11 1986/4
இன்று யாம் அடிகளை பிழைத்தது என் என – சூளாமணி:12 2094/2
கண்டு யாம் இ கணம் ஓடி தன்-பால் சொன்னோமாக – நீலகேசி:1 36/2
அலைசெய்தான் எமை யாம் உனக்கு அபயம் என்று அழுத – நீலகேசி:1 45/4
வம்பு என்று கருதல் நீ வைகலும் யாம் உரையாமோ – நீலகேசி:4 312/4
பெரும் பாவம் அற துய்த்து பெறுதும் யாம் வீடு என்னோம் – நீலகேசி:4 313/1
விருத்த நிலைமையும் வேண்டலம் யாம் என வேண்டுகின்றீர் – நீலகேசி:5 500/1
தூய்மை யாம் பிறர் தூய்மை_இலர் என்று – நீலகேசி:5 559/2
நாத்தான் வருத்த நீ நாட்டியது யாம் காணேன் – நீலகேசி:5 645/2
மலர்_அடியை அல்லது யாம் மற்று அறிவது இல்லை – நீலகேசி:6 663/2
இணை அடியை அல்லது யாம் இன்புறுவது இல்லை – நீலகேசி:6 664/2
விதி அது ஆதலின் வேதத்தை யாம் சொல்லும் கீதத்தை போல் – நீலகேசி:9 832/3
ஊட்டுதும் யாம் என்று நுமர்களை நுதலி ஓர் சாலை வைத்தால் – நீலகேசி:9 838/1
யாதும் இல்லை உயிர் இவை யாம் சொல்லும் – நீலகேசி:10 865/1
மேல்

யாமத்து (2)

யாமத்து ஈண்டி வந்து ஆண்டலை மாண்பு_இல அழைக்கும் – நீலகேசி:1 29/3
நள்ளென் யாமத்து யான் செய்த நவைகள் எல்லாம் நனி கண்டும் – நீலகேசி:1 136/3
மேல்

யாமம் (4)

மருவிய துயில்கொள்கின்றார் மனோகரம் என்னும் யாமம்
இருள் மனை இமில் ஏறு ஒன்றும் இளம் கதிர் கனவில் தோன்ற – நாககுமார:2 42/2,3
யாமம் இங்கு ஒருங்குடன் அகல என்று போய் – சூளாமணி:8 1054/3
யாமம் நீங்கலும் அரசன்-தன் ஒரு மகள் உரை சால் – நீலகேசி:1 59/1
இற்றவர்-தம் உடல் தின்றிட யாமம்
முற்ற நரி முரலும் முதுகாட்டுள் – நீலகேசி:1 143/1,2
மேல்

யாமமும் (2)

யாமமும் பகலும் அறியாதவன் – உதயணகுமார:6 339/3
யாமமும் பகலும் மயர்வு எய்தினான் – சூளாமணி:7 615/4
மேல்

யாமுடையன (1)

ஒன்பது ஆம் கதிர் நூல் யாமுடையன
மன் பெறு நுண் பொருள் ஐந்து இயல்பாய் அவை – நீலகேசி:6 671/2,3
மேல்

யாமும் (7)

பெண் இயல்-அது அது அன்றோ பெயர்க மற்று இவர்கள் யாமும்
கண்ணிய இவர்கள்-தம்மை கடப்பதே கருமம் என்றான் – யசோதர:2 128/3,4
அணங்குகள் குழுமி யாமும் பெரு வயிறு ஆர்தும் என்று – சூளாமணி:9 1428/1
நன்று அது பெரிது யாமும் நங்கை-தன் மகனை காண்டும் – சூளாமணி:10 1564/2
கண்டு அவாம் காமுகரும் யாமும் கண நரியும் – நீலகேசி:1 128/3
எத்துணையும் ஆயிரம் ஆம் என்றும் யாமும் என்றனள் – நீலகேசி:4 359/4
என்று இனி யாமும் தெளிந்தோம் இதனால் என உரைத்தாள் – நீலகேசி:5 520/3
சாற்றுதும் யாமும் சந்தானம் என என்னின் – நீலகேசி:5 611/2
மேல்

யாமே (3)

வினை_திறம் நன்று யாமே விழை நர_பலி ஈதற்கு இன்று – யசோதர:1 58/2
பிறப்பு உணர்ந்ததனின் யாமே பெயர்த்து உணர்ந்திடவும்பட்டது – யசோதர:1 73/2
மன்னவன் தமரம் யாமே வாய் மொழி கேள்-மின் மன்னீர் – சூளாமணி:9 1204/2
மேல்

யார் (38)

பூம்_குழாஅல் நீ புதியை மற்று யார் என – உதயணகுமார:5 264/3
அண்ணல் கண்டு நீ யார் உரை என்றலும் – உதயணகுமார:5 277/1
வார் அணி கொங்கை யார் அவள் என்றலும் – நாககுமார:1 34/2
ஓசனிக்கின்றது என்ன ஒருதனி நின்ற நீ யார்
ஆசை என் மனைவி-தன்னை அதிபீம அசுரன் கொண்டு – நாககுமார:3 93/2,3
இன்று இவன்-தான் யார் என என் தம்பி அவன் என்னலும் – நாககுமார:4 130/4
அருகன் ஆலையத்து முன் அலறும் நீங்கள் யார் என – நாககுமார:4 136/3
எண் பெற்ற தவம் யார் பெற்றார் யான் பெற்ற பேறு இது என்றான் – யசோதர:2 113/4
அலை செய்தார் பலர் யார் அவை கூறுவார் – யசோதர:3 182/4
படி மிசை இல்லை ஆயின் வானுள் யார் பயிறும் என்பார் – சூளாமணி:5 269/2
பிணிக்கப்படாதவர் யார் அவை பெற்றால் – சூளாமணி:5 283/4
காம் உடை மனத்தினார்கட்கு யார் உளர் களைகண் ஆவார் – சூளாமணி:8 992/4
ஆழியான் வெகுளிக்கு உண்டோ யார் இரையாவது என்பார் – சூளாமணி:9 1154/4
ஏனவர் முனிவு செய்வார் யார் பிறர் உரை-மின் என்பார் – சூளாமணி:9 1155/4
இருவேமுள்ளும் யார் பால் அஃது உறுவது என்றான் ஒளி முடியான் – சூளாமணி:9 1340/4
விளையவன் யார் என வினவி கேட்டனர் – சூளாமணி:9 1409/3
தேம் கொண்ட பைம் தார் திறல் மன்ன யார் எனில் – சூளாமணி:11 1951/2
யார் அறிவார் அழியும் திறம் யாது எனில் – சூளாமணி:11 1958/3
எண்ணுநர் யார் உளர் எல்லாம் அமையினும் – சூளாமணி:11 1984/3
மன்னவன் அவன் யார் எனில் வானிடை – நீலகேசி:1 21/2
யார் வினவுங்காலும் அவை மூன்று கூற்றவா – நீலகேசி:1 113/3
எண்ணில் யார் நினை உணர்வார் இறைவர்-தம் இறைவர்க்கும் இறைவா – நீலகேசி:2 159/4
முற்ற யார் நினை உணர்வார் முனைவர்-தம் முனைவர்க்கு முனைவா – நீலகேசி:2 160/4
சொன்மை யார் இடை தெரிந்தார் தொடர் வினை முழுவதும் சுடும் நின் – நீலகேசி:2 161/3
தன்மை யார் பிறர் அறிவார் தலைவர்-தம் தலைவர்க்கும் தலைவா – நீலகேசி:2 161/4
இங்கிருந்து நீ உரைத்தால் இவன் அருள் யார் தெளிகிற்பார் – நீலகேசி:2 189/2
இருப்பது என் இனி அன்னாய் இது நுமக்கு உரைத்தார் யார்
சுருக்கினை கடிதாக சொல் எனக்கு எனலோடும் – நீலகேசி:2 227/1,2
யாரின் யார் கேட்டு அறீவார் அன்னனே அண்ணல் என்றார் – நீலகேசி:4 437/3
அயலார் இவை-தாம் இனி யார் அறிவார் – நீலகேசி:5 490/4
யார் இவை கேட்டு அறிவார் அவை அட்டகம் என்னின் அலால் – நீலகேசி:5 502/3
கடுக்கத்தாம் அடிகள் என காய்ஞர் யார்
ஒடுக்க சாம்பி வைதால் உவப்பார் இல்லை – நீலகேசி:5 537/1,2
தேயத்து யார் உளர் செய்பவர் என்பவே – நீலகேசி:5 539/4
ஒன்றுமே என்று உரைப்பன் ஒப்பார் யார்
பொன்றினும் புத்தரே நீவிர் சொல்லின – நீலகேசி:5 544/2,3
அன்று இது என்று எம் முனே யார் உரைக்கிற்பார் – நீலகேசி:5 626/4
நான் உளது என்று உரையேன் அதற்கு யார் இனி நாட்டுகிற்பார் – நீலகேசி:6 714/4
நுன்னை படைத்தவர் யார் இனி நோக்காய் – நீலகேசி:7 771/4
யார் அது செய்தவர் அறியில் இங்கு உரை எனில் அங்கு ஒருவன் – நீலகேசி:9 829/1
உண்பவர்க்கு அல்லது அங்கு அவர்களுக்கு ஆம் என உரைக்குநர் யார்
பண்பு_இலி தேவரை நுதலிய கொலையினில் பல் வினை-தான் – நீலகேசி:9 840/2,3
தாம் கொன்று தின்குவராய்விடின் அவர்களை தவிர்க்குநர் யார்
தீங்கு ஒன்றும் உரையன்-மின் தேவர் தம் ஊணினை சேண் நின்று தாம் – நீலகேசி:9 844/2,3
மேல்

யார்-கண் (1)

சடம் சொல்லி தின்பது இங்கு யார்-கண் தயாவோ – நீலகேசி:4 345/4
மேல்

யார்-கண்ணும் (1)

அந்தோ அளிய விலங்குகள் யார்-கண்ணும்
நொந்தோம் என சென்று நோக்கின் நுனிப்பொடு – சூளாமணி:11 1963/1,2
மேல்

யார்-கொல் (2)

புரவலனில் இனியராம் இ புதல்வர்கள் யார்-கொல் என்ன – உதயணகுமார:1 22/1
மண் அதிர்கொள்ள செல்லும் மைந்தர்கள் யார்-கொல் என்னும் – சூளாமணி:8 977/3
மேல்

யார்-கொலோ (1)

எரியினுள் விளியலுற்றார் யார்-கொலோ அளியர் என்பார் – சூளாமணி:9 1152/4
மேல்

யார்க்கும் (5)

மலைதல்_இல் வாய்மை யார்க்கும் வாய்மொழி மதிப்பை ஆக்கும் – யசோதர:4 243/2
அறம் தலைநின்ற வேந்தர் அடி நிழல் அன்றி யார்க்கும்
சிறந்தது ஒன்று இல்லை கண்டாய் திரு மணி திகழும் பூணோய் – சூளாமணி:5 266/3,4
எழுதுதற்கு அரிது யார்க்கும் இலங்கு ஒளி உருவ மேனி – சூளாமணி:8 1010/2
வாள்களை துடைத்து நோக்கி வகை செய்வது எளிது யார்க்கும்
நீள் கதிர் இமைக்கும் ஒள் வாள் முகம்பெற நெருப்பு சிந்தி – சூளாமணி:9 1166/2,3
இன்னார் இனையர் என வேண்டுவது இல்லை யார்க்கும்
பன்னாந்துணையும் பணிந்து ஆகிய பத்தியினால் – நீலகேசி:0 2/2,3
மேல்

யாரின் (1)

யாரின் யார் கேட்டு அறீவார் அன்னனே அண்ணல் என்றார் – நீலகேசி:4 437/3
மேல்

யாரும் (10)

காணும் நூல் புலமை யாரும் காண்பவர் இல்லை கண்டாய் – சூளாமணி:5 301/4
கல் நவில் வயிர திண் தோள் கடல்_வண்ணன் வினவ யாரும்
சொல் நவின்று உரைக்கமாட்டார் துட்கென்று துளங்க ஆங்கு ஓர் – சூளாமணி:7 679/2,3
ஏர் அணி மணி கலம் அணிக யாரும் மென் – சூளாமணி:8 902/1
பொருதல்-கண் அரிய வேலோய் புராணநூல் புலவர் யாரும்
கருதல்-கண் அரிய கண்ணி கடல்_வண்ணற்கு உரியள் என்ன – சூளாமணி:8 972/2,3
அருளுமாறு அடிகள் கேள்மோ அரியரசு-அதனை யாரும்
மருளுமாறு இளைய காளை வாய் பிளந்திட்ட வார்த்தை – சூளாமணி:9 1135/1,2
யாரும் இல்லா அடியோங்கள் வழிபாடு ஆற்ற மாட்டாயோ – சூளாமணி:9 1481/2
ஐது ஆய காற்றும் அவை யாரும் அறிப என்றால் – நீலகேசி:4 399/2
அடைவு_இலா யோனியானாய் யாரும் ஒப்பாரும் இன்றி – நீலகேசி:4 446/1
வியலிடத்து யாரும் வியக்கும் தகையார் – நீலகேசி:6 669/3
மாந்தர் யாரும் மதித்தனர் என்பவே – நீலகேசி:10 894/4
மேல்

யாரே (4)

சாதுவர் அன்றி யாரே சரண் நமக்கு உலகின் ஆவார் – யசோதர:1 56/4
பணி வரை அன்றி யாரே பெறுபவர் பகர்-மின் என்றான் – சூளாமணி:9 1176/4
சிறந்தனர் பிறர்கள் யாரே சிந்தை நீ சிந்தி என்றான் – சூளாமணி:11 1848/4
பெருவழியார் பேர்_அருளார் பிறர் யாரே என நக்காள் – நீலகேசி:2 192/4
மேல்

யாரையும் (2)

தேறின் யாரையும் தேறும் செருக்கொடு இவ்வாறு – சூளாமணி:7 620/3
ஏதிலார் என இகழ்ந்து ஒழியும் யாரையும்
காதலார் ஆபவர் கற்ற மாந்தரே – சூளாமணி:12 2086/2,3
மேல்

யாரொடும் (1)

உற்றது ஓர் உரிமைகள் இல்லள் யாரொடும்
பற்று இலள் பற்றினர் பாலள் அன்னதால் – சூளாமணி:12 2089/2,3
மேல்

யாரோ (3)

துறந்து ஒழிந்தால் கொலை துன்னினர் யாரோ – நீலகேசி:4 347/4
வெண்மதியாயை விலக்குநர் யாரோ – நீலகேசி:5 608/4
கோன் இவன் ஆம் என கூறினார் யாரோ – நீலகேசி:7 768/4
மேல்

யாரோடும் (1)

பொருவர் ஆயின் யாரோடும் பொருவர் பூமி வேண்டுபவர் – சூளாமணி:9 1340/2
மேல்

யாவதும் (8)

ஏழை கண்டு இருள் என வெருள யாவதும்
சூழ் இருள் அன்று இது சோலை காண் என – சூளாமணி:10 1586/2,3
அஞ்சல் இங்கு அமர் தொழில் இல்லை யாவதும்
மஞ்சு இவர் மகிழம்-தன் வயவு நோய் கெடூஉ – சூளாமணி:10 1588/1,2
அன்று அவன் கைத்தலம் பிடித்து அங்கு யாவதும்
இன்_திறல் இனி செய்தல் இல் என சொலி – சூளாமணி:10 1595/2,3
ஊறு யாவதும் உணராய் உறல் வகை இது என உரைத்தி – நீலகேசி:2 158/1
உண்ணல் யாவதும் இலையாய் ஒளி திகழ் உருவம் அஃது உனதால் – நீலகேசி:2 159/3
சொற்றி யாவதும் கேளாய் சுதம் நயம் துணிவும் அங்கு உரைத்தி – நீலகேசி:2 160/1
கற்று யாவதும் இலையாய் கடை_இல் பல் பொருள் உணர்வு உடையை – நீலகேசி:2 160/2
பற்று யாவதும் இலையாய் பரந்த எண் செல்வமும் உடையை – நீலகேசி:2 160/3
மேல்

யாவர் (14)

எங்கு உளிர் யாவர் நீர் எங்கு இனி போவது என்று – நாககுமார:3 88/1
வினைகளின் விளைவை யாவர் விலக்குநர் என்று நின்றான் – யசோதர:2 143/4
ஆங்கு அவர்கள் உறு கவலை யாவர் பிறர் அறிவார் – யசோதர:5 302/4
பெற்று நின்ற பெற்றியான் பீடு யாவர் பேசுவார் – சூளாமணி:4 137/4
ஈங்கு இவர்-தம்முள் யாவர் இலங்கு இரும் பவழ செவ்வாய் – சூளாமணி:5 330/1
என் இது விளைந்தவாறு இ தூதுவர் யாவர் என்று – சூளாமணி:7 679/1
அ மயிலின் நாண்-அதனை யாவர் அறைகிற்பார் – சூளாமணி:8 1103/4
நாள் வீயல் அன்றி உரை வீய யாவர் நவில்வார் நமக்கும் அரிதே – சூளாமணி:9 1331/4
ஆகுவது ஆம் அதனை யாவர் அறிகிற்பார் – சூளாமணி:9 1468/4
யாவர் யாவர் அவர் எங்கு உளர் என்ன – சூளாமணி:10 1584/1
யாவர் யாவர் அவர் எங்கு உளர் என்ன – சூளாமணி:10 1584/1
கோதுகம் யாவர் கொண்டாடுவார் என – சூளாமணி:12 2104/3
அரும் பாவகாரி நீ யாவர் வாய் அது கேட்டாய் – நீலகேசி:4 313/2
கூடலது ஆய குணி பொருள் கூறினர் யாவர் என்றாள் – நீலகேசி:4 380/4
மேல்

யாவர்-கொல் (1)

ஈண்டு உறைவார் இவர் யாவர்-கொல் என்றாள் – நீலகேசி:6 667/4
மேல்

யாவர்-தம்மையும் (1)

எண்ணிலள் இகழ்ந்திடும் யாவர்-தம்மையும்
நண்ணிய நண்பு_இலள் நங்கை வண்ணமே – சூளாமணி:12 2083/3,4
மேல்

யாவர்க்கும் (2)

களைதல் யாவர்க்கும் அரியது கன மணி குன்றின் – சூளாமணி:7 706/2
தானம் யாவர்க்கும் செய்வது நன்று என்பாய் – நீலகேசி:4 325/3
மேல்

யாவரும் (6)

மருவி ஓதவே வந்த யாவரும்
திரு மொழியினை திறத்தில் கேட்டனர் – உதயணகுமார:6 323/3,4
இன்னவாறு இசையப்பெறின் யாவரும்
என்னவாறு இகப்பவர் இன்மையால் – சூளாமணி:5 346/1,2
அரிதினின் விளைவதை அன்றி யாவரும்
கருதிய முடிப்பவர் இல்லை காண்-மினே – சூளாமணி:9 1256/3,4
இறந்தனர் என்பது அல்லால் யாவரும் இன்று-காறும் – சூளாமணி:11 1847/2
யாவரும் சொல்லுப அஃதும் அறிந்திலை – நீலகேசி:4 372/2
வையத்து யாவரும் மந்திரமாம் அவை – நீலகேசி:5 536/3
மேல்

யாவரே (2)

இச்சை என்-கண் உண்டாம் எனில் யாவரே
அச்சம் இன்றி நிற்பார் அ நிமித்த நூல் – சூளாமணி:7 639/2,3
இன் நகை புதல்வர் செல்வம் யாவரே இனிது என்னாதார் – சூளாமணி:10 1628/4
மேல்

யாவரையும் (2)

ஒன்றாத கொள்கையார் உலகின் உள யாவரையும்
வென்றாள் மற்று இவள் சம்பு_விரதியாய் திரிந்து எங்கும் – நீலகேசி:4 286/2,3
யாவரையும் நுதலியும் அவரவர் செய்தன அவரவர்க்கேயாய் – நீலகேசி:9 837/3
மேல்

யாவன் (6)

ஒழுகிய மிடற்று ஓர் காளை_உள்ளவன் யாவன் என்றே – யசோதர:2 103/2
இன்று இவனை என்னை தொழுமாறு அளியன் யாவன்
கன்று துகள் துன்று கரு_மேனியினன் என்றான் – யசோதர:5 273/3,4
இங்கு உலகு தொழும் முனியை யாவன் எனின் இது கேள் – யசோதர:5 274/1
யாவனால் படைக்கப்பட்டது உலகு எலாம் யாவன் பாத்தது – சூளாமணி:6 551/1
ஏவினான் யாவன் நம்மை யாவனது உலகம் எல்லாம் – சூளாமணி:6 551/4
யாவன் ஆயினும் அன்னவன் இன்மையின் – நீலகேசி:2 210/1
மேல்

யாவனது (2)

ஏவனால் வணக்கப்பட்டது யாவனது அகலம் சேர்ந்து – சூளாமணி:6 551/2
ஏவினான் யாவன் நம்மை யாவனது உலகம் எல்லாம் – சூளாமணி:6 551/4
மேல்

யாவனால் (1)

யாவனால் படைக்கப்பட்டது உலகு எலாம் யாவன் பாத்தது – சூளாமணி:6 551/1
மேல்

யாவனோ (1)

நின்ற ஆறே நெறியாக நேர்கின்றாய் நீ யாவனோ
அன்றி முன் சொன்ன அ திறம் எத்திறத்தானும் ஆகாமையால் – நீலகேசி:5 568/2,3
மேல்

யாவினும் (1)

தேயம் காவலனாய் திசை யாவினும்
ஈய நீண்ட கை ஏந்தல் நகர் திசை – நீலகேசி:1 23/2,3
மேல்

யாவும் (6)

அங்க நூல் ஆதி யாவும் அரில்_தப தெரிந்து தீமை – யசோதர:1 55/1
மின்னினும் நிலையின்று உள்ளம் விழைவுறின் விழைந்த யாவும்
துன்னிடும் மனத்தின் தூய்மை சூழ்ச்சியும் ஒழிய நிற்கும் – யசோதர:2 96/1,2
பொற்பு அகம் கழுமி யாவும் புரந்து இனிது அரந்தை தீர்க்கும் – யசோதர:2 122/1
கரணமானவை யாவும் களைந்தனர் – யசோதர:3 210/3
யாவும் விளை நிலம்-அதனில் இனிய உளவாமோ – யசோதர:5 292/4
மரத்தினும் மண்ணினும் மாடங்கள் யாவும்
திருத்தின_இல்லது செம்பொன் உலகில் – சூளாமணி:5 285/1,2
மேல்

யாவை (2)

இந்திர உலகம் காணும் நெறி அவை யாவை என்னின் – சூளாமணி:5 272/2
இடையூறு இரண்டும் இனி யாவை என்னின் – நீலகேசி:1 110/2
மேல்

யாவையும் (18)

கோவை அம் குழு நிலை மாடம் யாவையும்
பாவிய பனி வரை படிவம் கொண்டவே – சூளாமணி:7 817/3,4
வளம் கெழு நெடு மதில் வாயில் யாவையும்
உளம் புக விழுங்கியிட்டு உமிழ்வ ஒத்து மேல் – நீலகேசி:1 24/1,2
நாணம் உடைய மரம் முதல் யாவையும்
ஊணின வாழ்ந்தும் உண்ணாவிடின் சாதலை – நீலகேசி:4 374/1,2
அருத்தம் என கொண்ட அட்டகம் யாவையும் விட்டிலவால் – நீலகேசி:5 500/2
பிண்டம் ஆய பிறபிற யாவையும் – நீலகேசி:5 532/4
நோய் உழப்பு ஆகிய நும் செய்கை யாவையும்
நீ உழப்பாய் பிறர்க்கே உழந்தாயால் – நீலகேசி:5 587/3,4
சாத்திரம் யாவையும் தன்_நிகர் இல்லாள் – நீலகேசி:6 670/4
ஆத்தன் அறிந்தன யாவையும் சொல்லலனாய்விடின் இ – நீலகேசி:6 683/1
தொகை கணம் யாவையும் சூனியம் ஆமால் – நீலகேசி:7 753/3
ஓத்து உரை உள்பட ஒழிந்த யாவையும்
நீத்தனவே அல்ல நிலையும் உண்மையில் – நீலகேசி:8 809/2,3
உறுதியும் சால்பும் உடையன யாவையும் உண்மையினால் – நீலகேசி:9 835/3
தின்றவர்க்கு யாவையும் தீ_வினை சேரல தேவர்க்கு போல் – நீலகேசி:9 841/2
பிண்டம் ஆகி பிறந்தன யாவையும்
உண்டும் கண்டும் உணர்ந்தவும் செய்தவும் – நீலகேசி:10 873/1,2
குன்றி தத்தமுள் யாவையும் கூடுமேல் – நீலகேசி:10 878/3
பாறி யாவையும் பாழ்த்து ஒழியும் என – நீலகேசி:10 882/3
குழவி காலத்து கூறின யாவையும்
கிழவு காலத்துக்-கண் அவை கேட்டலால் – நீலகேசி:10 883/1,2
அனகள் யாவையும் என்னை நின் பூதங்களன-கொல் – நீலகேசி:10 885/3
திறத்தின் நீ சொன்ன யாவையும் தேறி நின்று – நீலகேசி:10 893/2
மேல்

யாழ் (17)

இந்திரன் ஆனை-தானும் இவன் கை யாழ் இசைக்கு மீறாது – உதயணகுமார:1 94/1
வாசவதத்தை வந்து மன்னனை இறைஞ்ச நல் யாழ்
பேசு அவை தளர கேட்டு பெருமகன் இனியன் ஆகி – உதயணகுமார:1 105/1,2
பேராம் இனிய யாழ் பெருமகன்-தன்னையே – உதயணகுமார:3 171/2
நன்று இனி தெளிந்தாய்_அல்லை நவில் இசை அமுத நல் யாழ்
ஒன்றிய செவிடும் ஊமும் ஒருவனால் பெறுதல் உண்டோ – யசோதர:4 246/2,3
யாழ் அவாம் இன் குரல் ஆலித்து ஆர்த்து அரோ – சூளாமணி:2 44/3
பண் அமை மகர நல் யாழ் பனுவல் நூல் புலவர் பாடி – சூளாமணி:3 100/1
யாழ் பகர்ந்து இனிய தீம் சொல் அமிர்தனாரேனும் சூழ்ச்சி – சூளாமணி:5 249/3
யாழ் புரி மழலையாள்-கண் ஆவதை அறிதும் என்றான் – சூளாமணி:5 359/4
வளர்த்தன மகர_யாழ் மருளி இன் இசை – சூளாமணி:8 1065/2
யாழ் அகவி மணி வண்டும் அணி ஞிமிறு மதுகரமும் இசைப்ப செய்ய – சூளாமணி:9 1528/2
நந்தாஅவனத்து இளையார் எழுவு யாழ் நரம்பினுக்கும் நலம் சால் இன் சொல் – சூளாமணி:9 1539/2
பாலை யாழ் மழலையாளை காப்பு அணி பயின்ற செல்வம் – சூளாமணி:9 1547/3
மன்னவன் மருட்ட மணி யாழ் மழலை மாதர் – சூளாமணி:10 1615/1
மகர யாழ் எழுவி மன்னன் வண் புகழ் பாடுவாரும் – சூளாமணி:10 1636/4
யாழ் இரங்கு மணி வண்டும் இலங்கு இழையார் கரும் கண்ணும் மருங்கு நீங்கா – சூளாமணி:10 1807/3
மகர யாழ் நரம்பு இயக்கி வரம் கொண்டு வடமலை மேல் உலகம் ஆண்ட – சூளாமணி:10 1809/2
சோலை-வாய் மலர் அணிந்த சூழ் குழலார் யாழ் இசையால் துளை கை வேழம் – சூளாமணி:10 1813/3
மேல்

யாழும் (2)

புரந்தரன் கொடுத்த யாழும் பொறை முனி அருளில் பெற்றான் – உதயணகுமார:1 18/4
வைத்த நல் மணியும் யாழும் வரி கயிறு-அதுவும் நீட்ட – உதயணகுமார:1 99/1
மேல்

யாழுமே (1)

மழலையும் யாழுமே மலிந்த மாடமே – சூளாமணி:1 10/4
மேல்

யாழொடு (1)

ஆடுவார் முழவம் கண் அயர்ந்த யாழொடு
பாடுவார் பாணியும் சுருங்கி நல் நகர் – சூளாமணி:8 1058/2,3
மேல்

யாற்று (1)

தரு மணல் மணி முத்தாக தண்டுலம் இயற்றி கான் யாற்று
அரு மணல் தருப்பை சூழ்ந்து ஆங்கு அதன் மிசை பரிதி பாய்த்தி – சூளாமணி:10 1830/1,2
மேல்

யாறு (8)

தெய்வ யாறு காந்தள் அம் சிலம்பு தேம் கொள் பூம் பொழில் – சூளாமணி:4 136/1
ஓங்கு நீள் மலையின் தாழ்வார் ஒலி புனல் உதிர_யாறு – சூளாமணி:7 771/3
கார் மணந்த கான யாறு கல் அலைத்து இழிந்து ஒலிக்கும் – சூளாமணி:7 797/1
கங்கை யாறு இதன் கரையன கற்பக காவுகள் இவை கண்டாய் – சூளாமணி:8 876/2
சிந்து என்பது வலத்தது செழும் கலம் சிதர்கின்ற நிகழ் யாறு
நுந்து பொன் ஒளி திரை எனும் கரதல புடங்களின் நுரை என்னும் – சூளாமணி:8 878/2,3
போய் மையானம் கொண்டு இழிதரும் பெரும் திசை புடையன புனல் யாறு
சேய்மையான் நமக்கு ஒளிர் முத்தின் பரு வடம் தெளிப்ப ஒத்து உள பாவாய் – சூளாமணி:8 881/3,4
குன்றினால் செறிக்கப்பட்ட குமரி நீர் அமிர்த யாறு
சென்று தேன் பகர்ந்து செம்பொன் கலம் சிந்தி திளைத்து விம்மி – சூளாமணி:8 1111/2,3
அணி நாடு இவை-தாம் அறல் யாறு இவை-தாம் – நீலகேசி:5 463/1
மேல்

யான் (113)

அந்தரத்து இருந்து யான் அன்பினில் வந்தேன் – உதயணகுமார:1 78/2
யான் அறிந்து உரைப்பன் என்றே அரசனை கண்டு மிக்க – உதயணகுமார:3 163/1
வரவு சீர் குருகுலத்தின் வண்மை யான் கோடல் வேண்டி – உதயணகுமார:4 210/3
ஆம் ஆகும் யூகி-தன்னை அனுப்ப யான் காண்டல் வேண்டும் – உதயணகுமார:4 212/3
சிறியன் யான் இன்னான் என்றான் செல்வனும் மகிழுற்றானே – நாககுமார:3 81/4
நினைவன் யான் அங்கு வா என் நீங்கி நல் குமரன் வந்து – நாககுமார:3 97/3
அங்கு அதற்கு காரணம் யான் அறியேன் என்றனன் – நாககுமார:4 134/4
யான் இ வாளினின் மக்கள் இரட்டையை – யசோதர:1 21/1
இன்று யான் யாது செய்வது அருளுக தெருள என்றாள் – யசோதர:1 48/4
நிரைசெய்தே புகல்வன் யான் நீ நினைவொடு கேள் இது என்றான் – யசோதர:1 69/4
எண் பெற்ற தவம் யார் பெற்றார் யான் பெற்ற பேறு இது என்றான் – யசோதர:2 113/4
என் உயிர் நீத்ததேனும் யான் உயிர்க்கு உறுதி சூழாது – யசோதர:2 139/1
என் உயிர்க்கு அரணம் நாடி யான் உயிர்க்கு இறுதிசெய்யின் – யசோதர:2 139/2
யான் உயிர் வாழ்தல் எண்ணி எளியவர்-தம்மை கொல்லின் – யசோதர:2 140/1
இது என் யான் இவண் இன்னணம் ஆயதே – யசோதர:3 198/4
யான் படைத்த பொருள் குவையாம் இவை – யசோதர:3 199/1
யான் வளர்த்த மத களிறாம் இவை – யசோதர:3 199/2
யான் அளித்த குல பரியாம் இவை – யசோதர:3 199/3
யான் விளைத்த வினை பயன் இன்னதே – யசோதர:3 199/4
இசை_இலாதன யான் உற இ தலை – யசோதர:3 202/2
வேந்து வந்து இறைஞ்ச யான் விளங்குகின்றதே – சூளாமணி:4 221/4
இன்ன நீர் இன்ப வெள்ளம் இயைந்து யான் உயர்ந்தது என்றான் – சூளாமணி:5 254/4
யான் மகிழ்ந்து உணர்த்த கேட்பின் இடை சிறிது அருளுக என்றான் – சூளாமணி:5 277/4
தீங்கு யான் உணர்த்திற்று உண்டோ திரு_அடி தெளிக என்றான் – சூளாமணி:5 305/4
உண்டு யான் உரைப்பான் உறுகின்றது – சூளாமணி:5 335/3
அன்னவாறு அருள் உண்டு எனில் ஆய்ந்து யான்
சொன்னவாறு கொண்டீ சுடர் வேலினோய் – சூளாமணி:5 346/3,4
என் சொலால் இன்றி யான் இயம்பும் நீரதோ – சூளாமணி:5 384/3
இங்கு யான் இசைத்ததே அமையும் அல்லது ஓர் – சூளாமணி:5 409/2
இற்று யான் கருதியது என்று தொல்லை_நூல் – சூளாமணி:5 424/3
ஈங்கு யான் இருந்தது என்றான் எரி சுடர் வயிர பூணான் – சூளாமணி:6 524/4
பொறையினால் பெரியன் பூபன் சிறியன் யான் என்று நாணி – சூளாமணி:6 529/3
மற்று அவளோடும் வந்தேன் மன்னன் யான் மருசி என்பேன் – சூளாமணி:6 533/1
பெற்ற தாய் அருசிமாலை பெரு_மகள் அருளினால் யான்
கற்ற நூல் பல்ல ஆகும் கரு மணி கடக கையாய் – சூளாமணி:6 533/3,4
ஒப்பு உடை புராண நல் நூல் உரைப்பது யான் அறிவன் என்றான் – சூளாமணி:6 563/4
இன்று யான் நின்னை முன்வைத்து இனி சில உரைக்கல் வேண்டா – சூளாமணி:6 568/1
ஒன்றி யான் உரைக்கற்பால உரையையும் உணர்த்தி நீயே – சூளாமணி:6 568/2
நின்று யான் வாழ்வது அல்லால் நினைப்பு இனி இல்லை மன்னோ – சூளாமணி:6 568/4
மற்று யான் உரைக்கும் மாற்றம் உடையனோ மன்னற்கு என்றான் – சூளாமணி:6 569/4
ஏதம்_இல் புகழினாய் யான் அடி வலங்கொள்வன் என்ன – சூளாமணி:6 570/2
இன்னம் ஒன்று உள அடிகள் யான் பல – சூளாமணி:7 592/2
உறுதி யான் உரைப்பான் உறுகின்றதே – சூளாமணி:7 629/4
வேந்த யான் மனத்தின் மெலிகேன் அரோ – சூளாமணி:7 632/4
குன்றின் மேல் பெறுவது என் வந்து கொள்க யான்
நின்று தன் நெஞ்சகம் நிறைய வீழ்வன – சூளாமணி:7 689/2,3
நன்று தீது என்னும் தேர்ச்சி நவின்றிலன் ஆதலால் யான்
ஒன்ற ஓர் மாயம் காட்டி உளைவித்து குறுக ஓடி – சூளாமணி:7 695/2,3
என்னை யான் கொடுத்தும் வையத்து இடுக்கண் நோய் கெடுப்பன் என்னும் – சூளாமணி:7 775/3
அரும் தவம் உடையனே யான் அன்று எனில் அணங்கு போலும் – சூளாமணி:8 988/1
மது நனைந்து அலர்ந்த தாரான் திறத்தை யான் மறப்பன் என்னின் – சூளாமணி:8 990/1
தொழு தகை அருளின் அன்றே துணிந்து யான் எழுதிற்று என்றாள் – சூளாமணி:8 1010/4
நெருங்கு ஒளி உருவம் கொண்டு நின்னை யான் நினைந்து வந்தேன் – சூளாமணி:8 1015/4
குழலை யான் திருத்தி கோதை சூட்டுவன் குறிப்பு உண்டாயின் – சூளாமணி:8 1022/1
நாளை யான் நமர்களோடு சூழ்ந்து வந்து அறிவல் என்று – சூளாமணி:8 1025/2
மேவி யான் உண்ணும் அமிர்தாய் விருந்து ஆகி – சூளாமணி:8 1118/2
மாதராள் நாணும் யான் வாழும் ஆறு ஓரேனே – சூளாமணி:8 1122/4
ஈனமொடு உறக்கம் காட்டியிடுவன் யான் தெளி இது என்றான் – சூளாமணி:9 1167/4
அறி-மின் பெயர் யான் அ அரிசேனன் என நின்றே – சூளாமணி:9 1283/2
குலம் வேர் களைந்து குடி பொன்றுவிப்பன் இது யான் மகிழ்ந்த குணனே – சூளாமணி:9 1329/4
யான் அறிந்தவாற்றால் எளிய உலகத்தில் – சூளாமணி:9 1466/3
ஆங்கு அவளொடு ஈங்கு விளையாடு நனி நீ யான்
பூம் கமழும் மாடம் எனதே புகுவன் என்றாள் – சூளாமணி:10 1611/1,2
ஓதி யான் மொழியின் இவன் உறு வலிக்கு நிகர் ஆவார் உளரோ வேந்தர் – சூளாமணி:10 1803/4
வீழ் இரும் பொன் சுடர் ஆர வரை மார்பன் இவன் சீர் யான் விளம்பவேண்டா – சூளாமணி:10 1807/4
யான் அருள வேண்டி அடி_இணை பணியும் போழ்து இமையவர்_கோன் ஆயிர செம்_கணான் வந்து – சூளாமணி:11 1909/3
கண்டார்கள் நின் நிலைமை கண்டு ஒழுக யான் நின் கதிர் மயங்கு சோதியால் கண் விளக்கப்பட்டு – சூளாமணி:11 1910/2
ஏறும் பயன் இஃது என்று இனி யான் சொல்லின் – சூளாமணி:11 1998/3
யான் இனி எனக்கு அரசு ஆக்கலுற்றனன் – சூளாமணி:12 2092/3
இற்றை யான் துணிந்தது என்று இறைவன் செப்பினான் – சூளாமணி:12 2093/4
விண்டு ஈங்கு இதனை வெகுளார் விடல் வேண்டுவன் யான்
தண் தாமரை மேல் நடந்தான் தடம் தாள் வணங்கி – நீலகேசி:0 3/2,3
யான் கண்டவாறே உரைப்பன் அவையார்க்கு இதனை – நீலகேசி:0 9/4
வந்தித்து யான் கொண்ட வடிவினின் மன நிறை அழித்தால் – நீலகேசி:1 58/3
கூவி யான் குறை உளது என குறுகு-மின் நமர் என்று – நீலகேசி:1 61/3
விலங்கின் வகையும் விரிவன யான் சொல்ல வேண்டுதியேல் – நீலகேசி:1 77/1
நள்ளென் யாமத்து யான் செய்த நவைகள் எல்லாம் நனி கண்டும் – நீலகேசி:1 136/3
எள்ளல் இல்லா பெரியோய் நின் இணை_இல் பாதம் அணைவல் யான் – நீலகேசி:1 136/4
காடு கிளர்ந்து காட்டி யான் கலக்க ஒன்றும் கலங்காத – நீலகேசி:1 137/3
பாடற்கு அரிய பெரியோய் நின் பழிப்பு_இல் பாதம் பணிவல் யான் – நீலகேசி:1 137/4
சொல்லற்கு அரிய பெரியோய் நின் தோம்_இல் பாதம் தொழுவல் யான் – நீலகேசி:1 138/4
சுற்றுபு யான் விதியில் தொழுவேனே – நீலகேசி:1 143/4
யான் சென்று அஃது அடிப்படுப்பன் அற கருமம் இது என்றாள் – நீலகேசி:2 163/4
கந்திருவ_மகளேன் யான் காவலனை காண்குறுவேன் – நீலகேசி:2 166/3
கோயிலை யான் புக விலக்கும் குறை என்னை முறை திருத்தும் – நீலகேசி:2 168/2
ஒன்றாக உரையாக்கால் உரையேன் யான் என சொன்னாள் – நீலகேசி:2 173/3
சிறப்பு அயர்வன் நன்றாக வென்றார்கட்கு இன்றே யான்
புறப்படுப்பன் தோற்றாரை பொல்லாங்கு செய்து என்றாற்கு – நீலகேசி:2 174/2,3
யான் பட்டேன் என்பவன் போல் யாத்திருந்தே சொல்லுதியால் – நீலகேசி:2 197/3
நிலைபெற உரைத்து இன்மை நிறுத்துவன் யான் என்று தன் – நீலகேசி:2 204/3
யான் செயும் பொருள் என்று அங்கு ஒர் ஏகாந்தன் – நீலகேசி:2 224/1
தனக்கு இனி யான் செயற்பாலது-தான் என்னை என உரைத்தான் – நீலகேசி:2 229/3
வந்ததும் இது பொருள் மன்னவ யான் என நல்_நுதலாள் – நீலகேசி:2 231/1
மூங்கைமையான் மொழி கொண்டேல் மொக்கல நல் தேர யான்
பாங்கினால் வினவுவன் படிறு இன்றி உரை என்றாள் – நீலகேசி:4 271/3,4
நீதியால் உரைத்தியேல் நின்னை யான் வெல்லேனோ – நீலகேசி:4 287/4
மெய் கோளால் என்றி யான் மிகை தெருட்டும் திறம் காணேன் – நீலகேசி:4 298/4
மருத்து நூல் இல்லை யான் மயங்கியே சொல்லாது – நீலகேசி:4 299/3
துறந்தனள் யான் என்னும் சொல்லும் உடையாய் – நீலகேசி:4 348/2
நய பிரமாணங்கள் மேல் குற்றம் நாடுவன் யான் எனவே – நீலகேசி:4 375/4
சொல்லலன் யான் என சொல்லுவையாயினும் சொல் மலைவாம் – நீலகேசி:4 384/1
அற புணை ஆகிய ஆய்_இழையாய் யான்
மறப்பிலன் என்று வலம்செய்து ஒழிந்தான் – நீலகேசி:4 461/3,4
ஐந்தில் யான் சொன்ன பலகளும் அமைவு_இல எனினும் – நீலகேசி:5 481/1
தொட்டு யான் எனினும் தூயனோ அதும் ஆமோ – நீலகேசி:5 482/4
மிக்கதனால் பெயர் சொல்லுவன் யான் என்று வேண்டுதியேல் – நீலகேசி:5 503/2
துப்பினால் வினை சொல்லலன் யான் என்று – நீலகேசி:5 548/1
ஏசுவன் கேள் யான் எடுத்து இனி என்றாள் – நீலகேசி:5 579/4
பின்னை அது பெறும் ஆதலின் யான் கண்ட – நீலகேசி:5 602/3
மெச்சாயே நீ என யான் மெச்சுவனே என்றான் – நீலகேசி:5 657/4
முற்ற அறிந்தனன் யான் என்று மோனம் கொண்டே இருந்தான் – நீலகேசி:6 685/1
மிதப்பனவும் ஆழ்வனவும் வேண்டுவன் யான் என்னின் – நீலகேசி:6 702/1
செது ஆகுதலும் சில சொல்லுவன் யான் – நீலகேசி:6 704/4
யான் எனது என்னும் செருக்கினை ஈன்பது – நீலகேசி:7 749/1
செறிய யான் சொலின் திரப்பியம் குணம் தொழில் – நீலகேசி:8 785/3
இ தவம் இ பொருள் தேறி யான் செயின் – நீலகேசி:8 789/3
ஓம்படுத்து உலோகனை ஒழிய சொல்லி யான்
காம்பு உடை கட நெறி கடப்பன் என்னவே – நீலகேசி:8 822/1,2
பூதிகன்-தான் அது சொல்லலும் யான் அது வல்லன் எல்லாம் – நீலகேசி:9 827/1
நீதியினால் உரை நீ இனி யான் அது நேர்வன் என்றான் – நீலகேசி:9 827/4
மேவர அல்லன வேண்டுவல் யான் என வேண்டுதியேல் – நீலகேசி:9 837/2
நின்ற மெய்ம்மை நினது என நேர்வல் யான் – நீலகேசி:10 878/4
மறக்கலேன் இனி மன் உமை யான் என – நீலகேசி:10 893/4
மேல்

யானும் (15)

அல்லதும் அன்னை நின்னோடு யானும் முன் அனேக வாரம் – யசோதர:1 34/1
பண் பெற்ற மொழியாய் யானும் பண் பெற்ற பயனும் பெற்றேன் – யசோதர:2 113/1
யானும் அலது எனதும் அலது இதமும் அலது என்று – யசோதர:5 278/1
யானும் கண்டேன் அச்சுவகண்டன் திறம் அஃதே – சூளாமணி:5 309/2
எம் குல நிலைமை யானும் உரைப்பன் என்று எடுத்துக்கொண்டு – சூளாமணி:6 550/3
யானும் அங்கு இவனொடும் அடிகள் ஏகினேன் – சூளாமணி:7 825/1
யானும் இவள் போல் உலகு காண இயல்வேனோ – சூளாமணி:8 1106/3
யானும் அளியத்தேன் இத்துணை ஓர் காலமும் – சூளாமணி:8 1117/3
உண்டு இங்கு ஓர் குற்றம் எனில் யானும் ஒட்டாமை உண்டோ – நீலகேசி:0 6/4
சொல்லேனும்_அல்லேன் அது சொல்லுவன் யானும் அன்னாய் – நீலகேசி:4 402/3
சாத்தனும் யானும் அவன்-தன்னின் சால இசையுடையம் – நீலகேசி:6 683/2
சொலற்பால அல்லாத சொல்லுதலால் யானும்
அலப்பாது ஒழியேன் இ ஆசீவகனை – நீலகேசி:6 687/3,4
நோயுற்ற நுன் போல் குணம் ஒன்று இலன் ஆய யானும்
பேய் மற்று இவள்-தான் என கண்டோர் பெரியவன்-தான் – நீலகேசி:6 722/1,2
நூல் நின்றவாறே பொருள் நோக்குவன் யானும் என்றான் – நீலகேசி:6 725/4
அறத்தை யானும் அமைவர கொண்டனென் – நீலகேசி:10 893/3
மேல்

யானே (2)

தனி வயின் இகுளை யானே தரப்படு சாரனோடு – யசோதர:2 116/1
சொல்லினை ஆதலின் சொல்லுவன் யானே – நீலகேசி:4 327/4
மேல்

யானை (102)

தெய்வ நல் யானை கண்டு சென்று தன் வீணை பாட – உதயணகுமார:1 19/2
வெல் களிற்றி யானை வேந்தன் விக்கிரன்-தனக்கு மக்கள் – உதயணகுமார:1 21/2
மன்னிய தெய்வ யானை மாயமாய் மறைந்துபோக – உதயணகுமார:1 30/1
கள் அவிழ் மலர் கானத்து கள்ள நல் யானை கண்டே – உதயணகுமார:1 47/3
அற்றை நாள் இரவில் யானை அனல் கதம்படுக்கலுற்றான் – உதயணகுமார:1 83/4
மான நல் யூகி யானை செவியின் மந்திரத்தை செப்ப – உதயணகுமார:1 85/3
யானை தன் மத கம்பத்தில் அரும் தளை உதறிற்று அன்றே – உதயணகுமார:1 85/4
பெறு மத யானை கோட்டால் பெருநகர் அழித்தது அம்மா – உதயணகுமார:1 90/4
பருந்து பின்தொடர யானை பறவைகள் மற்றும் சூழ – உதயணகுமார:1 97/1
இருந்து தன் பணிந்த யானை எழில் மருப்பு அடிவைத்து ஏறி – உதயணகுமார:1 98/3
வரை நிகர் யானை ஊர்ந்து மாவுடன் தேரில் ஏறி – உதயணகுமார:1 104/3
ஓரிரண்டாயிரங்கள் ஓடை தாழ் மத்த யானை
ஈரிரண்டாயிரங்கள் எழில் மணி பொன்னின் தேரும் – உதயணகுமார:1 108/1,2
அடியிட விடம் பொறாமை யானை மண்ணில் சாய்ந்ததே – உதயணகுமார:2 127/4
வெம் களி யானை மற்று அ பிடியொடு மகிழ்வவே போல் – உதயணகுமார:4 203/2
வரை வன சாரல்-தன்னில் வன் பொறி யானை விட்டேன் – உதயணகுமார:4 210/4
வேக யானை மேல் ஏறி வீரனும் – உதயணகுமார:5 289/1
திரு முடி மன்னன் நின்ற திரு நிறை யானை கண்டு – உதயணகுமார:6 329/1
படு மத யானை தேர் மா வாள் நாற்படையும் சூழ – நாககுமார:1 13/2
வாகு நல் சுதனை நோக்கி யானை நீ கைக்கொள் என்றான் – நாககுமார:2 57/4
கொல் களி யானை கம்பம் கொண்டு உடன் சாடினானே – நாககுமார:3 82/4
கந்து அடு களி மத யானை மன்னவன் – யசோதர:2 75/1
கவளம் ஆர் அகத்து என் உள்ள கரும் களி மத நல் யானை
பவள வாய் மணி கை கொண்ட பண் இயல் தோட்டி பற்றி – யசோதர:2 98/2,3
மாக மழை வண் கை மத யானை மணி முடியோய் – யசோதர:5 269/4
ஆடு கொடி யானை அதிர் தேர் புரவி காலாள் – யசோதர:5 276/2
இரும்பு இடு தொடரின் மாவின் எழு முதல் பிணித்த யானை
கரும்பு இடு கவளம் ஊட்டும் கம்பலை கலந்த காவின் – சூளாமணி:2 39/1,2
மற்று அ மா நகர்க்கு வேந்தன் மான யானை மன்னர்_கோன் – சூளாமணி:4 137/1
வெம் கண் யானை வேந்து இறைஞ்ச வென்றியின் விளங்கினான் – சூளாமணி:4 138/2
கச்சை யானை மான வேல் கண் இலங்கு தாரினான் – சூளாமணி:4 139/3
வெம் கண் யானை விளங்கு ஒளி வேந்தரே – சூளாமணி:4 159/4
இன்னவாறு இளவேனில் எதிர்கொள்ள எழில் யானை
மன் அவாம் தனி செங்கோல் மற வேல் வையக வேந்தன் – சூளாமணி:4 173/1,2
சுடர் மணி மருங்குல் பைங்கண் சுளி முக களி நல் யானை
அடர் மணி கதிரும் பைம்பொன் மாலையும் அணிந்த சென்னி – சூளாமணி:5 307/1,2
குன்றா வென்றி குன்று உறழ் யானை கொலை வேலோய் – சூளாமணி:5 313/2
சூழி கோல சூழ் களி யானை சுடர் வேலோய் – சூளாமணி:5 314/4
வெம்பு மால் களி யானை விலக்கு நீர் – சூளாமணி:5 345/1
அண்ணல் அம் களிகொள் யானை அச்சுவகண்டன் மூத்தாற்கு – சூளாமணி:5 348/1
வெம் களி யானை வல்ல விசயபத்திரன் என்பானே – சூளாமணி:5 353/4
தாங்கு எழில் பெரும் கை யானை சங்க_வண்ணன் ஏறினான் – சூளாமணி:6 473/4
செம்பொன் வான் அகட்டு இழிந்து தெய்வ யானை உள் மறைஇ – சூளாமணி:6 500/1
பண் நவில் களி நல் யானை பவனவேகற்கு தேவி – சூளாமணி:6 532/2
உலன் நலன் அடு திண் தோள் ஊழி வேல் ஓடை யானை
சலநலசடி என் பேர் தாமரை செம்_கணான்-தன் – சூளாமணி:6 572/1,2
மூரி நடை களி யானை மதத்தினொடு – சூளாமணி:7 656/1
திங்கள்_வண்ணன் வெம் கண் யானை வேந்து சேர்ந்த நாடு சார்ந்து – சூளாமணி:7 786/3
மந்தரம் மலைக்கும் யானை வச்சிரதாடன் என்பான் – சூளாமணி:8 833/3
ஆர்ந்த வெம் களி யானை கவுள் புடை – சூளாமணி:8 891/1
கச்சை அம் களி நல் யானை காவலன் கனன்று சொன்னான் – சூளாமணி:9 1157/4
சிகர மால் யானை வேந்தே தானவர் செரு அன்று ஆயின் – சூளாமணி:9 1172/2
செறியா மத யானை திரிந்தனவே – சூளாமணி:9 1237/4
கச்சை அம் கரும் களி யானை வல்லவர் – சூளாமணி:9 1260/2
தொடர் மா மழை மத யானை கை துணியா அவை இடையே – சூளாமணி:9 1308/3
சூழி மால் யானை துளை மதம் செறிப்ப தோன்றினான் தூமகேதனனே – சூளாமணி:9 1317/4
துட்ட போர் யானை தூமகேதனனும் தோற்குமோ ஒருவனுக்கு என்று – சூளாமணி:9 1325/3
என்னா இரண்டு மருங்கினும் மற்று இள நல் யானை குழாம் சூழ – சூளாமணி:9 1337/1
அருவி இலங்கும் மத யானை அனல ஊன்றி அணை போழ்தில் – சூளாமணி:9 1339/1
வேக யானை செல உந்தி சிறு நாண் எறிந்து வெம் சரங்கள் – சூளாமணி:9 1341/3
மையலுற்ற மத யானை மலைப்ப உந்தி மாற்றானை – சூளாமணி:9 1345/3
இப்பால் இவர்கள் பொரும் பொழுதில் யானை இரண்டும் எதிர் தாக்கி – சூளாமணி:9 1348/1
துண்ட வேக புள்_உயர்த்தான் துளை கை யானை சுடர் முடியான் – சூளாமணி:9 1349/1
கண் இயல் யானை மேல் கணையம் பாய்வன – சூளாமணி:9 1401/2
ஒருவன் மேல் நால்வரும் யானை ஓட்டினார் – சூளாமணி:9 1410/4
இருவரோடு இருவரை யானை நான்கொடு – சூளாமணி:9 1416/2
பொறி நுதல் யானை மேலான் சர_மழை பொழிவிக்கின்றான் – சூளாமணி:9 1449/4
சூழி மால் யானை வல்ல சுரமைநாட்டு இளைய கோவே – சூளாமணி:9 1458/4
பொன் அவிர் ஓடை யானை புகர் நுதல் புக்கது அன்றே – சூளாமணி:9 1461/4
மழ களி யானை தன் மேல் மறிந்து வீழ்கின்ற மன்னன் – சூளாமணி:9 1462/2
கொலை யானை மேல் ஓர் குளிர் வெண் குடை கீழ் – சூளாமணி:9 1464/1
பல யானை மன்னர் பலர் போற்ற வந்தான் – சூளாமணி:9 1464/2
உரை செய்து உலகம் பாராட்டும் ஒளியாய் ஓடை யானை மேல் – சூளாமணி:9 1473/3
ஒழுகு குருதி சேறு ஆடி ஓடை யானை நுதல் மீது – சூளாமணி:9 1475/3
மன்னும் இங்கு ஓர் மத யானை நுதல் மேல் மறிந்து மணி முடி சாய்த்து – சூளாமணி:9 1476/3
சிகரம் அனைய மத யானை செவி மேல் சரிந்து செம் குருதி – சூளாமணி:9 1477/3
மஞ்சு தோயும் வரையார்-தம் மன்னன்-தன்னை மத யானை
அஞ்சு தோன்ற நுதலின் இழித்து அந்தணாளார் மெய் தீண்டி – சூளாமணி:9 1483/1,2
உரும் என அதிர்தரும் ஓடை யானை மேல் – சூளாமணி:9 1490/2
உரல் கால முற செவிய ஓங்கு எருத்தின் ஓடை மால் யானை மேல் ஒளி சூழ் மாலை – சூளாமணி:9 1532/1
கந்து அணைவு_இலாத களி யானை பல வல்லான் – சூளாமணி:10 1605/4
கம்பம் செய் யானை கரியவனை பாடினார் – சூளாமணி:10 1659/4
ஆடு இயல் யானை அயக்கிரீவனை அடித்தான் – சூளாமணி:10 1660/2
கம்பம் செய் யானை கரு மேக_வண்ணனே – சூளாமணி:10 1662/4
மலை முக மத நல் யானை மற்று அது மறித்து நங்கை – சூளாமணி:10 1667/1
கந்து அணை யானை வேந்தன் கழல் அடி செவ்வியோ என்று – சூளாமணி:10 1695/2
கந்து ஆடு மால் யானை கார்_வண்ணன் பாவை கரு மேக குழல் மடவார் கை சோர்ந்து நிற்ப – சூளாமணி:10 1754/1
சூழி மால் யானை உந்தி சுடர் குழை திரு வில் வீச – சூளாமணி:10 1787/3
கம்பு எறி களி நல் யானை கடல் படை புறத்தது ஆக – சூளாமணி:10 1790/2
கண் சுடர்கள் விட அனன்று கார் மேகம் என அதிரும் களி நல் யானை
விண் சுடரும் நெடும் குடை கீழ் விறல் வேந்தன் திறம் இதனை விளம்ப கேளாய் – சூளாமணி:10 1814/1,2
கடாம் மிகு களி நல் யானை கவுள் இழி கான வீதி – சூளாமணி:10 1823/1
மலை பயில் களி நல் யானை மன்னரால் வவ்வல் இன்றாய் – சூளாமணி:11 1853/1
அரும் களி யானை வேந்தே அத்துணை பாணி உண்டோ – சூளாமணி:11 1859/1
கரும் களி மத நல் யானை வாய் புகு கவளமே போல் – சூளாமணி:11 1859/2
போர் ஒளி யானை மேல் நிரைத்து போந்தனர் – சூளாமணி:11 1878/3
சிகர மால் யானை மேல் செல்வன் தோன்றினான் – சூளாமணி:11 1879/4
களி யானை நால் கோட்டது ஒன்று உடைய செல்வன் கண் ஒர் ஆயிரம் உடையான் கண் விளக்கம் எய்தும் – சூளாமணி:11 1906/1
அளியானை ஆர் அழல் அம் சோதி வாய் சூழ்ந்த அருள் ஆழி யானை இணை அடி பரவுவார்கட்கு – சூளாமணி:11 1906/3
ஊன் ஆரும் மற ஆழி ஓடை மால் யானை உடையான்-தன் ஒளி முடியின் மேல் உரையோம் நிற்க – சூளாமணி:11 1908/2
படை கெழு தானைய பல் களி யானை
குடை கெழு வேந்தர்கள் ஆகுவர் கோவே – சூளாமணி:11 1997/3,4
மக்கள் இவர் ஆவர் மத யானை மற வேலோய் – சூளாமணி:11 2023/2
கவழ மனை மேவு களி யானை என வந்து ஆங்கு – சூளாமணி:11 2030/3
ஏறு யானை இரும் கலைகள் நேர்ந்தார் அவை இவை என்று – நீலகேசி:1 38/1
அப்படித்தே எனின் வாயில் அடைப்பு ஒழிக யானை தேர் – நீலகேசி:2 170/1
பரு கை மால் களி யானை பல் வேந்தரும் – நீலகேசி:3 233/1
காட்டு உழல் களி நல் யானை கால் கையின் ஓர்ப்பித்து ஏறி – நீலகேசி:3 265/1
ஒழிவு_இல் யானை முன் ஓட்டலோடு இன்னவும் – நீலகேசி:5 540/3
கத களி யானை முன் கல் எறிந்தால் போல் – நீலகேசி:7 739/1
யானை குதிரை முதலா படை குடி – நீலகேசி:7 768/1
மேல்

யானை-தம்மோடே (1)

மான யானை-தம்மோடே மலைந்த தேரும் மாறு ஏற்ற – சூளாமணி:9 1338/2
மேல்

யானை-தன் (2)

கவ்வு கை தழை கார் இடி யானை-தன்
மவ்வல் அம் மதம் வண்டு எழ வீசலும் – உதயணகுமார:1 45/2,3
மழை புரை மதத்தது ஆய மழ களி யானை-தன் மேல் – சூளாமணி:10 1792/1
மேல்

யானைகள் (8)

ஏனை யானைகள் இணை என இருந்திட இரும் கை மா இனம் காக்கும் – சூளாமணி:8 880/3
கான யானைகள் கரு வரை அனையன கனல்வன இவை காணாய் – சூளாமணி:8 880/4
தீமை யானைகள் செவி உகு செறி கடாம் திளைத்தலில் திசை நாறி – சூளாமணி:8 881/2
கரு மால் களி யானைகள் மேல் கன பொன் – சூளாமணி:8 1071/3
கொடி மேல் உடை யானைகள் கும்பம் உதைத்து – சூளாமணி:9 1235/1
நெருப்பொடு நெருப்பு எதிர் எறிப்ப யானைகள்
மருப்பொடு மருப்பு இடை மிடைந்து மான்று அரோ – சூளாமணி:9 1275/2,3
மெய் வரை நிரைத்திட விழுந்த யானைகள்
நெய் வரை நீள் நில தலத்து மேல் பல – சூளாமணி:9 1405/2,3
மையன் மா யானைகள் மயங்கியிட்டவே – சூளாமணி:9 1414/4
மேல்

யானைய (1)

மான யானைய மன்னவன்-தன் உழை – யசோதர:1 14/3
மேல்

யானையாய் (1)

பில்கும் மும்மத பிணர்க்கை யானையாய் – சூளாமணி:7 577/4
மேல்

யானையாளர்க்கு (1)

யானையாளர்க்கு உரைத்து எழில் மன்னவன் – உதயணகுமார:6 352/1
மேல்

யானையாற்கு (1)

பைங்கண் மால் யானையாற்கு பருவம் வந்து இறுத்தது என்றாள் – சூளாமணி:4 160/3
மேல்

யானையான் (8)

பைம்பொன் பட்டம் அணிந்த கொல் யானையான்
அம் பொன் பட்ட நறும் குழலார்க்கு எலாம் – சூளாமணி:4 147/1,2
சூழி மால் யானையான் தொழுது வாழ்த்தினான் – சூளாமணி:5 398/4
உரியன் ஓங்குதற்கு ஓடை யானையான் – சூளாமணி:7 594/4
வென்றி நீள் புகழ் வேக யானையான்
அன்று மற்று அவற்கு அருளி ஈந்தனன் – சூளாமணி:7 605/2,3
கரு வரை அனைய வெம் களி நல் யானையான்
இருவரும் வருக என இரண்டு தோளினும் – சூளாமணி:7 821/2,3
சாமரை நல் நுதல் தட கை யானையான் – சூளாமணி:8 961/4
சிகர மால் யானையான் வழி மருகன் செம் தாமம் தவழ்ந்து தீம் தேன் – சூளாமணி:10 1809/3
கல் ஒத்து ஓங்கிய தோள் களி யானையான் – நீலகேசி:10 855/4
மேல்

யானையானை (1)

கம்பம் செய் யானையானை கண் விளக்குறுத்த அன்றே – சூளாமணி:9 1541/4
மேல்

யானையின் (6)

மத்த யானையின் மன்னவன் என் மகன் – யசோதர:3 197/4
புரைசை யானையின் எருத்திடை அரசனும் புகழொடு பொலிவுற்றான் – சூளாமணி:8 872/4
சிகர யானையின் கவிழ் மணி சிலம்பின சிலம்பின பணிலங்கள் – சூளாமணி:8 873/1
களி யானையின் எயிறு ஆயின பறியா அவை கறியா – சூளாமணி:9 1310/1
இழை சுடர் தோள்களால் எறிய யானையின்
தழை செவி மத முகத்து ஒளிக்கும் சக்கரம் – சூளாமணி:9 1399/2,3
கரு வரை அனையன களி நல் யானையின்
பெரு வரை முகம் புகும் பிண்டிபாலமே – சூளாமணி:9 1400/3,4
மேல்

யானையினாய் (1)

சூழி யானையினாய் சொலப்பட்டன – சூளாமணி:5 333/3
மேல்

யானையும் (4)

ஈரெண்ணாயிரம் எண் வரை யானையும்
ஈரெண்ணாயிரம் ஈடு_இல் புரவியும் – உதயணகுமார:1 43/1,2
ஒத்த நல் பொறி ஓங்கிய யானையும்
வத்தவன்-தன் வனத்திடை வந்ததே – உதயணகுமார:1 44/3,4
நீல நல் கிரி நெடிய யானையும்
மாலை நல் போது மாய்ந்து பின் உற – உதயணகுமார:6 316/1,2
பரி சேர் அணி உயர் தேர் மிகு பல யானையும் எறியா – சூளாமணி:9 1296/3
மேல்

யானையுள் (1)

யானையுள் அரசு எங்கு உளது அங்கு எலாம் – நீலகேசி:2 220/1
மேல்

யானையே (4)

விருந்து அவை உண விட்டது யானையே – உதயணகுமார:6 324/4
கந்தினை கனலும் களி யானையே – சூளாமணி:8 892/4
மடிதர முடுகின மான யானையே – சூளாமணி:9 1249/4
மருப்பு நீள் மத யானையே – சூளாமணி:9 1361/4
மேல்

யானையை (7)

கான யானையை காட்டி பிடிப்பதும் – உதயணகுமார:1 38/3
தரித்த யானையை தாம் மிக்கு இயற்றினார் – உதயணகுமார:1 39/4
தேறினன் எழுந்திருந்து தீயவர்கள் யானையை
மாறுதர காட்டி எம் மன்னனை பிடித்தனர் – உதயணகுமார:1 66/1,2
கடவுள் யானையை காலில் தேய்த்திட – உதயணகுமார:6 314/3
சொன்ன யானையை தூய நீராட்டு எனும் – உதயணகுமார:6 340/3
காதல் யானையை கையில் மெய் தீண்டியே – உதயணகுமார:6 351/1
கந்தின்-கண் காணாய் களி யானையை இல்லை என்பாய் – நீலகேசி:4 400/1

மேல்

கீழே உள்ள சொல்லின் மேல் சொடுக்கவும்