எ – முதல் சொற்கள், ஐஞ்சிறுகாப்பியங்கள் தொடரடைவு

Arunesh K Pandiyan

கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்

எ 11
எஃகம் 2
எஃகாய் 1
எஃகில் 1
எஃகின் 1
எஃகினர் 1
எஃகினும் 1
எஃகு 1
எக்கர் 1
எக்காலும் 1
எக்குணத்தானும் 1
எங்கட்கு 2
எங்கண் 1
எங்கணும் 7
எங்கள் 12
எங்களால் 1
எங்களில் 2
எங்களின் 1
எங்களுக்கு 3
எங்களை 1
எங்களையும் 1
எங்கு 15
எங்கும் 43
எங்கெங்கு 1
எங்கெங்கும் 1
எங்ஙனம் 1
எச்சம் 1
எச்சம்_இல் 1
எச்சில்கள் 1
எச்சும் 1
எசோதரன் 2
எசோமதி 1
எஞ்சல் 14
எஞ்சல்_இல் 12
எஞ்சல்_இன்று 2
எஞ்சலும் 1
எஞ்சி 1
எஞ்சிய 1
எஞ்சிலா 1
எஞ்சு 1
எஞ்சு_இல் 1
எஞ்சுதல் 1
எட்டின் 3
எட்டினும் 1
எட்டினோடும் 1
எட்டு 2
எட்டும் 3
எட்டே 1
எடுக்கலாகா 1
எடுக்கில் 1
எடுக்கின்றது 1
எடுத்த 8
எடுத்ததன் 1
எடுத்தல் 1
எடுத்தலும் 1
எடுத்தவன் 1
எடுத்தன 2
எடுத்தனள் 1
எடுத்தனன் 3
எடுத்தாள் 1
எடுத்தான் 1
எடுத்திட்டவை 1
எடுத்திட்டு 1
எடுத்திட 1
எடுத்திடுகோ 1
எடுத்திடுவாய் 1
எடுத்து 33
எடுத்துக்கொண்டு 3
எடுத்தும் 2
எடுத்துரைக்கலுற்றான் 1
எடுத்துரைத்தாள் 2
எடுத்துரைத்தி 1
எடுத்துரைப்பான் 1
எடுத்துரைப்பின் 2
எடுத்துரையும் 1
எடுத்தெடுத்து 1
எடுப்ப 4
எடுப்பது 1
எடுப்பலும் 1
எடுப்பான் 1
எண் 54
எண்-தனை 1
எண்_குணங்களோடு 1
எண்_குணத்தது 1
எண்_குணத்தர் 1
எண்_குணன் 1
எண்_குணனும் 1
எண்_அரும் 1
எண்_இகந்த 1
எண்_இல் 4
எண்_இலவாம் 1
எண்_இலா 4
எண்_இலார் 1
எண்_இறந்தவே 1
எண்_இறந்தனகள் 1
எண்கள் 2
எண்களுக்கு 1
எண்களையின்று 1
எண்ண 1
எண்ணப்பட்டதும் 1
எண்ணம் 7
எண்ணம்-அது 1
எண்ணம்_இல் 1
எண்ணம்_இல்லாதவன் 1
எண்ணமோடு 1
எண்ணல் 3
எண்ணலன் 2
எண்ணலும் 2
எண்ணலே 1
எண்ணற்க 1
எண்ணா 1
எண்ணாது 3
எண்ணாதே 1
எண்ணாயிரம் 4
எண்ணாயிரமான 1
எண்ணாயிரர் 3
எண்ணாயிரவர் 1
எண்ணார் 1
எண்ணி 40
எண்ணிடை 1
எண்ணித்-தான் 1
எண்ணிய 6
எண்ணியும் 1
எண்ணியே 2
எண்ணில் 3
எண்ணிலள் 1
எண்ணிலன் 1
எண்ணிலாய 1
எண்ணிலார் 1
எண்ணிற்று 1
எண்ணின் 3
எண்ணினர் 1
எண்ணினன் 3
எண்ணினார் 1
எண்ணினாரே 1
எண்ணினாள் 1
எண்ணினான் 4
எண்ணினானே 1
எண்ணினும் 1
எண்ணினுள் 1
எண்ணுக 1
எண்ணுங்கால் 2
எண்ணுங்காலை 1
எண்ணுடை 1
எண்ணுநர் 1
எண்ணும் 7
எண்ணுவ 1
எண்ணுவது 1
எண்ணுவாம் 1
எண்ணுவாய் 1
எண்ணுவான் 1
எண்ணுறேல் 1
எண்ணூறு 1
எண்ணெய் 3
எண்பஃது 1
எண்பத்துநான்கு 2
எண்பது 1
எண்பாலும் 1
எண்பான் 1
எண்மர் 2
எண்மர்-தம்மை 1
எண்மரை 1
எண்மை 1
எணி 2
எத்திக்கும் 1
எத்திசை 1
எத்திசைக்கும் 1
எத்திசையவர்களும் 1
எத்திசையார்களும் 1
எத்திசையும் 1
எத்திறத்தானும் 2
எத்திறத்தின்னும் 4
எத்திறத்தினும் 2
எத்துணை 3
எத்துணையும் 3
எத்துணையோ 2
எதற்கு 1
எதிர் 33
எதிர்க்கொண்டு 1
எதிர்கண்டு 1
எதிர்காத்து 1
எதிர்காலத்தில் 1
எதிர்கொண்டது 1
எதிர்கொண்டிட 1
எதிர்கொண்டு 3
எதிர்கொள் 2
எதிர்கொள்ள 6
எதிர்கொள 3
எதிர்த்த 1
எதிர்த்தனன் 2
எதிர்தரும் 1
எதிர்ந்த 3
எதிர்ந்து 6
எதிர்நேர்வன 1
எதிர்போய் 1
எதிர்வ 1
எதிர்வரும் 1
எதிர 1
எதிரதற்கு 1
எதிரது 1
எதிராக 1
எதிராம் 1
எதிராய் 2
எதிரார்க்கும் 1
எதிரூன்றி 1
எதிரெதிர் 1
எதிரே 7
எதுவின் 1
எந்திர 1
எந்திரம் 2
எந்தை 4
எந்தையும் 2
எந்தையை 1
எப்படி 1
எப்படித்து 1
எப்படியும் 1
எப்பாலும் 2
எப்பொருள் 1
எப்பொருள்-தாங்களும் 1
எப்பொருளும் 2
எப்பொழுதும் 2
எம் 60
எம்-தம் 1
எம்-உழை 1
எம்_போல்பவர் 1
எம்பி 1
எம்மனோர்க்கு 1
எம்மிடம் 1
எம்மின் 1
எம்முடன் 2
எம்முள் 1
எம்முறை 1
எம்முறையாயினும் 1
எம்மை 12
எம்மையும் 2
எம்மொடு 1
எம 2
எமக்கு 11
எமக்கும் 2
எமக்கே 1
எமதரர் 1
எமது 3
எமதும் 1
எமர் 4
எமரதும் 1
எமை 2
எய் 3
எய்த 14
எய்தமாட்டான் 1
எய்தல் 7
எய்தல 1
எய்தலரே 1
எய்தலும் 6
எய்தலோடும் 3
எய்தற்பாலாதே 1
எய்தன 1
எய்தா 1
எய்தாது 1
எய்தாமை 1
எய்தார் 1
எய்தாவிடின் 1
எய்தான் 2
எய்தி 64
எய்திநின்றார் 1
எய்திய 12
எய்தியது 1
எய்திற்று 4
எய்தின் 4
எய்தின 4
எய்தினம் 1
எய்தினர் 1
எய்தினர்கள் 1
எய்தினள் 1
எய்தினளாய் 1
எய்தினளே 1
எய்தினாம் 1
எய்தினாய் 1
எய்தினார் 8
எய்தினாரே 1
எய்தினாள் 9
எய்தினான் 23
எய்தினும் 1
எய்தினேன் 1
எய்தினை 1
எய்து 2
எய்து-மின் 1
எய்துக 3
எய்துகின்றான் 1
எய்துதற்கு 1
எய்துப 1
எய்தும் 30
எய்துமாயிடில் 1
எய்துமால் 1
எய்துமே 7
எய்துமோ 2
எய்துவ 1
எய்துவதன் 1
எய்துவது 3
எய்துவதோ 1
எய்துவர் 1
எய்துவான் 1
எய்துழி 1
எய்ய 2
எய்யலுற்ற 1
எய்யவே 1
எய்யும் 1
எயில் 6
எயிலுள் 3
எயிற்கு 1
எயிற்ற 1
எயிற்றதனை 1
எயிற்றது 1
எயிற்றவர் 1
எயிற்றவன் 2
எயிற்றிடை 3
எயிற்றினர் 2
எயிற்றினானே 1
எயிற்று 14
எயிற்றொடு 1
எயிறு 18
எயிறும் 2
எயிறுற 1
எயினம் 1
எயினர்கள் 1
எரி 101
எரிக்கலுற்ற 1
எரிக்கலுற்றது 1
எரிக்கும் 2
எரிகின்ற 1
எரிகொண்டு 1
எரித்த 1
எரித்தனர் 1
எரித்திடுதும் 1
எரித்து 2
எரிந்த 7
எரிந்தன 1
எரிந்தனன் 1
எரிந்து 4
எரிப்ப 1
எரிப்படுத்தினன் 1
எரிப்போய் 1
எரிய 2
எரியின் 1
எரியினும் 1
எரியினுள் 1
எரியும் 9
எரியுமே 1
எரியுள் 2
எரியுறுகின்றது 1
எரியொடு 1
எரிவ 1
எரிவன 2
எரு 1
எருச்சுமக்கிற்றியோ 1
எருத்தம் 5
எருத்திடை 3
எருத்தில் 1
எருத்திலும் 1
எருத்தின் 5
எருத்து 1
எருதாம் 1
எருது 1
எருமை 3
எருமைகள் 1
எருவையும் 1
எல் 3
எல்லா 19
எல்லாத்திற்கும் 2
எல்லாம் 243
எல்லார்க்கும் 1
எல்லார்களும் 1
எல்லி 1
எல்லியும் 1
எல்லுந்துணையும் 1
எல்லை 49
எல்லை-தன்னுள் 1
எல்லை_இல் 13
எல்லை_இல்ல 1
எல்லை_இல 1
எல்லைக்-கண் 1
எல்லைய 1
எல்லையவாய் 1
எல்லையில் 1
எல்லையும் 2
எல்லையுள் 4
எல்லையே 2
எலா 5
எலாம் 111
எலிச்செவியன் 1
எலும்பு 3
எலும்புமே 1
எவ்வ 2
எவ்வகையின்னும் 1
எவ்வகையும் 1
எவ்வல் 1
எவ்வழி 2
எவ்வழியும் 1
எவ்வளவு 2
எவ்வாறு 1
எவ்வுயிரும் 1
எவ்வுலகு 1
எவர் 2
எவர்க்கும் 2
எவரும் 3
எவரையும் 1
எவன் 7
எவன்-கொல் 5
எவனொடு 1
எவனோ 3
எவையே 1
எழ 20
எழல் 5
எழலும் 1
எழற்க 1
எழற்கு 1
எழா 2
எழாத 1
எழாமை 1
எழில் 84
எழில்பெற 8
எழில்பெறு 1
எழில 1
எழிலது 1
எழிலவாய் 1
எழிலுடன் 1
எழிலும் 2
எழிலொடு 1
எழின் 1
எழினி 2
எழினியா 1
எழினியாக 1
எழு 59
எழு-மின் 1
எழுக 6
எழுகின்ற 1
எழுகின்றது 3
எழுகின்றன 2
எழுங்கள் 1
எழுச்சியினும் 1
எழுச்சியும் 1
எழுத்தியலில் 1
எழுத்தினில் 1
எழுத்தினும் 1
எழுத்து 3
எழுத்தேல் 1
எழுதப்பட்ட 2
எழுதப்பட்டு 1
எழுதரு 3
எழுதரும் 1
எழுதலின் 1
எழுதலும் 2
எழுதலுற்றாள் 1
எழுதாது 1
எழுதி 5
எழுதிய 4
எழுதிற்றால் 1
எழுதிற்று 1
எழுது 2
எழுதுதற்கு 1
எழுதும் 1
எழுந்த 21
எழுந்ததால் 1
எழுந்தது 10
எழுந்ததும் 1
எழுந்ததே 5
எழுந்தவன் 1
எழுந்தவாறு 1
எழுந்தன 3
எழுந்தனன் 2
எழுந்தார் 2
எழுந்தாள் 4
எழுந்தான் 3
எழுந்திருந்து 1
எழுந்து 44
எழுந்துசென்றே 1
எழுந்துபோய் 1
எழுந்தே 3
எழும் 12
எழுமாயினும் 1
எழுமை 1
எழுவ 1
எழுவது 3
எழுவதும் 1
எழுவர் 2
எழுவரையும் 1
எழுவன 2
எழுவா 1
எழுவார் 1
எழுவார்க்கு 1
எழுவான் 1
எழுவி 1
எழுவிய 1
எழுவினம் 1
எழுவு 1
எழுவும் 1
எழூஉம் 1
எள் 4
எள்_இல் 1
எள்ளல் 1
எள்ளி 2
எள்ளின் 1
எள்ளின்துணையும் 1
எள்ளுகின்றனர் 1
எள்ளுநர்க்கு 1
எள்ளும் 2
எளி 1
எளிதமா 2
எளிதாகுமாறு 1
எளிதால் 1
எளிதாவது 1
எளிது 5
எளிமையும் 1
எளிய்ய 1
எளிய 2
எளியது 1
எளியவர்-தம்மை 2
எளியவன் 1
எளியன் 2
எளியன்_அல்லன் 1
எளியானை 1
எற்பு 1
எற்றான் 1
எற்றி 2
எற்றிக்கை 1
எற்றிய 1
எற்றினன் 1
எற்றினான் 1
எற்று 2
எற்றே 1
எற்றை 1
எறி 17
எறி-மின் 1
எறிகின்ற 1
எறிஞர் 1
எறித்-தொறும் 1
எறித்த 2
எறித்தல் 1
எறித்து 1
எறிதல் 1
எறிதலின் 2
எறிந்த 6
எறிந்தனர் 1
எறிந்தால் 1
எறிந்தாற்கு 1
எறிந்தான் 3
எறிந்திட்டதே 1
எறிந்திட 1
எறிந்து 12
எறிப்ப 7
எறிபட்டு 1
எறிய 10
எறியா 2
எறியாது 1
எறியும் 5
எறிவித்தானே 1
எறும்பாய் 1
எறும்பு 1
என் 185
என்-கண் 3
என்-கொல் 19
என்-கொலோ 5
என்-பால் 1
என்கிற்பவோ 1
என்கின்ற 1
என்கின்றாய் 1
என்கின்றான் 1
என்கோ 6
என்ப 13
என்பதனை 4
என்பதாம் 1
என்பது 48
என்பதும் 4
என்பதூஉம் 4
என்பதே 3
என்பதை 6
என்பதோ 2
என்பரே 1
என்பவர்க்கு 1
என்பவரும் 1
என்பவள் 1
என்பவன் 5
என்பவனாம் 1
என்பவால் 1
என்பவே 39
என்பவேல் 1
என்பளே 1
என்பன் 5
என்பன 1
என்பனவின் 1
என்பனவும் 1
என்பனவே 1
என்பனோ 1
என்பாய் 29
என்பார் 38
என்பார்க்கு 1
என்பாள் 12
என்பாளாம் 3
என்பாளும் 1
என்பாளை 2
என்பான் 24
என்பான்-தன்னை 1
என்பானே 1
என்பு 1
என்பும் 1
என்பேன் 4
என்போம் 1
என்போன் 1
என்மரும் 2
என்ற 20
என்றக்கால் 1
என்றது 5
என்றதும் 2
என்றல் 10
என்றல்-தான் 1
என்றலால் 4
என்றலானும் 2
என்றலின் 4
என்றலும் 27
என்றலுமே 1
என்றலே 1
என்றவர் 1
என்றவன் 2
என்றவாறு 1
என்றவாறு-கொல் 1
என்றவாறோ 1
என்றவை 1
என்றன் 2
என்றனக்கு 1
என்றனர் 12
என்றனள் 10
என்றனன் 25
என்றனனா 1
என்றனனாய் 1
என்றனனே 2
என்றனை 1
என்றா 1
என்றாங்கு 1
என்றாட்கு 2
என்றாய் 2
என்றார் 33
என்றால் 26
என்றாள் 125
என்றாளால் 1
என்றாளை 1
என்றாற்கு 2
என்றான் 257
என்றானாய் 1
என்றானுக்கு 1
என்றானும் 3
என்றானே 1
என்றி 9
என்றிட்டனர் 1
என்றிட்டு 1
என்றிடின் 1
என்றியாயின் 2
என்றியால் 5
என்றியே 1
என்றியேல் 4
என்றியோ 2
என்றிலன் 1
என்றீர் 4
என்று 521
என்று-கொல் 1
என்றுதான் 1
என்றும் 72
என்றுழி 1
என்றே 51
என்றேற்கு 1
என்றேன் 1
என்றேனுக்கு 1
என்றோம் 1
என்ன 104
என்னதாய் 1
என்னப்படுபவர் 1
என்னப்படுபவர்-தாம் 1
என்னப்படுவது 1
என்னப்படுவார் 1
என்னப்பெற்றதும் 1
என்னமாட்டாம் 1
என்னரேனும் 1
என்னல் 2
என்னல 1
என்னலாம் 2
என்னலால் 1
என்னலின் 1
என்னலும் 3
என்னலோடும் 3
என்னவர் 2
என்னவரேனும் 2
என்னவாறு 1
என்னவும் 6
என்னவே 13
என்னா 11
என்னாதார் 1
என்னாம் 2
என்னாமையின் 1
என்னாமோ 1
என்னாய் 10
என்னால் 2
என்னாலும் 1
என்னான் 5
என்னில் 11
என்னின் 19
என்னினும் 5
என்னீரோ 1
என்னுடன் 1
என்னுடை 2
என்னுடைய 2
என்னும் 156
என்னென் 1
என்னே 4
என்னேன் 10
என்னேனோ 1
என்னை 114
என்னை-கொல் 6
என்னையும் 2
என்னையோ 8
என்னொடு 6
என்னொடும் 2
என்னோ 24
என்னோடு 1
என்னோம் 1
என 735
எனக்கு 34
எனக்கும் 1
எனக்கே 1
எனத்-தான் 2
எனது 8
எனதும் 1
எனதே 1
எனப்பட்ட 2
எனப்பட்டது 2
எனப்பட்டு 2
எனப்படப்பெறும் 1
எனப்படும் 7
எனப்படுவ 3
எனப்படுவதாவதே 1
எனப்படுவது 3
எனப்படுவது-தான் 1
எனப்படுவன 1
எனப்படுவார் 1
எனப்படுவார்_அலர் 1
எனப்பாடும் 1
எனல் 9
எனலாம் 1
எனலாமோ 2
எனலால் 1
எனலானும் 2
எனலும் 10
எனலேயும் 1
எனலோடும் 2
எனவும் 16
எனவே 22
எனவேயும் 2
எனா 7
எனாமுன் 1
எனாய் 2
எனார் 1
எனில் 41
எனின் 90
எனினும் 30
எனினே 1
எனும் 84
எனை 14
எனைத்து 1
எனைத்துணையும் 1
எனைத்தும் 2
எனைய 1
எனையதும் 1
எனையரேனும் 1
எனையவும் 2
எனோ 2

எ (11)

எ கோளும் இல் என்பாய் யாண்டு எண்ணி ஏத்துதியால் – நீலகேசி:4 298/3
காயத்தின் தன்மையவாய் எ கருமமும் காண்பு அரிதாம் – நீலகேசி:4 377/2
கூறியது எ குணம் அ குணம்-தான் அ குணி பொருளே – நீலகேசி:4 393/1
தேறியது எ குணி அ குணி தீர்ந்து இல பல் குணமும் – நீலகேசி:4 393/2
கள் மதியாதது எ காரியமே இன்ன – நீலகேசி:5 608/3
பூசினது எ பொருள் போத்தந்து காட்டாய் – நீலகேசி:5 623/4
எண்ணுங்கால் இன்னும் நீ எ வினையும் செய்தாரை – நீலகேசி:5 653/3
இறைவன்-தன் நூல் உணரின் எ உருவினாரும் – நீலகேசி:5 658/1
இருள்-தாம் இ ஐந்தனுள் எ கூற்றதாமோ – நீலகேசி:6 690/2
இருள்-தாம் இ ஐந்தனுள் எ கூற்றும் இல்லேல் – நீலகேசி:6 690/3
வலி உடை நிலை_இல மற்று எ பூதமும் – நீலகேசி:8 793/2
மேல்

எஃகம் (2)

வெம் சுடர் எஃகம் ஒன்றின் வேந்து கண் அகற்றி நின்ற – சூளாமணி:3 101/3
புண் மிசை எஃகம் புக்கு ஒளிப்ப போல் மனத்து – சூளாமணி:9 1258/3
மேல்

எஃகாய் (1)

வள்ளலார் மனத்துக்கு எஃகாய் மாலை வந்து இறுத்தது அன்றே – சூளாமணி:8 1028/4
மேல்

எஃகில் (1)

கை ஆர் எஃகில் காளைகள்-தம்முள் கமழ் கோதை – சூளாமணி:5 318/2
மேல்

எஃகின் (1)

வடி நிழல் வனை கதிர் எஃகின் மன்னவன் – சூளாமணி:2 55/3
மேல்

எஃகினர் (1)

நெய் இலங்கு எஃகினர் நிறைந்த விஞ்சையர் – சூளாமணி:5 376/1
மேல்

எஃகினும் (1)

மின் அவிர் எஃகினும் மிடைந்த வாளினும் – சூளாமணி:9 1278/3
மேல்

எஃகு (1)

புண்களுள் எஃகு எறிந்து அனைய புன்சொலால் – சூளாமணி:9 1206/3
மேல்

எக்கர் (1)

எக்கர் ஈர் மணல் கிண்டி இளம் பெடை – சூளாமணி:1 22/3
மேல்

எக்காலும் (1)

இழவு எக்காலும் இலான் இனியார்களை – நீலகேசி:10 883/3
மேல்

எக்குணத்தானும் (1)

எப்பொருள் எக்குணத்தானும் இல்லையேல் – நீலகேசி:8 799/1
மேல்

எங்கட்கு (2)

தஞ்சமாய் எங்கட்கு எல்லாம் தவ முனி குறி உரைப்ப – நாககுமார:4 111/2
ஆகமத்து அடிகள் எங்கட்கு அது பெரிது அரிது கண்டீர் – யசோதர:4 239/1
மேல்

எங்கண் (1)

எங்கண் இடர் அகலுமாறு இ நிலைமை எய்தி இருள் உலகம் நீக்கும் அருள் தருக நீ என்று – சூளாமணி:11 1912/3
மேல்

எங்கணும் (7)

அண்ணல் கோயில் எங்கணும் அரற்றினும் புலம்பினும் – உதயணகுமார:1 65/1
பன்னி எங்கணும் முறை பரப்பி வையகம்-தனில் – உதயணகுமார:1 69/2
எண் இடை இடும் இடம் இன்றி எங்கணும்
மண்ணிடையவரொடு மயங்கி நின்றதே – சூளாமணி:9 1393/3,4
இலை தடுமாறின பகழி எங்கணும்
சிலை தடுமாறின சிலைத்த தேர் குழாம் – சூளாமணி:9 1394/1,2
கூடுவார் குழுவு மெய் குழுமி எங்கணும்
ஊடுதான் வியல் இடம் உள்ளது இல்லையே – சூளாமணி:11 1887/3,4
நீட்சி ஓக்கமோடு அகலம் நினைய நின்று எங்கணும் நோக்கி – நீலகேசி:2 151/1
சிறந்த_அல்லன சிங்கின எங்கணும்
துறந்த வான் பொருள் சொல்லவும் வல்லையோ – நீலகேசி:3 250/3,4
மேல்

எங்கள் (12)

என் தமரோடும் கூட எங்கள் ஊர்க்கு ஏற சென்றோம் – நாககுமார:3 89/4
பிரிதிவிதிலகம் எங்கள் பேர் உடைய நல் நகர் – நாககுமார:4 137/2
எங்கள் முன்னை நுங்கள் தன்மை என்று பின்னை ஏத்தினான் – சூளாமணி:6 501/4
அமைக மாற்றம் நும்மை எங்கள் அடிகள் காண ஏகுவாம் – சூளாமணி:6 502/2
எங்கள் கோன் இவன்-கண்-நின்று மிக்கு உயர் குலத்து வேந்தர் – சூளாமணி:6 561/1
இளையை என்பதும் எங்கள் வாய் கேட்ட பின் இறைவன் – சூளாமணி:7 703/2
ஏதம் ஆங்கு இல்லை அன்றே எங்கள் முன் மொழிய என்றாள் – சூளாமணி:8 1003/3
இற்றதால் எங்கள் ஆண்மை யாங்களும் இழிந்து நிற்ப – சூளாமணி:9 1171/3
என்னும் உரையாய் துயில்கோடல் இசையோ எங்கள் பெருமானே – சூளாமணி:9 1476/4
எங்கள் கோன் எறி கதிர் பெயரன் நீர் மலர் – சூளாமணி:10 1728/1
ஏதில் நாட்டு இறை எங்கள் இறை மேல் இயல்பு இன்றி எழல் ஒழிக எனவே – நீலகேசி:1 66/2
எல்லை இன்று அறியும் எங்கள் எல்லை_இல் அறிவன் என்பாய் – நீலகேசி:4 440/2
மேல்

எங்களால் (1)

ஆதலால் எங்களால் அங்கு ஆவது ஒன்று இல்லை ஆயில் – சூளாமணி:9 1170/1
மேல்

எங்களில் (2)

எங்களில் கருமமாக்கும் இயல்பு உள தீர்த்துக்கொண்டோம் – உதயணகுமார:5 248/1
எங்களில் ஆகாது என்று இப்பொழுது உனை நினைத்தேன் என்ன – உதயணகுமார:5 248/3
மேல்

எங்களின் (1)

எங்களின் செய்கையதாக இணை அடி பணி-மின் என்றாள் – சூளாமணி:8 1004/3
மேல்

எங்களுக்கு (3)

ஏத்த அரிய நல் தவமும் எங்களுக்கு அளிக்க என்றான் – உதயணகுமார:6 359/4
எங்களுக்கு அந்த நோன்பு இனிது வைத்து அருள என்றான் – நாககுமார:5 150/4
எப்படி முயறுமேனும் எங்களுக்கு எய்தல் ஆகாது – சூளாமணி:6 528/3
மேல்

எங்களை (1)

குறை என்று எங்களை குமர நீ பணித்ததும் கூற – சூளாமணி:7 702/2
மேல்

எங்களையும் (1)

எந்தையை வதைசெய்து எங்களையும் பற்றியே – நாககுமார:4 138/2
மேல்

எங்கு (15)

மன்னன்-தன் தேவியை மாதே எங்கு போனது என் – நாககுமார:2 65/1
எங்கு உளிர் யாவர் நீர் எங்கு இனி போவது என்று – நாககுமார:3 88/1
எங்கு உளிர் யாவர் நீர் எங்கு இனி போவது என்று – நாககுமார:3 88/1
எங்கு உள அதிசயம் இயம்புக நீ என்றனன் – நாககுமார:4 133/4
எங்கு போவது என்று உடை நெறி இறுவரை நெரிய – சூளாமணி:7 714/1
எங்கு உளர் உலகுக்கு எல்லாம் ஒருவராய் இனிய நீரார் – சூளாமணி:8 1031/4
எங்கு உளது இளையவர்க்கு இளைமை இன்பமே – சூளாமணி:8 1044/4
யாவர் யாவர் அவர் எங்கு உளர் என்ன – சூளாமணி:10 1584/1
மறுதி இன்மையின் மாண்_இழை நீ எங்கு
பெறுதி முன்னொடு பின் இயையாதவே – நீலகேசி:2 211/3,4
யானையுள் அரசு எங்கு உளது அங்கு எலாம் – நீலகேசி:2 220/1
குரங்கு நேர் குதியா குரங்கு எங்கு உள – நீலகேசி:2 221/3
தான் மெய்க்-கண் நின்ற தவசி மற்று எங்கு உளன் – நீலகேசி:4 342/3
என் இடை கொண்டு இலை எங்கு பெற்றாய் இது – நீலகேசி:5 589/3
சித்தம் வினை என செப்புதலால் எங்கு
சித்தம் உண்டு அ வழி செய்கையும் உண்டே – நீலகேசி:5 595/3,4
உலகம் நவின்று உரைக்கும் ஓத்து எங்கு உளதோ – நீலகேசி:6 662/2
மேல்

எங்கும் (43)

பன்ன அரும் சேனை சென்று பார் எங்கும் தேடித்து அன்றே – உதயணகுமார:1 30/4
தன் நகர் புலம்ப எங்கும் தன்னையும் கரத்தலின் – உதயணகுமார:1 70/1
அற்று அதை எங்கும் அறிய காட்டினர் – உதயணகுமார:1 79/4
இங்கு உலகு எங்கும் ஆளும் எழில் சுதன் பெறுவள் என்றார் – உதயணகுமார:4 192/4
வண்டு அலர் சோலை மாடம் வனம் எங்கும் தேடுகின்றான் – உதயணகுமார:5 261/3
போத எங்கும் புரவலன் தைவர – உதயணகுமார:6 351/2
தேச நல் புரங்கள் எங்கும் திகழ் பணி குமரன் கீர்த்தி – நாககுமார:2 60/2
பெறும் இரு நிலங்கள் எங்கும் பெயர்ந்து நல் கேவலியாய் – நாககுமார:5 168/2
வந்து உளம் மகிழ்ந்தது எங்கும் வளர் மது பருவம் மாதோ – யசோதர:4 226/4
மந்தமாருதம் துந்துபி வளர் இசை மலிந்தன மருங்கு எங்கும்
அந்தில் ஆடினர் பாடினர் விரும்பிய அரம்பையர் அருகு எல்லாம் – யசோதர:5 327/2,3
முன்றில் எங்கும் முருகு அயர் பாணியும் – சூளாமணி:1 13/1
இணங்கி எங்கும் இருக்கும் ஒர்பால் எலாம் – சூளாமணி:1 15/4
இரிய வேழங்களை விழுங்கி எங்கும் தமக்கு – சூளாமணி:7 737/2
ஏர் அணங்குறுக்கும் பைம் தார் இரமியதரன் என்று எங்கும்
சீர் அணங்குறுக்கும் செய்கை செம் சுடர் திலக பூணான் – சூளாமணி:8 834/3,4
எழுவும் முரசு எங்கும் இயம்பினவே – சூளாமணி:8 1074/4
எண் திசையும் எங்கும் இடம் இன்றி மிடைவுற்றார் – சூளாமணி:8 1086/3
எங்கும் இடம் இன்றி எழில் விஞ்சையர் இழிந்தார் – சூளாமணி:8 1090/3
வான நெறி எங்கும் வளர் சோதி வடமீனை – சூளாமணி:8 1106/1
என்று இவை எங்கும் இடம் பிறிது இன்றி – சூளாமணி:9 1230/2
எச்சம்_இல் குடி_தலைவர் போக என எங்கும்
கச்சையர் கரும் கழலர் காலனையும் நோனார் – சூளாமணி:9 1279/2,3
கூடுவார் கொற்றம் கொள்ள கூறுவார் ஆகி எங்கும்
ஊடு போக்கு அரியது ஆக ஒளி நகர் உழையர் சூழ்ந்தார் – சூளாமணி:9 1543/3,4
அங்கு உலாம் கொடியினாலும் அகில் புகையாலும் எங்கும்
மங்குலாய் விசும்பு மூட மழுங்கிய சுடரன் ஆகி – சூளாமணி:9 1544/1,2
எங்கும் இல் உவகையோடு இனிது இருந்த பின் – சூளாமணி:10 1759/3
வேலை-வாய் கரும் கடலுள் வெண் சங்கும் மணி முத்தும் விரவி எங்கும்
மாலை வாய் கரும்பு அறா அகல் பண்ணை தழீஇ அருகே அருவி தூங்கும் – சூளாமணி:10 1813/1,2
ஈண்டு இதன் கீழ்க்கீழ் பெருகி வரும் எங்கும்
வேண்டில் சிறுமை தம் மேலோர் நிறைவே – சூளாமணி:11 1947/3,4
எங்கும் இல இன்ப எழில் எய்தல் தரும் ஈதால் – சூளாமணி:11 2034/3
எங்கும் தான் என எரி கொள்ளி வளை என திரியும் – நீலகேசி:1 52/4
வேயே புரை தோளாய் மிக்க இடம் எங்கும்
பேயே எனப்பட்டு பேணாதன செய்வர் – நீலகேசி:1 115/2,3
எங்கும் இயங்கலன் என்று இருந்தோய் நின் – நீலகேசி:1 142/3
கலங்கி எங்கும் கண் இல ஆகி கவலை வெள்ள கடலில் குளித்து ஆழும் – நீலகேசி:1 147/2
இருவரையும் போல்வார் இ இரு நிலத்தின் மேல் எங்கும்
பெருவழியார் பேர்_அருளார் பிறர் யாரே என நக்காள் – நீலகேசி:2 192/3,4
வென்றாள் மற்று இவள் சம்பு_விரதியாய் திரிந்து எங்கும்
தன் தாரம் பிறர்க்கு ஈந்தான் தருமம் கொண்டு என்றானாய் – நீலகேசி:4 286/3,4
காட்சி மரத்திற்கு கால் தலை எங்கும் – நீலகேசி:4 362/4
ஈறாகி நிற்கும் முதல் உண்மையிற்கு இன்மை எங்கும்
மாறு யாதும் இல்லை கலைக்கு உண்மையும் மற்றும் என்றாள் – நீலகேசி:4 403/3,4
நின்ற அலவோ உலகு எங்கும் நிறைந்தே – நீலகேசி:5 607/4
மேவிய வாசனை எங்கும் உண்டாம் எனின் – நீலகேசி:5 624/2
நிலாம் வகையில் உயர்வோடு இழிவு எங்கும்
கலாம் அவை ஆய் கடை கண்டது பாழே – நீலகேசி:5 634/3,4
பால் எங்கும் ஓதப்படுகின்ற பத பொருட்கு – நீலகேசி:6 721/1
நித்தியன் எங்கும் உளன் நெடும் காட்சியன் – நீலகேசி:7 736/3
புத்தாத்துமாக்-கண் புரிந்தோ விரிந்து எங்கும்
சித்தாத்துமனாய் திரிவு இன்றி நின்ற – நீலகேசி:7 746/2,3
இல் உளி இன்றி மற்று எங்கும் இவை முன்னும் – நீலகேசி:7 765/1
ஈயாய் நலியும் எறும்பாய் தெறும் எங்கும்
தீயான் ஒருவன் நின் தேவனும் என்றாள் – நீலகேசி:7 774/3,4
ஒன்று ஒன்றின் ஒன்றி உலகு உள் வழி எங்கும்
சென்று அவன் உண்மை பகுதி இது மன்னும் – நீலகேசி:7 779/1,2
மேல்

எங்கெங்கு (1)

எங்கெங்கு ஆம் இல் என உரைத்தான் அரோ – நீலகேசி:3 245/4
மேல்

எங்கெங்கும் (1)

திசைகள் எங்கெங்கும் செய்யாள் செறிந்து இனிது உறையும் நாட்டுள் – நாககுமார:1 6/1
மேல்

எங்ஙனம் (1)

எல்லை_இல் அறிவு-தானும் எங்ஙனம் எய்தும் என்றான் – நீலகேசி:4 440/4
மேல்

எச்சம் (1)

எச்சம்_இல் குடி_தலைவர் போக என எங்கும் – சூளாமணி:9 1279/2
மேல்

எச்சம்_இல் (1)

எச்சம்_இல் குடி_தலைவர் போக என எங்கும் – சூளாமணி:9 1279/2
மேல்

எச்சில்கள் (1)

சிந்தும் எச்சில்கள் சென்று கவர்ந்து தின்று – யசோதர:3 169/2
மேல்

எச்சும் (1)

இடம் கொண்ட இன்பம் உம்பர் இடத்தையும் எச்சும் அன்றே – நாககுமார:1 7/4
மேல்

எசோதரன் (2)

எம் துயர் களைபவன் எசோதரன் என – யசோதர:2 76/3
விளை பயன் எசோதரன் விழைந்து செல்லும் நாள் – யசோதர:2 78/2
மேல்

எசோமதி (1)

வளையவள் எசோமதி மைந்தன்-தன்னையே – யசோதர:2 78/4
மேல்

எஞ்சல் (14)

எஞ்சல்_இல் காட்சி மன்னன் இருக்கை நாடு உரைத்தும் அன்றே – உதயணகுமார:1 5/4
எஞ்சல்_இல் எல்லை காணா எழில்பெற நிற்றல் நோக்கி – உதயணகுமார:1 8/2
எஞ்சல்_இல் இன் நிலைமை-அது என்று என – உதயணகுமார:5 271/3
எஞ்சல்_இல் புரம் இந்திரன் என – உதயணகுமார:5 293/3
எஞ்சல்_இல் குறியன் காணாய் எமக்கு நீ இறைவன் என்றார் – நாககுமார:4 111/4
எஞ்சல்_இல் அட்டுகங்கள் இருவரும் அருந்துக என்றே – யசோதர:2 152/2
எஞ்சல்_இல் சினம் இன்னம் இறந்திலை – யசோதர:3 221/2
எஞ்சல்_இன்று இயங்கி வந்து இழியுமாய்விடில் – சூளாமணி:3 115/3
எஞ்சல்_இல் ஓலை காட்ட இறைமகன் குறிப்பு நோக்கி – சூளாமணி:6 512/3
எஞ்சல்_இல் புகழினானுக்கு இன்னணம் இசைப்பித்தானே – சூளாமணி:9 1136/4
எஞ்சல்_இன்று எழுந்து எதிரூன்றி ஏற்றதே – சூளாமணி:9 1266/4
எஞ்சல்_இல் கடி முரசு அறைய ஏயினான் – சூளாமணி:9 1489/4
எஞ்சல்_இல் செல்வம்-தன்னால் இந்திரன் இரட்டியுள்ளான் – சூளாமணி:9 1546/4
வெப்பிய வான் செல் அ விஞ்சையர் எஞ்சல்_இல் வெள்ளியரும் – நீலகேசி:1 84/3
மேல்

எஞ்சல்_இல் (12)

எஞ்சல்_இல் காட்சி மன்னன் இருக்கை நாடு உரைத்தும் அன்றே – உதயணகுமார:1 5/4
எஞ்சல்_இல் எல்லை காணா எழில்பெற நிற்றல் நோக்கி – உதயணகுமார:1 8/2
எஞ்சல்_இல் இன் நிலைமை-அது என்று என – உதயணகுமார:5 271/3
எஞ்சல்_இல் புரம் இந்திரன் என – உதயணகுமார:5 293/3
எஞ்சல்_இல் குறியன் காணாய் எமக்கு நீ இறைவன் என்றார் – நாககுமார:4 111/4
எஞ்சல்_இல் அட்டுகங்கள் இருவரும் அருந்துக என்றே – யசோதர:2 152/2
எஞ்சல்_இல் சினம் இன்னம் இறந்திலை – யசோதர:3 221/2
எஞ்சல்_இல் ஓலை காட்ட இறைமகன் குறிப்பு நோக்கி – சூளாமணி:6 512/3
எஞ்சல்_இல் புகழினானுக்கு இன்னணம் இசைப்பித்தானே – சூளாமணி:9 1136/4
எஞ்சல்_இல் கடி முரசு அறைய ஏயினான் – சூளாமணி:9 1489/4
எஞ்சல்_இல் செல்வம்-தன்னால் இந்திரன் இரட்டியுள்ளான் – சூளாமணி:9 1546/4
வெப்பிய வான் செல் அ விஞ்சையர் எஞ்சல்_இல் வெள்ளியரும் – நீலகேசி:1 84/3
மேல்

எஞ்சல்_இன்று (2)

எஞ்சல்_இன்று இயங்கி வந்து இழியுமாய்விடில் – சூளாமணி:3 115/3
எஞ்சல்_இன்று எழுந்து எதிரூன்றி ஏற்றதே – சூளாமணி:9 1266/4
மேல்

எஞ்சலும் (1)

எல்லை_இல்ல பல் உயிர் தன்-கண் உள்ள எஞ்சலும்
கொல்ல வந்த ஊன்களும் குற்றம் என்றவாறு-கொல் – நீலகேசி:4 361/3,4
மேல்

எஞ்சி (1)

பேதை மாதர் பெய் நஞ்சினில் எஞ்சி இ – யசோதர:3 203/1
மேல்

எஞ்சிய (1)

எஞ்சிய தொடர்ச்சி இன்பம் எய்துதற்கு அரிது மாதோ – சூளாமணி:6 525/4
மேல்

எஞ்சிலா (1)

எஞ்சிலா வகையால் இணர் கொண்டவே – சூளாமணி:4 158/4
மேல்

எஞ்சு (1)

எஞ்சு_இல் தொல் புகழாய் பின்னை எண்ணுவாம் – சூளாமணி:7 646/4
மேல்

எஞ்சு_இல் (1)

எஞ்சு_இல் தொல் புகழாய் பின்னை எண்ணுவாம் – சூளாமணி:7 646/4
மேல்

எஞ்சுதல் (1)

எஞ்சுதல் இன்றி ஏற்ற பொருதும் என்று இன்ன சூழ்ந்து – சூளாமணி:9 1186/3
மேல்

எட்டின் (3)

இறப்ப பல் காலின எட்டின் இரண்டிரண்டே இழிந்த – நீலகேசி:1 80/1
எட்டின் இயன்ற இரண்டினுள் ஆங்கு அவை – நீலகேசி:5 577/1
இலை என எட்டின் இடுகுறி அன்று எனில் – நீலகேசி:5 637/3
மேல்

எட்டினும் (1)

இலவே அவை எட்டினும் விட்ட திறம் – நீலகேசி:5 486/3
மேல்

எட்டினோடும் (1)

சுத்தி மிக எட்டினோடும் சூழ்ந்த யோகு ஒன்பதாம் – உதயணகுமார:6 364/1
மேல்

எட்டு (2)

இறைபட்டன எட்டு என ஒட்டின கேள் – நீலகேசி:5 485/3
எட்டு என பல என இன்ன தன்மையால் – நீலகேசி:8 794/3
மேல்

எட்டும் (3)

மாட்சி அமைந்த பொருள் எட்டும் மனத்து வைத்து – நீலகேசி:1 121/2
பொய் அற்ற காதல் பொருவு_இல் அறம் காட்டல் எட்டும்
கையுற்றவாயில் அது காட்சியின் மாட்சி ஆமே – நீலகேசி:1 123/3,4
சென்று செய் மானில் செருக்கு அத்தின் ஈர்_எட்டும் – நீலகேசி:7 737/3
மேல்

எட்டே (1)

பீசம் எனப்பட்டது எட்டே பிறிது அங்கு ஒன்று – நீலகேசி:5 579/1
மேல்

எடுக்கலாகா (1)

களிறு நூறு எடுக்கலாகா கல் திரள் கடக கையால் – சூளாமணி:5 303/2
மேல்

எடுக்கில் (1)

எடுக்கில் அவை-தாம் இரண்டு பாகினவும் ஆகும் – நீலகேசி:1 106/2
மேல்

எடுக்கின்றது (1)

பொரு களம் புற்று எடுக்கின்றது ஒக்குமே – சூளாமணி:9 1397/4
மேல்

எடுத்த (8)

தோடு அலர் கோதை மாதர் துயரியில் தொடுத்து எடுத்த
பாடலொடு இயைந்த பண்ணின் இசை சுவை பருகி பல் கால் – யசோதர:2 88/1,2
மஞ்சு சூழ் மணி வரை எடுத்த மால் அமர் – சூளாமணி:1 7/1
இருந்த மன்னன் மேல் எடுத்த மாற்றமும் – சூளாமணி:7 589/1
எடுத்த மாருதம் எறிதலின் நெகிழ்ந்தன சிகழிகை இணரோடும் – சூளாமணி:8 886/1
அங்கண் அயிராவணம் இரண்டு உடன் எடுத்த
மங்கல மணி கலச நீர் சொரிய ஆடி – சூளாமணி:8 1088/1,2
வரை எடுத்த மாணிக்க நீள் கடக கையால் – சூளாமணி:9 1520/1
விரை எடுத்த பூம் தார் விறல் வேந்தர் அஞ்சி – சூளாமணி:9 1520/3
புரை எடுத்த மா மகர பொன் முடிகள் சாய்த்தார் – சூளாமணி:9 1520/4
மேல்

எடுத்ததன் (1)

எல்லை_இல் குண தலைவர் இலக்கணம் என்று எடுத்ததன் மேல் – நீலகேசி:2 178/3
மேல்

எடுத்தல் (1)

உரிய வகையால் உவந்து ஆங்கு எடுத்தல்
அரிய முழம் மூன்று அளவாம் பொழுதும் – நீலகேசி:6 705/2,3
மேல்

எடுத்தலும் (1)

குன்றம் ஒன்று எடுத்தலும் கொணர்ந்து கூறினார் – சூளாமணி:9 1509/3
மேல்

எடுத்தவன் (1)

அற பெரு மலை பொறை எடுத்தவன் அடி-கண் – யசோதர:5 268/2
மேல்

எடுத்தன (2)

தோரணம் எடுத்தன துதைந்த வெண் கொடி – சூளாமணி:11 1870/2
இனைய கேள் என்று எடுத்தன சொல்லுமே – நீலகேசி:3 242/4
மேல்

எடுத்தனள் (1)

இன்புறும் வகையினில் எடுத்தனள் உரைத்த பின் விடுக்கலுற்றாட்கு – நீலகேசி:9 853/2
மேல்

எடுத்தனன் (3)

எடுத்தனன் இலங்கு சாதி எழிலொடு திகழுமேனும் – சூளாமணி:5 253/1
எடுத்தனன் இரத்தினக்கிரீவன் என்பவே – சூளாமணி:9 1419/4
இன்னன கேள் என்று எடுத்தனன் சொல்லும் – நீலகேசி:7 734/4
மேல்

எடுத்தாள் (1)

கட்டுரை எடுத்தாள் கயல்_கண்ணினாள் – நீலகேசி:10 861/4
மேல்

எடுத்தான் (1)

கோடி சிலை எடுத்தான் கோள் அரிமா வாய் போழ்ந்தான் – சூளாமணி:10 1660/1
மேல்

எடுத்திட்டவை (1)

அள்ளுமாறும் அணல் எடுத்திட்டவை
மெள்ள மெள்ள விழுங்கும் அவைகளும் – நீலகேசி:3 237/3,4
மேல்

எடுத்திட்டு (1)

பொய்-பால் இன்றி எடுத்திட்டு புடைத்தும் பெயர்த்தும் பொருதனவே – சூளாமணி:9 1348/4
மேல்

எடுத்திட (1)

அலங்கலான் எடுத்திட அகழ்ந்து எழுந்த அ – சூளாமணி:9 1514/3
மேல்

எடுத்திடுகோ (1)

மலை எடுத்திடுகோ மா நிலம் பிளக்கோ மறி கடல் அற இறைத்திடுகோ – சூளாமணி:9 1318/1
மேல்

எடுத்திடுவாய் (1)

மலை எடுத்திடுவாய் மா நிலம் பிளப்பாய் மறி கடல் அற இறைத்திடுவாய் – சூளாமணி:9 1320/1
மேல்

எடுத்து (33)

எரி பொன் அணி காட்டு என எடுத்து முன்பு வைத்தனர் – உதயணகுமார:2 141/2
கரும் குழல் நெடு வேல்_கண்ணாள் காரிகை பந்து எடுத்து
பெரும் கலன் இனிதின் ஆர்ப்ப பெய் வளை கலகலென்ன – உதயணகுமார:4 226/1,2
மூன்று_பத்து_இரண்டு நல் மூரி பந்து எடுத்து உடன் – உதயணகுமார:4 231/1
ஏந்தினள் எடுத்து அடிக்க இறை வளை ஒலிவிட – உதயணகுமார:4 234/2
பறை இடி முரசம் ஆர்ப்ப பாங்கினால் எடுத்து வந்து – நாககுமார:2 52/3
அம்பின் வாய் விழும் அண்டம் எடுத்து அவன் – யசோதர:3 163/1
புடை வாசம்கொள மாலம் பூம் கவரி எடுத்து எறிய – சூளாமணி:4 170/3
உளர்ந்தனன் உணர்வின் ஊக்கி உரைக்கிய எடுத்து கூறும் – சூளாமணி:6 530/4
எடுத்து உரை கெடாத முன்னம் கேசரன் இதனை சொன்னான் – சூளாமணி:6 562/4
எடுத்து உரை கொடுத்தனன் இளைய காளையே – சூளாமணி:7 683/4
பரவை வெண் கொடி எடுத்து நம் படைக்கு எதிர் எழுவது ஒத்து உள பாவாய் – சூளாமணி:8 882/4
அணி தகை பாகர் பண்ணி கொடி எடுத்து அருகு சேர்ந்தார் – சூளாமணி:8 913/4
அம் பொன் செய் கொடுஞ்சி நெற்றி கொடி எடுத்து அணைந்த அன்றே – சூளாமணி:8 914/4
எற்று நீ வந்தது என்றாற்கு இது எனா எடுத்து சொன்னாள் – சூளாமணி:8 1014/4
நெறி ஆர் நிரை மாவொடு தேர்கள் எடுத்து
எறியா உதையா நுதல் ஏறு கரம் – சூளாமணி:9 1237/1,2
பொன்னை அணி கொண்ட புனை கேடகம் எடுத்து
மின்னை உமிழ்கின்ற சுடர் வாள் மிளிர வீசி – சூளாமணி:9 1285/1,2
கை-பால் எடுத்து கறை மருப்பு மிடைந்து கண்கள் எரி சிந்தி – சூளாமணி:9 1348/2
மெய்-பால் எடுத்து குத்தியும் மெய் விலங்கி பாய்ந்தும் ஒன்றொன்றை – சூளாமணி:9 1348/3
எடுத்து மறிக்கப்பட்டான் போல் இலங்கு பூணும் ஆரமும் தேம் – சூளாமணி:9 1350/3
எரிந்தனன் இறுவரை எடுத்து மேல்செல – சூளாமணி:9 1420/3
ஆதி நாள் அரசியல் நீதி ஆங்கு எடுத்து
ஓதினார் புலவர்கள் ஓதும் ஆயிடை – சூளாமணி:9 1507/1,2
இந்திரன்_அன்னாற்கு எடுத்து உரைக்கின்றான் – சூளாமணி:11 1919/4
இறுதி_இலா பேர்_இன்பம் எய்தும் ஆறு எடுத்து உரைத்தான் – சூளாமணி:11 2068/3
இனல்_இலான் இ உரை எடுத்து செப்பினான் – சூளாமணி:12 2080/4
கணங்கள் தாம் பல கடன் சொல்லி கலந்து எடுத்து ஏத்தி – நீலகேசி:1 60/2
உத்தியால் எடுத்து ஓதும் ஒன்பதனோடு ஒட்டலவால் – நீலகேசி:4 292/2
தலை எடுத்து வாய் திறப்பதாம் இவை ஓ காணீர் – நீலகேசி:5 471/4
இல்லவே என தெருட்டுவன் எடுத்து உரை என தான் – நீலகேசி:5 483/2
ஏசுவன் கேள் யான் எடுத்து இனி என்றாள் – நீலகேசி:5 579/4
என்றே பலவா எடுத்து உரைப்பது என் செய்ய – நீலகேசி:6 693/2
எய்த உணர்ந்து இங்கு எடுத்து உரை என்றாள் – நீலகேசி:7 756/4
இ வகை-தம்மை எடுத்து உரை என் செயும் – நீலகேசி:7 763/2
திண் பதத்தில் தெருட்டி எடுத்து இரீஇ – நீலகேசி:10 890/2
மேல்

எடுத்துக்கொண்டு (3)

எம் குல நிலைமை யானும் உரைப்பன் என்று எடுத்துக்கொண்டு
பொங்கு அலர் பிணையலான்-தன் புரோகிதன் புகலலுற்றான் – சூளாமணி:6 550/3,4
ஆடு இயல் எடுத்துக்கொண்டு ஆங்கு அந்தணன் ஆடுகின்றான் – சூளாமணி:10 1566/4
இனி இது பெயர்த்தும் நீயே உரை என எடுத்துக்கொண்டு
துனி வளர் இலங்கு வேலான் கழல் அடி தொழுது சொன்னான் – சூளாமணி:10 1697/3,4
மேல்

எடுத்தும் (2)

ஆதரவில் நல் மகனை அன்புற எடுத்தும்
போதம் மிக புல்லிய பின் போந்தனர் மனைக்கே – நாககுமார:5 155/2,3
இல்லாத கோட்டை உளதாக எடுத்தும் என்று – நீலகேசி:4 405/1
மேல்

எடுத்துரைக்கலுற்றான் (1)

இனை வகைய கேள் என்று எடுத்துரைக்கலுற்றான் – நீலகேசி:5 641/4
மேல்

எடுத்துரைத்தாள் (2)

இவ்வகையால் அருள் செய்யும் என்பதனை எடுத்துரைத்தாள்
கொவ்வை அம் துவர் செவ்வாய் குண்டலமாகேசியே – நீலகேசி:2 186/3,4
இயற்கையது அன்று நின் வேதம் என்று ஏதுவின் எடுத்துரைத்தாள்
புயல் திறல் இகலிய கூந்தலின் பெயர் உடை புலமையினாள் – நீலகேசி:9 831/3,4
மேல்

எடுத்துரைத்தி (1)

இயலாதனவே எடுத்துரைத்தி என்றாள் – நீலகேசி:5 648/4
மேல்

எடுத்துரைப்பான் (1)

என கேட்டு ஆங்கு எடுத்துரைப்பான் இந்திரர்கள் தொழப்படுவான் – நீலகேசி:4 288/1
மேல்

எடுத்துரைப்பின் (2)

பிறை பிறப்பும் பிள்ளைகள்-தம் பிறப்பினையும் எடுத்துரைப்பின்
மறைபொருள்கள் வெளிப்பட்டாம் மன்னும் தாம் கருதுபவால் – நீலகேசி:2 198/1,2
இ இரண்டும் வேண்டுதல் எமக்கு இல்லை எடுத்துரைப்பின்
ஐ_வினை இல் நிலை தோற்றம் நாசம்-தான் நாட்டுங்கால் – நீலகேசி:4 311/3,4
மேல்

எடுத்துரையும் (1)

இது போல என்பேன் எடுத்துரையும் கேள் நீ – நீலகேசி:5 643/4
மேல்

எடுத்தெடுத்து (1)

இ படை நிலைமை ஓரான் எடுத்தெடுத்து இயம்புகின்றான் – சூளாமணி:9 1182/4
மேல்

எடுப்ப (4)

கை நிலம் புக நுழைந்து எடுப்ப கல்லென – சூளாமணி:9 1513/1
கழுமிய நிலம் விட எடுப்ப கார் வரை – சூளாமணி:9 1515/3
மலை ஓர் அனைய மாடம் எடுப்ப
இலையே உயிர் என்று இறந்த நினைப – நீலகேசி:3 253/2,3
எம் பள்ளி-தாம் சென்று எடுப்ப எனின் அது – நீலகேசி:4 338/2
மேல்

எடுப்பது (1)

மற படை எடுப்பது என் மாலை மற வேலோய் – யசோதர:5 268/4
மேல்

எடுப்பலும் (1)

எண்ணினன் எடுப்பலும்
கண்ணி அஃது கருதி மா – சூளாமணி:9 1375/1,2
மேல்

எடுப்பான் (1)

உரை எடுப்பான் போல் நிமிர்ந்து நோக்காது நிற்ப – சூளாமணி:9 1520/2
மேல்

எண் (54)

ஈரெண்ணாயிரம் எண் வரை யானையும் – உதயணகுமார:1 43/1
இறந்தன இறந்த_காலத்து எண்_இறந்தனகள் எல்லாம் – யசோதர:1 36/4
வீங்கிய கரும கேட்டின் விரிந்த எண்_குணத்தர் ஆகி – யசோதர:1 52/3
எண் பெற்ற தவம் யார் பெற்றார் யான் பெற்ற பேறு இது என்றான் – யசோதர:2 113/4
இனைய ஆகிய சிந்தைகள் எண்_இலா – யசோதர:3 204/1
நினைந்த எண்_குணங்களோடு நிருமல நித்தம் ஆகி – யசோதர:4 233/2
எண்_இல் வான்_உலகத்து இரண்டாவதில் இமையவர்-தாம் ஆனார் – யசோதர:5 325/4
ஆசு_இல் எண்_குணன் அவதியொடு அமைந்தனர் அலை கடல் அளவு எல்லாம் – யசோதர:5 328/3
எண்_இல் ஆங்க விளைவன ஈட்டமும் – சூளாமணி:1 29/3
எண்ணினர் எண் அகப்படாத செய்கையான் – சூளாமணி:2 52/1
இது நமக்கு இசைக்க என எண்ணும் எண்_இலார் – சூளாமணி:2 58/2
எண்_இலா சுடர் சுட விரிந்தும் நாண் விடா – சூளாமணி:3 83/3
எண்_இலா புகழான் இனிது ஆண்ட நாள் – சூளாமணி:4 143/2
எண்_அரும் தகைத்து என இறைவன் எண்ணினான் – சூளாமணி:4 228/4
எண் ஆர் இன்ப காதலி ஆகி இயல்கின்றாள் – சூளாமணி:5 315/3
ஏவலாய் விரிந்தவை எண்_இறந்தவே – சூளாமணி:5 388/4
எண் தரளம் பவழக்கொடி ஈட்டமும் – சூளாமணி:7 664/2
எண் இயல் கொடி மிடைந்து இருண்டு பாங்கு எலாம் – சூளாமணி:8 952/2
எண் அதிர் மனத்தினாட்கு தோழி மற்று இதனை சொன்னாள் – சூளாமணி:8 977/4
எண் மிசை இவரும் போழ்தின் இது என அவளும் சொன்னாள் – சூளாமணி:8 1018/4
எண் திசையும் எங்கும் இடம் இன்றி மிடைவுற்றார் – சூளாமணி:8 1086/3
எண் திசையும் இருள் கூர இழிந்தார் – சூளாமணி:9 1231/4
இலை ஏர் அயில் வாளியொடு எண் திசையும் – சூளாமணி:9 1234/1
என்று தொடுத்தன எண்_இலவாம் சரம் – சூளாமணி:9 1245/2
எண் மிசை இன்றி இருண்டனவோ என – சூளாமணி:9 1246/3
எண் இனி நமக்கு எளிதாவது இல்லையே – சூளாமணி:9 1267/4
எண் திசை மருங்கும் இடைநிலத்திடையும் இருள் கெழு விசும்பினது அகமும் – சூளாமணி:9 1324/3
எண் இடை இடும் இடம் இன்றி எங்கணும் – சூளாமணி:9 1393/3
எண் அரும் பெரும் கவின் இளையர் எய்தினார் – சூளாமணி:10 1691/4
எண் மலை சிலம்பிடை இறைகொண்டு ஈண்டினார் – சூளாமணி:10 1769/4
எண் தங்கு மணியன இயற்றப்பட்டவே – சூளாமணி:10 1779/4
எண் திசையும் ஏத்து ஒலியொடு இன் ஒலிகள் செல்ல – சூளாமணி:10 1797/3
எண் அகன் புகழினாரை எழில் ஒளி துளும்ப ஆட்டி – சூளாமணி:10 1829/3
இற்று அவரது எண் வகையாம் இவர்க்கு என்றும் இல்லாத – சூளாமணி:11 2041/3
சோதியும் பேர் எண்_குணனும் துப்புரவும் துன்னுவரே – சூளாமணி:11 2047/4
கடை_இல் எண்_குணத்தது காம ராகர்கள் – சூளாமணி:12 2073/1
எண்கள் தாம் நவின்ற ஈர் எண் கொடி மதில் கோட்டை கட்டி – சூளாமணி:12 2116/3
கீழார் அலி கண் முழு செவி கிண்ணர்கள் எண்_இகந்த – நீலகேசி:1 76/3
எண்_இல் பல் கோடியவாய் அ இரண்டொடு மூக்கு உடைய – நீலகேசி:1 79/2
எண் தவ பலவுமே – நீலகேசி:1 95/4
எண்_இல் பல் வலையினும் இழக்கும் அ உயிர்களே – நீலகேசி:1 104/4
என் பெற்றும் ஏத்தல்_இலராய் எண் மயத்து நீங்கல் – நீலகேசி:1 122/3
கங்குல் எண் இல்லம் கவலை செய் காட்டுள் – நீலகேசி:1 142/2
எண் துகளும் எரிப்போய் நின பாதம் – நீலகேசி:1 144/3
ஆம் என்று ஐ என வியந்து ஆங்கு அன்ன ஆயிரத்தோர் எண்
நாம நல் இசை தொடுத்து நாத கீதங்களை நவிற்றும் – நீலகேசி:2 153/3,4
பற்று யாவதும் இலையாய் பரந்த எண் செல்வமும் உடையை – நீலகேசி:2 160/3
எண்_இலா பல கந்தம் இடையறா என்று உரைப்பின் – நீலகேசி:2 200/1
துன்று நீள் மணி தூண் அணிந்து எண் என – நீலகேசி:3 236/2
எண் ஆர்ந்த காரங்கள் இல்லகத்தே பயின்றாயேல் – நீலகேசி:4 280/3
எண் திசையும் பரந்து இசைப்ப ஈது உனக்கே தெரியாதோ – நீலகேசி:4 282/2
சித்தி அகத்து சிதைவு_இல் எண் தன்மையின் – நீலகேசி:4 458/3
கண்டிலை நீ மெய்ம்மை காழ்ப்பட்டு நின்ற கன உயிர்க்கு எண்
உண்டு எனின் இல்லை அகன் தடுமாற்றம் உலப்பு_இன்மை போல் – நீலகேசி:6 716/3,4
என்றனை எண் முறை அன்றி மற்று ஈண்டுபு – நீலகேசி:7 779/3
எண் திசை அவன்-வயின் பிறக்கும் என்பவேல் – நீலகேசி:8 795/3
மேல்

எண்-தனை (1)

எண்-தனை ஆக்கி இட வகையுள் பொருள் ஈறு சொல்லி – நீலகேசி:6 716/1
மேல்

எண்_குணங்களோடு (1)

நினைந்த எண்_குணங்களோடு நிருமல நித்தம் ஆகி – யசோதர:4 233/2
மேல்

எண்_குணத்தது (1)

கடை_இல் எண்_குணத்தது காம ராகர்கள் – சூளாமணி:12 2073/1
மேல்

எண்_குணத்தர் (1)

வீங்கிய கரும கேட்டின் விரிந்த எண்_குணத்தர் ஆகி – யசோதர:1 52/3
மேல்

எண்_குணன் (1)

ஆசு_இல் எண்_குணன் அவதியொடு அமைந்தனர் அலை கடல் அளவு எல்லாம் – யசோதர:5 328/3
மேல்

எண்_குணனும் (1)

சோதியும் பேர் எண்_குணனும் துப்புரவும் துன்னுவரே – சூளாமணி:11 2047/4
மேல்

எண்_அரும் (1)

எண்_அரும் தகைத்து என இறைவன் எண்ணினான் – சூளாமணி:4 228/4
மேல்

எண்_இகந்த (1)

கீழார் அலி கண் முழு செவி கிண்ணர்கள் எண்_இகந்த
ஊழாம் பிறப்பும் உவ்வாதம்_அல்லார் உரு ஒப்பினரே – நீலகேசி:1 76/3,4
மேல்

எண்_இல் (4)

எண்_இல் வான்_உலகத்து இரண்டாவதில் இமையவர்-தாம் ஆனார் – யசோதர:5 325/4
எண்_இல் ஆங்க விளைவன ஈட்டமும் – சூளாமணி:1 29/3
எண்_இல் பல் கோடியவாய் அ இரண்டொடு மூக்கு உடைய – நீலகேசி:1 79/2
எண்_இல் பல் வலையினும் இழக்கும் அ உயிர்களே – நீலகேசி:1 104/4
மேல்

எண்_இலவாம் (1)

என்று தொடுத்தன எண்_இலவாம் சரம் – சூளாமணி:9 1245/2
மேல்

எண்_இலா (4)

இனைய ஆகிய சிந்தைகள் எண்_இலா
வினையின் ஆகிய வெம் துயர் தந்திட – யசோதர:3 204/1,2
எண்_இலா சுடர் சுட விரிந்தும் நாண் விடா – சூளாமணி:3 83/3
எண்_இலா புகழான் இனிது ஆண்ட நாள் – சூளாமணி:4 143/2
எண்_இலா பல கந்தம் இடையறா என்று உரைப்பின் – நீலகேசி:2 200/1
மேல்

எண்_இலார் (1)

இது நமக்கு இசைக்க என எண்ணும் எண்_இலார்
நொதுமலர் வெருவுறா நுவற்சியாளர் பின் – சூளாமணி:2 58/2,3
மேல்

எண்_இறந்தவே (1)

ஏவலாய் விரிந்தவை எண்_இறந்தவே – சூளாமணி:5 388/4
மேல்

எண்_இறந்தனகள் (1)

இறந்தன இறந்த_காலத்து எண்_இறந்தனகள் எல்லாம் – யசோதர:1 36/4
மேல்

எண்கள் (2)

எண்கள் தாம் நவின்ற ஈர் எண் கொடி மதில் கோட்டை கட்டி – சூளாமணி:12 2116/3
எண்கள் தாம் உடைய எண்மர் குறும்பரை எறிந்து வீழ்த்தார் – சூளாமணி:12 2116/4
மேல்

எண்களுக்கு (1)

எண்களுக்கு இசைவு_இலாத இறைவியாம் இவள்-தன் செய்கை – யசோதர:2 154/1
மேல்

எண்களையின்று (1)

எண்களையின்று இடர் எய்தும் ஒரு பால் – சூளாமணி:11 1966/4
மேல்

எண்ண (1)

எண்ண சந்தங்கள் பட சுமந்து இளையவர் இசைந்தார் – சூளாமணி:6 468/4
மேல்

எண்ணப்பட்டதும் (1)

என்பதும் எனைத்து என எண்ணப்பட்டதும்
வன்பு இதன் குணம் இது என்னப்பெற்றதும் – நீலகேசி:8 801/2,3
மேல்

எண்ணம் (7)

விரவிய தவத்தனாக வேண்டுவது எண்ணம் என்றான் – உதயணகுமார:1 22/4
எண்ணம் வந்து நல் எழில் பெரும்மகன் – உதயணகுமார:6 309/1
ஊன் உயிர் இன்பம் எண்ணி எண்ணம் மற்று ஒன்றும் இன்றி – யசோதர:2 140/3
எண்ணம்_இல் இசோதரனொடு அன்னை இவர் முன் நாள் – யசோதர:5 297/1
எரி தவழ்ந்து இலங்கும் வேலோய் எண்ணுவது எண்ணம் என்றான் – சூளாமணி:5 274/4
ஏதம் உண்டு எனும் எண்ணம்_இல்லாதவன் – சூளாமணி:7 641/4
எழுவினம் உரைப்பின் இ எண்ணம் என்பவே – சூளாமணி:9 1508/4
மேல்

எண்ணம்-அது (1)

எண்ணம்-அது அலாமை பண்ணும் இற்பிறப்பு இடிய நூறும் – யசோதர:2 126/1
மேல்

எண்ணம்_இல் (1)

எண்ணம்_இல் இசோதரனொடு அன்னை இவர் முன் நாள் – யசோதர:5 297/1
மேல்

எண்ணம்_இல்லாதவன் (1)

ஏதம் உண்டு எனும் எண்ணம்_இல்லாதவன் – சூளாமணி:7 641/4
மேல்

எண்ணமோடு (1)

இன்னன் ஆக என்று எண்ணிய எண்ணமோடு
அன்னன் ஆதலினால் அவன் மேல் பிறர் – சூளாமணி:5 341/2,3
மேல்

எண்ணல் (3)

ஏதிலார் உணர்வினால் எண்ணல் ஆவது அன்று – சூளாமணி:4 232/2
இந்திரன் அனைய நீரோய் இனி பிறிது எண்ணல் வேண்டா – சூளாமணி:5 361/1
எண்ணல் ஆவது இல்லையே – நீலகேசி:1 98/4
மேல்

எண்ணலன் (2)

இறுதியேல் என்றும் இந்திரன் எண்ணலன்
மறுதி இன்மையின் மாண்_இழை நீ எங்கு – நீலகேசி:2 211/2,3
எருது பால் இன்மை எண்ணலன் தும்மலே – நீலகேசி:2 213/1
மேல்

எண்ணலும் (2)

எண்ணலும் தகுவது அன்றால் இவன் பணி அகற்றல் ஆற்றா – சூளாமணி:5 348/2
நகை_இல் தீ_மனத்தாரை நண்பு எண்ணலும்
முகையின் வேய்ந்த மென் மொய் மலர் கண்ணியாய் – சூளாமணி:7 647/2,3
மேல்

எண்ணலே (1)

புறப்படுத்திடுவன் உன் பொருளுள் எண்ணலே – நீலகேசி:8 814/4
மேல்

எண்ணற்க (1)

தான் கெடினும் தக்கார் கேடு எண்ணற்க என்பதனை – நீலகேசி:2 181/1
மேல்

எண்ணா (1)

இருளுடை உள்ளமொடு ஏதங்கள் எண்ணா
அருள்_இலவரும் அவை நனி ஆவார் – சூளாமணி:11 1968/3,4
மேல்

எண்ணாது (3)

இடுக்கண் வந்து உறவும் எண்ணாது எரி சுடர் விளக்கின் என்-கொல் – யசோதர:1 62/1
எண்ணாது உணர்ந்தானை ஏத்த தொடங்கினாள் – நீலகேசி:6 659/4
இரவு இடை நல் மணி போலும் எண்ணாது உணர்ந்தான் – நீலகேசி:6 665/1
மேல்

எண்ணாதே (1)

எண்ணாதே இந்திய கோள் எய்தாமை வேண்டும் – நீலகேசி:6 688/4
மேல்

எண்ணாயிரம் (4)

ஏறு பந்தின் எற்றிக்கை எண்ணாயிரம் அடித்தனள் – உதயணகுமார:4 237/4
மற்றும் எண்ணாயிரம் பேர் மன்னனுக்கு இனிய மாதர் – நாககுமார:1 10/1
தழுவின சனபதம் ஈர்_எண்ணாயிரம் – சூளாமணி:9 1508/2
தெய்வங்கள் செப்பின் ஈர்_எண்ணாயிரம் திசை நின்று ஓம்ப – சூளாமணி:10 1559/1
மேல்

எண்ணாயிரமான (1)

அதிக எண்ணாயிரமான தேவியர் – உதயணகுமார:5 294/4
மேல்

எண்ணாயிரர் (3)

மற்றும் தேவியர் மன்னும் எண்ணாயிரர்
வெற்றி வேந்தன் விழைந்து உறுகின்ற நாள் – நாககுமார:1 28/1,2
மை_அறு மன்னர் ஈர்_எண்ணாயிரர் வணங்க வான் மேல் – சூளாமணி:10 1559/2
மன்னவர் மகளிர் ஈர்_எண்ணாயிரர் மயிலொடு ஒப்பார் – சூளாமணி:10 1560/1
மேல்

எண்ணாயிரவர் (1)

எரி பொன் முடி மன்னர்கள் எண்ணாயிரவர் சூழ – நாககுமார:5 161/3
மேல்

எண்ணார் (1)

இழுக்கலுறு தீ_கதியில் உய்க்கும் என எண்ணார்
விழு குலங்கள் மாசுபடும் என்பதனை வேண்டார் – நீலகேசி:1 108/1,2
மேல்

எண்ணி (40)

எம் இறையது வேழம் என எண்ணி
தம்மில் ஓடி உதையற்கு உரைத்தலும் – உதயணகுமார:1 46/1,2
வாளொடு கை வில் ஏந்தி வயந்தகன்-தன்னோடு எண்ணி
தோள் அன தோழன் கூட தூபத்துக்கு ஏற்ற வத்தும் – உதயணகுமார:1 84/1,2
நீங்கிடம் இது என்று எண்ணி நிலை மதில் ஏறி போக – உதயணகுமார:1 86/1
வெற்றி நல் வேந்தனோடு வினவினார் அமைச்சர் எண்ணி
இ தினம் நகரம் பட்ட விடர்-அது விலக்கல் நல்ல – உதயணகுமார:1 92/2,3
நாகத்தின் நகர் அழிந்த நடுக்கங்கள் தீர எண்ணி
போக நல் நீரில் ஆட புரத்தினில் இனிது உரைத்தான் – உதயணகுமார:1 109/3,4
மன்னவன்-தன்னோடு எண்ணி மாநகர் திரண்டு சென்று – உதயணகுமார:1 110/1
குறைபெறு வேட்கை கேட்ட கொற்றவன் மனத்தின் எண்ணி
அறை புகழ் அமைச்சர்-தம்மை அழைத்தனன் வினவினானே – உதயணகுமார:5 243/3,4
கற்பு உடை மனத்தில் எண்ணி காணற்கு அரிதாகவே – உதயணகுமார:6 367/3
கால் மிசை வீழ எண்ணி காண்டற்கு நின்றாள் என்று – நாககுமார:1 35/2
அரிய நல் பரமன் கோயில் அன்புடன் போக எண்ணி
விரி நிற மலரும் சாந்தும் வேண்டிய பலவும் ஏந்தி – நாககுமார:2 50/2,3
நாகத்தின் சிரசின் மீது நன்மையில் தரித்து என்று எண்ணி
நாக நல் குமரன் என்று நர_பதி நாமம் செய்தான் – நாககுமார:2 53/1,2
என மனத்து எண்ணி நெஞ்சத்து இரங்கியும் மன்னன் ஏவல்-தனை – யசோதர:1 30/1
சிறந்ததை இது என்று எண்ணி செம்மையே செய்ய தாமே – யசோதர:1 36/3
திண்மையும் உடைய வல்ல சிந்தையின் என்பது எண்ணி
அண்ணல் நீ அருளி செய்தாய் அன்றி நல் அறத்தில் காட்சி – யசோதர:1 47/2,3
விண்ணினுக்கு உளது என்று எண்ணி வெய்து உயிர்த்து உய்தல் செல்லாள் – யசோதர:2 95/3
துன்னும் வாய் அவளோடு எண்ணி தோழியும் உன்னினாளே – யசோதர:2 102/4
ஆயிடை அரசன் உள்ளத்து அரசினை விடுப்ப எண்ணி
தாய் அமர் கோயில் எய்தி சந்திரமதி-தன் முன்னர் – யசோதர:2 132/1,2
யான் உயிர் வாழ்தல் எண்ணி எளியவர்-தம்மை கொல்லின் – யசோதர:2 140/1
ஊன் உயிர் இன்பம் எண்ணி எண்ணம் மற்று ஒன்றும் இன்றி – யசோதர:2 140/3
எல்லை_இல இதுஇது என எண்ணி ஒரு நாவில் – யசோதர:5 296/3
என்று தன் மனத்தினான் எண்ணி ஈண்டு சீர் – சூளாமணி:4 238/1
மான கோதை மாசு_அறு வேலோய் வரவு எண்ணி
நான கோதை நங்கை பிறந்த நாளானே – சூளாமணி:5 310/1,2
மெய்யா மேவும் மேதகுவானை மிக எண்ணி
கொய்யா விம்மும் கொங்கு அலர் தாரோய் கொடு என்றான் – சூளாமணி:5 318/3,4
என்று தன் மனத்தின் எண்ணி இலங்கு கோல் கையர் ஆகி – சூளாமணி:7 671/1
பெரியவன் தமரோடு எண்ணி கடிவினை பெருக்கலுற்றான் – சூளாமணி:8 829/4
என்று தன் மனத்தில் எண்ணி இயைந்தவா முகமன் சொல்லி – சூளாமணி:9 1144/3
என் அவன் உவப்பது என்று எண்ணி வம்-மினே – சூளாமணி:9 1215/4
எய்யலுற்ற பகழியையும் எண்ணி வேந்தன் எதிர் செறுப்பான் – சூளாமணி:9 1345/2
எண்ணி ஆங்கு இகந்த பின்னை இறகு பெய்து எழுங்கள் போலாம் – சூளாமணி:9 1446/2
இங்கு உலா விளங்கமாட்டேன் இனி என எண்ணி வெய்யோன் – சூளாமணி:9 1544/3
மன்னவன் மறைந்தது எண்ணி மாபெருந்தேவி மற்று அ – சூளாமணி:10 1631/1
உரிமையோடு இருந்த போழ்தின் உணர்த்துதற்கு உரித்து என்று எண்ணி
திருமுகம் தொழுது காட்ட தேவி-தன் மருங்கு நின்ற – சூளாமணி:10 1696/1,2
இன்னன பலவும் சிந்தித்து இருந்தது மிகை என்று எண்ணி
மன்னவன் உழையர்-தம்மால் மந்திரத்தவரை கூவி – சூளாமணி:11 1852/1,2
ஏவல் சிலை மன்ன எண்ணி உணர் நீ – சூளாமணி:11 1976/4
என்னும் இ நான்கு என எண்ணி உணர் நீ – சூளாமணி:11 1991/4
இங்கு இருவர் செய்கை-தமை எண்ணி அறிவாய் நீ – சூளாமணி:11 2025/2
இரந்து ஓர் வல் தெய்வம் கொணர்ந்து இவன் கடிதும் என்று எண்ணி – நீலகேசி:1 43/4
எ கோளும் இல் என்பாய் யாண்டு எண்ணி ஏத்துதியால் – நீலகேசி:4 298/3
என்று சிந்தித்து அழிப்பன் என எண்ணி
நன்றி_இல் தொழில் தோற்ற நவையினால் – நீலகேசி:5 541/2,3
தேவனை இவன் தேவன் என எண்ணி
பாவனையில் பணியும் மனத்தனாய் – நீலகேசி:5 542/1,2
மேல்

எண்ணிடை (1)

எண்ணிடை உணரும் மாந்தர்க்கு இடை தெரி அரியது ஒன்றால் – சூளாமணி:8 970/3
மேல்

எண்ணித்-தான் (1)

ஏத ஊதியம் இல் என எண்ணித்-தான் – நீலகேசி:10 854/4
மேல்

எண்ணிய (6)

எண்ணிய கருமம் எல்லாம் இயைபுடனாக பின்னும் – உதயணகுமார:6 304/3
எண்ணிய துணிந்து செய்யும் சூழ்ச்சியும் இல்லை அன்றே – சூளாமணி:5 242/4
இன்னன் ஆக என்று எண்ணிய எண்ணமோடு – சூளாமணி:5 341/2
எண்ணிய வண்ண மாலை எழில் நகர் எல்லை எல்லாம் – சூளாமணி:8 922/3
எண்ணிய வாயில்கள் இன்னும் உளவே – சூளாமணி:11 2007/4
எண்ணிய முத்தேவர்களும் இவர் மடந்தையவரும் ஆய் – சூளாமணி:11 2046/1
மேல்

எண்ணியும் (1)

எண்ணியும் உணர்தலால் இலை சுமக்கும் ஒருவன் போல் – நீலகேசி:2 193/3
மேல்

எண்ணியே (2)

செம்மை எண்ணியே செப்பி விட்டனன் – உதயணகுமார:5 283/3
வேந்தன் எண்ணியே வெறுத்து மாதரை – உதயணகுமார:6 308/3
மேல்

எண்ணில் (3)

எண்ணில் ஆங்கு அது திரு எதிர்ந்த வண்ணமே – சூளாமணி:5 383/4
எண்ணில் யார் நினை உணர்வார் இறைவர்-தம் இறைவர்க்கும் இறைவா – நீலகேசி:2 159/4
இரு பிண்டம் மு பிண்டம் எண்ணில் பல் பிண்டம் – நீலகேசி:5 640/1
மேல்

எண்ணிலள் (1)

எண்ணிலள் இகழ்ந்திடும் யாவர்-தம்மையும் – சூளாமணி:12 2083/3
மேல்

எண்ணிலன் (1)

இழந்த பூமி எண்ணிலன் இனிய போகத்து அழுந்தலும் – உதயணகுமார:2 129/1
மேல்

எண்ணிலாய (1)

எண்ணிலாய சாயல் அம் இடா மணல் பிறங்கல் மேல் – சூளாமணி:7 791/2
மேல்

எண்ணிலார் (1)

என்னரேனும் இன்னாதன எண்ணிலார் – சூளாமணி:5 341/4
மேல்

எண்ணிற்று (1)

இரிவனர் ஓடுவாருள் நம்மையும் எண்ணிற்று என்பார் – சூளாமணி:9 1190/4
மேல்

எண்ணின் (3)

இனையது பிறவி மாலை எமரதும் எமதும் எண்ணின்
இனையது வினைகள் பின் நாள் இடர்செய்த முறைமை-தானும் – யசோதர:5 320/1,2
இன்று நாம் அவலித்து என்னை இனி செய்வது எண்ணின் நல்ல – சூளாமணி:7 670/2
எண்ணின் உணர்வோடு குறி இ வகைய என்னில் – நீலகேசி:5 524/2
மேல்

எண்ணினர் (1)

எண்ணினர் எண் அகப்படாத செய்கையான் – சூளாமணி:2 52/1
மேல்

எண்ணினன் (3)

மிஞ்சி நெஞ்சில் அன்புடன் மீண்டுவர எண்ணினன்
உஞ்சைநகர்க்கு அரசன் கேட்டு உள்ளகத்து அழுங்கினன் – உதயணகுமார:2 126/1,2
தம் இல் எண்ணினன் சார்ந்து காண்க என – உதயணகுமார:5 283/2
எண்ணினன் எடுப்பலும் – சூளாமணி:9 1375/1
மேல்

எண்ணினார் (1)

அரசவை மண்டபம் அடைவது எண்ணினார் – சூளாமணி:3 90/4
மேல்

எண்ணினாரே (1)

இனையது பட்டது இன்று என்று இளையரும் எண்ணினாரே – யசோதர:1 30/4
மேல்

எண்ணினாள் (1)

பின் அது முடிப்பது ஓர் பெருமை எண்ணினாள் – சூளாமணி:4 205/4
மேல்

எண்ணினான் (4)

இழந்த மிக்கு அரசியல் கைகூடும் என எண்ணினான் – உதயணகுமார:2 129/4
எண்_அரும் தகைத்து என இறைவன் எண்ணினான் – சூளாமணி:4 228/4
குழையவன் குமரி-தன் கருமம் எண்ணினான் – சூளாமணி:5 380/4
ஏதம் ஆக எண்ணினான் – சூளாமணி:9 1374/4
மேல்

எண்ணினானே (1)

இனியவள்_அல்லள் என்-கொல் என மனத்து எண்ணினானே – யசோதர:2 116/4
மேல்

எண்ணினும் (1)

எண்ணினும் ஏனை எழுத்தினும் மிக்கு ஆங்கு இருந்தவர் முன் – நீலகேசி:6 679/2
மேல்

எண்ணினுள் (1)

எண்ணினுள் தலை-கண் வைத்த கண் அஃது இல்லை ஆயின் – சூளாமணி:5 268/3
மேல்

எண்ணுக (1)

இகழ்ச்சியில் கெடுவார்களை எண்ணுக
மகிழ்ச்சியுள் மதி மைந்துறும் போது என – சூளாமணி:7 628/1,2
மேல்

எண்ணுங்கால் (2)

எண்ணுங்கால் என் பேதை என உரைக்கும் அவன் ஒத்தாள் – நீலகேசி:2 191/4
எண்ணுங்கால் இன்னும் நீ எ வினையும் செய்தாரை – நீலகேசி:5 653/3
மேல்

எண்ணுங்காலை (1)

எண்ணுங்காலை இயைந்துழி எய்துமே – நீலகேசி:10 857/4
மேல்

எண்ணுடை (1)

எண்ணுடை உள்ளம்-தன்னுள் ஈர்ந்திடுகின்றது என்றான் – யசோதர:2 134/4
மேல்

எண்ணுநர் (1)

எண்ணுநர் யார் உளர் எல்லாம் அமையினும் – சூளாமணி:11 1984/3
மேல்

எண்ணும் (7)

எண்ணும் காரியம் ஈண்டும் செய்க என்றான் – உதயணகுமார:2 147/4
மண் இனிது உண்ண எண்ணும் மைந்தன் பூவலயம் ஆளும் – நாககுமார:2 48/2
இது நமக்கு இசைக்க என எண்ணும் எண்_இலார் – சூளாமணி:2 58/2
எளியானை எந்தை பெருமானையே அல்லால் இறையாக ஈங்கு ஒருவர் எண்ணும் ஆறு என்னே – சூளாமணி:11 1906/4
எண்ணும் குறி ஆவன இ ஆறும் என கொள் நீ – நீலகேசி:5 522/3
இதற்கு எண்ணும் இல் எனின் இல்லை அதற்கும் – நீலகேசி:5 625/3
எண்ணும் கால் அ பொருளேல் ஈந்தின் இளங்காய்க்-கண் – நீலகேசி:6 700/2
மேல்

எண்ணுவ (1)

எண்ணுவ அவன் திறத்து இறைவ இல்லையே – சூளாமணி:8 908/4
மேல்

எண்ணுவது (1)

எரி தவழ்ந்து இலங்கும் வேலோய் எண்ணுவது எண்ணம் என்றான் – சூளாமணி:5 274/4
மேல்

எண்ணுவாம் (1)

எஞ்சு_இல் தொல் புகழாய் பின்னை எண்ணுவாம் – சூளாமணி:7 646/4
மேல்

எண்ணுவாய் (1)

அது என மீட்டு இருந்து ஆறு என்று எண்ணுவாய்
இது என என்னை இங்கு இதனோடு ஏழு எனாய் – நீலகேசி:8 813/3,4
மேல்

எண்ணுவான் (1)

இருள் உடைந்த கூந்தலாள் இட்டத்தை எண்ணுவான் – நீலகேசி:4 283/4
மேல்

எண்ணுறேல் (1)

ஏச வன் சிறைசெய் குற்றம் எண்ணுறேல் பெருக்க என்றான் – உதயணகுமார:1 105/4
மேல்

எண்ணூறு (1)

போக பூமி ஆண்ட பொரு_இல் எண்ணூறு ஆண்டு – நாககுமார:5 167/3
மேல்

எண்ணெய் (3)

திரு மயிர் எண்ணெய் இட்டு திறத்தினன் நீரும் ஆடி – உதயணகுமார:1 96/2
ஓல குளவி குருட்டு எண்ணெய் வாணிச்சி – நீலகேசி:5 635/1
கோலம் சிதையும் என்று எண்ணெய் அட்டாள் என்னும் – நீலகேசி:5 635/2
மேல்

எண்பஃது (1)

பாழாம் இலக்கம் எண்பஃது உடன் நான்கே – சூளாமணி:11 1923/4
மேல்

எண்பத்துநான்கு (2)

எண்பத்துநான்கு எனும் நூறாயிரம் உள – சூளாமணி:11 1985/1
ஏழாய் அவை விரிந்து எண்பத்துநான்கு நூறாயிரமாம் – நீலகேசி:1 76/1
மேல்

எண்பது (1)

ஓங்கினன் உருவத்தாலும் வில் எண்பது உயர்ந்த தோளான் – சூளாமணி:10 1558/4
மேல்

எண்பாலும் (1)

எண்பாலும் படாது ஆகி இழுக்கு நின் குணம் அந்தோ – நீலகேசி:4 276/4
மேல்

எண்பான் (1)

குண படை இலக்கம் எண்பான் குலவு நான்கு ஆகும் சீல – சூளாமணி:12 2110/1
மேல்

எண்மர் (2)

எண்கள் தாம் உடைய எண்மர் குறும்பரை எறிந்து வீழ்த்தார் – சூளாமணி:12 2116/4
இன்_குரலார் முதலா நுமர் ஈறா இவரும் எண்மர்
பொன் பிதிர்ந்து அன்ன பொறி சுணங்கு ஆகத்து பூண் முலையாய் – நீலகேசி:1 88/1,2
மேல்

எண்மர்-தம்மை (1)

என்று இவர் எண்மர்-தம்மை இரதநூபுரத்துள் ஆனா – சூளாமணி:8 838/1
மேல்

எண்மரை (1)

ஈடு_இலர் வெகுளி உள்ளிட்டு எண்மரை எறிய தீயுள் – சூளாமணி:12 2117/1
மேல்

எண்மை (1)

வித்து என்றும் வெந்தால் முளையலதாய் எண்மை
ஒத்து இனிது உண்டாம் உயிரும் பிறப்பு_இன்றி – நீலகேசி:4 458/1,2
மேல்

எணி (2)

மீள்குவம் யாம் என்று எணி வெகுண்டு போர்க்களத்தினில் – உதயணகுமார:1 67/1
தந்த தான் பிரிதலை கருத்து எணி
வெம் துயர் கொடு விடுப்ப செல்வனும் – உதயணகுமார:5 301/2,3
மேல்

எத்திக்கும் (1)

எத்திக்கும் அடிப்படுத்தி எழில்பெற செங்கோல் செல்லும் – உதயணகுமார:5 242/1
மேல்

எத்திசை (1)

எத்திசை மருங்கினும் இரங்கி தோன்றுமே – சூளாமணி:11 1898/4
மேல்

எத்திசைக்கும் (1)

எத்திசைக்கும் வெய்யோன் இயல் முன்னுற – சூளாமணி:7 610/3
மேல்

எத்திசையவர்களும் (1)

எத்திசையவர்களும் இசைப்பின் ஏகம் நீ – நீலகேசி:8 796/2
மேல்

எத்திசையார்களும் (1)

எத்திசையார்களும் ஏத்துதற்கு ஏற்றனன் இவனும் என்றார் – நீலகேசி:9 852/3
மேல்

எத்திசையும் (1)

இழிகின்றனர் விஞ்சையர் எத்திசையும்
பொழிகின்றது பொன் மழையும் மழையுள் – சூளாமணி:8 1084/1,2
மேல்

எத்திறத்தானும் (2)

ஏலாது இவை-தாம் உள எத்திறத்தானும் என்னில் – நீலகேசி:4 409/3
அன்றி முன் சொன்ன அ திறம் எத்திறத்தானும் ஆகாமையால் – நீலகேசி:5 568/3
மேல்

எத்திறத்தின்னும் (4)

எத்திறத்தின்னும் இயைத்து உரைக்கில்லாய – நீலகேசி:5 582/4
இறந்தன எத்திறத்தின்னும் மற்று என்றால் – நீலகேசி:5 599/2
எத்திறத்தின்னும் செய்யான் குணம் ஒன்று_இலன் – நீலகேசி:7 736/1
எத்திறத்தின்னும் செய்யான் அவன் என்றலின் – நீலகேசி:7 741/1
மேல்

எத்திறத்தினும் (2)

எத்திறத்தினும் இசைவு_இன்மை இசைக்குவன் எனவே – நீலகேசி:5 479/4
எத்திறத்தினும் இல் உயிர் என்றி நீ – நீலகேசி:10 886/3
மேல்

எத்துணை (3)

இமைத்திலன் எத்துணை பொழுதும் ஈர் மலர் – சூளாமணி:5 410/3
ஏங்கினார் எத்துணை ஓர் போழ்தும் அங்கு அழிந்து எழுந்து – சூளாமணி:9 1472/3
எனைத்துணையும் நீ வருந்தி எத்துணை ஓர் காலம் – நீலகேசி:5 654/1
மேல்

எத்துணையும் (3)

எத்துணையும் ஆயிரம் ஆம் என்றும் யாமும் என்றனள் – நீலகேசி:4 359/4
இழவு எத்துணையும் இயல்பேல் முடியாது – நீலகேசி:6 706/3
எத்துணையும் அகன்று ஐந்து_நூறாம் புகை உயர்ந்து – நீலகேசி:6 712/2
மேல்

எத்துணையோ (2)

இன்ன என்று இரண்டு உரைத்து எத்துணையோ பொழுது ஓதி – நீலகேசி:2 199/2
எத்துணையோ அது என்னின் நுன் கைக்குள் – நீலகேசி:7 776/3
மேல்

எதற்கு (1)

உவமம்_இலா ராச்சியம் உற்றது எதற்கு என்றனன் – உதயணகுமார:6 355/4
மேல்

எதிர் (33)

அரும்பு மாலை வேல் அரசன் சென்று எதிர்
விரும்பி கொள்ளவே வியந்து கண்டனன் – உதயணகுமார:5 297/3,4
ஏது என் என எதிர் வரன் சொலும் – உதயணகுமார:6 336/2
சீயம் ஒன்று என சீறு உளியம் எதிர்
பாய நொந்து பதைத்து உடன் வீழ்ந்து அரோ – யசோதர:3 178/2,3
கொந்து எரி உமிழ்ந்து எதிர் குரைத்து அதிர்வ கோள் நாய் – யசோதர:5 265/1
கனைத்து எதிர் கதிர் மணி கடகம் சூடிய – சூளாமணி:5 381/1
இணர் கொண்டு எதிர் எழு தென்றலின் எதிர்கொண்டது அ இடமே – சூளாமணி:6 438/4
எதிர் நகைத்து உகைத்து மாதர் எதிர்கொள நகரம் சேர்ந்தார் – சூளாமணி:6 504/4
மேக சாலம் விரிந்து எதிர் செல்லுமோ – சூளாமணி:7 637/2
முறையில் தந்து முகமன் மொழிந்து எதிர்
குறையில் கொற்றவ குற்றம் அங்கு இல்லையே – சூளாமணி:7 648/3,4
முதிர்வு_இல் கோளரி முனிந்து எதிர் முழங்கலின் நெரிந்து – சூளாமணி:7 720/3
பரவை வெண் கொடி எடுத்து நம் படைக்கு எதிர் எழுவது ஒத்து உள பாவாய் – சூளாமணி:8 882/4
உரை எதிர் கபில வட்ட கண் எரி உமிழ்ந்த மாதோ – சூளாமணி:9 1138/4
இன்று இவன் அனலும் போழ்தின் எதிர் நின்று கனற்றி என்னை – சூளாமணி:9 1144/1
மொழி எதிர் உலகம் ஆள்வான் உவந்து அவன் முகத்தை நோக்கி – சூளாமணி:9 1180/3
கால் எதிர் கடல் உடைந்திட்டது ஒப்ப நம் – சூளாமணி:9 1251/1
மால் எதிர் கடல் படை மான வேந்தனை – சூளாமணி:9 1251/3
கோல் எதிர் கையவன் தொழுது கூறினான் – சூளாமணி:9 1251/4
நெருப்பொடு நெருப்பு எதிர் எறிப்ப யானைகள் – சூளாமணி:9 1275/2
எறி-மின் எதிர் என்னொடு இகல் வல்லிர் உளராயின் – சூளாமணி:9 1283/3
இருவரும் எதிர்
பொருதும் வேலையின் – சூளாமணி:9 1301/1,2
தெளியாது எதிர் வருவார் அயில் உருவா வகை செறியா – சூளாமணி:9 1310/4
ஏழை படை இதுவோ எனக்கு எதிர் ஆகுவது ஆயில் – சூளாமணி:9 1312/3
என்றனன் எனலும் எதிர் தெழித்து அவனும் எழுந்தனன் எழுந்தனன் இவனும் – சூளாமணி:9 1322/3
தாள் வீசு போழ்து கழல் ஓங்கு மாறும் எதிர் தாங்கள் ஆர்க்கும் ஒலியும் – சூளாமணி:9 1331/3
எய்யலுற்ற பகழியையும் எண்ணி வேந்தன் எதிர் செறுப்பான் – சூளாமணி:9 1345/2
இப்பால் இவர்கள் பொரும் பொழுதில் யானை இரண்டும் எதிர் தாக்கி – சூளாமணி:9 1348/1
மண்டினார் எதிர் மண்டலும் – சூளாமணி:9 1359/2
இன்னணம் மொழிந்து எதிர் தெழித்து மாற்றலர் – சூளாமணி:9 1385/1
வாளை வாய் துடைத்து எதிர் மடுப்ப மற்று அவன் – சூளாமணி:9 1417/2
நீடு செம்பொன் முடியாற்கு எதிர் நிந்தா – சூளாமணி:10 1575/1
இணங்கு இணரும் போதும் எதிர் ஏந்தி தாழ்ந்த – சூளாமணி:10 1644/4
தங்கின் அவை கொண்டு தானும் எதிர் மிழற்றும் – சூளாமணி:10 1650/2
துன்னும் இரு நீலம் என வந்து எதிர் துதைந்த – சூளாமணி:11 2031/4
மேல்

எதிர்க்கொண்டு (1)

அரிவரன் எதிர்க்கொண்டு ஏக அவன் மனை புகுந்து இருந்தான் – நாககுமார:4 112/4
மேல்

எதிர்கண்டு (1)

காவலன் எதிர்கண்டு கண் மகிழ் – உதயணகுமார:5 284/3
மேல்

எதிர்காத்து (1)

வரும் பாவம் எதிர்காத்து மன்னும் தம் பழ_வினையும் – நீலகேசி:4 313/3
மேல்

எதிர்காலத்தில் (1)

ஏலம் கொள் கோதாய் எதிர்காலத்தில் இன்மையாமேல் – நீலகேசி:4 418/3
மேல்

எதிர்கொண்டது (1)

இணர் கொண்டு எதிர் எழு தென்றலின் எதிர்கொண்டது அ இடமே – சூளாமணி:6 438/4
மேல்

எதிர்கொண்டிட (1)

உயர்ந்த சோலைகளூடு எதிர்கொண்டிட
வயந்த மன்னவன் வந்தனன் என்றலும் – யசோதர:1 13/1,2
மேல்

எதிர்கொண்டு (3)

தருசகன் எதிர்கொண்டு தன் மனை புகுந்து பின் – உதயணகுமார:3 173/2
இல்லவர் எதிர்கொண்டு ஈயின் எதிர்கொள் உண்டியரும் ஆகி – யசோதர:1 28/3
இ நகர்க்கு இறைவனும் எதிர்கொண்டு எய்தினான் – சூளாமணி:10 1771/4
மேல்

எதிர்கொள் (2)

இல்லவர் எதிர்கொண்டு ஈயின் எதிர்கொள் உண்டியரும் ஆகி – யசோதர:1 28/3
ஈங்கு அவன் இழிந்த பின் எழுந்து எதிர்கொள் என்ன – சூளாமணி:6 447/3
மேல்

எதிர்கொள்ள (6)

தாதை எதிர்கொள்ள அவன் தாழ்ந்து அடி பணிந்தான் – நாககுமார:5 155/1
தேமா நின்று எதிர்கொள்ள சிறு குயில் போற்று இசைத்தனவே – சூளாமணி:4 169/2
இன்னவாறு இளவேனில் எதிர்கொள்ள எழில் யானை – சூளாமணி:4 173/1
ஏழ்_உலகும் மணம் கொடுப்ப எழில் நகரார் எதிர்கொள்ள இறைவன் புக்கான் – சூளாமணி:9 1528/4
செம் சுடர் மகர பூணான் திரு எதிர்கொள்ள சென்று – சூளாமணி:9 1546/2
இ வரை அரைசு எதிர்கொள்ள எய்தினான் – சூளாமணி:10 1770/4
மேல்

எதிர்கொள (3)

எதிர் நகைத்து உகைத்து மாதர் எதிர்கொள நகரம் சேர்ந்தார் – சூளாமணி:6 504/4
அருமை கொள் புகழற்கு அறைதலின் எதிர்கொள
வரம் மிகு நெடு வரை மணி முடி நெடியவன் – சூளாமணி:8 943/2,3
இன் இசை மகளிர் முன் சென்று எதிர்கொள எய்தினாரே – சூளாமணி:8 996/4
மேல்

எதிர்த்த (1)

ஆனை மேல் குமரன் தோன்றி அவனும் வந்து எதிர்த்த போது – நாககுமார:3 83/2
மேல்

எதிர்த்தனன் (2)

அமைந்த நாற்படையுடன் அமர்ந்து வந்து எதிர்த்தனன்
அமைத்து இருவர் வில் கணைகள் அ கதிர் மறைத்தவே – உதயணகுமார:3 180/3,4
தோற்ற மன்னன் வந்து எதிர்த்தனன் தூய காளை தன் வாளினால் – உதயணகுமார:3 182/2
மேல்

எதிர்தரும் (1)

எதிர்தரும் இளமையார் ஓராயிரத்தெண்மர் சூழ்ந்தார் – சூளாமணி:8 994/4
மேல்

எதிர்ந்த (3)

எண்ணில் ஆங்கு அது திரு எதிர்ந்த வண்ணமே – சூளாமணி:5 383/4
கால் நல் புரவி கலிமாவோடு எதிர்ந்த கரும் கை மத வேழம் – சூளாமணி:9 1338/1
மருள் தரு விசும்பின் ஏறி மணி_வண்ணன் எதிர்ந்த போழ்தின் – சூளாமணி:9 1444/2
மேல்

எதிர்ந்து (6)

வரைக்கு எதிர்ந்து இலங்கும் மார்பின் மன்னவ குமர செல்வர் – சூளாமணி:6 505/2
நுரை கள் என்னும் அ குழம்பு கொண்டு எதிர்ந்து எழ நுடங்கிய இலையத்தால் – சூளாமணி:8 877/2
உலம் ஏசு தோளின் ஒளி வேலினோடும் ஒருவான் எதிர்ந்து பொருவான் – சூளாமணி:9 1330/4
மாலால் எதிர்ந்து மலைவாயை நீடு பொரவைப்பது என்னை இனி என் – சூளாமணி:9 1332/1
மாடு அடைந்து எதிர்ந்து தம் வயிர தண்டினால் – சூளாமணி:9 1398/1
விண்ணின் ஆறு எதிர்ந்து வந்தாய் வேற்கு இரையாகி என்றான் – சூளாமணி:9 1446/4
மேல்

எதிர்நேர்வன (1)

சீரொடு சென்று எதிர்நேர்வன போல்வன – சூளாமணி:9 1233/2
மேல்

எதிர்போய் (1)

சேரா எதிர்போய் சிறந்து புல்லினன் – உதயணகுமார:3 171/3
மேல்

எதிர்வ (1)

பொன்றின எதிர்வ என்றல் பொருள்களுக்கு இல்லை என்றாள் – நீலகேசி:4 443/4
மேல்

எதிர்வரும் (1)

எதிர்வரும் பிறப்பு எறிகின்ற மா முனி – உதயணகுமார:5 268/3
மேல்

எதிர (1)

சார்த்தினர் புடைக்கும் தண்டினர் எதிர தாங்கியும் வாங்கியும் தடுத்தும் – சூளாமணி:9 1323/3
மேல்

எதிரதற்கு (1)

இப்பொழுது இல்லை எதிரதற்கு உண்டு எனின் – நீலகேசி:7 777/1
மேல்

எதிரது (1)

எதிரது வினவினான் இறைவன் செப்பினான் – சூளாமணி:5 399/2
மேல்

எதிராக (1)

ஏகம் ஆய என் சீற்றம் அஞ்சாது எதிராக
மானுடர்-தாம் அசைகிற்பவோ – சூளாமணி:7 637/3,4
மேல்

எதிராம் (1)

நின்று எனக்கு எதிராம் நீர்மையர் நின் போல் நிரம்ப வாய் திறந்து உரைப்பவரோ – சூளாமணி:9 1322/2
மேல்

எதிராய் (2)

இன்று எனக்கு எதிராய் நீ-கொலோ பொருவாய் என்றனன் இனையன மொழியா – சூளாமணி:9 1321/3
இன்று எனக்கு எதிராய் நீ-கொலோ பொருவாய் என்று இகழ்ந்து உரைத்தனை ஏடா – சூளாமணி:9 1322/1
மேல்

எதிரார்க்கும் (1)

இறந்தார்க்கும் எதிரார்க்கும் இவண் காலத்து உள்ளார் வான் – நீலகேசி:4 281/3
மேல்

எதிரூன்றி (1)

எஞ்சல்_இன்று எழுந்து எதிரூன்றி ஏற்றதே – சூளாமணி:9 1266/4
மேல்

எதிரெதிர் (1)

எதிரெதிர் சிலம்பின எரிந்த மாதிரம் – சூளாமணி:9 1220/2
மேல்

எதிரே (7)

இடி நீர் உருமின் எதிரே எறிய – சூளாமணி:9 1238/2
தள்ளாதவன் எதிரே மிகு சார்த்தூலகன் ஏற்றான் – சூளாமணி:9 1313/4
உண்டு இனி நமக்கு ஓர் போர் என எதிரே உவந்து சென்றவற்கு இவை உரைத்தான் – சூளாமணி:9 1319/4
செரு மாலை மன்னர் இறை தேவசேனன் எதிரே சிவந்து செலவே – சூளாமணி:9 1328/4
சலமே உரைத்தி இதுவோ உன் ஆண்மை தழல்வேக என்ன எதிரே
உலம் ஏசு தோளின் ஒளி வேலினோடும் ஒருவான் எதிர்ந்து பொருவான் – சூளாமணி:9 1330/3,4
செய்யுற்ற போழ்தின் எதிரே விலங்கி இது தேவசேனன் மொழியும் – சூளாமணி:9 1334/2
கொண்ட வாளன் கேடகத்தன் குதி கொள் வான் போல் எழுந்து எதிரே
மண்டு வானை வய வேந்தன் கண்டு வாளி சிந்தினான் – சூளாமணி:9 1349/3,4
மேல்

எதுவின் (1)

எதுவின் முனி அருளும் மொழி அவையவைகள் நினையா – யசோதர:5 300/2
மேல்

எந்திர (1)

எந்திர திவலையும் இயற்றி ஈர் மணல் – சூளாமணி:5 370/3
மேல்

எந்திரம் (2)

எந்திரம் இதற்கு வாயா தூதுவர் இயற்றப்பட்டார் – சூளாமணி:6 565/4
எந்திரம் இழிந்த தாரை அருவி நீர் இனிதின் ஆட்டி – சூளாமணி:10 1627/1
மேல்

எந்தை (4)

எந்தையும் எந்தை தாயும் எய்திய பிறவி-தோறும் – யசோதர:5 305/1
அற்றம்_இல் கேள்வி எந்தை அஞ்சுமான் என்னும் பேரான் – சூளாமணி:6 533/2
எளியவன் எந்தை பெம்மாற்கு இயற்றிய விழவின் மிக்க – சூளாமணி:11 1865/3
எளியானை எந்தை பெருமானையே அல்லால் இறையாக ஈங்கு ஒருவர் எண்ணும் ஆறு என்னே – சூளாமணி:11 1906/4
மேல்

எந்தையும் (2)

எந்தையும் கொடாமையால் எரி என வெகுண்டனன் – நாககுமார:4 138/1
எந்தையும் எந்தை தாயும் எய்திய பிறவி-தோறும் – யசோதர:5 305/1
மேல்

எந்தையை (1)

எந்தையை வதைசெய்து எங்களையும் பற்றியே – நாககுமார:4 138/2
மேல்

எப்படி (1)

எப்படி முயறுமேனும் எங்களுக்கு எய்தல் ஆகாது – சூளாமணி:6 528/3
மேல்

எப்படித்து (1)

எய்தும் வெம் துயர் எப்படித்து என்று உளைந்து இரங்குகின்றனம் என்றான் – யசோதர:5 321/4
மேல்

எப்படியும் (1)

எப்படியும் இயங்குக நும் இறை_மகற்கும் இசை-மின் என்று – நீலகேசி:2 170/2
மேல்

எப்பாலும் (2)

எப்பாலும் திரிவு இன்று ஓர் இயல்பாய இன்பத்தான் – சூளாமணி:11 2066/3
எப்பாலும் தான் கெடா இல்லனவும் தோன்றா என்று – நீலகேசி:6 696/1
மேல்

எப்பொருள் (1)

எப்பொருள் எக்குணத்தானும் இல்லையேல் – நீலகேசி:8 799/1
மேல்

எப்பொருள்-தாங்களும் (1)

எப்பொருள்-தாங்களும் இன்னனவே என – நீலகேசி:7 777/3
மேல்

எப்பொருளும் (2)

எப்பொருளும் ஒன்று ஒன்றிற்கு இடங்கொடுத்தல் இரும்பு உண் நீர் – நீலகேசி:4 310/1
அரிய உயிரை அறிவுற காட்டு என்றி எப்பொருளும்
தெரிய குணமுகத்தால் அன்றி என்றும் தெருட்டு உளதோ – நீலகேசி:5 499/3,4
மேல்

எப்பொழுதும் (2)

என்பதனை நுமர் ஏடி எப்பொழுதும் உரைப்பவால் – நீலகேசி:2 184/2
எழுத்தியலில் கூட்டமும் எப்பொழுதும் காண்டும் – நீலகேசி:6 703/4
மேல்

எம் (60)

பணிபு பின் வாணி பாதம் பண்ணவர் தாள்களுக்கு எம்
இணை கரம் சிரத்தில் கூப்பி இயல்புற தொழுதும் அன்றே – உதயணகுமார:1 1/3,4
எம் இறையது வேழம் என எண்ணி – உதயணகுமார:1 46/1
மாறுதர காட்டி எம் மன்னனை பிடித்தனர் – உதயணகுமார:1 66/2
நங்கை நறும் கொங்கையே நல்ல மை குழலி எம்
கொங்கு உலவ கோதை பொன் குழை இலங்கு நல் முகம் – உதயணகுமார:2 144/1,2
கொள்வர் எம் உரை கூறுதற்பாலதே – யசோதர:0 3/4
தேவி எம் இடர் சிந்துக என்று அரோ – யசோதர:1 19/4
அவ்வியம் அகற்றும் தொல்_ஆசிரியர் எம் அல்லல் தீர்ப்பார் – யசோதர:1 54/4
மருள் உடை மறவருக்கு எம் வாய்மொழி மனத்தில் சென்று – யசோதர:1 66/2
எம் துயர் களைபவன் எசோதரன் என – யசோதர:2 76/3
பிணிசெய்து எம் உழை வம் என பேசினான் – யசோதர:3 209/3
இரு பிளவாக செய்வன் எம் அரசு அருளினாலே – யசோதர:4 234/2
இ உலகின் எவ்வுயிரும் எம் உயிரின் நேர் என்று – யசோதர:5 272/1
விடல்_இலன் எம் உயிர் விடுக்கும்-கொல் என – சூளாமணி:3 81/3
எம் கோன் என்றே இ உலகு ஏத்தும் இயல்-தன்னால் – சூளாமணி:5 312/3
எம் குலம் விளங்க இங்கு அருளி வந்த வெம் – சூளாமணி:5 378/1
ஆழி அம் கிழமை எம் அடிகள் தோன்றினார் – சூளாமணி:5 394/4
யாம் எம் இன் உயிர் உடையம் என்று இருப்பது இங்கு எவனோ – சூளாமணி:6 465/4
வாட்ட அரும் பெருமை எம் கோன் ஓலையை மதியா ஆறு என்று – சூளாமணி:6 517/3
கொடுப்பாயும் நீயே எம் குற்றேவேல் வேண்டாய் – சூளாமணி:6 541/3
ஈண்டு வந்து இசை குற்றேவல் எம் இறை அடி-கண் செய்தாய் – சூளாமணி:6 546/3
ஆங்கு அவன் குலத்து உளான் எம் அதிபதி அவனோடு ஒப்பாய் – சூளாமணி:6 549/1
எம் குல நிலைமை யானும் உரைப்பன் என்று எடுத்துக்கொண்டு – சூளாமணி:6 550/3
அப்படி அரிய செய்த அடிகள் எம் அரசன் ஆய – சூளாமணி:6 563/2
சென்று நும் இறைவர்க்கு எம் வாய் இன் உரை தெரி-மின் என்றான் – சூளாமணி:7 671/4
இரும் கலி படையினும் இகலினாலும் எம்
அரும் கலம் இவை பெறற்கு அரியது ஆவது ஓர் – சூளாமணி:7 687/1,2
இறை வளை மகளிர் போல் கழறி என்னை எம்
குறை இது கூறு-மின் சென்று தூதிர்காள் – சூளாமணி:7 690/1,2
அறையும் பைம் கழல் ஆழி அம் தட கை எம் அரைசன் – சூளாமணி:7 702/3
வல்லி தன் மொழி போய் நீர் எம் மாமியார் அடிகட்கு எம் வாய் – சூளாமணி:8 1011/3
வல்லி தன் மொழி போய் நீர் எம் மாமியார் அடிகட்கு எம் வாய் – சூளாமணி:8 1011/3
எம் பவமோ நுங்க யாம் எம்மை அறியேமே – சூளாமணி:8 1119/4
ஏவது செய்து வாழும் யாம் உளமாக எம் கோ – சூளாமணி:9 1161/1
இளையருள் பெரியவன் சொல்லும் எம் இறைக்கு – சூளாமணி:9 1261/1
ஆதலால் இவர்-தமது அரச கோலம் எம்
காதல் அம் கண் இவை காணல் ஆகுமே – சூளாமணி:9 1493/3,4
எம் பெருமான் போலும் எழில இவை என்று – சூளாமணி:10 1653/3
தட மலர் பெரிய வாள் கண் தையல் மற்று அவளை எம் கோன் – சூளாமணி:10 1698/3
அன்னே எம் அரசர் குலத்து அவிர் விளக்கே ஆர் அமிர்தே போற்றி உன்றன் – சூளாமணி:10 1799/2
பூ வடிவு கொண்டனவோ பொங்கு ஒளிகள் சூழ்ந்து புலம்கொளாவால் எமக்கு எம் புண்ணியர்-தம் கோவே – சூளாமணி:11 1903/4
என்னும் இவற்றினை எம்_போல்பவர் அன்றி – சூளாமணி:11 1964/3
அணி முடி துற-மின் எம் அடிகள் என்றனர் – சூளாமணி:12 2079/3
கடி கமழ் அகலத்து கொண்ட காதல் எம்
அடிகளும் அயலவர் போல ஆயினார் – சூளாமணி:12 2103/2,3
பாத்தியோய் எம் பழ_வினையும் பாறுக என்று பணிந்து தாம் – நீலகேசி:1 41/2
போதியான் எம் இறைவன் பொருந்தினார் உய கொள்வான் – நீலகேசி:2 176/4
பூம் கமழ் கார் ஆடை போர்த்த எம் புத்தர் என்றான் – நீலகேசி:3 259/4
எம் தலைவர் இயல்பொடு நூல் இன்னணம் என்று அறியாதாய் – நீலகேசி:4 291/1
இலம்படுமேல் இயக்கு இல்லை என்பது எம் உரை என்போம் – நீலகேசி:4 293/2
இரு ஆறின் கூட்டமும் தீது என்பது எம் இடமே – நீலகேசி:4 305/2
புறம் புறம்பே சொல்லி எம் பொருள் நிகழ்ச்சி அறியாயால் – நீலகேசி:4 307/3
எம் பள்ளி-தாம் சென்று எடுப்ப எனின் அது – நீலகேசி:4 338/2
ஈண்டி இமையோர் தொழுவான் எம் இறையும் என்னாய் – நீலகேசி:4 401/4
அல் என்று உரைத்த உரை-தானும் எம் ஆகமத்துள் – நீலகேசி:4 410/1
மருவிய ஞானம்-தன்னால் அறியும் எம் இறைவன் என்பாய் – நீலகேசி:4 430/2
முழுவதும் உணரும் எம் முனைவரன் அறிவே – நீலகேசி:4 450/4
எரிவன மணி இது எம் இறைவனது இடமே – நீலகேசி:4 453/4
முரைசு என அதிரும் எம் முனைவரன் மொழியே – நீலகேசி:4 454/4
வலை படைத்தார்க்கு எம் உயிரை வைக்கின்றாம் இன்ன – நீலகேசி:5 471/2
திருவே இவை எம் பொருள் தேர் எனவும் – நீலகேசி:5 484/4
இன்றும் நின்றும் நீ மொழிந்தாய் எம் இறையே இறையாகவே – நீலகேசி:5 568/4
அன்று இது என்று எம் முனே யார் உரைக்கிற்பார் – நீலகேசி:5 626/4
அலரோடு சாந்தம் அணிந்து எம் இறைவர் – நீலகேசி:6 663/1
பல்லவர் துணிவும் எம் வேதத்தின் உள என பயின்று உரைப்ப – நீலகேசி:9 833/4
மேல்

எம்-தம் (1)

பணியவே வாணி பாதம் பண்ணவர்-தமக்கும் எம்-தம்
இணை கரம் சிரசில் கூப்பி இயல்புற தொழுதும் அன்றே – நாககுமார:0 1/3,4
மேல்

எம்-உழை (1)

ஈட்டிய ஊன் செய் யாக்கை எம்-உழை இன்னவாறு – சூளாமணி:6 526/1
மேல்

எம்_போல்பவர் (1)

என்னும் இவற்றினை எம்_போல்பவர் அன்றி – சூளாமணி:11 1964/3
மேல்

எம்பி (1)

வேற்றுவன் தமர்கள் வந்து உரைப்ப எம்பி இ – சூளாமணி:7 824/3
மேல்

எம்மனோர்க்கு (1)

மலை துணை பெருகி காட்டும் மற்று அது இங்கு எம்மனோர்க்கு ஓர் – சூளாமணி:9 1141/2
மேல்

எம்மிடம் (1)

வலிசெய்து எம்மிடம் புகுந்து அடு மடையொடு முடை சேர் – நீலகேசி:1 45/1
மேல்

எம்மின் (1)

வென்றி அம் பெருமை விச்சாதரர் என்பார் எம்மின் மிக்கார் – சூளாமணி:6 516/2
மேல்

எம்முடன் (2)

எம்முடன் உண்டி மாற்றாது இன்று நீர் சரியை போகி – யசோதர:1 26/3
இன்ப காரணம் இது என்றே எம்முடன் இயல்க என்றே – யசோதர:1 41/3
மேல்

எம்முள் (1)

என்னதாய் விளையும் என்றே நக்கனம் எம்முள் என்றான் – யசோதர:1 63/4
மேல்

எம்முறை (1)

எம்முறை நோய்களும் செய்குப அவர் என இகழ்ந்தனளே – நீலகேசி:9 843/4
மேல்

எம்முறையாயினும் (1)

எம்முறையாயினும் போக்குதற்கு அரிய இங்கு இவர்களை போல் – நீலகேசி:9 843/2
மேல்

எம்மை (12)

கருதி எம்மை கேட்டனன் கண்ண வாயுவேகனே – நாககுமார:4 137/4
அனையவராக எம்மை அறிக மற்று அரச என்றான் – யசோதர:5 319/4
எற்றை நூற்று எய்தமாட்டான் இதன் திறம் நிற்க எம்மை
சுற்றமா நினைந்து நின்னை தூதனா விடுத்து செல்ல – சூளாமணி:6 567/2,3
எம் பவமோ நுங்க யாம் எம்மை அறியேமே – சூளாமணி:8 1119/4
நும் தொழில் புகுந்த போழ்தின் நோக்கு-மின் எம்மை என்றான் – சூளாமணி:9 1202/4
எம்மை வினவின் எமக்கும் உரைப்பு அரிது – சூளாமணி:11 2003/2
பொய்கள் சொல்லி புலை_மகனே எம்மை
வைதல் காரணமா நின்று வைதியோ – நீலகேசி:4 317/3,4
எம்மை உவப்ப வினை வழி துப்பு எனின் – நீலகேசி:5 585/1
எம்மை வினை வினை ஆக்கும் நின் பூ உரை – நீலகேசி:5 585/3
மற்று அறிவது இல்லாத எம்மை மலர்_அடிகள் – நீலகேசி:6 663/3
இன்புறுவது இல்லாத எம்மை இணை அடிகள் – நீலகேசி:6 664/3
சிந்தனை ஒன்று இல்லாத எம்மை திரு_அடிகள் – நீலகேசி:6 665/3
மேல்

எம்மையும் (2)

எம்மையும் இனி நின்றிடும் இ வினை – யசோதர:3 217/3
ஏழையும் எம்மையும் அறியும் என்றனர் – சூளாமணி:9 1212/3
மேல்

எம்மொடு (1)

குற்றம் இல் அறம் கொள்ளின் மற்று எம்மொடு
சுற்றம் ஆதலின் சொல் என சொல்லுவான் – நீலகேசி:10 892/3,4
மேல்

எம (2)

ஆளுதும் அன்று எனில் ஒழிதுமேல் எம
தோளினும் தொடு கழல் வலியினானும் இ – சூளாமணி:7 685/2,3
ஏதிலார் இடர் தீர்க்கும் எம இறை – நீலகேசி:2 206/1
மேல்

எமக்கு (11)

போவது பொருள் எமக்கு புரவலனே நின்னுடன் – உதயணகுமார:6 357/3
எஞ்சல்_இல் குறியன் காணாய் எமக்கு நீ இறைவன் என்றார் – நாககுமார:4 111/4
இன் உரை அமிழ்து எமக்கு ஈ-மின் என்பதாம் – சூளாமணி:4 197/2
ஈங்கு எமக்கு நீர் பணிந்தது என்னை என்று இயம்பினான் – சூளாமணி:6 496/4
பூ வடிவு கொண்டனவோ பொங்கு ஒளிகள் சூழ்ந்து புலம்கொளாவால் எமக்கு எம் புண்ணியர்-தம் கோவே – சூளாமணி:11 1903/4
இப்படி அவள் இவை செயலும் இவை எனை எமக்கு என உரைத்தான் – நீலகேசி:1 72/4
நுதலிய பொருள் நிகழ்வும் நும் கோளும் எமக்கு அறிய – நீலகேசி:2 172/2
இ இரண்டும் வேண்டுதல் எமக்கு இல்லை எடுத்துரைப்பின் – நீலகேசி:4 311/3
பிணங்குவது ஒக்கும் நின் பேர் எமக்கு என்றாள் – நீலகேசி:5 575/4
கதியினை நாட்டிய காட்டி எமக்கு இங்கு – நீலகேசி:5 609/3
நாட்டிய வீதி அதிசயத்தை நீ எமக்கு
காட்டி உரைப்பின் நின் காட்சியை கோடும் – நீலகேசி:6 699/3,4
மேல்

எமக்கும் (2)

ஈங்கண் உரைப்பின் எமக்கும் பனி வரும் – சூளாமணி:11 1925/2
எம்மை வினவின் எமக்கும் உரைப்பு அரிது – சூளாமணி:11 2003/2
மேல்

எமக்கே (1)

ஒக்கும் மற்று அவை உளவேனும் உரைப்பது பொருத்தம்_இன்று எமக்கே – நீலகேசி:1 70/4
மேல்

எமதரர் (1)

எல்லை_இல் குணத்தின் மிக்க எமதரர் அடி வணங்கி – நாககுமார:3 101/2
மேல்

எமது (3)

இறுகிய வினையும் அல்லது எமது இயல்பு என்று நின்றார் – யசோதர:1 50/4
கடல் ஒளி மணி_வணன் கனவில் வந்து எமது
உடலகம் வெறுவிதாய் உள்ளம் வவ்வினான் – சூளாமணி:3 81/1,2
எவன் ஆகும் என்று எமது இட்டமே உரைத்தியால் – நீலகேசி:4 308/3
மேல்

எமதும் (1)

இனையது பிறவி மாலை எமரதும் எமதும் எண்ணின் – யசோதர:5 320/1
மேல்

எமர் (4)

வரதிரட்சகன் எமர் தந்தையை மருகனுக்கு – நாககுமார:4 137/3
பன்னி அருள் இறைவ எமர் பவம் முழுதும் என்றான் – யசோதர:5 283/4
வரம் கிடந்து எய்தல் ஆமோ மற்று எமர் பெருமை மன்னா – சூளாமணி:6 522/4
புக்கு வீழ்ந்தார் பிறர் பொங்கி நின்றார் எமர்
மிக்கதே என் நெறி என்று வேண்டல் எவன் – நீலகேசி:5 555/3,4
மேல்

எமரதும் (1)

இனையது பிறவி மாலை எமரதும் எமதும் எண்ணின் – யசோதர:5 320/1
மேல்

எமை (2)

என்று மற்று அது மொழி-மின் என்று உரைத்து எமை விடுத்தான் – சூளாமணி:7 705/1
அலைசெய்தான் எமை யாம் உனக்கு அபயம் என்று அழுத – நீலகேசி:1 45/4
மேல்

எய் (3)

கலை தொழில்கள் காமன் எய் கணை தொழில்கள் எல்லாம் – சூளாமணி:6 453/3
எய் வேல் அறுத்து வறியானை நோக்கி எறியாது நிற்ப அவன் ஓர் – சூளாமணி:9 1333/1
தப்பு_அடையான் உழப்பு எய் வழி தங்குதல் – நீலகேசி:5 584/2
மேல்

எய்த (14)

விலங்கு புருவ கொடி முரிந்து வெருவு எய்த
மலங்கின விலங்கின மதர்த்த அவர் வாள் கண் – சூளாமணி:6 450/3,4
அமிதம் ஆகிய பெரும் படை அகல் கடல் அகல் விசும்பு அழகு எய்த
அமிதமாகிய பெரு வரை நிமிர் சிகை-அதன் அயல் அமர்ந்து ஏக – சூளாமணி:8 875/1,2
பொருந்திய தொடர்பும் எய்த புணருமோ புவியின் என்றான் – சூளாமணி:8 988/4
வெம் சுடர் வேல் இளையவன் ஆங்கு இனையனவின் மெலிவு எய்த விசும்பு செல்லும் – சூளாமணி:8 1035/1
கடுத்து அவன் எய்த போழ்தில் கருடன் தன் சிறகு-தன்னால் – சூளாமணி:9 1450/1
சீற்றமொடு இரியும் செல்வ தெய்வ அம்பு எய்த எல்லாம் – சூளாமணி:9 1457/1
அரிதினின் அவன் எய்த தெய்வ அம்புகள் – சூளாமணி:9 1487/1
ஐயன் தானும் அவ்வகையாலே வளர்வு எய்த
மை உண் கண்ணி மாபெருந்தேவி மகிழ் தூங்க – சூளாமணி:10 1746/1,2
எய்த இவர் முதல் ஈர்_ஒன்பதின்மர் இ – சூளாமணி:11 2019/3
முடிவு கொள் உலகு எய்த முயல்வன் என்றனன் – சூளாமணி:12 2075/3
வேல் நிரைத்த விரி தானை வேத்து அவையார் வியப்பு எய்த
கோன் உரைத்த உரை கேட்டே குண்டலமாகேசியும் – நீலகேசி:2 175/1,2
மிசை நிலம் விளைவு எய்த விழைவொடு மகிழ்வன – நீலகேசி:4 449/3
வரைவு_இல பிறர்களும் மன நிலை மகிழ்வு எய்த
உரை பல வகையினும் உள பொருள் உணர ஒர் – நீலகேசி:4 454/2,3
எய்த உணர்ந்து இங்கு எடுத்து உரை என்றாள் – நீலகேசி:7 756/4
மேல்

எய்தமாட்டான் (1)

எற்றை நூற்று எய்தமாட்டான் இதன் திறம் நிற்க எம்மை – சூளாமணி:6 567/2
மேல்

எய்தல் (7)

பிறவியை அறுக்கும் காட்சி பெரு நிலை எய்தல் ஆமோ – சூளாமணி:6 521/2
வரம் கிடந்து எய்தல் ஆமோ மற்று எமர் பெருமை மன்னா – சூளாமணி:6 522/4
எப்படி முயறுமேனும் எங்களுக்கு எய்தல் ஆகாது – சூளாமணி:6 528/3
எல்லை_இல் யோனிகள் எல்லாம் இகந்து எய்தல்
அல்லி அம் தாரோய் அரிது பெரிதே – சூளாமணி:11 1983/3,4
எங்கும் இல இன்ப எழில் எய்தல் தரும் ஈதால் – சூளாமணி:11 2034/3
குன்றும் தலையுள் பெறப்பாடு எய்தல் கோடு உறுப்பா – நீலகேசி:4 404/2
மெய்-தாம் ஒழிய அவை பாறு எய்தல் வேண்டுதலால் – நீலகேசி:4 408/2
மேல்

எய்தல (1)

இறப்பவும் வேண்டுகின்றேற்கு எய்தல நின் சொல் என்றாள் – நீலகேசி:4 427/4
மேல்

எய்தலரே (1)

எய்தலரே இன் இவையிவை எல்லாம் இழுக்காவோ – நீலகேசி:5 564/3
மேல்

எய்தலும் (6)

சல்லகீணை கொண்டு உடன் சமாதி வந்தே எய்தலும்
நல்ல வானில் தேவனாய் நாகம் முறைசெய்ய கேட்டு – உதயணகுமார:6 354/1,2
எய்தினார் குமரர் ஆம் பிராயம் எய்தலும்
மை துழாம் நெடும்_கணார் மனத்துள் காமனார் – சூளாமணி:3 74/2,3
கொம்பு_அனார் அடி தொழ கோயில் எய்தலும்
நம்பிமார் வருக என நாறும் நீர் ஒளி – சூளாமணி:7 819/2,3
ஐயன் ஆங்கு எய்தலும் அதிர ஆர்த்தது – சூளாமணி:9 1414/2
இருத்தல் நிற்றல் அன்றியும் இட்ட கூறை எய்தலும்
மருக்கை_இல் மயானத்துள் சேக்கையும் மனைகளை – நீலகேசி:4 355/2,3
பல் வினை பாகினால் பயங்கள் எய்தலும்
இல் வினை குணங்கள்-தாம் என்றும் வேறு எனின் – நீலகேசி:8 807/2,3
மேல்

எய்தலோடும் (3)

செவ்வியும் குறியும் செப்பி சென்றவள் எய்தலோடும்
கவ்விய காம தீயால் கயங்கிய மாலை_ஒப்பாள் – யசோதர:2 114/2,3
ஓர்ந்து அவன் மனத்து விஞ்சை ஒரு புடை எய்தலோடும்
சார்ந்தது சண்டவேகை பணிபணி என்று சார – சூளாமணி:9 1426/1,2
தீயொடு புணர்த்த போழ்து அ தெய்வ அம்பு எய்தலோடும்
வேய் உடை விலங்கல் சுட்டு விசும்பு இடை வெம்ப வெம்பி – சூளாமணி:9 1453/2,3
மேல்

எய்தற்பாலாதே (1)

இந்திர உலகமும் எய்தற்பாலாதே – யசோதர:2 82/4
மேல்

எய்தன (1)

அன்று தொடுத்து அவன் எய்தன வையகம் – சூளாமணி:9 1245/3
மேல்

எய்தா (1)

சொல்லு நீ சொல்லாயேல் சொல்லிய நின் சொல் எய்தா
வல்லனாய் செய்த மகன் வழியினால் மகன்-தான் – நீலகேசி:5 651/2,3
மேல்

எய்தாது (1)

உண்மை குறி கொள்ளும் உணர்வின் புலம் அது எய்தாது
எண்ணின் உணர்வோடு குறி இ வகைய என்னில் – நீலகேசி:5 524/1,2
மேல்

எய்தாமை (1)

எண்ணாதே இந்திய கோள் எய்தாமை வேண்டும் – நீலகேசி:6 688/4
மேல்

எய்தார் (1)

எய்தார் பிறவோ இரு சார் வினை பயனும் – நீலகேசி:5 652/3
மேல்

எய்தாவிடின் (1)

ஈங்கு இதற்கு எய்தாவிடின் இலை போதிக்கும் – நீலகேசி:4 329/3
மேல்

எய்தான் (2)

நந்திய சிலை வளைத்து நல் பிறை அம்பின் எய்தான் – உதயணகுமார:1 118/4
அவனேயும் எய்தான் எனலேயும் ஆகா – நீலகேசி:5 642/3
மேல்

எய்தி (64)

முனியொடு தங்கை-தன்னை முயன்று இரந்து எய்தி நாகம்-தனை – உதயணகுமார:1 23/1
துன்னிய சோகம் மேவி துயர் எய்தி தேடுக என்றான் – உதயணகுமார:1 30/3
அக்கணத்தில் அகம் மகிழ்வு எய்தி தன் – உதயணகுமார:1 48/2
ஆனை-தன் நிலை கண்டு எய்தி அகில் இடும் புகையும் மூட்டி – உதயணகுமார:1 85/1
கூற்று உரு எய்தி ஓடி கோட்டிடை குடர்கள் ஆட – உதயணகுமார:1 89/1
மண் விளக்கம் ஆகி நீ வரத்தின் எய்தி வந்தனை – உதயணகுமார:2 142/1
எல்லை தன் நாடு எய்தி பின் இனியர் தம்பி வந்தனர் – உதயணகுமார:3 177/4
இடர்படும் களிறு எய்தி ஓடுமே – உதயணகுமார:6 314/4
இஞ்சி வாய்தலின் எய்தி நின்றதே – உதயணகுமார:6 327/4
பதம் இனிது சித்தி எய்தி பரமசுகத்து இருந்தனன் – உதயணகுமார:6 365/4
இன் இயல் வலம்கொண்டு எய்தி ஈசனை இறைஞ்சினானே – நாககுமார:1 14/4
திறவதின் எய்தி நல்ல சீர் கலை_கடலை நீந்தி – நாககுமார:2 59/2
அந்தம்_இல் உவகை எய்தி அமர்ந்து இனிது ஒழுகும் நாளில் – நாககுமார:3 86/4
வேல் விழி அமிர்து_அன்னாளை வேள்வியால் அண்ணல் எய்தி
கால் சிலம்பு ஓசை செய்ய காமனும் ரதியும் போல – நாககுமார:4 115/1,2
செப மந்திர வேள்வியால் செல்வன் எய்தி இன்புற்றான் – நாககுமார:4 126/4
அஞ்சுநூற்று மங்கையரை அண்ணல் வேள்வியால் எய்தி
நெஞ்சில் அன்பு கூரவே நிரந்தரம் புணர்ந்த பின் – நாககுமார:4 139/1,2
அக்கணத்து அவன் எய்தி அவள்-தன் போகம் துய்த்த பின் – நாககுமார:4 143/3
இஞ்சி மஞ்சினை எய்தி நிமிர்ந்தது – யசோதர:1 7/1
இறந்தன இறந்து போக எய்துவது எய்தி பின்னும் – யசோதர:1 35/3
தாய் அமர் கோயில் எய்தி சந்திரமதி-தன் முன்னர் – யசோதர:2 132/2
தேவி-தன் இடை சென்று எய்தி சிறப்பொடு வணக்கம்செய்தே – யசோதர:2 145/3
இனையன நினைவு-தம்மால் இசோதரன் நகரம் எய்தி
தனையனில் அரசுவைத்து தவ வனம் படரல் உற்றான் – யசோதர:2 149/1,2
ஏர் அணி ஆர மார்பன் இசோமதி இறைமை எய்தி
சீர் அணி அடிகள் செல்வ திரு அறம் மருவல் செல்லான் – யசோதர:2 159/2,3
மன்னும் ஆண் உரு எய்தி வளர்ந்த பின் – யசோதர:3 187/3
அரைசனும் அமர்ந்து போகி அகநகர் கோயில் எய்தி
முரைசொலி கழும புக்கு மொய் மலர் குழலினாரோடு – யசோதர:4 258/2,3
மங்கையாம் பிராயம் எய்தி வளரிய நின்ற நாளும் – சூளாமணி:4 160/2
இனிதினின் வலம் முறை எய்தி ஏகினான் – சூளாமணி:4 206/4
பொதி அவிழ் பொலம்கொள் பைந்தார் புரவலன் திகிரி எய்தி
மதி தவழ் குன்றம் எல்லாம் வணக்கிய பின்றை மண்ணும் – சூளாமணி:5 297/2,3
அறிவரன் கோயில் எய்தி அணி விழவு அயர்த்த காலை – சூளாமணி:5 352/2
இந்திர உலகம் எய்தி ஏழொடு ஈர்_ஐந்து முந்நீர் – சூளாமணி:5 354/3
இன் அருள் புரிந்த வேந்தன் இடை அறிந்து இனிதின் எய்தி
கல் நவில் தோளினான்-தன் கழல் அடி தொழுது நின்றான் – சூளாமணி:6 509/2,3
என்னலின் எய்தி இலங்கு ஒளி நீள் முடி – சூளாமணி:7 661/2
அவ்வையரொடு எய்தி முதல் அவ்வை அடி சேர்ந்தாள் – சூளாமணி:8 863/4
தேவிமார்கள் கலன் அழித்து சேணி உலகம் சென்று எய்தி
வீவு_இல் காமன் வரு வீதி கற்பு வேலியால் விலக்கி – சூளாமணி:9 1485/2,3
மிக்கு எரி மணி இவை எய்தி வீரியன் – சூளாமணி:9 1502/2
அக்கிர பெரும் சிறப்பு எய்தி ஆயிடை – சூளாமணி:9 1504/3
தாமரை தங்கும் தண் புனல் நல் நாட்டகம் எய்தி
தாம் அரை தங்கும் தண் சுடர் ஒண் பொன் கலை நல்லார் – சூளாமணி:9 1522/2,3
ஈங்கு இவை நெதிகள் ஆக ஏழரதனங்கள் எய்தி
ஆங்கு அமர் செல்வம்-தன்னால் அற்றைக்கன்று அமர்ந்த மாதோ – சூளாமணி:10 1558/2,3
அணங்கு இவரும் சோலை அலர் நாற்றம் எய்தி
கணம் குழையீர் யாம் உமக்கு கைமாறு இலேம் என்று – சூளாமணி:10 1644/2,3
கண்டார் கண் களிகூரும் செல்வ கவின் எய்தி
வண்டு ஆர் ஐம்பால் மங்கையர் காப்ப வளர்கின்றான் – சூளாமணி:10 1738/3,4
விண் கவர் சோதி தண் கதிரோன் போல் விரிவு எய்தி
மண் கவர் சோதி தண் கதிர்_வண்ணன் வளர்கின்றான் – சூளாமணி:10 1739/3,4
மாது ஆர் சாயல் மங்கையர் கூவ மகிழ்வு எய்தி
காது ஆர் செம்பொன் தாழ் குழை மின்னின் கதிர் வீச – சூளாமணி:10 1741/2,3
மண்ணின் செல்வம் வைகலும் வைகல் மகிழ்வு எய்தி
விண்ணின் செல்வ செம் கதிரோன் போல் விளையாடி – சூளாமணி:10 1742/2,3
போது ஆர் சாயல் பூம் கொடி போல பொலிவு எய்தி
தாது ஆர் கோதை தாயரொடு ஆயம் புடை சூழ – சூளாமணி:10 1747/2,3
பெரு மகிழ்வு எய்தி வேந்தன் பிரசாபதி பெரிய வாள் கண் – சூளாமணி:11 1841/2
மரகத உருவம் எய்தி மற்று அது பசலைகொண்டு – சூளாமணி:11 1846/2
பொன் அவிர் பவழ திண் கால் புரி மணி கூடம் எய்தி
தன் அமர் அமைச்சரோடு தான் அமர்ந்திருந்து சொன்னான் – சூளாமணி:11 1852/3,4
விண் இயல் உருவம் எய்தி விளங்கி வீற்றிருப்பர் அன்றே – சூளாமணி:11 1867/4
எங்கண் இடர் அகலுமாறு இ நிலைமை எய்தி இருள் உலகம் நீக்கும் அருள் தருக நீ என்று – சூளாமணி:11 1912/3
ஒன்று அறிவு எய்தி உழக்கும் உயிர் பல – சூளாமணி:11 1957/2
அன்ன மிகு போகம் அவர் எய்தி விளையாடி – சூளாமணி:11 2035/1
இருள் பிலத்து அரும் படர் எய்தி பல் புகழ்வு – சூளாமணி:12 2077/1
ஒருவாமை வேட்டு எய்தி ஊழி பெயர்ந்தாலும் – சூளாமணி:12 2123/3
கனை எரி மிகு வேள்வி கலந்து செய்து களிப்பு எய்தி
அனையவர் அற ஆழி அமிர்தம் நீங்காது அகத்து ஆடி – சூளாமணி:12 2126/2,3
இந்திரனே போன்று இருந்த இறை_மகனது இடம் எய்தி
கந்திருவ_மகளேன் யான் காவலனை காண்குறுவேன் – நீலகேசி:2 166/2,3
சென்று தான் எய்தி சிற்பிடத்தால் புக்கு – நீலகேசி:3 236/1
சொல் நெறி திரிவாயேல் சோர்வு_இல் பேர்_இன்பம் எய்தி
மன்னுதி என்று மற்றும் கூறினாள் மாதராளே – நீலகேசி:3 264/3,4
மாதிரம்-தான் நெறியாக மனம் போல சென்று எய்தி
மூதுரையும் காரணமும் முழுது எழுதி அழகிதாய் – நீலகேசி:4 267/2,3
நேர் இடத்தால் பன்மை எய்தி உருவு ஆம் நெறியும் என்றாள் – நீலகேசி:4 397/4
கடை_இலா ஞானம் எய்தி கணங்கள் நான் மூன்றும் சூழ்ந்து – நீலகேசி:4 446/2
எல்லாம் தானே என்றலின் ஏன இழவு எய்தி
நல்லாய் சொன்ன நான்மையை நாட்டும் திறம் என்னோ – நீலகேசி:5 562/3,4
சிறந்த அ தேவு எய்தி சேர்தலும் சீராது – நீலகேசி:5 599/3
பேர்_உணர்வு எய்தி பெரிதும் பெரியவன் – நீலகேசி:6 668/2
வேந்தும் அ வேத்தவையாரும் வியப்பு எய்தி
ஆய்ந்த கேள்வியினாளை ஐ ஆய் என – நீலகேசி:10 894/2,3
மேல்

எய்திநின்றார் (1)

சீல வான் தெய்வ யாக்கை திண்ணிதா எய்திநின்றார்
காலம் மூன்றானும் உய்த்து காட்டலும் காண்டும் அன்றோ – நீலகேசி:4 435/1,2
மேல்

எய்திய (12)

ஏதம்_இல் தந்தை எய்திய நாமமும் – உதயணகுமார:5 269/3
எழு முறை பெருகி மேன்மேல் எய்திய உருவம் எல்லாம் – யசோதர:1 37/2
இரு முழம் ஆதி ஆக எய்திய வகையின் ஓங்கி – யசோதர:1 40/1
எந்தையும் எந்தை தாயும் எய்திய பிறவி-தோறும் – யசோதர:5 305/1
இனையது வெகுளி காமத்து எய்திய இயல்பு நாடின் – யசோதர:5 320/3
மண் அணங்குறவே வளர்வு எய்திய
பெண் அணங்கு இது தோன்றிய பின்-கொலோ – சூளாமணி:4 154/2,3
இசை_இல் கீழ்மகன் கண் இரந்து எய்திய
வசை_இல் மேன்மகன் போல வருந்துமே – சூளாமணி:7 784/3,4
எரி வளர் ஒளி தரு நேமி எய்திய
திரு வளர் படர் ஒளி செம் கண் மாலவன் – சூளாமணி:9 1486/1,2
இன் இயல் செல்வம் எனை பல எய்திய
மன்னன் அறியும் திரு அற மாண்பினை – சூளாமணி:11 1917/2,3
போதியார் உரு எய்திய புற்கலர் – நீலகேசி:3 248/1
என்றும் உரைத்தி இரும்பு எய்திய வெம்மை அ நீர் – நீலகேசி:4 414/2
எய்திய வாக்கும் மற்று இந்தியம் ஆம் எனின் – நீலகேசி:7 756/2
மேல்

எய்தியது (1)

ஏதம் அஃகி யசோதரன் எய்தியது
ஓத உள்ளம் ஒருப்படுகின்றதே – யசோதர:0 2/3,4
மேல்

எய்திற்று (4)

கேட்டலும் அஞ்சும் நெஞ்சன் கேடு எனக்கு எய்திற்று என்றே – யசோதர:2 112/1
எள்ளும் மனத்தினுக்கு எய்திற்று அறியேனே – சூளாமணி:8 1121/4
இருள் தனக்கு எய்திற்று ஓரான் எரி கதிர் ஆழி வேந்தன் – சூளாமணி:9 1444/3
ஓடு ஆவது எய்திற்று என வையம் உரைக்கின்றது அஃதால் – நீலகேசி:4 422/3
மேல்

எய்தின் (4)

இங்கு நம் உடம்பிற்கு ஏதம் எய்துவது இவரின் எய்தின்
அங்கு அதற்கு அழுங்கல் என்னை அது நமது அன்று என்று அன்றோ – யசோதர:1 32/2,3
என் உயிர்க்கு ஏதம் எய்தின் இது பழி பெருகும் என்றே – யசோதர:2 102/3
இருள்புரி வினைகள் சேரா இறைவனது அறத்தை எய்தின்
மருள் செய வருவது உண்டோ வானவர் இன்பம் அல்லால் – யசோதர:5 309/3,4
செத்துவம் எய்தின் சில்லைமை செய்பவால் – நீலகேசி:10 886/4
மேல்

எய்தின (4)

இயலும் மாளிகை எய்தின என்பவே – யசோதர:3 165/4
வளம் கெழு குமரரை வலம்கொண்டு எய்தின
அளந்து அறிந்திலம் அகல் படையின் எல்லையே – சூளாமணி:7 815/3,4
மரங்களும் மன் உயிர் எய்தின என்ன – நீலகேசி:4 366/3
ஈறின் மும்மையும் இன்மையை எய்தின
கூறின பொருள்களும் குணனும் செய்கையும் – நீலகேசி:8 788/2,3
மேல்

எய்தினம் (1)

யாம் இன்றே எய்தினம் என்றே மகிழ்வுற்றார் – சூளாமணி:9 1524/4
மேல்

எய்தினர் (1)

சீர் இமிழால் பொலிவு எய்தினர் சென்றே – சூளாமணி:7 653/4
மேல்

எய்தினர்கள் (1)

தக்க இளமை பருவம் எய்தினர்கள் தாமே – சூளாமணி:11 2026/4
மேல்

எய்தினள் (1)

கன்னிமாநகர் எய்தினள் கன்னியே – சூளாமணி:8 900/4
மேல்

எய்தினளாய் (1)

உஞ்சை மா நகர் எய்தினளாய் அதன் – நீலகேசி:3 232/1
மேல்

எய்தினளே (1)

அணி ஆர் சுகதன் நகர் எய்தினளே – நீலகேசி:5 463/4
மேல்

எய்தினாம் (1)

சிந்தைசெய் பொருளொடு செல்வம் எய்தினாம்
முந்தையின் மும்மடி முயன்று புண்ணியம் – யசோதர:2 82/2,3
மேல்

எய்தினாய் (1)

செக்கர் வான் அனையது ஓர் திருவும் எய்தினாய் – சூளாமணி:5 418/4
மேல்

எய்தினார் (8)

எய்தினார் குமரர் ஆம் பிராயம் எய்தலும் – சூளாமணி:3 74/2
எரி வளைத்திடுவதோர் இளமை எய்தினார் – சூளாமணி:3 79/4
எரி வளர்த்திடுவது ஓர் இளமை எய்தினார் – சூளாமணி:3 84/4
அற மழை பொழிவது ஓர் ஆர்வம் எய்தினார் – சூளாமணி:4 191/4
அல்லி மண்டபத்து அயல் அசோகம் ஆங்கண் எய்தினார் – சூளாமணி:6 494/4
ஈங்கு இவை என்னினும் முன்னம் எய்தினார்
வாங்கு நீர் மணலினும் பலர்-கொலோ என – சூளாமணி:9 1510/2,3
எண் அரும் பெரும் கவின் இளையர் எய்தினார் – சூளாமணி:10 1691/4
இஞ்சி சூழ் நகர் அணி இருக்கை எய்தினார் – சூளாமணி:10 1725/4
மேல்

எய்தினாரே (1)

இன் இசை மகளிர் முன் சென்று எதிர்கொள எய்தினாரே – சூளாமணி:8 996/4
மேல்

எய்தினாள் (9)

கொங்கையால் சிறிதே குழைவு எய்தினாள் – சூளாமணி:4 156/4
எழில் கொடி சுடர்வது ஓர் இயற்கை எய்தினாள் – சூளாமணி:4 209/4
மண் நிலாம் மறுகிடை வலம்கொண்டு எய்தினாள்
எண்ணில் ஆங்கு அது திரு எதிர்ந்த வண்ணமே – சூளாமணி:5 383/3,4
கடி கமழ் குழலினாள் கவினும் எய்தினாள் – சூளாமணி:5 422/4
முன்றில் சென்று எய்தினாள் முகிழ்த்த வேட்கையாள் – சூளாமணி:8 1041/4
பொன் நிலம் புரைவது ஓர் பொலிவும் எய்தினாள் – சூளாமணி:10 1711/4
ஒண் கதிர் திரு_மகள் உருவம் எய்தினாள் – சூளாமணி:10 1730/4
கரு மணி ஒளியவன் கழல் சென்று எய்தினாள் – சூளாமணி:10 1758/4
ஈட்டினான் உலோகனது இடத்தை எய்தினாள் – நீலகேசி:8 783/4
மேல்

எய்தினான் (23)

ஏவலாளரோடு இனிதின் எய்தினான் – உதயணகுமார:5 284/4
சண்டமாரி-தனது இடம் எய்தினான் – யசோதர:1 18/4
உளம்கொள புணர்ந்து உடன் உவகை எய்தினான் – யசோதர:2 77/4
ஓசை நீள் மண்டபம் உவந்தது எய்தினான் – சூளாமணி:3 93/4
இன் துணையவர்கள்-தம் கோயில் எய்தினான் – சூளாமணி:3 117/4
இச்சை ஆய எய்தினான் ஏந்து செம்பொன் நீள் முடி – சூளாமணி:4 139/2
பொன் நவில் திரு நகர் பூவொடு எய்தினான் – சூளாமணி:4 178/4
ஏசு இடை இலாதவன் இருக்கை எய்தினான் – சூளாமணி:4 194/4
அரும்பு சூழ் தெரியலான் அருளின் எய்தினான் – சூளாமணி:5 377/4
மண்டப மணி தலம் மன்னன் எய்தினான் – சூளாமணி:5 379/4
ஒத்த சுற்றமோடு உவகை எய்தினான் – சூளாமணி:7 609/4
தொண்டை அம் கனி இன் சுவை எய்தினான் – சூளாமணி:7 614/4
யாமமும் பகலும் மயர்வு எய்தினான் – சூளாமணி:7 615/4
விண் கனிந்திடவே விழைவு எய்தினான் – சூளாமணி:7 617/4
புரி வகை நாஞ்சிலும் புதியது எய்தினான் – சூளாமணி:9 1413/4
அட்டு இவன் எய்தினான் ஆழி ஆதலால் – சூளாமணி:9 1499/2
பழுது உழை இலா பகல் கோயில் எய்தினான் – சூளாமணி:10 1687/4
ஒன்றினன் உவந்து தன் உலகம் எய்தினான் – சூளாமணி:10 1737/4
உளம் அயாவுயிர்ப்பது ஓர் உவகை எய்தினான் – சூளாமணி:10 1760/4
இ வரை அரைசு எதிர்கொள்ள எய்தினான் – சூளாமணி:10 1770/4
இ நகர்க்கு இறைவனும் எதிர்கொண்டு எய்தினான் – சூளாமணி:10 1771/4
மாடு உயர் வள நகர் வலம்கொண்டு எய்தினான் – சூளாமணி:11 1890/4
நல்லது இ துணிவு என நயத்தில் எய்தினான் – நீலகேசி:8 820/4
மேல்

எய்தினும் (1)

விண் அரும் கலம் எலாம் விதியின் எய்தினும்
பெண் அரும் கலம் இது பெறுதல் மானுடர்க்கு – சூளாமணி:4 228/2,3
மேல்

எய்தினேன் (1)

தாதை என்று இயல் உரை தவத்தின் எய்தினேன்
ஆதலால் இவர்-தமது அரச கோலம் எம் – சூளாமணி:9 1493/2,3
மேல்

எய்தினை (1)

ஏதம் என்னை பெரிது எய்தினை என்றே – சூளாமணி:10 1571/2
மேல்

எய்து (2)

கன்னியர் எய்து தத்தம் கடி நகர் காவல் கொண்டார் – சூளாமணி:9 1542/4
பட்டிலன் பகையால் எய்து பாவம் அங்கு – நீலகேசி:5 545/1
மேல்

எய்து-மின் (1)

இன்னணம் எய்து-மின் என்று இடர்செய்வார் – சூளாமணி:11 1931/4
மேல்

எய்துக (3)

இன்னவன் இன்ன நீரான் இன்னவே எய்துக என்று – சூளாமணி:6 527/1
என மணவினைகள் செல்ல இன்னணம் எய்துக என்று – சூளாமணி:8 1107/1
சிறந்தவர்-தங்களுக்கு எய்துக சென்று என்னும் சிந்தையராய் – நீலகேசி:9 839/1
மேல்

எய்துகின்றான் (1)

தனி முனி களிறு போல தான் நினைவு எய்துகின்றான் – யசோதர:2 125/4
மேல்

எய்துதற்கு (1)

எஞ்சிய தொடர்ச்சி இன்பம் எய்துதற்கு அரிது மாதோ – சூளாமணி:6 525/4
மேல்

எய்துப (1)

எவையே செய்தும் எய்துப வீடும் என்றான் – நீலகேசி:5 493/4
மேல்

எய்தும் (30)

மெய் வகை தெரிந்து மாற்றை வெருவினர் வீட்டை எய்தும்
செவ்வியராக செய்து சிறப்பினை நிறுத்தும் வேந்தே – யசோதர:1 70/3,4
எய்தும் வெம் துயர் எப்படித்து என்று உளைந்து இரங்குகின்றனம் என்றான் – யசோதர:5 321/4
எய்தும் வெம் துயர் எனை பல கோடி கோடியின் உறு பழி தீர்ந்தேன் – யசோதர:5 322/2
ஒருமையால் துன்பம் எய்தும் ஒருவனை உம்மையாலே – சூளாமணி:5 267/1
இச்சை அங்கு உரைப்ப கேட்டு ஆங்கு இமையவர் இயற்கை எய்தும்
விச்சையும் துணையும் வெள்ளி விலங்கலும் கொடுத்து வேந்தாய் – சூளாமணி:6 548/1,2
ஏதிலார் போல நோக்கின் இரு மடங்காக எய்தும்
போது உலாம் சிலையினான்-தன் பொரு கணைக்கு இலக்கம் செய்யும் – சூளாமணி:8 991/2,3
முடிவு கொள் உலகம் எய்தும் இன்ப மா மூர்த்தி ஒப்பான் – சூளாமணி:8 1108/4
மாலை தண் கேழ் வண் புனல் நாடார் மகிழ்வு எய்தும்
மால் ஐ தண் கேழ் மால் கடல் வட்டம் வளாயிற்றே – சூளாமணி:9 1523/3,4
களி யானை நால் கோட்டது ஒன்று உடைய செல்வன் கண் ஒர் ஆயிரம் உடையான் கண் விளக்கம் எய்தும்
ஒளியானை ஊழி முதல்_ஆனானை ஓங்கி உலகு அளவும் ஆகி உயிர்-தமக்கு உறுகண் செய்யா – சூளாமணி:11 1906/1,2
அன்னணம் வேதனை எய்தும் அவர்களை – சூளாமணி:11 1931/1
எண்களையின்று இடர் எய்தும் ஒரு பால் – சூளாமணி:11 1966/4
மற்று இ விலங்கு எய்தும் மன் உயிர் மன்னா – சூளாமணி:11 1969/4
இறுதி_இலா பேர்_இன்பம் எய்தும் ஆறு எடுத்து உரைத்தான் – சூளாமணி:11 2068/3
மீட்சியில் வீட்டு_உலகு எய்தும் வீரனே – சூளாமணி:12 2072/4
ஏவலாளரும் இதற்கு எய்தும் இயல் குறை முயல்க – நீலகேசி:1 61/2
பின்னதன்-கண் பெரியனேல் பிறழ்வு எய்தும் கால சொல் – நீலகேசி:2 179/3
செய் வினை-தான் நிற்பவே பயன் எய்தும் என்பதூஉம் – நீலகேசி:4 311/1
தின்னும் மனம் உடை பேய் எய்தும் தீ_வினை – நீலகேசி:4 346/1
எல்லை_இல் அறிவு-தானும் எங்ஙனம் எய்தும் என்றான் – நீலகேசி:4 440/4
பிறப்பு அறுத்து இன்பு எய்தும் பெற்றியின் மிக்க – நீலகேசி:4 461/2
இச்சை எல்லாத்திற்கும் வேறேல் ஒருங்குடன் எய்தும் அன்றி – நீலகேசி:5 510/2
தன் இடை எய்தும் தரும தருமி மற்று – நீலகேசி:5 589/2
பிண பிணக்கு எய்தும் அ பேர்_இடர் செய்தாய் – நீலகேசி:5 639/4
எறிந்தான் அனையது ஓர் ஏதத்தை எய்தும் அ ஏதத்தினான் – நீலகேசி:6 682/2
பொன்றுந்துணையும் பல் போழ் எய்தும் பூசணிக்காயினை போல் – நீலகேசி:6 715/2
என் சென்று அது எய்தும் திறம்-தன்னை எனக்கு உணர – நீலகேசி:6 720/3
எய்தும் இதற்கு இனி என் செய்தி என்றாள் – நீலகேசி:7 743/4
சொல்லும் எனினும் முன் சொல்லிய தாம் எய்தும்
பல்லும் நுன் நாவும் பதையாது உரை அன்றி – நீலகேசி:7 748/2,3
இருள்-தன்னை இன்றி இவை எய்தும் என்றாள் – நீலகேசி:7 762/4
என்று உரைப்பாய்க்கு எய்தும் ஏழைமை உண்குவவேல் இமையார்க்கு – நீலகேசி:9 841/3
மேல்

எய்துமாயிடில் (1)

எய்துமாயிடில் தீர்ந்திடா கொலை இஃது இரு நில முடி வேந்தே – யசோதர:5 321/2
மேல்

எய்துமால் (1)

மறைந்த பூதத்தில் உண்மை வந்து எய்துமால் – நீலகேசி:10 876/4
மேல்

எய்துமே (7)

ஈனகத்து இருள் கெட இன்பம் எய்துமே
நானக குழலி நீ வளர நம் குடி – சூளாமணி:4 224/2,3
அ தலை சில மான் அயர்வு எய்துமே – சூளாமணி:7 783/4
இறந்தவன் பின்னும் அ இயற்கை எய்துமே – சூளாமணி:12 2070/4
மறவிக்-கண் இலாதது ஓர் மாட்சி எய்துமே – சூளாமணி:12 2071/4
கட்டினர் வழங்கினும் காயம் எய்துமே – நீலகேசி:8 794/4
எண்ணுங்காலை இயைந்துழி எய்துமே – நீலகேசி:10 857/4
என்றலானும் அஃது இன் உயிர் எய்துமே – நீலகேசி:10 871/4
மேல்

எய்துமோ (2)

ஆசு_இல் தோள் இவை-தாம் அசைவு எய்துமோ – சூளாமணி:7 635/4
தாவனை தொழுதான் தவறு எய்துமோ – நீலகேசி:5 542/4
மேல்

எய்துவ (1)

ஏத்துநர் செய்தவர் எய்துவ நன்று எனின் – நீலகேசி:4 331/3
மேல்

எய்துவதன் (1)

நங்கை மண வேள்வி நகர் எய்துவதன் முன்னை – சூளாமணி:8 1094/1
மேல்

எய்துவது (3)

இங்கு நம் உடம்பிற்கு ஏதம் எய்துவது இவரின் எய்தின் – யசோதர:1 32/2
இறந்தன இறந்து போக எய்துவது எய்தி பின்னும் – யசோதர:1 35/3
கன்னியை ஒர் காளை பிறன் எய்துவது கண்டும் – சூளாமணி:9 1286/2
மேல்

எய்துவதோ (1)

என்று-கொல் எய்துவதோ எனும் சிந்தையன் – நீலகேசி:4 340/2
மேல்

எய்துவர் (1)

முறையினால் எய்துவர் தாம் முன்னிய வீடு என்றாள் – நீலகேசி:5 658/2
மேல்

எய்துவான் (1)

இடை செட்டினால் பொருளை எய்துவான் போல – நீலகேசி:5 474/2
மேல்

எய்துழி (1)

மீனும் அல்லவும் வேதனை எய்துழி
தான் அது ஆதல் தாதாகதர் தன்மையோ – நீலகேசி:2 220/3,4
மேல்

எய்ய (2)

மா இரும் புகழினான்-தன் வன் சிலை வாங்கி எய்ய
சேய் இரும் சுடர்கள் சிந்தி தீ உமிழ்ந்து ஓடிற்று அன்றே – சூளாமணி:9 1451/3,4
எய்ய குற்ற எறிய புணர்க்கும் கால் – நீலகேசி:5 536/2
மேல்

எய்யலுற்ற (1)

எய்யலுற்ற பகழியையும் எண்ணி வேந்தன் எதிர் செறுப்பான் – சூளாமணி:9 1345/2
மேல்

எய்யவே (1)

ஒன்று வில் இரண்டு தோள் ஒருவன் எய்யவே
இன்று நம் படை உடைந்திட்டதாய்விடின் – சூளாமணி:9 1255/1,2
மேல்

எய்யும் (1)

தாழியாது எய்யும் தெய்வ படை முதல் அழிந்தும் சால – சூளாமணி:9 1458/1
மேல்

எயில் (6)

பொன் எயில் நடுவண் ஓங்கும் பூ நிறை அசோக நீழல் – உதயணகுமார:1 2/1
பொன் எயில் குறுகி கைம்மா புரவலன் இழிந்து உள் புக்கு – நாககுமார:1 14/1
கன்னி மூது எயில் சூழ் கடி காவினுள் – சூளாமணி:8 899/1
தருக்கு எயில் காப்பு வாங்க தட கை மால் பகடு நுந்தி – சூளாமணி:12 2114/1
புரிய பூ_மழை பொழிய பொன் எயில் மண்டிலம் புதைந்த – நீலகேசி:2 156/2
புடை எலாம் போற்றி ஏத்த பொன் எயில் பிண்டி மூன்று – நீலகேசி:4 446/3
மேல்

எயிலுள் (3)

புற இதழ் சேர் மரை மலர் மேல் விரல் நால் விட்டு பொன் எயிலுள் மன்னிய புங்கவனும் நீயே – நாககுமார:1 16/2
பொன் எயிலுள் வீற்றிருக்கும் புனிதன் திரு_கோயில் – நாககுமார:2 46/1
வேண்டியனவே முடிப்பாய் விரி பொன் எயிலுள்
ஈண்டி இமையோர் தொழுவான் எம் இறையும் என்னாய் – நீலகேசி:4 401/3,4
மேல்

எயிற்கு (1)

கொடி நிரை பொன் எயிற்கு குழுவுடன் சென்ற அன்றே – நாககுமார:1 13/4
மேல்

எயிற்ற (1)

அம் சுடர் எயிற்ற ஆளி அணி முகம் மலர ஊன்றி – சூளாமணி:3 95/2
மேல்

எயிற்றதனை (1)

நம்ப நீ அழித்தது அல்லால் நகை எயிற்றதனை நண்ணல் – சூளாமணி:7 770/3
மேல்

எயிற்றது (1)

பிலத்தினது அளவில் பேழ் வாய் பிறழ்ந்து இலங்கு எயிற்றது ஆகி – சூளாமணி:9 1440/3
மேல்

எயிற்றவர் (1)

முளைந்த வாள் எயிற்றவர் முலைகள் பாய்ந்து தேன் – சூளாமணி:9 1263/1
மேல்

எயிற்றவன் (2)

கரியவன் வளைந்த வெள்ளை எயிற்றவன் காள மேகம் – சூளாமணி:9 1138/1
வளைந்த வாள் எயிற்றவன் வயிரகண்டனே – சூளாமணி:9 1263/4
மேல்

எயிற்றிடை (3)

அதிர ஆர்த்தலும் அழன்று தன் எயிற்றிடை அலர்ந்த – சூளாமணி:7 720/1
வளைந்த வாள் எயிற்றிடை வலி தட கையில் பிடித்தான் – சூளாமணி:7 723/3
எரி பொங்க எழுந்த வெள்ளை எயிற்றிடை இலங்க நக்கு – சூளாமணி:9 1191/1
மேல்

எயிற்றினர் (2)

பெரியன வளைந்த வெள்ளை எயிற்றினர் பிலம்கொள் வாயர் – சூளாமணி:9 1190/2
வாலும் நெடியர் வளைந்த எயிற்றினர்
காலும் ஒரோவொன்று உடையர் கலை_இலர் – சூளாமணி:11 1974/1,2
மேல்

எயிற்றினானே (1)

பிலத்திடை பொடித்த போலும் பிறழ்ந்து இலங்கு எயிற்றினானே – சூளாமணி:9 1141/4
மேல்

எயிற்று (14)

பிறை எயிற்று அரவின் மீது பெற்றிடும் தனையன் கண்டு – நாககுமார:2 52/2
முந்து செய்வினையால் முளை வாள் எயிற்று
அந்தம் மிக்க சுணங்கம்-அது ஆயினாள் – யசோதர:3 164/3,4
ஏற்று இடை எயிற்று ஞமலி குலம் இரைப்ப – யசோதர:5 262/2
முருக்கு வாயவள் முள் எயிற்று ஏர் நகை – சூளாமணி:4 149/1
மந்திரம் வழுவுமாயின் வாள் எயிற்று அரவு காய்ந்து – சூளாமணி:5 252/3
நரம்பொடு நடந்துள விரல் தலை எயிற்று ஏர் – சூளாமணி:6 456/3
வள் உகிர் மதர்வை திங்கள் குழவி வாள் எயிற்று பைங்கண் – சூளாமணி:7 697/2
சுரிந்த கேசரம் சுடர் அணி வளை எயிற்று ஒளியால் – சூளாமணி:7 721/3
பேர் இருள் கிழிய தோன்றும் பிறை எயிற்று அமர நோக்கின் – சூளாமணி:7 759/3
வலி கற்ற மதர்வை பைம் கண் வாள் எயிற்று அரங்க சீயம் – சூளாமணி:7 769/1
வெள் ஒளி எயிற்று பேழ் வாய் விரி உளை அரச சீயம் – சூளாமணி:8 968/1
பெரியது ஓர் முனிவு கொண்டான் பிறை எயிற்று அரியோடு ஒப்பான் – சூளாமணி:9 1152/3
இலங்கும் நீள் எயிற்று இடையிடை அழல் எழ சிரியா – நீலகேசி:1 51/1
சிந்தித்தாள் இது செறி எயிற்று அரிவையது உருவாய் – நீலகேசி:1 58/1
மேல்

எயிற்றொடு (1)

விரிவன என விளங்கு எயிற்றொடு ஆயிடை – சூளாமணி:9 1413/2
மேல்

எயிறு (18)

குழைந்து அவன் உரைப்ப யூகி கூர் எயிறு இலங்க நக்கு – உதயணகுமார:2 129/2
கோலம் கார் அன்ன கூர் எயிறு ஆப்பியும் – உதயணகுமார:4 218/4
நாம நள் ஒளி முள் எயிறு உள் எழு – சூளாமணி:4 157/3
முற்றுவான் முளைத்த போலும் எயிறு உடை மூரி சிங்கம் – சூளாமணி:8 828/2
மடித்த வாய் எயிறு கவ்வி மருங்கின் ஓர் வயிர கல் தூண் – சூளாமணி:9 1139/1
திருகினான் எயிறு செவ்வாய் கறித்தனன் திசைகளோடும் – சூளாமணி:9 1147/3
பெரிய வாய் பிறை எயிறு இலங்க நக்குநக்கு – சூளாமணி:9 1253/1
கோல வால் வளை எயிறு இலங்க நக்கனன் – சூளாமணி:9 1262/3
களி யானையின் எயிறு ஆயின பறியா அவை கறியா – சூளாமணி:9 1310/1
கதிர் விடு வளை எயிறு உடைய காளையே – சூளாமணி:9 1381/4
வடி எயிறு இலங்க நக்கு வாழிய தோள்கள் இன்று – சூளாமணி:9 1427/2
கையினை புடைத்து கண்கள் சிவந்து வாய் எயிறு கவ்வி – சூளாமணி:9 1441/3
ஏற்றனை பொருதியோ என்று இலங்கு எயிறு இலங்க நக்கான் – சூளாமணி:9 1457/4
மண்டிமண்டி வர வாய் எயிறு ஊற – சூளாமணி:10 1576/2
ஊறுமே எயிறு ஊறுமே – சூளாமணி:10 1619/1
ஊறுமே எயிறு ஊறுமே – சூளாமணி:10 1619/4
பெரும் களியாளன் காலன் பிறை எயிறு அணிந்து நின்ற – சூளாமணி:11 1859/3
அம் பவழ வாயுள் அணி முள் எயிறு இலங்க – சூளாமணி:11 2027/3
மேல்

எயிறும் (2)

மாலை தலை வளர் மா மதி நிகரும் வளை எயிறும்
சோலை தலை மலை போல்வன தோளும் இவை உடையான் – சூளாமணி:9 1315/1,2
வண்டு அவாம் வார் குழலும் வாள் எயிறும் பூண் முலையும் – நீலகேசி:1 128/1
மேல்

எயிறுற (1)

இடித்தலின் மனித்தர் எல்லாம் எயிறுற இறுகி சோர்ந்தார் – சூளாமணி:7 699/4
மேல்

எயினம் (1)

மன்னன் மயிலாய் மயிரி முள்_எயினம் மீனாய் – யசோதர:5 298/1
மேல்

எயினர்கள் (1)

கொடு வில் எயினர்கள் கொல்ல குறைந்தும் – சூளாமணி:11 1962/3
மேல்

எரி (101)

எரி பொன் அணி காட்டு என எடுத்து முன்பு வைத்தனர் – உதயணகுமார:2 141/2
எரி என வெகுண்டு வந்தே இனிய நாடு அழிக்கலுற்றார் – உதயணகுமார:3 165/2
எரி மணி நல் பிறப்பு உடைய ஈசன் நீயே இருநான்கு குணம் உடைய இறைவன் நீயே – நாககுமார:1 18/3
எரி மணிகள் இலதை வேந்து என்ன இ கூற்று என – நாககுமார:2 70/4
ஏது என்று அறியேன் என்றான் எரி மணி கடக_கையான் – நாககுமார:3 91/4
எரி பொன் உயிர் விளங்கி இனிய முத்தி சேர்பவரே – நாககுமார:4 120/4
எந்தையும் கொடாமையால் எரி என வெகுண்டனன் – நாககுமார:4 138/1
எரி பொன் முடி மன்னர்கள் எண்ணாயிரவர் சூழ – நாககுமார:5 161/3
இடுக்கண் வந்து உறவும் எண்ணாது எரி சுடர் விளக்கின் என்-கொல் – யசோதர:1 62/1
எரி மணி இமைக்கும் பூணான் இசோதரன் இரு நிலத்துக்கு – யசோதர:2 85/1
என்றலும் ஏனை மன்னன் எரி எழ விழித்து சீறி – யசோதர:2 123/1
என நினைந்து ஏது செய்தாள் எரி நரகத்து வீழ்வாள் – யசோதர:2 149/4
வெய் எரி கண்டது உண்டோ விறகொடு விறகை ஊன்ற – யசோதர:4 236/2
கொந்து எரி உமிழ்ந்து எதிர் குரைத்து அதிர்வ கோள் நாய் – யசோதர:5 265/1
சிறப்பினை இயற்றிலை சினத்து எரி மனத்தால் – யசோதர:5 268/3
கொந்து எரி அழலுள் வீழ்ந்த கொள்கையன் மன்னன் ஆனான் – யசோதர:5 304/4
இன் சொல் மாதரும் இளம் கிளை சுற்றமும் எரி திரள் என அஞ்சி – யசோதர:5 323/1
எரி வளைத்திடுவதோர் இளமை எய்தினார் – சூளாமணி:3 79/4
உள் நிலா எழுதரு காம ஊழ் எரி
எண்_இலா சுடர் சுட விரிந்தும் நாண் விடா – சூளாமணி:3 83/2,3
எரி வளர்த்திடுவது ஓர் இளமை எய்தினார் – சூளாமணி:3 84/4
எரி படு விரி சுடர் இலங்கு பூணினான் – சூளாமணி:3 118/1
எரி அணிந்த இளம் பிண்டி இணர் ஆர்ந்த இடம் எல்லாம் – சூளாமணி:4 174/1
எழில் கதிர் பிறங்கல் வட்டம் எரி உமிழ்ந்திடுவது அன்றே – சூளாமணி:5 258/3
எரி தவழ்ந்து இலங்கும் வேலோய் எண்ணுவது எண்ணம் என்றான் – சூளாமணி:5 274/4
சேந்து எரி செம்பொன் வீதி திரிபுரம் அதனை ஆளும் – சூளாமணி:5 324/1
வாய்ந்து எரி வயிர பைம்பூண் மன்னவன் புதல்வன் மல் ஆடு – சூளாமணி:5 324/2
காய்ந்து எரி கனலின் வெய்யோன் கல்வியால் கடலோடு ஒப்பான் – சூளாமணி:5 324/4
இஞ்சி சூழ் எரி பொன் மாடத்து இந்திரன் மிசைந்த நாம – சூளாமணி:5 329/1
உடங்கு அவன் உடன்று எரி துளும்ப வரும் வந்தால் – சூளாமணி:6 446/3
காம நீர் எரி அகத்து கனன்று எழ நிமிர்ந்த – சூளாமணி:6 463/3
எரி கதிர் ஏற்றை காலம் எழு நிலா பருவம் ஏக – சூளாமணி:6 505/3
ஈங்கு யான் இருந்தது என்றான் எரி சுடர் வயிர பூணான் – சூளாமணி:6 524/4
அடுத்து எரி அலர்ந்த செம்பொன் அணி மணி முடியினான் அங்கு – சூளாமணி:6 562/3
முறை கெட முளைப்பது ஓர் முனிவின் ஒள் எரி
கறைப்படு படையவன் கனல மூட்டினான் – சூளாமணி:7 681/3,4
பொடித்தன சிறு வியர் புள்ளி ஒள் எரி
அடுத்து எழு சுடரகத்து உக்க நெய் துளி – சூளாமணி:7 682/2,3
படத்திடை சுடர் மணி தீண்டப்பட்டு எரி
கடுத்திடும் அரவு என கனன்ற நோக்கமோடு – சூளாமணி:7 683/1,2
விடம் உடை எரி கொடி விலங்கு நோக்கு உடை – சூளாமணி:7 686/1
ஒள் எரி நெறிப்பட்டு அன்ன சுரி உளை மலை கண் போழும் – சூளாமணி:7 697/1
உள் எரி உமிழ நோக்கி உரும் என அதிரும் பேழ் வாய் – சூளாமணி:7 697/3
இணங்கு இணர்வன இஞ்சி எரி பொன் புடை இஞ்சி – சூளாமணி:7 751/3
மன்னவற்கு இளைய வேந்தன் வயங்கு எரி பெயர் கொள் தேரான் – சூளாமணி:8 843/3
எரி மணி சுடர் அணி இலங்கு நங்கை-தன் – சூளாமணி:8 904/1
ஏழையர் கவரி ஏந்த எரி கதிர் விரிவது ஒத்தான் – சூளாமணி:8 933/3
இரும் கலி முழவு தோளாய் எரி மணி பலகை மேல் ஓர் – சூளாமணி:8 1015/3
இன்னணம் இயன்ற எரி ஓம்பு தொழிலார்க்கு – சூளாமணி:8 1104/2
எரி கதிர் ஆழி ஆள்வான் இனிதின் இங்கு இருந்த போழ்தின் – சூளாமணி:9 1137/2
உரை எதிர் கபில வட்ட கண் எரி உமிழ்ந்த மாதோ – சூளாமணி:9 1138/4
சிறந்து எரி அனலோடு ஒப்பான் பணி கொண்டு திசைகள் ஓடி – சூளாமணி:9 1150/1
நச்சு எரி நகையினாலே நடுங்கின திசைகள் என்பார் – சூளாமணி:9 1157/2
இரை தனக்கு என்றும் ஆற்றா எரி படு வெகுளி தீயான் – சூளாமணி:9 1158/4
புகர் எரி அவிக்கலுற்றான் பொழி மழை பொழிவது ஒத்தான் – சூளாமணி:9 1172/4
தொத்து எரி சுடரும் ஒள் வாள் என இரண்டு ஆகும் முன்னாம் – சூளாமணி:9 1184/2
இ திறத்து இனைய என்றான் எரி மணி இமைக்கும் பூணான் – சூளாமணி:9 1184/4
எரி என சுரிந்த கேசத்து இருள் என திரண்ட மேனி – சூளாமணி:9 1190/1
எரி பொங்க எழுந்த வெள்ளை எயிற்றிடை இலங்க நக்கு – சூளாமணி:9 1191/1
உரிய வாள் எரி எழ முறுக்கி நம்மொடு – சூளாமணி:9 1253/2
நச்சு எரி உமிழ்தரும் நகையர் தோன்றினார் – சூளாமணி:9 1260/4
காய் எரி விழித்தனர் களித்தனர் தெளிர்த்தார் – சூளாமணி:9 1288/3
கொந்து எரி இரும்பு எறிஞர் கொல் செய் களன் ஒத்தும் – சூளாமணி:9 1292/1
எரி போல்வன சுரி பங்கியொடு இருள் போல் இருள் மெய்யோடு – சூளாமணி:9 1311/1
என்றலும் அது கேட்டு எரி உடை தேரோன் என்பவனாம் இவன் என்றே – சூளாமணி:9 1321/1
எரி தாங்கு வேலொடு இனி ஈங்கு நின்று பெறுகின்றது என்னை எழுக என்று – சூளாமணி:9 1326/2
எரி மாலை வேல் வல் இளையார்கள் நிற்க இவன் என்னொடு ஏற்க எனவே – சூளாமணி:9 1328/2
கை-பால் எடுத்து கறை மருப்பு மிடைந்து கண்கள் எரி சிந்தி – சூளாமணி:9 1348/2
எரி அவிர் வெகுளியார் இளைய காளை இங்கு – சூளாமணி:9 1410/3
எரி புரை உளைகளோடு இலங்கு வெண் பிறை – சூளாமணி:9 1413/1
பேய் எரி உமிழ்ந்து நம் மேல் வரும் என பேசுகின்றாய் – சூளாமணி:9 1436/1
காய் எரி சுடர் விட்டாங்கு கனன்றனன் கனலலோடும் – சூளாமணி:9 1436/3
காய்ந்து எரி கணையினாற்கு கருடனும் உழையன் ஆனான் – சூளாமணி:9 1443/4
இருள் தனக்கு எய்திற்று ஓரான் எரி கதிர் ஆழி வேந்தன் – சூளாமணி:9 1444/3
எரி பொன் மணி முடியான் இன்று இவனோ சாய்ந்தான் – சூளாமணி:9 1465/4
என்னும் சாடும் எரி வாய் பெய்து இரங்கி அழுது ஆங்கு ஏகினரால் – சூளாமணி:9 1484/3
எரி வளர் ஒளி தரு நேமி எய்திய – சூளாமணி:9 1486/1
எரி மணி குடங்களின் ஏந்தி ஏந்தல்-தன் – சூளாமணி:9 1496/3
விட்டு எரி மணி வரை நேமி வேந்தனை – சூளாமணி:9 1499/1
மிக்கு எரி மணி இவை எய்தி வீரியன் – சூளாமணி:9 1502/2
தொக்கு எரி சுடர் ஒளி துளும்ப தோன்றினான் – சூளாமணி:9 1502/4
மிக்கு எரி சுடர் முடி சூடி வேந்தர்கள் – சூளாமணி:9 1504/1
எரி மணி கடக கை இரண்டும் ஊன்றி அ – சூளாமணி:9 1512/1
ஏவல் இன்றி எரி வெம் கதிரோனும் – சூளாமணி:10 1581/1
என்றலும் எரி மணி கடக கையினால் – சூளாமணி:10 1595/1
எரி மணி வயிர பூணான் இக்குவா குலத்துள் தோன்றி – சூளாமணி:10 1784/1
இருள் ஆழி நிழல் துளும்பும் எரி பொன் மணி நெடு முடி சாய்த்து இறைஞ்சப்பட்டான் – சூளாமணி:10 1806/3
இழைக்கு அரும்பும் இளம் முலையாய் எரி கதிரோன் வழி மருகன் இவன் நீர் ஈர்ம் தண் – சூளாமணி:10 1815/3
இத்தலை அரசர்_கோமான் எரி கதிர் ஆழி வேந்தன் – சூளாமணி:10 1828/3
எரி கதிர் ஆழி வேந்தன் திருமகன் என்னும் செம்பொன் – சூளாமணி:10 1834/3
எரி விசயம் கோ ஏந்தி மன்னர் என்னும் – சூளாமணி:10 1838/1
எரி புரை எழிலது ஆய இளம் தளிர் இரண்டு நாளில் – சூளாமணி:11 1846/1
இலை பயில் மகர பைம் பூண் எரி மணி கடக கையான் – சூளாமணி:11 1853/4
எரி மணி நெடு முடி இமைப்பின் செம் கண் அ – சூளாமணி:11 1900/1
கொத்து எரி வெம்பு அவர் கும்பி குழியவை – சூளாமணி:11 1926/3
பொரிப்பர் சிறைசெய்து பொங்கு எரி மாட்டி – சூளாமணி:11 1938/1
எரி வளர் மணி முடி இழியும் ஆயிடை – சூளாமணி:12 2101/3
எரி விடு சுடர் முடி இலங்க தாழ்ந்து போய் – சூளாமணி:12 2107/3
கனை எரி மிகு வேள்வி கலந்து செய்து களிப்பு எய்தி – சூளாமணி:12 2126/2
எங்கும் தான் என எரி கொள்ளி வளை என திரியும் – நீலகேசி:1 52/4
தந்து உரைப்பின் எரி நுதி போல் தாம் கேடு நிகழ்வு என்றாள் – நீலகேசி:2 177/4
எரி தோய் நரகம் பாழ் ஏற்றுவானே ஆம் – நீலகேசி:5 473/3
நிலம் நீர் எரி காற்றோடு உரு இரதம் – நீலகேசி:5 486/1
நிலம் நீர் எரி காற்று உயிரின் இயல்பும் – நீலகேசி:6 675/1
எரி எழும் உளர்ச்சியால் இரைக்கும் காற்றது ஆம் – நீலகேசி:8 792/2
மேல்

எரிக்கலுற்ற (1)

நஞ்சினை நஞ்சு சென்று எரிக்கலுற்ற போல் – சூளாமணி:9 1266/1
மேல்

எரிக்கலுற்றது (1)

ஐயென அங்கி தோன்றி அதனையும் எரிக்கலுற்றது
இவ்வகை காணலாகும் என்று நீ உணர்தல் வேண்டும் – யசோதர:4 236/3,4
மேல்

எரிக்கும் (2)

எரிக்கும் ஆற்றலான் – சூளாமணி:9 1298/4
இடம் கொள் இன்னா வினை எல்லாம் எரிக்கும் வாயில் விரித்தோய் நீ – நீலகேசி:1 139/2
மேல்

எரிகின்ற (1)

எரிகின்ற சுடரில் நெய் பெய்து இடு திரி தூண்டியாங்கு – சூளாமணி:11 1863/1
மேல்

எரிகொண்டு (1)

கடுநீரவர் கண் எரிகொண்டு கனன்று – சூளாமணி:9 1238/1
மேல்

எரித்த (1)

துஞ்சா நல் உலகு தொழும் தூயன் நீயே தொல்_வினை எல்லாம் எரித்த துறவன் நீயே – நாககுமார:1 17/3
மேல்

எரித்தனர் (1)

எரித்தனர் நால்வரும் இளைய காளையை – சூளாமணி:9 1411/3
மேல்

எரித்திடுதும் (1)

சேந்து எரித்திடுதும் என்று தென் மலை அரசர் சென்றார் – சூளாமணி:9 1187/3
மேல்

எரித்து (2)

இதமுறு தியானத்தின் இரு_வினை எரித்து உடன் – உதயணகுமார:6 365/3
சுற்றிய பளிங்கில் சோதி சுவர் மிசை எரித்து தோன்ற – சூளாமணி:8 1001/2
மேல்

எரிந்த (7)

பாய்ந்து எரிந்த போல் விரிந்து பாரிசாதம் ஏர்செய – சூளாமணி:4 133/2
வாய்ந்து எரிந்த செம்பொன் மாட வாயில் ஆறு கண்கொள – சூளாமணி:4 133/3
போந்து எரிந்த போல் மரம் புறம் பொலிந்து இலங்குமே – சூளாமணி:4 133/4
எரிந்த பூணினன் இலங்கு தாரினன் – சூளாமணி:7 583/2
எரிந்த கண் இணை இறுவரை முழை நின்ற அனைத்தும் – சூளாமணி:7 721/1
எதிரெதிர் சிலம்பின எரிந்த மாதிரம் – சூளாமணி:9 1220/2
வானிடை மணி விளக்கு எரிந்த வண்டொடு – சூளாமணி:10 1734/1
மேல்

எரிந்தன (1)

இற்றது இ உலகம் என்பார் எரிந்தன திசைகள் என்பார் – சூளாமணி:9 1156/1
மேல்

எரிந்தனன் (1)

எரிந்தனன் இறுவரை எடுத்து மேல்செல – சூளாமணி:9 1420/3
மேல்

எரிந்து (4)

ஊடு அகம் ஓடி எரிந்து ஒளி முந்துறும் – சூளாமணி:7 663/1
மாடு எலாம் எரிந்து மின்னும் வயிர குண்டலத்தோடு அம் பொன் – சூளாமணி:7 676/1
அடுத்து எரிந்து அழல் நகை நக்குநக்கு இவை – சூளாமணி:7 683/3
சேயிடை எரிந்து சிந்தி செல்வன் மேல் சென்றது அன்றே – சூளாமணி:9 1453/4
மேல்

எரிப்ப (1)

இழையின் அம் பொன் ஒளி எரிப்ப தோன்றுங்களே – சூளாமணி:7 734/4
மேல்

எரிப்படுத்தினன் (1)

உன்னி யூகி கான் விறகில் ஒள் எரிப்படுத்தினன் – உதயணகுமார:1 69/4
மேல்

எரிப்போய் (1)

எண் துகளும் எரிப்போய் நின பாதம் – நீலகேசி:1 144/3
மேல்

எரிய (2)

ஆர் அணங்கு அவிர் ஒளி எரிய ஆயிடை – சூளாமணி:4 186/1
பொங்கு எரிய வேள்வி வல் புரோகிதன் அவற்கு – சூளாமணி:8 1105/3
மேல்

எரியின் (1)

பெருகு எரியின் இட்டு உருகும் இதுவும் இனிதே என்று – யசோதர:5 291/2
மேல்

எரியினும் (1)

ஈம தூமமும் எரியினும் இருளொடு விளக்கா – நீலகேசி:1 29/1
மேல்

எரியினுள் (1)

எரியினுள் விளியலுற்றார் யார்-கொலோ அளியர் என்பார் – சூளாமணி:9 1152/4
மேல்

எரியும் (9)

சுற்று நின்று எரியும் செம்பொன் மணி முடி சுடர சூட்டி – சூளாமணி:5 244/1
எரியும் ஆணையான் குளிரும் ஈகையான் – சூளாமணி:7 594/1
எரியும் தீ திரள் எள் துணைத்து ஆயினும் – சூளாமணி:7 643/1
முற்றத்தான் எரியும் செம்பொன் முகன் அணி கருவி சேர்த்தி – சூளாமணி:8 915/1
சுற்றி நின்று எரியும் செம்பொன் சுடர் நிலை பட்டம் சேர்த்தி – சூளாமணி:8 931/3
சுற்றி நின்று எரியும் செம்பொன் சுடர் மணி வாயில் நண்ணி – சூளாமணி:8 1014/2
என் இனி கருதுகின்றது என்றனன் எரியும் ஆழி – சூளாமணி:9 1175/2
ஊழி நாள் எரியும் கூற்றமும் உருமும் ஒப்பவன் கை படை நவின்றான் – சூளாமணி:9 1317/3
எழுந்து இலங்கும் மேனியராய் எரியும் மணி கலம் தாங்கி – சூளாமணி:11 2059/2
மேல்

எரியுமே (1)

இன முதலா சுடர்ந்து இனிதின் இயல்பாய் நின்று எரியுமே – சூளாமணி:11 2058/4
மேல்

எரியுள் (2)

சூழ்ந்து துகையா எரியுள் இட்டனர்கள் சுட்டார் – யசோதர:5 289/2
ஊழி பேர் எரியுள் நெய் சொரிந்தது ஒப்பவே – சூளாமணி:9 1257/4
மேல்

எரியுறுகின்றது (1)

எரியுறுகின்றது அன்றே இதுவோ ஒப்ப இற்றது என்றான் – நீலகேசி:4 390/4
மேல்

எரியொடு (1)

இணை இரா பிரிந்த பின் எரியொடு ஒக்குமால் – சூளாமணி:8 1050/2
மேல்

எரிவ (1)

எரிவ இன்ன மா துயர் – நீலகேசி:1 99/3
மேல்

எரிவன (2)

எரிவன சுடர் மணி எழுவன கதலிகை – சூளாமணி:8 937/3
எரிவன மணி இது எம் இறைவனது இடமே – நீலகேசி:4 453/4
மேல்

எரு (1)

எனை பெரும் குப்பையும் எரு சுமப்பான் கண்டக்கால் – நீலகேசி:2 185/2
மேல்

எருச்சுமக்கிற்றியோ (1)

ஈனம் என் ஓது எருச்சுமக்கிற்றியோ – நீலகேசி:4 325/4
மேல்

எருத்தம் (5)

பைம்பொன் ஓடை வீழ் மணி பகட்டு எருத்தம் ஏறினான் – சூளாமணி:6 474/2
சுமை கொள் மாலை தொடு களிற்று எருத்தம் ஏறுக என்றனர் – சூளாமணி:6 502/3
வெம்பும் மால் களிற்று எருத்தம் விஞ்சையாளன் மேல்கொள – சூளாமணி:6 503/2
இருள் இரும் குன்றம் ஏய்க்கும் இரும் பிணர் எருத்தம் ஏறி – சூளாமணி:8 926/3
உலகு உடன் வணங்க ஓடை உயர் களிற்று எருத்தம் மேலால் – சூளாமணி:11 1843/2
மேல்

எருத்திடை (3)

ஓடும் மேல் எருத்திடை குலைந்த கோதையோடு உலாய் – சூளாமணி:6 478/2
புழல் கை மால் களிற்று எருத்திடை புரோசையில் பயின்ற – சூளாமணி:7 711/1
புரைசை யானையின் எருத்திடை அரசனும் புகழொடு பொலிவுற்றான் – சூளாமணி:8 872/4
மேல்

எருத்தில் (1)

சோர்ந்து வீங்கு எருத்தில் தொடர் கண்ணிடை – சூளாமணி:8 891/3
மேல்

எருத்திலும் (1)

எழிலும் தோளிலும் எருத்திலும் கிடந்தில எழுந்தே – சூளாமணி:7 715/4
மேல்

எருத்தின் (5)

சேந்தனன் எருத்தின் மீதில் திரும்பிக்கொண்டு ஏகி வேழம் – உதயணகுமார:6 330/2
நாக நல் எருத்தின் வந்து நகர் புகுந்து இருப்ப மிக்க – நாககுமார:4 114/3
இ தலமும் முழுது ஆண்டு இரும் களிற்று எருத்தின் மிசை – நாககுமார:4 118/3
உரல் கால முற செவிய ஓங்கு எருத்தின் ஓடை மால் யானை மேல் ஒளி சூழ் மாலை – சூளாமணி:9 1532/1
எருத்தின் மேல் அறைக என இறைவன் ஏயினான் – சூளாமணி:10 1762/4
மேல்

எருத்து (1)

இன் இயல் ஞான வேழத்து எழில் எருத்து தேறினானே – சூளாமணி:12 2113/4
மேல்

எருதாம் (1)

ஏதம்_இல் சுமை ஏற்று எருதாம் என்றான் – நீலகேசி:2 212/2
மேல்

எருது (1)

எருது பால் இன்மை எண்ணலன் தும்மலே – நீலகேசி:2 213/1
மேல்

எருமை (3)

துன்னு சூகரம் ஆடு எருமை தொகை – யசோதர:1 20/2
கொற்றம் மிக்க எருமை பலி ஒன்று அரோ – யசோதர:3 191/4
இன்று எறிந்த எருமை இது-தனை – யசோதர:3 192/1
மேல்

எருமைகள் (1)

பசுக்களோடு எருமைகள் குதிரைகள் புலியொடு நாய் முதலா – நீலகேசி:9 836/2
மேல்

எருவையும் (1)

சேக்கை கொள்வன செம் செவி எருவையும் மருவி – நீலகேசி:1 31/3
மேல்

எல் (3)

ஏதம்_இல் குணத்து எல் முடி மன்னன் கை – உதயணகுமார:1 59/3
எல் உறு சுடர் வானத்து எழிலவாய் இனியவ்வே – சூளாமணி:7 743/4
எல் இயங்கு இளம்பிறை கதிர்கள் வீழ்ந்தன – சூளாமணி:7 818/3
மேல்

எல்லா (19)

எல்லா வினை செறிக்கும் இயல் முனியை தான் பணிந்தாள் – நாககுமார:1 36/4
எல்லா இருதுவும் ஈனும் பொழிலினது – சூளாமணி:5 280/1
எல்லா நிதியும் இயன்ற இடத்தினது – சூளாமணி:5 280/2
எல்லா அமரர் கணமும் இராப்பகல் – சூளாமணி:5 280/3
எல்லா புலமும் நுகர்தற்கு இனிதே – சூளாமணி:5 280/4
பெரும் கலம் நிறைந்த மிகு பெட்டகமோடு எல்லா
அரும் கலமும் ஆர்ந்த அறையாயின பின் ஆய் பொன் – சூளாமணி:8 871/1,2
நாறு மலர் நந்தனவனத்தனவொடு எல்லா
வேறுபடு பூ மழையும் ஆட விளைவித்தார் – சூளாமணி:8 1091/3,4
எல்லா திசையும் சரம் சிந்தி இருள வீழும் எல்லை-தன்னுள் – சூளாமணி:9 1344/2
அரு முடி ஒழிய எல்லா அணிகளும் அவனுக்கு ஈந்தான் – சூளாமணி:10 1696/4
எல்லா விரதம் இயல்பு ஒக்கும் ஆயினும் – சூளாமணி:11 2002/1
எல்லா இமையோர்க்கும் என்றும் இறுதி சார்ந்தது – நீலகேசி:1 114/2
நட்டாரை எல்லா நரகுக்கே உய்க்கும் நாய் – நீலகேசி:1 130/3
நலங்கள் இல்லா உயிர்-தங்களுக்கு எல்லா நடுக்கம் நீக்கி உயர் நல் நிலை ஈயும் – நீலகேசி:1 147/3
காட்சியேன் எனில் எல்லா கதவமும் திறக்க என திறப்ப – நீலகேசி:2 151/3
இடன் எல்லா உலகின் எல்லையும் புறப்படுமோ – நீலகேசி:4 295/4
எல்லா உணர்ச்சியும் இச்சை வழியால் எழும் எனலால் – நீலகேசி:5 512/1
கற்று இனி எல்லா கணக்கும் கலந்து உரை காண்பு என்னையோ – நீலகேசி:5 518/4
எல்லா வகையினும் இல்லதற்கேல் இல்லை – நீலகேசி:5 616/2
எல்லா பொருளும் தம் பான்மை இயல்பும் ஏன்று – நீலகேசி:6 729/3
மேல்

எல்லாத்திற்கும் (2)

இச்சை எல்லாத்திற்கும் வேறேல் ஒருங்குடன் எய்தும் அன்றி – நீலகேசி:5 510/2
இச்சை எல்லாத்திற்கும் ஒன்றேல் குணி பொருள் இச்சை என்றாய் – நீலகேசி:5 510/3
மேல்

எல்லாம் (243)

புஞ்சிய நிலத்தோர்க்கு எல்லாம் பொற்பு நல் அற நல் மாரி – உதயணகுமார:1 5/2
பொறை-வயின் நோய் மீக்கூர பொருவு_இல் வான் கோள்கள் எல்லாம்
முறையின் நல் வழியை நோக்க மொய்ம்பன் அ தினத்தில் தோன்ற – உதயணகுமார:1 15/2,3
வரமுனி அருள கேட்டு மகிழ்ந்து தன் ஆயம் எல்லாம்
சிரசு அணி முடியும் சூட்டி செல்வற்கு கொடுத்து போக்கி – உதயணகுமார:1 22/2,3
அங்கு உள தேசம் எல்லாம் அடிப்படுத்து இனிது இருந்தார் – உதயணகுமார:1 26/4
பெரும் தெரு எல்லாம் பிற்பட போந்தே – உதயணகுமார:1 80/3
களைந்தனன் கவலை எல்லாம் காவலர்க்கு உணர்த்தி போந்தான் – உதயணகுமார:1 81/4
கூட மாளிகைகள் எல்லாம் கோட்டினால் குத்தி செம்பொன் – உதயணகுமார:1 88/1
பாடும் நல் மகளிர் எல்லாம் பாட்டு ஒழிந்து அரற்றி ஓட – உதயணகுமார:1 91/1
வேந்தன்-தன் மக்கட்கு எல்லாம் வேல் முதல் பயிற்றுவித்தும் – உதயணகுமார:1 103/1
ஆசு_இலா வித்தை எல்லாம் ஆய்_இழை கொண்டாள் என்றே – உதயணகுமார:1 105/3
ஏற்ற நல் சனங்கட்கு எல்லாம் இனி பொருள் உவந்து வீசி – உதயணகுமார:4 187/3
வெள்ளிய மலையின் மீதே விஞ்சையர் உலகம் எல்லாம்
தெள்ளிய ஆழி கொண்டு திக்கு அடிப்படுத்தும் என்ன – உதயணகுமார:4 193/1,2
சோதி நல் அரசன் மிக்க சூழ்ச்சியின் மற்றோர்க்கு எல்லாம்
வீதி நல் நகர்கள் விட்டு வீறுடன் வீற்றிருந்தான் – உதயணகுமார:4 208/3,4
நட்பு உடை நாட்டை எல்லாம் நர_பதி ஆண்டு சென்றான் – உதயணகுமார:4 241/4
தீது இன்றி கோள்கள் எல்லாம் சிறந்து நல் வழியை நோக்க – உதயணகுமார:5 252/2
சோதி பொன் அறை திறந்து தூவினன் சனங்கட்கு எல்லாம் – உதயணகுமார:5 252/4
உள்ளது எல்லாம் ஒருங்கே அடிப்படுத்து – உதயணகுமார:5 272/2
தக்க விஞ்சையர்-தம் பதி எல்லாம்
அக்கணத்தினில் அடிப்படுத்தினன் – உதயணகுமார:5 292/3,4
எண்ணிய கருமம் எல்லாம் இயைபுடனாக பின்னும் – உதயணகுமார:6 304/3
கவ்விய கருமம் எல்லாம் கணத்தினில் உதிர்ப்பை ஆக்கும் – நாககுமார:1 4/3
துஞ்சா நல் உலகு தொழும் தூயன் நீயே தொல்_வினை எல்லாம் எரித்த துறவன் நீயே – நாககுமார:1 17/3
கம்பம்_இல் நிலங்கள் எல்லாம் காத்து நல் தவமும் தாங்கி – நாககுமார:2 44/3
விட மர பழங்கள் எல்லாம் வியந்து நல் துய்த்து இருந்தார் – நாககுமார:4 110/3
தஞ்சமாய் எங்கட்கு எல்லாம் தவ முனி குறி உரைப்ப – நாககுமார:4 111/2
போனமும் போகம் எல்லாம் பருகி இன்புற்று நாளும் – நாககுமார:4 115/3
கலை அணி அல்குல் பாவை கங்குலும் பகலும் எல்லாம்
சிலை உயர்ந்து இனிய திண் தோள் செம்மலும் பிரிதல் இன்றி – நாககுமார:4 116/1,2
மருவு நல் தவத்தினாலே மற்றும் உள்ளோர்கள் எல்லாம்
திரு நிறை சோதம் ஆதி சேர்ந்து இன்பம் துய்த்தார் அன்றே – நாககுமார:5 166/3,4
நல் உயிர் நமர்கள்-தாமே நலிந்திட விளிந்தது எல்லாம்
மல்லல் மாதவனின் நாமே மறித்தும் உணர்ந்தனமும் அன்றோ – யசோதர:1 34/3,4
பிறந்திட இறந்தது எல்லாம் இதுவும் அ இயல்பிற்றேயாம் – யசோதர:1 35/4
இறந்தன இறந்த_காலத்து எண்_இறந்தனகள் எல்லாம் – யசோதர:1 36/4
எழு முறை பெருகி மேன்மேல் எய்திய உருவம் எல்லாம்
அழலினுள் மூழ்கி அன்ன அரு நவை நரகம்-தம்முள் – யசோதர:1 37/2,3
வரு சிலை இருபத்தைந்தின் வந்துறும் அங்கம் எல்லாம்
திரு மலி தவத்தின் சென்று தேவர்-தம் உலகில் பெற்றது – யசோதர:1 40/2,3
அண்ணல் நீ அருளிற்று எல்லாம் அருவருப்பு உடைய மெய்யில் – யசோதர:1 45/1
இன்று இவண் ஐய என்-கண் அருளிய பொருள் இது எல்லாம்
நன்று என நயந்து கொண்டேன் நடுக்கமும் அடுத்தது இல்லை – யசோதர:1 48/1,2
உரிமையின் உயிர்கட்கு எல்லாம் ஒருதனி விளக்கம் ஆகி – யசோதர:1 53/3
விரை செய் தார் வரை செய் மார்ப வினவிய பொருள் இது எல்லாம்
நிரைசெய்தே புகல்வன் யான் நீ நினைவொடு கேள் இது என்றான் – யசோதர:1 69/3,4
மடம் கனிந்து இனிய நல்லாள் வன முலை போகம் எல்லாம்
அடங்கலன் அயர்ந்து தேன் வாய் அமிர்தமும் பருகி அம் பொன் – யசோதர:2 92/1,2
ஒன்றிய அழகும் கல்வி ஒளி அமை குலத்தோடு எல்லாம்
நின்று செய்பயனும் நல்லார் நெஞ்சமும் பெறுதல் அன்றோ – யசோதர:2 107/3,4
சேயிடை இறைஞ்ச மற்று இ திரை செய் நீர் உலகம் எல்லாம்
நீ உயர் குடையின் வைகி நெடிது உடன் வாழ்க என்றாள் – யசோதர:2 132/3,4
விரவி மிக்கிடுதல் இன்றி விளியும் அ தீமை எல்லாம் – யசோதர:2 135/4
நன்றி ஒன்று அன்று கண்டாய் நமக்கு நீ அருளிற்று எல்லாம் – யசோதர:2 141/4
ஆதலால் வந்தது இன்று என்று அழுங்கினர் சிலர்கள் எல்லாம் – யசோதர:2 155/4
சிலை பயில் வயிர தோளாய் செப்பிய பொருள் இது எல்லாம்
உலைதல்_இல் மகிழ்வோடு உள்ளத்து உணர்ந்தனை கொள்க என்ன – யசோதர:4 245/1,2
கொலையினில் ஒருவல் இன்றி கொண்டனென் அருளிற்று எல்லாம்
அலைசெய்வது ஒழியின் வாழ்க்கை அழியும் மற்று அடிகள் என்றான் – யசோதர:4 245/3,4
வாரியின் வதங்கட்கு எல்லாம் அரச மா வதம் இதற்கே – யசோதர:4 247/3
பிறந்து நீ பிறவி-தோறும் பெரு நவையுறுவது எல்லாம்
சிறந்த நல் அறத்தின் அன்றி தீரும் ஆறு உளதும் உண்டோ – யசோதர:4 248/3,4
விரை செறி பொழிலின் உள்ளால் வேனிலின் விளைந்த எல்லாம்
அரைசனும் அமர்ந்து போகி அகநகர் கோயில் எய்தி – யசோதர:4 258/1,2
பொருபொரு பொரிந்து பொடி ஆம் உடலம் எல்லாம் – யசோதர:5 291/4
அறிவு_இலராய காலத்து அமைவு_இல செய்த எல்லாம்
நெறியினில் அறிவது ஊற நின்றனர் விலகி நிற்பர் – யசோதர:5 308/1,2
நண்ணி நாயக முனிவனின் அறிந்தனர் நவின்ற நற்குணம் எல்லாம்
கண்ணினார் தமது உருவினது உடலங்கள் கழிந்தன கழி போகத்து – யசோதர:5 325/2,3
அந்தில் ஆடினர் பாடினர் விரும்பிய அரம்பையர் அருகு எல்லாம்
வந்து தேவியர் மன்மத_வாளியின் மகிழ்ந்து உடன் புடைசூழ்ந்தார் – யசோதர:5 327/3,4
ஆசு_இல் எண்_குணன் அவதியொடு அமைந்தனர் அலை கடல் அளவு எல்லாம்
ஏசு_இல் வான்_உலகு இணை_இல் இன்பத்தினில் இசைந்து உடன் இயல்கின்றார் – யசோதர:5 328/3,4
சுரும்பொடு துதைந்து தோன்றும் சூழ் மதில் இருக்கை எல்லாம் – சூளாமணி:2 39/4
பூம் குழை மகளிர்க்கு எல்லாம் பொன் மலர் மணி கொம்பு அன்ன – சூளாமணி:2 64/1
ஆங்கு எழுந்து அவற்றை எல்லாம் அணிபெற அலரும் அன்றே – சூளாமணி:2 64/4
அங்கு அவர் அமர்ந்தது எல்லாம் அமர்ந்து அருள் பெருகி நின்றான் – சூளாமணி:2 68/2
முற்றும் நீர் வளாகம் எல்லாம் முழுதுடன் நிழற்றும் மூரி – சூளாமணி:2 69/1
மின் இவர் கடக பைம்பூண் வென்றி வேல் வேந்தர் எல்லாம் – சூளாமணி:3 97/4
மண் அமர் வளாகம் எல்லாம் மலர்ந்த நின் புகழோடு ஒன்றி – சூளாமணி:3 100/2
சேய் இடை நிகழ்வது எல்லாம் சிந்தையில் தெளிந்த நீரான் – சூளாமணி:3 103/2
ஒன்றிய உலகம் எல்லாம் ஒரு குடை நீழல் காக்கும் – சூளாமணி:3 109/3
மாம் துணர் ஒசிய ஏறி மதர்த்தன மணி வண்டு எல்லாம் – சூளாமணி:4 162/4
பூவையும் கிளியும் கொண்டு புலம்பின பொழில்கள் எல்லாம் – சூளாமணி:4 167/4
எரி அணிந்த இளம் பிண்டி இணர் ஆர்ந்த இடம் எல்லாம்
பொரி அணிந்த புன்கு உதிர்ந்து பூ நாறும் துறை எல்லாம் – சூளாமணி:4 174/1,2
பொரி அணிந்த புன்கு உதிர்ந்து பூ நாறும் துறை எல்லாம்
வரி அணிந்து வண்டு ஊத வளர்கின்ற இளவேனில் – சூளாமணி:4 174/2,3
உள் மகிழ்வாய்_அல்லை எனினும் உலகு எல்லாம்
கண் மகிழ நின்றாய்-கண் காதல் ஒழியோமே – சூளாமணி:4 187/3,4
விரிந்த நல் அறிவின் சோதி விளங்கலின் சனங்கள் எல்லாம்
பரிந்து அகம் கழுமத்து ஏறி பவம் பரிந்தவர்கள் ஒத்தார் – சூளாமணி:4 203/3,4
வால் வளை பரவி மேயும் வளர் திரை வளாகம் எல்லாம்
கோல் வளைவுறாமல் காக்கும் கொற்றவன் நெடியனேனும் – சூளாமணி:5 243/1,2
ஊழ் வரவு அன்னதேனும் ஒரு வகை கருமம் எல்லாம்
சூழ்பவர் சூழ்ந்து சூழும் சூழ்ச்சியுள் தோன்றும் அன்றே – சூளாமணி:5 249/1,2
மன்னும் நீர் வளாகம் எல்லாம் வணக்குதல் வல்லீர் ஆய – சூளாமணி:5 254/1
கண்ணளித்து உலகம் எல்லாம் கவின்பெற காவல் பூண்டு – சூளாமணி:5 261/1
மண் இயல் வளாகம் எல்லாம் வழி நின்று வணங்கும் அன்றே – சூளாமணி:5 262/4
மா இனம் படர்ந்தது எல்லாம் வையகம் படரும் அன்றே – சூளாமணி:5 265/4
மூசின வண்டின் மொய் பொழில் எல்லாம் – சூளாமணி:5 293/4
மதி தவழ் குன்றம் எல்லாம் வணக்கிய பின்றை மண்ணும் – சூளாமணி:5 297/3
முன் தவம் உடைமையாலே மூரி நீர் உலகம் எல்லாம்
மற்று அவன் ஏவல் கேளா மன்னவர் இல்லை மன்னா – சூளாமணி:5 304/1,2
நல் தவ நங்கை தோன்றா முன்னம் நாம் ஆண்டது எல்லாம் – சூளாமணி:5 304/4
ஆங்கு அவன் திறங்கள் எல்லாம் அறிதியால் ஆணை வேந்தே – சூளாமணி:5 305/3
தோலா நாவின் சச்சுதன் சொல்லும் பொருள் எல்லாம்
வேல் ஆர் கையாய் மெய்ம்மைய அன்றே மிகை ஆலோ – சூளாமணி:5 308/3,4
ஏவி பட்டம் ஈந்தவர் எல்லாம் இனிது ஏத்தும் – சூளாமணி:5 311/3
அன்னான் அன்னாற்கு அ நகர் எல்லாம் அறிவித்தான் – சூளாமணி:5 317/4
சஞ்சயம் உடைய கோமான் தாள்முளை தரணி எல்லாம்
அஞ்சும் நீர் அலங்கல் வேலான் அருஞ்சயன் அவனை நங்கள் – சூளாமணி:5 329/2,3
வையம் ஆயது எல்லாம் வளர்கின்றதே – சூளாமணி:5 339/4
கொங்கு வண்டு அலைந்த தாரான் குறிப்பு அறிந்து இவைகள் எல்லாம்
அங்கு அவன் மொழிந்த பின்னை அவனையும் அமைதி கூறி – சூளாமணி:5 347/1,2
நன்றவர் மொழிந்த எல்லாம் நல்லவா நயந்து கேட்டான் – சூளாமணி:5 360/4
கலை தொழில்கள் காமன் எய் கணை தொழில்கள் எல்லாம்
கொலை தொழில் கொள் வாள் கணின் அகத்த குறி கண்டீர் – சூளாமணி:6 453/3,4
ஆதிய அடிசில் ஒண் கேழ் அஞ்சனம் உள்ளிட்டு எல்லாம்
தீது தீர் காப்பு பெற்று செல்க என விடுத்தது அன்றே – சூளாமணி:6 514/3,4
காட்டி நீ உரைத்த எல்லாம் கனவு என கருதின் அல்லால் – சூளாமணி:6 526/3
ஒப்பு உடைத்து உங்கள் சேரி உயர் நிலை செல்வம் எல்லாம்
எப்படி முயறுமேனும் எங்களுக்கு எய்தல் ஆகாது – சூளாமணி:6 528/2,3
அலகை சால் ஆதி காலத்து அரசர்கள் தொடர்ச்சி எல்லாம்
உலக நூல் பலவும் ஓதி உணர்ந்தனன் உரைப்ப கேள்மோ – சூளாமணி:6 534/1,2
நிறை தரு கேவலத்தோய் நின் அடியார்க்கு எல்லாம்
குறைதல்_இல் இன்பம் கொடுப்பாயும் நீயே – சூளாமணி:6 541/1,2
நின்றன விலங்கு சாதி நிலம் கொண்ட பறவை எல்லாம்
அன்று மெய்மறந்து சேர்ந்தார் கின்னரர் அமரர் தாழ்ந்தார் – சூளாமணி:6 542/2,3
வேந்து உடை மானம் எல்லாம் வேலினால் விடுத்த வேந்தே – சூளாமணி:6 545/4
நும் குல நிலைமை எல்லாம் நூலின் நீ உரைத்தவாறே – சூளாமணி:6 550/2
ஏவினான் யாவன் நம்மை யாவனது உலகம் எல்லாம் – சூளாமணி:6 551/4
கற்றவர் இன்று-காறும் காவல் நூல் கற்பது எல்லாம் – சூளாமணி:6 552/4
தேவர்கள் உலகம் எல்லாம் செழு மணம் அயர்ந்து கூட்ட – சூளாமணி:6 560/2
ஊட்டு இலங்கு உருவ கோலோர் தங்களுக்கு உரைத்த எல்லாம்
தோட்டு இலங்கு உருவ தொங்கல் அமைச்சற்கு சொல்லியிட்டார் – சூளாமணி:7 693/3,4
இடித்தலின் மனித்தர் எல்லாம் எயிறுற இறுகி சோர்ந்தார் – சூளாமணி:7 699/4
முழையும் மூரி மணி கல்லும் எல்லாம் நினது – சூளாமணி:7 734/3
இளையாரை இனையவே இனையவே இடம் எல்லாம் – சூளாமணி:7 747/4
சூர்_அர_மகளிர் வாழும் இடம் இவை சுடர்ப எல்லாம் – சூளாமணி:7 759/4
ஏக மா மலையின் நெற்றி இரும் சுனை தடங்கள் எல்லாம்
நாக மா மகளிர் என்னும் நங்கையர் குடைய பொங்கி – சூளாமணி:7 761/2,3
நலம் கிளர் பசும்பொன் கோயில் நகுகின்ற நகரம் எல்லாம் – சூளாமணி:7 763/4
பாய் நிழல் பவழ செம் கால் பளிக்கு மண்டபங்கள் எல்லாம் – சூளாமணி:7 764/4
செழும் மணி சிகர கோடி சித்திரகூடம் எல்லாம் – சூளாமணி:7 765/4
வெம்ப ஏங்கு உயிரை எல்லாம் விழுங்கிய வெகுண்டு நோக்கி – சூளாமணி:7 770/1
குன்றிற்கு மருங்கு வாழும் குழூஉ களிற்று இனங்கள் எல்லாம்
அன்றைக்கன்று அலற கொன்று உண்டு அகல் இடம் பிளப்ப சீறி – சூளாமணி:7 772/1,2
இன்றைக்கொண்டு உலகம் எல்லாம் இனிது கண்படுக்கும் அன்றே – சூளாமணி:7 772/4
மற்று அ மால் அழித்தது எல்லாம் வானம் ஆறாக சென்ற – சூளாமணி:8 828/3
ஒன்றிய உலகம் எல்லாம் ஒருங்குடன் விழுங்கலுற்று – சூளாமணி:8 838/3
அடுத்தன நிறத்தவாக அழுத்தின மணிகள் எல்லாம் – சூளாமணி:8 849/4
விஞ்சையர் மிதுன தேவர் விண் இயங்கு உருவம் எல்லாம்
செம் சுடர் எறிப்ப சேர்ந்து செம் கதிர் பரவை சிந்தி – சூளாமணி:8 851/2,3
எழுந்து ஒலி சிலம்ப விம்மி இணர்கொண்ட மணிகள் எல்லாம் – சூளாமணி:8 853/4
வம்ப வெண் முத்த சாந்தின் மட்டித்து மணிகள் எல்லாம்
நம்பிய ஒளியவாக தெளித்து நன்கு எழுதப்பட்டு – சூளாமணி:8 855/2,3
தம் புலம் தெரிந்து தோன்றும் தடத்தின தலங்கள் எல்லாம் – சூளாமணி:8 855/4
ஆடகம் அணிந்த கூட நிலைகளும் அயல எல்லாம் – சூளாமணி:8 856/4
அரியொடு ஆகுளி ஆலித்த அதிர்ந்தன அணி முழவு அருகு எல்லாம்
விரை செல் மாவொடு விரவின களிறுகள் மிடைந்தன கடுமான் தேர் – சூளாமணி:8 872/2,3
முகர வாயின பணவங்கள் முரன்றன முரன்றன முகில் எல்லாம்
மகர மால் கடல் வரை மிசை எழுந்து என எழுந்தது படை மாற்றம் – சூளாமணி:8 873/2,3
நகர வாயிலின் புறம் பணை நடுங்கின நடுங்கின கொடி எல்லாம் – சூளாமணி:8 873/4
அமிதமாகிய நிலை தலை மலை அணி அருவிகள் அவை எல்லாம்
அமிதமாபவை சயம்பவைக்கு அடி தொழுது அவையவை அறிவித்தாள் – சூளாமணி:8 875/3,4
மருவி நம் கட்கு மணி வட்டு சிதர்ப்ப ஒத்து உள சில மலை எல்லாம்
அருவி வெண் திரை சொரிகின்ற அரு வரை குவடுகள் அவை முன்னால் – சூளாமணி:8 882/2,3
அலங்கல் வார் குழல் அமிர்து அன்ன சில் மொழி அரிவை நம் மருங்கு எல்லாம்
விலங்கல் போல்வன வெண் மருப்பு இரட்டைய வேழங்கள் விளையாடி – சூளாமணி:8 883/1,2
செம் கல் தூளி தம் செவி புறத்து எறிதலின் சிகரங்கள் இடை எல்லாம்
பொங்கி குங்கும பொடி ஒத்து பொலிகின்ற பொலம்_கொடி புடை நோக்காய் – சூளாமணி:8 884/3,4
மற்றை மன்னர் எல்லாம் வனத்தின் புடை – சூளாமணி:8 898/3
கம்பம் செய்து உலகம் எல்லாம் கை வளை கொள்வ போல – சூளாமணி:8 914/3
பொன் தத்து ஆர் கவரி வேய்ந்து பொருகின்ற புரவி எல்லாம் – சூளாமணி:8 915/4
பின்னிய பவழ வல்லி பிறங்கலோடு அனைய எல்லாம்
கொல் நவில் வேலினான்-தன் கோயில் முன் குவிக்க என்றான் – சூளாமணி:8 919/3,4
எண்ணிய வண்ண மாலை எழில் நகர் எல்லை எல்லாம்
விண் இயல் விமான வீதி வெறி கொள மிடைவி வேலோய் – சூளாமணி:8 922/3,4
ஒத்து நின்று உலகம் எல்லாம் ஒருங்குடன் குளிர ஓம்பி – சூளாமணி:8 934/1
ஒருங்கு அலர்ந்து உலகின் மிக்க மகளிரது உருவம் எல்லாம்
பெரும் கல அல்குல்-தன்பால் புகுந்து-கொல் பெயர்ந்தது என்றான் – சூளாமணி:8 987/3,4
மண் இயல் வளாகம் எல்லாம் மகிழ்ந்து உடன் வணங்கும் போழ்தும் – சூளாமணி:8 1020/1
எங்கு உளர் உலகுக்கு எல்லாம் ஒருவராய் இனிய நீரார் – சூளாமணி:8 1031/4
வெருளுமாறு உள்ளம் எல்லாம் வெருண்டு மெய் விதலை கொண்டார் – சூளாமணி:9 1135/4
விஞ்சையர் உலகம் எல்லாம் வெய்துற விரிந்த மாற்றம் – சூளாமணி:9 1136/1
அறைந்தனர் முரசில் சாற்றி அறைதலும் அரசர் எல்லாம்
மறைந்தன உலகம் என்ன மாய்ந்தன திசைகள் என்ன – சூளாமணி:9 1150/2,3
உரை தனக்கு உரைத்தவாறே உரைத்தனன் உலகம் எல்லாம்
இரை தனக்கு என்றும் ஆற்றா எரி படு வெகுளி தீயான் – சூளாமணி:9 1158/3,4
சிந்தின தழல் பொறி சிதர்ந்த திசை எல்லாம் – சூளாமணி:9 1292/4
கற்றவன் கலைகள் எல்லாம் காமுகன் என்னும் பேரான் – சூளாமணி:9 1305/3
கண்டவர்க்கு எல்லாம் கண்_உளார் போல்வார் காண்டலுக்கு அரிது அவர் உருவம் – சூளாமணி:9 1324/1
மாகம் எல்லாம் உடன் நடுங்க தொடங்கினான் அ மழை_போல்வான் – சூளாமணி:9 1341/4
இடங்கள் இன்றி விசும்பு எல்லாம் இருள ஈர்க்கோடு ஈர்க்கு உதைய – சூளாமணி:9 1342/3
தடங்கல் இன்றி அடு சரமே மிடைந்த தரணி வட்டம் எல்லாம் – சூளாமணி:9 1342/4
செம்பொன் ஆழி இவை எல்லாம் சென்று பாய சிந்தித்தான் – சூளாமணி:9 1347/4
மருங்கு அவை புணர்த்த பின்னை வானக வளாகம் எல்லாம்
கரும் கல் ஒன்று அகன்ற மேலால் கவித்தது கவித்தலோடும் – சூளாமணி:9 1432/1,2
இரும் கலி உலகம் எல்லாம் இருள் கொள வெருவி நோக்கி – சூளாமணி:9 1432/3
சீற்றமொடு இரியும் செல்வ தெய்வ அம்பு எய்த எல்லாம்
மாற்றினன் மறுப்ப நோக்கி மற்று அவன் மாற்றலான் பேர்_ஆற்றலை – சூளாமணி:9 1457/1,2
மை ஆர் கண்ணின் ஆம் பயம் எல்லாம் மடவார் இம்மை – சூளாமணி:9 1524/3
தாமரை நாறும் தண் பணை எல்லாம் மகிழ் நாற – சூளாமணி:9 1526/1
முன் வாயில் முகம் எல்லாம் முத்து அடுத்து தாமரை வெண் முளைகள் பாய்த்தி – சூளாமணி:9 1527/1
வேலை சூழ் உலகம் எல்லாம் விம்முற விளைந்தது அன்றே – சூளாமணி:9 1547/4
வேய் விரி வெள்ளி குன்றின் விஞ்சையர் உலகம் எல்லாம்
ஓவு_இல புகழினானுக்கு உடன் கொடுத்து உரிமையோடும் – சூளாமணி:9 1551/2,3
ஊதியூதி வயிறு உள் அளவு எல்லாம்
மோதகங்கள் முழுகும் பல என்றான் – சூளாமணி:10 1569/3,4
சந்து மாவொடு தடாய் இடம் எல்லாம்
கொந்து தேனொடு குலாய் இணர் கூடி – சூளாமணி:10 1578/1,2
அரு முகத்த கனி ஆயின எல்லாம்
ஒரு முகத்தனகள் அன்றி உதிர்த்து – சூளாமணி:10 1583/1,2
பைம் தழை பொழிலுக்கு எல்லாம் அரசு என பட்டம் சேர்த்தி – சூளாமணி:10 1627/3
மங்கையர்-தம்மை எல்லாம் மணி_வண்ணன் மருட்டி மற்று இ – சூளாமணி:10 1668/1
வணங்கி இ உலகம் எல்லாம் மகிழ்ந்து கண் பருகும் நீர்மை – சூளாமணி:10 1708/1
காம_செல்வன் என்று உலகு எல்லாம் களி தூங்கும் – சூளாமணி:10 1744/1
சேம செல்வன் தேவி பயந்தாள் திசை எல்லாம்
ஓம செல்வம் கொண்டு இனிது ஏத்தும் ஒளியாளே – சூளாமணி:10 1744/3,4
பார் ஆர் செல்கை பல் கிளை எல்லாம் உடன் ஈண்டி – சூளாமணி:10 1745/1
சக்கரர் தாம் பிறந்து உவரி தரங்க நீர் வளாகம் எல்லாம் தம் கீழ் கொண்ட – சூளாமணி:10 1810/1
தேர்த்தன மலரும் செம்பொன் சுண்ணமும் திசைகள் எல்லாம்
போர்த்தன பதாகை பொங்கி பூமி அம் கிழவர் உள்ளம் – சூளாமணி:10 1826/2,3
வரி கழல் மன்னர் என்னும் மணி நெடும் குன்றம் எல்லாம்
சுரி குழல் மடந்தை என்னும் தோகை அம் மஞ்ஞை நோக்கி – சூளாமணி:10 1834/1,2
ஏதிலா மன்னர் வாட இரு புடை கிளைஞர் எல்லாம்
காதலால் களித்து செல்வ கடிவினை முடிவித்தாரே – சூளாமணி:10 1835/3,4
ஒருவாது இங்கு அ ஒளியின் உள்ள ஆகில் உலகு எல்லாம் நின் உளத்தே ஒளிக்கவேண்டா – சூளாமணி:11 1911/2
ஒழிவு இலாது ஏனை உள்ளவை எல்லாம் – சூளாமணி:11 1929/4
எல்லை_இல் யோனிகள் எல்லாம் இகந்து எய்தல் – சூளாமணி:11 1983/3
எண்ணுநர் யார் உளர் எல்லாம் அமையினும் – சூளாமணி:11 1984/3
ஊனம் உயிர்களுக்கு எல்லாம் உணர்வது – சூளாமணி:11 1996/2
நீடு ஆர குளித்து ஆடும் நிலைமையரே அவர் எல்லாம் – சூளாமணி:11 2050/4
தீர்த்தங்கள் திறந்தவர்க்கு சிறப்போடு திசை எல்லாம்
தேர்த்து அங்கண் ஒளி பரப்ப செல் பொழுதும் தம் உலகில் – சூளாமணி:11 2054/1,2
ஊன் இலா உறுப்பு அமையா ஒளிய மா உலகு எல்லாம்
பால் நிலா பரந்து எறிப்ப பளிங்கினது படிவம் போல் – சூளாமணி:11 2065/1,2
ஓங்கிய உலகிற்கு எல்லாம் ஒரு பெரும் கிழவன் ஆனான் – சூளாமணி:12 2119/4
அடியிடும் இடம் இன்று ஆகி மூடி ஆகாயம் எல்லாம்
கடி கமழ் மலரும் சாந்தும் சுண்ணமும் கலந்த அன்றே – சூளாமணி:12 2121/3,4
உளம் காண் கேவல பேர்_ஒளியால் இம்பர்_உலகு எல்லாம்
துளங்காது உயர்ந்து உலகின் முடிக்கு ஓர் சூளாமணி ஆனான் – சூளாமணி:12 2127/3,4
பொங்கு ஓதம்-அது உடுத்த பூமி எல்லாம் பொது நீக்கி – சூளாமணி:12 2129/2
உலம் புரி தோளினனும் உலகம் எல்லாம் உடன் வணங்க – சூளாமணி:12 2130/2
எல்லாம் உணர்ந்தான் அவனே இறை ஆக ஏத்தி – நீலகேசி:0 1/4
மா ஞாலம் எல்லாம் மறம் மாற்றிய மாட்சியளா – நீலகேசி:0 4/4
தேவன் உரைப்ப தெளிந்தேன் பின் தெளிந்த எல்லாம்
மா என்று கொண்டேன் மடனே வலியாக நின்று – நீலகேசி:0 5/1,2
கொண்டு என் சொல் எல்லாம் குணனே என கூறுக என்னேன் – நீலகேசி:0 6/3
ஊன் கொண்ட காட்சி முதலாக உடைத்து அது எல்லாம்
யான் கண்டவாறே உரைப்பன் அவையார்க்கு இதனை – நீலகேசி:0 9/3,4
ஆயம் எல்லாம் அது சொல்லி போக அவணே வாழ்கின்ற – நீலகேசி:1 42/1
உரும் இடியும் எல்லாம் உயிர்_அல்ல ஊறே – நீலகேசி:1 111/4
ஆற்றல் பரிசை முதலாகிய அன்ன எல்லாம்
மாற்றம் அறுக்கும் ஒழுக்கத்தின் மாட்சி ஆமே – நீலகேசி:1 125/3,4
யோகம் இவற்றை உடன் உண்ட உயிர்கள் எல்லாம்
மாக விசும்பினவர்-தம்மொடு மன்னரும்மாய் – நீலகேசி:1 126/1,2
பேயேன் செய்த பிழை எல்லாம் பெரும பொறு என்று இறைஞ்சினான் – நீலகேசி:1 134/4
நள்ளென் யாமத்து யான் செய்த நவைகள் எல்லாம் நனி கண்டும் – நீலகேசி:1 136/3
இடம் கொள் இன்னா வினை எல்லாம் எரிக்கும் வாயில் விரித்தோய் நீ – நீலகேசி:1 139/2
சலங்கள் இல்லா பெரியோன் சரண் கொள் நீ சனங்கட்கு எல்லாம் அவன் சரண் என்றான் – நீலகேசி:1 147/4
நைதல்_இல்லா தெளிவோடு நல் ஞானம் நானும் கொண்டேன் உன் நற்குணம் எல்லாம்
பெய்து தந்தாய் பிழைத்தேற்கு இனிதா ஓர் பிராயச்சித்தம் பெரியோய் அருள் என்ன – நீலகேசி:1 148/2,3
மா துயர் உழந்து உறும் நோய் மறுகும் மன் உயிர்க்கு எல்லாம்
தீது_இல் நல் நெறி பயந்து திரை செய் நீள் கரை ஒருவி – நீலகேசி:2 155/2,3
ஆதி தான் பெரியனாய் அற கெடும் அளவு எல்லாம்
ஊதியமே உணர்ந்தவன் உறு தருமமே உரைத்தான் – நீலகேசி:2 176/1,2
தான் கெடும் அளவு எல்லாம் நினைந்து உரைத்த தத்துவம்-தான் – நீலகேசி:2 181/3
சொன்னதன் பொருள் எல்லாம் சுவடு இன்றி அற கெடுத்தற்கு – நீலகேசி:2 199/3
எல்லாம் அசுசியும் என்ப அனவால் – நீலகேசி:3 252/1
தீங்கு ஒழுக்கு என்றது எல்லாம் தீ_வினை என்னல் வேண்டார் – நீலகேசி:3 259/3
நினைந்து நாம் காணில் எல்லாம் நின்றது ஒன்று இல்லை என்றால் – நீலகேசி:3 262/2
புல் நெறி அவைகள் எல்லாம் போக்கிய பாக்கியத்தாய் – நீலகேசி:3 264/1
உள் நன்மை தவம் என்று அங்கு உறுப்பு எல்லாம் மறைக்கின்றாய் – நீலகேசி:4 275/1
குத்திய பல் குறையே அன்றியும் இ பொருள் எல்லாம்
பொத்தியும் காட்டுவாய் பொருள் இயைவோ பெரிது என்றாள் – நீலகேசி:4 292/3,4
பன்மை உடைய அ பண்புகள் எல்லாம் உடன் உரையும் – நீலகேசி:4 385/2
இ செய்கை எல்லாம் இகழ்வாம் பிற என்றனனே – நீலகேசி:4 416/4
கருவி-தான் ஒன்றும் இன்றி கடை_இலா பொருளை எல்லாம்
மருவிய ஞானம்-தன்னால் அறியும் எம் இறைவன் என்பாய் – நீலகேசி:4 430/1,2
நாள் எல்லாம் ஆகி நின்ற நல் பொருள்-தம்மை எல்லாம் – நீலகேசி:4 436/1
நாள் எல்லாம் ஆகி நின்ற நல் பொருள்-தம்மை எல்லாம்
கோள் எல்லாம் தான் ஒருங்கே கொள்ளுமேல் ஈர்ம் குவள்ளை – நீலகேசி:4 436/1,2
கோள் எல்லாம் தான் ஒருங்கே கொள்ளுமேல் ஈர்ம் குவள்ளை – நீலகேசி:4 436/2
தாள் எல்லாம் தான் ஒருங்கே தானும் நல்லான் ஓர் நல்ல – நீலகேசி:4 436/3
துளக்கு இல்லா பல பொரூளும் தொக்கதன் தன்மை எல்லாம்
விளக்குமே ஞாயிறு ஒப்ப என்பது மேலும் சொன்னேற்கு – நீலகேசி:4 441/1,2
கோதியிட்டு உள்ளது எல்லாம் குண்டலகேசி என்பாள் – நீலகேசி:4 447/1
பரிவே இதுவும் தன் பாலரோடு எல்லாம்
எரி தோய் நரகம் பாழ் ஏற்றுவானே ஆம் – நீலகேசி:5 473/2,3
கற்பம் எல்லாம் பிறர்க்கே நின்று உழந்த கருணையினாய் – நீலகேசி:5 498/4
உருவு உடை அட்டகம் அன்றியும் ஐந்தினுள் பட்ட எல்லாம்
அருவொடு கூடியும் தீண்டியும் ஆக்கும் திறம் அரிதால் – நீலகேசி:5 504/1,2
இச்சை இல்லாமையின் எல்லாம் ஒருங்கு உணரா எனினும் – நீலகேசி:5 510/1
எல்லாம் தானே என்றலின் ஏன இழவு எய்தி – நீலகேசி:5 562/3
எய்தலரே இன் இவையிவை எல்லாம் இழுக்காவோ – நீலகேசி:5 564/3
தளை பெய்துவைத்து என்னை தம் பொறி எல்லாம்
அளைவது நன்று இது-தான் அறம் ஆமேல் – நீலகேசி:5 592/3,4
பலிசையின் நீ சொல்லும் பாடங்கள் எல்லாம்
நலிவன் ஒன்றொன்றா நடுவு உணர்ந்து என்றாள் – நீலகேசி:5 598/3,4
பரந்து இனி நீ சொன்ன பல் வழி எல்லாம்
கரந்தன போதலை காட்டுவன் கேள் நீ – நீலகேசி:5 600/3,4
கந்தங்கள் எல்லாம் கடை அற கெட்டக்-கண் – நீலகேசி:5 603/1
கெட்ட பின் ஆற்றல்கள் எல்லாம் வழியதற்கு – நீலகேசி:5 618/1
ஒன்று அன்று நின் பக்கத்தை எல்லாம்
சுடுவது ஓர் கொள்ளி சுவடித்தவாறே – நீலகேசி:5 621/3,4
நூல் உரை எல்லாம் நுழைந்து உணர்வார்க்கே – நீலகேசி:5 635/4
எல்லாம் பிறவேயாம் – நீலகேசி:5 647/4
செற்றம் பெரிதும் உடையன் அ சீவன்கள்-தம்மொடு எல்லாம்
அற்றம்_உடையவர் சொல்லின ஆகமம் அன்மையினால் – நீலகேசி:6 680/2,3
வண்ண ஆதி எல்லாம் வகுப்பின் நிலப்-பால் ஆம் – நீலகேசி:6 688/1
பலவாக நீ சொன்ன பால் எல்லாம் தம்முள் – நீலகேசி:6 691/1
கடும் கதிரோன் மீதூர காணா கோள் எல்லாம்
படும் பொழுதும் எழுச்சியினும் தம் பயனே செய்யும் – நீலகேசி:6 695/1,2
நெடும் காலம் பல் பிறவி நின்றன எல்லாம்
ஒடுங்காதே ஏய்ந்து உண்டு உழிதரலே வேண்டும் – நீலகேசி:6 695/3,4
எல்லாம் ஒன்று ஒன்றிற்கு இடங்கொடா அன்றே – நீலகேசி:6 698/4
வண்ணம் முதலா உடைய குணம் எல்லாம்
எண்ணும் கால் அ பொருளேல் ஈந்தின் இளங்காய்க்-கண் – நீலகேசி:6 700/1,2
வட்டம் முதலா உடைய பொருள் எல்லாம்
ஒட்டி நீ அ பொருளே ஒன்றும் வேறு இல் என்பாய் – நீலகேசி:6 701/1,2
ஒன்றினுள் ஒன்று புகல்_இல என்ற உயிர்கள் எல்லாம்
நின்றன தம்தம் அகலமும் நீளமும் பெற்றனவாய் – நீலகேசி:6 713/1,2
வீயும் வகையும் வினை ஆக்கும் திறமும் எல்லாம்
நீயும் அவற்றை நினைவாய் உளவாக அன்றோ – நீலகேசி:6 718/3,4
மேல் நின்ற எல்லாம் மிக நல்ல இ மெய்யுணர்ச்சி – நீலகேசி:6 725/2
பொய் நின்ற எல்லாம் புரைத்தாய் இனி பூரணன்னே – நீலகேசி:6 728/1
ஒருங்கு இருந்தார்கட்கு உடன் அவை எல்லாம்
பருங்கினன் மெய்யும் பராசரன்-தன்னை – நீலகேசி:7 733/1,2
அ வகை எல்லாம் அழிவு உளது ஆமே – நீலகேசி:7 763/4
ஓதிய எல்லாம் ஒருவனின் அங்கு ஒரு – நீலகேசி:7 767/1
ஏனைய தாங்களும் எல்லாம் அவன் எனின் – நீலகேசி:7 768/2
என்னை ஒழித்து இனி எல்லாம் அவன் என – நீலகேசி:7 769/1
பூதிகன்-தான் அது சொல்லலும் யான் அது வல்லன் எல்லாம்
சாதி கண்டாய் என தான் தளராது சாற்றுக என்றாட்கு – நீலகேசி:9 827/1,2
மேல்

எல்லார்க்கும் (1)

கல்லுவானொடு எல்லார்க்கும் கரு_வினை – நீலகேசி:5 547/3
மேல்

எல்லார்களும் (1)

அன்னதே என்று எல்லார்களும் ஒட்டினார் – சூளாமணி:5 331/4
மேல்

எல்லி (1)

துவளுமாறு ஒருவன் எல்லி தொடங்கினன் நோவ என்றாள் – யசோதர:2 98/4
மேல்

எல்லியும் (1)

எல்லியும் இளம்பிறை கதிரும் என்பவால் – சூளாமணி:8 1051/3
மேல்

எல்லுந்துணையும் (1)

எல்லுந்துணையும் இருவினை என்றே – நீலகேசி:7 748/4
மேல்

எல்லை (49)

எஞ்சல்_இல் எல்லை காணா எழில்பெற நிற்றல் நோக்கி – உதயணகுமார:1 8/2
உஞ்சை எல்லை விட்டு வந்து யூகி புட்பகம் சென்றான் – உதயணகுமார:2 126/4
சயந்தியின் எல்லை விட்டு சாலவும் மகதநாட்டுக்கு – உதயணகுமார:3 151/1
இரு மதி எல்லை நீங்கி இ பதி இருப்ப என்றும் – உதயணகுமார:3 156/2
எல்லை தன் நாடு எய்தி பின் இனியர் தம்பி வந்தனர் – உதயணகுமார:3 177/4
எல்லை_இல் குணத்தினன் என்று உரைசெய்தனன் – உதயணகுமார:4 216/4
எல்லை_இல் குணத்தின் மிக்க எமதரர் அடி வணங்கி – நாககுமார:3 101/2
எல்லை_இல் குண இருடிகள்-தம்முடன் – நாககுமார:4 107/2
வில்லினது எல்லை கண்ணால் நோக்கி மெல் அடிகள் பாவி – யசோதர:1 28/1
இன் இசை அவனை நெஞ்சத்து இருத்தினள் இருந்த எல்லை
துன்னினள் தோழி துன்னி துணைவர் இல் தமியரே போன்று – யசோதர:2 97/2,3
சுற்றம் ஆயவர்கள் சூழ துணிவு_இலன் இருந்த எல்லை
மற்று மா மன்னன் தேவி வரும் முறை மரபின் வந்தே – யசோதர:2 129/2,3
எல்லை_இல இதுஇது என எண்ணி ஒரு நாவில் – யசோதர:5 296/3
இங்கண் ஞாலம் எல்லை சென்று இலங்கு வெண்குடை நிழல் – சூளாமணி:4 138/1
இறந்து அலை மயங்கு நீர் வாழ் உயிர்க்கு இடர் எல்லை உண்டோ – சூளாமணி:5 263/2
இற்று என உரைக்கும் நீதி ஓது நூல் எல்லை காண – சூளாமணி:5 276/3
எல்லை நீர் உலகு இனிது கண்பட – சூளாமணி:7 595/1
யோசனை எல்லை சார்ந்து பின்னை இஃது உரைக்கலுற்றான் – சூளாமணி:7 768/4
வெண் நிலா விரிந்த எல்லை போலும் இங்கு ஒர் பால் எலாம் – சூளாமணி:7 791/4
மூரல் வாய் அசும்பு அறாத முல்லை விள்ளும் எல்லை போய் – சூளாமணி:7 799/3
அன்ன வகை தேவி மகளோடு அமரும் எல்லை
முன்னு முக ஓரையொடு மூர்த்த நலம் நோக்கி – சூளாமணி:8 866/1,2
எண்ணிய வண்ண மாலை எழில் நகர் எல்லை எல்லாம் – சூளாமணி:8 922/3
எல்லை சென்று ஒளித்தது அ இள வெண் திங்களே – சூளாமணி:8 1056/4
குமரனை குறித்த வெம் சொல் குறை சென்று முடியும் எல்லை
தமருள் அங்கு ஒருவன் வந்து சக்கிரவாளம்-தன்னுள் – சூளாமணி:9 1145/2,3
எல்லை இன்று பொழுது எலாம் – சூளாமணி:9 1368/3
எல்லை செல்ல உறும் என்னலும் ஆயின் – சூளாமணி:10 1577/2
வந்து அணையும் எல்லை உள் மயங்கி ஒரு மாற்றம் – சூளாமணி:10 1605/2
பொழுது செல் நாழிகை எல்லை பூம் கழல் – சூளாமணி:10 1687/1
ஐ ஆண்டு எல்லை ஐயன் அணைந்தான் அவனோடும் – சூளாமணி:10 1743/1
எல்லை சால் முரசில் சாற்றி இன்னன அறைதலோடும் – சூளாமணி:11 1868/1
இத்துணை என்பது ஒர் எல்லை இலவே – சூளாமணி:11 1926/4
எல்லை_இல் துன்பம் இவற்றின் இரு மடி – சூளாமணி:11 1943/3
நீண்டவர் வாழ்நாள் நிறைவு கடல் எல்லை
ஈண்டு இதன் கீழ்க்கீழ் பெருகி வரும் எங்கும் – சூளாமணி:11 1947/2,3
எல்லை_இல் யோனிகள் எல்லாம் இகந்து எய்தல் – சூளாமணி:11 1983/3
கிழவு எனும் எல்லை கெழீஇயினர் சார்ந்து – சூளாமணி:11 1987/3
எல்லை_இல் மலர் ஏந்தி இறைவனது இட வகைக்கு எழுந்தாள் – நீலகேசி:2 150/4
எல்லை_இல் குண தலைவர் இலக்கணம் என்று எடுத்ததன் மேல் – நீலகேசி:2 178/3
இஞ்சி மாட்சியும் எல்லை_இல் செம்மலும் – நீலகேசி:3 232/2
உலகு எல்லை உரைப்பான் புக்கு உணர்வினையே வருத்துதியால் – நீலகேசி:4 296/4
எல்லை_இல்ல பல் உயிர் தன்-கண் உள்ள எஞ்சலும் – நீலகேசி:4 361/3
கனை கடல் எல்லை காணும் காக்கை ஒத்தாய்-கொல் என்றாள் – நீலகேசி:4 431/4
எல்லை_இல் பொருள்கள்-தம்மை எல்லை_இல் அறிவினாலே – நீலகேசி:4 440/1
எல்லை_இல் பொருள்கள்-தம்மை எல்லை_இல் அறிவினாலே – நீலகேசி:4 440/1
எல்லை இன்று அறியும் எங்கள் எல்லை_இல் அறிவன் என்பாய் – நீலகேசி:4 440/2
எல்லை இன்று அறியும் எங்கள் எல்லை_இல் அறிவன் என்பாய் – நீலகேசி:4 440/2
எல்லை_இல் பொருள்கள்-தம்மை எல்லை இன்று அறியின் நின்ற – நீலகேசி:4 440/3
எல்லை_இல் பொருள்கள்-தம்மை எல்லை இன்று அறியின் நின்ற – நீலகேசி:4 440/3
எல்லை_இல் அறிவு-தானும் எங்ஙனம் எய்தும் என்றான் – நீலகேசி:4 440/4
அதற்கும் உண்டாய் இனி எல்லை இன்று ஓடும் – நீலகேசி:5 625/2
எல்லை ஒன்று இலது என்ப இணை_விழைச்சு ஒழிக என்ப அ முகத்தால் – நீலகேசி:9 833/2
மேல்

எல்லை-தன்னுள் (1)

எல்லா திசையும் சரம் சிந்தி இருள வீழும் எல்லை-தன்னுள்
சொல்லால் புகழ்தற்கு அரியான்-பால் தூணி வறியவாதலும் திண் – சூளாமணி:9 1344/2,3
மேல்

எல்லை_இல் (13)

எல்லை_இல் குணத்தினன் என்று உரைசெய்தனன் – உதயணகுமார:4 216/4
எல்லை_இல் குணத்தின் மிக்க எமதரர் அடி வணங்கி – நாககுமார:3 101/2
எல்லை_இல் குண இருடிகள்-தம்முடன் – நாககுமார:4 107/2
எல்லை_இல் துன்பம் இவற்றின் இரு மடி – சூளாமணி:11 1943/3
எல்லை_இல் யோனிகள் எல்லாம் இகந்து எய்தல் – சூளாமணி:11 1983/3
எல்லை_இல் மலர் ஏந்தி இறைவனது இட வகைக்கு எழுந்தாள் – நீலகேசி:2 150/4
எல்லை_இல் குண தலைவர் இலக்கணம் என்று எடுத்ததன் மேல் – நீலகேசி:2 178/3
இஞ்சி மாட்சியும் எல்லை_இல் செம்மலும் – நீலகேசி:3 232/2
எல்லை_இல் பொருள்கள்-தம்மை எல்லை_இல் அறிவினாலே – நீலகேசி:4 440/1
எல்லை_இல் பொருள்கள்-தம்மை எல்லை_இல் அறிவினாலே – நீலகேசி:4 440/1
எல்லை இன்று அறியும் எங்கள் எல்லை_இல் அறிவன் என்பாய் – நீலகேசி:4 440/2
எல்லை_இல் பொருள்கள்-தம்மை எல்லை இன்று அறியின் நின்ற – நீலகேசி:4 440/3
எல்லை_இல் அறிவு-தானும் எங்ஙனம் எய்தும் என்றான் – நீலகேசி:4 440/4
மேல்

எல்லை_இல்ல (1)

எல்லை_இல்ல பல் உயிர் தன்-கண் உள்ள எஞ்சலும் – நீலகேசி:4 361/3
மேல்

எல்லை_இல (1)

எல்லை_இல இதுஇது என எண்ணி ஒரு நாவில் – யசோதர:5 296/3
மேல்

எல்லைக்-கண் (1)

நின்றாயும் நீயே நிறை பொருள் எல்லைக்-கண்
சென்றாயும் வென்றாயும் நீயே வாழி திருமாலே – சூளாமணி:6 540/3,4
மேல்

எல்லைய (1)

துளங்கு ஒளி கலினமா தூளி எல்லைய
வளம் கெழு குமரரை வலம்கொண்டு எய்தின – சூளாமணி:7 815/2,3
மேல்

எல்லையவாய் (1)

இயங்குவனவும் இரு பொறி ஐ_அறிவு எல்லையவாய்
மயங்கி இ மத்திம நல் உலகத்தின மற்று இவற்றுள் – நீலகேசி:1 78/1,2
மேல்

எல்லையில் (1)

எல்லையில் கிழமை-தன்னால் இறைஞ்சுக என்பது என்றாள் – சூளாமணி:8 1011/4
மேல்

எல்லையும் (2)

ஓதினாள் நின்று ஒரு பகல் எல்லையும்
கோதை வார் குழல் குண்டலகேசியே – நீலகேசி:2 206/3,4
இடன் எல்லா உலகின் எல்லையும் புறப்படுமோ – நீலகேசி:4 295/4
மேல்

எல்லையுள் (4)

இன்னன பகர்ந்து சொல்லும் எல்லையுள் நீங்கலுற்றார் – சூளாமணி:7 767/4
இன்னன இளையவற்கு இயம்பும் எல்லையுள்
பொன் நகர் அடைந்தனர் பொழுதும் சென்றது – சூளாமணி:7 814/1,2
மொய் மலர் தாமரை முகிழ்க்கும் எல்லையுள்
மை மலர் நெடு வரை மன்னன் மற்றவன் – சூளாமணி:8 959/2,3
காணலாம் எல்லையுள் புகுந்து கட்டுரை – சூளாமணி:9 1213/3
மேல்

எல்லையே (2)

பொன் நகர் புறத்தது ஓர் பொழிலின் எல்லையே – சூளாமணி:5 429/4
அளந்து அறிந்திலம் அகல் படையின் எல்லையே – சூளாமணி:7 815/4
மேல்

எலா (5)

மகள் எலா திசைகளும் மலிர மன்னினாள் – சூளாமணி:5 416/4
உள எலா பொது குணத்தான் ஒருங்கு கோளீயும் என்னில் – நீலகேசி:4 438/2
கொள எலா ஞானம்-தானும் கொள்ளுமாறு எவன்-கொல் என்றான் – நீலகேசி:4 438/4
பொது எலா பொருளொடும் பொருந்தி நின்றதேல் – நீலகேசி:8 811/1
அது எலா பொருள்களை ஆக்கும் ஒற்றுமை – நீலகேசி:8 811/2
மேல்

எலாம் (111)

உலகு எலாம் அவர் ஒருங்கிட விடும் – உதயணகுமார:6 321/2
வலந்த வண் தளிர் மா இனமே எலாம் – யசோதர:1 12/4
திக்கு எலாம் அடிப்படுத்தும் திகிரி அம் செல்வரேனும் – யசோதர:1 43/2
தீங்கு எலாம் அகற்றி நின்ற சித்தரே செல்லல் தீர்ப்பார் – யசோதர:1 52/4
இது எலாம் இவர் என் உழையாளராம் – யசோதர:3 198/3
பங்கயம் காடுகொண்டு அலர்ந்த பாங்கு எலாம்
செங்கயல் இனம் நிரை திளைக்கும் செல்வமும் – சூளாமணி:1 8/1,2
ஒன்றி நின்று அதிரும் ஒருபால் எலாம் – சூளாமணி:1 13/4
மாறுகொண்டு சிலம்பும் ஒர் மாடு எலாம் – சூளாமணி:1 14/4
இணங்கி எங்கும் இருக்கும் ஒர்பால் எலாம் – சூளாமணி:1 15/4
உலவும் ஓதமும் ஓங்கும் ஒர்பால் எலாம் – சூளாமணி:1 16/4
நெய் விரிந்தன நீள் இரும் குன்று எலாம் – சூளாமணி:1 17/4
மன்று எலாம் மணம் நாறும் மருங்கினே – சூளாமணி:1 18/4
ஊறி வந்து ஒழுகும் ஒருபால் எலாம் – சூளாமணி:1 19/4
ஆலும் மா மயில் ஆலும் ஒர்பால் எலாம் – சூளாமணி:1 21/4
பக்கம் நோக்கும் பறவை ஒர்பால் எலாம் – சூளாமணி:1 22/4
கள் முளைத்த தடத்த கழி எலாம் – சூளாமணி:1 24/4
மாந்தி நின்று உறங்கும் வரை மாடு எலாம் – சூளாமணி:1 25/4
கண்டு நின்று கனலும் கழி எலாம் – சூளாமணி:1 28/4
காடு கொண்டு உள கண் அகல் நாடு எலாம் – சூளாமணி:1 31/4
தங்கு வாரிய தண் கடல் நாடு எலாம் – சூளாமணி:1 32/4
கண் எலாம் கவர்வன கனக கூடமும் – சூளாமணி:2 42/1
விளிம்பு தோய் நெடும் கடை வீதி வாய் எலாம்
துளங்கு பூ_மாலையும் சுரும்பும் தோன்றலால் – சூளாமணி:2 45/2,3
குடை நிழல் உலகு எலாம் குளிர நின்றதே – சூளாமணி:2 55/4
தண் நிலா உலகு எலாம் தவழ்ந்து வான் கொள – சூளாமணி:3 71/3
திசை எலாம் தெளிந்தன தேவர் பொன் நகர் – சூளாமணி:3 73/1
இசை எலாம் பெரும் சிறப்பு இயன்ற ஏற்பவர் – சூளாமணி:3 73/2
நசை எலாம் அவிந்தன நலியும் தீ_வினை – சூளாமணி:3 73/3
பசை எலாம் பறந்தன பலர்க்கும் என்பவே – சூளாமணி:3 73/4
சூழும் நீர் உலகு எலாம் தொழுது தன் அடி – சூளாமணி:3 112/1
இலகு வில் மணி வான் இயல் மாடு எலாம்
விலக நின்றது விஞ்சையர் குன்றமே – சூளாமணி:4 120/3,4
உக்க சோதிகள் சோலையின் ஊடு எலாம்
செக்கர் வானகமும் சிறிது ஒக்குமே – சூளாமணி:4 121/3,4
துளரும் சந்தன சோலைகள் ஊடு எலாம்
நளிரும் தெய்வ நறும் குளிர் நாற்றமே – சூளாமணி:4 123/3,4
அம் பொன் பட்ட நறும் குழலார்க்கு எலாம்
செம்பொன் பட்டம் செறிந்த திரு நுதல் – சூளாமணி:4 147/2,3
கோங்கு எலாம் கமழமாட்டா குணம்_இலார் செல்வமே போல் – சூளாமணி:4 161/3
பாங்கு எலாம் செம்பொன் பூப்ப விரிந்தது பருவம் என்றாள் – சூளாமணி:4 161/4
ஓதிய உயிர்க்கு எலாம் உறுகண் தீர்ந்தவே – சூளாமணி:4 190/4
அம் கண் நீர் உலகு எலாம் அறியப்பட்டது – சூளாமணி:4 222/2
வங்க நீர் வரைப்பு எலாம் வணக்கப்பட்டதே – சூளாமணி:4 222/4
மண் பகர் உலகு எலாம் மகிழ செல்லுமே – சூளாமணி:4 225/4
மண் அரும் கலம் எலாம் வலிதின் வவ்வினும் – சூளாமணி:4 228/1
விண் அரும் கலம் எலாம் விதியின் எய்தினும் – சூளாமணி:4 228/2
கொற்ற வேல் மன்னர்க்கு ஓதும் குணம் எலாம் குழுமி வந்து – சூளாமணி:5 276/1
பொன் எலாம் நெதியம் ஆர பொழிந்திடுகின்ற பூமி – சூளாமணி:5 302/3
மன் எலாம் அவனை அன்றி வணங்குவது_இல்லை மன்னா – சூளாமணி:5 302/4
தீது எலாம் அகல நோற்று சிவகதி சேரும் என்று அ – சூளாமணி:5 355/3
குலம் புரிந்தவர்க்கு எலாம் கோலம் ஆகுமே – சூளாமணி:5 417/4
மாட வாயில் மேல் எலாம் மடந்தைமார் மயங்கினார் – சூளாமணி:6 476/4
கொண்ட கோல நீர ஆய கோடி மாடம் மேல் எலாம்
வண்டு சூழ்ந்த பங்கய மலர் குழாம் இணைப்படூஉ – சூளாமணி:6 479/2,3
சால வாயில்-தாம் எலாம் ஒர் தாமரை தடத்திடை – சூளாமணி:6 480/3
பட்டம் வேய்ந்த வட்டம் அல்லது இல்லை நல்ல பாங்கு எலாம் – சூளாமணி:6 483/4
மலைத்தலை தழல் சிதர்ந்த போன்ற மாட வாய் எலாம் – சூளாமணி:6 484/4
இங்கண் மால் உயிர்க்கு எலாம் எளிய்ய என்று தோன்றலும் – சூளாமணி:6 501/2
உலகு எலாம் நின்னுள் ஒளித்தாயும் நீயே – சூளாமணி:6 539/2
ஒளித்தாயும் நீயே உயிர்க்கு எலாம் கண்ணா – சூளாமணி:6 539/3
யாவனால் படைக்கப்பட்டது உலகு எலாம் யாவன் பாத்தது – சூளாமணி:6 551/1
ஆதி நூல் அமைச்சர்க்கு ஓது மாண்பு எலாம் அமைந்து நின்றான் – சூளாமணி:6 566/1
கற்ற நூல் பிறர் கற்ற நூல் எலாம்
முற்ற நோக்கினும் முற்ற நோக்கல – சூளாமணி:7 593/1,2
உற்ற நூல் எலாம் உற்ற நூல்களாய் – சூளாமணி:7 593/3
மாடு எலாம் எரிந்து மின்னும் வயிர குண்டலத்தோடு அம் பொன் – சூளாமணி:7 676/1
நிறை புகழ் ஆழி தாங்கி நிலம் எலாம் பணிய நின்றான் – சூளாமணி:7 680/2
பாழியால் மெலிந்தவர் திறத்து பண்டு எலாம்
ஆழியால் வெருட்டி நின்று அடர்த்திர் போலும் அஃது – சூளாமணி:7 688/1,2
நவைகள் கண்டாய் இவை நம்_அலாதார்க்கு எலாம் – சூளாமணி:7 738/4
உழை உடைந்து உகுகின்றன ஊங்கு எலாம் – சூளாமணி:7 779/4
உக்க நெல் பொரியுற்று ஒரு சார் எலாம்
தொக்க கல் தலம் மேல் துடிக்கின்றவே – சூளாமணி:7 780/3,4
உற்று வீழ்ந்தது போன்று உள ஆங்கு எலாம் – சூளாமணி:7 782/4
கண்ட பால் எலாம் கலந்து கண் கவற்றும் ஆதலால் – சூளாமணி:7 790/3
வெண் நிலா விரிந்த எல்லை போலும் இங்கு ஒர் பால் எலாம் – சூளாமணி:7 791/4
ஓடு இணர் சுடர் பொன் உக்க தானம் ஒக்கும் ஊங்கு எலாம் – சூளாமணி:7 794/4
சாறு கொண்டு மான் கணம் தயங்கு நீர சார் எலாம் – சூளாமணி:7 796/4
மண் எலாம் வணங்க நின்ற மழ களிற்று அரசோடு ஒப்பான் – சூளாமணி:8 835/4
பண் எலாம் அணிந்து தோன்ற பருமித்து கருவி ஏற்றி – சூளாமணி:8 839/3
வௌவு நீரென்ன வாவியும் மாடு எலாம்
தெய்வம் நாறுவ தேம் கொள் செய்குன்றமும் – சூளாமணி:8 897/1,2
அங்கு அதன் பாக தீரத்து அருகு எலாம் அணிவித்திட்டான் – சூளாமணி:8 930/4
எண் இயல் கொடி மிடைந்து இருண்டு பாங்கு எலாம்
கண் இயல் கவரி மா கலந்து கானகம் – சூளாமணி:8 952/2,3
அரும் கல மகளிர்க்கு ஏற்ற அழகு எலாம் தொகுத்து மற்றோர் – சூளாமணி:8 987/1
புள் எலாம் குடம்பை சேர்ந்து பார்ப்பு இனம் புறந்தந்து ஓம்பி – சூளாமணி:8 1028/2
போது எலாம் குவிந்த பொய்கை தாமரை பொலிவு நீங்க – சூளாமணி:8 1029/2
தாது எலாம் அலர நக்கு தம்மையே மிகுத்த அன்றே – சூளாமணி:8 1029/4
துன்னிய உலகு எலாம் துயில்கொண்டிட்டதே – சூளாமணி:8 1063/4
தோளினால் ஆகுமேனும் சொல் எலாம் ஒழிக மற்று அ – சூளாமணி:9 1168/2
விரவி வெம் கள வாய் எலாம்
புரவி துண்டங்கள் போர்த்தவே – சூளாமணி:9 1360/3,4
எல்லை இன்று பொழுது எலாம்
தொல் அமர் தொடங்கினார் – சூளாமணி:9 1368/3,4
கத்திகை கண்ணியன் காணும் பால் எலாம்
தொத்து இணர் குஞ்சியான் காளை தோன்றினான் – சூளாமணி:9 1387/3,4
வரைத்தனர் வரு படை வீதி வாய் எலாம்
எரித்தனர் நால்வரும் இளைய காளையை – சூளாமணி:9 1411/2,3
தழுவிய தட வரை தாழ்வர் வாய் எலாம்
குழுமிய கொழு முகில் வழுவி வீழ்வன – சூளாமணி:9 1516/1,2
தீது எலாம் தேவிக்கு தெரிய செப்புவேன் – சூளாமணி:10 1594/4
தாது எலாம் ததர்ந்து சிந்த திளைத்த அ தட கை வேழம் – சூளாமணி:10 1705/2
ஊழி தேர் அரசு இறைஞ்ச உலகு எலாம் ஒரு குடை கீழ் உறங்க காத்த – சூளாமணி:10 1804/3
விரையினால் மெழுகிய வீதி வாய் எலாம்
திரையின் ஆர் செழும் மணி முத்தம் சிந்தினார் – சூளாமணி:11 1871/1,2
விரிந்து உயர் வெள்ளி வெண் குடையின் மாடு எலாம்
திருந்திய சாமரை திசைகள் தேர்த்தன – சூளாமணி:11 1883/1,2
அருகு எலாம் அணிந்து அகடு அம் பொன் ஆர்ந்து மேல் – சூளாமணி:11 1895/2
மெய் ஞலம் விஞ்சையர் விரவ மேல் எலாம்
கிஞ்ஞர மிதுனங்கள் கிளர்ந்து தோன்றுமே – சூளாமணி:11 1899/3,4
ஒளி ஆகி உலகு ஆகி நீ விரிந்தாய் என்கோ உலகு எலாம் நின் ஒளியின் உள் அடங்கிற்று என்கோ – சூளாமணி:11 1905/1
ஆவன எலாம் அடக்கம்_இல்லவர்-தம் நோவே – நீலகேசி:1 107/4
யானையுள் அரசு எங்கு உளது அங்கு எலாம்
வானம் நின்று வழிபடல் காண்டுமால் – நீலகேசி:2 220/1,2
வாய்க்கின்றாய் இனி மானுயர் மாசு எலாம்
நாய்க்கு என்றால் இது நல் அறமாம்-கொலோ – நீலகேசி:2 223/3,4
பீடம் ஏறி பெருந்தகையார்க்கு எலாம்
வீடுபேறும் வினையும் உரைப்புழி – நீலகேசி:3 235/3,4
வினைய நூலை வியப்பெய்துவார்க்கு எலாம்
அனையதே நும் அற நெறி என்றனள் – நீலகேசி:3 239/2,3
பறைந்து போய் மெல் கோலால் பல் எலாம் தூயவாம் – நீலகேசி:4 278/2
அழிவு காலத்து அற தொடர்ப்பாடு எலாம்
ஒழியல் வேண்டும் என்று ஒற்றுமை-தாம் கொளீஇ – நீலகேசி:4 321/1,2
பிளவு எலாம் ஆகும் அன்றே பெற்றி-தாம் ஒத்தல் இல்லேல் – நீலகேசி:4 438/3
இன்று எலாம் கேட்டும் ஓராய் ஏட நீ என்று சொன்னாள் – நீலகேசி:4 439/4
புடை எலாம் போற்றி ஏத்த பொன் எயில் பிண்டி மூன்று – நீலகேசி:4 446/3
ஓதியே வைத்தார் அ ஓத்து எலாம் மீ கிடந்த – நீலகேசி:5 469/2
ஈண்டி நின்ற நின் இ தொடைப்பாடு எலாம்
தீண்டலன் என தீண்டிய வந்தவோ – நீலகேசி:5 527/2,3
தாமம் சாந்தம் புனைபவர்-தாம் எலாம்
ஏம நல் நெறி கண்டிலரே பிற – நீலகேசி:5 557/3,4
கடவுள் குழாத்தார்-தம் காழ்ப்பு எலாம் கோடும் – நீலகேசி:6 699/5
உலகு எலாம் அவையே உயிர் உண்டு என – நீலகேசி:10 859/1
சிட்டர் அன்றியும் சென்றிருந்தார்க்கு எலாம்
ஒட்டி மீட்டும் உரைத்து உளம்-தான் கொளீஇ – நீலகேசி:10 861/2,3
சென்று எலாம் அவை சேதனை ஆகுமே – நீலகேசி:10 871/2
அன்று எலாம் அவை ஆக்கம் ஒன்றே இனி – நீலகேசி:10 871/3
மேல்

எலிச்செவியன் (1)

முடி விரிசிகையன் மல்லன் முகட்டு எலிச்செவியன் என்பான் – உதயணகுமார:3 164/3
மேல்

எலும்பு (3)

நெறிப்பர் எலும்பு நிரந்து உடன் வீழ – சூளாமணி:11 1940/3
கடிப்பது எலும்பு அதன் காரணம் மேனி – நீலகேசி:4 333/3
இழுது என் எலும்பு ஆர் இடுகாடு எனவும் – நீலகேசி:5 468/4
மேல்

எலும்புமே (1)

பள்ளி மாறிய பாடையும் எலும்புமே பரந்து – நீலகேசி:1 30/3
மேல்

எவ்வ (2)

எவ்வ மாடும் இன்ன போல் இடங்கள் இன்பம் ஆக்கலால் – சூளாமணி:4 136/3
எவ்வ பாலும் இசைந்து உள என்பவே – சூளாமணி:8 897/4
மேல்

எவ்வகையின்னும் (1)

எவ்வகையின்னும் விகாரம் இலா பொருட்கு – நீலகேசி:7 763/1
மேல்

எவ்வகையும் (1)

நாடின் எவ்வகையும் அஃதே நமது இறப்பொடு பிறப்பும் – யசோதர:1 44/3
மேல்

எவ்வல் (1)

இல்லை என்று எவ்வல் கூர்ந்தே இனிமையின் வந்து நல்ல – உதயணகுமார:1 21/3
மேல்

எவ்வழி (2)

திக்கென தொனிசெய்திட்டது எவ்வழி வந்தது ஆகும் – யசோதர:4 237/4
இனியவர் எவ்வழி இசைவர் அவ்வழி – சூளாமணி:8 1048/3
மேல்

எவ்வழியும் (1)

இன்ன நரர்_உலகத்துள் எவ்வழியும் உளர் ஆகி – சூளாமணி:11 2043/2
மேல்

எவ்வளவு (2)

எவ்வளவு இதனை கேட்பார் இரு_வினை கழுவும் நீரார் – யசோதர:1 70/1
ஏதம் இன்று எவ்வளவு இசைத்தது அவ்வளவு – சூளாமணி:4 190/3
மேல்

எவ்வாறு (1)

அறிய தேறும் திறத்தது எவ்வாறு எனில் – சூளாமணி:7 648/1
மேல்

எவ்வுயிரும் (1)

இ உலகின் எவ்வுயிரும் எம் உயிரின் நேர் என்று – யசோதர:5 272/1
மேல்

எவ்வுலகு (1)

எவ்வுலகு உடையவர் என்ன தோன்றினார் – சூளாமணி:9 1270/4
மேல்

எவர் (2)

ஏடு அவிழ் தாரோய் எவர் ஆபவர் எனில் – சூளாமணி:11 1978/2
நீவிர் எவர் சொல்ல சொல்லினீர் என்று நின் – நீலகேசி:4 372/3
மேல்

எவர்க்கும் (2)

தீயே என எவர்க்கும் செல்லல் பல ஆக்கி – நீலகேசி:1 115/1
ஆங்கண் எவர்க்கும் அறை என்று இருந்த அ – நீலகேசி:7 730/3
மேல்

எவரும் (3)

உற பணிந்து எவரும் உள்ளத்து உவந்தனர் கேட்கலுற்றார் – யசோதர:1 73/4
எவரும் என்னொடு வரப்பெறார் தவிர்க என எழில் சேர் – சூளாமணி:7 709/3
எவரும் அஞ்சும் ஈட்டினான் – சூளாமணி:9 1366/4
மேல்

எவரையும் (1)

சீறிநின்று எவரையும் செகுப்பது இல்லையே – சூளாமணி:2 54/4
மேல்

எவன் (7)

எவன் செய்தும் என்னை ஈர் மலர் தாரோய் – சூளாமணி:11 2004/4
கருமம் இங்கு எவன் ஆகும் காட்டுதியேல் பெற்றிலன் முன் – நீலகேசி:2 180/2
எள் அனைத்தும் இல் என்றால் இறப்பு அறிதல் எவன் ஆகும் – நீலகேசி:2 196/3
உடன் இல்லை ஆயினும் ஊனம் இங்கு எவன் என்பாய் – நீலகேசி:4 295/2
எவன் ஆகும் என்று எமது இட்டமே உரைத்தியால் – நீலகேசி:4 308/3
மிக்கதே என் நெறி என்று வேண்டல் எவன் – நீலகேசி:5 555/4
வந்தது அஃது எவன் செய்யும் வாம மற்று என்றாள் – நீலகேசி:5 603/4
மேல்

எவன்-கொல் (5)

மெய் அணி பொறியவன் எவன்-கொல் வீரனே – சூளாமணி:4 229/4
தம் குடி விளங்க நின்ற தன்மையான் எவன்-கொல் என்றான் – சூளாமணி:5 255/3
வேண்டுவது எவன்-கொல் என்றான் மிடை மணி பூணினானே – சூளாமணி:6 546/4
இங்கன் மா தவம் எவன்-கொல் செய்ததே – சூளாமணி:7 603/4
கொள எலா ஞானம்-தானும் கொள்ளுமாறு எவன்-கொல் என்றான் – நீலகேசி:4 438/4
மேல்

எவனொடு (1)

உடையவர் எவனொடு ஒப்பார் ஒருவர் மற்று இல்லை வேந்தே – சூளாமணி:5 300/2
மேல்

எவனோ (3)

யாம் எம் இன் உயிர் உடையம் என்று இருப்பது இங்கு எவனோ – சூளாமணி:6 465/4
சாதமாம் உயிர் தன்மையில் தேற்ற தவறு எவனோ – நீலகேசி:5 496/4
எவனோ இது துய்ப்பான் இன்னணம் கேள் என்றான் – நீலகேசி:5 642/4
மேல்

எவையே (1)

எவையே செய்தும் எய்துப வீடும் என்றான் – நீலகேசி:5 493/4
மேல்

எழ (20)

தாமரை கண் தழல் எழ நோக்கி அ – உதயணகுமார:1 34/1
மவ்வல் அம் மதம் வண்டு எழ வீசலும் – உதயணகுமார:1 45/3
புரிசை எழ நிலத்தின் மிசை பொற்புற விளங்கும் – நாககுமார:5 161/1
என்றலும் ஏனை மன்னன் எரி எழ விழித்து சீறி – யசோதர:2 123/1
முற்று முன் சடி பெயர் சொல் மூன்று உலஃகும் ஆன்று எழ
பெற்று நின்ற பெற்றியான் பீடு யாவர் பேசுவார் – சூளாமணி:4 137/3,4
துன் அலர் தொடையலில் சுரும்போடு ஆர்த்து எழ
மன்னவன் நடத்-தொறும் மகர குண்டலம் – சூளாமணி:5 375/2,3
காம நீர் எரி அகத்து கனன்று எழ நிமிர்ந்த – சூளாமணி:6 463/3
புறவின் மா மரை முலை பொழிந்த பால் நெகிழ்ந்து எழ
பறவை உண்டு பாடவும் பால் பரந்த பூமியின் – சூளாமணி:7 798/2,3
இயல் ஓதை இளம் சிறை அன்னம் எழ
கயல் ஓடி ஒளிப்பன காண் கழலோய் – சூளாமணி:7 801/3,4
நுரை கள் என்னும் அ குழம்பு கொண்டு எதிர்ந்து எழ நுடங்கிய இலையத்தால் – சூளாமணி:8 877/2
அடியொடு புனை கழல் அரசு_இறை படை எழ
இடையிடை இரவொடு பகல் இசைவனவே – சூளாமணி:8 938/3,4
முரைசு அங்கு ஒலியோடு முழங்கி எழ
உரை சங்கு ஒலியோடு உணரா வகையால் – சூளாமணி:8 1076/2,3
அரைசு அங்கு ஒலியோடு எழ ஆர்த்தனவே – சூளாமணி:8 1076/4
உரிய வாள் எரி எழ முறுக்கி நம்மொடு – சூளாமணி:9 1253/2
பொரி போல் எழ உதையா இவன் வருகின்றது ஒர் பொலிவே – சூளாமணி:9 1311/4
துளைப்படு புண் உமிழ் சோரி பாய்ந்து எழ
களிப்படு சிலம்பின கவந்தம் ஆடுவ – சூளாமணி:9 1407/1,2
விஞ்சையர் குருதி நீர் வெள்ளம் தேர்த்து எழ
வெம் சின நாஞ்சிலால் உழுது வெள்ளியான் – சூளாமணி:9 1408/2,3
கதம் அழல் எழ உமிழ் தகைய காண் நில – சூளாமணி:11 1881/3
இலங்கும் நீள் எயிற்று இடையிடை அழல் எழ சிரியா – நீலகேசி:1 51/1
அறிவு எழுந்து அவலிக்கும் என்பதூஉம் அது எழ
பிறிது ஒன்று பேதுறும் அங்கு என்பதூஉம் பெரும் பேதாய் – நீலகேசி:4 306/1,2
மேல்

எழல் (5)

ஏதில் நாட்டு இறை எங்கள் இறை மேல் இயல்பு இன்றி எழல் ஒழிக எனவே – நீலகேசி:1 66/2
இ கோள்கள் எழல் நோக்கி இவை இவையே ஆம் என்றால் – நீலகேசி:4 298/1
அ கோள்கள் எழல் நோக்கி அவை அவையா கண்டிருந்து – நீலகேசி:4 298/2
தாள்-கண் நிமிரும் தலை நிமிரா எழல்
காட்சி மரத்திற்கு கால் தலை எங்கும் – நீலகேசி:4 362/3,4
என்றும் அவற்றுக்கு எழல் இல்லை நின் பேதம் என்றால் – நீலகேசி:4 404/3
மேல்

எழலும் (1)

இறைவனார் உணர்வு-தானும் இன்மை மேல் எழலும் வேண்டி – நீலகேசி:4 434/3
மேல்

எழற்க (1)

காலும் கையும் எழற்க என காண்கிலான் – நீலகேசி:2 222/3
மேல்

எழற்கு (1)

காது வேல் மன்னன் களிறு கதம் எழற்கு
ஏது என் என எதிர் வரன் சொலும் – உதயணகுமார:6 336/1,2
மேல்

எழா (2)

தன்னின் முன் எழுவார்க்கு முன் தான் எழா
தன்னை அஞ்சினர்-தங்களை தான் வெருண்டு – யசோதர:3 166/2,3
ஆங்கு அதன் ஆவியால் அரவ தேன் எழா
ஈங்கு இதன் தாள் முதல் இருள மொய்த்தன – சூளாமணி:10 1589/1,2
மேல்

எழாத (1)

கூறார் எழாத குழக்கன்றினுக்கு இன்மை முன்னா – நீலகேசி:4 403/2
மேல்

எழாமை (1)

விஞ்சு படை மேல் எழாமை விரகுடன் அறிந்து அந்த – உதயணகுமார:2 126/3
மேல்

எழில் (84)

இஞ்சி மூன்று உடைய கோமான் எழில் வீரநாதன் இந்த – உதயணகுமார:1 5/1
இகலுறும் அமளியின் மேல் எழில் மங்கை மைந்தர் தாமும் – உதயணகுமார:1 9/2
இளமை இன்பம் எழில் நல நல் குலம் – உதயணகுமார:1 36/2
இவள் முலைக்கு இயைந்த நல் எழில் மணம்மகன் வந்தே – உதயணகுமார:1 63/1
இருந்து தன் பணிந்த யானை எழில் மருப்பு அடிவைத்து ஏறி – உதயணகுமார:1 98/3
ஈரிரண்டாயிரங்கள் எழில் மணி பொன்னின் தேரும் – உதயணகுமார:1 108/2
இன்புறு மற்றை நாளின் எழில் களிற்று_அரசன் ஏற – உதயணகுமார:1 120/2
எழில் பெருகும் சூழ்ச்சிக்கண் இனிய தன் வரவு-அதால் – உதயணகுமார:2 125/2
எழில் மங்கை இளம் பிடி ஏற்றி ஏக கண்டவன் – உதயணகுமார:2 125/4
இங்கு உலகு எங்கும் ஆளும் எழில் சுதன் பெறுவள் என்றார் – உதயணகுமார:4 192/4
ஏகுக செவ்வி தத்தை எழில் மனைக்கு எழுக என்றான் – உதயணகுமார:4 200/4
என்று அவள் சொல்ல நன்று என்று எழில் முடி மன்னன் போந்து – உதயணகுமார:4 201/1
ஈனம்_இல் இராசனையை எழில் வேள்வியால் கொடுத்தான் – உதயணகுமார:4 206/4
இன் பால் பொய்கை எழில் கரை வைகு என – உதயணகுமார:5 275/3
இந்து வாள் நுதல் எழில் மடந்தையர் – உதயணகுமார:5 298/2
எண்ணம் வந்து நல் எழில் பெரும்மகன் – உதயணகுமார:6 309/1
எழில் வனம் பொய்கை ஈடு அழித்திடும் – உதயணகுமார:6 317/2
யானையாளர்க்கு உரைத்து எழில் மன்னவன் – உதயணகுமார:6 352/1
ஒருவகை எழில் மனம் இரு வகை துறவுடன் – உதயணகுமார:6 363/1
இருவரும் இறைஞ்சி ஏத்தி எழில் மனைக்கு எழுந்து வந்து – நாககுமார:2 47/2
என்று அவர் குறியும் சொல்ல எழில் முடி புதல்வர்க்கு ஈந்தான் – நாககுமார:3 77/4
இளையவள் எழில் நலம் ஏந்து கொங்கையின் – யசோதர:2 78/1
இன் அரி சிலம்பும் தேனும் எழில் வளை நிரையும் ஆர்ப்ப – யசோதர:2 93/1
இருளினால் அடர்க்கப்பட்ட எழில் மதி கடவுள் போல – யசோதர:2 120/1
இனையன உழையர்-தாமும் எழில் நகரத்துளாரும் – யசோதர:2 157/1
நட்டமாகிய நல் எழில் மேனியள் – யசோதர:3 215/3
என்றலும் அடிகள் பாதத்து எழில் முடி மலர்கள் சிந்த – யசோதர:5 310/1
இன்னவாறு இளவேனில் எதிர்கொள்ள எழில் யானை – சூளாமணி:4 173/1
தேன் தளங்கு குழலீர் நும் செவ்வாயின் எழில் நோக்கி – சூளாமணி:4 176/3
வாவியும் மண்டபமும் எழில் மதனனையும் மருட்டுமே – சூளாமணி:4 177/2
நீள் எழில் ஆரமும் நிழன்ற கண் குலாம் – சூளாமணி:4 195/2
எழில் கொடி சுடர்வது ஓர் இயற்கை எய்தினாள் – சூளாமணி:4 209/4
எழில் கதிர் பிறங்கல் வட்டம் எரி உமிழ்ந்திடுவது அன்றே – சூளாமணி:5 258/3
வணங்கு எழில் நுடங்கு இடை மாழை நோக்கி நம் – சூளாமணி:5 382/2
அணங்கு எழில் விரிந்த நூல் அலர்ந்த நாவினான் – சூளாமணி:5 382/4
எழில் நகுவன இள மலர் என எழு சண்பக நிகரம் – சூளாமணி:6 432/2
இழுது உருவின கொழு மலரிடை எழில் பொலிவன மதுகம் – சூளாமணி:6 433/2
எழில் கதிர் விசும்பிடை இழிந்தவன் மொழிந்தான் – சூளாமணி:6 442/4
சுரும்பொடு சுழன்றுள குழல் தொகை எழில் கை – சூளாமணி:6 456/1
ஆங்கு எழில் பொலிந்தவன் இருந்த பின் அலங்கு தார் – சூளாமணி:6 473/1
வீங்கு எழில் பொலிந்தானை வேந்தன் ஏவ வீவு_இல் சீர் – சூளாமணி:6 473/2
தாங்கு எழில் பெரும் கை யானை சங்க_வண்ணன் ஏறினான் – சூளாமணி:6 473/4
மோட்டு எழில் முகில் சூழ் நெறி முன்னினார் – சூளாமணி:7 650/4
ஏந்து எழில் காகதுண்டம் மருப்பு இணை கவரி கற்றை – சூளாமணி:7 677/3
ஆய்ந்து எழில் மகர பூணான் உவப்பன அனைத்தும் ஈந்தான் – சூளாமணி:7 677/4
எவரும் என்னொடு வரப்பெறார் தவிர்க என எழில் சேர் – சூளாமணி:7 709/3
எழில் கொள் தாரோய் விரைந்து இயங்கல் இங்கு உள்ள நின் – சூளாமணி:7 739/2
எழில் அணி திகழ நின்றால் எனைய நீர் அனையது ஒன்றே – சூளாமணி:7 757/4
எழில் மணி சுடர் கொள் மேனி இமையவர் இடங்கள் கண்டாய் – சூளாமணி:7 765/1
இள வாழையின் இன் எழில் அம் கனியும் – சூளாமணி:7 802/2
வளர் செங்கிடையின் எழில் வைத்த நுதல் – சூளாமணி:7 808/1
இலைய நாடகத்து எழில் கெழு விமானம் அஃது இயல்கின்ற விசை-தன்னால் – சூளாமணி:8 888/1
எண்ணிய வண்ண மாலை எழில் நகர் எல்லை எல்லாம் – சூளாமணி:8 922/3
புனை மலர் கண்ணி சூடி பொன் எழில் ஆரம் தாங்கி – சூளாமணி:8 924/2
இலை மிசை இயல்பவர் இயல்புகள் எழில் நலம் – சூளாமணி:8 948/2
எழில் விரி நெடு வரை இறைவன்-தன் மகன் – சூளாமணி:8 962/1
ஏந்திய காதல் கூர எழில் நகர் பெயர்ந்து புக்கார் – சூளாமணி:8 966/3
எழில் கொள் கந்து அனைய திண் தோள் இளையரோடு அரசர் ஈண்டி – சூளாமணி:8 967/1
அணங்கு இவர் சேவடியின் அழகு எழில் ஏர் ஓர் ஒளி பருகி அலரும் போலும் – சூளாமணி:8 1037/2
அணங்கு இவர் சேவடியின் அழகு எழில் ஏர் ஓர் ஒளி பருகி அலரும் ஆயின் – சூளாமணி:8 1037/3
இரும் கயத்து எழில் மலர் நிரந்து மேலது ஓர் – சூளாமணி:8 1043/1
எங்கும் இடம் இன்றி எழில் விஞ்சையர் இழிந்தார் – சூளாமணி:8 1090/3
கொடி மருங்கின் எழில் கொண்டு குழையல் வாழி குருக்கத்தி – சூளாமணி:8 1127/2
கொடி மருங்கின் எழில் கொண்டு குழைவாய் ஆயில் பலர் பறிப்ப – சூளாமணி:8 1127/3
நான மண்ணி அகில் தேக்கி நாவி கமழும் எழில் ஆகம் – சூளாமணி:9 1474/3
குழவி நாயிற்று எழில் ஏய்க்கும் குழம்பு ஆர் கோல குங்குமமே – சூளாமணி:9 1475/1
சூழ் இணர் மென் மல்லிகையும் வளையமும் மின் சூட்டும் எழில் துதைய சூட்டி – சூளாமணி:9 1528/1
ஏழ்_உலகும் மணம் கொடுப்ப எழில் நகரார் எதிர்கொள்ள இறைவன் புக்கான் – சூளாமணி:9 1528/4
போது அலர் பொதும்பில் தாழ்ந்த பொன் எழில் ஊசல்-தன் மேல் – சூளாமணி:10 1639/3
ஒள் எழில் உருவும் கிள்ளி உழையவர்க்கு அருளுவாரும் – சூளாமணி:10 1640/4
எழில் அகில் ஆவி போர்ப்ப இரு விசும்பு இருண்டது அன்றே – சூளாமணி:10 1700/4
பாரித்த பளிங்கு எழில் பழித்த கோவையும் – சூளாமணி:10 1780/2
ஏழையர் கவரி வீச எழில் நகர் இசைப்ப சென்றான் – சூளாமணி:10 1787/4
எழுது எழில் அழகன்-தன் மேல் இளையவர் கரும் கண் வீழ்ந்து – சூளாமணி:10 1792/3
இங்கு இவனது இட மருங்கின் எழில் வயங்கு மணி மஞ்சம் இலங்க ஏறி – சூளாமணி:10 1808/1
எண் அகன் புகழினாரை எழில் ஒளி துளும்ப ஆட்டி – சூளாமணி:10 1829/3
மூ வடிவினால் இரண்டு சூழ் சுடரும் நாண முழுது உலகம் மூடி எழில் முளை வயிரம் நாற்றி – சூளாமணி:11 1903/1
வெல்லா வகை இல்லை வீங்கு எழில் தோளாய் – சூளாமணி:11 2002/4
விலகும் சுடர் ஒளி வீங்கு எழில் தோளாய் – சூளாமணி:11 2006/4
எங்கும் இல இன்ப எழில் எய்தல் தரும் ஈதால் – சூளாமணி:11 2034/3
இன் இயல் ஞான வேழத்து எழில் எருத்து தேறினானே – சூளாமணி:12 2113/4
என்னை ஈண்டைக்கு வரவு என்று அரும் தவன் வினவலும் எழில் ஆர் – நீலகேசி:1 65/1
படு வண்டு அறையும் பொழிலும் எழில் ஆர் – நீலகேசி:5 466/3
என்றாள் எழில் நெடும் கண் இணை நல்லாள் – நீலகேசி:7 759/4
மேல்

எழில்பெற (8)

எஞ்சல்_இல் எல்லை காணா எழில்பெற நிற்றல் நோக்கி – உதயணகுமார:1 8/2
இதமுறு யோகம்-தன்னில் எழில்பெற நின்றான் அன்றே – உதயணகுமார:1 27/4
இலங்கு சாங்கியம் மகள் எழில்பெற கொண்டுவந்து – உதயணகுமார:2 137/2
எத்திக்கும் அடிப்படுத்தி எழில்பெற செங்கோல் செல்லும் – உதயணகுமார:5 242/1
இதயம் இனிதாகவே எழில்பெற நல் யோகமாய் – உதயணகுமார:6 365/2
ஏர் அணி வனராசற்கு எழில்பெற கொடுத்த அன்றே – நாககுமார:3 100/4
இமையவர்க்கு இறைவன் போல எழில்பெற புக்க அன்றே – நாககுமார:5 154/4
இரு கவரி வீச இனி எழில்பெற இருந்தான் – நாககுமார:5 161/4
மேல்

எழில்பெறு (1)

எழில்பெறு காமக்கோட்டத்து இயற்கையில் புணர்ந்து வந்து – உதயணகுமார:3 159/1
மேல்

எழில (1)

எம் பெருமான் போலும் எழில இவை என்று – சூளாமணி:10 1653/3
மேல்

எழிலது (1)

எரி புரை எழிலது ஆய இளம் தளிர் இரண்டு நாளில் – சூளாமணி:11 1846/1
மேல்

எழிலவாய் (1)

எல் உறு சுடர் வானத்து எழிலவாய் இனியவ்வே – சூளாமணி:7 743/4
மேல்

எழிலுடன் (1)

ஏர் பெறும் வாச வெண்ணெய் எழிலுடன் பூசி வாச – உதயணகுமார:4 199/3
மேல்

எழிலும் (2)

எழிலும் தோளிலும் எருத்திலும் கிடந்தில எழுந்தே – சூளாமணி:7 715/4
ஒண் துறையும் மும்மூன்றும் உடைய கோவே இவனது எழிலும் காணாய் – சூளாமணி:10 1816/4
மேல்

எழிலொடு (1)

எடுத்தனன் இலங்கு சாதி எழிலொடு திகழுமேனும் – சூளாமணி:5 253/1
மேல்

எழின் (1)

ஏறு ஆய காலத்து எழின் அல்லது வத்துபேதம் – நீலகேசி:4 403/1
மேல்

எழினி (2)

சீர் ஆலி மால்_வண்ணன் தேவியும் தானும் செவ்வரத்த நுண் எழினி சேர்ந்து ஒருங்கு நோக்கி – சூளாமணி:10 1757/3
எழினி வாய் கொணர்ந்து அசைக்கும் இயல் ஏமாங்கத நாடன் இவனே கண்டாய் – சூளாமணி:10 1817/4
மேல்

எழினியா (1)

செவ்வழி மழலை நாணே எழினியா மறைத்து சென்றாள் – சூளாமணி:8 983/4
மேல்

எழினியாக (1)

தன்னை மெய் மறைத்து ஓர் விஞ்சை தாழ் இருள் எழினியாக
பின்னை மாதவனும் தானும் பிணை_அனார் உழையன் ஆனான் – சூளாமணி:10 1630/3,4
மேல்

எழு (59)

ஓர் எழு பந்து கொண்டே ஒன்று ஒன்றின் எற்றி செல்ல – உதயணகுமார:4 223/1
பார் எழு துகளும் ஆட பல கலன் ஒலிப்ப ஆடி – உதயணகுமார:4 223/2
கார் எழு குழலி நல்ல காஞ்சனமாலை வந்தாள் – உதயணகுமார:4 223/4
உறு தவர் தேவர் நான்கும் முற்று எழு குழாத்தினோடே – நாககுமார:5 168/4
எழு முறை பெருகி மேன்மேல் எய்திய உருவம் எல்லாம் – யசோதர:1 37/2
மலம் மலி குரம்பையின்-கண் மனத்து எழு விகற்பை மாற்றும் – யசோதர:1 71/1
உருத்து எழு சினத்தின் சென்ற உள்ளம் மெய் மொழியோடு ஒன்றி – யசோதர:2 86/3
அறி பொருள்-அதனில் தூய்மை அகத்து எழு தெளிவு காட்சி – யசோதர:4 241/2
அறிவரன் சரணம் மூழ்கி அறத்து எழு விருப்பம் உள்ளா – யசோதர:4 256/1
கறுப்பு உடை மனத்து எழு கதத்து அரசன் ஐயோ – யசோதர:5 266/3
தெருளின் எழு வகை நரக குழிகள் இவை தாரோய் – யசோதர:5 287/4
ஒரு பதினொடு எழு கடல்கள் அளவும் ஒளி தாரோய் – யசோதர:5 295/4
தேசு ஒர் ஓசனை திளைத்திட முளைத்து எழு தினகரன் அனையார்கள் – யசோதர:5 328/2
கூறு கொண்டு எழு கொன்றை அம் தீம் குழல் – சூளாமணி:1 14/2
இரும்பு இடு தொடரின் மாவின் எழு முதல் பிணித்த யானை – சூளாமணி:2 39/1
அகில் எழு கொழும் புகை மஞ்சின் ஆடவும் – சூளாமணி:2 41/1
எழு வளர்த்து அனைய தோளார் இளையவர் இன்ன நீரார் – சூளாமணி:3 98/3
நாம நள் ஒளி முள் எயிறு உள் எழு
காமன் ஆள் அரும்பில் கடி கொண்டவே – சூளாமணி:4 157/3,4
முளைத்து எழு காம முடிவு_இலர் ஆகி – சூளாமணி:5 286/2
கோது_இல் மாலைகள் மேல் குதிகொண்டு எழு
கீத மாலைய கின்னர வண்டு இனம் – சூளாமணி:5 344/1,2
எழில் நகுவன இள மலர் என எழு சண்பக நிகரம் – சூளாமணி:6 432/2
எழுது உருவின எழு தளிர் என இணர் அணிவன இரதம் – சூளாமணி:6 433/1
இது அழகியது இவண் வருக என எழு புள்ளொலி இகவா – சூளாமணி:6 437/2
புணர் கொண்டு எழு பொய்கை கரை பொரு திவலைகள் சிதறா – சூளாமணி:6 438/1
இணர் கொண்டு எதிர் எழு தென்றலின் எதிர்கொண்டது அ இடமே – சூளாமணி:6 438/4
சுணங்கு எழு தட துணை முலை சுமை இடத்தாய் – சூளாமணி:6 452/2
எரி கதிர் ஏற்றை காலம் எழு நிலா பருவம் ஏக – சூளாமணி:6 505/3
பொச்சல் ஆம்-கொல் புலந்து எழு நீர்மையாய் – சூளாமணி:7 639/4
மூரி முழா ஒலி விம்மி முரன்று எழு
கார் இமிழ் ஆர்கலியான் மயில் ஆலுவ – சூளாமணி:7 653/1,2
பாய்ந்து எழு சுடர் சங்கு ஈன்ற பரு மணி தரள கோவை – சூளாமணி:7 677/2
அடுத்து எழு சுடரகத்து உக்க நெய் துளி – சூளாமணி:7 682/3
சொரிவன மலர் மழை சுழல்வன எழு புகை – சூளாமணி:8 937/1
புரவிய குரமுகம் இடு-தொறு பொடி எழு
அருவி கொள் மத மழை பொழி-தொறும் அளறு எழும் – சூளாமணி:8 939/1,2
உரம் மிகு படை எழு உரை நனி அரிதே – சூளாமணி:8 943/4
ஆங்கு எழு அனைய தோள் தழுவி தன்னொடும் – சூளாமணி:8 963/2
இலங்கல் அம் கனக மாடத்து எழு நிலை ஏறலுற்றாள் – சூளாமணி:8 975/3
எழு மலர்ந்து அனைய திண் தோள் இவை சுமந்து இருப்பது என்னே – சூளாமணி:9 1160/2
படம் தொடின் உடன்று எழு பணிகள் போல் பகை – சூளாமணி:9 1248/3
முரிந்து எழு புருவத்தன் முழங்கு தீ என – சூளாமணி:9 1420/2
எழு வகை அரும் கலம் இரண்டு மா நிதி – சூளாமணி:9 1508/1
ஆ அவர் கள்வர் அதனால் எழு நாம் போய் – சூளாமணி:10 1584/3
உள் எழு சுருளை வாங்கி ஒளி உகிர் நுதியின் ஊன்றி – சூளாமணி:10 1640/2
புள் எழு தடமும் போர் மான் தொழுதியும் மிதுனம் ஆய – சூளாமணி:10 1640/3
எழு மலர்த்து அனைய தோளான் தேவியர் இனையர் ஆனார் – சூளாமணி:10 1642/4
சாந்து எழு சிவிறி தாரை சதுர் முகமாக வீக்கி – சூளாமணி:10 1676/1
ஏர் அணி விசும்பின் அம் கேழ் எழு நிலா விரிந்த போழ்தில் – சூளாமணி:10 1702/1
சுண்ணம் நெய் எழு பகல் ஆடி தொல் நகர் – சூளாமணி:10 1717/1
எழு பெரும் கிளைகளும் இனிதின் ஈண்டினார் – சூளாமணி:10 1718/4
அங்கு எழு மதியம்-தன் மேல் அரும்பியாங்கு அணிந்த அன்றே – சூளாமணி:10 1831/4
புதம் எழு புரவிகள் புடை பரந்திட – சூளாமணி:11 1881/1
விதம் எழு களிறுகள் பல மிடைந்தவே – சூளாமணி:11 1881/4
பரந்து எழு பாற்கடல் பரவை வெண் திரை – சூளாமணி:11 1883/3
நிரந்து எழு நுரையொடு நிரைத்த ஒத்தவே – சூளாமணி:11 1883/4
இவ்வகை எழு வகை விழவு செல்வுழி – சூளாமணி:11 1888/3
எழு வளர்த்து அனைய தோள் இயக்கர் ஏந்தின – சூளாமணி:11 1894/3
எழு வில் முழம் மூன்று அறு விரல் என்ப – சூளாமணி:11 1946/1
ஈதற்கு இவறுதல் ஏற்பவர்-மாட்டு எழு
காதல் கழி பற்று_இலாமை தெரிந்து அறிவு – சூளாமணி:11 1995/2,3
மிக்கு எழு போதி கை விலக்கல் தக்கது அன்று – சூளாமணி:12 2076/1
தூளி ஆர்த்து எழு சுடலையும் உடலமும் துவன்றி – நீலகேசி:1 32/2
மேல்

எழு-மின் (1)

இனி இருந்து என்னை பாவம் எழு-மின் போய் பொருதும் என்பார் – சூளாமணி:9 1164/1
மேல்

எழுக (6)

ஏகுக செவ்வி தத்தை எழில் மனைக்கு எழுக என்றான் – உதயணகுமார:4 200/4
காவல் மன்ன கடிது எழுக என்றனர் – யசோதர:1 16/4
இருந்து இனி என்னை ஈங்கு எழுக என்று போய் – சூளாமணி:9 1259/1
எரி தாங்கு வேலொடு இனி ஈங்கு நின்று பெறுகின்றது என்னை எழுக என்று – சூளாமணி:9 1326/2
ஆசும் இங்கு இருந்து இனி என்னை எழுக என்று அயல – நீலகேசி:1 44/1
எழுக என்று சென்று இடு பிண பறந்தலை இருந்தாள் – நீலகேசி:1 46/4
மேல்

எழுகின்ற (1)

ஏர் இரும் சுணங்கு சிந்தி எழுகின்ற இளம் மென் கொங்கை – சூளாமணி:7 760/2
மேல்

எழுகின்றது (3)

மீளிமை பொறாது வெம்பி வெகுண்டு எழுகின்றது என்றால் – சூளாமணி:9 1169/2
அடுத்து எழுகின்றது ஓர் ஆவி ஆர் அழல் – சூளாமணி:9 1205/3
புதியது ஓர் பருவ மேகம் போந்து எழுகின்றது ஒத்தான் – சூளாமணி:9 1438/4
மேல்

எழுகின்றன (2)

இன வாளை இரைத்து எழுகின்றன காண் – சூளாமணி:7 803/2
விடை இன்றி வெகுண்டு எழுகின்றன போல் – சூளாமணி:9 1232/3
மேல்

எழுங்கள் (1)

எண்ணி ஆங்கு இகந்த பின்னை இறகு பெய்து எழுங்கள் போலாம் – சூளாமணி:9 1446/2
மேல்

எழுச்சியினும் (1)

படும் பொழுதும் எழுச்சியினும் தம் பயனே செய்யும் – நீலகேசி:6 695/2
மேல்

எழுச்சியும் (1)

தலையன தாழ்ச்சியும் எழுச்சியும் அன்றி – நீலகேசி:5 637/1
மேல்

எழுத்தியலில் (1)

எழுத்தியலில் கூட்டமும் எப்பொழுதும் காண்டும் – நீலகேசி:6 703/4
மேல்

எழுத்தினில் (1)

முயற்சியின் இசைத்தலின் எழுத்தினில் பதத்தினில் முடிவதனால் – நீலகேசி:9 831/1
மேல்

எழுத்தினும் (1)

எண்ணினும் ஏனை எழுத்தினும் மிக்கு ஆங்கு இருந்தவர் முன் – நீலகேசி:6 679/2
மேல்

எழுத்து (3)

மந்திர எழுத்து வள்ளல் உள்ளத்து பொறித்த போழ்தே – சூளாமணி:9 1202/1
வேரொடு பறித்தனர் எழுத்து வரி நோக்கி – சூளாமணி:9 1281/2
முற்ற உணர்ந்து முடித்து உரை என்னை முதல் எழுத்து
பற்றின சித்தம் பல உணர்ந்தே அவை பாழ்படலால் – நீலகேசி:5 518/2,3
மேல்

எழுத்தேல் (1)

பெற்ற எழுத்தேல் பிரிவின்-கண் ஆறாம் பெயர் நுனது – நீலகேசி:5 518/1
மேல்

எழுதப்பட்ட (2)

மகர வாய் மணி கண் செப்பின் மசி கலந்து எழுதப்பட்ட
பகர அரும் பதங்கள் நோக்கி பயின்று பின் வாசிக்கின்றான் – சூளாமணி:6 513/3,4
கொடி வரைந்து எழுதப்பட்ட குங்கும குவவு தோளான் – சூளாமணி:6 553/1
மேல்

எழுதப்பட்டு (1)

நம்பிய ஒளியவாக தெளித்து நன்கு எழுதப்பட்டு
தம் புலம் தெரிந்து தோன்றும் தடத்தின தலங்கள் எல்லாம் – சூளாமணி:8 855/3,4
மேல்

எழுதரு (3)

உள் நிலா எழுதரு காம ஊழ் எரி – சூளாமணி:3 83/2
முடி மிசை எழுதரு முறி கொள் ஈர்ம் தளிர் – சூளாமணி:10 1591/2
எழுதரு பரிதி அம் குழவி ஏய்ப்பது ஓர் – சூளாமணி:10 1719/1
மேல்

எழுதரும் (1)

இளமையால் எழுதரும் இணை மென் கொங்கையின் – சூளாமணி:10 1760/1
மேல்

எழுதலின் (1)

நிரந்து வெம் கதிர் எழுதலின் நிற்றலை இலதாய் – நீலகேசி:1 43/1
மேல்

எழுதலும் (2)

உளைந்து கோளரி எழுதலும் உளை மிசை மிதியா – சூளாமணி:7 723/2
அரசு_இறை அரசரொடு எழுதலும் அதிர்தரு – சூளாமணி:8 935/1
மேல்

எழுதலுற்றாள் (1)

பிற்றை ஓர் பலகை-தன் மேல் பெய்_வளை எழுதலுற்றாள் – சூளாமணி:8 1001/4
மேல்

எழுதாது (1)

எழுதாது மை ஒளிரும் இரு மருங்கும் எறித்து இடையே செம் கேழ் ஓடி – சூளாமணி:9 1537/1
மேல்

எழுதி (5)

இலங்க ஓலை எழுதி வயந்தகன் – உதயணகுமார:1 60/3
இதன் கதை எழுதி ஓதி இன்புற கேட்பவர்க்கும் – நாககுமார:5 169/1
இற்று இவள் உருவம் என்றாங்கு இதயத்துள் எழுதி வைத்து – சூளாமணி:8 1001/3
தெளிந்தவாறு எழுதி கொண்டு செம் துகில் உறையின் மூடி – சூளாமணி:8 1006/2
மூதுரையும் காரணமும் முழுது எழுதி அழகிதாய் – நீலகேசி:4 267/3
மேல்

எழுதிய (4)

என்று மைந்தர்கள் இடருற எழுதிய கொடி போல் – சூளாமணி:6 466/1
எழுதிய திறை இறுத்து இருந்து வாழ்வதேல் – சூளாமணி:7 684/3
கொடி மிசை எழுதிய குவவு தோளினாய் – சூளாமணி:10 1591/4
எழுதிய கொடி_அனார் சூழ ஈர்ம் பொழில் – சூளாமணி:10 1687/3
மேல்

எழுதிற்றால் (1)

என்றால் அன்று அ சாதக ஓலை எழுதிற்றால்
குன்றா வென்றி குன்று உறழ் யானை கொலை வேலோய் – சூளாமணி:5 313/1,2
மேல்

எழுதிற்று (1)

தொழு தகை அருளின் அன்றே துணிந்து யான் எழுதிற்று என்றாள் – சூளாமணி:8 1010/4
மேல்

எழுது (2)

எழுது உருவின எழு தளிர் என இணர் அணிவன இரதம் – சூளாமணி:6 433/1
எழுது எழில் அழகன்-தன் மேல் இளையவர் கரும் கண் வீழ்ந்து – சூளாமணி:10 1792/3
மேல்

எழுதுதற்கு (1)

எழுதுதற்கு அரிது யார்க்கும் இலங்கு ஒளி உருவ மேனி – சூளாமணி:8 1010/2
மேல்

எழுதும் (1)

திங்கள் போல திலதம் எழுதும் கை – உதயணகுமார:1 58/2
மேல்

எழுந்த (21)

பூரித்த தார்கள் வேய்ந்த பொன் குடை எழுந்த மேகம் – நாககுமார:1 8/2
அம் கண் விசும்பின் இருள் போழ்ந்து அகல் வான் எழுந்த
திங்கள் மறுவும் சிலர் கை தொழ செல்லும் அன்றே – சூளாமணி:0 5/3,4
இன் உரை அமுதம் உண்டு எழுந்த சோதியள் – சூளாமணி:4 205/2
ஏர் கலந்து எழுந்த தூம வியன் புகை கழுமி நானம் – சூளாமணி:6 506/2
அழல் அணிந்து எழுந்த ஐ வாய் அரு மணி ஆடும் நாகம் – சூளாமணி:6 555/2
பொழில் அணிந்து எழுந்த வல்லி புதைந்தன பூமிநாதன் – சூளாமணி:6 555/3
குழல் அணிந்து எழுந்த குஞ்சி குடைந்தன குருவி கூட்டம் – சூளாமணி:6 555/4
மரங்கள் வேரொடும் கீழ்ந்து என வழி தொடர்ந்து எழுந்த
நிரந்த மான்களும் பறவையும் நிலம் கொண்டு பதைத்த – சூளாமணி:7 716/1,2
நீர் மணந்த நீள் கரை நிரைத்து எழுந்த நாணல் சூழ் – சூளாமணி:7 797/2
மன்னவற்கு ஏழ் இசைத்து எழுந்த தூரியம் – சூளாமணி:8 1055/3
எரி பொங்க எழுந்த வெள்ளை எயிற்றிடை இலங்க நக்கு – சூளாமணி:9 1191/1
இரதநூபுரத்தின் மேல் எழுந்த வேந்தரும் – சூளாமணி:9 1256/1
அலங்கலான் எடுத்திட அகழ்ந்து எழுந்த அ – சூளாமணி:9 1514/3
முள் அரை முருக்கினோடு எழுந்த மல்லிகை – சூளாமணி:10 1590/1
கலிங்கின் ஆறு இழிந்து கீழே கலந்து வந்து எழுந்த தெள் நீர் – சூளாமணி:10 1672/2
குடைந்திட எழுந்த நீர் குளித்த தாமரை – சூளாமணி:10 1685/2
கந்துகங்கள் கைத்தலத்தால் ஏறுண்டு பொங்கி கரும் கண்ணும் தாமும் உற கலந்து எழுந்த போழ்தின் – சூளாமணி:10 1755/1
வண்டு அறையும் அரவிந்த வனத்து உலாய் மதர்த்து எழுந்த மழலை அன்னம் – சூளாமணி:10 1816/1
பாயிய எழுந்த வேங்கை பாரிக்கும் அளவில் பைம் புல் – சூளாமணி:11 1858/3
நகரம் ஆங்கு எழுந்த பின் நரலும் சங்கொடு – சூளாமணி:11 1879/1
எழுவர் புகைஇந்து எழுந்த பின் மீட்டும் – சூளாமணி:11 1929/2
மேல்

எழுந்ததால் (1)

கூற்று எழும் கரி கொதித்து எழுந்ததால்
ஆற்றல் அம் முனி அறவுரை உற – உதயணகுமார:6 325/1,2
மேல்

எழுந்தது (10)

பொங்கு நல் கவி_கடல்-தான் புகுந்து நீர்த்து எழுந்தது அன்றே – நாககுமார:1 2/4
சென்று இடை விலக்கி நின்று ஓர் தெளிந்த உணர்வு எழுந்தது அன்றே – யசோதர:2 123/4
இரிந்தது ஆயிடை இருள் நின்று அங்கு எழுந்தது அ அரியே – சூளாமணி:7 721/4
இருள் உக எழுந்தது ஒத்து இருந்த கோன் அடி – சூளாமணி:7 820/2
மகர மால் கடல் வரை மிசை எழுந்து என எழுந்தது படை மாற்றம் – சூளாமணி:8 873/3
உரைசெல முனிவது என்று ஓர் ஒல்லொலி எழுந்தது அன்றே – சூளாமணி:9 1159/4
இடையின்றி எழுந்தது இரண்டு கடல் – சூளாமணி:9 1232/2
உடன் கலந்து ஒல் ஒலி எழுந்தது ஆயிடை – சூளாமணி:9 1412/2
குன்றம் ஓர் குன்றம் கொண்டு எழுந்தது ஒப்பவே – சூளாமணி:9 1517/4
பொன் அவிரும் மணி அணை மேல் பொழி கதிர் ஈண்டு எழுந்தது போல் பொலிந்து தோன்றும் – சூளாமணி:10 1805/3
மேல்

எழுந்ததும் (1)

பட்டதும் எழுந்ததும் பற்றி நான்கும் ஆய் – நீலகேசி:8 794/2
மேல்

எழுந்ததே (5)

பரம்பு மண்-நின்று பாங்கின் எழுந்ததே – உதயணகுமார:5 279/4
தேன் அளாவு வண்டு கொண்டு தென்றல் சென்று எழுந்ததே – சூளாமணி:6 489/4
ஆள் இவர் கடல் படை அனன்று எழுந்ததே – சூளாமணி:9 1390/4
ஒலிதரு நகை ஒலி உவந்து எழுந்ததே – சூளாமணி:10 1726/4
தான் உடை ஒளி திசை தவழ்ந்து எழுந்ததே – சூளாமணி:10 1734/4
மேல்

எழுந்தவன் (1)

குட்டமே முழு மெய்யினும் எழுந்தவன் குடுமி – நீலகேசி:5 482/3
மேல்

எழுந்தவாறு (1)

செப்பினான் ஆதன் தன் சிந்தைக்கு எழுந்தவாறு
அ பொருளும் அ நிகழ்வும் அவை அவையா அறியாதே – நீலகேசி:4 289/2,3
மேல்

எழுந்தன (3)

சூழ்ந்து உகந்து எழுந்தன சூறாவளிகள் என்னவே – உதயணகுமார:4 234/4
கொட்டிய குரத்த ஆலித்து எழுந்தன குதிரை சேனை – சூளாமணி:8 840/4
அங்கு ஒலித்து எழுந்தன அரசர் தோன்றினார் – சூளாமணி:10 1783/4
மேல்

எழுந்தனன் (2)

என்றனன் எனலும் எதிர் தெழித்து அவனும் எழுந்தனன் எழுந்தனன் இவனும் – சூளாமணி:9 1322/3
என்றனன் எனலும் எதிர் தெழித்து அவனும் எழுந்தனன் எழுந்தனன் இவனும் – சூளாமணி:9 1322/3
மேல்

எழுந்தார் (2)

தாழலர் பண்ணினர் தாமும் எழுந்தார் – சூளாமணி:9 1227/4
பெற்ற பிழை சொல்லி பித்து எழுந்தார் ஒப்ப – நீலகேசி:4 370/3
மேல்

எழுந்தாள் (4)

நல் தவன் அருகில் வைப்ப நல் துயில்விட்டு எழுந்தாள்
பற்று உயிர் உண்ணா புள்ளும் பறந்து வான் போயிற்று அன்றே – உதயணகுமார:1 14/3,4
எல்லை_இல் மலர் ஏந்தி இறைவனது இட வகைக்கு எழுந்தாள் – நீலகேசி:2 150/4
இருந்த அ திசை முன்னி தளிர்_இயல் தான் எழுந்தாள் – நீலகேசி:2 231/4
இருள் தீர் சுடர் போல் எழுந்தாள் அவன் மேல் – நீலகேசி:4 462/4
மேல்

எழுந்தான் (3)

அரிய தவம் தாங்க அவன் அன்புடன் எழுந்தான் – நாககுமார:5 162/4
ஏய்_உடையனாய் அசுர_மந்திரி எழுந்தான்
போய் உடை விசும்பின் மதியும் புகுதுகின்றான் – சூளாமணி:8 1098/2,3
பொங்கு அழல் செய் வேள்வி முறை போற்றலும் எழுந்தான்
அங்கையின் அணங்கின் அணி மெல் விரல் பிடித்து – சூளாமணி:8 1102/1,2
மேல்

எழுந்திருந்து (1)

தேறினன் எழுந்திருந்து தீயவர்கள் யானையை – உதயணகுமார:1 66/1
மேல்

எழுந்து (44)

ஊன் உமிழ்ந்து இலங்கும் வேலான் உன்னத முகில் எழுந்து
வான் உமிழ் வாரி அன்ன வண்_கையன் வண்டு அரற்றும் – உதயணகுமார:1 10/1,2
மேல் எழுந்து மிகவும் வளைத்தன – உதயணகுமார:1 52/3
வேழமும் மதம்கொண்டு ஓட வேந்தன் கேட்டு இனிது எழுந்து
வேழ நல் வேட்டம் காண வெம் முலை மாதரோடும் – உதயணகுமார:1 87/1,2
ஏது_இல யாத்திரைக்கு எழுந்து வந்து அந்த – உதயணகுமார:6 318/3
முடி மனற்கு உரைப்ப முன்னி பெருமகன் எழுந்து வந்தான் – உதயணகுமார:6 328/4
நிலமுற பணிந்து எழுந்து நிகர்_இல் அம் சினையின் முற்றி – நாககுமார:1 15/1
பொரு_இலாள் கண்டு எழுந்து புரவலர்க்கு உணர்த்தினாளே – நாககுமார:2 42/4
இருவரும் இறைஞ்சி ஏத்தி எழில் மனைக்கு எழுந்து வந்து – நாககுமார:2 47/2
உரிய நல் அவர்களோடும் உவந்து உடன் எழுந்து சென்று – நாககுமார:4 112/2
ஆயிடை அத்தி கூடத்து அயல் எழுந்து அமிர்தம் ஊற – யசோதர:2 94/1
ஆங்கு எழுந்து அவற்றை எல்லாம் அணிபெற அலரும் அன்றே – சூளாமணி:2 64/4
அம் பொன் மாலையார் களி தலத்து எழுந்து அரத்த வாய் – சூளாமணி:4 131/1
ஈங்கு அவன் இழிந்த பின் எழுந்து எதிர்கொள் என்ன – சூளாமணி:6 447/3
விஞ்சையன் மகிழ்ந்து எழுந்து வென்றி வீரர்-தங்களுக்கு – சூளாமணி:6 495/3
விஞ்சையன் எழுந்து தம் கோன் வெள்ளி வேதண்டம் நோக்கி – சூளாமணி:6 512/1
வார் இரு புடையும் வீக்கி வடம் சுமந்து எழுந்து வேங்கை – சூளாமணி:7 760/1
பார் மகிழ்ந்த பைம் சுருள் பயிர் மிசை பயின்று எழுந்து
ஏர் கலந்து பாசிலை பரப்பின் ஊடு இரைத்து அரோ – சூளாமணி:7 795/1,2
கதிரோன் ஒளி மாழ்க எழுந்து கலந்தது – சூளாமணி:7 812/3
எழுந்து ஒலி சிலம்ப விம்மி இணர்கொண்ட மணிகள் எல்லாம் – சூளாமணி:8 853/4
மகர மால் கடல் வரை மிசை எழுந்து என எழுந்தது படை மாற்றம் – சூளாமணி:8 873/3
நீல மா மணி குன்று ஏய்ப்ப நிழல் எழுந்து இலங்கும் மேனி – சூளாமணி:8 979/1
தொடி தலை சிதைந்து நுங்க துகள் எழுந்து ஒழிந்தது அன்றே – சூளாமணி:9 1139/4
ஒல்லென ஒலித்து எழுந்து உடன்று சொல்லுவார் – சூளாமணி:9 1211/2
என்று அவர் மொழிதலும் எழுந்து தூதுவர் – சூளாமணி:9 1216/1
அடி மேலனவாக எழுந்து அரசர் – சூளாமணி:9 1235/2
இரு பாலும் எழுந்து எறி பாறு செல – சூளாமணி:9 1236/2
மன் மலை போல எழுந்து மலைந்தார் – சூளாமணி:9 1241/4
இடைந்திடும்படி எழுந்து இடறி ஏகினார் – சூளாமணி:9 1248/2
எஞ்சல்_இன்று எழுந்து எதிரூன்றி ஏற்றதே – சூளாமணி:9 1266/4
கொண்ட வாளன் கேடகத்தன் குதி கொள் வான் போல் எழுந்து எதிரே – சூளாமணி:9 1349/3
முடித்திடுகு என முனிந்து எழுந்து மூரி வான் – சூளாமணி:9 1419/2
ஏங்கினார் எத்துணை ஓர் போழ்தும் அங்கு அழிந்து எழுந்து
நீங்காத ஆர்_உயிரார் நீராய் உருகினார் – சூளாமணி:9 1472/3,4
எறி கடல் படையினோடு எழுந்து சென்று அரோ – சூளாமணி:9 1511/3
தாங்கலன் எழுந்து தகை நீல மணி_வண்ணன் – சூளாமணி:10 1611/3
இரவு எனும் மடந்தை செல்வம் நுகரிய எழுந்து போந்தான் – சூளாமணி:10 1701/4
பூவின் ஆர்ந்த மணி நிலத்து பொங்கி எழுந்து பொன் ஏந்தி – சூளாமணி:10 1751/3
நீர் ஆலிக்கட்டி நிரந்து எழுந்து பொங்கி நிழல் தயங்கும் பொன் அறை மேல் நின்று ஆடுகின்ற – சூளாமணி:10 1757/1
அம் சுடர் இடு புகை அடர்ந்து எழுந்து அரோ – சூளாமணி:10 1781/3
இயமர தொழுதிகள் எழுந்து இசைத்தவே – சூளாமணி:10 1782/4
எழுந்து இலங்கும் மேனியராய் எரியும் மணி கலம் தாங்கி – சூளாமணி:11 2059/2
என அவர் மொழிதலும் எழுந்து போதியின் – சூளாமணி:12 2080/1
இருட்டு இருட்டு என நடந்து சென்று எழுந்து எழுந்து இருக்கும் – நீலகேசி:1 47/1
இருட்டு இருட்டு என நடந்து சென்று எழுந்து எழுந்து இருக்கும் – நீலகேசி:1 47/1
அறிவு எழுந்து அவலிக்கும் என்பதூஉம் அது எழ – நீலகேசி:4 306/1
மேல்

எழுந்துசென்றே (1)

இயைந்து நன்கு எழுந்துசென்றே இரவியின் உதயம் உற்றான் – உதயணகுமார:3 151/2
மேல்

எழுந்துபோய் (1)

பூண்ட மார்பன் நல் நிலம் புரண்டு மிக்கு எழுந்துபோய்
மாண்ட தேவி-தன்னுடன் மரித்திடுவன் நான் என்றான் – உதயணகுமார:2 140/1,2
மேல்

எழுந்தே (3)

இஞ்சி மிக்கு எழுந்தே ஓங்கி இலங்கிய அமரலோகம் – உதயணகுமார:1 8/1
இணங்கு துணையாய் ஞிமிறு இரங்கின எழுந்தே – சூளாமணி:6 452/4
எழிலும் தோளிலும் எருத்திலும் கிடந்தில எழுந்தே – சூளாமணி:7 715/4
மேல்

எழும் (12)

சீர் எழும் ஆயிரம் கை சிறந்தவள் அடித்துவிட்டாள் – உதயணகுமார:4 223/3
கூற்று எழும் கரி கொதித்து எழுந்ததால் – உதயணகுமார:6 325/1
வெந்து எழும் பசி விட்டது பன்றியே – யசோதர:3 177/4
துணிவினர் துறந்து மூவார் தொழுது எழும் உருவம் கொண்டார் – யசோதர:5 313/4
மோடு கொண்டு எழும் மூரி கழை கரும்பு – சூளாமணி:1 31/1
நிரைத்து எழும் இருதும் அன்று நிரந்தது ஓர் சவியர் ஆனார் – சூளாமணி:6 505/4
இரைத்து எழும் ஒலிசெய் வண்டு இனம் – சூளாமணி:7 580/2
மாசு_இல் ஆலவட்டத்து எழும் மாருதம் – சூளாமணி:7 635/1
அருவி கொள் மத மழை பொழி-தொறும் அளறு எழும்
மருவிய மனிதரும் மனம் நனி அயர்வுறு – சூளாமணி:8 939/2,3
மடந்தையர் குளித்து எழும் போழ்தின் வாள் முகம் – சூளாமணி:10 1685/3
எல்லா உணர்ச்சியும் இச்சை வழியால் எழும் எனலால் – நீலகேசி:5 512/1
எரி எழும் உளர்ச்சியால் இரைக்கும் காற்றது ஆம் – நீலகேசி:8 792/2
மேல்

எழுமாயினும் (1)

உலகம் ஒப்ப உடன்று எழுமாயினும்
மலைவன் மற்று அதன்-கண் மதிப்பு இல்லையே – சூளாமணி:7 640/3,4
மேல்

எழுமை (1)

ஐமை அமைந்தார்க்கு எழுமை அமைந்தவர் – சூளாமணி:11 1993/1
மேல்

எழுவ (1)

நிலத்தின் கம்பமும் நெடு வரை அதிர்ச்சியும் எழுவ
பிலத்தின் வாழ் அரி_அரசு தன் துயில் பெயர்ந்ததுவே – சூளாமணி:7 718/3,4
மேல்

எழுவது (3)

ஏவரே போல நோக்கி இகழ்ந்து உரைத்து எழுவது அன்றே – சூளாமணி:6 519/3
பரவை வெண் கொடி எடுத்து நம் படைக்கு எதிர் எழுவது ஒத்து உள பாவாய் – சூளாமணி:8 882/4
பரு வரை இறை புடை எழுவது ஓர் படையே – சூளாமணி:8 944/4
மேல்

எழுவதும் (1)

மாறுமாறு எழுவதும் வகையுடன் இழிவதும் – உதயணகுமார:4 237/1
மேல்

எழுவர் (2)

உடன் வரும் எழுவர் கூடி ஒளிர் மகதத்து வந்தார் – உதயணகுமார:3 164/4
எழுவர் புகைஇந்து எழுந்த பின் மீட்டும் – சூளாமணி:11 1929/2
மேல்

எழுவரையும் (1)

வகை செவிலியும் எழுவரையும் வைத்தனர் – உதயணகுமார:6 363/4
மேல்

எழுவன (2)

எரிவன சுடர் மணி எழுவன கதலிகை – சூளாமணி:8 937/3
எழுவன விழுவன இறுதி_இல் இயல்பின – நீலகேசி:4 450/2
மேல்

எழுவா (1)

வணர் கொண்டன மலலுற்று அலை வளர் வண்டு இனம் எழுவா
இணர் கொண்டு எதிர் எழு தென்றலின் எதிர்கொண்டது அ இடமே – சூளாமணி:6 438/3,4
மேல்

எழுவார் (1)

விரும்பினராய் தொழுது எழுவார் மெய் மறப்பும் உள் மகிழ்வும் வியப்போ அன்றே – சூளாமணி:8 1038/4
மேல்

எழுவார்க்கு (1)

தன்னின் முன் எழுவார்க்கு முன் தான் எழா – யசோதர:3 166/2
மேல்

எழுவான் (1)

ஆதன் ஆற்கு உறந்தாங்கு எழுவான் தும்ம – நீலகேசி:2 212/1
மேல்

எழுவி (1)

மகர யாழ் எழுவி மன்னன் வண் புகழ் பாடுவாரும் – சூளாமணி:10 1636/4
மேல்

எழுவிய (1)

காதலின் எழுவிய காமர் இன் இசை – சூளாமணி:4 190/2
மேல்

எழுவினம் (1)

எழுவினம் உரைப்பின் இ எண்ணம் என்பவே – சூளாமணி:9 1508/4
மேல்

எழுவு (1)

நந்தாஅவனத்து இளையார் எழுவு யாழ் நரம்பினுக்கும் நலம் சால் இன் சொல் – சூளாமணி:9 1539/2
மேல்

எழுவும் (1)

எழுவும் முரசு எங்கும் இயம்பினவே – சூளாமணி:8 1074/4
மேல்

எழூஉம் (1)

செம்பொன் மா மலை சிகை கரும் கொண்மூவினோடு எழூஉம்
வம்ப வெண் நிலா இலங்கு திங்கள் போல மன்னினான் – சூளாமணி:6 474/3,4
மேல்

எள் (4)

எள்_இல் செல்வமும் ஈண்டு உனக்கு ஆம் என்றான் – உதயணகுமார:5 272/3
பேழ்த்த காயின பேர் எள் பிறங்கு இணர் – சூளாமணி:1 30/1
எரியும் தீ திரள் எள் துணைத்து ஆயினும் – சூளாமணி:7 643/1
எள் அனைத்தும் இல் என்றால் இறப்பு அறிதல் எவன் ஆகும் – நீலகேசி:2 196/3
மேல்

எள்_இல் (1)

எள்_இல் செல்வமும் ஈண்டு உனக்கு ஆம் என்றான் – உதயணகுமார:5 272/3
மேல்

எள்ளல் (1)

எள்ளல் இல்லா பெரியோய் நின் இணை_இல் பாதம் அணைவல் யான் – நீலகேசி:1 136/4
மேல்

எள்ளி (2)

எள்ளி ஓர் உரையும் ஈயாது இருந்தனை இறைவ என்றான் – சூளாமணி:6 523/4
எள்ளி நேரும் அறிவு இல்லையேல் பிணம் – நீலகேசி:2 215/3
மேல்

எள்ளின் (1)

எள்ளின் நேரும் இவை இன்மை காட்டுவேன் – நீலகேசி:5 526/3
மேல்

எள்ளின்துணையும் (1)

எள்ளின்துணையும் அஃது இன்மையின் ஐந்து என – நீலகேசி:5 588/2
மேல்

எள்ளுகின்றனர் (1)

எள்ளுகின்றனர் இல்லை விளக்கினை – யசோதர:0 3/2
மேல்

எள்ளுநர்க்கு (1)

எள்ளுநர்க்கு இட வயின் துடித்த ஏழையர் – சூளாமணி:9 1223/3
மேல்

எள்ளும் (2)

எள்ளும் மனத்தினுக்கு எய்திற்று அறியேனே – சூளாமணி:8 1121/4
எள்ளும் திறத்த அஃது உரை என்று இது நீக்கல் இன்றாய் – நீலகேசி:0 7/3
மேல்

எளி (1)

எளி தகவும் பெரும்பாலும் பெறல் ஏனோர்க்கு அரியவே – சூளாமணி:11 2057/4
மேல்

எளிதமா (2)

எளிதமா எறிந்த வாள் – சூளாமணி:9 1371/2
எளிதமா இலங்குமே – சூளாமணி:9 1372/4
மேல்

எளிதாகுமாறு (1)

அரிது ஆங்கண் ஆவது எளிதாகுமாறு ஒர் அமர் செய்கை கொண்டு பிறர் முன் – சூளாமணி:9 1326/3
மேல்

எளிதால் (1)

படைப்பு எளிதால் கேடு அறிதால் பல கள்வர் நவையாரால் – நீலகேசி:4 273/1
மேல்

எளிதாவது (1)

எண் இனி நமக்கு எளிதாவது இல்லையே – சூளாமணி:9 1267/4
மேல்

எளிது (5)

செல்லற்கு எளிது என்றே சே_இழையாள் தான் பரவி – நாககுமார:1 36/3
ஏகசித்தத்தர் ஆய இறைவர்கட்கு எளிது போலும் – யசோதர:4 239/2
வாள்களை துடைத்து நோக்கி வகை செய்வது எளிது யார்க்கும் – சூளாமணி:9 1166/2
பொருவதோ எளிது யாங்கள் பொரும் திறம் உரை-மின் என்னை – சூளாமணி:9 1181/1
இன்று எனின் சால எளிது ஆம் பிற அதன் இன்மையுமே – நீலகேசி:6 715/4
மேல்

எளிமையும் (1)

இழந்த தன் நிலத்தையும் எளிமையும் நினைப்பு_இலன் – உதயணகுமார:2 124/1
மேல்

எளிய்ய (1)

இங்கண் மால் உயிர்க்கு எலாம் எளிய்ய என்று தோன்றலும் – சூளாமணி:6 501/2
மேல்

எளிய (2)

மாழை நீள் மணி இவை எளிய மாண்பினால் – சூளாமணி:5 415/2
யான் அறிந்தவாற்றால் எளிய உலகத்தில் – சூளாமணி:9 1466/3
மேல்

எளியது (1)

பெண் உயிர் எளியது ஆமே பெரும் திறல் அறிவும் பேரா – யசோதர:1 47/1
மேல்

எளியவர்-தம்மை (2)

யான் உயிர் வாழ்தல் எண்ணி எளியவர்-தம்மை கொல்லின் – யசோதர:2 140/1
இடை பல சொல்லி எளியவர்-தம்மை
உடை பொருள் வெஃகி ஒறுத்த பயத்தான் – சூளாமணி:11 1936/1,2
மேல்

எளியவன் (1)

எளியவன் எந்தை பெம்மாற்கு இயற்றிய விழவின் மிக்க – சூளாமணி:11 1865/3
மேல்

எளியன் (2)

அற பொருள் நுகர்தல் செல்லான் அரும் தவர்க்கு எளியன்_அல்லன் – யசோதர:2 156/1
அரியன் வேந்தர்கட்கு எளியன் ஆண்டையார்க்கு – சூளாமணி:7 594/3
மேல்

எளியன்_அல்லன் (1)

அற பொருள் நுகர்தல் செல்லான் அரும் தவர்க்கு எளியன்_அல்லன்
மற பொருள் மயங்கி வையத்து அரசு இயல் மகிழ்ந்து சென்றான் – யசோதர:2 156/1,2
மேல்

எளியானை (1)

எளியானை எந்தை பெருமானையே அல்லால் இறையாக ஈங்கு ஒருவர் எண்ணும் ஆறு என்னே – சூளாமணி:11 1906/4
மேல்

எற்பு (1)

எற்பு அகம் கொண்ட காதல் எனக்கு இனி நின்னின் வேறு ஓர் – யசோதர:2 122/3
மேல்

எற்றான் (1)

மருள்_உடையாய் நின் மாண்பு அழிந்து எற்றான் மயங்கினையோ – நீலகேசி:5 514/4
மேல்

எற்றி (2)

ஓர் எழு பந்து கொண்டே ஒன்று ஒன்றின் எற்றி செல்ல – உதயணகுமார:4 223/1
கனை கதிர் கடக கையால் கல் திரள் உதிர எற்றி
சின அழல் எறிப்ப நோக்கி சிவந்தனன் தெழித்தலோடு – சூளாமணி:9 1142/1,2
மேல்

எற்றிக்கை (1)

ஏறு பந்தின் எற்றிக்கை எண்ணாயிரம் அடித்தனள் – உதயணகுமார:4 237/4
மேல்

எற்றிய (1)

எற்றிய வயிர திண் தூண் நெரிந்து இடை கிடந்த ஆறும் – சூளாமணி:9 1151/3
மேல்

எற்றினன் (1)

நாயை எற்றினன் நாய் பெய் பலகையால் – யசோதர:3 175/4
மேல்

எற்றினான் (1)

உற்ற பல் உயிர் கொன்று வந்து எற்றினான்
கொற்றம் மிக்க எருமை பலி ஒன்று அரோ – யசோதர:3 191/3,4
மேல்

எற்று (2)

எற்று நாம் இனி செய்வது என்றனன் – சூளாமணி:7 606/3
எற்று நீ வந்தது என்றாற்கு இது எனா எடுத்து சொன்னாள் – சூளாமணி:8 1014/4
மேல்

எற்றே (1)

எற்றே இருள் நரகிற்கு ஈர்க்குமாலோ – நீலகேசி:3 258/4
மேல்

எற்றை (1)

எற்றை நூற்று எய்தமாட்டான் இதன் திறம் நிற்க எம்மை – சூளாமணி:6 567/2
மேல்

எறி (17)

மருத்து எறி கடலின் பொங்கி மறுகிய மனத்தன் ஆகி – யசோதர:2 86/2
புலவு நீர் பொரு பூண் எறி பூசலும் – சூளாமணி:1 16/2
கடைச்சியர் களை எறி குவளை கானல் வாய் – சூளாமணி:1 33/3
முரசு எறி இமிழ் இசை முழவொடு கழுமின – சூளாமணி:8 935/2
முரைசு எறி இமிழ் இசை முழங்க கேட்டனன் – சூளாமணி:8 1052/3
பூ மரை முகத்து எறி புனல் திரை முகந்து – சூளாமணி:8 1085/3
நாகம் அழன்று எறி நச்சு என நக்கான் – சூளாமணி:9 1225/4
இரு பாலும் எழுந்து எறி பாறு செல – சூளாமணி:9 1236/2
விடும் மீன் எறி தூண்டில் விசைத்தன போல் – சூளாமணி:9 1239/2
கோள் என நாள் என மின்னுபு குன்று எறி
வேள்_அனையான் மிசை விஞ்சையர் வெம் சுடர் – சூளாமணி:9 1242/1,2
எறி கடல் வளாகம்-தன்னுள் இவன் பெயர் ஒழிப்பன் என்று – சூளாமணி:9 1449/2
எறி கடல் படையினோடு எழுந்து சென்று அரோ – சூளாமணி:9 1511/3
எங்கள் கோன் எறி கதிர் பெயரன் நீர் மலர் – சூளாமணி:10 1728/1
கம்பு எறி களி நல் யானை கடல் படை புறத்தது ஆக – சூளாமணி:10 1790/2
வம்பு எறி வளாகம் செம்பொன் மஞ்சங்கள் மலிர ஏறி – சூளாமணி:10 1790/3
உண்ணி முகுட்டை எறும்பு எறி தேள் முதலா உடைய – நீலகேசி:1 79/1
கல் உருக கடும் காற்று எறி போதினில் – நீலகேசி:1 141/1
மேல்

எறி-மின் (1)

எறி-மின் எதிர் என்னொடு இகல் வல்லிர் உளராயின் – சூளாமணி:9 1283/3
மேல்

எறிகின்ற (1)

எதிர்வரும் பிறப்பு எறிகின்ற மா முனி – உதயணகுமார:5 268/3
மேல்

எறிஞர் (1)

கொந்து எரி இரும்பு எறிஞர் கொல் செய் களன் ஒத்தும் – சூளாமணி:9 1292/1
மேல்

எறித்-தொறும் (1)

அழல் கொடி எறித்-தொறும் சுடரும் ஆடகம் – சூளாமணி:4 209/1
மேல்

எறித்த (2)

தங்கு ஒளி பாய்ந்து உள் எறித்த தண் காந்தம் மா மணி – சூளாமணி:10 1654/2
தண் நறும் குவளை தாம் எறித்த தாமமும் – சூளாமணி:10 1691/2
மேல்

எறித்தல் (1)

எறித்தல் முதல் ஆயின தீயின ஆம் – நீலகேசி:6 676/1
மேல்

எறித்து (1)

எழுதாது மை ஒளிரும் இரு மருங்கும் எறித்து இடையே செம் கேழ் ஓடி – சூளாமணி:9 1537/1
மேல்

எறிதல் (1)

ஏற்றவர் இமைப்பினும் இகழ்ந்து எறிதல் செய்யார் – சூளாமணி:9 1280/1
மேல்

எறிதலின் (2)

செம் கல் தூளி தம் செவி புறத்து எறிதலின் சிகரங்கள் இடை எல்லாம் – சூளாமணி:8 884/3
எடுத்த மாருதம் எறிதலின் நெகிழ்ந்தன சிகழிகை இணரோடும் – சூளாமணி:8 886/1
மேல்

எறிந்த (6)

இன்று எறிந்த எருமை இது-தனை – யசோதர:3 192/1
வேந்தன் மற்று அதனை கேட்டே வேற்றுவன் எறிந்த கல்லை – சூளாமணி:7 666/1
செங்கொளி பொன் பொடி எறிந்த செய்கைய – சூளாமணி:8 904/3
எளிதமா எறிந்த வாள் – சூளாமணி:9 1371/2
தான் எறிந்த நேமி தனக்கே பகை ஆகி – சூளாமணி:9 1466/1
தேன் எறிந்த தாரான் சிறு வரைக்-கண் வீடினான் – சூளாமணி:9 1466/2
மேல்

எறிந்தனர் (1)

சேதன வடிவு தேவிக்கு எறிந்தனர் தெரிவு ஒன்று இல்லார் – யசோதர:2 155/3
மேல்

எறிந்தால் (1)

கத களி யானை முன் கல் எறிந்தால் போல் – நீலகேசி:7 739/1
மேல்

எறிந்தாற்கு (1)

ஏந்தி வெம் படையால் எறிந்தாற்கு இடம் – நீலகேசி:2 219/3
மேல்

எறிந்தான் (3)

நீங்க எறிந்தான் நெடிய மாற்கு இளைய காளை – சூளாமணி:9 1294/3
எறிந்தான் அனைய இயல்பு ஆகுதலான் – நீலகேசி:6 672/3
எறிந்தான் அனையது ஓர் ஏதத்தை எய்தும் அ ஏதத்தினான் – நீலகேசி:6 682/2
மேல்

எறிந்திட்டதே (1)

சேரும் மாவினை சென்று எறிந்திட்டதே – யசோதர:3 207/4
மேல்

எறிந்திட (1)

பிடி சில் பாகரை பிளந்து எறிந்திட
குடரின் மாலைகள் கோட்டு அணிந்து உடன் – உதயணகுமார:6 314/1,2
மேல்

எறிந்து (12)

புண்ணில் வேல் எறிந்து என பொற்பு அழிந்து வீழ்ந்தனன் – உதயணகுமார:1 65/4
பகை அறவே எறிந்து உடன் பாங்கில் போர் வினை தவிர்க என – உதயணகுமார:3 183/1
ஆவயின் தன் கை வாளால் எறிந்து கொண்டு அருள் இது என்றான் – யசோதர:2 145/4
மெய் மயிர் எறிந்து ஒளி துளும்பும் மேனியன் – சூளாமணி:4 181/1
விஞ்சையர் அதனை கண்டு மெய் பொதிர் எறிந்து விம்ம – சூளாமணி:9 1140/1
புண்களுள் எஃகு எறிந்து அனைய புன்சொலால் – சூளாமணி:9 1206/3
தாரினும் மாறுமாறு எறிந்து தம்முளே – சூளாமணி:9 1272/2
ஆங்கு முன் எறிந்து பெயர்கின்ற அரிசேனன் – சூளாமணி:9 1294/1
வேலால் அழிப்பன் என வேல் எறிந்து விறல் வேகன் ஆர்ப்ப மறவோன் – சூளாமணி:9 1332/2
வேக யானை செல உந்தி சிறு நாண் எறிந்து வெம் சரங்கள் – சூளாமணி:9 1341/3
மன்னனை மார்பு கீண்டு மணி முடி எறிந்து மற்றை – சூளாமணி:9 1461/3
எண்கள் தாம் உடைய எண்மர் குறும்பரை எறிந்து வீழ்த்தார் – சூளாமணி:12 2116/4
மேல்

எறிப்ப (7)

ஈங்கு வெம் கதிரோன் எறிப்ப நிழல் – சூளாமணி:7 781/1
தங்கு ஒலி மிகுத்த தானையொடு கதிர் எறிப்ப சார்ந்தான் – சூளாமணி:8 844/4
செம் சுடர் எறிப்ப சேர்ந்து செம் கதிர் பரவை சிந்தி – சூளாமணி:8 851/3
சின அழல் எறிப்ப நோக்கி சிவந்தனன் தெழித்தலோடு – சூளாமணி:9 1142/2
நெருப்பொடு நெருப்பு எதிர் எறிப்ப யானைகள் – சூளாமணி:9 1275/2
திரு மணியின் ஒளி மேனி நிழல் எறிப்ப திகழ்ந்து இலங்கு தெய்வ பாவை – சூளாமணி:9 1535/2
பால் நிலா பரந்து எறிப்ப பளிங்கினது படிவம் போல் – சூளாமணி:11 2065/2
மேல்

எறிபட்டு (1)

எறிபட்டு என் நெறியினாலே அடக்குவன் நினையும் என்றான் – நீலகேசி:5 571/4
மேல்

எறிய (10)

சென்னி வாள் எறிய ஓடி சிலம்பிய குரல் இது என்-கொல் – யசோதர:2 147/2
கன்னியர் கவரி கால் எறிய காவலன் – சூளாமணி:3 91/3
புடை வாசம்கொள மாலம் பூம் கவரி எடுத்து எறிய
குடை மாகம் என ஏந்தி கோங்கம் போது அவிழ்ந்தனவே – சூளாமணி:4 170/3,4
இடி நீர் உருமின் எதிரே எறிய
வடி நீரன வாள் இடையே முரியா – சூளாமணி:9 1238/2,3
அழலான் பெயரவன் மைத்துன அரிசேனனை எறிய
கழலான் கடல் ஒளியான் தமர் கலந்து ஆர்த்தனர் கரிய – சூளாமணி:9 1295/1,2
தோலாத வாளின் எறிய துணிந்து சுடர் கான்று வீழ்ந்தது அதுவே – சூளாமணி:9 1332/4
இழை சுடர் தோள்களால் எறிய யானையின் – சூளாமணி:9 1399/2
ஈடு_இலர் வெகுளி உள்ளிட்டு எண்மரை எறிய தீயுள் – சூளாமணி:12 2117/1
கறங்குகளும் அல்லனவும் காற்று எறிய திரியாவோ – நீலகேசி:4 307/4
எய்ய குற்ற எறிய புணர்க்கும் கால் – நீலகேசி:5 536/2
மேல்

எறியா (2)

எறியா உதையா நுதல் ஏறு கரம் – சூளாமணி:9 1237/2
பரி சேர் அணி உயர் தேர் மிகு பல யானையும் எறியா
திரி சாரிகை நிகரானவர் உளரோ திறல் வினவும் – சூளாமணி:9 1296/3,4
மேல்

எறியாது (1)

எய் வேல் அறுத்து வறியானை நோக்கி எறியாது நிற்ப அவன் ஓர் – சூளாமணி:9 1333/1
மேல்

எறியும் (5)

ஏறு கொண்டு எறியும் பணை கோவலர் – சூளாமணி:1 14/1
எறியும் மின் உரும் என இடித்து இறுவரை முழையுள் – சூளாமணி:7 704/2
தோளொடு துதைந்து எறியும் வாள்-அதனை நோக்கி – சூளாமணி:9 1293/2
பெரு மழையும் நீரும் பெரிது எறியும் காற்றும் – நீலகேசி:1 111/1
முயல் மீன் எறியும் முறியும் கறியாது – நீலகேசி:5 467/3
மேல்

எறிவித்தானே (1)

அரும்பு உடை அலங்கல் மார்பன் அரத்த நீர் எறிவித்தானே – சூளாமணி:8 929/4
மேல்

எறும்பாய் (1)

ஈயாய் நலியும் எறும்பாய் தெறும் எங்கும் – நீலகேசி:7 774/3
மேல்

எறும்பு (1)

உண்ணி முகுட்டை எறும்பு எறி தேள் முதலா உடைய – நீலகேசி:1 79/1
மேல்

என் (185)

சேர்ந்து அமைச்சர்கள் செய்பொருள் என் என்று – உதயணகுமார:1 37/3
திரு நிறைந்த புட்பகமும் சேர்ந்து இனிது இருக்க என்
பெருமகன் கணிகை மைந்தர் பிங்கல கடகரை – உதயணகுமார:1 68/2,3
மன்னவற்கு இரங்கி யூகி மரித்தனன் என் வார்த்தையை – உதயணகுமார:1 69/1
என் செய்தனன் என்றிடின் இயம்புதும் அறியவே – உதயணகுமார:2 121/3
முடி உடைய நம் அரசன் முயற்சி-அது என் என – உதயணகுமார:2 127/2
மாமன் நான் மருகன் நீ என் மா முறை ஆயிற்று என்றும் – உதயணகுமார:4 212/2
தந்தை என் முதல் தாம் அறிந்து இங்கு உரை – உதயணகுமார:5 270/1
விஞ்சை அம் பதி வெற்றிகொண்டு ஆளும் என்
தஞ்சம் என்ற நல் தக்கோர் உரை உண்டு – உதயணகுமார:5 271/1,2
தண் என் வாய்மொழி தானவன் சொல்லுவான் – உதயணகுமார:5 277/2
பகர வாரணம் பலரை கொன்றது என்
சிகர மாடம் நீர் சேர்ந்திருக்க என்றான் – உதயணகுமார:6 315/3,4
ஏது என் என எதிர் வரன் சொலும் – உதயணகுமார:6 336/2
உதவ காரணம் என் என கூறலும் – உதயணகுமார:6 342/2
தேவியீர் நீர் வேண்டியது என் திரு_மனை துறந்து பின் – உதயணகுமார:6 357/1
நினை-மின் அ குறிகள் உண்டு என் நேர்மையில் கேட்பிர் ஆயின் – நாககுமார:2 45/3
கின்னரி மனோகரீ என் கெணிகை நல் கன்னிமாரும் – நாககுமார:2 54/1
சிரிதரன் கேட்டு நெஞ்சில் செய்பொருள் என் என்று ஏகி – நாககுமார:2 61/1
மன்னன்-தன் தேவியை மாதே எங்கு போனது என்
நின்னுடை புதல்வன் நீராடல் காண போனது என் – நாககுமார:2 65/1,2
நின்னுடை புதல்வன் நீராடல் காண போனது என்
நின்னுடன் மனை-தனில் ஈண்டு இனிதின் ஆடல் என் – நாககுமார:2 65/2,3
நின்னுடன் மனை-தனில் ஈண்டு இனிதின் ஆடல் என்
நல் நகர்ப்புற தனையன் ஆடல் நீங்க என்றனன் – நாககுமார:2 65/3,4
நன் அடியார் சொல்லினர் நாக நல் குமரன் என்
இன்னுரையை மீறினன் இனி அவன் மனை புகுந்து – நாககுமார:2 68/1,2
இங்கு இவர் என் கையில் வீணை கற்பவர்களே – நாககுமார:3 88/4
என் தமரோடும் கூட எங்கள் ஊர்க்கு ஏற சென்றோம் – நாககுமார:3 89/4
ஆசை என் மனைவி-தன்னை அதிபீம அசுரன் கொண்டு – நாககுமார:3 93/3
நினைவன் யான் அங்கு வா என் நீங்கி நல் குமரன் வந்து – நாககுமார:3 97/3
இருவர் என் சுதர் என்னுடை ராச்சியம் – நாககுமார:4 104/1
இயம்பும் இ முனி இப்ப துறந்தது என்
செயந்தரன் சுதன் சீற்றத்தின் ஆனதே – நாககுமார:4 108/3,4
இன்று உமக்கு ஆளர் ஆனோம் என்று அவர் கூற நன்று என்
குன்று சூழ் வன சாலத்து குமரன் சென்று இருந்த அன்றே – நாககுமார:4 109/3,4
இன்று இவன்-தான் யார் என என் தம்பி அவன் என்னலும் – நாககுமார:4 130/4
ஏற்ற மோகம் என் என இயல் முனி உரைப்பரே – நாககுமார:4 144/4
பாடுவது இனி என் நங்கை பரிவு ஒழிந்திடுக என்றான் – யசோதர:1 44/4
நண்ணிய நமது என் உள்ளத்தவர்களுக்கு உறுதி நாடி – யசோதர:1 45/2
என் இனி இறைவன் நீயே எனக்கு என இறைஞ்சி நின்று – யசோதர:1 67/3
வளமை_இல் இளமையை மனத்து வைப்பது என்
கிளைமையும் அனையதே கெழுமும் நம் உளம் அ – யசோதர:2 81/2,3
என் இது நினைந்தது உள்ளத்து இறைவி நீ அருளுக என்றாள் – யசோதர:2 97/4
கவளம் ஆர் அகத்து என் உள்ள கரும் களி மத நல் யானை – யசோதர:2 98/2
பங்கம்-அது உள்ளி உள்ளம் பரிவுகொண்டனை என் என்றாள் – யசோதர:2 99/4
என் மனத்து இவரும் என் நோய் இவண் அறிந்திலை-கொல் என்றே – யசோதர:2 100/1
என் மனத்து இவரும் என் நோய் இவண் அறிந்திலை-கொல் என்றே – யசோதர:2 100/1
என் உயிர்க்கு அரணம் நின்னோடு இன் இசை புணர்த்த காளை-தன்னின் – யசோதர:2 102/1
என் உயிர்க்கு ஏதம் எய்தின் இது பழி பெருகும் என்றே – யசோதர:2 102/3
என்றலும் இவற்றினால் என் இறை_வளை அவன்-கண் ஆர்வம் – யசோதர:2 107/1
என் உயிர் நீத்ததேனும் யான் உயிர்க்கு உறுதி சூழாது – யசோதர:2 139/1
என் உயிர்க்கு அரணம் நாடி யான் உயிர்க்கு இறுதிசெய்யின் – யசோதர:2 139/2
அயிர்ப்பது என் அறத்தின் திண்மை அறிவதற்கு அமைவு_இலாதான் – யசோதர:2 144/4
விரைசெய் தார் இறைவ இன்று என் வியன் மனை மைந்தனோடும் – யசோதர:2 150/2
மத்த யானையின் மன்னவன் என் மகன் – யசோதர:3 197/4
இது என் மா நகர் உஞ்சயினி பதி – யசோதர:3 198/1
இது என் மாளிகையாம் என் உழைக்கலம் – யசோதர:3 198/2
இது என் மாளிகையாம் என் உழைக்கலம் – யசோதர:3 198/2
இது எலாம் இவர் என் உழையாளராம் – யசோதர:3 198/3
இது என் யான் இவண் இன்னணம் ஆயதே – யசோதர:3 198/4
இவர்கள் என் கடை காவலர் ஆயவர் – யசோதர:3 200/1
இவர்கள் என் படை நாயகர் ஆயவர் – யசோதர:3 200/2
இவர்கள் என் இசை பாடுநர் ஆடுநர் – யசோதர:3 200/3
இவர்களும் இவர் என் பரிவாரமே – யசோதர:3 200/4
என்று கண்டு மொறுமொறுத்து என் செயும் – யசோதர:3 222/1
வாள் உருவுகின்றது என் மாதவன் முன் என்றான் – யசோதர:5 267/4
மற படை எடுப்பது என் மாலை மற வேலோய் – யசோதர:5 268/4
நாடுவது என் ஞமலி இவை நணுகலகள் காணாய் – யசோதர:5 279/4
இன்று எனது பிழை தணிய என் தலை அரிந்து – யசோதர:5 280/3
இ கதி துன்னி கண்டேம் இனி கதிக்கு என் செய்வோமே – யசோதர:5 303/4
வெம் துயர் விளைவு செய்த வினையினேன் என் செய்கேனோ – யசோதர:5 305/2
வெம் துயர் நரகின் வீழ்க்கும் வினை செய்தேன் என் செய்கேனோ – யசோதர:5 305/4
பொருளோடு போகம் மேவி பொறி_இலேன் என் செய்கேனோ – யசோதர:5 306/2
தெருள்_அலன் நினைந்த தீமை சிறியனேன் என் செய்கேனோ – யசோதர:5 306/4
நா மாண்பு உரைக்கும் குறை என் இது நாம வென் வேல் – சூளாமணி:0 4/1
வீங்கு இள முலையவர் மெல் என் சீறடி – சூளாமணி:1 9/3
தாழி வாய் குவளையும் தண் என் ஓதியர் – சூளாமணி:2 44/1
வார் வளை_வண்ணன் என் மனத்து உளான் பிறர் – சூளாமணி:3 82/1
செல்க என் திரு_மகள் என்று செம்பொனால் – சூளாமணி:4 227/3
என் அலால் இவருக்கு உற்றார் இல்லை என்று இரங்கும் நீரான் – சூளாமணி:5 302/2
மற்று அவற்கு உரியள் நங்கை என்பது என் மனத்தினோடும் – சூளாமணி:5 306/1
என் சொலால் இன்றி யான் இயம்பும் நீரதோ – சூளாமணி:5 384/3
என் முதல் இருபத்தீரிருவர் நாதர்கள் – சூளாமணி:5 400/1
இது என் என இது என் என வினையன் பல சொன்னான் – சூளாமணி:6 440/4
இது என் என இது என் என வினையன் பல சொன்னான் – சூளாமணி:6 440/4
கனம் கொள் வெம் முகம் கறுப்பது என் காரணம் உரையீர் – சூளாமணி:6 464/4
கொண்டல் ஆர்ந்த பொன் என் இ குழல் கொடி குழாம் அனார் – சூளாமணி:6 477/1
வெள்ளி அம் சிலம்பின் என் கோன் விடுத்ததே ஏதுவாக – சூளாமணி:6 523/3
மண் மிசை பெறுவன் ஆக மற்று இது என் மனத்தது என்றான் – சூளாமணி:6 547/4
சலநலசடி என் பேர் தாமரை செம்_கணான்-தன் – சூளாமணி:6 572/2
ஒத்தவாறு உணர்ந்தீ என என் செயும் – சூளாமணி:7 633/2
தொகையை வென்ற என் தோள் உளவா பிற – சூளாமணி:7 634/2
பகை இனி படர்ந்து என் செயும் என்றனன் – சூளாமணி:7 634/3
ஆழித்தானவர் தானையை அட்ட என்
பாழி தோள் மனித்தர்க்கு பணியுமோ – சூளாமணி:7 636/3,4
ஏகம் ஆய என் சீற்றம் அஞ்சாது எதிராக – சூளாமணி:7 637/3
என் இது விளைந்தவாறு இ தூதுவர் யாவர் என்று – சூளாமணி:7 679/1
குன்றின் மேல் பெறுவது என் வந்து கொள்க யான் – சூளாமணி:7 689/2
கண்களை மருள நீர் உம் கண்கள் என் கண்களாக – சூளாமணி:8 1002/2
கையகத்தது என் என்ன கன்னியது உருவம் என்றாள் – சூளாமணி:8 1007/4
இங்கு இவளை முன் படைத்த தேவன் என் இன் உயிரை – சூளாமணி:8 1115/3
அன்பு உருகு காம தீ மாட்டி அளிய என்
என்பு உருக வேவ இணை நெடும் கண் பூம் பாவை – சூளாமணி:8 1116/1,2
மெள்ள என் தோள் அணைவாள் என்னும் விருப்பு ஆராது – சூளாமணி:8 1121/3
காதலால் வந்து என் கவான் மேல் இருப்பினும் – சூளாமணி:8 1122/1
போது உலாம் வாள் முகமே நோக்கி பொலிவேன் என்
மாதராள் நாணும் யான் வாழும் ஆறு ஓரேனே – சூளாமணி:8 1122/3,4
உலகினை உள்ளம் கைக்கொண்டு உளையா உருட்டியிட்டு என்
பல புனை மடந்தை-தன் கீழ் பதித்திடுவேன்-கொல் என்றான் – சூளாமணி:9 1148/3,4
வேலை நீர் உலகின் மற்று இ வெகுளிக்கு முதல் என் என்பார் – சூளாமணி:9 1153/4
என் இனி கருதுகின்றது என்றனன் எரியும் ஆழி – சூளாமணி:9 1175/2
அந்தர விசும்பில் தெய்வம் அணுகின பணி என் என்னா – சூளாமணி:9 1202/2
என் அவன் உவப்பது என்று எண்ணி வம்-மினே – சூளாமணி:9 1215/4
இருள் பாயினவால் இது என் எனவே – சூளாமணி:9 1247/1
அரியது என் என நக்கார் அவனி மன்னரே – சூளாமணி:9 1253/4
வாழி படை பொருது என் என வையா நனி வந்தான் – சூளாமணி:9 1312/4
மாலால் எதிர்ந்து மலைவாயை நீடு பொரவைப்பது என்னை இனி என்
வேலால் அழிப்பன் என வேல் எறிந்து விறல் வேகன் ஆர்ப்ப மறவோன் – சூளாமணி:9 1332/1,2
விடு கதிர் ஆழி வெய்யோன் வேண்ட என் வாயுள் பட்டு – சூளாமணி:9 1427/3
என் இது விளைந்தவாறு என்று இரும் கடல்_வண்ணன் கேட்ப – சூளாமணி:9 1434/2
இன்று வந்து என் முன் நின்றும் இது-கொலோ கருதிற்று என்றான் – சூளாமணி:9 1448/4
சிறியவன் உரைகள் வந்து என் செவி சுடும் பொறுக்கல் ஆற்றேன் – சூளாமணி:9 1449/1
ஈதல் இல்லை இனி என் செய்தி என்றான் – சூளாமணி:10 1571/4
வாதம் வெல்லும் வகையும் என் மாண்பும் – சூளாமணி:10 1572/3
ஓதி வெல்லலுறுவார்களை என் கை – சூளாமணி:10 1573/2
என் நிழல் என்னொடும் இயங்கின் அல்லது – சூளாமணி:10 1599/3
தண் என் செல்கை பொன் உருள் வாங்கி தளர்கின்றான் – சூளாமணி:10 1742/4
இறுமால் இ மின் மருங்குல் என் பாவம் என்பார் இளம் முலை மேல் ஏர் வடம் வந்து ஊன்றுமால் என்பார் – சூளாமணி:10 1756/2
என் கைப்பணி கொள்-மின் என்பவன் ஒத்தான் – சூளாமணி:11 1999/4
மருண்டு இனி என் அவை வந்த பொழுதே – சூளாமணி:11 2005/3
இன்று யாம் அடிகளை பிழைத்தது என் என – சூளாமணி:12 2094/2
காவி ஆய் நெடும் கணீர் கருதிற்று என் என – சூளாமணி:12 2095/3
கொண்டு என் சொல் எல்லாம் குணனே என கூறுக என்னேன் – நீலகேசி:0 6/3
அழுவது என் செய அரும் தவம் வலித்தவன் இருந்து – நீலகேசி:1 46/1
நச்சு மெய் என நடுங்கும் என் உடம்பு என ஒடுங்கி – நீலகேசி:1 56/4
சீற்றம் தீர்ந்து என் செய் கரு_வினை தணிக என பணிந்தாள் – நீலகேசி:1 57/3
காண் தக்காய் என் செய் கரு_வினை தணிக்க என பணிந்தாள் – நீலகேசி:1 62/3
என் பெற்றும் ஏத்தல்_இலராய் எண் மயத்து நீங்கல் – நீலகேசி:1 122/3
என்றே இவை மகிழ்ந்து ஈங்கு என் முன்னே வந்தாயால் – நீலகேசி:1 132/2
தடம் கொள் செந்தாமரை அடி என்று தலையவே என் தலையவே – நீலகேசி:1 139/4
இனி செய்வது என் உரையாய் எனக்கு என்றாள் – நீலகேசி:1 146/4
நீ இலை ஆர் புதல் நடற்கு நிமித்தம் இங்கு என் என்றாள் – நீலகேசி:2 168/4
என் கருமம் வினவுதியேல் இலிங்கியருள் என்னோடு – நீலகேசி:2 169/1
எண்ணுங்கால் என் பேதை என உரைக்கும் அவன் ஒத்தாள் – நீலகேசி:2 191/4
என் ஒக்கும் எனின் நெருநல் இல் புகுந்தான் இடை இரா – நீலகேசி:2 195/3
இருப்பது என் இனி அன்னாய் இது நுமக்கு உரைத்தார் யார் – நீலகேசி:2 227/1
இ உரை இவண் என் என சொல்லினான் – நீலகேசி:3 240/3
இங்கு இது என் என ஏழாய் தவசிகட்கு – நீலகேசி:3 245/3
இனைந்தினைந்து ஏங்கி நல்லாய் என் செயற்பாலது என்றான் – நீலகேசி:3 262/4
நல் நெறி நல் ஞானம் காட்சியும் நன்கு கொண்டு என்
சொல் நெறி திரிவாயேல் சோர்வு_இல் பேர்_இன்பம் எய்தி – நீலகேசி:3 264/2,3
என் அவற்றின் ஆம் பயனை எனக்கு அறிய உரை என்றாள் – நீலகேசி:4 270/4
என் கண்டு வந்து இங்கண் இது கொண்டாய் என சொன்னாள் – நீலகேசி:4 274/4
தரண் என்றும் நன்று என்றாள் என் தன்மை உரு என்றாள் – நீலகேசி:4 284/1
போய் பிண்டத்து உழப்பு உழப்ப புலம்புவது என் செயல் என்பாய் – நீலகேசி:4 303/2
இனையவும் மலம் ஏறினும் என் செய – நீலகேசி:4 319/3
ஓவு_அல் இன்பம் தரும் என் உயிர் என்பாய் – நீலகேசி:4 320/3
ஈனம் என் ஓது எருச்சுமக்கிற்றியோ – நீலகேசி:4 325/4
பொய் சிதைத்தது என் சொல்லி பெயர்ந்து உரை – நீலகேசி:4 326/3
மிக்கது என் ஓதிக்கு வேற்றுமை வேண்டார் – நீலகேசி:4 373/4
திருவத்தது என் பொருள் ஆதலை தேர தெளி இது என்றாள் – நீலகேசி:4 387/4
கண்டும் உணர்ந்தும் அவை ஆவது என் கல்வி_இல்லாய் – நீலகேசி:4 415/2
இழுது என் எலும்பு ஆர் இடுகாடு எனவும் – நீலகேசி:5 468/4
குறி-தாம் இவை ஆறினும் கூறுவது என்
நெறி ஆம் இவை நீலம் நிகர்த்த கணாய் – நீலகேசி:5 489/3,4
இவை நான்மை என் வாய்மை இவ்வாறு உணர்வார் – நீலகேசி:5 493/3
என் சொல்லப்பட்ட உணர்வொடு காட்சி உயிரன ஆம் – நீலகேசி:5 497/2
இன்மை முடியின் என் இட்டம் உரைப்பினும் கெட்டது என்னோ – நீலகேசி:5 501/2
மிக்கதே என் நெறி என்று வேண்டல் எவன் – நீலகேசி:5 555/4
சிறிதும் என் முன் நிலை_இன்மை காட்டி சிதைத்தேனால் இனி – நீலகேசி:5 571/2
எறிபட்டு என் நெறியினாலே அடக்குவன் நினையும் என்றான் – நீலகேசி:5 571/4
என் இடை கொண்டு இலை எங்கு பெற்றாய் இது – நீலகேசி:5 589/3
உளைவது இங்கு என் செயவோ உணர்வு_இல்லாய் – நீலகேசி:5 592/2
ஒத்த உணர்வு உண்மை ஒட்டலது என் செய – நீலகேசி:5 612/2
நீ சொன்ன நீ சொன்ன நேர்வது இங்கு என் செய்ய – நீலகேசி:5 623/2
சோபனமாக சுவாகதம் போந்தது என்
தேவன் திருந்து அடி சிந்தி மற்று என்றாள் – நீலகேசி:5 624/3,4
என் வழி தோற்றம் அஃது ஆம் மாறு இருள் அற – நீலகேசி:5 629/3
போத்து ஆகாதேல் குதிரை பெட்டையது போல் என்
சாத்து ஆகும் ஆகாமை சாதிக்க வல்லையோ – நீலகேசி:5 645/3,4
இஃதால் என் மெய்ம்மை கிடந்த ஆறு என்றானுக்கு – நீலகேசி:5 652/2
திரு_அடியே அல்லது என் சிந்தனையில் இல்லை – நீலகேசி:6 665/2
தொக்கு உடன் ஆய என் தொல் வினை தீர்க என – நீலகேசி:6 666/1
என்றே பலவா எடுத்து உரைப்பது என் செய்ய – நீலகேசி:6 693/2
என் சென்று அது எய்தும் திறம்-தன்னை எனக்கு உணர – நீலகேசி:6 720/3
என்னை பயந்தீர் இஃது என் என கேட்டனள் – நீலகேசி:7 734/1
நல்_நுதலாய் இது என் நெறி என்றனன் – நீலகேசி:7 734/2
துத்தல்_உடையன் என் தோன்றலும் என்றான் – நீலகேசி:7 736/4
எய்தும் இதற்கு இனி என் செய்தி என்றாள் – நீலகேசி:7 743/4
நாம் பின்னை செய்தது என் நன்கு அவன் இன்றியும் – நீலகேசி:7 744/3
இதற்கு இனி நீ சொலற்பாலது என் என்றாள் – நீலகேசி:7 751/3
இ வகை-தம்மை எடுத்து உரை என் செயும் – நீலகேசி:7 763/2
சொல்லினது என் செய தோற்றப்படு பொருள் – நீலகேசி:7 765/3
என் செய குத்தினை என்பார் பிறர் இல்லை – நீலகேசி:7 770/2
என் செயவோ இதன் காரணம் சொல்லாய் – நீலகேசி:7 770/4
முன்னை படைப்பு என் முடிவு இல்லை மூடனே – நீலகேசி:7 771/3
என்றும் நீ ஏகம் வேறு என்பது என் என – நீலகேசி:8 818/2
குணி குணம் எனும் கூற்று_இலனால் அது என்
துணிவு ஐம்_பூதங்களே தொழில் சொல்லுவேன் – நீலகேசி:10 856/3,4
வாதம்செய்து வருந்தி முடிப்பது என்
நாதன் நல் நெறி நல் வினை நற்பயன் – நீலகேசி:10 864/2,3
காரியம் செவி காணலம் காயக்கு என் – நீலகேசி:10 877/4
சென்று பூதங்கள் சேர்வதற்கு ஏது என்
குன்றி தத்தமுள் யாவையும் கூடுமேல் – நீலகேசி:10 878/2,3
தோற்றினால் உயிர்-தான் தொகை என் செயும் – நீலகேசி:10 881/2
வாயும் கிள்ளி புடைப்ப வருவது என்
மாயத்தால் அன்றி மந்திரத்தால் தெய்வம் – நீலகேசி:10 887/2,3
மேல்

என்-கண் (3)

இன்று இவண் ஐய என்-கண் அருளிய பொருள் இது எல்லாம் – யசோதர:1 48/1
இனையல் நீ தனியை ஆகி இறைவனில் பிரிந்தது என்-கண்
வினையினால் விளைவு கண்டாய் விடுத்திடு மனத்து வெந்நோய் – யசோதர:2 158/1,2
இச்சை என்-கண் உண்டாம் எனில் யாவரே – சூளாமணி:7 639/2
மேல்

என்-கொல் (19)

திசை விளக்கு_அனையாள் மூத்தாள் தெரிந்து நீ என்-கொல் என்ன – நாககுமார:2 55/3
கொண்டு இளம் பருவம் என்-கொல் குழைந்து இவண் வந்தது என்றான் – யசோதர:1 29/4
இடுக்கண் வந்து உறவும் எண்ணாது எரி சுடர் விளக்கின் என்-கொல்
நடுக்கம் ஒன்று இன்றி நம்-பால் நகுபொருள் கூறுக என்ன – யசோதர:1 62/1,2
நின் மனத்து இலாத சொல்லை நீ புனைந்து அருளிற்று என்-கொல்
சில் மலர் குழலி என்றே செவி புதைத்து இனிது சொன்னாள் – யசோதர:2 100/3,4
இனியவள்_அல்லள் என்-கொல் என மனத்து எண்ணினானே – யசோதர:2 116/4
அணி முடி அரசர் ஏறே அழகு அழிந்து உளது இது என்-கொல்
பிணி என எனது நெஞ்சில் பெரு நவை உறுக்கும் ஐய – யசோதர:2 133/2,3
ஈங்கு அருள்செய்தது என்-கொல் இது புதிது என்று நெஞ்சில் – யசோதர:2 138/3
சென்னி வாள் எறிய ஓடி சிலம்பிய குரல் இது என்-கொல்
பின்னிய பிறவி மாலை பெரு நவை தருதற்கு ஒத்த – யசோதர:2 147/2,3
சிறப்பு உடை மரணம் இல்லை செல் கதி என்-கொல் என்றார் – யசோதர:2 156/4
முடி பொருள்-தானும் என்-கொல் மொழிந்து அருள்செய்க என்றான் – யசோதர:4 231/4
ஆ இனி அளியன் ஏதும் அஞ்சிலேன் அவதி என்-கொல்
காவல அருளுக என்ன கலங்கினன் அரசன் வீழ – யசோதர:5 307/2,3
இரும் பகை இதனை என்-கொல் விலக்குமாறு என்று தானே – சூளாமணி:7 694/3
அருளுவது என்-கொல் என்று அஞ்சி வெம் சுடர் – சூளாமணி:7 820/1
இன் நகை மழலை கேட்பான் என்-கொல் இ மிகை நாண் என்றான் – சூளாமணி:8 1110/4
துணி கொண்டு இலங்கு சுடர் வேலினோடு வருவான் இது என்-கொல் துணிவே – சூளாமணி:9 1327/4
ஏதம் இனி என்-கொல் விளைகின்றது என நின்றான் – சூளாமணி:10 1609/4
மாற்றும் ஆறு என்-கொல் என நனி மனத்தினுள் நினையா – நீலகேசி:1 57/2
அலங்கல் அம் பூணாய் இரு வகையாம் அவை என்-கொல் என்னின் – நீலகேசி:1 77/2
ஏற்ற தவத்தவன் தேவு எனல் என்-கொல்
சாற்றும் சந்தானத்தை சந்தித்து காட்டாய் – நீலகேசி:5 604/3,4
மேல்

என்-கொலோ (5)

ஊக்கி யாம் உரைக்கின்றது இங்கு என்-கொலோ – சூளாமணி:4 129/4
இன்று இவன் விடுத்தது இவ்வாறு என்-கொலோ என்று சிந்தித்து – சூளாமணி:6 516/3
அடி மிசை ஈன்றது இ அசோகம் என்-கொலோ
கொடி மிசை எழுதிய குவவு தோளினாய் – சூளாமணி:10 1591/3,4
நாட்டும் ஆறு என்-கொலோ விளி நாச நீ – நீலகேசி:5 533/4
அறிந்த ஆறு என்-கொலோ ஐந்து பூதமும் – நீலகேசி:10 874/3
மேல்

என்-பால் (1)

எனை வினை உதயம்செய்ய இடர் பல விளைந்த என்-பால்
வினைகளின் விளைவை யாவர் விலக்குநர் என்று நின்றான் – யசோதர:2 143/3,4
மேல்

என்கிற்பவோ (1)

அலங்கல் அம் குழலியர் அன்று என்கிற்பவோ – சூளாமணி:4 230/4
மேல்

என்கின்ற (1)

தச்சன் அஞ்சி சார் அகழ் கள்வன் என்கின்ற தன்மையினாய் – நீலகேசி:5 510/4
மேல்

என்கின்றாய் (1)

ஒருவன் காரியம் அன்று உணர்வு என்கின்றாய்
மருவும் காரண காரியம் மற்று எனோ – நீலகேசி:10 867/3,4
மேல்

என்கின்றான் (1)

என்கின்றான் இவன் போல்வார் இறைவர் இல் என உரைப்பாய் – நீலகேசி:2 190/3
மேல்

என்கோ (6)

ஒளி ஆகி உலகு ஆகி நீ விரிந்தாய் என்கோ உலகு எலாம் நின் ஒளியின் உள் அடங்கிற்று என்கோ – சூளாமணி:11 1905/1
ஒளி ஆகி உலகு ஆகி நீ விரிந்தாய் என்கோ உலகு எலாம் நின் ஒளியின் உள் அடங்கிற்று என்கோ
அளி ஆர உலகம் நீ ஆள்கின்றாய் என்கோ அமர் உலகு தான் நின்னது அடி அடைந்தது என்கோ – சூளாமணி:11 1905/1,2
அளி ஆர உலகம் நீ ஆள்கின்றாய் என்கோ அமர் உலகு தான் நின்னது அடி அடைந்தது என்கோ – சூளாமணி:11 1905/2
அளி ஆர உலகம் நீ ஆள்கின்றாய் என்கோ அமர் உலகு தான் நின்னது அடி அடைந்தது என்கோ
விளியாத மெய்ப்பொருளை நீ விரித்தாய் என்கோ நீ விரித்தவாறே மெய்ப்பொருள் விரிந்தது என்கோ – சூளாமணி:11 1905/2,3
விளியாத மெய்ப்பொருளை நீ விரித்தாய் என்கோ நீ விரித்தவாறே மெய்ப்பொருள் விரிந்தது என்கோ – சூளாமணி:11 1905/3
விளியாத மெய்ப்பொருளை நீ விரித்தாய் என்கோ நீ விரித்தவாறே மெய்ப்பொருள் விரிந்தது என்கோ
தெளியாமல் இல்லை நின் திரு_அடிகள் மெய்ம்மை தெளிந்தாலும் செவ்வனே தெரிந்து உரைக்கல் ஆமே – சூளாமணி:11 1905/3,4
மேல்

என்ப (13)

துணை வயந்தகனும் தொல் சீர் இடபகனும் என்ப ஆமே – உதயணகுமார:1 28/4
பாடல் வண்டு இமிரும் பைந்தார் பவனஞ்சன் என்ப பாரித்து – சூளாமணி:5 319/3
களியவர் என்ப செம்பொன் கதிர் முடி சூடுவாரே – சூளாமணி:11 1865/4
எழு வில் முழம் மூன்று அறு விரல் என்ப
வழுவின் முதல் அதன் கீழ் புரை வாழ்வார் – சூளாமணி:11 1946/1,2
பண்பு ஒத்த சாதி பவம் என்ப மற்று அவை – சூளாமணி:11 1985/2
வாங்கு ஒலி நீர் ஒரு மூன்று வாழ்வு என்ப மணி முடியாய் – சூளாமணி:11 2063/4
ஒன்றாகி உள்ளத்து ஒழியாமை ஒழுக்கம் என்ப
குன்றாத ஒன்றும் குறைபாட்டதும் கூறுபவ்வே – நீலகேசி:1 124/2,3
எல்லாம் அசுசியும் என்ப அனவால் – நீலகேசி:3 252/1
மே தக்க நாற்றம் இது பூவினது என்ப மிக்கார் – நீலகேசி:4 423/2
என்ப நிகழ்ச்சியும் காழ்ப்பாடு என சொல – நீலகேசி:6 671/4
எல்லை ஒன்று இலது என்ப இணை_விழைச்சு ஒழிக என்ப அ முகத்தால் – நீலகேசி:9 833/2
எல்லை ஒன்று இலது என்ப இணை_விழைச்சு ஒழிக என்ப அ முகத்தால் – நீலகேசி:9 833/2
செல்கதி உளது என்ப தீர்த்திக நெறி என்றும் தீய என்று – நீலகேசி:9 833/3
மேல்

என்பதனை (4)

விழு குலங்கள் மாசுபடும் என்பதனை வேண்டார் – நீலகேசி:1 108/2
தான் கெடினும் தக்கார் கேடு எண்ணற்க என்பதனை
ஊன் கொடுமை உரைத்தான் அஃது உணர்ந்திலனே ஆகாதோ – நீலகேசி:2 181/1,2
என்பதனை நுமர் ஏடி எப்பொழுதும் உரைப்பவால் – நீலகேசி:2 184/2
இவ்வகையால் அருள் செய்யும் என்பதனை எடுத்துரைத்தாள் – நீலகேசி:2 186/3
மேல்

என்பதாம் (1)

இன் உரை அமிழ்து எமக்கு ஈ-மின் என்பதாம்
மன்ன நின் மனத்து உளது என்ன மா மணி – சூளாமணி:4 197/2,3
மேல்

என்பது (48)

கடகம் என்பது ஊர் காதல் பிராமணன் – உதயணகுமார:6 337/1
சீர் அணி தேவி நாமம் செயவதி என்பது ஆகும் – நாககுமார:3 75/4
தா_இல் சீர் வணிகன் நாமம் தனதத்தன் என்பது ஆமே – நாககுமார:5 145/4
திண்மையும் உடைய வல்ல சிந்தையின் என்பது எண்ணி – யசோதர:1 47/2
இன் இளங்குமரன் நாமம் இசோதரன் என்பது ஆகும் – யசோதர:4 260/4
பொன் அவிர் புரிசை வேலி போதனம் என்பது உண்டு ஓர் – சூளாமணி:2 36/3
தன்னையும் தரையையும் காக்கும் என்பது அ – சூளாமணி:2 56/3
ஆழி அம் கிழவனாய் அலரும் என்பது
பாழி அம் தோளினாய் பண்டும் கேட்டுமே – சூளாமணி:3 112/3,4
ஒரு மறுவும் இலை என்பது ஒழியாமல் உணர்த்துமே – சூளாமணி:4 184/2
ஒரு மறுவும் இலை என்பது ஒழியாமல் உணர்த்துகினும் – சூளாமணி:4 184/3
ஆற்றல்-தான் சூழ்ச்சி என்பது ஆதலால் அதனை ஆயும் – சூளாமணி:5 250/2
இரத்தினபல்லவம் என்பது ஒன்று உண்டே – சூளாமணி:5 285/4
மற்று அவற்கு உரியள் நங்கை என்பது என் மனத்தினோடும் – சூளாமணி:5 306/1
விஞ்சையர் விச்சையாலே விழுமியர் என்பது அல்லால் – சூளாமணி:6 531/2
சிங்கம் வாய் பக தெறுவன் என்பது
தங்கு கேள்வியான் தான் முன் சொன்னதே – சூளாமணி:7 607/3,4
காமம் என்பது ஒர் கள்அது உண்டு அரோ – சூளாமணி:7 615/3
மாறு உண்டு என்பது ஓர் மாற்றம் பொறான் மனம் – சூளாமணி:7 620/2
புலவர் சொல் வழி போற்றிலன் என்பது ஓர் – சூளாமணி:7 640/1
ஒன்றிய போதக என்பது உரைத்தான் – சூளாமணி:7 660/4
சிந்து என்பது வலத்தது செழும் கலம் சிதர்கின்ற நிகழ் யாறு – சூளாமணி:8 878/2
சிறை என்பது இல்லை செவ்வே செம் புனல் சிறக்கும் ஆயின் – சூளாமணி:8 981/1
நிறை என்பது இல்லை காமம் நேர் நின்று பெருகும் ஆயின் – சூளாமணி:8 981/2
எல்லையில் கிழமை-தன்னால் இறைஞ்சுக என்பது என்றாள் – சூளாமணி:8 1011/4
நாளை நாள் என்பது நனித்தும் சேய்த்து என – சூளாமணி:8 1053/1
ஆறினேன் என்பது ஓராய் அளியத்தாய் அனல்விக்கின்றாய் – சூளாமணி:9 1447/4
இறந்தனர் என்பது அல்லால் யாவரும் இன்று-காறும் – சூளாமணி:11 1847/2
இத்துணை என்பது ஒர் எல்லை இலவே – சூளாமணி:11 1926/4
தக்க தகா என்பது ஓரா தகையவர் – சூளாமணி:11 1982/2
தாது உரித்தாம் கேடு_இன்மை என்பது நுன் தத்துவமோ – நீலகேசி:2 202/2
சாவன் என்பது ஓர் சங்கையும் இன்றியே – நீலகேசி:2 210/3
ஈவன் என்பது ஓர் இச்சையும் தோன்றுமே – நீலகேசி:2 210/4
இலம்படுமேல் இயக்கு இல்லை என்பது எம் உரை என்போம் – நீலகேசி:4 293/2
இரு ஆறின் கூட்டமும் தீது என்பது எம் இடமே – நீலகேசி:4 305/2
நின்றது என்பது நீ உரைப்பாய் எனின் – நீலகேசி:4 315/2
நீங்கு-மின் என்பது நீர்மை எனின் அது – நீலகேசி:4 329/2
நிலையும் ஈறு என்பது நேர்குவை ஆயின் – நீலகேசி:4 337/2
மறத்தல்_இல் யோகபாவ மாசுதாம் மீட்டும் என்பது
இறப்பவும் வேண்டுகின்றேற்கு எய்தல நின் சொல் என்றாள் – நீலகேசி:4 427/3,4
விளக்குமே ஞாயிறு ஒப்ப என்பது மேலும் சொன்னேற்கு – நீலகேசி:4 441/2
கண்டார் மயங்கும் கபிலபுரம் என்பது
உண்டு ஆங்கு அதன் அகத்து ஓத்து உரைக்கின்றனன் – நீலகேசி:4 460/2,3
ஓதி யாதும் உயிர் இல்லை என்பது உரைத்துநின்றாயேல் – நீலகேசி:5 567/1
தீ_உழப்பே செயும் தீ_வினை என்பது
வாய் உழப்பாம் வழியே புகுந்தாய் இனி – நீலகேசி:5 587/1,2
கூடல என்பது கூறினம் அன்றே – நீலகேசி:5 620/4
ஞாலத்து இயன்றன நல் உயிர் என்பது நாட்டுகின்றாய் – நீலகேசி:6 712/3
துன்றின என்பது சொல்லாது இனி என்ன சொல்லுதியோ – நீலகேசி:6 713/4
இத்துணை உண்டு என்பது என்னை-கொல் ஏழாய் – நீலகேசி:7 776/4
என்றும் நீ ஏகம் வேறு என்பது என் என – நீலகேசி:8 818/2
மேற்குலத்தாரோடு இழிந்தவர் என்பது மெய்ம்மைபெறா – நீலகேசி:9 830/3
செய்யும் என்பது சிந்திக்கற்பாலதோ – நீலகேசி:10 868/4
மேல்

என்பதும் (4)

இளையை என்பதும் எங்கள் வாய் கேட்ட பின் இறைவன் – சூளாமணி:7 703/2
சேமமா வகை செல்க மற்று என்பதும்
வாம நூலின் மறைபொருள் அல்லவோ – நீலகேசி:3 244/3,4
நீடு அல என்பதும் நேர்ந்து இனி அ பொருள் நேர்தல்_இல்லாய் – நீலகேசி:4 380/2
என்பதும் எனைத்து என எண்ணப்பட்டதும் – நீலகேசி:8 801/2
மேல்

என்பதூஉம் (4)

அறிவு எழுந்து அவலிக்கும் என்பதூஉம் அது எழ – நீலகேசி:4 306/1
பிறிது ஒன்று பேதுறும் அங்கு என்பதூஉம் பெரும் பேதாய் – நீலகேசி:4 306/2
செய் வினை-தான் நிற்பவே பயன் எய்தும் என்பதூஉம்
அ வினை அற கெட்டால் அது விளையும் என்பதூஉம் – நீலகேசி:4 311/1,2
அ வினை அற கெட்டால் அது விளையும் என்பதூஉம்
இ இரண்டும் வேண்டுதல் எமக்கு இல்லை எடுத்துரைப்பின் – நீலகேசி:4 311/2,3
மேல்

என்பதே (3)

இம்பர் ஈடு இலது ஔதயம் என்பதே – யசோதர:1 5/4
போய புண்டவருத்தனம் என்பதே – நீலகேசி:1 23/4
பெற்ற பேரும் பிசாசிகன் என்பதே
அற்றம் இன்றி அவட்கு மகனை நீ – நீலகேசி:10 892/1,2
மேல்

என்பதை (6)

ஊனம் உண்டு என்பதை உணர்ந்தும் உள்ளிடை – சூளாமணி:9 1224/3
பேய்க்கு ஒன்று ஈதல் பெரும் கொடை என்பதை
வாய்க்கின்றாய் இனி மானுயர் மாசு எலாம் – நீலகேசி:2 223/2,3
ஓரும் அஃது ஓர் உறு வினை என்பதை
தேர சொல்லு நின் திண் பொருள் என்றனள் – நீலகேசி:3 241/3,4
கொல்_வினை அஞ்சி புலால் குற்றம் என்பதை
நல்_வினையே என நாட்டலுமாம் என்னை – நீலகேசி:4 327/1,2
சிறப்பு இனது என்பதை செப்பலும் தெற்றென – நீலகேசி:4 461/1
தூய்மை இல்லை முழுவதும் என்பதை
வாயும் நீ சொல்லும் வாய்மையது ஆயினால் – நீலகேசி:5 557/1,2
மேல்

என்பதோ (2)

கொடுக்க என்றல் குசலம் அன்று என்பதோ
படுக்கலுற்ற பதக நின் பாடமே – நீலகேசி:5 537/3,4
இ பலாரிடை என்னை இது என்பதோ
செப்பினாலும் சிதைகின்றது இல்லையால் – நீலகேசி:5 548/3,4
மேல்

என்பரே (1)

நங்கை நல் பதுமையும் நாகதத்தை என்பரே – நாககுமார:4 123/4
மேல்

என்பவர்க்கு (1)

என்பவர்க்கு என்னை ஏதம் உண்டு என்றியேல் – நீலகேசி:4 316/2
மேல்

என்பவரும் (1)

ஆர் வளர்த்தவர்-கொல் என்பவரும் ஆயினார் – சூளாமணி:3 82/4
மேல்

என்பவள் (1)

இடை மின் தேவியும் சானகி என்பவள்
கடை_இல் காமம் கலந்து உடன் செல்லும் நாள் – உதயணகுமார:6 337/3,4
மேல்

என்பவன் (5)

சார்ந்த மந்திரி சாலங்காயன் என்பவன் – உதயணகுமார:1 41/4
மேவி வந்தனன் விச்சுவன் என்பவன்
ஓவு_இல் தொல் புகழான் உளன் கூற்றமும் – சூளாமணி:5 338/2,3
என்பவன் சொல்லும் மற்று ஆங்கு அவன் – சூளாமணி:7 646/2
என் கைப்பணி கொள்-மின் என்பவன் ஒத்தான் – சூளாமணி:11 1999/4
யான் பட்டேன் என்பவன் போல் யாத்திருந்தே சொல்லுதியால் – நீலகேசி:2 197/3
மேல்

என்பவனாம் (1)

என்றலும் அது கேட்டு எரி உடை தேரோன் என்பவனாம் இவன் என்றே – சூளாமணி:9 1321/1
மேல்

என்பவால் (1)

எல்லியும் இளம்பிறை கதிரும் என்பவால்
மெல்லியலவர்களை மெலிவுசெய்யவே – சூளாமணி:8 1051/3,4
மேல்

என்பவே (39)

நன்கு அமைச்சன் நயந்தரன் என்பவே – நாககுமார:1 27/4
உளது ஒரு நகர் அது உஞ்சயினி என்பவே – யசோதர:2 74/4
இயலும் மாளிகை எய்தின என்பவே – யசோதர:3 165/4
ஆளி மொய்ம்பன் அருளினன் என்பவே – யசோதர:3 190/4
துஞ்சும் நீள் நிதியது சுரமை என்பவே – சூளாமணி:1 7/4
உலவு நீள் அசுணமா உறங்கும் என்பவே – சூளாமணி:1 34/4
இகலின மலையொடு மாடம் என்பவே – சூளாமணி:2 41/4
ஏழை வாய் சுரும்பு இனம் இளைக்கும் என்பவே – சூளாமணி:2 44/4
வாவி வாய் இள அனம் மயங்கும் என்பவே – சூளாமணி:2 46/4
பசை எலாம் பறந்தன பலர்க்கும் என்பவே – சூளாமணி:3 73/4
உரைசெய் பொன் நகர் ஒன்று உளது என்பவே – சூளாமணி:4 130/4
ஈங்கு இவை மொழிந்தனன் இறைவன் என்பவே – சூளாமணி:5 241/4
சொல்லினான் சுதசாகரன் என்பவே – சூளாமணி:5 332/4
நலம் கிளர் திரு_மொழி நாதன் என்பவே – சூளாமணி:5 396/4
பாங்கு உயர் பரிதி வேல் பரதன் என்பவே – சூளாமணி:5 397/4
சென்றது அவற்கு அரசு என்பவே – சூளாமணி:7 620/4
எவ்வ பாலும் இசைந்து உள என்பவே – சூளாமணி:8 897/4
மடுத்தது மனத்திடை மைந்தற்கு என்பவே – சூளாமணி:9 1205/4
விண்களை வெதுப்பினன் வீரன் என்பவே – சூளாமணி:9 1206/4
ஈண்டினர் விண்ணிடை அமரர் என்பவே – சூளாமணி:9 1209/4
தொத்து இலங்கு அலங்கலான் சுகண்டன் என்பவே – சூளாமணி:9 1264/4
எடுத்தனன் இரத்தினக்கிரீவன் என்பவே – சூளாமணி:9 1419/4
படுத்தது பகலவன் பகழி என்பவே – சூளாமணி:9 1422/4
சுரி மணி குஞ்சி மேல் சொரிந்தது என்பவே – சூளாமணி:9 1496/4
இந்திரன்_அனையவற்கு இறைஞ்சி என்பவே – சூளாமணி:9 1497/4
அரும் கலம் ஒழிந்தவும் அடைந்த என்பவே – சூளாமணி:9 1501/4
எழுவினம் உரைப்பின் இ எண்ணம் என்பவே – சூளாமணி:9 1508/4
பொன்றல்_இல் புராணநூல் புலவர் என்பவே – சூளாமணி:9 1509/4
திரு மணி நெடு முடி செல்வன் என்பவே – சூளாமணி:9 1512/4
இருந்தனர் இருவரும் இனிதின் என்பவே – சூளாமணி:10 1601/4
மங்கையர் புனல் தொழில் மயங்கிற்று என்பவே – சூளாமணி:10 1681/4
என்றுதான் இடி முரசு அறைந்தது என்பவே – சூளாமணி:10 1766/4
வார் அணி வன முலையவரொடு என்பவே – சூளாமணி:11 1878/4
வேர்த்தன விளிந்தன வினைகள் என்பவே – சூளாமணி:11 1882/4
கரந்தன கரு_வினை குழாங்கள் என்பவே – சூளாமணி:11 1886/4
மணி முடி மன்னவற்கு அமைச்சர் என்பவே – சூளாமணி:12 2079/4
கொம்பினை மகிழ்ந்தவர் குணங்கள் என்பவே – சூளாமணி:12 2085/4
தேயத்து யார் உளர் செய்பவர் என்பவே – நீலகேசி:5 539/4
மாந்தர் யாரும் மதித்தனர் என்பவே – நீலகேசி:10 894/4
மேல்

என்பவேல் (1)

எண் திசை அவன்-வயின் பிறக்கும் என்பவேல்
கண்டிலம் நின் பொருள் காட்ட வல்லையோ – நீலகேசி:8 795/3,4
மேல்

என்பளே (1)

இங்கித மனைவி பேர் இயல் விசையை என்பளே – நாககுமார:4 142/4
மேல்

என்பன் (5)

பருவத்தின் ஆம் பரியாய பெயர் என்பன் பால் அழிந்து – நீலகேசி:4 387/2
ஆண்டு இல்லை என்பன் அது உள்வழி உண்டும் என்பன் – நீலகேசி:4 401/1
ஆண்டு இல்லை என்பன் அது உள்வழி உண்டும் என்பன்
ஈண்டு இன்மை உண்மை இவையாக இசைத்து நின்றேன் – நீலகேசி:4 401/1,2
சத்தியின் ஆய சந்தானத்தை மாற்று என்பன்
வெத்த அ வித்தினின் வேறு அன்று வீடு இது – நீலகேசி:5 573/2,3
துத்தல் குழவி கிழவன்-கண் சொல் என்பன்
பித்து_உடையார் போல் பிதற்றி வினை பயம் – நீலகேசி:5 582/2,3
மேல்

என்பன (1)

வந்தார்க்கும் ஆ ஆதும் என்பன போல் மா தழைந்த – சூளாமணி:10 1645/3
மேல்

என்பனவின் (1)

அறிவு குறி என்பனவின் ஆய புலம் ஒன்றேல் – நீலகேசி:5 523/1
மேல்

என்பனவும் (1)

அறிவு குறி என்பனவும் ஆகும் அவை ஒன்றே – நீலகேசி:5 523/2
மேல்

என்பனவே (1)

கொலை படைத்தான் ஓ கொடியன் என்பனவே போல – நீலகேசி:5 471/3
மேல்

என்பனோ (1)

பித்தனின் ஒப்ப பிறிதில் பிறிது ஆம் என்பனோ
வித்தின் வழியான் உரை நீயும் வெள்யானை என்றாள் – நீலகேசி:4 421/3,4
மேல்

என்பாய் (29)

வஞ்சனை மனத்தர் ஆய மனிசரை வலியர் என்பாய்
அஞ்சினை பெரிதும் ஏடா என்றனன் அசனி ஒப்பான் – சூளாமணி:9 1140/3,4
நிலையிடத்து உளரோ நிகர் எனக்கு என்பாய் நின்றனை நிகர் உனக்கு ஆகி – சூளாமணி:9 1320/3
சொல்லுக தன்மை என்பாய் எனில் சொல்லுவன் பல் வகையால் – நீலகேசி:1 82/3
உடன் இல்லை ஆயினும் ஊனம் இங்கு எவன் என்பாய்
மடன் உடையை நீ பெரிதும் மன் உயிர்க்கும் புற்கலக்கும் – நீலகேசி:4 295/2,3
பால மா பண்டிதனே பழ நோன்பி இவன் என்பாய்
மாலும் இங்கு உடையையோ மயக்குவது ஒன்று உண்டனையோ – நீலகேசி:4 297/3,4
எ கோளும் இல் என்பாய் யாண்டு எண்ணி ஏத்துதியால் – நீலகேசி:4 298/3
பொய் அளவை குடம் குடத்தில் புகல் அருமை போல் என்பாய்
மெய் அளவ்¢ன் மெய் உணர்வை மெய் அகத்து அடக்கு உரைத்தி – நீலகேசி:4 301/2,3
போய் பிண்டத்து உழப்பு உழப்ப புலம்புவது என் செயல் என்பாய்
ஏ புண் பட்டான் பட நோய் ஏதிலர்க்காய் சோமாகி – நீலகேசி:4 303/2,3
நீ உடம்பு பெற்ற ஆறு உரை என்பாய் நிழல் போலும் – நீலகேசி:4 309/3
வந்து உடம்பு வருத்தல் பழுது என்பாய்
தந்து உரைத்த தலை மழி ஆதிய – நீலகேசி:4 318/2,3
ஓவு_அல் இன்பம் தரும் என் உயிர் என்பாய்
தேவன் ஆகி திரிந்து தான் காட்டிக்காண் – நீலகேசி:4 320/3,4
கந்தில் காமம் அமையும் என்றீர் என்பாய்
சுந்தமாக சுவடு அறுவீர் என – நீலகேசி:4 322/2,3
தானம் யாவர்க்கும் செய்வது நன்று என்பாய்
ஈனம் என் ஓது எருச்சுமக்கிற்றியோ – நீலகேசி:4 325/3,4
உடங்கு_செய்தார் வினை ஒட்டலர் என்பாய்
மடங்கினர் வாழ்க எனும் ஆற்றார் போல் – நீலகேசி:4 345/2,3
இற்று அது இது எனது இட்டம் என்பாய் இ இருமையினும் – நீலகேசி:4 388/2
உண்டாய போதே உறையூர் அகத்து இல்லை என்பாய்
கண்டாய் இ மெய்ம்மை பிறர் காண்டற்கு அரியது என்றான் – நீலகேசி:4 398/2,3
பொய் ஆகும் என்னாய் அவை புத்த வசனம் என்பாய்
செய்தாய் முழு கூழ் அது போல சிதைக்க என்றாள் – நீலகேசி:4 399/3,4
கந்தின்-கண் காணாய் களி யானையை இல்லை என்பாய்
வந்து இங்கண் நின்ற பொழுது உண்மை மறுக்கலாமோ – நீலகேசி:4 400/1,2
கூடா பொருள்கள் பிறிதின் குணத்து உண்மை என்பாய்
பாடால புட்பத்தன ஆகிய பண்பு நாற்றம் – நீலகேசி:4 422/1,2
மருவிய ஞானம்-தன்னால் அறியும் எம் இறைவன் என்பாய்
கருவி-தான் அகத்தின் ஆய கடை_இலா ஞானம் அன்றோ – நீலகேசி:4 430/2,3
முனைவனாய் மூர்த்தி_அல்லான் மூடுமே மாசும் என்பாய்
கனை கடல் எல்லை காணும் காக்கை ஒத்தாய்-கொல் என்றாள் – நீலகேசி:4 431/3,4
எல்லை இன்று அறியும் எங்கள் எல்லை_இல் அறிவன் என்பாய்
எல்லை_இல் பொருள்கள்-தம்மை எல்லை இன்று அறியின் நின்ற – நீலகேசி:4 440/2,3
வற்பம் அலால் நிலம் மன்னும் தரிக்கும் என்பாய் அல்லையோ – நீலகேசி:5 498/3
அயலானே துய்க்கும் அவன் துவ்வான் என்பாய்
முயல் ஆனும் இல்லான் முகம் சிறிதே ஒப்பான் – நீலகேசி:5 648/1,2
வான் இடு வில்லின் வரவு அறியாத வகையன் என்பாய்
தான் உடம்போடு பொறியினன் ஆதலின் சாதகன் ஆம் – நீலகேசி:6 684/1,2
இல்லாத தோன்றா கெடா உள்ளன என்பாய்
சொல்லாயே நெய் சுடராய் சுட்டிடும் ஆறு என்றேனுக்கு – நீலகேசி:6 698/1,2
ஒட்டி நீ அ பொருளே ஒன்றும் வேறு இல் என்பாய்
தட்டம் அழித்து ஓடம் செய்தால் அதன்-கண்ணும் – நீலகேசி:6 701/2,3
உருவு ஆம் மறுதலை ஒப்பிக்கும் என்பாய்
மருவாத சொல்லினை மாதிரம்-தானே – நீலகேசி:7 752/2,3
பேயும் இல்லை பிறப்பதும் இல் என்பாய்
வாயும் கிள்ளி புடைப்ப வருவது என் – நீலகேசி:10 887/1,2
மேல்

என்பார் (38)

விரிவுறு இ நிலத்திடை வேறு கண்டது இல் என்பார் – உதயணகுமார:4 233/4
படி மிசை இல்லை ஆயின் வானுள் யார் பயிறும் என்பார்
முடி மிசை திவள வேந்தர் முறைமுறை பணிய விம்மி – சூளாமணி:5 269/2,3
நெய் அலர் குழல் தொகை நெருப்பின் அடும் என்பார்
மை அலர் நெடும் கண் இவை வல்ல கொலை என்பார் – சூளாமணி:6 458/1,2
மை அலர் நெடும் கண் இவை வல்ல கொலை என்பார்
தொய்யில் இள மென் முலையில் நீர் சுடுதிர் ஆயின் – சூளாமணி:6 458/2,3
வென்றி அம் பெருமை விச்சாதரர் என்பார் எம்மின் மிக்கார் – சூளாமணி:6 516/2
வெம் சுடர் தெறு தீ விச்சாதரர் என்பார் மிக்க நீரார் – சூளாமணி:6 525/1
நிறை நின்றது உளது என்பார் சென்று அரும் பெறல் இவளது உள்ளம் – சூளாமணி:8 981/3
எரியினுள் விளியலுற்றார் யார்-கொலோ அளியர் என்பார் – சூளாமணி:9 1152/4
வேலை நீர் உலகின் மற்று இ வெகுளிக்கு முதல் என் என்பார் – சூளாமணி:9 1153/4
ஆழியான் வெகுளிக்கு உண்டோ யார் இரையாவது என்பார் – சூளாமணி:9 1154/4
ஏனவர் முனிவு செய்வார் யார் பிறர் உரை-மின் என்பார் – சூளாமணி:9 1155/4
இற்றது இ உலகம் என்பார் எரிந்தன திசைகள் என்பார் – சூளாமணி:9 1156/1
இற்றது இ உலகம் என்பார் எரிந்தன திசைகள் என்பார்
அற்றன மகர முந்நீர் அகம் புலர்ந்து ஒழியும் என்பார் – சூளாமணி:9 1156/1,2
அற்றன மகர முந்நீர் அகம் புலர்ந்து ஒழியும் என்பார்
மற்று இனி மொழியல் வேண்டா வருவன அறியலாகா – சூளாமணி:9 1156/2,3
அச்சமோடு உலகம் இன்றே அவிந்தன பொன்றும் என்பார்
நச்சு எரி நகையினாலே நடுங்கின திசைகள் என்பார் – சூளாமணி:9 1157/1,2
நச்சு எரி நகையினாலே நடுங்கின திசைகள் என்பார்
இச்சைகள் பிறந்தவாற்றால் இனையன நினையும் போழ்தில் – சூளாமணி:9 1157/2,3
விழவு அயர் விசும்பினார்க்கு விருந்தினம் ஆதும் என்பார் – சூளாமணி:9 1160/4
வீவதுசெய்தல் ஒன்றோ நமக்கு இனி விளைவது என்பார் – சூளாமணி:9 1161/4
கேள் வடுப்படரும் பூசல் கேட்டிரா நாளை என்பார் – சூளாமணி:9 1163/4
இனி இருந்து என்னை பாவம் எழு-மின் போய் பொருதும் என்பார்
முனிவன செய்த வேந்தன் முடி தலை கொணர்தும் என்பார் – சூளாமணி:9 1164/1,2
முனிவன செய்த வேந்தன் முடி தலை கொணர்தும் என்பார்
கனி வளர் கிளவியாளை கைப்பற்றி தருதும் என்பார் – சூளாமணி:9 1164/2,3
கனி வளர் கிளவியாளை கைப்பற்றி தருதும் என்பார்
பனி வரை அரசர் மாற்றம் பற்பல பரிதி வேலோய் – சூளாமணி:9 1164/3,4
இரிவனர் ஓடுவாருள் நம்மையும் எண்ணிற்று என்பார் – சூளாமணி:9 1190/4
செரு அங்கண் விளைந்த போழ்தில் காட்டுதும் தெருட்டி என்பார் – சூளாமணி:9 1191/4
சுவை பெறு தோளும் வாளும் சொல்லு-மின் சுருங்க என்பார் – சூளாமணி:9 1192/4
தானவர் குருதி மாந்தி தம் பசி தணியும் என்பார் – சூளாமணி:9 1193/4
காதலார் கண்கள் பூப்ப காய்த்துதும் கைகோள் என்பார் – சூளாமணி:9 1195/4
செழும் மலர் தாது கொய்து மெல் விரல் சிவந்த என்பார்
விழு மலர் துகள் வந்து ஊன்ற மெல் அடி மெலிந்த என்பார் – சூளாமணி:10 1642/1,2
விழு மலர் துகள் வந்து ஊன்ற மெல் அடி மெலிந்த என்பார்
கொழு மலர் பிணையல் தாங்கி கொடி இடை ஒசிந்த என்பார் – சூளாமணி:10 1642/2,3
கொழு மலர் பிணையல் தாங்கி கொடி இடை ஒசிந்த என்பார்
எழு மலர்த்து அனைய தோளான் தேவியர் இனையர் ஆனார் – சூளாமணி:10 1642/3,4
நறு மாலை வந்து அலைப்ப நல் மேனி நோமால் நங்காய் இ பந்தாடல் நன்று அன்றாம் என்பார்
இறுமால் இ மின் மருங்குல் என் பாவம் என்பார் இளம் முலை மேல் ஏர் வடம் வந்து ஊன்றுமால் என்பார் – சூளாமணி:10 1756/1,2
இறுமால் இ மின் மருங்குல் என் பாவம் என்பார் இளம் முலை மேல் ஏர் வடம் வந்து ஊன்றுமால் என்பார் – சூளாமணி:10 1756/2
இறுமால் இ மின் மருங்குல் என் பாவம் என்பார் இளம் முலை மேல் ஏர் வடம் வந்து ஊன்றுமால் என்பார்
செறுமால் இங்கு இவை காணில் தேவிதான் என்பார் செம் கண் மால் காணுமேல் சீறானோ என்பார் – சூளாமணி:10 1756/2,3
செறுமால் இங்கு இவை காணில் தேவிதான் என்பார் செம் கண் மால் காணுமேல் சீறானோ என்பார் – சூளாமணி:10 1756/3
செறுமால் இங்கு இவை காணில் தேவிதான் என்பார் செம் கண் மால் காணுமேல் சீறானோ என்பார்
பெறுமாறு தாயரும் தோழியரும் நின்று பிணை_அனாள்-தன் மேல் பல் மொழி மிழற்றுகின்றார் – சூளாமணி:10 1756/3,4
வெருவு_இலர் வாழ்தும் என்பார் வெளிற்றினை விலக்கலாமோ – சூளாமணி:11 1846/4
விளைவதனால் வினை ஆக்கும் என்பார் சொல் – நீலகேசி:5 592/1
என் செய குத்தினை என்பார் பிறர் இல்லை – நீலகேசி:7 770/2
மேல்

என்பார்க்கு (1)

சிந்தனையினும் தீ_வினை ஆம் என்பார்க்கு
கந்தில் காமம் அமையும் என்றீர் என்பாய் – நீலகேசி:4 322/1,2
மேல்

என்பாள் (12)

கிண்ணம் போல் முலையாள் புத்ரி கேணிகாசுந்தரி என்பாள் ஆம் – நாககுமார:3 79/3
மனையின் நல் மகள்-தன் நாமம் இயல் நாகவசு என்பாள் ஆம் – நாககுமார:5 146/4
பட்டது நலம் காண் என்பாள் பாகனை கண்டவாறும – யசோதர:2 115/1
தாங்க அரும் கற்பின் தங்கை சசி என்பாள் சசியோடு ஒப்பாள் – சூளாமணி:2 63/4
வாயுவேகை என்பாள் வளர் கொம்பு_அனாள் – சூளாமணி:4 146/4
வங்க-வாய் பவழ செவ்வாய் வயந்த மா திலகை என்பாள் – சூளாமணி:4 160/4
சோதிமாலை என்பாள் சுடர் பூணினாள் – சூளாமணி:5 344/4
வண்ண வில் புருவ வாள் கண் வாயுமாவேகை என்பாள் – சூளாமணி:6 532/4
கேவல பெண் என்பாள் ஓர் கிளர் ஒளி மடந்தை-தன்னை – சூளாமணி:6 560/3
மற்று அவர் காணும் போழ்தின் மாதவசேனை என்பாள்
சுற்றிய பளிங்கில் சோதி சுவர் மிசை எரித்து தோன்ற – சூளாமணி:8 1001/1,2
மாது உலாம் சாயல் என்ன மாதவசேனை என்பாள்
ஏதம் ஆங்கு இல்லை அன்றே எங்கள் முன் மொழிய என்றாள் – சூளாமணி:8 1003/2,3
கோதியிட்டு உள்ளது எல்லாம் குண்டலகேசி என்பாள்
ஆதி சால் ஆவணத்துள் ஆர்கதர்-தம்மை வென்ற – நீலகேசி:4 447/1,2
மேல்

என்பாளாம் (3)

வந்தனள் பதுமை தோழி வனப்பு இராசனை என்பாளாம் – உதயணகுமார:4 222/4
மிருகலோசனை என்பாளாம் மிக்க நல் மகள்-தன் பேரும் – நாககுமார:4 113/2
அன்ன மெல் நடையினாளும் அபய முன் மதி என்பாளாம்
பின் அவர் வளரும் நாளுள் பிறந்தவன் நிறம் கொள் பைம் தார் – யசோதர:4 260/2,3
மேல்

என்பாளும் (1)

இளம்பிறை அனைய நீராள் அபயமாமதி என்பாளும்
துளங்கிய மெய்யர் உள்ளம் துளங்கலர் தொழுது நின்றார் – யசோதர:1 25/3,4
மேல்

என்பாளை (2)

நண்புறு நாகதத்தன் நாக நல் வசு என்பாளை
அன்புறு வேள்வி-தன்னால் அவளுடன் புணர்ந்து சென்றான் – நாககுமார:5 147/1,2
அடிகள் பின் முடிவு என்பாளை அகப்படுத்து அனையராக – சூளாமணி:12 2120/2
மேல்

என்பான் (24)

படை உறு சாலி என்பான் பலம் உறு சத்தி என்பான் – உதயணகுமார:3 164/2
படை உறு சாலி என்பான் பலம் உறு சத்தி என்பான்
முடி விரிசிகையன் மல்லன் முகட்டு எலிச்செவியன் என்பான் – உதயணகுமார:3 164/2,3
முடி விரிசிகையன் மல்லன் முகட்டு எலிச்செவியன் என்பான்
உடன் வரும் எழுவர் கூடி ஒளிர் மகதத்து வந்தார் – உதயணகுமார:3 164/3,4
மருவிய விச்சை மன்னன் மானசவேகன் என்பான்
திரு நிற மாதை கண்டு திறத்தினில் கொண்டுசென்று – உதயணகுமார:5 258/2,3
மாரிதத்தன் என்பான் உளன் மன்னவன் – யசோதர:1 8/4
அருக்ககீர்த்தி என்பான் அலர் தாரினான் – சூளாமணி:4 149/4
அன்னவள் புதல்வன் கண்டாய் அச்சுவக்கிரீவன் என்பான் – சூளாமணி:5 296/4
ஏந்து தோள் அரசர் போர் ஏறு இவன் நளிதாங்கன் என்பான்
காய்ந்து எரி கனலின் வெய்யோன் கல்வியால் கடலோடு ஒப்பான் – சூளாமணி:5 324/3,4
காசிநாட்டு அரசன் செங்கோல் கதிர் முடி கச்சன் என்பான்
மாசு_இல் நால் கடல் அம் தானை மன்ன மற்று அவற்கு தேவி – சூளாமணி:6 536/2,3
நாந்தக கிழவர் கோவே நமி என்பான் நலத்தின் மிக்கான் – சூளாமணி:6 537/4
தாங்கினான் சதவிந்து என்பான் உளன் – சூளாமணி:7 622/2
திருத்தினான் இறைவனே காண் செய்வினை கிழவன் என்பான் – சூளாமணி:7 667/4
அறை கழல் அரவ தானை அச்சுவக்கிரீவன் என்பான்
நிறை புகழ் ஆழி தாங்கி நிலம் எலாம் பணிய நின்றான் – சூளாமணி:7 680/1,2
தேம் மரு திலத கண்ணி திவாகரதேவன் என்பான்
தாமரை தயங்கு சோதி தார் அணி துரக தேரான் – சூளாமணி:8 832/3,4
மந்தரம் மலைக்கும் யானை வச்சிரதாடன் என்பான்
அந்தரத்து அமரர் கோமான் அணிந்து போந்து அனைய நீரான் – சூளாமணி:8 833/3,4
செம் சுடர் இலங்கு பூணான் திறல் சிறீபாலன் என்பான் – சூளாமணி:8 965/4
அஞ்சினன் மறைத்து சில் நாள் அமைச்சு அரிமஞ்சு என்பான்
வஞ்சனை சீயம் ஆய வார் கழலவனை கூவி – சூளாமணி:9 1136/2,3
அரியது கேட்க என்ன அரிகேது என்பான் ஆங்கு – சூளாமணி:9 1137/3
மற்று அவன் உரைத்த போழ்தின் வச்சிரகண்டன் என்பான்
கொற்றவற்கு இளைய காளை கோ தொழில் பாகம் பூண்டான் – சூளாமணி:9 1171/1,2
அன்னவன் அமைச்சர்க்கு ஏறாம் அவன் அரிமஞ்சு என்பான் – சூளாமணி:9 1175/4
அழல் அவிர் அலங்கல் வேலோன் அ அரிசேனன் என்பான்
கழலவன் காதல் தோழன் கனன்று அவன் கருதி சொன்ன – சூளாமணி:9 1180/1,2
செப்பிய மாற்றம் கேட்டே திறல் சிறீசேனன் என்பான்
திப்பியர் புகழும் செல்வ திருநிலை அகம்-அது ஆள்வான் – சூளாமணி:9 1182/1,2
புரி_வணன் மதியம் என்பான் பொழி கதிர் தட கை நீட்டி – சூளாமணி:10 1701/3
பூரணன் என்பான் பொருவு_அற கற்றவன் – நீலகேசி:6 668/3
மேல்

என்பான்-தன்னை (1)

அன்னவன் அத்தி பாகன் அட்டமாபங்கன் என்பான்-தன்னை
மெய் தெரிய கண்டே தளர்ந்து கண் புதைத்து மீண்டேன் – யசோதர:2 104/2,3
மேல்

என்பானே (1)

வெம் களி யானை வல்ல விசயபத்திரன் என்பானே – சூளாமணி:5 353/4
மேல்

என்பு (1)

என்பு உருக வேவ இணை நெடும் கண் பூம் பாவை – சூளாமணி:8 1116/2
மேல்

என்பும் (1)

புன் தோலும் பல் என்பும் போர்த்த புறங்காட்டுள் – நீலகேசி:1 132/3
மேல்

என்பேன் (4)

இரம்மிய வனத்துள் வாழ்வேன் இரம்மிய வேடன் என்பேன்
விம்முறு துயர் சொல் கேட்டு வீரன் அ குகை காட்டு என்ன – நாககுமார:3 94/1,2
மற்று அவளோடும் வந்தேன் மன்னன் யான் மருசி என்பேன்
அற்றம்_இல் கேள்வி எந்தை அஞ்சுமான் என்னும் பேரான் – சூளாமணி:6 533/1,2
என்னும் இயல்பும் பயனும் அழிக்கும் என்பேன் அல்லனோ – நீலகேசி:5 501/4
இது போல என்பேன் எடுத்துரையும் கேள் நீ – நீலகேசி:5 643/4
மேல்

என்போம் (1)

இலம்படுமேல் இயக்கு இல்லை என்பது எம் உரை என்போம்
கலம் செல்லும் கடல் அதனை காற்றே போல் உந்தாதாம் – நீலகேசி:4 293/2,3
மேல்

என்போன் (1)

ஆழிப்படை_உடையான் தன் அரிகேதனன் என்போன்
பாழி படை பொருவாரொடு பயில் போர் அலது அறியேன் – சூளாமணி:9 1312/1,2
மேல்

என்மரும் (2)

பரிவுகொண்டு அனைவரும் பண்டு அறியோம் என்மரும்
விரிவு வான் மடந்தையோ வியந்திரியோ என்மரும் – உதயணகுமார:4 233/1,2
விரிவு வான் மடந்தையோ வியந்திரியோ என்மரும்
தரிவு விச்சை மங்கையோ தான் பவண நாரியோ – உதயணகுமார:4 233/2,3
மேல்

என்ற (20)

கரி பிணத்தை காண்கிலர் காவலர்கள் என்ற பின் – உதயணகுமார:2 141/1
தஞ்சம் என்ற நல் தக்கோர் உரை உண்டு – உதயணகுமார:5 271/2
தருமவீரர் என்ற அருள் தலைவன்-பால் – உதயணகுமார:6 323/1
தீது இது என்ற பிசிதமும் தேர்ந்துழி – யசோதர:3 194/1
பிறவியின் மறுகு வெம் நோய் பிழைத்தனம் என்ற அன்றே – யசோதர:4 255/4
என்ற மாற்றம் அஃது இசைத்தலும் இளையவன் என்னே – சூளாமணி:7 705/2
ஆயத்துள் அலர் கொம்பு_அன்னாள் அமிர்தமாபிரபை என்ற
வேய் ஒத்த பணை மென் தோளி மிடை மணி கபாடம் நீக்கி – சூளாமணி:8 976/1,2
புரி மனுசர்க்கு ஈ வாக்கே புகன்றனன் போலும் என்ற
உரை தனக்கு உரைத்தவாறே உரைத்தனன் உலகம் எல்லாம் – சூளாமணி:9 1158/2,3
என்ற மாற்றம் இசைத்தலும் – சூளாமணி:9 1352/2
சீறினான் என்ற போழ்தில் சிறுசொலாய் நிற்கும் என்று – சூளாமணி:9 1447/2
பொது என்ற நோயும் புணர்ந்து இரண்டு பாகு ஆம் – நீலகேசி:1 109/2
அழுங்கல் என்ற அறவோன்-தன் அலர் கொள் பாதம் பெரிது ஏத்தி – நீலகேசி:1 135/3
அருளினால் பிறர்க்கு உழக்கும் அவன் என்ற அ உரையை – நீலகேசி:2 187/1
திண் என்ற மனம் இலை நீ சிறை பலவும் செய்தலால் – நீலகேசி:4 275/2
என்ற குணங்கள் அநியதம் என்றும் இயம்புதலால் – நீலகேசி:4 379/2
பேதமும் ஆம் என்ற பெற்றியினால் பொருள் இற்று என்றலால் – நீலகேசி:5 496/3
குற்றம் என்ற குறளையே ஒப்பன – நீலகேசி:5 535/1
கொணர்ந்து நீ ஐந்து என்ற கோள் அழியும் அன்றே – நீலகேசி:6 689/5
ஒன்றினுள் ஒன்று புகல்_இல என்ற உயிர்கள் எல்லாம் – நீலகேசி:6 713/1
தந்து இவை அல்லது தத்துவம் இல் என்ற
சிந்தை ஒழித்து சினவரன் சேவடி – நீலகேசி:7 782/2,3
மேல்

என்றக்கால் (1)

உதனமும் உணர்வு இலை ஒன்று அது என்றக்கால்
விதனமும் படாய் அது மெய்யும் ஆகுமே – நீலகேசி:8 802/3,4
மேல்

என்றது (5)

இவ்வழி வருக என்றது அவள் தமர் இசைப்ப கேட்டு – சூளாமணி:8 983/2
தீங்கு ஒழுக்கு என்றது எல்லாம் தீ_வினை என்னல் வேண்டார் – நீலகேசி:3 259/3
ஐயனையே அடங்கான் என்றது ஆதன் வண்ணக்கால் – நீலகேசி:4 301/4
இவை இப்படி கைப்பிடி என்றது போல் – நீலகேசி:5 492/2
ஓதிய கந்தங்கள் ஒற்றுமையால் உயிர் என்றது போல் – நீலகேசி:5 519/1
மேல்

என்றதும் (2)

இரிந்து பாய இங்கு ஏறுக என்றதும் – சூளாமணி:7 583/4
இன்மையால் வெஃகல் என்றதும் தீமையின் – நீலகேசி:5 528/3
மேல்

என்றல் (10)

போவது உன் தேசத்து என்றல் புரவலன் கடன்-அது ஆகும் – உதயணகுமார:1 95/3
மத்தகம் பிளந்தான் என்றல் மாயமே – நீலகேசி:2 217/4
தாரமா கொஃடிர் என்றல் சலமதோ – நீலகேசி:3 249/4
அல்லதற்கும் அப்படியே ஆம் என்றல் அது கொள்ளாய் – நீலகேசி:4 294/1
உழப்பு உழப்ப செய்கையான் உறு துயருற்றேன் என்றல்
பிழைப்பதுவா கருதாதே பெரு வழியுள் இடறுதியால் – நீலகேசி:4 304/1,2
பொய் உரைத்திலன் என்றல் பொருந்துமோ – நீலகேசி:4 326/4
தான் அடையா வினை ஆம் என்றல் தத்துவம் – நீலகேசி:4 335/3
பொன்றின எதிர்வ என்றல் பொருள்களுக்கு இல்லை என்றாள் – நீலகேசி:4 443/4
கொடுக்க என்றல் குசலம் அன்று என்பதோ – நீலகேசி:5 537/3
இல்லாம் என்றல் இன்புறும் மேற்கோள் இழுக்கு ஆகும் – நீலகேசி:5 562/2
மேல்

என்றல்-தான் (1)

தன்மை கருமம் அவற்றனவே என்றல்-தான் என்னை வேறு – நீலகேசி:5 501/1
மேல்

என்றலால் (4)

என்றலால் இன்ன தன்மை இறைவனது அறிவு மெய்ம்மை – நீலகேசி:4 439/3
பேதமும் ஆம் என்ற பெற்றியினால் பொருள் இற்று என்றலால்
சாதமாம் உயிர் தன்மையில் தேற்ற தவறு எவனோ – நீலகேசி:5 496/3,4
கண்ட போழ்தும் களவு அன்று அது என்றலால் – நீலகேசி:5 549/4
சென்றதே என்றலால் சிதர்ந்து பன்மையாய் – நீலகேசி:8 812/2
மேல்

என்றலானும் (2)

அவன்-தான் பிறனே அவன் என்றலானும்
அவன்-தான் பிறனே என அழிவது உண்டோ – நீலகேசி:5 646/3,4
என்றலானும் அஃது இன் உயிர் எய்துமே – நீலகேசி:10 871/4
மேல்

என்றலின் (4)

சித்தனே என்னை சேர்-மினம் என்றலின்
அ தகன் அருள் செய்கலன் ஆய்விடின் – நீலகேசி:2 217/2,3
எல்லாம் தானே என்றலின் ஏன இழவு எய்தி – நீலகேசி:5 562/3
எத்திறத்தின்னும் செய்யான் அவன் என்றலின்
தத்துவம் சொல்லும் தலைமகன் ஆகிய – நீலகேசி:7 741/1,2
என்றலின் இருமையும் தெரியின் இன்மையால் – நீலகேசி:8 817/3
மேல்

என்றலும் (27)

அண்ணல் கண்டு நீ யார் உரை என்றலும்
தண் என் வாய்மொழி தானவன் சொல்லுவான் – உதயணகுமார:5 277/1,2
செறி கழல் மன்னன் செப்புக என்றலும்
அறிவு காட்சி அமர்ந்து ஒழுக்கத்தவர் – நாககுமார:1 25/2,3
இன்ன ரூபம் மிக்கார் இது என்றலும்
மன்னும் வாசவன் வாக்குரை செய்கின்றான் – நாககுமார:1 29/3,4
வார் அணி கொங்கை யார் அவள் என்றலும்
ஏர் அணி முடி வேந்தன் மா தேவி என்று – நாககுமார:1 34/2,3
வயந்த மன்னவன் வந்தனன் என்றலும்
நயந்த மன்னனும் நல் நகர் மாந்தரும் – யசோதர:1 13/2,3
என்றலும் இவற்றினால் என் இறை_வளை அவன்-கண் ஆர்வம் – யசோதர:2 107/1
என்றலும் ஏனை மன்னன் எரி எழ விழித்து சீறி – யசோதர:2 123/1
என்றலும் எனது சொல்லை இறந்தனை கொடியை என்றே – யசோதர:2 142/1
என்றலும் இணர் பெய் முடி மன்னவன் – யசோதர:3 195/1
என்றலும் அடிகள் பாதத்து எழில் முடி மலர்கள் சிந்த – யசோதர:5 310/1
ஆசிடை கொடுத்து அவர் இருக்க என்றலும்
தூசு உடை மணி கலை மகளிர் சூழ்தர – சூளாமணி:4 194/2,3
இனிது உளது உணர்த்துவது அடிகள் என்றலும்
பனி மலர் தாமரை பழன நாடனை – சூளாமணி:4 196/2,3
தாங்கிய திருவினால் தரும் மற்று என்றலும்
வீங்கிய உவகையன் வேந்தன் ஆயினான் – சூளாமணி:5 408/3,4
என்றலும் இணர் வேய் முடி மாலையான் – சூளாமணி:7 630/1
என்றலும் இது நன்று என வேந்து ஒளி – சூளாமணி:7 649/1
என்றலும் அது கேட்டு எரி உடை தேரோன் என்பவனாம் இவன் என்றே – சூளாமணி:9 1321/1
என்றலும் அதனை கேட்டே இரும் கடல்_வண்ணன் நக்கு – சூளாமணி:9 1448/1
என்றலும் எரி மணி கடக கையினால் – சூளாமணி:10 1595/1
என்றலும் இரண்டு கரு நீல மலர் கண்ணும் – சூளாமணி:10 1608/1
அணி நகர் அணுகினது அடிகள் என்றலும்
பணிவரை கொணர்-மின் நீர் பாங்கின் என்றனன் – சூளாமணி:10 1724/2,3
அரு மணி முடியவன் அருள் இது என்றலும்
பரு மணி பந்து கை விட்டு பாவை தன் – சூளாமணி:10 1758/1,2
என்றலும் இளையவர் இறைஞ்சி கை தொழுது – சூளாமணி:12 2094/1
என்றலும் ஈர் இழுது ஆர் அழல் உற்றாங்கு இனைபவளை – நீலகேசி:1 88/3
பத்தும் ஆய பாரமீதை பாரவிட்டம் என்றலும்
சித்தர் ஆகும் மாண்பினால் சீலமும் வதங்களும் – நீலகேசி:4 359/2,3
போதியார் ஈண்டை புலால் பழியார் என்றலும் – நீலகேசி:5 469/4
என்றலும் இங்கு உளதோ அது-தான் எனின் – நீலகேசி:5 607/2
என்றலும் மற்கலி-தானே இறை இனி – நீலகேசி:6 671/1
மேல்

என்றலுமே (1)

படை என்றலுமே படை பாரதுவும் – சூளாமணி:9 1232/1
மேல்

என்றலே (1)

செதுவல் ஆம் பிற அது சென்றது என்றலே – நீலகேசி:8 811/4
மேல்

என்றவர் (1)

தஞ்சம்_என்றவர் தரத்தின் வீசியே – உதயணகுமார:5 293/2
மேல்

என்றவன் (2)

என்றவன் ஓலை வாசித்து இருந்தனன் இறைவன் கேட்டு – சூளாமணி:6 516/1
கொல்வன் என்றவன் கூர்ம் படை குன்றினும் – நீலகேசி:5 547/1
மேல்

என்றவாறு (1)

இல் என்றவாறு என்று இவை இங்ஙனம் வேண்டுகின்றாய் – நீலகேசி:4 410/2
மேல்

என்றவாறு-கொல் (1)

கொல்ல வந்த ஊன்களும் குற்றம் என்றவாறு-கொல் – நீலகேசி:4 361/4
மேல்

என்றவாறோ (1)

இல் என்றவாறோ நரி-தன்னையும் என்றனனே – நீலகேசி:4 410/4
மேல்

என்றவை (1)

மான் ஒத்த நோக்கி மருந்து என்றவை மூன்றினுள்ளும் – நீலகேசி:1 117/1
மேல்

என்றன் (2)

காண என்றன் முன்பதாய் காரிகையே வந்து நீ – உதயணகுமார:2 145/3
வீறு உடை நங்கை என்றன் கவான் மிசை இருத்தி என்னும் – சூளாமணி:8 1023/2
மேல்

என்றனக்கு (1)

ஆசை என்றனக்கு அருளும் தோழனா – உதயணகுமார:6 305/1
மேல்

என்றனர் (12)

அ நிலை உணர்ந்து அடங்கியது என்றனர்
மன்னன் கேட்டு உடன் வந்து நல் பாகர்க்கு – உதயணகுமார:6 340/1,2
காவல் மன்ன கடிது எழுக என்றனர் – யசோதர:1 16/4
சிறக்க என்றனர் தீவினையாளரே – யசோதர:3 185/4
நன்று இது என்றனர் அந்தணர் நல்கினார் – யசோதர:3 192/3
ஓதினார் இனி ஒன்று உளது என்றனர் – யசோதர:3 193/4
பூதம் என்றனர் புண்ணிய நூல்களின் – யசோதர:3 194/3
மாயை செய்தனள் என்றனர் மற்றையார் – யசோதர:3 212/4
சுமை கொள் மாலை தொடு களிற்று எருத்தம் ஏறுக என்றனர்
சிமை கொள் தேவர் போல நின்று திகழுகின்ற சோதியார் – சூளாமணி:6 502/3,4
ஏதம் ஆங்கு இல்லை கோல் இறைவ என்றனர்
கோது_இலா குணம் புரி குன்று_அனாற்கு ஒரு – சூளாமணி:8 910/2,3
ஏழையும் எம்மையும் அறியும் என்றனர்
வாழை மேல் வயிரம் கூர்த்து அனைய மாண்பினார் – சூளாமணி:9 1212/3,4
அணி முடி துற-மின் எம் அடிகள் என்றனர்
மணி முடி மன்னவற்கு அமைச்சர் என்பவே – சூளாமணி:12 2079/3,4
வேட்கையதுவாம் தெளிவு என்றனர் வென்றவரே – நீலகேசி:1 121/4
மேல்

என்றனள் (10)

தின்னின் ஆசை சிதைந்திடும் என்றனள் – யசோதர:3 213/4
அனையதே நும் அற நெறி என்றனள்
முனைவன்-தன் நெறி முன்னம் உணர்ந்தவள் – நீலகேசி:3 239/3,4
தேர சொல்லு நின் திண் பொருள் என்றனள் – நீலகேசி:3 241/4
எத்துணையும் ஆயிரம் ஆம் என்றும் யாமும் என்றனள் – நீலகேசி:4 359/4
மலையாது இது நுங்கள் மார்க்கத்தொடு என்றனள் மாண்_இழையே – நீலகேசி:4 382/4
காய்பவே கவி_மண்டைகள் என்றனள்
வேயின் நன்மை விலக்கிய தோளினாள் – நீலகேசி:5 559/3,4
என்று அ விரலே இது என்றனள் வேல் கண் நல்லாள் – நீலகேசி:6 726/4
நூல் மருவாது சொன்னாய் இது என்றனள்
மான் மருவா அந்த நோக்கும் அரியாள் – நீலகேசி:7 760/3,4
கலி செயல் ஒழிக நின் காயம் என்றனள் – நீலகேசி:8 793/4
புணரும் என்றனள் போது_அன_கண்ணினாள் – நீலகேசி:10 880/4
மேல்

என்றனன் (25)

அரசன் கேட்டு மிக்கு ஆர் செயல் என்றனன் – உதயணகுமார:3 169/4
உம்மை கண்டனன் செல்க என்றனன் – உதயணகுமார:5 283/4
நில்லல என்று உணர்ந்தனன் நேமியனை வா என்றனன் – உதயணகுமார:6 354/4
உவமம்_இலா ராச்சியம் உற்றது எதற்கு என்றனன் – உதயணகுமார:6 355/4
நல் நகர்ப்புற தனையன் ஆடல் நீங்க என்றனன் – நாககுமார:2 65/4
பற்றுடன் அவள் பதியாம் பார் மிசை மேல் என்றனன் – நாககுமார:4 132/4
எங்கு உள அதிசயம் இயம்புக நீ என்றனன் – நாககுமார:4 133/4
அங்கு அதற்கு காரணம் யான் அறியேன் என்றனன் – நாககுமார:4 134/4
வண்டு உள கணை பயன் மனிதர்க்கு என்றனன் – யசோதர:2 80/4
என்னான் ஆவான் என்றனன் வேந்தன் எனலோடும் – சூளாமணி:5 317/2
கணம் குழை கருமம் ஆம் கருதிற்று என்றனன்
அணங்கு எழில் விரிந்த நூல் அலர்ந்த நாவினான் – சூளாமணி:5 382/3,4
பார் அணி பெரும் புகழ் பரத என்றனன்
சீர் அணி திரு_மொழி தெய்வ தேவனே – சூளாமணி:5 403/3,4
எற்று நாம் இனி செய்வது என்றனன்
வெற்றி நீள் குடை வேந்தர்_வேந்தனே – சூளாமணி:7 606/3,4
பகை இனி படர்ந்து என் செயும் என்றனன்
நகை கொள் நீள் முடி நச்சரவம்_அனான் – சூளாமணி:7 634/3,4
அப்படித்தாயின் காண்பாம் என்றனன் அரச நம்பி – சூளாமணி:8 1016/1
அஞ்சினை பெரிதும் ஏடா என்றனன் அசனி ஒப்பான் – சூளாமணி:9 1140/4
இலைத்ததும் இல்லை மன்னோ என்றனன் இரண்டு திங்கள் – சூளாமணி:9 1141/3
என் இனி கருதுகின்றது என்றனன் எரியும் ஆழி – சூளாமணி:9 1175/2
உளைந்த போர் நிலத்தினுள் உருள்ப என்றனன்
வளைந்த வாள் எயிற்றவன் வயிரகண்டனே – சூளாமணி:9 1263/3,4
இன்று எனக்கு எதிராய் நீ-கொலோ பொருவாய் என்றனன் இனையன மொழியா – சூளாமணி:9 1321/3
என்றனன் எனலும் எதிர் தெழித்து அவனும் எழுந்தனன் எழுந்தனன் இவனும் – சூளாமணி:9 1322/3
பணிவரை கொணர்-மின் நீர் பாங்கின் என்றனன்
துணி நகு சுடர் ஒளி துளும்பும் வேலினான் – சூளாமணி:10 1724/3,4
முடிவு கொள் உலகு எய்த முயல்வன் என்றனன்
விடு கதிர் மணி முடி வென்றி வேந்தனே – சூளாமணி:12 2075/3,4
தெருண்டனம் பாகுபாடு உற்றற்கும் என்றனன் தேரனுமே – நீலகேசி:4 396/4
நல்_நுதலாய் இது என் நெறி என்றனன்
அன்னன் அஃது ஆயின் அறிவி என சொல – நீலகேசி:7 734/2,3
மேல்

என்றனனா (1)

தாழ்ச்சி மனத்தால் இது தத்துவம் என்றனனா – நீலகேசி:6 727/4
மேல்

என்றனனாய் (1)

நேர் இங்கு இவையும் உணராமை இற்கு என்றனனாய்
தேரன் சிறிதே தெரி கோதையை நக்கனனே – நீலகேசி:4 412/3,4
மேல்

என்றனனே (2)

இல் என்றவாறோ நரி-தன்னையும் என்றனனே – நீலகேசி:4 410/4
இ செய்கை எல்லாம் இகழ்வாம் பிற என்றனனே – நீலகேசி:4 416/4
மேல்

என்றனை (1)

என்றனை எண் முறை அன்றி மற்று ஈண்டுபு – நீலகேசி:7 779/3
மேல்

என்றா (1)

நாட்டினுள் வாழ்பவர் இன்னர் என்றா அந்த – நீலகேசி:4 371/3
மேல்

என்றாங்கு (1)

இற்று இவள் உருவம் என்றாங்கு இதயத்துள் எழுதி வைத்து – சூளாமணி:8 1001/3
மேல்

என்றாட்கு (2)

துனைந்து தான் உண்மை நன்று சூனியம் ஆதற்கு என்றாட்கு
இனைந்தினைந்து ஏங்கி நல்லாய் என் செயற்பாலது என்றான் – நீலகேசி:3 262/3,4
சாதி கண்டாய் என தான் தளராது சாற்றுக என்றாட்கு
ஆதி என்றானும் ஓர் அந்தம் என்றானும் உண்டேல் அதற்கு – நீலகேசி:9 827/2,3
மேல்

என்றாய் (2)

ஆய் சொல் இரண்டின் உணர்ந்து அல்லது அன்மை என்றாய்
நீ சொல் அறியாய் அறிவார் நெறி நேடுகில்லாய் – நீலகேசி:4 411/2,3
இச்சை எல்லாத்திற்கும் ஒன்றேல் குணி பொருள் இச்சை என்றாய்
தச்சன் அஞ்சி சார் அகழ் கள்வன் என்கின்ற தன்மையினாய் – நீலகேசி:5 510/3,4
மேல்

என்றார் (33)

உவமை இன்று உதித்தானாம் உதயணன் ஆக என்றார்
இ வணம் அ தாயும் சேயும் இருடி-பால் இருந்தார் அன்றே – உதயணகுமார:1 17/3,4
இங்கு உலகு எங்கும் ஆளும் எழில் சுதன் பெறுவள் என்றார் – உதயணகுமார:4 192/4
மதம்_இல் மாட்சியர் மன்ன நீ கேள் என்றார் – உதயணகுமார:6 342/4
ஒத்த வாயுவும் ஓர் ஏழு நாள் என்றார் – உதயணகுமார:6 348/4
வெம்பிய வினை அறுத்து வீடு நன்கு அடையும் என்றார் – நாககுமார:2 44/4
சிங்கம் நேர் சிறுவன் நாமம் சீர் பிரதாபந்தன் என்றார் – நாககுமார:2 49/4
வல்லை நீர் வந்தது என்ன வள்ளலை வதைக்க என்றார்
கொல் களி யானை கம்பம் கொண்டு உடன் சாடினானே – நாககுமார:3 82/3,4
திரு_முடி மன்ன செப்புவன் கேள் என்றார் – நாககுமார:4 104/4
எஞ்சல்_இல் குறியன் காணாய் எமக்கு நீ இறைவன் என்றார் – நாககுமார:4 111/4
பெறுதலுக்கு அரிய செல்வம் பெற்றனம் பெரிதும் என்றார் – யசோதர:1 51/4
நிலத்து இறை மன்னன் வாழ்க நெடிது என உரை-மின் என்றார்
மலக்கு_இலா மனத்தர்-தம் வாய் வறியதோர் முறுவல் செய்தார் – யசோதர:1 59/3,4
பெண்ணினுக்கு அரசி ஆண்மை பேசுதற்கு அரியது என்றார் – யசோதர:1 64/4
பெண்களில் கோது_அனாளே பெரிய பாவத்தள் என்றார் – யசோதர:2 154/4
சிறப்பு உடை மரணம் இல்லை செல் கதி என்-கொல் என்றார் – யசோதர:2 156/4
சினவரன் சரணம் மூழ்கி செறி தவம் படர்தும் என்றார் – யசோதர:5 316/4
கண் அமர் உலகம் காக்கும் கழல் அடி வாழ்க என்றார் – சூளாமணி:3 100/4
செம் சுடர் முடியினாய் நின் கோல் இது செல்க என்றார் – சூளாமணி:3 101/4
பொன் திகழ் அலங்கல் மார்ப போற்றி பொய் அன்று இது என்றார் – சூளாமணி:3 109/4
அந்தரம் திவளும் ஞாயில் கோயில் புக்கு அருளுக என்றார் – சூளாமணி:5 361/4
ஒண் சுடர் ஆழியினான் உரை என்றார் – சூளாமணி:7 665/4
இன் உயிர் தருதிரோ இ இரண்டில் ஒன்று உரை-மின் என்றார் – சூளாமணி:9 1204/4
கொடி மணம் புணர்க்கலுற்ற குறிப்பு அறி நீ சென்று என்றார் – சூளாமணி:10 1563/4
வார் ஆலி மென் கொங்கை மை அரி கண் மாதர் வருந்தினாள் நங்கை இனி வருக ஈங்கு என்றார் – சூளாமணி:10 1757/4
அன்னம்_அனையார் அடிகளார் அருள் இது என்றார்
இன் நகைய பூம் தவிசின்-நின்று இனிது இழிந்தாள் – சூளாமணி:10 1794/3,4
கோள் வினை பயின்ற கூற்றம் குறுகலது ஆயின் என்றார் – சூளாமணி:11 1854/4
நாள் வினை புரிந்து நங்கள் உயிர் நிறை கொள்ளும் என்றார் – சூளாமணி:11 1855/4
பாழி அம் தட கை வேந்தே பயின்றிலம் யாங்கள் என்றார் – சூளாமணி:11 1857/4
முனிவரை வணங்கி கேட்டு முயறுமோ அடிகள் என்றார் – சூளாமணி:11 1861/4
பிணங்கும் பிறவிகள் பேர்த்து உய்-மின் என்றார் – சூளாமணி:11 1916/4
கொண்டு வந்தேம் மறி அறுக்க என்றார் கொலையாளர் – நீலகேசி:1 36/4
காத்தும் என்றார் கரு_வினையுள் நீங்கும் நல்ல கருத்தினார் – நீலகேசி:1 41/4
யாரின் யார் கேட்டு அறீவார் அன்னனே அண்ணல் என்றார்
தேரன் நீ சொன்ன தன்னம் சேரல ஆக என்றாள் – நீலகேசி:4 437/3,4
எத்திசையார்களும் ஏத்துதற்கு ஏற்றனன் இவனும் என்றார்
தத்துவரே நின்று தத்துவர் எனப்படும் தன்மையினார் – நீலகேசி:9 852/3,4
மேல்

என்றால் (26)

அன்றி இ உருவம் மண்_மேலவர்களுக்கு அரியது என்றால்
நின்றவர் நிலைமை-தானும் நினைவினுக்கு அரியது என்றான் – யசோதர:1 61/3,4
என்றால் அன்று அ சாதக ஓலை எழுதிற்றால் – சூளாமணி:5 313/1
மீளிமை பொறாது வெம்பி வெகுண்டு எழுகின்றது என்றால்
நாளினும் நங்கள்_போல்வார் நகைசெயப்படுவது அன்றே – சூளாமணி:9 1169/2,3
கொள்ளும் உலகம் குணம் மாண் அறம் வேண்டும் என்றால் – நீலகேசி:0 7/4
எள் அனைத்தும் இல் என்றால் இறப்பு அறிதல் எவன் ஆகும் – நீலகேசி:2 196/3
நாய்க்கு என்றால் இது நல் அறமாம்-கொலோ – நீலகேசி:2 223/4
சித்தமே நல்லது என்றால் தேற்றலும் ஆவது உண்டோ – நீலகேசி:3 260/2
நினைந்து நாம் காணில் எல்லாம் நின்றது ஒன்று இல்லை என்றால்
துனைந்து தான் உண்மை நன்று சூனியம் ஆதற்கு என்றாட்கு – நீலகேசி:3 262/2,3
இ கோள்கள் எழல் நோக்கி இவை இவையே ஆம் என்றால்
அ கோள்கள் எழல் நோக்கி அவை அவையா கண்டிருந்து – நீலகேசி:4 298/1,2
ஐது ஆய காற்றும் அவை யாரும் அறிப என்றால்
பொய் ஆகும் என்னாய் அவை புத்த வசனம் என்பாய் – நீலகேசி:4 399/2,3
என்றும் அவற்றுக்கு எழல் இல்லை நின் பேதம் என்றால்
சென்றும் சிலவின் சில இன்மையும் ஆகும் என்றான் – நீலகேசி:4 404/3,4
விதியினின் வினை அட்டார்-தம் வீட்டிடம் இன்னது என்றால்
கது என்னை என்ன சொன்னால் ஆகமம் அல்லது ஆமோ – நீலகேசி:4 425/3,4
இனையவே கருவி என்றால் இங்கு நின் உள்ளம் வையாய் – நீலகேசி:4 431/2
மண்டினர் வினவுவார்க்கு மலை சிலம்பு_அனையன் என்றால்
உண்டு தன் கரணம்-தானும் உரைக்குநர்க்கு உறுவன் என்னில் – நீலகேசி:4 432/2,3
நின்று கோள் செய்யும் என்றால் நீடிய குற்றம் ஆகாது – நீலகேசி:4 439/2
நின்றதன் ஞானம்-தன்னால் நிருமலன் உணரும் என்றால்
பொன்றின எதிர்வ என்றல் பொருள்களுக்கு இல்லை என்றாள் – நீலகேசி:4 443/3,4
குடையினான் இறைவன் என்றால் குற்றம் இங்கு என்னை என்றாள் – நீலகேசி:4 446/4
போதியனாய் நின்னை புத்தன் என்றால் அது பொய் பிறவோ – நீலகேசி:5 519/2
பைய சொல்லுதல் நல்_வினைப்பால் என்றால்
எய்ய குற்ற எறிய புணர்க்கும் கால் – நீலகேசி:5 536/1,2
இறந்தன எத்திறத்தின்னும் மற்று என்றால்
சிறந்த அ தேவு எய்தி சேர்தலும் சீராது – நீலகேசி:5 599/2,3
சென்றது என்றால் அதன் கேடு_இன்மை ஆம் செலவு – நீலகேசி:5 626/1
இன்று அது என்றால் அதன் நாற்றமும் இல்லற்க – நீலகேசி:5 626/2
அற்றம் அகல என்றால் நீ அறிந்தமை யாதினின் ஆம் – நீலகேசி:6 685/2
உலவாதோ ஒற்றுமையும் வேற்றுமையும் என்றால்
சலவாதி ஒன்றும் சமழலையே கண்டாய் – நீலகேசி:6 691/3,4
காலங்கள் சொல்லாய் அது-தான் உன் கணக்கும் என்றால்
சீலங்கள் காத்து குணன்_இன்மையை செப்புகின்றாய் – நீலகேசி:6 721/2,3
அறம் பல செய்தவர்க்கு அல்லது அங்கு அவர்களுக்கு ஆகும் என்றால்
துறந்தவர் வீடுபெற்றார்களை நுதலிய தொடர் வினையும் – நீலகேசி:9 839/2,3
மேல்

என்றாள் (125)

போந்து பின் வராதது என்ன புரவல நீ கூறு என்றாள் – உதயணகுமார:2 132/4
விதியின் நான் வீணை கற்க வேந்த நீ அருள்க என்றாள் – உதயணகுமார:4 190/4
கன்றிய காமம் வேண்டா காவல போக என்றாள் – உதயணகுமார:4 201/4
அணிபெறவே நல் தவமும் ஆமோ எனக்கு என்றாள்
கணிதம்_இலா குண சுதனை கீர்த்தியுடனே பெறுவை – நாககுமார:1 37/2,3
ஏசுற இகழ் ஒன்று இன்றி இனி உனை காக்க என்றாள் – நாககுமார:2 60/4
கண்_அனாய் நங்கட்கு இன்ன கட்டுரை என்னை என்றாள் – யசோதர:1 45/4
இன்று யான் யாது செய்வது அருளுக தெருள என்றாள் – யசோதர:1 48/4
என் இது நினைந்தது உள்ளத்து இறைவி நீ அருளுக என்றாள் – யசோதர:2 97/4
துவளுமாறு ஒருவன் எல்லி தொடங்கினன் நோவ என்றாள் – யசோதர:2 98/4
பங்கம்-அது உள்ளி உள்ளம் பரிவுகொண்டனை என் என்றாள் – யசோதர:2 99/4
வாள் அளவு உண்கண் மாதே மறுத்து உரை மொழியின் என்றாள் – யசோதர:2 101/4
என்னை நீ முனிதி என்றிட்டு இசைக்கலன் அவற்கு இது என்றாள் – யசோதர:2 104/4
நெருங்கலும் நிரலும் இன்றி நிமிர்ந்து உள சில பல் என்றாள் – யசோதர:2 105/4
நீ தவிர்ந்திட்டு நெஞ்சின் நிறையினை சிறைசெய்க என்றாள்
கோது அவிழ்ந்திட்ட உள்ள குணவதி கொம்பு_அனாளே – யசோதர:2 106/3,4
நேர்_இழை நினைந்து போகி நீடலை முடி இது என்றாள் – யசோதர:2 108/4
நவ்வி நேர் விழியாய் நன்றோ நவில்க நின் கருமம் என்றாள் – யசோதர:2 114/4
வெய்ய பாவங்கள் செய்தேன் விளம்பலன் விளைந்தது என்றாள் – யசோதர:2 121/4
நீ உயர் குடையின் வைகி நெடிது உடன் வாழ்க என்றாள் – யசோதர:2 132/4
மெய் பலி கொண்டு நெஞ்சின் விரும்பினள் உவக்கும் என்றாள் – யசோதர:2 136/4
கண்ட நின் கனவின் திட்பம் தடுத்தனள் காக்கும் என்றாள் – யசோதர:2 137/4
சென்றனை பலிகொடுத்து தேவியை மகிழ்வி என்றாள் – யசோதர:2 142/4
அரசு-தான் அவனது ஆக விடுதும் நாம் அடிகள் என்றாள் – யசோதர:2 150/4
மனம் நனி வலிதின் வாடி மைந்தனை வருக என்றாள் – யசோதர:2 157/4
பைங்கண் மால் யானையாற்கு பருவம் வந்து இறுத்தது என்றாள்
வங்க-வாய் பவழ செவ்வாய் வயந்த மா திலகை என்பாள் – சூளாமணி:4 160/3,4
பாங்கு எலாம் செம்பொன் பூப்ப விரிந்தது பருவம் என்றாள் – சூளாமணி:4 161/4
ஏதம் ஆங்கு இல்லை அன்றே எங்கள் முன் மொழிய என்றாள்
கோது_இலா குண கொம்பு_அன்னாள் குறு நகை முறுவல் கொண்டாள் – சூளாமணி:8 1003/3,4
எங்களின் செய்கையதாக இணை அடி பணி-மின் என்றாள்
செம் கனி கனிந்த செவ்வாய் சிறு நுதல் பெரிய_கண்ணாள் – சூளாமணி:8 1004/3,4
கையகத்தது என் என்ன கன்னியது உருவம் என்றாள் – சூளாமணி:8 1007/4
பணிவரும் பலகை-தன் மேல் பாவையை காண்டும் என்றாள்
துணிவரும் பவழ துண்டம் துடிக்கின்றது அனைய வாயாள் – சூளாமணி:8 1008/3,4
கணி நலம் கருதலாகா கண் கவர் சோதி என்றாள் – சூளாமணி:8 1009/4
தொழு தகை அருளின் அன்றே துணிந்து யான் எழுதிற்று என்றாள் – சூளாமணி:8 1010/4
எல்லையில் கிழமை-தன்னால் இறைஞ்சுக என்பது என்றாள் – சூளாமணி:8 1011/4
ஓதுவது உணரின் அன்றே அடிகள் யாம் உருவம் என்றாள் – சூளாமணி:8 1013/4
ஊன் இவர் அலங்கல் வேலோய் உய்த்து உணர்ந்து அருளுக என்றாள் – சூளாமணி:8 1017/4
பூம் கமழும் மாடம் எனதே புகுவன் என்றாள்
தாங்கலன் எழுந்து தகை நீல மணி_வண்ணன் – சூளாமணி:10 1611/2,3
கோதைகளில் யாத்து இவனை நீர் கொணர்-மின் என்றாள்
போது விரி தேம் குழலி பூம் பொழில் அணைந்தாள் – சூளாமணி:10 1614/3,4
இனி செய்வது என் உரையாய் எனக்கு என்றாள் – நீலகேசி:1 146/4
யாது-கொல் தான் முன் என்னால் அடர்க்கற்பாலது என்றாள் – நீலகேசி:2 162/4
யான் சென்று அஃது அடிப்படுப்பன் அற கருமம் இது என்றாள் – நீலகேசி:2 163/4
நீ இலை ஆர் புதல் நடற்கு நிமித்தம் இங்கு என் என்றாள் – நீலகேசி:2 168/4
தந்து உரைப்பின் எரி நுதி போல் தாம் கேடு நிகழ்வு என்றாள் – நீலகேசி:2 177/4
பல் வகைய பெரும் குற்றம் பதம்பதமாய் கேள் என்றாள் – நீலகேசி:2 178/4
என்னென் தான் பெரியவாறு இருமையினும் திரிந்து என்றாள் – நீலகேசி:2 179/4
தெருள நீ உரைத்து காண் திருந்து அவையாரிடை என்றாள் – நீலகேசி:2 187/4
விண் கொடுத்தான் அவன் கொடுத்த விரித்து உரைப்பன் கேள் என்றாள் – நீலகேசி:2 205/4
புத்தனை நோதும் அத்த புலம்பல் நீ போக என்றாள் – நீலகேசி:3 263/4
கடி மகர கடல் கடந்து கலம் தந்த நலம் என்றாள் – நீலகேசி:4 268/4
என் அவற்றின் ஆம் பயனை எனக்கு அறிய உரை என்றாள் – நீலகேசி:4 270/4
பாங்கினால் வினவுவன் படிறு இன்றி உரை என்றாள் – நீலகேசி:4 271/4
தரண் என்றும் நன்று என்றாள் என் தன்மை உரு என்றாள் – நீலகேசி:4 284/1
தரண் என்றும் நன்று என்றாள் என் தன்மை உரு என்றாள்
அரண் என்ன தெளிந்தது-தான் ஆருகதமே மன்னும் – நீலகேசி:4 284/1,2
பொத்தியும் காட்டுவாய் பொருள் இயைவோ பெரிது என்றாள் – நீலகேசி:4 292/4
இழிக்குவது இங்கு இல்லாமை இதனாலே அறியன் என்றாள் – நீலகேசி:4 304/4
ஒருங்காக உதிர்த்தக்கால் உயிர் தூய்மை வீடு என்றாள் – நீலகேசி:4 313/4
சென்றும் வந்தும் தியானம் புகல் என்றாள் – நீலகேசி:4 315/4
தீங்கே நுமர் செய்கை தேர மற்று என்றாள் – நீலகேசி:4 329/4
ஊன் மெய் கொண்டு உண்பவன் உன் அலது என்றாள் – நீலகேசி:4 342/4
கூர்ப்பினை நீ என்றும் கோள்_இலை என்றாள் – நீலகேசி:4 343/4
ஒருங்கு இ உலகத்து உயிர்களும் என்றாள் – நீலகேசி:4 363/4
கூடலது ஆய குணி பொருள் கூறினர் யாவர் என்றாள் – நீலகேசி:4 380/4
புன்மை உடைய புறத்தீர் உரைக்கும் உரையும் என்றாள் – நீலகேசி:4 385/4
திருவத்தது என் பொருள் ஆதலை தேர தெளி இது என்றாள் – நீலகேசி:4 387/4
நட்டமும் தோற்றமும் நாட்டேன் உருவிற்கு நானும் என்றாள் – நீலகேசி:4 389/4
மாறு என்னும் கொள்ளா முடிபும் ஒழி நின் மயக்கம் என்றாள் – நீலகேசி:4 393/4
நேர் இடத்தால் பன்மை எய்தி உருவு ஆம் நெறியும் என்றாள் – நீலகேசி:4 397/4
செய்தாய் முழு கூழ் அது போல சிதைக்க என்றாள் – நீலகேசி:4 399/4
மாறு யாதும் இல்லை கலைக்கு உண்மையும் மற்றும் என்றாள் – நீலகேசி:4 403/4
கல்லாது நீயும் கழுதைக்கு அருள் செய்தி என்றாள் – நீலகேசி:4 405/4
செக்கின் கணை போன்று இனி சென்று உருள் சேமம் என்றாள் – நீலகேசி:4 407/4
பேய் சொல்லுபவே பல சொல்லி பிதற்றல் என்றாள் – நீலகேசி:4 411/4
ஓத்தின் வகையால் பெயரோடு உணர்வு இன்மைக்கு என்றாள் – நீலகேசி:4 413/4
பிண்டம் நிகழ்ச்சி பிழைப்பு ஆகும் நினக்கும் என்றாள் – நீலகேசி:4 415/4
வானத்தது ஆய பொழுதும் மன் உயிர் அது என்றாள்
தானத்தின் உண்மை இது தத்துவமா கொள் என்றாள் – நீலகேசி:4 417/3,4
தானத்தின் உண்மை இது தத்துவமா கொள் என்றாள் – நீலகேசி:4 417/4
சாற்றின் உயிர் தன் பொழுதே உண்மை தங்கும் என்றாள் – நீலகேசி:4 419/4
வித்தின் வழியான் உரை நீயும் வெள்யானை என்றாள் – நீலகேசி:4 421/4
இறப்பவும் வேண்டுகின்றேற்கு எய்தல நின் சொல் என்றாள் – நீலகேசி:4 427/4
ஒன்றும் நீ உணரமாட்டாய் ஒழிக நின் உரையும் என்றாள் – நீலகேசி:4 429/4
கனை கடல் எல்லை காணும் காக்கை ஒத்தாய்-கொல் என்றாள் – நீலகேசி:4 431/4
கனவினும் நின்_அனாரை காணலன் ஆக என்றாள் – நீலகேசி:4 433/4
போலும் என்று ஓர்தல் செல்லாய் போர்த்தனை அகமும் என்றாள் – நீலகேசி:4 435/4
தேரன் நீ சொன்ன தன்னம் சேரல ஆக என்றாள் – நீலகேசி:4 437/4
இளக்கி நீ இன்னும் அஃதே சொல்லுதி ஏழை என்றாள் – நீலகேசி:4 441/4
பொன்றின எதிர்வ என்றல் பொருள்களுக்கு இல்லை என்றாள் – நீலகேசி:4 443/4
குடையினான் இறைவன் என்றால் குற்றம் இங்கு என்னை என்றாள் – நீலகேசி:4 446/4
வீதி ஈது என்று சொல்லி வீழ்ந்தனை நீயும் என்றாள்
நீதியால் சொல்லி வென்ற நீலமாகேசி நல்லாள் – நீலகேசி:4 447/3,4
நீதியை அருளிய நிருமலன் தகை நினக்கு உரைப்பன் என்றாள் – நீலகேசி:4 448/4
பாத்து_இல் சிவகதி பான்மையர் என்றாள் – நீலகேசி:4 456/4
நக்கனர் சாக எனும் நீ உரைக்கும் நயங்கள் என்றாள் – நீலகேசி:5 503/4
நீதி_இலா நெறி நேரலன் என்றாள் – நீலகேசி:5 572/4
பிணங்குவது ஒக்கும் நின் பேர் எமக்கு என்றாள் – நீலகேசி:5 575/4
ஏசுவன் கேள் யான் எடுத்து இனி என்றாள் – நீலகேசி:5 579/4
வைக என்றாள் மலர் உண்கண் மடவாள் – நீலகேசி:5 596/4
நலிவன் ஒன்றொன்றா நடுவு உணர்ந்து என்றாள் – நீலகேசி:5 598/4
வந்தது அஃது எவன் செய்யும் வாம மற்று என்றாள் – நீலகேசி:5 603/4
இட்டம் இவற்றோடு இயையலது என்றாள் – நீலகேசி:5 618/4
தேவன் திருந்து அடி சிந்தி மற்று என்றாள் – நீலகேசி:5 624/4
தேற்றுவன் கேள் நீ தெருண்டிருந்து என்றாள் – நீலகேசி:5 628/4
நின் வழி தோற்றத்தை நீ உரை என்றாள் – நீலகேசி:5 629/4
இயலாதனவே எடுத்துரைத்தி என்றாள் – நீலகேசி:5 648/4
தினைத்துணையும் ஆகாமை தேர் இது நீ என்றாள் – நீலகேசி:5 654/4
குழுக்களாய் வந்து நும் கோள் இறு-மின் என்றாள் – நீலகேசி:5 655/4
முறையினால் எய்துவர் தாம் முன்னிய வீடு என்றாள்
மறையினால் ஆயினும் மற்று ஒருவாறேனும் – நீலகேசி:5 658/2,3
ஈண்டு உறைவார் இவர் யாவர்-கொல் என்றாள் – நீலகேசி:6 667/4
கூய் அத்தின் என்னை குரவர் உபதேசம் என்றாள் – நீலகேசி:6 723/4
பொல்லாத போக்கி இனி பூரண சென்-மின் என்றாள் – நீலகேசி:6 729/4
எய்தும் இதற்கு இனி என் செய்தி என்றாள் – நீலகேசி:7 743/4
சுத்தாத்துமனை சுழற்றுவது என்றாள் – நீலகேசி:7 746/4
ஒரும் ஆத்துமனை உரைத்திடுக என்றாள் – நீலகேசி:7 747/4
மேல் நினைத்தான் உரைத்தான்_அல்லன் என்றாள் – நீலகேசி:7 749/4
சான்றார் அறியவும் சாற்று இனி என்றாள் – நீலகேசி:7 750/4
இதற்கு இனி நீ சொலற்பாலது என் என்றாள்
சுத பொருள் மேல் நன்றும் சொல்லுதல் வல்லாள் – நீலகேசி:7 751/3,4
நகை குணம் அல்லது நம்பலை என்றாள் – நீலகேசி:7 753/4
எய்த உணர்ந்து இங்கு எடுத்து உரை என்றாள் – நீலகேசி:7 756/4
புந்தியில் நால் வகை பூதமும் என்றாள் – நீலகேசி:7 758/4
என்றாள் எழில் நெடும் கண் இணை நல்லாள் – நீலகேசி:7 759/4
இருள்-தன்னை இன்றி இவை எய்தும் என்றாள் – நீலகேசி:7 762/4
தீயான் ஒருவன் நின் தேவனும் என்றாள் – நீலகேசி:7 774/4
வந்தனையேசெய்து வாழி நீ என்றாள் – நீலகேசி:7 782/4
ஐயம்_இல் தீ_கதி செலுத்துவது அது என்னை ஆவது என்றாள் – நீலகேசி:9 828/4
புதியதுவே என சொல்லுதும் நாம் அது பொருந்தும் என்றாள் – நீலகேசி:9 832/4
வரின் அடையும் அ அரு வினை நுமக்கு அறிவு அரியது என்றாள் – நீலகேசி:9 837/4
உண் பல வகையினின் அடைந்தவை விளையுங்கள் நுமக்கும் என்றாள் – நீலகேசி:9 840/4
ஒன்றுவியேன்_அலனோ வினை ஊன் தின்பவர்க்கு ஒப்ப என்றாள் – நீலகேசி:9 841/4
ஆய்விடின் உணரின் அஃது ஆம் வினை அகற்றுதற்கு அரியது என்றாள் – நீலகேசி:9 842/4
மேல்

என்றாளால் (1)

வீதியே காணலாம் என்றாளால் நின்றாரும் – நீலகேசி:5 469/3
மேல்

என்றாளை (1)

என்றாளை முகம் நோக்கி இது பெரிதும் பொய்த்தனை நீ – நீலகேசி:4 286/1
மேல்

என்றாற்கு (2)

எற்று நீ வந்தது என்றாற்கு இது எனா எடுத்து சொன்னாள் – சூளாமணி:8 1014/4
புறப்படுப்பன் தோற்றாரை பொல்லாங்கு செய்து என்றாற்கு
இறப்பவும் பெரிது உவந்தார் இலங்கு_இழையார் இருவருமே – நீலகேசி:2 174/3,4
மேல்

என்றான் (257)

விரவிய தவத்தனாக வேண்டுவது எண்ணம் என்றான் – உதயணகுமார:1 22/4
துன்னிய சோகம் மேவி துயர் எய்தி தேடுக என்றான்
பன்ன அரும் சேனை சென்று பார் எங்கும் தேடித்து அன்றே – உதயணகுமார:1 30/3,4
வெற்றி நல் சேனை மற்றும் வெம் சிறை காக்க என்றான்
மற்று இனி யூகி போந்து மலி குடி பாக்கம் சேர்ந்தே – உதயணகுமார:1 83/2,3
ஏச வன் சிறைசெய் குற்றம் எண்ணுறேல் பெருக்க என்றான் – உதயணகுமார:1 105/4
வயந்தகன் கூற மன்னன் மா பிடி நிற்க என்றான் – உதயணகுமார:1 112/4
வாவு நாற்படையும் கொண்டு வயந்தகன் வருவேன் என்றான்
போவதே பொருள் ஊர்க்கு என்று புரவலன் உரைப்ப போந்தான் – உதயணகுமார:1 116/3,4
மாண்ட தேவி-தன்னுடன் மரித்திடுவன் நான் என்றான்
நீண்ட தோள் அமைச்சரும் நின்று அரசன் பற்றியே – உதயணகுமார:2 140/2,3
வேண்டி தான் உடன் இருந்த வெந்த உடல் காட்டு என்றான் – உதயணகுமார:2 140/4
எண்ணும் காரியம் ஈண்டும் செய்க என்றான் – உதயணகுமார:2 147/4
உருமண்ணுவா மனத்தில் உபாயத்தில் உடைப்பன் என்றான் – உதயணகுமார:3 165/4
நேரா மாற்றரை நீக்குவன் நான் என்றான் – உதயணகுமார:3 171/4
அருளுடன் பொறுக்க என்றான் அரசனும் மகிழ்வுற்றானே – உதயணகுமார:4 198/4
ஏகுக செவ்வி தத்தை எழில் மனைக்கு எழுக என்றான் – உதயணகுமார:4 200/4
நாடி உன்றனக்கு அன்னாள்-தான் நந்து இணை அல்லள் என்றான் – உதயணகுமார:4 202/4
சொன்ன மா மந்திரத்தை சூழ்ச்சியின் நினைக்க என்றான்
பின் அவன் நினைத்த போழ்தே பீடு உடை அமரன் வந்தான் – உதயணகுமார:5 245/3,4
சித்திரப்பாவை வானில் செலவினை வேட்டாள் என்றான் – உதயணகுமார:5 247/4
நன்கு இனி அமரன் கேட்டு நர_பதி கேள் இது என்றான் – உதயணகுமார:5 248/4
எள்_இல் செல்வமும் ஈண்டு உனக்கு ஆம் என்றான்
கள் அவிழ் கண்ணி காளையும் கேட்ட பின் – உதயணகுமார:5 272/3,4
சிகர மாடம் நீர் சேர்ந்திருக்க என்றான் – உதயணகுமார:6 315/4
மருவியே கேட்டது ஆகும் மன்ன நீ ஏற என்றான் – உதயணகுமார:6 329/4
ஏத்த அரிய நல் தவமும் எங்களுக்கு அளிக்க என்றான் – உதயணகுமார:6 359/4
மனம் மிக மகிழ்ந்து இறைஞ்சி மா முரசு அறைக என்றான் – நாககுமார:1 12/4
காந்திய முனிக்கு இறைஞ்சி கனா பயன் நுவல என்றான்
ஏந்து இள_முலையினாளும் இறைவனும் மிகுந்து கேட்டார் – நாககுமார:2 43/3,4
வாகு நல் சுதனை நோக்கி யானை நீ கைக்கொள் என்றான் – நாககுமார:2 57/4
வெற்றி வேல் வேந்தன் காட்ட விழைந்து நீ கொள்க என்றான்
பற்றியே கொண்டு போகி பவனத்தில் சேர்த்தினானே – நாககுமார:2 58/3,4
சிறியன் யான் இன்னான் என்றான் செல்வனும் மகிழுற்றானே – நாககுமார:3 81/4
ஆகவே அவன் முன் போகில் அவ்வண்ணம் செய்வன் என்றான் – நாககுமார:3 84/4
நயந்து அறியாத நீயே நல் மனை புகுக என்றான்
பயந்து தன் சேனையோடும் பவனத்தில் சென்ற அன்றே – நாககுமார:3 85/3,4
ஏது என்று அறியேன் என்றான் எரி மணி கடக_கையான் – நாககுமார:3 91/4
எங்களுக்கு அந்த நோன்பு இனிது வைத்து அருள என்றான் – நாககுமார:5 150/4
உன்னுடை தந்தை உன்னை உடன் கொண்டு வருக என்றான் – நாககுமார:5 153/4
கொண்டு இளம் பருவம் என்-கொல் குழைந்து இவண் வந்தது என்றான் – யசோதர:1 29/4
மங்கை யாம் அதனை முன்னே மனத்தினில் விடுத்தது என்றான் – யசோதர:1 32/4
நஞ்சு அன வினைகள் நம்மை நாள்-தொறும் நலியும் என்றான் – யசோதர:1 33/4
பாடுவது இனி என் நங்கை பரிவு ஒழிந்திடுக என்றான் – யசோதர:1 44/4
வென்றவர் சரணம் மூழ்கி விடுதும் நம் உடலம் என்றான்
நன்று இது செய்கை என்றே நங்கையும் நயந்து கொண்டாள் – யசோதர:1 49/3,4
இனையவர்-தம்மை தேவி இரும் பலியிடத்து உய்க்க என்றான்
கனை கழல் அரசன் ஐயோ கையில் வாள் உருவினானே – யசோதர:1 58/3,4
நின்றவர் நிலைமை-தானும் நினைவினுக்கு அரியது என்றான் – யசோதர:1 61/4
என்னதாய் விளையும் என்றே நக்கனம் எம்முள் என்றான் – யசோதர:1 63/4
என்னை நீர் இனையர் ஆகி வந்ததும் இயம்புக என்றான் – யசோதர:1 65/4
அருள் இயல் செய்து செல்க ஆகுவது ஆக என்றான் – யசோதர:1 66/4
பன்னுக குமர நுங்கள் பவத்தொடு பரிவும் என்றான் – யசோதர:1 67/4
நிரைசெய்தே புகல்வன் யான் நீ நினைவொடு கேள் இது என்றான் – யசோதர:1 69/4
சிறந்தன முயலப்பண்ணும் செப்பும் இ பொருண்மை என்றான் – யசோதர:1 72/4
இறப்புவம் அதன்-கண் தேற்றம் இனிது வைத்திடும்-மின் என்றான்
உற பணிந்து எவரும் உள்ளத்து உவந்தனர் கேட்கலுற்றார் – யசோதர:1 73/3,4
எண் பெற்ற தவம் யார் பெற்றார் யான் பெற்ற பேறு இது என்றான் – யசோதர:2 113/4
தீது செய் சிறு புன் சாதி சிதைத்தலும் திறம் அன்று என்றான் – யசோதர:2 124/4
கண்ணொடு கலக்கும் மற்று இ கடைப்படு காமம் என்றான் – யசோதர:2 126/4
துரு மதி மதனன் செய்கை துறப்பதே சிறப்பது என்றான் – யசோதர:2 127/4
கண்ணிய இவர்கள்-தம்மை கடப்பதே கருமம் என்றான் – யசோதர:2 128/4
எண்ணுடை உள்ளம்-தன்னுள் ஈர்ந்திடுகின்றது என்றான் – யசோதர:2 134/4
செயிர்த்தவள் உரைத்த செய்கை செய்வதற்கு இசைந்தது என்றான்
அயிர்ப்பது என் அறத்தின் திண்மை அறிவதற்கு அமைவு_இலாதான் – யசோதர:2 144/3,4
ஆவயின் தன் கை வாளால் எறிந்து கொண்டு அருள் இது என்றான் – யசோதர:2 145/4
கொன் இயல் பாவம் என்னை கூவுகின்றது-கொல் என்றான் – யசோதர:2 147/4
ஆ தகா வினைகள் என்னை அடர்த்துநின்று அடும்-கொல் என்றான் – யசோதர:2 148/4
வனை மலர் மகுட மாரிதத்தனே மதி இது என்றான் – யசோதர:2 160/4
முடி பொருள்-தானும் என்-கொல் மொழிந்து அருள்செய்க என்றான் – யசோதர:4 231/4
அனந்த காலத்து நிற்றல் அ பொருள் தன்மை என்றான் – யசோதர:4 233/4
ஆகும் மற்று உறுதிக்கு ஏது அருளுக தெருள என்றான் – யசோதர:4 239/4
முற்ற முன் உரைத்த பேறும் வந்துறும் முறைமை என்றான் – யசோதர:4 240/4
இறுகிய மகிழ்ச்சி கண்டாய் இதனது பிரிவும் என்றான் – யசோதர:4 241/4
ஒருவின புலைசு தேன் கள் ஒழுகுதல் ஒழுக்கம் என்றான் – யசோதர:4 242/4
அலைசெய்வது ஒழியின் வாழ்க்கை அழியும் மற்று அடிகள் என்றான் – யசோதர:4 245/4
சார் துணையாக கொள்க தகவும் அ தயவும் என்றான் – யசோதர:4 247/4
ஈங்கு நின் அயல கூட்டில் இருந்த கோழிகளும் என்றான் – யசோதர:4 251/4
செயிர் தரு நரகின் அல்லால் செல்லிடம் இல்லை என்றான் – யசோதர:4 252/4
வாள் உருவுகின்றது என் மாதவன் முன் என்றான் – யசோதர:5 267/4
கன்று துகள் துன்று கரு_மேனியினன் என்றான் – யசோதர:5 273/4
பின்னை நினைக்கின்ற இது பிழை பெரிதும் என்றான் – யசோதர:5 282/4
பன்னி அருள் இறைவ எமர் பவம் முழுதும் என்றான் – யசோதர:5 283/4
தெருளலன் முன்பு செய்த சிறுமைகள் பொறுக்க என்றான் – யசோதர:5 311/4
ஏற்ற அ நிலைமை-தன்னை இது பொழுது உய்-மின் என்றான்
ஆற்றலுக்கு ஏற்ற ஆற்றால் அ வழி ஒழுகுகின்றார் – யசோதர:5 317/3,4
அனையவராக எம்மை அறிக மற்று அரச என்றான் – யசோதர:5 319/4
இனையது பெருமை-தானும் இறைவனது அறத்தது என்றான் – யசோதர:5 320/4
எய்தும் வெம் துயர் எப்படித்து என்று உளைந்து இரங்குகின்றனம் என்றான் – யசோதர:5 321/4
மை_இல் மா தவத்து ஒரு கடல் ஆடுதல் வலித்தனன் இது என்றான் – யசோதர:5 322/4
கல் நவில் தோளினாய் நீ வரவிடு காவல் என்றான் – சூளாமணி:3 102/4
ஈங்கு இனி புகு-மின் என்றான் இறைவனை அவனும் சேர்ந்தான் – சூளாமணி:3 104/2
ஓங்கு இரும் தானம் காட்டி உவந்து இனிது இருக்க என்றான் – சூளாமணி:3 104/4
தன் மகள் ஒருத்தி-தன்னை தந்தனன் போகும் என்றான் – சூளாமணி:3 107/4
புட்பமாகரண்டம் என்னும் பொழிலகத்து இழியும் என்றான் – சூளாமணி:3 108/4
தாழ் வினை விலக்கும் சார்வு தலைப்படா அளவும் என்றான் – சூளாமணி:4 199/4
கோள் வலி சீயம் ஒப்பீர் சூழ்ச்சியே குணம் அது என்றான் – சூளாமணி:5 248/4
இன்ன நீர் இன்ப வெள்ளம் இயைந்து யான் உயர்ந்தது என்றான் – சூளாமணி:5 254/4
தம் குடி விளங்க நின்ற தன்மையான் எவன்-கொல் என்றான்
சங்கு உடைந்து அனைய தாழை தட மலர் தொடையலானே – சூளாமணி:5 255/3,4
பூணும் நூல் பொலிந்து தோன்றும் பொன் வரை மார்ப என்றான் – சூளாமணி:5 259/4
மண் அளித்து இனிய நூலோர் மந்திரம் மலரும் என்றான்
விண் அளித்து இலங்கும் வெள்ளி விரிந்த வெண்குடையினாற்கே – சூளாமணி:5 261/3,4
தந்திரம் தழுவி செங்கோல் தளர்வு_இலன் தரித்தல் என்றான் – சூளாமணி:5 272/4
இரந்தவர்க்கு ஈட்டப்பட்ட இருநிதி கிழவ என்றான் – சூளாமணி:5 273/4
எரி தவழ்ந்து இலங்கும் வேலோய் எண்ணுவது எண்ணம் என்றான் – சூளாமணி:5 274/4
யான் மகிழ்ந்து உணர்த்த கேட்பின் இடை சிறிது அருளுக என்றான் – சூளாமணி:5 277/4
நடையவன் உவப்பின் ஞாலம் பிறர்-உழை நடப்பது என்றான் – சூளாமணி:5 300/4
தீங்கு யான் உணர்த்திற்று உண்டோ திரு_அடி தெளிக என்றான் – சூளாமணி:5 305/4
கொற்றவ குறிப்பு உண்டாயின் கொடுப்பது குணம்-கொல் என்றான் – சூளாமணி:5 306/4
கொய்யா விம்மும் கொங்கு அலர் தாரோய் கொடு என்றான் – சூளாமணி:5 318/4
ஆடல் அம் புரவி வல்ல அரசிளங்குமரன் என்றான் – சூளாமணி:5 319/4
இளம் களி உழுவையாக இரு நிலம் புகழ்வது என்றான் – சூளாமணி:5 320/4
ஒரு மணி திலதம் ஆக உடையது நிலம் அது என்றான் – சூளாமணி:5 326/4
மற்று அவன் பிறந்த பின்னாம் மண்_மகள் மகிழ்ந்தது என்றான் – சூளாமணி:5 328/4
ஆங்கு அவன்-தன்னை ஆராய்ந்து அறிந்து அருள்செய்க என்றான்
வாங்கு இரும் பரவை முந்நீர் மணி கொழித்து அனைய சொல்லான் – சூளாமணி:5 330/3,4
கார் விரி தட கை வேந்தே கழலவர் கருமம் என்றான் – சூளாமணி:5 357/4
இன்று நாம் துணிதுமாயின் இனி சிறிது உரைப்பன் என்றான் – சூளாமணி:5 358/4
யாழ் புரி மழலையாள்-கண் ஆவதை அறிதும் என்றான் – சூளாமணி:5 359/4
மனக்கு இனிதின் ஏறினை மகிழ்ந்து இரு-மின் என்றான் – சூளாமணி:6 441/4
இன்னவன் இனை பகலுள் ஈண்டு இழியும் என்றான் – சூளாமணி:6 445/4
நடந்தவன் நடுங்க அடும் நம்பி இவன் என்றான் – சூளாமணி:6 446/4
நீங்கலன் இருந்தனன் நெடுந்தகை இது என்றான் – சூளாமணி:6 447/4
மா விரி தானை மன்னா மனிதரது இயற்கை என்றான் – சூளாமணி:6 519/4
எள்ளி ஓர் உரையும் ஈயாது இருந்தனை இறைவ என்றான் – சூளாமணி:6 523/4
ஈங்கு யான் இருந்தது என்றான் எரி சுடர் வயிர பூணான் – சூளாமணி:6 524/4
துன்னுவது என்று உக்கு ஆன்று துணியுமோ சொல்ல என்றான் – சூளாமணி:6 527/4
அப்படி நீயும் முன்னர் மொழிந்தனை அன்றே என்றான் – சூளாமணி:6 528/4
திலகம் வீற்றிருந்த கண்ணி திரு முடி செல்வ என்றான் – சூளாமணி:6 534/4
வேண்டுவது எவன்-கொல் என்றான் மிடை மணி பூணினானே – சூளாமணி:6 546/4
மண் மிசை பெறுவன் ஆக மற்று இது என் மனத்தது என்றான் – சூளாமணி:6 547/4
நீங்கு_அரு நறு நெய் தீம் பால் சொரிந்தது ஓர் நீர்மைத்து என்றான் – சூளாமணி:6 549/4
இங்கு இவன் பெருமை நீயும் அறிதியால் ஏந்தல் என்றான் – சூளாமணி:6 561/4
ஒப்பு உடை புராண நல் நூல் உரைப்பது யான் அறிவன் என்றான் – சூளாமணி:6 563/4
இன்னவாறு அறியும் நீரோர் இல்லை நின் போல என்றான் – சூளாமணி:6 564/4
கோது_இலா குணங்கள் தேற்றி கொழித்து உரை கொளுத்தல் என்றான் – சூளாமணி:6 566/4
பெற்றி யாம் பிறவி-தன்னால் பெறும் பயன் பெற்றது என்றான் – சூளாமணி:6 567/4
மற்று யான் உரைக்கும் மாற்றம் உடையனோ மன்னற்கு என்றான் – சூளாமணி:6 569/4
முன்னம் வெல்க என்றான் முகம் நோக்கினான் – சூளாமணி:7 623/4
சென்று நும் இறைவர்க்கு எம் வாய் இன் உரை தெரி-மின் என்றான் – சூளாமணி:7 671/4
மையவாம் மழை கண் கூந்தல் மகளிரை வருக என்றான் – சூளாமணி:7 673/4
இறைவனும் அருளி செய்தான் இது இங்கு விளைந்தது என்றான் – சூளாமணி:7 680/4
குன்றிடை சீயம்-தன் மேல் கொள புணர்த்திடுவன் என்றான் – சூளாமணி:7 695/4
கொன்று ஒர் கோளரி கொடுமுடி உறைவதோ என்றான் – சூளாமணி:7 705/4
சென்று உயர் கடலோடு ஒக்கும் சேனை பண்அமைக்க என்றான் – சூளாமணி:8 838/4
பதி நகர்க்கு இறைவன் பாவை சயம்பவை வருக என்றான் – சூளாமணி:8 858/4
இன் நகை விமான தலம் ஏறுக இனிது என்றான் – சூளாமணி:8 866/4
படு கடா களிறும் தேரும் புரவியும் பண்ணுக என்றான் – சூளாமணி:8 912/4
நீங்க அரும் திறலினான்-தன் நெடு நகர் நிறைக்க என்றான் – சூளாமணி:8 918/4
கொல் நவில் வேலினான்-தன் கோயில் முன் குவிக்க என்றான் – சூளாமணி:8 919/4
தீண்ட அம் விஞ்சை வேந்தன் திரு நகர் செறிக்க என்றான் – சூளாமணி:8 920/4
தோம் கலந்திலாத சொல்லான் தொல் நகர் சொரிக என்றான் – சூளாமணி:8 921/4
பொங்கு பொன் சுண்ணம் வீசி மணவினை புனைவி என்றான் – சூளாமணி:8 923/4
நனை கவுள் வேழம் ஏறி நம்மொடு வருக என்றான்
கனை குரல் முரசம் ஆர்க்கும் கடி படை கால வேலான் – சூளாமணி:8 924/3,4
வெம் களி வியாளம் வல்ல விறல்அது வருக என்றான் – சூளாமணி:8 925/4
நிரை செய் கால் நிகளம் விட்டு நிலத்தவர் ஏறுக என்றான் – சூளாமணி:8 927/4
துன்ன அரும் கவை முள் கோலோர் சூழ்ந்து வந்து அணைக என்றான் – சூளாமணி:8 928/4
கண்ணிடை உமிழும் செம் தீ கடா களிற்று உழவ என்றான் – சூளாமணி:8 970/4
ஓங்கு நீர் உலகம்-தன்னுள் உயர்ந்தவர்க்கு உரியது என்றான் – சூளாமணி:8 971/4
தருதற்கு மகிழ்ந்து வந்தேன் தாழம் ஈங்கு ஒழிக என்றான் – சூளாமணி:8 972/4
அருமை கொள் திகிரி ஆள்தற்கு ஐயம் ஒன்று இல்லை என்றான் – சூளாமணி:8 986/4
பெரும் கல அல்குல்-தன்பால் புகுந்து-கொல் பெயர்ந்தது என்றான் – சூளாமணி:8 987/4
பொருந்திய தொடர்பும் எய்த புணருமோ புவியின் என்றான் – சூளாமணி:8 988/4
மே உடை அணிந்த கணி வேலை இது என்றான் – சூளாமணி:8 1098/4
இன் நகை மழலை கேட்பான் என்-கொல் இ மிகை நாண் என்றான் – சூளாமணி:8 1110/4
பல புனை மடந்தை-தன் கீழ் பதித்திடுவேன்-கொல் என்றான் – சூளாமணி:9 1148/4
சனங்களை திரட்டி பின்னை தக்கது ஒன்று அறிவன் என்றான்
சினம் கெழு காலன் மற்றோர் காலன் மேல் சிவந்தது ஒப்பான் – சூளாமணி:9 1149/3,4
தாள்களை வெதுப்பும் வெம் போர் தாங்குவது அரியது என்றான் – சூளாமணி:9 1166/4
ஈனமொடு உறக்கம் காட்டியிடுவன் யான் தெளி இது என்றான் – சூளாமணி:9 1167/4
தாளிலே இட்ட பின்றை தவிர்க நின் சீற்றம் என்றான் – சூளாமணி:9 1168/4
பணி வரை அன்றி யாரே பெறுபவர் பகர்-மின் என்றான் – சூளாமணி:9 1176/4
பொருது அவன் கிளையை முந்நீர் புறங்கரை படுத்தும் என்றான் – சூளாமணி:9 1177/4
வெல்லலாம் என்னின் என்னை விடு-மின் போய் பொருவல் என்றான் – சூளாமணி:9 1178/4
ஓவுதல் இன்றி ஓதி வைத்தது அங்கு ஒருவன் என்றான் – சூளாமணி:9 1179/4
பழி பெரிது ஒழிய சொன்னான் படைத்திறலாளன் என்றான் – சூளாமணி:9 1180/4
இருமையின் இயன்ற போரோ யாது நாம் துணிவது என்றான்
விரி சிறை உவணம் சேர்ந்த வென்றி நல் கொடியினானே – சூளாமணி:9 1181/3,4
இரு படை ஒழிந்து நின்ற இவையும் பாங்கு உடைய என்றான் – சூளாமணி:9 1183/4
இ திறத்து இனைய என்றான் எரி மணி இமைக்கும் பூணான் – சூளாமணி:9 1184/4
புடைப்பு_இல புகுதுமாயில் புறனுரை புணர்க்கும் என்றான் – சூளாமணி:9 1185/4
நஞ்சு_அனாற்கு உரைப்ப கேட்டு நன்று அது துணி-மின் என்றான் – சூளாமணி:9 1186/4
வாய்ந்து மற்று ஒழிந்த மன்னர் மேல் வர வலித்திருந்தார் என்றான் – சூளாமணி:9 1187/4
நடுங்கினர் பனிக்கும் போழ்தின் நம்மையும் அறிவது என்றான் – சூளாமணி:9 1197/4
மலை படு கிருமியோ நம் மாறு நிற்பனகள் என்றான் – சூளாமணி:9 1198/4
ஏனவர் செவிகள் ஆர இரும் புகழ் விளைப்பன் என்றான் – சூளாமணி:9 1199/4
என்னொடு படுவது அன்றே இனி இப்பால் வருவது என்றான் – சூளாமணி:9 1200/4
நும் தொழில் புகுந்த போழ்தின் நோக்கு-மின் எம்மை என்றான் – சூளாமணி:9 1202/4
கொண்டனிர் கூடுதிரோ கடிது என்றான் – சூளாமணி:9 1226/4
மறி-மின் அது அன்றி உயிர் வாழலுறின் என்றான் – சூளாமணி:9 1283/4
என்னை அறியாய் அறி இனி தவிர்தி என்றான் – சூளாமணி:9 1285/4
என்னை அறியாமை நினக்கு இன்னும் உளது என்றான் – சூளாமணி:9 1287/4
ஒருவி நிற்றல் உரம்-கொல்லோ என்றான் உவணம் ஏந்தினான் – சூளாமணி:9 1339/4
இருவேமுள்ளும் யார் பால் அஃது உறுவது என்றான் ஒளி முடியான் – சூளாமணி:9 1340/4
தேர்ந்துகொண்டு ஒருவர் இன்றி தெய்வமே செகுத்திடு என்றான் – சூளாமணி:9 1426/4
மன் உயிர் உண்ணும் சண்டவேகையாம் வருவது என்றான் – சூளாமணி:9 1434/4
அற்றம்_இல் அலங்கல் வேலோய் அஞ்சினை போல்தி என்றான் – சூளாமணி:9 1435/4
வையகம் நடுங்க நோக்கி மழ களிறு அணைக என்றான் – சூளாமணி:9 1441/4
விண்ணின் ஆறு எதிர்ந்து வந்தாய் வேற்கு இரையாகி என்றான் – சூளாமணி:9 1446/4
இன்று வந்து என் முன் நின்றும் இது-கொலோ கருதிற்று என்றான் – சூளாமணி:9 1448/4
ஆழியால் வெருட்டலுற்றாய் அலந்தனை பெரிதும் என்றான்
சூழி மால் யானை வல்ல சுரமைநாட்டு இளைய கோவே – சூளாமணி:9 1458/3,4
மோதகங்கள் முழுகும் பல என்றான் – சூளாமணி:10 1569/4
நின்று தின்னலுறுகின்றன என்றான் – சூளாமணி:10 1570/4
ஈதல் இல்லை இனி என் செய்தி என்றான் – சூளாமணி:10 1571/4
மோதி வெல்வன் உரை முற்றுற என்றான் – சூளாமணி:10 1573/4
கூவும் ஓடி அவை கொள்குவம் என்றான் – சூளாமணி:10 1579/4
காவல் இன்று கடி கா இது என்றான் – சூளாமணி:10 1581/4
என்னை காவல் இஃது இல் வகை என்றான்
மின்னு வார்ந்து மிளிரும் சுடர் வேலோன் – சூளாமணி:10 1582/3,4
கரு முகத்தர் உளர் காவல்கள் இல் என்றான் – சூளாமணி:10 1583/4
தேவி காவு நனி சேர்குவம் என்றான் – சூளாமணி:10 1584/4
வையம் உடையாற்கு உரிய மாதர் அவள் என்றான் – சூளாமணி:10 1607/4
முற்ற முறைசெய்து அருளு மொய் குழலி என்றான் – சூளாமணி:10 1612/4
ஈங்கு இவற்கு இசைந்த கோலம் இனிதினின் இயற்றுக என்றான்
ஓங்கிய உருவ தார் மேல் ஒளி நிலா உமிழும் பூணான் – சூளாமணி:10 1626/3,4
இந்திரன் அனைய நீராற்கு இறைஞ்சலும் இருக்க என்றான் – சூளாமணி:10 1695/4
விரை செறி குழல் அம் கூந்தல் மெல்_இயல் வருக என்றான்
முரைசு ஒலி கலந்த சங்கு வயிரொடு முரன்ற அன்றே – சூளாமணி:10 1793/3,4
வீங்கிய தவத்திற்கு இன்னும் வித்திடல்பாலது என்றான் – சூளாமணி:11 1842/4
சிறந்தனர் பிறர்கள் யாரே சிந்தை நீ சிந்தி என்றான் – சூளாமணி:11 1848/4
நிலையின செல்வக்கு ஊனம் நிகழ்வன உரை-மின் என்றான்
இலை பயில் மகர பைம் பூண் எரி மணி கடக கையான் – சூளாமணி:11 1853/3,4
உய்ந்து உயிர் யாங்கள் வாழும் உபாயம் நீர் உரை-மின் என்றான் – சூளாமணி:11 1856/4
மா இரும் சுருளை மேயும் மான் மறி போலும் என்றான் – சூளாமணி:11 1858/4
நாம் இகந்து சேரும் சரண் பிறிது உரை-மின் என்றான் – சூளாமணி:11 1860/4
விரும்பு அணி விழவு சாற்றி வியன் முரசு அறைக என்றான் – சூளாமணி:11 1864/4
என்னை வினவியது என்னை-கொல் என்றான் – சூளாமணி:11 1917/4
நிதி மாண்ட பெரும் செல்வ நீங்காத இயல்பு என்றான் – சூளாமணி:11 2067/4
மானிடமாம் வினை மேலை செய்து அன்றோ வந்தது என்றான் – நீலகேசி:1 37/4
நன்று இது என்றான் வெம் நரகம் புகுதல் விலக்கும் நாவினான் – நீலகேசி:1 39/4
ஆறுகிற்பின் அமர்_உலகம் நுங்கட்கு அடியதாம் என்றான்
நீறும் ஓடும் நிழல் மணியும் பொன்னும் நிகரா நோக்குவான் – நீலகேசி:1 40/3,4
சலங்கள் இல்லா பெரியோன் சரண் கொள் நீ சனங்கட்கு எல்லாம் அவன் சரண் என்றான் – நீலகேசி:1 147/4
செய்த தீமை கெட கடல் நாட்டில் சினவரன் நெறியே தெருட்டு என்றான் – நீலகேசி:1 148/4
இருந்ததன் திறத்தினால் எனக்கு அரிது புகல் என்றான் – நீலகேசி:2 167/4
கிழியோடு மாறாக்காசு என்றான் சொல் கேட்பவோ – நீலகேசி:2 182/4
தனக்கு ஒன்றும் பயன் இன்றி தளையாள் என்றான் வருந்தி – நீலகேசி:2 185/1
ஏதம்_இல் சுமை ஏற்று எருதாம் என்றான்
சாதகம் இவற்றான் அருள் சாதிப்பான் – நீலகேசி:2 212/2,3
பூம் கமழ் கார் ஆடை போர்த்த எம் புத்தர் என்றான் – நீலகேசி:3 259/4
இனைந்தினைந்து ஏங்கி நல்லாய் என் செயற்பாலது என்றான் – நீலகேசி:3 262/4
பால் பொருளே இன் தயிர் என சொல்ல பழுதது என்றான் – நீலகேசி:4 386/4
மற்று அது ஆமை மயிர் என சொல்லுவன் மன்னும் என்றான் – நீலகேசி:4 388/4
எரியுறுகின்றது அன்றே இதுவோ ஒப்ப இற்றது என்றான் – நீலகேசி:4 390/4
படுவஃதாக உரைப்பது யாதின் பயத்தது என்றான் – நீலகேசி:4 392/4
கண்டாய் இ மெய்ம்மை பிறர் காண்டற்கு அரியது என்றான்
பெண் தானம் ஈயும் அறம் கொண்ட பெருமையினான் – நீலகேசி:4 398/3,4
தந்து இங்கு உரைத்த உரை-தானும் கெடுக என்றான்
வெந்து இங்கு வித்தின் அனைத்து ஆகிய வீடு கண்டான் – நீலகேசி:4 400/3,4
கொல் ஏறு அது ஆகா பொழுதே உடன் கூறுக என்றான் – நீலகேசி:4 402/4
சென்றும் சிலவின் சில இன்மையும் ஆகும் என்றான் – நீலகேசி:4 404/4
செய்தாய் உலகில் சிறு மானுயர்-தம்மை என்றான் – நீலகேசி:4 408/4
குன்றும் பிறவோ இனி நீ கொண்ட கோளும் என்றான் – நீலகேசி:4 414/4
சீலங்கள் காத்தல் வருத்தம் சிதைவு ஆக என்றான் – நீலகேசி:4 418/4
நாடாது சொன்னாய் அதன் நன்மை ஒழிக என்றான் – நீலகேசி:4 422/4
பூட்டினம் உரைத்த அக்கால் போந்தது அங்கு என்னை என்றான் – நீலகேசி:4 424/4
ஆர்த்து உளன் அவனே ஆயின் நண்ணுமே வினையும் என்றான் – நீலகேசி:4 426/4
துறக்கும் ஆறு இல்லை நல்லாய் சொல்லு நீ வல்லது என்றான் – நீலகேசி:4 428/4
மருவியார்க்கு அமிர்தம் ஒப்பாய் மாற்றம் தா இதனுக்கு என்றான் – நீலகேசி:4 430/4
பண்டு செய் நல்_வினையை பகவனே என்றும் என்றான் – நீலகேசி:4 432/4
அறைதும் நாம் அன்னம்_அன்னாய் அன்னணம் ஆக என்றான் – நீலகேசி:4 434/4
வாளினால் ஏறும் உண்டேல் வாய்க்கும் நின் உரையும் என்றான் – நீலகேசி:4 436/4
கொள எலா ஞானம்-தானும் கொள்ளுமாறு எவன்-கொல் என்றான் – நீலகேசி:4 438/4
எல்லை_இல் அறிவு-தானும் எங்ஙனம் எய்தும் என்றான் – நீலகேசி:4 440/4
ஏதமாம் இல் பொருள் மேல் நிகழ்ச்சி-தான் இறைவற்கு என்றான் – நீலகேசி:4 442/4
புறவினில் புரளும் கல்லும் புண்ணியன் ஆக என்றான் – நீலகேசி:4 444/4
ஆய்ந்த வகையால் அறிவி மற்று என்றான் – நீலகேசி:4 457/4
நக்கனன் ஆய்க்கு என்று நல்_நுதல் என்றான் – நீலகேசி:4 459/4
எவையே செய்தும் எய்துப வீடும் என்றான் – நீலகேசி:5 493/4
எறிபட்டு என் நெறியினாலே அடக்குவன் நினையும் என்றான் – நீலகேசி:5 571/4
நினையின் மற்று என்றான் நெறி பயந்தானே – நீலகேசி:5 574/4
போதுள் அம் காண்பது போல மற்று என்றான் – நீலகேசி:5 576/4
பரக்கும் என்றேன் பயம் பைம்_தொடி என்றான் – நீலகேசி:5 601/4
நல் நெறி நின்னால் அறிவு அரிது என்றான் – நீலகேசி:5 602/4
எவனோ இது துய்ப்பான் இன்னணம் கேள் என்றான் – நீலகேசி:5 642/4
மெச்சாயே நீ என யான் மெச்சுவனே என்றான் – நீலகேசி:5 657/4
மயல்_அறு காட்சி இ மா தவர் என்றான் – நீலகேசி:6 669/4
நூல் நின்றவாறே பொருள் நோக்குவன் யானும் என்றான் – நீலகேசி:6 725/4
பன்னிய ஐ ஐம்பத பொருள் என்றான் – நீலகேசி:7 735/4
துத்தல்_உடையன் என் தோன்றலும் என்றான் – நீலகேசி:7 736/4
அருமை உடை செய்கை ஆக்கமும் என்றான் – நீலகேசி:7 742/4
போத்தந்தியோ அதன் தீமை என்றான் பொங்கி பூதிகனே – நீலகேசி:9 826/4
நீதியினால் உரை நீ இனி யான் அது நேர்வன் என்றான் – நீலகேசி:9 827/4
மேல்

என்றானாய் (1)

தன் தாரம் பிறர்க்கு ஈந்தான் தருமம் கொண்டு என்றானாய் – நீலகேசி:4 286/4
மேல்

என்றானுக்கு (1)

இஃதால் என் மெய்ம்மை கிடந்த ஆறு என்றானுக்கு
எய்தார் பிறவோ இரு சார் வினை பயனும் – நீலகேசி:5 652/2,3
மேல்

என்றானும் (3)

வாள்_நுதல் மயிர் குளிர்த்து உரைக்கும் மா தவத்து அடிகள் என்றானும்
காணுதற்கு அரியன உருவம் கண்டு அறிவனகளும் உளவோ – நீலகேசி:1 69/3,4
ஆதி என்றானும் ஓர் அந்தம் என்றானும் உண்டேல் அதற்கு – நீலகேசி:9 827/3
ஆதி என்றானும் ஓர் அந்தம் என்றானும் உண்டேல் அதற்கு – நீலகேசி:9 827/3
மேல்

என்றானே (1)

இரணியனை போல் வந்து இங்கு இடர்ப்பட்டாய் என்றானே – நீலகேசி:4 284/4
மேல்

என்றி (9)

மெய் கோளால் என்றி யான் மிகை தெருட்டும் திறம் காணேன் – நீலகேசி:4 298/4
இல் ஆகும் என்றி இவை இங்ஙனம் உண்மை இன்மை – நீலகேசி:4 402/2
பேரும் உணர்வும் பொருள் இல்லதற்கு இல்லை என்றி
சார்வும் அகல்வும் தலைப்பெய்தலோடு உள்ளம் இன்மை – நீலகேசி:4 412/1,2
அரிய உயிரை அறிவுற காட்டு என்றி எப்பொருளும் – நீலகேசி:5 499/3
ஏவல் நன்று என்றி ஒப்ப ஒன்று இல்லையேல் – நீலகேசி:5 538/4
குணம் பொருள் என்றி கொடை பொருள் என்றி – நீலகேசி:5 575/1
குணம் பொருள் என்றி கொடை பொருள் என்றி
உணர்ந்து செய்து உண்பான் ஒருவன் இல் என்றி – நீலகேசி:5 575/1,2
உணர்ந்து செய்து உண்பான் ஒருவன் இல் என்றி
கணம்-தனிலே நிலை கந்தமும் ஆய கால் – நீலகேசி:5 575/2,3
எத்திறத்தினும் இல் உயிர் என்றி நீ – நீலகேசி:10 886/3
மேல்

என்றிட்டனர் (1)

தா_இல் சீர் விழு தவமும் தாங்குதும் என்றிட்டனர் – உதயணகுமார:6 357/4
மேல்

என்றிட்டு (1)

என்னை நீ முனிதி என்றிட்டு இசைக்கலன் அவற்கு இது என்றாள் – யசோதர:2 104/4
மேல்

என்றிடின் (1)

என் செய்தனன் என்றிடின் இயம்புதும் அறியவே – உதயணகுமார:2 121/3
மேல்

என்றியாயின் (2)

நாட்டுவன் அதுவும் நாய் இற்கு என்று நன்று என்றியாயின்
சூட்டு அடு நரகம்-தானும் சுடர்ந்த நல் சுவர்க்கம்-தானும் – நீலகேசி:4 424/2,3
கூர்த்தல்_இல் வினையின் இன்மை கூறுவன் என்றியாயின்
ஆர்த்து உளன் அவனே ஆயின் நண்ணுமே வினையும் என்றான் – நீலகேசி:4 426/3,4
மேல்

என்றியால் (5)

நினைக்கும்கால் பிறர்க்கேயாம் என்றியால் நீ அன்னாய் – நீலகேசி:2 183/3
இரங்கியே உயக்கொண்டதும் என்றியால்
குரங்கு நேர் குதியா குரங்கு எங்கு உள – நீலகேசி:2 221/2,3
பின்னை உண்டல் பிழைப்பு உடைத்து என்றியால்
நல்_நுதல்லை துறந்து அவள் அட்டது – நீலகேசி:4 314/2,3
வருந்தவானது உள்ளம் நீ மாட்சி நன்றும் என்றியால்
இருந்து நின்று நல் நெறிக்கு இடைப்படாத சிந்தையால் – நீலகேசி:4 358/2,3
தாக்கிய போழ்தே அறிதலும் தத்துவம் ஆம் என்றியால்
ஆக்கிய மூன்றில் அறிவும் அருவால் அவை ஒருவா – நீலகேசி:5 515/2,3
மேல்

என்றியே (1)

சித்தமும் செய்கையும் வேறு என்றியே எனில் – நீலகேசி:5 590/1
மேல்

என்றியேல் (4)

சத்தி-தான் சென்றதே என்றியேல் ஐந்து அன்றி – நீலகேசி:2 203/1
என்பவர்க்கு என்னை ஏதம் உண்டு என்றியேல்
பின்பு பேணும் தவத்தினின் ஆகிய – நீலகேசி:4 316/2,3
ஊனம் தோன்றில் உரைத்தனன் என்றியேல்
தானம் யாவர்க்கும் செய்வது நன்று என்பாய் – நீலகேசி:4 325/2,3
கெடுவன தோன்றுவ நிற்பன-தாமும் குணம் என்றியேல்
கெடுவன தோன்றுவ நிற்பன-தாம் குணம் ஆயினக்கால் – நீலகேசி:4 392/1,2
மேல்

என்றியோ (2)

ஒளித்து நின்ற உணர்வு உருவு என்றியோ – நீலகேசி:10 866/4
கண்ட பூதத்து காரியம் என்றியோ – நீலகேசி:10 873/4
மேல்

என்றிலன் (1)

என்று கூறலும் ஏதம் இது என்றிலன்
சென்று நல் அறத்தில் தெளிவு இன்மையால் – யசோதர:1 17/1,2
மேல்

என்றீர் (4)

சாதனை நிற்கும் சத்துவன் ஆம் என்றீர் – நீலகேசி:3 246/4
கந்தில் காமம் அமையும் என்றீர் என்பாய் – நீலகேசி:4 322/2
ஐய நன்மை என்றீர் அவற்று புடை – நீலகேசி:5 531/4
நில்லாதாக கூறுதல்-தன்னை நெறி என்றீர்
பல் வகையானும் பாழ்செய்து பின்னே பரிகாரம் – நீலகேசி:5 566/1,2
மேல்

என்று (521)

மின்னு நுண்_இடையாள் நாமம் மிகாவதி என்று மிக்காள் – உதயணகுமார:1 11/4
அம் தசை என்று பற்றி அன்று வான் போயிற்று அன்றே – உதயணகுமார:1 13/4
இல்லை என்று எவ்வல் கூர்ந்தே இனிமையின் வந்து நல்ல – உதயணகுமார:1 21/3
பிங்கல கடகர் என்று பேர் இனிது இட்டு மன்னன் – உதயணகுமார:1 26/1
பதம் உனக்காக என்று பார்த்திபன் கொடுத்து போகி – உதயணகுமார:1 27/2
அமைச்சர் என்று அண்ணல் வினவினான் – உதயணகுமார:1 34/4
சேர்ந்து அமைச்சர்கள் செய்பொருள் என் என்று
மாந்தி மற்று அவர் மற்றொன்று செய்கின்றார் – உதயணகுமார:1 37/3,4
மெத்தெனா வருக என்று விடுத்தனன் – உதயணகுமார:1 44/2
மீள்குவம் யாம் என்று எணி வெகுண்டு போர்க்களத்தினில் – உதயணகுமார:1 67/1
என்று அறிந்து யூகியும் இனி சிறையின் மன்னனை – உதயணகுமார:1 70/3
சென்று அவனை காண்டும் என்று தேசம் முன்னி சென்றனன் – உதயணகுமார:1 70/4
பித்தன் நல் பேயன் என்று பெருமகற்கு உரைப்ப கேட்டு – உதயணகுமார:1 83/1
வேளை ஈது என்று கொண்டு விரகினால் கயிறு பற்றி – உதயணகுமார:1 84/3
சேனை மன் நகர் அழித்து சிறைவீடு உன் கடனே என்று
மான நல் யூகி யானை செவியின் மந்திரத்தை செப்ப – உதயணகுமார:1 85/2,3
நீங்கிடம் இது என்று எண்ணி நிலை மதில் ஏறி போக – உதயணகுமார:1 86/1
பேர்_இடி கரி முன் விட்டால் பெரும் பழி ஆகும் என்று
தார் உடை வேந்தன் சொல்ல தரத்தினால் அமைச்சர் சொல்வார் – உதயணகுமார:1 93/3,4
சால்க என்று இறைவன் செப்ப தன்னுடை கையின் ஓச்சி – உதயணகுமார:1 101/1
மருமகன் நீயே என்று மன்னவன் இனிமை கூறி – உதயணகுமார:1 102/1
போவதே பொருள் ஊர்க்கு என்று புரவலன் உரைப்ப போந்தான் – உதயணகுமார:1 116/4
நாரியை தோழி கூட நன்மையில் துயில்க என்று
வீரியன் இரவு-தன்னில் விழித்து உடன் இருந்த போழ்து – உதயணகுமார:1 117/2,3
துன்னும் நன்கு இருவரை தொக்கு உடன் இருக்க என்று
மன்னன் மனை-தன் மனைக்கு மா நில சுருங்கை செய்து – உதயணகுமார:2 136/2,3
அவ குறிகள் கண்டு அரசன் அன்பில் தேவிக்கு ஏதம் என்று
அவள் அகத்து அழுங்கி வந்து உற்ற கருமம் சொல – உதயணகுமார:2 139/2,3
பெண் விளக்கம் ஆகி நீ பெறற்கு_அரியை என்று தன் – உதயணகுமார:2 142/2
திண்ணிதின் இயல் செய்கை என்று உருமண்ணுவாவினை – உதயணகுமார:2 147/2
செத்த நல் தேவி-தன்னை திருப்பவும் மீட்கலாம் என்று
அ திசை முன்னி நல்ல வருவழிப்பட்டு செல்ல – உதயணகுமார:3 152/1,2
காட்டும் நம் தேவி என்று கால் விசை நடவா மன்னன் – உதயணகுமார:3 153/2
மருவும் வாசவதத்தை-தான் வந்தனள் என்று உரைப்ப – உதயணகுமார:3 157/3
தொழுது அவர் பெறுக போகம் தோன்றல் நீ என்று சொன்னார் – உதயணகுமார:3 159/4
தருசகற்கு இனிதின் தாங்கள் தரு திறை இடுவது_இல் என்று
எரி என வெகுண்டு வந்தே இனிய நாடு அழிக்கலுற்றார் – உதயணகுமார:3 165/1,2
பெறுக என்று அமைத்து உடன் பேர் வருடகாரியும் – உதயணகுமார:3 175/3
வெற்றி நாற்படை துணை வேந்து-அவன் பின் செல்க என்று
முற்று இழை அரிவைக்கு முகம் மலர சீதனம் – உதயணகுமார:3 176/2,3
என்று அவர் உரைப்ப கேட்டே இறைஞ்சி நன்கு அடிபணிந்து – உதயணகுமார:4 194/1
திரு நில மன்னர் அன்றி செய்பொருள் இல்லை என்று
மருவு நூல் நெறியின் அன்றி வன்மையால் சூழ்ச்சிசெய்தேன் – உதயணகுமார:4 198/2,3
என்று அவள் சொல்ல நன்று என்று எழில் முடி மன்னன் போந்து – உதயணகுமார:4 201/1
என்று அவள் சொல்ல நன்று என்று எழில் முடி மன்னன் போந்து – உதயணகுமார:4 201/1
சேனை நல் பதி நீ என்று திரு நிகர் பதுமை தோழி – உதயணகுமார:4 206/3
வாசகம் சொல்க என்று வரிசையில் கேட்கின்றானே – உதயணகுமார:4 209/4
எல்லை_இல் குணத்தினன் என்று உரைசெய்தனன் – உதயணகுமார:4 216/4
கூறும் இவள் அல்லது குவலயத்தின் இல்லை என்று
ஏறு பந்தின் எற்றிக்கை எண்ணாயிரம் அடித்தனள் – உதயணகுமார:4 237/3,4
இன்னம் ஓர் இடர் வந்தாலும் என்னை நீர் நினைக்க என்று
மன்னும் ஓர் மந்திரம்-தான் வண்மையின் அளித்து போந்தான் – உதயணகுமார:5 245/1,2
எங்களில் ஆகாது என்று இப்பொழுது உனை நினைத்தேன் என்ன – உதயணகுமார:5 248/3
நரவாகனன்னே என்று நர_பதி நாமம்செய்தான் – உதயணகுமார:5 253/1
எஞ்சல்_இல் இன் நிலைமை-அது என்று என – உதயணகுமார:5 271/3
திடுதிடு என்று ஒலி தெறித்த பேரிகை – உதயணகுமார:6 313/3
நில்லல என்று உணர்ந்தனன் நேமியனை வா என்றனன் – உதயணகுமார:6 354/4
ஒத்து உலகம் ஆள்க என்று உரை பல உரைத்த பின் – உதயணகுமார:6 356/3
ஏர் அணி முடி வேந்தன் மா தேவி என்று
தார் அணி குழல் தாதி உரைத்தனள் – நாககுமார:1 34/3,4
கால் மிசை வீழ எண்ணி காண்டற்கு நின்றாள் என்று
பால் மொழி அமிர்தம் அன்னாள் பரமன் ஆலையம் அடைந்து – நாககுமார:1 35/2,3
தனையன் வந்து உதித்த பின்னை தகு குறிப்பு உண்டோ என்று
புனை மலர் அலங்கல்_மார்பன் புரவலன் மற்றும் கேட்ப – நாககுமார:2 45/1,2
நாகத்தின் சிரசின் மீது நன்மையில் தரித்து என்று எண்ணி – நாககுமார:2 53/1
நாக நல் குமரன் என்று நர_பதி நாமம் செய்தான் – நாககுமார:2 53/2
என்று அவள் கூற நன்று என்று இனிதுடன் கேட்கின்றாரே – நாககுமார:2 54/4
என்று அவள் கூற நன்று என்று இனிதுடன் கேட்கின்றாரே – நாககுமார:2 54/4
இசை அறி குமரன் கேட்டே இளையவள் கீதம் நன்று என்று
அசைவு_இலா மன்னன்-தானும் அதிசய மனத்தன் ஆகி – நாககுமார:2 55/1,2
சிரிதரன் கேட்டு நெஞ்சில் செய்பொருள் என் என்று ஏகி – நாககுமார:2 61/1
என்று அரசன் கூறலும் இன பொருள் கவர்ந்தனர் – நாககுமார:2 68/4
நல் நகர் சமைத்து இனிதின் நல் சுதன் இருக்க என்று
அ நகரின் நாமமும் அலங்கரியபுரம் என – நாககுமார:2 73/2,3
என்று அவர் குறியும் சொல்ல எழில் முடி புதல்வர்க்கு ஈந்தான் – நாககுமார:3 77/4
செல்வனை கொல்வது என்று சிரீதரன் சேனை வந்து – நாககுமார:3 82/1
போக நீ தேசத்து என்று புரவலன் சொன்னான் என்ன – நாககுமார:3 84/3
எங்கு உளிர் யாவர் நீர் எங்கு இனி போவது என்று
அங்கு அவர் தம்முளே அறிந்து ஒருவன் சொலும் – நாககுமார:3 88/1,2
ஏது என்று அறியேன் என்றான் எரி மணி கடக_கையான் – நாககுமார:3 91/4
என அவள் சொல்ல நன்று என்று இனி ஒரு காரியத்தின் – நாககுமார:3 97/2
மக்கள் சேத்தி அபேத்தியர் என்று இவர் – நாககுமார:4 103/1
என்று அவர் உரையை கேட்டு இருவரும் துறந்து போந்து – நாககுமார:4 109/1
இன்று உமக்கு ஆளர் ஆனோம் என்று அவர் கூற நன்று என் – நாககுமார:4 109/3
தரணிசுந்தரி அவள் அவற்கு இது என்று கூறுவாள் – நாககுமார:4 136/4
இந்த நல் வனத்து இருந்தான் என்று அவளும் கூறலும் – நாககுமார:4 138/3
என்று அவர் உரைப்ப கேட்டு இறைஞ்சி கைக்கொண்டு நோன்பை – நாககுமார:5 153/1
என்று கூறலும் ஏதம் இது என்றிலன் – யசோதர:1 17/1
நன்று இது என்று தன் நல் நகர புற – யசோதர:1 17/3
தேவி எம் இடர் சிந்துக என்று அரோ – யசோதர:1 19/4
இனையது பட்டது இன்று என்று இளையரும் எண்ணினாரே – யசோதர:1 30/4
அங்கு அதற்கு அழுங்கல் என்னை அது நமது அன்று என்று அன்றோ – யசோதர:1 32/3
சிறந்ததை இது என்று எண்ணி செம்மையே செய்ய தாமே – யசோதர:1 36/3
என்று எனக்கு இறைவன் நீயே என இரு கையும் கூப்பி – யசோதர:1 48/3
இறுகிய வினையும் அல்லது எமது இயல்பு என்று நின்றார் – யசோதர:1 50/4
நிறை புகழ் உலகம் காத்து நீடு வாழ்க என்று நின்றார் – யசோதர:1 60/4
இறந்தவர் பிறந்தது இல்லை இரு_வினை-தானும் இல் என்று
அறைந்தவர் அறிவிலாமை அது விடுத்து அற நெறி-கண் – யசோதர:1 72/2,3
இந்திரன் எனும் திறல் அசோகன் என்று உளன் – யசோதர:2 75/2
விண்ணினுக்கு உளது என்று எண்ணி வெய்து உயிர்த்து உய்தல் செல்லாள் – யசோதர:2 95/3
ஒழுகிய உள்ளம் தையற்கு ஒழியும் என்று உவந்து மீண்டாள் – யசோதர:2 103/4
பீடு உடை அயனார் தந்த பெரு_மகள் இவள் என்று உள்ளே – யசோதர:2 110/3
வீட்டிடும் செல்க என்று ஏவ வேய் புரை தோளி தோழி – யசோதர:2 112/3
விரை கமழ் குழலி மேவி மெய் துயில் என்று காம_துறையினள் – யசோதர:2 117/3
செயலினை அறிதும் என்று செறிந்தனன் மறைந்து நின்றான் – யசோதர:2 118/4
அரிதினில் வந்தது இன்று என்று அவளுடன் அசதியாடி – யசோதர:2 131/3
துணியலென் உணர சொல்வாய் தோன்றல் நீ என்று சொன்னாள் – யசோதர:2 133/4
இரவினில் கனவு தீமைக்கு ஏது என்று அஞ்சல் மைந்த – யசோதர:2 135/2
ஈங்கு அருள்செய்தது என்-கொல் இது புதிது என்று நெஞ்சில் – யசோதர:2 138/3
வினைகளின் விளைவை யாவர் விலக்குநர் என்று நின்றான் – யசோதர:2 143/4
ஆதலால் வந்தது இன்று என்று அழுங்கினர் சிலர்கள் எல்லாம் – யசோதர:2 155/4
மற்று அ மன்னன் மதிமதி என்று இவர் – யசோதர:3 161/1
இயல் உபாயனம் என்று கொடுத்தனர் – யசோதர:3 165/2
நன்று இது என்று நயந்தனர் அந்தணர் – யசோதர:3 195/4
அரைச வாகனம் ஆயது போயது என்று
உரைசெய்தார் அரசற்கு உழையாளரே – யசோதர:3 208/3,4
என்று தன் புறத்து இப்படி கூறினர் – யசோதர:3 219/1
என்று கண்டு மொறுமொறுத்து என் செயும் – யசோதர:3 222/1
இவ்வகை காணலாகும் என்று நீ உணர்தல் வேண்டும் – யசோதர:4 236/4
என்று அடி பணிந்து சண்டன் இசைத்தது கடவுள் கேட்டு – யசோதர:4 246/1
நிலை_இலா உடம்பின் வாழ்க்கை நெடிது உடன் நிறுவ என்று இ – யசோதர:4 249/1
பெற்றனன் அடிகள் நும்மால் பெரும் பயன் என்று போந்தான் – யசோதர:4 253/4
செம் தசைகள் சென்று கவர்க என்று உடன் விடுத்தான் – யசோதர:5 265/3
தந்தம் வினை என்று நமர் பிறர் எனவும் நினையார் – யசோதர:5 271/3
இ உலகின் எவ்வுயிரும் எம் உயிரின் நேர் என்று
அவ்வியம் அகன்று அருள் சுரந்து உயிர் வளர்க்கும் – யசோதர:5 272/1,2
என்று இனிது கூறும் வணிகன் சொல் இகழாதே – யசோதர:5 273/1
சிங்கம் இவன் என்று தெளி தேர்ந்து உணரின் வேந்தே – யசோதர:5 274/4
யானும் அலது எனதும் அலது இதமும் அலது என்று
மானம் உடை மாதவனின் மேனி மகிழானாய் – யசோதர:5 278/1,2
என்று அவன் உளம்கொள இயம்பினன் இயம்ப – யசோதர:5 280/1
நின்ற முனி சரணில் இடல் என்று நினைகின்றான் – யசோதர:5 280/4
இன்னது நினைந்தது இவன் என்று கையெடுத்தே – யசோதர:5 281/1
பெருகு எரியின் இட்டு உருகும் இதுவும் இனிதே என்று
அருகு அணைய நுந்துதலும் அலறி அது தழுவி – யசோதர:5 291/2,3
இது நுமர்கள் பவம் வினைகள் விளையும் இயல்பு இது என்று
எதுவின் முனி அருளும் மொழி அவையவைகள் நினையா – யசோதர:5 300/1,2
மா வல அஞ்சல் என்று அ மாதவன் உரைவளர்த்தான் – யசோதர:5 307/4
நேர் எனக்கு இறைவன் ஆக நினைவல் என்று இனிய கூறி – யசோதர:5 312/3
எய்தும் வெம் துயர் எப்படித்து என்று உளைந்து இரங்குகின்றனம் என்றான் – யசோதர:5 321/4
காறு_கொண்டவர் கம்பலை என்று இவை – சூளாமணி:1 14/3
சூழ்த்த காய் துவரை வரகு என்று இவை – சூளாமணி:1 30/3
மைந்தரும் மகளிரும் மாலை காலை என்று
அந்தரப்படுத்தவர் அறிவது இன்மையால் – சூளாமணி:2 50/1,2
நண்ணுநர் பகைவர் என்று இவர்க்கு நாளினும் – சூளாமணி:2 52/3
இற்றது இ மருங்குல் என்று இரங்க வீங்கிய – சூளாமணி:2 59/3
சே இரும் தாமரை தெய்வம் அன்னர் என்று
ஏய் உரை இலாதவர் இருவர் ஆயினார் – சூளாமணி:2 62/3,4
மா கொழுந்து அசோகம் என்று ஆங்கு இரண்டுமே வயந்தகாலத்து – சூளாமணி:2 64/3
திரு_மகள் புலமை ஆக்கும் செல்வி என்று இவர்கள் போல – சூளாமணி:2 65/3
சங்கு இயல் வலம்புரி திகிரி என்று இவை – சூளாமணி:3 78/1
பொன் அவிர் திரு_அடி போற்றி போற்றி என்று
அன்ன மெல் நடையவர் பரவ ஆய் துகில் – சூளாமணி:3 91/1,2
நீ இடை அறி சொல் என்று ஓர் நிமித்திகன் நெறியில் சொன்னான் – சூளாமணி:3 103/4
என்று அவன் இயம்ப கேட்டே இருந்தவர் வியந்து நோக்கி – சூளாமணி:3 109/1
நல் தவம்_உடையனே நம்பி என்று பூண் – சூளாமணி:3 113/1
அங்கை ஏந்தும் என்று அறையல் வேண்டுமே – சூளாமணி:3 114/4
என்று அவர் மொழிந்த பின் இலங்கு பூணினான் – சூளாமணி:3 117/1
நன்று அது பெரிதும் என்று அருளி நாள்-தொறும் – சூளாமணி:3 117/2
இரதநூபுரச்சக்கரவாளம் என்று
உரைசெய் பொன் நகர் ஒன்று உளது என்பவே – சூளாமணி:4 130/3,4
நங்கை போற்றி என்று ஏத்தி நறும் குழல் – சூளாமணி:4 156/2
கொடி வளர் மகளிர் பூம் கள் குடைந்து நீர் குடி-மின் என்று
வடி மலர் வள்ளத்து ஏந்த வாய் மடுத்திட்ட அன்றே – சூளாமணி:4 163/3,4
வெம் தழல் பிறங்கல் என்று வெருவிய மறு_இல் தும்பி – சூளாமணி:4 165/2
ஆவி கொண்டு இவளை கைவிட்டு அகலுமோ என்று தத்தம் – சூளாமணி:4 167/3
கணியாது முழுது உணர்ந்த கடவுள் என்று அறையுமே – சூளாமணி:4 182/2
கணியாது முழுது உணர்ந்த கடவுள் என்று அறைந்தாலும் – சூளாமணி:4 182/3
இகல் மாற வென்று உயர்ந்த இறைவன் என்று அறையுமே – சூளாமணி:4 183/2
இகல் மாற வென்று உயர்ந்த இறைவன் என்று அறைந்தாலும் – சூளாமணி:4 183/3
தாங்க அரும் சுடர் ஒளி சக்கரவாளம் என்று
ஓங்கு இரும் பெயர் கொள் நோன்பு உயர நோற்ற பின் – சூளாமணி:4 212/1,2
செல்க என் திரு_மகள் என்று செம்பொனால் – சூளாமணி:4 227/3
தந்தை தாய் என்று இவர் கொடுப்பின் தையலார் – சூளாமணி:4 231/2
இன்னணம் இயற்றுக என்று அமைச்சர் ஏவுவார் – சூளாமணி:4 233/4
அன்று அது என்று ஒருவனுக்கு அறிவு தோன்றுமே – சூளாமணி:4 236/2
என்று தன் மனத்தினான் எண்ணி ஈண்டு சீர் – சூளாமணி:4 238/1
சென்று அவர்க்கு அருள் இது என்று செப்பினார் – சூளாமணி:4 238/4
தோள் வலி சூழ்ச்சி என்று ஆங்கு இரு வகை தொகையிற்று ஆகும் – சூளாமணி:5 248/2
நிறை புகழ் உலகம் காத்து நிலாக நின் இறைமை என்று
முறைமுறை மொழியலுற்று முன்னிய முகத்தர் ஆனார் – சூளாமணி:5 256/3,4
தும்பியும் துவைக்கும் தொங்கல் சுகண்டன் என்று இவர்கள் கண்டாய் – சூளாமணி:5 299/3
படையினது அமைதி கூழின் பகுதி என்று இவற்றின் பல் மாண்பு – சூளாமணி:5 300/1
என் அலால் இவருக்கு உற்றார் இல்லை என்று இரங்கும் நீரான் – சூளாமணி:5 302/2
ஊழி_தீ என்று வேந்தர் உட்குவது உருவ தாரோய் – சூளாமணி:5 321/4
அன்னதே என்று எல்லார்களும் ஒட்டினார் – சூளாமணி:5 331/4
மேகவாகனன் என்று உளன் வீழ் மத – சூளாமணி:5 336/3
மேகமாலினி என்று உரை மிக்கு உளாள் – சூளாமணி:5 337/4
இன்னன் ஆக என்று எண்ணிய எண்ணமோடு – சூளாமணி:5 341/2
தீது எலாம் அகல நோற்று சிவகதி சேரும் என்று அ – சூளாமணி:5 355/3
என்று அவன் மொழிந்த போழ்தின் ஏனையார் இனிதின் நோக்கி – சூளாமணி:5 360/1
ஓத நீர் உலகு உடை உரிமை என்று அரோ – சூளாமணி:5 404/2
சொரி நிதி புனல் உடை சோதிமாலை என்று
அரு நிதி வளம் கொள் நாடு ஆள நல்கினான் – சூளாமணி:5 411/3,4
மக்களை இலாதவர் மரத்தொடு ஒப்ப என்று
ஒக்க நின்று உரைப்பது ஓர் உரையும் மூய்த்து நீர் – சூளாமணி:5 418/1,2
இற்று யான் கருதியது என்று தொல்லை_நூல் – சூளாமணி:5 424/3
மாரி அம் தட_கையான் வருக என்று ஒரு – சூளாமணி:5 428/2
பொதியின் அவிழ் மலர் சிதறுபு பொலிக என்று உரை புகலா – சூளாமணி:6 440/2
பொழில் கடவுள் பொன் இடம் இது என்னை புகுமாறு என்று
எழில் கதிர் விசும்பிடை இழிந்தவன் மொழிந்தான் – சூளாமணி:6 442/3,4
என்று அவன் மொழிந்த பின் இருந்தனன் இருப்ப – சூளாமணி:6 448/1
தன்னை நாமும் ஓர் தகைமையில் தணத்தும் என்று இருப்பார் – சூளாமணி:6 462/2
யாம் எம் இன் உயிர் உடையம் என்று இருப்பது இங்கு எவனோ – சூளாமணி:6 465/4
என்று மைந்தர்கள் இடருற எழுதிய கொடி போல் – சூளாமணி:6 466/1
வென்றி காமனுக்கு உரைத்தும் என்று இரைத்து அளி விரைந்த – சூளாமணி:6 466/4
குண்டலம் கொழும் பொன் ஓலை என்று இரண்டு கொண்டு அணீஇ – சூளாமணி:6 477/3
கண்ணி தம்-மின் என்று இரந்து கொண்டு நின்று கண்ணுவார் – சூளாமணி:6 481/4
கைம்-முகத்து வேல் இலங்கு காமர்தாம்-கொல் என்று சென்று – சூளாமணி:6 490/3
போதுக என்று இடங்கள் காட்டுகின்ற போல் பொலிந்தவே – சூளாமணி:6 491/4
ஈங்கு எமக்கு நீர் பணிந்தது என்னை என்று இயம்பினான் – சூளாமணி:6 496/4
திங்கள் வெண் கதிர் சுடர் திலத வட்டம் என்று இரண்டு – சூளாமணி:6 501/1
இங்கண் மால் உயிர்க்கு எலாம் எளிய்ய என்று தோன்றலும் – சூளாமணி:6 501/2
எங்கள் முன்னை நுங்கள் தன்மை என்று பின்னை ஏத்தினான் – சூளாமணி:6 501/4
இன்று இவன் விடுத்தது இவ்வாறு என்-கொலோ என்று சிந்தித்து – சூளாமணி:6 516/3
வாட்ட அரும் பெருமை எம் கோன் ஓலையை மதியா ஆறு என்று
ஓட்ட அரும் கதத்தன் ஆகி கேசரன் உரைக்கலுற்றான் – சூளாமணி:6 517/3,4
இன்னவன் இன்ன நீரான் இன்னவே எய்துக என்று
முன்னவன் செய்த மொய்ம்பின் வினைகளே முயல்வது அல்லால் – சூளாமணி:6 527/1,2
துன்னுவது என்று உக்கு ஆன்று துணியுமோ சொல்ல என்றான் – சூளாமணி:6 527/4
பொறையினால் பெரியன் பூபன் சிறியன் யான் என்று நாணி – சூளாமணி:6 529/3
வளர்ந்து ஒளி திவளும் பூணோர் மண_வினை முயங்கல் இல் என்று
அளந்து அறிவு அரிய சீரோற்கு ஐயம் ஈது அகற்றுக என்று ஆங்கு – சூளாமணி:6 530/2,3
அளந்து அறிவு அரிய சீரோற்கு ஐயம் ஈது அகற்றுக என்று ஆங்கு – சூளாமணி:6 530/3
என்று அவன் பாட கேட்டே இறைஞ்சின குறிஞ்சி ஏகா – சூளாமணி:6 542/1
நிச்சமும் நிலாக என்று நிறுவி போய் நிலத்தின் கீழ் தன் – சூளாமணி:6 548/3
எம் குல நிலைமை யானும் உரைப்பன் என்று எடுத்துக்கொண்டு – சூளாமணி:6 550/3
கை புடை இலங்கு செவ்வேல் கச்சற்கு மருகனார் என்று
ஒப்பு உடை புராண நல் நூல் உரைப்பது யான் அறிவன் என்றான் – சூளாமணி:6 563/3,4
பிற்றைநாள் குரவர்-தம்மை பின் சென்று விடு-மின் என்று
மற்று அவர்க்கு அருளி செய்தான் மருசியும் தொழுது சென்றான் – சூளாமணி:6 571/3,4
காவல் ஓவும்-கொல் என்று கண்படான் – சூளாமணி:7 599/3
என்று கூறலும் ஏந்து நீள் முடி – சூளாமணி:7 605/1
நன்று சொல்லுக என்று நகை மணி – சூளாமணி:7 630/2
ஓதியாங்கு உணர்ந்தீக என்று ஒட்டினான் – சூளாமணி:7 641/2
சிறிய என்று இகழார் பகை சென்றுசென்று – சூளாமணி:7 645/1
திறையிற்கு என்று விடுதும் விட்டால் திறை – சூளாமணி:7 648/2
என்று அவர் கூற இரும் கடை காவலன் – சூளாமணி:7 660/1
நிதியினை நுகர்ந்தும் என்று நினைத்து இனிது இருந்த போழ்தில் – சூளாமணி:7 668/2
என்று தன் மனத்தின் எண்ணி இலங்கு கோல் கையர் ஆகி – சூளாமணி:7 671/1
மீளுமாறு அமைப்பன் என்று வேண்டுவ விதியின் ஈந்தான் – சூளாமணி:7 672/4
என் இது விளைந்தவாறு இ தூதுவர் யாவர் என்று
கல் நவில் வயிர திண் தோள் கடல்_வண்ணன் வினவ யாரும் – சூளாமணி:7 679/1,2
திறை தரவேண்டும் என்று விடுதர செரு அம் தானை – சூளாமணி:7 680/3
இரும் பகை இதனை என்-கொல் விலக்குமாறு என்று தானே – சூளாமணி:7 694/3
கல் நவில் தோளினாற்கு கருமம் ஈது என்று காட்டி – சூளாமணி:7 696/3
இப்படி இவைகள் சொல்லி பெயர்-மின் நீர் என்று வென்றி – சூளாமணி:7 700/3
குறை என்று எங்களை குமர நீ பணித்ததும் கூற – சூளாமணி:7 702/2
அளியன் பிள்ளைதான் உரைத்த என்று அழன்றிலன் அமர்ந்தான் – சூளாமணி:7 703/4
என்று மற்று அது மொழி-மின் என்று உரைத்து எமை விடுத்தான் – சூளாமணி:7 705/1
என்று மற்று அது மொழி-மின் என்று உரைத்து எமை விடுத்தான் – சூளாமணி:7 705/1
அளவு_இல் நீள் முழை உறைகின்றது அடிகள் என்று உரைத்தார் – சூளாமணி:7 706/4
பேயின் பேசிய பிள்ளையே ஆக என்று பெயர்ந்தான் – சூளாமணி:7 707/4
எங்கு போவது என்று உடை நெறி இறுவரை நெரிய – சூளாமணி:7 714/1
போதும் போதனபுரத்துக்கு என்று உரைத்தனன் புகழோன் – சூளாமணி:7 726/4
உருவமும் புகழும் என்று ஆங்கு அவற்றின் ஊழ் காத்து வந்து – சூளாமணி:7 776/2
என்று தம் கதையோடு இரு நீள் முகில் – சூளாமணி:7 777/1
வேம்-கொல் என்று ஒளித்திட்டு இபம் வீழ்ந்து சேர் – சூளாமணி:7 781/2
கைத்தலம் முகிழ்க்கின்றன காந்தள் என்று
அ தலை சில மான் அயர்வு எய்துமே – சூளாமணி:7 783/3,4
அருளுவது என்-கொல் என்று அஞ்சி வெம் சுடர் – சூளாமணி:7 820/1
வான் உயர் இமகிரி மருங்கில் என்று பூம் – சூளாமணி:7 825/2
உரிய மாலவற்கு சென்று கொடுப்பன் என்று உலகம் காக்கும் – சூளாமணி:8 829/3
உளர் ஒளி உமிழும் பூணான் பிரீதிவர்த்தனன் என்று ஓதும் – சூளாமணி:8 830/3
ஏர் அணங்குறுக்கும் பைம் தார் இரமியதரன் என்று எங்கும் – சூளாமணி:8 834/3
என்று இவர் எண்மர்-தம்மை இரதநூபுரத்துள் ஆனா – சூளாமணி:8 838/1
நின்று நீர் கா-மின் என்று நிறீஇய பின் நீதி மன்னன் – சூளாமணி:8 838/2
இன்னது அருள் மன்னவனது என்று கடை காக்கும் – சூளாமணி:8 859/1
செம்பொன் அணி சீரியன சேரின் இடை நோம் என்று
அம் பொன் அணி நொய்யன அணிந்து அலர் மிலைச்சி – சூளாமணி:8 865/1,2
என்னொடும் பெயர்தி நும் பாடிக்கு என்று ஒரு – சூளாமணி:8 906/3
பொன் நகர் மாளிகை புகுக என்று ஏயினான் – சூளாமணி:8 906/4
ஆங்கு அவர் மொழிய கேட்டே அறிவினுக்கு அரசர் என்று
வாங்கு இரும் கடல் அம் தானை மன்னவன் மகிழ்ந்து மற்றை – சூளாமணி:8 911/1,2
ஒட்டிய ஊழின் அன்றி உயிர் கொளல் ஒழிக என்று
சுட்டினர் மொழிப ஆயில் கூற்றமும் துளங்கும் நீரார் – சூளாமணி:8 916/1,2
மன்னவன் மருங்கில் நின்ற மருசியை வருக என்று
பொன் நுதல் வேழம் ஒன்று பொலம் கலம் புலம்ப ஏற்றி – சூளாமணி:8 917/2,3
பொன் அணி புரிசை வேலி புது நகர் புகுக என்று
மன்னவ குமரர்-தம்மை மணி வரை அரசன் ஏவ – சூளாமணி:8 973/2,3
வாயில்-கண் வருக நங்கை வள நகர் காண்க என்று
கோயில்-கண் அருகு செல்லும் குமரரை காட்டினாளே – சூளாமணி:8 976/3,4
அங்கையால் திருத்தி மாமன் அடிகளை பணிக என்று
செங்கயல்_கண்ணி தாதை செவ் விரல் குவிய பற்றி – சூளாமணி:8 985/2,3
இது நனி அறியுமோ இ உலகம் என்று இதயத்தோடும் – சூளாமணி:8 990/3
உலம் கொண்ட வயிர தோளான் உழைக்கல மகளிர் என்று
நலம்கொண்டு ஓர் ஆர்வம் கூர நகை முகம் முறுவல் தோன்றி – சூளாமணி:8 998/2,3
பெண்களை மருட்டும் சாயல் பேதையை காண்-மின் என்று
மண்களை மருட்டும் சீர் நும் மாமியார் அடிகள் சொன்னார் – சூளாமணி:8 1002/3,4
ஓங்கு இரும் கற்பினாளுக்கு உய்ப்பள் என்று உணர்த்தி போந்தாள் – சூளாமணி:8 1005/4
என்று அவள் மொழிந்த போழ்தில் இலங்கு ஒளி பலகை-தன் மேல் – சூளாமணி:8 1012/1
ஒன்றின விளைந்த என்று ஆங்கு ஒளியினால் புதியள் ஆனாள் – சூளாமணி:8 1012/4
கண் மிசை நவிலும் காதல் கன்னியது உருவம் ஆம் என்று
எண் மிசை இவரும் போழ்தின் இது என அவளும் சொன்னாள் – சூளாமணி:8 1018/3,4
நாளை யான் நமர்களோடு சூழ்ந்து வந்து அறிவல் என்று
காளை-பால் பட்டு வெய்யோன் குட திசை கன பொன் குன்றில் – சூளாமணி:8 1025/2,3
அரும்பி வரும் அரவிந்தம் அறிவரனது அடி நிழல் அது அடைந்தோம் என்று
சுரும்பு இவரி இசை பாட செம்மாந்து சுடர் உமிழ்ந்து துளும்பும் போலும் – சூளாமணி:8 1038/1,2
என்று தன் அகம் புடை இயல காளையால் – சூளாமணி:8 1045/1
மஞ்சு இவர் பொழில் அணி மண் என்று ஓதினாள் – சூளாமணி:8 1047/2
கோது என கொள்-மின் என்று ஒருத்தி கூறினாள் – சூளாமணி:8 1049/4
உரை செறி மறுகில் என்று ஒருத்தி கூறினாள் – சூளாமணி:8 1052/4
யாமம் இங்கு ஒருங்குடன் அகல என்று போய் – சூளாமணி:8 1054/3
வேந்தர் உலகம்-கொல் மிசை விண்-கொல் இஃது என்று
மாந்தர் மருள்வாரும் மகிழ்வாரும் உளர் ஆனார் – சூளாமணி:8 1092/3,4
கன்னி தமர் காளை தமர் என்று இவர் கலந்தே – சூளாமணி:8 1104/4
என மணவினைகள் செல்ல இன்னணம் எய்துக என்று
புன வரை கானம் முன்னி மா தவம் போகுவாரும் – சூளாமணி:8 1107/1,2
கடி வரை அலங்கல் மார்பின் காளையே பெரியன் என்று
தட வரை அனைய தோளான் தன்னுளே வியந்து நின்றான் – சூளாமணி:9 1143/3,4
என்று தன் மனத்தில் எண்ணி இயைந்தவா முகமன் சொல்லி – சூளாமணி:9 1144/3
அமர் நனி தொடங்குமேனும் ஆர்த்து நீர் கொணர்-மின் என்று
குமரனை குறித்த வெம் சொல் குறை சென்று முடியும் எல்லை – சூளாமணி:9 1145/1,2
சுடு சொல் இஃது ஒழிக என்று துணை செவி புதைத்து வல்லே – சூளாமணி:9 1146/3
உற்ற பின் அறிதும் என்று ஆங்கு உரை ஒழிவாரும் ஆனார் – சூளாமணி:9 1156/4
உரைசெல முனிவது என்று ஓர் ஒல்லொலி எழுந்தது அன்றே – சூளாமணி:9 1159/4
ஆண் தொழில் புகுந்தது அம்மா அதோ இனிது ஆயிற்று என்று
தூண் தொழ வளர்த்த தத்தம் தோள்களை நோக்குகிற்பார் – சூளாமணி:9 1162/3,4
செற்றது ஓர் படை உண்டாயிற்று என்று கண் சிவந்திட்டானே – சூளாமணி:9 1171/4
நிகர்_அலா நீசர்-தம் மேல் நீ செலற்பாலது என்று
புகர் எரி அவிக்கலுற்றான் பொழி மழை பொழிவது ஒத்தான் – சூளாமணி:9 1172/3,4
அரசர்கள் நெறியில் கண்டீர் யாம் பிழைப்பு இலாமை என்று
முரசு என அதிரும் பேழ் வாய் முழங்கு இசை மொழியில் சாற்றி – சூளாமணி:9 1174/1,2
ஆவது காண்டல் ஆகும் அரசர்க்கு நீதி என்று
சாவதை அஞ்சுவார்க்கும் தகைமை_இல்லவர்க்கும் அன்றே – சூளாமணி:9 1179/2,3
அப்படித்தாயில் கேள்-மின் அறிந்தவர் அறைந்தவாறு என்று
இ படை நிலைமை ஓரான் எடுத்தெடுத்து இயம்புகின்றான் – சூளாமணி:9 1182/3,4
இடை புகுந்து உரைப்பின் சால பெருகும் அஃது இருக்க என்று
நடப்பது மக்களோடு மக்கள் போர் நல்லவேனும் – சூளாமணி:9 1185/2,3
எஞ்சுதல் இன்றி ஏற்ற பொருதும் என்று இன்ன சூழ்ந்து – சூளாமணி:9 1186/3
சேந்து எரித்திடுதும் என்று தென் மலை அரசர் சென்றார் – சூளாமணி:9 1187/3
அரியன செய்ப அன்றே அசுரர் என்று உருவு கண்டே – சூளாமணி:9 1190/3
நவையினர் உளர் என்று அஞ்சி நடுங்கினர்-தமக்கு நாளும் – சூளாமணி:9 1192/3
என் அவன் உவப்பது என்று எண்ணி வம்-மினே – சூளாமணி:9 1215/4
என்று அவர் மொழிதலும் எழுந்து தூதுவர் – சூளாமணி:9 1216/1
என்று இவை எங்கும் இடம் பிறிது இன்றி – சூளாமணி:9 1230/2
என்று தொடுத்தன எண்_இலவாம் சரம் – சூளாமணி:9 1245/2
நன்று போர் நமர்களது என்று நக்கனன் – சூளாமணி:9 1255/3
இருந்து இனி என்னை ஈங்கு எழுக என்று போய் – சூளாமணி:9 1259/1
போலுமால் பொரலுறுகின்றது என்று தன் – சூளாமணி:9 1262/2
நும் பெயர் நிறுத்து-மின் என்று நோக்கினான் – சூளாமணி:9 1265/4
இன்னவர் இன்னுழி இன்ன செய்ப என்று
என்னவர் அறிவும் அங்கு இடைபுகா வகை – சூளாமணி:9 1278/1,2
வேற்றவரை வீர நெறி காண்-மின் இது என்று
தேற்றுவனர் போல் அவுணர் சென்று திரிகின்றார் – சூளாமணி:9 1280/3,4
நேர்படுதும் என்று சிலர் நேடுபு திரிந்தார் – சூளாமணி:9 1281/4
இன்னும் உளவோ புதிய என்று மிக நக்கான் – சூளாமணி:9 1286/4
தீ_உரை செகுத்து மலைக என்று செயிர் கொண்டு – சூளாமணி:9 1288/2
திணை சேர வருக என்று வரசேனன் திகழ்ந்து நின்றான் – சூளாமணி:9 1304/4
நள்ளாதவர் உடலம் பிற கறியாவது நமக்கு என்று
உள்ளாதவர் உளராம்-கொல் இ உலகின் என உரையா – சூளாமணி:9 1309/2,3
நன்றுநன்று என்று நக்கனன் நக்கே நாண்_இலர் நம் மலை வாழ்வார் – சூளாமணி:9 1321/2
இன்று எனக்கு எதிராய் நீ-கொலோ பொருவாய் என்று இகழ்ந்து உரைத்தனை ஏடா – சூளாமணி:9 1322/1
துட்ட போர் யானை தூமகேதனனும் தோற்குமோ ஒருவனுக்கு என்று
மட்டு போது அணிந்த மணி முடி மன்னர் மயங்கினார் மானமும் இழந்தார் – சூளாமணி:9 1325/3,4
எரி தாங்கு வேலொடு இனி ஈங்கு நின்று பெறுகின்றது என்னை எழுக என்று
அரிது ஆங்கண் ஆவது எளிதாகுமாறு ஒர் அமர் செய்கை கொண்டு பிறர் முன் – சூளாமணி:9 1326/2,3
ஐயன்மார் போந்தது என்று அசதியாடினான் – சூளாமணி:9 1384/4
சார்ந்தது சண்டவேகை பணிபணி என்று சார – சூளாமணி:9 1426/2
அணங்குகள் குழுமி யாமும் பெரு வயிறு ஆர்தும் என்று
துணங்கை கோத்து ஆடி நக்கு சுடர் இலை சூலம் ஏந்தி – சூளாமணி:9 1428/1,2
என் இது விளைந்தவாறு என்று இரும் கடல்_வண்ணன் கேட்ப – சூளாமணி:9 1434/2
சீறினான் என்ற போழ்தில் சிறுசொலாய் நிற்கும் என்று
தேறினார் மொழிகள் கொண்டு செவி சுடு சொற்கள் கேட்டும் – சூளாமணி:9 1447/2,3
எறி கடல் வளாகம்-தன்னுள் இவன் பெயர் ஒழிப்பன் என்று
செறி மணி கடக கையால் திண் சிலை குழைய வாங்கி – சூளாமணி:9 1449/2,3
ஏற்றனை பொருதியோ என்று இலங்கு எயிறு இலங்க நக்கான் – சூளாமணி:9 1457/4
கலியன்-மின் என்று இதனை காட்டுவான் போல – சூளாமணி:9 1467/3
பெரிது இது சித்திரம் என்று பேர்_ஒலி – சூளாமணி:9 1487/3
தாதை என்று இயல் உரை தவத்தின் எய்தினேன் – சூளாமணி:9 1493/2
என்று அவன் மொழிதலும் இலங்கு நீள் முடி – சூளாமணி:9 1494/1
மட்டு இவர் அலங்கலான் வாசுதேவன் என்று
ஒட்டிய ஒளி முடி ஒன்று சூட்டினார் – சூளாமணி:9 1499/3,4
என்று இயல் பெயரின இரண்டும் மா நிதி – சூளாமணி:9 1503/2
காலை ஆம் அணிவது என்று கண் அதிர் முரசில் சாற்றி – சூளாமணி:9 1547/2
அரும்பிய பருவ செல்வம் அடிகளுக்கு அறிவி என்று
பெரும் பிணா ஒருத்தி-தன்னை பெய்_வளை விடுத்தலோடும் – சூளாமணி:10 1562/2,3
என்று அவள் மொழிந்த போழ்தின் இலங்கு ஒளி முறுவல் தோன்றி – சூளாமணி:10 1564/1
என்று அவன் அருள கேட்டே இளையவள் பெயர்ந்து போக – சூளாமணி:10 1564/3
என்று தின்றனை பல் மோதகம் என்ன – சூளாமணி:10 1570/1
என்று தின்றனவும் அல்ல இனி போய் – சூளாமணி:10 1570/2
போவல் என்று நினையா புனை கோயில் – சூளாமணி:10 1581/2
போத என்று அந்தணன் புலம்பி கூறினான் – சூளாமணி:10 1597/4
ஊதிய வயிற்றது என்று உருவம் ஓதினான் – சூளாமணி:10 1598/4
பொருந்தின பொழில் நலம் காண்டும் என்று அரோ – சூளாமணி:10 1601/3
தீது படு சீற்றம் ஒழி என்று தெளிவித்தான் – சூளாமணி:10 1616/4
கயிலொடு குழல் பின் தாழ கண்டு நீர் கொள்-மின் என்று ஆங்கு – சூளாமணி:10 1641/3
கணம் குழையீர் யாம் உமக்கு கைமாறு இலேம் என்று
இணங்கு இணரும் போதும் எதிர் ஏந்தி தாழ்ந்த – சூளாமணி:10 1644/3,4
மரகத ஈர்ம் கதிரை வார் புல் தளிர் என்று
உரை தரு காரிகையார் ஊன்றி மிதித்து – சூளாமணி:10 1652/1,2
எம் பெருமான் போலும் எழில இவை என்று
வம்பு உருவம் தோன்ற மணி அருவி ஆடுவார் – சூளாமணி:10 1653/3,4
அம் பொன் சிலம்பின் அசோகம் தளிர் என்று
தம் பொன் சுடர் ஆழி மெல் விரலால் தைவந்து – சூளாமணி:10 1655/2,3
கொண்டு குழற்கு அணிதும் என்று கொளலுறுவார் – சூளாமணி:10 1656/3
ஈண்டையேன் என்னை பட்டது என்று சென்று அணுகினானால் – சூளாமணி:10 1666/3
இன்னவாறு இயற்றுக என்று ஆங்கு உழையரை மறைய ஏவி – சூளாமணி:10 1671/2
கந்து அணை யானை வேந்தன் கழல் அடி செவ்வியோ என்று
அந்தம்_இல் ஆழி ஆள்வான் வினவலின் அருளுமாறு என்று – சூளாமணி:10 1695/2,3
அந்தம்_இல் ஆழி ஆள்வான் வினவலின் அருளுமாறு என்று
இந்திரன் அனைய நீராற்கு இறைஞ்சலும் இருக்க என்றான் – சூளாமணி:10 1695/3,4
உரிமையோடு இருந்த போழ்தின் உணர்த்துதற்கு உரித்து என்று எண்ணி – சூளாமணி:10 1696/1
என்று அவன் பெயர்த்தும் சொல்ல இன்ப நீர் வெள்ளம் மூழ்கி – சூளாமணி:10 1699/1
கணம் குழை அஞ்சல் என்று கரு மணி_வண்ணன் தேற்ற – சூளாமணி:10 1708/3
திருவொடு திகழ்தர விசயன் என்று அரோ – சூளாமணி:10 1722/3
விஞ்சையர் உலகிற்கும் விடுத்தும் ஓகை என்று
அஞ்சன_வண்ணன் அங்கு அருளும் ஆயிடை – சூளாமணி:10 1723/1,2
அளப்பு அரும் திறலினன் அமிததேசன் என்று
அளப்பு அரும் திறல் பெயர் அமர கூறினார் – சூளாமணி:10 1735/3,4
என்று அவன் மொழிதலும் இலங்கு நேமியான் – சூளாமணி:10 1737/1
காம_செல்வன் என்று உலகு எல்லாம் களி தூங்கும் – சூளாமணி:10 1744/1
விய மர தொழிலவர் வினை முடிந்தது என்று
இயமர தொழுதிகள் எழுந்து இசைத்தவே – சூளாமணி:10 1782/3,4
இங்கு வந்து ஏறுக என்று சாற்றலும் – சூளாமணி:10 1783/2
மின் நேர் நுண் இடை நோமால் மென் மலர் மேல் மென்மெலவே ஒதுங்காய் என்று
மன் ஏர் செய் அயில் நெடும் கண் மங்கைமார் போற்று இசைப்ப மாடம் புக்காள் – சூளாமணி:10 1799/3,4
ஏட்டின் ஆர் குழலினாளுக்கு உழையவள் இன்னன் என்று
காட்டினாள் ஆவது அல்லால் காரிகை தன்னின் முன்னம் – சூளாமணி:10 1824/1,2
வினை-அதனின் விளைவு இன்னது என்று நாளும் – சூளாமணி:10 1839/3
இன்னன பலவும் சிந்தித்து இருந்தது மிகை என்று எண்ணி – சூளாமணி:11 1852/1
தான் அருளும் ஆறு என்று தாள் பணியும் போழ்தும் தகை ஒன்றதேல் இறைமை தக்கதே அன்றே – சூளாமணி:11 1909/4
அம் கண் அடி வைத்து அருளும் ஆதியாய் ஆழி அற அரசே என்று நின் அடி பணிவது அல்லால் – சூளாமணி:11 1912/2
எங்கண் இடர் அகலுமாறு இ நிலைமை எய்தி இருள் உலகம் நீக்கும் அருள் தருக நீ என்று
வெம் கண் இரு_வினையை அற வென்றாய் முன் நின்று விண்ணப்பம்செய்யும் விழு தகைமை உண்டோ – சூளாமணி:11 1912/3,4
என்று நன்கு ஏத்தி இறைஞ்சி இறைவனை – சூளாமணி:11 1913/1
அதிபதி கேள் என்று அரும் தவன் சொன்னான் – சூளாமணி:11 1920/4
பெருகும் உரை என்று பெய் மலர் தாரோன் – சூளாமணி:11 1922/3
இன்னணம் எய்து-மின் என்று இடர்செய்வார் – சூளாமணி:11 1931/4
ஆ என்று அலறும் அவரை அரு நஞ்சின் – சூளாமணி:11 1941/2
ஏன்ற நல் ஏழும் இருபத்திரண்டும் என்று
ஆன்ற அலை கடல் முப்பத்துமூன்றும் என்று – சூளாமணி:11 1948/2,3
ஆன்ற அலை கடல் முப்பத்துமூன்றும் என்று
ஊன்றின கீழ்க்கீழ் உயர்ந்தன வாழ்நாள் – சூளாமணி:11 1948/3,4
ஓவலர் வாழ்வது ஒரு பளிதோபம் என்று
ஏவல் சிலை மன்ன எண்ணி உணர் நீ – சூளாமணி:11 1976/3,4
கூடல் மிலைச்சர் குமானுடர் என்று இவர் – சூளாமணி:11 1978/1
உறவினர்க்கு ஓம்புதல் மெய் தலைப்பாடு என்று
அறிவர் அறைந்தாங்கு அறைந்தனன் தான் அங்கு – சூளாமணி:11 1994/2,3
ஏறும் பயன் இஃது என்று இனி யான் சொல்லின் – சூளாமணி:11 1998/3
இருள்_அறு தியான நிகழ்வும் என்று ஏழே – சூளாமணி:11 2008/4
இறுதி_இல் பல் குண நோக்கம் என்று இன்ன – சூளாமணி:11 2011/3
நல் தவம் என்று இங்கு நாங்கள் மொழிந்தது – சூளாமணி:11 2013/3
நல்ல நிலம் காலம் உயர்வு என்று இவைகள் நாடி – சூளாமணி:11 2036/3
செற்றம் நோய் செயிர் பகை என்று இவை முதல செல உணர் நீ – சூளாமணி:11 2041/4
வனை கதிரின் மணி முடியும் மாணிக்க கடகமும் என்று
இன முதலா சுடர்ந்து இனிதின் இயல்பாய் நின்று எரியுமே – சூளாமணி:11 2058/3,4
அன்பு அதன்-கண் மிசையே என்று அடிகள் தரு பொருள் தெளிந்தார் – சூளாமணி:11 2060/4
அறுதி_இல் பேர்_அருளீர் என்று அரசன் ஆங்கு அடி தொழலும் – சூளாமணி:11 2068/2
இற்றை யான் துணிந்தது என்று இறைவன் செப்பினான் – சூளாமணி:12 2093/4
என்று தான் இளையரை முனிவர் தேற்றினார் – சூளாமணி:12 2105/4
பரிவொடு பன்னி நாம் பயிற்றில் என்று தம் – சூளாமணி:12 2107/2
பண்டு ஆகமத்துள் பயிலா உரை என்று மிக்கார் – நீலகேசி:0 3/1
மா என்று கொண்டேன் மடனே வலியாக நின்று – நீலகேசி:0 5/2
பா இன்ன என்று பழிப்பார் இனி இல்லை அன்றே – நீலகேசி:0 5/4
எள்ளும் திறத்த அஃது உரை என்று இது நீக்கல் இன்றாய் – நீலகேசி:0 7/3
பாஞ்சாலம் என்று பலரும் புகழ் பார்த்திநாடே – நீலகேசி:1 10/4
ஏறு யானை இரும் கலைகள் நேர்ந்தார் அவை இவை என்று
ஊறு அங்கி உரு உரு செய்தாலும் உவந்து ஒழிபவால் – நீலகேசி:1 38/1,2
பாத்தியோய் எம் பழ_வினையும் பாறுக என்று பணிந்து தாம் – நீலகேசி:1 41/2
தீயும்-மன் என்று ஏற்ற கருமையால் எனும் சிந்தை இலவாய் – நீலகேசி:1 42/4
இரந்து ஓர் வல் தெய்வம் கொணர்ந்து இவன் கடிதும் என்று எண்ணி – நீலகேசி:1 43/4
ஆசும் இங்கு இருந்து இனி என்னை எழுக என்று அயல – நீலகேசி:1 44/1
அலைசெய்தான் எமை யாம் உனக்கு அபயம் என்று அழுத – நீலகேசி:1 45/4
எழுக என்று சென்று இடு பிண பறந்தலை இருந்தாள் – நீலகேசி:1 46/4
ஊடு போவன் என்று உரைத்துரைத்து உள்ளம் செய்து ஒழியும் – நீலகேசி:1 54/4
கூவி யான் குறை உளது என குறுகு-மின் நமர் என்று
ஓவு_இல் பல் புகழ் உறு தவன் அறிய நின்று உரைக்கும் – நீலகேசி:1 61/3,4
என்னை ஈண்டைக்கு வரவு என்று அரும் தவன் வினவலும் எழில் ஆர் – நீலகேசி:1 65/1
யாது நீ கொண்ட வரம் என்று அரும் தவன் இயல்பினின் வினவ – நீலகேசி:1 66/1
உறவினை ஓம்பினை இரு என்று உயர் தவன் உரைத்தலும் இருந்தாள் – நீலகேசி:1 74/4
தின்ற பாவம் என்று தீ – நீலகேசி:1 97/2
முனைவர்-தம் ஆகமம் மொழியும் ஆகும் என்று
அனையன காட்சி_இல் அளவை ஐந்துமே – நீலகேசி:1 119/3,4
தாய் தன் முலையில் அமுது ஊட்டும் தகையன் அறவோன்-தான் என்று
மாய உருவம் மாறி தன் மற்றை உருவமே கொண்டு – நீலகேசி:1 134/2,3
பேயேன் செய்த பிழை எல்லாம் பெரும பொறு என்று இறைஞ்சினான் – நீலகேசி:1 134/4
தொழும் கையாள் அ குண_குன்றை துதிப்பன் என்று தொடங்கினாள் – நீலகேசி:1 135/4
தடம் கொள் செந்தாமரை அடி என்று தலையவே என் தலையவே – நீலகேசி:1 139/4
எங்கும் இயங்கலன் என்று இருந்தோய் நின் – நீலகேசி:1 142/3
ஆம் என்று ஐ என வியந்து ஆங்கு அன்ன ஆயிரத்தோர் எண் – நீலகேசி:2 153/3
எப்படியும் இயங்குக நும் இறை_மகற்கும் இசை-மின் என்று
இப்படியால் இவை உரையா இலை நாவல் இறுத்திட்டாள் – நீலகேசி:2 170/2,3
எல்லை_இல் குண தலைவர் இலக்கணம் என்று எடுத்ததன் மேல் – நீலகேசி:2 178/3
ஒழி பாவி தலைவன் என்று உரைப்பதனை உலகத்தார் – நீலகேசி:2 182/3
அங்கு இருவர் உளர் அன்றோ அற போக்கி போவார் என்று
இங்கிருந்து நீ உரைத்தால் இவன் அருள் யார் தெளிகிற்பார் – நீலகேசி:2 189/1,2
சிங்கும் தன் குறி உழப்பு செய்கை என்று இவை மூன்றும் – நீலகேசி:2 194/2
இன்ன என்று இரண்டு உரைத்து எத்துணையோ பொழுது ஓதி – நீலகேசி:2 199/2
எண்_இலா பல கந்தம் இடையறா என்று உரைப்பின் – நீலகேசி:2 200/1
அலை பலவே உரைத்தாள் என்று அருகு இருந்தோர் கருதுதலும் – நீலகேசி:2 204/1
நிலைபெற உரைத்து இன்மை நிறுத்துவன் யான் என்று தன் – நீலகேசி:2 204/3
சாதகம் இவை என்று தலைத்தலை – நீலகேசி:2 206/2
தேவன் என்று தெளியும் தெளிந்த பின் – நீலகேசி:2 210/2
கொள் என்று ஈர்ந்து கொடுப்பினும் கூடுமே – நீலகேசி:2 215/4
யான் செயும் பொருள் என்று அங்கு ஒர் ஏகாந்தன் – நீலகேசி:2 224/1
வட்டிகொள் பறை கொட்டி வழுவுரை பல சொல்லி வாரல் என்று
பெட்டன பல செய்து பெரு நகர் வாயிலை புறப்படுத்தார் – நீலகேசி:2 228/3,4
இந்திரன் அனைய நின் இறைமையின் அற நெறி இகழல் என்று ஆங்கு – நீலகேசி:2 231/2
இனைய கேள் என்று எடுத்தன சொல்லுமே – நீலகேசி:3 242/4
யாதும் இல்லை உயிர் என்று அற நெறி – நீலகேசி:3 246/1
சொல்லார் சுகமும் சுகதன் அவன் என்று
பல்லார் வருத்தம் பழுது என பண்ணுப – நீலகேசி:3 252/3,4
இலையே உயிர் என்று இறந்த நினைப – நீலகேசி:3 253/3
மன்னுதி என்று மற்றும் கூறினாள் மாதராளே – நீலகேசி:3 264/4
நீ வருதல் ஒழி என்று நிறை பதுமபுரத்துக்கே – நீலகேசி:4 267/1
உள் நன்மை தவம் என்று அங்கு உறுப்பு எல்லாம் மறைக்கின்றாய் – நீலகேசி:4 275/1
உண்டியால் உடம்பு உளதால் உடம்பினால் உணர்வு ஆம் என்று
எண் திசையும் பரந்து இசைப்ப ஈது உனக்கே தெரியாதோ – நீலகேசி:4 282/1,2
வேதியரை முதலாக வெலப்பட்டார் இவர் இவர் என்று
ஓதி ஆங்கு அவை அவை-தாம் இவை இவை என்று உரைப்ப கேட்டு – நீலகேசி:4 287/1,2
ஓதி ஆங்கு அவை அவை-தாம் இவை இவை என்று உரைப்ப கேட்டு – நீலகேசி:4 287/2
எம் தலைவர் இயல்பொடு நூல் இன்னணம் என்று அறியாதாய் – நீலகேசி:4 291/1
சலம்படவே உரைத்தனை நீ தருமத்தில் செல்லுதும் என்று
இலம்படுமேல் இயக்கு இல்லை என்பது எம் உரை என்போம் – நீலகேசி:4 293/1,2
பொருத்தனை என்று உரைக்கின்றாய் உறு நோயை தீர்ப்பது ஓர் – நீலகேசி:4 299/2
மெய் அளவிற்று உயிர் என்று மெய் அகத்து அடக்கு உரைத்தல் – நீலகேசி:4 301/1
சா புண்பட்டேன் என்று சாற்றுவது உன் தத்துவமோ – நீலகேசி:4 303/4
அறம் செய்தான் அமர்_உலகில் செல்லும் வாய் அரிது என்று
புறம் புறம்பே சொல்லி எம் பொருள் நிகழ்ச்சி அறியாயால் – நீலகேசி:4 307/2,3
எவன் ஆகும் என்று எமது இட்டமே உரைத்தியால் – நீலகேசி:4 308/3
வம்பு என்று கருதல் நீ வைகலும் யாம் உரையாமோ – நீலகேசி:4 312/4
செய்த தீ_வினை சென்று இன்பம் ஆக்கும் என்று
இஃது உரைப்பவர் ஈங்கு இல்லை ஆயினும் – நீலகேசி:4 317/1,2
ஒழியல் வேண்டும் என்று ஒற்றுமை-தாம் கொளீஇ – நீலகேசி:4 321/2
உள்ளதே என்று ஒழுக்கம் கொடுத்தியால் – நீலகேசி:4 324/2
நல்_வினையாம் என்று நாட்டுதியாய்விடின் – நீலகேசி:4 330/3
ஏத்தினர் ஏத்துக என்று இறை போல்வன – நீலகேசி:4 331/1
ஓ எனும் ஊன் விலை வாணிகர் என்று இனர் – நீலகேசி:4 344/3
அறம் சொல்ல கொள்ளும் அறம் என்று அறிந்து ஆங்கு – நீலகேசி:4 347/1
அறம் சொல்லினார்க்கு அறமாம் என்று அறியாய் – நீலகேசி:4 347/2
புறஞ்சொல் இது அன்று புலால் குற்றம் என்று
துறந்து ஒழிந்தால் கொலை துன்னினர் யாரோ – நீலகேசி:4 347/3,4
நீ அனாய் இதற்கு இனி நேமி என்று சொல் என – நீலகேசி:4 351/4
துற்றி உய்த்தல்-தன்னொடு துதாங்கு என்று ஆத்தர் சொன்னவே – நீலகேசி:4 356/4
சேர்தல் இல்லை நல் அறம் சிந்தை என்று செப்பலும் – நீலகேசி:4 357/4
நல்லது இல்லை நஞ்சினால் என்று நாட்டுவாய் எனின் – நீலகேசி:4 361/2
நீவிர் எவர் சொல்ல சொல்லினீர் என்று நின் – நீலகேசி:4 372/3
தொலையா துயரொடு தூய்து_அன்மை என்று இன்ன தொக்கு உளவா – நீலகேசி:4 382/2
கூரிய சிந்தையினாய் ஒன்று சொல் என்று கூறினளே – நீலகேசி:4 383/4
உருவ பிழம்பு அ பொருள் என்று உரைப்பன் இ பால் தயிர் மோர் – நீலகேசி:4 387/1
கற்களும் நீரும் நிலத்தொடு காற்று அழல் என்று இனைய – நீலகேசி:4 394/2
ஓத்தில் கிடந்த வகை இது கேள் என்று உரைத்தனளே – நீலகேசி:4 395/4
இல்லாத கோட்டை உளதாக எடுத்தும் என்று
சொல்லார்கள் பேதம் சொல வேண்டுவை ஆயின் அக்கால் – நீலகேசி:4 405/1,2
அல் என்று உரைத்த உரை-தானும் எம் ஆகமத்துள் – நீலகேசி:4 410/1
இல் என்றவாறு என்று இவை இங்ஙனம் வேண்டுகின்றாய் – நீலகேசி:4 410/2
தாது உக்க நின்றும் அவை போக்கும் ததாகதற்கு என்று
ஏதுக்கள் காட்டி முடித்தாள் இணை_இல்ல நல்லாள் – நீலகேசி:4 423/3,4
வீட்டிடம் என்று நின்னால் வேண்டவும் பட்டதன்னை – நீலகேசி:4 424/1
நாட்டுவன் அதுவும் நாய் இற்கு என்று நன்று என்றியாயின் – நீலகேசி:4 424/2
சிறப்பு உடை வீடு இது என்று செப்பும் நீ தீ_வினையை – நீலகேசி:4 428/3
போலும் என்று ஓர்தல் செல்லாய் போர்த்தனை அகமும் என்றாள் – நீலகேசி:4 435/4
இன்று எலாம் கேட்டும் ஓராய் ஏட நீ என்று சொன்னாள் – நீலகேசி:4 439/4
அளக்குமே அன்னம் அன்னாய் ஆத்தனது அறிவும் என்று என்று – நீலகேசி:4 441/3
அளக்குமே அன்னம் அன்னாய் ஆத்தனது அறிவும் என்று என்று
இளக்கி நீ இன்னும் அஃதே சொல்லுதி ஏழை என்றாள் – நீலகேசி:4 441/3,4
பிறவி-தான் ஒன்றும் இல்லான் பெரியனே என்று நின்றான் – நீலகேசி:4 444/1
வீதி ஈது என்று சொல்லி வீழ்ந்தனை நீயும் என்றாள் – நீலகேசி:4 447/3
ஆத்தன் இவன் என்று அடிகள் அடி மிசை – நீலகேசி:4 456/1
நக்கனன் ஆய்க்கு என்று நல்_நுதல் என்றான் – நீலகேசி:4 459/4
மறப்பிலன் என்று வலம்செய்து ஒழிந்தான் – நீலகேசி:4 461/4
சேடனார் காண்டும் நாம் என்று தான் சென்றாளே – நீலகேசி:5 475/4
முந்தி நாடின் ஓர் உணர வல்லது இல்லை என்று உரைத்தும் – நீலகேசி:5 478/2
உரிய வலிமை அல்லால் நிலம் ஓரலன் என்று இருந்தால் – நீலகேசி:5 499/1
மிக்கதனால் பெயர் சொல்லுவன் யான் என்று வேண்டுதியேல் – நீலகேசி:5 503/2
ஈர் உணர்வு இல்லை இரு_மூன்று ஒருங்கு உள என்று உரைக்கும் – நீலகேசி:5 508/3
அருள்_உடையார் சொல்லும் ஆர்_உயிர் ஆலயம் என்று இருக்கும் – நீலகேசி:5 514/3
தீத்தனை போலவும் தேறு என்று அவனை தெருட்டினளே – நீலகேசி:5 517/4
என்று இனி யாமும் தெளிந்தோம் இதனால் என உரைத்தாள் – நீலகேசி:5 520/3
மாறு குறி மாறி குறி என்று மயக்காதே – நீலகேசி:5 521/3
உள்ளம் சொல் உடம்பு என்று இவை மூன்றினால் – நீலகேசி:5 526/1
என்று சிந்தித்து அழிப்பன் என எண்ணி – நீலகேசி:5 541/2
கொன்றதே கொலை என்று ஐந்தில் கூறினாய் – நீலகேசி:5 541/4
ஒன்றுமே என்று உரைப்பன் ஒப்பார் யார் – நீலகேசி:5 544/2
செல்வன் என்று அயலார் மனை சேரினும் – நீலகேசி:5 547/2
துப்பினால் வினை சொல்லலன் யான் என்று
வப்பின் ஆர் முலை காய்வது வாமன் நீ – நீலகேசி:5 548/1,2
இழுதையால் நான்கு உள என்று சொன்னாய் என – நீலகேசி:5 553/4
மிக்கதே என் நெறி என்று வேண்டல் எவன் – நீலகேசி:5 555/4
தூய்மை யாம் பிறர் தூய்மை_இலர் என்று
காய்பவே கவி_மண்டைகள் என்றனள் – நீலகேசி:5 559/2,3
உழுவார் வணிகர் என்று இவர் உள்ளிட்டு உலகத்துள் – நீலகேசி:5 563/1
புழு வாழ்க என்று புனல் மழை தந்த புகழ்_உள்ளீர் – நீலகேசி:5 563/4
தெய்வதம் என்று தேறினர் செய்யும் சிறப்பு என்றும் – நீலகேசி:5 564/1
ஒன்றும் இல்லை உயிர் என்று உரைத்த நீ உண்மை இன்மை – நீலகேசி:5 568/1
தாம் அசீவன் முழுவதும் என்று தருக்குகின்றாய் – நீலகேசி:5 570/3
இப்படி ஆயின் நீ என்று உரையாயோ – நீலகேசி:5 584/4
செம்மை வழியது தீம் சுவை என்று இல்லை – நீலகேசி:5 585/2
ஆர்வத்தை சித்தம் என்று ஆர் உரைப்பார் இனி – நீலகேசி:5 593/2
படி இது என்று இடை பாழ்செய்திட்டாயால் – நீலகேசி:5 610/4
வாசனை வாசனை என்று வழி வழி – நீலகேசி:5 623/1
அன்று இது என்று எம் முனே யார் உரைக்கிற்பார் – நீலகேசி:5 626/4
தோற்றம் வழி என்று சொல்லுதலால் தடுமாற்றம் – நீலகேசி:5 628/1
கோலம் சிதையும் என்று எண்ணெய் அட்டாள் என்னும் – நீலகேசி:5 635/2
இனை வகைய கேள் என்று எடுத்துரைக்கலுற்றான் – நீலகேசி:5 641/4
வயல் ஆமை போல்வது ஓர் மக்குளி இலான் என்று
இயலாதனவே எடுத்துரைத்தி என்றாள் – நீலகேசி:5 648/3,4
நிறையினால் செல் என்று நேர்_இழையும் சென்றாள் – நீலகேசி:5 658/4
ஓத்து உரையே இங்கு உரை என்று உரைத்தனள் – நீலகேசி:6 670/3
ஒக்கலி ஓகலி என்று இரு தெய்வம் உரைத்தனவேல் – நீலகேசி:6 681/1
முற்ற அறிந்தனன் யான் என்று மோனம் கொண்டே இருந்தான் – நீலகேசி:6 685/1
எப்பாலும் தான் கெடா இல்லனவும் தோன்றா என்று
ஒப்பு யாதும் இல்லது உரைத்து அளியின் தான் உண்ணும் – நீலகேசி:6 696/1,2
துப்பு ஆய தூ சோற்று தூய்து அல்லாது ஆழ்ந்து உளது என்று
இ பாவி செய்யும் இழிதகவு இது என்னோ – நீலகேசி:6 696/3,4
என்று இவைகள் கூறி இடுவார்க்கு அறம் வேண்டான் – நீலகேசி:6 697/2
நான் உளது என்று உரையேன் அதற்கு யார் இனி நாட்டுகிற்பார் – நீலகேசி:6 714/4
நீ மற்று இது உண் என்று அறம் நல்க விளங்க பெற்றேன் – நீலகேசி:6 722/3
என்று அ விரலே இது என்றனள் வேல் கண் நல்லாள் – நீலகேசி:6 726/4
சூழ்ச்சி அமைந்த துணை_தோளியர் சொற்கள் என்று
தாழ்ச்சி மனத்தால் இது தத்துவம் என்றனனா – நீலகேசி:6 727/3,4
ஆங்கண் எவர்க்கும் அறை என்று இருந்த அ – நீலகேசி:7 730/3
இன்னன கேள் என்று எடுத்தனன் சொல்லும் – நீலகேசி:7 734/4
பொய் என்று உரைத்தனள் போது அரி கண்ணாள் – நீலகேசி:7 738/4
பத பொருள்-தம்மை பழுது என்று உரைப்ப – நீலகேசி:7 739/2
செல்லும் எனினும் சிதையும் செல்லான் என்று
சொல்லும் எனினும் முன் சொல்லிய தாம் எய்தும் – நீலகேசி:7 748/1,2
நாடியும் காண் என்று நல்_நுதல் நக்காள் – நீலகேசி:7 764/4
ஊதியம் இல்லை ஒழி என்று உரைத்தாள் – நீலகேசி:7 767/4
ஓட்டு உடை குதிரையும் ஓட்டும் என்று இன்ன – நீலகேசி:8 808/2
அது என மீட்டு இருந்து ஆறு என்று எண்ணுவாய் – நீலகேசி:8 813/3
தக்கது என்று அவன் சொல தானும் நீங்கினாள் – நீலகேசி:8 823/4
இயற்கையது அன்று நின் வேதம் என்று ஏதுவின் எடுத்துரைத்தாள் – நீலகேசி:9 831/3
செல்கதி உளது என்ப தீர்த்திக நெறி என்றும் தீய என்று
பல்லவர் துணிவும் எம் வேதத்தின் உள என பயின்று உரைப்ப – நீலகேசி:9 833/3,4
வாதித்தவாறு என்று தெருண்டவர்க்கு இவையிவை மயா மயக்கே – நீலகேசி:9 834/4
ஊட்டுதும் யாம் என்று நுமர்களை நுதலி ஓர் சாலை வைத்தால் – நீலகேசி:9 838/1
என்று உரைப்பாய்க்கு எய்தும் ஏழைமை உண்குவவேல் இமையார்க்கு – நீலகேசி:9 841/3
பின்பு சென்று ஒழிதும் என்று அது செய்து வலம்கொண்டு பெயர்ந்தனரே – நீலகேசி:9 853/4
அன்றது என்று உரைப்பார் அயர்ப்பார்களே – நீலகேசி:10 860/4
பூதம் அல்லது பொய் பிற நூல் என்று
வாதம்செய்து வருந்தி முடிப்பது என் – நீலகேசி:10 864/1,2
உருவின் காரியமேல் உரு என்று உணர் – நீலகேசி:10 867/1
இன்பும் என்று இவை ஆக்கியது ஈது என – நீலகேசி:10 884/3
ஒட்டினேன் என்று உரைப்ப உணர்வு இலா – நீலகேசி:10 888/1
நண்பு அது என்று நடுக்கமும் தீர்த்த பின் – நீலகேசி:10 890/4
மேல்

என்று-கொல் (1)

என்று-கொல் எய்துவதோ எனும் சிந்தையன் – நீலகேசி:4 340/2
மேல்

என்றுதான் (1)

என்றுதான் இடி முரசு அறைந்தது என்பவே – சூளாமணி:10 1766/4
மேல்

என்றும் (72)

இரு மதி எல்லை நீங்கி இ பதி இருப்ப என்றும்
தருவன் நீ இழந்த தேவி தரணியும் கூட என்ன – உதயணகுமார:3 156/2,3
பெலம் திரி சிறையில் வைத்த பிழை-அது பொறுக்க என்றும் – உதயணகுமார:4 211/4
கோமானே எனவே என்னை கோடல் நீ வேண்டும் என்றும்
மாமன் நான் மருகன் நீ என் மா முறை ஆயிற்று என்றும் – உதயணகுமார:4 212/1,2
மாமன் நான் மருகன் நீ என் மா முறை ஆயிற்று என்றும்
ஆம் ஆகும் யூகி-தன்னை அனுப்ப யான் காண்டல் வேண்டும் – உதயணகுமார:4 212/2,3
பூ_மாலை மார்ப என்றும் பொறித்த வாசகத்தை கேட்டான் – உதயணகுமார:4 212/4
செம்மையின் இருவர்கட்கும் சிறுவன் வந்து உதிக்கும் என்றும்
கம்பம்_இல் நிலங்கள் எல்லாம் காத்து நல் தவமும் தாங்கி – நாககுமார:2 44/2,3
அறம் இன்றி பின்னை ஒன்றும் உயிர்க்கு அரண் இல்லை என்றும்
மறம் இன்றி உயிர்க்கு இடர்செய் மற்றொன்றும் இல்லை என்றும் – நாககுமார:5 170/1,2
மறம் இன்றி உயிர்க்கு இடர்செய் மற்றொன்றும் இல்லை என்றும்
திறம் இது உணர்ந்து தேறி தீ_கதி பிறவிக்கு அஞ்சி – நாககுமார:5 170/2,3
என்றும் இ பருவத்தினோடு ஐப்பசி – யசோதர:1 15/1
இறந்த நாள் என்றும் உள்ளத்து இரங்குதல் இன்றி வெய்தாய் – யசோதர:4 248/1
என்றும் நின்று அறாதது ஓர் இளம் தண் பிண்டியும் – சூளாமணி:4 192/2
என்றும் நாம் துணிந்த செய்கை இதன் திறத்து என்னமாட்டாம் – சூளாமணி:5 358/3
இரங்கிடு சிறு புன் வாழ்க்கை இ நிலத்தவர்கட்கு என்றும்
வரம் கிடந்து எய்தல் ஆமோ மற்று எமர் பெருமை மன்னா – சூளாமணி:6 522/3,4
இரை தனக்கு என்றும் ஆற்றா எரி படு வெகுளி தீயான் – சூளாமணி:9 1158/4
இடை நிலம் உடைமையின் என்றும் ஒப்பு_இல – சூளாமணி:9 1268/2
என்றும் நிற்கும் இரும் புகழ் – சூளாமணி:9 1356/2
மருள் புரி வினைகட்கு என்றும் மறுதலை ஆய வாமன் – சூளாமணி:11 1866/2
கரு மாலை வெவ்_வினைகள் கால் தளர நூறி கடை_இலா ஒண் ஞான கதிர் விரித்தாய் என்றும்
அரு மாலை நல் நெறியை முன் பயந்தாய் என்றும் அடியேம் உன் அடி பரவும் ஆறு அறிவது அல்லால் – சூளாமணி:11 1904/1,2
அரு மாலை நல் நெறியை முன் பயந்தாய் என்றும் அடியேம் உன் அடி பரவும் ஆறு அறிவது அல்லால் – சூளாமணி:11 1904/2
தண் தாஅமரை மலரின் மேல் நடந்தாய் என்றும் தமனீய பொன் அணையின் மேல் அமர்ந்தாய் என்றும் – சூளாமணி:11 1910/3
தண் தாஅமரை மலரின் மேல் நடந்தாய் என்றும் தமனீய பொன் அணையின் மேல் அமர்ந்தாய் என்றும்
வண்டு ஆர் அசோகின் நிழல்-வாய் அமர்ந்தாய் என்றும் வாழ்த்தினால் வாராயோ வானவர்-தம் கோவே – சூளாமணி:11 1910/3,4
வண்டு ஆர் அசோகின் நிழல்-வாய் அமர்ந்தாய் என்றும் வாழ்த்தினால் வாராயோ வானவர்-தம் கோவே – சூளாமணி:11 1910/4
இல்லை உயிர் என்றும் இல்லை பிறப்பு என்றும் – சூளாமணி:11 1970/1
இல்லை உயிர் என்றும் இல்லை பிறப்பு என்றும்
நல்லன தீயன நாடில் இல என்றும் – சூளாமணி:11 1970/1,2
நல்லன தீயன நாடில் இல என்றும்
பல்லன சொல்லி படுத்து உண்ணும் பாவிகள் – சூளாமணி:11 1970/2,3
என்றும் இடையின்றி இமையாரின் நுகர்வார்க்கு – சூளாமணி:11 2033/3
இற்று அவரது எண் வகையாம் இவர்க்கு என்றும் இல்லாத – சூளாமணி:11 2041/3
கொன்ற பாவம் என்றும் ஊன் – நீலகேசி:1 97/1
அடக்கம்_இலர்க்கு ஆவனவும் அன்றி பொது என்றும்
வடு பிளவு வாள் பகழி வாட்டிய ஒண்_கண்ணாய் – நீலகேசி:1 106/3,4
எல்லா இமையோர்க்கும் என்றும் இறுதி சார்ந்தது – நீலகேசி:1 114/2
வைப்பு நயன் அளவை புகுவாயில் என்றும்
பொய்ப்பு_இல் உயிரே பொருவு_இல் குணம் மார்க்கணை – நீலகேசி:1 120/1,2
இறுதியேல் என்றும் இந்திரன் எண்ணலன் – நீலகேசி:2 211/2
பெண் என்றும் பிற என்றும் தான் நோக்கி பெரும் பேதாய் – நீலகேசி:4 275/3
பெண் என்றும் பிற என்றும் தான் நோக்கி பெரும் பேதாய் – நீலகேசி:4 275/3
தரண் என்றும் நன்று என்றாள் என் தன்மை உரு என்றாள் – நீலகேசி:4 284/1
கொலை என்றும் வேண்டல் அன்றோ குணம் இல்லாய் – நீலகேசி:4 337/4
கூர்ப்பினை நீ என்றும் கோள்_இலை என்றாள் – நீலகேசி:4 343/4
எத்துணையும் ஆயிரம் ஆம் என்றும் யாமும் என்றனள் – நீலகேசி:4 359/4
நின்றனவே என்றும் நில்லலவே என்றும் நேர்பவர்க்கும் – நீலகேசி:4 378/1
நின்றனவே என்றும் நில்லலவே என்றும் நேர்பவர்க்கும் – நீலகேசி:4 378/1
சென்றனவே என்றும் செல்லலவே என்றும் செப்பினர்க்கே – நீலகேசி:4 378/3
சென்றனவே என்றும் செல்லலவே என்றும் செப்பினர்க்கே – நீலகேசி:4 378/3
நின்ற குணங்களின் நித்தியம் என்றும் நிலை_இலவாம் – நீலகேசி:4 379/1
என்ற குணங்கள் அநியதம் என்றும் இயம்புதலால் – நீலகேசி:4 379/2
நிலையாது எனவும் உயிர் இல்லை என்றும் நெறிமையினால் – நீலகேசி:4 382/1
என்றும் அவற்றுக்கு எழல் இல்லை நின் பேதம் என்றால் – நீலகேசி:4 404/3
இல்லை வலக்கை இடக்கை வகையால் அது என்றும்
சொல்லின் அதற்கும் அதுவே எனும் சூழ்ச்சி மிக்காய் – நீலகேசி:4 406/1,2
என்றும் உரைத்தி இரும்பு எய்திய வெம்மை அ நீர் – நீலகேசி:4 414/2
பண்டு செய் நல்_வினையை பகவனே என்றும் என்றான் – நீலகேசி:4 432/4
நீரும்நீர்-தோறும் ஒவ்வா நிலையிற்றே திங்கள் என்றும்
ஊரின் ஊர்-தோறும் ஒவ்வா ஒளியிற்றே ஞாயிறு என்றும் – நீலகேசி:4 437/1,2
ஊரின் ஊர்-தோறும் ஒவ்வா ஒளியிற்றே ஞாயிறு என்றும்
யாரின் யார் கேட்டு அறீவார் அன்னனே அண்ணல் என்றார் – நீலகேசி:4 437/2,3
வித்து என்றும் வெந்தால் முளையலதாய் எண்மை – நீலகேசி:4 458/1
தெரிய குணமுகத்தால் அன்றி என்றும் தெருட்டு உளதோ – நீலகேசி:5 499/4
வேண்டலே என்றும் வெஃகுதல் ஆயினால் – நீலகேசி:5 527/1
தெய்வதம் என்று தேறினர் செய்யும் சிறப்பு என்றும்
கையது வீய காமுறு தான கலப்பு என்றும் – நீலகேசி:5 564/1,2
கையது வீய காமுறு தான கலப்பு என்றும்
எய்தலரே இன் இவையிவை எல்லாம் இழுக்காவோ – நீலகேசி:5 564/2,3
போறலானும் அது போலாது என்றும் புனைவினாலும் – நீலகேசி:5 569/1
கள்ளம் அல்லால் என்றும் கட்டுரையாயால் – நீலகேசி:5 588/4
மதி என்றும் இல் எனின் இல் ஒளி-தானும் – நீலகேசி:5 609/1
கொன்றீகை தீது என்றும் கொல் பாவம் இல் என்றும் – நீலகேசி:6 697/3
கொன்றீகை தீது என்றும் கொல் பாவம் இல் என்றும்
தன் தீகை உண்ணாதான் தான் கண்டது என்னோ – நீலகேசி:6 697/3,4
திண்ணிதா காட்டின் தெருண்டாயே என்றும்
திரிந்து ஒழிந்த காட்டினால் தேவனே என்றும் – நீலகேசி:6 700/4,5
திரிந்து ஒழிந்த காட்டினால் தேவனே என்றும் – நீலகேசி:6 700/5
சென்றாய் கிடந்தது அசேதனை-தான் என்றும்
அன்று ஆய் அருவு ஆயது அ ஆகாயமும் – நீலகேசி:7 759/2,3
தான் என்றும் ஆள்வது தன்னை எனின் நங்கள் – நீலகேசி:7 768/3
என்றும் இலன் பெரிது ஏழையும் ஆமே – நீலகேசி:7 772/4
இல் வினை குணங்கள்-தாம் என்றும் வேறு எனின் – நீலகேசி:8 807/3
என்றும் அ பொருள்களும் இயல்பும் தங்களோடு – நீலகேசி:8 817/1
என்றும் நீ ஏகம் வேறு என்பது என் என – நீலகேசி:8 818/2
செல்கதி உளது என்ப தீர்த்திக நெறி என்றும் தீய என்று – நீலகேசி:9 833/3
என்றும் இ உலகு இ தன்மைத்தே இது – நீலகேசி:10 860/3
தாய் கண்டாய் என்றும் சாதல் இல்லை என – நீலகேசி:10 891/4
மேல்

என்றுழி (1)

யாதினும் மாழ்கும் அ மாழ்கியும் என்றுழி
நீ தின்னும் தோலை நெருப்பொடு கூட்டத்தின் – நீலகேசி:4 365/1,2
மேல்

என்றே (51)

அஞ்சல் இல் வருக என்றே அணிபெற இலங்கி நீண்ட – உதயணகுமார:1 8/3
அன்று உன்-பால் நில்லேன் என்றே அ கரி உரைப்ப கேட்டான் – உதயணகுமார:1 20/4
அரசு நாட்டி ஆள்க என்றே அன்புடன் கொடுத்தனன் – உதயணகுமார:1 68/4
ஆசு_இலா வித்தை எல்லாம் ஆய்_இழை கொண்டாள் என்றே
ஏச வன் சிறைசெய் குற்றம் எண்ணுறேல் பெருக்க என்றான் – உதயணகுமார:1 105/3,4
வத்தவ நாளை என்றே மறையவர் முகிழ்த்தமிட்டார் – உதயணகுமார:1 107/4
அ திசை போவோம் என்றே அகம் மகிழ்ந்து இனிய கூறி – உதயணகுமார:2 150/2
யான் அறிந்து உரைப்பன் என்றே அரசனை கண்டு மிக்க – உதயணகுமார:3 163/1
காண்டு அறிவாளன் என்றே காவலன் புல்லிக்கொண்டு – உதயணகுமார:4 195/2
இன்னவர் இன்றி இலை அரசு என்றே
இன்னன நீடிய இயல்பில் பிற உரை – உதயணகுமார:4 217/2,3
மித்திரன் என்றே என்னை வேண்டி முன் நினைத்தாய்_இல்லை – உதயணகுமார:5 247/1
தக்கவர் குணம் சாற்ற அரிது என்றே – உதயணகுமார:6 322/4
புகை கொடி உள் உண்டு என்றே பொற்பு நல் ஒளி விளக்கை – நாககுமார:1 3/1
செல்லற்கு எளிது என்றே சே_இழையாள் தான் பரவி – நாககுமார:1 36/3
துன்ப காரணம் இது என்றே துடக்கு அறுக எனவும் துஞ்சா – யசோதர:1 41/1
இன்ப காரணம் இது என்றே எம்முடன் இயல்க என்றே – யசோதர:1 41/3
இன்ப காரணம் இது என்றே எம்முடன் இயல்க என்றே
அன்புசெய்தனகள்-தாமும் அழியும் நாள் அழியும் அன்றே – யசோதர:1 41/3,4
நன்று இது செய்கை என்றே நங்கையும் நயந்து கொண்டாள் – யசோதர:1 49/4
அடுக்குவது அடுக்குமானால் அஞ்சுதல் பயன் இன்று என்றே
நடுக்க-அது இன்றி நின்றாம் நல் அற தெளிவு சென்றாம் – யசோதர:1 62/3,4
என்னதாய் விளையும் என்றே நக்கனம் எம்முள் என்றான் – யசோதர:1 63/4
என் மனத்து இவரும் என் நோய் இவண் அறிந்திலை-கொல் என்றே
தன் மனத்தினை அவட்கு தான் உரைத்திடுதலோடும் – யசோதர:2 100/1,2
சில் மலர் குழலி என்றே செவி புதைத்து இனிது சொன்னாள் – யசோதர:2 100/4
என் உயிர்க்கு ஏதம் எய்தின் இது பழி பெருகும் என்றே
துன்னும் வாய் அவளோடு எண்ணி தோழியும் உன்னினாளே – யசோதர:2 102/3,4
ஒழுகிய மிடற்று ஓர் காளை_உள்ளவன் யாவன் என்றே
கழுது உரு அவனை நாடி கண்டனள் கண்டு காமத்து – யசோதர:2 103/2,3
காரியம் அன்று இது என்றே கருதிடு கடவுள் காமன் – யசோதர:2 108/2
கேட்டலும் அஞ்சும் நெஞ்சன் கேடு எனக்கு எய்திற்று என்றே
வாட்டமும் நடுக்கும் உற்றே மாண்பு_இல மொழிந்தாய் மன்னன் – யசோதர:2 112/1,2
புடை பல புடைத்து தாழ்த்த பொருள் இது புகல்க என்றே
துடி இடை துவள வீழ்த்து நிலத்திடை துகைத்திட்டானே – யசோதர:2 119/3,4
கொன்று இவர்-தம்மை வாள் வாய் கூற்று உண விடுவல் என்றே
ஒன்றினன் உணர்ந்த அது உள்ளத்து உணர்ந்தது கரத்து வாளும் – யசோதர:2 123/2,3
என்றலும் எனது சொல்லை இறந்தனை கொடியை என்றே
சென்றனள் முனிவு சிந்தை திரு_இலி பிறிது கூறும் – யசோதர:2 142/1,2
வீங்கிய முலையினாய் நீ வேண்டியது அமைக என்றே
தாங்கலன் அவ்வை-தன்னோடு அவள் மனை தான் அமர்ந்தான் – யசோதர:2 151/2,3
எஞ்சல்_இல் அட்டுகங்கள் இருவரும் அருந்துக என்றே
வஞ்சனை வலித்து மாமி-தன்னுடன் வரனுக்கு ஈந்தாள் – யசோதர:2 152/2,3
புனை முடி கவித்து பூமி பொது கடிந்து ஆள்க என்றே
மனம் நனி மகிழ்ந்து இருந்தாள் மறை பதிக்கு அமுதம் ஆவாள் – யசோதர:2 158/3,4
சீர் அருள் பெருகும் பான்மை திறத்தனே போலும் என்றே
பேரறிவாகி தம்மில் பிறழ்வு_இலா உயிரை அன்றே – யசோதர:4 232/2,3
போகமொடு பொருள் இளமை பொன்றும் நனி என்றே
ஆக துறவு அருள் பெருகும் அறனொடு அதன் இயலே – யசோதர:5 275/2,3
செம் தழலின் வெம் தசைகள் தின்றனை முன் என்றே
கொந்து அழலின் வெந்து கொதுகொது என உருகும் – யசோதர:5 290/1,2
இன்னும் இனிது உன் அவயவங்கள் தினல் என்றே
தன் அவயவம் பல தடிந்து உழல வைத்து – யசோதர:5 293/2,3
பொன் செய் மா முடி புதல்வருள் புட்பதந்தற்கு இது பொறை என்றே
மின் செய் தாரவன் வெறுத்தனன் அரசியல் விடுத்து அவருடன் போகி – யசோதர:5 323/2,3
எம் கோன் என்றே இ உலகு ஏத்தும் இயல்-தன்னால் – சூளாமணி:5 312/3
இன்னான் இன்னான் இ நகர் ஆள்வான் இவன் என்றே
அன்னான் அன்னாற்கு அ நகர் எல்லாம் அறிவித்தான் – சூளாமணி:5 317/3,4
ஆய்ந்த தொல் பகை ஆகும் என்றே உற – சூளாமணி:7 632/2
என்றலும் அது கேட்டு எரி உடை தேரோன் என்பவனாம் இவன் என்றே
நன்றுநன்று என்று நக்கனன் நக்கே நாண்_இலர் நம் மலை வாழ்வார் – சூளாமணி:9 1321/1,2
யாம் இன்றே எய்தினம் என்றே மகிழ்வுற்றார் – சூளாமணி:9 1524/4
ஏதம் என்னை பெரிது எய்தினை என்றே
வேத நாவின் விறல் வேதியர்க்கு அல்லால் – சூளாமணி:10 1571/2,3
தே தா என்றே தேனொடு வண்டு திசை பாடும் – சூளாமணி:10 1747/1
என்றே இவை மகிழ்ந்து ஈங்கு என் முன்னே வந்தாயால் – நீலகேசி:1 132/2
ஒன்றின் இயற்கை ஒரு வான் பொருட்கு இல்லை என்றே
என்றும் உரைத்தி இரும்பு எய்திய வெம்மை அ நீர் – நீலகேசி:4 414/1,2
சொல்லாய் தொடர்ச்சி தொடர்ச்சி என்றே நின்று – நீலகேசி:5 616/3
நன்று இது என்றே சொல்ல நல்லது நாம் அறிந்து – நீலகேசி:5 626/3
என்றே உரைக்கில் இரு வழி குற்றமும் ஆம் – நீலகேசி:5 656/3
என்றே உரைக்கின்றாய் ஏகாந்தன் ஆகுதியோ – நீலகேசி:5 656/4
என்றே பலவா எடுத்து உரைப்பது என் செய்ய – நீலகேசி:6 693/2
எல்லுந்துணையும் இருவினை என்றே – நீலகேசி:7 748/4
மேல்

என்றேற்கு (1)

யாப்புண்டால் உழப்பது அ உயிர் என்றேற்கு அது அன்று – நீலகேசி:4 303/1
மேல்

என்றேன் (1)

பரக்கும் என்றேன் பயம் பைம்_தொடி என்றான் – நீலகேசி:5 601/4
மேல்

என்றேனுக்கு (1)

சொல்லாயே நெய் சுடராய் சுட்டிடும் ஆறு என்றேனுக்கு
அல்லாந்து அயிர்த்து ஓடி ஆழ் மிதப்பு சொல்லுதியால் – நீலகேசி:6 698/2,3
மேல்

என்றோம் (1)

பாவம் துய்த்தும் என்றோம் அல்ல துய்ப்பினும் – நீலகேசி:4 320/1
மேல்

என்ன (104)

திரு மணி கிடந்தது என்ன செழு மகன் கிடப்ப கண்டு – உதயணகுமார:1 16/2
புரவலனில் இனியராம் இ புதல்வர்கள் யார்-கொல் என்ன
வரமுனி அருள கேட்டு மகிழ்ந்து தன் ஆயம் எல்லாம் – உதயணகுமார:1 22/1,2
பாங்கினால் வளைப்ப பொங்கி படு முகில் முழக்கம் என்ன
ஆங்கு அது பிடுங்கி கையால் அவரை கொன்றிட்டது அன்றே – உதயணகுமார:1 86/3,4
வத்தவன் கையது என்ன வகுத்து உரை கேட்ட மன்னன் – உதயணகுமார:1 92/4
கந்து இறு கைம்மா இ கோன் கை வீணை கடவாது என்ன
மந்திரித்தவர் சொல் கேட்டு மன்னன் அப்படி செய்கின்றான் – உதயணகுமார:1 94/3,4
பூவலன் உரைத்தான் என்ன புகழ்ந்து அவன் சிறை விடுத்தான் – உதயணகுமார:1 95/4
திரு_மகள் கனவு கூறி செல்வ நீ கற்பி என்ன
பெருவலி உரைப்ப கேட்டு பெருமகன் உணர்த்தலானான் – உதயணகுமார:1 102/3,4
அரசிளங்குமரர் வித்தை அண்ணல் நீ காண்க என்ன
வரை நிகர் யானை ஊர்ந்து மாவுடன் தேரில் ஏறி – உதயணகுமார:1 104/2,3
வத்தவ நாட்டுக்கு ஏற வள்ளலை போக என்ன
வத்தவ நாளை என்றே மறையவர் முகிழ்த்தமிட்டார் – உதயணகுமார:1 107/3,4
நிலம் மிக கடந்தது என்ன நீர்மையில் தந்த தெய்வம் – உதயணகுமார:1 113/2
நலம் மிக தரும் இன்று என்ன பண்ணுகை நம்மால் என்ன – உதயணகுமார:1 113/3
நலம் மிக தரும் இன்று என்ன பண்ணுகை நம்மால் என்ன
குலம் மிகு குமரன் செல்ல குஞ்சரம் அசைந்தது அன்றே – உதயணகுமார:1 113/3,4
உய்வகை உங்களுக்கு இன்று உறு பொருள் ஈவன் என்ன
ஐவகை அடிசில் கொண்டே ஆன நாற்படையும் சூழ – உதயணகுமார:1 119/2,3
முடிக்கு அரசற்கு அறிவி என்ன முதுமகளும் போயினள் – உதயணகுமார:2 131/3
போந்து பின் வராதது என்ன புரவல நீ கூறு என்றாள் – உதயணகுமார:2 132/4
வடிவுடன் பெறுவை என்ன வன்மையினில் தேறி மீ – உதயணகுமார:2 134/2
என்ன உடன்பட்டனள் இயல்புடன் கரந்தனள் – உதயணகுமார:2 138/4
தருவன் நீ இழந்த தேவி தரணியும் கூட என்ன
மருவி அங்கு இருக்கும் ஓர் நாள் மகதவன் தங்கை-தானும் – உதயணகுமார:3 156/3,4
மொழி அமிர்தம் நலாளை மோகத்தில் பிரியேன் என்ன
தொழுது அவர் பெறுக போகம் தோன்றல் நீ என்று சொன்னார் – உதயணகுமார:3 159/3,4
தெள்ளிய ஆழி கொண்டு திக்கு அடிப்படுத்தும் என்ன
ஒள்ளிய தலத்தின் மிக்கோர் உறு தவர் உரைத்த சொல்லை – உதயணகுமார:4 193/2,3
கூடிய கூட்டம் தன் போல் குணம்-தனை நாடி என்ன
ஊடிய தேவி தன்னை உணர்வினும் ஒளியினாலும் – உதயணகுமார:4 202/2,3
பந்தடி காண்க என்ன பார்த்திபன் இனியன் ஆகி – உதயணகுமார:4 222/1
உத்தரம் சொல்க என்ன ஒளி உமிழ் அமரன் கேட்க – உதயணகுமார:5 247/3
எங்களில் ஆகாது என்று இப்பொழுது உனை நினைத்தேன் என்ன
நன்கு இனி அமரன் கேட்டு நர_பதி கேள் இது என்றான் – உதயணகுமார:5 248/3,4
மான வில் கணைக்கு இலக்கா மன்மதன் என்ன கண்டோர் – உதயணகுமார:5 255/2
இன்புறும் தன் ஓர் நாதன் இந்திரன் போலும் என்ன
பண்பு உணர் மொழியை கேட்டு பரவச மனத்தள் ஆகி – உதயணகுமார:5 260/2,3
அவனி உனதாக ஆள் என்ன மன்னன் செப்பினன் – உதயணகுமார:6 355/2
மேவுவன் நல் தவம் என்ன மின் இடைய மாதரும் – உதயணகுமார:6 357/2
புனலின் நீ ஆடல் இன்றி போம் பொருள் புகல்க என்ன
கன வரை_மார்பன் கேட்ப காரிகை உரைக்கும் அன்றே – நாககுமார:2 40/3,4
அறவுரை கேட்டேன் என்ன அரசன் கேட்டு உளம் மகிழ்ந்து – நாககுமார:2 41/3
திசை விளக்கு_அனையாள் மூத்தாள் தெரிந்து நீ என்-கொல் என்ன
வசை இன்றி மூத்தாள்-தன்னை மனோகரி நோக்க கண்டேன் – நாககுமார:2 55/3,4
வேகத்தின் விட்டு வந்து வேந்த நீ கொள்க என்ன
வாகு நல் சுதனை நோக்கி யானை நீ கைக்கொள் என்றான் – நாககுமார:2 57/3,4
எரி மணிகள் இலதை வேந்து என்ன இ கூற்று என – நாககுமார:2 70/4
வல்லை நீர் வந்தது என்ன வள்ளலை வதைக்க என்றார் – நாககுமார:3 82/3
வேக நின் மனைக்கு சூரன் வெகுண்டவன் வந்தான் என்ன
போக நீ தேசத்து என்று புரவலன் சொன்னான் என்ன – நாககுமார:3 84/2,3
போக நீ தேசத்து என்று புரவலன் சொன்னான் என்ன
ஆகவே அவன் முன் போகில் அவ்வண்ணம் செய்வன் என்றான் – நாககுமார:3 84/3,4
ஓசனிக்கின்றது என்ன ஒருதனி நின்ற நீ யார் – நாககுமார:3 93/2
விம்முறு துயர் சொல் கேட்டு வீரன் அ குகை காட்டு என்ன
செம்மையில் சென்று காட்ட செல்வனும் சிறந்து போந்து – நாககுமார:3 94/2,3
இங்கு உள மலைவாரத்தில் இரணிய குகை உண்டு என்ன
குங்குமம் அணிந்த மார்பன் குமரன் கேட்டு அங்கு சென்றான் – நாககுமார:3 96/2,3
வாள் கரம் சுழற்றி நிற்பான் வியந்தரன் ஒருவன் என்ன
காலினை பற்றி ஈர்ப்ப கன நிதி கண்டு காவல் – நாககுமார:3 98/1,2
நம்மிடை வருக என்ன நல் தவன் தொழுது சென்றார் – யசோதர:1 26/4
நடுக்கம் ஒன்று இன்றி நம்-பால் நகுபொருள் கூறுக என்ன
அடுக்குவது அடுக்குமானால் அஞ்சுதல் பயன் இன்று என்றே – யசோதர:1 62/2,3
மற்று ஒருவர் இல்லை தக்கது துணிக என்ன
என் உயிர்க்கு ஏதம் எய்தின் இது பழி பெருகும் என்றே – யசோதர:2 102/2,3
தரளமாகிய நயனத்தொடு அம் சிறை சாபம் போல் சவி என்ன
மருளும் மா சனம் வளர் விழி சுடர் சிகை மணி முடி-தனை ஒத்த – யசோதர:3 225/1,2
உலைதல்_இல் மகிழ்வோடு உள்ளத்து உணர்ந்தனை கொள்க என்ன
கொலையினில் ஒருவல் இன்றி கொண்டனென் அருளிற்று எல்லாம் – யசோதர:4 245/2,3
காவல அருளுக என்ன கலங்கினன் அரசன் வீழ – யசோதர:5 307/3
தோள் இணை செவ்வியோ என்ன சூழ் ஒளி – சூளாமணி:4 195/3
மன்ன நின் மனத்து உளது என்ன மா மணி – சூளாமணி:4 197/3
என்ன இது வந்த வகை என்னின் இது கேள்-மின் – சூளாமணி:6 444/1
ஈங்கு அவன் இழிந்த பின் எழுந்து எதிர்கொள் என்ன
நீங்கலன் இருந்தனன் நெடுந்தகை இது என்றான் – சூளாமணி:6 447/3,4
ஏதம்_இல் புகழினாய் யான் அடி வலங்கொள்வன் என்ன
போது சேர் அலங்கலானும் பொலம் கலம் பொறுக்கலாகா – சூளாமணி:6 570/2,3
மஞ்சிடை மதர்த்த மஞ்ஞை வான் குழாம் என்ன ஆங்கண் – சூளாமணி:7 675/1
அருள் அறிந்து உழையர் ஓடி அரசுவா வருக என்ன
மருளி வண்டு உழலும் தாரை மழ களிறு-அதனை மேய்ப்பான் – சூளாமணி:8 926/1,2
கருதல்-கண் அரிய கண்ணி கடல்_வண்ணற்கு உரியள் என்ன
தருதற்கு மகிழ்ந்து வந்தேன் தாழம் ஈங்கு ஒழிக என்றான் – சூளாமணி:8 972/3,4
பூம் கமழ் சோலை வேலி பொன் நகர் புகுக என்ன
தேம் கமழ் குழலினாரும் தாயரும் செவ்வி காப்ப – சூளாமணி:8 989/2,3
மாது உலாம் சாயல் என்ன மாதவசேனை என்பாள் – சூளாமணி:8 1003/2
கையகத்தது என் என்ன கன்னியது உருவம் என்றாள் – சூளாமணி:8 1007/4
மாதவசேனை காட்ட வல்லையோ என்ன ஐயற்கு – சூளாமணி:8 1013/3
தேன் இவர் குழலி மற்று இ திரு நுதல் மடந்தை என்ன
மான் இவர் நோக்கி அன்னோர் மகள் அல்லள் மற்று நின்ற – சூளாமணி:8 1017/2,3
சங்கநிதி என்ன நெதி மாரி தருவித்தார் – சூளாமணி:8 1105/4
கனவினும் என்ன மாந்தர் கண்டு மீள்வாரும் ஆனார் – சூளாமணி:8 1107/4
அரியது கேட்க என்ன அரிகேது என்பான் ஆங்கு – சூளாமணி:9 1137/3
மறைந்தன உலகம் என்ன மாய்ந்தன திசைகள் என்ன – சூளாமணி:9 1150/3
மறைந்தன உலகம் என்ன மாய்ந்தன திசைகள் என்ன
பறந்தனர் விசும்பு போர்ப்ப கடல் படை பரப்பி வந்தார் – சூளாமணி:9 1150/3,4
மரு உடை மனுடம் தெய்வம் இருமையும் என்ன மற்ற – சூளாமணி:9 1183/2
எவ்வுலகு உடையவர் என்ன தோன்றினார் – சூளாமணி:9 1270/4
போர்செயும் களத்து வீழ்ந்தான் புகழ் வரசேன என்ன
தார் செய் தானவர்கள்-தம்முள் தானவன் ஒருவன் வந்தான் – சூளாமணி:9 1307/3,4
சலமே உரைத்தி இதுவோ உன் ஆண்மை தழல்வேக என்ன எதிரே – சூளாமணி:9 1330/3
முடியும் இ உலகம் நீயும் முறை தொழில் முடித்தி என்ன – சூளாமணி:9 1427/4
இற்று இதன் நிலைமை என்ன இரும் கடல்_வண்ணன் நக்கு ஆங்கு – சூளாமணி:9 1435/3
என்று தின்றனை பல் மோதகம் என்ன
என்று தின்றனவும் அல்ல இனி போய் – சூளாமணி:10 1570/1,2
யாவர் யாவர் அவர் எங்கு உளர் என்ன
காவு மேவும் முசுவின் கலை காட்ட – சூளாமணி:10 1584/1,2
உல தகைய தோள் அணி கொள் மார்ப உரை என்ன
வல தகையன் ஆய மணி_வண்ணன் மொழிகின்றான் – சூளாமணி:10 1606/3,4
கற்றனை தவ பெரிது கைதவமும் என்ன
உற்றது ஒர் பிழைப்பு உடையனாய்விடின் உணர்ந்து – சூளாமணி:10 1612/2,3
இன்னினி இவண் கொணர்-மின் என்ன உழையோர்கள் – சூளாமணி:10 1613/2
இடிபடு மழை முகில் என்ன இன்னணம் – சூளாமணி:10 1767/2
கேள் வினை பயின்ற நூலின் கிளர்ந்து நீர் உரை-மின் என்ன
வாள் வினை புரிந்த தோளான் மனத்ததை உணர்ந்து மாதோ – சூளாமணி:11 1855/2,3
நணி மலர் நாற்றமும் என்ன அன்னதால் – சூளாமணி:12 2074/3
உண்டதாயிற்று ஓர் குழவி என்ன உவப்பித்தற்கு – நீலகேசி:1 36/3
இந்திரன் வேண்டினும் பேய்கள் என்ன மற்று இலங்கு இழை மடவோள் – நீலகேசி:1 71/4
கலங்கி ஒன்று ஒன்றினை கண்டு காற்று என்ன போம் – நீலகேசி:1 103/3
பெய்து தந்தாய் பிழைத்தேற்கு இனிதா ஓர் பிராயச்சித்தம் பெரியோய் அருள் என்ன
செய்த தீமை கெட கடல் நாட்டில் சினவரன் நெறியே தெருட்டு என்றான் – நீலகேசி:1 148/3,4
பொருக்க நீ சொல் என்ன புத்தனார் முதல் மாணி – நீலகேசி:3 266/3
அரண் என்ன தெளிந்தது-தான் ஆருகதமே மன்னும் – நீலகேசி:4 284/2
திருத்திய நின் உணர்வு_இன்மை தெருட்டி காண் என்ன சொன்னாள் – நீலகேசி:4 299/4
அத்து இட்டு ஆடை கோடலும் அமையும் என்ன நீங்கலும் – நீலகேசி:4 356/1
குற்றம் என்ன பிச்சையும் குறித்துழி புகாது தான் – நீலகேசி:4 356/3
மரங்களும் மன் உயிர் எய்தின என்ன
இரும்பொடு காந்தம் இயைவு இல் திரிவே – நீலகேசி:4 366/3,4
மரம் கிளை ஒப்புமையால் உயிர் என்ன
கிரந்தியும் வெப்பும் கிளக்குவை ஆயின் – நீலகேசி:4 368/1,2
நாட்டை அவர் என்ன நாட்டிய ஆறே – நீலகேசி:4 371/4
சொல்லலன் என்ன வினவினும் என்னினும் சொல் இலையாம் – நீலகேசி:4 384/2
சொல் அன்று நாயை நரி-தான் என்ன சொல்லுகின்றான் – நீலகேசி:4 410/3
பதி இன என்ன நின்றாய் பாக்கன் நாய் காட்டுதீயால் – நீலகேசி:4 425/2
கது என்னை என்ன சொன்னால் ஆகமம் அல்லது ஆமோ – நீலகேசி:4 425/4
அனைவருமோ இல்லையோ சொல்லாயோ என்ன
கனை கடலின் நுண் மணலின் கண்ணினையும் ஈந்தான் – நீலகேசி:5 641/2,3
நடுவாக நோக்காய் நறு_நுதலாய் என்ன – நீலகேசி:5 644/4
துன்றின என்பது சொல்லாது இனி என்ன சொல்லுதியோ – நீலகேசி:6 713/4
ஏழ்ச்சி ஒரு பால் அது தன்னொடும் இன்னது என்ன
சூழ்ச்சி அமைந்த துணை_தோளியர் சொற்கள் என்று – நீலகேசி:6 727/2,3
உதப்பி என்னும் குற்றம் உரை எனக்கு என்ன – நீலகேசி:7 739/4
பொய்த்தல் உள்ளிட்டவும் புல்லும் மற்று என்ன – நீலகேசி:7 741/4
தகுதி இன்று அத்த நின் தத்துவம் என்ன – நீலகேசி:7 761/4
நாடிய குற்றங்கள் நண்ணல என்ன – நீலகேசி:7 766/4
சினப்பு உடை கருத்தினள் என்ன சிந்தித்தே – நீலகேசி:8 784/2
பிறங்கி இ பிறவியில் போக்கும் மற்று இவை என்ன பேதைமையே – நீலகேசி:9 839/4
மேல்

என்னதாய் (1)

என்னதாய் விளையும் என்றே நக்கனம் எம்முள் என்றான் – யசோதர:1 63/4
மேல்

என்னப்படுபவர் (1)

திப்பியர் என்னப்படுபவர் தீர்த்தம் திறப்பவரும் – நீலகேசி:1 84/1
மேல்

என்னப்படுபவர்-தாம் (1)

மானுயர் என்னப்படுபவர்-தாம் மா விதையம் என்னும் – நீலகேசி:1 86/1
மேல்

என்னப்படுவது (1)

வடு அற செல்வது வாசனை என்னப்படுவது
ஒன்று அன்று நின் பக்கத்தை எல்லாம் – நீலகேசி:5 621/2,3
மேல்

என்னப்படுவார் (1)

பொருவர் என்னப்படுவார் அங்கு ஒருவர் போந்து பொர ஒருவர் – சூளாமணி:9 1339/3
மேல்

என்னப்பெற்றதும் (1)

வன்பு இதன் குணம் இது என்னப்பெற்றதும்
அன்பு அதற்கு உடைமையின் அறியப்பட்டதே – நீலகேசி:8 801/3,4
மேல்

என்னமாட்டாம் (1)

என்றும் நாம் துணிந்த செய்கை இதன் திறத்து என்னமாட்டாம்
இன்று நாம் துணிதுமாயின் இனி சிறிது உரைப்பன் என்றான் – சூளாமணி:5 358/3,4
மேல்

என்னரேனும் (1)

என்னரேனும் இன்னாதன எண்ணிலார் – சூளாமணி:5 341/4
மேல்

என்னல் (2)

ஆடும் மஞ்ஞை கோடு கொள்வது என்னல் ஆவது ஆயினார் – சூளாமணி:6 478/4
தீங்கு ஒழுக்கு என்றது எல்லாம் தீ_வினை என்னல் வேண்டார் – நீலகேசி:3 259/3
மேல்

என்னல (1)

இலங்கலம் என்னல ஈயம் சேர்த்தினும் – சூளாமணி:4 230/2
மேல்

என்னலாம் (2)

நோயினால் திரங்கலும் நோன்மை என்னலாம் பிற – நீலகேசி:4 351/3
மேக்கினை கொண்டு ஏறலும் மேன்மை என்னலாம் பிற – நீலகேசி:4 353/4
மேல்

என்னலால் (1)

அன்றே எனின் அவை ஆறும் தம் உண்மையின் வேறு என்னலால்
சென்றே புலந்தலை பெய்தல் அறிவு உடன் சீர்க்கும் அன்றே – நீலகேசி:5 509/3,4
மேல்

என்னலின் (1)

என்னலின் எய்தி இலங்கு ஒளி நீள் முடி – சூளாமணி:7 661/2
மேல்

என்னலும் (3)

இன்று இவன்-தான் யார் என என் தம்பி அவன் என்னலும் – நாககுமார:4 130/4
எல்லை செல்ல உறும் என்னலும் ஆயின் – சூளாமணி:10 1577/2
சொல்லற்பாலை இங்கு என்னலும் சொல்லுவான் – நீலகேசி:10 855/2
மேல்

என்னலோடும் (3)

இன்னவன் என்னலோடும் இலங்கு ஒளி முறுவல் கொண்டாள் – சூளாமணி:8 978/4
உரை சிறிது என்னலோடும் ஒற்றனும் உரைக்கலுற்றான் – சூளாமணி:9 1134/4
ஈங்கு இவை என்னலோடும் இறைவனை தொழுதுகொண்டான் – சூளாமணி:9 1201/4
மேல்

என்னவர் (2)

என்னவர் அறிவும் அங்கு இடைபுகா வகை – சூளாமணி:9 1278/2
என்னவர் என்னின் இவை நனி கேள் இனி – சூளாமணி:11 1967/2
மேல்

என்னவரேனும் (2)

என்னவரேனும் ஆக நாழிகை ஏழு-காறும் – சூளாமணி:3 102/3
என்னவரேனும் ஆக இகழ்ந்திடப்படுப போல் ஆம் – சூளாமணி:6 518/2
மேல்

என்னவாறு (1)

என்னவாறு இகப்பவர் இன்மையால் – சூளாமணி:5 346/2
மேல்

என்னவும் (6)

திண் திறல் தேர்களே செறிந்த என்னவும்
கொண்ட போர் வேழமே குழீஇய என்னவும் – சூளாமணி:9 1269/1,2
கொண்ட போர் வேழமே குழீஇய என்னவும்
விண் தவழ் புரவியே மிடைந்த என்னவும் – சூளாமணி:9 1269/2,3
விண் தவழ் புரவியே மிடைந்த என்னவும்
கண்டவர் கண்டுழி கலந்து தோன்றுமே – சூளாமணி:9 1269/3,4
புகரும் மத களிறு என்னவும் புலி என்னவும் திரிவான் – சூளாமணி:9 1297/4
புகரும் மத களிறு என்னவும் புலி என்னவும் திரிவான் – சூளாமணி:9 1297/4
என்னவும் இந்தியம் ஐந்து ஐந்து ஒரு மனம் – நீலகேசி:7 735/2
மேல்

என்னவே (13)

சூழ்ந்து உகந்து எழுந்தன சூறாவளிகள் என்னவே – உதயணகுமார:4 234/4
குஞ்சரம் பொறைகொள்ளுதி என்னவே – உதயணகுமார:6 350/4
இந்து ஓர் இளம்பிறை பயந்தது என்னவே
சந்திரமதி ஒரு தனயன் தந்தனள் – யசோதர:2 76/1,2
முதிர் தரு முகிலிடை முழங்கிற்று என்னவே – சூளாமணி:5 399/4
சிங்கம் வாய் பிளந்திடும் தெளி ஈது என்னவே – சூளாமணி:5 409/4
பிணி மொழி பிறவி நோய் பெயர்க என்னவே – சூளாமணி:8 1040/4
தினையின் நேரும் தெருட்டு எனக்கு என்னவே
அனைய அ விரதத்தோடு அறிசலம் – நீலகேசி:3 242/2,3
பொய் தவம் ஆதலின் போவன் என்னவே – நீலகேசி:8 789/4
நக்கனள் அளியனோ நயவன் என்னவே – நீலகேசி:8 816/4
காம்பு உடை கட நெறி கடப்பன் என்னவே
பேம்படுப்பவரொடும் பிரிவு இன்னாமையை – நீலகேசி:8 822/2,3
தேம்படு கிளவி நீ சிந்தி என்னவே – நீலகேசி:8 822/4
சிக்கென ஏத்துதல் சிறந்தது என்னவே
தக்கது என்று அவன் சொல தானும் நீங்கினாள் – நீலகேசி:8 823/3,4
குறிகொண்டாய் ஒன்று கூறு எனக்கு என்னவே – நீலகேசி:10 870/4
மேல்

என்னா (11)

பூவின் வார் கணையன் என்னே புணர்த்தவாறு இதனை என்னா
நாவினால் உளைந்து கூறி நடுங்குபு நடுங்கி நின்றாள் – யசோதர:2 109/3,4
கரவினில் தேவி தீமை கட்டுரைத்திட்டது என்னா
இரவினில் கனவு தீமைக்கு ஏது என்று அஞ்சல் மைந்த – யசோதர:2 135/1,2
அந்தர விசும்பில் தெய்வம் அணுகின பணி என் என்னா
வெம் திறல் விஞ்சைக்கு ஏற்ற வியன் சிறப்பு இயற்றி வேலோன் – சூளாமணி:9 1202/2,3
என்னா இரண்டு மருங்கினும் மற்று இள நல் யானை குழாம் சூழ – சூளாமணி:9 1337/1
ஈங்கு இவர் மாற்றம் நன்று ஈண்டு இருந்து இனி என்னை என்னா
வாங்கு நீர் உலகில் வாழும் உயிர்களை வாரிக்கொண்டு – சூளாமணி:9 1425/2,3
நீ பெரிது இனியை என்னா நெடியவன் அதனை நோக்கி – சூளாமணி:9 1436/2
வாதியாதி முழுகும் வயிறு என்னா
பூதி மீது புரளா நரல்கின்றான் – சூளாமணி:10 1568/3,4
என்னை இவண் உற்றது என என்னும் இலை என்னா
முன்னு புருவ கொடி முரிந்து முனிவுற்றாள் – சூளாமணி:10 1610/3,4
இன்ன அருள் பெற்றனன் இனி பெரிதும் என்னா
அன்னம்_அனையாளை அணி மார்பினில் அணைத்தான் – சூளாமணி:10 1615/3,4
மன்னிய நங்கள் வாழ் நாள் வாழ்க நம் இறைவன் என்னா
பொன் இயல் மலரும் சாந்தும் சுண்ணமும் புகையும் பொங்க – சூளாமணி:11 1869/2,3
மால்தான்_உடையார் உரை ஒக்கும் நின் மாற்றம் என்னா
தேறார் தெருண்டார் என சொல்லினன் தேரனும்மே – நீலகேசி:4 420/3,4
மேல்

என்னாதார் (1)

இன் நகை புதல்வர் செல்வம் யாவரே இனிது என்னாதார் – சூளாமணி:10 1628/4
மேல்

என்னாம் (2)

நாம் மறந்திட நன்கு மறைத்தது என்னாம்
அமைச்சர் என்று அண்ணல் வினவினான் – உதயணகுமார:1 34/3,4
நின் உயிரை நீ களையின் இன் அருள் அது என்னாம் – யசோதர:5 281/4
மேல்

என்னாமையின் (1)

தூவினின் நுண் புழு துய்ப்பன் என்னாமையின்
தீ_வினை சேர்ந்திலன் தின்பவன் என்னினும் – நீலகேசி:4 344/1,2
மேல்

என்னாமோ (1)

பின்னை அவனை ஓர் பித்தன் என்னாமோ – நீலகேசி:7 769/4
மேல்

என்னாய் (10)

இங்கு ஒன்றும் உருவினோடு இரண்டு என்னாய் மிக உரைத்தாய் – நீலகேசி:2 194/3
கொல்வதும் தின்பதும் குற்றம் மற்று என்னாய் – நீலகேசி:4 330/4
பொய் ஆகும் என்னாய் அவை புத்த வசனம் என்பாய் – நீலகேசி:4 399/3
ஈண்டி இமையோர் தொழுவான் எம் இறையும் என்னாய் – நீலகேசி:4 401/4
ஈர்த்து இங்கு உரைத்த பல தம்முள் ஒன்று இன்னது என்னாய்
ஓத்தின் வகையால் பெயரோடு உணர்வு இன்மைக்கு என்றாள் – நீலகேசி:4 413/3,4
நித்தியம் ஆகி நிலை உளது என்னாய் – நீலகேசி:4 458/4
அங்குலிமாரனை ஆதன் மற்று என்னாய் – நீலகேசி:5 583/4
பாலும் படுவது ஓர் ஆ உளது என்னாய் – நீலகேசி:5 638/4
பருவாய் பதக படைத்திடும் என்னாய் – நீலகேசி:7 752/4
அ தன்மை ஞானமும் என்னாய் அவனுக்கு – நீலகேசி:7 780/3
மேல்

என்னால் (2)

என்னால் உரைக்கப்படுகின்றது ஒன்று ஈங்கு உளதே – நீலகேசி:0 2/4
யாது-கொல் தான் முன் என்னால் அடர்க்கற்பாலது என்றாள் – நீலகேசி:2 162/4
மேல்

என்னாலும் (1)

என்னாலும் வெலப்பட்டார் இருவர் உளர் இங்கு அவரை – நீலகேசி:4 285/1
மேல்

என்னான் (5)

என்னான் ஆவான் என்றனன் வேந்தன் எனலோடும் – சூளாமணி:5 317/2
ஊன் தின்றல் இழுக்கு என்னான் உயிரினையும் உளது என்னான் – நீலகேசி:2 163/1
ஊன் தின்றல் இழுக்கு என்னான் உயிரினையும் உளது என்னான்
நோன்றலையும் நோன்பு என்னான் நோக்கு உடைய கணிகையரே – நீலகேசி:2 163/1,2
நோன்றலையும் நோன்பு என்னான் நோக்கு உடைய கணிகையரே – நீலகேசி:2 163/2
தொத்து உள ஆக என்னான் சூனிய வீடு சொன்ன – நீலகேசி:3 263/3
மேல்

என்னில் (11)

வாதம் வெல்லும் வகை யாது அது என்னில்
ஓதி வெல்லலுறுவார்களை என் கை – சூளாமணி:10 1573/1,2
ஊன் உடம்பு என்னில் உதிரமாம் உயிர் என்னின் – நீலகேசி:1 37/3
ஆயுமா கருத்தும் இலன் ஆவன் இவன் நங்கட்கு என்னில்
தீயும்-மன் என்று ஏற்ற கருமையால் எனும் சிந்தை இலவாய் – நீலகேசி:1 42/3,4
அருவு ஆதலால் அடங்கும் உணர்வு-தான் அங்கு என்னில்
பெரு வாதம் அங்கு இல்லை பெற்றி ஒன்று அறியாத – நீலகேசி:4 302/1,2
ஏலாது இவை-தாம் உள எத்திறத்தானும் என்னில்
நால் ஆவது ஆன முடிவின் நாயொடு நண்டும் ஒத்தாய் – நீலகேசி:4 409/3,4
உண்டு தன் கரணம்-தானும் உரைக்குநர்க்கு உறுவன் என்னில்
பண்டு செய் நல்_வினையை பகவனே என்றும் என்றான் – நீலகேசி:4 432/3,4
உள எலா பொது குணத்தான் ஒருங்கு கோளீயும் என்னில்
பிளவு எலாம் ஆகும் அன்றே பெற்றி-தாம் ஒத்தல் இல்லேல் – நீலகேசி:4 438/2,3
அற கெடல்-தான் அது என்னில் அட்டக வித்து வெந்து ஆம் – நீலகேசி:4 445/2
எண்ணின் உணர்வோடு குறி இ வகைய என்னில்
உண்மை உணர்வின் புலமோடு ஒன்று எனில் அது ஒன்றே – நீலகேசி:5 524/2,3
ஒட்டி நீ அ உயிர் கொலையால் என்னில்
துட்டனை தொழுதோன் துறந்தான் என – நீலகேசி:5 545/2,3
தெளிவு உளது ஆம் செலவின் முடிவு என்னில்
விளிபவன் உள பொழுதே வினை துய்க்கும் – நீலகேசி:5 606/2,3
மேல்

என்னின் (19)

இளமையின் இயல்பு இது ஆய என்னின் இ – யசோதர:2 81/1
மண் பெற்ற இறைவன் தேவி மனம் பெற்று மகிழ்வேன் என்னின்
எண் பெற்ற தவம் யார் பெற்றார் யான் பெற்ற பேறு இது என்றான் – யசோதர:2 113/3,4
இந்திர உலகம் காணும் நெறி அவை யாவை என்னின்
மந்திரம் வழாத வாய்மை மா தவம் முயறல் அன்றேல் – சூளாமணி:5 272/2,3
என்ன இது வந்த வகை என்னின் இது கேள்-மின் – சூளாமணி:6 444/1
மது நனைந்து அலர்ந்த தாரான் திறத்தை யான் மறப்பன் என்னின்
விதி நனி துரப்ப மீட்டும் நினைப்பதே விளைக்கும் உள்ளம் – சூளாமணி:8 990/1,2
வெல்லலாம் என்னின் என்னை விடு-மின் போய் பொருவல் என்றான் – சூளாமணி:9 1178/4
என்னவர் என்னின் இவை நனி கேள் இனி – சூளாமணி:11 1967/2
ஊன் உடம்பு என்னில் உதிரமாம் உயிர் என்னின்
மானிடமாம் வினை மேலை செய்து அன்றோ வந்தது என்றான் – நீலகேசி:1 37/3,4
அலங்கல் அம் பூணாய் இரு வகையாம் அவை என்-கொல் என்னின்
நிலங்களில் நிற்பவும் செல்பவும் ஆம் என நிற்பன-தாம் – நீலகேசி:1 77/2,3
இடையூறு இரண்டும் இனி யாவை என்னின்
அடையா உயிரதுவும் அல்லதுவும் அன்ன – நீலகேசி:1 110/2,3
பேர்த்து இவண் வாரல் இல்லா பிறவி ஆம் தானம் என்னின்
தீர்த்து இவண் வாரல்_இன்மை சேர்வு இடக்கு உண்மை ஆமோ – நீலகேசி:4 426/1,2
யார் இவை கேட்டு அறிவார் அவை அட்டகம் என்னின் அலால் – நீலகேசி:5 502/3
நில்லா என்னின் நில்லன்மையாலும் நில்லாவாய் – நீலகேசி:5 562/1
சாற்றுதும் யாமும் சந்தானம் என என்னின்
காற்றும் சுடரும் கரகத்துள் தாரையும் – நீலகேசி:5 611/2,3
மொழிகின்றது ஏயது காணலது என்னின்
கழிகின்ற கன்னிக்கு ஓர் காதலன் காட்டாய் – நீலகேசி:5 630/3,4
வினை பயத்தின் கூட்டம் விரித்து உரைப்பன் என்னின்
தினைத்துணையும் ஆகாமை தேர் இது நீ என்றாள் – நீலகேசி:5 654/3,4
மிதப்பனவும் ஆழ்வனவும் வேண்டுவன் யான் என்னின்
பத பொருள்-தான் நான்கின் பன்மை முடித்தாய் ஆம் – நீலகேசி:6 702/1,2
அதன் பிறிது என்னின் அது மன்னும் உண்டாம் – நீலகேசி:7 751/2
எத்துணையோ அது என்னின் நுன் கைக்குள் – நீலகேசி:7 776/3
மேல்

என்னினும் (5)

ஈங்கு இவை என்னினும் முன்னம் எய்தினார் – சூளாமணி:9 1510/2
தீ_வினை சேர்ந்திலன் தின்பவன் என்னினும்
ஓ எனும் ஊன் விலை வாணிகர் என்று இனர் – நீலகேசி:4 344/2,3
சொல்லலன் என்ன வினவினும் என்னினும் சொல் இலையாம் – நீலகேசி:4 384/2
காரணம் என்னினும் சென்று இன்மையால் இல்லை – நீலகேசி:5 615/1
சீர வீழுமவை என்னினும் ஆவது என்னோ – நீலகேசி:6 717/4
மேல்

என்னீரோ (1)

பொங்கு ஆடை போர்த்தார்க்கு பொல்லாதே என்னீரோ – நீலகேசி:5 470/4
மேல்

என்னுடன் (1)

சூதில் ஆட என்னுடன் சுதன் அழைப்ப வந்த பின் – நாககுமார:2 71/2
மேல்

என்னுடை (2)

என்னுடை சுதையர் கீதம் இறைவ நின் சிறுவன் காண்க – நாககுமார:2 54/3
இருவர் என் சுதர் என்னுடை ராச்சியம் – நாககுமார:4 104/1
மேல்

என்னுடைய (2)

என்னுடைய நல் தாயே நீ எனக்கு ஒரு வரம்கொடு – உதயணகுமார:2 138/1
என்னுடைய புதல்வர்-தாமும் இனி அரசாளும் ஒன்றோ – நாககுமார:3 77/1
மேல்

என்னும் (156)

நகரி கௌசாம்பி என்னும் நாமம் ஆர்ந்து இலங்கும் அன்றே – உதயணகுமார:1 9/4
தருசகன் என்னும் மன்னன் தானை வேல் தலைவன் மாரன் – உதயணகுமார:3 154/2
யாப்பியாயினியாள் என்னும் அவளுடை தோழி சென்று – உதயணகுமார:3 158/1
பிரச்சோதனன் தான் என்னும் பெருமகன் ஓலை-தன்னை – உதயணகுமார:4 210/1
ஆரியை என்னும் நாம அரிவை கைக்கொண்டு பந்தை – உதயணகுமார:4 227/1
விடபகன் என்னும் பேரினன் மற்று அவன் – உதயணகுமார:6 337/2
அமரி என்னும் மணி முலை வேசி-தன் – உதயணகுமார:6 338/1
காமன் என்னும் அ காளை கைத்தாய் பெயர் – உதயணகுமார:6 345/1
சோமசுந்தரி என்னும் சுரி குழல் – உதயணகுமார:6 345/2
இஞ்சி சூழ் புரத்து மேல்-பால் இலங்கிய விபுலம் என்னும்
மஞ்சி சூழ் மலையின் மீது வரவீரநாதர் வந்து – நாககுமார:1 11/1,2
மருவிய துயில்கொள்கின்றார் மனோகரம் என்னும் யாமம் – நாககுமார:2 42/2
குமரனும் நல் மாதரும் குச்சம் என்னும் வாவியுள் – நாககுமார:2 62/1
வேய்ந்த வெம் முலையாள் பக்கல் வியாள மாவியாளர் என்னும்
சேர்ந்து இரு புதல்வர் தோன்றி செவ்வியால் செல்லும் நாளில் – நாககுமார:3 76/1,2
நந்து காம்பீர நாட்டின் நகரும் காம்பீரம் என்னும்
நந்தனராசன் தேவி நாமம் தாரணி ஆம் புத்திரி – நாககுமார:3 89/1,2
தீது_இல் பூந்திலகம் என்னும் சினாலயம்-அதனின் முன்னில் – நாககுமார:3 91/1
கந்த நல் காமம் என்னும் கரண்டகம் கொடுத்தது அன்றே – நாககுமார:3 95/4
அவந்தி என்னும் நாட்டினுள் ஆன உஞ்சை நீள் நகர் – நாககுமார:4 128/1
கலிங்கம் என்னும் நாட்டினுள் கனகமய இஞ்சி சூழ்ந்து – நாககுமார:4 140/1
வியாள மாவியாளர்-தாமும் விழு தவத்து அனயை என்னும்
நயா உயிர் தியானம்-தன்னால் நாலிரு வினைகள் வென்று – நாககுமார:5 165/1,2
அறிவினில் தெளிந்த மாட்சி அரதனத்திரயம் என்னும்
பெறுதலுக்கு அரிய செல்வம் பெற்றனம் பெரிதும் என்றார் – யசோதர:1 51/3,4
ஐ வகை ஒழுக்கம் என்னும் அரும் கலம் ஒருங்கு அணிந்தார் – யசோதர:1 54/1
மன் உயிர் கொலையினால் இ மன்னன் வாழ்க என்னும் மாற்றம் – யசோதர:1 63/3
என்னும் இ மொழிகட்கு அந்தோ இலக்கியம் ஆயினாளே – யசோதர:2 96/4
தவழும் மா மதி செய் தண் தார் மன்னவன் தகைமை என்னும்
கவளம் ஆர் அகத்து என் உள்ள கரும் களி மத நல் யானை – யசோதர:2 98/1,2
உயிர் பொருள் வடிவு கோறல் உயிர் கொலை போலும் என்னும்
பயிர்ப்பு உளம் உடையனேனும் பற்று அற துணிவின் மன்னன் – யசோதர:2 144/1,2
இணர் ததை பொழிலின் உள்ளால் இசோமதி என்னும் மன்னன் – யசோதர:4 227/1
அரு வினை முனை கொல் ஆற்றல் அகம்பனன் என்னும் நாமத்து – யசோதர:4 230/1
இரு பதினொடு ஐந்தினில் உயர்ந்த புகை என்னும்
பொருவ அரிய துயரினவை பொங்கி உடன் வீழும் – யசோதர:5 295/2,3
சுருங்கல்_இல் சுதத்தன் என்னும் துறவினுக்கு அரசன் இ நாள் – யசோதர:5 318/3
தேம் மாண் அலங்கல் திருமால் நெடுஞ்சேந்தன் என்னும்
தூ மாண் தமிழின் கிழவன் சுடர் ஆர மார்பின் – சூளாமணி:0 4/2,3
அம் கண் மா ஞாலம் என்னும் தாமரை அலரின் அம் கேழ் – சூளாமணி:2 37/2
செம் கண் மால் சுரமை என்னும் தேம் பொகுட்டு அகத்து வைகும் – சூளாமணி:2 37/3
பெற்றியான் பயாபதி என்னும் பேர் உடை – சூளாமணி:2 51/3
காவலன் என்னும் செம்பொன் கற்பகம் கவின்ற போழ்தில் – சூளாமணி:3 99/1
நாவலர் என்னும் வண்டு நகை முக பெயரின் ஆய – சூளாமணி:3 99/2
புட்பமாகரண்டம் என்னும் பொழிலகத்து இழியும் என்றான் – சூளாமணி:3 108/4
படி மலர் தும்பி என்னும் பாண் படை தொடர்ந்து பாட – சூளாமணி:4 163/2
மெய்யறிவு_இலாமை என்னும் வித்தினில் பிறந்து வெய்ய – சூளாமணி:4 198/1
சகத் அபி நந்தனர் என்னும் சாரணர் – சூளாமணி:4 208/2
தொழில் கதிர்_கடவுள் தோன்ற சூரியகாந்தம் என்னும்
எழில் கதிர் பிறங்கல் வட்டம் எரி உமிழ்ந்திடுவது அன்றே – சூளாமணி:5 258/2,3
தாழ் கதிர் சொரிந்த போழ்தில் சந்திரகாந்தம் என்னும்
வீழ் கதிர் விளங்கு வட்டம் வெள்ள நீர் விரியும் அன்றே – சூளாமணி:5 260/2,3
விண்ணினை சுழல ஓடும் வெய்யவன் என்னும் பேரார் – சூளாமணி:5 268/2
அதிர் கழல் அலங்கல் வேலோய் அச்சுவக்கிரீவன் என்னும்
பொதி அவிழ் பொலம்கொள் பைந்தார் புரவலன் திகிரி எய்தி – சூளாமணி:5 297/1,2
ஊழி காலம் ஓடின என்னும் உரையாலும் – சூளாமணி:5 314/2
மண்ணார் சீர்த்தி சித்திரை என்னும் மட மாது இன்று – சூளாமணி:5 315/2
நங்கள் மால் வரையின் மேலோன் நல் நகர் கீதம் என்னும்
திங்கள் மால் புரிசை வேலி செழு நகர் அரசன் செம்மல் – சூளாமணி:5 323/1,2
திரு மணி திகழும் பூணான் பெருமகன் சிறை வண்டு என்னும்
கரு மணி துதைந்த பைந்தார் கனகசித்திரனை அன்றே – சூளாமணி:5 326/2,3
செறி கழலவற்கு தாதை சித்திரகூடம் என்னும்
அறிவரன் கோயில் எய்தி அணி விழவு அயர்த்த காலை – சூளாமணி:5 352/1,2
இறுதியில் அவதி ஞானி யசோதரன் என்னும் பேர – சூளாமணி:5 352/3
தந்திரம் துறந்து நோற்று மறைந்த சாசாரம் என்னும்
இந்திர உலகம் எய்தி ஏழொடு ஈர்_ஐந்து முந்நீர் – சூளாமணி:5 354/2,3
புது மலர் புட்பமாகரண்டம் என்னும் அ – சூளாமணி:5 430/1
அற்றம்_இல் கேள்வி எந்தை அஞ்சுமான் என்னும் பேரான் – சூளாமணி:6 533/2
ஓவல்_இல் குணங்கள் என்னும் ஒளிர் மணி கலங்கள் தாங்கி – சூளாமணி:6 560/1
என்னும் இத்துணையும் அறியான் களித்து – சூளாமணி:7 619/3
அளியினால் வாழ்தும் என்னும் அவாவினுள் அழுந்துகின்றாம் – சூளாமணி:7 669/2
திறை கடன் என்னும் அ தீச்சொல் கேட்டலும் – சூளாமணி:7 681/1
நன்று தீது என்னும் தேர்ச்சி நவின்றிலன் ஆதலால் யான் – சூளாமணி:7 695/2
அன்னணம் மனத்தினாலே இழைத்து அரிகேது என்னும்
மின் அணங்கு உருவ பைம் பூண் விஞ்சையன்-தன்னை கூவி – சூளாமணி:7 696/1,2
நாக மா மகளிர் என்னும் நங்கையர் குடைய பொங்கி – சூளாமணி:7 761/3
என்னை யான் கொடுத்தும் வையத்து இடுக்கண் நோய் கெடுப்பன் என்னும்
நின்னையே போலும் நீரார் நிலம் மிசை நிலவி நின்றார் – சூளாமணி:7 775/3,4
கொண்டல் வாடை என்னும் கூத்தன் யாத்த கூத்தின் மாட்சியால் – சூளாமணி:7 788/1
வண்டு பாட வல்லி என்னும் மாதர் ஆடும் நாடகம் – சூளாமணி:7 788/3
புரி கதிர் முத்தம் என்னும் புது நகை அரும்பு பம்பி – சூளாமணி:8 857/3
கதிர் நகை கன பொன் சோதி கனக சாலங்கள் என்னும்
மது நக பருகி மான்ற மணி வண்டு மயங்கி வானோர் – சூளாமணி:8 858/1,2
விதி நகும் விமானம் என்னும் கற்பகம் விரிந்த போழ்தில் – சூளாமணி:8 858/3
நுரை கள் என்னும் அ குழம்பு கொண்டு எதிர்ந்து எழ நுடங்கிய இலையத்தால் – சூளாமணி:8 877/2
நுந்து பொன் ஒளி திரை எனும் கரதல புடங்களின் நுரை என்னும்
பந்து பொங்க நின்று அடித்திட திளைப்பது ஒத்து உளது அது பகருங்கால் – சூளாமணி:8 878/3,4
மழை முகில் மழ களிறு என்னும் வேற்றுமை – சூளாமணி:8 951/3
அம் மலர் அலங்கலான் தட கை என்னும் அ – சூளாமணி:8 959/1
மண் அதிர்கொள்ள செல்லும் மைந்தர்கள் யார்-கொல் என்னும்
எண் அதிர் மனத்தினாட்கு தோழி மற்று இதனை சொன்னாள் – சூளாமணி:8 977/3,4
தூ மரு நீலம் என்னும் மணி துணர்ந்து அனைய குஞ்சி – சூளாமணி:8 980/3
பெரும் தகை நங்கை-தன்னை பெற்றவன் தாதை என்னும்
திருந்திய மொழியும் தெய்வ செல்வமும் தெய்வம் அன்னீர் – சூளாமணி:8 988/2,3
அங்கு அவள் குறிப்பு நோக்கி அமுதமாபிரபை என்னும்
மங்கல தோழி கூறும் மாமியார் அடிகள்-தம்மை – சூளாமணி:8 1004/1,2
மழலை வாய் திறந்து ஓர் மாற்றம் அருளுக மடந்தை என்னும்
நிழல் அவாம் பகழி போலும் நெடும் கண் நோக்கு என்னும் வெய்ய – சூளாமணி:8 1022/2,3
நிழல் அவாம் பகழி போலும் நெடும் கண் நோக்கு என்னும் வெய்ய – சூளாமணி:8 1022/3
அழலினால் அளியன் ஆவி அடுவதோ அழகு இது என்னும் – சூளாமணி:8 1022/4
வீறு உடை நங்கை என்றன் கவான் மிசை இருத்தி என்னும்
சேறு உடை கோதை மேலால் சிறந்து வார் கூந்தல் கையால் – சூளாமணி:8 1023/2,3
அம் துகில் அசைத்தது ஓர் கை அவிழ்ந்து அசைகின்றது என்னும்
பைம் தளிர் மேனி-தன் மேல் பல் மணி கலங்கள் தீண்டும் – சூளாமணி:8 1024/1,2
கண் இயல் விலங்கல் நெற்றி கதிர் என்னும் கையின் ஊன்றி – சூளாமணி:8 1026/2
வெய்யவன் என்னும் செம் தீ சுடரினால் வெதும்பப்பட்டு – சூளாமணி:8 1027/1
செய் ஒளி செக்கர் என்னும் செம் புனல் பரந்து தேறி – சூளாமணி:8 1030/1
வெய் ஒளி நிறைந்த நீல விசும்பு என்னும் மணி கொள் பொய்கை – சூளாமணி:8 1030/2
மை இருள் என்னும் சேற்றுள் வளர் திங்கள் கதிர்கள் என்னும் – சூளாமணி:8 1030/3
மை இருள் என்னும் சேற்றுள் வளர் திங்கள் கதிர்கள் என்னும்
மொய் இளம் கமல நாளம் வளையங்கள் முளைத்த அன்றே – சூளாமணி:8 1030/3,4
மெள்ள என் தோள் அணைவாள் என்னும் விருப்பு ஆராது – சூளாமணி:8 1121/3
போது உலாம் அலங்கல் மார்ப பொருவது பொருந்திற்று என்னும்
காதலால் கனகசித்திரன் கட்டுரை அதனை கேட்டே – சூளாமணி:9 1170/2,3
ஆள் வரை அனைய தானை அச்சுவக்கிரீவன் என்னும்
நீள் வரை மருங்கில் தாழ்ந்த திரு எனும் அருவி நீத்தம் – சூளாமணி:9 1194/1,2
வாள் வரை அகலம் என்னும் கரும் கடல் மடுக்கும் அன்றே – சூளாமணி:9 1194/4
ஏதிலா மன்னர் என்னும் இரு மர கடப்பு வாரி – சூளாமணி:9 1195/2
மீது உலாம் வெகுளி என்னும் வெவ் அழல் முழங்க மாட்டி – சூளாமணி:9 1195/3
கடும் கணை என்னும் தாரை கலந்து மேல் பொழிய வேந்தர் – சூளாமணி:9 1197/3
தேன் அமர் அகலம் என்னும் செறுவு செம் சால்கள் போக்கி – சூளாமணி:9 1199/2
நீல மா மணிக்கண்டன் என்னும் காளையே – சூளாமணி:9 1262/4
கற்றவன் கலைகள் எல்லாம் காமுகன் என்னும் பேரான் – சூளாமணி:9 1305/3
குரவர் என்னும் உபசாரம் இருக்க கோதை மிளிர் வேலாய் – சூளாமணி:9 1340/1
ஒருவி நிற்பது உரம்-கொல்லோ என்னும் உரையும் உணர்தி இவண் – சூளாமணி:9 1340/3
அஞ்சலர் அமர் களம் என்னும் ஆர் வயல் – சூளாமணி:9 1408/1
வாருணம் என்னும் அம்பு வாங்கினன் தொடுத்தலோடும் – சூளாமணி:9 1454/2
என்னும் உரையாய் துயில்கோடல் இசையோ எங்கள் பெருமானே – சூளாமணி:9 1476/4
உருமால் என்னும் திறலினாய் உலகம் வேண்டாது ஒழிந்தாயோ – சூளாமணி:9 1480/4
ஒழுக நெடுமால் முனிவு என்னும் ஊழி_தீயும் அவிந்ததே – சூளாமணி:9 1482/4
என்னும் சாடும் எரி வாய் பெய்து இரங்கி அழுது ஆங்கு ஏகினரால் – சூளாமணி:9 1484/3
கங்கையும் சிந்துவும் என்னும் மா நதி – சூளாமணி:9 1495/1
பூ மரை வேலி போதனம் என்னும் நகர் புக்கார் – சூளாமணி:9 1526/4
தொல் நகர் ஆர்வம் என்னும் களி தொழில் தொடங்கிற்று அன்றே – சூளாமணி:9 1540/4
கார் இருள் அகன்ற போழ்தில் கமலினி என்னும் செல்விக்கு – சூளாமணி:9 1549/1
என்னை இவண் உற்றது என என்னும் இலை என்னா – சூளாமணி:10 1610/3
அம் கயல் நெடும் கண் என்னும் பகழியால் அழுத்தப்பட்டான் – சூளாமணி:10 1624/4
யாண்டையார் அடிகள் என்னும் ஆயிடை அஞ்சல் பொன்னே – சூளாமணி:10 1666/2
சுடர் மலைத்து இருண்ட சோலை சுரேந்திரகாந்தம் என்னும்
வடமலை நகரம் ஆளும் மன்னவன் தேவி பெற்ற – சூளாமணி:10 1698/1,2
அழலவன் குளித்த பின்னை அணங்கு இவர் அந்தி என்னும்
மழலை அம் கிளவி செவ்வாய் மடந்தையும் அடைந்த போழ்தில் – சூளாமணி:10 1700/1,2
கார்_அணி_வண்ணன் என்னும் கரும் களி வேழம்-தன்னை – சூளாமணி:10 1702/3
குங்கும பொடி நின்று ஆடி குவட்டு இளம் கொங்கை என்னும்
தங்கு ஒளி மணி முத்து ஏந்தும் தடத்திடை இறைஞ்சிற்று அன்றே – சூளாமணி:10 1703/3,4
வேய் மருள் உருவ தோளார் வெம் முலை தடங்கள் என்னும்
பூ மரு தடத்துள் தாழ்ந்து பொன் பொடி புதைய ஆடி – சூளாமணி:10 1704/1,2
காமரு காமம் என்னும் கரும் கயம் படிந்து சென்று – சூளாமணி:10 1704/3
கழனி செந்நெல் கதிர் என்னும் கவரி வீச கண்படுக்கும் – சூளாமணி:10 1748/3
இங்கு வந்து இறுத்தன என்னும் ஈட்டன – சூளாமணி:10 1777/2
வரி கழல் மன்னர் என்னும் மணி நெடும் குன்றம் எல்லாம் – சூளாமணி:10 1834/1
சுரி குழல் மடந்தை என்னும் தோகை அம் மஞ்ஞை நோக்கி – சூளாமணி:10 1834/2
எரி கதிர் ஆழி வேந்தன் திருமகன் என்னும் செம்பொன் – சூளாமணி:10 1834/3
ஓது அம் நீர் இன்பம் என்னும் ஒலி கடல் தரங்கம் மூழ்க – சூளாமணி:10 1837/2
எரி விசயம் கோ ஏந்தி மன்னர் என்னும்
அரி விசயம் கெட நின்ற ஆணை வேலான் – சூளாமணி:10 1838/1,2
இன் உயிராக செல்லும் நல்_வினை என்னும் இன்ன – சூளாமணி:11 1844/2
ஆள்வினை மாட்சி என்னும் இரண்டினும் அரசு காத்து – சூளாமணி:11 1854/1
புண்ணிய துகள்கள் என்னும் பொன் சுண்ணம் புதைய ஆடி – சூளாமணி:11 1867/2
என்னும் இவற்றினை எம்_போல்பவர் அன்றி – சூளாமணி:11 1964/3
என்னும் பிறர்கள் அறிவிற்கு இகந்தார் – சூளாமணி:11 1980/4
என்னும் இ நான்கு என எண்ணி உணர் நீ – சூளாமணி:11 1991/4
குலம்_இலர் குணம்_இலர் என்னும் கோள்_இலள் – சூளாமணி:12 2087/2
மணப்பு உடை சிந்தை என்னும் மடந்தையை செறிய வைத்தான் – சூளாமணி:12 2110/4
குறைவு_இலா தியானம் என்னும் கொற்ற வாள் உருவிக்கொண்டான் – சூளாமணி:12 2115/4
பெருமான் முடிவு என்னும் பெண் அரசி-தன்னை – சூளாமணி:12 2123/2
முந்து முடிவு என்னும் கன்னி முலை முயங்கி – சூளாமணி:12 2124/3
புலவன் முடிவு என்னும் பூம் கொடியும் தானும் – சூளாமணி:12 2125/3
ஆங்கு அ மா நகர் அணைந்தது பலாலையம் என்னும்
பேம் கொள் பேரது அ ஊரது பிணம் படு பெருங்காடு – நீலகேசி:1 27/1,2
மானுயர் என்னப்படுபவர்-தாம் மா விதையம் என்னும்
கான் உயர் சோலை கரும நிலத்தார் கரு_வினை போய் – நீலகேசி:1 86/1,2
அருக்கசந்திரன் என்னும் அவாச்சியன் என சொன்னாள் – நீலகேசி:2 227/4
இருக்க போதக என்னும் பெருமையான் – நீலகேசி:3 233/2
அருக்கசந்திரன் என்னும் அவாச்சியன் – நீலகேசி:3 233/4
சாலமும் புனைந்து உரைத்தி சமழ்ப்பு என்னும் இலை ஆகி – நீலகேசி:4 297/2
என்னும் உரை பெரிது ஏற்கும் இகழ்ச்சி – நீலகேசி:4 346/3
துறந்தனள் யான் என்னும் சொல்லும் உடையாய் – நீலகேசி:4 348/2
தயாச்செய்கை தீது என்னும் தத்துவம் கண்டாய் – நீலகேசி:4 364/2
பட்டன அ பொருள் பையைகளே என்னும் பான்மையினால் – நீலகேசி:4 389/2
மாறு என்னும் கொள்ளா முடிபும் ஒழி நின் மயக்கம் என்றாள் – நீலகேசி:4 393/4
மறவி-தான் இல்லை யோனி மன்னும் நான்கு என்னும் இல்லான் – நீலகேசி:4 444/2
கூடுவார் கூடாதார் கொன்றார் தின்றார் என்னும்
சேடனார் காண்டும் நாம் என்று தான் சென்றாளே – நீலகேசி:5 475/3,4
என்னும் இயல்பும் பயனும் அழிக்கும் என்பேன் அல்லனோ – நீலகேசி:5 501/4
பேரும் உணரப்படாமை பெற்றாம் என்னும் பேச்சும் உண்டால் – நீலகேசி:5 508/2
தங்கின என்னும் சொல் தத்துவமா கொண்ட – நீலகேசி:5 583/3
ஒளி கிளர் தேவன் உளன் என்னும் ஆறோ – நீலகேசி:5 606/4
கோலம் சிதையும் என்று எண்ணெய் அட்டாள் என்னும்
பாலகர் பாட்டு உரை போன்றது மற்று நின் – நீலகேசி:5 635/2,3
உதப்பி என்னும் குற்றம் உரை எனக்கு என்ன – நீலகேசி:7 739/4
யான் எனது என்னும் செருக்கினை ஈன்பது – நீலகேசி:7 749/1
இ நெறி அமைதி_இன்று என்னும் சொல்லினாய் – நீலகேசி:8 790/2
சிறந்தவர்-தங்களுக்கு எய்துக சென்று என்னும் சிந்தையராய் – நீலகேசி:9 839/1
மேல்

என்னென் (1)

என்னென் தான் பெரியவாறு இருமையினும் திரிந்து என்றாள் – நீலகேசி:2 179/4
மேல்

என்னே (4)

பூவின் வார் கணையன் என்னே புணர்த்தவாறு இதனை என்னா – யசோதர:2 109/3
என்ற மாற்றம் அஃது இசைத்தலும் இளையவன் என்னே
சென்ற நாட்டகம் சிலம்ப நின்று இடித்து உயிர் அலற – சூளாமணி:7 705/2,3
எழு மலர்ந்து அனைய திண் தோள் இவை சுமந்து இருப்பது என்னே
கழுகு போம் களத்து வென்று கதலிகை நடுதும் அன்றேல் – சூளாமணி:9 1160/2,3
எளியானை எந்தை பெருமானையே அல்லால் இறையாக ஈங்கு ஒருவர் எண்ணும் ஆறு என்னே – சூளாமணி:11 1906/4
மேல்

என்னேன் (10)

கொண்டு என் சொல் எல்லாம் குணனே என கூறுக என்னேன்
உண்டு இங்கு ஓர் குற்றம் எனில் யானும் ஒட்டாமை உண்டோ – நீலகேசி:0 6/3,4
பிறப்பதை வீடும் என்னேன் அ இடம் பேர்ப்பு_இன்று என்னேன் – நீலகேசி:4 427/1
பிறப்பதை வீடும் என்னேன் அ இடம் பேர்ப்பு_இன்று என்னேன்
உறத்தகும் வினைகள்-தாமும் உண்மையால் ஒட்டும் என்னேன் – நீலகேசி:4 427/1,2
உறத்தகும் வினைகள்-தாமும் உண்மையால் ஒட்டும் என்னேன்
மறத்தல்_இல் யோகபாவ மாசுதாம் மீட்டும் என்பது – நீலகேசி:4 427/2,3
அவனேயும் என்னேன் பிறனேயும் என்னேன் – நீலகேசி:5 642/1
அவனேயும் என்னேன் பிறனேயும் என்னேன்
அவனும் பிறனும் அவரேயும் என்னேன் – நீலகேசி:5 642/1,2
அவனும் பிறனும் அவரேயும் என்னேன்
அவனேயும் எய்தான் எனலேயும் ஆகா – நீலகேசி:5 642/2,3
அதுவேயும் என்னேன் பிறிதேயும் என்னேன் – நீலகேசி:5 643/1
அதுவேயும் என்னேன் பிறிதேயும் என்னேன்
அதுவும் பிறிதும் அவையேயும் என்னேன் – நீலகேசி:5 643/1,2
அதுவும் பிறிதும் அவையேயும் என்னேன்
அது பொன்ற அல்லது அதன் வழியின் மற்றொன்று – நீலகேசி:5 643/2,3
மேல்

என்னேனோ (1)

சாற்றுதியாய்விடின் தக்கது என்னேனோ – நீலகேசி:5 636/4
மேல்

என்னை (114)

வியந்து அரசு இயம்பும் நீங்கள் வேறு உடல் மறைந்தது என்னை – உதயணகுமார:4 197/4
கோமானே எனவே என்னை கோடல் நீ வேண்டும் என்றும் – உதயணகுமார:4 212/1
இன்னம் ஓர் இடர் வந்தாலும் என்னை நீர் நினைக்க என்று – உதயணகுமார:5 245/1
மித்திரன் என்றே என்னை வேண்டி முன் நினைத்தாய்_இல்லை – உதயணகுமார:5 247/1
பொன் திரு மார்ப இ நாள் புதுமையின் நினைத்தது என்னை
உத்தரம் சொல்க என்ன ஒளி உமிழ் அமரன் கேட்க – உதயணகுமார:5 247/2,3
வேல் விழி மாது கேட்டு விசாலநேத்திரையோ என்னை
கால் மிசை வீழ எண்ணி காண்டற்கு நின்றாள் என்று – நாககுமார:1 35/1,2
அங்கு அதற்கு அழுங்கல் என்னை அது நமது அன்று என்று அன்றோ – யசோதர:1 32/3
அஞ்சுதல் அதனின் என்னை பயன் நமக்கு அதுவும் அன்றி – யசோதர:1 33/2
கண்_அனாய் நங்கட்கு இன்ன கட்டுரை என்னை என்றாள் – யசோதர:1 45/4
என்னை நும் பிறவி முன்னர் இறந்தன பிறந்து நின்ற – யசோதர:1 65/2
மன்னிய குலனும் என்னை வளர் இளம் பருவம்-தன்னில் – யசோதர:1 65/3
என்னை நீர் இனையர் ஆகி வந்ததும் இயம்புக என்றான் – யசோதர:1 65/4
என்னை நீ முனிதி என்றிட்டு இசைக்கலன் அவற்கு இது என்றாள் – யசோதர:2 104/4
என்னை இ உலகு காவல் எனக்கு இனி இறைவி கூறாய் – யசோதர:2 139/3
கொன் இயல் பாவம் என்னை கூவுகின்றது-கொல் என்றான் – யசோதர:2 147/4
ஆ தகா வினைகள் என்னை அடர்த்துநின்று அடும்-கொல் என்றான் – யசோதர:2 148/4
என்னை நஞ்சு பெய்து இன்னணமாய் இழைத்த – யசோதர:3 201/1
என்னை செய்தனளோ இவண் இல்லையால் – யசோதர:3 201/4
தசை_தினாளர்கள்-தங்களின் என்னை இ – யசோதர:3 202/3
தேவி என்னை முனிந்தனை சென்று ஒரு – யசோதர:3 220/1
நஞ்சில் அன்னையொடு என்னை நலிந்தனை – யசோதர:3 221/1
இன்று இவனை என்னை தொழுமாறு அளியன் யாவன் – யசோதர:5 273/3
பன்னு நூல் புலவீர் முன்னர் பல பகர்ந்து உரைப்பது என்னை
என்னை நீர் இறைவன் ஆக்கி இராப்பகல் இயற்ற அன்றே – சூளாமணி:5 254/2,3
என்னை நீர் இறைவன் ஆக்கி இராப்பகல் இயற்ற அன்றே – சூளாமணி:5 254/3
பொழில் கடவுள் பொன் இடம் இது என்னை புகுமாறு என்று – சூளாமணி:6 442/3
என்னை பாவம் இங்கு இவர்களை படைத்தனன் இதுவால் – சூளாமணி:6 462/3
ஈங்கு எமக்கு நீர் பணிந்தது என்னை என்று இயம்பினான் – சூளாமணி:6 496/4
இறைவன் ஆங்கு உரைத்த சொல் கேட்டு என்னை பாவம் பொருந்தா – சூளாமணி:6 529/1
இப்படித்து ஆயின் பண்டை இசைந்தது சுற்றம் என்னை
அப்படி அரிய செய்த அடிகள் எம் அரசன் ஆய – சூளாமணி:6 563/1,2
இன்று நாம் அவலித்து என்னை இனி செய்வது எண்ணின் நல்ல – சூளாமணி:7 670/2
இறை வளை மகளிர் போல் கழறி என்னை எம் – சூளாமணி:7 690/1
என்னை யான் கொடுத்தும் வையத்து இடுக்கண் நோய் கெடுப்பன் என்னும் – சூளாமணி:7 775/3
என்னை நும் ஈர் அலர் குஞ்சி-தம்முள் இ – சூளாமணி:7 823/1
ஈண்டிய மந்திர கிழவர்க்கு என்னை யாம் – சூளாமணி:8 907/2
மண்ணிடை என்னை இங்கு ஓர் பொருள் என மதித்து வந்தது – சூளாமணி:8 970/2
வாளையாம் நெடும்_கணீர் மயங்கி என்னை இ – சூளாமணி:8 1053/2
அரியது அங்கு என்னை என்னை என அரிகேது சொன்ன – சூளாமணி:9 1138/3
அரியது அங்கு என்னை என்னை என அரிகேது சொன்ன – சூளாமணி:9 1138/3
இன்று இவன் அனலும் போழ்தின் எதிர் நின்று கனற்றி என்னை
சென்று அவன் ஆற்றல் தானே கண்ட பின் தேறும் அன்றே – சூளாமணி:9 1144/1,2
வீண் தொழில் விளம்பி என்னை வீரங்கள் வெறிய ஆக – சூளாமணி:9 1162/2
இனி இருந்து என்னை பாவம் எழு-மின் போய் பொருதும் என்பார் – சூளாமணி:9 1164/1
ஆறினான் என்னை செய்யும் ஆய பண்பு அது அது ஆனால் – சூளாமணி:9 1173/4
வெல்லலாம் என்னின் என்னை விடு-மின் போய் பொருவல் என்றான் – சூளாமணி:9 1178/4
பொருவதோ எளிது யாங்கள் பொரும் திறம் உரை-மின் என்னை
மருவிய மனித போரோ வான் கெழு தெய்வ போரோ – சூளாமணி:9 1181/1,2
மின்னொடு விளங்கு வேலோய் உளம் கொடு விளம்பி என்னை
என்னொடு படுவது அன்றே இனி இப்பால் வருவது என்றான் – சூளாமணி:9 1200/3,4
இருந்து இனி என்னை ஈங்கு எழுக என்று போய் – சூளாமணி:9 1259/1
என்னை அறியாய் அறி இனி தவிர்தி என்றான் – சூளாமணி:9 1285/4
என்னை அறியாமை நினக்கு இன்னும் உளது என்றான் – சூளாமணி:9 1287/4
எரி தாங்கு வேலொடு இனி ஈங்கு நின்று பெறுகின்றது என்னை எழுக என்று – சூளாமணி:9 1326/2
மலை மேலும் என்னை மதியாது வாழ்தி மனிசர்க்கு வந்து படையாய் – சூளாமணி:9 1329/1
மாலால் எதிர்ந்து மலைவாயை நீடு பொரவைப்பது என்னை இனி என் – சூளாமணி:9 1332/1
ஈங்கு இவர் மாற்றம் நன்று ஈண்டு இருந்து இனி என்னை என்னா – சூளாமணி:9 1425/2
வானவர் என்னை அஞ்சி வானிடை மறைந்து செல்வார் – சூளாமணி:9 1445/3
பாழியான் மெலிந்தும் பண்டை பாவனை பயிற்றி என்னை
ஆழியால் வெருட்டலுற்றாய் அலந்தனை பெரிதும் என்றான் – சூளாமணி:9 1458/2,3
ஏதம் என்னை என ஏந்தல் வினாவ – சூளாமணி:10 1569/2
ஏதம் என்னை பெரிது எய்தினை என்றே – சூளாமணி:10 1571/2
என்னை காவல் இஃது இல் வகை என்றான் – சூளாமணி:10 1582/3
ஏதிலாள் ஒருத்திக்கா என்னை செய்த இ – சூளாமணி:10 1594/3
என்னை இவண் உற்றது என என்னும் இலை என்னா – சூளாமணி:10 1610/3
ஈண்டையேன் என்னை பட்டது என்று சென்று அணுகினானால் – சூளாமணி:10 1666/3
வந்தவன் வணங்கலோடும் மாமனை நுதலி என்னை
கந்து அணை யானை வேந்தன் கழல் அடி செவ்வியோ என்று – சூளாமணி:10 1695/1,2
பாட்டினால் என்னை போக பான்மையே பலித்தது அன்றே – சூளாமணி:10 1824/4
உரையினால் என்னை அ ஒளி கொள் மா நகர் – சூளாமணி:11 1871/3
என்னை வினவியது என்னை-கொல் என்றான் – சூளாமணி:11 1917/4
எவன் செய்தும் என்னை ஈர் மலர் தாரோய் – சூளாமணி:11 2004/4
ஆசும் இங்கு இருந்து இனி என்னை எழுக என்று அயல – நீலகேசி:1 44/1
என்னை ஈண்டைக்கு வரவு என்று அரும் தவன் வினவலும் எழில் ஆர் – நீலகேசி:1 65/1
தேறும் ஆறு என்னை நின்னை தேவர்-தம் தேவர்க்கும் தேவா – நீலகேசி:2 158/4
கோயிலை யான் புக விலக்கும் குறை என்னை முறை திருத்தும் – நீலகேசி:2 168/2
குறை என்னை வான் வயிற்றால் குண்டலமாகேசி இ – நீலகேசி:2 198/3
சித்தனே என்னை சேர்-மினம் என்றலின் – நீலகேசி:2 217/2
தனக்கு இனி யான் செயற்பாலது-தான் என்னை என உரைத்தான் – நீலகேசி:2 229/3
மூடிற்றின் பயன் என்னை என வினவ மொக்கலனும் – நீலகேசி:4 272/3
பல சொல்லி குறை என்னை பஞ்சமா கந்தமே – நீலகேசி:4 296/1
நெறி என்னை இந்திரன்-தன் நெடு நகர்க்கு அவன் தேவி – நீலகேசி:4 300/3
என்பவர்க்கு என்னை ஏதம் உண்டு என்றியேல் – நீலகேசி:4 316/2
நல்_வினையே என நாட்டலுமாம் என்னை
வில்லினை ஏற்றி நும் மெய்ம்மை கொளீஇயது – நீலகேசி:4 327/2,3
தெற்றென உண்பதும் தீமை தரும் என்னை
ஒற்றை_நின்றாள் துணை ஊறுபடுத்தவள் – நீலகேசி:4 332/2,3
மறம் கொண்டு இது உண்டு என்னை மன் உயிர்க்கு ஆமே – நீலகேசி:4 348/3
சேதனை_இல்லாய் திரிவு என்னை வண்ணம் – நீலகேசி:4 365/4
மூடலை ஆவதன் காரணம் என்னை முடி குணத்தின் – நீலகேசி:4 380/3
தெற்றென தீர்ந்து ஓர் பொருள் என்னை தேற்று இனி தேற்றலையேல் – நீலகேசி:4 388/3
பூட்டினம் உரைத்த அக்கால் போந்தது அங்கு என்னை என்றான் – நீலகேசி:4 424/4
கது என்னை என்ன சொன்னால் ஆகமம் அல்லது ஆமோ – நீலகேசி:4 425/4
பிறத்தலே தலைமை ஆயின் பிள்ளைகள் அல்லது என்னை
அற கெடல்-தான் அது என்னில் அட்டக வித்து வெந்து ஆம் – நீலகேசி:4 445/1,2
குடையினான் இறைவன் என்றால் குற்றம் இங்கு என்னை என்றாள் – நீலகேசி:4 446/4
தன்மை கருமம் அவற்றனவே என்றல்-தான் என்னை வேறு – நீலகேசி:5 501/1
ஊர் இது காடு இது-தான் எனல் என்னை ஒருங்கு உளவேல் – நீலகேசி:5 502/1
முற்ற உணர்ந்து முடித்து உரை என்னை முதல் எழுத்து – நீலகேசி:5 518/2
இ பலாரிடை என்னை இது என்பதோ – நீலகேசி:5 548/3
சிறிதும் நீ தீ புகாய் சேர்வது என்னை நிழல் – நீலகேசி:5 556/3
இன்று இ தூய்து_அன்மை என்னை இழைத்ததோ – நீலகேசி:5 560/4
யாது உள்ளம் மாண்பு உளமேல் இன்பம் ஆம் என்னை
மாதுளம் பீசம் உண் மாண் அரக்கின் நிறம் – நீலகேசி:5 576/2,3
நீ சொன்ன ஆறு இது நேரும் திறம் என்னை
ஏசுவன் கேள் யான் எடுத்து இனி என்றாள் – நீலகேசி:5 579/3,4
கொள்ளும் திறம் என்னை கூறாய் குணந்து இனி – நீலகேசி:5 588/3
தளை பெய்துவைத்து என்னை தம் பொறி எல்லாம் – நீலகேசி:5 592/3
தோற்றமும் என்னை துடித விமானத்துள் – நீலகேசி:5 604/2
பக்கம் உடன் கெடுமால் என்னை பாவம் – நீலகேசி:5 605/4
அது என்னை சொல்லியவாறு உரை ஆத்தா – நீலகேசி:5 609/4
போத்தந்து காட்டும் திறம் என்னை புத்தா – நீலகேசி:5 613/4
துப்பும் உரைத்து என்னை தோன்றிய அ கணம் – நீலகேசி:5 614/2
என்னை இயையும் திறம் இவை-தானே – நீலகேசி:5 619/4
இல்லதற்கே இல்லை கேடு என்னை காக்கையின் – நீலகேசி:5 633/1
பெற்ற வகை என்னை பேதாய் அதனை பெயர்த்து எனவே – நீலகேசி:6 680/4
கூய் அத்தின் என்னை குரவர் உபதேசம் என்றாள் – நீலகேசி:6 723/4
என்னை பயந்தீர் இஃது என் என கேட்டனள் – நீலகேசி:7 734/1
என்னை ஒழித்து இனி எல்லாம் அவன் என – நீலகேசி:7 769/1
பத்திசெய்து இனி என்னை பரமன் பாதமே – நீலகேசி:8 796/3
இன்றியும் போதலால் என்னை ஆயதோ – நீலகேசி:8 812/4
இது என என்னை இங்கு இதனோடு ஏழு எனாய் – நீலகேசி:8 813/4
என்னை இங்கு நும் பொருள் என வினவலும் இ இருந்த – நீலகேசி:9 825/1
ஐயம்_இல் தீ_கதி செலுத்துவது அது என்னை ஆவது என்றாள் – நீலகேசி:9 828/4
அனகள் யாவையும் என்னை நின் பூதங்களன-கொல் – நீலகேசி:10 885/3
வாய் கண்டேன் என்னை வாழ்க்கை வலியன்-மின் – நீலகேசி:10 891/2
மேல்

என்னை-கொல் (6)

என்னை-கொல் மாவின் செய்கை இ உயிர்பெற்ற பெற்றி – யசோதர:2 147/1
என்னை-கொல் ஒருவர்-தம் மேல் ஒருவர்க்கு இங்கு உள்ளம் ஓட – சூளாமணி:2 66/3
என்னை-கொல் விரிந்தவாறு எனலும் மன்னனுக்கு – சூளாமணி:5 387/3
என்னை வினவியது என்னை-கொல் என்றான் – சூளாமணி:11 1917/4
இத்துணை உண்டு என்பது என்னை-கொல் ஏழாய் – நீலகேசி:7 776/4
பெறுதலை என்னை-கொல் தத்துவம்-தனை அன்று பேறும் உண்டே – நீலகேசி:9 835/2
மேல்

என்னையும் (2)

பாவி என்னையும் பற்றினை இன்னணம் – யசோதர:3 220/4
துஞ்சும் நின் வயிற்று என்னையும் சூழ்தியோ – யசோதர:3 221/4
மேல்

என்னையோ (8)

பழி இங்கு இட்டு உரைத்தால் பயன் என்னையோ – நீலகேசி:4 321/4
பற்பல கூற்றால் பிறங்கி பரக்கும் திறம் என்னையோ
உற்று அவை ஒன்று ஒன்றின் உள் புகும் ஓத்து_உடையாய்க்கு எனலும் – நீலகேசி:4 394/3,4
நிறைந்து நிறைந்து அவை பால் தயிர் மோர் எனத்-தான் என்னையோ – நீலகேசி:5 511/4
பாக்கியம் செய்தாய் பரிசங்கள் கொள்ளும் பரிசு என்னையோ – நீலகேசி:5 515/4
கற்று இனி எல்லா கணக்கும் கலந்து உரை காண்பு என்னையோ – நீலகேசி:5 518/4
பிணம்-தனை சீவனாய் பெற்றது என்னையோ
உணர்ந்திலன் உரையும் ஒன்றிலன் எனின் உறுதி நாம் – நீலகேசி:8 798/2,3
இதனது குணம் என இழுக்கிற்று என்னையோ
உதனமும் உணர்வு இலை ஒன்று அது என்றக்கால் – நீலகேசி:8 802/2,3
அதற்கு நீ பரிவது என்னையோ
அடக்கும் தன் தோற்றமும் ஒட்டி மும்மையும் – நீலகேசி:8 803/2,3
மேல்

என்னொடு (6)

எவரும் என்னொடு வரப்பெறார் தவிர்க என எழில் சேர் – சூளாமணி:7 709/3
என்னொடு படுவது அன்றே இனி இப்பால் வருவது என்றான் – சூளாமணி:9 1200/4
எறி-மின் எதிர் என்னொடு இகல் வல்லிர் உளராயின் – சூளாமணி:9 1283/3
எரி மாலை வேல் வல் இளையார்கள் நிற்க இவன் என்னொடு ஏற்க எனவே – சூளாமணி:9 1328/2
உற்ற நாள் சில உமக்கு என்னொடு அல்லது – சூளாமணி:12 2093/1
பூதமே என போந்திருந்து என்னொடு
வாதம்செய்கின்ற பூதம் அ வாதமோ – நீலகேசி:10 865/2,3
மேல்

என்னொடும் (2)

என்னொடும் பெயர்தி நும் பாடிக்கு என்று ஒரு – சூளாமணி:8 906/3
என் நிழல் என்னொடும் இயங்கின் அல்லது – சூளாமணி:10 1599/3
மேல்

என்னோ (24)

நங்கை மண நீர் அணியை நாம் ஒழிவது என்னோ – சூளாமணி:8 1090/4
பாவனையர் அல்லர் பல பாடி இனி என்னோ – சூளாமணி:9 1291/4
சிலை இடத்து_உடையார் கணை வலத்து_உடையார் சிலர் நின்று செய்வது ஈங்கு என்னோ
நிலையிடத்தவருள் நிகர் எனக்கு உளரேல் நேடு-மின் சென்று என நின்றான் – சூளாமணி:9 1318/3,4
பாரின் மன்னர் பிறர் கொள்ள பணித்தது என்னோ படை வேந்தே – சூளாமணி:9 1481/4
அருள் ஆழி முன் செல்ல பின் செல்வது என்னோ அடி படாதாய் நின்ற அகல் ஞாலம் உண்டோ – சூளாமணி:11 1907/4
வருவாரும் வையகமும் நீயும் வேறு ஆகி மணி மேனி மாலே மயக்குவது இங்கு என்னோ – சூளாமணி:11 1911/4
வழுக்கு இன்றி தவம் செய்யின் மண்டையால் பயன் என்னோ – நீலகேசி:4 277/4
தீனிடை நீ பட்ட தீ செய்கை என்னோ – நீலகேசி:4 335/4
சீவரம் போல் கட்டில் செப்புவது என்னோ – நீலகேசி:4 372/4
இன்மை முடியின் என் இட்டம் உரைப்பினும் கெட்டது என்னோ
மன்னும் அ நான்கும் மறுதலை தத்தமுள் ஆதலினால் – நீலகேசி:5 501/2,3
கூறியவாற்றால் உயிர் உண்மை கூறலும் குற்றம் என்னோ – நீலகேசி:5 507/4
சொல்லா விடும் திறம் என்னோ விரிவிற்கு சூனியமே – நீலகேசி:5 512/4
நீ அத்தா சொன்ன நேரும் திறம் என்னோ
மாயத்தால் மனம் இன்றி அவையவை – நீலகேசி:5 539/2,3
நல்லாய் சொன்ன நான்மையை நாட்டும் திறம் என்னோ – நீலகேசி:5 562/4
பயம் பெறுவது இல்லையேல் பாழ் பயன் இது என்னோ – நீலகேசி:5 649/4
இ பாவி செய்யும் இழிதகவு இது என்னோ
இழுதை-தான் செய்யும் இழிதகவு இது என்னோ – நீலகேசி:6 696/4,5
இழுதை-தான் செய்யும் இழிதகவு இது என்னோ – நீலகேசி:6 696/5
தன் தீகை உண்ணாதான் தான் கண்டது என்னோ
தவத்தினும் இல் வாழ்க்கை தான் கண்டது என்னோ – நீலகேசி:6 697/4,5
தவத்தினும் இல் வாழ்க்கை தான் கண்டது என்னோ – நீலகேசி:6 697/5
சீர வீழுமவை என்னினும் ஆவது என்னோ – நீலகேசி:6 717/4
போம் பொழுதேல் அவனால் பொருள் என்னோ – நீலகேசி:7 744/4
காண்டற்கும் துத்தற்கும் காரணம் என்னோ – நீலகேசி:7 745/4
கூட்டி மிடறும் கொள குற்றம் என்னோ – நீலகேசி:7 757/4
பேர்ப்பவன் ஆயும் பெறுகின்றது என்னோ – நீலகேசி:7 773/4
மேல்

என்னோடு (1)

என் கருமம் வினவுதியேல் இலிங்கியருள் என்னோடு
நன்கு உரைப்பார் தரல் வேண்டி நாவல் கொம்பு இது நட்டேன் – நீலகேசி:2 169/1,2
மேல்

என்னோம் (1)

பெரும் பாவம் அற துய்த்து பெறுதும் யாம் வீடு என்னோம்
அரும் பாவகாரி நீ யாவர் வாய் அது கேட்டாய் – நீலகேசி:4 313/1,2
மேல்

என (735)

அணி என கொள்வார் நாமும் அகத்தினுள் இரங்கல் செல்லாம் – உதயணகுமார:1 3/4
மை வரை மருங்கில் நின்ற மலை என இலங்குகின்ற – உதயணகுமார:1 19/1
உளவன் ஆதலின் உற்ற கடன் என
அளவு நீதி அமைச்சர் உரைத்தனர் – உதயணகுமார:1 36/3,4
போந்து அவன் பற்றி போதருவீர் என
சேர்ந்து அமைச்சர்கள் செய்பொருள் என் என்று – உதயணகுமார:1 37/2,3
நெறி கண்டு ஊர்ந்தனர் நீலமலை என – உதயணகுமார:1 40/4
சாலங்காய நீ சார்ந்து தருக என
ஞாலம் காக்கும் நர_பதி செப்பலும் – உதயணகுமார:1 42/1,2
எம் இறையது வேழம் என எண்ணி – உதயணகுமார:1 46/1
செறுநர் செய்தது சித்திரமாம் என
முறுவல் கொண்ட முகத்தினனாக தன் – உதயணகுமார:1 50/1,2
புல்வாய் கூட்டத்து புக்க புலி என
கொல் வாள் ஓச்சியே கூற்றம் விருந்து உண – உதயணகுமார:1 53/1,2
வரைகள் வீழ்வு என வாரணம் வீழவும் – உதயணகுமார:1 56/2
துவள் இடை இள முலை தோய்ந்து கொண்டு போம் என
அவள் கனவு உரைப்ப கேட்ட அண்ணலும் மகிழ்ந்த பின் – உதயணகுமார:1 63/2,3
புண்ணில் வேல் எறிந்து என பொற்பு அழிந்து வீழ்ந்தனன் – உதயணகுமார:1 65/4
வாள் முனை கடந்தவர்க்கு வஞ்சனை செய்வோம் என
நீள் விழி நல் மாதரோடு நின்ற சுற்றத்தோர்களை – உதயணகுமார:1 67/2,3
இன்னவை கேட்கின் இன்னவை தருக என
மன்னவன் அறியும் அருளுரை பயிற்றி – உதயணகுமார:1 73/1,2
இடி என முழக்கி இனிதினின் வந்தான் – உதயணகுமார:1 77/4
தந்திரக்கு உமக்கு தான் இறையாம் என – உதயணகுமார:1 78/4
உளத்து இயல் பாட்டை கேட்டு யூகியாம் என மகிழ்ந்து – உதயணகுமார:1 81/3
காற்று என முழக்கி வேழம் கண்ட மாந்தரை தன் கையால் – உதயணகுமார:1 89/2
பைம் மிகும் பொன் அல்குலாள் படா முலை புணை என
மைம் மிகும் களிற்று_அரசன் மாரன் கடல் நீந்துவான் – உதயணகுமார:2 123/3,4
முடி உடைய நம் அரசன் முயற்சி-அது என் என
பிடி மிசை வருகையில் பெரு நிலம் கழிந்த பின் – உதயணகுமார:2 127/2,3
இழந்த மிக்கு அரசியல் கைகூடும் என எண்ணினான் – உதயணகுமார:2 129/4
வேந்தனும் கண்டே விரும்பி வினயம்செய்து இருக்க என
பாந்தவ கிழவியும் பண்பு இனிய சொல்லிய பின் – உதயணகுமார:2 132/1,2
அவன் உரை அறிந்திலன் அறிந்த நீ உரைக்கு என
தவிசிடை இருந்தவள்-தான் படத்தை காட்டினள் – உதயணகுமார:2 133/1,2
எரி பொன் அணி காட்டு என எடுத்து முன்பு வைத்தனர் – உதயணகுமார:2 141/2
நெருப்பிடை விழுந்தமை நினைப்ப மாயம் அன்று என
விருப்பு உடை நல் தேவிக்கு வேந்தன் மிக்கு அரற்றுவான் – உதயணகுமார:2 141/3,4
பொங்கு ஆரம் முகம் என புலம்பினான் புரவலன் – உதயணகுமார:2 144/4
தோணி முகம் காட்டு என சொல்லியே புலம்புவான் – உதயணகுமார:2 145/4
அன்பு மிக்கு அரற்றுவதை அகல்வது பொருள் என
நன்புறும் அமைச்சர் சொல்ல நர_பதியும் கேட்டனன் – உதயணகுமார:2 146/2,3
எரி என வெகுண்டு வந்தே இனிய நாடு அழிக்கலுற்றார் – உதயணகுமார:3 165/2
செல்க என விடுத்தர செல்வன் அங்கு போந்தனன் – உதயணகுமார:3 177/3
பிங்கல கடகர் என பீடு உடை குமரரும் – உதயணகுமார:3 178/1
திரு முடி அரசரை திறத்தினால் அகற்று என
பொருளின் அவன் போந்த பின்பு போர்_வினை தொடங்கினர் – உதயணகுமார:3 179/3,4
மாற்றவன் படை முறிந்து என மன்னவன் படை ஆர்த்திட – உதயணகுமார:3 182/1
மாற்றலன்-தனை கூற்று உண வண்மையில் விருந்து ஆர்க என
ஏற்ற வகையினில் இட்டனன் இலங்கு வத்தவராசனே – உதயணகுமார:3 182/3,4
பகை அறவே எறிந்து உடன் பாங்கில் போர் வினை தவிர்க என
வகை அறவே படுகளம் கண்டு நண்ணிய மற்றது – உதயணகுமார:3 183/1,2
ஆர் மிகு முரசம் அறைக என நகரில் – உதயணகுமார:4 214/3
பெரு விறல் வேந்தனும் பெறுதல் அரிது என
திரு நிறை யூகியை செல்வன் மகிழ்ந்தான் – உதயணகுமார:4 215/3,4
செல்-மதி நீ என செல்ல விடுத்தனன் – உதயணகுமார:4 220/1
நல் முது நகர் முன் நாடி போ என
பல் மதி சனங்கள் பரவி வழிபட – உதயணகுமார:4 220/2,3
பாடக சிலம்பு ஒலி பண்ணினும் இனிது என
சூடகத்து ஒலி நல சுரருடைய கீதமே – உதயணகுமார:4 236/1,2
பிறை என வளர செல்வன் பேதையும் விசும்பில் செல்லும் – உதயணகுமார:5 243/2
புள் என பறக்க மந்த்ரம் ஈது என கொடுத்து போந்தான் – உதயணகுமார:5 249/4
புள் என பறக்க மந்த்ரம் ஈது என கொடுத்து போந்தான் – உதயணகுமார:5 249/4
பூம்_குழாஅல் நீ புதியை மற்று யார் என
பாங்கில் வந்து பல உரை செய்தனள் – உதயணகுமார:5 264/3,4
வேட்ட வேடம் விரும்பி நீ காட்டு என
காட்டவே கண்டு காளை கலந்தனன் – உதயணகுமார:5 265/2,3
வெதிர் இலை என வீழ்ந்தவன்-தன்னிடை – உதயணகுமார:5 268/1
அந்தம்_இல் குணத்து ஐய நீர் ஆர் என
முந்து நல் முறையாம் முனி தாம் சொல – உதயணகுமார:5 270/2,3
எஞ்சல்_இல் இன் நிலைமை-அது என்று என
விஞ்சு மா தவன் மெய்ம்மையில் கூறுவான் – உதயணகுமார:5 271/3,4
மேல் நிகழ்வு என மெய் தவர் கூறினது – உதயணகுமார:5 274/1
இன் பால் பொய்கை எழில் கரை வைகு என
மின் பூண் மார்பனும் வேண்டி திளைத்தனன் – உதயணகுமார:5 275/3,4
தம் இல் எண்ணினன் சார்ந்து காண்க என
செம்மை எண்ணியே செப்பி விட்டனன் – உதயணகுமார:5 283/2,3
தேவனே என செல்வனும் செலும் – உதயணகுமார:5 284/2
சினத்தொடு மன்னர் சேர்வரால் என
மனத்து அமைச்சரும் மகிழ்ந்து மன்னரை – உதயணகுமார:5 286/2,3
காமனே என கன்னி மங்கையர் – உதயணகுமார:5 289/3
எஞ்சல்_இல் புரம் இந்திரன் என
மிஞ்சு மாளிகை வீரன் சென்றனன் – உதயணகுமார:5 293/3,4
இதம் அளித்திடும் இளவரைசு என
அதுல நேமியன் அரசு நாட்டினான் – உதயணகுமார:5 300/3,4
ஆய்ந்த கண்களும் அரு வரை என – உதயணகுமார:6 311/4
வெடிபடும் முழக்கு இடி என விடும் – உதயணகுமார:6 312/1
அடிஅடி என ஆயுதர் செல – உதயணகுமார:6 313/1
படுபடு என பறைகள் கொட்டிட – உதயணகுமார:6 313/2
பெரும் துயர் என பேதுறுக்குமே – உதயணகுமார:6 326/4
இரு என இருக்கை காட்ட இருந்து நல் அறத்தை கேட்டான் – உதயணகுமார:6 331/4
ஏது என் என எதிர் வரன் சொலும் – உதயணகுமார:6 336/2
உதவ காரணம் என் என கூறலும் – உதயணகுமார:6 342/2
அறிகுறி அநசனம் ஆற்றுதற்கு அரிது என
மறு_அறு தியானமும் மதியகம் தெளிந்தவே – உதயணகுமார:6 361/3,4
நெதி இரண்டு என நீடிய தோளினான் – நாககுமார:1 21/3
எரி மணிகள் இலதை வேந்து என்ன இ கூற்று என – நாககுமார:2 70/4
அ நகரின் நாமமும் அலங்கரியபுரம் என
தன் நகரின் மேவும் பொன் தார் அணிந்த காளையே – நாககுமார:2 73/3,4
குன்று என திரண்ட தோளான் குமரனும் கேட்டு வந்து – நாககுமார:3 92/1
என அவள் சொல்ல நன்று என்று இனி ஒரு காரியத்தின் – நாககுமார:3 97/2
ஆள் என தெய்வம் வைத்து அருகன் ஆலையத்துள் சென்று – நாககுமார:3 98/3
திருவுளம் பற்றி தேர்ந்து அறிவிக்க என
திரு_முடி மன்ன செப்புவன் கேள் என்றார் – நாககுமார:4 104/3,4
அண்டி நல் சேவையார் ஆவராம் என
பண் திற தவத்தவர் பண்ணுரை கேட்ட பின் – நாககுமார:4 105/3,4
இன்று இவன்-தான் யார் என என் தம்பி அவன் என்னலும் – நாககுமார:4 130/4
மின்னின் இடை நேர் இழை மேனகி என ஒரு – நாககுமார:4 131/1
அருகன் ஆலையத்து முன் அலறும் நீங்கள் யார் என
தரணிசுந்தரி அவள் அவற்கு இது என்று கூறுவாள் – நாககுமார:4 136/3,4
எந்தையும் கொடாமையால் எரி என வெகுண்டனன் – நாககுமார:4 138/1
ஏற்ற மோகம் என் என இயல் முனி உரைப்பரே – நாககுமார:4 144/4
உள் விரிந்த புகை கொடி உண்டு என
எள்ளுகின்றனர் இல்லை விளக்கினை – யசோதர:0 3/1,2
வெருவுசெய்யும் வினை பயன் இற்று என
தெரிவுறுப்பதும் செப்புதல் உற்றதே – யசோதர:0 4/3,4
ஆன பூசனை ஆற்றுதல் ஆற்று என – யசோதர:1 21/4
ஏட சண்ட கரும தந்தீக என
நாட ஓடினன் நல் நகர்-தன் உளே – யசோதர:1 22/3,4
என மனத்து எண்ணி நெஞ்சத்து இரங்கியும் மன்னன் ஏவல்-தனை – யசோதர:1 30/1
கறங்கு என வினையின் ஓடி கதி ஒரு நான்கினுள்ளும் – யசோதர:1 35/1
நன்று என நயந்து கொண்டேன் நடுக்கமும் அடுத்தது இல்லை – யசோதர:1 48/2
என்று எனக்கு இறைவன் நீயே என இரு கையும் கூப்பி – யசோதர:1 48/3
நன்று என நயந்து நங்கள் நல் அற பெருமை நாடி – யசோதர:1 49/2
நிலத்து இறை மன்னன் வாழ்க நெடிது என உரை-மின் என்றார் – யசோதர:1 59/3
என் இனி இறைவன் நீயே எனக்கு என இறைஞ்சி நின்று – யசோதர:1 67/3
எம் துயர் களைபவன் எசோதரன் என
நந்திய புகழ் அவன் நாமம் ஓதினான் – யசோதர:2 76/3,4
தனையனை நில_மகள் தலைவன் ஆக என
கனை மணி வனை முடி கவித்து காவலன் – யசோதர:2 83/2,3
நங்கை நின் பெருமை நன்றே நனவு என கனவில் கண்ட – யசோதர:2 99/3
இனியவள்_அல்லள் என்-கொல் என மனத்து எண்ணினானே – யசோதர:2 116/4
பிணி என எனது நெஞ்சில் பெரு நவை உறுக்கும் ஐய – யசோதர:2 133/3
என நினைந்து ஏது செய்தாள் எரி நரகத்து வீழ்வாள் – யசோதர:2 149/4
கொம்பு_அனாய் இது கொண்டு வளர்க்க என
நம்பு காமர் புளிஞி கை நல்கினான் – யசோதர:3 163/3,4
சீயம் ஒன்று என சீறு உளியம் எதிர் – யசோதர:3 178/2
தந்து கொல்க என மன்னவன் சாற்றினான் – யசோதர:3 181/4
உற்ற செய்கைக்கு உரித்து என ஓதினார் – யசோதர:3 184/4
நன்றுநன்று என நைந்து இறந்திட்டதே – யசோதர:3 186/4
தாள் வருத்தம் தவிர்த்து வளர்க்க என
ஆளி மொய்ம்பன் அருளினன் என்பவே – யசோதர:3 190/3,4
தீது தாமும் சிராத்தம் செயற்கு என
ஓதினார் இனி ஒன்று உளது என்றனர் – யசோதர:3 193/3,4
சென்று தம் என சென்றனர் ஒற்றர் பின் – யசோதர:3 195/3
ஒன்றி உம்பர் உலகினுள் வாழ்க என
நன்று சொல்லினர் நான்மறையாளரே – யசோதர:3 196/3,4
பிணிசெய்து எம் உழை வம் என பேசினான் – யசோதர:3 209/3
சண்டகன்மியை தந்து வளர்க்க என
கொண்டு போய் அவன் கூட்டுள் வளர்த்தனன் – யசோதர:3 224/2,3
ஒருவழியாலும் சீவன் உண்டு என கண்டது இல்லை – யசோதர:4 234/3
இற்று என நிறைசெய்திட்டும் இறைவனே பேதம் காணேன் – யசோதர:4 235/2
பதத்து அயன் மத களிறு என படிமம் நிற்ப – யசோதர:5 263/3
கூற்றம் என அடவி புடை தடவி உயிர் கோறற்கு – யசோதர:5 264/1
பாற்றியவன் இன் உயிர் பறிப்பன் என வந்தான் – யசோதர:5 264/3
வெறுத்து உடன் விடுத்து அரசினை துகள் என பேர் – யசோதர:5 268/1
மேகம் என மின்னினொடு வில்லும் என வல்லே – யசோதர:5 275/1
மேகம் என மின்னினொடு வில்லும் என வல்லே – யசோதர:5 275/1
போகம் மிகு பொன்_உலகு புகுவன் என நினைவான் – யசோதர:5 275/4
ஆடை முதலாயினவொடு அகல்க என விட்டான் – யசோதர:5 276/4
நீர் என உருக்கிடும் நில புரைய ஐந்தாம் – யசோதர:5 288/2
கொந்து அழலின் வெந்து கொதுகொது என உருகும் – யசோதர:5 290/2
தின்ன என நொந்து அவைகள் தின்னும் மிகை திறலோய் – யசோதர:5 293/4
எல்லை_இல இதுஇது என எண்ணி ஒரு நாவில் – யசோதர:5 296/3
என அவர் இறைஞ்சி மெல்ல இ நகரத்து வந்தார் – யசோதர:5 319/3
இன் சொல் மாதரும் இளம் கிளை சுற்றமும் எரி திரள் என அஞ்சி – யசோதர:5 323/1
வம்பு வான் இடு தனு என வடிவு உடை வானவர் ஆனாரே – யசோதர:5 326/4
முகில் இசை என முழா முரன்று விம்மவும் – சூளாமணி:2 41/2
தூவி வான் பெடை துணை துறந்த-கொல் என
வாவி வாய் இள அனம் மயங்கும் என்பவே – சூளாமணி:2 46/3,4
வெண் நிலா திரள் என விளங்கும் ஆரமும் – சூளாமணி:2 48/2
ஆறிலொன்று அறம் என அருளின் அல்லது ஒன்று – சூளாமணி:2 54/1
இது நமக்கு இசைக்க என எண்ணும் எண்_இலார் – சூளாமணி:2 58/2
கோடு உயர் குன்று என குலவு தோளினன் – சூளாமணி:3 76/3
விடல்_இலன் எம் உயிர் விடுக்கும்-கொல் என
மடவரலவர் குழாம் மயக்கமுற்றதே – சூளாமணி:3 81/3,4
சென்று அவன் காக்க என மொழிந்து தேம் குழல் – சூளாமணி:3 117/3
உண்டு-கொல் என உண்டு மருங்குலே – சூளாமணி:4 152/4
குடை மாகம் என ஏந்தி கோங்கம் போது அவிழ்ந்தனவே – சூளாமணி:4 170/4
அடி பாடுமவர்கள் என அணி வண்டு முரன்றனவே – சூளாமணி:4 171/2
நெய் உற நிழற்றும் வேலோய் இனைத்து என நினைக்கல் ஆமோ – சூளாமணி:4 198/4
நிழல் கொடி அது என நிறைந்த காரிகை – சூளாமணி:4 209/2
அவ்வை-தன் கோயில் புக்கு அடிசில் உண்க என
மவ்வல் அம் குழலியை மன்னன் ஏயினான் – சூளாமணி:4 226/3,4
அல்குல் நோம் என சிலம்பு அணிந்து மெல்லவே – சூளாமணி:4 227/2
எண்_அரும் தகைத்து என இறைவன் எண்ணினான் – சூளாமணி:4 228/4
தன் உணர் பொறி பிறர்-தங்கள் கூட்டு என
இன்னணம் இரு வகைத்து இறைவர் வாழ்க்கையே – சூளாமணி:4 233/1,2
ஒன்று நன்று என உணர்ந்து ஒருவன் கொள்ளுமேல் – சூளாமணி:4 236/1
ஒன்றி நீர் தருக என உழை குற்றேவலார் – சூளாமணி:4 238/3
இற்று என உரைக்கும் நீதி ஓது நூல் எல்லை காண – சூளாமணி:5 276/3
மின் அவிர் மருங்குல் நீலாங்கனை என விளங்கி நின்றாள் – சூளாமணி:5 296/3
ஈனோர் உட்கும் இரத்தினகண்டன் என நின்றான் – சூளாமணி:5 316/2
மஞ்சு சூழ் மலைக்கு ஓர் சூளாமணி என கருதும் மன்னா – சூளாமணி:5 329/4
போது உலாம் அலங்கல் மார்ப பொருள் என மருளல்செல்லான் – சூளாமணி:5 355/2
சென்று அவன் மனையுள் நீயே வினவு என சேனை வேந்தன் – சூளாமணி:5 360/3
சே அரி நெடு மலர் கண்கள் சேந்து என
தாயரை மறைக்கிய குவளை தாது தேன் – சூளாமணி:5 369/2,3
பரு மணி பளிங்கு என விளங்கு வான் பலி – சூளாமணி:5 371/3
கொங்கு அலர் தெரியலாய் கொற்றம் கொள்க என
மங்கல உழைக்கலம் பரப்ப மன்னனுக்கு – சூளாமணி:5 378/2,3
வெண் நிலா விரிந்து என விளங்கும் மாலையள் – சூளாமணி:5 383/1
சீர் அருள் சரண் என உலகம் சேர்ந்ததே – சூளாமணி:5 395/4
தேவனுக்கு அமிர்தமாம் தெய்வமாம் என
ஓவு_இல் நூல் புரோகிதன் உணர ஓதினான் – சூளாமணி:5 419/3,4
பொரி விரிவன புது மலர் என புன்கு உதிர்வன புறனே – சூளாமணி:6 431/4
எழில் நகுவன இள மலர் என எழு சண்பக நிகரம் – சூளாமணி:6 432/2
எழுது உருவின எழு தளிர் என இணர் அணிவன இரதம் – சூளாமணி:6 433/1
பொழுது உருவின அணி பொழிலின பொழி தளிர் என புன்னை – சூளாமணி:6 433/4
இது அழகியது இவண் வருக என எழு புள்ளொலி இகவா – சூளாமணி:6 437/2
இது என் என இது என் என வினையன் பல சொன்னான் – சூளாமணி:6 440/4
இது என் என இது என் என வினையன் பல சொன்னான் – சூளாமணி:6 440/4
நினக்கு என இயற்றிய நிலா நிழல் மணி கல் – சூளாமணி:6 441/3
உலாவிய கழல் தகையினீர் என உரைத்தான் – சூளாமணி:6 443/4
சென்று அவன் வழிச்சிரமை தீர்-மின் என நால்வர் – சூளாமணி:6 448/2
அன்னம் என அல்ல என அன்னணம் நடந்தார் – சூளாமணி:6 449/4
அன்னம் என அல்ல என அன்னணம் நடந்தார் – சூளாமணி:6 449/4
காவி என ஊதுவன கைத்தலம் விலங்க – சூளாமணி:6 455/3
மேவி இவை காந்தள் என வீழ மிக நொந்தார் – சூளாமணி:6 455/4
வணங்கு இடை வணங்கு-தொறு அணங்கு என வணங்கும் – சூளாமணி:6 457/4
உய்யலம் என தொழுது மைந்தர்கள் உடைந்தார் – சூளாமணி:6 458/4
கனிபவேல் இவர் கடல் விளை அமிர்து என கனிவார் – சூளாமணி:6 460/3
முனிபவேல் இவர் அனங்கன் ஐங்கணை என முனிவார் – சூளாமணி:6 460/4
சனங்கள் தாம் சில தவங்களை தாங்குதும் என போய் – சூளாமணி:6 464/1
வனங்கள் காப்பவர் உளர் என முனிவ மற்று அன்றேல் – சூளாமணி:6 464/2
தகளி வெம் சுடர் என திகழ் மணி குழை தயங்க – சூளாமணி:6 469/1
துறக்கம் புக்கவர் பெறுவன இவை என துணியா – சூளாமணி:6 470/1
வியந்தசேனை மென் கமலமாலதை என விளம்பும் – சூளாமணி:6 472/2
தீது தீர் காப்பு பெற்று செல்க என விடுத்தது அன்றே – சூளாமணி:6 514/4
காட்டி நீ உரைத்த எல்லாம் கனவு என கருதின் அல்லால் – சூளாமணி:6 526/3
தன் நிகர் இகந்த தோன்றல் சரண் என பரமன் பாதம் – சூளாமணி:6 544/3
அத்திரம் என அசோகம் கண்டதும் – சூளாமணி:7 581/4
இல்லையேல் உலகு இல்லையாம் என
நல்லனே அவன் நாம வேலினாய் – சூளாமணி:7 595/3,4
ஏதிலார் என இயைந்தது இன்மையார் – சூளாமணி:7 597/2
சிங்க ஏறு என செப்பும் நீரரே – சூளாமணி:7 600/4
நீதியாம் என நிகழ்த்தினார் அரோ – சூளாமணி:7 608/4
மகிழ்ச்சியுள் மதி மைந்துறும் போது என
புகழ்ச்சி நூலுள் புகன்றனர் பூவினுள் – சூளாமணி:7 628/2,3
ஒத்தவாறு உணர்ந்தீ என என் செயும் – சூளாமணி:7 633/2
மை தகை மனத்தான் மனித்தன் என
கைத்தலம் கதிர் வீச மறித்தனன் – சூளாமணி:7 633/3,4
என்றலும் இது நன்று என வேந்து ஒளி – சூளாமணி:7 649/1
சென்று தூதுவர்-தாம் திறை கொள்க என
வென்றி வேலவன் மேல் விடை ஏயினான் – சூளாமணி:7 649/3,4
வாய்தலில் நின்றனர் வந்து என மன்னன் முன் – சூளாமணி:7 659/3
நன்று என நாறு ஒளி நீள் முடியான் அடி – சூளாமணி:7 660/2
வெய்யவாய் தண்ணென் நீலம் விரிந்து என விலங்கி நீண்ட – சூளாமணி:7 673/3
கடுத்திடும் அரவு என கனன்ற நோக்கமோடு – சூளாமணி:7 683/2
வட்கி நம் இறைவற்கு வலிது தெவ் என
துட்கெனும் மனத்தினர் தூதர் ஏகினார் – சூளாமணி:7 691/3,4
மன்னும் ஓர் மாய சீயம் ஆகு என வகுத்துவிட்டான் – சூளாமணி:7 696/4
உள் எரி உமிழ நோக்கி உரும் என அதிரும் பேழ் வாய் – சூளாமணி:7 697/3
நறையும் குஞ்சியான் நன்றுநன்று என சொல்லி நக்கான் – சூளாமணி:7 702/4
எறியும் மின் உரும் என இடித்து இறுவரை முழையுள் – சூளாமணி:7 704/2
உளது கோளரி உரும் என இடித்து உயிர் பருகி – சூளாமணி:7 706/3
ஆயின் மற்று அதன் அரு வரைப்பிலம் என அகன்ற – சூளாமணி:7 707/1
தொழில்_கணாளரும் தவிர்க என சூளுற்று மொழிந்தான் – சூளாமணி:7 708/4
எவரும் என்னொடு வரப்பெறார் தவிர்க என எழில் சேர் – சூளாமணி:7 709/3
உடைந்த போக ஓர் இடி இடித்து என உடன்று இடிப்ப – சூளாமணி:7 712/2
பொடிந்து போயின பொரி என நெரிவொடு புரளா – சூளாமணி:7 712/4
மரங்கள் வேரொடும் கீழ்ந்து என வழி தொடர்ந்து எழுந்த – சூளாமணி:7 716/1
ஓங்கு மால் வரை பிளந்திடுகு என உளைந்து உரவோன் – சூளாமணி:7 719/2
கதிரும் கண்களில் கனல் என சுடர்களும் கனல – சூளாமணி:7 720/2
வாரித்திட்டு இவண் வந்தது ஓர் அரி என மதியா – சூளாமணி:7 722/2
ஏ எனாமுன் இங்கு அழித்தனன் இவன் என தத்தம் – சூளாமணி:7 724/3
ஈங்கு இ மாண்பின இனையன இவை என இனிதின் – சூளாமணி:7 728/3
உவரி மா கடல் நுரை என ஒளிர்தரு மயிர – சூளாமணி:7 732/1
இவரும் மால் வரை இள மழை தவழ்ந்து என இவையே – சூளாமணி:7 732/3
மதியம் பாரித்து என மணி கல் பாறையின் மிசை – சூளாமணி:7 741/2
தழல் பொதிந்து என துகில் தரித்த காஞ்சியர் – சூளாமணி:7 755/3
ஈங்கு இ வெம் கடும் கானகத்து ஈடு என
ஏங்கும் நீர் கடல்_வண்ணனுக்கு இன்னணம் – சூளாமணி:7 778/2,3
மழை உடைந்து உகும் நீர் என வாய் மடுத்து – சூளாமணி:7 779/3
இங்கண் இன்னஇன்ன காண் என புகழ்ந்து இயம்பினான் – சூளாமணி:7 786/4
இது காண் என இன்னன சொல்லினனே – சூளாமணி:7 800/3
கருநீல மணி கதிர் கட்டி என
கருநீலம் அணிந்த கரும் குழலே – சூளாமணி:7 807/3,4
நம்பிமார் வருக என நாறும் நீர் ஒளி – சூளாமணி:7 819/3
இருவரும் வருக என இரண்டு தோளினும் – சூளாமணி:7 821/3
துன்னிய வன துகள் துதைந்த ஆறு என
மன்னவன் அருளலும் மகர வார் குழை – சூளாமணி:7 823/2,3
நங்கை அடி போற்றி என நங்கை நடை கற்றாள் – சூளாமணி:8 861/4
மகர மால் கடல் வரை மிசை எழுந்து என எழுந்தது படை மாற்றம் – சூளாமணி:8 873/3
இரைக்கும் அம் சிறை பறவைகள் என பெயர் இன வண்டு புடை சூழ – சூளாமணி:8 877/1
ஏனை யானைகள் இணை என இருந்திட இரும் கை மா இனம் காக்கும் – சூளாமணி:8 880/3
கருவி வானத்தின் அகடு தொட்டன என நிலத்திடை கவின்செய்ய – சூளாமணி:8 882/1
கலம்கொள் பேழைகள் கவிழ்ந்து என கதிர் மணி சொரிகின்ற அவை காணாய் – சூளாமணி:8 883/4
புரவலர் வருக என போக தூதுவர் – சூளாமணி:8 903/2
காண் தகு திறலவன் காணும் ஆறு என
ஆண்டகைக்கு அவர்களும் அறிய செப்பினார் – சூளாமணி:8 907/3,4
வளையொடு வயிர் இசை மருவின மழை என
வளைபடு மணி அரவு அறிவு அயர்வுறவே – சூளாமணி:8 936/3,4
சுரமையர் அதிபதி வரும் என மருசி சென்று – சூளாமணி:8 943/1
கரு வரை வருவன என உள களிறுகள் – சூளாமணி:8 944/1
பெரு வரை அருவிகள் என உள பெயர் கொடி – சூளாமணி:8 944/2
அரு வரை அடு புலி என உளர் இளையவர் – சூளாமணி:8 944/3
நிலம்_மிசையவரொடு நிலம் நடை படர்க என
மலை_மிசையவர் இறை அருளிய வகையே – சூளாமணி:8 948/3,4
மண்ணிடை என்னை இங்கு ஓர் பொருள் என மதித்து வந்தது – சூளாமணி:8 970/2
கன மணி பூணினாளை காண்க என விடுக்கப்பட்டார் – சூளாமணி:8 993/4
மதுகரி வயந்தசேனை என இவர் ஆதியாக – சூளாமணி:8 994/1
எண் மிசை இவரும் போழ்தின் இது என அவளும் சொன்னாள் – சூளாமணி:8 1018/4
விஞ்சை அரையன் மட மா மகள் நிலை யாது என வினவில் விளம்ப கேள்-மின் – சூளாமணி:8 1035/2
சுருங்கை அங்கு அவிழ்ந்து என தோன்றும் மீன் குழாம் – சூளாமணி:8 1043/2
இன்று இவள் அகத்தது காம நோய் என
பொன் தவழ் பசலை மெய் புகலலுற்றதே – சூளாமணி:8 1045/3,4
வேய் என திரண்ட தோள் விளங்கும் மேனியாள் – சூளாமணி:8 1046/2
துனி வரவு_இல் என ஒருத்தி சொல்லினாள் – சூளாமணி:8 1048/4
கோது என கொள்-மின் என்று ஒருத்தி கூறினாள் – சூளாமணி:8 1049/4
புரை செறி கடிவினை நாளை போழ்து என
முரைசு எறி இமிழ் இசை முழங்க கேட்டனன் – சூளாமணி:8 1052/2,3
நாளை நாள் என்பது நனித்தும் சேய்த்து என
வாளையாம் நெடும்_கணீர் மயங்கி என்னை இ – சூளாமணி:8 1053/1,2
காண் தகை உடைத்து அது காண்டும் நாம் என
ஈண்டிய கதிரவன் உதயம் ஏறினான் – சூளாமணி:8 1068/3,4
இங்கு முடி விஞ்சை என இன்ன கரைகண்ட – சூளாமணி:8 1105/2
ஈனமொடு நாணம்_இலனோ என இகழ்ந்தாள் – சூளாமணி:8 1106/4
என மணவினைகள் செல்ல இன்னணம் எய்துக என்று – சூளாமணி:8 1107/1
உண்டே என நுடங்கும் நுண் மருங்கு நோவியீர் – சூளாமணி:8 1120/2
அரியது அங்கு என்னை என்னை என அரிகேது சொன்ன – சூளாமணி:9 1138/3
மேல் எனக்கு இருப்பார் போலும் என வெகுண்டு அனல்கின்றான்-கொல் – சூளாமணி:9 1153/3
முரசு என அதிரும் பேழ் வாய் முழங்கு இசை மொழியில் சாற்றி – சூளாமணி:9 1174/2
தொத்து எரி சுடரும் ஒள் வாள் என இரண்டு ஆகும் முன்னாம் – சூளாமணி:9 1184/2
மற்று அவன் புதல்வர்-தாமும் வருக என வந்தார் மாற்றம் – சூளாமணி:9 1188/3
எரி என சுரிந்த கேசத்து இருள் என திரண்ட மேனி – சூளாமணி:9 1190/1
எரி என சுரிந்த கேசத்து இருள் என திரண்ட மேனி – சூளாமணி:9 1190/1
மான் அமர் நெடும்_கணார்-தம் மனம் என வெஃகி மைந்தர் – சூளாமணி:9 1193/1
ஆதி சால் அமர கற்பம் ஆம் என அமரும் காலை – சூளாமணி:9 1203/2
சொல்லியது என சிலர் சுருங்க சொல்லினார் – சூளாமணி:9 1211/4
வென்று வீற்றிருக்கும் இ விடலையே என
நின்றது நில_மகள் பரிவு நீங்கினாள் – சூளாமணி:9 1216/3,4
ஏகிய நாள் உடையாற்கு இதுவால் என
ஆகிய வாய் மொழி கூறலும் ஆயிடை – சூளாமணி:9 1225/2,3
நாகம் அழன்று எறி நச்சு என நக்கான் – சூளாமணி:9 1225/4
வாழியரோ என மால் வரை வாழ்பவர் – சூளாமணி:9 1227/2
சிலையே என உண்டு சிலை தொழுதி – சூளாமணி:9 1234/2
படு மீன் என வீழ்ந்து பதைத்தனவே – சூளாமணி:9 1238/4
கோள் என நாள் என மின்னுபு குன்று எறி – சூளாமணி:9 1242/1
கோள் என நாள் என மின்னுபு குன்று எறி – சூளாமணி:9 1242/1
எண் மிசை இன்றி இருண்டனவோ என
மண் மிசை வீழ்ந்து மயங்கினர் அன்றே – சூளாமணி:9 1246/3,4
நெடிது என நிறுத்தி நீர் உகுத்து நீள் செவி – சூளாமணி:9 1249/3
பாலது படை உடைந்திட்டது இன்று என
மால் எதிர் கடல் படை மான வேந்தனை – சூளாமணி:9 1251/2,3
அரியது என் என நக்கார் அவனி மன்னரே – சூளாமணி:9 1253/4
பாழி போர் உடைந்தனர் பகைவர்க்கு இன்று என
ஆழி போர் தட கையாற்கு அவர்கள் நீர்மையை – சூளாமணி:9 1257/1,2
பைத்து இலங்கு அரவுகள் பகைப்ப போன்ம் என
கைத்தலம் கையொடு புடைத்து நக்கனன் – சூளாமணி:9 1264/2,3
கறங்கு என கால_சக்கரங்கள்-தாம் என – சூளாமணி:9 1276/1
கறங்கு என கால_சக்கரங்கள்-தாம் என
மறம் கிளர் மன்னர்-தம் மகுட நெற்றியும் – சூளாமணி:9 1276/1,2
எச்சம்_இல் குடி_தலைவர் போக என எங்கும் – சூளாமணி:9 1279/2
பேரொடு உறு பீடு உடையன் ஆர் என வினாவி – சூளாமணி:9 1281/3
அறி-மின் பெயர் யான் அ அரிசேனன் என நின்றே – சூளாமணி:9 1283/2
இங்கு இவன் நினக்கு நிகரோ என விசைத்தே – சூளாமணி:9 1284/3
சாரிகை கறங்கு என மலைந்து சுழல்கின்றார் – சூளாமணி:9 1290/3
திகிரி படை அரசன் திறல் சிறக்க என புகழ்ந்து – சூளாமணி:9 1297/2
நட்டம் ஆகு என
வெட்டி வீழ்த்தினான் – சூளாமணி:9 1303/3,4
உள்ளாதவர் உளராம்-கொல் இ உலகின் என உரையா – சூளாமணி:9 1309/3
வாழி படை பொருது என் என வையா நனி வந்தான் – சூளாமணி:9 1312/4
உள்ளால் களியுற்றான் இவன் உயிர் உண்க என உருவி – சூளாமணி:9 1313/2
வரையால் என முகிலால் என இருளால் என மறியும் – சூளாமணி:9 1314/1
வரையால் என முகிலால் என இருளால் என மறியும் – சூளாமணி:9 1314/1
வரையால் என முகிலால் என இருளால் என மறியும் – சூளாமணி:9 1314/1
தட மால் வரை என வீழ்தலும் உடைவார் தமர் ஆனார் – சூளாமணி:9 1316/4
வாழும் நாள் உலந்து மற்று அவன் மண் மேல் மலை என மறிதலும் மலை மேல் – சூளாமணி:9 1317/1
நிலையிடத்தவருள் நிகர் எனக்கு உளரேல் நேடு-மின் சென்று என நின்றான் – சூளாமணி:9 1318/4
உண்டு இனி நமக்கு ஓர் போர் என எதிரே உவந்து சென்றவற்கு இவை உரைத்தான் – சூளாமணி:9 1319/4
வேலால் அழிப்பன் என வேல் எறிந்து விறல் வேகன் ஆர்ப்ப மறவோன் – சூளாமணி:9 1332/2
போக பொருவன் என புகைந்து பொரு வெம் சிலை ஒன்று இடன் ஏந்தி – சூளாமணி:9 1341/2
நையலுற்றாய் என உரையா நாம வாளி சிந்தித்தான் – சூளாமணி:9 1345/4
நன்றுநன்று என நக்கு மேல் – சூளாமணி:9 1352/3
அஞ்சுவார் என ஆயிடை – சூளாமணி:9 1354/2
ஊனமாம் என ஓடுவீர் – சூளாமணி:9 1357/2
காலன் காண் என வந்தனன் – சூளாமணி:9 1363/3
ஏந்து-மின் படை போந்து என
காய்ந்த கட்டுரை கேட்டலும் – சூளாமணி:9 1365/2,3
உவரி ஓங்கு திரை என
கவரி வேய்ந்த கலினமா – சூளாமணி:9 1366/1,2
அதிசயம் இது என அலர நக்கனன் – சூளாமணி:9 1381/3
மலங்க மேல்செல்வது மானம் ஆம் என
பொலம் கலம் கழலொடு புலம்ப பூமி மேல் – சூளாமணி:9 1386/2,3
ஆர்-கொல் ஏற்பவர் என அஞ்ச வெம் சின – சூளாமணி:9 1389/3
கார் குலாம் உரும் என காளை தோன்றினான் – சூளாமணி:9 1389/4
வாள் அமர் அழுவத்து மண்டினான் என
கேளவர் மொழிதலும் கிரீவன் தம்பிமார் – சூளாமணி:9 1390/2,3
திரை என உருண்டன திலக வெண்குடை – சூளாமணி:9 1396/2
நுரை என நிவந்தன நுந்தும் அ புனல் – சூளாமணி:9 1396/3
கரை என கிடந்தன களிற்றின் கூவையே – சூளாமணி:9 1396/4
முதலையின் முதுகு என நிவந்த தோற்பரம் – சூளாமணி:9 1404/2
விளையவன் யார் என வினவி கேட்டனர் – சூளாமணி:9 1409/3
பெரியவன் இவன் என பிறந்த செற்றமோடு – சூளாமணி:9 1410/2
அடங்கினன் அரசிளங்குமரனோ என
உடன் கலந்து ஒல் ஒலி எழுந்தது ஆயிடை – சூளாமணி:9 1412/1,2
விரிவன என விளங்கு எயிற்றொடு ஆயிடை – சூளாமணி:9 1413/2
முடித்திடுகு என முனிந்து எழுந்து மூரி வான் – சூளாமணி:9 1419/2
முரிந்து எழு புருவத்தன் முழங்கு தீ என
எரிந்தனன் இறுவரை எடுத்து மேல்செல – சூளாமணி:9 1420/2,3
வரையொடு வரை என மறிந்து மண்ணின் மேல் – சூளாமணி:9 1423/1
பேய் எரி உமிழ்ந்து நம் மேல் வரும் என பேசுகின்றாய் – சூளாமணி:9 1436/1
வேய்ந்து என விரித்து வீசி விசும்பிடை இழிந்து வந்து – சூளாமணி:9 1443/3
வெய்ய சுடரோன் தண் கதிரோன் என ஈங்கு இவர்கள் மதில் இயங்கார் – சூளாமணி:9 1478/1
அஞ்சினம் பெரிது என அடி வணங்கினார் – சூளாமணி:9 1488/4
விஞ்சையர் உலகினில் மீண்டு வாழ்க என
எஞ்சல்_இல் கடி முரசு அறைய ஏயினான் – சூளாமணி:9 1489/3,4
உரும் என அதிர்தரும் ஓடை யானை மேல் – சூளாமணி:9 1490/2
வாங்கு நீர் மணலினும் பலர்-கொலோ என
வீங்கிய செருக்கு_இலன் வீரன் ஆயினான் – சூளாமணி:9 1510/3,4
கோடிக்குன்றம் போந்து என நின்ற கொலை வேழம் – சூளாமணி:9 1521/3
சீர் மேகம் என செறி கண் இடி முரசம் கடிது அதிர்ந்து திசை மேல் ஆர்ப்ப – சூளாமணி:9 1530/2
இங்கு உலா விளங்கமாட்டேன் இனி என எண்ணி வெய்யோன் – சூளாமணி:9 1544/3
வடிவு கொள் தளிர்கள் முற்றி மகன் என வளர்க்கப்பட்ட – சூளாமணி:10 1563/2
நாடிநாடி நனி நன்று என நக்கான் – சூளாமணி:10 1567/3
ஏதம் என்னை என ஏந்தல் வினாவ – சூளாமணி:10 1569/2
நன்று வாதம் இது காண்டும் என போய் – சூளாமணி:10 1574/1
உண்டும்உண்டும் என ஓடி உரைத்தான் – சூளாமணி:10 1576/4
வல்லைவல்லை வருவாய் என முன்னால் – சூளாமணி:10 1577/3
கள்வர் தாம் பலர் என கடல்_வண்ணன் – சூளாமணி:10 1585/1
ஏழை கண்டு இருள் என வெருள யாவதும் – சூளாமணி:10 1586/2
சூழ் இருள் அன்று இது சோலை காண் என
வீழ் இணர் கண்ணியான் வெருவு நீக்கினான் – சூளாமணி:10 1586/3,4
சோலையும் அமர் தொழில் தொடங்குமோ என
வேலை_நீர்_வண்ணனை வெருண்டு நோக்கினான் – சூளாமணி:10 1587/3,4
ஓங்கிய கேள்வியாய் உணர்ந்து கொள்க என
வீங்கிய கழலவன் விளங்க சொல்லினான் – சூளாமணி:10 1589/3,4
கள் அவிழ் கண்ணியாய் விரியும் நாள் என
தெள்ளிதின் அவற்றையும் தெளிய செப்பினான் – சூளாமணி:10 1590/3,4
அலத்தக சுடர் என அறிய காட்டினான் – சூளாமணி:10 1592/4
இன்_திறல் இனி செய்தல் இல் என சொலி – சூளாமணி:10 1595/3
யாது கண்டனை என இதனுள் வாழ்வது ஓர் – சூளாமணி:10 1597/1
யாது அதன் உரு என அலர் பொன் ஓலையும் – சூளாமணி:10 1598/1
இ நிழல் காண் என இறைஞ்சி நோக்குபு – சூளாமணி:10 1600/2
அன்னம் என வந்து அரசி ஆர் பொழில் அடைந்தாள் – சூளாமணி:10 1602/4
தாது படு போது தவிசாம் என அடுத்த – சூளாமணி:10 1604/3
ஏதம் இனி என்-கொல் விளைகின்றது என நின்றான் – சூளாமணி:10 1609/4
என்னை இவண் உற்றது என என்னும் இலை என்னா – சூளாமணி:10 1610/3
கந்து என திரண்ட திண் தோள் கனக சாலங்கள் காட்டி – சூளாமணி:10 1627/2
பைம் தழை பொழிலுக்கு எல்லாம் அரசு என பட்டம் சேர்த்தி – சூளாமணி:10 1627/3
ஆயோ என மொழியும் அ மழலை இன் இசையால் – சூளாமணி:10 1657/2
படம் தவா முகத்து வேழம் ஆகு என பணித்துவிட்டான் – சூளாமணி:10 1663/4
சென்று என சிறந்த காதல் தேவியர் திளைக்கும் போழ்தில் – சூளாமணி:10 1678/2
சாமரை என தமர் அசைப்ப தாமரை – சூளாமணி:10 1692/2
இனி இது பெயர்த்தும் நீயே உரை என எடுத்துக்கொண்டு – சூளாமணி:10 1697/3
தழு மலர் அலங்கலான் தாதை-தான் என
செழும் மலர் அணி குழல் தேவிமார் என – சூளாமணி:10 1718/2,3
செழும் மலர் அணி குழல் தேவிமார் என
எழு பெரும் கிளைகளும் இனிதின் ஈண்டினார் – சூளாமணி:10 1718/3,4
புரி மணி வள நகர் புகுந்து கொள்க என
கரு மணி ஒளியவன் கவர காட்டினான் – சூளாமணி:10 1721/3,4
பொலிக என புரவலன் பொன் செய் நீள் முடி – சூளாமணி:10 1726/1
வையகம் உடையவற்கு உணர்த்தி வா என
நெய்யொடு வந்தனன் நிலைமை இன்னதே – சூளாமணி:10 1736/3,4
எருத்தின் மேல் அறைக என இறைவன் ஏயினான் – சூளாமணி:10 1762/4
கடி படு முரசு கண் அதிர்ந்த கார் என
மடி படு மாட-வாய் மயில்கள் மான்றவே – சூளாமணி:10 1767/3,4
திரை செறி கனை கடல் சென்று தேர்த்து என
புரை செறி புரிசையின் புறணி முற்றினார் – சூளாமணி:10 1768/3,4
கண் சுடர்கள் விட அனன்று கார் மேகம் என அதிரும் களி நல் யானை – சூளாமணி:10 1814/1
செம் கதிரோன் என இருந்த திருந்து வேல் இளையவன் மேல் திளைத்த அன்றே – சூளாமணி:10 1822/4
இனையதால் வினையின் தன்மை என நினைந்து ஆறினாரே – சூளாமணி:10 1827/4
பூ பலி என இவை நிரைத்து புண்ணியன் – சூளாமணி:11 1889/2
ஆடும் துகளும் என சுழன்று ஆர் உயிர் – சூளாமணி:11 1921/3
மருளின் மணியும் என இ பெயர – சூளாமணி:11 1924/3
அந்தோ அறனே என அழைப்பார்களை – சூளாமணி:11 1930/1
வந்தோம் என சொல்லி வாங்குபவர் இல்லை – சூளாமணி:11 1930/2
அங்கு மகிழ்ந்தாளவள் இவள் காண் என
செம் கனலே என வெம்பிய செம்பினில் – சூளாமணி:11 1932/2,3
செம் கனலே என வெம்பிய செம்பினில் – சூளாமணி:11 1932/3
கொள்ளும் இவை என கூட்டில் வளர்த்த தம் – சூளாமணி:11 1933/1
காய பெரும் தடி காண்-மின் இவை என
தீயை பருகிய செப்பு திரளவை – சூளாமணி:11 1934/2,3
அழல் இவை ஆற்றோம் என அழன்று ஓடி – சூளாமணி:11 1942/1
நிழல் இவையாம் என நீள் பொழில் புக்கால் – சூளாமணி:11 1942/2
நொந்தோம் என சென்று நோக்கின் நுனிப்பொடு – சூளாமணி:11 1963/2
வந்தோம் என நின்ற மாண்பு_உடையார்களும் – சூளாமணி:11 1963/3
நலியும் இவை என நையும் ஒரு பால் – சூளாமணி:11 1965/2
போக மனிதர் என பொருட்பட்டார் – சூளாமணி:11 1971/4
மேவி உறையும் மிலைச்சர் என பெயர் – சூளாமணி:11 1973/2
பக்கம் கிடக்கும் பதர் என கொள் நீ – சூளாமணி:11 1982/4
இல்லை அமர்ந்துழி தோன்றல் என இவை – சூளாமணி:11 1983/2
என்னும் இ நான்கு என எண்ணி உணர் நீ – சூளாமணி:11 1991/4
திலகம் இவர் என தேவர்கள் ஆவர் – சூளாமணி:11 2006/3
புண்ணிய வாயில் என நாம் புகழ்ந்து உரை – சூளாமணி:11 2007/1
கவழ மனை மேவு களி யானை என வந்து ஆங்கு – சூளாமணி:11 2030/3
பின்னி என வீழ்ந்த பிணை அன்ன அவள் கண்ணும் – சூளாமணி:11 2031/3
துன்னும் இரு நீலம் என வந்து எதிர் துதைந்த – சூளாமணி:11 2031/4
நையும் என நின்ற இடையாள் குணம் ஓர் நான்கும் – சூளாமணி:11 2032/1
வெம் திறல கோள்களும் ஆம் என விளங்கி விசும்பு ஆறா – சூளாமணி:11 2045/2
இந்திரவில் என வெளிப்பட்டு இமையவர்கள் தொழுது ஏத்த – சூளாமணி:11 2048/3
சுந்தர நல் மணி படிவம் என சுடர்ந்து தோன்றுவரே – சூளாமணி:11 2048/4
ஒக்க நன்று உடன்படல் உலகம் ஏன்று என
தக்க வாய் மொழி தவத்து அரசன் நேர்ந்திலன் – சூளாமணி:12 2076/2,3
என அவர் மொழிதலும் எழுந்து போதியின் – சூளாமணி:12 2080/1
அம்பு என நெடிய கண் கணிகையார்-தமை – சூளாமணி:12 2085/1
ஏதிலார் என இகழ்ந்து ஒழியும் யாரையும் – சூளாமணி:12 2086/2
அன்னவள் பொருள் என ஆர்வம் செய்யன்-மின் – சூளாமணி:12 2091/2
இன்று யாம் அடிகளை பிழைத்தது என் என
ஒன்றும் நீர் இலீர் என உரை ஒழிந்து அரோ – சூளாமணி:12 2094/2,3
ஒன்றும் நீர் இலீர் என உரை ஒழிந்து அரோ – சூளாமணி:12 2094/3
காவி ஆய் நெடும் கணீர் கருதிற்று என் என
மேவினார் தவம் அவர் வேந்தன் முன்னரே – சூளாமணி:12 2095/3,4
இமைப்பதும் பெரு மிகை இனி இருந்து என
நமைப்பு உறு பிறவி நோய் நடுங்க நோற்கிய – சூளாமணி:12 2096/1,2
பெரு முடி அமைக என பெய்யப்பட்டதே – சூளாமணி:12 2098/4
படு சுடர் தாம் என பரந்து இமைத்தவே – சூளாமணி:12 2100/4
புரி வளை கடல் என புலம்பு கொண்டனர் – சூளாமணி:12 2101/4
ஏதிலர் ஆயினம் அடிகட்கு இன்று என
ஊதுலை மெழுகின் நின்று உருகினார் அவர் – சூளாமணி:12 2102/2,3
கொடிது இது பெரிது என குழைந்து போயினார் – சூளாமணி:12 2103/4
கோதுகம் யாவர் கொண்டாடுவார் என
போது உகு அ முடியினர் புலம்பொடு ஏகினார் – சூளாமணி:12 2104/3,4
குணங்கள்தாம் அல்ல கோன் குறிப்பும் அன்று என
வணங்கினார் மணி முடி மான வீரரே – சூளாமணி:12 2106/3,4
ஏற்புடைத்து அன்று நம் அடிமை ஈண்டு என
வேல் படை வீரனை தொழுது மீண்டதே – சூளாமணி:12 2108/3,4
மின் இவர் விளங்கும் தாமம் என இவை விரவி வீசி – சூளாமணி:12 2122/2
இன்னார் இனையர் என வேண்டுவது இல்லை யார்க்கும் – நீலகேசி:0 2/2
கொண்டு என் சொல் எல்லாம் குணனே என கூறுக என்னேன் – நீலகேசி:0 6/3
புள்ளின் உரையும் பொருளாம் என கோடலினால் – நீலகேசி:0 7/2
வினை உடையன பொழுது இவை என விரிவன கணி வேங்கை – நீலகேசி:1 16/2
கூற்றமே என கூறலும் ஆம் குடி – நீலகேசி:1 22/2
கூளிதாய்க்கு என ஆக்கிய கோட்டம் ஒன்று உளதே – நீலகேசி:1 32/4
சென்று அ தெய்வதைக்கு என சிலர் சிறப்பு அயர் பொழுதின் – நீலகேசி:1 35/2
நின்று அ கோள்-மினம் என சொல்லி நெறி அறிவுறுவோன் – நீலகேசி:1 35/3
கொன்றவன்னே கொடியன் என உலகம் கூறும் அதனாலும் – நீலகேசி:1 39/1
பலியும் ஊட்டுதல் பாவம் ஈது என பலர்க்கு உரைத்து – நீலகேசி:1 45/2
கழுகு-தாம் உண காட்டுவன் என கைகள் புடையா – நீலகேசி:1 46/3
இருட்டு இருட்டு என நடந்து சென்று எழுந்து எழுந்து இருக்கும் – நீலகேசி:1 47/1
வெருட்டலன் நினை விழுங்குவன் என தன்னை வியக்கும் – நீலகேசி:1 47/2
உருட்டுவேன் என உயர் தவத்தவன் முன்னை உரைக்கும் – நீலகேசி:1 47/4
நீலகேசி தன் நெறி_இன்மை இது என நினைந்தான் – நீலகேசி:1 48/4
மேகமே என விசும்பிடை வெடிபட இடியா – நீலகேசி:1 50/2
நாகமே என நாவினை நீட்டுவ காட்டா – நீலகேசி:1 50/3
பாகமே என பல என சில என உலவும் – நீலகேசி:1 50/4
பாகமே என பல என சில என உலவும் – நீலகேசி:1 50/4
பாகமே என பல என சில என உலவும் – நீலகேசி:1 50/4
கலங்கும் ஆர்ப்பொடு கார் படு மழை என தெழியா – நீலகேசி:1 51/2
எங்கும் தான் என எரி கொள்ளி வளை என திரியும் – நீலகேசி:1 52/4
எங்கும் தான் என எரி கொள்ளி வளை என திரியும் – நீலகேசி:1 52/4
மல்லினால் சென்று மறித்திடுவேன் என நெறிக்கும் – நீலகேசி:1 53/3
ஓடும் உட்கு உடை உருவு கொண்டு அரு என ஒளிக்கும் – நீலகேசி:1 54/1
ஆடும் நாடகம் அரும் பசி களைகு என விரும்பி – நீலகேசி:1 54/3
அஞ்சு தன்மைய அடல் அரி என இன்ன பிறவும் – நீலகேசி:1 55/2
தஞ்சம் அன்று இவன் தவ நிறை சுடும் என தவிர்ந்தாள் – நீலகேசி:1 55/4
அச்சமே உறுத்து அழிக்குவன் தவம் என அறியேன் – நீலகேசி:1 56/1
நச்சு மெய் என நடுங்கும் என் உடம்பு என ஒடுங்கி – நீலகேசி:1 56/4
நச்சு மெய் என நடுங்கும் என் உடம்பு என ஒடுங்கி – நீலகேசி:1 56/4
மாற்றும் ஆறு என்-கொல் என நனி மனத்தினுள் நினையா – நீலகேசி:1 57/2
சீற்றம் தீர்ந்து என் செய் கரு_வினை தணிக என பணிந்தாள் – நீலகேசி:1 57/3
பந்தித்தாகிய பழ_வினை கெடுக என படிற்றால் – நீலகேசி:1 58/2
காமலேகை-தன் உருவொடு திரு என தோன்றி – நீலகேசி:1 59/2
சேமம் காவல சேவடி போற்று என சென்றாள் – நீலகேசி:1 59/4
கூவி யான் குறை உளது என குறுகு-மின் நமர் என்று – நீலகேசி:1 61/3
காண் தக்காய் என் செய் கரு_வினை தணிக்க என பணிந்தாள் – நீலகேசி:1 62/3
நீண்டது ஓர் கொடி அயல் கொடி போல் நிறை தவ அருள் என நின்றாள் – நீலகேசி:1 63/4
மின் ஒளியோடு உற மிழற்ற மிழற்றுவ கிளி என மொழிந்தாள் – நீலகேசி:1 65/3
ஓதி ஞானி இது ஆயின் உரை அழகு ஈது என மொழிந்தான் – நீலகேசி:1 66/4
இப்படி அவள் இவை செயலும் இவை எனை எமக்கு என உரைத்தான் – நீலகேசி:1 72/4
வேதனை பெரிது உடைத்து அடிகள் விளிக இ பிறப்பு என உரைத்தாள் – நீலகேசி:1 73/4
நிலங்களில் நிற்பவும் செல்பவும் ஆம் என நிற்பன-தாம் – நீலகேசி:1 77/3
சிறப்பு உடை இந்தியம் ஐந்து என வந்த செவி உடைய – நீலகேசி:1 80/3
வேமானியர் என ஐவர் இ தேவர் விரித்து உரைப்பின் – நீலகேசி:1 87/2
நின் திறம் பின் அறிவாம் அறம் கேள் என நேர்ந்தனளே – நீலகேசி:1 88/4
வீரியர் வைமானிகர் என கொள் நீ விளங்கு_இழையாய் – நீலகேசி:1 90/4
உண்ண ஆஅ நீர் என
கண் அவாவ ஆபவர் – நீலகேசி:1 98/1,2
ஓதும் நோய் மருந்து என ஊட்டுதற்கு உரைப்பவும் – நீலகேசி:1 105/3
இழுக்கலுறு தீ_கதியில் உய்க்கும் என எண்ணார் – நீலகேசி:1 108/1
புழு குலங்களால் நிறைத்த போர்வை என ஓரார் – நீலகேசி:1 108/3
தீயே என எவர்க்கும் செல்லல் பல ஆக்கி – நீலகேசி:1 115/1
மாஅது உடை அடி இவை-தாம் மறவலென் என வலம்கொண்டு – நீலகேசி:1 149/2
காட்சியேன் எனில் எல்லா கதவமும் திறக்க என திறப்ப – நீலகேசி:2 151/3
ஆம் என்று ஐ என வியந்து ஆங்கு அன்ன ஆயிரத்தோர் எண் – நீலகேசி:2 153/3
ஊறு யாவதும் உணராய் உறல் வகை இது என உரைத்தி – நீலகேசி:2 158/1
கூறுவேன் என கூறாய் குரல் முரசு அனையது ஓர் குணத்தை – நீலகேசி:2 158/2
வந்திருந்தது உரை விரைந்து வாயிலோய் என சொன்னாள் – நீலகேசி:2 166/4
மன் பெரியான் திருந்து அவையுள் மாற்றம் தா என சொன்னாள் – நீலகேசி:2 169/4
பூம் தடம் கண் நல்லார் புகுதுக என புகலும் – நீலகேசி:2 171/2
போந்து இருக்க என இருக்கை பொருந்தியவாறு அவர்கட்கு – நீலகேசி:2 171/3
திதலை மாண் அல்குலீர் தெருட்டு-மின் என சொன்னான் – நீலகேசி:2 172/3
ஒன்றாக உரையாக்கால் உரையேன் யான் என சொன்னாள் – நீலகேசி:2 173/3
ஆடை பற்று என உரைத்த அவன் போன்றான் ஆகாதோ – நீலகேசி:2 188/4
நம் கருமம் உலைப்பித்து நாம் போதும் என நக்காள் – நீலகேசி:2 189/4
என்கின்றான் இவன் போல்வார் இறைவர் இல் என உரைப்பாய் – நீலகேசி:2 190/3
எண்ணுங்கால் என் பேதை என உரைக்கும் அவன் ஒத்தாள் – நீலகேசி:2 191/4
பெருவழியார் பேர்_அருளார் பிறர் யாரே என நக்காள் – நீலகேசி:2 192/4
தாழம் இன்றி இவை தம்-மினோ என
வாழும் மாந்தர் உழை வருவார் இல்லை – நீலகேசி:2 208/2,3
என ஈவஃது ஆதன்மை – நீலகேசி:2 214/2
காலும் கையும் எழற்க என காண்கிலான் – நீலகேசி:2 222/3
மான் செய் நோக்கி மதிப்பு ஒழி நீ என
கோன் சொனான் இது குண்டலகேசிக்கே – நீலகேசி:2 224/3,4
முயல் உரை இது என மூடிக்கொண்டு இருந்து – நீலகேசி:2 225/1
விரைவொடு படுக என வேந்தன் ஏயினான் – நீலகேசி:2 226/4
அருக்கசந்திரன் என்னும் அவாச்சியன் என சொன்னாள் – நீலகேசி:2 227/4
தனக்கு இனி யான் செயற்பாலது-தான் என்னை என உரைத்தான் – நீலகேசி:2 229/3
ஈண்டு இனி அற நெறி உறுக என ஏந்து_இழை இயம்பினளே – நீலகேசி:2 230/4
வந்ததும் இது பொருள் மன்னவ யான் என நல்_நுதலாள் – நீலகேசி:2 231/1
துன்று நீள் மணி தூண் அணிந்து எண் என
நின்று நீல ஐம்பால் பெயராளும் அங்கு – நீலகேசி:3 236/2,3
இ உரை இவண் என் என சொல்லினான் – நீலகேசி:3 240/3
இங்கு இது என் என ஏழாய் தவசிகட்கு – நீலகேசி:3 245/3
எங்கெங்கு ஆம் இல் என உரைத்தான் அரோ – நீலகேசி:3 245/4
ஞாதியார் என நாட்டிய கூட்டமும் – நீலகேசி:3 248/3
பல்லார் வருத்தம் பழுது என பண்ணுப – நீலகேசி:3 252/4
நிலையா என சொல்லி நேர்ப்ப பொருள் தூய – நீலகேசி:3 253/1
முருக்குவாய் சென்று அவன் நாமம் மொக்கலன் என சொன்னான் – நீலகேசி:3 266/4
மூடிற்றின் பயன் என்னை என வினவ மொக்கலனும் – நீலகேசி:4 272/3
மூடிற்றும் சிறிது உளதால் உரு அறிதற்கு என மொழிந்தான் – நீலகேசி:4 272/4
வன்கண்மையால் செய்த வஞ்சமே என வளைப்பர் – நீலகேசி:4 274/2
என் கண்டு வந்து இங்கண் இது கொண்டாய் என சொன்னாள் – நீலகேசி:4 274/4
பெண்பாலார் கண்டக்கால் பேதுறுவர் என உரைப்பாய் – நீலகேசி:4 276/1
சவர் உடைய மனை வாழ்க்கை என போந்து தவம்புரிந்தாய் – நீலகேசி:4 279/1
சண்ணாரம் என பிறவும் தவத்துள் நீ கற்றனவால் – நீலகேசி:4 280/2
பண்டியால் போக்கு நின் பல் தொடர்ப்பாடு என சொன்னாள் – நீலகேசி:4 282/4
என கேட்டு ஆங்கு எடுத்துரைப்பான் இந்திரர்கள் தொழப்படுவான் – நீலகேசி:4 288/1
நினைக்கும்கால் பாவமே கட்டு வீடு என நிறுத்தி – நீலகேசி:4 288/4
இ பொருள்-கண் நிகழ்ச்சியும் இவை இவையாம் என விரித்து – நீலகேசி:4 289/1
அறிவினால் அறியாதே ஆம் ஆகாது என உரைப்பாய் – நீலகேசி:4 300/2
உழப்பு அறிவு குறி செய்கை ஒருவனவே என சொன்னார்க்கு – நீலகேசி:4 304/3
ஒத்து உடம்பின் அகத்து அடங்கி உடன் பெருகும் என உரைத்தாள் – நீலகேசி:4 310/4
கொன்ற பாவம் கெடுக என கையிட்டு – நீலகேசி:4 315/1
இந்திரியங்களை வென்றல் பொருட்டு என
வந்து உடம்பு வருத்தல் பழுது என்பாய் – நீலகேசி:4 318/1,2
நினைவிற்கே இடைகோள் என நேர்தலால் – நீலகேசி:4 319/2
சுந்தமாக சுவடு அறுவீர் என
அந்தி-தோறும் புடைக்க அமையுமோ – நீலகேசி:4 322/3,4
உய்ய கொள்வன் என சொல்லி உள்ளத்தால் – நீலகேசி:4 326/1
நல்_வினையே என நாட்டலுமாம் என்னை – நீலகேசி:4 327/2
நீ அனாய் இதற்கு இனி நேமி என்று சொல் என – நீலகேசி:4 351/4
நேரும் மனையில் உண்மையால் நீரும் வேண்டினீர் என
கூர் இமம் வெயில் பசி கூடலம் கூடினால் – நீலகேசி:4 357/2,3
விடம் பெய்தாற்கு நன்று-கொல் வியாதியாளன் தீர்க என – நீலகேசி:4 360/4
மரங்கள் வளரும் என மன்னும் கூம்பி – நீலகேசி:4 363/1
இப்படி தோன்றும் இருதுக்கள் சார்ந்து என
செப்பிய ஏது திரிவு என காட்டிய – நீலகேசி:4 367/2,3
செப்பிய ஏது திரிவு என காட்டிய – நீலகேசி:4 367/3
நாட்டிய ஆதலின் நல் உயிரோ என
காட்டிய தோல் ஒத்திராமையும் வாடும் அ – நீலகேசி:4 369/2,3
தெற்ற உயிர் உண்மை செப்பத்தின் ஆம் என
பெற்ற பிழை சொல்லி பித்து எழுந்தார் ஒப்ப – நீலகேசி:4 370/2,3
குற்றம் இவை என கூறிதி அன்றோ – நீலகேசி:4 370/4
ஓட்டி உரைத்த உயிர் என ஒட்டலர் – நீலகேசி:4 371/2
தாவரம் ஆய மரம் இவை-தாம் என
யாவரும் சொல்லுப அஃதும் அறிந்திலை – நீலகேசி:4 372/1,2
பயப்பட ஒக்கும் எனவே என மன்னும் பற்று_இலனாய் – நீலகேசி:4 375/2
வியப்பு உடை ஆகமம் ஈது என நீயும் விரித்து உரைக்கும் – நீலகேசி:4 375/3
குற்றம் இவையிவை ஆதலை கேள் என கூறினனே – நீலகேசி:4 376/3
தோசத்தவாம் நின் பொருள் என கேட்டு இது சொல்லினளே – நீலகேசி:4 377/4
ஒன்று அங்கு நின்ற பொருள் உள்ளது ஏலாது என உரைத்தான் – நீலகேசி:4 379/4
நுணங்கிய கேள்வியினாய் ஒன்று உரை என நோக்கினனால் – நீலகேசி:4 381/4
சொல்லலன் யான் என சொல்லுவையாயினும் சொல் மலைவாம் – நீலகேசி:4 384/1
சொல்லிய குற்றங்கள் துன்னும் என அது சொல்லினனே – நீலகேசி:4 384/4
நூல் பொருள் தாம் பரிணாம திரிவு என நோக்குதியேல் – நீலகேசி:4 386/2
பால் பொருளே இன் தயிர் என சொல்ல பழுதது என்றான் – நீலகேசி:4 386/4
மற்று அது ஆமை மயிர் என சொல்லுவன் மன்னும் என்றான் – நீலகேசி:4 388/4
விரியும் என அது வேண்டுகின்றாய் அற கெட்டமைக்கேல் – நீலகேசி:4 390/2
வேறு என ஒன்று என இ வகை வேண்டுகின்றேற்கு அவை-தாம் – நீலகேசி:4 393/3
வேறு என ஒன்று என இ வகை வேண்டுகின்றேற்கு அவை-தாம் – நீலகேசி:4 393/3
நல்லை பெரிதும் என மொக்கலன் நக்கனனே – நீலகேசி:4 406/4
நாய்-கொல் நரி-கொல் என தோன்றும் உணர்வு நண்ணி – நீலகேசி:4 411/1
காலம் பிறிதில் பொருள் இல் என காட்டுகின்றாய் – நீலகேசி:4 418/1
பால்-தான் தயிர் ஆம் என நின்று பயிற்றுதியால் – நீலகேசி:4 420/2
தேறார் தெருண்டார் என சொல்லினன் தேரனும்மே – நீலகேசி:4 420/4
ஓடு ஆவது எய்திற்று என வையம் உரைக்கின்றது அஃதால் – நீலகேசி:4 422/3
சிறப்பு உடை அண்ணல்-தன்னை கல் என சொல்லுவாய்க்கே – நீலகேசி:4 445/4
வழுவல்_இல் பொருள்களை மலர் கையின் மணி என
முழுவதும் உணரும் எம் முனைவரன் அறிவே – நீலகேசி:4 450/3,4
துணிவு இது என நம துயர் கெடு முறைமையும் – நீலகேசி:4 452/2
முரைசு என அதிரும் எம் முனைவரன் மொழியே – நீலகேசி:4 454/4
ஒக்கும் இது என உள்ளம் குளிர்ந்து இனி – நீலகேசி:4 459/1
தக்கிலது ஆகும் தலைவர் இயல்பு என
நக்கனன் ஆய்க்கு என்று நல்_நுதல் என்றான் – நீலகேசி:4 459/3,4
தண்டாது அவனொடு தாக்கு என சொல்லி – நீலகேசி:4 460/4
தின்றானும் தீ_வினையை சேரும் என சொன்னால் – நீலகேசி:5 472/3
துணிவு தோற்றினை என சிலர் துதியொடு தொழுது – நீலகேசி:5 476/3
ஆத்தனே என தெளிந்து அவண் அமர்ந்திருந்தவர்க்கு – நீலகேசி:5 477/1
சாத்திரம் இவை மூன்று என வல் தவ தோன்றல் – நீலகேசி:5 477/3
கந்தம் ஐந்து இவை கணிகத்த ஆம் என கரைந்தும் – நீலகேசி:5 478/1
புந்தியால் அங்கு ஓர் புற்கலன் உளன் என புணர்த்தும் – நீலகேசி:5 478/3
தத்துவம் இவை-தாம் என தமர்களுக்கு உரைக்கும் – நீலகேசி:5 479/1
வேதனையொடு குறி செய்கை இல என விரிப்பும் – நீலகேசி:5 480/2
போதியால் அங்கு ஓர் புற்கலன் உளன் என புணர்ப்பும் – நீலகேசி:5 480/3
சிந்தமாயவும் உள என தெளி இனி எனலும் – நீலகேசி:5 481/3
நந்தனார்க்கு அறம் உரைத்திர் நீரோ என நக்காள் – நீலகேசி:5 481/4
நல்லவே என நாட்டிய கந்தம் இ ஐந்தும் – நீலகேசி:5 483/1
இல்லவே என தெருட்டுவன் எடுத்து உரை என தான் – நீலகேசி:5 483/2
இல்லவே என தெருட்டுவன் எடுத்து உரை என தான் – நீலகேசி:5 483/2
மெல்லவே இவை கேள் என விரித்தவன் உரைக்கும் – நீலகேசி:5 483/4
இறைபட்டன எட்டு என ஒட்டின கேள் – நீலகேசி:5 485/3
குயலாகுயலம் என கூறும் வினை – நீலகேசி:5 490/1
பிண்டம் பிரிவு இலவே என சொல்லுதலால் அவற்றுக்கு – நீலகேசி:5 495/1
வற்பம் அல்லால் நிலம் இல் என சொல்லுவன் ஆங்கு அது போல் – நீலகேசி:5 498/1
விருத்த நிலைமையும் வேண்டலம் யாம் என வேண்டுகின்றீர் – நீலகேசி:5 500/1
அருத்தம் என கொண்ட அட்டகம் யாவையும் விட்டிலவால் – நீலகேசி:5 500/2
பேர் இதுவே என சொல்லுதல்-தானும் பிழைக்கும்-கொலோ – நீலகேசி:5 502/4
புக்கனதாம் பொறியால் நின் புலம் அன்றி பொய் என தான் – நீலகேசி:5 503/3
நின்றே அறிவான் தனிமையினால் என தேர் இனி நீ – நீலகேசி:5 509/2
அளித்தவை-தங்களுக்கு ஆலயம் ஆலயம் ஆம் என நீ – நீலகேசி:5 513/3
இருள் உடை மாலைக்கண் தோன்றாது எனக்கு என நண்பகலே – நீலகேசி:5 514/1
உற்றிலவாய் ஒலி கொள்ளும் செவி என ஓதுகின்றாய் – நீலகேசி:5 516/1
வாய்த்துரை ஈது என வாமன் இது சொல்லும் வந்து உறுமேல் – நீலகேசி:5 517/1
சேய்த்து என கோடலும் சேராது ஒலி செவிக்கண்ணது எனின் – நீலகேசி:5 517/2
என்று இனி யாமும் தெளிந்தோம் இதனால் என உரைத்தாள் – நீலகேசி:5 520/3
எண்ணும் குறி ஆவன இ ஆறும் என கொள் நீ – நீலகேசி:5 522/3
பண்ணின் குறி ஏசும் மொழி பாவை என சொல்லும் – நீலகேசி:5 522/4
சிறிது நெறி காட்டின் அது செல்லும் என சொல்லும் – நீலகேசி:5 523/4
தீண்டலன் என தீண்டிய வந்தவோ – நீலகேசி:5 527/3
நன்மை வெஃகுதல் நன்று என சொல்லலும் – நீலகேசி:5 528/1
அன்மை வெஃகுதல் அன்று என கூறலும் – நீலகேசி:5 528/2
வேட்கையால் இது நன்று என வேண்டினும் – நீலகேசி:5 530/3
செய்கை தீயனவாம் என செப்பினீர் – நீலகேசி:5 531/3
குலம் பொய்யே என கூறும் செம் கூறையாய் – நீலகேசி:5 534/3
கடுக்கத்தாம் அடிகள் என காய்ஞர் யார் – நீலகேசி:5 537/1
காயத்தால் கொலை காமம் களவு என
நீ அத்தா சொன்ன நேரும் திறம் என்னோ – நீலகேசி:5 539/1,2
என்று சிந்தித்து அழிப்பன் என எண்ணி – நீலகேசி:5 541/2
தேவனை இவன் தேவன் என எண்ணி – நீலகேசி:5 542/1
ஒத்தவன்-தனை உறு பகையே என
குத்தினாற்கும் கொலை வினை இல் என – நீலகேசி:5 543/1,2
குத்தினாற்கும் கொலை வினை இல் என
புத்தனீர் உரைத்தீர் அங்கு ஓர் புற்கலன் – நீலகேசி:5 543/2,3
துட்டனை தொழுதோன் துறந்தான் என
கெட்டனன் இது கேட்க வினை நிலை – நீலகேசி:5 545/3,4
உண்டதாயின் அது அதுவே என
கொண்டுபோகினும் கொள்ளினும் குற்றம் இல் – நீலகேசி:5 549/2,3
அம்_சில்_ஓதியும் அல்க அவள் என
துஞ்சும் இல் உடையாளை சுமந்து போய் – நீலகேசி:5 550/2,3
வஞ்சியான் கொள்க வாழ்க புத்தன் என – நீலகேசி:5 550/4
கந்தம் ஆவன காக தந்தம் என
பந்தன் இன்மையின் பாழ்செய்திட்டேன் இனி – நீலகேசி:5 551/1,2
கொண்டு நின்றாம் பிற கூறின் ஐந்தே என
கண்ட நாம் மெய்ம்மையும் காட்டுவாய் ஈங்கு எனின் – நீலகேசி:5 552/2,3
முழுதும் துன்பம் என மொழியின் அஃது ஆகிய – நீலகேசி:5 553/1
இழுதையால் நான்கு உள என்று சொன்னாய் என – நீலகேசி:5 553/4
கோது_இல் தூய்மைய ஆம் என கூறியும் – நீலகேசி:5 558/2
யாதும் நீ அசுவாம் என சொல்லுவாய் – நீலகேசி:5 558/3
பிறிது ஒன்று உண்டேல் உரை என உரைத்தாள் புத்தன்-தான் பெரிதும் – நீலகேசி:5 571/3
சாதி அறுக்கும் தகையும் இவை என
ஓதி வினை பயத்து ஒப்பு உரைப்பார்க்கு அன்றி – நீலகேசி:5 572/2,3
உள்ளம் வினை என ஓதினையேல் செய்கை – நீலகேசி:5 588/1
எள்ளின்துணையும் அஃது இன்மையின் ஐந்து என
கொள்ளும் திறம் என்னை கூறாய் குணந்து இனி – நீலகேசி:5 588/2,3
துத்தலை யாதின் வழித்து என சொல்லுதி – நீலகேசி:5 590/3
ஆர்வத்தினால் வினை ஆக்கும் என சொல்லின் – நீலகேசி:5 593/1
உணர்வினை ஆர்வம் என உரைப்பாயேல் – நீலகேசி:5 594/1
உணர்வு அன்று அது ஆர்வம் உழப்பு என சொல்லின் – நீலகேசி:5 594/3
சித்தம் வினை என செப்புதலால் எங்கு – நீலகேசி:5 595/3
அந்தம்_இலா குற்றம் ஆம் என சொல்லும் – நீலகேசி:5 603/2
சாற்றுதும் யாமும் சந்தானம் என என்னின் – நீலகேசி:5 611/2
சுட்டுவது ஒப்ப என சொல்லும் நீ கண்ட – நீலகேசி:5 618/3
தன்னையும் இல்லை என சொல்லின் வாசனை – நீலகேசி:5 619/3
அது இதன் மார்க்கத்து மாண்பு என
சாற்றுதியேலும் தவறு அது ஆதலை – நீலகேசி:5 628/2,3
துறப்பித்தவாறு இது தூ என கேட்டை – நீலகேசி:5 631/3
சொல் இதற்கு ஆவது உண்டேல் என சொல்லினள் – நீலகேசி:5 633/3
இலை என எட்டின் இடுகுறி அன்று எனில் – நீலகேசி:5 637/3
புணரிய தாம் அவை பொய் என சொன்னேற்கு – நீலகேசி:5 639/1
அவன்-தான் பிறனே என அழிவது உண்டோ – நீலகேசி:5 646/4
மெச்சாயே நீ என யான் மெச்சுவனே என்றான் – நீலகேசி:5 657/4
தொக்கு உடன் ஆய என் தொல் வினை தீர்க என
முக்குடையான் அடி மூன்றினும் வந்தித்து – நீலகேசி:6 666/1,2
என்ப நிகழ்ச்சியும் காழ்ப்பாடு என சொல – நீலகேசி:6 671/4
சுவையே உடையம் என நீ இகழல் – நீலகேசி:6 678/3
கண்ணினும் அன்றி கருத்தினும் வேறு என காட்டலுற்று – நீலகேசி:6 679/3
பெற்ற வகை என பேச்சு_இன்மையால் எனின் பிள்ளைகளும் – நீலகேசி:6 685/3
நோய் இல்லை வாழி கடவுள் என உரைத்தான் – நீலகேசி:6 694/1
களவே எனலாம் கடையாம் என நீ – நீலகேசி:6 708/2
ஒன்று என நின்ற உயிர்-தான் உருவினது ஆதலினால் – நீலகேசி:6 715/1
பேய் மற்று இவள்-தான் என கண்டோர் பெரியவன்-தான் – நீலகேசி:6 722/2
சென்று அ விரலும் என தான் நின் கூற்றது ஆயிற்று – நீலகேசி:6 726/2
செய் நின்று நீ செய் தவம்-தான் என செப்பினளே – நீலகேசி:6 728/4
என்னை பயந்தீர் இஃது என் என கேட்டனள் – நீலகேசி:7 734/1
அன்னன் அஃது ஆயின் அறிவி என சொல – நீலகேசி:7 734/3
தையல் மடவரல் தத்துவம் இல் என
மையல்_உடையவர்க்கு ஆம் மற்றையார்க்கு இவை – நீலகேசி:7 738/2,3
செய்யாது உயிர் என செப்புகின்றாய் நின்னை – நீலகேசி:7 740/1
அந்தர ஆத்துமன் ஐந்து என வேண்டினை – நீலகேசி:7 755/2
புல்லினவேயால் புணர்ச்சி புதிது என
சொல்லினது என் செய தோற்றப்படு பொருள் – நீலகேசி:7 765/2,3
கோன் இவன் ஆம் என கூறினார் யாரோ – நீலகேசி:7 768/4
என்னை ஒழித்து இனி எல்லாம் அவன் என
சொன்ன முறைமையன் ஆகும் அவன் எனின் – நீலகேசி:7 769/1,2
வித்தினுள் உண்டு என வேண்டுதி நீள் பனை – நீலகேசி:7 776/2
எப்பொருள்-தாங்களும் இன்னனவே என
செப்பினள் தத்துவம் சே அரி கண்ணாள் – நீலகேசி:7 777/3,4
வண்டு ஆர் குழல் பெயர் மாண் இழை இற்று என
கொண்டேன் என அவன் கூறினன் கூறலும் – நீலகேசி:7 781/1,2
கொண்டேன் என அவன் கூறினன் கூறலும் – நீலகேசி:7 781/2
பண்டேல் அறி என பராசர நீ இனி – நீலகேசி:7 781/3
கண்டாய் என சொல்லி காட்சி கொடுத்தாள் – நீலகேசி:7 781/4
வீட்டின் ஆர் நெறி என விரித்த மேலையோர் – நீலகேசி:8 783/2
மனக்கொள கிளக்குவேன் மன்னும் கேள் என – நீலகேசி:8 784/4
கிரியைகள் இதற்கு என கிளத்தல் கூட்டமே – நீலகேசி:8 787/4
வேறு என விரித்தனன் விசேடவாதியே – நீலகேசி:8 788/4
தத்துவம் இவை என தலையும் தூக்கினாட்கு – நீலகேசி:8 789/1
ஒத்தது அன்றோ என உரை நல்லாய் இனி – நீலகேசி:8 789/2
மெய்ந்நெறி இது என விரிப்ப கேட்டிருந்து – நீலகேசி:8 790/1
பொய்ந்நெறி ஆதலை தேற்றி போகு என
கைந்நிறுத்தாள் அது காட்ட கேள் என – நீலகேசி:8 790/3,4
கைந்நிறுத்தாள் அது காட்ட கேள் என – நீலகேசி:8 790/4
ஒலி-அதன் குணம் என உரைத்தி ஆதலால் – நீலகேசி:8 793/1
எட்டு என பல என இன்ன தன்மையால் – நீலகேசி:8 794/3
எட்டு என பல என இன்ன தன்மையால் – நீலகேசி:8 794/3
கொண்டு நின்றான் திசை கூறு-மின் என
எண் திசை அவன்-வயின் பிறக்கும் என்பவேல் – நீலகேசி:8 795/2,3
அத்திசையவனுமா அல்லனும் என
எத்திசையவர்களும் இசைப்பின் ஏகம் நீ – நீலகேசி:8 796/1,2
சித்தியும் முடிவு என சேர்ந்து வாழ்தியே – நீலகேசி:8 796/4
துப்பு என பொருள்களும் தோற்றம் இல்லையே – நீலகேசி:8 799/4
குணத்தொடு குணிகளை கூறி வேறு என
புணர்ப்பது ஓர் பொருளினை வேண்டின் பொய் எனின் – நீலகேசி:8 800/1,2
என்பதும் எனைத்து என எண்ணப்பட்டதும் – நீலகேசி:8 801/2
இதனது குணம் என இழுக்கிற்று என்னையோ – நீலகேசி:8 802/2
செண்பினான் அறிவினான் செறிவினான் என
மண் பொனால் குண நிலைக்கு ஆய மாட்சியாம் – நீலகேசி:8 805/2,3
மீட்டு அவை ஒன்று என வேண்டல் வேண்டுமே – நீலகேசி:8 808/4
அது என மீட்டு இருந்து ஆறு என்று எண்ணுவாய் – நீலகேசி:8 813/3
இது என என்னை இங்கு இதனோடு ஏழு எனாய் – நீலகேசி:8 813/4
சிக்கென வேற்றுமை தீர்ப்பி நீ என
நக்கனள் அளியனோ நயவன் என்னவே – நீலகேசி:8 816/3,4
ஒன்று என வருதலால் ஒன்றும் ஆகுமே – நீலகேசி:8 817/2
என்றும் நீ ஏகம் வேறு என்பது என் என
பொன்றும் அ குணம் எனின் பொருட்கும் ஆம் என – நீலகேசி:8 818/2,3
பொன்றும் அ குணம் எனின் பொருட்கும் ஆம் என
நன்று இனி குணம் உண்மை நாட்டம் ஆம் என – நீலகேசி:8 818/3,4
நன்று இனி குணம் உண்மை நாட்டம் ஆம் என – நீலகேசி:8 818/4
இல்லை அ குணம் குணிக்கு உண்மை-தான் என
சொல்லின் அ குணி குணத்து ஒன்றும் ஆதலால் – நீலகேசி:8 820/1,2
அல்லது அ குணங்களும் அவைகள் ஆம் என
நல்லது இ துணிவு என நயத்தில் எய்தினான் – நீலகேசி:8 820/3,4
நல்லது இ துணிவு என நயத்தில் எய்தினான் – நீலகேசி:8 820/4
பொருளொடு அ குணம் தொழிற்கு உண்மை ஒன்று என
தெருள்வதும் மும்மையின் தெரியவைப்பதும் – நீலகேசி:8 821/1,2
இருள் கெட நினைத்தலும் இனையை ஆகு என – நீலகேசி:8 821/4
ஒக்கும் அ உரை என உள்ளதே என – நீலகேசி:8 823/1
ஒக்கும் அ உரை என உள்ளதே என
நக்கனள் ஆகி அ நாதன் சேதியம் – நீலகேசி:8 823/1,2
என்னை இங்கு நும் பொருள் என வினவலும் இ இருந்த – நீலகேசி:9 825/1
பின்னை வந்தனகளும் இவை என பையவே பெயர்த்து உரைத்தான் – நீலகேசி:9 825/3
சாதி கண்டாய் என தான் தளராது சாற்றுக என்றாட்கு – நீலகேசி:9 827/2
தேரினும் இனி அது செய்தவர் இல் என செப்புவவே – நீலகேசி:9 829/4
புதியதுவே என சொல்லுதும் நாம் அது பொருந்தும் என்றாள் – நீலகேசி:9 832/4
கொல்வது தீது என பொருள் வழி வேள்வியில் கொலப்படுவ – நீலகேசி:9 833/1
பல்லவர் துணிவும் எம் வேதத்தின் உள என பயின்று உரைப்ப – நீலகேசி:9 833/4
சாதிக்-கண் பயவா தவ பயம் தரும் என தந்து உரைப்ப – நீலகேசி:9 834/1
சூதித்த தோற்றமும் பிழைப்பு என சூத்திர பிறவி கொள்ளார் – நீலகேசி:9 834/3
மேவர அல்லன வேண்டுவல் யான் என வேண்டுதியேல் – நீலகேசி:9 837/2
உண்பவர்க்கு அல்லது அங்கு அவர்களுக்கு ஆம் என உரைக்குநர் யார் – நீலகேசி:9 840/2
எம்முறை நோய்களும் செய்குப அவர் என இகழ்ந்தனளே – நீலகேசி:9 843/4
சத்தியமே உரை நீ என தானும் அஃதே உரைத்தான் – நீலகேசி:9 852/2
நன்_பொருள் ஆவன இவை என அவனோடு நகரத்துள்ளார் – நீலகேசி:9 853/1
ஏத ஊதியம் இல் என எண்ணித்-தான் – நீலகேசி:10 854/4
அணி கொள் ஆரத்து அரசு அவை கேட்க என
பிணி கொள் மூஞ்சி பிசாசகன் சொல்லுவான் – நீலகேசி:10 856/1,2
உலகு எலாம் அவையே உயிர் உண்டு என
சொல வலார் அன சொல் தெளிந்தே நின்று – நீலகேசி:10 859/1,2
இட்டம் ஆவது இது என கேட்டவள் – நீலகேசி:10 861/1
புனைவன் நின் உரை பொய் என சொல்லியே – நீலகேசி:10 862/4
பூதமே என போந்திருந்து என்னொடு – நீலகேசி:10 865/2
பிறிது ஒன்றோ பொருள் பெற்றி மற்று இற்று என
குறிகொண்டாய் ஒன்று கூறு எனக்கு என்னவே – நீலகேசி:10 870/3,4
ஒன்றன் காரியம் ஒன்று என ஒட்டினும் – நீலகேசி:10 871/1
நின்ற மெய்ம்மை நினது என நேர்வல் யான் – நீலகேசி:10 878/4
சிந்தனை ஒழி நீ என செப்பினாள் – நீலகேசி:10 879/3
பாறி யாவையும் பாழ்த்து ஒழியும் என
கூறினாய் அது குற்றம் உடைத்து அரோ – நீலகேசி:10 882/3,4
இன்பும் என்று இவை ஆக்கியது ஈது என
முன்பு நின்றும் உறுக்கவும் வல்லையோ – நீலகேசி:10 884/3,4
நீ இங்கு அறிந்தனை சொல் என – நீலகேசி:10 885/4
கூயக்கால் அறம் கோடலை ஒட்டு என – நீலகேசி:10 887/4
முட்டை காண்க என முன்கை முறுக்கியே – நீலகேசி:10 888/2
சுட்டினாள் அங்கு தோற்றமும் நோக்கு என
விட்டு தான் தன் விகுர்வணை காட்டுவாள் – நீலகேசி:10 888/3,4
முழுதும் காணின் முடியும் என முன்னி – நீலகேசி:10 889/3
பேய் கண்டாய் அதன் பெற்றி உரை என
வாய் கண்டேன் என்னை வாழ்க்கை வலியன்-மின் – நீலகேசி:10 891/1,2
நோய் கொண்டேன் என அஞ்சல் நுனக்கு அவள் – நீலகேசி:10 891/3
தாய் கண்டாய் என்றும் சாதல் இல்லை என – நீலகேசி:10 891/4
சுற்றம் ஆதலின் சொல் என சொல்லுவான் – நீலகேசி:10 892/4
மறக்கலேன் இனி மன் உமை யான் என – நீலகேசி:10 893/4
பேம் தரு தோற்ற பிசாசிகன் இற்று என
வேந்தும் அ வேத்தவையாரும் வியப்பு எய்தி – நீலகேசி:10 894/1,2
ஆய்ந்த கேள்வியினாளை ஐ ஆய் என
மாந்தர் யாரும் மதித்தனர் என்பவே – நீலகேசி:10 894/3,4
மேல்

எனக்கு (34)

இந்திரன் எனக்கு இறை ஈண்டும் புதல்வர்க்கு – உதயணகுமார:1 78/3
என்னுடைய நல் தாயே நீ எனக்கு ஒரு வரம்கொடு – உதயணகுமார:2 138/1
மத களிற்றின் மேல் மன்னிய அன்பு எனக்கு
உதவ காரணம் என் என கூறலும் – உதயணகுமார:6 342/1,2
அணிபெறவே நல் தவமும் ஆமோ எனக்கு என்றாள் – நாககுமார:1 37/2
என்று எனக்கு இறைவன் நீயே என இரு கையும் கூப்பி – யசோதர:1 48/3
என் இனி இறைவன் நீயே எனக்கு என இறைஞ்சி நின்று – யசோதர:1 67/3
கேட்டலும் அஞ்சும் நெஞ்சன் கேடு எனக்கு எய்திற்று என்றே – யசோதர:2 112/1
எற்பு அகம் கொண்ட காதல் எனக்கு இனி நின்னின் வேறு ஓர் – யசோதர:2 122/3
என்னை இ உலகு காவல் எனக்கு இனி இறைவி கூறாய் – யசோதர:2 139/3
இன்னும் ஆசை எனக்கு உளது இ வழி – யசோதர:3 213/1
நேர் எனக்கு இறைவன் ஆக நினைவல் என்று இனிய கூறி – யசோதர:5 312/3
மேல் எனக்கு இருப்பார் போலும் என வெகுண்டு அனல்கின்றான்-கொல் – சூளாமணி:9 1153/3
ஏழை படை இதுவோ எனக்கு எதிர் ஆகுவது ஆயில் – சூளாமணி:9 1312/3
நிலையிடத்தவருள் நிகர் எனக்கு உளரேல் நேடு-மின் சென்று என நின்றான் – சூளாமணி:9 1318/4
நிலையிடத்து உளரோ நிகர் எனக்கு என்பாய் நின்றனை நிகர் உனக்கு ஆகி – சூளாமணி:9 1320/3
இன்று எனக்கு எதிராய் நீ-கொலோ பொருவாய் என்றனன் இனையன மொழியா – சூளாமணி:9 1321/3
இன்று எனக்கு எதிராய் நீ-கொலோ பொருவாய் என்று இகழ்ந்து உரைத்தனை ஏடா – சூளாமணி:9 1322/1
நின்று எனக்கு எதிராம் நீர்மையர் நின் போல் நிரம்ப வாய் திறந்து உரைப்பவரோ – சூளாமணி:9 1322/2
ஊனவர் தம்முள் நீயே உயிர் எனக்கு இழக்கலுற்றாய் – சூளாமணி:9 1445/4
யான் இனி எனக்கு அரசு ஆக்கலுற்றனன் – சூளாமணி:12 2092/3
இச்சையால் அன்றி இவன் முன்னை நிலை எனக்கு அரிதாம் – நீலகேசி:1 56/3
இனி செய்வது என் உரையாய் எனக்கு என்றாள் – நீலகேசி:1 146/4
இருந்ததன் திறத்தினால் எனக்கு அரிது புகல் என்றான் – நீலகேசி:2 167/4
சுருக்கினை கடிதாக சொல் எனக்கு எனலோடும் – நீலகேசி:2 227/2
தினையின் நேரும் தெருட்டு எனக்கு என்னவே – நீலகேசி:3 242/2
என் அவற்றின் ஆம் பயனை எனக்கு அறிய உரை என்றாள் – நீலகேசி:4 270/4
பண்டே எனக்கு இ மயக்கம் பயந்தவன் – நீலகேசி:4 460/1
தேறின ஆறு அவற்று உண்மை எனக்கு தெருட்டல் நலிந்து – நீலகேசி:5 507/2
இருள் உடை மாலைக்கண் தோன்றாது எனக்கு என நண்பகலே – நீலகேசி:5 514/1
நாறா வகை எனக்கு நன்கு உரைக்கல் வேண்டும் – நீலகேசி:6 692/4
என் சென்று அது எய்தும் திறம்-தன்னை எனக்கு உணர – நீலகேசி:6 720/3
உதப்பி என்னும் குற்றம் உரை எனக்கு என்ன – நீலகேசி:7 739/4
குறிகொண்டாய் ஒன்று கூறு எனக்கு என்னவே – நீலகேசி:10 870/4
எனக்கு நீ செய்வது இத்துணையே இனி – நீலகேசி:10 872/4
மேல்

எனக்கும் (1)

அரசு நீ துறத்தியாயின் அமைக மற்று எனக்கும் அஃதே – யசோதர:2 150/1
மேல்

எனக்கே (1)

காடு கண்டால் பிறர்க்கு அறியேன் கவற்றுவது ஒக்கும் ஈது எனக்கே – நீலகேசி:1 67/4
மேல்

எனத்-தான் (2)

அல்லி அம் கோதை நின் காட்சி அழித்திடுவேன் எனத்-தான் – நீலகேசி:5 494/4
நிறைந்து நிறைந்து அவை பால் தயிர் மோர் எனத்-தான் என்னையோ – நீலகேசி:5 511/4
மேல்

எனது (8)

அகத்து இனி மதியில் கொள்வார் அரியரோ எனது சொல்லை – நாககுமார:1 3/3
பிணி என எனது நெஞ்சில் பெரு நவை உறுக்கும் ஐய – யசோதர:2 133/3
என்றலும் எனது சொல்லை இறந்தனை கொடியை என்றே – யசோதர:2 142/1
இன்று எனது பிழை தணிய என் தலை அரிந்து – யசோதர:5 280/3
கள்ள மட_நோக்கி தன்னை கரந்து எனது
உள்ளத்தின் வைப்பின் உருவம் அது காணேன் – சூளாமணி:8 1121/1,2
இற்று அது இது எனது இட்டம் என்பாய் இ இருமையினும் – நீலகேசி:4 388/2
இருமை உயிர் எனது ஆம் இடை ஒன்றும் – நீலகேசி:7 742/2
யான் எனது என்னும் செருக்கினை ஈன்பது – நீலகேசி:7 749/1
மேல்

எனதும் (1)

யானும் அலது எனதும் அலது இதமும் அலது என்று – யசோதர:5 278/1
மேல்

எனதே (1)

பூம் கமழும் மாடம் எனதே புகுவன் என்றாள் – சூளாமணி:10 1611/2
மேல்

எனப்பட்ட (2)

சினம் எனப்பட்ட தீயுள் பிறந்தது செருக்கு நல் நீர் – சூளாமணி:9 1165/1
ஏற்றம் உடைய இமையான் எனப்பட்ட போழ்தும் – நீலகேசி:4 419/3
மேல்

எனப்பட்டது (2)

பீசம் எனப்பட்டது எட்டே பிறிது அங்கு ஒன்று – நீலகேசி:5 579/1
மான் எனப்பட்டது மன்னும் ஓர் சேதனை-தானினை – நீலகேசி:7 749/2
மேல்

எனப்பட்டு (2)

பேயே எனப்பட்டு பேணாதன செய்வர் – நீலகேசி:1 115/3
பயனால் பல பாகு எனப்பட்டு அவை-தாம் – நீலகேசி:5 490/2
மேல்

எனப்படப்பெறும் (1)

கெட கெடும் பொருள் எனில் கேடும் உண்டு எனப்படப்பெறும்
அதற்கு நீ பரிவது என்னையோ – நீலகேசி:8 803/1,2
மேல்

எனப்படும் (7)

செருக்கு எனப்படும் திண் பனி வீழுமேல் – சூளாமணி:7 627/3
ஆங்கு உண்டு எனப்படும் ஆழ் துயர் வீழ்பவர் – சூளாமணி:11 1951/1
போதிசத்துவர் புத்தர் எனப்படும்
நீதியில் பெரியார் அன நீர்மையான் – நீலகேசி:3 234/1,2
சிங்கதத்தர் எனப்படும் தேரனார் – நீலகேசி:3 245/1
பேதை மற்று இவன் பெரிது எனப்படும் கருத்து உடை மிகுதியினாய் – நீலகேசி:4 448/2
பூதிகன் எனப்படும் அந்தணன் ஓத்திடம் புக்கனளே – நீலகேசி:9 824/4
தத்துவரே நின்று தத்துவர் எனப்படும் தன்மையினார் – நீலகேசி:9 852/4
மேல்

எனப்படுவ (3)

மா துயர் இடும்பை தீர்க்கும் சரண் எனப்படுவ மன்னா – சூளாமணி:4 200/4
கண் எனப்படுவ மூன்று காவலன் கல்வி காமர் – சூளாமணி:5 268/1
செறிவு எனப்படுவ மூன்று செழும் மதில் செறிய செய்து – சூளாமணி:12 2111/1
மேல்

எனப்படுவதாவதே (1)

மன்னும் அ மனம் எனப்படுவதாவதே
இன் உயிர் உருவினோடு இயைந்த ஒற்றுமை – நீலகேசி:8 797/1,2
மேல்

எனப்படுவது (3)

நெறி எனப்படுவது நின்ற மெய்ம்மை அங்கு – நீலகேசி:8 785/1
பொது எனப்படுவது ஓர் போலி ஆதலால் – நீலகேசி:8 813/1
சிறப்பு எனப்படுவது தெரியின் அ பொருள் – நீலகேசி:8 814/1
மேல்

எனப்படுவது-தான் (1)

முன் எனப்படுவது-தான் முதல் இல்லா தடுமாற்றம் – நீலகேசி:2 179/1
மேல்

எனப்படுவன (1)

பொது எனப்படுவன போன்ற தாங்களே – நீலகேசி:8 813/2
மேல்

எனப்படுவார் (1)

மக்கள் எனப்படுவார்_அலர் மற்று அவர் – சூளாமணி:11 1982/3
மேல்

எனப்படுவார்_அலர் (1)

மக்கள் எனப்படுவார்_அலர் மற்று அவர் – சூளாமணி:11 1982/3
மேல்

எனப்பாடும் (1)

அ செல் கதியுள் அமரன் எனப்பாடும் இன்றே – நீலகேசி:4 416/3
மேல்

எனல் (9)

சிலாதலம் இதற்கு உரிய தெய்வம் எனல் வேண்டா – சூளாமணி:6 443/2
ஐம்_கந்தம் எனல் பிழைப்பாம் அறிவினின் வேறு ஆதலால் – நீலகேசி:2 194/1
தன்னை தந்து எனை கொண்டு தான் சென்றான் எனல் அன்றோ – நீலகேசி:2 195/4
ஊர் இது காடு இது-தான் எனல் என்னை ஒருங்கு உளவேல் – நீலகேசி:5 502/1
நீர் இது தீ இது-தான் எனல் ஆமோ நிகழ்வுடனே – நீலகேசி:5 502/2
இழுக்கினாய் நீ பிறர்க்கு இன்பம் ஈந்தேன் எனல்
பழுக்களே காய்வது பண்டும் உண்டே பிற – நீலகேசி:5 554/3,4
ஏற்ற தவத்தவன் தேவு எனல் என்-கொல் – நீலகேசி:5 604/3
தான் உளது ஆய வழி அதன்-தன் பால் இயல்பு எனல் ஆம் – நீலகேசி:6 714/1
புணருமே எனின் பொய் தொகைக்-கண் எனல்
உணர்வும் இன்பமும் உள் வழியே உயிர் – நீலகேசி:10 880/2,3
மேல்

எனலாம் (1)

களவே எனலாம் கடையாம் என நீ – நீலகேசி:6 708/2
மேல்

எனலாமோ (2)

தக்கதா தொழுதக்கால் அவர் தலைவர் எனலாமோ – நீலகேசி:4 290/4
அன்று எனலாமோ அறைந்த பல் குற்றம் அவையவையே – நீலகேசி:4 378/4
மேல்

எனலால் (1)

எல்லா உணர்ச்சியும் இச்சை வழியால் எழும் எனலால்
இல்லாம் பிற நுனது இச்சையும் இச்சை முன் இன்மையினால் – நீலகேசி:5 512/1,2
மேல்

எனலானும் (2)

ஞாலம் அறி நன்மை உடை நாடு அது எனலானும்
ஆலும் மழை மூன்றும் உடை மாதம் எனலானும் – நீலகேசி:1 20/1,2
ஆலும் மழை மூன்றும் உடை மாதம் எனலானும்
காலம் அவை தாம் கடுமை காண்பு அருமையாலும் – நீலகேசி:1 20/2,3
மேல்

எனலும் (10)

என்னை-கொல் விரிந்தவாறு எனலும் மன்னனுக்கு – சூளாமணி:5 387/3
என்றனன் எனலும் எதிர் தெழித்து அவனும் எழுந்தனன் எழுந்தனன் இவனும் – சூளாமணி:9 1322/3
போது சாந்து அவியொடு புகையும் பொருந்திய பொரும் தெய்வக்கு எனலும்
ஓதி ஞானி இது ஆயின் உரை அழகு ஈது என மொழிந்தான் – நீலகேசி:1 66/3,4
உற்று அவை ஒன்று ஒன்றின் உள் புகும் ஓத்து_உடையாய்க்கு எனலும் – நீலகேசி:4 394/4
இறைவன் உறையும் இடமாம் எனலும் – நீலகேசி:5 464/4
சிந்தமாயவும் உள என தெளி இனி எனலும்
நந்தனார்க்கு அறம் உரைத்திர் நீரோ என நக்காள் – நீலகேசி:5 481/3,4
பொற்பம் இலா உயிர்-தானும் இல் புத்தி அலால் எனலும்
வற்பம் அலால் நிலம் மன்னும் தரிக்கும் என்பாய் அல்லையோ – நீலகேசி:5 498/2,3
செய்தார்கள்-தாம் எனலும் சிந்தித்து இருந்தானால் – நீலகேசி:5 652/4
அண்ணலும் நூலும் பொருளும் நிகழ்வும் இவை எனலும்
எண்ணினும் ஏனை எழுத்தினும் மிக்கு ஆங்கு இருந்தவர் முன் – நீலகேசி:6 679/1,2
அலையும் நின கோள் உடனே எனலும் – நீலகேசி:6 707/4
மேல்

எனலேயும் (1)

அவனேயும் எய்தான் எனலேயும் ஆகா – நீலகேசி:5 642/3
மேல்

எனலோடும் (2)

என்னான் ஆவான் என்றனன் வேந்தன் எனலோடும்
இன்னான் இன்னான் இ நகர் ஆள்வான் இவன் என்றே – சூளாமணி:5 317/2,3
சுருக்கினை கடிதாக சொல் எனக்கு எனலோடும்
திரு கிளர் மதில் உஞ்சை தென் திசை அகல் நகருள் – நீலகேசி:2 227/2,3
மேல்

எனவும் (16)

துன்ப காரணம் இது என்றே துடக்கு அறுக எனவும் துஞ்சா – யசோதர:1 41/1
தந்தம் வினை என்று நமர் பிறர் எனவும் நினையார் – யசோதர:5 271/3
கையுற்றது ஒன்று கவலேல் உனக்கு இது உறுமாறு போக எனவும்
மையுற்ற காளை வருவானை வாளின் உயிர் வவ்வினாம் அ மறவோன் – சூளாமணி:9 1334/3,4
நிலையாது எனவும் உயிர் இல்லை என்றும் நெறிமையினால் – நீலகேசி:4 382/1
கெட்ட திரட்சியும் தோன்றிய சாந்தும் பொருள் எனவும்
பட்டன அ பொருள் பையைகளே என்னும் பான்மையினால் – நீலகேசி:4 389/1,2
கெடுவது தோற்றம் நிலையுதல்-தான் அ பொருள் எனவும்
படுவஃதாக உரைப்பது யாதின் பயத்தது என்றான் – நீலகேசி:4 392/3,4
பேர்_இடம் ஆக்கி பிளப்பன் எனவும் பிதற்றுகின்றாய் – நீலகேசி:4 397/2
வயல் மாண்பு உடைய வளமைத்து எனவும்
முயல் மீன் எறியும் முறியும் கறியாது – நீலகேசி:5 467/2,3
அயல் மேய் உறையாது அணியிற்று எனவும் – நீலகேசி:5 467/4
இழுது என் எலும்பு ஆர் இடுகாடு எனவும் – நீலகேசி:5 468/4
அந்திலால் சொலா பாட்டினோடு யாதும் இல் எனவும் – நீலகேசி:5 478/4
திருவே இவை எம் பொருள் தேர் எனவும் – நீலகேசி:5 484/4
சுடர் மேய சுடர் நுதி போன்ம் எனவும் – நீலகேசி:5 491/4
நவையைப்படு நல் உயிராம் எனவும் – நீலகேசி:5 492/4
வேறு அல்லது இல்லை எனவும் வினை வலியும் யோகின்னாலும் – நீலகேசி:5 569/2
நெல் பிறிது போன்ம் எனவும் நீ உரைத்தாய் அஃது ஒழிந்து – நீலகேசி:5 650/2
மேல்

எனவே (22)

கோமானே எனவே என்னை கோடல் நீ வேண்டும் என்றும் – உதயணகுமார:4 212/1
பஞ்சாத்தி தான் உரைத்த பரமன் நீயே பரம நிலை ஒன்று எனவே பணித்தாய் நீயே – நாககுமார:1 17/2
துகள்_இல் விஞ்சையன் துணிந்தனன் துறக்கம் ஈது எனவே – சூளாமணி:6 469/4
கரை செறி கடல் ஒலி கடுகியது எனவே – சூளாமணி:8 935/4
இருள் பாயினவால் இது என் எனவே
மருள்வார் வெருள்வார் மறைவார் மறிவார் – சூளாமணி:9 1247/1,2
எரி மாலை வேல் வல் இளையார்கள் நிற்க இவன் என்னொடு ஏற்க எனவே
பொரு மாலை வாள் கை பொலி கேடகத்தன் அணி போது இலங்கு முடியன் – சூளாமணி:9 1328/2,3
சோலை அமர் தோகை எனவே தொழுது நின்றாள் – சூளாமணி:10 1603/4
ஒன்றல் பல் வகை உயிர் கொலை உரை-மினம் எனவே – நீலகேசி:1 35/4
நொந்து இ தீ நிகர் நோன்பு கைவிடும் இவன் எனவே – நீலகேசி:1 58/4
இடம்பக_மகள் இவள் பெரிதும் இராசபுத்திரி அலள் எனவே – நீலகேசி:1 64/4
முன்னம் நான் பரவிய வரங்கள் முடி குறை கொடுப்பதற்கு எனவே – நீலகேசி:1 65/4
ஏதில் நாட்டு இறை எங்கள் இறை மேல் இயல்பு இன்றி எழல் ஒழிக எனவே
போது சாந்து அவியொடு புகையும் பொருந்திய பொரும் தெய்வக்கு எனலும் – நீலகேசி:1 66/2,3
பேணுதற்கு அரிது இது பெரிதும் பிணி தரு பேய் வனம் எனவே
வாள்_நுதல் மயிர் குளிர்த்து உரைக்கும் மா தவத்து அடிகள் என்றானும் – நீலகேசி:1 69/2,3
மந்திரம் உளது எனின் அடிகள் மனத்தொடு பணி-மினம் எனவே
அந்தரத்தவர்களும் வணங்கும் அரும் தவன் அவை உனை அடையா – நீலகேசி:1 71/2,3
நாவின்-கண் வைத்த தசை பயனே எனவே
வினை நீயும் மற்று இன்பம் அஃது ஆதலின் – நீலகேசி:4 339/1,2
பயப்பட ஒக்கும் எனவே என மன்னும் பற்று_இலனாய் – நீலகேசி:4 375/2
நய பிரமாணங்கள் மேல் குற்றம் நாடுவன் யான் எனவே – நீலகேசி:4 375/4
மணி மா மலை-தாம் எனவே வருவாள் – நீலகேசி:5 463/3
எத்திறத்தினும் இசைவு_இன்மை இசைக்குவன் எனவே – நீலகேசி:5 479/4
யாதும் இன்மையோடு அவாச்சியம் அறும் பிற எனவே – நீலகேசி:5 480/4
பெற்ற வகை என்னை பேதாய் அதனை பெயர்த்து எனவே – நீலகேசி:6 680/4
வேறு ஆதும் இல்லை எனவே விளம்புவாய் – நீலகேசி:6 692/2
மேல்

எனவேயும் (2)

ஒன்று எனவேயும் பின் வேறு எனவேயும் தம் உண்மையின்-கண் – நீலகேசி:4 378/2
ஒன்று எனவேயும் பின் வேறு எனவேயும் தம் உண்மையின்-கண் – நீலகேசி:4 378/2
மேல்

எனா (7)

சேர்ந்திருந்ததும் செய் தவத்து எனா
வேந்தன் எண்ணியே வெறுத்து மாதரை – உதயணகுமார:6 308/2,3
காதலின் திண் களிற்று இயல் கூறு எனா – உதயணகுமார:6 351/4
தொங்கல் மார்பினாய் சொல்லுகேன் எனா – சூளாமணி:7 578/4
எற்று நீ வந்தது என்றாற்கு இது எனா எடுத்து சொன்னாள் – சூளாமணி:8 1014/4
காண்டும் இ காளை-தன் கன்னி போர் எனா
ஈண்டினர் விண்ணிடை அமரர் என்பவே – சூளாமணி:9 1209/3,4
வெம் கதிரோன் பெயரவனுக்கு இளவரசு இவ் வேந்தன் எனா முன்னம் தானே – சூளாமணி:10 1822/2
பூத தேவர்கட்கு எனா புல்லியோர்கள் கொல்லவும் – நீலகேசி:1 105/2
மேல்

எனாமுன் (1)

ஏ எனாமுன் இங்கு அழித்தனன் இவன் என தத்தம் – சூளாமணி:7 724/3
மேல்

எனாய் (2)

இ கலியாளர் உரைத்தவும் ஏதம் எனாய் பிறவோ – நீலகேசி:6 681/4
இது என என்னை இங்கு இதனோடு ஏழு எனாய் – நீலகேசி:8 813/4
மேல்

எனார் (1)

தருதல் அல்லது தம் குறை ஈது எனார்
மருதின் வாழ் பகையான இ மாந்தரே – நீலகேசி:2 213/3,4
மேல்

எனில் (41)

உண்டு எனில் உளைந்து இகல் உருவ வில்லி-தன் – யசோதர:2 80/3
ஆக்குவது ஏது எனில் அறத்தை ஆக்குக – யசோதர:5 330/1
போக்குவது ஏது எனில் வெகுளி போக்குக – யசோதர:5 330/2
நோக்குவது ஏது எனில் ஞானம் நோக்குக – யசோதர:5 330/3
காக்குவது ஏது எனில் விரதம் காக்கவே – யசோதர:5 330/4
அன்னவாறு அருள் உண்டு எனில் ஆய்ந்து யான் – சூளாமணி:5 346/3
இச்சை என்-கண் உண்டாம் எனில் யாவரே – சூளாமணி:7 639/2
செஞ்செவே பகையாம் எனில் தேர்ந்து கண்டு – சூளாமணி:7 646/3
அறிய தேறும் திறத்தது எவ்வாறு எனில்
திறையிற்கு என்று விடுதும் விட்டால் திறை – சூளாமணி:7 648/1,2
ஆளுதும் அன்று எனில் ஒழிதுமேல் எம – சூளாமணி:7 685/2
அன்று எனில் திறைகொள கருதின் ஆங்கு ஒரு – சூளாமணி:7 689/1
அரும் தவம் உடையனே யான் அன்று எனில் அணங்கு போலும் – சூளாமணி:8 988/1
காலனை கதம்பட்டான்-கொல் அன்று எனில் கற்பம் ஆள்வார் – சூளாமணி:9 1153/2
தன்னதாம் அன்று எனில் தனது அன்று ஆதலால் – சூளாமணி:9 1215/2
கிளையொடும் கீண்டு அரசு ஆடும் அன்று எனில்
வளையொடும் தலை முடித்து இருந்து வாழ்துமே – சூளாமணி:9 1261/3,4
கடல் இரண்டு உள எனில் கடுக்கும் அ கடல் – சூளாமணி:9 1268/1
தேம் கொண்ட பைம் தார் திறல் மன்ன யார் எனில்
தாம் கொண்ட தாரம் மறுத்து பிறன் வரை – சூளாமணி:11 1951/2,3
யார் அறிவார் அழியும் திறம் யாது எனில்
கூர் அறிவு_இல்லவர் கொன்றிடுகின்றார் – சூளாமணி:11 1958/3,4
ஏடு அவிழ் தாரோய் எவர் ஆபவர் எனில்
கோடி குதர்க்கம் உரைத்து குணங்களை – சூளாமணி:11 1978/2,3
துன்பங்கள் தோன்றும் தொடர்ப்பாடு உள எனில்
முன்பு அவை இல் எனின் முற்றும் தொழிலே – சூளாமணி:11 1989/3,4
உண்டு இங்கு ஓர் குற்றம் எனில் யானும் ஒட்டாமை உண்டோ – நீலகேசி:0 6/4
மன்னவன் அவன் யார் எனில் வானிடை – நீலகேசி:1 21/2
சொல்லுக தன்மை என்பாய் எனில் சொல்லுவன் பல் வகையால் – நீலகேசி:1 82/3
விலங்கின் வேதனைகளும் விரிக்கல் வேண்டும் எனில்
கலங்கி ஒன்று ஒன்றினை கண்டு காற்று என்ன போம் – நீலகேசி:1 103/2,3
காட்சியேன் எனில் எல்லா கதவமும் திறக்க என திறப்ப – நீலகேசி:2 151/3
அன்னதே எனில் ஆதன் ஆழிநாட்டு ஆகாதோ – நீலகேசி:2 199/4
சீலம் நல்லவர் நீள்குவர் சேண் எனில்
கோலம்_இல் குரங்கு ஆட்டி கொல்வார்களை – நீலகேசி:2 222/1,2
பொன் கொண்டார் ஆயினும் போர்வை பூச்சு எனில் புலையன் – நீலகேசி:4 274/1
கையில் காட்டல் கரவு உளதாம் எனில்
பொய் சிதைத்தது என் சொல்லி பெயர்ந்து உரை – நீலகேசி:4 326/2,3
பத்தியை ஆக்கும் அது எனில் பற்றிய – நீலகேசி:4 328/3
போல் மக்கள் ஆரும் புலால் வரையார் எனில்
தான் மெய்க்-கண் நின்ற தவசி மற்று எங்கு உளன் – நீலகேசி:4 342/2,3
அல்லவர்கள் சாதலை அறிந்தனன் அவன் எனில்
நல்லது இல்லை நஞ்சினால் என்று நாட்டுவாய் எனின் – நீலகேசி:4 361/1,2
ஒப்ப உடம்பு அறிவு அன்றி ஒன்று இல் எனில்
தக்கது அன்று அன்மை உடை போதிசத்துவன் – நீலகேசி:4 373/2,3
நாசத்தவம் எனில் தோன்றுவ தாமும் நவநவமாம் – நீலகேசி:4 377/3
பிறிது கொளு புலம் உள்ளது ஆகும் எனில் பேதம் – நீலகேசி:5 523/3
உண்மை உணர்வின் புலமோடு ஒன்று எனில் அது ஒன்றே – நீலகேசி:5 524/3
நின் உடை உள்ளமும் செய்கையும் ஒன்று எனில்
தன் இடை எய்தும் தரும தருமி மற்று – நீலகேசி:5 589/1,2
சித்தமும் செய்கையும் வேறு என்றியே எனில்
ஒத்த வினை உடம்பாடு இன்றி ஆம் இனி – நீலகேசி:5 590/1,2
இலை என எட்டின் இடுகுறி அன்று எனில்
பல இனி இங்கு படுவன கேள் நீ – நீலகேசி:5 637/3,4
கெட கெடும் பொருள் எனில் கேடும் உண்டு எனப்படப்பெறும் – நீலகேசி:8 803/1
யார் அது செய்தவர் அறியில் இங்கு உரை எனில் அங்கு ஒருவன் – நீலகேசி:9 829/1
மேல்

எனின் (90)

காது காகம் கவர்ந்தனவாம் எனின்
தீது தாமும் சிராத்தம் செயற்கு என – யசோதர:3 193/2,3
ஆக எனின் ஆகும் இவர் அழிக எனின் அழிப – யசோதர:5 269/1
ஆக எனின் ஆகும் இவர் அழிக எனின் அழிப – யசோதர:5 269/1
மேகம் இவண் வருக எனின் வரும் அதுவும் விதியின் – யசோதர:5 269/2
இங்கு உலகு தொழும் முனியை யாவன் எனின் இது கேள் – யசோதர:5 274/1
மூழ்ந்த வினை முனியும் எனின் முனியலரும் உளரோ – யசோதர:5 289/4
மருங்கு உளது எனின் அது மகளிரால் சில – சூளாமணி:7 687/3
முறை உளது எனின் அது முயன்று கொள்கவே – சூளாமணி:7 690/4
முகிலிடை புகும் முறை புரவிகள் எனின் அவை – சூளாமணி:8 946/1
அகில் இடு நுழை புகை அவை கமழ்வன எனின்
அகில் இடு நுழை புகை அவர் புகழ் அதுவே – சூளாமணி:8 946/3,4
முன்பு அவை இல் எனின் முற்றும் தொழிலே – சூளாமணி:11 1989/4
கொல்லா விரதம் குடை மன்ன ஆம் எனின்
வெல்லா வகை இல்லை வீங்கு எழில் தோளாய் – சூளாமணி:11 2002/3,4
நேரின் அது முடியாது எனின் நெஞ்சகத்து – சூளாமணி:11 2009/3
நண்ணுபவோ எனின் நண்ணார் நல் விரதம் தலைநின்று – சூளாமணி:11 2046/3
மின் மாடு மிளிர்ந்து இலங்கும் விமானத்தார் எனின் அல்லால் – சூளாமணி:11 2051/3
சுந்தர மா மணி மாட சூளிகையர் எனின் அல்லால் – சூளாமணி:11 2052/3
மணி நகு நெடு முடி மற வேல் மன்னவன் மகள் எனின் மடவாய் – நீலகேசி:1 68/1
மந்திரம் உளது எனின் அடிகள் மனத்தொடு பணி-மினம் எனவே – நீலகேசி:1 71/2
நீயே எனின் நல்லை நின் போல்வர் அன்றோ – நீலகேசி:1 115/4
அப்படித்தே எனின் வாயில் அடைப்பு ஒழிக யானை தேர் – நீலகேசி:2 170/1
என் ஒக்கும் எனின் நெருநல் இல் புகுந்தான் இடை இரா – நீலகேசி:2 195/3
சாவதே உங்கள் சத்துவர் சால்பு எனின்
காவல் பூண்ட கணவனோடு ஈமத்தின் – நீலகேசி:2 218/2,3
வீடிற்கே எனின் ஞானம் வேண்டாதே முடியுமால் – நீலகேசி:4 272/1
பீடிற்கே எனின் நின்னில் பெரும் செல்வர் திருந்தினார் – நீலகேசி:4 272/2
அத்தி ஐந்து எனின் அல்ல அறு பொருளும் அவை ஆகா – நீலகேசி:4 292/1
நின்றது என்பது நீ உரைப்பாய் எனின்
நன்று துன்னினது ஆதன்மையால் சொன்னாய் – நீலகேசி:4 315/2,3
நீங்கு-மின் என்பது நீர்மை எனின் அது – நீலகேசி:4 329/2
ஏத்துநர் செய்தவர் எய்துவ நன்று எனின்
வீத்தவர் தின்பவர் வெவ்_வினை பட்டார் – நீலகேசி:4 331/3,4
பறித்து தின்பான் எனின் பாவமாம் பூ போல் – நீலகேசி:4 336/2
விலை அறம் போலும் எனின் வினை ஆக்க – நீலகேசி:4 337/1
எம் பள்ளி-தாம் சென்று எடுப்ப எனின் அது – நீலகேசி:4 338/2
ஆம் அது போன்ம் எனின் ஆன் முலை பால் அன்னது – நீலகேசி:4 341/2
பார்ப்பனி ஓத்தும் நின் ஓத்தும் பயம் எனின்
நீப்பவும் கொள்பவும் நேர்தும் அவை அவை – நீலகேசி:4 343/1,2
காயம் வாட்டி உய்த்தலின் கண்ட நன்மை உண்டு எனின்
தீயினால் சுடுதலும் தெற்றி ஏறி வீழ்தலும் – நீலகேசி:4 351/1,2
தூக்கள் தம்மை ஆக்கலே தொல்லை நல் அறம் எனின்
நாக்களை பறித்தலும் நான்று வீழ்ந்து பொன்றலும் – நீலகேசி:4 353/1,2
நல்லது இல்லை நஞ்சினால் என்று நாட்டுவாய் எனின்
எல்லை_இல்ல பல் உயிர் தன்-கண் உள்ள எஞ்சலும் – நீலகேசி:4 361/2,3
உணர்ந்தனதாம் இரு சொல்லினும் ஒன்று எனின் ஒன்று அவை ஆம் – நீலகேசி:4 381/3
ஆரியசத்தையும் கந்தமும் வேறு எனின் வேறு அவை ஆம் – நீலகேசி:4 383/2
பேர் இவை-தாம் இரண்டு ஒன்றினுக்கே எனின் ஒன்று அவை ஆம் – நீலகேசி:4 383/3
இரண்டு அணு ஆதியின் இன்னணம் ஏறும் நின் கந்தம் எனின்
திரண்டனவாய் தம்முள் சென்று உடன் தீண்டும் இடத்து அவை-தாம் – நீலகேசி:4 396/1,2
ஓதினீர் சொன்ன கந்தம் ஐந்து உள எனின் உருவே – நீலகேசி:5 480/1
அறிவு ஆவன-தாம் இனி யா எனின் ஐம்_பொறியோடு – நீலகேசி:5 489/1
ஆறினவோ இல்ல தாழ்ச்சியினால் உளதாம் எனின் நீ – நீலகேசி:5 507/3
அன்றே எனின் அவை ஆறும் தம் உண்மையின் வேறு என்னலால் – நீலகேசி:5 509/3
சேய்த்து என கோடலும் சேராது ஒலி செவிக்கண்ணது எனின்
ஈத்தனதாம் அலவாயினும் நீ சொல்லும் உற்று அறிவின் – நீலகேசி:5 517/2,3
மாட்சி ஆம் எனின் மன்னும் அஃது ஒட்டுவேன் – நீலகேசி:5 530/2
கூட்டமான குறி எனின் அலதை – நீலகேசி:5 533/1
ஆய்ந்த ஐந்தினும் ஆம் வினை ஆர்ப்பு எனின்
வீய்ந்தது இன்மையின் வெய்ய அவீசி-தான் – நீலகேசி:5 546/1,2
கண்ட நாம் மெய்ம்மையும் காட்டுவாய் ஈங்கு எனின்
உண்டு தாம் ஆகுலம் உணர்வு-தான் கூறுவேம் – நீலகேசி:5 552/3,4
அப்படியால் அரக்கு ஆம் அது போன்ம் எனின்
தப்பு_அடையான் உழப்பு எய் வழி தங்குதல் – நீலகேசி:5 584/1,2
எம்மை உவப்ப வினை வழி துப்பு எனின்
செம்மை வழியது தீம் சுவை என்று இல்லை – நீலகேசி:5 585/1,2
உண்டு எனின் நால் குணம் ஒன்றினுக்கு ஒட்டினை – நீலகேசி:5 591/2
என்றலும் இங்கு உளதோ அது-தான் எனின்
ஒன்று அல பல் பொருள்-தாம் ஒளி ஆதிய – நீலகேசி:5 607/2,3
மதி என்றும் இல் எனின் இல் ஒளி-தானும் – நீலகேசி:5 609/1
தத்துவம் ஆய சந்தானம் உளது எனின்
புத்த நின் சொற்கள் பொருள் இலவேயால் – நீலகேசி:5 612/3,4
கூடும் அ வாசமும் குற்றம் ஒன்று இல் எனின்
கேடும் பிறப்பும் உடன் இல்லை ஆதலின் – நீலகேசி:5 620/2,3
மேவிய வாசனை எங்கும் உண்டாம் எனின்
சோபனமாக சுவாகதம் போந்தது என் – நீலகேசி:5 624/2,3
அதற்கும் அற கேடு உளது எனின் வாசம் – நீலகேசி:5 625/1
இதற்கு எண்ணும் இல் எனின் இல்லை அதற்கும் – நீலகேசி:5 625/3
கோலும் தலையும் உடன் இல்லையாம் எனின்
மேலும் உரைத்தனம் மேய தன் மேல் பழி – நீலகேசி:5 638/1,2
நின்றே நிலையும் எனின் நித்தியமே ஆய் ஒழியும் – நீலகேசி:5 656/1
மறிந்தான் அகன் தடுமாற்றத்து அகத்து எனின் மாண்பு_உணர்ந்தாய் – நீலகேசி:6 682/3
பெற்ற வகை என பேச்சு_இன்மையால் எனின் பிள்ளைகளும் – நீலகேசி:6 685/3
ஓட்டும் குதிரையும் ஒன்றே எனின் குதிரை – நீலகேசி:6 699/1
உளவே எனின் முன் உரைத்த அ நியதம் – நீலகேசி:6 708/1
அயதி எனின் நீ அமையும் சலமேல் – நீலகேசி:6 711/2
இன்று எனின் ஆகம மாறு அது ஆம் இனி அ இரண்டும் – நீலகேசி:6 715/3
இன்று எனின் சால எளிது ஆம் பிற அதன் இன்மையுமே – நீலகேசி:6 715/4
உண்டு எனின் இல்லை அகன் தடுமாற்றம் உலப்பு_இன்மை போல் – நீலகேசி:6 716/4
வையாய் உயிருள் அது அன்று எனின் வாக்கு இவை – நீலகேசி:7 740/2
மெய்யின் உள எனின் மேற்கோள் அழிதலும் – நீலகேசி:7 743/2
சிந்தனை உள்ளிட்டு சீவன் குணம் எனின்
இந்திரன்-தானும் இணை நுனக்கு ஆமோ – நீலகேசி:7 755/3,4
எய்திய வாக்கும் மற்று இந்தியம் ஆம் எனின்
செய்யும் புலனும் அறியும் அறிவும் மற்று – நீலகேசி:7 756/2,3
காட்டியவாறு உம் கருமத்தின் ஆம் எனின்
ஊட்டும் முலையும் உதடும் புருவமும் – நீலகேசி:7 757/1,2
ஏனைய தாங்களும் எல்லாம் அவன் எனின்
தான் என்றும் ஆள்வது தன்னை எனின் நங்கள் – நீலகேசி:7 768/2,3
தான் என்றும் ஆள்வது தன்னை எனின் நங்கள் – நீலகேசி:7 768/3
சொன்ன முறைமையன் ஆகும் அவன் எனின்
தன்னை ஒழித்து தபுத்து உடன் தின்றிடின் – நீலகேசி:7 769/2,3
பாடிய கையில் படைக்கும் இவன் எனின்
மூடர்-கண் தேற்ற முடிவும் உண்டாமோ – நீலகேசி:7 775/3,4
இப்பொழுது இல்லை எதிரதற்கு உண்டு எனின்
அப்பொழுது உண்மையும் இன்மையும் ஆக்கின் – நீலகேசி:7 777/1,2
குணங்களும் தொழில்களும் கூறி வேறு எனின்
பிணம்-தனை சீவனாய் பெற்றது என்னையோ – நீலகேசி:8 798/1,2
உணர்ந்திலன் உரையும் ஒன்றிலன் எனின் உறுதி நாம் – நீலகேசி:8 798/3
புணர்ப்பது ஓர் பொருளினை வேண்டின் பொய் எனின்
குணத்தொடு குணிகளும் கூட்டம் இன்மையால் – நீலகேசி:8 800/2,3
அலைபெறும் வேறு எனின் ஆவது இல்லையே – நீலகேசி:8 806/4
இல் வினை குணங்கள்-தாம் என்றும் வேறு எனின்
சொல் இல சுழற்சியும் வீடும் தோற்றமே – நீலகேசி:8 807/3,4
பொன்றும் அ குணம் எனின் பொருட்கும் ஆம் என – நீலகேசி:8 818/3
நோய்களும் பேய்களும் ஒழிக்குவம் எனின் அவை நுங்களுக்கும் – நீலகேசி:9 842/3
யாதும் இல்லை எனின் அஃது அவத்தமே – நீலகேசி:10 864/4
அறைந்த பூதங்கள் ஐந்தும் அங்கு இல் எனின்
மறைந்த பூதத்தில் உண்மை வந்து எய்துமால் – நீலகேசி:10 876/3,4
புணருமே எனின் பொய் தொகைக்-கண் எனல் – நீலகேசி:10 880/2
காற்றினால் உடம்பு ஆம் எனின் காற்றினே – நீலகேசி:10 881/1
மேல்

எனினும் (30)

அண்டலர் எனினும் கண்டால் அன்புவைத்து அஞ்சும் நீரார் – யசோதர:1 29/1
அஞ்சினம் எனினும் மெய்யே அடைப வந்து அடையுமானால் – யசோதர:1 33/1
இந்திரர்கள் வந்து அடி பணிந்து அருளுக எனினும்
நிந்தையுடன் வெம் துயர்கள் நின் அனர்கள் செயினும் – யசோதர:5 271/1,2
உள் மகிழ்வாய்_அல்லை எனினும் உலகு எல்லாம் – சூளாமணி:4 187/3
அது மகிழ்வாய்_அல்லை எனினும் பெயரா – சூளாமணி:4 188/3
கொண்டு உவப்பாய்_அல்லை எனினும் குளிர்ந்து உலகம் – சூளாமணி:4 189/3
தண்ணிய தடத்தவே எனினும் தாமரை – சூளாமணி:4 234/1
தேவரே எனினும் தோன்ற சில் பகல் செல்ப ஆயில் – சூளாமணி:6 519/2
தானவர் எனினும் இ போர் இழந்து போய் தரணி வாழும் – சூளாமணி:9 1167/1
தேவர்கள்-தம் திறம் உரைத்தல் தேவருக்கும் அரிது எனினும்
நா விரவி நாம் உரைப்ப நால் வகையாய் விரியும் அவை – சூளாமணி:11 2039/2,3
கூடாது எனினும் சில கூறலும் வேண்டும் அன்றே – நீலகேசி:1 11/3
அங்கு இருவர் உளர் எனினும் அவரின் முன் அவையீரே – நீலகேசி:2 189/3
வாசனையின் ஆம் எனினும் வழி-அதனின் முதலது ஒன்று – நீலகேசி:2 201/1
பேசினை நீ உளது எனினும் பெரும் தாமத்து உள் நூல் போல் – நீலகேசி:2 201/3
ஐந்தில் யான் சொன்ன பலகளும் அமைவு_இல எனினும்
கந்தம் உண்மைக்-கண் கருத்து உளதாம் பிற அதனால் – நீலகேசி:5 481/1,2
தொட்டு யான் எனினும் தூயனோ அதும் ஆமோ – நீலகேசி:5 482/4
உணர்ச்சியொடு அல்லன ஒன்று ஒன்றில் நோக்கு இலவாம் எனினும்
இணர்ச்சி இழந்து பிறபிற ஆகி பெறல் இலவே – நீலகேசி:5 506/3,4
இச்சை இல்லாமையின் எல்லாம் ஒருங்கு உணரா எனினும்
இச்சை எல்லாத்திற்கும் வேறேல் ஒருங்குடன் எய்தும் அன்றி – நீலகேசி:5 510/1,2
கண் போல கயல் எனினும்
காடு அன்றி தூறு எனினும் – நீலகேசி:5 647/1,2
காடு அன்றி தூறு எனினும்
பெண்பாலால் பல்கியும் – நீலகேசி:5 647/2,3
கணமே எனினும் ஒரு காலம் இலை – நீலகேசி:6 677/4
முடக்கும் எனினும் நிமிர்க்கும் எனினும் தன் மூக்கு உயிர்த்து – நீலகேசி:6 686/1
முடக்கும் எனினும் நிமிர்க்கும் எனினும் தன் மூக்கு உயிர்த்து – நீலகேசி:6 686/1
நடக்கும் எனினும் இருக்கும் எனினும் தன் நல் உறுப்பின் – நீலகேசி:6 686/2
நடக்கும் எனினும் இருக்கும் எனினும் தன் நல் உறுப்பின் – நீலகேசி:6 686/2
இனி ஆம் வகையும் இசைத்தி எனினும்
நனி காரணமாய் நடுக்கும் நின கோள் – நீலகேசி:6 710/1,2
வியதி எனினும் வெகுளல் இழுதை – நீலகேசி:6 711/3
பயதி எனினும் நினக்கு ஓர் பயனே – நீலகேசி:6 711/4
செல்லும் எனினும் சிதையும் செல்லான் என்று – நீலகேசி:7 748/1
சொல்லும் எனினும் முன் சொல்லிய தாம் எய்தும் – நீலகேசி:7 748/2
மேல்

எனினே (1)

நிலையில்லமையும் இலதாம் எனினே
அலையும் நின கோள் உடனே எனலும் – நீலகேசி:6 707/3,4
மேல்

எனும் (84)

உந்து மாளிகை உஞ்சை எனும் பதி – உதயணகுமார:1 31/4
சாங்கிய மகள் எனும் தபசினியை கண்டு உடன் – உதயணகுமார:2 130/1
மான் எனும் மயில் எனும் மரை மிசை திரு எனும் – உதயணகுமார:2 143/1
மான் எனும் மயில் எனும் மரை மிசை திரு எனும் – உதயணகுமார:2 143/1
மான் எனும் மயில் எனும் மரை மிசை திரு எனும்
தேன் எனும் கொடி எனும் சிறந்த கொங்கை நீ எனும் – உதயணகுமார:2 143/1,2
தேன் எனும் கொடி எனும் சிறந்த கொங்கை நீ எனும் – உதயணகுமார:2 143/2
தேன் எனும் கொடி எனும் சிறந்த கொங்கை நீ எனும் – உதயணகுமார:2 143/2
தேன் எனும் கொடி எனும் சிறந்த கொங்கை நீ எனும்
வான் நில மடந்தையே மா தவத்தின் வந்தனை – உதயணகுமார:2 143/2,3
நா விளங்கும் சீர் நாகதத்தை எனும்
பூ இளம் கொடி புத்திரி நாமமும் – உதயணகுமார:5 278/2,3
சொன்ன யானையை தூய நீராட்டு எனும்
அன்னம் பால் நெய்யின் அன்புடன் ஊட்டு எனும் – உதயணகுமார:6 340/3,4
அன்னம் பால் நெய்யின் அன்புடன் ஊட்டு எனும் – உதயணகுமார:6 340/4
கவளம் நாள்-தொறும் ஊட்டு எனும் காவலன் – உதயணகுமார:6 341/1
பவளமாம் எனும் பண்ணவர்-தம் அடி – உதயணகுமார:6 341/2
செறி புகழ் சேர் சித்திநகர்-தன்னை ஆளும் சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 16/4
செம் சொல் பாவையை நாவில் சேர்த்தாய் நீயே சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 17/4
திரிலோக லோகமொடு தேயன் நீயே தேவாதி_தேவன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 18/2
திரிபுவனம் தொழுது இறைஞ்சும் செல்வன் நீயே சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 18/4
முனிவர்-தமக்கு இறையான மூர்த்தி நீயே மூவா முதல்வன் எனும் முத்தன் நீயே – நாககுமார:1 19/1
சிவமயமாய் நின்ற திகழ் தேசன் நீயே சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 20/4
சுப்பிரதிட்டம் எனும் புரம் ஆள்பவன் – நாககுமார:4 102/1
புண்டிரம் எனும் புர புரவலன்-தனை – நாககுமார:4 105/1
வற்சை எனும் நாட்டினுள் வான் புகழும் கௌசம்பி – நாககுமார:4 122/1
நல் சுகாவதி எனும் நாமம் இனிது ஆயினாள் – நாககுமார:4 122/4
இலக்கணை எனும் மகள் இலக்கணம் உடையவள் – நாககுமார:4 143/1
சிரிமதி எனும் துறவி சீர் அடி பணிந்து – நாககுமார:5 158/3
துமில மனை பதுமை எனும் துறவர் அடி பணிந்தாள் – நாககுமார:5 163/4
இந்திரன் எனும் திறல் அசோகன் என்று உளன் – யசோதர:2 75/2
சந்திரமதி எனும் மடந்தை-தன்னுடன் – யசோதர:2 75/3
இனையன நினைவுறீஇ யசோதரன் எனும்
தனையனை நில_மகள் தலைவன் ஆக என – யசோதர:2 83/1,2
அரைச அன்னம் எனும் பெயர் ஆகும் நம் – யசோதர:3 208/2
வணர் ததை குழலி புட்பாவலி எனும் துணைவியோடு – யசோதர:4 227/2
பொன் இயல் அணி கொள் புட்பாவலி எனும் பொங்கு கொங்கை – யசோதர:4 259/2
காளை தகு கல்யாணமித்திரன் எனும் பேர் – யசோதர:5 267/1
கோவை வண்டு ஊதுகின்ற குரவு எனும் குரை கொள் மாதர் – சூளாமணி:4 167/1
செவ்வாய் பவழ கடிகை திரள் எனும்
அ வாய் அமிர்தம் உண்டார் பலர் ஆடவர் – சூளாமணி:5 290/1,2
தன் நிகர் இகந்தவன் அங்கதன் எனும் பேர் – சூளாமணி:6 444/3
சுற்றி நின்று இலங்கும் சோதி தோள் வலி எனும் பேரான் அ – சூளாமணி:6 552/2
அந்தர உணர்வு நூலா அரசு எனும் உருவு கொண்ட – சூளாமணி:6 565/3
தாம மென் குழலார் தடம் கண் எனும்
தேம் மயங்கிய செங்கழுநீர் அணி – சூளாமணி:7 615/1,2
ஏதம் உண்டு எனும் எண்ணம்_இல்லாதவன் – சூளாமணி:7 641/4
மரகத மணிகள் ஈன்ற கதிர் எனும் தளிர்கள் வார்ந்து – சூளாமணி:8 857/1
சொரி கதிர் வயிரம் கான்ற சுடர் எனும் கொழுந்து தோன்றி – சூளாமணி:8 857/2
நுந்து பொன் ஒளி திரை எனும் கரதல புடங்களின் நுரை என்னும் – சூளாமணி:8 878/3
தென்னென் தேன் நிமிர் திருநிலையகம் எனும் செறி பொழில்அது சேர்ந்தார் – சூளாமணி:8 889/4
நின்ற நாண் எனும் நீள் கன்னி சிறை விண்டு காளை திண் தோள் – சூளாமணி:8 1111/1
நீள் வரை மருங்கில் தாழ்ந்த திரு எனும் அருவி நீத்தம் – சூளாமணி:9 1194/2
தம்பியர் மொழி எனும் தயங்கும் மாரியால் – சூளாமணி:9 1265/1
இந்திரன் எனும்
கந்து கொல் களிறு – சூளாமணி:9 1300/2,3
மணி அவிர் தேர் எனும் மதலை நாயகர் – சூளாமணி:9 1403/3
இரவு எனும் மடந்தை செல்வம் நுகரிய எழுந்து போந்தான் – சூளாமணி:10 1701/4
பொலிக எனும் ஒலிகளும் பொன் செய் மா மணி – சூளாமணி:10 1713/1
நினைவு-தான் இகந்து காளை வடிவு எனும் நிகளம் சேர – சூளாமணி:10 1827/2
மக்கள் பிறப்பு எனும் மாத்திரம் அல்லது – சூளாமணி:11 1975/1
எண்பத்துநான்கு எனும் நூறாயிரம் உள – சூளாமணி:11 1985/1
கிழவு எனும் எல்லை கெழீஇயினர் சார்ந்து – சூளாமணி:11 1987/3
காட்சி எனும் பெயர் கதிர் விளக்கு ஏற்றிய – சூளாமணி:11 2017/1
செய்ப்படும் ஆயின் வினை எனும் தீ இருள் – சூளாமணி:11 2018/2
ஒர் ஐவர் சோதிடரும் ஒரு பதின் மேல் அறுவர் எனும்
கார் ஐயமுறு கையாய் கற்பகரும் மீ_உலகில் – சூளாமணி:11 2040/2,3
மந்தார மணி அரங்கின் எனும் வார்த்தை அவை அல்லால் – சூளாமணி:11 2053/3
பொறி எனும் வாயில் ஐந்து பொன் கதவு அடைத்து மாற்றி – சூளாமணி:12 2111/2
உன்னிய திசையின் உய்க்கும் உணர்வு எனும் வயிர தோட்டி – சூளாமணி:12 2113/3
சொல்லான் தரும சுடரான் எனும் தொன்மையினான் – நீலகேசி:0 1/3
முத்தியான் முனிச்சந்திரன் எனும் பெயர் முனிவன் – நீலகேசி:1 34/4
தீயும்-மன் என்று ஏற்ற கருமையால் எனும் சிந்தை இலவாய் – நீலகேசி:1 42/4
உடம்பொடு வேறு எனும் ஓர்ப்பினை ஆகி – நீலகேசி:1 140/3
இன தகை ஏற்று அரி இடி உரும் ஏறு எனும் இவற்றை ஒப்பான் – நீலகேசி:2 229/4
தீண்டலன் அணி பிற புனைவு எனும் நினைவு_இலன் தினையனைத்தும் – நீலகேசி:2 230/2
பிறந்த இல்லினுள் வாழ்க்கை பிழைப்பு எனும்
அறம் கொண்டான் கொண்ட அவாச்சிய வேடத்தால் – நீலகேசி:3 250/1,2
வாள் தடம் கண்ணி நல்லாள் வாக்கு எனும் தூ கயிற்றால் – நீலகேசி:3 265/3
உண்ணலம் எனும் ஓத்து_உடையார்களை – நீலகேசி:4 323/3
என்று-கொல் எய்துவதோ எனும் சிந்தையன் – நீலகேசி:4 340/2
தூப்பு எனும் இல்லனவே சொல்லி நிற்கும் ஓர் – நீலகேசி:4 343/3
ஓ எனும் ஊன் விலை வாணிகர் என்று இனர் – நீலகேசி:4 344/3
மடங்கினர் வாழ்க எனும் ஆற்றார் போல் – நீலகேசி:4 345/3
பேய் ஒப்ப நின்று பிணங்கி கண்டார்க்கு எனும்
மாயத்தின் ஊன் உண்ண மன்னும் அருமையின் – நீலகேசி:4 349/1,2
சொல்லின் அதற்கும் அதுவே எனும் சூழ்ச்சி மிக்காய் – நீலகேசி:4 406/2
தனு எனும் கருவி-தன்னால் தன் அடைந்தார்கள் தன்னை – நீலகேசி:4 433/1
நக்கனர் சாக எனும் நீ உரைக்கும் நயங்கள் என்றாள் – நீலகேசி:5 503/4
காட்டினார் பலருளும் கணாதனே எனும்
ஈட்டினான் உலோகனது இடத்தை எய்தினாள் – நீலகேசி:8 783/3,4
குணங்கள்-தாம் குணி எனும் கூற்றும் உண்மையின் – நீலகேசி:8 804/1
மல்லல் தானை மதனசித்தன் எனும்
கல் ஒத்து ஓங்கிய தோள் களி யானையான் – நீலகேசி:10 855/3,4
குணி குணம் எனும் கூற்று_இலனால் அது என் – நீலகேசி:10 856/3
இந்தியங்கள் இயையும் இவை எனும்
சிந்தனை ஒழி நீ என செப்பினாள் – நீலகேசி:10 879/2,3
மாற்று இ ஐந்தினும் ஆர்_உயிர் ஆம் எனும்
மாற்றம் ஆயின் மனம்கொளற்பாலதே – நீலகேசி:10 881/3,4
மேல்

எனை (14)

எனை வினை உதயம்செய்ய இடர் பல விளைந்த என்-பால் – யசோதர:2 143/3
அனையதை அறிந்து தேவி அவமதித்து எனை விடுத்தான் – யசோதர:2 149/3
மையல்கொண்டு இவண் மன் உயிர் எனை பல வதைசெய வரும் பாவத்து – யசோதர:5 321/3
எய்தும் வெம் துயர் எனை பல கோடி கோடியின் உறு பழி தீர்ந்தேன் – யசோதர:5 322/2
வாளினும் பயன் எனை மயரி மாந்தர்காள் – சூளாமணி:7 685/4
இன் இயல் செல்வம் எனை பல எய்திய – சூளாமணி:11 1917/2
அல்லல் எனை பல ஆயிர கோடிகள் – சூளாமணி:11 1943/2
ஆற்றல் சான்றவன் அரும் தவ அழல் எனை அடுமால் – நீலகேசி:1 57/1
இப்படி அவள் இவை செயலும் இவை எனை எமக்கு என உரைத்தான் – நீலகேசி:1 72/4
சாதலால் வரும் இடர்-தாம் எனை பலவுமே – நீலகேசி:1 105/4
எனை பெரும் குப்பையும் எரு சுமப்பான் கண்டக்கால் – நீலகேசி:2 185/2
தன்னை தந்து எனை கொண்டு தான் சென்றான் எனல் அன்றோ – நீலகேசி:2 195/4
எனை பல நூல்களும் இயல்பினின் அறிபவள் ஏதம்_இல்லாள் – நீலகேசி:2 229/2
இழுக்காமை புத்தீர் எனை பலரும் கூடி – நீலகேசி:5 655/3
மேல்

எனைத்து (1)

என்பதும் எனைத்து என எண்ணப்பட்டதும் – நீலகேசி:8 801/2
மேல்

எனைத்துணையும் (1)

எனைத்துணையும் நீ வருந்தி எத்துணை ஓர் காலம் – நீலகேசி:5 654/1
மேல்

எனைத்தும் (2)

ஒன்றி உரைத்த உனக்கும் எனைத்தும் உணர்வு அருமை – நீலகேசி:5 520/2
எனைத்தும் பெறப்பாடும் இல்லாத வேண்டும் – நீலகேசி:6 688/5
மேல்

எனைய (1)

எழில் அணி திகழ நின்றால் எனைய நீர் அனையது ஒன்றே – சூளாமணி:7 757/4
மேல்

எனையதும் (1)

ஈண்டிய மிகு குணத்து இறைவன் இயல்பினை எனையதும் நினையா – நீலகேசி:1 63/3
மேல்

எனையரேனும் (1)

மாதரார் எனையரேனும் வதையினுக்கு உரியர்_அல்லர் – யசோதர:2 124/1
மேல்

எனையவும் (2)

தங்கு நீர் எனையவும் தந்து தாமரை – சூளாமணி:9 1495/2
எனையவும் கந்தம் இரு கணம் நில்லா – நீலகேசி:5 574/3
மேல்

எனோ (2)

சிந்தனைக்கு இவை செய்வது எனோ சொல்லாய் – நீலகேசி:4 318/4
மருவும் காரண காரியம் மற்று எனோ – நீலகேசி:10 867/4

மேல்