போ – முதல் சொற்கள், ஐஞ்சிறுகாப்பியங்கள் தொடரடைவு

போ (1)

நல் முது நகர் முன் நாடி போ என – உதயணகுமார:4 220/2
மேல்

---

போ-மின் (1)

தனயர்கள்-தம்மை நோக்கி தரியலீர் சரியை போ-மின்
என அவர் இறைஞ்சி மெல்ல இ நகரத்து வந்தார் – யசோதர:5 319/2,3
மேல்

---

போ-மினே (1)

பண்டே போல் வந்து பயிலாது போ-மினே – சூளாமணி:8 1120/4
மேல்

---

போக்கி (6)

சிரசு அணி முடியும் சூட்டி செல்வற்கு கொடுத்து போக்கி
விரவிய தவத்தனாக வேண்டுவது எண்ணம் என்றான் – உதயணகுமார:1 22/3,4
தேன் அமர் அகலம் என்னும் செறுவு செம் சால்கள் போக்கி
ஊன் அமர் குழம்பு பொங்க உழுதிட்டு வென்றி வித்தி – சூளாமணி:9 1199/2,3
மின் தவழ் இலங்கும் வேலான் விஞ்சையன் அவனை போக்கி
சென்று தன் கோயில் சேர்ந்தான் செம் கதிர் திகிரியானும் – சூளாமணி:10 1699/2,3
புழுகு உருகு மெய் காட்டி பொல்லாத போக்கி
அழகு உருவு கொண்டாள் அற அமிர்தம் உண்டாள் – நீலகேசி:1 133/3,4
அங்கு இருவர் உளர் அன்றோ அற போக்கி போவார் என்று – நீலகேசி:2 189/1
பொல்லாத போக்கி இனி பூரண சென்-மின் என்றாள் – நீலகேசி:6 729/4
மேல்

---

போக்கிடம் (1)

பொரும் கலி அரசர் தானை போக்கிடம் அற்றது அன்றே – சூளாமணி:9 1432/4
மேல்

---

போக்கிய (1)

புல் நெறி அவைகள் எல்லாம் போக்கிய பாக்கியத்தாய் – நீலகேசி:3 264/1
மேல்

---

போக்கு (4)

ஊடு போக்கு அரியது ஆக ஒளி நகர் உழையர் சூழ்ந்தார் – சூளாமணி:9 1543/4
பண்டியால் போக்கு நின் பல் தொடர்ப்பாடு என சொன்னாள் – நீலகேசி:4 282/4
புலப்-பாலும் நெட்டு உயிரின் போக்கு இல்லாப்-பாலும் – நீலகேசி:6 687/2
மூட்டினால் உரைத்தியோ முனிவு போக்கு இதோ – நீலகேசி:8 815/4
மேல்

---

போக்குக (1)

போக்குவது ஏது எனில் வெகுளி போக்குக
நோக்குவது ஏது எனில் ஞானம் நோக்குக – யசோதர:5 330/2,3
மேல்

---

போக்குதல் (1)

பொழுது போக்குதல் புரிந்தனன் பொருத்தம் அஃது உடைத்தே – நீலகேசி:1 46/2
மேல்

---

போக்குதற்கு (1)

எம்முறையாயினும் போக்குதற்கு அரிய இங்கு இவர்களை போல் – நீலகேசி:9 843/2
மேல்

---

போக்கும் (4)

பேதுறு பிறவி போக்கும் பெரும் திரு உருவுக்கு ஏற்ற – யசோதர:1 56/1
சிறையன பிறவி போக்கும் திரு_அறம் மருவி சென்று – யசோதர:1 60/3
தாது உக்க நின்றும் அவை போக்கும் ததாகதற்கு என்று – நீலகேசி:4 423/3
பிறங்கி இ பிறவியில் போக்கும் மற்று இவை என்ன பேதைமையே – நீலகேசி:9 839/4
மேல்

---

போக்குவது (1)

போக்குவது ஏது எனில் வெகுளி போக்குக – யசோதர:5 330/2
மேல்

---

போக (40)

ஆனை போக அரசன் இரக்கமும் – உதயணகுமார:1 38/2
நீங்கிடம் இது என்று எண்ணி நிலை மதில் ஏறி போக
தூங்கு இருள்-தன்னில் ஆனை சுழன்று அலைந்து ஓட பாகர் – உதயணகுமார:1 86/1,2
வத்தவ நாட்டுக்கு ஏற வள்ளலை போக என்ன – உதயணகுமார:1 107/3
போக நல் நீரில் ஆட புரத்தினில் இனிது உரைத்தான் – உதயணகுமார:1 109/4
போக நல் தேவியோடும் போந்தது போல நாமும் – உதயணகுமார:3 161/3
கன்றிய காமம் வேண்டா காவல போக என்றாள் – உதயணகுமார:4 201/4
அதிக போக அநங்கவிலாசனை – உதயணகுமார:5 294/3
புறத்தினும் அகத்தினும் போக தொடர்ப்பாடு விட்டு – உதயணகுமார:6 362/1
அரிய நல் பரமன் கோயில் அன்புடன் போக எண்ணி – நாககுமார:2 50/2
போக நீ தேசத்து என்று புரவலன் சொன்னான் என்ன – நாககுமார:3 84/3
போக புண்ணியங்கள் ஆக்கும் பூரண பஞ்சமீயில் – நாககுமார:5 148/3
போக உபபோகம் விட்டு புரவலனும் போகி – நாககுமார:5 157/2
போக பூமி ஆண்ட பொரு_இல் எண்ணூறு ஆண்டு – நாககுமார:5 167/3
இறந்தன இறந்து போக எய்துவது எய்தி பின்னும் – யசோதர:1 35/3
போக சித்தத்தோடு ஒன்றி பொறி வழி படரும் நீரார்க்கு – யசோதர:4 239/3
போக மல்லிகை நாறும் புனல்களே – சூளாமணி:4 128/4
பொன் திரள் அணி பொழில் போக பூமியாய் – சூளாமணி:5 392/2
பொங்கிய புரவியாய் போக காலமே – சூளாமணி:5 393/4
உடைந்த போக ஓர் இடி இடித்து என உடன்று இடிப்ப – சூளாமணி:7 712/2
புரவலர் வருக என போக தூதுவர் – சூளாமணி:8 903/2
அரைசர்கள் வருக போக அது பண்டே அறிந்தது அன்றே – சூளாமணி:9 1134/1
சாவு அது போக வாழ்க்கை தவம் தலை நிற்றல் ஒன்றோ – சூளாமணி:9 1161/3
போதலே பொருள் இவர் போக போகவே – சூளாமணி:9 1210/4
எச்சம்_இல் குடி_தலைவர் போக என எங்கும் – சூளாமணி:9 1279/2
கையுற்றது ஒன்று கவலேல் உனக்கு இது உறுமாறு போக எனவும் – சூளாமணி:9 1334/3
போக பொருவன் என புகைந்து பொரு வெம் சிலை ஒன்று இடன் ஏந்தி – சூளாமணி:9 1341/2
மீது போக விட்டவன் – சூளாமணி:9 1374/2
போக வரை மார்பம் போழ்படுப்ப பொன்றினான் – சூளாமணி:9 1468/3
மங்கல மரபிற்று அல்லா மயங்கு இருள் மறைந்து போக
கங்குலும் மெல்லமெல்ல கையகன்றிட்டது அன்றே – சூளாமணி:9 1548/3,4
என்று அவன் அருள கேட்டே இளையவள் பெயர்ந்து போக
மின் தவழ் வேலினாற்கு விதூடகன் உழையன் ஆனான் – சூளாமணி:10 1564/3,4
போக மணி புரள கலை புலம்ப புக்கார் – சூளாமணி:10 1648/4
பாட்டினால் என்னை போக பான்மையே பலித்தது அன்றே – சூளாமணி:10 1824/4
போக மனிதர் என பொருட்பட்டார் – சூளாமணி:11 1971/4
பொன் இயல் சேர் கற்ப போக நிலங்களில் – சூளாமணி:11 1990/3
புக்கு அவருளே படுவர் போக நிலம் சார்ந்தார் – சூளாமணி:11 2023/3
புலங்கள் மிகு போகமொடு போக நிலத்து உள்ளால் – சூளாமணி:11 2038/2
ஆயம் எல்லாம் அது சொல்லி போக அவணே வாழ்கின்ற – நீலகேசி:1 42/1
புல்லிய போக பெரு நிலம்-தன்னை பொருந்தினரே – நீலகேசி:1 82/4
புனைந்து நீ சொல்லும் வீடும் போக உண்டாக தந்தேம் – நீலகேசி:3 262/1
புத்தனை நோதும் அத்த புலம்பல் நீ போக என்றாள் – நீலகேசி:3 263/4
மேல்

---

போகங்கள் (1)

ஒற்றை பெண் உரையாடுதல் போகங்கள்
கற்றலே கடும் சொல் இன்ன காத்தலும் – நீலகேசி:5 535/3,4
மேல்

---

போகத்தின்-கண் (1)

புலம் மலி போகத்தின்-கண் ஆசையை பொன்றுவிக்கும் – யசோதர:1 71/2
மேல்

---

போகத்து (5)

இழந்த பூமி எண்ணிலன் இனிய போகத்து அழுந்தலும் – உதயணகுமார:2 129/1
போந்து புண்ணியன் பொரு_இல் போகத்து
சேர்ந்திருந்ததும் செய் தவத்து எனா – உதயணகுமார:6 308/1,2
இறப்பவும் இளையர் போகத்து இவறினன் இறுதியின்-கண் – யசோதர:2 156/3
ஆதரம்பண்ணல் போகத்து அஞ்சினர் நெஞ்சில் நஞ்சாய் – யசோதர:5 315/3
கண்ணினார் தமது உருவினது உடலங்கள் கழிந்தன கழி போகத்து
எண்_இல் வான்_உலகத்து இரண்டாவதில் இமையவர்-தாம் ஆனார் – யசோதர:5 325/3,4
மேல்

---

போகம் (27)

பகல்_இரவு இன்றி போகம் பண்பினால் துய்த்திருப்பார் – உதயணகுமார:1 9/3
புலங்களின் மிகுந்த போகம் பொற்புடன் நுகர்ந்தனன் – உதயணகுமார:2 122/3
தொழுது அவர் பெறுக போகம் தோன்றல் நீ என்று சொன்னார் – உதயணகுமார:3 159/4
இருவரும் போகம் துய்த்தே இளை துயில் கொள்ளும் போழ்து – உதயணகுமார:5 258/1
வழு_இல் போகம் வரம்பு_இன்றி துய்த்தலும் – உதயணகுமார:6 346/2
வெற்றி வேல்_விழியினாரும் வேந்தனும் இனிய போகம்
உற்று உடன் புணர்ந்து இன்பத்து உவகையுள் அழுந்தி அங்கு – நாககுமார:1 10/2,3
இருவரும் பிரிதல் இன்றி இன்புறு போகம் துய்த்து – நாககுமார:2 42/1
புலங்களின் மிகுத்த போகம் புணர்ந்து இன்ப_கடலுள் ஆழ்ந்தார் – நாககுமார:2 56/4
போகம் மிக்க குணவதீயை புரவலன் கொடுத்தது அன்றே – நாககுமார:4 114/4
போனமும் போகம் எல்லாம் பருகி இன்புற்று நாளும் – நாககுமார:4 115/3
அக்கணத்து அவன் எய்தி அவள்-தன் போகம் துய்த்த பின் – நாககுமார:4 143/3
பொரு_இல் புண்ணியம் போகம் புணர்ப்பதும் – யசோதர:0 4/2
வசை_இலா நகர் வானவர் போகம் அஃது – யசோதர:1 6/2
மடம் கனிந்து இனிய நல்லாள் வன முலை போகம் எல்லாம் – யசோதர:2 92/1
அண்ணலுக்கு அமிர்தம் ஆய அரிவையர்க்கு உரிய போகம்
விண்ணினுக்கு உளது என்று எண்ணி வெய்து உயிர்த்து உய்தல் செல்லாள் – யசோதர:2 95/2,3
புனை வளையவர்கள் போகம் புறக்கணித்திட்டு மீண்டே – யசோதர:2 125/2
அனந்தமாம் அறிவு காட்சி அரு வலி போகம் ஆதி – யசோதர:4 233/1
போகம் மிகு பொன்_உலகு புகுவன் என நினைவான் – யசோதர:5 275/4
பொருளோடு போகம் மேவி பொறி_இலேன் என் செய்கேனோ – யசோதர:5 306/2
ஊனகத்தவர் போகம் உவந்து அரோ – சூளாமணி:4 125/3
போகம் ஆண்ட இ சேடியோர் பொன் நகர்க்கு – சூளாமணி:5 336/1
ஆதலால் அமர போகம் நுகர்ந்தவன் அரைசர் செல்வம் – சூளாமணி:5 355/1
போகம் மிகு பூம் தவிசின் மீது புதைவுற்ற – சூளாமணி:8 860/2
புனை மலர் வானவர் போகம் புணர்க்கும் பெற்றி – சூளாமணி:10 1839/2
அன்ன மிகு போகம் அவர் எய்தி விளையாடி – சூளாமணி:11 2035/1
போகம் நுகர்ந்து பொருந்தா வினை புல்லல் இன்றி – நீலகேசி:1 126/3
புனைவு வேண்டலர் போகம் நுகர்வு_இலர் – நீலகேசி:4 319/1
மேல்

---

போகம்-தன்னில் (1)

அரிவையர் போகம்-தன்னில் ஆன நல் குமரன்-தானும் – நாககுமார:3 74/1
மேல்

---

போகமும் (3)

சொல்ல அரிய வேந்தனும் சூழ்ந்து அவனி போகமும்
நில்லல என்று உணர்ந்தனன் நேமியனை வா என்றனன் – உதயணகுமார:6 354/3,4
மருவும் மானுயர் வானவர் போகமும்
பொரு_இல் வீடு புணர் திறமும் இவை – யசோதர:1 9/2,3
பொருள்_இலார்க்கு இவ்வழி பொறியின் போகமும்
அருள்_இலார்க்கு அறத்தின் ஆம் பயனும் நூல் வழி – சூளாமணி:12 2081/1,2
மேல்

---

போகமொடு (2)

போகமொடு பொருள் இளமை பொன்றும் நனி என்றே – யசோதர:5 275/2
புலங்கள் மிகு போகமொடு போக நிலத்து உள்ளால் – சூளாமணி:11 2038/2
மேல்

---

போகலும் (1)

மல்லிகை மணம் கமழ் மாலை போகலும்
பல்லியம் அவிந்தன பரந்த பால் கதிர் – சூளாமணி:8 1056/1,2
மேல்

---

போகவே (1)

போதலே பொருள் இவர் போக போகவே – சூளாமணி:9 1210/4
மேல்

---

போகா (2)

பூ விரி குழல் சிகை மணி பறவை போகா
ஆவி கொள் அகில் புகையுள் விம்மி அவர் ஒண் கண் – சூளாமணி:6 455/1,2
புகர் முக பொறியதாய புகழ்ந்த சொல் அகத்து போகா
மகர வாய் மணி கண் செப்பின் மசி கலந்து எழுதப்பட்ட – சூளாமணி:6 513/2,3
மேல்

---

போகாமல் (1)

பொறி கொண்டு காற்றினையும் போகாமல் சிமிழாயோ – நீலகேசி:4 306/4
மேல்

---

போகி (13)

பதம் உனக்காக என்று பார்த்திபன் கொடுத்து போகி
கதம் உறு கவலை நீங்கும் காட்சி நல் தவத்தன் ஆகி – உதயணகுமார:1 27/2,3
பற்றியே கொண்டு போகி பவனத்தில் சேர்த்தினானே – நாககுமார:2 58/4
சொல்ல அரும் நாடு இழந்து சோம நல் பிரபன் போகி
எல்லை_இல் குணத்தின் மிக்க எமதரர் அடி வணங்கி – நாககுமார:3 101/1,2
போக உபபோகம் விட்டு புரவலனும் போகி
ஆகமன் அடைக்கும் முனியவர் அடி பணிந்து – நாககுமார:5 157/2,3
எம்முடன் உண்டி மாற்றாது இன்று நீர் சரியை போகி
நம்மிடை வருக என்ன நல் தவன் தொழுது சென்றார் – யசோதர:1 26/3,4
நேர்_இழை நினைந்து போகி நீடலை முடி இது என்றாள் – யசோதர:2 108/4
தளை அவிழ் தொடையன் மார்பன் சண்ட முன் கருமன் போகி
வள மலர் வனத்துள் தீய மனிதரோடு அனைய சாதி – யசோதர:4 229/2,3
வல்லிதின் மறைந்து போகி மானுடம் பாய அன்றே – யசோதர:4 257/4
அரைசனும் அமர்ந்து போகி அகநகர் கோயில் எய்தி – யசோதர:4 258/2
மின் செய் தாரவன் வெறுத்தனன் அரசியல் விடுத்து அவருடன் போகி
முன் சொல் மா மலர் பொழிலினுள் முனிவரன் தொழுது நல் முனி ஆனான் – யசோதர:5 323/3,4
புண்ணிய கிழவன் போகி பொலம் கலம் புலம்ப நீக்கி – சூளாமணி:6 554/3
பூம் குழை மகளிர் காக்கும் பொன் அணி வாயில் போகி
தேம் கமழ் அலங்கல் மார்பன் திரு நகர் முற்றம் சேர்ந்தான் – சூளாமணி:8 911/3,4
மற்று அவள் தொழுது போகி மணி_வண்ணன் மகிழ்ந்த கோயில் – சூளாமணி:8 1014/1
மேல்

---

போகிய (2)

போகிய தூதர் தம் கோன் பொலம் கழல் தொழுதல் அஞ்சி – சூளாமணி:7 692/1
போகிய தூதுவர் பொன் அவிர் ஆழியொடு – சூளாமணி:9 1225/1
மேல்

---

போகில் (1)

ஆகவே அவன் முன் போகில் அவ்வண்ணம் செய்வன் என்றான் – நாககுமார:3 84/4
மேல்

---

போகின்ற (1)

பொரிய போகின்ற போலும் பொங்கு அரி தடம் கண் பேதைக்கு – சூளாமணி:8 829/2
மேல்

---

போகு (1)

பொய்ந்நெறி ஆதலை தேற்றி போகு என – நீலகேசி:8 790/3
மேல்

---

போகும் (3)

தன் மகள் ஒருத்தி-தன்னை தந்தனன் போகும் என்றான் – சூளாமணி:3 107/4
புண்டரீக கொலையானை குடைந்து போகும் பொழுது-அகத்து – சூளாமணி:9 1349/2
மாதி போகும் மான மா – சூளாமணி:9 1374/1
மேல்

---

போகுவம் (1)

போகுவம் மன்னன் மாதை புது மணம் புணருவித்தே – உதயணகுமார:3 161/4
மேல்

---

போகுவார்களும் (1)

புனல் அலை மிசை போகுவார்களும்
கனிகள் காய் மிசை காணும் சாரணர் – உதயணகுமார:6 319/2,3
மேல்

---

போகுவாரும் (1)

புன வரை கானம் முன்னி மா தவம் போகுவாரும்
இனம் மலி செல்வம் மற்றும் இப்படி வருவது உண்டோ – சூளாமணி:8 1107/2,3
மேல்

---

போத்தந்தியோ (1)

போத்தந்தியோ அதன் தீமை என்றான் பொங்கி பூதிகனே – நீலகேசி:9 826/4
மேல்

---

போத்தந்து (4)

போத்தந்து காட்டும் திறம் என்னை புத்தா – நீலகேசி:5 613/4
பூசினது எ பொருள் போத்தந்து காட்டாய் – நீலகேசி:5 623/4
பொருள்-தாம் இ ஐந்து ஒழிய போத்தந்து உரைப்பாய் – நீலகேசி:6 690/1
பொருள்-தமது ஆக்கமும் போத்தந்து உரைப்பின் – நீலகேசி:7 762/2
மேல்

---

போத்தரல் (1)

போத்தரல் வேண்டின் அ பொழுதின் ஆகுமே – நீலகேசி:8 809/4
மேல்

---

போத்து (1)

போத்து ஆகாதேல் குதிரை பெட்டையது போல் என் – நீலகேசி:5 645/3
மேல்

---

போத (6)

போத வெண் துகிலால் புறத்து ஆர்த்தனர் – உதயணகுமார:1 59/4
போத சிரசில் பொரு நீர் கலசன் – உதயணகுமார:1 76/4
போதி தன் வலி போத உணர்ந்து தன் – உதயணகுமார:5 269/1
போத செப்பலும் போந்து பணிந்தனன் – உதயணகுமார:5 269/4
போத எங்கும் புரவலன் தைவர – உதயணகுமார:6 351/2
போத என்று அந்தணன் புலம்பி கூறினான் – சூளாமணி:10 1597/4
மேல்

---

போதக (3)

ஒன்றிய போதக என்பது உரைத்தான் – சூளாமணி:7 660/4
பொன் அவிர் நீள் கடை காவலன் போதக
என்னலின் எய்தி இலங்கு ஒளி நீள் முடி – சூளாமணி:7 661/1,2
இருக்க போதக என்னும் பெருமையான் – நீலகேசி:3 233/2
மேல்

---

போதகம் (2)

போதகம் மிக பொற்பின் இறைஞ்சலின் – உதயணகுமார:6 351/3
பொன் தவழ் தேர் கலிமாவொடு போதகம்
என்று இவை எங்கும் இடம் பிறிது இன்றி – சூளாமணி:9 1230/1,2
மேல்

---

போதந்து (1)

ஆய்ந்தவரோடு போதந்து ஆழியான் அருவி குன்றில் – சூளாமணி:9 1187/1
மேல்

---

போதந்தே (1)

புண்ணியம் முன்_நாள் செய்த போதந்தே உதவிசெய்ய – உதயணகுமார:6 304/2
மேல்

---

போதம் (1)

போதம் மிக புல்லிய பின் போந்தனர் மனைக்கே – நாககுமார:5 155/3
மேல்

---

போதர (2)

பொய்த்து அளைத்-தலை போதர கார் செய்வான் – சூளாமணி:7 783/2
பொருள்_இல் நரகங்கள் போதர கொள் நீ – சூளாமணி:11 1924/4
மேல்

---

போதரும் (3)

உளர்வன போதரும் ஊதை உளதே – சூளாமணி:5 291/4
போதரும் புணை படைத்தாய் புலவர்-தம் புலவர்க்கும் புலவா – நீலகேசி:2 155/4
போதரும் பொருள் புடை பெயர்ச்சி ஆகுமே – நீலகேசி:8 786/4
மேல்

---

போதருவான் (1)

கொங்கை போதருவான் குமிழ்கின்றன – சூளாமணி:4 155/1
மேல்

---

போதருவீர் (1)

போந்து அவன் பற்றி போதருவீர் என – உதயணகுமார:1 37/2
மேல்

---

போதலால் (1)

இன்றியும் போதலால் என்னை ஆயதோ – நீலகேசி:8 812/4
மேல்

---

போதலே (1)

போதலே பொருள் இவர் போக போகவே – சூளாமணி:9 1210/4
மேல்

---

போதலை (1)

கரந்தன போதலை காட்டுவன் கேள் நீ – நீலகேசி:5 600/4
மேல்

---

போதவும் (2)

போதவும் வீக்கினால் போல் பொற்பு உடை பரதம்-தன்னில் – உதயணகுமார:1 7/2
போதவும் விடாது புல்லி புரவலன் இனியன் ஆகி – உதயணகுமார:4 205/3
மேல்

---

போதன் (1)

பொறியொடு வல்_வினை வென்ற புனிதன் நீயே பூ நான்கு மலர் பிண்டி போதன் நீயே – நாககுமார:1 16/1
மேல்

---

போதன (2)

புரிசை நீள் மதில் போதன மா நகர் – சூளாமணி:4 119/1
போதன மா நகர் புக்கனர் அன்றே – சூளாமணி:7 651/4
மேல்

---

போதனத்து (3)

போதனத்து இறைவன் காண்க இரதநூபுரத்தை ஆளும் – சூளாமணி:6 514/1
பூம் கண் தேம் மொழி போதனத்து இறைவன்-தன் புதல்வர் – சூளாமணி:7 701/2
பொழில் அணி போதனத்து இறைவன் பொன் அணி – சூளாமணி:8 962/3
மேல்

---

போதனபுரத்துக்கு (1)

போதும் போதனபுரத்துக்கு என்று உரைத்தனன் புகழோன் – சூளாமணி:7 726/4
மேல்

---

போதனம் (5)

பொன் அவிர் புரிசை வேலி போதனம் என்பது உண்டு ஓர் – சூளாமணி:2 36/3
பொன் அவிர் போதனம் உடைய பூம் கழல் – சூளாமணி:5 401/2
பொருவு_அரு போதனம் உடைய பூம் கழல் – சூளாமணி:5 406/2
பூமி மேல் புரிசை மதில் போதனம்
நாம நல் நகர் ஆளும் நகை மலர் – சூளாமணி:7 631/1,2
பூ மரை வேலி போதனம் என்னும் நகர் புக்கார் – சூளாமணி:9 1526/4
மேல்

---

போதாய் (1)

பருவத்தால் அரும்பி போதாய் பையவே அலர்ந்து முற்றி – சூளாமணி:8 1112/1
மேல்

---

போதால் (1)

காலை நல் போதால் கனன்று தோன்றின – உதயணகுமார:6 316/3
மேல்

---

போதி (6)

போதி தன் வலி போத உணர்ந்து தன் – உதயணகுமார:5 269/1
போதி அம் கிழவர்-தங்கள் தியானத்து புலம் கொண்டு ஏத்தி – சூளாமணி:4 200/2
போதி அம் கிழவனை பூ மிசை ஒதுங்கினை – சூளாமணி:4 214/2
போதி அம் கிழவனை பூ மிசை ஒதுங்கிய – சூளாமணி:4 214/3
மிக்கு எழு போதி கை விலக்கல் தக்கது அன்று – சூளாமணி:12 2076/1
புத்தர்-கண் பத்தியின் போதி மரம் தொழில் – நீலகேசி:4 328/1
மேல்

---

போதிக்கும் (1)

ஈங்கு இதற்கு எய்தாவிடின் இலை போதிக்கும்
தீங்கே நுமர் செய்கை தேர மற்று என்றாள் – நீலகேசி:4 329/3,4
மேல்

---

போதிகை (1)

பூரித்த சுடரின் செம்பொன் போதிகை புடங்கள்-தோறும் – சூளாமணி:8 848/2
மேல்

---

போதிசத்துவர் (1)

போதிசத்துவர் புத்தர் எனப்படும் – நீலகேசி:3 234/1
மேல்

---

போதிசத்துவர்கட்கு (1)

புத்தர் ஆகும் மாண்பினார் போதிசத்துவர்கட்கு ஆம் – நீலகேசி:4 359/1
மேல்

---

போதிசத்துவன் (1)

தக்கது அன்று அன்மை உடை போதிசத்துவன்
மிக்கது என் ஓதிக்கு வேற்றுமை வேண்டார் – நீலகேசி:4 373/3,4
மேல்

---

போதியனாய் (1)

போதியனாய் நின்னை புத்தன் என்றால் அது பொய் பிறவோ – நீலகேசி:5 519/2
மேல்

---

போதியார் (2)

போதியார் உரு எய்திய புற்கலர் – நீலகேசி:3 248/1
போதியார் ஈண்டை புலால் பழியார் என்றலும் – நீலகேசி:5 469/4
மேல்

---

போதியார்க்கு (1)

பூட்டுபு கொள்ளப்பட்டான் போதியார்க்கு ஆதி_அன்னான் – நீலகேசி:3 265/4
மேல்

---

போதியால் (1)

போதியால் அங்கு ஓர் புற்கலன் உளன் என புணர்ப்பும் – நீலகேசி:5 480/3
மேல்

---

போதியான் (1)

போதியான் எம் இறைவன் பொருந்தினார் உய கொள்வான் – நீலகேசி:2 176/4
மேல்

---

போதியில் (1)

போதியில் பணிந்திருந்தாள் புல் நெறி-தாம் பல அவற்றுள் – நீலகேசி:2 162/3
மேல்

---

போதியிலாள்-கண் (1)

சங்க போதியிலாள்-கண் தயாச்செய – நீலகேசி:3 245/2
மேல்

---

போதியின் (1)

என அவர் மொழிதலும் எழுந்து போதியின்
சினை மலர் இலங்கு வேல் சிறுவர்-தங்களை – சூளாமணி:12 2080/1,2
மேல்

---

போதில் (3)

தாள் நின்ற குவளை போதில் தாது அகம் குழைய மோந்து – சூளாமணி:8 982/2
தண் கமழ் போதில் தாமரை ஆளும் தகை வாழ்த்த – சூளாமணி:10 1739/2
தங்கு இருள் போதில் தலைச்சென்று அயன் மனை – சூளாமணி:11 1932/1
மேல்

---

போதின் (3)

போதின் நல் குமரன் தோன்ற புரவலன் இனியன் ஆகி – உதயணகுமார:5 252/3
அரும்பிடை அலர்ந்த போதின் அல்லி உண்டு அரற்றுகின்ற – சூளாமணி:2 39/3
வலம்கொண்டு தொழுது வாழ்த்தி மற்றவர் அடைந்த போதின்
உலம் கொண்ட வயிர தோளான் உழைக்கல மகளிர் என்று – சூளாமணி:8 998/1,2
மேல்

---

போதின்-கண்-நின்றும் (1)

போதின்-கண்-நின்றும் புத்தோட்டில் பொருந்திய – நீலகேசி:5 622/1
மேல்

---

போதினன் (1)

தங்கிய அம் கையன் அடி தண் போதினன்
மங்கல மழ களிறு அனைய செல்கையன் – சூளாமணி:3 78/2,3
மேல்

---

போதினால் (1)

போதினால் புடைத்தனன் புடைத்தலோடும் இங்கு – சூளாமணி:10 1594/2
மேல்

---

போதினில் (1)

கல் உருக கடும் காற்று எறி போதினில்
அல் இருள் கூர் சுடுகாட்டு இடமாக – நீலகேசி:1 141/1,2
மேல்

---

போது (59)

மாலை நல் போது மாய்ந்து பின் உற – உதயணகுமார:6 316/2
போது அவிழ் பொழில் புகுந்து இருந்தனர் – உதயணகுமார:6 318/4
ஆனை மேல் குமரன் தோன்றி அவனும் வந்து எதிர்த்த போது
மான வேல் மன்னன் கேட்டு மந்திரி-தன்னை ஏவ – நாககுமார:3 83/2,3
தெருள்கலாள் உரையும் ஆடாள் சிறிது போது அசைய கண்டே – யசோதர:2 120/3
விசும்பகத்து இழிந்து வந்து ஓர் வேழம் வெண் போது சேர்ந்த – சூளாமணி:3 106/3
போது தேர் முகத்தும் புருவ கொடி – சூளாமணி:4 153/3
குடை மாகம் என ஏந்தி கோங்கம் போது அவிழ்ந்தனவே – சூளாமணி:4 170/4
கொடு வாய கிளி கோதி குளிர் நறும் போது உகுத்தனவே – சூளாமணி:4 171/4
புரவலன்-தன் திரு முடி மேல் போது அலர அசைத்ததே – சூளாமணி:4 172/4
போது உலாம் தாமரை பூத்த பொய்கையை – சூளாமணி:4 223/1
நூல் விளை புலவர் அன்றே நுணங்கு போது அணங்கு தாரீர் – சூளாமணி:5 243/4
கிளர்வன போது இள வாசம் கிளைத்து உண்டு – சூளாமணி:5 291/3
தாழி கோல போது அன கண்ணாள் தகுவாளோ – சூளாமணி:5 314/3
போது உலாம் அலங்கல் மார்ப பொருள் என மருளல்செல்லான் – சூளாமணி:5 355/2
போது சேர் அலங்கலாய் புராண நீர்மையே – சூளாமணி:5 404/4
நலம் கனி மடந்தையர் நடத்-தொறும் இணர் போது
அலங்கல் அளக கொடி அயல் சுடர ஓடி – சூளாமணி:6 450/1,2
கான் அளாய போது அணிந்து காவி விம்மு கள் அளைஇ – சூளாமணி:6 489/3
கோதுகின்ற போது கொண்டு சிந்தி நம்பிமார்களை – சூளாமணி:6 491/2
போது உலாய வேரி மாரி சாரலாய் பொழிந்து தேன் – சூளாமணி:6 492/1
போது உலாய பூம் பொதும்பர் மேல தென்றல் வீசலால் – சூளாமணி:6 493/1
தாது உலாய போது அணிந்து தாழ்ந்து தாம வார் குழல் – சூளாமணி:6 493/2
போது சேர் அலங்கலானும் பொலம் கலம் பொறுக்கலாகா – சூளாமணி:6 570/3
மகிழ்ச்சியுள் மதி மைந்துறும் போது என – சூளாமணி:7 628/2
போது உலாம் சிலையினான்-தன் பொரு கணைக்கு இலக்கம் செய்யும் – சூளாமணி:8 991/3
போது இவர் குழலி தாதை பொன் நகர் முன்னினாரே – சூளாமணி:8 995/4
போது அவிழ் அலரி நாறும் புரி குழல் உருவ பாவை – சூளாமணி:8 1013/1
போது எலாம் குவிந்த பொய்கை தாமரை பொலிவு நீங்க – சூளாமணி:8 1029/2
மங்கல மணமகன் மணந்த போது அலால் – சூளாமணி:8 1044/3
போது உலாம் வாள் முகமே நோக்கி பொலிவேன் என் – சூளாமணி:8 1122/3
போது உலாம் அலங்கல் மார்ப பொருவது பொருந்திற்று என்னும் – சூளாமணி:9 1170/2
மட்டு போது அணிந்த மணி முடி மன்னர் மயங்கினார் மானமும் இழந்தார் – சூளாமணி:9 1325/4
பொரு மாலை வாள் கை பொலி கேடகத்தன் அணி போது இலங்கு முடியன் – சூளாமணி:9 1328/3
போது ஆர்ந்த கரும் குஞ்சி மணி தொடர்ந்தால் போல் புறம் தாழ்ந்து இருண்டவாறும் – சூளாமணி:9 1533/3
போது ஆவியே கமழ்ந்து புரை வட்டம் பொன் இழையால் பொலிந்து தோன்றி – சூளாமணி:9 1538/1
போது அலர் குஞ்சி ஆங்கு ஓர் பூம் துணர் வடத்தின் வீக்கி – சூளாமணி:10 1565/2
தாது படு போது தவிசாம் என அடுத்த – சூளாமணி:10 1604/3
போது விரி தேம் குழலி பூம் பொழில் அணைந்தாள் – சூளாமணி:10 1614/4
போது இவர் அலங்கலொடு பூண் முலை ஞெமுங்க – சூளாமணி:10 1616/1
போது அலர் பருவ சோலை பொழில் நலம் நுகரும் போழ்தில் – சூளாமணி:10 1629/3
போது அலர் பொதும்பில் தாழ்ந்த பொன் எழில் ஊசல்-தன் மேல் – சூளாமணி:10 1639/3
கொங்கு அவிழ் குளிர் கொள் சோலை குன்றின்-நின்று இழிந்த போது
வெம் கதிர் விரிந்த வெய்யோன் விசும்பிடை வெதும்பி வேவ – சூளாமணி:10 1668/2,3
போது உலாம் புணர் மென் கொங்கை குவட்டிடை பூண்டது அன்றே – சூளாமணி:10 1705/4
போது ஆர் பொய்கை போது அவிழ் பொன் தாமரை காட்டி – சூளாமணி:10 1741/1
போது ஆர் பொய்கை போது அவிழ் பொன் தாமரை காட்டி – சூளாமணி:10 1741/1
போது ஆர் சாயல் பூம் கொடி போல பொலிவு எய்தி – சூளாமணி:10 1747/2
பழன-வாய் பைம் கரும்பின் வெண் போது பவழ கால் செம்பொன் மாடத்து – சூளாமணி:10 1817/3
போது உலாம் பிணையல் வீரன் பொன் வரை அகலம் சூழ – சூளாமணி:10 1835/2
பூம் கமழ் சேவடி போது தன் பொன் முடி – சூளாமணி:11 1914/3
போது இசைவு ஆற்றல் பொன்று தறுகட்பம் – சூளாமணி:11 1995/1
போது புனை கோதையவள் பூம் பொழில் அணைந்தாள் – சூளாமணி:11 2029/4
போது உலாம் அலங்கலீர் புரிந்து கேள்-மினே – சூளாமணி:12 2086/4
போது அலர் கண்களும் புனல் படைத்தவே – சூளாமணி:12 2102/4
போது உகு அ முடியினர் புலம்பொடு ஏகினார் – சூளாமணி:12 2104/4
போது சாந்து அவியொடு புகையும் பொருந்திய பொரும் தெய்வக்கு எனலும் – நீலகேசி:1 66/3
போது அன புணர் அரி நெடும் கண் புனல் வர பூம் துகில் புடையா – நீலகேசி:1 73/3
போது உரைத்த ஓடு நீர் போல் உடம்பு பொன்றிடினும் – நீலகேசி:2 202/3
போது உக்க வாசம் புது ஓட்டை பொருந்தினாலும் – நீலகேசி:4 423/1
பொய் என்று உரைத்தனள் போது அரி கண்ணாள் – நீலகேசி:7 738/4
புணரும் என்றனள் போது_அன_கண்ணினாள் – நீலகேசி:10 880/4
மேல்

---

போது_அன_கண்ணினாள் (1)

புணரும் என்றனள் போது_அன_கண்ணினாள் – நீலகேசி:10 880/4
மேல்

---

போதுக (1)

போதுக என்று இடங்கள் காட்டுகின்ற போல் பொலிந்தவே – சூளாமணி:6 491/4
மேல்

---

போதுகளும் (1)

போதுகளும் பொன் மணலும் புனைந்து இனிய பொலிவிற்றாய் – நீலகேசி:4 267/4
மேல்

---

போதுகின்றார் (1)

பின் அவர் வேழம் ஏறி பெயர்ந்தனர் போதுகின்றார் – சூளாமணி:8 973/4
மேல்

---

போதும் (9)

வலிய வந்து அலைத்த போதும் வாசவதத்தை நின்னை – உதயணகுமார:5 246/3
சில தினம் பிரிந்த போதும் செற்றோரை செகுத்த போதும் – உதயணகுமார:5 246/4
சில தினம் பிரிந்த போதும் செற்றோரை செகுத்த போதும் – உதயணகுமார:5 246/4
தளிர் முத்தம் மலரும் போதும் சாந்தமும் உழக்கி வண்டு ஆர் – சூளாமணி:6 507/2
போதும் போதனபுரத்துக்கு என்று உரைத்தனன் புகழோன் – சூளாமணி:7 726/4
விரவு அம் பூம் தளிரும் போதும் மிடைந்தன மிலைச்சுவாரும் – சூளாமணி:10 1633/1
அரு மலர் தழையும் போதும் அடியுறையாக ஏந்தி – சூளாமணி:10 1635/1
இணங்கு இணரும் போதும் எதிர் ஏந்தி தாழ்ந்த – சூளாமணி:10 1644/4
நம் கருமம் உலைப்பித்து நாம் போதும் என நக்காள் – நீலகேசி:2 189/4
மேல்

---

போதுவதேல் (1)

பொய்த்து உரையாம் நன்மை போதுவதேல் இல்லை பூதிகனே – நீலகேசி:9 852/1
மேல்

---

போதுவார் (2)

புக்கும் உண்டிட போதுவார் பகல் – உதயணகுமார:6 322/3
போதுவார் புரி குழல் பொலம் கொம்பு அன்ன இ – சூளாமணி:5 385/3
மேல்

---

போதுள் (1)

போதுள் அம் காண்பது போல மற்று என்றான் – நீலகேசி:5 576/4
மேல்

---

போதே (1)

உண்டாய போதே உறையூர் அகத்து இல்லை என்பாய் – நீலகேசி:4 398/2
மேல்

---

போந்த (4)

பொருளின் அவன் போந்த பின்பு போர்_வினை தொடங்கினர் – உதயணகுமார:3 179/4
புண்ணிய நோன்பு போந்த வேளை வேல் – உதயணகுமார:6 309/2
உரவு நீர் இரும் கடல் ஓதம் போந்த பின் – சூளாமணி:9 1391/3
போந்த வகையால் பொருளும் பிழைப்பு_இல – நீலகேசி:4 457/2
மேல்

---

போந்தது (9)

பொங்கு இளம் கதிர் போந்தது அமளியில் – உதயணகுமார:1 62/1
மாற்ற அரும் கோட்டை வாயில் மதில்புறம் போந்தது அன்றே – உதயணகுமார:1 89/4
போக நல் தேவியோடும் போந்தது போல நாமும் – உதயணகுமார:3 161/3
புகலால் ஒளி போந்தது பொன் நகரே – சூளாமணி:8 1080/4
நமரது நிலையும் நங்கை போந்தது நடுங்க சொன்னான் – சூளாமணி:9 1145/4
ஐயன்மார் போந்தது என்று அசதியாடினான் – சூளாமணி:9 1384/4
பூட்டினம் உரைத்த அக்கால் போந்தது அங்கு என்னை என்றான் – நீலகேசி:4 424/4
சோபனமாக சுவாகதம் போந்தது என் – நீலகேசி:5 624/3
புணர்ந்திலம் அவன்-வயின் போந்தது இல்லையே – நீலகேசி:8 798/4
மேல்

---

போந்ததும் (2)

உவமை_இல் வயந்தகன் தன் ஊர் வந்து உடன் போந்ததும்
தவள வெண் கொடி மிடை சயந்தியில் புகுந்ததும் – உதயணகுமார:2 128/2,3
அக்கணம் விட அண்ணல் போந்ததும் – உதயணகுமார:6 307/4
மேல்

---

போந்ததே (1)

புலவர் ஆவது அன்றோ அங்கு போந்ததே – நீலகேசி:10 859/4
மேல்

---

போந்ததை (1)

பொரு கயல்_கண்ணினாள் தான் போந்ததை அறிந்து அழுங்கி – உதயணகுமார:1 16/1
மேல்

---

போந்தவாறும் (1)

புணர்ந்து உடன் பொருள்-வயின் போந்தவாறும் நீ – நீலகேசி:8 810/3
மேல்

---

போந்தன (1)

போந்தன விசும்பினும் பொங்கு நல் நிலத்தினும் – உதயணகுமார:4 234/3
மேல்

---

போந்தனர் (3)

நயந்து போந்தனர் நல் மலர் காவினுள் – நாககுமார:1 33/2
போதம் மிக புல்லிய பின் போந்தனர் மனைக்கே – நாககுமார:5 155/3
போர் ஒளி யானை மேல் நிரைத்து போந்தனர்
வார் அணி வன முலையவரொடு என்பவே – சூளாமணி:11 1878/3,4
மேல்

---

போந்தனள் (1)

போந்தனள் மனைவியால் புணரும் சோரன்-தன்னிடம் – நாககுமார:2 63/2
மேல்

---

போந்தனன் (1)

செல்க என விடுத்தர செல்வன் அங்கு போந்தனன்
எல்லை தன் நாடு எய்தி பின் இனியர் தம்பி வந்தனர் – உதயணகுமார:3 177/3,4
மேல்

---

போந்தார் (2)

தலை முதல் அடி ஈறாக தரத்தினால் கண்டு போந்தார் – உதயணகுமார:1 82/4
தன் இறை தேடி போந்தார் தரை_மகள் திலதம் போலும் – நாககுமார:3 78/3
மேல்

---

போந்தாள் (1)

ஓங்கு இரும் கற்பினாளுக்கு உய்ப்பள் என்று உணர்த்தி போந்தாள் – சூளாமணி:8 1005/4
மேல்

---

போந்தான் (7)

களைந்தனன் கவலை எல்லாம் காவலர்க்கு உணர்த்தி போந்தான் – உதயணகுமார:1 81/4
போவதே பொருள் ஊர்க்கு என்று புரவலன் உரைப்ப போந்தான் – உதயணகுமார:1 116/4
மன்னும் ஓர் மந்திரம்-தான் வண்மையின் அளித்து போந்தான்
சொன்ன மா மந்திரத்தை சூழ்ச்சியின் நினைக்க என்றான் – உதயணகுமார:5 245/2,3
புள் என பறக்க மந்த்ரம் ஈது என கொடுத்து போந்தான் – உதயணகுமார:5 249/4
பெற்றனன் அடிகள் நும்மால் பெரும் பயன் என்று போந்தான் – யசோதர:4 253/4
பூ விரி உருவ தாரான் பின் சென்று விடுத்து போந்தான் – சூளாமணி:9 1551/4
இரவு எனும் மடந்தை செல்வம் நுகரிய எழுந்து போந்தான் – சூளாமணி:10 1701/4
மேல்

---

போந்திருந்து (1)

பூதமே என போந்திருந்து என்னொடு – நீலகேசி:10 865/2
மேல்

---

போந்து (38)

மனன் நிறை நாட்டை அந்த மருகனுக்கு ஈந்து போந்து
முனி வனம் புகுந்து மாமன் முனிவனாய் நின்றான் அன்றே – உதயணகுமார:1 23/3,4
போந்து அவன் பற்றி போதருவீர் என – உதயணகுமார:1 37/2
வள்ளலும் நடப்பானாக வயந்தகன் விலக்க போந்து
கள் அவிழ் மலர் கானத்து கள்ள நல் யானை கண்டே – உதயணகுமார:1 47/2,3
மற்று இனி யூகி போந்து மலி குடி பாக்கம் சேர்ந்தே – உதயணகுமார:1 83/3
மால் கரி கால் கொடுப்ப மன்னனும் மகிழ்ந்து போந்து
வேல் கவின் வேந்தன் காண வியந்து உடன் தழுவிக்கொண்டான் – உதயணகுமார:1 101/3,4
போந்து பின் வராதது என்ன புரவல நீ கூறு என்றாள் – உதயணகுமார:2 132/4
காட்டினன் குன்றம் ஏறி கானகம் கழிந்து போந்து
சேட்டு இளம் சிங்கம் அன்னான் திரு நிறை மகதம் சேர்ந்தான் – உதயணகுமார:3 153/3,4
தெள்ளிய மணி தெரிந்து சில மணி மாற போந்து
பள்ளி பாசறை புகுந்து பல மணி விற்று இருந்தார் – உதயணகுமார:3 166/3,4
தார் அணி கொடி இலங்கும் சயந்தியின்-நின்றும் போந்து
பார் அணி கோசம்பி-பால் பல் மலர் காவுள் வந்தார் – உதயணகுமார:4 196/3,4
என்று அவள் சொல்ல நன்று என்று எழில் முடி மன்னன் போந்து
சென்று அவள் மனை புகுந்து செல்வனும் இருந்த போழ்தில் – உதயணகுமார:4 201/1,2
தீங்கு உறு தத்தை-தன்னை சீருடன் வணங்கி போந்து
பாங்குறும் இலக்கணங்கள் பந்தடி பலவும் சொன்னாள் – உதயணகுமார:4 230/3,4
பிடி மிசை மாதர் போந்து பெரு மண கோயில் புக்கார் – உதயணகுமார:4 238/1
போத செப்பலும் போந்து பணிந்தனன் – உதயணகுமார:5 269/4
போந்து புண்ணியன் பொரு_இல் போகத்து – உதயணகுமார:6 308/1
சிறு தினம் சென்ற பின்பு சீருடன் வியாளன் போந்து
நறு மலர் கோதை வேலான் நாக நல் குமரன் கண்டு – நாககுமார:3 81/1,2
செம்மையில் சென்று காட்ட செல்வனும் சிறந்து போந்து
அ மலை குகை வாய்-தன்னில் அண்ணலும் உவந்து நின்றான் – நாககுமார:3 94/3,4
அங்கு நின்று அண்ணல் போந்து அதிசயம் கேட்ப வேடன் – நாககுமார:3 96/1
என்று அவர் உரையை கேட்டு இருவரும் துறந்து போந்து
சென்று நல் குமரன்-தன்னை சீர்பெற வணங்கி சொன்னார் – நாககுமார:4 109/1,2
போந்து அவனை கொன்றனன் பூ அலங்கல் மார்பனே – நாககுமார:4 125/4
போந்து எரிந்த போல் மரம் புறம் பொலிந்து இலங்குமே – சூளாமணி:4 133/4
மலர் அகம் கழும போந்து மனம் மகிழ்ந்து இருந்த போழ்தின் – சூளாமணி:6 511/4
போந்து அகம் திகழ்ந்து மின்னு பூம் துகில் பொலிந்த அல்குல் – சூளாமணி:6 537/2
போந்து ஒர் புன்சொல் நிமித்தம் புறப்பட – சூளாமணி:7 632/3
கலி கற்ற களிறு உண் பேழ் வாய் கலிங்கினான் இழிந்து போந்து
குலிக சேறு அலம்பி குன்றம் கொப்புளித்திட்டது ஒப்ப – சூளாமணி:7 769/2,3
உற்ற வான் குழவி திங்கள் ஒளி முழை அகட்டு போந்து
முற்றுவான் முளைத்த போலும் எயிறு உடை மூரி சிங்கம் – சூளாமணி:8 828/1,2
அந்தரத்து அமரர் கோமான் அணிந்து போந்து அனைய நீரான் – சூளாமணி:8 833/4
பொன்னொடும் மணி குவியல் போந்து பொழிகின்றார் – சூளாமணி:8 1104/3
பொங்கு புலி தேர் பெயரன் போந்து பொரலுற்றான் – சூளாமணி:9 1284/4
பொருவர் என்னப்படுவார் அங்கு ஒருவர் போந்து பொர ஒருவர் – சூளாமணி:9 1339/3
ஏந்து-மின் படை போந்து என – சூளாமணி:9 1365/2
புதியது ஓர் பருவ மேகம் போந்து எழுகின்றது ஒத்தான் – சூளாமணி:9 1438/4
பொரும் இகல் வேந்தர் போற்று இசைப்ப போந்து அரோ – சூளாமணி:9 1490/3
கோடிக்குன்றம் போந்து என நின்ற கொலை வேழம் – சூளாமணி:9 1521/3
பொன் அவிர் சிலம்பு ஒலி போந்து புடை சாற்ற – சூளாமணி:10 1602/2
புரி மணி குழல் புறம் தாழ போந்து அரோ – சூளாமணி:10 1758/3
போந்து இருக்க என இருக்கை பொருந்தியவாறு அவர்கட்கு – நீலகேசி:2 171/3
போந்து கொண்டதும் பொய்யினுள் பொய் அன்றோ – நீலகேசி:2 219/4
சவர் உடைய மனை வாழ்க்கை என போந்து தவம்புரிந்தாய் – நீலகேசி:4 279/1
மேல்

---

போந்தே (2)

பெரும் தெரு எல்லாம் பிற்பட போந்தே
அரும் சிறை_பள்ளி அருகினில் சேர்ந்தான் – உதயணகுமார:1 80/3,4
கடையுடை காவலாளர் கதவினை திறக்க போந்தே
நடு நகர் வீதி சென்று நர பதி மனையை சேர்ந்து – உதயணகுமார:6 328/1,2
மேல்

---

போந்தேன் (1)

உரை செறிந்து அங்கு பட்ட சூழ்ச்சியும் உணர்ந்து போந்தேன் – சூளாமணி:9 1174/4
மேல்

---

போம் (12)

துவள் இடை இள முலை தோய்ந்து கொண்டு போம் என – உதயணகுமார:1 63/2
புனலின் நீ ஆடல் இன்றி போம் பொருள் புகல்க என்ன – நாககுமார:2 40/3
நின்ற கண்டத்து நீள் உயிர் போம் அது – யசோதர:3 186/1
இம்மையான் உடம்பு நீங்கி இகந்து போம் இயற்கையாலும் – சூளாமணி:5 356/2
புள் இமிழ் இசையொடு புகுந்து போம் வழி – சூளாமணி:8 1064/2
கழுகு போம் களத்து வென்று கதலிகை நடுதும் அன்றேல் – சூளாமணி:9 1160/3
பொருள் தகு வாயில் பெற்று உய்ந்து போம் வழி – சூளாமணி:12 2077/3
கலங்கி ஒன்று ஒன்றினை கண்டு காற்று என்ன போம்
மலங்கி நின்றும் மனம் மன்னும் அஞ்சுங்களே – நீலகேசி:1 103/3,4
உள்ளம் மாட்சி உடையோய் நீ உய போம் வண்ணம் உரைத்தோய் நீ – நீலகேசி:1 136/2
பொய் பொத்தி சொல்லினவும் போம் கூலி கொண்டனவும் – நீலகேசி:3 257/1
மேல் சீர மேல் போம் விலங்கு ஓடு விலங்கு சீர் கீழால் – நீலகேசி:6 717/3
போம் பொழுதேல் அவனால் பொருள் என்னோ – நீலகேசி:7 744/4
மேல்

---

போம்படித்து (1)

இம்பர் போம்படித்து அன்று செம் குருதியது இழிவே – சூளாமணி:7 727/4
மேல்

---

போய் (54)

அன வெம் கயத்தில் தனயனை ஏற்றி போய் தன் – உதயணகுமார:1 23/2
குங்குமம் அணிந்த மார்ப குமரனும் யூகியும் போய்
அங்கு உள தேசம் எல்லாம் அடிப்படுத்து இனிது இருந்தார் – உதயணகுமார:1 26/3,4
நலம் பொருத நாற்படையும் நன்குடனே சூழ போய்
புலம் பொருத போர்ப்படையுள் பொருது தவ தொலைத்து உடன் – உதயணகுமார:3 172/2,3
வெல் மதி யூகி போய் வேந்தனை கண்டனன் – உதயணகுமார:4 220/4
ஆனவர் பதம் அன்பில் தொழுது போய்
சேனை சூழ திரு_மனை சேர்ந்தனன் – உதயணகுமார:6 352/3,4
நின்ற சனம் தன்னுடனே நீடு போய் தவம்பட்டு – நாககுமார:1 38/1
மன்னன் போய் வனம் அடைந்து மா முனி ஆகி நிற்ப – நாககுமார:3 78/1
இமையவர்கள்_உலகத்து இந்திரராய் போய் உதித்து – நாககுமார:4 119/3
உரை செய அரும் தவத்து உருவு கொண்டு போய்
வரை உடை வனம்-அது மருவினான் அரோ – யசோதர:2 84/3,4
போய் வளர்ந்துழி பூ முடி மன்னவன் – யசோதர:3 189/2
கொண்டு போய் அவன் கூட்டுள் வளர்த்தனன் – யசோதர:3 224/3
கெண்டை அம் சினை மேய்ந்து கிளர்ந்து போய்
முண்டக துறை சேர்ந்த முதலைமா – சூளாமணி:1 28/1,2
உரை அமர் காவல் பூண் கடையின் ஊடு போய்
முரசு அமர் முழங்கு ஒலி மூரி தானையன் – சூளாமணி:3 90/2,3
மூசு தேன் நெடும் கடை மூன்றும் போய் புறத்து – சூளாமணி:3 93/3
உலவு நீள் கடல் தீண்டி உயர்ந்து போய்
இலகு வில் மணி வான் இயல் மாடு எலாம் – சூளாமணி:4 120/2,3
போய் நிழல் பொலிந்து வீழ்வ போன்ற பூக ராசியே – சூளாமணி:4 132/4
போய் இனம் படர்ந்து வாழும் புகலிடம் இன்மையாலே – சூளாமணி:5 265/2
மன்னவன் பெயர்ந்து போய் வாயுவேகை-தன் – சூளாமணி:5 412/1
மின் அவிர் முகில் குழாம் முழங்கும் வீதி போய்
துன்னினன் சுரமைநாட்டு அகணி சூடிய – சூளாமணி:5 429/2,3
சனங்கள் தாம் சில தவங்களை தாங்குதும் என போய்
வனங்கள் காப்பவர் உளர் என முனிவ மற்று அன்றேல் – சூளாமணி:6 464/1,2
பஞ்சு இலங்கும் அல்குலார் பலாண்டு கூற ஆண்டு போய்
மஞ்சு இலங்கு அசோக நீழல் மன்ன வீரர் துன்னலும் – சூளாமணி:6 495/1,2
நிச்சமும் நிலாக என்று நிறுவி போய் நிலத்தின் கீழ் தன் – சூளாமணி:6 548/3
முடி பொர முனிவின் தான் போய் முனிவன முன்னினானால் – சூளாமணி:6 553/4
இங்கு நின்று போய் இழிந்த சூழலும் – சூளாமணி:7 578/1
போய் நிழல் துளும்பும் மேனி புணர் முலை அமிர்து_அனாரோடு – சூளாமணி:7 764/1
மூரல் வாய் அசும்பு அறாத முல்லை விள்ளும் எல்லை போய்
நீர வாளை பூவின் வைகும் நீள் பரப்பு நண்ணினார் – சூளாமணி:7 799/3,4
சுற்றிய பசும்பொன் சோதி சொரிந்து போய் துறக்கம் காண – சூளாமணி:8 847/3
போய் மையானம் கொண்டு இழிதரும் பெரும் திசை புடையன புனல் யாறு – சூளாமணி:8 881/3
வல்லி தன் மொழி போய் நீர் எம் மாமியார் அடிகட்கு எம் வாய் – சூளாமணி:8 1011/3
யாமம் இங்கு ஒருங்குடன் அகல என்று போய்
வாமன்-தன் நகர் உழை வரம் கொள்வாம்-கொலோ – சூளாமணி:8 1054/3,4
செதுக்கமும் பலி பெறு தெருவும் தேர்ந்து போய்
கது புகுந்து உறங்குபு கழுதும் சோர்ந்தவே – சூளாமணி:8 1060/3,4
போய் உடை விசும்பின் மதியும் புகுதுகின்றான் – சூளாமணி:8 1098/3
இனி இருந்து என்னை பாவம் எழு-மின் போய் பொருதும் என்பார் – சூளாமணி:9 1164/1
தானவர் எனினும் இ போர் இழந்து போய் தரணி வாழும் – சூளாமணி:9 1167/1
வெல்லலாம் என்னின் என்னை விடு-மின் போய் பொருவல் என்றான் – சூளாமணி:9 1178/4
இருந்து இனி என்னை ஈங்கு எழுக என்று போய்
பெரும் தகை அரும் கல பெயர் கொள் குன்றின் மேல் – சூளாமணி:9 1259/1,2
விண் தலத்தின் மீது போய்
அண்டயத்து அடுத்ததே – சூளாமணி:9 1376/3,4
புடைத்திட நெரிந்து பொங்கி சரங்கள் போய் புரள நோக்கி – சூளாமணி:9 1450/2
என்று தின்றனவும் அல்ல இனி போய்
சென்று தேவி கடி காவின் விழாவில் – சூளாமணி:10 1570/2,3
நன்று வாதம் இது காண்டும் என போய்
சென்று சோலை மதில் சேருபு வாயில் – சூளாமணி:10 1574/1,2
ஆ அவர் கள்வர் அதனால் எழு நாம் போய்
தேவி காவு நனி சேர்குவம் என்றான் – சூளாமணி:10 1584/3,4
செம்_சொலவர் போய் திசை காவல் கொண்டாரே – சூளாமணி:10 1647/4
போய் ஓங்கு பூம் சோலை வாழும் புன கிளிகள் – சூளாமணி:10 1657/3
கலை புனை துகிலும் தோடும் ஒழிய போய் கரை கொள்வாரும் – சூளாமணி:10 1673/4
திரு முடி மணி துணர் தேவர் கொண்டு போய்
பரு முடி நிரை அன பரவை பாற்கடல் – சூளாமணி:12 2098/2,3
திரை செறி வளாகமும் சிறுவர்க்கு ஈந்து போய்
அரைசரும் ஆயிரர் அரைசர்_கோனொடு – சூளாமணி:12 2099/2,3
எரி விடு சுடர் முடி இலங்க தாழ்ந்து போய்
மரு உடை வள நகர் மன்னர் துன்னினார் – சூளாமணி:12 2107/3,4
கான் உயர் சோலை கரும நிலத்தார் கரு_வினை போய்
தான் உயர் இன்பம் தவத்தால் தலைப்படும் தன்மையினார் – நீலகேசி:1 86/2,3
நெருங்குபு போய் நீர் உண்ணா தேர் பண்ணா நெடும் கடைக்கு – நீலகேசி:2 167/2
படி மகர படிமையது அ பள்ளி கண்டு அளியள் போய்
கடி மகர கடல் கடந்து கலம் தந்த நலம் என்றாள் – நீலகேசி:4 268/3,4
பறைந்து போய் மெல் கோலால் பல் எலாம் தூயவாம் – நீலகேசி:4 278/2
போய் பிண்டத்து உழப்பு உழப்ப புலம்புவது என் செயல் என்பாய் – நீலகேசி:4 303/2
துஞ்சும் இல் உடையாளை சுமந்து போய்
வஞ்சியான் கொள்க வாழ்க புத்தன் என – நீலகேசி:5 550/3,4
தக்கதின் தான் போய் சமதண்டம் புக்காள் – நீலகேசி:6 666/4
மேல்

---

போய (4)

புக்க அ வாயு நீங்கி போய பின் நிறைசெய்தாலும் – யசோதர:4 237/2
பெரும் சிறை-தனை பிழைத்து உய்ந்து போய பின் – சூளாமணி:12 2078/2
போய புண்டவருத்தனம் என்பதே – நீலகேசி:1 23/4
தென்றை உளைய திசை-தான் உற போய காற்றேல் – நீலகேசி:6 719/1
மேல்

---

போயது (4)

போயது இன் உயிர் பொன்றின மன்னவன் – யசோதர:3 175/2
போயது இன் உயிர் பொன்றுபு பன்றியே – யசோதர:3 178/4
அரைச வாகனம் ஆயது போயது என்று – யசோதர:3 208/3
ஓங்கு நீர் வையத்து ஓசையில் போயது ஒன்று உளதே – நீலகேசி:1 27/4
மேல்

---

போயிட்ட (1)

மற்று அவன் உயிர் போயிட்ட வழி ஒன்றும் கண்டிலேனே – யசோதர:4 235/4
மேல்

---

போயிற்று (2)

அம் தசை என்று பற்றி அன்று வான் போயிற்று அன்றே – உதயணகுமார:1 13/4
பற்று உயிர் உண்ணா புள்ளும் பறந்து வான் போயிற்று அன்றே – உதயணகுமார:1 14/4
மேல்

---

போயின (2)

இடிந்து போயின இறுவரை துறுகல் அங்கு உடனே – சூளாமணி:7 712/3
பொடிந்து போயின பொரி என நெரிவொடு புரளா – சூளாமணி:7 712/4
மேல்

---

போயினள் (2)

முடிக்கு அரசற்கு அறிவி என்ன முதுமகளும் போயினள்
இடி குரல் நல் சீயமாம் இறைவனையே கண்டனள் – உதயணகுமார:2 131/3,4
நாடி அவள் போயினள் நல் நிதி புரிசையே – நாககுமார:4 129/4
மேல்

---

போயினன் (1)

நலம் திகழ் மாதர் செப்ப நர_பதியும் போயினன்
கலம் திகழும் யூகியும் காவலன்-தன் தேவியை – உதயணகுமார:2 135/2,3
மேல்

---

போயினார் (1)

கொடிது இது பெரிது என குழைந்து போயினார் – சூளாமணி:12 2103/4
மேல்

---

போயினான் (2)

புனை வளை மதிமதி புலம்ப போயினான் – யசோதர:2 83/4
பில்கு பூம் தெரியலான் பெயர்ந்து போயினான் – சூளாமணி:10 1761/4
மேல்

---

போயும் (1)

போயும் ஒழியாது இவண் நிற்றல் பொருத்தம் அன்றால் – நீலகேசி:6 718/2
மேல்

---

போயுழி (1)

வான் உளம் போயுழி மன்னும் அறிவு இலையேல் அதனை – நீலகேசி:6 714/3
மேல்

---

போர் (45)

போர் மிக்க ஆனையை பொற்பு உடை மன்னன் முன் – உதயணகுமார:1 41/2
பொறி கழன்றது போர் படை ஆனதே – உதயணகுமார:1 49/4
போர் இயல் புரவி மானம் பொரு விலை ஆயிரம்மும் – உதயணகுமார:1 108/3
பொருளின் அவன் போந்த பின்பு போர்_வினை தொடங்கினர் – உதயணகுமார:3 179/4
பகை அறவே எறிந்து உடன் பாங்கில் போர் வினை தவிர்க என – உதயணகுமார:3 183/1
மண்டு போர் வினை வல்லவும் ஆயவே – யசோதர:3 224/4
மானம் கொண்ட மா ரதர் போர்_ஏறு அனையாய் ஓர் – சூளாமணி:5 309/3
ஏந்து தோள் அரசர் போர் ஏறு இவன் நளிதாங்கன் என்பான் – சூளாமணி:5 324/3
பூம் கழல் பொலம் குழை திவிட்டனோடு போர் கதம் – சூளாமணி:6 473/3
வாளி வில் தட கை வெம் போர் மணி வரை அனைய மார்பின் – சூளாமணி:7 672/2
கைப்படை நவின்ற வெம் போர் காளையை கனற்ற விட்டான் – சூளாமணி:7 700/4
தாள்களை வெதுப்பும் வெம் போர் தாங்குவது அரியது என்றான் – சூளாமணி:9 1166/4
தானவர் எனினும் இ போர் இழந்து போய் தரணி வாழும் – சூளாமணி:9 1167/1
பொரு படை தொகை ஓர் மூன்று போர் தொழில் தானும் மூன்றே – சூளாமணி:9 1183/1
நடப்பது மக்களோடு மக்கள் போர் நல்லவேனும் – சூளாமணி:9 1185/3
அச்சுவக்கிரீவன் ஆதி அரசர்கள் அழன்று வெம் போர்
நச்சி மேல் வருபவாயின் நன்று அது போல்வது உண்டோ – சூளாமணி:9 1189/3,4
காண்டும் இ காளை-தன் கன்னி போர் எனா – சூளாமணி:9 1209/3
பூ ஒளி மழுங்கின போர் செய் ஆடவர் – சூளாமணி:9 1222/3
போர் அணி விஞ்சையர் பூமியின் மேலே – சூளாமணி:9 1228/4
புடை இன்றி நிரந்தன போர் தொழிலே – சூளாமணி:9 1232/4
போர் அழல் வார் கணை மாரி பொழிந்தது – சூளாமணி:9 1240/2
நன்று போர் நமர்களது என்று நக்கனன் – சூளாமணி:9 1255/3
பாழி போர் உடைந்தனர் பகைவர்க்கு இன்று என – சூளாமணி:9 1257/1
ஆழி போர் தட கையாற்கு அவர்கள் நீர்மையை – சூளாமணி:9 1257/2
உளைந்த போர் நிலத்தினுள் உருள்ப என்றனன் – சூளாமணி:9 1263/3
கொண்ட போர் வேழமே குழீஇய என்னவும் – சூளாமணி:9 1269/2
அன்று போர் மலைந்தது தானை ஆயிடை – சூளாமணி:9 1271/1
சென்று போர் படும் இடம் திசைகள் இன்மையால் – சூளாமணி:9 1271/2
நின்று போர் ஆடவர் நேர் ஒப்பார்களோடு – சூளாமணி:9 1271/3
ஒன்று போர் உலகினை ஊழி ஒத்ததே – சூளாமணி:9 1271/4
போர் இகலி ஆரமொடு பூண் மணிகள் மின்ன – சூளாமணி:9 1290/1
பாழி படை பொருவாரொடு பயில் போர் அலது அறியேன் – சூளாமணி:9 1312/2
உண்டு இனி நமக்கு ஓர் போர் என எதிரே உவந்து சென்றவற்கு இவை உரைத்தான் – சூளாமணி:9 1319/4
அன்று போர் மலைந்தார் அதிர்ந்தது இ உலகம் அமர் ஒழித்து அரசரும் நின்றார் – சூளாமணி:9 1322/4
துட்ட போர் யானை தூமகேதனனும் தோற்குமோ ஒருவனுக்கு என்று – சூளாமணி:9 1325/3
மல்லால் செய்த தோளான் மேல் மாய வெம் போர் செய்குற்றான் – சூளாமணி:9 1344/4
மாவினார் படை வாரி போர்
ஓவி ஆங்கு உடைவுற்றதே – சூளாமணி:9 1351/3,4
வாய்ந்த போர் இவை வல்லிரேல் – சூளாமணி:9 1365/1
மருவு போர் மயங்கினார் – சூளாமணி:9 1367/4
முன்னினர் கனன்று போர் முறுக முட்டினார் – சூளாமணி:9 1392/4
போர் மேகம் அன்ன திறல் பொரு களிற்று மேல் அரசர் போற்று கூவ – சூளாமணி:9 1530/1
புள் எழு தடமும் போர் மான் தொழுதியும் மிதுனம் ஆய – சூளாமணி:10 1640/3
அரி குலத்தார் போர் ஏறு இ அரி ஏறு போல் இருந்த அரச காளை – சூளாமணி:10 1812/2
போர் ஒளி யானை மேல் நிரைத்து போந்தனர் – சூளாமணி:11 1878/3
புடையவர் காணிய போர் நனி மூட்ட – சூளாமணி:11 1949/3
மேல்

---

போர்-அதனுள் (1)

தட்டு போர்-அதனுள் தமனிய கடிப்பும் தாரினோடு ஆரமும் சரிய – சூளாமணி:9 1325/1
மேல்

---

போர்_வினை (1)

பொருளின் அவன் போந்த பின்பு போர்_வினை தொடங்கினர் – உதயணகுமார:3 179/4
மேல்

---

போர்_ஏறு (1)

மானம் கொண்ட மா ரதர் போர்_ஏறு அனையாய் ஓர் – சூளாமணி:5 309/3
மேல்

---

போர்க்களத்தில் (2)

பொங்கு புறம் கௌசாம்பியில் போர்க்களத்தில் விட்டனர் – உதயணகுமார:3 178/4
வேக நல் போர்க்களத்தில் வெற்றிகொண்டு அவனை ஓட்டி – நாககுமார:4 114/2
மேல்

---

போர்க்களத்தினில் (1)

மீள்குவம் யாம் என்று எணி வெகுண்டு போர்க்களத்தினில்
வாள் முனை கடந்தவர்க்கு வஞ்சனை செய்வோம் என – உதயணகுமார:1 67/1,2
மேல்

---

போர்க்களம் (1)

பொன் அம் புனை தார் வேந்தரையும் பொருது பட்ட போர்க்களம் மீது – சூளாமணி:9 1484/2
மேல்

---

போர்க்கும் (1)

பொய்ம்மையில் புண்ணியம் போர்க்கும் புகுந்தே – சூளாமணி:11 1993/4
மேல்

---

போர்செய் (1)

போர்செய் மா இனம் பூ தண் புறணியே – சூளாமணி:1 26/4
மேல்

---

போர்செய (1)

பொன் மலை ஒன்றொடு போர்செய மேவிய – சூளாமணி:9 1241/3
மேல்

---

போர்செயும் (1)

போர்செயும் களத்து வீழ்ந்தான் புகழ் வரசேன என்ன – சூளாமணி:9 1307/3
மேல்

---

போர்த்த (4)

போர்த்த சாமர குழாம் புதைத்த வெண் கொடி குழாம் – சூளாமணி:6 475/3
பொன் அவாம் சுணங்கு போர்த்த புணர் முலை மகளிரோடு – சூளாமணி:10 1671/3
புன் தோலும் பல் என்பும் போர்த்த புறங்காட்டுள் – நீலகேசி:1 132/3
பூம் கமழ் கார் ஆடை போர்த்த எம் புத்தர் என்றான் – நீலகேசி:3 259/4
மேல்

---

போர்த்தது (1)

போர்த்தது விசும்பு புலம்பின விலங்கல் புரண்டன பொரு வரை துறுகல் – சூளாமணி:9 1323/2
மேல்

---

போர்த்தவே (1)

புரவி துண்டங்கள் போர்த்தவே – சூளாமணி:9 1360/4
மேல்

---

போர்த்தன (2)

போர்த்தன பதாகை பொங்கி பூமி அம் கிழவர் உள்ளம் – சூளாமணி:10 1826/3
போர்த்தன கொடி மிடை பொழிந்த பூ_மழை – சூளாமணி:11 1882/3
மேல்

---

போர்த்தனை (1)

போலும் என்று ஓர்தல் செல்லாய் போர்த்தனை அகமும் என்றாள் – நீலகேசி:4 435/4
மேல்

---

போர்த்தார்க்கு (1)

பொங்கு ஆடை போர்த்தார்க்கு பொல்லாதே என்னீரோ – நீலகேசி:5 470/4
மேல்

---

போர்த்திருந்து (1)

முன் கொன்றான் தன் தாயை முழு மெய்யும் போர்த்திருந்து
தின்கின்றான் பிணம் வீடும் தெருட்டுங்கால் சூனியமே – நீலகேசி:2 190/1,2
மேல்

---

போர்த்து (2)

முடைப்படு நாற்றம் மேனி முழுது அழுக்கு ஆடை போர்த்து
கடைப்படு துகளும் மண்ணும் கஞலிய கூடத்து ஆங்கு ஓர் – யசோதர:2 111/1,2
பூசின சாந்தும் பிணையலும் போர்த்து இடை – சூளாமணி:5 293/3
மேல்

---

போர்த்தும் (1)

துப்பன போர்த்தும் பொடித்தும் பொரித்தும் முன் தோன்றுவன – நீலகேசி:1 81/3
மேல்

---

போர்ப்ப (2)

பறந்தனர் விசும்பு போர்ப்ப கடல் படை பரப்பி வந்தார் – சூளாமணி:9 1150/4
எழில் அகில் ஆவி போர்ப்ப இரு விசும்பு இருண்டது அன்றே – சூளாமணி:10 1700/4
மேல்

---

போர்ப்படையுள் (1)

புலம் பொருத போர்ப்படையுள் பொருது தவ தொலைத்து உடன் – உதயணகுமார:3 172/3
மேல்

---

போர்ப்பவும் (1)

குடை நிலம் மறைப்பவும் கொடிகள் போர்ப்பவும்
இடை நிலம் இருள் மெழுக்கிட்டது ஆயிடை – சூளாமணி:9 1274/1,2
மேல்

---

போர்ப்பன (1)

பொன் இதழ் தாது மணி நிலம் போர்ப்பன
பொன் இதழ் தாது துகளாய் பொலிவன – சூளாமணி:5 281/3,4
மேல்

---

போர்போனதும் (1)

ஊன மாற்றர் மேல் யூகி போர்போனதும்
ஆனை போக அரசன் இரக்கமும் – உதயணகுமார:1 38/1,2
மேல்

---

போர்மின் (1)

துளங்கல்_இல் திருமின் போர்மின் தூய சொல் மடந்தை-தாமும் – உதயணகுமார:6 303/4
மேல்

---

போர்வை (3)

பொன் அணிகலத்தின் குப்பை புரி மணி கோவை போர்வை
மன்னிய வயிர குன்றம் வலம்புரி மணியின் கோவை – சூளாமணி:8 919/1,2
புழு குலங்களால் நிறைத்த போர்வை என ஓரார் – நீலகேசி:1 108/3
பொன் கொண்டார் ஆயினும் போர்வை பூச்சு எனில் புலையன் – நீலகேசி:4 274/1
மேல்

---

போர்வையாலேல் (1)

புறப்படும் போர்வையாலேல் புண் தொழு நோயர் ஆக – நீலகேசி:4 445/3
மேல்

---

போரிடை (1)

புண்ணினால் அழிய மெய் போரிடை புகுத்தவும் – நீலகேசி:1 104/2
மேல்

---

போரில் (1)

கொன்ற போரில் குருதி ஆறு ஓடவும் – உதயணகுமார:1 54/1
மேல்

---

போரின் (1)

படை கல விகற்பும் போரின் பகுதியும் பரப்பின் ஆங்கண் – சூளாமணி:9 1185/1
மேல்

---

போரின்-கண் (1)

ஒளிரு பொன் உகிர் சரணங்கள் வயிர முள் ஒப்பு_இல போரின்-கண்
தளர்வு_இல் வீரியம் தகைபெற வளர்ந்தன தமக்கு இணை அவை-தாமே – யசோதர:3 225/3,4
மேல்

---

போரினில் (1)

போரினில் நிற்கல் ஆற்றாம் பொய்யினில் தந்த மைந்தன் – உதயணகுமார:1 93/1
மேல்

---

போரினுள் (1)

மாலும் வாள் படை போரினுள்
ஆலும் மா மிசை ஆனவன் – சூளாமணி:9 1363/1,2
மேல்

---

போரும் (1)

பொடி தலை நிலத்தவர் போரும் ஆண்மையும் – சூளாமணி:9 1419/1
மேல்

---

போருள் (1)

வெம்பிய வீரர் போருள் விளிந்ததும் விரைவின் ஓடி – சூளாமணி:9 1424/2
மேல்

---

போரே (1)

வஞ்சனை இன்றி மக்கள் பொருபவேல் மக்கள் போரே
எஞ்சுதல் இன்றி ஏற்ற பொருதும் என்று இன்ன சூழ்ந்து – சூளாமணி:9 1186/2,3
மேல்

---

போரொடு (1)

போரொடு வந்து புகுந்தன அன்றே – சூளாமணி:9 1233/4
மேல்

---

போரோ (3)

மருவிய மனித போரோ வான் கெழு தெய்வ போரோ – சூளாமணி:9 1181/2
மருவிய மனித போரோ வான் கெழு தெய்வ போரோ
இருமையின் இயன்ற போரோ யாது நாம் துணிவது என்றான் – சூளாமணி:9 1181/2,3
இருமையின் இயன்ற போரோ யாது நாம் துணிவது என்றான் – சூளாமணி:9 1181/3
மேல்

---

போல் (188)

போதவும் வீக்கினால் போல் பொற்பு உடை பரதம்-தன்னில் – உதயணகுமார:1 7/2
காலன் போல் மன்னன் கண்கள் சிவந்தவே – உதயணகுமார:1 52/4
சிலந்தி நூலில் செறித்த நல் சிங்கம் போல்
அலங்கல் வேலினான் அன்பு உடை யூகிக்கே – உதயணகுமார:1 60/1,2
நலம்கொள புணர்ந்தனன் நாக நல் புணர்ச்சி போல்
புலங்களின் மிகுந்த போகம் பொற்புடன் நுகர்ந்தனன் – உதயணகுமார:2 122/2,3
கூடிய கூட்டம் தன் போல் குணம்-தனை நாடி என்ன – உதயணகுமார:4 202/2
வெம் களி யானை மற்று அ பிடியொடு மகிழ்வவே போல்
பொங்கு இள முலையில் வாச பூசு சாந்து அழிய புல்லி – உதயணகுமார:4 203/2,3
இருவரும் பவள செவ்வாய் இன் அமிர்து உண்டு வேல் போல்
திரு நெடும் கண் சிவப்ப வடி சிலம்பு ஓசைசெய்ய – உதயணகுமார:4 204/2,3
சிலந்திநூல்-தன்னால் ஆர்த்த சிங்கம் போல் ஆர்த்துக்கொண்டு – உதயணகுமார:4 211/2
சீர் ஏறும் இமில் போல் கொண்டை சில்வண்டும் தேனும் பாட – உதயணகுமார:4 225/1
மால் பிறை போல் வளர்ந்து வரிசையின் இளமை நீங்கி – உதயணகுமார:5 254/3
மதனமஞ்சிகை மான் விழி ரூபம் போல்
வதன நல் மதி வஞ்சி அம் கொம்பு அனாள் – உதயணகுமார:5 262/1,2
மாதவி பொதும்பின் மயில் தோகை போல்
பேதையை கண்டு பீடு உடை காளையும் – உதயணகுமார:5 263/2,3
தேய்த்து காலின் நேர் தீ உமிழ்வ போல்
ஆய்ந்த கண்களும் அரு வரை என – உதயணகுமார:6 311/3,4
சிகரம் போல் முடி சீர் அரசற்கு – உதயணகுமார:6 315/2
கடங்கள் வைத்து இலங்கு மாடம் கதிர் மதி சூட்டினால் போல்
படம் கிடந்த அல்குலார்கள் பாடலோடு ஆடலாலே – நாககுமார:1 7/2,3
அன்றுதான் புத்திரனை அவதரித்தால் போல் மகிழ்ந்தாள் – நாககுமார:1 38/4
பொங்கு நீர் கடல் போல் மன்னன் புரிந்து நல் உவகை ஆகி – நாககுமார:2 49/2
பிறை-அது போல் வளர்ந்து பீடு உடை குமரன் ஆனான் – நாககுமார:2 59/4
கிண்ணம் போல் முலையாள் புத்ரி கேணிகாசுந்தரி என்பாள் ஆம் – நாககுமார:3 79/3
ஒப்பு_இல் பாவையும் ஓவியம் போல் செம்பொன் – நாககுமார:4 102/3
நாக நல் புணர்ச்சி போல் நன்கு உடன் இருந்தரோ – நாககுமார:4 141/4
இமையம் போல் களிற்றின் ஏறி இனிய நல் தோழன்மாரும் – நாககுமார:5 154/3
தன் பரிவேடம்-தன்னுள் தான் நனி வருவதே போல்
அன்பினால் ஐயன் தங்கை அஞ்சுதல் அஞ்சி நெஞ்சில் – யசோதர:1 31/2,3
குறுகிய தடற்றுள் வாள் போல் கொண்டு இயல் உடம்பின் வேறாய் – யசோதர:1 50/3
பவ்வியர்-தம்மை தம் போல் பஞ்ச நல் ஒழுக்கம் பாரித்து – யசோதர:1 54/3
பொன்_வரை முன்னர் நின்று புயல் பொழிந்திடுவதே போல்
அன்ன மெல்_நடையினாளும் அருகு அணைந்து உருகும் வண்ணம் – யசோதர:1 68/2,3
நலம் கவின்று இனிய காமர் நறு மலர் தொடையலே போல்
அலங்கல் அம் குழல் பின் தாழ அமிழ்த முன் மதி அணைந்தாள் – யசோதர:2 90/3,4
அங்கு அவள் அகத்து செய்கை அறிந்தனள்_அல்லளே போல்
கொங்கு அவிழ் குழலி மற்று அ குணவதி பிறிது கூறும் – யசோதர:2 99/1,2
முனிவினை மன்னன்-தன் மேல் முறுகினள் ஒழுகும் முன் போல்
இனியவள்_அல்லள் என்-கொல் என மனத்து எண்ணினானே – யசோதர:2 116/3,4
மற்றை நாள் மன்னன் முன் போல் மறை புறப்படாமை இன்ப – யசோதர:2 129/1
தரளமாகிய நயனத்தொடு அம் சிறை சாபம் போல் சவி என்ன – யசோதர:3 225/1
நாற்படை நடு கடல் நடு செய் நமனே போல்
வேல் படை பிடித்து அரசன் வேட்டையின் விரைந்தான் – யசோதர:5 262/3,4
அடைந்த நிழல் போல் அருளும் முனிவும் இலர் அடிகள் – யசோதர:5 270/3
பாய்ந்து எரிந்த போல் விரிந்து பாரிசாதம் ஏர்செய – சூளாமணி:4 133/2
போந்து எரிந்த போல் மரம் புறம் பொலிந்து இலங்குமே – சூளாமணி:4 133/4
எவ்வ மாடும் இன்ன போல் இடங்கள் இன்பம் ஆக்கலால் – சூளாமணி:4 136/3
கோங்கு எலாம் கமழமாட்டா குணம்_இலார் செல்வமே போல்
பாங்கு எலாம் செம்பொன் பூப்ப விரிந்தது பருவம் என்றாள் – சூளாமணி:4 161/3,4
வாம் மான் தேர் மன்னற்கு மங்கலம் சொல் மகளிரை போல்
தூ மாண்ட இளம் கொடி தம் தளிர் கையால் தொழுதனவே – சூளாமணி:4 169/3,4
வடி வாய வேலவற்கு மலர் சின்னம் சொரிவன போல்
கொடு வாய கிளி கோதி குளிர் நறும் போது உகுத்தனவே – சூளாமணி:4 171/3,4
புரி அணிந்த குழலீர் நும் செல்வம் போல் பொலிந்ததே – சூளாமணி:4 174/4
தந்திரம் தப்பினால் போல் தன்னையே தபுக்கும் அன்றே – சூளாமணி:5 252/4
தோகை மா மயில் போல் சுரி கூந்தலாள் – சூளாமணி:5 337/3
தழை அவிழ் சந்தன பொதும்பு போல் மது – சூளாமணி:5 380/1
மணம் கமழ் மது மலர் அலங்கல் மாலை போல்
வணங்கு எழில் நுடங்கு இடை மாழை நோக்கி நம் – சூளாமணி:5 382/1,2
என்று மைந்தர்கள் இடருற எழுதிய கொடி போல்
சென்று கற்பக வனம் அன செறி பொழில் அடைந்தார் – சூளாமணி:6 466/1,2
போதுக என்று இடங்கள் காட்டுகின்ற போல் பொலிந்தவே – சூளாமணி:6 491/4
என்னவரேனும் ஆக இகழ்ந்திடப்படுப போல் ஆம் – சூளாமணி:6 518/2
தூண்டிய சுடரின் நின்ற தியானத்தை துளங்குவாய் போல்
ஈண்டு வந்து இசை குற்றேவல் எம் இறை அடி-கண் செய்தாய் – சூளாமணி:6 546/2,3
ஓதி ஞானி போல் உணர்ந்த பின் அது – சூளாமணி:7 576/3
வழிமொழிந்து இன்னணம் வாழும் மாந்தர் போல்
எழுதிய திறை இறுத்து இருந்து வாழ்வதேல் – சூளாமணி:7 684/2,3
இறை வளை மகளிர் போல் கழறி என்னை எம் – சூளாமணி:7 690/1
வம்பு கொண்டவன் போல் நின்று வளை_வண்ணன் மொழிந்தான் – சூளாமணி:7 727/2
நிரைத்த போல் நிரந்து – சூளாமணி:7 744/2
வளர் தாமரை அல்லி மகிழ்ந்தனள் போல்
வளர் தாமரை அல்லி வனத்திடையாள் – சூளாமணி:7 810/3,4
மன்னிய வனத்திடை மலர்ந்து நீண்ட போல்
கன்னியர் கைவிளக்கு ஏந்த காவலன் – சூளாமணி:7 816/2,3
சங்கு போல் ஒளியவன் தாதை-தன் படை – சூளாமணி:8 949/1
கங்கை போல் படர்ந்தது கலக்கும் காதலால் – சூளாமணி:8 949/2
பாய்ந்தது பரவை நல் நீர் பாற்கடல் பரந்ததே போல்
ஏந்திய காதல் கூர எழில் நகர் பெயர்ந்து புக்கார் – சூளாமணி:8 966/2,3
மஞ்சு இலங்கு உருவ வானின் மழையிடை நுடங்கும் மின் போல்
அம் சிலம்பு அடியினார்-தம் அறிவினை அயர்வித்திட்டாள் – சூளாமணி:8 1000/3,4
மொய் அழல் மேல் அவிந்த தழல் மீள மூள்வதே போல்
செய்யது ஓர் உருவம் மேல்-பால் திசைமுகம் சிறந்தது அன்றே – சூளாமணி:8 1027/3,4
செல்வதே போல் இருள் செறிந்து சூழ்ந்தது – சூளாமணி:8 1057/2
தெள்ளிய மதியவன் செய்த தீமை போல்
மெள்ளவே கனை இருள் மெலிவு சென்றதே – சூளாமணி:8 1064/3,4
கோணை செய் குறும்பு கூர் மடங்கும் ஆறு போல்
சேண் உயர் திகிரியான் கதிர் சென்று ஊன்றலும் – சூளாமணி:8 1066/2,3
திரை சங்கு ஒலியோடு சிறந்தன போல்
முரைசு அங்கு ஒலியோடு முழங்கி எழ – சூளாமணி:8 1076/1,2
பகலானொடு தாரை பரந்தன போல்
புகலால் ஒளி போந்தது பொன் நகரே – சூளாமணி:8 1080/3,4
யானும் இவள் போல் உலகு காண இயல்வேனோ – சூளாமணி:8 1106/3
நிலவிய மது உண்டார் போல் நெஞ்சு உண மயங்கியிட்டார் – சூளாமணி:8 1113/4
பண்டே போல் வந்து பயிலாது போ-மினே – சூளாமணி:8 1120/4
வணங்கி வையம் தொழ நின்ற மன்னன் காதல் மட மகள் போல்
மணங்கள் நாறும் பூம் பாவை வளரல் வாழி நறும் குரவே – சூளாமணி:8 1128/1,2
உண் மிசை உக்கு ஓர் நச்சு துள்ளி வந்து உறைப்பதே போல்
விண் மிசை இழிந்து வந்த ஒற்றன் ஓர் வெம் சொல் மாற்றம் – சூளாமணி:9 1132/2,3
கரை செல வருவ போல் நம் மேல் வர கருதுகின்றார் – சூளாமணி:9 1133/4
அடித்தனன் அசனி வீழ அரு வரை நெரிவதே போல்
படித்தலை நடுங்க மற்று அ பரூஉ திரள் வயிர தம்பம் – சூளாமணி:9 1139/2,3
நிலத்திடை மக்கள் ஆற்றல் நின்னை போல் அஞ்சுவார்க்கு – சூளாமணி:9 1141/1
அடு குரல் அரச சீயம் அதனை ஓர் ஆம்பல் தாள் போல்
நொடி வரை அளவில் கீறி நுனித்தது வியத்தல் செய்யா – சூளாமணி:9 1143/1,2
கரு முகில் நுடங்கு மின் போல் புருவங்கள் முரிந்து நீங்கான் – சூளாமணி:9 1152/2
கூறினார் கூறலோடும் குரை அழல் அவிவதே போல்
ஆறினான் என்னை செய்யும் ஆய பண்பு அது அது ஆனால் – சூளாமணி:9 1173/3,4
மாதிரத்து ஒசிந்தவே போல் வந்து ஒருங்கு இருவர் நின்றார் – சூளாமணி:9 1203/4
மண்டுவ போல் மண மா நகர் முன்னி – சூளாமணி:9 1231/2
விடை இன்றி வெகுண்டு எழுகின்றன போல்
புடை இன்றி நிரந்தன போர் தொழிலே – சூளாமணி:9 1232/3,4
மலையே மலையோடு மலைந்தன போல்
கொலை வேழமொடு ஏற்றன குஞ்சரமே – சூளாமணி:9 1234/3,4
விடும் மீன் எறி தூண்டில் விசைத்தன போல்
அடும் நாண் இடை ஏறிய அம்பினொடு – சூளாமணி:9 1239/2,3
படம் தொடின் உடன்று எழு பணிகள் போல் பகை – சூளாமணி:9 1248/3
போல் பயம் பலவொடு புகழ்களே தரும் – சூளாமணி:9 1252/2
குன்று போல் பெருகிய குவவு தோளினான் – சூளாமணி:9 1255/4
புண் மிசை எஃகம் புக்கு ஒளிப்ப போல் மனத்து – சூளாமணி:9 1258/3
நஞ்சினை நஞ்சு சென்று எரிக்கலுற்ற போல்
விஞ்சையர் வெம் சினம் பெருக்கி மேல்வர – சூளாமணி:9 1266/1,2
தேற்றுவனர் போல் அவுணர் சென்று திரிகின்றார் – சூளாமணி:9 1280/4
பகரும் நல குணசேனனும் பருவம் முகில் இடி போல்
புகரும் மத களிறு என்னவும் புலி என்னவும் திரிவான் – சூளாமணி:9 1297/3,4
எரி போல்வன சுரி பங்கியொடு இருள் போல் இருள் மெய்யோடு – சூளாமணி:9 1311/1
அரி போல் அதிர் அகல் வானுற நிமிரா அடி புடையா – சூளாமணி:9 1311/2
பொரி போல் எழ உதையா இவன் வருகின்றது ஒர் பொலிவே – சூளாமணி:9 1311/4
நின்று எனக்கு எதிராம் நீர்மையர் நின் போல் நிரம்ப வாய் திறந்து உரைப்பவரோ – சூளாமணி:9 1322/2
கொண்ட வாளன் கேடகத்தன் குதி கொள் வான் போல் எழுந்து எதிரே – சூளாமணி:9 1349/3
எடுத்து மறிக்கப்பட்டான் போல் இலங்கு பூணும் ஆரமும் தேம் – சூளாமணி:9 1350/3
கடைந்த கார் கடல் போல் கலந்து – சூளாமணி:9 1353/1
நாள் தக விரி மதி நடுங்கி வீழ்வ போல்
ஆடக மணி அவிர் கடக கையொடு – சூளாமணி:9 1406/2,3
செம்பினை உருக்கி வெய்தாய் செவி முதல் சொரிந்ததே போல்
அம் பொன் செய் ஆழியானுக்கு உரைத்தனர் அரக்கு உண் கோலார் – சூளாமணி:9 1424/3,4
நலம் புரி செய்கை மேனாள் பெற்ற நல் தோழனே போல்
உலம் புரி உருவ தோளாற்கு உற்ற போழ்து உதவலுற்று – சூளாமணி:9 1437/1,2
மறுதலை முடிக்கும் ஏதுவாய் வழி அழிப்பதே போல்
பொறி-தலை மணந்த காளை மேல் வர புணர்த்த நேமி – சூளாமணி:9 1463/2,3
மாதர் மட மஞ்ஞை மா நிலத்து வீழ்வன போல்
காதலன் மார்பு அகலம் கண்டே தம் கண் புடைத்து – சூளாமணி:9 1471/2,3
வாங்கு கொடி முறுக்கி மா நிலத்து விட்டன போல்
தாங்கார் புரண்டு தலை தடுமாறாய் கிடந்து அங்கு – சூளாமணி:9 1472/1,2
உரை எடுப்பான் போல் நிமிர்ந்து நோக்காது நிற்ப – சூளாமணி:9 1520/2
போது ஆர்ந்த கரும் குஞ்சி மணி தொடர்ந்தால் போல் புறம் தாழ்ந்து இருண்டவாறும் – சூளாமணி:9 1533/3
விஞ்சையர் உலகும் மண்ணும் விண்ணும் ஒன்றாயதே போல்
செம் சுடர் மணியும் பொன்னும் மாலையும் விரையும் சேர்த்தி – சூளாமணி:9 1550/1,2
மன்னவன் மதலை மாட வள நகர் அணுகுவான் போல்
தன்னை மெய் மறைத்து ஓர் விஞ்சை தாழ் இருள் எழினியாக – சூளாமணி:10 1630/2,3
மாதர் வண்டு ஒருங்கு பேர மழையிடை நுடங்கும் மின் போல்
போது அலர் பொதும்பில் தாழ்ந்த பொன் எழில் ஊசல்-தன் மேல் – சூளாமணி:10 1639/2,3
வந்தார்க்கும் ஆ ஆதும் என்பன போல் மா தழைந்த – சூளாமணி:10 1645/3
தோகை மட மஞ்ஞை சோலை பரப்பின போல்
மாக மழை_வண்ணன் காதல் மடந்தையர்கள் – சூளாமணி:10 1648/1,2
ஐவனம் கலந்த சாரல் அருகு வந்து அணைவதே போல்
தெய்வம் ஓர் வேழம் ஆகி செய் கடாம் திரண்டு வீழ – சூளாமணி:10 1664/2,3
பாவையர் கரும் கணால் பருகுவார்கள் போல்
மா அரசு அழித்தவன் மருங்கு சுற்றினார் – சூளாமணி:10 1693/3,4
தண் தார் மார்பன்-தன் மகன் நல் மா மணியே போல்
கண்டார் கண் களிகூரும் செல்வ கவின் எய்தி – சூளாமணி:10 1738/2,3
விண் கவர் சோதி தண் கதிரோன் போல் விரிவு எய்தி – சூளாமணி:10 1739/3
விண்ணின் செல்வ செம் கதிரோன் போல் விளையாடி – சூளாமணி:10 1742/3
தெய்வம் பேணி பெற்றனர் பேணும் திருவே போல்
மெய்யின் சோதி சூழ் ஒளி மின்னின் பெயராளும் – சூளாமணி:10 1746/3,4
ஆவி தாமும் உடையன போல் அடிக்கும்-தோறும் அடங்காது – சூளாமணி:10 1751/2
அரிய செய்யும் காமுகர் போல் அளிய அந்தோ அடங்காவே – சூளாமணி:10 1752/4
பரந்த பின் பசலைகூர பனி கதிர் வருவதே போல்
விரிந்து ஒளி சுடர வேந்தர் விளங்கு ஒளி மழுங்க சென்றான் – சூளாமணி:10 1791/3,4
வழை வளர் சோலை சேர்ந்த மணி வண்டு மறிவவே போல்
எழுது எழில் அழகன்-தன் மேல் இளையவர் கரும் கண் வீழ்ந்து – சூளாமணி:10 1792/2,3
பொன் அவிரும் மணி அணை மேல் பொழி கதிர் ஈண்டு எழுந்தது போல் பொலிந்து தோன்றும் – சூளாமணி:10 1805/3
போல் இங்கண் அரசு இல்லை பொன் ஆர வரை மார்பன் பொலிவும் காணாய் – சூளாமணி:10 1811/4
அரி குலத்தார் போர் ஏறு இ அரி ஏறு போல் இருந்த அரச காளை – சூளாமணி:10 1812/2
விடா மிகை சுழன்று வீழும் விரை கவர் மணி வண்டே போல்
படாம் முக களிற்றினான்-தன் பவழ குன்று அனைய மார்பில் – சூளாமணி:10 1823/2,3
இன்று போல் வாழ்தும் அன்றே இப்படித்து அன்றி யாங்கள் – சூளாமணி:11 1845/3
புல்_வினை கானம் அண்டி புலியின் வாய் பட்டதே போல்
நல்_வினை இனிதின் ஊட்டும் நல்_வினை முதல்-கண் மாறி – சூளாமணி:11 1851/2,3
கலை பயில் மகளிர் கண் போல் கள்வர் கைப்படாது நாளும் – சூளாமணி:11 1853/2
கரும் களி மத நல் யானை வாய் புகு கவளமே போல்
பெரும் களியாளன் காலன் பிறை எயிறு அணிந்து நின்ற – சூளாமணி:11 1859/2,3
மல்லல் மா நகரம் கேட்டே வான் உலகு இழிந்ததே போல்
முல்லை வான் கண்ணி சூடி முகிழ் நகை கலன்கள் தாங்கி – சூளாமணி:11 1868/2,3
நணியவர் போல் நினைத்துழியே நண்ணுறுதல் விழை தகைமை – சூளாமணி:11 2056/2
புனை கதிர் ஒண் மணி படிவம் பொழிந்தது போல் பொலிந்து அதன் மேல் – சூளாமணி:11 2058/2
பால் நிலா பரந்து எறிப்ப பளிங்கினது படிவம் போல்
மேல் நிலாம் மணி_அனையார் வெண் சங்கு ஏர் இலைச்சையாம் – சூளாமணி:11 2065/2,3
உருள்வு_இலா மனத்தவர்க்கு உணர்வும் போல் மனம் – சூளாமணி:12 2081/3
கண்_இலர் துறந்திடும் கணிகைமார்கள் போல்
எண்ணிலள் இகழ்ந்திடும் யாவர்-தம்மையும் – சூளாமணி:12 2083/2,3
கரந்த கார் இருள் போல் கணம் காண்டலுக்கு அரிதாய் – நீலகேசி:1 43/2
நீண்டது ஓர் கொடி அயல் கொடி போல் நிறை தவ அருள் என நின்றாள் – நீலகேசி:1 63/4
பொன்_அனாள் புடைபெயர்த்திட்ட பொலம் கலம் மனம் கலக்குவ போல்
மின் ஒளியோடு உற மிழற்ற மிழற்றுவ கிளி என மொழிந்தாள் – நீலகேசி:1 65/2,3
இரை அவா பல் மீன் இடர் உறுவதே போல்
நுரையவா நுண் துகிலும் மேகலையும் சூழ்ந்த – நீலகேசி:1 129/2,3
மின் போல் நுடங்கு இடையும் வேய் ஏய் திரள் தோளும் – நீலகேசி:1 132/1
ஒழுகு உருகு செம்பொன்னால் உள் நிறைந்ததே போல்
புழுகு உருகு மெய் காட்டி பொல்லாத போக்கி – நீலகேசி:1 133/2,3
தந்து உரைப்பின் எரி நுதி போல் தாம் கேடு நிகழ்வு என்றாள் – நீலகேசி:2 177/4
எண்ணியும் உணர்தலால் இலை சுமக்கும் ஒருவன் போல்
நுண் உணர்வு தனக்கு இல்லான் உரைத்தது-தான் நூல் ஆமோ – நீலகேசி:2 193/3,4
கள்ளனும் தானே ஆய் கை யாப்புண்டவனே போல்
உள்ளம்-தான் நின்றவற்றை உணர்ந்து அவற்றோடு அற கெட்டு இங்கு – நீலகேசி:2 196/1,2
யான் பட்டேன் என்பவன் போல் யாத்திருந்தே சொல்லுதியால் – நீலகேசி:2 197/3
பேசினை நீ உளது எனினும் பெரும் தாமத்து உள் நூல் போல்
லோசனை_இல் நெடியது ஓர் உயிர் உரைத்தாய் ஆகாயோ – நீலகேசி:2 201/3,4
போது உரைத்த ஓடு நீர் போல் உடம்பு பொன்றிடினும் – நீலகேசி:2 202/3
மூது உரைத்த வாசம் போல் முடிவு உயிர்க்கே ஆகாதோ – நீலகேசி:2 202/4
அசிப்பனவே போல் அமர்ந்து இருந்து உண்ணும் – நீலகேசி:3 254/2
அற்றீர் போல் காட்டி அடைக்கலமே வவ்வும் நீர் – நீலகேசி:3 258/2
தோட்டியிட்டு ஊர்வதே போல் சூரிய சோமன்-தானும் – நீலகேசி:3 265/2
இரணியனை போல் வந்து இங்கு இடர்ப்பட்டாய் என்றானே – நீலகேசி:4 284/4
வப்பு இள வன முலையார் மணல் விளையாட்டு அதுவே போல் – நீலகேசி:4 289/4
கலம் செல்லும் கடல் அதனை காற்றே போல் உந்தாதாம் – நீலகேசி:4 293/3
பலம்படும் உரை நினக்கு பாம்பு உண்ட பாலே போல் – நீலகேசி:4 293/4
பொய் அளவை குடம் குடத்தில் புகல் அருமை போல் என்பாய் – நீலகேசி:4 301/2
முடிப்பது அருள் அது போல் முடை தின்று – நீலகேசி:4 333/2
ஈட்டுதல் போல் உதிர்ந்து உக்க இறைச்சியை – நீலகேசி:4 334/2
பறித்து தின்பான் எனின் பாவமாம் பூ போல்
செறிக்கப்படும் உயிர் தீ_வினை பின்னும் – நீலகேசி:4 336/2,3
போல் மக்கள் ஆரும் புலால் வரையார் எனில் – நீலகேசி:4 342/2
மடங்கினர் வாழ்க எனும் ஆற்றார் போல்
சடம் சொல்லி தின்பது இங்கு யார்-கண் தயாவோ – நீலகேசி:4 345/3,4
சீவரம் போல் கட்டில் செப்புவது என்னோ – நீலகேசி:4 372/4
சேல் பொருள் போல் அரி சிந்திய கண்ணாய் சிதர்ந்து உரைக்கும் – நீலகேசி:4 386/1
இருள் தீர் சுடர் போல் எழுந்தாள் அவன் மேல் – நீலகேசி:4 462/4
தோடு வார்ந்தால் ஒப்ப சொல் விரிப்பான் போல் பாவம் – நீலகேசி:5 475/2
பித்தர் போல் பல பிதற்றினீர் பிதற்றிய இவை-தாம் – நீலகேசி:5 479/3
இவை இப்படி கைப்பிடி என்றது போல்
அவை அப்படி கந்தங்கள் ஐந்துகளும் – நீலகேசி:5 492/2,3
சொல்லிய கேட்டவள் வேட்ட குரம்பை சுடுபவர் போல்
அல்லி அம் கோதை நின் காட்சி அழித்திடுவேன் எனத்-தான் – நீலகேசி:5 494/3,4
பண்டு அங்கு நீ சொன்ன முட்டியில் பஞ்சாங்குலிகளும் போல் – நீலகேசி:5 495/4
வற்பம் அல்லால் நிலம் இல் என சொல்லுவன் ஆங்கு அது போல்
பொற்பம் இலா உயிர்-தானும் இல் புத்தி அலால் எனலும் – நீலகேசி:5 498/1,2
ஓதிய கந்தங்கள் ஒற்றுமையால் உயிர் என்றது போல்
போதியனாய் நின்னை புத்தன் என்றால் அது பொய் பிறவோ – நீலகேசி:5 519/1,2
பித்து_உடையார் போல் பிதற்றி வினை பயம் – நீலகேசி:5 582/3
தருவனை ஆயின் தகரும் அது போல் – நீலகேசி:5 597/4
கரப்பது போல் இடை காண்பு அரிது ஆகி – நீலகேசி:5 601/2
அழிகின்றவள் போல் அணைவு உளது ஆகும் – நீலகேசி:5 630/2
போத்து ஆகாதேல் குதிரை பெட்டையது போல் என் – நீலகேசி:5 645/3
விண் ஆறு செல்வாள் வியன் மலை போல் தோற்றத்தாள் – நீலகேசி:6 659/2
பங்கங்கள் சாரா பரசமையர் சொல்லே போல்
புங்கவன்-தன் சேவடியை சேராத பூ உளவோ – நீலகேசி:6 660/3,4
சார்த்தி பிறவா தவ நெறிகள்-தம்மே போல்
தீர்த்தன் திரு நாமம் கொள்ளாத தேவு உளவோ – நீலகேசி:6 661/3,4
மற்கலியார் போல் அறிந்தன ஆயின் செறிந்தனவாம் – நீலகேசி:6 681/2
ஊன் உளதாய உயிர் பிரதேசம் உணர்வு-அது போல்
வான் உளம் போயுழி மன்னும் அறிவு இலையேல் அதனை – நீலகேசி:6 714/2,3
பொன்றுந்துணையும் பல் போழ் எய்தும் பூசணிக்காயினை போல்
இன்று எனின் ஆகம மாறு அது ஆம் இனி அ இரண்டும் – நீலகேசி:6 715/2,3
உண்டு எனின் இல்லை அகன் தடுமாற்றம் உலப்பு_இன்மை போல் – நீலகேசி:6 716/4
நோயுற்ற நுன் போல் குணம் ஒன்று இலன் ஆய யானும் – நீலகேசி:6 722/1
கத களி யானை முன் கல் எறிந்தால் போல்
பத பொருள்-தம்மை பழுது என்று உரைப்ப – நீலகேசி:7 739/1,2
செப்பில் அ குளிரினால் தீயது உண்மை போல்
துப்பு என பொருள்களும் தோற்றம் இல்லையே – நீலகேசி:8 799/3,4
விதி அது ஆதலின் வேதத்தை யாம் சொல்லும் கீதத்தை போல்
புதியதுவே என சொல்லுதும் நாம் அது பொருந்தும் என்றாள் – நீலகேசி:9 832/3,4
வீட்டின் அங்கு இடல் இன்றி வினை நிலை நுமக்கு அறிவு அரியது போல்
கூட்டி மற்று அவர்களை நுதலிய கொலை வினை-தங்களையும் – நீலகேசி:9 838/2,3
தின்றவர்க்கு யாவையும் தீ_வினை சேரல தேவர்க்கு போல்
என்று உரைப்பாய்க்கு எய்தும் ஏழைமை உண்குவவேல் இமையார்க்கு – நீலகேசி:9 841/2,3
எம்முறையாயினும் போக்குதற்கு அரிய இங்கு இவர்களை போல்
தம் உறு துன்பமும் தாம் ஒழிக்கில்லலர் பிறர்களையேல் – நீலகேசி:9 843/2,3
நந்தி நாளும் குடம் சுடர் நாட்டம் போல்
சிந்தினால் அவை சென்று இனம் சேருமே – நீலகேசி:10 858/3,4
மேல்

---

போல்கின்றதால் (1)

உணர்ச்சியின் ஆங்கு ஓர் பொருள் சுவடு உள்ளது போல்கின்றதால்
உணர்ச்சியொடு அல்லன ஒன்று ஒன்றில் நோக்கு இலவாம் எனினும் – நீலகேசி:5 506/2,3
மேல்

---

போல்தி (1)

அற்றம்_இல் அலங்கல் வேலோய் அஞ்சினை போல்தி என்றான் – சூளாமணி:9 1435/4
மேல்

---

போல்பவர் (2)

தளர்வன போல்பவர் தாம குழல் மேல் – சூளாமணி:5 291/2
என்னும் இவற்றினை எம்_போல்பவர் அன்றி – சூளாமணி:11 1964/3
மேல்

---

போல்பவள் (1)

வஞ்சி கொடி போல்பவள் காரணமாக வந்த – சூளாமணி:0 6/3
மேல்

---

போல்பவள்-தன் (1)

கழுவும் மணி போல்பவள்-தன் கடி நாள் – சூளாமணி:8 1074/3
மேல்

---

போல்பவன் (1)

செவ் வரை மிசை தீ திரள் போல்பவன்
இ உரை இவண் என் என சொல்லினான் – நீலகேசி:3 240/2,3
மேல்

---

போல்பவும் (1)

இட்ட வில் இரட்டையும் இரண்டு கெண்டை போல்பவும்
விட்டு இலங்கு தொண்டை அம் கனி பிழம்பொடு உள் விராய் – சூளாமணி:6 483/1,2
மேல்

---

போல்வ (2)

இமைகள் விட்ட நோக்கம் ஏற இன்ன போல்வ சொல்லலும் – சூளாமணி:6 502/1
ஏறு_அனான் தம்பிமாரும் மக்களும் இன்ன போல்வ
கூறினார் கூறலோடும் குரை அழல் அவிவதே போல் – சூளாமணி:9 1173/2,3
மேல்

---

போல்வது (5)

நச்சி மேல் வருபவாயின் நன்று அது போல்வது உண்டோ – சூளாமணி:9 1189/4
தண் கதிர் தமனிய பாவை போல்வது ஓர் – சூளாமணி:10 1730/3
இறந்த நாள் போல்வது இன்றாய் இற்றையின் நாளை வேறாய் – சூளாமணி:11 1848/2
கூற்றம் போல்வது ஓர் கொடுமையை உடையவள் குறைந்தே – நீலகேசி:1 57/4
வயல் ஆமை போல்வது ஓர் மக்குளி இலான் என்று – நீலகேசி:5 648/3
மேல்

---

போல்வர் (1)

நீயே எனின் நல்லை நின் போல்வர் அன்றோ – நீலகேசி:1 115/4
மேல்

---

போல்வன (11)

விலங்கல் போல்வன வெண் மருப்பு இரட்டைய வேழங்கள் விளையாடி – சூளாமணி:8 883/2
இன்ன போல்வன இளையவட்கு உழையவள் இனியன பல காட்டி – சூளாமணி:8 889/1
சீரொடு சென்று எதிர்நேர்வன போல்வன
தேரொடு தேர் கலிமாவொடு மா பல – சூளாமணி:9 1233/2,3
வாளினர் வில்லினர் மால் வரை போல்வன
தோளினர் தாளினர் தோன்றினர் அன்றே – சூளாமணி:9 1242/3,4
எரி போல்வன சுரி பங்கியொடு இருள் போல் இருள் மெய்யோடு – சூளாமணி:9 1311/1
பரி போல்வன பிடியா உடல் அடியா இடைபடு தேர் – சூளாமணி:9 1311/3
சோலை தலை மலை போல்வன தோளும் இவை உடையான் – சூளாமணி:9 1315/2
செழும் மணி திரள் மிசை செறிந்த போல்வன
எழு வளர்த்து அனைய தோள் இயக்கர் ஏந்தின – சூளாமணி:11 1894/2,3
மா மழை கண்ணியர் மருங்கு போல்வன
தூம் மழை வளர் கொடி துவன்றி பத்திகள் – சூளாமணி:11 1897/1,2
பங்கயம் போல்வன பாதம் பணிவேன் – நீலகேசி:1 142/4
ஏத்தினர் ஏத்துக என்று இறை போல்வன
பாத்து_இல பைம்பொன் படிமை செய்தால் அவை – நீலகேசி:4 331/1,2
மேல்

---

போல்வார் (7)

மற்று இங்கு ஒர் குற்றம் வருமாயினும் நங்கள்_போல்வார் – சூளாமணி:0 3/3
அந்தர மகளிர் போல்வார் வரன் முறை கவரி வீச – சூளாமணி:5 362/3
நாளினும் நங்கள்_போல்வார் நகைசெயப்படுவது அன்றே – சூளாமணி:9 1169/3
கண்டவர்க்கு எல்லாம் கண்_உளார் போல்வார் காண்டலுக்கு அரிது அவர் உருவம் – சூளாமணி:9 1324/1
ஒக்கலை போல்வார் பலரும் உளரே – சூளாமணி:11 1981/4
என்கின்றான் இவன் போல்வார் இறைவர் இல் என உரைப்பாய் – நீலகேசி:2 190/3
இருவரையும் போல்வார் இ இரு நிலத்தின் மேல் எங்கும் – நீலகேசி:2 192/3
மேல்

---

போல்வாள் (2)

விலங்கலின் குவடு சேரும் மெல் இயல் தோகை_போல்வாள் – சூளாமணி:8 975/4
சேய் இரும் குன்றம் ஈன்ற செழும் மணி சலாகை போல்வாள் – சூளாமணி:8 984/4
மேல்

---

போல்வான் (3)

மாகம் எல்லாம் உடன் நடுங்க தொடங்கினான் அ மழை_போல்வான் – சூளாமணி:9 1341/4
குழவி அம் பரிதி_போல்வான் குருகுலம் குளிர தோன்றி – சூளாமணி:10 1785/1
கொண்டது ஓர் குமரன் போல்வான் குங்கும குவவு தோள் மேல் – சூளாமணி:10 1825/3
மேல்

---

போல (85)

தேவிளங்குமரர் போல செவ்வியில் பயந்தாள் அன்றே – உதயணகுமார:1 25/4
மன்னனும் மனம் தளர்ந்து மணி இழந்த அரவு போல
துன்னிய சோகம் மேவி துயர் எய்தி தேடுக என்றான் – உதயணகுமார:1 30/2,3
திங்கள் போல திலதம் எழுதும் கை – உதயணகுமார:1 58/2
பரிந்த நல் காதாலே பணிந்திடுமாறு போல
இருந்து தன் பணிந்த யானை எழில் மருப்பு அடிவைத்து ஏறி – உதயணகுமார:1 98/2,3
போக நல் தேவியோடும் போந்தது போல நாமும் – உதயணகுமார:3 161/3
மதியின் வாசவதத்தை-தன் வண் கையின் அதனை போல
விதியின் நான் வீணை கற்க வேந்த நீ அருள்க என்றாள் – உதயணகுமார:4 190/3,4
காய் பொனின் கலன்கள் ஆர்ப்ப கார் மயில் ஆட்டம் போல
ஆயிரத்து ஐஞ்ஞூறு ஏற்றி அடித்தனள் அகல அப்பால் – உதயணகுமார:4 224/2,3
வானவ குமரர் போல வாரணம் ஏறி தோழர் – உதயணகுமார:5 255/3
நெடு வரை போல நின்ற நீர்மையை வாயிலாளர் – உதயணகுமார:6 328/3
நாக இந்திரனை போல நர_பதி இருக்கும் அ நாள் – நாககுமார:2 53/4
விண் உறை தேவர் போல வியாள மாவியாளர் வந்தார் – நாககுமார:3 79/4
கால் சிலம்பு ஓசை செய்ய காமனும் ரதியும் போல
போனமும் போகம் எல்லாம் பருகி இன்புற்று நாளும் – நாககுமார:4 115/2,3
இமையவர்க்கு இறைவன் போல எழில்பெற புக்க அன்றே – நாககுமார:5 154/4
புதல்வர் நல் பொருளும் பெற்று புரந்தரன் போல வாழ்ந்து – நாககுமார:5 169/2
மயிலினை வழிச்செல்கின்ற வாள் அரி ஏறு போல
கயல் விழி அவள்-தன் பின்னே கரந்தனன் ஒதுங்கி ஆங்கண் – யசோதர:2 118/2,3
இருளினால் அடர்க்கப்பட்ட எழில் மதி கடவுள் போல
வெருளியால் மிதிப்புண்டு ஐயோ விம்மிய மிடற்றள் ஆகி – யசோதர:2 120/1,2
தனி முனி களிறு போல தான் நினைவு எய்துகின்றான் – யசோதர:2 125/4
ஒர் உயிர் போல நெஞ்சத்து உருகி நைந்து உய்ய நிற்றல் – யசோதர:4 247/2
ஓத நீர் வட்டம்-தன்னை ஒரு துகள் போல உள்ளத்து – யசோதர:5 314/2
போல நின்று உலகினை பொதுமை நீக்கினான் – சூளாமணி:2 57/4
திரு_மகள் புலமை ஆக்கும் செல்வி என்று இவர்கள் போல
இருவரும் இறைவன் உள்ளத்து ஒருவராய் இனியர் ஆனார் – சூளாமணி:2 65/3,4
மேய பூ_மகள் போல விளங்கினாள் – சூளாமணி:4 146/2
அடுத்தன நிறத்தது ஆகும் அணி கிளர் பளிங்கு போல
வடு தவ மலர்ந்து நுண் நூல் மதியவர் வினையின் மாட்சி – சூளாமணி:5 253/2,3
தண்ணிய தன்மை நீங்கா சந்தன சாதி போல
புண்ணிய கிழவர் கீழோர் பிழைத்தன பொறுப்ப ஆயின் – சூளாமணி:5 262/2,3
இறந்து அலையுறாமை நோக்கி இன் உயிர் போல காக்கும் – சூளாமணி:5 266/2
இருமையும் ஒருமையாலே இயற்றலின் இறைவன் போல
பெருமையை உடைய தெய்வம் பிறிது இனி இல்லை அன்றே – சூளாமணி:5 267/3,4
தண் சுடர் கடவுள் போல தாரகை குழாங்கள் தாமே – சூளாமணி:5 270/1
விண் சுடர் விளக்கம் ஆக விளங்கல வேந்தர் போல
மண் சுடர் வரைப்பின் மிக்க மக்களும் இல்லை கண்டாய் – சூளாமணி:5 270/2,3
விரிதலின் அதனது உண்மை விளங்கினால் போல வேந்தர் – சூளாமணி:5 274/2
வம்ப வெண் நிலா இலங்கு திங்கள் போல மன்னினான் – சூளாமணி:6 474/4
மாதரார்கள் போல வல்லி மார்பு புல்லி மைந்தரை – சூளாமணி:6 493/3
மால் கொள் சிந்தையார்கள் போல மற்றும்மற்றும் நோக்கினான் – சூளாமணி:6 498/4
சிமை கொள் தேவர் போல நின்று திகழுகின்ற சோதியார் – சூளாமணி:6 502/4
கொற்றவன் அருவி தூங்கும் குளிர் மணி குன்றம் போல
முற்றி நின்று இலங்கும் செம்பொன் முடி மிசை முத்த மாலை – சூளாமணி:6 508/2,3
ஏவரே போல நோக்கி இகழ்ந்து உரைத்து எழுவது அன்றே – சூளாமணி:6 519/3
விண்மிசையவர்கள் போல வேண்டிய விளைக்கும் செல்வ – சூளாமணி:6 547/3
இன்னவாறு அறியும் நீரோர் இல்லை நின் போல என்றான் – சூளாமணி:6 564/4
காந்திய கந்ததாக கவுள் கொண்ட களிறு போல
சேந்தவர் உரைத்த மாற்றம் சிந்தையுள் அடக்கி வைத்து – சூளாமணி:7 666/2,3
புடைத்துழி பதடி போல துறுகற்கள் புரண்டு பொங்க – சூளாமணி:7 699/3
பரிய பாறை திரள் படர்ந்த போல கிடந்து – சூளாமணி:7 737/1
நீக்க நீங்கா நிலம் போல தோன்றி புகில் – சூளாமணி:7 740/2
பாங்கு_அலார் மனை போல பறைந்து அரோ – சூளாமணி:7 781/3
வசை_இல் மேன்மகன் போல வருந்துமே – சூளாமணி:7 784/4
மா இரு விசும்பின் மான்று மழை தவழ் குன்றம் போல
சேயவர்க்கு உருவம் காட்டி தேம் நிரை கொண்ட அன்றே – சூளாமணி:8 854/3,4
பேர்ந்து வீழ்வன போல பிறழ்ந்தவே – சூளாமணி:8 891/4
கம்பம் செய்து உலகம் எல்லாம் கை வளை கொள்வ போல
அம் பொன் செய் கொடுஞ்சி நெற்றி கொடி எடுத்து அணைந்த அன்றே – சூளாமணி:8 914/3,4
திங்களை இரண்டு கூறா செய்து முன் செறித்த போல
மங்கல வடிவின் வந்த வலன் உயர் வயிர கோட்டு – சூளாமணி:8 925/1,2
கோள் நின்ற மதியம் போல குழை முகம் சுடர கோட்டி – சூளாமணி:8 982/1
ஏதிலார் போல நோக்கின் இரு மடங்காக எய்தும் – சூளாமணி:8 991/2
காதலார் அகன்ற போழ்தில் கற்பு உடை மகளிர் போல
போது எலாம் குவிந்த பொய்கை தாமரை பொலிவு நீங்க – சூளாமணி:8 1029/1,2
கை பெருகு காம நோய்_உடையவர்க்கு ஓர் கனல் போல வருமே காணில் – சூளாமணி:8 1033/4
மேனாள் போல மெய்ப்படமாட்டான் விளையாடும் – சூளாமணி:8 1124/3
மன் மலை போல எழுந்து மலைந்தார் – சூளாமணி:9 1241/4
சொல்ல அரும் மாரி போல தொடுத்து அவன் விடுத்தலோடும் – சூளாமணி:9 1306/2
அடுத்து குத்தினால் போல கழிந்தது அம்பு கழிதலுமே – சூளாமணி:9 1350/2
மலை தடுமாறின போல மான்று அரோ – சூளாமணி:9 1394/3
கட்டிய கண்ணி பீலி தலையின கழல்காய் போல
வட்டமாய் உருளும் கண்ண கணங்கள் வந்து இரைத்த அன்றே – சூளாமணி:9 1429/3,4
தானவர் நின்னை போல தம் திறல் அறிவு_இலாதார் – சூளாமணி:9 1445/1
வனை கதிர் குன்றம் போல மணி_வண்ணன் மறைந்து போனான் – சூளாமணி:9 1459/4
புலம் கொண்ட வயிர குன்றின் புடை வரும் பரிதி போல
வலம்கொண்டு வந்து மைந்தன் வல புடை நின்றது அன்றே – சூளாமணி:9 1460/3,4
கலியன்-மின் என்று இதனை காட்டுவான் போல
மலி பொன் மணி_முடியான் மற்று இவனோ மாய்ந்தான் – சூளாமணி:9 1467/3,4
மயில் கலந்து இரிந்த போல மடந்தையர் நடுங்கினாரே – சூளாமணி:10 1665/4
போது ஆர் சாயல் பூம் கொடி போல பொலிவு எய்தி – சூளாமணி:10 1747/2
கார் ஆலி மஞ்ஞை களி சிறந்தால் போல கரும் குழலி பந்தாடல் காதலித்த போழ்தில் – சூளாமணி:10 1757/2
உருள் ஆழி_உடையர் இவன் அடைவின் மிக்க கடை பணி கொண்டு உழையோர் போல
இருள் ஆழி நிழல் துளும்பும் எரி பொன் மணி நெடு முடி சாய்த்து இறைஞ்சப்பட்டான் – சூளாமணி:10 1806/2,3
கொங்கு இவரும் கரும் குழலி பெரும் தடம் கண் இரும் குவளை பிணையல் போல
செம் கதிரோன் என இருந்த திருந்து வேல் இளையவன் மேல் திளைத்த அன்றே – சூளாமணி:10 1822/3,4
செயிர்த்தவர் போல செகுத்திடும் கண்டாய் – சூளாமணி:11 1959/4
ஓர் உயிர் போல உருகி உயக்கொள்ள – சூளாமணி:11 2009/2
அடிகளும் அயலவர் போல ஆயினார் – சூளாமணி:12 2103/3
அங்கி போல வீழ்ந்து அலறி நின்று உலறி அங்காக்கும் – நீலகேசி:1 52/3
மாதிரம்-தான் நெறியாக மனம் போல சென்று எய்தி – நீலகேசி:4 267/2
நம்பு ஒன்று இங்கு இவை போல நரர் தேவர் உயிர்களையும் – நீலகேசி:4 312/3
ஆங்கு அவர் போல அருள்செய்பவர்களை – நீலகேசி:4 329/1
செய்தாய் முழு கூழ் அது போல சிதைக்க என்றாள் – நீலகேசி:4 399/4
கொலை படைத்தான் ஓ கொடியன் என்பனவே போல
தலை எடுத்து வாய் திறப்பதாம் இவை ஓ காணீர் – நீலகேசி:5 471/3,4
இடை செட்டினால் பொருளை எய்துவான் போல
முடைக்கு ஒட்டி முத்து உரைத்து மூடிக்கொண்டு ஏகும் – நீலகேசி:5 474/2,3
போதுள் அம் காண்பது போல மற்று என்றான் – நீலகேசி:5 576/4
இட்டமும் காட்டுவன் ஈங்கு இது போல – நீலகேசி:5 577/4
தேவன்-கண் போல திருந்திய மாதுளம் – நீலகேசி:5 581/3
இது போல என்பேன் எடுத்துரையும் கேள் நீ – நீலகேசி:5 643/4
நெடிது ஆய தீம் கரும்பும் நெல்லுமே போல
நடுவாக நோக்காய் நறு_நுதலாய் என்ன – நீலகேசி:5 644/3,4
கண் போல கயல் எனினும் – நீலகேசி:5 647/1
புயல் திறல் ஐம்_கூந்தல் தன் போல பிறனுக்கேல் – நீலகேசி:5 649/2
விரும்பினள் போல வினவினள் அன்றே – நீலகேசி:7 733/3
பரமாத்துமனை பளிங்கு அடை போல
வரும் ஆத்துமாக்களின் மன்னும் விகாரம் – நீலகேசி:7 747/1,2
மேல்

---

போலவும் (3)

நீங்கினது போலவும் நின்று அமைச்சர் மூவரும் – உதயணகுமார:2 130/3
புக்கு இடம் கொண்டு அடங்குதலே போலவும் தந்தை தாய் – நீலகேசி:4 310/2
தீத்தனை போலவும் தேறு என்று அவனை தெருட்டினளே – நீலகேசி:5 517/4
மேல்

---

போலவே (2)

காய்ந்து வெம்மையில் காலன் போலவே
பாய்ந்து பாகரை பல சனங்களை – உதயணகுமார:6 311/1,2
கலந்த காதன்மை காட்டுநர் போலவே
வலந்த வண் தளிர் மா இனமே எலாம் – யசோதர:1 12/3,4
மேல்

---

போலாது (2)

ஊர்வனவும் போலாது உவசமத்தின் உய்ப்பனவும் – நீலகேசி:1 113/2
போறலானும் அது போலாது என்றும் புனைவினாலும் – நீலகேசி:5 569/1
மேல்

---

போலாம் (4)

ஒள்ளியரேனும் தக்கது உணர்பவர் இல்லை போலாம்
வெள்ளி அம் சிலம்பின் என் கோன் விடுத்ததே ஏதுவாக – சூளாமணி:6 523/2,3
தூதனா சொல்லின் சொல்லா சூழ் பொருள் இல்லை போலாம்
ஏதிலார்க்கு ஆவது உண்டோ இன்னன புகுந்த போழ்தில் – சூளாமணி:6 566/2,3
அன்னவன் ஆண்மையாவது அலி பெற்ற அழகு போலாம்
என்னை யான் கொடுத்தும் வையத்து இடுக்கண் நோய் கெடுப்பன் என்னும் – சூளாமணி:7 775/2,3
எண்ணி ஆங்கு இகந்த பின்னை இறகு பெய்து எழுங்கள் போலாம்
கண்ணினால் அதனை நீயும் கருடப்புள்-அதனை ஏறி – சூளாமணி:9 1446/2,3
மேல்

---

போலி (1)

பொது எனப்படுவது ஓர் போலி ஆதலால் – நீலகேசி:8 813/1
மேல்

---

போலிக்கும் (1)

புத்தர் உருவுக்கும் போலிக்கும் போலியை – நீலகேசி:3 255/1
மேல்

---

போலியை (1)

புத்தர் உருவுக்கும் போலிக்கும் போலியை
மத்தகத்து ஏத்தி வணங்கி வழிபடும் – நீலகேசி:3 255/1,2
மேல்

---

போலுங்களே (1)

பிள்ளை நாள் அம் பிறை பிறழ்தல் போலுங்களே – சூளாமணி:7 733/4
மேல்

---

போலும் (59)

பூவின் மஞ்சரியை போலும் பொற்பு நல் விரிசிகையை – உதயணகுமார:4 240/3
இன்புறும் தன் ஓர் நாதன் இந்திரன் போலும் என்ன – உதயணகுமார:5 260/2
உளம் கெழு கற்பினார்கள் ஓதிமம் போலும் நீரார் – உதயணகுமார:6 303/2
தன் இறை தேடி போந்தார் தரை_மகள் திலதம் போலும்
பன்னக நகரம் நேர் ஆம் பாடலிபுரம் அது ஆமே – நாககுமார:3 78/3,4
உரைசெய்தால் உறுதியாயது உணர்ந்து கொண்டு உய்தி போலும்
விரை செய் தார் வரை செய் மார்ப வினவிய பொருள் இது எல்லாம் – யசோதர:1 69/2,3
ஒரு மணி திலதம் போலும் உஞ்சயினிக்கு நாதன் – யசோதர:2 85/2
உயிர் பொருள் வடிவு கோறல் உயிர் கொலை போலும் என்னும் – யசோதர:2 144/1
சீர் அருள் பெருகும் பான்மை திறத்தனே போலும் என்றே – யசோதர:4 232/2
ஏகசித்தத்தர் ஆய இறைவர்கட்கு எளிது போலும்
போக சித்தத்தோடு ஒன்றி பொறி வழி படரும் நீரார்க்கு – யசோதர:4 239/2,3
தீம் கரும்பு அமிழ்தம் ஊட்டி தேன் அளாய் பிழிந்த போலும்
ஓங்கு இரும் கடல் அம் தானை வேந்து அணங்கு உறுக்கும் இன் சொல் – சூளாமணி:2 63/1,2
மருவினும் புதிய போலும் மழலை அம் கிளவியாலும் – சூளாமணி:2 65/2
குஞ்சர குழவி கவ்வி குளிர் மதி கோடு போலும்
அம் சுடர் எயிற்ற ஆளி அணி முகம் மலர ஊன்றி – சூளாமணி:3 95/1,2
வனைந்தன போலும் வளர்ந்த முலையார் – சூளாமணி:5 289/1
வளர்வன போலும் மருங்குல்கள் நோவ – சூளாமணி:5 291/1
போழ் கதிர் கடவுள் போலும் புதல்வனுக்கு உரிமை செய்ய – சூளாமணி:5 349/3
அம் கயல் பிறழ்வ போலும் ஐ அரி அடர்த்த வாள் கண் – சூளாமணி:5 350/2
கார் கலந்து இருண்ட போலும் கண் அகல் தெருவுள் சென்றார் – சூளாமணி:6 506/4
தொடுக்கிய தொடுத்த போலும் துறு மலர் கத்தி மாதர் – சூளாமணி:6 558/3
கொல் நவில் பூதம் போலும் குறள்மகன் இதனை சொன்னான் – சூளாமணி:7 679/4
ஆழியால் வெருட்டி நின்று அடர்த்திர் போலும் அஃது – சூளாமணி:7 688/2
தொல்லுறு சுடர் போலும் சூழ் ஒளி மணி பாறை – சூளாமணி:7 743/1
நின்னையே போலும் நீரார் நிலம் மிசை நிலவி நின்றார் – சூளாமணி:7 775/4
போலும் மாண்பின் ஏர் கலந்து பொங்கு நீர புறணியே – சூளாமணி:7 787/4
வெண் நிலா விரிந்த எல்லை போலும் இங்கு ஒர் பால் எலாம் – சூளாமணி:7 791/4
முற்றுவான் முளைத்த போலும் எயிறு உடை மூரி சிங்கம் – சூளாமணி:8 828/2
பொரிய போகின்ற போலும் பொங்கு அரி தடம் கண் பேதைக்கு – சூளாமணி:8 829/2
வெண் நிலா குழவி திங்கள் மேகத்து பதித்த போலும்
ஒண் நிலா உருவ கோட்ட ஓடை மால் களிற்றின் மேலோர் – சூளாமணி:8 839/1,2
செம் களி விதிர்த்த போலும் செம் பொறி சிறு கண் வேழம் – சூளாமணி:8 925/3
அரும் தவம் உடையனே யான் அன்று எனில் அணங்கு போலும்
பெரும் தகை நங்கை-தன்னை பெற்றவன் தாதை என்னும் – சூளாமணி:8 988/1,2
நிழல் அவாம் பகழி போலும் நெடும் கண் நோக்கு என்னும் வெய்ய – சூளாமணி:8 1022/3
அணங்கு இவர் சேவடியின் அழகு எழில் ஏர் ஓர் ஒளி பருகி அலரும் போலும்
அணங்கு இவர் சேவடியின் அழகு எழில் ஏர் ஓர் ஒளி பருகி அலரும் ஆயின் – சூளாமணி:8 1037/2,3
சுரும்பு இவரி இசை பாட செம்மாந்து சுடர் உமிழ்ந்து துளும்பும் போலும்
சுரும்பு இவரி இசை பாட செம்மாந்து சுடர் உமிழ்ந்து துளும்பும் ஆயின் – சூளாமணி:8 1038/2,3
நிழல் அணங்கி முருகு உயிர்த்து நிரந்து அலர்ந்து தோடு ஏந்தி நிழற்றும் போலும்
நிழல் அணங்கி முருகு உயிர்த்து நிரந்து அலர்ந்து தோடு ஏந்தி நிழற்றும் ஆயின் – சூளாமணி:8 1039/2,3
ஏதிலாள் போலும் இமைப்பின் இமையாதே – சூளாமணி:8 1122/2
பிலத்திடை பொடித்த போலும் பிறழ்ந்து இலங்கு எயிற்றினானே – சூளாமணி:9 1141/4
மேல் எனக்கு இருப்பார் போலும் என வெகுண்டு அனல்கின்றான்-கொல் – சூளாமணி:9 1153/3
புரி மனுசர்க்கு ஈ வாக்கே புகன்றனன் போலும் என்ற – சூளாமணி:9 1158/2
வாள் வடு பிளவு போலும் கண்ணியை மகிழ்ந்த காளை – சூளாமணி:9 1163/3
கல் ஆர் கொண்டல் பெயல் போலும் கணையின் மாரி கழல் வேந்தன் – சூளாமணி:9 1343/2
வழுவி வீழ்ந்த வகை நாடின் மாயம் போலும் மற வேந்தே – சூளாமணி:9 1475/4
கோடி குன்றம் கோடு இயல் போலும் குவவு தோள் – சூளாமணி:9 1521/1
மாலை தண் கேழ் மா மதி போலும் வளர் சோதி – சூளாமணி:9 1523/1
ஆகாயம் இயல்கின்ற அரு மணி நல் விமானத்தின் அகத்தாள் போலும்
மா காய வரை ஆளும் மன்னர் கோன் மட மகளை வம்-மின் காண்பாம் – சூளாமணி:9 1534/3,4
கரு மணியின் கதிர் குழற்றி கடை சுருட்டி கைசெய்து வளர்த்த போலும்
புரி மணி ஒண் குழல் திகழ பொன் அணை மேல் இனிது இருந்த பொலிவு காண்-மின் – சூளாமணி:9 1535/3,4
ஓவியர் புனைந்த போலும் ஒளி மலர் பிணையல் மாலை – சூளாமணி:10 1634/3
எம் பெருமான் போலும் எழில இவை என்று – சூளாமணி:10 1653/3
திருந்திய திலத கண்ணி தே_இளங்குமரன் போலும்
அரும் தகை அரச நம்பி அடு திறல் அமிததேசன் – சூளாமணி:10 1791/1,2
வங்க-வாய் திரை அலைக்கும் வள நாடன் இவன் போலும் வை வேல் காளை – சூளாமணி:10 1819/4
ஆங்கு அவர் அணைந்த போழ்தில் அமிர்து கொப்புளித்த போலும்
தேம் கமழ் பவழ செவ்வாய் முறுவல் நீர் பருகி தேங்கி – சூளாமணி:11 1842/1,2
மா இரும் சுருளை மேயும் மான் மறி போலும் என்றான் – சூளாமணி:11 1858/4
தாழி பதலையும் போலும் தகையன – சூளாமணி:11 1927/2
போலும் மணி மேனியொடு காளை பொலிவுற்றான் – சூளாமணி:11 2028/4
போலும் நீ சொன்ன புத்தர் சரிதையை – நீலகேசி:2 207/4
நீ உடம்பு பெற்ற ஆறு உரை என்பாய் நிழல் போலும்
பேய் உடம்பு பிறிது உடம்பில் புகல் பேதாய் காணாயோ – நீலகேசி:4 309/3,4
விலை அறம் போலும் எனின் வினை ஆக்க – நீலகேசி:4 337/1
போலும் என்று ஓர்தல் செல்லாய் போர்த்தனை அகமும் என்றாள் – நீலகேசி:4 435/4
உண்டது போலும் உறு பயன் பல் மலர் – நீலகேசி:5 586/1
இரவு இடை நல் மணி போலும் எண்ணாது உணர்ந்தான் – நீலகேசி:6 665/1
வாமத்து உண் நீயும் அது போலும் மருந்து இல்லையே – நீலகேசி:6 722/4
மேல்

---

போலுமால் (3)

போலுமால் பொரலுறுகின்றது என்று தன் – சூளாமணி:9 1262/2
வான் அறிந்த வாழ்க்கையும் மாயமே போலுமால் – சூளாமணி:9 1466/4
அண்ணல்-தான் முடிந்து அற கேடு அரியதே போலுமால் – நீலகேசி:2 200/4
மேல்

---

போலுமே (12)

வளம்கொள் பூம் கற்பக வனமும் போலுமே – சூளாமணி:2 45/4
புலத்திடை தாமரை பூத்த போலுமே – சூளாமணி:2 47/4
கம்ப மாட கதலிகை போலுமே – சூளாமணி:4 141/4
பொன்_அனார் புருவ சிலை போலுமே – சூளாமணி:4 142/4
வில் முரிந்து இருள் முகில் வீழ்ந்த போலுமே – சூளாமணி:7 754/4
குழல் பொதி துறு மலர் கொண்டை போலுமே – சூளாமணி:7 755/4
பாவு செம் துகில் உடை பள்ளி போலுமே – சூளாமணி:7 756/4
தார் மணந்த வார மார்ப யாகசாலை போலுமே – சூளாமணி:7 797/4
இட்டமாய் வந்து இழிந்தது போலுமே – சூளாமணி:8 894/4
பைம் துகில் கதலி கை பரந்த போலுமே – சூளாமணி:8 953/4
பூ மரு தமனிய குழவி போலுமே – சூளாமணி:10 1733/4
கிளத்தல்-தான் ஓர் கிழமையும் போலுமே – நீலகேசி:2 209/4
மேல்

---

போவது (4)

போவது உன் தேசத்து என்றல் புரவலன் கடன்-அது ஆகும் – உதயணகுமார:1 95/3
போவது பொருள் எமக்கு புரவலனே நின்னுடன் – உதயணகுமார:6 357/3
எங்கு உளிர் யாவர் நீர் எங்கு இனி போவது என்று – நாககுமார:3 88/1
எங்கு போவது என்று உடை நெறி இறுவரை நெரிய – சூளாமணி:7 714/1
மேல்

---

போவதும் (1)

புக்கு இருந்து ஒரு மனை உறைவார் போவதும் வருவதும் கண்டால் – நீலகேசி:1 70/1
மேல்

---

போவதே (2)

போவதே பொருள் ஊர்க்கு என்று புரவலன் உரைப்ப போந்தான் – உதயணகுமார:1 116/4
போவதே பொருள் புண்ணியன் கொண்டு – உதயணகுமார:5 284/1
மேல்

---

போவல் (1)

போவல் என்று நினையா புனை கோயில் – சூளாமணி:10 1581/2
மேல்

---

போவன் (2)

ஊடு போவன் என்று உரைத்துரைத்து உள்ளம் செய்து ஒழியும் – நீலகேசி:1 54/4
பொய் தவம் ஆதலின் போவன் என்னவே – நீலகேசி:8 789/4
மேல்

---

போவனே (1)

தவ_வனிதை ஆள நான் தாங்குதற்கு போவனே
உவமம்_இலா ராச்சியம் உற்றது எதற்கு என்றனன் – உதயணகுமார:6 355/3,4
மேல்

---

போவார் (1)

அங்கு இருவர் உளர் அன்றோ அற போக்கி போவார் என்று – நீலகேசி:2 189/1
மேல்

---

போவோம் (1)

அ திசை போவோம் என்றே அகம் மகிழ்ந்து இனிய கூறி – உதயணகுமார:2 150/2
மேல்

---

போழ் (4)

போழ் கதிர் பொழிந்து பொங்கி புலால் நிணம் பொழியும் வேலோய் – சூளாமணி:5 260/4
போழ் கதிர் கடவுள் போலும் புதல்வனுக்கு உரிமை செய்ய – சூளாமணி:5 349/3
பாரித்த பவழ திண் கால் பளிங்கு போழ் பலகை-தன் மேல் – சூளாமணி:8 848/1
பொன்றுந்துணையும் பல் போழ் எய்தும் பூசணிக்காயினை போல் – நீலகேசி:6 715/2
மேல்

---

போழ்களாய் (1)

பிளந்து போழ்களாய் கிடந்தது அ பெரு வலி அரியே – சூளாமணி:7 723/4
மேல்

---

போழ்களும் (1)

பொரு வில் பக்கரை போழ்களும்
விரவி வெம் கள வாய் எலாம் – சூளாமணி:9 1360/2,3
மேல்

---

போழ்தலின் (1)

மாளிகை மேல் மழை மா முகில் போழ்தலின்
நீளிய நீர் அருவி திரள் வீழ்வன – சூளாமணி:7 654/2,3
மேல்

---

போழ்தில் (42)

மணி பொதி கிழியும் மிக்க மணியுடன் இருந்த போழ்தில்
மணி பொதி கிழி-அதன்னை மணியுடன் நன்கு வைப்பார் – உதயணகுமார:1 3/1,2
பொற்பு உடை மஞ்சம் மீதில் பொலிவுடன் இருந்த போழ்தில் – உதயணகுமார:1 12/4
நாகம் நேர் கால மன்னன் நன்கு உடன் இருந்த போழ்தில்
பாக நேர் பிறையா நெற்றி பதுமையும் இதனை சொல்வாள் – உதயணகுமார:4 200/2,3
சென்று அவள் மனை புகுந்து செல்வனும் இருந்த போழ்தில்
வென்றி வேல்_கண்ணினாளும் வெகுண்டு உரை செப்புகின்றாள் – உதயணகுமார:4 201/2,3
ஒத்த நல் மொழியை கேட்டே உவந்து உடன் இருந்த போழ்தில்
சித்திர பாவைமார்கள் செல்வனை வணங்கி சொல்வார் – உதயணகுமார:4 221/3,4
கொடி மலர் காவு-தன்னுள் கோமகன் இருந்த போழ்தில் – நாககுமார:4 110/4
காவலன் என்னும் செம்பொன் கற்பகம் கவின்ற போழ்தில்
நாவலர் என்னும் வண்டு நகை முக பெயரின் ஆய – சூளாமணி:3 99/1,2
கையறு வினைகள் கைபோய் கடும் துயர் விளைத்த போழ்தில்
மையுற உழந்து வாடும் வாழ் உயிர் பிறவி மாலை – சூளாமணி:4 198/2,3
தாழ் கதிர் சொரிந்த போழ்தில் சந்திரகாந்தம் என்னும் – சூளாமணி:5 260/2
தங்கிய தியான போழ்தில் தாழ்ந்து தன் தட கை கூப்பி – சூளாமணி:6 538/3
ஏதிலார்க்கு ஆவது உண்டோ இன்னன புகுந்த போழ்தில்
கோது_இலா குணங்கள் தேற்றி கொழித்து உரை கொளுத்தல் என்றான் – சூளாமணி:6 566/3,4
நிதியினை நுகர்ந்தும் என்று நினைத்து இனிது இருந்த போழ்தில்
பதியினை கலக்கி சென்று பறித்து தாம் பிறர்க்கு நீட்டும் – சூளாமணி:7 668/2,3
கஞ்சிகை மறைக்கும் போழ்தில் காளைகள் அதனை கண்டார் – சூளாமணி:7 678/4
சேனை பண்அமைத்து சென்று திரு கடை செறிந்த போழ்தில்
தானையுள்படுநர் மாண்பின் தாரவர் தொழுது கூற – சூளாமணி:8 846/1,2
விதி நகும் விமானம் என்னும் கற்பகம் விரிந்த போழ்தில்
பதி நகர்க்கு இறைவன் பாவை சயம்பவை வருக என்றான் – சூளாமணி:8 858/3,4
என்று அவள் மொழிந்த போழ்தில் இலங்கு ஒளி பலகை-தன் மேல் – சூளாமணி:8 1012/1
காதலார் அகன்ற போழ்தில் கற்பு உடை மகளிர் போல – சூளாமணி:8 1029/1
இச்சைகள் பிறந்தவாற்றால் இனையன நினையும் போழ்தில்
கச்சை அம் களி நல் யானை காவலன் கனன்று சொன்னான் – சூளாமணி:9 1157/3,4
புருவங்கள் நெரிய ஏற்றி புகுந்து நாம் வெருட்டும் போழ்தில்
உருவங்கள் பெரியவாறும் உள்ளங்கள் சிறியவாறும் – சூளாமணி:9 1191/2,3
செரு அங்கண் விளைந்த போழ்தில் காட்டுதும் தெருட்டி என்பார் – சூளாமணி:9 1191/4
அருவி இலங்கும் மத யானை அனல ஊன்றி அணை போழ்தில்
குரவரோடு படை பொருதல் கூடிற்று அறன்று குல வேந்தே – சூளாமணி:9 1339/1,2
கொடியவன் விடுத்த போழ்தில் கூற்றுவன்-தன்னை கூவி – சூளாமணி:9 1427/1
புரை கிளர் பொடிகள் ஆர புணர்த்திடும் புணர்த்த போழ்தில்
திரை கிளர் பரவை முந்நீர் திரைத்துக்கொண்டு ஒழுகும் இஃதால் – சூளாமணி:9 1431/2,3
சீறினான் என்ற போழ்தில் சிறுசொலாய் நிற்கும் என்று – சூளாமணி:9 1447/2
கடுத்து அவன் எய்த போழ்தில் கருடன் தன் சிறகு-தன்னால் – சூளாமணி:9 1450/1
மாலை ஆங்கு அடைந்த போழ்தில் மங்கல தேவி பட்டம் – சூளாமணி:9 1547/1
கார் இருள் அகன்ற போழ்தில் கமலினி என்னும் செல்விக்கு – சூளாமணி:9 1549/1
கரு வளர் கன பொன் சோலை கறங்கு இசை பரந்த போழ்தில்
திரு வளர் அலங்கல் மார்பின் செம்_கணான் தேவிமார்கள் – சூளாமணி:10 1623/2,3
போது அலர் பருவ சோலை பொழில் நலம் நுகரும் போழ்தில்
ஓதநீர்_வண்ணன் அங்கு ஓர் உபாயத்தால் ஒளிக்கலுற்றான் – சூளாமணி:10 1629/3,4
புரை இலங்கு பொன் சிலம்பு தான் சிலம்பும் போழ்தில்
நிரை இலங்கு பொன் சிலம்பு நேரே சிலம்பும் – சூளாமணி:10 1649/3,4
அன்னவாறு அமைந்த தெள் நீர் அலை புனல் ஆடும் போழ்தில்
இன்னவாறு இயற்றுக என்று ஆங்கு உழையரை மறைய ஏவி – சூளாமணி:10 1671/1,2
காரை_ஆர்_வண்ணன் மாலை கால்படை உடைந்த போழ்தில்
தேரையாய் குறளும் சிந்தும் மிதந்தன சில்ல சிந்தி – சூளாமணி:10 1677/1,2
சென்று என சிறந்த காதல் தேவியர் திளைக்கும் போழ்தில்
ஒன்றிய உழையர் கீழ் நீர் ஓ பறித்திடுதலோடும் – சூளாமணி:10 1678/2,3
மழலை அம் கிளவி செவ்வாய் மடந்தையும் அடைந்த போழ்தில்
குழல் அமர் கிளவியார்-தம் கூந்தலுள் குளித்து விம்மி – சூளாமணி:10 1700/2,3
ஏர் அணி விசும்பின் அம் கேழ் எழு நிலா விரிந்த போழ்தில்
சீர் அணி மணி வண்டு ஆர்க்கும் சிகழிகை பவழ_வாயார் – சூளாமணி:10 1702/1,2
கார் ஆலி மஞ்ஞை களி சிறந்தால் போல கரும் குழலி பந்தாடல் காதலித்த போழ்தில்
சீர் ஆலி மால்_வண்ணன் தேவியும் தானும் செவ்வரத்த நுண் எழினி சேர்ந்து ஒருங்கு நோக்கி – சூளாமணி:10 1757/2,3
அரைசர்கள் இருந்த போழ்தில் ஆழியம் தட கை வேந்தன் – சூளாமணி:10 1793/2
அங்கு அவவர் வள நகரும் குல வரவும் அவயவமும் அறையும் போழ்தில்
வெம் கதிரோன் பெயரவனுக்கு இளவரசு இவ் வேந்தன் எனா முன்னம் தானே – சூளாமணி:10 1822/1,2
பொங்கு அழல் வலம்செய் போழ்தில் குழை முகம் பொறித்த தெள் நீர் – சூளாமணி:10 1831/2
இயமரம் துவைப்ப ஏறி இகல் மன்னர் இருந்த போழ்தில்
பய மலை மன்னன் பாவைக்கு அவரவர் பண்பு கூறி – சூளாமணி:10 1833/2,3
ஆங்கு அவர் அணைந்த போழ்தில் அமிர்து கொப்புளித்த போலும் – சூளாமணி:11 1842/1
குத்தவ தின்னும் போழ்தில் கூடுமோ நன்மை ஏடா – நீலகேசி:3 260/4
மேல்

---

போழ்தின் (39)

மணி முடி கவித்த போழ்தின் வத்தவர்க்கு இறைவன் ஆனான் – உதயணகுமார:1 28/1
மின் சொரி தரள வேந்தன் வீற்றிருந்த போழ்தின் – உதயணகுமார:4 186/4
திரு நுதல் மாது நொந்து சிறப்பு இன்றி இருந்த போழ்தின்
மருவு கோசலத்து மன்னன் மகள் உரு அரிவை நாமம் – உதயணகுமார:4 228/2,3
தொல்_வினை துரப்ப ஓடி விலங்கிடை சுழன்ற போழ்தின்
நல் உயிர் நமர்கள்-தாமே நலிந்திட விளிந்தது எல்லாம் – யசோதர:1 34/2,3
ஆங்கு அவள் அணைந்த போழ்தின் ஐங்கணை குரிசில் தந்த – யசோதர:2 91/1
உரையலன் அமளி-தன் மேல் உறங்குதல் புரிந்த போழ்தின்
விரை கமழ் குழலி மேவி மெய் துயில் என்று காம_துறையினள் – யசோதர:2 117/2,3
நஞ்சு-அது பரந்த போழ்தின் நடுங்கினர் மயங்கி வீழ்ந்தார் – யசோதர:2 153/1
என்று அவன் மொழிந்த போழ்தின் ஏனையார் இனிதின் நோக்கி – சூளாமணி:5 360/1
மற்று அவர் அடைந்த போழ்தின் வாயிலோர் உணர்த்த கேட்டு – சூளாமணி:6 508/1
மலர் அகம் கழும போந்து மனம் மகிழ்ந்து இருந்த போழ்தின் – சூளாமணி:6 511/4
ஈங்கு இரு குலத்து_உளீர்க்கும் கருமம் வந்து இசைத்த போழ்தின்
நீங்கு_அரு நறு நெய் தீம் பால் சொரிந்தது ஓர் நீர்மைத்து என்றான் – சூளாமணி:6 549/3,4
தம் குல தொடர்ச்சி கூறி தானவன் இருந்த போழ்தின்
நும் குல நிலைமை எல்லாம் நூலின் நீ உரைத்தவாறே – சூளாமணி:6 550/1,2
அணி முழா அனைய தோளான் அருளியது அறிந்த போழ்தின்
மணி முழா சிலம்ப கொண்ட மண்டல அரங்கின் அம் கண் – சூளாமணி:7 674/1,2
ஆங்கு நீ முனிந்த போழ்தின் அரி அது அகல நோக்கி – சூளாமணி:7 771/1
பூ மரு பொறி வண்டு ஆர்ப்ப பொலிந்து அவர் இருந்த போழ்தின்
ஏமரு கடல் அம் தானை இரு நில கிழவன் சொன்னான் – சூளாமணி:8 969/3,4
ஆயிடை அரச சீயம்_அனையவர் பெயரும் போழ்தின்
வேய் உடை அருவி சாரல் வெள்ளி வேய் விலங்கல் நாடன் – சூளாமணி:8 974/1,2
மற்று அவர் காணும் போழ்தின் மாதவசேனை என்பாள் – சூளாமணி:8 1001/1
ஆங்கு அவள் மொழிந்த போழ்தின் அணங்கினை வணங்கி மற்று அ – சூளாமணி:8 1005/1
எண் மிசை இவரும் போழ்தின் இது என அவளும் சொன்னாள் – சூளாமணி:8 1018/4
எரி கதிர் ஆழி ஆள்வான் இனிதின் இங்கு இருந்த போழ்தின்
அரியது கேட்க என்ன அரிகேது என்பான் ஆங்கு – சூளாமணி:9 1137/2,3
இன்று இவன் அனலும் போழ்தின் எதிர் நின்று கனற்றி என்னை – சூளாமணி:9 1144/1
மற்று அவன் உரைத்த போழ்தின் வச்சிரகண்டன் என்பான் – சூளாமணி:9 1171/1
நடுங்கினர் பனிக்கும் போழ்தின் நம்மையும் அறிவது என்றான் – சூளாமணி:9 1197/4
ஆங்கு அவன் மொழிந்த போழ்தின் அமையும் இஃது அறிவது அன்றே – சூளாமணி:9 1201/1
நும் தொழில் புகுந்த போழ்தின் நோக்கு-மின் எம்மை என்றான் – சூளாமணி:9 1202/4
செய்யுற்ற போழ்தின் எதிரே விலங்கி இது தேவசேனன் மொழியும் – சூளாமணி:9 1334/2
ஆங்கு அவர் மொழிந்த போழ்தின் அரு வரை கரியது ஒப்பான் – சூளாமணி:9 1425/1
அன்னணம் உடைந்த போழ்தின் அருக்கனை முகத்து நோக்கி – சூளாமணி:9 1434/1
மருள் தரு விசும்பின் ஏறி மணி_வண்ணன் எதிர்ந்த போழ்தின்
இருள் தனக்கு எய்திற்று ஓரான் எரி கதிர் ஆழி வேந்தன் – சூளாமணி:9 1444/2,3
இன்னன பலவும் காட்டி இளையவர் காணும் போழ்தின்
மன்னவர் அரசர்-தம் மேல் மாலையும் மலரும் சிந்தி – சூளாமணி:9 1540/1,2
என்று அவள் மொழிந்த போழ்தின் இலங்கு ஒளி முறுவல் தோன்றி – சூளாமணி:10 1564/1
மாலையும் துகிலும் வாரி வார் புனல் ஒழுகும் போழ்தின்
ஆலையின் கரும்பின் இன் சொல் அணங்கு_அனார் அவிழ தத்தம் – சூளாமணி:10 1679/1,2
மடந்தையர் குளித்து எழும் போழ்தின் வாள் முகம் – சூளாமணி:10 1685/3
வஞ்சி அம் கொம்பு_அனாரும் மன்னனும் இருந்த போழ்தின்
விஞ்சையன் ஒருவன் தோன்றி விசும்பின் ஆறு இழிந்து வந்து – சூளாமணி:10 1694/1,2
உரிமையோடு இருந்த போழ்தின் உணர்த்துதற்கு உரித்து என்று எண்ணி – சூளாமணி:10 1696/1
கந்துகங்கள் கைத்தலத்தால் ஏறுண்டு பொங்கி கரும் கண்ணும் தாமும் உற கலந்து எழுந்த போழ்தின்
வந்தனவும் சென்றனவும் வானத்தின் மேலும் மணி நிலத்து மீதும் நெறி மறிகுவன ஆகி – சூளாமணி:10 1755/1,2
உரிமையோடு இருந்த போழ்தின் ஒலி கலன் ஒலிப்ப ஓடி – சூளாமணி:11 1841/3
தள்ளின போழ்தின் அவையவை-தன்னை தலைநிற்பார் – நீலகேசி:5 565/2
ஊட்டும் பொழுதொடு தான் புல் உண்ணும் போழ்தின் கால் – நீலகேசி:6 699/2
மேல்

---

போழ்தினில் (4)

வேனில் ஆடல் விரும்பிய போழ்தினில்
மான யானைய மன்னவன்-தன் உழை – யசோதர:1 14/2,3
தாய் கொல் பன்றி தளர்ந்து அயர் போழ்தினில்
சீயம் ஒன்று என சீறு உளியம் எதிர் – யசோதர:3 178/1,2
உந்தியுந்தி உளைந்திடு போழ்தினில் – யசோதர:3 180/4
தாயின் நல் நலம் தான் நுகர் போழ்தினில்
ஆய கோபத்து அடர்த்து ஒரு வன் தகர் – யசோதர:3 188/1,2
மேல்

---

போழ்து (16)

வருமுறை நயந்துகொண்டு மகிழ்ந்து உடன் இருந்த போழ்து
திரு_மகள் கனவு கூறி செல்வ நீ கற்பி என்ன – உதயணகுமார:1 102/2,3
வீரியன் இரவு-தன்னில் விழித்து உடன் இருந்த போழ்து
சூரியன் உதயம்செய்ய தொக்கு உடன் புளிஞர் சூழ்ந்தார் – உதயணகுமார:1 117/3,4
இருவரும் போகம் துய்த்தே இளை துயில் கொள்ளும் போழ்து
மருவிய விச்சை மன்னன் மானசவேகன் என்பான் – உதயணகுமார:5 258/1,2
உற்ற போழ்து உயிர் கொடுக்கும் ஆற்றலால் – சூளாமணி:7 596/2
உற்ற போழ்து உணர்த்தும் பொழுதும் அலால் – சூளாமணி:7 616/3
மற்று ஒர் போழ்து_இலன் மன்னவன் ஆயினான் – சூளாமணி:7 616/4
வீங்கி வந்து இழிந்த போழ்து மெய்யென வியப்பு சென்றேன் – சூளாமணி:7 771/4
புரை செறி கடிவினை நாளை போழ்து என – சூளாமணி:8 1052/2
தாள் வீசு போழ்து கழல் ஓங்கு மாறும் எதிர் தாங்கள் ஆர்க்கும் ஒலியும் – சூளாமணி:9 1331/3
உலம் புரி உருவ தோளாற்கு உற்ற போழ்து உதவலுற்று – சூளாமணி:9 1437/2
தீயொடு புணர்த்த போழ்து அ தெய்வ அம்பு எய்தலோடும் – சூளாமணி:9 1453/2
தேன் ஆரும் அரவிந்தம் சென்று ஏந்தும் போழ்து திரு_அடிகள் செம் தோடு தீண்டாவே ஆகில் – சூளாமணி:11 1908/3
யான் அருள வேண்டி அடி_இணை பணியும் போழ்து இமையவர்_கோன் ஆயிர செம்_கணான் வந்து – சூளாமணி:11 1909/3
ஆடவன்-தானும் போழ்து கழித்து வந்து ஒருவன் ஆழ்ந்தான் – சூளாமணி:12 2117/4
மக்களுள் தோன்றிய போழ்து அ மர உயிர்க்கு – நீலகேசி:4 373/1
பின்னையது இல்லை அது பெற்ற போழ்து
தன்னையும் இல்லை என சொல்லின் வாசனை – நீலகேசி:5 619/2,3
மேல்

---

போழ்து_இலன் (1)

மற்று ஒர் போழ்து_இலன் மன்னவன் ஆயினான் – சூளாமணி:7 616/4
மேல்

---

போழ்தும் (9)

பங்கய செம்_கணான் மேல் படைத்தொழில் பயின்ற போழ்தும்
தங்கிய மனத்தன் ஆகி தளர்வு_இலன் தவத்தின் மிக்கான் – சூளாமணி:5 350/3,4
மண் இயல் வளாகம் எல்லாம் மகிழ்ந்து உடன் வணங்கும் போழ்தும்
உள் நனி மகிழ்தல் செல்லா ஒளி உடை உருவ காளை – சூளாமணி:8 1020/1,2
ஏங்கினார் எத்துணை ஓர் போழ்தும் அங்கு அழிந்து எழுந்து – சூளாமணி:9 1472/3
இன் உயிர் அழியும் போழ்தும் இறைவனுக்கு உறுதி அல்லால் – சூளாமணி:11 1860/1
தான் அருளும் ஆறு என்று தாள் பணியும் போழ்தும் தகை ஒன்றதேல் இறைமை தக்கதே அன்றே – சூளாமணி:11 1909/4
ஊனத்தை இன்றி வழங்கா உழல்கின்ற போழ்தும்
மானத்தின் நீங்கி வதம் காத்து வருந்தும் போழ்தும் – நீலகேசி:4 417/1,2
மானத்தின் நீங்கி வதம் காத்து வருந்தும் போழ்தும்
வானத்தது ஆய பொழுதும் மன் உயிர் அது என்றாள் – நீலகேசி:4 417/2,3
ஏற்றம் உடைய இமையான் எனப்பட்ட போழ்தும்
சாற்றின் உயிர் தன் பொழுதே உண்மை தங்கும் என்றாள் – நீலகேசி:4 419/3,4
கண்ட போழ்தும் களவு அன்று அது என்றலால் – நீலகேசி:5 549/4
மேல்

---

போழ்தே (6)

பின் அவன் நினைத்த போழ்தே பீடு உடை அமரன் வந்தான் – உதயணகுமார:5 245/4
மந்திர எழுத்து வள்ளல் உள்ளத்து பொறித்த போழ்தே
அந்தர விசும்பில் தெய்வம் அணுகின பணி என் என்னா – சூளாமணி:9 1202/1,2
துன்னிய போழ்தே சுருங்கி ஒழிபவர் – சூளாமணி:11 1980/3
தாக்கிய போழ்தே அறிதலும் தத்துவம் ஆம் என்றியால் – நீலகேசி:5 515/2
ஆற்று அ மகன் கெட்ட போழ்தே அமரில் – நீலகேசி:5 604/1
புதியதும் பாழ் அது பொன்றிய போழ்தே
கதியினை நாட்டிய காட்டி எமக்கு இங்கு – நீலகேசி:5 609/2,3
மேல்

---

போழ்ந்த (2)

பைங்கண் மதர்வை பகு வாய் அரி_ஏறு போழ்ந்த
செம் கண் நெடியான் சரிதம் இது செப்பலுற்றேன் – சூளாமணி:0 2/3,4
பளிங்கு ஒளி கதுவ போழ்ந்த பலகை கண் குலவ சேர்த்தி – சூளாமணி:3 94/1
மேல்

---

போழ்ந்ததே (1)

கலம் உறை கதிர் நகை கபாடம் போழ்ந்ததே – சூளாமணி:4 179/4
மேல்

---

போழ்ந்தனர்கள் (1)

போழ்ந்தனர்கள் புண் பெருக வன் தறி புடைத்தார் – யசோதர:5 289/3
மேல்

---

போழ்ந்தான் (1)

கோடி சிலை எடுத்தான் கோள் அரிமா வாய் போழ்ந்தான்
ஆடு இயல் யானை அயக்கிரீவனை அடித்தான் – சூளாமணி:10 1660/1,2
மேல்

---

போழ்ந்து (5)

அம் கண் விசும்பின் இருள் போழ்ந்து அகல் வான் எழுந்த – சூளாமணி:0 5/3
பளிங்கு போழ்ந்து இயற்றிய பலகை வேதிகை – சூளாமணி:2 45/1
பொடி தலை புலம்பி கானம் போழ்ந்து மா நெரிந்து வீழ – சூளாமணி:7 699/1
வாயை போழ்ந்து உடல் இரு பிளப்பா வகுத்திடுவன் – சூளாமணி:7 707/2
போழ்ந்து கோடல் பொருந்தலது ஒக்குமே – நீலகேசி:5 546/4
மேல்

---

போழ்படுப்ப (1)

போக வரை மார்பம் போழ்படுப்ப பொன்றினான் – சூளாமணி:9 1468/3
மேல்

---

போழ்ம் (1)

வெங்கண் வினை போழ்ம் திருவ சரண் சென்ற மேல் நாள் – சூளாமணி:0 2/2
மேல்

---

போழ (3)

கழலவன் கனன்று விட்ட கதிர் நகை நேமி போழ
மழ களி யானை தன் மேல் மறிந்து வீழ்கின்ற மன்னன் – சூளாமணி:9 1462/1,2
செரு நல் மற நேமி சென்ற அதுவே போழ
எரி பொன் மணி முடியான் இன்று இவனோ சாய்ந்தான் – சூளாமணி:9 1465/3,4
புண்ணினை தடிதலும் போழ ஆற்றி நிற்றலும் – நீலகேசி:4 352/1
மேல்

---

போழவும் (1)

அரும் தடிகள் ஈரவும் மறம் செய் வாளின் போழவும்
வருந்தவானது உள்ளம் நீ மாட்சி நன்றும் என்றியால் – நீலகேசி:4 358/1,2
மேல்

---

போழாக (1)

மலை ஆகம் போழாக மற்று இவனோ சாய்ந்தான் – சூளாமணி:9 1464/3
மேல்

---

போழாம் (2)

போழாம் அவற்றுள் அவர்கள் புகலிடம் – சூளாமணி:11 1923/3
போழாம் அவற்று அ புரையின் விகற்பமும் பொன்_தொடியாய் – நீலகேசி:1 76/2
மேல்

---

போழாய் (1)

பூம் கமழ் அலங்கல் உடை மார்பம் இரு போழாய்
நீங்க எறிந்தான் நெடிய மாற்கு இளைய காளை – சூளாமணி:9 1294/2,3
மேல்

---

போழும் (3)

திருந்த நன்கு உரைப்ப கேட்டே தீ_வினை இருள்கள் போழும்
விரிந்த நல் அறிவின் சோதி விளங்கலின் சனங்கள் எல்லாம் – சூளாமணி:4 203/2,3
ஒள் எரி நெறிப்பட்டு அன்ன சுரி உளை மலை கண் போழும்
வள் உகிர் மதர்வை திங்கள் குழவி வாள் எயிற்று பைங்கண் – சூளாமணி:7 697/1,2
போழும் கண்ணும் தலையும் தடிகளும் – நீலகேசி:2 208/1
மேல்

---

போற்ற (3)

பொன்_அனார் பலர் போற்ற இழிந்து தன் – சூளாமணி:8 900/2
பல யானை மன்னர் பலர் போற்ற வந்தான் – சூளாமணி:9 1464/2
செம்பொன் சிலம்பும் கிண்கிணியும் செல்வ செம் சீறடி போற்ற
வம்ப துகிலின் வடம் சூழ்ந்த அல்குல் மணிமேகலை மருட்ட – சூளாமணி:10 1749/1,2
மேல்

---

போற்றல் (2)

போற்றல் தாய்_அனையான் பொருந்தார்கள் மேல் – நீலகேசி:1 22/3
போற்றல் செறிவே பொறை ஆதிய நல் அறமும் – நீலகேசி:1 125/1
மேல்

---

போற்றலும் (1)

பொங்கு அழல் செய் வேள்வி முறை போற்றலும் எழுந்தான் – சூளாமணி:8 1102/1
மேல்

---

போற்றா (1)

பூம் துணர் கற்பலோகம் புடைபெயர்ந்திட்ட போற்றா
வேந்து உடை மானம் எல்லாம் வேலினால் விடுத்த வேந்தே – சூளாமணி:6 545/3,4
மேல்

---

போற்றி (13)

பொன் அவிர் திரு_அடி போற்றி போற்றி என்று – சூளாமணி:3 91/1
பொன் அவிர் திரு_அடி போற்றி போற்றி என்று – சூளாமணி:3 91/1
பொன் திகழ் அலங்கல் மார்ப போற்றி பொய் அன்று இது என்றார் – சூளாமணி:3 109/4
நங்கை போற்றி என்று ஏத்தி நறும் குழல் – சூளாமணி:4 156/2
போற்றி நம் புறணி சூழ் காடு பாழ்செய்வான் – சூளாமணி:7 824/1
நங்கை அடி போற்றி என நங்கை நடை கற்றாள் – சூளாமணி:8 861/4
பொரு நல் வய வேந்தர் போற்றி இசைப்ப வந்தான் – சூளாமணி:9 1465/2
பொன்னே நல் மணி கொம்பே பூமி மேல் ஆர் அணங்கே போற்றி போற்றி – சூளாமணி:10 1799/1
பொன்னே நல் மணி கொம்பே பூமி மேல் ஆர் அணங்கே போற்றி போற்றி
அன்னே எம் அரசர் குலத்து அவிர் விளக்கே ஆர் அமிர்தே போற்றி உன்றன் – சூளாமணி:10 1799/1,2
அன்னே எம் அரசர் குலத்து அவிர் விளக்கே ஆர் அமிர்தே போற்றி உன்றன் – சூளாமணி:10 1799/2
தூ வடிவினால் இலங்கு வெண் குடையின் நீழல் சுடரோய் உன் அடி போற்றி சொல்லுவது ஒன்று உண்டால் – சூளாமணி:11 1903/2
போற்றி உரைத்தல் புகழ்ச்சி நிகழ்வு இஃது – சூளாமணி:11 2012/3
புடை எலாம் போற்றி ஏத்த பொன் எயில் பிண்டி மூன்று – நீலகேசி:4 446/3
மேல்

---

போற்றிய (1)

போற்றிய புண்ணிய பொன் சுண்ணம் முன் புகழ்வு – சூளாமணி:11 2016/1
மேல்

---

போற்றிலன் (1)

புலவர் சொல் வழி போற்றிலன் என்பது ஓர் – சூளாமணி:7 640/1
மேல்

---

போற்று (8)

தேமா நின்று எதிர்கொள்ள சிறு குயில் போற்று இசைத்தனவே – சூளாமணி:4 169/2
வேழம் ஆங்கு அணிந்த பின்னை வேந்தர் போற்று இசைப்ப ஏறி – சூளாமணி:8 933/1
பொலம் கலம் புலம்ப ஆயம் புடை நின்று போற்று கூவ – சூளாமணி:8 975/1
பொரும் இகல் வேந்தர் போற்று இசைப்ப போந்து அரோ – சூளாமணி:9 1490/3
பொரு மாலை வேல் அரசர் போற்று இசைப்ப பூவின் – சூளாமணி:9 1518/1
போர் மேகம் அன்ன திறல் பொரு களிற்று மேல் அரசர் போற்று கூவ – சூளாமணி:9 1530/1
மன் ஏர் செய் அயில் நெடும் கண் மங்கைமார் போற்று இசைப்ப மாடம் புக்காள் – சூளாமணி:10 1799/4
சேமம் காவல சேவடி போற்று என சென்றாள் – நீலகேசி:1 59/4
மேல்

---

போற்று-மின் (1)

வெள் அணி விரும்பு-மின் விருந்து போற்று-மின்
கள் அணி மலரொடு கலங்கள் பெய்ம்-மினே – சூளாமணி:10 1765/3,4
மேல்

---

போறலானும் (2)

போறலானும் அது போலாது என்றும் புனைவினாலும் – நீலகேசி:5 569/1
அவன் போறலானும் அவன் அன்மையானும் – நீலகேசி:5 646/1
மேல்

---

போன்ம் (6)

ஆசையின் மகள் ஆடக பாவை போன்ம்
வாசவதத்தை வண்மை கனவிடை – உதயணகுமார:1 61/3,4
பைத்து இலங்கு அரவுகள் பகைப்ப போன்ம் என – சூளாமணி:9 1264/2
ஆம் அது போன்ம் எனின் ஆன் முலை பால் அன்னது – நீலகேசி:4 341/2
சுடர் மேய சுடர் நுதி போன்ம் எனவும் – நீலகேசி:5 491/4
அப்படியால் அரக்கு ஆம் அது போன்ம் எனின் – நீலகேசி:5 584/1
நெல் பிறிது போன்ம் எனவும் நீ உரைத்தாய் அஃது ஒழிந்து – நீலகேசி:5 650/2
மேல்

---

போன்ற (4)

மணி விளக்கமே போன்ற மாதவனும் தான் உரைத்தான் – நாககுமார:1 37/4
போய் நிழல் பொலிந்து வீழ்வ போன்ற பூக ராசியே – சூளாமணி:4 132/4
மலைத்தலை தழல் சிதர்ந்த போன்ற மாட வாய் எலாம் – சூளாமணி:6 484/4
பொது எனப்படுவன போன்ற தாங்களே – நீலகேசி:8 813/2
மேல்

---

போன்றது (2)

நாவலந்தீவு நந்தினன் மணி போன்றது அன்றே – உதயணகுமார:1 6/4
பாலகர் பாட்டு உரை போன்றது மற்று நின் – நீலகேசி:5 635/3
மேல்

---

போன்றவே (5)

தொல்லை அம் கடி நகர் துயில்வ போன்றவே – சூளாமணி:7 818/4
பொருப்பொடு பொருப்பு அவை பொருவ போன்றவே – சூளாமணி:9 1275/4
வம்பு பெய் மழை முகில் பொருவ போன்றவே – சூளாமணி:9 1277/4
விண் இயல் விளங்கு மீன் விழுவ போன்றவே – சூளாமணி:9 1401/4
மதலை அம் தாள் அணை வாளை போன்றவே – சூளாமணி:9 1404/4
மேல்

---

போன்றன (1)

பொருப்பு வீழ்வன போன்றன
மருப்பு நீள் மத யானையே – சூளாமணி:9 1361/3,4
மேல்

---

போன்றனவே (1)

மழை சேர் நகரம் மலை போன்றனவே
கழை சேர் கொடியும் கதலி வனமே – நீலகேசி:5 465/1,2
மேல்

---

போன்றனிர் (1)

அசிப்பவர் போன்றனிர் ஆயினும் அரு வினையாம் நுமக்கே – நீலகேசி:9 836/4
மேல்

---

போன்றான் (1)

ஆடை பற்று என உரைத்த அவன் போன்றான் ஆகாதோ – நீலகேசி:2 188/4
மேல்

---

போன்று (17)

புண்டரீகத்தின் கொம்பும் பொரு_இல் மன்மதனும் போன்று
கொண்டு இளம் பருவம் என்-கொல் குழைந்து இவண் வந்தது என்றான் – யசோதர:1 29/3,4
துன்னினள் தோழி துன்னி துணைவர் இல் தமியரே போன்று
என் இது நினைந்தது உள்ளத்து இறைவி நீ அருளுக என்றாள் – யசோதர:2 97/3,4
காடு உடைந்தன போன்று உள கானலே – சூளாமணி:1 20/4
மூழ்த்த போன்று உள முல்லை நிலங்களே – சூளாமணி:1 30/4
வண்டு சூழ் மலர் போன்று அளக கொடி – சூளாமணி:4 152/1
காதலால் வளைப்ப போன்று காவினுள் கலந்தவே – சூளாமணி:6 493/4
உற்று வீழ்ந்தது போன்று உள ஆங்கு எலாம் – சூளாமணி:7 782/4
மை ஒளி பரந்த போன்று கருகின திசைகள் மற்று – சூளாமணி:8 1027/2
இனைந்த போன்று இடையிடை நோக்கி இன் குரல் – சூளாமணி:8 1062/2
உருகினான் போன்று தோன்ற மயிர் துளை உகுத்த தெள் நீர் – சூளாமணி:9 1147/2
பூ மரு மடந்தையர் போன்று தோன்றினார் – சூளாமணி:10 1692/4
இனியன போன்று தோன்றி நுகர்ந்தவற்கு இறுதிசெய்யும் – சூளாமணி:11 1861/1
சொன்ன நீர்மை சுரேந்திரன் போன்று இவண் – நீலகேசி:1 21/3
போன்று இருந்து பொதி அறுக்கும் புத்தன்-தன் புல் நெறியை – நீலகேசி:2 163/3
இந்திரனே போன்று இருந்த இறை_மகனது இடம் எய்தி – நீலகேசி:2 166/2
செக்கின் கணை போன்று இனி சென்று உருள் சேமம் என்றாள் – நீலகேசி:4 407/4
பொருள்_உடையார் பொருள் கொள்வான் அகழுநன் போன்று இலையோ – நீலகேசி:5 514/2
மேல்

---

போன்றும் (1)

வந்து வன வேங்கை மலர் கால் சிதர்வ போன்றும்
நுந்தியவர் வீசும் ஒளி வாள் நுதிகள் தாக்கி – சூளாமணி:9 1292/2,3
மேல்

---

போன்றே (1)

ஆணம் இலா பொருள் ஆட்சியர் போன்றே – நீலகேசி:4 374/4
மேல்

---

போனது (3)

உன்னி வந்து அவள் போனது அறிந்து உரை – உதயணகுமார:5 266/3
மன்னன்-தன் தேவியை மாதே எங்கு போனது என் – நாககுமார:2 65/1
நின்னுடை புதல்வன் நீராடல் காண போனது என் – நாககுமார:2 65/2
மேல்

---

போனதும் (1)

இரவு பாசறை இருந்தவர் போனதும்
மருவி கூடியே வந்து உடன் விட்டதும் – உதயணகுமார:3 169/1,2
மேல்

---

போனமும் (1)

போனமும் போகம் எல்லாம் பருகி இன்புற்று நாளும் – நாககுமார:4 115/3
மேல்

---

போனான் (2)

பண் இயல் பிறிது ஒன்று ஆகி பையவே மறைந்து போனான் – சூளாமணி:8 1026/4
வனை கதிர் குன்றம் போல மணி_வண்ணன் மறைந்து போனான் – சூளாமணி:9 1459/4

மேல்