கட்டுருபன்கள், ஐஞ்சிறுகாப்பியங்கள் தொடரடைவு

-அகத்து (1)

புண்டரீக கொலையானை குடைந்து போகும் பொழுது-அகத்து
கொண்ட வாளன் கேடகத்தன் குதி கொள் வான் போல் எழுந்து எதிரே – சூளாமணி:9 1349/2,3
மேல்

---

-அதற்கு (1)

பல்-அதற்கு ஓதார் பருமையும் நுண்மையும் – நீலகேசி:5 633/2
மேல்

---

-அதன் (2)

அமிதமாகிய பெரு வரை நிமிர் சிகை-அதன் அயல் அமர்ந்து ஏக – சூளாமணி:8 875/2
ஒலி-அதன் குணம் என உரைத்தி ஆதலால் – நீலகேசி:8 793/1
மேல்

---

-அதனால் (2)

தா_இல் நிறையின் தாழ்-அதனால் பொறியின் வாயில் தாழ்ப்பெய்தார் – சூளாமணி:9 1485/4
சொல்லிய வாய் தேய்க்குறுவாய் சொல்லிக்கொள் வலி-அதனால்
பல்லொடும் பட தேய்த்தால் பயம் பெரிதும் படும் அன்றோ – நீலகேசி:4 294/3,4
மேல்

---

-அதனில் (4)

கண்ட பின் காமம் கூர்ந்து கார் விசும்பு-அதனில் நிற்ப – உதயணகுமார:5 261/1
கந்தம் ஆர் திரிபுவனாரதி கை வீணை-அதனில் தோற்று – நாககுமார:3 89/3
அறி பொருள்-அதனில் தூய்மை அகத்து எழு தெளிவு காட்சி – யசோதர:4 241/2
யாவும் விளை நிலம்-அதனில் இனிய உளவாமோ – யசோதர:5 292/4
மேல்

---

-அதனின் (3)

தீது_இல் பூந்திலகம் என்னும் சினாலயம்-அதனின் முன்னில் – நாககுமார:3 91/1
வினை-அதனின் விளைவு இன்னது என்று நாளும் – சூளாமணி:10 1839/3
வாசனையின் ஆம் எனினும் வழி-அதனின் முதலது ஒன்று – நீலகேசி:2 201/1
மேல்

---

-அதனுள் (5)

செறி பொழில்-அதனுள் சென்று செவியினுள் இசைப்ப மன்னன் – யசோதர:4 256/3
பிரமன் உலகு-அதனுள் மிகைபெறு கடல்கள் பத்தும் – யசோதர:5 285/2
அரும் கடி கமழும் சோலை-அதனுள் வந்து இனிது இருந்தான் – யசோதர:5 318/4
மாற்று_அறு மண்டிலம்-அதனுள் ஊழியால் – சூளாமணி:5 391/1
தட்டு போர்-அதனுள் தமனிய கடிப்பும் தாரினோடு ஆரமும் சரிய – சூளாமணி:9 1325/1
மேல்

---

-அதனை (13)

ஆங்கு முனி அவதியின் அறிந்த பொருள்-அதனை
வாங்கி அவன் உணரும் வகை வைத்து அருள்செய்கின்றான் – யசோதர:5 284/1,2
சிலை தடம் தோளினார்-தம் சிந்துநாடு-அதனை சேர்ந்து – சூளாமணி:7 698/2
பணித்த சொல்-அதனை கேட்டே பகை நிலை கந்தினோடும் – சூளாமணி:8 913/1
மருளி வண்டு உழலும் தாரை மழ களிறு-அதனை மேய்ப்பான் – சூளாமணி:8 926/2
அ மயிலின் நாண்-அதனை யாவர் அறைகிற்பார் – சூளாமணி:8 1103/4
அருளுமாறு அடிகள் கேள்மோ அரியரசு-அதனை யாரும் – சூளாமணி:9 1135/1
அணி நகர் மேககூடம்-அதனை ஆண்டு அரிய செய்கை – சூளாமணி:9 1176/1
வரை-தன் மேல் தழலின் பேர் ஆர் வள நகர்-அதனை ஆளும் – சூளாமணி:9 1177/1
அயில் தரும் பனிக்கும் திண்மை மான நாண்-அதனை ஏற்றி – சூளாமணி:9 1196/2
செயிர்_இல் வில்-அதனை நோக்கி செம் கதிர் பெயரன் சொன்னான் – சூளாமணி:9 1196/4
தோளொடு துதைந்து எறியும் வாள்-அதனை நோக்கி – சூளாமணி:9 1293/2
கண்ணினால் அதனை நீயும் கருடப்புள்-அதனை ஏறி – சூளாமணி:9 1446/3
வேல் படை விடுத்து வீரத்து அ அரசு-அதனை மேவி – சூளாமணி:12 2109/1
மேல்

---

-அதன்னை (1)

மணி பொதி கிழி-அதன்னை மணியுடன் நன்கு வைப்பார் – உதயணகுமார:1 3/2
மேல்

---

-அதாய் (1)

ஆலையம் வலம்-அதாய் அருகனை வணங்கி பின் – உதயணகுமார:6 353/3
மேல்

---

-அதால் (1)

எழில் பெருகும் சூழ்ச்சிக்கண் இனிய தன் வரவு-அதால்
பழுது இன்றி சிறைவிடுத்து பாங்கு புகழ் வத்தவன் – உதயணகுமார:2 125/2,3
மேல்

---

-அதில் (1)

கரம்-அதில் கடகமும் காய் பொன் கேயூரமும் – நாககுமார:2 70/3
மேல்

---

-அது (48)

கை-அது கொடுப்ப ஏறி காளையும் பள்ளி சேர்ந்தான் – உதயணகுமார:1 19/4
இ தினம் நகரம் பட்ட விடர்-அது விலக்கல் நல்ல – உதயணகுமார:1 92/3
தேவ இ நகரின் இடுக்கண் தீர்க்கை நின் கடன்-அது ஆகும் – உதயணகுமார:1 95/2
போவது உன் தேசத்து என்றல் புரவலன் கடன்-அது ஆகும் – உதயணகுமார:1 95/3
முடி உடைய நம் அரசன் முயற்சி-அது என் என – உதயணகுமார:2 127/2
பெலம் திரி சிறையில் வைத்த பிழை-அது பொறுக்க என்றும் – உதயணகுமார:4 211/4
எஞ்சல்_இல் இன் நிலைமை-அது என்று என – உதயணகுமார:5 271/3
அலம்-அது தீரவே அற மழை பெய்யும் – உதயணகுமார:6 321/3
ஆ மரணத்தின் பின் ஆனை-அது ஆயினன் – உதயணகுமார:6 339/4
மனை-அது மதில் கடந்து மன்னனை வணங்கி செப்ப – நாககுமார:1 12/3
பிறை-அது போல் வளர்ந்து பீடு உடை குமரன் ஆனான் – நாககுமார:2 59/4
சென்று தேவி சிறப்பு-அது செய்தும் அஃது – யசோதர:1 15/2
நடுக்க-அது இன்றி நின்றாம் நல் அற தெளிவு சென்றாம் – யசோதர:1 62/4
வரை உடை வனம்-அது மருவினான் அரோ – யசோதர:2 84/4
படம் கடந்து அகன்ற அல்குல் பாவையே புணை-அது ஆக – யசோதர:2 92/3
பங்கம்-அது உள்ளி உள்ளம் பரிவுகொண்டனை என் என்றாள் – யசோதர:2 99/4
எண்ணம்-அது அலாமை பண்ணும் இற்பிறப்பு இடிய நூறும் – யசோதர:2 126/1
பெண் இயல்-அது அது அன்றோ பெயர்க மற்று இவர்கள் யாமும் – யசோதர:2 128/3
தீங்கு_அது குறுகின் தீய நயமும் நல் நயம்-அது ஆமே – யசோதர:2 151/4
நஞ்சு-அது பரந்த போழ்தின் நடுங்கினர் மயங்கி வீழ்ந்தார் – யசோதர:2 153/1
கனை கழல் அரசன் தேவி கருதியது-அது முடித்தாள் – யசோதர:2 157/3
அந்தம் மிக்க சுணங்கம்-அது ஆயினாள் – யசோதர:3 164/4
இன்னல் செய்யும் ஓர் ஏனம்-அது ஆகியது – யசோதர:3 176/3
முந்து சென்று முதலை-அது ஆயது – யசோதர:3 180/2
வந்து இடங்கரும் ஆகிய ஆடு-அது
நந்து பல் பொருள் நாடு கலிங்கத்து – யசோதர:3 205/2,3
வணிகர்-தம்முடன் மா மயிடம்-அது
பணிவு_இல் பண்டம் பரிந்து உழல்கின்ற நாள் – யசோதர:3 206/1,2
தூர பாரம் சுமந்த துயர்-அது
தீர ஓடும் சிருப்பிரை ஆற்றினுள் – யசோதர:3 207/1,2
வஞ்சனை மடவாய் மயிடம்-அது
துஞ்சும் நின் வயிற்று என்னையும் சூழ்தியோ – யசோதர:3 221/3,4
நின்று நெஞ்சம்-அது உள் சுட நின்றது – யசோதர:3 222/2
உறு பொருள் நிலைமை-தன்னை உற்று உணர்வு அறிவு-அது ஆகும் – யசோதர:4 241/1
உலைப்ப அரு வருத்தம்-அது உரைப்ப அரிது கண்டாய் – யசோதர:5 294/4
மன்னு சிறை வாரணம்-அது ஆகி வதம் மருவி – யசோதர:5 298/3
மாதவன் சரணம் ஆக வனம்-அது துன்னினாரே – யசோதர:5 315/4
ஆற்றல்-அது அமையப்பெற்றால் அரும் தவம் அமர்ந்து செய்-மின் – யசோதர:5 317/1
அனல் விரவிய அலர் அணியது ஒர் அசோகம்-அது கண்டான் – சூளாமணி:6 439/4
திப்பியர் புகழும் செல்வ திருநிலை அகம்-அது ஆள்வான் – சூளாமணி:9 1182/2
நள்ளாதவர் தலை வவ்விய நகை வாள்-அது வீசி – சூளாமணி:9 1313/3
பட வீசினன் அயில் வாள்-அது படலும் பல மாயன் – சூளாமணி:9 1316/2
தொடுத்தான் தொழுத வாளி-அது சுவணகேது கையகத்து – சூளாமணி:9 1346/1
மருவிய நூல்-அது மரபினானும் அ – சூளாமணி:9 1498/3
கொங்கு உலாம் குழலி காணும் குழவி-அது உருவம் கொண்டான் – சூளாமணி:10 1709/4
அழுவம் நீர் புரிசை வேலி அத்தினபுரம்-அது ஆள்வான் – சூளாமணி:10 1785/2
குண்டலபுரம்-அது ஆளும் குங்கும குவவு தோளான் – சூளாமணி:10 1786/2
சொரி மது கலந்த சோலை சூரியபுரம்-அது ஆளும் – சூளாமணி:10 1788/1
பொங்கு ஓதம்-அது உடுத்த பூமி எல்லாம் பொது நீக்கி – சூளாமணி:12 2129/2
அங்க பூவம்-அது அ/றைந்தாய் அறிவர்-தம் அறிவர்க்கும் அறிவா – நீலகேசி:2 157/4
ஊன் உளதாய உயிர் பிரதேசம் உணர்வு-அது போல் – நீலகேசி:6 714/2
வேதனை-அது தீர்ப்பது மெய்யுணர்வு ஆமே – நீலகேசி:6 724/4
மேல்

---

-அதும் (2)

செய்யலுற்ற மாயம்-அதும் சிலையும் நிலையும் சுருங்கிய வைத்து – சூளாமணி:9 1345/1
மடுத்த சிலையும் பகழியும் வெம் மனத்து கொண்ட மாயம்-அதும்
அடுத்து துணித்து அப்புறம் ஏகி அரசர் குழாங்கள் இரிய பாய்ந்து – சூளாமணி:9 1346/2,3
மேல்

---

-அதுவும் (2)

வைத்த நல் மணியும் யாழும் வரி கயிறு-அதுவும் நீட்ட – உதயணகுமார:1 99/1
முழு வித்து-அதுவும் முளையாது உளது ஆம் – நீலகேசி:6 706/2
மேல்

---

-அவள் (2)

ஆ தகாது அமிர்தம் முன்னா மதி-அவள் களவு கொல்லும் – யசோதர:2 148/3
சந்திரம்மதி ஆகிய தாய்-அவள்
வந்து மா நகர புற சேரி வாய் – யசோதர:3 164/1,2
மேல்

---

-அவளும் (1)

மன் அபயவுருசியொடு மதி-அவளும் வந்தே – யசோதர:5 301/3
மேல்

---

-அவளே (1)

ஆரும்_இலள் அறனும்_இலள் அமிர்தமதி-அவளே – யசோதர:5 288/4
மேல்

---

-அவன் (2)

வெற்றி நாற்படை துணை வேந்து-அவன் பின் செல்க என்று – உதயணகுமார:3 176/2
நந்தி அருள் மழை பொழியும் நாதன்-அவன் மேலே – யசோதர:5 265/4
மேல்

---

-அன்று (1)

பொய்யது-அன்று இது புரவல_குமர நின் புகழ் மொழி புணையாக – யசோதர:5 322/3
மேல்

---

-இதை (1)

மறம்-இதை விட்டு அறத்தில் வாழு-மின் உலகத்தீரே – நாககுமார:5 170/4
மேல்

---

-உடை (1)

மயில்-உடை ஆடல் கண்டு மகிழ்ந்து மெய்ம்மயங்கி நிற்பார் – சூளாமணி:10 1641/1
மேல்

---

-உழை (3)

நடையவன் உவப்பின் ஞாலம் பிறர்-உழை நடப்பது என்றான் – சூளாமணி:5 300/4
மின் நவின்று இலங்கும் வேலோய் நின்-உழை விளங்கிற்று அன்றே – சூளாமணி:6 518/4
ஈட்டிய ஊன் செய் யாக்கை எம்-உழை இன்னவாறு – சூளாமணி:6 526/1
மேல்

---

-கண் (109)

தென் திசைக்-கண் சிறப்பொடு சென்றனன் – யசோதர:1 17/4
சிந்தையால் நெறி-கண் தீமை தீர்த்திடும் நியமம் முற்றி – யசோதர:1 24/2
நல் அருள் புரிந்து உயிர்க்-கண் நகை முதலாய நாணி – யசோதர:1 28/2
இன்று இவண் ஐய என்-கண் அருளிய பொருள் இது எல்லாம் – யசோதர:1 48/1
மலம் மலி குரம்பையின்-கண் மனத்து எழு விகற்பை மாற்றும் – யசோதர:1 71/1
புலம் மலி போகத்தின்-கண் ஆசையை பொன்றுவிக்கும் – யசோதர:1 71/2
அறைந்தவர் அறிவிலாமை அது விடுத்து அற நெறி-கண்
சிறந்தன முயலப்பண்ணும் செப்பும் இ பொருண்மை என்றான் – யசோதர:1 72/3,4
இறப்புவம் அதன்-கண் தேற்றம் இனிது வைத்திடும்-மின் என்றான் – யசோதர:1 73/3
என்றலும் இவற்றினால் என் இறை_வளை அவன்-கண் ஆர்வம் – யசோதர:2 107/1
தீது அகல் கடவுளாக செய்தது ஓர் படிமையின்-கண்
காதரம் உலகு இதன்-கண் கருதிய முடித்தல் கண்டும் – யசோதர:2 155/1,2
காதரம் உலகு இதன்-கண் கருதிய முடித்தல் கண்டும் – யசோதர:2 155/2
இறப்பவும் இளையர் போகத்து இவறினன் இறுதியின்-கண்
சிறப்பு உடை மரணம் இல்லை செல் கதி என்-கொல் என்றார் – யசோதர:2 156/3,4
இனையல் நீ தனியை ஆகி இறைவனில் பிரிந்தது என்-கண்
வினையினால் விளைவு கண்டாய் விடுத்திடு மனத்து வெந்நோய் – யசோதர:2 158/1,2
ஒளிரு பொன் உகிர் சரணங்கள் வயிர முள் ஒப்பு_இல போரின்-கண்
தளர்வு_இல் வீரியம் தகைபெற வளர்ந்தன தமக்கு இணை அவை-தாமே – யசோதர:3 225/3,4
பெருகிய கொலையும் பொய்யும் களவோடு பிறன்_மனை-கண்
தெரிவு_இலா செலவும் சிந்தை பொருள்-வயின் திருகு பற்றும் – யசோதர:4 242/1,2
உற புணர்தல் அஞ்சி ஒரு வில்-கண் அவை நிற்ப – யசோதர:5 266/2
அற பெரு மலை பொறை எடுத்தவன் அடி-கண்
சிறப்பினை இயற்றிலை சினத்து எரி மனத்தால் – யசோதர:5 268/2,3
சொல் நவில் சுதத்தமுனி தொன் மலர்_அடி-கண்
சென்னி முடி துன்னு மலர் சென்று உற வணங்கி – யசோதர:5 283/2,3
வென்றான் வினையின் தொகையாய விரிந்து தன்-கண்
ஒன்றாய் பரந்த உணர்வின் ஒழியாது முற்றும் – சூளாமணி:0 1/1,2
விழு மலர் அடி-கண் மிக்க அன்பினார் வென்றி நீரார் – சூளாமணி:3 98/2
கண் மகிழ நின்றாய்-கண் காதல் ஒழியோமே – சூளாமணி:4 187/4
கதி மகிழ நின்றாய்-கண் காதல் ஒழியோமே – சூளாமணி:4 188/4
கண்டு உவப்ப நின்றாய்-கண் காதல் ஒழியோமே – சூளாமணி:4 189/4
தண் அவிர் நிலா சுடர் தவழும் அ வரைக்-கண்
அவிர் சென்னி மேல் கடவுள் தானம் அஃது – சூளாமணி:4 213/1,2
எண்ணினுள் தலை-கண் வைத்த கண் அஃது இல்லை ஆயின் – சூளாமணி:5 268/3
யாழ் புரி மழலையாள்-கண் ஆவதை அறிதும் என்றான் – சூளாமணி:5 359/4
அறை-கண் மாந்தனுக்கு அதிதி அம் தொழிலினில் அமைந்தார் – சூளாமணி:6 470/4
நாடகங்கள் நல் நகர்-கண் நங்கைமார் நவிற்றினார் – சூளாமணி:6 485/4
வான் நெறி-கண் வந்தவன் மகிழ்ந்து கண்மலர்ந்து தன் – சூளாமணி:6 497/3
நூல் நெறி-கண் மிக்க நீர்மை ஒக்க நின்று நோக்கினான் – சூளாமணி:6 497/4
நின்றாயும் நீயே நிறை பொருள் எல்லைக்-கண்
சென்றாயும் வென்றாயும் நீயே வாழி திருமாலே – சூளாமணி:6 540/3,4
ஈண்டு வந்து இசை குற்றேவல் எம் இறை அடி-கண் செய்தாய் – சூளாமணி:6 546/3
எங்கள் கோன் இவன்-கண்-நின்று மிக்கு உயர் குலத்து வேந்தர் – சூளாமணி:6 561/1
அங்கு அவர் வழிக்-கண் தோன்றி அகல் இடம் வணங்க நின்ற – சூளாமணி:6 561/3
இங்கண் வேந்தர்கட்கு ஏனை மான்-கண் முன் – சூளாமணி:7 600/3
இ திசைக்-கண் இவ்வாறு இது செல்லும் நாள் – சூளாமணி:7 610/1
அ திசைக்-கண் அஞ்சப்படும் ஆழியான் – சூளாமணி:7 610/2
நெறியில் நீதிக்-கண் நேர் இவை ஒப்பவும் – சூளாமணி:7 629/1
இச்சை என்-கண் உண்டாம் எனில் யாவரே – சூளாமணி:7 639/2
மலைவன் மற்று அதன்-கண் மதிப்பு இல்லையே – சூளாமணி:7 640/4
யாதும் தன்-கண் அல்லார் செயற்கு ஏன்றது ஓர் – சூளாமணி:7 641/3
ஒளியும் ஆற்றலும் தன்-கண் ஒன்று உள்ளதும் நினையான் – சூளாமணி:7 703/3
நிழல்-கண் நோக்கி நின்று அழன்றன நிலையிடம் புகுக – சூளாமணி:7 708/2
வென்றிக்-கண் விருப்பு நீங்கா வெம் கண் மா இதனை கொன்றாய் – சூளாமணி:7 772/3
நண்ணிய தொடர்ச்சியும் நமிக்-கண் நண்ணுமால் – சூளாமணி:8 908/3
பொருதல்-கண் அரிய வேலோய் புராணநூல் புலவர் யாரும் – சூளாமணி:8 972/2
கருதல்-கண் அரிய கண்ணி கடல்_வண்ணற்கு உரியள் என்ன – சூளாமணி:8 972/3
வாயில்-கண் வருக நங்கை வள நகர் காண்க என்று – சூளாமணி:8 976/3
கோயில்-கண் அருகு செல்லும் குமரரை காட்டினாளே – சூளாமணி:8 976/4
தேன் எறிந்த தாரான் சிறு வரைக்-கண் வீடினான் – சூளாமணி:9 1466/2
மருள் ஆழும் கழி வனப்பின் மற்று இவனே குல முதல்-கண் வயவோன் கண்டாய் – சூளாமணி:10 1806/4
நல்_வினை இனிதின் ஊட்டும் நல்_வினை முதல்-கண் மாறி – சூளாமணி:11 1851/3
வழுவி அனல் படு பாறை-கண் வைகி – சூளாமணி:11 1928/3
அருளும் தெருளும் குணத்தின்-கண் ஆர்வமும் – சூளாமணி:11 2008/1
நீயும் ஒருவனை நின் குலத்து ஆதி-கண்
பாய விழு சீர் பரதனை உள்ளுறுத்து – சூளாமணி:11 2021/2,3
அன்பு அதன்-கண் மிசையே என்று அடிகள் தரு பொருள் தெளிந்தார் – சூளாமணி:11 2060/4
துறவிக்-கண் துணிகுவன் துணிந்து தூயனாய் – சூளாமணி:12 2071/2
உறவிக்-கண் அருள் உடை ஒழுக்கம் ஓம்பினான் – சூளாமணி:12 2071/3
மறவிக்-கண் இலாதது ஓர் மாட்சி எய்துமே – சூளாமணி:12 2071/4
ஒருவர்-கண் உறவு_இலள் உணர்ந்து கொள்-மினே – சூளாமணி:12 2082/4
உற்று நன்கு ஒருவர்-கண் நிற்குமாய்விடின் – சூளாமணி:12 2084/1
காய்வ செயினும் குழவிக்-கண் கவன்று கழி கண்ணோட்டத்தால் – நீலகேசி:1 134/1
திரு முத்த பீடிகைக்-கண் சித்தரையும் சிந்தித்து ஓர் – நீலகேசி:2 165/3
சிந்தனைக்-கண் செலவோடு வரவுமே நிலை இல்ல – நீலகேசி:2 177/3
அன்னதன்-கண் பெரியனேல் அறம் கொண்டது அவம் ஆகும் – நீலகேசி:2 179/2
பின்னதன்-கண் பெரியனேல் பிறழ்வு எய்தும் கால சொல் – நீலகேசி:2 179/3
புரளல் நீ பிறப்பு ஒழியும் பொழுதின்-கண் அ அருளை – நீலகேசி:2 187/2
சங்க போதியிலாள்-கண் தயாச்செய – நீலகேசி:3 245/2
வத்தன் கண்டீர் வழக்கின்-கண் கூரியீர் – நீலகேசி:3 247/4
இ பொருள்-கண் நிகழ்ச்சியும் இவை இவையாம் என விரித்து – நீலகேசி:4 289/1
சிந்தனைக்-கண் ஆயினும் தீமையும் உரைத்திலையால் – நீலகேசி:4 291/2
புத்தர்-கண் பத்தியின் போதி மரம் தொழில் – நீலகேசி:4 328/1
புத்தர்-கண் பத்தரையே தொழு புத்தர்-கண் – நீலகேசி:4 328/2
புத்தர்-கண் பத்தரையே தொழு புத்தர்-கண்
பத்தியை ஆக்கும் அது எனில் பற்றிய – நீலகேசி:4 328/2,3
நெறிக்-கண் சென்று ஆறலைப்பார் ஒப்பன் நேர் நீ – நீலகேசி:4 336/4
நாவின்-கண் வைத்த தசை பயனே எனவே – நீலகேசி:4 339/1
தேவன்-கண் வைத்த சிரத்தை செயல் அன்று – நீலகேசி:4 339/3
தான் மெய்க்-கண் நின்ற தவசி மற்று எங்கு உளன் – நீலகேசி:4 342/3
சடம் சொல்லி தின்பது இங்கு யார்-கண் தயாவோ – நீலகேசி:4 345/4
எல்லை_இல்ல பல் உயிர் தன்-கண் உள்ள எஞ்சலும் – நீலகேசி:4 361/3
தாள்-கண் நிமிரும் தலை நிமிரா எழல் – நீலகேசி:4 362/3
ஒன்று எனவேயும் பின் வேறு எனவேயும் தம் உண்மையின்-கண்
சென்றனவே என்றும் செல்லலவே என்றும் செப்பினர்க்கே – நீலகேசி:4 378/2,3
பால் பொருள் தான் தயிர் ஆய பொழுதின்-கண் பாழ்த்திலதேல் – நீலகேசி:4 386/3
கந்தின்-கண் காணாய் களி யானையை இல்லை என்பாய் – நீலகேசி:4 400/1
கந்தம் உண்மைக்-கண் கருத்து உளதாம் பிற அதனால் – நீலகேசி:5 481/2
பெற்ற எழுத்தேல் பிரிவின்-கண் ஆறாம் பெயர் நுனது – நீலகேசி:5 518/1
பூவின்-கண் காட்டல் பொருந்தாது அதன் வழி – நீலகேசி:5 581/1
மாவின்-கண் ஆக மகன் செய் வினை பயன் – நீலகேசி:5 581/2
தேவன்-கண் போல திருந்திய மாதுளம் – நீலகேசி:5 581/3
சாவின்-கண் செய்கையும் சாம் களைந்தாயோ – நீலகேசி:5 581/4
வித்தொடு பூவின்-கண் வேற்றுமை காட்டினும் – நீலகேசி:5 582/1
துத்தல் குழவி கிழவன்-கண் சொல் என்பன் – நீலகேசி:5 582/2
மங்கின பீசத்து உருவம் மலரின்-கண்
தங்கின என்னும் சொல் தத்துவமா கொண்ட – நீலகேசி:5 583/2,3
கொண்ட நின் கோளின்-கண் குற்றம் உண்டாமோ – நீலகேசி:5 591/4
மரத்து இடை சென்று மலரின்-கண் தோன்றி – நீலகேசி:5 601/3
கந்தங்கள் எல்லாம் கடை அற கெட்டக்-கண்
அந்தம்_இலா குற்றம் ஆம் என சொல்லும் – நீலகேசி:5 603/1,2
சாத்திரத்தால் அ தவிரன்-கண் தாழ்ச்சியும் – நீலகேசி:5 613/3
ஒட்டும் நறு மலர் வாசமோடு ஓட்டின்-கண்
சுட்டுவது ஒப்ப என சொல்லும் நீ கண்ட – நீலகேசி:5 618/2,3
கெடுவதன் உள் நின்று தோன்றுவதன்-கண்
வடு அற செல்வது வாசனை என்னப்படுவது – நீலகேசி:5 621/1,2
போதின்-கண்-நின்றும் புத்தோட்டில் பொருந்திய – நீலகேசி:5 622/1
பூவின்-கண் கேடும் புத்தோட்டின்-கண் தோன்றியும் – நீலகேசி:5 624/1
பூவின்-கண் கேடும் புத்தோட்டின்-கண் தோன்றியும் – நீலகேசி:5 624/1
எண்ணும் கால் அ பொருளேல் ஈந்தின் இளங்காய்க்-கண்
கண்ணினால் கண்ட பசுமை கனிக்-கண்ணும் – நீலகேசி:6 700/2,3
புத்தாத்துமாக்-கண் புரிந்தோ விரிந்து எங்கும் – நீலகேசி:7 746/2
மூடர்-கண் தேற்ற முடிவும் உண்டாமோ – நீலகேசி:7 775/4
சாதிக்-கண் பயவா தவ பயம் தரும் என தந்து உரைப்ப – நீலகேசி:9 834/1
உணர்வும் இன்பமும் ஓரறிவு ஆதிக்-கண்
புணருமே எனின் பொய் தொகைக்-கண் எனல் – நீலகேசி:10 880/1,2
புணருமே எனின் பொய் தொகைக்-கண் எனல் – நீலகேசி:10 880/2
கிழவு காலத்துக்-கண் அவை கேட்டலால் – நீலகேசி:10 883/2
மேல்

---

-கணே (1)

ஆள்பவர்க்கு ஓதின தம்-கணே
பன்னின் ஆறு பகை குலமாம் அவை – சூளாமணி:7 623/2,3
மேல்

---

-கண்ணும் (6)

அந்தோ அளிய விலங்குகள் யார்-கண்ணும்
நொந்தோம் என சென்று நோக்கின் நுனிப்பொடு – சூளாமணி:11 1963/1,2
கொன்ற பாவம் உண்டாயின் குறள்-கண்ணும்
ஒன்றுமே என்று உரைப்பன் ஒப்பார் யார் – நீலகேசி:5 544/1,2
மட்டு ஆர் மலர்க்-கண்ணும் செம்மையும் மற்றும் ஆ – நீலகேசி:5 577/3
அங்குரம்-தன்-கண்ணும் செல்லாது அரக்கொடு – நீலகேசி:5 583/1
கண்ணினால் கண்ட பசுமை கனிக்-கண்ணும்
திண்ணிதா காட்டின் தெருண்டாயே என்றும் – நீலகேசி:6 700/3,4
தட்டம் அழித்து ஓடம் செய்தால் அதன்-கண்ணும்
விட்ட வடிவு விரித்து நீ காட்டாய் – நீலகேசி:6 701/3,4
மேல்

---

-கண்ணே (1)

உய்யா பிற உயிர் ஓசனைக்-கண்ணே – சூளாமணி:11 1945/4
மேல்

---

-காறும் (6)

என்னவரேனும் ஆக நாழிகை ஏழு-காறும்
கல் நவில் தோளினாய் நீ வரவிடு காவல் என்றான் – சூளாமணி:3 102/3,4
கால்கள் கொண்டு கண்ணி-காறும் உள் மகிழ்ந்து கண்டு கண் – சூளாமணி:6 498/3
கற்றவர் இன்று-காறும் காவல் நூல் கற்பது எல்லாம் – சூளாமணி:6 552/4
தொடங்குகின்ற சுடு சரங்கள் சுருங்கி ஒரு கை செவி-காறும்
முடங்கும் ஒரு கை சிலை வளையா நிமிரும் கண்டது இத்துணையே – சூளாமணி:9 1342/1,2
இறந்தனர் என்பது அல்லால் யாவரும் இன்று-காறும்
மறைந்து உயிர் வாழாநின்றார் இல்லையால் வாழி நெஞ்சே – சூளாமணி:11 1847/2,3
அன்று முதல் மூன்று அளவு பல்லம் முடி-காறும்
சென்று பெருகி களி சிறந்து நனி காமம் – சூளாமணி:11 2033/1,2
மேல்

---

-கொல் (76)

புரவலனில் இனியராம் இ புதல்வர்கள் யார்-கொல் என்ன – உதயணகுமார:1 22/1
திசை விளக்கு_அனையாள் மூத்தாள் தெரிந்து நீ என்-கொல் என்ன – நாககுமார:2 55/3
கொண்டு இளம் பருவம் என்-கொல் குழைந்து இவண் வந்தது என்றான் – யசோதர:1 29/4
மின் திகழ் மேனியார்-கொல் விஞ்சையர் விண்ணுளார்-கொல் – யசோதர:1 61/2
மின் திகழ் மேனியார்-கொல் விஞ்சையர் விண்ணுளார்-கொல்
அன்றி இ உருவம் மண்_மேலவர்களுக்கு அரியது என்றால் – யசோதர:1 61/2,3
இடுக்கண் வந்து உறவும் எண்ணாது எரி சுடர் விளக்கின் என்-கொல்
நடுக்கம் ஒன்று இன்றி நம்-பால் நகுபொருள் கூறுக என்ன – யசோதர:1 62/1,2
என் மனத்து இவரும் என் நோய் இவண் அறிந்திலை-கொல் என்றே – யசோதர:2 100/1
நின் மனத்து இலாத சொல்லை நீ புனைந்து அருளிற்று என்-கொல்
சில் மலர் குழலி என்றே செவி புதைத்து இனிது சொன்னாள் – யசோதர:2 100/3,4
இனியவள்_அல்லள் என்-கொல் என மனத்து எண்ணினானே – யசோதர:2 116/4
அணி முடி அரசர் ஏறே அழகு அழிந்து உளது இது என்-கொல்
பிணி என எனது நெஞ்சில் பெரு நவை உறுக்கும் ஐய – யசோதர:2 133/2,3
ஈங்கு அருள்செய்தது என்-கொல் இது புதிது என்று நெஞ்சில் – யசோதர:2 138/3
என்னை-கொல் மாவின் செய்கை இ உயிர்பெற்ற பெற்றி – யசோதர:2 147/1
சென்னி வாள் எறிய ஓடி சிலம்பிய குரல் இது என்-கொல்
பின்னிய பிறவி மாலை பெரு நவை தருதற்கு ஒத்த – யசோதர:2 147/2,3
கொன் இயல் பாவம் என்னை கூவுகின்றது-கொல் என்றான் – யசோதர:2 147/4
ஆ தகா வினைகள் என்னை அடர்த்துநின்று அடும்-கொல் என்றான் – யசோதர:2 148/4
சிறப்பு உடை மரணம் இல்லை செல் கதி என்-கொல் என்றார் – யசோதர:2 156/4
நோயின் ஆசை-கொல் நுண்ணுணர்வு_இன்மை-கொல் – யசோதர:3 218/1
நோயின் ஆசை-கொல் நுண்ணுணர்வு_இன்மை-கொல்
தீய வல்_வினை தேடுதலே-கொலோ – யசோதர:3 218/1,2
முடி பொருள்-தானும் என்-கொல் மொழிந்து அருள்செய்க என்றான் – யசோதர:4 231/4
கூடுவது ஒழிந்தது-கொல் இன்று கொலை வேலோய் – யசோதர:5 279/3
ஆ இனி அளியன் ஏதும் அஞ்சிலேன் அவதி என்-கொல்
காவல அருளுக என்ன கலங்கினன் அரசன் வீழ – யசோதர:5 307/2,3
தூவி வான் பெடை துணை துறந்த-கொல் என – சூளாமணி:2 46/3
என்னை-கொல் ஒருவர்-தம் மேல் ஒருவர்க்கு இங்கு உள்ளம் ஓட – சூளாமணி:2 66/3
விடல்_இலன் எம் உயிர் விடுக்கும்-கொல் என – சூளாமணி:3 81/3
ஆர் வளர்த்தவர்-கொல் என்பவரும் ஆயினார் – சூளாமணி:3 82/4
உண்டு-கொல் என உண்டு மருங்குலே – சூளாமணி:4 152/4
நோதலே-கொல் நொசிந்து உள ஆம்களே – சூளாமணி:4 153/4
மெய் அணி பொறியவன் எவன்-கொல் வீரனே – சூளாமணி:4 229/4
தம் குடி விளங்க நின்ற தன்மையான் எவன்-கொல் என்றான் – சூளாமணி:5 255/3
கொற்றவ குறிப்பு உண்டாயின் கொடுப்பது குணம்-கொல் என்றான் – சூளாமணி:5 306/4
என்னை-கொல் விரிந்தவாறு எனலும் மன்னனுக்கு – சூளாமணி:5 387/3
கைம்-முகத்து வேல் இலங்கு காமர்தாம்-கொல் என்று சென்று – சூளாமணி:6 490/3
வேண்டுவது எவன்-கொல் என்றான் மிடை மணி பூணினானே – சூளாமணி:6 546/4
காவல் ஓவும்-கொல் என்று கண்படான் – சூளாமணி:7 599/3
இங்கன் மா தவம் எவன்-கொல் செய்ததே – சூளாமணி:7 603/4
பொச்சல் ஆம்-கொல் புலந்து எழு நீர்மையாய் – சூளாமணி:7 639/4
இரும் பகை இதனை என்-கொல் விலக்குமாறு என்று தானே – சூளாமணி:7 694/3
வேம்-கொல் என்று ஒளித்திட்டு இபம் வீழ்ந்து சேர் – சூளாமணி:7 781/2
அருளுவது என்-கொல் என்று அஞ்சி வெம் சுடர் – சூளாமணி:7 820/1
மண் அதிர்கொள்ள செல்லும் மைந்தர்கள் யார்-கொல் என்னும் – சூளாமணி:8 977/3
இரும் கலி உலகம் காண படைத்தவன் இயற்றினான்-கொல்
ஒருங்கு அலர்ந்து உலகின் மிக்க மகளிரது உருவம் எல்லாம் – சூளாமணி:8 987/2,3
பெரும் கல அல்குல்-தன்பால் புகுந்து-கொல் பெயர்ந்தது என்றான் – சூளாமணி:8 987/4
வானவர் மகள்-கொல் விஞ்சை மாது-கொல் மண்_உளாள்-கொல் – சூளாமணி:8 1017/1
வானவர் மகள்-கொல் விஞ்சை மாது-கொல் மண்_உளாள்-கொல் – சூளாமணி:8 1017/1
வானவர் மகள்-கொல் விஞ்சை மாது-கொல் மண்_உளாள்-கொல்
தேன் இவர் குழலி மற்று இ திரு நுதல் மடந்தை என்ன – சூளாமணி:8 1017/1,2
வேந்தர் உலகம்-கொல் மிசை விண்-கொல் இஃது என்று – சூளாமணி:8 1092/3
வேந்தர் உலகம்-கொல் மிசை விண்-கொல் இஃது என்று – சூளாமணி:8 1092/3
இன் நகை மழலை கேட்பான் என்-கொல் இ மிகை நாண் என்றான் – சூளாமணி:8 1110/4
அலை திரை மகர முந்நீர் அது இது ஆக்குவேன்-கொல்
உலகினை உள்ளம் கைக்கொண்டு உளையா உருட்டியிட்டு என் – சூளாமணி:9 1148/2,3
பல புனை மடந்தை-தன் கீழ் பதித்திடுவேன்-கொல் என்றான் – சூளாமணி:9 1148/4
காலனை கதம்பட்டான்-கொல் அன்று எனில் கற்பம் ஆள்வார் – சூளாமணி:9 1153/2
மேல் எனக்கு இருப்பார் போலும் என வெகுண்டு அனல்கின்றான்-கொல்
வேலை நீர் உலகின் மற்று இ வெகுளிக்கு முதல் என் என்பார் – சூளாமணி:9 1153/3,4
மாலும் ஆங்கு உடையர்-கொல் மனிதர் நம்மொடு – சூளாமணி:9 1262/1
உள்ளாதவர் உளராம்-கொல் இ உலகின் என உரையா – சூளாமணி:9 1309/3
துணி கொண்டு இலங்கு சுடர் வேலினோடு வருவான் இது என்-கொல் துணிவே – சூளாமணி:9 1327/4
ஆர்-கொல் ஏற்பவர் என அஞ்ச வெம் சின – சூளாமணி:9 1389/3
நிலத்தவள்-கொல் அன்றி நெடு மால் வரை_உளாள்-கொல் – சூளாமணி:10 1606/1
நிலத்தவள்-கொல் அன்றி நெடு மால் வரை_உளாள்-கொல்
அலத்தக அடிச்சுவடு அசோகின் மிசை வைத்தாள் – சூளாமணி:10 1606/1,2
ஏதம் இனி என்-கொல் விளைகின்றது என நின்றான் – சூளாமணி:10 1609/4
என்னை வினவியது என்னை-கொல் என்றான் – சூளாமணி:11 1917/4
மாற்றும் ஆறு என்-கொல் என நனி மனத்தினுள் நினையா – நீலகேசி:1 57/2
அலங்கல் அம் பூணாய் இரு வகையாம் அவை என்-கொல் என்னின் – நீலகேசி:1 77/2
பூ மாண் புனை குழலாய்க்கு இனி சொல்லல் பொல்லாது-கொல் ஆம் – நீலகேசி:1 87/4
யாது-கொல் தான் முன் என்னால் அடர்க்கற்பாலது என்றாள் – நீலகேசி:2 162/4
என்று-கொல் எய்துவதோ எனும் சிந்தையன் – நீலகேசி:4 340/2
விடம் பெய்தாற்கு நன்று-கொல் வியாதியாளன் தீர்க என – நீலகேசி:4 360/4
கொல்ல வந்த ஊன்களும் குற்றம் என்றவாறு-கொல் – நீலகேசி:4 361/4
நாய்-கொல் நரி-கொல் என தோன்றும் உணர்வு நண்ணி – நீலகேசி:4 411/1
நாய்-கொல் நரி-கொல் என தோன்றும் உணர்வு நண்ணி – நீலகேசி:4 411/1
கனை கடல் எல்லை காணும் காக்கை ஒத்தாய்-கொல் என்றாள் – நீலகேசி:4 431/4
கொள எலா ஞானம்-தானும் கொள்ளுமாறு எவன்-கொல் என்றான் – நீலகேசி:4 438/4
ஏற்ற தவத்தவன் தேவு எனல் என்-கொல்
சாற்றும் சந்தானத்தை சந்தித்து காட்டாய் – நீலகேசி:5 604/3,4
ஈண்டு உறைவார் இவர் யாவர்-கொல் என்றாள் – நீலகேசி:6 667/4
இத்துணை உண்டு என்பது என்னை-கொல் ஏழாய் – நீலகேசி:7 776/4
பெறுதலை என்னை-கொல் தத்துவம்-தனை அன்று பேறும் உண்டே – நீலகேசி:9 835/2
அனகள் யாவையும் என்னை நின் பூதங்களன-கொல்
நீ இங்கு அறிந்தனை சொல் என – நீலகேசி:10 885/3,4
மேல்

---

-கொலோ (20)

தீய வல்_வினை தேடுதலே-கொலோ
மேய மேதி பிணத்தை மிசைந்தனள் – யசோதர:3 218/2,3
பாவி-தன்னை மகிழ்ந்த பயன்-கொலோ
பாவி நின் உரு இன்னணம் ஆயது – யசோதர:3 220/2,3
அவர்கள்-தம் அருள்-கொலோ அனங்கன் ஆய் மலர் – சூளாமணி:3 80/3
ஊக்கி யாம் உரைக்கின்றது இங்கு என்-கொலோ – சூளாமணி:4 129/4
பெண் அணங்கு இது தோன்றிய பின்-கொலோ
கண் அணங்குறு காரிகை கண்டதே – சூளாமணி:4 154/3,4
இன்று இவன் விடுத்தது இவ்வாறு என்-கொலோ என்று சிந்தித்து – சூளாமணி:6 516/3
வாமன்-தன் நகர் உழை வரம் கொள்வாம்-கொலோ – சூளாமணி:8 1054/4
எரியினுள் விளியலுற்றார் யார்-கொலோ அளியர் என்பார் – சூளாமணி:9 1152/4
சூழிய தொடங்குகின்றதாம்-கொலோ சொல்லின் ஈடு ஒன்று – சூளாமணி:9 1154/3
நாள் இடைப்படும்-கொலோ நாங்கள் சொல்லினே – சூளாமணி:9 1273/4
இன்று எனக்கு எதிராய் நீ-கொலோ பொருவாய் என்றனன் இனையன மொழியா – சூளாமணி:9 1321/3
இன்று எனக்கு எதிராய் நீ-கொலோ பொருவாய் என்று இகழ்ந்து உரைத்தனை ஏடா – சூளாமணி:9 1322/1
இன்று வந்து என் முன் நின்றும் இது-கொலோ கருதிற்று என்றான் – சூளாமணி:9 1448/4
வாங்கு நீர் மணலினும் பலர்-கொலோ என – சூளாமணி:9 1510/3
அடி மிசை ஈன்றது இ அசோகம் என்-கொலோ
கொடி மிசை எழுதிய குவவு தோளினாய் – சூளாமணி:10 1591/3,4
வேமவட்கும் விழு குணம் ஆம்-கொலோ – நீலகேசி:2 218/4
நாய்க்கு என்றால் இது நல் அறமாம்-கொலோ – நீலகேசி:2 223/4
பேர் இதுவே என சொல்லுதல்-தானும் பிழைக்கும்-கொலோ – நீலகேசி:5 502/4
நாட்டும் ஆறு என்-கொலோ விளி நாச நீ – நீலகேசி:5 533/4
அறிந்த ஆறு என்-கொலோ ஐந்து பூதமும் – நீலகேசி:10 874/3
மேல்

---

-கொல்லோ (3)

மேய் இடைபெறுவன் ஆயின் வேந்து காண்குறுவன்-கொல்லோ
நீ இடை அறி சொல் என்று ஓர் நிமித்திகன் நெறியில் சொன்னான் – சூளாமணி:3 103/3,4
ஒருவி நிற்றல் உரம்-கொல்லோ என்றான் உவணம் ஏந்தினான் – சூளாமணி:9 1339/4
ஒருவி நிற்பது உரம்-கொல்லோ என்னும் உரையும் உணர்தி இவண் – சூளாமணி:9 1340/3
மேல்

---

-தங்கட்கு (2)

இன் உயிர் ஆகி நின்றான் இறைமகன் இவர்கள்-தங்கட்கு
என்னை-கொல் ஒருவர்-தம் மேல் ஒருவர்க்கு இங்கு உள்ளம் ஓட – சூளாமணி:2 66/2,3
ஈண்டி இருந்த இலிங்கியர்-தங்கட்கு
மாண்ட துகில் அல்குல் மாதர் இது சொல்லும் – நீலகேசி:6 667/1,2
மேல்

---

-தங்கள் (9)

மன்னவன் ஆவி ஆவார் மகளிர் அ மகளிர்-தங்கள்
இன் உயிர் ஆகி நின்றான் இறைமகன் இவர்கள்-தங்கட்கு – சூளாமணி:2 66/1,2
போதி அம் கிழவர்-தங்கள் தியானத்து புலம் கொண்டு ஏத்தி – சூளாமணி:4 200/2
தன் உணர் பொறி பிறர்-தங்கள் கூட்டு என – சூளாமணி:4 233/1
மண் குளிர்கொள்ள காக்கும் மரபு ஒழிந்து அரசர்-தங்கள்
விண் குளிர்கொள்ள ஓங்கும் வெண்குடை வெதும்பும் ஆயின் – சூளாமணி:5 264/1,2
ஆதிநாள் அரசர்-தங்கள் அரும் குலம் ஐந்தும் ஆக்கி – சூளாமணி:6 535/1
கடி மணம் அனுக்கும் தெய்வ கழல் அடி அரசர்-தங்கள்
முடி பொர முனிவின் தான் போய் முனிவன முன்னினானால் – சூளாமணி:6 553/3,4
ஆயமொடு தாயர் இடையாள் அரசர்-தங்கள்
நேயம் மிகு நெஞ்சின் இடையாளும் மடவாளாய் – சூளாமணி:10 1796/1,2
கொடிகளும் குடையும் கோல கவரியும் அமரர்-தங்கள்
முடிகளும் மடந்தைமாரும் முகிழ் நகை கலன்களும் செற்று – சூளாமணி:12 2121/1,2
தலைவன் நூல் பொருள் நிகழ்ச்சி-தங்கள் மேல் குற்றங்கள் – நீலகேசி:2 204/2
மேல்

---

-தங்களின் (1)

தசை_தினாளர்கள்-தங்களின் என்னை இ – யசோதர:3 202/3
மேல்

---

-தங்களுக்கு (5)

விஞ்சையன் மகிழ்ந்து எழுந்து வென்றி வீரர்-தங்களுக்கு
அஞ்சலி தட கை கூப்பி ஆர்வம் மிக்கு இறைஞ்சினான் – சூளாமணி:6 495/3,4
நலங்கள் இல்லா உயிர்-தங்களுக்கு எல்லா நடுக்கம் நீக்கி உயர் நல் நிலை ஈயும் – நீலகேசி:1 147/3
புல்லாது நில்லா பொருள்-தங்களுக்கு உண்மைக்கு இன்மை – நீலகேசி:4 405/3
அளித்தவை-தங்களுக்கு ஆலயம் ஆலயம் ஆம் என நீ – நீலகேசி:5 513/3
சிறந்தவர்-தங்களுக்கு எய்துக சென்று என்னும் சிந்தையராய் – நீலகேசி:9 839/1
மேல்

---

-தங்களை (5)

தன்னை அஞ்சினர்-தங்களை தான் வெருண்டு – யசோதர:3 166/3
மன்னர்-தங்களை மகிழ்ந்து கண்டனன் – சூளாமணி:7 592/3
பாவைமார்-தங்களை பாவை கோயிலுக்கு – சூளாமணி:10 1727/2
சினை மலர் இலங்கு வேல் சிறுவர்-தங்களை
வன மலர் கண்ணியான் கூவி மற்றவர்க்கு – சூளாமணி:12 2080/2,3
தேவிமார்-தங்களை கூவி செவ்வனே – சூளாமணி:12 2095/2
மேல்

---

-தங்களையும் (1)

கூட்டி மற்று அவர்களை நுதலிய கொலை வினை-தங்களையும்
காட்டுகில்லார் அவர் தாம் அவை அறிவது ஓர் கணக்கிலரே – நீலகேசி:9 838/3,4
மேல்

---

-தம் (100)

வாமநாகர்-தம் மலையில் சென்றனன் – உதயணகுமார:5 290/2
தக்க விஞ்சையர்-தம் பதி எல்லாம் – உதயணகுமார:5 292/3
பவளமாம் எனும் பண்ணவர்-தம் அடி – உதயணகுமார:6 341/2
பணியவே வாணி பாதம் பண்ணவர்-தமக்கும் எம்-தம்
இணை கரம் சிரசில் கூப்பி இயல்புற தொழுதும் அன்றே – நாககுமார:0 1/3,4
உவமை_இலா ஐம்பதமும் உரைத்தாய் நீயே உத்தமர்-தம் இருதயத்துள் உகந்தாய் நீயே – நாககுமார:1 20/2
அன்னவர்-தம் புத்திரிகளான ஏழு பேர்களாம் – நாககுமார:4 123/1
நறும் குழல் இலக்கணையும் நங்கைமார்-தம் கூட – நாககுமார:5 164/1
அரும் தவ யோகம்-தன்னால் அச்சேத்திய அபேத்தியர்-தம்
இரு_வினை-தம்மை வென்று இன்புறும் சித்தி சேர்ந்தார் – நாககுமார:5 166/1,2
திரு மலி தவத்தின் சென்று தேவர்-தம் உலகில் பெற்றது – யசோதர:1 40/3
மக்களின் பிறவியுள்ளும் மன்னர்-தம் மன்னர் ஆகி – யசோதர:1 43/1
மலக்கு_இலா மனத்தர்-தம் வாய் வறியதோர் முறுவல் செய்தார் – யசோதர:1 59/4
சிலை மலி நுதலினார்-தம் காதலில் தீமை செப்பும் – யசோதர:1 71/4
அந்தில் வாழ் புலையாளர்-தம் சேரி-வாய் – யசோதர:3 183/3
வணிகர்-தம் பொருள் வாரி மயிடமும் – யசோதர:3 209/2
முன்னும் நுமர்-தம் தசை முனிந்திலை நுகர்ந்தாய்க்கு – யசோதர:5 293/1
தொய்யில் மா முலை சுரவரர் மகளிர்-தம் தொகுதியில் மகிழ்வுற்றான் – யசோதர:5 324/4
கலவர்-தம் சிறுபறை இசையில் கைவினை – சூளாமணி:1 34/1
மான் அளாம் மதர்வை நோக்கின் மை அரி மழை_கணார்-தம்
தேன் அளாம் உருவம் கண்ணி செல்வர் தோள் திளைக்கும் மாடம் – சூளாமணி:2 40/1,2
தாம வேல் வயவர்-தம் தழல் அம் கொல் படை – சூளாமணி:2 53/3
என்னை-கொல் ஒருவர்-தம் மேல் ஒருவர்க்கு இங்கு உள்ளம் ஓட – சூளாமணி:2 66/3
கொற்றவன் நெடும்_கணார்-தம் குவி முலை தடத்து மூழ்கி – சூளாமணி:2 69/3
திரு விளைத்து உலகு கண்மலர தெவ்வர்-தம்
புரி வளை நல் நகர் செல்வம் புல்லென – சூளாமணி:3 79/1,2
அவர்கள்-தம் அருள்-கொலோ அனங்கன் ஆய் மலர் – சூளாமணி:3 80/3
இன் துணையவர்கள்-தம் கோயில் எய்தினான் – சூளாமணி:3 117/4
கிளரும் சூழ் ஒளி கின்னர தேவர்-தம்
வளரும் பூண் முலையாரொடு வைகலால் – சூளாமணி:4 123/1,2
காதலார்-தம் கண் கவர்கின்றவே – சூளாமணி:4 127/4
தீது_அறு முனிவர்-தம் செல்வன் சேவடி – சூளாமணி:4 190/1
வடம் திகழ் முலையினார்-தம் காமத்தின் மதர்த்த மன்னர்க்கு – சூளாமணி:5 251/1
ஆணை நூற்று அடங்க காக்கும் அரசர்-தம் அருளினாலே – சூளாமணி:5 259/2
அந்தரம் திரியும் செய்கை அமரர்-தம் அரசு வேண்டி – சூளாமணி:5 272/1
மணம் கமழ் அலங்கல் உடை மைந்தர்-தம் மனம் தாழ் – சூளாமணி:6 457/3
தாம ஓதியர்-தம் முகத்தன பிறர் மனத்த – சூளாமணி:6 465/2
ஒளிர் முத்த முறுவலார்-தம் உழைக்கலம் கலந்து மாலை – சூளாமணி:6 507/3
வண்டு அவாம் குவளை கண்ணி மன்னர்-தம் மகுட கோடி – சூளாமணி:6 557/1
வடி கயல் நெடும்_கணார்-தம் வளை கையால் வளைத்த மார்பில் – சூளாமணி:6 558/2
ஐயன்மார்கள்-தம் அழகின் வண்ணமே – சூளாமணி:7 601/4
வைத்த வாயினனாய் மடவார்கள்-தம்
சித்த வாரிகளுள் சென்று தங்கினான் – சூளாமணி:7 612/3,4
சுற்று வார் முலையார்-தம் துகில் தடம் – சூளாமணி:7 616/1
மிகையின் வந்த விச்சாதர வேந்தர்-தம்
தொகையை வென்ற என் தோள் உளவா பிற – சூளாமணி:7 634/1,2
ஏரின் நடை கலிமா-தம் விலாழியும் – சூளாமணி:7 656/2
தோகை அம் சாயலார்-தம் குழாங்களும் நெதியும் சொல்லி – சூளாமணி:7 692/4
சிலை தடம் தோளினார்-தம் சிந்துநாடு-அதனை சேர்ந்து – சூளாமணி:7 698/2
நாகம் மற்று இது நாகர்-தம் உலகினை நகுமே – சூளாமணி:7 749/4
அரசர்-தம் புதல்வர்க்கு ஐயா அறம் பிறிது அதனில் உண்டோ – சூளாமணி:7 773/4
மான் அவாம் மத களிற்று உழவன் மக்கள்-தம்
தேன் அவாம் செழு மலர் செறிந்த குஞ்சியுள் – சூளாமணி:7 822/1,2
மெல் நரம்பு அனுக்கும் தீம் சொல் மெல்லியலார்-தம் பாடல் – சூளாமணி:8 836/1
மயில் இன மகளிர்-தம் அவிநய மட நடை – சூளாமணி:8 942/2
அயில் இயல் அரசர்-தம் அருகு அவை பெருகலின் – சூளாமணி:8 942/3
அம் சிலம்பு அடியினார்-தம் அறிவினை அயர்வித்திட்டாள் – சூளாமணி:8 1000/4
கணி மிடற்ற நற வேங்கை அவிர் சுணங்கின் மடவார்-தம் கை மேல் கொண்டு – சூளாமணி:8 1034/1
சாமரை முகத்தன மத களிறு-தம் மேல் – சூளாமணி:8 1085/2
வண்டு படு மாலையர் மட பிடிகள்-தம் மேல் – சூளாமணி:8 1086/1
நிகர்_அலா நீசர்-தம் மேல் நீ செலற்பாலது என்று – சூளாமணி:9 1172/3
மான் அமர் நெடும்_கணார்-தம் மனம் என வெஃகி மைந்தர் – சூளாமணி:9 1193/1
முரிவன வீரர்-தம் புருவம் மூரி வில் – சூளாமணி:9 1217/3
மறம் கிளர் மன்னர்-தம் மகுட நெற்றியும் – சூளாமணி:9 1276/2
கடுத்து வீழ் கடா களிற்று உழவர்-தம் தலை – சூளாமணி:9 1402/1
மாறு_அலா மனிதர்-தம் மேல் வண் சுடர் ஆழியானும் – சூளாமணி:9 1447/1
மஞ்சு தோயும் வரையார்-தம் மன்னன்-தன்னை மத யானை – சூளாமணி:9 1483/1
மா புரத்து மாளிகை-தம் மணி கதவம் தாழ் திறந்து மனத்தின் தாழும் – சூளாமணி:9 1529/3
மன்னவர் அரசர்-தம் மேல் மாலையும் மலரும் சிந்தி – சூளாமணி:9 1540/2
மான் நிலா மட கண் நோக்கின் மகளிர்-தம் வலையில் பட்டான் – சூளாமணி:10 1556/4
கண்டுகண்டு தன கண் கனி-தம் மேல் – சூளாமணி:10 1576/1
பொங்கிய இள மென் கொங்கை மகளிர்-தம் புருவ வில்லால் – சூளாமணி:10 1624/3
குழல் அமர் கிளவியார்-தம் கூந்தலுள் குளித்து விம்மி – சூளாமணி:10 1700/3
பைம்பொன் கோவை பாடக மென் சீறடி நல்லார்-தம்
பொன் கோவை பூண் முலை முன்றில் தவழ்கின்றான் – சூளாமணி:10 1740/3,4
விஞ்சையர்-தம் உலகு ஆளும் விறல் வேந்தர் குழாம் காட்டி விரித்து சொன்னாள் – சூளாமணி:10 1820/4
கரும்பு அணி மொழியினார்-தம் கரும் தடம் கண்ணும் வண்டும் – சூளாமணி:11 1864/1
பண் இயல் மொழியினார்-தம் கரும் கண்ணால் பருகும் நீர்மை – சூளாமணி:11 1867/3
பூ வடிவு கொண்டனவோ பொங்கு ஒளிகள் சூழ்ந்து புலம்கொளாவால் எமக்கு எம் புண்ணியர்-தம் கோவே – சூளாமணி:11 1903/4
வானோர்-தம் உலகு உடைய மால் நீல_வண்ணன் மகிழ்ந்து இறைஞ்சும் மாலை அணி மணி முடி மேல் வைகா – சூளாமணி:11 1908/1
வண்டு ஆர் அசோகின் நிழல்-வாய் அமர்ந்தாய் என்றும் வாழ்த்தினால் வாராயோ வானவர்-தம் கோவே – சூளாமணி:11 1910/4
விரவினவர்-தம் விகற்பம் உரைப்பின் – சூளாமணி:11 1922/2
தேவர்கள்-தம் திறம் உரைத்தல் தேவருக்கும் அரிது எனினும் – சூளாமணி:11 2039/2
திரு உடை அடிகள்-தம் சிந்தைக்கு ஏதமாம் – சூளாமணி:12 2107/1
கண்ட மாந்தர்-தம் மனங்களை கலமலக்குறுக்கும் – நீலகேசி:1 28/4
ஈரிருள் உள்ளினார்கள்-தம்
பேர்_அளவு ஐஞ்ஞூறு வில் – நீலகேசி:1 92/1,2
வேதவாதியர்கள்-தம் வேள்வி-வாய் விட்டவும் – நீலகேசி:1 105/1
ஆவன எலாம் அடக்கம்_இல்லவர்-தம் நோவே – நீலகேசி:1 107/4
முனைவர்-தம் ஆகமம் மொழியும் ஆகும் என்று – நீலகேசி:1 119/3
வென்றார்-தம் நூலின் விதி மெய்ம்மை உணர்ந்தவரே – நீலகேசி:1 124/4
இற்றவர்-தம் உடல் தின்றிட யாமம் – நீலகேசி:1 143/1
ஆட்சி மூவுலகு உடைய அடிகள்-தம் அடி இணை தொழுதாள் – நீலகேசி:2 151/4
வென்று இருந்தனை நீயே வீரர்-தம் வீரர்க்கும் வீரா – நீலகேசி:2 154/4
போதரும் புணை படைத்தாய் புலவர்-தம் புலவர்க்கும் புலவா – நீலகேசி:2 155/4
திங்கள் முக்குடை கவிப்ப தேவர்-தம் திருந்து அவை தெருள – நீலகேசி:2 157/3
அங்க பூவம்-அது அ/றைந்தாய் அறிவர்-தம் அறிவர்க்கும் அறிவா – நீலகேசி:2 157/4
தேறும் ஆறு என்னை நின்னை தேவர்-தம் தேவர்க்கும் தேவா – நீலகேசி:2 158/4
எண்ணில் யார் நினை உணர்வார் இறைவர்-தம் இறைவர்க்கும் இறைவா – நீலகேசி:2 159/4
முற்ற யார் நினை உணர்வார் முனைவர்-தம் முனைவர்க்கு முனைவா – நீலகேசி:2 160/4
தன்மை யார் பிறர் அறிவார் தலைவர்-தம் தலைவர்க்கும் தலைவா – நீலகேசி:2 161/4
ஆதி அந்து அளப்பு அரிய அருகந்தபகவர்-தம் அறம் சால் – நீலகேசி:2 162/1
சேதியம் புக்கு அவர்-தம் திருந்து அடிகளை பெரும் துதி சேர் – நீலகேசி:2 162/2
பிறை பிறப்பும் பிள்ளைகள்-தம் பிறப்பினையும் எடுத்துரைப்பின் – நீலகேசி:2 198/1
அண்ணலார்-தம் செய்கையும் ஆவது இல்லை அல்லதும் – நீலகேசி:4 352/4
விதியினின் வினை அட்டார்-தம் வீட்டிடம் இன்னது என்றால் – நீலகேசி:4 425/3
ஓர் உணர்வு உள்ள பொழுதின் ஒழிந்த உணர்வுகள்-தம்
பேரும் உணரப்படாமை பெற்றாம் என்னும் பேச்சும் உண்டால் – நீலகேசி:5 508/1,2
புணரும் பிறர்கள்-தம் பொன்_தொடியார் மேல் – நீலகேசி:5 594/2
புனை உலகிற்கு ஆதிய புங்கவனார்-தம்
இணை அடியை அல்லது யாம் இன்புறுவது இல்லை – நீலகேசி:6 664/1,2
கடவுள் குழாத்தார்-தம் காழ்ப்பு எலாம் கோடும் – நீலகேசி:6 699/5
மேல்

---

-தமக்கு (3)

முனிவர்-தமக்கு இறையான மூர்த்தி நீயே மூவா முதல்வன் எனும் முத்தன் நீயே – நாககுமார:1 19/1
நவையினர் உளர் என்று அஞ்சி நடுங்கினர்-தமக்கு நாளும் – சூளாமணி:9 1192/3
ஒளியானை ஊழி முதல்_ஆனானை ஓங்கி உலகு அளவும் ஆகி உயிர்-தமக்கு உறுகண் செய்யா – சூளாமணி:11 1906/2
மேல்

---

-தமக்கும் (3)

பணியவே வாணி பாதம் பண்ணவர்-தமக்கும் எம்-தம் – நாககுமார:0 1/3
மறு_அறு மனையவர்க்கும் மா தவர்-தமக்கும் ஈந்த – நாககுமார:5 168/1
வம்பு_அறா மகர பைம் பூண் வானவர்-தமக்கும் ஆமோ – சூளாமணி:7 770/4
மேல்

---

-தமது (2)

ஆதலால் இவர்-தமது அரச கோலம் எம் – சூளாமணி:9 1493/3
பொருள்-தமது ஆக்கமும் போத்தந்து உரைப்பின் – நீலகேசி:7 762/2
மேல்

---

-தமை (4)

மருவுடையவர்-தமை மயக்கும் மைந்தனே – சூளாமணி:9 1415/4
முடி அரக்கு பூம் கண்ணி மூரி தேர் வேந்தர்-தமை முறையா காட்டி – சூளாமணி:10 1801/3
இங்கு இருவர் செய்கை-தமை எண்ணி அறிவாய் நீ – சூளாமணி:11 2025/2
அம்பு என நெடிய கண் கணிகையார்-தமை
நம்பிய இளையவர் பொருளின் இனையுமால் – சூளாமணி:12 2085/1,2
மேல்

---

-தமையும் (2)

மன்னன் தம்பிமார்களையும் மக்கள்-தமையும் மற்று ஒழிந்த – சூளாமணி:9 1484/1
அழுவார்-தமையும் காண்டும் அஃது ஆம் ஆறு உரையீரோ – நீலகேசி:5 563/3
மேல்

---

-தமோடு (1)

அடுத்த கீசகம்-தமோடு அற்று வீழ்வன – சூளாமணி:9 1402/2
மேல்

---

-தம்மால் (16)

உள்ளம் மெய் மொழிகள்-தம்மால் உணர்ந்தவன் இனியன் ஆனான் – உதயணகுமார:1 47/4
கொலைக்களம் குறுகி நின்றும் குலுங்கலர் குணங்கள்-தம்மால்
இலக்கணம் அமைந்த மெய்யர் இருவரும் இயைந்து நிற்ப – யசோதர:1 59/1,2
இனையன நினைவு-தம்மால் இசோதரன் நகரம் எய்தி – யசோதர:2 149/1
வீங்கிய வினைகள்-தம்மால் வெருவரத்தக்க துன்பம் – யசோதர:4 251/1
அற இயல் அடிகள்-தம்மால் அற அமிர்து ஆர பெற்றாம் – யசோதர:4 255/3
வினைகளும் வினைகள்-தம்மால் விளை பயன் வெறுப்பு மேவி – யசோதர:5 316/1
அரும் கலம் மும்மை-தம்மால் அதிசயம் உடைய நோன்மை – யசோதர:5 318/1
பெரும் குழு ஒருங்கு சூழ பெறற்கு அரும் குணங்கள்-தம்மால்
சுருங்கல்_இல் சுதத்தன் என்னும் துறவினுக்கு அரசன் இ நாள் – யசோதர:5 318/2,3
தாமரை செம் கண்-தம்மால் பணித்த தானத்தர் ஆனார் – சூளாமணி:3 96/4
பன்னிய பவங்கள் தீர்க்கும் பயம் கெழு மொழிகள்-தம்மால்
கல் நவில் கடக தோளான் காட்சி அம் கதிர்ப்பு சென்றான் – சூளாமணி:4 204/2,3
முன்னம் ஓர் கருமம் வேண்டி மொழிபவேல் மனிதர்-தம்மால்
என்னவரேனும் ஆக இகழ்ந்திடப்படுப போல் ஆம் – சூளாமணி:6 518/1,2
மெல்லிய மாலை-தம்மால் விசித்தலை விடுத்து மீட்டு – சூளாமணி:6 559/2
சேந்தன சிறு கணோடு திசைமுகம் சிறகு-தம்மால்
வேய்ந்து என விரித்து வீசி விசும்பிடை இழிந்து வந்து – சூளாமணி:9 1443/2,3
மின் அவிர் சிவிறி-தம்மால் விரை பொழி தாரை வீக்கி – சூளாமணி:9 1540/3
பொய்யா கல்வி செல்வர்கள்-தம்மால் புணர்வித்தான் – சூளாமணி:10 1743/3
மன்னவன் உழையர்-தம்மால் மந்திரத்தவரை கூவி – சூளாமணி:11 1852/2
மேல்

---

-தம்முடன் (4)

வில் வாள்-தம்முடன் வீரர் அழிந்திட – உதயணகுமார:1 53/3
எல்லை_இல் குண இருடிகள்-தம்முடன்
தொல் புகழ் புரம் சுப்பிரதிட்டத்தின் – நாககுமார:4 107/2,3
அரைசர்கள் ஐம்பதிற்றிருவர்-தம்முடன்
உரை செய அரும் தவத்து உருவு கொண்டு போய் – யசோதர:2 84/2,3
வணிகர்-தம்முடன் மா மயிடம்-அது – யசோதர:3 206/1
மேல்

---

-தம்முள் (11)

நயந்த நல் கேண்மையாளர் நன்கு அமைந்த அமைச்சர்-தம்முள்
வயந்தகன் உரைப்ப கேட்டு வத்தவன் காவு சேர – உதயணகுமார:4 197/1,2
அழலினுள் மூழ்கி அன்ன அரு நவை நரகம்-தம்முள்
உழை_விழி நம்மொடு ஒன்றி ஒருவின உணரலாமோ – யசோதர:1 37/3,4
அன்னவர்-தம்முள் முன்னோன் அபய முன் உருசி தங்கை – யசோதர:4 260/1
நீங்க அரு மா நகர்-தம்முள் நிலா விரிந்து – சூளாமணி:5 284/3
வானோர் உட்கும் மக்கள் ஓர் ஐஞ்ஞூற்றுவர்-தம்முள்
ஈனோர் உட்கும் இரத்தினகண்டன் என நின்றான் – சூளாமணி:5 316/1,2
கை ஆர் எஃகில் காளைகள்-தம்முள் கமழ் கோதை – சூளாமணி:5 318/2
ஈங்கு இவர்-தம்முள் யாவர் இலங்கு இரும் பவழ செவ்வாய் – சூளாமணி:5 330/1
என்னை நும் ஈர் அலர் குஞ்சி-தம்முள் இ – சூளாமணி:7 823/1
தார் செய் தானவர்கள்-தம்முள் தானவன் ஒருவன் வந்தான் – சூளாமணி:9 1307/4
விலங்கு வெம் நரகு ஆதிகள்-தம்முள் விளிந்து தோன்றி விழு நோயொடும் உற்று – நீலகேசி:1 147/1
சந்தங்கள்-தம்முள் சவலை சந்தானமும் – நீலகேசி:5 603/3
மேல்

---

-தம்முளும் (1)

தக்க நிலத்து பிறந்தவர்-தம்முளும்
முக்குலத்தாரொடும் கூடா முயற்சியர் – சூளாமணி:11 1981/2,3
மேல்

---

-தம்முள்ளும் (1)

யாது ஐம்_பூதங்கள்-தம்முள்ளும் அஃது இனி – நீலகேசி:10 865/4
மேல்

---

-தம்மே (1)

சார்த்தி பிறவா தவ நெறிகள்-தம்மே போல் – நீலகேசி:6 661/3
மேல்

---

-தம்மை (43)

தேவியும் வந்து கூடி சிறந்த நல் புதல்வர்-தம்மை
தேவிளங்குமரர் போல செவ்வியில் பயந்தாள் அன்றே – உதயணகுமார:1 25/3,4
அறை புகழ் அமைச்சர்-தம்மை அழைத்தனன் வினவினானே – உதயணகுமார:5 243/4
மருவிய அமைச்சர்-தம்மை மன்னவன் இனிதின் நோக்க – உதயணகுமார:6 329/2
துலங்கு தன் சுதையர்-தம்மை தூய் மணி குமரற்கு ஈந்தாள் – நாககுமார:2 56/2
ஆடும் சூது மனை புகுந்து அரசர்-தம்மை வென்ற பின் – நாககுமார:2 69/3
இரு_வினை-தம்மை வென்று இன்புறும் சித்தி சேர்ந்தார் – நாககுமார:5 166/2
அ முனி அவர்கள்-தம்மை அருளிய மனத்தன் ஆகி – யசோதர:1 26/1
நினைந்து அவர்கள்-தம்மை தன் உழையவரின் வவ்வி – யசோதர:1 30/2
பவ்வியர்-தம்மை தம் போல் பஞ்ச நல் ஒழுக்கம் பாரித்து – யசோதர:1 54/3
இனையவர்-தம்மை தேவி இரும் பலியிடத்து உய்க்க என்றான் – யசோதர:1 58/3
நின்றவர்-தம்மை நோக்கி நிலைதளர்ந்திட்டு மன்னன் – யசோதர:1 61/1
மற்று ஓர் நாள் மன்னர்-தம்மை மனை புக விடுத்து மாலை – யசோதர:2 89/1
கொன்று இவர்-தம்மை வாள் வாய் கூற்று உண விடுவல் என்றே – யசோதர:2 123/2
கண்ணிய இவர்கள்-தம்மை கடப்பதே கருமம் என்றான் – யசோதர:2 128/4
யான் உயிர் வாழ்தல் எண்ணி எளியவர்-தம்மை கொல்லின் – யசோதர:2 140/1
கருமனும் இறைவ கேளாய் களவு_செய்தோர்கள்-தம்மை
இரு பிளவாக செய்வன் எம் அரசு அருளினாலே – யசோதர:4 234/1,2
கேட்டலும் அடிகள் வாயில் கெழுமிய மொழிகள்-தம்மை
கூட்டினுள் இருந்த மற்று அ கோழிகள் பிறப்பு உணர்ந்திட்டு – யசோதர:4 254/1,2
நல் இறை பறவை-தம்மை நடுக்கியது அடுத்து வீழ – யசோதர:4 257/2
வெருள் செயும் வினைகள்-தம்மை வெருவிய மனத்தன் ஆகி – யசோதர:5 311/1
வினையின விளைவு-தம்மை வெருவினம் அடிகள் மெய்யே – யசோதர:5 316/3
தனயர்கள்-தம்மை நோக்கி தரியலீர் சரியை போ-மின் – யசோதர:5 319/2
மந்திர கிழவர்-தம்மை மனை புக விடுத்து மன்னன் – சூளாமணி:5 362/1
வேல் கொள் தானை வீரர்-தம்மை விஞ்சையன் வியந்து நீள் – சூளாமணி:6 498/1
பிற்றைநாள் குரவர்-தம்மை பின் சென்று விடு-மின் என்று – சூளாமணி:6 571/3
விச்சை மற்றவர்-தம்மை விடுப்பது ஓர் – சூளாமணி:7 639/1
திரு வரை அனைய தோள் சிறுவர்-தம்மை அ – சூளாமணி:7 821/1
என்று இவர் எண்மர்-தம்மை இரதநூபுரத்துள் ஆனா – சூளாமணி:8 838/1
அனையன அவனை ஏவி அரசிளங்குமரர்-தம்மை
புனை மலர் கண்ணி சூடி பொன் எழில் ஆரம் தாங்கி – சூளாமணி:8 924/1,2
மன்னவ குமரர்-தம்மை மணி வரை அரசன் ஏவ – சூளாமணி:8 973/3
துன்னிய மகளிர்-தம்மை தமர் தொழுது உணர்த்த கண்டாள் – சூளாமணி:8 997/4
மங்கல தோழி கூறும் மாமியார் அடிகள்-தம்மை
எங்களின் செய்கையதாக இணை அடி பணி-மின் என்றாள் – சூளாமணி:8 1004/2,3
மங்கையர்-தம்மை எல்லாம் மணி_வண்ணன் மருட்டி மற்று இ – சூளாமணி:10 1668/1
பெருமானே நின் பெருமை நன்கு உணரமாட்டார் பிணங்குவார்-தம்மை வினை பிணக்கு ஒழிக்கல் ஆமே – சூளாமணி:11 1904/4
கறி பல வெஃகி கறித்தவர்-தம்மை
உறுப்புறுப்பாக அரிந்தரிந்து ஊட்டி – சூளாமணி:11 1935/2,3
இடை பல சொல்லி எளியவர்-தம்மை
உடை பொருள் வெஃகி ஒறுத்த பயத்தான் – சூளாமணி:11 1936/1,2
செய்தாய் உலகில் சிறு மானுயர்-தம்மை என்றான் – நீலகேசி:4 408/4
நாள் எல்லாம் ஆகி நின்ற நல் பொருள்-தம்மை எல்லாம் – நீலகேசி:4 436/1
எல்லை_இல் பொருள்கள்-தம்மை எல்லை_இல் அறிவினாலே – நீலகேசி:4 440/1
எல்லை_இல் பொருள்கள்-தம்மை எல்லை இன்று அறியின் நின்ற – நீலகேசி:4 440/3
ஆதி சால் ஆவணத்துள் ஆர்கதர்-தம்மை வென்ற – நீலகேசி:4 447/2
புத்தனார்-தம்மை புயல் இரும் கூந்தலி பொருந்தி – நீலகேசி:5 479/2
பத பொருள்-தம்மை பழுது என்று உரைப்ப – நீலகேசி:7 739/2
இ வகை-தம்மை எடுத்து உரை என் செயும் – நீலகேசி:7 763/2
மேல்

---

-தம்மையும் (7)

மற்றை நாள் மகனையும் அமைச்சர்-தம்மையும்
கொற்ற வாள் தட_கையான் கூவி கொண்டு இருந்து – சூளாமணி:5 424/1,2
நாடகர் ஆயிரம் நாரியர்-தம்மையும் – சூளாமணி:7 663/4
கண்ணிய கடல் படை இரண்டு-தம்மையும்
எண் இனி நமக்கு எளிதாவது இல்லையே – சூளாமணி:9 1267/3,4
கடுத்ததும் கண்டு நின்றவர்கள்-தம்மையும்
படுத்தது பகலவன் பகழி என்பவே – சூளாமணி:9 1422/3,4
எண்ணிலள் இகழ்ந்திடும் யாவர்-தம்மையும்
நண்ணிய நண்பு_இலள் நங்கை வண்ணமே – சூளாமணி:12 2083/3,4
கற்றவர்-தம்மையும் கழற நோக்குமே – சூளாமணி:12 2084/4
கோலம்_இல் நோன்றல் குமானுயர்-தம்மையும் கூறுவன் கேள் – நீலகேசி:1 85/1
மேல்

---

-தம்மொடு (4)

வன் திறல் மலி பலதேவர்-தம்மொடு
சென்றவர் செற்றலர் செகுத்து பின்னரே – சூளாமணி:9 1509/1,2
இட்ட தளை-தம்மொடு இரு தோளும் இடை வீக்கி – சூளாமணி:10 1617/1
மாக விசும்பினவர்-தம்மொடு மன்னரும்மாய் – நீலகேசி:1 126/2
செற்றம் பெரிதும் உடையன் அ சீவன்கள்-தம்மொடு எல்லாம் – நீலகேசி:6 680/2
மேல்

---

-தம்மொடும் (2)

தண்டிகள்-தம்மொடும் சார்த்தினை கொள் நீ – சூளாமணி:11 1954/4
வெற்றி வேல் மணி முடி வேந்தர்-தம்மொடும்
உற்றது ஓர் உரிமைகள் இல்லள் யாரொடும் – சூளாமணி:12 2089/1,2
மேல்

---

-தம்மோடு (2)

மஞ்சிடை மண்ணுள் வாழும் மக்களுக்கு அவர்கள்-தம்மோடு
எஞ்சிய தொடர்ச்சி இன்பம் எய்துதற்கு அரிது மாதோ – சூளாமணி:6 525/3,4
தண்ணிய மலரும் தாம மாலையும் சதங்கை-தம்மோடு
எண்ணிய வண்ண மாலை எழில் நகர் எல்லை எல்லாம் – சூளாமணி:8 922/2,3
மேல்

---

-தம்மோடே (1)

மான யானை-தம்மோடே மலைந்த தேரும் மாறு ஏற்ற – சூளாமணி:9 1338/2
மேல்

---

-தலின் (1)

வயிர வேதிகை மலைவது கோபுர வாய்-தலின் படி தீண்டி – சூளாமணி:8 879/3
மேல்

---

-தலை (12)

கலைத்-தலை மலைத்து விரிகின்ற கடி அல்குல் – சூளாமணி:6 451/2
முலை-தலை முகிழ்த்து ஒளி துளும்பியுள முத்தம் – சூளாமணி:6 451/3
மலை-தலை மயில் கணம் மருட்டும் அவர் சாயல் – சூளாமணி:6 451/4
கலைத்-தலை தொடுத்த கோவை கண் நெகிழ்ந்து சிந்தலான் – சூளாமணி:6 484/3
நள் இராவின்-தலை நகுப வானத்திடை – சூளாமணி:7 733/3
பொய்த்து அளைத்-தலை போதர கார் செய்வான் – சூளாமணி:7 783/2
நெறி-தலை திரிவு_இலான் மேல் நினைவு_இலான் மொழியப்பட்ட – சூளாமணி:9 1463/1
பொறி-தலை மணந்த காளை மேல் வர புணர்த்த நேமி – சூளாமணி:9 1463/3
நெய்த்-தலை பால் உக்காங்கு நெடு வரை உலகின் வந்த – சூளாமணி:10 1828/1
தடம்படு மாரி தலைத்-தலை நூற – நீலகேசி:1 140/1
அறம்-தலை நின்று ஆங்கு அருளொடு கூடி – நீலகேசி:4 348/1
நிலாத்-தலை அல்லா இரண்டுள் ஒன்று உண்டாய் – நீலகேசி:5 632/3
மேல்

---

-தன் (168)

கற்பு உடை திருவில் நங்கை காரிகை-தன் வயிற்றில் – உதயணகுமார:1 12/1
வத்தவன்-தன் வனத்திடை வந்ததே – உதயணகுமார:1 44/4
கவ்வு கை தழை கார் இடி யானை-தன்
மவ்வல் அம் மதம் வண்டு எழ வீசலும் – உதயணகுமார:1 45/2,3
ஒலி கடல் அன்ன ஓசை உஞ்சேனை-தன்
புலிமுக வாயில் பொன் புடைத்து இலங்கும் – உதயணகுமார:1 72/1,2
ஆனை-தன் நிலை கண்டு எய்தி அகில் இடும் புகையும் மூட்டி – உதயணகுமார:1 85/1
வேந்தன்-தன் மக்கட்கு எல்லாம் வேல் முதல் பயிற்றுவித்தும் – உதயணகுமார:1 103/1
பாவை-தன் வருத்தம் கண்டு பார்த்திபன் பாங்கின் ஓங்கும் – உதயணகுமார:1 116/1
கொஞ்சு பைங்கிளி_மொழி-தன் கூடலை விரும்பினான் – உதயணகுமார:2 121/4
கலம் திகழும் யூகியும் காவலன்-தன் தேவியை – உதயணகுமார:2 135/3
மன்னன் மனை-தன் மனைக்கு மா நில சுருங்கை செய்து – உதயணகுமார:2 136/3
அண்ணல்-தன் நிலை அறிந்த யூகியும் – உதயணகுமார:2 147/1
வார் அணி கழல் வத்தவன்-தன் செயல் – உதயணகுமார:3 170/1
பதுமை-தன் பணை முலை மேல் பார்த்திபன் புணர்ந்து செல்ல – உதயணகுமார:4 188/2
மதியின் வாசவதத்தை-தன் வண் கையின் அதனை போல – உதயணகுமார:4 190/3
நங்கை-தன் மனம் கலங்கா நலம் புகழ்ந்து ஊடல் நீக்கி – உதயணகுமார:4 203/1
வளி நறும் பூம் சுகந்தம் மதனமஞ்சிகை-தன் மேனி – உதயணகுமார:5 256/2
காதலில் சென்று காளை-தன் நாமமும் – உதயணகுமார:5 269/2
வெருவும் மானசவேகன்-தன் மனம் – உதயணகுமார:5 288/4
இந்திரன்-தன் ஊர் இயல்பின் ஏகினான் – உதயணகுமார:5 301/4
அமரி என்னும் மணி முலை வேசி-தன்
அமையும் காமத்து அழுங்கி விழுந்தவன் – உதயணகுமார:6 338/1,2
பன்னுரை செய்து காட்டி பரமன்-தன் கோயில்-தன்னை – நாககுமார:1 14/3
நலம் உறு தோத்திரங்கள் நாதன்-தன் வதனம் நோக்கி – நாககுமார:1 15/3
சிறுவன்-தன் சரணம் தீண்ட சினாலயம் கதவு நீங்க – நாககுமார:2 51/1
மன்னன்-தன் தேவியை மாதே எங்கு போனது என் – நாககுமார:2 65/1
பின்னவர் அமைச்சன்-தன் மேல் பெரு நில பாரம் வைத்து – நாககுமார:3 78/2
சேனை-தன் மரணம் கேட்டு சிரீதரன் வெகுண்டு வந்தான் – நாககுமார:3 83/1
செயம்-தனில் ஒருவன் கையில் சேனை-தன் மரணம் கண்டும் – நாககுமார:3 85/2
நந்திய வியாளன்-தன் ஊர் மதுரையில் புக்கு இருந்து – நாககுமார:3 86/3
கற்புடையவள்-தன் காம_கடலிடை நீந்தும் நாளில் – நாககுமார:3 90/3
செப்பு வன்மை செயவர்மராசன்-தன்
ஒப்பு_இல் பாவையும் ஓவியம் போல் செம்பொன் – நாககுமார:4 102/2,3
மிருகலோசனை என்பாளாம் மிக்க நல் மகள்-தன் பேரும் – நாககுமார:4 113/2
அபிசந்திரன்-தன் புரம் அத்தினாகம் ஏகியே – நாககுமார:4 126/1
அபிசந்திரன்-தன் மகளாம் சுகண்டன் சுதையுடன் – நாககுமார:4 126/3
அவன்-தன் நல் மனைவியரான நல் செயசிரீ ஆம் – நாககுமார:4 128/3
புங்கவன்-தன் ஆலையம் பொங்கு சொன்ன வண்ணம் முன் – நாககுமார:4 134/2
அக்கணத்து அவன் எய்தி அவள்-தன் போகம் துய்த்த பின் – நாககுமார:4 143/3
தொக்க காவு-தன் உளே தொல் முனிவர் வந்தரோ – நாககுமார:4 143/4
மனையின் நல் மகள்-தன் நாமம் இயல் நாகவசு என்பாள் ஆம் – நாககுமார:5 146/4
இலக்கணையார்-தன் வயிற்றில் நல் சுதன் பிறந்தான் – நாககுமார:5 160/1
மிக்க அவன்-தன் நாமமும் மிகு தேவகுமாரன் – நாககுமார:5 160/2
மான யானைய மன்னவன்-தன் உழை – யசோதர:1 14/3
நாட ஓடினன் நல் நகர்-தன் உளே – யசோதர:1 22/4
ஓரின் ஓர் முழங்கை-தன் மேல் ஓரொரு உபதேசம் ஏறி – யசோதர:1 39/1
கண்ணினுக்கு இனிய மேனி காளை-தன் கமல_வாயின் – யசோதர:1 64/1
மன்னவன்-தன் கைவாளும் மனத்திடை மறனும் மாற்றி – யசோதர:1 67/2
உண்டு எனில் உளைந்து இகல் உருவ வில்லி-தன்
வண்டு உள கணை பயன் மனிதர்க்கு என்றனன் – யசோதர:2 80/3,4
முனிவினை மன்னன்-தன் மேல் முறுகினள் ஒழுகும் முன் போல் – யசோதர:2 116/3
உரையலன் அமளி-தன் மேல் உறங்குதல் புரிந்த போழ்தின் – யசோதர:2 117/2
கயல் விழி அவள்-தன் பின்னே கரந்தனன் ஒதுங்கி ஆங்கண் – யசோதர:2 118/3
தாய் அமர் கோயில் எய்தி சந்திரமதி-தன் முன்னர் – யசோதர:2 132/2
தேவி-தன் இடை சென்று எய்தி சிறப்பொடு வணக்கம்செய்தே – யசோதர:2 145/3
எண்களுக்கு இசைவு_இலாத இறைவியாம் இவள்-தன் செய்கை – யசோதர:2 154/1
தப்பு_இல் அன்னது சாரன்-தன் கண்களை – யசோதர:3 172/3
நறு மலர் பிண்டி_நாதன் நல் அற பெருமை-தன் மேல் – யசோதர:4 241/3
தாதை-தன் துறவு முற்ற தான் உடன்பட்டது அல்லால் – யசோதர:5 314/1
நல் மலர் நகைகொள் கண்ணி நம்பி-தன் நாமம் ஏத்தி – சூளாமணி:3 107/2
விஞ்சையர் உலகு உடை வேந்தன்-தன் மகள் – சூளாமணி:3 115/1
கடி மலர்_கணையினான்-தன் கழல் அடி பரவி காமர் – சூளாமணி:4 163/1
கொடி ஆடும் நெடு நகர கோமான்-தன் குணம் பரவி – சூளாமணி:4 171/1
புரவலன்-தன் திரு முடி மேல் போது அலர அசைத்ததே – சூளாமணி:4 172/4
இன்னணம் இறைவனை ஏத்தி ஏந்தல்-தன்
சென்னியுள் சேர்த்திய சேட பூவினன் – சூளாமணி:4 185/1,2
சாரணர் விசும்பின்-நின்று இழிந்து தாதை-தன்
ஏர் அணி வள நகர் வலம்கொண்டு இன்னணம் – சூளாமணி:4 186/2,3
அவ்வை-தன் கோயில் புக்கு அடிசில் உண்க என – சூளாமணி:4 226/3
பல் கலம் பெரியன அணியில் பாவை-தன்
அல்குல் நோம் என சிலம்பு அணிந்து மெல்லவே – சூளாமணி:4 227/1,2
வள்ளல்-தன் மந்திரசாலை வண்ணமே – சூளாமணி:5 240/4
நம் குடி விளங்க வந்த நங்கை-தன் நலத்திற்கு ஒத்தான் – சூளாமணி:5 255/2
கொதி தவழ் வேலினான்-தன் குறிப்பொடு கூடிற்று அன்றே – சூளாமணி:5 297/4
பாயினும் பனிக்கும் படர் கோதை-தன்
வேயினும் பணைக்கின்ற மென் தோள் பிறர் – சூளாமணி:5 334/2,3
நங்கை-தன் தாதை தோழர் நால்வருள் நால்வனாவான் – சூளாமணி:5 347/3
தாழ் கதிர் ஆரம் மார்பில் தமனிய குழையினான்-தன்
போழ் கதிர் கடவுள் போலும் புதல்வனுக்கு உரிமை செய்ய – சூளாமணி:5 349/2,3
குழையவன் குமரி-தன் கருமம் எண்ணினான் – சூளாமணி:5 380/4
பேர் அருள் மருவிய பிரான்-தன் சேவடி – சூளாமணி:5 395/2
மன்னவன் பெயர்ந்து போய் வாயுவேகை-தன்
பொன் நகர் புக்கனன் பொழுதும் சென்றது – சூளாமணி:5 412/1,2
கன்னி-தன் பெருமையும் கரும சூழ்ச்சியும் – சூளாமணி:5 412/3
திரு மனை கிழத்தி-தன் தேம் கொள் சில் மொழி – சூளாமணி:5 423/1
மடங்கலை அடும் திறல் நெடுந்தகை-தன் மாறாய் – சூளாமணி:6 446/1
கல் நவில் தோளினான்-தன் கழல் அடி தொழுது நின்றான் – சூளாமணி:6 509/3
மல்லக மார்பினான்-தன் மருமகள் இவளை கூவி – சூளாமணி:6 515/3
பொங்கு அலர் பிணையலான்-தன் புரோகிதன் புகலலுற்றான் – சூளாமணி:6 550/4
கொடி கையால் இடுக்கல்-தன் மேல் கொற்றவன் குலவப்பட்டான் – சூளாமணி:6 558/4
சலநலசடி என் பேர் தாமரை செம்_கணான்-தன்
குல நலம் மிகு செல்கை கோவொடு ஒப்பார்கள் வாழும் – சூளாமணி:6 572/2,3
தாம நீள் முடியான்-தன் புதல்வர்கள் – சூளாமணி:7 631/3
குன்றிடை சீயம்-தன் மேல் கொள புணர்த்திடுவன் என்றான் – சூளாமணி:7 695/4
பூம் கண் தேம் மொழி போதனத்து இறைவன்-தன் புதல்வர் – சூளாமணி:7 701/2
காய் சின வேலினான்-தன் கண் களிகொள்ள காட்டி – சூளாமணி:7 768/3
வெம் கண் மால் களிறு_அன்னான்-தன் திறம் இனி விளம்பலுற்றேன் – சூளாமணி:8 827/4
மங்கல களிற்றினான்-தன் மருமகன் மகர முந்நீர் – சூளாமணி:8 844/3
மற்று அதன் வடிவு கேட்பின் மரகத மணி கல்-தன் மேல் – சூளாமணி:8 847/1
பாரித்த பவழ திண் கால் பளிங்கு போழ் பலகை-தன் மேல் – சூளாமணி:8 848/1
பாடிவிட்டது பாவை-தன் கோன் படை – சூளாமணி:8 890/2
எரி மணி சுடர் அணி இலங்கு நங்கை-தன்
திரு மணி காவினுள் செல்லும் செய்கையால் – சூளாமணி:8 904/1,2
நீங்க அரும் திறலினான்-தன் நெடு நகர் நிறைக்க என்றான் – சூளாமணி:8 918/4
கொல் நவில் வேலினான்-தன் கோயில் முன் குவிக்க என்றான் – சூளாமணி:8 919/4
சங்கு போல் ஒளியவன் தாதை-தன் படை – சூளாமணி:8 949/1
எழில் விரி நெடு வரை இறைவன்-தன் மகன் – சூளாமணி:8 962/1
வஞ்சம்_இல் புகழினான்-தன் மனத்தையும் வணங்கியிட்டான் – சூளாமணி:8 965/3
போது உலாம் சிலையினான்-தன் பொரு கணைக்கு இலக்கம் செய்யும் – சூளாமணி:8 991/3
பிற்றை ஓர் பலகை-தன் மேல் பெய்_வளை எழுதலுற்றாள் – சூளாமணி:8 1001/4
பளிங்கு இயல் பலகை-தன் மேல் பாவையது உருவம் தான் முன் – சூளாமணி:8 1006/1
பணிவரும் பலகை-தன் மேல் பாவையை காண்டும் என்றாள் – சூளாமணி:8 1008/3
என்று அவள் மொழிந்த போழ்தில் இலங்கு ஒளி பலகை-தன் மேல் – சூளாமணி:8 1012/1
கண் இயல் காதலாள்-தன் கண்ணிய உருவம் கண்டே – சூளாமணி:8 1020/3
நாகத்தை நடுக்கும் அல்குல் நங்கை-தன் திறத்து காம – சூளாமணி:8 1021/3
பைம் தளிர் மேனி-தன் மேல் பல் மணி கலங்கள் தீண்டும் – சூளாமணி:8 1024/2
செம் சுடரோன் மறை பொழுதில் சினவரன்-தன் திரு_கோயில் சென்று சார்ந்தாள் – சூளாமணி:8 1035/4
விரை செறி புரி குழல் வேல் கண் நங்கை-தன்
புரை செறி கடிவினை நாளை போழ்து என – சூளாமணி:8 1052/1,2
வாமன்-தன் நகர் உழை வரம் கொள்வாம்-கொலோ – சூளாமணி:8 1054/4
கழுவும் மணி போல்பவள்-தன் கடி நாள் – சூளாமணி:8 1074/3
கான மயில்_அன்னவள்-தன் முன்னை நனி காட்ட – சூளாமணி:8 1106/2
அடிகள் இ அவனி-தன் மேல் இழிந்ததும் அணங்கோடு_ஒப்பாள் – சூளாமணி:9 1146/1
பல புனை மடந்தை-தன் கீழ் பதித்திடுவேன்-கொல் என்றான் – சூளாமணி:9 1148/4
காளை-தன் உயிரினோடும் கன்னியை கொணர்ந்து தந்து – சூளாமணி:9 1168/3
கன்னி-தன் திறத்து சீறி காவலன் கனல கண்டீர் – சூளாமணி:9 1175/1
வரை-தன் மேல் தழலின் பேர் ஆர் வள நகர்-அதனை ஆளும் – சூளாமணி:9 1177/1
காண்டும் இ காளை-தன் கன்னி போர் எனா – சூளாமணி:9 1209/3
கலை மிசை இனிய சொல் கன்னி காளை-தன்
நிலை மிசை அலங்கல் மார்பு இசைய கேட்டும் ஓர் – சூளாமணி:9 1214/1,2
அருக்ககீர்த்தி-தன்
பெருக்கம் வாழ்த்தியே – சூளாமணி:9 1298/1,2
மல்லுறு காளை-தன் மேல் வராமலே விலக்கியிட்டு – சூளாமணி:9 1306/3
கண்டனன் அன்றே கடல் ஒளி மேனி காளை-தன் மாமனுக்கு இளையான் – சூளாமணி:9 1319/3
முன்னால் செல்ல வருவானை முந்நீர்_வண்ணன்-தன் மாமன் – சூளாமணி:9 1337/3
கொற்றவன்-தன் கோகின் மேல் – சூளாமணி:9 1370/3
விடை திறல் விடலை-தன் மேல் வெம்பிய மனத்தன் ஆகி – சூளாமணி:9 1450/3
காய் இரும்பு அனைய வெய்யோன் கரு மணி_வண்ணன்-தன் மேல் – சூளாமணி:9 1451/1
மா இரும் புகழினான்-தன் வன் சிலை வாங்கி எய்ய – சூளாமணி:9 1451/3
பெரியவன்-தன்னொடும் பெயர்ந்து தாதை-தன்
திரு அமர் சேவடி சென்று தாழ்ந்தனன் – சூளாமணி:9 1491/2,3
எரி மணி குடங்களின் ஏந்தி ஏந்தல்-தன்
சுரி மணி குஞ்சி மேல் சொரிந்தது என்பவே – சூளாமணி:9 1496/3,4
தேவி-தன் தாதைக்கு ஏற்ற பெரும் சிறப்பு இயற்றி செல்வன் – சூளாமணி:9 1551/1
நன்று அது பெரிது யாமும் நங்கை-தன் மகனை காண்டும் – சூளாமணி:10 1564/2
ஓதிய மருங்குல்-தன் மேல் ஒரு கை வைத்து ஒரு கை-தன்னால் – சூளாமணி:10 1565/3
மஞ்சு இவர் மகிழம்-தன் வயவு நோய் கெடூஉ – சூளாமணி:10 1588/2
செங்கயல் உருவ வாள் கண் தேவி-தன் குறிப்பில் சேர்ந்த – சூளாமணி:10 1624/1
கம்பம்செய் களிற்றினான்-தன் கண்களை களிப்பித்திட்டார் – சூளாமணி:10 1632/4
வட்டிகை பலகை-தன் மேல் மணி_வண்ணன் வடிவு தீட்டி – சூளாமணி:10 1637/1
போது அலர் பொதும்பில் தாழ்ந்த பொன் எழில் ஊசல்-தன் மேல் – சூளாமணி:10 1639/3
தார் புனை மார்பன்-தன் மேல் தரங்க நீர் ஒருங்கு தூவி – சூளாமணி:10 1674/3
திருமுகம் தொழுது காட்ட தேவி-தன் மருங்கு நின்ற – சூளாமணி:10 1696/2
மங்கை-தன் பவழ செவ்வாய் மடுத்து அகம் அடைந்தது அன்றே – சூளாமணி:10 1706/4
மஞ்சு சூழ் மழை நுழை மானம்-தன் உளோர் – சூளாமணி:10 1725/1
மங்குல் தோய் மணி வரை மன்னன்-தன் மகள் – சூளாமணி:10 1728/3
தண் தார் மார்பன்-தன் மகன் நல் மா மணியே போல் – சூளாமணி:10 1738/2
பெறுமாறு தாயரும் தோழியரும் நின்று பிணை_அனாள்-தன் மேல் பல் மொழி மிழற்றுகின்றார் – சூளாமணி:10 1756/4
நங்கை-தன் நலம் கிளர் மேனி நோக்கினான் – சூளாமணி:10 1759/4
செல்வியை திரு குழல் திருத்தி தேவி-தன்
அல்குல் மேல் இனிதின் அங்கு இருவி ஆயிடை – சூளாமணி:10 1761/1,2
மழை புரை மதத்தது ஆய மழ களி யானை-தன் மேல் – சூளாமணி:10 1792/1
எழுது எழில் அழகன்-தன் மேல் இளையவர் கரும் கண் வீழ்ந்து – சூளாமணி:10 1792/3
மன்னவன்-தன் மட மகளே மற்று இவனுக்கு இட மருங்கின் மஞ்சம் சேர்ந்து – சூளாமணி:10 1805/2
ஞாலங்கள் உடன் பரவும் நாதவன்-தன் குலவிளக்கு நகை வேல் நம்பி – சூளாமணி:10 1811/3
படாம் முக களிற்றினான்-தன் பவழ குன்று அனைய மார்பில் – சூளாமணி:10 1823/3
தடா முகை அலங்கல்-தன் மேல் தையல் கண் சரிந்த அன்றே – சூளாமணி:10 1823/4
அங்கு எழு மதியம்-தன் மேல் அரும்பியாங்கு அணிந்த அன்றே – சூளாமணி:10 1831/4
ஊன் ஆரும் மற ஆழி ஓடை மால் யானை உடையான்-தன் ஒளி முடியின் மேல் உரையோம் நிற்க – சூளாமணி:11 1908/2
யாமம் நீங்கலும் அரசன்-தன் ஒரு மகள் உரை சால் – நீலகேசி:1 59/1
காமலேகை-தன் உருவொடு திரு என தோன்றி – நீலகேசி:1 59/2
அழுங்கல் என்ற அறவோன்-தன் அலர் கொள் பாதம் பெரிது ஏத்தி – நீலகேசி:1 135/3
போன்று இருந்து பொதி அறுக்கும் புத்தன்-தன் புல் நெறியை – நீலகேசி:2 163/3
கூழன்-தன் உழையே கொள செல்பவோ – நீலகேசி:2 208/4
முனைவன்-தன் நெறி முன்னம் உணர்ந்தவள் – நீலகேசி:3 239/4
நெறி என்னை இந்திரன்-தன் நெடு நகர்க்கு அவன் தேவி – நீலகேசி:4 300/3
சிந்தையின் நல்லவன்-தன் வழி தேவனும் – நீலகேசி:5 578/3
அங்குரம்-தன்-கண்ணும் செல்லாது அரக்கொடு – நீலகேசி:5 583/1
அவன்-தன் வழியான் அவன் ஆதலானும் – நீலகேசி:5 646/2
இறைவன்-தன் நூல் உணரின் எ உருவினாரும் – நீலகேசி:5 658/1
புங்கவன்-தன் சேவடியை சேராத பூ உளவோ – நீலகேசி:6 660/4
தான் உளது ஆய வழி அதன்-தன் பால் இயல்பு எனல் ஆம் – நீலகேசி:6 714/1
சென்றாள் அவன்-தன் சிரத்தையை கண்டு ஓத – நீலகேசி:7 731/1
மை ஆம் இனி நின்-தன் மார்க்கமும் அன்றே – நீலகேசி:7 740/4
அன்னை-தன் வரவு இதேல் ஆதி_இல் அரு மறையது முதலா – நீலகேசி:9 825/2
முன்னம் அங்கு இருந்த ஓர் முதுமகன் அவை-தன் முறைமையினே – நீலகேசி:9 825/4
மேல்

---

-தன (1)

ஆட்டு_உடையாள்-தன ஆடல்-தாங்களும் – நீலகேசி:8 808/1
மேல்

---

-தனக்கு (6)

வெல் களிற்றி யானை வேந்தன் விக்கிரன்-தனக்கு மக்கள் – உதயணகுமார:1 21/2
வயந்தகன்-தனக்கு வாய்ந்த பதினெட்டு ஊர் கொடுத்தான் அன்றே – உதயணகுமார:4 207/4
நாககுமரன்-தனக்கு நல் மகுடம் சூட்டி – நாககுமார:5 157/1
தலைமகன் தாள்-தனக்கு ஆக சாகைய – சூளாமணி:5 414/1
காது வேல் மன்னன் ஓலை கழலவன்-தனக்கு நாளும் – சூளாமணி:6 514/2
உறுதி அல்லது உணர்வு_உடையான்-தனக்கு
இறுதியேல் என்றும் இந்திரன் எண்ணலன் – நீலகேசி:2 211/1,2
மேல்

---

-தனது (4)

சண்டமாரி-தனது இடம் எய்தினான் – யசோதர:1 18/4
இன்னும் அஃது அவள்-தனது இயற்கை வண்ணமே – சூளாமணி:12 2088/4
இன்னன இவள்-தனது இயற்கை ஆதலால் – சூளாமணி:12 2091/1
இறப்பவும் இது-தனது இன்மை ஏயினாய் – நீலகேசி:8 814/3
மேல்

---

-தனால் (2)

பின் அவன்-தனால் இருக்கை பெற்றதும் – சூளாமணி:7 587/2
நாண்-தனால் நிறைந்த நங்கை நடுங்குபு நுடங்கி நோக்கி – சூளாமணி:10 1666/1
மேல்

---

-தனில் (10)

பன்னி எங்கணும் முறை பரப்பி வையகம்-தனில்
அன்ன தனது ஒப்புமை அமைந்ததோர் சவம்-தனை – உதயணகுமார:1 69/2,3
மன்னவன் மனை-தனில் மறைந்திருக்கும் மாதரை – உதயணகுமார:2 136/1
பார்-தனில் வேற்றுமைபண்ணுதல் வேண்டோம் – உதயணகுமார:4 214/2
உதயண முனிவனும் ஓங்கும் மா வரை-தனில்
இதயம் இனிதாகவே எழில்பெற நல் யோகமாய் – உதயணகுமார:6 365/1,2
நல் நாக வாவி-தனில் நழுவ பதமும் உண்டாம் – நாககுமார:2 46/3
நின்னுடன் மனை-தனில் ஈண்டு இனிதின் ஆடல் என் – நாககுமார:2 65/3
செயம்-தனில் ஒருவன் கையில் சேனை-தன் மரணம் கண்டும் – நாககுமார:3 85/2
நாடி வந்து இருந்தனன் நன்கு உஞ்சை நகர்-தனில்
சேடி கண்டு மேனகிக்கு செப்ப வந்து கண்டவள் – நாககுமார:4 129/2,3
உற்றிருந்த சிரீமதி ஓர்ந்து நாடகம்-தனில்
வெற்றி முழவு ஏழ் இயம்ப வீறுடைய வல்லவன் – நாககுமார:4 132/2,3
செய்த வெந்திய கொலை ஒரு துகள்-தனில் சென்று உறு பவம்-தோறும் – யசோதர:5 321/1
மேல்

---

-தனிலே (1)

கணம்-தனிலே நிலை கந்தமும் ஆய கால் – நீலகேசி:5 575/3
மேல்

---

-தனின் (1)

வார் அணிந்த முலையீர் நும் மருங்குல்-தனின் வகை நோக்கி – சூளாமணி:4 175/3
மேல்

---

-தனை (25)

முனியொடு தங்கை-தன்னை முயன்று இரந்து எய்தி நாகம்-தனை
அன வெம் கயத்தில் தனயனை ஏற்றி போய் தன் – உதயணகுமார:1 23/1,2
அன்ன தனது ஒப்புமை அமைந்ததோர் சவம்-தனை
உன்னி யூகி கான் விறகில் ஒள் எரிப்படுத்தினன் – உதயணகுமார:1 69/3,4
கயம்-தனை விட்டு வந்த காஞ்சனை ஏறினாளே – உதயணகுமார:1 111/4
மாற்றலன்-தனை கூற்று உண வண்மையில் விருந்து ஆர்க என – உதயணகுமார:3 182/3
கூடிய கூட்டம் தன் போல் குணம்-தனை நாடி என்ன – உதயணகுமார:4 202/2
கொதி நுனை வேலின் கோமுகன்-தனை
இதம் அளித்திடும் இளவரைசு என – உதயணகுமார:5 300/2,3
பொல்லா கதி அறுத்து பொற்பு உடைய முத்தி-தனை
செல்லற்கு எளிது என்றே சே_இழையாள் தான் பரவி – நாககுமார:1 36/2,3
இந்த நல் கிராதன் தேவி-தனை விடுவித்த பின்பு – நாககுமார:3 95/2
புண்டிரம் எனும் புர புரவலன்-தனை
கண்திறந்து உந்திடும் காவலன்-தனை – நாககுமார:4 105/1,2
கண்திறந்து உந்திடும் காவலன்-தனை
அண்டி நல் சேவையார் ஆவராம் என – நாககுமார:4 105/2,3
என மனத்து எண்ணி நெஞ்சத்து இரங்கியும் மன்னன் ஏவல்-தனை
நினைந்து அவர்கள்-தம்மை தன் உழையவரின் வவ்வி – யசோதர:1 30/1,2
அற்றமா இருந்து அட்டபங்கன்-தனை
முற்று வார் முலையாள் முயங்கும் திறம் – யசோதர:3 171/2,3
நீள நின்ற புலை_குலத்தோன்-தனை
தாள் வருத்தம் தவிர்த்து வளர்க்க என – யசோதர:3 190/2,3
இன்று எறிந்த எருமை இது-தனை
தின்றுதின்று சிராத்தம் செயப்பெறின் – யசோதர:3 192/1,2
மருளும் மா சனம் வளர் விழி சுடர் சிகை மணி முடி-தனை ஒத்த – யசோதர:3 225/2
மற்று அவன்-தனை மனை புக பணித்து – சூளாமணி:7 606/1
மடுத்தது ஓர் வரை-தனை வயிர கைகளால் – சூளாமணி:9 1419/3
பெரும் சிறை-தனை பிழைத்து உய்ந்து போய பின் – சூளாமணி:12 2078/2
பூத்-தனை தூவி பொருந்து துதிகளின் – நீலகேசி:4 456/2
ஒத்தவன்-தனை உறு பகையே என – நீலகேசி:5 543/1
உரம்-தனை யாதும் ஒடுக்ககிலள் ஆகி – நீலகேசி:5 600/1
நாத்-தனை ஆட்டி ஓர் நன்மை கண்டாலும் நினக்கு உரைத்தும் – நீலகேசி:6 683/3
எண்-தனை ஆக்கி இட வகையுள் பொருள் ஈறு சொல்லி – நீலகேசி:6 716/1
பிணம்-தனை சீவனாய் பெற்றது என்னையோ – நீலகேசி:8 798/2
பெறுதலை என்னை-கொல் தத்துவம்-தனை அன்று பேறும் உண்டே – நீலகேசி:9 835/2
மேல்

---

-தன்பால் (1)

பெரும் கல அல்குல்-தன்பால் புகுந்து-கொல் பெயர்ந்தது என்றான் – சூளாமணி:8 987/4
மேல்

---

-தன்னால் (35)

மருவிய விச்சை-தன்னால் மன்னவன் கோயில்-தன்னுள் – உதயணகுமார:3 162/2
ஊனம்_இல் விச்சை-தன்னால் உருமண்ணு பிரிதல் இன்றி – உதயணகுமார:3 163/3
பால் நலம் கிளவி-தன்னால் பரிவுடன் இருக்கும் நாளில் – உதயணகுமார:3 163/4
சிலந்திநூல்-தன்னால் ஆர்த்த சிங்கம் போல் ஆர்த்துக்கொண்டு – உதயணகுமார:4 211/2
மன்னிய உவகை-தன்னால் மகிழ்வுரை விளம்பினானே – உதயணகுமார:4 213/4
வேய் மிகு தட கை-தன்னால் வியந்து பந்துடனே ஏந்தி – உதயணகுமார:4 224/1
தா_இல் சீர் வேள்வி-தன்னால் தரணீசன் மணந்தான் அன்றே – உதயணகுமார:4 240/4
பன்ன அரும் வேள்வி-தன்னால் பார்த்திபன் கொடுத்தது அன்றே – நாககுமார:3 99/4
அன்புறு வேள்வி-தன்னால் அவளுடன் புணர்ந்து சென்றான் – நாககுமார:5 147/2
தரும நல் தியானம்-தன்னால் தன்னுடை மேனி விட்டு – நாககுமார:5 149/1
நயா உயிர் தியானம்-தன்னால் நாலிரு வினைகள் வென்று – நாககுமார:5 165/2
அரும் தவ யோகம்-தன்னால் அச்சேத்திய அபேத்தியர்-தம் – நாககுமார:5 166/1
முன் உயிர் உருவிற்கு ஏதம் முயன்று செய் பாவம்-தன்னால்
இன்ன பல் பிறவி-தோறும் இடும்பைகள் தொடர்ந்து வந்தோம் – யசோதர:1 63/1,2
நெடிதுடன் இருந்து நெஞ்சில் நினைவதோர் நினைவு-தன்னால்
முடி பொருள்-தானும் என்-கொல் மொழிந்து அருள்செய்க என்றான் – யசோதர:4 231/3,4
அற பெருமை செய்து அருள் தவ பெருமை-தன்னால்
உற புணர்தல் அஞ்சி ஒரு வில்-கண் அவை நிற்ப – யசோதர:5 266/1,2
அருள் பெருகு உவகை-தன்னால் அமைவு_இலன் அளியன் உம்மை – யசோதர:5 311/3
எம் கோன் என்றே இ உலகு ஏத்தும் இயல்-தன்னால்
செங்கோல் இன்பம் சேர்பவன் அன்றே செரு வேலோன் – சூளாமணி:5 312/3,4
பெற்றி யாம் பிறவி-தன்னால் பெறும் பயன் பெற்றது என்றான் – சூளாமணி:6 567/4
மின் தொடர்ந்து இலங்கு பூணான் விளைவுறா இளைமை-தன்னால்
நன்று தீது என்னும் தேர்ச்சி நவின்றிலன் ஆதலால் யான் – சூளாமணி:7 695/1,2
தும்பி வாய் துளைக்கப்பட்ட கீசகம் வாயுத்-தன்னால்
வம்பு அவாம் குழலின் ஏங்க மணி அறை அரங்கம் ஆக – சூளாமணி:7 766/1,2
பெற்ற இ உடம்பு-தன்னால் பெறும் பயன் இல்லை மன்னா – சூளாமணி:7 774/4
இலைய நாடகத்து எழில் கெழு விமானம் அஃது இயல்கின்ற விசை-தன்னால்
மலை இனம்மொடு வருவ ஒத்து உள அவை வரவு_இல மடன்_நோக்கி – சூளாமணி:8 888/1,2
எல்லையில் கிழமை-தன்னால் இறைஞ்சுக என்பது என்றாள் – சூளாமணி:8 1011/4
வில்லினால் விரவு தானை செருவினுள் வீரம்-தன்னால்
வெல்லலாம் என்னின் என்னை விடு-மின் போய் பொருவல் என்றான் – சூளாமணி:9 1178/3,4
வில்லால் செய்த விசாலவட்டம்-தன்னால் அந்தில் விலக்கப்பட்டு – சூளாமணி:9 1344/1
கடுத்து அவன் எய்த போழ்தில் கருடன் தன் சிறகு-தன்னால்
புடைத்திட நெரிந்து பொங்கி சரங்கள் போய் புரள நோக்கி – சூளாமணி:9 1450/1,2
எஞ்சல்_இல் செல்வம்-தன்னால் இந்திரன் இரட்டியுள்ளான் – சூளாமணி:9 1546/4
அம் சுடர் வயிர பைம் பூண் அலை கடல்_வண்ணன்-தன்னால்
பஞ்சு உடை அல்குல் பாக அரசொடு பட்டம் கொண்டாள் – சூளாமணி:9 1550/3,4
ஆங்கு அமர் செல்வம்-தன்னால் அற்றைக்கன்று அமர்ந்த மாதோ – சூளாமணி:10 1558/3
ஓதிய மருங்குல்-தன் மேல் ஒரு கை வைத்து ஒரு கை-தன்னால்
மீதியல் வடகம் பற்றி வெண் நகை நக்கு நின்றான் – சூளாமணி:10 1565/3,4
விரிகின்ற புலமை வீரர் மொழிதலும் காதி-தன்னால்
பரிகின்ற உரிமை வல்ல படர் ஒழி மனத்தன் ஆனான் – சூளாமணி:11 1863/2,3
மருவிய ஞானம்-தன்னால் அறியும் எம் இறைவன் என்பாய் – நீலகேசி:4 430/2
தனு எனும் கருவி-தன்னால் தன் அடைந்தார்கள் தன்னை – நீலகேசி:4 433/1
நின்றதன் ஞானம்-தன்னால் நிருமலன் உணரும் என்றால் – நீலகேசி:4 443/3
நினைத்திருப்பின் அல்லது நின் காட்சி-தன்னால்
வினை பயத்தின் கூட்டம் விரித்து உரைப்பன் என்னின் – நீலகேசி:5 654/2,3
மேல்

---

-தன்னிடம் (1)

போந்தனள் மனைவியால் புணரும் சோரன்-தன்னிடம்
பூம் தடத்தை சுற்றிய பொற்பு உடை கரை மிசை – நாககுமார:2 63/2,3
மேல்

---

-தன்னிடை (3)

சென்று யூகி-தன்னிடை திருமுகத்தை காட்டினான் – உதயணகுமார:1 64/4
வெதிர் இலை என வீழ்ந்தவன்-தன்னிடை
கதிர் வேல் வத்தவன் காதல் நல் தந்தையாம் – உதயணகுமார:5 268/1,2
வருந்தி சென்று அந்த வாரணம்-தன்னிடை
சரிந்த காதலில் தான் உரைசெய்கின்றான் – உதயணகுமார:6 349/3,4
மேல்

---

-தன்னில் (21)

போதவும் வீக்கினால் போல் பொற்பு உடை பரதம்-தன்னில்
ஓதிய தரும கண்டத்து ஓங்கிய காவு நின்று – உதயணகுமார:1 7/2,3
செந்துகில் மூடிக்கொண்டு திரு நிலாமுற்றம்-தன்னில்
அந்தமாய் துயில்கொள்கின்ற ஆய்_இழை-தன்னை கண்டே – உதயணகுமார:1 13/1,2
செல்லும் அ காலம்-தன்னில் செறிந்தவன் புதல்வனான – உதயணகுமார:1 21/1
இதமுறு யோகம்-தன்னில் எழில்பெற நின்றான் அன்றே – உதயணகுமார:1 27/4
தூங்கு இருள்-தன்னில் ஆனை சுழன்று அலைந்து ஓட பாகர் – உதயணகுமார:1 86/2
வீரியன் இரவு-தன்னில் விழித்து உடன் இருந்த போழ்து – உதயணகுமார:1 117/3
இருந்து இனிது உறையும் மிக்க இராச நல் கிரியம்-தன்னில்
பொருந்தி செல் நகர்ப்புறத்தில் பொலிவுடன் இருந்தான் அன்றே – உதயணகுமார:3 154/3,4
சோம நல் தாபதர்கள் சூழ்ந்து அமர் பள்ளி-தன்னில்
நாம நல் வயந்தகன்னும் நன்கு அறி காகதுண்ட – உதயணகுமார:3 155/2,3
வரை வன சாரல்-தன்னில் வன் பொறி யானை விட்டேன் – உதயணகுமார:4 210/4
நலம் திகழ் தேரின் ஏற்றி நன்கு உஞ்சையினி-தன்னில்
பெலம் திரி சிறையில் வைத்த பிழை-அது பொறுக்க என்றும் – உதயணகுமார:4 211/3,4
உற்ற தன் குழலினாரோடு உறு தவன் பாதம்-தன்னில்
வெற்றியின் இறைஞ்சி வந்து வியன் மனை புகுந்து இருந்தாள் – நாககுமார:1 39/3,4
பரு முகில் தவழும் மாட பஞ்ச நல் அமளி-தன்னில்
திரு நிகர் மாது மன்னன் சேர்ந்து இனிது இருக்கும் அ நாள் – நாககுமார:2 47/3,4
அரிவையர் போகம்-தன்னில் ஆன நல் குமரன்-தானும் – நாககுமார:3 74/1
ஊர் அணி கொடிகள் ஓங்கும் உத்தரமதுரை-தன்னில்
வார் அணி கொங்கைமார்க்கு மாரன் நேர் செயவர்மாவின் – நாககுமார:3 75/2,3
அ மலை குகை வாய்-தன்னில் அண்ணலும் உவந்து நின்றான் – நாககுமார:3 94/4
பொங்கு அனல் ஆடி ஆதல் பூரண பக்கம்-தன்னில்
அங்குறு பஞ்சமியின் அனசன நோன்பு கொண்டு – நாககுமார:5 151/2,3
இந்த நல் கிரமம்-தன்னில் இனிமையின் நோன்பு நோற்று – நாககுமார:5 152/1
மன்னிய குலனும் என்னை வளர் இளம் பருவம்-தன்னில்
என்னை நீர் இனையர் ஆகி வந்ததும் இயம்புக என்றான் – யசோதர:1 65/3,4
ஐப்பசி மதியம் முன்னர் அட்டமி பக்கம்-தன்னில்
மைப்படல் இன்றி நின்ற மங்கல கிழமை-தன்னில் – யசோதர:2 136/1,2
மைப்படல் இன்றி நின்ற மங்கல கிழமை-தன்னில்
கை பலி கொடுத்து தேவி கழல் அடி பணியில் காளை – யசோதர:2 136/2,3
காரணம் வேண்டா கடவுள் குழாம்-தன்னில்
பேர்_உணர்வு எய்தி பெரிதும் பெரியவன் – நீலகேசி:6 668/1,2
மேல்

---

-தன்னின் (3)

என் உயிர்க்கு அரணம் நின்னோடு இன் இசை புணர்த்த காளை-தன்னின்
மற்று ஒருவர் இல்லை தக்கது துணிக என்ன – யசோதர:2 102/1,2
உருவினும் ஒளியினும் உலகம்-தன்னின் மேல் – சூளாமணி:9 1498/2
சாத்தனும் யானும் அவன்-தன்னின் சால இசையுடையம் – நீலகேசி:6 683/2
மேல்

---

-தன்னினாய (1)

துன்னி வாழ் தகர் ஒன்று உளது இன்று அது-தன்னினாய
குறங்கு கடித்து அது – யசோதர:3 213/2,3
மேல்

---

-தன்னினும் (1)

பேரினும் பெருகிய சின்னம்-தன்னினும்
தாரினும் மாறுமாறு எறிந்து தம்முளே – சூளாமணி:9 1272/1,2
மேல்

---

-தன்னுடன் (5)

மாண்ட தேவி-தன்னுடன் மரித்திடுவன் நான் என்றான் – உதயணகுமார:2 140/2
நங்கைமார்கள்-தன்னுடன் நாக நல் குமரனும் – நாககுமார:4 127/1
சந்திரமதி எனும் மடந்தை-தன்னுடன்
அந்தம்_இல் உவகையின் அமர்ந்து வைகும் நாள் – யசோதர:2 75/3,4
வஞ்சனை வலித்து மாமி-தன்னுடன் வரனுக்கு ஈந்தாள் – யசோதர:2 152/3
பங்கயத்து மேல் பாவை-தன்னுடன்
நம் குல_கொடி நங்கை சேர்வதற்கு – சூளாமணி:7 603/2,3
மேல்

---

-தன்னுள் (13)

மருவிய விச்சை-தன்னால் மன்னவன் கோயில்-தன்னுள்
மருவினர் மறைந்து சென்றார் மன்னவன் தாதை வைத்த – உதயணகுமார:3 162/2,3
நிறை புகழ் வனப்பு நங்கை நிலவிய உதரம்-தன்னுள்
பிறை என வளர செல்வன் பேதையும் விசும்பில் செல்லும் – உதயணகுமார:5 243/1,2
நறை மலர் வாவி-தன்னுள் நல் சுதன் வீழ காணா – நாககுமார:2 51/3
கொடி மலர் காவு-தன்னுள் கோமகன் இருந்த போழ்தில் – நாககுமார:4 110/4
நாவலந்தீவு-தன்னுள் நன்கு அயிராவதத்தின் – நாககுமார:5 145/1
தன் பரிவேடம்-தன்னுள் தான் நனி வருவதே போல் – யசோதர:1 31/2
எண்ணுடை உள்ளம்-தன்னுள் ஈர்ந்திடுகின்றது என்றான் – யசோதர:2 134/4
ஓங்கு நீர் உலகம்-தன்னுள் உயர்ந்தவர்க்கு உரியது என்றான் – சூளாமணி:8 971/4
தமருள் அங்கு ஒருவன் வந்து சக்கிரவாளம்-தன்னுள்
நமரது நிலையும் நங்கை போந்தது நடுங்க சொன்னான் – சூளாமணி:9 1145/3,4
இணை சேனை-தன்னுள் உள்ளோன் இயம்பிய களிப்பின் மிக்கான் – சூளாமணி:9 1304/2
எல்லா திசையும் சரம் சிந்தி இருள வீழும் எல்லை-தன்னுள்
சொல்லால் புகழ்தற்கு அரியான்-பால் தூணி வறியவாதலும் திண் – சூளாமணி:9 1344/2,3
எறி கடல் வளாகம்-தன்னுள் இவன் பெயர் ஒழிப்பன் என்று – சூளாமணி:9 1449/2
ஒளியவன் உலகம்-தன்னுள் கரந்தவன் உயிர்கள் உய்யும் – சூளாமணி:11 1865/1
மேல்

---

-தன்னை (103)

ஊறும் தீவினை வாய்-தன்னை உற்று உடன் செறியப்பண்ணும் – உதயணகுமார:1 4/1
மாறுறு கருமம்-தன்னை வரிசையின் உதிர்ப்பை ஆக்கும் – உதயணகுமார:1 4/3
அந்தமாய் துயில்கொள்கின்ற ஆய்_இழை-தன்னை கண்டே – உதயணகுமார:1 13/2
முனியொடு தங்கை-தன்னை முயன்று இரந்து எய்தி நாகம்-தனை – உதயணகுமார:1 23/1
வளமையில் செங்கோல்-தன்னை வண்மையின் நடத்தினான் ஆங்கு – உதயணகுமார:1 24/2
உதயணகுமரன்-தன்னை உற்று உடன் அழைத்து பூமி – உதயணகுமார:1 27/1
பிடிப்பு பொன் விலை மட்டு_இல்லா பெரு வலி ஆரம்-தன்னை
முடி புவி அரசன் ஈய மொய்ம்பனும் அணிந்துகொண்டு – உதயணகுமார:1 100/1,2
வாய்ந்த வாசவதத்தைக்கு வருவித்தும் வீணை-தன்னை
சேர்ந்து அவண் நிகர்_இல் இன்பில் செல்வனும் மகிழ்வுற்றானே – உதயணகுமார:1 103/3,4
யூகியும் வஞ்சம்-தன்னை உற்று சூழ் வழாமை நோக்கி – உதயணகுமார:1 109/1
வத்தவகுமரன் கேட்டு வயந்தகன்-தன்னை நோக்கி – உதயணகுமார:2 150/1
செத்த நல் தேவி-தன்னை திருப்பவும் மீட்கலாம் என்று – உதயணகுமார:3 152/1
திரு நிறை மன்னன்-தன்னை சீர் மறையாளன் கண்டே – உதயணகுமார:3 156/1
காட்டினன் வீணை-தன்னை காவலன் கரந்து இருப்ப – உதயணகுமார:3 160/3
யூகி அங்கு உஞ்சை-தன்னை உற்று அரும் சிறைவிடுக்க – உதயணகுமார:3 161/2
ஒள் இதழ் தத்தை-தன்னை உள்ளியே துயிலல்செய்ய – உதயணகுமார:4 191/2
கொங்கை நல் பாவை-தன்னை கொணர நீ பெறுவை இன்பம் – உதயணகுமார:4 192/3
ஊன் உமிழ் கதிர் வேல் மன்னன் உருமண்ணுவாவு-தன்னை
சேனை நல் பதி நீ என்று திரு நிகர் பதுமை தோழி – உதயணகுமார:4 206/2,3
வாசகம்-தன்னை காட்ட வத்தவன் மனம் மகிழ்ந்து – உதயணகுமார:4 209/2
பிரச்சோதனன் தான் என்னும் பெருமகன் ஓலை-தன்னை
உரவு சேர் கழல் கால் மிக்க உதயணகுமரன் காண்க – உதயணகுமார:4 210/1,2
ஆம் ஆகும் யூகி-தன்னை அனுப்ப யான் காண்டல் வேண்டும் – உதயணகுமார:4 212/3
மன்னர் மா வேந்தன்-தன்னை வணங்கினன் கண்டு இருப்ப – உதயணகுமார:4 213/2
தீங்கு உறு தத்தை-தன்னை சீருடன் வணங்கி போந்து – உதயணகுமார:4 230/3
மன்னன் மானீகை-தன்னை மணம் மிக செய்துகொண்டான் – உதயணகுமார:4 239/4
பெற்றிசெய் வேந்தன்-தன்னை பெருமை வேல் தானை மன்னை – உதயணகுமார:5 242/2
பால் மொழி வாணி-தன்னை பாங்கினில் சேர்த்தார் அன்றே – உதயணகுமார:5 254/4
ஞான நல் குமரி-தன்னை நலம் முழுது உண்டு மாரன் – உதயணகுமார:5 255/1
மட்டு அவிழ் கோதை-தன்னை மன்னவ_குமரன் கண்டு – உதயணகுமார:5 257/1
இன் உயிர் கணவன்-தன்னை இனிமையின் நினைத்து இருப்ப – உதயணகுமார:5 259/2
பன்னுரை செய்து காட்டி பரமன்-தன் கோயில்-தன்னை
இன் இயல் வலம்கொண்டு எய்தி ஈசனை இறைஞ்சினானே – நாககுமார:1 14/3,4
செறி புகழ் சேர் சித்திநகர்-தன்னை ஆளும் சிரீவர்த்தமானன் எனும் தீர்த்தன் நீயே – நாககுமார:1 16/4
மனம் மகிழ் கோதை-தன்னை மருவிய காதலாலே – நாககுமார:2 40/2
அ முனி அவரை நோக்கி அருந்து நல் கனவு-தன்னை
செம்மையின் இருவர்கட்கும் சிறுவன் வந்து உதிக்கும் என்றும் – நாககுமார:2 44/1,2
வசை இன்றி மூத்தாள்-தன்னை மனோகரி நோக்க கண்டேன் – நாககுமார:2 55/4
தன்னுடை புதல்வி-தன்னை தான் அவன் கொடுத்து தாதி – நாககுமார:3 80/2
துன்னிய மகளி-தன்னை சுந்தரி வியாளனுக்கு – நாககுமார:3 80/3
மான வேல் மன்னன் கேட்டு மந்திரி-தன்னை ஏவ – நாககுமார:3 83/3
ஆசை என் மனைவி-தன்னை அதிபீம அசுரன் கொண்டு – நாககுமார:3 93/3
வனசரன்-தன்னை கண்டு அதிசயம் கேட்ப சொல்வான் – நாககுமார:3 97/4
தாரணி வனராசற்கு தாயத்தான் ஒருவன்-தன்னை
சீர் அணி குமரன் தோழன் சிறந்து அணி மாமன் கூட – நாககுமார:3 100/1,2
சென்று நல் குமரன்-தன்னை சீர்பெற வணங்கி சொன்னார் – நாககுமார:4 109/2
கடி கமழ் மார்பன்-தன்னை காத்து உடன் இருப்ப பின்னும் – நாககுமார:4 110/2
கிரிநகர்-தன்னை சேர கேட்டு நல் நகரை சென்றான் – நாககுமார:4 112/3
சேர்ந்த தன் மனைவியருள் செய லக்கணை-தன்னை
வாய்ந்த மகாதேவி பட்டம் வன்மைபெற வைத்தான் – நாககுமார:5 159/3,4
கொலை மலி கொடுமை-தன்னை குறைத்திடும் மனத்தில் கோல – யசோதர:1 71/3
அன்னவன் அத்தி பாகன் அட்டமாபங்கன் என்பான்-தன்னை
மெய் தெரிய கண்டே தளர்ந்து கண் புதைத்து மீண்டேன் – யசோதர:2 104/2,3
இவ்வகை மொழிவோன்-தன்னை இறையவன் தேவி மேவும் – யசோதர:2 114/1
பாவி-தன்னை மகிழ்ந்த பயன்-கொலோ – யசோதர:3 220/2
பெரியதோர் சோரன்-தன்னை பின்னமாய் சேதித்திட்டும் – யசோதர:4 234/4
மற்றொரு கள்வன்-தன்னை வதைசெய்யும் முன்னும் பின்னும் – யசோதர:4 235/1
பையவே காட்டம்-தன்னை பல பின்னம் செய்திட்ட அன்று – யசோதர:4 236/1
உறு பொருள் நிலைமை-தன்னை உற்று உணர்வு அறிவு-அது ஆகும் – யசோதர:4 241/1
மன்னவன் அன்னையோடு மாவின் நல் கோழி-தன்னை
கொன் நவில் வாளில் கொன்ற கொடுமையில் கடியது உன் – யசோதர:4 250/2,3
பின்னும் ஓர் சிறுவன்-தன்னை பெற்றனள் பேதை-தானே – யசோதர:4 259/4
மா இயல் வடிவு-தன்னை வதைசெய்தார் வண்ணம் ஈதேல் – யசோதர:5 307/1
மருள் செயும் உருவ மாட்சி மகனொடு மங்கை-தன்னை
அருள் பெருகு உவகை-தன்னால் அமைவு_இலன் அளியன் உம்மை – யசோதர:5 311/2,3
ஓர் உயிர்_தோழன் ஆகி உறுதி சூழ் வணிகன்-தன்னை
ஆர் உயிர்க்கு அரணம் ஆய அடிகளோடு ஐய நீயும் – யசோதர:5 312/1,2
ஓத நீர் வட்டம்-தன்னை ஒரு துகள் போல உள்ளத்து – யசோதர:5 314/2
ஆதரம்பண்ணல் செல்லா அபயனும் அரசு-தன்னை
காதலன் குமரன் தம்பி கைப்படுத்தனன் விடுத்தான் – யசோதர:5 314/3,4
ஏற்ற அ நிலைமை-தன்னை இது பொழுது உய்-மின் என்றான் – யசோதர:5 317/3
கற்ற நூல் புலமை-தன்னை காட்டுதல் கருதி சொன்னான் – சூளாமணி:3 105/4
நயந்து அது தெரியின் நம்பி நளி கடல்_வண்ணன்-தன்னை
விசும்பகத்து இழிந்து வந்து ஓர் வேழம் வெண் போது சேர்ந்த – சூளாமணி:3 106/2,3
தன் மகள் ஒருத்தி-தன்னை தந்தனன் போகும் என்றான் – சூளாமணி:3 107/4
பொன் நகர்-தன்னை ஆள்வான் புரந்தரன் அனைய மாண்பின் – சூளாமணி:5 296/1
ஆங்கு அவன்-தன்னை ஆராய்ந்து அறிந்து அருள்செய்க என்றான் – சூளாமணி:5 330/3
கேவல பெண் என்பாள் ஓர் கிளர் ஒளி மடந்தை-தன்னை
ஆவியுள் அடக்கி பின்னை அமரர்க்கும் அரியன் ஆனான் – சூளாமணி:6 560/3,4
பின் அவன்-தன்னை நோக்கி பேசினன் பிறங்கு தாரோய் – சூளாமணி:6 564/2
மன்ன கேள் வளை மேய் திரை மண்டிலம்-தன்னை
ஆள்பவர்க்கு ஓதின தம்-கணே – சூளாமணி:7 623/1,2
மின் அணங்கு உருவ பைம் பூண் விஞ்சையன்-தன்னை கூவி – சூளாமணி:7 696/2
கம்பமா உலகம்-தன்னை கண்டிடும் களிகொள் சீயம் – சூளாமணி:7 770/2
மன்னு புலவோர்கள் சொல மன்னன் மகள்-தன்னை
இன் நகை விமான தலம் ஏறுக இனிது என்றான் – சூளாமணி:8 866/3,4
மை வழி நெடும்_கணாளும் மனம் புக்க குரிசில்-தன்னை
செவ்வழி மழலை நாணே எழினியா மறைத்து சென்றாள் – சூளாமணி:8 983/3,4
பெரும் தகை நங்கை-தன்னை பெற்றவன் தாதை என்னும் – சூளாமணி:8 988/2
மாகத்து மதியம் அன்ன வாள் நுதல் மடந்தை-தன்னை
ஆகத்துள் அடக்கி பின்னும் அணி நுதல் அழகு நோக்கி – சூளாமணி:8 1021/1,2
கொடியவன் விடுத்த போழ்தில் கூற்றுவன்-தன்னை கூவி – சூளாமணி:9 1427/1
துண்டமா நாகம்-தன்னை துண்டத்தால் துணித்தது அன்றே – சூளாமணி:9 1452/4
மஞ்சு தோயும் வரையார்-தம் மன்னன்-தன்னை மத யானை – சூளாமணி:9 1483/1
பெரும் பிணா ஒருத்தி-தன்னை பெய்_வளை விடுத்தலோடும் – சூளாமணி:10 1562/3
தாது இவர் கரும் குழலி-தன்னை முகம் நோக்கி – சூளாமணி:10 1609/1
கன்னி அம் காமவல்லி கனம் குழை மடந்தை-தன்னை
மன்னவன் தேவிமார்கள் மணவினை கோலம்செய்து – சூளாமணி:10 1628/1,2
அலை புனல் பெருகலோடும் அலை கடல்_வண்ணன்-தன்னை
மலை புனை கொடியின் புல்லி மடந்தையர் மயங்குவாரும் – சூளாமணி:10 1673/1,2
வென்றனம் வீரன்-தன்னை வீக்கு-மின் சிவிறி தாரை – சூளாமணி:10 1678/1
கார்_அணி_வண்ணன் என்னும் கரும் களி வேழம்-தன்னை
வார் அணி இளம் மென் கொங்கை வாரியுள் வளைத்துக்கொண்டார் – சூளாமணி:10 1702/3,4
மைத்துன குமரன்-தன்னை மட_மொழி மாலை சூட்ட – சூளாமணி:10 1828/2
அன்னதன் பகுதி-தன்னை அறியுமா பகரலுற்றேன் – சூளாமணி:11 1840/4
முன் உபகாரி-தன்னை முதல் கெட முயலும் கீழ்மை – சூளாமணி:11 1844/3
வெம் திறல் காலன்-தன்னை மேற்சென்று வெல்லல் ஆமோ – சூளாமணி:11 1856/3
மன்னவன் மகிழ்ந்து நோக்கி வாழ் உயிர் வவ்வும் காலன்-தன்னை
நாம் இகந்து சேரும் சரண் பிறிது உரை-மின் என்றான் – சூளாமணி:11 1860/3,4
தாழ் ஒளி சுடரவன்-தன்னை காண ஓர் – சூளாமணி:11 1893/3
பெருமான் முடிவு என்னும் பெண் அரசி-தன்னை
ஒருவாமை வேட்டு எய்தி ஊழி பெயர்ந்தாலும் – சூளாமணி:12 2123/2,3
தான் கண்டவன் செய் தவம்-தன்னை கலக்ககில்லா – நீலகேசி:0 9/1
புல்லிய போக பெரு நிலம்-தன்னை பொருந்தினரே – நீலகேசி:1 82/4
மந்தர மா மலை-தன்னை வலம் முறை சூழ்பவரும் – நீலகேசி:1 89/3
மனக்கு இனிதா அவன்-தன்னை ஆள்வார் மாண்பு உரையாயோ – நீலகேசி:2 185/4
பல்லுடையான்-தன்னை பண்டு கண்டு ஏத்தினும் – நீலகேசி:4 330/1
ஆத்தன் உரைத்த பொருள்-தன்னை அ வாசகத்தால் – நீலகேசி:4 413/1
சிறப்பு உடை அண்ணல்-தன்னை கல் என சொல்லுவாய்க்கே – நீலகேசி:4 445/4
ஒளித்தனை கொள்ளலுற்றாய் உயிர்-தன்னை ஓர் பேர் உரைத்தே – நீலகேசி:5 513/4
தள்ளின போழ்தின் அவையவை-தன்னை தலைநிற்பார் – நீலகேசி:5 565/2
நில்லாதாக கூறுதல்-தன்னை நெறி என்றீர் – நீலகேசி:5 566/1
என் சென்று அது எய்தும் திறம்-தன்னை எனக்கு உணர – நீலகேசி:6 720/3
சாங்கியன்-தன்னை தலைப்பெய சென்றாள் – நீலகேசி:7 730/4
பருங்கினன் மெய்யும் பராசரன்-தன்னை
விரும்பினள் போல வினவினள் அன்றே – நீலகேசி:7 733/2,3
இருள்-தன்னை இன்றி இவை எய்தும் என்றாள் – நீலகேசி:7 762/4
மேல்

---

-தன்னையும் (3)

மாய மற்று இது-தன்னையும் வவ்வுமே – யசோதர:3 218/4
ஒன்றும் முற்ற உணர்ந்து அவள்-தன்னையும்
சென்று கண்டது சிந்தையின் நொந்து அரோ – யசோதர:3 219/3,4
இல் என்றவாறோ நரி-தன்னையும் என்றனனே – நீலகேசி:4 410/4
மேல்

---

-தன்னையே (6)

பேராம் இனிய யாழ் பெருமகன்-தன்னையே
சேரா எதிர்போய் சிறந்து புல்லினன் – உதயணகுமார:3 171/2,3
மருவ நல் பதுமையாம் மங்கை தங்கை-தன்னையே
திரு நிறை நல் வேள்வியால் செல்வற்கே அளித்தனன் – உதயணகுமார:3 173/3,4
தனது வித்தை-தன்னையே தான் நினைக்க வந்த பின் – நாககுமார:4 135/1
வளையவள் எசோமதி மைந்தன்-தன்னையே – யசோதர:2 78/4
அரணமாம் அறன்_இல்லது-தன்னையே – யசோதர:3 210/4
செறிதலை இலாத மன்னன்-தன்னையே செகுத்தது அன்றே – சூளாமணி:9 1463/4
மேல்

---

-தன்னொடு (5)

ஒத்து இலங்கு ஒண் சிறை உவணன்-தன்னொடு
பைத்து இலங்கு அரவுகள் பகைப்ப போன்ம் என – சூளாமணி:9 1264/1,2
இடி முரசு அதிர ஒர் இளவல்-தன்னொடு
கடி புகும் அவளது கற்பின் வண்ணமே – சூளாமணி:12 2090/3,4
ஓதினான் அ உயிரிலி-தன்னொடு
வேதனை தணிப்பான் வினை வீட்டிற்கும் – நீலகேசி:3 246/2,3
வாமன் உரை வையம்-தன்னொடு மாறே – நீலகேசி:4 341/4
துற்றி உய்த்தல்-தன்னொடு துதாங்கு என்று ஆத்தர் சொன்னவே – நீலகேசி:4 356/4
மேல்

---

-தன்னொடும் (5)

அரசன் மற்று அவன்-தன்னொடும் அ நகர் – யசோதர:1 9/1
பெரியவன்-தன்னொடும் பெயர்ந்து தாதை-தன் – சூளாமணி:9 1491/2
செவ் வரை அனைய தோள் செல்வன்-தன்னொடும்
மை வரை நெடும் கண் அம் மடந்தை-தன்னொடும் – சூளாமணி:10 1770/2,3
மை வரை நெடும் கண் அம் மடந்தை-தன்னொடும்
இ வரை அரைசு எதிர்கொள்ள எய்தினான் – சூளாமணி:10 1770/3,4
தண் சுடர் தமனிய_வண்ணன்-தன்னொடும்
மண் சுடர் உறுப்பது ஓர் வகையர் ஆயினார் – சூளாமணி:10 1772/3,4
மேல்

---

-தன்னோடு (10)

வாளொடு கை வில் ஏந்தி வயந்தகன்-தன்னோடு எண்ணி – உதயணகுமார:1 84/1
மன்னவன்-தன்னோடு எண்ணி மாநகர் திரண்டு சென்று – உதயணகுமார:1 110/1
பயந்து தீ கண்டு சேனை பார்த்திபன்-தன்னோடு ஏக – உதயணகுமார:1 111/1
சென்று தன் கோயில் புக்கு சே இழை பதுமை-தன்னோடு
ஒன்றினன் மகிழ்ந்து செல் நாள் உருமண்ணுவாவும் முன்பு – உதயணகுமார:4 194/2,3
அருள் முனி அருள கேட்டு அரசன் தன் தேவி-தன்னோடு
இருவரும் இறைஞ்சி ஏத்தி எழில் மனைக்கு எழுந்து வந்து – நாககுமார:2 47/1,2
வெய்ய நீ முனிவு செல்லல் மேதினிக்கு இறைவன்-தன்னோடு
ஐய ஆசனத்தின் உம்பர் அரசவை இருந்து கண்டாய் – யசோதர:2 121/2,3
பாவி-தன்னோடு மன்னன் படு கொலைக்கு இடமதாய – யசோதர:2 145/2
தாங்கலன் அவ்வை-தன்னோடு அவள் மனை தான் அமர்ந்தான் – யசோதர:2 151/3
நன்றாய காட்சியுடன் ஆகிய ஞானம்-தன்னோடு
ஒன்றாகி உள்ளத்து ஒழியாமை ஒழுக்கம் என்ப – நீலகேசி:1 124/1,2
கற்றிலை மெய்ம்மை நீ கட்புலம்-தன்னோடு ஓர் காலத்தினால் – நீலகேசி:5 516/2
மேல்

---

-தன்னோடும் (1)

மாட்சி நல் சிவிகை ஏறி மடந்தை-தன்னோடும் புக்கு – உதயணகுமார:3 160/1
மேல்

---

-தாங்களும் (3)

அந்தர வாழ்க்கையர் சோதிடர்-தாங்களும் ஐ_வகையர் – நீலகேசி:1 89/1
எப்பொருள்-தாங்களும் இன்னனவே என – நீலகேசி:7 777/3
ஆட்டு_உடையாள்-தன ஆடல்-தாங்களும்
ஓட்டு உடை குதிரையும் ஓட்டும் என்று இன்ன – நீலகேசி:8 808/1,2
மேல்

---

-தாம் (87)

விரிவாகு மதி அமைச்சர் மிக்க நால் குமரர் பேர்-தாம்
பரிவு ஆர் கோமுகனும் பாங்காம் தரிசகன் நாகதத்தன் – உதயணகுமார:5 253/2,3
ஏனை மானுயர்-தாம் இ விலங்கினில் – யசோதர:1 21/3
எண்_இல் வான்_உலகத்து இரண்டாவதில் இமையவர்-தாம் ஆனார் – யசோதர:5 325/4
விஞ்சை-தாம் பணிசெய்தல் விரும்பினன் – சூளாமணி:4 158/3
நாம நூல் கலை விச்சையின் நல் நெறி இவை-தாம்
தாம நீள் குழல் தளர் நடை உருவு கொண்டு_அனையார் – சூளாமணி:6 459/1,2
தனங்கள்-தாம் தவழ் சந்தன குழம்பிடை வளர்ந்த – சூளாமணி:6 464/3
சால வாயில்-தாம் எலாம் ஒர் தாமரை தடத்திடை – சூளாமணி:6 480/3
ஆசு_இல் தோள் இவை-தாம் அசைவு எய்துமோ – சூளாமணி:7 635/4
மானுடர்-தாம் அசைகிற்பவோ – சூளாமணி:7 637/4
கலங்கு நூல் கரும தொழில் மாக்கள்-தாம்
புலம் கொள் சூழ்ச்சியர் ஆகி புகன்றனர் – சூளாமணி:7 642/2,3
சென்று தூதுவர்-தாம் திறை கொள்க என – சூளாமணி:7 649/3
புழல் கை திண் நுதி மருப்பின பொரு களிறு இவை-தாம்
நிழல்-கண் நோக்கி நின்று அழன்றன நிலையிடம் புகுக – சூளாமணி:7 708/1,2
சுடர் தரு குழைகள்-தாம் அழிந்து சோர்ந்தவே – சூளாமணி:9 1221/4
கறங்கு என கால_சக்கரங்கள்-தாம் என – சூளாமணி:9 1276/1
கழுகு-தாம் உண காட்டுவன் என கைகள் புடையா – நீலகேசி:1 46/3
காற்று வலையங்கள் ஏந்தும் நிரைய கதி நிலம்-தாம்
ஏற்ற நிகோதத்தின் இம்பர் இருளின் இருள் இருள் மேல் – நீலகேசி:1 75/2,3
நிலங்களில் நிற்பவும் செல்பவும் ஆம் என நிற்பன-தாம்
இலம்படல் இன்றி இ வையகத்து ஐந்தாய் இயன்றனவே – நீலகேசி:1 77/3,4
மானுயர் என்னப்படுபவர்-தாம் மா விதையம் என்னும் – நீலகேசி:1 86/1
காளமான மெய்கள்-தாம்
வாள வாய்களால் பல – நீலகேசி:1 93/1,2
சாதலால் வரும் இடர்-தாம் எனை பலவுமே – நீலகேசி:1 105/4
எடுக்கில் அவை-தாம் இரண்டு பாகினவும் ஆகும் – நீலகேசி:1 106/2
பேர்தற்கு அரும் பிணி-தாம் இவை அ பிணி – நீலகேசி:1 116/1
மாஅது உடை அடி இவை-தாம் மறவலென் என வலம்கொண்டு – நீலகேசி:1 149/2
சாதல் நோய் சரை பிறவி-தாம் செய் தீ_வினை கடலுள் – நீலகேசி:2 155/1
போதியில் பணிந்திருந்தாள் புல் நெறி-தாம் பல அவற்றுள் – நீலகேசி:2 162/3
பொருள்_அன்மை கண்டானோ புற்கலர்-தாம் உலர்ந்தாரோ – நீலகேசி:2 187/3
சங்கம்-தாம் அல்லவேல் தத்துவமும் தலைப்பட்டாய் – நீலகேசி:2 194/4
தன் தன்மை ஆகிய தான் பழிப்பார்-தாம் உளரோ – நீலகேசி:4 274/3
ஓதி ஆங்கு அவை அவை-தாம் இவை இவை என்று உரைப்ப கேட்டு – நீலகேசி:4 287/2
ஒழியல் வேண்டும் என்று ஒற்றுமை-தாம் கொளீஇ – நீலகேசி:4 321/2
எம் பள்ளி-தாம் சென்று எடுப்ப எனின் அது – நீலகேசி:4 338/2
படம் புனைந்தவர்கள்-தாம் பலரும் உண்ணும் நீரினுள் – நீலகேசி:4 360/3
வெப்பம் குளிர் அவை-தாம் அவையேயால் – நீலகேசி:4 367/4
தாவரம் ஆய மரம் இவை-தாம் என – நீலகேசி:4 372/1
பேர் இவை-தாம் இரண்டு ஒன்றினுக்கே எனின் ஒன்று அவை ஆம் – நீலகேசி:4 383/3
கெடுவன தோன்றுவ நிற்பன-தாம் குணம் ஆயினக்கால் – நீலகேசி:4 392/2
வேறு என ஒன்று என இ வகை வேண்டுகின்றேற்கு அவை-தாம்
மாறு என்னும் கொள்ளா முடிபும் ஒழி நின் மயக்கம் என்றாள் – நீலகேசி:4 393/3,4
திரண்டனவாய் தம்முள் சென்று உடன் தீண்டும் இடத்து அவை-தாம்
உருண்டன தாம் ஒன்றின் உள்ளும் புடையும் உடைமையினால் – நீலகேசி:4 396/2,3
மெய்-தாம் ஒழிய அவை பாறு எய்தல் வேண்டுதலால் – நீலகேசி:4 408/2
ஏலாது இவை-தாம் உள எத்திறத்தானும் என்னில் – நீலகேசி:4 409/3
பிளவு எலாம் ஆகும் அன்றே பெற்றி-தாம் ஒத்தல் இல்லேல் – நீலகேசி:4 438/3
ஓதல்_இல் உணர் பொரூள்-தாம் உள்ளவும் இல்லவும் மேல் – நீலகேசி:4 442/3
அணி நாடு இவை-தாம் அறல் யாறு இவை-தாம் – நீலகேசி:5 463/1
அணி நாடு இவை-தாம் அறல் யாறு இவை-தாம்
பிணி நாடு இவை-தாம் பெரும் காடு இவை-தாம் – நீலகேசி:5 463/1,2
பிணி நாடு இவை-தாம் பெரும் காடு இவை-தாம் – நீலகேசி:5 463/2
பிணி நாடு இவை-தாம் பெரும் காடு இவை-தாம்
மணி மா மலை-தாம் எனவே வருவாள் – நீலகேசி:5 463/2,3
மணி மா மலை-தாம் எனவே வருவாள் – நீலகேசி:5 463/3
மணிகள்-தாம் பல கதிர் விடு மலர் உடை மணை மேல் – நீலகேசி:5 476/2
தத்துவம் இவை-தாம் என தமர்களுக்கு உரைக்கும் – நீலகேசி:5 479/1
பித்தர் போல் பல பிதற்றினீர் பிதற்றிய இவை-தாம்
எத்திறத்தினும் இசைவு_இன்மை இசைக்குவன் எனவே – நீலகேசி:5 479/3,4
நலம் ஆகிய நாற்றமொடு ஊறு இவை-தாம்
இலவே அவை எட்டினும் விட்ட திறம் – நீலகேசி:5 486/2,3
அறிவு ஆவன-தாம் இனி யா எனின் ஐம்_பொறியோடு – நீலகேசி:5 489/1
குறி-தாம் இவை ஆறினும் கூறுவது என் – நீலகேசி:5 489/3
பயனால் பல பாகு எனப்பட்டு அவை-தாம்
மயல் ஆம் மனமே வசி காயத்தின் ஆம் – நீலகேசி:5 490/2,3
அயலார் இவை-தாம் இனி யார் அறிவார் – நீலகேசி:5 490/4
அவை-தாம் நிலையா துயராம் அசுவம் – நீலகேசி:5 493/1
பல் இயல்பு ஆகி பரந்த ஐம்_கந்தமும் கந்தங்கள்-தாம்
புல்லிய ஒற்றுமையில் குறி ஆகிய பொய் உயிரும் – நீலகேசி:5 494/1,2
உண்டு அங்கு ஒரு குணி ஆங்கு அவை-தாம் குணம் ஆகும் அன்றேல் – நீலகேசி:5 495/2
ஏதம்_இல் தன்மை கருமம் இரண்டா இயைந்தவை-தாம்
பேதமும் ஆம் என்ற பெற்றியினால் பொருள் இற்று என்றலால் – நீலகேசி:5 496/2,3
முன் சொல்லப்பட்ட நிலம்-தாம் முடியின் முடிவு உளது ஆம் – நீலகேசி:5 497/3
குளித்தன-தாம் கொள்ளப்பாடு_இன்மையால் இன்மை கூறி நின்றேற்கு – நீலகேசி:5 513/2
வேறு குறி-தாம் உணர்வின் விள்ளுவல் இனி கேள் – நீலகேசி:5 521/4
கொள்ளும் நும் குசலாகுசலங்கள்-தாம்
எள்ளின் நேரும் இவை இன்மை காட்டுவேன் – நீலகேசி:5 526/2,3
தாமம் சாந்தம் புனைபவர்-தாம் எலாம் – நீலகேசி:5 557/3
ஒன்று அல பல் பொருள்-தாம் ஒளி ஆதிய – நீலகேசி:5 607/3
செய்தார்கள்-தாம் எனலும் சிந்தித்து இருந்தானால் – நீலகேசி:5 652/4
சார்த்தி பிறவா தவ நெறிகள்-தாம் உளவோ – நீலகேசி:6 661/2
அயலியர்-தாம் அல்ல ஆசீவகர்கள் – நீலகேசி:6 669/2
பல நீர் அவற்றின் படு பால் அவை-தாம்
புலம் ஆகு ஒலி ஒன்று ஒழிய முதற்கு ஆம் – நீலகேசி:6 675/2,3
அறித்தல் அறிதல் அவை-தாம் உயிர் ஆம் – நீலகேசி:6 676/3
அணு மேயின ஐந்து அவை-தாம் அனைத்தும் – நீலகேசி:6 677/1
பொருள்-தாம் இ ஐந்து ஒழிய போத்தந்து உரைப்பாய் – நீலகேசி:6 690/1
இருள்-தாம் இ ஐந்தனுள் எ கூற்றதாமோ – நீலகேசி:6 690/2
இருள்-தாம் இ ஐந்தனுள் எ கூற்றும் இல்லேல் – நீலகேசி:6 690/3
அணுமயமாம் கந்தங்கள்-தாம் அனந்தம் அன்றோ – நீலகேசி:6 690/5
பால்-தாம் பல ஆகி பால் ஆகும் அ பொருளே – நீலகேசி:6 692/1
மிதப்பனவே ஆழ்வன-தாம் வேறு யாதும் இல்லேல் – நீலகேசி:6 702/3
அளவே முழம் ஆ அவை-தாம் பலவால் – நீலகேசி:6 708/4
சாதி முதலா பிணி-தாம் இவை அ பிணியிற்கு – நீலகேசி:6 724/1
ஐந்து தன் மாத்திரை-தாம் அணுவால் தொடர் – நீலகேசி:7 758/1
பல்லன-தாம் அவை பண்டும் உளவே – நீலகேசி:7 765/4
ஓதின் அ பொருள்கள்-தாம் ஒன்பது ஆம் அவை – நீலகேசி:8 786/2
குணங்கள்-தாம் குணி எனும் கூற்றும் உண்மையின் – நீலகேசி:8 804/1
இல் வினை குணங்கள்-தாம் என்றும் வேறு எனின் – நீலகேசி:8 807/3
ஒன்று நல் பொருள்கள்-தாம் குணங்கள்-தாம் பல – நீலகேசி:8 818/1
ஒன்று நல் பொருள்கள்-தாம் குணங்கள்-தாம் பல – நீலகேசி:8 818/1
தேவரும் பிதிரரும் நுதலிய கொலைகளில் தீ_வினை-தாம்
மேவர அல்லன வேண்டுவல் யான் என வேண்டுதியேல் – நீலகேசி:9 837/1,2
மேல்

---

-தாமும் (22)

ஆடும் நல் மாதர்-தாமும் ஆடல் விட்டு உலந்து செல்ல – உதயணகுமார:1 91/2
விசும்பு இயல் குமரர்-தாமும் வியந்து உடன் இருப்ப புள்ளும் – உதயணகுமார:1 106/1
துளங்கல்_இல் திருமின் போர்மின் தூய சொல் மடந்தை-தாமும் – உதயணகுமார:6 303/4
அலங்கல் வேல் குமரன்-தானும் ஆ இழை மாதர்-தாமும்
புலங்களின் மிகுத்த போகம் புணர்ந்து இன்ப_கடலுள் ஆழ்ந்தார் – நாககுமார:2 56/3,4
என்னுடைய புதல்வர்-தாமும் இனி அரசாளும் ஒன்றோ – நாககுமார:3 77/1
துன்னிய புதல்வர்-தாமும் ஒருவனை சேவைபண்ணும் – நாககுமார:3 77/3
வியாள மாவியாளர்-தாமும் விழு தவத்து அனயை என்னும் – நாககுமார:5 165/1
அன்புசெய்தனகள்-தாமும் அழியும் நாள் அழியும் அன்றே – யசோதர:1 41/4
இனையன உழையர்-தாமும் எழில் நகரத்துளாரும் – யசோதர:2 157/1
அணி முடி அரசர்-தாமும் அவன் உயிர்_துணைவன் ஆய – யசோதர:5 313/2
மற்று அவன் புதல்வர்-தாமும் வருக என வந்தார் மாற்றம் – சூளாமணி:9 1188/3
தேவரும் மனிதர்-தாமும் செறி கழல் விஞ்சையாரும் – சூளாமணி:10 1555/1
பாவையும் விலங்கு சாதி படிமமும் பறப்பை-தாமும்
கோவையும் முகத்தும் ஆக்கி குலவிய இதழதாக – சூளாமணி:10 1634/1,2
கெடுவன தோன்றுவ நிற்பன-தாமும் குணம் என்றியேல் – நீலகேசி:4 392/1
உறத்தகும் வினைகள்-தாமும் உண்மையால் ஒட்டும் என்னேன் – நீலகேசி:4 427/2
வினையும் அ வினையின் ஆய விகல ஞானங்கள்-தாமும்
இனையவே கருவி என்றால் இங்கு நின் உள்ளம் வையாய் – நீலகேசி:4 431/1,2
சென்ற அ குணங்கள்-தாமும் செல்லும் அ குணங்கள்-தாமும் – நீலகேசி:4 443/1
சென்ற அ குணங்கள்-தாமும் செல்லும் அ குணங்கள்-தாமும்
அன்றை அ குணங்கள்-தாமும் அ பொருள் தன்மையாலே – நீலகேசி:4 443/1,2
அன்றை அ குணங்கள்-தாமும் அ பொருள் தன்மையாலே – நீலகேசி:4 443/2
ஆறு குறி ஆவனவும் ஆய புலம்-தாமும்
கூறு குறி ஆறும் அவை கொள்ளும் வகை-தாமும் – நீலகேசி:5 521/1,2
கூறு குறி ஆறும் அவை கொள்ளும் வகை-தாமும்
மாறு குறி மாறி குறி என்று மயக்காதே – நீலகேசி:5 521/2,3
நிலம் பொய் நீர் பொய் நெடு நகர்-தாமும் பொய் – நீலகேசி:5 534/1
மேல்

---

-தாமே (2)

நல் உயிர் நமர்கள்-தாமே நலிந்திட விளிந்தது எல்லாம் – யசோதர:1 34/3
தளர்வு_இல் வீரியம் தகைபெற வளர்ந்தன தமக்கு இணை அவை-தாமே – யசோதர:3 225/4
மேல்

---

-தான் (104)

நல் நெறி வத்தவன்-தான் நல் பிடி ஏறி நிற்ப – உதயணகுமார:1 110/3
மெய்வகை வயந்தகன்-தான் வீறு அமைந்து இனிதின் வந்தான் – உதயணகுமார:1 119/4
தவிசிடை இருந்தவள்-தான் படத்தை காட்டினள் – உதயணகுமார:2 133/2
மருவும் வாசவதத்தை-தான் வந்தனள் என்று உரைப்ப – உதயணகுமார:3 157/3
அரு மறை ஓதி நாமம் அருஞ்சனன் அந்தணன்-தான்
திரு உறை உஞ்சை நின்று திகழ் கொடி கௌசாம்பிக்கு – உதயணகுமார:4 189/1,2
நாடி உன்றனக்கு அன்னாள்-தான் நந்து இணை அல்லள் என்றான் – உதயணகுமார:4 202/4
மன்னும் ஓர் மந்திரம்-தான் வண்மையின் அளித்து போந்தான் – உதயணகுமார:5 245/2
விரும்பு சிங்கம் ஈன் வீரிய சாபம்-தான்
பரம்பு மண்-நின்று பாங்கின் எழுந்ததே – உதயணகுமார:5 279/3,4
பதுமை-தான் மிக பயந்த நம்பியாம் – உதயணகுமார:5 300/1
பொங்கு நல் கவி_கடல்-தான் புகுந்து நீர்த்து எழுந்தது அன்றே – நாககுமார:1 2/4
மௌவல் அம் குழல் மாதரைத்-தான் அழைத்து – நாககுமார:1 31/3
இன்று இவன்-தான் யார் என என் தம்பி அவன் என்னலும் – நாககுமார:4 130/4
அசைவு_இலா அளகாபுரி-தான் அலால் – யசோதர:1 6/3
வாரி வாய் மணலும் ஆற்றா வகையின வல்லவோ-தான் – யசோதர:1 39/4
கண்ணிய மனத்தர் இம்மை காதலும் உடையரோ-தான் – யசோதர:1 47/4
மருளி-தான் மயங்கி மாதர் மலர்_அடி சென்னிவைத்தான் – யசோதர:2 120/4
பேதை-தான் இவனும் பெண்ணின் அனையனே பிறிதும் ஒன்று உண்டு – யசோதர:2 124/2
அரசு-தான் அவனது ஆக விடுதும் நாம் அடிகள் என்றாள் – யசோதர:2 150/4
இவ்வகை ஆகும் சீவன் இயல்பு-தான் இயல்பு வேறாம் – யசோதர:4 238/1
மையல் வானிடை அனசனர் குழாங்களுள் வானவன்-தான் ஆகி – யசோதர:5 324/3
ஆற்றல்-தான் சூழ்ச்சி என்பது ஆதலால் அதனை ஆயும் – சூளாமணி:5 250/2
விளையா விளையாட்டு அயரும் தொழில்-தான்
தளையார் தளை ஆர் பொழிலின் தடமே – சூளாமணி:7 746/3,4
தழு மலர் அலங்கலான் தாதை-தான் என – சூளாமணி:10 1718/2
புனைவு-தான் இகந்த கோதை பொன்_அனாள் பூமி பாலர் – சூளாமணி:10 1827/1
நினைவு-தான் இகந்து காளை வடிவு எனும் நிகளம் சேர – சூளாமணி:10 1827/2
பவம்செய்து மாக்கள் பரியும் அது-தான்
எவன் செய்தும் என்னை ஈர் மலர் தாரோய் – சூளாமணி:11 2004/3,4
பாடும் அவள்-தான் பகைகொண்டு பல்கால் வெருட்டி – நீலகேசி:0 8/4
மறவி-தான் இல்லா மருந்தாம் வகையும் – நீலகேசி:1 127/2
தாய் தன் முலையில் அமுது ஊட்டும் தகையன் அறவோன்-தான் என்று – நீலகேசி:1 134/2
முன் எனப்படுவது-தான் முதல் இல்லா தடுமாற்றம் – நீலகேசி:2 179/1
தருமம்-தான் கருதி நீ சொன்னாயேல் தலைவரே – நீலகேசி:2 180/3
தான் கெடும் அளவு எல்லாம் நினைந்து உரைத்த தத்துவம்-தான்
மான் கடியும் நோக்கினாய் வழி அற கெட்டு ஒழிவதோ – நீலகேசி:2 181/3,4
துன்பம்-தான் தீ_வினையின் வழி தோன்றும் துன்பேயாம் – நீலகேசி:2 184/1
ஊடு புக்கு உயிர் அடும் துயரம்-தான் ஒழிக்கின்றான் – நீலகேசி:2 188/1
நுண் உணர்வு தனக்கு இல்லான் உரைத்தது-தான் நூல் ஆமோ – நீலகேசி:2 193/4
உள்ளம்-தான் நின்றவற்றை உணர்ந்து அவற்றோடு அற கெட்டு இங்கு – நீலகேசி:2 196/2
அண்ணல்-தான் முடிந்து அற கேடு அரியதே போலுமால் – நீலகேசி:2 200/4
சத்தி-தான் சென்றதே என்றியேல் ஐந்து அன்றி – நீலகேசி:2 203/1
சத்தி-தான் அது அன்றி ஐந்துமே ஆயினும் – நீலகேசி:2 203/3
கிளத்தல்-தான் ஓர் கிழமையும் போலுமே – நீலகேசி:2 209/4
காந்திபாலியை கண்டு கலகன்-தான்
ஏந்தி வெம் படையால் எறிந்தாற்கு இடம் – நீலகேசி:2 219/2,3
தனக்கு இனி யான் செயற்பாலது-தான் என்னை என உரைத்தான் – நீலகேசி:2 229/3
ஆங்கு அவள் அறம் கூற கேட்ட அவாச்சியன்-தான்
தேம் கமழ் ஒலி கோதாய் சித்தமே அல்லது இல்லை – நீலகேசி:3 259/1,2
மாதிரம்-தான் நெறியாக மனம் போல சென்று எய்தி – நீலகேசி:4 267/2
குழு கொம்பர் பிடித்து ஒரு கால் குஞ்சித்து நின்று-தான் – நீலகேசி:4 269/4
மருள்_உடையார் மதிப்பினும் மாற்றம்-தான் செயல்பொருட்டால் – நீலகேசி:4 283/3
அரண் என்ன தெளிந்தது-தான் ஆருகதமே மன்னும் – நீலகேசி:4 284/2
அருவு ஆதலால் அடங்கும் உணர்வு-தான் அங்கு என்னில் – நீலகேசி:4 302/1
செய் வினை-தான் நிற்பவே பயன் எய்தும் என்பதூஉம் – நீலகேசி:4 311/1
ஐ_வினை இல் நிலை தோற்றம் நாசம்-தான் நாட்டுங்கால் – நீலகேசி:4 311/4
தடிப்பது அலால் அருள்-தான் உனக்கு உண்டோ – நீலகேசி:4 333/4
கெடுவது தோற்றம் நிலையுதல்-தான் அ பொருள் எனவும் – நீலகேசி:4 392/3
கூறியது எ குணம் அ குணம்-தான் அ குணி பொருளே – நீலகேசி:4 393/1
இ கை வகையால் அது-தான் உளது ஆயின் அக்கால் – நீலகேசி:4 407/1
சொல் அன்று நாயை நரி-தான் என்ன சொல்லுகின்றான் – நீலகேசி:4 410/3
பிச்சை முதலா பெரிதா அறம் செய்தவன்-தான்
அ செல் கதியுள் அமரன் எனப்பாடும் இன்றே – நீலகேசி:4 416/2,3
ஞாலம் அறிய தவம்செய்தவன் நல் உயிர்-தான்
ஏலம் கொள் கோதாய் எதிர்காலத்தில் இன்மையாமேல் – நீலகேசி:4 418/2,3
பால்-தான் தயிர் ஆம் என நின்று பயிற்றுதியால் – நீலகேசி:4 420/2
கருவி-தான் ஒன்றும் இன்றி கடை_இலா பொருளை எல்லாம் – நீலகேசி:4 430/1
கருவி-தான் அகத்தின் ஆய கடை_இலா ஞானம் அன்றோ – நீலகேசி:4 430/3
ஏதமாம் இல் பொருள் மேல் நிகழ்ச்சி-தான் இறைவற்கு என்றான் – நீலகேசி:4 442/4
பிறவி-தான் ஒன்றும் இல்லான் பெரியனே என்று நின்றான் – நீலகேசி:4 444/1
மறவி-தான் இல்லை யோனி மன்னும் நான்கு என்னும் இல்லான் – நீலகேசி:4 444/2
அற கெடல்-தான் அது என்னில் அட்டக வித்து வெந்து ஆம் – நீலகேசி:4 445/2
விலை படைத்தார் ஊன் வேண்ட அ விலை-தான் வேண்டி – நீலகேசி:5 471/1
அல்லி அம் கோதை நின் காட்சி அழித்திடுவேன் எனத்-தான் – நீலகேசி:5 494/4
தன்மை கருமம் அவற்றனவே என்றல்-தான் என்னை வேறு – நீலகேசி:5 501/1
ஊர் இது காடு இது-தான் எனல் என்னை ஒருங்கு உளவேல் – நீலகேசி:5 502/1
நீர் இது தீ இது-தான் எனல் ஆமோ நிகழ்வுடனே – நீலகேசி:5 502/2
கரி வேதனையவர் காமுறு காமம் கடிந்தது-தான்
பரிவே பெரிது_உடையீர் முன் உரைத்த பல் செய்கைகளின் – நீலகேசி:5 505/2,3
நிறைந்து நிறைந்து அவை பால் தயிர் மோர் எனத்-தான் என்னையோ – நீலகேசி:5 511/4
அன்றியும் நின் சொல் அறி பொருள்-தான் இல ஆதலினால் – நீலகேசி:5 520/1
வீய்ந்தது இன்மையின் வெய்ய அவீசி-தான்
காந்திபாலி இரங்க கலகனை – நீலகேசி:5 546/2,3
உண்டு தாம் ஆகுலம் உணர்வு-தான் கூறுவேம் – நீலகேசி:5 552/4
பழுது-தான் அ உரை பன்மை-தான் இன்மையில் – நீலகேசி:5 553/3
பழுது-தான் அ உரை பன்மை-தான் இன்மையில் – நீலகேசி:5 553/3
பிறிது ஒன்று உண்டேல் உரை என உரைத்தாள் புத்தன்-தான் பெரிதும் – நீலகேசி:5 571/3
அளைவது நன்று இது-தான் அறம் ஆமேல் – நீலகேசி:5 592/4
என்றலும் இங்கு உளதோ அது-தான் எனின் – நீலகேசி:5 607/2
கேடது-தான் முழுது ஆதலின் நீ சொல்லும் – நீலகேசி:5 627/1
அவன்-தான் பிறனே அவன் என்றலானும் – நீலகேசி:5 646/3
அவன்-தான் பிறனே என அழிவது உண்டோ – நீலகேசி:5 646/4
தன் பிறிதே ஆகி பிற பிறிது-தான் அல்லா – நீலகேசி:5 650/1
வல்லனாய் செய்த மகன் வழியினால் மகன்-தான்
அல்லனாய் சொல்லின் உலங்கருவாமே – நீலகேசி:5 651/3,4
உடக்கும் இவை இல்லையேல் உயிர்-தான் உண்மை ஒட்டுவனோ – நீலகேசி:6 686/4
இழுதை-தான் செய்யும் இழிதகவு இது என்னோ – நீலகேசி:6 696/5
பத பொருள்-தான் நான்கின் பன்மை முடித்தாய் ஆம் – நீலகேசி:6 702/2
ஒன்று என நின்ற உயிர்-தான் உருவினது ஆதலினால் – நீலகேசி:6 715/1
தென்றை உளைய திசை-தான் உற போய காற்றேல் – நீலகேசி:6 719/1
காலங்கள் சொல்லாய் அது-தான் உன் கணக்கும் என்றால் – நீலகேசி:6 721/2
பேய் மற்று இவள்-தான் என கண்டோர் பெரியவன்-தான் – நீலகேசி:6 722/2
பேய் மற்று இவள்-தான் என கண்டோர் பெரியவன்-தான்
நீ மற்று இது உண் என்று அறம் நல்க விளங்க பெற்றேன் – நீலகேசி:6 722/2,3
செய் நின்று நீ செய் தவம்-தான் என செப்பினளே – நீலகேசி:6 728/4
நின்றாள் அவன்-தான் நெறி பகர்கின்றனன் – நீலகேசி:7 731/2
மான்-தான் பகுதி வழித்தோ வழித்து அன்றி – நீலகேசி:7 750/1
தான்-தான் பிறிது ஓர் பொருளோ இரண்டொடு – நீலகேசி:7 750/2
சென்றாய் கிடந்தது அசேதனை-தான் என்றும் – நீலகேசி:7 759/2
இல்லை அ குணம் குணிக்கு உண்மை-தான் என – நீலகேசி:8 820/1
சாத்திரமாவது வேதம் அன்றோ அது-தான் சயம்பு – நீலகேசி:9 826/2
பூதிகன்-தான் அது சொல்லலும் யான் அது வல்லன் எல்லாம் – நீலகேசி:9 827/1
பண்பு_இலி தேவரை நுதலிய கொலையினில் பல் வினை-தான்
உண் பல வகையினின் அடைந்தவை விளையுங்கள் நுமக்கும் என்றாள் – நீலகேசி:9 840/3,4
ஏத ஊதியம் இல் என எண்ணித்-தான் – நீலகேசி:10 854/4
ஒட்டி மீட்டும் உரைத்து உளம்-தான் கொளீஇ – நீலகேசி:10 861/3
தோற்றினால் உயிர்-தான் தொகை என் செயும் – நீலகேசி:10 881/2
மேல்

---

-தானினை (1)

மான் எனப்பட்டது மன்னும் ஓர் சேதனை-தானினை
ஆக்குதல் தக்கின்று அசேதனை – நீலகேசி:7 749/2,3
மேல்

---

-தானும் (66)

மற்று அவள் தந்தை-தானும் மா முனி ஆகி நிற்கும் – உதயணகுமார:1 14/1
அறுநூற்றின் மீதில் ஐம்பது ஆன நல் சேரி-தானும்
உறு நூற்றில் ஏழை மாற உள்ள நால் பாடியோடும் – உதயணகுமார:1 90/1,2
இந்திரன் ஆனை-தானும் இவன் கை யாழ் இசைக்கு மீறாது – உதயணகுமார:1 94/1
வயந்தகன் வந்து உரைப்ப வத்தவகுமரன்-தானும்
நயந்து கோன்_மகளை மிக்க நல் பிடி ஏற்ற தோழி – உதயணகுமார:1 111/2,3
நாணின் பாவை-தானும் நீ நலம் திகழ் மணியும் நீ – உதயணகுமார:2 145/2
மருவி அங்கு இருக்கும் ஓர் நாள் மகதவன் தங்கை-தானும் – உதயணகுமார:3 156/4
அங்கயற்கண்ணி-தானும் ஆர் அழல் வீந்தாள்_அல்லள் – உதயணகுமார:4 192/2
வார் அணி கொங்கை வேல் கண் வாசவதத்தை-தானும்
ஊர் அணி புகழினான யூகியும் மற்றுள்ளாரும் – உதயணகுமார:4 196/1,2
வெற்றி தேர் ஏறி வென் வேல் வேந்தனும் தேவி-தானும்
மற்று நல் தோழன்மாரும் வரிசையின் ஏறி வானம் – உதயணகுமார:5 250/1,2
பிறை நுதல் தாதி-தானும் பிள்ளை விட்டு உள் புகுந்தாள் – நாககுமார:2 51/2
அசைவு_இலா மன்னன்-தானும் அதிசய மனத்தன் ஆகி – நாககுமார:2 55/2
அலங்கல் வேல் குமரன்-தானும் ஆ இழை மாதர்-தாமும் – நாககுமார:2 56/3
அரிவையர் போகம்-தன்னில் ஆன நல் குமரன்-தானும்
பிரிவு இன்றி விடாது புல்லி பெரு மலர் காவு சேர்ந்து – நாககுமார:3 74/1,2
சந்திரகாந்தி வாளும் சாலம் மிக்கு அமளி-தானும்
கந்த நல் காமம் என்னும் கரண்டகம் கொடுத்தது அன்றே – நாககுமார:3 95/3,4
அ நகர்க்கு அதிபன் ஆன வனராசன் தேவி-தானும்
மன்னிய முலையினாள் பேர் வனமாலை மகள் நல் நாமம் – நாககுமார:3 99/1,2
வள்ளலும் மடந்தை-தானும் வள நகர் மருள புக்கார் – யசோதர:1 27/4
நின்றவர் நிலைமை-தானும் நினைவினுக்கு அரியது என்றான் – யசோதர:1 61/4
இறந்தவர் பிறந்தது இல்லை இரு_வினை-தானும் இல் என்று – யசோதர:1 72/2
மன்னனும் மடந்தை-தானும் மதன கோபத்தின் மாறாய் – யசோதர:2 93/3
உருவினொடு அழகு-தானும் ஒளி அமை குலனும் பேசின் – யசோதர:2 127/1
மண்ணியல் மடந்தை-தானும் மருவினர்க்கு உரியள்_அல்லள் – யசோதர:2 128/1
முடி பொருள்-தானும் என்-கொல் மொழிந்து அருள்செய்க என்றான் – யசோதர:4 231/4
உற்றிடும் உம்பர் இன்பம் உலகு இதற்கு இறைமை-தானும்
முற்ற முன் உரைத்த பேறும் வந்துறும் முறைமை என்றான் – யசோதர:4 240/3,4
பாட்டு அரும் தன்மைத்து அன்றே பான்மையின் பரிசு-தானும் – யசோதர:4 254/4
ஆங்கு அபயவுருசியுடன் அபயமதி-தானும்
தாங்கலர்கள் சென்று தவ அரசன் அருளாலே – யசோதர:5 302/1,2
மைந்தனும் மடந்தை-தானும் மாற்றிடை சுழன்ற பெற்றி – யசோதர:5 304/2
இனையது வினைகள் பின் நாள் இடர்செய்த முறைமை-தானும்
இனையது வெகுளி காமத்து எய்திய இயல்பு நாடின் – யசோதர:5 320/2,3
இனையது பெருமை-தானும் இறைவனது அறத்தது என்றான் – யசோதர:5 320/4
பின் அவன் உரிமை-தானும் பெரு வதம் மருவிற்று அன்றே – சூளாமணி:4 204/4
புலவி-தானும் ஓர் கலவியை விளிப்பதோர் புலவி – சூளாமணி:6 461/1
கலவி-தானும் ஓர் புலவியை விளைப்பதோர் கலவி – சூளாமணி:6 461/2
விரை மலி விளங்கு பைம் தார் விஞ்சையர் செல்வம்-தானும்
நுரை மலி பொள்ளல் யாக்கை மனித்தர்க்கு நுகரல் ஆமோ – சூளாமணி:6 520/3,4
சங்க_வண்ணனார் தம்பி-தானும் நீர் – சூளாமணி:7 602/1
நலம் புரி நல் ஒளி நம்பி-தானும் அ – சூளாமணி:8 960/2
மன்னிய விஞ்சை வேந்தன் தம்பியும் மருகன்-தானும்
துன்னிய சுரமை நாடன் தொடு கழல் தொழுதலோடும் – சூளாமணி:8 964/1,2
இமையவர் அரசன்-தானும் இகல்செய கருதி வந்தால் – சூளாமணி:9 1192/1
வெண் சுடர் ஒளியவன்-தானும் விஞ்சையர் – சூளாமணி:10 1772/2
மாதர் அம் சாயலாளும் மணி_வண்ணன் சிறுவன்-தானும்
ஓது அம் நீர் இன்பம் என்னும் ஒலி கடல் தரங்கம் மூழ்க – சூளாமணி:10 1837/1,2
சோதி அம் பெயரினாளும் சுடரவன் புதல்வன்-தானும்
காதலில் களித்து தங்கள் கன வரை உலகம் சார்ந்தார் – சூளாமணி:10 1837/3,4
பிறந்து நாம் புறம்செய்கின்ற பேதை இ உடலம்-தானும்
இறந்த நாள் போல்வது இன்றாய் இற்றையின் நாளை வேறாய் – சூளாமணி:11 1848/1,2
ஆடவன்-தானும் போழ்து கழித்து வந்து ஒருவன் ஆழ்ந்தான் – சூளாமணி:12 2117/4
வெண் திங்கள்-தானும் விமலம் தனக்கு இல்லது அன்றே – நீலகேசி:0 6/2
தம்தம் நெறியில் திரிதல்-தானும் இலர் ஆகி – நீலகேசி:1 19/3
அறவியான்-தானும் அற அமிர்தம் ஈந்தான் – நீலகேசி:1 127/4
தேன் நிரைத்த கரும் குழலாள்-தானும் பின் தெருட்டினாள் – நீலகேசி:2 175/4
தோட்டியிட்டு ஊர்வதே போல் சூரிய சோமன்-தானும்
வாள் தடம் கண்ணி நல்லாள் வாக்கு எனும் தூ கயிற்றால் – நீலகேசி:3 265/2,3
தந்து இங்கு உரைத்த உரை-தானும் கெடுக என்றான் – நீலகேசி:4 400/3
அல் என்று உரைத்த உரை-தானும் எம் ஆகமத்துள் – நீலகேசி:4 410/1
சூட்டு அடு நரகம்-தானும் சுடர்ந்த நல் சுவர்க்கம்-தானும் – நீலகேசி:4 424/3
சூட்டு அடு நரகம்-தானும் சுடர்ந்த நல் சுவர்க்கம்-தானும்
பூட்டினம் உரைத்த அக்கால் போந்தது அங்கு என்னை என்றான் – நீலகேசி:4 424/3,4
கொண்ட தன் கரணம்-தானும் இல்லையேல் கூற்றும் இல்லை – நீலகேசி:4 432/1
உண்டு தன் கரணம்-தானும் உரைக்குநர்க்கு உறுவன் என்னில் – நீலகேசி:4 432/3
இறைவனார் உணர்வு-தானும் இன்மை மேல் எழலும் வேண்டி – நீலகேசி:4 434/3
கொள எலா ஞானம்-தானும் கொள்ளுமாறு எவன்-கொல் என்றான் – நீலகேசி:4 438/4
எல்லை_இல் அறிவு-தானும் எங்ஙனம் எய்தும் என்றான் – நீலகேசி:4 440/4
பொற்பம் இலா உயிர்-தானும் இல் புத்தி அலால் எனலும் – நீலகேசி:5 498/2
பேர் இதுவே என சொல்லுதல்-தானும் பிழைக்கும்-கொலோ – நீலகேசி:5 502/4
பெற்றிலம் நாம் அதன் பின் கொளல்-தானும் பெரும் தவத்தாய் – நீலகேசி:5 516/3
அறம்செய்தல்-தானும் அவம் பிற அன்றே – நீலகேசி:5 599/4
மதி என்றும் இல் எனின் இல் ஒளி-தானும்
புதியதும் பாழ் அது பொன்றிய போழ்தே – நீலகேசி:5 609/1,2
துலாம் இல்லை அட்டகமே அது-தானும்
இல் ஆம் இரு பால் தலையே தலை தாமும் – நீலகேசி:5 634/1,2
அயல் பிறனும் அல்லன் அவன்-தானும் அல்லன் – நீலகேசி:5 649/1
உச்சேதம்-தானும் ஒரு வகையால் அ வகையே – நீலகேசி:5 657/1
பால் சீர நீரும் நிலம்-தானும் பணிந்த சீர் ஆம் – நீலகேசி:6 717/2
பின் சென்று பெய்யும் துளி-தானும் பெரும் தவத்தாய் – நீலகேசி:6 720/2
இந்திரன்-தானும் இணை நுனக்கு ஆமோ – நீலகேசி:7 755/4
மேல்

---

-தானே (7)

இடி குரல் சீயம் ஒப்ப இலங்கிய குமரன்-தானே – உதயணகுமார:1 100/4
ஒத்து உடன் இசைந்து சென்றான் உதயணகுமரன்-தானே – உதயணகுமார:2 150/4
அஞ்சுதல் துன்பம்-தானே அல்லதும் அதனில் சூழ்ந்த – யசோதர:1 33/3
பின்னும் ஓர் சிறுவன்-தன்னை பெற்றனள் பேதை-தானே – யசோதர:4 259/4
என்னை இயையும் திறம் இவை-தானே – நீலகேசி:5 619/4
என்றலும் மற்கலி-தானே இறை இனி – நீலகேசி:6 671/1
மருவாத சொல்லினை மாதிரம்-தானே
பருவாய் பதக படைத்திடும் என்னாய் – நீலகேசி:7 752/3,4
மேல்

---

-திறத்து (1)

காதலார்-திறத்து காதல் ஆக்கிய காதலாரை – சூளாமணி:8 991/1
மேல்

---

-தொறு (6)

அணங்குற விலங்கு-தொறு அகம் புலர வாடி – சூளாமணி:6 457/2
வணங்கு இடை வணங்கு-தொறு அணங்கு என வணங்கும் – சூளாமணி:6 457/4
திரை செறி நெடு வரை கடை-தொறு திசைதிசை – சூளாமணி:8 935/3
புரவிய குரமுகம் இடு-தொறு பொடி எழு – சூளாமணி:8 939/1
ஊழி-தொறு ஊழி உலப்பு_இல கண்டாய் – சூளாமணி:11 2020/4
திரு உருவின தெரி கதிரின திசைதிசை-தொறு செந்நெல் – நீலகேசி:1 12/4
மேல்

---

-தொறும் (28)

கவளம் நாள்-தொறும் ஊட்டு எனும் காவலன் – உதயணகுமார:6 341/1
ஏத்து அரிய வீதி-தொறும் ஈடு_இல் வட்ட சாரியும் – நாககுமார:2 67/2
நங்கைமார் ஐஞ்ஞூற்றுவர் நாள்-தொறும் ஒலிசெய்வார் – நாககுமார:4 134/3
தலம்தலம்-தொறும் ஆடினர் தாழ்ந்தனர் – யசோதர:1 12/2
நஞ்சு அன வினைகள் நம்மை நாள்-தொறும் நலியும் என்றான் – யசோதர:1 33/4
வந்து வானவர் திசை-தொறும் வணங்கினர் வாழ்த்தினர் மலர்_மாரி – யசோதர:5 327/1
ஆலும் மா மழை நீள் முகில் ஆர்த்-தொறும்
ஆலும் மா மயில் ஆலும் ஒர்பால் எலாம் – சூளாமணி:1 21/3,4
கார்செய் காலை கறித்-தொறும் மெல்லவே – சூளாமணி:1 26/3
ஆவி வாய் மாளிகை அதிர கேள்-தொறும்
தூவி வான் பெடை துணை துறந்த-கொல் என – சூளாமணி:2 46/2,3
நன்று அது பெரிதும் என்று அருளி நாள்-தொறும்
சென்று அவன் காக்க என மொழிந்து தேம் குழல் – சூளாமணி:3 117/2,3
ஊது தேன் இறகு ஊன்றி இருத்-தொறும்
போது தேர் முகத்தும் புருவ கொடி – சூளாமணி:4 153/2,3
அழல் கொடி எறித்-தொறும் சுடரும் ஆடகம் – சூளாமணி:4 209/1
மன்னவன் நடத்-தொறும் மகர குண்டலம் – சூளாமணி:5 375/3
நலம் கனி மடந்தையர் நடத்-தொறும் இணர் போது – சூளாமணி:6 450/1
கள் உறைத்-தொறும் கழுமி ஊற்று அறா – சூளாமணி:7 579/3
கள்ளின் நுண் துளி கலந்து கால் அசைத்-தொறும் கமழ – சூளாமணி:7 729/2
தோரணம் திசை-தொறும் சுடர நாட்டுக – சூளாமணி:8 902/3
அருவி கொள் மத மழை பொழி-தொறும் அளறு எழும் – சூளாமணி:8 939/2
கழுமிய காகதுண்டம் கமழ்-தொறும் காள மேகம் – சூளாமணி:8 1109/1
நகு-தொறும் அழல் கொடி நடுங்கும் நுண் துளி – சூளாமணி:9 1207/1
உகு-தொறும் மயிர் துளை உயிர்க்கும் வெம் புகை – சூளாமணி:9 1207/2
புகு-தொறும் செவி சுடு புன்சொல் ஆர் அழல் – சூளாமணி:9 1207/3
மிகு-தொறும் விசும்புற நிமிர்ந்து காட்டினான் – சூளாமணி:9 1207/4
அடு சரம் படு-தொறும் அலறி வாலதி – சூளாமணி:9 1249/2
காடு சேர் கனி காண்-தொறும்
ஓடுமே மனம் ஓடுமே – சூளாமணி:10 1618/3,4
சேறு சேர் கனி காண்-தொறும்
ஊறுமே எயிறு ஊறுமே – சூளாமணி:10 1619/3,4
நீண்ட மாங்கனி காண்-தொறும்
வேண்டுமே மனம் வேண்டுமே – சூளாமணி:10 1620/3,4
திசை-தொறும் இவை பிற சுகதன செலவே – நீலகேசி:4 449/4
மேல்

---

-தோறு (1)

ஆத்த கணம்-தோறு அலர்ந்த நிகழ்ச்சியும் – நீலகேசி:5 613/2
மேல்

---

-தோறும் (24)

உற்ற நல் வீதி-தோறும் ஊர்ந்து நல் சாரிவட்டம் – உதயணகுமார:1 99/3
உற்ற ஊர் வீதி-தோறும் ஊர்ந்து தீக்கு ஓடி ஆட்டி – நாககுமார:2 58/2
பிறந்த நம் பிறவி-தோறும் பெறும் உடம்பு அவைகள் பேணா – யசோதர:1 36/1
அரு_வினை விளையுள் ஆய அரும் துயர் பிறவி-தோறும்
வெருவிய மனத்து நம்மை வீடு_இல விளைந்தவாறும் – யசோதர:1 46/1,2
இன்ன பல் பிறவி-தோறும் இடும்பைகள் தொடர்ந்து வந்தோம் – யசோதர:1 63/2
புரைபுரை-தோறும் நீர் சோர் பொள்ளல் இ உருவிற்றாய – யசோதர:2 131/1
பிறந்து நீ பிறவி-தோறும் பெரு நவையுறுவது எல்லாம் – யசோதர:4 248/3
பின் அவர் பிறவி-தோறும் பெற்றன பேசலாமோ – யசோதர:4 250/4
மயரிகள் பிறவி-தோறும் வருந்திய வருத்தம் கண்டால் – யசோதர:4 252/2
எந்தையும் எந்தை தாயும் எய்திய பிறவி-தோறும்
வெம் துயர் விளைவு செய்த வினையினேன் என் செய்கேனோ – யசோதர:5 305/1,2
செய்த வெந்திய கொலை ஒரு துகள்-தனில் சென்று உறு பவம்-தோறும்
எய்துமாயிடில் தீர்ந்திடா கொலை இஃது இரு நில முடி வேந்தே – யசோதர:5 321/1,2
செங்கயல் மதர்த்த வாள் கண் தெய்வ மா மகளிர்-தோறும்
தங்கிய உருவம் தாங்கும் சக்கரன் தகைமை ஆனான் – சூளாமணி:2 68/3,4
பூரித்த சுடரின் செம்பொன் போதிகை புடங்கள்-தோறும்
மூரி தண் சுடர் வெண் முத்தின் பரூஉ திரள் முயங்கி ஞால – சூளாமணி:8 848/2,3
மடுத்தன வயிர தம்பம் மாட நீள் மதலை-தோறும்
தொடுத்தன சுரும்பு பாயும் துணர் அணி தயங்கு மாலை – சூளாமணி:8 849/2,3
தோரண தூண்கள்-தோறும் சுடர் மணி சிலம்ப நான்று – சூளாமணி:8 852/2
மணி மிடற்ற செம் கண்ண பவழ கால் கபோதங்கள் மதலை-தோறும்
மணி மிடற்றினால் அகவ அனங்கனையும் அனல்விக்கும் அளியம் மாலை – சூளாமணி:8 1034/3,4
அம் தளிர் கொம்பர்-தோறும் அணி பல அணிந்தார் அன்றே – சூளாமணி:10 1627/4
ஆவி தாமும் உடையன போல் அடிக்கும்-தோறும் அடங்காது – சூளாமணி:10 1751/2
தூய மணி நீர் நிலைகள்-தோறும் இவர்வது ஒத்தாள் – சூளாமணி:10 1796/4
செல்லும் வாய்-தோறும் செல்வ விழவு அணி தேர்த்தது அன்றே – சூளாமணி:11 1868/4
புல்லினர் கீழ்க்கீழ் புரைபுரை-தோறும் – சூளாமணி:11 1943/4
அந்தி-தோறும் புடைக்க அமையுமோ – நீலகேசி:4 322/4
நீரும்நீர்-தோறும் ஒவ்வா நிலையிற்றே திங்கள் என்றும் – நீலகேசி:4 437/1
ஊரின் ஊர்-தோறும் ஒவ்வா ஒளியிற்றே ஞாயிறு என்றும் – நீலகேசி:4 437/2
மேல்

---

-நின்று (9)

பரம்பு மண்-நின்று பாங்கின் எழுந்ததே – உதயணகுமார:5 279/4
சாரணர் விசும்பின்-நின்று இழிந்து தாதை-தன் – சூளாமணி:4 186/2
மின் நவில் விசும்பின்-நின்று இழிந்து வீங்கு நீர் – சூளாமணி:5 405/3
வாம மேகலை முதல்-நின்று வயிற்று இடை வளர்ந்த – சூளாமணி:6 463/1
எங்கள் கோன் இவன்-கண்-நின்று மிக்கு உயர் குலத்து வேந்தர் – சூளாமணி:6 561/1
கொங்கு அவிழ் குளிர் கொள் சோலை குன்றின்-நின்று இழிந்த போது – சூளாமணி:10 1668/2
மஞ்சு உடை விசும்பின்-நின்று இழிந்து வந்தது – சூளாமணி:10 1723/3
இன் நகைய பூம் தவிசின்-நின்று இனிது இழிந்தாள் – சூளாமணி:10 1794/4
குக்குடமாநகர்-நின்று கொடி மினின் – நீலகேசி:6 666/3
மேல்

---

-நின்றும் (4)

தார் அணி கொடி இலங்கும் சயந்தியின்-நின்றும் போந்து – உதயணகுமார:4 196/3
விண் இயல் உருவ வீதி மேல்-நின்றும் இழிந்து வெய்யோன் – சூளாமணி:8 1026/1
இன்றின்-நின்றும் இது ஒழிதிர் ஆயின் உங்கட்கு இருமைக்கு – நீலகேசி:1 39/3
போதின்-கண்-நின்றும் புத்தோட்டில் பொருந்திய – நீலகேசி:5 622/1
மேல்

---

-பால் (28)

இ வணம் அ தாயும் சேயும் இருடி-பால் இருந்தார் அன்றே – உதயணகுமார:1 17/4
அன்று உன்-பால் நில்லேன் என்றே அ கரி உரைப்ப கேட்டான் – உதயணகுமார:1 20/4
சூரியன் குட-பால் சென்று குட வரை சொருக கண்டு – உதயணகுமார:1 117/1
பார் அணி கோசம்பி-பால் பல் மலர் காவுள் வந்தார் – உதயணகுமார:4 196/4
ஆங்கு ஒரு காரணத்தில் தத்தை-பால் வந்திருந்தாள் – உதயணகுமார:4 230/1
பொதிய மா மலையும் காணா பொரு_இல் சீர் குட-பால் நின்ற – உதயணகுமார:5 251/2
தென்-பால் சேடியில் சீதரலோகத்தில் – உதயணகுமார:5 275/2
தஞ்சமான தன் தந்தை-பால் சென்றான் – உதயணகுமார:5 296/4
தருமவீரர் என்ற அருள் தலைவன்-பால்
வெருவரும் துன்பம் விலங்கும் வாழ்க்கையை – உதயணகுமார:6 323/1,2
பெரு விறல் யூகி சொல்வான் பெரும் தவர்-பால் அறத்தை – உதயணகுமார:6 329/3
இஞ்சி சூழ் புரத்து மேல்-பால் இலங்கிய விபுலம் என்னும் – நாககுமார:1 11/1
நடுக்கம் ஒன்று இன்றி நம்-பால் நகுபொருள் கூறுக என்ன – யசோதர:1 62/2
எனை வினை உதயம்செய்ய இடர் பல விளைந்த என்-பால்
வினைகளின் விளைவை யாவர் விலக்குநர் என்று நின்றான் – யசோதர:2 143/3,4
வேக மாருதம் வீச விண்-பால் சிறு – சூளாமணி:7 637/1
நறை நின்று கமழும் குஞ்சி நம்பி-பால் பட்டது அன்றே – சூளாமணி:8 981/4
இன்று இனிது ஆகும் அன்றே இரும் தவ பயங்கள் நம்-பால்
ஒன்றின விளைந்த என்று ஆங்கு ஒளியினால் புதியள் ஆனாள் – சூளாமணி:8 1012/3,4
காளை-பால் பட்டு வெய்யோன் குட திசை கன பொன் குன்றில் – சூளாமணி:8 1025/3
செய்யது ஓர் உருவம் மேல்-பால் திசைமுகம் சிறந்தது அன்றே – சூளாமணி:8 1027/4
சொல்லால் புகழ்தற்கு அரியான்-பால் தூணி வறியவாதலும் திண் – சூளாமணி:9 1344/3
கை-பால் எடுத்து கறை மருப்பு மிடைந்து கண்கள் எரி சிந்தி – சூளாமணி:9 1348/2
மெய்-பால் எடுத்து குத்தியும் மெய் விலங்கி பாய்ந்தும் ஒன்றொன்றை – சூளாமணி:9 1348/3
பொய்-பால் இன்றி எடுத்திட்டு புடைத்தும் பெயர்த்தும் பொருதனவே – சூளாமணி:9 1348/4
சுருங்கல்_இல் சுடர் ஒளி துளும்ப தோன்றல்-பால்
அரும் கலம் ஒழிந்தவும் அடைந்த என்பவே – சூளாமணி:9 1501/3,4
பனி மதி விசும்பின் வந்தான்-பால் வர பணித்த பின்னை – சூளாமணி:10 1697/2
இன்னும் சிலவர் இழி கதி-பால் பட்டு – சூளாமணி:11 1980/2
கண்டு யாம் இ கணம் ஓடி தன்-பால் சொன்னோமாக – நீலகேசி:1 36/2
வண்ண ஆதி எல்லாம் வகுப்பின் நிலப்-பால் ஆம் – நீலகேசி:6 688/1
அருள் தாழ்ந்து நீ இருப்பது யாதின்-பால் ஆமோ – நீலகேசி:6 690/4
மேல்

---

-பாலும் (8)

நிலப்-பாலும் நீர்ப்-பாலும் தீப்-பாலும் காற்றின் – நீலகேசி:6 687/1
நிலப்-பாலும் நீர்ப்-பாலும் தீப்-பாலும் காற்றின் – நீலகேசி:6 687/1
நிலப்-பாலும் நீர்ப்-பாலும் தீப்-பாலும் காற்றின் – நீலகேசி:6 687/1
புலப்-பாலும் நெட்டு உயிரின் போக்கு இல்லாப்-பாலும் – நீலகேசி:6 687/2
புலப்-பாலும் நெட்டு உயிரின் போக்கு இல்லாப்-பாலும்
சொலற்பால அல்லாத சொல்லுதலால் யானும் – நீலகேசி:6 687/2,3
நீர்ப்-பாலும் தீப்-பாலும் நில்லா வளிப்-பாலும் – நீலகேசி:6 689/1
நீர்ப்-பாலும் தீப்-பாலும் நில்லா வளிப்-பாலும் – நீலகேசி:6 689/1
நீர்ப்-பாலும் தீப்-பாலும் நில்லா வளிப்-பாலும்
பேர்ப்பாலே பற்றி பிறப்பிறவாம் நீ பெருக்கி – நீலகேசி:6 689/1,2
மேல்

---

-மதி (1)

செல்-மதி நீ என செல்ல விடுத்தனன் – உதயணகுமார:4 220/1
மேல்

---

-மன் (2)

தீயும்-மன் என்று ஏற்ற கருமையால் எனும் சிந்தை இலவாய் – நீலகேசி:1 42/4
சொல்லுவிர் ஆயின் சொல்லிய மெய்ம்மை துறவு ஆம்-மன்
கொல் சின வேழம் குறி நிலை செய்த குணத்தின்னீர் – நீலகேசி:5 566/3,4
மேல்

---

-மாட்டு (2)

செம் துணர் நறு மலர் தெளித்து தேவர்-மாட்டு
இந்திரன்_அனையவன் இறைஞ்சி ஏத்தினான் – சூளாமணி:3 89/3,4
ஈதற்கு இவறுதல் ஏற்பவர்-மாட்டு எழு – சூளாமணி:11 1995/2
மேல்

---

-மின் (90)

நினை-மின் அ குறிகள் உண்டு என் நேர்மையில் கேட்பிர் ஆயின் – நாககுமார:2 45/3
அன்னியன் சேவை ஒன்றோ அடிகள் நீர் அருளிச்செய்-மின்
துன்னிய புதல்வர்-தாமும் ஒருவனை சேவைபண்ணும் – நாககுமார:3 77/2,3
மறம்-இதை விட்டு அறத்தில் வாழு-மின் உலகத்தீரே – நாககுமார:5 170/4
வம்-மின் நீர் பசியின் வாடி வருந்திய மெய்யர் ஆனீர் – யசோதர:1 26/2
நிலத்து இறை மன்னன் வாழ்க நெடிது என உரை-மின் என்றார் – யசோதர:1 59/3
இறப்புவம் அதன்-கண் தேற்றம் இனிது வைத்திடும்-மின் என்றான் – யசோதர:1 73/3
ஆற்றல்-அது அமையப்பெற்றால் அரும் தவம் அமர்ந்து செய்-மின்
சாற்றிய வகையில் மேன்மேல் சய்யம் மா சய்யமத்தின் – யசோதர:5 317/1,2
ஏற்ற அ நிலைமை-தன்னை இது பொழுது உய்-மின் என்றான் – யசோதர:5 317/3
தனயர்கள்-தம்மை நோக்கி தரியலீர் சரியை போ-மின்
என அவர் இறைஞ்சி மெல்ல இ நகரத்து வந்தார் – யசோதர:5 319/2,3
ஈங்கு இனி புகு-மின் என்றான் இறைவனை அவனும் சேர்ந்தான் – சூளாமணி:3 104/2
கொடி வளர் மகளிர் பூம் கள் குடைந்து நீர் குடி-மின் என்று – சூளாமணி:4 163/3
இன் உரை அமிழ்து எமக்கு ஈ-மின் என்பதாம் – சூளாமணி:4 197/2
மனக்கு இனிதின் ஏறினை மகிழ்ந்து இரு-மின் என்றான் – சூளாமணி:6 441/4
என்ன இது வந்த வகை என்னின் இது கேள்-மின்
நல் நகர் இதற்கு இறைவன் முன்னம் நனி நண்ணி – சூளாமணி:6 444/1,2
சென்று அவன் வழிச்சிரமை தீர்-மின் என நால்வர் – சூளாமணி:6 448/2
கண்ணி தம்-மின் என்று இரந்து கொண்டு நின்று கண்ணுவார் – சூளாமணி:6 481/4
பிற்றைநாள் குரவர்-தம்மை பின் சென்று விடு-மின் என்று – சூளாமணி:6 571/3
சென்று நும் இறைவர்க்கு எம் வாய் இன் உரை தெரி-மின் என்றான் – சூளாமணி:7 671/4
குறை இது கூறு-மின் சென்று தூதிர்காள் – சூளாமணி:7 690/2
இப்படி இவைகள் சொல்லி பெயர்-மின் நீர் என்று வென்றி – சூளாமணி:7 700/3
என்று மற்று அது மொழி-மின் என்று உரைத்து எமை விடுத்தான் – சூளாமணி:7 705/1
நின்று நீர் கா-மின் என்று நிறீஇய பின் நீதி மன்னன் – சூளாமணி:8 838/2
பெண்களை மருட்டும் சாயல் பேதையை காண்-மின் என்று – சூளாமணி:8 1002/3
ஆதலால் அவர்க்கு சொல்லும் மாற்றம் ஒன்று அருளி செய்-மின்
மாது உலாம் சாயல் என்ன மாதவசேனை என்பாள் – சூளாமணி:8 1003/1,2
எங்களின் செய்கையதாக இணை அடி பணி-மின் என்றாள் – சூளாமணி:8 1004/3
விஞ்சை அரையன் மட மா மகள் நிலை யாது என வினவில் விளம்ப கேள்-மின்
பஞ்சு இலங்கு தேர் அல்குல் பாடக கால் பாவையர்கள் பலர் பாராட்ட – சூளாமணி:8 1035/2,3
கோது என கொள்-மின் என்று ஒருத்தி கூறினாள் – சூளாமணி:8 1049/4
அமர் நனி தொடங்குமேனும் ஆர்த்து நீர் கொணர்-மின் என்று – சூளாமணி:9 1145/1
ஏனவர் முனிவு செய்வார் யார் பிறர் உரை-மின் என்பார் – சூளாமணி:9 1155/4
இனி இருந்து என்னை பாவம் எழு-மின் போய் பொருதும் என்பார் – சூளாமணி:9 1164/1
பணி வரை அன்றி யாரே பெறுபவர் பகர்-மின் என்றான் – சூளாமணி:9 1176/4
சொல்லினால் வெல்லலாமேல் சொல்லு-மின் இன்னும் அன்றி – சூளாமணி:9 1178/2
வெல்லலாம் என்னின் என்னை விடு-மின் போய் பொருவல் என்றான் – சூளாமணி:9 1178/4
பொருவதோ எளிது யாங்கள் பொரும் திறம் உரை-மின் என்னை – சூளாமணி:9 1181/1
அப்படித்தாயில் கேள்-மின் அறிந்தவர் அறைந்தவாறு என்று – சூளாமணி:9 1182/3
நஞ்சு_அனாற்கு உரைப்ப கேட்டு நன்று அது துணி-மின் என்றான் – சூளாமணி:9 1186/4
சுவை பெறு தோளும் வாளும் சொல்லு-மின் சுருங்க என்பார் – சூளாமணி:9 1192/4
நும் தொழில் புகுந்த போழ்தின் நோக்கு-மின் எம்மை என்றான் – சூளாமணி:9 1202/4
மன்னவன் தமரம் யாமே வாய் மொழி கேள்-மின் மன்னீர் – சூளாமணி:9 1204/2
இன் உயிர் தருதிரோ இ இரண்டில் ஒன்று உரை-மின் என்றார் – சூளாமணி:9 1204/4
நும் பெயர் நிறுத்து-மின் என்று நோக்கினான் – சூளாமணி:9 1265/4
வேற்றவரை வீர நெறி காண்-மின் இது என்று – சூளாமணி:9 1280/3
அறி-மின் பெயர் யான் அ அரிசேனன் என நின்றே – சூளாமணி:9 1283/2
எறி-மின் எதிர் என்னொடு இகல் வல்லிர் உளராயின் – சூளாமணி:9 1283/3
மறி-மின் அது அன்றி உயிர் வாழலுறின் என்றான் – சூளாமணி:9 1283/4
நிலையிடத்தவருள் நிகர் எனக்கு உளரேல் நேடு-மின் சென்று என நின்றான் – சூளாமணி:9 1318/4
ஏந்து-மின் படை போந்து என – சூளாமணி:9 1365/2
கலியன்-மின் என்று இதனை காட்டுவான் போல – சூளாமணி:9 1467/3
அம் தாஅமரை நாறும் அடி இணையும் அவை அவையே காண்-மின் காண்-மின் – சூளாமணி:9 1531/2
அம் தாஅமரை நாறும் அடி இணையும் அவை அவையே காண்-மின் காண்-மின்
நம் தாஅமரை நாடன் நகை இலங்கு மணி ஆரம் நவின்ற மார்பம் – சூளாமணி:9 1531/2,3
பைம் தாஅமரை மடந்தை பாராட்ட பொலிந்து இலங்கும் படியும் காண்-மின் – சூளாமணி:9 1531/4
அரக்கு_ஆம்பல் வாயினிர் இ வருநன் அலர் தாரான் மற்று அவன் சீர் காண்-மின் – சூளாமணி:9 1532/4
காது ஆர்ந்த குழை தாழ கதிர் உமிழ்ந்த திரு முகத்தின் கதிர்ப்பும் காண்-மின் – சூளாமணி:9 1533/4
மா காய வரை ஆளும் மன்னர் கோன் மட மகளை வம்-மின் காண்பாம் – சூளாமணி:9 1534/4
புரி மணி ஒண் குழல் திகழ பொன் அணை மேல் இனிது இருந்த பொலிவு காண்-மின் – சூளாமணி:9 1535/4
வாய் நீல மணி ஐம்பால் இ அணங்கு வரை_அணங்கோ அன்றோ காண்-மின் – சூளாமணி:9 1536/4
இன்னினி இவண் கொணர்-மின் என்ன உழையோர்கள் – சூளாமணி:10 1613/2
கோதைகளில் யாத்து இவனை நீர் கொணர்-மின் என்றாள் – சூளாமணி:10 1614/3
கயிலொடு குழல் பின் தாழ கண்டு நீர் கொள்-மின் என்று ஆங்கு – சூளாமணி:10 1641/3
வென்றனம் வீரன்-தன்னை வீக்கு-மின் சிவிறி தாரை – சூளாமணி:10 1678/1
பணிவரை கொணர்-மின் நீர் பாங்கின் என்றனன் – சூளாமணி:10 1724/3
உள் அணி பரப்பு-மின் உயர்-மின் தோரணம் – சூளாமணி:10 1765/2
உள் அணி பரப்பு-மின் உயர்-மின் தோரணம் – சூளாமணி:10 1765/2
வெள் அணி விரும்பு-மின் விருந்து போற்று-மின் – சூளாமணி:10 1765/3
வெள் அணி விரும்பு-மின் விருந்து போற்று-மின்
கள் அணி மலரொடு கலங்கள் பெய்ம்-மினே – சூளாமணி:10 1765/3,4
நிலையின செல்வக்கு ஊனம் நிகழ்வன உரை-மின் என்றான் – சூளாமணி:11 1853/3
கேள் வினை பயின்ற நூலின் கிளர்ந்து நீர் உரை-மின் என்ன – சூளாமணி:11 1855/2
உய்ந்து உயிர் யாங்கள் வாழும் உபாயம் நீர் உரை-மின் என்றான் – சூளாமணி:11 1856/4
நாம் இகந்து சேரும் சரண் பிறிது உரை-மின் என்றான் – சூளாமணி:11 1860/4
பிணங்கும் பிறவிகள் பேர்த்து உய்-மின் என்றார் – சூளாமணி:11 1916/4
இன்னணம் எய்து-மின் என்று இடர்செய்வார் – சூளாமணி:11 1931/4
காய பெரும் தடி காண்-மின் இவை என – சூளாமணி:11 1934/2
என் கைப்பணி கொள்-மின் என்பவன் ஒத்தான் – சூளாமணி:11 1999/4
அணி முடி துற-மின் எம் அடிகள் என்றனர் – சூளாமணி:12 2079/3
ஆதலால் அவள் திறத்து அன்புசெய்யன்-மின்
ஏதிலார் என இகழ்ந்து ஒழியும் யாரையும் – சூளாமணி:12 2086/1,2
அன்னவள் பொருள் என ஆர்வம் செய்யன்-மின்
மன் உயிர் காவல் நும் மக்கள் தாங்கினால் – சூளாமணி:12 2091/2,3
கற்ற மாண் சிந்தையீர் கவற்சி நீங்கு-மின்
இற்றை யான் துணிந்தது என்று இறைவன் செப்பினான் – சூளாமணி:12 2093/3,4
கூவி யான் குறை உளது என குறுகு-மின் நமர் என்று – நீலகேசி:1 61/3
எப்படியும் இயங்குக நும் இறை_மகற்கும் இசை-மின் என்று – நீலகேசி:2 170/2
திதலை மாண் அல்குலீர் தெருட்டு-மின் என சொன்னான் – நீலகேசி:2 172/3
நீங்கு-மின் என்பது நீர்மை எனின் அது – நீலகேசி:4 329/2
அழுகு பூசு-மின் அங்கணம் ஆடு-மின் – நீலகேசி:5 561/1
அழுகு பூசு-மின் அங்கணம் ஆடு-மின்
கழுகு உண் ஊத்தையோடு ஏனவும் கவ்வு-மின் – நீலகேசி:5 561/1,2
கழுகு உண் ஊத்தையோடு ஏனவும் கவ்வு-மின்
மெழுகு-மின் இடை மெச்சியம் அல்லதின் – நீலகேசி:5 561/2,3
மெழுகு-மின் இடை மெச்சியம் அல்லதின் – நீலகேசி:5 561/3
குழுக்களாய் வந்து நும் கோள் இறு-மின் என்றாள் – நீலகேசி:5 655/4
பொல்லாத போக்கி இனி பூரண சென்-மின் என்றாள் – நீலகேசி:6 729/4
கொண்டு நின்றான் திசை கூறு-மின் என – நீலகேசி:8 795/2
தீங்கு ஒன்றும் உரையன்-மின் தேவர் தம் ஊணினை சேண் நின்று தாம் – நீலகேசி:9 844/3
வாய் கண்டேன் என்னை வாழ்க்கை வலியன்-மின்
நோய் கொண்டேன் என அஞ்சல் நுனக்கு அவள் – நீலகேசி:10 891/2,3
மேல்

---

-மினம் (4)

நின்று அ கோள்-மினம் என சொல்லி நெறி அறிவுறுவோன் – நீலகேசி:1 35/3
ஒன்றல் பல் வகை உயிர் கொலை உரை-மினம் எனவே – நீலகேசி:1 35/4
மந்திரம் உளது எனின் அடிகள் மனத்தொடு பணி-மினம் எனவே – நீலகேசி:1 71/2
சித்தனே என்னை சேர்-மினம் என்றலின் – நீலகேசி:2 217/2
மேல்

---

-மினே (10)

திருவற நெறியது செவ்வி காண்-மினே – யசோதர:5 329/4
வாழுமாறு அறிந்து உயிர் காத்து வாழ்-மினே – சூளாமணி:7 688/4
பண்டே போல் வந்து பயிலாது போ-மினே – சூளாமணி:8 1120/4
என் அவன் உவப்பது என்று எண்ணி வம்-மினே – சூளாமணி:9 1215/4
கருதிய முடிப்பவர் இல்லை காண்-மினே – சூளாமணி:9 1256/4
தாழ்க மற்று அரும் துயர் சாற்ற கேள்-மினே – சூளாமணி:10 1764/4
கள் அணி மலரொடு கலங்கள் பெய்ம்-மினே – சூளாமணி:10 1765/4
ஒருவர்-கண் உறவு_இலள் உணர்ந்து கொள்-மினே – சூளாமணி:12 2082/4
போது உலாம் அலங்கலீர் புரிந்து கேள்-மினே – சூளாமணி:12 2086/4
தேன் இவர் அலங்கலீர் செவ்வி காண்-மினே – சூளாமணி:12 2092/4
மேல்

---

-மினோ (2)

கார்_மேக_வண்ணன் இவன் வருவானை காண்-மினோ கண்கள் ஆர – சூளாமணி:9 1530/4
தாழம் இன்றி இவை தம்-மினோ என – நீலகேசி:2 208/2
மேல்

---

-மின்மோ (1)

நினை-மின்மோ நெறி நின்று நீர்மை மிக்கீர் – சூளாமணி:10 1839/4
மேல்

---

-முகத்து (1)

கைம்-முகத்து வேல் இலங்கு காமர்தாம்-கொல் என்று சென்று – சூளாமணி:6 490/3
மேல்

---

-முகம் (1)

நடை மாலை நடந்தது நந்தி-முகம்
புடை மாலை புகுந்தனர் புண்ணிய நீர் – சூளாமணி:8 1075/1,2
மேல்

---

-வயின் (12)

பொறை-வயின் நோய் மீக்கூர பொருவு_இல் வான் கோள்கள் எல்லாம் – உதயணகுமார:1 15/2
சாதியும் தக்கது அன்றால் அவன்-வயின் தளரும் உள்ளம் – யசோதர:2 106/2
தாய்-வயின் கருவுள் தகர் ஆயது – யசோதர:3 189/1
தெரிவு_இலா செலவும் சிந்தை பொருள்-வயின் திருகு பற்றும் – யசோதர:4 242/2
பொருள்-வயின் இறுக்கம் இன்மை புணர்த்திடும் புலைசு தேன் கள் – யசோதர:4 244/2
நட்டம் ஆயினும் நன்மையை நின்-வயின் தருவோய் – நீலகேசி:5 482/2
திருத்தம்_இல் தீ-வயின் நீர் உறை திட்ட விரோதம் அன்றோ – நீலகேசி:5 500/3
நினக்கு இனி நெறி-வயின் நின்ற மெய்ம்மையை – நீலகேசி:8 784/3
எண் திசை அவன்-வயின் பிறக்கும் என்பவேல் – நீலகேசி:8 795/3
புணர்ந்திலம் அவன்-வயின் போந்தது இல்லையே – நீலகேசி:8 798/4
பிணங்கலாய் பொருள்-வயின் பேறும் உள்ளதே – நீலகேசி:8 804/2
புணர்ந்து உடன் பொருள்-வயின் போந்தவாறும் நீ – நீலகேசி:8 810/3
மேல்

---

-வாய் (34)

அந்தில் வாழ் புலையாளர்-தம் சேரி-வாய்
வந்து ஒர் ஆட்டின் மட பிணை ஆயதே – யசோதர:3 183/3,4
வேய் நிழல் நிலா இலங்கு வெள்ளி விம்மு பாளை-வாய்
பாய் நிழல் பசும் கதிர் பரூஉ மணி குலை குலாய் – சூளாமணி:4 132/1,2
வாசம் உண்ட மாருதம் தென் வண்டு பாட மாட-வாய்
வீச வெள்ளிலோத்திர பொதும்பர் பாய்ந்து விம்முமே – சூளாமணி:4 134/3,4
வங்க-வாய் பவழ செவ்வாய் வயந்த மா திலகை என்பாள் – சூளாமணி:4 160/4
பொன் இதழ் தாமம் பொழில்-வாய் அவிழ்ப்பன – சூளாமணி:5 281/2
கொங்கை-வாய் குழலவர் குளிப்ப விட்டன – சூளாமணி:5 368/3
தகளி-வாய் கொழும் சுடர் தனித்தும் கோழ் இருள் – சூளாமணி:5 416/1
மாலை தாழும் மாட-வாய் நிலத்தகத்து மங்கைமார் – சூளாமணி:6 480/1
வரை-வாய் நிவந்த வடு மா அடு மா – சூளாமணி:7 745/1
புரை-வாய் அசும்பு புலரா புலரா – சூளாமணி:7 745/3
தாம் மரை தடத்திடை மலர்ந்த சாரல்-வாய்
தாமரை துளையொடு மறலி தா_இல் சீர் – சூளாமணி:7 748/1,2
மற்று அ வெவ் வெயிலும் நிழல்-வாய் அழல் – சூளாமணி:7 782/3
தள-வாய் உகுகின்றன காண் தகவோய் – சூளாமணி:7 804/4
செம்பொன் செய் கிடுகு கோத்து திகிரி-வாய் புளகம் சேர்த்தி – சூளாமணி:8 914/1
இன் இயல் மாருதம் இயங்கும் கங்குல்-வாய்
கன்னியும் காளையும் ஒழிய கார் இருள் – சூளாமணி:8 1063/2,3
வழுவு_இல் நெறி வாமன மா நகர்-வாய்
விழவு இன்னணமாக விதித்தனராய் – சூளாமணி:8 1074/1,2
ஆகம் மணி சூழ் சாரல் ஐய இரும் பொழில்-வாய்
போக மணி புரள கலை புலம்ப புக்கார் – சூளாமணி:10 1648/3,4
மங்குல் மழை அயிர்த்து வார் பொழிலின்-வாய் மறைவார் – சூளாமணி:10 1654/4
பூம் தளிர் தாழ்ந்த பொழில் தயங்கு பொன் வரை-வாய்
ஈர்ம் தளிர் மேனியார் இவ்வாறு இனிது இயல – சூளாமணி:10 1658/1,2
வலம் குலாய் சுழிந்து வாய்த்த வாவி-வாய் மடுத்தது அன்றே – சூளாமணி:10 1672/4
கொங்கை-வாய் குங்கும குழம்பும் கோதை-வாய் – சூளாமணி:10 1683/1
கொங்கை-வாய் குங்கும குழம்பும் கோதை-வாய்
மங்கைமார் சிதர்ந்தன வாச சுண்ணமும் – சூளாமணி:10 1683/1,2
வணங்கு பூம் கொடி இடை வளைத்தும் வாவி-வாய்
அணங்கு நீர் திரை அவை அணைப்ப ஒத்தவே – சூளாமணி:10 1684/3,4
கங்குல்-வாய் மடந்தை கண்ட கனவு மெய் ஆகல் வேண்டி – சூளாமணி:10 1709/1
கங்குல்-வாய் கதிர் மதி கவானின் மேலிருந்து – சூளாமணி:10 1729/3
கொடி படு நெடு நகர் கோயில் வீதி-வாய்
இடிபடு மழை முகில் என்ன இன்னணம் – சூளாமணி:10 1767/1,2
மடி படு மாட-வாய் மயில்கள் மான்றவே – சூளாமணி:10 1767/4
அணி தயங்கு சோபான வீதி-வாய் அணங்கு_அனையார் அடியீடு ஏத்த – சூளாமணி:10 1800/1
வேலை-வாய் கரும் கடலுள் வெண் சங்கும் மணி முத்தும் விரவி எங்கும் – சூளாமணி:10 1813/1
சோலை-வாய் மலர் அணிந்த சூழ் குழலார் யாழ் இசையால் துளை கை வேழம் – சூளாமணி:10 1813/3
பழன-வாய் பைம் கரும்பின் வெண் போது பவழ கால் செம்பொன் மாடத்து – சூளாமணி:10 1817/3
வங்க-வாய் திரை அலைக்கும் வள நாடன் இவன் போலும் வை வேல் காளை – சூளாமணி:10 1819/4
வண்டு ஆர் அசோகின் நிழல்-வாய் அமர்ந்தாய் என்றும் வாழ்த்தினால் வாராயோ வானவர்-தம் கோவே – சூளாமணி:11 1910/4
வேதவாதியர்கள்-தம் வேள்வி-வாய் விட்டவும் – நீலகேசி:1 105/1
மேல்

---

-வாயின் (1)

மன்னிய புகழினான் தன் மகன் வழி சிறுவர்-வாயின்
இன் நகை மழலை கேட்டு ஆங்கு இனிதினின் இருந்து பின்னர் – சூளாமணி:11 1840/1,2

மேல்