கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்
தூ 8
தூ_மொழி-தான் 1
தூக்க 1
தூக்கத்தில் 1
தூக்கத்தை 1
தூக்கம் 24
தூக்கம்_இல்லார் 1
தூக்கமன்றி 1
தூக்கமாம் 1
தூக்கமும் 7
தூக்கமும்-தான் 1
தூக்கமே 2
தூக்கி 16
தூக்கிய 7
தூக்கியே 3
தூக்கிவைத்த 1
தூக்கிவைத்தாய் 1
தூக்கிவைத்தாரெனின் 1
தூக்கும் 2
தூங்க 1
தூங்கலை 3
தூங்கவும் 3
தூங்காத 1
தூங்காது 2
தூங்காதே 2
தூங்கானை 1
தூங்கி 4
தூங்கிய 4
தூங்கியதோர் 1
தூங்கின 1
தூங்கினேன் 3
தூங்கு 2
தூங்குக 2
தூங்குகின்றதே 1
தூங்குகின்றீர் 1
தூங்குகின்றீரே 1
தூங்குதலால் 1
தூங்கும் 2
தூங்குவனோ 1
தூசில் 1
தூசு 4
தூசுமே 1
தூசொலிப்பான் 2
தூண் 1
தூண்ட 1
தூண்டல் 1
தூண்டா 2
தூண்டாத 3
தூண்டாது 1
தூண்டாதே 1
தூண்டியே 1
தூண்டிலும் 1
தூண்டு 1
தூண்டுமே 1
தூண 2
தூணாக 1
தூணியே 1
தூணே 3
தூதர் 3
தூதர்கள் 1
தூதன் 3
தூதனாக 1
தூதா 2
தூதாள் 1
தூது 5
தூது_சென்றானை 1
தூதுசென்ற 1
தூதுவர் 1
தூதுவிடில் 1
தூம்பில் 1
தூய் 21
தூய்_குணத்தவர்கள் 1
தூய்_வகையோர் 1
தூய்தன் 1
தூய்மை 15
தூய்மை_இல்லவர்க்கு 1
தூய்மை_இலாய் 1
தூய்மை_இலேன் 1
தூய்மையதாய் 1
தூய்மையால் 1
தூய்மையும் 2
தூய்மையுறும் 1
தூய்மையே 2
தூய 83
தூய_மொழியார் 1
தூயதாம் 1
தூயர் 3
தூயர்க்கு 1
தூயர்கள் 1
தூயரை 1
தூயவரே 1
தூயவன் 1
தூயவனே 2
தூயவா 1
தூயவாய 1
தூயன் 1
தூயனடி 1
தூயனாய் 1
தூயனால் 1
தூயனே 6
தூயனை 1
தூயா 2
தூயார் 1
தூயாரே 1
தூர் 2
தூர்க்கின்ற 2
தூர்ப்பதற்கு 1
தூர்ப்பவர்க்கு 1
தூர 3
தூரம் 7
தூரமா 1
தூரனே 1
தூரியத்தில் 1
தூரியதாய் 1
தூரிலே 1
தூலம் 2
தூவ 2
தூவி 1
தூவிய 1
தூவும் 1
தூள்படவே 1
தூளி 1
தூற்ற 6
தூற்றப்பட்டேன் 1
தூற்றி 1
தூற்றியதை 1
தூற்றுக்கு 1
தூற்றுதல் 1
தூற்றுவதில் 1
தூற்றுவேன் 1
தூறு 4
தூ (8)
தூ வடி வேல் கை கொண்ட சுந்தர வடிவே போற்றி – திருமுறை1:48 509/4
தொன்று மொழிந்த தூ_மொழி-தான் சூது மொழியோ சொல்லாயே – திருமுறை2:1 579/4
தூ வாய்_மொழியார் அவர் முன் போய் சுகங்காள் நின்று சொல்லீரோ – திருமுறை2:78 1508/2
சாத்தமங்கை கங்கை சடா_முடியோய் தூ தகைய – திருமுறை3:2 1962/292
தூ நெறியை காட்டும் துணைவன் காண் மா நிலத்தில் – திருமுறை3:3 1965/382
தூ என்று நான் இவணம் சும்மா இருந்தாலும் – திருமுறை3:3 1965/1119
துடி வைத்த செங்கை அரசே நல்லூரில் நின் தூ மலர் பொன் – திருமுறை3:6 2321/1
தூ நிலா வண்ணத்தில் உள் ஓங்கும் ஆனந்த சொருபமே சொருப சுகமே சுத்த சிவ சன்மார்க்க நிதியே அருள்_பெரும்_சோதி நடராச பதியே – திருமுறை6:22 3660/4
தூ_மொழி-தான் (1)
தொன்று மொழிந்த தூ_மொழி-தான் சூது மொழியோ சொல்லாயே – திருமுறை2:1 579/4
தூக்க (1)
தாய் முதலோரொடு சிறிய பருவம்-அதில் தில்லை தலத்திடையே திரை தூக்க தரிசித்த போது – திருமுறை6:57 4133/1
தூக்கத்தில் (1)
தூங்காத தூக்கத்தில் தூக்கிய பாதம் – திருமுறை6:68 4329/3
தூக்கத்தை (1)
துன்மார்க்க நடையிடை தூங்குகின்றீரே தூக்கத்தை விடுகின்ற துணை ஒன்றும் கருதீர் – திருமுறை6:132 5563/1
தூக்கம் (24)
தூக்கம் இலா ஆனந்த தூக்கமன்றி மற்றும் இங்கு ஓர் – திருமுறை2:16 744/3
தூக்கம் உற்றிடும் சோம்பு உடை மனனே சொல்வது என்னை ஓர் சுகம் இது என்றே – திருமுறை2:42 1046/1
தூக்கம்_இல்லார் சுகம்_இல்லார் துன்பம்_இல்லார் தோன்றும் மல – திருமுறை2:83 1579/2
பெண் என்றால் தூக்கம் பிடியாது பெண்கள் உடல் – திருமுறை3:2 1962/686
சோம்பலுடன் தூக்கம் தொடர்ந்தனையே ஆம் பலன் ஓர் – திருமுறை3:3 1965/1010
விழுந்துறு தூக்கம் வர அது தடுத்தும் விட்டிடா வன்மையால் தூங்கி – திருமுறை6:13 3441/3
சொந்தமோ அறியேன் பகல் இரவு எல்லாம் தூக்கமே கண்டனன் தூக்கம்
வந்த போது எல்லாம் பயத்தொடு படுத்தேன் மற்று நான் எழுந்த போது எல்லாம் – திருமுறை6:13 3442/2,3
தொந்தமாம் பயத்தால் சிவசிவ தூக்கம் தொலைவது எ காலம் என்று எழுந்தேன் – திருமுறை6:13 3442/4
சாமத்து இரவில் எழுந்தருளி தமியேன் தூக்கம் தடுத்து மயல் – திருமுறை6:19 3629/1
தூங்கி விழு சிறியனை தாங்கி எழுக என்று எனது தூக்கம் தொலைத்த துணையே துரிய வெளி நடு நின்ற பெரிய பொருளே அருள் சோதி நடராச குருவே – திருமுறை6:22 3684/4
ஆக்கம் கொடுத்து என்றன் தூக்கம் தடுத்த என் – திருமுறை6:70 4373/1
தூக்கம் தவிர்த்தீரே வாரீர் – திருமுறை6:70 4411/3
இரவும்_பகலும் தூங்கிய என் தூக்கம் அனைத்தும் இயல் யோகத்து இசைந்த பலனாய் விளைந்தது நான் இரண்டு பொழுதும் உண்ட எலாம் – திருமுறை6:83 4632/1
துன்பம் எலாம் தூக்கம் எலாம் சூழாது நீக்கிவிட்டான் – திருமுறை6:90 4698/3
தூக்கம் தவிர்த்து என்னை தூக்கி எடுத்து அன்பொடு மேல் – திருமுறை6:97 4771/3
தூக்கம் கெடுத்து சுகம் கொடுத்தான் என்றனக்கே – திருமுறை6:101 4832/1
தூக்கம் எனும் கடை_பயலே சோம்பேறி இது கேள் துணிந்து உனது சுற்றமொடு சொல்லும் அரை_கணத்தே – திருமுறை6:102 4849/1
தூக்கம் தொலைந்தது சூரியன் தோன்றினன் – திருமுறை6:107 4897/1
துன்பம் தவிர்ந்தது தூக்கம் தொலைந்தது – திருமுறை6:107 4898/1
தூக்கம் தொலைத்தான் என்று ஊதூது சங்கே – திருமுறை6:122 5270/1
துனி நாள் அனைத்தும் தொலைத்துவிட்டேன் தூக்கம் தவிர்த்தேன் சுகம் பலிக்கும் – திருமுறை6:128 5477/1
தூக்கம் கெடுத்தான் சுகம் கொடுத்தான் என் உளத்தே – திருமுறை6:129 5500/1
தூக்கம் எலாம் நீக்கி துணிந்து உளத்தே ஏக்கம் விட்டு – திருமுறை6:129 5528/2
ஈங்கு இனி நான் தனித்து இருக்க வேண்டுவது ஆதலினால் என்னுடைய தூக்கம் எலாம் நின்னுடையது ஆக்கி – திருமுறை6:142 5779/2
தூக்கம்_இல்லார் (1)
தூக்கம்_இல்லார் சுகம்_இல்லார் துன்பம்_இல்லார் தோன்றும் மல – திருமுறை2:83 1579/2
தூக்கமன்றி (1)
தூக்கம் இலா ஆனந்த தூக்கமன்றி மற்றும் இங்கு ஓர் – திருமுறை2:16 744/3
தூக்கமாம் (1)
பகல் இரவு அடியேன் படுத்த போது எல்லாம் தூக்கமாம் பாவி வந்திடுமே – திருமுறை6:13 3444/1
தூக்கமும் (7)
தூக்கமும் முன் தூங்கிய பின் சோறு இலையே என்னும் அந்த – திருமுறை2:36 969/1
தூக்கமும் சோம்பலும் துக்கமும் வாழ்க்கையை தொட்டு வரும் – திருமுறை3:6 2306/1
தூய நின் பாத துணை என பிடித்தேன் தூக்கமும் சோம்பலும் துயரும் – திருமுறை6:27 3750/2
தூக்கமும் சோர்வும் தொலைத்த மருந்து – திருமுறை6:78 4545/2
தூக்கமும் சோம்பும் என் துன்பமும் அச்சமும் – திருமுறை6:81 4615/1113
சட்டமும் கிழித்தேன் தூக்கமும் துறந்தேன் சாவையும் நோவையும் தவிர்ந்தேன் – திருமுறை6:93 4736/2
தூக்கமும் துயரும் அச்சமும் இடரும் தொலைந்தன தொலைந்தன எனை விட்டு – திருமுறை6:125 5455/1
தூக்கமும்-தான் (1)
தூங்குக நீ என்கின்றாய் தூங்குவனோ எனது துரை வரும் ஓர் தருணம் இதில் தூக்கமும்-தான் வருமோ – திருமுறை6:142 5779/1
தூக்கமே (2)
தூக்கமே என்றனக்கு சோபனம் காண் ஊக்கம் மிகும் – திருமுறை3:2 1962/674
சொந்தமோ அறியேன் பகல் இரவு எல்லாம் தூக்கமே கண்டனன் தூக்கம் – திருமுறை6:13 3442/2
தூக்கி (16)
ஆற்றுக்கே பிறை கீற்றுக்கே சடை ஆக்கி சேவடி தூக்கி ஆர்_உயிர் – திருமுறை4:16 2786/1
வீறிய ஓர் பருவ சத்தி கைகொடுத்து தூக்கி மேல் ஏற்றச்செய்து அவளை மேவுறவும் செய்து – திருமுறை5:1 3045/2
இன்புறு முகத்திலே புன்னகை ததும்பவே இரு கை_மலர் கொண்டு தூக்கி என்றனை எடுத்து அணைத்து ஆங்கு மற்றோர் இடத்து இயலுற இருத்தி மகிழ்வாய் – திருமுறை6:22 3683/2
தேக்கி அமுது ஒரு நீ செய் என்றான் தூக்கி
எடுத்தான் அணைத்தான் இறவாத தேகம் – திருமுறை6:52 4045/2,3
தூங்கி மிக புரண்டு விழ தரையில் விழாது எனையே தூக்கி எடுத்து அணைத்து கீழ் கிடத்திய மெய் துணையே – திருமுறை6:57 4134/2
பரை தூக்கி காட்டிய காலே ஆதி_பரை – திருமுறை6:80 4594/1
திரை தூக்கி காட்டுதல் பாரீர் திரு_சிற்றம்பலத்தே – திருமுறை6:80 4594/3
வந்தாய் எனை தூக்கி மற்றொரு சார் வைத்தனையே – திருமுறை6:97 4767/3
தூக்கி எடுத்து எனை மேல் சூழலிலே வைத்தனை நான் – திருமுறை6:97 4768/3
தூக்கம் தவிர்த்து என்னை தூக்கி எடுத்து அன்பொடு மேல் – திருமுறை6:97 4771/3
நான் படுத்த பாய் அருகில் நண்ணி எனை தூக்கி
ஊன் படுத்த தேகம் ஒளி விளங்க தான் பதித்த – திருமுறை6:97 4772/1,2
தூக்கி எடுத்து எனது துன்பம் எலாம் தீர்த்து அருளி – திருமுறை6:97 4773/3
வந்தாய் எனை தூக்கி மற்றொரு சார் வைத்து அமுது – திருமுறை6:97 4774/3
அளி விளங்க தூக்கி அணைத்தான் – திருமுறை6:97 4775/4
கனி-அது ஆக்கி தூக்கி கொண்டாய் துரியத்து எல்லையே – திருமுறை6:112 5039/2
என்-புடை எனை தூக்கி எடுத்தீர் இங்கு இதனை எண்ணுகின்றேன் அமுது உண்ணுகின்றேனே – திருமுறை6:125 5438/4
தூக்கிய (7)
தூக்கிய காலொடு விளங்கும் தூய மலை வேதம் சொன்ன மலை சொல் இறந்த துரிய நடு மலை வான் – திருமுறை3:14 2485/2
தூக்கிய பாதம் அறிய நான் அறியேன் துயர் இனி பொறுக்கலேன் சிறிதும் – திருமுறை6:20 3633/3
தூங்காத தூக்கத்தில் தூக்கிய பாதம் – திருமுறை6:68 4329/3
தூக்கிய பாதம் அறிய சொன்னேன் அருள் சோதியனே – திருமுறை6:88 4682/4
தூக்கிய பாதம் தூக்கிய பாதம் – திருமுறை6:116 5219/4
தூக்கிய பாதம் தூக்கிய பாதம் – திருமுறை6:116 5219/4
தொடுக்கின்றேன் மாலை இது மணி மன்றில் நடிக்கும் துரை அவர்க்கே அவருடைய தூக்கிய கால்_மலர்க்கே – திருமுறை6:142 5794/1
தூக்கியே (3)
மகிழ்விக்கின்றாய் ஒரு கால் ஊன்றி ஒரு கால் தூக்கியே
உயங்கும் மலங்கள் ஐந்தும் பசை அற்று ஒழிந்து வெந்ததே – திருமுறை6:112 5000/2,3
கனகசபையில் நடிக்கின்றாய் ஓர் காலை தூக்கியே
நாய்க்கு தவிசு இட்டு ஒரு பொன் முடியும் நன்று சூட்டியே – திருமுறை6:112 5021/2,3
கனகசபையில் நடிக்கின்றாய் ஓர் காலை தூக்கியே
புல்லை முடிக்கும் அணிகின்றாய் என் புன் சொல்_மாலையே – திருமுறை6:112 5022/2,3
தூக்கிவைத்த (1)
வாழி எனை தூக்கிவைத்த கரதலங்கள் – திருமுறை6:97 4776/1
தூக்கிவைத்தாய் (1)
கலக்கம் நீக்கி தூக்கிவைத்தாய் நிலை பொருந்தவே – திருமுறை6:112 4964/4
தூக்கிவைத்தாரெனின் (1)
ஆற்றா நின் சிற்றடி போதினை தூக்கிவைத்தாரெனின் மால் – திருமுறை2:75 1406/2
தூக்கும் (2)
பேதம் இன்றி அம்பலம்-தனில் தூக்கும் பெருமை சேவடி பிடிக்கவும் தளரேன் – திருமுறை2:56 1183/2
வல்ல முயலகன் மீதில் ஊன்றிய திரு_பதம் வளம் தர தூக்கும் பதம் – திருமுறை3:1 1960/69
தூங்க (1)
தொட்டானை எட்டிரண்டும் சொல்லினானை துன்பம் எலாம் தொலைத்தானை சோர்ந்து தூங்க
ஒட்டானை மெய் அறிவே உருவாய் என்னுள் உற்றானை உணர்ந்தார்க்கும் உணர்ந்துகொள்ள – திருமுறை6:45 3946/2,3
தூங்கலை (3)
ஏங்கலை மகனே தூங்கலை என வந்து எடுத்து எனை அணைத்த என் தாயை – திருமுறை6:46 3964/1
துன்புறேல் மகனே தூங்கலை என என் சோர்வு எலாம் தவிர்த்த நல் தாயை – திருமுறை6:46 3965/1
தூங்கலை மகனே எழுக நீ விரைந்தே தூய நீர் ஆடுக துணிந்தே – திருமுறை6:103 4862/1
தூங்கவும் (3)
துறக்கவும் ஆசை இலை துயர் அடைந்து தூங்கவும் ஆசை ஒன்று இலையே – திருமுறை6:12 3400/4
தூங்கவும் ஒட்டாள் எடுக்கவும் துணியாள் சூதையே நினைத்திருக்கின்றாள் – திருமுறை6:14 3545/2
தூங்கவும் ஒட்டாள் அடிக்கடி கிள்ளி தொட்டிலும் ஆட்டிடுகின்றாள் – திருமுறை6:14 3547/3
தூங்காத (1)
தூங்காத தூக்கத்தில் தூக்கிய பாதம் – திருமுறை6:68 4329/3
தூங்காது (2)
தூணாக அசைதல் இன்றி தூங்காது விழித்த தூய சதா நிட்டர்களும் துரிய நிலை இடத்தும் – திருமுறை6:49 4011/3
தூங்காது பெரும் சுகமே சுகித்திட இ உலகை சுத்த சன்மார்க்கம்-தனிலே வைத்து அருள்க விரைந்தே – திருமுறை6:84 4641/4
தூங்காதே (2)
தூங்காதே விழிக்கவைத்த துரையே என் உளத்தே சுத்த நடம் புரிகின்ற சித்த சிகாமணியே – திருமுறை6:96 4766/4
தூங்காதே விழித்து இருக்கும் சூது அறிவித்து எனை ஆண்ட துரையே என்னை – திருமுறை6:125 5341/1
தூங்கானை (1)
தூங்கானை மாட சுடர் கொழுந்தே நீங்காது – திருமுறை3:2 1962/432
தூங்கி (4)
விழுந்துறு தூக்கம் வர அது தடுத்தும் விட்டிடா வன்மையால் தூங்கி
எழுந்த போது எல்லாம் பயத்தொடும் எழுந்தேன் என் செய்வேன் என் செய்வேன் என்றே – திருமுறை6:13 3441/3,4
தூங்கி விழு சிறியனை தாங்கி எழுக என்று எனது தூக்கம் தொலைத்த துணையே துரிய வெளி நடு நின்ற பெரிய பொருளே அருள் சோதி நடராச குருவே – திருமுறை6:22 3684/4
தூங்கி மிக புரண்டு விழ தரையில் விழாது எனையே தூக்கி எடுத்து அணைத்து கீழ் கிடத்திய மெய் துணையே – திருமுறை6:57 4134/2
இறந்தவரை சுடுகின்றீர் எவ்வணம் சம்மதித்தீரோ இரவில் தூங்கி
மறந்தவரை தீ மூட்ட வல்லீரால் நும் மனத்தை வயிரம் ஆன – திருமுறை6:135 5608/2,3
தூங்கிய (4)
தூக்கமும் முன் தூங்கிய பின் சோறு இலையே என்னும் அந்த – திருமுறை2:36 969/1
தூங்கிய துன்ப சுமை சுமக்க மாட்டாது – திருமுறை2:54 1163/3
இரவும்_பகலும் தூங்கிய என் தூக்கம் அனைத்தும் இயல் யோகத்து இசைந்த பலனாய் விளைந்தது நான் இரண்டு பொழுதும் உண்ட எலாம் – திருமுறை6:83 4632/1
தூங்கிய என்றன்னை எழுப்பி அருள் தூய பொருள் – திருமுறை6:125 5407/2
தூங்கியதோர் (1)
வாங்காது தூங்கியதோர் வழக்கம் உடையேனை வலிந்து அடிமைகொண்டு அருளி மறப்பு ஒழித்து எந்நாளும் – திருமுறை6:96 4766/3
தூங்கின (1)
அலை தேங்கின குழல் தூங்கின அகம் ஏங்கின அரை மேல் – திருமுறை1:41 444/3
தூங்கினேன் (3)
தூங்கினேன் சோம்பற்கு உறைவிடம் ஆனேன் தோகையர் மயக்கிடை அழுந்தி – திருமுறை2:7 634/1
துரு பிடி இருப்பு துண்டு போல் கிடந்து தூங்கினேன் என் செய்வேன் எந்தாய் – திருமுறை6:9 3363/4
இட்டமே இரவில் உண்டு அயல் புணர்ந்தே இழுதையில் தூங்கினேன் களித்து – திருமுறை6:15 3573/3
தூங்கு (2)
துன்புறு மனத்தனாய் எண்ணாத எண்ணி நான் சோர்ந்து ஒருபுறம் படுத்து தூங்கு தருணத்து என்றன் அருகில் உற்று அன்பினால் தூய திருவாய்_மலர்ந்தே – திருமுறை6:22 3683/1
பனித்த குளிர் காலத்தே சனித்த சலம் போன்றாள் பாங்கி எனை வளர்த்தவளும் தூங்கு முகம் கொண்டாள் – திருமுறை6:60 4228/3
தூங்குக (2)
தூங்குக நீ என்கின்றாய் தூங்குவனோ எனது துரை வரும் ஓர் தருணம் இதில் தூக்கமும்-தான் வருமோ – திருமுறை6:142 5779/1
ஏங்கல் அற புறத்தே போய் தூங்குக நீ தோழி என் இரு கண்மணி_அனையார் எனை அணைந்த உடனே – திருமுறை6:142 5779/3
தூங்குகின்றதே (1)
தூங்குகின்றதே சுகம் என அறிந்தேன் சோறு-அதே பெறும் பேறு-அது என்று உணர்ந்தேன் – திருமுறை6:5 3308/1
தூங்குகின்றீர் (1)
ஏமாந்து தூங்குகின்றீர் விழிக்கின்றீர் எ துணை கொள்கின்றீர் பித்து உலகீரே – திருமுறை6:132 5559/4
தூங்குகின்றீரே (1)
துன்மார்க்க நடையிடை தூங்குகின்றீரே தூக்கத்தை விடுகின்ற துணை ஒன்றும் கருதீர் – திருமுறை6:132 5563/1
தூங்குதலால் (1)
துன்னுறும் மங்கலம் விளங்க அலங்கரிப்பாய் இங்கே தூங்குதலால் என்ன பலன் சோர்வு அடையேல் பொதுவில் – திருமுறை6:141 5708/3
தூங்கும் (2)
தோடு_உடையார் புலித்தோல்_உடையார் கடல் தூங்கும் ஒரு – திருமுறை2:24 824/1
தூங்கும் மடவார் புலை நாற்ற தூம்பில் நுழையும் சூதகனேன் – திருமுறை2:34 940/3
தூங்குவனோ (1)
தூங்குக நீ என்கின்றாய் தூங்குவனோ எனது துரை வரும் ஓர் தருணம் இதில் தூக்கமும்-தான் வருமோ – திருமுறை6:142 5779/1
தூசில் (1)
தூசில் கந்தையை சுற்றி ஐயோ பரதேசி – திருமுறை2:8 650/3
தூசு (4)
ஞாலத்தவர்கள் அலர் தூற்ற நல் தூசு இடையில் நழுவி விழ – திருமுறை2:77 1497/3
தூசு பூத்த கீள்_உடையார் சுகங்காள் அவர் முன் சொல்லீரோ – திருமுறை2:78 1512/2
தூசு விரித்து உடுக்கின்றோர்-தம்மை நீங்கா சுக மயமே அருள் கருணை துலங்கும் தேவே – திருமுறை3:5 2093/4
சுகம் இலையே உண சோறு இலையே கட்ட தூசு இலையே – திருமுறை3:6 2314/2
தூசுமே (1)
வாழும் பரிசு கவிக்கும் குடையும் மதிக்கும் தூசுமே
மகிழ்ந்து கொடுத்து பின்னும் கொடுத்தாய் மணி பொன் காசுமே – திருமுறை6:112 5005/3,4
தூசொலிப்பான் (2)
தூசொலிப்பான் கல்லாக தோன்றிலனே தூசொலிப்பான் – திருமுறை3:4 2038/2
தூசொலிப்பான் கல்லாக தோன்றிலனே தூசொலிப்பான்
கல்லாக தோன்றுவனேல் காளகண்டா நாயேனுக்கு – திருமுறை3:4 2038/2,3
தூண் (1)
துன்புற அசைக்குமோ வச்சிர தூண் ஒரு துரும்பினால் துண்டம் ஆமோ சூரியனை இருள் வந்து சூழுமோ காற்றில் மழை தோயுமோ இல்லை அது போல் – திருமுறை1:1 13/2
தூண்ட (1)
அங்கு ஓர் எலி-தான் அருந்த அகல் தூண்ட அதை – திருமுறை3:3 1965/489
தூண்டல் (1)
தூண்டல் இல்லாமல் ஓங்கும் ஜோதி நல் விளக்கே போற்றி – திருமுறை2:102 1950/3
தூண்டா (2)
தூண்டா மனை ஆதி சுற்றம் எலாம் சுற்றியிட – திருமுறை3:3 1965/1021
தூண்டா விளக்கே திரு_பொதுவில் சோதி மணியே ஆறொடுமூன்று – திருமுறை6:17 3597/3
தூண்டாத (3)
சுழியாத அருள் கருணை பெருக்கே என்றும் தூண்டாத மணி_விளக்கின் சோதியே வான் – திருமுறை3:5 2109/1
தூண்டாத மணி_விளக்கே பொதுவில் ஆடும் சுடர் கொழுந்தே என் உயிர்க்கு துணையே என்னை – திருமுறை4:12 2697/2
தூண்டாத மணி_விளக்காய் துலங்குகின்ற தெய்வம் துரிய தெய்வம் அரிய தெய்வம் பெரிய பெரும் தெய்வம் – திருமுறை6:41 3911/1
தூண்டாது (1)
தூண்டாது என்றும் விளங்கவைத்தாய் உண்மை சாற்றியே – திருமுறை6:112 5011/4
தூண்டாதே (1)
துறை யாவும் பிண்ட வகை துறை முழுதும் விளங்க தூண்டாதே விளங்குகின்ற ஜோதி மணி_விளக்கே – திருமுறை6:57 4114/2
தூண்டியே (1)
ஆசைப்பட்டது அறிந்து தெரித்தாய் அறிவை தூண்டியே
பிண்டத்து உயிர்கள் பொருத்தும் வகையும் பிண்டம்-தன்னையே – திருமுறை6:112 4994/2,3
தூண்டிலும் (1)
மண்ணினில் வலையும் தூண்டிலும் கண்ணி வகைகளும் கண்ட போது எல்லாம் – திருமுறை6:13 3473/3
தூண்டு (1)
ஈண்டு அறிவு ஓங்கிட தூண்டு அறிவு ஆகி உள் – திருமுறை6:70 4394/1
தூண்டுமே (1)
வேண்டாது என்ன அறிந்தும் எனக்குள் ஆசை தூண்டுமே – திருமுறை6:112 5009/4
தூண (2)
தூண நேர் புய சுந்தர வடிவனே துளக்கிலார்க்கு அருள் ஈயும் – திருமுறை1:39 427/3
தூண தலம் போல் சோரி மிகும் தோலை வளர்த்த சுணங்கன் எனை – திருமுறை2:33 928/2
தூணாக (1)
தூணாக அசைதல் இன்றி தூங்காது விழித்த தூய சதா நிட்டர்களும் துரிய நிலை இடத்தும் – திருமுறை6:49 4011/3
தூணியே (1)
தூணியே என சார்ந்திருந்தனன் சோற்று சுகத்தினால் சோம்பினேன் உதவா – திருமுறை6:15 3574/2
தூணே (3)
தும்பி மா முகனை வேலனை ஈன்ற தோன்றலே வச்சிர தூணே
அம்பிகாபதியே அண்ணலே முக்கண் அத்தனே ஒற்றியூர் அமுதே – திருமுறை2:13 699/3,4
தூணே சிற்சுகமே அ சுகம் மேல் பொங்கும் சொரூபானந்த கடலே சோதி தேவே – திருமுறை3:5 2097/4
தூணே என இங்கு எனை விதித்தாய் எந்தாய் யாது சூழ்வேனே – திருமுறை4:10 2675/4
தூதர் (3)
கலகம் உடையார் மாதர் எலாம் கல்_நெஞ்சு உடையார் தூதர் எலாம் – திருமுறை2:86 1613/3
துன்னும் இறையார் தொண்டனுக்கு தூதர் ஆனார் என்றாலும் – திருமுறை2:93 1699/3
யாதோ கனல் கண் யம_தூதர் காய்ச்சு கருந்தாதோ – திருமுறை3:4 2005/1
தூதர்கள் (1)
துண்ணெனும் தீ_சொல் ஒலியும் அ அந்தகன் தூதர்கள் மொத்துண்ணுற – திருமுறை3:6 2312/3
தூதன் (3)
தூதன் என்கோ அவன் தோழன் என்கோ நினை தூய் மணியே – திருமுறை3:6 2372/4
பண்பு உரைத்து தூதன் என்றே பட்டம்கட்டிக்கொண்டவர்க்கு – திருமுறை4:33 2984/2
ஊரூரும் பல புகல ஓர் இரவில் தூதன் என – திருமுறை5:11 3256/2
தூதனாக (1)
பாண்டவர் தூதனாக பலித்து அருள் பரனே போற்றி – திருமுறை2:102 1950/1
தூதா (2)
துப்பு நேர் இதழி மகிழ்ந்த கல்யாண சுந்தரா சுந்தரன் தூதா
மை பொதி மிடற்றாய் வளர் திரு_முல்லைவாயில் வாழ் மாசிலாமணியே – திருமுறை2:9 655/1,2
கிள்ளையை தூதா விடுத்தேன் பாங்கிமாரே அது – திருமுறை4:26 2837/1
தூதாள் (1)
வேள் வாகனம் என்றாய் வெய்ய நமன் விட்டிடும் தூதாள்
வாகனம் என்றால் ஆகாதோ வேள்_ஆனோன் – திருமுறை3:3 1965/701,702
தூது (5)
சென்று தூது அருள் என்று இரங்குதல் நோக்கி சென்ற நின் கருணையை கருதி – திருமுறை2:35 947/2
தூது நடந்த பெரியவர் சிற்சுகத்தார் ஒற்றி தொல் நகரார் – திருமுறை2:81 1554/2
தொழுது வணங்கும் சுந்தரர்க்கு தூது நடந்த சுந்தரனார் – திருமுறை2:86 1617/1
நல் மனைக்கு தூது நடந்தனையே நன்மை பெற – திருமுறை3:2 1962/770
சுந்தரர்க்காக முன் தூது_சென்றானை தூயனை யாவரும் சொல்ல_அரியானை – திருமுறை4:5 2614/1
தூது_சென்றானை (1)
சுந்தரர்க்காக முன் தூது_சென்றானை தூயனை யாவரும் சொல்ல_அரியானை – திருமுறை4:5 2614/1
தூதுசென்ற (1)
தூதுசென்ற நின் தாள் துணை புகழை பாடேனோ – திருமுறை2:36 970/4
தூதுவர் (1)
மேலை அந்தகன் வெய்ய தூதுவர்
ஓலை காட்டும் முன் ஒற்றியூரில் வாழ் – திருமுறை2:17 761/1,2
தூதுவிடில் (1)
வேளையோ தூதுவிடில் அவர்கள் கேள் ஐயோ – திருமுறை3:3 1965/1188
தூம்பில் (1)
தூங்கும் மடவார் புலை நாற்ற தூம்பில் நுழையும் சூதகனேன் – திருமுறை2:34 940/3
தூய் (21)
நா அலங்காரம் அற வேறு புகழ் பேசி நின் நல் புகழ் வழுத்தாதபேர் நாய்_பால் விரும்பி ஆன் தூய் பாலை நயவாத நவையுடை பேயர் ஆவார் – திருமுறை1:1 26/2
தோளா மணி சுடரே தணிகாசல தூய் பொருளே – திருமுறை1:3 58/3
தூய் குமர குருவே தென் தணிகை மேவும் சோதியே இரங்காயோ தொழும்பாளர்க்கே – திருமுறை1:6 98/4
தொடுத்திலேன் அழுது நினது அருளை வேண்டி தொழுதுதொழுது ஆனந்த தூய் நீர் ஆடேன் – திருமுறை1:22 291/3
தூய் நின்றே தாளை தொழுது ஆடி துன்பம் எலாம் – திருமுறை1:28 349/3
தொல்லையேன் உன்றன் தூய் திரு_கோயிலின் – திருமுறை2:10 664/3
தூய் குமரன் தந்தாய் என் சோர்வு அறிந்து தீராயோ – திருமுறை2:12 690/4
சுட்டு இலா பொருளே சுக பெரும் கடலே தூய் திருவொற்றியூர் துணையே – திருமுறை2:13 702/3
சொல்ல அரும் பரிமளம் தரும் மூக்கே சொல்லும் வண்ணம் இ தூய் நெறி ஒன்றாம் – திருமுறை2:38 1001/3
தூய் இலாது நின் அருள் பெற விழைந்தேன் துட்டனேன் அருள் சுகம் பெற நினைவாய் – திருமுறை2:61 1234/2
சொல் பதமாய் அவைக்கு அப்புறமாய் நின்ற தூய் சுடரே – திருமுறை2:75 1475/3
சோமன் நிலவும் தூய் சடையார் சொல்லில் கலந்த சுவையானார் – திருமுறை2:94 1712/1
வாய்க்கும் கயிலை_மலையானே தூய் குமரன் – திருமுறை3:2 1962/558
தூய் முடி மேல் மண்ணும் சுமந்தனையே ஆய் துயரம் – திருமுறை3:2 1962/756
தூய் மலரால் மாலை தொடுப்பாரும் சார் மலரோன் – திருமுறை3:3 1965/1308
தூதன் என்கோ அவன் தோழன் என்கோ நினை தூய் மணியே – திருமுறை3:6 2372/4
தூய் மொழி நேயர் நம்பினோர் இல்லில் சூழ்ந்தனன் நினைத்தது துயர்ந்தேன் – திருமுறை6:13 3430/3
தூய் எலாம் பெற்ற நிலை மேல் அருள் சுகம் எலாம் தோன்றிட விளங்கு சுடரே துரிய வெளி நடு நின்ற பெரிய பொருளே அருள் சோதி நடராச குருவே – திருமுறை6:22 3681/4
தூய்_வகையோர் போற்ற மணி மன்றில் நடம் புரியும் சோதி நடத்து அரசே என் சொல்லும் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4133/4
சூழ் இயல் செஞ்சுடர் தோற்றுறு கீழ்-பால் தூய் திசை நோக்கினேன் சீர் திகழ் சித்தி – திருமுறை6:111 4952/2
தூய்_குணத்தவர்கள் புகழ் மணி மன்றில் சோதியே நின் பெரும் தயவை – திருமுறை6:125 5420/3
தூய்_குணத்தவர்கள் (1)
தூய்_குணத்தவர்கள் புகழ் மணி மன்றில் சோதியே நின் பெரும் தயவை – திருமுறை6:125 5420/3
தூய்_வகையோர் (1)
தூய்_வகையோர் போற்ற மணி மன்றில் நடம் புரியும் சோதி நடத்து அரசே என் சொல்லும் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4133/4
தூய்தன் (1)
தூய்தன் ஒற்றியூர்க்கு – திருமுறை2:71 1356/3
தூய்மை (15)
துன்பு_உடையார் அனைவர்க்கும் தலைமை பூண்டேன் தூய்மை என்பது அறிந்திலேன் சூழ்ந்தோர்க்கு எல்லாம் – திருமுறை2:4 603/3
துச்சிலை விரும்பி துயர்கொளும் கொடியேன் துட்டனேன் தூய்மை ஒன்று இல்லா – திருமுறை2:7 633/1
தூய்மை நன்றாம் என்கின்ற தொன்மையினார் வாய்க்கு இனிய – திருமுறை3:2 1962/649
தூய்மை என்பது எல்லாம் துணையாய் அணைவது-தான் – திருமுறை3:3 1965/883
வாய்மை என்பது ஒன்றே மதித்திலையே தூய்மை_இலாய் – திருமுறை3:3 1965/884
துண்டு ஆர் மலர் சடை எந்தாய் இரங்கிலை தூய்மை இலா – திருமுறை3:6 2173/3
விண் கடந்த பெரும் பதத்தை விரும்பேன் தூய்மை விரும்புகிலேன் நின் அருளை விழைந்திலேன் நான் – திருமுறை4:15 2738/2
தூய்மை இலா வன் மொழியால் சொன்ன எலாம் எண்ணு-தொறும் – திருமுறை4:28 2916/1
சொல் பதமும் கடந்த மன்றில் விளங்கிய நின் வடிவை தூய்மை_இலேன் நான் எண்ணும்-தோறும் மனம் இளகி – திருமுறை5:6 3198/2
தூய்மை பெறும் சிவ நெறியே விளங்க ஓங்கும் சோதி மணி_விளக்கே என் துணையே எம்மை – திருமுறை5:10 3238/2
தொழுது எலாம் வல்ல கடவுளே நின்னை துதித்திலேன் தூய்மை ஒன்று அறியேன் – திருமுறை6:8 3350/1
தூய்மையே விளக்கி துணைமையே அளித்த சோதியே தூய்மை_இல்லவர்க்கு – திருமுறை6:86 4662/2
துன்பு உடையவைகள் முழுவதும் தவிர்ந்தே தூய்மை சேர் நல் மண கோலம் – திருமுறை6:103 4856/3
சொல்லுகின்றேன் பற்பல நான் சொல்லுகின்ற எல்லாம் துரிசு அலவே சூது அலவே தூய்மை உடையனவே – திருமுறை6:125 5441/1
சுகம் அறியீர் துன்பம் ஒன்றே துணிந்து அறிந்தீர் உலகீர் சூது அறிந்தீர் வாது அறிந்தீர் தூய்மை அறிந்திலிரே – திருமுறை6:134 5593/1
தூய்மை_இல்லவர்க்கு (1)
தூய்மையே விளக்கி துணைமையே அளித்த சோதியே தூய்மை_இல்லவர்க்கு
சேய்மையே எல்லாம் செய வல்ல ஞான சித்தியே சுத்த சன்மார்க்க – திருமுறை6:86 4662/2,3
தூய்மை_இலாய் (1)
வாய்மை என்பது ஒன்றே மதித்திலையே தூய்மை_இலாய்
மான் ஒரு கை ஏந்திநின்ற வள்ளல் அன்பர்-தங்களுளே – திருமுறை3:3 1965/884,885
தூய்மை_இலேன் (1)
சொல் பதமும் கடந்த மன்றில் விளங்கிய நின் வடிவை தூய்மை_இலேன் நான் எண்ணும்-தோறும் மனம் இளகி – திருமுறை5:6 3198/2
தூய்மையதாய் (1)
இறையளவும் துரிசு இலதாய் தூய்மையதாய் நிறைவாய் இயற்கையதாய் அனுபவங்கள் எவைக்கும் முதல் இடமாய் – திருமுறை6:47 3988/1
தூய்மையால் (1)
தூய்மையால் எனது துரிசு எலாம் நீக்கி நல் – திருமுறை6:81 4615/1527
தூய்மையும் (2)
சீ என்று பேய் என்று நாய் என்று பிறர்-தமை தீங்கு சொல்லாத தெளிவும் திரம் ஒன்று வாய்மையும் தூய்மையும் தந்து நின் திரு_அடிக்கு ஆளாக்குவாய் – திருமுறை1:1 9/3
வன் சொல்லின் அல்லது வாய்திறப்பு அறியீர் வாய்மையும் தூய்மையும் காய்மையில் வளர்ந்தீர் – திருமுறை6:132 5562/1
தூய்மையுறும் (1)
சுத்த சிவ சன்மார்க்கம் துலங்கும் எலா உலகும் தூய்மையுறும் நீ உரைத்த சொல் அனைத்தும் பலிக்கும் – திருமுறை6:144 5817/3
தூய்மையே (2)
தோல் உடுப்பதுவே மிக தூய்மையே – திருமுறை2:8 648/4
தூய்மையே விளக்கி துணைமையே அளித்த சோதியே தூய்மை_இல்லவர்க்கு – திருமுறை6:86 4662/2
தூய (83)
துன்னும் மறையின் முடிவில் ஒளிர் தூய விளக்கே சுக பெருக்கே – திருமுறை1:14 215/1
தோன்றா ஞான சின்மயமே தூய சுகமே சுயம் சுடரே – திருமுறை1:14 220/1
ஆலும் கதியும் சத கோடி அண்ட பரப்பும் தானாக அன்று ஓர் வடிவம் மேருவில் கொண்டு அருளும் தூய அற்புதமே – திருமுறை1:44 477/2
சுலவு காற்று அனல் தூய மண் விண் புனல் – திருமுறை2:15 720/1
சொல் ஐயோ ஒற்றியூர் தூய திரு_கோயிலுள் நீ – திருமுறை2:16 752/3
தொல்லை ஓம் சிவ சண்முக சிவ ஓம் தூய என்று அடி தொழுது நாம் உற்ற – திருமுறை2:22 808/3
தூய விடை மேல் வரும் நமது சொந்த துணையை தோற்றுவிக்கும் – திருமுறை2:25 840/2
நித்தனை தூய நிமலனை புலியூர் நிருத்தனை ஒருத்தனை வாய்மை – திருமுறை2:31 907/1
தூய நீறு இடா பேயர்கள் ஒன்று சொல்லுவாரெனில் புல்லென அடைக்க – திருமுறை2:38 1000/1
தூய நின் அடியவருடன் கூடி தொழும்புசெய்வதே சுகம் என துணியேன் – திருமுறை2:40 1024/3
துன்றி நின்ற நல் தொண்டர்-தம் தொழும்பு தொடங்கு வானவர் தூய முன்றிலையே – திருமுறை2:50 1127/4
தூய நெஞ்சமே சுகம் பெற வேண்டில் சொல்லுவாம் அது சொல் அளவு அன்றால் – திருமுறை2:50 1128/1
சோலை ஒன்று சீர் ஒற்றியூர்_உடையீர் தூய மால் விடை துவசத்தினீரே – திருமுறை2:56 1182/4
சூத ஒண் பொழில் ஒற்றியூர்_உடையீர் தூய மால் விடை துவசத்தினீரே – திருமுறை2:56 1183/4
துப்பு இடா எனக்கு அருள் ஒற்றி_உடையீர் தூய மால் விடை துவசத்தினீரே – திருமுறை2:56 1184/4
சூலி ஓர் புடை மகிழ் ஒற்றி_உடையீர் தூய மால் விடை துவசத்தினீரே – திருமுறை2:56 1185/4
சோர்ந்திடார் புகழ் ஒற்றியூர்_உடையீர் தூய மால் விடை துவசத்தினீரே – திருமுறை2:56 1186/4
துதி-அது ஓங்கிய ஒற்றியூர்_உடையீர் தூய மால் விடை துவசத்தினீரே – திருமுறை2:56 1187/4
தொழுக்கன் என்னை ஆள்வீர் ஒற்றி_உடையீர் தூய மால் விடை துவசத்தினீரே – திருமுறை2:56 1188/4
துச்சை நீக்கினோர்க்கு அருள் ஒற்றி_உடையீர் தூய மால் விடை துவசத்தினீரே – திருமுறை2:56 1189/4
சூல_பாணியீர் திருவொற்றி நகரீர் தூய மால் விடை துவசத்தினீரே – திருமுறை2:56 1190/4
துத்தி ஆர் பணியீர் ஒற்றி_உடையீர் தூய மால் விடை துவசத்தினீரே – திருமுறை2:56 1191/4
துன்னு மா தவர் புகழ் ஒற்றி_உடையீர் தூய மால் விடை துவசத்தினீரே – திருமுறை2:56 1192/4
துன்னும் சோமசுந்தரனார் தூய மதுரை நகர் அளித்த – திருமுறை2:72 1368/1
தூய பவனி வர கண்டேன் சூழ்ந்த மகளிர்-தமை காணேன் – திருமுறை2:77 1498/2
தூய_மொழியார் ஒற்றியில் போய் சுகங்காள் நின்று சொல்லீரோ – திருமுறை2:78 1506/2
சீராய தூய மலர் வாய நேய ஸ்ரீராம ராம எனவே – திருமுறை2:100 1938/2
சொல் ஊர் அடி அப்பர் தூய முடி மேல் வைத்த – திருமுறை3:2 1962/167
மேய வலம்புரத்து மேதகவே தூய கொடி – திருமுறை3:2 1962/218
நீடும் கன தூய நேயமே ஈடு_இல்லை – திருமுறை3:2 1962/530
துன்னு நெறிக்கு ஓர் துணையாம் தூய கழுக்குன்றினிடை – திருமுறை3:2 1962/533
கோயில் விளக்கும் குணத்தோரும் தூய அருள் – திருமுறை3:3 1965/1314
தூய நனவில் சுழுத்தியொடு நம் பெருமான் – திருமுறை3:3 1965/1349
சொன்னவனே தூய மெய் சுகத்தவனே என்னவனே – திருமுறை3:4 1966/2
யோகமே யோகத்தின் பயனே யோகத்து ஒரு முதலே யோகத்தின் ஓங்கும் தூய
போகமே போகத்தின் பொலிவே போகம் புரிந்து அருளும் புண்ணியமே புனித ஞான – திருமுறை3:5 2101/1,2
குறை முடிக்கும் குண_குன்றே குன்றா மோன கோமளமே தூய சிவ_கொழுந்தே வெள்ளை – திருமுறை3:5 2103/2
துன்பு அட்ட வீரர் அந்தோ வாதவூரர்-தம் தூய நெஞ்சம் – திருமுறை3:6 2251/3
துதி_கண்ணி சூட்டும் மெய் தொண்டரில் சேர்ந்து நின் தூய ஒற்றி – திருமுறை3:6 2401/2
துரிய பொருளே அணி ஆரூர் சோதி மணி நீ தூய அருள் – திருமுறை3:10 2463/3
தூக்கிய காலொடு விளங்கும் தூய மலை வேதம் சொன்ன மலை சொல் இறந்த துரிய நடு மலை வான் – திருமுறை3:14 2485/2
துரிய நாயகி தூய வீரட்டற்கே – திருமுறை3:15 2487/2
துதி பெறும் காசி நகரிடத்து அனந்தம் தூய நல் உருவு கொண்டு ஆங்கண் – திருமுறை3:23 2538/1
சுற்றுவதும் ஆகி ஓர் சற்றும் அறிவு இல்லாது சுழல்கின்றது என் செய்குவேன் தூய நின் திரு_அருளின் அன்றி இ ஏழை அ சுழல் மனம் அடக்க வருமோ – திருமுறை4:1 2577/3
துன்பம் அகல சுகம் அளிக்கும் தூய துணையை சுயஞ்சுடரை – திருமுறை4:17 2791/2
தூய திரு_நடராயரடி – திருமுறை4:32 2975/4
சோதி மயமாய் விளங்கும் தூய வடிவாளருக்கு – திருமுறை4:33 2983/3
தொல் மயமாம் இரவினிடை கதவு திறப்பித்து துணிந்து அழைத்து என் கை-தனிலே தூய ஒன்றை அளித்து – திருமுறை5:2 3073/2
தொழுது எனை பாடுக என்று சொன்ன பசுபதி நின் தூய அருள் பெருமையை என் சொல்லி வியக்கேனே – திருமுறை5:2 3100/4
துன்பு அளிக்கும் நெஞ்சகத்து என்றனை கூவி அழைத்து தூய இளநகை முகத்தே துளும்ப எனை நோக்கி – திருமுறை5:2 3123/3
சுத்த சிவ சன்மார்க்க திரு_பொதுவினிடத்தே தூய நடம் புரிகின்ற ஞாயம் அறிவேனோ – திருமுறை6:6 3321/3
சோதியே வடிவாய் திரு_சிற்றம்பலத்தே தூய பேர்_அருள் தனி செங்கோல் – திருமுறை6:13 3498/2
தீய கான் விலங்கை தூய மானிடம் செய் சித்தனே சத்திய சபைக்கு – திருமுறை6:15 3561/3
தூய பொன் பாதம் அறிய நான் அறியேன் துயர் இனி சிறிதும் இங்கு ஆற்றேன் – திருமுறை6:20 3635/3
துன்புறு மனத்தனாய் எண்ணாத எண்ணி நான் சோர்ந்து ஒருபுறம் படுத்து தூங்கு தருணத்து என்றன் அருகில் உற்று அன்பினால் தூய திருவாய்_மலர்ந்தே – திருமுறை6:22 3683/1
மேவி நின்றவர்க்குள் மேவிய உணர்வுள் மேயவா தூய வாழ்வு அருளே – திருமுறை6:26 3737/4
தூய நின் பாத துணை என பிடித்தேன் தூக்கமும் சோம்பலும் துயரும் – திருமுறை6:27 3750/2
தூய நெஞ்சினேன் அன்று நின் கருணை சுகம் விழைந்திலேன் எனினும் பொய் உலக – திருமுறை6:29 3776/1
துரும்பினும் சிறியனை அன்று வந்து ஆண்டீர் தூய நும் பேர்_அருள் சோதி கண்டு அல்லால் – திருமுறை6:31 3792/3
தொடுத்து ஒன்று சொல்கிலேன் சொப்பனத்தேனும் தூய நும் திரு_அருள் நேயம் விட்டு அறியேன் – திருமுறை6:31 3793/2
சோதி மலை மேல் வீட்டில் தூய திரு அமுதம் – திருமுறை6:35 3841/1
தூற்றுவேன் அன்றி எனக்கு நீ செய்த தூய பேர்_உதவிக்கு நான் என் – திருமுறை6:36 3850/3
சுதந்தரம் உனக்கே கொடுத்தனம் உனது தூய நல் உடம்பினில் புகுந்தேம் – திருமுறை6:36 3851/1
துணிவுறு சித்தாந்த பெரும் பொருளே தூய வேதாந்தத்தின் பயனே – திருமுறை6:42 3914/3
தூணாக அசைதல் இன்றி தூங்காது விழித்த தூய சதா நிட்டர்களும் துரிய நிலை இடத்தும் – திருமுறை6:49 4011/3
துன்பு அற மெய் அன்பருக்கே பொது நடம் செய் அரசே தூய திரு_அடிகளுக்கு என் சொல்லும் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4092/4
சோதி மயமாய் விளங்கி தனி பொதுவில் நடிக்கும் தூய நடத்து அரசே என் சொல்லும் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4112/4
சுத்த பரம் முதல் நான்கும் அவற்றுறு நந்நான்கும் தூய ஒளி வடிவாக துலங்கும் ஒளி அளித்தே – திருமுறை6:57 4121/1
தோய்ந்த பர நாத உலகு அண்டம் எலாம் விளங்க சுடர் பரப்பி விளங்குகின்ற தூய தனி சுடரே – திருமுறை6:57 4127/3
சூழ்ச்சியுற நாசிக்கு சுகந்தம் செய்குவதாய் தூய செவிக்கு இனியதொரு சுக நாதத்ததுவாய் – திருமுறை6:57 4129/2
துன்பு அறு மெய் தவர் சூழ்ந்து போற்று திரு_பொதுவில் தூய நடத்து அரசே என் சொல்லும் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4161/4
சுத்த சிவ அனுபவமாய் விளங்கிய தெள் அமுதே தூய நடத்து அரசே என் சொல்லும் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4170/4
தூய கலாந்த சுகம் தரு வெளி எனும் – திருமுறை6:81 4615/33
சுவை எலாம் திரட்டிய தூய தீம் பதமே – திருமுறை6:81 4615/1416
தூய பெரும் தேவர் செயும் தொழில் புரி என்று அமுது அளித்தாய் – திருமுறை6:99 4804/2
தூங்கலை மகனே எழுக நீ விரைந்தே தூய நீர் ஆடுக துணிந்தே – திருமுறை6:103 4862/1
தூய திரு அருள் ஜோதி திரு_நடம் காண்கின்ற தூய திரு_நாள் வரு நாள் தொடங்கி ஒழியாவே – திருமுறை6:105 4881/4
தூய திரு அருள் ஜோதி திரு_நடம் காண்கின்ற தூய திரு_நாள் வரு நாள் தொடங்கி ஒழியாவே – திருமுறை6:105 4881/4
தூய சதா கதியே நேய சதா சிவமே சோம சிகாமணியே வாம உமாபதியே – திருமுறை6:118 5243/1
தூய துரிய பதியில் நேய மறை ஓது – திருமுறை6:121 5264/2
தூங்கிய என்றன்னை எழுப்பி அருள் தூய பொருள் – திருமுறை6:125 5407/2
துலக்கம் உற்ற சிற்றம்பலத்து அமுதே தூய சோதியே சுக பெரு வாழ்வே – திருமுறை6:125 5439/2
தூய பராபரம் அதுவே என்றால் அங்கு அது-தான் துலங்கு நடு வெளி-தனிலே கலந்து கரைவது காண் – திருமுறை6:140 5702/2
தூய ஒளி பெற்று அழியாது ஓங்கு வடிவு ஆனேன் சுக மயமாம் அக புணர்ச்சி சொல்லுவது எப்படியோ – திருமுறை6:142 5812/4
தூய_மொழியார் (1)
தூய_மொழியார் ஒற்றியில் போய் சுகங்காள் நின்று சொல்லீரோ – திருமுறை2:78 1506/2
தூயதாம் (1)
துரும்பினும் சிறியேன் புகல்வது என் நினது தூயதாம் திருவுளம் அறியும் – திருமுறை6:13 3505/4
தூயர் (3)
சொற்கு அண்டாத புகழ் ஒற்றி தூயர் இன்று என் மனை புகுந்தார் – திருமுறை2:81 1560/2
துறை நின்று பொறை ஒன்று தூயர் அறிவால் கண்ட சொருபமே துரிய பதமே சுத்த சிவ சன்மார்க்க நிதியே அருள்_பெரும்_சோதி நடராச பதியே – திருமுறை6:22 3659/4
தோன்றானை தூயர் உளே தோன்றினானை சுத்த சிவ சன்மார்க்கம் துலங்க என்னை – திருமுறை6:44 3941/3
தூயர்க்கு (1)
தோடு ஆர் குழையார் ஒற்றியினார் தூயர்க்கு அலது சுகம் அருள – திருமுறை2:79 1515/1
தூயர்கள் (1)
சூது எலாம் கேட்கும்-தொறும் உனை பரவும் தூயர்கள் மனம்-அது துளங்கி – திருமுறை6:27 3754/2
தூயரை (1)
சொல்லவோ முடியாது எனை ஆள துணிவு கொள்விரோ தூயரை ஆளல் – திருமுறை2:57 1202/2
தூயவரே (1)
தூயவரே வெறுப்பு வரில் விதி வெறுக்க என்றார் சூழ விதித்தாரை வெறுத்திடுதல் அவர் துணிவே – திருமுறை4:38 3015/3
தூயவன் (1)
தூயவன் ஆனேன் என்று உந்தீபற – திருமுறை6:107 4896/3
தூயவனே (2)
சொன்னவனே சிவனே ஒற்றி மேவிய தூயவனே
என்னவனே ஐயம் ஏற்பவனே எனை ஈன்றவனே – திருமுறை2:58 1207/3,4
சொல்லவனே பொருளவனே துரிய பதத்தவனே தூயவனே நேயவனே சோதி உருவவனே – திருமுறை6:33 3812/1
தூயவா (1)
சொன்னவா கருணை தூயவா பெரியர் துதியவா அம்பலத்து அமுதம் – திருமுறை6:86 4663/2
தூயவாய (1)
தூயவாய காய தேய தோய மேய ஜோதியே – திருமுறை6:115 5185/2
தூயன் (1)
காமம் அகற்றிய தூயன் அடி சிவகாம – திருமுறை4:31 2966/1
தூயனடி (1)
தும்பை முடிக்கு அணி தூயனடி சுயஞ்சோதியடி – திருமுறை4:31 2970/3
தூயனாய் (1)
நவை எலாம் தவிர்ந்தேன் தூயனாய் நினையே நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே – திருமுறை6:15 3580/4
தூயனால் (1)
சுதன மங்கையர் நடம்செயும் ஒற்றி தூயனால் அவர் துணை திரு_தோட்கு – திருமுறை2:30 892/3
தூயனே (6)
துதி இராமனுக்கு அருள்செயும் தணிகை தூயனே பசும் தோகை_வாகனனே – திருமுறை1:27 340/4
தும்பை வன்னியம் சடை_முடியவனே தூயனே பரஞ்சோதியே எங்கள் – திருமுறை2:18 773/3
தொண்டு_உறாதவர் கை சோற்றினை விரும்பேன் தூயனே துணை நினை அல்லால் – திருமுறை6:9 3365/3
துன்றிய என் உயிரினுக்கு இனியனே தனியனே தூயனே என் நேயனே சுத்த சிவ சன்மார்க்க நிதியே அருள்_பெரும்_சோதி நடராச பதியே – திருமுறை6:22 3661/4
தொண்டு கொண்டு அடியர் களிக்க நின்று ஆடும் தூயனே நேயனே பிரமன் – திருமுறை6:34 3825/2
தூயனே எனது நேயனே என்கோ சோதியுள் சோதி நின்றனையே – திருமுறை6:51 4028/4
தூயனை (1)
சுந்தரர்க்காக முன் தூது_சென்றானை தூயனை யாவரும் சொல்ல_அரியானை – திருமுறை4:5 2614/1
தூயா (2)
தூயா நின் பொன் தோளின் சுந்தரத்தை கண்டிலனே – திருமுறை2:59 1216/4
தூயா திரு_நடராயா சிற்றம்பல சோதியனே – திருமுறை6:94 4741/4
தூயார் (1)
சொல்லால் இயன்ற தொடை புனைவார் தூயார் ஒற்றி தொல் நகரார் – திருமுறை2:81 1563/1
தூயாரே (1)
பன்னும் வளங்கள் செறிந்து ஓங்கும் பணை கொள் தணிகை தூயாரே – திருமுறை1:20 281/4
தூர் (2)
மயல் தூர் பறித்த மனத்தில் விளைந்த – திருமுறை3:2 1962/285
ஆம் மா தூர் வீழ தடிந்தோன் கணேசனொடும் – திருமுறை3:2 1962/469
தூர்க்கின்ற (2)
விழியை தூர்க்கின்ற வஞ்சரை விழைந்தேன் விருந்திலே உணவு அருந்தி ஓர் வயிற்று – திருமுறை6:5 3305/1
குழியை தூர்க்கின்ற கொடியரில் கொடியேன் கோப வெய்யனேன் பாபமே பயின்றேன் – திருமுறை6:5 3305/2
தூர்ப்பதற்கு (1)
பழியை தூர்ப்பதற்கு என் செய கடவேன் பரமனே எனை பரிந்துகொண்டு அருளே – திருமுறை6:5 3305/4
தூர்ப்பவர்க்கு (1)
வழியை தூர்ப்பவர்க்கு உளவு உரைத்திடுவேன் மாயமே புரி பேயரில் பெரியேன் – திருமுறை6:5 3305/3
தூர (3)
துக்கம் யாவையும் தூர ஓடுமே – திருமுறை2:17 754/4
சோர்ந்திடாது நான் துய்ப்பவும் செய்யாய் சுகம் இலாத நீ தூர நில் இன்றேல் – திருமுறை2:39 1011/3
சொல்லுகின்றனன் கேட்கின்றாய் கேட்டும் தூர நின்றனை ஈரம்_இல்லார் போல் – திருமுறை2:46 1080/3
தூரம் (7)
தூரம் அன்று காண் – திருமுறை2:71 1351/2
திருத்தம் தரும் முன் எழுத்து இலக்கம் சேரும் தூரம் ஓடும் என்றார் – திருமுறை2:96 1752/3
இ தூரம் அன்றி இனி தூரம் இல்லை என – திருமுறை3:2 1962/397
இ தூரம் அன்றி இனி தூரம் இல்லை என – திருமுறை3:2 1962/397
சொற்கும் எனக்கும் வெகு தூரம் காண் பொற்பு மிக – திருமுறை3:2 1962/652
ஆராலும் அளப்ப அரிது என்று அனந்த வேதம் அறைந்து இளைக்க அதி தூரம் ஆகும் தேவே – திருமுறை3:5 2124/4
நீட்டுகின்ற ஆபத்தில் ஒருசிறிதும் உதவேன் நெடும் தூரம் ஆழ்ந்து உதவா படும் கிணறு போல்வேன் – திருமுறை6:4 3302/2
தூரமா (1)
வீ தூரமா ஓட மெய் தவர்கள் சூழ்ந்த திருவோத்தூரில் – திருமுறை3:2 1962/487
தூரனே (1)
ஓர் உகார தேர தீர வார வார தூரனே – திருமுறை6:115 5194/2
தூரியத்தில் (1)
தூரியத்தில் தோன்று ஒலி போல் தோன்றி கெடும் மாயா – திருமுறை3:3 1965/1053
தூரியதாய் (1)
சொல் நிலைக்கும் பொருள் நிலைக்கும் தூரியதாய் ஆனந்த சுடராய் அன்பர் – திருமுறை2:26 854/1
தூரிலே (1)
தூரிலே பலம் அளித்து ஊரிலே வளர்கின்ற சுக சொருபமான தருவே சுத்த சிவ சன்மார்க்க நிதியே அருள்_பெரும்_சோதி நடராச பதியே – திருமுறை6:22 3657/4
தூலம் (2)
தருபரம் சூக்குமம் தூலம் இவை நிலவிய தமக்குள் உயிராம் பூம்_பதம் – திருமுறை3:1 1960/60
பரம் ஆகி சூக்குமமாய் தூலம் ஆகி பரமார்த்த நிலை ஆகி பதத்தின் மேலாம் – திருமுறை3:5 2076/1
தூவ (2)
தூவ மதன் ஐங்கணை மாதர் தூறு தூவ துயர்கின்றேன் – திருமுறை2:86 1618/3
தூவ மதன் ஐங்கணை மாதர் தூறு தூவ துயர்கின்றேன் – திருமுறை2:86 1618/3
தூவி (1)
மேவுகின்ற ஞான விதரணமே தூவி மயில் – திருமுறை3:2 1962/528
தூவிய (1)
கரப்பார் மலர் தூவிய மதனை கண்ணால் சுட்டார் கல் எறிந்தோன் – திருமுறை2:83 1577/2
தூவும் (1)
உள் தூவும் தன்னை மறந்து உண்டாலும் மற்று அதற்கு – திருமுறை3:3 1965/393
தூள்படவே (1)
விழியாய் விழியாய் வினை தூள்படவே – திருமுறை4:15 2768/4
தூளி (1)
கால் படும் தூளி நம் மேல் படுமோ ஒரு கால் என்னுமே – திருமுறை3:6 2195/4
தூற்ற (6)
இன்று வந்து எனை நீ அடிமைகொள்ளாயேல் எவ்வுலகத்தரும் தூற்ற
நன்று நின்றன் மேல் பழி வரும் என் மேல் பழி இலை நவின்றனன் ஐயா – திருமுறை2:14 705/1,2
ஞாலத்தவர்கள் அலர் தூற்ற நல் தூசு இடையில் நழுவி விழ – திருமுறை2:77 1497/3
பல்லார் சூழ்ந்து பழி தூற்ற படுத்தாள் விடுத்தாள் பாயல் என்றே – திருமுறை2:78 1507/4
அஞ்சு அனைய பிறர் எல்லாம் அறிந்து பல பேசி அலர் தூற்ற அளிய எனை வெளியில் இழுத்திட்டு – திருமுறை6:24 3716/3
மலிந்த இ உலகர் வாய்ப்பதர் தூற்ற வைத்தல் உன் மரபு அல என்றாள் – திருமுறை6:58 4197/3
மோகாதிபன் என்று உலகவர் தூற்ற முயலுகின்றேன் – திருமுறை6:94 4744/2
தூற்றப்பட்டேன் (1)
அவரவர் உலகத்தே அறிந்து அலர் தூற்றப்பட்டேன் அன்று போனவர் இன்று வந்து நிற்கின்றார் கெட்டேன் – திருமுறை6:75 4499/1
தூற்றி (1)
சூழ் மடந்தைமார்கள் எலாம் தூற்றி நகைக்கின்றார் சுத்தர் நடராயர் திரு_சித்தம் அறிந்திலனே – திருமுறை6:60 4227/4
தூற்றியதை (1)
துன்பு_உடையேன் புன் மொழிகள் தூற்றியதை எவ்வுயிர்க்கும் – திருமுறை4:28 2904/1
தூற்றுக்கு (1)
தூற்றுக்கு மேல் பெரும் தூறு இலை ஆங்கு என் துயரம் எனும் – திருமுறை3:6 2270/3
தூற்றுதல் (1)
தொடுத்து உலகு_உள்ளார் தூற்றுதல் வாயால் சொல முடியாது எனக்கு என்றாள் – திருமுறை6:58 4194/3
தூற்றுவதில் (1)
மலைக்கு நிறை கண்டாலும் காணவொணாது அம்ம வாய்ப்பதர்கள் தூற்றுவதில் வரும் பயன் என் தோழி – திருமுறை6:137 5635/4
தூற்றுவேன் (1)
தூற்றுவேன் அன்றி எனக்கு நீ செய்த தூய பேர்_உதவிக்கு நான் என் – திருமுறை6:36 3850/3
தூறு (4)
தூறு இலா வள சோலை சூழ் தணிகை வாழ் சுத்த சின்மய தேவே – திருமுறை1:39 421/3
தூவ மதன் ஐங்கணை மாதர் தூறு தூவ துயர்கின்றேன் – திருமுறை2:86 1618/3
தூற்றுக்கு மேல் பெரும் தூறு இலை ஆங்கு என் துயரம் எனும் – திருமுறை3:6 2270/3
தூறு அணிந்து அலைகின்ற பாவியேன் நின் திரு துணை மலர் தாட்கு உரியனாய் துயர் தீர்ந்து இளைப்பாறும் இன்ப அம்போதியில் தோய அருள் புரிதி கண்டாய் – திருமுறை4:4 2609/3