கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்
சொக்கழகு 1
சொக்காய் 1
சொக்கே 1
சொந்த 6
சொந்தம் 5
சொந்தமுற 1
சொந்தமோ 1
சொப்பனத்தாயினும் 1
சொப்பனத்தே 1
சொப்பனத்தேனும் 1
சொப்பனம் 2
சொப்பனமும் 1
சொர்க்கம் 3
சொரிகின்ற 1
சொரிந்த 3
சொரிந்திடும் 1
சொரிந்து 4
சொரியும் 1
சொரிவாள் 1
சொருப 8
சொருபத்திலே 1
சொருபம் 2
சொருபமான 1
சொருபமே 4
சொருபர் 1
சொரூப 4
சொரூபங்கள் 1
சொரூபமாய் 1
சொரூபா 1
சொரூபானந்த 1
சொல் 229
சொல்_கோட்டையாயினும் 1
சொல்_பா 1
சொல்_பாவையும் 1
சொல்_பூ 1
சொல்_பூவை 1
சொல்_பெறும் 1
சொல்_போர் 1
சொல்_போரில் 1
சொல்_மலர் 1
சொல்_மலரால் 1
சொல்_மழை 1
சொல்_மாலை 19
சொல்_மாலை-தனக்கே 1
சொல்_மாலையும் 1
சொல்_மாலையே 1
சொல்_வாணர்களே 1
சொல்_அணியாம் 1
சொல்க 1
சொல்கிலேன் 4
சொல்கிற்பில் 1
சொல்கின்ற 4
சொல்கின்றதே 8
சொல்கின்றவர்-தம் 1
சொல்கின்றவோ 1
சொல்கின்றாய் 1
சொல்கின்றேன் 8
சொல்கேன் 5
சொல்ப 1
சொல்பவர்-பால் 1
சொல்ல 22
சொல்ல_மாட்டேன் 1
சொல்ல_அரியானை 1
சொல்லடி 2
சொல்லத்தான் 1
சொல்லரசாம் 1
சொல்லரசு 2
சொல்லரசே 2
சொல்லவராது 1
சொல்லவனே 1
சொல்லவா 3
சொல்லவே 1
சொல்லவொணா 1
சொல்லவோ 3
சொல்லளவு 3
சொல்லற்கு 2
சொல்லா 3
சொல்லாட்டம் 1
சொல்லாடி 1
சொல்லாத 2
சொல்லாது 3
சொல்லாதே 1
சொல்லாநிற்பர் 1
சொல்லாமல் 2
சொல்லாய் 5
சொல்லாயே 2
சொல்லாயோ 1
சொல்லார் 2
சொல்லாரோ 1
சொல்லால் 9
சொல்லாலும் 1
சொல்லாலே 2
சொல்லாள் 1
சொல்லானவையும் 1
சொல்லி 15
சொல்லிக்கொண்டே 1
சொல்லிடினும் 1
சொல்லிய 5
சொல்லிய-தோறும் 1
சொல்லியபடி 1
சொல்லியலும் 1
சொல்லில் 2
சொல்லின் 2
சொல்லினானை 1
சொல்லினீர் 1
சொல்லினும் 1
சொல்லினேன் 1
சொல்லினொடு 1
சொல்லீர் 11
சொல்லீரே 1
சொல்லீரோ 5
சொல்லு 2
சொல்லுக்கு 1
சொல்லுக 1
சொல்லுகின்ற 5
சொல்லுகின்றனன் 1
சொல்லுகின்றேன் 4
சொல்லுகின்றேன்_அல 1
சொல்லுகின்றோர் 1
சொல்லுகின்றோர்க்கு 1
சொல்லுகேன் 1
சொல்லுதல் 1
சொல்லுதியே 3
சொல்லுதியோ 1
சொல்லுதும் 3
சொல்லுதே 1
சொல்லும் 41
சொல்லுமே 2
சொல்லுவது 5
சொல்லுவர் 1
சொல்லுவனே 1
சொல்லுவாம் 1
சொல்லுவாய் 1
சொல்லுவாரெனில் 1
சொல்லுவீர் 1
சொல்லுவையே 3
சொல்லுள் 1
சொல்லுறும் 1
சொல்லை 12
சொல்லோம் 1
சொல்வதல்லாமல் 1
சொல்வது 13
சொல்வதென்-கொலோ 1
சொல்வதே 1
சொல்வந்த 1
சொல்வர் 1
சொல்வனடி 4
சொல்வனே 1
சொல்வாய் 1
சொல்வார் 3
சொல்வார்க்கு 1
சொல்வார்களோ 1
சொல்வாரேல் 1
சொல்வீர் 1
சொல்வேந்தே 1
சொல்வேம் 1
சொல்வேன் 12
சொல்வேனே 2
சொல்வேனோ 1
சொல்வோர் 1
சொல்வோர்-தமக்கு 1
சொல்வோரும் 1
சொல 20
சொலவும் 1
சொல்அளவு 1
சொலா 2
சொலாய் 1
சொலார் 3
சொலால் 1
சொலி 6
சொலினார் 2
சொலினும் 5
சொலினோம் 1
சொலுடன் 2
சொலும் 9
சொலேன் 1
சொலையா 1
சொற்கள் 1
சொற்களால் 1
சொற்கு 4
சொற்கும் 1
சொற்பனத்தில் 1
சொற்பனத்தும் 1
சொற்பனம் 2
சொற்பொருளும் 1
சொற்றார் 1
சொற்றிடல் 1
சொற்றுணை 1
சொன்ன 21
சொன்னங்களை 1
சொன்னது 5
சொன்னவர்-தம் 1
சொன்னவனே 2
சொன்னவா 1
சொன்னவாறு 1
சொன்னால் 5
சொன்னாலும் 1
சொன்னீர் 1
சொன்னேன் 16
சொன்னேனே 1
சொன்னேனோ 1
சொக்கழகு (1)
ஆலவாய் சொக்கழகு ஆனந்தமே சீலர்-தமை – திருமுறை3:2 1962/388
சொக்காய் (1)
சோடு இல்லை மேல் வெள்ளை சொக்காய் இலை நல்ல சோமன் இல்லை – திருமுறை2:26 847/1
சொக்கே (1)
இறகு எடுத்த அமணர் குலம் வேரறுத்த சொக்கே ஈது என்ன ஞாயம் – திருமுறை4:15 2781/1
சொந்த (6)
தூய விடை மேல் வரும் நமது சொந்த துணையை தோற்றுவிக்கும் – திருமுறை2:25 840/2
சொந்த நல் வாழ்வும் நேயமும் துணையும் சுற்றமும் முற்றும் நீ என்றே – திருமுறை6:27 3747/2
தந்த மருந்து என்றன் சொந்த மருந்து – திருமுறை6:78 4531/4
சொந்த நல் உறவே அம்பலத்து அரசே சோதியே சோதியே விரைந்து – திருமுறை6:86 4657/3
சது_மறை ஆகம சாத்திரம் எல்லாம் சந்தை படிப்பு நம் சொந்த படிப்போ – திருமுறை6:111 4955/1
விடையாய் நினக்கு மிகவும் சொந்த பிள்ளை ஆயினேன் – திருமுறை6:112 5030/4
சொந்தம் (5)
சோம்பல் என்பது என்னுடைய சொந்தம் காண் ஏம்பலுடன் – திருமுறை3:2 1962/670
எந்தாய் கருணை எனக்கு மிகவும் சொந்தம் ஆயிற்றே – திருமுறை6:112 5040/4
துரையே நின் மெய் அருள் இங்கு எனக்கு சொந்தம் ஆயிற்றே – திருமுறை6:112 5041/4
இறைவா நின் மெய் அருள் இங்கு எனக்கு சொந்தம் ஆயிற்றே – திருமுறை6:112 5042/4
சிற்சபையும் பொன்_சபையும் சொந்தம் எனது ஆச்சு – திருமுறை6:121 5259/1
சொந்தமுற (1)
சொந்தமுற எண்ணி தொழுகின்ற மெய் அடியர் – திருமுறை2:54 1168/1
சொந்தமோ (1)
சொந்தமோ அறியேன் பகல் இரவு எல்லாம் தூக்கமே கண்டனன் தூக்கம் – திருமுறை6:13 3442/2
சொப்பனத்தாயினும் (1)
சொல்லவா பிறரை துதிக்கவா சிறிது ஓர் சொப்பனத்தாயினும் நினையேன் – திருமுறை6:15 3555/2
சொப்பனத்தே (1)
தனிப்படும் ஓர் சுத்த சிவ_சாக்கிர நல் நிலையில் தனித்து இருந்தேன் சுத்த சிவ சொப்பனத்தே சார்ந்தேன் – திருமுறை6:142 5809/1
சொப்பனத்தேனும் (1)
தொடுத்து ஒன்று சொல்கிலேன் சொப்பனத்தேனும் தூய நும் திரு_அருள் நேயம் விட்டு அறியேன் – திருமுறை6:31 3793/2
சொப்பனம் (2)
துருவு பர_சாக்கிரத்தை கண்டுகொண்டேன் பரம சொப்பனம் கண்டேன் பரம_சுழுத்தியும் கண்டு உணர்ந்தேன் – திருமுறை6:142 5808/1
குரு பிரம_சாக்கிரத்தை கண்டேன் பின் பிரமம் குலவிய சொப்பனம் கண்டேன் சிவ_சுழுத்தி கண்டேன் – திருமுறை6:142 5808/2
சொப்பனமும் (1)
தோன்று பர சாக்கிரமும் கண்டோம் அந்த சொப்பனமும் கண்டோம் மேல் சுழுத்தி கண்டோம் – திருமுறை3:5 2133/1
சொர்க்கம் (3)
சோறு கிடைத்தால் அதுவே சொர்க்கம் காண் வீறுகின்ற – திருமுறை3:2 1962/676
தொண்டு-அதே செயும் நரக வாதை உண்டு இன்பமுறு சொர்க்கம் உண்டு இவையும் அன்றி தொழு கடவுள் உண்டு கதி உண்டு என்று சிலர் சொலும் துர்_புத்தியால் உலகிலே – திருமுறை3:8 2419/2
புறம் காதல் செய்வார் போல் செய்யாதே பெண்ணே பொன் கம்பம் ஏறினை சொர்க்கம் அங்கு அப்பால் – திருமுறை6:138 5672/3
சொரிகின்ற (1)
சொரிகின்ற புண்ணில் கனல் இடல் போல் எணும்-தோறும் நெஞ்சம் – திருமுறை3:6 2393/3
சொரிந்த (3)
கந்தம் மிகு நின் மேனி காணாத கயவர் கண் கல நீர் சொரிந்த அழு கண் கடவுள் நின் புகழ்-தனை கேளாத வீணர் செவி கைத்து இழவு கேட்கும் செவி – திருமுறை1:1 18/2
தேர் சொரிந்த மா மணி திரு_வீதி திகழும் ஒற்றியூர் தியாக_நாயகனே – திருமுறை2:61 1242/4
கண் நீர் சொரிந்த கண் காச கண் புன் முலை கண் நக கண் – திருமுறை3:6 2311/2
சொரிந்திடும் (1)
பார் சொரிந்திடும் பவ நெறி முயன்றேன் பாவியேன்-தனை கூவி நின்று ஆள்வாய் – திருமுறை2:61 1242/2
சொரிந்து (4)
நீர் சொரிந்து ஒளி விளக்கு எரிப்பவன் போல் நித்தம் நின்னிடை நேசம் வைத்திடுவான் – திருமுறை2:61 1242/1
கார் சொரிந்து என கருணை ஈந்து அன்பர் களித்த நெஞ்சிடை ஒளித்திருப்பவனே – திருமுறை2:61 1242/3
வாயூர தேமா மலர் சொரிந்து வாழ்த்துகின்ற – திருமுறை3:2 1962/207
கார் பூத்த கனை மழை போல் கண்களில் நீர் சொரிந்து கனிந்து மிக பாடுகின்ற களிப்பை அடைந்தனனே – திருமுறை5:4 3177/4
சொரியும் (1)
அந்தி பொழுதோ வந்தது இனி அந்தோ மதியம் அனல் சொரியும்
சிந்திப்பு உடையேன் என்னடி நான் செய்வது ஒன்றும் தெரிந்திலனே – திருமுறை2:86 1607/3,4
சொரிவாள் (1)
எத்துணையும் மற்றவரை ஏறெடுத்து பாராள் இரு விழிகள் நீர் சொரிவாள் என் உயிர்_நாயகனே – திருமுறை6:59 4204/2
சொருப (8)
சொல்லும் இன்ப வான் சோதியே அருள் தோற்றமே சுக சொருப வள்ளலே – திருமுறை1:8 136/3
எம்மையினும் நிறை சொருப சுத்த சுகாரம்பம் இயல் சொருப சுத்த சுக அனுபவம் என்று இரண்டாய் – திருமுறை5:2 3122/2
எம்மையினும் நிறை சொருப சுத்த சுகாரம்பம் இயல் சொருப சுத்த சுக அனுபவம் என்று இரண்டாய் – திருமுறை5:2 3122/2
துருவ முடியா பரம துரிய நடு இருந்த சொருப அனுபவ மயமாம் துணை அடிகள் வருந்த – திருமுறை5:2 3139/2
தூ நிலா வண்ணத்தில் உள் ஓங்கும் ஆனந்த சொருபமே சொருப சுகமே சுத்த சிவ சன்மார்க்க நிதியே அருள்_பெரும்_சோதி நடராச பதியே – திருமுறை6:22 3660/4
சொருப மறைப்பு எலாம் தொலைப்பித்து உயிர்களை – திருமுறை6:81 4615/841
சோதி கொடியே ஆனந்த சொருப கொடியே சோதி உரு – திருமுறை6:126 5457/1
சூழ்ந்திடும் ஐங்கருவினிலே சொருப சத்தி பேதம் சொல்லினொடு மனம் கடந்த எல்லை இலாதனவே – திருமுறை6:137 5663/1
சொருபத்திலே (1)
என்று இரவி-தன்னிலே இரவி சொருபத்திலே இயல் உருவிலே அருவிலே ஏறிட்ட சுடரிலே சுடரின் உள் சுடரிலே எறி ஆதப திரளிலே – திருமுறை6:22 3661/1
சொருபம் (2)
பவபந்த நிக்ரகம் வினோத சகளம் சிற்பரம் பரானந்த சொருபம்
பரிசயாதீதம் சுயம் சதோதயம் வரம் பரமார்த்தமுக்த மௌனம் – திருமுறை3:1 1960/5,6
தோற்றும் அந்த தத்துவமும் தோற்றா தத்துவமும் துரிசாக அவை கடந்த சுக சொருபம் ஆகி – திருமுறை6:137 5638/3
சொருபமான (1)
தூரிலே பலம் அளித்து ஊரிலே வளர்கின்ற சுக சொருபமான தருவே சுத்த சிவ சன்மார்க்க நிதியே அருள்_பெரும்_சோதி நடராச பதியே – திருமுறை6:22 3657/4
சொருபமே (4)
பெற்றம் மேல் வரும் ஒரு பெருந்தகையின் அருள் உரு பெற்று எழுந்து ஓங்கு சுடரே பிரணவாகார சின்மய விமல சொருபமே பேதம்_இல் பரப்பிரமமே – திருமுறை1:1 24/3
துறை நின்று பொறை ஒன்று தூயர் அறிவால் கண்ட சொருபமே துரிய பதமே சுத்த சிவ சன்மார்க்க நிதியே அருள்_பெரும்_சோதி நடராச பதியே – திருமுறை6:22 3659/4
தூ நிலா வண்ணத்தில் உள் ஓங்கும் ஆனந்த சொருபமே சொருப சுகமே சுத்த சிவ சன்மார்க்க நிதியே அருள்_பெரும்_சோதி நடராச பதியே – திருமுறை6:22 3660/4
சோதியுள் சோதியின் சொருபமே அந்தம் – திருமுறை6:81 4615/263
சொருபர் (1)
துரியர் துரியம் கடந்த சுக சொருபர் பொதுவில் சுத்த நடம் புரிகின்ற சித்தர் அடி கழலே – திருமுறை6:142 5798/2
சொரூப (4)
சுத்தமும் தெறா வித்தமும் தரும் சொரூப இன்பமே துய்க்கும் வாழ்க்கையும் – திருமுறை4:22 2807/2
ஆறாறு தத்துவத்தின் சொரூப முதல் அனைத்தும் அறிவிக்கும் ஒன்று அவற்றின் அப்பாலே இருந்த – திருமுறை5:2 3126/1
ஜோதியும் ஆன சொரூப உள் ஜோதி – திருமுறை6:79 4574/2
சோதி மலை ஒரு தலையில் சோதி வடிவு ஆகி சூழ்ந்த மற்றோர் தலை ஞான சொரூப மயம் ஆகி – திருமுறை6:137 5668/1
சொரூபங்கள் (1)
பாத உருவ சொரூபங்கள் பாடி – திருமுறை6:80 4599/2
சொரூபமாய் (1)
தன்மயமாய் தற்பரமாய் விமலம் ஆகி தடத்தமாய் சொரூபமாய் சகசம் ஆகி – திருமுறை3:5 2078/2
சொரூபா (1)
துருவ கருணாகர நிரந்தர துரந்தர சுகோதய பதித்வ நிமல சுத்த நித்திய பரோக்ஷாநுபவ அபரோக்ஷ சோமசேகர சொரூபா
அரஹர சிவாயநம என்று மறை ஓலமிட்டு அணுவளவும் அறிகிலாத அற்புத சிதாகாச ஞான அம்பலம் ஆடும் ஆனந்த நடன மணியே – திருமுறை4:4 2601/3,4
சொரூபானந்த (1)
தூணே சிற்சுகமே அ சுகம் மேல் பொங்கும் சொரூபானந்த கடலே சோதி தேவே – திருமுறை3:5 2097/4
சொல் (229)
என்னும் ஆசையை கடி என்ன என் சொல் இப்படி என்ன அறியாது நின்படி என்ன என் மொழிப்படி இன்ன வித்தை நீ படி என்னும் என் செய்குவேன் – திருமுறை1:1 3/3
இனமான மாச்சரிய வெம் குழியின் உள்ளே இறங்குவான் சிறிதும் அந்தோ என் சொல் கேளான் எனது கைப்படான் மற்று இதற்கு ஏழையேன் என் செய்குவேன் – திருமுறை1:1 22/3
சொல் ஆர் மலர் புனை அன்பகத்தோர்க்கு அருள் சொல்லும் எல்லாம் – திருமுறை1:3 71/1
விண்டு ஆதி தேவர் தொழும் முதலே முத்தி வித்தே சொல் பதம் கடந்த வேல்_கையானே – திருமுறை1:6 96/4
சொல் அளவா துன்பம் எனும் கடலில் வீழ்த்த சோர்கின்றேன் அந்தோ நல் துணை ஒன்று இல்லேன் – திருமுறை1:7 107/2
இன் சொல் அடியவர் மகிழும் இன்பமே உள் இருள் அகற்றும் செழும் சுடரே எவர்க்கும் கோவே – திருமுறை1:7 113/3
தன் சொல் வளர்தரும் தணிகை மணியே ஜீவ சாட்சியாய் நிறைந்து அருளும் சகச வாழ்வே – திருமுறை1:7 113/4
தன் சொல் செப்ப அரும் தணிகை தேவனே – திருமுறை1:10 168/4
துளியே அமையும் எனக்கு எந்தாய் வா என்று ஒரு சொல் சொல்லாயே – திருமுறை1:11 190/4
வெம் சொல் புகழும் வஞ்சகர்-பால் மேவி நின் தாள்_மலர் மறந்தே – திருமுறை1:13 205/3
சொல் கிலேசம் இல் அடியவர் அன்பினுள் தோய்தரு பசும் தேனே – திருமுறை1:15 221/3
வந்து என் எதிரில் நில்லாரோ மகிழ ஒரு சொல் சொல்லாரோ – திருமுறை1:20 275/1
மணியே கலாப மலை மேல் அமர்ந்த மதியே நினை சொல்_மலரால் – திருமுறை1:21 284/1
தடுத்திலேன் தணிகை-தனில் சென்று நின்னை தரிசனம்செய்தே மதுர தமிழ் சொல் மாலை – திருமுறை1:22 291/2
மருந்து என மயக்கும் குதலை அம் தீம் சொல் வாள் நுதல் மங்கையரிடத்தில் – திருமுறை1:35 387/1
குன்று ஏர் முலையாய் என்னடி அவர் சொல் குறிதானே – திருமுறை1:47 503/4
பாடு ஏந்தும் அறிஞர் தமிழ் பாவொடு நாய்_அடியேன் சொல் பாவும் ஏற்று – திருமுறை1:52 556/2
சொல் அலங்கு அடல் விடை தோன்றல் நின் அருள் – திருமுறை2:5 619/2
சொல் அமுது அனைய தோகை ஓர் பாகம் துன்னிய தோன்றலே கனியா – திருமுறை2:14 711/3
அல்லையோ நின்று இங்கு அயர்வேன் முன்வந்து ஒரு சொல்
சொல் ஐயோ ஒற்றியூர் தூய திரு_கோயிலுள் நீ – திருமுறை2:16 752/2,3
சொல் ஐயோ ஒற்றியூர் தூய திரு_கோயிலுள் நீ – திருமுறை2:16 752/3
பண் ஆர் இன் சொல் பதிகம் கொண்டு படிக்காசு அளித்த பரமன் ஓர் – திருமுறை2:19 775/3
சொல் அவாவிய தொண்டர்-தம் மனத்தில் சுதந்தரம் கொடு தோன்றிய துணையை – திருமுறை2:23 814/1
சொல் நிலைக்கும் பொருள் நிலைக்கும் தூரியதாய் ஆனந்த சுடராய் அன்பர் – திருமுறை2:26 854/1
மருங்கு அணவுற நின்று அரகர எனும் சொல் வான் புகும் ஒற்றியூர் வாழ்வே – திருமுறை2:28 871/4
கெடுவேன்_அல்லேன் சிறியார் சொல் கேட்பேன்_அல்லேன் தரும நெறி – திருமுறை2:32 913/3
துச்சை நீ படும் துயர் உனக்கு அல்லால் சொல் இறந்த நல் சுகம் பலித்திடுமோ – திருமுறை2:42 1045/2
செற்றம் அற்று உயர்ந்தோர் சிவசிவ சிவ மாதேவ ஓம் அரகர எனும் சொல்
சற்றும் விட்டு அகலா ஒற்றியில் உன்னால் தண்டிக்கப்பட்டனன் அன்றே – திருமுறை2:43 1055/3,4
என்னை நீ எனக்கு உறுதுணை அந்தோ என் சொல் ஏற்றிலை எழில் கொளும் பொதுவில் – திருமுறை2:50 1124/3
தூய நெஞ்சமே சுகம் பெற வேண்டில் சொல்லுவாம் அது சொல் அளவு அன்றால் – திருமுறை2:50 1128/1
சொல் பதம் கடந்த நின் திரு_அடிக்கு தொண்டுசெய் நாளும் ஒன்று உளதோ – திருமுறை2:52 1140/3
சுத்தியாகிய சொல் உடை அணுக்க தொண்டர்-தம்முடன் சூழ்த்திடீரெனினும் – திருமுறை2:56 1191/2
சொல் வைத்த உண்மை துணையே இணை தோள் மேல் – திருமுறை2:59 1220/2
மாளா மயல் சண்டமாருதத்தால் மன_வாசி என் சொல்
கேளாது அலைகின்றதால் ஒற்றி மேவும் கிளர் ஒளியே – திருமுறை2:62 1243/3,4
கல் ஆல நீழல் அமர் கற்பகத்தை சொல் ஆர்ந்த – திருமுறை2:65 1278/2
தங்கை என்கோ அன்றி தாயர் என்கோ சொல் தழைக்கும் மலை – திருமுறை2:75 1397/3
பாலே மதுர செம் பாகே சொல் வேத பனுவல் முடி – திருமுறை2:75 1442/2
சொல் தேர் அறிஞர் புகழ் ஒற்றி மேவும் துணைவர்-தம் செம்மல் – திருமுறை2:75 1453/3
சொல் பேர் அறிவுள் சுக பொருளே மெய் சுயம் சுடரே – திருமுறை2:75 1457/3
சொல் தேன் நிறை மறை கொம்பே மெய்ஞ்ஞான சுடர் கொழுந்தே – திருமுறை2:75 1462/3
சொல் பதமாய் அவைக்கு அப்புறமாய் நின்ற தூய் சுடரே – திருமுறை2:75 1475/3
படியே அளந்த மாலவனும் பழைய மறை சொல் பண்ணவனும் – திருமுறை2:76 1490/1
நின் கண்டார்கள் மயல் அடைவார் என்றார் நீர்-தாம் நிகழ்த்திய சொல்
கற்கண்டாம் என்று உரைத்தேன் நான் கல் கண்டாம் என்று உரைத்தாரே – திருமுறை2:81 1560/3,4
வல்லால் இயன்ற முலை என்றார் வல்லார் நீர் என்றேன் உன் சொல்
கல்லால் இயன்றது என்றார் முன் கல் ஆல் இயன்றது என்றேனே – திருமுறை2:81 1563/3,4
துங்கும் அருள் கார் முகில்_அனையார் சொல்லும் நமது சொல் கேட்டே – திருமுறை2:83 1581/2
சொல் வந்து ஓங்க கண்டு நின்று தொழுது துதித்த பின் அலது – திருமுறை2:84 1587/3
அம் சொல் கிளியே மகளே நீ அரிய தவம் ஏது ஆற்றினையோ – திருமுறை2:85 1600/1
வெம் சொல் புகலார் வஞ்சர்-தமை மேவார் பூ ஆர் கொன்றையினார் – திருமுறை2:85 1600/2
வன் சொல் புகலார் ஓர் உயிரும் வருந்த நினையார் மனம் மகிழ – திருமுறை2:86 1610/1
இன் சொல் புகல்வார் ஒற்றி_உளார் என் நாயகனார் வந்திலரே – திருமுறை2:86 1610/2
புன் சொல் செவிகள் புக துயரம் பொறுத்து முடியேன் புலம்பிநின்றேன் – திருமுறை2:86 1610/3
தென் சொல் கிளியே என்னடி நான் செய்வது ஒன்றும் தெரிந்திலனே – திருமுறை2:86 1610/4
துன்றும் விசும்பே என்றனர் நான் சூதாம் உமது சொல் என்றேன் – திருமுறை2:97 1759/3
சொல் நால் கேள்வி வியப்பு என்றேன் சுத்த வியப்பு ஒன்று என்றாரே – திருமுறை2:97 1768/4
எண் சொல் மணி தந்து அருள்கின்றார் இது-தான் சேடி என்னேடீ – திருமுறை2:98 1828/4
துன்றும் விசும்பே காண் என்றார் சூதாம் உமது சொல் என்றேன் – திருமுறை2:98 1847/3
மெள்ள கரவுசெயவோ நாம் வேடம் எடுத்தோம் நின் சொல் நினை – திருமுறை2:98 1876/3
எங்கே நின் சொல் என்கின்றார் இது-தான் சேடி என்னேடீ – திருமுறை2:98 1891/4
செல்லா என் சொல் நடவாதோ திரு_கூத்து எதுவோ என விடைகள் – திருமுறை2:98 1893/3
காலம் போகும் வார்த்தை நிற்கும் கண்டாய் இது சொல் கடன் ஆமோ – திருமுறை2:98 1925/3
ஈவு அரசர் எம்முடைய நாவரசர் சொல் பதிக இசை பரிமளிக்கும் பதம் – திருமுறை3:1 1960/99
ஏதவூர் தங்காத வாதவூர் எம் கோவின் இன் சொல் மணி அணியும் பதம் – திருமுறை3:1 1960/101
சொல்_பெறும் மெய்ஞ்ஞான சுயம் சோதியாம் தில்லை – திருமுறை3:2 1962/1
சொல் ஊர் அடி அப்பர் தூய முடி மேல் வைத்த – திருமுறை3:2 1962/167
சொல் கடவி மேலோர் துதித்தல் ஒழியாது ஓங்கும் – திருமுறை3:2 1962/225
வெப்பும் கலைய நல்லோர் மென் மதுர சொல்_மாலை – திருமுறை3:2 1962/265
விற்குடியின் வீரட்டம் மேயவனே சொல் கொடிய – திருமுறை3:2 1962/278
துய்ய வலிவலத்து சொல் முடிபே நையும் மனம் – திருமுறை3:2 1962/370
நெல்வெண்ணெய் மேவு சிவ நிட்டையே சொல் வண்ணம் – திருமுறை3:2 1962/448
சொல் ஊரன்-தன்னை தொழும்புகொளும் சீர் வெண்ணெய்நல்லூர் – திருமுறை3:2 1962/455
வல்லம் மகிழ் அன்பர் வசித்துவமே சொல் அரிக்கு – திருமுறை3:2 1962/492
மேவு பர மேட்டிமையே சொல்_போரில் – திருமுறை3:2 1962/500
பாகு இயல் சொல் மங்கையொடும் பாங்கு ஆர் பருப்பதத்தில் – திருமுறை3:2 1962/545
இன் சொலுடன் பணிந்து ஒன்று ஈந்தது இலை புன் சொல் எனும் – திருமுறை3:2 1962/584
சீர் ஆசை எங்கும் சொல் சென்றிடவே வேண்டும் எனும் – திருமுறை3:2 1962/645
கற்கு நிகராம் கடும் சொல் அன்றி நல் மதுர – திருமுறை3:2 1962/651
சொல் என்றால் என்றனக்கு துக்கம் வரும் நல்ல நெறி – திருமுறை3:2 1962/668
இல் எனினும் சும்மா நீ ஈகின்றேன் என்று ஒரு சொல்
சொல் எனினும் சொல்ல துணிவுகொளேன் நல்லை எமக்கு – திருமுறை3:2 1962/709,710
சொல் எனினும் சொல்ல துணிவுகொளேன் நல்லை எமக்கு – திருமுறை3:2 1962/710
செல்வ துரைமகனாய் செய்தனையே சொல் அகலின் – திருமுறை3:2 1962/762
இ ஒரு சொல் கேட்டிடுக என் நெஞ்சே எவ்வெவ் – திருமுறை3:3 1965/6
செறிவாய் திரமாய் சிதாகாசமாய் சொல்
அறிவாய் அறிவுள்_அறிவாய் நெறி மேவு – திருமுறை3:3 1965/17,18
சோதியாய் சோதியா சொல் பயனாய் நீதியாய் – திருமுறை3:3 1965/26
வல்லார் சொல் வண்ணம் எந்த வண்ணம் அந்த வண்ணங்கள் – திருமுறை3:3 1965/281
செல்வம் தரும் நமது தெய்வம் காண் சொல் வந்த – திருமுறை3:3 1965/318
செல்வ திரு_அடியின் சீர் அழகும் சொல் வைத்த – திருமுறை3:3 1965/462
கல் என்றால் என் சொல் கடவாதே புல்ல நினை – திருமுறை3:3 1965/558
ஆட்டுகின்றோன் சொல் வழி விட்டு ஆடாதே நீட்டு உலகர் – திருமுறை3:3 1965/562
ஏறுகின்றோன் சொல் வழி விட்டு ஏறாதே சீறுகின்ற – திருமுறை3:3 1965/570
என்ற கொடும் சொல் பொருளை எண்ணிலையே தொன்று உலகில் – திருமுறை3:3 1965/604
எண் என்ற நல்லோர் சொல் எண்ணிலையே பெண் இங்கு – திருமுறை3:3 1965/606
சொல் என்றால் சொல்ல துணியாயே வல் அம்பில் – திருமுறை3:3 1965/636
ஒன்றே ஒரு-புடையாய் ஒத்தது காண் ஒன்றா சொல்
வேள் வாகனம் என்றாய் வெய்ய நமன் விட்டிடும் தூதாள் – திருமுறை3:3 1965/700,701
பாய்ந்து ஓடி போவது நீ பார்த்திலையே ஆய்ந்தோர் சொல்
கூத்தாட்டு அவை சேர் குழாம் விளிந்தால் போலும் என்ற – திருமுறை3:3 1965/820,821
வீடு என்ற சொல் பொருளை விண்டிலையே நாடு ஒன்றும் – திருமுறை3:3 1965/852
நெருநல் உளன் ஒருவன் என்னும் நெடும்_சொல் – திருமுறை3:3 1965/933
இறந்தார் பிறந்தார் இறந்தார் எனும் சொல்
மறந்தாய் மறந்தாய் மறந்தாய் இறந்தார் – திருமுறை3:3 1965/935,936
இல் வாழ்வை மெய் என்று இருந்தனையே சொல் ஆவி – திருமுறை3:3 1965/1012
என் செய்வேன் ஓர் கணமும் என் சொல் வழி நில்லாமல் – திருமுறை3:3 1965/1143
என் சொலினும் அ சொல் எலாம் ஏலாதே மன் சொல் உடை – திருமுறை3:3 1965/1192
என் சொலினும் அ சொல் எலாம் ஏலாதே மன் சொல் உடை – திருமுறை3:3 1965/1192
என்னை நினையாய் என் சொல் எண்ணுதியோ பன்னுறும் நின் – திருமுறை3:3 1965/1206
சொல் பதிகம் கொண்டு துதிப்போரும் சொற்பனத்தும் – திருமுறை3:3 1965/1328
சொல்வோரும் கேட்டு தொழுவோரும் சொல் வாய்ந்த – திருமுறை3:3 1965/1334
தேன் என்ற இன் சொல் தெரிந்து நினை பாடுகின்றேன் – திருமுறை3:4 1975/1
என்கோ காழ் வயிர கல் என்கோ சொல் என்கோ – திருமுறை3:4 1996/2
தொண்டர்க்கு தொண்டன் என்பார் சொல் – திருமுறை3:4 2010/4
மண்ணில் பழைய வழக்கம் காண் பண்ணின் சொல்
அம்மை ஆர் வாமத்தோய் ஆயினும் உன் காரைக்கால் – திருமுறை3:4 2012/2,3
அன்பு_உடையார் இன் சொல் அமுது ஏறு நின் செவிக்கே – திருமுறை3:4 2032/1
சொல் குன்றா நாவகத்துள் மாறா இன்பம் தோற்றுகின்ற திரு_அருள் சீர் சோதியே விண் – திருமுறை3:5 2092/3
தண்ணே தண் மதியே அ மதியில் பூத்த தண் அமுதே தண் அமுத சாரமே சொல்
பண்ணே பண் இசையே பண் மயமே பண்ணின் பயனே மெய் தவர் வாழ்த்தி பரவும் தேவே – திருமுறை3:5 2096/3,4
சொல் ஒழிய பொருள் ஒழிய கரணம் எல்லாம் சோர்ந்து ஒழிய உணர்வு ஒழிய துளங்காநின்ற – திருமுறை3:5 2110/1
சொல் போதற்கு அரும் பெரிய மறைகள் நாடி தொடர்ந்துதொடர்ந்து அயர்ந்து இளைத்து துளங்கி ஏங்கி – திருமுறை3:5 2117/1
எடுத்தாயினும் இடுவார்கள் என்பார் அதற்கு ஏற்க சொல்_பூ – திருமுறை3:6 2197/2
சொல்_கோட்டையாயினும் கட்டுவர் நின்னை துணிந்து அடுத்தேன் – திருமுறை3:6 2208/2
சொல் அளவாநின்று இரப்போர் இரக்க நல் சொன்னங்களை – திருமுறை3:6 2237/2
துதிக்கும் பதிக்கும் பதி ஓங்கு உமா பதி சொல் கடந்த – திருமுறை3:6 2254/3
சொல் உண்ட வாயினர் புல் உண்பரோ இன் சுவை கண்டு எனும் – திருமுறை3:6 2284/3
பண் செய்த சொல் மங்கை_பாகா வெண் பாற்கடல் பள்ளிகொண்டோன் – திருமுறை3:6 2297/1
சொல் மேற்கொளாது எனை இல் மேல் துரும்பு என சுற்றும் நெஞ்சத்தின் – திருமுறை3:6 2299/2
சொல் அமுதம் தந்த எங்கள் பிரான் வளம் சூழ் மயிலை – திருமுறை3:6 2301/2
துண்ணெனும் தீ_சொல் ஒலியும் அ அந்தகன் தூதர்கள் மொத்துண்ணுற – திருமுறை3:6 2312/3
வல்லை பொன் ஆர் புய என்பார் இஃது என் சொல்_வாணர்களே – திருமுறை3:6 2316/4
சொல் கண்ட போதும் என் புல் கண்ட நெஞ்சம் துணிந்து நில்லாது – திருமுறை3:6 2335/2
சிவசுந்தரா சிவபோகா சிவாகம செந்நெறி சொல்
சிவபுங்கவா சிவஞானிகள் வாழ்த்தும் சிவகுருவே – திருமுறை3:6 2374/3,4
சொல் என்று சொல்லும் முன் சொல்லும் அந்தோ நின் துணை அடி-கண் – திருமுறை3:6 2398/2
தூக்கிய காலொடு விளங்கும் தூய மலை வேதம் சொன்ன மலை சொல் இறந்த துரிய நடு மலை வான் – திருமுறை3:14 2485/2
இலகு பரிபூரண விலாசம் அலது இலை அண்டம் எங்கணும் என சொல் பதியே – திருமுறை3:18 2501/17
கனி மதுரம் ஒழுகு செம் பதிக செழும் சொல்_மழை கண்_நுதல் பவள மலையில் – திருமுறை3:18 2501/28
சூரிட்ட நடையில் என் போரிட்ட மனதை நான் சொல் இட்டமுடன் அணைத்து துன்றிட்ட மோனம் எனும் நன்றிட்ட அமுது உண்டு சும்மா இருத்தி என்றால் – திருமுறை4:3 2596/1
வெவ் வினைக்கு ஈடான காயம் இது மாயம் என வேத முதல் ஆகமம் எலாம் மிகு பறை அறைந்தும் இது வெயில் மஞ்சள் நிறம் எனும் விவேகர் சொல் கேட்டு அறிந்தும் – திருமுறை4:3 2598/1
பேறு அணிந்து அயன் மாலும் இந்திரனும் அறிவு அரிய பெருமையை அணிந்த அமுதே பிரச மலர் மகள் கலை சொல் மகள் விசய மகள் முதல் பெண்கள் சிரம் மேவும் மணியே – திருமுறை4:3 2600/3
பண் ஆரும் மூவர் சொல்_பா ஏறு கேள்வியில் பண்படா ஏழையின் சொல்_பாவையும் இகழ்ந்திடாது ஏற்று மறை முடிவான பரமார்த்த ஞான நிலையை – திருமுறை4:4 2606/1
பண் ஆரும் மூவர் சொல்_பா ஏறு கேள்வியில் பண்படா ஏழையின் சொல்_பாவையும் இகழ்ந்திடாது ஏற்று மறை முடிவான பரமார்த்த ஞான நிலையை – திருமுறை4:4 2606/1
தொடுக்கவோ நல்ல சொல்_மலர் இல்லை நான் துதிக்கவோ பத்தி சுத்தமும் இல்லை உள் – திருமுறை4:15 2780/1
பிறகு எடுத்தீர் வளையல் விற்றீர் சொல் கேளா பிள்ளைகளை பெற்ற தோஷம் – திருமுறை4:15 2781/3
கடையவனேன் வைத கடும் சொல் நினைக்கும்-தோறும் – திருமுறை4:28 2881/1
மன்று_உடையாய் நின் அருளை வைத கொடும் சொல் பொருளில் – திருமுறை4:28 2883/1
வெருவாமல் ஐயோ விளம்பிய சொல் எல்லாம் – திருமுறை4:28 2884/1
புலை கொடியேன் புன் சொல் புகன்றது எண்ணும்-தோறும் – திருமுறை4:28 2885/1
ஊடிய சொல் உன்னில் எனக்கு உள்ளம் உருகுதடா – திருமுறை4:28 2886/2
நாடி நினையா நவை_உடையேன் புன் சொல் எலாம் – திருமுறை4:28 2888/1
ஈண்டவனேன் வன் சொல் இயம்பியதை என்னுடைய – திருமுறை4:28 2902/1
உயங்குகின்றேன் வன் சொல் உரைத்ததனை எண்ணி – திருமுறை4:28 2911/1
சொல் விளைவு நோக்காதே சொன்னது எலாம் எண்ணு-தொறும் – திருமுறை4:28 2912/1
வெருவிக்கும் வஞ்ச வெறும் சொல் எலாம் நெஞ்சில் – திருமுறை4:28 2920/1
வாய் கடையா வன் சொல் வழங்கிய என் வன் மனத்தை – திருமுறை4:28 2922/1
கன்றி உரைத்த கடும் சொல் கடுவை எலாம் – திருமுறை4:28 2923/1
புன்மையினால் வன் சொல் புகன்ற புலை தன்மை எலாம் – திருமுறை4:28 2924/1
வஞ்சனையால் அஞ்சாது வன் சொல் புகன்ற எலாம் – திருமுறை4:28 2926/1
குற்றம் நினைத்த கொடும் சொல் எலாம் என் உளத்தே – திருமுறை4:28 2937/1
ஏக உரு ஆகி நின்றார் இவர் ஆர் சொல் தோழி – திருமுறை4:35 2993/2
சொல் நிறைந்த பொருளும் அதன் இலக்கியமும் ஆகி துரிய நடு இருந்த அடி துணை வருந்த நடந்து – திருமுறை5:2 3119/1
சொல் பதமும் கடந்த மன்றில் விளங்கிய நின் வடிவை தூய்மை_இலேன் நான் எண்ணும்-தோறும் மனம் இளகி – திருமுறை5:6 3198/2
துதி அணி செம் சுவை பொருளில் சொல்_மாலை தொடுத்து அருளி – திருமுறை5:11 3247/2
தோழனுமாய் என்று முன் நீ சொன்ன பெரும் சொல் பொருளை – திருமுறை5:11 3251/2
ஆகம் ஆதி சொல் அறிவு அறிவேனோ அப்பனே எனை ஆண்டுகொண்டு அருளே – திருமுறை6:5 3304/4
சொல் நெடு வானத்து அரம்பையர் எனினும் துரும்பு என காண்கின்றேன் தனித்தே – திருமுறை6:12 3391/4
ஊறு செய் கொடும் சொல் இவைக்கு எலாம் உள்ளம் உயங்கினேன் மயங்கினேன் எந்தாய் – திருமுறை6:13 3434/4
திருவுளம் அறியும் உரத்த சொல் எனது செவி புகில் கனல் புகுவதுவே – திருமுறை6:13 3458/4
புரத்திலே அம்மா அப்பனே ஐயோ என பிறர் புகன்ற சொல் புகுந்தே – திருமுறை6:13 3465/3
சொன்ன சொல் மறுத்தே மக்கள் தம் மனம் போம் சூழலே போகின்றார் அடியேன் – திருமுறை6:13 3516/2
இனித்த சொல் புகன்றேன் என்பினை கறித்தே இடர்ப்பட்ட நாய் என இளைத்தேன் – திருமுறை6:15 3569/3
சொல் கரை இன்றிய ஒளியினுள் ஒளியே துரியமும் கடந்திட்ட பெரிய செம்பொருளே – திருமுறை6:23 3686/2
தவல் அரும் சீர் சொல்_மாலை வனைந்துவனைந்து அணிந்து தான் ஆகி நான் ஆட தருணம் இது-தானே – திருமுறை6:32 3810/3
எல்லாமும் வல்ல சித்து என்று எல்லா மறைகளும் சொல்
நல்லார் அமுதம்-அது நான் அருந்த நல்லார்க்கு – திருமுறை6:35 3837/1,2
சொல் புனை மாயை கற்பனை கடந்த துரிய நல் நிலத்திலே துலங்கும் – திருமுறை6:39 3876/2
தோய்ந்தானை என் உளத்தே என்-பால் அன்பால் சூழ்ந்தானை யான் தொடுத்த சொல் பூ மாலை – திருமுறை6:44 3942/1
தோற்றானை நான் காண தோற்றினானை சொல் அறியேன் சொல்லிய புன் சொல்லை எல்லாம் – திருமுறை6:45 3947/3
சொல்லியபடி என் சொல் எலாம் கொண்ட ஜோதியை சோதியாது என்னை – திருமுறை6:46 3958/2
சொல் நிகர் என என் சொல் எலாம் கொண்டே தோளுற புனைந்த மெய் துணையை – திருமுறை6:46 3963/3
சொல் நிகர் என என் சொல் எலாம் கொண்டே தோளுற புனைந்த மெய் துணையை – திருமுறை6:46 3963/3
நான் புனைந்த சொல்_மாலை நல் மாலை என்று அருளி – திருமுறை6:52 4034/1
சொல்லுகின்ற என் சிறு வாய் சொல்_மாலை அத்தனையும் – திருமுறை6:52 4035/1
பொன் ஒப்பதாம் ஒரு நீ போற்றிய சொல்_மாலை என்றே – திருமுறை6:52 4041/1
என் அப்பன் என் சொல் இசைந்து அணிந்தான் தன் ஒப்பு இல் – திருமுறை6:52 4041/2
பின்_முன் அறியேன் நான் பிதற்றிய சொல்_மாலை எலாம் – திருமுறை6:52 4042/1
கசித்த மனத்து அன்பர் தொழ பொது நடம் செய் அரசே களித்து எனது சொல்_மாலை கழலில் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4093/4
இனம் என பேர்_அன்பர் தொழ பொது நடம் செய் அரசே என்னுடைய சொல்_மாலை யாவும் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4094/4
துங்கமுற திரு_பொதுவில் திரு_நடம் செய் அரசே சொல்_மாலை சூட்டுகின்றேன் தோளில் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4095/4
வரைந்து என்னை மணம் புரிந்து பொது நடம் செய் அரசே மகிழ்வொடு நான் புனைந்திடும் சொல்_மாலை அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4096/4
துதிக்கும் அன்பர் தொழ பொதுவில் நடம் புரியும் அரசே சொல்_மாலை சூட்டுகின்றேன் தோளில் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4097/4
நல்லார் சொல் யோகாந்த பதிகள் பல கோடி நாட்டியதோர் போதாந்த பதிகள் பல கோடி – திருமுறை6:57 4099/1
வல்லார் சொல் கலாந்த நிலை பதிகள் பல கோடி வழுத்தும் ஒரு நாதாந்த பதிகள் பல கோடி – திருமுறை6:57 4099/2
நீட்டிய பேர்_அருள் சோதி தனி செங்கோல் நடத்தும் நீதி நடத்து அரசே என் நெடும் சொல் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4100/4
அன்புறும் ஆகம மறைகள் அறியாவே எனினும் அவரும் அவைகளும் சில சொல் அணிகின்றார் நினக்கே – திருமுறை6:57 4101/3
அனித்தம் அற திரு_பொதுவில் விளங்கு நடத்து அரசே அடி_மலர்க்கு என் சொல்_அணியாம் அலங்கல் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4106/4
நிலை அறிந்தோர் போற்றும் மணி மன்றில் நடத்து அரசே நின் அடி பொன்_மலர்களுக்கு என் நெடும் சொல் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4107/4
வளம் குலவு திரு_பொதுவில் மா நடம் செய் அரசே மகிழ்ந்து எனது சொல் எனும் ஓர் மாலை அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4125/4
வேய்ந்த மணி மன்றிடத்தே நடம் புரியும் அரசே விளம்புறும் என் சொல்_மாலை விளங்க அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4127/4
ஏர் திகழும் திரு_பொதுவில் இன்ப நடத்து அரசே என்னுடைய சொல்_மாலை இலங்க அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4141/4
அண்ணா என் அப்பா என் ஐயா என் அரசே அடி_இணைக்கு என் சொல்_மாலை அணிந்து மகிழ்ந்து அருளே – திருமுறை6:57 4144/4
நெறி வழங்க பொதுவில் அருள் திரு_நடம் செய் அரசே நின் அடியேன் சொல்_மாலை நிலைக்க அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4171/4
சொல் பதங்கள் கடந்தது அன்றி முப்பதமும் கடந்தே துரிய பதமும் கடந்த பெரிய தனி பொருளே – திருமுறை6:57 4182/2
நீதியிலே நிறைந்த நடத்து அரசே இன்று அடியேன் நிகழ்த்திய சொல்_மாலையும் நீ திகழ்த்தி அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4183/4
சொல்_பூவை தொடுக்கின்றார் கால்கள் களையாதே துன்னு நடராயர் கருத்து எல்லை அறிந்திலனே – திருமுறை6:60 4220/4
வில் பூ ஒள் நுதல் மடவார் சொல்_போர் செய்கின்றார் விண் நிலவு நடராயர் எண்ணம் அறிந்திலனே – திருமுறை6:60 4225/4
விகார உலகை வெறுப்பாயோ தோழி வேறு ஆகி என் சொல் மறுப்பாயோ தோழி – திருமுறை6:65 4281/2
வல்லவர் சொல் எல்லாம்_வல்ல பொன் பாதம் – திருமுறை6:68 4324/3
நல்லார் சொல் நல்லவரே ஆட வாரீர் நல் தாயில் இனியவரே ஆட வாரீர் – திருமுறை6:71 4462/3
சொல் மார்க்க பொருள் ஆனீர் ஆட வாரீர் சுத்த அருள் சோதியரே ஆட வாரீர் – திருமுறை6:71 4464/3
அற்புத பேர்_அழகாளர் சொல் பதம் கடந்து_நின்றார் அன்பர் எலாம் தொழ மன்றில் இன்ப நடம் புரிகின்றார் – திருமுறை6:74 4493/1
சொல் வந்த அந்தங்கள் ஆறும் ஒரு – திருமுறை6:80 4588/1
புன்_மார்க்கத்து உள்ளும் புறத்தும் வேறு ஆகி புகன்ற சொல் அன்று நும் பொன் அடி கண்ட – திருமுறை6:92 4723/1
இணை ஏதும் இன்றி நின்ற இறையவனே மறை சொல் ஏகமுமாய் அனேகமுமாய் இலங்கு பரம்பரனே – திருமுறை6:96 4759/1
சொல் வழங்கு தொழில் ஐந்தும் துணிந்து கொடுத்து அமுது அளித்தாய் – திருமுறை6:99 4805/2
இனமுற என் சொல் வழியே இருத்தி எனில் சுகமாய் இருந்திடு நீ என் சொல் வழி ஏற்றிலை ஆனாலோ – திருமுறை6:102 4835/2
இனமுற என் சொல் வழியே இருத்தி எனில் சுகமாய் இருந்திடு நீ என் சொல் வழி ஏற்றிலை ஆனாலோ – திருமுறை6:102 4835/2
சொல்_மாலை தொடுத்தனர் துதித்து நிற்கின்றார் சுத்த சன்மார்க்க சங்கத்தவர் எல்லாம் – திருமுறை6:106 4889/2
வாழிய என்று சொல் வாயினர் ஆயினர் – திருமுறை6:108 4911/4
புல்லை முடிக்கும் அணிகின்றாய் என் புன் சொல்_மாலையே – திருமுறை6:112 5022/3
அருள் நெறி வேதாகமத்தின் அடி முடி சொல் வார்த்தைகள் என்று அறைவராலோ – திருமுறை6:125 5298/4
என்ற சொல் செவிமடுத்து இறையும் அஞ்சிடேல் – திருமுறை6:125 5310/1
அ பனை இ பனை ஆக்கி சிவிகை அமர்ந்தவன் சொல்
அப்பனை என் உயிர்க்கான செந்தேனை அமுதை அ நாள் – திருமுறை6:125 5372/1,2
ஏன் மனம் இரங்காய் இன்று நீ என்றேன் என்ற சொல் ஒலி அடங்குதன் முன் – திருமுறை6:125 5430/3
துடி விளங்க கரத்து ஏத்தும் சோதி மலை மருந்தே சொல் பதம் எல்லாம் கடந்த சிற்சொருப பொருளே – திருமுறை6:125 5437/2
துதிப்பதுவே நலம் என கொண்டு இற்றை வரை ஏற்ற சொல் பொருள்கள் காணாதே சுழல்கின்றார் என்றால் – திருமுறை6:127 5473/3
நான் உரைக்கும் வார்த்தை எலாம் நாயகன் சொல் வார்த்தை அன்றி – திருமுறை6:129 5504/1
சன்மார்க்கம் ஒன்றே தழைத்ததுவே சொல் மார்க்கத்து – திருமுறை6:129 5507/2
நன்று துலங்க நடம் புரிவான் என்றும் என் சொல்
சத்தியம் என்று எண்ணி சகத்தீர் அடை-மின்கள் – திருமுறை6:129 5521/2,3
பாரொடு விண்ணும் படைத்த பண்பாளர் பற்று அம்பலத்தார் சொல் சிற்றம்பலத்தார் – திருமுறை6:138 5677/1
துலங்கும் அதை உரைத்திடவும் கேட்டிடவும் படுமோ சொல் அளவோ பொருள் அளவோ துன்னும் அறிவு அளவோ – திருமுறை6:140 5701/2
சது_மறை சொல் அண்ட வகை தனித்தனியே நடத்தும் சத்தர்களும் சத்திகளும் சற்றேனும் பெறுமோ – திருமுறை6:142 5720/3
எண்ணா என் ஆசை வெள்ளம் என் சொல் வழி கேளாது எனை ஈர்த்துக்கொண்டு சபைக்கு ஏகுகின்றது அந்தோ – திருமுறை6:142 5727/2
துடி ஏறும் இடை உனக்கு வந்த இறுமாப்பு என் சொல் என்றாய் அரி பிரமர் சுரர் முனிவர் முதலோர் – திருமுறை6:142 5766/1
அம்மா நான் சொல்_மாலை தொடுக்கின்றேன் நீ-தான் ஆர்க்கு அணிய என்கின்றாய் அறியாயோ தோழி – திருமுறை6:142 5792/1
ஆடுகின்ற திரு_அடிக்கே தங்கள்தங்கள் தரத்துக்கான வகை சொல்_மாலை அணிந்ததனால் அன்றோ – திருமுறை6:142 5793/3
நல் மாலை ஆகும் அந்த சொல்_மாலை-தனக்கே நான் அடிமை தந்தனன் பல் வந்தனம் செய்கின்றேன் – திருமுறை6:142 5797/2
சுத்த சிவ சன்மார்க்கம் துலங்கும் எலா உலகும் தூய்மையுறும் நீ உரைத்த சொல் அனைத்தும் பலிக்கும் – திருமுறை6:144 5817/3
சொல்_கோட்டையாயினும் (1)
சொல்_கோட்டையாயினும் கட்டுவர் நின்னை துணிந்து அடுத்தேன் – திருமுறை3:6 2208/2
சொல்_பா (1)
பண் ஆரும் மூவர் சொல்_பா ஏறு கேள்வியில் பண்படா ஏழையின் சொல்_பாவையும் இகழ்ந்திடாது ஏற்று மறை முடிவான பரமார்த்த ஞான நிலையை – திருமுறை4:4 2606/1
சொல்_பாவையும் (1)
பண் ஆரும் மூவர் சொல்_பா ஏறு கேள்வியில் பண்படா ஏழையின் சொல்_பாவையும் இகழ்ந்திடாது ஏற்று மறை முடிவான பரமார்த்த ஞான நிலையை – திருமுறை4:4 2606/1
சொல்_பூ (1)
எடுத்தாயினும் இடுவார்கள் என்பார் அதற்கு ஏற்க சொல்_பூ
தொடுத்தார் ஒருவர்க்கு கச்சூரிலே பிச்சை சோறு எடுத்து – திருமுறை3:6 2197/2,3
சொல்_பூவை (1)
சொல்_பூவை தொடுக்கின்றார் கால்கள் களையாதே துன்னு நடராயர் கருத்து எல்லை அறிந்திலனே – திருமுறை6:60 4220/4
சொல்_பெறும் (1)
சொல்_பெறும் மெய்ஞ்ஞான சுயம் சோதியாம் தில்லை – திருமுறை3:2 1962/1
சொல்_போர் (1)
வில் பூ ஒள் நுதல் மடவார் சொல்_போர் செய்கின்றார் விண் நிலவு நடராயர் எண்ணம் அறிந்திலனே – திருமுறை6:60 4225/4
சொல்_போரில் (1)
மேவு பர மேட்டிமையே சொல்_போரில்
ஓலம் காட்டும் பழையனூர் நீலி வாது அடக்கும் – திருமுறை3:2 1962/500,501
சொல்_மலர் (1)
தொடுக்கவோ நல்ல சொல்_மலர் இல்லை நான் துதிக்கவோ பத்தி சுத்தமும் இல்லை உள் – திருமுறை4:15 2780/1
சொல்_மலரால் (1)
மணியே கலாப மலை மேல் அமர்ந்த மதியே நினை சொல்_மலரால்
அணியேன் நல் அன்பும் அமையேன் மனத்தில் அடியார் அடி-கண் மகிழ்வாய் – திருமுறை1:21 284/1,2
சொல்_மழை (1)
கனி மதுரம் ஒழுகு செம் பதிக செழும் சொல்_மழை கண்_நுதல் பவள மலையில் – திருமுறை3:18 2501/28
சொல்_மாலை (19)
வெப்பும் கலைய நல்லோர் மென் மதுர சொல்_மாலை
செப்பும் கலயநல்லூர் சின்மயனே செப்பமுடன் – திருமுறை3:2 1962/265,266
துதி அணி செம் சுவை பொருளில் சொல்_மாலை தொடுத்து அருளி – திருமுறை5:11 3247/2
தவல் அரும் சீர் சொல்_மாலை வனைந்துவனைந்து அணிந்து தான் ஆகி நான் ஆட தருணம் இது-தானே – திருமுறை6:32 3810/3
நான் புனைந்த சொல்_மாலை நல் மாலை என்று அருளி – திருமுறை6:52 4034/1
சொல்லுகின்ற என் சிறு வாய் சொல்_மாலை அத்தனையும் – திருமுறை6:52 4035/1
பொன் ஒப்பதாம் ஒரு நீ போற்றிய சொல்_மாலை என்றே – திருமுறை6:52 4041/1
பின்_முன் அறியேன் நான் பிதற்றிய சொல்_மாலை எலாம் – திருமுறை6:52 4042/1
கசித்த மனத்து அன்பர் தொழ பொது நடம் செய் அரசே களித்து எனது சொல்_மாலை கழலில் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4093/4
இனம் என பேர்_அன்பர் தொழ பொது நடம் செய் அரசே என்னுடைய சொல்_மாலை யாவும் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4094/4
துங்கமுற திரு_பொதுவில் திரு_நடம் செய் அரசே சொல்_மாலை சூட்டுகின்றேன் தோளில் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4095/4
வரைந்து என்னை மணம் புரிந்து பொது நடம் செய் அரசே மகிழ்வொடு நான் புனைந்திடும் சொல்_மாலை அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4096/4
துதிக்கும் அன்பர் தொழ பொதுவில் நடம் புரியும் அரசே சொல்_மாலை சூட்டுகின்றேன் தோளில் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4097/4
வேய்ந்த மணி மன்றிடத்தே நடம் புரியும் அரசே விளம்புறும் என் சொல்_மாலை விளங்க அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4127/4
ஏர் திகழும் திரு_பொதுவில் இன்ப நடத்து அரசே என்னுடைய சொல்_மாலை இலங்க அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4141/4
அண்ணா என் அப்பா என் ஐயா என் அரசே அடி_இணைக்கு என் சொல்_மாலை அணிந்து மகிழ்ந்து அருளே – திருமுறை6:57 4144/4
நெறி வழங்க பொதுவில் அருள் திரு_நடம் செய் அரசே நின் அடியேன் சொல்_மாலை நிலைக்க அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4171/4
சொல்_மாலை தொடுத்தனர் துதித்து நிற்கின்றார் சுத்த சன்மார்க்க சங்கத்தவர் எல்லாம் – திருமுறை6:106 4889/2
அம்மா நான் சொல்_மாலை தொடுக்கின்றேன் நீ-தான் ஆர்க்கு அணிய என்கின்றாய் அறியாயோ தோழி – திருமுறை6:142 5792/1
ஆடுகின்ற திரு_அடிக்கே தங்கள்தங்கள் தரத்துக்கான வகை சொல்_மாலை அணிந்ததனால் அன்றோ – திருமுறை6:142 5793/3
சொல்_மாலை-தனக்கே (1)
நல் மாலை ஆகும் அந்த சொல்_மாலை-தனக்கே நான் அடிமை தந்தனன் பல் வந்தனம் செய்கின்றேன் – திருமுறை6:142 5797/2
சொல்_மாலையும் (1)
நீதியிலே நிறைந்த நடத்து அரசே இன்று அடியேன் நிகழ்த்திய சொல்_மாலையும் நீ திகழ்த்தி அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4183/4
சொல்_மாலையே (1)
புல்லை முடிக்கும் அணிகின்றாய் என் புன் சொல்_மாலையே
புனைந்து என் உளத்தில் இருக்க புரிந்தாய் நின் பொன் காலையே – திருமுறை6:112 5022/3,4
சொல்_வாணர்களே (1)
வல்லை பொன் ஆர் புய என்பார் இஃது என் சொல்_வாணர்களே – திருமுறை3:6 2316/4
சொல்_அணியாம் (1)
அனித்தம் அற திரு_பொதுவில் விளங்கு நடத்து அரசே அடி_மலர்க்கு என் சொல்_அணியாம் அலங்கல் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4106/4
சொல்க (1)
நான் வேண்டுமோ பழி-தான் வேண்டுமோ சொல்க நாயகனே – திருமுறை6:125 5358/4
சொல்கிலேன் (4)
தொடுத்து ஒன்று சொல்கிலேன் சொப்பனத்தேனும் தூய நும் திரு_அருள் நேயம் விட்டு அறியேன் – திருமுறை6:31 3793/2
பொய் ஏதும் சொல்கிலேன் மெய்யே புகல்கின்றேன் – திருமுறை6:76 4502/2
ஓரம் சொல்கிலேன் நடு நின்று சொல்கின்றேன் உலகீர் – திருமுறை6:131 5545/4
வாதம் சொல்கிலேன் நடு நின்று சொல்கின்றேன் மதித்தே – திருமுறை6:131 5547/4
சொல்கிற்பில் (1)
நல்கிற்பாய் என்னே நின் நட்புடைமை சொல்கிற்பில்
ஆவதுவும் நின்னால் அழிவதுவும் நின்னால் என யான் – திருமுறை3:3 1965/1170,1171
சொல்கின்ற (4)
வாய்மட்டில் சொல்கின்ற வார்த்தை அன்று இது என் மனம் ஒத்து சொல்லிய வாய்மை முக்காலும் – திருமுறை6:92 4721/1
நாதம் சொல்கின்ற திரு_சிற்றம்பலத்திலே நடிக்கும் – திருமுறை6:131 5547/1
பாதம் சொல்கின்ற பத்தரே நித்தர் என்று அறி-மின் – திருமுறை6:131 5547/2
வேதம் சொல்கின்ற பரிசு இது மெய்ம்மை யான் பக்க – திருமுறை6:131 5547/3
சொல்கின்றதே (8)
நாதம் என் இரண்டு செவிகளின் உள் சொல்கின்றதே – திருமுறை6:74 4488/2
அருள் நாடகம் புரியும் கருணாநிதியர் உன்னை ஆள வந்தார் வந்தார் என்று எக்காள நாதம் சொல்கின்றதே – திருமுறை6:74 4489/2
ஆடிய பொன் பாதர் வேதம் தேடிய சிற்போதர் உன்னை அணைய வந்தார் வந்தார் என்றே இணை_இல் நாதம் சொல்கின்றதே – திருமுறை6:74 4490/2
மந்திர மா மன்றில் இன்பம் தந்த நடராஜர் உன்னை மருவ வந்தார் வந்தார் என்று தெருவில் நாதம் சொல்கின்றதே – திருமுறை6:74 4491/2
ஆதி அந்தம் காண்ப அரிய ஜோதி சுயம் ஜோதி உன்னோடு ஆட வந்தார் வந்தார் என்றே நாடி நாதம் சொல்கின்றதே – திருமுறை6:74 4492/2
சிற்பரர் எல்லாமும் வல்ல தற்பரர் விரைந்து இங்கு உன்னை சேர வந்தார் வந்தார் என்று ஓங்கார நாதம் சொல்கின்றதே – திருமுறை6:74 4493/2
காரணமும் காரியமும் தாரணி நீயாக உன்னை காண வந்தார் வந்தார் என்றே வேணு நாதம் சொல்கின்றதே – திருமுறை6:74 4494/2
வாகா உனக்கே என்றும் சாகா_வரம் கொடுக்க வலிய வந்தார் வந்தார் என்றே வலிய நாதம் சொல்கின்றதே – திருமுறை6:74 4495/2
சொல்கின்றவர்-தம் (1)
நாத்திகம் சொல்கின்றவர்-தம் நாக்கு முடை நாக்கு – திருமுறை6:121 5268/1
சொல்கின்றவோ (1)
சொல்லிய-தோறும் பிறர் துயர் கேட்க சொல்கின்றவோ என சூழ்ந்தே – திருமுறை6:13 3432/2
சொல்கின்றாய் (1)
சொல்லாடி நின்றனவே சொல்கின்றாய் மற்று இதனை – திருமுறை3:3 1965/1097
சொல்கின்றேன் (8)
அடுக்கும் வண்ணமே சொல்கின்றேன் எனை நீ அம்மை இம்மையும் அகன்றிடாமையினால் – திருமுறை2:29 887/2
பரிந்து உனக்கு சொல்கின்றேன் பாவங்கள் எல்லாம் – திருமுறை2:65 1281/1
சூது பேசிலன் நன்மை சொல்கின்றேன் சுற்றம் என்பது பற்றியே – திருமுறை6:125 5454/4
ஓரம் சொல்கிலேன் நடு நின்று சொல்கின்றேன் உலகீர் – திருமுறை6:131 5545/4
வாதம் சொல்கிலேன் நடு நின்று சொல்கின்றேன் மதித்தே – திருமுறை6:131 5547/4
புனைந்து உரையேன் பொய் புகலேன் சத்தியம் சொல்கின்றேன் பொன்_சபையில் சிற்சபையில் புகும் தருணம் இதுவே – திருமுறை6:134 5576/4
வணம் புதைக்க வேண்டும் என வாய் தடிக்க சொல்கின்றேன் வார்த்தை கேட்டும் – திருமுறை6:135 5610/2
சூட எடுத்தான் என்று சொல்கின்றேன் நாடு அறிய – திருமுறை6:136 5623/2
சொல்கேன் (5)
இன் புலைய உயிர் கொள்வான் வரில் என்-பால் அ இயமனுக்கு இங்கு என் சொல்கேன் என் செய்கேனே – திருமுறை1:7 105/3
என் சொல்கேன் இதை எண்ணில் அற்புதம் – திருமுறை1:10 168/1
ஏகா பெரும் காமம் என் சொல்கேன் போகாத – திருமுறை3:3 1965/862
எம் பெருமான் நின் விளையாட்டு என் சொல்கேன் நான் ஏதும் அறியா சிறியேன் எனை-தான் இங்கே – திருமுறை3:5 2157/1
இன்ப வடிவு அடைந்து அன்றே எந்தாய் அந்தோ என்னளவு என் சொல்கேன் இ ஏழையேனே – திருமுறை3:5 2168/4
சொல்ப (1)
பண்டம் என்றும் சொல்ப எலாம் பன்முகங்கள் கொண்டு இருந்த – திருமுறை3:3 1965/1160
சொல்பவர்-பால் (1)
என்றும் சொல்பவர்-பால் ஆர்ந்து உறையேல் தாம் ஒன்ற – திருமுறை3:3 1965/1272
சொல்ல (22)
துதி வாய்மை பெறு சாந்த பதம் மேவு மதியமே துரிசு_அறு சுயஞ்சோதியே தோகை வாகன மீது இலங்க வரு தோன்றலே சொல்ல அரிய நல்ல துணையே – திருமுறை1:1 5/3
இது நீதி அல்ல என உன்றனக்கும் எவர் சொல்ல வல்லர் அரசே – திருமுறை1:21 290/4
சூது அறிவேன் மால் அயனும் சொல்ல அரிய நின் பெருமை – திருமுறை2:16 728/3
துட்ட வஞ்சக நெஞ்சகமே ஒன்று சொல்ல கேள் கடல் சூழ் உலகத்திலே – திருமுறை2:26 852/1
சொல்ல அரும் பரிமளம் தரும் மூக்கே சொல்லும் வண்ணம் இ தூய் நெறி ஒன்றாம் – திருமுறை2:38 1001/3
சொல்ல வாய் இலை ஆயினும் எனை நீ தொழும்புகொண்டிடில் துய்யனும் ஆவேன் – திருமுறை2:45 1069/2
சொல்ல அல் நீச்சர் அங்கு தோய உம்பர் ஆம் பெருமை – திருமுறை3:2 1962/21
சொல் எனினும் சொல்ல துணிவுகொளேன் நல்லை எமக்கு – திருமுறை3:2 1962/710
சொல் என்றால் சொல்ல துணியாயே வல் அம்பில் – திருமுறை3:3 1965/636
சொல்ல முடியா தனி சுகத்தை துரிய நடுவே தோன்றுகின்ற – திருமுறை3:13 2482/3
சுந்தரர்க்காக முன் தூது_சென்றானை தூயனை யாவரும் சொல்ல_அரியானை – திருமுறை4:5 2614/1
தந்திரம் நீ சொல்ல வேண்டும் வெண்ணிலாவே – திருமுறை4:27 2847/2
நான் அந்த உளவு கண்டு நடத்துகின்ற வகையும் நல்லவனே நீ மகிழ்ந்து சொல்ல வருவாயே – திருமுறை5:1 3049/4
சொல்ல_மாட்டேன் இனி கணமும் துயர_மாட்டேன் சோம்பன் மிடி – திருமுறை6:19 3622/2
துரிய நிலை துணிந்தவரும் சொல்ல அரும் மெய்ப்பொருளே சுத்த சிவானந்த சபை சித்த சிகாமணியே – திருமுறை6:33 3813/1
தொட்டது நான் துணிந்து உரைத்தேன் நீ உணர்த்த உணர்ந்தே சொல்வது அலால் என் அறிவால் சொல்ல வல்லேன் அன்றே – திருமுறை6:33 3819/4
கோணை என் உடல் பொருள் ஆவியும் நுமக்கே கொடுத்தனன் இனி என் மேல் குறை சொல்ல வேண்டாம் – திருமுறை6:92 4717/3
சுடுகாட்டு பிணங்காள் இ சுகம் அனைத்தும் கண சுகமே சொல்ல கேள்-மின் – திருமுறை6:125 5332/2
என் சொல்ல இருக்கின்றீர் பின் சொல்வது அறியீர் எ துணை கொள்கின்றீர் பித்து உலகீரே – திருமுறை6:132 5562/4
யாவர்களும் அல்ல என்றால் யான் உணர்ந்து சொல்ல அமையுமோ ஒருசிறிதும் அமையாது கண்டாய் – திருமுறை6:137 5628/3
எரிந்திடு தீ நடு வெளி-கண் இருந்த திரு_அடியின் எல்லையை யார் சொல்ல வல்லார் இயம்பாய் என் தோழி – திருமுறை6:137 5660/4
தோன்றிய ஐங்கருவினிலே சொல்ல அரும் ஓர் இயற்கை துலங்கும் அதில் பல கோடி குலம்கொள் குரு துவிகள் – திருமுறை6:137 5661/1
சொல்ல_மாட்டேன் (1)
சொல்ல_மாட்டேன் இனி கணமும் துயர_மாட்டேன் சோம்பன் மிடி – திருமுறை6:19 3622/2
சொல்ல_அரியானை (1)
சுந்தரர்க்காக முன் தூது_சென்றானை தூயனை யாவரும் சொல்ல_அரியானை
பந்தம் அறுக்கும் பராபரன்-தன்னை பத்தர் உளம்கொள் பரஞ்சுடரானை – திருமுறை4:5 2614/1,2
சொல்லடி (2)
தெண்டனிட்டேன் என்று சொல்லடி சுவாமிக்கு நான் – திருமுறை4:33 2977/1
தெண்டனிட்டேன் என்று சொல்லடி – திருமுறை4:33 2977/2
சொல்லத்தான் (1)
தான் படுமோ சொல்லத்தான் படுமோ எண்ணத்தான் படுமோ – திருமுறை3:6 2179/2
சொல்லரசாம் (1)
தேர்ந்த உளத்திடை மிகவும் தித்தித்து ஊறும் செழும் தேனே சொல்லரசாம் தேவே மெய்ம்மை – திருமுறை5:10 3246/1
சொல்லரசு (2)
ஆய்மையுறு பெருந்தகையே அமுதே சைவ அணியே சொல்லரசு எனும் பேர் அமைந்த தேவே – திருமுறை5:10 3238/4
பதி மலர்_தாள் நிழல் அடைந்த தவத்தோர்க்கு எல்லாம் பதியே சொல்லரசு எனும் பேர் படைத்த தேவே – திருமுறை5:10 3240/3
சொல்லரசே (2)
தீங்கு ஆய செயல் அனைத்தும் உடையேன் என்ன செய்வேன் சொல்லரசே என் செய்குவேனே – திருமுறை5:10 3242/4
அருள் வழங்கும் திலகவதி அம்மையார் பின் அவதரித்த மணியே சொல்லரசே ஞான – திருமுறை5:10 3245/1
சொல்லவராது (1)
வாய் கொண்டு அனந்தர் அனந்தர்க்கும் சொல்லவராது எனில் இ – திருமுறை4:15 2761/2
சொல்லவனே (1)
சொல்லவனே பொருளவனே துரிய பதத்தவனே தூயவனே நேயவனே சோதி உருவவனே – திருமுறை6:33 3812/1
சொல்லவா (3)
சொல்லவா பிறரை துதிக்கவா சிறிது ஓர் சொப்பனத்தாயினும் நினையேன் – திருமுறை6:15 3555/2
சொல்லவா எனக்கு துணையவா ஞான சுகத்தவா சோதி அம்பலவா – திருமுறை6:86 4660/2
நீ என் அப்பன் அல்லவா நினக்கும் இன்னம் சொல்லவா
தாயின் மிக்க நல்லவா சர்வ சித்தி வல்லவா – திருமுறை6:115 5183/1,2
சொல்லவே (1)
தருணத்து உண்டு மகிழ்வுற்றேன் அ மகிழ்ச்சி சொல்லவே
தனித்து கரைந்த எனது கருத்தின் தரத்தது அல்லவே – திருமுறை6:112 4989/3,4
சொல்லவொணா (1)
புல்_அறிவே என் உள் பொருள் கண்டாய் சொல்லவொணா
வேடருக்கும் கிட்டாத வெம் குணத்தால் இங்கு உழலும் – திருமுறை3:2 1962/734,735
சொல்லவோ (3)
சொல்லவோ முடியாது எனை ஆள துணிவு கொள்விரோ தூயரை ஆளல் – திருமுறை2:57 1202/2
எந்தாய் இதனை பெறுக என நான் இன்று சொல்லவோ
சின்ன வயதில் என்னை ஆண்ட திறத்தை நினைக்குதே – திருமுறை6:112 4968/2,3
உடையாய் அவர்க்குள் எனையும் ஒருவன் என்று சொல்லவோ – திருமுறை6:112 4978/4
சொல்லளவு (3)
சொல்லும் சொல்லளவு அன்று காண் நெஞ்ச துடுக்கு அனைத்தும் இங்கு ஒடுக்குவது எவனோ – திருமுறை2:53 1153/1
துஞ்சாத நிலை ஒன்று சுத்த சன்மார்க்க சூழலில் உண்டு அது சொல்லளவு அன்றே – திருமுறை6:111 4959/1
துருவாத எனக்கு இங்கே அருள் நினைக்கும்-தோறும் சொல்லளவு அல்லாத சுகம் தோன்றுவது என் தோழி – திருமுறை6:142 5747/4
சொல்லற்கு (2)
சொல்லற்கு அரிய பெரிய பரஞ்சுடரே முக்கண் சுடர் கொழுந்தே – திருமுறை2:1 580/1
துரிய பதம் அடைந்த பெரும் சுத்தர்களும் முத்தர்களும் துணிந்து சொல்லற்கு
அரிய பதம் எனக்கு அளித்தான் அம்பலத்தில் ஆடுகின்றான் அந்தோ அந்தோ – திருமுறை6:77 4509/1,2
சொல்லா (3)
சொல்லா மன_நோயால் சோர்வுற்று அலையும் அல்லல் – திருமுறை2:16 727/3
சொல்லா வசை எல்லாம் சொன்னது உண்டு நல்லோரை – திருமுறை3:2 1962/626
சொல்லா நிலையினீர் வாரீர் – திருமுறை6:70 4418/3
சொல்லாட்டம் (1)
அன்பொடு துதித்தவருக்கு ஆனது சொல்லாட்டம்
வம்பு சொன்ன பேர்களுக்கு வந்தது மல்லாட்டம் – திருமுறை6:121 5267/2,3
சொல்லாடி (1)
சொல்லாடி நின்றனவே சொல்கின்றாய் மற்று இதனை – திருமுறை3:3 1965/1097
சொல்லாத (2)
சீ என்று பேய் என்று நாய் என்று பிறர்-தமை தீங்கு சொல்லாத தெளிவும் திரம் ஒன்று வாய்மையும் தூய்மையும் தந்து நின் திரு_அடிக்கு ஆளாக்குவாய் – திருமுறை1:1 9/3
செல்லாது அளித்த மகா சித்தன் எவன் சொல்லாத
ஒன்றே இரண்டே மேல் ஒன்றிரண்டே என்பவற்றுள் – திருமுறை3:3 1965/190,191
சொல்லாது (3)
என்று வந்தாய் என்று ஒரு சொலும் சொல்லாது இருப்பது உன் திரு_அருட்கு இயல்போ – திருமுறை2:9 657/4
சொல்லாது போய் மயக்கம் தோய்கின்றாய் பொல்லாத – திருமுறை3:3 1965/542
சொல்லால் அவர் புகழ் சொல்லாது இவ்வண்ணம் துயர்வதற்கு என் – திருமுறை3:6 2344/3
சொல்லாதே (1)
வியந்து அவர்க்கு ஓர் நல் உரையும் சொல்லாதே தருக்கி வீதியிலே நடப்பது என் நீ என்கின்றாய் தோழி – திருமுறை6:140 5692/2
சொல்லாநிற்பர் (1)
கோள் சொல்லாநிற்பர் எனில் என் ஆமோ என் குறையை எடுத்து எவர்க்கு எளியேன் கூறுகேனே – திருமுறை1:25 319/4
சொல்லாமல் (2)
ஈ என்று நான் ஒருவர் இடம் நின்று கேளாத இயல்பும் என்னிடம் ஒருவர் ஈதிடு என்ற போது அவர்க்கு இலை என்று சொல்லாமல் இடுகின்ற திறமும் இறையாம் – திருமுறை1:1 9/1
உய்யாத குறை உண்டே துயர் சொல்லாமல் ஓடுமே யமன் பாசம் ஓய்ந்துபோம் என் – திருமுறை1:6 97/3
சொல்லாய் (5)
வருவாரோ சொல்லாய் வெண்ணிலாவே – திருமுறை4:27 2853/2
ஐயர் வருவாரோ சொல்லாய் வெண்ணிலாவே – திருமுறை4:27 2854/2
வேதை உள ஏது சொல்லாய் வெண்ணிலாவே – திருமுறை4:27 2855/2
விளைந்த வண்ணம் ஏது சொல்லாய் வெண்ணிலாவே – திருமுறை4:27 2858/2
துனித்த நிலை விடுத்து ஒரு கால் சுத்த நிலை-அதனில் சுகம் கண்டும் விடுவேனோ சொல்லாய் என் தோழீ – திருமுறை4:39 3026/4
சொல்லாயே (2)
துளியே அமையும் எனக்கு எந்தாய் வா என்று ஒரு சொல் சொல்லாயே – திருமுறை1:11 190/4
தொன்று மொழிந்த தூ_மொழி-தான் சூது மொழியோ சொல்லாயே – திருமுறை2:1 579/4
சொல்லாயோ (1)
சொல்லுதியோ சொல்லாயோ துவ்வாமை பெற்று ஒரு நீ – திருமுறை3:3 1965/1109
சொல்லார் (2)
மிக்க அடியார் என் சொல்லார் விண்ணோர் மண்ணோர் என் புகலார் – திருமுறை2:34 931/3
என்_போல்வார் என் சொல்லார் ஈங்கு – திருமுறை3:4 2048/4
சொல்லாரோ (1)
வந்து என் எதிரில் நில்லாரோ மகிழ ஒரு சொல் சொல்லாரோ
முந்து அ மதனை வெல்லாரோ மோகம் தீர புல்லாரோ – திருமுறை1:20 275/1,2
சொல்லால் (9)
சொல்லால் புனைந்த மாலையொடும் தொழுது தணிகை-தனை துதிக்க – திருமுறை1:19 269/3
சொல்லால் மலர் தொடுத்து சூழ்ந்து அணிந்து வாழேனோ – திருமுறை2:36 965/4
சொல்லால் இயன்ற தொடை புனைவார் தூயார் ஒற்றி தொல் நகரார் – திருமுறை2:81 1563/1
சோற்றால் இளைத்தேம் அன்று உமது சொல்லால் இளைத்தேம் இன்று இனி நாம் – திருமுறை2:98 1926/3
சொல்லால் அவர் புகழ் சொல்லாது இவ்வண்ணம் துயர்வதற்கு என் – திருமுறை3:6 2344/3
ஊடுகின்ற சொல்லால் உரைத்ததனை எண்ணியெண்ணி – திருமுறை4:28 2910/1
சொல்லால் உவந்தது சுத்த சன்மார்க்கம் துணிந்தது உலகு – திருமுறை6:53 4053/2
சொல்லால் அளவா மருந்து சுயம் – திருமுறை6:78 4520/3
சொல்லால் அளப்ப அரிய சோதி வரை மீது – திருமுறை6:121 5264/1
சொல்லாலும் (1)
சொல்லாலும் பொருளாலும் தோன்றும் அறிவாலும் துணிந்து அளக்க முடியாதாய் துரிய வெளி கடந்த – திருமுறை6:2 3274/2
சொல்லாலே (2)
சொல்லாலே ஆம் என்று அ சொல்லாலே வீறும் – திருமுறை6:80 4588/2
சொல்லாலே ஆம் என்று அ சொல்லாலே வீறும் – திருமுறை6:80 4588/2
சொல்லாள் (1)
சொல்லாள் சிவகாமசுந்தரியை தோள் புணர்ந்த – திருமுறை6:52 4034/3
சொல்லானவையும் (1)
சொல்லானவையும் அணிந்துகொண்ட துரையே சோதி திரு_பொதுவில் – திருமுறை6:17 3600/3
சொல்லி (15)
முன்னை வினையால் படும் பாடு எல்லாம் சொல்லி முடியேன் செய் பிழை கருதி முனியேல் ஐயா – திருமுறை1:7 108/2
சொல்லி அடங்கா துயர் இயற்றும் துகள் சேர் சனன பெரு வேரை – திருமுறை1:23 302/3
கல்லாரிடத்தில் என் இல்லாமை சொல்லி கலங்கி இடர் – திருமுறை2:75 1466/1
சுற்றி இருந்த பெண்கள் எல்லாம் சொல்லி நகைக்க அருகு அணைந்தார் – திருமுறை2:81 1558/3
பாண்டியன் முன் சொல்லி வந்த பாணன் பொருட்டு அடிமை – திருமுறை3:2 1962/753
சொல்லி நின்றார் கேட்டும் துதிக்கின்றிலை அன்பு – திருமுறை3:3 1965/507
நான் என்று சொல்லி நலிந்தனையே நான் என்று – திருமுறை3:3 1965/1108
சொல்லி திரிந்தும் எனை சூழ்ந்திலையே வல் இயமன் – திருமுறை3:3 1965/1186
துன்பு ஓர் அணுவும் பெறேன் இனி யான் என்று சொல்லி வந்தேன் – திருமுறை3:6 2188/3
நீட்டாலும் வாயுரை பாட்டாலும் சொல்லி நிறுத்துவனே – திருமுறை3:6 2201/4
தோயா கொடிய வெம் நெஞ்சத்தை நான் சுடு_சொல்லை சொல்லி
வாயால் சுடினும் தெரிந்திலதே இனி வல் வடவை – திருமுறை3:6 2281/2,3
சோற்றுக்கே இதம் சொல்லி பேதையர் சூழல்வாய் துயர் சூழ்ந்து மேல் திசை – திருமுறை4:16 2786/3
தொழுது எனை பாடுக என்று சொன்ன பசுபதி நின் தூய அருள் பெருமையை என் சொல்லி வியக்கேனே – திருமுறை5:2 3100/4
மலை_கொடி என் அம்மை அருள் மாது சிவகாமவல்லி மறைவல்லி துதி சொல்லி நின்று காண – திருமுறை5:8 3220/3
தருணத்துக்கு ஏற்றவா சொல்லி பின் மாற்றும் தப்பு உரை ஈது அன்று சத்தியம் சொன்னேன் – திருமுறை6:92 4720/1
சொல்லிக்கொண்டே (1)
ஏதம் அற முழங்குகின்றது என்று சொல்லிக்கொண்டே எழுகின்றாள் தொழுகின்றாள் என்னுடைய மகளே – திருமுறை6:125 5337/4
சொல்லிடினும் (1)
போது எல்லாம் சொல்லிடினும் போதாதே ஆதலினால் – திருமுறை3:3 1965/1208
சொல்லிய (5)
தோற்றானை நான் காண தோற்றினானை சொல் அறியேன் சொல்லிய புன் சொல்லை எல்லாம் – திருமுறை6:45 3947/3
வாய்மட்டில் சொல்கின்ற வார்த்தை அன்று இது என் மனம் ஒத்து சொல்லிய வாய்மை முக்காலும் – திருமுறை6:92 4721/1
துன்பு_இலேன் என இ உலகு எலாம் அறிய சொல்லினேன் சொல்லிய நானே – திருமுறை6:125 5357/2
சொல்லிய பதியே மிகு தயாநிதியே தொண்டனேன் உயிர்க்கு மெய் துணையே – திருமுறை6:125 5423/4
துணிந்துதுணிந்து எழுந்தெழுந்து தொடர்ந்துதொடர்ந்து அடிகள் சுமந்துசுமந்து இளைத்திளைத்து சொல்லிய அல்லன என்று – திருமுறை6:127 5472/3
சொல்லிய-தோறும் (1)
சொல்லிய-தோறும் பிறர் துயர் கேட்க சொல்கின்றவோ என சூழ்ந்தே – திருமுறை6:13 3432/2
சொல்லியபடி (1)
சொல்லியபடி என் சொல் எலாம் கொண்ட ஜோதியை சோதியாது என்னை – திருமுறை6:46 3958/2
சொல்லியலும் (1)
சொல்லியலும் பொருளியலும் கடந்த பரநாத துரிய வெளி பொருளான பெரிய நிலை பதியே – திருமுறை5:8 3225/3
சொல்லில் (2)
சோமன் நிலவும் தூய் சடையார் சொல்லில் கலந்த சுவையானார் – திருமுறை2:94 1712/1
சென்று உரைப்பார் சொல்லில் சிறியான் பயம் அறியான் – திருமுறை3:4 1985/1
சொல்லின் (2)
சொல்லின் ஓங்கிய சுந்தர பெருமான் சோலை சூழ் ஒற்றி தொல் நகர் பெருமான் – திருமுறை2:29 881/2
வன் சொல்லின் அல்லது வாய்திறப்பு அறியீர் வாய்மையும் தூய்மையும் காய்மையில் வளர்ந்தீர் – திருமுறை6:132 5562/1
சொல்லினானை (1)
தொட்டானை எட்டிரண்டும் சொல்லினானை துன்பம் எலாம் தொலைத்தானை சோர்ந்து தூங்க – திருமுறை6:45 3946/2
சொல்லினீர் (1)
ஏகாந்தம் சொல்லினீர் வாரீர் – திருமுறை6:70 4430/2
சொல்லினும் (1)
யாது சொல்லினும் கேட்பது_இன்று அந்தோ யான் செய்தேன் எனது என்னும் இ இருளில் – திருமுறை2:53 1152/1
சொல்லினேன் (1)
துன்பு_இலேன் என இ உலகு எலாம் அறிய சொல்லினேன் சொல்லிய நானே – திருமுறை6:125 5357/2
சொல்லினொடு (1)
சூழ்ந்திடும் ஐங்கருவினிலே சொருப சத்தி பேதம் சொல்லினொடு மனம் கடந்த எல்லை இலாதனவே – திருமுறை6:137 5663/1
சொல்லீர் (11)
வரப்படும் திறத்தீர் உமை அடைந்தால் வாய் திறந்து ஒரு வார்த்தையும் சொல்லீர்
இரப்பவர்க்கு ஒன்றும் ஈகிலீர் ஆனால் யாதுக்கு ஐய நீர் இ பெயர் எடுத்தீர் – திருமுறை2:11 673/2,3
வள்ளியீர் என நும்மை வந்து அடைந்தால் வாய் திறந்து ஒரு வார்த்தையும் சொல்லீர்
எள்ளி எண்ணெய் போல் எங்கணும் நின்றீர் ஏழையேன் குறை ஏன் அறியீரோ – திருமுறை2:11 674/2,3
வள்ளல் என்று உமை வந்து அடைந்து ஏற்றால் வாய் திறந்து ஒரு வார்த்தையும் சொல்லீர்
எள்ள அரும் புகழ் தியாகர் என்று ஒரு பேர் ஏன் கொண்டீர் இரப்போர்க்கு இட அன்றோ – திருமுறை2:11 675/2,3
வண்மை கேட்டு இங்கு வந்து அடைந்து ஏற்றால் வாய் திறந்து ஒரு வார்த்தையும் சொல்லீர்
திண்மை சேர் திருமால் விடை ஊர்வீர் தேவரீருக்கு சிறுமையும் உண்டோ – திருமுறை2:11 676/2,3
வந்து அடைந்த எற்கு உண்டு இலை எனவே வாய் திறந்து ஒரு வார்த்தையும் சொல்லீர்
இந்த வண்ணம் நீர் இருந்திடுவீரேல் என் சொலார் உமை இ உலகத்தார் – திருமுறை2:11 677/2,3
வல்லை வந்து நின்று ஏற்றிடில் சிறிதும் வாய் திறந்து ஒரு வார்த்தையும் சொல்லீர்
இல்லை நீர் பிச்சையெடுக்கின்றீரேனும் இரக்கின்றோர்களும் இட்டு உண்பர் கண்டீர் – திருமுறை2:11 678/2,3
வளிக்குள் பஞ்சு_அனையேன் அடைந்து ஏற்றால் வாய் திறந்து ஒரு வார்த்தையும் சொல்லீர்
அளிக்கும் தன்மையீர் வாழ்ந்து இவண் இருக்க அடியனேன் அலைகின்றதும் அழகோ – திருமுறை2:11 679/2,3
மற்றும் நான் நம்பி ஈங்கு வந்து ஏற்றால் வாய் திறந்து ஒரு வார்த்தையும் சொல்லீர்
கற்ற நல் தவர்க்கே அருள்வீரேல் கடையனேன் எந்த கடைத்தலை செல்கேன் – திருமுறை2:11 680/2,3
மையல் கொண்டிடும் மனத்தொடும் வந்தால் வாய் திறந்து ஒரு வார்த்தையும் சொல்லீர்
ஐய நும் அடியன்றி ஓர் துணையும் அறிந்திலேன் இஃது அறிந்து அருளீரேல் – திருமுறை2:11 681/2,3
வாய்_இலார் என இருக்கின்றீர் அல்லால் வாய் திறந்து ஒரு வார்த்தையும் சொல்லீர்
கோயிலாக என் நெஞ்சகத்து அமர்ந்த குணத்தினீர் என்றன் குறை அறியீரோ – திருமுறை2:11 682/2,3
சுட்டாலும் சுடும் அது கண்டு உமது உடம்பு துடியாது என் சொல்லீர் நும்மை – திருமுறை6:135 5611/3
சொல்லீரே (1)
தொண்டணிவீர் ஒரு சோதிடமேனும் சொல்லீரே – திருமுறை1:47 498/4
சொல்லீரோ (5)
துன்னும் அவர்-தம் திருமுன் போய் சுகங்காள் நின்று சொல்லீரோ
மின்னும் தேவர் திரு_முடி மேல் விளங்கும் சடையை கண்டவள் தன் – திருமுறை2:78 1504/2,3
தூய_மொழியார் ஒற்றியில் போய் சுகங்காள் நின்று சொல்லீரோ
நேய_மொழியாள் பந்து ஆடாள் நில்லாள் வாச_நீராடாள் – திருமுறை2:78 1506/2,3
தூ வாய்_மொழியார் அவர் முன் போய் சுகங்காள் நின்று சொல்லீரோ
பூ ஆர் முடியாள் பூ முடியாள் போவாள் வருவாள் பொருந்துகிலாள் – திருமுறை2:78 1508/2,3
சோலை மருவும் ஒற்றியில் போய் சுகங்காள் அவர் முன் சொல்லீரோ
மாலை மனத்தாள் கற்பகப்பூ மாலை தரினும் வாங்குகிலாள் – திருமுறை2:78 1510/2,3
தூசு பூத்த கீள்_உடையார் சுகங்காள் அவர் முன் சொல்லீரோ
மாசு பூத்த மணி போல வருந்தாநின்றாள் மங்கையர் வாய் – திருமுறை2:78 1512/2,3
சொல்லு (2)
ஞான நெறி சொல்லு கண்டாய் வெண்ணிலாவே – திருமுறை4:27 2860/2
நான் அறிய சொல்லு கண்டாய் வெண்ணிலாவே – திருமுறை4:27 2861/2
சொல்லுக்கு (1)
சோற்றுக்கு இளைத்தோம் ஆயினும் யாம் சொல்லுக்கு இளையேம் கீழ் பள்ளி – திருமுறை2:98 1817/3
சொல்லுக (1)
என்-புடை வந்து அணைக என இயம்புகின்றேன் உலகோர் என் சொலினும் சொல்லுக என் இலச்சை எலாம் ஒழித்தேன் – திருமுறை6:28 3763/3
சொல்லுகின்ற (5)
தேன் அசைய சொல்லுகின்ற சித்தன் எவன் ஊனம் இன்றி – திருமுறை3:3 1965/138
சொல்லுகின்றோர் சொல்லும் சுகம் அன்று சொல்லுகின்ற
வான் ஆதி தத்துவங்கள் மாய்த்து ஆண்டு உறுகின்ற – திருமுறை3:3 1965/1238,1239
சொல்லுகின்ற உள் உயிரை சோர்வுற்றிட குளிர்ந்து – திருமுறை3:4 1997/1
சொல்லுகின்ற என் சிறு வாய் சொல்_மாலை அத்தனையும் – திருமுறை6:52 4035/1
சொல்லுகின்றேன் பற்பல நான் சொல்லுகின்ற எல்லாம் துரிசு அலவே சூது அலவே தூய்மை உடையனவே – திருமுறை6:125 5441/1
சொல்லுகின்றனன் (1)
சொல்லுகின்றனன் கேட்கின்றாய் கேட்டும் தூர நின்றனை ஈரம்_இல்லார் போல் – திருமுறை2:46 1080/3
சொல்லுகின்றேன் (4)
கள்ளத்திலே சொல்லுகின்றேன்_அல நின் கழல் இணை என் – திருமுறை4:11 2694/3
சொன்னேன் முன் சொல்லுகின்றேன் பிற ஏதும் துணிந்திலனே – திருமுறை6:94 4743/4
சொல்லுகின்றேன் பற்பல நான் சொல்லுகின்ற எல்லாம் துரிசு அலவே சூது அலவே தூய்மை உடையனவே – திருமுறை6:125 5441/1
ஒல்லுகின்ற வகை எல்லாம் சொல்லுகின்றேன் அடி நான் உண்மை இது உண்மை இது உண்மை இது-தானே – திருமுறை6:125 5441/4
சொல்லுகின்றேன்_அல (1)
கள்ளத்திலே சொல்லுகின்றேன்_அல நின் கழல் இணை என் – திருமுறை4:11 2694/3
சொல்லுகின்றோர் (1)
சொல்லுகின்றோர் சொல்லும் சுகம் அன்று சொல்லுகின்ற – திருமுறை3:3 1965/1238
சொல்லுகின்றோர்க்கு (1)
சொல்லுகின்றோர்க்கு அமுதம் போல் சுவை தரும் தொல் புகழோய் – திருமுறை3:6 2336/1
சொல்லுகேன் (1)
கொடுத்தாய் நின் பேர்_அருள் என் சொல்லுகேன் எண்_குண குன்றமே – திருமுறை3:6 2197/4
சொல்லுதல் (1)
தொழுது நிற்கின்றனன் செய் பணி எல்லாம் சொல்லுதல் வேண்டும் என் வல்ல சற்குருவே – திருமுறை6:106 4885/2
சொல்லுதியே (3)
துப்பு என்றவர்க்கு யாது சொல்லுதியே வப்பு இறுக – திருமுறை3:3 1965/660
தோல் இலையே ஆல் இலைக்கு என் சொல்லுதியே நூல் இடை-தான் – திருமுறை3:3 1965/672
சோர் வழியை என் என்று சொல்லுதியே சார் முடை-தான் – திருமுறை3:3 1965/680
சொல்லுதியோ (1)
சொல்லுதியோ சொல்லாயோ துவ்வாமை பெற்று ஒரு நீ – திருமுறை3:3 1965/1109
சொல்லுதும் (3)
பழுது சொல்லுதும் ஐயுறல் என் மேல் ஆணை காண் அவர் அருள் பெறல் ஆமே – திருமுறை2:22 804/4
ஆது சொல்லுதும் ஐயுறல் என் மேல் ஆணை காண் அவர் அருள் பெறல் ஆமே – திருமுறை2:22 805/4
ஆலம் சொல்லுதும் ஐயுறல் என் மேல் ஆணை காண் அவர் அருள் பெறல் ஆமே – திருமுறை2:22 806/4
சொல்லுதே (1)
அவனே எல்லாம்_வல்லான் என்று மறைகள் சொல்லுதே
பிண்டத்து அகத்தும் புறத்தும் நிறைந்த பெரிய சோதியே – திருமுறை6:112 4985/2,3
சொல்லும் (41)
சொல் ஆர் மலர் புனை அன்பகத்தோர்க்கு அருள் சொல்லும் எல்லாம் – திருமுறை1:3 71/1
சொல்லும் இன்ப வான் சோதியே அருள் தோற்றமே சுக சொருப வள்ளலே – திருமுறை1:8 136/3
சொல்லும் பொருளுமாய் நிறைந்த சுகமே அன்பர் துதி துணையே – திருமுறை1:11 181/1
வேத முடி சொல்லும் நாதனடி சதுர்_வேத – திருமுறை1:50 530/1
சொல்ல அரும் பரிமளம் தரும் மூக்கே சொல்லும் வண்ணம் இ தூய் நெறி ஒன்றாம் – திருமுறை2:38 1001/3
துறந்து நாம் பெறும் சுகத்தினை அடைய சொல்லும் வண்ணம் நீ தொடங்கிடில் நன்றே – திருமுறை2:50 1125/4
சொல்லும் சொல்லளவு அன்று காண் நெஞ்ச துடுக்கு அனைத்தும் இங்கு ஒடுக்குவது எவனோ – திருமுறை2:53 1153/1
துங்கும் அருள் கார் முகில்_அனையார் சொல்லும் நமது சொல் கேட்டே – திருமுறை2:83 1581/2
சுட்டும் சுதனே என்றார் நான் சுட்டி அறிய சொல்லும் என்றேன் – திருமுறை2:96 1730/2
துய்க்கும் மடவார் விழைவர் என சொல்லும் வழக்கு ஈது அறிந்திலையோ – திருமுறை2:98 1873/3
தோற்று திரிவேம் அன்று நின் போல் சொல்லும் கருப்பு என்று உலகு இயம்ப – திருமுறை2:98 1935/3
நல்லூர் பெருமணம் வாழ் நல் நிலையே சொல்லும்
தயேந்திரர் உள்ள தடம் போல் இலங்கும் – திருமுறை3:2 1962/12,13
சொல்லும் கடம்பந்துறை நிறைவே மல்லலொடு – திருமுறை3:2 1962/132
சொல்லுகின்றோர் சொல்லும் சுகம் அன்று சொல்லுகின்ற – திருமுறை3:3 1965/1238
ஒண் பொருள் நீ உள்ளம் உவந்து அருளால் இன் சொல்லும்
வண் பொருளும் ஈதல் மறந்து – திருமுறை3:4 1975/3,4
சொல்லும் பசு_மண் துளை என்கோ சொல்லும் சீர் – திருமுறை3:4 1993/2
சொல்லும் பசு_மண் துளை என்கோ சொல்லும் சீர் – திருமுறை3:4 1993/2
கற்று ஓங்கும் அறிவு அறியேன் பலவா சொல்லும் கருத்து அறியேன் எனக்கு அருள கருதுவாயே – திருமுறை3:5 2169/4
தேன் சொல்லும் வாய் உமை_பாகா நின்றன்னை தெரிந்து அடுத்தோர் – திருமுறை3:6 2181/1
தான் சொல்லும் குற்றம் குணமாக கொள்ளும் தயாளு என்றே – திருமுறை3:6 2181/2
நான் சொல்வது என்னை பொன்_நாண் சொல்லும் வாணி-தன் நாண் சொல்லும் அ – திருமுறை3:6 2181/3
நான் சொல்வது என்னை பொன்_நாண் சொல்லும் வாணி-தன் நாண் சொல்லும் அ – திருமுறை3:6 2181/3
வான் சொல்லும் எம் மலை_மான் சொல்லும் கைம்மலை_மான் சொல்லுமே – திருமுறை3:6 2181/4
வான் சொல்லும் எம் மலை_மான் சொல்லும் கைம்மலை_மான் சொல்லுமே – திருமுறை3:6 2181/4
சொல் என்று சொல்லும் முன் சொல்லும் அந்தோ நின் துணை அடி-கண் – திருமுறை3:6 2398/2
சொல் என்று சொல்லும் முன் சொல்லும் அந்தோ நின் துணை அடி-கண் – திருமுறை3:6 2398/2
திரு நெடுமால் அயன் தேட துரிய நடு ஒளித்தது என தெளிந்தோர் சொல்லும்
ஒரு கருணை மருந்து திரு அம்பலத்தே இருந்திட கண்டு உவந்தேன் அந்தோ – திருமுறை4:20 2800/1,2
சொல்லும் இரங்கா வன்மை கற்க எங்கே ஐயோ துணிந்தாயோ – திருமுறை6:7 3333/4
துன்பு அற மெய் அன்பருக்கே பொது நடம் செய் அரசே தூய திரு_அடிகளுக்கு என் சொல்லும் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4092/4
சோதி மயமாய் விளங்கி தனி பொதுவில் நடிக்கும் தூய நடத்து அரசே என் சொல்லும் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4112/4
தொகுதி பெறு கடவுளர்கள் ஏத்த மன்றில் நடிக்கும் துரிய நடத்து அரசே என் சொல்லும் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4119/4
தூய்_வகையோர் போற்ற மணி மன்றில் நடம் புரியும் சோதி நடத்து அரசே என் சொல்லும் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4133/4
துன்பு அறு மெய் தவர் சூழ்ந்து போற்று திரு_பொதுவில் தூய நடத்து அரசே என் சொல்லும் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4161/4
சுத்த சிவ அனுபவமாய் விளங்கிய தெள் அமுதே தூய நடத்து அரசே என் சொல்லும் அணிந்து அருளே – திருமுறை6:57 4170/4
எம் பொருள் எம் பொருள் என்றே சொல்லும்
எல்லா சமயத்துள் எல்லார்க்கும் ஒன்றே – திருமுறை6:80 4604/1,2
பொய்யே உரைக்கின்ற என் சொல்லும் புனைந்துகொண்டாய் – திருமுறை6:91 4715/1
தூக்கம் எனும் கடை_பயலே சோம்பேறி இது கேள் துணிந்து உனது சுற்றமொடு சொல்லும் அரை_கணத்தே – திருமுறை6:102 4849/1
நான் சொல்லும் இது கேளீர் சத்தியமே – திருமுறை6:113 5106/1
முன் சொல்லும் ஆறு ஒன்று பின் சொல்வது ஒன்றாய் மூட்டுகின்றீர் வினை மூட்டையை கட்டி – திருமுறை6:132 5562/2
மன் சொல்லும் மார்க்கத்தை மறந்து துன்மார்க்க வழி நடக்கின்றீர் அ மரண தீர்ப்புக்கே – திருமுறை6:132 5562/3
தோற்றமுறும் எழுபதினாயிரம் இவற்றுக்கு எழுமை துன்னிய நூறு இவற்றினுக்கு சொல்லும் எழுபது-தான் – திருமுறை6:137 5653/2
சொல்லுமே (2)
வான் சொல்லும் எம் மலை_மான் சொல்லும் கைம்மலை_மான் சொல்லுமே – திருமுறை3:6 2181/4
ஆதனத்தத்தை தா என்று அரங்கு அன்று அனம் சொல்லுமே – திருமுறை4:15 2783/4
சொல்லுவது (5)
துன்பு_உடையவரோ இன்பு_உடையவரோ சொல்லுவது என்னையோ என்றே – திருமுறை6:13 3468/2
துய்ய நின் உள்ளம் அறிந்ததே எந்தாய் இன்று நான் சொல்லுவது என்னே – திருமுறை6:13 3485/4
நண்ணிட தேர்ந்து இயற்றி அதின் நடு நின்று விளங்கும் நல்ல திரு_அடி பெருமை சொல்லுவது ஆர் தோழி – திருமுறை6:137 5657/4
தோத்திரம் செய்து அம்மை கண்டு மகிழ்ந்திட அ மன்றில் துலங்கும் அடி பெருமையை என் சொல்லுவது தோழி – திருமுறை6:137 5665/4
தூய ஒளி பெற்று அழியாது ஓங்கு வடிவு ஆனேன் சுக மயமாம் அக புணர்ச்சி சொல்லுவது எப்படியோ – திருமுறை6:142 5812/4
சொல்லுவர் (1)
நண்பு ஊற வைத்து அருளும் நடராஜ பெருமான் நல்ல செயல் வல்லபம் ஆர் சொல்லுவர் காண் தோழி – திருமுறை6:137 5648/4
சொல்லுவனே (1)
துய்க்கின்ற நல்ல மனது ஆவது_இல்லை என் சொல்லுவனே – திருமுறை3:6 2183/4
சொல்லுவாம் (1)
தூய நெஞ்சமே சுகம் பெற வேண்டில் சொல்லுவாம் அது சொல் அளவு அன்றால் – திருமுறை2:50 1128/1
சொல்லுவாய் (1)
சங்கை கொண்டால் அதற்கு என் சொல்லுவாய் முக்கண் சங்கரனே – திருமுறை3:6 2308/4
சொல்லுவாரெனில் (1)
தூய நீறு இடா பேயர்கள் ஒன்று சொல்லுவாரெனில் புல்லென அடைக்க – திருமுறை2:38 1000/1
சொல்லுவீர் (1)
ஏது அது சொல்லுவீர் வாரீர் – திருமுறை6:70 4427/2
சொல்லுவையே (3)
தோழி அனைய குற மடவாய் துணிந்து ஓர் குறி நீ சொல்லுவையே – திருமுறை2:87 1636/4
துன்னி மலை வாழ் குற மடவாய் துணிந்து ஓர் குறி நீ சொல்லுவையே – திருமுறை2:87 1642/4
சுற்றும் கரும் கண் குற மடவாய் சூழ்ந்து ஓர் குறி நீ சொல்லுவையே – திருமுறை2:87 1643/4
சொல்லுள் (1)
சொல்லுள் நிறைந்த பொருள் ஆனார் துய்யர் உளத்தே துன்னி நின்றார் – திருமுறை2:90 1671/1
சொல்லுறும் (1)
சொல்லுறும் அசுத்த தொல் உயிர்க்கு அவ்வகை – திருமுறை6:81 4615/775
சொல்லை (12)
அஞ்சேல் இது சத்தியமாம் என் சொல்லை அறிந்துகொண்டே – திருமுறை1:31 365/4
சொல்லை கல் என்று நல்லோர் சொன்ன புத்தி கேளாமல் – திருமுறை3:2 1962/633
தோயா கொடிய வெம் நெஞ்சத்தை நான் சுடு_சொல்லை சொல்லி – திருமுறை3:6 2281/2
மேல் ஒன்று கண்டனம் நெஞ்சே என் சொல்லை விரும்பு இனி அஞ்சேல் – திருமுறை3:6 2396/2
பித்து மன கொடியேன் பேசியவன் சொல்லை எலாம் – திருமுறை4:28 2876/1
நிறுத்தி அறியேன் நிகழ்த்தியவன் சொல்லை
உறுத்தி நினைக்கில் எனக்கு ஊடுருவி போகுதடா – திருமுறை4:28 2878/1,2
சினம்கொண்ட போது எல்லாம் செப்பிய வன் சொல்லை
மனம்கொள்ளும்-தோறும் உள்ளே வாளிட்டு அறுக்குதடா – திருமுறை4:28 2906/1,2
ஊனம் இலா நின்னை உரைத்த கொடும் சொல்லை எலாம் – திருமுறை4:28 2928/1
இனி ஏது செய்வேன் இகழ்ந்து உரைத்த சொல்லை
தனியே நினைத்திடினும் தாது கலங்குதடா – திருமுறை4:28 2930/1,2
நாய்_அனையேன் எண்ணாமல் நலங்கியவன் சொல்லை எலாம் – திருமுறை4:28 2931/1
வந்திப்பு அறியேன் வழங்கியவன் சொல்லை எலாம் – திருமுறை4:28 2936/1
தோற்றானை நான் காண தோற்றினானை சொல் அறியேன் சொல்லிய புன் சொல்லை எல்லாம் – திருமுறை6:45 3947/3
சொல்லோம் (1)
எல்லோமும் இங்கே இருக்கின்றோம் சொல்லோம்
அதுவாய் அதன் பொருளாய் அப்பாலாய் யார்க்கும் – திருமுறை6:61 4238/2,3
சொல்வதல்லாமல் (1)
அடியேன் என சொல்வதல்லாமல் தாள் அடைந்தாரை கண்டே – திருமுறை1:3 62/1
சொல்வது (13)
தூக்கம் உற்றிடும் சோம்பு உடை மனனே சொல்வது என்னை ஓர் சுகம் இது என்றே – திருமுறை2:42 1046/1
துட்ட நெஞ்சக வஞ்சக கொடியேன் சொல்வது என்னை என் தொல் வினை வசத்தால் – திருமுறை2:68 1321/1
துதி அணிந்த நின் அருள் என்றனக்கும் உண்டோ இன்று எனில் இ பாவியேன் சொல்வது என்னே – திருமுறை3:5 2145/4
நான் சொல்வது என்னை பொன்_நாண் சொல்லும் வாணி-தன் நாண் சொல்லும் அ – திருமுறை3:6 2181/3
இன்றே அ கட்டுரை இன்றே என் சொல்வது இறையவனே – திருமுறை3:6 2182/4
வந்தோடு உழலும் துரும்போ என் சொல்வது எம் மா மணியே – திருமுறை3:6 2271/4
ஆட்டம் என்று சொல்வது என்ன வெண்ணிலாவே – திருமுறை4:27 2868/2
கணத்திலே எல்லாம் காட்டும் நின் அருளை கண்டனன் இனி சொல்வது என்னே – திருமுறை6:12 3396/4
தொட்டது நான் துணிந்து உரைத்தேன் நீ உணர்த்த உணர்ந்தே சொல்வது அலால் என் அறிவால் சொல்ல வல்லேன் அன்றே – திருமுறை6:33 3819/4
சாத்திரங்கள் எல்லாம் தடுமாற்றம் சொல்வது அன்றி – திருமுறை6:129 5515/1
முன் சொல்லும் ஆறு ஒன்று பின் சொல்வது ஒன்றாய் மூட்டுகின்றீர் வினை மூட்டையை கட்டி – திருமுறை6:132 5562/2
என் சொல்ல இருக்கின்றீர் பின் சொல்வது அறியீர் எ துணை கொள்கின்றீர் பித்து உலகீரே – திருமுறை6:132 5562/4
காய்ப்பு அந்த மரம் என்று கண்டு சொல்வது அன்றி காய்த்த வண்ணம் பூத்த வண்ணம் கண்டுகொள மாட்டா – திருமுறை6:137 5634/3
சொல்வதென்-கொலோ (1)
தொடப்படாதெனில் சொல்வதென்-கொலோ – திருமுறை1:10 167/4
சொல்வதே (1)
தனக்கு உள்ளது தன் தலைவர்க்கு உளது என்று அறிஞர் சொல்வதே
சரி என்று எண்ணி எனது மனது களித்து வெல்வதே – திருமுறை6:112 4988/3,4
சொல்வந்த (1)
சொல்வந்த வேத முடி முடி மீதில் துலங்குவது – திருமுறை6:53 4055/1
சொல்வர் (1)
சுத்த அன்பர்கள் சொல்வர் ஏதமே – திருமுறை1:10 164/4
சொல்வனடி (4)
என் என்று சொல்வனடி அம்மா – திருமுறை6:109 4919/2
என் என் என்று சொல்வனடி – திருமுறை6:109 4919/3
புதுமை என் சொல்வனடி அம்மா – திருமுறை6:109 4928/2
புதுமை என் சொல்வனடி – திருமுறை6:109 4928/3
சொல்வனே (1)
இன்னா இயற்றும் இயமன் வந்தால் அவற்கு என் சொல்வனே – திருமுறை1:3 70/4
சொல்வாய் (1)
நேர் சொல்வாய் உன்றனக்கு நீதி ஈது அல்ல என்றே – திருமுறை2:16 743/3
சொல்வார் (3)
நன்று நன்று அதற்கு என் சொல்வார் தணிகை வாழ் நாத நின் அடியாரே – திருமுறை1:4 77/4
யார் சொல்வார் ஐயா எழுத்தறியும்_பெருமானே – திருமுறை2:16 743/4
வினவினும் சொல்வார் காணேன் என் செய்வேன் வினையனேனே – திருமுறை6:21 3648/4
சொல்வார்க்கு (1)
நாத்திகம் சொல்வார்க்கு நடுங்குகின்றேன் பாத்து உண்டே – திருமுறை3:2 1962/800
சொல்வார்களோ (1)
எந்தை நீ மகிழ்ந்து என்னை ஆள்வையேல் என்னை அன்பர்கள் என் சொல்வார்களோ
நிந்தை ஏற்பினும் கருணைசெய்திடல் நித்த நின் அருள் நீதி ஆகுமால் – திருமுறை1:8 135/2,3
சொல்வாரேல் (1)
உருச்சிக்கும் பரநாத தலம் கடந்து அப்பால் சித்துருவு கடந்து இருக்கும் என உணர்ந்தோர் சொல்வாரேல்
பெரு சித்து எல்லாம்_வல்ல நடராஜ பெருமான் பெருமையை யாம் பேசுவது என் பேசாய் என் தோழி – திருமுறை6:137 5631/3,4
சொல்வீர் (1)
பாடல் சொல்வீர் இங்கு வாரீர் – திருமுறை6:70 4410/2
சொல்வேந்தே (1)
மெய் வகையில் செலுத்த நினைத்திடுதியோ சொல்வேந்தே என் உயிர்_துணையாய் விளங்கும் கோவே – திருமுறை5:10 3243/4
சொல்வேம் (1)
துய்ய அதன் மேல் தலைவைத்து சொன்னால் சொல்வேம் இரண்டு என்றார் – திருமுறை2:96 1753/2
சொல்வேன் (12)
ஏய்க்குமவன் வரில் அவனுக்கு யாது சொல்வேன் என் செய்கேன் துணை அறியா ஏழையேனே – திருமுறை1:6 98/3
நாளாய் ஓர் நடுவன் வரில் என் செய்வானோ நாயினேன் என் சொல்வேன் நாணுவேனோ – திருமுறை1:6 99/3
எம் பாதகத்தை எடுத்து யார்க்கு சொல்வேன் ஏன் பிறந்தேன் புவி சுமையா இருக்கின்றேனே – திருமுறை1:22 299/4
என்று ஆரொடு சொல்வேன் எனை யானே மறந்தேனே – திருமுறை1:41 441/4
ஊர் சொல்வேன் பேர் சொல்வேன் உத்தமனே நின் திரு_தாள் – திருமுறை2:16 743/1
ஊர் சொல்வேன் பேர் சொல்வேன் உத்தமனே நின் திரு_தாள் – திருமுறை2:16 743/1
சீர் சொல்வேன் என்றனை நீ சேர்க்காது அகற்றுவையேல் – திருமுறை2:16 743/2
இன்னும் வீழ்கலை உனக்கு ஒன்று சொல்வேன் எழில் கொள் ஒற்றியூர்க்கு என்னுடன் போந்து – திருமுறை2:21 796/2
சூது நினைப்பாய் எனில் யார்க்கு சொல்வேன் யாரை துணைகொள்வேன் – திருமுறை6:7 3320/3
யான் முனம் புரிந்த பெரும் தவம் யாதோ என் சொல்வேன் என் சொல்வேன் அந்தோ – திருமுறை6:125 5430/1
யான் முனம் புரிந்த பெரும் தவம் யாதோ என் சொல்வேன் என் சொல்வேன் அந்தோ – திருமுறை6:125 5430/1
துருவாமல் இங்கு எனக்கு கிடைத்ததை என் சொல்வேன் சொல்அளவு அல்லாத சுகம் தோன்றுவது என் தோழி – திருமுறை6:137 5625/4
சொல்வேனே (2)
இற்றவளை கேள் விடல் போல் விடுதியேல் யான் என் செய்வேன் எங்கு உறுவேன் என் சொல்வேனே – திருமுறை3:5 2151/4
என்_உடையாய் என்_உடையாய் என்னை இங்கே எடுத்து வளர்த்தனை அறியேன் என் சொல்வேனே – திருமுறை3:5 2160/4
சொல்வேனோ (1)
நீர் பிறரோ யான் உமக்கு நேய உறவு அலனோ நெடுமொழியே உரைப்பன் அன்றி கொடு மொழி சொல்வேனோ
சார்பு உறவே அருள் அமுதம் தந்து எனை மேல் ஏற்றி தனித்த பெரும் சுகம் அளித்த தனித்த பெரும் பதி-தான் – திருமுறை6:134 5582/1,2
சொல்வோர் (1)
மூவரே எதிர்வருகினும் மதித்திடேன் முருக நின் பெயர் சொல்வோர்
யாவரேனும் என் குடி முழுது ஆண்டு எனை அளித்தவர் அவரே காண் – திருமுறை1:29 354/2,3
சொல்வோர்-தமக்கு (1)
பண்ணேன் நின் புகழ் சொல்வோர்-தமக்கு பூசை பாடேன் நின் திரு_சீரை பரமன் ஈன்ற – திருமுறை1:22 300/1
சொல்வோரும் (1)
சொல்வோரும் கேட்டு தொழுவோரும் சொல் வாய்ந்த – திருமுறை3:3 1965/1334
சொல (20)
அன்னியன் என்றே கழித்திடில் உனக்கு இங்கு ஆர் சொல வல்லவர் ஐயா – திருமுறை2:28 872/2
திகை எது என்றால் சொல அறியாது திகைத்திடும் சிறியனேன்-தன்னை – திருமுறை2:47 1096/3
நித்தம் நின் சீர் சொல எற்கு அருள்வாய் ஒற்றி நின் மலர் உன்மத்தர்-தம் – திருமுறை2:75 1468/3
சார்ந்தவர்க்கும் மற்று அவரை தான் நோக்கி வார்த்தை சொல
நேர்ந்தவர்க்கும் கல்லாகும் நெஞ்சு – திருமுறை3:4 2006/3,4
பண்ணால் உன் சீரினை சம்பந்தர் சொல வெள் எலும்பு – திருமுறை3:4 2008/1
போல் படும் பாடு நல்லோர் சொல கேட்கும் பொழுது மனம் – திருமுறை3:6 2195/2
ஒருவர்க்கு நான் சொல மாட்டேன் அவர் என் உடையவரோ – திருமுறை3:6 2383/3
உலகின் உயிர் வகை உவகையுற இனிய அருள் அமுதம் உதவும் ஆனந்த சிவையே உவமை சொல அரிய ஒரு பெரிய சிவ நெறி-தனை உணர்த்து பேர்_இன்ப நிதியே – திருமுறை4:3 2591/1
இருந்த திசை சொல அறியேன் எங்ஙனம் நான் புகுவேன் யார்க்கு உரைப்பேன் என்ன செய்வேன் ஏதும் அறிந்திலனே – திருமுறை6:6 3313/4
படிய என்றன்னால் சொல முடியாது பார்ப்பு அற பார்த்து இருக்கின்றேன் – திருமுறை6:13 3534/3
உலவா நெறி நீ சொல வா அபயம் உறைவாய் உயிர்-வாய் இறைவா அபயம் – திருமுறை6:18 3617/2
தொடுத்து உலகு_உள்ளார் தூற்றுதல் வாயால் சொல முடியாது எனக்கு என்றாள் – திருமுறை6:58 4194/3
தெருள் பெரும் சீர் சொல திகழ்வ சித்தியே – திருமுறை6:81 4616/2
ஏறும் போது அங்கே எதிர்ந்த வகை சொல
என்னளவு அல்லவடி அம்மா – திருமுறை6:109 4929/1,2
நல்லாரும் என்னை நயந்தாரும் நன்மை சொல
வல்லாரும் என்னை வளர்த்தாரும் எல்லாரும் – திருமுறை6:136 5622/1,2
வரை கடந்த திரு_தோள் மேல் திரு_நீற்றர் அவர்-தம் வாய்மை சொல வல்லேனோ அல்லேன் காண் தோழி – திருமுறை6:137 5633/4
வாய்ப்பந்தல் இடுதல் அன்றி உண்மை சொல வல்லார் மண்ணிடத்தும் விண்ணிடத்தும் மற்றிடத்தும் இலையே – திருமுறை6:137 5634/2
ஓத நின்ற திரு_நடன பெருமானார் வடிவின் உண்மை சொல வல்லவர் ஆர் உரையாய் என் தோழி – திருமுறை6:137 5639/4
தோன்று சத்தி பல கோடி அளவு சொல ஒண்ணா தோற்று சத்தி பல கோடி தொகை உரைக்க முடியா – திருமுறை6:137 5640/1
விண் அளவும் மூலம் உயிர் மாமாயை குடிலை விந்து அளவு சொல முடியாது இந்த வகை எல்லாம் – திருமுறை6:137 5646/3
சொலவும் (1)
இடையுறு நடுக்கம் கருதவும் சொலவும் எண்ணவும் எழுதவும் படுமோ – திருமுறை6:13 3443/3
சொல்அளவு (1)
துருவாமல் இங்கு எனக்கு கிடைத்ததை என் சொல்வேன் சொல்அளவு அல்லாத சுகம் தோன்றுவது என் தோழி – திருமுறை6:137 5625/4
சொலா (2)
ஏதம் அற என் உளம் நினைத்தவை நினைத்தாங்கு இசைந்து எடுத்து உதவ என்றும் இறவாத பெரு நிலையில் இணை சொலா இன்புற்று இருக்க எனை வைத்த குருவே – திருமுறை6:22 3673/2
கண் என்னும் உணர்ச்சி சொலா காட்சியவாய் நிற்ப கருதும் அவைக்கு உள் புறம் கீழ் மேல் பக்கம் நடுவில் – திருமுறை6:137 5647/2
சொலாய் (1)
நண்ணி வந்து இவன் ஏழையாம் என நல்கி ஆண்டிடல் நியாயமே சொலாய்
தண் இரும் பொழில் சூழும் போரி வாழ் சாமியே திரு_தணிகை நாதனே – திருமுறை1:8 133/3,4
சொலார் (3)
இரும் புலவர்க்கு அரிய திரு_அருள் ஈவாயேல் என் சொலார் அடியர் அதற்கு எந்தாய் எந்தாய் – திருமுறை1:7 106/2
மாணும் அன்பர்கள் என் சொலார் ஐய நீ வந்து எனக்கு அருள்வாயேல் – திருமுறை1:29 352/3
இந்த வண்ணம் நீர் இருந்திடுவீரேல் என் சொலார் உமை இ உலகத்தார் – திருமுறை2:11 677/3
சொலால் (1)
இன் சொலால் இவண் இருத்தி என்றனன் – திருமுறை1:10 168/3
சொலி (6)
என்ன நான் சொலி நிறுத்தினும் நில்லாது ஏகுகின்றது இ ஏழையேன் மனம்-தான் – திருமுறை2:44 1060/1
ஊணா உவந்தார் திருவொற்றியூர் வாழ்வு_உடையார் உண்மை சொலி
நீண் ஆல் இருந்தார் அவர் இங்கே நின்றார் மீட்டும் நின்றிடவே – திருமுறை2:88 1645/2,3
நண்ணாரிடத்தும் அம்பலத்தும் நடவாதவர் நாம் என்று சொலி
எண்ணாது அருகே வருகின்றார் இது-தான் சேடி என்னேடீ – திருமுறை2:98 1773/3,4
மட்டு இன் ஒரு மூன்று உடன் ஏழு மத்தர் தலை ஈது என்று சொலி
எட்டி முலையை பிடிக்கின்றார் இது-தான் சேடி என்னேடீ – திருமுறை2:98 1774/3,4
நன்று அன்பு_உடையாய் எண் கலத்தில் நாம் கொண்டிடுவேம் என்று சொலி
என்றன் முலையை தொடுகின்றார் இது-தான் சேடி என்னேடீ – திருமுறை2:98 1776/3,4
எது என்று உரைத்தேன் எது நடு ஓர் எழுத்து இட்டு அறி நீ என்று சொலி
எதிர்நின்று உவந்து நகைக்கின்றார் இது-தான் சேடி என்னேடீ – திருமுறை2:98 1815/3,4
சொலினார் (2)
வன் சொலினார் இடை அடைந்து மாழ்கும் இந்த மா_பாவியேன் குறையை வகுத்து நாளும் – திருமுறை1:7 113/1
எட்டி கனியும் மாங்கனி போல் இனிக்க உரைக்கும் இன் சொலினார்
தட்டில் பொருந்தார் ஒற்றியில் வாழ் தலைவர் இன்னும் சார்ந்திலரே – திருமுறை2:86 1611/1,2
சொலினும் (5)
என் சொலினும் இரங்காமல் அந்தோ வாளாவிருக்கின்றாய் என்னே நின் இரக்கம் எந்தாய் – திருமுறை1:7 113/2
சரி என சொலினும் போதுறா மடமை தையலார் மையலில் அழுந்தி – திருமுறை2:35 943/3
கெடுப்பார் இல்லை என் சொலினும் கேளார் எனது கேள்வர் அவர் – திருமுறை2:79 1531/3
என் சொலினும் அ சொல் எலாம் ஏலாதே மன் சொல் உடை – திருமுறை3:3 1965/1192
என்-புடை வந்து அணைக என இயம்புகின்றேன் உலகோர் என் சொலினும் சொல்லுக என் இலச்சை எலாம் ஒழித்தேன் – திருமுறை6:28 3763/3
சொலினோம் (1)
இன் சொலினோம் இன்று இங்கு இருந்து வருவோம் என யாம் – திருமுறை3:3 1965/1191
சொலுடன் (2)
வன் சொலுடன் அன்றி வள்ளல் உனது அன்பர்-தமக்கு – திருமுறை3:2 1962/583
இன் சொலுடன் பணிந்து ஒன்று ஈந்தது இலை புன் சொல் எனும் – திருமுறை3:2 1962/584
சொலும் (9)
யாரும் அற்றவரோ சொலும் ஐயரே – திருமுறை2:8 651/4
என்று வந்தாய் என்று ஒரு சொலும் சொல்லாது இருப்பது உன் திரு_அருட்கு இயல்போ – திருமுறை2:9 657/4
சுந்தர வாள் முக தோகாய் மறைகள் சொலும் பைங்கிள்ளாய் – திருமுறை2:75 1467/1
ஓவா நிலையார் பொன்_சிலையார் ஒற்றி நகரார் உண்மை சொலும்
தூ வாய்_மொழியார் அவர் முன் போய் சுகங்காள் நின்று சொல்லீரோ – திருமுறை2:78 1508/1,2
கருமம் சொலும் என்றேன் இவண் யான் கடாதற்கு உன்-பால் எம் உடைமை – திருமுறை2:98 1798/2
சுட்டும் சுதனே என்றார் நான் சுட்டி அறிய சொலும் என்றேன் – திருமுறை2:98 1816/2
சோற்றுத்துறை என்றார் நுமக்கு சோற்று கருப்பு ஏன் சொலும் என்றேன் – திருமுறை2:98 1935/2
தொண்டு-அதே செயும் நரக வாதை உண்டு இன்பமுறு சொர்க்கம் உண்டு இவையும் அன்றி தொழு கடவுள் உண்டு கதி உண்டு என்று சிலர் சொலும் துர்_புத்தியால் உலகிலே – திருமுறை3:8 2419/2
ஒருவி அப்பாற்படுத்தி நமை ஒரு தனியாக்குவது ஒன்று பயம் என பெரியர் சொலும் அபய பதம் வருந்த – திருமுறை5:2 3127/2
சொலேன் (1)
வன் சொலேன் பிழை மதித்திடாது வந்து – திருமுறை1:10 168/2
சொலையா (1)
என்ன வர்மம் சொலையா – திருமுறை4:34 2986/2
சொற்கள் (1)
பொய்த்த மனத்தேன் புகன்ற கொடும் சொற்கள் எலாம் – திருமுறை4:28 2908/1
சொற்களால் (1)
உம்பர் வான் அமுது அனைய சொற்களால் பெரியோர் உரைத்த வாய்மைகளை நாடி ஓதுகின்றார்-தமை கண்டு அவமதித்து எதிரில் ஒதி போல நிற்பதும் அலால் – திருமுறை3:8 2420/1
சொற்கு (4)
சொற்கு அண்டாத புகழ் ஒற்றி தூயர் இன்று என் மனை புகுந்தார் – திருமுறை2:81 1560/2
வாழி என தான் வழுத்தினும் என் சொற்கு அடங்கா – திருமுறை3:2 1962/789
என்றாலும் என் சொற்கு இணங்குவரே குன்றாது – திருமுறை3:3 1965/532
கிரியை நெறி அகற்றி மறை முடிவில் நின்று கேளாமல் கேட்கின்ற கேள்வியே சொற்கு
அரிய அறை விடுத்து நவ நிலைக்கு மேலே காணாமல் காண்கின்ற காட்சியே உள் – திருமுறை3:5 2116/1,2
சொற்கும் (1)
சொற்கும் எனக்கும் வெகு தூரம் காண் பொற்பு மிக – திருமுறை3:2 1962/652
சொற்பனத்தில் (1)
சொற்பனத்தில் அந்தோ துவன்றினையே பல் பகலும் – திருமுறை3:3 1965/1092
சொற்பனத்தும் (1)
சொல் பதிகம் கொண்டு துதிப்போரும் சொற்பனத்தும்
மாசு அகத்தில் சேர்க்காத மாணிக்கம் என்ற திருவாசகத்தை – திருமுறை3:3 1965/1328,1329
சொற்பனம் (2)
சொற்பனம் இ உலகியற்கை என்று நெஞ்சம் துணிவுகொள செய்வித்து உன் துணை பொன்_தாளை – திருமுறை1:42 458/2
சொற்பனம் அதிலும் காண்கிலேன் பொல்லா சூகரம் என மலம் துய்த்தேன் – திருமுறை2:47 1097/2
சொற்பொருளும் (1)
தோன்றிய வேதாகமத்தை சாலம் என உரைத்தேம் சொற்பொருளும் இலக்கியமும் பொய் என கண்டு அறியேல் – திருமுறை6:57 4177/1
சொற்றார் (1)
நீர் போல் எனது நிலை கெடுக நின் பழி_சொற்றார் – திருமுறை3:4 2003/3
சொற்றிடல் (1)
சொற்றிடல் மறந்தேன் சோற்றினை ஊத்தை துருத்தியில் அடைத்தனன் அதனால் – திருமுறை2:43 1055/2
சொற்றுணை (1)
சொற்றுணை வேதியன் என்னும் பதிக சுருதியை நின் – திருமுறை3:6 2302/1
சொன்ன (21)
சொன்ன அளவில் சொன்னவர்-தம் துன்பு ஒழிப்பாய் என்பர் அது – திருமுறை2:16 734/3
சொல்லை கல் என்று நல்லோர் சொன்ன புத்தி கேளாமல் – திருமுறை3:2 1962/633
துன்ப வடிவு உடை பிறரில் பிரித்து மேலோர் துரிய வடிவினன் என்று சொன்ன எல்லாம் – திருமுறை3:5 2168/3
தூக்கிய காலொடு விளங்கும் தூய மலை வேதம் சொன்ன மலை சொல் இறந்த துரிய நடு மலை வான் – திருமுறை3:14 2485/2
ஓதாது உணர உணர்த்தி உள்ளே நின்று உளவு சொன்ன
நீதா நினை மறந்து என் நினைக்கேன் இந்த நீள் நிலத்தே – திருமுறை4:15 2775/3,4
தூய்மை இலா வன் மொழியால் சொன்ன எலாம் எண்ணு-தொறும் – திருமுறை4:28 2916/1
தொழுது எனை பாடுக என்று சொன்ன பசுபதி நின் தூய அருள் பெருமையை என் சொல்லி வியக்கேனே – திருமுறை5:2 3100/4
தோழனுமாய் என்று முன் நீ சொன்ன பெரும் சொல் பொருளை – திருமுறை5:11 3251/2
சொன்ன போது எல்லாம் பயந்து நான் அடைந்த சோபத்தை நீ அறியாயோ – திருமுறை6:13 3421/4
சொன்ன சொல் மறுத்தே மக்கள் தம் மனம் போம் சூழலே போகின்றார் அடியேன் – திருமுறை6:13 3516/2
சொன்ன நல் தருணம் அருள்_பெரும்_சோதி துலங்க வந்து அருளுக விரைந்தே – திருமுறை6:27 3758/4
மேயானை கண் காண விளங்கினானை மெய்ம்மை எனக்கு அளித்தானை வேதம் சொன்ன
வாயானை வஞ்சம் இலா மனத்தினானை வரம் கொடுக்க வல்லானை மணி மன்று அன்றி – திருமுறை6:45 3951/2,3
ஆல நிழல்-கண் அமர்ந்து அறம் சொன்ன நல் – திருமுறை6:70 4367/1
உறு வயது இங்கு இது தருணம் அணைய வாரீர் உண்மை சொன்ன உத்தமரே அணைய வாரீர் – திருமுறை6:72 4475/2
வைத்தனை உள்ளம் மகிழ்ந்தனை நான் சொன்ன வார்த்தைகள் இங்கு – திருமுறை6:88 4678/2
நான் சொன்ன பாடலும் கேட்டாரே – திருமுறை6:113 5101/1
வலது சொன்ன பேர்களுக்கு வந்தது வாய் தாழ்வு – திருமுறை6:121 5266/1
வம்பு சொன்ன பேர்களுக்கு வந்தது மல்லாட்டம் – திருமுறை6:121 5267/3
சொன்ன அலால் உண்மை வெளி தோன்ற உரைக்கவிலை – திருமுறை6:129 5516/3
துளக்கம் உறு சிற்றறிவால் ஒருவாறு என்று உரைத்தேன் சொன்ன வெளி வரையேனும் துணிந்து அளக்கப்படுமோ – திருமுறை6:140 5703/4
சுதை மொழி நீ அன்று சொன்ன வார்த்தை அன்றோ இன்று தோத்திரம் செய்து ஆங்காங்கே தொழுகின்றார் காணே – திருமுறை6:142 5799/4
சொன்னங்களை (1)
சொல் அளவாநின்று இரப்போர் இரக்க நல் சொன்னங்களை
கல் அளவா தருகின்றோர்-தம்பாலும் கருதி சென்றோர் – திருமுறை3:6 2237/2,3
சொன்னது (5)
சொல்லா வசை எல்லாம் சொன்னது உண்டு நல்லோரை – திருமுறை3:2 1962/626
துன்பால் இடரை பிறர்-பால் அடுத்து ஒன்று சொன்னது உண்டோ – திருமுறை3:6 2187/3
சொன்னது அலால் தாயுடனும் சொன்னேனோ இன்னும் இந்த – திருமுறை4:14 2722/2
சொல் விளைவு நோக்காதே சொன்னது எலாம் எண்ணு-தொறும் – திருமுறை4:28 2912/1
மேல் விளைவு நோக்காதே வேறு சொன்னது எண்ணு-தொறும் – திருமுறை4:28 2913/1
சொன்னவர்-தம் (1)
சொன்ன அளவில் சொன்னவர்-தம் துன்பு ஒழிப்பாய் என்பர் அது – திருமுறை2:16 734/3
சொன்னவனே (2)
சொன்னவனே சிவனே ஒற்றி மேவிய தூயவனே – திருமுறை2:58 1207/3
சொன்னவனே தூய மெய் சுகத்தவனே என்னவனே – திருமுறை3:4 1966/2
சொன்னவா (1)
சொன்னவா கருணை தூயவா பெரியர் துதியவா அம்பலத்து அமுதம் – திருமுறை6:86 4663/2
சொன்னவாறு (1)
இன்னவாறு என நீ சொன்னவாறு இயற்றாது இருந்ததோர் இறையும் இங்கு இலையே – திருமுறை6:13 3509/4
சொன்னால் (5)
சொன்னால் நகைப்பர் எனைவிட்டும் தொலையாய் இங்கு நிலையாயே – திருமுறை1:17 246/4
துய்ய அதன் மேல் தலைவைத்து சொன்னால் சொல்வேம் இரண்டு என்றார் – திருமுறை2:96 1753/2
சொன்னால் உலக துயர் அறும் காண் எந்நாளும் – திருமுறை3:3 1965/472
என்னால் உனக்கு ஆவது ஏது உளது சொன்னால் யான் – திருமுறை3:4 1984/2
உண்மை இது வஞ்சம் அல்ல உம் மேல் ஆணை என்று சொன்னால் – திருமுறை6:73 4485/4
சொன்னாலும் (1)
சொன்னாலும் கேட்கிலை நீ துட்ட மனமே உனக்கு இங்கு – திருமுறை4:14 2727/3
சொன்னீர் (1)
காதலால் சொன்னீர் வாரீர் – திருமுறை6:70 4431/2
சொன்னேன் (16)
அம்பலத்தே திரு_நடம் செய் அடி_மலர் என் முடி மேல் அணிந்திட முன் சில சொன்னேன் அதனாலோ அன்றி – திருமுறை6:60 4211/1
எம்பலத்தே எம் இறைவன் என்னை மணம் புரிவான் என்று சொன்னேன் இதனாலோ எதனாலோ அறியேன் – திருமுறை6:60 4211/2
இல்லாமை எனக்கு இல்லை எல்லார்க்கும் தருவேன் என்று சொன்னேன் இதனாலோ எதனாலோ அறியேன் – திருமுறை6:60 4213/2
எ சமய தேவரையும் இனி மதிக்க_மாட்டேன் என்று சொன்னேன் இதனாலோ எதனாலோ அறியேன் – திருமுறை6:60 4214/2
எஞ்சல் உறேன் மற்றவர் போல் இறந்து பிறந்து உழலேன் என்று சொன்னேன் இதனாலோ எதனாலோ அறியேன் – திருமுறை6:60 4215/2
இன்னும் அவர் வதன இளநகை காண செல்வேன் என்று சொன்னேன் இதனாலோ எதனாலோ அறியேன் – திருமுறை6:60 4221/2
ஏர் இகவா திரு_உருவை எழுத முடியாதே என்று சொன்னேன் இதனாலோ எதனாலோ அறியேன் – திருமுறை6:60 4223/2
எல் பூத நிலை அவர்-தம் திரு_அடி தாமரை கீழ் என்று சொன்னேன் இதனாலோ எதனாலோ அறியேன் – திருமுறை6:60 4225/2
உண்மை சொன்னேன் இங்கு வாரீர் – திருமுறை6:70 4444/2
ஆடிய பாதம் அறிய சொன்னேன் எனது ஆண்டவனே – திருமுறை6:88 4681/4
தூக்கிய பாதம் அறிய சொன்னேன் அருள் சோதியனே – திருமுறை6:88 4682/4
தப்படி எடுத்துக்கொண்டு உலகவர் போலே சாற்றிட_மாட்டேன் நான் சத்தியம் சொன்னேன்
செப்படிவித்தை செய் சித்தர் என்று ஓதும் தேவரீர் வல்லப திரு_சமுகத்தே – திருமுறை6:92 4719/1,2
தருணத்துக்கு ஏற்றவா சொல்லி பின் மாற்றும் தப்பு உரை ஈது அன்று சத்தியம் சொன்னேன்
கருணை பெருக்கினில் கலந்து எனது உள்ளே கனவினும் நனவினும் களிப்பு அருள்கின்றீர் – திருமுறை6:92 4720/1,2
சன்மார்க்க சங்கத்து சாதுக்கள் காண சத்தியம் சத்தியம் சத்தியம் சொன்னேன்
தன் மார்க்கத்து என் உடல் ஆதியை நுமக்கே தந்தனன் திரு_அருள் சந்நிதி முன்னே – திருமுறை6:92 4723/2,3
சொன்னேன் முன் சொல்லுகின்றேன் பிற ஏதும் துணிந்திலனே – திருமுறை6:94 4743/4
சத்தியம் சொன்னேன் எனை நீ அறியாயோ ஞான சபை தலைவன் தரு தலைமை தனி பிள்ளை நானே – திருமுறை6:102 4846/4
சொன்னேனே (1)
ஊனேயும் உடல் அழியாது ஊழி-தொறும் ஓங்கும் உத்தம சித்தியை பெறுவீர் சத்தியம் சொன்னேனே – திருமுறை6:134 5589/4
சொன்னேனோ (1)
சொன்னது அலால் தாயுடனும் சொன்னேனோ இன்னும் இந்த – திருமுறை4:14 2722/2