ஆ – முதல் சொற்கள், தாயுமானவர் பாடல்கள் தொடரடைவு

ஆ (7)

வெல்லற்கு அரிய மயலில் எனை விட்டு எங்கு ஒளித்தாய் ஆ கெட்டேன் – தாயு:20 282/2
ஆராய் அலைந்தீர் நீர் ஆ கெடுவீர் தேரீர் – தாயு:28 471/2
முத்தி நெறி வேண்டாத மூடனேன் ஆ கெடுவேன் – தாயு:33 567/2
தாகம் அறிந்து இன்ப நிட்டை தாராயேல் ஆ கெடுவேன் – தாயு:43 659/1
என்னை இன்னது என்று அறியா ஏழைக்கும் ஆ கெடுவேன் – தாயு:43 797/1
வஞ்சகத்துக்கு ஆலயமாம் வல்_வினையேன் ஆ கெடுவேன் – தாயு:46 1332/1
முன் நினைக்க பின் மறைக்கும் மூட இருள் ஆ கெடுவேன் – தாயு:51 1399/1
மேல்

---

ஆக்கமாய் (1)

ஆக்கமாய் எனக்கு ஆனந்தம் ஆகியே – தாயு:18 221/2
மேல்

---

ஆக்கமே (1)

ஆக்கமே முக்கண் ஆனந்த மூர்த்தியே – தாயு:18 250/4
மேல்

---

ஆக்கவும் (1)

தான் என நிற்கும் சமத்து உற என்னை தன்னவன் ஆக்கவும் தகும் காண் – தாயு:22 311/2
மேல்

---

ஆக்கவே (1)

இல்லாமை ஒன்றினையும் இல்லாமை ஆக்கவே இப்போது இரங்கு கண்டாய் இக பரம் இரண்டினிலும் உயிரினுக்கு உயிர் ஆகி எங்கும் நிறைகின்ற பொருளே – தாயு:10 96/4
மேல்

---

ஆக்காமல் (1)

மனமான வானர கை மாலை ஆக்காமல்
எனை ஆள் அடிகள் அடி எய்தும் நாள் எந்நாளோ – தாயு:45 1146/1,2
மேல்

---

ஆக்கி (7)

அந்தகாரத்தை ஓர் அகம் ஆக்கி மின் போல் என் அறிவை சுருக்கினவர் ஆர் அ அறிவு-தானுமே பற்றினது பற்றாய் அழுந்தவும் தலை மீதிலே – தாயு:2 10/1
ஆசை நிகளத்தினை நிர்த்தூளிபட உதறி ஆங்கார முளையை எற்றி அத்துவித மதம் ஆகி மதம் ஆறும் ஆறு ஆக அங்கையின் விலாழி ஆக்கி
பாச இருள் தன் நிழல் என சுளித்து ஆர்த்து மேல் பார்த்து பரந்த மனதை பாரித்த கவளமாய் பூரிக்க உண்டு முகபடாம் அன்ன மாயை நூறி – தாயு:5 37/1,2
மீட்டிடவும் வல்ல நீர் என் மன_கல்லை அனல் மெழுகு ஆக்கி வைப்பது அரிதோ வேதாந்த சித்தாந்த சமரச நல் நிலை பெற்ற வித்தக சித்தர் கணமே – தாயு:7 58/4
இமை_அளவு போதை ஒரு கற்ப_காலம் பண்ணும் இ உலகம் எ உலகமோ என்று எண்ணம் வருவிக்கும் மாதர் சிற்றின்பமோ என்னில் மகமேரு ஆக்கி
சுமை எடு-மின் என்று-தான் சும்மாடுமாய் எமை சுமையாளும் ஆக்கி நாளும் துர்_புத்தி பண்ணி உள நல்_புத்தி யாவையும் சூறையிட்டு இந்த்ரஜாலம் – தாயு:11 103/1,2
சுமை எடு-மின் என்று-தான் சும்மாடுமாய் எமை சுமையாளும் ஆக்கி நாளும் துர்_புத்தி பண்ணி உள நல்_புத்தி யாவையும் சூறையிட்டு இந்த்ரஜாலம் – தாயு:11 103/2
அம்மா ஈது அதிசயம்-தான் அன்றோஅன்றோ அகண்ட நிலை ஆக்கி என்னை அறிவு ஆம் வண்ணம் – தாயு:42 631/1
ஆக்கி அளித்து துடைக்கும் தொழில் அத்தனை வைத்தும் எள்ளத்தனையேனும் – தாயு:54 1439/1
மேல்

---

ஆக்கிக்கொண்ட (1)

தள் என சொல்லி என் ஐயன் என்னை தான் ஆக்கிக்கொண்ட சமர்த்தை பார் தோழி – தாயு:54 1428/2
மேல்

---

ஆக்கிய (1)

ஆக்கிய சொப்பனம்-அதனில் வாயு பத்தும் அடுத்தன சத்தாதி வசனாதியாக – தாயு:24 346/3
மேல்

---

ஆக்கியே (1)

பருவம்-அது அறிந்து நின் அருளான குளிகை கொடு பரிசித்து வேதிசெய்து பத்து_மாற்று தங்கம் ஆக்கியே பணிகொண்ட பக்ஷத்தை என் சொல்லுகேன் – தாயு:4 32/2
மேல்

---

ஆக்கினான் (1)

போக்கு_வரவு அற்று இருக்கும் சுத்த பூரணம் ஆக்கினான் புதுமை காண் மின்னே – தாயு:54 1438/2
மேல்

---

ஆக்கினேன் (1)

உண்டே அதுவும் நினது ஆக்கினேன் உவட்டாத இன்பம் – தாயு:27 427/2
மேல்

---

ஆக்கினை (1)

எளியன் ஆக்கினை என் செய்வேன் என் செய்வேன் எல்லா – தாயு:25 383/3
மேல்

---

ஆக்கும் (2)

ஆரா அமிர்தம் விரும்பினர்கள் அறிய விடத்தை அமிர்து ஆக்கும்
பேர்_ஆனந்த சித்தன் எனும் பெரியோய் ஆவிக்கு_உரியோய் கேள் – தாயு:23 320/1,2
நொய்யன் நுண்ணிய அறிவிலன் ஒன்றை நூறு ஆக்கும்
பொய்யன் என்று எனை புறம் விடின் என் செய்வேன் புகலாய் – தாயு:25 372/3,4
மேல்

---

ஆக்குவீர் (2)

கேட்டது கொடுத்து வர நிற்கவைப்பீர் பிச்சை கேட்டு பிழைப்போரையும் கிரீட_பதி ஆக்குவீர் கற்பாந்த வெள்ளம் ஒரு கேணியிடை குறுக வைப்பீர் – தாயு:7 58/2
ஓட்டினை எடுத்து ஆயிரத்தெட்டு மாற்றாக ஒளி விடும் பொன் ஆக்குவீர் உரகனும் இளைப்பாற யோக தண்டத்திலே உலகு சுமையாக அருளால் – தாயு:7 58/3
மேல்

---

ஆக்குவை (1)

ஆக்குவை மாயை யாவும் நொடியினில் அவற்றை மாள – தாயு:35 570/1
மேல்

---

ஆக்கை (4)

ஆக்கை எனும் இடிகரையை மெய் என்ற பாவி நான் அத்துவித வாஞ்சை ஆதல் அரிய கொம்பில் தேனை முடவன் இச்சித்தபடி ஆகும் அறிவு அவிழ இன்பம் – தாயு:4 27/1
ஐந்து வகை ஆகின்ற பூத பேதத்தினால் ஆகின்ற ஆக்கை நீர் மேல் அமர்கின்ற குமிழி என நிற்கின்றது என்ன நான் அறியாத காலம் எல்லாம் – தாயு:4 30/1
நில்லாத ஆக்கை நிலை அன்று எனவே கண்டாய் நேய அருள் மெய் அன்றோ நிலயம்-அதா நிற்க – தாயு:17 187/1
அளம் பெறு துரும்பு ஒத்து ஆவியோடு ஆக்கை ஆனந்தமாகவே அலந்தேன் – தாயு:19 274/2
மேல்

---

ஆக்கையும் (1)

அணு முதல் அசலம் ஆன ஆக்கையும்
கணம் முதல் அளவு_இல் கற்ப காலமும் – தாயு:55 1451/12,13
மேல்

---

ஆக்கையையே (1)

அன்றைக்கு உடல் வேண்டேன் ஐயா இ ஆக்கையையே
என்றைக்கும் வேண்டுவனே யான் – தாயு:28 492/3,4
மேல்

---

ஆக (30)

ஆசை நிகளத்தினை நிர்த்தூளிபட உதறி ஆங்கார முளையை எற்றி அத்துவித மதம் ஆகி மதம் ஆறும் ஆறு ஆக அங்கையின் விலாழி ஆக்கி – தாயு:5 37/1
ஐந்து வகை ஆகின்ற பூதம் முதல் நாதமும் அடங்க வெளி ஆக வெளி செய்து அறியாமை அறிவு ஆதி பிரிவாக அறிவார்கள் அறிவாக நின்ற நிலையில் – தாயு:5 38/1
திட்டமுடன் மெளனியாய் அருள்செய்து இருக்கவும் சேராமல் ஆர் ஆக நான் சிறுவீடு கட்டி அதில் அடு சோற்றை உண்டுண்டு தேக்கு சிறியார்கள் போல – தாயு:6 50/2
வீணிலே அலையாமல் மலை_இலக்கு ஆக நீர் வெளிப்பட தோற்றல் வேண்டும் வேதாந்த சித்தாந்த சமரச நல் நிலை பெற்ற வித்தக சித்தர் கணமே – தாயு:7 63/4
ஆகார புவனம் இன்பாகாரம் ஆக அங்ஙனே ஒரு மொழியால் அகண்டாகார – தாயு:14 132/1
பேத மதங்களும் மலைய மலை போல் வாத பெற்றியரும் வாய்வாத பேயர் ஆக
சாதக மோனத்தில் என்ன வட ஆல் நீழல் தண் அருள் சந்திரமெளலி தட கைக்கு ஏற்க – தாயு:14 135/2,3
சன்மார்க்கம் ஞானம்-அதின் பொருளும் வீறு சமய சங்கேத பொருளும் தான் என்று ஆக
பல் மார்க்க நெறியினிலும் கண்டதில்லை பகர்வு அரிய தில்லை மன்றுள் பார்த்த போது அங்கு – தாயு:14 143/1,2
வெல்ல உண்டு இங்கு உன்னையும் தான் ஆக கொண்டு வேதகமாய் பேசாமை விளங்கும்-தானே – தாயு:14 152/4
துளங்கு நல் நுதல்_கண் தோன்ற சுழல் வளி நெடு மூச்சு ஆக
களங்கம்_இல் உருவம்-தானே ககனமாய் பொலிய பூமி – தாயு:15 168/2,3
சுற்றமுமாய் நல் அன்பர்-தமை சேய் ஆக தொழும்புகொளும் கனா கனமே சோதி_குன்றே – தாயு:16 181/4
மன்று ஆக இன்ப_கூத்து ஆட வல்ல மணியே என் கண்ணே மா மருந்தே நால்வர்க்கு – தாயு:16 182/3
தானேயும் இ உலகம் ஒரு முதலும் ஆக தன்மையினால் படைத்து அளிக்கும் தலைமையதுவான – தாயு:17 193/1
கோன் ஆக ஒரு முதல் இங்கு உண்டு எனவும் யூகம் கூட்டியதும் சக முடிவில் குலவுறு மெய்ஞ்ஞான – தாயு:17 193/2
வான் ஆக அ முதலே நிற்கும் நிலை நம்மால் மதிப்பு அரிதாம் என மோனம் வைத்ததும் உன் மனமே – தாயு:17 193/3
வண் தமிழ்க்கு இசைவு ஆக மதிக்கவே – தாயு:18 263/4
தன்னை அறிந்தவர்-தம்மை தான் ஆக செய்து அருளும் சமத்தை லோகம் – தாயு:26 394/1
வைத்துவைத்து பார்ப்பவரை தான் ஆக எந்நாளும் வளர்த்து காக்கும் – தாயு:26 396/3
தன்னிலே தான் ஆக நினைந்து கனிந்து அவிழ்ந்து சுக சமாதி ஆக – தாயு:26 397/1
தன்னிலே தான் ஆக நினைந்து கனிந்து அவிழ்ந்து சுக சமாதி ஆக
பொன்னிலே பணி போலும் மாயை தரும் மனமே உன் புரைகள் தீர்ந்தாய் – தாயு:26 397/1,2
சின்மய முத்திரை கையே மெய் ஆக தெளிந்த நெஞ்சே – தாயு:27 442/3
ஐயம்_இல் வீட்டையும் மெய் நூலையும் பொய்யது ஆக எண்ணும் – தாயு:27 453/3
தடையால் தளையிட்டு நெஞ்சம் புண் ஆக தளரவைத்தாய் – தாயு:27 455/3
சீர் ஆக நிற்கும் திறம் கண்டாய் நேராக – தாயு:28 461/2
விண்ணவர்-தம் பால் அமுதம் வேப்பங்காய் ஆக என்-பால் – தாயு:44 1076/1
பாதி விருத்தத்தால் இ பார் விருத்தம் ஆக உண்மை – தாயு:45 1098/1
வெந்த பொரி ஆக அருள் மேவும் நாள் எந்நாளோ – தாயு:45 1162/2
ஆள் ஆக எந்தை அருள்செயவும் காண்பேனோ – தாயு:46 1334/2
தான் ஆக நிற்க ஒரு தந்திரம்-தான் இல்லையோ – தாயு:48 1377/2
அறிவு ஒன்று என விளங்கும் உபயம் அது ஆக
அறியும் தரமும் அன்று பிறியும் தரமும் அன்று – தாயு:56 1452/23,24
பருகும்படி துணிந்து குழல் அழகு ஆக
மாலை வகை பல சூடி உடனே – தாயு:56 1452/34,35
மேல்

---

ஆகத்தை (1)

ஆகத்தை நீக்கும் முன்னே ஆவி துணைவரை நான் – தாயு:44 1080/1
மேல்

---

ஆகம (3)

வேதமுடன் ஆகம புராணம் இதிகாசம் முதல் வேறும் உள கலைகள் எல்லாம் மிக்காக அத்துவித துவித மார்க்கத்தையே விரிவாய் எடுத்துரைக்கும் – தாயு:10 91/1
ஆரண மார்க்கத்து ஆகம வாசி அற்புதமாய் நடந்து அருளும் – தாயு:19 272/1
வேத முதலான நல் ஆகம தன்மையை விளக்கும் உள்_கண்_இலார்க்கும் மிக்க நின் மகிமையை கேளாத செவிடர்க்கும் வீறு வாதம் புகலுவாய் – தாயு:37 580/3
மேல்

---

ஆகமங்கள் (1)

ஆரணங்கள் ஆகமங்கள் யாவுமே ஆனந்த – தாயு:28 470/1
மேல்

---

ஆகமம் (3)

போனகம் இருக்கின்ற சாலையிடை வேண்டுவ புசித்தற்கு இருக்குமது போல் புருஷர் பெறு தர்மாதி வேதமுடன் ஆகமம் புகலும் அதினால் ஆம் பயன் – தாயு:5 41/1
அகண்டம் என்ன அரு மறை ஆகமம்
புகன்ற நின் தன்மை போதத்து அடங்குமோ – தாயு:18 237/1,2
ஆரணம் ஆகமம் எல்லாம் உரைத்த அருள் மவுன – தாயு:27 425/1
மேல்

---

ஆகமாதி (1)

தொல்லை ஏன் ஆகமாதி தொடுப்பது ஏன் மயக்கம் ஏது இங்கு – தாயு:15 173/3
மேல்

---

ஆகவிலையோ (1)

வாழாது வாழவே இராமன் அடியால் சிலையும் மட மங்கை ஆகவிலையோ மணிமந்த்ரம் ஆதியால் வேண்டு சித்திகள் உலக மார்க்கத்தில் வைக்கவிலையோ – தாயு:2 12/3
மேல்

---

ஆகவும் (3)

இந்நேரம் என்று இலை உடல் சுமை அது ஆகவும் எடுத்தால் இறக்க என்றே எங்கெங்கும் ஒரு தீர்வை ஆயம் உண்டு ஆயினும் இறைஞ்சு சுகர் ஆதியான – தாயு:9 81/3
பூராயம் ஆகவும் நீ மற்று ஒன்றை விரித்து புலம்பாதே சஞ்சலமா புத்தியை நாட்டாதே – தாயு:17 189/3
செறியும் தெய்வமும் பலபல ஆகவும் செறிந்தால் – தாயு:25 367/2
மேல்

---

ஆகவே (1)

பார் ஆதி அறியாத மோனமாம் வித்தை பதித்து அன்பு நீர் ஆகவே பாய்ச்சி அது பயிராகும் மட்டும் மா மாயை வன் பறவை அணுகாத வண்ணம் – தாயு:8 72/2
மேல்

---

ஆகா (1)

உனக்கு இனியான் ஆகா உளவு ஏன் பராபரமே – தாயு:43 913/2
மேல்

---

ஆகாத (2)

அல்லாமல் இல்லை என நன்றா அறிந்தேன் அறிந்தபடி நின்று சுகம் நான் ஆகாத வண்ணமே இ வண்ணம் ஆயினேன் அதுவும் நினது அருள் என்னவே – தாயு:6 49/3
அந்தக்கரணம் எனும் ஆகாத பேய்கள் எனை – தாயு:43 886/1
மேல்

---

ஆகாது (1)

வான் பொருள் ஆகி எங்கு நீ இருப்ப வந்து எனை கொடுத்து நீ ஆகாது
ஏன் பொருள் போல கிடக்கின்றேன் முன்னை இரு வினை வாதனை அன்றோ – தாயு:24 359/1,2
மேல்

---

ஆகாதோ (22)

பாவியை நீ வா என்று அழைத்தால் ஆகாதோ
நீறு ஆர் மேனி முக்கண் உடை நிமலா அடியார் நினைவினிடை – தாயு:20 288/2,3
வல்லாய் நின் இன்பம் வழங்கினால் ஆகாதோ – தாயு:47 1352/2
அறிந்து இன்ப நலம் சாரவைத்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1353/2
மெய் மயம் வந்து என்னை விழுங்கவைத்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1354/2
சிட்டர் போல் யான் அருந்தி தேக்கவைத்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1355/2
பித்தாக்கி இன்பம் பெருகவைத்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1356/2
எல்லை_இல் ஆனந்த நலம் இச்சித்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1357/2
கட்டழகா நின்னை கலக்கவைத்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1358/2
ஆதியே என்னை அறியவைத்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1359/2
வாசம்செய இரங்கி வா என்றால் ஆகாதோ – தாயு:47 1360/2
நின் அறிவுள் நின்னுடன் யான் நிற்கவைத்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1361/2
சோதி ப்ரகாச மயம் தோற்றுவித்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1362/2
நேச புணை தாள் நிறுத்தினால் ஆகாதோ – தாயு:47 1363/2
ஈச எனை வா என்று இரங்கினால் ஆகாதோ – தாயு:47 1364/2
சேய் ஆகி எந்தை நின்னை சேரவைத்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1365/2
நீ என்னை தொழும்பன் என்றால் ஆகாதோ – தாயு:47 1366/2
கண்ணார நின் நிறைவை காணவைத்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1367/2
பாராமல் பார் என நீ பக்ஷம்வைத்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1368/2
உள் நாடி ஐயா உருகவைத்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1369/2
கோலம் வெளியாக எந்தை கூடுவித்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1370/2
ஊற்றமுறும் என்ன அதில் உண்மை சொன்னால் ஆகாதோ – தாயு:47 1371/2
ஐய நின் தாள் கீழே அடிமை நின்றால் ஆகாதோ – தாயு:47 1372/2
மேல்

---

ஆகாமல் (2)

ஈடாகவே யாறு வீட்டினில் நிரம்பியே இலகி வளர் பிராணன் என்னும் இரு நிதியினை கட்டி யோகபரன் ஆகாமல் ஏழை குடும்பன் ஆகி – தாயு:12 114/3
அருள் ஆகி நின்ற சுகம் ஆகாமல் ஐயோ – தாயு:43 888/1
மேல்

---

ஆகார (1)

ஆகார புவனம் இன்பாகாரம் ஆக அங்ஙனே ஒரு மொழியால் அகண்டாகார – தாயு:14 132/1
மேல்

---

ஆகி (187)

அங்கு இங்கு எனாதபடி எங்கும் ப்ரகாசமாய் ஆனந்த பூர்த்தி ஆகி அருளொடு நிறைந்தது எது தன் அருள் வெளிக்குளே அகிலாண்ட கோடி எல்லாம் – தாயு:1 1/1
அத்துவித வத்துவை சொப்ரகாச தனியை அரு மறைகள் முரசு அறையவே அறிவினுக்கு அறிவு ஆகி ஆனந்த மயமான ஆதியை அநாதி ஏக – தாயு:1 3/1
வைத்திருந்த தாரகமாய் ஆனந்த மயம் ஆகி மன வாக்கு எட்டா – தாயு:3 14/3
யாது மனம் நினையும் அந்த நினைவுக்கு நினைவு ஆகி யாதின்-பாலும் – தாயு:3 15/1
பேதம்_அற நின்று உயிருக்கு உயிர் ஆகி அன்பருக்கே பேர்_ஆனந்த – தாயு:3 15/2
பொருளாக கண்ட பொருள் எவைக்கும் முதல்_பொருள் ஆகி போதம் ஆகி – தாயு:3 20/1
பொருளாக கண்ட பொருள் எவைக்கும் முதல்_பொருள் ஆகி போதம் ஆகி
தெருள் ஆகி கருதும் அன்பர் மிடி தீர பருக வந்த செழும் தேன் ஆகி – தாயு:3 20/1,2
தெருள் ஆகி கருதும் அன்பர் மிடி தீர பருக வந்த செழும் தேன் ஆகி – தாயு:3 20/2
தெருள் ஆகி கருதும் அன்பர் மிடி தீர பருக வந்த செழும் தேன் ஆகி
அருளானோர்க்கு அகம் புறம் என்று உன்னாத பூரண ஆனந்தம் ஆகி – தாயு:3 20/2,3
அருளானோர்க்கு அகம் புறம் என்று உன்னாத பூரண ஆனந்தம் ஆகி
இருள் தீர விளங்கு பொருள் யாது அந்த பொருளினை யாம் இறைஞ்சிநிற்பாம் – தாயு:3 20/3,4
தெரிவு அரிய பூரணமாய் காரணம் கற்பனை கடந்த செல்வம் ஆகி
கருது அரிய மலரின் மணம் எள்ளில் எண்ணைய் உடல் உயிர் போல் கலந்து எந்நாளும் – தாயு:3 21/2,3
நீதி பெறும் குரு ஆகி மன வாக்கு எட்டா நிச்சயமாய் சொச்சமதாய் நிமலம் ஆகி – தாயு:3 24/2
நீதி பெறும் குரு ஆகி மன வாக்கு எட்டா நிச்சயமாய் சொச்சமதாய் நிமலம் ஆகி
வாதமிடும் சமய நெறிக்கு அரியது ஆகி மெளனத்தோர்-பால் வெளியாய் வயங்காநின்ற – தாயு:3 24/2,3
வாதமிடும் சமய நெறிக்கு அரியது ஆகி மெளனத்தோர்-பால் வெளியாய் வயங்காநின்ற – தாயு:3 24/3
அகர உயிர் எழுத்து அனைத்தும் ஆகி வேறாய் அமர்ந்தது என அகிலாண்டம் அனைத்தும் ஆகி – தாயு:3 25/1
அகர உயிர் எழுத்து அனைத்தும் ஆகி வேறாய் அமர்ந்தது என அகிலாண்டம் அனைத்தும் ஆகி
பகர்வன எல்லாம் ஆகி அல்லது ஆகி பரம் ஆகி சொல் அரிய பான்மை ஆகி – தாயு:3 25/1,2
பகர்வன எல்லாம் ஆகி அல்லது ஆகி பரம் ஆகி சொல் அரிய பான்மை ஆகி – தாயு:3 25/2
பகர்வன எல்லாம் ஆகி அல்லது ஆகி பரம் ஆகி சொல் அரிய பான்மை ஆகி – தாயு:3 25/2
பகர்வன எல்லாம் ஆகி அல்லது ஆகி பரம் ஆகி சொல் அரிய பான்மை ஆகி – தாயு:3 25/2
பகர்வன எல்லாம் ஆகி அல்லது ஆகி பரம் ஆகி சொல் அரிய பான்மை ஆகி
துகள்_அறு சங்கற்பக விகற்பங்கள் எல்லாம் தோயாத அறிவு ஆகி சுத்தம் ஆகி – தாயு:3 25/2,3
துகள்_அறு சங்கற்பக விகற்பங்கள் எல்லாம் தோயாத அறிவு ஆகி சுத்தம் ஆகி – தாயு:3 25/3
துகள்_அறு சங்கற்பக விகற்பங்கள் எல்லாம் தோயாத அறிவு ஆகி சுத்தம் ஆகி
நிகர்_இல் பசு பதி ஆன பொருளை நாடி நெட்டுயிர்த்து பேர்_அன்பால் நினைதல்செய்வாம் – தாயு:3 25/3,4
ஆசை நிகளத்தினை நிர்த்தூளிபட உதறி ஆங்கார முளையை எற்றி அத்துவித மதம் ஆகி மதம் ஆறும் ஆறு ஆக அங்கையின் விலாழி ஆக்கி – தாயு:5 37/1
ஈங்கு ஆர் எனக்கு நிகர் என்ன ப்ரதாபித்து இராவணாகாரம் ஆகி இதய_வெளி எங்கணும் தன் அரசு நாடு செய்திருக்கும் இதனொடு எந்நேரமும் – தாயு:5 45/3
பற்று வெகு விதம் ஆகி ஒன்றை விட்டு ஒன்றனை பற்றி உழல் கிருமி போல பாழ்ம் சிந்தை பெற்ற நான் வெளியாக நின் அருள் பகர்ந்தும் அறியேன் துவிதமோ – தாயு:5 46/1
அல்லாமை எத்தனை அமைத்தனை உனக்கு அடிமை ஆனேன் இவைக்கும் ஆளோ அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 67/4
தெருள் ஆகி மருள் ஆகி உழலும் மனமாய் மனம் சேர்ந்து வளர் சித்து ஆகி அ சித்து எலாம் சூழ்ந்த சிவ சித்தாய் விசித்ரமாய் திரம் ஆகி நானாவித – தாயு:8 68/1
தெருள் ஆகி மருள் ஆகி உழலும் மனமாய் மனம் சேர்ந்து வளர் சித்து ஆகி அ சித்து எலாம் சூழ்ந்த சிவ சித்தாய் விசித்ரமாய் திரம் ஆகி நானாவித – தாயு:8 68/1
தெருள் ஆகி மருள் ஆகி உழலும் மனமாய் மனம் சேர்ந்து வளர் சித்து ஆகி அ சித்து எலாம் சூழ்ந்த சிவ சித்தாய் விசித்ரமாய் திரம் ஆகி நானாவித – தாயு:8 68/1
தெருள் ஆகி மருள் ஆகி உழலும் மனமாய் மனம் சேர்ந்து வளர் சித்து ஆகி அ சித்து எலாம் சூழ்ந்த சிவ சித்தாய் விசித்ரமாய் திரம் ஆகி நானாவித – தாயு:8 68/1
பொருள் ஆகி அ பொருளை அறி பொறியும் ஆகி ஐம்_புலனுமாய் ஐம்_பூதமாய் புறமுமாய் அகமுமாய் தூரம் சமீபமாய் போக்கொடு வரத்தும் ஆகி – தாயு:8 68/2
பொருள் ஆகி அ பொருளை அறி பொறியும் ஆகி ஐம்_புலனுமாய் ஐம்_பூதமாய் புறமுமாய் அகமுமாய் தூரம் சமீபமாய் போக்கொடு வரத்தும் ஆகி – தாயு:8 68/2
பொருள் ஆகி அ பொருளை அறி பொறியும் ஆகி ஐம்_புலனுமாய் ஐம்_பூதமாய் புறமுமாய் அகமுமாய் தூரம் சமீபமாய் போக்கொடு வரத்தும் ஆகி
இருள் ஆகி ஒளி ஆகி நன்மை தீமையும் ஆகி இன்று ஆகி நாளை ஆகி என்றுமாய் ஒன்றுமாய் பலவுமாய் யாவுமாய் இவை அல்லவாய நின்னை – தாயு:8 68/2,3
இருள் ஆகி ஒளி ஆகி நன்மை தீமையும் ஆகி இன்று ஆகி நாளை ஆகி என்றுமாய் ஒன்றுமாய் பலவுமாய் யாவுமாய் இவை அல்லவாய நின்னை – தாயு:8 68/3
இருள் ஆகி ஒளி ஆகி நன்மை தீமையும் ஆகி இன்று ஆகி நாளை ஆகி என்றுமாய் ஒன்றுமாய் பலவுமாய் யாவுமாய் இவை அல்லவாய நின்னை – தாயு:8 68/3
இருள் ஆகி ஒளி ஆகி நன்மை தீமையும் ஆகி இன்று ஆகி நாளை ஆகி என்றுமாய் ஒன்றுமாய் பலவுமாய் யாவுமாய் இவை அல்லவாய நின்னை – தாயு:8 68/3
இருள் ஆகி ஒளி ஆகி நன்மை தீமையும் ஆகி இன்று ஆகி நாளை ஆகி என்றுமாய் ஒன்றுமாய் பலவுமாய் யாவுமாய் இவை அல்லவாய நின்னை – தாயு:8 68/3
இருள் ஆகி ஒளி ஆகி நன்மை தீமையும் ஆகி இன்று ஆகி நாளை ஆகி என்றுமாய் ஒன்றுமாய் பலவுமாய் யாவுமாய் இவை அல்லவாய நின்னை – தாயு:8 68/3
அருள் ஆகி நின்றவர்கள் அறிவது அல்லால் ஒருவர் அறிவதற்கு எளிதாகுமோ அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 68/4
அருள் ஆகி நின்றவர்கள் அறிவது அல்லால் ஒருவர் அறிவதற்கு எளிதாகுமோ அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 68/4
மாறுபடு தர்க்கம் தொடுக்க அறிவார் சாண் வயிற்றின் பொருட்டதாக மண்டலமும் விண்டலமும் ஒன்றாகி மனது உழல மால் ஆகி நிற்க அறிவார் – தாயு:8 69/1
ஆறு சமயங்கள்-தொறும் வேறுவேறாகி விளையாடும் உனை யாவர் அறிவார் அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 69/4
ஆயும் மறை முடிவான அருள் நாடினார் அடிமை அகிலத்தை நாடல் முறையோ அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 70/4
அத்தனையும் நீ அலது எள்ளத்தனையும் இல்லை எனில் யாங்கள் உனை அன்றி உண்டோ அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 71/4
ஆராரும் அறியாத சூது ஆன வெளியில் வெளி ஆகின்ற துரிய மயமே அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 72/4
வான் ஆதி பூதமாய் அகிலாண்ட கோடியாய் மலை ஆகி வளை கடலுமாய் மதி ஆகி இரவியாய் மற்று உள எலாம் ஆகி வான் கருணை வெள்ளம் ஆகி – தாயு:8 73/1
வான் ஆதி பூதமாய் அகிலாண்ட கோடியாய் மலை ஆகி வளை கடலுமாய் மதி ஆகி இரவியாய் மற்று உள எலாம் ஆகி வான் கருணை வெள்ளம் ஆகி – தாயு:8 73/1
வான் ஆதி பூதமாய் அகிலாண்ட கோடியாய் மலை ஆகி வளை கடலுமாய் மதி ஆகி இரவியாய் மற்று உள எலாம் ஆகி வான் கருணை வெள்ளம் ஆகி – தாயு:8 73/1
வான் ஆதி பூதமாய் அகிலாண்ட கோடியாய் மலை ஆகி வளை கடலுமாய் மதி ஆகி இரவியாய் மற்று உள எலாம் ஆகி வான் கருணை வெள்ளம் ஆகி
நான் ஆகி நின்றவனும் நீ ஆகி நின்றிடவும் நான் என்பது அற்றிடாதே நான்நான் என குளறி நானா விகாரியாய் நான் அறிந்து அறியாமையாய் – தாயு:8 73/1,2
நான் ஆகி நின்றவனும் நீ ஆகி நின்றிடவும் நான் என்பது அற்றிடாதே நான்நான் என குளறி நானா விகாரியாய் நான் அறிந்து அறியாமையாய் – தாயு:8 73/2
நான் ஆகி நின்றவனும் நீ ஆகி நின்றிடவும் நான் என்பது அற்றிடாதே நான்நான் என குளறி நானா விகாரியாய் நான் அறிந்து அறியாமையாய் – தாயு:8 73/2
ஆனாலும் என் கொடுமை அநியாயம் அநியாயம் ஆர்-பால் எடுத்து மொழிவேன் அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 73/4
ஐயனே அப்பனே எனும் அறிஞர் அறிவை விட்டு அகலாத கருணை வடிவே அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 74/4
அத்தனை குண_கேடர் கண்டதா கேட்டதா அவனி மிசை உண்டோ சொலாய் அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 75/4
அ காலம் இ காலம் என்பது இலை எல்லாம் அதீதமயம் ஆனது அன்றோ அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 76/4
பந்தமானதில் இட்ட மெழுகு ஆகி உள்ளம் பதைத்துப்பதைத்து உருகவோ பரம சுகமானது பொறுப்பு அரிய துயரமாய் பலகாலும் மூர்ச்சிப்பதோ – தாயு:9 87/2
எவர் சிறியர் எவர் பெரியர் எவர் உறவர் எவர் பகைஞர் யாதும் உனை அன்றி உண்டோ இக பரம் இரண்டினிலும் உயிரினுக்கு உயிர் ஆகி எங்கும் நிறைகின்ற பொருளே – தாயு:10 89/4
தன் நேர் இலாதது ஓர் அணு என்றும் மூ வித தன்மையாம் காலம் என்றும் சாற்றிடும் சில சமயம் இவை ஆகி வேறதாய் சதாஞான ஆனந்தமாய் – தாயு:10 90/3
என்னே எனே கருணை விளையாட்டு இருந்தவாறு எம்_அனோர் புகல எளிதோ இக பரம் இரண்டினிலும் உயிரினுக்கு உயிர் ஆகி எங்கும் நிறைகின்ற பொருளே – தாயு:10 90/4
ஏது பாவித்திடினும் அது ஆகி வந்து அருள்செய் எந்தை நீ குறையும் உண்டோ இக பரம் இரண்டினிலும் உயிரினுக்கு உயிர் ஆகி எங்கும் நிறைகின்ற பொருளே – தாயு:10 91/4
ஏது பாவித்திடினும் அது ஆகி வந்து அருள்செய் எந்தை நீ குறையும் உண்டோ இக பரம் இரண்டினிலும் உயிரினுக்கு உயிர் ஆகி எங்கும் நிறைகின்ற பொருளே – தாயு:10 91/4
எல்லாமும் வலது இந்த மனம் மாயை ஏழையாம் என்னால் அடக்க வசமோ இக பரம் இரண்டினிலும் உயிரினுக்கு உயிர் ஆகி எங்கும் நிறைகின்ற பொருளே – தாயு:10 92/4
எண்ணாமல் உள்ளபடி சுகமா இருக்கவே ஏழையேற்கு அருள்செய் கண்டாய் இக பரம் இரண்டினிலும் உயிரினுக்கு உயிர் ஆகி எங்கும் நிறைகின்ற பொருளே – தாயு:10 93/4
ஏகமாய் நின்னோடு இருக்கும் நாள் எந்த நாள் இந்நாளில் முற்றுறாதோ இக பரம் இரண்டினிலும் உயிரினுக்கு உயிர் ஆகி எங்கும் நிறைகின்ற பொருளே – தாயு:10 94/4
இருமை செறி சட_வினை எதிர்த்து வாய் பேசுமோ ஏது உளவு சிறிது புகலாய் இக பரம் இரண்டினிலும் உயிரினுக்கு உயிர் ஆகி எங்கும் நிறைகின்ற பொருளே – தாயு:10 95/4
நில்லாது தேகம் எனும் நினைவு உண்டு தேக நிலை நின்றிடவும் மெளனி ஆகி நேரே உபாயம் ஒன்று அருளினை ஐயோ இதனை நின்று அனுட்டிக்க என்றால் – தாயு:10 96/1
இல்லாமை ஒன்றினையும் இல்லாமை ஆக்கவே இப்போது இரங்கு கண்டாய் இக பரம் இரண்டினிலும் உயிரினுக்கு உயிர் ஆகி எங்கும் நிறைகின்ற பொருளே – தாயு:10 96/4
இரவு_பகல் ஏழையர்கள் சையோகம் ஆயினோம் எப்படி பிழைப்பது உரையாய் இக பரம் இரண்டினிலும் உயிரினுக்கு உயிர் ஆகி எங்கும் நிறைகின்ற பொருளே – தாயு:10 97/4
எத்தனை விகாதம் வரும் என்று சுகர் சென்ற நெறி இ உலகம் அறியாததோ இக பரம் இரண்டினிலும் உயிரினுக்கு உயிர் ஆகி எங்கும் நிறைகின்ற பொருளே – தாயு:10 98/4
உன் நிலையும் என் நிலையும் ஒரு நிலை என கிடந்து உளறிடும் அவத்தை ஆகி உருவு-தான் காட்டாத ஆணவமும் ஒளி கண்டு ஒளிக்கின்ற இருள் என்னவே – தாயு:10 99/1
என் நிலைமையாய் நிற்க இயல்பு கூர் அருள் வடிவம் எந்நாளும் வாழிவாழி இக பரம் இரண்டினிலும் உயிரினுக்கு உயிர் ஆகி எங்கும் நிறைகின்ற பொருளே – தாயு:10 99/4
பார் ஆதி ககன பரப்பும் உண்டோ என்று படர் வெளியது ஆகி எழுநா பரிதி மதி காணா சுயஞ்சோதியாய் அண்ட பகிரண்ட உயிர் எவைக்கும் – தாயு:11 100/1
சடக்கை சடக்கென சதம் என்று சின்மயம் தான் ஆகி நிற்பது என்றோ சர்வ பரிபூரண அகண்ட தத்துவமான சச்சிதானந்த சிவமே – தாயு:11 101/4
கனியேனும் வறிய செங்காயேனும் உதிர் சருகு கந்த மூலங்களேனும் கனல் வாதை வந்து எய்தின் அள்ளி புசித்து நான் கண் மூடி மெளனி ஆகி
தனியே இருப்பதற்கு எண்ணினேன் எண்ணம் இது சாமி நீ அறியாததோ சர்வ பரிபூரண அகண்ட தத்துவமான சச்சிதானந்த சிவமே – தாயு:11 104/3,4
திரு_அருள் முடிக்க இ தேகமொடு காண்பனோ தேடு அரிய சத்து ஆகி என் சித்தம் மிசை குடிகொண்ட அறிவான தெய்வமே தேசோமயானந்தமே – தாயு:12 111/4
செப்பு அரிய முத்தியாம் கரை சேரவும் கருணைசெய்வையோ சத்து ஆகி என் சித்தம் மிசை குடிகொண்ட அறிவான தெய்வமே தேசோமயானந்தமே – தாயு:12 112/4
சிந்தை-தான் தெளியாது சுழலும் வகை என்-கொலோ தேடு அரிய சத்து ஆகி என் சித்தம் மிசை குடிகொண்ட அறிவான தெய்வமே தேசோமயானந்தமே – தாயு:12 113/4
ஈடாகவே யாறு வீட்டினில் நிரம்பியே இலகி வளர் பிராணன் என்னும் இரு நிதியினை கட்டி யோகபரன் ஆகாமல் ஏழை குடும்பன் ஆகி
தேடாது அழிக்க ஒரு மதி வந்தது என்-கொலோ தேடு அரிய சத்து ஆகி என் சித்தம் மிசை குடிகொண்ட அறிவான தெய்வமே தேசோமயானந்தமே – தாயு:12 114/3,4
தேடாது அழிக்க ஒரு மதி வந்தது என்-கொலோ தேடு அரிய சத்து ஆகி என் சித்தம் மிசை குடிகொண்ட அறிவான தெய்வமே தேசோமயானந்தமே – தாயு:12 114/4
தேடாது தேடுவோர் தேட்டு அற்ற தேட்டமே தேடு அரிய சத்து ஆகி என் சித்தம் மிசை குடிகொண்ட அறிவான தெய்வமே தேசோமயானந்தமே – தாயு:12 115/4
அறிவாய் இருந்திடும் நாத ஒலி காட்டியே அமிர்த ப்ரவாக சித்தி அருளினை அலாது திரு_அம்பலமும் ஆகி எனை ஆண்டனை பின் எய்தி நெறியாய் – தாயு:12 116/2
சிறியேன் மயங்கி மிக அறிவின்மை ஆவனோ தேடு அரிய சத்து ஆகி என் சித்தம் மிசை குடிகொண்ட அறிவான தெய்வமே தேசோமயானந்தமே – தாயு:12 116/4
தீராது விடுவதிலை நடுவான கடவுளே தேடு அரிய சத்து ஆகி என் சித்தம் மிசை குடிகொண்ட அறிவான தெய்வமே தேசோமயானந்தமே – தாயு:12 117/4
சிந்தையை அடக்கியே சும்மா இருக்கின்ற திறம் அரிது சத்து ஆகி என் சித்தம் மிசை குடிகொண்ட அறிவான தெய்வமே தேசோமயானந்தமே – தாயு:12 118/4
எல்லாம் அறிந்தவரும் ஏதும் அறியாதவரும் இல்லை எனும் இ உலகம் மீது ஏதும் அறியாதவன் என பெயர் தரித்து மிக ஏழைக்குள் ஏழை ஆகி
கல்லாத அறிவில் கடைப்பட்ட நான் அன்று கையினால் உண்மை ஞானம் கற்பித்த நின் அருளினுக்கு என்ன கைம்மாறு காட்டுவேன் குற்றேவல் நான் – தாயு:12 119/1,2
செல்லாதடா என்று பேசுவாய் அது தந்த செல்வமே சத்து ஆகி என் சித்தம் மிசை குடிகொண்ட அறிவான தெய்வமே தேசோமயானந்தமே – தாயு:12 119/4
தென்-பாலின் முகம் ஆகி வட ஆல் இருக்கின்ற செல்வமே சத்து ஆகி என் சித்தம் மிசை குடிகொண்ட அறிவான தெய்வமே தேசோமயானந்தமே – தாயு:12 120/4
தென்-பாலின் முகம் ஆகி வட ஆல் இருக்கின்ற செல்வமே சத்து ஆகி என் சித்தம் மிசை குடிகொண்ட அறிவான தெய்வமே தேசோமயானந்தமே – தாயு:12 120/4
சித்தி நிலை முத்தி நிலை விளைகின்ற பூமியே தேடு அரிய சத்து ஆகி என் சித்தம் மிசை குடிகொண்ட அறிவான தெய்வமே தேசோமயானந்தமே – தாயு:12 121/4
எந்த நாளும் நடு ஆகி நின்று ஒளிரும் ஆதியே கருணை நீதியே எந்தையே என இடைந்திடைந்து உருகும் எளியனேன் கவலை தீரவும் – தாயு:13 124/3
திவ்ய அன்புருவம் ஆகி அன்பரொடும் இன்ப வீட்டினில் இருப்பனோ தெரிவதற்கு அரிய பிரமமே அமல சிற்சுகோதய விலாசமே – தாயு:13 129/4
அனந்த பத உயிர்கள்-தொறும் உயிராய் என்றும் ஆனந்த நிலை ஆகி அளவைக்கு எட்டா – தாயு:14 133/1
கூறு அனைத்தும் கடந்த எல்லை சேடம் ஆகி குறைவு_அற நின்றிடும் நிறைவே குலவாநின்ற – தாயு:14 134/3
விமல முதல் குணம் ஆகி நூற்றெட்டு ஆதி வேதம் எடுத்தெடுத்து உரைத்த விருத்திக்கு ஏற்க – தாயு:14 136/1
அமையும் இலக்கண வடிவாய் அதுவும் போதாது அப்பாலுக்கப்பாலாய் அருள் கண் ஆகி
சமமும் உடன் கலப்பும் அவிழ்தலும் யாம் காண தண் அருள்தந்து எமை காக்கும் சாக்ஷி பேறே – தாயு:14 136/2,3
ஒன்று ஆகி பல ஆகி பலவா கண்ட ஒளி ஆகி வெளி ஆகி உருவும் ஆகி – தாயு:14 137/1
ஒன்று ஆகி பல ஆகி பலவா கண்ட ஒளி ஆகி வெளி ஆகி உருவும் ஆகி – தாயு:14 137/1
ஒன்று ஆகி பல ஆகி பலவா கண்ட ஒளி ஆகி வெளி ஆகி உருவும் ஆகி – தாயு:14 137/1
ஒன்று ஆகி பல ஆகி பலவா கண்ட ஒளி ஆகி வெளி ஆகி உருவும் ஆகி – தாயு:14 137/1
ஒன்று ஆகி பல ஆகி பலவா கண்ட ஒளி ஆகி வெளி ஆகி உருவும் ஆகி
நன்று ஆகி தீது ஆகி மற்றும் ஆகி நாசமுடன் உற்பத்தி நண்ணாது ஆகி – தாயு:14 137/1,2
நன்று ஆகி தீது ஆகி மற்றும் ஆகி நாசமுடன் உற்பத்தி நண்ணாது ஆகி – தாயு:14 137/2
நன்று ஆகி தீது ஆகி மற்றும் ஆகி நாசமுடன் உற்பத்தி நண்ணாது ஆகி – தாயு:14 137/2
நன்று ஆகி தீது ஆகி மற்றும் ஆகி நாசமுடன் உற்பத்தி நண்ணாது ஆகி – தாயு:14 137/2
நன்று ஆகி தீது ஆகி மற்றும் ஆகி நாசமுடன் உற்பத்தி நண்ணாது ஆகி
இன்று ஆகி நாளையுமாய் மேலும் ஆன எந்தையே எம்மானே என்றுஎன்று ஏங்கி – தாயு:14 137/2,3
இன்று ஆகி நாளையுமாய் மேலும் ஆன எந்தையே எம்மானே என்றுஎன்று ஏங்கி – தாயு:14 137/3
கன்று ஆகி கதறினர்க்கு சேதா ஆகி கடிதினில் வந்து அருள்கூரும் கருணை விண்ணே – தாயு:14 137/4
கன்று ஆகி கதறினர்க்கு சேதா ஆகி கடிதினில் வந்து அருள்கூரும் கருணை விண்ணே – தாயு:14 137/4
இ பரிசாம் சமயமுமாய் அல்ல ஆகி யாது சமயமும் வணங்கும் இயல்பது ஆகி – தாயு:14 140/4
இ பரிசாம் சமயமுமாய் அல்ல ஆகி யாது சமயமும் வணங்கும் இயல்பது ஆகி – தாயு:14 140/4
இயல்பு என்றும் திரியாமல் இயமம் ஆதி எண்_குணமும் காட்டி அன்பால் இன்பம் ஆகி
பயன் அருள பொருள்கள் பரிவாரம் ஆகி பண்புறவும் செளபான பக்ஷம் காட்டி – தாயு:14 141/1,2
பயன் அருள பொருள்கள் பரிவாரம் ஆகி பண்புறவும் செளபான பக்ஷம் காட்டி – தாயு:14 141/2
நீண்ட நெடுமையும் அகல குறுக்கும் காட்டா நிறை பரிபூரண அறிவாய் நித்தம் ஆகி
வேண்டு விருப்பொடு வெறுப்பு சமீபம் தூரம் விலகல் அணுகுதல் முதலாம் விவகாரங்கள் – தாயு:14 144/2,3
பூண்ட அளவைகள் மன வாக்கு ஆதி எல்லாம் பொருந்தாமல் அகம் புறமும் புணர்க்கை ஆகி – தாயு:14 144/4
ஆகிய சற்காரிய ஊகத்துக்கு ஏற்ற அமலமாய் நடு ஆகி அனந்த சத்தி – தாயு:14 145/1
யோகம் உறும் ஆனந்த மயம்-அது ஆகி உயிர்க்கு உயிராய் எந்நாளும் ஓங்காநிற்ப – தாயு:14 145/2
நான் என்னும் ஓர் அகந்தை எவர்க்கும் வந்து நலிந்தவுடன் சக மாயை நானா ஆகி
தான் வந்து தொடரும் இத்தால் வளரும் துன்ப சாகரத்தின் பெருமை எவர் சாற்ற வல்லார் – தாயு:14 146/1,2
அறிவு ஆகி ஆனந்த மயமாய் என்றும் அழியாத நிலை ஆகி யாதின்-பாலும் – தாயு:14 150/1
அறிவு ஆகி ஆனந்த மயமாய் என்றும் அழியாத நிலை ஆகி யாதின்-பாலும் – தாயு:14 150/1
இல்லை இல்லை என்னின் ஒன்றும் இல்லாது அல்ல இயல்பு ஆகி என்றும் உள்ள இயற்கை ஆகி – தாயு:14 152/1
இல்லை இல்லை என்னின் ஒன்றும் இல்லாது அல்ல இயல்பு ஆகி என்றும் உள்ள இயற்கை ஆகி
சொல் அரிய தன்மை-அதா யான்-தான் என்ன தோன்றாது எல்லாம் விழுங்கும் சொரூபம் ஆகி – தாயு:14 152/1,2
சொல் அரிய தன்மை-அதா யான்-தான் என்ன தோன்றாது எல்லாம் விழுங்கும் சொரூபம் ஆகி
அல்லை உண்ட பகல் போல அவித்தை எல்லாம் அடைய உண்டு தடை அற உன் அறிவைத்-தானே – தாயு:14 152/2,3
ஆயும் அறிவு ஆகி உன்னை பிரியா வண்ணம் அணைந்து சுகம் பெற்ற அன்பர் ஐயோ என்ன – தாயு:14 156/1
கருது அரிய விண்ணே நீ எங்கும் ஆகி கலந்தனையே உன் முடிவின் காட்சியாக – தாயு:14 158/1
நாதன் ஒரு தரம் உலகம் பார்க்க இச்சை நண்ணானோ என்றுஎன்றே நானா ஆகி
காதல் மிகு மணி_இழையார் என வாடுற்றேன் கருத்து அறிந்து புரப்பது உன் மேல் கடன் முக்காலும் – தாயு:14 163/3,4
மால் அறவும் சைவம் முதல் மதங்கள் ஆகி மதாதீதமான அருள் மரபு வாழி – தாயு:14 164/2
அந்தணர் நால்வர் காண அருள் குரு ஆகி வந்த – தாயு:15 174/1
ஆனாமையாய் அகில நிகில பேதம் அனைத்தின் உள்ளும் தான் ஆகி அறிவு ஆனந்த – தாயு:16 179/3
தேன் ஆகி பால் ஆகி கனியாய் கன்னல் செழும் பாகாய் கற்கண்டாய் திகழ்ந்த ஒன்றே – தாயு:16 179/4
தேன் ஆகி பால் ஆகி கனியாய் கன்னல் செழும் பாகாய் கற்கண்டாய் திகழ்ந்த ஒன்றே – தாயு:16 179/4
கன்று மனத்துடன் ஆடு தழை தின்றால் போல் கல்வியும் கேள்வியும் ஆகி கலக்குற்றேனே – தாயு:16 180/4
குன்றாத மூ_உருவாய் அருவாய் ஞான கொழுந்து ஆகி அறு_சமய கூத்தும் ஆடி – தாயு:16 182/1
உள்ளபடி என்னவும் நீ மற்று ஒன்றை தொடர்ந்திட்டு உளம் கருத வேண்டா நிஷ்களங்க மதி ஆகி
கள்ள மன துறவை விட்டு எல்லாம் துறந்த துறவோர் கற்பித்த மொழிப்படியே கங்குல் பகல் அற்ற – தாயு:17 190/1,2
கொள்ளைகொண்ட கண்ணீரும் கம்பலையும் ஆகி கும்பிட்டு சகம் பொய் என தம்பட்டமடியே – தாயு:17 190/4
இரும்போ கல்லோ மரமோ என்னும் நெஞ்சை கனல் மேல் இட்ட மெழுகா உருக்கும் இன்ப_வெள்ளம் ஆகி
கரும்போ கண்டோ சீனி சருக்கரையோ தேனோ கனி அமிர்தோ என ருசிக்கும் கருத்து அவிழ்ந்தோர் உணர்வார் – தாயு:17 192/2,3
பரம்பரம் ஆகி பக்குவம் பழுத்த பழ அடியார்க்கு அருள் பழுத்து – தாயு:19 276/1
படி மிசை மெளனி ஆகி நீ ஆள பாக்கியம் என் செய்தேன் பரனே – தாயு:19 278/4
குரு உரு ஆகி மெளனியாய் மெளன கொள்கையை உணர்த்தினை அதனால் – தாயு:19 280/1
அரு உரு ஆகி அல்லவாய் சமயம் அளவிடா ஆனந்த வடிவே – தாயு:19 280/4
உனக்கு நான் அடி_தொண்டு ஆகி உன் அடிக்கு அன்பு செய்ய – தாயு:21 296/1
நாயகம் ஆகி ஒளிவிடு மணியே நாதனே ஞான_வாரிதியே – தாயு:22 306/4
துன்று கூர் இருளை துரந்திடும் மதியே துன்பமும் இன்பமும் ஆகி
நின்ற வாதனையை கடந்தவர் நினைவே நேசமே நின் பரம் யானே – தாயு:22 310/3,4
வரும் போம் என்னும் இரு நிலைமை மன்னாது ஒருதன்மைத்து ஆகி
கரும்போ தேனோ முக்கனியோ என்ன என்னுள் கலந்து நலம் – தாயு:23 314/1,2
அறிவுக்கு அறிவாய் பூரணமாய் அகண்டானந்த மயம் ஆகி
பிறிவுற்று இருக்கும் பெரும் கருணை பெம்மானே எம்பெருமானே – தாயு:24 334/3,4
மற்று அரும்பு என மலர் என பேர்_அறிவு ஆகி
கற்று அரும்பிய கேள்வியால் மதித்திட கதி சீர் – தாயு:24 355/2,3
வான் பொருள் ஆகி எங்கு நீ இருப்ப வந்து எனை கொடுத்து நீ ஆகாது – தாயு:24 359/1
அன்றி ஒரு பொருள் இலதாய் எப்பொருட்கும் தான் முதலாய் அசலம் ஆகி
என்றும் உள்ள இன்பத்தை தண் என்ற சாந்தபத இயற்கை-தன்னை – தாயு:26 391/3,4
சதம் ஆகி நிராலம்ப சாக்ஷி-அதாய் ஆரம்ப தன்மை ஆகி – தாயு:26 392/2
சதம் ஆகி நிராலம்ப சாக்ஷி-அதாய் ஆரம்ப தன்மை ஆகி
விதம் யாவும் கடந்து அவித்தை எனும் இருளை கீண்டு எழுந்து விமலம் ஆகி – தாயு:26 392/2,3
விதம் யாவும் கடந்து அவித்தை எனும் இருளை கீண்டு எழுந்து விமலம் ஆகி
மதம் ஆறும் காணாத ஆனந்த_சாகரத்தை மெளன வாழ்வை – தாயு:26 392/3,4
தற்பரமாம் சிற்பரம் ஆகி மன்றம்-தனில் நடித்து – தாயு:27 402/1
முழு காதல் ஆகி விழி நீர் பெருக்கிய முத்தர் எனும் – தாயு:27 434/3
தாய் என மோனகுரு ஆகி வந்து தடுத்து அடிமை – தாயு:27 458/2
உன் உள்ளே தோன்றா உறவு ஆகி நின்றது என – தாயு:28 518/3
குரு ஆகி தண் அருளை கூறும் முன்னே மோனா – தாயு:28 536/1
சூதுக்கோ தோன்றா துணை ஆகி போதித்து – தாயு:28 538/2
பேயினும் கடையன் ஆகி பிதற்றுதல் செய்தல் நன்றோ – தாயு:36 577/2
பூதம் முதலாகவே நாத பரியந்தமும் பொய் என்று எனை காட்டி என் போதத்தின் நடு ஆகி அடி ஈறும் இல்லாத போக பூரண வெளிக்குள் – தாயு:37 580/1
ஆவா என்று அழுது தொழும் கையர் ஆகி அப்பனே ஆனந்த அடிகளே நீ – தாயு:41 596/1
நன்று எனவும் தீது எனவும் எனக்கு இங்கு உண்டோ நான் ஆகி நீ இருந்த நியாயம் சற்றே – தாயு:42 610/1
எத்திக்கும் தான் ஆகி என் இதயத்தே ஊறி – தாயு:43 642/1
அல்லும்_பகலும் அறிவு ஆகி நின்றவர்க்கே – தாயு:43 726/1
விண்ணுக்கும் விண் ஆகி மேவும் உனக்கு யான் பூசைபண்ணி – தாயு:43 785/1
மந்த அறிவு ஆகி இன்பம் வாயாதிருந்து அலைந்தால் – தாயு:43 834/1
வான் ஆகி நின்றனை நீ வாழி பராபரமே – தாயு:43 860/2
மகத்து ஆகி நின்றனை நீ வாழி பராபரமே – தாயு:43 861/2
சத்து ஆகி நின்றோர் சடங்கள் இலிங்கம் என – தாயு:43 879/1
அருள் ஆகி நின்ற சுகம் ஆகாமல் ஐயோ – தாயு:43 888/1
இருள் ஆகி நிற்க இயல்போ பராபரமே – தாயு:43 888/2
நான் ஆகி நிற்பது எந்த நாளோ பராபரமே – தாயு:43 946/2
தன்மயமாய் நின்ற நிலை தானே தான் ஆகி நின்றால் – தாயு:43 953/1
சத்தொடு சித்து ஆகி தயங்கிய ஆனந்த பரிசுத்த – தாயு:45 1206/1
இரு நிலனாய் தீ ஆகி என்ற திரு_பாட்டின் – தாயு:45 1257/1
ஆடு கறங்கு ஆகி அலமந்து உழன்று மனம் – தாயு:46 1336/1
சேய் ஆகி எந்தை நின்னை சேரவைத்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1365/2
தன் அரசு நாடு ஆகி தத்துவம் கூத்தாடியதே – தாயு:51 1389/2
நின்ற நிலையே நிலையா வைத்து ஆனந்த நிலை தானே நிருவிகற்ப நிலையும் ஆகி
என்றும் அழியாத இன்ப_வெள்ளம் தேக்கி இருக்க எனை தொடர்ந்துதொடர்ந்து இழுக்கும் அந்தோ – தாயு:52 1413/1,2
ஆதி அனாதியும் ஆகி எனக்கு ஆனந்தமாய் அறிவாய் நின்று இலங்கும் – தாயு:54 1421/1
பேசா இடும்பைகள் பேசி சுத்த பேய் அங்கம் ஆகி பிதற்றி திரிந்தேன் – தாயு:54 1424/1
மனதே கல்லால் எனக்கு அன்றோ தெய்வம் மௌனகுரு ஆகி வந்து கைகாட்டி – தாயு:54 1432/1
ஆண்டான் உரைத்தபடியே சற்றும் அசையாது இருந்துகொள் அறிவு ஆகி நெஞ்சே – தாயு:54 1444/2
அன்று என்றும் ஆம் என்றும் உண்டோ உனக்கு ஆனந்தம் வேண்டின் அறிவு ஆகி சற்றே – தாயு:54 1450/1
அங்கங்கு நின்றனை எங்கும் ஆகி
சமயாதீத தன்மை ஆகி – தாயு:55 1451/32,33
சமயாதீத தன்மை ஆகி
இமையோர் முதலிய யாவரும் முனிவரும் – தாயு:55 1451/33,34
மறை ஒன்று என விளம்ப விமலம்-அது ஆகி
அசலம் பெற உயர்ந்து விபுலம் பெற வளர்ந்து – தாயு:56 1452/4,5
அசரம் சரம் இரண்டின் ஒருபடி ஆகி
எது சந்ததம் நிறைந்தது எது சிந்தனை இறந்தது – தாயு:56 1452/25,26
கபடம்-தனில் விழுந்து கெடு நினைவு ஆகி
வலையின் புடை மறிந்த மறி என்று அவசமுண்டு – தாயு:56 1452/30,31
வரவும் செயல் அழிந்து உள் இருமலும் ஆகி
அனமும் செலுதல் இன்றி விழியும் சுடர்கள் இன்று – தாயு:56 1452/51,52
மேல்

---

ஆகிய (5)

ஆகிய சற்காரிய ஊகத்துக்கு ஏற்ற அமலமாய் நடு ஆகி அனந்த சத்தி – தாயு:14 145/1
கையில் ஆமலக கனி ஆகிய
மெய்யனே இந்த மேதினி மீது உழல் – தாயு:18 224/2,3
அருள் எலாம் திரண்டு ஓர் வடிவு ஆகிய
பொருள் எலாம் வல்ல பொன் பொது_நாத என் – தாயு:18 261/1,2
நித்தனை நித்தம் நிராதாரம் ஆகிய நின்மலனை – தாயு:27 404/3
அடக்கி புலனை பிரித்தே அவன் ஆகிய மேனியில் அன்பை வளர்த்தேன் – தாயு:54 1425/1
மேல்

---

ஆகியும் (1)

மோனகுரு ஆகியும் கைகாட்டினையே திரும்பவும் நான் முளைத்து தோன்றி – தாயு:24 353/3
மேல்

---

ஆகியே (5)

பேதித்த சமயமோ ஒன்று சொனபடி ஒன்று பேசாது துறவு ஆகியே பேசாத பெரியோர்கள் நிருவிகற்பத்தினால் பேசார்கள் பரமகுருவாய் – தாயு:9 85/1
ஒருமை மனது ஆகியே அல்லல் அற நின் அருளில் ஒருவன் நான் வந்திருக்கின் உலகம் பொறாததோ மாயா விசித்ரம் என ஓயுமோ இடம் இல்லையோ – தாயு:10 95/1
ஏகமான உருவான நீ அருளினால் அனேக உரு ஆகியே எந்த நாள் அகில கோடி சிர்ஷ்டிசெய இசையும் நாள் வரை அ நாள் முதலாக – தாயு:13 126/1
அறிவில் நின்று குருவாய் உணர்த்தியதும் அன்றி மோனகுரு ஆகியே அகிலம் மீது வர வந்த சீர் அருளை ஐய ஐய இனி என் சொல்கேன் – தாயு:13 128/3
ஆக்கமாய் எனக்கு ஆனந்தம் ஆகியே
போக்கினோடு வரவு அற்ற பூரணம் – தாயு:18 221/2,3
மேல்

---

ஆகில் (1)

ஆதரவுவையாமல் அறிவினை மறைப்பது நின் அருள் பின்னும் அறிவு_இன்மை தீர்த்து அறிவித்து நிற்பது நின் அருள் ஆகில் எளியனேற்கு அறிவு ஆவதே அறிவு இலா – தாயு:4 35/2
மேல்

---

ஆகிலும் (1)

பொய்யன் ஆகிலும் பொய் உரையேன் சுத்த – தாயு:18 238/3
மேல்

---

ஆகிலேன் (1)

அங்ஙனே உன் அருள் மயம் ஆகிலேன்
திங்கள் பாதி திகழ பணி அணி – தாயு:18 225/2,3
மேல்

---

ஆகின் (1)

சொல்லாடா ஊமரை போல் சொல் இறந்து நீ ஆகின்
அல்லால் எனக்கு முத்தி ஆமோ பராபரமே – தாயு:43 711/1,2
மேல்

---

ஆகின்ற (7)

பூதலயம் ஆகின்ற மாயை முதல் என்பர் சிலர் பொறி புலன் அடங்கும் இடமே பொருள் என்பர் சிலர் கரண முடிவு என்பர் சிலர் குணம் போன இடம் என்பர் சிலபேர் – தாயு:2 9/1
கவ்வு மலம் ஆகின்ற நாகபாசத்தினால் கட்டுண்ட உயிர்கள் மூர்ச்சை கடிது அகல வலிய வரும் ஞான சஞ்சீவியே கதியான பூமி நடுவுள் – தாயு:4 28/3
ஐந்து வகை ஆகின்ற பூத பேதத்தினால் ஆகின்ற ஆக்கை நீர் மேல் அமர்கின்ற குமிழி என நிற்கின்றது என்ன நான் அறியாத காலம் எல்லாம் – தாயு:4 30/1
ஐந்து வகை ஆகின்ற பூத பேதத்தினால் ஆகின்ற ஆக்கை நீர் மேல் அமர்கின்ற குமிழி என நிற்கின்றது என்ன நான் அறியாத காலம் எல்லாம் – தாயு:4 30/1
ஐந்து வகை ஆகின்ற பூதம் முதல் நாதமும் அடங்க வெளி ஆக வெளி செய்து அறியாமை அறிவு ஆதி பிரிவாக அறிவார்கள் அறிவாக நின்ற நிலையில் – தாயு:5 38/1
ஆராரும் அறியாத சூது ஆன வெளியில் வெளி ஆகின்ற துரிய மயமே அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 72/4
ஆடாமல் ஓய்ந்திட்ட பம்பரம் போல் விசை அடங்கி மனம் வீழ நேரே அறியாமை ஆகின்ற இருள் அகல இருள் ஒளியும் அல்லாது இருந்த வெளி போல் – தாயு:12 114/1
மேல்

---

ஆகும் (19)

ஆக்கை எனும் இடிகரையை மெய் என்ற பாவி நான் அத்துவித வாஞ்சை ஆதல் அரிய கொம்பில் தேனை முடவன் இச்சித்தபடி ஆகும் அறிவு அவிழ இன்பம் – தாயு:4 27/1
பொய் கால தேசமும் பொய் பொருளில் வாஞ்சையும் பொய் உடலை மெய் என்னலும் பொய் உறவு பற்றலும் பொய் ஆகும் நான் என்னல் பொய்யினும் பொய் ஆகையால் – தாயு:8 76/2
ஓது அரிய துவிதமே அத்துவித ஞானத்தை உண்டுபணும் ஞானம் ஆகும் ஊகம் அனுபவ வசனம் மூன்றுக்கும் ஒவ்வும் ஈது உலகவாதிகள் சம்மதம் – தாயு:10 91/2
கல் மார்க்க நெஞ்சம் உள எனக்கும்-தானே கண்டவுடன் ஆனந்தம் காண்டல் ஆகும் – தாயு:14 143/4
கற்றதும் கேட்டதும் இதனுக்கு ஏது ஆகும் கற்பதும் கேட்பதும் அமையும் காணா நீத – தாயு:16 181/2
எந்த நாள் உனக்கு அடிமை ஆகும் நாளோ எ நாளோ கதி வரும் நாள் எளியனேன்-தன் – தாயு:16 184/1
குடி முழுதும் பிழைக்கும் ஒரு குறையும் இல்லை எடுத்த கோலம் எல்லாம் நன்று ஆகும் குறைவு நிறைவு அறவே – தாயு:17 191/2
விடியும் உதயம் போல அருள் உதயம் பெற்ற வித்தகரோடும் கூடி விளையாடல் ஆகும்
படி முழுதும் விண் முழுதும் தந்தாலும் களியா பாலருடன் உன்மத்தர் பசாசர் குணம் வருமே – தாயு:17 191/3,4
சுழுத்தி இதயம்-தனில் பிராணம் சித்தம் சொல் அரிய புருடனுடன் மூன்றது ஆகும்
வழுத்திய நாபியில் துரியம் பிராணனோடு மன்னு புருடனும் கூட வயங்காநிற்கும் – தாயு:24 347/1,2
சுகம் ஆகும் ஞானம் திரு_மேனியாம் நல்ல தொண்டர்-தங்கள் – தாயு:27 408/1
இழுக்கு ஆகும் என்று எண்ணியோ இரங்காத இயல்பு கண்டாய் – தாயு:27 434/2
ஆனந்தம் தானே தாம் ஆகும் எம் ஐயனே – தாயு:28 496/3
தோல்_பாவை நாலு ஆள் சுமை ஆகும் சீவன் ஒன்று இங்கு – தாயு:43 818/1
கருதும் அடியார்கள் உளம் காண வெளி ஆகும்
துரிய நிறைவு ஆன சுகமே பராபரமே – தாயு:43 926/1,2
ஆகும் நெறி நல்ல நெறி ஐயா பராபரமே – தாயு:43 992/2
அறிவை அறிவதுவே ஆகும் பொருள் என்று – தாயு:45 1270/1
சமர்கொண்டு அழிவது அன்று ஓர் இயல்பினது ஆகும்
அவன் என்பதுவும் அன்றி அவள் என்பதுவும் அன்றி – தாயு:56 1452/11,12
எவையும் தன் உள் அடங்க ஒரு முதல் ஆகும்
உளது என்பதுவும் அன்றி இலது என்பதுவும் அன்றி – தாயு:56 1452/16,17
எது மங்கள சுபம் கொள் சுக வடிவு ஆகும்
யாது பரம் அதை நாடி அறி நீ – தாயு:56 1452/27,28
மேல்

---

ஆகுமே (3)

அண்ணலே நின் அருள் வடிவு ஆகுமே – தாயு:18 226/4
மெய்யனாம் உனக்கே வெளி ஆகுமே – தாயு:18 238/4
ஆனவை எல்லாம் தாமே ஆகுமே மோனகுரு – தாயு:28 529/2
மேல்

---

ஆகுமோ (1)

சுட்டாலே ஆகுமோ சொல்லவேண்டாம் கன்ம – தாயு:28 511/3
மேல்

---

ஆகையால் (1)

பொய் கால தேசமும் பொய் பொருளில் வாஞ்சையும் பொய் உடலை மெய் என்னலும் பொய் உறவு பற்றலும் பொய் ஆகும் நான் என்னல் பொய்யினும் பொய் ஆகையால்
மை கால் இருட்டு அனைய இருள் இல்லை இரு_வினைகள் வந்து ஏற வழியும் இல்லை மனம் இல்லை அ மனத்து இனம் இல்லை வேறும் ஒரு வரவு இல்லை போக்கும் இல்லை – தாயு:8 76/2,3
மேல்

---

ஆகையாலே (1)

கல்லாத மனமோ ஒடுங்கி உபரதி பெற காணவிலை ஆகையாலே கை ஏற்று உணும் புசிப்பு ஒவ்வாது எந்நாளும் உன் காட்சியில் இருந்துகொண்டு – தாயு:10 96/2
மேல்

---

ஆங்கார (1)

ஆசை நிகளத்தினை நிர்த்தூளிபட உதறி ஆங்கார முளையை எற்றி அத்துவித மதம் ஆகி மதம் ஆறும் ஆறு ஆக அங்கையின் விலாழி ஆக்கி – தாயு:5 37/1
மேல்

---

ஆங்காரம் (3)

ஆங்காரம் ஆன குல வேட வெம் பேய் பாழ்த்த ஆணவத்தினும் வலிது காண் அறிவினை மயக்கிடும் நடு அறியவொட்டாது யாதொன்று தொடினும் அதுவாய் – தாயு:5 45/1
ஆங்காரம் அற்று உன் அறிவான அன்பருக்கே – தாயு:43 709/1
ஆங்காரம் என்னும் மத யானை வாயில் கரும்பாய் – தாயு:45 1150/1
மேல்

---

ஆங்கு (3)

தெரிவாக ஊர்வன நடப்பன பறப்பன செயல் கொண்டு இருப்பன முதல் தேகங்கள் அத்தனையும் மோகம்கொள் பெளதிகம் சென்மித்த ஆங்கு இறக்கும் – தாயு:2 5/1
விண்_ஆறு வெற்பின் விழுந்து ஆங்கு என மார்பில் – தாயு:33 564/1
ஆங்கு என்றும் ஈங்கு என்றும் உண்டோ சச்சிதானந்த சோதி அகண்ட வடிவாய் – தாயு:54 1441/1
மேல்

---

ஆங்கே (12)

பண்ணேன் உனக்கான பூசை ஒரு வடிவிலே பாவித்து இறைஞ்ச ஆங்கே பார்க்கின்ற மலரூடு நீயே இருத்தி அ பனி மலர் எடுக்க மனமும் – தாயு:6 52/1
தான் ஆன தன்மயமே அல்லால் ஒன்றை தலையெடுக்க ஒட்டாது தலைப்பட்டு ஆங்கே
போனாலும் கர்ப்பூர தீபம் போல போய் ஒளிப்பது அல்லாது புலம் வேறு இன்றாம் – தாயு:14 153/1,2
வரு பொருள் எப்படி இருக்கும் சொல்லாய் என்பேன் மண்ணே உன் முடிவில் எது வயங்கும் ஆங்கே
துரிய அறிவு உடை சேடன் ஈற்றின் உண்மை சொல்லானோ சொல் என்பேன் சுருதியே நீ – தாயு:14 158/2,3
வாட்டம்_இல் நெஞ்சம் கிண்ணமா சேர்த்து வாய்மடுத்து அருந்தினன் ஆங்கே
பாட்டு அளி நறவம் உண்டு அயர்ந்தது போல் பற்று அயர்ந்து இருப்பது எ நாளோ – தாயு:24 360/3,4
இகம் முழுதும் பொய் எனவே ஏய்ந்து உணர்ந்தால் ஆங்கே
மிக வளர வந்த அருள் மெய்யே அகம் நெகிழ – தாயு:28 469/1,2
அறிவு அறிவாய் நின்றுவிட ஆங்கே பிறிவு அறவும் – தாயு:28 539/2
நின்றாயே நினை பெறுமாறு எவ்வாறு ஆங்கே நின் அருள் கொண்டு அறிவது அல்லால் நெறி வேறு உண்டோ – தாயு:42 607/2
சும்மாவே இருக்கவைத்தாய் ஐயா ஆங்கே சுக மயமாய் இருப்பது அல்லால் சொல்வான் என்னே – தாயு:42 631/2
சிந்தை பிறந்ததும் ஆங்கே அந்த சிந்தை இறந்து தெளிந்ததும் ஆங்கே – தாயு:54 1440/1
சிந்தை பிறந்ததும் ஆங்கே அந்த சிந்தை இறந்து தெளிந்ததும் ஆங்கே
எந்த நிலைகளும் ஆங்கே கண்ட யான்-தான் இரண்டு அற்று இருந்ததும் ஆங்கே – தாயு:54 1440/1,2
எந்த நிலைகளும் ஆங்கே கண்ட யான்-தான் இரண்டு அற்று இருந்ததும் ஆங்கே – தாயு:54 1440/2
எந்த நிலைகளும் ஆங்கே கண்ட யான்-தான் இரண்டு அற்று இருந்ததும் ஆங்கே – தாயு:54 1440/2
மேல்

---

ஆச்சாச்சு (1)

ஆச்சாச்சு மேல் பயன் உண்டாமோ பராபரமே – தாயு:43 712/2
மேல்

---

ஆச்சு (1)

போதிக்கும் முக்கண் இறை நேர்மையாய் கைக்கொண்டு போதிப்பது ஆச்சு அறிவிலே போக்கு_வரவு அற இன்ப நீக்கம் அற வசனமா போதிப்பது எவர் ஐயனே – தாயு:9 85/2
மேல்

---

ஆசமனமா (1)

உக்ரம் மிகு சக்ரதரன் என்ன நிற்பீர் கையில் உழுந்து அமிழும் ஆசமனமா ஓர் ஏழு கடலையும் பருக வல்லீர் இந்த்ரன் உலகும் அயிராவதமுமே – தாயு:7 57/2
மேல்

---

ஆசன (1)

ஆசன மூர்த்தங்கள் அற அகண்டாகார சிவ – தாயு:45 1310/1
மேல்

---

ஆசனாதி (1)

நியம லக்ஷணமும் இயம லக்ஷணமும் ஆசனாதி வித பேதமும் நெடிது உணர்ந்து இதய_பத்ம பீடம் மிசை நின்று இலங்கும் அஜபா நலத்து – தாயு:13 127/1
மேல்

---

ஆசா (1)

ஆசா பிசாசை துரத்தி ஐயன் அடி_இணை கீழே அடக்கிக்கொண்டாண்டி – தாயு:54 1424/2
மேல்

---

ஆசாபிசாசம் (1)

ஔவியம் இருக்க நான் என்கின்ற ஆணவம் அடைந்திட்டு இருக்க லோபம் அருள்_இன்மை கூட கலந்து உள் இருக்க மேல் ஆசாபிசாசம் முதல் ஆம் – தாயு:4 28/1
மேல்

---

ஆசாரம் (1)

இரக்கமொடு பொறை ஈதல் அறிவு ஆசாரம் இல்லேன் நான் நல்லோர்கள் ஈட்டம் கண்டால் – தாயு:42 635/1
மேல்

---

ஆசான் (2)

ஆசான் மவுனி அளித்தான் நெஞ்சே உனை ஓர் – தாயு:28 531/3
என்னது யான் என்பது அற எவ்விடமும் என் ஆசான்
சந்நிதியா கண்டு நிட்டை சாதிப்பது எந்நாளோ – தாயு:45 1304/1,2
மேல்

---

ஆசி (1)

விஜய ஜய ஜய என்ன ஆசி சொலவே கொலுவிருக்கும் நும் பெருமை எளிதோ வேதாந்த சித்தாந்த சமரச நல் நிலை பெற்ற வித்தக சித்தர் கணமே – தாயு:7 62/4
மேல்

---

ஆசை (20)

அங்கை கொடு மலர் தூவி அங்கம்-அது புளகிப்ப அன்பினால் உருகி விழி நீர் ஆறாக வாராத முத்தியினது ஆவேச ஆசை கடற்குள் மூழ்கி – தாயு:4 26/1
ஆசை நிகளத்தினை நிர்த்தூளிபட உதறி ஆங்கார முளையை எற்றி அத்துவித மதம் ஆகி மதம் ஆறும் ஆறு ஆக அங்கையின் விலாழி ஆக்கி – தாயு:5 37/1
கங்கு அற்ற பேர்_ஆசை வெள்ளத்தின் வளர் அருள் ககன வட்ட கப்பலே கருது அரிய சிற்சபையில் ஆனந்த நிர்த்தமிடு கருணாகர கடவுளே – தாயு:6 56/4
அன்பின் வழி அறியாத என்னை தொடர்ந்து என்னை அறியாத பக்குவத்தே ஆசை பெருக்கை பெருக்கி கொடுத்து நான் அற்றேன் அலந்தேன் என – தாயு:9 78/1
மோக ஆசை முறியிட்ட பெட்டியை மு_மலம் மிகுந்து ஒழுகு கேணியை மொய்த்து வெம் கிருமி தத்து கும்பியை முடங்கல் ஆர் கிடை சரக்கினை – தாயு:13 122/2
மனை என்றும் மகன் என்றும் சுற்றம் என்றும் அசுத்த வாதனையாம் ஆசை ஒழி மன் ஒரு சொல் கொண்டே – தாயு:17 185/4
அவம் தரும் நினைவை எல்லாம் அகற்றிலேன் ஆசை_வெள்ளம் – தாயு:22 302/2
ஆசை எனும் பெரும் காற்றூடு இலவம்_பஞ்சு எனவும் மனது அலையும் காலம் – தாயு:24 322/1
அல்லும்_பகலும் எனக்கு ஆசை பராபரமே – தாயு:43 685/2
ஆசை உண்டோ நீ அறியாது அன்றே பராபரமே – தாயு:43 686/2
ஆசை உன் மீது அல்லால் அருள் அறிய வேறும் ஒன்றில் – தாயு:43 874/1
ஆசை_கடலில் அழுந்தார் பராபரமே – தாயு:43 942/2
ஆசை தந்த துன்பம்-அதற்கு ஆற்றேன் நான் பைங்கிளியே – தாயு:44 1062/2
பார் ஆசை அற்று இறையை பற்று அற நான் பற்றி நின்ற – தாயு:44 1063/1
பேர்_ஆசை எல்லாம் போய் பேசி வா பைங்கிளியே – தாயு:44 1075/2
பிறிது ஒன்றில் ஆசை இன்றி பெற்றிருந்தேன் என்ற – தாயு:45 1266/1
பூசை செய ஆசை பொருந்தும் நாள் எந்நாளோ – தாயு:45 1310/2
மட்டற்ற ஆசை மயக்கு அறவும் காண்பேனோ – தாயு:46 1337/2
வீணே பிறந்து இறந்து வேசற்றேன் ஆசை அற – தாயு:46 1345/1
ஆசை சுழல்_கடலில் ஆழாமல் ஐயா நின் – தாயு:47 1363/1
மேல்

---

ஆசை_கடலில் (1)

ஆசை_கடலில் அழுந்தார் பராபரமே – தாயு:43 942/2
மேல்

---

ஆசை_வெள்ளம் (1)

அவம் தரும் நினைவை எல்லாம் அகற்றிலேன் ஆசை_வெள்ளம்
கவர்ந்துகொண்டு இழுப்ப அந்த கட்டிலே அகப்பட்டு ஐயோ – தாயு:22 302/2,3
மேல்

---

ஆசைக்கு (1)

ஆசைக்கு ஓர் அளவு இல்லை அகிலம் எல்லாம் கட்டி ஆளினும் கடல் மீதிலே ஆணை செலவே நினைவர் அளகேசன் நிகராக அம் பொன் மிக வைத்த பேரும் – தாயு:2 13/1
மேல்

---

ஆசைகொண்டது (1)

ஐயோ உனை காண்பான் ஆசைகொண்டது அத்தனையும் – தாயு:43 673/1
மேல்

---

ஆசைபண்ணி (1)

எண்ணிய எண்ணம் எல்லாம் இறப்பு மேல் பிறப்புக்கு ஆசைபண்ணி
என் அறிவை எல்லாம் பாழாக்கி எனை பாழாக்கும் – தாயு:36 575/1,2
மேல்

---

ஆசையாம் (1)

துப்பு இதழ் மடந்தையர் மயல் சண்டமாருத சுழல் வந்துவந்து அடிப்ப சோராத ஆசையாம் கானாறு வான் நதி சுரந்தது என மேலும் ஆர்ப்ப – தாயு:12 112/2
மேல்

---

ஆசையால் (1)

அல்லை ஒத்த குழலினர் ஆசையால்
எல்லையற்ற மயல் கொளவோ எழில் – தாயு:18 240/2,3
மேல்

---

ஆசையுடன் (1)

ஆடி ஓய் பம்பரம் போல் ஆசையுடன் எங்கும் உனை – தாயு:43 840/1
மேல்

---

ஆசையும் (1)

சுத்தமும் அசுத்தமும் துக்க சுக பேதமும் தொந்தமுடன் நிர்த்தொந்தமும் ஸ்தூலமொடு சூக்ஷ்மமும் ஆசையும் நிராசையும் சொல்லும் ஒரு சொல்லின் முடிவும் – தாயு:8 71/1
மேல்

---

ஆசையோ (1)

தந்தை தாய் முதலான அகில ப்ரபஞ்சம்-தனை தந்தது எனது ஆசையோ தன்னையே நோவனோ பிறரையே நோவனோ தற்காலம்-அதை நோவனோ – தாயு:2 10/3
மேல்

---

ஆட்கொண்ட (1)

கூவி ஆள் எனை ஆட்கொண்ட கோலமே – தாயு:18 196/4
மேல்

---

ஆட்கொள்வான் (1)

எந்தை சனற்குமரன் ஆதி எமை ஆட்கொள்வான்
வந்த தவத்தினரை வாழ்த்தும் நாள் எந்நாளோ – தாயு:45 1096/1,2
மேல்

---

ஆட்கொள்ளும் (1)

தொடர்ந்து நீ எனை ஆட்கொள்ளும் நாள் என்றோ சோதியே ஆதி_நாயகனே – தாயு:22 304/4
மேல்

---

ஆட்சி (1)

ஆட்சி உனது அருளே அன்றோ பராபரமே – தாயு:43 972/2
மேல்

---

ஆட்ட (1)

வந்து பிடித்து ஆட்ட வழக்கோ பராபரமே – தாயு:43 886/2
மேல்

---

ஆட்டம் (1)

ஆட்டம் எல்லாம் தீர உனது ஆடலையும் காண்பேனோ – தாயு:46 1323/2
மேல்

---

ஆட்டலாம் (1)

கந்துக மத கரியை வசமா நடத்தலாம் கரடி வெம் புலி வாயையும் கட்டலாம் ஒரு சிங்கம் முதுகின் மேல் கொள்ளலாம் கட்செவி எடுத்து ஆட்டலாம்
வெம் தழலின் இரதம் வைத்து ஐந்து லோகத்தையும் வேதித்து விற்று உண்ணலாம் வேறு ஒருவர் காணாமல் உலகத்து உலாவலாம் விண்ணவரை ஏவல்கொளலாம் – தாயு:12 118/1,2
மேல்

---

ஆட்டி (1)

ஆதார ஆதேயம் முழுதும் நீ ஆதலால் அகிலம் மீது என்னை ஆட்டி ஆடல் கண்டவனும் நீ ஆடுகின்றவனும் நீ அருளும் நீ மெளன ஞான – தாயு:11 109/3
மேல்

---

ஆட்டினையே (1)

கூட்டி நின்று ஆட்டினையே பரமே நல்ல கூத்து இதுவே – தாயு:27 448/4
மேல்

---

ஆட்டிஆட்டி (1)

சொல்லானதில் சற்றும் வாராத பிள்ளையை தொட்டில் வைத்து ஆட்டிஆட்டி தொடையினை கிள்ளல் போல் சங்கற்பம் ஒன்றில் தொடுக்கும் தொடுத்து அழிக்கும் – தாயு:10 92/1
மேல்

---

ஆட்டுகின்ற (1)

உள்ளத்தின் உள்ளே ஒளித்து என்னை ஆட்டுகின்ற
கள்ள கருணையை யான் காணும் தரம் ஆமோ – தாயு:33 562/1,2
மேல்

---

ஆட்டுகின்றது (1)

ஆட்டுகின்றது ஏதோ அறியேன் பராபரமே – தாயு:43 1023/2
மேல்

---

ஆட்டும் (3)

இரு_வினையும் கூட்டி உயிர் திரளை ஆட்டும் விழு பொருளே யான் சொலும் விண்ணப்பம் கேளே – தாயு:14 138/4
ஆடுவது ஏன் ஆட்டும் அவன் – தாயு:28 521/4
குத்திர மெய் புற்றகத்து குண்டலி பாம்பு ஒன்று ஆட்டும்
சித்தனை என் கண்ணால் தரிசிப்பது எந்நாளோ – தாயு:45 1231/1,2
மேல்

---

ஆட்டுவான் (1)

ஆட்டுவான் இறை என அறிந்து நெஞ்சமே – தாயு:24 324/2
மேல்

---

ஆட்பட்டும் (1)

ஆட்பட்டும் துன்பம் எனக்கு ஆமோ பராபரமே – தாயு:43 895/2
மேல்

---

ஆட (4)

மன்று ஆக இன்ப_கூத்து ஆட வல்ல மணியே என் கண்ணே மா மருந்தே நால்வர்க்கு – தாயு:16 182/3
அளி ஆரும் கொன்றை சடை ஆட அம்புலி ஆட கங்கை – தாயு:27 406/3
அளி ஆரும் கொன்றை சடை ஆட அம்புலி ஆட கங்கை – தாயு:27 406/3
துளி ஆட மன்றுள் நடமாடும் முக்கண் சுடர் கொழுந்தே – தாயு:27 406/4
மேல்

---

ஆடல் (4)

ஆதார ஆதேயம் முழுதும் நீ ஆதலால் அகிலம் மீது என்னை ஆட்டி ஆடல் கண்டவனும் நீ ஆடுகின்றவனும் நீ அருளும் நீ மெளன ஞான – தாயு:11 109/3
குரு மொழியே மலை_இலக்கு மற்றை மொழி எல்லாம் கோடு இன்றி வட்டு_ஆடல் கொள்வது ஒக்கும் கண்டாய் – தாயு:17 186/2
கெட அன்றோ ஓர் பாத்திரத்துக்கு ஆடல் அல்லால் – தாயு:28 521/3
ஆடலையே காட்டி எனது ஆடல் ஒழித்து ஆண்டான் பொன் – தாயு:45 1292/1
மேல்

---

ஆடலையும் (1)

ஆட்டம் எல்லாம் தீர உனது ஆடலையும் காண்பேனோ – தாயு:46 1323/2
மேல்

---

ஆடலையே (1)

ஆடலையே காட்டி எனது ஆடல் ஒழித்து ஆண்டான் பொன் – தாயு:45 1292/1
மேல்

---

ஆடவே (1)

ஆடாதும் ஆடி நெஞ்சுருகி நெக்கு ஆடவே அமலமே ஏகமே எம் ஆதியே சோதியே எங்கு நிறை கடவுளே அரசே என கூவி நான் – தாயு:12 115/2
மேல்

---

ஆடற்கு (1)

கொழுந்து திகழ் வெண் பிறை சடில கோவே மன்றில் கூத்து ஆடற்கு
எழுந்த சுடரே இமயவரை என் தாய் கண்ணுக்கு இனியானே – தாயு:20 286/1,2
மேல்

---

ஆடாதும் (1)

ஆடாதும் ஆடி நெஞ்சுருகி நெக்கு ஆடவே அமலமே ஏகமே எம் ஆதியே சோதியே எங்கு நிறை கடவுளே அரசே என கூவி நான் – தாயு:12 115/2
மேல்

---

ஆடாமல் (1)

ஆடாமல் ஓய்ந்திட்ட பம்பரம் போல் விசை அடங்கி மனம் வீழ நேரே அறியாமை ஆகின்ற இருள் அகல இருள் ஒளியும் அல்லாது இருந்த வெளி போல் – தாயு:12 114/1
மேல்

---

ஆடி (11)

படபடென நெஞ்சம் பதைத்து உள் நடுக்குற பாடி ஆடி குதித்து பனி மதி முகத்திலே நிலவு அனைய புன்னகை பரப்பி ஆர்த்தார்த்து எழுந்து – தாயு:6 55/2
திக்கொடு திக்_அந்தமும் மன_வேகம் என்னவே சென்று ஓடி ஆடி வருவீர் செம்பொன் மக மேருவொடு குண மேரு என்னவே திகழ் துருவம் அளவு அளாவி – தாயு:7 57/1
அநியாயமாய் இந்த உடலை நான் என்று வரும் அந்தகற்கு ஆளாகவோ ஆடி திரிந்து நான் கற்றதும் கேட்டதும் அவலமாய் போதல் நன்றோ – தாயு:11 104/2
ஆடாதும் ஆடி நெஞ்சுருகி நெக்கு ஆடவே அமலமே ஏகமே எம் ஆதியே சோதியே எங்கு நிறை கடவுளே அரசே என கூவி நான் – தாயு:12 115/2
பவ்வ வெண் திரை கொழித்த தண் தரளம் விழி உதிர்ப்ப மொழி குளறியே பாடி ஆடி உள் உடைந்துடைந்து எழுது பாவை ஒத்து அசைதல் இன்றியே – தாயு:13 129/3
வந்து ஆடி திரிபவர்க்கும் பேசா மோனம் வைத்திருந்த மாதவர்க்கும் மற்றும் மற்றும் – தாயு:14 142/2
உற்ற துணை நீ அல்லால் பற்று வேறு ஒன்று உன்னேன் பல் நாள் உலகத்து ஓடி ஆடி
கற்றதும் கேட்டதும் இதனுக்கு ஏது ஆகும் கற்பதும் கேட்பதும் அமையும் காணா நீத – தாயு:16 181/1,2
குன்றாத மூ_உருவாய் அருவாய் ஞான கொழுந்து ஆகி அறு_சமய கூத்தும் ஆடி
நின்றாயே மாயை எனும் திரையை நீக்கி நின்னை யார் அறிய வல்லார் நினைப்போர் நெஞ்சம் – தாயு:16 182/1,2
பாடி ஆடி நின்று இரங்கி நின் பத_மலர் முடி மேல் – தாயு:25 379/1
கையும் சிரம் மிசை கூப்பி நின்று ஆடி கசிந்து உருகி – தாயு:27 403/3
ஆடி ஓய் பம்பரம் போல் ஆசையுடன் எங்கும் உனை – தாயு:43 840/1
மேல்

---

ஆடிய (3)

ஆணிலே பெண்ணிலே என் போல ஒரு பேதை அகிலத்தின் மிசை உள்ளதோ ஆடிய கறங்கு போல் ஓடி உழல் சிந்தையை அடக்கி ஒரு கணமேனும் யான் – தாயு:7 63/1
மன்றுள் ஆடிய மாணிக்கமே உனை – தாயு:18 260/2
அகமே பொன் கோயில் என மகிழ்ந்தே மன்றுள் ஆடிய கற்பகமே – தாயு:27 408/2
மேல்

---

ஆடியும் (1)

கண் ஆர நீர் மல்கி உள்ளம் நெக்குருகாத கள்ளனேன் ஆனாலுமோ கை குவித்து ஆடியும் பாடியும் விடாமலே கண் பனி தாரை காட்டி – தாயு:10 93/1
மேல்

---

ஆடினும் (1)

கொந்து அவிழ் மலர் சோலை நல் நீழல் வைகினும் குளிர் தீம் புனல் கை அள்ளி கொள்ளுகினும் அ நீரிடை திளைத்து ஆடினும் குளிர் சந்த வாடை மடவார் – தாயு:11 110/1
மேல்

---

ஆடினேன் (1)

அரும் பொனே மணியே என் அன்பே என் அன்பான அறிவே என் அறிவில் ஊறும் ஆனந்த_வெள்ளமே என்றுஎன்று பாடினேன் ஆடினேன் நாடிநாடி – தாயு:9 83/1
மேல்

---

ஆடு (2)

கன்று மனத்துடன் ஆடு தழை தின்றால் போல் கல்வியும் கேள்வியும் ஆகி கலக்குற்றேனே – தாயு:16 180/4
ஆடு கறங்கு ஆகி அலமந்து உழன்று மனம் – தாயு:46 1336/1
மேல்

---

ஆடுகின்ற (1)

நாடுகின்ற ஞான மன்றில் ஆடுகின்ற அழகனே – தாயு:53 1416/2
மேல்

---

ஆடுகின்றவனும் (1)

ஆதார ஆதேயம் முழுதும் நீ ஆதலால் அகிலம் மீது என்னை ஆட்டி ஆடல் கண்டவனும் நீ ஆடுகின்றவனும் நீ அருளும் நீ மெளன ஞான – தாயு:11 109/3
மேல்

---

ஆடும் (15)

பொல்லாத வாதனை எனும் சப்த பூமியிடை போந்துதலை சுற்றி ஆடும் புருஷனில் அடங்காத பூவை போல் தானே புறம் போந்து சஞ்சரிக்கும் – தாயு:10 92/2
அமைய ஒரு கூத்தும் சமைந்து ஆடும் மன_மாயை அம்மம்ம வெல்லல் எளிதோ அருள் பெற்ற பேர்க்கு எலாம் ஒளி பெற்று நிற்கும் ஈது அருளோ அலாது மருளோ – தாயு:11 103/3
ஈசா பொதுவில் நடம் ஆடும் இறைவா குறையா இன் அமுதே – தாயு:20 284/4
குழு காண நின்று நடம் ஆடும் தில்லை கொழும் சுடரே – தாயு:27 434/4
மனையும் பொன் மன்றமும் நின்று ஆடும் சோதி மணி விளக்கே – தாயு:27 439/4
வள்ளம் பொருந்தும் மலர்_அடி காண மன்று ஆடும் இன்ப – தாயு:27 441/3
வெளிவந்து அடியர் களிக்க நின்று ஆடும் விழு பொருளே – தாயு:27 454/4
ஆடும் கறங்கும் திரிகையும் போல அலைந்தலைந்து – தாயு:27 456/1
ஆடும் கருணை பரஞ்சோதி அருளை பெறுதற்கு அன்பு நிலை – தாயு:30 553/3
நீர் பூத்த வேணி நிலவு எறிப்ப மன்று ஆடும்
கார் பூத்த கண்டனை யான் காணும் நாள் எந்நாளோ – தாயு:45 1083/1,2
ஆடும் சுக பொருளுக்கு அன்புறுவது எந்நாளோ – தாயு:45 1196/2
அந்தரத்தே நின்று ஆடும் ஆனந்த கூத்தனுக்கு என் – தாயு:45 1232/1
சாட்டை இலா பம்பரம் போல் ஆடும் சடசாலம் – தாயு:46 1326/1
மன்று ஆடும் வாழ்வே மரகதம் சேர் மாணிக்க – தாயு:46 1327/1
வாதனையோடு ஆடும் மன பாம்பு மாய ஒரு – தாயு:49 1380/1
மேல்

---

ஆடுவது (1)

ஆடுவது ஏன் ஆட்டும் அவன் – தாயு:28 521/4
மேல்

---

ஆடுவதும் (1)

ஆடுவதும் பாடுவதும் ஆனந்தமாக நின்னை – தாயு:43 776/1
மேல்

---

ஆடுவேன் (1)

ஆடுவேன் ஆனந்தம் ஆவேன் பராபரமே – தாயு:43 995/2
மேல்

---

ஆடை (4)

ஏறு வாம் பரியா ஆடை இரும் கலை உரியா என்றும் – தாயு:21 298/1
மாடு மக்கள் சிற்றிடையார் செம்பொன் ஆடை வைத்த கன தனம் மேடை மாட கூடம் – தாயு:41 603/1
இன்பு அருள ஆடை அழுக்கேறும் எமக்கு அண்ணல் சுத்த – தாயு:44 1030/1
அம்பரமாம் ஆடை அளிப்பானோ பைங்கிளியே – தாயு:44 1030/2
மேல்

---

ஆண் (2)

பெண்ணொடு ஆண் முதலாம் என் பிறவியை – தாயு:18 249/2
பெண் ஆண் அலி எனவும் பேசாமல் என் அறிவின் – தாயு:45 1212/1
மேல்

---

ஆண்ட (12)

அந்நேரம் ஐயோ என் முகம் வாடி நிற்பதுவும் ஐய நின் அருள் அறியுமே ஆனாலும் மெத்த பயந்தவன் யான் என்னை ஆண்ட நீ கைவிடாதே – தாயு:9 81/2
சொந்தமாய் ஆண்ட நீ அறியார்கள் போலவே துன்பத்தில் ஆழ்த்தல் முறையோ சுத்த நிர்க்குணமான பர தெய்வமே பரஞ்சோதியே சுக_வாரியே – தாயு:9 87/4
சத்தம் அற எனை ஆண்ட குரு மெளனி கையினால் தமியனேற்கு உதவு பொருளே சர்வ பரிபூரண அகண்ட தத்துவமான சச்சிதானந்த சிவமே – தாயு:11 106/4
ஆண்ட நீ உன் அடியவன் நான் என்று – தாயு:18 208/3
ஓரிலேன் எனை ஆண்ட ஒருவனே – தாயு:18 211/4
ஆண்ட குரு மெளனி-தன்னால் யான் எனது அற்று அவன் அருள் நான் ஆவேன் பூவில் – தாயு:26 399/3
ஆண்ட நீ-தானே அறி – தாயு:28 493/4
அறியாயோ என்னையும் நீ ஆண்ட நீ சுத்த – தாயு:28 494/1
அங்கேஅங்கே எளி வந்து என்னை ஆண்ட ஆர் அமுதே உனை காண்பான் அலந்துபோனேன் – தாயு:42 612/2
பார் ஆதி ஆண்ட பதியே பராபரமே – தாயு:43 636/2
பித்தனை ஏதும் அறியா பேதையனை ஆண்ட உனக்கு – தாயு:43 769/1
ஆண்ட நின்னை நீங்கா அடிமைகள் யாம் ஆணவத்தை – தாயு:43 955/1
மேல்

---

ஆண்டது (1)

ஆதியந்தம் நீ குருவாய் ஆண்டது அல்லால் நின்னை அன்றி – தாயு:43 875/1
மேல்

---

ஆண்டதே (1)

வாய் ஒன்றும் பேசா மௌனியாய் வந்து ஆண்டதே
ஒன்றும் போதாதோ இன்பம் பராபரமே – தாயு:43 766/1,2
மேல்

---

ஆண்டபடிக்கு (1)

பதி இந்த நிலை எனவும் என்னை ஆண்டபடிக்கு நிருவிகற்பத்தால் பரமானந்த – தாயு:14 154/3
மேல்

---

ஆண்டவன் (2)

தாராது தள்ளவும் போகாது உனால் அது தள்ளினும் போகேன் யான் தடை ஏதும் இல்லை ஆண்டவன் அடிமை என்னும் இரு தன்மையிலும் என் வழக்கு – தாயு:12 117/3
ஆண்டவன் எவனோ என்ன அறிகிலாது அகிலம் நீயே – தாயு:15 166/3
மேல்

---

ஆண்டனை (1)

அறிவாய் இருந்திடும் நாத ஒலி காட்டியே அமிர்த ப்ரவாக சித்தி அருளினை அலாது திரு_அம்பலமும் ஆகி எனை ஆண்டனை பின் எய்தி நெறியாய் – தாயு:12 116/2
மேல்

---

ஆண்டனையே (1)

ஆதி_காலத்தில் எனை ஆண்டனையே இப்பால் நீ – தாயு:43 881/1
மேல்

---

ஆண்டார்க்கு (1)

வாய் திறவா வண்ணம் எனை வைத்து ஆண்டார்க்கு என் துயரை – தாயு:44 1073/1
மேல்

---

ஆண்டான் (3)

ஆடலையே காட்டி எனது ஆடல் ஒழித்து ஆண்டான் பொன் – தாயு:45 1292/1
ஆண்டான் மௌனி அளித்த அறிவால் அறிவை – தாயு:45 1297/1
ஆண்டான் உரைத்தபடியே சற்றும் அசையாது இருந்துகொள் அறிவு ஆகி நெஞ்சே – தாயு:54 1444/2
மேல்

---

ஆண்டானை (1)

பார் ஏறாது ஆண்டானை பற்றுவனோ பைங்கிளியே – தாயு:44 1053/2
மேல்

---

ஆண்டு (1)

அருமை பெறு புகழ் பெற்ற வேதாந்த சித்தாந்தம் ஆதியாம் அந்தம் மீதும் அத்துவித நிலையராய் என்னை ஆண்டு உன் அடிமை ஆனவர்கள் அறிவினூடும் – தாயு:4 32/3
மேல்

---

ஆணவ (5)

கார் இட்ட ஆணவ கருவறையில் அறிவு அற்ற கண் இலா குழவியை போல் கட்டுண்டு இருந்த எமை வெளியில்விட்டு அல்லலாம் காப்பிட்டு அதற்கு இசைந்த – தாயு:4 31/1
கார் ஆரும் ஆணவ காட்டை களைந்து அறக்கண்டு அகங்காரம் என்னும் கல்லை பிளந்து நெஞ்சகமான பூமி வெளி காண திருத்தி மேன்மேல் – தாயு:8 72/1
குறிகளோடு குணம் ஏதும் இன்றி அனல் ஒழுக நின்றிடும் இரும்பு அனல் கூடல் இன்றி அதுவாயிருந்தபடி கொடிய ஆணவ அறைக்கு உளே – தாயு:13 123/1
கெட்ட வழி ஆணவ பேய் கீழாக மேலான – தாயு:43 787/1
சொன்னத்தை சொல்லி துடிக்கின்ற ஆணவ பேய்க்கு – தாயு:43 794/1
மேல்

---

ஆணவத்தினும் (1)

ஆங்காரம் ஆன குல வேட வெம் பேய் பாழ்த்த ஆணவத்தினும் வலிது காண் அறிவினை மயக்கிடும் நடு அறியவொட்டாது யாதொன்று தொடினும் அதுவாய் – தாயு:5 45/1
மேல்

---

ஆணவத்தை (3)

பிடித்ததையே தாபிக்கும் பேர்_ஆணவத்தை – தாயு:43 941/1
ஆண்ட நின்னை நீங்கா அடிமைகள் யாம் ஆணவத்தை
பூண்டது என்ன கன்மம் புகலாய் பராபரமே – தாயு:43 955/1,2
ஆணவத்தை நீக்கி அறிவூடே ஐ வகையா – தாயு:45 1197/1
மேல்

---

ஆணவத்தொடு (1)

ஆணவத்தொடு அத்துவிதமானபடி மெய்ஞ்ஞான – தாயு:45 1298/1
மேல்

---

ஆணவம் (1)

ஔவியம் இருக்க நான் என்கின்ற ஆணவம் அடைந்திட்டு இருக்க லோபம் அருள்_இன்மை கூட கலந்து உள் இருக்க மேல் ஆசாபிசாசம் முதல் ஆம் – தாயு:4 28/1
மேல்

---

ஆணவமும் (1)

உன் நிலையும் என் நிலையும் ஒரு நிலை என கிடந்து உளறிடும் அவத்தை ஆகி உருவு-தான் காட்டாத ஆணவமும் ஒளி கண்டு ஒளிக்கின்ற இருள் என்னவே – தாயு:10 99/1
மேல்

---

ஆணவாதி (1)

அருள் உடைய பரம் என்றோ அன்று-தானே யான் உளன் என்றும் எனக்கே ஆணவாதி
பெருகு வினை கட்டு என்றும் என்னால் கட்டி பேசியது அன்றே அருள் நூல் பேசிற்று அன்றே – தாயு:14 160/3,4
மேல்

---

ஆணி (1)

தாங்காது மொழி பேசும் அரிகர பிரமாதி-தம்மொடு சமானம் என்னும் தடை அற்ற தேரில் அஞ்சுரு ஆணி போலவே தன்னில் அசையாது நிற்கும் – தாயு:5 45/2
மேல்

---

ஆணிலே (1)

ஆணிலே பெண்ணிலே என் போல ஒரு பேதை அகிலத்தின் மிசை உள்ளதோ ஆடிய கறங்கு போல் ஓடி உழல் சிந்தையை அடக்கி ஒரு கணமேனும் யான் – தாயு:7 63/1
மேல்

---

ஆணும் (2)

பெத்தமொடு முத்தியும் பாவமொடு அபாவமும் பேதமொடு அபேத நிலையும் பெருமையொடு சிறுமையும் அருமையுடன் எளிமையும் பெண்ணினுடன் ஆணும் மற்றும் – தாயு:8 71/2
ஆணும் பெண்ணும் அது எனும் பான்மையும் – தாயு:18 198/3
மேல்

---

ஆணுமாய் (1)

பெண்ணும் ஆணுமாய் அல்லவாய் நிற்கின்ற பெரியோய் – தாயு:25 384/4
மேல்

---

ஆணை (3)

ஆசைக்கு ஓர் அளவு இல்லை அகிலம் எல்லாம் கட்டி ஆளினும் கடல் மீதிலே ஆணை செலவே நினைவர் அளகேசன் நிகராக அம் பொன் மிக வைத்த பேரும் – தாயு:2 13/1
கண்ணே உறங்குக என் ஆணை முக்கண் கருணை பிரான் – தாயு:27 413/2
நான் தான் எனும் மயக்கம் நண்ணுங்கால் என் ஆணை
வான்-தான் என நிறையமாட்டாய் நீ ஊன்றாமல் – தாயு:28 540/1,2
மேல்

---

ஆணையில் (1)

தாழாமல் நிலைநிற்கவில்லையோ மேருவும் தனுவாக வளையவிலயோ சத்த மேகங்களும் வச்ரதரன் ஆணையில் சஞ்சரித்திடவில்லையோ – தாயு:2 12/2
மேல்

---

ஆத்திரம் (1)

ஆத்திரம் வந்தவர் போல் அலையாமல் அரோக திடகாத்திரம் – தாயு:27 459/1
மேல்

---

ஆதரம்செயா (1)

ஆதரம்செயா பொய் அதற்கு ஐயம் உண்டாமோ – தாயு:24 349/4
மேல்

---

ஆதரவாக (1)

ஆதரவாக காதலும் அமைத்திட்டு – தாயு:55 1451/20
மேல்

---

ஆதரவு (3)

எழுந்து ஆதரவு செய் எம்பெருமான் என்று இறைஞ்சி விண்ணோர் – தாயு:27 407/3
ஆதரவு அடைய உள்ளன்பு அருள்கிலையாயின் மற்று யார் – தாயு:36 573/3
பொய்யை பொய் என்று அறியும் போதத்துக்கு ஆதரவு உன் – தாயு:43 740/1
மேல்

---

ஆதரவும் (1)

இத்தனைக்கும் ஆதரவும் இல் – தாயு:28 480/4
மேல்

---

ஆதரவுவையாமல் (1)

ஆதரவுவையாமல் அறிவினை மறைப்பது நின் அருள் பின்னும் அறிவு_இன்மை தீர்த்து அறிவித்து நிற்பது நின் அருள் ஆகில் எளியனேற்கு அறிவு ஆவதே அறிவு இலா – தாயு:4 35/2
மேல்

---

ஆதல் (2)

ஆக்கை எனும் இடிகரையை மெய் என்ற பாவி நான் அத்துவித வாஞ்சை ஆதல் அரிய கொம்பில் தேனை முடவன் இச்சித்தபடி ஆகும் அறிவு அவிழ இன்பம் – தாயு:4 27/1
தான் ஆதல் பூரணமே சாரும் இடம் உண்டு உயிரும் – தாயு:43 893/1
மேல்

---

ஆதலால் (5)

நண்ணேன் அலாமல் இரு கை-தான் குவிக்க எனில் நாணும் என் உளம் நிற்றி நீ நான் கும்பிடும் போது அரை கும்பிடு ஆதலால் நான் பூசை செய்யல் முறையோ – தாயு:6 52/2
ஆதலின் எனக்கு இனி சரியை ஆதிகள் போதும் யாதொன்று பாவிக்க நான் அது ஆதலால் உன்னை நான் என்று பாவிக்கின் அத்துவித மார்க்கம் உறலாம் – தாயு:10 91/3
ஆதார ஆதேயம் முழுதும் நீ ஆதலால் அகிலம் மீது என்னை ஆட்டி ஆடல் கண்டவனும் நீ ஆடுகின்றவனும் நீ அருளும் நீ மெளன ஞான – தாயு:11 109/3
ஆதலால் அறிவாய் நின்ற இடத்து அறியாமை – தாயு:24 338/3
கனிவும் அப்படி ஆயினது ஆதலால் கருணை – தாயு:25 374/3
மேல்

---

ஆதலாலே (1)

சாதித்த சாதனமும் யோகியர்கள் நமது என்று சங்கிப்பர் ஆதலாலே தன்னிலே தானாய் அயர்ந்துவிடுவோம் என தனி இருந்திடின் அங்ஙனே – தாயு:9 85/3
மேல்

---

ஆதலின் (1)

ஆதலின் எனக்கு இனி சரியை ஆதிகள் போதும் யாதொன்று பாவிக்க நான் அது ஆதலால் உன்னை நான் என்று பாவிக்கின் அத்துவித மார்க்கம் உறலாம் – தாயு:10 91/3
மேல்

---

ஆதலினால் (2)

அது என்றால் எது என ஒன்று அடுக்கும் சங்கை ஆதலினால் அது எனலும் அறவே விட்டு – தாயு:14 154/1
அத்தனைக்கும் நான் அடிமை ஆதலினால் யான் எனது என்று – தாயு:28 477/3
மேல்

---

ஆதார (1)

ஆதார ஆதேயம் முழுதும் நீ ஆதலால் அகிலம் மீது என்னை ஆட்டி ஆடல் கண்டவனும் நீ ஆடுகின்றவனும் நீ அருளும் நீ மெளன ஞான – தாயு:11 109/3
மேல்

---

ஆதி (93)

பார் ஆதி அறியாத மோனமே இடைவிடா பற்றாக நிற்க அருள்வாய் பார்க்கும் இடம் எங்கும் ஒரு நீக்கம்_அற நிறைகின்ற பரிபூரணானந்தமே – தாயு:2 11/4
அரு மறையின் சிர பொருளாய் விண்ணவர் மா முனிவர் சித்தர் ஆதி ஆனோர் – தாயு:3 21/1
விண் ஆதி பூதம் எல்லாம் தன் அகத்தில் அடக்கி வெறு வெளியாய் ஞான – தாயு:3 22/1
ஆதி அந்தம் காட்டாத முதலாய் எம்மை அடிமைக்கா வளர்த்தெடுத்த அன்னை போல – தாயு:3 24/1
ஐ வகை எனும் பூதம் ஆதியை வகுத்து அதனுள் அசர சர பேதமான யாவையும் வகுத்து நல் அறிவையும் வகுத்து மறை ஆதி_நூலையும் வகுத்து – தாயு:4 29/1
போதமாய் ஆதி நடு அந்தமும் இலாததாய் புனிதமாய் அவிகாரமாய் போக்கு_வரவு இல்லாத இன்பமாய் நின்ற நின் பூரணம் புகலிடம்-அதா – தாயு:4 35/1
ஐந்து வகை ஆகின்ற பூதம் முதல் நாதமும் அடங்க வெளி ஆக வெளி செய்து அறியாமை அறிவு ஆதி பிரிவாக அறிவார்கள் அறிவாக நின்ற நிலையில் – தாயு:5 38/1
பொன்னை அழியாது வளர் பொருள் என்று போற்றி இ பொய் வேடம் மிகுதி காட்டி பொறை அறிவு துறவு ஈதல் ஆதி நல் குணம் எலாம் போக்கிலே போகவிட்டு – தாயு:5 40/2
ஆன நெறியாம் சரியை ஆதி சோபானம் உற்று அணுபக்ஷ சம்புபக்ஷம் ஆம் இரு விகற்பமும் மாயாதி சேவையும் அறிந்து இரண்டு ஒன்று என்னும் ஓர் – தாயு:5 41/3
மண் ஆதி ஐந்தொடு புறத்தில் உள கருவியும் வாக்கு ஆதி சுரோத்ராதியும் வளர்கின்ற சப்தாதி மனம் ஆதி கலை ஆதி மன்னு சுத்து ஆதியுடனே – தாயு:6 48/1
மண் ஆதி ஐந்தொடு புறத்தில் உள கருவியும் வாக்கு ஆதி சுரோத்ராதியும் வளர்கின்ற சப்தாதி மனம் ஆதி கலை ஆதி மன்னு சுத்து ஆதியுடனே – தாயு:6 48/1
மண் ஆதி ஐந்தொடு புறத்தில் உள கருவியும் வாக்கு ஆதி சுரோத்ராதியும் வளர்கின்ற சப்தாதி மனம் ஆதி கலை ஆதி மன்னு சுத்து ஆதியுடனே – தாயு:6 48/1
மண் ஆதி ஐந்தொடு புறத்தில் உள கருவியும் வாக்கு ஆதி சுரோத்ராதியும் வளர்கின்ற சப்தாதி மனம் ஆதி கலை ஆதி மன்னு சுத்து ஆதியுடனே – தாயு:6 48/1
எல்லாம் உன் அடிமையே எல்லாம் உன் உடைமையே எல்லாம் உன்னுடைய செயலே எங்கணும் வியாபி நீ என்று சொலும் இயல்பு என்று இருக்கு ஆதி வேதம் எல்லாம் – தாயு:6 49/1
விண்ணே விண் ஆதி ஆம் பூதமே நாதமே வேதமே வேதாந்தமே மே தக்க கேள்வியே கேள்வியாம் பூமிக்குள் வித்தே அ வித்தின் முளையே – தாயு:6 52/3
சிந்தை அறியார்க்கு ஈது போதிப்பது அல்லவே செப்பினும் வெகு தர்க்கமாம் திவ்ய குண மார்க்கண்டர் சுகர் ஆதி முனிவோர்கள் சித்தாந்த நித்யர் அலரோ – தாயு:6 53/2
இந்த்ராதி தேவதைகள் பிரமாதி கடவுளர் இருக்கு ஆதி வேத முனிவர் எண் அரிய கணநாதர் நவநாத சித்தர்கள் இரவி மதி ஆதியோர்கள் – தாயு:6 53/3
பாரொடு நல் நீர் ஆதி ஒன்றொடு ஒன்றாகவே பற்றி லயம் ஆம் போதினில் பரவெளியின் மருவுவீர் கற்பாந்த வெள்ளம் பரந்திடின் அதற்கும் ஈதே – தாயு:7 59/1
கெச துரக முதலான சதுரங்க மன ஆதி கேள்வியின் இசைந்து நிற்ப கெடி கொண்ட தலம் ஆறு மு_மண்டலத்திலும் கிள்ளாக்கு செல்ல மிக்க – தாயு:7 62/1
பார் ஆதி அறியாத மோனமாம் வித்தை பதித்து அன்பு நீர் ஆகவே பாய்ச்சி அது பயிராகும் மட்டும் மா மாயை வன் பறவை அணுகாத வண்ணம் – தாயு:8 72/2
வான் ஆதி பூதமாய் அகிலாண்ட கோடியாய் மலை ஆகி வளை கடலுமாய் மதி ஆகி இரவியாய் மற்று உள எலாம் ஆகி வான் கருணை வெள்ளம் ஆகி – தாயு:8 73/1
பார் ஆதி அண்டங்கள் அத்தனையும் வைக்கின்ற பரவெளியின் உண்மை காட்டி பற்று மன_வெளி காட்டி மன_வெளியினில் தோய்ந்த பாவியேன் பரிசு காட்டி – தாயு:9 84/1
மரவுரி உடுத்தும் மலை வன நெல் கொறித்தும் உதிர்வன சருகு வாயில் வந்தால் வன் பசி தவிர்த்தும் அனல் வெயில் ஆதி மழையால் வருந்தியும் மூல அனலை – தாயு:10 97/1
விரவும் அறு_சுவையினோடு வேண்டுவ புசித்து அரையில் வேண்டுவ எலாம் உடுத்து மேடை மாளிகை ஆதி வீட்டினிடை வைகியே வேறு ஒரு வருத்தம் இன்றி – தாயு:10 97/3
பார் ஆதி ககன பரப்பும் உண்டோ என்று படர் வெளியது ஆகி எழுநா பரிதி மதி காணா சுயஞ்சோதியாய் அண்ட பகிரண்ட உயிர் எவைக்கும் – தாயு:11 100/1
குடக்கொடு குணக்கு ஆதி திக்கினை உழக்கூடு கொள்ளல் போல் ஐந்து பூதம் கூடும் சுருங்கு இலை சாலேகம் ஒன்பது குலாவு நடை_மனையை நாறும் – தாயு:11 101/1
கைத்தலம் விளங்கும் ஒரு நெல்லி அம் கனி என கண்ட வேதாகமத்தின் காட்சி புருஷார்த்தம் அதில் மாட்சி பெறு முத்தி-அது கருதின் அனுமானம் ஆதி
உத்தி பலவாம் நிருவிகற்பம் மேல் இல்லையால் ஒன்றோடு இரண்டு என்னவோ உரையும் இலை நீயும் இலை நானும் இலை என்பதும் உபாயம் நீ உண்டு நானும் – தாயு:11 106/1,2
மரு மலர் சோலை செறி நல் நீழல் மலை ஆதி மன்னு முனிவர் கேவலமாய் மந்த்ரமாலிகை சொல்லும் இயம நியமாதியாம் மார்க்கத்தில் நின்றுகொண்டு – தாயு:12 111/1
அன்பால் வியந்து உருகி அடி அற்ற மரம் என்ன அடியிலே வீழ்ந்துவீழ்ந்து எம் அடிகளே உமது அடிமை யாங்கள் எனும் நால்வருக்கு அறம் ஆதி பொருள் உரைப்ப – தாயு:12 120/3
ஐந்து பூதம் ஒரு கானல்_நீர் என அடங்க வந்த பெரு வானமே ஆதி அந்தம் நடு ஏதும் இன்றி அருளாய் நிறைந்து இலகு சோதியே – தாயு:13 124/1
தொந்த ரூபமுடன் அரூபம் ஆதி குறி குணம் இறந்து வளர் வஸ்துவே துரியமே துரிய உயிரினுக்கு உணர்வு தோன்ற நின்று அருள் சுபாவமே – தாயு:13 124/2
ஐவர் என்ற புல வேடர் கொட்டம்-அது அடங்க மர்க்கடவன் முட்டியாய் அடவி நின்று மலை அருகில் நின்று சருகு ஆதி தின்று பனி வெயிலினால் – தாயு:13 125/1
மோகம் ஆதி தரு பாசம்-ஆனதை அறிந்துவிட்டு உனையும் எனையுமே முழுது உணர்ந்து பரமான இன்ப_வெளம் மூழ்கவேண்டும் இது இன்றியே – தாயு:13 126/3
நெறியின் வைகி வளர் செல்வமும் உதவி நோய்கள் அற்ற சுக வாழ்க்கையாய் நியமம் ஆதி நிலை நின்று ஞான நெறி நிஷ்டை கூடவும் எந்நாளுமே – தாயு:13 128/2
தன்-முகத்தில் உயிர் வர அழைக்கும் எமதருமனும் பகடு மேய்க்கியாய் தனி இருப்ப வட நீழலூடு வளர் சனகன் ஆதி முனிவோர்கள்-தம் – தாயு:13 131/2
ஆறு அனைத்தும் புகும் கடல் போல் சமயகோடி அத்தனையும் தொடர்ந்து புகும் ஆதி நட்பே – தாயு:14 134/4
ஆதி அந்தம் எனும் எழுவாய் ஈறு அற்று ஓங்கி அரு மறை இன்னமும் காணாது அரற்ற நானா – தாயு:14 135/1
விமல முதல் குணம் ஆகி நூற்றெட்டு ஆதி வேதம் எடுத்தெடுத்து உரைத்த விருத்திக்கு ஏற்க – தாயு:14 136/1
கருது அரிய கருத்து-அதனுள் கருத்தாய் மேவி காலமும் தேசமும் வகுத்து கருவி ஆதி
இரு_வினையும் கூட்டி உயிர் திரளை ஆட்டும் விழு பொருளே யான் சொலும் விண்ணப்பம் கேளே – தாயு:14 138/3,4
எண் அரிய சித்தர் மனு ஆதி வேந்தர் இருக்கு ஆதி மறை முனிவர் எல்லாம் இந்த – தாயு:14 139/2
எண் அரிய சித்தர் மனு ஆதி வேந்தர் இருக்கு ஆதி மறை முனிவர் எல்லாம் இந்த – தாயு:14 139/2
அ பரிசாளரும் அஃதே பிடித்து ஆலிப்பால் அடுத்த அ நூல்களும் விரித்தே அனுமான் ஆதி
ஒப்ப விரித்து உரைப்பர் இங்ஙன் பொய் மெய் என்ன ஒன்று இலை ஒன்று என பார்ப்பது ஒவ்வாது ஆர்க்கும் – தாயு:14 140/2,3
இயல்பு என்றும் திரியாமல் இயமம் ஆதி எண்_குணமும் காட்டி அன்பால் இன்பம் ஆகி – தாயு:14 141/1
அந்தோ ஈது அதிசயம் இ சமயம் போல் இன்று அறிஞர் எல்லாம் நடு அறிய அணிமா ஆதி
வந்து ஆடி திரிபவர்க்கும் பேசா மோனம் வைத்திருந்த மாதவர்க்கும் மற்றும் மற்றும் – தாயு:14 142/1,2
பூண்ட அளவைகள் மன வாக்கு ஆதி எல்லாம் பொருந்தாமல் அகம் புறமும் புணர்க்கை ஆகி – தாயு:14 144/4
மலைமலையாம் காட்சி கண் காணாமை ஆதி மறப்பு என்றும் நினைப்பு என்றும் மாயா_வாரி – தாயு:14 147/1
ஊண்_உறக்கம் இன்ப_துன்பம் பேர் ஊர் ஆதி ஒவ்விடவும் எனை போல உருவம் காட்டி – தாயு:14 148/3
ஐந்து புலன் ஐம்_பூதம் கரணம் ஆதி அடுத்த குணம் அத்தனையும் அல்லை அல்லை – தாயு:14 149/2
அந்தம் இல்லை ஆதி இல்லை நடுவும் இல்லை அகமும் இல்லை புறமும் இல்லை அனைத்தும் இல்லை – தாயு:14 151/4
மது உண்ட வண்டு எனவும் சனகன் ஆதி மன்னவர்கள் சுகர் முதலோர் வாழ்ந்தார் என்றும் – தாயு:14 154/2
பார் ஆதி விண் அனைத்தும் நீயா சிந்தை பரிய மடலா எழுதி பார்த்துப்பார்த்து – தாயு:14 155/1
காய் இலை புன் சருகு ஆதி அருந்த கானம் கடல் மலை எங்கே எனவும் கவலையாவேன் – தாயு:14 156/3
காலமொடு தேசவர்த்தமானம் ஆதி கலந்து நின்ற நிலை வாழி கருணை வாழி – தாயு:14 164/1
பார் ஆதி அண்டம் எலாம் படர் கானல்_சலம் போல் பார்த்தனையே முடிவில் நின்று பார் எது-தான் நின்றது – தாயு:17 189/1
வரும் போம் என்பனவும் இன்றி என்றும் ஒருபடித்தாய் வான் ஆதி தத்துவத்தை வளைந்து அருந்தி வெளி ஆம் – தாயு:17 192/1
ஆதி காலத்தில் உன் அடிக்கு ஆம் தவம் – தாயு:18 247/3
இரு நிலம் ஆதி நாதம் ஈறு-அதாம் இவை கடந்த – தாயு:21 294/1
வஞ்சனை அழுக்காறு ஆதி வைத்திடும் பாண்டமான – தாயு:21 295/1
தொடர்ந்து நீ எனை ஆட்கொள்ளும் நாள் என்றோ சோதியே ஆதி_நாயகனே – தாயு:22 304/4
மின்னை நிகர்த்திட அழியா சொரூபானந்த சுடரை வேதம் ஆதி
என்னை அறிவு அரிது என்ன சமயகோடிகள் இடைய இடையறாத – தாயு:26 394/2,3
சிவம் ஆதி நான்முகக்கோ அந்த மா மறை செப்புகின்ற – தாயு:27 410/1
மன்றும் மனையும் மனம் ஆதி தத்துவ மாயையுமே – தாயு:27 432/4
பார் ஆதி பூதம் எல்லாம் பார்க்குங்கால் அ பரத்தின் – தாயு:28 461/1
வான் ஆதி மாயை வழங்காதோ ஞானா கேள் – தாயு:28 518/2
ஞானம் அருளும் அது நானும் அது வான் ஆதி
நின்ற நிலையும் அது நெஞ்ச பிறப்பும் அது – தாயு:28 534/2,3
பார் ஆதி வைத்த பதியே பராபரமே – தாயு:33 560/4
கலங்காத நெஞ்சு உடைய ஞான தீரர் கடவுள் உனை காணவே காயம் ஆதி
புலம் காணார் நான் ஒருவன் ஞானம் பேசி பொய் கூடு காத்தது என்ன புதுமை கண்டாய் – தாயு:42 626/1,2
பார் ஆதி ஆண்ட பதியே பராபரமே – தாயு:43 636/2
பார் ஆதி நீயா பகர்ந்தால் அகம் எனவும் – தாயு:43 739/1
வான் ஆதி நீ எனவே வைத்த மறை என்னையும் நீ – தாயு:43 743/1
ஆதி_காலத்தில் எனை ஆண்டனையே இப்பால் நீ – தாயு:43 881/1
வான் ஆதி தத்துவமாய் மன்னி நின்ற காரண நீ – தாயு:43 946/1
மண் ஆதி பூதம் எல்லாம் வைத்திருந்த நின் நிறைவை – தாயு:43 1006/1
அந்தமுடன் ஆதி அளவாமல் என் அறிவில் – தாயு:44 1025/1
ஆதி அந்தம் காட்டாது அகண்டிதமாய் நின்று உணர்த்தும் – தாயு:45 1090/1
எந்தை சனற்குமரன் ஆதி எமை ஆட்கொள்வான் – தாயு:45 1096/1
செம் கிருமி ஆதி செனித்த சென்ம பூமியினை – தாயு:45 1119/1
சஞ்சிதமே ஆதி சரக்கான மு_சேறும் – தாயு:45 1162/1
ஆதி அந்தம் காட்டாமல் அம்பரம் போலே நிறைந்த – தாயு:45 1179/1
ஆதி அந்தம் இல்லாத ஆதி அநாதி எனும் – தாயு:45 1219/1
ஆதி அந்தம் இல்லாத ஆதி அநாதி எனும் – தாயு:45 1219/1
சாலோகம் ஆதி சவுக்கியமும் விட்ட நம்-பால் – தாயு:45 1220/1
தற்பரத்தின் உள்ளேயும் சாலோகம் ஆதி எனும் – தாயு:45 1221/1
ஆதி அந்தம் இல்லா அரிய பரஞ்சோதி என்ற – தாயு:45 1265/1
மு_சகமே ஆதி முழுதும் அகண்டாகார – தாயு:45 1306/1
தாங்கிய பார் விண் ஆதி தானே ஞானாக்கினியாய் – தாயு:45 1309/1
ஆதி பிரானே என் அல்லல் இருள் அகல – தாயு:47 1362/1
இருக்கு ஆதி மறை முடிவும் சிவாகமம் ஆதி இதயமும் கைகாட்டு எனவே இதயத்து உள்ளே – தாயு:52 1414/1
இருக்கு ஆதி மறை முடிவும் சிவாகமம் ஆதி இதயமும் கைகாட்டு எனவே இதயத்து உள்ளே – தாயு:52 1414/1
ஆதி அனாதியும் ஆகி எனக்கு ஆனந்தமாய் அறிவாய் நின்று இலங்கும் – தாயு:54 1421/1
பார் ஆதி பூதம் நீ அல்லை உன்னி பார் இந்திரியம் கரணம் நீ அல்லை – தாயு:54 1429/1
நின்றால் தெரியும் எனவே மறை நீதி எம் ஆதி நிகழ்த்தினான் தோழி – தாயு:54 1450/2
அறம் பொருள் ஆதி திறம்படு நிலையில் – தாயு:55 1451/27
மேல்

---

ஆதி_காலத்தில் (1)

ஆதி_காலத்தில் எனை ஆண்டனையே இப்பால் நீ – தாயு:43 881/1
மேல்

---

ஆதி_நாயகனே (1)

தொடர்ந்து நீ எனை ஆட்கொள்ளும் நாள் என்றோ சோதியே ஆதி_நாயகனே – தாயு:22 304/4
மேல்

---

ஆதி_நூலையும் (1)

ஐ வகை எனும் பூதம் ஆதியை வகுத்து அதனுள் அசர சர பேதமான யாவையும் வகுத்து நல் அறிவையும் வகுத்து மறை ஆதி_நூலையும் வகுத்து – தாயு:4 29/1
மேல்

---

ஆதிக்க (1)

ஆதிக்க மோன அருள் தாயே சோதியாம் – தாயு:28 495/2
மேல்

---

ஆதிக்கம் (1)

ஆதிக்கம் நல்கினவர் ஆர் இந்த மாயைக்கு என் அறிவு அன்றி இடம் இல்லையோ அந்தரப்புஷ்பமும் கானலின் நீரும் ஓர் அவசரத்து உபயோகமோ – தாயு:5 39/1
மேல்

---

ஆதிக்கு (1)

வரும் இடமாய் மனம் ஆதிக்கு எட்டாத பேர்_இன்ப மயமாய் ஞான – தாயு:3 16/2
மேல்

---

ஆதிகள் (1)

ஆதலின் எனக்கு இனி சரியை ஆதிகள் போதும் யாதொன்று பாவிக்க நான் அது ஆதலால் உன்னை நான் என்று பாவிக்கின் அத்துவித மார்க்கம் உறலாம் – தாயு:10 91/3
மேல்

---

ஆதியந்தம் (1)

ஆதியந்தம் நீ குருவாய் ஆண்டது அல்லால் நின்னை அன்றி – தாயு:43 875/1
மேல்

---

ஆதியாக (1)

பார் ஆதியாக எழு மண்டலத்தில் நின் மகிமை பகரலாமோ – தாயு:26 400/4
மேல்

---

ஆதியாம் (2)

அருமை பெறு புகழ் பெற்ற வேதாந்த சித்தாந்தம் ஆதியாம் அந்தம் மீதும் அத்துவித நிலையராய் என்னை ஆண்டு உன் அடிமை ஆனவர்கள் அறிவினூடும் – தாயு:4 32/3
ஆதியாம் வாழ்வாய் அகண்டிதமாய் நின்ற பரஞ்சோதி – தாயு:47 1366/1
மேல்

---

ஆதியாய் (1)

ஆதியாய் நடுவாய் அந்தமாய் பந்தம் யாவும் அற்று அகம் புறம் நிறைந்த – தாயு:22 305/1
மேல்

---

ஆதியால் (2)

வாழாது வாழவே இராமன் அடியால் சிலையும் மட மங்கை ஆகவிலையோ மணிமந்த்ரம் ஆதியால் வேண்டு சித்திகள் உலக மார்க்கத்தில் வைக்கவிலையோ – தாயு:2 12/3
குறித்தவிதம் ஆதியால் கூடும் வினை எல்லாம் – தாயு:45 1161/1
மேல்

---

ஆதியான (2)

இந்நேரம் என்று இலை உடல் சுமை அது ஆகவும் எடுத்தால் இறக்க என்றே எங்கெங்கும் ஒரு தீர்வை ஆயம் உண்டு ஆயினும் இறைஞ்சு சுகர் ஆதியான
தொல் நீர்மையாளர்க்கு மானுடன் வகுத்த அருள் துணை என்று நம்புகின்றேன் சுத்த நிர்க்குணமான பர தெய்வமே பரஞ்சோதியே சுக_வாரியே – தாயு:9 81/3,4
வாக்கு ஆதியான கன்ம மாயை-தம்பால் வீண் காலம் – தாயு:45 1145/1
மேல்

---

ஆதியுடனே (1)

மண் ஆதி ஐந்தொடு புறத்தில் உள கருவியும் வாக்கு ஆதி சுரோத்ராதியும் வளர்கின்ற சப்தாதி மனம் ஆதி கலை ஆதி மன்னு சுத்து ஆதியுடனே
தொண்ணூற்றொடு ஆறு மற்று உள்ளனவும் மெளனியாய் சொன்ன ஒரு சொல் கொண்டதே தூ வெளியதாய கண்டானந்த சுக_வாரி தோற்றுமதை என் சொல்லுவேன் – தாயு:6 48/1,2
மேல்

---

ஆதியும் (5)

நிலங்கள் ஆதியும் நின்று எமை போலவே – தாயு:18 246/2
அந்தம் ஆதியும் அளப்பு அரும் சோதியே ஆதியே அடியார்-தம் – தாயு:24 331/3
சொல் எல்லாம் மோனம் தொழில் ஆதியும் மோனம் – தாயு:28 532/3
வான் ஆதியும் ஒழுங்காய் மன்னும் பராபரமே – தாயு:43 893/2
ஆதியும் அந்தமும் ஆனந்த மயமாம் – தாயு:55 1451/5
மேல்

---

ஆதியே (6)

ஆடாதும் ஆடி நெஞ்சுருகி நெக்கு ஆடவே அமலமே ஏகமே எம் ஆதியே சோதியே எங்கு நிறை கடவுளே அரசே என கூவி நான் – தாயு:12 115/2
எந்த நாளும் நடு ஆகி நின்று ஒளிரும் ஆதியே கருணை நீதியே எந்தையே என இடைந்திடைந்து உருகும் எளியனேன் கவலை தீரவும் – தாயு:13 124/3
ஆதியே உனை யான் அடைந்தேன் அகம் – தாயு:18 215/3
தந்து காக்கும் தயா முக்கண் ஆதியே – தாயு:18 248/4
அந்தம் ஆதியும் அளப்பு அரும் சோதியே ஆதியே அடியார்-தம் – தாயு:24 331/3
ஆதியே என்னை அறியவைத்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1359/2
மேல்

---

ஆதியை (4)

அத்துவித வத்துவை சொப்ரகாச தனியை அரு மறைகள் முரசு அறையவே அறிவினுக்கு அறிவு ஆகி ஆனந்த மயமான ஆதியை அநாதி ஏக – தாயு:1 3/1
ஐ வகை எனும் பூதம் ஆதியை வகுத்து அதனுள் அசர சர பேதமான யாவையும் வகுத்து நல் அறிவையும் வகுத்து மறை ஆதி_நூலையும் வகுத்து – தாயு:4 29/1
அறிவது ஏதும் அற அறிவிலாமை மயமாய் இருக்கும் எனை அருளினால் அளவிலாத தனு கரணம் ஆதியை அளித்த போது உனை அறிந்து நான் – தாயு:13 123/2
மத்தர் பேயரொடு பாலர் தன்மை-அது மருவியே துரிய வடிவமாய் மன்னு தேசமொடு காலம் ஆதியை மறந்து நின் அடியர் அடியிலே – தாயு:13 130/1
மேல்

---

ஆதியோடு (1)

நித்தமும் அநித்தமும் அஞ்சன நிரஞ்சனமும் நிஷ்களமும் நிகழ் சகளமும் நீதியும் அநீதியும் ஆதியோடு அநாதியும் நிர்விஷய விஷய வடிவும் – தாயு:8 71/3
மேல்

---

ஆதியோர்கள் (1)

இந்த்ராதி தேவதைகள் பிரமாதி கடவுளர் இருக்கு ஆதி வேத முனிவர் எண் அரிய கணநாதர் நவநாத சித்தர்கள் இரவி மதி ஆதியோர்கள்
கந்தருவர் கின்னரர்கள் மற்றையர்கள் யாவரும் கை குவித்திடு தெய்வமே கருது அரிய சிற்சபையில் ஆனந்த நிர்த்தமிடு கருணாகர கடவுளே – தாயு:6 53/3,4
மேல்

---

ஆதேயம் (1)

ஆதார ஆதேயம் முழுதும் நீ ஆதலால் அகிலம் மீது என்னை ஆட்டி ஆடல் கண்டவனும் நீ ஆடுகின்றவனும் நீ அருளும் நீ மெளன ஞான – தாயு:11 109/3
மேல்

---

ஆப்தர் (1)

அவன் அன்றி ஓர் அணுவும் அசையாது எனும் பெரிய ஆப்தர் மொழி ஒன்று கண்டால் அறிவாவது ஏது சில அறியாமை ஏது இவை அறிந்தார்கள் அறியார்கள் ஆர் – தாயு:10 89/1
மேல்

---

ஆபாச (1)

அல் ஆர்ந்த மேனியொடு குண்டு கண் பிறை எயிற்று ஆபாச வடிவமான அந்தகா நீ ஒரு பகட்டால் பகட்டுவது அடாதடா காசு நம்பால் – தாயு:12 119/3
மேல்

---

ஆம் (45)

அண்ட பகிரண்டமும் மாயா விகாரமே அ மாயை இல்லாமையே ஆம் என்னும் அறிவும் உண்டு அப்பாலும் அறிகின்ற அறிவினனை அறிந்து பார்க்கின் – தாயு:2 7/1
ஔவியம் இருக்க நான் என்கின்ற ஆணவம் அடைந்திட்டு இருக்க லோபம் அருள்_இன்மை கூட கலந்து உள் இருக்க மேல் ஆசாபிசாசம் முதல் ஆம்
வெவ்விய குணம் பல இருக்க என் அறிவூடு மெய்யன் நீ வீற்றிருக்க விதி இல்லை என்னிலோ பூரணன் எனும் பெயர் விரிக்கில் உரை வேறும் உளதோ – தாயு:4 28/1,2
போனகம் இருக்கின்ற சாலையிடை வேண்டுவ புசித்தற்கு இருக்குமது போல் புருஷர் பெறு தர்மாதி வேதமுடன் ஆகமம் புகலும் அதினால் ஆம் பயன் – தாயு:5 41/1
ஆன நெறியாம் சரியை ஆதி சோபானம் உற்று அணுபக்ஷ சம்புபக்ஷம் ஆம் இரு விகற்பமும் மாயாதி சேவையும் அறிந்து இரண்டு ஒன்று என்னும் ஓர் – தாயு:5 41/3
விண்ணே விண் ஆதி ஆம் பூதமே நாதமே வேதமே வேதாந்தமே மே தக்க கேள்வியே கேள்வியாம் பூமிக்குள் வித்தே அ வித்தின் முளையே – தாயு:6 52/3
பாரொடு நல் நீர் ஆதி ஒன்றொடு ஒன்றாகவே பற்றி லயம் ஆம் போதினில் பரவெளியின் மருவுவீர் கற்பாந்த வெள்ளம் பரந்திடின் அதற்கும் ஈதே – தாயு:7 59/1
எறி திரை கடல் நிகர்த்த செல்வம் மிக அல்லல் என்று ஒருவர் பின் செலாது இல்லை என்னும் உரை பேசிடாது உலகில் எவரும் ஆம் என மதிக்கவே – தாயு:13 128/1
இன்று என இருப்பேம் என்னின் என்றும் சூனியம் ஆம் முத்தி – தாயு:15 172/1
வடிவு அனைத்தும் தந்த வடிவு இல்லா சுத்த வான் பொருளே எளியனேன் மனம் ஆம் மாயை – தாயு:16 177/1
வரும் போம் என்பனவும் இன்றி என்றும் ஒருபடித்தாய் வான் ஆதி தத்துவத்தை வளைந்து அருந்தி வெளி ஆம்
இரும்போ கல்லோ மரமோ என்னும் நெஞ்சை கனல் மேல் இட்ட மெழுகா உருக்கும் இன்ப_வெள்ளம் ஆகி – தாயு:17 192/1,2
கல்லை ஆம் இ கருமி நடக்கையே – தாயு:18 200/4
தாக்கி நின்றவா தன்மயம் ஆம் அதே – தாயு:18 221/4
ஆதி காலத்தில் உன் அடிக்கு ஆம் தவம் – தாயு:18 247/3
அகத்துள் ஆர் அமுது ஆம் ஐய நின் முத்தி – தாயு:18 253/3
ஆம் இ சகம் என எண்ணி நின் – தாயு:18 254/3
அன்று என சொல ஆம் என அற்புதம் – தாயு:18 265/1
சுக விலாச துணை பொருள் தோற்றம் ஆம்
ககன மேனியை கண்டன கண்களே – தாயு:18 267/3,4
வானே முதல் ஆம் பெரும் பூதம் வகுத்து புரந்து மாற்ற வல்ல – தாயு:20 289/1
சொன்னவர்க்கு எனால் ஆம் கைம்மாறு இல்லை என் சொல்வேன் – தாயு:25 370/4
ஒளியுமாய் நிறை வெளியுமாய் யாவும் ஆம் உரவோய் – தாயு:25 383/4
ஏழ் உலகும் கலந்து இன்றாய் நாளையாய் என்றும் ஆம் இயற்கை-தன்னை – தாயு:26 393/4
சுற்றும் தொழில் கற்று சிற்றின்பத்தூடு சுழலின் என் ஆம்
குற்றம் குறைந்து குணம் மேலிடும் என்பர் கூட்டத்தையே – தாயு:27 457/2,3
ஆரும் இடத்து அத்துவிதம் ஆம் – தாயு:28 475/4
கண்டவர்க்கே ஆனந்தம் கண்டுகொளல் ஆம் அலது – தாயு:28 482/3
அல்லன் என்றும் சொல்ல வழக்கு ஆம் – தாயு:28 487/4
நிறைகுடம்-தான் நீர் கொளுமோ நிச்சயம் ஆம் மோன – தாயு:28 506/1
ஆனந்த மோனகுரு ஆம் எனவே என் அறிவின் – தாயு:28 532/1
தீது எலாம் ஒன்று ஆம் வன்மை செறிந்து இருள் படலம் போர்த்த – தாயு:36 573/1
அம்மா ஈது அதிசயம்-தான் அன்றோஅன்றோ அகண்ட நிலை ஆக்கி என்னை அறிவு ஆம் வண்ணம் – தாயு:42 631/1
பெற்றவர்க்கே நின் அருள்-தான் பேறு ஆம் பராபரமே – தாயு:43 724/2
யோகியர்க்கே ஞானம் ஒழுங்கு ஆம் பேர்_அன்பான – தாயு:43 725/1
விண் மூடின் எல்லாம் வெளி ஆம் பராபரமே – தாயு:43 733/2
ஆராயும் சீவனும் நீ ஆம் காண் பராபரமே – தாயு:43 739/2
கப்பலுக்கு ஆம் வான் பொருள் நீ கண்டாய் பராபரமே – தாயு:43 750/2
உண்டு போல் இன்று ஆம் உலகை திரம் என உட்கொண்டு – தாயு:43 909/1
எத்தனை போதித்தும் என் ஆம் எந்தாய் பராபரமே – தாயு:43 929/2
பேர்_உரையால் பேசில் என்ன பேறு ஆம் பராபரமே – தாயு:43 939/2
கண்டவரை கண்டால் கதி ஆம் பராபரமே – தாயு:43 958/2
தானே ஆம் நல் நிலையை தந்த அருள் ஆனந்த – தாயு:43 1005/1
நீ திறவா சொல்லின் நிசம் ஆம் காண் பைங்கிளியே – தாயு:44 1073/2
வறுத்த வித்து ஆம் வண்ணம் அருள் வந்திடும் நாள் எந்நாளோ – தாயு:45 1161/2
அற்றவர்கட்கு அற்ற சிவன் ஆம் என்ற அத்துவிதம் – தாயு:45 1258/1
அனைத்தும் ஆம் அ பொருளில் ஆழும் நாள் எந்நாளோ – தாயு:45 1263/2
தந்திரத்தை மந்திரத்தை சாரின் நவை ஆம் அறிவு என்று – தாயு:45 1288/1
அன்று என்றும் ஆம் என்றும் உண்டோ உனக்கு ஆனந்தம் வேண்டின் அறிவு ஆகி சற்றே – தாயு:54 1450/1
மேல்

---

ஆமலக (2)

கையில் ஆமலக கனி ஆகிய – தாயு:18 224/2
கையில் ஆமலக கனி போன்ற என் – தாயு:18 233/3
மேல்

---

ஆமலகம் (1)

கைத்தலம் நக படை விரித்த புலி சிங்கமொடு கரடி நுழை நூழை கொண்ட கான மலை உச்சியில் குகையூடு இருந்தும் என் கரதலம் ஆமலகம் என்ன – தாயு:11 105/3
மேல்

---

ஆமே (1)

தாழ்வு பெற்று இங்கு இருந்தேன் ஈது என்ன மாயம் தடையுற்றால் மேல்_கதியும் தடை-அது ஆமே
ஊழ் வலியோ அல்லது உன்றன் திரு_கூத்தோ இங்கு ஒரு தமியேன் மேல் குறையோ உணர்த்தாய் இன்னம் – தாயு:16 178/2,3
மேல்

---

ஆமோ (9)

கள்ள கருணையை யான் காணும் தரம் ஆமோ
வெள்ளத்தை மாற்றி விடக்கு உண்பார் நஞ்சு ஊட்டும் – தாயு:33 562/2,3
தே என்ற நீ கலந்து கலந்து முத்தி சேர்த்தனையேல் குறைவு ஆமோ செக விலாசம் – தாயு:40 592/2
அன்றோ ஆமோ எனவும் சமயகோடி அத்தனையும் வெவ்வேறாய் அரற்ற நேரே – தாயு:42 607/1
அல்லால் எனக்கு முத்தி ஆமோ பராபரமே – தாயு:43 711/2
அறிவின் விதித்த விதி ஆமோ பராபரமே – தாயு:43 810/2
ஆட்பட்டும் துன்பம் எனக்கு ஆமோ பராபரமே – தாயு:43 895/2
கூவி அழைத்து இன்பம் கொடுத்தால் குறைவு ஆமோ – தாயு:51 1403/2
அத்தனையும் என்னால் அறியும் தரம் ஆமோ – தாயு:51 1404/2
கூடுவான் பட்ட துயர் கூறற்கு எளிது ஆமோ – தாயு:51 1405/2
மேல்

---

ஆய் (1)

வானரம்-அது என மேனி திரை ஆய்
வயதும் பட எழுந்து பிணியும் திமிதிமென்று – தாயு:56 1452/49,50
மேல்

---

ஆய்ந்த (1)

ஆய்ந்த மா மறை எத்தனை அத்தனை அறிவால் – தாயு:25 386/3
மேல்

---

ஆய்விடுமோ (1)

மெய் என்றால் மெய் ஆய்விடுமோ பராபரமே – தாயு:43 813/2
மேல்

---

ஆய (4)

வம்பனேன் கள்ளம் கண்டு மன் அருள்_வெள்ளர் ஆய
உம்பர்-பால் ஏவல் செய் என்று உணர்த்தினை ஓகோ வானோர் – தாயு:21 292/1,2
சனகாதி ஆய தவத்தோர்க்கு ஞான – தாயு:28 509/3
கூறு ஆய ஐம்_பூத சுமையை தாங்கி குணம்_இலா மனம் எனும் பேய் குரங்கின் பின்னே – தாயு:42 609/1
சொல் ஆய தொகுதி எல்லாம் கடந்துநின்ற சொரூபானந்த சுடரே தொண்டனேனை – தாயு:42 625/1
மேல்

---

ஆயம் (1)

இந்நேரம் என்று இலை உடல் சுமை அது ஆகவும் எடுத்தால் இறக்க என்றே எங்கெங்கும் ஒரு தீர்வை ஆயம் உண்டு ஆயினும் இறைஞ்சு சுகர் ஆதியான – தாயு:9 81/3
மேல்

---

ஆயி (1)

பண்ணுவது நன்மை இ நிலை பதியும் மட்டுமே பதியாய் இருந்த தேக பவுரி குலையாமலே கவுரி குண்டலி ஆயி பண்ணவி-தன் அருளினாலே – தாயு:7 60/3
மேல்

---

ஆயிரத்தெட்டு (1)

ஓட்டினை எடுத்து ஆயிரத்தெட்டு மாற்றாக ஒளி விடும் பொன் ஆக்குவீர் உரகனும் இளைப்பாற யோக தண்டத்திலே உலகு சுமையாக அருளால் – தாயு:7 58/3
மேல்

---

ஆயிரம் (2)

ஓர் ஆயிரம் புத்தி சொன்னாலும் ஓர்கிலை ஓ கெடுவாய் – தாயு:27 450/3
ஆயிரம் சொன்னாலும் அறியாத வஞ்ச நெஞ்ச – தாயு:43 830/1
மேல்

---

ஆயில் (1)

பற்று-அது ஆயில் பர சுகம் பற்றுமே – தாயு:18 270/4
மேல்

---

ஆயின் (1)

உடல் பொய் உறவு ஆயின் உண்மை உறவாகக்கடவார் – தாயு:28 460/1
மேல்

---

ஆயினது (1)

கனிவும் அப்படி ஆயினது ஆதலால் கருணை – தாயு:25 374/3
மேல்

---

ஆயினும் (3)

உற்று உணர உணர்வு அற்று உன்மத்த வெறியினர் போல உளறுவேன் முத்தி மார்க்கம் உணர்வது எப்படி இன்ப_துன்பம் சமானமாய் உறுவது எப்படி ஆயினும்
மற்று எனக்கு ஐய நீ சொன்ன ஒரு வார்த்தையினை மலை_இலக்கு என நம்பினேன் மந்த்ர குருவே யோக தந்த்ர குருவே மூலன் மரபில் வரும் மெளனகுருவே – தாயு:5 46/3,4
இந்நேரம் என்று இலை உடல் சுமை அது ஆகவும் எடுத்தால் இறக்க என்றே எங்கெங்கும் ஒரு தீர்வை ஆயம் உண்டு ஆயினும் இறைஞ்சு சுகர் ஆதியான – தாயு:9 81/3
இல்லை உண்டு என்று எவர் பக்கம் ஆயினும்
சொல்லவோ அறியாத தொழும்பன் யான் – தாயு:18 207/1,2
மேல்

---

ஆயினேன் (2)

அல்லாமல் இல்லை என நன்றா அறிந்தேன் அறிந்தபடி நின்று சுகம் நான் ஆகாத வண்ணமே இ வண்ணம் ஆயினேன் அதுவும் நினது அருள் என்னவே – தாயு:6 49/3
பூணிலேன் இற்றை நாள் கற்றதும் கேட்டதும் போக்கிலே போகவிட்டு பொய் உலகன் ஆயினேன் நாயினும் கடையான புன்மையேன் இன்னம் இன்னம் – தாயு:7 63/3
மேல்

---

ஆயினை (1)

அகம் எலாம் நிறைந்து ஆனந்தம் ஆயினை அளவு_இல் – தாயு:25 385/2
மேல்

---

ஆயினோம் (1)

இரவு_பகல் ஏழையர்கள் சையோகம் ஆயினோம் எப்படி பிழைப்பது உரையாய் இக பரம் இரண்டினிலும் உயிரினுக்கு உயிர் ஆகி எங்கும் நிறைகின்ற பொருளே – தாயு:10 97/4
மேல்

---

ஆயும் (6)

ஆயும் மறை முடிவான அருள் நாடினார் அடிமை அகிலத்தை நாடல் முறையோ அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 70/4
ஆயும் அறிவு ஆகி உன்னை பிரியா வண்ணம் அணைந்து சுகம் பெற்ற அன்பர் ஐயோ என்ன – தாயு:14 156/1
ஆயும் பேர்_ஒளியான அகண்டமே – தாயு:18 236/4
ஆயும் நீயும் நின் அருளும் நின் அடியரும் என்றோ – தாயு:24 341/2
ஆயும் கலையும் சுருதியும் காண்டற்கு அரிய உனை – தாயு:27 443/1
ஆயும் அறிவு ஆனது நீ அன்றோ பராபரமே – தாயு:43 746/2
மேல்

---

ஆர் (58)

அந்தகாரத்தை ஓர் அகம் ஆக்கி மின் போல் என் அறிவை சுருக்கினவர் ஆர் அ அறிவு-தானுமே பற்றினது பற்றாய் அழுந்தவும் தலை மீதிலே – தாயு:2 10/1
ஆதிக்கம் நல்கினவர் ஆர் இந்த மாயைக்கு என் அறிவு அன்றி இடம் இல்லையோ அந்தரப்புஷ்பமும் கானலின் நீரும் ஓர் அவசரத்து உபயோகமோ – தாயு:5 39/1
ஈங்கு ஆர் எனக்கு நிகர் என்ன ப்ரதாபித்து இராவணாகாரம் ஆகி இதய_வெளி எங்கணும் தன் அரசு நாடு செய்திருக்கும் இதனொடு எந்நேரமும் – தாயு:5 45/3
திட்டமுடன் மெளனியாய் அருள்செய்து இருக்கவும் சேராமல் ஆர் ஆக நான் சிறுவீடு கட்டி அதில் அடு சோற்றை உண்டுண்டு தேக்கு சிறியார்கள் போல – தாயு:6 50/2
அவன் அன்றி ஓர் அணுவும் அசையாது எனும் பெரிய ஆப்தர் மொழி ஒன்று கண்டால் அறிவாவது ஏது சில அறியாமை ஏது இவை அறிந்தார்கள் அறியார்கள் ஆர்
மெளனமொடு இருந்தது ஆர் என் போல் உடம்பு எலாம் வாயாய் பிதற்றுமவர் ஆர் மனது எனவும் ஒரு மாயை எங்கே இருந்து வரும் வன்மையொடு இரக்கம் எங்கே – தாயு:10 89/1,2
மெளனமொடு இருந்தது ஆர் என் போல் உடம்பு எலாம் வாயாய் பிதற்றுமவர் ஆர் மனது எனவும் ஒரு மாயை எங்கே இருந்து வரும் வன்மையொடு இரக்கம் எங்கே – தாயு:10 89/2
மெளனமொடு இருந்தது ஆர் என் போல் உடம்பு எலாம் வாயாய் பிதற்றுமவர் ஆர் மனது எனவும் ஒரு மாயை எங்கே இருந்து வரும் வன்மையொடு இரக்கம் எங்கே – தாயு:10 89/2
வாடாது வாடும் என் முக வாட்டமும் கண்டு வாடா என கருணை நீ வைத்திடா வண்ணமே சங்கேதமா இந்த வன்மையை வளர்ப்பித்தது ஆர்
தேடாது தேடுவோர் தேட்டு அற்ற தேட்டமே தேடு அரிய சத்து ஆகி என் சித்தம் மிசை குடிகொண்ட அறிவான தெய்வமே தேசோமயானந்தமே – தாயு:12 115/3,4
மோக ஆசை முறியிட்ட பெட்டியை மு_மலம் மிகுந்து ஒழுகு கேணியை மொய்த்து வெம் கிருமி தத்து கும்பியை முடங்கல் ஆர் கிடை சரக்கினை – தாயு:13 122/2
வயம் மிகுந்து வரும் அமிர்த மண்டல மதிக்கு உளே மதியை வைத்து நான் வாய்மடுத்து அமிர்த_வாரியை பருகி மன்னும் ஆர் அமிர்த வடிவமாய் – தாயு:13 127/3
அருள் பழுத்த பழ சுவையே கரும்பே தேனே ஆர் அமிர்தே என் கண்ணே அரிய வான – தாயு:14 138/1
ஆனாலும் இதன் பெருமை எவர்க்கு ஆர் சொல்வார் அது ஆனால் அது ஆவர் அதுவே சொல்லும் – தாயு:14 153/4
அகத்துள் ஆர் அமுது ஆம் ஐய நின் முத்தி – தாயு:18 253/3
அன்றி யார் துணை யார் உறவு ஆர் கதி – தாயு:18 260/3
ஒருத்தர் ஆர் உளப்பாடு உணர்பவர் யாவர் உலகவர் பல் நெறி எனக்கு – தாயு:19 277/3
அடியிலே இருந்த ஆனந்த அரசே அன்பரை பருகும் ஆர் அமுதே – தாயு:19 281/4
தேனே என்னை பருக வல்ல தெள் ஆர் அமுதே சிவலோக – தாயு:20 287/3
நீறு ஆர் மேனி முக்கண் உடை நிமலா அடியார் நினைவினிடை – தாயு:20 288/3
பண்டு ஆர் உயிர் நீ யாக்கையும் நீ பலவாம் சமய பகுதியும் நீ – தாயு:20 290/2
கார் ஆர் கிரக_வலையினிடை கட்டுண்டு இருந்த களைகள் எலாம் – தாயு:23 320/3
அண்டமுமாய் பிண்டமுமாய் அளவு_இலாத ஆர் உயிர்க்கு ஓர் உயிராய் அமர்ந்தாயானால் – தாயு:24 333/1
கண்டவர் ஆர் கேட்டவர் ஆர் உன்னால் உன்னை காண்பது அல்லால் என் அறிவால் காணப்போமோ – தாயு:24 333/2
கண்டவர் ஆர் கேட்டவர் ஆர் உன்னால் உன்னை காண்பது அல்லால் என் அறிவால் காணப்போமோ – தாயு:24 333/2
நின்னைத்-தான் நிகர் ஆர் என வாழ்த்துவர் நெறியால் – தாயு:25 364/4
அறியும் தன்மை இங்கு ஆர் உனை அறிவினால் அறிந்தோர் – தாயு:25 367/3
அளவு மாயை இங்கு ஆர் எனக்கு அமைத்தனர் ஐயா – தாயு:25 380/2
தண் ஆர் கருணை மவுனத்தினால் முத்தி சாதிக்கலாம் – தாயு:27 413/3
உடம்பை விட்டு ஆர்_உயிர் போம் போது கூடி உடன் வருமோ – தாயு:27 417/2
பொய் ஆர் உலக நிலை அல்ல கானல் புனல் எனவே – தாயு:27 419/1
ஐயா அப்பா என் அரசே முக்கண் உடை ஆர் அமுதே – தாயு:27 419/4
தங்கும் துயரம் தெரியாத வண்ணம் தடைசெய்தது ஆர்
அங்கம் குழைந்து உள் உருகும் அன்பாளர்க்கு அணைகடந்து – தாயு:27 452/2,3
ஆர் தண் அருளே கண்டாய் திடமுடனே – தாயு:28 460/2
பஞ்சரிக்க நான் ஆர் பதியே பராபரமே – தாயு:33 566/4
சித்தி நீ சித்தர் சித்தி திறமும் நீ திறம் ஆர் மோன – தாயு:36 576/2
ஆர் அணி சடை கடவுள் ஆரணி என புகழ அகிலாண்ட கோடி ஈன்ற அன்னையே பின்னையும் கன்னி என மறை பேசும் ஆனந்த ரூப மயிலே – தாயு:37 582/3
அங்கேஅங்கே எளி வந்து என்னை ஆண்ட ஆர் அமுதே உனை காண்பான் அலந்துபோனேன் – தாயு:42 612/2
கண்டேயும் எள்ளளவும் துறவும் இன்றி காசினிக்குள் அலைந்தவர் ஆர் காட்டாய் தேவே – தாயு:42 618/2
கண்டிலையோ யான் படும் பாடு எல்லாம் மூன்று கண் இருந்தும் தெரியாதோ கசிந்து உள் அன்பு ஆர்
தொண்டரடித்தொண்டன் அன்றோ கருணை நீங்கா சுத்த பரிபூரணமாம் சோதி நாதா – தாயு:42 627/1,2
ஆர் அறிவார் என்ன அனந்த மறை ஓலமிடும் – தாயு:43 640/1
அன்பை பெருக்கி எனது ஆர் உயிரை காக்க வந்த – தாயு:43 649/1
நன்று அறியேன் தீது அறியேன் நான் என்று நின்றவன் ஆர்
என்று அறியேன் நான் ஏழை என்னே பராபரமே – தாயு:43 677/1,2
அந்த நாள் காக்க வல்லார் ஆர் காண் பராபரமே – தாயு:43 680/2
ஆர் இருந்து என் ஆர் போய் என் ஆர் அமுதாம் நின் அருளின் – தாயு:43 755/1
ஆர் இருந்து என் ஆர் போய் என் ஆர் அமுதாம் நின் அருளின் – தாயு:43 755/1
ஆர் இருந்து என் ஆர் போய் என் ஆர் அமுதாம் நின் அருளின் – தாயு:43 755/1
இ குணத்தை நல்கியது ஆர் எந்தாய் பராபரமே – தாயு:43 801/2
நீ அன்றி நான் ஆர் நினைவு ஆர் என் நெஞ்சகம் ஆர் – தாயு:43 845/1
நீ அன்றி நான் ஆர் நினைவு ஆர் என் நெஞ்சகம் ஆர் – தாயு:43 845/1
நீ அன்றி நான் ஆர் நினைவு ஆர் என் நெஞ்சகம் ஆர்
தாய் அன்றி சூலும் உண்டோ சாற்றாய் பராபரமே – தாயு:43 845/1,2
அடித்து துரத்த வல்லார் ஆர் காண் பராபரமே – தாயு:43 941/2
சீவனுக்கு ஆர் போதம் தெரித்தார் பராபரமே – தாயு:43 986/2
ஏடு ஆர் மலர் சூடேன் எம்பெருமான் பொன் அடியாம் – தாயு:44 1037/1
விண் ஆர் நிலவு தவழ் மேடையில் எல்லாரும் உற – தாயு:44 1078/1
என் ஆர் அமுதின் நலன் இச்சிப்பது எந்நாளோ – தாயு:45 1084/2
அண்டருக்கும் எய்ப்பில் வைப்பாம் ஆர் அமுதை என் அகத்தில் – தாயு:45 1199/1
மன்னும் இன்ப ஆர் அமுதை வாய்மடுப்பது எந்நாளோ – தாயு:45 1223/2
நீர் ஆர் நிழல் போல் நிலாவும் நாள் எந்நாளோ – தாயு:45 1279/2
அண்டனே அண்டர் அமுதே என் ஆர்_உயிரே – தாயு:49 1383/1
மேல்

---

ஆர்-கொலொ (1)

சொந்தமாய் எழுத படித்தார் மெய்ஞ்ஞான சுக நிஷ்டை சேராமலே சோற்று துருத்தியை சதம் எனவும் உண்டு உண்டு தூங்கவைத்தவர் ஆர்-கொலொ
தந்தை தாய் முதலான அகில ப்ரபஞ்சம்-தனை தந்தது எனது ஆசையோ தன்னையே நோவனோ பிறரையே நோவனோ தற்காலம்-அதை நோவனோ – தாயு:2 10/2,3
மேல்

---

ஆர்-பால் (1)

ஆனாலும் என் கொடுமை அநியாயம் அநியாயம் ஆர்-பால் எடுத்து மொழிவேன் அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 73/4
மேல்

---

ஆர்_உயிர் (1)

உடம்பை விட்டு ஆர்_உயிர் போம் போது கூடி உடன் வருமோ – தாயு:27 417/2
மேல்

---

ஆர்_உயிரே (1)

அண்டனே அண்டர் அமுதே என் ஆர்_உயிரே
தொண்டனேற்கு இன்பம் தொகுத்து இரங்க வேண்டாவோ – தாயு:49 1383/1,2
மேல்

---

ஆர்க்கும் (1)

ஒப்ப விரித்து உரைப்பர் இங்ஙன் பொய் மெய் என்ன ஒன்று இலை ஒன்று என பார்ப்பது ஒவ்வாது ஆர்க்கும்
இ பரிசாம் சமயமுமாய் அல்ல ஆகி யாது சமயமும் வணங்கும் இயல்பது ஆகி – தாயு:14 140/3,4
மேல்

---

ஆர்த்தார்த்து (1)

படபடென நெஞ்சம் பதைத்து உள் நடுக்குற பாடி ஆடி குதித்து பனி மதி முகத்திலே நிலவு அனைய புன்னகை பரப்பி ஆர்த்தார்த்து எழுந்து – தாயு:6 55/2
மேல்

---

ஆர்த்து (2)

பாச இருள் தன் நிழல் என சுளித்து ஆர்த்து மேல் பார்த்து பரந்த மனதை பாரித்த கவளமாய் பூரிக்க உண்டு முகபடாம் அன்ன மாயை நூறி – தாயு:5 37/2
கொள்ளை வெள்ள தண் அருள் மேற்கொண்டு சுழித்து ஆர்த்து இழுத்தால் – தாயு:43 847/1
மேல்

---

ஆர்ந்த (2)

அல் ஆர்ந்த மேனியொடு குண்டு கண் பிறை எயிற்று ஆபாச வடிவமான அந்தகா நீ ஒரு பகட்டால் பகட்டுவது அடாதடா காசு நம்பால் – தாயு:12 119/3
அழுக்கு ஆர்ந்த நெஞ்சு_உடையேனுக்கு ஐயா நின் அருள் வழங்கின் – தாயு:27 434/1
மேல்

---

ஆர்ப்ப (2)

துப்பு இதழ் மடந்தையர் மயல் சண்டமாருத சுழல் வந்துவந்து அடிப்ப சோராத ஆசையாம் கானாறு வான் நதி சுரந்தது என மேலும் ஆர்ப்ப
கைப்பரிசுகாரர் போல் அறிவான வங்கமும் கைவிட்டு மதி மயங்கி கள்ள வங்க காலர் வருவர் என்று அஞ்சியே கண் அருவி காட்டும் எளியேன் – தாயு:12 112/2,3
மின் போலும் இடை ஒடியும்ஒடியும் என மொழிதல் போல் மென் சிலம்பு ஒலிகள் ஆர்ப்ப வீங்கி புடைத்து விழ சுமை அன்ன கொங்கை மட மின்னார்கள் பின் ஆவலால் – தாயு:12 120/1
மேல்

---

ஆர்ப்பால் (1)

ஆர்ப்பால் எடுத்தது எவராலே பராபரமே – தாயு:43 818/2
மேல்

---

ஆர்வம் (1)

அடுத்தோர் அடுத்த பொருட்கு ஆர்வம் வைப்பது எந்நாளோ – தாயு:45 1248/2
மேல்

---

ஆர (3)

கார் ஆர எண் அரும் அனந்த கோடிகள் நின்று கால் ஊன்றி மழை பொழிதல் போல் கால் வீசி மின்னி படர்ந்து பரவெளி எலாம் கம்மி ஆனந்த_வெள்ளம் – தாயு:9 84/3
கண் ஆர நீர் மல்கி உள்ளம் நெக்குருகாத கள்ளனேன் ஆனாலுமோ கை குவித்து ஆடியும் பாடியும் விடாமலே கண் பனி தாரை காட்டி – தாயு:10 93/1
விண் ஆர கண்ட விழி போல் பரஞ்சோதி – தாயு:47 1367/1
மேல்

---

ஆரண (2)

ஆரண மார்க்கத்து ஆகம வாசி அற்புதமாய் நடந்து அருளும் – தாயு:19 272/1
அ பொருளும் ஆன்மாவும் ஆரண நூல் சொன்னபடி – தாயு:28 475/1
மேல்

---

ஆரணங்கள் (1)

ஆரணங்கள் ஆகமங்கள் யாவுமே ஆனந்த – தாயு:28 470/1
மேல்

---

ஆரணம் (1)

ஆரணம் ஆகமம் எல்லாம் உரைத்த அருள் மவுன – தாயு:27 425/1
மேல்

---

ஆரணமும் (1)

ஆரணமும் காணா அகண்டிதாகார பரிபூரணம் – தாயு:45 1205/1
மேல்

---

ஆரணி (1)

ஆர் அணி சடை கடவுள் ஆரணி என புகழ அகிலாண்ட கோடி ஈன்ற அன்னையே பின்னையும் கன்னி என மறை பேசும் ஆனந்த ரூப மயிலே – தாயு:37 582/3
மேல்

---

ஆரம்ப (1)

சதம் ஆகி நிராலம்ப சாக்ஷி-அதாய் ஆரம்ப தன்மை ஆகி – தாயு:26 392/2
மேல்

---

ஆரா (4)

ஆரா அமிர்தம் விரும்பினர்கள் அறிய விடத்தை அமிர்து ஆக்கும் – தாயு:23 320/1
ஆரா அமுது என மோனம் வகித்து கல்_ஆல் நிழல் கீழ் – தாயு:27 420/1
ஆரா அமுதே அரசே ஆனந்த_வெள்ள – தாயு:43 639/1
ஆரா அமுது அனைய ஆனந்த_வாரி என்-பால் – தாயு:51 1412/1
மேல்

---

ஆராக (1)

ஆராக நான் அலைந்தேன் அரசே நீ-தான் அறிந்திருந்தும் மாயையில் ஏன் அழுந்தவைத்தாய் – தாயு:41 600/2
மேல்

---

ஆராமை (2)

என்னது அறியாமை அறிவு என்னும் இரு பகுதியால் ஈட்டு தமிழ் என் தமிழினுக்கு இன்னல் பகராது உலகம் ஆராமை மேலிட்டு இருத்தலால் இ தமிழையே – தாயு:7 64/2
ஆராமை கண்டு இங்கு அருள் குருவாய் நீ ஒரு கால் – தாயு:33 560/1
மேல்

---

ஆராய் (4)

ஆராய் அடிக்கடி சுற்றுகின்றாய் உன் அவல மதிக்கு – தாயு:27 450/2
ஆராய் அலைந்தீர் நீர் ஆ கெடுவீர் தேரீர் – தாயு:28 471/2
ஆராய் அலைந்தேன் அரசே பராபரமே – தாயு:43 803/2
ஆராய் உணர்வு நீ என்றான் ஐயன் அன்பாய் உரைத்த சொல் ஆனந்தம் தோழி – தாயு:54 1429/2
மேல்

---

ஆராயில் (1)

அவ்விடத்தே உன்னை நெஞ்சே ஆராயில் கண்டிலனே – தாயு:29 552/2
மேல்

---

ஆராயும் (2)

ஆராயும் வேளையில் பிரமாதி ஆனாலும் ஐய ஒரு செயலும் இல்லை அமைதியொடு பேசாத பெருமை பெறு குணசந்த்ரராம் என இருந்த பேரும் – தாயு:2 6/1
ஆராயும் சீவனும் நீ ஆம் காண் பராபரமே – தாயு:43 739/2
மேல்

---

ஆரார் (1)

ஆரார் எனக்கு என்ன போதித்தும் என்ன என் அறிவினை மயக்க வசமோ அண்ட கோடிகள் எலாம் கருப்ப அறை போலவும் அடுக்கடுக்கா அமைத்து – தாயு:12 117/1
மேல்

---

ஆராரும் (2)

ஆராரும் அறியாத சூது ஆன வெளியில் வெளி ஆகின்ற துரிய மயமே அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 72/4
ஆராரும் காணாத அற்புதனார் பொன் படி கீழ் – தாயு:45 1279/1
மேல்

---

ஆராலும் (1)

ஆராலும் அறியாத சத்து அன்றோ அதுவாய் அங்கு இரு நீ எங்கு இருந்தும் அது ஆவை கண்டாய் – தாயு:17 189/2
மேல்

---

ஆரியன் (1)

அப்பன் என்றும் அன்னை என்றும் ஆரியன் என்றும் உனையே – தாயு:43 917/1
மேல்

---

ஆரிலே (1)

ஆரிலே உளது ஆவி திரள் அதை – தாயு:18 211/3
மேல்

---

ஆருடனே (1)

ஆருடனே சேரும் அறிவு என்ற அ உரையை – தாயு:45 1261/1
மேல்

---

ஆரும் (16)

தண் ஆரும் சாந்த அருள்-தனை நினைந்து கர_மலர்கள் தலை மேல் கொள்வாம் – தாயு:3 22/4
பண் ஆரும் இசையினொடு பாடி படித்து அருள் பான்மை நெறி நின்று தவறா பக்குவ விசேஷராய் நெக்குநெக்குருகி பணிந்து எழுந்து இரு கை கூப்பி – தாயு:6 48/3
பற்பல விதம் கொண்ட புலி கலையின் உரியது படைத்து ப்ரதாபம் உறலால் பனி வெயில்கள் புகுதாமல் நெடிய வான் தொடர் நெடிய பரு மர வனங்கள் ஆரும்
வெற்பினிடை உறைதலால் தவராஜசிங்கம் என மிக்கோர் உமை புகழ்வர் காண் வேதாந்த சித்தாந்த சமரச நல் நிலை பெற்ற வித்தக சித்தர் கணமே – தாயு:7 65/3,4
கார் ஆரும் ஆணவ காட்டை களைந்து அறக்கண்டு அகங்காரம் என்னும் கல்லை பிளந்து நெஞ்சகமான பூமி வெளி காண திருத்தி மேன்மேல் – தாயு:8 72/1
தண் ஆரும் நின்னது அருள் அறியாதது அல்லவே சற்றேனும் இனிது இரங்கி சாசுவத முத்தி நிலை ஈது என்று உணர்த்தியே சக நிலை தந்து வேறு ஒன்று – தாயு:10 93/3
ஊன் ஆரும் உடல் சுமை என் மீது ஏன் வைத்தாய் உயிர் எனவும் என்னை ஒன்றா உள் ஏன் வைத்தாய் – தாயு:16 179/2
ஒளி ஆரும் கண்ணும் இரவியும் போல் நின்று உலாவுவன் காண் – தாயு:27 406/2
அளி ஆரும் கொன்றை சடை ஆட அம்புலி ஆட கங்கை – தாயு:27 406/3
ஆரும் இடத்து அத்துவிதம் ஆம் – தாயு:28 475/4
ஆரும் துறக்கை அரிதரிது நேரே – தாயு:28 516/2
சீர் ஆரும் தெய்வ திரு_அருளாம் பூமி முதல் – தாயு:43 636/1
ஆரும் அறியாமல் எனை அந்தரங்கமாக வந்து – தாயு:44 1028/1
பொன் ஆரும் மன்றுள் மணி பூவை விழி வண்டு சுற்றும் – தாயு:45 1084/1
வாள் ஆரும் கண்ணார் மயல் கடலில் ஆழ்ந்தேன் சற்று – தாயு:46 1334/1
வாள் ஆரும் கண்ணியர் மோகம் யம வாதை கனலை வளர்க்கும் மெய் என்றே – தாயு:54 1447/1
ஆரும் நிலை அறியாதபடியே – தாயு:56 1452/14
மேல்

---

ஆரும்படிக்கு (1)

வாகு ஆரும்படிக்கு இசை கிண்கிணி வாய் என்ன மலர்ந்த மலரிடை வாசம் வயங்குமா போல் – தாயு:14 132/3
மேல்

---

ஆரூரில் (1)

அடியிட்ட செந்தமிழின் அருமையிட்டு ஆரூரில் அரிவையோர் பரவை வாயில் அம்மட்டும் அடியிட்டு நடை நடந்து அருள் அடிகள் அடி ஈது முடி ஈது என – தாயு:37 581/3
மேல்

---

ஆரே (1)

ஆரே அங்கு அவர் பெருமை என்னே என்பேன் அடிக்கின்ற காற்றே நீ யாராலே-தான் – தாயு:14 157/2
மேல்

---

ஆரொடு (1)

தளரும் தன்மை இங்கு ஆரொடு புகலுவேன் தக்கோய் – தாயு:25 363/4
மேல்

---

ஆல் (19)

செங்கமல பீடம் மேல் கல்_ஆல் அடிக்குள் வளர் சித்தாந்த முத்தி முதலே சிரகிரி விளங்க வரு தக்ஷிணாமூர்த்தியே சின்மயானந்த குருவே – தாயு:4 26/4
திரு மருவு கல்_ஆல் அடி கீழும் வளர்கின்ற சித்தாந்த முத்தி முதலே சிரகிரி விளங்க வரு தக்ஷிணாமூர்த்தியே சின்மயானந்த குருவே – தாயு:4 32/4
எந்தை வட ஆல் பரமகுரு வாழ்க வாழ அருளிய நந்தி மரபு வாழ்க என்று அடியர் மனம் மகிழ வேதாகம துணிபு இரண்டு இல்லை ஒன்று என்னவே – தாயு:5 38/3
தென்-பாலின் முகம் ஆகி வட ஆல் இருக்கின்ற செல்வமே சத்து ஆகி என் சித்தம் மிசை குடிகொண்ட அறிவான தெய்வமே தேசோமயானந்தமே – தாயு:12 120/4
சாதக மோனத்தில் என்ன வட ஆல் நீழல் தண் அருள் சந்திரமெளலி தட கைக்கு ஏற்க – தாயு:14 135/3
பேதம் அபேதம் கெடவும் ஒரு பேசாமை பிறவாதோ ஆல் அடியில் பெரிய மோன – தாயு:14 163/2
ஆல் அடியில் பரமகுரு வாழி வாழி அகண்டிதாகார அருள் அடியார் வாழி – தாயு:14 164/4
தெளிவு தந்த கல்_ஆல் அடி தே என்று – தாயு:18 239/3
படி இருள் அகல சின்மயம் பூத்த பசும் கொம்பை அடக்கி ஓர் கல்_ஆல் – தாயு:19 281/3
கையால் மவுனம் தெரிந்தே கல்_ஆல் நிழல்-கண் இருந்த – தாயு:27 419/3
ஆரா அமுது என மோனம் வகித்து கல்_ஆல் நிழல் கீழ் – தாயு:27 420/1
காரண மூலம் கல்_ஆல் அடிக்கே உண்டு காணப்பெற்றால் – தாயு:27 425/2
சிறியேன் படும் துயர் கண்டு கல்_ஆல் நிழல் சேர்ந்ததுவே – தாயு:27 430/4
கோலம் படைத்து கல்_ஆல் அடி கீழ் வைகும் கோவுக்கு அன்பாம் – தாயு:27 435/3
கல்லால் ஏய் இருந்த நெஞ்சும் கல்_ஆல் முக்கண் கனியே நெக்குருகிடவும் காண்பேன்-கொல்லோ – தாயு:40 594/2
பல் முத்திரை சமயம் பாழ்பட கல்_ஆல் அடி வாழ் – தாயு:44 1060/1
ஐயனை கல்_ஆல் அரசை யாம் அணைவது எந்நாளோ – தாயு:45 1094/2
கல்_ஆல் அடியில் வளர் கற்பகமே என் அளவோ – தாயு:51 1392/1
கற்றதும் கேட்டதும் தானே ஏதுக்காக கடம்_படம் என்று உருட்டுதற்கோ கல்_ஆல் எம்மான் – தாயு:52 1415/1
மேல்

---

ஆலம் (3)

ஆழ் ஆழி கரை இன்றி நிற்கவிலையோ கொடிய ஆலம் அமுதாகவிலையோ அ கடலின் மீது வட அனல் நிற்கவில்லையோ அந்தரத்து அகில கோடி – தாயு:2 12/1
ஆலம் உண்டும் அமிர்து உருவாய் வந்த – தாயு:18 197/3
ஆலம் படைத்த விழியார்கள் மால்கொண்டு அவர் செய் இந்த்ரசாலம் – தாயு:27 435/1
மேல்

---

ஆலம்ப (1)

தத்துவ சொருபத்தை மத சம்மதம் பெறா சாலம்ப ரகிதமான சாசுவத புட்கல நிராலம்ப ஆலம்ப சாந்தபத வ்யோம நிலையை – தாயு:1 3/2
மேல்

---

ஆலயமா (1)

அருளே ஓர் ஆலயமா ஆனந்தமாய் இருந்த – தாயு:29 551/1
மேல்

---

ஆலயமாம் (1)

வஞ்சகத்துக்கு ஆலயமாம் வல்_வினையேன் ஆ கெடுவேன் – தாயு:46 1332/1
மேல்

---

ஆலிப்பால் (1)

அ பரிசாளரும் அஃதே பிடித்து ஆலிப்பால் அடுத்த அ நூல்களும் விரித்தே அனுமான் ஆதி – தாயு:14 140/2
மேல்

---

ஆலின் (5)

அன்று ஆலின் கீழ் இருந்து மோன ஞானம் அமைத்த சின்முத்திரை கடலே அமரர் ஏறே – தாயு:16 182/4
கல்_ஆலின் கீழ் இருந்த செக்கர் மேனி கற்பகமே பராபரமே கைலை வாழ்வே – தாயு:24 345/4
கல்_ஆலின் கீழ் இருந்து கற்பித்தான் ஓர் வசனம் – தாயு:28 504/3
நீதியாய் கல்_ஆலின் நீழலின் கீழே இருந்து – தாயு:28 509/1
கல்_ஆலின் நீழல்-தனில் ஒரு நால்வர்க்கும் கடவுள் நீ உணர்த்துவதும் கைகாட்டு என்றால் – தாயு:42 606/1
மேல்

---

ஆவது (5)

கரு உரு ஆவது எனக்கு இலை இந்த காயமோ பொய் என கண்ட – தாயு:19 280/2
அறவும் அரிதுஅரிது அன்றோ இக_பரமும் உன்னை அன்றி ஆவது உண்டோ – தாயு:26 398/2
பொல்லா மயக்கத்தில் ஆழ்ந்து ஆவது என்ன புகல் நெஞ்சமே – தாயு:27 445/4
கட்டுக்குள் ஆவது என்றோ காண் – தாயு:28 465/4
காது அற்றுப்போன முறி கட்டிவைத்தால் ஆவது உண்டோ – தாயு:28 486/1
மேல்

---

ஆவதும் (1)

தாயும் தந்தையும் எனக்கு உறவு ஆவதும் சாற்றின் – தாயு:24 341/1
மேல்

---

ஆவதுவே (1)

நிற்பது கற்று அன்றோ நிருவிகற்பம் ஆவதுவே – தாயு:51 1395/2
மேல்

---

ஆவதே (2)

புந்தி மகிழ் உற உண்டு உடுத்து இன்பம் ஆவதே போந்த நெறி என்று இருந்தேன் பூராயமாக நினது அருள் வந்து உணர்த்த இவை போன வழி தெரியவில்லை – தாயு:4 30/2
ஆதரவுவையாமல் அறிவினை மறைப்பது நின் அருள் பின்னும் அறிவு_இன்மை தீர்த்து அறிவித்து நிற்பது நின் அருள் ஆகில் எளியனேற்கு அறிவு ஆவதே அறிவு இலா – தாயு:4 35/2
மேல்

---

ஆவர் (3)

நேசித்து ரசவாத வித்தைக்கு அலைந்திடுவர் நெடு நாள் இருந்த பேரும் நிலையாகவே இனும் காயகற்பம் தேடி நெஞ்சு புண் ஆவர் எல்லாம் – தாயு:2 13/2
ஆனாலும் இதன் பெருமை எவர்க்கு ஆர் சொல்வார் அது ஆனால் அது ஆவர் அதுவே சொல்லும் – தாயு:14 153/4
நெட்டு_ஊரர் ஆவர் அவர் நேசம் என்னோ பைங்கிளியே – தாயு:44 1044/2
மேல்

---

ஆவலால் (1)

மின் போலும் இடை ஒடியும்ஒடியும் என மொழிதல் போல் மென் சிலம்பு ஒலிகள் ஆர்ப்ப வீங்கி புடைத்து விழ சுமை அன்ன கொங்கை மட மின்னார்கள் பின் ஆவலால்
என் போல் அலைந்தவர்கள் கற்றார்கள் கல்லார்கள் இருவர்களில் ஒருவர் உண்டோ என் செய்கேன் அம்மம்ம என் பாவம் என் கொடுமை ஏது என்று எடுத்து மொழிவேன் – தாயு:12 120/1,2
மேல்

---

ஆவலோ (1)

திரு_உருவாளர் அநுபவ நிலையும் சேருமோ ஆவலோ மெத்த – தாயு:19 280/3
மேல்

---

ஆவன் (1)

பொல்லாத சேய் எனில் தாய் தள்ளல் நீதமோ புகலிடம் பிறிதும் உண்டோ பொய் வார்த்தை சொல்லிலோ திரு_அருட்கு அயலுமாய் புன்மையேன் ஆவன் அந்தோ – தாயு:9 79/3
மேல்

---

ஆவனோ (1)

சிறியேன் மயங்கி மிக அறிவின்மை ஆவனோ தேடு அரிய சத்து ஆகி என் சித்தம் மிசை குடிகொண்ட அறிவான தெய்வமே தேசோமயானந்தமே – தாயு:12 116/4
மேல்

---

ஆவா (2)

ஆவா என்றே அழுத அப்பனே நீ வாடா – தாயு:28 513/2
ஆவா என்று அழுது தொழும் கையர் ஆகி அப்பனே ஆனந்த அடிகளே நீ – தாயு:41 596/1
மேல்

---

ஆவாய் (3)

உன்னிலோ திரு_அருளுக்கு ஒப்பு ஆவாய் என் உயிர்க்கு ஓர் உறவும் ஆவாய் – தாயு:26 397/4
உன்னிலோ திரு_அருளுக்கு ஒப்பு ஆவாய் என் உயிர்க்கு ஓர் உறவும் ஆவாய் – தாயு:26 397/4
உன் புலத்தை ஓரின் அருட்கு ஒப்பு ஆவாய் நெஞ்சே நீ – தாயு:29 550/3
மேல்

---

ஆவார் (2)

உற்றவர்க்கே கண்ணீர் கம்பலை உண்டாகும் உறாதவரே கல்_நெஞ்சம் உடையர் ஆவார் – தாயு:41 595/2
மண் ஆவார் நட்பை மதியேன் பராபரமே – தாயு:43 688/2
மேல்

---

ஆவாரேனும் (1)

கண் ஆவாரேனும் உனை கைகுவியாராயின் அந்த – தாயு:43 688/1
மேல்

---

ஆவி (14)

உள் உறையில் என் ஆவி நைவேத்தியம் ப்ராணன் ஓங்கும் மதி தூப தீபம் ஒருக்காலம் அன்று இது சதா_கால பூசையா ஒப்புவித்தேன் கருணைகூர் – தாயு:6 54/2
எக்காலமும் தனக்கென்ன ஒரு செயல் இலா ஏழை நீ என்று இருந்திட்டு எனது ஆவி உடல் பொருளும் மெளனியாய் வந்து கை ஏற்று நமது என்ற அன்றே – தாயு:8 76/1
வந்து என் உடல் பொருள் ஆவி மூன்றும் தன் கைவசம் எனவே அத்துவா மார்க்கம் நோக்கி – தாயு:14 149/1
ஆரிலே உளது ஆவி திரள் அதை – தாயு:18 211/3
அன்னை அப்பன் என் ஆவி துணை எனும் – தாயு:18 218/1
அழுந்தும் பவம் நீ நன்மையும் நீ ஆவி யாக்கை நீ-தானே – தாயு:20 286/4
எடுத்த தேகம் பொருள் ஆவி மூன்றும் நீ எனக்கு ஒன்று இல்லை என மோன நல் நெறி – தாயு:31 556/1
முடியாது என் ஆவி பற்றே பராபரமே – தாயு:33 559/4
அஞ்சல் என வாழும் எனது ஆவி துணை நீயே – தாயு:33 566/2
வைத்த பொருள் உடல் ஆவி மூன்றும் நின் கைவசம் எனவே யான் கொடுக்க வாங்கிக்கொண்டு – தாயு:41 601/1
உள்ள பொருள் ஆவி உடல் மூன்றும் அன்றே-தான் – தாயு:43 871/1
ஆவிக்குள் ஆவி எனும் அற்புதனார் சிற்சுகம்-தான் – தாயு:44 1027/1
ஆகத்தை நீக்கும் முன்னே ஆவி துணைவரை நான் – தாயு:44 1080/1
ஆவி துணையே அரு மருந்தே என்றனை நீ – தாயு:51 1403/1
மேல்

---

ஆவிக்கு (4)

யோகானுபூதி பெற்ற அன்பர் ஆவிக்கு உறுதுணையே என்_அளவும் உகந்த நட்பே – தாயு:14 132/2
பேர்_ஆனந்த சித்தன் எனும் பெரியோய் ஆவிக்கு_உரியோய் கேள் – தாயு:23 320/2
ஆவிக்கு உறுதுணை யார் ஐயா பராபரமே – தாயு:43 896/2
உற்றவரே ஆவிக்கு உறவாம் பராபரமே – தாயு:43 938/2
மேல்

---

ஆவிக்கு_உரியோய் (1)

பேர்_ஆனந்த சித்தன் எனும் பெரியோய் ஆவிக்கு_உரியோய் கேள் – தாயு:23 320/2
மேல்

---

ஆவிக்குள் (2)

ஆவிக்குள் நின்ற உனக்கு அன்பு_வைத்தார்க்கு அஞ்சல் என்பாய் – தாயு:33 563/2
ஆவிக்குள் ஆவி எனும் அற்புதனார் சிற்சுகம்-தான் – தாயு:44 1027/1
மேல்

---

ஆவிக்குள்ளே (1)

என் ஆவிக்குள்ளே இருந்தாய் பராபரமே – தாயு:43 1001/2
மேல்

---

ஆவியும் (1)

என தகும் உடல் பொருள் ஆவியும் தந்தேன் – தாயு:25 362/2
மேல்

---

ஆவியே (3)

பின்னை உய்கிலன் பேதையன் ஆவியே – தாயு:18 195/4
ஆவியே உனை யான் அறிவாய் நின்று – தாயு:18 196/1
ஆவியே நிறைய வந்த அமுதமே என்னேன் அந்தோ – தாயு:22 303/3
மேல்

---

ஆவியோடு (1)

அளம் பெறு துரும்பு ஒத்து ஆவியோடு ஆக்கை ஆனந்தமாகவே அலந்தேன் – தாயு:19 274/2
மேல்

---

ஆவேச (1)

அங்கை கொடு மலர் தூவி அங்கம்-அது புளகிப்ப அன்பினால் உருகி விழி நீர் ஆறாக வாராத முத்தியினது ஆவேச ஆசை கடற்குள் மூழ்கி – தாயு:4 26/1
மேல்

---

ஆவேன் (2)

ஆண்ட குரு மெளனி-தன்னால் யான் எனது அற்று அவன் அருள் நான் ஆவேன் பூவில் – தாயு:26 399/3
ஆடுவேன் ஆனந்தம் ஆவேன் பராபரமே – தாயு:43 995/2
மேல்

---

ஆவை (1)

ஆராலும் அறியாத சத்து அன்றோ அதுவாய் அங்கு இரு நீ எங்கு இருந்தும் அது ஆவை கண்டாய் – தாயு:17 189/2
மேல்

---

ஆழ் (5)

ஆழ் ஆழி கரை இன்றி நிற்கவிலையோ கொடிய ஆலம் அமுதாகவிலையோ அ கடலின் மீது வட அனல் நிற்கவில்லையோ அந்தரத்து அகில கோடி – தாயு:2 12/1
ஆறு ஒத்து இலங்கு சமயங்கள் ஆறுக்கும் ஆழ் கடலாய் – தாயு:27 411/1
ஆழ் ஆழி இன்பத்து அழுந்த படியாயோ – தாயு:29 544/2
ஆழ் ஆழி என்ன அருள் ஆனார் அழுக்காற்றோடு – தாயு:33 561/2
ஆழ் ஆழி என்ன அளவுபடா வஞ்ச நெஞ்ச – தாயு:45 1137/1
மேல்

---

ஆழ்கின்றேன் (1)

துக்க_வெள்ளத்தில் ஆழ்கின்றேன் என் செய்வான் துணிந்தேன் – தாயு:25 387/4
மேல்

---

ஆழ்த்தல் (1)

சொந்தமாய் ஆண்ட நீ அறியார்கள் போலவே துன்பத்தில் ஆழ்த்தல் முறையோ சுத்த நிர்க்குணமான பர தெய்வமே பரஞ்சோதியே சுக_வாரியே – தாயு:9 87/4
மேல்

---

ஆழ்த்திடும் (1)

வைத்து எமை மயக்கி இரு கண் வலையை வீசியே மாயா விலாச மோக_வாரிதியில் ஆழ்த்திடும் பாழான சிற்றிடை மடந்தையர்கள் சிற்றின்பமோ – தாயு:10 98/2
மேல்

---

ஆழ்த்தும் (1)

ஆழ்த்தும் முக்கண் அருள் செம்பொன் சோதியே – தாயு:18 214/4
மேல்

---

ஆழ்ந்த (1)

கதியை விட்டு இந்த காமத்தில் ஆழ்ந்த என் – தாயு:18 264/3
மேல்

---

ஆழ்ந்தது (1)

அல்லால் மனம் அற பூரண நிட்டையில் ஆழ்ந்தது உண்டோ – தாயு:27 424/2
மேல்

---

ஆழ்ந்தாயே (1)

ஆழ்ந்தாயே இ உலகில் அல்லல் எல்லாம் தீர்ந்து அருளால் – தாயு:43 872/1
மேல்

---

ஆழ்ந்து (4)

வனிதையர் மயக்கில் ஆழ்ந்து வருந்தவோ வம்பனேனே – தாயு:21 301/4
சாவிபோம் சமயத்து ஆழ்ந்து சகத்திடை தவிக்கின்றேனே – தாயு:22 303/4
பொல்லா மயக்கத்தில் ஆழ்ந்து ஆவது என்ன புகல் நெஞ்சமே – தாயு:27 445/4
ஆழ்ந்து நினைக்கின் அரோசிகமாம் இ உடலில் – தாயு:45 1123/1
மேல்

---

ஆழ்ந்தேன் (1)

வாள் ஆரும் கண்ணார் மயல் கடலில் ஆழ்ந்தேன் சற்று – தாயு:46 1334/1
மேல்

---

ஆழாமல் (1)

ஆசை சுழல்_கடலில் ஆழாமல் ஐயா நின் – தாயு:47 1363/1
மேல்

---

ஆழி (7)

ஆழ் ஆழி கரை இன்றி நிற்கவிலையோ கொடிய ஆலம் அமுதாகவிலையோ அ கடலின் மீது வட அனல் நிற்கவில்லையோ அந்தரத்து அகில கோடி – தாயு:2 12/1
சிந்தையானதும் அறிவை என் அறிவில் அறிவான தெய்வம் நீ அன்றி உளதோ தேக நிலை அல்லவே உடை கப்பல் கப்பலாய் திரை ஆழி ஊடு செலுமோ – தாயு:9 87/3
ஆழி போல் அருள் ஐயன் மவுனத்தால் – தாயு:24 326/3
ஆழ் ஆழி இன்பத்து அழுந்த படியாயோ – தாயு:29 544/2
ஆழ் ஆழி என்ன அருள் ஆனார் அழுக்காற்றோடு – தாயு:33 561/2
ஆழி துரும்பு எனவே அங்குமிங்கும் உன் அடிமை – தாயு:43 671/1
ஆழ் ஆழி என்ன அளவுபடா வஞ்ச நெஞ்ச – தாயு:45 1137/1
மேல்

---

ஆழியிலே (1)

அடைவு கெட்ட பாழ் மாயை ஆழியிலே இன்னம் அல்லல்பட – தாயு:33 559/3
மேல்

---

ஆழும் (3)

பொய்யில் ஆழும் புலை இனி பூரை காண் – தாயு:18 233/2
அனைத்தும் ஆம் அ பொருளில் ஆழும் நாள் எந்நாளோ – தாயு:45 1263/2
வந்த வரவை மறந்து மிக்க மாதர் பொன் பூமி மயக்கத்தில் ஆழும்
இந்த மயக்கை அறுக்க எனக்கு எந்தை மெய்ஞ்ஞான எழில் வாள் கொடுத்தான் – தாயு:54 1446/1,2
மேல்

---

ஆள் (12)

கூவி ஆள் எனை ஆட்கொண்ட கோலமே – தாயு:18 196/4
அருள்வரோ எனை ஆள் உடை அண்ணலே – தாயு:18 212/2
அன்று-தொட்டு எனை ஆள் அரசே என்று – தாயு:18 213/2
ஐயனே எனை ஆள் உடை அண்ணலே – தாயு:18 233/4
நாயனே எனை ஆள் உடை முக்கண் நாயகனே – தாயு:24 341/4
ஆள வந்தார் தாளின் கீழ் ஆள் புகுந்தாய் மீள உன்னை – தாயு:28 523/2
தோல்_பாவை நாலு ஆள் சுமை ஆகும் சீவன் ஒன்று இங்கு – தாயு:43 818/1
வெம் பந்தம் தீர்த்து உலகு ஆள் வேந்தன் திருஞானசம்பந்தனை – தாயு:45 1107/1
எனை ஆள் அடிகள் அடி எய்தும் நாள் எந்நாளோ – தாயு:45 1146/2
அறியாது அறிந்து எமை ஆள் அண்ணலை நாமாக – தாயு:45 1294/1
ஆள் ஆக எந்தை அருள்செயவும் காண்பேனோ – தாயு:46 1334/2
தம்மை கொடுத்திட்டு எம்மை ஆள் என – தாயு:55 1451/35
மேல்

---

ஆள்-தான் (1)

ஆள்-தான் நான் ஐயம் இல்லையால் – தாயு:28 523/4
மேல்

---

ஆள்கின்ற (1)

அருள் உடைய நின் அன்பர் சங்கைசெய்திடுவரோ அலது கிர்த்திய கர்த்தராய் அகிலம் படைத்து எம்மை ஆள்கின்ற பேர் சிலர் அடாது என்பரோ அகன்ற – தாயு:10 95/2
மேல்

---

ஆள்வானே (1)

ஆறாய் பெருகும் பெரும் கருணை அரசே என்னை ஆள்வானே – தாயு:20 288/4
மேல்

---

ஆள்வையோ (2)

சங்கர சுயம்புவே சம்புவே எனவும் மொழி தழுதழுத்திட வணங்கும் சன்மார்க்க நெறி இலா துன்மார்க்கனேனையும் தண் அருள் கொடுத்து ஆள்வையோ
துங்கம் மிகு பக்குவ சனகன் முதல் முனிவோர்கள் தொழுது அருகில் வீற்றிருப்ப சொல் அரிய நெறியை ஒரு சொல்லால் உணர்த்தியே சொரூபாநுபூதி காட்டி – தாயு:4 26/2,3
தீது_இல் அருள் கொண்டு இனி உணர்த்தி எனை ஆள்வையோ சித்தாந்த முத்தி முதலே சிரகிரி விளங்க வரு தக்ஷிணாமூர்த்தியே சின்மயானந்த குருவே – தாயு:4 35/4
மேல்

---

ஆள (10)

வல்லான் எனும் பெயர் உனக்கு உள்ளதே இந்த வஞ்சகனை ஆள நினையாய் மந்த்ர குருவே யோக தந்த்ர குருவே மூலன் மரபில் வரும் மெளனகுருவே – தாயு:5 42/4
படி மிசை மெளனி ஆகி நீ ஆள பாக்கியம் என் செய்தேன் பரனே – தாயு:19 278/4
ஆள வந்தார் தாளின் கீழ் ஆள் புகுந்தாய் மீள உன்னை – தாயு:28 523/2
அருள் பாய் நமக்காக ஆள வந்தார் பொன் அடி கீழ் – தாயு:29 545/3
திடமுறவே நின் அருளை சேர்த்து என்னை காத்து ஆள
கடன் உனக்கு என்று எண்ணி நின்னை கைகுவித்தோன் நான் அலனோ – தாயு:33 559/1,2
மாகம் ஓடவும் வல்லன் எனை ஆள வல்லையோ வளம் மருவு தேவை அரசே வரை_ராசனுக்கு இரு கண்மணியாய் உதித்த மலை வளர் காதலி பெண் உமையே – தாயு:37 583/4
பேற்றை பகுத்து அருளி எனை ஆள வல்லையோ பெரிய அகிலாண்ட கோடி பெற்ற நாயகி பெரிய கபிலை மா நகர் மருவு பெரியநாயகி அம்மையே – தாயு:39 587/4
சற்று இரங்கி ஆள தகாதோ பராபரமே – தாயு:43 681/2
சிந்தை மருவி தெளிவித்து எனை ஆள
வந்த குருநாதன் அருள் வாய்க்குமோ பைங்கிளியே – தாயு:44 1047/1,2
ஆள வந்த கோலங்கட்கு அன்பு வைப்பது எந்நாளோ – தாயு:45 1101/2
மேல்

---

ஆளாக்கி (1)

அன்பர் பணி செய்ய எனை ஆளாக்கி விட்டுவிட்டால் – தாயு:43 790/1
மேல்

---

ஆளாக்கினையோ (1)

அல்லின் கரிய அந்தகனார்க்கு ஆளாக்கினையோ அறியேனே – தாயு:20 282/4
மேல்

---

ஆளாகவோ (1)

அநியாயமாய் இந்த உடலை நான் என்று வரும் அந்தகற்கு ஆளாகவோ ஆடி திரிந்து நான் கற்றதும் கேட்டதும் அவலமாய் போதல் நன்றோ – தாயு:11 104/2
மேல்

---

ஆளாய் (1)

விருந்து அமிர்து என அருந்தி வெறியாட்டுக்கு ஆளாய் நாளும் – தாயு:36 572/2
மேல்

---

ஆளினும் (1)

ஆசைக்கு ஓர் அளவு இல்லை அகிலம் எல்லாம் கட்டி ஆளினும் கடல் மீதிலே ஆணை செலவே நினைவர் அளகேசன் நிகராக அம் பொன் மிக வைத்த பேரும் – தாயு:2 13/1
மேல்

---

ஆளுகை (1)

நீக்கி ஆளுகை நின் பரம் அன்பினர் – தாயு:18 250/3
மேல்

---

ஆளும் (2)

ஒருபொழுதும் பெற்று அறியேன் என்னை ஆளும் ஒருவா உன் அடிமை நான் ஒருத்தனுக்கோ – தாயு:16 176/2
ஆளும் பொறியால் அருள் வருவது எந்நாளோ – தாயு:45 1144/2
மேல்

---

ஆளோ (1)

அல்லாமை எத்தனை அமைத்தனை உனக்கு அடிமை ஆனேன் இவைக்கும் ஆளோ அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 67/4
மேல்

---

ஆற்றகில்லேன (1)

போயினது ஆற்றகில்லேன பூரணானந்த வாழ்வே – தாயு:36 577/4
மேல்

---

ஆற்றப்படாது (1)

ஆற்றப்படாது துன்பம் ஐய என்னால் என் மனது – தாயு:43 802/1
மேல்

---

ஆற்றா (1)

சித்தமும் வாக்கும் தேகமும் நினவே சென்மமும் இனி எனால் ஆற்றா
வைத்திடு இங்கு என்னை நின் அடி குடியா மறை முடி இருந்த வான் பொருளே – தாயு:24 358/3,4
மேல்

---

ஆற்றால் (1)

காண் தக அழித்தான் முக்கண் கடவுள்-தான் இனைய ஆற்றால்
ஆண்டவன் எவனோ என்ன அறிகிலாது அகிலம் நீயே – தாயு:15 166/2,3
மேல்

---

ஆற்றாலே (1)

சுருதி சொல்லிய ஆற்றாலே தொழும் தெய்வம் எல்லாம் ஒன்றே – தாயு:24 357/2
மேல்

---

ஆற்றில் (1)

வெட்டவெளி விண் ஆற்றில் மெய் தோய்வது எந்நாளோ – தாயு:45 1180/2
மேல்

---

ஆற்றிலேன் (2)

தன்னந்தனி சிறியன் ஆற்றிலேன் போற்றி வளர் சன்மார்க்க முத்தி முதலே சர்வ பரிபூரண அகண்ட தத்துவமான சச்சிதானந்த சிவமே – தாயு:11 108/4
ஆற்றிலேன் அகண்டானந்த அண்ணலே அளவு_இல் மாயை – தாயு:24 337/3
மேல்

---

ஆற்று (1)

ஆற்று பெருக்கு அன்ன கன்ம பெருக்கை அடர் கிருமி – தாயு:27 418/3
மேல்

---

ஆற்றுகிலேன் (1)

அப்பா என் எய்ப்பில் வைப்பே ஆற்றுகிலேன் போற்றி என்று – தாயு:43 660/1
மேல்

---

ஆற்றேன் (3)

அன்றே விளைந்தது அன்றோ ஆற்றேன் பராபரமே – தாயு:43 795/2
அஞ்சு புல வேடருக்கும் ஆற்றேன் பராபரமே – தாயு:43 900/2
ஆசை தந்த துன்பம்-அதற்கு ஆற்றேன் நான் பைங்கிளியே – தாயு:44 1062/2
மேல்

---

ஆற்றேன்ஆற்றேன் (1)

ஆற்றேன்ஆற்றேன் என்று அரற்றும் நாள் எந்நாளோ – தாயு:45 1241/2
மேல்

---

ஆறாக (3)

அங்கை கொடு மலர் தூவி அங்கம்-அது புளகிப்ப அன்பினால் உருகி விழி நீர் ஆறாக வாராத முத்தியினது ஆவேச ஆசை கடற்குள் மூழ்கி – தாயு:4 26/1
கரைந்துகரைந்து உருகி கண்ணீர் ஆறாக
விரைந்தே நிருவிகற்பம் எய்த நிரந்தரமும் – தாயு:28 498/1,2
கடலில் மடை கண்டது போல் கண்ணீர் ஆறாக
உடல் வெதும்பி மூர்ச்சித்து உருகும் நாள் எந்நாளோ – தாயு:45 1238/1,2
மேல்

---

ஆறாய் (1)

ஆறாய் பெருகும் பெரும் கருணை அரசே என்னை ஆள்வானே – தாயு:20 288/4
மேல்

---

ஆறான (1)

ஆறான கண்ணீர்க்கு என் அங்கபங்கம் ஆனதையும் – தாயு:44 1029/1
மேல்

---

ஆறு (17)

ஆசை நிகளத்தினை நிர்த்தூளிபட உதறி ஆங்கார முளையை எற்றி அத்துவித மதம் ஆகி மதம் ஆறும் ஆறு ஆக அங்கையின் விலாழி ஆக்கி – தாயு:5 37/1
தொண்ணூற்றொடு ஆறு மற்று உள்ளனவும் மெளனியாய் சொன்ன ஒரு சொல் கொண்டதே தூ வெளியதாய கண்டானந்த சுக_வாரி தோற்றுமதை என் சொல்லுவேன் – தாயு:6 48/2
கண் ஆறு கரைபுரள நின்ற அன்பரை எலாம் கைவிடா காட்சியுறவே கருது அரிய சிற்சபையில் ஆனந்த நிர்த்தமிடு கருணாகர கடவுளே – தாயு:6 48/4
கெச துரக முதலான சதுரங்க மன ஆதி கேள்வியின் இசைந்து நிற்ப கெடி கொண்ட தலம் ஆறு மு_மண்டலத்திலும் கிள்ளாக்கு செல்ல மிக்க – தாயு:7 62/1
ஆறு சமயங்கள்-தொறும் வேறுவேறாகி விளையாடும் உனை யாவர் அறிவார் அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 69/4
ஆறு அனைத்தும் புகும் கடல் போல் சமயகோடி அத்தனையும் தொடர்ந்து புகும் ஆதி நட்பே – தாயு:14 134/4
நிற்பதற்கு இந்த வினை வந்த ஆறு என்-கொல் நிமலா – தாயு:24 343/4
ஆறு ஒத்து இலங்கு சமயங்கள் ஆறுக்கும் ஆழ் கடலாய் – தாயு:27 411/1
விண்_ஆறு வெற்பின் விழுந்து ஆங்கு என மார்பில் – தாயு:33 564/1
கண் ஆறு பாய்ச்சிடும் என் காதல்_வெள்ளம் கண்டிலையோ – தாயு:33 564/2
என்னே நான் பிறந்து உழல வந்த ஆறு இங்கு எனக்கென ஓர் செயல் இலையே ஏழையேன்-பால் – தாயு:42 632/1
அன்பால் கரைந்து கண்ணீர் ஆறு கண்ட புண்ணியருக்கு – தாயு:43 730/1
ஆறு எனவும் நன்றாய் அறிந்தேன் பராபரமே – தாயு:43 809/2
ஏறாத ஆறு ஏது இயம்பாய் பராபரமே – தாயு:43 899/2
ஆறு சமயத்தும் அதுவதுவாய் நின்று இலங்கும் – தாயு:45 1088/1
அஞ்சு முகம் காட்டாமல் ஆறு முகம் காட்ட வந்த – தாயு:45 1092/1
வஞ்சகனுக்கு இன்பம் எந்தாய் வாய்க்கும் ஆறு எவ்வாறே – தாயு:51 1397/2
மேல்

---

ஆறுக்கும் (2)

ஆன மான சமயங்கள் ஆறுக்கும்
தானமாய் நின்று தன்மயம் காட்டிய – தாயு:18 220/1,2
ஆறு ஒத்து இலங்கு சமயங்கள் ஆறுக்கும் ஆழ் கடலாய் – தாயு:27 411/1
மேல்

---

ஆறுபத்தும் (1)

ஆன புற கருவி ஆறுபத்தும் மற்று உளவும் – தாயு:45 1156/1
மேல்

---

ஆறும் (5)

ஆசை நிகளத்தினை நிர்த்தூளிபட உதறி ஆங்கார முளையை எற்றி அத்துவித மதம் ஆகி மதம் ஆறும் ஆறு ஆக அங்கையின் விலாழி ஆக்கி – தாயு:5 37/1
இரு_வினையும் முக்குணமும் கரணம் நான்கும் இடர்செயும் ஐம்_புலனும் காமாதி ஆறும்
வரவரவும் ஏழைக்கு ஓர் எட்டது ஆன மதத்தொடும் வந்து எதிர்த்த நவ வடிவம் அன்றே – தாயு:16 176/3,4
மதம் ஆறும் காணாத ஆனந்த_சாகரத்தை மெளன வாழ்வை – தாயு:26 392/4
ஆறுள் ஒன்றை நாடின் அதற்கு ஆறும் உண்டாம் என்று எமக்கு – தாயு:45 1103/1
ஆறும் உணர்ந்தோர் உணர்வுக்கு அன்பு வைப்பது எந்நாளோ – தாயு:45 1253/2
மேல்

---

ஆறும்படிக்கும் (1)

ஆறும்படிக்கும் அணைவாரோ பைங்கிளியே – தாயு:44 1045/2
மேல்

---

ஆறுமோ (1)

ஆறுமோ தாப சோபம் அகலுமோ அல்லல்-தானே – தாயு:21 298/4
மேல்

---

ஆறுள் (1)

ஆறுள் ஒன்றை நாடின் அதற்கு ஆறும் உண்டாம் என்று எமக்கு – தாயு:45 1103/1
மேல்

---

ஆறே (1)

பேர்_ஆறே இன்ப_பெருக்கே பராபரமே – தாயு:43 639/2
மேல்

---

ஆன்மாவும் (1)

அ பொருளும் ஆன்மாவும் ஆரண நூல் சொன்னபடி – தாயு:28 475/1
மேல்

---

ஆன (28)

தீது_இல் பராபரம் ஆன சித்தாந்த பேர்_ஒளியை சிந்தைசெய்வாம் – தாயு:3 15/4
நிகர்_இல் பசு பதி ஆன பொருளை நாடி நெட்டுயிர்த்து பேர்_அன்பால் நினைதல்செய்வாம் – தாயு:3 25/4
ஆன நெறியாம் சரியை ஆதி சோபானம் உற்று அணுபக்ஷ சம்புபக்ஷம் ஆம் இரு விகற்பமும் மாயாதி சேவையும் அறிந்து இரண்டு ஒன்று என்னும் ஓர் – தாயு:5 41/3
ஆங்காரம் ஆன குல வேட வெம் பேய் பாழ்த்த ஆணவத்தினும் வலிது காண் அறிவினை மயக்கிடும் நடு அறியவொட்டாது யாதொன்று தொடினும் அதுவாய் – தாயு:5 45/1
ஆராரும் அறியாத சூது ஆன வெளியில் வெளி ஆகின்ற துரிய மயமே அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 72/4
இன்று ஆகி நாளையுமாய் மேலும் ஆன எந்தையே எம்மானே என்றுஎன்று ஏங்கி – தாயு:14 137/3
பிறியாமல் தண் அருளே கோயில் ஆன பெரிய பரம் பதி-அதனை பெறவே வேண்டில் – தாயு:14 150/2
தான் ஆன தன்மயமே அல்லால் ஒன்றை தலையெடுக்க ஒட்டாது தலைப்பட்டு ஆங்கே – தாயு:14 153/1
வரவரவும் ஏழைக்கு ஓர் எட்டது ஆன மதத்தொடும் வந்து எதிர்த்த நவ வடிவம் அன்றே – தாயு:16 176/4
ஆன மான சமயங்கள் ஆறுக்கும் – தாயு:18 220/1
தன்மயம் ஆன சுபாவத்தில் மெள்ள தலைப்படுங்கால் – தாயு:27 442/1
மின் மயம் ஆன சகம் யாது உரைத்து என் வெளியில் உய்த்த – தாயு:27 442/2
ஆன தத்துவத்தில் எய்துவரோ நேயானுபூதி – தாயு:28 468/2
தான் ஆன தன்மை வந்து தாக்கினால் அவ்விடத்தே – தாயு:28 518/1
வாழ்வு எனவும் தாழ்வு எனவும் இரண்டா பேசும் வையகத்தார் கற்பனையாம் மயக்கம் ஆன
பாழ் வலையை கிழித்து உதறி செயல் போய் வாழ பரமே நின் ஆனந்த பார்வை எங்கே – தாயு:42 611/1,2
தாய் ஆன தண் அருளை நிரம்ப வைத்து தமியேனை புரவாமல் தள்ளித்தள்ளிப்போய் – தாயு:42 633/1
துரிய நிறைவு ஆன சுகமே பராபரமே – தாயு:43 926/2
தான் அந்தம் ஆன சகச நிருவிகற்ப – தாயு:43 962/1
மு_மல சேறு ஆன முழு கும்பிபாகம் எனும் – தாயு:45 1124/1
ஆன புற கருவி ஆறுபத்தும் மற்று உளவும் – தாயு:45 1156/1
நான் ஆன தன்மை நழுவியே எவ்வுயிர்க்கும் – தாயு:45 1201/1
தான் ஆன உண்மை-தனை சாரும் நாள் எந்நாளோ – தாயு:45 1201/2
அரு உருவம் எல்லாம் அகன்றதுவாய் ஆன
பொருள் எமக்கு வந்து புலப்படுவது எந்நாளோ – தாயு:45 1204/1,2
ஆன முத்தி நல்கும் என அன்புறுவது எந்நாளோ – தாயு:45 1300/2
அ உயிர் போல் எவ்வுயிரும் ஆன பிரான்-தன் அடிமை – தாயு:45 1312/1
மாசு_ஆன நெஞ்சன் இவன் வஞ்சன் என்றோ வாய் திறந்து – தாயு:51 1394/1
அணு முதல் அசலம் ஆன ஆக்கையும் – தாயு:55 1451/12
மதனன் சலதி பொங்க இரணம்-அது ஆன
அளி புண்-தனை வளைந்து விரல் கொண்டு உற அளைந்து – தாயு:56 1452/44,45
மேல்

---

ஆனது (5)

அ காலம் இ காலம் என்பது இலை எல்லாம் அதீதமயம் ஆனது அன்றோ அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 76/4
தனை என்றும் மறந்திருப்ப அருள் வடிவு ஆனது மேல் தட்டி எழுந்திருக்கும் இன்பம் தன்மயமே அதுவாம் – தாயு:17 185/2
ஆனது என்-கொல் ஐயா ஏகதேசம் பூரணத்துக்கு உண்டோ-தான் புகலல்வேண்டும் – தாயு:42 633/2
ஆயும் அறிவு ஆனது நீ அன்றோ பராபரமே – தாயு:43 746/2
செத்த பிழைப்பு ஆனது எங்கள் செய்கை பராபரமே – தாயு:43 948/2
மேல்

---

ஆனதே (1)

ஒக்க நின்றும் ஒன்றாய் நிறைவு ஆனதே – தாயு:18 219/4
மேல்

---

ஆனதையும் (1)

ஆறான கண்ணீர்க்கு என் அங்கபங்கம் ஆனதையும்
கூறாதது என்னோ குதலை மொழி பைங்கிளியே – தாயு:44 1029/1,2
மேல்

---

ஆனதோ (1)

நாள் இது வரைக்கும் உன் அடிமை கூடவே சனனம் ஆனதோ அநந்தம் உண்டு நல சனன மீது இதனுள் அறிய_வேண்டுவன அறியலாம் – தாயு:13 126/2
மேல்

---

ஆனந்த (93)

அங்கு இங்கு எனாதபடி எங்கும் ப்ரகாசமாய் ஆனந்த பூர்த்தி ஆகி அருளொடு நிறைந்தது எது தன் அருள் வெளிக்குளே அகிலாண்ட கோடி எல்லாம் – தாயு:1 1/1
கார் அனந்தம் கோடி வருஷித்தது என அன்பர் கண்ணும் விண்ணும் தேக்கவே கருது அரிய ஆனந்த_மழை பொழியும் முகிலை நம் கடவுளை துரிய வடிவை – தாயு:1 2/3
அத்துவித வத்துவை சொப்ரகாச தனியை அரு மறைகள் முரசு அறையவே அறிவினுக்கு அறிவு ஆகி ஆனந்த மயமான ஆதியை அநாதி ஏக – தாயு:1 3/1
பூராயமாய் உணர ஊகம்-அது தந்ததும் பொய் உடலை நிலை அன்று என போத நெறி தந்ததும் சாசுவத ஆனந்த போகமே வீடு என்னவே – தாயு:2 11/2
வைத்திருந்த தாரகமாய் ஆனந்த மயம் ஆகி மன வாக்கு எட்டா – தாயு:3 14/3
பேதம்_அற நின்று உயிருக்கு உயிர் ஆகி அன்பருக்கே பேர்_ஆனந்த – தாயு:3 15/2
புந்தி மகிழுற நாளும் தடை அற ஆனந்த வெள்ளம் பொலிக என்றே – தாயு:3 19/3
கண்ணார கண்ட அன்பர் கண்ணூடே ஆனந்த_கடலாய் வேறு ஒன்று – தாயு:3 22/2
அற்புத அகோசர நிவிர்த்தி பெறும் அன்பருக்கு ஆனந்த பூர்த்தியான அத்துவித நிச்சய சொரூப சாக்ஷாத்கார அநுபூதி அநுசூதமும் – தாயு:6 47/3
கற்பனை அற காண முக்கணுடன் வடநிழல் கண்ணூடு இருந்த குருவே கருது அரிய சிற்சபையில் ஆனந்த நிர்த்தமிடு கருணாகர கடவுளே – தாயு:6 47/4
கண் ஆறு கரைபுரள நின்ற அன்பரை எலாம் கைவிடா காட்சியுறவே கருது அரிய சிற்சபையில் ஆனந்த நிர்த்தமிடு கருணாகர கடவுளே – தாயு:6 48/4
கல்லாத வறிஞனுக்கு உள்ளே உணர்த்தினை கதிக்கு வகை ஏது புகலாய் கருது அரிய சிற்சபையில் ஆனந்த நிர்த்தமிடு கருணாகர கடவுளே – தாயு:6 49/4
கட்ட அறியாமலே வாடினேன் எப்போது கருணைக்கு உரித்தாவனோ கருது அரிய சிற்சபையில் ஆனந்த நிர்த்தமிடு கருணாகர கடவுளே – தாயு:6 50/4
கைவிடாதே என்ற அன்பருக்கு அன்பாய் கருத்தூடு உணர்த்து குருவே கருது அரிய சிற்சபையில் ஆனந்த நிர்த்தமிடு கருணாகர கடவுளே – தாயு:6 51/4
கண்ணே கருத்தே என் எண்ணே எழுத்தே கதிக்கான மோன வடிவே கருது அரிய சிற்சபையில் ஆனந்த நிர்த்தமிடு கருணாகர கடவுளே – தாயு:6 52/4
கந்தருவர் கின்னரர்கள் மற்றையர்கள் யாவரும் கை குவித்திடு தெய்வமே கருது அரிய சிற்சபையில் ஆனந்த நிர்த்தமிடு கருணாகர கடவுளே – தாயு:6 53/4
கள்ளன் அறிவூடுமே மெள்ளமெள வெளியாய் கலக்க வரும் நல்ல உறவே கருது அரிய சிற்சபையில் ஆனந்த நிர்த்தமிடு கருணாகர கடவுளே – தாயு:6 54/4
கடல் மடை திறந்து அனைய அன்பர் அன்புக்கு எளியை கல்_நெஞ்சனுக்கு எளியையோ கருது அரிய சிற்சபையில் ஆனந்த நிர்த்தமிடு கருணாகர கடவுளே – தாயு:6 55/4
கங்கு அற்ற பேர்_ஆசை வெள்ளத்தின் வளர் அருள் ககன வட்ட கப்பலே கருது அரிய சிற்சபையில் ஆனந்த நிர்த்தமிடு கருணாகர கடவுளே – தாயு:6 56/4
கண் அகல் நிலத்து நான் உள்ள பொழுதே அருள் ககன வட்டத்தில் நின்று கால் ஊன்றி நின்று பொழி ஆனந்த முகிலொடு கலந்து மதி அவசமுறவே – தாயு:7 60/2
அன்பினால் மூர்ச்சித்த அன்பருக்கு அங்ஙனே அமிர்த சஞ்சீவி போல் வந்து ஆனந்த மழை பொழிவை உள்ளன்பு இலாத எனை யார்க்காக அடிமைகொண்டாய் – தாயு:9 80/2
அரும் பொனே மணியே என் அன்பே என் அன்பான அறிவே என் அறிவில் ஊறும் ஆனந்த_வெள்ளமே என்றுஎன்று பாடினேன் ஆடினேன் நாடிநாடி – தாயு:9 83/1
கார் ஆர எண் அரும் அனந்த கோடிகள் நின்று கால் ஊன்றி மழை பொழிதல் போல் கால் வீசி மின்னி படர்ந்து பரவெளி எலாம் கம்மி ஆனந்த_வெள்ளம் – தாயு:9 84/3
முன் நிலை ஒழிந்திட அகண்டிதாகாரமாய் மூதறிவு மேல் உதிப்ப முன்பினொடு கீழ் மேல் நடு பக்கம் என்னாமல் முற்றும் ஆனந்த நிறைவே – தாயு:10 99/3
அனந்த பத உயிர்கள்-தொறும் உயிராய் என்றும் ஆனந்த நிலை ஆகி அளவைக்கு எட்டா – தாயு:14 133/1
கனம் தருமா கனமே தண் அருளில்-தானே கனி பலித்த ஆனந்த கட்டி பேறே – தாயு:14 133/4
யோகம் உறும் ஆனந்த மயம்-அது ஆகி உயிர்க்கு உயிராய் எந்நாளும் ஓங்காநிற்ப – தாயு:14 145/2
அறிவு ஆகி ஆனந்த மயமாய் என்றும் அழியாத நிலை ஆகி யாதின்-பாலும் – தாயு:14 150/1
வான் என நிறைந்து ஆனந்த மா கடல் வளைவது இன்றே – தாயு:15 171/4
எனக்கு ஆனந்த_வெள்ளம் வந்து தேக்கும்படி எனக்கு உன் திரு_கருணை பற்றுமாறே – தாயு:16 177/3
ஆனாமையாய் அகில நிகில பேதம் அனைத்தின் உள்ளும் தான் ஆகி அறிவு ஆனந்த
தேன் ஆகி பால் ஆகி கனியாய் கன்னல் செழும் பாகாய் கற்கண்டாய் திகழ்ந்த ஒன்றே – தாயு:16 179/3,4
தந்த நாள் முதல் இன்ப கால் சற்று அல்லால் தடை அற ஆனந்த_வெள்ளம் தானே பொங்கி – தாயு:16 184/3
தரு மொழி இங்கு உனக்கு இல்லை உன்னை விட்டு நீங்கா தற்பரமாய் ஆனந்த பொற்பொதுவாய் நில்லே – தாயு:17 186/4
அடி முடியும் நடுவும் அற்ற பரவெளி மேற்கொண்டால் அத்துவித ஆனந்த சித்தம் உண்டாம் நமது – தாயு:17 191/1
வானை போல வளைந்துகொண்டு ஆனந்த
தேனை தந்து எனை சேர்ந்து கலந்த மெய் – தாயு:18 216/1,2
தோய்க்கும் ஆனந்த தூ வெளி வெள்ளமே – தாயு:18 235/4
ஆக்கமே முக்கண் ஆனந்த மூர்த்தியே – தாயு:18 250/4
ஆனந்தம் கதி என்ன என் ஆனந்த
மோனம் சொன்ன முறை பெற முக்கண் எம் – தாயு:18 251/1,2
அரு உரு ஆகி அல்லவாய் சமயம் அளவிடா ஆனந்த வடிவே – தாயு:19 280/4
அடியிலே இருந்த ஆனந்த அரசே அன்பரை பருகும் ஆர் அமுதே – தாயு:19 281/4
குறைவு_இலா நிறைவாய் ஞான கோது_இல் ஆனந்த_வெள்ள – தாயு:21 293/1
திடத்துடன் அறிந்து ஆனந்த தெள் அமுது அருந்திடாதே – தாயு:21 300/2
அறம்-அது கிடைக்கின் அன்றி ஆனந்த அற்புத நிட்டையின் நிமித்தம் – தாயு:22 308/2
நல் தவ துணையே ஆனந்த_கடலே ஞாதுரு ஞான ஞேயங்கள் – தாயு:22 309/2
பேர்_ஆனந்த சித்தன் எனும் பெரியோய் ஆவிக்கு_உரியோய் கேள் – தாயு:23 320/2
அலகு_இலா வினை தீர்க்க துசம்கட்டும் அப்பனே அருள் ஆனந்த சோதியே – தாயு:24 328/4
அவம்_புரிந்திடார்க்கு ஆனந்த அமிர்தத்தை அளிக்க – தாயு:25 388/3
மதம் ஆறும் காணாத ஆனந்த_சாகரத்தை மெளன வாழ்வை – தாயு:26 392/4
சித்தினை மா தூ வெளியை தன்மயமாம் ஆனந்த தெய்வம்-தன்னை – தாயு:26 396/4
வீறி பரந்த பரமான ஆனந்த_வெள்ளம் ஒன்று – தாயு:27 411/2
குறியாத ஆனந்த கோவோ அமுது அருள் குண்டலியோ – தாயு:27 430/3
எழுகின்ற ஆனந்த கூத்தன் என் கண்மணி என் அப்பனே – தாயு:27 433/4
ஆரணங்கள் ஆகமங்கள் யாவுமே ஆனந்த
பூரணமே உண்மை பொருள் என்னும் காரணத்தை – தாயு:28 470/1,2
பிறிவு அற ஆனந்த மயம் பெற்று குறி அவிழ்ந்தால் – தாயு:28 492/2
மன்ன நிருவிகற்ப ஆனந்த நிட்டையிலே – தாயு:28 495/3
வெள்ளமே ஆனந்த_வெற்பே என தொழுவோர் – தாயு:28 503/3
பத்து திசையும் பரந்து எழுந்து ஆனந்த_வெள்ளம் – தாயு:28 517/3
வாங்காத ஆனந்த மா மழையும் நீங்காவாம் – தாயு:28 527/2
ஆனந்த மோனகுரு ஆம் எனவே என் அறிவின் – தாயு:28 532/1
நாட்டினான் ஆனந்த நாட்டில் குடி வாழ்க்கை – தாயு:28 535/3
மாசு_அற்ற ஆனந்த_வாரி வழங்கிடுமே – தாயு:29 543/2
அஞ்சல்அஞ்சல் என்று இரங்கும் ஆனந்த மா கடல் கீழ் – தாயு:29 546/3
நதி உண்ட கடல் என சமயத்தை உண்ட பர ஞான ஆனந்த ஒளியே நாதாந்த ரூபமே வேதாந்த மோனமே நான் எனும் அகந்தை தீர்த்து என் – தாயு:37 578/3
ஆர் அணி சடை கடவுள் ஆரணி என புகழ அகிலாண்ட கோடி ஈன்ற அன்னையே பின்னையும் கன்னி என மறை பேசும் ஆனந்த ரூப மயிலே – தாயு:37 582/3
நாத வடிவாகிய மஹா மந்த்ர ரூபியே நாதாந்த வெட்டவெளியே நல் சமயமான பயிர் தழைய வரும் மேகமே ஞான ஆனந்த மயிலே – தாயு:37 585/3
அன்னை போல் அருள் பொழியும் கருணை_வாரி ஆனந்த பெரு முகிலே அரசே சொல்லாய் – தாயு:40 589/2
ஆவா என்று அழுது தொழும் கையர் ஆகி அப்பனே ஆனந்த அடிகளே நீ – தாயு:41 596/1
திகையாதோ எந்நாளும் பேர்_ஆனந்த தெள் அமுதம் உதவாமல் திவலை காட்டி – தாயு:41 602/1
பாழ் வலையை கிழித்து உதறி செயல் போய் வாழ பரமே நின் ஆனந்த பார்வை எங்கே – தாயு:42 611/2
முற்றுமோ எனக்கு இனி ஆனந்த வாழ்வு மூதறிவுக்கு இனியாய் நின் முளரி தாளில் – தாயு:42 620/1
ஆரா அமுதே அரசே ஆனந்த_வெள்ள – தாயு:43 639/1
தித்திக்கும் ஆனந்த தேவே பராபரமே – தாயு:43 642/2
விண்ணே ஆனந்த வியப்பே பராபரமே – தாயு:43 645/2
ஓயாதோ என் கவலை உள்ளே ஆனந்த_வெள்ளம் – தாயு:43 664/1
துன்ப கண்ணீரில் துளைந்தேற்கு உன் ஆனந்த
இன்ப கண்ணீர் வருவது எ நாள் பராபரமே – தாயு:43 674/1,2
மின்னும் ஆனந்த விளக்கே பராபரமே – தாயு:43 894/2
நின்றவர்க்கே ஆனந்த நிட்டை பராபரமே – தாயு:43 944/2
ஆனந்த நிட்டை அருள் ஐயா பராபரமே – தாயு:43 962/2
ஆனந்த வாழ்க்கை அருளாய் பராபரமே – தாயு:43 980/2
உள்ள கொதிப்பு அகல உள் உள்ளே ஆனந்த
வெள்ள மலர் கருணை வேண்டும் பராபரமே – தாயு:43 1003/1,2
தானே ஆம் நல் நிலையை தந்த அருள் ஆனந்த
வானே மனாதீத வாழ்வே பராபரமே – தாயு:43 1005/1,2
ஆனந்த நாட்டில் அவதரிப்பது எந்நாளோ – தாயு:45 1177/2
சத்தொடு சித்து ஆகி தயங்கிய ஆனந்த பரிசுத்த – தாயு:45 1206/1
அந்தரத்தே நின்று ஆடும் ஆனந்த கூத்தனுக்கு என் – தாயு:45 1232/1
அத்தா விமலா அருளாளா ஆனந்த
சித்தா எனக்கு உன் அருள் செய்திடவும் காண்பேனோ – தாயு:46 1344/1,2
எல்லை_இல் ஆனந்த நலம் இச்சித்தால் ஆகாதோ – தாயு:47 1357/2
சுட்டு அழகாய் எண்ணும் மனம் சூறையிட்டு ஆனந்த மய – தாயு:47 1358/1
ஆரா அமுது அனைய ஆனந்த_வாரி என்-பால் – தாயு:51 1412/1
நின்ற நிலையே நிலையா வைத்து ஆனந்த நிலை தானே நிருவிகற்ப நிலையும் ஆகி – தாயு:52 1413/1
கடலின் மடை விண்டது என்ன இரு கண்களும் ஆனந்த கண்ணீர் சொரிய – தாயு:54 1427/1
அன்பருக்கு அன்பான மெய்யன் ஐயன் ஆனந்த மோனன் அருள் குருநாதன் – தாயு:54 1430/1
தாக்கும் நல் ஆனந்த சோதி அணு-தன்னில் சிறிய எனை தன் அருளால் – தாயு:54 1438/1
ஆதியும் அந்தமும் ஆனந்த மயமாம் – தாயு:55 1451/5
மேல்

---

ஆனந்த_கடலாய் (1)

கண்ணார கண்ட அன்பர் கண்ணூடே ஆனந்த_கடலாய் வேறு ஒன்று – தாயு:3 22/2
மேல்

---

ஆனந்த_கடலே (1)

நல் தவ துணையே ஆனந்த_கடலே ஞாதுரு ஞான ஞேயங்கள் – தாயு:22 309/2
மேல்

---

ஆனந்த_சாகரத்தை (1)

மதம் ஆறும் காணாத ஆனந்த_சாகரத்தை மெளன வாழ்வை – தாயு:26 392/4
மேல்

---

ஆனந்த_மழை (1)

கார் அனந்தம் கோடி வருஷித்தது என அன்பர் கண்ணும் விண்ணும் தேக்கவே கருது அரிய ஆனந்த_மழை பொழியும் முகிலை நம் கடவுளை துரிய வடிவை – தாயு:1 2/3
மேல்

---

ஆனந்த_வாரி (2)

மாசு_அற்ற ஆனந்த_வாரி வழங்கிடுமே – தாயு:29 543/2
ஆரா அமுது அனைய ஆனந்த_வாரி என்-பால் – தாயு:51 1412/1
மேல்

---

ஆனந்த_வெள்ள (2)

குறைவு_இலா நிறைவாய் ஞான கோது_இல் ஆனந்த_வெள்ள
துறையிலே படிந்து மூழ்கி துளைந்து நான் தோன்றாவாறு உள்ளுறையிலே – தாயு:21 293/1,2
ஆரா அமுதே அரசே ஆனந்த_வெள்ள
பேர்_ஆறே இன்ப_பெருக்கே பராபரமே – தாயு:43 639/1,2
மேல்

---

ஆனந்த_வெள்ளம் (6)

கார் ஆர எண் அரும் அனந்த கோடிகள் நின்று கால் ஊன்றி மழை பொழிதல் போல் கால் வீசி மின்னி படர்ந்து பரவெளி எலாம் கம்மி ஆனந்த_வெள்ளம்
சோராது பொழியவே கருணையின் முழங்கியே தொண்டரை கூவும் முகிலே சுத்த நிர்க்குணமான பரதெய்வ மேபரம் சோதியே சுகவாரியே – தாயு:9 84/3,4
எனக்கு ஆனந்த_வெள்ளம் வந்து தேக்கும்படி எனக்கு உன் திரு_கருணை பற்றுமாறே – தாயு:16 177/3
தந்த நாள் முதல் இன்ப கால் சற்று அல்லால் தடை அற ஆனந்த_வெள்ளம் தானே பொங்கி – தாயு:16 184/3
வீறி பரந்த பரமான ஆனந்த_வெள்ளம் ஒன்று – தாயு:27 411/2
பத்து திசையும் பரந்து எழுந்து ஆனந்த_வெள்ளம்
தத்தி கரைபுரண்டு தான் – தாயு:28 517/3,4
ஓயாதோ என் கவலை உள்ளே ஆனந்த_வெள்ளம்
பாயாதோ ஐயா பகராய் பராபரமே – தாயு:43 664/1,2
மேல்

---

ஆனந்த_வெள்ளமே (1)

அரும் பொனே மணியே என் அன்பே என் அன்பான அறிவே என் அறிவில் ஊறும் ஆனந்த_வெள்ளமே என்றுஎன்று பாடினேன் ஆடினேன் நாடிநாடி – தாயு:9 83/1
மேல்

---

ஆனந்த_வெற்பே (1)

வெள்ளமே ஆனந்த_வெற்பே என தொழுவோர் – தாயு:28 503/3
மேல்

---

ஆனந்தத்து (1)

சூழ்த்து நின்ற தொழும்பரை ஆனந்தத்து
ஆழ்த்தும் முக்கண் அருள் செம்பொன் சோதியே – தாயு:18 214/3,4
மேல்

---

ஆனந்தம் (25)

பேசாத ஆனந்தம் நிட்டைக்கும் அறிவு_இலா பேதைக்கும் வெகு தூரமே பேய்_குணம் அறிந்து இந்த நாய்க்கும் ஒரு வழி பெரிய பேர்_இன்ப நிட்டை அருள்வாய் – தாயு:2 4/3
அருளானோர்க்கு அகம் புறம் என்று உன்னாத பூரண ஆனந்தம் ஆகி – தாயு:3 20/3
இசைய மலர் மீது உறை மணம் போல ஆனந்தம் இதயம் மேல் கொள்ளும் வண்ணம் என்றைக்கும் அழியாத சிவராச யோகராய் இந்த்ராதி தேவர்கள் எலாம் – தாயு:7 62/3
கல் மார்க்க நெஞ்சம் உள எனக்கும்-தானே கண்டவுடன் ஆனந்தம் காண்டல் ஆகும் – தாயு:14 143/4
ஆக்கமாய் எனக்கு ஆனந்தம் ஆகியே – தாயு:18 221/2
ஆனந்தம் கதி என்ன என் ஆனந்த – தாயு:18 251/1
அளவு_இல் ஆனந்தம் அளித்தனை அறிவு_இலா புன்மை – தாயு:25 363/2
உணரும் மா தவர்க்கு ஆனந்தம் உதவினை ஒன்றும் – தாயு:25 369/2
அகம் எலாம் நிறைந்து ஆனந்தம் ஆயினை அளவு_இல் – தாயு:25 385/2
சிரம் என வாழ் பராபரத்தை ஆனந்தம் நீங்காத சிதாகாசத்தை – தாயு:26 395/4
ஆனந்தம் தந்து என் அறிவை எல்லாம் உண்டு அவசம் நல்கி – தாயு:27 414/3
கண்டவர்க்கே ஆனந்தம் கண்டுகொளல் ஆம் அலது – தாயு:28 482/3
ஆனந்தம் தானே தாம் ஆகும் எம் ஐயனே – தாயு:28 496/3
தன்மயத்தை மெய் எனவே சார்ந்தனையேல் ஆனந்தம்
என் மயமும் நின் மயமுமே – தாயு:28 526/3,4
மோனகுரு அளித்த மோனமே ஆனந்தம்
ஞானம் அருளும் அது நானும் அது வான் ஆதி – தாயு:28 534/1,2
போக்கொடு வரவும் இன்றி புனித நல் அருள் ஆனந்தம்
தாக்கவும் செய்வாய் அன்றோ சச்சிதானந்த வாழ்வே – தாயு:35 570/3,4
பெற்றவட்கே தெரியும் அந்த வருத்தம் பிள்ளை பெறா பேதை அறிவாளோ பேர்_ஆனந்தம் – தாயு:41 595/1
ஆனந்தம் தந்த அரசே பராபரமே – தாயு:43 648/2
ஆனந்தம் வேண்டி அலந்தேன் பராபரமே – தாயு:43 655/2
சிந்தை சிதைய சிதையாத ஆனந்தம்
எந்த வகையாலே வந்து எய்தும் பராபரமே – தாயு:43 903/1,2
ஆடுவேன் ஆனந்தம் ஆவேன் பராபரமே – தாயு:43 995/2
பொற்பு அறிந்து ஆனந்தம் பொருந்தும் நாள் எந்நாளோ – தாயு:45 1221/2
கெடுத்தே பசுத்துவத்தை கேடு_இலா ஆனந்தம்
அடுத்தோர் அடுத்த பொருட்கு ஆர்வம் வைப்பது எந்நாளோ – தாயு:45 1248/1,2
ஆராய் உணர்வு நீ என்றான் ஐயன் அன்பாய் உரைத்த சொல் ஆனந்தம் தோழி – தாயு:54 1429/2
அன்று என்றும் ஆம் என்றும் உண்டோ உனக்கு ஆனந்தம் வேண்டின் அறிவு ஆகி சற்றே – தாயு:54 1450/1
மேல்

---

ஆனந்தம்-தான் (1)

ஆனந்தம்-தான் அல்லவோ பரமே சச்சிதானந்தமே – தாயு:27 415/4
மேல்

---

ஆனந்தமாக (3)

அகம் எலாம் குழைந்து ஆனந்தமாக நல் அறிஞர் – தாயு:32 558/2
ஆடுவதும் பாடுவதும் ஆனந்தமாக நின்னை – தாயு:43 776/1
அல்லல் எல்லாம் தீர எனக்கு ஆனந்தமாக ஒரு – தாயு:43 963/1
மேல்

---

ஆனந்தமாகவே (1)

அளம் பெறு துரும்பு ஒத்து ஆவியோடு ஆக்கை ஆனந்தமாகவே அலந்தேன் – தாயு:19 274/2
மேல்

---

ஆனந்தமாம் (1)

பேர்_அனந்தம் பேசி மறை அனந்தம் சொலும் பெரிய மெளனத்தின் வைப்பை பேசு அரும் அனந்த பத ஞான ஆனந்தமாம் பெரிய பொருளை பணிகுவாம் – தாயு:1 2/4
மேல்

---

ஆனந்தமாய் (3)

தன் நேர் இலாதது ஓர் அணு என்றும் மூ வித தன்மையாம் காலம் என்றும் சாற்றிடும் சில சமயம் இவை ஆகி வேறதாய் சதாஞான ஆனந்தமாய்
என்னே எனே கருணை விளையாட்டு இருந்தவாறு எம்_அனோர் புகல எளிதோ இக பரம் இரண்டினிலும் உயிரினுக்கு உயிர் ஆகி எங்கும் நிறைகின்ற பொருளே – தாயு:10 90/3,4
அருளே ஓர் ஆலயமா ஆனந்தமாய் இருந்த – தாயு:29 551/1
ஆதி அனாதியும் ஆகி எனக்கு ஆனந்தமாய் அறிவாய் நின்று இலங்கும் – தாயு:54 1421/1
மேல்

---

ஆனந்தமான (12)

அல்லாமை எத்தனை அமைத்தனை உனக்கு அடிமை ஆனேன் இவைக்கும் ஆளோ அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 67/4
அருள் ஆகி நின்றவர்கள் அறிவது அல்லால் ஒருவர் அறிவதற்கு எளிதாகுமோ அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 68/4
ஆறு சமயங்கள்-தொறும் வேறுவேறாகி விளையாடும் உனை யாவர் அறிவார் அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 69/4
ஆயும் மறை முடிவான அருள் நாடினார் அடிமை அகிலத்தை நாடல் முறையோ அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 70/4
அத்தனையும் நீ அலது எள்ளத்தனையும் இல்லை எனில் யாங்கள் உனை அன்றி உண்டோ அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 71/4
ஆராரும் அறியாத சூது ஆன வெளியில் வெளி ஆகின்ற துரிய மயமே அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 72/4
ஆனாலும் என் கொடுமை அநியாயம் அநியாயம் ஆர்-பால் எடுத்து மொழிவேன் அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 73/4
ஐயனே அப்பனே எனும் அறிஞர் அறிவை விட்டு அகலாத கருணை வடிவே அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 74/4
அத்தனை குண_கேடர் கண்டதா கேட்டதா அவனி மிசை உண்டோ சொலாய் அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 75/4
அ காலம் இ காலம் என்பது இலை எல்லாம் அதீதமயம் ஆனது அன்றோ அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 76/4
உள்ளமே நீங்கா என்னை வாவா என்று உலப்பு_இலா ஆனந்தமான
வெள்ளமே பொழியும் கருணை வான் முகிலே வெப்பு_இலா தண் அருள் விளக்கே – தாயு:19 275/1,2
ஆனந்தமான நின்னை அன்றி ஒன்றை உன்னாத – தாயு:43 842/1
மேல்

---

ஆனந்தமே (3)

தெள்ளி மறை வடியிட்ட அமுத பிழம்பே தெளிந்த தேனே சீனியே திவ்ய ரசம் யாவும் திரண்டு ஒழுகு பாகே தெவிட்டாத ஆனந்தமே
கள்ளன் அறிவூடுமே மெள்ளமெள வெளியாய் கலக்க வரும் நல்ல உறவே கருது அரிய சிற்சபையில் ஆனந்த நிர்த்தமிடு கருணாகர கடவுளே – தாயு:6 54/3,4
எய்ப்பிலே ஆனந்தமே – தாயு:28 499/4
என்று அறிந்தேன் ஆனந்தமே – தாயு:28 534/4
மேல்

---

ஆனந்தேமே (1)

விரைந்து வரும் ஆனந்தேமே – தாயு:28 497/4
மேல்

---

ஆனவர்கள் (1)

அருமை பெறு புகழ் பெற்ற வேதாந்த சித்தாந்தம் ஆதியாம் அந்தம் மீதும் அத்துவித நிலையராய் என்னை ஆண்டு உன் அடிமை ஆனவர்கள் அறிவினூடும் – தாயு:4 32/3
மேல்

---

ஆனவரே (1)

ஆனவரே சொன்னால் அவனே குரு எனக்கு – தாயு:28 522/3
மேல்

---

ஆனவனு (1)

வேள் ஆனவனு மெய் விட்டான் என்னில் மிக்கோர் துறக்கை விதி அன்றோ தோழி – தாயு:54 1447/2
மேல்

---

ஆனவாறா (1)

அந்தகனுக்கு எங்கும் இருள் ஆனவாறா அறிவில் – தாயு:45 1157/1
மேல்

---

ஆனவை (1)

ஆனவை எல்லாம் தாமே ஆகுமே மோனகுரு – தாயு:28 529/2
மேல்

---

ஆனாமையாய் (1)

ஆனாமையாய் அகில நிகில பேதம் அனைத்தின் உள்ளும் தான் ஆகி அறிவு ஆனந்த – தாயு:16 179/3
மேல்

---

ஆனார் (1)

ஆழ் ஆழி என்ன அருள் ஆனார் அழுக்காற்றோடு – தாயு:33 561/2
மேல்

---

ஆனார்க்கு (1)

பேய்_ஆனார்க்கு இன்பம் உண்டோ பேசாய் பராபரமே – தாயு:43 985/2
மேல்

---

ஆனால் (3)

ஆனாலும் இதன் பெருமை எவர்க்கு ஆர் சொல்வார் அது ஆனால் அது ஆவர் அதுவே சொல்லும் – தாயு:14 153/4
பித்து ஆனால் உண்டோ பிறப்பு – தாயு:28 505/4
இன்று எனக்கு வெளி ஆனால் எல்லாம் வல்ல இறைவா நின் அடியருடன் இருந்து வாழ்வேன் – தாயு:42 610/2
மேல்

---

ஆனாலும் (8)

ஆராயும் வேளையில் பிரமாதி ஆனாலும் ஐய ஒரு செயலும் இல்லை அமைதியொடு பேசாத பெருமை பெறு குணசந்த்ரராம் என இருந்த பேரும் – தாயு:2 6/1
ஆனாலும் என் கொடுமை அநியாயம் அநியாயம் ஆர்-பால் எடுத்து மொழிவேன் அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 73/4
அந்நேரம் ஐயோ என் முகம் வாடி நிற்பதுவும் ஐய நின் அருள் அறியுமே ஆனாலும் மெத்த பயந்தவன் யான் என்னை ஆண்ட நீ கைவிடாதே – தாயு:9 81/2
இரும்பு நேர் நெஞ்சக கள்வன் ஆனாலும் உனை இடைவிட்டு நின்றது உண்டோ என்று நீ அன்று யான் உன் அடிமை அல்லவோ யாதேனும் அறியா வெறும் – தாயு:9 83/3
ஆனாலும் இதன் பெருமை எவர்க்கு ஆர் சொல்வார் அது ஆனால் அது ஆவர் அதுவே சொல்லும் – தாயு:14 153/4
ஆனாலும் மனம் சடம் என்று அழுங்காதே உண்மை அறிவித்த இடம் குருவாம் அருள் இலது ஒன்று இலையே – தாயு:17 193/4
ஆனாலும் யான் எனது இங்கு அற்ற எல்லை அது போதும் அது கதி-தான் அல்ல என்று – தாயு:42 616/1
கல்லாதேன் ஆனாலும் கற்று உணர்ந்த மெய் அடியார் – தாயு:43 1018/1
மேல்

---

ஆனாலுமோ (1)

கண் ஆர நீர் மல்கி உள்ளம் நெக்குருகாத கள்ளனேன் ஆனாலுமோ கை குவித்து ஆடியும் பாடியும் விடாமலே கண் பனி தாரை காட்டி – தாயு:10 93/1
மேல்

---

ஆனேன் (5)

அல்லாமை எத்தனை அமைத்தனை உனக்கு அடிமை ஆனேன் இவைக்கும் ஆளோ அண்ட பகிரண்டமும் அடங்க ஒரு நிறைவு ஆகி ஆனந்தமான பரமே – தாயு:8 67/4
நான் பொருள் ஆனேன் நல்ல நல் அரசே நான் இறந்திருப்பது நாட்டம் – தாயு:24 359/4
அற்று இருந்திட தொழில் செய்வான்-தனை நிகர் ஆனேன் – தாயு:25 389/4
பித்து ஆனேன் மெத்தவும் நான் பேதை பராபரமே – தாயு:43 690/2
நாய்க்கும் கடை ஆனேன் நாதா நின் இன்ப மயம் – தாயு:48 1376/1
மேல்

---

ஆனோய் (1)

தாயும் தந்தையும் ஆனோய் சிரகிரி தாயுமான தயாபர மூர்த்தியே – தாயு:31 557/4
மேல்

---

ஆனோர் (2)

அரு மறையின் சிர பொருளாய் விண்ணவர் மா முனிவர் சித்தர் ஆதி ஆனோர்
தெரிவு அரிய பூரணமாய் காரணம் கற்பனை கடந்த செல்வம் ஆகி – தாயு:3 21/1,2
சித்தம் தெளிந்து சிவம் ஆனோர் எல்லோர்க்கும் – தாயு:43 783/1

மேல்