கட்டுருபன்கள், தொல்காப்பியம் தொடரடைவு

கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்

-ஆங்கு 5
-இடை 4
-உள்ளே 7
-கண் 9
-கண்ணும் 77
-கண்ணே 4
-காலும் 5
-காலை 87
-காலையான 9
-காலையும் 5
-காறும் 2
-குரைத்தே 1
-கொல் 1
-தன்னொடும் 2
-தாம் 23
-தாமும் 2
-தாமே 9
-தானும் 9
-தானே 27
-தொறும் 2
-பால் 7
-பால 1
-பாலான 2
-மன் 7
-மார் 23
-மிசை 9
-மிசைக்கு 1
-மிசைத்தே 1
-மிசையும் 1
-மிசையொடும் 1
-மின் 2
-வயின் 91
-வயினான 27
-வயினானும் 4
-வயினும் 2
-வழி 31
-வழியான 1
-வாயின் 1

முழு நூற்பாவையும் காண, தொடரடைவு அடியில் அடிக்கோடிடப்பட்டுள்ள எண்ணைச் சொடுக்கவும்.


-ஆங்கு (5)

நினையும்-காலை கிளந்து-ஆங்கு இயலும் – சொல். கிளவி:55/2
அஃறிணை மருங்கின் கிளந்து-ஆங்கு இயலும் – சொல். கிளவி:57/10
நின்று-ஆங்கு இசைத்தல் இவண் இயல்பு இன்றே – சொல். கிளவி:59/1
இன்பமும் பொருளும் அறனும் என்று-ஆங்கு – பொருள். கள:1/1
அன்பொடு புணர்ந்த ஐந்திணை மருங்கின் – 1/2
வேட்கை மறுத்து கிளந்து-ஆங்கு உரைத்தல் – பொருள். பொருளி:17/1

TOP


-இடை (4)

புணரியல் நிலை-இடை குறுகலும் உரித்தே – எழுத். மொழி:2/1
அன்ன மரபின் மொழி-இடை தோன்றி – எழுத். குற்.புண:76/3
புணர் இயல் நிலை-இடை உணர தோன்றா – எழுத். குற்.புண:77/11
ஆற்று-இடை கண்ட பொருளும் இறைச்சியும் – பொருள். கற்:29/3

TOP


-உள்ளே (7)

போக்கு இன்று என்ப வழக்கின்-உள்ளே – சொல். கிளவி:22/2
அஃறிணை முடிபின செய்யுள்-உள்ளே – சொல். கிளவி:51/2
அவ்வொடு சிவணும் செய்யுள்-உள்ளே – சொல். வேற்.மயங்:25/2
ஆ இடன் அறிதல் செய்யுள்-உள்ளே – சொல். பெயர்:41/2
ஆ ஓ ஆகும் செய்யுள்-உள்ளே – சொல். வினை:14/2
ஒன்றும் வேண்டா காப்பின்-உள்ளே – பொருள். பொருளி:21/3
புகழ் தகை வரையார் கற்பின்-உள்ளே – பொருள். பொருளி:34/2

TOP


-கண் (9)

முதல்-கண் மெய் கெட அகரம் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:52/2
விளி கொள்வதன்-கண் விளியொடு எட்டே – சொல். வேற்.இய:2/1
முதல்-கண் வரினே சினைக்கு ஐ வருமே – சொல். வேற்.மயங்:4/2
முதல்-கண் வரைந்த மூ ஈற்றும் உரித்தே – சொல். வினை:38/2
அமரர்-கண் முடியும் அறு வகையானும் – பொருள். புறத்:26/1
நடக்கை எல்லாம் அவர்-கண் படுமே – பொருள். கற்:30/2
போக்கும் வரைவும் மனைவி-கண் தோன்றும் – பொருள். பொருளி:31/6
அவை நால் பொருள்-கண் நிகழும் என்ப – பொருள். பொருளி:42/4
உரியது ஆகும் தோழி-கண் உரனே – பொருள். பொருளி:45/2

TOP


-கண்ணும் (77)

தோற்றம் வேண்டா தொகுதி-கண்ணும் – எழுத். புணர்:30/3
ஒட்டுதற்கு ஒழுகிய வழக்கொடு சிவணி – 30/4
வேற்றுமை-கண்ணும் வல்லெழுத்து அல் வழி – எழுத். தொகை:6/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:14/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:23/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:50/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:57/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:64/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:74/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:90/1
அல்வழியானும் வேற்றுமை-கண்ணும் – எழுத். உயி.மயங்:93/2
வல்லெழுத்து மிகுதல் வரை நிலை இன்றே – 93/3
அல்லது கிளப்பினும் வேற்றுமை-கண்ணும் – எழுத். புள்.மயங்:1/2
வல்லெழுத்து இயையின் அ எழுத்து மிகுமே – 1/3
அல்லது கிளப்பினும் வேற்றுமை-கண்ணும் – எழுத். புள்.மயங்:27/1
எல்லாம் எனும் பெயர் உருபு இயல் நிலையும் – 27/2
அல்லது கிளப்பினும் வேற்றுமை-கண்ணும் – எழுத். குற்.புண:3/1
எல்லா இறுதியும் உகரம் நிறையும் – 3/2
போக்கல்-கண்ணும் விடுத்தல்-கண்ணும் – பொருள். அகத்:39/2
போக்கல்-கண்ணும் விடுத்தல்-கண்ணும் – பொருள். அகத்:39/2
நீக்கலின் வந்த தம் உறு விழுமமும் – 39/3
ஒருவரும் ஒழியா தொகைநிலை-கண்ணும் – பொருள். புறத்:17/13
செருவகத்து இறைவன் வீழ்ந்து என சினைஇ – 17/14
பால் அறி மரபின் பொருநர்-கண்ணும் – பொருள். புறத்:20/7
அனை நிலை வகையொடு ஆங்கு எழு வகையான் – 20/8
கடி மனை நீத்த பாலின்-கண்ணும் – பொருள். புறத்:21/16
எட்டு வகை நுதலிய அவையகத்தானும் – 21/17
பகாஅ விருந்தின் பகுதி-கண்ணும் – பொருள். கள:16/7
வேளாண் எதிரும் விருப்பின்-கண்ணும் – 16/8
வேளாண் எதிரும் விருப்பின்-கண்ணும் – பொருள். கள:16/8
தாளாண் எதிரும் பிரிவினானும் – 16/9
நாணு நெஞ்சு அலைப்ப விடுத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கள:16/10
வரைதல் வேண்டி தோழி செப்பிய – 16/11
வேற்று வரைவு வரின் அது மாற்றுதல்-கண்ணும் – பொருள். கள:20/15
நெறி படு நாட்டத்து நிகழ்ந்தவை மறைப்பினும் – 20/16
பெருமை சான்ற இயல்பின்-கண்ணும் – பொருள். கள:20/20
பொய் தலை அடுத்த மடலின்-கண்ணும் – 20/21
பொய் தலை அடுத்த மடலின்-கண்ணும் – பொருள். கள:20/21
கையறு தோழி கண்ணீர் துடைப்பினும் – 20/22
வெறியாட்டு இடத்து வெருவின்-கண்ணும் – பொருள். கள:20/23
குறியின் ஒப்புமை மருடல்-கண்ணும் – 20/24
குறியின் ஒப்புமை மருடல்-கண்ணும் – பொருள். கள:20/24
வரைவு தலைவரினும் களவு அறிவுறினும் – 20/25
அழிவு தலைவந்த சிந்தை-கண்ணும் – பொருள். கள:20/32
காமம் சிறப்பினும் அவன் அளி சிறப்பினும் – 20/33
ஏமம் சான்ற உவகை-கண்ணும் – பொருள். கள:20/34
தன்-வயின் உரிமையும் அவன்-வயின் பரத்தையும் – 20/35
உரை என தோழிக்கு உரைத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கள:21/3
தானே கூறும் காலமும் உளவே – 21/4
புணர்ந்த பின் அவன்-வயின் வணங்கல்-கண்ணும் – பொருள். கள:23/16
குறைந்து அவள் படரினும் மறைந்தவள் அருக – 23/17
ஓம்படை கிளவி பாங்கின்-கண்ணும் – பொருள். கள:23/25
செம் கடுமொழியான் சிதைவு உடைத்து ஆயினும் – 23/26
அன்பு தலையடுத்த வன்புறை-கண்ணும் – பொருள். கள:23/28
ஆற்றது தீமை அரிவுறு கலக்கமும் – 23/29
ஒட்டிய திறத்தான் செய்தி-கண்ணும் – பொருள். கள:24/4
ஆடிய சென்றுழி அழிவு தலைவரினும் – 24/5
கற்பின் ஆக்கத்து நிற்றல்-கண்ணும் – பொருள். கள:24/9
பிரிவின் எச்சத்தும் மகள் நெஞ்சு வலிப்பினும் – 24/10
இரு பால் குடி பொருள் இயல்பின்-கண்ணும் – பொருள். கள:24/11
இன்ன வகையின் பதின்மூன்று கிளவியொடு – 24/12
நெஞ்சு தளை அவிழ்ந்த புணர்ச்சி-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/2
எஞ்சா மகிழ்ச்சி இறந்து வரு பருவத்தும் – 5/3
அஞ்ச வந்த உரிமை-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/4
நல் நெறி படரும் தொல் நல பொருளினும் – 5/5
சொல்லுறு பொருளின்-கண்ணும் சொல் என – பொருள். கற்:5/11
அடிசிலும் பூவும் தொடுதல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/14
அந்தணர் திறத்தும் சான்றோர் தேஎத்தும் – 5/15
தன்னின் ஆகிய தகுதி-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/26
புதல்வன் பயந்த புனிறு தீர் பொழுதின் – 5/27
செய் பெரும் சிறப்பொடு சேர்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/30
பயம் கெழு துனை அணை புல்லி புல்லாது – 5/31
பிறபிற பெண்டிரின் பெயர்த்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/36
பிரிவின் எச்சத்து புலம்பிய இருவரை – 5/37
பரிவின் நீக்கிய பகுதி-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/38
நின்று நனி பிரிவின் அஞ்சிய பையுளும் – 5/39
தான் அவள் பிழைத்த நிலையின்-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/42
உடன் சேறல் செய்கையொடு அன்னவை பிறவும் – 5/43
மடம் பட வந்த தோழி-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/44
வேற்று நாட்டு அகல்-வயின் விழுமத்தானும் – 5/45
மீட்டு வரவு ஆய்ந்த வகையின்-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/46
அ வழி பெருகிய சிறப்பின்-கண்ணும் – 5/47
அ வழி பெருகிய சிறப்பின்-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/47
பேர் இசை ஊர்தி பாகர் பாங்கினும் – 5/48
விருந்தொடு நல்லவை வேண்டல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/54
மாலை ஏந்திய பெண்டிரும் மக்களும் – 5/55
கேளிர் ஒழுக்கத்து புகற்சி-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/56
ஏனைய வாயிலோர் எதிரொடு தொகைஇ – 5/57
ஏற்றல்-கண்ணும் நிறுத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:6/2
ஏற்றல்-கண்ணும் நிறுத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:6/2
உரிமை கொடுத்த கிழவோன் பாங்கில் – 6/3
பெருமையின் திரியா அன்பின்-கண்ணும் – பொருள். கற்:6/4
கிழவனை ககடூஉ புலம்பு பெரிது ஆகலின் – 6/5
எங்கையற்கு உரை என இரத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:6/16
செல்லா-காலை செல்க என விடுத்தலும் – 6/17
ஏமுறு விளையாட்டு இறுதி-கண்ணும் – பொருள். கற்:6/19
சிறந்த செய்கை அ வழி தோன்றி – 6/20
பகுதியின் நீங்கிய தகுதி-கண்ணும் – பொருள். கற்:6/27
கொடுமை ஒழுக்கம் கோடல் வேண்டி – 6/28
மாதர் சான்ற வகையின்-கண்ணும் – பொருள். கற்:6/31
தாயர் கண்ணிய நல் அணி புதல்வனை – 6/32
இன்னா தொல் சூள் எடுத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:6/35
காமக்கிழத்தியர் நலம் பாராட்டிய – 6/36
தீமையின் முடிக்கும் பொருளின்-கண்ணும் – பொருள். கற்:6/37
கொடுமை ஒழுக்கத்து தோழிக்கு உரியவை – 6/38
தெறற்கு_அரு மரபின் சிறப்பின்-கண்ணும் – பொருள். கற்:9/2
அற்றம் அழிவு உரைப்பினும் அற்றம் இல்லா – 9/3
அடங்க காட்டுதல் பொருளின்-கண்ணும் – பொருள். கற்:9/7
பிழைத்து வந்து இருந்த கிழவனை நெருங்கி – 9/8
இழைத்து ஆங்கு ஆக்கி கொடுத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:9/9
வணங்கு இயல் மொழியான் வணங்கல்-கண்ணும் – 9/10
வணங்கு இயல் மொழியான் வணங்கல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:9/10
புறம்படு விளையாட்டு புல்லிய புகற்சியும் – 9/11
மாண் நலம் தா என வகுத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:9/13
பேணா ஒழுக்கம் நாணிய பொருளினும் – 9/14
கிழவோள்-பால் நின்று கெடுத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:9/19
உணர்ப்பு-வயின் வாரா ஊடல் உற்றோள்-வயின் – 9/20
தான் வெகுண்டு ஆக்கிய தகுதி-கண்ணும் – பொருள். கற்:9/22
அருமை காலத்து பெருமை காட்டிய – 9/23
புல்லுதல் மயக்கும் புலவி-கண்ணும் – பொருள். கற்:10/1
இல்லோர் செய்வினை இகழ்ச்சி-கண்ணும் – 10/2
இல்லோர் செய்வினை இகழ்ச்சி-கண்ணும் – பொருள். கற்:10/2
பல் வேறு புதல்வர் கண்டு நனி உவப்பினும் – 10/3
பொறை இன்று பெருகிய பருவரல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:10/5
காதல் சோர்வின் கடப்பட்டு ஆண்மையின் – 10/6
காய்வு இன்று அவன்-வயின் பொருத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:10/8
இன் நகை புதல்வனை தழீஇ இழை அணிந்து – 10/9
பின்னர் வந்த வாயில்-கண்ணும் – பொருள். கற்:10/10
மனையோள் ஒத்தலின் தன்னோர் அன்னோர் – 10/11
மிகை என குறித்த கொள்கை-கண்ணும் – பொருள். கற்:10/12
எண்ணிய பண்ணை என்று இவற்றொடு பிறவும் – 10/13
அகம் மலி ஊடல் அகற்சி-கண்ணும் – பொருள். கற்:18/2
வேற்றுமை கிளவி தோற்றவும் பெறுமே – 18/3
உடம்பும் உயிரும் வாடிய-கண்ணும் – பொருள். பொருளி:9/1
என் உற்றன-கொல் இவை எனின் அல்லதை – 9/2
ஒரு பால் கிளவி எனை பால்-கண்ணும் – பொருள். பொருளி:28/1
வரு வகை தானே வழக்கு என மொழிப – 28/2
கேழல்-கண்ணும் கடி வரை இன்றே – பொருள். மரபி:34/2
ஏற்புடைத்து என்ப எருமை-கண்ணும் – பொருள். மரபி:37/1
நிலையிற்று அ பெயர் முசுவின்-கண்ணும் – பொருள். மரபி:46/1

TOP


-கண்ணே (4)

தேவர் பராஅய முன்னிலை-கண்ணே – பொருள். செய்யு:138/2
கிழவ அல்ல மக்கள்-கண்ணே – பொருள். மரபி:23/2
யாத்த என்ப யாட்டின்-கண்ணே – பொருள். மரபி:47/2
சிதைவு இல என்ப முதல்வன்-கண்ணே – பொருள். மரபி:106/1

TOP


-காலும் (5)

பெயரொடு பெயரை புணர்க்கும்-காலும் – எழுத். புணர்:6/4
பெயரொடு தொழிலை புணர்க்கும்-காலும் – 6/5
பெயரொடு தொழிலை புணர்க்கும்-காலும் – எழுத். புணர்:6/5
தொழிலொடு பெயரை புணர்க்கும்-காலும் – 6/6
தொழிலொடு பெயரை புணர்க்கும்-காலும் – எழுத். புணர்:6/6
தொழிலொடு தொழிலை புணர்க்கும்-காலும் – 6/7
தொழிலொடு தொழிலை புணர்க்கும்-காலும் – எழுத். புணர்:6/7
மூன்றே திரிபு இடன் ஒன்றே இயல்பு என – 6/8
எண்ணும்-காலும் அது அதன் மரபே – சொல். கிளவி:47/1

TOP


-காலை (87)

இசையிடன் அருகும் தெரியும்-காலை – எழுத். நூல்:13/2
மெய்ம்மயக்கு உடனிலை தெரியும்-காலை – எழுத். நூல்:22/2
தேரும்-காலை மொழி-வயினான – எழுத். மொழி:24/2
எல்லா எழுத்தும் சொல்லும்-காலை – எழுத். பிறப்:1/6
பிறப்பின் ஆக்கம் வேறு வேறு இயல – 1/7
இ என அறிய கிளக்கும்-காலை – எழுத். புணர்:5/5
நிறுத்த சொல்லே குறித்து வரு கிளவி என்று – 5/6
ஒழுக்கல் வலிய புணரும்-காலை – எழுத். புணர்:10/4
அம்மின் இறுதி க ச த-காலை – எழுத். புணர்:27/1
தன் மெய் திரிந்து ங ஞ ந ஆகும் – 27/2
மென்மையும் இடைமையும் வரூஉம்-காலை – எழுத். புணர்:28/1
இன்மை வேண்டும் என்மனார் புலவர் – 28/2
குறை என் கிளவி முன் வரு-காலை – எழுத். தொகை:24/1
நிறைய தோன்றும் வேற்றுமை இயற்கை – 24/2
நினையும்-காலை இன்னொடு சிவணும் – எழுத். தொகை:27/2
எல்லா எண்ணும் சொல்லும்-காலை – எழுத். உரு:27/2
ஆன் இடை வரினும் மானம் இல்லை – 27/3
தேரும்-காலை உருபொடு சிவணி – எழுத். உரு:30/3
உரி வரு-காலை நாழி கிளவி – எழுத். உயி.மயங்:38/1
அன்று வரு-காலை ஆ ஆகுதலும் – எழுத். உயி.மயங்:56/1
ஐ வரு-காலை மெய் வரைந்து கெடுதலும் – எழுத். உயி.மயங்:56/2
திரிபு இடன் உடைய தெரியும்-காலை – எழுத். உயி.மயங்:58/2
அம்மின் மகரம் செரு-வயின் கெடுமே – 58/3
நினையும்-காலை அ வகை வரையார் – எழுத். உயி.மயங்:63/2
நினையும்-காலை அம்மொடு சிவணும் – எழுத். உயி.மயங்:81/2
பனையின் முன்னர் அட்டு வரு-காலை – எழுத். உயி.மயங்:82/1
நிலை இன்று ஆகும் ஐ என் உயிரே – 82/2
செய்யுள் மருங்கின் தொழில் வரு-காலை – எழுத். புள்.மயங்:10/3
அகர ஆகாரம் வரூஉம்-காலை – எழுத். புள்.மயங்:16/1
ஈற்று-மிசை அகரம் நீடலும் உரித்தே – 16/2
இலம் என் கிளவிக்கு படு வரு-காலை – எழுத். புள்.மயங்:21/1
நிலையலும் உரித்தே செய்யுளான – 21/2
ஒத்த எண்ணு முன் வரு-காலை – எழுத். புள்.மயங்:22/2
அல்லதன் மருங்கின் சொல்லும்-காலை – எழுத். புள்.மயங்:31/1
உ கெட நின்ற மெய்-வயின் ஈ வர – 31/2
நாயும் பலகையும் வரூஉம்-காலை – எழுத். புள்.மயங்:79/1
ஆ-வயின் உகரம் கெடுதலும் உரித்தே – 79/2
ஒத்தது என்ப இரண்டு வரு-காலை – எழுத். குற்.புண:29/2
கிளந்த இயல தோன்றும்-காலை – எழுத். குற்.புண:41/2
க ச த ப முதல் மொழி வரூஉம்-காலை – எழுத். குற்.புண:44/1
ஐந்தும் மூன்றும் ந ம வரு-காலை – எழுத். குற்.புண:46/1
வந்தது ஒக்கும் ஒற்று இயல் நிலையே – 46/2
முதல் ஈர் எண்ணின் முன் உயிர் வரு-காலை – எழுத். குற்.புண:50/1
தவல் என மொழிப உகர கிளவி – 50/2
ஆயிர கிளவி வரூஉம்-காலை – எழுத். குற்.புண:59/1
முதல் ஈர் எண்ணின் உகரம் கெடுமே – 59/2
நூறாயிரம் முன் வரூஉம்-காலை – எழுத். குற்.புண:66/1
நூறன் இயற்கை முதல் நிலை கிளவி – 66/2
அதன் நிலை உயிர்க்கும் யா வரு-காலை – எழுத். குற்.புண:74/1
முதல் நிலை ஒகரம் ஓ ஆகும்மே – 74/2
இரு வீற்றும் உரித்தே சுட்டும்-காலை – சொல். கிளவி:24/2
நினையும்-காலை கிளந்து-ஆங்கு இயலும் – சொல். கிளவி:55/2
வேற்றுமை பொருளை விரிக்கும்-காலை – சொல். வேற்.இய:22/1
ஈற்று நின்று இயலும் தொகை-வயின் பிரிந்து – 22/2
நுவலும்-காலை சொற்குறிப்பினவே – சொல். வேற்.மயங்:6/2
தாம் பிரிவு இலவே தொகை வரு-காலை – சொல். வேற்.மயங்:14/2
அ பண்பினவே நுவலும்-காலை – சொல். வேற்.மயங்:32/4
விளம்பிய நெறிய விளிக்கும்-காலை – சொல். விளி:33/2
அளபு இறந்தனவே விளிக்கும்-காலை – சொல். விளி:35/2
சேய்மையின் இசைக்கும் வழக்கத்தான – 35/3
பெயர் எனப்படுபவை தெரியும்-காலை – சொல். பெயர்:6/2
உயர்திணைக்கு உரிமையும் அஃறிணைக்கு உரிமையும் – 6/3
நினையும்-காலை தம்தம் மரபின் – சொல். பெயர்:18/3
இரு பாற்கும் உரித்தே தெரியும்-காலை – சொல். பெயர்:37/2
நினையும்-காலை காலமொடு தோன்றும் – சொல். வினை:1/2
இயற்கையும் தெளிவும் கிளக்கும்-காலை – சொல். வினை:48/3
அ பண்பினவே நுவலும்-காலை – சொல். இடை:2/9
உரிச்சொல் கிளவி விரிக்கும்-காலை – சொல். உரி:1/1
இசையினும் குறிப்பினும் பண்பினும் தோன்றி – 1/2
அ நா சொல்லும் தொடுக்கும்-காலை – சொல். எச்ச:7/1
வலிக்கும் வழி வலித்தலும் மெலிக்கும் வழி மெலித்தலும் – 7/2
தன் மேல் செஞ்சொல் வரூஉம்-காலை – சொல். எச்ச:41/1
நிகழும் காலமொடு வாரா காலமும் – 41/2
மறைக்கும்-காலை மரீஇயது ஒராஅல் – சொல். எச்ச:47/1
நுவலும்-காலை முறை சிறந்தனவே – பொருள். அகத்:3/2
பாடலுள் பயின்றவை நாடும்-காலை – பொருள். அகத்:3/3
தேரும்-காலை திணைக்கு உரிப்பொருளே – பொருள். அகத்:14/3
ஏனோர் மருங்கினும் எண்ணும்-காலை – பொருள். அகத்:22/1
ஆனா வகைய திணை நிலை பெயரே – 22/2
நாடும்-காலை நால்_இரண்டு உடைத்தே – பொருள். புறத்:25/2
காம_கூட்டம் காணும்-காலை – பொருள். கள:1/3
மறையோர் தேஎத்து மன்றல் எட்டனுள் – 1/4
புகாஅ-காலை புக்கு எதிர்ப்பட்டுழி – பொருள். கள:16/6
தன் குறி தள்ளிய தெருளா-காலை – பொருள். கள:20/27
வந்தவன் பெயர்ந்த வறும் களம் நோக்கி – 20/28
எண்ணும்-காலை கிழத்திக்கு இல்லை – பொருள். கள:27/2
கரணத்தின் அமைந்து முடிந்த-காலை – பொருள். கற்:5/1
நெஞ்சு தளை அவிழ்ந்த புணர்ச்சி-கண்ணும் – 5/2
அரும் தொழில் முடித்த செம்மல்-காலை – பொருள். கற்:5/53
விருந்தொடு நல்லவை வேண்டல்-கண்ணும் – 5/54
செல்லா-காலை செல்க என விடுத்தலும் – பொருள். கற்:6/17
பிரியும்-காலை எதிர் நின்று சாற்றிய – பொருள். கற்:9/29
காணும்-காலை கிழவோற்கு உரித்தே – பொருள். கற்:19/2
காமம் சான்ற கடைக்கோள்-காலை – பொருள். கற்:51/1
ஏமம் சான்ற மக்களொடு துவன்றி – 51/2
வினை-வயின் பிரிந்தோன் மீண்டு வரு-காலை – பொருள். கற்:53/1
இடை_சுர மருங்கின் தவிர்தல் இல்லை – 53/2
வண்ணம் பசந்து புலம்புறு-காலை – பொருள். பொருளி:8/1
உணர்ந்த போல உறுப்பினை கிழவி – 8/2
ஒரு சிறை நெஞ்சமொடு உசாவும்-காலை – பொருள். பொருளி:10/1
உரியது ஆகலும் உண்டு என மொழிப – 10/2
வருத்த மிகுதி சுட்டும்-காலை – பொருள். பொருளி:32/1
உரித்து என மொழிப வாழ்க்கையுள் இரக்கம் – 32/2
நினையும்-காலை புலவியுள் உரிய – பொருள். பொருளி:33/2
பொழுது தலைவைத்த கையறு-காலை – பொருள். பொருளி:42/1
இறந்த போல கிளக்கும் கிளவி – 42/2
உயர்ந்ததன் மேற்றே உள்ளும்-காலை – பொருள். உவம:3/1
கூறும்-காலை பல் குறிப்பினவே – பொருள். உவம:11/15
உவம பொருளை உணரும்-காலை – பொருள். உவம:21/1
மரீஇய மரபின் வழக்கொடு வருமே – 21/2
முன்னை மரபின் கூறும்-காலை – பொருள். உவம:23/2
துணிவொடு வரூஉம் துணிவினோர் கொளினே – 23/3
ஐ வகை அடியும் விரிக்கும்-காலை – பொருள். செய்யு:50/1
மெய் வகை அமைந்த பதினேழ் நிலத்தும் – 50/2
பாங்குற உணர்ந்தோர் பன்னும்-காலை – பொருள். செய்யு:51/2
நூல் எனப்படுவது நுவலும்-காலை – பொருள். செய்யு:166/2
முதலும் முடிவும் மாறுகோள் இன்றி – 166/3
நினையும்-காலை கேட்குநர் அவரே – பொருள். செய்யு:196/2
வனப்பு இயல்-தானே வகுக்கும்-காலை – பொருள். செய்யு:235/1
சில் மென் மொழியான் தாய பனுவலின் – 235/2
ஆயும்-காலை குருளை என்ப – பொருள். மரபி:8/2
கொள்ளும்-காலை நாய் அலங்கடையே – பொருள். மரபி:11/2
சொல்லும்-காலை அவை அல இலவே – பொருள். மரபி:26/2
சூழும்-காலை அளகு எனல் அமையா – பொருள். மரபி:55/2
ஆயும்-காலை அந்தணர்க்கு உரிய – பொருள். மரபி:70/2
சொல்லும்-காலை உரை அகத்து அடக்கி – பொருள். மரபி:100/3

TOP


-காலையான (9)

ஆய்தம் அஃகா-காலையான – எழுத். மொழி:7/3
தகரம் வரூஉம்-காலையான – எழுத். புள்.மயங்:104/2
வல்லெழுத்து வரூஉம்-காலையான – எழுத். குற்.புண:25/5
தெற்கொடு புணரும்-காலையான – எழுத். குற்.புண:27/4
மனையகம் புகா-காலையான – பொருள். கள:40/3
புணர்ந்து உடன் போகிய-காலையான – பொருள். கற்:2/2
கவவொடு மயங்கிய-காலையான – பொருள். கற்:32/3
பரத்தையின் பிரிந்த-காலையான – பொருள். கற்:46/3
சின்னம் அல்லா-காலையான – பொருள். செய்யு:146/2

TOP


-காலையும் (5)

இனி அணி என்னும்-காலையும் இடனும் – எழுத். உயி.மயங்:34/1
நிறையும் அளவும் வரூஉம்-காலையும் – எழுத். குற்.புண:31/1
குறையாது ஆகும் இன் என் சாரியை – 31/2
அளபெடை இன்றி தான் வரும்-காலையும் – சொல். இடை:33/4
உள என மொழிப பொருள் வேறுபடுதல் – 33/5
கூறிய வாயில் கொள்ளா-காலையும் – பொருள். கள:20/11
மனை பட்டு கலங்கி சிதைந்த-வழி தோழிக்கு – 20/12
பொறுத்த காரணம் குறித்த-காலையும் – பொருள். கள:23/15
புணர்ந்த பின் அவன்-வயின் வணங்கல்-கண்ணும் – 23/16

TOP


-காறும் (2)

குறளடி முதலா அளவடி-காறும் – பொருள். செய்யு:57/1
உறழ் நிலை இலவே வஞ்சிக்கு என்ப – 57/2
மாத்திரை முதலா அடிநிலை-காறும் – பொருள். செய்யு:104/1
நோக்குதல் காரணம் நோக்கு எனப்படுமே – 104/2

TOP


-குரைத்தே (1)

நல் நய பொருள்_கோள் எண்ண_அரும்-குரைத்தே – பொருள். மெய்ப்:27/3

TOP


-கொல் (1)

என் உற்றன-கொல் இவை எனின் அல்லதை – பொருள். பொருளி:9/2

TOP


-தன்னொடும் (2)

கிழவன்-தன்னொடும் கிழத்தி-தன்னொடும் – பொருள். செய்யு:192/1
கிழவன்-தன்னொடும் கிழத்தி-தன்னொடும் – பொருள். செய்யு:192/1
நற்றாய் கூறல் முற்ற தோன்றாது – 192/2

TOP


-தாம் (23)

அவை-தாம் – எழுத். நூல்:2/1
குற்றியலிகரம் குற்றியலுகரம் – 2/2
அவை-தாம் – எழுத். பிறப்:4/3
அண்பல் முதல் நா விளிம்பு உறல் உடைய – 4/4
அவை-தாம் – எழுத். புணர்:7/1
மெய் பிறிது ஆதல் மிகுதல் குன்றல் என்று – 7/2
அவை-தாம் – எழுத். புணர்:17/1
இன்னே வற்றே அத்தே அம்மே – 17/2
அவை-தாம் – எழுத். புணர்:40/1
முன்ன பொருள புணர்ச்சி-வாயின் – 40/2
அவை-தாம் – எழுத். தொகை:16/3
இயல்பு ஆகுநவும் வல்லெழுத்து மிகுநவும் – 16/4
அவை-தாம் – எழுத். தொகை:28/3
க ச த ப என்றா ந ம வ என்றா – 28/4
அவை-தாம் – எழுத். உரு:25/1
இயற்கைய ஆகும் செயற்கைய என்ப – 25/2
அவை-தாம் – சொல். வேற்.இய:3/1
பெயர் ஐ ஒடு கு – 3/2
அவை-தாம் – சொல். வேற்.மயங்:30/1
வழங்கு இயல் மருங்கின் குன்றுவ குன்றும் – 30/2
அவை-தாம் – சொல். வேற்.மயங்:32/1
தம்தம் பொருள்-வயின் தம்மொடு சிவணலும் – 32/2
அவை-தாம் – சொல். விளி:3/1
இ உ ஐ ஓ என்னும் இறுதி – 3/2
அவை-தாம் – சொல். பெயர்:22/1
பெண்மை இயற்பெயர் ஆண்மை இயற்பெயர் – 22/2
அவை-தாம் – சொல். வினை:5/1
அம் ஆம் எம் ஏம் என்னும் கிளவியும் – 5/2
அவை-தாம் – சொல். இடை:2/1
புணரியல் நிலையிடை பொருள் நிலைக்கு உதநவும் – 2/2
அவை-தாம் – சொல். இடை:3/1
முன்னும் பின்னும் மொழி அடுத்து வருதலும் – 3/2
அவை-தாம் – சொல். உரி:3/1
உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் – 3/2
அவை-தாம் – சொல். எச்ச:23/1
முன் மொழி நிலையலும் பின் மொழி நிலையலும் – 23/2
அவை-தாம் – சொல். எச்ச:33/1
தம்தம் கிளவி அடுக்குந வரினும் – 33/2
அவை-தாம் – சொல். எச்ச:44/1
தம்தம் குறிப்பின் எச்சம் செப்பும் – 44/2
அவை-தாம் – பொருள். உவம:11/1
அன்ன ஏய்ப்ப உறழ ஒப்ப – 11/2
அவை-தாம் – பொருள். செய்யு:165/1
நூலினான உரையினான – 165/2
அவை-தாம் – பொருள். செய்யு:213/1
பாஅ_வண்ணம் தாஅ_வண்ணம் – 213/2

TOP


-தாமும் (2)

இரு பெரு வேந்தர்-தாமும் சுற்றமும் – பொருள். புறத்:17/12
தவழ்பவை-தாமும் அவற்று ஓர்_அன்ன – பொருள். மரபி:5/1

TOP


-தாமே (9)

தோற்றம்-தாமே வினையொடு வருமே – சொல். கிளவி:10/3
வேற்றுமை-தாமே ஏழ் என மொழிப – சொல். வேற்.இய:1/1
காலம்-தாமே மூன்று என மொழிப – சொல். வினை:2/1
இயற்சொல்-தாமே – சொல். எச்ச:2/2
செந்தமிழ் நிலத்து வழக்கொடு சிவணி – 2/3
மெய் பெறு மரபின் தொடை வகை-தாமே – பொருள். செய்யு:101/1
ஐயீர் ஆயிரத்து ஆறு ஐஞ்ஞூற்றொடு – 101/2
செய்யுள்-தாமே இரண்டு என மொழிப – பொருள். செய்யு:127/1
வண்ணம்-தாமே நால்_ஐந்து என்ப – பொருள். செய்யு:212/1
வண்ணம்-தாமே இவை என மொழிப – பொருள். செய்யு:234/1
மக்கள்-தாமே ஆறு அறிவு உயிரே – பொருள். மரபி:33/1

TOP


-தானும் (9)

பின்பனி-தானும் உரித்து என மொழிப – பொருள். அகத்:10/1
அதுவே-தானும் இரு_நால் வகைத்தே – பொருள். புறத்:11/1
மரபே-தானும் – பொருள். செய்யு:80/1
நால் சொல் இயலான் யாப்பு-வழி பட்டன்று – 80/2
தரவே-தானும் நால் அடி இழிபு ஆய் – பொருள். செய்யு:133/1
தரவே-தானும் – பொருள். செய்யு:141/1
நான்கும் ஆறும் எட்டும் என்ற – 141/2
அதுவே-தானும் ஒரு நால் வகைத்தே – பொருள். செய்யு:167/1
அதுவே-தானும் இரு வகைத்து ஆகும் – பொருள். செய்யு:174/1
அதுவே-தானும் பிசியொடு மானும் – பொருள். செய்யு:181/1
விருந்தே-தானும் – பொருள். செய்யு:239/1
புதுவது புனைந்த யாப்பின் மேற்றே – 239/2

TOP


-தானே (27)

ஆக்கம்-தானே காரணம் முதற்றே – சொல். கிளவி:21/1
உகரம்-தானே குற்றியலுகரம் – சொல். விளி:6/1
மற்றையது என்னும் கிளவி-தானே – சொல். இடை:16/1
சுட்டு நிலை ஒழிய இனம் குறித்தன்றே – 16/2
நிரல்நிறை-தானே – சொல். எச்ச:9/2
வினையினும் பெயரினும் நினைய தோன்றி – 9/3
சுண்ணம்-தானே – சொல். எச்ச:10/1
பட்டாங்கு அமைந்த ஈர் அடி எண் சீர் – 10/2
வெட்சி-தானே குறிஞ்சியது புறனே – பொருள். புறத்:1/3
வஞ்சி-தானே முல்லையது புறனே – பொருள். புறத்:6/1
உழிஞை-தானே மருதத்து புறனே – பொருள். புறத்:9/1
தும்பை-தானே நெய்தலது புறனே – பொருள். புறத்:14/1
வாகை-தானே பாலையது புறனே – பொருள். புறத்:18/1
காஞ்சி-தானே பெருந்திணை புறனே – பொருள். புறத்:22/1
தோழி-தானே செவிலி மகளே – பொருள். கள:34/1
வெளிப்படை-தானே கற்பினொடு ஒப்பினும் – பொருள். கள:50/1
இறைச்சி-தானே உரி புறத்ததுவே – பொருள். பொருளி:35/1
சீர் நிலை-தானே ஐந்து எழுத்து இறவாது – பொருள். செய்யு:41/1
எழுத்து அளவு எஞ்சினும் சீர் நிலை-தானே – பொருள். செய்யு:43/1
குன்றலும் மிகுதலும் இல் என மொழிப – 43/2
செவியுறை-தானே – பொருள். செய்யு:114/1
பொங்குதல் இன்றி புரையோர் நாப்பண் – 114/2
கைக்கிளை-தானே வெண்பா ஆகி – பொருள். செய்யு:119/1
அங்கதம்-தானே அரில் தப தெரியின் – பொருள். செய்யு:124/1
வண்ணகம்-தானே – பொருள். செய்யு:140/1
தரவே தாழிசை எண்ணே வாரம் என்று – 140/2
அவற்றுள் சூத்திரம்-தானே – பொருள். செய்யு:169/1
ஆடி நிழலின் அறிய தோன்றி – 169/2
மறைமொழி-தானே மந்திரம் என்ப – பொருள். செய்யு:178/2
வனப்பு இயல்-தானே வகுக்கும்-காலை – பொருள். செய்யு:235/1
அம்மை-தானே அடி நிமிர்வு இன்றே – பொருள். செய்யு:235/3
அ வகை-தானே அழகு எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:236/2
தொன்மை-தானே – பொருள். செய்யு:237/1
உரையொடு புணர்ந்த யாப்பின் மேற்றே – 237/2
சொல்லிய மரபின் இளமை-தானே – பொருள். மரபி:26/1
சொல்லும்-காலை அவை அல இலவே – 26/2

TOP


-தொறும் (2)

திணை-தொறும் மரீஇய திணை நிலை பெயரே – பொருள். அகத்:20/2
அடி-தொறும் தலை எழுத்து ஒப்பது மோனை – பொருள். செய்யு:92/1

TOP


-பால் (7)

அ-பால் ஐந்தும் அவற்று ஓர்_அன்ன – எழுத். பிறப்:4/2
அ-பால் ஐந்தும் இதழ் குவிந்து இயலும் – எழுத். பிறப்:5/2
கிழவோள்-பால் நின்று கெடுத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:9/19
உணர்த்தல் வேண்டிய கிழவோன்-பால் நின்று – பொருள். கற்:9/21
ஆங்கு_அவை ஒரு-பால் ஆக ஒரு-பால் – பொருள். மெய்ப்:12/1
ஆங்கு_அவை ஒரு-பால் ஆக ஒரு-பால் – பொருள். மெய்ப்:12/1
உடைமை இன்புறல் நடுவுநிலை அருளல் – 12/2
கண்ணிய எட்டும் வினை-பால் உவமம் – பொருள். உவம:12/3

TOP


-பால (1)

என்ன கிளவியும் அதன்-பால என்மனார் – சொல். வேற்.இய:11/10

TOP


-பாலான (2)

அவ்வும் உரிய அ-பாலான – சொல். வேற்.இய:6/2
அறிவும் அருமையும் பெண்-பாலான – பொருள். பொருளி:15/2

TOP


-மன் (7)

மருவின் பாத்தியின் திரியும்-மன் பயின்றே – எழுத். தொகை:30/5
முன்னது முடிய முடியும்-மன் பொருளே – சொல். வினை:36/3
தம்தம் மரபின் தோன்றும்-மன் பொருளே – சொல். உரி:91/4
ஆ வகை பிறவும் தோன்று-மன் பொருளை – பொருள். கள:22/6
இசை திரிந்து இசைப்பினும் இயையு-மன் பொருளே – பொருள். பொருளி:1/1
தம் தம் மரபின் தோன்று-மன் பொருளே – பொருள். உவம:17/1
முதல் தொடை பெருகி சுருங்கு-மன் எண்ணே – பொருள். செய்யு:145/1

TOP


-மார் (23)

இடைப்படின் குறுகும் இடனும்-மார் உண்டே – எழுத். மொழி:4/1
ஓர் அளபு ஆகும் இடனும்-மார் உண்டே – எழுத். மொழி:24/1
எல்லா உயிரொடும் செல்லும்-மார் முதலே – எழுத். மொழி:28/2
அஃறிணை விரவுப்பெயர் இயல்பும்-மார் உளவே – எழுத். தொகை:13/1
இன் இடை வரூஉம் மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். உரு:14/1
உருபு இயல் நிலையும் மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். உயி.மயங்:92/1
மெல்லெழுத்து உறழும் மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். புள்.மயங்:17/1
மெல்லெழுத்து உறழும் மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். புள்.மயங்:65/1
நெடியதன் இறுதி இயல்பும்-மார் உளவே – எழுத். புள்.மயங்:75/1
போற்றல் வேண்டும் மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். புள்.மயங்:105/3
ஒற்று இடை இனம் மிகா மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். குற்.புண:7/1
பெயரின் ஆகிய தொகையும்-மார் உளவே – சொல். வேற்.இய:6/1
கன்றலும் செலவும் ஒன்றும்-மார் வினையே – சொல். வேற்.மயங்:3/1
ஆ ஓ ஆகும் பெயரும்-மார் உளவே – சொல். பெயர்:41/1
உம் உந்து ஆகும் இடனும்-மார் உண்டே – சொல். இடை:44/1
பன்மைக்கு ஆகும் இடனும்-மார் உண்டே – சொல். எச்ச:65/2
மடல் மா கூறும் இடனும்-மார் உண்டே – பொருள். கள:11/20
தோழியின் முடியும் இடனும்-மார் உண்டே – பொருள். கள:30/1
இறைச்சியின் பிறக்கும் பொருளும்-மார் உளவே – பொருள். பொருளி:36/1
நால்_இரண்டு ஆகும் பாலும்-மார் உண்டே – பொருள். மெய்ப்:2/1
நால்_இரண்டு ஆகும் பாலும்-மார் உண்டே – பொருள். உவம:18/1
அமைத்தனர் தெரியின் அவையும்-மார் உளவே – பொருள். செய்யு:90/2
ஒன்றிய வரூஉம் பொருளும்-மார் உளவே – பொருள். மரபி:72/2

TOP


-மிசை (9)

யா என் சினை-மிசை உரையசை கிளவிக்கு – எழுத். மொழி:1/2
ஒற்றிய நகரம்-மிசை நகரமொடு முதலும் – எழுத். மொழி:34/2
அளபு ஆகு மொழி முதல் நிலைஇய உயிர்-மிசை – எழுத். புணர்:19/1
னஃகான் றஃகான் ஆகிய நிலைத்தே – 19/2
ஈற்று-மிசை அகரம் நீடலும் உரித்தே – எழுத். புள்.மயங்:16/2
அத்தும் ஆன்-மிசை வரை நிலை இன்றே – எழுத். புள்.மயங்:36/2
இல் என் கிளவி-மிசை றகரம் ஒற்றல் – எழுத். புள்.மயங்:60/2
ஒன்பான் ஒகர-மிசை தகரம் ஒற்றும் – எழுத். குற்.புண:40/1
மெய்யொடும் கெடுமே ஈற்று-மிசை உகரம் – சொல். வினை:41/3
மடை அமை ஏணி-மிசை மயக்கமும் கடைஇ – பொருள். புறத்:13/2

TOP


-மிசைக்கு (1)

மதில்-மிசைக்கு இவர்ந்த மேலோர் பக்கமும் – பொருள். புறத்:13/9

TOP


-மிசைத்தே (1)

உயிரொடு புணர்ந்த வல் ஆறன்-மிசைத்தே – எழுத். மொழி:5/2

TOP


-மிசையும் (1)

வகாரம்-மிசையும் மகாரம் குறுகும் – எழுத். புள்.மயங்:35/1

TOP


-மிசையொடும் (1)

அக்கின் இறுதி மெய்-மிசையொடும் கெடுமே – எழுத். புணர்:26/2

TOP


-மின் (2)

பொலி-மின் என்னும் புறநிலை வாழ்த்தே – பொருள். செய்யு:110/3
வல்லா கூறினும் வகுத்தனர் கொண்-மின் என்று – பொருள். செய்யு:113/2

TOP


-வயின் (91)

ஆ-வயின் வரூஉம் மகரம் ஊர்ந்தே – எழுத். மொழி:1/3
குன்று இசை மொழி-வயின் நின்று இசை நிறைக்கும் – எழுத். மொழி:8/1
செய்யுள் இறுதி போலும் மொழி-வயின் – எழுத். மொழி:18/1
னகார மகாரம் ஈர் ஒற்று ஆகும் – 18/2
இரு-வயின் நிலையும் பொருட்டு ஆகும்மே – எழுத். மொழி:43/2
ஆ-வயின் அண்ணம் ஒற்றவும் வருடவும் – எழுத். பிறப்:14/2
உடைமையும் இன்மையும் ஒடு-வயின் ஒக்கும் – எழுத். புணர்:30/7
ஆ-வயின் வகரம் ஐயொடும் கெடுமே – எழுத். உரு:6/3
ஆ-வயின் னகரம் ஒற்று ஆகும்மே – எழுத். உரு:7/2
ஆ-வயின் யகர மெய் கெடுதல் வேண்டும் – எழுத். உரு:16/4
அஃது என் கிளவி ஆ-வயின் கெடுமே – எழுத். உரு:27/4
ஆ-வயின் இறுதி மெய்யொடும் கெடுமே – எழுத். உரு:29/3
ஆ-வயின் வல்லெழுத்து இயற்கை ஆகும் – எழுத். உயி.மயங்:48/3
ஆ-வயின் வல்லெழுத்து இயற்கை ஆகும் – எழுத். உயி.மயங்:51/2
அம்மின் மகரம் செரு-வயின் கெடுமே – எழுத். உயி.மயங்:58/3
ஆ-வயின் வல்லெழுத்து மிகுதலும் உரித்தே – எழுத். உயி.மயங்:66/2
ஆ-வயின் வல்லெழுத்து இயற்கை ஆகும் – எழுத். உயி.மயங்:92/2
ஆ-வயின் வல்லெழுத்து மிகுதலும் உரித்தே – எழுத். புள்.மயங்:6/1
விண் என வரூஉம் காய பெயர்-வயின் – எழுத். புள்.மயங்:10/1
உண்மையும் உரித்தே அத்து என் சாரியை – 10/2
உ கெட நின்ற மெய்-வயின் ஈ வர – எழுத். புள்.மயங்:31/2
அ பால் மொழி-வயின் இயற்கை ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:31/5
யகர இறுதி வேற்றுமை பொருள்-வயின் – எழுத். புள்.மயங்:62/1
வல்லெழுத்து இயையின் அ எழுத்து மிகுமே – 62/2
சார் என் கிளவி காழ்-வயின் வலிக்கும் – எழுத். புள்.மயங்:69/1
ஆ-வயின் உகரம் கெடுதலும் உரித்தே – எழுத். புள்.மயங்:79/2
ஆ-வயின் ஒற்று இடை மிகுதல் இல்லை – எழுத். குற்.புண:71/2
செய்யுள் தொடர்-வயின் மெய் பெற நிலையும் – எழுத். குற்.புண:76/4
தான் அறி பொருள்-வயின் பன்மை கூறல் – சொல். கிளவி:23/2
அறியா பொருள்-வயின் செறிய தோன்றும் – சொல். கிளவி:31/2
அறிந்த பொருள்-வயின் ஐயம் தீர்தற்கு – சொல். கிளவி:32/3
ஆ-வயின் வரூஉம் கிளவி எல்லாம் – சொல். கிளவி:58/5
எ-வயின் பெயரும் வெளிப்பட தோன்றி – சொல். வேற்.இய:7/1
ஈற்று நின்று இயலும் தொகை-வயின் பிரிந்து – சொல். வேற்.இய:22/2
அது என் வேற்றுமை உயர்திணை தொகை-வயின் – சொல். வேற்.மயங்:11/1
அது என் உருபு கெட குகரம் வருமே – 11/2
இரு-வயின் நிலையும் வேற்றுமை எல்லாம் – சொல். வேற்.மயங்:18/3
நெறி படு பொருள்-வயின் நிலவுதல் வரையார் – சொல். வேற்.மயங்:20/2
ஐயும் கண்ணும் அல்லா பொருள்-வயின் – சொல். வேற்.மயங்:22/1
மெய் உருபு தொகாஅ இறுதியான – 22/2
தம்தம் பொருள்-வயின் தம்மொடு சிவணலும் – சொல். வேற்.மயங்:32/2
ஆ-வயின் மூன்றொடு அ பதினைந்தும் – சொல். பெயர்:8/7
ஆ-வயின் மூன்றொடு அ பதினைந்தும் – சொல். பெயர்:13/6
இறைச்சி பொருள்-வயின் செய்யுளுள் கிளக்கும் – சொல். பெயர்:42/1
அ-வயின் மூன்றும் நிகழும் காலத்து – சொல். வினை:30/2
இரு-வயின் நிலையும் பொருட்டு ஆகும்மே – சொல். வினை:46/2
வேற்றுமை பொருள்-வயின் உருபு ஆகுநவும் – சொல். இடை:2/4
ஆ-வயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் – சொல். இடை:26/2
ஆ-வயின் மூன்றும் பிரிவு இல் அசைநிலை – சொல். இடை:32/2
கூற்று-வயின் ஓர் அளபு ஆகலும் உரித்தே – சொல். இடை:38/2
தம்-வயின் தொகுதி கடப்பாடு இலவே – சொல். இடை:39/2
யா-வயின் வரினும் தொகை இன்று இயலா – சொல். இடை:42/4
ஆ-வயின் நான்கும் உள்ளதன் நுணுக்கம் – சொல். உரி:32/2
ஈற்று அடி இறு சீர் எருத்து-வயின் திரியும் – சொல். எச்ச:12/2
எ-வயின் வினையும் அ இயல் நிலையும் – சொல். எச்ச:32/1
ஆ-வயின் குறிப்பே ஆக்கமொடு வருமே – சொல். எச்ச:36/3
தொல் நெறி மொழி-வயின் ஆஅகுநவும் – சொல். எச்ச:53/3
மந்திர பொருள்-வயின் ஆஅகுநவும் – சொல். எச்ச:53/5
ஆ-வயின் வரூஉம் கிழவரும் உளரே – பொருள். அகத்:21/2
பொருள்-வயின் பிரிதலும் அவர்-வயின் உரித்தே – பொருள். அகத்:33/1
பொருள்-வயின் பிரிதலும் அவர்-வயின் உரித்தே – பொருள். அகத்:33/1
உயர்ந்தோர் பொருள்-வயின் ஒழுக்கத்தான – பொருள். அகத்:33/2
ஒன்றா பொருள்-வயின் ஊக்கிய பாலினும் – பொருள். அகத்:41/11
காமம் சாலா இளமையோள்-வயின் – பொருள். அகத்:50/1
ஏமம் சாலா இடும்பை எய்தி – 50/2
ஒல்லார் இட-வயின் புல்லிய பாங்கினும் – பொருள். புறத்:21/13
ஆ-வயின் வரூஉம் புறநிலை வாழ்த்தும் – பொருள். புறத்:35/9
பிறந்த_நாள்-வயின் பெருமங்கலமும் – பொருள். புறத்:36/8
நடை-வயின் தோன்றிய இரு வகை விடையும் – பொருள். புறத்:36/15
ஒன்றே வேறே என்று இரு பால்-வயின் – பொருள். கள:2/1
ஒன்றி உயர்ந்த பாலது ஆணையின் – 2/2
தன்-வயின் உரிமையும் அவன்-வயின் பரத்தையும் – பொருள். கள:20/35
தன்-வயின் உரிமையும் அவன்-வயின் பரத்தையும் – பொருள். கள:20/35
புணர்ந்த பின் அவன்-வயின் வணங்கல்-கண்ணும் – பொருள். கள:23/16
அவன்-வயின் தோன்றிய கிளவியொடு தொகைஇ – பொருள். கள:23/35
பல் நூறு வகையினும் தன்-வயின் வரூஉம் – பொருள். கள:32/1
அல்லகுறிப்படுதலும் அவள்-வயின் உரித்தே – பொருள். கள:42/1
வேற்று நாட்டு அகல்-வயின் விழுமத்தானும் – பொருள். கற்:5/45
தன்-வயின் சிறைப்பினும் அவன்-வயின் பிரிப்பினும் – பொருள். கற்:6/34
தன்-வயின் சிறைப்பினும் அவன்-வயின் பிரிப்பினும் – பொருள். கற்:6/34
ஆ-வயின் வரூஉம் பல் வேறு நிலையினும் – பொருள். கற்:6/41
ஆ-வயின் நிகழும் என்மனார் புலவர் – பொருள். கற்:8/2
அடங்கா ஒழுக்கத்து அவன்-வயின் அழிந்தோளை – பொருள். கற்:9/6
சூள்-வயின் திறத்தால் சோர்வு கண்டு அழியினும் – பொருள். கற்:9/15
உணர்ப்பு-வயின் வாரா ஊடல் உற்றோள்-வயின் – பொருள். கற்:9/20
உணர்ப்பு-வயின் வாரா ஊடல் உற்றோள்-வயின் – பொருள். கற்:9/20
உணர்த்தல் வேண்டிய கிழவோன்-பால் நின்று – 9/21
காய்வு இன்று அவன்-வயின் பொருத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:10/8
கிழவோன் வினை-வயின் உரிய என்ப – பொருள். கற்:40/2
வினை-வயின் பிரிந்தோன் மீண்டு வரு-காலை – பொருள். கற்:53/1
தன்-வயின் சுரத்தலும் அவன்-வயின் வேட்டலும் – பொருள். பொருளி:11/1
தன்-வயின் சுரத்தலும் அவன்-வயின் வேட்டலும் – பொருள். பொருளி:11/1
வினை-வயின் தங்கா வீற்று கொளப்படா – பொருள். பொருளி:27/2
செய் பொருள் அச்சமும் வினை-வயின் பிரிவும் – பொருள். பொருளி:38/1
மெய்ம்மையாக அவர்-வயின் உணர்ந்தும் – பொருள். பொருளி:41/2
தன்-வயின் வருதலும் வகுத்த பண்பே – பொருள். பொருளி:49/2
ஆ-வயின் வரூஉம் கிளவி எல்லாம் – பொருள். பொருளி:53/5
முட்டு-வயின் கழறல் முனிவு மெய் நிறுத்தல் – பொருள். மெய்ப்:23/1
கலித்தளை அடி-வயின் நேர் ஈற்று இயற்சீர் – பொருள். செய்யு:25/1

TOP


-வயினான (27)

தேரும்-காலை மொழி-வயினான – எழுத். மொழி:24/2
அன்ன மரபின் மொழி-வயினான – எழுத். தொகை:1/4
மே கூறு இயற்கை ஆ-வயினான – எழுத். தொகை:6/2
ஆய்தம் கெடுதல் ஆ-வயினான – எழுத். உரு:28/3
டகாரம் ஒற்றும் ஆ-வயினான – எழுத். உயி.மயங்:38/3
உகரம் வருதல் ஆ-வயினான – எழுத். உயி.மயங்:59/2
ஆகாரம் வருதல் ஆ-வயினான – எழுத். உயி.மயங்:82/3
ஒகரம் வருதல் ஆ-வயினான – எழுத். உயி.மயங்:90/2
உகரம் வருதல் ஆ-வயினான – எழுத். புள்.மயங்:1/4
மெல்லெழுத்து மிகுதல் ஆ-வயினான – எழுத். புள்.மயங்:20/4
மெல்லெழுத்து மிகுதல் ஆ-வயினான – எழுத். புள்.மயங்:25/4
அ மரபு ஒழுகும் மொழி-வயினான – எழுத். குற்.புண:12/3
உகரம் வருதல் ஆ-வயினான – எழுத். குற்.புண:33/2
நடை மருங்கு இன்றே பொருள்-வயினான – எழுத். குற்.புண:34/2
முதல் நிலை நீடல் ஆ-வயினான – எழுத். குற்.புண:50/3
வேற்றுமை குறித்த பொருள்-வயினான – எழுத். குற்.புண:76/5
கடி நிலை இலவே பொருள்-வயினான – சொல். வேற்.மயங்:12/2
எச்சம் இலவே பொருள்-வயினான – சொல். வேற்.மயங்:17/2
ஆய் ஆகும்மே விளி-வயினான – சொல். விளி:16/2
ஆய் ஆகும்மே விளி-வயினான – சொல். விளி:29/3
உரியவை உரிய பெயர்-வயினான – சொல். பெயர்:7/2
அன்ன மரபின் வினை-வயினான – சொல். பெயர்:19/3
மகடூஉ இயற்கை தொழில்-வயினான – சொல். பெயர்:40/2
நெறிப்பட வாரா அவள்-வயினான – பொருள். கள:17/4
அல்ல கூற்றுமொழி அவள்-வயினான – பொருள். கள:19/2
புணர்தல் ஆற்றலும் அவள்-வயினான – பொருள். கள:38/2
அசை கூன் ஆகு அ-வயினான – பொருள். செய்யு:48/1

TOP


-வயினானும் (4)

பல-வயினானும் எண்ணு திணை விரவுப்பெயர் – சொல். கிளவி:51/1
அதனை கொள்ளும் பொருள்-வயினானும் – சொல். வேற்.மயங்:27/2
அதனான் செயற்படற்கு ஒத்த கிளவியும் – 27/3
உம்மை தொக்க பெயர்-வயினானும் – சொல். எச்ச:22/2
வேற்றுமை தொக்க பெயர்-வயினானும் – 22/3
வேற்றுமை தொக்க பெயர்-வயினானும் – சொல். எச்ச:22/3
ஈற்று நின்று இயலும் அன்மொழித்தொகையே – 22/4

TOP


-வயினும் (2)

சுட்டு முதல்-வயினும் எகரம் முதல்-வயினும் – எழுத். புள்.மயங்:39/1
சுட்டு முதல்-வயினும் எகரம் முதல்-வயினும் – எழுத். புள்.மயங்:39/1
அ பண்பு நிலையும் இயற்கைய என்ப – 39/2

TOP


-வழி (31)

பிறப்பொடு விடு-வழி உறழ்ச்சி வாரத்து – எழுத். பிறப்:20/3
வெரிந் என் இறுதி முழுதும் கெடு-வழி – எழுத். புள்.மயங்:5/1
வரும் இடன் உடைத்தே மெல்லெழுத்து இயற்கை – 5/2
வல்லெழுத்து மிகு-வழி இறுதி இல்லை – எழுத். புள்.மயங்:45/4
தகரம் வரு-வழி ஆய்தம் நிலையலும் – எழுத். புள்.மயங்:74/1
பத்து என் கிளவி ஒற்று இடை கெடு-வழி – எழுத். புள்.மயங்:95/1
நிற்றல் வேண்டும் ஆய்த புள்ளி – 95/2
ஆயிரம் வரு-வழி உகரம் கெடுமே – எழுத். புள்.மயங்:96/1
தக்க-வழி அறிந்து வலித்தலும் உரித்தே – எழுத். புள்.மயங்:109/2
வல்லொற்று தொடர்மொழி வல்லெழுத்து வரு-வழி – எழுத். குற்.புண:4/1
தொல்லை இயற்கை நிலையலும் உரித்தே – 4/2
யகரம் வரு-வழி இகரம் குறுகும் – எழுத். குற்.புண:5/1
மூன்றன் ஒற்றே வகாரம் வரு-வழி – எழுத். குற்.புண:47/1
தோன்றிய வகாரத்து உரு ஆகும்மே – 47/2
மயங்கல் கூடா வழக்கு-வழி பட்டன – சொல். கிளவி:50/2
ஒரு-வழி உறுப்பின் குழுவின் என்றா – சொல். வேற்.இய:19/4
பிறந்த-வழி கூறலும் பண்பு கொள் பெயரும் – சொல். வேற்.மயங்:31/3
அளவு நிறையும் அவற்றொடு கொள்-வழி – சொல். வேற்.மயங்:34/1
உள என மொழிப உணர்ந்திசினோரே – 34/2
பல்-வழி நுதலிய நிலைத்து ஆகும்மே – சொல். பெயர்:32/2
நிலத்து-வழி மருங்கின் தோன்றலான – சொல். பெயர்:42/3
ஆ இரு கிளவியும் எண்ணு-வழி பட்டன – சொல். இடை:41/3
முன்னும் பின்னும் கொள்-வழி கொளாஅல் – சொல். எச்ச:13/3
நோய் இன்று உய்த்தல் நுவல்-வழி தோற்றம் – பொருள். புறத்:3/6
வேல் மிகு வேந்தனை மொய்த்த-வழி ஒருவன் – பொருள். புறத்:17/3
பெற்ற-வழி மகிழ்ச்சியும் பிரிந்த-வழி கலங்கலும் – பொருள். கள:11/7
பெற்ற-வழி மகிழ்ச்சியும் பிரிந்த-வழி கலங்கலும் – பொருள். கள:11/7
பிரிந்த-வழி கலங்கினும் பெற்ற-வழி மலியினும் – பொருள். கள:20/9
பிரிந்த-வழி கலங்கினும் பெற்ற-வழி மலியினும் – பொருள். கள:20/9
மனை பட்டு கலங்கி சிதைந்த-வழி தோழிக்கு – பொருள். கள:20/12
சீர் உடை பெரும் பொருள் வைத்த-வழி மறப்பினும் – பொருள். கற்:9/5
கரந்திடத்து ஒழிதல் கண்ட-வழி உவத்தலொடு – பொருள். மெய்ப்:17/2
ஒப்பு-வழி உவத்தல் உறு பெயர் கேட்டல் – பொருள். மெய்ப்:22/10
தோழியும் செவிலியும் பொருந்து-வழி நோக்கி – பொருள். உவம:31/1
கூறிய மருங்கின் கொள்-வழி கொளாஅல் – பொருள். உவம:32/2
நால் சொல் இயலான் யாப்பு-வழி பட்டன்று – பொருள். செய்யு:80/2

TOP


-வழியான (1)

கூறுதற்கு உரியர் கொள்-வழியான – பொருள். உவம:31/2

TOP


-வாயின் (1)

முன்ன பொருள புணர்ச்சி-வாயின் – எழுத். புணர்:40/2
இன்ன என்னும் எழுத்து கடன் இலவே – 40/3

TOP