கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்
எ 18
எ-வயின் 2
எகர 3
எகரம் 2
எகரமும் 1
எகின் 1
எகின்_மரம் 1
எகினே 1
எகினொடு 1
எங்கையர் 1
எங்கையற்கு 1
எச்ச 3
எச்சத்து 3
எச்சத்தும் 1
எச்சம் 14
எச்சமும் 4
எச்சமொடு 1
எஞ்சா 3
எஞ்சாது 1
எஞ்சிய 7
எஞ்சியோர்க்கும் 1
எஞ்சினும் 1
எஞ்சு 2
எஞ்சுதல் 3
எஞ்சுபொருள் 1
எட்டன் 5
எட்டனுள் 1
எட்டு 3
எட்டும் 2
எட்டே 5
எட்டொடும் 1
எடுத்த 4
எடுத்தல் 2
எடுத்தல்-கண்ணும் 1
எடுத்தலொடு 1
எடுத்து 6
எடுத்துக்காட்டினும் 1
எடுத்தே 1
எண் 13
எண்_நான்கு 1
எண்_அரும் 1
எண்ண 3
எண்ண_அரும் 2
எண்ண_அரும்-குரைத்தே 1
எண்ணப்படாஅ 1
எண்ணி 1
எண்ணிய 1
எண்ணியல் 1
எண்ணியற்பெயரே 1
எண்ணிற்கு 1
எண்ணின் 11
எண்ணின்பெயரொடு 1
எண்ணினர் 1
எண்ணினுள் 1
எண்ணு 9
எண்ணு-வழி 1
எண்ணு_வண்ணம் 2
எண்ணுக்குறி 1
எண்ணுப்பெயர் 2
எண்ணும் 8
எண்ணும்-காலும் 1
எண்ணும்-காலை 2
எண்ணே 5
எண்ணொடு 1
எண்மை 1
எண்மையும் 1
எதிர் 20
எதிர்கோடல் 1
எதிர்ந்தோர் 1
எதிர்ப்பட்டுழி 1
எதிர்ப்பாடு 2
எதிர்ப்பொழுது 1
எதிர்மறை 6
எதிர்வின் 2
எதிர்வினும் 1
எதிர்வே 1
எதிர 1
எதிரது 2
எதிரிய 1
எதிரும் 6
எதிரொடு 1
எதுகை 3
எதுகைத்து 1
எம் 3
எமக்கு 1
எய்தி 4
எய்திய 3
எய்து 2
எய்யாமையே 1
எயில் 2
எயிற்கு 1
எரி 1
எருத்தடி 1
எருத்து-வயின் 1
எருத்தே 1
எருத்தொடு 1
எருமை 1
எருமை-கண்ணும் 1
எருமையும் 6
எருமையுள் 1
எருவும் 1
எல்லா 32
எல்லாம் 48
எல்லாரும் 2
எல்லீரும் 2
எல்லே 1
எல்லை 4
எலி 1
எவன் 2
எழாலும் 1
எழிலும் 1
எழின் 1
எழு 10
எழு_மூன்று 1
எழுத்திற்கு 1
எழுத்தின் 7
எழுத்தினும் 1
எழுத்து 38
எழுத்தும் 11
எழுத்தே 4
எழுத்தொடு 3
எழுத்தொடும் 1
எழுதரு 1
எழுதிய 1
எழுந்த 3
எழுந்து 1
எழுந்தோனை 1
எழுநூற்று 1
எழுபது 1
எழுவாய் 1
எழூஉதல் 1
எள்ள 2
எள்ளல் 1
எள்ளினும் 1
எளித்தல் 1
எளிமை 1
எற்பாடு 1
எற்றம் 1
எற்று 1
எறி 1
எறிந்த 1
எறிந்து 1
எறும்பும் 1
எறுழ் 1
என் 155
என்ப 145
என்பதனால் 1
என்பது 3
என்பு 1
என்மனார் 75
என்ற 9
என்றல் 3
என்றலும் 12
என்றவை 3
என்றா 27
என்றிசின் 1
என்று 88
என்று-ஆங்கு 1
என்றும் 1
என்ன 9
என்னா 1
என்னாது 1
என்னும் 85
என்னும்-காலையும் 1
என்னை 1
என 214
எனப்பட்ட 3
எனப்படினும் 1
எனப்படுதல் 1
எனப்படுதலின் 1
எனப்படுப 4
எனப்படுபவை 2
எனப்படுமே 15
எனப்படுவது 8
எனப்படுவோள் 1
எனல் 3
எனவும் 1
எனவே 1
எனற்கு 4
எனா 1
எனாஅ 21
எனின் 2
எனினும் 2
எனும் 10
எனை 3
முழு நூற்பாவையும் காண, தொடரடைவு அடியில் அடிக்கோடிடப்பட்டுள்ள எண்ணைச் சொடுக்கவும்.
எ (18)
எ ஒ என்னும் அ பால் ஐந்தும் – எழுத். நூல்:3/3
ஆ எ ஒ எனும் மூ உயிர் ஞகாரத்து உரிய – எழுத். மொழி:31/1
எ என வரும் உயிர் மெய் ஈறு ஆகாது – எழுத். மொழி:38/1
இ ஈ எ ஏ ஐ என இசைக்கும் – எழுத். பிறப்:4/1
எ பெயர் முன்னரும் வல்லெழுத்து வரு வழி – எழுத். புணர்:26/1
ஆ எ ஆகும் யாம் என் இறுதி – எழுத். உரு:16/3
எ பொருள் ஆயினும் அல்லது இல் எனின் – சொல். கிளவி:35/1
எ வழி வரினும் வினையே வினைக்குறிப்பு – சொல். வேற்.இய:10/3
எ பொருள் ஆயினும் கொள்ளும் அதுவே – சொல். வேற்.இய:14/3
த ந நு எ என அவை முதல் ஆகி – சொல். விளி:37/1
எ சொல் ஆயினும் இடைநிலை வரையார் – சொல். வினை:40/2
எ முறை சொல்லும் நிகழும் காலத்து – சொல். வினை:43/2
எ சொல் ஆயினும் பொருள் வேறு கிளத்தல் – சொல். உரி:1/8
த ந நு எ எனும் அவை முதல் ஆகிய – சொல். எச்ச:14/1
எ திறத்தானும் பெயர் முடிபினவே – சொல். எச்ச:33/3
எ நில மருங்கின் பூவும் புள்ளும் – பொருள். அகத்:19/1
எ திணை மருங்கினும் மகடூஉ மடல் மேல் – பொருள். அகத்:35/1
எ திறத்தானும் கிழத்திக்கு இல்லை – பொருள். கற்:39/2
எ-வயின் (2)
எ-வயின் பெயரும் வெளிப்பட தோன்றி – சொல். வேற்.இய:7/1
எ-வயின் வினையும் அ இயல் நிலையும் – சொல். எச்ச:32/1
எகர (3)
எகர ஒகரத்து இயற்கையும் அற்றே – எழுத். நூல்:16/1
எகர முதல் வினாவின் இகர இறுதியும் – எழுத். தொகை:17/2
எகர ஒகரம் பெயர்க்கு ஈறு ஆகா – எழுத். உயி.மயங்:70/1
எகரம் (2)
ஏ என் இறுதிக்கு எகரம் வருமே – எழுத். உயி.மயங்:75/1
சுட்டு முதல்-வயினும் எகரம் முதல்-வயினும் – எழுத். புள்.மயங்:39/1
எகரமும் (1)
தேற்ற எகரமும் சிறப்பின் ஒவ்வும் – எழுத். உயி.மயங்:71/1
எகின் (1)
எகின்_மரம் ஆயின் ஆண்_மர இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:41/1
எகின்_மரம் (1)
எகின்_மரம் ஆயின் ஆண்_மர இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:41/1
எகினே (1)
ஏனை எகினே அகரம் வருமே – எழுத். புள்.மயங்:42/1
எகினொடு (1)
வேற்றுமை ஆயின் ஏனை எகினொடு – எழுத். புள்.மயங்:51/1
தோற்றம் ஒக்கும் கன் என் கிளவி – 51/2
எங்கையர் (1)
காதல் எங்கையர் காணின் நன்று என – பொருள். கற்:6/30
எங்கையற்கு (1)
எங்கையற்கு உரை என இரத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:6/16
எச்ச (3)
எச்ச உம்மையும் எதிர்மறை உம்மையும் – சொல். இடை:35/1
எச்ச கிளவி உரித்தும் ஆகும் – சொல். இடை:37/2
பயனே மெய்ப்பாடு எச்ச வகை எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/7
எச்சத்து (3)
சாவ என்னும் செய என் எச்சத்து – எழுத். உயி.மயங்:7/1
இறுதி வகரம் கெடுதலும் உரித்தே – 7/2
செய்து என் எச்சத்து இறந்த காலம் – சொல். வினை:42/1
பிரிவின் எச்சத்து புலம்பிய இருவரை – பொருள். கற்:5/37
எச்சத்தும் (1)
பிரிவின் எச்சத்தும் மகள் நெஞ்சு வலிப்பினும் – பொருள். கள:24/10
எச்சம் (14)
வற்றொடு சிவணல் எச்சம் இன்றே – எழுத். உரு:2/2
எச்சம் இலவே பொருள்-வயினான – சொல். வேற்.மயங்:17/2
ஏனை எச்சம் வினைமுதலானும் – சொல். வினை:35/1
எச்சம் சிறப்பே ஐயம் எதிர்மறை – சொல். இடை:7/1
பிரிநிலை எச்சம் பிரிநிலை முடிபின – சொல். எச்ச:35/2
ஒழியிசை எச்சம் ஒழியிசை முடிபின – சொல். எச்ச:38/1
எதிர்மறை எச்சம் எதிர்மறை முடிபின – சொல். எச்ச:39/1
உம்மை எச்சம் இரு ஈற்றானும் – சொல். எச்ச:40/1
என என் எச்சம் வினையொடு முடிமே – சொல். எச்ச:42/1
தம்தம் குறிப்பின் எச்சம் செப்பும் – சொல். எச்ச:44/2
சொல் என் எச்சம் முன்னும் பின்னும் – சொல். எச்ச:45/1
அச்சமும் உவகையும் எச்சம் இன்றி – பொருள். புறத்:36/16
புல்லிய கிளவி எச்சம் ஆகும் – பொருள். செய்யு:206/2
சொல்லின் எச்சம் சொல்லிய ஆங்கு உணர்த்தல் – பொருள். மரபி:110/21
எச்சமும் (4)
என என் எச்சமும் சுட்டின் இறுதியும் – எழுத். உயி.மயங்:2/2
மாறு கொள் எச்சமும் வினாவும் எண்ணும் – எழுத். உயி.மயங்:73/1
மாறு கொள் எச்சமும் வினாவும் ஐயமும் – எழுத். உயி.மயங்:88/1
மாட்டும் எச்சமும் நாட்டல் இன்றி – பொருள். செய்யு:211/1
எச்சமொடு (1)
தம்தம் எச்சமொடு சிவணும் குறிப்பின் – சொல். வினை:40/1
எஞ்சா (3)
முழுது என் கிளவி எஞ்சா பொருட்டே – சொல். உரி:28/1
எஞ்சா மண் நசை வேந்தனை வேந்தன் – பொருள். புறத்:7/1
எஞ்சா மகிழ்ச்சி இறந்து வரு பருவத்தும் – பொருள். கற்:5/3
எஞ்சாது (1)
எஞ்சாது கிளந்த இரு_நான்கு கிளவியும் – பொருள். கள:23/13
எஞ்சிய (7)
உயிர் ஔ எஞ்சிய இறுதி ஆகும் – எழுத். மொழி:36/1
எஞ்சிய எல்லாம் எஞ்சுதல் இலவே – எழுத். மொழி:44/1
உம்மை எஞ்சிய இரு பெயர் தொகைமொழி – எழுத். உயி.மயங்:21/1
எஞ்சிய இரண்டின் இறுதி பெயரே – சொல். விளி:27/1
எஞ்சிய கிளவி இடத்தொடு சிவணி – சொல். வினை:28/1
எஞ்சிய மூன்றும் மேல் வந்து முடிக்கும் – சொல். எச்ச:43/1
வஞ்சி மருங்கின் எஞ்சிய உரிய – பொருள். செய்யு:22/1
எஞ்சியோர்க்கும் (1)
எஞ்சியோர்க்கும் எஞ்சுதல் இலவே – பொருள். அகத்:42/1
எஞ்சினும் (1)
எழுத்து அளவு எஞ்சினும் சீர் நிலை-தானே – பொருள். செய்யு:43/1
எஞ்சு (2)
நெறிப்பட தோன்றும் எஞ்சு பொருள் கிளவி – சொல். எச்ச:34/4
எஞ்சு பொருள் கிளவி இல என மொழிப – சொல். எச்ச:43/2
எஞ்சுதல் (3)
எஞ்சிய எல்லாம் எஞ்சுதல் இலவே – எழுத். மொழி:44/1
சொல் அளவு அல்லது எஞ்சுதல் இன்றே – சொல். எச்ச:45/2
எஞ்சியோர்க்கும் எஞ்சுதல் இலவே – பொருள். அகத்:42/1
எஞ்சுபொருள் (1)
எஞ்சுபொருள் கிளவி செஞ்சொல் ஆயின் – சொல். இடை:36/1
எட்டன் (5)
ஒன்று முதல் ஆக எட்டன் இறுதி – எழுத். குற்.புண:28/1
எட்டன் ஒற்றே ணகாரம் ஆகும் – எழுத். குற்.புண:39/1
அகரம் வரினும் எட்டன் முன் இயல்பே – எழுத். குற்.புண:45/2
எட்டன் பகுதியும் விளங்க ஒட்டிய – பொருள். பொருளி:2/3
பெருமையும் சிறுமையும் மெய்ப்பாடு எட்டன் – பொருள். உவம:19/1
வழி மருங்கு அறிய தோன்றும் என்ப – 19/2
எட்டனுள் (1)
மறையோர் தேஎத்து மன்றல் எட்டனுள் – பொருள். கள:1/4
துறை அமை நல் யாழ் துணைமையோர் இயல்பே – 1/5
எட்டு (3)
ஆ எட்டு என்ப தொழில் முதனிலையே – சொல். வேற்.மயங்:29/5
எட்டு வகை நுதலிய அவையகத்தானும் – பொருள். புறத்:21/17
பாங்குற வந்த நால் எட்டு வகையும் – பொருள். கள:23/45
எட்டும் (2)
கண்ணிய எட்டும் வினை-பால் உவமம் – பொருள். உவம:12/3
நான்கும் ஆறும் எட்டும் என்ற – பொருள். செய்யு:141/2
எட்டே (5)
விளி கொள்வதன்-கண் விளியொடு எட்டே – சொல். வேற்.இய:2/1
அ பால் எட்டே உம்மை சொல்லே – சொல். இடை:7/3
அ பால் எட்டே மெய்ப்பாடு என்ப – பொருள். மெய்ப்:3/3
என்று ஆங்கு எட்டே பயனிலை உவமம் – பொருள். உவம:14/3
அ பால் எட்டே மெய்ப்பால் உவமம் – பொருள். உவம:15/3
எட்டொடும் (1)
பொருந்த கூறிய எட்டொடும் தொகைஇ – பொருள். செய்யு:1/13
எடுத்த (4)
முதல் கிளந்து எடுத்த வேற்றுமை இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:37/2
எடுத்த மொழி இனம் செப்பலும் உரித்தே – சொல். கிளவி:61/1
அளபின் எடுத்த இசைய என்ப – சொல். இடை:13/2
எடுத்த நான்கே நான்கு என மொழிப – பொருள். மெய்ப்:16/4
எடுத்தல் (2)
இயங்கு படை அரவம் எரி பரந்து எடுத்தல் – பொருள். புறத்:8/1
வயங்கல் எய்திய பெருமையானும் – 8/2
பாராட்டு எடுத்தல் மடம் தப உரைத்தல் – பொருள். மெய்ப்:16/1
எடுத்தல்-கண்ணும் (1)
இன்னா தொல் சூள் எடுத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:6/35
காமக்கிழத்தியர் நலம் பாராட்டிய – 6/36
எடுத்தலொடு (1)
இல் வலியுறுத்தல் இரு கையும் எடுத்தலொடு – பொருள். மெய்ப்:15/2
சொல்லிய நான்கே மூன்று என மொழிப – 15/3
எடுத்து (6)
தலை வரும் விழும நிலை எடுத்து உரைப்பினும் – பொருள். அகத்:39/1
புகழும் மானமும் எடுத்து வற்புறுத்தலும் – பொருள். அகத்:41/14
சீர் சால் வேந்தன் சிறப்பு எடுத்து உரைத்தலும் – பொருள். புறத்:5/12
குற்றம் சான்ற பொருள் எடுத்து உரைப்பினும் – பொருள். கற்:5/7
கிழவோன் குறிப்பினை எடுத்து கூறலும் – பொருள். கற்:36/2
உரை எடுத்து அதன் முன் யாப்பினும் சூத்திரம் – பொருள். மரபி:99/1
எடுத்துக்காட்டினும் (1)
ஏது நடையினும் எடுத்துக்காட்டினும் – பொருள். மரபி:102/3
மேவாங்கு அமைந்த மெய் நெறித்து அதுவே – 102/4
எடுத்தே (1)
மொழிந்த ஆங்கு உரியர் முன்னத்தின் எடுத்தே – பொருள். செய்யு:195/2
எண் (13)
அண்ணமும் உளப்பட எண் முறை நிலையான் – எழுத். பிறப்:1/4
வேற்றுமை அல்வழி எண் என் உணவு பெயர் – எழுத். புள்.மயங்:13/1
அ நா கிளவியொடு ஆ எண் கிளவியும் – சொல். வினை:5/4
எண் இயல் மருங்கின் திரிபவை உளவே – சொல். வினை:12/3
அ முறை நின்ற ஆ எண் கிளவியும் – சொல். வினை:25/4
எண் ஏகாரம் இடையிட்டு கொளினும் – சொல். இடை:40/1
பட்டாங்கு அமைந்த ஈர் அடி எண் சீர் – சொல். எச்ச:10/2
எண்_அரும் பல் நகை கண்ணிய வகையினும் – பொருள். கள:23/21
பண்ணை தோன்றிய எண்_நான்கு பொருளும் – பொருள். மெய்ப்:1/1
எண் இடை ஒழிதல் ஏதம் இன்றே – பொருள். செய்யு:146/1
எண் இடை இட்டு சின்னம் குன்றியும் – பொருள். செய்யு:149/3
எண் வகை இயல் நெறி பிழையாது ஆகி – பொருள். செய்யு:205/1
மெய் தெரி வகையின் எண் வகை உணவின் – பொருள். மரபி:78/1
எண்_நான்கு (1)
பண்ணை தோன்றிய எண்_நான்கு பொருளும் – பொருள். மெய்ப்:1/1
எண்_அரும் (1)
எண்_அரும் பல் நகை கண்ணிய வகையினும் – பொருள். கள:23/21
எண்ண (3)
எண்ண_அரும் சிறப்பின் கிழவோன் மேன – பொருள். கற்:5/59
எண்ண_அரும் பாசறை பெண்ணொடு புணரார் – பொருள். கற்:34/1
நல் நய பொருள்_கோள் எண்ண_அரும்-குரைத்தே – பொருள். மெய்ப்:27/3
எண்ண_அரும் (2)
எண்ண_அரும் சிறப்பின் கிழவோன் மேன – பொருள். கற்:5/59
எண்ண_அரும் பாசறை பெண்ணொடு புணரார் – பொருள். கற்:34/1
எண்ண_அரும்-குரைத்தே (1)
நல் நய பொருள்_கோள் எண்ண_அரும்-குரைத்தே – பொருள். மெய்ப்:27/3
எண்ணப்படாஅ (1)
உயிர் இல் எழுத்தும் எண்ணப்படாஅ – பொருள். செய்யு:44/1
உயிர்த்திறம் இயக்கம் இன்மையான – 44/2
எண்ணி (1)
மனத்தின் எண்ணி மாசு அற தெரிந்துகொண்டு – பொருள். மரபி:110/26
எண்ணிய (1)
எண்ணிய பண்ணை என்று இவற்றொடு பிறவும் – பொருள். கற்:10/13
எண்ணியல் (1)
இன்றிவர் என்னும் எண்ணியல் பெயரொடு – சொல். பெயர்:11/7
எண்ணியற்பெயரே (1)
எண்ணியற்பெயரே நிறைப்பெயர் கிளவி – சொல். எச்ச:21/2
எண்ணிற்கு (1)
இடை நிலை ரகரம் இரண்டு என் எண்ணிற்கு – எழுத். குற்.புண:34/1
நடை மருங்கு இன்றே பொருள்-வயினான – 34/2
எண்ணின் (11)
எண்ணின் இறுதி அன்னொடு சிவணும் – எழுத். உரு:26/1
முதல் ஈர் எண்ணின் ஒற்று ரகரம் ஆகும் – எழுத். குற்.புண:33/1
முதல் ஈர் எண்ணின் முன் உயிர் வரு-காலை – எழுத். குற்.புண:50/1
முதல் ஈர் எண்ணின் உகரம் கெடுமே – எழுத். குற்.புண:59/2
முதல் நிலை எண்ணின் முன் வல்லெழுத்து வரினும் – எழுத். குற்.புண:73/1
எண்ணின் தொகுதி உளப்பட பிறவும் – எழுத். குற்.புண:77/9
ஒருமை எண்ணின் பொது பிரி பாற்சொல் – சொல். கிளவி:44/1
நிறுத்தலின் அளவின் எண்ணின் என்றா – சொல். வேற்.இய:11/6
அவற்றின் வரூஉம் எண்ணின் இறுதியும் – சொல். இடை:42/1
ஏயின் ஆகிய எண்ணின் இறுதியும் – சொல். இடை:42/3
உம்மை எண்ணின் உருபு தொகல் வரையார் – சொல். இடை:43/1
எண்ணின்பெயரொடு (1)
எண்ணின்பெயரொடு அ அறு கிளவியும் – சொல். எச்ச:21/3
எண்ணினர் (1)
கண்ணியும் தாரும் எண்ணினர் ஆண்டே – பொருள். மரபி:79/1
எண்ணினுள் (1)
ஒன்று வழி உடைய எண்ணினுள் பிரிந்தே – சொல். இடை:46/2
எண்ணு (9)
ஒத்த எண்ணு முன் வரு-காலை – எழுத். புள்.மயங்:22/2
எண்ணு வழி மருங்கின் விரவுதல் வரையார் – சொல். கிளவி:43/2
ஒருமைக்கு அல்லது எண்ணு முறை நில்லாது – சொல். கிளவி:44/2
பல-வயினானும் எண்ணு திணை விரவுப்பெயர் – சொல். கிளவி:51/1
எண்ணு குறித்து இயலும் என்மனார் புலவர் – சொல். இடை:40/2
வினையொடு நிலையினும் எண்ணு நிலை திரியா – சொல். இடை:45/1
எண்ணு_வண்ணம் அகைப்பு_வண்ணம் – பொருள். செய்யு:213/9
எண்ணு_வண்ணம் எண்ணு பயிலும் – பொருள். செய்யு:228/1
எண்ணு_வண்ணம் எண்ணு பயிலும் – பொருள். செய்யு:228/1
எண்ணு-வழி (1)
ஆ இரு கிளவியும் எண்ணு-வழி பட்டன – சொல். இடை:41/3
எண்ணு_வண்ணம் (2)
எண்ணு_வண்ணம் அகைப்பு_வண்ணம் – பொருள். செய்யு:213/9
எண்ணு_வண்ணம் எண்ணு பயிலும் – பொருள். செய்யு:228/1
எண்ணுக்குறி (1)
இனைத்து என கிளக்கும் எண்ணுக்குறி பெயரும் – சொல். பெயர்:14/4
எண்ணுப்பெயர் (2)
எண்ணுப்பெயர் கிளவி உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். குற்.புண:14/1
வியங்கோள் எண்ணுப்பெயர் திணை விரவு வரையார் – சொல். கிளவி:45/1
எண்ணும் (8)
அளவும் நிறையும் எண்ணும் சுட்டி – எழுத். தொகை:22/2
எல்லா எண்ணும் சொல்லும்-காலை – எழுத். உரு:27/2
மாறு கொள் எச்சமும் வினாவும் எண்ணும் – எழுத். உயி.மயங்:73/1
கூறிய வல்லெழுத்து இயற்கை ஆகும் – 73/2
அளவும் நிறையும் எண்ணும் வரு வழி – எழுத். புள்.மயங்:94/1
அல் பெயர் எண்ணும் ஆ இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:98/2
எல்லா எண்ணும் பத்தன் முன் வரின் – எழுத். குற்.புண:28/2
உம்மை எண்ணும் என என் எண்ணும் – சொல். இடை:39/1
உம்மை எண்ணும் என என் எண்ணும் – சொல். இடை:39/1
தம்-வயின் தொகுதி கடப்பாடு இலவே – 39/2
எண்ணும்-காலும் (1)
எண்ணும்-காலும் அது அதன் மரபே – சொல். கிளவி:47/1
எண்ணும்-காலை (2)
ஏனோர் மருங்கினும் எண்ணும்-காலை – பொருள். அகத்:22/1
ஆனா வகைய திணை நிலை பெயரே – 22/2
எண்ணும்-காலை கிழத்திக்கு இல்லை – பொருள். கள:27/2
எண்ணே (5)
முற்றே எண்ணே தெரிநிலை ஆக்கம் என்று – சொல். இடை:7/2
தேற்றம் வினாவே பிரிநிலை எண்ணே – சொல். இடை:9/1
ஈற்றசை இ ஐந்து ஏகாரம்மே – 9/2
எண்ணே பெயரொடு அ அறு கிளவியும் – சொல். இடை:10/2
தரவே தாழிசை எண்ணே வாரம் என்று – பொருள். செய்யு:140/2
முதல் தொடை பெருகி சுருங்கு-மன் எண்ணே – பொருள். செய்யு:145/1
எண்ணொடு (1)
கட்டுரை வகையான் எண்ணொடு புணர்ந்தும் – பொருள். செய்யு:123/1
எண்மை (1)
தஞ்ச கிளவி எண்மை பொருட்டே – சொல். இடை:18/1
எண்மையும் (1)
எண்மையும் என்று இவை விளங்க தோன்றி – பொருள். செய்யு:177/2
எதிர் (20)
வினாவும் செப்பே வினா எதிர் வரினே – சொல். கிளவி:14/1
கு தொக வரூஉம் கொடை எதிர் கிளவி – சொல். வேற்.மயங்:16/1
எதிர் மறுத்து மொழியினும் தம்தம் மரபின் – சொல். வேற்.மயங்:24/1
எதிர் மறுத்து மொழியினும் பொருள் நிலை திரியா – சொல். வினை:39/2
எதிர் மறுத்து உணர்த்துதற்கு உரிமையும் உடைத்தே – சொல். வினை:47/2
சொல் நிலை மாற்றி பொருள் எதிர் இயைய – சொல். எச்ச:13/2
பனி எதிர் பருவமும் உரித்து என மொழிப – பொருள். அகத்:7/1
அழிந்தது எதிர் கூறி விடுப்பினும் ஆங்கு அ – பொருள். அகத்:40/6
சொல் எதிர் பெறாஅன் சொல்லி இன்புறல் – பொருள். அகத்:50/5
சொல் எதிர் மொழிதல் அருமைத்து அகலின் – பொருள். கள:19/1
நிறைந்த காதலின் சொல் எதிர் மழுங்கல் – பொருள். கள:20/2
ஐய செய்கை தாய்க்கு எதிர் மறுத்து – பொருள். கள:23/37
எதிர் பெய்து மறுத்த ஈரத்து மருங்கினும் – பொருள். கற்:6/14
பிரியும்-காலை எதிர் நின்று சாற்றிய – பொருள். கற்:9/29
மொழி எதிர் மொழிதல் பாங்கற்கு உரித்தே – பொருள். கற்:41/1
குறித்து எதிர் மொழிதல் அஃகி தோன்றும் – பொருள். கற்:42/1
எதிர் பெய்து பரிதல் ஏதம் ஆய்தல் – பொருள். மெய்ப்:22/2
பொருள் எதிர் புணர்த்து புணர்த்தன கொளலே – பொருள். உவம:7/2
எதிர் மறுத்து உணரின் அ திறத்தவும் அவையே – பொருள். மரபி:109/1
பொருள் இடையிடுதல் எதிர் பொருள் உணர்த்தல் – பொருள். மரபி:110/20
எதிர்கோடல் (1)
வழிபாடு மறுத்தல் மறுத்து எதிர்கோடல் – பொருள். கள:20/3
பழி தீர் முறுவல் சிறிதே தோற்றல் – 20/4
எதிர்ந்தோர் (1)
களிறு எறிந்து எதிர்ந்தோர் பாடும் களிற்றொடு – பொருள். புறத்:17/9
எதிர்ப்பட்டுழி (1)
புகாஅ-காலை புக்கு எதிர்ப்பட்டுழி – பொருள். கள:16/6
பகாஅ விருந்தின் பகுதி-கண்ணும் – 16/7
எதிர்ப்பாடு (2)
புணர்ச்சி எதிர்ப்பாடு உள்ளுறுத்து வரூஉம் – பொருள். கள:23/3
தொல் முறை மனைவி எதிர்ப்பாடு ஆயினும் – பொருள். கற்:31/2
எதிர்ப்பொழுது (1)
தலைத்தாள் கழறல் தம் எதிர்ப்பொழுது இன்றே – பொருள். பொருளி:41/3
எதிர்மறை (6)
எச்சம் சிறப்பே ஐயம் எதிர்மறை – சொல். இடை:7/1
முற்றே எண்ணே தெரிநிலை ஆக்கம் என்று – 7/2
பிரிநிலை வினாவே எதிர்மறை ஒழியிசை – சொல். இடை:8/1
எச்ச உம்மையும் எதிர்மறை உம்மையும் – சொல். இடை:35/1
எதிர்மறை உம்மை எனவே சொல்லே – சொல். எச்ச:34/2
எதிர்மறை எச்சம் எதிர்மறை முடிபின – சொல். எச்ச:39/1
எதிர்மறை எச்சம் எதிர்மறை முடிபின – சொல். எச்ச:39/1
எதிர்வின் (2)
இறப்பின் நிகழ்வின் எதிர்வின் என்றா – சொல். வினை:3/1
இறப்பின் நிகழ்வின் எதிர்வின் என்ற – சொல். எச்ச:31/1
எதிர்வினும் (1)
கழிவினும் நிகழ்வினும் எதிர்வினும் வழி கொள – பொருள். கற்:12/1
எதிர்வே (1)
இறப்பே எதிர்வே ஆ இரு காலமும் – சொல். வினை:50/1
எதிர (1)
சென்று பயன் எதிர சொன்ன பக்கமும் – பொருள். புறத்:36/6
எதிரது (2)
இறப்பே நிகழ்வே எதிரது என்னும் – பொருள். செய்யு:202/1
இறந்தது காத்தல் எதிரது போற்றல் – பொருள். மரபி:110/12
எதிரிய (1)
குறையுறற்கு எதிரிய கிழவனை மறையுற – பொருள். கள:23/7
எதிரும் (6)
வேளாண் எதிரும் விருப்பின்-கண்ணும் – பொருள். கள:16/8
தாளாண் எதிரும் பிரிவினானும் – பொருள். கள:16/9
புரை தீர் கிளவி புல்லிய எதிரும் – பொருள். கள:16/12
வரைவு உடன்படுதலும் ஆங்கு அதன் புறத்து – 16/13
ஏமுறு கிளவி சொல்லிய எதிரும் – பொருள். கற்:5/50
சென்ற தேஎத்து உழப்பு நனி விளக்கி – 5/51
பேணி சொல்லிய குறைவினை எதிரும் – பொருள். கற்:9/26
நீத்த கிழவனை நிகழுமாறு படீஇயர் – 9/27
மரபு உடை எதிரும் உளப்பட பிறவும் – பொருள். கற்:9/30
எதிரொடு (1)
ஏனைய வாயிலோர் எதிரொடு தொகைஇ – பொருள். கற்:5/57
எதுகை (3)
மோனை எதுகை முரணே இயைபு என – பொருள். செய்யு:88/1
அஃது ஒழித்து ஒன்றின் எதுகை ஆகும் – பொருள். செய்யு:93/1
ஒரு சீர் இடையிட்டு எதுகை ஆயின் – பொருள். செய்யு:98/1
எதுகைத்து (1)
இடையிட்டு வந்த எதுகைத்து ஆகும் – பொருள். செய்யு:215/2
எம் (3)
அம் ஆம் எம் ஏம் என்னும் கிளவியும் – சொல். வினை:5/2
எம் என வரூஉம் கிழமை தோற்றம் – பொருள். பொருளி:27/3
எம் மெய் ஆயினும் ஒப்புமை கோடல் – பொருள். மெய்ப்:22/9
எமக்கு (1)
வானோர் அமிழ்தம் புரையுமால் எமக்கு என – பொருள். கற்:5/13
எய்தி (4)
இடை_சுர மருங்கின் அவள் தமர் எய்தி – பொருள். அகத்:41/3
கடை கொண்டு பெயர்தலின் கலங்கு அஞர் எய்தி – 41/4
கடை கொண்டு பெயர்தலின் கலங்கு அஞர் எய்தி – பொருள். அகத்:41/4
கற்பொடு புணர்ந்த கௌவை உளப்பட – 41/5
ஏமம் சாலா இடும்பை எய்தி – பொருள். அகத்:50/2
நன்மையும் தீமையும் என்று இரு திறத்தான் – 50/3
துளக்கல் ஆகா துணைமை எய்தி – பொருள். மரபி:100/5
அளக்கல் ஆகா அரும் பொருட்டு ஆகி – 100/6
எய்திய (3)
வயங்கல் எய்திய பெருமையானும் – பொருள். புறத்:8/2
கொடுத்தல் எய்திய கொடைமையானும் – பொருள். புறத்:8/3
தாமே எய்திய தாங்க_அரும் பையுளும் – பொருள். புறத்:24/21
எய்து (2)
எய்து இடன் உடைத்தே வாரா காலம் – சொல். வினை:42/2
ஏனோர் மருங்கினும் எய்து இடன் உடைத்தே – பொருள். அகத்:32/2
எய்யாமையே (1)
எய்யாமையே அறியாமையே – சொல். உரி:44/1
எயில் (2)
வரு பகை பேணார் ஆர் எயில் உளப்பட – பொருள். புறத்:12/7
மன் எயில் அழித்த மண்ணுமங்கலமும் – பொருள். புறத்:36/12
எயிற்கு (1)
தொல் எயிற்கு இவர்தலும் தோலது பெருக்கமும் – பொருள். புறத்:12/3
எரி (1)
இயங்கு படை அரவம் எரி பரந்து எடுத்தல் – பொருள். புறத்:8/1
எருத்தடி (1)
குட்டம் எருத்தடி உடைத்தும் ஆகும் – பொருள். செய்யு:116/1
எருத்து-வயின் (1)
ஈற்று அடி இறு சீர் எருத்து-வயின் திரியும் – சொல். எச்ச:12/2
எருத்தே (1)
எருத்தே கொச்சகம் அராகம் சிற்றெண் – பொருள். செய்யு:152/1
எருத்தொடு (1)
கொச்சகம் அராகம் சுரிதகம் எருத்தொடு – பொருள். செய்யு:121/1
செப்பிய நான்கும் தனக்கு உறுப்பு ஆக – 121/2
எருமை (1)
பெற்றம் எருமை புலி மரை புல்வாய் – பொருள். மரபி:41/1
எருமை-கண்ணும் (1)
ஏற்புடைத்து என்ப எருமை-கண்ணும் – பொருள். மரபி:37/1
எருமையும் (6)
கூழை தாங்கிய எருமையும் படை அறுத்து – பொருள். புறத்:17/7
எருமையும் மரையும் வரையார் ஆண்டே – பொருள். மரபி:16/1
ஆவும் எருமையும் அது சொலப்படுமே – பொருள். மரபி:20/1
எருமையும் மரையும் பெற்றமும் அன்ன – பொருள். மரபி:39/1
பெற்றமும் எருமையும் மரையும் ஆவே – பொருள். மரபி:60/1
எருமையும் மரையும் பெற்றமும் நாகே – பொருள். மரபி:62/1
எருமையுள் (1)
எருமையுள் ஆணினை கண்டி என்றலும் – பொருள். மரபி:68/7
எருவும் (1)
எருவும் செருவும் அம்மொடு சிவணி – எழுத். உயி.மயங்:58/1
எல்லா (32)
புள்ளி இல்லா எல்லா மெய்யும் – எழுத். நூல்:17/1
மெய் நிலை சுட்டின் எல்லா எழுத்தும் – எழுத். நூல்:30/1
தம் இயல் கிளப்பின் எல்லா எழுத்தும் – எழுத். மொழி:14/1
எல்லா உயிரொடும் செல்லும்-மார் முதலே – எழுத். மொழி:28/2
எல்லா எழுத்தும் சொல்லும்-காலை – எழுத். பிறப்:1/6
எல்லா எழுத்தும் வெளிப்பட கிளந்து – எழுத். பிறப்:20/1
எல்லா மொழிக்கும் இறுதியும் முதலும் – எழுத். புணர்:1/4
எல்லா மொழிக்கும் உயிர் வரு வழியே – எழுத். புணர்:38/1
அன்றி அனைத்தும் எல்லா வழியும் – எழுத். தொகை:2/3
மொழி முதல் ஆகும் எல்லா எழுத்தும் – எழுத். தொகை:5/1
எல்லா வழியும் இயல்பு என மொழிப – எழுத். தொகை:11/3
உள எனப்பட்ட எல்லா சொல்லும் – எழுத். தொகை:22/3
எல்லா எண்ணும் சொல்லும்-காலை – எழுத். உரு:27/2
எல்லா இறுதியும் உகரம் நிறையும் – எழுத். குற்.புண:3/2
அல்லது கிளப்பின் எல்லா மொழியும் – எழுத். குற்.புண:20/1
எல்லா எண்ணும் பத்தன் முன் வரின் – எழுத். குற்.புண:28/2
எல்லா சொல்லும் உரிய என்ப – சொல். வேற்.இய:22/4
இறுதியும் இடையும் எல்லா உருபும் – சொல். வேற்.மயங்:20/1
அஃறிணை மருங்கின் எல்லா பெயரும் – சொல். விளி:34/2
உள எனப்பட்ட எல்லா பெயரும் – சொல். விளி:35/1
எல்லா சொல்லும் பொருள் குறித்தனவே – சொல். பெயர்:1/1
திரிபு வேறுபடூஉம் எல்லா பெயரும் – சொல். பெயர்:18/2
பெண்மை சுட்டிய எல்லா பெயரும் – சொல். பெயர்:26/1
ஆண்மை சுட்டிய எல்லா பெயரும் – சொல். பெயர்:27/1
பன்மை சுட்டிய எல்லா பெயரும் – சொல். பெயர்:28/1
ஒருமை சுட்டிய எல்லா பெயரும் – சொல். பெயர்:29/1
எல்லா தொகையும் ஒரு சொல் நடைய – சொல். எச்ச:24/1
முன்னிலை புறமொழி எல்லா வாயிற்கும் – பொருள். கற்:26/1
எல்லா வாயிலும் இருவர் தேஎத்தும் – பொருள். கற்:37/1
எல்லா உயிர்க்கும் இன்பம் என்பது – பொருள். பொருளி:29/1
எல்லா மாந்தர்க்கும் வழி மொழிந்தன்றே – பொருள். செய்யு:113/3
சொல்லப்பட்டன எல்லா மாண்பும் – பொருள். மரபி:105/1
எல்லாம் (48)
மொழி குறிப்பு எல்லாம் எழுத்தின் இயலா – எழுத். மொழி:7/2
தொடர்மொழி எல்லாம் நெட்டெழுத்து இயல – எழுத். மொழி:17/2
எஞ்சிய எல்லாம் எஞ்சுதல் இலவே – எழுத். மொழி:44/1
மெய் ஈறு எல்லாம் புள்ளியொடு நிலையல் – எழுத். புணர்:2/2
கூறிய கிளவி பல் ஆறு எல்லாம் – எழுத். தொகை:29/2
மெய் தலைப்பட்ட வழக்கொடு சிவணி – 29/3
எல்லாம் என்னும் இறுதி முன்னர் – எழுத். உரு:17/1
சொல்லிய அல்ல ஏனைய எல்லாம் – எழுத். உரு:30/2
தேரும்-காலை உருபொடு சிவணி – 30/3
தொழிற்பெயர் எல்லாம் தொழிற்பெயர் இயல – எழுத். புள்.மயங்:11/1
கிளைப்பெயர் எல்லாம் கொள திரிபு இலவே – எழுத். புள்.மயங்:12/1
அல்வழி எல்லாம் மெல்லெழுத்து ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:19/1
எல்லாம் எனும் பெயர் உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:27/2
தொழிற்பெயர் எல்லாம் தொழிற்பெயர் இயல – எழுத். புள்.மயங்:32/1
கிளைப்பெயர் எல்லாம் கிளைப்பெயர் இயல – எழுத். புள்.மயங்:43/1
அல்வழி எல்லாம் இயல்பு என மொழிப – எழுத். புள்.மயங்:66/1
அல்வழி எல்லாம் உறழ் என மொழிப – எழுத். புள்.மயங்:73/1
தொழிற்பெயர் எல்லாம் தொழிற்பெயர் இயல – எழுத். புள்.மயங்:81/1
அல்வழி எல்லாம் உறழ் என மொழிப – எழுத். புள்.மயங்:103/1
தொழிற்பெயர் எல்லாம் தொழிற்பெயர் இயல – எழுத். புள்.மயங்:106/1
மெல்லொற்று தொடர்மொழி மெல்லொற்று எல்லாம் – எழுத். குற்.புண:9/3
வல்லொற்று இறுதி கிளை ஒற்று ஆகும் – 9/4
அன்னவை எல்லாம் மருவின் பாத்திய – எழுத். குற்.புண:77/10
பெயரினும் தொழிலினும் பிரிபவை எல்லாம் – சொல். கிளவி:50/1
மயங்கல் கூடா வழக்கு-வழி பட்டன – 50/2
முன்னத்தின் உணரும் கிளவி எல்லாம் – சொல். கிளவி:57/8
உயர்திணை மருங்கின் நிலையின ஆயினும் – 57/9
ஆ-வயின் வரூஉம் கிளவி எல்லாம் – சொல். கிளவி:58/5
பால் பிரிந்து இசையா உயர்திணை மேன – 58/6
இரு-வயின் நிலையும் வேற்றுமை எல்லாம் – சொல். வேற்.மயங்:18/3
திரிபு இடன் இலவே தெரியுமோர்க்கே – 18/4
எல்லாம் நீயிர் நீ என கிளந்து – சொல். பெயர்:20/3
எல்லாம் என்னும் பெயர்நிலை கிளவி – சொல். பெயர்:32/1
காலமொடு வரூஉம் வினைச்சொல் எல்லாம் – சொல். வினை:4/2
உயர்திணைக்கு உரிமையும் அஃறிணைக்கு உரிமையும் – 4/3
அன்னவை எல்லாம் உரிய என்ப – சொல். இடை:3/4
மெய் பெற கிளந்த உரிச்சொல் எல்லாம் – சொல். உரி:91/1
முன்னும் பின்னும் வருபவை நாடி – 91/2
உரிச்சொல் எல்லாம் பொருட்குறை கூட்ட – சொல். உரி:98/3
அன்னவை எல்லாம் அவற்றுஅவற்று இயல்பான் – சொல். எச்ச:26/3
இடைச்சொல் எல்லாம் வேற்றுமை சொல்லே – சொல். எச்ச:59/1
மெய் பெற கிளந்த கிளவி எல்லாம் – சொல். எச்ச:67/2
பல் வேறு செய்தியின் நூல் நெறி பிழையாது – 67/3
என்று இவை எல்லாம் இயல்புற நாடின் – பொருள். அகத்:39/9
நோக்குவ எல்லாம் அவையே போறல் – பொருள். கள:9/3
வகை பட வந்த கிளவி எல்லாம் – பொருள். கற்:9/31
தோழிக்கு உரிய என்மனார் புலவர் – 9/32
நடக்கை எல்லாம் அவர்-கண் படுமே – பொருள். கற்:30/2
துன்புறு பொழுதினும் எல்லாம் கிழவன் – பொருள். கற்:43/1
அன்ன இடங்கள் அல்வழி எல்லாம் – பொருள். பொருளி:11/2
மடனொடு நிற்றல் கடன் என மொழிப – 11/3
ஆ-வயின் வரூஉம் கிளவி எல்லாம் – பொருள். பொருளி:53/5
நாட்டு இயல் மரபின் நெஞ்சு கொளின் அல்லது – 53/6
ஏனோர்க்கு எல்லாம் இடம் வரைவு இன்றே – பொருள். உவம:27/2
ஒத்தவை எல்லாம் வெண்பா யாப்பின – பொருள். செய்யு:118/3
மற்று இவை எல்லாம் போத்து எனப்படுமே – பொருள். மரபி:41/2
ஆற்றலொடு புணர்ந்த ஆண்பாற்கு எல்லாம் – பொருள். மரபி:49/1
ஏற்றை கிளவி உரித்து என மொழிப – 49/2
ஆண்பால் எல்லாம் ஆண் எனற்கு உரிய – பொருள். மரபி:50/1
பெண்பால் எல்லாம் பெண் எனற்கு உரிய – பொருள். மரபி:50/2
நனை உள்ளுறுத்த அனையவை எல்லாம் – பொருள். மரபி:87/3
மரனொடு வரூஉம் கிளவி என்ப – 87/4
இன்றியமையாது இயைபவை எல்லாம் – பொருள். மரபி:103/2
ஒன்ற உரைப்பது உரை எனப்படுமே – 103/3
எல்லாரும் (2)
எல்லாரும் என்னும் படர்க்கை இறுதியும் – எழுத். உரு:19/1
எல்லாரும் என்னும் பெயர்நிலை கிளவியும் – சொல். பெயர்:10/1
எல்லீரும் (2)
எல்லீரும் என்னும் முன்னிலை இறுதியும் – எழுத். உரு:19/2
எல்லீரும் என்னும் பெயர்நிலை கிளவியும் – சொல். பெயர்:10/2
எல்லே (1)
எல்லே இலக்கம் – சொல். இடை:21/1
எல்லை (4)
நால் பெயர் எல்லை அகத்தவர் வழங்கும் – பொருள். செய்யு:79/4
செம்பால் வாரம் சிறுமைக்கு எல்லை – பொருள். செய்யு:151/2
ஆசிரிய பாட்டின் அளவிற்கு எல்லை – பொருள். செய்யு:157/1
ஆயிரம் ஆகும் இழிபு மூன்று அடியே – 157/2
ஐ ஐந்து ஆகும் இழிபு அடிக்கு எல்லை – பொருள். செய்யு:162/3
எலி (1)
மூங்கா வெருகு எலி மூ வரி அணிலொடு – பொருள். மரபி:6/1
எவன் (2)
யாது எவன் என்னும் ஆ இரு கிளவியும் – சொல். கிளவி:31/1
ஒக்கும் என்ப எவன் என் வினாவே – சொல். வினை:22/2
எழாலும் (1)
மயிலும் எழாலும் பயில தோன்றும் – பொருள். மரபி:43/1
எழிலும் (1)
கற்பும் ஏரும் எழிலும் என்றா – பொருள். பொருளி:53/2
எழின் (1)
அளபு எழின் அவையே அளபெடை தொடையே – பொருள். செய்யு:97/1
எழு (10)
அண்ணம் சேர்ந்த மிடற்று எழு வளி இசை – எழுத். பிறப்:17/1
அகத்து எழு வளி இசை அரில் தப நாடி – எழுத். பிறப்:20/4
முற்பட கிளந்த எழு திணை என்ப – பொருள். அகத்:1/2
சொல்லப்பட்ட எழு_மூன்று துறைத்தே – பொருள். புறத்:5/22
அனை நிலை வகையொடு ஆங்கு எழு வகையான் – பொருள். புறத்:20/8
எழு சீர் அடியே முடுகியல் நடக்கும் – பொருள். செய்யு:65/1
எழு சீர் இறுதி ஆசிரியம் கலியே – பொருள். செய்யு:76/1
குறு வெண்பாட்டின் அளவு எழு சீரே – பொருள். செய்யு:158/2
எழு நிலத்து எழுந்த செய்யுள் தெரியின் – பொருள். செய்யு:164/1
கைக்கிளை முதலா எழு பெரும் திணையும் – பொருள். செய்யு:185/1
எழு_மூன்று (1)
சொல்லப்பட்ட எழு_மூன்று துறைத்தே – பொருள். புறத்:5/22
எழுத்திற்கு (1)
ஐ ஔ என்னும் ஆ ஈர் எழுத்திற்கு – எழுத். மொழி:9/1
இகர உகரம் இசை நிறைவு ஆகும் – 9/2
எழுத்தின் (7)
மொழி குறிப்பு எல்லாம் எழுத்தின் இயலா – எழுத். மொழி:7/2
மூன்று தலை இட்ட முப்பதிற்று எழுத்தின் – எழுத். புணர்:1/1
இரண்டு தலை இட்ட முதல் ஆகு இருபஃது – 1/2
நேர தோன்றும் எழுத்தின் சாரியை – எழுத். புணர்:32/2
பலர்க்கு உரி எழுத்தின் வினையொடு முடிமே – சொல். இடை:22/2
அந்தரத்து எழுதிய எழுத்தின் மான – பொருள். கற்:5/20
தன் சீர் எழுத்தின் சின்மை மூன்றே – பொருள். செய்யு:46/1
சில் வகை எழுத்தின் செய்யுட்டு ஆகி – பொருள். மரபி:100/2
எழுத்தினும் (1)
தொல் நெறி முறைமை சொல்லினும் எழுத்தினும் – பொருள். பொருளி:52/2
தோன்றா மரபின என்மனார் புலவர் – 52/3
எழுத்து (38)
எழுத்து எனப்படுப – எழுத். நூல்:1/1
முப்பாற்புள்ளியும் எழுத்து ஓர்_அன்ன – எழுத். நூல்:2/4
மூ அளபு இசைத்தல் ஓர் எழுத்து இன்றே – எழுத். நூல்:5/1
க ச ப என்னும் மூ எழுத்து உரிய – எழுத். நூல்:23/2
முதல் ஆகு எழுத்து ஙகரமொடு தோன்றும் – எழுத். நூல்:29/2
நெட்டெழுத்து ஏழே ஓர் எழுத்து ஒருமொழி – எழுத். மொழி:10/1
ஓர் எழுத்து ஒருமொழி ஈர் எழுத்து ஒருமொழி – எழுத். மொழி:12/1
ஓர் எழுத்து ஒருமொழி ஈர் எழுத்து ஒருமொழி – எழுத். மொழி:12/1
எழுத்து இயல் திரியா என்மனார் புலவர் – எழுத். மொழி:20/2
குறித்து வரு கிளவி முதல் எழுத்து இயைய – எழுத். புணர்:6/3
எழுத்து ஓர்_அன்ன பொருள் தெரி புணர்ச்சி – எழுத். புணர்:39/1
இன்ன என்னும் எழுத்து கடன் இலவே – எழுத். புணர்:40/3
வல்லெழுத்து இயையின் அ எழுத்து மிகுமே – எழுத். புள்.மயங்:1/3
வல்லெழுத்து இயையின் அ எழுத்து மிகுமே – எழுத். புள்.மயங்:62/2
மெல்லெழுத்து இயையின் அ எழுத்து ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:85/1
ஈர் எழுத்து ஒருமொழி உயிர்த்தொடர் இடைத்தொடர் – எழுத். குற்.புண:1/1
ஈர் எழுத்து மொழியும் உயிர்த்தொடர் மொழியும் – எழுத். குற்.புண:6/1
ஈர் எழுத்து மொழியும் வல்லொற்று தொடரும் – எழுத். குற்.புண:12/1
தம் வினைக்கு இயலும் எழுத்து அலங்கடையே – சொல். கிளவி:62/4
எழுத்து பிரிந்து இசைத்தல் இவண் இயல்பு இன்றே – சொல். உரி:97/1
வடசொல் கிளவி வட எழுத்து ஒரீஇ – சொல். எச்ச:5/1
மாத்திரை எழுத்து இயல் அசை வகை எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/1
மாத்திரை அளவும் எழுத்து இயல் வகையும் – பொருள். செய்யு:2/2
ஒற்று எழுத்து இயற்றே குற்றியலிகரம் – பொருள். செய்யு:8/1
நால் எழுத்து ஆதி ஆக ஆறு எழுத்து – பொருள். செய்யு:36/1
நால் எழுத்து ஆதி ஆக ஆறு எழுத்து – பொருள். செய்யு:36/1
ஏறிய நிலத்தே குறளடி என்ப – 36/2
ஏழ் எழுத்து என்ப சிந்தடிக்கு அளவே – பொருள். செய்யு:37/1
ஈர் எழுத்து ஏற்றம் அ வழியான – பொருள். செய்யு:37/2
பத்து எழுத்து என்ப நேரடிக்கு அளவே – பொருள். செய்யு:38/1
ஒத்த நால் எழுத்து ஏற்று அலங்கடையே – பொருள். செய்யு:38/2
ஈர் எழுத்து மிகுதலும் இயல்பு என மொழிப – பொருள். செய்யு:39/2
ஈர் எழுத்து மிகுதலும் இயல்பு என மொழிப – பொருள். செய்யு:40/2
சீர் நிலை-தானே ஐந்து எழுத்து இறவாது – பொருள். செய்யு:41/1
எழுத்து அளவு எஞ்சினும் சீர் நிலை-தானே – பொருள். செய்யு:43/1
எழுத்து முதலா ஈண்டிய அடியின் – பொருள். செய்யு:78/1
அடி-தொறும் தலை எழுத்து ஒப்பது மோனை – பொருள். செய்யு:92/1
ஆ இரு தொடைக்கும் கிளை எழுத்து உரிய – பொருள். செய்யு:94/1
இயைபு_வண்ணம் இடை எழுத்து மிகுமே – பொருள். செய்யு:218/1
எழுத்தும் (11)
பன்னீர் எழுத்தும் உயிர் என மொழிப – எழுத். நூல்:8/2
பதினெண் எழுத்தும் மெய் என மொழிப – எழுத். நூல்:9/2
மெய் நிலை சுட்டின் எல்லா எழுத்தும் – எழுத். நூல்:30/1
தம் முன் தாம் வரூஉம் ர ழ அலங்கடையே – 30/2
தம் இயல் கிளப்பின் எல்லா எழுத்தும் – எழுத். மொழி:14/1
மெய்ந்நிலை மயக்கம் மானம் இல்லை – 14/2
க த ந ப ம எனும் ஆ ஐந்து எழுத்தும் – எழுத். மொழி:28/1
எல்லா உயிரொடும் செல்லும்-மார் முதலே – 28/2
எல்லா எழுத்தும் சொல்லும்-காலை – எழுத். பிறப்:1/6
அ ஆறு எழுத்தும் மூ வகை பிறப்பின – எழுத். பிறப்:10/1
எல்லா எழுத்தும் வெளிப்பட கிளந்து – எழுத். பிறப்:20/1
மொழி முதல் ஆகும் எல்லா எழுத்தும் – எழுத். தொகை:5/1
வரு வழி நின்ற ஆ இரு புள்ளியும் – 5/2
ஈற்றின் நின்று இசைக்கும் பதினோர் எழுத்தும் – சொல். கிளவி:10/2
தோற்றம்-தாமே வினையொடு வருமே – 10/3
உயிர் இல் எழுத்தும் எண்ணப்படாஅ – பொருள். செய்யு:44/1
எழுத்தே (4)
எழுத்தே சாரியை ஆ இரு பண்பின் – எழுத். புணர்:10/3
உள எனப்பட்ட ஒன்பதிற்று எழுத்தே – எழுத். தொகை:28/2
அவை-தாம் – 28/3
மூ_ஐந்து எழுத்தே நெடிலடிக்கு அளவே – பொருள். செய்யு:39/1
மூ_ஆறு எழுத்தே கழிநெடிற்கு அளவே – பொருள். செய்யு:40/1
எழுத்தொடு (3)
வ என் எழுத்தொடு வருதல் இல்லை – எழுத். மொழி:30/2
நிறுத்த சொல்லின் ஈறு ஆகு எழுத்தொடு – எழுத். புணர்:6/2
குறித்து வரு கிளவி முதல் எழுத்து இயைய – 6/3
எழுத்தொடு புணர்ந்த சொல் ஆகும்மே – சொல். எச்ச:5/2
எழுத்தொடும் (1)
எழுத்தொடும் சொல்லொடும் புணராது ஆகி – பொருள். செய்யு:179/1
எழுதரு (1)
சொல்லிய பள்ளி எழுதரு வளியின் – எழுத். பிறப்:20/2
எழுதிய (1)
அந்தரத்து எழுதிய எழுத்தின் மான – பொருள். கற்:5/20
எழுந்த (3)
முறை கொண்டு எழுந்த பெயர்ச்சொல் கிளவியும் – சொல். வேற்.மயங்:27/4
எழு நிலத்து எழுந்த செய்யுள் தெரியின் – பொருள். செய்யு:164/1
பா இன்று எழுந்த கிளவியானும் – பொருள். செய்யு:173/2
எழுந்து (1)
அஃது இவண் நுவலாது எழுந்து புறத்து இசைக்கும் – எழுத். பிறப்:20/6
எழுந்தோனை (1)
வாள் மலைந்து எழுந்தோனை மகிழ்ந்து பறை தூங்க – பொருள். புறத்:5/17
எழுநூற்று (1)
தொண்டு தலையிட்ட பத்து குறை எழுநூற்று – பொருள். செய்யு:101/3
ஒன்பஃது என்ப உணர்ந்திசினோரே – 101/4
எழுபது (1)
எழுபது வகையின் வழு இல ஆகி – பொருள். செய்யு:50/3
எழுவாய் (1)
எழுவாய் வேற்றுமை பெயர் தோன்று நிலையே – சொல். வேற்.இய:4/2
எழூஉதல் (1)
கூட்டி எழூஉதல் என்மனார் புலவர் – எழுத். நூல்:6/2
எள்ள (2)
எள்ள விழைய விறப்ப நிகர்ப்ப – பொருள். உவம:11/6
எள்ள விழைய புல்ல பொருவ – பொருள். உவம:14/1
எள்ளல் (1)
எள்ளல் இளமை பேதைமை மடன் என்று – பொருள். மெய்ப்:4/1
எள்ளினும் (1)
வந்த வழி எள்ளினும் விட்டு உயிர்த்து அழுங்கினும் – பொருள். கள:20/7
எளித்தல் (1)
எளித்தல் ஏத்தல் வேட்கை உரைத்தல் – பொருள். பொருளி:13/1
எளிமை (1)
எளிமை காலத்து இரக்கத்தானும் – பொருள். கற்:9/24
எற்பாடு (1)
வைகுறு விடியல் மருதம் எற்பாடு – பொருள். அகத்:8/1
நெய்தல் ஆதல் மெய் பெற தோன்றும் – 8/2
எற்றம் (1)
எற்றம் நினைவும் துணிவும் ஆகும் – சொல். உரி:39/1
எற்று (1)
எற்று என் கிளவி இறந்த பொருட்டே – சொல். இடை:15/1
எறி (1)
இமையோர் தேஎத்தும் எறி கடல் வரைப்பினும் – பொருள். பொருளி:54/1
எறிந்த (1)
தான் மீண்டு எறிந்த தார் நிலை அன்றியும் – பொருள். புறத்:17/4
எறிந்து (1)
களிறு எறிந்து எதிர்ந்தோர் பாடும் களிற்றொடு – பொருள். புறத்:17/9
எறும்பும் (1)
சிதலும் எறும்பும் மூ அறிவினவே – பொருள். மரபி:30/1
எறுழ் (1)
எறுழ் வலி ஆகும் – சொல். உரி:90/1
என் (155)
யா என் சினை-மிசை உரையசை கிளவிக்கு – எழுத். மொழி:1/2
ஐ என் நெடும் சினை மெய் பெற தோன்றும் – எழுத். மொழி:23/2
வ என் எழுத்தொடு வருதல் இல்லை – எழுத். மொழி:30/2
அன் என் கிளவி உளப்பட பிறவும் – எழுத். புணர்:17/4
இன் என் சாரியை இன்மை வேண்டும் – எழுத். புணர்:29/2
ண ன என் புள்ளி முன் யாவும் ஞாவும் – எழுத். தொகை:4/1
ண ள என் புள்ளி முன் ட ண என தோன்றும் – எழுத். தொகை:8/1
சுட்டு சினை நீடிய ஐ என் இறுதியும் – எழுத். தொகை:17/3
யா என் வினாவின் ஐ என் இறுதியும் – எழுத். தொகை:17/4
யா என் வினாவின் ஐ என் இறுதியும் – எழுத். தொகை:17/4
நும் என் இறுதியும் அநிலை திரியாது – எழுத். தொகை:20/1
ஒத்தது என்ப ஏ என் சாரியை – எழுத். தொகை:22/6
குறை என் கிளவி முன் வரு-காலை – எழுத். தொகை:24/1
அத்து இடை வரூஉம் கலம் என் அளவே – எழுத். தொகை:26/1
பனை என் அளவும் கா என் நிறையும் – எழுத். தொகை:27/1
பனை என் அளவும் கா என் நிறையும் – எழுத். தொகை:27/1
ஒன்று அறி சொல் முன் யாது என் வினா இடை – எழுத். தொகை:30/3
யா என் வினாவும் ஆ இயல் திரியாது – எழுத். உரு:3/1
சுட்டு முதல் ஆகிய ஐ என் இறுதி – எழுத். உரு:5/1
யா என் வினாவின் ஐ என் இறுதியும் – எழுத். உரு:6/1
யா என் வினாவின் ஐ என் இறுதியும் – எழுத். உரு:6/1
நீ என் ஒரு பெயர் நெடு முதல் குறுகும் – எழுத். உரு:7/1
ஞ ந என் புள்ளிக்கு இன்னே சாரியை – எழுத். உரு:10/1
நும் என் இறுதி இயற்கை ஆகும் – எழுத். உரு:15/1
யாம் என் இறுதியும் அதன் ஓர்_அன்ன – எழுத். உரு:16/2
ஆ எ ஆகும் யாம் என் இறுதி – எழுத். உரு:16/3
வற்று என் சாரியை முற்ற தோன்றும் – எழுத். உரு:17/2
அன் என் சாரியை ஏழன் இறுதி – எழுத். உரு:22/1
முற்ற தோன்றும் இன் என் சாரியை – எழுத். உரு:23/2
அஃது என் கிளவி ஆ-வயின் கெடுமே – எழுத். உரு:27/4
யாது என் இறுதியும் சுட்டு முதல் ஆகிய – எழுத். உரு:28/1
என என் எச்சமும் சுட்டின் இறுதியும் – எழுத். உயி.மயங்:2/2
சாவ என்னும் செய என் எச்சத்து – எழுத். உயி.மயங்:7/1
வாழிய என்னும் செய என் கிளவி – எழுத். உயி.மயங்:9/1
யா என் வினாவும் பலவற்று இறுதியும் – எழுத். உயி.மயங்:22/2
இரா என் கிளவிக்கு அகரம் இல்லை – எழுத். உயி.மயங்:25/1
நிலா என் கிளவி அத்தொடு சிவணும் – எழுத். உயி.மயங்:26/1
நீ என் பெயரும் இடக்கர் பெயரும் – எழுத். உயி.மயங்:48/1
நீ என் ஒரு பெயர் உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். உயி.மயங்:51/1
பூ என் ஒரு பெயர் ஆ இயல்பு இன்றே – எழுத். உயி.மயங்:66/1
ஊ என் ஒரு பெயர் ஆவொடு சிவணும் – எழுத். உயி.மயங்:67/1
அக்கு என் சாரியை பெறுதலும் உரித்தே – எழுத். உயி.மயங்:68/1
ஏ என் இறுதிக்கு எகரம் வருமே – எழுத். உயி.மயங்:75/1
சே என் மரப்பெயர் ஒடு_மர இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:76/1
ஐ என் இறுதி அரை வரைந்து கெடுமே – எழுத். உயி.மயங்:81/3
நிலை இன்று ஆகும் ஐ என் உயிரே – எழுத். உயி.மயங்:82/2
மழை என் கிளவி வளி இயல் நிலையும் – எழுத். உயி.மயங்:85/1
ஐ என் இறுதி அவா முன் வரினே – எழுத். உயி.மயங்:86/2
வெரிந் என் இறுதி முழுதும் கெடு-வழி – எழுத். புள்.மயங்:5/1
உண்மையும் உரித்தே அத்து என் சாரியை – எழுத். புள்.மயங்:10/2
வேற்றுமை அல்வழி எண் என் உணவு பெயர் – எழுத். புள்.மயங்:13/1
முரண் என் தொழிற்பெயர் முதல் இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:14/1
அகம் என் கிளவிக்கு கை முன் வரினே – எழுத். புள்.மயங்:20/1
இலம் என் கிளவிக்கு படு வரு-காலை – எழுத். புள்.மயங்:21/1
நும் என் ஒரு பெயர் மெல்லெழுத்து மிகுமே – எழுத். புள்.மயங்:30/1
ஈமும் கம்மும் உரும் என் கிளவியும் – எழுத். புள்.மயங்:33/1
தோற்றம் வேண்டும் அக்கு என் சாரியை – எழுத். புள்.மயங்:34/2
குயின் என் கிளவி இயற்கை ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:40/1
மீன் என் கிளவி வல்லெழுத்து உறழ்வே – எழுத். புள்.மயங்:44/1
தேன் என் கிளவி வல்லெழுத்து இயையின் – எழுத். புள்.மயங்:45/1
தோற்றம் ஒக்கும் கன் என் கிளவி – எழுத். புள்.மயங்:51/2
நிற்றலும் உரித்தே அம் என் சாரியை – எழுத். புள்.மயங்:55/2
அழன் என் இறுதி கெட வல்லெழுத்து மிகுமே – எழுத். புள்.மயங்:59/1
முன் என் கிளவி முன்னர் தோன்றும் – எழுத். புள்.மயங்:60/1
இல் என் கிளவி-மிசை றகரம் ஒற்றல் – எழுத். புள்.மயங்:60/2
பொன் என் கிளவி ஈறு கெட முறையின் – எழுத். புள்.மயங்:61/1
தாய் என் கிளவி இயற்கை ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:63/1
சார் என் கிளவி காழ்-வயின் வலிக்கும் – எழுத். புள்.மயங்:69/1
பீர் என் கிளவி அம்மொடும் சிவணும் – எழுத். புள்.மயங்:70/1
இல் என் கிளவி இன்மை செப்பின் – எழுத். புள்.மயங்:77/1
வல் என் கிளவி தொழிற்பெயர் இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:78/1
பூல் வேல் என்றா ஆல் என் கிளவியொடு – எழுத். புள்.மயங்:80/1
வெயில் என் கிளவி மழை இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:82/1
தாழ் என் கிளவி கோலொடு புணரின் – எழுத். புள்.மயங்:89/1
தமிழ் என் கிளவியும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். புள்.மயங்:90/1
குமிழ் என் கிளவி மரப்பெயர் ஆயின் – எழுத். புள்.மயங்:91/1
பீர் என் கிளவியொடு ஓர்_இயற்று ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:91/2
பாழ் என் கிளவி மெல்லெழுத்து உறழ்வே – எழுத். புள்.மயங்:92/1
ஏழ் என் கிளவி உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:93/1
பத்து என் கிளவி ஒற்று இடை கெடு-வழி – எழுத். புள்.மயங்:95/1
கீழ் என் கிளவி உறழ தோன்றும் – எழுத். புள்.மயங்:100/1
இருள் என் கிளவி வெயில் இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:107/1
பெண்டு என் கிளவிக்கு அன்னும் வரையார் – எழுத். குற்.புண:16/1
யாது என் இறுதியும் சுட்டு முதல் ஆகிய – எழுத். குற்.புண:17/1
உண்டு என் கிளவி உண்மை செப்பின் – எழுத். குற்.புண:25/1
குறையாது ஆகும் இன் என் சாரியை – எழுத். குற்.புண:31/2
இடை நிலை ரகரம் இரண்டு என் எண்ணிற்கு – எழுத். குற்.புண:34/1
பஃது என் கிளவி ஆய்த பகரம் கெட – எழுத். குற்.புண:40/3
மூன்றும் நான்கும் ஐந்து என் கிளவியும் – எழுத். குற்.புண:51/1
உழக்கு என் கிளவி வழக்கத்தான – எழுத். குற்.புண:52/2
ஆறு என் கிளவி முதல் நீடும்மே – எழுத். குற்.புண:53/1
நூறு என் கிளவி நகாரம் மெய் கெட – எழுத். குற்.புண:58/3
நூறு என் கிளவி ஒன்று முதல் ஒன்பாற்கு – எழுத். குற்.புண:67/1
வழங்கு இயல் மா என் கிளவி தோன்றின் – எழுத். குற்.புண:75/2
கருமம் அல்லா சார்பு என் கிளவிக்கு – சொல். வேற்.மயங்:1/1
உரிமையும் உடைத்தே கண் என் வேற்றுமை – சொல். வேற்.மயங்:1/2
முதற்சினை கிளவிக்கு அது என் வேற்றுமை – சொல். வேற்.மயங்:4/1
முதல் முன் ஐ வரின் கண் என் வேற்றுமை – சொல். வேற்.மயங்:5/1
அது என் வேற்றுமை உயர்திணை தொகை-வயின் – சொல். வேற்.மயங்:11/1
அது என் உருபு கெட குகரம் வருமே – சொல். வேற்.மயங்:11/2
முறைப்பெயர் மருங்கின் ஐ என் இறுதி – சொல். விளி:9/1
அன் என் இறுதி ஆ ஆகும்மே – சொல். விளி:13/1
ஆன் என் இறுதி இயற்கை ஆகும் – சொல். விளி:15/1
தொழிலின் கூறும் ஆன் என் இறுதி – சொல். விளி:16/1
தான் என் பெயரும் சுட்டுமுதல் பெயரும் – சொல். விளி:20/1
யான் என் பெயரும் வினாவின் பெயரும் – சொல். விளி:20/2
நினைய தோன்றும் ஆள் என் இறுதி – சொல். விளி:29/2
தன்மை குறித்த ன ர ள என் இறுதியும் – சொல். விளி:37/2
ஆண்மை அடுத்த மகன் என் கிளவியும் – சொல். பெயர்:9/1
பெண்மை அடுத்த மகள் என் கிளவியும் – சொல். பெயர்:9/2
அவை முதல் ஆகிய பெண்டு என் கிளவியும் – சொல். பெயர்:9/9
பெண்மை அடுத்த மகன் என் கிளவியும் – சொல். பெயர்:10/3
தாம் என் கிளவி பன்மைக்கு உரித்தே – சொல். பெயர்:30/1
தான் என் கிளவி ஒருமைக்கு உரித்தே – சொல். பெயர்:31/1
நீ என் கிளவி ஒருமைக்கு உரித்தே – சொல். பெயர்:35/2
செய்கு என் கிளவி வினையொடு முடியினும் – சொல். வினை:7/2
ஆய் என் கிளவியும் அவற்றொடு கொள்ளும் – சொல். வினை:15/1
கண் என் வேற்றுமை நிலத்தினானும் – சொல். வினை:16/2
ஒக்கும் என்ப எவன் என் வினாவே – சொல். வினை:22/2
பண்பு கொள் கிளவியும் உள என் கிளவியும் – சொல். வினை:23/3
இன்மை செப்பல் வேறு என் கிளவி – சொல். வினை:25/2
அவற்றொடு வரு வழி செய்யும் என் கிளவி – சொல். வினை:38/1
செய்து என் எச்சத்து இறந்த காலம் – சொல். வினை:42/1
கண்ணிய நிலைத்தே என என் கிளவி – சொல். இடை:10/3
என்று என் கிளவியும் அதன் ஓர்_அற்றே – சொல். இடை:11/1
மற்று என் கிளவி வினைமாற்று அசைநிலை – சொல். இடை:14/1
எற்று என் கிளவி இறந்த பொருட்டே – சொல். இடை:15/1
மன்ற என் கிளவி தேற்றம் செய்யும் – சொல். இடை:17/1
மா என் கிளவி வியங்கோள் அசைச்சொல் – சொல். இடை:25/1
ஈற்று நின்று இசைக்கும் ஏ என் இறுதி – சொல். இடை:38/1
உம்மை எண்ணும் என என் எண்ணும் – சொல். இடை:39/1
உம்மை தொக்க எனா என் கிளவியும் – சொல். இடை:41/1
ஆ ஈறு ஆகிய என்று என் கிளவியும் – சொல். இடை:41/2
தட என் கிளவி கோட்டமும் செய்யும் – சொல். உரி:23/2
கய என் கிளவி மென்மையும் செய்யும் – சொல். உரி:24/1
நளி என் கிளவி செறிவும் ஆகும் – சொல். உரி:25/1
முழுது என் கிளவி எஞ்சா பொருட்டே – சொல். உரி:28/1
கழும் என் கிளவி மயக்கம் செய்யும் – சொல். உரி:53/1
வியல் என் கிளவி அகல பொருட்டே – சொல். உரி:66/1
துய என் கிளவி அறிவின் திரிபே – சொல். உரி:70/1
வயா என் கிளவி வேட்கை பெருக்கம் – சொல். உரி:73/1
புனிறு என் கிளவி ஈன்றணிமை பொருட்டே – சொல். உரி:77/1
கடி என் கிளவி – சொல். உரி:85/1
என என் எச்சம் வினையொடு முடிமே – சொல். எச்ச:42/1
சொல் என் எச்சம் முன்னும் பின்னும் – சொல். எச்ச:45/1
ஈ என் கிளவி இழிந்தோன் கூற்றே – சொல். எச்ச:49/2
தா என் கிளவி ஒப்போன் கூற்றே – சொல். எச்ச:50/1
கொடு என் கிளவி உயர்ந்தோன் கூற்றே – சொல். எச்ச:51/1
கொடு என் கிளவி படர்க்கை ஆயினும் – சொல். எச்ச:52/1
செய் என் கிளவி ஆகு இடன் உடைத்தே – சொல். எச்ச:54/2
என் உற்றன-கொல் இவை எனின் அல்லதை – பொருள். பொருளி:9/2
அன்ன என் கிளவி பிறவொடும் சிவணும் – பொருள். உவம:13/1
நடை நவின்று ஒழுகும் ஆங்கு என் கிளவி – பொருள். செய்யு:135/2
கலை என் காட்சி உழைக்கும் உரித்தே – பொருள். மரபி:45/1
பிடி என் பெண் பெயர் யானை மேற்றே – பொருள். மரபி:51/1
என்ப (145)
னகர இறுவாய் முப்பஃது என்ப – எழுத். நூல்:1/3
சார்ந்து வரல் மரபின் மூன்று அலங்கடையே – 1/4
ஓர் அளபு இசைக்கும் குற்றெழுத்து என்ப – எழுத். நூல்:3/4
ஈர் அளபு இசைக்கும் நெட்டெழுத்து என்ப – எழுத். நூல்:4/3
வல்லெழுத்து என்ப க ச ட த ப ற – எழுத். நூல்:19/1
மெல்லெழுத்து என்ப ங ஞ ண ந ம ன – எழுத். நூல்:20/1
இடையெழுத்து என்ப ய ர ல வ ழ ள – எழுத். நூல்:21/1
னகர தொடர்மொழி ஒன்பஃது என்ப – எழுத். மொழி:49/2
புகர் அற கிளந்த அஃறிணை மேன – 49/3
தம்தம் திரிபே சிறிய என்ப – எழுத். பிறப்:6/1
அ ஆறு என்ப வேற்றுமை உருபே – எழுத். புணர்:11/2
ஆ இரண்டு என்ப பெயர் நிலை சுட்டே – எழுத். புணர்:15/2
அன்ன என்ப சாரியை மொழியே – எழுத். புணர்:17/5
அறிய தோன்றிய நெறி இயல் என்ப – எழுத். தொகை:18/3
ஒத்தது என்ப ஏ என் சாரியை – எழுத். தொகை:22/6
ஒத்தது என்ப உணருமோரே – எழுத். உரு:21/3
முன்னர் தோன்றும் இயற்கைத்து என்ப – எழுத். உரு:22/2
இயற்கைய ஆகும் செயற்கைய என்ப – எழுத். உரு:25/2
அ இயல் நிலையல் செவ்விது என்ப – எழுத். உயி.மயங்:40/2
செவ்விது என்ப சிறந்திசினோரே – எழுத். உயி.மயங்:93/5
அ பண்பு நிலையும் இயற்கைய என்ப – எழுத். புள்.மயங்:39/2
ஒத்தது என்ப இரண்டு வரு-காலை – எழுத். குற்.புண:29/2
வந்து இடை நிலையும் இயற்கைத்து என்ப – எழுத். குற்.புண:32/3
கூறிய இயற்கை குற்றியலுகரம் – 32/4
ஊ ஆ ஆகும் இயற்கைத்து என்ப – எழுத். குற்.புண:58/4
ஆயிடை வருதல் இகார ரகாரம் – 58/5
போக்கு இன்று என்ப வழக்கின்-உள்ளே – சொல். கிளவி:22/2
அ மூ இடத்தும் உரிய என்ப – சொல். கிளவி:28/4
அ இயல் நிலையல் செவ்விது என்ப – சொல். வேற்.இய:7/2
ஈறு பெயர்க்கு ஆகும் இயற்கைய என்ப – சொல். வேற்.இய:8/2
எல்லா சொல்லும் உரிய என்ப – சொல். வேற்.இய:22/4
சினை முன் வருதல் தெள்ளிது என்ப – சொல். வேற்.மயங்:5/2
நெறிபட வழங்கிய வழி மருங்கு என்ப – சொல். வேற்.மயங்:21/2
ஆ எட்டு என்ப தொழில் முதனிலையே – சொல். வேற்.மயங்:29/5
தெளிய தோன்றும் இயற்கைய என்ப – சொல். விளி:1/2
இயற்கைய ஆகும் செயற்கைய என்ப – சொல். விளி:8/2
ன ர ல ள என்னும் அ நான்கு என்ப – சொல். விளி:11/1
புள்ளி இறுதி விளி கொள் பெயரே – 11/2
இரு பாற்று என்ப பொருண்மை நிலையே – சொல். பெயர்:3/2
ஆ இரண்டு என்ப அறிந்திசினோரே – சொல். பெயர்:4/2
அவற்று வழி மருங்கின் தோன்றும் என்ப – சொல். பெயர்:5/2
அ நான்கு என்ப இயற்பெயர் நிலையே – சொல். பெயர்:22/4
அ நான்கு என்ப சினைப்பெயர் நிலையே – சொல். பெயர்:23/3
அ நான்கு என்ப சினைமுதற்பெயரே – சொல். பெயர்:24/5
ஆ இரண்டு என்ப முறைப்பெயர் நிலையே – சொல். பெயர்:25/2
கால கிளவியொடு முடியும் என்ப – சொல். வினை:10/2
ஒக்கும் என்ப எவன் என் வினாவே – சொல். வினை:22/2
தாம் இயல் மருங்கின் முடியும் என்ப – சொல். வினை:35/3
அன்னவை எல்லாம் உரிய என்ப – சொல். இடை:3/4
அ மூன்று என்ப மன்னை சொல்லே – சொல். இடை:4/2
அ மூன்று என்ப தில்லை சொல்லே – சொல். இடை:5/2
இரு_மூன்று என்ப ஓகாரம்மே – சொல். இடை:8/3
அளபின் எடுத்த இசைய என்ப – சொல். இடை:13/2
ஆ இரண்டு ஆகும் இயற்கைத்து என்ப – சொல். இடை:19/2
ஆ இரண்டு ஆகும் இயற்கைய என்ப – சொல். இடை:24/2
மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப – சொல். உரி:3/3
நிறத்து உரு உணர்த்தற்கும் உரிய என்ப – சொல். உரி:75/1
இரு பாற்று என்ப திரிசொல் கிளவி – சொல். எச்ச:3/3
அவை நான்கு என்ப மொழி புணர் இயல்பே – சொல். எச்ச:8/2
அவை மூன்று என்ப ஒரு சொல் அடுக்கே – சொல். எச்ச:15/2
அ ஆறு என்ப தொகைமொழி நிலையே – சொல். எச்ச:16/4
அ நான்கு என்ப பொருள் நிலை மரபே – சொல். எச்ச:23/5
நின்ற வழி அசைக்கும் கிளவி என்ப – சொல். எச்ச:29/4
அ ஆறு என்ப முற்று இயல் மொழியே – சொல். எச்ச:31/6
முற்பட கிளந்த எழு திணை என்ப – பொருள். அகத்:1/2
கண்டோர் மொழிதல் கண்டது என்ப – பொருள். அகத்:40/9
விரவும் பொருளும் விரவும் என்ப – பொருள். அகத்:45/2
கொள்ளும் என்ப குறி அறிந்தோரே – பொருள். அகத்:47/2
முன்னைய நான்கும் முன்னதற்கு என்ப – பொருள். அகத்:52/1
அனை நெறி மரபிற்று ஆகும் என்ப – பொருள். புறத்:10/2
சென்று தலை அழிக்கும் சிறப்பிற்று என்ப – பொருள். புறத்:15/2
பாகுபட மிகுதி படுத்தல் என்ப – பொருள். புறத்:19/2
ஈர்_ஐந்து ஆகும் என்ப பேர் இசை – பொருள். புறத்:24/18
ஒன்றன் பகுதி ஒன்றும் என்ப – பொருள். புறத்:26/3
சிறந்துழி ஐயம் சிறந்தது என்ப – பொருள். கள:3/1
இழிந்துழி இழிபே சுட்டலான – 3/2
நின்றவை களையும் கருவி என்ப – பொருள். கள:4/4
நிச்சமும் பெண்பாற்கு உரிய என்ப – பொருள். கள:8/2
பாங்கன் நிமித்தம் பன்னிரண்டு என்ப – பொருள். கள:13/1
பெய் நீர் போலும் உணர்விற்று என்ப – பொருள். கள:27/4
அறிய கிளந்த ஆற்றது என்ப – பொருள். கள:39/2
ஆ இரண்டு என்ப வரைதல் ஆறே – பொருள். கள:49/2
ஐயர் யாத்தனர் கரணம் என்ப – பொருள். கற்:4/2
கிழவோள் செப்பல் கிளவது என்ப – பொருள். கற்:6/43
செவிலிக்கு உரிய ஆகும் என்ப – பொருள். கற்:12/3
இளையோர்க்கு உரிய கிளவி என்ப – பொருள். கற்:29/5
புல்லிய மகிழ்ச்சி பொருள என்ப – பொருள். கற்:37/2
கிழவோன் வினை-வயின் உரிய என்ப – பொருள். கற்:40/2
பதி இகந்து நுகர்தலும் உரிய என்ப – பொருள். கற்:50/2
யாத்த சிறப்பின் வாயில்கள் என்ப – பொருள். கற்:52/4
அறத்து இயல்பு மரபு இலள் தோழி என்ப – பொருள். பொருளி:12/2
வரைதல் வேட்கை பொருள என்ப – பொருள். பொருளி:16/8
ஊர்ந்தனர் இயங்கலும் உரியர் என்ப – பொருள். பொருளி:18/2
வழக்கு என வழங்கலும் பழித்து அன்று என்ப – பொருள். பொருளி:24/2
அவை நால் பொருள்-கண் நிகழும் என்ப – பொருள். பொருளி:42/4
கூறிய மருங்கின் கொள்ளும் என்ப – பொருள். பொருளி:50/3
காட்டல் ஆகா பொருள என்ப – பொருள். பொருளி:53/7
கண்ணிய புறனே நால்_நான்கு என்ப – பொருள். மெய்ப்:1/2
அ பால் எட்டே மெய்ப்பாடு என்ப – பொருள். மெய்ப்:3/3
உள்ளப்பட்ட நகை நான்கு என்ப – பொருள். மெய்ப்:4/2
மன்னிய வினைய நிமித்தம் என்ப – பொருள். மெய்ப்:19/2
விரவியும் வரூஉம் மரபின என்ப – பொருள். உவம:2/1
அ நால் பண்பும் நிலைக்களம் என்ப – பொருள். உவம:4/2
வழி மருங்கு அறிய தோன்றும் என்ப – பொருள். உவம:19/2
பிறப்பினும் வரூஉம் திறத்த என்ப – பொருள். உவம:25/3
உவம மருங்கின் தோன்றும் என்ப – பொருள். உவம:28/2
நேர்பும் நிரைபும் ஆகும் என்ப – பொருள். செய்யு:4/2
நிரை அசை இயல ஆகும் என்ப – பொருள். செய்யு:16/2
உரிச்சீர் வெண்பா ஆகும் என்ப – பொருள். செய்யு:19/2
வெண்சீர் அல்லா மூ அசை என்ப – பொருள். செய்யு:20/2
ஏறிய நிலத்தே குறளடி என்ப – பொருள். செய்யு:36/2
ஏழ் எழுத்து என்ப சிந்தடிக்கு அளவே – பொருள். செய்யு:37/1
பத்து எழுத்து என்ப நேரடிக்கு அளவே – பொருள். செய்யு:38/1
உறழ் நிலை இலவே வஞ்சிக்கு என்ப – பொருள். செய்யு:57/2
வரை நிலை இன்றே அ அடிக்கு என்ப – பொருள். செய்யு:60/2
தோற்றம் மு சீர்த்து ஆகும் என்ப – பொருள். செய்யு:68/2
சீர் ஏற்று இறூஉம் இயற்கைய என்ப – பொருள். செய்யு:74/2
வரைவு இன்று என்ப வாய்மொழி புலவர் – பொருள். செய்யு:75/2
அதாஅன்று என்ப வெண்பா யாப்பே – பொருள். செய்யு:82/1
நால் நெறி மரபின தொடை வகை என்ப – பொருள். செய்யு:88/2
மொழிந்தவற்று இயலான் முற்றும் என்ப – பொருள். செய்யு:91/2
சொல் இயற்புலவர் அது செந்தொடை என்ப – பொருள். செய்யு:100/2
ஒன்பஃது என்ப உணர்ந்திசினோரே – பொருள். செய்யு:101/4
நால் இயற்று என்ப பா வகை விரியே – பொருள். செய்யு:105/2
மு முதல் பொருட்கும் உரிய என்ப – பொருள். செய்யு:106/2
ஆ இரு பாவினுள் அடங்கும் என்ப – பொருள். செய்யு:107/3
குட்டமும் நேரடிக்கு ஒட்டின என்ப – பொருள். செய்யு:115/2
தரவு அகப்பட்ட மரபினது என்ப – பொருள். செய்யு:134/2
அ நால் வகையின் தோன்றும் என்ப – பொருள். செய்யு:140/3
தரவின் சுருங்கி தோன்றும் என்ப – பொருள். செய்யு:143/1
கொச்சக ஒருபோகு ஆகும் என்ப – பொருள். செய்யு:149/6
தொகு நிலை மரபின் அடி இல என்ப – பொருள். செய்யு:160/3
பண்புற முடியும் பாவின என்ப – பொருள். செய்யு:161/4
ஆங்கு அனை மரபின் இயலும் என்ப – பொருள். செய்யு:168/5
தோன்று மொழி புலவர் அது பிண்டம் என்ப – பொருள். செய்யு:172/2
ஏது நுதலிய முதுமொழி என்ப – பொருள். செய்யு:177/4
மறைமொழி-தானே மந்திரம் என்ப – பொருள். செய்யு:178/2
களவின் கிளவிக்கு உரியர் என்ப – பொருள். செய்யு:189/4
கண்டோர் மொழிதல் கண்டது என்ப – பொருள். செய்யு:193/2
பொதுவாய் நிற்றல் பொருள் வகை என்ப – பொருள். செய்யு:208/4
வண்ணம்-தாமே நால்_ஐந்து என்ப – பொருள். செய்யு:212/1
ஆயும்-காலை குருளை என்ப – பொருள். மரபி:8/2
ஏற்புடைத்து என்ப எருமை-கண்ணும் – பொருள். மரபி:37/1
யாத்த என்ப யாட்டின்-கண்ணே – பொருள். மரபி:47/2
புள்ளும் உரிய அ பெயர்க்கு என்ப – பொருள். மரபி:53/1
ஒன்றிய என்ப பிணவின் பெயர் கொடை – பொருள். மரபி:58/2
பாட்டி என்ப பன்றியும் நாயும் – பொருள். மரபி:65/1
நிலைமைக்கு ஏற்ப நிகழ்த்துப என்ப – பொருள். மரபி:75/2
வாய்ந்தனர் என்ப அவர் பெறும் பொருளே – பொருள். மரபி:81/2
மரனொடு வரூஉம் கிளவி என்ப – பொருள். மரபி:87/4
சிதைவு இல என்ப முதல்வன்-கண்ணே – பொருள். மரபி:106/1
என்பதனால் (1)
தந்தையர் ஒப்பர் மக்கள் என்பதனால் – பொருள். கற்:6/23
அந்தம் இல் சிறப்பின் மக பழித்து நெருங்கலும் – 6/24
என்பது (3)
ஆக ஆகல் என்பது என்னும் – சொல். இடை:32/1
எல்லா உயிர்க்கும் இன்பம் என்பது – பொருள். பொருளி:29/1
தான் அமர்ந்து வரூஉம் மேவற்று ஆகும் – 29/2
அகவல் என்பது ஆசிரியம்மே – பொருள். செய்யு:81/1
என்பு (1)
என்பு நெக பிரிந்தோள் வழி சென்று கடைஇ – பொருள். கள:23/27
என்மனார் (75)
கூட்டி எழூஉதல் என்மனார் புலவர் – எழுத். நூல்:6/2
நரம்பின் மறைய என்மனார் புலவர் – எழுத். நூல்:33/3
எழுத்து இயல் திரியா என்மனார் புலவர் – எழுத். மொழி:20/2
இன்மை வேண்டும் என்மனார் புலவர் – எழுத். புணர்:28/2
வினை ஓர்_அனைய என்மனார் புலவர் – எழுத். தொகை:4/2
உறழ் ஆகுநவும் என்மனார் புலவர் – எழுத். தொகை:16/5
ஆ இயல் திரியாது என்மனார் புலவர் – எழுத். உரு:6/2
அ இயல் திரியாது என்மனார் புலவர் – எழுத். உயி.மயங்:20/2
முன்னிலை மொழிய என்மனார் புலவர் – எழுத். உயி.மயங்:70/2
மெய் அவண் ஒழிய என்மனார் புலவர் – எழுத். உயி.மயங்:81/4
மெய்யொடும் கெடுதல் என்மனார் புலவர் – எழுத். உயி.மயங்:86/3
ஒற்று மெய் கெடுதல் என்மனார் புலவர் – எழுத். புள்.மயங்:36/3
அன்ன இயல என்மனார் புலவர் – எழுத். புள்.மயங்:38/3
தோற்றம் இல்லை என்மனார் புலவர் – எழுத். புள்.மயங்:58/2
புகர் இன்று என்மனார் புலமையோரே – எழுத். புள்.மயங்:74/2
நடை ஆ இயல என்மனார் புலவர் – எழுத். குற்.புண:8/2
கெடுதல் வேண்டும் என்மனார் புலவர் – எழுத். குற்.புண:27/2
முன் கிளந்து அன்ன என்மனார் புலவர் – எழுத். குற்.புண:69/3
முதல் நிலை இயற்கை என்மனார் புலவர் – எழுத். குற்.புண:73/3
நன் மதி நாட்டத்து என்மனார் புலவர் – எழுத். குற்.புண:78/5
உயர்திணை என்மனார் மக்கள் சுட்டே – சொல். கிளவி:1/1
அஃறிணை என்மனார் அவர் அல பிறவே – சொல். கிளவி:1/2
இயற்பெயர் வழிய என்மனார் புலவர் – சொல். கிளவி:38/4
என்ன கிளவியும் அதன்-பால என்மனார் – சொல். வேற்.இய:11/10
அன்ன பிறவும் அதன் பால என்மனார் – சொல். வேற்.இய:13/8
அ பொருள் கிளவியும் அதன் பால என்மனார் – சொல். வேற்.இய:15/5
அன்ன பிறவும் அதன் பால என்மனார் – சொல். வேற்.இய:17/9
ஆறன் பால என்மனார் புலவர் – சொல். வேற்.இய:19/8
அன்ன பிறவும் அதன் பால என்மனார் – சொல். வேற்.இய:21/4
வினை நிலை ஒக்கும் என்மனார் புலவர் – சொல். வேற்.மயங்:2/2
நோக்கு ஓர்_அனைய என்மனார் புலவர் – சொல். வேற்.மயங்:9/3
தாம் விளி கொள்ளா என்மனார் புலவர் – சொல். விளி:7/2
வழுக்கு இன்று என்மனார் வயங்கியோரே – சொல். விளி:22/2
முன் கிளந்து அன்ன என்மனார் புலவர் – சொல். விளி:31/2
சொல்லின் ஆகும் என்மனார் புலவர் – சொல். பெயர்:2/2
அன்ன இயல என்மனார் புலவர் – சொல். பெயர்:10/4
அ இயல் திரியாது என்மனார் புலவர் – சொல். வினை:7/3
சொல் ஓர்_அனைய என்மனார் புலவர் – சொல். வினை:27/3
வினை ஓர்_அனைய என்மனார் புலவர் – சொல். வினை:34/3
அ இடன் அறிதல் என்மனார் புலவர் – சொல். வினை:41/4
விரைந்த பொருள என்மனார் புலவர் – சொல். வினை:44/4
தகு நிலை உடைய என்மனார் புலவர் – சொல். இடை:27/3
எண்ணு குறித்து இயலும் என்மனார் புலவர் – சொல். இடை:40/2
இசை பொருள் கிளவி என்மனார் புலவர் – சொல். உரி:60/2
பாங்குற உணர்தல் என்மனார் புலவர் – சொல். உரி:98/7
நாட்டல் வலிய என்மனார் புலவர் – சொல். எச்ச:7/5
தன்னிடத்து இயலும் என்மனார் புலவர் – சொல். எச்ச:52/3
கூதிர் யாமம் என்மனார் புலவர் – பொருள். அகத்:6/2
உரியது ஆகும் என்மனார் புலவர் – பொருள். அகத்:11/2
கடிவரை இல புறத்து என்மனார் புலவர் – பொருள். அகத்:23/2
உரியது ஆகும் என்மனார் புலவர் – பொருள். அகத்:53/4
தொகை நிலைபெற்றது என்மனார் புலவர் – பொருள். புறத்:20/9
ஏனோர் பாங்கினும் என்மனார் புலவர் – பொருள். புறத்:28/2
ஆங்கு_அவை நிகழும் என்மனார் புலவர் – பொருள். கள:6/2
இன்னவை நிகழும் என்மனார் புலவர் – பொருள். கள:10/5
கிழவோள் மேன என்மனார் புலவர் – பொருள். கள:16/15
ஆ-வயின் நிகழும் என்மனார் புலவர் – பொருள். கற்:8/2
தோழிக்கு உரிய என்மனார் புலவர் – பொருள். கற்:9/32
பின்னிலை தோன்றும் என்மனார் புலவர் – பொருள். கற்:26/2
கலங்கலும் உரியன் என்மனார் புலவர் – பொருள். கற்:31/5
சிறைப்புறம் குறித்தன்று என்மனார் புலவர் – பொருள். கற்:38/2
நீத்து அகன்று உறையார் என்மனார் புலவர் – பொருள். கற்:46/2
அசை திரிந்து இசையா என்மனார் புலவர் – பொருள். பொருளி:1/2
அ ஏழு வகைய என்மனார் புலவர் – பொருள். பொருளி:13/4
நில திரிபு இன்று அஃது என்மனார் புலவர் – பொருள். பொருளி:30/2
தோன்றா மரபின என்மனார் புலவர் – பொருள். பொருளி:52/3
என்று இவை இன்மை என்மனார் புலவர் – பொருள். மெய்ப்:26/4
மேல் கிளந்து அன்ன என்மனார் புலவர் – பொருள். செய்யு:2/3
யாப்பின் வழியது என்மனார் புலவர் – பொருள். செய்யு:79/5
செந்தூக்கு இயல என்மனார் புலவர் – பொருள். செய்யு:117/2
செவியுறை செய்யுள் என்மனார் புலவர் – பொருள். செய்யு:128/2
அங்கத செய்யுள் என்மனார் புலவர் – பொருள். செய்யு:129/2
சொலிய ஆங்கு அமையும் என்மனார் புலவர் – பொருள். செய்யு:201/6
படை வகை பெறாஅர் என்மனார் புலவர் – பொருள். மரபி:76/2
துணிவொடு நிற்றல் என்மனார் புலவர் – பொருள். மரபி:104/5
என்ற (9)
ஆய்தம் என்ற – எழுத். நூல்:2/3
முப்பாற்புள்ளியும் எழுத்து ஓர்_அன்ன – 2/4
இறப்பின் நிகழ்வின் எதிர்வின் என்ற – சொல். எச்ச:31/1
சிறப்பு உடை மரபின் அ மு காலமும் – 31/2
முதல் கரு உரிப்பொரூள் என்ற மூன்றே – பொருள். அகத்:3/1
தானை யானை குதிரை என்ற – பொருள். புறத்:17/1
நோனார் உட்கும் மூ வகை நிலையும் – 17/2
கொடிநிலை கந்தழி வள்ளி என்ற – பொருள். புறத்:33/1
வடு நீங்கு சிறப்பின் முதலன மூன்றும் – 33/2
உறுப்பறை குடிகோள் அலை கொலை என்ற – பொருள். மெய்ப்:10/1
வெறுப்பின் வந்த வெகுளி நான்கே – 10/2
வினை பயன் மெய் உரு என்ற நான்கே – பொருள். உவம:1/1
என்ற வியப்ப என்றவை எனாஅ – பொருள். உவம:11/5
நான்கும் ஆறும் எட்டும் என்ற – பொருள். செய்யு:141/2
நேரடி பற்றிய நிலைமைத்து ஆகும் – 141/3
என்றல் (3)
பொய்யா கோடல் மெய்யே என்றல் – பொருள். மெய்ப்:22/6
ஐயம் செய்தல் அவன் தமர் உவத்தல் – 22/7
மொழிவாம் என்றல் கூறிற்று என்றல் – பொருள். மரபி:110/13
மொழிவாம் என்றல் கூறிற்று என்றல் – பொருள். மரபி:110/13
தான் குறியிடுதல் ஒருதலை அன்மை – 110/14
என்றலும் (12)
பின் வா என்றலும் பேதைமை ஊட்டலும் – பொருள். கள:23/10
அன்பு_இலை கொடியை என்றலும் உரியள் – பொருள். கற்:17/3
இரவினும் பகலினும் நீ வா என்றலும் – பொருள். பொருளி:16/4
கிழவோன் தன்னை வாரல் என்றலும் – 16/5
கிழவோன் தன்னை வாரல் என்றலும் – பொருள். பொருளி:16/5
நன்மையும் தீமையும் பிறிதினை கூறலும் – 16/6
அன்னை என்னை என்றலும் உளவே – பொருள். பொருளி:52/1
குரங்கின் ஏற்றினை கடுவன் என்றலும் – பொருள். மரபி:68/1
மரம் பயில் கூகையை கோட்டான் என்றலும் – 68/2
மரம் பயில் கூகையை கோட்டான் என்றலும் – பொருள். மரபி:68/2
செ வாய் கிளியை தத்தை என்றலும் – 68/3
செ வாய் கிளியை தத்தை என்றலும் – பொருள். மரபி:68/3
வெ வாய் வெருகினை பூசை என்றலும் – 68/4
வெ வாய் வெருகினை பூசை என்றலும் – பொருள். மரபி:68/4
குதிரையுள் ஆணினை சேவல் என்றலும் – 68/5
குதிரையுள் ஆணினை சேவல் என்றலும் – பொருள். மரபி:68/5
இருள் நிற பன்றியை ஏனம் என்றலும் – 68/6
இருள் நிற பன்றியை ஏனம் என்றலும் – பொருள். மரபி:68/6
எருமையுள் ஆணினை கண்டி என்றலும் – 68/7
எருமையுள் ஆணினை கண்டி என்றலும் – பொருள். மரபி:68/7
முடிய வந்த அ வழக்கு உண்மையின் – 68/8
என்றவை (3)
என்ன மான என்றவை எனாஅ – பொருள். உவம:11/3
என்ற வியப்ப என்றவை எனாஅ – பொருள். உவம:11/5
ஓட புரைய என்றவை எனாஅ – பொருள். உவம:11/13
என்றா (27)
க ச த ப என்றா ந ம வ என்றா – எழுத். தொகை:28/4
க ச த ப என்றா ந ம வ என்றா – எழுத். தொகை:28/4
அகர உகரமொடு அவை என மொழிப – 28/5
பூல் வேல் என்றா ஆல் என் கிளவியொடு – எழுத். புள்.மயங்:80/1
ஒப்பின் புகழின் பழியின் என்றா – சொல். வேற்.இய:11/2
பெறலின் இழவின் காதலின் வெகுளியின் – 11/3
செறலின் உவத்தலின் கற்பின் என்றா – சொல். வேற்.இய:11/4
அறுத்தலின் குறைத்தலின் தொகுத்தலின் பிரித்தலின் – 11/5
நிறுத்தலின் அளவின் எண்ணின் என்றா – சொல். வேற்.இய:11/6
ஆக்கலின் சார்தலின் செலவின் கன்றலின் – 11/7
நோக்கலின் அஞ்சலின் சிதைப்பின் என்றா – சொல். வேற்.இய:11/8
அன்ன பிறவும் அ முதல் பொருள – 11/9
தண்மை வெம்மை அச்சம் என்றா – சொல். வேற்.இய:17/2
நன்மை தீமை சிறுமை பெருமை – 17/3
வன்மை மென்மை கடுமை என்றா – சொல். வேற்.இய:17/4
முதுமை இளமை சிறத்தல் இழித்தல் – 17/5
புதுமை பழமை ஆக்கம் என்றா – சொல். வேற்.இய:17/6
இன்மை உடைமை நாற்றம் தீர்தல் – 17/7
செயற்கையின் முதுமையின் வினையின் என்றா – சொல். வேற்.இய:19/2
கருவியின் துணையின் கலத்தின் முதலின் – 19/3
ஒரு-வழி உறுப்பின் குழுவின் என்றா – சொல். வேற்.இய:19/4
தெரிந்து மொழி செய்தியின் நிலையின் வாழ்ச்சியின் – 19/5
நிலனே காலம் கருவி என்றா – சொல். வேற்.மயங்:29/2
இன்னதற்கு இது பயன் ஆக என்னும் – 29/3
இறப்பின் நிகழ்வின் எதிர்வின் என்றா – சொல். வினை:3/1
அ மு காலமும் குறிப்பொடும் கொள்ளும் – 3/2
கண்டீர் என்றா கொண்டீர் என்றா – சொல். எச்ச:29/1
கண்டீர் என்றா கொண்டீர் என்றா – சொல். எச்ச:29/1
சென்றது என்றா போயிற்று என்றா – 29/2
சென்றது என்றா போயிற்று என்றா – சொல். எச்ச:29/2
சென்றது என்றா போயிற்று என்றா – சொல். எச்ச:29/2
அன்றி அனைத்தும் வினாவொடு சிவணி – 29/3
கேட்டை என்றா நின்றை என்றா – சொல். எச்ச:30/1
கேட்டை என்றா நின்றை என்றா – சொல். எச்ச:30/1
காத்தை என்றா கண்டை என்றா – 30/2
காத்தை என்றா கண்டை என்றா – சொல். எச்ச:30/2
காத்தை என்றா கண்டை என்றா – சொல். எச்ச:30/2
அன்றி அனைத்தும் முன்னிலை அல் வழி – 30/3
ஒப்பும் உருவும் வெறுப்பும் என்றா – பொருள். பொருளி:53/1
கற்பும் ஏரும் எழிலும் என்றா – 53/2
கற்பும் ஏரும் எழிலும் என்றா – பொருள். பொருளி:53/2
சாயலும் நாணும் மடனும் என்றா – 53/3
சாயலும் நாணும் மடனும் என்றா – பொருள். பொருளி:53/3
நோயும் வேட்கையும் நுகர்வும் என்று ஆங்கு – 53/4
தோடே மடலே ஓலை என்றா – பொருள். மரபி:86/1
ஏடே இதழே பாளை என்றா – 86/2
ஏடே இதழே பாளை என்றா – பொருள். மரபி:86/2
ஈர்க்கே குலை என நேர்ந்தன பிறவும் – 86/3
என்றிசின் (1)
நேரும் நிரையும் என்றிசின் பெயரே – பொருள். செய்யு:3/3
என்று (88)
மெய்யே உயிர் என்று ஆ ஈர் இயல – எழுத். புணர்:1/5
மெய் இறு சொல் முன் மெய் வரு வழியும் என்று – எழுத். புணர்:5/4
இ என அறிய கிளக்கும்-காலை – 5/5
நிறுத்த சொல்லே குறித்து வரு கிளவி என்று – எழுத். புணர்:5/6
ஆ ஈர் இயல புணர் நிலை சுட்டே – 5/7
மெய் பிறிது ஆதல் மிகுதல் குன்றல் என்று – எழுத். புணர்:7/2
இ என மொழிப திரியும் ஆறே – 7/3
உயர்திணை பெயரே அஃறிணை பெயர் என்று – எழுத். புணர்:15/1
ஆ இரண்டு என்ப பெயர் நிலை சுட்டே – 15/2
இயல்பு ஆகுநவும் உறழ்பு ஆகுநவும் என்று – எழுத். தொகை:9/3
ஆ ஈர் இயல வல்லெழுத்து வரினே – 9/4
ஒன்று அறி சொல்லே பல அறி சொல் என்று – சொல். கிளவி:3/1
ஆ இரு பாற்சொல் அஃறிணையவ்வே – 3/2
தன்மை சொல்லே அஃறிணை கிளவி என்று – சொல். கிளவி:43/1
எண்ணு வழி மருங்கின் விரவுதல் வரையார் – 43/2
வினை வேறுபடாஅ பல பொருள் ஒரு சொல் என்று – சொல். கிளவி:52/2
ஆ இரு வகைய பல பொருள் ஒரு சொல் – 52/3
காதல் சிறப்பே செறற்சொல் விறற்சொல் என்று – சொல். கிளவி:57/5
ஆ அறு_மூன்றும் உளப்பட தொகைஇ – 57/6
பண்பு கொள வருதல் பெயர் கொள வருதல் என்று – சொல். வேற்.இய:5/3
அன்றி அனைத்தும் பெயர் பயனிலையே – 5/4
நட்பின் பகையின் காதலின் சிறப்பின் என்று – சொல். வேற்.இய:15/4
அ பொருள் கிளவியும் அதன் பால என்மனார் – 15/5
பன்மை சின்மை பற்று விடுதல் என்று – சொல். வேற்.இய:17/8
அன்ன பிறவும் அதன் பால என்மனார் – 17/9
நும்மின் திரிபெயர் வினாவின் பெயர் என்று – சொல். விளி:26/1
அ முறை இரண்டும் அவற்று இயல்பு இயலும் – 26/2
சொல் எனப்படுப பெயரே வினை என்று – சொல். பெயர்:4/1
ஆ இரண்டு என்ப அறிந்திசினோரே – 4/2
பன்மை இயற்பெயர் ஒருமை இயற்பெயர் என்று – சொல். பெயர்:22/3
அ நான்கு என்ப இயற்பெயர் நிலையே – 22/4
பன்மை சினைப்பெயர் ஒருமை சினைப்பெயர் என்று – சொல். பெயர்:23/2
அ நான்கு என்ப சினைப்பெயர் நிலையே – 23/3
ஒருமை சுட்டிய சினைமுதற்பெயர் என்று – சொல். பெயர்:24/4
அ நான்கு என்ப சினைமுதற்பெயரே – 24/5
பெண்மை முறைப்பெயர் ஆண்மை முறைப்பெயர் என்று – சொல். பெயர்:25/1
ஆ இரண்டு என்ப முறைப்பெயர் நிலையே – 25/2
என்று இ பாற்கும் ஓர்_அன்னவ்வே – சொல். பெயர்:28/3
ஒப்பினானும் பண்பினானும் என்று – சொல். வினை:16/3
அ பால் காலம் குறிப்பொடு தோன்றும் – 16/4
ஒப்பு இல் வழியான் பொருள் செய்குநவும் என்று – சொல். இடை:2/8
அ பண்பினவே நுவலும்-காலை – 2/9
கழிவே ஆக்கம் ஒழியிசை கிளவி என்று – சொல். இடை:4/1
அ மூன்று என்ப மன்னை சொல்லே – 4/2
விழைவே காலம் ஒழியிசை கிளவி என்று – சொல். இடை:5/1
அ மூன்று என்ப தில்லை சொல்லே – 5/2
அச்சம் பயம் இலி காலம் பெருமை என்று – சொல். இடை:6/1
அ பால் நான்கே கொன்னை சொல்லே – 6/2
முற்றே எண்ணே தெரிநிலை ஆக்கம் என்று – சொல். இடை:7/2
அ பால் எட்டே உம்மை சொல்லே – 7/3
என்று என் கிளவியும் அதன் ஓர்_அற்றே – சொல். இடை:11/1
அந்தில் ஆங்க அசைநிலை கிளவி என்று – சொல். இடை:19/1
ஆ இரண்டு ஆகும் இயற்கைத்து என்ப – 19/2
ஆ ஈறு ஆகிய என்று என் கிளவியும் – சொல். இடை:41/2
என்று இவை நான்கும் அரவ பொருள – சொல். உரி:51/2
இயற்சொல் திரிசொல் திசைச்சொல் வடசொல் என்று – சொல். எச்ச:1/1
அனைத்தே செய்யுள் ஈட்ட சொல்லே – 1/2
இசைநிறை அசைநிலை பொருளொடு புணர்தல் என்று – சொல். எச்ச:15/1
அவை மூன்று என்ப ஒரு சொல் அடுக்கே – 15/2
உம்மைத்தொகையே அன்மொழித்தொகை என்று – சொல். எச்ச:16/3
அ ஆறு என்ப தொகைமொழி நிலையே – 16/4
வண்ணத்தின் வடிவின் அளவின் சுவையின் என்று – சொல். எச்ச:20/1
அன்ன பிறவும் அதன் குணம் நுதலி – 20/2
ஊடல் அவற்றின் நிமித்தம் என்று இவை – பொருள். அகத்:14/2
பெயரும் வினையும் என்று ஆ இரு வகைய – பொருள். அகத்:20/1
நன்மை தீமை அச்சம் சார்தல் என்று – பொருள். அகத்:36/3
அன்ன பிறவும் அவற்றொடு தொகைஇ – 36/4
என்று இவை எல்லாம் இயல்புற நாடின் – பொருள். அகத்:39/9
நன்மையும் தீமையும் என்று இரு திறத்தான் – பொருள். அகத்:50/3
வரு தார் தாங்கல் வாள் வாய்த்து கவிழ்தல் என்று – பொருள். புறத்:5/15
இரு வகை பட்ட பிள்ளை நிலையும் – 5/16
சீர்த்த மரபின் பெரும்படை வாழ்த்தல் என்று – பொருள். புறத்:5/20
இரு_மூன்று மரபின் கல்லொடு புணர – 5/21
கூதிர் வேனில் என்று இரு பாசறை – பொருள். புறத்:21/1
காமம் நீத்த பாலினானும் என்று – பொருள். புறத்:21/23
இரு பாற்பட்ட ஒன்பதின் துறைத்தே – 21/24
இன்னன் என்று இரங்கிய மன்னையானும் – பொருள். புறத்:24/7
ஒன்றே வேறே என்று இரு பால்-வயின் – பொருள். கள:2/1
கண்ணே அலமரல் இமைப்பே அச்சம் என்று – பொருள். கள:4/2
அன்னவை பிறவும் ஆங்கண் நிகழ – 4/3
மறத்தல் மயக்கம் சாக்காடு என்று இ – பொருள். கள:9/4
தன் நிலை உரைத்தல் தெளிவு அகப்படுத்தல் என்று – பொருள். கள:10/4
இன்னவை நிகழும் என்மனார் புலவர் – 10/5
முன்னிலை அறன் எனப்படுதல் என்று இரு வகை – பொருள். கள:23/41
வெளிப்பட வரைதல் படாமை வரைதல் என்று – பொருள். கள:49/1
ஆ இரண்டு என்ப வரைதல் ஆறே – 49/2
அழியல் அஞ்சல் என்று ஆ இரு பொருளினும் – பொருள். கற்:5/22
காமக்கிழத்தி மனையோள் என்று இவர் – பொருள். கற்:5/49
பாணர் கூத்தர் விறலியர் என்று இவர் – பொருள். கற்:9/25
எண்ணிய பண்ணை என்று இவற்றொடு பிறவும் – பொருள். கற்:10/13
உயிரும் நாணும் மடனும் என்று இவை – பொருள். பொருளி:7/1
பொழுதும் ஆறும் காப்பும் என்று இவற்றின் – பொருள். பொருளி:16/1
அம்பலும் அலரும் களவு வெளிப்படுக்கும் என்று – பொருள். பொருளி:31/3
அஞ்ச வந்த ஆங்கு இரு வகையினும் – 31/4
நோயும் வேட்கையும் நுகர்வும் என்று ஆங்கு – பொருள். பொருளி:53/4
அச்சம் பெருமிதம் வெகுளி உவகை என்று – பொருள். மெய்ப்:3/2
அ பால் எட்டே மெய்ப்பாடு என்ப – 3/3
எள்ளல் இளமை பேதைமை மடன் என்று – பொருள். மெய்ப்:4/1
உள்ளப்பட்ட நகை நான்கு என்ப – 4/2
செல்வம் புலனே புணர்வு விளையாட்டு என்று – பொருள். மெய்ப்:11/1
அல்லல் நீத்த உவகை நான்கே – 11/2
காதல் கைம்மிகல் கட்டுரை இன்மை என்று – பொருள். மெய்ப்:23/4
ஆ இரு_நான்கே அழிவு இல் கூட்டம் – 23/5
என்று இவை இன்மை என்மனார் புலவர் – பொருள். மெய்ப்:26/4
முதலும் சினையும் என்று ஆ இரு பொருட்கும் – பொருள். உவம:6/1
என்று ஆங்கு எட்டே பயனிலை உவமம் – பொருள். உவம:14/3
ஒட்ட ஒடுங்க ஓட நிகர்ப்ப என்று – பொருள். உவம:15/2
அ பால் எட்டே மெய்ப்பால் உவமம் – 15/3
நேர வியப்ப நளிய நந்த என்று – பொருள். உவம:16/2
ஒத்து வரு கிளவி உருவின் உவமம் – 16/3
ஆசிரிய_தளை என்று அறியல் வேண்டும் – பொருள். செய்யு:56/2
ஆசிரியப்பா வெண்பா என்று ஆங்கு – பொருள். செய்யு:107/2
தாங்குதல் இன்றி வழி நனி பயக்கும் என்று – பொருள். செய்யு:112/3
ஓம்படை கிளவியின் வாயுறுத்தற்றே – 112/4
வல்லா கூறினும் வகுத்தனர் கொண்-மின் என்று – பொருள். செய்யு:113/2
எல்லா மாந்தர்க்கும் வழி மொழிந்தன்றே – 113/3
மண்டிலம் குட்டம் என்று இவை இரண்டும் – பொருள். செய்யு:117/1
தரவே தாழிசை எண்ணே வாரம் என்று – பொருள். செய்யு:140/2
அ நால் வகையின் தோன்றும் என்ப – 140/3
கொச்சக ஒருபோகு அம்போதரங்கம் என்று – பொருள். செய்யு:148/1
ஒப்ப நாடி உணர்தல் வேண்டும் – 148/2
செவியறி வாயுறை புறநிலை என்று இவை – பொருள். செய்யு:160/2
மூன்று உறுப்பு அடக்கிய பிண்டத்தானும் என்று – பொருள். செய்யு:168/4
ஆங்கு அனை மரபின் இயலும் என்ப – 168/5
பொருளொடு புணர்ந்த நகைமொழியானும் என்று – பொருள். செய்யு:173/4
உரை வகை நடையே நான்கு என மொழிப – 173/5
என்று இரு வகைத்தே பிசி நிலை வகையே – பொருள். செய்யு:176/3
எண்மையும் என்று இவை விளங்க தோன்றி – பொருள். செய்யு:177/2
பாங்கொடு தழாஅலும் தோழியின் புணர்வும் என்று – பொருள். செய்யு:186/2
ஆங்க நால் வகையினும் அடைந்த சார்போடு – 186/3
பார்ப்பார் அறிவர் என்று இவர் கிளவி – பொருள். செய்யு:197/1
இ இடத்து இ மொழி இவர் இவர்க்கு உரிய என்று – பொருள். செய்யு:207/1
அ இடத்து அவர் அவர்க்கு உரைப்பது முன்னம் – 207/2
ஒழுக்கமும் என்று இவை இழுக்கு நெறி இன்றி – பொருள். செய்யு:208/2
உருட்டு_வண்ணம் முடுகு_வண்ணம் என்று – பொருள். செய்யு:213/11
ஆங்கனம் என மொழிப அறிந்திசினோரே – 213/12
கன்றும் பிள்ளையும் மகவும் மறியும் என்று – பொருள். மரபி:1/3
ஒன்பதும் குழவியொடு இளமை பெயரே – 1/4
என்று இவை நான்கும் ஏறு எனற்கு உரிய – பொருள். மரபி:38/2
நெடுந்தகை செம்மல் என்று இவை பிறவும் – பொருள். மரபி:73/2
வீழொடு என்று ஆங்கு_அவையும் அன்ன – பொருள். மரபி:88/2
என்று-ஆங்கு (1)
இன்பமும் பொருளும் அறனும் என்று-ஆங்கு – பொருள். கள:1/1
அன்பொடு புணர்ந்த ஐந்திணை மருங்கின் – 1/2
என்றும் (1)
என்றும் எனவும் ஒடுவும் தோன்றி – சொல். இடை:46/1
என்ன (9)
என்ன கிளவியும் அதன்-பால என்மனார் – சொல். வேற்.இய:11/10
என்ன பெயரும் அ திணையவ்வே – சொல். பெயர்:12/3
என்ன பெயரும் அ திணையவ்வே – சொல். பெயர்:16/3
என்ன கிளவியும் குறிப்பே காலம் – சொல். வினை:17/3
என்ன கிளவியும் அவற்று இயல்பினவே – சொல். வினை:32/3
என்ன கிளவியும் பண்பின்தொகையே – சொல். எச்ச:20/4
என்ன மான என்றவை எனாஅ – பொருள். உவம:11/3
என்ன உறழ தகைய நோக்கமொடு – பொருள். உவம:12/2
என்ன வகையினும் மனம் கோள் இன்மை – பொருள். மரபி:108/8
என்னா (1)
என்னா மரபின என கூறுதலும் – சொல். எச்ச:26/2
என்னாது (1)
இது ஆகு இ திணைக்கு உரிப்பொருள் என்னாது – பொருள். செய்யு:208/3
பொதுவாய் நிற்றல் பொருள் வகை என்ப – 208/4
என்னும் (85)
எ ஒ என்னும் அ பால் ஐந்தும் – எழுத். நூல்:3/3
ஓ ஔ என்னும் அ பால் ஏழும் – எழுத். நூல்:4/2
ட ற ல ள என்னும் புள்ளி முன்னர் – எழுத். நூல்:23/1
க ச ப என்னும் மூ எழுத்து உரிய – எழுத். நூல்:23/2
ஞ ந ம வ என்னும் புள்ளி முன்னர் – எழுத். நூல்:27/1
ய ர ழ என்னும் புள்ளி முன்னர் – எழுத். நூல்:29/1
ஐ ஔ என்னும் ஆ ஈர் எழுத்திற்கு – எழுத். மொழி:9/1
ய ர ழ என்னும் மூன்றும் முன் ஒற்ற – எழுத். மொழி:15/1
உ ஊ ஒ ஓ என்னும் நான்கு உயிர் – எழுத். மொழி:30/1
ஞ ண ந ம ன ய ர ல வ ழ ள என்னும் – எழுத். மொழி:45/1
அ பதினொன்றே புள்ளி இறுதி – 45/2
ஐ ஒடு கு இன் அது கண் என்னும் – எழுத். புணர்:11/1
அ ஆறு என்ப வேற்றுமை உருபே – 11/2
இன்ன என்னும் எழுத்து கடன் இலவே – எழுத். புணர்:40/3
ங ஞ ந ம என்னும் ஒற்று ஆகும்மே – எழுத். தொகை:1/3
ஞ ந ம வ என்னும் புள்ளி இறுதியும் – எழுத். தொகை:10/2
வேற்றுமை அல் வழி இ ஐ என்னும் – எழுத். தொகை:16/1
ஈற்று பெயர் கிளவி மூ வகை நிலைய – 16/2
பலர் அறி சொல் முன் யாவர் என்னும் – எழுத். தொகை:30/1
பெயரிடை வகரம் கெடுதலும் ஏனை – 30/2
அ ஆ உ ஊ ஏ ஔ என்னும் – எழுத். உரு:1/1
அ பால் ஆறன் நிலைமொழி முன்னர் – 1/2
அ ஆ என்னும் மரப்பெயர் கிளவிக்கு – எழுத். உரு:9/1
தாம் நாம் என்னும் மகர இறுதியும் – எழுத். உரு:16/1
எல்லாம் என்னும் இறுதி முன்னர் – எழுத். உரு:17/1
எல்லாரும் என்னும் படர்க்கை இறுதியும் – எழுத். உரு:19/1
எல்லீரும் என்னும் முன்னிலை இறுதியும் – எழுத். உரு:19/2
தான் யான் என்னும் ஆ ஈர் இறுதியும் – எழுத். உரு:20/1
ஆங்க என்னும் உரை_அசை கிளவியும் – எழுத். உயி.மயங்:2/3
சாவ என்னும் செய என் எச்சத்து – எழுத். உயி.மயங்:7/1
அன்ன என்னும் உவம கிளவியும் – எழுத். உயி.மயங்:8/1
செய்ம்மன என்னும் தொழில் இறு சொல்லும் – எழுத். உயி.மயங்:8/3
செய்த என்னும் பெயரெஞ்சு கிளவியும் – எழுத். உயி.மயங்:8/5
செய்யிய என்னும் வினையெஞ்சு கிளவியும் – எழுத். உயி.மயங்:8/6
அம்ம என்னும் உரைப்பொருள் கிளவியும் – எழுத். உயி.மயங்:8/7
வாழிய என்னும் செய என் கிளவி – எழுத். உயி.மயங்:9/1
செய்யா என்னும் வினையெஞ்சு கிளவியும் – எழுத். உயி.மயங்:20/1
இன்றி என்னும் வினையெஞ்சு இறுதி – எழுத். உயி.மயங்:35/1
செய்யுள் மருங்கின் வேட்கை என்னும் – எழுத். உயி.மயங்:86/1
ஐ என் இறுதி அவா முன் வரினே – 86/2
தானும் பேனும் கோனும் என்னும் – எழுத். புள்.மயங்:56/1
ஆ முறை இயற்பெயர் திரிபு இடன் இலவே – 56/2
மக்கள் என்னும் பெயர்ச்சொல் இறுதி – எழுத். புள்.மயங்:109/1
ந ம வ என்னும் மூன்றொடு சிவணி – எழுத். குற்.புண:45/1
செய்யும் செய்த என்னும் கிளவியின் – எழுத். குற்.புண:77/6
தன்மை முன்னிலை படர்க்கை என்னும் – சொல். கிளவி:28/3
அ மூ இடத்தும் உரிய என்ப – 28/4
யாது எவன் என்னும் ஆ இரு கிளவியும் – சொல். கிளவி:31/1
இன் அது கண் விளி என்னும் ஈற்ற – சொல். வேற்.இய:3/3
இதனின் இற்று இது என்னும் அதுவே – சொல். வேற்.இய:16/3
இதனது இது இற்று என்னும் கிளவியும் – சொல். வேற்.மயங்:27/1
இன்னதற்கு இது பயன் ஆக என்னும் – சொல். வேற்.மயங்:29/3
அன்ன மரபின் இரண்டொடும் தொகைஇ – 29/4
இ உ ஐ ஓ என்னும் இறுதி – சொல். விளி:3/2
ன ர ல ள என்னும் அ நான்கு என்ப – சொல். விளி:11/1
அம்ம என்னும் அசைச்சொல் நீட்டம் – சொல். விளி:36/1
யாவன் யாவள் யாவர் என்னும் – சொல். பெயர்:8/6
ஆ-வயின் மூன்றொடு அ பதினைந்தும் – 8/7
மாந்தர் மக்கள் என்னும் பெயரும் – சொல். பெயர்:9/6
எல்லாரும் என்னும் பெயர்நிலை கிளவியும் – சொல். பெயர்:10/1
எல்லீரும் என்னும் பெயர்நிலை கிளவியும் – சொல். பெயர்:10/2
இன்றிவர் என்னும் எண்ணியல் பெயரொடு – சொல். பெயர்:11/7
யாது யா யாவை என்னும் பெயரும் – சொல். பெயர்:13/5
பல்ல பல சில என்னும் பெயரும் – சொல். பெயர்:14/1
உள்ள இல்ல என்னும் பெயரும் – சொல். பெயர்:14/2
ஒன்றே பலவே ஒருவர் என்னும் – சொல். பெயர்:28/2
என்று இ பாற்கும் ஓர்_அன்னவ்வே – 28/3
எல்லாம் என்னும் பெயர்நிலை கிளவி – சொல். பெயர்:32/1
ஒருவர் என்னும் பெயர்நிலை கிளவி – சொல். பெயர்:37/1
அம் ஆம் எம் ஏம் என்னும் கிளவியும் – சொல். வினை:5/2
உம்மொடு வரூஉம் க ட த ற என்னும் – சொல். வினை:5/3
அ நா கிளவியொடு ஆ எண் கிளவியும் – 5/4
க ட த ற என்னும் – சொல். வினை:6/1
அ நான்கு ஊர்ந்த குன்றியலுகரமொடு – 6/2
அன் ஆன் அள் ஆள் என்னும் நான்கும் – சொல். வினை:8/1
யாஅர் என்னும் வினாவின் கிளவி – சொல். வினை:13/1
இன்று இல உடைய என்னும் கிளவியும் – சொல். வினை:23/1
அன்று உடைத்து அல்ல என்னும் கிளவியும் – சொல். வினை:23/2
செய்ம்மன செய்யும் செய்த என்னும் – சொல். வினை:25/3
அ முறை நின்ற ஆ எண் கிளவியும் – 25/4
செய்யும் என்னும் கிளவியொடு கொள்ளா – சொல். வினை:30/3
பின் முன் கால் கடை வழி இடத்து என்னும் – சொல். வினை:32/1
அன்ன மரபின் காலம் கண்ணிய – 32/2
செய்யும் செய்த என்னும் சொல்லே – சொல். வினை:37/4
செய்யும் என்னும் பெயரெஞ்சுகிளவிக்கு – சொல். வினை:41/2
இது செயல் வேண்டும் என்னும் கிளவி – சொல். வினை:46/1
மற்றையது என்னும் கிளவி-தானே – சொல். இடை:16/1
மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் – சொல். இடை:26/1
ஆ-வயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் – 26/2
ஆக ஆகல் என்பது என்னும் – சொல். இடை:32/1
ஆ-வயின் மூன்றும் பிரிவு இல் அசைநிலை – 32/2
இன்ன என்னும் குறிப்புரை ஆகும் – சொல். எச்ச:26/4
தன்மை முன்னிலை படர்க்கை என்னும் – சொல். எச்ச:31/3
அ மூ இடத்தான் வினையினும் குறிப்பினும் – 31/4
செய்யாய் என்னும் முன்னிலை வினைச்சொல் – சொல். எச்ச:54/1
இன்ன என்னும் சொல் முறையான – சொல். எச்ச:63/2
தொகைநிலை என்னும் துறையொடு தொகைஇ – பொருள். புறத்:13/12
தான் இது என்னும் தனிநிலை இன்றே – பொருள். செய்யு:85/2
பொலி-மின் என்னும் புறநிலை வாழ்த்தே – பொருள். செய்யு:110/3
இது பா என்னும் இயல் நெறி இன்றி – பொருள். செய்யு:120/2
இறப்பே நிகழ்வே எதிரது என்னும் – பொருள். செய்யு:202/1
திறத்தியல் மருங்கின் தெரிந்தனர் உணர – 202/2
இது நனி பயக்கும் இதன் மாறு என்னும் – பொருள். செய்யு:203/1
தொகு நிலை கிளவி பயன் எனப்படுமே – 203/2
பெட்டை என்னும் பெயர் கொடைக்கு உரிய – பொருள். மரபி:52/2
என்னும்-காலையும் (1)
இனி அணி என்னும்-காலையும் இடனும் – எழுத். உயி.மயங்:34/1
என்னை (1)
அன்னை என்னை என்றலும் உளவே – பொருள். பொருளி:52/1
என (214)
கண் இமை நொடி என அவ்வே மாத்திரை – எழுத். நூல்:7/1
பன்னீர் எழுத்தும் உயிர் என மொழிப – எழுத். நூல்:8/2
பதினெண் எழுத்தும் மெய் என மொழிப – எழுத். நூல்:9/2
மெய்யின் அளபே அரை என மொழிப – எழுத். நூல்:11/1
உள என மொழிப இசையொடு சிவணிய – எழுத். நூல்:33/2
எ என வரும் உயிர் மெய் ஈறு ஆகாது – எழுத். மொழி:38/1
உப்பகாரம் ஒன்று என மொழிப – எழுத். மொழி:43/1
இ ஈ எ ஏ ஐ என இசைக்கும் – எழுத். பிறப்:4/1
உ ஊ ஒ ஓ ஔ என இசைக்கும் – எழுத். பிறப்:5/1
சார்ந்து வரின் அல்லது தமக்கு இயல்பு இல என – எழுத். பிறப்:19/1
தேர்ந்து வெளிப்படுத்த ஏனை மூன்றும் – 19/2
குற்றியலுகரமும் அற்று என மொழிப – எழுத். புணர்:3/1
இ என அறிய கிளக்கும்-காலை – எழுத். புணர்:5/5
மூன்றே திரிபு இடன் ஒன்றே இயல்பு என – எழுத். புணர்:6/8
ஆங்கு அ நான்கே மொழி புணர் இயல்பே – 6/9
இ என மொழிப திரியும் ஆறே – எழுத். புணர்:7/3
இன் என வரூஉம் வேற்றுமை உருபிற்கு – எழுத். புணர்:29/1
ல ன என வரூஉம் புள்ளி முன்னர் – எழுத். தொகை:7/1
த ந என வரின் ற ன ஆகும்மே – எழுத். தொகை:7/2
ண ள என் புள்ளி முன் ட ண என தோன்றும் – எழுத். தொகை:8/1
ஔ என வரூஉம் உயிர் இறு சொல்லும் – எழுத். தொகை:10/1
எல்லா வழியும் இயல்பு என மொழிப – எழுத். தொகை:11/3
ஐகார வேற்றுமை திரிபு என மொழிப – எழுத். தொகை:15/13
சொல்லிய மருங்கின் உள என மொழிப – எழுத். தொகை:17/6
அரை என வரூஉம் பால் வரை கிளவிக்கு – எழுத். தொகை:23/1
அகர உகரமொடு அவை என மொழிப – எழுத். தொகை:28/5
ஈறு இயல் மருங்கின் இவை இவற்று இயல்பு என – எழுத். தொகை:29/1
கூறிய கிளவி பல் ஆறு எல்லாம் – 29/2
ஒற்றும் உகரமும் கெடும் என மொழிப – எழுத். உரு:19/3
என என் எச்சமும் சுட்டின் இறுதியும் – எழுத். உயி.மயங்:2/2
அன்றி அனைத்தும் இயல்பு என மொழிப – எழுத். உயி.மயங்:8/9
அன்றி அனைத்தும் இயல்பு என மொழிப – எழுத். உயி.மயங்:22/5
பனி என வரூஉம் கால வேற்றுமைக்கு – எழுத். உயி.மயங்:39/1
வளி என வரூஉம் பூத கிளவியும் – எழுத். உயி.மயங்:40/1
மீ என மரீஇய இடம் வரை கிளவியும் – எழுத். உயி.மயங்:48/2
உடன் நிலை மொழியும் உள என மொழிப – எழுத். உயி.மயங்:49/2
செய்யுள் மருங்கின் உரித்து என மொழிப – எழுத். உயி.மயங்:56/3
விண் என வரூஉம் காய பெயர்-வயின் – எழுத். புள்.மயங்:10/1
அல்வழி எல்லாம் இயல்பு என மொழிப – எழுத். புள்.மயங்:66/1
அல்வழி எல்லாம் உறழ் என மொழிப – எழுத். புள்.மயங்:73/1
ஏனவை புணரின் இயல்பு என மொழிப – எழுத். புள்.மயங்:86/1
ஐ அம் பல் என வரூஉம் இறுதி – எழுத். புள்.மயங்:98/1
அல்வழி எல்லாம் உறழ் என மொழிப – எழுத். புள்.மயங்:103/1
அ கிளைமொழியும் உள என மொழிப – எழுத். குற்.புண:13/2
தவல் என மொழிப உகர கிளவி – எழுத். குற்.புண:50/2
ல ன என வரூஉம் புள்ளி இறுதி முன் – எழுத். குற்.புண:76/1
இ என அறியும் அந்தம் தமக்கு இலவே – சொல். கிளவி:4/4
அ ஆ வ என வரூஉம் இறுதி – சொல். கிளவி:9/1
இயற்கை பொருளை இற்று என கிளத்தல் – சொல். கிளவி:19/1
உருபு என மொழியினும் அஃறிணை பிரிப்பினும் – சொல். கிளவி:24/1
தன்மை சுட்டலும் உரித்து என மொழிப – சொல். கிளவி:25/1
அடை சினை முதல் என முறை மூன்றும் மயங்காமை – சொல். கிளவி:26/1
யாது என வரூஉம் வினாவின் கிளவி – சொல். கிளவி:32/2
இனைத்து என அறிந்த சினை முதல் கிளவிக்கு – சொல். கிளவி:33/1
ஞாயிறு திங்கள் சொல் என வரூஉம் – சொல். கிளவி:58/3
வேற்றுமை-தாமே ஏழ் என மொழிப – சொல். வேற்.இய:1/1
ஐ என பெயரிய வேற்றுமை கிளவி – சொல். வேற்.இய:10/2
ஒடு என பெயரிய வேற்றுமை கிளவி – சொல். வேற்.இய:12/2
இன் ஆன் ஏது ஈங்கு என வரூஉம் – சொல். வேற்.இய:13/7
கு என பெயரிய வேற்றுமை கிளவி – சொல். வேற்.இய:14/2
இன் என பெயரிய வேற்றுமை கிளவி – சொல். வேற்.இய:16/2
அது என பெரிய வேற்றுமை கிளவி – சொல். வேற்.இய:18/2
கண் என பெயரிய வேற்றுமை கிளவி – சொல். வேற்.இய:20/2
கு ஐ ஆன் என வரூஉம் இறுதி – சொல். வேற்.மயங்:25/1
அ என பிறத்தல் அஃறிணை மருங்கின் – சொல். வேற்.மயங்:26/1
குவ்வும் ஐயும் இல் என மொழிப – சொல். வேற்.மயங்:26/2
உள என மொழிப உணர்ந்திசினோரே – சொல். வேற்.மயங்:34/2
இவ் என அறிதற்கு மெய் பெற கிளப்ப – சொல். விளி:2/2
த ந நு எ என அவை முதல் ஆகி – சொல். விளி:37/1
அவன் இவன் உவன் என வரூஉம் பெயரும் – சொல். பெயர்:8/2
அவள் இவள் உவள் என வரூஉம் பெயரும் – சொல். பெயர்:8/3
அவர் இவர் உவர் என வரூஉம் பெயரும் – சொல். பெயர்:8/4
யான் யாம் நாம் என வரூஉம் பெயரும் – சொல். பெயர்:8/5
அது இது உது என வரூஉம் பெயரும் – சொல். பெயர்:13/1
அவை இவை உவை என வரூஉம் பெயரும் – சொல். பெயர்:13/3
இனைத்து என கிளக்கும் எண்ணுக்குறி பெயரும் – சொல். பெயர்:14/4
எல்லாம் நீயிர் நீ என கிளந்து – சொல். பெயர்:20/3
நான்கு என மொழிமனார் சினைமுதற்பெயரே – சொல். பெயர்:21/3
நீயிர் நீ என வரூஉம் கிளவி – சொல். பெயர்:34/1
காலம்-தாமே மூன்று என மொழிப – சொல். வினை:2/1
ஏன் அல் என வரூஉம் ஏழும் – சொல். வினை:6/3
அர் ஆர் ப என வரூஉம் மூன்றும் – சொல். வினை:9/1
அ ஆ வ என வரூஉம் இறுதி – சொல். வினை:19/1
இ ஐ ஆய் என வரூஉம் மூன்றும் – சொல். வினை:26/3
இர் ஈர் மின் என வரூஉம் மூன்றும் – சொல். வினை:27/1
செய்து செய்யூ செய்பு செய்து என – சொல். வினை:31/1
செய்யியர் செய்யிய செயின் செய செயற்கு என – 31/2
செய்யியர் செய்யிய செயின் செய செயற்கு என – சொல். வினை:31/2
அ வகை ஒன்பதும் வினையெஞ்சு கிளவி – 31/3
கண்ணிய நிலைத்தே என என் கிளவி – சொல். இடை:10/3
அ பால் இரண்டு என மொழிமனார் புலவர் – சொல். இடை:14/2
பிற பிறக்கு அரோ போ மாது என வரூஉம் – சொல். இடை:31/2
உள என மொழிப பொருள் வேறுபடுதல் – சொல். இடை:33/5
உம்மை எண்ணும் என என் எண்ணும் – சொல். இடை:39/1
அவ்வ சொல்லிற்கு அவைஅவை பொருள் என – சொல். இடை:47/1
மெய் பெற கிளந்த இயல ஆயினும் – 47/2
உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் – சொல். உரி:3/2
பேம் நாம் உரும் என வரூஉம் கிளவி – சொல். உரி:67/1
இயன்ற மருங்கின் இனைத்து என அறியும் – சொல். உரி:98/4
இன்னது இது என வரூஉம் இயற்கை – சொல். எச்ச:20/3
பலர்சொல் நடைத்து என மொழிமனார் புலவர் – சொல். எச்ச:25/2
என்னா மரபின என கூறுதலும் – சொல். எச்ச:26/2
என என் எச்சம் வினையொடு முடிமே – சொல். எச்ச:42/1
எஞ்சு பொருள் கிளவி இல என மொழிப – சொல். எச்ச:43/2
ஈ தா கொடு என கிளக்கும் மூன்றும் – சொல். எச்ச:48/1
இயல்பு என மொழிப இயல்பு உணர்ந்தோரே – பொருள். அகத்:4/2
முல்லை குறிஞ்சி மருதம் நெய்தல் என – பொருள். அகத்:5/5
சொல்லிய முறையான் சொல்லவும்படுமே – 5/6
பனி எதிர் பருவமும் உரித்து என மொழிப – பொருள். அகத்:7/1
பின்பனி-தானும் உரித்து என மொழிப – பொருள். அகத்:10/1
நிலன் ஒருங்கு மயங்குதல் இல என மொழிப – பொருள். அகத்:12/2
உண்டு என மொழிப ஓர்_இடத்தான – பொருள். அகத்:15/2
அ வகை பிறவும் கரு என மொழிப – பொருள். அகத்:18/3
அழிந்தது களை என மொழிந்தது கூறி – பொருள். அகத்:39/7
இரத்தலும் தெளித்தலும் என இரு வகையொடு – பொருள். அகத்:41/23
உள்ளுறை உவமம் ஏனை உவமம் என – பொருள். அகத்:46/1
தள்ளாது ஆகும் திணை உணர் வகையே – 46/2
உள்ளுறை தெய்வம் ஒழிந்ததை நிலம் என – பொருள். அகத்:47/1
கொள்ளும் என்ப குறி அறிந்தோரே – 47/2
உள்ளுறுத்து இதனொடு ஒத்து பொருள் முடிக என – பொருள். அகத்:48/1
உள்ளுறுத்து இறுவதை உள்ளுறை உவமம் – 48/2
தந்து நிறை பாதீடு உண்டாட்டு கொடை என – பொருள். புறத்:3/7
வந்த ஈர்_ஏழ் வகையிற்று ஆகும் – 3/8
போந்தை வேம்பே ஆர் என வரூஉம் – பொருள். புறத்:5/4
வகை நால்_மூன்றே துறை என மொழிப – பொருள். புறத்:13/13
செருவகத்து இறைவன் வீழ்ந்து என சினைஇ – பொருள். புறத்:17/14
இன்னது பிழைப்பின் இது ஆகியர் என – பொருள். புறத்:24/8
துன்_அரும் சிறப்பின் வஞ்சினத்தானும் – 24/9
ஊரொடு தோற்றமும் உரித்து என மொழிப – பொருள். புறத்:30/1
தொக்க நான்கும் உள என மொழிப – பொருள். புறத்:35/11
சிறப்பு உடை மரபினவை களவு என மொழிப – பொருள். கள:9/5
ஏமுற இரண்டும் உள என மொழிப – பொருள். கள:18/2
உரை என தோழிக்கு உரைத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கள:21/3
செயிர் தீர் காட்சி கற்பு சிறந்தன்று என – பொருள். கள:22/2
தொல்லோர் கிளவி புல்லிய நெஞ்சமொடு – 22/3
பொய் என மாற்றி மெய்வழி கொடுப்பினும் – பொருள். கள:23/38
கட்டினும் கழங்கினும் வெறி என இருவரும் – பொருள். கள:24/3
கிழவோன் அறியா அறிவினள் இவள் என – பொருள். கள:26/1
மை_அறு சிறப்பின் உயர்ந்தோர் பாங்கின் – 26/2
இருவரும் உள்வழி அவன் வரவு உணர்தல் என – பொருள். கள:36/2
மதியுடம்படுத்தல் ஒரு மூ வகைத்தே – 36/3
பின்னிலை முயற்சி பெறாள் என மொழிப – பொருள். கள:37/2
பகல் புணர் களனே புறன் என மொழிப – பொருள். கள:41/1
நாம காலத்து உண்டு என தோழி – பொருள். கற்:5/8
சொல்லுறு பொருளின்-கண்ணும் சொல் என – பொருள். கற்:5/11
ஏனது சுவைப்பினும் நீ கை தொட்டது – 5/12
வானோர் அமிழ்தம் புரையுமால் எமக்கு என – பொருள். கற்:5/13
அடிசிலும் பூவும் தொடுதல்-கண்ணும் – 5/14
எங்கையற்கு உரை என இரத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:6/16
செல்லா-காலை செல்க என விடுத்தலும் – பொருள். கற்:6/17
கொடியோர் கொடுமை சுடும் என ஒடியாது – பொருள். கற்:6/25
காதல் எங்கையர் காணின் நன்று என – பொருள். கற்:6/30
மாதர் சான்ற வகையின்-கண்ணும் – 6/31
மாண் நலம் தா என வகுத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:9/13
பெரியோர் ஒழுக்கம் பெரிது என கிளந்து – பொருள். கற்:9/16
மிகை என குறித்த கொள்கை-கண்ணும் – பொருள். கற்:10/12
ஆய் மனை கிழத்திக்கும் உரித்து என மொழிப – பொருள். கற்:32/2
உரியது ஆகலும் உண்டு என மொழிப – பொருள். பொருளி:10/2
மடனொடு நிற்றல் கடன் என மொழிப – பொருள். பொருளி:11/3
மரீஇய மருங்கின் உரித்து என மொழிப – பொருள். பொருளி:17/2
பொருள் என மொழிதலும் வரைநிலை இன்றே – பொருள். பொருளி:20/1
சுரம் என மொழிதலும் வரை நிலை இன்றே – பொருள். பொருளி:22/1
வழக்கு என வழங்கலும் பழித்து அன்று என்ப – பொருள். பொருளி:24/2
எம் என வரூஉம் கிழமை தோற்றம் – பொருள். பொருளி:27/3
வரு வகை தானே வழக்கு என மொழிப – பொருள். பொருளி:28/2
உரித்து என மொழிப வாழ்க்கையுள் இரக்கம் – பொருள். பொருளி:32/2
உள்ளத்து ஊடல் உண்டு என மொழிப – பொருள். பொருளி:39/2
கிழவோள் பிறள் குணம் இவை என கூறி – பொருள். பொருளி:40/1
உடனுறை உவமம் சுட்டு நகை சிறப்பு என – பொருள். பொருளி:48/1
கெடல் அரு மரபின் உள்ளுறை ஐந்தே – 48/2
இளிவே இழவே அசைவே வறுமை என – பொருள். மெய்ப்:5/1
விளிவு இல் கொள்கை அழுகை நான்கே – 5/2
அணங்கே விலங்கே கள்வர் தம் இறை என – பொருள். மெய்ப்:8/1
பிணங்கல் சாலா அச்சம் நான்கே – 8/2
கல்வி தறுகண் புகழ்மை கொடை என – பொருள். மெய்ப்:9/1
சொல்லப்பட்ட பெருமிதம் நான்கே – 9/2
தகு முறை நான்கே ஒன்று என மொழிப – பொருள். மெய்ப்:13/3
ஊழி நான்கே இரண்டு என மொழிப – பொருள். மெய்ப்:14/3
சொல்லிய நான்கே மூன்று என மொழிப – பொருள். மெய்ப்:15/3
எடுத்த நான்கே நான்கு என மொழிப – பொருள். மெய்ப்:16/4
பொருந்திய நான்கே ஐந்து என மொழிப – பொருள். மெய்ப்:17/3
விளம்பிய நான்கே ஆறு என மொழிப – பொருள். மெய்ப்:18/3
நிறையே அருளே உணர்வொடு திரு என – பொருள். மெய்ப்:25/3
முறையுற கிளந்த ஒப்பினது வகையே – 25/4
உவம போலி ஐந்து என மொழிப – பொருள். உவம:24/1
உவம தன்மையும் உரித்து என மொழிப – பொருள். உவம:34/1
நல் இசை புலவர் செய்யுள் உறுப்பு என – பொருள். செய்யு:1/14
வல்லிதின் கூறி வகுத்து உரைத்தனரே – 1/15
ஒற்று அளபெடுப்பினும் அற்று என மொழிப – பொருள். செய்யு:18/1
வஞ்சிச்சீர் என வகைபெற்றனவே – பொருள். செய்யு:20/1
அடி இறந்து வருதல் இல் என மொழிப – பொருள். செய்யு:34/1
ஈர் எழுத்து மிகுதலும் இயல்பு என மொழிப – பொருள். செய்யு:39/2
ஈர் எழுத்து மிகுதலும் இயல்பு என மொழிப – பொருள். செய்யு:40/2
குன்றலும் மிகுதலும் இல் என மொழிப – பொருள். செய்யு:43/2
ஐ சீர் அடியும் உள என மொழிப – பொருள். செய்யு:63/2
யாப்பு என மொழிப யாப்பு அறி புலவர் – பொருள். செய்யு:78/3
துள்ளல் ஓசை கலி என மொழிப – பொருள். செய்யு:83/1
தூக்கு இயல் வகையே ஆங்கு என மொழிப – பொருள். செய்யு:87/1
மோனை எதுகை முரணே இயைபு என – பொருள். செய்யு:88/1
நால் நெறி மரபின தொடை வகை என்ப – 88/2
பொழிப்பு என மொழிதல் புலவர் ஆறே – பொருள். செய்யு:98/2
இரு சீர் இடையிடின் ஒரூஉ என மொழிப – பொருள். செய்யு:99/1
தொடை வகை நிலையே ஆங்கு என மொழிப – பொருள். செய்யு:103/1
ஆசிரியம் வஞ்சி வெண்பா கலி என – பொருள். செய்யு:105/1
நால் இயற்று என்ப பா வகை விரியே – 105/2
வெண்பா நடைத்தே கலி என மொழிப – பொருள். செய்யு:108/2
செவியறிவுறூஉ என அவையும் அன்ன – பொருள். செய்யு:111/2
அவிதல் கடன் என செவியுறுத்தன்றே – பொருள். செய்யு:114/3
பொதுவாய் நிற்றற்கும் உரித்து என மொழிப – பொருள். செய்யு:120/3
செம்பொருள் கரந்தது என இரு வகைத்தே – பொருள். செய்யு:124/2
செய்யுள்-தாமே இரண்டு என மொழிப – பொருள். செய்யு:127/1
இடைநிலைப்பாட்டே தரவு போக்கு அடை என – பொருள். செய்யு:132/1
நடை நவின்று ஒழுகும் ஒன்று என மொழிப – 132/2
நடை நவின்று ஒழுகும் ஒன்று என மொழிப – பொருள். செய்யு:132/2
வண்ணகம் ஒருபோகு என இரு வகைத்தே – பொருள். செய்யு:139/2
பா நிலை வகையே கொச்சக கலி என – பொருள். செய்யு:155/1
நூல் நவில் புலவர் நுவன்று அறைந்தனரே – 155/2
புறநிலை வாயுறை செவியறிவுறூஉ என – பொருள். செய்யு:161/1
திறநிலை மூன்றும் திண்ணிதின் தெரியின் – 161/2
அடி வரை இல்லன ஆறு என மொழிப – பொருள். செய்யு:164/2
ஓத்து என மொழிப உயர் மொழி புலவர் – பொருள். செய்யு:170/3
உரை வகை நடையே நான்கு என மொழிப – பொருள். செய்யு:173/5
மறை என மொழிதல் மறையோர் ஆறே – பொருள். செய்யு:186/4
கரும நிகழ்ச்சி இடம் என மொழிப – பொருள். செய்யு:198/2
பரத்தை வாயில் என இரு வீற்றும் – பொருள். செய்யு:199/1
மாட்டு என மொழிப பாட்டியல் வழக்கின் – பொருள். செய்யு:210/3
ஆங்கனம் என மொழிப அறிந்திசினோரே – பொருள். செய்யு:213/12
வண்ணம்-தாமே இவை என மொழிப – பொருள். செய்யு:234/1
தோல் என மொழிப தொல் மொழி புலவர் – பொருள். செய்யு:238/3
புலன் என மொழிப புலன் உணர்ந்தோரே – பொருள். செய்யு:241/3
யாத்த ஆண்பால் பெயர் என மொழிப – பொருள். மரபி:2/5
பிள்ளை குழவி கன்றே போத்து என – பொருள். மரபி:24/1
கொள்ளவும் அமையும் ஓர்_அறிவு உயிர்க்கே – 24/2
ஏற்றை கிளவி உரித்து என மொழிப – பொருள். மரபி:49/2
பன்றி புல்வாய் நாய் என மூன்றும் – பொருள். மரபி:58/1
இல் என மொழிப பிற வகை நிகழ்ச்சி – பொருள். மரபி:80/2
புற காழனவே புல் என மொழிப – பொருள். மரபி:85/1
அக காழனவே மரம் என மொழிப – பொருள். மரபி:85/2
ஈர்க்கே குலை என நேர்ந்தன பிறவும் – பொருள். மரபி:86/3
புல்லொடு வரும் என சொல்லினர் புலவர் – பொருள். மரபி:86/4
முதலும் வழியும் என நுதலிய நெறியின – பொருள். மரபி:93/3
நூல் என மொழிப நுணங்கு மொழி புலவர் – பொருள். மரபி:98/5
விதித்தலும் விலக்கலும் என இரு வகையொடு – பொருள். மரபி:99/3
சூத்திரத்து இயல்பு என யாத்தனர் புலவர் – பொருள். மரபி:100/8
எனப்பட்ட (3)
உள எனப்பட்ட எல்லா சொல்லும் – எழுத். தொகை:22/3
உள எனப்பட்ட ஒன்பதிற்று எழுத்தே – எழுத். தொகை:28/2
உள எனப்பட்ட எல்லா பெயரும் – சொல். விளி:35/1
எனப்படினும் (1)
பறழ் எனப்படினும் உறழ் ஆண்டு இல்லை – பொருள். மரபி:7/1
எனப்படுதல் (1)
முன்னிலை அறன் எனப்படுதல் என்று இரு வகை – பொருள். கள:23/41
எனப்படுதலின் (1)
அவன் சோர்பு காத்தல் கடன் எனப்படுதலின் – பொருள். கற்:33/1
மகன் தாய் உயர்பும் தன் உயர்பு ஆகும் – 33/2
எனப்படுப (4)
எழுத்து எனப்படுப – எழுத். நூல்:1/1
அகரம் முதல் – 1/2
விளி எனப்படுப கொள்ளும் பெயரொடு – சொல். விளி:1/1
சொல் எனப்படுப பெயரே வினை என்று – சொல். பெயர்:4/1
இடை எனப்படுப பெயரொடும் வினையொடும் – சொல். இடை:1/1
எனப்படுபவை (2)
பெயர் எனப்படுபவை தெரியும்-காலை – சொல். பெயர்:6/2
சிதைவு எனப்படுபவை வசை அற நாடின் – பொருள். மரபி:108/1
எனப்படுமே (15)
சீர் இயைந்து இற்றது சீர் எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:12/2
நால் சீர் கொண்டது அடி எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:32/1
அடியின் சிறப்பே பாட்டு எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:35/1
நோக்குதல் காரணம் நோக்கு எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:104/2
செம்பொருள் ஆயின வசை எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:125/1
போக்கு இயல் வகையே வைப்பு எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:136/1
பிரிவொடு புணர்ந்தது கற்பு எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:187/4
தொகு நிலை கிளவி பயன் எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:203/2
அ திறம் தானே துறை எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:209/4
அ வகை-தானே அழகு எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:236/2
புள்ளி இறுதி இயைபு எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:240/2
கடல் வாழ் சுறவும் ஏறு எனப்படுமே – பொருள். மரபி:40/1
மற்று இவை எல்லாம் போத்து எனப்படுமே – பொருள். மரபி:41/2
சொல்வாய் நாடின் பிணை எனப்படுமே – பொருள். மரபி:57/2
ஒன்ற உரைப்பது உரை எனப்படுமே – பொருள். மரபி:103/3
எனப்படுவது (8)
வினை எனப்படுவது வேற்றுமை கொள்ளாது – சொல். வினை:1/1
முதல் எனப்படுவது நிலம் பொழுது இரண்டின் – பொருள். அகத்:4/1
முதல் எனப்படுவது ஆ இரு வகைத்தே – பொருள். அகத்:17/1
குறி எனப்படுவது இரவினும் பகலினும் – பொருள். கள:39/1
கற்பு எனப்படுவது கரணமொடு புணர – பொருள். கற்:1/1
நூல் எனப்படுவது நுவலும்-காலை – பொருள். செய்யு:166/2
வழக்கு எனப்படுவது உயர்ந்தோர் மேற்றே – பொருள். மரபி:92/1
வழி எனப்படுவது அதன் வழித்து ஆகும் – பொருள். மரபி:95/1
எனப்படுவோள் (1)
தாய் எனப்படுவோள் செவிலி ஆகும் – பொருள். கள:33/2
எனல் (3)
இன்ன பெயரே இவை எனல் வேண்டின் – சொல். பெயர்:39/1
வேழக்கு உரித்தே விதந்து களிறு எனல் – பொருள். மரபி:34/1
கேழல்-கண்ணும் கடி வரை இன்றே – 34/2
சூழும்-காலை அளகு எனல் அமையா – பொருள். மரபி:55/2
எனவும் (1)
என்றும் எனவும் ஒடுவும் தோன்றி – சொல். இடை:46/1
எனவே (1)
எதிர்மறை உம்மை எனவே சொல்லே – சொல். எச்ச:34/2
எனற்கு (4)
மானொடு ஐந்தும் கன்று எனற்கு உரிய – பொருள். மரபி:15/2
என்று இவை நான்கும் ஏறு எனற்கு உரிய – பொருள். மரபி:38/2
ஆண்பால் எல்லாம் ஆண் எனற்கு உரிய – பொருள். மரபி:50/1
பெண்பால் எல்லாம் பெண் எனற்கு உரிய – பொருள். மரபி:50/2
எனா (1)
உம்மை தொக்க எனா என் கிளவியும் – சொல். இடை:41/1
எனாஅ (21)
பின் சார் அயல் புடை தே வகை எனாஅ – சொல். வேற்.இய:21/2
முன் இடை கடை தலை வலம் இடம் எனாஅ – 21/3
முன் இடை கடை தலை வலம் இடம் எனாஅ – சொல். வேற்.இய:21/3
அன்ன பிறவும் அதன் பால என்மனார் – 21/4
தன்மை அடக்கம் வரைதல் அன்பு எனாஅ – பொருள். மெய்ப்:12/3
கைம்மிகல் நலிதல் சூழ்ச்சி வாழ்த்தல் – 12/4
நாணுதல் துஞ்சல் அரற்று கனவு எனாஅ – பொருள். மெய்ப்:12/5
முனிதல் நினைதல் வெரூஉதல் மடிமை – 12/6
கருதல் ஆராய்ச்சி விரைவு உயிர்ப்பு எனாஅ – பொருள். மெய்ப்:12/7
கையாறு இடுக்கண் பொச்சாப்பு பொறாமை – 12/8
வியர்த்தல் ஐயம் மிகை நடுக்கு எனாஅ – பொருள். மெய்ப்:12/9
இவையும் உளவே அவை அலங்கடையே – 12/10
என்ன மான என்றவை எனாஅ – பொருள். உவம:11/3
ஒன்ற ஒடுங்க ஒட்ட ஆங்க – 11/4
என்ற வியப்ப என்றவை எனாஅ – பொருள். உவம:11/5
எள்ள விழைய விறப்ப நிகர்ப்ப – 11/6
கள்ள கடுப்ப ஆங்கு_அவை எனாஅ – பொருள். உவம:11/7
காய்ப்ப மதிப்ப தகைய மருள – 11/8
மாற்ற மறுப்ப ஆங்கு_அவை எனாஅ – பொருள். உவம:11/9
புல்ல பொருவ பொற்ப போல – 11/10
வெல்ல வீழ ஆங்கு_அவை எனாஅ – பொருள். உவம:11/11
நாட நளிய நடுங்க நந்த – 11/12
ஓட புரைய என்றவை எனாஅ – பொருள். உவம:11/13
ஆறாறு அவையும் அன்ன பிறவும் – 11/14
மாத்திரை எழுத்து இயல் அசை வகை எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/1
யாத்த சீரே அடி யாப்பு எனாஅ – 1/2
யாத்த சீரே அடி யாப்பு எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/2
மரபே தூக்கே தொடை வகை எனாஅ – 1/3
மரபே தூக்கே தொடை வகை எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/3
நோக்கே பாவே அளவு இயல் எனாஅ – 1/4
நோக்கே பாவே அளவு இயல் எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/4
திணையே கைகோள் கூற்று வகை எனாஅ – 1/5
திணையே கைகோள் கூற்று வகை எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/5
கேட்போர் களனே கால வகை எனாஅ – 1/6
கேட்போர் களனே கால வகை எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/6
பயனே மெய்ப்பாடு எச்ச வகை எனாஅ – 1/7
பயனே மெய்ப்பாடு எச்ச வகை எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/7
முன்னம் பொருளே துறை வகை எனாஅ – 1/8
முன்னம் பொருளே துறை வகை எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/8
மாட்டே வண்ணமொடு யாப்பு இயல் வகையின் – 1/9
விருந்தே இயைபே புலனே இழைபு எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/12
பொருந்த கூறிய எட்டொடும் தொகைஇ – 1/13
எனின் (2)
எ பொருள் ஆயினும் அல்லது இல் எனின் – சொல். கிளவி:35/1
அ பொருள் அல்லா பிறிது பொருள் கூறல் – 35/2
என் உற்றன-கொல் இவை எனின் அல்லதை – பொருள். பொருளி:9/2
எனினும் (2)
வருவ உள எனினும் வந்தவற்று இயலான் – பொருள். செய்யு:243/3
பிணவல் எனினும் அவற்றின் மேற்றே – பொருள். மரபி:59/1
எனும் (10)
ங ஞ ண ந ம ன எனும் புள்ளி முன்னர் – எழுத். நூல்:25/1
க த ந ப ம எனும் ஆ ஐந்து எழுத்தும் – எழுத். மொழி:28/1
அ ஐ ஔ எனும் மூன்று அலங்கடையே – எழுத். மொழி:29/2
ஆ எ ஒ எனும் மூ உயிர் ஞகாரத்து உரிய – எழுத். மொழி:31/1
ஏ ஒ எனும் உயிர் ஞகாரத்து இல்லை – எழுத். மொழி:40/1
ஞ ந ம ய வ எனும் முதல் ஆகு மொழியும் – எழுத். தொகை:2/1
எல்லாம் எனும் பெயர் உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:27/2
தான் யான் எனும் பெயர் உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:57/1
தன்னினும் பிறிதினும் இதனது இது எனும் – சொல். வேற்.இய:18/3
அன்ன கிளவி கிழமைத்து அதுவே – 18/4
த ந நு எ எனும் அவை முதல் ஆகிய – சொல். எச்ச:14/1
எனை (3)
எனை பிரிவும் அ இயல் நிலையும் – பொருள். கற்:49/1
ஒரு பால் கிளவி எனை பால்-கண்ணும் – பொருள். பொருளி:28/1
மருட்பா எனை இரு சார் அல்லது – பொருள். செய்யு:85/1