கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்
இ 18
இக்கின் 1
இக்கே 2
இக 1
இகந்து 2
இகப்பினும் 1
இகர 10
இகரம் 6
இகல் 1
இகழ்ச்சி-கண்ணும் 1
இகார 1
இகும் 1
இகுமும் 1
இசை 18
இசைக்கும் 15
இசைக்குமன 1
இசைகள் 1
இசைத்தல் 3
இசைத்தலும் 1
இசைநிலை 1
இசைநிறை 3
இசைப்ப 1
இசைப்பினும் 3
இசைப்பு 1
இசைமை 1
இசைய 1
இசையா 3
இசையான் 1
இசையிடன் 1
இசையின் 1
இசையினும் 3
இசையே 2
இசையொடு 2
இட்ட 4
இட்டு 2
இட-வயின் 1
இடக்கர் 1
இடங்கள் 1
இடத்த 2
இடத்தான் 1
இடத்தான 5
இடத்தானும் 1
இடத்தின் 1
இடத்தினும் 3
இடத்து 9
இடத்தும் 5
இடத்தொடு 2
இடத்தொடும் 1
இடம் 8
இடன் 19
இடனும் 2
இடனும்-மார் 6
இடித்து 1
இடுக்கண் 1
இடும்பை 1
இடும்பையும் 3
இடை 45
இடை_சுர 3
இடை_சுரத்து 1
இடைச்சொல் 2
இடைத்தொடர் 2
இடைநிலை 1
இடைநிலைப்பாட்டே 2
இடைப்படின் 1
இடைமையும் 1
இடையிட்ட 2
இடையிட்டு 3
இடையிடின் 1
இடையிடுதல் 1
இடையும் 2
இடையூறு 2
இடையெழுத்து 1
இடையொற்று 1
இடைஇடை 1
இணை 2
இதழ் 3
இதழும் 1
இதழே 1
இதன் 1
இதனது 2
இதனின் 1
இதனொடு 1
இது 12
இம்பர் 3
இம்பரும் 2
இமை 1
இமைப்பே 1
இமையோர் 1
இயக்கம் 2
இயங்கலும் 1
இயங்கு 2
இயம்பலும் 1
இயல் 87
இயல்-தானே 1
இயல்பான் 1
இயல்பின்-கண்ணும் 2
இயல்பினவே 2
இயல்பு 28
இயல்பும் 1
இயல்பும்-மார் 2
இயல்புற 1
இயல்பே 11
இயல்பொடு 1
இயல 32
இயலசை 3
இயலா 2
இயலாது 1
இயலான் 9
இயலான 3
இயலின் 2
இயலினும் 3
இயலும் 22
இயற்கை 51
இயற்கைத்து 4
இயற்கைய 7
இயற்கையின் 3
இயற்கையும் 5
இயற்சீர் 7
இயற்சொல் 1
இயற்சொல்-தாமே 1
இயற்படு 1
இயற்புலவர் 1
இயற்பெயர் 15
இயற்பெயரே 2
இயற்றல் 1
இயற்றினர் 1
இயற்று 2
இயற்றே 25
இயறல் 1
இயன்மொழி 1
இயன்ற 2
இயன்றது 1
இயன்று 1
இயை 1
இயைந்த 3
இயைந்ததாகும் 1
இயைந்தவை 1
இயைந்தன 1
இயைந்து 2
இயைபவை 1
இயைபின் 1
இயைபு 4
இயைபு_வண்ணம் 2
இயைபே 2
இயைய 4
இயையின் 10
இயையினும் 3
இயையு-மன் 1
இயையும் 1
இர் 1
இரக்கத்தானும் 1
இரக்கம் 1
இரக்கமும் 1
இரங்கல் 3
இரங்கலும் 2
இரங்கிய 1
இரங்கினும் 1
இரட்டல் 2
இரட்டலும் 1
இரட்டாது 1
இரட்டி 1
இரட்டின் 1
இரட்டும் 2
இரட்டை 2
இரட்டைக்கிளவி 2
இரண்டன் 2
இரண்டாகுவதே 1
இரண்டின் 2
இரண்டு 29
இரண்டும் 20
இரண்டொடும் 1
இரத்தல்-கண்ணும் 1
இரத்தலும் 1
இரந்து 1
இரப்பினும் 1
இரலையும் 2
இரவின் 1
இரவினும் 3
இரவு 2
இரா 1
இரு 86
இரு-வயின் 3
இரு_நால் 1
இரு_நான்கு 2
இரு_நான்கே 1
இரு_மூன்று 3
இரு_மூன்றே 1
இருத்தல் 1
இருந்த 1
இருந்து 1
இருபஃது 1
இருபத்தைந்து 1
இருபெயரொட்டும் 1
இரும் 1
இருவர் 2
இருவர்க்கும் 1
இருவரும் 2
இருவரை 1
இருள் 2
இல் 28
இல்ல 1
இல்லகத்துள்ளும் 1
இல்லது 1
இல்லம் 1
இல்லன 1
இல்லா 6
இல்லும் 1
இல்லை 33
இல்லொடு 1
இல்லோர் 1
இல 11
இலக்கண 1
இலக்கணம் 3
இலக்கம் 1
இலம் 1
இலம்பாடு 1
இலவே 36
இலள் 1
இலி 1
இலை 1
இலையே 1
இவ் 1
இவண் 3
இவணையான 1
இவர் 5
இவர்க்கு 1
இவர்தலும் 1
இவர்ந்த 1
இவள் 2
இவற்றின் 1
இவற்று 1
இவற்றொடு 1
இவன் 1
இவை 21
இவையும் 1
இழந்த 2
இழந்து 1
இழவின் 1
இழவே 1
இழித்தல் 1
இழிந்துழி 1
இழிந்தோர்க்கு 1
இழிந்தோன் 1
இழிபு 3
இழிபே 1
இழுக்கம் 1
இழுக்கு 1
இழுமென் 1
இழை 2
இழைத்த 2
இழைத்து 1
இழைபின் 1
இழைபு 1
இழையின் 1
இழையே 1
இளமை 7
இளமை-தானே 1
இளமையது 1
இளமையோள்-வயின் 1
இளி 1
இளிவரல் 2
இளிவும் 1
இளிவே 1
இளையர் 1
இளையோர்க்கு 1
இற்றது 1
இற்று 3
இறத்தல் 2
இறந்த 5
இறந்ததன் 1
இறந்தது 2
இறந்தனவே 2
இறந்து 5
இறப்ப 1
இறப்பின் 2
இறப்பினும் 2
இறப்பே 2
இறவாது 2
இறாஅல் 1
இறு 11
இறுதல் 1
இறுதி 92
இறுதி-கண்ணும் 1
இறுதிக்கு 2
இறுதியான 4
இறுதியில் 1
இறுதியும் 31
இறுதியொடு 1
இறுவதை 1
இறுவாய் 5
இறூஉம் 1
இறை 2
இறைச்சி 1
இறைச்சி-தானே 1
இறைச்சியின் 1
இறைச்சியும் 2
இறைச்சியுள் 1
இறைவன் 1
இன் 21
இன்பத்தை 1
இன்பம் 3
இன்பமும் 4
இன்புறல் 3
இன்மை 13
இன்மையது 1
இன்மையான 2
இன்மையின் 6
இன்மையும் 2
இன்மையொடு 1
இன்றி 23
இன்றியமையாது 1
இன்றியும் 2
இன்றிவர் 1
இன்று 19
இன்றே 43
இன்ன 5
இன்னதற்கு 1
இன்னது 2
இன்னல் 1
இன்னவை 1
இன்னன் 1
இன்னா 2
இன்னாமையே 1
இன்னின் 1
இன்னும் 2
இன்னே 5
இன்னொடு 3
இன 5
இனத்தின் 1
இனத்தினும் 1
இனம் 4
இனி 1
இனிது 2
இனைத்து 3
முழு நூற்பாவையும் காண, தொடரடைவு அடியில் அடிக்கோடிடப்பட்டுள்ள எண்ணைச் சொடுக்கவும்.
இ (18)
அ இ உ – எழுத். நூல்:3/2
அ இ உ அ மூன்றும் சுட்டு – எழுத். நூல்:31/1
இ ஈ எ ஏ ஐ என இசைக்கும் – எழுத். பிறப்:4/1
இ என அறிய கிளக்கும்-காலை – எழுத். புணர்:5/5
இ என மொழிப திரியும் ஆறே – எழுத். புணர்:7/3
வேற்றுமை அல் வழி இ ஐ என்னும் – எழுத். தொகை:16/1
இ இடை நிலைஇ ஈறு கெட ரகரம் – எழுத். புள்.மயங்:31/3
இ என அறியும் அந்தம் தமக்கு இலவே – சொல். கிளவி:4/4
இ உ ஐ ஓ என்னும் இறுதி – சொல். விளி:3/2
இ ஈ ஆகும் ஐ ஆய் ஆகும் – சொல். விளி:4/2
என்று இ பாற்கும் ஓர்_அன்னவ்வே – சொல். பெயர்:28/3
இ ஐ ஆய் என வரூஉம் மூன்றும் – சொல். வினை:26/3
ஈற்றசை இ ஐந்து ஏகாரம்மே – சொல். இடை:9/2
மெய்ம்மையானும் இ இரண்டு ஆகும் – சொல். எச்ச:31/5
மறத்தல் மயக்கம் சாக்காடு என்று இ – பொருள். கள:9/4
சிறப்பு உடை மரபினவை களவு என மொழிப – 9/5
இ இடத்து இ மொழி இவர் இவர்க்கு உரிய என்று – பொருள். செய்யு:207/1
இ இடத்து இ மொழி இவர் இவர்க்கு உரிய என்று – பொருள். செய்யு:207/1
இது ஆகு இ திணைக்கு உரிப்பொருள் என்னாது – பொருள். செய்யு:208/3
இக்கின் (1)
இக்கின் இகரம் இகர முனை அற்றே – எழுத். புணர்:24/1
இக்கே (2)
ஒன்னே ஆனே அக்கே இக்கே – எழுத். புணர்:17/3
அன் என் கிளவி உளப்பட பிறவும் – 17/4
திங்கள் முன் வரின் இக்கே சாரியை – எழுத். உயி.மயங்:46/1
இக (1)
மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் – சொல். இடை:26/1
இகந்து (2)
பதி இகந்து நுகர்தலும் உரிய என்ப – பொருள். கற்:50/2
அடி இகந்து வரினும் கடி வரை இன்றே – பொருள். செய்யு:183/1
இகப்பினும் (1)
காணா வகையின் பொழுது நனி இகப்பினும் – பொருள். கள:16/2
தான் அகம் புகாஅன் பெயர்தல் இன்மையின் – 16/3
இகர (10)
இகர உகரம் இசை நிறைவு ஆகும் – எழுத். மொழி:9/2
இகர யகரம் இறுதி விரவும் – எழுத். மொழி:25/1
இக்கின் இகரம் இகர முனை அற்றே – எழுத். புணர்:24/1
இகர ஈற்று பெயர் திரிபு இடன் உடைத்தே – எழுத். தொகை:12/2
சுட்டு முதல் ஆகிய இகர இறுதியும் – எழுத். தொகை:17/1
எகர முதல் வினாவின் இகர இறுதியும் – எழுத். தொகை:17/2
இகர இறுதி பெயர்நிலை முன்னர் – எழுத். உயி.மயங்:33/1
அளபெடை மிகூஉம் இகர இறு பெயர் – சொல். விளி:8/1
பெண்மை அடுத்த இகர இறுதியும் – சொல். பெயர்:9/3
நம் ஊர்ந்து வரூஉம் இகர ஐகாரமும் – சொல். பெயர்:9/4
இகரம் (6)
அகர இகரம் ஐகாரம் ஆகும் – எழுத். மொழி:21/1
இன்னின் இகரம் ஆவின் இறுதி – எழுத். புணர்:18/2
இக்கின் இகரம் இகர முனை அற்றே – எழுத். புணர்:24/1
நின்ற இகரம் உகரம் ஆதல் – எழுத். உயி.மயங்:35/2
இறுதி இகரம் மெய்யொடும் கெடுமே – எழுத். உயி.மயங்:38/2
யகரம் வரு-வழி இகரம் குறுகும் – எழுத். குற்.புண:5/1
இகல் (1)
இகல் மதில் குடுமி கொண்ட மண்ணுமங்கலமும் – பொருள். புறத்:13/10
இகழ்ச்சி-கண்ணும் (1)
இல்லோர் செய்வினை இகழ்ச்சி-கண்ணும் – பொருள். கற்:10/2
பல் வேறு புதல்வர் கண்டு நனி உவப்பினும் – 10/3
இகார (1)
ஆயிடை வருதல் இகார ரகாரம் – எழுத். குற்.புண:58/5
இகும் (1)
மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் – சொல். இடை:26/1
இகுமும் (1)
இகுமும் சின்னும் ஏனை இடத்தொடும் – சொல். இடை:27/2
இசை (18)
அளபு இறந்து உயிர்த்தலும் ஒற்று இசை நீடலும் – எழுத். நூல்:33/1
குன்று இசை மொழி-வயின் நின்று இசை நிறைக்கும் – எழுத். மொழி:8/1
குன்று இசை மொழி-வயின் நின்று இசை நிறைக்கும் – எழுத். மொழி:8/1
இகர உகரம் இசை நிறைவு ஆகும் – எழுத். மொழி:9/2
அண்ணம் சேர்ந்த மிடற்று எழு வளி இசை – எழுத். பிறப்:17/1
கண்ணுற்று அடைய யகாரம் பிறக்கும் – 17/2
மூக்கின் வளி இசை யாப்புற தோன்றும் – எழுத். பிறப்:18/3
அகத்து எழு வளி இசை அரில் தப நாடி – எழுத். பிறப்:20/4
மெய் தெரி வளி இசை அளபு நுவன்றிசினே – எழுத். பிறப்:20/7
இசைப்பு இசை ஆகும் – சொல். உரி:12/1
இசை பொருள் கிளவி என்மனார் புலவர் – சொல். உரி:60/2
இசை படு பொருளே நான்கு வரம்பு ஆகும் – சொல். எச்ச:27/1
ஒருவன் மண்டிய நல் இசை நிலையும் – பொருள். புறத்:17/15
ஈர்_ஐந்து ஆகும் என்ப பேர் இசை – பொருள். புறத்:24/18
மாய்ந்த மகனை சுற்றிய சுற்றம் – 24/19
தாவின் நல் இசை கருதிய கிடந்தோர்க்கு – பொருள். புறத்:36/1
பேர் இசை ஊர்தி பாகர் பாங்கினும் – பொருள். கற்:5/48
நல் இசை நயந்தோர் சொல்லொடு தொகைஇ – பொருள். கற்:6/26
இசை திரிந்து இசைப்பினும் இயையு-மன் பொருளே – பொருள். பொருளி:1/1
நல் இசை புலவர் செய்யுள் உறுப்பு என – பொருள். செய்யு:1/14
இசைக்கும் (15)
ஓர் அளபு இசைக்கும் குற்றெழுத்து என்ப – எழுத். நூல்:3/4
ஈர் அளபு இசைக்கும் நெட்டெழுத்து என்ப – எழுத். நூல்:4/3
இரண்டு இறந்து இசைக்கும் தொடர்மொழி உளப்பட – எழுத். மொழி:12/2
மிடற்று பிறந்த வளியின் இசைக்கும் – எழுத். பிறப்:2/3
இ ஈ எ ஏ ஐ என இசைக்கும் – எழுத். பிறப்:4/1
அ-பால் ஐந்தும் அவற்று ஓர்_அன்ன – 4/2
உ ஊ ஒ ஓ ஔ என இசைக்கும் – எழுத். பிறப்:5/1
அ-பால் ஐந்தும் இதழ் குவிந்து இயலும் – 5/2
அஃது இவண் நுவலாது எழுந்து புறத்து இசைக்கும் – எழுத். பிறப்:20/6
மெய் தெரி வளி இசை அளபு நுவன்றிசினே – 20/7
மெய் பெற கிளந்து பொருள் வரைந்து இசைக்கும் – எழுத். தொகை:15/12
ஐகார வேற்றுமை திரிபு என மொழிப – 15/13
உயர்திணை மருங்கின் பால் பிரிந்து இசைக்கும் – சொல். கிளவி:4/5
ஈற்றின் நின்று இசைக்கும் பதினோர் எழுத்தும் – சொல். கிளவி:10/2
பல் ஆறாக பொருள் புணர்ந்து இசைக்கும் – சொல். வேற்.இய:22/3
எல்லா சொல்லும் உரிய என்ப – 22/4
சேய்மையின் இசைக்கும் வழக்கத்தான – சொல். விளி:35/3
ஈர் அளபு இசைக்கும் இறுதியில் உயிரே – சொல். இடை:33/1
ஈற்று நின்று இசைக்கும் ஏ என் இறுதி – சொல். இடை:38/1
தம் பொருள் வழாமை இசைக்கும் சொல்லே – சொல். எச்ச:2/4
இசைக்குமன (1)
ஆ இரு திணையின் இசைக்குமன சொல்லே – சொல். கிளவி:1/3
இசைகள் (1)
தம்தம் இசைகள் ஒத்தன நிலையே – எழுத். நூல்:25/2
இசைத்தல் (3)
மூ அளபு இசைத்தல் ஓர் எழுத்து இன்றே – எழுத். நூல்:5/1
நின்று-ஆங்கு இசைத்தல் இவண் இயல்பு இன்றே – சொல். கிளவி:59/1
எழுத்து பிரிந்து இசைத்தல் இவண் இயல்பு இன்றே – சொல். உரி:97/1
இசைத்தலும் (1)
இசைத்தலும் உரிய வேறிடத்தான – சொல். கிளவி:60/1
இசைநிலை (1)
இசைநிலை நிறைய நிற்குவது ஆயின் – பொருள். செய்யு:27/1
இசைநிறை (3)
இசைநிறை கிளவி ஆகி வருநவும் – சொல். இடை:2/6
ஏயும் குரையும் இசைநிறை அசைநிலை – சொல். இடை:24/1
இசைநிறை அசைநிலை பொருளொடு புணர்தல் என்று – சொல். எச்ச:15/1
இசைப்ப (1)
பெயரும் தொழிலும் பிரிந்து ஒருங்கு இசைப்ப – எழுத். புணர்:30/1
வேற்றுமை உருபு நிலைபெறு வழியும் – 30/2
இசைப்பினும் (3)
மொழிப்படுத்து இசைப்பினும் தெரிந்து வேறு இசைப்பினும் – எழுத். மொழி:20/1
மொழிப்படுத்து இசைப்பினும் தெரிந்து வேறு இசைப்பினும் – எழுத். மொழி:20/1
எழுத்து இயல் திரியா என்மனார் புலவர் – 20/2
இசை திரிந்து இசைப்பினும் இயையு-மன் பொருளே – பொருள். பொருளி:1/1
இசைப்பு (1)
இசைப்பு இசை ஆகும் – சொல். உரி:12/1
இசைமை (1)
ஈறு இயல் மருங்கினும் இசைமை தோன்றும் – எழுத். மொழி:6/1
இசைய (1)
அளபின் எடுத்த இசைய என்ப – சொல். இடை:13/2
இசையா (3)
இரட்டைக்கிளவி இரட்டின் பிரிந்து இசையா – சொல். கிளவி:48/1
பால் பிரிந்து இசையா உயர்திணை மேன – சொல். கிளவி:58/6
அசை திரிந்து இசையா என்மனார் புலவர் – பொருள். பொருளி:1/2
இசையான் (1)
குறிப்பின் இசையான் நெறிப்பட தோன்றும் – சொல். இடை:33/6
இசையிடன் (1)
இசையிடன் அருகும் தெரியும்-காலை – எழுத். நூல்:13/2
இசையின் (1)
இசையின் திரிதல் நிலைஇய பண்பே – எழுத். புணர்:39/2
இசையினும் (3)
உருவினும் இசையினும் அருகி தோன்றும் – எழுத். மொழி:7/1
குறிப்பினும் பண்பினும் இசையினும் தோன்றி – எழுத். குற்.புண:77/2
இசையினும் குறிப்பினும் பண்பினும் தோன்றி – சொல். உரி:1/2
இசையே (2)
வினையே குறிப்பே இசையே பண்பே – சொல். இடை:10/1
குறிப்பே இசையே ஆ ஈர்_ஐந்தும் – சொல். எச்ச:34/3
இசையொடு (2)
உள என மொழிப இசையொடு சிவணிய – எழுத். நூல்:33/2
அசையும் சீரும் இசையொடு சேர்த்தி – பொருள். செய்யு:11/1
இட்ட (4)
மூன்று தலை இட்ட முப்பதிற்று எழுத்தின் – எழுத். புணர்:1/1
இரண்டு தலை இட்ட முதல் ஆகு இருபஃது – எழுத். புணர்:1/2
அ நால் ஐந்தும் மூன்று தலை இட்ட – சொல். வினை:11/2
முன்னுற கிளந்த உயர்திணையவ்வே – 11/3
ஆறு தலை இட்ட அ நால்_ஐந்தும் – பொருள். செய்யு:1/10
இட்டு (2)
இட்டு பிரிவு இரங்கினும் அருமை செய்து அயர்ப்பினும் – பொருள். கள:20/6
எண் இடை இட்டு சின்னம் குன்றியும் – பொருள். செய்யு:149/3
இட-வயின் (1)
ஒல்லார் இட-வயின் புல்லிய பாங்கினும் – பொருள். புறத்:21/13
இடக்கர் (1)
நீ என் பெயரும் இடக்கர் பெயரும் – எழுத். உயி.மயங்:48/1
இடங்கள் (1)
அன்ன இடங்கள் அல்வழி எல்லாம் – பொருள். பொருளி:11/2
இடத்த (2)
தன்மை முன்னிலை ஆ ஈர் இடத்த – சொல். கிளவி:29/3
ஏனை இரண்டும் ஏனை இடத்த – சொல். கிளவி:30/1
இடத்தான் (1)
அ மூ இடத்தான் வினையினும் குறிப்பினும் – சொல். எச்ச:31/4
இடத்தான (5)
அன்மை கிளவி வேறு இடத்தான – சொல். கிளவி:25/2
உண்டு என மொழிப ஓர்_இடத்தான – பொருள். அகத்:15/2
கொற்றவள்ளை ஓர்_இடத்தான – பொருள். புறத்:34/1
அன்னவும் உளவே ஓர்_இடத்தான – பொருள். கள:20/36
கனவும் உரித்தால் அ இடத்தான – பொருள். பொருளி:3/1
இடத்தானும் (1)
புறம் செய்து பெயர்த்தல் வேண்டு இடத்தானும் – பொருள். கற்:6/22
தந்தையர் ஒப்பர் மக்கள் என்பதனால் – 6/23
இடத்தின் (1)
வினை செய் இடத்தின் நிலத்தின் காலத்தின் – சொல். வேற்.இய:20/3
இடத்தினும் (3)
குறிப்பினும் இடத்தினும் அல்லது வேட்கை – பொருள். கள:17/3
நல் நயம் பெற்றுழி நயம் புரி இடத்தினும் – பொருள். கள:23/20
எண்_அரும் பல் நகை கண்ணிய வகையினும் – 23/21
வேளாண் பெரு நெறி வேண்டிய இடத்தினும் – பொருள். கள:23/23
புணர்ந்துழி உணர்ந்த அறி மட சிறப்பினும் – 23/24
இடத்து (9)
மெய் பிறிது ஆகு இடத்து இயற்கை ஆதலும் – எழுத். தொகை:15/10
முன் உயிர் வரும் இடத்து ஆய்த புள்ளி – எழுத். குற்.புண:18/1
பின் முன் கால் கடை வழி இடத்து என்னும் – சொல். வினை:32/1
வெறியாட்டு இடத்து வெருவின்-கண்ணும் – பொருள். கள:20/23
ஒன்று இடத்து இருவர்க்கும் உரிய பால் கிளவி – பொருள். பொருளி:2/12
வினை உயிர் மெலிவு இடத்து இன்மையும் உரித்தே – பொருள். மெய்ப்:20/1
கிழவோட்கு உவமம் ஈர் இடத்து உரித்தே – பொருள். உவம:29/1
இ இடத்து இ மொழி இவர் இவர்க்கு உரிய என்று – பொருள். செய்யு:207/1
அ இடத்து அவர் அவர்க்கு உரைப்பது முன்னம் – பொருள். செய்யு:207/2
இடத்தும் (5)
அ மூ இடத்தும் உரிய என்ப – சொல். கிளவி:28/4
இரு வகை குறி பிழைப்பு ஆகிய இடத்தும் – பொருள். கள:16/1
காணா வகையின் பொழுது நனி இகப்பினும் – 16/2
அலமரல் உள்ளமொடு அளவிய இடத்தும் – பொருள். கற்:5/19
அந்தரத்து எழுதிய எழுத்தின் மான – 5/20
இன்பமும் இடும்பையும் ஆகிய இடத்தும் – பொருள். கற்:6/7
கயந்தலை தோன்றிய காமர் நெய் அணி – 6/8
புலத்தலும் ஊடலும் ஆகிய இடத்தும் – பொருள். கற்:16/1
சொல தகு கிளவி தோழிக்கு உரிய – 16/2
இடத்தொடு (2)
எஞ்சிய கிளவி இடத்தொடு சிவணி – சொல். வினை:28/1
முன்னிலை தன்மை ஆ ஈர் இடத்தொடு – சொல். வினை:29/2
மன்னாது ஆகும் வியங்கோள் கிளவி – 29/3
இடத்தொடும் (1)
இகுமும் சின்னும் ஏனை இடத்தொடும் – சொல். இடை:27/2
தகு நிலை உடைய என்மனார் புலவர் – 27/3
இடம் (8)
மீ என மரீஇய இடம் வரை கிளவியும் – எழுத். உயி.மயங்:48/2
இடம் வரை கிளவி முன் வல்லெழுத்து மிகூஉம் – எழுத். உயி.மயங்:49/1
முன் இடை கடை தலை வலம் இடம் எனாஅ – சொல். வேற்.இய:21/3
இடம் பெற்று தழாஅல் இடையூறு கிளத்தல் – பொருள். கள:11/2
ஏனோர்க்கு எல்லாம் இடம் வரைவு இன்றே – பொருள். உவம:27/2
கிழவோற்கு ஆயின் இடம் வரைவு இன்றே – பொருள். உவம:30/1
காம புணர்ச்சியும் இடம் தலைப்படலும் – பொருள். செய்யு:186/1
கரும நிகழ்ச்சி இடம் என மொழிப – பொருள். செய்யு:198/2
இடன் (19)
மூன்றே திரிபு இடன் ஒன்றே இயல்பு என – எழுத். புணர்:6/8
வேற்றுமை அல் வழி திரிபு இடன் இலவே – எழுத். தொகை:5/3
இகர ஈற்று பெயர் திரிபு இடன் உடைத்தே – எழுத். தொகை:12/2
ஆன் ஒற்று அகரமொடு நிலை இடன் உடைத்தே – எழுத். உயி.மயங்:30/1
திரிபு இடன் உடைய தெரியும்-காலை – எழுத். உயி.மயங்:58/2
ழகர உகரம் நீடு இடன் உடைத்தே – எழுத். உயி.மயங்:59/1
வரும் இடன் உடைத்தே மெல்லெழுத்து இயற்கை – எழுத். புள்.மயங்:5/2
ஆ முறை இயற்பெயர் திரிபு இடன் இலவே – எழுத். புள்.மயங்:56/2
கொள தகு மரபின் ஆகு இடன் உடைத்தே – எழுத். புள்.மயங்:77/4
ஆ இரு_மூன்றே உகரம் குறுகு இடன் – எழுத். குற்.புண:1/3
ஆண்மை அறி சொற்கு ஆகு இடன் இன்றே – சொல். கிளவி:12/2
தொழில் வேறு கிளப்பின் ஒன்று இடன் இலவே – சொல். கிளவி:42/2
திரிபு இடன் இலவே தெரியுமோர்க்கே – சொல். வேற்.மயங்:18/4
ஆ இடன் அறிதல் செய்யுள்-உள்ளே – சொல். பெயர்:41/2
அ இடன் அறிதல் என்மனார் புலவர் – சொல். வினை:41/4
எய்து இடன் உடைத்தே வாரா காலம் – சொல். வினை:42/2
இரவின் கிளவி ஆகு இடன் உடைய – சொல். எச்ச:48/2
செய் என் கிளவி ஆகு இடன் உடைத்தே – சொல். எச்ச:54/2
ஏனோர் மருங்கினும் எய்து இடன் உடைத்தே – பொருள். அகத்:32/2
இடனும் (2)
இனி அணி என்னும்-காலையும் இடனும் – எழுத். உயி.மயங்:34/1
வினையெஞ்சு கிளவியும் சுட்டும் அன்ன – 34/2
மு சீரானும் வரும் இடனும் உடைத்தே – பொருள். செய்யு:47/1
இடனும்-மார் (6)
இடைப்படின் குறுகும் இடனும்-மார் உண்டே – எழுத். மொழி:4/1
ஓர் அளபு ஆகும் இடனும்-மார் உண்டே – எழுத். மொழி:24/1
உம் உந்து ஆகும் இடனும்-மார் உண்டே – சொல். இடை:44/1
பன்மைக்கு ஆகும் இடனும்-மார் உண்டே – சொல். எச்ச:65/2
மடல் மா கூறும் இடனும்-மார் உண்டே – பொருள். கள:11/20
தோழியின் முடியும் இடனும்-மார் உண்டே – பொருள். கள:30/1
இடித்து (1)
இடித்து வரை நிறுத்தலும் அவரது ஆகும் – பொருள். கற்:14/1
இடுக்கண் (1)
கையாறு இடுக்கண் பொச்சாப்பு பொறாமை – பொருள். மெய்ப்:12/8
இடும்பை (1)
ஏமம் சாலா இடும்பை எய்தி – பொருள். அகத்:50/2
இடும்பையும் (3)
விழுமம் சீர்மையும் சிறப்பும் இடும்பையும் – சொல். உரி:55/1
இன்பமும் இடும்பையும் ஆகிய இடத்தும் – பொருள். கற்:6/7
இன்பமும் இடும்பையும் புணர்வும் பிரிவும் – பொருள். செய்யு:208/1
இடை (45)
சகார ஞகாரம் இடை நா அண்ணம் – எழுத். பிறப்:8/1
ஒல்வழி ஒற்று இடை மிகுதல் வேண்டும் – எழுத். புணர்:12/2
இடை நின்று இயலும் சாரியை இயற்கை – எழுத். புணர்:30/6
அத்து இடை வரூஉம் கலம் என் அளவே – எழுத். தொகை:26/1
ஒன்று அறி சொல் முன் யாது என் வினா இடை – எழுத். தொகை:30/3
ஒன்றிய வகரம் வருதலும் இரண்டும் – 30/4
இன் இடை வரூஉம் மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். உரு:14/1
உயர்திணை ஆயின் நம் இடை வருமே – எழுத். உரு:18/1
தம் இடை வரூஉம் மேன – எழுத். உரு:19/6
நும் இடை வரூஉம் முன்னிலை மொழிக்கே – எழுத். உரு:19/7
ஆன் இடை வரினும் மானம் இல்லை – எழுத். உரு:27/3
தம்தம் ஒத்த ஒற்று இடை மிகுமே – எழுத். உயி.மயங்:1/3
ஒட்டிய ஒற்று இடை மிகுதல் வேண்டும் – எழுத். உயி.மயங்:3/2
ஆன் இடை வருதல் ஐயம் இன்றே – எழுத். உயி.மயங்:45/2
ஒற்று இடை மிகா வல்லெழுத்து இயற்கை – எழுத். உயி.மயங்:61/2
இன் இடை வரினும் மானம் இல்லை – எழுத். உயி.மயங்:69/2
இ இடை நிலைஇ ஈறு கெட ரகரம் – எழுத். புள்.மயங்:31/3
வல்லெழுத்து மிகுதலும் ஐ இடை வருதலும் – எழுத். புள்.மயங்:77/2
ஆ மு பெயர்க்கும் அம் இடை வருமே – எழுத். புள்.மயங்:80/2
அக்கு இடை வருதல் உரித்தும் ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:89/2
பத்து என் கிளவி ஒற்று இடை கெடு-வழி – எழுத். புள்.மயங்:95/1
வேற்றுமை ஆயின் ஒற்று இடை இனம் மிக – எழுத். குற்.புண:6/2
ஒற்று இடை இனம் மிகா மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். குற்.புண:7/1
வந்த வல்லெழுத்து ஒற்று இடை மிகுமே – எழுத். குற்.புண:9/2
அம் இடை வரற்கும் உரியவை உளவே – எழுத். குற்.புண:12/2
இரு திசை புணரின் ஏ இடை வருமே – எழுத். குற்.புண:26/1
வந்து இடை நிலையும் இயற்கைத்து என்ப – எழுத். குற்.புண:32/3
இடை நிலை ரகரம் இரண்டு என் எண்ணிற்கு – எழுத். குற்.புண:34/1
ஒன்று முதல் ஒன்பாற்கு ஒற்று இடை மிகுமே – எழுத். குற்.புண:70/2
ஆ-வயின் ஒற்று இடை மிகுதல் இல்லை – எழுத். குற்.புண:71/2
முன் இடை கடை தலை வலம் இடம் எனாஅ – சொல். வேற்.இய:21/3
இடை எனப்படுப பெயரொடும் வினையொடும் – சொல். இடை:1/1
இடை_சுர மருங்கின் அவள் தமர் எய்தி – பொருள். அகத்:41/3
இடை இல் வண் புகழ் கொடைமையானும் – பொருள். புறத்:21/19
நனி மிகு சுரத்து இடை கணவனை இழந்து – பொருள். புறத்:24/24
இடை_சுரத்து இறைச்சியும் வினையும் சுட்டி – பொருள். கற்:7/2
இடை_சுர மருங்கின் தவிர்தல் இல்லை – பொருள். கற்:53/2
எண் இடை ஒழிதல் ஏதம் இன்றே – பொருள். செய்யு:146/1
எண் இடை இட்டு சின்னம் குன்றியும் – பொருள். செய்யு:149/3
தரவும் போக்கும் பாட்டு இடை மிடைந்தும் – பொருள். செய்யு:154/1
கூற்று இடை வைத்த குறிப்பினான – பொருள். செய்யு:165/6
பாட்டு இடை வைத்த குறிப்பினானும் – பொருள். செய்யு:173/1
பாட்டு இடை கலந்த பொருள ஆகி – பொருள். செய்யு:180/1
இடை_சுர மருங்கின் கிழவன் கிழத்தியொடு – பொருள். செய்யு:194/1
இயைபு_வண்ணம் இடை எழுத்து மிகுமே – பொருள். செய்யு:218/1
இடை இரு வகையோர் அல்லது நாடின் – பொருள். மரபி:76/1
இடை_சுர (3)
இடை_சுர மருங்கின் அவள் தமர் எய்தி – பொருள். அகத்:41/3
இடை_சுர மருங்கின் தவிர்தல் இல்லை – பொருள். கற்:53/2
இடை_சுர மருங்கின் கிழவன் கிழத்தியொடு – பொருள். செய்யு:194/1
இடை_சுரத்து (1)
இடை_சுரத்து இறைச்சியும் வினையும் சுட்டி – பொருள். கற்:7/2
இடைச்சொல் (2)
இடைச்சொல் கிளவியும் உரிச்சொல் கிளவியும் – சொல். பெயர்:5/1
இடைச்சொல் எல்லாம் வேற்றுமை சொல்லே – சொல். எச்ச:59/1
இடைத்தொடர் (2)
ஈர் எழுத்து ஒருமொழி உயிர்த்தொடர் இடைத்தொடர் – எழுத். குற்.புண:1/1
ஆய்த தொடர்மொழி வன்றொடர் மென்றொடர் – 1/2
ஈர் ஒற்று தொடர்மொழி இடைத்தொடர் ஆகா – எழுத். குற்.புண:2/2
இடைநிலை (1)
எ சொல் ஆயினும் இடைநிலை வரையார் – சொல். வினை:40/2
இடைநிலைப்பாட்டே (2)
இடைநிலைப்பாட்டே தரவு போக்கு அடை என – பொருள். செய்யு:132/1
இடைநிலைப்பாட்டே – பொருள். செய்யு:134/1
தரவு அகப்பட்ட மரபினது என்ப – 134/2
இடைப்படின் (1)
இடைப்படின் குறுகும் இடனும்-மார் உண்டே – எழுத். மொழி:4/1
இடைமையும் (1)
மென்மையும் இடைமையும் வரூஉம்-காலை – எழுத். புணர்:28/1
இடையிட்ட (2)
தூது இடையிட்ட வகையினானும் – பொருள். அகத்:41/15
சொல் இடையிட்ட பாலை நிலையும் – பொருள். புறத்:24/31
இடையிட்டு (3)
எண் ஏகாரம் இடையிட்டு கொளினும் – சொல். இடை:40/1
ஒரு சீர் இடையிட்டு எதுகை ஆயின் – பொருள். செய்யு:98/1
இடையிட்டு வந்த எதுகைத்து ஆகும் – பொருள். செய்யு:215/2
இடையிடின் (1)
இரு சீர் இடையிடின் ஒரூஉ என மொழிப – பொருள். செய்யு:99/1
இடையிடுதல் (1)
பொருள் இடையிடுதல் எதிர் பொருள் உணர்த்தல் – பொருள். மரபி:110/20
இடையும் (2)
இறுதியும் இடையும் எல்லா உருபும் – சொல். வேற்.மயங்:20/1
இடையும் வரையார் தொடை உணர்வோரே – பொருள். செய்யு:69/1
இடையூறு (2)
இடம் பெற்று தழாஅல் இடையூறு கிளத்தல் – பொருள். கள:11/2
நோக்கொடு வந்த இடையூறு பொருளினும் – பொருள். பொருளி:31/5
இடையெழுத்து (1)
இடையெழுத்து என்ப ய ர ல வ ழ ள – எழுத். நூல்:21/1
இடையொற்று (1)
இடையொற்று தொடரும் ஆய்த தொடரும் – எழுத். குற்.புண:8/1
இடைஇடை (1)
கூற்றும் மாற்றமும் இடைஇடை மிடைந்தும் – பொருள். செய்யு:156/1
இணை (2)
குறிலே நெடிலே குறில்_இணை குறில்_நெடில் – பொருள். செய்யு:3/1
குறில்_இணை உகரம் அல் வழியான – பொருள். செய்யு:5/1
இதழ் (3)
அ-பால் ஐந்தும் இதழ் குவிந்து இயலும் – எழுத். பிறப்:5/2
இதழ் இயைந்து பிறக்கும் பகார மகாரம் – எழுத். பிறப்:15/1
பல் இதழ் இயைய வகாரம் பிறக்கும் – எழுத். பிறப்:16/1
இதழும் (1)
பல்லும் இதழும் நாவும் மூக்கும் – எழுத். பிறப்:1/3
இதழே (1)
ஏடே இதழே பாளை என்றா – பொருள். மரபி:86/2
இதன் (1)
இது நனி பயக்கும் இதன் மாறு என்னும் – பொருள். செய்யு:203/1
இதனது (2)
தன்னினும் பிறிதினும் இதனது இது எனும் – சொல். வேற்.இய:18/3
இதனது இது இற்று என்னும் கிளவியும் – சொல். வேற்.மயங்:27/1
இதனின் (1)
இதனின் இற்று இது என்னும் அதுவே – சொல். வேற்.இய:16/3
இதனொடு (1)
உள்ளுறுத்து இதனொடு ஒத்து பொருள் முடிக என – பொருள். அகத்:48/1
இது (12)
இதனின் இற்று இது என்னும் அதுவே – சொல். வேற்.இய:16/3
தன்னினும் பிறிதினும் இதனது இது எனும் – சொல். வேற்.இய:18/3
இதனது இது இற்று என்னும் கிளவியும் – சொல். வேற்.மயங்:27/1
இன்னதற்கு இது பயன் ஆக என்னும் – சொல். வேற்.மயங்:29/3
அது இது உது என வரூஉம் பெயரும் – சொல். பெயர்:13/1
இது செயல் வேண்டும் என்னும் கிளவி – சொல். வினை:46/1
இன்னது இது என வரூஉம் இயற்கை – சொல். எச்ச:20/3
இன்னது பிழைப்பின் இது ஆகியர் என – பொருள். புறத்:24/8
தான் இது என்னும் தனிநிலை இன்றே – பொருள். செய்யு:85/2
இது பா என்னும் இயல் நெறி இன்றி – பொருள். செய்யு:120/2
இது நனி பயக்கும் இதன் மாறு என்னும் – பொருள். செய்யு:203/1
இது ஆகு இ திணைக்கு உரிப்பொருள் என்னாது – பொருள். செய்யு:208/3
இம்பர் (3)
நெட்டெழுத்து இம்பர் ஒத்த குற்றெழுத்தே – எழுத். மொழி:8/2
அகரத்து இம்பர் யகர புள்ளியும் – எழுத். மொழி:23/1
நெட்டெழுத்து இம்பர் ஒற்று மிக தோன்றும் – எழுத். உரு:24/1
இம்பரும் (2)
நெட்டெழுத்து இம்பரும் தொடர்மொழி ஈற்றும் – எழுத். மொழி:3/1
குற்றெழுத்து இம்பரும் ஓரெழுத்து_மொழிக்கும் – எழுத். உயி.மயங்:65/1
இமை (1)
கண் இமை நொடி என அவ்வே மாத்திரை – எழுத். நூல்:7/1
இமைப்பே (1)
கண்ணே அலமரல் இமைப்பே அச்சம் என்று – பொருள். கள:4/2
இமையோர் (1)
இமையோர் தேஎத்தும் எறி கடல் வரைப்பினும் – பொருள். பொருளி:54/1
இயக்கம் (2)
மெய்யின் இயக்கம் அகரமொடு சிவணும் – எழுத். மொழி:13/1
உயிர்த்திறம் இயக்கம் இன்மையான – பொருள். செய்யு:44/2
இயங்கலும் (1)
ஊர்ந்தனர் இயங்கலும் உரியர் என்ப – பொருள். பொருளி:18/2
இயங்கு (2)
படை இயங்கு அரவம் பாக்கத்து விரிச்சி – பொருள். புறத்:3/1
இயங்கு படை அரவம் எரி பரந்து எடுத்தல் – பொருள். புறத்:8/1
இயம்பலும் (1)
துவைத்தலும் சிலைத்தலும் இயம்பலும் இரங்கலும் – சொல். உரி:60/1
இயல் (87)
மெய்யொடு இயையினும் உயிர் இயல் திரியா – எழுத். நூல்:10/1
அ இயல் நிலையும் ஏனை மூன்றே – எழுத். நூல்:12/1
அ மூ ஆறும் வழங்கு இயல் மருங்கின் – எழுத். நூல்:22/1
ஈறு இயல் மருங்கினும் இசைமை தோன்றும் – எழுத். மொழி:6/1
தம் இயல் கிளப்பின் எல்லா எழுத்தும் – எழுத். மொழி:14/1
எழுத்து இயல் திரியா என்மனார் புலவர் – எழுத். மொழி:20/2
ஐயின் முன்னரும் அ இயல் நிலையும் – எழுத். புணர்:25/1
மெய்யொடும் சிவணும் அ இயல் கெடுத்தே – எழுத். புணர்:36/2
அஃறிணை விரவுப்பெயர்க்கு அ இயல் நிலையலும் – எழுத். தொகை:15/9
அன்ன பிறவும் தன் இயல் மருங்கின் – எழுத். தொகை:15/11
அறிய தோன்றிய நெறி இயல் என்ப – எழுத். தொகை:18/3
ஈறு இயல் மருங்கின் இவை இவற்று இயல்பு என – எழுத். தொகை:29/1
யா என் வினாவும் ஆ இயல் திரியாது – எழுத். உரு:3/1
ஆ இயல் திரியாது என்மனார் புலவர் – எழுத். உரு:6/2
கெட்ட இறுதி இயல் திரிபு இன்றே – எழுத். உரு:11/2
உயிர் முன் வரினும் ஆ இயல் திரியாது – எழுத். உயி.மயங்:5/1
பலவற்று இறுதி உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். உயி.மயங்:18/1
அ இயல் திரியாது என்மனார் புலவர் – எழுத். உயி.மயங்:20/2
தொன்று இயல் மருங்கின் செய்யுளுள் உரித்தே – எழுத். உயி.மயங்:35/3
அ இயல் நிலையல் செவ்விது என்ப – எழுத். உயி.மயங்:40/2
நீ என் ஒரு பெயர் உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். உயி.மயங்:51/1
சுட்டு முதல் இறுதி உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். உயி.மயங்:61/1
சுட்டு முதல் இறுதி உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். உயி.மயங்:79/1
மழை என் கிளவி வளி இயல் நிலையும் – எழுத். உயி.மயங்:85/1
உருபு இயல் நிலையும் மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். உயி.மயங்:92/1
முரண் என் தொழிற்பெயர் முதல் இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:14/1
வேற்றுமை ஆயின் உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:25/3
எல்லாம் எனும் பெயர் உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:27/2
உயர்திணை ஆயின் உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:29/1
தான் யான் எனும் பெயர் உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:57/1
தொல் இயல் மருங்கின் மரீஇய மரபே – எழுத். புள்.மயங்:60/3
வெயில் என் கிளவி மழை இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:82/1
முற்பட கிளந்த உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:83/1
ஏழ் என் கிளவி உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:93/1
அல் பெயர் எண்ணும் ஆ இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:98/2
உயிர் முன் வரினும் ஆ இயல் திரியாது – எழுத். புள்.மயங்:99/1
இருள் என் கிளவி வெயில் இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:107/1
உணர கூறிய புணர் இயல் மருங்கின் – எழுத். புள்.மயங்:110/1
எண்ணுப்பெயர் கிளவி உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். குற்.புண:14/1
ஆய்த இறுதியும் உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். குற்.புண:17/2
ஆ இயல் திரியா வல்லெழுத்து இயற்கை – எழுத். குற்.புண:22/3
ஆயிரம் வரினும் ஆ இயல் திரியாது – எழுத். குற்.புண:30/1
வந்தது ஒக்கும் ஒற்று இயல் நிலையே – எழுத். குற்.புண:46/2
அளவும் நிறையும் ஆ இயல் திரியா – எழுத். குற்.புண:69/1
அளவும் நிறையும் ஆ இயல் திரியா – எழுத். குற்.புண:72/1
வழங்கு இயல் மா என் கிளவி தோன்றின் – எழுத். குற்.புண:75/2
தம் இயல் கிளப்பின் தம் முன் தாம் வரூஉம் – எழுத். குற்.புண:77/8
புணர் இயல் நிலை-இடை உணர தோன்றா – எழுத். குற்.புண:77/11
வழங்கு இயல் மருங்கின் மருவொடு திரிநவும் – எழுத். குற்.புண:78/2
வழங்கு இயல் மருங்கின் உணர்ந்தனர் ஒழுக்கல் – எழுத். குற்.புண:78/4
அ இயல் நிலையல் செவ்விது என்ப – சொல். வேற்.இய:7/2
பிண்ட பெயரும் ஆ இயல் திரியா – சொல். வேற்.மயங்:7/1
பண்டு இயல் மருங்கின் மரீஇய மரபே – சொல். வேற்.மயங்:7/2
வழங்கு இயல் மருங்கின் குன்றுவ குன்றும் – சொல். வேற்.மயங்:30/2
கூடி வரு வழக்கின் ஆடு இயல் பெயரே – சொல். பெயர்:11/6
அ இயல் திரியாது என்மனார் புலவர் – சொல். வினை:7/3
எண் இயல் மருங்கின் திரிபவை உளவே – சொல். வினை:12/3
தாம் இயல் மருங்கின் முடியும் என்ப – சொல். வினை:35/3
தொழிற்பட கிளத்தலும் வழக்கு இயல் மரபே – சொல். வினை:49/2
ஆ இயல் நிலையும் காலத்தானும் – சொல். இடை:33/2
அ ஆறு என்ப முற்று இயல் மொழியே – சொல். எச்ச:31/6
எ-வயின் வினையும் அ இயல் நிலையும் – சொல். எச்ச:32/1
வழக்கு இயல் மருங்கின் வகைபட நிலைஇ – பொருள். புறத்:27/1
வணங்கு இயல் மொழியான் வணங்கல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:9/10
மெல் இயல் பொறையும் நிறையும் வல்லிதின் – பொருள். கற்:11/2
எனை பிரிவும் அ இயல் நிலையும் – பொருள். கற்:49/1
புள் இயல் கலி மா உடைமையான – பொருள். கற்:53/4
திறத்து இயல் மருங்கின் தெரியுமோர்க்கே – பொருள். பொருளி:36/2
நாட்டு இயல் மரபின் நெஞ்சு கொளின் அல்லது – பொருள். பொருளி:53/6
மாத்திரை எழுத்து இயல் அசை வகை எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/1
நோக்கே பாவே அளவு இயல் எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/4
மாட்டே வண்ணமொடு யாப்பு இயல் வகையின் – பொருள். செய்யு:1/9
மாத்திரை அளவும் எழுத்து இயல் வகையும் – பொருள். செய்யு:2/2
அ இயல் அல்லது பாட்டு ஆங்கு கிளவார் – பொருள். செய்யு:86/1
தூக்கு இயல் வகையே ஆங்கு என மொழிப – பொருள். செய்யு:87/1
இது பா என்னும் இயல் நெறி இன்றி – பொருள். செய்யு:120/2
போக்கு இயல் வகையே வைப்பு எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:136/1
தரவு இயல் ஒத்தும் அதன் அகப்படுமே – பொருள். செய்யு:137/1
அடக்கு இயல் வாரம் தரவொடு ஒக்கும் – பொருள். செய்யு:144/1
அடக்கு இயல் வாரமொடு அ நிலைக்கு உரித்தே – பொருள். செய்யு:152/2
கிளர் இயல் வகையின் கிளந்தன தெரியின் – பொருள். செய்யு:184/1
இவை முதல் ஆகிய இயல் நெறி திரியாது – பொருள். செய்யு:187/2
அளவு இயல் மரபின் அறு வகையோரும் – பொருள். செய்யு:189/3
ஒரு நெறிப்பட்டு ஆங்கு ஓர்_இயல் முடியும் – பொருள். செய்யு:198/1
எண் வகை இயல் நெறி பிழையாது ஆகி – பொருள். செய்யு:205/1
மாற்று_அரும் சிறப்பின் மரபு இயல் கிளப்பின் – பொருள். மரபி:1/1
இரு திணை ஐம்பால் இயல் நெறி வழாஅமை – பொருள். மரபி:89/3
இயல்-தானே (1)
வனப்பு இயல்-தானே வகுக்கும்-காலை – பொருள். செய்யு:235/1
இயல்பான் (1)
அன்னவை எல்லாம் அவற்றுஅவற்று இயல்பான் – சொல். எச்ச:26/3
இன்ன என்னும் குறிப்புரை ஆகும் – 26/4
இயல்பின்-கண்ணும் (2)
பெருமை சான்ற இயல்பின்-கண்ணும் – பொருள். கள:20/20
பொய் தலை அடுத்த மடலின்-கண்ணும் – 20/21
இரு பால் குடி பொருள் இயல்பின்-கண்ணும் – பொருள். கள:24/11
இன்ன வகையின் பதின்மூன்று கிளவியொடு – 24/12
இயல்பினவே (2)
அன்றி அனைத்தும் அவற்று இயல்பினவே – சொல். பெயர்:11/8
என்ன கிளவியும் அவற்று இயல்பினவே – சொல். வினை:32/3
இயல்பு (28)
சார்ந்து வரின் அல்லது தமக்கு இயல்பு இல என – எழுத். பிறப்:19/1
ஒத்த காட்சியின் தம் இயல்பு இயலும் – எழுத். பிறப்:19/4
மூன்றே திரிபு இடன் ஒன்றே இயல்பு என – எழுத். புணர்:6/8
நின்ற சொல் முன் இயல்பு ஆகும்மே – எழுத். தொகை:2/4
இயல்பு ஆகுநவும் உறழ்பு ஆகுநவும் என்று – எழுத். தொகை:9/3
எல்லா வழியும் இயல்பு என மொழிப – எழுத். தொகை:11/3
இயல்பு ஆகுநவும் வல்லெழுத்து மிகுநவும் – எழுத். தொகை:16/4
ஈறு இயல் மருங்கின் இவை இவற்று இயல்பு என – எழுத். தொகை:29/1
அன்றி அனைத்தும் இயல்பு என மொழிப – எழுத். உயி.மயங்:8/9
அன்றி அனைத்தும் இயல்பு என மொழிப – எழுத். உயி.மயங்:22/5
சுட்டு முதல் இறுதி இயல்பு ஆகும்மே – எழுத். உயி.மயங்:55/1
பூ என் ஒரு பெயர் ஆ இயல்பு இன்றே – எழுத். உயி.மயங்:66/1
அல்வழி எல்லாம் இயல்பு என மொழிப – எழுத். புள்.மயங்:66/1
ஏனவை புணரின் இயல்பு என மொழிப – எழுத். புள்.மயங்:86/1
நெடியதன் இறுதி இயல்பு ஆகுநவும் – எழுத். புள்.மயங்:105/1
நின்று-ஆங்கு இசைத்தல் இவண் இயல்பு இன்றே – சொல். கிளவி:59/1
அ முறை இரண்டும் அவற்று இயல்பு இயலும் – சொல். விளி:26/2
நடைபெற்று இயலும் தமக்கு இயல்பு இலவே – சொல். இடை:1/2
எழுத்து பிரிந்து இசைத்தல் இவண் இயல்பு இன்றே – சொல். உரி:97/1
முன்னுற கிளந்த இயல்பு ஆகும்மே – சொல். எச்ச:30/4
இயல்பு என மொழிப இயல்பு உணர்ந்தோரே – பொருள். அகத்:4/2
இயல்பு என மொழிப இயல்பு உணர்ந்தோரே – பொருள். அகத்:4/2
செல்வன் பணி மொழி இயல்பு ஆகலான – பொருள். கற்:33/3
அறத்து இயல்பு மரபு இலள் தோழி என்ப – பொருள். பொருளி:12/2
உறுகண் ஓம்பல் தன் இயல்பு ஆகலின் – பொருள். பொருளி:45/1
ஈர் எழுத்து மிகுதலும் இயல்பு என மொழிப – பொருள். செய்யு:39/2
ஈர் எழுத்து மிகுதலும் இயல்பு என மொழிப – பொருள். செய்யு:40/2
சூத்திரத்து இயல்பு என யாத்தனர் புலவர் – பொருள். மரபி:100/8
இயல்பும் (1)
யா வினா மொழியே இயல்பும் ஆகும் – எழுத். குற்.புண:23/1
இயல்பும்-மார் (2)
அஃறிணை விரவுப்பெயர் இயல்பும்-மார் உளவே – எழுத். தொகை:13/1
நெடியதன் இறுதி இயல்பும்-மார் உளவே – எழுத். புள்.மயங்:75/1
இயல்புற (1)
என்று இவை எல்லாம் இயல்புற நாடின் – பொருள். அகத்:39/9
இயல்பே (11)
ஆங்கு அ நான்கே மொழி புணர் இயல்பே – எழுத். புணர்:6/9
ஏனவை வரினே மேல் நிலை இயல்பே – எழுத். உயி.மயங்:54/1
அகரம் வரினும் எட்டன் முன் இயல்பே – எழுத். குற்.புண:45/2
நூறு முன் வரினும் கூறிய இயல்பே – எழுத். குற்.புண:55/1
நினையல் வேண்டும் அவற்று அவற்று இயல்பே – சொல். இடை:45/2
சீர்த்தி மிகு புகழ் மாலை இயல்பே – சொல். உரி:15/1
அவை நான்கு என்ப மொழி புணர் இயல்பே – சொல். எச்ச:8/2
துறை அமை நல் யாழ் துணைமையோர் இயல்பே – பொருள். கள:1/5
ஆற்றிடை உறுதலும் அ வினைக்கு இயல்பே – பொருள். கள:12/3
சொற்சீர்த்து இறுதல் சொற்சீர்க்கு இயல்பே – பொருள். செய்யு:123/4
போக்கு இன்று ஆகல் உறழ்கலிக்கு இயல்பே – பொருள். செய்யு:156/2
இயல்பொடு (1)
ஆதனும் பூதனும் கூறிய இயல்பொடு – எழுத். புள்.மயங்:53/1
பெயர் ஒற்று அகரம் துவர கெடுமே – 53/2
இயல (32)
ஆ ஈர் இயல உயிர்த்தல் ஆறே – எழுத். நூல்:17/4
தொடர்மொழி எல்லாம் நெட்டெழுத்து இயல – எழுத். மொழி:17/2
பிறப்பின் ஆக்கம் வேறு வேறு இயல – எழுத். பிறப்:1/7
திறப்பட தெரியும் காட்சியான – 1/8
மெய்யே உயிர் என்று ஆ ஈர் இயல – எழுத். புணர்:1/5
ஆ ஈர் இயல புணர் நிலை சுட்டே – எழுத். புணர்:5/7
ஆ ஈர் இயல வல்லெழுத்து வரினே – எழுத். தொகை:9/4
ஆ மு பெயரும் சே_மர இயல – எழுத். உயி.மயங்:80/2
தொழிற்பெயர் எல்லாம் தொழிற்பெயர் இயல – எழுத். புள்.மயங்:11/1
அளவும் நிறையும் வேற்றுமை இயல – எழுத். புள்.மயங்:24/1
தொழிற்பெயர் எல்லாம் தொழிற்பெயர் இயல – எழுத். புள்.மயங்:32/1
அன்ன இயல என்மனார் புலவர் – எழுத். புள்.மயங்:38/3
கிளைப்பெயர் எல்லாம் கிளைப்பெயர் இயல – எழுத். புள்.மயங்:43/1
அ நால் சொல்லும் தொழிற்பெயர் இயல – எழுத். புள்.மயங்:50/2
அல்லது கிளப்பினும் வேற்றுமை இயல – எழுத். புள்.மயங்:76/2
தொழிற்பெயர் எல்லாம் தொழிற்பெயர் இயல – எழுத். புள்.மயங்:81/1
தொழிற்பெயர் எல்லாம் தொழிற்பெயர் இயல – எழுத். புள்.மயங்:106/1
புள்ளும் வள்ளும் தொழிற்பெயர் இயல – எழுத். புள்.மயங்:108/1
நடை ஆ இயல என்மனார் புலவர் – எழுத். குற்.புண:8/2
கிளந்த இயல தோன்றும்-காலை – எழுத். குற்.புண:41/2
அளபெடை பெயரே அளபெடை இயல – சொல். விளி:18/1
அளபெடை பெயரே அளபெடை இயல – சொல். விளி:24/1
முறைப்பெயர் கிளவி முறைப்பெயர் இயல – சொல். விளி:30/1
அளபெடை பெயரே அளபெடை இயல – சொல். விளி:32/1
அன்ன இயல என்மனார் புலவர் – சொல். பெயர்:10/4
மெய் பெற கிளந்த இயல ஆயினும் – சொல். இடை:47/2
வேற்றுமைத்தொகையே வேற்றுமை இயல – சொல். எச்ச:17/2
உவமத்தொகையே உவம இயல – சொல். எச்ச:18/1
குறைத்தன ஆயினும் நிறை பெயர் இயல – சொல். எச்ச:58/1
நிரை அசை இயல ஆகும் என்ப – பொருள். செய்யு:16/2
செந்தூக்கு இயல என்மனார் புலவர் – பொருள். செய்யு:117/2
பாட்டின் இயல பண்ணத்திய்யே – பொருள். செய்யு:180/2
உரை படு நூல் தாம் இரு வகை இயல – பொருள். மரபி:93/2
முதலும் வழியும் என நுதலிய நெறியின – 93/3
இயலசை (3)
இயலசை முதல் இரண்டு ஏனவை உரியசை – பொருள். செய்யு:6/1
இயலசை மயக்கம் இயற்சீர் ஏனை – பொருள். செய்யு:13/1
இயலசை ஈற்று முன் உரியசை வரினே – பொருள். செய்யு:16/1
இயலா (2)
மொழி குறிப்பு எல்லாம் எழுத்தின் இயலா – எழுத். மொழி:7/2
ஆய்தம் அஃகா-காலையான – 7/3
யா-வயின் வரினும் தொகை இன்று இயலா – சொல். இடை:42/4
இயலாது (1)
புள்ளி ஈற்று முன் உயிர் தனித்து இயலாது – எழுத். புணர்:36/1
மெய்யொடும் சிவணும் அ இயல் கெடுத்தே – 36/2
இயலான் (9)
கிளந்தவற்று இயலான் உணர்ந்தனர் கொளலே – சொல். வேற்.மயங்:35/2
கிளந்தவற்று இயலான் உணர்ந்தனர் கொளலே – சொல். இடை:48/2
ஓம்படை ஆணையின் கிளந்தவற்று இயலான் – சொல். உரி:98/6
பாங்குற உணர்தல் என்மனார் புலவர் – 98/7
நால் சொல் இயலான் யாப்பு-வழி பட்டன்று – பொருள். செய்யு:80/2
மொழிந்தவற்று இயலான் முற்றும் என்ப – பொருள். செய்யு:91/2
ஆசிரிய இயலான் முடியவும் பெறுமே – பொருள். செய்யு:119/2
ஒரு பொருள் நுதலிய வெள்ளடி இயலான் – பொருள். செய்யு:153/1
திரிபு இன்றி வருவது கலிவெண்பாட்டே – 153/2
வெண்பா இயலான் வெளிப்பட தோன்றும் – பொருள். செய்யு:154/3
வருவ உள எனினும் வந்தவற்று இயலான் – பொருள். செய்யு:243/3
திரிபு இன்றி முடித்தல் தெள்ளியோர் கடனே – 243/4
இயலான (3)
செய்யுள் மருங்கின் தொடர் இயலான – எழுத். புள்.மயங்:61/3
வழிபடு கிழமை அவட்கு இயலான – பொருள். கற்:19/3
தெளி மருங்கு உளவே திறத்து இயலான – பொருள். உவம:20/2
இயலின் (2)
சொல்லிய தொடையொடு வேறுபட்டு இயலின் – பொருள். செய்யு:100/1
சொல் இயற்புலவர் அது செந்தொடை என்ப – 100/2
தம் தம் இயலின் மரபொடு முடியின் – பொருள். செய்யு:209/3
இயலினும் (3)
வெண்பா இயலினும் பண்புற முடியும் – பொருள். செய்யு:77/1
வெண்பா இயலினும் ஆசிரிய இயலினும் – பொருள். செய்யு:161/3
வெண்பா இயலினும் ஆசிரிய இயலினும் – பொருள். செய்யு:161/3
பண்புற முடியும் பாவின என்ப – 161/4
இயலும் (22)
அ ஆ ஆ இரண்டு அங்காந்து இயலும் – எழுத். பிறப்:3/2
அ-பால் ஐந்தும் இதழ் குவிந்து இயலும் – எழுத். பிறப்:5/2
ஒத்த காட்சியின் தம் இயல்பு இயலும் – எழுத். பிறப்:19/4
அறு_நான்கு ஈறொடு நெறி நின்று இயலும் – எழுத். புணர்:1/3
எல்லா மொழிக்கும் இறுதியும் முதலும் – 1/4
இடை நின்று இயலும் சாரியை இயற்கை – எழுத். புணர்:30/6
மெய் ஒருங்கு இயலும் தொழில் தொகு மொழியும் – எழுத். குற்.புண:77/7
நடை பெற்று இயலும் வண்ண சினை சொல் – சொல். கிளவி:26/2
வினைக்கு ஒருங்கு இயலும் காலம் தோன்றின் – சொல். கிளவி:38/2
நினையும்-காலை கிளந்து-ஆங்கு இயலும் – சொல். கிளவி:55/2
அஃறிணை மருங்கின் கிளந்து-ஆங்கு இயலும் – சொல். கிளவி:57/10
தம் வினைக்கு இயலும் எழுத்து அலங்கடையே – சொல். கிளவி:62/4
ஈற்று நின்று இயலும் தொகை-வயின் பிரிந்து – சொல். வேற்.இய:22/2
அ முறை இரண்டும் அவற்று இயல்பு இயலும் – சொல். விளி:26/2
நடைபெற்று இயலும் தமக்கு இயல்பு இலவே – சொல். இடை:1/2
விழைவின் தில்லை தன்னிடத்து இயலும் – சொல். இடை:12/1
எண்ணு குறித்து இயலும் என்மனார் புலவர் – சொல். இடை:40/2
கம நிறைந்து இயலும் – சொல். உரி:57/1
வினையின்தொகுதி காலத்து இயலும் – சொல். எச்ச:19/1
ஈற்று நின்று இயலும் அன்மொழித்தொகையே – சொல். எச்ச:22/4
தன்னிடத்து இயலும் என்மனார் புலவர் – சொல். எச்ச:52/3
உரையிடத்து இயலும் உடனிலை அறிதல் – சொல். எச்ச:62/1
ஆங்கு அனை மரபின் இயலும் என்ப – பொருள். செய்யு:168/5
இயற்கை (51)
மெய்யின் இயற்கை புள்ளியொடு நிலையல் – எழுத். நூல்:15/1
இடை நின்று இயலும் சாரியை இயற்கை – எழுத். புணர்:30/6
உடைமையும் இன்மையும் ஒடு-வயின் ஒக்கும் – 30/7
மெல்லெழுத்து இயற்கை சொல்லிய முறையான் – எழுத். தொகை:1/2
மெல்லெழுத்து இயற்கை உறழினும் வரையார் – எழுத். தொகை:3/2
மே கூறு இயற்கை ஆ-வயினான – எழுத். தொகை:6/2
இயற்கை மருங்கின் மிகற்கை தோன்றலும் – எழுத். தொகை:15/3
சாரியை இயற்கை உறழ தோன்றலும் – எழுத். தொகை:15/7
மெய் பிறிது ஆகு இடத்து இயற்கை ஆதலும் – எழுத். தொகை:15/10
யகரமும் உயிரும் வரு வழி இயற்கை – எழுத். தொகை:21/2
புரைவது அன்றால் சாரியை இயற்கை – எழுத். தொகை:23/2
நிறைய தோன்றும் வேற்றுமை இயற்கை – எழுத். தொகை:24/2
நும் என் இறுதி இயற்கை ஆகும் – எழுத். உரு:15/1
வல்லெழுத்து இயற்கை உறழ தோன்றும் – எழுத். உயி.மயங்:13/1
சுட்டின் இயற்கை முன் கிளந்து அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:36/1
ஆ-வயின் வல்லெழுத்து இயற்கை ஆகும் – எழுத். உயி.மயங்:48/3
ஆ-வயின் வல்லெழுத்து இயற்கை ஆகும் – எழுத். உயி.மயங்:51/2
தம் ஒற்று மிகூஉம் வல்லெழுத்து இயற்கை – எழுத். உயி.மயங்:58/4
ஒற்று இடை மிகா வல்லெழுத்து இயற்கை – எழுத். உயி.மயங்:61/2
மே கூறு இயற்கை வல்லெழுத்து மிகா – எழுத். உயி.மயங்:71/2
கூறிய வல்லெழுத்து இயற்கை ஆகும் – எழுத். உயி.மயங்:73/2
கூறிய வல்லெழுத்து இயற்கை ஆகும் – எழுத். உயி.மயங்:88/2
இல்லொடு கிளப்பின் இயற்கை ஆகும் – எழுத். உயி.மயங்:91/1
ஆ-வயின் வல்லெழுத்து இயற்கை ஆகும் – எழுத். உயி.மயங்:92/2
வரும் இடன் உடைத்தே மெல்லெழுத்து இயற்கை – எழுத். புள்.மயங்:5/2
ஆணும் பெண்ணும் அஃறிணை இயற்கை – எழுத். புள்.மயங்:8/1
வேற்றுமை இயற்கை நிலையலும் உரித்தே – எழுத். புள்.மயங்:13/2
அல்லது கிளப்பின் இயற்கை ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:26/1
அ பால் மொழி-வயின் இயற்கை ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:31/5
குயின் என் கிளவி இயற்கை ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:40/1
வல்லெழுத்து இயற்கை மிகுதல் வேண்டும் – எழுத். புள்.மயங்:42/2
இறாஅல் தோற்றம் இயற்கை ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:48/1
சிறப்பொடு வரு வழி இயற்கை ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:54/1
தாய் என் கிளவி இயற்கை ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:63/1
இயற்கை ஆதலும் ஆகாரம் வருதலும் – எழுத். புள்.மயங்:77/3
தொல்லை இயற்கை நிலையலும் உரித்தே – எழுத். குற்.புண:4/2
சொல்லிய பண்பின் இயற்கை ஆகும் – எழுத். குற்.புண:20/2
ஆ இயல் திரியா வல்லெழுத்து இயற்கை – எழுத். குற்.புண:22/3
கூறிய இயற்கை குற்றியலுகரம் – எழுத். குற்.புண:32/4
தோன்றிய வகரத்து இயற்கை ஆகும் – எழுத். குற்.புண:51/2
நூறன் இயற்கை முதல் நிலை கிளவி – எழுத். குற்.புண:66/2
முதல் நிலை இயற்கை என்மனார் புலவர் – எழுத். குற்.புண:73/3
இயற்கை பொருளை இற்று என கிளத்தல் – சொல். கிளவி:19/1
அண்மை சொல்லே இயற்கை ஆகும் – சொல். விளி:10/1
ஆன் என் இறுதி இயற்கை ஆகும் – சொல். விளி:15/1
அயல் நெடிது ஆயின் இயற்கை ஆகும் – சொல். விளி:28/1
மகடூஉ இயற்கை தொழில்-வயினான – சொல். பெயர்:40/2
மு நிலை காலமும் தோன்றும் இயற்கை – சொல். வினை:43/1
எ முறை சொல்லும் நிகழும் காலத்து – 43/2
மொழிமாற்று இயற்கை – சொல். எச்ச:13/1
சொல் நிலை மாற்றி பொருள் எதிர் இயைய – 13/2
இன்னது இது என வரூஉம் இயற்கை – சொல். எச்ச:20/3
என்ன கிளவியும் பண்பின்தொகையே – 20/4
வேந்து வினை இயற்கை வேந்தன் ஒரீஇய – பொருள். அகத்:32/1
சொல்லொடும் குறிப்பொடும் முடிவு கொள் இயற்கை – பொருள். செய்யு:206/1
புல்லிய கிளவி எச்சம் ஆகும் – 206/2
இயற்கைத்து (4)
முன்னர் தோன்றும் இயற்கைத்து என்ப – எழுத். உரு:22/2
வந்து இடை நிலையும் இயற்கைத்து என்ப – எழுத். குற்.புண:32/3
ஊ ஆ ஆகும் இயற்கைத்து என்ப – எழுத். குற்.புண:58/4
ஆ இரண்டு ஆகும் இயற்கைத்து என்ப – சொல். இடை:19/2
இயற்கைய (7)
இயற்கைய ஆகும் செயற்கைய என்ப – எழுத். உரு:25/2
அ பண்பு நிலையும் இயற்கைய என்ப – எழுத். புள்.மயங்:39/2
ஈறு பெயர்க்கு ஆகும் இயற்கைய என்ப – சொல். வேற்.இய:8/2
தெளிய தோன்றும் இயற்கைய என்ப – சொல். விளி:1/2
இயற்கைய ஆகும் செயற்கைய என்ப – சொல். விளி:8/2
ஆ இரண்டு ஆகும் இயற்கைய என்ப – சொல். இடை:24/2
சீர் ஏற்று இறூஉம் இயற்கைய என்ப – பொருள். செய்யு:74/2
இயற்கையின் (3)
விளம்பிய இயற்கையின் வேறுபட தோன்றின் – எழுத். குற்.புண:78/3
சுட்டுப்பெயர் இயற்கையின் செறிய தோன்றும் – சொல். கிளவி:40/2
இயற்கையின் உடைமையின் முறைமையின் கிழமையின் – சொல். வேற்.இய:19/1
இயற்கையும் (5)
எகர ஒகரத்து இயற்கையும் அற்றே – எழுத். நூல்:16/1
சாரியை கிளவி இயற்கையும் ஆகும் – எழுத். உரு:29/2
குற்றியலுகரமும் வல்லெழுத்து இயற்கையும் – எழுத். குற்.புண:69/2
முன் கிளந்து அன்ன என்மனார் புலவர் – 69/3
இயற்கையும் தெளிவும் கிளக்கும்-காலை – சொல். வினை:48/3
ஒருபோகு இயற்கையும் இரு வகைத்து ஆகும் – பொருள். செய்யு:147/1
இயற்சீர் (7)
இயலசை மயக்கம் இயற்சீர் ஏனை – பொருள். செய்யு:13/1
நேர் அவண் நிற்பின் இயற்சீர் பால – பொருள். செய்யு:15/1
இயற்சீர் இறுதி முன் நேர் அவண் நிற்பின் – பொருள். செய்யு:19/1
கலித்தளை அடி-வயின் நேர் ஈற்று இயற்சீர் – பொருள். செய்யு:25/1
நிலைக்கு உரித்து அன்றே தெரியுமோர்க்கே – 25/2
இயற்சீர் பாற்படுத்து இயற்றினர் கொளலே – பொருள். செய்யு:28/1
இயற்சீர் வெள்ளடி ஆசிரிய மருங்கின் – பொருள். செய்யு:62/1
நேர் ஈற்று இயற்சீர் நிரையும் நிரைபும் – பொருள். செய்யு:74/1
இயற்சொல் (1)
இயற்சொல் திரிசொல் திசைச்சொல் வடசொல் என்று – சொல். எச்ச:1/1
இயற்சொல்-தாமே (1)
இயற்சொல்-தாமே – சொல். எச்ச:2/2
செந்தமிழ் நிலத்து வழக்கொடு சிவணி – 2/3
இயற்படு (1)
வழு இன்று நிலைஇய இயற்படு பொருளினும் – பொருள். கள:20/30
இயற்புலவர் (1)
சொல் இயற்புலவர் அது செந்தொடை என்ப – பொருள். செய்யு:100/2
இயற்பெயர் (15)
இயற்பெயர் முன்னர் தந்தை முறை வரின் – எழுத். புள்.மயங்:52/1
ஆ முறை இயற்பெயர் திரிபு இடன் இலவே – எழுத். புள்.மயங்:56/2
இயற்பெயர் கிளவியும் சுட்டுப்பெயர் கிளவியும் – சொல். கிளவி:38/1
இயற்பெயர் வழிய என்மனார் புலவர் – சொல். கிளவி:38/4
இயற்பெயர் கிளவி முற்பட கிளவார் – சொல். கிளவி:41/2
தெரிநிலை உடைய அஃறிணை இயற்பெயர் – சொல். பெயர்:17/1
ஒருமையும் பன்மையும் வினையொடு வரினே – 17/2
இயற்பெயர் சினைப்பெயர் சினைமுதற்பெயரே – சொல். பெயர்:20/1
நான்கே இயற்பெயர் நான்கே சினைப்பெயர் – சொல். பெயர்:21/2
பெண்மை இயற்பெயர் ஆண்மை இயற்பெயர் – சொல். பெயர்:22/2
பெண்மை இயற்பெயர் ஆண்மை இயற்பெயர் – சொல். பெயர்:22/2
பன்மை இயற்பெயர் ஒருமை இயற்பெயர் என்று – 22/3
பன்மை இயற்பெயர் ஒருமை இயற்பெயர் என்று – சொல். பெயர்:22/3
பன்மை இயற்பெயர் ஒருமை இயற்பெயர் என்று – சொல். பெயர்:22/3
அ நான்கு என்ப இயற்பெயர் நிலையே – சொல். பெயர்:22/4
இயற்பெயர் கிளவி உயர்திணை சுட்டா – சொல். பெயர்:42/2
இயற்பெயர் முன்னர் ஆரை கிளவி – சொல். இடை:22/1
இயற்பெயரே (2)
மெய் ஒழித்து அன் கெடும் அ இயற்பெயரே – எழுத். புள்.மயங்:52/3
கள்ளொடு சிவணும் அ இயற்பெயரே – சொல். பெயர்:15/1
கொள் வழி உடைய பல அறி சொற்கே – 15/2
இயற்றல் (1)
ஒட்டு வழி அறிந்து துணித்தனர் இயற்றல் – சொல். எச்ச:10/3
இயற்றினர் (1)
இயற்சீர் பாற்படுத்து இயற்றினர் கொளலே – பொருள். செய்யு:28/1
இயற்று (2)
பீர் என் கிளவியொடு ஓர்_இயற்று ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:91/2
நால் இயற்று என்ப பா வகை விரியே – பொருள். செய்யு:105/2
இயற்றே (25)
உயிர்மெய் ஈறும் உயிர் ஈற்று இயற்றே – எழுத். புணர்:4/1
ஆகார இறுதி அகர இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:19/1
முதல் கிளந்து எடுத்த வேற்றுமை இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:37/2
ஈகார இறுதி ஆகார இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:47/1
உகர இறுதி அகர இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:52/1
ஒடு_மர கிளவி உதி_மர இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:60/1
ஊகார இறுதி ஆகார இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:62/1
ஏகார இறுதி ஊகார இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:72/1
சே என் மரப்பெயர் ஒடு_மர இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:76/1
ஓகார இறுதி ஏகார இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:87/1
ஒழிந்ததன் நிலையும் மொழிந்தவற்று இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:89/1
ஆண்_மர கிளவி அரை_மர இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:9/1
இல்லம் மரப்பெயர் விசை_மர இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:18/1
எகின்_மரம் ஆயின் ஆண்_மர இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:41/1
மகன் வினை கிளப்பின் முதல் நிலை இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:64/1
ரகார இறுதி யகார இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:67/1
லகார இறுதி னகார இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:71/1
வல் என் கிளவி தொழிற்பெயர் இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:78/1
ஏனை வகரம் தொழிற்பெயர் இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:87/1
ழகார இறுதி ரகார இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:88/1
ளகார இறுதி ணகார இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:101/1
மன்னா பொருளும் அன்ன இயற்றே – சொல். கிளவி:34/1
ஒற்று எழுத்து இயற்றே குற்றியலிகரம் – பொருள். செய்யு:8/1
வெண்சீர் ஈற்று அசை நிரை அசை இயற்றே – பொருள். செய்யு:29/1
வஞ்சித்தூக்கே செந்தூக்கு இயற்றே – பொருள். செய்யு:71/1
இயறல் (1)
அதனின் இயறல் அதன் தகு கிளவி – சொல். வேற்.இய:13/1
இயன்மொழி (1)
அடுத்து ஊர்ந்து ஏத்திய இயன்மொழி வாழ்த்தும் – பொருள். புறத்:35/2
இயன்ற (2)
இயன்ற மருங்கின் இனைத்து என அறியும் – சொல். உரி:98/4
இயன்ற நெஞ்சம் தலை பெயர்த்து அருக்கி – பொருள். கற்:6/13
இயன்றது (1)
இயன்றது மொழிதலும் இருபெயரொட்டும் – சொல். வேற்.மயங்:31/4
இயன்று (1)
இயன்று பொருள் முடிய தந்தனர் உணர்த்தல் – பொருள். செய்யு:210/2
இயை (1)
சீர் இயை மருங்கின் ஓர் அசை ஒப்பின் – பொருள். செய்யு:56/1
இயைந்த (3)
அதனொடு இயைந்த ஒரு வினை கிளவி – சொல். வேற்.இய:13/4
அதனொடு இயைந்த வேறு வினை கிளவி – சொல். வேற்.இய:13/5
அதனொடு இயைந்த ஒப்பு அல் ஒப்பு உரை – சொல். வேற்.இய:13/6
இயைந்ததாகும் (1)
இழைபின் இலக்கணம் இயைந்ததாகும் – பொருள். செய்யு:242/4
இயைந்தவை (1)
இரு வகை உகரமொடு இயைந்தவை வரினே – பொருள். செய்யு:4/1
இயைந்தன (1)
சிதைந்தன வரினும் இயைந்தன வரையார் – சொல். எச்ச:6/1
இயைந்து (2)
இதழ் இயைந்து பிறக்கும் பகார மகாரம் – எழுத். பிறப்:15/1
சீர் இயைந்து இற்றது சீர் எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:12/2
இயைபவை (1)
இன்றியமையாது இயைபவை எல்லாம் – பொருள். மரபி:103/2
இயைபின் (1)
இறுவாய் ஒன்றல் இயைபின் யாப்பே – பொருள். செய்யு:96/1
இயைபு (4)
மோனை எதுகை முரணே இயைபு என – பொருள். செய்யு:88/1
இயைபு_வண்ணம் அளபெடை_வண்ணம் – பொருள். செய்யு:213/4
இயைபு_வண்ணம் இடை எழுத்து மிகுமே – பொருள். செய்யு:218/1
புள்ளி இறுதி இயைபு எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:240/2
இயைபு_வண்ணம் (2)
இயைபு_வண்ணம் அளபெடை_வண்ணம் – பொருள். செய்யு:213/4
இயைபு_வண்ணம் இடை எழுத்து மிகுமே – பொருள். செய்யு:218/1
இயைபே (2)
இயைபே புணர்ச்சி – சொல். உரி:11/1
விருந்தே இயைபே புலனே இழைபு எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/12
இயைய (4)
பல் இதழ் இயைய வகாரம் பிறக்கும் – எழுத். பிறப்:16/1
குறித்து வரு கிளவி முதல் எழுத்து இயைய – எழுத். புணர்:6/3
பெயரொடு பெயரை புணர்க்கும்-காலும் – 6/4
சொல் நிலை மாற்றி பொருள் எதிர் இயைய – சொல். எச்ச:13/2
முன்னும் பின்னும் கொள்-வழி கொளாஅல் – 13/3
இன் சீர் இயைய வருகுவது ஆயின் – பொருள். செய்யு:30/1
இயையின் (10)
க வவொடு இயையின் ஔவும் ஆகும் – எழுத். மொழி:37/1
வல்லெழுத்து இயையின் அ எழுத்து மிகுமே – எழுத். புள்.மயங்:1/3
ணகார இறுதி வல்லெழுத்து இயையின் – எழுத். புள்.மயங்:7/1
டகாரம் ஆகும் வேற்றுமை பொருட்கே – 7/2
னகார இறுதி வல்லெழுத்து இயையின் – எழுத். புள்.மயங்:37/1
றகாரம் ஆகும் வேற்றுமை பொருட்கே – 37/2
தேன் என் கிளவி வல்லெழுத்து இயையின் – எழுத். புள்.மயங்:45/1
மேல் நிலை ஒத்தலும் வல்லெழுத்து மிகுதலும் – 45/2
மெல்லெழுத்து இயையின் இறுதியொடு உறழும் – எழுத். புள்.மயங்:47/1
வல்லெழுத்து இயையின் அ எழுத்து மிகுமே – எழுத். புள்.மயங்:62/2
மெல்லெழுத்து இயையின் னகாரம் ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:72/1
மெல்லெழுத்து இயையின் அ எழுத்து ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:85/1
மெல்லெழுத்து இயையின் ணகாரம் ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:102/1
இயையினும் (3)
மெய்யொடு இயையினும் உயிர் இயல் திரியா – எழுத். நூல்:10/1
ஞ ந ம வ இயையினும் உகரம் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:2/1
ஞ ந ம தோன்றினும் ய வ வந்து இயையினும் – எழுத். குற்.புண:73/2
முதல் நிலை இயற்கை என்மனார் புலவர் – 73/3
இயையு-மன் (1)
இசை திரிந்து இசைப்பினும் இயையு-மன் பொருளே – பொருள். பொருளி:1/1
இயையும் (1)
ஆன் வந்து இயையும் வினைநிலையானும் – சொல். வினை:35/2
இர் (1)
இர் ஈர் மின் என வரூஉம் மூன்றும் – சொல். வினை:27/1
இரக்கத்தானும் (1)
எளிமை காலத்து இரக்கத்தானும் – பொருள். கற்:9/24
பாணர் கூத்தர் விறலியர் என்று இவர் – 9/25
இரக்கம் (1)
உரித்து என மொழிப வாழ்க்கையுள் இரக்கம் – பொருள். பொருளி:32/2
இரக்கமும் (1)
அழுங்கல் இரக்கமும் கேடும் ஆகும் – சொல். உரி:52/2
இரங்கல் (3)
இரங்கல் கழிந்த பொருட்டும் ஆகும் – சொல். உரி:61/2
புணர்தல் பிரிதல் இருத்தல் இரங்கல் – பொருள். அகத்:14/1
ஊடல் அவற்றின் நிமித்தம் என்று இவை – 14/2
நீடு நினைந்து இரங்கல் கூடுதல் உறுதல் – பொருள். கள:11/3
இரங்கலும் (2)
துவைத்தலும் சிலைத்தலும் இயம்பலும் இரங்கலும் – சொல். உரி:60/1
இசை பொருள் கிளவி என்மனார் புலவர் – 60/2
கொண்டு தலைக்கழிதலும் பிரிந்து அவண் இரங்கலும் – பொருள். அகத்:15/1
உண்டு என மொழிப ஓர்_இடத்தான – 15/2
இரங்கிய (1)
இன்னன் என்று இரங்கிய மன்னையானும் – பொருள். புறத்:24/7
இரங்கினும் (1)
இட்டு பிரிவு இரங்கினும் அருமை செய்து அயர்ப்பினும் – பொருள். கள:20/6
இரட்டல் (2)
கூறிய குற்றொற்று இரட்டல் இல்லை – எழுத். தொகை:19/2
பத்தன் ஒற்று கெட னகாரம் இரட்டல் – எழுத். குற்.புண:29/1
ஒத்தது என்ப இரண்டு வரு-காலை – 29/2
இரட்டலும் (1)
குறியதன் முன்னர் தன் உருபு இரட்டலும் – எழுத். தொகை:18/2
அறிய தோன்றிய நெறி இயல் என்ப – 18/3
இரட்டாது (1)
அ பொருள் இரட்டாது இவணையான – எழுத். மொழி:47/2
இரட்டி (1)
ஒருபான் சிறுமை இரட்டி அதன் உயர்பே – பொருள். செய்யு:150/1
இரட்டின் (1)
இரட்டைக்கிளவி இரட்டின் பிரிந்து இசையா – சொல். கிளவி:48/1
இரட்டும் (2)
முந்தை ஒற்றே ணகாரம் இரட்டும் – எழுத். குற்.புண:40/2
பஃது என் கிளவி ஆய்த பகரம் கெட – 40/3
முந்தை ஒற்றே ளகாரம் இரட்டும் – எழுத். குற்.புண:58/2
நூறு என் கிளவி நகாரம் மெய் கெட – 58/3
இரட்டை (2)
இரட்டைக்கிளவி இரட்டை வழித்தே – பொருள். உவம:22/1
நிரல் நிறுத்து அமைத்தலும் இரட்டை யாப்பும் – பொருள். செய்யு:91/1
இரட்டைக்கிளவி (2)
இரட்டைக்கிளவி இரட்டின் பிரிந்து இசையா – சொல். கிளவி:48/1
இரட்டைக்கிளவி இரட்டை வழித்தே – பொருள். உவம:22/1
இரண்டன் (2)
இரண்டன் மருங்கின் நோக்கு அல் நோக்கம் அ – சொல். வேற்.மயங்:10/1
இரண்டன் மருங்கின் ஏதுவும் ஆகும் – சொல். வேற்.மயங்:10/2
இரண்டாகுவதே (1)
இரண்டாகுவதே – சொல். வேற்.இய:10/1
ஐ என பெயரிய வேற்றுமை கிளவி – 10/2
இரண்டின் (2)
எஞ்சிய இரண்டின் இறுதி பெயரே – சொல். விளி:27/1
முதல் எனப்படுவது நிலம் பொழுது இரண்டின் – பொருள். அகத்:4/1
இயல்பு என மொழிப இயல்பு உணர்ந்தோரே – 4/2
இரண்டு (29)
இரண்டு இறந்து இசைக்கும் தொடர்மொழி உளப்பட – எழுத். மொழி:12/2
அ ஆ ஆ இரண்டு அங்காந்து இயலும் – எழுத். பிறப்:3/2
இரண்டு தலை இட்ட முதல் ஆகு இருபஃது – எழுத். புணர்:1/2
ஆ இரண்டு என்ப பெயர் நிலை சுட்டே – எழுத். புணர்:15/2
முற்ற இன் வரூஉம் இரண்டு அலங்கடையே – எழுத். குற்.புண:28/4
ஒத்தது என்ப இரண்டு வரு-காலை – எழுத். குற்.புண:29/2
இடை நிலை ரகரம் இரண்டு என் எண்ணிற்கு – எழுத். குற்.புண:34/1
இரண்டு முதல் ஒன்பான் இறுதி முன்னர் – எழுத். குற்.புண:75/1
ஆ இரண்டு என்ப அறிந்திசினோரே – சொல். பெயர்:4/2
முறைப்பெயர் கிளவி இரண்டு ஆகும்மே – சொல். பெயர்:21/4
ஆ இரண்டு என்ப முறைப்பெயர் நிலையே – சொல். பெயர்:25/2
அ பால் இரண்டு என மொழிமனார் புலவர் – சொல். இடை:14/2
ஆ இரண்டு ஆகும் இயற்கைத்து என்ப – சொல். இடை:19/2
ஆ இரண்டு ஆகும் இயற்கைய என்ப – சொல். இடை:24/2
மெய்ம்மையானும் இ இரண்டு ஆகும் – சொல். எச்ச:31/5
நிறை_அரும் சிறப்பின் துறை இரண்டு உடைத்தே – பொருள். புறத்:24/36
நாடும்-காலை நால்_இரண்டு உடைத்தே – பொருள். புறத்:25/2
அருமை சான்ற நால்_இரண்டு வகையின் – பொருள். கள:20/19
ஆ இரண்டு என்ப வரைதல் ஆறே – பொருள். கள:49/2
முற்பட வகுத்த இரண்டு அலங்கடையே – பொருள். கற்:39/3
நால்_இரண்டு ஆகும் பாலும்-மார் உண்டே – பொருள். மெய்ப்:2/1
ஊழி நான்கே இரண்டு என மொழிப – பொருள். மெய்ப்:14/3
நால்_இரண்டு ஆகும் பாலும்-மார் உண்டே – பொருள். உவம:18/1
இயலசை முதல் இரண்டு ஏனவை உரியசை – பொருள். செய்யு:6/1
செய்யுள்-தாமே இரண்டு என மொழிப – பொருள். செய்யு:127/1
ஆறு_இரண்டு உயர்வும் பிறவும் பெறுமே – பொருள். செய்யு:133/2
குழவியும் மகவும் ஆ இரண்டு அல்லவை – பொருள். மரபி:23/1
இரண்டு அறிவதுவே அதனொடு நாவே – பொருள். மரபி:27/2
கோழி கூகை ஆ இரண்டு அல்லவை – பொருள். மரபி:55/1
இரண்டும் (20)
றஃகான் னஃகான் ஆ இரண்டும் பிறக்கும் – எழுத். பிறப்:12/2
ரகார ழகாரம் ஆ இரண்டும் பிறக்கும் – எழுத். பிறப்:13/2
லகார ளகாரம் ஆ இரண்டும் பிறக்கும் – எழுத். பிறப்:14/3
அ முறை இரண்டும் உரியவை உளவே – எழுத். தொகை:14/5
ஒன்றிய வகரம் வருதலும் இரண்டும் – எழுத். தொகை:30/4
மருவின் பாத்தியின் திரியும்-மன் பயின்றே – 30/5
ஏனை இரண்டும் நெடு முதல் குறுகும் – எழுத். உரு:16/5
வேற்றுமை ஆயின் ஏனை இரண்டும் – எழுத். புள்.மயங்:34/1
தோற்றம் வேண்டும் அக்கு என் சாரியை – 34/2
ஆ முறை இரண்டும் உரிமையும் உடைத்தே – எழுத். புள்.மயங்:45/3
ஆ முறை இரண்டும் உரிமையும் உடைத்தே – எழுத். குற்.புண:25/4
ஏனை இரண்டும் ஏனை இடத்த – சொல். கிளவி:30/1
தடுமாறு தொழிற்பெயர்க்கு இரண்டும் மூன்றும் – சொல். வேற்.மயங்:12/1
அச்ச கிளவிக்கு ஐந்தும் இரண்டும் – சொல். வேற்.மயங்:17/1
எச்சம் இலவே பொருள்-வயினான – 17/2
அ முறை இரண்டும் அவற்று இயல்பு இயலும் – சொல். விளி:26/2
அ மூ_இரண்டும் அஃறிணையவ்வே – சொல். வினை:21/2
அலமரல் தெருமரல் ஆ இரண்டும் சுழற்சி – சொல். உரி:13/1
கெடவரல் பண்ணை ஆ இரண்டும் விளையாட்டு – சொல். உரி:21/1
இலம்பாடு ஒற்கம் ஆ இரண்டும் வறுமை – சொல். உரி:62/1
நாட்டம் இரண்டும் அறிவு உடம்படுத்தற்கு – பொருள். கள:5/1
ஏமுற இரண்டும் உள என மொழிப – பொருள். கள:18/2
மண்டிலம் குட்டம் என்று இவை இரண்டும் – பொருள். செய்யு:117/1
செந்தூக்கு இயல என்மனார் புலவர் – 117/2
இரண்டொடும் (1)
அன்ன மரபின் இரண்டொடும் தொகைஇ – சொல். வேற்.மயங்:29/4
இரத்தல்-கண்ணும் (1)
எங்கையற்கு உரை என இரத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:6/16
செல்லா-காலை செல்க என விடுத்தலும் – 6/17
இரத்தலும் (1)
இரத்தலும் தெளித்தலும் என இரு வகையொடு – பொருள். அகத்:41/23
இரந்து (1)
இரந்து குறையுற்ற கிழவனை தோழி – பொருள். பொருளி:43/1
இரப்பினும் (1)
தண்டாது இரப்பினும் மற்றைய வழியும் – பொருள். கள:11/15
இரலையும் (2)
சேவும் சேவலும் இரலையும் கலையும் – பொருள். மரபி:2/2
இரலையும் கலையும் புல்வாய்க்கு உரிய – பொருள். மரபி:44/1
இரவின் (1)
இரவின் கிளவி ஆகு இடன் உடைய – சொல். எச்ச:48/2
இரவினும் (3)
குறி எனப்படுவது இரவினும் பகலினும் – பொருள். கள:39/1
மெல்லென் சீறடி புல்லிய இரவினும் – பொருள். கற்:5/34
உறல் அருங்குரைமையின் ஊடல் மிகுத்தோளை – 5/35
இரவினும் பகலினும் நீ வா என்றலும் – பொருள். பொருளி:16/4
இரவு (2)
பெட்ட வாயில் பெற்று இரவு வலியுறுப்பினும் – பொருள். கள:11/10
இரவு குறியே இல்லகத்துள்ளும் – பொருள். கள:40/1
இரா (1)
இரா என் கிளவிக்கு அகரம் இல்லை – எழுத். உயி.மயங்:25/1
இரு (86)
உச்சகாரம் இரு மொழிக்கு உரித்தே – எழுத். மொழி:42/1
எழுத்தே சாரியை ஆ இரு பண்பின் – எழுத். புணர்:10/3
அத்தே வற்றே ஆ இரு மொழி மேல் – எழுத். புணர்:31/1
வரு வழி நின்ற ஆ இரு புள்ளியும் – எழுத். தொகை:5/2
அழனே புழனே ஆ இரு மொழிக்கும் – எழுத். உரு:21/1
உம்மை எஞ்சிய இரு பெயர் தொகைமொழி – எழுத். உயி.மயங்:21/1
ஆடூஉ மகடூஉ ஆ இரு பெயர்க்கும் – எழுத். உயி.மயங்:69/1
அ இரு ஈற்றும் உகரம் வருதல் – எழுத். உயி.மயங்:93/4
ஆ இரு_மூன்றே உகரம் குறுகு இடன் – எழுத். குற்.புண:1/3
இரு திசை புணரின் ஏ இடை வருமே – எழுத். குற்.புண:26/1
உயர்திணை அஃறிணை ஆ இரு மருங்கின் – எழுத். குற்.புண:77/4
ஆ இரு திணையின் இசைக்குமன சொல்லே – சொல். கிளவி:1/3
ஆ இரு பாற்சொல் அஃறிணையவ்வே – சொல். கிளவி:3/2
இரு திணை மருங்கின் ஐம் பால் அறிய – சொல். கிளவி:10/1
இரு வீற்றும் உரித்தே சுட்டும்-காலை – சொல். கிளவி:24/2
தரு சொல் வரு சொல் ஆ இரு கிளவியும் – சொல். கிளவி:29/2
யாது எவன் என்னும் ஆ இரு கிளவியும் – சொல். கிளவி:31/1
ஆ இரு வகைய பல பொருள் ஒரு சொல் – சொல். கிளவி:52/3
அ இரு முதலின் தோன்றும் அதுவே – சொல். வேற்.இய:10/4
இரு பாற்று என்ப பொருண்மை நிலையே – சொல். பெயர்:3/2
ஆ இரு திணைக்கும் ஓர்_அன்ன உரிமையும் – சொல். பெயர்:6/4
இரு திணை பிரிந்த ஐம் பால் கிளவிக்கும் – சொல். பெயர்:7/1
ஆடூஉ மகடூஉ ஆ இரு பெயரும் – சொல். பெயர்:9/7
இரு திணை சொற்கும் ஓர்_அன்ன உரிமையின் – சொல். பெயர்:18/1
இரு பாற்கும் உரித்தே தெரியும்-காலை – சொல். பெயர்:37/2
ஆ இரு திணைக்கும் ஓர்_அன்ன உரிமையும் – சொல். வினை:4/4
அ திணை மருங்கின் இரு பால் கிளவிக்கும் – சொல். வினை:22/1
இரு திணை சொற்கும் ஓர்_அன்ன உரிமைய – சொல். வினை:25/6
இறப்பே எதிர்வே ஆ இரு காலமும் – சொல். வினை:50/1
இரு_மூன்று என்ப ஓகாரம்மே – சொல். இடை:8/3
ஆ இரு கிளவியும் எண்ணு-வழி பட்டன – சொல். இடை:41/3
இரு பாற்று என்ப திரிசொல் கிளவி – சொல். எச்ச:3/3
இரு பெயர் பல பெயர் அளவின் பெயரே – சொல். எச்ச:21/1
இரு மொழி மேலும் ஒருங்குடன் நிலையலும் – சொல். எச்ச:23/3
உம்மை எச்சம் இரு ஈற்றானும் – சொல். எச்ச:40/1
ஒரு பொருள் இரு சொல் பிரிவு இல வரையார் – சொல். எச்ச:64/1
இரு வகை பிரிவும் நிலை பெற தோன்றலும் – பொருள். அகத்:11/1
முதல் எனப்படுவது ஆ இரு வகைத்தே – பொருள். அகத்:17/1
பெயரும் வினையும் என்று ஆ இரு வகைய – பொருள். அகத்:20/1
இரத்தலும் தெளித்தலும் என இரு வகையொடு – பொருள். அகத்:41/23
நன்மையும் தீமையும் என்று இரு திறத்தான் – பொருள். அகத்:50/3
கலியே பரிபாட்டு ஆ இரு பாவினும் – பொருள். அகத்:53/3
இரு வகை பட்ட பிள்ளை நிலையும் – பொருள். புறத்:5/16
இரு_மூன்று மரபின் கல்லொடு புணர – பொருள். புறத்:5/21
அதுவே-தானும் இரு_நால் வகைத்தே – பொருள். புறத்:11/1
சொல்லப்பட்ட நால்_இரு வகைத்தே – பொருள். புறத்:12/8
இரு நிலம் தீண்டா அரு நிலை வகையொடு – பொருள். புறத்:16/3
இரு பாற்பட்ட ஒரு சிறப்பின்றே – பொருள். புறத்:16/4
இரு பெரு வேந்தர்-தாமும் சுற்றமும் – பொருள். புறத்:17/12
இரு_மூன்று மரபின் ஏனோர் பக்கமும் – பொருள். புறத்:20/3
நால்_இரு வழக்கின் தாபத பக்கமும் – பொருள். புறத்:20/6
கூதிர் வேனில் என்று இரு பாசறை – பொருள். புறத்:21/1
இரு பாற்பட்ட ஒன்பதின் துறைத்தே – பொருள். புறத்:21/24
நடை-வயின் தோன்றிய இரு வகை விடையும் – பொருள். புறத்:36/15
ஒன்றே வேறே என்று இரு பால்-வயின் – பொருள். கள:2/1
பேரா சிறப்பின் இரு_நான்கு கிளவியும் – பொருள். கள:11/6
இரு வகை குறி பிழைப்பு ஆகிய இடத்தும் – பொருள். கள:16/1
எஞ்சாது கிளந்த இரு_நான்கு கிளவியும் – பொருள். கள:23/13
முன்னிலை அறன் எனப்படுதல் என்று இரு வகை – பொருள். கள:23/41
இரு பால் குடி பொருள் இயல்பின்-கண்ணும் – பொருள். கள:24/11
அழியல் அஞ்சல் என்று ஆ இரு பொருளினும் – பொருள். கற்:5/22
நோயும் இன்பமும் இரு வகை நிலையின் – பொருள். பொருளி:2/1
இரு பெயர் மூன்றும் உரிய ஆக – பொருள். பொருளி:2/10
நிலைக்கு உரி மரபின் இரு வீற்றும் உரித்தே – பொருள். பொருளி:26/2
அஞ்ச வந்த ஆங்கு இரு வகையினும் – பொருள். பொருளி:31/4
இல் வலியுறுத்தல் இரு கையும் எடுத்தலொடு – பொருள். மெய்ப்:15/2
ஆ இரு_நான்கே அழிவு இல் கூட்டம் – பொருள். மெய்ப்:23/5
முதலும் சினையும் என்று ஆ இரு பொருட்கும் – பொருள். உவம:6/1
இரு வகை உகரமொடு இயைந்தவை வரினே – பொருள். செய்யு:4/1
வஞ்சி அடியே இரு சீர்த்து ஆகும் – பொருள். செய்யு:45/1
இரு நெடிலடியும் கலியிற்கு உரிய – பொருள். செய்யு:59/2
மருட்பா எனை இரு சார் அல்லது – பொருள். செய்யு:85/1
ஆ இரு தொடைக்கும் கிளை எழுத்து உரிய – பொருள். செய்யு:94/1
இரு சீர் இடையிடின் ஒரூஉ என மொழிப – பொருள். செய்யு:99/1
ஆ இரு பாவினுள் அடங்கும் என்ப – பொருள். செய்யு:107/3
செம்பொருள் கரந்தது என இரு வகைத்தே – பொருள். செய்யு:124/2
ஒத்தாழிசைக்கலி இரு வகைத்து ஆகும் – பொருள். செய்யு:131/2
வண்ணகம் ஒருபோகு என இரு வகைத்தே – பொருள். செய்யு:139/2
ஒருபோகு இயற்கையும் இரு வகைத்து ஆகும் – பொருள். செய்யு:147/1
அதுவே-தானும் இரு வகைத்து ஆகும் – பொருள். செய்யு:174/1
என்று இரு வகைத்தே பிசி நிலை வகையே – பொருள். செய்யு:176/3
பரத்தை வாயில் என இரு வீற்றும் – பொருள். செய்யு:199/1
இடை இரு வகையோர் அல்லது நாடின் – பொருள். மரபி:76/1
இரு திணை ஐம்பால் இயல் நெறி வழாஅமை – பொருள். மரபி:89/3
உரை படு நூல் தாம் இரு வகை இயல – பொருள். மரபி:93/2
விதித்தலும் விலக்கலும் என இரு வகையொடு – பொருள். மரபி:99/3
இரு-வயின் (3)
இரு-வயின் நிலையும் பொருட்டு ஆகும்மே – எழுத். மொழி:43/2
இரு-வயின் நிலையும் வேற்றுமை எல்லாம் – சொல். வேற்.மயங்:18/3
இரு-வயின் நிலையும் பொருட்டு ஆகும்மே – சொல். வினை:46/2
இரு_நால் (1)
அதுவே-தானும் இரு_நால் வகைத்தே – பொருள். புறத்:11/1
இரு_நான்கு (2)
பேரா சிறப்பின் இரு_நான்கு கிளவியும் – பொருள். கள:11/6
எஞ்சாது கிளந்த இரு_நான்கு கிளவியும் – பொருள். கள:23/13
இரு_நான்கே (1)
ஆ இரு_நான்கே அழிவு இல் கூட்டம் – பொருள். மெய்ப்:23/5
இரு_மூன்று (3)
இரு_மூன்று என்ப ஓகாரம்மே – சொல். இடை:8/3
இரு_மூன்று மரபின் கல்லொடு புணர – பொருள். புறத்:5/21
இரு_மூன்று மரபின் ஏனோர் பக்கமும் – பொருள். புறத்:20/3
இரு_மூன்றே (1)
ஆ இரு_மூன்றே உகரம் குறுகு இடன் – எழுத். குற்.புண:1/3
இருத்தல் (1)
புணர்தல் பிரிதல் இருத்தல் இரங்கல் – பொருள். அகத்:14/1
இருந்த (1)
பிழைத்து வந்து இருந்த கிழவனை நெருங்கி – பொருள். கற்:9/8
இருந்து (1)
புணர்ந்து உடன் போகிய கிழவோள் மனை இருந்து – பொருள். கற்:7/1
இடை_சுரத்து இறைச்சியும் வினையும் சுட்டி – 7/2
இருபஃது (1)
இரண்டு தலை இட்ட முதல் ஆகு இருபஃது – எழுத். புணர்:1/2
அறு_நான்கு ஈறொடு நெறி நின்று இயலும் – 1/3
இருபத்தைந்து (1)
அறுநூற்று இருபத்தைந்து ஆகும்மே – பொருள். செய்யு:50/4
இருபெயரொட்டும் (1)
இயன்றது மொழிதலும் இருபெயரொட்டும் – சொல். வேற்.மயங்:31/4
வினைமுதல் உரைக்கும் கிளவியொடு தொகைஇ – 31/5
இரும் (1)
மா இரும் தூவி மயில் அலங்கடையே – பொருள். மரபி:48/2
இருவர் (2)
இருவர் தலைவர் தபுதி பக்கமும் – பொருள். புறத்:17/5
எல்லா வாயிலும் இருவர் தேஎத்தும் – பொருள். கற்:37/1
இருவர்க்கும் (1)
ஒன்று இடத்து இருவர்க்கும் உரிய பால் கிளவி – பொருள். பொருளி:2/12
இருவரும் (2)
கட்டினும் கழங்கினும் வெறி என இருவரும் – பொருள். கள:24/3
ஒட்டிய திறத்தான் செய்தி-கண்ணும் – 24/4
இருவரும் உள்வழி அவன் வரவு உணர்தல் என – பொருள். கள:36/2
இருவரை (1)
பிரிவின் எச்சத்து புலம்பிய இருவரை – பொருள். கற்:5/37
பரிவின் நீக்கிய பகுதி-கண்ணும் – 5/38
இருள் (2)
இருள் என் கிளவி வெயில் இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:107/1
இருள் நிற பன்றியை ஏனம் என்றலும் – பொருள். மரபி:68/6
இல் (28)
இல் என் கிளவி-மிசை றகரம் ஒற்றல் – எழுத். புள்.மயங்:60/2
இல் என் கிளவி இன்மை செப்பின் – எழுத். புள்.மயங்:77/1
எ பொருள் ஆயினும் அல்லது இல் எனின் – சொல். கிளவி:35/1
குவ்வும் ஐயும் இல் என மொழிப – சொல். வேற்.மயங்:26/2
ஒப்பு இல் வழியான் பிறிது பொருள் சுட்டலும் – சொல். வேற்.மயங்:32/3
செய்வது இல் வழி நிகழும் காலத்து – சொல். வினை:45/3
ஒப்பு இல் வழியான் பொருள் செய்குநவும் என்று – சொல். இடை:2/8
ஒப்பு இல் போலியும் அ பொருட்டு ஆகும் – சொல். இடை:30/1
ஆ-வயின் மூன்றும் பிரிவு இல் அசைநிலை – சொல். இடை:32/2
தா இல் கொள்கை தம்தம் கூற்றை – பொருள். புறத்:19/1
மறு இல் செய்தி மூ வகை காலமும் – பொருள். புறத்:20/4
இடை இல் வண் புகழ் கொடைமையானும் – பொருள். புறத்:21/19
தா இல் நல் மொழி கிழவி கிளப்பினும் – பொருள். கள:22/5
அந்தம் இல் சிறப்பின் பிறர் பிறர் திறத்தினும் – பொருள். கற்:5/16
அந்தம் இல் சிறப்பின் மக பழித்து நெருங்கலும் – பொருள். கற்:6/24
அந்தம் இல் சிறப்பின் ஆகிய இன்பம் – பொருள். பொருளி:49/1
மாறு இல் ஆண்மையின் சொல்லிய மொழியும் – பொருள். பொருளி:50/2
அவை இல் காலம் இன்மை ஆன – பொருள். பொருளி:54/2
விளிவு இல் கொள்கை அழுகை நான்கே – பொருள். மெய்ப்:5/2
இல் வலியுறுத்தல் இரு கையும் எடுத்தலொடு – பொருள். மெய்ப்:15/2
ஈரம் இல் கூற்றம் ஏற்று அலர் நாணல் – பொருள். மெய்ப்:16/2
ஆ இரு_நான்கே அழிவு இல் கூட்டம் – பொருள். மெய்ப்:23/5
அடி இறந்து வருதல் இல் என மொழிப – பொருள். செய்யு:34/1
குன்றலும் மிகுதலும் இல் என மொழிப – பொருள். செய்யு:43/2
உயிர் இல் எழுத்தும் எண்ணப்படாஅ – பொருள். செய்யு:44/1
இல் என மொழிப பிற வகை நிகழ்ச்சி – பொருள். மரபி:80/2
திரிவு இல் சொல்லொடு தழாஅல் வேண்டும் – பொருள். மரபி:89/4
பழிப்பு இல் சூத்திரம் பட்ட பண்பின் – பொருள். மரபி:101/1
இல்ல (1)
உள்ள இல்ல என்னும் பெயரும் – சொல். பெயர்:14/2
இல்லகத்துள்ளும் (1)
இரவு குறியே இல்லகத்துள்ளும் – பொருள். கள:40/1
மனையோர் கிளவி கேட்கும் வழியதுவே – 40/2
இல்லது (1)
இல்லது காய்தல் உள்ளது உவர்த்தல் – பொருள். மெய்ப்:24/2
இல்லம் (1)
இல்லம் மரப்பெயர் விசை_மர இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:18/1
இல்லன (1)
அடி வரை இல்லன ஆறு என மொழிப – பொருள். செய்யு:164/2
இல்லா (6)
புள்ளி இல்லா எல்லா மெய்யும் – எழுத். நூல்:17/1
இன சுட்டு இல்லா பண்பு கொள் பெயர்க்கொடை – சொல். கிளவி:18/1
அற்றம் அழிவு உரைப்பினும் அற்றம் இல்லா – பொருள். கற்:9/3
கிழவோள் சுட்டிய தெய்வ கடத்தினும் – 9/4
பெறு தகை இல்லா பிழைப்பினும் அ வழி – பொருள். கற்:9/17
உறு தகை இல்லா புலவியுள் மூழ்கிய – பொருள். கற்:9/18
பொருள் மரபு இல்லா பொய்ம்மொழியானும் – பொருள். செய்யு:173/3
இல்லும் (1)
நாடும் ஊரும் இல்லும் குடியும் – பொருள். கள:23/33
இல்லை (33)
மெய்ந்நிலை மயக்கம் மானம் இல்லை – எழுத். மொழி:14/2
வ என் எழுத்தொடு வருதல் இல்லை – எழுத். மொழி:30/2
ஏ ஒ எனும் உயிர் ஞகாரத்து இல்லை – எழுத். மொழி:40/1
அத்தின் அகரம் அகர முனை இல்லை – எழுத். புணர்:23/1
கூறிய குற்றொற்று இரட்டல் இல்லை – எழுத். தொகை:19/2
ஈறு ஆகு புள்ளி அகரமொடு நிலையும் – 19/3
ஆன் இடை வரினும் மானம் இல்லை – எழுத். உரு:27/3
அஃது என் கிளவி ஆ-வயின் கெடுமே – 27/4
இரா என் கிளவிக்கு அகரம் இல்லை – எழுத். உயி.மயங்:25/1
வல்லெழுத்து மிகினும் மானம் இல்லை – எழுத். உயி.மயங்:28/1
வல்லெழுத்து மிகினும் மானம் இல்லை – எழுத். உயி.மயங்:44/1
ஒல்வழி அறிதல் வழக்கத்தான – 44/2
இன் இடை வரினும் மானம் இல்லை – எழுத். உயி.மயங்:69/2
மெல்லெழுத்து மிகினும் மானம் இல்லை – எழுத். புள்.மயங்:28/1
வல்லெழுத்து மிகு-வழி இறுதி இல்லை – எழுத். புள்.மயங்:45/4
மெல்லெழுத்து மிகினும் மானம் இல்லை – எழுத். புள்.மயங்:46/1
தோற்றம் இல்லை என்மனார் புலவர் – எழுத். புள்.மயங்:58/2
அ திறத்து இல்லை வல்லெழுத்து மிகலே – எழுத். குற்.புண:7/2
முதல் நிலை நீடினும் மானம் இல்லை – எழுத். குற்.புண:60/1
ஆ-வயின் ஒற்று இடை மிகுதல் இல்லை – எழுத். குற்.புண:71/2
உயர்திணை மருங்கின் ஆக்கம் இல்லை – சொல். பெயர்:33/2
பொருட்கு திரிபு இல்லை உணர்த்த வல்லின் – சொல். உரி:94/1
கடி சொல் இல்லை காலத்து படினே – சொல். எச்ச:56/1
முந்நீர் வழக்கம் மகடூஉவொடு இல்லை – பொருள். அகத்:34/1
எண்ணும்-காலை கிழத்திக்கு இல்லை – பொருள். கள:27/2
பிற நீர் மாக்களின் அறிய ஆயிடை – 27/3
துறந்த ஒழுக்கம் கிழவோற்கு இல்லை – பொருள். கள:44/2
வரையாது பிரிதல் கிழவோற்கு இல்லை – பொருள். கள:50/3
தம் உள ஆதல் வாயில்கட்கு இல்லை – பொருள். கற்:24/2
எ திறத்தானும் கிழத்திக்கு இல்லை – பொருள். கற்:39/2
முற்பட வகுத்த இரண்டு அலங்கடையே – 39/3
வன்புறுத்த அல்லது சேறல் இல்லை – பொருள். கற்:43/2
இடை_சுர மருங்கின் தவிர்தல் இல்லை – பொருள். கற்:53/2
உள்ளம் போல உற்றுழி உதவும் – 53/3
கிழவோன் சேர்தல் கிழத்திக்கு இல்லை – பொருள். பொருளி:9/3
பறழ் எனப்படினும் உறழ் ஆண்டு இல்லை – பொருள். மரபி:7/1
பிள்ளை பெயரும் பிழைப்பு ஆண்டு இல்லை – பொருள். மரபி:11/1
கொள்ளும்-காலை நாய் அலங்கடையே – 11/2
அன்னர் ஆயினும் இழிந்தோர்க்கு இல்லை – பொருள். மரபி:84/1
மரபு நிலை திரிதல் செய்யுட்கு இல்லை – பொருள். மரபி:90/1
மரபு வழிப்பட்ட சொல்லினான – 90/2
இல்லொடு (1)
இல்லொடு கிளப்பின் இயற்கை ஆகும் – எழுத். உயி.மயங்:91/1
இல்லோர் (1)
இல்லோர் செய்வினை இகழ்ச்சி-கண்ணும் – பொருள். கற்:10/2
இல (11)
சார்ந்து வரின் அல்லது தமக்கு இயல்பு இல என – எழுத். பிறப்:19/1
இன்று இல உடைய என்னும் கிளவியும் – சொல். வினை:23/1
எஞ்சு பொருள் கிளவி இல என மொழிப – சொல். எச்ச:43/2
ஒரு பொருள் இரு சொல் பிரிவு இல வரையார் – சொல். எச்ச:64/1
நிலன் ஒருங்கு மயங்குதல் இல என மொழிப – பொருள். அகத்:12/2
கடிவரை இல புறத்து என்மனார் புலவர் – பொருள். அகத்:23/2
எழுபது வகையின் வழு இல ஆகி – பொருள். செய்யு:50/3
தெரிந்தனர் விரிப்பின் வரம்பு இல ஆகும் – பொருள். செய்யு:102/1
தொகு நிலை மரபின் அடி இல என்ப – பொருள். செய்யு:160/3
சிதைவு இல என்ப முதல்வன்-கண்ணே – பொருள். மரபி:106/1
பொருள் இல கூறல் மயங்க கூறல் – பொருள். மரபி:108/4
இலக்கண (1)
இலக்கண மருங்கின் சொல் ஆறு அல்ல – சொல். கிளவி:27/4
இலக்கணம் (3)
புறத்திணை இலக்கணம் திறப்பட கிளப்பின் – பொருள். புறத்:1/2
இழைபின் இலக்கணம் இயைந்ததாகும் – பொருள். செய்யு:242/4
இழைத்த இலக்கணம் பிழைத்தன போல – பொருள். செய்யு:243/2
இலக்கம் (1)
எல்லே இலக்கம் – சொல். இடை:21/1
இலம் (1)
இலம் என் கிளவிக்கு படு வரு-காலை – எழுத். புள்.மயங்:21/1
இலம்பாடு (1)
இலம்பாடு ஒற்கம் ஆ இரண்டும் வறுமை – சொல். உரி:62/1
இலவே (36)
குற்றெழுத்து ஐந்தும் மொழி நிறைபு இலவே – எழுத். மொழி:11/1
எஞ்சிய எல்லாம் எஞ்சுதல் இலவே – எழுத். மொழி:44/1
கரமும் கானும் நெட்டெழுத்து இலவே – எழுத். புணர்:33/2
இன்ன என்னும் எழுத்து கடன் இலவே – எழுத். புணர்:40/3
வேற்றுமை அல் வழி திரிபு இடன் இலவே – எழுத். தொகை:5/3
மேல் மு பெயரொடும் வேறுபாடு இலவே – எழுத். உரு:20/2
சாரியை நிலையும் கடப்பாடு இலவே – எழுத். உரு:30/4
கிளைப்பெயர் எல்லாம் கொள திரிபு இலவே – எழுத். புள்.மயங்:12/1
ஆ முறை இயற்பெயர் திரிபு இடன் இலவே – எழுத். புள்.மயங்:56/2
இ என அறியும் அந்தம் தமக்கு இலவே – சொல். கிளவி:4/4
உயர்திணை மருங்கின் பால் பிரிந்து இசைக்கும் – 4/5
பகுதி கிளவி வரை நிலை இலவே – சொல். கிளவி:17/2
தொழில் வேறு கிளப்பின் ஒன்று இடன் இலவே – சொல். கிளவி:42/2
பன்மை கூறும் கடப்பாடு இலவே – சொல். கிளவி:62/3
தம் வினைக்கு இயலும் எழுத்து அலங்கடையே – 62/4
கடி நிலை இலவே பொருள்-வயினான – சொல். வேற்.மயங்:12/2
தாம் பிரிவு இலவே தொகை வரு-காலை – சொல். வேற்.மயங்:14/2
எச்சம் இலவே பொருள்-வயினான – சொல். வேற்.மயங்:17/2
திரிபு இடன் இலவே தெரியுமோர்க்கே – சொல். வேற்.மயங்:18/4
மானம் இலவே சொல் முறையான – சொல். வேற்.மயங்:28/2
அன்றி அனைத்தும் விளி கோள் இலவே – சொல். விளி:20/3
வினையொடு அல்லது பால் தெரிபு இலவே – சொல். பெயர்:18/4
பால் தெரிபு இலவே உடன் மொழி பொருள – சொல். பெயர்:34/2
மேலை கிளவியொடு வேறுபாடு இலவே – சொல். வினை:18/4
மேலை கிளவியொடு வேறுபாடு இலவே – சொல். வினை:24/4
நடைபெற்று இயலும் தமக்கு இயல்பு இலவே – சொல். இடை:1/2
தத்தமுள் மயங்கும் உடனிலை இலவே – சொல். இடை:35/2
தம்-வயின் தொகுதி கடப்பாடு இலவே – சொல். இடை:39/2
அன்றி அனைத்தும் கடப்பாடு இலவே – சொல். எச்ச:53/6
திணை மயக்குறுதலும் கடி நிலை இலவே – பொருள். அகத்:12/1
நிலன் ஒருங்கு மயங்குதல் இல என மொழிப – 12/2
எஞ்சியோர்க்கும் எஞ்சுதல் இலவே – பொருள். அகத்:42/1
அகத்திணை மருங்கின் அளவுதல் இலவே – பொருள். அகத்:55/2
இன் பா நேரடிக்கு ஒருங்கு நிலை இலவே – பொருள். செய்யு:23/2
விராஅய் வரினும் ஒரூஉ நிலை இலவே – பொருள். செய்யு:53/1
உறழ் நிலை இலவே வஞ்சிக்கு என்ப – பொருள். செய்யு:57/2
மூ வகை அடியும் முன்னுதல் இலவே – பொருள். செய்யு:67/2
கிழத்தியை சுட்டா கிளப்பு பயன் இலவே – பொருள். செய்யு:199/2
சொல்லும்-காலை அவை அல இலவே – பொருள். மரபி:26/2
இலள் (1)
அறத்து இயல்பு மரபு இலள் தோழி என்ப – பொருள். பொருளி:12/2
இலி (1)
அச்சம் பயம் இலி காலம் பெருமை என்று – சொல். இடை:6/1
இலை (1)
அன்பு_இலை கொடியை என்றலும் உரியள் – பொருள். கற்:17/3
இலையே (1)
இலையே தளிரே முறியே தோடே – பொருள். மரபி:87/1
இவ் (1)
இவ் என அறிதற்கு மெய் பெற கிளப்ப – சொல். விளி:2/2
இவண் (3)
அஃது இவண் நுவலாது எழுந்து புறத்து இசைக்கும் – எழுத். பிறப்:20/6
நின்று-ஆங்கு இசைத்தல் இவண் இயல்பு இன்றே – சொல். கிளவி:59/1
எழுத்து பிரிந்து இசைத்தல் இவண் இயல்பு இன்றே – சொல். உரி:97/1
இவணையான (1)
அ பொருள் இரட்டாது இவணையான – எழுத். மொழி:47/2
இவர் (5)
அவர் இவர் உவர் என வரூஉம் பெயரும் – சொல். பெயர்:8/4
காமக்கிழத்தி மனையோள் என்று இவர் – பொருள். கற்:5/49
ஏமுறு கிளவி சொல்லிய எதிரும் – 5/50
பாணர் கூத்தர் விறலியர் என்று இவர் – பொருள். கற்:9/25
பேணி சொல்லிய குறைவினை எதிரும் – 9/26
பார்ப்பார் அறிவர் என்று இவர் கிளவி – பொருள். செய்யு:197/1
இ இடத்து இ மொழி இவர் இவர்க்கு உரிய என்று – பொருள். செய்யு:207/1
இவர்க்கு (1)
இ இடத்து இ மொழி இவர் இவர்க்கு உரிய என்று – பொருள். செய்யு:207/1
இவர்தலும் (1)
தொல் எயிற்கு இவர்தலும் தோலது பெருக்கமும் – பொருள். புறத்:12/3
இவர்ந்த (1)
மதில்-மிசைக்கு இவர்ந்த மேலோர் பக்கமும் – பொருள். புறத்:13/9
இவள் (2)
அவள் இவள் உவள் என வரூஉம் பெயரும் – சொல். பெயர்:8/3
கிழவோன் அறியா அறிவினள் இவள் என – பொருள். கள:26/1
இவற்றின் (1)
பொழுதும் ஆறும் காப்பும் என்று இவற்றின் – பொருள். பொருளி:16/1
வழுவின் ஆகிய குற்றம் காட்டலும் – 16/2
இவற்று (1)
ஈறு இயல் மருங்கின் இவை இவற்று இயல்பு என – எழுத். தொகை:29/1
இவற்றொடு (1)
எண்ணிய பண்ணை என்று இவற்றொடு பிறவும் – பொருள். கற்:10/13
இவன் (1)
அவன் இவன் உவன் என வரூஉம் பெயரும் – சொல். பெயர்:8/2
இவை (21)
ஈறு இயல் மருங்கின் இவை இவற்று இயல்பு என – எழுத். தொகை:29/1
அவை இவை உவை என வரூஉம் பெயரும் – சொல். பெயர்:13/3
இன்ன பெயரே இவை எனல் வேண்டின் – சொல். பெயர்:39/1
என்று இவை நான்கும் அரவ பொருள – சொல். உரி:51/2
ஊடல் அவற்றின் நிமித்தம் என்று இவை – பொருள். அகத்:14/2
தேரும்-காலை திணைக்கு உரிப்பொருளே – 14/3
ஓதல் பகையே தூது இவை பிரிவே – பொருள். அகத்:25/1
என்று இவை எல்லாம் இயல்புற நாடின் – பொருள். அகத்:39/9
உயிரும் நாணும் மடனும் என்று இவை – பொருள். பொருளி:7/1
செயிர் தீர் சிறப்பின் நால்வர்க்கும் உரிய – 7/2
என் உற்றன-கொல் இவை எனின் அல்லதை – பொருள். பொருளி:9/2
கிழவோள் பிறள் குணம் இவை என கூறி – பொருள். பொருளி:40/1
என்று இவை இன்மை என்மனார் புலவர் – பொருள். மெய்ப்:26/4
மண்டிலம் குட்டம் என்று இவை இரண்டும் – பொருள். செய்யு:117/1
செவியறி வாயுறை புறநிலை என்று இவை – பொருள். செய்யு:160/2
தொகு நிலை மரபின் அடி இல என்ப – 160/3
எண்மையும் என்று இவை விளங்க தோன்றி – பொருள். செய்யு:177/2
இவை முதல் ஆகிய இயல் நெறி திரியாது – பொருள். செய்யு:187/2
ஒழுக்கமும் என்று இவை இழுக்கு நெறி இன்றி – பொருள். செய்யு:208/2
வண்ணம்-தாமே இவை என மொழிப – பொருள். செய்யு:234/1
என்று இவை நான்கும் ஏறு எனற்கு உரிய – பொருள். மரபி:38/2
மற்று இவை எல்லாம் போத்து எனப்படுமே – பொருள். மரபி:41/2
ஒட்டகம் குதிரை கழுதை மரை இவை – பொருள். மரபி:52/1
பெட்டை என்னும் பெயர் கொடைக்கு உரிய – 52/2
நெடுந்தகை செம்மல் என்று இவை பிறவும் – பொருள். மரபி:73/2
இவையும் (1)
இவையும் உளவே அவை அலங்கடையே – பொருள். மெய்ப்:12/10
இழந்த (2)
காதலி இழந்த தபுதார நிலையும் – பொருள். புறத்:24/28
காதலன் இழந்த தாபத நிலையும் – பொருள். புறத்:24/29
இழந்து (1)
நனி மிகு சுரத்து இடை கணவனை இழந்து – பொருள். புறத்:24/24
தனி மகள் புலம்பிய முதுபாலையும் – 24/25
இழவின் (1)
பெறலின் இழவின் காதலின் வெகுளியின் – சொல். வேற்.இய:11/3
இழவே (1)
இளிவே இழவே அசைவே வறுமை என – பொருள். மெய்ப்:5/1
இழித்தல் (1)
முதுமை இளமை சிறத்தல் இழித்தல் – சொல். வேற்.இய:17/5
புதுமை பழமை ஆக்கம் என்றா – 17/6
இழிந்துழி (1)
இழிந்துழி இழிபே சுட்டலான – பொருள். கள:3/2
இழிந்தோர்க்கு (1)
அன்னர் ஆயினும் இழிந்தோர்க்கு இல்லை – பொருள். மரபி:84/1
இழிந்தோன் (1)
ஈ என் கிளவி இழிந்தோன் கூற்றே – சொல். எச்ச:49/2
இழிபு (3)
தரவே-தானும் நால் அடி இழிபு ஆய் – பொருள். செய்யு:133/1
ஆயிரம் ஆகும் இழிபு மூன்று அடியே – பொருள். செய்யு:157/2
ஐ ஐந்து ஆகும் இழிபு அடிக்கு எல்லை – பொருள். செய்யு:162/3
இழிபே (1)
இழிந்துழி இழிபே சுட்டலான – பொருள். கள:3/2
இழுக்கம் (1)
பழித்த மொழியான் இழுக்கம் கூறல் – பொருள். மரபி:108/6
இழுக்கு (1)
ஒழுக்கமும் என்று இவை இழுக்கு நெறி இன்றி – பொருள். செய்யு:208/2
இழுமென் (1)
இழுமென் மொழியான் விழுமியது நுவலினும் – பொருள். செய்யு:238/1
இழை (2)
இன் நகை புதல்வனை தழீஇ இழை அணிந்து – பொருள். கற்:10/9
இன் இழை புதல்வனை வாயில் கொண்டு புகினும் – பொருள். கற்:31/3
இழைத்த (2)
இழைத்த ஒண் பொருள் முடியவும் பிரிவே – பொருள். அகத்:28/4
இழைத்த இலக்கணம் பிழைத்தன போல – பொருள். செய்யு:243/2
இழைத்து (1)
இழைத்து ஆங்கு ஆக்கி கொடுத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:9/9
இழைபின் (1)
இழைபின் இலக்கணம் இயைந்ததாகும் – பொருள். செய்யு:242/4
இழைபு (1)
விருந்தே இயைபே புலனே இழைபு எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/12
இழையின் (1)
காப்பின் ஒப்பின் ஊர்தியின் இழையின் – சொல். வேற்.இய:11/1
ஒப்பின் புகழின் பழியின் என்றா – 11/2
இழையே (1)
வண்டே இழையே வள்ளி பூவே – பொருள். கள:4/1
இளமை (7)
குடிமை ஆண்மை இளமை மூப்பே – சொல். கிளவி:57/1
முதுமை இளமை சிறத்தல் இழித்தல் – சொல். வேற்.இய:17/5
மழவும் குழவும் இளமை பொருள – சொல். உரி:14/1
ஏறிய மடல் திறம் இளமை தீர் திறம் – பொருள். அகத்:51/1
எள்ளல் இளமை பேதைமை மடன் என்று – பொருள். மெய்ப்:4/1
ஒன்பதும் குழவியொடு இளமை பெயரே – பொருள். மரபி:1/4
பார்ப்பும் பிள்ளையும் பறப்பவற்று இளமை – பொருள். மரபி:4/2
இளமை-தானே (1)
சொல்லிய மரபின் இளமை-தானே – பொருள். மரபி:26/1
சொல்லும்-காலை அவை அல இலவே – 26/2
இளமையது (1)
நாளது சின்மையும் இளமையது அருமையும் – பொருள். அகத்:41/7
இளமையோள்-வயின் (1)
காமம் சாலா இளமையோள்-வயின் – பொருள். அகத்:50/1
ஏமம் சாலா இடும்பை எய்தி – 50/2
இளி (1)
நளியின் நீக்கிய இளி வரு நிலையும் – பொருள். கற்:6/10
இளிவரல் (2)
நகையே அழுகை இளிவரல் மருட்கை – பொருள். மெய்ப்:3/1
யாப்பு உற வந்த இளிவரல் நான்கே – பொருள். மெய்ப்:6/2
இளிவும் (1)
இன்மையது இளிவும் உடைமையது உயர்ச்சியும் – பொருள். அகத்:41/9
இளிவே (1)
இளிவே இழவே அசைவே வறுமை என – பொருள். மெய்ப்:5/1
இளையர் (1)
பாணன் பாட்டி இளையர் விருந்தினர் – பொருள். கற்:52/2
இளையோர்க்கு (1)
இளையோர்க்கு உரிய கிளவி என்ப – பொருள். கற்:29/5
இற்றது (1)
சீர் இயைந்து இற்றது சீர் எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:12/2
இற்று (3)
இயற்கை பொருளை இற்று என கிளத்தல் – சொல். கிளவி:19/1
இதனின் இற்று இது என்னும் அதுவே – சொல். வேற்.இய:16/3
இதனது இது இற்று என்னும் கிளவியும் – சொல். வேற்.மயங்:27/1
இறத்தல் (2)
ஆக்கம் செப்பல் நாணு வரை இறத்தல் – பொருள். கள:9/2
நோக்குவ எல்லாம் அவையே போறல் – 9/3
அவன் வரம்பு இறத்தல் அறம் தனக்கு இன்மையின் – பொருள். கள:29/1
இறந்த (5)
செய்து என் எச்சத்து இறந்த காலம் – சொல். வினை:42/1
இறந்த காலத்து குறிப்பொடு கிளத்தல் – சொல். வினை:44/3
எற்று என் கிளவி இறந்த பொருட்டே – சொல். இடை:15/1
இறந்த காலமொடு வாரா காலமும் – சொல். எச்ச:41/3
இறந்த போல கிளக்கும் கிளவி – பொருள். பொருளி:42/2
இறந்ததன் (1)
சிறந்தது பயிற்றல் இறந்ததன் பயனே – பொருள். கற்:51/4
இறந்தது (2)
இறந்தது நினைஇ கிழவோன் ஆங்கண் – பொருள். கற்:31/4
இறந்தது காத்தல் எதிரது போற்றல் – பொருள். மரபி:110/12
இறந்தனவே (2)
அளபு இறந்தனவே விளிக்கும்-காலை – சொல். விளி:35/2
ஆங்கனம் விரிப்பின் அளவு இறந்தனவே – பொருள். செய்யு:51/1
பாங்குற உணர்ந்தோர் பன்னும்-காலை – 51/2
இறந்து (5)
அளபு இறந்து உயிர்த்தலும் ஒற்று இசை நீடலும் – எழுத். நூல்:33/1
இரண்டு இறந்து இசைக்கும் தொடர்மொழி உளப்பட – எழுத். மொழி:12/2
எஞ்சா மகிழ்ச்சி இறந்து வரு பருவத்தும் – பொருள். கற்:5/3
அடி இறந்து வருதல் இல் என மொழிப – பொருள். செய்யு:34/1
அடி இறந்து ஓடி அதன் ஓர்_அற்றே – பொருள். செய்யு:233/2
இறப்ப (1)
பிறப்பும் சிறப்பும் இறப்ப நோக்கி – பொருள். கள:23/34
இறப்பின் (2)
இறப்பின் நிகழ்வின் எதிர்வின் என்றா – சொல். வினை:3/1
இறப்பின் நிகழ்வின் எதிர்வின் என்ற – சொல். எச்ச:31/1
இறப்பினும் (2)
இறப்பினும் நிகழ்வினும் சிறப்ப தோன்றும் – சொல். வினை:48/2
உணர்ப்பு வரை இறப்பினும் செய் குறி பிழைப்பினும் – பொருள். கற்:15/1
இறப்பே (2)
இறப்பே எதிர்வே ஆ இரு காலமும் – சொல். வினை:50/1
இறப்பே நிகழ்வே எதிரது என்னும் – பொருள். செய்யு:202/1
இறவாது (2)
வேண்டிய கல்வி யாண்டு மூன்று இறவாது – பொருள். கற்:47/1
சீர் நிலை-தானே ஐந்து எழுத்து இறவாது – பொருள். செய்யு:41/1
இறாஅல் (1)
இறாஅல் தோற்றம் இயற்கை ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:48/1
இறு (11)
உயிர் இறு சொல் முன் உயிர் வரு வழியும் – எழுத். புணர்:5/1
உயிர் இறு சொல் முன் மெய் வரு வழியும் – எழுத். புணர்:5/2
மெய் இறு சொல் முன் உயிர் வரு வழியும் – எழுத். புணர்:5/3
மெய் இறு சொல் முன் மெய் வரு வழியும் என்று – எழுத். புணர்:5/4
ஔ என வரூஉம் உயிர் இறு சொல்லும் – எழுத். தொகை:10/1
புள்ளி இறுதியும் உயிர் இறு கிளவியும் – எழுத். தொகை:14/1
பல்லவை நுதலிய அகர இறு பெயர் – எழுத். உரு:2/1
புள்ளி இறுதியும் உயிர் இறு கிளவியும் – எழுத். உரு:30/1
செய்ம்மன என்னும் தொழில் இறு சொல்லும் – எழுத். உயி.மயங்:8/3
அளபெடை மிகூஉம் இகர இறு பெயர் – சொல். விளி:8/1
ஈற்று அடி இறு சீர் எருத்து-வயின் திரியும் – சொல். எச்ச:12/2
இறுதல் (1)
சொற்சீர்த்து இறுதல் சொற்சீர்க்கு இயல்பே – பொருள். செய்யு:123/4
இறுதி (92)
செய்யுள் இறுதி போலும் மொழி-வயின் – எழுத். மொழி:18/1
இகர யகரம் இறுதி விரவும் – எழுத். மொழி:25/1
உயிர் ஔ எஞ்சிய இறுதி ஆகும் – எழுத். மொழி:36/1
அ பதினொன்றே புள்ளி இறுதி – எழுத். மொழி:45/2
இன்னின் இகரம் ஆவின் இறுதி – எழுத். புணர்:18/2
முன்னர் கெடுதல் உரித்தும் ஆகும் – 18/3
அக்கின் இறுதி மெய்-மிசையொடும் கெடுமே – எழுத். புணர்:26/2
அம்மின் இறுதி க ச த-காலை – எழுத். புணர்:27/1
புள்ளி இறுதி முன்னிலை கிளவியும் – எழுத். தொகை:9/2
புள்ளி இறுதி உயர்திணை பெயரும் – எழுத். தொகை:11/2
உகரமொடு புணரும் புள்ளி இறுதி – எழுத். தொகை:21/1
யகரமும் உயிரும் வரு வழி இயற்கை – 21/2
உயிரும் புள்ளியும் இறுதி ஆகி – எழுத். தொகை:22/1
சுட்டு முதல் ஆகிய ஐ என் இறுதி – எழுத். உரு:5/1
வற்றொடு சிவணி நிற்றலும் உரித்தே – 5/2
கெட்ட இறுதி இயல் திரிபு இன்றே – எழுத். உரு:11/2
நும் என் இறுதி இயற்கை ஆகும் – எழுத். உரு:15/1
ஆ எ ஆகும் யாம் என் இறுதி – எழுத். உரு:16/3
ஆ-வயின் யகர மெய் கெடுதல் வேண்டும் – 16/4
எல்லாம் என்னும் இறுதி முன்னர் – எழுத். உரு:17/1
அன் என் சாரியை ஏழன் இறுதி – எழுத். உரு:22/1
முன்னர் தோன்றும் இயற்கைத்து என்ப – 22/2
குற்றியலுகரத்து இறுதி முன்னர் – எழுத். உரு:23/1
எண்ணின் இறுதி அன்னொடு சிவணும் – எழுத். உரு:26/1
ஆ-வயின் இறுதி மெய்யொடும் கெடுமே – எழுத். உரு:29/3
அகர இறுதி பெயர் நிலை முன்னர் – எழுத். உயி.மயங்:1/1
இறுதி வகரம் கெடுதலும் உரித்தே – எழுத். உயி.மயங்:7/2
பலவற்று இறுதி பெயர்க்கொடை உளப்பட – எழுத். உயி.மயங்:8/8
இறுதி யகரம் கெடுதலும் உரித்தே – எழுத். உயி.மயங்:9/2
பலவற்று இறுதி நீடு மொழி உளவே – எழுத். உயி.மயங்:11/1
தொடர் அல் இறுதி தம் முன் தாம் வரின் – எழுத். உயி.மயங்:12/1
பலவற்று இறுதி உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். உயி.மயங்:18/1
ஆகார இறுதி அகர இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:19/1
குறியதன் இறுதி சினை கெட உகரம் – எழுத். உயி.மயங்:32/1
இகர இறுதி பெயர்நிலை முன்னர் – எழுத். உயி.மயங்:33/1
இன்றி என்னும் வினையெஞ்சு இறுதி – எழுத். உயி.மயங்:35/1
நின்ற இகரம் உகரம் ஆதல் – 35/2
இறுதி இகரம் மெய்யொடும் கெடுமே – எழுத். உயி.மயங்:38/2
ஈகார இறுதி ஆகார இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:47/1
உகர இறுதி அகர இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:52/1
சுட்டு முதல் இறுதி இயல்பு ஆகும்மே – எழுத். உயி.மயங்:55/1
சுட்டு முதல் இறுதி உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். உயி.மயங்:61/1
ஊகார இறுதி ஆகார இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:62/1
ஏகார இறுதி ஊகார இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:72/1
ஐகார இறுதி பெயர்நிலை முன்னர் – எழுத். உயி.மயங்:78/1
சுட்டு முதல் இறுதி உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். உயி.மயங்:79/1
ஐ என் இறுதி அரை வரைந்து கெடுமே – எழுத். உயி.மயங்:81/3
ஐ என் இறுதி அவா முன் வரினே – எழுத். உயி.மயங்:86/2
ஓகார இறுதி ஏகார இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:87/1
ஔகார இறுதி பெயர்நிலை முன்னர் – எழுத். உயி.மயங்:93/1
வெரிந் என் இறுதி முழுதும் கெடு-வழி – எழுத். புள்.மயங்:5/1
ணகார இறுதி வல்லெழுத்து இயையின் – எழுத். புள்.மயங்:7/1
மகர இறுதி வேற்றுமை ஆயின் – எழுத். புள்.மயங்:15/1
அத்தொடு சிவணும் ஆயிரத்து இறுதி – எழுத். புள்.மயங்:22/1
ஒத்த எண்ணு முன் வரு-காலை – 22/2
னகார இறுதி வல்லெழுத்து இயையின் – எழுத். புள்.மயங்:37/1
வல்லெழுத்து மிகு-வழி இறுதி இல்லை – எழுத். புள்.மயங்:45/4
அழன் என் இறுதி கெட வல்லெழுத்து மிகுமே – எழுத். புள்.மயங்:59/1
யகர இறுதி வேற்றுமை பொருள்-வயின் – எழுத். புள்.மயங்:62/1
ரகார இறுதி யகார இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:67/1
லகார இறுதி னகார இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:71/1
நெடியதன் இறுதி இயல்பும்-மார் உளவே – எழுத். புள்.மயங்:75/1
சுட்டு முதல் ஆகிய வகர இறுதி – எழுத். புள்.மயங்:82/2
ழகார இறுதி ரகார இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:88/1
ஐ அம் பல் என வரூஉம் இறுதி – எழுத். புள்.மயங்:98/1
அல் பெயர் எண்ணும் ஆ இயல் நிலையும் – 98/2
ளகார இறுதி ணகார இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:101/1
நெடியதன் இறுதி இயல்பு ஆகுநவும் – எழுத். புள்.மயங்:105/1
மக்கள் என்னும் பெயர்ச்சொல் இறுதி – எழுத். புள்.மயங்:109/1
தக்க-வழி அறிந்து வலித்தலும் உரித்தே – 109/2
வல்லொற்று இறுதி கிளை ஒற்று ஆகும் – எழுத். குற்.புண:9/4
முந்தை இறுதி மெய்யொடும் கெடுதலும் – எழுத். குற்.புண:25/2
ஒன்று முதல் ஆக எட்டன் இறுதி – எழுத். குற்.புண:28/1
எல்லா எண்ணும் பத்தன் முன் வரின் – 28/2
ஒன்று முதல் ஒன்பான் இறுதி முன்னர் – எழுத். குற்.புண:32/1
ஆறன் இறுதி அல் வழியான – எழுத். குற்.புண:32/5
ஒன்பான் இறுதி உருபு நிலை திரியாது – எழுத். குற்.புண:54/1
ஒன்பான் இறுதி உருபு நிலை திரியாது – எழுத். குற்.புண:65/1
இரண்டு முதல் ஒன்பான் இறுதி முன்னர் – எழுத். குற்.புண:75/1
ல ன என வரூஉம் புள்ளி இறுதி முன் – எழுத். குற்.புண:76/1
உயிரும் புள்ளியும் இறுதி ஆகி – எழுத். குற்.புண:77/1
குன்றியலுகரத்து இறுதி ஆகும் – சொல். கிளவி:8/2
அ ஆ வ என வரூஉம் இறுதி – சொல். கிளவி:9/1
அ பால் மூன்றே பல அறி சொல்லே – 9/2
கு ஐ ஆன் என வரூஉம் இறுதி – சொல். வேற்.மயங்:25/1
அவ்வொடு சிவணும் செய்யுள்-உள்ளே – 25/2
இ உ ஐ ஓ என்னும் இறுதி – சொல். விளி:3/2
அ பால் நான்கே உயர்திணை மருங்கின் – 3/3
முறைப்பெயர் மருங்கின் ஐ என் இறுதி – சொல். விளி:9/1
ஆவொடு வருதற்கு உரியவும் உளவே – 9/2
புள்ளி இறுதி விளி கொள் பெயரே – சொல். விளி:11/2
அன் என் இறுதி ஆ ஆகும்மே – சொல். விளி:13/1
ஆன் என் இறுதி இயற்கை ஆகும் – சொல். விளி:15/1
தொழிலின் கூறும் ஆன் என் இறுதி – சொல். விளி:16/1
ஆய் ஆகும்மே விளி-வயினான – 16/2
எஞ்சிய இரண்டின் இறுதி பெயரே – சொல். விளி:27/1
நினைய தோன்றும் ஆள் என் இறுதி – சொல். விளி:29/2
ஆய் ஆகும்மே விளி-வயினான – 29/3
கிளந்த இறுதி அஃறிணை விரவுப்பெயர் – சொல். விளி:33/1
புள்ளியும் உயிரும் இறுதி ஆகிய – சொல். விளி:34/1
அ ஆ வ என வரூஉம் இறுதி – சொல். வினை:19/1
அ பால் மூன்றே பலவற்று படர்க்கை – 19/2
குன்றியலுகரத்து இறுதி ஆகும் – சொல். வினை:20/2
ஈற்று நின்று இசைக்கும் ஏ என் இறுதி – சொல். இடை:38/1
கூற்று-வயின் ஓர் அளபு ஆகலும் உரித்தே – 38/2
இயற்சீர் இறுதி முன் நேர் அவண் நிற்பின் – பொருள். செய்யு:19/1
வஞ்சி மருங்கினும் இறுதி நில்லா – பொருள். செய்யு:26/1
எழு சீர் இறுதி ஆசிரியம் கலியே – பொருள். செய்யு:76/1
புரை தீர் இறுதி நிலையுரைத்தன்றே – பொருள். செய்யு:137/2
புள்ளி இறுதி இயைபு எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:240/2
இறுதி-கண்ணும் (1)
ஏமுறு விளையாட்டு இறுதி-கண்ணும் – பொருள். கற்:6/19
சிறந்த செய்கை அ வழி தோன்றி – 6/20
இறுதிக்கு (2)
ஓகார இறுதிக்கு ஒன்னே சாரியை – எழுத். உரு:8/1
ஏ என் இறுதிக்கு எகரம் வருமே – எழுத். உயி.மயங்:75/1
இறுதியான (4)
சொல்லிய தொடர்மொழி இறுதியான – எழுத். தொகை:3/3
உம்மை நிலையும் இறுதியான – எழுத். உரு:17/3
உம்மை நிலையும் இறுதியான – எழுத். உரு:19/5
தம் இடை வரூஉம் மேன – 19/6
மெய் உருபு தொகாஅ இறுதியான – சொல். வேற்.மயங்:22/2
இறுதியில் (1)
ஈர் அளபு இசைக்கும் இறுதியில் உயிரே – சொல். இடை:33/1
இறுதியும் (31)
எல்லா மொழிக்கும் இறுதியும் முதலும் – எழுத். புணர்:1/4
ஞ ந ம வ என்னும் புள்ளி இறுதியும் – எழுத். தொகை:10/2
குற்றியலுகரத்து இறுதியும் உளப்பட – 10/3
குற்றியலுகரத்து இறுதியும் உளப்பட – எழுத். தொகை:10/3
புள்ளி இறுதியும் உயிர் இறு கிளவியும் – எழுத். தொகை:14/1
சுட்டு முதல் ஆகிய இகர இறுதியும் – எழுத். தொகை:17/1
எகர முதல் வினாவின் இகர இறுதியும் – 17/2
எகர முதல் வினாவின் இகர இறுதியும் – எழுத். தொகை:17/2
சுட்டு சினை நீடிய ஐ என் இறுதியும் – 17/3
சுட்டு சினை நீடிய ஐ என் இறுதியும் – எழுத். தொகை:17/3
யா என் வினாவின் ஐ என் இறுதியும் – 17/4
யா என் வினாவின் ஐ என் இறுதியும் – எழுத். தொகை:17/4
வல்லெழுத்து மிகுநவும் உறழ் ஆகுநவும் – 17/5
நும் என் இறுதியும் அநிலை திரியாது – எழுத். தொகை:20/1
யா என் வினாவின் ஐ என் இறுதியும் – எழுத். உரு:6/1
ஆ இயல் திரியாது என்மனார் புலவர் – 6/2
தாம் நாம் என்னும் மகர இறுதியும் – எழுத். உரு:16/1
யாம் என் இறுதியும் அதன் ஓர்_அன்ன – 16/2
யாம் என் இறுதியும் அதன் ஓர்_அன்ன – எழுத். உரு:16/2
எல்லாரும் என்னும் படர்க்கை இறுதியும் – எழுத். உரு:19/1
எல்லீரும் என்னும் முன்னிலை இறுதியும் – 19/2
எல்லீரும் என்னும் முன்னிலை இறுதியும் – எழுத். உரு:19/2
ஒற்றும் உகரமும் கெடும் என மொழிப – 19/3
தான் யான் என்னும் ஆ ஈர் இறுதியும் – எழுத். உரு:20/1
மேல் மு பெயரொடும் வேறுபாடு இலவே – 20/2
யாது என் இறுதியும் சுட்டு முதல் ஆகிய – எழுத். உரு:28/1
ஆய்த இறுதியும் அன்னொடு சிவணும் – எழுத். உரு:28/2
புள்ளி இறுதியும் உயிர் இறு கிளவியும் – எழுத். உரு:30/1
என என் எச்சமும் சுட்டின் இறுதியும் – எழுத். உயி.மயங்:2/2
ஆங்க என்னும் உரை_அசை கிளவியும் – 2/3
யா என் வினாவும் பலவற்று இறுதியும் – எழுத். உயி.மயங்:22/2
ஏவல் குறித்த உரை_அசை மியாவும் – 22/3
நகர இறுதியும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். புள்.மயங்:3/1
எல்லா இறுதியும் உகரம் நிறையும் – எழுத். குற்.புண:3/2
யாது என் இறுதியும் சுட்டு முதல் ஆகிய – எழுத். குற்.புண:17/1
ஆய்த இறுதியும் உருபு இயல் நிலையும் – எழுத். குற்.புண:17/2
ரஃகான் ஒற்றும் பகர இறுதியும் – சொல். கிளவி:7/1
மாரை கிளவி உளப்பட மூன்றும் – 7/2
இறுதியும் இடையும் எல்லா உருபும் – சொல். வேற்.மயங்:20/1
தன்மை குறித்த ன ர ள என் இறுதியும் – சொல். விளி:37/2
அன்ன பிறவும் பெயர் நிலை வரினே – 37/3
பெண்மை அடுத்த இகர இறுதியும் – சொல். பெயர்:9/3
நம் ஊர்ந்து வரூஉம் இகர ஐகாரமும் – 9/4
அவற்றின் வரூஉம் எண்ணின் இறுதியும் – சொல். இடை:42/1
பெயர்க்கு உரி மரபின் செவ்வெண் இறுதியும் – 42/2
பெயர்க்கு உரி மரபின் செவ்வெண் இறுதியும் – சொல். இடை:42/2
ஏயின் ஆகிய எண்ணின் இறுதியும் – 42/3
ஏயின் ஆகிய எண்ணின் இறுதியும் – சொல். இடை:42/3
யா-வயின் வரினும் தொகை இன்று இயலா – 42/4
இறுதியொடு (1)
மெல்லெழுத்து இயையின் இறுதியொடு உறழும் – எழுத். புள்.மயங்:47/1
இறுவதை (1)
உள்ளுறுத்து இறுவதை உள்ளுறை உவமம் – பொருள். அகத்:48/2
இறுவாய் (5)
னகர இறுவாய் முப்பஃது என்ப – எழுத். நூல்:1/3
ஔகார இறுவாய் – எழுத். நூல்:8/1
பன்னீர் எழுத்தும் உயிர் என மொழிப – 8/2
னகார இறுவாய் – எழுத். நூல்:9/1
பதினெண் எழுத்தும் மெய் என மொழிப – 9/2
கைக்கிளை முதலா பெருந்திணை இறுவாய் – பொருள். அகத்:1/1
முற்பட கிளந்த எழு திணை என்ப – 1/2
இறுவாய் ஒன்றல் இயைபின் யாப்பே – பொருள். செய்யு:96/1
இறூஉம் (1)
சீர் ஏற்று இறூஉம் இயற்கைய என்ப – பொருள். செய்யு:74/2
இறை (2)
முற்றின் ஆகிய புறத்து இறை முற்றிய – பொருள். புறத்:3/4
அணங்கே விலங்கே கள்வர் தம் இறை என – பொருள். மெய்ப்:8/1
இறைச்சி (1)
இறைச்சி பொருள்-வயின் செய்யுளுள் கிளக்கும் – சொல். பெயர்:42/1
இறைச்சி-தானே (1)
இறைச்சி-தானே உரி புறத்ததுவே – பொருள். பொருளி:35/1
இறைச்சியின் (1)
இறைச்சியின் பிறக்கும் பொருளும்-மார் உளவே – பொருள். பொருளி:36/1
இறைச்சியும் (2)
இடை_சுரத்து இறைச்சியும் வினையும் சுட்டி – பொருள். கற்:7/2
ஆற்று-இடை கண்ட பொருளும் இறைச்சியும் – பொருள். கற்:29/3
தோற்றம் சான்ற அன்னவை பிறவும் – 29/4
இறைச்சியுள் (1)
அன்புறு தகுவன இறைச்சியுள் சுட்டலும் – பொருள். பொருளி:37/1
இறைவன் (1)
செருவகத்து இறைவன் வீழ்ந்து என சினைஇ – பொருள். புறத்:17/14
இன் (21)
ஐ ஒடு கு இன் அது கண் என்னும் – எழுத். புணர்:11/1
இன் என வரூஉம் வேற்றுமை உருபிற்கு – எழுத். புணர்:29/1
இன் என் சாரியை இன்மை வேண்டும் – எழுத். புணர்:29/2
இன் இடை வரூஉம் மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். உரு:14/1
முற்ற தோன்றும் இன் என் சாரியை – எழுத். உரு:23/2
இன் இடை வரினும் மானம் இல்லை – எழுத். உயி.மயங்:69/2
பெற்றம் ஆயின் முற்ற இன் வேண்டும் – எழுத். உயி.மயங்:77/1
முற்ற இன் வரூஉம் இரண்டு அலங்கடையே – எழுத். குற்.புண:28/4
குறையாது ஆகும் இன் என் சாரியை – எழுத். குற்.புண:31/2
இன் பெறல் வேண்டும் சாரியை மொழியே – எழுத். குற்.புண:54/2
இன் பெறல் வேண்டும் சாரியை மரபே – எழுத். குற்.புண:65/2
ஆயிரம் வரினே இன் ஆம் சாரியை – எழுத். குற்.புண:71/1
இன் அது கண் விளி என்னும் ஈற்ற – சொல். வேற்.இய:3/3
இன் ஆன் ஏது ஈங்கு என வரூஉம் – சொல். வேற்.இய:13/7
இன் என பெயரிய வேற்றுமை கிளவி – சொல். வேற்.இய:16/2
இன் நகை மனைவி பேஎய் புண்ணோன் – பொருள். புறத்:24/10
இன் நகை புதல்வனை தழீஇ இழை அணிந்து – பொருள். கற்:10/9
இன் இழை புதல்வனை வாயில் கொண்டு புகினும் – பொருள். கற்:31/3
இன் பா நேரடிக்கு ஒருங்கு நிலை இலவே – பொருள். செய்யு:23/2
இன் சீர் இயைய வருகுவது ஆயின் – பொருள். செய்யு:30/1
இன் சீர் வகையின் ஐந்து அடிக்கும் உரிய – பொருள். செய்யு:54/2
இன்பத்தை (1)
இன்பத்தை வெறுத்தல் துன்பத்து புலம்பல் – பொருள். மெய்ப்:22/1
இன்பம் (3)
அன்பே அறனே இன்பம் நாணொடு – பொருள். பொருளி:21/1
எல்லா உயிர்க்கும் இன்பம் என்பது – பொருள். பொருளி:29/1
அந்தம் இல் சிறப்பின் ஆகிய இன்பம் – பொருள். பொருளி:49/1
தன்-வயின் வருதலும் வகுத்த பண்பே – 49/2
இன்பமும் (4)
இன்பமும் பொருளும் அறனும் என்று-ஆங்கு – பொருள். கள:1/1
இன்பமும் இடும்பையும் ஆகிய இடத்தும் – பொருள். கற்:6/7
நோயும் இன்பமும் இரு வகை நிலையின் – பொருள். பொருளி:2/1
இன்பமும் இடும்பையும் புணர்வும் பிரிவும் – பொருள். செய்யு:208/1
இன்புறல் (3)
சொல் எதிர் பெறாஅன் சொல்லி இன்புறல் – பொருள். அகத்:50/5
புல்லி தோன்றும் கைக்கிளை குறிப்பே – 50/6
உடைமை இன்புறல் நடுவுநிலை அருளல் – பொருள். மெய்ப்:12/2
இன்புறல் ஏழைமை மறப்பொடு ஒப்புமை – பொருள். மெய்ப்:26/3
இன்மை (13)
இன்மை வேண்டும் என்மனார் புலவர் – எழுத். புணர்:28/2
இன் என் சாரியை இன்மை வேண்டும் – எழுத். புணர்:29/2
இல் என் கிளவி இன்மை செப்பின் – எழுத். புள்.மயங்:77/1
இன்மை உடைமை நாற்றம் தீர்தல் – சொல். வேற்.இய:17/7
இன்மை வேண்டும் விளியொடு கொளலே – சொல். விளி:37/4
இன்மை செப்பல் வேறு என் கிளவி – சொல். வினை:25/2
வம்பு நிலை இன்மை – சொல். உரி:29/1
அவை இல் காலம் இன்மை ஆன – பொருள். பொருளி:54/2
தூது முனிவு இன்மை துஞ்சி சேர்தல் – பொருள். மெய்ப்:23/3
காதல் கைம்மிகல் கட்டுரை இன்மை என்று – பொருள். மெய்ப்:23/4
என்று இவை இன்மை என்மனார் புலவர் – பொருள். மெய்ப்:26/4
கூற்று அவண் இன்மை யாப்புற தோன்றும் – பொருள். செய்யு:191/4
என்ன வகையினும் மனம் கோள் இன்மை – பொருள். மரபி:108/8
அன்ன பிறவும் அவற்று விரி ஆகும் – 108/9
இன்மையது (1)
இன்மையது இளிவும் உடைமையது உயர்ச்சியும் – பொருள். அகத்:41/9
இன்மையான (2)
பொற்பு உடை நெறிமை இன்மையான – பொருள். அகத்:35/2
உயிர்த்திறம் இயக்கம் இன்மையான – பொருள். செய்யு:44/2
இன்மையின் (6)
அன்மையின் இன்மையின் உண்மையின் வன்மையின் – சொல். வினை:17/1
வரம்பு தமக்கு இன்மையின் வழி நனி கடைப்பிடித்து – சொல். உரி:98/5
தான் அகம் புகாஅன் பெயர்தல் இன்மையின் – பொருள். கள:16/3
காட்சி ஆசையின் களம் புக்கு கலங்கி – 16/4
காமம் சொல்லா நாட்டம் இன்மையின் – பொருள். கள:18/1
ஏமுற இரண்டும் உள என மொழிப – 18/2
அவன் வரம்பு இறத்தல் அறம் தனக்கு இன்மையின் – பொருள். கள:29/1
களம் சுட்டு கிளவி கிழவியது ஆகும் – 29/2
உற்றுழி அல்லது சொல்லல் இன்மையின் – பொருள். பொருளி:14/1
அ பொருள் வேட்கை கிழவியின் உணர்ப – 14/2
இன்மையும் (2)
உடைமையும் இன்மையும் ஒடு-வயின் ஒக்கும் – எழுத். புணர்:30/7
வினை உயிர் மெலிவு இடத்து இன்மையும் உரித்தே – பொருள். மெய்ப்:20/1
இன்மையொடு (1)
நகு நயம் மறைத்தல் சிதைவு பிறர்க்கு இன்மையொடு – பொருள். மெய்ப்:13/2
தகு முறை நான்கே ஒன்று என மொழிப – 13/3
இன்றி (23)
இன்றி என்னும் வினையெஞ்சு இறுதி – எழுத். உயி.மயங்:35/1
அளபெடை இன்றி தான் வரும்-காலையும் – சொல். இடை:33/4
ஏம சுற்றம் இன்றி புண்ணோன் – பொருள். புறத்:24/5
அச்சமும் உவகையும் எச்சம் இன்றி – பொருள். புறத்:36/16
நாளும் புள்ளும் பிறவற்றின் நிமித்தமும் – 36/17
இன்றி சென்ற தன்னிலை கிளப்பினும் – பொருள். கற்:5/52
தாங்குதல் இன்றி வழி நனி பயக்கும் என்று – பொருள். செய்யு:112/3
பொங்குதல் இன்றி புரையோர் நாப்பண் – பொருள். செய்யு:114/2
இது பா என்னும் இயல் நெறி இன்றி – பொருள். செய்யு:120/2
பொதுவாய் நிற்றற்கும் உரித்து என மொழிப – 120/3
முற்றடி இன்றி குறைவு சீர்த்து ஆகியும் – பொருள். செய்யு:123/2
தாழிசை இன்றி தரவு உடைத்து ஆகியும் – பொருள். செய்யு:149/2
அடக்கியல் இன்றி அடி நிமிர்ந்து ஒழுகியும் – பொருள். செய்யு:149/4
திரிபு இன்றி வருவது கலிவெண்பாட்டே – பொருள். செய்யு:153/2
முதலும் முடிவும் மாறுகோள் இன்றி – பொருள். செய்யு:166/3
தொகையினும் வகையினும் பொருண்மை காட்டி – 166/4
நாடுதல் இன்றி பொருள் நனி விளங்க – பொருள். செய்யு:169/3
ஒரு நெறி இன்றி விரவிய பொருளான் – பொருள். செய்யு:171/1
உய்த்துணர்வு இன்றி தலைவரு பொருண்மையின் – பொருள். செய்யு:204/1
ஒழுக்கமும் என்று இவை இழுக்கு நெறி இன்றி – பொருள். செய்யு:208/2
இது ஆகு இ திணைக்கு உரிப்பொருள் என்னாது – 208/3
மாட்டும் எச்சமும் நாட்டல் இன்றி – பொருள். செய்யு:211/1
உடனிலை மொழியினும் தொடர்நிலை பெறுமே – 211/2
திரிபு இன்றி முடித்தல் தெள்ளியோர் கடனே – பொருள். செய்யு:243/4
ஈர்_ஐம் குற்றமும் இன்றி நேரிதின் – பொருள். மரபி:98/3
கரப்பு இன்றி முடிவது காண்டிகை ஆகும் – பொருள். மரபி:101/2
விட்டு அகல்வு இன்றி விரிவொடு பொருந்தி – பொருள். மரபி:102/1
மொழியாததனை முட்டு இன்றி முடித்தல் – பொருள். மரபி:110/5
இன்றியமையாது (1)
இன்றியமையாது இயைபவை எல்லாம் – பொருள். மரபி:103/2
இன்றியும் (2)
ஆக்க கிளவி காரணம் இன்றியும் – சொல். கிளவி:22/1
போக்கு இன்று என்ப வழக்கின்-உள்ளே – 22/2
கொடுப்போர் இன்றியும் கரணம் உண்டே – பொருள். கற்:2/1
இன்றிவர் (1)
இன்றிவர் என்னும் எண்ணியல் பெயரொடு – சொல். பெயர்:11/7
இன்று (19)
நிலை இன்று ஆகும் ஐ என் உயிரே – எழுத். உயி.மயங்:82/2
புகர் இன்று என்மனார் புலமையோரே – எழுத். புள்.மயங்:74/2
போக்கு இன்று என்ப வழக்கின்-உள்ளே – சொல். கிளவி:22/2
வழுக்கு இன்று என்மனார் வயங்கியோரே – சொல். விளி:22/2
இன்று இல உடைய என்னும் கிளவியும் – சொல். வினை:23/1
யா-வயின் வரினும் தொகை இன்று இயலா – சொல். இடை:42/4
நோய் இன்று உய்த்தல் நுவல்-வழி தோற்றம் – பொருள். புறத்:3/6
வண்ண பகுதி வரைவு இன்று ஆங்கே – பொருள். புறத்:27/4
வழு இன்று நிலைஇய இயற்படு பொருளினும் – பொருள். கள:20/30
மு நாள் அல்லது துணை இன்று கழியாது – பொருள். கள:31/1
காத்த தன்மையின் கண் இன்று பெயர்ப்பினும் – பொருள். கற்:9/28
பொறை இன்று பெருகிய பருவரல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:10/5
காய்வு இன்று அவன்-வயின் பொருத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:10/8
நில திரிபு இன்று அஃது என்மனார் புலவர் – பொருள். பொருளி:30/2
தா இன்று உரிய தம் தம் கூற்றே – பொருள். பொருளி:47/2
வரைவு இன்று என்ப வாய்மொழி புலவர் – பொருள். செய்யு:75/2
தரவு இன்று ஆகி தாழிசை பெற்றும் – பொருள். செய்யு:149/1
போக்கு இன்று ஆகல் உறழ்கலிக்கு இயல்பே – பொருள். செய்யு:156/2
பா இன்று எழுந்த கிளவியானும் – பொருள். செய்யு:173/2
இன்றே (43)
மூ அளபு இசைத்தல் ஓர் எழுத்து இன்றே – எழுத். நூல்:5/1
வற்றொடு சிவணல் எச்சம் இன்றே – எழுத். உரு:2/2
கெட்ட இறுதி இயல் திரிபு இன்றே – எழுத். உரு:11/2
அத்து அவண் வரினும் வரை நிலை இன்றே – எழுத். உயி.மயங்:17/1
ஆன் இடை வருதல் ஐயம் இன்றே – எழுத். உயி.மயங்:45/2
பூ என் ஒரு பெயர் ஆ இயல்பு இன்றே – எழுத். உயி.மயங்:66/1
ஆ-வயின் வல்லெழுத்து மிகுதலும் உரித்தே – 66/2
கடி நிலை இன்றே வல்லெழுத்து மிகுதி – எழுத். உயி.மயங்:83/2
வல்லெழுத்து மிகுதல் வரை நிலை இன்றே – எழுத். உயி.மயங்:93/3
அ இரு ஈற்றும் உகரம் வருதல் – 93/4
வரை நிலை இன்றே ஆசிரியர்க்க – எழுத். புள்.மயங்:20/3
அத்தும் ஆன்-மிசை வரை நிலை இன்றே – எழுத். புள்.மயங்:36/2
ஒற்று மெய் கெடுதல் என்மனார் புலவர் – 36/3
கடி நிலை இன்றே ஆசிரியர்க்க – எழுத். புள்.மயங்:94/3
கூறிய நெடு முதல் குறுக்கம் இன்றே – எழுத். புள்.மயங்:97/2
ஆய்தம் நிலையலும் வரை நிலை இன்றே – எழுத். புள்.மயங்:104/1
தகரம் வரூஉம்-காலையான – 104/2
ஏனை முன் வரினே தான் நிலை இன்றே – எழுத். குற்.புண:19/1
நடை மருங்கு இன்றே பொருள்-வயினான – எழுத். குற்.புண:34/2
ஆண்மை அறி சொற்கு ஆகு இடன் இன்றே – சொல். கிளவி:12/2
செப்பே வழீஇயினும் வரை நிலை இன்றே – சொல். கிளவி:15/1
அ பொருள் புணர்ந்த கிளவியான – 15/2
நின்று-ஆங்கு இசைத்தல் இவண் இயல்பு இன்றே – சொல். கிளவி:59/1
பழுது பயம் இன்றே – சொல். உரி:26/1
பொருட்கு பொருள் தெரியின் அது வரம்பு இன்றே – சொல். உரி:93/1
எழுத்து பிரிந்து இசைத்தல் இவண் இயல்பு இன்றே – சொல். உரி:97/1
சொல் அளவு அல்லது எஞ்சுதல் இன்றே – சொல். எச்ச:45/2
பன்மையொடு முடியினும் வரை நிலை இன்றே – சொல். எச்ச:66/2
ஆற்றுப்படை மருங்கின் போற்றல் வேண்டும் – 66/3
மிக்கோன் ஆயினும் கடி வரை இன்றே – பொருள். கள:2/4
அ நாள் அகத்தும் அது வரைவு இன்றே – பொருள். கள:31/2
களவும் கற்பும் அலர் வரைவு இன்றே – பொருள். கற்:21/1
பொருள் என மொழிதலும் வரைநிலை இன்றே – பொருள். பொருளி:20/1
காப்பு கைம்மிகுதல் உண்மையான – 20/2
சுரம் என மொழிதலும் வரை நிலை இன்றே – பொருள். பொருளி:22/1
தலைத்தாள் கழறல் தம் எதிர்ப்பொழுது இன்றே – பொருள். பொருளி:41/3
மலிதலும் ஊடலும் அவை அலங்கடையே – 41/4
ஏனோர்க்கு எல்லாம் இடம் வரைவு இன்றே – பொருள். உவம:27/2
கிழவோற்கு ஆயின் இடம் வரைவு இன்றே – பொருள். உவம:30/1
தடுமாறு உவமம் கடி வரை இன்றே – பொருள். உவம:35/1
நிற்றல் இன்றே ஈற்று அடி மருங்கினும் – பொருள். செய்யு:9/2
தன் பா அல் வழி தான் அடைவு இன்றே – பொருள். செய்யு:21/1
வரை நிலை இன்றே அ அடிக்கு என்ப – பொருள். செய்யு:60/2
விராஅய தளையும் ஒரூஉ நிலை இன்றே – பொருள். செய்யு:61/1
தான் இது என்னும் தனிநிலை இன்றே – பொருள். செய்யு:85/2
எண் இடை ஒழிதல் ஏதம் இன்றே – பொருள். செய்யு:146/1
சின்னம் அல்லா-காலையான – 146/2
ஒன்றே யார்க்கும் வரைநிலை இன்றே – பொருள். செய்யு:175/2
அடி இகந்து வரினும் கடி வரை இன்றே – பொருள். செய்யு:183/1
அம்மை-தானே அடி நிமிர்வு இன்றே – பொருள். செய்யு:235/3
கேழல்-கண்ணும் கடி வரை இன்றே – பொருள். மரபி:34/2
அந்தணாளர்க்கு அரசு வரைவு இன்றே – பொருள். மரபி:82/1
இன்ன (5)
இன்ன என்னும் எழுத்து கடன் இலவே – எழுத். புணர்:40/3
இன்ன பெயரே இவை எனல் வேண்டின் – சொல். பெயர்:39/1
இன்ன என்னும் குறிப்புரை ஆகும் – சொல். எச்ச:26/4
இன்ன என்னும் சொல் முறையான – சொல். எச்ச:63/2
இன்ன வகையின் பதின்மூன்று கிளவியொடு – பொருள். கள:24/12
இன்னதற்கு (1)
இன்னதற்கு இது பயன் ஆக என்னும் – சொல். வேற்.மயங்:29/3
இன்னது (2)
இன்னது இது என வரூஉம் இயற்கை – சொல். எச்ச:20/3
இன்னது பிழைப்பின் இது ஆகியர் என – பொருள். புறத்:24/8
இன்னல் (1)
செல்லல் இன்னல் இன்னாமையே – சொல். உரி:6/1
இன்னவை (1)
இன்னவை நிகழும் என்மனார் புலவர் – பொருள். கள:10/5
இன்னன் (1)
இன்னன் என்று இரங்கிய மன்னையானும் – பொருள். புறத்:24/7
இன்னா (2)
இன்னா தொல் சூள் எடுத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:6/35
கேட்போர்க்கு இன்னா யாப்பிற்று ஆதல் – பொருள். மரபி:108/5
இன்னாமையே (1)
செல்லல் இன்னல் இன்னாமையே – சொல். உரி:6/1
இன்னின் (1)
இன்னின் இகரம் ஆவின் இறுதி – எழுத். புணர்:18/2
இன்னும் (2)
அத்தும் இன்னும் உறழ தோன்றல் – எழுத். உரு:21/2
அத்தும் இன்னும் சாரியை ஆகும் – எழுத். உயி.மயங்:39/2
இன்னே (5)
இன்னே வற்றே அத்தே அம்மே – எழுத். புணர்:17/2
குற்றியலுகரக்கு இன்னே சாரியை – எழுத். தொகை:25/1
வேற்றுமை உருபிற்கு இன்னே சாரியை – எழுத். உரு:1/3
ஞ ந என் புள்ளிக்கு இன்னே சாரியை – எழுத். உரு:10/1
மகப்பெயர் கிளவிக்கு இன்னே சாரியை – எழுத். உயி.மயங்:16/1
இன்னொடு (3)
நினையும்-காலை இன்னொடு சிவணும் – எழுத். தொகை:27/2
ஏனை வகரம் இன்னொடு சிவணும் – எழுத். உரு:12/1
வண்டும் பெண்டும் இன்னொடு சிவணும் – எழுத். குற்.புண:15/1
இன (5)
ஈறு சினை ஒழிய இன ஒற்று மிகுமே – எழுத். குற்.புண:67/2
இன சுட்டு இல்லா பண்பு கொள் பெயர்க்கொடை – சொல். கிளவி:18/1
இன மொழி கிளந்த ஓத்தினானும் – பொருள். செய்யு:168/2
நேர் இன மணியை நிரல்பட வைத்த ஆங்கு – பொருள். செய்யு:170/1
ஓர்_இன பொருளை ஒரு வழி வைப்பது – பொருள். செய்யு:170/2
இனத்தின் (1)
இனத்தின் சேர்த்தி உணர்த்தல் வேண்டும் – பொருள். மரபி:110/27
இனத்தினும் (1)
வேறுபடு வினையினும் இனத்தினும் சார்பினும் – சொல். கிளவி:53/3
இனம் (4)
வேற்றுமை ஆயின் ஒற்று இடை இனம் மிக – எழுத். குற்.புண:6/2
ஒற்று இடை இனம் மிகா மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். குற்.புண:7/1
எடுத்த மொழி இனம் செப்பலும் உரித்தே – சொல். கிளவி:61/1
சுட்டு நிலை ஒழிய இனம் குறித்தன்றே – சொல். இடை:16/2
இனி (1)
இனி அணி என்னும்-காலையும் இடனும் – எழுத். உயி.மயங்:34/1
இனிது (2)
தாம் இனிது பிறக்கும் தகார நகாரம் – எழுத். பிறப்:11/3
இனிது உறு கிளவியும் துனி உறு கிளவியும் – பொருள். உவம:28/1
இனைத்து (3)
இனைத்து என அறிந்த சினை முதல் கிளவிக்கு – சொல். கிளவி:33/1
இனைத்து என கிளக்கும் எண்ணுக்குறி பெயரும் – சொல். பெயர்:14/4
இயன்ற மருங்கின் இனைத்து என அறியும் – சொல். உரி:98/4