கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்
எ 18
எஃகு 1
எங்கட்கு 1
எங்கணும் 4
எங்கு 2
எங்கும் 7
எச்சம் 2
எஞ்சல-கொல்லோ 1
எஞ்சா 2
எஞ்சியோர் 1
எஞ்சுதல் 1
எட்டி 1
எட்டிகுமரன் 2
எட்டு 4
எட்டு_இரு 1
எட்டும் 1
எடுக்கல் 1
எடுக்கும் 1
எடுத்த 7
எடுத்ததும் 1
எடுத்தலும் 1
எடுத்தனள் 1
எடுத்தனன் 3
எடுத்து 22
எடுத்துக்காட்டு 1
எடுத்துக்காட்டும் 1
எடுப்ப 2
எடுப்பியதூஉம் 1
எடுப்பினும் 1
எண் 6
எண்_இல் 1
எண்கு 1
எண்ணல் 1
எண்ணி 2
எண்ணிய 1
எண்ணின் 1
எண்ணினன் 2
எண்ணூற்றோடு 1
எண்பேராயமும் 1
எத்திறத்தார்க்கும் 1
எதிர் 3
எதிர்கொண்டு-ஆங்கு 1
எதிர்சென்று 1
எதிர்ந்து 1
எதிர்மறுத்தல் 1
எதிரிக்கு 3
எதிர்எதிர் 2
எந்திர 2
எந்தைக்கு 1
எப்படித்து 1
எப்பொருளும் 1
எப்பொழுதும் 1
எம் 18
எம்-தம் 1
எம்மையும் 1
எமக்கு 5
எமது 2
எமை 2
எய்த 6
எய்தலும் 4
எய்தவும் 2
எய்தா 3
எய்தாது 2
எய்தார் 1
எய்தி 44
எய்திய 12
எய்தியது 4
எய்தியும் 1
எய்தினர் 2
எய்தினள் 2
எய்தினும் 1
எய்தினை 1
எய்தினோன்-தன்னை 1
எய்து 1
எய்துதல் 3
எய்துதி 1
எய்தும் 5
எய்தோன் 1
எய்யா 2
எயில் 9
எயிற்று 1
எயிறு 4
எரி 14
எரியூட்டினும் 1
எருக்கின் 1
எருவை 1
எல் 3
எல்லா 4
எல்லாம் 47
எல்லை 6
எல்லை_இல் 1
எல்லையுள் 3
எல்லையை 1
எவ்வணம் 1
எவ்வம் 3
எவ்வமொடு 1
எவன் 1
எழ 4
எழில் 4
எழினி 1
எழு 9
எழுக 2
எழுத்து 1
எழுதலும் 2
எழுதா 1
எழுதி 2
எழுதிய 9
எழுது 1
எழுந்த 1
எழுந்தன்றே 1
எழுந்தனள் 2
எழுந்தனன் 1
எழுந்து 31
எழுந்தேன் 1
எழுப்பலும் 1
எழுப்பினன் 1
எழும் 2
எழுவாய் 1
எழுவாள் 1
எழுவோள் 1
எழூஉம் 3
எள் 2
எள்ளினன் 1
எள்ளினும் 1
எள்ளினை 2
எள்ளும் 1
எளிதாய் 1
எளிதாயினேன் 1
எற்கெடுத்து 1
எறி 8
எறிதரு 1
எறிந்த 4
எறிந்தது 1
எறிந்தனன் 1
எறிந்து 2
என் 124
என்-கொல் 1
என்-தலை 1
என்-தன் 3
என்-பால் 1
என்க 3
என்கின்ற 1
என்குவர் 1
என்கை 3
என்கோ 3
என்ப 5
என்பது 29
என்பதை 1
என்பவட்கு 1
என்பார் 1
என்பாள் 3
என்பாற்கு 2
என்பான் 1
என்பானுக்கு 3
என்பு 5
என்பும் 2
என்பேன் 1
என்போர் 2
என்போர்க்கு 2
என்போர்களும் 4
என்போள் 1
என்போள்-தனை 1
என்போன் 7
என்ற 7
என்றது 1
என்றதும் 1
என்றல் 17
என்றலும் 25
என்றவன் 1
என்றனள் 2
என்றனன் 5
என்றால் 20
என்றாற்கு 1
என்றியேல் 1
என்று 149
என்றும் 10
என்றே 46
என்றேற்கு 1
என்றோனை 1
என்ன 21
என்னதும் 1
என்னல் 2
என்னாது 2
என்னார் 1
என்னான் 2
என்னின் 8
என்னுநர் 1
என்னும் 29
என்னை 8
என்னையோ 1
என்னொடு 1
என்னொடும் 1
என்னோடு 1
என 310
எனக்கு 9
எனப்படுமே 1
எனப்படுவது 10
எனல் 15
எனாதே 1
எனில் 1
எனின் 14
எனும் 36
எனை 4
நூலில் அடி வரும் முழுச் சூழலையும் காண, தொடரடைவு அடியில் அடிக்கோடிடப்பட்டுள்ள எண்ணைச் சொடுக்கவும்.
எ (18)
மை தட கண்ணார்-தமக்கும் எ பயந்த – மணி:2/70
எடுத்தனன் எ கொண்டு எழுந்தனன் விசும்பில் – மணி:3/38
எ வகை உயிர்களும் உவமம் காட்டி – மணி:3/129
எ திறத்தாள் நின் இளம்_கொடி உரை என – மணி:5/12
எ பிறப்பு அகத்துள் யார் நீ என்றது – மணி:11/9
மூத்து விளி மா ஒழித்து எ உயிர்-மாட்டும் – மணி:16/116
இறைவன் எம் கோன் எ உயிர் அனைத்தும் – மணி:21/94
எ உயிர்க்கு ஆயினும் இரங்கல் வேண்டும் – மணி:23/79
எ வகையானும் எய்துதல் ஒழியாது – மணி:26/37
எ திறத்தினும் இசையாது இவர் உரை என – மணி:27/107
எ பொருள்களையும் நிறுத்தல் இயற்றும் – மணி:27/190
குணமும் தொழிலும் உடைத்தாய் எ தொகை – மணி:27/245
இந்த ஞாலத்து எ வகை அறிவாய் – மணி:27/285
குணமும் அன்று எ திரவியம் ஆம் எ – மணி:29/307
குணமும் அன்று எ திரவியம் ஆம் எ
குண கண்மத்து உண்மையின் வேறு ஆதலால் – மணி:29/307,308
எ பொருளுக்கும் ஆன்மா இலை என – மணி:30/177
என்றால் எ முட்டைக்கு எ பனை என்றல் – மணி:30/246
என்றால் எ முட்டைக்கு எ பனை என்றல் – மணி:30/246
எஃகு (1)
இளி புணர் இன் சீர் எஃகு உளம் கிழிப்ப – மணி:19/26
எங்கட்கு (1)
வெவ் உரை எங்கட்கு விளம்பினிர் ஆதலின் – மணி:25/53
எங்கணும் (4)
கிராமம் எங்கணும் கடிஞையில் கல் இட – மணி:13/103
பூ நாறு அடைகரை எங்கணும் போகி – மணி:25/32
எண் அரு சக்கரவாளம் எங்கணும்
அண்ணல் அற கதிர் விரிக்கும்-காலை – மணி:26/52,53
எங்கணும் விளங்கிய எயில் புற இருக்கையில் – மணி:26/76
எங்கு (2)
எங்கு வாழ் தேவரும் உரைப்ப கேட்டே – மணி:6/187
எங்கு வாழ் தேவரும் கூடிய இடம்-தனில் – மணி:6/191
எங்கும் (7)
எல்லை_இல் பொருள்களில் எங்கும் எப்பொழுதும் – மணி:27/110
தருமாத்திகாயம் தான் எங்கும் உளதாய் – மணி:27/187
ஒன்றாய் எங்கும் பரந்து நித்தியம் ஆம் – மணி:27/226
ஒன்றாய் எங்கும் பரந்து நித்தியமாய் – மணி:27/231
என்று இ நீரே எங்கும் பாய்தலின் – மணி:28/17
ஓர் இடத்து எய்தி விபக்கத்து எங்கும்
உண்டாதல் ஆகும் சத்தம் செயலிடை – மணி:29/233,234
எங்கும் ஆய் ஏகாந்தம் அல்ல மின் போல் – மணி:29/251
எச்சம் (2)
மூ வகை உற்று அது பொது எச்சம் முதல் ஆம் – மணி:27/28
எச்சம் என்பது வெள்ள ஏதுவினால் – மணி:27/33
எஞ்சல-கொல்லோ (1)
எஞ்சல-கொல்லோ இசையுந அல்ல – மணி:3/157
எஞ்சா (2)
எஞ்சா மண் நசை இகல் உளம் துரப்ப – மணி:19/119
எஞ்சா நல் அறம் யாங்கணும் செய்குவல் – மணி:24/156
எஞ்சியோர் (1)
எஞ்சியோர் மருங்கின் ஈமம் சாற்றி – மணி:6/70
எஞ்சுதல் (1)
இகழ்ந்தோர் காயினும் எஞ்சுதல் இல்லோன் – மணி:22/31
எட்டி (1)
எட்டி பூ பெற்று இரு_முப்பதிற்று யாண்டு – மணி:22/113
எட்டிகுமரன் (2)
எட்டிகுமரன் இருந்தோன்-தன்னை – மணி:4/58
எட்டிகுமரன் எய்தியது உரைப்போன் – மணி:4/64
எட்டு (4)
எட்டு_இரு நாளில் இ இராகுலன்-தன்னை – மணி:9/48
ஈர்_எண்ணூற்றோடு ஈர்_எட்டு ஆண்டில் – மணி:12/77
எட்டு உள பிரமாண ஆபாசங்கள் – மணி:27/57
எட்டு வகையும் உயிரும் யாக்கையுமாய் – மணி:27/90
எட்டு_இரு (1)
எட்டு_இரு நாளில் இ இராகுலன்-தன்னை – மணி:9/48
எட்டும் (1)
பத்தும் எட்டும் ஆறும் பண்புற – மணி:27/7
எடுக்கல் (1)
எமது ஈது என்றே எடுக்கல் ஆற்றார் – மணி:8/56
எடுக்கும் (1)
நிலத்தலை நெடு விளி எடுக்கும் ஓதையும் – மணி:6/113
எடுத்த (7)
மேலோர் விழைய விழா கோள் எடுத்த
நால் ஏழ் நாளினும் நன்கு இனிது உறைக என – மணி:1/7,8
காவல் தெய்வதம் தேவர்கோற்கு எடுத்த
தீவக சாந்தி செய்தரு நல் நாள் – மணி:2/2,3
திரு விழை மூதூர் தேவர்கோற்கு எடுத்த
பெரு விழா காணும் பெற்றியின் வருவோன் – மணி:3/34,35
மயங்கு கால் எடுத்த வங்கம் போல – மணி:4/34
கைக்கொண்டு எடுத்த கடவுள் கடிஞையொடு – மணி:15/57
எடுத்த பாத்திரத்து ஏந்திய அமுதம் – மணி:17/17
வாங்கு திரை எடுத்த மணிமேகலா தெய்வம் – மணி:21/182
எடுத்ததும் (1)
முன் நாள் எடுத்ததும் அ நாள் ஆங்கு அவன் – மணி:25/210
எடுத்தலும் (1)
நா உடை பாவை நங்கையை எடுத்தலும்
தெய்வம் காட்டி தெளித்திலேன் ஆயின் – மணி:22/94,95
எடுத்தனள் (1)
எடுத்தனள் பாத்திரம் இளம்_கொடி-தான் என் – மணி:12/121
எடுத்தனன் (3)
எடுத்தனன் எ கொண்டு எழுந்தனன் விசும்பில் – மணி:3/38
எடுத்தனன் தழீஇ கடுப்ப தலை ஏற்றி – மணி:5/67
இவைஇவை கொள்க என எடுத்தனன் கொணர்ந்து – மணி:16/123
எடுத்து (22)
பயம் கெழு மா நகர் அலர் எடுத்து உரை என – மணி:2/9
மிக்க மா தெய்வம் வியந்து எடுத்து உரைத்த – மணி:7/90
அன்று அ பதியில் ஆர் இருள் எடுத்து
தென் திசை மருங்கில் ஓர் தீவிடை வைத்தலும் – மணி:9/56,57
ஈங்கு இவன் என்னும் என்று எடுத்து ஓதினை – மணி:9/69
மறந்தேன் அதன் திறம் நீ எடுத்து உரைத்தனை – மணி:11/119
நின் நெடும் தெய்வம் நினக்கு எடுத்து உரைத்த – மணி:12/35
காதலி-தன்னொடு கைதொழுது எடுத்து
நம்பி பிறந்தான் பொலிக நம் கிளை என – மணி:13/20,21
எள்ளினன் போம் என்று எடுத்து உரை செய்வோன் – மணி:14/37
இழிந்தோன் ஏறினன் என்று இதை எடுத்து
வழங்கு நீர் வங்கம் வல் இருள் போதலும் – மணி:14/83,84
தன் உற்றன பல தான் எடுத்து உரைத்தனன் – மணி:14/98
எமக்கு ஆம் நல் அறம் எடுத்து உரை என்றலும் – மணி:16/111
முதுக்குறை முதுமொழி எடுத்து காட்டி – மணி:18/167
முதுக்குறை முதுமொழி எடுத்து காட்டி – மணி:20/74
இகந்த பூதம் எடுத்து உரை செய்தது அ – மணி:22/77
இன்றே அல்ல என்று எடுத்து உரைத்து – மணி:22/163
எடுத்து புறங்காட்டு இட்டனர் யாரே – மணி:23/75
கருவொடு வரும் என கணி எடுத்து உரைத்தனன் – மணி:24/59
இருள் அற காட்டும் என்று எடுத்து உரைத்தது – மணி:25/65
கை_அகத்து எடுத்து காண்போர் முகத்தை – மணி:25/136
இன்னது இ இயல்பு என தாய் எடுத்து உரைத்தலும் – மணி:26/67
இது சாங்கிய மதம் என்று எடுத்து உரைப்போன் – மணி:27/202
பவ்வத்து எடுத்து பாரம்-இதை முற்றவும் – மணி:29/26
எடுத்துக்காட்டு (1)
கெடுத்தது தீய எடுத்துக்காட்டு ஆவன – மணி:29/325
எடுத்துக்காட்டும் (1)
தீய எடுத்துக்காட்டும் ஆவன – மணி:29/144
எடுப்ப (2)
பைம் தொடி மகளிர் பலர் விளக்கு எடுப்ப
யாழோர் மருதத்து இன் நரம்பு உளர – மணி:5/134,135
ஊர் துயில் எடுப்ப உரவுநீர் அழுவத்து – மணி:7/125
எடுப்பியதூஉம் (1)
சுதமதி தன்னை துயில் எடுப்பியதூஉம்
ஆங்கு அ தீவகத்து ஆய் இழை நல்லாள் – மணி:0/46,47
எடுப்பினும் (1)
தன் ஓடு எடுப்பினும் தகைக்குநர் இல் என்று – மணி:23/36
எண் (6)
எண் வகை நரகரும் இரு விசும்பு இயங்கும் – மணி:6/181
எண் பிறக்கு ஒழிய இறந்தோய் நின் அடி – மணி:11/65
எண் அரு சக்கரவாளம் எங்கணும் – மணி:26/52
கற்பம் கை சந்தம் கால் எண் கண் – மணி:27/100
பால் வேறு ஆக எண் வகை பட்ட – மணி:28/48
இறந்த காலத்து எண்_இல் புத்தர்களும் – மணி:30/14
எண்_இல் (1)
இறந்த காலத்து எண்_இல் புத்தர்களும் – மணி:30/14
எண்கு (1)
எண்கு தன் பிணவோடு இருந்தது போல – மணி:16/68
எண்ணல் (1)
இருக்கும் என்றால் கரையில் என்று எண்ணல்
இயல்பு யானை மேல் இருந்தோன் தோட்டிக்கு – மணி:27/46,47
எண்ணி (2)
என் மகள் இருந்த இடம் என்று எண்ணி
தன் உறு துன்பம் தாங்காது புகுந்து – மணி:5/50,51
ஊழி எண்ணி நீடு நின்று ஓங்கிய – மணி:5/117
எண்ணிய (1)
எண்ணிய இவற்றுள் பிரத்தியக்க விருத்தம் – மணி:29/154
எண்ணின் (1)
எண்ணின் பரார்த்தம் தொக்கு நிற்றலினால் – மணி:29/292
எண்ணினன் (2)
பின் வரும் யாண்டு அவன் எண்ணினன் கழியும் – மணி:17/72
யாப்பறை என்றே எண்ணினன் ஆகி – மணி:22/42
எண்ணூற்றோடு (1)
ஈர்_எண்ணூற்றோடு ஈர்_எட்டு ஆண்டில் – மணி:12/77
எண்பேராயமும் (1)
ஐம்பெருங்குழுவும் எண்பேராயமும்
வந்து ஒருங்கு குழீஇ வான்பதி-தன்னுள் – மணி:1/17,18
எத்திறத்தார்க்கும் (1)
எத்திறத்தார்க்கும் இருத்தியும் செய்குவம் – மணி:26/61
எதிர் (3)
மாபெருந்தேவி என்று எதிர் வணங்கினள் என் – மணி:23/147
எதிர் முறை ஓப்ப மீட்சியும் ஆகி – மணி:30/20
எதிர் காலம் என இசைக்கப்படுமே – மணி:30/166
எதிர்கொண்டு-ஆங்கு (1)
ஓங்கு நீர் பாவையை உவந்து எதிர்கொண்டு-ஆங்கு
ஆணு விசும்பின் ஆகாயகங்கை – மணி:0/16,17
எதிர்சென்று (1)
எழுந்து எதிர்சென்று ஆங்கு இணை வளை கையால் – மணி:24/91
எதிர்ந்து (1)
ஏது_நிகழ்ச்சி எதிர்ந்து உளது ஆதலின் – மணி:3/4
எதிர்மறுத்தல் (1)
தொன்று காதலன் சொல் எதிர்மறுத்தல்
நன்றி அன்று என நடுங்கினள் மயங்கி – மணி:18/132,133
எதிரிக்கு (3)
தத்தம் எதிரிக்கு சாத்தியம் தெரியாமை – மணி:29/168
எதிரிக்கு தன்மி பிரசித்தம் இன்றி – மணி:29/174
எதிரிக்கு இசைந்த பொருள் சாதித்தல் – மணி:29/187
எதிர்எதிர் (2)
எதிர்எதிர் ஓங்கிய கதிர் இள வன முலை – மணி:5/115
வீசு நீர் பரப்பின் எதிர்எதிர் இருக்கும் – மணி:8/33
எந்திர (2)
எந்திர கிணறும் இடும் கல் குன்றமும் – மணி:19/102
எந்திர வாவியில் இளைஞரும் மகளிரும் – மணி:28/7
எந்தைக்கு (1)
எந்தைக்கு உற்ற இடும்பை நீங்க – மணி:5/66
எப்படித்து (1)
பரசும் நின் தெய்வம் எப்படித்து என்ன – மணி:27/88
எப்பொருளும் (1)
எப்பொருளும் தோன்றுதற்கு இடம் அன்றி – மணி:27/229
எப்பொழுதும் (1)
எல்லை_இல் பொருள்களில் எங்கும் எப்பொழுதும்
புல்லி கிடந்து புலப்படுகின்ற – மணி:27/110,111
எம் (18)
அ திறத்தாளும் அல்லள் எம் ஆய்_இழை – மணி:2/49
எம்-தம் அடிகள் எம் உரை கேண்மோ – மணி:3/93
யாப்பு உடை உள்ளத்து எம் அனை இழந்தோன் – மணி:5/32
எம் கோன் இயல் குணன் ஏதம்_இல் குண பொருள் – மணி:5/71
எம் அனை காணாய் ஈம சுடலையின் – மணி:6/129
எம் இதில் படுத்தும் வெம் வினை உருப்ப – மணி:8/40
எம் கோன் நீ ஆங்கு உரைத்த அ நாளிடை – மணி:9/31
எம் அனை உண்கேன் ஈங்கு கொணர்க என – மணி:10/39
ஈங்கு எம் குரு_மகன் இருந்தோன் அவன்-பால் – மணி:16/64
ஏடு அவிழ் தாரோய் எம் கோமகள் முன் – மணி:19/3
வாழி எம் கோ மன்னவர் பெருந்தகை – மணி:19/129
வாழி எம் கோ மன்னவ என்றலும் – மணி:19/138
இறைவன் எம் கோன் எ உயிர் அனைத்தும் – மணி:21/94
வாழிய எம் கோ மன்னவ என்று – மணி:22/160
எம் கோ வாழி என் சொல் கேள்-மதி – மணி:25/99
எம் இறைக்கு உற்ற இடுக்கண் பொறாது – மணி:26/11
இந்திரர் தொழப்படும் இறைவன் எம் இறைவன் – மணி:27/171
பண்டை எம் பிறப்பினை பான்மையின் காட்டிய – மணி:28/209
எம்-தம் (1)
எம்-தம் அடிகள் எம் உரை கேண்மோ – மணி:3/93
எம்மையும் (1)
கண்டால் எம்மையும் கையுதிர்க்கொண்ம் என – மணி:3/101
எமக்கு (5)
சங்கதருமன் தான் எமக்கு அருளிய – மணி:5/70
மன் உயிர் முதல்வன் மகன் எமக்கு அருளிய – மணி:13/58
இடம் புகும் என்றே எமக்கு ஈங்கு உரைத்தாய் – மணி:16/93
எமக்கு ஆம் நல் அறம் எடுத்து உரை என்றலும் – மணி:16/111
ஈங்கு எமக்கு ஆகும் இ அறம் செய்கேம் – மணி:16/118
எமது (2)
எமது ஈது என்றே எடுக்கல் ஆற்றார் – மணி:8/56
இரும் செரு ஒழி-மின் எமது ஈது என்றே – மணி:8/60
எமை (2)
மை_அறு படிவத்து மாதவர் புறத்து எமை
கையுதிர்க்கோடலின் கண் நிறை நீரேம் – மணி:5/54,55
என் உற்றனிரோ என்று எமை நோக்கி – மணி:5/62
எய்த (6)
இன்ப செவ்வி மன்பதை எய்த
அருள்_அறம் பூண்ட ஒரு_பெரும் பூட்கையின் – மணி:5/74,75
நின்று நடுக்கு எய்த நீள் நில வேந்தே – மணி:9/19
ஆற்றுவது காணான் ஆர் அஞர் எய்த
கேள் இது மாதோ கெடுக நின் தீது என – மணி:14/8,9
பெரும் தவர்-தம்மால் பெரும் பொருள் எய்த
கறையோர் இல்லா சிறையோர் கோட்டம் – மணி:19/160,161
பிறந்த முற்பிறப்பை எய்த பெறுதலின் – மணி:27/279
சாவக மன்னன் தன் நாடு எய்த
தீவகம் விட்டு இ திரு நகர் புகுந்ததும் – மணி:28/83,84
எய்தலும் (4)
தங்காது அ நகர் வீழ்ந்து கேடு எய்தலும்
மருள்_அறு புலவ நின் மலர் அடி-அதனை – மணி:9/32,33
ஈங்கு நல் அறம் எய்தலும் உண்டு என – மணி:12/69
உறும் இடத்து எய்தலும் துக்க சுகம் உறுதலும் – மணி:27/160
தாது அணி பூம் பொழில் தான் சென்று எய்தலும்
வையம் காவலன் தன்-பால் சென்று – மணி:28/176,177
எய்தவும் (2)
விளை பொருள் உரையார் வேற்று உரு எய்தவும்
அந்தரம் திரியவும் ஆக்கும் இ அரும் திறன் – மணி:10/80,81
இறுதி உயிர்கள் எய்தவும் இறைவ – மணி:25/114
எய்தா (3)
மன்னவன் அறியான் மயக்கம் எய்தா
கண்ட கண்ணினும் கேட்ட செவியினும் – மணி:24/34,35
எழு நாள் எல்லை இடுக்கண் வந்து எய்தா
வழுவா சீலம் வாய்மையின் கொண்ட – மணி:29/19,20
எய்தா இடத்தில் ஏதுவும் இன்மை – மணி:29/141
எய்தாது (2)
எய்தாது என்போர்க்கு ஏது ஆகவும் – மணி:3/77
கங்குல் கழியினும் கடு நவை எய்தாது
அங்கு நீர் போம் என்று அரும் தெய்வம் உரைப்ப – மணி:6/25,26
எய்தார் (1)
யாப்பு உடைத்து ஆக அறிந்தோர் எய்தார்
அருளும் அன்பும் ஆர் உயிர் ஓம்பும் – மணி:3/58,59
எய்தி (44)
விடு பரி குதிரையின் விரைந்து சென்று எய்தி
கடுங்கண் யானையின் கடா திறம் அடக்கி – மணி:4/45,46
மது மலர் தாரோன் மனம் மகிழ்வு எய்தி
ஆங்கு அவள் தன்னை என் அணி தேர் ஏற்றி – மணி:4/72,73
இளமை நாணி முதுமை எய்தி
உரை முடிவு காட்டிய உரவோன் மருகற்கு – மணி:4/107,108
கண்டனன் வெரீஇ கடு நவை எய்தி
விண்டு ஓர் திசையின் விளித்தனன் பெயர்ந்து ஈங்கு – மணி:6/127,128
கடி வழங்கு வாயிலில் கடும் துயர் எய்தி
இடை இருள் யாமத்து என்னை ஈங்கு அழைத்தனை – மணி:6/142,143
மதன் இல் நெஞ்சமொடு வான் துயர் எய்தி
பிறந்தோர் வாழ்க்கை சிறந்தோள் உரைப்ப – மணி:6/206,207
உதயகுமரன் உறு துயர் எய்தி
கங்குல் கழியின் என் கை அகத்தாள் என – மணி:7/4,5
வெம் துயர் எய்தி சுதமதி எழுந்து ஆங்கு – மணி:7/41
முந்தை பிறப்பு எய்தி நின்றோள் கேட்ப – மணி:10/6
மாத்திரை இன்றி மனம் மகிழ்வு எய்தி
மாரனை வெல்லும் வீர நின் அடி – மணி:11/60,61
வெம் வினை உருப்ப விளிந்து கேடு எய்தி
மாதவி ஆகியும் சுதமதி ஆகியும் – மணி:12/16,17
வடமொழி_ஆட்டி மறை முறை எய்தி
குமரி பாதம் கொள்கையின் வணங்கி – மணி:13/73,74
தக்கண மதுரை தான் சென்று எய்தி
சிந்தாவிளக்கின் செழு கலை நியமத்து – மணி:13/105,106
வங்கம் போய பின் வருந்து துயர் எய்தி
அங்கு வாழ்வோர் யாவரும் இன்மையின் – மணி:14/85,86
தன் நலம் பிறர் தொழ தான் சென்று எய்தி
ஈனா முன்னம் இன் உயிர்க்கு எல்லாம் – மணி:15/6,7
பரிவுறு மாக்களின் தாம் பரிவு எய்தி
உதயகுமரன் உளம் கொண்டு ஒளித்த – மணி:15/66,67
கண்டனை ஆக என கடு நகை எய்தி
உடம்பு விட்டு ஓடும் உயிர் உரு கொண்டு ஓர் – மணி:16/91,92
இலகு ஒளி விஞ்சையன் விழுமமோடு எய்தி
ஆர் அணங்கு ஆகிய அரும் தவன்-தன்னால் – மணி:17/52,53
நீங்கல் ஆற்றான் நெடும் துயர் எய்தி
ஆங்கு அவன் ஆங்கு எனக்கு அருளொடும் உரைப்போன் – மணி:17/60,61
கோவலன் இறந்த பின் கொடும் துயர் எய்தி
மாதவி மாதவர் பள்ளியுள் அடைந்தது – மணி:18/7,8
காதலன் வீய கடும் துயர் எய்தி
போதல்-செய்யா உயிரொடு புலந்து – மணி:18/11,12
சித்திராபதி தான் சிறு நகை எய்தி
அ திறம் விடுவாய் அரசிளங்குருசில் – மணி:18/86,87
மாதவன் மடந்தைக்கு வருந்து துயர் எய்தி
ஆயிரம் செம் கண் அமரர் கோன் பெற்றதும் – மணி:18/90,91
ஆய்_இழை இருந்த அம்பலம் எய்தி
காடு அமர் செல்வி கடி பசி களைய – மணி:18/114,115
ஒரு_சிறை கண்டு ஆங்கு உள் மகிழ்வு எய்தி
மாமணி வண்ணனும் தம்முனும் பிஞ்ஞையும் – மணி:19/64,65
காயசண்டிகை என கையறவு எய்தி
காஞ்சனன் என்னும் அவள்-தன் கணவன் – மணி:20/26,27
மாலை நீங்க மனம் மகிழ்வு எய்தி
காலை தோன்ற வேலையின் வரூஉ – மணி:21/53,54
மன்னவன் மகற்கு வருந்து துயர் எய்தி
மாதவர் உணர்த்திய வாய்மொழி கேட்டு – மணி:21/73,74
கலங்கு அஞர் ஒழிய கடிது சென்று எய்தி
அழுது அடி வீழாது ஆய்_இழை தன்னை – மணி:23/8,9
காணம் பெற்றோன் கடும் துயர் எய்தி
அரசர் உரிமை இல் ஆடவர் அணுகார் – மணி:23/54,55
தாய் வாய் கேட்டு தாழ் துயர் எய்தி
இறந்த பிறவியின் யாய் செய்ததூஉம் – மணி:25/77,78
இலங்கு நீர் புணரி எறி கரை எய்தி
வங்கம் ஏறினன் மணிபல்லவத்திடை – மணி:25/125,126
அரைசன் கலம் என்று அகம் மகிழ்வு எய்தி
காவலன்-தன்னொடும் கடல் திரை உலாவும் – மணி:25/129,130
காவல் தெய்வதம் கண்டு உவந்து எய்தி
அருந்து உயிர் மருந்து முன் அங்கையில் கொண்டு – மணி:25/159,160
பெற்ற உவகையன் பெரு மகிழ்வு எய்தி
பழுது இல் காட்சி பைம்_தொடி புதல்வனை – மணி:25/187,188
எல் வளையாளோடு அரிபுரம் எய்தி
பண்ட கலம் பகர் சங்கமன் தன்னை – மணி:26/22,23
இற்று என இயம்பி குற்ற வீடு எய்தி
எண் அரு சக்கரவாளம் எங்கணும் – மணி:26/51,52
எய்தினள் எய்தி நின் கடைப்பிடி இயம்பு என – மணி:27/4
எய்தி உண்டாம் நெறி என்று இவை-தம்மால் – மணி:27/12
சிலம்பினை எய்தி வலம் கொண்டு மீளும் – மணி:28/108
சங்கயம் எய்தி அநேகாந்திகம் ஆம் – மணி:29/230
ஓர் இடத்து எய்தி விபக்கத்து எங்கும் – மணி:29/233
மெய் வகை ஆறு வழக்கு முகம் எய்தி
நயங்கள் நான்கால் பயன்கள் எய்தி – மணி:30/34,35
நயங்கள் நான்கால் பயன்கள் எய்தி
இயன்ற நால் வகையால் வினா விடை உடைத்தாய் – மணி:30/35,36
எய்திய (12)
கரந்து உரு எய்திய கடவுளாளரும் – மணி:1/15
ஈங்கு இவள்-தன்னோடு எய்திய காரணம் – மணி:5/30
பழ_வினை பயத்தான் பிழை மணம் எய்திய
எற்கெடுத்து இரங்கி தன் தகவு உடைமையின் – மணி:5/35,36
சான்றோர்-தம்-கண் எய்திய குற்றம் – மணி:6/3
பெரு வனப்பு எய்திய தெய்வத கணங்களும் – மணி:6/179
தூங்கு துயில் எய்திய சுதமதி ஒழிய – மணி:6/209
ஏதும் இல் நெறி மகள் எய்திய வண்ணமும் – மணி:7/31
வீழ் துயர் எய்திய விழும கிளவியின் – மணி:8/38
கலம் கவிழ் மகளிரின் வந்து ஈங்கு எய்திய
இலங்கு தொடி நல்லாய் யார் நீ என்றலும் – மணி:11/7,8
ஈங்கு என் வரவு இது ஈங்கு எய்திய பயன் இது – மணி:11/17
நிரப்பு இன்று எய்திய நீள் நிலம் அடங்கலும் – மணி:14/51
மாதவி மணிமேகலையுடன் எய்திய
தாபத கோலம் தவறு இன்றோ என – மணி:18/53,54
எய்தியது (4)
எட்டிகுமரன் எய்தியது உரைப்போன் – மணி:4/64
தானே தமியள் இங்கு எய்தியது உரை என – மணி:4/104
ஈங்கு இவள்-தன்னோடு எய்தியது உரை என – மணி:5/27
எய்தியது ஓர் பேய் உண்டு என தெளிதல் – மணி:27/50
எய்தியும் (1)
கடுவன் ஊக்குவது கண்டு நகை எய்தியும்
பாசிலை செறிந்த பசும் கால் கழையொடு – மணி:19/74,75
எய்தினர் (2)
யாப்பு உடை நல் பிறப்பு எய்தினர் போல – மணி:20/4
இன்மையின் இ நகர் எய்தினர் காணாய் – மணி:28/159
எய்தினள் (2)
மணிமேகலை-அவள் மறைந்து உரு எய்தினள்
காயசண்டிகை தன் கடும் பசி நீங்கி – மணி:20/113,114
எய்தினள் எய்தி நின் கடைப்பிடி இயம்பு என – மணி:27/4
எய்தினும் (1)
ஒளித்து உரு எய்தினும் உன்-திறம் ஒளியாள் – மணி:7/27
எய்தினை (1)
புல தகை எய்தினை பூம் பொழில் அக-வயின் – மணி:10/21
எய்தினோன்-தன்னை (1)
ஈம புறங்காட்டு எய்தினோன்-தன்னை
அணங்கோ பேயோ ஆர் உயிர் உண்டது – மணி:6/147,148
எய்து (1)
எய்து காரணத்தால் காரியம் என்றும் – மணி:30/232
எய்துதல் (3)
செய்வினை மருங்கின் சென்று பிறப்பு எய்துதல்
ஆங்கு அது கொணர்ந்து நின் ஆர் இடர் நீக்குதல் – மணி:6/159,160
திருவறம் எய்துதல் சித்தம் என்று உணர் நீ – மணி:10/85
எ வகையானும் எய்துதல் ஒழியாது – மணி:26/37
எய்துதி (1)
தவா களி மூதூர் சென்று பிறப்பு எய்துதி
அணி_இழை நினக்கு ஓர் அரும் துயர் வரு நாள் – மணி:9/53,54
எய்தும் (5)
தணியா துன்பம் தலைத்தலை எய்தும்
மணிமேகலை-தன் மதி முகம்-தன்னுள் – மணி:3/19,20
வியன் பாதலத்து வீழ்ந்து கேடு எய்தும்
இதன்-பால் ஒழிக என இரு நில வேந்தனும் – மணி:9/22,23
எய்தும் இல் வழக்கு உணர்ந்ததை உணர்தல் – மணி:27/60
வேற்று இயல்பு எய்தும் விபரீதத்தால் – மணி:27/125
நாதன் நல் அறம் கேட்டு வீடு எய்தும் என்று – மணி:28/144
எய்தோன் (1)
ஓட்டி எய்தோன் ஓர் உயிர் துறந்ததும் – மணி:23/118
எய்யா (2)
எய்யா மையலேன் யான் என்று அவன் சொல – மணி:18/85
எய்யா மையல் தீர்ந்து இன் உரை கேளாய் – மணி:23/103
எயில் (9)
தூங்கு எயில் எறிந்த தொடி தோள் செம்பியன் – மணி:1/4
இலவந்திகையின் எயில் புறம் போகின் – மணி:3/45
திருந்து எயில் குட-பால் சிறு புழை போகி – மணி:6/22
ஈம புறங்காட்டு எயில் புற வாயிலில் – மணி:6/140
இடு பிண கோட்டத்து எயில் புறம் ஆகலின் – மணி:6/203
திருந்து எயில் குட-பால் சிறு புழை போகி – மணி:7/89
பொன் எயில் காஞ்சி நகர் கவின் அழிய – மணி:21/148
எங்கணும் விளங்கிய எயில் புற இருக்கையில் – மணி:26/76
பொன் எயில் காஞ்சி நாடு கவின் அழிந்து – மணி:28/156
எயிற்று (1)
முத்து கூர்த்து அன்ன முள் எயிற்று அமுதம் – மணி:18/71
எயிறு (4)
மடித்த செம் வாய் வல் எயிறு இலங்க – மணி:1/21
முளை எயிறு அரும்பி முத்து நிரைத்தன-கொல் – மணி:4/100
திருந்து எயிறு இலங்க செவ்வியின் நக்கு அவன் – மணி:18/52
வெம் சின அரவம் நஞ்சு எயிறு அரும்ப – மணி:20/104
எரி (14)
காதலர் இறப்பின் கனை எரி பொத்தி – மணி:2/42
நல் நீர் பொய்கையின் நளி எரி புகுவர் – மணி:2/45
நளி எரி புகாஅர் ஆயின் அன்பரோடு – மணி:2/46
காவலன் பேர் ஊர் கனை எரி ஊட்டிய – மணி:2/54
எரி மலர் இலவமும் விரி மலர் பரப்பி – மணி:3/166
எரி மணி பூ கொடி இரு நில மருங்கு வந்து – மணி:5/106
இருது இளவேனிலில் எரி கதிர் இடபத்து – மணி:11/40
இருது இளவேனிலில் எரி கதிர் இடபத்து – மணி:15/23
முடலை விறகின் முளி எரி பொத்தி – மணி:16/26
உடுத்த கூறையும் ஒள் எரி உறா அது – மணி:16/30
என்று அவன் உரைத்தலும் எரி விழி நாகனும் – மணி:16/106
முளி எரி புகூஉம் முது குடி பிறந்த – மணி:18/14
பொறாஅ நெஞ்சில் புகை எரி பொத்தி – மணி:19/27
ஈங்கு ஒழிந்தனள் என இகல் எரி பொத்தி – மணி:20/78
எரியூட்டினும் (1)
தடிந்து எரியூட்டினும் தான் உணராது எனின் – மணி:16/98
எருக்கின் (1)
குவி முகிழ் எருக்கின் கோத்த மாலையன் – மணி:3/105
எருவை (1)
காய்ந்த பசி எருவை கவர்ந்து ஊண் ஓதையும் – மணி:6/117
எல் (3)
எல் அவிழ் தாரோன் இடுவான் வேண்டி – மணி:22/152
திருந்து_ஏர்_எல்_வளை செல் உலகு அறிந்தோர் – மணி:23/134
எல் வளையாளோடு அரிபுரம் எய்தி – மணி:26/22
எல்லா (4)
ஆக்கும் ஆகாயம் எல்லா பொருட்கும் – மணி:27/193
எல்லா பொருளும் தோன்றுதற்கு இடம் என – மணி:27/205
என்றலும் எல்லா மார்க்கமும் கேட்டு – மணி:27/277
வைத்து நின்று எல்லா உயிரும் வருக என – மணி:28/219
எல்லாம் (47)
பழம் பிறப்பு எல்லாம் பான்மையின் உணர்ந்ததும் – மணி:0/50
நெடு நகர் மருங்கின் உள்ளோர் எல்லாம்
சுடுகாட்டு கோட்டம் என்று அலது உரையார் – மணி:6/29,30
மன் உயிர் எல்லாம் மண் ஆள் வேந்தன் – மணி:7/11
போய கங்குலில் புகுந்ததை எல்லாம்
மாதவி தனக்கு வழு இன்று உரைத்தலும் – மணி:7/129,130
காயங்கரையில் நீ உரைத்ததை எல்லாம்
வாயே ஆகுதல் மயக்கு அற உணர்ந்தேன் – மணி:9/10,11
மா பெரும் பேர் ஊர் மக்கட்கு எல்லாம்
ஆவும் மாவும் கொண்டு கழிக என்றே – மணி:9/24,25
அரசொடு மக்கள் எல்லாம் ஈண்டி – மணி:9/34
உயிர்கள் எல்லாம் உணர்வு பாழாகி – மணி:10/7
பல் வேறு சமய படிற்று உரை எல்லாம்
அல்லி அம் கோதை கேட்குறும் அ நாள் – மணி:10/77,78
மண் திணி ஞாலத்து வாழ்வோர்க்கு எல்லாம்
உண்டி கொடுத்தோர் உயிர் கொடுத்தோரே – மணி:11/95,96
சக்கரவாளத்து தேவர் எல்லாம்
தொக்கு ஒருங்கு ஈண்டி துடிதலோகத்து – மணி:12/72,73
ஓத்து உடை அந்தணர்க்கு ஒப்பவை எல்லாம்
நா தொலைவு இன்றி நன்கனம் அறிந்த பின் – மணி:13/25,26
அடர் குறு_மாக்களொடு அந்தணர் எல்லாம்
கடத்திடை ஆவொடு கையகப்படுத்தி – மணி:13/40,41
நெடு நில மருங்கின் மக்கட்கு எல்லாம்
பிறந்த நாள்-தொட்டும் சிறந்த தன் தீம் பால் – மணி:13/52,53
ஈனா முன்னம் இன் உயிர்க்கு எல்லாம்
தான் முலை சுரந்து தன் பால் ஊட்டலும் – மணி:15/7,8
மண்ணகம் எல்லாம் மாரி இன்றியும் – மணி:15/27
நலத்தகை இன்றி நல் உயிர்க்கு எல்லாம்
அலத்தல்-காலை ஆகியது ஆய்_இழை – மணி:15/49,50
குரங்கு கொணர்ந்து எறிந்த நெடு மலை எல்லாம்
அணங்கு உடை அளக்கர் வயிறு புக்கு-ஆங்கு – மணி:17/11,12
கூத்து இயல் மடந்தையர்க்கு எல்லாம் கூறும் – மணி:18/6
இ நிலை எல்லாம் இளம்_கொடி செய்தியின் – மணி:19/15
உன் பிறப்பு எல்லாம் ஒழிவு இன்று உரைத்தலின் – மணி:21/18
பல் வேறு சமய படிற்று உரை எல்லாம்
அல்லி அம் கோதை கேட்குறும் அ நாள் – மணி:21/101,102
அவனுடன் யான் சென்று ஆடு இடம் எல்லாம்
உடன் உறைந்தார் போல் ஒழியாது எழுதி – மணி:21/137,138
மணிமேகலை யான் வரு பொருள் எல்லாம்
துணிவுடன் உரைத்தேன் என் சொல் தேறு என – மணி:21/141,142
பிற அறம் உரைத்தோர் பெற்றிமை எல்லாம்
அறவணன் தனக்கு நீ உரைத்த அ நாள் – மணி:21/161,162
உத்தர மகதத்து உறு பிறப்பு எல்லாம்
ஆண் பிறப்பு ஆகி அருளறம் ஒழியாய் – மணி:21/175,176
மாதவர் எல்லாம் மணிமேகலை-தனை – மணி:22/6
நினக்கு என வரைந்த ஆண்டுகள் எல்லாம்
மனக்கு இனிது ஆக வாழிய வேந்தே – மணி:22/17,18
அறிவு திரித்து இ அகல் நகர் எல்லாம்
எறிதரு கோலம் யான் செய்குவல் என்றே – மணி:23/39,40
உற்றதை எல்லாம் ஒழிவு இன்று உரைத்து – மணி:23/90
மன்பதைக்கு எல்லாம் அன்பு ஒழியார் என – மணி:23/137
யாவரும் இல்லை இவள் திறம் எல்லாம்
கிள்ளிவளவனொடு கெழு_தகை வேண்டி – மணி:25/13,14
பெருமகன்-தன்னொடும் பெயர்வோர்க்கு எல்லாம்
விலங்கும் நரகரும் பேய்களும் ஆக்கும் – மணி:25/40,41
நீ ஒழிகலை நின் நாடு எல்லாம்
தாய் ஒழி குழவி போல கூஉம் – மணி:25/110,111
மறவாது இது கேள் மன் உயிர்க்கு எல்லாம்
உண்டியும் உடையும் உறையுளும் அல்லது – மணி:25/229,230
அ நிலை எல்லாம் அழிவுறு வகையும் – மணி:26/50
பேர் உலகு எல்லாம் பிரமவாதி ஓர் – மணி:27/96
அ பொருள் எல்லாம் அறிந்திடற்கு உணர்வாய் – மணி:27/230
அவ்வவர் சமயத்து அறி பொருள் எல்லாம்
செவ்விது அன்மையின் சிந்தை வையாததும் – மணி:28/87,88
ஈனோர்க்கு எல்லாம் இடர் கெட இயன்றது – மணி:28/132
கந்தில்_பாவை கட்டுரை எல்லாம்
வாய் ஆகின்று என வந்தித்து ஏத்தி – மணி:28/185,186
நலத்தகை நல்லாய் நல் நாடு எல்லாம்
அலத்தல்-காலை ஆகியது அறியேன் – மணி:28/190,191
அருந்தியோர்க்கு எல்லாம் ஆர் உயிர் மருந்து ஆய் – மணி:28/228
ஏனை அளவைகள் எல்லாம் கருத்தினில் – மணி:29/55
இனையன எல்லாம் தானே ஆகிய – மணி:30/44
எல்லாம் மீளும் இ வகையால் மீட்சி – மணி:30/133
யாம் மேல் உரைத்த பொருள்கட்கு எல்லாம்
காமம் வெகுளி மயக்கம் காரணம் – மணி:30/252,253
எல்லை (6)
ஒரு_மதி எல்லை கழிப்பினும் உரையாள் – மணி:24/42
ஒரு_மதி எல்லை காத்தல் நின் கடன் என – மணி:25/123
நில நாடு எல்லை தன் மலை நாடு என்ன – மணி:26/80
எல்லை_இல் பொருள்களில் எங்கும் எப்பொழுதும் – மணி:27/110
நடு நகர் எல்லை நண்ணினள் இழிந்து – மணி:28/171
எழு நாள் எல்லை இடுக்கண் வந்து எய்தா – மணி:29/19
எல்லை_இல் (1)
எல்லை_இல் பொருள்களில் எங்கும் எப்பொழுதும் – மணி:27/110
எல்லையுள் (3)
சுதமதி-தன்னொடும் நின்ற எல்லையுள்
இந்திர கோடணை விழா அணி விரும்பி – மணி:5/93,94
இ பொழில் புகுந்து ஆங்கு இருந்த எல்லையுள்
இலங்கா தீவத்து சமனொளி என்னும் – மணி:28/106,107
எழு நாள் எல்லையுள் இரவலர்க்கு ஈந்து – மணி:28/129
எல்லையை (1)
எல்லையை திங்கள் என்று வழங்குதல் – மணி:30/207
எவ்வணம் (1)
அ உயிர் எவ்வணம் போய் புகும் அ வகை – மணி:16/94
எவ்வம் (3)
மா துயர் எவ்வம் மக்களை நீக்கி – மணி:10/62
எவ்வம் உற்றான் தனது எவ்வம் தீர் என – மணி:29/25
எவ்வம் உற்றான் தனது எவ்வம் தீர் என – மணி:29/25
எவ்வமொடு (1)
மா துயர் எவ்வமொடு மனை_அகம் புகாஅள் – மணி:22/49
எவன் (1)
நா ஆயிரம் இலேன் ஏத்துவது எவன் என்று – மணி:5/105
எழ (4)
குயிலுவர் கடை-தொறும் பண்_இயம் பரந்து எழ
கொடுப்போர் கடை-தொறும் பண்ணியம் பரந்து எழ – மணி:7/123,124
கொடுப்போர் கடை-தொறும் பண்ணியம் பரந்து எழ
ஊர் துயில் எடுப்ப உரவுநீர் அழுவத்து – மணி:7/124,125
கன்றிய நெஞ்சில் கடு வினை உருத்து எழ
விஞ்சையன் போயினன் விலங்கு விண் படர்ந்து என் – மணி:20/128,129
ஒத்தனள் என்றே ஊர் முழுது அலர் எழ
புனையா ஓவியம் புறம் போந்து அன்ன – மணி:22/87,88
எழில் (4)
நாண் அணி களையும் மாண் எழில் சிதைக்கும் – மணி:11/78
இணை வளர் இள முலை ஏந்து எழில் ஆகத்து – மணி:23/45
உடங்கு எழில் யானை அங்கு உண்டு என உணர்தல் – மணி:27/32
இந்திர விகாரம் என எழில் பெற்று – மணி:28/70
எழினி (1)
பொரு முக பளிங்கின் எழினி வீழ்த்து – மணி:5/3
எழு (9)
இயங்கு தேர் வீதி எழு துகள் சேர்ந்து – மணி:4/14
முலை பொழி தீம் பால் எழு துகள் அவிப்ப – மணி:5/131
புடையின் நின்ற எழு வகை குன்றமும் – மணி:6/194
எழு நாள் வந்தது என் மகள் வாராள் – மணி:11/129
போகாது எழு நாள் புறங்காத்து ஓம்ப – மணி:13/14
மன் முறை எழு நாள் வைத்து அவன் வழூஉம் – மணி:22/72
ஈங்கு எழு நாளில் இளம்_கொடி நின்-பால் – மணி:22/74
எழு நாள் எல்லையுள் இரவலர்க்கு ஈந்து – மணி:28/129
எழு நாள் எல்லை இடுக்கண் வந்து எய்தா – மணி:29/19
எழுக (2)
எழுக என எழுந்தனள் இளம்_கொடி-தான் என் – மணி:11/146
வானூடு எழுக என மந்திரம் மறந்தேன் – மணி:17/55
எழுத்து (1)
இயைந்துரை என்பது எழுத்து பல கூட – மணி:30/205
எழுதலும் (2)
அழுதனள் ஏங்கி அயா_உயிர்த்து எழுதலும்
செல்லல் செல்லல் சே அரி நெடுங்கண் – மணி:21/26,27
என்று அவன் எழுதலும் இளம்_கொடி எழுந்து – மணி:24/147
எழுதா (1)
உள் உரு எழுதா வெள்ளிடை வாயிலும் – மணி:6/44
எழுதி (2)
உடன் உறைந்தார் போல் ஒழியாது எழுதி
பூவும் புகையும் பொருந்துவ கொணர்ந்து – மணி:21/138,139
தே மரு கொங்கையில் குங்குமம் எழுதி
அம் கையில் துறு மலர் சுரி குழல் சூட்டி – மணி:25/86,87
எழுதிய (9)
நல்வழி எழுதிய நலம் கிளர் வாயிலும் – மணி:6/42
அந்தில் எழுதிய அற்புத பாவை – மணி:7/95
கந்து உடை நெடு நிலை கடவுள் எழுதிய
அந்தில் பாவை அருளும் ஆயிடின் – மணி:15/33,34
கடவுள் எழுதிய பாவை ஆங்கு உரைக்கும் – மணி:20/111
கடவுள் எழுதிய நெடு நிலை கந்தின் – மணி:21/1
எழுதிய பாவையும் பேசா என்பது – மணி:21/116
இலகு ஒளி கந்தின் எழுதிய பாவாய் – மணி:22/91
கடவுள் எழுதிய படிமம் காணிய – மணி:26/4
வரம் தர எழுதிய ஓவிய மாக்களும் – மணி:28/38
எழுது (1)
இகந்த வட்டுடை எழுது வரிக்கோலத்து – மணி:3/122
எழுந்த (1)
மணிபல்லவம் வளம் கொள்வதற்கு எழுந்த
தணியா வேட்கை தணித்தற்கு அரிதால் – மணி:25/120,121
எழுந்தன்றே (1)
ஊண் ஒலி அரவத்து ஒலி எழுந்தன்றே
யாணர் பேர் ஊர் அம்பல மருங்கு என் – மணி:17/97,98
எழுந்தனள் (2)
எழுக என எழுந்தனள் இளம்_கொடி-தான் என் – மணி:11/146
அந்தரத்து எழுந்தனள் அணி_இழை-தான் என் – மணி:25/239
எழுந்தனன் (1)
எடுத்தனன் எ கொண்டு எழுந்தனன் விசும்பில் – மணி:3/38
எழுந்து (31)
இரும் பேர் உவகையின் எழுந்து ஓர் பேய்_மகள் – மணி:6/121
அந்தரத்து எழுந்து ஆங்கு அரும் தெய்வம் போய பின் – மணி:7/40
வெம் துயர் எய்தி சுதமதி எழுந்து ஆங்கு – மணி:7/41
வலம்புரி சங்கம் வறிது எழுந்து ஆர்ப்ப – மணி:7/113
பணை நிலை புரவி பல எழுந்து ஆல – மணி:7/117
பணை நிலை புள்ளும் பல எழுந்து ஆல – மணி:7/118
எழுந்து வீழ் சில்லையும் ஒடுங்கு சிறை முழுவலும் – மணி:8/29
ஈங்கு வந்தீர் யார் என்று எழுந்து அவன் – மணி:10/59
நின் பதி புகுவாய் என்று எழுந்து ஓங்கி – மணி:10/87
ஆங்கு அது கொடுத்து ஆங்கு அந்தரம் எழுந்து
நீங்கியது ஆங்கு நெடும் தெய்வம்-தான் என் – மணி:10/92,93
எழுந்து வலம் புரிந்த இளம்_கொடி செம் கையில் – மணி:11/57
வானூடு எழுந்து மணிமேகலை-தான் – மணி:11/127
ஏடா அழியல் எழுந்து இது கொள்ளாய் – மணி:14/12
பகல் அரசு ஓட்டி பணை எழுந்து ஆர்ப்ப – மணி:19/18
இரு சிறை விரித்து ஆங்கு எழுந்து உடன் கொட்பன – மணி:19/63
மது கமழ் தாரோன் மனம் கொண்டு எழுந்து
பலர் பசி களைய பாவை தான் ஒதுங்கிய – மணி:20/19,20
வந்து அறிகுவன் என மனம் கொண்டு எழுந்து
வான் தேர் பாகனை மீன் திகழ் கொடியனை – மணி:20/90,91
ஊர் துஞ்சு யாமத்து ஒரு_தனி எழுந்து
வேழம் வேட்டு எழும் வெம் புலி போல – மணி:20/94,95
தன் பெரு வெகுளியின் எழுந்து பை விரித்து என – மணி:20/105
இருந்தோன் எழுந்து பெரும் பின் சென்று அவன் – மணி:20/106
என்று இவை தெய்வம் கூறலும் எழுந்து
கன்றிய நெஞ்சில் கடு வினை உருத்து எழ – மணி:20/127,128
மது மலர் குழலி மயங்கினள் எழுந்து
விஞ்சையன் செய்தியும் வென் வேல் வேந்தன் – மணி:21/4,5
கேட்டனள் எழுந்து கெடுக இ உரு என – மணி:21/9
மாநீர் வங்கத்து அவனொடும் எழுந்து
மாயம் இல் செய்தி மணிபல்லவம் எனும் – மணி:21/85,86
எழுந்து எதிர்சென்று ஆங்கு இணை வளை கையால் – மணி:24/91
என்று அவன் எழுதலும் இளம்_கொடி எழுந்து
நன்று அறி மாதவன் நல் அடி வணங்கி – மணி:24/147,148
மை_அறு விசும்பின் மட_கொடி எழுந்து
வெய்யவன் குட-பால் வீழா முன்னர் – மணி:25/29,30
ஏடா அழியல் எழுந்து இது கொள்க என – மணி:25/145
மன்னவன் மணிமேகலையுடன் எழுந்து
தென்மேற்காக சென்று திரை உலாம் – மணி:25/154,155
மன்னவன் மயங்க மணிமேகலை எழுந்து
என் உற்றனையோ இலங்கு இதழ் தாரோய் – மணி:25/220,221
அணி_இழை அந்தரம் ஆறா எழுந்து
தணியா காதல் தாய் கண்ணகியையும் – மணி:26/1,2
எழுந்தேன் (1)
பழ_வினை பயன் நீ பரியல் என்று எழுந்தேன்
ஆடும் கூத்தியர் அணியே போல – மணி:12/50,51
எழுப்பலும் (1)
ஊன் உடை இ உடம்பு உணவு என்று எழுப்பலும்
மற்று அவர் பாடை மயக்கு_அறு மரபின் – மணி:16/59,60
எழுப்பினன் (1)
உலகு துயில் எழுப்பினன் மலர் கதிரோன் என் – மணி:21/190
எழும் (2)
வேழம் வேட்டு எழும் வெம் புலி போல – மணி:20/95
உடல் துணி-செய்து ஆங்கு உருத்து எழும் வல் வினை – மணி:23/83
எழுவாய் (1)
ஈங்கு நின்று எழுவாய் என்று அவள் உரைப்ப – மணி:11/123
எழுவாள் (1)
தெய்வம் தொழாஅள் கொழுநன் தொழுது எழுவாள்
பெய் என பெய்யும் பெரு மழை என்ற அ – மணி:22/59,60
எழுவோள் (1)
எழுவோள் பிறப்பு வழு இன்று உணர்ந்து – மணி:9/8
எழூஉம் (3)
தொழூஉம் எழூஉம் சுழலலும் சுழலும் – மணி:3/111
துஞ்சு துயில் எழூஉம் அம்_சில்_ஓதி – மணி:8/12
பழு மரத்து ஈண்டிய பறவையின் எழூஉம்
இழுமென் சும்மை இடை இன்று ஒலிப்ப – மணி:14/26,27
எள் (2)
எள் அறு திருமுகம் பொலிய பெய்தலும் – மணி:5/122
இது தக்கு என்போர்க்கு எள் உரை ஆயது – மணி:18/10
எள்ளினன் (1)
எள்ளினன் போம் என்று எடுத்து உரை செய்வோன் – மணி:14/37
எள்ளினும் (1)
மதியோர் எள்ளினும் மன்னவன் காயினும் – மணி:20/14
எள்ளினை (2)
நறு மலர் கோதை எள்ளினை நகுதி – மணி:21/106
எள்ளினை போலும் இ உரை கேட்டு இங்கு – மணி:21/107
எள்ளும் (1)
இளம் கதிர் ஞாயிறு எள்ளும் தோற்றத்து – மணி:0/1
எளிதாய் (1)
அறிதற்கு எளிதாய் மு குணம் அன்றி – மணி:27/227
எளிதாயினேன் (1)
கண்டோன் நெஞ்சில் கரப்பு எளிதாயினேன்
வான் தரு கற்பின் மனை அறம் பட்டேன் – மணி:22/52,53
எற்கெடுத்து (1)
எற்கெடுத்து இரங்கி தன் தகவு உடைமையின் – மணி:5/36
எறி (8)
ஊர் காப்பாளர் எறி துடி ஓதையும் – மணி:7/69
நின்று எறி பலியின் நெடு குரல் ஓதையும் – மணி:7/85
எறி பயம் உடைமையின் இரியல் மாக்களொடு – மணி:13/82
இடை இருள் யாமத்து எறி திரை பெரு கடல் – மணி:16/19
தண்ணுமை கருவி கண் எறி தெரிவோர் – மணி:19/82
வளி எறி கொம்பின் வருந்தி மெய் நடுங்கி – மணி:24/86
இலங்கு நீர் புணரி எறி கரை எய்தி – மணி:25/125
வந்து எறி பொறிகள் வகை மாண்பு உடைய – மணி:28/23
எறிதரு (1)
எறிதரு கோலம் யான் செய்குவல் என்றே – மணி:23/40
எறிந்த (4)
தூங்கு எயில் எறிந்த தொடி தோள் செம்பியன் – மணி:1/4
பளிங்கு புறத்து எறிந்த பவள பாவையின் – மணி:4/124
குரங்கு கொணர்ந்து எறிந்த நெடு மலை எல்லாம் – மணி:17/11
பளிங்கு புறத்து எறிந்த பவள பாவை என் – மணி:18/78
எறிந்தது (1)
ஈங்கு இவன் தன்னை எறிந்தது என்று ஏத்தி – மணி:22/203
எறிந்தனன் (1)
மைந்தன் தன்னை வாளால் எறிந்தனன்
ஊழி-தோறு ஊழி உலகம் காத்து – மணி:22/158,159
எறிந்து (2)
எறிந்து அது பெறா அது இரை இழந்து வருந்தி – மணி:4/23
காவல் பெண்டிர் கடிப்பகை எறிந்து
தூபம் காட்டி தூங்கு துயில் வதியவும் – மணி:7/58,59
என் (124)
என் பெயர் படுத்த இ இரும் பெயர் மூதூர் – மணி:0/30
ஆறு_ஐம் பாட்டினுள் அறிய வைத்தனன் என் – மணி:0/98
அணி விழா அறைந்தனன் அகநகர் மருங்கு என் – மணி:1/72
கையற்று பெயர்ந்தனள் காரிகை திறத்து என் – மணி:2/75
தன்-வயின் தரூஉம் என் தலைமகன் உரைத்தது – மணி:3/97
மலர் கொய்ய புகுந்தனள் மணிமேகலை என் – மணி:3/171
வெம் பகை நரம்பின் என் கை செலுத்தியது – மணி:4/70
ஆங்கு அவள் தன்னை என் அணி தேர் ஏற்றி – மணி:4/73
என் மேல் வைத்த உள்ளத்தான் என – மணி:4/80
ஈங்கு என் செவி-முதல் இசைத்தது என் செய்கு என – மணி:4/84
ஈங்கு என் செவி-முதல் இசைத்தது என் செய்கு என – மணி:4/84
இளம்_கொடி தோன்றுமால் இளங்கோ முன் என் – மணி:4/125
செவ்வியள் ஆயின் என் செவ்வியள் ஆக என – மணி:5/21
யாங்கனம் வந்தனை என் மகள் என்றே – மணி:5/41
என் மகள் இருந்த இடம் என்று எண்ணி – மணி:5/50
என் உற்றனிரோ என்று எமை நோக்கி – மணி:5/62
தன் கை பாத்திரம் என் கை தந்து ஆங்கு – மணி:5/65
புதுவோன் பின்றை போனது என் நெஞ்சம் – மணி:5/89
வந்து இறுத்தனளால் மா நகர் மருங்கு என் – மணி:5/141
ஈங்கு நின்றீர் என் உற்றீர் என – மணி:6/15
வெம் முது பேய்க்கு என் உயிர் கொடுத்தேன் என – மணி:6/130
என் உற்றனையோ எனக்கு உரை என்றே – மணி:6/144
என் உயிர் கொண்டு இவன் உயிர் தந்து அருளில் என் – மணி:6/154
என் உயிர் கொண்டு இவன் உயிர் தந்து அருளில் என்
கண் இல் கணவனை இவன் காத்து ஓம்பிடும் – மணி:6/154,155
இவன் உயிர் தந்து என் உயிர் வாங்கு என்றலும் – மணி:6/156
யானோ காவேன் என் உயிர் ஈங்கு என – மணி:6/171
ஈங்கு என் ஆற்றலும் காண்பாய் என்றே – மணி:6/175
அணி_இழை-தன்னை வைத்து அகன்றது-தான் என் – மணி:6/214
கங்குல் கழியின் என் கை அகத்தாள் என – மணி:7/5
உரையாய் நீ அவள் என் திறம் உணரும் – மணி:7/32
கோவலன் கூறி இ கொடி_இடை-தன்னை என்
நாமம் செய்த நல் நாள் நள் இருள் – மணி:7/34,35
தரும பீடிகை தோன்றியது ஆங்கு என் – மணி:8/63
ஏங்கினள் அழூஉம் இளம்_கொடி-தான் என் – மணி:9/71
உன் திருவருளால் என் பிறப்பு உணர்ந்தேன் – மணி:10/18
என் பெரும் கணவன் யாங்கு உளன் என்றலும் – மணி:10/19
நீங்கியது ஆங்கு நெடும் தெய்வம்-தான் என் – மணி:10/93
இராகுலன் மனை யான் இலக்குமி என் பேர் – மணி:11/12
என் பெயர் தெய்வம் ஈங்கு எனை கொணர இ – மணி:11/15
மன் பெரும் பீடிகை என் பிறப்பு உணர்ந்தேன் – மணி:11/16
ஈங்கு என் வரவு இது ஈங்கு எய்திய பயன் இது – மணி:11/17
தீவதிலகை என் பெயர் இது கேள் – மணி:11/29
வணங்குதல் அல்லது வாழ்த்தல் என் நாவிற்கு – மணி:11/71
இசை சொல் அளவைக்கு என் நா நிமிராது – மணி:11/81
ஈங்கு இ பாத்திரம் என் கை புகுந்தது – மணி:11/106
எழு நாள் வந்தது என் மகள் வாராள் – மணி:11/129
எழுக என எழுந்தனள் இளம்_கொடி-தான் என் – மணி:11/146
எடுத்தனள் பாத்திரம் இளம்_கொடி-தான் என் – மணி:12/121
ஆ மகன் அல்லன் என் மகன் என்றே – மணி:13/19
யாது நின் ஊர் ஈங்கு என் வரவு என – மணி:13/76
கண்படைகொள்ளும் காவலன்-தான் என் – மணி:13/115
திருந்து முகம் காட்டும் என் தெய்வ கடிஞை – மணி:14/45
குமரி_மூத்த என் பாத்திரம் ஏந்தி – மணி:14/77
அங்கு அ நாட்டு புகுவது என் கருத்து என – மணி:14/78
என் உயிர் ஓம்புதல் யானோ பொறேஎன் – மணி:14/88
சுமந்து என் பாத்திரம் என்றனன் தொழுது – மணி:14/90
என் உற்றனையோ என்று யான் கேட்ப – மணி:14/97
ஆ வயிற்று உதித்தனன் ஆங்கு அவன்-தான் என் – மணி:14/104
ஈங்கு என் நாவை வருத்தியது இது கேள் – மணி:15/39
காய சண்டிகை எனும் காரிகை-தான் என் – மணி:15/86
மிக்க என் கணவன் வினை பயன் உய்ப்ப – மணி:16/27
மனம் கவல்வு இன்றி மனை_அகம் புகுந்து என்
கண் மணி அனையான் கடிது ஈங்கு உறுக என – மணி:16/47,48
ஈங்கு நீ வந்த காரணம் என் என – மணி:16/72
ஆதிரை இட்டனள் ஆர்_உயிர்_மருந்து என் – மணி:16/135
துன்னிய என் நோய் துடைப்பாய் என்றலும் – மணி:17/16
விஞ்சையன்-தன்னொடு என் வெவ் வினை உருப்ப – மணி:17/23
பாடு இமிழ் அருவி பய மலை ஒழிந்து என்
அலவலை செய்திக்கு அஞ்சினன் அகன்ற – மணி:17/50,51
என் உறு பெரும் பசி கண்டனன் இரங்கி – மணி:17/71
மணிமேகலை என் வான் பதி படர்கேன் – மணி:17/74
யாணர் பேர் ஊர் அம்பல மருங்கு என் – மணி:17/98
பளிங்கு புறத்து எறிந்த பவள பாவை என்
உளம் கொண்டு ஒளித்தாள் உயிர் காப்பிட்டு என்று – மணி:18/78,79
உடம்போடு என்-தன் உள்ளகம் புகுந்து என்
நெஞ்சம் கவர்ந்த வஞ்ச கள்வி – மணி:18/120,121
ஏற்று_ஊண் விரும்பிய காரணம் என் என – மணி:18/123
என் அமர் காதலன் இராகுலன் ஈங்கு இவன் – மணி:18/128
இது குறை என்றனன் இறை_மகன்-தான் என் – மணி:18/172
யான் செயற்பாலது என் இளம்_கொடிக்கு என்று – மணி:19/155
அறவோர்க்கு ஆக்கினன் அரசு ஆள் வேந்து என் – மணி:19/162
பற்றினன் கொண்டு என் பொன் தேர் ஏற்றி – மணி:20/16
தற்பாராட்டும் என் சொல் பயன் கொள்ளாள் – மணி:20/71
விஞ்சையன் போயினன் விலங்கு விண் படர்ந்து என் – மணி:20/129
கட்டு அழல் ஈமத்து என் உயிர் சுட்டேன் – மணி:21/12
என் பிறப்பு உணர்ந்த என் முன் தோன்றி – மணி:21/17
என் பிறப்பு உணர்ந்த என் முன் தோன்றி – மணி:21/17
என் திறம் கேட்டியோ இள கொடி நல்லாய் – மணி:21/129
நீங்கேன் யான் என் நிலை அது கேளாய் – மணி:21/133
ஓவியச்சேனன் என் உறு துணை தோழன் – மணி:21/135
நா நனி வருந்த என் நலம் பாராட்டலின் – மணி:21/140
துணிவுடன் உரைத்தேன் என் சொல் தேறு என – மணி:21/142
உலகு துயில் எழுப்பினன் மலர் கதிரோன் என் – மணி:21/190
கட்டாது உன்னை என் கடும் தொழில் பாசம் – மணி:22/71
பின்_முறை அல்லது என் முறை இல்லை – மணி:22/73
என் செய்தனையோ இரு நிதி செல்வ – மணி:22/116
ஆறு_ஐந்து இரட்டி யாண்டு உனக்கு ஆயது என்
நாறு ஐ கூந்தலும் நரை விராவு உற்றன – மணி:22/129,130
அணி கிளர் நெடு முடி அரசு ஆள் வேந்து என் – மணி:22/215
என் என படுமோ நின் மகன் மடிந்தது – மணி:23/18
மகனை நோய் செய்தாளை வைப்பது என் என்று – மணி:23/58
என் மகற்கு உற்ற இடுக்கண் பொறாது – மணி:23/65
விழித்தல் ஆற்றேன் என் உயிர் சுடு நாள் – மணி:23/70
மாபெருந்தேவி என்று எதிர் வணங்கினள் என் – மணி:23/147
உருப்பசி முனிந்த என் குலத்து ஒருத்தியும் – மணி:24/14
என் உயிர் அனையாள் ஈங்கு ஒளித்தாள் உளள் – மணி:24/49
என் மனை தருக என இராசமாதேவி – மணி:24/76
யாண்டு பல புக்க நும் இணை அடி வருந்த என்
காண்_தகு நல்_வினை நும்மை ஈங்கு அழைத்தது – மணி:24/97,98
அகை மலர் பூம் பொழில் அரும் தவன்-தான் என் – மணி:24/176
நின் கை பாத்திரம் என் கை புகுந்தது – மணி:25/21
இ பிறப்பு அறிந்திலை என் செய்தனையோ – மணி:25/24
என் பிறப்பு உணர்த்தலும் என் என்று யான் தொழ – மணி:25/57
என் பிறப்பு உணர்த்தலும் என் என்று யான் தொழ – மணி:25/57
தெளிந்த நாதன் என் செவி-முதல் இட்ட வித்து – மணி:25/93
எம் கோ வாழி என் சொல் கேள்-மதி – மணி:25/99
என் பிறப்பு அறிந்தேன் என் இடர் தீர்ந்தேன் – மணி:25/138
என் பிறப்பு அறிந்தேன் என் இடர் தீர்ந்தேன் – மணி:25/138
அமுதசுரபி அங்கையில் தந்து என்
பவம் அறுவித்த வானோர் பாவாய் – மணி:25/146,147
என் உற்றனையோ இலங்கு இதழ் தாரோய் – மணி:25/221
என் நாட்டு ஆயினும் பிறர் நாட்டு ஆயினும் – மணி:25/232
என் பிறப்பு உணர்த்தி என்னை நீ படைத்தனை – மணி:25/234
அந்தரத்து எழுந்தனள் அணி_இழை-தான் என் – மணி:25/239
பொருந்து நால் வாய்மையும் புலப்படுத்தற்கு என் – மணி:26/94
ஐ வகை சமயமும் அறிந்தனள் ஆங்கு என் – மணி:27/289
சொல்லினள் ஆதலின் தூயோய் நின்னை என்
நல்_வினை பயன்-கொல் நான் கண்டது என – மணி:28/91,92
வாய்வது ஆக என் மனப்பாட்டு அறம் என – மணி:28/244
மாயை விட்டு இறைஞ்சினள் மணிமேகலை என் – மணி:28/245
நன்கு என் பக்கம் என நாட்டுக அது தான் – மணி:29/117
என் தாய் மலடி என்றே இயம்பல் – மணி:29/161
ஐயம் இன்றி அறிந்துகொள் ஆய்ந்து என் – மணி:29/472
என்-கொல் (1)
நல்லாய் என்-கொல் நல் தவம் புரிந்தது – மணி:18/126
என்-தலை (1)
தாங்கா கண்ணீர் என்-தலை உதிர்த்து-ஆங்கு – மணி:5/42
என்-தன் (3)
மண்ணகத்து என்-தன் வான் பதி-தன்னுள் – மணி:1/6
பட்டேன் என்-தன் பழ வினை பயத்தால் – மணி:17/14
உடம்போடு என்-தன் உள்ளகம் புகுந்து என் – மணி:18/120
என்-பால் (1)
இரந்து ஊண் வாழ்க்கை என்-பால் வந்தோர்க்கு – மணி:25/142
என்க (3)
விபக்க தொடர்ச்சி மீட்சி மொழி என்க
அநன்னுவயத்தில் பிரமாணம் ஆவது – மணி:29/76,77
மிக தரும் ஏதுவாய் விளங்கிற்று என்க
ஏதம்_இல் திட்டாந்தம் இரு வகைய – மணி:29/135,136
ஒற்றுமை வேற்றுமை புரிவு_இன்மை இயல்பு என்க
காரண காரியம் ஆகிய பொருள்களை – மணி:30/218,219
என்கின்ற (1)
தொக்கு நிற்றலின் என்கின்ற ஏது – மணி:29/294
என்குவர் (1)
மன்னவன் மகற்கு இவள் வரும் கூற்று என்குவர்
ஆபுத்திரன் நாடு அடைந்து அதன் பின்_நாள் – மணி:24/152,153
என்கை (3)
இறந்தார் என்கை இயல்பே இது கேள் – மணி:24/104
அநித்தம் கட ஆதி அன்னுவயத்து என்கை
வைதன்மிய திட்டாந்தம் சாத்தியம் – மணி:29/139,140
சித்தம் உற்பவித்து அது மின் போல் என்கை
இல்லது சார்ந்த உண்மை வழக்கு ஆகும் – மணி:30/212,213
என்கோ (3)
உலக நோன்பின் உயர்ந்தோய் என்கோ
குற்றம் கெடுத்தோய் செற்றம் செறுத்தோய் – மணி:5/99,100
முற்ற உணர்ந்த முதல்வா என்கோ
காம கடந்தோய் ஏமம் ஆயோய் – மணி:5/101,102
தீ நெறி கடும் பகை கடிந்தோய் என்கோ
ஆயிர ஆரத்து ஆழி அம் திருந்து அடி – மணி:5/103,104
என்ப (5)
உயிரும் உடம்பும் ஆகும் என்ப
வாயில் ஆறும் ஆயும்-காலை – மணி:30/85,86
வேறு புலன்களை மேவுதல் என்ப
நுகர்வே உணர்வு புலன்களை நுகர்தல் – மணி:30/89,90
தவல்_இல் துன்பம் தலைவரும் என்ப
ஊழின் மண்டிலமா சூழும் இ நுகர்ச்சி – மணி:30/117,118
ஆதி கண்டம் ஆகும் என்ப
பேதைமை செய்கை என்று இவை இரண்டும் – மணி:30/134,135
இரண்டாம் கண்டம் ஆகும் என்ப
உணர்ச்சி அருஉரு வாயில் ஊறே – மணி:30/137,138
என்பது (29)
பொன்நகர் வறிதா போதுவர் என்பது
தொல் நிலை உணர்ந்தோர் துணிபொருள் ஆதலின் – மணி:1/41,42
உவவனம் என்பது ஒன்று உண்டு அதன் உள்ளது – மணி:3/62
கார் அலர் கடம்பன் அல்லன் என்பது
ஆரங்கண்ணியின் சாற்றினன் வருவோன் – மணி:4/49,50
யாரும் இல் தமியேன் என்பது நோக்காது – மணி:6/134
போனார்-தமக்கு ஓர் புக்கில் உண்டு என்பது
யானோ அல்லேன் யாவரும் உணர்குவர் – மணி:16/100,101
தாபத கோலம் தாங்கினம் என்பது
யாவரும் நகூஉம் இயல்பினது அன்றே – மணி:18/23,24
எழுதிய பாவையும் பேசா என்பது
அறிதலும் அறிதியோ அறியாய்-கொல்லோ – மணி:21/116,117
ஈது நின் பிறப்பு என்பது தெளிந்தே – மணி:21/184
புத்தேள் உலகம் புகாஅர் என்பது
கேட்டும் அறிதியோ கேட்டனை ஆயின் – மணி:22/118,119
துயர் வினையாளன் தோன்றினன் என்பது
வேந்தர்-தம் செவி உறுவதன் முன்னம் – மணி:22/211,212
மறப்பின் பாலார் மன்னர்க்கு என்பது
அறிந்தனை ஆயின் இ ஆய்_இழை-தன்னை – மணி:23/32,33
விஞ்சையன் வாளின் விளிந்தோன் என்பது
நெஞ்சு நடுக்கு உற கேட்டு மெய் வருந்தி – மணி:24/3,4
பேதைமை என்பது யாது என வினவின் – மணி:24/111
தீ_வினை என்பது யாது என வினவின் – மணி:24/123
நல்_வினை என்பது யாது என வினவின் – மணி:24/135
எச்சம் என்பது வெள்ள ஏதுவினால் – மணி:27/33
ஐதிகம் என்பது உலகு உரை இ மரத்து – மணி:27/49
அபாவம் என்பது இன்மை ஓர் பொருளை – மணி:27/51
மீட்சி என்பது இராமன் வென்றான் என – மணி:27/53
உள்ள நெறி என்பது நாராச திரிவில் – மணி:27/55
ஐயம் என்பது ஒன்றை நிச்சயியா – மணி:27/65
இல் வழக்கு என்பது முயல்_கோடு ஒப்பன – மணி:27/71
ஆம் ஆறு கூறு ஆம் அதில் பொருள் என்பது
குணமும் தொழிலும் உடைத்தாய் எ தொகை – மணி:27/244,245
பேதைமை என்பது யாது என வினவின் – மணி:30/51
தீ_வினை என்பது யாது என வினவின் – மணி:30/64
நல்_வினை என்பது யாது என வினவின் – மணி:30/76
அருஉரு என்பது அ உணர்வு சார்ந்த – மணி:30/84
சாக்காடு என்பது அருஉரு தன்மை – மணி:30/102
இயைந்துரை என்பது எழுத்து பல கூட – மணி:30/205
என்பதை (1)
நனவோ கனவோ என்பதை அறியேன் – மணி:8/21
என்பவட்கு (1)
என்பவட்கு ஒப்ப அவன் இடு சாபத்து – மணி:29/34
என்பார் (1)
இருந்தாய் நீயோ என்பார் இன்மையின் – மணி:14/69
என்பாள் (3)
சம்பு என்பாள் சம்பாபதியினள் – மணி:0/8
கோதமை என்பாள் கொடும் துயர் சாற்ற – மணி:6/141
பீலிவளை என்பாள் பெண்டிரின் மிக்கோள் – மணி:25/179
என்பாற்கு (2)
ஆகாசம் பொருள் அல்ல என்பாற்கு
தன்மி அசித்தம் அநைகாந்திகமும் – மணி:29/210,211
ஆகாசம் பொருள் என்பாற்கு
ஆகாசம் நித்தமும் அமூர்த்தமும் ஆதலான் – மணி:29/437,438
என்பான் (1)
மாருதவேகன் என்பான் ஓர் விஞ்சையன் – மணி:3/33
என்பானுக்கு (3)
இரண்டும் ஆகாசம் அசத்து என்பானுக்கு
அதன்-கண் இன்மையானே குறையும் – மணி:29/381,382
உண்டு என்பானுக்கு ஆகாசம் நித்தம் – மணி:29/383
ஆகாசம் பொருள் அல்ல என்பானுக்கு
ஆகாசம் தானே உண்மை இன்மையினால் – மணி:29/446,447
என்பு (5)
வெள் என்பு உணங்கலும் விரவிய இருக்கையில் – மணி:16/67
மேவிய நரம்போடு என்பு புறம் காட்டுவ – மணி:20/64
ஒன்பது செட்டிகள் உடல் என்பு இவை காண் – மணி:25/165
என்பு உடை யாக்கை இருந்தது காணாய் – மணி:25/171
ஊன் பிணி அவிழவும் உடல் என்பு ஒடுங்கி – மணி:25/216
என்பும் (2)
என்பும் தடியும் உதிரமும் யாக்கை என்று – மணி:6/107
ஏங்கி மெய் வைத்தோர் என்பும் இவை காண் – மணி:25/167
என்பேன் (1)
துவதிகன் என்பேன் தொன்று முதிர் கந்தின் – மணி:21/131
என்போர் (2)
அவல வெவ் வினை என்போர் அறியார் – மணி:21/64
மல்லல் மா ஞாலத்து வாழ்வோர் என்போர்
அல்லல் மாக்கட்கு இல்லது நிரப்புநர் – மணி:23/132,133
என்போர்க்கு (2)
எய்தாது என்போர்க்கு ஏது ஆகவும் – மணி:3/77
இது தக்கு என்போர்க்கு எள் உரை ஆயது – மணி:18/10
என்போர்களும் (4)
முறைமையின் படைத்த முதல்வன் என்போர்களும்
தன் உரு இல்லோன் பிற உரு படைப்போன் – மணி:21/95,96
அன்னோன் இறைவன் ஆகும் என்போர்களும்
துன்ப நோன்பு இ தொடர்ப்பாடு அறுத்து ஆங்கு – மணி:21/97,98
இன்ப உலகு உச்சி இருத்தும் என்போர்களும்
பூத விகார புணர்ப்பு என்போர்களும் – மணி:21/99,100
பூத விகார புணர்ப்பு என்போர்களும்
பல் வேறு சமய படிற்று உரை எல்லாம் – மணி:21/100,101
என்போள் (1)
பீலிவளை என்போள் பிறந்த அ நாள் – மணி:24/57
என்போள்-தனை (1)
தமரின் தீர்ந்த சாலி என்போள்-தனை
யாது நின் ஊர் ஈங்கு என் வரவு என – மணி:13/75,76
என்போன் (7)
காராளர் சண்பையில் கௌசிகன் என்போன்
இரு_பிறப்பாளன் ஒரு மகள் உள்ளேன் – மணி:3/29,30
சார்ங்கலன் என்போன் தனி வழி சென்றோன் – மணி:6/106
துச்சயன் என்போன் ஒருவன் கொண்டனன் – மணி:10/54
ஆரண உவாத்தி அபஞ்சிகன் என்போன்
பார்ப்பனி சாலி காப்பு கடைகழிந்து – மணி:13/4,5
இயவிடை வருவோன் இளம்பூதி என்போன்
குழவி ஏங்கிய கூ குரல் கேட்டு – மணி:13/16,17
சாதுவன் என்போன் தகவு இலன் ஆகி – மணி:16/4
மரவுரி உடையன் விருச்சிகன் என்போன்
பெரும் குலை பெண்ணை கரு கனி அனையது ஓர் – மணி:17/28,29
என்ற (7)
நயம்பாடு இல்லை நாண் உடைத்து என்ற
வயந்தமாலைக்கு மாதவி உரைக்கும் – மணி:2/36,37
அடங்காது என்ற ஆய்_இழை முன்னர் – மணி:11/72
பெய் என பெய்யும் பெரு மழை என்ற அ – மணி:22/60
காவிரி பட்டினம் கடல் கொளும் என்ற அ – மணி:28/135
என்றால் அநித்தம் என்ற ஏது – மணி:29/236
என்ற இடத்து யாதொன்று யாதொன்று நித்தம் – மணி:29/443
இயைந்துரை என்ற நான்கினும் இயைந்த – மணி:30/193
என்றது (1)
எ பிறப்பு அகத்துள் யார் நீ என்றது
பொன் கொடி அன்னாய் பொருந்தி கேளாய் – மணி:11/9,10
என்றதும் (1)
சிறை-செய்க என்றதும் சிறை_வீடு-செய்ததும் – மணி:0/80
என்றல் (17)
தவாது அ இடத்து தான் இலை என்றல்
மீட்சி என்பது இராமன் வென்றான் என – மணி:27/52,53
திரிய கோடல் ஒன்றை ஒன்று என்றல்
விரி கதிர் இப்பியை வெள்ளி என்று உணர்தல் – மணி:27/63,64
மையல் தறியோ மகனோ என்றல்
தேராது தெளிதல் செண்டு வெளியில் – மணி:27/66,67
பக்கம் இ மலை நெருப்பு உடைத்து என்றல்
புகை உடைத்து ஆதலால் எனல் பொருந்து ஏது – மணி:29/59,60
உபநயம் மலையும் புகை உடைத்து என்றல்
நிகமனம் புகை உடைத்தே நெருப்பு உடைத்து எனல் – மணி:29/62,63
பொருத்தம் இன்று புனல் போல் என்றல்
மேவிய பக்கத்து மீட்சி மொழி ஆய் – மணி:29/65,66
ஆயின் சத்தம் அநித்தம் என்றல்
பக்கம் பண்ணப்படுதலால் எனல் – மணி:29/69,70
அநித்தம் கடம் போல் என்றல் சபக்க – மணி:29/73
இ வெள்ளிடை-கண் குடம் இலை என்றல்
செவ்விய பக்கம் தோன்றாமையில் எனல் – மணி:29/78,79
இன்மையின் கண்டிலம் முயல்_கோடு என்றல்
அ நெறி சபக்கம் யாது ஒன்று உண்டு அது – மணி:29/81,82
சத்தம் செவிக்கு புலன் அன்று என்றல்
மற்று அனுமான விருத்தம் ஆவது – மணி:29/156,157
அநித்திய கடத்தை நித்தியம் என்றல்
சுவசன விருத்தம் தன் சொல் மாறி இயம்பல் – மணி:29/159,160
இலகு மதி சந்திரன் அல்ல என்றல்
ஆகம விருத்தம் தன் நூல் மாறு அறைதல் – மணி:29/163,164
சத்தம் அநித்தம் கட்புலத்து என்றல்
அன்னியதர அசித்தம் மாறு ஆய் நின்றாற்கு – மணி:29/197,198
தருதற்கு உள்ளம் தான் இலை என்றல்
புரிவு_இன்மை நயம் என புகறல் வேண்டும் – மணி:30/225,226
கேடு உண்டு என்றல் துணிந்து சொலல் ஆகும் – மணி:30/239
என்றால் எ முட்டைக்கு எ பனை என்றல்
வாய் வாளாமை ஆகாய பூ – மணி:30/246,247
என்றலும் (25)
நிகர் மலர் நீயே கொணர்வாய் என்றலும்
மது மலர் குழலியொடு மா மலர் தொடுக்கும் – மணி:3/15,16
யாது நீ உற்ற இடுக்கண் என்றலும்
ஆங்கு அது கேட்டு வீங்கு_இள_முலையொடு – மணி:4/60,61
இது யான் உற்ற இடும்பை என்றலும்
மது மலர் தாரோன் மனம் மகிழ்வு எய்தி – மணி:4/71,72
மா பெரும் துன்பம் நீ ஒழிவாய் என்றலும்
என் உயிர் கொண்டு இவன் உயிர் தந்து அருளில் என் – மணி:6/153,154
இவன் உயிர் தந்து என் உயிர் வாங்கு என்றலும்
முது மூதாட்டி இரங்கினள் மொழிவோள் – மணி:6/156,157
நிரய கொடு மொழி நீ ஒழி என்றலும்
தேவர் தருவர் வரம் என்று ஒரு முறை – மணி:6/167,168
என் பெரும் கணவன் யாங்கு உளன் என்றலும்
இலக்குமி கேளாய் இராகுலன்-தன்னொடு – மணி:10/19,20
உண்டி யாம் உன் குறிப்பினம் என்றலும்
எம் அனை உண்கேன் ஈங்கு கொணர்க என – மணி:10/38,39
இலங்கு தொடி நல்லாய் யார் நீ என்றலும்
எ பிறப்பு அகத்துள் யார் நீ என்றது – மணி:11/8,9
பூம் கொடி அன்னாய் யார் நீ என்றலும்
ஆய்_இழை தன் பிறப்பு அறிந்தமை அறிந்த – மணி:11/18,19
கயக்கு அறு நல் அறம் கண்டனை என்றலும்
விட்ட பிறப்பில் யான் விரும்பிய காதலன் – மணி:11/98,99
வயிறு காய் பெரும் பசி மலைக்கும் என்றலும்
ஏற்று_ஊண் அல்லது வேற்று_ஊண் இல்லோன் – மணி:14/6,7
யாவை ஈங்கு அளிப்பன தேவர்கோன் என்றலும்
புரப்போன் பாத்திரம் பொருந்து ஊண் சுரந்து ஈங்கு – மணி:14/48,49
ஊன் உயிர் மடிந்தது உரவோய் என்றலும்
அமரர் கோன் ஆணையின் அருந்துவோர் பெறாது – மணி:14/75,76
வெவ் உரை கேட்டேன் வேண்டேன் என்றலும்
பெண்டிரும் உண்டியும் இன்று எனின் மாக்கட்கு – மணி:16/79,80
எமக்கு ஆம் நல் அறம் எடுத்து உரை என்றலும்
நன்று சொன்னாய் நல் நெறி படர்குவை – மணி:16/111,112
துன்னிய என் நோய் துடைப்பாய் என்றலும்
எடுத்த பாத்திரத்து ஏந்திய அமுதம் – மணி:17/16,17
கோன்முறை அன்றோ குமரற்கு என்றலும்
உதயகுமரன் உள்ளம் பிறழ்ந்து – மணி:18/111,112
வாழி எம் கோ மன்னவ என்றலும்
வருக வருக மட_கொடி-தான் என்று – மணி:19/138,139
விடியல் வேலை வேண்டினம் என்றலும்
மாலை நீங்க மனம் மகிழ்வு எய்தி – மணி:21/52,53
ஈறு கடைபோக எனக்கு அருள் என்றலும்
துவதிகன் உரைக்கும் சொல்லலும் சொல்லுவேன் – மணி:21/144,145
ஈங்கு வந்தனள் என்றலும் இளம்_கொடி – மணி:25/20
என்றலும் எல்லா மார்க்கமும் கேட்டு – மணி:27/277
ஐயம் அன்றி இல்லை என்றலும் நின் – மணி:27/283
என்றலும் அறவணன் தாள் இணை இறைஞ்சி – மணி:29/37
என்றவன் (1)
என்றவன் தன்னை விட்டு இறைவன் ஈசன் என – மணி:27/86
என்றனள் (2)
நீ புகல்வேண்டும் நேர்_இழை என்றனள்
வட திசை விஞ்ஞை மா நகர் தோன்றி – மணி:15/80,81
அங்கு அவள்-தன் திறம் அயர்ப்பாய் என்றனள்
தெய்வம்-கொல்லோ திப்பியம்-கொல்லோ – மணி:18/83,84
என்றனன் (5)
சுமந்து என் பாத்திரம் என்றனன் தொழுது – மணி:14/90
இது குறை என்றனன் இறை_மகன்-தான் என் – மணி:18/172
கணிகை_மகளையும் காவல்-செய்க என்றனன்
அணி கிளர் நெடு முடி அரசு ஆள் வேந்து என் – மணி:22/214,215
தேவன் இட்ட முட்டை என்றனன்
காதல் கொண்டு கடல்வணன் புராணம் – மணி:27/97,98
அது வீடு ஆகும் என்றனன் அவன் பின் – மணி:27/201
என்றால் (20)
இருக்கும் என்றால் கரையில் என்று எண்ணல் – மணி:27/46
குறித்து சத்தம் விநாசி என்றால்
அவன் அவிநாசவாதி ஆதலின் – மணி:29/170,171
என்றால் அவன் அநான்மவாதி – மணி:29/177
ஆன்மா என்றால் சுகமும் ஆன்மாவும் – மணி:29/184
அநித்தம் அறியப்படுதலின் என்றால்
அறியப்படுதல் நித்த அநித்தம் இரண்டுக்கும் – மணி:29/219,220
என்றால் அநித்தம் என்ற ஏது – மணி:29/236
பண்ணப்படுதலின் என்றால் பண்ணப்படுவது – மணி:29/284
சயன ஆசனங்கள் போல என்றால்
தொக்கு நிற்றலின் என்கின்ற ஏது – மணி:29/293,294
சாமானிய விசேடம் போல் என்றால்
பொருளும் குணமும் கருமமும் ஒன்றாய் – மணி:29/309,310
புத்தி போல் என்றால்
திட்டாந்தமாக காட்டப்பட்ட – மணி:29/354,355
என்றால் அன்னுவயம் தெரியாதாகும் – மணி:29/392
சத்தம் நித்தம் அமூர்த்தத்து என்றால்
யாதொன்று யாதொன்று நித்தமும் அன்று அது – மணி:29/406,407
சத்தம் நித்தம் அமூர்த்தத்து என்றால்
யாதொன்று யாதொன்று நித்தம் அன்று அஃது – மணி:29/416,417
அமூர்த்தமும் அன்று கன்மம் போல் என்றால்
வைதன்மிய திட்டாந்தமாக – மணி:29/418,419
அமூர்த்தமும் அன்று ஆகாசம் போல் என்றால்
வைதன்மிய திட்டாந்தமாக காட்டப்பட்ட – மணி:29/435,436
நித்தம் பண்ணப்படாமையால் என்றால்
யாதொன்று யாதொன்று நித்தம் அன்று – மணி:29/453,454
என்றால் என்று நின்ற இடத்து – மணி:29/463
இடத்து நித்தமும் இல்லை என்றால்
வெதிரேகம் மாறுகொள்ளும் என கொள்க – மணி:29/467,468
தோன்றியது கெடுமோ கெடாதோ என்றால்
கேடு உண்டு என்றல் துணிந்து சொலல் ஆகும் – மணி:30/238,239
என்றால் எ முட்டைக்கு எ பனை என்றல் – மணி:30/246
என்றாற்கு (1)
என்றாற்கு யாதொன்று யாதொன்று நித்தம் அன்று – மணி:29/434
என்றியேல் (1)
ஈங்கு இதன் காரணம் என்னை என்றியேல்
சிந்தை இன்றியும் செய் வினை உறும் எனும் – மணி:3/73,74
என்று (149)
திரு விழை மூதூர் வாழ்க என்று ஏத்தி – மணி:1/32
வேத்தியல் பொதுவியல் என்று இரு திறத்து – மணி:2/18
அற்றோர் உறுவது அறிக என்று அருளி – மணி:2/67
உய் வகை இவை கொள் என்று உரவோன் அருளினன் – மணி:2/69
கை பெய் பாசத்து பூதம் காக்கும் என்று
உய்யானத்திடை உணர்ந்தோர் செல்லார் – மணி:3/51,52
அணி இழை நல்லாய் யானும் போவல் என்று
அணி பூ கொம்பர்-அவளொடும் கூடி – மணி:3/83,84
என்று இவை சொல்லி யாவரும் இனைந்து உக – மணி:3/158
ஈங்கு யான் வருவேன் என்று அவற்கு உரைத்து-ஆங்கு – மணி:4/74
பளிக்கறை மண்டபம் பாவையை புகுக என்று
ஒளித்து அறை தாழ் கோத்து உள்ளகத்து இரீஇ – மணி:4/87,88
என்று அவள் உரைத்த இசை படு தீம் சொல் – மணி:4/122
என் மகள் இருந்த இடம் என்று எண்ணி – மணி:5/50
இவன் நீர் அல்ல என்று என்னொடும் வெகுண்டு – மணி:5/53
என் உற்றனிரோ என்று எமை நோக்கி – மணி:5/62
சித்திராபதியால் சேர்தலும் உண்டு என்று
அ பொழில் ஆங்கு அவன் அயர்ந்து போய பின் – மணி:5/82,83
வருண காப்பு இலள் பொருள் விலையாட்டி என்று
இகழ்ந்தனன் ஆகி நயந்தோன் என்னாது – மணி:5/87,88
நா ஆயிரம் இலேன் ஏத்துவது எவன் என்று
எரி மணி பூ கொடி இரு நில மருங்கு வந்து – மணி:5/105,106
அறத்தோர் வனம் என்று அகன்றனன் ஆயினும் – மணி:6/19
அங்கு நீர் போம் என்று அரும் தெய்வம் உரைப்ப – மணி:6/26
சுடுகாட்டு கோட்டம் என்று அலது உரையார் – மணி:6/30
என்பும் தடியும் உதிரமும் யாக்கை என்று
அன்புறு மாக்கட்கு அறிய சாற்றி – மணி:6/107,108
தேவர் தருவர் வரம் என்று ஒரு முறை – மணி:6/168
சுடுகாட்டு கோட்டம் என்று அலது உரையார் – மணி:6/204
இதன் வரவு இது என்று இரும் தெய்வம் உரைக்க – மணி:6/205
அவ திறம் ஒழிக என்று அவன்-வயின் உரைத்த பின் – மணி:7/14
ஈங்கு இ வண்ணம் ஆங்கு அவட்கு உரை என்று
அந்தரத்து எழுந்து ஆங்கு அரும் தெய்வம் போய பின் – மணி:7/39,40
அஞ்சல் என்று உரைத்தது அ உரை கேட்டு – மணி:7/109
ஐயாவோ என்று அழுவோள் முன்னர் – மணி:8/43
ஈங்கு இவன் என்னும் என்று எடுத்து ஓதினை – மணி:9/69
நா நல்கூர்ந்தனை என்று அவன்-தன்னொடு – மணி:10/34
ஈங்கு வந்தீர் யார் என்று எழுந்து அவன் – மணி:10/59
உடங்கு உயிர் வாழ்க என்று உள்ளம் கசிந்து உக – மணி:10/64
இளையள் வளையோள் என்று உனக்கு யாவரும் – மணி:10/79
திருவறம் எய்துதல் சித்தம் என்று உணர் நீ – மணி:10/85
நின் பதி புகுவாய் என்று எழுந்து ஓங்கி – மணி:10/87
இ பெரு மந்திரம் இரும் பசி அறுக்கும் என்று
ஆங்கு அது கொடுத்து ஆங்கு அந்தரம் எழுந்து – மணி:10/91,92
என்று அவள் உரைத்தலும் இளம்_கொடி விரும்பி – மணி:11/53
ஈங்கு நின்று எழுவாய் என்று அவள் உரைப்ப – மணி:11/123
பூ கொடி நல்லாய் கேள் என்று உரைத்ததும் – மணி:12/20
கேள் என்று உரைத்து கிளர் ஒளி மா தெய்வம் – மணி:12/28
பழ_வினை பயன் நீ பரியல் என்று எழுந்தேன் – மணி:12/50
புலை சிறு_மகனே போக்கப்படுதி என்று
அலை கோல்-அதனால் அறைந்தனர் கேட்ப – மணி:13/44,45
ஈங்கு இவர் நும் குலத்து இருடி கணங்கள் என்று
ஓங்கு உயர் பெரு சிறப்பு உரைத்தலும் உண்டால் – மணி:13/66,67
செல் கதி உண்டோ தீ_வினையேற்கு என்று
அல்லல் உற்று அழுத அவள் மகன் ஈங்கு இவன் – மணி:13/88,89
ஆ கவர் கள்வன் என்று அந்தணர் உறைதரும் – மணி:13/102
யாவரும் வருக என்று இசைத்து உடன் ஊட்டி – மணி:13/113
எள்ளினன் போம் என்று எடுத்து உரை செய்வோன் – மணி:14/37
இழிந்தோன் ஏறினன் என்று இதை எடுத்து – மணி:14/83
உளர்எனில் அவர் கை புகுவாய் என்று ஆங்கு – மணி:14/94
என் உற்றனையோ என்று யான் கேட்ப – மணி:14/97
ஆங்கு அவன்-தன் திறன் அறவணன் அறியும் என்று
ஈங்கு என் நாவை வருத்தியது இது கேள் – மணி:15/38,39
பெற்றேன் புதல்வனை என்று அவன் வளர்ப்ப – மணி:15/43
புக்குழி புகுவேன் என்று அவள் புகுதலும் – மணி:16/28
யாது செய்கேன் என்று அவள் ஏங்கலும் – மணி:16/36
ஊன் உடை இ உடம்பு உணவு என்று எழுப்பலும் – மணி:16/59
என்று அவன் உரைத்தலும் எரி விழி நாகனும் – மணி:16/106
அ பதி புகுக என்று அவன் அருள்-செய்ய – மணி:17/67
வடு வாழ் கூந்தல் அதன்-பால் போக என்று
ஆங்கு அவள் போகிய பின்னர் ஆய்_இழை – மணி:17/82,83
ஓவிய செய்தி என்று ஒழிவேன் முன்னர் – மணி:18/67
உளம் கொண்டு ஒளித்தாள் உயிர் காப்பிட்டு என்று
இடை இருள் யாமத்து இருந்தேன் முன்னர் – மணி:18/79,80
எய்யா மையலேன் யான் என்று அவன் சொல – மணி:18/85
சொல்லாய் என்று துணிந்துடன் கேட்ப – மணி:18/127
ஆங்கு அவள் இவள் என்று அருளாய் ஆயிடின் – மணி:18/157
யாப்பு உடைத்தாக இசைத்தும் என்று ஏகி – மணி:19/50
வருக வருக மட_கொடி-தான் என்று
அருள் புரி நெஞ்சமொடு அரசன் கூறலின் – மணி:19/139,140
யாங்கு ஆகியது இ ஏந்திய கடிஞை என்று
அரசன் கூறலும் ஆய்_இழை உரைக்கும் – மணி:19/144,145
யான் செயற்பாலது என் இளம்_கொடிக்கு என்று
வேந்தன் கூற மெல்_இயல் உரைக்கும் – மணி:19/155,156
என்று இவை தெய்வம் கூறலும் எழுந்து – மணி:20/127
என்று இவை சொல்லி இரும் தெய்வம் உரைத்தலும் – மணி:21/35
அறனோடு என்னை என்று அறைந்தோன் தன்னை – மணி:21/104
என்று அவன் உரைக்கும் இளம் கொடி நல்லாய் – மணி:21/111
அன்று என்று அவன் முன் அயர்ந்து ஒழிவாயலை – மணி:21/112
வாயே என்று மயக்கு ஒழி மடவாய் – மணி:21/114
வாழிய எம் கோ மன்னவ என்று
மாதவர் தம்முள் ஓர் மாதவன் கூறலும் – மணி:22/160,161
இன்றே அல்ல என்று எடுத்து உரைத்து – மணி:22/163
ஈங்கு இவன் தன்னை எறிந்தது என்று ஏத்தி – மணி:22/203
துன்பம் கொள்ளேல் என்று அவள் போய பின் – மணி:23/20
வஞ்சம் செய்குவன் மணிமேகலையை என்று
அம்_சில்_ஓதி அரசனுக்கு ஒரு நாள் – மணி:23/23,24
செறிந்த சிறை நோய் தீர்க்க என்று இறை சொல – மணி:23/34
தன் ஓடு எடுப்பினும் தகைக்குநர் இல் என்று
அங்கு அவள்-தனை கூஉய் அவள்-தன்னோடு – மணி:23/36,37
நிரய கொடு மகள் நினைப்பு அறியேன் என்று
அகநகர் கைவிட்டு ஆங்கு அவன் போய பின் – மணி:23/56,57
மகனை நோய் செய்தாளை வைப்பது என் என்று
உய்யா நோயின் ஊண் ஒழிந்தனள் என – மணி:23/58,59
பொன் நேர் அனையாய் பொறுக்க என்று அவள் தொழ – மணி:23/66
மாபெருந்தேவி என்று எதிர் வணங்கினள் என் – மணி:23/147
பூவிலை ஈத்தவன் பொன்றினன் என்று
மாதவி மாதவர் பள்ளியுள் அடைந்ததும் – மணி:24/19,20
இன்னள் ஆர்-கொல் ஈங்கு இவள் என்று
மன்னவன் அறியான் மயக்கம் எய்தா – மணி:24/33,34
சொல்லு-மின் என்று தொழ அவன் உரைப்பான் – மணி:24/51
வாசவன் விழா கோள் மறவேல் என்று
மாதவன் போயின அ நாள்-தொட்டும் இ – மணி:24/69,70
அஞ்சினேன் அரசன் தேவி என்று ஏத்தி – மணி:24/74
உள்ள களவும் என்று உரவோர் துறந்தவை – மணி:24/78
புலைமை என்று அஞ்சி போந்த பூம்_கொடி – மணி:24/80
என்னொடு இருக்கும் என்று ஈங்கு இவை சொல்வுழி – மணி:24/82
அறிவு உண்டாக என்று ஆங்கு அவன் கூறலும் – மணி:24/93
நல்_வினை தீ_வினை என்று இரு வகையான் – மணி:24/119
வெஃகல் வெகுளல் பொல்லா காட்சி என்று
உள்ளம் தன்னின் உருப்பன மூன்றும் என – மணி:24/129,130
என்று அவன் எழுதலும் இளம்_கொடி எழுந்து – மணி:24/147
எனக்கு இடர் உண்டு என்று இரங்கல் வேண்டா – மணி:24/157
மனக்கு இனியீர் என்று அவரையும் வணங்கி – மணி:24/158
ஓதினன் என்று யான் அன்றே உரைத்தேன் – மணி:25/18
ஆங்கு வருவாய் அரச நீ என்று அ – மணி:25/27
என் பிறப்பு உணர்த்தலும் என் என்று யான் தொழ – மணி:25/57
இருள் அற காட்டும் என்று எடுத்து உரைத்தது – மணி:25/65
மணிமேகலை-தான் காரணம் ஆக என்று
அணி மணி நீள் முடி அரசன் கூற – மணி:25/95,96
அரைசன் கலம் என்று அகம் மகிழ்வு எய்தி – மணி:25/129
மறந்து வாழேன் மடந்தை என்று ஏத்தி – மணி:25/153
மறு_பிறப்பு_ஆட்டி வஞ்சியுள் கேட்பை என்று
அந்தர தீவகத்து அரும் தெய்வம் போய பின் – மணி:25/212,213
வங்கத்து ஏகுதி வஞ்சியுள் செல்வன் என்று
அந்தரத்து எழுந்தனள் அணி_இழை-தான் என் – மணி:25/238,239
அருளல் வேண்டும் என்று அழுது முன் நிற்ப – மணி:26/9
ஒரு_பெரும் திலகம் என்று உரவோர் உரைக்கும் – மணி:26/43
இளையள் வளையோள் என்று உனக்கு யாவரும் – மணி:26/68
எய்தி உண்டாம் நெறி என்று இவை-தம்மால் – மணி:27/12
இருக்கும் என்றால் கரையில் என்று எண்ணல் – மணி:27/46
விரி கதிர் இப்பியை வெள்ளி என்று உணர்தல் – மணி:27/64
நினக்கு இவர் தாயும் தந்தையும் என்று
பிறர் சொல கருதல் இ பெற்றிய அளவைகள் – மணி:27/76,77
இரு சுடரோடு இயமானன் ஐ பூதம் என்று
எட்டு வகையும் உயிரும் யாக்கையுமாய் – மணி:27/89,90
அன்னோன் இறைவன் ஆகும் என்று உரைத்தனன் – மணி:27/95
ஓதினன் நாரணன் காப்பு என்று உரைத்தனன் – மணி:27/99
என்று இ ஆறு பிறப்பினும் மேவி – மணி:27/153
அது மண்டலம் என்று அறியல் வேண்டும் – மணி:27/158
இது சாங்கிய மதம் என்று எடுத்து உரைப்போன் – மணி:27/202
மான் என்று உரைத்த புத்தி வெளிப்பட்டு – மணி:27/207
ஒன்று அணி கூட்டம் குணமும் குணியும் என்று
ஒன்றிய வாதியும் உரைத்தனன் உடனே – மணி:27/261,262
அறிந்தோர் உண்டோ என்று நக்கிடுதலும் – மணி:27/280
என்று இ நீரே எங்கும் பாய்தலின் – மணி:28/17
பாணர் என்று இவர் பல் வகை மறுகும் – மணி:28/43
வேத்தியல் பொதுவியல் என்று இ இரண்டின் – மணி:28/46
மனைத்திற வாழ்க்கையை மாயம் என்று உணர்ந்து – மணி:28/97
நாதன் நல் அறம் கேட்டு வீடு எய்தும் என்று
அற்புத கிளவி அறிந்தோர் கூற – மணி:28/144,145
பொய்கையும் பொழிலும் புனை-மின் என்று அறைந்து அ – மணி:28/204
சத்தம் அநித்தம் நித்தம் என்று ஒன்றை – மணி:29/118
ஆஅகாசம் போல் என்று ஆகும் – மணி:29/131
விருத்த வியபிசாரி என்று ஆறு – மணி:29/216
நின்றவற்றின் இடை உண்மை வேறு ஆதலால் என்று
காட்டப்பட்ட ஏது மூன்றினுடை – மணி:29/311,312
பாவம் என்று பகர்ந்த தன்மியினை – மணி:29/317
திட்டாந்தம் இரு வகைப்படும் என்று முன் – மணி:29/327
என்று இரு வகையாம் இவற்றுள் சன்னா உள – மணி:29/363
என்றால் என்று நின்ற இடத்து – மணி:29/463
நல்_வினை தீ_வினை என்று இரு வகையால் – மணி:30/59
வெஃகல் வெகுளல் பொல்லா காட்சி என்று
உள்ளம் தன்னில் உருப்பன மூன்றும் என – மணி:30/70,71
கையாறு என்று இ கடை_இல் துன்பம் – மணி:30/132
பேதைமை செய்கை என்று இவை இரண்டும் – மணி:30/135
நுகர்ச்சி என்று நோக்கப்படுவன – மணி:30/139
தோற்றம் என்று இவை சொல்லும்-காலை – மணி:30/165
அவாவே பற்றே பேதைமை என்று இவை – மணி:30/170
தொடர்ச்சி வித்து முளை தாள் என்று இ – மணி:30/200
எல்லையை திங்கள் என்று வழங்குதல் – மணி:30/207
என்று செப்பின் – மணி:30/241
பழைதோ புதிதோ என்று புகல்வான் – மணி:30/248
மைத்திரி கருணா முதிதை என்று அறிந்து – மணி:30/256
இ நால் வகையான் மனத்து இருள் நீங்கு என்று
முன் பின் மலையா மங்கல மொழியின் – மணி:30/260,261
என்றும் (10)
இன்னா இசை ஒலி என்றும் நின்று அறாது – மணி:6/79
பைம் கிளி ஊட்டும் ஓர் பாவை ஆம் என்றும்
அணி மலர் பூம் பொழில் அக-வயின் இருந்த – மணி:19/70,71
இயல்பு மிகுத்துரை ஈறு உடைத்து என்றும்
தோன்றிற்று என்றும் மூத்தது என்றும் – மணி:30/202,203
தோன்றிற்று என்றும் மூத்தது என்றும் – மணி:30/203
தோன்றிற்று என்றும் மூத்தது என்றும்
மூன்றின் ஒன்றின் இயல்பு மிகுத்து உரைத்தல் – மணி:30/203,204
தொக்க பொருள் அலது ஒன்று இல்லை என்றும்
அ பொருளிடை பற்று ஆகாது என்றும் – மணி:30/229,230
அ பொருளிடை பற்று ஆகாது என்றும்
செய்வானொடு கோட்பாடு இலை என்றும் – மணி:30/230,231
செய்வானொடு கோட்பாடு இலை என்றும்
எய்து காரணத்தால் காரியம் என்றும் – மணி:30/231,232
எய்து காரணத்தால் காரியம் என்றும்
அதுவும் அன்று அது அலாததும் அன்று என்றும் – மணி:30/232,233
அதுவும் அன்று அது அலாததும் அன்று என்றும்
விதிமுறை தொகையினால் விரிந்த நான்கும் – மணி:30/233,234
என்றே (46)
அம்பலம் அடைந்தனள் ஆய்_இழை என்றே
கொங்கு அலர் நறும் தார் கோமகன் சென்றதும் – மணி:0/67,68
நல் தவம் புரிந்தது நாண் உடைத்து என்றே
அலகு இல் மூதூர் ஆன்றவர் அல்லது – மணி:2/33,34
காம கடந்த வாய்மையள் என்றே
தூ மலர் கூந்தல் சுதமதி உரைப்ப – மணி:5/17,18
விஞ்சையன் இட்ட விளங்கு_இழை என்றே
கல்லென் பேர் ஊர் பல்லோர் உரையினை – மணி:5/24,25
யாங்கனம் வந்தனை என் மகள் என்றே
தாங்கா கண்ணீர் என்-தலை உதிர்த்து-ஆங்கு – மணி:5/41,42
நீ கேள் என்றே நேர்_இழை கூறும் இ – மணி:6/36
என் உற்றனையோ எனக்கு உரை என்றே
பொன்னின் பொலிந்த நிறத்தாள் தோன்ற – மணி:6/144,145
ஈங்கு என் ஆற்றலும் காண்பாய் என்றே
நால் வகை மரபின் அரூப பிரமரும் – மணி:6/175,176
மா பெரும் தவக்கொடி ஈன்றனை என்றே
நனவே போல கனவு அகத்து உரைத்தேன் – மணி:7/37,38
அறவோற்கு அமைந்த ஆசனம் என்றே
நறு மலர் அல்லது பிற மரம் சொரியாது – மணி:8/49,50
எமது ஈது என்றே எடுக்கல் ஆற்றார் – மணி:8/56
இரும் செரு ஒழி-மின் எமது ஈது என்றே
பெரும் தவ முனிவன் இருந்து அறம் உரைக்கும் – மணி:8/60,61
ஆவும் மாவும் கொண்டு கழிக என்றே
பறையின் சாற்றி நிறை அரும் தானையோடு – மணி:9/25,26
பூ மிசை ஏற்றினேன் புலம்பு அறுக என்றே
வலம் கொண்டு ஆசனம் வணங்குவோள் முன்னர் – மணி:10/15,16
யாங்கு உளர் என்றே இளம்_கொடி வினாஅய் – மணி:12/2
பசி_பிணி தீர்த்தல் என்றே அவரும் – மணி:12/118
ஆ மகன் அல்லன் என் மகன் என்றே
காதலி-தன்னொடு கைதொழுது எடுத்து – மணி:13/19,20
ஓதல் அந்தணர்க்கு ஒவ்வான் என்றே
தாதை பூதியும் தன் மனை கடிதர – மணி:13/100,101
தான் தொலைவு இல்லா தகைமையது என்றே
தன் கை பாத்திரம் அவன் கை கொடுத்தலும் – மணி:14/15,16
யார் இவன் என்றே யாவரும் இகழ்ந்து ஆங்கு – மணி:14/67
அறிகுவம் என்றே செறி இருள் சேறலும் – மணி:15/35
திப்பியம் என்றே சிந்தை நோய் கூர – மணி:15/70
இடம் புகும் என்றே எமக்கு ஈங்கு உரைத்தாய் – மணி:16/93
மனை_அகம் புகாஅ மரபினன் என்றே
வஞ்சினம் சாற்றி நெஞ்சு புகை_உயிர்த்து – மணி:18/36,37
அங்கு அவள்-தன் திறம் அயர்ப்பாய் என்றே
செங்கோல் காட்டிய தெய்வமும் திப்பியம் – மணி:19/9,10
மேற்சென்று அளித்தல் விழுத்தகைத்து என்றே
நூற்பொருள் உணர்ந்தோர் நுனித்தனர் ஆம் என – மணி:19/37,38
முதுக்குறை முதுமொழி கேட்குவன் என்றே
மது கமழ் தாரோன் மனம் கொண்டு எழுந்து – மணி:20/18,19
ஈங்கு இவன் வந்தனன் இவள்-பால் என்றே
வெம் சின அரவம் நஞ்சு எயிறு அரும்ப – மணி:20/103,104
போகுவல் என்றே அவள்-பால் புகுதலும் – மணி:20/109
சுகந்தன் காத்தல் காகந்தி என்றே
இயைந்த நாமம் இ பதிக்கு இட்டு ஈங்கு – மணி:22/37,38
யாப்பறை என்றே எண்ணினன் ஆகி – மணி:22/42
நீ கேள் என்றே நேர்_இழைக்கு உரைக்கும் – மணி:22/58
ஒத்தனள் என்றே ஊர் முழுது அலர் எழ – மணி:22/87
இ பிறப்பு இவனொடும் கூடேன் என்றே
நற்றாய் தனக்கு நல் திறம் சாற்றி – மணி:22/98,99
எறிதரு கோலம் யான் செய்குவல் என்றே
மயல் பகை ஊட்ட மறு_பிறப்பு உணர்ந்தாள் – மணி:23/40,41
பான்மை கட்டுரை பலர்க்கு உரை என்றே
காணம் பலவும் கை நிறை கொடுப்ப – மணி:23/47,48
யாங்கு ஒளித்தனள் அ இளம்_கொடி என்றே
வேந்தரை அட்டோன் மெல்_இயல் தேர்வுழி – மணி:24/44,45
தொக்க விலங்கும் பேயும் என்றே
நல்_வினை தீ_வினை என்று இரு வகையான் – மணி:24/118,119
தரும பீடிகை சாற்றுக என்றே
அருளினன் ஆதலின் ஆய்_இழை பிறவியும் – மணி:25/63,64
இன்று எனக்கு என்றே ஏத்தி வலம் கொண்டு – மணி:25/67
மதி மாறு ஓர்ந்தனை மன்னவ என்றே
முதுமொழி கூற முதல்வன் கேட்டு – மணி:25/118,119
நிலையா என்றே நிலைபெற உணர்ந்தே – மணி:28/99
இ இடம் என்றே அ இடம் காட்ட – மணி:28/206
பிறவி-தோறு உதவும் பெற்றியள் என்றே
சாரணர் அறிந்தோர் காரணம் கூற – மணி:29/28,29
என் தாய் மலடி என்றே இயம்பல் – மணி:29/161
தொக்க விலங்கும் பேயும் என்றே
நல்_வினை தீ_வினை என்று இரு வகையால் – மணி:30/58,59
என்றேற்கு (1)
வயிறு காய் பெரும் பசி வருத்தும் என்றேற்கு
தீம் கனி கிழங்கு செழும் காய் நல்லன – மணி:17/57,58
என்றோனை (1)
சமணீர்காள் நும் சரண் என்றோனை
இவன் நீர் அல்ல என்று என்னொடும் வெகுண்டு – மணி:5/52,53
என்ன (21)
கணவிர மாலை கைக்கொண்டு என்ன
நிணம் நீடு பெரு குடர் கை_அகத்து ஏந்தி – மணி:5/48,49
கொடி மின் முகிலொடு நிலம் சேர்ந்து என்ன
இறு நுசுப்பு அலச வெறு நிலம் சேர்ந்து-ஆங்கு – மணி:9/6,7
இள வள ஞாயிறு தோன்றியது என்ன
நீயோ தோன்றினை நின் அடி பணிந்தேன் – மணி:10/11,12
விரி கதிர் செல்வன் தோன்றினன் என்ன
ஈர்_எண்ணூற்றோடு ஈர்_எட்டு ஆண்டில் – மணி:12/76,77
கருவி மா மழை தோன்றியது என்ன
பசி தின வருந்திய பைதல் மாக்கட்கு – மணி:17/92,93
நீ வா என்ன நேர்_இழை கலங்கி – மணி:22/44
இங்கு இணை இல்லாள் இவள் யார் என்ன
காவலன் தொழுது கஞ்சுகன் உரைப்போன் – மணி:25/10,11
நில நாடு எல்லை தன் மலை நாடு என்ன
கைம்மலை களிற்று இனம் தம்முள் மயங்க – மணி:26/80,81
பரசும் நின் தெய்வம் எப்படித்து என்ன
இரு சுடரோடு இயமானன் ஐ பூதம் என்று – மணி:27/88,89
மற்கலி நூலின் வகை இது என்ன
சொல் தடுமாற்ற தொடர்ச்சியை விட்டு – மணி:27/165,166
வைசேடிக நின் வழக்கு உரை என்ன
பொய் தீர் பொருளும் குணமும் கருமமும் – மணி:27/241,242
பூத வாதியை புகல் நீ என்ன
தாதகி பூவும் கட்டியும் இட்டு – மணி:27/263,264
பெருகியது என்ன பெரு வளம் சுரப்ப – மணி:28/232
துன்னியது என்ன தொடு கடல் உழந்துழி – மணி:29/18
அ உரு என்ன ஐ வகை சமயமும் – மணி:29/43
அடிகள் மெய்ப்பொருள் அருளுக என்ன
நொடிகுவன் நங்காய் நுண்ணிதின் கேள் நீ – மணி:29/45,46
ஏதம்_இல் பிரத்தியம் கருத்து அளவு என்ன
சுட்டுணர்வை பிரத்தியக்கம் என சொலிவிட்டனர் – மணி:29/48,49
நிகமனம் என்ன ஐந்து உள அவற்றில் – மணி:29/58
என்ன நான்கு வகையது ஆகும் அ – மணி:29/280
என்ன வைதன்மிய திட்டாந்த – மணி:29/334
விபரீத வெதிரேகம் என்ன இவற்றுள் – மணி:29/339
என்னதும் (1)
யானும் இன்றி என்னதும் இன்றி – மணி:30/40
என்னல் (2)
என்னல் அசாதாரணம் ஆவது தான் – மணி:29/223
இறந்த காலம் என்னல் வேண்டும் – மணி:30/160
என்னாது (2)
இகழ்ந்தனன் ஆகி நயந்தோன் என்னாது
புதுவோன் பின்றை போனது என் நெஞ்சம் – மணி:5/88,89
பல்லோ முத்தோ என்னாது இரங்காது – மணி:6/124
என்னார் (1)
தகுதி என்னார் தன்மை அன்மையின் – மணி:24/24
என்னான் (2)
முதியோர் என்னான் இளையோர் என்னான் – மணி:6/99
முதியோர் என்னான் இளையோர் என்னான்
கொடுந்தொழிலாளன் கொன்றனன் குவிப்ப இ – மணி:6/99,100
என்னின் (8)
என்னை காரியம் புகை சாதித்தது என்னின்
புகை உள இடத்து நெருப்பு உண்டு என்னும் – மணி:29/86,87
புகை இ நெருப்பை சாதித்தது என்னின்
நேரிய புகையில் நிகழ்ந்து உண்டான – மணி:29/90,91
திருத்தகு வெதிரேகம் சாதிக்கும் என்னின்
நாய் வால் இல்லா கழுதையின் பிடரில் – மணி:29/103,104
சத்தம் செயலுறல் அநித்தம் என்னின்
சித்தம் வெளிப்பாடு அல்லது செயலுறல் – மணி:29/200,201
ஆகாசம் சத்த குணத்தால் பொருளாம் என்னின்
ஆகாசம் பொருள் அல்ல என்பாற்கு – மணி:29/209,210
என்னின் கேட்கப்படல் எனும் ஏது – மணி:29/227
நித்தம் அமூர்த்தம் ஆதலின் என்னின்
அமூர்த்த ஏது நித்தத்தினுக்கு – மணி:29/257,258
என்னின் வெதிரேகம் தெரியாது – மணி:29/459
என்னுநர் (1)
என்னுநர் மறுகும் இருங்கோவேட்களும் – மணி:28/34
என்னும் (29)
அந்தி என்னும் பசலை மெய்யாட்டி – மணி:5/140
தன் உயிர் என்னும் தகுதி இன்று ஆகும் – மணி:7/12
காந்தாரம் என்னும் கழி பெரு நாட்டு – மணி:9/12
இடவயம் என்னும் இரும் பதி நீங்கி – மணி:9/27
இலக்குமி என்னும் பெயர் பெற்று பிறந்தேன் – மணி:9/41
ஈங்கு இவன் என்னும் என்று எடுத்து ஓதினை – மணி:9/69
பிறவி என்னும் பெரும் கடல் விடூஉம் – மணி:11/24
கோமுகி என்னும் கொழு நீர் இலஞ்சி – மணி:11/39
பசி_பிணி என்னும் பாவி அது தீர்த்தோர் – மணி:11/80
நள் இருள் கொண்டு நடக்குவன் என்னும்
உள்ளம் கரந்து ஆங்கு ஒரு_புடை ஒதுங்கி – மணி:13/36,37
கோமுகி என்னும் கொழு நீர் இலஞ்சியின் – மணி:14/91
மண்முகன் என்னும் மா முனி இட-வயின் – மணி:15/4
மண் ஆள் வேந்தன் மண்முகன் என்னும்
புண்ணிய முதல்வன் திருந்து அடி வணங்கி – மணி:15/40,41
சந்திரதத்தன் என்னும் வாணிகன் – மணி:16/124
சீர்த்தி என்னும் திரு தகு தேவியொடு – மணி:19/55
காஞ்சனன் என்னும் அவள்-தன் கணவன் – மணி:20/27
காஞ்சனன் என்னும் கதிர் வாள் விஞ்சையன் – மணி:20/81
புணர் குறி செய்து பொருந்தினள் என்னும்
பான்மை கட்டுரை பலர்க்கு உரை என்றே – மணி:23/46,47
கோமுகி என்னும் பொய்கையின் கரை ஓர் – மணி:25/156
பார்த்திபன் தொழில் செயும் பரதன் என்னும்
தீ தொழிலாளன் தெற்றென பற்றி – மணி:26/25,26
என்னும் ஏதுவின் ஒன்றும் மு காலம் – மணி:27/37
தோற்றமும் நிலையும் கேடும் என்னும்
மாற்று_அரு மூன்றும் ஆக்கலும் உரித்தாம் – மணி:27/181,182
என்னும் நீர்மை பக்கம் முதல் அநேகம் – மணி:27/255
இலங்கா தீவத்து சமனொளி என்னும்
சிலம்பினை எய்தி வலம் கொண்டு மீளும் – மணி:28/107,108
கோமுகி என்னும் கொழு நீர் இலஞ்சியொடு – மணி:28/202
புகை உள இடத்து நெருப்பு உண்டு என்னும்
அன்னுவயத்தாலும் நெருப்பு இலா இடத்து – மணி:29/87,88
புகை இல்லை என்னும் வெதிரேகத்தாலும் – மணி:29/89
என்னும் இரண்டும் குறைய காட்டுதல் – மணி:29/375
புத்த தன்ம சங்கம் என்னும்
மு திற மணியை மும்மையின் வணங்கி – மணி:30/3,4
என்னை (8)
ஈங்கு இதன் காரணம் என்னை என்றியேல் – மணி:3/73
இடை இருள் யாமத்து என்னை ஈங்கு அழைத்தனை – மணி:6/143
இதனொடு வந்த செற்றம் என்னை
முது மறை அந்தணிர் முன்னியது உரைமோ – மணி:13/55,56
கண்டனன் என்னை கரும் கனி சிதைவுடன் – மணி:17/36
மணிபல்லவத்திடை என்னை ஆங்கு உய்த்து – மணி:21/15
அறனோடு என்னை என்று அறைந்தோன் தன்னை – மணி:21/104
என் பிறப்பு உணர்த்தி என்னை நீ படைத்தனை – மணி:25/234
என்னை காரியம் புகை சாதித்தது என்னின் – மணி:29/86
என்னையோ (1)
ஈங்கு இதன் காரணம் என்னையோ என – மணி:6/33
என்னொடு (1)
என்னொடு இருக்கும் என்று ஈங்கு இவை சொல்வுழி – மணி:24/82
என்னொடும் (1)
இவன் நீர் அல்ல என்று என்னொடும் வெகுண்டு – மணி:5/53
என்னோடு (1)
என்னோடு இருப்பினும் இருக்க இ இளம்_கொடி – மணி:23/35
என (310)
வேணவா தீர்த்த விளக்கே வா என
பின்னிலை முனியா பெரும் தவன் கேட்டு ஈங்கு – மணி:0/18,19
நின்னால் வணங்கும் தகைமையள் வணங்கு என
பாடல்-சால் சிறப்பின் பரதத்து ஓங்கிய – மணி:0/21,22
நின் பெயர் படுத்தேன் நீ வாழிய என
இரு பால் பெயரிய உரு கெழு மூதூர் – மணி:0/31,32
பெரு விழா அறைந்ததும் பெருகியது அலர் என
சிதைந்த நெஞ்சின் சித்திராபதி-தான் – மணி:0/34,35
மனம் கவல் ஒழிக என மந்திரம் கொடுத்ததும் – மணி:0/52
காயசண்டிகை என விஞ்சை காஞ்சனன் – மணி:0/73
நவை அறு நன்பொருள் உரைமினோ என
சமய கணக்கர் தம் திறம் கேட்டதும் – மணி:0/87,88
பவ திறம் அறுக என பாவை நோற்றதும் – மணி:0/94
நால் ஏழ் நாளினும் நன்கு இனிது உறைக என
அமரர் தலைவன் ஆங்கு-அது நேர்ந்தது – மணி:1/8,9
ஆயிரம்_கண்ணோன் விழா கால்கொள்க என
வச்சிர கோட்டத்து மணம் கெழு முரசம் – மணி:1/26,27
நால்_ஏழ் நாளினும் நன்கு அறிந்தீர் என
ஒளிறு வாள் மறவரும் தேரும் மாவும் – மணி:1/67,68
வசியும் வளனும் சுரக்க என வாழ்த்தி – மணி:1/71
வயந்தமாலையை வருக என கூஉய் – மணி:2/8
பயம் கெழு மா நகர் அலர் எடுத்து உரை என
வயந்தமாலையும் மாதவி துறவிக்கு – மணி:2/9,10
சித்திராபதிக்கும் செப்பு நீ என
ஆங்கு அவள் உரை கேட்டு அரும் பெறல் மா மணி – மணி:2/71,72
கண்டால் எம்மையும் கையுதிர்க்கொண்ம் என
உண்ணா நோன்பி-தன்னொடும் சூளுற்று – மணி:3/101,102
உண்ம் என இரக்கும் ஓர் களி_மகன் பின்னரும் – மணி:3/103
காண்-மினோ என கண்டு நிற்குநரும் – மணி:3/145
மாதர் நின் கண் போது என சேர்ந்து – மணி:4/19
மறிந்து நீங்கும் மணி சிரல் காண் என
பொழிலும் பொய்கையும் சுதமதி காட்ட – மணி:4/24,25
நீல மால் வரை நிலனொடு படர்ந்து என
காலவேகம் களி மயக்குற்று என – மணி:4/43,44
காலவேகம் களி மயக்குற்று என
விடு பரி குதிரையின் விரைந்து சென்று எய்தி – மணி:4/44,45
என் மேல் வைத்த உள்ளத்தான் என
வயந்தமாலை மாதவிக்கு ஒரு நாள் – மணி:4/80,81
ஈங்கு என் செவி-முதல் இசைத்தது என் செய்கு என
அமுது உறு தீம் சொல் ஆய் இழை உரைத்தலும் – மணி:4/84,85
தானே தமியள் இங்கு எய்தியது உரை என
பொதி அறை பட்டோர் போன்று உளம் வருந்தி – மணி:4/104,105
மக்கள் யாக்கை இது என உணர்ந்து – மணி:4/120
எ திறத்தாள் நின் இளம்_கொடி உரை என
குருகு பெயர் குன்றம் கொன்றோன் அன்ன நின் – மணி:5/12,13
செவ்வியள் ஆயின் என் செவ்வியள் ஆக என
அவ்விய நெஞ்சமொடு அகல்வோன் ஆயிடை – மணி:5/21,22
ஈங்கு இவள்-தன்னோடு எய்தியது உரை என
வார் கழல் வேந்தே வாழ்க நின் கண்ணி – மணி:5/27,28
அறவோர் உளீரோ ஆரும் இலோம் என
புறவோர் வீதியில் புலம்பொடு சாற்ற – மணி:5/56,57
தனக்கு என வாழா பிறர்க்கு உரியாளன் – மணி:5/73
மிகை நா இல்லேன் வேந்தே வாழ்க என
அம் சொல் ஆய்_இழை நின் திறம் அறிந்தேன் – மணி:5/79,80
இதுவே ஆயின் கெடுக தன் திறம் என
மது மலர் குழலாள் மணிமேகலை-தான் – மணி:5/91,92
தருநிலை வச்சிரம் என இரு கோட்டம் – மணி:5/114
ஈங்கு நின்றீர் என் உற்றீர் என
ஆங்கு அவள் ஆங்கு அவன் கூறியது உரைத்தலும் – மணி:6/15,16
சக்கரவாள கோட்டம் அஃது என
மிக்கோய் கூறிய உரை பொருள் அறியேன் – மணி:6/31,32
ஈங்கு இதன் காரணம் என்னையோ என
ஆங்கு அதன் காரணம் அறிய கூறுவன் – மணி:6/33,34
ஆங்கு அது-தன்னை ஓர் அரும் கடி நகர் என
சார்ங்கலன் என்போன் தனி வழி சென்றோன் – மணி:6/105,106
வெம் முது பேய்க்கு என் உயிர் கொடுத்தேன் என
தம் அனை-தன் முன் வீழ்ந்து மெய் வைத்தலும் – மணி:6/130,131
தகவு இலை-கொல்லோ சபாபதி என
மகன் மெய் யாக்கையை மார்பு உற தழீஇ – மணி:6/138,139
உறங்குவான் போல கிடந்தனன் காண் என
அணங்கும் பேயும் ஆர் உயிர் உண்ணா – மணி:6/149,150
யானோ காவேன் என் உயிர் ஈங்கு என
ஊழி முதல்வன் உயிர் தரின் அல்லது – மணி:6/171,172
அரந்தை கெடும் இவள் அரும் துயர் இது என
சம்பாபதி-தான் உரைத்த அ முறையே – மணி:6/185,186
கங்குல் கழியின் என் கை அகத்தாள் என
பொங்கு மெல் அமளியில் பொருந்தாது இருந்தோன் – மணி:7/5,6
திரை இரும் பௌவத்து தெய்வம் ஒன்று உண்டு என
கோவலன் கூறி இ கொடி_இடை-தன்னை என் – மணி:7/33,34
கொடி தேர் வேந்தன் கொற்றம் கொள்க என
இடி குரல் முழக்கத்து இடும் பலி ஓதையும் – மணி:7/79,80
மன்ற பேய்_மகள் வந்து கைக்கொள்க என
நின்று எறி பலியின் நெடு குரல் ஓதையும் – மணி:7/84,85
ஒரு_தனி அஞ்சுவென் திருவே வா என
திரை தவழ் பறவையும் விரி சிறை பறவையும் – மணி:8/27,28
இதன்-பால் ஒழிக என இரு நில வேந்தனும் – மணி:9/23
இன்று யான் உரைத்த உரை தெளிவாய் என
சா துயர் கேட்டு தளர்ந்து உகு மனத்தேன் – மணி:9/64,65
காதலன் பிறப்பு காட்டாயோ என
ஆங்கு உனை கொணர்ந்த அரும் பெரும் தெய்வம் – மணி:9/66,67
ஆங்கு அ தெய்வதம் வாராதோ என
ஏங்கினள் அழூஉம் இளம்_கொடி-தான் என் – மணி:9/70,71
பிறவியள் ஆயினள் பெற்றியும் ஐது என
விரை மலர் ஏந்தி விசும்பூடு இழிந்து – மணி:10/2,3
பொரு_அறு பூம் கொடி பூமியில் பொலிந்து என
வந்து தோன்றிய மணிமேகலா தெய்வம் – மணி:10/4,5
பொலம்_கொடி நிலம் மிசை சேர்ந்து என பொருந்தி – மணி:10/17
இராகுலன் வந்தோன் யார் என வெகுளலும் – மணி:10/31
எம் அனை உண்கேன் ஈங்கு கொணர்க என
அ நாள் அவன் உண்டு அருளிய அ அறம் – மணி:10/39,40
வெந்து உகு வெம் களர் வீழ்வது போன்ம் என
அறத்தின் வித்து ஆங்கு ஆகிய உன்னை ஓர் – மணி:10/47,48
பழுது இல் காட்சியீர் நீயிரும் தொழும் என
அன்று அவன் உரைத்த அ உரை பிழையாது – மணி:10/70,71
மந்திரம் கொள்க என வாய்மையின் ஓதி – மணி:10/82
மறந்ததும் உண்டு என மறித்து ஆங்கு இழிந்து – மணி:10/88
வெயில் என முனியாது புயல் என மடியாது – மணி:11/111
வெயில் என முனியாது புயல் என மடியாது – மணி:11/111
முகம் கண்டு சுரத்தல் காண்டல் வேட்கையேன் என
மறந்தேன் அதன் திறம் நீ எடுத்து உரைத்தனை – மணி:11/118,119
வழுவாய் உண்டு என மயங்குவோள் முன்னர் – மணி:11/130
மா பெரும் பாத்திரம் நீயிரும் தொழும் என
தொழுதனர் ஏத்திய தூமொழியாரொடும் – மணி:11/143,144
எழுக என எழுந்தனள் இளம்_கொடி-தான் என் – மணி:11/146
போக என மடந்தை போந்த வண்ணமும் – மணி:12/29
தேவியர்-தமக்கும் தீது இன்றோ என
அழி_தகவு உள்ளமொடு அரற்றினன் ஆகி – மணி:12/42,43
வேற்று ஓர் அணியொடு வந்தீரோ என
மணிமேகலை முன் மட_கொடியார் திறம் – மணி:12/52,53
உண்டு என உணர்தல் அல்லது யாவதும் – மணி:12/64
ஈங்கு நல் அறம் எய்தலும் உண்டு என
சொல்லலும் உண்டு யான் சொல்லுதல் தேற்றார் – மணி:12/69,70
மக்கள் தேவர் என இரு சார்க்கும் – மணி:12/116
நம்பி பிறந்தான் பொலிக நம் கிளை என
தம் பதி பெயர்ந்து தமரொடும் கூடி – மணி:13/21,22
நீ மகன் அல்லாய் கேள் என இகழ்தலும் – மணி:13/62
நான்மறை மாக்காள் நல்_நூல் அகத்து என
ஆங்கு அவர் தம்முள் ஓர் அந்தணன் உரைக்கும் – மணி:13/69,70
ஈங்கு இவன்-தன் பிறப்பு யான் அறிகுவன் என
நடவை வருத்தமொடு நல்கூர் மேனியள் – மணி:13/71,72
யாது நின் ஊர் ஈங்கு என் வரவு என
மா மறை_ஆட்டி வரு திறம் உரைக்கும் – மணி:13/76,77
புல்லல் ஓம்பன்-மின் புலை மகன் இவன் என
ஆபுத்திரன் பின்பு அமர் நகை-செய்து – மணி:13/91,92
சாலிக்கு உண்டோ தவறு என உரைத்து – மணி:13/98
கேள் இது மாதோ கெடுக நின் தீது என
யாவரும் ஏத்தும் இரு கலை நியமத்து – மணி:14/9,10
ஏனோர் உற்ற இடர் களைவாய் என
தான் தொழுது ஏத்தி தலைவியை வணங்கி – மணி:14/20,21
உன் பெரும் தானத்து உறு பயன் கொள்க என
வெள்ளை மகன் போல் விலா இற நக்கு ஈங்கு – மணி:14/35,36
பரப்பு நீரால் பல் வளம் சுரக்க என
ஆங்கு அவன் பொருட்டால் ஆயிரம்_கண்ணோன் – மணி:14/52,53
அங்கு அ நாட்டு புகுவது என் கருத்து என
வங்க மாக்களொடு மகிழ்வுடன் ஏறி – மணி:14/78,79
ஓர் யாண்டு ஒரு நாள் தோன்று என விடுவோன் – மணி:14/92
அடர் பொன் முட்டை அகவையினான் என
பிணி நோய் இன்றியும் பிறந்து அறம் செய்ய – மணி:15/14,15
காலம் அன்றியும் கண்டன சிறப்பு என
சக்கரவாள கோட்டம் வாழும் – மணி:15/30,31
அறன் ஓடு ஒழித்தல் ஆய்_இழை தகாது என
மாதவன் உரைத்தலும் மணிமேகலை-தான் – மணி:15/54,55
பிச்சை ஏற்றல் பெரும் தகவு உடைத்து என
குளன் அணி தாமரை கொழு மலர் நாப்பண் – மணி:15/74,75
ஈங்கு இவள் செய்தி கேள் என விஞ்சையர் – மணி:16/1
காணம் இலி என கையுதிர்க்கோடலும் – மணி:16/10
சாதுவன்-தானும் சாவுற்றான் என
ஆதிரை நல்லாள் ஆங்கு அது தான் கேட்டு – மணி:16/21,22
தாரீரோ என சாற்றினள் கழறி – மணி:16/24
நின் பெரும் துன்பம் ஒழிவாய் நீ என
அந்தரம் தோன்றி அசரீரி அறைதலும் – மணி:16/43,44
கண் மணி அனையான் கடிது ஈங்கு உறுக என
புண்ணியம் முட்டாள் பொழி மழை தரூஉம் – மணி:16/48,49
போந்தருள் நீ என அவருடன் போகி – மணி:16/65
ஈங்கு நீ வந்த காரணம் என் என
ஆங்கு அவற்கு அலை கடல் உற்றதை உரைத்தலும் – மணி:16/72,73
வெம் களும் ஊனும் வேண்டுவ கொடும் என
அ உரை கேட்ட சாதுவன் அயர்ந்து – மணி:16/77,78
காண்குவம் யாங்களும் காட்டுவாயாக என
தூண்டிய சினத்தினன் சொல் என சொல்லும் – மணி:16/82,83
தூண்டிய சினத்தினன் சொல் என சொல்லும் – மணி:16/83
உண்டு என உணர்தலின் உரவோர் களைந்தனர் – மணி:16/90
கண்டனை ஆக என கடு நகை எய்தி – மணி:16/91
செவ்வனம் உரை என சினவாது இது கேள் – மணி:16/95
உடம்பிடை போனது ஒன்று உண்டு என உணர் நீ – மணி:16/99
தீத்திறம் ஒழிக என சிறு_மகன் உரைப்போன் – மணி:16/117
ஆங்கு உனக்கு ஆகும் அரும் பொருள் கொள்க என
பண்டும் பண்டும் கலம் கவிழ் மாக்களை – மணி:16/119,120
இவைஇவை கொள்க என எடுத்தனன் கொணர்ந்து – மணி:16/123
பூ கொடி நல்லாய் பிச்சை பெறுக என
மனை_அகம் புகுந்து மணிமேகலை தான் – மணி:16/129,130
பார்_அகம் அடங்கலும் பசி_பிணி அறுக என
ஆதிரை இட்டனள் ஆர்_உயிர்_மருந்து என் – மணி:16/134,135
உண்ணும் நாள் உன் உறு பசி களைக என
அ நாள் ஆங்கு அவன் இட்ட சாபம் – மணி:17/46,47
வானூடு எழுக என மந்திரம் மறந்தேன் – மணி:17/55
யாவரும் வருக ஏற்போர்-தாம் என
ஊண் ஒலி அரவத்து ஒலி எழுந்தன்றே – மணி:17/96,97
தீர்ப்பல் இ அறம் என சித்திராபதி தான் – மணி:18/5
தாபத கோலம் தவறு இன்றோ என
அரிது பெறு சிறப்பின் குருகு கருவுயிர்ப்ப – மணி:18/54,55
வாழ்க நின் கண்ணி வாய் வாள் வேந்து என
ஓங்கிய பௌவத்து உடை கல பட்டோன் – மணி:18/63,64
அறிவு பிறிதாகியது ஆய்_இழை-தனக்கு என
செவி_அகம் புகூஉ சென்ற செவ்வியும் – மணி:18/76,77
ஏற்று_ஊண் விரும்பிய காரணம் என் என
தானே தமியள் நின்றோள் முன்னர் – மணி:18/123,124
யானே கேட்டல் இயல்பு என சென்று – மணி:18/125
தன் அடி தொழுதலும் தகவு என வணங்கி – மணி:18/129
நன்றி அன்று என நடுங்கினள் மயங்கி – மணி:18/133
மக்கள் யாக்கை இது என உணர்ந்து – மணி:18/138
கேட்டனை ஆயின் வேட்டது செய்க என
வாள் திறல் குருசிலை மட_கொடி நீங்கி – மணி:18/142,143
ஆடவர் செய்தி அறிகுநர் யார் என
தோடு அலர் கோதையை தொழுதனன் ஏத்தி – மணி:18/146,147
ஈங்கு இ மண்ணீட்டு யார் என உணர்கேன் – மணி:18/156
புது கோள் யானை வேட்டம் வாய்ந்து என
முதியாள் உன்-தன் கோட்டம் புகுந்த – மணி:18/168,169
நாடாது துணிந்து நா நல்கூர்ந்தனை என
வித்தகர் இயற்றிய விளங்கிய கைவினை – மணி:19/4,5
முத்தை முதல்வி அடி பிழைத்தாய் என
சித்திரம் உரைத்த இதூஉம் திப்பியம் – மணி:19/13,14
பின் அறிவாம் என பெயர்வோன் தன்னை – மணி:19/16
காய்பசி_ஆட்டி காயசண்டிகை என
ஊர் முழுது அறியும் உருவம் கொண்டே – மணி:19/33,34
நூற்பொருள் உணர்ந்தோர் நுனித்தனர் ஆம் என
முதியாள் கோட்டத்து அக-வயின் இருந்த – மணி:19/38,39
ஊட்டிய பாத்திரம் ஒன்று என வியந்து – மணி:19/47
ஆடிய குரவை இஃது ஆம் என நோக்கியும் – மணி:19/66
நெடியோன் முன்னொடு நின்றனன் ஆம் என
தொடி சேர் செம் கையின் தொழுது நின்று ஏத்தியும் – மணி:19/77,78
வம் என கூஉய் மகிழ் துணையொடு தன் – மணி:19/98
ஆய் கழல் வேந்தன் அருள் வாழிய என
தாங்கு அரும் தன்மை தவத்தோய் நீ யார் – மணி:19/142,143
ஊன் உடை மாக்கட்கு உயிர் மருந்து இது என
யான் செயற்பாலது என் இளம்_கொடிக்கு என்று – மணி:19/154,155
அறவோர்க்கு ஆக்கும் அது வாழியர் என
அரும் சிறை விட்டு ஆங்கு ஆய்_இழை உரைத்த – மணி:19/158,159
காயசண்டிகை என கையறவு எய்தி – மணி:20/26
வான வாழ்க்கையர் அருளினர்-கொல் என
பழைமை கட்டுரை பல பாராட்டவும் – மணி:20/36,37
வஞ்சம் தெரியாய் மன்னவன் மகன் என
விஞ்சை மகளாய் மெல்_இயல் உரைத்தலும் – மணி:20/69,70
ஈங்கு ஒழிந்தனள் என இகல் எரி பொத்தி – மணி:20/78
வந்து அறிகுவன் என மனம் கொண்டு எழுந்து – மணி:20/90
தன் பெரு வெகுளியின் எழுந்து பை விரித்து என
இருந்தோன் எழுந்து பெரும் பின் சென்று அவன் – மணி:20/105,106
கேட்டனள் எழுந்து கெடுக இ உரு என
தோட்டு அலர் குழலி உள்வரி நீங்கி – மணி:21/9,10
வெவ் வினை உருப்ப விளிந்தனையோ என
விழும கிளவியின் வெய்து_உயிர்த்து புலம்பி – மணி:21/24,25
பெறுவேன்-தில்ல நின் பேர் அருள் ஈங்கு என
ஐ அரி நெடு கண் ஆய்_இழை கேள் என – மணி:21/44,45
ஐ அரி நெடு கண் ஆய்_இழை கேள் என
தெய்வ கிளவியில் தெய்வம் கூறும் – மணி:21/45,46
ஒள்ளியது உரை என உன் பிறப்பு உணர்த்துவை – மணி:21/108
துணிவுடன் உரைத்தேன் என் சொல் தேறு என
தேறேன் அல்லேன் தெய்வ கிளவிகள் – மணி:21/142,143
வாய்வது ஆக நின் மனப்பாட்டு அறம் என
ஆங்கு அவன் உரைத்தலும் அவன் மொழி பிழையாய் – மணி:21/171,172
மணிபல்லவத்திடை கொணர்ந்தது கேள் என
துவதிகன் உரைத்தலும் துயர் கடல் நீங்கி – மணி:21/186,187
இளம்_கொடி அறிவதும் உண்டோ இது என
துளங்காது ஆங்கு அவள் உற்றதை உரைத்தலும் – மணி:22/7,8
நினக்கு என வரைந்த ஆண்டுகள் எல்லாம் – மணி:22/17
தன்முன் தோன்றல் தகாது ஒழி நீ என
கன்னி ஏவலின் காந்த மன்னவன் – மணி:22/26,27
இ நகர் காப்போர் யார் என நினைஇ – மணி:22/28
சுகந்தன் ஆம் என காதலின் கூஉய் – மணி:22/32
மு_தீ பேணும் முறை எனக்கு இல் என
மா துயர் எவ்வமொடு மனை_அகம் புகாஅள் – மணி:22/48,49
தெய்வம் நீ என சே_இழை அரற்றலும் – மணி:22/56
பெய் என பெய்யும் பெரு மழை என்ற அ – மணி:22/60
ககந்தன் கேட்டு கடிதலும் உண்டு என
இகந்த பூதம் எடுத்து உரை செய்தது அ – மணி:22/76,77
உலகர் பெரும் பழி ஒழிப்பாய் நீ என
மா நகருள்ளீர் மழை தரும் இவள் என – மணி:22/92,93
மா நகருள்ளீர் மழை தரும் இவள் என
நா உடை பாவை நங்கையை எடுத்தலும் – மணி:22/93,94
தாழ்தரு துன்பம் தலையெடுத்தாய் என
நா உடை பாவையை நலம் பல ஏத்தி – மணி:22/103,104
பெண்டிரை பேணேன் இ பிறப்பு ஒழிக என
கொண்ட விரதம் தன்னுள் கூறி – மணி:22/109,110
நீட்டித்து இராது நின் நகர் அடைக என
தக்கண மதுரை தான் வறிது ஆக – மணி:22/120,121
தானம் செய் என தருமதத்தனும் – மணி:22/139
தொல்லோர் கூறிய மணம் ஈது ஆம் என
எல் அவிழ் தாரோன் இடுவான் வேண்டி – மணி:22/151,152
காரிகை பொருட்டு என ககந்தன் கேட்டு – மணி:22/156
இன்றும் உளதோ இ வினை உரைம் என
வென்றி நெடு வேல் வேந்தன் கேட்ப – மணி:22/165,166
தீது இன்று ஆக செங்கோல் வேந்து என
மாதவர் தம்முள் ஓர் மாதவன் உரைக்கும் – மணி:22/167,168
ஆங்கு அது கடிந்தோர் அல்லவை கடிந்தோர் என
நீங்கினர் அன்றே நிறை தவ மாக்கள் – மணி:22/173,174
செய்குவன் தவம் என சிற்றிலும் பேரிலும் – மணி:22/182
ஈங்கு இவள் பொருட்டால் வந்தனன் இவன் என
ஆங்கு அவன் தீ_வினை உருத்தது ஆகலின் – மணி:22/192,193
விஞ்ஞை மகள்-பால் இவன் வந்தனன் என
வஞ்ச விஞ்ஞையன் மனத்தையும் கலக்கி – மணி:22/200,201
செரு புகல் மன்னர் செல்வுழி செல்க என
மூத்து விளிதல் இ குடி பிறந்தோர்க்கு – மணி:23/14,15
என் என படுமோ நின் மகன் மடிந்தது – மணி:23/18
சிறை தக்கன்று செங்கோல் வேந்து என
சிறப்பின் பாலார் மக்கள் அல்லார் – மணி:23/30,31
தேவி வஞ்சம் இது என தெளிந்து – மணி:23/51
உய்யா நோயின் ஊண் ஒழிந்தனள் என
பொய் நோய் காட்டி புழுக்கறை அடைப்ப – மணி:23/59,60
பூ கொடி நல்லாய் புகுந்தது இது என
மொய்ம் மலர் பூம் பொழில் புக்கது முதலா – மணி:23/87,88
பொய்யாற்று ஒழுக்கம் பொருள் என கொண்டோர் – மணி:23/124
இள வேய் தோளாய்க்கு இது என வேண்டா – மணி:23/127
மன்பதைக்கு எல்லாம் அன்பு ஒழியார் என
ஞான நல் நீர் நன்கனம் தெளித்து – மணி:23/137,138
கருவொடு வரும் என கணி எடுத்து உரைத்தனன் – மணி:24/59
வேந்தரை அட்டோய் மெய் என கொண்டு இ – மணி:24/67
மன் பெரும் தெய்வம் வருதலும் உண்டு என
அஞ்சினேன் அரசன் தேவி என்று ஏத்தி – மணி:24/73,74
என் மனை தருக என இராசமாதேவி – மணி:24/76
மூத்த இ யாக்கை வாழ்க பல்லாண்டு என
தேவி கேளாய் செய் தவ யாக்கையின் – மணி:24/100,101
இற்று என வகுத்த இயல்பு ஈர்_ஆறும் – மணி:24/108
பேதைமை என்பது யாது என வினவின் – மணி:24/111
முயல்_கோடு உண்டு என கேட்டது தெளிதல் – மணி:24/114
தீ_வினை என்பது யாது என வினவின் – மணி:24/123
சொல் என சொல்லில் தோன்றுவ நான்கும் – மணி:24/128
உள்ளம் தன்னின் உருப்பன மூன்றும் என
பத்து வகையால் பயன் தெரி புலவர் – மணி:24/130,131
நல்_வினை என்பது யாது என வினவின் – மணி:24/135
மேல் என வகுத்த ஒரு_மூன்று திறத்து – மணி:24/138
மன்னவன் யார் என மாதவன் கூறும் – மணி:24/168
உள் நின்று உருக்கும் நோய் உயிர்க்கு இல் என
தகை மலர் தாரோன் தன் திறம் கூறினன் – மணி:24/174,175
போற்று-மின் அறம் என சாற்றி காட்டி – மணி:25/50
தூ அற துறத்தல் நன்று என சாற்றி – மணி:25/92
மனம் வேறு ஆயினன் மன் என மந்திரி – மணி:25/97
காய் வெம் கோடையில் கார் தோன்றியது என
நீ தோன்றினையே நிரை தார் அண்ணல் – மணி:25/105,106
ஒரு_மதி எல்லை காத்தல் நின் கடன் என
கலம் செய் கம்மியர் வருக என கூஉய் – மணி:25/123,124
கலம் செய் கம்மியர் வருக என கூஉய் – மணி:25/124
தரும பீடிகை இது என காட்ட – மணி:25/133
ஏடா அழியல் எழுந்து இது கொள்க என
அமுதசுரபி அங்கையில் தந்து என் – மணி:25/145,146
கொற்றவன் மகன் இவன் கொள்க என கொடுத்தலும் – மணி:25/186
அணி நகர்-தன்னை அலை கடல் கொள்க என
இட்டனள் சாபம் பட்டது இதுவால் – மணி:25/199,200
அறம் எனப்படுவது யாது என கேட்பின் – மணி:25/228
கண்டது இல் என காவலன் உரைக்கும் – மணி:25/231
நின் திறம் நீங்கல் ஆற்றேன் யான் என
புன்கண் கொள்ளல் நீ போந்ததற்கு இரங்கி நின் – மணி:25/235,236
ஒற்றன் இவன் என உரைத்து மன்னற்கு – மணி:26/27
இற்று என இயம்பி குற்ற வீடு எய்தி – மணி:26/51
இன்னது இ இயல்பு என தாய் எடுத்து உரைத்தலும் – மணி:26/67
விளை பொருள் உரையார் வேற்று உரு கொள்க என
மை_அறு சிறப்பின் தெய்வதம் தந்த – மணி:26/69,70
நவை அறு நன்பொருள் உரை-மினோ என
சமய கணக்கர் தம் திறம் சார்ந்து – மணி:27/1,2
எய்தினள் எய்தி நின் கடைப்பிடி இயம்பு என
வேத வியாதனும் கிருத கோடியும் – மணி:27/4,5
சுவையும் மெய்யால் ஊறும் என சொன்ன – மணி:27/17
துக்கமும் சுகமும் என துய்க்கு அற அறிந்து – மணி:27/19
உடங்கு எழில் யானை அங்கு உண்டு என உணர்தல் – மணி:27/32
முதல் என மொழிவது கரு கொள் முகில் கண்டு – மணி:27/35
இது மழை பெய்யும் என இயம்பிடுதல் – மணி:27/36
கவய_மா ஆ போலும் என கருதல் – மணி:27/42
போக புவனம் உண்டு என புலங்கொளல் – மணி:27/44
எய்தியது ஓர் பேய் உண்டு என தெளிதல் – மணி:27/50
மீட்சி என்பது இராமன் வென்றான் என
மாட்சி இல் இராவணன் தோற்றமை மதித்தல் – மணி:27/53,54
கொள்ள தகுவது காந்தம் என கூறல் – மணி:27/56
நினைப்பு என நிகழ்வ சுட்டுணர்வு எனப்படுவது – மணி:27/61
ஓராது தறியை மகன் என உணர்தல் – மணி:27/68
புணர்ந்திடல் மருந்து என புலம் கொள நினைத்தல் – மணி:27/74
என்றவன் தன்னை விட்டு இறைவன் ஈசன் என
நின்ற சைவ வாதி நேர்படுதலும் – மணி:27/86,87
மெய்த்திறம் வழக்கு என விளம்புகின்ற – மணி:27/106
எ திறத்தினும் இசையாது இவர் உரை என
ஆசீவக நூல் அறிந புராணனை – மணி:27/107,108
பேசும் நின் இறை யார் நூற்பொருள் யாது என
எல்லை_இல் பொருள்களில் எங்கும் எப்பொழுதும் – மணி:27/109,110
நிலம் நீர் தீ காற்று என நால் வகையின – மணி:27/116
மலை மரம் உடம்பு என திரள்வதும் செய்யும் – மணி:27/117
இழின் என நிலம் சேர்ந்து ஆழ்வது நீர் தீ – மணி:27/122
இன்பமும் துன்பமும் இவையும் அணு என தகும் – மணி:27/163
மெய்ப்பட விளம்பு என விளம்பல் உறுவோன் – மணி:27/170
எல்லா பொருளும் தோன்றுதற்கு இடம் என
சொல்லுதல் மூல பகுதி சித்தத்து – மணி:27/205,206
வாக்கு பாணி பாதம் பாயுரு உபத்தம் என
ஆக்கிய இவை வெளிப்பட்டு இங்கு அறைந்த – மணி:27/220,221
உயிர் எனும் ஆன்மா ஒன்றொடும் ஆம் என
செயிர் அற செப்பிய திறமும் கேட்டு – மணி:27/239,240
ஐயம் அல்லது இது சொல்ல பெறாய் என
உள்வரி கோலமோடு உன்னிய பொருள் உரைத்து – மணி:27/287,288
இந்திர தனு என இலங்கு அகழ் உடுத்து – மணி:28/22
இந்திர விகாரம் என எழில் பெற்று – மணி:28/70
நல்_வினை பயன்-கொல் நான் கண்டது என
தையல் கேள் நின் தாதையும் தாயும் – மணி:28/92,93
கார் என தோன்றி காத்தல் நின் கடன் என – மணி:28/161
கார் என தோன்றி காத்தல் நின் கடன் என
அரும் தவன் அருள ஆய்_இழை வணங்கி – மணி:28/161,162
மண் மிசை கிடந்து என வளம் தலைமயங்கிய – மணி:28/167
வந்து தோன்றினள் மா மழை போல் என
மந்திர சுற்றமொடு மன்னனும் விரும்பி – மணி:28/183,184
வாய் ஆகின்று என வந்தித்து ஏத்தி – மணி:28/186
மா மணிபல்லவம் வந்தது ஈங்கு என
பொய்கையும் பொழிலும் புனை-மின் என்று அறைந்து அ – மணி:28/203,204
அங்கு அ பீடிகை இது என அறவோன் – மணி:28/210
வைத்து நின்று எல்லா உயிரும் வருக என
பைத்து அரவு அல்குல் பாவை தன் கிளவியின் – மணி:28/219,220
வசி தொழில் உதவி வளம் தந்தது என
பசி_பிணி தீர்த்த பாவையை ஏத்தி – மணி:28/233,234
நன்று என விரும்பி நல் அடி கழுவி – மணி:28/240
வாய்வது ஆக என் மனப்பாட்டு அறம் என
மாயை விட்டு இறைஞ்சினள் மணிமேகலை என் – மணி:28/244,245
எவ்வம் உற்றான் தனது எவ்வம் தீர் என
பவ்வத்து எடுத்து பாரம்-இதை முற்றவும் – மணி:29/25,26
அன்றே கனவில் நனவு என அறைந்த – மணி:29/32
சுட்டுணர்வை பிரத்தியக்கம் என சொலிவிட்டனர் – மணி:29/49
மற்று அவை அனுமானத்தும் அடையும் என
காரண காரிய சாமானிய கருத்து – மணி:29/51,52
நன்கு என் பக்கம் என நாட்டுக அது தான் – மணி:29/117
சாதன்மியம் வைதன்மியம் என
சாதன்மியம் எனப்படுவது தானே – மணி:29/137,138
அப்பிரசித்த சம்பந்தம் என
எண்ணிய இவற்றுள் பிரத்தியக்க விருத்தம் – மணி:29/153,154
அநித்தியத்தை நித்தியம் என நுவறல் – மணி:29/166
அசித்தம் அநைகாந்திகம் விருத்தம் என
உபய அசித்தம் அன்னியதரா அசித்தம் – மணி:29/192,193
என நான்கு அசித்தம் உபய அசித்தம் – மணி:29/195
ஆவி பனி என ஐயுறா நின்றே – மணி:29/205
தூய புகை நெருப்பு உண்டு என துணிதல் – மணி:29/206
சத்தத்துவம் போல் என சாற்றிடுதல் – மணி:29/273
யாதொன்று யாதொன்று கிருத்தம் அநித்தம் என
வியாப்பியத்தால் வியாபகத்தை கருதாது – மணி:29/396,397
யாதொன்று யாதொன்று அநித்தம் அது கிருத்தம் என
வியாபகத்தால் வியாப்பியத்தை கருதுதல் – மணி:29/398,399
என இரு வகை உண்மையின் – மணி:29/429
மூர்த்தமும் அன்று ஆகாசம் போல் என
வைதன்மிய திட்டாந்தம் காட்டில் – மணி:29/444,445
வெதிரேகம் மாறுகொள்ளும் என கொள்க – மணி:29/468
தக்க தக்க சார்பில் தோற்றம் என
சொல் தகப்பட்டும் இலக்கு அண தொடர்பால் – மணி:30/23,24
நிலை இல வறிய துன்பம் என நோக்க – மணி:30/30
இற்று என வகுத்த இயல்பு ஈர்_ஆறும் – மணி:30/48
பேதைமை என்பது யாது என வினவின் – மணி:30/51
முயல்_கோடு உண்டு என கேட்டது தெளிதல் – மணி:30/54
தீ_வினை என்பது யாது என வினவின் – மணி:30/64
சொல் என சொல்லில் தோன்றுவ நான்கும் – மணி:30/69
உள்ளம் தன்னில் உருப்பன மூன்றும் என
பத்து வகையால் பயன் தெறி புலவர் – மணி:30/71,72
நல்_வினை என்பது யாது என வினவின் – மணி:30/76
மேல் என வகுத்த ஒரு_மூன்று திறத்து – மணி:30/79
ஊறு என உரைப்பது உள்ளமும் வாயிலும் – மணி:30/88
தரும் முறை இது என தாம்தாம் சார்தல் – மணி:30/94
மூப்பு என மொழிவது அந்தத்து அளவும் – மணி:30/100
யாக்கை வீழ் கதிர் என மறைந்திடுதல் – மணி:30/103
அவலம் அரற்று கவலை கையாறு என
தவல்_இல் துன்பம் தலைவரும் என்ப – மணி:30/116,117
கரும ஈட்டம் என கட்டுரைப்பவை – மணி:30/142
மூப்பே சாவு என மொழிந்திடும் துன்பம் – மணி:30/146
என இவை பிறப்பில் உழக்கு பயன் ஆதலின் – மணி:30/147
தோன்றல் வீடு என துணிந்து தோன்றியும் – மணி:30/155
நிகழ்ந்த காலம் என நேரப்படுமே – மணி:30/162
எதிர் காலம் என இசைக்கப்படுமே – மணி:30/166
குலவிய குற்றம் என கூறப்படுமே – மணி:30/169
எ பொருளுக்கும் ஆன்மா இலை என
இப்படி உணரும் இவை வீட்டு இயல்பு ஆம் – மணி:30/177,178
அவலம் அரற்று கவலை கையாறு என
நுவலப்படுவன நோய் ஆகும்மே – மணி:30/181,182
இல்லது சார்ந்த உண்மை வழக்கும் என
சொல்லிய தொகை திறம் உடம்பு நீர் நாடு – மணி:30/198,199
நிகழ்ச்சியில் அவற்றை நெல் என வழங்குதல் – மணி:30/201
சொல் என தோற்றும் பல நாள் கூடிய – மணி:30/206
நான்கு நயம் என தோன்றப்படுவன – மணி:30/217
வேற்றுமை நயம் என வேண்டல் வேண்டும் – மணி:30/222
புரிவு_இன்மை நயம் என புகறல் வேண்டும் – மணி:30/226
வினாவின் விடுத்தல் வாய் வாளாமை என
தோன்றியது கெடுமோ கெடாதோ என்றால் – மணி:30/237,238
மிக கூறிட்டு மொழிதல் என விளம்புவர் – மணி:30/243
பனை முந்திற்றோ என கட்டுரை செய் – மணி:30/245
அநித்தம் துக்கம் அநான்மா அசுசி என
தனித்து பார்த்து பற்று அறுத்திடுதல் – மணி:30/254,255
பவ திறம் அறுக என பாவை நோற்றனள் என் – மணி:30/264
எனக்கு (9)
என் உற்றனையோ எனக்கு உரை என்றே – மணி:6/144
ஈங்கு எனக்கு ஆவது ஒன்று அன்று நீ இரங்கல் – மணி:6/161
ஆங்கு அவன் ஆங்கு எனக்கு அருளொடும் உரைப்போன் – மணி:17/61
மயன் எனக்கு ஒப்பா வகுத்த பாவையின் – மணி:21/132
ஈறு கடைபோக எனக்கு அருள் என்றலும் – மணி:21/144
மு_தீ பேணும் முறை எனக்கு இல் என – மணி:22/48
உளன் இல்லாள எனக்கு ஈங்கு உரையாய் – மணி:22/132
எனக்கு இடர் உண்டு என்று இரங்கல் வேண்டா – மணி:24/157
இன்று எனக்கு என்றே ஏத்தி வலம் கொண்டு – மணி:25/67
எனப்படுமே (1)
அ வகை அறிவது உயிர் எனப்படுமே
வற்பம் ஆகி உறு நிலம் தாழ்ந்து – மணி:27/119,120
எனப்படுவது (10)
அறம் எனப்படுவது யாது என கேட்பின் – மணி:25/228
பொது எனப்படுவது சாதன சாத்தியம் – மணி:27/29
நினைப்பு என நிகழ்வ சுட்டுணர்வு எனப்படுவது
எனை பொருள் உண்மை மாத்திரை கண்டல் – மணி:27/61,62
நினைப்பு எனப்படுவது காரணம் நிகழாது – மணி:27/75
சாதன்மியம் எனப்படுவது தானே – மணி:29/138
உணர்வு எனப்படுவது உறங்குவோர் உணர்வின் – மணி:30/82
பற்று எனப்படுவது பசையிய அறிவே – மணி:30/92
பவம் எனப்படுவது கரும ஈட்டம் – மணி:30/93
பிறப்பு எனப்படுவது அ கருமம் பெற்றியின் – மணி:30/95
பிணி எனப்படுவது சார்பின் பிறிது ஆய் – மணி:30/98
எனல் (15)
புகை உடைத்து ஆதலால் எனல் பொருந்து ஏது – மணி:29/60
நிகமனம் புகை உடைத்தே நெருப்பு உடைத்து எனல்
நெருப்பு உடைத்து அல்லாது யாது ஒன்று அது புகை – மணி:29/63,64
பக்கம் பண்ணப்படுதலால் எனல்
பக்க தன்ம வசனம் ஆகும் – மணி:29/70,71
பண்ணப்படாதது ஆகாசம் போல் எனல்
விபக்க தொடர்ச்சி மீட்சி மொழி என்க – மணி:29/75,76
செவ்விய பக்கம் தோன்றாமையில் எனல்
பக்க தன்ம வசனம் ஆகும் – மணி:29/79,80
தோற்றரவு அடுக்கும் கை நெல்லி போல் எனல்
ஏற்ற விபக்கத்து உரை எனல் ஆகும் – மணி:29/83,84
ஏற்ற விபக்கத்து உரை எனல் ஆகும் – மணி:29/84
இலா இடத்து புகை இலை எனல் நேர் அ – மணி:29/102
ஒத்த அநித்தம் கடா ஆதி போல் எனல்
விபக்கம் விளம்பில் யாதொன்று யாதொன்று – மணி:29/128,129
அழிந்து செயலில் தோன்றாதோ எனல்
விபக்கைகதேச விருத்தி சபக்க – மணி:29/242,243
அநித்தம் ஆய் செயலிடை தோன்றுமோ எனல்
உபயைகதேச விருத்தி ஏது – மணி:29/253,254
அமூர்த்தம் சுகம் போல் அநித்தமோ எனல்
விருத்த வியபிசாரி திருந்தா ஏது ஆய் – மணி:29/266,267
முயல்_கோடு இன்மையின் தோற்றமும் இல் எனல்
நான்கு நயம் என தோன்றப்படுவன – மணி:30/216,217
நெல் வித்து அகத்துள் நெல் முளை தோற்றும் எனல்
நல்ல இயல்பு நயம் இவற்றில் நாம் கொள் பயன் – மணி:30/227,228
பற்று இறந்தானோ அல் மகனோ எனல்
மிக கூறிட்டு மொழிதல் என விளம்புவர் – மணி:30/242,243
எனாதே (1)
இடத்து மூர்த்தமும் இல்லை எனாதே
யாதோர் இடத்து மூர்த்தமும் இல்லை அ – மணி:29/465,466
எனில் (1)
ஆதலான் காண்புற்றது பரமாணுவில் எனில்
திட்டாந்த பரமாணு – மணி:29/344,345
எனின் (14)
செய் வினை சிந்தை இன்று எனின் யாவதும் – மணி:3/76
பெண்டிரும் உண்டியும் இன்று எனின் மாக்கட்கு – மணி:16/80
உண்டோ ஞாலத்து உறு பயன் உண்டு எனின்
காண்குவம் யாங்களும் காட்டுவாயாக என – மணி:16/81,82
தடிந்து எரியூட்டினும் தான் உணராது எனின்
உடம்பிடை போனது ஒன்று உண்டு என உணர் நீ – மணி:16/98,99
தோட்ட செவியை நீ ஆகுவை ஆம் எனின்
பிறத்தலும் மூத்தலும் பிணிப்பட்டு இரங்கலும் – மணி:18/135,136
போவார் உளர் எனின் பொங்கிய சினத்தள் – மணி:20/118
மறம் செய்துளது எனின் வல் வினை ஒழியாது – மணி:21/66
காவலன் காவல் இன்று எனின் இன்றால் – மணி:22/209
யாங்கு அறிந்தனையோ ஈங்கு இது நீ எனின்
பூ கொடி நல்லாய் புகுந்தது இது என – மணி:23/86,87
சத்தம் செயலிடை தோன்றும் அநித்தம் ஆதலின் எனின்
அநித்த ஏது செயலிடை தோன்றற்கு – மணி:29/246,247
ஒத்தது எனின் அ செயலிடை தோன்றற்கு – மணி:29/270
கடம் போல் எனின் திட்டாந்தமாக – மணி:29/369
சத்தம் அநித்தம் கிருத்தத்தால் எனின்
யாதொன்று யாதொன்று கிருத்தம் அநித்தம் என – மணி:29/395,396
அமூர்த்தமும் அன்று பரமாணு போல் எனின்
அப்படி திட்டாந்தமாக காட்டப்பட்ட – மணி:29/408,409
எனும் (36)
மெய் திறம் வழக்கு நன்பொருள் வீடு எனும்
இ திறம் தம்தம் இயல்பினின் காட்டும் – மணி:1/11,12
சிந்தை இன்றியும் செய் வினை உறும் எனும்
வெம் திறல் நோன்பிகள் விழுமம் கொள்ளவும் – மணி:3/74,75
புல வரை இறந்த புகார் எனும் பூம்_கொடி – மணி:5/109
கொலை அறம் ஆம் எனும் கொடும் தொழில் மாக்கள் – மணி:6/162
அத்திபதி எனும் அரசு ஆள் வேந்தன் – மணி:9/14
காயங்கரை எனும் பேர் யாற்று அடைகரை – மணி:9/29
அத்திபதி எனும் அரசன் பெருந்தேவி – மணி:9/42
நீலபதி எனும் நேர்_இழை வயிற்றில் – மணி:9/44
பாதபங்கயம் மலை எனும் பெயர்த்து ஆயது – மணி:10/68
ஆபுத்திரன் கை அமுதசுரபி எனும்
மா பெரும் பாத்திரம் மட_கொடி கேளாய் – மணி:11/44,45
ஆபுத்திரன் கை அமுதசுரபி எனும்
மா பெரும் பாத்திரம் நீயிரும் தொழும் என – மணி:11/142,143
ஆர் உயிர் மருந்து ஆம் அமுதசுரபி எனும்
மா பெரும் பாத்திரம் மட_கொடி பெற்றனை – மணி:12/114,115
காய சண்டிகை எனும் காரிகை-தான் என் – மணி:15/86
சந்திரதத்தன் எனும் ஓர் வாணிகன் – மணி:16/41
காயசண்டிகை எனும் காரிகை வணங்கி – மணி:17/8
உதயகுமரன் எனும் ஒரு வண்டு உணீஇய – மணி:18/60
காயசண்டிகை எனும் காரிகை வடிவு ஆய் – மணி:18/149
காயங்கரை எனும் பேர் யாற்று அடைகரை – மணி:21/47
மாயம் இல் செய்தி மணிபல்லவம் எனும்
தீவகத்து இன்னும் சேறலும் உண்டால் – மணி:21/86,87
மன்னவன் அருளால் வாசந்தவை எனும்
நல் நெடு கூந்தல் நரை மூதாட்டி – மணி:23/1,2
காயங்கரை எனும் பேர் யாற்று அடைகரை – மணி:25/37
ஆய் தொடி அறிவை அமரசுந்தரி எனும்
தாய் வாய் கேட்டு தாழ் துயர் எய்தி – மணி:25/76,77
மதுராபதி எனும் மா பெரும் தெய்வம் – மணி:26/13
உம்மை வினை வந்து உருத்தல் ஒழியாது எனும்
மெய்ம்மை கிளவி விளம்பிய பின்னும் – மணி:26/32,33
செங்குட்டுவன் எனும் செங்கோல் வேந்தன் – மணி:26/77
ஏதம்_இல் சைமினி எனும் இ ஆசிரியர் – மணி:27/6
ஆதி அந்தம் இலை அது நெறி எனும்
வேதியன் உரையின் விதியும் கேட்டு – மணி:27/104,105
காலம் கணிகம் எனும் குறு நிகழ்ச்சியும் – மணி:27/191
வாயுவில் தொக்கும் ஊறு எனும் விகாரமும் – மணி:27/215
தங்கிய அப்பில் வாய் சுவை எனும் விகாரமும் – மணி:27/217
உயிர் எனும் ஆன்மா ஒன்றொடும் ஆம் என – மணி:27/239
பங்கய பீடிகை பசி_பிணி மருந்து எனும்
அங்கையின் ஏந்திய அமுதசுரபியை – மணி:28/217,218
என்னின் கேட்கப்படல் எனும் ஏது – மணி:29/227
ஆகாசம் போல் எனும் திட்டாந்தத்து – மணி:29/378
யாதொன்று யாதொன்று கிருத்தம் அது அநித்தம் எனும்
அன்னுவயம் சொல்லாது குடத்தின்-கண்ணே – மணி:29/389,390
அன்று எனும் இ வெதிரேகம் தெரிய – மணி:29/456
எனை (4)
ஆங்கு அவன் ஈங்கு எனை அகன்று கண்மாறி – மணி:3/40
என் பெயர் தெய்வம் ஈங்கு எனை கொணர இ – மணி:11/15
எனை பொருள் உண்மை மாத்திரை கண்டல் – மணி:27/62
எனை பெரும் தொழில் செய் ஏனோர் மறுகும் – மணி:28/58