போ – முதல் சொற்கள், நாலாயிரத் திவ்விய பிரபந்தம் தொடரடைவு

போ (5)

நின் முகம் கண் உள ஆகில் நீ இங்கே நோக்கி போ – நாலாயி:54/4
என் வில் வலி கண்டு போ என்று எதிர்வந்தான் – நாலாயி:308/1
குல குமரா காடு உறைய போ என்று விடைகொடுப்ப – நாலாயி:320/3
போய் ஒன்று சொல்லி என் போ நெஞ்சே நீ என்றும் – நாலாயி:2596/2
ஊனில் வாழ் உயிரே நல்லை போ உன்னை பெற்று – நாலாயி:3031/1

மேல்

---

போ-மின் (3)

கைக்கொண்டு நிற்கின்ற நோய்காள் காலம் பெற உய்ய போ-மின்
மெய்க்கொண்டு வந்து புகுந்து வேத பிரானார் கிடந்தார் – நாலாயி:443/2,3
பங்கப்படாது உய்ய போ-மின் பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே – நாலாயி:446/4
ஈசி போ-மின் ஈங்கு இரேல்-மின் இருமி இளைத்தீர் உள்ளம் – நாலாயி:975/1

மேல்

---

போஒய் (1)

போய் போஒய் வெம் நரகில் பூவியேல் தீ பால – நாலாயி:2624/2

மேல்

---

போக்க (1)

நின் பற்றா நின் மகன் மேல் பழி விளைத்திட்டு என்னையும் நீள் வானில் போக்க
என் பெற்றாய் கைகேசி இரு நிலத்தில் இனிதாக இருக்கின்றாயே – நாலாயி:737/3,4

மேல்

---

போக்கலுற்றால் (1)

போர விட்டிட்டு என்னை நீ புறம் போக்கலுற்றால் பின்னை யான் – நாலாயி:3994/1

மேல்

---

போக்காய் (1)

பேசியே போக்காய் பிழை – நாலாயி:2622/4

மேல்

---

போக்காரேல் (1)

சொல் நினைந்து போக்காரேல் சூழ்வினையின் ஆழ் துயரை – நாலாயி:2670/3

மேல்

---

போக்கி (2)

மின் பற்றா நுண் மருங்குல் மெல் இயல் என் மருகியையும் வனத்தில் போக்கி
நின் பற்றா நின் மகன் மேல் பழி விளைத்திட்டு என்னையும் நீள் வானில் போக்க – நாலாயி:737/2,3
போக்கி புறத்திட்டது என் பொருளா முன்பு புண்ணியர்-தம் – நாலாயி:2828/2

மேல்

---

போக்கிய (1)

போக்கிய தேவனை போற்றும் புனிதன் புவனம் எங்கும் – நாலாயி:2846/2

மேல்

---

போக்கினேன் (12)

என் செய பிள்ளையை போக்கினேன் எல்லே பாவமே – நாலாயி:234/4
எற்றுக்கு என் பிள்ளையை போக்கினேன் எல்லே பாவமே – நாலாயி:235/4
என் மணி_வண்ணனை போக்கினேன் எல்லே பாவமே – நாலாயி:236/4
எண்ணற்கு அரியானை போக்கினேன் எல்லே பாவமே – நாலாயி:237/4
தெய்வ தலைவனை போக்கினேன் எல்லே பாவமே – நாலாயி:238/4
இடற என் பிள்ளையை போக்கினேன் எல்லே பாவமே – நாலாயி:239/4
புள்ளின் தலைவனை போக்கினேன் எல்லே பாவமே – நாலாயி:240/4
என் இளம் சிங்கத்தை போக்கினேன் எல்லே பாவமே – நாலாயி:241/4
கொடியேன் என் பிள்ளையை போக்கினேன் எல்லே பாவமே – நாலாயி:242/4
கன்றின் பின் போக்கினேன் என்று அசோதை கழறிய – நாலாயி:243/2
புலன் படிந்து உண்ணும் போகமே பெருக்கி போக்கினேன் பொழுதினை வாளா – நாலாயி:999/2
பூசித்தும் போக்கினேன் போது – நாலாயி:2444/4

மேல்

---

போக்கு (4)

கண்டவர்கள் போக்கு ஒழிந்தார் கண் இணையால் கலக்க நோக்கி – நாலாயி:134/2
ஆ மருவு இன நிரை மேய்க்க நீ போக்கு ஒரு பகல் ஆயிரம் ஊழி ஆலோ – நாலாயி:3913/3
வீவன் நின் பசுநிரை மேய்க்க போக்கு வெவ்வுயிர் கொண்டு எனது ஆவி வேமால் – நாலாயி:3915/1
வெடிப்பு நின் பசுநிரை மேய்க்க போக்கு வேம் எமது உயிர் அழல் மெழுகில் உக்கே – நாலாயி:3918/4

மேல்

---

போக்குவர் (1)

என் நினைந்து போக்குவர் இப்போது – நாலாயி:2670/4

மேல்

---

போக்குவனோ (2)

நீல கடல் கடைந்தாய் உன்னை பெற்று இனி போக்குவனோ – நாலாயி:3996/4
பெற்று இனி போக்குவனோ உன்னை என் தனி பேருயிரை – நாலாயி:3997/1

மேல்

---

போக்குவிக்கும் (2)

தெக்கு ஆம் நெறியே போக்குவிக்கும் செல்வன் பொன் மலை – நாலாயி:340/2
சிறு கால் நெறியே போக்குவிக்கும் செல்வன் பொன் மலை – நாலாயி:345/2

மேல்

---

போக்குவித்தாய் (1)

போர் ஆளும் சிலை அதனால் பொரு கணைகள் போக்குவித்தாய் என்று நாளும் – நாலாயி:1581/2

மேல்

---

போக்குவித்தான் (1)

பொல்லாத மூக்கும் போக்குவித்தான் பொருந்தும் மலை – நாலாயி:339/2

மேல்

---

போக்கே (1)

மிகமிக இனி உன்னை பிரிவை ஆமால் வீவ நின் பசுநிரை மேய்க்க போக்கே – நாலாயி:3914/4

மேல்

---

போக (16)

நாழிகை போக படை பொருதவன் தேவகி-தன் சிறுவன் – நாலாயி:335/2
போயினால் பின்னை இ திசைக்கு என்றும் பிணை கொடுக்கிலும் போக ஒட்டாரே – நாலாயி:372/4
புக்கினில் புக்கு உன்னை கண்டுகொண்டேன் இனி போக விடுவதுண்டோ – நாலாயி:453/2
நெய் வாய வேல் நெடும் கண் நேர்_இழையும் இளங்கோவும் பின்பு போக
எவ்வாறு நடந்தனை எம் இராமாவோ எம்பெருமான் என் செய்கேனே – நாலாயி:731/3,4
நீ போக என் நெஞ்சம் இரு பிளவாய் போகாதே நிற்குமாறே – நாலாயி:733/4
போக மூர்த்தி புண்ணியத்தின் மூர்த்தி எண்_இல் மூர்த்தியாய் – நாலாயி:768/2
மெய் எல்லாம் போக விட்டு விரி குழலாரில் பட்டு – நாலாயி:904/1
முன்னம் சேர் வல்வினைகள் போக முகில்_வண்ணன் – நாலாயி:1980/3
வேறே போக எஞ்ஞான்றும் விடலே – நாலாயி:3108/4
அல்லி மலர் மகள் போக மயக்குக்கள் ஆகியும் நிற்கும் அம்மான் – நாலாயி:3227/2
மேவி நின்று தொழுவார் வினை போக மேவும் பிரான் – நாலாயி:3278/1
போக_மகள் புகழ் தந்தை விறல் வாணன் புயம் துணித்து – நாலாயி:3316/2
போழ்து போக உள்ளகிற்கும் புன்மை இலாதவர்க்கு – நாலாயி:3788/2
மருந்தே நங்கள் போக மகிழ்ச்சிக்கு என்று – நாலாயி:3806/1
இன்றி போக இருவினையும் கெடுத்து – நாலாயி:3810/1
தொண்டர் நும் தம் துயர் போக நீர் ஏகமாய் – நாலாயி:3882/1

மேல்

---

போக_மகள் (1)

போக_மகள் புகழ் தந்தை விறல் வாணன் புயம் துணித்து – நாலாயி:3316/2

மேல்

---

போகத்தால் (2)

போகத்தால் பூமி ஆள்வார் – நாலாயி:2127/4
போகத்தால் இல்லை பொருள் – நாலாயி:2221/4

மேல்

---

போகத்தில் (1)

போகத்தில் வழுவாத புதுவையர்_கோன் கோதை தமிழ் – நாலாயி:586/3

மேல்

---

போகத்து (2)

முட்டு இல் பல் போகத்து ஒரு தனி நாயகன் மூ_உலகுக்கு உரிய – நாலாயி:3222/1
மணம் கொண்ட போகத்து மன்னியும் மீள்வர்கள் மீள்வு இல்லை – நாலாயி:3238/3

மேல்

---

போகத்தை (1)

நீ மிகு போகத்தை நன்கு உகந்தாய் அதுவும் உன் கோரம்புக்கு ஏற்கும் அன்றே – நாலாயி:701/4

மேல்

---

போகம் (11)

விடுத்து வீழ்வு இலாத போகம் மிக்க சோதி தொக்க சீர் – நாலாயி:769/2
நிரம்பு நீடு போகம் எ திறத்தும் யார்க்கும் இல்லையே – நாலாயி:824/4
விட்டு வீழ்வு இலாத போகம் விண்ணில் நண்ணி ஏறினும் – நாலாயி:834/2
வீடது ஆன போகம் எய்தி வீற்றிருந்த-போதிலும் – நாலாயி:859/3
மீள்வு இலாத போகம் நல்க வேண்டும் மால பாதமே – நாலாயி:863/4
போகம் நீ எய்தி பின்னும் நம் இடைக்கே போதுவாய் என்ற பொன் அருள் எனக்கும் – நாலாயி:1422/3
வானவர் போகம் என்கோ வானவர் முற்றும் என்கோ – நாலாயி:3160/2
வீடு இல போகம் எய்தி விரும்புவர் அமரர் மொய்த்தே – நாலாயி:3164/4
இடர் இல் போகம் மூழ்கி இணைந்து ஆடும் மட அன்னங்காள் – நாலாயி:3454/1
கட்டு எழில் வானவர் போகம் உண்பாரே – நாலாயி:3516/4
மதுர போகம் துற்றவரே வைகி மற்று ஒன்று உறுவர் – நாலாயி:3785/2

மேல்

---

போகமே (2)

புலன் படிந்து உண்ணும் போகமே பெருக்கி போக்கினேன் பொழுதினை வாளா – நாலாயி:999/2
பொறுத்துக்கொண்டிருந்தால் பொறுக்கொணா போகமே நுகர்வான் புகுந்து ஐவர் – நாலாயி:1614/3

மேல்

---

போகல் (11)

வளைத்து வைத்தேன் இனி போகல் ஒட்டேன் உந்தன் இந்திரஞாலங்களால் – நாலாயி:454/1
இத்தனை காலமும் போய் கிறிப்பட்டேன் இனி உன்னை போகல் ஒட்டேன் – நாலாயி:460/2
புந்தியேன் மனத்தே புகுந்தாயை போகல் ஒட்டேன் – நாலாயி:1193/2
புலவ புண்ணியனே புகுந்தாயை போகல் ஒட்டேன் – நாலாயி:1194/2
பூண்டேன் என் நெஞ்சின் உள்ளே புகுந்தாயை போகல் ஒட்டேன் – நாலாயி:1562/3
வந்தார் என் நெஞ்சின் உள்ளே வந்தாயை போகல் ஒட்டேன் – நாலாயி:1563/2
இப்போது என் நெஞ்சின் உள்ளே புகுந்தாயை போகல் ஒட்டேன் – நாலாயி:1565/3
புணை என்று உய்ய போகல் அல்லால் இல்லை கண்டீர் பொருளே – நாலாயி:3782/4
சரண் என்று உய்ய போகல் அல்லால் இல்லை கண்டீர் சதிரே – நாலாயி:3784/4
சொல்லி உய்ய போகல் அல்லால் மற்றொன்று இல்லை சுருக்கே – நாலாயி:3786/4
இனி நான் போகல் ஒட்டேன் ஒன்றும் மாயம் செய்யேல் என்னையே – நாலாயி:3990/4

மேல்

---

போகவிட்டு (3)

மேம் பொருள் போகவிட்டு மெய்ம்மையை மிக உணர்ந்து – நாலாயி:909/1
தடாவிய அம்பும் முரிந்த சிலைகளும் போகவிட்டு
கடாயின கொண்டு ஒல்கும் வல்லி ஈது ஏனும் அசுரர் மங்க – நாலாயி:2483/1,2
ஆகள் போகவிட்டு குழல் ஊது போயிருந்தே – நாலாயி:3463/4

மேல்

---

போகவிடுவதுண்டே (1)

இன்று வந்து இங்கு உன்னை கண்டுகொண்டேன் இனி போகவிடுவதுண்டே
சென்று அங்கு வாணனை ஆயிரம் தோளும் திருச்சக்கரம்-அதனால் – நாலாயி:461/2,3

மேல்

---

போகவேண்டா (1)

தாயர் வாய் சொல் கருமம் கண்டாய் சாற்றி சொன்னேன் போகவேண்டா
ஆயர்பாடிக்கு அணி விளக்கே அமர்ந்து வந்து என் முலை உணாயே – நாலாயி:132/3,4

மேல்

---

போகா (2)

கொங்கை தலம் இவை நோக்கி காணீர் கோவிந்தனுக்கு அல்லால் வாயில் போகா
இங்குத்தை வாழ்வை ஒழியவே போய் யமுனை கரைக்கு என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:620/3,4
பொடித்தான் கொணர்ந்து பூசீர்கள் போகா உயிர் என் உடம்பையே – நாலாயி:632/4

மேல்

---

போகாது (2)

எல்லாம் உன் மேல் அன்றி போகாது எம்பிரான் நீ இங்கே வாராய் – நாலாயி:196/2
குற்றேவல் எங்களை கொள்ளாமல் போகாது
இற்றை பறைகொள்வான் அன்று காண் கோவிந்தா – நாலாயி:502/4,5

மேல்

---

போகாதே (2)

நீ போக என் நெஞ்சம் இரு பிளவாய் போகாதே நிற்குமாறே – நாலாயி:733/4
மாண்டு அவத்தம் போகாதே வம்-மின் எந்தை என் வணங்கப்படுவானை கணங்கள் ஏத்தும் – நாலாயி:1089/2

மேல்

---

போகாமல் (1)

போவான் போகின்றாரை போகாமல் காத்து உன்னை – நாலாயி:481/3

மேல்

---

போகாமை (1)

பொன் இலங்கு முலை குவட்டில் பூட்டிக்கொண்டு போகாமை வல்லேனாய் புலவி எய்தி – நாலாயி:2079/3

மேல்

---

போகாய் (3)

அல்லி அம் கோதை அணி நிறம் கொண்டு வந்து முன்னே நின்று போகாய்
சொல்லி என் நம்பி இவளை நீ உங்கள் தொண்டர் கை தண்டு என்ற ஆறே – நாலாயி:1935/3,4
முருக்கு இதழ் வாய்ச்சி முன் கை வெண் சங்கம் கொண்டு முன்னே நின்று போகாய்
எருக்கு இலைக்கு ஆக எறி மழு ஓச்சல் என் செய்வது எந்தை பிரானே – நாலாயி:1937/3,4
மாழை மென் நோக்கி மணி நிறம் கொண்டு வந்து முன்னே நின்று போகாய்
கோழி வெண் முட்டைக்கு என் செய்வது எந்தாய் குறுந்தடி நெடும் கடல்_வண்ணா – நாலாயி:1938/3,4

மேல்

---

போகார் (2)

போகார் நான் அவரை பொறுக்ககிலேன் புனிதா புள் கொடியாய் நெடுமாலே – நாலாயி:1616/2
பொன் ஏய் வளை கவர்ந்து போகார் மனம் புகுந்து – நாலாயி:1974/3

மேல்

---

போகானால் (1)

தழுவி முழுசி புகுந்து என்னை சுற்றி சுழன்று போகானால்
தழையின் பொழில்வாய் நிரை பின்னே நெடுமால் ஊதி வருகின்ற – நாலாயி:631/2,3

மேல்

---

போகி (7)

நூற்றவள் சொல்கொண்டு போகி நுடங்கு இடை – நாலாயி:314/2
மன்னு நரகன்-தன்னை சூழ் போகி வளைத்து எறிந்து – நாலாயி:351/1
கான் தொடுத்த நெறி போகி கண்டகரை களைந்தான் ஊர் – நாலாயி:405/3
வாட மருது இடை போகி மல்லரை கொன்று ஒக்கலித்திட்டு – நாலாயி:1168/1
மந்தரம் மீது போகி மதி நின்று இறைஞ்ச மலரோன் வணங்க வளர் சேர் – நாலாயி:1986/3
செரு நுதலூடு போகி அவர் ஆவி மங்க மழுவாளில் வென்ற திறலோன் – நாலாயி:1987/2
எண் மதியும் கடந்து அண்டம் மீது போகி இரு விசும்பினூடு போய் எழுந்து மேலை – நாலாயி:2056/2

மேல்

---

போகிய (1)

என்றைக்கும் என்னை உய்யக்கொண்டு போகிய
அன்றைக்கு அன்று என்னை தன்னாக்கி என்னால் தன்னை – நாலாயி:3649/1,2

மேல்

---

போகின்ற (1)

போகின்ற காலங்கள் போய காலங்கள் போகு காலங்கள் தாய் தந்தை உயிர் – நாலாயி:3073/1

மேல்

---

போகின்ற-போது (1)

பொன் ஒத்த ஆடை குக்கூடலிட்டு போகின்ற-போது நான் கண்டு நின்றேன் – நாலாயி:702/2

மேல்

---

போகின்றதே (2)

என்னிடைவந்து எம்பெருமான் இனி எங்கு போகின்றதே – நாலாயி:468/4
மைந்தா வான் ஏறே இனி எங்கு போகின்றதே – நாலாயி:3072/4

மேல்

---

போகின்றவா (1)

பொய் நம்பி புள்ளுவன் கள்வம் பொதி அறை போகின்றவா தவழ்ந்திட்டு – நாலாயி:1911/3

மேல்

---

போகின்றாய் (1)

பெரும் பாவியேன் மகனே போகின்றாய் கேகயர்_கோன் மகளாய் பெற்ற – நாலாயி:734/3

மேல்

---

போகின்றாரை (1)

போவான் போகின்றாரை போகாமல் காத்து உன்னை – நாலாயி:481/3

மேல்

---

போகின்றேன் (2)

வானகமே மிக விரும்பி போகின்றேன் மனு குலத்தார் தங்கள் கோவே – நாலாயி:739/4
காலை எழுந்து கடைந்த இ மோர் விற்க போகின்றேன் கண்டே போனேன் – நாலாயி:1909/1

மேல்

---

போகு (7)

பொய் ஒரு நாள் பட்டதே அமையும் புள்ளுவம் பேசாதே போகு நம்பீ – நாலாயி:704/4
நின்றாயை அரியணை மேல் இருந்தாயை நெடும் கானம் படர போகு
என்றாள் எம் இராமாவோ உனை பயந்த கைகேசி தன் சொல் கேட்டு – நாலாயி:730/2,3
வா போகு வா இன்னம் வந்து ஒருகால் கண்டுபோ மலராள் கூந்தல் – நாலாயி:733/1
மா போகு நெடும் கானம் வல்வினையேன் மனம் உருக்கும் மகனே இன்று – நாலாயி:733/3
போகின்ற காலங்கள் போய காலங்கள் போகு காலங்கள் தாய் தந்தை உயிர் – நாலாயி:3073/1
என்னுடைய பந்தும் கழலும் தந்து போகு நம்பீ – நாலாயி:3462/4
போகு நம்பீ உன் தாமரை புரை கண் இணையும் செ வாய் முறுவலும் – நாலாயி:3463/1

மேல்

---

போகும் (1)

பாதியும் உறங்கி போகும் நின்றதில் பதினையாண்டு – நாலாயி:874/2

மேல்

---

போகும்-போது (1)

மொய்த்து ஆங்கு அலறி முயங்க தாம் போகும்-போது உன்மத்தர் போல் – நாலாயி:3755/2

மேல்

---

போகுறிலே (1)

உளம் கொள் ஞானத்து வைம்-மின் உம்மை உய்யக்கொண்டு போகுறிலே – நாலாயி:3338/4

மேல்

---

போகே (2)

மாற்றுத்தாய் சென்று வனம் போகே என்றிட – நாலாயி:310/1
ஈர்த்திடுகின்றன என்னை வந்திட்டு இருடீகேசன் பக்கல் போகே என்று – நாலாயி:622/2

மேல்

---

போகேல் (4)

கண்ணா நீ நாளை-தொட்டு கன்றின் பின் போகேல் கோலம் செய்து இங்கு இரு – நாலாயி:252/4
புள் ஊரும் கள்வா நீ போகேல் என்பன் என்றாலும் இது நமக்கு ஓர் புலவி தானே – நாலாயி:2074/4
அசுரர்கள் தலைப்பெய்யில் எவன்-கொல் ஆங்கு என்று ஆழும் என் ஆருயிர் ஆன் பின் போகேல்
கசிகையும் வேட்கையும் உள்கலந்து கலவியும் நலியும் என் கைகழியேல் – நாலாயி:3920/1,2
வியக்க இன்புறுதும் எம் பெண்மை ஆற்றோம் எம் பெருமான் பசு மேய்க்க போகேல்
மிக பல அசுரர்கள் வேண்டு உருவம் கொண்டு நின்று உழிதருவர் கஞ்சன் ஏவ – நாலாயி:3921/2,3

மேல்

---

போத்தந்த (1)

கோதை குழலாள் அசோதைக்கு போத்தந்த
பேதை குழவி பிடித்து சுவைத்து உண்ணும் – நாலாயி:23/2,3

மேல்

---

போத்தந்தார் (1)

அம் கண் விசும்பில் அமரர்கள் போத்தந்தார்
செம் கண் கரு முகிலே தாலேலோ தேவகி சிங்கமே தாலேலோ – நாலாயி:47/3,4

மேல்

---

போத்தந்தாள் (2)

தேன் ஆர் மலர் மேல் திருமங்கை போத்தந்தாள்
கோனே அழேல் அழேல் தாலேலோ குடந்தை கிடந்தானே தாலேலோ – நாலாயி:50/3,4
அச்சுதனுக்கு என்று அவனியாள் போத்தந்தாள்
நச்சு முலை உண்டாய் தாலேலோ நாராயணா அழேல் தாலேலோ – நாலாயி:51/3,4

மேல்

---

போத (7)

இட்டீறு இட்டு விளையாடி இங்கே போத கண்டீரே – நாலாயி:637/2
ஏலா பொய்கள் உரைப்பானை இங்கே போத கண்டீரே – நாலாயி:639/2
ஒப்ப ஐக்கள் போத உந்த உன் தமர் காண்-மின் என்று – நாலாயி:974/2
கலங்க ஐக்கள் போத உந்தி கண்ட பிதற்றா முன் – நாலாயி:976/2
ஒள்ளிய ஆகி போத ஆங்கு அதனுக்கு ஒன்றும் ஓர் பொறுப்பு இலனாகி – நாலாயி:1075/2
வள்ளி மருங்குல் என்தன் மட மானினை போத என்று – நாலாயி:1208/2
இளையாது உன தாள் ஒருங்க பிடித்து போத இசை நீயே – நாலாயி:3425/4

மேல்

---

போதகத்தில் (1)

அம் கமல போதகத்தில் அணி கொள் முத்தம் சிந்தினால் போல் – நாலாயி:136/1

மேல்

---

போதகத்தின் (1)

பொள்ளை கரத்த போதகத்தின் துன்பம் தவிர்த்த புனிதன் இடம் – நாலாயி:1349/2

மேல்

---

போதகம் (2)

வேலை நீர் நிறத்து அன்னவன் தாலோ வேழ போதகம் அன்னவன் தாலோ – நாலாயி:708/2
புகு வாய் நின்ற போதகம் வீழ பொருதான் ஊர் – நாலாயி:1493/2

மேல்

---

போதந்தார் (1)

தங்கள் திருக்கோயில் சங்கிடுவான் போதந்தார்
எங்களை முன்னம் எழுப்புவான் வாய் பேசும் – நாலாயி:487/4,5

மேல்

---

போதர் (3)

போதர் கண்டாய் இங்கே போதர் கண்டாய் போதரேன் என்னாதே போதர் கண்டாய் – நாலாயி:207/1
போதர் கண்டாய் இங்கே போதர் கண்டாய் போதரேன் என்னாதே போதர் கண்டாய் – நாலாயி:207/1
போதர் கண்டாய் இங்கே போதர் கண்டாய் போதரேன் என்னாதே போதர் கண்டாய் – நாலாயி:207/1

மேல்

---

போதர்கின்றேன் (1)

சில் என்று அழையேன்-மின் நங்கைமீர் போதர்கின்றேன்
வல்லை உன் கட்டுரைகள் பண்டே உன் வாய் அறிதும் – நாலாயி:488/2,3

மேல்

---

போதர (2)

கங்கை போதர கால் நிமிர்த்தருளிய கண்ணன் வந்து உறை கோயில் – நாலாயி:1263/2
பூ கெழு வண்ணனாரை போதர கனவில் கண்டு – நாலாயி:2035/2

மேல்

---

போதராதே (1)

எங்களுக்கே ஒரு நாள் வந்து ஊத உன் குழலின் இசை போதராதே – நாலாயி:706/4

மேல்

---

போதராய் (1)

புற்றரவு அல்குல் புன மயிலே போதராய்
சுற்றத்து தோழிமார் எல்லாரும் வந்து நின் – நாலாயி:484/4,5

மேல்

---

போதராயே (9)

பரிபவம் பேச தரிக்ககில்லேன் பாவியேனுக்கு இங்கே போதராயே – நாலாயி:203/4
கொண்டல்_வண்ணா இங்கே போதராயே கோயிற்பிள்ளாய் இங்கே போதராயே – நாலாயி:205/1
கொண்டல்_வண்ணா இங்கே போதராயே கோயிற்பிள்ளாய் இங்கே போதராயே
தெண் திரை சூழ் திருப்பேர் கிடந்த திருநாரணா இங்கே போதராயே – நாலாயி:205/1,2
தெண் திரை சூழ் திருப்பேர் கிடந்த திருநாரணா இங்கே போதராயே
உண்டு வந்தேன் அம்மம் என்று சொல்லி ஓடி அகம் புக ஆய்ச்சி-தானும் – நாலாயி:205/2,3
வேத பொருளே என் வேங்கடவா வித்தகனே இங்கே போதராயே – நாலாயி:207/4
கேசவனே இங்கே போதராயே கில்லேன் என்னாது இங்கே போதராயே – நாலாயி:209/1
கேசவனே இங்கே போதராயே கில்லேன் என்னாது இங்கே போதராயே
நேசமிலாதார் அகத்து இருந்து நீ விளையாடாதே போதராயே – நாலாயி:209/1,2
நேசமிலாதார் அகத்து இருந்து நீ விளையாடாதே போதராயே
தூசனம் சொல்லும் தொழுத்தைமாரும் தொண்டரும் நின்ற இடத்தில் நின்று – நாலாயி:209/2,3
தாய் சொல்லு கொள்வது தன்மம் கண்டாய் தாமோதரா இங்கே போதராயே – நாலாயி:209/4

மேல்

---

போதரு (1)

காமன் போதரு காலம் என்று பங்குனி நாள் கடை பாரித்தோம் – நாலாயி:514/3

மேல்

---

போதரும் (2)

அடிமை என்னும் அ கோயின்மையாலே அங்கங்கே அவை போதரும் கண்டாய் – நாலாயி:436/3
இரும்பு அனன்று உண்ட நீரும் போதரும் கொள்க என்தன் – நாலாயி:2044/1

மேல்

---

போதருமா (1)

போதருமா போலே நீ பூவை பூ_வண்ணா உன் – நாலாயி:496/5

மேல்

---

போதரே (1)

போதரே என்று சொல்லி புந்தியுள் புகுந்து தன்-பால் – நாலாயி:887/3

மேல்

---

போதரேன் (1)

போதர் கண்டாய் இங்கே போதர் கண்டாய் போதரேன் என்னாதே போதர் கண்டாய் – நாலாயி:207/1

மேல்

---

போதனை (1)

போதனை பொன் நெடும் சக்கரத்து எந்தை பிரான்-தன்னை – நாலாயி:3189/2

மேல்

---

போதா (1)

எயிற்று அளவு போதா ஆறு என்-கொலோ எந்தை – நாலாயி:2165/3

மேல்

---

போதாக (1)

எல்லி அம் போதாக பிள்ளை வரும் எதிர்நின்று அங்கு இன வளை இழவேன்-மினே – நாலாயி:255/4

மேல்

---

போதாது (1)

எண் திசையும் சூழ இடம் போதாது என்-கொலோ – நாலாயி:2371/3

மேல்

---

போதாய் (1)

ஒல்லை நீ போதாய் உனக்கு என்ன வேறு உடையை – நாலாயி:488/5

மேல்

---

போதாரே (1)

இச்சை உடையரேல் இ தெருவே போதாரே – நாலாயி:610/4

மேல்

---

போதால் (2)

பூவை வீயா நீர் தூவி போதால் வணங்கேனேலும் நின் – நாலாயி:3253/3
பூ தண் மாலை கொண்டு உன்னை போதால் வணங்கேனேலும் நின் – நாலாயி:3256/3

மேல்

---

போதான (1)

போதான இட்டு இறைஞ்சி ஏத்து-மினோ பொன் மகர – நாலாயி:2445/1

மேல்

---

போதி (4)

ஆன் நிரை மேய்க்க நீ போதி அரு மருந்து ஆவது அறியாய் – நாலாயி:182/1
நீ ஆய்ப்பாடி இளம் கன்னிமார்களை நேர்படவே கொண்டு போதி
காய்வார்க்கு என்றும் உகப்பனவே செய்து கண்டார் கழற திரியும் – நாலாயி:231/2,3
போது நான் அணுகா வகை செய்து போதி கண்டாய் – நாலாயி:3564/2
தொழுத்தனில் பசுக்களையே விரும்பி துறந்து எம்மை இட்டு அவை மேய்க்க போதி
பழுத்த நல் அமுதின் இன் சாற்று வெள்ளம் பாவியேன் மனம் அகம்-தோறும் உள்புக்கு – நாலாயி:3916/2,3

மேல்

---

போதிகண்டாய் (1)

உன்னை நான் அணுகா வகை செய்து போதிகண்டாய்
கன்னலே அமுதே கார் முகில்_வண்ணனே கடல் ஞாலம் காக்கின்ற – நாலாயி:3562/2,3

மேல்

---

போதியார் (1)

வெள்ளியார் பிண்டியார் போதியார் என்று இவர் ஓதுகின்ற – நாலாயி:1816/1

மேல்

---

போதியும் (1)

பொங்கு போதியும் பிண்டியும் உடை புத்தர் நோன்பியர் பள்ளியுள் உறை – நாலாயி:1052/1

மேல்

---

போதியேல் (1)

குழகன் சிரீதரன் கூவ கூவ நீ போதியேல்
புழை இல ஆகாதே நின் செவி புகர் மா மதீ – நாலாயி:58/3,4

மேல்

---

போதியேலும் (1)

பொன் நிற ஆடையை கையில் தாங்கி பொய் அச்சம் காட்டி நீ போதியேலும்
இன்னம் என் கையகத்து ஈங்கு ஒரு நாள் வருதியேல் என் சினம் தீர்வன் நானே – நாலாயி:705/3,4

மேல்

---

போதில் (7)

அந்தியம் போதில் அரி உரு ஆகி அரியை அழித்தவனை – நாலாயி:6/3
போதில் வைத்த தேன் சொரியும் புனல் அரங்கம் என்பதுவே – நாலாயி:402/4
பூம் குவளை போதில் பொறி வண்டு கண்படுப்ப – நாலாயி:476/5
போதில் மங்கை பூதல கிழத்தி தேவி அன்றியும் – நாலாயி:823/1
கைய செய்ய போதில் மாது சேரும் மார்ப நாதனே – நாலாயி:848/2
விள்வு இலாத காதலால் விளங்கு பாத போதில் வைத்து – நாலாயி:853/1
புரங்கள் மூன்றும் ஓர் மாத்திரை போதில் பொங்கு எரிக்கு இரை கண்டவன் அம்பின் – நாலாயி:1866/1

மேல்

---

போதின் (1)

நெற்றி பெற்ற கண்ணன் விண்ணின் நாதனோடு போதின் மேல் – நாலாயி:838/1

மேல்

---

போதினில் (1)

நச்சு அரா_அணை கிடந்த நாத பாத போதினில்
வைத்த சிந்தை வாங்குவித்து நீங்குவிக்க நீ இனம் – நாலாயி:836/1,2

மேல்

---

போதினை (1)

அல்லி நாள்மலர் கிழத்தி நாத பாத போதினை
புல்லி உள்ளம் விள்வு இலாது பூண்டு மீண்டது இல்லையே – நாலாயி:869/3,4

மேல்

---

போது (64)

ஒண் போது அலர் கமல சிறு கால் உறைத்து ஒன்றும் நோவாமே – நாலாயி:94/3
தண் போது கொண்ட தவிசின் மீதே தளர் நடை நடவானோ – நாலாயி:94/4
பஞ்சி அன்ன மெல் அடியால் பாய்ந்த போது நொந்திடும் என்று – நாலாயி:131/2
அந்தியம் போது இது ஆகும் அழகனே காப்பிட வாராய் – நாலாயி:192/4
மன்றில் நில்லேல் அந்தி போது மதில் திருவெள்ளறை நின்றாய் – நாலாயி:193/3
பள்ளிகொள் போது இது ஆகும் பரமனே காப்பிட வாராய் – நாலாயி:198/4
போது அமர் செல்வ கொழுந்து புணர் திருவெள்ளறையானை – நாலாயி:201/1
எல்லி அம் போது இனிதிருத்தல் இருந்தது ஓர் இடவகையில் – நாலாயி:319/3
செத்துப்போவது ஓர் போது நினைந்து செய்யும் செய்கைகள் தேவபிரான் மேல் – நாலாயி:380/1
எல்லி அம் போது இரும் சிறை வண்டு எம்பெருமான் குணம் பாடி – நாலாயி:409/3
போது இல் கமலவன் நெஞ்சம் புகுந்தும் என் சென்னி திடரில் – நாலாயி:450/3
புள்ளும் சிலம்பின காண் போது அரி கண்ணினாய் – நாலாயி:486/5
போது அலர் காவில் புது மணம் நாற பொறி வண்டின் காமரம் கேட்டு உன் – நாலாயி:547/3
போது தங்கு நான்முகன் மகன் அவன் மகன் சொலில் – நாலாயி:823/2
போது எல்லாம் போது கொண்டு உன் பொன் அடி புனைய மாட்டேன் – நாலாயி:897/1
போது எல்லாம் போது கொண்டு உன் பொன் அடி புனைய மாட்டேன் – நாலாயி:897/1
பொங்கு கரும் கடல் பூவை காயா போது அவிழ் நீலம் புனைந்த மேகம் – நாலாயி:1123/3
போது வண்டு ஆடு செம்மல் புனல் ஆலி புகுவர்-கொலோ – நாலாயி:1211/4
போது அலர்ந்த பொழில் சோலை புறம் எங்கும் பொரு திரைகள் – நாலாயி:1248/1
சேற்று ஏர் உழவர் கோதை போது ஊண் – நாலாயி:1361/3
மன்றில் மாம் பொழில் நுழைதந்து மல்லிகை மௌவலின் போது அலர்த்தி – நாலாயி:1368/3
போது அலர் நெடுமுடி புண்ணியனே – நாலாயி:1455/4
போது ஆர் தாமரையாள் புலவி குல வானவர்-தம் – நாலாயி:1466/1
நல் போது வண்டு கிண்டும் நறையூர் நின்ற நம்பீயோ – நாலாயி:1565/4
கள்ளத்தேன் பொய் அகத்தேன் ஆதலால் போது ஒருகால் கவலை என்னும் – நாலாயி:1586/1
போது செய்து அமரிய புனிதர் நல் விரை மலர் – நாலாயி:1711/2
போது அலர் புன்னை மல்லிகை மௌவல் புது விரை மது மலர் அணைந்து – நாலாயி:1750/3
போது நாளும் கமழும் பொழில் சூழ்ந்த புல்லாணியே – நாலாயி:1770/4
துணரி நாழல் நறும் போது நம் சூழ் குழல் பெய்து பின் – நாலாயி:1772/2
போது அலரும் புன்னை சூழ் புல்லாணி கைதொழுதேன் – நாலாயி:1786/3
இத்தனை போது அன்றி என்தன் கொங்கை சுரந்து இருக்ககில்லா – நாலாயி:1882/3
வந்து புகுதரும் போது வானிடை தெய்வங்கள் காண – நாலாயி:1885/3
அந்தி அம் போது அங்கு நில்லேல் ஆழி அம் கையனே வாராய் – நாலாயி:1885/4
போது மறுத்து புறமே வந்து நின்றீர் – நாலாயி:1922/3
பொன்னம் சேர் சேவடி மேல் போது அணியப்பெற்றோமே – நாலாயி:1980/4
எண்ணாத மானிடத்தை எண்ணாத போது எல்லாம் இனிய ஆறே – நாலாயி:2008/4
புலம் பரந்து பொன் விளைக்கும் பொய்கை வேலி பூம் கோவலூர் தொழுதும் போது நெஞ்சே – நாலாயி:2057/4
பொற்பு உடைய மலை அரையன் பணிய நின்ற பூம் கோவலூர் தொழுதும் போது நெஞ்சே – நாலாயி:2058/4
எள் துணை போது என் குடங்கால் இருக்ககில்லாள் எம்பெருமான் திருவரங்கம் எங்கே என்னும் – நாலாயி:2062/2
கொய் நாக பூம் போது கொண்டு – நாலாயி:2159/4
குரா நல் செழும் போது கொண்டு வராகத்து – நாலாயி:2212/2
போது அறிந்து வானரங்கள் பூம் சுனை புக்கு ஆங்கு அலர்ந்த – நாலாயி:2253/1
போது அரிந்துகொண்டு ஏத்தும் போது உள்ளம் போதும் – நாலாயி:2253/2
போது அரிந்துகொண்டு ஏத்தும் போது உள்ளம் போதும் – நாலாயி:2253/2
ஓங்கு கமலத்தின் ஒண் போது ஆம் கை – நாலாயி:2348/2
முடி போது மூன்று ஏழ் என்று எண்ணினான் ஆர்ந்த – நாலாயி:2358/3
அடி போது நங்கட்கு அரண் – நாலாயி:2358/4
பூசித்தும் போக்கினேன் போது – நாலாயி:2444/4
வடம் போது இனையும் மட நெஞ்சமே நங்கள் வெள் வளைக்கே – நாலாயி:2553/2
தடம் போது ஒடுங்க மெல் ஆம்பல் அலர்விக்கும் வெண் திங்களே – நாலாயி:2553/4
காலை நல் ஞான துறை படிந்து ஆடி கண் போது செய்து – நாலாயி:2570/3
மா முதல் அடி போது ஒன்று கவிழ்த்து அலர்த்தி – நாலாயி:2582/1
மண் முழுதும் அகப்படுத்து ஒண் சுடர் அடி போது
ஒன்று விண் செலீஇ நான்முக புத்தேள் – நாலாயி:2582/2,3
புயல் கரு நிறத்தனன் பெரு நிலம் கடந்த நல் அடி போது
அயர்ப்பிலன் அலற்றுவன் தழுவுவன் வணங்குவன் அமர்ந்தே – நாலாயி:2930/3,4
பட்ட போது எழு போது அறியாள் விரை – நாலாயி:3050/1
பட்ட போது எழு போது அறியாள் விரை – நாலாயி:3050/1
போது அவிழ் மலையே புகுவது பொருளே – நாலாயி:3119/4
போது வாழ் புனம் துழாய் முடியினாய் பூவின் மேல் – நாலாயி:3126/3
போது நான் அணுகா வகை செய்து போதி கண்டாய் – நாலாயி:3564/2
அந்தி போது அவுணன் உடல் இடந்தானே அலை கடல் கடைந்த ஆர் அமுதே – நாலாயி:3576/3
போது இரைத்து மது நுகரும் பொழில் மூழிக்களத்து உறையும் – நாலாயி:3852/2
யாமுடை ஆருயிர் காக்குமாறு என் அவனுடை அருள்பெறும் போது அரிதே – நாலாயி:3873/4
அவனுடை அருள்பெறும் போது அரிதால் அ அருள் அல்லன அருளும் அல்ல – நாலாயி:3874/1
மணி மிகு மார்பினில் முல்லை போது என் வன முலை கமழ்வித்து உன் வாய் அமுதம் தந்து – நாலாயி:3917/3

மேல்

---

போது-மின் (2)

இணக்கி எம்மை எம் தோழிமார் விளையாட போது-மின் என்ன போந்தோமை – நாலாயி:3469/3
போது-மின் எமது இடம் புகுதுக என்றலும் – நாலாயி:3983/2

மேல்

---

போது-மின்கள் (1)

சாதுவராய் போது-மின்கள் என்றான் நமனும் தன் – நாலாயி:2449/3

மேல்

---

போது-மினோ (1)

நீராட போதுவீர் போது-மினோ நேர் இழையீர் – நாலாயி:474/2

மேல்

---

போதுகள் (1)

மலர் அடி போதுகள் என் நெஞ்சத்து எப்பொழுதும் இருத்தி வணங்க – நாலாயி:3664/1

மேல்

---

போதுகளே (1)

வாய்க்கும் மணி நிற கண்ணபிரான்-தன் மலர் அடி போதுகளே – நாலாயி:3663/4

மேல்

---

போதுபோக்கு (1)

உதைப்பளவு போதுபோக்கு இன்றி வதை பொருள் தான் – நாலாயி:2413/2

மேல்

---

போதும் (12)

எண்ணெய் புளிப்பழம் கொண்டு இங்கு எத்தனை போதும் இருந்தேன் – நாலாயி:152/3
மு போதும் வானவர் ஏத்தும் முனிவர்கள் வெள்ளறை நின்றாய் – நாலாயி:194/3
மு போதும் கடைந்து ஈண்டிய வெண்ணெயினோடு தயிரும் விழுங்கி – நாலாயி:227/1
எத்தனை போதும் துயில் எழ ஒட்டாய் காண் – நாலாயி:492/6
கிடந்து இருந்து நின்று இயங்கு போதும் நின்ன பொன் கழல் – நாலாயி:855/3
போதும் மாதே தொழுதும் அவன் மன்னு புல்லாணியே – நாலாயி:1776/4
போது அரிந்துகொண்டு ஏத்தும் போது உள்ளம் போதும்
மணி வேங்கடவன் மலர் அடிக்கே செல்ல – நாலாயி:2253/2,3
பொழுது எனக்கு மற்று அதுவே போதும் கழி சினத்த – நாலாயி:2466/2
உரனால் ஒரு மூன்று போதும் மரம் ஏழ் அன்று – நாலாயி:2648/2
ஏர் ஆர் இடை நோவ எத்தனையோர் போதும் ஆய் – நாலாயி:2685/5
வைகலும் மாத்திரை போதும் ஓர் வீடு இன்றி – நாலாயி:3201/2
என் ஆவது எத்தனை நாளைக்கு போதும் புலவீர்காள் – நாலாயி:3212/1

மேல்

---

போதும்-கொலோ (2)

இங்கே போதும்-கொலோ
இன வேல் நெடும் கண் களிப்ப – நாலாயி:1949/1,2
இங்கே போதும்-கொலோ – நாலாயி:1949/4

மேல்

---

போதுமாகில் (1)

அந்தம் ஒன்று இல்லாத ஆய பிள்ளை அறிந்தறிந்து இ வீதி போதுமாகில்
பந்து கொண்டான் என்று வளைத்துவைத்து பவள வாய் முறுவலும் காண்போம் தோழீ – நாலாயி:259/3,4

மேல்

---

போதுமே (1)

உடை மாடு கொண்டான் உங்களுக்கு இனி ஒன்று போதுமே – நாலாயி:603/4

மேல்

---

போதுமோ (1)

புலம் கெழு பொரு நீர் புட்குழி பாடும் போதுமோ நீர்மலைக்கு என்னும் – நாலாயி:1115/2

மேல்

---

போதுவாய் (1)

போகம் நீ எய்தி பின்னும் நம் இடைக்கே போதுவாய் என்ற பொன் அருள் எனக்கும் – நாலாயி:1422/3

மேல்

---

போதுவார் (1)

காண தாம் புகுவார் புக்கு போதுவார்
ஆண் ஒப்பார் இவன் நேர் இல்லை காண் திருவோணத்தான் – நாலாயி:15/2,3

மேல்

---

போதுவீர் (1)

நீராட போதுவீர் போது-மினோ நேர் இழையீர் – நாலாயி:474/2

மேல்

---

போதை (2)

அன்று பார் அளந்த பாத போதை உன்னி வானின் மேல் – நாலாயி:817/3
தே மருவு பொழிலிடத்து மலர்ந்த போதை தேன்-அதனை வாய்மடுத்து உன் பெடையும் நீயும் – நாலாயி:2077/1

மேல்

---

போதொடு (4)

கவ்வும் நாயும் கழுகும் உச்சி போதொடு கால் சுழன்று – நாலாயி:1011/3
உயர் கொள் மாதவி போதொடு உலாவிய மாருதம் வீதியின்வாய் – நாலாயி:1369/3
பூம் துழாயான் அடிக்கே போதொடு நீர் ஏந்தி – நாலாயி:2124/3
பொறி ஐந்தும் உள் அடக்கி போதொடு நீர் ஏந்தி – நாலாயி:2166/3

மேல்

---

போதோடு (1)

போதோடு புனல் தூவும் புண்ணியரே விண்ணவரின் பொலிகின்றாரே – நாலாயி:1580/4

மேல்

---

போந்த (4)

போந்த வெண் திங்கள் கதிர் சுட மெலியும் பொரு கடல் புலம்பிலும் புலம்பும் – நாலாயி:1110/2
கொவ்வை வாய் மகளிர் கொங்கை குங்குமம் கழுவி போந்த
தெய்வ நீர் கமழும் நாங்கூர் திருமணிக்கூடத்தானே – நாலாயி:1289/3,4
அடிக்கு அளவு போந்த படி – நாலாயி:2165/4
பொன் கற்பகம் எம் இராமாநுச முனி போந்த பின்னே – நாலாயி:2889/4

மேல்

---

போந்தது (1)

போந்தது என் நெஞ்சு என்னும் பொன் வண்டு உனது அடிப்போதில் ஒண் சீர் – நாலாயி:2890/1

மேல்

---

போந்தருளி (1)

கோயில் நின்று இங்ஙனே போந்தருளி கோப்பு உடைய – நாலாயி:496/6

மேல்

---

போந்தனையும் (1)

போர் ஆர் வேல் கண் மடவாள் போந்தனையும் பொய் உறக்கம் – நாலாயி:2685/9

மேல்

---

போந்தாய் (2)

நெஞ்சு துக்கம் செய்ய போந்தாய் நின்ற இ கன்னியரோமை – நாலாயி:532/2
கா வளம் கடிது இறுத்து கற்பகம் கொண்டு போந்தாய்
பூ வளம் பொழில்கள் சூழ்ந்த புரந்தரன் செய்த நாங்கை – நாலாயி:1305/2,3

மேல்

---

போந்தார் (3)

எல்லாரும் போந்தாரோ போந்தார் போந்து எண்ணிக்கொள் – நாலாயி:488/6
மாமிமார் மக்களே அல்லோம் மற்றும் இங்கு எல்லாரும் போந்தார்
தூ மலர் கண்கள் வளர தொல்லை இரா துயில்வானே – நாலாயி:531/1,2
நின்று இ உலகில் கடிவான் நேமி பிரான் தமர் போந்தார்
நன்று இசை பாடியும் துள்ளி ஆடியும் ஞாலம் பரந்தார் – நாலாயி:3357/2,3

மேல்

---

போந்தாரோ (1)

எல்லாரும் போந்தாரோ போந்தார் போந்து எண்ணிக்கொள் – நாலாயி:488/6

மேல்

---

போந்தான் (1)

என் அகம் என்று நான் வைத்து போந்தேன் இவன் புக்கு அவற்றை பெறுத்தி போந்தான்
பின்னும் அகம் புக்கு உறியை நோக்கி பிறங்கு ஒளி வெண்ணெயும் சோதிக்கின்றான் – நாலாயி:210/2,3

மேல்

---

போந்தானே (1)

தெண் நீர் பாய் வேங்கடத்து என் திருமாலும் போந்தானே
கண்ணீர்கள் முலை குவட்டில் துளி சோர சோர்வேனை – நாலாயி:577/2,3

மேல்

---

போந்திடு (1)

போராது ஒழியாதே போந்திடு நீ என்றேற்கு – நாலாயி:2700/5

மேல்

---

போந்திருந்தே (1)

உள்ள நோய்கள் எல்லாம் துரந்து உய்ந்து போந்திருந்தே – நாலாயி:3067/4

மேல்

---

போந்தில (1)

முலையோ முழு முற்றும் போந்தில மொய் பூம் குழல் குறிய – நாலாயி:2537/1

மேல்

---

போந்திலாதோமை (1)

முற்று இலாத பிள்ளைகளோம் முலை போந்திலாதோமை நாள்-தொறும் – நாலாயி:519/1

மேல்

---

போந்து (12)

தூ நிலா முற்றத்தே போந்து விளையாட – நாலாயி:78/1
உருக வைத்த குடத்தொடு வெண்ணெய் உறிஞ்சி உடைத்திட்டு போந்து நின்றான் – நாலாயி:204/2
சாளக்கிராமம் உடைய நம்பி சாய்த்து பருகிட்டு போந்து நின்றான் – நாலாயி:206/3
இன்னம் உகப்பன் நான் என்று சொல்லி எல்லாம் விழுங்கிட்டு போந்து நின்றான் – நாலாயி:208/3
எல்லாரும் போந்தாரோ போந்தார் போந்து எண்ணிக்கொள் – நாலாயி:488/6
மத்தராய் மயங்குகின்றது இட்டு அதில் இறந்து போந்து
எ திறத்தும் உய்வது ஓர் உபாயம் இல்லை உய்குறில் – நாலாயி:819/2,3
புலன்கள் நைய மெய்யில் மூத்து போந்து இருந்து உள்ளம் எள்கி – நாலாயி:976/1
பொரு திரைகள் போந்து உலவு புல்லாணி கைதொழுதேன் – நாலாயி:1781/3
பொங்கு ஆர் மெல் இளம் கொங்கை பொன்னே பூப்ப பொரு கயல் கண் நீர் அரும்ப போந்து நின்று – நாலாயி:2068/1
ஈட்டிய வெண்ணெய் தொடு உண்ண போந்து இமில் ஏற்று வன் கூன் – நாலாயி:2498/3
உய்ந்து போந்து என் உலப்பு இலாத வெம் தீவினைகளை நாசம் செய்து உனது – நாலாயி:3068/1
இடர் கெட எம்மை போந்து அளியாய் என்று என்று ஏத்தி – நாலாயி:3894/1

மேல்

---

போந்தேற்கு (1)

பொன் இயலும் மேகலையும் ஆங்கு ஒழிய போந்தேற்கு
மன்னு மறி கடலும் ஆர்க்கும் மதி உகுத்த – நாலாயி:2756/6,7

மேல்

---

போந்தேன் (2)

என் அகம் என்று நான் வைத்து போந்தேன் இவன் புக்கு அவற்றை பெறுத்தி போந்தான் – நாலாயி:210/2
போந்தேன் புண்ணியனே உன்னை எய்தி என் தீவினைகள் – நாலாயி:1471/3

மேல்

---

போந்தோம் (2)

கோழி அழைப்பதன் முன்னம் குடைந்து நீராடுவான் போந்தோம்
ஆழியம் செல்வன் எழுந்தான் அரவு_அணை மேல் பள்ளி கொண்டாய் – நாலாயி:524/1,2
சூடி போந்தோம் உங்கள் கோமான் ஆணை தொடரேல்-மின் – நாலாயி:1876/3

மேல்

---

போந்தோமை (1)

இணக்கி எம்மை எம் தோழிமார் விளையாட போது-மின் என்ன போந்தோமை
உணக்கி நீ வளைத்தால் என் சொல்லார் உகவாதவரே – நாலாயி:3469/3,4

மேல்

---

போம் (11)

சூடி நாரணன் போம் இடம் எல்லாம் சோதித்து உழிதருகின்றாள் – நாலாயி:290/2
போம் இடத்து உன் திறத்து எத்தனையும் புகா வண்ணம் நிற்பது ஓர் மாயை வல்லை – நாலாயி:424/3
வாசி வல்லீர் இந்தளூரீர் வாழ்ந்தே போம் நீரே – நாலாயி:1331/4
துங்க மா மணி மாட நெடு முகட்டின் சூலிகை போம்
திங்கள் மா முகில் துணிக்கும் திருக்கண்ணபுரத்து உறையும் – நாலாயி:1670/1,2
போம் குமரன் நிற்கும் பொழில் வேங்கடமலைக்கே – நாலாயி:2425/3
போம் குமரருள்ளீர் புரிந்து – நாலாயி:2425/4
போம் இள நாகத்தின் பின் போய் அவன் கிடக்கை ஈது என்னும் – நாலாயி:3268/2
கண்டு பாட வல்லார் வினை போம் கங்குலும் பகலே – நாலாயி:3571/4
வீழ் துணையா போம் இதனில் யாதும் இல்லை மிக்கதே – நாலாயி:3788/4
காது செய்வான் கூதை செய்து கடைமுறை வாழ்க்கையும் போம்
மா துகிலின் கொடி கொள் மாட வடமதுரை பிறந்த – நாலாயி:3789/2,3
முனைகள் வெருவி போம்
சுனை நல் மலர் இட்டு – நாலாயி:3944/2,3

மேல்

---

போம்-போது (1)

தளரா உடலம் எனது ஆவி சரிந்து போம்-போது
இளையாது உன தாள் ஒருங்க பிடித்து போத இசை நீயே – நாலாயி:3425/3,4

மேல்

---

போமே (3)

வேட்கையினால் சொல்லுவார் வினை போமே – நாலாயி:85/4
பாத பயன் கொள்ள வல்ல பத்தர் உள்ளார் வினை போமே – நாலாயி:201/4
பாவை பாட பாவம் போமே – நாலாயி:1367/4

மேல்

---

போய் (154)

தாளை நிமிர்த்து சகடத்தை சாடி போய்
வாள் கொள் வளை எயிற்று ஆருயிர் வவ்வினான் – நாலாயி:33/2,3
உரைப்பார் போய் வைகுந்தத்து ஒன்றுவர் தாமே – நாலாயி:43/4
தன் முகத்து சுட்டி தூங்க தூங்க தவழ்ந்து போய்
பொன் முக கிண்கிணி ஆர்ப்ப புழுதி அளைகின்றான் – நாலாயி:54/1,2
இருட்டில் பிறந்து போய் ஏழை வல் ஆயர் – நாலாயி:121/1
வல்லார் போய் வைகுந்தம் மன்னி இருப்பரே – நாலாயி:127/4
இரவும் உண்ணாது உறங்கி நீ போய் இன்றும் உச்சி கொண்டதாலோ – நாலாயி:128/2
காப்பாரும் இல்லை கடல்_வண்ணா உன்னை தனியே போய் எங்கும் திரிதி – நாலாயி:139/2
சோத்தம் பிரான் என்று இரந்தாலும் கொள்ளாய் சுரி குழலாரொடு நீ போய்
கோத்து குரவை பிணைந்து இங்கு வந்தால் குணங்கொண்டு இடுவனோ நம்பீ – நாலாயி:143/1,2
அப்போது நான் உரப்ப போய் அடிசிலும் உண்டிலை ஆள்வாய் – நாலாயி:194/2
மை ஆர் கண்ட மட ஆய்ச்சியர் மக்களை மையன்மை செய்து அவர் பின் போய்
கொய் ஆர் பூம் துகில் பற்றி தனி நின்று குற்றம் பலபல செய்தாய் – நாலாயி:226/1,2
மிடறு மெழுமெழுத்து ஓட வெண்ணெய் விழுங்கி போய்
படிறு பல செய்து இ பாடி எங்கும் திரியாமே – நாலாயி:239/1,2
சிற்றாடையும் சிறுப்பத்திரமும் இவை கட்டிலின் மேல் வைத்து போய்
கற்றாயரோடு நீ கன்றுகள் மேய்த்து கலந்து உடன் வந்தாய் போலும் – நாலாயி:248/3,4
நாடும் ஊரும் அறியவே போய் நல்ல துழாய் அலங்கல் – நாலாயி:290/1
பொட்ட போய் புறப்பட்டு நின்று இவள் பூவை பூவண்ணா என்னும் – நாலாயி:291/3
மல்லரை அட்டவன் பின் போய் மதுரை புறம் புக்காள்-கொலோ – நாலாயி:297/4
ஆயர்களோடு போய் ஆநிரை காத்து அணி – நாலாயி:315/2
கான் அமரும் கல் அதர் போய் காடு உறைந்த காலத்து – நாலாயி:322/2
எண்ண கண்ட விரல்களால் இறைப்போதும் எண்ணகிலாது போய்
உண்ண கண்ட தம் ஊத்தை வாய்க்கு கவளம் உந்துகின்றார்களே – நாலாயி:362/3,4
ஆமையின் முதுகத்திடை குதிகொண்டு தூ மலர் சாடி போய்
தீமை செய்து இள வாளைகள் விளையாடு நீர் திருக்கோட்டியூர் – நாலாயி:364/1,2
தங்கையை மூக்கும் தமையனை தலையும் தடிந்த எம் தாசரதி போய்
எங்கும் தன் புகழா இருந்து அரசாண்ட எம் புருடோத்தமன் இருக்கை – நாலாயி:391/1,2
மா தவத்தோன் புத்திரன் போய் மறி கடல்வாய் மாண்டானை – நாலாயி:402/1
உனக்கு பணிசெய்திருக்கும் தவம் உடையேன் இனி போய் ஒருவன் – நாலாயி:455/1
இத்தனை காலமும் போய் கிறிப்பட்டேன் இனி உன்னை போகல் ஒட்டேன் – நாலாயி:460/2
கிள்ளி களைந்தானை கீர்த்திமை பாடி போய்
பிள்ளைகள் எல்லாரும் பாவை களம் புக்கார் – நாலாயி:486/2,3
இன்னிசையால் சொன்ன மாலை ஈரைந்தும் வல்லவர் தாம் போய்
மன்னிய மாதவனோடு வைகுந்தம் புக்கு இருப்பாரே – நாலாயி:533/3,4
போய் தீர்த்தம் ஆடாதே நின்ற புணர் மருதம் – நாலாயி:572/1
மேல் தோன்றி பூக்காள் மேல் உலகங்களின் மீது போய்
மேல் தோன்றும் சோதி வேத முதல்வர் வலம் கையில் – நாலாயி:598/1,2
பெற்றிருந்தாளை ஒழியவே போய் பேர்த்து ஒரு தாய் இல் வளர்ந்த நம்பி – நாலாயி:617/3
இங்குத்தை வாழ்வை ஒழியவே போய் யமுனை கரைக்கு என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:620/4
இம்மை பிறவி செய்யாதே இனி போய் செய்யும் தவம்தான் என் – நாலாயி:635/2
மெய் சிலை கரு மேகம் ஒன்று தம் நெஞ்சில் நின்று திகழ போய்
மெய் சிலிர்ப்பவர் தம்மையே நினைந்து என் மனம் மெய் சிலிர்க்குமே – நாலாயி:662/3,4
எங்கு போய் உய்கேன் உன் இணை அடியே அடையல் அல்லால் – நாலாயி:692/2
எங்கும் போய் கரை காணாது எறி கடல்வாய் மீண்டு ஏயும் – நாலாயி:692/3
இற்றை இரவிடை ஏமத்து என்னை இன் அணை மேல் இட்டு அகன்று நீ போய்
அற்றை இரவும் ஓர் பிற்றை நாளும் அரிவையரோடும் அணைந்து வந்தாய் – நாலாயி:703/2,3
பத்தி உடை குகன் கடத்த வனம் போய் புக்கு பரதனுக்கு பாதுகமும் அரசும் ஈந்து – நாலாயி:744/2
குரக்கின படை கொடு குரை கடலின் மீது போய்
அரக்கர் அங்கு அரங்க வெம் சரம் துரந்த ஆதி நீ – நாலாயி:783/1,2
ஈனமாய எட்டும் நீக்கி ஏதம் இன்றி மீது போய்
வானம் ஆள வல்லையேல் வணங்கி வாழ்த்து என் நெஞ்சமே – நாலாயி:865/1,2
இ சுவை தவிர யான் போய் இந்திரலோகம் ஆளும் – நாலாயி:873/3
அம்பர தலத்தின்-நின்று அகல்கின்றது இருள் போய் அரங்கத்தம்மா பள்ளி எழுந்தருளாயே – நாலாயி:924/4
முனைத்த சீற்றம் விண் சுட போய் மூ_உலகும் பிறவும் – நாலாயி:1014/1
காய்த்த வாகை நெற்று ஒலிப்ப கல் அதர் வேய் கழை போய்
தேய்த்த தீயால் விண் சிவக்கும் சிங்கவேள்குன்றமே – நாலாயி:1015/3,4
கொண்டு போய் இடவும் அது கண்டு என் நெஞ்சம் என்பாய் – நாலாயி:1050/2
மேவி ஆட்கொண்டு போய் விசும்பு ஏற வைக்கும் எந்தை – நாலாயி:1051/2
பட நாகத்து_அணை கிடந்து அன்று அவுணர் கோனை பட வெகுண்டு மருது இடை போய் பழன வேலி – நாலாயி:1097/1
நென்னல் போய் வரும் என்றுஎன்று எண்ணி இராமை என் மனத்தே புகுந்தது – நாலாயி:1190/1
செந்நெல் கூழை வரம்பு ஒரீஇ அரிவார் முகத்து எழு வாளை போய் கரும்பு – நாலாயி:1190/3
கொங்கு செண்பகம் மல்லிகை மலர் புல்கி இன் இள வண்டு போய் இளம் – நாலாயி:1195/3
இன் துணைவனொடும் போய் எழில் ஆலி புகுவர்-கொலோ – நாலாயி:1213/4
மற்று எல்லாம் கைதொழ போய் வயல் ஆலி புகுவர்-கொலோ – நாலாயி:1215/4
தூவி சேர் அன்னம் அன்ன நடையாள் நெடுமாலொடும் போய்
வாவி அம் தண் பணை சூழ் வயல் ஆலி புகுவர்-கொலோ – நாலாயி:1216/3,4
மின் அனைய நுண் மருங்குல் மெல்லியற்கா இலங்கை_வேந்தன் முடி ஒரு பதும் தோள் இருபதும் போய் உதிர – நாலாயி:1232/1
திருமடந்தை மண்மடந்தை இருபாலும் திகழ தீவினைகள் போய் அகல அடியவர்கட்கு என்றும் – நாலாயி:1238/1
வாள் நெடும் கண் மலர் கூந்தல் மைதிலிக்கா இலங்கை_மன்னன் முடி ஒரு பதும் தோள் இருபதும் போய் உதிர – நாலாயி:1243/1
சாடு போய் விழ தாள் நிமிர்ந்து ஈசன் தன் படையொடும் கிளையோடும் – நாலாயி:1262/1
ஆடு வான் கொடி அகல் விசும்பு அணவி போய் பகலவன் ஒளி மறைக்கும் – நாலாயி:1262/3
பாளை வான் கமுகு ஊடு உயர் தெங்கின் வண் பழம் விழ வெருவி போய்
வாளை பாய் தடம் சூழ்தரு நாங்கூர் வண்புருடோத்தமமே – நாலாயி:1265/3,4
குந்தி வாழையின் கொழும் கனி நுகர்ந்து தன் குருளையை தழுவி போய்
மந்தி மாம்பணை மேல் வைகும் நாங்கூர் வண்புருடோத்தமமே – நாலாயி:1266/3,4
வெம் கதிர் பரிதி வட்டத்து ஊடு போய் விளங்குவாரே – நாலாயி:1297/4
பட அரவு அல்குல் பாவை நல்லார்கள் பயிற்றிய நாடகத்து ஒலி போய்
அடை புடை தழுவி அண்டம் நின்று அதிரும் திருவெள்ளியங்குடி அதுவே – நாலாயி:1340/3,4
பள்ள செறுவில் கயல் உகள பழன கழனி அதனுள் போய்
புள்ளு பிள்ளைக்கு இரை தேடும் புள்ளம்பூதங்குடி தானே – நாலாயி:1349/3,4
மன்னி உலகம் ஆண்டு போய் வானோர் வணங்க வாழ்வாரே – நாலாயி:1517/4
மறை ஆரும் பெரு வேள்வி கொழும் புகை போய் வளர்ந்து எங்கும் – நாலாயி:1536/1
என் நெஞ்சத்துள் இருந்து இங்கு இனி போய் பிறர் ஒருவர் – நாலாயி:1564/2
மணம் மருவு தோள் ஆய்ச்சி ஆர்க்க போய் உரலோடும் – நாலாயி:1671/3
எந்தாய் போய் அறியாய் இதுவே அமையாதோ – நாலாயி:1732/2
அண்டம் போய் ஆட்சி அவர்க்கு அது அறிந்தோமே – நாலாயி:1747/4
மங்கை நல்லாய் தொழுதும் எழு போய் அவன் மன்னும் ஊர் – நாலாயி:1771/3
பரவி நெஞ்சே தொழுதும் எழு போய் அவன் பாலம் ஆய் – நாலாயி:1774/1
சுழன்று இலங்கு வெம் கதிரோன் தேரோடும் போய் மறைந்தான் – நாலாயி:1783/1
தேனுகன் ஆவி போய் உக அங்கு ஓர் செழும் திரள் பனங்கனி உதிர – நாலாயி:1824/1
நெருநல் கண்டது நீர்மலை இன்று போய்
கரு நெல் சூழ் கண்ணமங்கையுள் காண்டுமே – நாலாயி:1848/3,4
மின்னை வேங்கடத்து உச்சியில் கண்டு போய்
என்னை ஆளுடை ஈசனை எம்பிரான்-தன்னை – நாலாயி:1849/2,3
மாலை ஆலியில் கண்டு மகிழ்ந்து போய்
ஞாலம் உன்னியை காண்டும் நாங்கூரிலே – நாலாயி:1850/3,4
பிளக்கும் மைந்தனை பேரில் வணங்கி போய்
அளப்பு_இல் ஆர் அமுதை அமரர்க்கு அருள் – நாலாயி:1851/2,3
தேனை நீள் வயல் சேறையில் கண்டு போய்
ஆனை வாட்டி அருளும் அமரர்-தம் – நாலாயி:1853/2,3
மாந்து அழுந்தையில் கண்டு மகிழ்ந்து போய்
பாந்தள் பாழியில் பள்ளி விரும்பிய – நாலாயி:1854/2,3
தொத்தை மாலிருஞ்சோலை தொழுது போய்
முத்தினை மணியை மணி மாணிக்க – நாலாயி:1855/2,3
கொம்பு உலாம் பொழில் கோட்டியூர் கண்டு போய்
நம்பனை சென்று காண்டும் நாவாயுளே – நாலாயி:1856/3,4
மற்றாரும் அஞ்ச போய் வஞ்ச பெண் நஞ்சு உண்ட – நாலாயி:1891/3
துடைத்திட்டு அவரை தனக்கு ஆக்க என்ன தெளியா அரக்கர் திறல் போய் அவிய – நாலாயி:1904/2
உச்சியில் முத்தி வளர்த்து எடுத்தேனுக்கு உரைத்திலன் தான் இன்று போய்
பச்சிலை பூம் கடம்பு ஏறி விசைகொண்டு பாய்ந்து புக்கு ஆயிர வாய் – நாலாயி:1919/2,3
ஆடி அசைந்து ஆய் மடவாரொடு நீ போய்
கூடி குரவை பிணை கோமள பிள்ளாய் – நாலாயி:1930/1,2
வெம் சுடர் போய் விடியாமல் எவ்விடம் புக்கதோ – நாலாயி:1969/3
பூ மரு கோலம் நம் பெண்மை சிந்தித்து இராது போய்
தூ மலர் நீர் கொடு தோழி நாம் தொழுது ஏத்தினால் – நாலாயி:1970/2,3
கான் அமரும் கல் அதர் போய் காடு உறைந்தான் காண் ஏடீ – நாலாயி:1992/2
கான் அமரும் கல் அதர் போய் காடு உறைந்த பொன் அடிக்கள் – நாலாயி:1992/3
தந்தை தளை கழல தோன்றி போய் ஆய்ப்பாடி – நாலாயி:1993/1
ஆழ் கடல் சூழ் வையகத்தார் ஏச போய் ஆய்ப்பாடி – நாலாயி:1994/1
அறியாதார்க்கு ஆன் ஆயன் ஆகி போய் ஆய்ப்பாடி – நாலாயி:1995/1
போய் இருக்க மற்று இங்கு ஓர் புது தெய்வம் கொண்டாடும் தொண்டீர் பெற்ற – நாலாயி:2007/3
எண் மதியும் கடந்து அண்டம் மீது போகி இரு விசும்பினூடு போய் எழுந்து மேலை – நாலாயி:2056/2
மருது இடை போய் மண் அளந்த மால் – நாலாயி:2099/4
போய் நாடிக்கொள்ளும் புரிந்து – நாலாயி:2111/4
புணர் மருதின் ஊடு போய் பூம் குருந்தம் சாய்த்து – நாலாயி:2143/1
பிரிந்தது சீதையை மான் பின் போய் புரிந்ததுவும் – நாலாயி:2196/2
மணந்தாய் மலர்_மகள் தோள் மாலே மணந்தாய் போய்
வேய் இரும் சாரல் வியல் இரு ஞாலம் சூழ் – நாலாயி:2229/2,3
பெருத்த எருத்தம் கோடு ஒசிய பெண் நசையின் பின் போய்
எருத்து இறுத்த நல் ஆயர் ஏறு – நாலாயி:2243/3,4
ஆகாயம் ஊடறுத்து அண்டம் போய் நீண்டதே – நாலாயி:2294/3
மன்னு மணி முடி நீண்டு அண்டம் போய் எண் திசையும் – நாலாயி:2322/1
அண்டம் போய் நீர் தெறிப்ப அன்று கடல் கடைந்தான் – நாலாயி:2327/3
மா வாய் உரம் பிளந்து மா மருதின் ஊடு போய்
தேவாசுரம் பொருதாய் செற்று – நாலாயி:2329/3,4
கீளா மருது இடை போய் கேழலாய் மீளாது – நாலாயி:2335/2
முற்ற காத்து ஊடு போய் உண்டு உதைத்து கற்று – நாலாயி:2341/2
சென்று விளையாடும் தீம் கழை போய் வென்று – நாலாயி:2353/2
நிலமே புரண்டு போய் வீழ சலமே தான் – நாலாயி:2355/2
கவியினார் கை புனைந்து கண் ஆர் கழல் போய்
செவியின் ஆர் கேள்வியராய் சேர்ந்தார் புவியினார் – நாலாயி:2366/1,2
வேய் கழை போய் விண் திறக்கும் வேங்கடமே மேல் ஒரு நாள் – நாலாயி:2370/3
அலம்பிய சேவடி போய் அண்டம் புலம்பிய தோள் – நாலாயி:2371/2
மதித்தாய் போய் நான்கில் மதியார் போய் வீழ – நாலாயி:2393/1
மதித்தாய் போய் நான்கில் மதியார் போய் வீழ – நாலாயி:2393/1
விடற்கு இரண்டும் போய் இரண்டின் வீடு – நாலாயி:2393/4
தட நெஞ்சம் கீண்ட பிரானார் தமது அடி கீழ் விட போய்
திட நெஞ்சமாய் எம்மை நீத்து இன்றுதாறும் திரிகின்றதே – நாலாயி:2523/3,4
அழைக்கும் கரும் கடல் வெண் திரை கைக்கொண்டு போய் அலர்வாய் – நாலாயி:2529/1
கழல் தலம் ஒன்றே நிலம் முழுது ஆயிற்று ஒரு கழல் போய்
நிழல் தர எல்லா விசும்பும் நிறைந்தது நீண்ட அண்டத்து – நாலாயி:2535/1,2
இடம் போய் விரிந்து இ உலகு_அளந்தான் எழில் ஆர் தண் துழாய் – நாலாயி:2553/1
எழுவதும் மீண்டே படுவதும் பட்டு எனை ஊழிகள் போய்
கழிவதும் கண்டு கண்டு எள்கல் அல்லால் இமையோர்கள் குழாம் – நாலாயி:2574/1,2
போய் ஒன்று சொல்லி என் போ நெஞ்சே நீ என்றும் – நாலாயி:2596/2
பேயார் முலை கொடுத்தார் பேயராய் நீ யார் போய்
தேம்பு ஊண் சுவைத்து ஊன் அறிந்து அறிந்தும் தீவினை ஆம் – நாலாயி:2598/2,3
போய் உபகாரம் பொலிய கொள்ளாது அவன் புகழே – நாலாயி:2623/3
போய் போஒய் வெம் நரகில் பூவியேல் தீ பால – நாலாயி:2624/2
காடானும் ஆதானும் கைக்கொள்ளார் ஊடே போய்
பேர் ஓதம் சிந்து திரை கண்வளரும் பேராளன் – நாலாயி:2643/2,3
பின் துரக்கும் காற்று இழந்த சூல் கொண்டல் பேர்ந்தும் போய்
வன் திரை-கண் வந்து அணைந்த வாய்மைத்தே அன்று – நாலாயி:2647/1,2
கார் ஆர் திருமேனி காணும் அளவும் போய்
சீர் ஆர் திருவேங்கடமே திருக்கோவலூரே – நாலாயி:2706/2,3
அன்னது ஓர் இல்லியின் ஊடு போய் வீடு என்னும் – நாலாயி:2719/2
கல் நவில் தோள் காளையை கைப்பிடித்து மீண்டும் போய்
பொன் நவிலும் ஆகம் புணர்ந்திலளே பூம் கங்கை – நாலாயி:2743/1,2
பொன் வரை ஆகம் தழீஇ கொண்டு போய் தனது – நாலாயி:2746/1
அன்ன அரும் தவத்தின் ஊடு போய் ஆயிரம் தோள் – நாலாயி:2751/5
மின் ஆர் மணி முடி போய் விண் தடவ மேல் எடுத்த – நாலாயி:2770/2
பொன் ஆர் கனை கழல் கால் ஏழ்_உலகும் போய் கடந்து அங்கு – நாலாயி:2771/1
இருளின் திணி வண்ணம் மா நீர் கழியே போய்
மருளுற்று இராப்பகல் துஞ்சிலும் நீ துஞ்சாயால் – நாலாயி:3016/1,2
மா வாய் பிளந்து மருதிடை போய் மண் அளந்த – நாலாயி:3018/3
வெம் மின் ஒளி வெயில் கானகம் போய் குமை தின்பர்கள் – நாலாயி:3232/3
அஃகாமல் கற்பவர் ஆழ் துயர் போய் உய்யற்பாலரே – நாலாயி:3241/4
போம் இள நாகத்தின் பின் போய் அவன் கிடக்கை ஈது என்னும் – நாலாயி:3268/2
பணிந்து இவள் நோய் இது தீர்த்து கொள்ளாது போய்
ஏதம் பறைந்து அல்ல செய்து கள் ஊடு கலாய் தூய் – நாலாயி:3293/2,3
போய் முதல் சாய்த்து புள் வாய் பிளந்து களிறு அட்ட – நாலாயி:3370/2
இறந்து போய் வைகுந்தம் சேராவாறு எங்ஙனேயோ – நாலாயி:3384/4
கள்ள வேடத்தை கொண்டு போய் புரம் புக்க ஆறும் கலந்து அசுரரை – நாலாயி:3443/1
பூண்டு அன்று அன்னை புலம்ப போய் அங்கு ஓர் ஆய் குலம் புக்கதும் – நாலாயி:3488/2
பண்ணி மாயங்கள் செய்து சேனையை பாழ்பட நூற்றிட்டு போய்
விண் மிசை தன தாமமே புக மேவிய சோதி-தன் தாள் – நாலாயி:3493/2,3
பாவை போய் இனி தண் பழன திருக்கோளூர்க்கே – நாலாயி:3519/3
தேவி போய் இனி தன் திருமால் திருக்கோளூரில் – நாலாயி:3521/2
இன்று எனக்கு உதவாது அகன்ற இள_மான் இனி போய்
தென் திசை திலதம் அனைய திருக்கோளூர்க்கே – நாலாயி:3522/1,2
அல்லும் நன் பகலும் நெடுமால் என்று அழைத்து இனி போய்
செல்வம் மல்கி அவன் கிடந்த திருக்கோளுர்க்கே – நாலாயி:3523/2,3
ஈரியாய் இருப்பாள் இது எல்லாம் கிடக்க இனி போய்
சேரி பல் பழி தூஉய் இரைப்ப திருக்கோளூர்க்கே – நாலாயி:3525/2,3
நினைக்கிலேன் தெய்வங்காள் நெடும் கண் இள_மான் இனி போய்
அனைத்து உலகும் உடைய அரவிந்தலோசனனை – நாலாயி:3526/1,2
நான் இ தனி நெஞ்சம் காக்கமாட்டேன் என் வசம் அன்று இது இராப்பகல் போய்
தேன் மொய்த்த பூம் பொழில் தண் பணை சூழ் தென் திருப்பேரெயில் வீற்றிருந்த – நாலாயி:3584/2,3
முனிந்து சகடம் உதைத்து மாய பேய் முலை உண்டு மருது இடை போய்
கனிந்த விளவுக்கு கன்று எறிந்த கண்ணபிரானுக்கு என் பெண்மை தோற்றேன் – நாலாயி:3587/1,2
வடமொழி மறைவாணர் வேள்வியுள் நெய் அழல் வான் புகை போய்
திட விசும்பில் அமரர் நாட்டை மறைக்கும் தண் திருப்புலியூர் – நாலாயி:3766/2,3
வியன் மூ_உலகு பெறினும் போய் தானே தானே ஆனாலும் – நாலாயி:3771/1
இன்று போய் புகுதிராகில் எழுமையும் ஏதம் சாரா – நாலாயி:3903/1
நமர்களோ சொல்ல கேள்-மின் நாமும் போய் நணுகவேண்டும் – நாலாயி:3907/3
ஐந்தினோடு ஐந்தும் வல்லார் அணைவர் போய் அமர் உலகில் – நாலாயி:3912/3
மா மணி_வண்ணா உன் செங்கமல வண்ண மெல் மலர் அடி நோவ நீ போய்
ஆ மகிழ்ந்து உகந்து அவை மேய்க்கின்று உன்னோடு அசுரர்கள் தலைப்பெய்யில் எவன்-கொல் ஆங்கே – நாலாயி:3919/3,4

மேல்

---

போய்ப்பாடு (2)

போய்ப்பாடு உடைய நின் தந்தையும் தாழ்த்தான் பொரு திறல் கஞ்சன் கடியன் – நாலாயி:139/1
போல்வன சங்கங்கள் போய்ப்பாடு உடையனவே – நாலாயி:499/5

மேல்

---

போய்வரும் (1)

அன்னன்ன சொல்லா பெடையொடும் போய்வரும் நீலம் உண்ட – நாலாயி:2506/2

மேல்

---

போய்விடாதே (1)

ஓடிஓடி போய்விடாதே உத்தமா நீ முலை உணாயே – நாலாயி:137/4

மேல்

---

போய (4)

போய பிழையும் புகுதருவான் நின்றனவும் – நாலாயி:478/7
போகின்ற காலங்கள் போய காலங்கள் போகு காலங்கள் தாய் தந்தை உயிர் – நாலாயி:3073/1
பொருந்திய மா மருதின் இடை போய எம் – நாலாயி:3207/1
பணிமொழி நினை-தொறும் ஆவி வேமால் பகல் நிரை மேய்க்கிய போய கண்ணா – நாலாயி:3917/1

மேல்

---

போயிருந்து (2)

போயிருந்து அங்கு ஒரு பூத வடிவுகொண்டு உன் மகன் இன்று நங்காய் – நாலாயி:1914/3
போயிருந்து நின் புள்ளுவம் அறியாதவர்க்கு உரை நம்பீ நின் செய்ய – நாலாயி:3464/1

மேல்

---

போயிருந்தே (1)

ஆகள் போகவிட்டு குழல் ஊது போயிருந்தே – நாலாயி:3463/4

மேல்

---

போயிற்று (4)

புலம்பின புட்களும் பூம் பொழில்களின்வாய் போயிற்று கங்குல் புகுந்தது புலரி – நாலாயி:921/1
சிந்தை போயிற்று திருவருள் அவனிடை பெறும் அளவு இருந்தேனை – நாலாயி:1688/2
தேரும் போயிற்று திசைகளும் மறைந்தன செய்வது ஒன்று அறியேனே – நாலாயி:1689/4
பொலிக பொலிக பொலிக போயிற்று வல் உயிர் சாபம் – நாலாயி:3352/1

மேல்

---

போயின (6)

போயின பூம் கொடியாள் புனல் ஆலி புகுவர்-கொலோ – நாலாயி:1212/4
போயின பூம் கொடியாள் புனல் ஆலி புகுவர் என்று – நாலாயி:1217/2
தாரின் ஆசையில் போயின நெஞ்சமும் தாழ்ந்தது ஓர் துணை காணேன் – நாலாயி:1689/2
போர்ப்பது ஓர் பொன் படம் தந்து போனான் போயின ஊர் அறியேன் என் கொங்கை – நாலாயி:1796/2
பழுதே பல பகலும் போயின என்று அஞ்சி – நாலாயி:2097/1
மெலியும் மட நெஞ்சினார் தந்து போயின வேதனையே – நாலாயி:2555/4

மேல்

---

போயினவால் (1)

எளிமையால் இட்டு என்னை ஈடழிய போயினவால்
குளிர் அருவி வேங்கடத்து என் கோவிந்தன் குணம் பாடி – நாலாயி:579/2,3

மேல்

---

போயினவும் (1)

ஏழ்_உலகும் தாயினவும் எண் திசையும் போயினவும்
சூழ் அரவ பொங்கு அணையான் தோள் – நாலாயி:2143/3,4

மேல்

---

போயினாய் (1)

புள்ளின் வாய் பிளந்தாய் மருது இடை போயினாய் எருது ஏழ் அடர்த்த என் – நாலாயி:3415/1

மேல்

---

போயினார் (1)

நெஞ்சம் நிறைகொண்டு போயினார் நினைகின்றிலர் – நாலாயி:1969/2

மேல்

---

போயினாரே (2)

பொரு கயல் கண் நீர் அரும்ப புலவி தந்து புனல் அரங்கம் ஊர் என்று போயினாரே – நாலாயி:2075/4
பொன் அலர்ந்த நறும் செருந்தி பொழிலினூடே புனல் அரங்கம் ஊர் என்று போயினாரே – நாலாயி:2076/4

மேல்

---

போயினால் (2)

போயினால் பின்னை இ திசைக்கு என்றும் பிணை கொடுக்கிலும் போக ஒட்டாரே – நாலாயி:372/4
இங்கு என்னுள் புகுந்தாய் இனி போயினால் அறையோ – நாலாயி:1195/2

மேல்

---

போயினாள் (2)

தந்தையும் தாயும் உற்றாரும் நிற்க தனிவழி போயினாள் என்னும் சொல்லு – நாலாயி:619/1
கண்டு தான் கண்ணபுரம் தொழ போயினாள்
வண்டு உலாம் கோதை என் பேதை மணி நிறம் – நாலாயி:1665/2,3

மேல்

---

போர் (74)

படை போர் புக்கு முழங்கும் அ பாஞ்சசன்னியமும் பல்லாண்டே – நாலாயி:2/4
ஐய எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை ஆயர்கள் போர் ஏறே ஆடுக ஆடுகவே – நாலாயி:64/4
ஆள எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை ஆயர்கள் போர் ஏறே ஆடுக ஆடுகவே – நாலாயி:65/4
அம்ம எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை ஆயர்கள் போர் ஏறே ஆடுக ஆடுகவே – நாலாயி:66/4
ஆனை எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை ஆயர்கள் போர் ஏறே ஆடுக ஆடுகவே – நாலாயி:67/4
அத்த எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை ஆயர்கள் போர் ஏறே ஆடுக ஆடுகவே – நாலாயி:68/4
ஆய எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை ஆயர்கள் போர் ஏறே ஆடுக ஆடுகவே – நாலாயி:69/4
அப்ப எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை ஆயர்கள் போர் ஏறே ஆடுக ஆடுகவே – நாலாயி:70/4
போர் உய்த்து வந்து புகுந்தவர் மண் ஆள – நாலாயி:80/2
போர் ஒக்க பண்ணி இ பூமி பொறை தீர்ப்பான் – நாலாயி:102/1
ஆர தழுவாய் வந்து அச்சோஅச்சோ ஆயர்கள் போர் ஏறே அச்சோஅச்சோ – நாலாயி:102/4
கடி ஆர் பொழில் அணி வேங்கடவா கரும் போர் ஏறே நீ உகக்கும் – நாலாயி:247/1
பற்றார் நடுங்க முன் பாஞ்சசன்னியத்தை வாய்வைத்த போர் ஏறே என் – நாலாயி:248/1
போர் காலத்து எழுந்தருளி பொருதவனார் பேர் சொல்லி – நாலாயி:584/2
போர் களிறு பொரும் மாலிருஞ்சோலை அம் பூம் புறவில் – நாலாயி:588/1
போர் கோலம் செய்து போர விடுத்தவன் எங்கு உற்றான் – நாலாயி:597/2
போர் ஆழி அம்மானை கண்டு துள்ளி பூதலத்தில் என்று-கொலோ புரளும் நாளே – நாலாயி:655/4
பொய் சிலை குரல் ஏற்று எருத்தம் இறுத்த போர் அரவு ஈர்த்த கோன் – நாலாயி:662/1
பொற்றை உற்ற முற்றல் யானை போர் எதிர்ந்து வந்ததை – நாலாயி:803/1
வைது நின்னை வல்லவா பழித்தவர்க்கும் மாறு_இல் போர்
செய்து நின்ன செற்ற தீயில் வெந்தவர்க்கும் வந்து உனை – நாலாயி:862/1,2
போர் கொள் வேங்கைகள் புன வரை தழுவிய பூம் பொழில் இமயத்துள் – நாலாயி:964/2
போர் ஆனை கொம்பு ஒசித்த போர் ஏற்றினை புணர் மருதம் இற நடந்த பொன் குன்றினை – நாலாயி:1088/3
போர் ஆனை கொம்பு ஒசித்த போர் ஏற்றினை புணர் மருதம் இற நடந்த பொன் குன்றினை – நாலாயி:1088/3
பூண் ஆகம் பிளவு எடுத்த போர் வல்லோனை பொரு கடலுள் துயில் அமர்ந்த புள் ஊர்தியை – நாலாயி:1094/2
கடம் ஆரும் கரும் களிறு வல்லான் வெல் போர் கலிகன்றி ஒலிசெய்த இன்ப பாடல் – நாலாயி:1097/3
தாங்கு_அரும் போர் மாலி பட பறவை ஊர்ந்து தராதலத்தோர் குறை முடித்த தன்மையானை – நாலாயி:1141/1
போர் ஏறு ஒன்று உடையானும் அளகை_கோனும் புரந்தரனும் நான்முகனும் பொருந்தும் ஊர் போல் – நாலாயி:1145/3
போர் ஆனை கொம்பு ஒசித்த புள் பாகன் என் அம்மான் – நாலாயி:1203/2
பல் அரசு அவிந்து வீழ பாரத போர் முடித்தாய் – நாலாயி:1303/2
விளைத்த வெம் போர் விறல் வாள் அரக்கன் நகர் பாழ்பட – நாலாயி:1381/1
போர் ஆளும் சிலை அதனால் பொரு கணைகள் போக்குவித்தாய் என்று நாளும் – நாலாயி:1581/2
பொன்றாமை அதனுக்கு அருள்செய்த போர் ஏற்றை – நாலாயி:1601/2
பொரு வரை முன் போர் தொலைத்த பொன் ஆழி மற்று ஒரு கை என்கின்றாளால் – நாலாயி:1649/2
போர் ஆனை கொம்பு ஒசித்த புள்பாகன் என் அம்மான் என்கின்றாளால் – நாலாயி:1651/2
வெற்றி போர் இந்திரற்கும் இந்திரனே ஒக்குமால் என்கின்றாளால் – நாலாயி:1655/2
செய்த வெம் போர் நம்பரனை செழும் தண் கானல் மணம் நாறும் – நாலாயி:1724/3
பூ அலர் நீள் முடி நந்தன் தன் போர் ஏறே – நாலாயி:1893/3
வெற்றி போர் கடல் அரையன் விழுங்காமல் தான் விழுங்கி உய்யக்கொண்ட – நாலாயி:2004/3
கொற்ற போர் ஆழியான் குணம் பரவா சிறு தொண்டர் கொடிய ஆறே – நாலாயி:2004/4
பொறி வாசல் போர் கதவம் சாத்தி அறிவானாம் – நாலாயி:2085/2
போர் ஆழி கையால் பொருது – நாலாயி:2089/4
போர் கோடு ஒசித்தனவும் பூம் குருந்தம் சாய்த்தனவும் – நாலாயி:2108/3
போர் ஆழி ஏந்தினான் பொன் மலர் சேவடியை – நாலாயி:2188/3
அதவி போர் யானை ஒசித்து பதவியாய் – நாலாயி:2270/2
மிடைந்தது பாரத வெம் போர் உடைந்ததுவும் – நாலாயி:2309/2
போர் மாள வெம் கதிரோன் மாய பொழில் மறைய – நாலாயி:2397/3
சின போர் சுவேதனை சேனாபதியாய் – நாலாயி:2405/3
மன போர் முடிக்கும் வகை – நாலாயி:2405/4
தரித்திருந்தேன் ஆகவே தாரா கண போர்
விரித்து உரைத்த வெம் நாகத்து உன்னை தெரித்து எழுதி – நாலாயி:2444/1,2
புல குண்டல புண்டரீகத்த போர் கெண்டை வல்லி ஒன்றால் – நாலாயி:2534/1
தழீஇக்கொண்டு போர் அவுணன் தன்னை சுழித்து எங்கும் – நாலாயி:2641/2
போர் ஆர் வேல் கண் மடவாள் போந்தனையும் பொய் உறக்கம் – நாலாயி:2685/9
போர் ஆர் நெடு வேலோன் பொன்_பெயரோன் ஆகத்தை – நாலாயி:2691/1
போர் ஆனை பொய்கைவாய் கோட்பட்டு நின்று அலறி – நாலாயி:2694/2
போர் ஆர் வேல் கண்ணீர் அவன் ஆகில் பூம் துழாய் – நாலாயி:2696/2
பொன் அனையார் பின்னும் திரு உறுக போர் வேந்தன் – நாலாயி:2738/3
பொன் இயலும் வேள்வி-கண் புக்கு இருந்து போர் வேந்தர் – நாலாயி:2769/1
பொன்னி மணி கொழிக்கும் பூம் குடந்தை போர் விடையை – நாலாயி:2772/2
பொன்னை மரகதத்தை புட்குழி எம் போர் ஏற்றை – நாலாயி:2773/5
அடியை தொடர்ந்து எழும் ஐவர்கட்காய் அன்று பாரத போர்
முடிய பரி நெடும் தேர் விடும் கோனை முழுது உணர்ந்த – நாலாயி:2841/1,2
பூம் பிணைய தண் துழாய் பொன் முடி அம் போர் ஏறே – நாலாயி:3059/4
பொன் முடி அம் போர் ஏற்றை எம்மானை நால் தடம் தோள் – நாலாயி:3060/1
கொல்லா மாக்கோல் கொலைசெய்து பாரத போர்
எல்லா சேனையும் இரு நிலத்து அவித்த எந்தாய் – நாலாயி:3134/1,2
திரிபுரம் செற்றவனும் மகனும் பின்னும் அங்கியும் போர் தொலைய – நாலாயி:3223/2
போர்ப்பாகு தான் செய்து அன்று ஐவரை வெல்வித்த மாய போர்
தேர்ப்பாகனார்க்கு இவள் சிந்தை துழாய் திசைக்கின்றதே – நாலாயி:3286/3,4
மாறு சேர் படை நூற்றுவர் மங்க ஓர் ஐவர்க்காய் அன்று மாய போர் பண்ணி – நாலாயி:3410/1
மாறு இல் போர் அரக்கன் மதிள் நீறு எழ செற்று உகந்த – நாலாயி:3460/3
மண் மிசை பெரும் பாரம் நீங்க ஓர் பாரத மா பெரும் போர்
பண்ணி மாயங்கள் செய்து சேனையை பாழ்பட நூற்றிட்டு போய் – நாலாயி:3493/1,2
கடுத்த போர் அவுணன் உடல் இரு பிளவா கைஉகிர் ஆண்ட எம் கடலே – நாலாயி:3673/3
ஆடல் பறவை உயர்த்த வெல் போர் ஆழிவலவனை ஆதரித்தே – நாலாயி:3685/4
போர் கடா அரசர் புறக்கிட மாடம் மீமிசை கஞ்சனை தகர்த்த – நாலாயி:3704/3
புகழும் பொரு படை ஏந்தி போர் புக்கு அசுரரை பொன்றுவித்தான் – நாலாயி:3761/3
போர் உற்ற வாடை தண் மல்லிகைப்பூ புது மணம் முகந்துகொண்டு எறியும் ஆலோ – நாலாயி:3875/4
புகழ் நின்ற புள் ஊர்தி போர் அரக்கர் குலம் கெடுத்தான் – நாலாயி:3954/3

மேல்

---

போர்-தன்னில் (1)

செய்த வெம் போர்-தன்னில் அங்கு ஓர் செம் சரத்தால் உருள – நாலாயி:1059/3

மேல்

---

போர்க்களத்து (1)

சல மா முகில் பல் கண போர்க்களத்து சரமாரி பொழிந்து எங்கும் பூசலிட்டு – நாலாயி:271/1

மேல்

---

போர்க்களமாக (1)

போர்க்களமாக நிருத்தம் செய்த பொய்கை கரைக்கு என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:621/4

மேல்

---

போர்கள் (2)

நீள் நிலத்தொடு வான் வியப்ப நிறை பெரும் போர்கள் செய்து – நாலாயி:3491/1
வாணபுரம் புக்கு முக்கண் பிரானை தொலைய வெம் போர்கள் செய்து – நாலாயி:3666/3

மேல்

---

போர்களே (1)

மிடைவதும் அசுரர்க்கு வெம் போர்களே
கடைவதும் கடலுள் அமுதம் என் மனம் – நாலாயி:3808/2,3

மேல்

---

போர்செய்ய (1)

தேர் ஏற்றி சேனை நடுவு போர்செய்ய சிக்கென கண்டார் உளர் – நாலாயி:332/4

மேல்

---

போர்த்த (2)

போர்த்த முத்தின் குப்பாய புகர் மால் யானை கன்றே போல் – நாலாயி:640/3
போர்த்த பிறப்பொடு நோயொடு மூப்பொடு இறப்பு இவை – நாலாயி:3614/2

மேல்

---

போர்த்தான் (1)

போர்த்தான் புகழ்கொண்டு புன்மையினேனிடை தான் புகுந்து – நாலாயி:2842/2

மேல்

---

போர்ப்பது (1)

போர்ப்பது ஓர் பொன் படம் தந்து போனான் போயின ஊர் அறியேன் என் கொங்கை – நாலாயி:1796/2

மேல்

---

போர்ப்பாகு (1)

போர்ப்பாகு தான் செய்து அன்று ஐவரை வெல்வித்த மாய போர் – நாலாயி:3286/3

மேல்

---

போர (5)

போர விடாய் எங்கள் பட்டை பூம் குருந்து ஏறியிராதே – நாலாயி:530/4
போர் கோலம் செய்து போர விடுத்தவன் எங்கு உற்றான் – நாலாயி:597/2
புண்ணை மறைய வரிந்து என்னை போர வைத்தாய் புறமே – நாலாயி:3345/4
எம் பரம் சாதிக்கலுற்று என்னை போர விட்டிட்டாயே – நாலாயி:3993/4
போர விட்டிட்டு என்னை நீ புறம் போக்கலுற்றால் பின்னை யான் – நாலாயி:3994/1

மேல்

---

போராது (1)

போராது ஒழியாதே போந்திடு நீ என்றேற்கு – நாலாயி:2700/5

மேல்

---

போராளன் (1)

போராளன் ஆயிரம் தோள் வாணன் மாள பொரு கடலை அரண் கடந்து புக்கு மிக்க – நாலாயி:2071/2

மேல்

---

போரில் (3)

கயம் கொள் புண் தலை களிறு உந்து வெம் திறல் கழல் மன்னர் பெரும் போரில்
மயங்க வெண் சங்கம் வாய் வைத்த மைந்தனும் வந்திலன் மறி கடல் நீர் – நாலாயி:1691/1,2
பன்னிய பாரம் பார் மகட்கு ஒழிய பாரத மா பெரும் போரில்
மன்னர்கள் மடிய மணி நெடும் திண் தேர் மைத்துனற்கு உய்த்த மா மாயன் – நாலாயி:1756/1,2
ஆராத போரில் அசுரர்களும் தானுமாய் – நாலாயி:2693/4

மேல்

---

போரினில் (1)

வேல் கொள் கை தலத்து அரசர் வெம் போரினில் விசயனுக்காய் மணி தேர் – நாலாயி:1156/1

மேல்

---

போரும்-கொல் (1)

போரும்-கொல் உரையீர் கொடியேன் கொடி பூவைகளே – நாலாயி:3518/4

மேல்

---

போல் (236)

தத்தி பதித்து தலைப்பெய்தால் போல் எங்கும் – நாலாயி:24/2
தந்த களிறு போல் தானே விளையாடும் – நாலாயி:30/2
காய மலர் நிறவா கரு முகில் போல் உருவா கானக மா மடுவில் காளியன் உச்சியிலே – நாலாயி:69/1
கோல நறும் பவள செம் துவர் வாயினிடை கோமள வெள்ளி முளை போல் சில பல் இலக – நாலாயி:72/2
செங்கமல கழலில் சிற்றிதழ் போல் விரலில் சேர் திகழ் ஆழிகளும் கிண்கிணியும் அரையில் – நாலாயி:73/1
படு மும்மத புனல் சோர வாரணம் பைய நின்று ஊர்வது போல்
உடன் கூடி கிண்கிணி ஆரவாரிப்ப உடை மணி பறை கறங்க – நாலாயி:86/2,3
பின்னை தொடர்ந்து ஓர் கரு மலை குட்டன் பெயர்ந்து அடியிடுவது போல்
பன்னி உலகம் பரவி ஓவா புகழ் பலதேவன் என்னும் – நாலாயி:90/2,3
இரு காலும் கொண்டு அங்கங்கு எழுதினால் போல் இலச்சினைபட நடந்து – நாலாயி:91/2
படர் பங்கைய மலர் வாய் நெகிழ பனி படு சிறு துளி போல்
இடம் கொண்ட செ வாய் ஊறிஊறி இற்று இற்று வீழ நின்று – நாலாயி:92/1,2
கடும் சே கழுத்தின் மணி குரல் போல் உடை மணி கணகணென – நாலாயி:92/3
வெண் புழுதி மேல் பெய்துகொண்டு அளைந்தது ஓர் வேழத்தின் கரும் கன்று போல்
தெண் புழுதி ஆடி திரிவிக்கிரமன் சிறு புகர்பட வியர்த்து – நாலாயி:94/1,2
மின் இயல் மேகம் விரைந்து எதிர்வந்தால் போல்
என் இடைக்கு ஓட்டரா அச்சோஅச்சோ எம்பெருமான் வாராய் அச்சோஅச்சோ – நாலாயி:97/3,4
கழல் மன்னர் சூழ கதிர் போல் விளங்கி – நாலாயி:101/1
மொட்டு நுனியில் முளைக்கின்ற முத்தே போல்
சொட்டுச்சொட்டு என்ன துளிக்கத்துளிக்க என் – நாலாயி:108/2,3
இரு மலை போல் எதிர்ந்த மல்லர் இருவர் அங்கம் எரிசெய்தாய் உன் – நாலாயி:135/1
அம் கமல போதகத்தில் அணி கொள் முத்தம் சிந்தினால் போல்
செங்கமல முகம் வியர்ப்ப தீமை செய்து இ முற்றத்தூடே – நாலாயி:136/1,2
வானத்து எழுந்த மழை முகில் போல் எங்கும் – நாலாயி:221/1
பொன் போல் மஞ்சனமாட்டி அமுது ஊட்டி போனேன் வருமளவு இப்பால் – நாலாயி:224/1
மின் போல் நுண் இடையாள் ஒரு கன்னியை வேற்று உருவம் செய்து வைத்த – நாலாயி:224/3
இந்திரன் போல் வரும் ஆய பிள்ளை எதிர்நின்று அங்கு இன வளை இழவேல் என்ன – நாலாயி:261/3
கடு வாய் சின வெம் கண் களிற்றினுக்கு கவளம் எடுத்து கொடுப்பான் அவன் போல்
அடிவாய் உற கையிட்டு எழ பறித்திட்டு அமரர் பெருமான் கொண்டு நின்ற மலை – நாலாயி:267/1,2
வானத்தில் உள்ளீர் வலியீர் உள்ளீரேல் அறையோ வந்து வாங்கு-மின் என்பவன் போல்
ஏனத்து உரு ஆகிய ஈசன் எந்தை இடவன் எழ வாங்கி எடுத்த மலை – நாலாயி:268/1,2
படங்கள் பலவும் உடை பாம்பு அரையன் படர் பூமியை தாங்கி கிடப்பவன் போல்
தடம் கை விரல் ஐந்தும் மலர வைத்து தாமோதரன் தாங்கு தட வரைதான் – நாலாயி:270/1,2
நலிவான் உற கேடகம் கோப்பவன் போல் நாராயணன் முன் முகம் காத்த மலை – நாலாயி:271/2
செய் தலை எழு நாற்று போல் அவன் செய்வன செய்துகொள்ள – நாலாயி:294/3
உரக மெல் அணையான் கையில் உறை சங்கம் போல் மட அன்னங்கள் – நாலாயி:363/1
ஊத்தை குழியில் அமுதம் பாய்வது போல் உங்கள் – நாலாயி:389/1
குன்று ஆடு கொழு முகில் போல் குவளைகள் போல் குரை கடல் போல் – நாலாயி:410/1
குன்று ஆடு கொழு முகில் போல் குவளைகள் போல் குரை கடல் போல் – நாலாயி:410/1
குன்று ஆடு கொழு முகில் போல் குவளைகள் போல் குரை கடல் போல்
நின்று ஆடு கண மயில் போல் நிறம் உடைய நெடுமால் ஊர் – நாலாயி:410/1,2
நின்று ஆடு கண மயில் போல் நிறம் உடைய நெடுமால் ஊர் – நாலாயி:410/2
எறிப்பு உடைய மணி வரை மேல் இளஞாயிறு எழுந்தால் போல் அரவணையின்வாய் – நாலாயி:418/3
உரம் பெற்ற மலர் கமலம் உலகு அளந்த சேவடி போல் உயர்ந்து காட்ட – நாலாயி:419/3
நெய் குடத்தை பற்றி ஏறும் எறும்புகள் போல் நிரந்து எங்கும் – நாலாயி:443/1
கடல் கடைந்து அமுதம் கொண்டு கலசத்தை நிறைத்தால் போல்
உடல் உருகி வாய் திறந்து மடுத்து உன்னை நிறைத்துக்கொண்டேன் – நாலாயி:466/1,2
பொன்னை கொண்டு உரைகல் மீதே நிறம் எழ உரைத்தால் போல்
உன்னை கொண்டு என் நாவகம்பால் மாற்று இன்றி உரைத்துக்கொண்டேன் – நாலாயி:467/1,2
பருப்பதத்து கயல் பொறித்த பாண்டியர் குல பதி போல்
திரு பொலிந்த சேவடி என் சென்னியின் மேல் பொறித்தாய் – நாலாயி:469/1,2
தட வரைவாய் மிளிர்ந்து மின்னும் தவள நெடும் கொடி போல்
சுடர் ஒளியாய் நெஞ்சின் உள்ளே தோன்றும் என் சோதி நம்பி – நாலாயி:472/1,2
கார் மேனி செம் கண் கதிர் மதியம் போல் முகத்தான் – நாலாயி:474/6
ஊழி முதல்வன் உருவம் போல் மெய் கறுத்து – நாலாயி:477/3
ஆழி போல் மின்னி வலம்புரி போல் நின்று அதிர்ந்து – நாலாயி:477/5
ஆழி போல் மின்னி வலம்புரி போல் நின்று அதிர்ந்து – நாலாயி:477/5
தாழாதே சார்ங்கம் உதைத்த சர மழை போல்
வாழ உலகினில் பெய்திடாய் நாங்களும் – நாலாயி:477/6,7
சங்கம் இருப்பார் போல் வந்து தலைப்பெய்தோம் – நாலாயி:495/3
திங்களும் ஆதித்தியனும் எழுந்தால் போல்
அம் கண் இரண்டும் கொண்டு எங்கள் மேல் நோக்குதியேல் – நாலாயி:495/6,7
கரு உடை முகில்_வண்ணன் காயா_வண்ணன் கருவிளை போல் வண்ணன் கமல வண்ண – நாலாயி:509/3
பெய்யு மா முகில் போல் வண்ணா உன்தன் பேச்சும் செய்கையும் எங்களை – நாலாயி:517/1
இடை உவாவில் வந்து எழுந்தாலே போல் நீயும் – நாலாயி:569/2
சந்திர மண்டலம் போல் தாமோதரன் கையில் – நாலாயி:570/1
செங்கமல நாள்மலர் மேல் தேன் நுகரும் அன்னம் போல்
செம் கண் கரு மேனி வாசுதேவனுடைய – நாலாயி:573/1,2
மது வாயில் கொண்டால் போல் மாதவன்-தன் வாய் அமுதம் – நாலாயி:575/2
விண் நீல மேலாப்பு விரித்தால் போல் மேகங்காள் – நாலாயி:577/1
உலங்கு உண்ட விளங்கனி போல் உள் மெலிய புகுந்து என்னை – நாலாயி:582/3
நீர் காலத்து எருக்கின் அம் பழ இலை போல் வீழ்வேனை – நாலாயி:584/3
மத யானை போல் எழுந்த மா முகில்காள் வேங்கடத்தை – நாலாயி:585/1
சிந்துர செம் பொடி போல் திருமாலிருஞ்சோலை எங்கும் – நாலாயி:587/1
செம் கண் கரு முகிலின் திருவுரு போல் மலர் மேல் – நாலாயி:591/2
பாவியேன் தோன்றி பாம்பு_அணையார்க்கும் தம் பாம்பு போல்
நாவும் இரண்டு உள ஆய்த்து நாணிலியேனுக்கே – நாலாயி:599/3,4
மெழுகு ஊற்றினால் போல் ஊற்று நல் வேங்கடத்து உள் நின்ற – நாலாயி:604/2
வேலால் துன்னம் பெய்தால் போல் வேண்டிற்று எல்லாம் பேசாதே – நாலாயி:628/2
போர்த்த முத்தின் குப்பாய புகர் மால் யானை கன்றே போல்
வேர்த்து நின்று விளையாட விருந்தாவனத்தே கண்டோமே – நாலாயி:640/3,4
மாதவன் என் மணியினை வலையில் பிழைத்த பன்றி போல்
ஏதும் ஒன்றும் கொள தாரா ஈசன்-தன்னை கண்டீரே – நாலாயி:641/1,2
பீதக ஆடை உடை தாழ பெரும் கார் மேக கன்றே போல்
வீதி ஆர வருவானை விருந்தாவனத்தே கண்டோமே – நாலாயி:641/3,4
தருமம் அறியா குறும்பனை தன் கை சார்ங்கம் அதுவே போல்
புருவ வட்டம் அழகிய பொருத்தம் இலியை கண்டீரே – நாலாயி:642/1,2
பொருத்தம் உடைய நம்பியை புறம் போல் உள்ளும் கரியானை – நாலாயி:643/1
அருத்தி தாரா கணங்களால் ஆர பெருகு வானம் போல்
விருத்தம் பெரிதாய் வருவானை விருந்தாவனத்தே கண்டோமே – நாலாயி:643/3,4
களி வண்டு எங்கும் கலந்தால் போல் கமழ் பூம் குழல்கள் தடம் தோள் மேல் – நாலாயி:644/3
வீயாத மலர் சென்னி விதானமே போல் மேன்மேலும் மிக எங்கும் பரந்ததன் கீழ் – நாலாயி:648/2
ஆறு போல் வரும் கண்ண நீர் கொண்டு அரங்கன் கோயில் திருமுற்றம் – நாலாயி:660/3
வான் ஆளும் மா மதி போல் வெண்குடை கீழ் மன்னவர்-தம் – நாலாயி:683/1
கொண்டானை அல்லால் அறியா குலமகள் போல்
விண் தோய் மதில் புடை சூழ் வித்துவக்கோட்டு அம்மா நீ – நாலாயி:689/2,3
மாளாத காதல் நோயாளன் போல் மாயத்தால் – நாலாயி:691/2
மைத்து எழுந்த மா முகிலே பார்த்திருக்கும் மற்று அவை போல்
மெய் துயர் வீட்டாவிடினும் வித்துவக்கோட்டு அம்மா என் – நாலாயி:694/2,3
புக்கு அன்றி புறம் நிற்க மாட்டாத மற்று அவை போல்
மிக்கு இலங்கு முகில் நிறத்தாய் வித்துவக்கோட்டு அம்மா உன் – நாலாயி:695/2,3
தன்னையே தான் வேண்டும் செல்வம் போல் மாயத்தால் – நாலாயி:696/2
கூர் மழை போல் பனி கூதல் எய்தி கூசி நடுங்கி யமுனை யாற்றில் – நாலாயி:698/3
ஒழுகு பேர் எழில் இளம் சிறு தளிர் போல் ஒரு கையால் ஒரு முலை முகம் நெருடா – நாலாயி:714/2
பொருந்தார் கை வேல் நுதி போல் பரல் பாய மெல் அடிகள் குருதி சோர – நாலாயி:734/1
கைம்மாவின் நடை அன்ன மெல் நடையும் கமலம் போல் முகமும் காணாது – நாலாயி:735/3
தன்னுளே திரைத்து எழுந்து அடங்குகின்ற தன்மை போல்
நின்னுளே பிறந்து இறந்து நிற்பவும் திரிபவும் – நாலாயி:761/2,3
மலை கணங்கள் போல் உணர்த்தும் மாட்சி நின்-தன் மாட்சியே – நாலாயி:767/4
பச்சை மா மலை போல் மேனி பவள வாய் கமல செம் கண் – நாலாயி:873/1
இரும்பு போல் வலிய நெஞ்சம் இறைஇறை உருகும் வண்ணம் – நாலாயி:888/2
மரங்கள் போல் வலிய நெஞ்ச வஞ்சனேன் நெஞ்சு தன்னால் – நாலாயி:898/3
வழிபட அருளினாய் போல் மதில் திருவரங்கத்தானே – நாலாயி:913/4
அந்தி போல் நிறத்து ஆடையும் அதன் மேல் அயனை படைத்தது ஓர் எழில் – நாலாயி:929/3
கையின் ஆர் சுரி சங்கு அனல் ஆழியர் நீள் வரை போல்
மெய்யனார் துளப விரையார் கமழ் நீள் முடி எம் – நாலாயி:933/1,2
இற்ற கால் போல் தள்ளி மெள்ள இருந்து அங்கு இளையா முன் – நாலாயி:968/2
பெற்ற தாய் போல் வந்த பேய்ச்சி பெரு முலை ஊடு உயிரை – நாலாயி:968/3
உறிகள் போல் மெய் நரம்பு எழுந்து ஊன் தளர்ந்து உள்ளம் எள்கி – நாலாயி:970/1
பிச்ச சிறு பீலி பிடித்து உலகில் பிணம் தின் மடவார்-அவர் போல் அங்ஙனே – நாலாயி:1085/1
திவளும் வெண் மதி போல் திருமுகத்து அரிவை செழும் கடல் அமுதினில் பிறந்த – நாலாயி:1108/1
முரி திரை மா கடல் போல் முழங்கி மூ_உலகும் முறையால் வணங்க – நாலாயி:1118/2
செழும் தட நீர் கமலம் தீவிகை போல் காட்டும் திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் நானே – நாலாயி:1140/4
போர் ஏறு ஒன்று உடையானும் அளகை_கோனும் புரந்தரனும் நான்முகனும் பொருந்தும் ஊர் போல்
சீர் ஏறு மறையாளர் நிறைந்த செல்வ திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் நானே – நாலாயி:1145/3,4
நீல தட வரை மா மணி நிகழ கிடந்தது போல் அரவு_அணை – நாலாயி:1189/1
கொண்டு அரவ திரை உலவு குரை கடல் மேல் குலவரை போல்
பண்டு அரவின்_அணை கிடந்து பார் அளந்த பண்பாளா – நாலாயி:1204/1,2
கெண்டை ஒண் கண் மிளிர கிளி போல் மிழற்றி நடந்து – நாலாயி:1209/3
நந்தா விளக்கே அளத்தற்கு அரியாய் நர நாரணனே கரு மா முகில் போல்
எந்தாய் எமக்கே அருளாய் என நின்று இமையோர் பரவும் இடம் எ திசையும் – நாலாயி:1218/1,2
நலம் கொண்ட கரு முகில் போல் திருமேனி அம்மான் நாள்-தோறும் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1228/2
கார் ஆர் திண் விடை அடர்த்து வதுவை ஆண்ட கரு முகில் போல் திரு நிறத்து என் கண்ணர் கண்டீர் – நாலாயி:1281/2
மான் போலும் மென் நோக்கின் செய்ய வாயார் மரகதம் போல் மட கிளியை கை மேல் கொண்டு – நாலாயி:1283/3
சிலம்பினிடை சிறு பரல் போல் பெரிய மேரு திரு குளம்பில் கணகணப்ப திரு ஆகாரம் – நாலாயி:1285/1
கண் ஆர் கடல் போல் திருமேனி கரியாய் – நாலாயி:1308/1
பண்டு போல் அன்று என் மடந்தை பார்த்தன்பள்ளி பாடுவாளே – நாலாயி:1320/4
வேந்தர்க்கு ஆய வேந்தர் ஊர் போல்
காந்தள் விரல் மென் கலை நல் மடவார் – நாலாயி:1358/2,3
பெறும் தண் கோலம் பெற்றார் ஊர் போல்
நறும் தண் தீம் தேன் உண்ட வண்டு – நாலாயி:1359/2,3
உள்ளம் புகுந்த ஒருவர் ஊர் போல்
கள்ள நாரை வயலுள் கயல் மீன் – நாலாயி:1360/2,3
ஏற்றான் எந்தை பெருமான் ஊர் போல்
சேற்று ஏர் உழவர் கோதை போது ஊண் – நாலாயி:1361/2,3
அண்டத்து அமரும் அடிகள் ஊர் போல்
வண்டல் அலையுள் கெண்டை மிளிர – நாலாயி:1362/2,3
துக்கம் துடைத்த துணைவர் ஊர் போல்
எக்கல் இடு நுண் மணல் மேல் எங்கும் – நாலாயி:1363/2,3
மலை வாழ் எந்தை மருவும் ஊர் போல்
இலை தாழ் தெங்கின் மேல் நின்று இளநீர் – நாலாயி:1365/2,3
உருக புகுந்த ஒருவர் ஊர் போல்
அருகு கைதை மலர கெண்டை – நாலாயி:1366/2,3
மை வண்ணம் கரு முகில் போல் திகழ் வண்ணம் மரகதத்தின் – நாலாயி:1406/3
தீ வாய் வல்வினையார் உடன் நின்று சிறந்தவர் போல்
மேவா வெம் நரகத்து இட உற்று விரைந்து வந்தார் – நாலாயி:1465/1,2
தூதா தூ மொழியாய் சுடர் போல் என் மனத்து இருந்த – நாலாயி:1466/3
மான் ஏய் நோக்கு நல்லார் மதி போல் முகத்து உலவும் – நாலாயி:1470/1
விளிந்தீந்த மா மரம் போல் வீழ்ந்தாரை நினையாதே – நாலாயி:1475/2
கறவா மட நாகு-தன் கன்று உள்ளினால் போல்
மறவாது அடியேன் உன்னையே அழைக்கின்றேன் – நாலாயி:1548/1,2
தூயாய் சுடர் மா மதி போல் உயிர்க்கு எல்லாம் – நாலாயி:1556/1
கண் சோர வெம் குருதி வந்து இழிய வெம் தழல் போல் கூந்தலாளை – நாலாயி:1578/1
மை விரியும் மணி வரை போல் மாயவனே என்றென்றும் வண்டு ஆர் நீலம் – நாலாயி:1584/2
விண்ணோரும் மண்ணோரும் வந்து இறைஞ்சும் மென் தளிர் போல் அடியினானை – நாலாயி:1585/2
பூ மாண் சேர் கரும் குழலார் போல் நடந்து வயல் நின்ற பெடையோடு அன்னம் – நாலாயி:1587/1
ஏடு இலங்கு தாமரை போல் செ வாய் முறுவல் செய்தருளி – நாலாயி:1593/1
வேலை கடல் போல் நெடு வீதி விண் தோய் சுதை வெண் மணி மாடத்து – நாலாயி:1594/3
அலை ஆர் கடல் போல் முழங்கும் தென் அழுந்தையில் மன்னிநின்ற – நாலாயி:1605/3
வந்தாய் என் மனத்தே மன்னி நின்றாய் மால்_வண்ணா மழை போல் ஒளி_வண்ணா – நாலாயி:1609/2
கறுத்து கஞ்சனை அஞ்ச முனிந்தாய் கார்_வண்ணா கடல் போல் ஒளி_வண்ணா – நாலாயி:1614/1
இனம் மேவு வரி வளை கை ஏந்தும் கோவை ஏய் வாய மரகதம் போல் கிளியின் இன் சொல் – நாலாயி:1622/3
கரு வரை போல் நின்றானை கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1649/4
பெண் ஆனாள் பேர் இளம் கொங்கையின் ஆர் அழல் போல்
உண்ணா நஞ்சு உண்டு உகந்தாயை உகந்தேன் நான் – நாலாயி:1741/1,2
காத்தி போல் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1743/4
கள்ளர் போல் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1744/4
காலன் ஆகி வந்தவா கண்டு அஞ்சி கரு முகில் போல்
நீலன் வாழ்க சுடேணன் வாழ்க அங்கதன் வாழ்க என்று – நாலாயி:1870/2,3
வளைந்திட்ட வில்லாளி வல் வாள் எயிற்று மலை போல் அவுணன் உடல் வள் உகிரால் – நாலாயி:1900/3
வரிந்திட்ட வில்லால் மரம் ஏழும் எய்து மலை போல் உருவத்து ஓர் இராக்கதி மூக்கு – நாலாயி:1906/3
சேடன் திருமறு மார்வன் கிடந்து திருவடியால் மலை போல்
ஓடும் சகடத்தை சாடிய பின்னை உரப்புவது அஞ்சுவனே – நாலாயி:1916/3,4
அன்ன நடை மட ஆய்ச்சி வயிறு அடித்து அஞ்ச அரு வரை போல்
மன்னு கரும் களிற்று ஆருயிர் வவ்விய மைந்தனை மா கடல் சூழ் – நாலாயி:1921/1,2
கரு மா முகில் போல் நிறத்தன் – நாலாயி:1943/2
பண்டுபண்டு போல் ஒக்கும் மிக்க சீர் – நாலாயி:1960/2
ஆற்றங்கரை வாழ் மரம் போல் அஞ்சுகின்றேன் – நாலாயி:2022/3
காற்றத்து இடைப்பட்ட கலவர் மனம் போல்
ஆற்ற துளங்கா நிற்பன் ஆழி வலவா – நாலாயி:2023/3,4
பாம்போடு ஒரு கூரையிலே பயின்றால் போல்
தாங்காது உள்ளம் தள்ளும் என் தாமரை_கண்ணா – நாலாயி:2024/3,4
இரு பாடு எரி கொள்ளியினுள் எறும்பே போல்
உருகாநிற்கும் என் உள்ளம் ஊழி முதல்வா – நாலாயி:2025/3,4
இரும்பு அனன்று உண்ட நீர் போல் எம் பெருமானுக்கு என்தன் – நாலாயி:2036/1
காவி போல் வண்ணர் வந்து என் கண்ணுளே தோன்றினாரே – நாலாயி:2043/4
மெல் விரல்கள் சிவப்பு எய்த தடவி ஆங்கே மென் கிளி போல் மிக மிழற்றும் என் பேதையே – நாலாயி:2066/4
நைவளம் ஒன்று ஆராயா நம்மை நோக்கா நாணினார் போல் இறையே நயங்கள் பின்னும் – நாலாயி:2073/1
தாய் நாடு கன்றே போல் தண் துழாயான் அடிக்கே – நாலாயி:2111/3
மகிழ் அலகு ஒன்றே போல் மாறும் பல் யாக்கை – நாலாயி:2130/1
சோதி போல் தோன்றும் சுடர் பொன் நெடு முடி எம் – நாலாயி:2130/3
நிற்பு என்று நீ மதிக்கும் நீர்மை போல் நிற்பு என்று – நாலாயி:2235/2
பொலிந்து இருண்ட கார் வானில் மின்னே போல் தோன்றி – நாலாயி:2338/1
வாழும் வகை அறிந்தேன் மை போல் நெடு வரைவாய் – நாலாயி:2340/1
தாழும் அருவி போல் தார் கிடப்ப சூழும் – நாலாயி:2340/2
கொண்டு அங்கு உறைவார்க்கு கோயில் போல் வண்டு – நாலாயி:2342/2
இமய பெரு மலை போல் இந்திரனார்க்கு இட்ட – நாலாயி:2468/1
அழல் போல் அடும் சக்கரத்து அண்ணல் விண்ணோர் தொழ கடவும் – நாலாயி:2480/3
தழல் போல் சினத்த அ புள்ளின் பின் போன தனி நெஞ்சமே – நாலாயி:2480/4
இருள் விரி நீல கரு நாயிறு சுடர் கால்வது போல்
இருள் விரி சோதி பெருமான் உறையும் எறி கடலே – நாலாயி:2494/3,4
மென் கால் கமல தடம் போல் பொலிந்தன மண்ணும் விண்ணும் – நாலாயி:2519/2
ஒருங்கே பிறழ வைத்தார் இவ்வ காலம் ஒருவர் நம் போல்
வரும் கேழ்பவர் உளரே தொல்லை வாழியம் சூழ் பிறப்பு – நாலாயி:2522/2,3
பண்டும் பலபல வீங்கு இருள் காண்டும் இ பாய் இருள் போல்
கண்டும் அறிவதும் கேட்பதும் யாம் இலம் காள_வண்ண – நாலாயி:2526/1,2
மண் துகள் ஆடி வைகுந்தம் அன்னாள் குழல்வாய் விரை போல்
விண்டு கள் வாரும் மலர் உளவோ நும் வியலிடத்தே – நாலாயி:2532/3,4
தண் மென் கமல தடம் போல் பொலிந்தன தாம் இவையோ – நாலாயி:2540/2
கருக்காய் கடிப்பவர் போல் திருநாம சொல் கற்றனமே – நாலாயி:2541/4
விடம் போல் விரிதல் இது வியப்பே வியன் தாமரையின் – நாலாயி:2553/3
வலியும் பெருமையும் யாம் சொல்லும் நீர்த்து அல்ல மை வரை போல்
பொலியும் உருவின் பிரானார் புனை பூம் துழாய் மலர்க்கே – நாலாயி:2555/2,3
கடலோன் கை மிசை கண்வளர்வது போல்
பீதக ஆடை முடி பூண் முதலா – நாலாயி:2578/5,6
வாள் வரைகள் போல் அரக்கன் வன் தலைகள் தாம் இடிய – நாலாயி:2601/3
இங்கு இல்லை பண்டு போல் வீற்றிருத்தல் என்னுடைய – நாலாயி:2614/1
பாலே போல் சீரில் பழுத்து ஒழிந்தேன் மேலால் – நாலாயி:2642/2
மணி காம்பு போல் நிமிர்ந்து மண் அளந்தான் நங்கள் – நாலாயி:2646/3
மலங்க அடித்து மடிப்பான் விலங்கல் போல்
தொல் மாலை கேசவனை நாரணனை மாதவனை – நாலாயி:2649/2,3
நீர் ஆர் கமலம் போல் செங்கண்மால் என்று ஒருவன் – நாலாயி:2677/5
ஓராதவன் போல் உறங்கி அறிவு உற்று – நாலாயி:2685/10
ஓராதவன் போல் கிடந்தானை கண்டு அவளும் – நாலாயி:2686/2
ஆராய்வார் இல்லை அழல்வாய் மெழுகு போல்
நீராய் உருகும் என் ஆவி நெடும் கண்கள் – நாலாயி:2702/1,2
தாரானை தாமரை போல் கண்ணானை எண் அரும் சீர் – நாலாயி:2708/5
மன்னி அ நாகத்து_அணை மேல் ஓர் மா மலை போல்
மின்னும் மணி மகர குண்டலங்கள் வில் வீச – நாலாயி:2711/3,4
தன்னை முன நாள் அளவிட்ட தாமரை போல்
மன்னிய சேவடியை வான் இயங்கு தாரகை மீன் – நாலாயி:2713/1,2
மன்னிய மா மயில் போல் கூந்தல் மழை தடம் கண் – நாலாயி:2724/7
மன்னும் மறையோர் திருநறையூர் மா மலை போல்
பொன் இயலும் மாட கவாடம் கடந்து புக்கு – நாலாயி:2753/2,3
பொன் இயல் காடு ஓர் மணி வரை மேல் பூத்தது போல்
மின்னி ஒளி படைப்ப வீழ் நாணும் தோள் வளையும் – நாலாயி:2755/1,2
மன்னும் வறு நிலத்து வாளாங்கு உகுத்தது போல்
என்னுடைய பெண்மையும் என் நலனும் என் முலையும் – நாலாயி:2759/3,4
பொன் மலை போல் நின்றவன் தன் பொன் அகலம் தோயாவேல் – நாலாயி:2760/1
சின்ன நறும் பூம் திகழ் வண்ணன் வண்ணம் போல்
அன்ன கடலை மலை இட்டு அணை கட்டி – நாலாயி:2764/1,2
ஓதம் போல் கிளர் – நாலாயி:2985/3
நோயும் பயலைமையும் மீது ஊர எம்மே போல்
நீயும் திருமாலால் நெஞ்சம் கோள் பட்டாயே – நாலாயி:3009/3,4
ஆள் பட்ட எம்மே போல் நீயும் அரவு_அணையான் – நாலாயி:3010/3
கடலும் மலையும் விசும்பும் துழாய் எம் போல்
சுடர் கொள் இராப்பகல் துஞ்சாயால் தண் வாடாய் – நாலாயி:3012/1,2
தோழியரும் யாமும் போல் நீராய் நெகிழ்கின்ற – நாலாயி:3013/2
நைவாய எம்மே போல் நாள்மதியே நீ இ நாள் – நாலாயி:3014/1
கார் ஆர் கரு முகில் போல் என் அம்மான் கண்ணனுக்கு – நாலாயி:3057/2
கார் முகில் போல் வண்ணன் என் கண்ணனை நான் கண்டேனே – நாலாயி:3097/4
கூடி வண்டு அறையும் தண் தார் கொண்டல் போல் வண்ணன்-தன்னை – நாலாயி:3164/1
கைம்மாவுக்கு அருள்செய்த கார் முகில் போல் வண்ணன் கண்ணன் – நாலாயி:3165/2
கொம்பு போல் சீதை-பொருட்டு இலங்கை நகர் – நாலாயி:3249/1
நாக மிசை துயில்வான் போல் உலகு எல்லாம் நன்கு ஒடுங்க – நாலாயி:3316/3
கிடந்தன போல் துணி பலவா அசுரர் குழாம் துணித்து உகந்த – நாலாயி:3317/2
பண்டே போல் கருதாது உன் அடிக்கே கூய் பணிக்கொள்ளே – நாலாயி:3321/4
குன்றம் போல் மணி மாடம் நீடு திருக்குருகூர்-அதனுள் – நாலாயி:3330/3
நாவாய் போல் பிறவி_கடலுள் நின்று நான் துளங்க – நாலாயி:3349/2
உறங்குவான் போல் யோகுசெய்த பெருமானை – நாலாயி:3384/1
பாடும் நல் வேத ஒலி பரவை திரை போல் முழங்க – நாலாயி:3431/2
கரும் திண் மா முகில் போல் திருமேனி அடிகளையே – நாலாயி:3458/4
ஊரும் நாடும் உலகமும் தன்னை போல் அவனுடைய – நாலாயி:3518/1
பூவைகள் போல் நிறத்தன் புண்டரீகங்கள் போலும் கண்ணன் – நாலாயி:3534/1
கார் திரள் மா முகில் போல் கண்ணன் விண்ணவர் கோனை கண்டு – நாலாயி:3536/3
ஊற்றின்-கண் நுண் மணல் போல் உருகாநிற்பர் நீராயே – நாலாயி:3538/4
வந்தாய் போலே வாராதாய் வாராதாய் போல் வருவானே – நாலாயி:3558/1
அடி அடையாதாள் போல் இவள் அணுகி அடைந்தனள் முகில்_வண்ணன் அடியே – நாலாயி:3581/4
நூறு பிணம் மலை போல் புரள கடல் – நாலாயி:3600/2
செம் சுடர் சோதிகள் பூத்து ஒரு மாணிக்கம் சேர்வது போல்
அந்தரமேல் செம்பட்டோடு அடி உந்தி கை மார்பு கண் வாய் – நாலாயி:3621/2,3
சூழவும் தாமரை நாள்மலர் போல் வந்து தோன்றும் கண்டீர் – நாலாயி:3627/3
நீல நெடு முகில் போல் திருமேனி அம்மான் தொண்டைவாய் – நாலாயி:3629/3
வாச தடம் போல் வருவானே ஒரு நாள் காண வாராயே – நாலாயி:3715/4
நாள் நல் மலை போல் சுடர் சோதி முடி சேர் சென்னி அம்மானே – நாலாயி:3716/4
துடி சேர் இடையும் அமைந்தது ஓர் தூ நீர் முகில் போல் தோன்றாயே – நாலாயி:3717/4
தூ நீர் முகில் போல் தோன்றும் நின் சுடர் கொள் வடிவும் கனி வாயும் – நாலாயி:3718/1
எல்லை இல் சீர் இள நாயிறு இரண்டு போல் என் உள்ளவா – நாலாயி:3719/2
கறந்த பாலுள் நெய்யே போல் இவற்றுள் எங்கும் கண்டுகொள் – நாலாயி:3724/3
கருமாணிக்க குன்றத்து தாமரை போல்
திருமார்பு கால் கண் கை செவ்வாய் உந்தியானே – நாலாயி:3742/3,4
மொய்த்து ஆங்கு அலறி முயங்க தாம் போகும்-போது உன்மத்தர் போல்
பித்தே ஏறி அநுராகம் பொழியும்-போது எம் பெம்மானோடு – நாலாயி:3755/2,3
வளரும் சுடரும் இருளும் போல் தெருளும் மருளும் மாய்த்தோமே – நாலாயி:3757/4
கருமாணிக்க மலை மேல் மணி தடம் தாமரை காடுகள் போல்
திருமார்வு வாய் கண் கை உந்தி கால் உடை ஆடைகள் செய்ய பிரான் – நாலாயி:3759/1,2
துன்னு சூழ் சுடர் ஞாயிறும் அன்றியும் பல் சுடர்களும் போல்
மின்னு நீள் முடி ஆரம் பல் கலன் தான் உடை எம்பெருமான் – நாலாயி:3760/2,3
நெடுமாற்கு அடிமைசெய்வேன் போல் அவனை கருத வஞ்சித்து – நாலாயி:3770/1
புயல் மேகம் போல் திருமேனி அம்மான் புனை பூம் கழல் அடி கீழ் – நாலாயி:3771/2
கோளும் உடைய மணி மலை போல் கிடந்தான் தமர்கள் கூட்டமே – நாலாயி:3777/4
துணையும் சார்வும் ஆகுவார் போல் சுற்றத்தவர் பிறரும் – நாலாயி:3782/1
அணைய வந்த ஆக்கம் உண்டேல் அட்டைகள் போல் சுவைப்பர் – நாலாயி:3782/2
பளிங்கு நீர் முகிலின் பவளம் போல் கனி வாய் சிவப்ப நீ காண வாராயே – நாலாயி:3795/4
பவளம் போல் கனி வாய் சிவப்ப நீ காண வந்து நின் பல் நிலா முத்தம் – நாலாயி:3796/1
வாட்டம் இல் என் கருமாணிக்கம் கண்ணன் மாயன் போல்
கோட்டிய வில்லொடு மின்னும் மேக குழாங்கள்காள் – நாலாயி:3831/2,3

மேல்

---

போல்வது (2)

கரு முகில் போல்வது ஓர் மேனி கையன ஆழியும் சங்கும் – நாலாயி:1176/1
போல்வது ஓர் தன்மை புகுந்து நிற்கும் பொங்கு அழலே ஒக்கும் வாடை சொல்லில் – நாலாயி:1790/2

மேல்

---

போல்வன (2)

போல்வன சங்கங்கள் போய்ப்பாடு உடையனவே – நாலாயி:499/5
விலங்கல் போல்வன விறல் இரும் சினத்தன வேழங்கள் துயர்கூர – நாலாயி:959/3

மேல்

---

போல்வனர் (1)

நிழல் போல்வனர் கண்டு நிற்கும்-கொல் மீளும்-கொல் தண் அம் துழாய் – நாலாயி:2480/2

மேல்

---

போல்வனவும் (1)

சிகர மா களிறு அட்டதும் இவை போல்வனவும் பிறவும் – நாலாயி:3486/2

மேல்

---

போல்வார் (1)

தீ வடிவின் சிவன் அயனே போல்வார் மன்னு திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் நானே – நாலாயி:1146/4

மேல்

---

போல்வான் (1)

புது நாள்மலர் கமலம் எம்பெருமான் பொன் வயிற்றில் பூவே போல்வான்
பொது நாயகம் பாவித்து இறுமாந்து பொன் சாய்க்கும் புனல் அரங்கமே – நாலாயி:415/3,4

மேல்

---

போல்வான்-தன்னை (1)

வாரணம் கொள் இடர் கடிந்த மாலை நீல மரகதத்தை மழை முகிலே போல்வான்-தன்னை
சீர் அணங்கு மறையாளர் நிறைந்த செல்வ திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் என்று – நாலாயி:1147/1,2

மேல்

---

போல்வானை (2)

விரியும் கதிரே போல்வானை விருந்தாவனத்தே கண்டோமே – நாலாயி:642/4
வாள் அரக்கன் போல்வானை வானவர் கோன் தானத்து – நாலாயி:2233/3

மேல்

---

போல (50)

செல்வனை போல திருமாலே நானும் உனக்கு பழவடியேன் – நாலாயி:11/2
செக்கரிடை நுனி கொம்பில் தோன்றும் சிறு பிறை முளை போல
நக்க செம் துவர் வாய் திண்ணை மீதே நளிர் வெண் பல் முளை இலக – நாலாயி:87/1,2
மின்னில் பொலிந்த ஓர் கார் முகில் போல கழுத்தினில் காறையொடும் – நாலாயி:88/3
திரை நீர் சந்திர மண்டலம் போல செங்கண்மால் கேசவன்-தன் – நாலாயி:95/1
மெய்ப்பால் உண்டு அழு பிள்ளைகள் போல நீ விம்மிவிம்மி அழுகின்ற – நாலாயி:227/3
முடி ஏறிய மா முகில் பல் கணங்கள் முன் நெற்றி நரைத்தன போல எங்கும் – நாலாயி:273/3
இரண்டு பாடும் துலங்கா புடைபெயரா எழுது சித்திரங்கள் போல நின்றனவே – நாலாயி:283/4
திருமகள் போல வளர்த்தேன் செங்கண்மால் தான் கொண்டுபோனான் – நாலாயி:300/2
தென்னவன் தமர் செப்பம் இலாதார் சே அதக்குவார் போல புகுந்து – நாலாயி:377/1
சாயை போல பாட வல்லார் தாமும் அணுக்கர்களே – நாலாயி:473/4
விட தேள் எறிந்தாலே போல வேதனை ஆற்றவும் பட்டோம் – நாலாயி:529/2
மேல் தோன்றும் ஆழியின் வெம் சுடர் போல சுடாது எம்மை – நாலாயி:598/3
புண்ணில் புளி பெய்தால் போல புறம் நின்று அழகு பேசாதே – நாலாயி:627/2
கணங்களோடு மின் மேகம் கலந்தால் போல வன மாலை – நாலாயி:638/3
முடக்கி சேவடி மலர் சிறு கரும் தாள் பொலியும் நீர் முகில் குழவியே போல
அடக்கியார செம் சிறு விரல் அனைத்தும் அங்கையோடு அணைந்து ஆணையில் கிடந்த – நாலாயி:709/2,3
மெய்யர்க்கே மெய்யன் ஆகும் விதி இலா என்னை போல
பொய்யர்க்கே பொய்யன் ஆகும் புள் கொடி உடைய கோமான் – நாலாயி:886/1,2
உவர்த்த நீர் போல என்தன் உற்றவர்க்கு ஒன்றும் அல்லேன் – நாலாயி:902/2
உழை கன்றே போல நோக்கம் உடையவர் வலையுள் பட்டு – நாலாயி:907/2
பித்தர் போல சித்தம் வேறாய் பேசி அயரா முன் – நாலாயி:973/2
வானவர் தங்கள் சிந்தை போல என் நெஞ்சமே இனிது உவந்து மா தவ – நாலாயி:1048/1
கறை உடை வாள் மற மன்னர் கெட கடல் போல முழங்கும் குரல் கடுவாய் – நாலாயி:1136/3
தறி ஆர்ந்த கரும் களிறே போல நின்று தடம் கண்கள் பனி மல்கும் தன்மையானை – நாலாயி:1143/2
காவடிவின் கற்பகமே போல நின்று கலந்தவர்கட்கு அருள்புரியும் கருத்தினானை – நாலாயி:1146/2
வையத்து எவரும் வணங்க அணங்கு எழு மா மலை போல
தெய்வ புள் ஏறி வருவான் சித்திரகூடத்து உள்ளானே – நாலாயி:1173/3,4
ஆவர் இவை செய்து அறிவார் அஞ்சன மா மலை போல
மேவு சினத்து அடல் வேழம் வீழ முனிந்து அழகாய – நாலாயி:1174/1,2
பொரு_இல் வலம் புரி அரக்கன் முடிகள் பத்தும் புற்று மறிந்தன போல புவி மேல் சிந்த – நாலாயி:1184/1
பெற்றெடுத்த தாய் போல மடுப்ப ஆரும் பேணா நஞ்சு உண்டு உகந்த பிள்ளை கண்டீர் – நாலாயி:1279/2
அருந்தும் அடிகள் அமரும் ஊர் போல
பெரும் தண் முல்லைப்பிள்ளை ஓடி – நாலாயி:1364/2,3
மண்ணில் இது போல நகர் இல்லை என வானவர்கள் தாம் மலர்கள் தூய் – நாலாயி:1445/3
பானு நேர் சரத்தால் பனங்கனி போல பரு முடி உதிர வில் வளைத்தோன் – நாலாயி:1754/2
கூத்தர் போல ஆடுகின்றோம் குழமணிதூரமே – நாலாயி:1868/4
குன்று போல ஆடுகின்றோம் குழமணிதூரமே – நாலாயி:1872/4
கரும்பின் இன் சாறு போல பருகினேற்கு இனியவாறே – நாலாயி:2036/4
கொள்ளி மேல் எறும்பு போல குழையுமால் என்தன் உள்ளம் – நாலாயி:2040/2
வரை மேல் மரகதமே போல திரை மேல் – நாலாயி:2106/2
கரிய முகிலிடை மின் போல தெரியும்-கால் – நாலாயி:2336/2
நீர் மேகம் அன்ன நெடுமால் நிறம் போல
கார் வானம் காட்டும் கலந்து – நாலாயி:2367/3,4
போல பொலிந்து எமக்கு எல்லா இடத்தவும் பொங்கு முந்நீர் – நாலாயி:2516/2
எரி கொள் செம் தீ வீழ் அசுரரை போல எம் போலியர்க்கும் – நாலாயி:2559/3
என்பு இழை கோப்பது போல பனி வாடை ஈர்கின்றது – நாலாயி:2938/1
உறைபவன் போல ஓர் யோகு புணர்ந்த ஒளி மணி_வண்ணன் கண்ணன் – நாலாயி:3221/2
நின்று உருகுகின்றேனே போல நெடு வானம் – நாலாயி:3383/1
உழந்து இனி யாரைக்கொண்டு என் உசாகோ ஓத கடல் ஒலி போல எங்கும் – நாலாயி:3586/2
சீர் உயிரேயோ மனிசர்க்கு தேவர் போல தேவர்க்கும் தேவாவோ – நாலாயி:3675/3
மா நீர் வெள்ளி மலை-தன் மேல் வண் கார் நீல முகில் போல
தூ நீர் கடலுள் துயில்வானே எந்தாய் சொல்ல மாட்டேனே – நாலாயி:3718/3,4
வளரும் பிறையும் தேய் பிறையும் போல அசைவும் ஆக்கமும் – நாலாயி:3757/3
காய் சின பறவை ஊர்ந்து பொன் மலையின் மீமிசை கார் முகில் போல
மா சின மாலி மாலிமான் என்று அங்கு அவர் பட கனன்று முன் நின்ற – நாலாயி:3797/1,2
குழைக்கின்றது போல என் உள்ளம் குழையும் – நாலாயி:3816/2
திருவருள்செய்பவன் போல என்னுள் புகுந்து – நாலாயி:3840/1
தீர இரும்பு உண்ட நீர் அது போல என் ஆருயிரை – நாலாயி:3994/3

மேல்

---

போலாம் (2)

கொம்பு உருவ விளங்கனி மேல் இளம் கன்று கொண்டு எறிந்த கூத்தர் போலாம்
வம்பு அலரும் தண் சோலை வண் சேறை வான் உந்து கோயில் மேய – நாலாயி:1579/2,3
புரிவார் புகப்பெறுவர் போலாம் புரிவார்கள் – நாலாயி:2184/2

மேல்

---

போலாவோ (1)

தாம் உகக்கும் தம் கையில் சங்கமே போலாவோ
யாம் உகக்கும் எம் கையில் சங்கமும் ஏந்து இழையீர் – நாலாயி:607/1,2

மேல்

---

போலியர்க்கும் (1)

எரி கொள் செம் தீ வீழ் அசுரரை போல எம் போலியர்க்கும்
விரிவ சொல்லீர் இதுவோ வையம் முற்றும் விளரியதே – நாலாயி:2559/3,4

மேல்

---

போலும் (51)

பின்தொடர்ந்து ஓடி ஓர் பாம்பை பிடித்துக்கொண்டு ஆட்டினாய் போலும்
நின் திறத்தேன் அல்லேன் நம்பீ நீ பிறந்த திரு நல் நாள் – நாலாயி:159/2,3
கற்றாயரோடு நீ கன்றுகள் மேய்த்து கலந்து உடன் வந்தாய் போலும் – நாலாயி:248/4
சென்று பிடித்து சிறு கைகளாலே விளங்காய் எறிந்தாய் போலும்
என்றும் என் பிள்ளைக்கு தீமைகள் செய்வார்கள் அங்கனம் ஆவார்களே – நாலாயி:250/3,4
காட்டிய சோறும் கறியும் தயிரும் கலந்து உடன் உண்டாய் போலும்
ஊட்ட முதல் இலேன் உன்தன்னை கொண்டு ஒருபோதும் எனக்கு அரிது – நாலாயி:251/2,3
என் அடியார் அது செய்யார் செய்தாரேல் நன்று செய்தார் என்பர் போலும்
மன் உடைய விபீடணற்கா மதில் இலங்கை திசை நோக்கி மலர் கண் வைத்த – நாலாயி:413/2,3
மந்திரம் கொள்வாயே போலும் வலம்புரியே – நாலாயி:570/3
தருதலும் உன்தன் தாதையை போலும் வடிவு கண்டுகொண்டு உள்ளம் உள் குளிர – நாலாயி:712/2
வேய் போலும் எழில் தோளி தன்பொருட்டா விடையோன்-தன் வில்லை செற்றாய் – நாலாயி:733/2
பொன் பெற்றார் எழில் வேத புதல்வனையும் தம்பியையும் பூவை போலும்
மின் பற்றா நுண் மருங்குல் மெல் இயல் என் மருகியையும் வனத்தில் போக்கி – நாலாயி:737/1,2
போலும் நீர்மை பொற்பு உடை தடத்து வண்டு விண்டு உலாம் – நாலாயி:795/2
உள்ளமே வலியை போலும் ஒருவன் என்று உணர மாட்டாய் – நாலாயி:895/3
சோம்பரை உகத்தி போலும் சூழ் புனல் அரங்கத்தானே – நாலாயி:909/4
அடியரை உகத்தி போலும் அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:910/4
அவர்கள்தாம் புலையர் போலும் அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:914/4
வெம் கண் விறல் விராதன் உக வில் குனித்த விண்ணவர்_கோன் தாள் அணைவீர் வெற்பு போலும்
துங்க முக மாளிகை மேல் ஆயம் கூறும் துடி இடையார் முக கமல சோதி-தன்னால் – நாலாயி:1183/2,3
தான் போலும் ஏன்று எழுந்தான் தரணியாளன் அது கண்டு தரித்திருப்பான் அரக்கர்-தங்கள் – நாலாயி:1283/1
கோன் போலும் ஏன்று எழுந்தான் குன்றம் அன்ன இருபது தோள் உடன் துணித்த ஒருவன் கண்டீர் – நாலாயி:1283/2
மான் போலும் மென் நோக்கின் செய்ய வாயார் மரகதம் போல் மட கிளியை கை மேல் கொண்டு – நாலாயி:1283/3
தேன் போலும் மென் மழலை பயிற்றும் நாங்கூர் திருத்தெற்றியம்பலத்து என் செங்கண்மாலே – நாலாயி:1283/4
அந்தி போலும் நிறத்து ஆர் வயல் சூழ் தென் அரங்கமே – நாலாயி:1378/4
வந்த எந்தை பெருமானார் மருவி நின்ற ஊர் போலும்
முந்தி வானம் மழை பொழியும் மூவா உருவின் மறையாளர் – நாலாயி:1588/2,3
தேரில் பாகனாய் ஊர்ந்த தேவதேவன் ஊர் போலும்
நீரில் பணைத்த நெடு வாளைக்கு அஞ்சி போன குருகு இனங்கள் – நாலாயி:1589/2,3
உம்பர் வாளிக்கு இலக்கு ஆக உதிர்த்த உரவோன் ஊர் போலும்
கொம்பில் ஆர்ந்த மாதவி மேல் கோதி மேய்ந்த வண்டு இனங்கள் – நாலாயி:1590/2,3
உள்ளத்து உள்ளும் கண் உள்ளும் நின்றார் நின்ற ஊர் போலும்
புள்ளு பிள்ளைக்கு இரை தேடி போன காதல் பெடையோடும் – நாலாயி:1591/2,3
நிகர்_இல் சுடராய் இருள் ஆகி நின்றார் நின்ற ஊர் போலும்
துகிலின் கொடியும் தேர் துகளும் துன்னி மாதர் கூந்தல்வாய் – நாலாயி:1592/2,3
மாடு வந்து என் மனம் புகுந்து நின்றார் நின்ற ஊர் போலும்
நீடு மாட தனி சூலம் போழ கொண்டல் துளி தூவ – நாலாயி:1593/2,3
நீல கண்கள் பனி மல்க நின்றார் நின்ற ஊர் போலும்
வேலை கடல் போல் நெடு வீதி விண் தோய் சுதை வெண் மணி மாடத்து – நாலாயி:1594/2,3
நெஞ்சு நிறைய கைகூப்பி நின்றார் நின்ற ஊர் போலும்
பஞ்சி அன்ன மெல் அடி நல் பாவைமார்கள் ஆடகத்தின் – நாலாயி:1595/2,3
பொன் அம் கலைகள் மெலிவு எய்த போன புனிதர் ஊர் போலும்
மன்னும் முது நீர் அரவிந்த மலர் மேல் வரி வண்டு இசை பாட – நாலாயி:1596/2,3
பக்கம் நிற்க நின்ற பண்பர் ஊர் போலும்
தக்க மரத்தின் தாழ் சினை ஏறி தாய் வாயில் – நாலாயி:1798/2,3
பொங்கு ஆர் அரவில் துயிலும் புனிதர் ஊர் போலும்
செம் கால் அன்னம் திகழ் தண் பணையில் பெடையோடும் – நாலாயி:1799/2,3
உரமும் கரமும் துணித்த உரவோன் ஊர் போலும்
இரவும் பகலும் ஈன் தேன் முரல மன்று எல்லாம் – நாலாயி:1801/2,3
ஐவர்க்காய் அன்று அமரில் உய்த்தான் ஊர் போலும்
மை வைத்து இலங்கு கண்ணார் தங்கள் மொழி ஒப்பான் – நாலாயி:1802/2,3
மக்கள் பெறு தவம் போலும் வையத்து வாழும் மடவார் – நாலாயி:1881/1
தானும் ஓர் கன்னியும் கீழை அகத்து தயிர் கடைகின்றான் போலும் – நாலாயி:1908/4
மாயன் அதனை எல்லாம் முற்ற வாரி வளைத்து உண்டு இருந்தான் போலும் – நாலாயி:1914/4
மங்கை நல்லீர் வந்து கொள்-மின் என்று மரம் ஏறி இருந்தாய் போலும் – நாலாயி:1918/4
நச்சு அழல் பொய்கையில் நாகத்தினோடு பிணங்கி நீ வந்தாய் போலும் – நாலாயி:1919/4
வம்பு அவிழ் கானத்து மால் விடையோடு பிணங்கி நீ வந்தாய் போலும் – நாலாயி:1920/4
கை வண்ணம் தாமரை வாய் கமலம் போலும் கண் இணையும் அரவிந்தம் அடியும் அஃதே – நாலாயி:2072/3
அடி மூன்றில் இ உலகம் அன்று அளந்தாய் போலும்
அடி மூன்று இரந்து அவனி கொண்டாய் படிநின்ற – நாலாயி:2186/1,2
போலும் சுடர் அடல் ஆழி பிரான் பொழில் ஏழ் அளிக்கும் – நாலாயி:2550/3
தார் ஆர்ந்த மார்வன் தட மால் வரை போலும்
போர் ஆனை பொய்கைவாய் கோட்பட்டு நின்று அலறி – நாலாயி:2694/1,2
கார் ஆர் கடல் போலும் காமத்தர் ஆயினார் – நாலாயி:2704/1
மன்னிய திண்ணெனவும் வாய்ந்த மலை போலும்
தன் நிகர் ஒன்று இல்லாத தாடகையை மா முனிக்கா – நாலாயி:2788/4,5
கற்பகம் என் அமுதம் கார் முகில் போலும் வேங்கட நல் – நாலாயி:3085/3
பூவைகள் போல் நிறத்தன் புண்டரீகங்கள் போலும் கண்ணன் – நாலாயி:3534/1
செக்கமலத்து அலர் போலும் கண் கை கால் செம் கனி வாய் – நாலாயி:3849/3
அ கமலத்து இலை போலும் திருமேனி அடிகளுக்கே – நாலாயி:3849/4
மெச்சப்படான் பிறர்க்கு மெய் போலும் பொய் வல்லன் – நாலாயி:3928/3
மைந்நின்ற வரை போலும் திருவுருவ வாட்டாற்றாற்கு – நாலாயி:3953/3

மேல்

---

போலே (18)

உறங்குவான் போலே கிடந்த இ பிள்ளை – நாலாயி:27/2
உண்ண கனிகள் தருவன் ஒலி கடல் ஓத நீர் போலே
வண்ணம் அழகிய நம்பீ மஞ்சனமாட நீ வாராய் – நாலாயி:157/3,4
புருவம் கரும் குழல் நெற்றி பொலிந்த முகில் கன்று போலே
உருவம் அழகிய நம்பீ உகந்து இவை சூட்ட நீ வாராய் – நாலாயி:185/3,4
மட மயில்களொடு மான் பிணை போலே மங்கைமார்கள் மலர் கூந்தல் அவிழ – நாலாயி:276/3
திரண்டு எழு தழை மழை முகில்_வண்ணன் செங்கமல மலர் சூழ் வண்டு இனம் போலே
சுருண்டு இருண்ட குழல் தாழ்ந்த முகத்தான் ஊதுகின்ற குழல் ஓசை வழியே – நாலாயி:283/1,2
கன்று கால் மாறுமா போலே கன்னி இருந்தாளை கொண்டு – நாலாயி:298/2
வேடர் மற குலம் போலே வேண்டிற்று செய்து என் மகளை – நாலாயி:302/1
பாடிப்பாடி ஓர் பாடையில் இட்டு நரி படைக்கு ஒரு பாகுடம் போலே
கோடி மூடி எடுப்பதன் முன்னம் கௌத்துவம் உடை கோவிந்தனோடு – நாலாயி:378/2,3
நம்மன் போலே வீழ்த்து அமுக்கும் நாட்டில் உள்ள பாவம் எல்லாம் – நாலாயி:465/3
ஆற்றாது வந்து உன் அடிபணியுமா போலே
போற்றி யாம் வந்தோம் புகழ்ந்து ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:494/7,8
கிங்கிணிவாய் செய்த தாமரை பூ போலே
செம் கண் சிறு சிறிதே எம் மேல் விழியாவோ – நாலாயி:495/4,5
போதருமா போலே நீ பூவை பூ_வண்ணா உன் – நாலாயி:496/5
வெள்ளத்து இடைப்பட்ட நரி இனம் போலே
உள்ளம் துளங்காநிற்பன் ஊழி முதல்வா – நாலாயி:2026/3,4
முலை உண்பாய் போலே முனிந்து உண்டாய் நீயும் – நாலாயி:2189/3
வந்தாய் போலே வந்தும் என் மனத்தினை நீ – நாலாயி:3136/1
இடம் கொள் சமயத்தை எல்லாம் எடுத்து களைவன போலே
தடம் கடல் பள்ளி பெருமான்-தன்னுடை பூதங்களே ஆய் – நாலாயி:3355/1,2
மாலாய் மயக்கி அடியேன்-பால் வந்தாய் போலே வாராயே – நாலாயி:3557/4
வந்தாய் போலே வாராதாய் வாராதாய் போல் வருவானே – நாலாயி:3558/1

மேல்

---

போலேன் (1)

தரங்க நீர் அடைக்கல் உற்ற சலம் இலா அணிலும் போலேன்
மரங்கள் போல் வலிய நெஞ்ச வஞ்சனேன் நெஞ்சு தன்னால் – நாலாயி:898/2,3

மேல்

---

போவது (3)

பேசும் படி அன்ன பேசியும் போவது நெய் தொடு உண்டு – நாலாயி:2531/2
புற மலை சார போவது கிறியே – நாலாயி:3114/4
போவது அன்று ஒரு பகல் நீ அகன்றால் பொரு கயல் கண் இணை நீரும் நில்லா – நாலாயி:3915/3

மேல்

---

போவதே (2)

பொறுப்பு அரியனகள் பேசில் போவதே நோயது ஆகி – நாலாயி:879/2
ஏர் ஆர் முயல் விட்டு காக்கை பின் போவதே
ஏர் ஆர் இள முலையீர் என்தனக்கு உற்றது தான் – நாலாயி:2676/2,3

மேல்

---

போவர் (2)

தாய்மார் மோர் விற்க போவர் தமப்பன்மார் கற்று ஆநிரை பின்பு போவர் – நாலாயி:231/1
தாய்மார் மோர் விற்க போவர் தமப்பன்மார் கற்று ஆநிரை பின்பு போவர்
நீ ஆய்ப்பாடி இளம் கன்னிமார்களை நேர்படவே கொண்டு போதி – நாலாயி:231/1,2

மேல்

---

போவர்கள் (1)

பொடி சேர் துகளாய் போவர்கள் ஆதலில் நொக்கென – நாலாயி:3233/3

மேல்

---

போவாற்கு (1)

காலி பின் போவாற்கு ஓர் கோல் கொண்டுவா கடல் நிற வண்ணற்கு ஓர் கோல் கொண்டுவா – நாலாயி:172/4

மேல்

---

போவான் (3)

கொண்டு போவான் வந்து நின்றார் கோவிந்தா நீ முலை உணாயே – நாலாயி:134/4
போவான் போகின்றாரை போகாமல் காத்து உன்னை – நாலாயி:481/3
மிசை மின் மிளிரிய போவான் வழிக்கொண்ட மேகங்களே – நாலாயி:2508/4

மேல்

---

போவேன் (1)

நீர்_வண்ணன் நீர்மலைக்கே போவேன் என்னும் இது அன்றோ நிறை அழிந்தார் நிற்குமாறே – நாலாயி:2069/4

மேல்

---

போவேனே-கொலோ (1)

இன்னும் போவேனே-கொலோ என்-கொல் அம்மான் திருவருளே – நாலாயி:3959/4

மேல்

---

போவோம் (1)

பல்லாரும் காணாமே போவோம் பட்டை பணித்தருளாயே – நாலாயி:526/4

மேல்

---

போழ் (1)

புலம்பும் கன குரல் போழ் வாய அன்றிலும் பூம் கழி பாய்ந்து – நாலாயி:2564/1

மேல்

---

போழ்க்கன் (1)

புடையும் பெயரகில்லேன் நான் போழ்க்கன் மிதித்த அடிப்பாட்டில் – நாலாயி:632/3

மேல்

---

போழ்க்கனேன் (1)

பொய் எல்லாம் பொதிந்து கொண்ட போழ்க்கனேன் வந்து நின்றேன் – நாலாயி:904/2

மேல்

---

போழ்க (1)

போழ்கின்ற திங்கள் அம் பிள்ளையும் போழ்க துழாய் மலர்க்கே – நாலாயி:2549/2

மேல்

---

போழ்கின்ற (1)

போழ்கின்ற திங்கள் அம் பிள்ளையும் போழ்க துழாய் மலர்க்கே – நாலாயி:2549/2

மேல்

---

போழ்தில் (1)

இடர் இன்றியே ஒரு நாள் ஒரு போழ்தில் எல்லா உலகும் கழிய – நாலாயி:3224/1

மேல்

---

போழ்து (2)

போழ்து மெலிந்த புன் செக்கரில் வான் திசை – நாலாயி:3599/1
போழ்து போக உள்ளகிற்கும் புன்மை இலாதவர்க்கு – நாலாயி:3788/2

மேல்

---

போழ்தே (1)

காணுடை பாரதம் கை அறை போழ்தே – நாலாயி:3598/4

மேல்

---

போழ்ந்த (3)

பொங்க ஆகம் வள் உகிரால் போழ்ந்த புனிதன் இடம் – நாலாயி:1008/2
பொன்ற ஆகம் வள் உகிரால் போழ்ந்த புனிதன் இடம் – நாலாயி:1012/2
புண் பட போழ்ந்த பிரானது இடம் பொரு மாடங்கள் சூழ்ந்து அழகு ஆய கச்சி – நாலாயி:1133/2

மேல்

---

போழ்ந்து (1)

பொன் அகலம் வள் உகிரால் போழ்ந்து புகழ்படைத்த – நாலாயி:2767/1

மேல்

---

போழ்பட (1)

புனை வாள் உகிரால் போழ்பட ஈர்ந்த புனிதன் ஊர் – நாலாயி:1489/2

மேல்

---

போழ (1)

நீடு மாட தனி சூலம் போழ கொண்டல் துளி தூவ – நாலாயி:1593/3

மேல்

---

போற்ற (1)

போற்ற பறை தரும் புண்ணியனால் பண்டு ஒரு நாள் – நாலாயி:483/4

மேல்

---

போற்றி (19)

போற்றி யாம் வந்தோம் புகழ்ந்து ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:494/8
அன்று இ உலகம் அளந்தாய் அடி போற்றி
சென்று அங்கு தென் இலங்கை செற்றாய் திறல் போற்றி – நாலாயி:497/1,2
சென்று அங்கு தென் இலங்கை செற்றாய் திறல் போற்றி
பொன்ற சகடம் உதைத்தாய் புகழ் போற்றி – நாலாயி:497/2,3
பொன்ற சகடம் உதைத்தாய் புகழ் போற்றி
கன்று குணிலா எறிந்தாய் கழல் போற்றி – நாலாயி:497/3,4
கன்று குணிலா எறிந்தாய் கழல் போற்றி
குன்று குடையா எடுத்தாய் குணம் போற்றி – நாலாயி:497/4,5
குன்று குடையா எடுத்தாய் குணம் போற்றி
வென்று பகை கெடுக்கும் நின் கையில் வேல் போற்றி – நாலாயி:497/5,6
வென்று பகை கெடுக்கும் நின் கையில் வேல் போற்றி
என்றுஎன்று உன் சேவகமே ஏத்தி பறை கொள்வான் – நாலாயி:497/6,7
பொன் செய் மால் வரையை மணி குன்றினை அன்றி என் மனம் போற்றி என்னாதே – நாலாயி:1576/4
பொய்யால் ஐவர் என் மெய் குடியேறி போற்றி வாழ்வதற்கு அஞ்சி நின் அடைந்தேன் – நாலாயி:1610/3
மகிழ்ந்தது உன் பாதமே போற்றி மகிழ்ந்தது – நாலாயி:2213/2
போற்றி உரைக்க பொலியுமே பின்னைக்கு ஆய் – நாலாயி:2366/3
பொன் நகரம் புக்கு அமரர் போற்றி செப்ப பொங்கு ஒளி சேர் – நாலாயி:2721/3
புயலே என கவி போற்றி செய்யேன் பொன் அரங்கம் என்னில் – நாலாயி:2825/2
புண்ணிய நோன்பு புரிந்தும் இலேன் அடி போற்றி செய்யும் – நாலாயி:2882/1
போற்றி என்றே கைகள் ஆர தொழுது சொல் மாலைகள் – நாலாயி:3275/3
போற்றி மற்று ஓர் தெய்வம் பேண புறத்திட்டு உம்மை இன்னே – நாலாயி:3335/1
போற்றி யான் இரந்தேன் புன்னை மேல் உறை பூம் குயில்காள் – நாலாயி:3456/1
பொருள் கை உண்டாய் செல்ல காணில் போற்றி என்று ஏற்று எழுவர் – நாலாயி:3783/1
போற்றி ஓவாதே கண் இணை குளிர புது மலர் ஆகத்தை பருக – நாலாயி:3800/2

மேல்

---

போற்றிட (1)

பூத்தவனே என்று போற்றிட வாணன் பிழை பொறுத்த – நாலாயி:2812/3

மேல்

---

போற்று (1)

போற்று அரும் சீலத்து இராமாநுச நின் புகழ் தெரிந்து – நாலாயி:2879/1

மேல்

---

போற்று-மினே (2)

பொலிந்து நின்ற பிரான் கண்டீர் ஒன்றும் பொய் இல்லை போற்று-மினே – நாலாயி:3334/4
புணர்த்த கையினராய் அடியேனுக்கும் போற்று-மினே – நாலாயி:3455/4

மேல்

---

போற்றுதற்கு (1)

பூ மகன் புகழ் வானவர் போற்றுதற்கு
ஆ_மகன் அணி வாள் நுதல் தேவகி – நாலாயி:536/1,2

மேல்

---

போற்றுதும் (1)

பங்கய மா மலர் பாவையை போற்றுதும் பத்தி எல்லாம் – நாலாயி:2898/2

மேல்

---

போற்றும் (5)

பொற்றாமரை அடியே போற்றும் பொருள் கேளாய் – நாலாயி:502/2
பொன் அடி போற்றும் இராமாநுசற்கு அன்பு பூண்டவர் தாள் – நாலாயி:2800/3
பொய் தவம் போற்றும் புலை சமயங்கள் நிலத்து அவிய – நாலாயி:2814/3
போக்கிய தேவனை போற்றும் புனிதன் புவனம் எங்கும் – நாலாயி:2846/2
நல் தவர் போற்றும் இராமாநுசனை இ நானிலத்தே – நாலாயி:2847/3

மேல்

---

போற்றுவனே (1)

புலி மிக்கது என்று இ புவனத்தில் வந்தமை போற்றுவனே – நாலாயி:2878/4

மேல்

---

போன்றதே (1)

கோல் தேடி ஓடும் கொழுந்ததே போன்றதே
மால் தேடி ஓடும் மனம் – நாலாயி:2208/3,4

மேல்

---

போன்றிவர் (4)

அந்தணர் போன்றிவர் ஆர்-கொல் என்ன அட்டபுயகரத்தேன் என்றாரே – நாலாயி:1119/4
அம்புதம் போன்றிவர் ஆர்-கொல் என்ன அட்டபுயகரத்தேன் என்றாரே – நாலாயி:1120/4
அம் சுடர் போன்றிவர் ஆர்-கொல் என்ன அட்டபுயகரத்தேன் என்றாரே – நாலாயி:1121/4
அங்ஙனம் போன்றிவர் ஆர்-கொல் என்ன அட்டபுயகரத்தேன் என்றாரே – நாலாயி:1123/4

மேல்

---

போன்று (12)

கண மா மயில்காள் கண்ணபிரான் திருக்கோலம் போன்று
அணி மா நடம் பயின்று ஆடுகின்றீர்க்கு அடி வீழ்கின்றேன் – நாலாயி:602/1,2
அருள் நினைந்தே அழும் குழவி அதுவே போன்று இருந்தேனே – நாலாயி:688/4
கோல் நோக்கி வாழும் குடி போன்று இருந்தேனே – நாலாயி:690/4
அதிர்தலில் அலை கடல் போன்று உளது எங்கும் அரங்கத்தம்மா பள்ளி எழுந்தருளாயே – நாலாயி:917/4
எண்ணானை எண்_இறந்த புகழினானை இலங்கு ஒளி சேர் அரவிந்தம் போன்று நீண்ட – நாலாயி:1095/3
அலை கடல் போன்று இவர் ஆர்-கொல் என்ன அட்டபுயகரத்தேன் என்றாரே – நாலாயி:1122/4
சோலைத்தலை கண மா மயில் நடம் ஆட மழை முகில் போன்று எழுந்து எங்கும் – நாலாயி:1189/3
வாழியரோ இவர் வண்ணம் எண்ணில் மா கடல் போன்று உளர் கையில் வெய்ய – நாலாயி:1762/3
மஞ்சு உயர் பொன் மலை மேல் எழுந்த மா முகில் போன்று உளர் வந்து காணீர் – நாலாயி:1765/3
கொய் ஆர் குவளையும் காயாவும் போன்று இருண்ட – நாலாயி:2016/2
வண்ணம் கரியது ஓர் மால் வரை போன்று மதி விகற்பால் – நாலாயி:2520/2
மலக்குண்டு அமுதம் சுரந்த மறி கடல் போன்று அவற்றால் – நாலாயி:2534/3

மேல்

---

போன்றேனே (1)

வங்கத்தின் கூம்பு ஏறும் மா பறவை போன்றேனே – நாலாயி:692/4

மேல்

---

போன (14)

கடிய வெம் கானிடை கன்றின் பின் போன சிறுக்குட்ட செங்கமல – நாலாயி:247/3
கூற்று தாய் சொல்ல கொடிய வனம் போன
சீற்றமிலாதானை பாடி பற சீதை_மணாளனை பாடி பற – நாலாயி:310/3,4
நீரில் பணைத்த நெடு வாளைக்கு அஞ்சி போன குருகு இனங்கள் – நாலாயி:1589/3
புள்ளு பிள்ளைக்கு இரை தேடி போன காதல் பெடையோடும் – நாலாயி:1591/3
பொன் அம் கலைகள் மெலிவு எய்த போன புனிதர் ஊர் போலும் – நாலாயி:1596/2
வல்லாளன் பின் போன நெஞ்சம் வரும் அளவும் – நாலாயி:1782/2
இவளும் ஓர் பெண்_கொடி என்று இரங்கார் என் நலம் ஐந்தும் முன் கொண்டு போன
குவளை மலர் நிற வண்ணர் மன்னு குறுங்குடிக்கே என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:1788/3,4
தழல் போல் சினத்த அ புள்ளின் பின் போன தனி நெஞ்சமே – நாலாயி:2480/4
சார்கின்ற நல் நெஞ்சினார் தந்து போன தனி வளமே – நாலாயி:2489/4
கார் ஆர் கடல்_வண்ணன் பின் போன நெஞ்சமும் – நாலாயி:2700/6
திறங்கள் காட்டியிட்டு செய்து போன மாயங்களும் – நாலாயி:3440/2
வீடும் வண்ணங்களே செய்து போன வித்தகமும் – நாலாயி:3449/2
புணர் ஏய் நின்ற மரம் இரண்டின் நடுவே போன முதல்வா ஓ – நாலாயி:3554/2
இழந்த எம் மாமை திறத்து போன என் நெஞ்சினாரும் அங்கே ஒழிந்தார் – நாலாயி:3586/1

மேல்

---

போனகம் (3)

போனகம் செய்து ஆலிலை துயின்ற புண்டரீகனே – நாலாயி:781/2
போனகம் செய்த சேடம் தருவரேல் புனிதம் அன்றே – நாலாயி:912/4
ஞாலம் போனகம் பற்றி ஓர் முற்றா உரு ஆகி – நாலாயி:3696/1

மேல்

---

போனது (1)

போனது பொன்றி இறந்தது வெம் கலி பூம் கமல – நாலாயி:2839/2

மேல்

---

போனாய் (2)

குடையும் செருப்பும் குழலும் தருவிக்க கொள்ளாதே போனாய் மாலே – நாலாயி:247/2
போனாய் மா மருதின் நடுவே என் பொல்லா மணியே – நாலாயி:3342/1

மேல்

---

போனார் (2)

போனார் இருந்தாரையும் பார்த்து புகுதீர் – நாலாயி:1927/3
ஏசினார் உய்ந்து போனார் என்பது இ உலகின் வண்ணம் – நாலாயி:2048/2

மேல்

---

போனாலே (1)

ஐயோ கண்ணபிரான் அறையோ இனி போனாலே – நாலாயி:3341/4

மேல்

---

போனாள் (2)

பொற்றாமரை கயம் நீராட போனாள் பொரு அற்றாள் என் மகள் உம் பொன்னும் அஃதே – நாலாயி:2070/4
தார் ஆர் தடம் தோள் தளை காலன் பின் போனாள்
ஊரார் இகழ்ந்திடப்பட்டாளே மற்று எனக்கு இங்கு – நாலாயி:2705/2,3

மேல்

---

போனான் (2)

நன்றும் கிறி செய்து போனான் நாராயணன் செய்த தீமை – நாலாயி:298/3
போர்ப்பது ஓர் பொன் படம் தந்து போனான் போயின ஊர் அறியேன் என் கொங்கை – நாலாயி:1796/2

மேல்

---

போனேன் (4)

பொன் போல் மஞ்சனமாட்டி அமுது ஊட்டி போனேன் வருமளவு இப்பால் – நாலாயி:224/1
காலை எழுந்து கடைந்த இ மோர் விற்க போகின்றேன் கண்டே போனேன்
மாலை நறும் குஞ்சி நந்தன் மகன் அல்லால் மற்று வந்தாரும் இல்லை – நாலாயி:1909/1,2
ஏடு அலர் கண்ணியினானை வளர்த்தி யமுனை நீராட போனேன்
சேடன் திருமறு மார்வன் கிடந்து திருவடியால் மலை போல் – நாலாயி:1916/2,3
அரும்பெறல் அன்பு புக்கிட்டு அடிமைபூண்டு உய்ந்து போனேன்
வரும் புயல் வண்ணனாரை மருவி என் மனத்து வைத்து – நாலாயி:2036/2,3

மேல்