தூ – முதல் சொற்கள், நாலாயிரத் திவ்விய பிரபந்தம் தொடரடைவு

கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்

தூ 44
தூஉய் 1
தூக்குண்டு 1
தூங்க 2
தூங்கு 5
தூங்குகின்றேன் 1
தூசனம் 1
தூசு 1
தூடணன்-தன் 1
தூண் 4
தூண்டும் 1
தூணாய் 1
தூணில் 1
தூணை 3
தூதன் 3
தூதனாய் 5
தூதா 1
தூதாய் 6
தூதாளன் 1
தூதியோடே 1
தூதில் 2
தூது 18
தூதுவர் 1
தூதுவரை 1
தூதுவன் 1
தூதை 1
தூதையும் 1
தூதையோடு 2
தூப 1
தூபம் 7
தூம்பு 3
தூமணி 1
தூமம் 2
தூய் 13
தூய்தாக 1
தூய்மை 6
தூய 21
தூயராய் 1
தூயவன் 1
தூயன் 1
தூயன 1
தூயனாயும் 1
தூயாய் 1
தூயானை 1
தூயோமாய் 2
தூர்த்த 2
தூர்த்தரோடு 1
தூர்த்து 1
தூரல் 1
தூரா 1
தூராத 1
தூரியம் 1
தூரும் 2
தூவ 4
தூவி 20
தூவிட 1
தூவும் 2
தூவுவார் 1
தூவேன்-மின் 1
தூளி 4
தூற்ற 1
தூற்றி 3
தூற்றிட 2
தூற்றியும் 1
தூற்றில் 1
தூற்றிற்று 1
தூற்றும் 1
தூற்றுள் 1
தூறாய் 1
தூறுகள் 1

தூ (44)

தொழுது உவனாய் நின்றான் தாலேலோ தூ மணி_வண்ணனே தாலேலோ – நாலாயி:48/4
தூ நிலா முற்றத்தே போந்து விளையாட – நாலாயி:78/1
தூய்தாக வந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய் தூ மணி_வண்ணன் குழல்வாராய் அக்காக்காய் – நாலாயி:163/4
தொண்டர்கள் நெஞ்சில் உறைவாய் தூ மலராள் மணவாளா – நாலாயி:190/2
தூ வலம்புரி உடைய திருமால் தூய வாயில் குழல் ஓசை வழியே – நாலாயி:275/2
தூய தமிழ் பத்தும் வல்லார் தூ மணி_வண்ணனுக்கு ஆளரே – நாலாயி:306/4
தோள் வலி வீரமே பாடி பற தூ மணி_வண்ணனை பாடி பற – நாலாயி:313/4
துற்றி ஏழ்_உலகு உண்ட தூ மணி_வண்ணன்-தன்னை தொழாதவர் – நாலாயி:361/3
ஆமையின் முதுகத்திடை குதிகொண்டு தூ மலர் சாடி போய் – நாலாயி:364/1
தூய மனத்தனர் ஆகி வல்லார் தூ மணி_வண்ணனுக்கு ஆளர் தாமே – நாலாயி:432/4
தூயோமாய் வந்து நாம் தூ மலர் தூவி தொழுது – நாலாயி:478/5
தொழுது முப்போதும் உன் அடி வணங்கி தூ மலர் தூய் தொழுது ஏத்துகின்றேன் – நாலாயி:512/1
தூ மலர் கண்கள் வளர தொல்லை இரா துயில்வானே – நாலாயி:531/2
தூ மறையீர் இது தகவோ சுமந்திரனே வசிட்டனே சொல்லீர் நீரே – நாலாயி:736/4
தூ வடிவின் பார் மகள் பூ மங்கையோடு சுடர் ஆழி சங்கு இரு-பால் பொலிந்து தோன்ற – நாலாயி:1146/1
தூ விரிய மலர் உழக்கி துணையோடும் பிரியாதே – நாலாயி:1198/1
துன்று மணி மண்டபங்கள் சாலைகள் தூ மறையோர் தொக்கு ஈண்டி தொழுதியொடு மிக பயிலும் சோலை – நாலாயி:1245/3
தூதா தூ மொழியாய் சுடர் போல் என் மனத்து இருந்த – நாலாயி:1466/3
தூ வாய புள் ஊர்ந்து வந்து துறை வேழம் – நாலாயி:1520/1
தூ மாண் சேர் பொன் அடி மேல் சூட்டு-மின் நும் துணை கையால் தொழுது நின்றே – நாலாயி:1587/4
கள் அவிழும் மலர் காவியும் தூ மடல் கைதையும் – நாலாயி:1773/3
தூ நீர் பரவி தொழு-மின் எழு-மின் தொண்டீர்காள் – நாலாயி:1803/2
தூ மலர் நீர் கொடு தோழி நாம் தொழுது ஏத்தினால் – நாலாயி:1970/3
சொல் உயர்ந்த நெடு வீணை முலை மேல் தாங்கி தூ முறுவல் நகை இறையே தோன்ற நக்கு – நாலாயி:2066/3
தொழுதால் பழுது உண்டே தூ நீர் உலகம் – நாலாயி:2306/1
துன்னும் மதி உகுத்த தூ நிலா நீள் நெருப்பில் – நாலாயி:2736/1
தூ மனத்தனனாய் பிறவி துழதி நீங்க என்னை – நாலாயி:3082/3
தோளும் ஓர் நான்கு உடை தூ மணி_வண்ணன் எம்மான்-தன்னை – நாலாயி:3188/2
துளிக்கும் நறும் கண்ணி தூ மணி_வண்ணன் எம்மான்-தன்னை – நாலாயி:3192/2
தூ மென் மொழி மடவார் இரக்க பின்னும் துற்றுவார் – நாலாயி:3237/2
தொழுது ஆடி தூ மணி_வண்ணனுக்கு ஆட்செய்து நோய் தீர்ந்த – நாலாயி:3296/1
தூ முறுவல் தொண்டைவாய் பிரானை எ நாள்-கொலோ – நாலாயி:3370/3
தூ மடல் தண் அம் துழாய் மலர் கொண்டு சூடுவோம் – நாலாயி:3372/2
தூ பால வெண் சங்கு சக்கரத்தன் தோன்றானால் – நாலாயி:3380/3
சூடிய தண் துளவம் உண்ட தூ மது வாய்கள் கொண்டே – நாலாயி:3530/4
தூ மது வாய்கள் கொண்டுவந்து என் முல்லைகள் மேல் தும்பிகாள் – நாலாயி:3531/1
துகில் வண்ண தூ நீர் சேர்ப்பன் வண் பொழில் சூழ் வண் குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:3582/2
தூ முதல் பத்தர்க்கு தான் தன்னை சொன்ன என் – நாலாயி:3651/3
துடி சேர் இடையும் அமைந்தது ஓர் தூ நீர் முகில் போல் தோன்றாயே – நாலாயி:3717/4
தூ நீர் முகில் போல் தோன்றும் நின் சுடர் கொள் வடிவும் கனி வாயும் – நாலாயி:3718/1
தூ நீர் கடலுள் துயில்வானே எந்தாய் சொல்ல மாட்டேனே – நாலாயி:3718/4
தூது உரைத்தல் செப்பு-மின்கள் தூ மொழி வாய் வண்டு இனங்காள் – நாலாயி:3852/1
தூது செய் கண்கள் கொண்டு ஒன்று பேசி தூ மொழி இசைகள் கொண்டு ஒன்று நோக்கி – நாலாயி:3877/2
தூ மலர் கண் இணை முத்தம் சோர துணை முலை பயந்து என தோள்கள் வாட – நாலாயி:3919/2

மேல்


தூஉய் (1)

சேரி பல் பழி தூஉய் இரைப்ப திருக்கோளூர்க்கே – நாலாயி:3525/3

மேல்


தூக்குண்டு (1)

துன்னு பிடர் எருத்து தூக்குண்டு வன் தொடரால் – நாலாயி:2761/1

மேல்


தூங்க (2)

தன் முகத்து சுட்டி தூங்க தூங்க தவழ்ந்து போய் – நாலாயி:54/1
தன் முகத்து சுட்டி தூங்க தூங்க தவழ்ந்து போய் – நாலாயி:54/1

மேல்


தூங்கு (5)

தொடர் சங்கிலி கை சலார்பிலார் என்ன தூங்கு பொன் மணி ஒலிப்ப – நாலாயி:86/1
தூங்கு பொன் மாலைகளோடு உடனாய் நின்று தூங்குகின்றேன் – நாலாயி:595/2
தூங்கு தண் பலவின் கனி தொகு வாழையின் கனியொடு மாங்கனி – நாலாயி:1845/3
துள்ளி விளையாடி தூங்கு உறி வெண்ணெயை – நாலாயி:1894/2
தூங்கு ஆர் பிறவி-கண் இன்னம் புக பெய்து – நாலாயி:2024/1

மேல்


தூங்குகின்றேன் (1)

தூங்கு பொன் மாலைகளோடு உடனாய் நின்று தூங்குகின்றேன்
பூம் கொள் திருமுகத்து மடுத்து ஊதிய சங்கு ஒலியும் – நாலாயி:595/2,3

மேல்


தூசனம் (1)

தூசனம் சொல்லும் தொழுத்தைமாரும் தொண்டரும் நின்ற இடத்தில் நின்று – நாலாயி:209/3

மேல்


தூசு (1)

தீயினில் தூசு ஆகும் செப்பு ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:478/8

மேல்


தூடணன்-தன் (1)

கலை வணக்கு நோக்கு அரக்கி மூக்கை நீக்கி கரனோடு தூடணன்-தன் உயிரை வாங்கி – நாலாயி:745/2

மேல்


தூண் (4)

வன் பேய் முலை உண்டது ஓர் வாய் உடையன் வன் தூண் என நின்றது ஓர் வன் பரத்தை – நாலாயி:272/1
ஊன் இடை சுவர் வைத்து என்பு தூண் நாட்டி உரோமம் வேய்ந்து ஒன்பது வாசல் – நாலாயி:1006/1
பிள்ளையை சீறி வெகுண்டு தூண் புடைப்ப பிறை எயிற்று அனல் விழி பேழ் வாய் – நாலாயி:1075/3
இங்கு இல்லையால் என்று இரணியன் தூண் புடைப்ப – நாலாயி:3096/2

மேல்


தூண்டும் (1)

மன சுடரை தூண்டும் மலை – நாலாயி:2107/4

மேல்


தூணாய் (1)

தூணாய் அதனூடு அரியாய் வந்து தோன்றி – நாலாயி:1042/1

மேல்


தூணில் (1)

படியிடை மாடத்து அடியிடை தூணில் பதித்த பல் மணிகளின் ஒளியால் – நாலாயி:1345/3

மேல்


தூணை (3)

அளந்து இட்ட தூணை அவன் தட்ட ஆங்கே – நாலாயி:83/1
பார் ஆயது உண்டு உமிழ்ந்த பவள தூணை படு கடலில் அமுதத்தை பரி வாய் கீண்ட – நாலாயி:1088/1
நிதியினை பவள தூணை நெறிமையால் நினைய வல்லார் – நாலாயி:2032/1

மேல்


தூதன் (3)

அ தூதன் அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் அம்மனே அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் – நாலாயி:118/4
இன்னார் தூதன் என நின்றான் எவ்வுள் கிடந்தானே – நாலாயி:1060/4
தூதன் ஆய் மன்னவனால் சொல்லுண்டான் காண் ஏடீ – நாலாயி:1998/2

மேல்


தூதனாய் (5)

பஞ்சவர் தூதனாய் பாரதம் கைசெய்து – நாலாயி:99/1
பஞ்சவர் தூதனாய் பாரதம் கைசெய்து – நாலாயி:311/1
அன்று பாரதத்து ஐவர் தூதனாய்
சென்ற மாயனை செங்கண்மாலினை – நாலாயி:1961/1,2
தூதனாய் மன்னவனால் சொல்லுண்டான் ஆகிலும் – நாலாயி:1998/3
மன்னர் பெரும் சவையுள் வாழ் வேந்தர் தூதனாய்
தன்னை இகழ்ந்து உரைப்ப தான் முன நாள் சென்றதுவும் – நாலாயி:2787/7,8

மேல்


தூதா (1)

தூதா தூ மொழியாய் சுடர் போல் என் மனத்து இருந்த – நாலாயி:1466/3

மேல்


தூதாய் (6)

சீர் ஒன்று தூதாய் துரியோதனன் பக்கல் – நாலாயி:176/1
வெம் சிறை புள் உயர்த்தார்க்கு என் விடு தூதாய் சென்ற-கால் – நாலாயி:2932/3
என் செய்ய தாமரை கண் பெருமானார்க்கு என் தூதாய்
என் செய்யும் உரைத்த-கால் இன குயில்காள் நீர் அலிரே – நாலாயி:2933/1,2
நீ அலையே சிறு பூவாய் நெடுமாலார்க்கு என் தூதாய்
நோய் எனது நுவல் என்ன நுவலாதே இருந்து ஒழிந்தாய் – நாலாயி:2939/1,2
கொங்கு ஆர் பூம் துழாய் முடி எம் குடக்கூத்தர்க்கு என் தூதாய்
நும் கால்கள் என் தலை மேல் கெழுமீரோ நுமரோடே – நாலாயி:3847/3,4
திருமேனி அடிகளுக்கு தீவினையேன் விடு தூதாய்
திருமூழிக்களம் என்னும் செழு நகர்வாய் அணி முகில்காள் – நாலாயி:3850/1,2

மேல்


தூதாளன் (1)

தூதாளன் என் மகளை செய்தனகள் எங்ஙனம் நான் சொல்லுகேனே – நாலாயி:1393/4

மேல்


தூதியோடே (1)

ஆய் மிகு காதலோடு யான் இருப்ப யான் விட வந்த என் தூதியோடே
நீ மிகு போகத்தை நன்கு உகந்தாய் அதுவும் உன் கோரம்புக்கு ஏற்கும் அன்றே – நாலாயி:701/3,4

மேல்


தூதில் (2)

மேகத்தை வேங்கட_கோன் விடு தூதில் விண்ணப்பம் – நாலாயி:586/2
தோய்ந்தானை நில_மகள் தோள் தூதில் சென்று அ பொய் அறைவாய் புக பெய்த மல்லர் மங்க – நாலாயி:1092/3

மேல்


தூது (18)

தூது சென்றாய் குரு பாண்டவர்க்காய் அங்கு ஓர் பொய் சுற்றம் பேசி சென்று – நாலாயி:456/3
முன் ஓர் தூது வானரத்தின் வாயில் மொழிந்து அரக்கன் – நாலாயி:1060/1
பின் ஓர் தூது ஆதி மன்னர்க்கு ஆகி பெருநிலத்தார் – நாலாயி:1060/3
வன் துணை பஞ்ச பாண்டவர்க்கு ஆகி வாய் உரை தூது சென்று இயங்கும் – நாலாயி:1072/3
பார் ஏறு பெரும் பாரம் தீர பண்டு பாரதத்து தூது இயங்கி பார்த்தன் செல்வ – நாலாயி:1145/1
மூத்தவற்கு அரசு வேண்டி முன்பு தூது எழுந்தருளி – நாலாயி:1304/1
தாம் தம் பெருமை அறியார் தூது
வேந்தர்க்கு ஆய வேந்தர் ஊர் போல் – நாலாயி:1358/1,2
சென்றான் தூது பஞ்சவர்க்காய் திரி கால் சகடம் சினம் அழித்து – நாலாயி:1706/3
துன்னு மா மணி முடி பஞ்சவர்க்கு ஆகி முன் தூது சென்ற – நாலாயி:1809/3
தூது வந்த குரங்குக்கே உங்கள் தோன்றல் தேவியை விட்டு கொடாதே – நாலாயி:1863/3
இன்னன்ன தூது எம்மை ஆள் அற்றப்பட்டு இரந்தாள் இவள் என்று – நாலாயி:2506/1
மின் அன்ன மேனி பெருமான் உலகில் பெண் தூது செல்லா – நாலாயி:2506/3
இசை-மின்கள் தூது என்று இசைத்தால் இசையிலம் என் தலை மேல் – நாலாயி:2508/1
நாடு உடை மன்னர்க்கு தூது செல் நம்பிக்கு என் – நாலாயி:3509/3
துளி வார் கள் குழலார்க்கு என் தூது உரைத்தல் செப்பு-மினே – நாலாயி:3851/4
தூது உரைத்தல் செப்பு-மின்கள் தூ மொழி வாய் வண்டு இனங்காள் – நாலாயி:3852/1
தூது உரைத்தல் செப்புதிரேல் சுடர் வளையும் கலையுமே – நாலாயி:3852/4
தூது செய் கண்கள் கொண்டு ஒன்று பேசி தூ மொழி இசைகள் கொண்டு ஒன்று நோக்கி – நாலாயி:3877/2

மேல்


தூதுவர் (1)

வைத்த இலச்சினை மாற்றி தூதுவர் ஓடி ஒளித்தார் – நாலாயி:444/2

மேல்


தூதுவரை (1)

தூதுவரை கூவி செவிக்கு – நாலாயி:2449/4

மேல்


தூதுவன் (1)

தூதுவன் ஆயவன் ஊர் சொல்வீர்கள் சொலீர் அறியேன் – நாலாயி:1211/2

மேல்


தூதை (1)

பூவை பைங்கிளிகள் பந்து தூதை பூம் புட்டில்கள் – நாலாயி:3519/1

மேல்


தூதையும் (1)

முற்றிலும் தூதையும் முன்கை மேல் பூவையும் – நாலாயி:41/1

மேல்


தூதையோடு (2)

கையினில் சிறு தூதையோடு இவள் முற்றில் பிரிந்துமிலள் – நாலாயி:286/3
வட்ட வாய் சிறு தூதையோடு சிறு சுளகும் மணலும் கொண்டு – நாலாயி:521/1

மேல்


தூப (1)

தொழுதனர் உலகர்கள் தூப நல் மலர் மழை – நாலாயி:3981/1

மேல்


தூபம் (7)

கொந்து அலர்ந்த நறும் துழாய் சாந்தம் தூபம் தீபம் கொண்டு அமரர் தொழ பணம் கொள் பாம்பில் – நாலாயி:1139/1
தொழுது மலர் கொண்டு தூபம் கை ஏந்தி – நாலாயி:2139/1
தொடையலோடு ஏந்திய தூபம் இடை இடையில் – நாலாயி:2163/2
ஆட்டி அம் தூபம் தராநிற்கவே அங்கு ஓர் மாயையினால் – நாலாயி:2498/2
சுமந்து மா மலர் நீர் சுடர் தூபம் கொண்டு – நாலாயி:3149/1
தொழுது மா மலர் நீர் சுடர் தூபம் கொண்டு – நாலாயி:3811/1
சாந்தொடு விளக்கம் தூபம் தாமரை மலர்கள் நல்ல – நாலாயி:3911/3

மேல்


தூம்பு (3)

தூம்பு உடை திண் கை வன் தாள் களிற்றின் துயர் தீர்த்து அரவம் வெருவ முன நாள் – நாலாயி:1132/1
தூம்பு உடை பனை கை வேழம் துயர் கெடுத்தருளி மன்னும் – நாலாயி:1288/1
தூம்பு உடை கை வேழம் வெருவ மருப்பு ஒசித்த – நாலாயி:1785/1

மேல்


தூமணி (1)

தூமணி மாடத்து சுற்றும் விளக்கு எரிய – நாலாயி:482/1

மேல்


தூமம் (2)

தூமம் கமழ துயில் அணை மேல் கண்வளரும் – நாலாயி:482/2
தூமம் நல் விரை மலர்கள் துவள் அற ஆய்ந்துகொண்டு – நாலாயி:3910/3

மேல்


தூய் (13)

தோதவத்தி தூய் மறையோர் துறை படிய துளும்பி எங்கும் – நாலாயி:402/3
தொழுது முப்போதும் உன் அடி வணங்கி தூ மலர் தூய் தொழுது ஏத்துகின்றேன் – நாலாயி:512/1
கோவினை நாவுற வழுத்தி என்தன் கைகள் கொய் மலர் தூய் என்று-கொலோ கூப்பும் நாளே – நாலாயி:650/4
அச்சம் இலர் நாண் இலர் ஆதன்மையால் அவர் செய்கை வெறுத்து அணி மா மலர் தூய்
நச்சி நமனார் அடையாமை நமக்கு அருள்செய் என உள் குழைந்து ஆர்வமொடு – நாலாயி:1085/2,3
நெஞ்சில் தொழுவாரை தொழுவாய் என் தூய் நெஞ்சே – நாலாயி:1104/4
தொழும் நீர் மனத்தவரை தொழுவாய் என் தூய் நெஞ்சே – நாலாயி:1105/4
மண்ணில் இது போல நகர் இல்லை என வானவர்கள் தாம் மலர்கள் தூய்
நண்ணி உறைகின்ற நகர் நந்திபுரவிண்ணகரம் நண்ணு மனமே – நாலாயி:1445/3,4
சிந்தையராய் சேவடிக்கே செம் மலர் தூய் கைதொழுது – நாலாயி:2300/3
வெஃகாவே சேர்ந்தானை மெய் மலர் தூய் கைதொழுதால் – நாலாயி:2357/3
துதி கற்று உலகில் துவள்கின்றிலேன் இனி தூய் நெறி சேர் – நாலாயி:2811/2
பிரி வகை இன்றி நல் நீர் தூய்
புரிவதுவும் புகை பூவே – நாலாயி:2954/3,4
ஏதம் பறைந்து அல்ல செய்து கள் ஊடு கலாய் தூய்
கீதம் முழவு இட்டு நீர் அணங்கு ஆடுதல் கீழ்மையே – நாலாயி:3293/3,4
சுடர் பவள வாயனை கண்டு ஒரு நாள் ஓர் தூய் மாற்றம் – நாலாயி:3853/3

மேல்


தூய்தாக (1)

தூய்தாக வந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய் தூ மணி_வண்ணன் குழல்வாராய் அக்காக்காய் – நாலாயி:163/4

மேல்


தூய்மை (6)

வாக்கு தூய்மை இலாமையினாலே மாதவா உன்னை வாய்க்கொள்ள மாட்டேன் – நாலாயி:433/1
தூய்மை யோகம் ஆயினாய் துழாய் அலங்கல் மாலையாய் – நாலாயி:765/1
ஆனில் மேய ஐந்தும் நீ அவற்றுள் நின்ற தூய்மை நீ – நாலாயி:845/2
மனத்தில் ஓர் தூய்மை இல்லை வாயில் ஓர் இன் சொல் இல்லை – நாலாயி:901/1
துவரித்த உடையவர்க்கும் தூய்மை இல்லா சமணர்க்கும் – நாலாயி:1405/1
தூய்மை இல் தொண்டனேன் நான் சொல்லினேன் தொல்லை நாமம் – நாலாயி:2043/2

மேல்


தூய (21)

தூய நடம் பயிலும் சுந்தர என் சிறுவா துங்க மத கரியின் கொம்பு பறித்தவனே – நாலாயி:69/2
துப்பு உடை ஆயர்கள்-தம் சொல் வழுவாது ஒருகால் தூய கரும் குழல் நல் தோகை மயில் அனைய – நாலாயி:70/1
தூ வலம்புரி உடைய திருமால் தூய வாயில் குழல் ஓசை வழியே – நாலாயி:275/2
தூய தமிழ் பத்தும் வல்லார் தூ மணி_வண்ணனுக்கு ஆளரே – நாலாயி:306/4
தூய மனத்தனர் ஆகி வல்லார் தூ மணி_வண்ணனுக்கு ஆளர் தாமே – நாலாயி:432/4
தூய பெரு நீர் யமுனை துறைவனை – நாலாயி:478/2
தூய தமிழ் மாலை ஈரைந்தும் வல்லவர் – நாலாயி:566/3
தூய தாமரை கண்களும் துவர் இதழ் பவள வாயும் – நாலாயி:891/3
வாயான் தூய வரி உருவின் குறளாய் சென்று மாவலியை – நாலாயி:993/2
துஞ்சா நீர் வளம் சுரக்கும் பெண்ணை தென்-பால் தூய நான்மறையாளர் சோமு செய்ய – நாலாயி:1138/3
சொன்ன இன் தமிழ் நல் மணி கோவை தூய மாலை இவை பத்தும் வல்லார் – நாலாயி:1617/3
தூய மா மதி கதிர் சுட துணை இல்லை இணை முலை வேகின்றதால் – நாலாயி:1690/3
தூயானை தூய மறையானை தென் ஆலி – நாலாயி:2014/1
தூய மா மாலைகொண்டு சூட்டுவன் தொண்டனேனே – நாலாயி:2047/4
உய்த்தனன் தூய மறைநெறி தன்னை என்று உன்னி உள்ளம் – நாலாயி:2862/2
தூய குழவியாய் விட பால் அமுதா அமுதுசெய்திட்ட – நாலாயி:2951/2
தூய அமுதை பருகி பருகி என் – நாலாயி:2967/3
தொழு-மின் தூய மனத்தராய் இறையும் நில்லா துயரங்களே – நாலாயி:3182/4
தூய ஆயிரத்து இ பத்தால் பத்தர் ஆவர் துவள் இன்றியே – நாலாயி:3494/4
தூய செய்ய மலர்களா சோதி செ வாய் முகிழதா – நாலாயி:3715/2
தூய சுடர் சோதி தனது என் உள் வைத்தான் – நாலாயி:3740/3

மேல்


தூயராய் (1)

நின்றுநின்று அவன் குணங்கள் உள்ளி உள்ளம் தூயராய்
சென்றுசென்று தேவதேவர் உம்பர் உம்பர் உம்பராய் – நாலாயி:826/2,3

மேல்


தூயவன் (1)

தூயவன் தீது இல் இராமாநுசன் தொல் அருள் சுரந்தே – நாலாயி:2832/4

மேல்


தூயன் (1)

தூயன் துயக்கன் மயக்கன் என்னுடை தோள் இணையானே – நாலாயி:2992/4

மேல்


தூயன (1)

சூட்டு நல் மாலைகள் தூயன ஏந்தி விண்ணோர்கள் நல் நீர் – நாலாயி:2498/1

மேல்


தூயனாயும் (1)

தூயனாயும் அன்றியும் சுரும்பு உலாவு தண் துழாய் – நாலாயி:861/1

மேல்


தூயாய் (1)

தூயாய் சுடர் மா மதி போல் உயிர்க்கு எல்லாம் – நாலாயி:1556/1

மேல்


தூயானை (1)

தூயானை தூய மறையானை தென் ஆலி – நாலாயி:2014/1

மேல்


தூயோமாய் (2)

தூயோமாய் வந்து நாம் தூ மலர் தூவி தொழுது – நாலாயி:478/5
தூயோமாய் வந்தோம் துயிலெழ பாடுவான் – நாலாயி:489/6

மேல்


தூர்த்த (2)

பாசி தூர்த்த கிடந்த பார் மகட்கு பண்டு ஒரு நாள் – நாலாயி:614/1
கல் கொண்டு தூர்த்த கடல்_வண்ணன் என் கொண்ட – நாலாயி:2458/2

மேல்


தூர்த்தரோடு (1)

சூதனாய் கள்வனாகி தூர்த்தரோடு இசைந்த காலம் – நாலாயி:887/1

மேல்


தூர்த்து (1)

ஊழ் கண்டிருந்தே தூரா குழி தூர்த்து எனை நாள் அகன்று இருப்பன் – நாலாயி:3423/2

மேல்


தூரல் (1)

இருள் பிரிந்தார் அன்பர் தேர் வழி தூரல் அரவு_அணை மேல் – நாலாயி:2494/2

மேல்


தூரா (1)

ஊழ் கண்டிருந்தே தூரா குழி தூர்த்து எனை நாள் அகன்று இருப்பன் – நாலாயி:3423/2

மேல்


தூராத (1)

தூராத மன காதல் தொண்டர் தங்கள் குழாம் குழுமி திருப்புகழ்கள் பலவும் பாடி – நாலாயி:655/1

மேல்


தூரியம் (1)

சூழ் விசும்பு அணி முகில் தூரியம் முழக்கின – நாலாயி:3979/1

மேல்


தூரும் (2)

வன் புற்று அரவின் பகை கொடி வாமன நம்பீ உன் காதுகள் தூரும்
துன்புற்றன எல்லாம் தீர்ப்பாய் பிரானே திரியிட்டு சொல்லுகேன் மெய்யே – நாலாயி:146/3,4
செய்தன சொல்லி சிரித்து அங்கு இருக்கில் சிரீதரா உன் காது தூரும்
கையில் திரியை இடுகிடாய் இ நின்ற காரிகையார் சிரியாமே – நாலாயி:147/3,4

மேல்


தூவ (4)

தே மலர் தூவ வருவான் சித்திரகூடத்து உள்ளானே – நாலாயி:1169/4
நீடு மாட தனி சூலம் போழ கொண்டல் துளி தூவ
ஆடல் அரவத்து ஆர்ப்பு ஓவா அணி ஆர் வீதி அழுந்தூரே – நாலாயி:1593/3,4
முறை நின்று மொய் மலர்கள் தூவ அறை கழல – நாலாயி:2280/2
பிணி அவிழ் மல்லிகை வாடை தூவ பெரு மத மாலையும் வந்தின்று ஆலோ – நாலாயி:3917/2

மேல்


தூவி (20)

கண்ணில் மணல் கொடு தூவி காலினால் பாய்ந்தனை என்றுஎன்று – நாலாயி:195/1
தூயோமாய் வந்து நாம் தூ மலர் தூவி தொழுது – நாலாயி:478/5
தெளி மதி சேர் முனிவர்கள்-தம் குழுவும் உந்தி திசை திசையில் மலர் தூவி சென்று சேரும் – நாலாயி:652/2
தூவி சேர் அன்னம் துணையொடு புணரும் சூழ் புனல் குடந்தையே தொழுது என் – நாலாயி:949/3
தூவி சேர் அன்னம் அன்ன நடையாள் நெடுமாலொடும் போய் – நாலாயி:1216/3
வங்கம் மலி தடம் கடலுள் வானவர்களோடு மா முனிவர் பலர் கூடி மா மலர்கள் தூவி
எங்கள் தனி நாயகனே எமக்கு அருளாய் என்னும் ஈசன் அவன் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1236/1,2
மஞ்சு உலவு பொழிலூடும் வயலூடும் வந்து வளம் கொடுப்ப மா மறையோர் மா மலர்கள் தூவி
அஞ்சலித்து அங்கு அரி சரண் என்று இறைஞ்சும் அணி நாங்கூர் அரிமேயவிண்ணகரம் வணங்கு மட நெஞ்சே – நாலாயி:1246/3,4
தூவி சேர் அன்னம் மன்னும் சூழ் புனல் குடந்தையானை – நாலாயி:2045/3
தே மலர் தூவி ஏத்தும் சேவடி செங்கண்மாலை – நாலாயி:2051/2
வாய்ந்த மலர் தூவி வைகலும் ஏய்ந்த – நாலாயி:2254/2
கடி ஆர் மலர் தூவி காணும் படியானை – நாலாயி:2303/2
தூவி அம் பேடை அன்னாள் கண்கள் ஆய துணை மலரே – நாலாயி:2544/4
தூவி அம் புள் உடையாய் சுடர் நேமியாய் – நாலாயி:3204/2
பூவை வீயா நீர் தூவி போதால் வணங்கேனேலும் நின் – நாலாயி:3253/3
தூவி அம் புள் உடையான் அடல் ஆழி அம்மான்-தன்னை – நாலாயி:3278/2
ஆசு அறு தூவி வெள்ளை குருகே அருள்செய்து ஒரு நாள் – நாலாயி:3535/2
மா கந்த நீர்கொண்டு தூவி வலஞ்செய்து கைதொழ கூடும்-கொலோ – நாலாயி:3661/4
தூவி அம் புள் உடை தெய்வ வண்டு துதைந்த எம் பெண்மை அம் பூ இது ஆலோ – நாலாயி:3872/3
நேசம் செய்து உறைகின்றானை நெறிமையால் மலர்கள் தூவி
பூசனை செய்கின்றார்கள் புண்ணியம் செய்தவாறே – நாலாயி:3905/3,4
புண்ணியம் செய்து நல்ல புனலொடு மலர்கள் தூவி
எண்ணு-மின் எந்தை நாமம் இ பிறப்பு அறுக்கும் அப்பால் – நாலாயி:3906/1,2

மேல்


தூவிட (1)

எண்ணெய் சுண்ணம் எதிரெதிர் தூவிட
கண்ணன் முற்றம் கலந்து அளறு ஆயிற்றே – நாலாயி:13/3,4

மேல்


தூவும் (2)

கண்ணன் என்றும் வானவர்கள் காதலித்து மலர்கள் தூவும்
எண்ணன் என்றும் இன்பன் என்றும் ஏழ்_உலகுக்கு ஆதி என்றும் – நாலாயி:1326/1,2
போதோடு புனல் தூவும் புண்ணியரே விண்ணவரின் பொலிகின்றாரே – நாலாயி:1580/4

மேல்


தூவுவார் (1)

நறு நெய் பால் தயிர் நன்றாக தூவுவார்
செறி மென் கூந்தல் அவிழ திளைத்து எங்கும் – நாலாயி:16/2,3

மேல்


தூவேன்-மின் (1)

எதுவானும் செய்து அங்கு ஓர் கள்ளும் இறைச்சியும் தூவேன்-மின்
மது வார் துழாய் முடி மாய பிரான் கழல் வாழ்த்தினால் – நாலாயி:3288/2,3

மேல்


தூளி (4)

கற்று தூளி உடை வேடர் கானிடை கன்றின் பின் – நாலாயி:235/3
சூடி வருகின்ற தாமோதரா கற்று தூளி காண் உன் உடம்பு – நாலாயி:246/2
பாத தூளி படுதலால் இ உலகம் பாக்கியம் செய்ததே – நாலாயி:365/4
விண்டு அலர் தூளி வேய் வளர் புறவில் விரை மலர் குறிஞ்சியின் நறும் தேன் – நாலாயி:1819/3

மேல்


தூற்ற (1)

களியா வண்டு கள் உண்ண காமர் தென்றல் அலர் தூற்ற
நளிர் வாய் முல்லை முறுவலிக்கும் நறையூர் நின்ற நம்பியே – நாலாயி:1511/3,4

மேல்


தூற்றி (3)

மன்றில் நிறை பழி தூற்றி நின்று என்னை வன் காற்று அடுமே – நாலாயி:2518/4
ஆணை என் தோழீ உலகு-தோறு அலர் தூற்றி ஆம் – நாலாயி:3371/3
நா மடங்கா பழி தூற்றி நாடும் இரைக்கவே – நாலாயி:3372/4

மேல்


தூற்றிட (2)

வண்ண கரும் குழல் மாதர் வந்து அலர் தூற்றிட
பண்ணி பல செய்து இ பாடி எங்கும் திரியாமே – நாலாயி:237/1,2
வள்ளி நுடங்கு இடை மாதர் வந்து அலர் தூற்றிட
துள்ளி விளையாடி தோழரோடு திரியாமே – நாலாயி:240/1,2

மேல்


தூற்றியும் (1)

ஆட்டியும் தூற்றியும் நின்று அன்னைமீர் என்னை நீர் நலிந்து என் – நாலாயி:3628/1

மேல்


தூற்றில் (1)

முற்ற இ மூ_உலகும் பெரும் தூறாய் தூற்றில் புக்கு – நாலாயி:3997/3

மேல்


தூற்றிற்று (1)

கொண்டு அலர் தூற்றிற்று அது முதலா கொண்ட என் காதல் உரைக்கில் தோழீ – நாலாயி:3590/2

மேல்


தூற்றும் (1)

சிறந்த நற்றாய் அலர் தூற்றும் என்பதனால் பிறர் முன்னே – நாலாயி:158/3

மேல்


தூற்றுள் (1)

கூவிக்கூவி கொடுவினை தூற்றுள் நின்று – நாலாயி:3140/1

மேல்


தூறாய் (1)

முற்ற இ மூ_உலகும் பெரும் தூறாய் தூற்றில் புக்கு – நாலாயி:3997/3

மேல்


தூறுகள் (1)

சும்மெனாதே கைவிட்டு ஓடி தூறுகள் பாய்ந்தனவே – நாலாயி:465/4

மேல்