க – முதல் சொற்கள், நாலாயிரத் திவ்விய பிரபந்தம் தொடரடைவு

காம_தீ உள்புகுந்து கதுவப்பட்டு இடை கங்குல்
ஏமத்து ஓர் தென்றலுக்கு இங்கு இலக்காய் நான் இருப்பேனே – நாலாயி:578/3,4
புலம்பின புட்களும் பூம் பொழில்களின்வாய் போயிற்று கங்குல் புகுந்தது புலரி – நாலாயி:921/1
வம்பு மலர்கின்ற பொழில் பைம்பொன் வரு தும்பி மணி கங்குல் வயல் சூழ் – நாலாயி:1440/3
பொங்கு புனல் உந்து மணி கங்குல் இருள் சீறும் ஒளி எங்கும் உளதால் – நாலாயி:1446/3
காலையும் மாலை ஒத்துண்டு கங்குல் நாழிகை ஊழியில் நீண்டு உலாவும் – நாலாயி:1790/1
கரும் தண் மா கடல் கங்குல் ஆர்க்கும் அது அன்றியும் – நாலாயி:1965/3
கங்குல் புகுந்தார்கள் காப்பு அணிவான் திங்கள் – நாலாயி:2424/2
ஊர்கின்றது கங்குல் ஊழிகளே இது எல்லாம் இனவே – நாலாயி:2489/2
நீல கங்குல் களிறு எல்லாம் நிரைந்தன நேர் இழையீர் – நாலாயி:2517/2
அளப்பு_அரும் தன்மைய ஊழி அம் கங்குல் அம் தண் அம் துழாய்க்கு – நாலாயி:2536/1
உளைவான் புகுந்து இது ஓர் கங்குல் ஆயிரம் ஊழிகளே – நாலாயி:2547/4
சூழ்கின்ற கங்குல் சுருங்கா இருளின் கரும் திணிம்பை – நாலாயி:2549/1
காலை வெய்யோற்கு முன் ஓட்டு கொடுத்த கங்குல் குறும்பர் – நாலாயி:2570/1

மேல்

கங்குல்வாய் (2)

சேண் பாலது ஊழியாய் செல்கின்ற கங்குல்வாய்
தூ பால வெண் சங்கு சக்கரத்தன் தோன்றானால் – நாலாயி:3380/2,3
சென்று உருகி நுண் துளியாய் செல்கின்ற கங்குல்வாய்
அன்று ஒருகால் வையம் அளந்த பிரான் வாரான் என்று – நாலாயி:3383/2,3

மேல்

கங்குலும் (2)

கண்டு பாட வல்லார் வினை போம் கங்குலும் பகலே – நாலாயி:3571/4
கங்குலும் பகலும் கண் துயில் அறியாள் கண்ண நீர் கைகளால் இறைக்கும் – நாலாயி:3572/1

மேல்

கங்குலுள் (1)

கீதங்கள் பாடினர் கின்னரர் கெருடர்கள் கெந்தருவர் அவர் கங்குலுள் எல்லாம் – நாலாயி:925/2

மேல்

கங்குலை (1)

கங்குலை பகலை சென்று நாடி கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1640/4

மேல்

கங்கை (15)

கங்கை கங்கை என்ற வாசகத்தாலே கடு வினை களைந்திடுகிற்கும் – நாலாயி:391/3
கங்கை கங்கை என்ற வாசகத்தாலே கடு வினை களைந்திடுகிற்கும் – நாலாயி:391/3
கலந்து இழி புனலால் புகர் படு கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:392/4
கதிர் முக மணி கொண்டு இழி புனல் கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:393/4
கற்பக மலரும் கலந்து இழி கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:397/4
கரை புரை வேள்வி புகை கமழ் கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:398/4
கடலினை கலங்க கடுத்து இழி கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:399/4
பொங்கு ஒலி கங்கை கரை மலி கண்டத்து உறை புருடோத்தமன் அடி மேல் – நாலாயி:401/1
ஆட நாம் பெறில் கங்கை நீர் குடைந்து ஆடும் வேட்கை என் ஆவதே – நாலாயி:659/4
கங்கை நீர் பயந்த பாத பங்கயத்து எம் அண்ணலே – நாலாயி:775/1
கங்கை போதர கால் நிமிர்த்தருளிய கண்ணன் வந்து உறை கோயில் – நாலாயி:1263/2
புனல் கங்கை என்னும் பேர் பொன் – நாலாயி:2178/4
கை அனைத்தும் ஆர கழுவினான் கங்கை நீர் – நாலாயி:2259/3
கங்கை நீர் கான்ற கழல் – நாலாயி:2287/4
பொன் நவிலும் ஆகம் புணர்ந்திலளே பூம் கங்கை – நாலாயி:2743/2

மேல்

கங்கை-தன்னில் (1)

கூர் அணிந்த வேல் வலவன் குகனோடும் கங்கை-தன்னில்
சீர் அணிந்து தோழமை கொண்டதும் ஓர் அடையாளம் – நாலாயி:321/3,4

மேல்

கங்கை-தன்னை (1)

தொத்து அலர் பூம் சுரி குழல் கைகேசி சொல்லால் தொல் நகரம் துறந்து துறை கங்கை-தன்னை
பத்தி உடை குகன் கடத்த வனம் போய் புக்கு பரதனுக்கு பாதுகமும் அரசும் ஈந்து – நாலாயி:744/1,2

மேல்

கங்கையாய் (1)

ஆமையாய் கங்கையாய் ஆழ் கடலாய் அவனியாய் அரு வரைகளாய் – நாலாயி:416/1

மேல்

கங்கையான் (1)

கங்கையான் நீள் கழலான் காப்பு – நாலாயி:2155/4

மேல்

கங்கையில் (2)

கங்கையில் திருமால் கழல் இணை கீழே குளித்திருந்த கணக்கு ஆமே – நாலாயி:401/4
கங்கையில் புனிதம் ஆய காவிரி நடுவுபாட்டு – நாலாயி:894/1

மேல்

கங்கையிலும் (2)

பெரு நீர் திரை எழு கங்கையிலும் பெரியது ஓர் தீர்த்த பலம் – நாலாயி:95/3
கங்கையிலும் தீர்த்த மலி கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:721/3

மேல்

கங்கையின் (15)

கங்கையின் கரை மேல் கைதொழ நின்ற கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:391/4
சுமை உடை பெருமை கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:394/4
கழுவிடும் பெருமை கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:395/4
கலப்பைகள் கொழிக்கும் கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:396/4
கான் தடம் பொழில் சூழ் கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:400/4
வானவர் வணங்கும் கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:978/4
வானிடை முது நீர் கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:979/4
வலம் தரு மணி நீர் கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:980/4
மணி கொழித்து இழிந்த கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:981/4
வாய் முகட்டு இழிந்த கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:982/4
வாரணம் கொணர்ந்த கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:983/4
மந்தரத்து இழிந்த கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:984/4
மா முனி கொணர்ந்த கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:985/4
மண்டு மா மணி நீர் கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:986/4
வரும் திரை மணி நீர் கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானை – நாலாயி:987/1

மேல்

கச்சங்கம் (1)

நாங்கள் எம் இல்லிருந்து ஒட்டிய கச்சங்கம் நானும் அவனும் அறிதும் – நாலாயி:552/2

மேல்

கச்சி (19)

கச்சி கிடந்தவன் ஊர் கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1102/3
தன் வலி தன் புகழ் சூழ்ந்த கச்சி அட்டபுயகரத்து ஆதி-தன்னை – நாலாயி:1127/2
நல் அரன் நாரணன் நான்முகனுக்கு இடம் தான் தடம் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி
பல்லவன் வில்லவன் என்று உலகில் பலராய் பல வேந்தர் வணங்கு கழல் – நாலாயி:1128/2,3
தார் மன்னு தாமரை_கண்ணன் இடம் தடம் மா மதிள் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி
தேர் மன்னு தென்னவனை முனையில் செருவில் திறல் வாட்டிய திண் சிலையோன் – நாலாயி:1129/2,3
வரம் தரு மா மணி_வண்ணன் இடம் மணி மாடங்கள் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி
நிரந்தவர் மண்ணையில் புண் நுகர் வேல் நெடு வாயில் உக செருவில் முன நாள் – நாலாயி:1130/2,3
உண்டவன் எந்தை பிரானது இடம் ஒளி மாடங்கள் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி
விண்டவர் இண்டை குழாமுடனே விரைந்தார் இரிய செருவில் முனிந்து – நாலாயி:1131/2,3
பூம் புனல் பொய்கை புக்கான் அவனுக்கு இடம் தான் தடம் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி
தேம் பொழில் குன்று எயில் தென்னவனை திசைப்ப செரு மேல் வியந்து அன்று சென்ற – நாலாயி:1132/2,3
புண் பட போழ்ந்த பிரானது இடம் பொரு மாடங்கள் சூழ்ந்து அழகு ஆய கச்சி
வெண்குடை நீழல் செங்கோல் நடப்ப விடை வெல் கொடி வேல் படை முன் உயர்த்த – நாலாயி:1133/2,3
சலமொடு மாநிலம் கொண்டவனுக்கு இடம் தான் தடம் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி
உலகு உடை மன்னவன் தென்னவனை கன்னி மா மதிள் சூழ் கருவூர் வெருவ – நாலாயி:1134/2,3
அடைத்தவன் எந்தை பிரானது இடம் அணி மாடங்கள் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி
விடை திறல் வில்லவன் நென்மெலியில் வெருவ செரு வேல் வலம் கை பிடித்த – நாலாயி:1135/2,3
மறை உடை மால் விடை ஏழ் அடர்த்தாற்கு இடம் தான் தடம் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி
கறை உடை வாள் மற மன்னர் கெட கடல் போல முழங்கும் குரல் கடுவாய் – நாலாயி:1136/2,3
கல் ஆர் மதிள் சூழ் கச்சி நகருள் நச்சி பாடகத்துள் – நாலாயி:1541/1
கண்டியூர் அரங்கம் மெய்யம் கச்சி பேர் மல்லை என்று – நாலாயி:2050/3
நீரகத்தாய் நெடு வரையின் உச்சி மேலாய் நிலா திங்கள் துண்டத்தாய் நிறைந்த கச்சி
ஊரகத்தாய் ஒண் துறை நீர் வெஃகா உள்ளாய் உள்ளுவார் உள்ளத்தாய் உலகம் ஏத்தும் – நாலாயி:2059/1,2
கல் எடுத்து கல் மாரி காத்தாய் என்னும் காமரு பூம் கச்சி ஊரகத்தாய் என்னும் – நாலாயி:2064/1
கல் உயர்ந்த நெடு மதிள் சூழ் கச்சி மேய களிறு என்றும் கடல் கிடந்த கனியே என்றும் – நாலாயி:2066/1
கடைந்த வருத்தமோ கச்சி வெஃகாவில் – நாலாயி:2345/3
மதிள் கச்சி ஊரகமே பேரகமே – நாலாயி:2706/4
மன்னு மதிள் கச்சி வேளுக்கை ஆள் அரியை – நாலாயி:2779/3

மேல்

கச்சியுள்ளும் (1)

நிறைந்த சீர் நீள் கச்சியுள்ளும் உறைந்ததுவும் – நாலாயி:2307/2

மேல்

கச்சியூராய் (1)

வங்கத்தால் மா மணி வந்து உந்து முந்நீர் மல்லையாய் மதிள் கச்சியூராய் பேராய் – நாலாயி:2060/1

மேல்

கச்சு (4)

பல்லி நுண் பற்றாக உடைவாள் சாத்தி பணை கச்சு உந்தி பல தழை நடுவே – நாலாயி:255/2
செம் கச்சு கொண்டு கண் ஆடை ஆர்த்து சிறு மானிடவரை காணில் நாணும் – நாலாயி:620/2
செ அரத்த உடை ஆடை-அதன் மேல் ஓர் சிவளிகை கச்சு என்கின்றாளால் – நாலாயி:1654/1
கவர் ஆக முடித்து கலி கச்சு கட்டி – நாலாயி:1923/2

மேல்

கச்சும் (1)

கோல பணை கச்சும் கூறை உடையும் குளிர் முத்தின் கோடாலமும் – நாலாயி:244/2

மேல்

கச்சொடு (2)

கச்சொடு பொன் சுரிகை காம்பு கனக வளை – நாலாயி:51/1
கச்சொடு பட்டை கிழித்து காம்பு துகில் அவை கீறி – நாலாயி:184/2

மேல்

கசிகையும் (1)

கசிகையும் வேட்கையும் உள்கலந்து கலவியும் நலியும் என் கைகழியேல் – நாலாயி:3920/2

மேல்

கசிந்த (2)

கசிந்த நெஞ்சினளாய் கண்ண நீர் துளும்ப செல்லும்-கொல் – நாலாயி:3524/2
கசிந்த நெஞ்சினளாய் எம்மை நீத்த எம் காரிகையே – நாலாயி:3524/4

மேல்

கசிந்து (1)

சேரும் நெஞ்சினர் ஆகி சேர்ந்து கசிந்து இழிந்த கண்ணீர்களால் – நாலாயி:664/3

மேல்

கஞ்சன் (18)

மருட்டை தவிர்ப்பித்து வன் கஞ்சன் மாள – நாலாயி:121/2
தீய புந்தி கஞ்சன் உன் மேல் சினம் உடையன் சோர்வு பார்த்து – நாலாயி:132/1
போய்ப்பாடு உடைய நின் தந்தையும் தாழ்த்தான் பொரு திறல் கஞ்சன் கடியன் – நாலாயி:139/1
கஞ்சன் புணர்ப்பினில் வந்த கடிய சகடம் உதைத்து – நாலாயி:155/1
கஞ்சன் கறுக்கொண்டு நின் மேல் கரு நிற செம் மயிர் பேயை – நாலாயி:197/1
கும்ப களிறு அட்ட கோவே கொடும் கஞ்சன் நெஞ்சினில் கூற்றே – நாலாயி:199/2
கஞ்சன் மனத்துக்கு உகப்பனவே செய்தாய் காயாம்பூ வண்ணம் கொண்டாய் – நாலாயி:249/4
கருத்தை பிழைப்பித்து கஞ்சன் வயிற்றில் – நாலாயி:498/4
கஞ்சன் வலைவைத்த அன்று கார் இருள் எல்லில் பிழைத்து – நாலாயி:532/1
கஞ்சன் நாள் கவர் கரு முகில் எந்தாய் கடைப்பட்டேன் வறிதே முலை சுமந்து – நாலாயி:717/3
கும்பம் மிகு மத யானை மருப்பு ஒசித்து கஞ்சன் குஞ்சி பிடித்து அடித்த பிரான் கோயில் மருங்கு எங்கும் – நாலாயி:1240/2
கஞ்சன் உயிர் அது உண்டு இ உலகு உண்ட காளை கருதும் இடம் காவிரி சந்து அகில் கனகம் உந்தி – நாலாயி:1246/2
கஞ்சன் விட்ட வெம் சினத்த களிறு அடர்த்த காளை என்றும் – நாலாயி:1319/1
கஞ்சன் நெஞ்சும் கடு மல்லரும் சகடமும் காலினால் – நாலாயி:1384/1
கஞ்சன் கடியன் கறவு எட்டு நாளில் என் கைவலத்து ஆதும் இல்லை – நாலாயி:1917/3
கதியினை கஞ்சன் மாள கண்டு முன் அண்டம் ஆளும் – நாலாயி:2032/2
மிக பல அசுரர்கள் வேண்டு உருவம் கொண்டு நின்று உழிதருவர் கஞ்சன் ஏவ – நாலாயி:3921/3
அவத்தங்கள் விளையும் என் சொல் கொள் அந்தோ அசுரர்கள் வன் கையர் கஞ்சன் ஏவ – நாலாயி:3922/1

மேல்

கஞ்சன்-தன் (1)

ஒரு வாரணம் பணிகொண்டவன் பொய்கையில் கஞ்சன்-தன்
ஒரு வாரணம் உயிர் உண்டவன் சென்று உறையும் மலை – நாலாயி:342/1,2

மேல்

கஞ்சன்-தன்னால் (1)

கஞ்சன்-தன்னால் புணர்க்கப்பட்ட கள்ள சகடு கலக்கு அழிய – நாலாயி:131/1

மேல்

கஞ்சனது (1)

தீ மனத்தான் கஞ்சனது வஞ்சனையில் திரியும் தேனுகனும் பூதனை தன் ஆருயிரும் செகுத்தான் – நாலாயி:1244/1

மேல்

கஞ்சனுக்கு (1)

வரும் சகடம் இற உதைத்து மல்லை அட்டு வஞ்சம் செய் கஞ்சனுக்கு நஞ்சு ஆனானை – நாலாயி:1144/2

மேல்

கஞ்சனும் (4)

கஞ்சனும் காளியனும் களிறும் மருதும் எருதும் – நாலாயி:350/1
வென்றி வேல் விறல் கஞ்சனும் வீழ முன் – நாலாயி:540/3
வில் பெரு விழவும் கஞ்சனும் மல்லும் வேழமும் பாகனும் வீழ – நாலாயி:1068/1
மல்லொடு கஞ்சனும் துஞ்ச வென்ற மணி_வண்ணன் – நாலாயி:1964/1

மேல்

கஞ்சனை (29)

கஞ்சனை உன் வஞ்சனையால் வலைப்படுத்தாய் முலை உணாயே – நாலாயி:131/4
கறுத்திட்டு எதிர்நின்ற கஞ்சனை கொன்றான் – நாலாயி:174/1
கருதிய தீமைகள் செய்து கஞ்சனை கால்கொடு பாய்ந்தாய் – நாலாயி:187/2
கஞ்சனை காய்ந்த கழல் அடி நோவ கன்றின் பின் – நாலாயி:234/3
கொடுமை கஞ்சனை கொன்று நின் தாதை கோத்தவன் தளை கோள் விடுத்தானே – நாலாயி:436/4
கற்றவன் கஞ்சனை வஞ்சனையில் – நாலாயி:539/2
கஞ்சனை கடிந்து மண் அளந்துகொண்ட காலனே – நாலாயி:794/2
ஒருங்க மல்லரை கொன்று பின் கஞ்சனை உதைத்தவன் உறை கோயில் – நாலாயி:1261/2
கஞ்சனை காய்ந்த காளை அம்மானை கரு முகில் திரு நிறத்தவனை – நாலாயி:1274/2
மல்லரை அட்டு மாள கஞ்சனை மலைந்து கொன்று – நாலாயி:1303/1
கறவை முன் காத்து கஞ்சனை காய்ந்த காளமேக திரு உருவன் – நாலாயி:1341/1
கஞ்சனை கொன்று அன்று உலகம் உண்டு உமிழ்ந்த கற்பகத்தை – நாலாயி:1403/2
கல் ஆர் திரள் தோள் கஞ்சனை காய்ந்தான் பாய்ந்தான் காளியன் மேல் – நாலாயி:1512/2
கஞ்சனை காய்ந்தானை கண்ணமங்கையுள் நின்றானை – நாலாயி:1602/1
கறுத்து கஞ்சனை அஞ்ச முனிந்தாய் கார்_வண்ணா கடல் போல் ஒளி_வண்ணா – நாலாயி:1614/1
கஞ்சனை துஞ்ச வஞ்சித்த வஞ்சனை கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1645/4
கஞ்சனை அஞ்ச முன் கால் விசைத்த காளையர் ஆவர் கண்டார் வணங்கும் – நாலாயி:1763/3
கார் முகில்_வண்ணா கஞ்சனை முன்னம் கடந்த நின் கடும் திறல் தானோ – நாலாயி:1934/2
கடந்தது கஞ்சனை முன் அஞ்ச கிடந்ததுவும் – நாலாயி:2120/2
கதவி கதம் சிறந்த கஞ்சனை முன் காய்ந்து – நாலாயி:2270/1
அடியால் முன் கஞ்சனை செற்று அமரர் ஏத்தும் – நாலாயி:2273/1
நெஞ்சில் கறை கொண்ட கஞ்சனை காய்ந்த நிமலன் நங்கள் – நாலாயி:2818/1
கஞ்சனை வஞ்சனை செய்தீர் உம்மை – நாலாயி:3049/3
சாது சனத்தை நலியும் கஞ்சனை சாதிப்பதற்கு – நாலாயி:3169/1
கள்வனே கஞ்சனை வஞ்சித்து வாணனை – நாலாயி:3206/2
காண்டல் இன்றி வளர்ந்து கஞ்சனை துஞ்ச வஞ்சம் செய்ததும் – நாலாயி:3488/3
கூற்று இயல் கஞ்சனை கொன்று ஐவர்க்காய் கொடும் சேனை தடிந்து – நாலாயி:3625/3
போர் கடா அரசர் புறக்கிட மாடம் மீமிசை கஞ்சனை தகர்த்த – நாலாயி:3704/3
கடியனாய் கஞ்சனை கொன்ற பிரான்-தன்னை – நாலாயி:3846/1

மேல்

கஞ்சனொடு (1)

ஊடு ஏறு கஞ்சனொடு மல்லும் வில்லும் ஒண் கரியும் உருள் சகடும் உடைய செற்ற – நாலாயி:1626/1

மேல்

கஞ்சி (1)

தெருவில் திரி சிறு நோன்பியர் செம் சோற்றொடு கஞ்சி
மருவி பிரிந்தவர் வாய்மொழி மதியாது வந்து அடைவீர் – நாலாயி:1629/1,2

மேல்

கஞ்சியும் (1)

மடி வழி வந்து நீர் புலன் சோர வாயில் அட்டிய கஞ்சியும் மீண்டே – நாலாயி:375/1

மேல்

கஞ்சை (3)

கஞ்சை காய்ந்த கரு வில்லி கடைக்கண் என்னும் சிறை கோலால் – நாலாயி:629/1
கஞ்சை கடந்தவன் ஊர் கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1104/3
கிடந்தானை கேடு இல் சீரானை முன் கஞ்சை
கடந்தானை நெஞ்சமே காண் – நாலாயி:2315/3,4

மேல்

கட்கண்ணால் (1)

கட்கண்ணால் காணாத அ உருவை நெஞ்சு என்னும் – நாலாயி:2612/3

மேல்

கட்கிலீ (1)

கட்கிலீ உன்னை காணுமாறு அருளாய் காகுத்தா கண்ணனே என்னும் – நாலாயி:3574/3

மேல்

கட்கு (2)

கட்கு அரிய பிரமன் சிவன் இந்திரன் என்று இவர்க்கும் – நாலாயி:3637/1
கட்கு அரிய கண்ணனை குருகூர் சடகோபன் சொன்ன – நாலாயி:3637/2

மேல்

கட்கே (1)

தாவி வையம் கொண்ட தடம் தாமரை கட்கே
கூவி கொள்ளும் காலம் இன்னம் குறுகாதோ – நாலாயி:3547/3,4

மேல்

கட்ட (5)

காப்பு நாண் கட்ட கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:559/4
கண்ணி ஆர் குறும் கயிற்றால் கட்ட வெட்டென்று இருந்தான் – நாலாயி:1434/2
பணை முலை ஆயர் மாதர் உரலோடு கட்ட அதனோடும் ஓடி அடல் சேர் – நாலாயி:1990/3
கயிற்றினால் கட்ட தான் கட்டுண்டிருந்தான் – நாலாயி:2372/3
கட்ட பொருளை மறை பொருள் என்று கயவர் சொல்லும் – நாலாயி:2883/1

மேல்

கட்டமே (1)

கட்டமே காதல் என்று மூர்ச்சிக்கும் கடல்_வண்ணா கடியை காண் என்னும் – நாலாயி:3575/2

மேல்

கட்டழித்த (2)

காவலை கட்டழித்த தனி காளை கருதும் மலை – நாலாயி:352/2
கல்லாதவர் இலங்கை கட்டழித்த காகுத்தன் – நாலாயி:2434/1

மேல்

கட்டி (28)

மாணிக்கம் கட்டி வயிரம் இடை கட்டி – நாலாயி:44/1
மாணிக்கம் கட்டி வயிரம் இடை கட்டி
ஆணிப்பொன்னால் செய்த வண்ண சிறு தொட்டில் – நாலாயி:44/1,2
நெருக்கி அணை கட்டி நீள் நீர் இலங்கை – நாலாயி:82/2
பொன் இயல் கிண்கிணி சுட்டி புறம் கட்டி
தன் இயல் ஓசை சலன்சலன் என்றிட – நாலாயி:97/1,2
கிண்கிணி கட்டி கிறி கட்டி கையினில் – நாலாயி:109/1
கிண்கிணி கட்டி கிறி கட்டி கையினில் – நாலாயி:109/1
கங்கணம் இட்டு கழுத்தில் தொடர் கட்டி
தன் கணத்தாலே சதிரா நடந்து வந்து – நாலாயி:109/2,3
வெண்கல பத்திரம் கட்டி விளையாடி – நாலாயி:112/1
கன்றினை வால் ஓலை கட்டி கனிகள் உதிர எறிந்து – நாலாயி:159/1
கரும் கண் தோகை மயில் பீலி அணிந்து கட்டி நன்கு உடுத்த பீதக ஆடை – நாலாயி:284/1
பட்டம் கட்டி பொன் தோடு பெய்து இவள் பாடகமும் சிலம்பும் – நாலாயி:291/1
காய் உடை நெல்லொடு கரும்பு அமைத்து கட்டி அரிசி அவல் அமைத்து – நாலாயி:510/1
மலை-அதனால் அணை கட்டி மதில் இலங்கை அழித்தவனே – நாலாயி:726/1
குரை கடலை அடல் அம்பால் மறுக எய்து குலை கட்டி மறுகரையை அதனால் ஏறி – நாலாயி:747/1
வெற்பு எடுத்து வேலை நீர் வரம்பு கட்டி வேலை சூழ் – நாலாயி:790/2
கட்டி வீடு இலாது வைத்த காதல் இன்பம் ஆகுமே – நாலாயி:834/4
கலங்க மா கடல் அரி குலம் பணிசெய அரு வரை அணை கட்டி
இலங்கை மாநகர் பொடிசெய்த அடிகள் தாம் இருந்த நல் இமயத்து – நாலாயி:959/1,2
மலை கொண்டு அலை நீர் அணை கட்டி மதிள் நீர் இலங்கை வாள் அரக்கர் – நாலாயி:988/3
மாலும் கடல் ஆர மலை குவடு இட்டு அணை கட்டி வரம்பு உருவ மதி சேர் – நாலாயி:1082/1
கல்லால் கடலை அணை கட்டி உகந்தாய் – நாலாயி:1313/1
கவர் ஆக முடித்து கலி கச்சு கட்டி
சுவர் ஆர் கதவின் புறமே வந்து நின்றீர் – நாலாயி:1923/2,3
கார் ஆர் குழல் எடுத்து கட்டி கதிர் முலையை – நாலாயி:2677/1
சீர் ஆர் திருமார்பின் மேல் கட்டி செம் குருதி – நாலாயி:2692/1
அன்ன கடலை மலை இட்டு அணை கட்டி
மன்னன் இராவணனை மா மண்டு வெம் சமத்து – நாலாயி:2764/2,3
கோது அவம் இல் என் கன்னல் கட்டி எம்மான் என் கோவிந்தனே – நாலாயி:3077/4
அ சுவை கட்டி என்கோ அறுசுவை அடிசில் என்கோ – நாலாயி:3158/3
திண்ணம் அழுந்த கட்டி பல செய்வினை வன் கயிற்றால் – நாலாயி:3345/3
கன்னல் அம் கட்டி தன்னை கனியை இன் அமுதம்-தன்னை – நாலாயி:3433/3

மேல்

கட்டிக்கொண்டு (1)

புறம் அற கட்டிக்கொண்டு இரு வல்வினையார் குமைக்கும் – நாலாயி:3346/1

மேல்

கட்டிய (1)

இது இலங்கை ஈடு அழிய கட்டிய சேது – நாலாயி:2409/1

மேல்

கட்டியும் (1)

கட்டியும் கைத்தால் இன்னாமை அறிதியே கடல்_வண்ணனே – நாலாயி:521/4

மேல்

கட்டியே (1)

கரும்பு இருந்த கட்டியே கடல் கிடந்த கண்ணனே – நாலாயி:844/3

மேல்

கட்டியை (3)

கட்டியை கரும்பு ஈன்ற இன் சாற்றை காதலால் மறை நான்கும் முன் ஓதிய – நாலாயி:1573/3
கனியை கரும்பின் இன் சாற்றை கட்டியை தேனை அமுதை – நாலாயி:3170/3
கட்டியை தேனை அமுதை நன் பாலை கனியை கரும்பு-தன்னை – நாலாயி:3222/2

மேல்

கட்டில் (2)

குத்துவிளக்கு எரிய கோட்டு கால் கட்டில் மேல் – நாலாயி:492/1
பங்கமாய் வந்து நின் பள்ளி கட்டில் கீழே – நாலாயி:495/2

மேல்

கட்டிலின் (1)

சிற்றாடையும் சிறுப்பத்திரமும் இவை கட்டிலின் மேல் வைத்து போய் – நாலாயி:248/3

மேல்

கட்டிற்றிலையே (1)

கையை பிடித்து கரை உரலோடு என்னை காணவே கட்டிற்றிலையே
செய்தன சொல்லி சிரித்து அங்கு இருக்கில் சிரீதரா உன் காது தூரும் – நாலாயி:147/2,3

மேல்

கட்டீரே (1)

அற்ற குற்றம் அவை தீர அணைய அமுக்கி கட்டீரே – நாலாயி:633/4

மேல்

கட்டு (10)

வெற்பு எடுத்த இஞ்சி சூழ் இலங்கை கட்டு அழித்த நீ – நாலாயி:790/3
இலை தலை சரம் துரந்து இலங்கை கட்டு அழித்தவன் – நாலாயி:805/1
கண்ணி நுண் சிறு தாம்பினால் கட்டு உண்ண – நாலாயி:937/1
தளை கட்டு அவிழ் தாமரை வைகு பொய்கை தடம் புக்கு அடங்கா விடம் கால் அரவம் – நாலாயி:1224/1
மல்லை முந்நீர் தட்டு இலங்கை கட்டு அழித்த மாயன் என்றும் – நாலாயி:1321/2
கட்டு ஏறு நீள் சோலை காண்டவத்தை தீ மூட்டி – நாலாயி:1524/1
கட்டு எழில் சோலை நல் வேங்கட_வாணனை – நாலாயி:3516/1
கட்டு எழில் தென் குருகூர் சடகோபன் சொல் – நாலாயி:3516/2
கட்டு எழில் ஆயிரத்து இ பத்தும் வல்லவர் – நாலாயி:3516/3
கட்டு எழில் வானவர் போகம் உண்பாரே – நாலாயி:3516/4

மேல்

கட்டுண்ட (1)

பின்னும் உரலோடு கட்டுண்ட பெற்றிமையும் – நாலாயி:2787/3

மேல்

கட்டுண்டான் (2)

கண்ணி குறும் கயிற்றால் கட்டுண்டான் காண் ஏடீ – நாலாயி:1996/2
கண்ணி குறும் கயிற்றால் கட்டுண்டான் ஆகிலும் – நாலாயி:1996/3

மேல்

கட்டுண்டிருந்தான் (1)

கயிற்றினால் கட்ட தான் கட்டுண்டிருந்தான்
வயிற்றினோடு ஆற்றா மகன் – நாலாயி:2372/3,4

மேல்

கட்டுண்டு (2)

உறி ஆர் வெண்ணெய் உண்டு உரலோடும் கட்டுண்டு
வெறி ஆர் கூந்தல் பின்னை பொருட்டு ஆன் வென்றான் ஊர் – நாலாயி:1491/1,2
கன்னியர் கண் மிளிர கட்டுண்டு மாலைவாய் – நாலாயி:2761/2

மேல்

கட்டுப்படுத்திரேல் (1)

பாரோர் சொலப்படும் கட்டுப்படுத்திரேல்
ஆரானும் மெய்ப்படுவன் என்றார் அது கேட்டு – நாலாயி:2681/4,5

மேல்

கட்டுரை (1)

காக்கை வாயிலும் கட்டுரை கொள்வர் காரணா கருள கொடியானே – நாலாயி:433/4

மேல்

கட்டுரைக்கில் (1)

கட்டுரைக்கில் தாமரை நின் கண் பாதம் கை ஒவ்வா – நாலாயி:3122/1

மேல்

கட்டுரைகள் (1)

வல்லை உன் கட்டுரைகள் பண்டே உன் வாய் அறிதும் – நாலாயி:488/3

மேல்

கட்டுரைத்தாள் (1)

தார் ஆர் நறு மாலை கட்டுரைத்தாள் கட்டுரையா – நாலாயி:2684/1

மேல்

கட்டுரையா (1)

தார் ஆர் நறு மாலை கட்டுரைத்தாள் கட்டுரையா
நீர் ஏதும் அஞ்சேல்-மின் நும் மகளை நோய் செய்தான் – நாலாயி:2684/1,2

மேல்

கட்டுரையே (3)

கரு வடிவில் செம் கண்ண வண்ணன் தன்னை கட்டுரையே யார் ஒருவர் காண்கிற்பாரே – நாலாயி:2054/4
கண்ணுள்ளும் நெஞ்சுள்ளும் நின்ற இ காரணம் கட்டுரையே – நாலாயி:2882/4
கடி சோதி கலந்ததுவோ திருமாலே கட்டுரையே – நாலாயி:3121/4

மேல்

கட்டுவிச்சி (3)

கட்டுவிச்சி சொல் என்ன சொன்னாள் நங்காய் கடல்_வண்ணர் இது செய்தார் காப்பார் ஆரே – நாலாயி:2062/4
கார் ஆர் குழல் கொண்டை கட்டுவிச்சி கட்டேறி – நாலாயி:2682/1
இது காண்-மின் அன்னைமீர் இ கட்டுவிச்சி சொல் கொண்டு நீர் – நாலாயி:3288/1

மேல்

கட்டெறும்பு (1)

கன்றுகள் ஓட செவியில் கட்டெறும்பு பிடித்து இட்டால் – நாலாயி:153/1

மேல்

கட்டே (1)

கற்பு உடையாட்டி இழந்தது கட்டே – நாலாயி:3515/4

மேல்

கட்டேறி (1)

கார் ஆர் குழல் கொண்டை கட்டுவிச்சி கட்டேறி
சீர் ஆர் சுளகில் சில நெல் பிடித்து எறியா – நாலாயி:2682/1,2

மேல்

கட (3)

கட மா களி யானை வல்லான் கலியன் ஒலிசெய் தமிழ் மாலை வல்லார்க்கு உடனே – நாலாயி:1087/2
கதம் மிகு சினத்த கட தட களிற்றின் கவுள் வழி களி வண்டு பருக – நாலாயி:1825/3
கண்டுகொள் கண்டாய் கட_வண்ணா யான் உன்னை – நாலாயி:2407/3

மேல்

கட_வண்ணா (1)

கண்டுகொள் கண்டாய் கட_வண்ணா யான் உன்னை – நாலாயி:2407/3

மேல்

கடக்க (1)

காவலில் புலனை வைத்து கலி-தன்னை கடக்க பாய்ந்து – நாலாயி:872/1

மேல்

கடக்கும் (2)

மொழியை கடக்கும் பெரும் புகழான் வஞ்ச முக்குறும்பு ஆம் – நாலாயி:2797/1
குழியை கடக்கும் நம் கூரத்தாழ்வான் சரண் கூடிய பின் – நாலாயி:2797/2

மேல்

கடங்கள் (1)

வேம் கடங்கள் மெய் மேல் வினை முற்றவும் – நாலாயி:3148/1

மேல்

கடத்த (1)

பத்தி உடை குகன் கடத்த வனம் போய் புக்கு பரதனுக்கு பாதுகமும் அரசும் ஈந்து – நாலாயி:744/2

மேல்

கடத்தல் (2)

அழகு அன்றே அண்டம் கடத்தல் அழகு அன்றே – நாலாயி:2287/2
வழியை கடத்தல் எனக்கு இனியாதும் வருத்தம் அன்றே – நாலாயி:2797/4

மேல்

கடத்து (1)

முளிந்தீந்த வெம் கடத்து மூரி பெரும் களிற்றால் – நாலாயி:1475/1

மேல்

கடத்தும் (3)

பற்றி கடத்தும் படை – நாலாயி:2162/4
தான் கடத்தும் தன்மையான் தாள் – நாலாயி:2415/4
பழியை கடத்தும் இராமாநுசன் புகழ் பாடி அல்லா – நாலாயி:2797/3

மேல்

கடந்த (15)

பத்து நாளும் கடந்த இரண்டாம் நாள் – நாலாயி:20/1
விண் கடந்த சோதியாய் விளங்கு ஞான மூர்த்தியாய் – நாலாயி:778/1
பண் கடந்த தேசம் மேவு பாவ நாச நாதனே – நாலாயி:778/2
எண் கடந்த யோகினோடு இரந்து சென்று மாணியாய் – நாலாயி:778/3
மண் கடந்த வண்ணம் நின்னை யார் மதிக்க வல்லரே – நாலாயி:778/4
கடந்த கால் பரந்த காவிரி கரை குடந்தையுள் – நாலாயி:812/3
தொண்டு ஆயார் தாம் பரவும் அடியினானை படி கடந்த தாளாளற்கு ஆளாய் உய்தல் – நாலாயி:1096/1
கடந்த நம்பி கடி ஆர் இலங்கை உலகை ஈர் அடியால் – நாலாயி:1538/3
கார் முகில்_வண்ணா கஞ்சனை முன்னம் கடந்த நின் கடும் திறல் தானோ – நாலாயி:1934/2
செற்றார் படி கடந்த செங்கண்மால் நல் தா – நாலாயி:2101/2
தான் கடந்த ஏழ்_உலகே தாமரை கண் மால் ஒரு நாள் – நாலாயி:2199/3
கள்ளத்தால் மண் கொண்டு விண் கடந்த பைம் கழலான் – நாலாயி:2364/3
வேனில் அலம் செல்வன் சுவைத்து உமிழ் பாலை கடந்த பொன்னே – நாலாயி:2503/2
அடியால் படி கடந்த முத்தோ அது அன்றேல் – நாலாயி:2611/1
புயல் கரு நிறத்தனன் பெரு நிலம் கடந்த நல் அடி போது – நாலாயி:2930/3

மேல்

கடந்தது (1)

கடந்தது கஞ்சனை முன் அஞ்ச கிடந்ததுவும் – நாலாயி:2120/2

மேல்

கடந்ததே (1)

நன்று தீது என்று அறிவு அரிதாய் நன்றாய் ஞானம் கடந்ததே – நாலாயி:3752/4

மேல்

கடந்தவன் (1)

கஞ்சை கடந்தவன் ஊர் கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1104/3

மேல்

கடந்தான் (4)

கறை ஆர் நெடு வேல் அரக்கர் மடிய கடல் சூழ் இலங்கை கடந்தான் இடம் தான் – நாலாயி:1221/2
தொங்கல் நீள் முடியான் நெடியான் படி கடந்தான்
மங்குல் தோய் மணி மாட வெண் கொடி மாகம் மீது உயர்ந்து ஏறி வான் உயர் – நாலாயி:1842/2,3
வான் கடந்தான் செய்த வழக்கு – நாலாயி:2199/4
பல தேவர் ஏத்த படி கடந்தான் பாதம் – நாலாயி:2396/1

மேல்

கடந்தானை (2)

கடந்தானை எம்மானை கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1093/4
கடந்தானை நெஞ்சமே காண் – நாலாயி:2315/4

மேல்

கடந்து (15)

காவலும் கடந்து கயிறு மாலை ஆகி வந்து கவிழ்ந்து நின்றனரே – நாலாயி:275/4
கூடியாடிய உள்ளத்தர் ஆனால் குறிப்பிடம் கடந்து உய்யலும் ஆமே – நாலாயி:378/4
ஓத மா கடலை கடந்து ஏறி உயர்கொள் மா கடி காவை இறுத்து – நாலாயி:1863/1
கல்லின் முந்நீர் மாற்றி வந்து காவல் கடந்து இலங்கை – நாலாயி:1873/1
எண் மதியும் கடந்து அண்டம் மீது போகி இரு விசும்பினூடு போய் எழுந்து மேலை – நாலாயி:2056/2
முளை கதிரை குறுங்குடியுள் முகிலை மூவா மூ_உலகும் கடந்து அப்பால் முதலாய் நின்ற – நாலாயி:2065/1
போராளன் ஆயிரம் தோள் வாணன் மாள பொரு கடலை அரண் கடந்து புக்கு மிக்க – நாலாயி:2071/2
விண்ணும் கடந்து உம்பர் அப்பால் மிக்கு மற்று எப்பால் எவர்க்கும் – நாலாயி:2520/3
பொன் உலகம் ஏழும் கடந்து உம்பர் மேல் சிலும்ப – நாலாயி:2752/3
பொன் இயலும் மாட கவாடம் கடந்து புக்கு – நாலாயி:2753/3
பொன் ஆர் கனை கழல் கால் ஏழ்_உலகும் போய் கடந்து அங்கு – நாலாயி:2771/1
கரந்து உமிழ்ந்து கடந்து இடந்தது கண்டும் தெளியகில்லீர் – நாலாயி:3332/2
மண்ணை முன் படைத்து உண்டு உமிழ்ந்து கடந்து இடந்து மணந்த மாயங்கள் – நாலாயி:3444/3
ஆதி ஆகி அகல் இடம் படைத்து உண்டு உமிழ்ந்து கடந்து இடந்திட்ட – நாலாயி:3563/3
ஊளை இட்டு அன்று இலங்கை கடந்து பிலம் புக்கு ஒளிப்ப – நாலாயி:3623/2

மேல்

கடந்துபோய் (2)

கலையும் கரியும் பரிமாவும் திரியும் கானம் கடந்துபோய்
சிலையும் கணையும் துணையாக சென்றான் வென்றி செருக்களத்து – நாலாயி:988/1,2
நன்றாய் ஞானம் கடந்துபோய் நல் இந்திரியம் எல்லாம் ஈர்த்து – நாலாயி:3753/1

மேல்

கடந்தும் (1)

உண்டும் உமிழ்ந்தும் கடந்தும் இடந்தும் கிடந்தும் நின்றும் – நாலாயி:3284/1

மேல்

கடப்ப (1)

அடியும் படி கடப்ப தோள் திசை மேல் செல்ல – நாலாயி:2098/1

மேல்

கடப்பதும் (1)

கானிடை திரிவது ஓர் நரி புகுந்து கடப்பதும் மோப்பதும் செய்வது ஒப்ப – நாலாயி:508/2

மேல்

கடம் (6)

கடம் கலந்த வன் கரி மருப்பு ஒசித்து ஒர் பொய்கைவாய் – நாலாயி:789/1
கடம் சூழ் கரியும் பரிமாவும் ஒலி மா தேரும் காலாளும் – நாலாயி:989/1
கடம் ஆரும் கரும் களிறு வல்லான் வெல் போர் கலிகன்றி ஒலிசெய்த இன்ப பாடல் – நாலாயி:1097/3
கடம் உண்டார் கல்லாதவர் – நாலாயி:2433/4
கடம் ஆயினகள் கழித்து தன் கால் வன்மையால் பல நாள் – நாலாயி:2515/1
கடம் கொண்டு இறைஞ்சும் திரு முனிவர்க்கு அன்றி காதல்செய்யா – நாலாயி:2802/3

மேல்

கடம்பு (4)

காயும் நீர் புக்கு கடம்பு ஏறி காளியன் – நாலாயி:120/1
பூத்த நீள் கடம்பு ஏறி புக பாய்ந்து – நாலாயி:537/2
பல்லவம் திகழ் பூம் கடம்பு ஏறி அ காளியன் பண அரங்கில் – நாலாயி:1259/1
பச்சிலை பூம் கடம்பு ஏறி விசைகொண்டு பாய்ந்து புக்கு ஆயிர வாய் – நாலாயி:1919/3

மேல்

கடம்பை (1)

நீர் கரை நின்ற கடம்பை ஏறி காளியன் உச்சியில் நட்டம் பாய்ந்து – நாலாயி:621/3

மேல்

கடமே (1)

தொடும்-கால் ஒசியும் இடை இள_மான் சென்ற சூழ் கடமே – நாலாயி:2514/4

மேல்

கடமைஅது (1)

ஆம் கடமைஅது சுமந்தார்கட்கே – நாலாயி:3148/4

மேல்

கடல் (281)

சீத கடல் உள் அமுது அன்ன தேவகி – நாலாயி:23/1
அதிரும் கடல் நிற வண்ணனை ஆய்ச்சி – நாலாயி:31/1
கரு கார் கடல்_வண்ணன் காமர் தாதை தளர் நடை நடவானோ – நாலாயி:91/4
காப்பாரும் இல்லை கடல்_வண்ணா உன்னை தனியே போய் எங்கும் திரிதி – நாலாயி:139/2
வையம் எல்லாம் பெறும் வார் கடல் வாழும் மகர குழை கொண்டு வைத்தேன் – நாலாயி:141/1
கண்ணா என் கார் முகிலே கடல்_வண்ணா காவலனே முலை உணாயே – நாலாயி:144/4
உண்ண கனிகள் தருவன் ஒலி கடல் ஓத நீர் போலே – நாலாயி:157/3
காலி பின் போவாற்கு ஓர் கோல் கொண்டுவா கடல் நிற வண்ணற்கு ஓர் கோல் கொண்டுவா – நாலாயி:172/4
கன்றுகள் மேய்ப்பது ஓர் கோல் கொண்டுவா கடல் நிற வண்ணர்க்கு ஓர் கோல் கொண்டுவா – நாலாயி:175/4
காலி பின்னே வருகின்ற கடல்_வண்ணன் வேடத்தை வந்து காணீர் – நாலாயி:244/3
கற்று இவை பாட வல்லார் கடல்_வண்ணன் கழல் இணை காண்பார்களே – நாலாயி:253/4
பொட்ட துற்றி மாரி பகை புணர்த்த பொரு மா கடல்_வண்ணன் பொறுத்த மலை – நாலாயி:264/2
கரு வாரணம் தன் பிடி துறந்து ஓட கடல்_வண்ணன் – நாலாயி:342/3
கருதி உறைகின்ற கார் கடல்_வண்ணன் அம்மான்-தன்னை – நாலாயி:348/2
கன்னி மகளிர்-தம்மை கவர்ந்த கடல்_வண்ணன் மலை – நாலாயி:351/2
நாலிரு மூர்த்தி-தன்னை நால்வேத கடல் அமுதை – நாலாயி:359/2
வங்கம் விட்டு உலவும் கடல் பள்ளி மாயனை மதுசூதனனை மார்பில் – நாலாயி:376/3
இமவந்தம் தொடங்கி இரும் கடல் அளவும் இரு கரை உலகு இரைத்து ஆட – நாலாயி:394/3
திரை பொரு கடல் சூழ் திண் மதில் துவரை வேந்து தன் மைத்துனன்மார்க்காய் – நாலாயி:398/1
குன்று ஆடு கொழு முகில் போல் குவளைகள் போல் குரை கடல் போல் – நாலாயி:410/1
முத்து திரை கடல் சேர்ப்பன் மூதறிவாளர் முதல்வன் – நாலாயி:444/3
வங்க கடல்_வண்ணன் அம்மான் வல்வினை ஆயின மாற்றி – நாலாயி:449/3
கடல் கடைந்து அமுதம் கொண்டு கலசத்தை நிறைத்தால் போல் – நாலாயி:466/1
வங்க கடல் கடைந்த மாதவனை கேசவனை – நாலாயி:503/1
கள் அவிழ் பூம் கணை தொடுத்துக்கொண்டு கடல்_வண்ணன் என்பது ஓர் பேர் எழுதி – நாலாயி:505/3
தெண் திரை கடல் பள்ளியாய் எங்கள் சிற்றில் வந்து சிதையேலே – நாலாயி:516/4
ஓத மா கடல்_வண்ணா உன் மணவாட்டிமாரொடு சூழறும் – நாலாயி:520/3
கட்டியும் கைத்தால் இன்னாமை அறிதியே கடல்_வண்ணனே – நாலாயி:521/4
துன்ப கடல் புக்கு வைகுந்தன் என்பது ஓர் தோணி பெறாது உழல்கின்றேன் – நாலாயி:548/2
கண்ணுற என் கடல்_வண்ணனை கூவு கரும் குயிலே என்ற மாற்றம் – நாலாயி:555/2
கண்படை கொள்ளில் கடல்_வண்ணன் கைத்தலத்தே – நாலாயி:574/2
சங்க மா கடல் கடைந்தான் தண் முகில்காள் வேங்கடத்து – நாலாயி:583/1
கார் கோடல் பூக்காள் கார் கடல்_வண்ணன் என் மேல் உம்மை – நாலாயி:597/1
கார் கடல்_வண்ணன் என்பான் ஒருவன் கைகண்ட யோகம் தடவ தீரும் – நாலாயி:621/2
களி மலர் சேர் பொழில் அரங்கத்து உரகம் ஏறி கண்வளரும் கடல்_வண்ணர் கமல கண்ணும் – நாலாயி:652/3
கடல் விளங்கு கரு மேனி அம்மான்-தன்னை கண்ணார கண்டு உகக்கும் காதல்-தன்னால் – நாலாயி:657/2
மாலை உற்ற கடல் கிடந்தவன் வண்டு கிண்டு நறும் துழாய் – நாலாயி:665/1
தன்னுளே திரைத்து எழும் தரங்க வெண் தடம் கடல்
தன்னுளே திரைத்து எழுந்து அடங்குகின்ற தன்மை போல் – நாலாயி:761/1,2
ஆமை ஆகி ஆழ் கடல் துயின்ற ஆதி தேவ நின் – நாலாயி:765/2
தங்குகின்ற தன்மையாய் தடம் கடல் பணத்தலை – நாலாயி:766/2
நாக மூர்த்தி சயனமாய் நலம் கடல் கிடந்து மேல் – நாலாயி:768/3
புள்ளின் மெய் பகை கடல் கிடத்தல் காதலித்ததே – நாலாயி:770/4
பால் நிற கடல் கிடந்த பற்பநாபன் அல்லையே – நாலாயி:774/4
குன்றில் நின்று வான் இருந்து நீள் கடல் கிடந்து மண் – நாலாயி:799/1
வெண் திரை கரும் கடல் சிவந்து வேவ முன் ஒர் நாள் – நாலாயி:801/1
கரும்பு இருந்த கட்டியே கடல் கிடந்த கண்ணனே – நாலாயி:844/3
வானினோடு மண்ணும் நீ வளம் கடல் பயனும் நீ – நாலாயி:845/3
கடல் கிடந்த நின் அலால் ஒர் கண் இலேன் எம் அண்ணலே – நாலாயி:846/4
எத்தினால் இடர் கடல் கிடத்தி ஏழை நெஞ்சமே – நாலாயி:866/4
கடல் நிற கடவுள் எந்தை அரவு_அணை துயிலுமா கண்டு – நாலாயி:890/3
களிப்பது என் கொண்டு நம்பீ கடல்_வண்ணா கதறுகின்றேன் – நாலாயி:896/3
அதிர்தலில் அலை கடல் போன்று உளது எங்கும் அரங்கத்தம்மா பள்ளி எழுந்தருளாயே – நாலாயி:917/4
கலந்தது குண திசை கனை கடல் அரவம் களி வண்டு மிழற்றிய கலம்பகம் புனைந்த – நாலாயி:921/2
கடி மலர் கமலங்கள் மலர்ந்தன இவையோ கதிரவன் கனை கடல் முளைத்தனன் இவனோ – நாலாயி:926/1
கலங்க மா கடல் அரி குலம் பணிசெய அரு வரை அணை கட்டி – நாலாயி:959/1
கரை செய் மா கடல் கிடந்தவன் கனை கழல் அமரர்கள் தொழுது ஏத்த – நாலாயி:962/1
கொண்டல் மாருதங்கள் குல வரை தொகு நீர் குரை கடல் உலகு உடன் அனைத்தும் – நாலாயி:986/1
கரும் கடல் முந்நீர்_வண்ணனை எண்ணி கலியன் வாய் ஒலிசெய்த பனுவல் – நாலாயி:987/2
இரும் கடல் உலகம் ஆண்டு வெண்குடை கீழ் இமையவர் ஆகுவர் தாமே – நாலாயி:987/4
கோவினார் செய்யும் கொடுமையை மடித்தேன் குறுங்குடி நெடும் கடல்_வண்ணா – நாலாயி:1005/2
தேன் உடை கமல திருவினுக்கு அரசே திரை கொள் மா நெடும் கடல் கிடந்தாய் – நாலாயி:1006/3
சங்கு தங்கு தடம் கடல் துயில் கொண்ட தாமரை கண்ணினன் – நாலாயி:1018/2
வங்க மா கடல் வையம் காவலர் ஆகி வான் உலகு ஆள்வரே – நாலாயி:1027/4
கண் ஆர் கடல் சூழ் இலங்கைக்கு இறைவன்-தன் – நாலாயி:1038/1
மாலும் கடல் ஆர மலை குவடு இட்டு அணை கட்டி வரம்பு உருவ மதி சேர் – நாலாயி:1082/1
கொடு மா கடல் வையகம் ஆண்டு மதி குடை மன்னவராய் அடி கூடுவரே – நாலாயி:1087/4
திவளும் வெண் மதி போல் திருமுகத்து அரிவை செழும் கடல் அமுதினில் பிறந்த – நாலாயி:1108/1
போந்த வெண் திங்கள் கதிர் சுட மெலியும் பொரு கடல் புலம்பிலும் புலம்பும் – நாலாயி:1110/2
தன் குடிக்கு ஏதும் தக்கவா நினையாள் தடம் கடல் நுடங்கு எயில் இலங்கை – நாலாயி:1113/1
முரி திரை மா கடல் போல் முழங்கி மூ_உலகும் முறையால் வணங்க – நாலாயி:1118/2
அலை கடல் போன்று இவர் ஆர்-கொல் என்ன அட்டபுயகரத்தேன் என்றாரே – நாலாயி:1122/4
பொங்கு கரும் கடல் பூவை காயா போது அவிழ் நீலம் புனைந்த மேகம் – நாலாயி:1123/3
கறை உடை வாள் மற மன்னர் கெட கடல் போல முழங்கும் குரல் கடுவாய் – நாலாயி:1136/3
தேர் மன்னராய் ஒலி மா கடல் சூழ் செழு நீர் உலகு ஆண்டு திகழ்வர்களே – நாலாயி:1137/4
கரும் தண் மா கடல் கண் துயின்றவன் இடம் கமல நல் மலர் தேறல் – நாலாயி:1148/2
கோ மங்க வங்க கடல் வையம் உய்ய குல மன்னர் அங்கம் மழுவில் துணிய – நாலாயி:1162/1
பருவ கரு முகில் ஒத்து முத்து உடை மா கடல் ஒத்து – நாலாயி:1172/1
சங்க முக தமிழ் மாலை பத்தும் வல்லார் தடம் கடல் சூழ் உலகுக்கு தலைவர் தாமே – நாலாயி:1187/4
உலவு திரை கடல் பள்ளிகொண்டு வந்து உன் அடியேன் மனம் புகுந்த அ – நாலாயி:1194/1
சங்கு தங்கு தடம் கடல் கடல் மல்லையுள் கிடந்தாய் அருள்புரிந்து – நாலாயி:1195/1
சங்கு தங்கு தடம் கடல் கடல் மல்லையுள் கிடந்தாய் அருள்புரிந்து – நாலாயி:1195/1
கொண்டு அரவ திரை உலவு குரை கடல் மேல் குலவரை போல் – நாலாயி:1204/1
கறை ஆர் நெடு வேல் அரக்கர் மடிய கடல் சூழ் இலங்கை கடந்தான் இடம் தான் – நாலாயி:1221/2
கண்டார் வணங்க களி யானை மீதே கடல் சூழ் உலகுக்கு ஒரு காவலர் ஆய் – நாலாயி:1227/3
வங்கம் மலி கடல் உலகில் மலிவு எய்தும் நாங்கூர் வைகுந்தவிண்ணகர் மேல் வண்டு அறையும் பொழில் சூழ் – நாலாயி:1237/2
கம்ப மா கடல் அடைத்து இலங்கைக்கு மன் கதிர் முடி அவை பத்தும் – நாலாயி:1258/1
கடல்_நிற_வண்ணன் தன்னை நான் அடியேன் கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1270/4
அசைவு_அறும் அமரர் அடி இணை வணங்க அலை கடல் துயின்ற அம்மானை – நாலாயி:1271/2
கண் ஆர் கடல் போல் திருமேனி கரியாய் – நாலாயி:1308/1
அரக்கர் ஆவி மாள அன்று ஆழ் கடல் சூழ் இலங்கை செற்ற – நாலாயி:1322/1
ஆநிரை மேய்த்து அன்று அலை கடல் அடைத்திட்டு அரக்கர்-தம் சிரங்களை உருட்டி – நாலாயி:1339/1
காற்றிடை பூளை கரந்தென அரந்தை உற கடல் அரக்கர் தம் சேனை – நாலாயி:1343/1
கொண்டு இவை பாடும் தவம் உடையார்கள் ஆள்வர் இ குரை கடல் உலகே – நாலாயி:1347/4
கைம் மான மழ களிற்றை கடல் கிடந்த கரு மணியை – நாலாயி:1398/1
கார் ஆர் திண் கடல் ஏழும் மலை ஏழ் இ உலகு ஏழ் உண்டு – நாலாயி:1399/3
கொண்டல் மாருதமும் குரை கடல் ஏழும் ஏழு மா மலைகளும் விசும்பும் – நாலாயி:1408/3
ஆயிரம் தோளால் அலை கடல் கடைந்தான் அரங்க மாநகர் அமர்ந்தானே – நாலாயி:1411/4
ஆயிரம் பெயரால் அமரர் சென்று இறைஞ்ச அறிதுயில் அலை கடல் நடுவே – நாலாயி:1413/3
வரி சிலை வளைய அடு சரம் துரந்து மறி கடல் நெறிபட மலையால் – நாலாயி:1414/3
அரி குலம் பணிகொண்டு அலை கடல் அடைத்தான் அரங்க மாநகர் அமர்ந்தானே – நாலாயி:1414/4
விலங்கலால் கடல் அடைத்து விளங்கு_இழை பொருட்டு வில்லால் – நாலாயி:1433/1
உம்பர் உலகு ஏழு கடல் ஏழு மலை ஏழும் ஒழியாமை முன நாள் – நாலாயி:1440/1
அண்ணல் செய்து அலை கடல் கடைந்து அதனுள் – நாலாயி:1449/1
அலை கடல் ஆலிலை வளர்ந்தவனே – நாலாயி:1451/4
பார் எழு கடல் எழு மலை எழுமாய் – நாலாயி:1452/1
வற்றா நீள் கடல் சூழ் இலங்கை இராவணனை – நாலாயி:1472/3
பொங்கு புணரி கடல் சூழ் ஆடை நில மா மகள் மலர் மா – நாலாயி:1546/1
விண் உளார் பெருமானை எம்மானை வீங்கு நீர் மகரம் திளைக்கும் கடல்
வண்ணன் மா மணி_வண்ணன் எம் அண்ணல் வண்ணமே அன்றி வாய் உரையாதே – நாலாயி:1574/3,4
மின் செய் வாள் அரக்கன் நகர் பாழ்பட சூழ் கடல் சிறை வைத்து இமையோர் தொழும் – நாலாயி:1576/3
வேலை கடல் போல் நெடு வீதி விண் தோய் சுதை வெண் மணி மாடத்து – நாலாயி:1594/3
அலை ஆர் கடல் போல் முழங்கும் தென் அழுந்தையில் மன்னிநின்ற – நாலாயி:1605/3
கறுத்து கஞ்சனை அஞ்ச முனிந்தாய் கார்_வண்ணா கடல் போல் ஒளி_வண்ணா – நாலாயி:1614/1
ஒன்றினொடு நான்கும் ஓர் ஐந்தும் வல்லார் ஒலி கடல் சூழ் உலகு ஆளும் உம்பர் தாமே – நாலாயி:1627/4
அரு மா கடல் அமுதே உனது அடியே சரண் ஆமே – நாலாயி:1636/4
மை நிற கடலை கடல்_வண்ணனை மாலை ஆலிலை பள்ளி கொள் மாயனை – நாலாயி:1639/2
கண்ணன் ஊர் கண்ணபுரம் தொழும் கார் கடல்_வண்ணர் – நாலாயி:1661/3
வாமனனை மறி கடல் சூழ் வயல் ஆலி வள நாடன் – நாலாயி:1677/2
மாரி மா கடல் வளைவணற்கு இளையவன் வரை புரை திருமார்வில் – நாலாயி:1689/1
மயங்க வெண் சங்கம் வாய் வைத்த மைந்தனும் வந்திலன் மறி கடல் நீர் – நாலாயி:1691/2
கலங்க மா கடல் கடைந்து அடைத்து இலங்கையர் கோனது வரை ஆகம் – நாலாயி:1694/1
வார் கொள் மென் முலை மடந்தையர் தடம் கடல்_வண்ணனை தாள் நயந்து – நாலாயி:1697/1
திருமாலை அம்மானை அமுதத்தை கடல் கிடந்த – நாலாயி:1729/3
வாதை வந்து அடர வானமும் நிலனும் மலைகளும் அலை கடல் குளிப்ப – நாலாயி:1750/1
வான் உளார் அவரை வலிமையால் நலியும் மறி கடல் இலங்கையார்_கோனை – நாலாயி:1754/1
கலை உலா அல்குல் காரிகை திறத்து கடல் பெரும் படையொடும் சென்று – நாலாயி:1757/1
வாழியரோ இவர் வண்ணம் எண்ணில் மா கடல் போன்று உளர் கையில் வெய்ய – நாலாயி:1762/3
அந்தரம் ஏழும் அலை கடல் ஏழும் ஆய எம் அடிகள்-தம் கோயில் – நாலாயி:1818/2
தடம் கடல் முகந்து விசும்பிடை பிளிற தட வரை களிறு என்று முனிந்து – நாலாயி:1823/3
தான் உகந்து எறிந்த தடம் கடல்_வண்ணர் எண்ணி முன் இடம் கொண்ட கோயில் – நாலாயி:1824/2
புதம் மிகு விசும்பில் புணரி சென்று அணவ பொரு கடல் அரவணை துயின்று – நாலாயி:1825/1
கொண்டு இவை பாடும் தவம் உடையார்கள் ஆள்வர் இ குரை கடல் உலகே – நாலாயி:1827/4
வங்க மா கடல்_வண்ணன் மா மணி_வண்ணன் விண்ணவர்_கோன் மது மலர் – நாலாயி:1842/1
வங்க மறி கடல்_வண்ணா மா முகிலே ஒக்கும் நம்பீ – நாலாயி:1879/1
நன்று உண்ட தொல் சீர் மகர கடல் ஏழ் மலை ஏழ்_உலகு ஏழ் ஒழியாமை நம்பி – நாலாயி:1899/3
மன்னு கரும் களிற்று ஆருயிர் வவ்விய மைந்தனை மா கடல் சூழ் – நாலாயி:1921/2
நின்ற பிரானே நீள் கடல்_வண்ணா நீ இவள் தன்னை நின் கோயில் – நாலாயி:1933/3
நேர் இழை மாதை நித்தில தொத்தை நெடும் கடல் அமுது அனையாளை – நாலாயி:1934/3
ஆழி அம் திண் தேர் அரசர் வந்து இறைஞ்ச அலை கடல் உலகம் முன் ஆண்ட – நாலாயி:1938/1
கோழி வெண் முட்டைக்கு என் செய்வது எந்தாய் குறுந்தடி நெடும் கடல்_வண்ணா – நாலாயி:1938/4
கரும் கடல்_வண்ணா கவுள் கொண்ட நீர் ஆம் இவள் என கருதுகின்றாயே – நாலாயி:1939/4
பொங்கு மா கடல் புலம்புகின்றதே – நாலாயி:1956/4
கரும் தண் மா கடல் கங்குல் ஆர்க்கும் அது அன்றியும் – நாலாயி:1965/3
மன்னு மறி கடல் ஆர்ப்பதும் வளை சோர்வதும் – நாலாயி:1966/2
காமன் தனக்கு முறை அல்லேன் கடல்_வண்ணனார் – நாலாயி:1968/1
பொன் இலங்கு திண் விலங்கில் வைத்து பொரு கடல் சூழ் – நாலாயி:1972/2
அலை கடல் நீர் குழம்ப அகடு ஆட ஓடி அகல் வான் உரிஞ்ச முதுகில் – நாலாயி:1982/3
ஆழ் கடல் சூழ் வையகத்தார் ஏச போய் ஆய்ப்பாடி – நாலாயி:1994/1
வெற்றி போர் கடல் அரையன் விழுங்காமல் தான் விழுங்கி உய்யக்கொண்ட – நாலாயி:2004/3
மறம் கிளர்ந்த கரும் கடல் நீர் உரம் துரந்து பரந்து ஏறி அண்டத்து அப்பால் – நாலாயி:2009/1
ஆசையோ பெரிது கொள்க அலை கடல்_வண்ணர்-பாலே – நாலாயி:2048/4
ஓர் உருவம் பொன் உருவம் ஒன்று செம் தீ ஒன்று மா கடல் உருவம் ஒத்துநின்ற – நாலாயி:2053/3
பெரு வடிவில் கடல் அமுதம் கொண்ட காலம் பெருமானை கரு நீல_வண்ணன் தன்னை – நாலாயி:2054/2
கட்டுவிச்சி சொல் என்ன சொன்னாள் நங்காய் கடல்_வண்ணர் இது செய்தார் காப்பார் ஆரே – நாலாயி:2062/4
கல் உயர்ந்த நெடு மதிள் சூழ் கச்சி மேய களிறு என்றும் கடல் கிடந்த கனியே என்றும் – நாலாயி:2066/1
என்று கடல் கடைந்தது எ உலகம் நீர் ஏற்றது – நாலாயி:2083/1
கண்ணன் நெடுமால் கடல் கடைந்த கார் ஓத – நாலாயி:2088/3
கடல் ஓதம் கால் அலைப்ப கண்வளரும் செம் கண் – நாலாயி:2097/3
மண் தான் மறி கடல் தான் மாருதம் தான் வான் தானே – நாலாயி:2177/3
வரன்முறையால் நீ அளந்த மா கடல் சூழ் ஞாலம் – நாலாயி:2190/3
பேர் ஆழிநின்று பெயர்ந்து கடல் கடைந்த – நாலாயி:2232/3
கடல் ஆழி நீ அருளி காண் – நாலாயி:2236/4
வாள் நாகம் சுற்றி மறுக கடல் கடைந்தான் – நாலாயி:2249/3
அளந்தானை கார் கடல் சூழ் ஞாலத்தை எல்லாம் – நாலாயி:2272/3
மறை ஆவான் மா கடல் நஞ்சு உண்டான் தனக்கும் – நாலாயி:2277/3
மனத்து உள்ளான் மா கடல் நீர் உள்ளான் மலராள் – நாலாயி:2284/1
படி வண்ணம் பார் கடல் நீர் வண்ணம் முடி வண்ணம் – நாலாயி:2286/2
கழல் தொழுதும் வா நெஞ்சே கார் கடல் நீர் வேலை – நாலாயி:2288/1
கரு மா முகில்_வண்ணன் கார் கடல்_நீர்_வண்ணன் – நாலாயி:2290/3
சேர்ந்த திருமால் கடல் குடந்தை வேங்கடம் – நாலாயி:2311/1
மந்தரத்தால் மா நீர் கடல் கடைந்து வான் அமுதம் – நாலாயி:2314/3
கைய கனல் ஆழி கார் கடல் வாய் வெண் சங்கம் – நாலாயி:2317/1
உவர்க்கும் கரும் கடல் நீர் உள்ளான் துவர்க்கும் – நாலாயி:2318/2
அண்டம் போய் நீர் தெறிப்ப அன்று கடல் கடைந்தான் – நாலாயி:2327/3
நீண்ட தோள் மால் கிடந்த நீள் கடல் நீர் ஆடுவான் – நாலாயி:2350/3
வான் உலவு தீவளி மா கடல் மா பொருப்பு – நாலாயி:2418/1
புகைத்தான் பொரு கடல் நீர் வண்ணன் உகைக்குமேல் – நாலாயி:2419/2
கரை கிடக்கும் கண்ணன் கடல் கிடக்கும் மாயன் – நாலாயி:2431/3
கடல் நஞ்சம் உண்டான் கடன் என்று வாணற்கு – நாலாயி:2437/3
கல் கொண்டு தூர்த்த கடல்_வண்ணன் என் கொண்ட – நாலாயி:2458/2
அயலோர் அறியிலும் ஈது என்ன வார்த்தை கடல் கவர்ந்த – நாலாயி:2492/2
கடல் கொண்டு எழுந்தது வானம் அ வானத்தை அன்றி சென்று – நாலாயி:2495/1
கடல் கொண்டு ஒழிந்த அதனால் இது கண்ணன் மண்ணும் விண்ணும் – நாலாயி:2495/2
கடல் கொண்டு எழுந்த அ காலம்-கொலோ புயல் காலம்-கொலோ – நாலாயி:2495/3
கடல் கொண்ட கண்ணீர் அருவிசெய்யாநிற்கும் காரிகையே – நாலாயி:2495/4
அலை கண்டு கொண்ட அமுதம் கொள்ளாது கடல் பரதர் – நாலாயி:2528/2
அழைக்கும் கரும் கடல் வெண் திரை கைக்கொண்டு போய் அலர்வாய் – நாலாயி:2529/1
மலக்குண்டு அமுதம் சுரந்த மறி கடல் போன்று அவற்றால் – நாலாயி:2534/3
கலையோ அரை இல்லை நாவோ குழறும் கடல் மண் எல்லாம் – நாலாயி:2537/2
அறையோ என நின்று அதிரும் கரும் கடல் ஈங்கு இவள்-தன் – நாலாயி:2539/2
தோய் தழை பந்தர் தண்டு உற நாற்றி பொரு கடல் சூழ் – நாலாயி:2545/2
எறி கடல் நடுவுள் அறிதுயில் அமர்ந்து – நாலாயி:2578/11
உரும் முரல் ஒலி மலி நளிர் கடல் பட அரவு – நாலாயி:2580/6
கரும் சோதி கண்ணன் கடல் புரையும் சீல – நாலாயி:2588/3
கொண்டல் தான் மால் வரை தான் மா கடல் தான் கூர் இருள் தான் – நாலாயி:2633/1
இரைக்கும் கடல் கிடந்த எந்தாய் உரைப்பு எல்லாம் – நாலாயி:2661/2
கார் ஆர் வரை கொங்கை கண் ஆர் கடல் உடுக்கை – நாலாயி:2673/1
கார் ஆர் கடல்_வண்ணன் பின் போன நெஞ்சமும் – நாலாயி:2700/6
கார் ஆர் கடல் போலும் காமத்தர் ஆயினார் – நாலாயி:2704/1
தொல் நீர் கடல் கிடந்த தோளா மணி சுடரை – நாலாயி:2774/2
கார் இயல் வண்மை என்னால் சொல்லொணாது இ கடல் இடத்தே – நாலாயி:2801/4
கடல் கொண்ட ஒண் பொருள் கண்டு அளிப்ப பின்னும் காசினியோர் – நாலாயி:2826/2
கடல் அளவு ஆய திசை எட்டினுள்ளும் கலி இருளே – நாலாயி:2849/1
கையும் தொழும் கண் கருதிடும் காண கடல் புடை சூழ் – நாலாயி:2892/3
அமரர்கள் தொழுது எழ அலை கடல் கடைந்தவன்-தன்னை – நாலாயி:2931/1
கடல் ஆழி நீர் தோற்றி அதனுள்ளே கண்வளரும் – நாலாயி:2941/2
நீள் கடல் சூழ் இலங்கை_கோன் – நாலாயி:2960/1
ஆழ நெடும் கடல் சேர்ந்தான் அவன் என் அருகவிலானே – நாலாயி:2988/4
கடல் மலி மாய பெருமான் கண்ணன் என் ஒக்கலையானே – நாலாயி:2990/4
கனிவார் வீட்டு இன்பமே என் கடல் படா அமுதே – நாலாயி:3035/2
புணைவன் பிறவி_கடல் நீந்துவார்க்கே – நாலாயி:3088/4
நச்சும் மா மருந்தம் என்கோ நலம் கடல் அமுதம் என்கோ – நாலாயி:3158/2
கண்ணனை மாயன்-தன்னை கடல் கடைந்து அமுதம் கொண்ட – நாலாயி:3162/1
தம்மால் கருமம் என் சொல்லீர் தண் கடல் வட்டத்து உள்ளீரே – நாலாயி:3165/4
தண் கடல் வட்டத்து உள்ளாரை தமக்கு இரையா தடிந்து உண்ணும் – நாலாயி:3166/1
தனியன் பிறப்பிலி தன்னை தடம் கடல் சேர்ந்த பிரானை – நாலாயி:3170/2
சாவம் உள்ளன நீக்குவானை தடம் கடல் கிடந்தான்-தன்னை – நாலாயி:3177/2
அரவம் ஏறி அலை கடல் அமரும் துயில்கொண்ட அண்ணலை – நாலாயி:3178/3
திரியும் காற்றோடு அகல் விசும்பு திணிந்த மண் கிடந்த கடல்
எரியும் தீயோடு இரு சுடர் தெய்வம் மற்றும் மற்றும் முற்றுமாய் – நாலாயி:3180/1,2
நெஞ்சினால் நினைப்பான் எவன் அவன் ஆகும் நீள் கடல்_வண்ணனே – நாலாயி:3184/4
கடல்_வண்ணன் கண்ணன் விண்ணவர் கருமாணிக்கம் எனது ஆருயிர் – நாலாயி:3185/1
குறைவு இல் தடம் கடல் கோள் அரவு ஏறி தன் கோல செந்தாமரை கண் – நாலாயி:3221/1
நினைப்பான் புகில் கடல் எக்கலின் நுண்மணலில் பலர் – நாலாயி:3234/1
ஆழ்ந்து ஆர் கடல்_பள்ளி_அண்ணல் அடியவர் ஆ-மினோ – நாலாயி:3236/4
கண்ணை உள் நீர் மல்க நின்று கடல்_வண்ணன் என்னும் அன்னே என் – நாலாயி:3264/3
பெய் வளை கைகளை கூப்பி பிரான் கிடக்கும் கடல் என்னும் – நாலாயி:3265/1
கரு உடை தேவு இல்கள் எல்லாம் கடல்_வண்ணன் கோயிலே என்னும் – நாலாயி:3271/3
தொண்டரோங்கள் பாடி ஆட சூழ் கடல் ஞாலத்துள்ளே – நாலாயி:3304/3
களி மலர் துழாய் அலங்கல் கமழ் முடியன் கடல் ஞாலத்து – நாலாயி:3312/3
கண்ணாளா கடல் கடைந்தாய் உன கழற்கே வரும் பரிசு – நாலாயி:3319/3
கண்டு ஆற்றேன் உலகு இயற்கை கடல்_வண்ணா அடியேனை – நாலாயி:3321/3
கலியும் கெடும் கண்டுகொள்-மின் கடல்_வண்ணன் பூதங்கள் மண் மேல் – நாலாயி:3352/3
கரிய முகில்_வண்ணன் எம்மான் கடல்_வண்ணன் பூதங்கள் மண் மேல் – நாலாயி:3354/3
தடம் கடல் பள்ளி பெருமான்-தன்னுடை பூதங்களே ஆய் – நாலாயி:3355/2
பேர் அமர் காதல் கடல் புரைய விளைவித்த – நாலாயி:3366/3
அலை கடல் பள்ளி அம்மானை ஆழிப்பிரான் தன்னை – நாலாயி:3369/2
இரைக்கும் கரும் கடல்_வண்ணன் கண்ணபிரான்-தன்னை – நாலாயி:3373/1
ஆவி காப்பார் இனி யார் ஆழ் கடல் மண் விண் மூடி – நாலாயி:3375/1
அறிய கற்று வல்லார் வைட்டவர் ஆழ் கடல் ஞாலத்துள்ளே – நாலாயி:3395/4
கடல் ஞாலம் செய்தேனும் யானே என்னும் கடல் ஞாலம் ஆவேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3396/1
கடல் ஞாலம் செய்தேனும் யானே என்னும் கடல் ஞாலம் ஆவேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3396/1
கடல் ஞாலம் கொண்டேனும் யானே என்னும் கடல் ஞாலம் கீண்டேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3396/2
கடல் ஞாலம் கொண்டேனும் யானே என்னும் கடல் ஞாலம் கீண்டேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3396/2
கடல் ஞாலம் உண்டேனும் யானே என்னும் கடல் ஞாலம் ஈசன் வந்து ஏற-கொலோ – நாலாயி:3396/3
கடல் ஞாலம் உண்டேனும் யானே என்னும் கடல் ஞாலம் ஈசன் வந்து ஏற-கொலோ – நாலாயி:3396/3
கடல் ஞாலத்தீர்க்கு இவை என் சொல்லுகேன் கடல் ஞாலத்து என் மகள் கற்கின்றவே – நாலாயி:3396/4
கடல் ஞாலத்தீர்க்கு இவை என் சொல்லுகேன் கடல் ஞாலத்து என் மகள் கற்கின்றவே – நாலாயி:3396/4
காண்கின்ற கடல் எல்லாம் யானே என்னும் காண்கின்ற கடல்_வண்ணன் ஏற-கொலோ – நாலாயி:3398/3
காண்கின்ற கடல் எல்லாம் யானே என்னும் காண்கின்ற கடல்_வண்ணன் ஏற-கொலோ – நாலாயி:3398/3
திறம்பாமல் கடல் கடைந்தேனே என்னும் திறம்பாத கடல்_வண்ணன் ஏற-கொலோ – நாலாயி:3400/3
திறம்பாமல் கடல் கடைந்தேனே என்னும் திறம்பாத கடல்_வண்ணன் ஏற-கொலோ – நாலாயி:3400/3
கன்மம் அன்று எங்கள் கையில் பாவை பறிப்பது கடல் ஞாலம் உண்டிட்ட – நாலாயி:3468/1
கலக்க ஏழ் கடல் ஏழ் மலை உலகு ஏழும் கழிய கடாய் – நாலாயி:3492/1
கற்கும் கல்வி எல்லாம் கரும் கடல்_வண்ணன் கண்ணபிரான் என்றே – நாலாயி:3498/3
விண் மீது இருப்பாய் மலை மேல் நிற்பாய் கடல் சேர்ப்பாய் – நாலாயி:3543/1
கன்னலே அமுதே கார் முகில்_வண்ணனே கடல் ஞாலம் காக்கின்ற – நாலாயி:3562/3
அன்று தேவர் அசுரர் வாங்க அலை கடல் அரவம் அளாவி ஓர் – நாலாயி:3567/3
கட்டமே காதல் என்று மூர்ச்சிக்கும் கடல்_வண்ணா கடியை காண் என்னும் – நாலாயி:3575/2
அந்தி போது அவுணன் உடல் இடந்தானே அலை கடல் கடைந்த ஆர் அமுதே – நாலாயி:3576/3
கால சக்கரத்தாய் கடல் இடம் கொண்ட கடல்_வண்ணா கண்ணனே என்னும் – நாலாயி:3578/2
கால சக்கரத்தாய் கடல் இடம் கொண்ட கடல்_வண்ணா கண்ணனே என்னும் – நாலாயி:3578/2
உழந்து இனி யாரைக்கொண்டு என் உசாகோ ஓத கடல் ஒலி போல எங்கும் – நாலாயி:3586/2
பேர் எயில் சூழ் கடல் தென் இலங்கை செற்ற பிரான் வந்து வீற்றிருந்த – நாலாயி:3589/1
கண்டதுவே கொண்டு எல்லாரும் கூடி கார் கடல்_வண்ணனோடு என் திறத்து – நாலாயி:3590/1
கார்_வண்ணன் கார் கடல் ஞாலம் உண்ட கண்ணபிரான் வந்து வீற்றிருந்த – நாலாயி:3591/3
ஊறு சுலாய் மலை தேய்க்கும் ஒலி கடல்
மாறு சுழன்று அழைக்கின்ற ஒலி அப்பன் – நாலாயி:3595/2,3
நான்றில ஏழ் கடல் தானத்தவே அப்பன் – நாலாயி:3596/3
நூறு பிணம் மலை போல் புரள கடல்
ஆறு மடுத்து உதிர புனலா அப்பன் – நாலாயி:3600/2,3
ஆவியே அமுதே அலை கடல் கடைந்த அப்பனே காணுமாறு அருளாய் – நாலாயி:3671/4
குன்று ஏழ் பார் ஏழ் சூழ் கடல் ஞாலம் முழு ஏழும் – நாலாயி:3700/3
குறிய மாண் எம்மான் குரை கடல் கடைந்த கோல மாணிக்கம் என் அம்மான் – நாலாயி:3707/2
தனக்கும் தன் தன்மை அறிவு அரியானை தடம் கடல் பள்ளி அம்மானை – நாலாயி:3709/2
விண்-தன் மேல் தான் மண் மேல் தான் விரி நீர் கடல் தான் மற்றுத்தான் – நாலாயி:3720/3
வான் இ நிலம் கடல் முற்றும் எம் மாயற்கே – நாலாயி:3733/2
புகழும் இவள் நின்று இராப்பகல் பொரு நீர் கடல் தீ பட்டு எங்கும் – நாலாயி:3761/1
கூவுதல் வருதல் செய்திடாய் என்று குரை கடல் கடைந்தவன்-தன்னை – நாலாயி:3802/1
திரை குழுவு கடல் புடை சூழ் தென் நாட்டு திலதம் அன்ன – நாலாயி:3952/2
கார் ஏழ் கடல் ஏழ் மலை ஏழ்_உலகு உண்டும் – நாலாயி:3969/3
ஆழ் கடல் அலை திரை கை எடுத்து ஆடின – நாலாயி:3979/2
அதிர் குரல் முரசங்கள் அலை கடல் முழக்கு ஒத்த – நாலாயி:3982/3
தொடர்ந்து எங்கும் தோத்திரம் சொல்லினர் தொடு கடல்
கிடந்த எம் கேசவன் கிளர் ஒளி மணி முடி – நாலாயி:3985/2,3
நீல கடல் கடைந்தாய் உன்னை பெற்று இனி போக்குவனோ – நாலாயி:3996/4

மேல்

கடல்-தன்னை (4)

பரந்திட்டு நின்ற படு கடல்-தன்னை
இரந்திட்ட கை மேல் எறி திரை மோத – நாலாயி:81/1,2
குரக்கு இனத்தாலே குரை கடல்-தன்னை
நெருக்கி அணை கட்டி நீள் நீர் இலங்கை – நாலாயி:82/1,2
அடைந்திட்டு அமரர்கள் ஆழ் கடல்-தன்னை
மிடைந்திட்டு மந்தரம் மத்தாக நாட்டி – நாலாயி:84/1,2
மலக்கம் எய்த மா கடல்-தன்னை கடைந்தானை – நாலாயி:3702/3

மேல்

கடல்_நிற_வண்ணன் (1)

கடல்_நிற_வண்ணன் தன்னை நான் அடியேன் கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1270/4

மேல்

கடல்_நீர்_வண்ணன் (1)

கரு மா முகில்_வண்ணன் கார் கடல்_நீர்_வண்ணன்
திரு மா மணி_வண்ணன் தேசு – நாலாயி:2290/3,4

மேல்

கடல்_பள்ளி_அண்ணல் (1)

ஆழ்ந்து ஆர் கடல்_பள்ளி_அண்ணல் அடியவர் ஆ-மினோ – நாலாயி:3236/4

மேல்

கடல்_வண்ணர் (4)

களி மலர் சேர் பொழில் அரங்கத்து உரகம் ஏறி கண்வளரும் கடல்_வண்ணர் கமல கண்ணும் – நாலாயி:652/3
கண்ணன் ஊர் கண்ணபுரம் தொழும் கார் கடல்_வண்ணர்
மேல் எண்ணம் இவட்கு இது என்-கொலோ – நாலாயி:1661/3,4
தான் உகந்து எறிந்த தடம் கடல்_வண்ணர் எண்ணி முன் இடம் கொண்ட கோயில் – நாலாயி:1824/2
கட்டுவிச்சி சொல் என்ன சொன்னாள் நங்காய் கடல்_வண்ணர் இது செய்தார் காப்பார் ஆரே – நாலாயி:2062/4

மேல்

கடல்_வண்ணர்-பாலே (1)

ஆசையோ பெரிது கொள்க அலை கடல்_வண்ணர்-பாலே – நாலாயி:2048/4

மேல்

கடல்_வண்ணன் (24)

கரு கார் கடல்_வண்ணன் காமர் தாதை தளர் நடை நடவானோ – நாலாயி:91/4
காலி பின்னே வருகின்ற கடல்_வண்ணன் வேடத்தை வந்து காணீர் – நாலாயி:244/3
கற்று இவை பாட வல்லார் கடல்_வண்ணன் கழல் இணை காண்பார்களே – நாலாயி:253/4
பொட்ட துற்றி மாரி பகை புணர்த்த பொரு மா கடல்_வண்ணன் பொறுத்த மலை – நாலாயி:264/2
கரு வாரணம் தன் பிடி துறந்து ஓட கடல்_வண்ணன்
திருவாணை கூற திரியும் தண் திருமாலிருஞ்சோலையே – நாலாயி:342/3,4
கருதி உறைகின்ற கார் கடல்_வண்ணன் அம்மான்-தன்னை – நாலாயி:348/2
கன்னி மகளிர்-தம்மை கவர்ந்த கடல்_வண்ணன் மலை – நாலாயி:351/2
வங்க கடல்_வண்ணன் அம்மான் வல்வினை ஆயின மாற்றி – நாலாயி:449/3
கள் அவிழ் பூம் கணை தொடுத்துக்கொண்டு கடல்_வண்ணன் என்பது ஓர் பேர் எழுதி – நாலாயி:505/3
கண்படை கொள்ளில் கடல்_வண்ணன் கைத்தலத்தே – நாலாயி:574/2
கார் கோடல் பூக்காள் கார் கடல்_வண்ணன் என் மேல் உம்மை – நாலாயி:597/1
கார் கடல்_வண்ணன் என்பான் ஒருவன் கைகண்ட யோகம் தடவ தீரும் – நாலாயி:621/2
வங்க மா கடல்_வண்ணன் மா மணி_வண்ணன் விண்ணவர்_கோன் மது மலர் – நாலாயி:1842/1
கல் கொண்டு தூர்த்த கடல்_வண்ணன் என் கொண்ட – நாலாயி:2458/2
கார் ஆர் கடல்_வண்ணன் பின் போன நெஞ்சமும் – நாலாயி:2700/6
கடல்_வண்ணன் கண்ணன் விண்ணவர் கருமாணிக்கம் எனது ஆருயிர் – நாலாயி:3185/1
கண்ணை உள் நீர் மல்க நின்று கடல்_வண்ணன் என்னும் அன்னே என் – நாலாயி:3264/3
கரு உடை தேவு இல்கள் எல்லாம் கடல்_வண்ணன் கோயிலே என்னும் – நாலாயி:3271/3
கலியும் கெடும் கண்டுகொள்-மின் கடல்_வண்ணன் பூதங்கள் மண் மேல் – நாலாயி:3352/3
கரிய முகில்_வண்ணன் எம்மான் கடல்_வண்ணன் பூதங்கள் மண் மேல் – நாலாயி:3354/3
இரைக்கும் கரும் கடல்_வண்ணன் கண்ணபிரான்-தன்னை – நாலாயி:3373/1
காண்கின்ற கடல் எல்லாம் யானே என்னும் காண்கின்ற கடல்_வண்ணன் ஏற-கொலோ – நாலாயி:3398/3
திறம்பாமல் கடல் கடைந்தேனே என்னும் திறம்பாத கடல்_வண்ணன் ஏற-கொலோ – நாலாயி:3400/3
கற்கும் கல்வி எல்லாம் கரும் கடல்_வண்ணன் கண்ணபிரான் என்றே – நாலாயி:3498/3

மேல்

கடல்_வண்ணனார் (1)

காமன் தனக்கு முறை அல்லேன் கடல்_வண்ணனார்
மா மணவாளர் எனக்கு தானும் மகன் சொல்லில் – நாலாயி:1968/1,2

மேல்

கடல்_வண்ணனே (2)

கட்டியும் கைத்தால் இன்னாமை அறிதியே கடல்_வண்ணனே – நாலாயி:521/4
நெஞ்சினால் நினைப்பான் எவன் அவன் ஆகும் நீள் கடல்_வண்ணனே – நாலாயி:3184/4

மேல்

கடல்_வண்ணனை (3)

கண்ணுற என் கடல்_வண்ணனை கூவு கரும் குயிலே என்ற மாற்றம் – நாலாயி:555/2
மை நிற கடலை கடல்_வண்ணனை மாலை ஆலிலை பள்ளி கொள் மாயனை – நாலாயி:1639/2
வார் கொள் மென் முலை மடந்தையர் தடம் கடல்_வண்ணனை தாள் நயந்து – நாலாயி:1697/1

மேல்

கடல்_வண்ணனோடு (1)

கண்டதுவே கொண்டு எல்லாரும் கூடி கார் கடல்_வண்ணனோடு என் திறத்து – நாலாயி:3590/1

மேல்

கடல்_வண்ணா (12)

காப்பாரும் இல்லை கடல்_வண்ணா உன்னை தனியே போய் எங்கும் திரிதி – நாலாயி:139/2
கண்ணா என் கார் முகிலே கடல்_வண்ணா காவலனே முலை உணாயே – நாலாயி:144/4
ஓத மா கடல்_வண்ணா உன் மணவாட்டிமாரொடு சூழறும் – நாலாயி:520/3
களிப்பது என் கொண்டு நம்பீ கடல்_வண்ணா கதறுகின்றேன் – நாலாயி:896/3
கோவினார் செய்யும் கொடுமையை மடித்தேன் குறுங்குடி நெடும் கடல்_வண்ணா
பாவின் ஆர் இன் சொல் பல் மலர் கொண்டு உன் பாதமே பரவி நான் பணிந்து என் – நாலாயி:1005/2,3
வங்க மறி கடல்_வண்ணா மா முகிலே ஒக்கும் நம்பீ – நாலாயி:1879/1
நின்ற பிரானே நீள் கடல்_வண்ணா நீ இவள் தன்னை நின் கோயில் – நாலாயி:1933/3
கோழி வெண் முட்டைக்கு என் செய்வது எந்தாய் குறுந்தடி நெடும் கடல்_வண்ணா – நாலாயி:1938/4
கரும் கடல்_வண்ணா கவுள் கொண்ட நீர் ஆம் இவள் என கருதுகின்றாயே – நாலாயி:1939/4
கண்டு ஆற்றேன் உலகு இயற்கை கடல்_வண்ணா அடியேனை – நாலாயி:3321/3
கட்டமே காதல் என்று மூர்ச்சிக்கும் கடல்_வண்ணா கடியை காண் என்னும் – நாலாயி:3575/2
கால சக்கரத்தாய் கடல் இடம் கொண்ட கடல்_வண்ணா கண்ணனே என்னும் – நாலாயி:3578/2

மேல்

கடல்கள் (4)

மஞ்சு ஆடு வரை ஏழும் கடல்கள் ஏழும் வானகமும் மண்ணகமும் மற்றும் எல்லாம் – நாலாயி:1138/1
வங்கம் ஆர் கடல்கள் ஏழும் மலையும் வானகமும் மற்றும் – நாலாயி:1429/1
குலை சூழ் குரை கடல்கள் ஏழும் முலை சூழ்ந்த – நாலாயி:2230/2
நீர் அணி கடல்கள் நின்று ஆர்த்தன நெடு வரை – நாலாயி:3980/3

மேல்

கடல்களும் (3)

மண்ணும் மலையும் மறி கடல்களும் மற்றும் யாவும் எல்லாம் – நாலாயி:336/1
வானகமும் மண்ணகமும் வெற்பும் ஏழ் கடல்களும்
போனகம் செய்து ஆலிலை துயின்ற புண்டரீகனே – நாலாயி:781/1,2
கார் கெழு கடல்களும் மலைகளுமாய் – நாலாயி:1453/1

மேல்

கடல்களையும் (1)

தேவரையும் அசுரரையும் திசைகளையும் கடல்களையும் மற்றும் முற்றும் – நாலாயி:2011/1

மேல்

கடல்மல்லை (23)

கார் ஆனை இடர் கடிந்த கற்பகத்தை கண்டது நான் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1088/4
காண்டவத்தை கனல் எரிவாய் பெய்வித்தானை கண்டது நான் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1089/4
கடும் பரி மேல் கற்கியை நான் கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1090/4
காத்தானை எம்மானை கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1091/4
காய்ந்தானை எம்மானை கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1092/4
கடந்தானை எம்மானை கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1093/4
காணாது திரிதருவேன் கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1094/4
கண்ணானை கண் ஆர கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1095/4
கண்டானை தொண்டனேன் கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1096/4
தடம் ஆர்ந்த கடல்மல்லை தலசயனத்து தாமரை-கண் துயில் அமர்ந்த தலைவன்-தன்னை – நாலாயி:1097/2
தண் ஆர்ந்த கடல்மல்லை தலசயனத்து உறைவாரை – நாலாயி:1098/3
கார் வண்ண முது முந்நீர் கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1099/3
கானத்தின் கடல்மல்லை தலசயனத்து உறைகின்ற – நாலாயி:1100/3
கண்டாரை கடல்மல்லை தலசயனத்து உறைவாரை – நாலாயி:1101/3
கச்சி கிடந்தவன் ஊர் கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1102/3
கலங்கள் இயங்கும் மல்லை கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1103/3
கஞ்சை கடந்தவன் ஊர் கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1104/3
கழு நீர் கடி கமழும் கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1105/3
கணங்கள் இயங்கும் மல்லை கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1106/3
கடி கமழும் நெடு மறுகின் கடல்மல்லை தலசயனத்து – நாலாயி:1107/1
கள்வா கடல்மல்லை கிடந்த கரும்பே – நாலாயி:1551/3
கார் ஆர் குடந்தை கடிகை கடல்மல்லை
ஏர் ஆர் பொழில் சூழ் இடவெந்தை நீர்மலை – நாலாயி:2707/3,4
மன்னும் கடல்மல்லை மாயவனை வானவர்-தம் – நாலாயி:2774/4

மேல்

கடல்வாய் (5)

கடல்வாய் சென்று மேகம் கவிழ்ந்து இறங்கி கதுவாய்ப்பட நீர் முகந்து ஏறி எங்கும் – நாலாயி:267/3
மா தவத்தோன் புத்திரன் போய் மறி கடல்வாய் மாண்டானை – நாலாயி:402/1
எங்கும் போய் கரை காணாது எறி கடல்வாய் மீண்டு ஏயும் – நாலாயி:692/3
தெள் ஆர் கடல்வாய் விட வாய சின வாள் அரவில் துயில் அமர்ந்து – நாலாயி:1510/1
மை நின்ற கரும் கடல்வாய் உலகு இன்றி வானவரும் யாமும் எல்லாம் – நாலாயி:2002/1

மேல்

கடலாய் (2)

ஆமையாய் கங்கையாய் ஆழ் கடலாய் அவனியாய் அரு வரைகளாய் – நாலாயி:416/1
வான் ஆகி தீயாய் மறி கடலாய் மாருதமாய் – நாலாயி:2173/1

மேல்

கடலான் (2)

மனத்து உள்ளான் வேங்கடத்தான் மா கடலான் மற்றும் – நாலாயி:2209/1
நூல் கடலான் நுண் அறிவினான் – நாலாயி:2292/4

மேல்

கடலானே (1)

நிமிர் திரை நீள் கடலானே – நாலாயி:2959/4

மேல்

கடலிடத்தில் (1)

கார் ஏய் கருணை இராமாநுச இ கடலிடத்தில்
ஆரே அறிபவர் நின் அருளின் தன்மை அல்லலுக்கு – நாலாயி:2815/1,2

மேல்

கடலில் (6)

பனி கடலில் பள்ளி கோளை பழகவிட்டு ஓடிவந்து என் – நாலாயி:471/1
மன கடலில் வாழ வல்ல மாய மணாள நம்பீ – நாலாயி:471/2
கடலில் பிறந்து கருதாது பஞ்சசனன் – நாலாயி:568/1
உன்னோடு உடனே ஒரு கடலில் வாழ்வாரை – நாலாயி:571/1
பார் ஆயது உண்டு உமிழ்ந்த பவள தூணை படு கடலில் அமுதத்தை பரி வாய் கீண்ட – நாலாயி:1088/1
ஆசை என்னும் கடலில் வீழ்ந்து இங்கு அயர்த்தோம் அயலாரும் – நாலாயி:1330/3

மேல்

கடலின் (6)

ஓத கடலின் ஒளி முத்தின் ஆரமும் – நாலாயி:49/1
குரக்கின படை கொடு குரை கடலின் மீது போய் – நாலாயி:783/1
அண்டம் உறும் அலை கடலின் ஒலி திகழும் நாங்கூர் அரிமேயவிண்ணகரம் வணங்கு மட நெஞ்சே – நாலாயி:1242/4
கேவலம் அன்று கடலின் ஓசை கேள்-மின்கள் ஆயன் கை ஆம்பல் வந்து என் – நாலாயி:1795/1
கடலின் மேனி பிரான் கண்ணனை நெடுமாலை கண்டு – நாலாயி:3454/3
காலம்பெற என்னை காட்டு-மின்கள் காதல் கடலின் மிக பெரிதால் – நாலாயி:3588/1

மேல்

கடலினும் (1)

காதல் ஆதரம் கடலினும் பெருக செய் தகவினுக்கு இல்லை கைம்மாறு என்று – நாலாயி:1419/2

மேல்

கடலினுள் (1)

கறந்த பால் நெய்யே நெய்யின் இன் சுவையே கடலினுள் அமுதமே அமுதில் – நாலாயி:3677/3

மேல்

கடலினை (1)

கடலினை கலங்க கடுத்து இழி கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:399/4

மேல்

கடலும் (35)

மண்ணும் மலையும் கடலும் உலகு ஏழும் – நாலாயி:40/1
கண்ட கடலும் மலையும் உலகு ஏழும் – நாலாயி:105/1
பிறவி என்னும் கடலும் வற்றி பெரும்பதம் ஆகின்றதால் – நாலாயி:464/2
இலங்கையும் கடலும் அடல் அரும் துப்பின் இரு நிதிக்கு இறைவனும் அரக்கர் – நாலாயி:980/1
நீர் ஆர் கடலும் நிலனும் முழுது உண்டு – நாலாயி:1040/1
பார் ஆர் உலகும் பனி மால் வரையும் கடலும் சுடரும் இவை உண்டும் எனக்கு – நாலாயி:1083/1
கார் மன்னு நீள் விசும்பும் கடலும் சுடரும் நிலனும் மலையும் தன் உந்தி – நாலாயி:1129/1
அண்டமும் இ அலை கடலும் அவனிகளும் எல்லாம் அமுதுசெய்த திருவயிற்றன் அரன் கொண்டு திரியும் – நாலாயி:1230/1
உம்பரும் இ ஏழ்_உலகும் ஏழ் கடலும் எல்லாம் உண்ட பிரான் அண்டர்கள் முன் கண்டு மகிழ்வு எய்த – நாலாயி:1240/1
அண்டமும் இ அலை கடலும் அவனிகளும் எல்லாம் அளந்த பிரான் அமரும் இடம் வளம் கொள் பொழில் அயலே – நாலாயி:1242/2
அண்டமும் இ அலை கடலும் அவனிகளும் குல வரையும் – நாலாயி:1252/1
கரும் தண் கடலும் மலையும் உலகும் – நாலாயி:1364/1
மன்னு மாநிலனும் மலைகளும் கடலும் வானமும் தானவர் உலகும் – நாலாயி:1410/1
மை ஒண் கரும் கடலும் நிலனும் மணி வரையும் – நாலாயி:1473/1
அம்பரமும் பெரு நிலனும் திசைகள் எட்டும் அலை கடலும் குல வரையும் உண்ட கண்டன் – நாலாயி:1498/1
நின்ற வரையும் கிடந்த கடலும் திசையும் இரு நிலனும் – நாலாயி:1544/1
எண் திசையும் எழு கடலும் இரு நிலனும் பெரு விசும்பும் – நாலாயி:1674/3
எண் திசையும் எறி நீர் கடலும் ஏழ்_உலகும் உடனே விழுங்கி – நாலாயி:1766/1
பொங்கு ஆர் கடலும் பொருப்பும் நெருப்பும் நெருக்கி புக பொன் மிடறு அத்தனை-போது – நாலாயி:1898/3
காரும் வார் பனி கடலும் அன்னவன் – நாலாயி:1953/1
மாதிரம் மண் சுமந்த வடகுன்றும் நின்ற மலை ஆறும் ஏழு கடலும்
பாதமர் சூழ் குளம்பின் அக மண்டலத்தின் ஒரு-பால் ஒடுங்க வளர் சேர் – நாலாயி:1984/2,3
மை ஆர் கடலும் மணி வரையும் மா முகிலும் – நாலாயி:2016/1
கனை ஆர் கடலும் கருவிளையும் காயாவும் – நாலாயி:2018/1
மண்ணும் மலையும் மறி கடலும் மாருதமும் – நாலாயி:2091/1
விலகு கரும் கடலும் வெற்பும் உலகினில் – நாலாயி:2142/2
கடலும் மலையும் இரு விசும்பும் காற்றும் – நாலாயி:2154/3
நூல் கடலும் நுண் நூல தாமரை மேல் பாற்பட்டு – நாலாயி:2313/2
இசைந்த அரவமும் வெற்பும் கடலும்
பசைந்து அங்கு அமுது படுப்ப அசைந்து – நாலாயி:2345/1,2
கல்லும் கனை கடலும் வைகுந்த வான் நாடும் – நாலாயி:2652/1
மன்னும் விளக்கு ஆக ஏற்றி மறி கடலும்
பன்னு திரை கவரி வீச நில_மங்கை – நாலாயி:2712/1,2
மன்னு மறி கடலும் ஆர்க்கும் மதி உகுத்த – நாலாயி:2756/7
கதிக்கு பதறி வெம் கானமும் கல்லும் கடலும் எல்லாம் – நாலாயி:2804/1
கடலும் மலையும் விசும்பும் துழாய் எம் போல் – நாலாயி:3012/1
அடியை மூன்றை இரந்த ஆறும் அங்கே நின்று ஆழ் கடலும் மண்ணும் விண்ணும் – நாலாயி:3448/1
மண் திணி ஞாலமும் ஏழ் கடலும் நீள் விசும்பும் கழிய பெரிதால் – நாலாயி:3590/3

மேல்

கடலுள் (26)

நீல கடலுள் நெடும் காலம் கண்வளர்ந்தான் – நாலாயி:177/2
அக்கரை என்னும் அனத்த கடலுள் அழுந்தி உன் பேர் அருளால் – நாலாயி:459/1
சொல்லை துதிக்க வல்லார்கள் துன்ப கடலுள் துவளாரே – நாலாயி:636/4
நல் பெரும் திரை கடலுள் நான் இலாத முன் எலாம் – நாலாயி:816/2
கிடந்தானை தடம் கடலுள் பணங்கள் மேவி கிளர் பொறிய மறி திரிய அதனின் பின்னே – நாலாயி:1093/1
பூண் ஆகம் பிளவு எடுத்த போர் வல்லோனை பொரு கடலுள் துயில் அமர்ந்த புள் ஊர்தியை – நாலாயி:1094/2
உரம் தரு மெல் அணை பள்ளி கொண்டான் ஒருகால் முன்னம் மா உருவாய் கடலுள்
வரம் தரு மா மணி_வண்ணன் இடம் மணி மாடங்கள் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி – நாலாயி:1130/1,2
கரு மா கடலுள் கிடந்தான் உவந்து கவை நா அரவின்_அணை பள்ளியின் மேல் – நாலாயி:1161/3
வங்கம் மலி தடம் கடலுள் வானவர்களோடு மா முனிவர் பலர் கூடி மா மலர்கள் தூவி – நாலாயி:1236/1
வளர்ந்தவனை தடம் கடலுள் வலி உருவில் திரி சகடம் – நாலாயி:1401/1
பை விரியும் வரி அரவில் படு கடலுள் துயில் அமர்ந்த பண்பா என்றும் – நாலாயி:1584/1
வங்கம் மலி தடம் கடலுள் அநந்தன் என்னும் வரி அரவின்_அணை துயின்ற மாயோன் காண்-மின் – நாலாயி:1618/2
வங்கம் மலி தடம் கடலுள் வரி அரவின்_அணை துயின்ற – நாலாயி:1675/3
பார் ஆர் உலகம் பரவ பெரும் கடலுள்
கார் ஆமை ஆன கண்ணபுரத்து எம்பெருமான் – நாலாயி:1682/2,3
விலங்கல் திரிய தடம் கடலுள் சுமந்து கிடந்த வித்தகனை – நாலாயி:1719/3
துங்க ஆர் அரவ திரை வந்து உலவ தொடு கடலுள்
பொங்கு ஆர் அரவில் துயிலும் புனிதர் ஊர் போலும் – நாலாயி:1799/1,2
மூவரில் முன் முதல்வன் முழங்கு ஆர் கடலுள் கிடந்து – நாலாயி:1828/1
வெற்பு உடைய நெடும் கடலுள் தனி வேல் உய்த்த வேள் முதலா வென்றான் ஊர் விந்தம் மேய – நாலாயி:2058/2
நின்றால் மரவடி ஆம் நீள் கடலுள் என்றும் – நாலாயி:2134/2
முன் உரையில் கேட்டு அறிவது இல்லையே சூழ் கடலுள் – நாலாயி:2746/3
நாகம் ஏறி நடு கடலுள் துயின்ற நாராயணனே உன் – நாலாயி:3255/3
ஆவார் ஆர் துணை என்று அலை நீர் கடலுள் அழுந்தும் – நாலாயி:3349/1
நாவாய் போல் பிறவி_கடலுள் நின்று நான் துளங்க – நாலாயி:3349/2
வெள்ள தடம் கடலுள் விட நாகு_அணை மேல் மருவி – நாலாயி:3641/3
தூ நீர் கடலுள் துயில்வானே எந்தாய் சொல்ல மாட்டேனே – நாலாயி:3718/4
கடைவதும் கடலுள் அமுதம் என் மனம் – நாலாயி:3808/3

மேல்

கடலே (16)

தனி கடலே தனி சுடரே தனி உலகே என்றுஎன்று – நாலாயி:471/3
கடலே கடலே உன்னை கடைந்து கலக்கு உறுத்து – நாலாயி:605/1
கடலே கடலே உன்னை கடைந்து கலக்கு உறுத்து – நாலாயி:605/1
தொக்கு இலங்கி யாறு எல்லாம் பரந்து ஓடி தொடு கடலே
புக்கு அன்றி புறம் நிற்க மாட்டாத மற்று அவை போல் – நாலாயி:695/1,2
கார் ஏய் கடலே மலையே திருக்கோட்டி – நாலாயி:1550/3
கற்றார் பற்று அறுக்கும் பிறவி பெரும் கடலே
பற்றா வந்து அடியேன் பிறந்தேன் பிறந்த பின்னை – நாலாயி:1735/1,2
பனி பரவை திரை ததும்ப பார் எல்லாம் நெடும் கடலே ஆன காலம் – நாலாயி:2005/1
பார் ஆரும் காணாமே பரவை மா நெடும் கடலே ஆன காலம் – நாலாயி:2006/1
வையம் தகளியா வார் கடலே நெய் ஆக – நாலாயி:2082/1
மாலும் கரும் கடலே என் நோற்றாய் வையகம் உண்டு – நாலாயி:2100/1
நீர் ஓத மா கடலே நின்றதுவும் வேங்கடமே – நாலாயி:2120/3
பெயரும் கரும் கடலே நோக்கும் ஆறு ஒண் பூ – நாலாயி:2148/1
இருள் விரி சோதி பெருமான் உறையும் எறி கடலே – நாலாயி:2494/4
வாதில் வென்றான் எம் இராமாநுசன் மெய் மதி கடலே – நாலாயி:2848/4
யாம் உற்றது உற்றாயோ வாழி கனை கடலே – நாலாயி:3011/4
கடுத்த போர் அவுணன் உடல் இரு பிளவா கைஉகிர் ஆண்ட எம் கடலே
அடுத்தது ஓர் உருவாய் இன்று நீ வாராய் எங்ஙனம் தேறுவர் உமரே – நாலாயி:3673/3,4

மேல்

கடலேயும் (1)

காவி ஒப்பார் கடலேயும் ஒப்பார் கண்ணும் வடிவும் நெடியராய் என் – நாலாயி:1125/3

மேல்

கடலை (31)

கரந்திட்டு நின்ற கடலை கலங்க – நாலாயி:81/3
கார் ஆர் கடலை அடைத்திட்டு இலங்கை புக்கு – நாலாயி:316/1
கம்ப மா கரி கோள் விடுத்தானே காரணா கடலை கடைந்தானே – நாலாயி:441/3
கற்றிலோம் கடலை அடைத்து அரக்கர் குலங்களை முற்றவும் – நாலாயி:519/3
உண்ணாது உறங்காது ஒலி கடலை ஊடறுத்து – நாலாயி:613/1
அலை கடலை கடைந்து அமரர்க்கு அமுது அருளி செய்தவனே – நாலாயி:726/2
குரை கடலை அடல் அம்பால் மறுக எய்து குலை கட்டி மறுகரையை அதனால் ஏறி – நாலாயி:747/1
அத்தன் எந்தை ஆதிமூர்த்தி ஆழ் கடலை கடைந்த – நாலாயி:973/3
குடை திறல் மன்னவனாய் ஒருகால் குரங்கை படையா மலையால் கடலை
அடைத்தவன் எந்தை பிரானது இடம் அணி மாடங்கள் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி – நாலாயி:1135/1,2
சலம் கொண்ட இரணியனது அகல் மார்வம் கீண்டு தடம் கடலை கடைந்து அமுதம் கொண்டு உகந்த காளை – நாலாயி:1228/1
குன்று கொடு குரை கடலை கடைந்து அமுதம் அளிக்கும் குருமணி என் ஆர் அமுதம் குலவி உறை கோயில் – நாலாயி:1239/2
கல்லால் கடலை அணை கட்டி உகந்தாய் – நாலாயி:1313/1
பெரும் புற கடலை அடல் ஏற்றினை பெண்ணை ஆணை எண்_இல் முனிவர்க்கு அருள் – நாலாயி:1638/1
மை நிற கடலை கடல்_வண்ணனை மாலை ஆலிலை பள்ளி கொள் மாயனை – நாலாயி:1639/2
கல்லால் கடலை அடைத்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1701/4
ஓத மா கடலை கடந்து ஏறி உயர்கொள் மா கடி காவை இறுத்து – நாலாயி:1863/1
குன்று ஒன்று மத்தா அரவம் அளவி குரை மா கடலை கடைந்திட்டு ஒருகால் – நாலாயி:1899/1
மிடைத்திட்டு எழுந்த குரங்கை படையா விலங்கல் புக பாய்ச்சி விம்ம கடலை
அடைத்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1904/3,4
நீள் நாகம் சுற்றி நெடு வரை நட்டு ஆழ் கடலை
பேணான் கடைந்து அமுதம் கொண்டு உகந்த பெம்மானை – நாலாயி:2012/1,2
போராளன் ஆயிரம் தோள் வாணன் மாள பொரு கடலை அரண் கடந்து புக்கு மிக்க – நாலாயி:2071/2
அன்று ஆயர் குலமகளுக்கு அரையன் தன்னை அலை கடலை கடைந்து அடைத்த அம்மான் தன்னை – நாலாயி:2080/1
கார் ஓதம் முன் கடைந்து பின் அடைத்தாய் மா கடலை
பேர் ஓத மேனி பிரான் – நாலாயி:2211/3,4
காரே மலிந்த கரும் கடலை நேரே – நாலாயி:2308/2
தற்பு என்னை தான் அறியானேலும் தடம் கடலை
கல் கொண்டு தூர்த்த கடல்_வண்ணன் என் கொண்ட – நாலாயி:2458/1,2
தடம் கடலை மேயார் தமக்கு – நாலாயி:2615/4
சீர் கடலை உள் பொதிந்த சிந்தனையேன்-தன்னை – நாலாயி:2653/3
அன்ன கடலை மலை இட்டு அணை கட்டி – நாலாயி:2764/2
அடியானே ஆழ் கடலை கடைந்தாய் புள் ஊர் – நாலாயி:3198/2
அப்பனே அடல் ஆழியானே ஆழ் கடலை கடைந்த – நாலாயி:3301/1
மா இரும் கடலை கடைந்த பெருமானாலே – நாலாயி:3464/4
நாளும் வாய்க்க நங்கட்கு நளிர் நீர் கடலை படைத்து தன் – நாலாயி:3777/1

மேல்

கடலோ (1)

வானோ மறி கடலோ மாருதமோ தீயகமோ – நாலாயி:2638/1

மேல்

கடலோன் (1)

கடலோன் கை மிசை கண்வளர்வது போல் – நாலாயி:2578/5

மேல்

கடவது (1)

கடவது என் கண் துயில் இன்று இவர் கொள்ளவே – நாலாயி:1663/4

மேல்

கடவன் (1)

கடவன் ஆகி காலம்-தோறும் பூ பறித்து ஏத்த கில்லேன் – நாலாயி:3305/2

மேல்

கடவாதே (1)

அடி கடவாதே வழி வருகின்ற அடியரோர்க்கு அருளி நீ ஒரு நாள் – நாலாயி:3793/2

மேல்

கடவார் (1)

தாம் கடவார் தண் துழாயார் – நாலாயி:2307/4

மேல்

கடவி (5)

தப்பின பிள்ளைகளை தன மிகு சோதி புக தனி ஒரு தேர் கடவி தாயொடு கூட்டிய என் – நாலாயி:70/3
கறை ஆர் நெடு வேல் மற மன்னர் வீய விசயன் தேர் கடவி
இறையான் கையில் நிறையாத முண்டம் நிறைத்த எந்தை இடம் – நாலாயி:1355/1,2
மிடையா வந்த வேல் மன்னர் வீய விசயன் தேர் கடவி
குடையா வரை ஒன்று எடுத்து ஆயர் கோவாய் நின்றான் கூர் ஆழி – நாலாயி:1514/1,2
திரிந்தது வெம் சமத்து தேர் கடவி அன்று – நாலாயி:2196/1
படர் புகழ் பார்த்தனும் வைதிகனும் உடன் ஏற திண் தேர் கடவி
சுடர் ஒளியாய் நின்ற தன்னுடை சோதியில் வைதிகன் பிள்ளைகளை – நாலாயி:3224/2,3

மேல்

கடவிய (1)

கடவிய பெருமான் கனை கழல் காண்பது என்று-கொல் கண்களே – நாலாயி:3185/4

மேல்

கடவும் (1)

அழல் போல் அடும் சக்கரத்து அண்ணல் விண்ணோர் தொழ கடவும்
தழல் போல் சினத்த அ புள்ளின் பின் போன தனி நெஞ்சமே – நாலாயி:2480/3,4

மேல்

கடவுள் (4)

கடல் நிற கடவுள் எந்தை அரவு_அணை துயிலுமா கண்டு – நாலாயி:890/3
மாய கடவுள் மா முதல் அடியே – நாலாயி:2581/9
கடவுள் நிற்ப புடை பல தான் அறி – நாலாயி:2583/4
நளிர் மதி சடையன் என்கோ நான்முக கடவுள் என்கோ – நாலாயி:3161/2

மேல்

கடவுள்-தம் (1)

அண்டரும் பரவ அரவணை துயின்ற சுடர் முடி கடவுள்-தம் கோயில் – நாலாயி:1819/2

மேல்

கடவுளும் (1)

நளிர் மதி சடையனும் நான்முக கடவுளும்
தளிர் ஒளி இமையவர் தலைவனும் முதலா – நாலாயி:2584/1,2

மேல்

கடவுளே (2)

கடவுளே காவளம் தண் பாடியாய் களைகண் நீயே – நாலாயி:1302/4
கடி கமழ் கொன்றை சடையனே என்னும் நான்முக கடவுளே என்னும் – நாலாயி:3581/2

மேல்

கடவேன் (2)

காமற்கு என் கடவேன்
கரு மா முகில்_வண்ணற்கு அல்லால் – நாலாயி:1948/1,2
காமற்கு என் கடவேன் – நாலாயி:1948/4

மேல்

கடவேனோ (1)

கண் துயில் நீ கொண்டாய்க்கு என் கன வளையும் கடவேனோ – நாலாயி:1204/4

மேல்

கடவோம் (1)

நந்தன் மதலைக்கு இங்கு என் கடவோம் நங்காய் என் செய்கேன் என் செய்கேனோ – நாலாயி:1912/4

மேல்

கடற்கரை (1)

அலை ஆர் கடற்கரை வீற்றிருந்தானை அங்குத்தை கண்டார் உளர் – நாலாயி:330/4

மேல்

கடன் (4)

பிழைப்பராகிலும் தம் அடியார் சொல் பொறுப்பது பெரியோர் கடன் அன்றே – நாலாயி:434/2
இறுத்தேன் ஐம்புலன்கள் கடன் ஆயின வாயில் ஒட்டி – நாலாயி:1458/2
கடல் நஞ்சம் உண்டான் கடன் என்று வாணற்கு – நாலாயி:2437/3
கடன் நாடும் மண் நாடும் கைவிட்டு மேலை – நாலாயி:2476/3

மேல்

கடா (3)

கவள கடா களிறு அட்ட பிரான் திருநாமத்தால் – நாலாயி:3290/3
வார் கடா அருவி யானை மா மலையின் மருப்பு இணை குவடு இறுத்து உருட்டி – நாலாயி:3704/1
போர் கடா அரசர் புறக்கிட மாடம் மீமிசை கஞ்சனை தகர்த்த – நாலாயி:3704/3

மேல்

கடாகின்ற (1)

புள்ளை கடாகின்ற ஆற்றை காணீர் என் சொல்லி சொல்லுகேன் அன்னைமீர்காள் – நாலாயி:3583/2

மேல்

கடாகின்று (1)

நண்ணுதல் வேண்டும் வலவ கடாகின்று தேன் நவின்ற – நாலாயி:2527/2

மேல்

கடாய் (2)

கலக்க ஏழ் கடல் ஏழ் மலை உலகு ஏழும் கழிய கடாய்
உலக்க தேர் கொடு சென்ற மாயமும் உட்பட மற்றும் பல – நாலாயி:3492/1,2
மீளி அம் புள்ளை கடாய் விறல் மாலியை கொன்று பின்னும் – நாலாயி:3623/3

மேல்

கடாய (1)

உண்டும் உமிழ்ந்தும் கடாய மண் நேர் அன்ன ஒள் நுதலே – நாலாயி:2526/4

மேல்

கடாயின (1)

கடாயின கொண்டு ஒல்கும் வல்லி ஈது ஏனும் அசுரர் மங்க – நாலாயி:2483/2

மேல்

கடார (1)

கையும் காலும் நிமிர்த்து கடார நீர் – நாலாயி:18/1

மேல்

கடாரத்தில் (1)

காய்ச்சின நீரொடு நெல்லி கடாரத்தில் பூரித்து வைத்தேன் – நாலாயி:154/3

மேல்

கடாவி (1)

கறை அணி மூக்கு உடை புள்ளை கடாவி அசுரரை காய்ந்த அம்மான் – நாலாயி:3221/3

மேல்

கடாவிய (2)

கடாவிய வேக பறவையின் பாகன் மதன செங்கோல் – நாலாயி:2483/3
பொரு சிறை புள்ளை கடாவிய மாயனை ஆயனை பொன் சக்கரத்து – நாலாயி:3223/3

மேல்

கடி (63)

கண்ணை குளிர கலந்து எங்கும் நோக்கி கடி கமழ் பூம் குழலார்கள் – நாலாயி:149/1
கார் ஆர் மேனி நிறத்து எம்பிரானை கடி கமழ் பூம் குழல் ஆய்ச்சி – நாலாயி:233/1
கடி ஆர் பொழில் அணி வேங்கடவா கரும் போர் ஏறே நீ உகக்கும் – நாலாயி:247/1
கங்கையின் கரை மேல் கைதொழ நின்ற கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:391/4
கலந்து இழி புனலால் புகர் படு கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:392/4
கதிர் முக மணி கொண்டு இழி புனல் கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:393/4
சுமை உடை பெருமை கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:394/4
கழுவிடும் பெருமை கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:395/4
கலப்பைகள் கொழிக்கும் கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:396/4
கற்பக மலரும் கலந்து இழி கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:397/4
கரை புரை வேள்வி புகை கமழ் கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:398/4
கடலினை கலங்க கடுத்து இழி கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:399/4
கான் தடம் பொழில் சூழ் கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:400/4
காயாம்பூ மலர் பிறங்கல் அன்ன மாலை கடி அரங்கத்து அரவணையில் பள்ளிகொள்ளும் – நாலாயி:648/3
கடி கலந்த தோள் புணர்ந்த காலி ஆய வேலை நீர் – நாலாயி:843/2
கடி மலர் கமலங்கள் மலர்ந்தன இவையோ கதிரவன் கனை கடல் முளைத்தனன் இவனோ – நாலாயி:926/1
கடி கொள் வேங்கையின் நறு மலர் அமளியின் மணி அறை மிசை வேழம் – நாலாயி:960/3
உடன் சூழ்ந்து எழுந்த கடி இலங்கை பொடியா வடி வாய் சரம் துரந்தான் – நாலாயி:989/2
கடும் பரி மேல் கற்கியை நான் கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1090/4
காத்தானை எம்மானை கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1091/4
காய்ந்தானை எம்மானை கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1092/4
கடந்தானை எம்மானை கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1093/4
காணாது திரிதருவேன் கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1094/4
கண்ணானை கண் ஆர கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1095/4
கண்டானை தொண்டனேன் கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1096/4
கழு நீர் கடி கமழும் கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1105/3
கடி கமழும் நெடு மறுகின் கடல்மல்லை தலசயனத்து – நாலாயி:1107/1
காவி அம் கண்ணி எண்ணில் கடி மா மலர் பாவை ஒப்பாள் – நாலாயி:1216/1
கல்லின் மீது இயன்ற கடி மதிள் இலங்கை கலங்க ஓர் வாளி தொட்டானை – நாலாயி:1273/2
கடி உடை கமலம் அடியிடை மலர கரும்பொடு பெரும் செந்நெல் அசைய – நாலாயி:1346/3
கான் ஆயன் கடி மனையில் தயிர் உண்டு நெய் பருக நந்தன் பெற்ற – நாலாயி:1390/3
கடி கொள் பூம் பொழில் காமரு பொய்கை வைகு தாமரை வாங்கிய வேழம் – நாலாயி:1420/1
கடந்த நம்பி கடி ஆர் இலங்கை உலகை ஈர் அடியால் – நாலாயி:1538/3
நெடியானே கடி ஆர்கலி நம்பீ நின்னையே நினைந்து இங்கு இருப்பேனை – நாலாயி:1615/1
கடி ஆர் காளையர் ஐவர் புகுந்து காவல் செய்த அ காவலை பிழைத்து – நாலாயி:1615/2
கடி கமலம் கள் உகுக்கும் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1652/4
கா வளரும் கடி பொழில் சூழ் கண்ணபுரத்து அம்மானை கலியன் சொன்ன – நாலாயி:1657/2
கணம் மருவும் மயில் அகவு கடி பொழில் சூழ் நெடு மறுகின் – நாலாயி:1671/1
கடி புல்கு கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1715/4
கடி ஆர் புறவின் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1723/4
வெய்ய சீற்ற கடி இலங்கை குடிகொண்டு ஓட வெம் சமத்து – நாலாயி:1724/2
கண் ஆர் கண்ணபுரம் கடிகை கடி கமழும் – நாலாயி:1736/1
கார் மலி வேங்கை கோங்கு அலர் புறவில் கடி மலர் குறிஞ்சியின் நறும் தேன் – நாலாயி:1821/3
வம்பு உலாம் கடி காவில் சிறையா வைத்ததே குற்றம் ஆயிற்று காணீர் – நாலாயி:1862/2
ஓத மா கடலை கடந்து ஏறி உயர்கொள் மா கடி காவை இறுத்து – நாலாயி:1863/1
காதல் மக்களும் சுற்றமும் கொன்று கடி இலங்கை மலங்க எரித்து – நாலாயி:1863/2
காற்றினை புனலை தீயை கடி மதிள் இலங்கை செற்ற – நாலாயி:2033/1
கற்பு உடைய மட கன்னி காவல் பூண்ட கடி பொழில் சூழ் நெடு மறுகில் கமல வேலி – நாலாயி:2058/3
கன்று மேய்த்து இனிது உகந்த காளாய் என்றும் கடி பொழில் சூழ் கணபுரத்து என் கனியே என்றும் – நாலாயி:2067/1
கடி கமலத்துள் இருந்தும் காண்கிலான் கண்ணன் – நாலாயி:2137/3
கடி நகர வாசல் கதவு – நாலாயி:2269/4
கடி ஆர் மலர் தூவி காணும் படியானை – நாலாயி:2303/2
கடி கமல நான்முகனும் கண்மூன்றத்தானும் – நாலாயி:2423/3
கல் நவிலும் காட்டகத்து ஓர் வல்லி கடி மலரின் – நாலாயி:2759/1
கடி கொண்ட மா மலர் தாள் கலந்து உள்ளம் கனியும் நல்லோர் – நாலாயி:2827/3
கண்டவர் சிந்தை கவரும் கடி பொழில் தென் அரங்கன் – நாலாயி:2845/1
கடி சேர் தண் அம் துழாய் கண்ணி புனைந்தான் தன்னை கண்ணனை – நாலாயி:2949/2
கடி வார் தண் அம் துழாய் கண்ணன் விண்ணவர் பெருமான் – நாலாயி:3039/1
கடி சோதி கலந்ததுவோ திருமாலே கட்டுரையே – நாலாயி:3121/4
கடி சேர் துழாய் முடி கண்ணன் கழல்கள் நினை-மினோ – நாலாயி:3233/4
கடி கமழ் கொன்றை சடையனே என்னும் நான்முக கடவுளே என்னும் – நாலாயி:3581/2
கடி சேர் கண்ணி பெருமானே என்று என்று ஏங்கி அழுத-கால் – நாலாயி:3717/2
கடி சேர் நாற்றத்துள் ஆலை இன்ப துன்ப கழி நேர்மை – நாலாயி:3749/3

மேல்

கடிகை (4)

தக்கானை கடிகை தடம் குன்றின் மிசை இருந்த – நாலாயி:1731/3
கண் ஆர் கண்ணபுரம் கடிகை கடி கமழும் – நாலாயி:1736/1
வளம் கிளரும் நீள் சோலை வண் பூம் கடிகை
இளம் குமரன்-தன் விண்ணகர் – நாலாயி:2342/3,4
கார் ஆர் குடந்தை கடிகை கடல்மல்லை – நாலாயி:2707/3

மேல்

கடிதா (1)

எம்மை கடிதா கருமம் அருளி ஆஆ என்று இரங்கி – நாலாயி:1328/3

மேல்

கடிது (8)

கைத்தலம் நோவாமே அம்புலீ கடிது ஓடி வா – நாலாயி:56/4
கம்ப கபாலி காண் அங்கு கடிது ஓடி காப்பிட வாராய் – நாலாயி:199/4
கன்றி மாரி பொழிந்திட கடிது ஆநிரைக்கு இடர் நீக்குவான் – நாலாயி:1020/3
கா வளம் கடிது இறுத்து கற்பகம் கொண்டு போந்தாய் – நாலாயி:1305/2
காமமே காட்டும் கடிது – நாலாயி:2273/4
கடிது கொடு நரகம் பிற்காலும் செய்கை – நாலாயி:2274/1
தெளி விசும்பு கடிது ஓடி தீ வளைத்து மின் இலகும் – நாலாயி:3851/1
துயர் கெடும் கடிது அடைந்து வந்து அடியவர் தொழு-மின் – நாலாயி:3898/1

மேல்

கடிதே (1)

சுற்றி நாம் வலம் செய்ய நம் துயர் கெடும் கடிதே – நாலாயி:3897/4

மேல்

கடிந்த (7)

கைந்நாகத்து இடர் கடிந்த கனல் ஆழி படை உடையான் கருதும் கோயில் – நாலாயி:422/1
கார் ஆனை இடர் கடிந்த கற்பகத்தை கண்டது நான் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1088/4
வாரணம் கொள் இடர் கடிந்த மாலை நீல மரகதத்தை மழை முகிலே போல்வான்-தன்னை – நாலாயி:1147/1
மன்னும் துயர் கடிந்த வள்ளலை மற்று அன்றியும் – நாலாயி:2767/10
ஈனம் கடிந்த இராமாநுசன் தன்னை எய்தினர்க்கு அ – நாலாயி:2856/3
பூம் தண் புனல் பொய்கை யானை இடர் கடிந்த
பூம் தண் துழாய் என் தனி நாயகன் புணர்ப்பே – நாலாயி:3089/3,4
கைம்மா துன்பம் கடிந்த பிரானே – நாலாயி:3099/3

மேல்

கடிந்தான் (1)

ஈரா அதனை இடர் கடிந்தான் எம்பெருமான் – நாலாயி:2695/2

மேல்

கடிந்து (4)

கஞ்சனை கடிந்து மண் அளந்துகொண்ட காலனே – நாலாயி:794/2
கடைந்த பாற்கடல் கிடந்து கால நேமியை கடிந்து
உடைந்த வாலி தன் தனக்கு உதவ வந்து இராமனாய் – நாலாயி:832/1,2
எம் இடர் கடிந்து இங்கு என்னை ஆள்வானே இமையவர்-தமக்கும் ஆங்கு அனையாய் – நாலாயி:3798/1
இருமை வினை கடிந்து இங்கு என்னை ஆள்கின்றானே – நாலாயி:3925/4

மேல்

கடிந்தே (1)

நெறிக்கொண்ட நெஞ்சனாய் பிறவி துயர் கடிந்தே – நாலாயி:3038/4

மேல்

கடிந்தோம் (1)

மீள்கின்றது இல்லை பிறவி துயர் கடிந்தோம்
வாள் கெண்டை ஒண் கண் மட பின்னை-தன்_கேள்வன் – நாலாயி:3926/2,3

மேல்

கடிப்பவர் (1)

கருக்காய் கடிப்பவர் போல் திருநாம சொல் கற்றனமே – நாலாயி:2541/4

மேல்

கடிப்பு (3)

வணம் நன்று உடைய வயிர கடிப்பு இட்டு வார் காது தாழ பெருக்கி – நாலாயி:142/1
உண்ண கனிகள் தருவன் கடிப்பு ஒன்றும் நோவாமே காதுக்கு இடுவன் – நாலாயி:149/3
காதில் கடிப்பு இட்டு கலிங்கம் உடுத்து – நாலாயி:1922/1

மேல்

கடிப்பும் (1)

கண்ணுக்கு நன்றும் அழகும் உடைய கனக கடிப்பும் இவையாம் – நாலாயி:140/4

மேல்

கடிப்பை (2)

முலை ஏதும் வேண்டேன் என்று ஓடி நின் காதில் கடிப்பை பறித்து எறிந்திட்டு – நாலாயி:145/1
வா என்று சொல்லி என் கையை பிடித்து வலியவே காதில் கடிப்பை
நோவ திரிக்கில் உனக்கு இங்கு இழுக்குற்று என் காதுகள் நொந்திடும் கில்லேன் – நாலாயி:150/1,2

மேல்

கடிய (8)

கஞ்சன் புணர்ப்பினில் வந்த கடிய சகடம் உதைத்து – நாலாயி:155/1
கடிய வெம் கானிடை காலடி நோவ கன்றின் பின் – நாலாயி:242/3
கடிய வெம் கானிடை கன்றின் பின் போன சிறுக்குட்ட செங்கமல – நாலாயி:247/3
கூன் தொழுத்தை சிதகு உரைப்ப கொடியவள் வாய் கடிய சொல் கேட்டு – நாலாயி:405/1
கருள் உடைய பொழில் மருதும் கத களிறும் பிலம்பனையும் கடிய மாவும் – நாலாயி:414/1
கொடிய கடிய திருமாலால் குளப்புக்கூறு கொளப்பட்டு – நாலாயி:632/2
கடிய மாயன்-தன்னை கண்ணனை நெடுமாலை கண்டு – நாலாயி:3459/3
காண்டும்-கொலோ நெஞ்சமே கடிய வினையே முயலும் – நாலாயி:3624/1

மேல்

கடியது (2)

காதல் மக்களை பயத்தலும் காணாள் கடியது ஓர் தெய்வம் கொண்டு ஒளிக்கும் என்று அழைப்ப – நாலாயி:1425/2
தழுவும் நள்ளிருள் தனிமையின் கடியது ஓர் கொடு வினை அறியேனே – நாலாயி:1695/4

மேல்

கடியர் (1)

வெம் சொலாளர்கள் நமன் தமர் கடியர் கொடிய செய்வன உள அதற்கு அடியேன் – நாலாயி:1421/3

மேல்

கடியன் (4)

போய்ப்பாடு உடைய நின் தந்தையும் தாழ்த்தான் பொரு திறல் கஞ்சன் கடியன்
காப்பாரும் இல்லை கடல்_வண்ணா உன்னை தனியே போய் எங்கும் திரிதி – நாலாயி:139/1,2
கற்றை குழலன் கடியன் விரைந்து உன்னை – நாலாயி:178/3
கஞ்சன் கடியன் கறவு எட்டு நாளில் என் கைவலத்து ஆதும் இல்லை – நாலாயி:1917/3
கடியன் கொடியன் நெடிய மால் உலகம் கொண்ட – நாலாயி:3367/1

மேல்

கடியன (1)

உடையும் கடியன ஊன்று வெம் பரற்கள் உடை – நாலாயி:242/2

மேல்

கடியனாய் (2)

காற்றின் கடியனாய் ஓடி அகம் புக்கு – நாலாயி:213/3
கடியனாய் கஞ்சனை கொன்ற பிரான்-தன்னை – நாலாயி:3846/1

மேல்

கடியனே (2)

கார் அமர் மேனி நம் கண்ணன் தோழீ கடியனே – நாலாயி:3366/4
கார் ஒக்கும் காட்கரை அப்பன் கடியனே – நாலாயி:3845/4

மேல்

கடியார் (2)

கவர்ந்த வெம் கணை காகுத்தன் கடியார் பொழில் அரங்கத்து அம்மான் அரை – நாலாயி:928/3
கடும் சொலார் கடியார் காலனார் தமரால் படுவது ஓர் கொடு மிறைக்கு அஞ்சி – நாலாயி:1002/3

மேல்

கடியும் (4)

சோதியாய் ஆதியாய் தொல்வினை எம்-பால் கடியும்
நீதியாய் நின் சார்ந்து நின்று – நாலாயி:2618/3,4
சுடர் கொள் சுடர் ஆழியானை இடர் கடியும்
மாதா பிதாவாக வைத்தேன் எனது உள்ளே – நாலாயி:2654/2,3
இருள்கள் கடியும் முனிவரும் ஏத்தும் அம்மான் திருமலை – நாலாயி:3963/3
மருள்கள் கடியும் மணி மலை திருமாலிருஞ்சோலை மலையே – நாலாயி:3963/4

மேல்

கடியுமே (1)

திருமேனி ஒளி அகற்றி தெளி விசும்பு கடியுமே – நாலாயி:3850/4

மேல்

கடியை (1)

மேல்

கடிவார் (1)

கடிவார் தீய வினைகள் – நாலாயி:2963/1

மேல்

கடிவாரே (1)

இருமை வினை கடிவாரே – நாலாயி:2962/4

மேல்

கடிவான் (4)

எஞ்சா பிறவி இடர் கடிவான் இமையோர்-தமக்கும் – நாலாயி:2575/2
கானும் மலையும் புக கடிவான் தான் ஓர் – நாலாயி:2610/2
கை கழலா நேமியான் நம் மேல் வினை கடிவான்
மொய் கழலே ஏத்த முயல் – நாலாயி:2671/3,4
நின்று இ உலகில் கடிவான் நேமி பிரான் தமர் போந்தார் – நாலாயி:3357/2

மேல்

கடிவானே (1)

காய் சின ஆழி சங்கு வாள் வில் தண்டு ஏந்தி எம் இடர் கடிவானே – நாலாயி:3797/4

மேல்

கடிறு (1)

கடிறு பல திரி கான் அதரிடை கன்றின் பின் – நாலாயி:239/3

மேல்

கடு (10)

கடு வாய் சின வெம் கண் களிற்றினுக்கு கவளம் எடுத்து கொடுப்பான் அவன் போல் – நாலாயி:267/1
கங்கை கங்கை என்ற வாசகத்தாலே கடு வினை களைந்திடுகிற்கும் – நாலாயி:391/3
காம்பு உடை குன்றம் ஏந்தி கடு மழை காத்த எந்தை – நாலாயி:1288/2
கடு விடம் உடைய காளியன் தடத்தை கலக்கி முன் அலக்கழித்து அவன்-தன் – நாலாயி:1340/1
கஞ்சன் நெஞ்சும் கடு மல்லரும் சகடமும் காலினால் – நாலாயி:1384/1
சுரி குழல் கனி வாய் திருவினை பிரித்த கொடுமையின் கடு விசை அரக்கன் – நாலாயி:1414/1
கடு வினை நஞ்சே என்னுடை அமுதே கலி வயல் திருப்புளிங்குடியாய் – நாலாயி:3801/2
கடைத்தலை சீய்க்கப்பெற்றால் கடு வினை களையலாமே – நாலாயி:3908/4
கடு வினை களையலாகும் காமனை பயந்த காளை – நாலாயி:3909/1
காட்டி தன் கனை கழல்கள் கடு நரகம் புகல் ஒழித்த – நாலாயி:3956/1

மேல்

கடுகி (1)

காற்றின் முன்னம் கடுகி வினை நோய்கள் கரியவே – நாலாயி:3279/4

மேல்

கடுத்த (1)

கடுத்த போர் அவுணன் உடல் இரு பிளவா கைஉகிர் ஆண்ட எம் கடலே – நாலாயி:3673/3

மேல்

கடுத்து (3)

கடலினை கலங்க கடுத்து இழி கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:399/4
கடுத்து ஆர்த்து எழுந்த பெரு மழையை கல் ஒன்று ஏந்தி இன நிரைக்கா – நாலாயி:992/3
செரு கடுத்து அன்று திகைத்த அரக்கரை – நாலாயி:3727/3

மேல்

கடுப்ப (1)

மலைத்த செல் சாத்து எறிந்த பூசல் வன் துடி வாய் கடுப்ப
சிலை கை வேடர் தெழிப்பு அறாத சிங்கவேள்குன்றமே – நாலாயி:1009/3,4

மேல்

கடும் (18)

கடும் சே கழுத்தின் மணி குரல் போல் உடை மணி கணகணென – நாலாயி:92/3
காந்தள் முகிழ் விரல் சீதைக்கு ஆகி கடும் சிலை சென்று இறுக்க – நாலாயி:329/3
கால் ஆர்ந்த கதி கருடன் என்னும் வென்றி கடும் பறவை இவை அனைத்தும் புறம் சூழ் காப்ப – நாலாயி:654/2
கடும் கவந்தன் வக்கரன் கரன் முரன் சிரம் அவை – நாலாயி:855/1
காரணம் தன்னால் கடும் புனல் கயத்த கரு வரை பிளவு எழ குத்தி – நாலாயி:983/3
கடும் சொலார் கடியார் காலனார் தமரால் படுவது ஓர் கொடு மிறைக்கு அஞ்சி – நாலாயி:1002/3
கடும் பரி மேல் கற்கியை நான் கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1090/4
காயோடு நீடு கனி உண்டு வீசு கடும் கால் நுகர்ந்து நெடும் காலம் ஐந்து – நாலாயி:1159/1
வார் ஆரும் முலை மடவாள் பின்னைக்கு ஆகி வளை மருப்பின் கடும் சினத்து வன் தாள் ஆர்ந்த – நாலாயி:1281/1
வவ்விய இடும்பை தீர கடும் கணை துரந்த எந்தை – நாலாயி:1289/2
கடும் கால் மாரி கல்லே பொழிய அல்லே எமக்கு என்று – நாலாயி:1545/1
கல் ஆர் கடும் கானம் திரிந்த களிறே – நாலாயி:1552/2
கார் முகில்_வண்ணா கஞ்சனை முன்னம் கடந்த நின் கடும் திறல் தானோ – நாலாயி:1934/2
அடுத்த கடும் பகைஞற்கு ஆற்றேன் என்று ஓடி – நாலாயி:2161/1
கடும் கால் இளைஞர் துடி படும் கவ்வைத்து அருவினையேன் – நாலாயி:2514/2
கலந்து நலியும் கடும் துயரை நெஞ்சே – நாலாயி:2649/1
மன்னும் கடும் கதிரோன் மண்டலத்தின் நல் நடுவுள் – நாலாயி:2719/1
காயும் கடும் சிலை என் காகுத்தன் வாரானால் – நாலாயி:3376/3

மேல்

கடுவன் (2)

பார்த்த கடுவன் சுனை நீர் நிழல் கண்டு – நாலாயி:2349/1
பேர்த்து ஓர் கடுவன் என பேர்ந்து கார்த்த – நாலாயி:2349/2

மேல்

கடுவனையே (1)

அளிந்த கடுவனையே நோக்கி விளங்கிய – நாலாயி:2339/2

மேல்

கடுவாய் (1)

கறை உடை வாள் மற மன்னர் கெட கடல் போல முழங்கும் குரல் கடுவாய்
பறை உடை பல்லவர் கோன் பணிந்த பரமேச்சுரவிண்ணகரம் அதுவே – நாலாயி:1136/3,4

மேல்

கடை (16)

ஆப்பூண்டு நந்தன் மனைவி கடை தாம்பால் – நாலாயி:122/2
கடை கயிறே பற்றி வாங்கி கை தழும்பு ஏறிடும்-கொலோ – நாலாயி:304/4
திருத்தி உன் கோயில் கடை புக பெய் திருமாலிருஞ்சோலை எந்தாய் – நாலாயி:458/4
பனி தலை வீழ நின் வாசல் கடை பற்றி – நாலாயி:485/4
கந்தம் கமழும் குழலீ கடை திறவாய் – நாலாயி:491/3
காமன் போதரு காலம் என்று பங்குனி நாள் கடை பாரித்தோம் – நாலாயி:514/3
தால் ஒலித்திடும் திருவினை இல்லா தாயரில் கடை ஆயின தாயே – நாலாயி:708/4
பூம் கோதை ஆய்ச்சி கடை வெண்ணெய் புக்கு உண்ண – நாலாயி:1888/1
காம்பு ஏய் மென் தோளி கடை வெண்ணெய் உண்டாயை – நாலாயி:2103/3
கடை கழியா உள் புகா காமர் பூம் கோவல் – நாலாயி:2167/3
கா அடியேன் பட்ட கடை – நாலாயி:2191/4
கடை நின்று அமரர் கழல் தொழுது நாளும் – நாலாயி:2192/1
கற்கின்றது எல்லாம் கடை – நாலாயி:2435/4
கடை நின்று அமரர் கழல் தொழுது நாளும் – நாலாயி:2436/1
மத்து உறு கடை வெண்ணெய் களவினில் உரவிடை யாப்புண்டு – நாலாயி:2921/3
கறையினார் துவர் உடுக்கை கடை ஆவின் கழி கோல் கை – நாலாயி:3311/3

மேல்

கடைக்கண் (2)

கஞ்சை காய்ந்த கரு வில்லி கடைக்கண் என்னும் சிறை கோலால் – நாலாயி:629/1
கண்டாய் கடைக்கண் பிடி – நாலாயி:2177/4

மேல்

கடைக்கண்களால் (1)

கண்டு மால் உறுவோங்களை கடைக்கண்களால் இட்டு வாதியேல் – நாலாயி:516/2

மேல்

கடைக்கண்ணினும் (1)

உந்தை யாவன் என்று உரைப்ப நின் செம் கேழ் விரலினும் கடைக்கண்ணினும் காட்ட – நாலாயி:710/3

மேல்

கடைக்கணித்து (1)

கரு மலர் கூந்தல் ஒருத்தி-தன்னை கடைக்கணித்து ஆங்கே ஒருத்தி-தன்-பால் – நாலாயி:700/1

மேல்

கடைக்கொண்டு (1)

கரும் தட முகில்_வண்ணனை கடைக்கொண்டு கைதொழும் பத்தர்கள் – நாலாயி:366/3

மேல்

கடைகின்றான் (1)

தானும் ஓர் கன்னியும் கீழை அகத்து தயிர் கடைகின்றான் போலும் – நாலாயி:1908/4

மேல்

கடைகூட (1)

குட வயிறுபட வாய் கடைகூட கோவிந்தன் குழல் கொடு ஊதின-போது – நாலாயி:276/2

மேல்

கடைசிமார்கள் (1)

மை அணைந்த குவளைகள் தம் கண்கள் என்றும் மலர் குமுதம் வாய் என்றும் கடைசிமார்கள்
செய் அணைந்து களை களையாது ஏறும் காழி சீராமவிண்ணகரே சேர்-மின் நீரே – நாலாயி:1180/3,4

மேல்

கடைசியர்கள் (1)

வாள் நெடும் கண் கடைசியர்கள் வாரும் அணி நாங்கூர் அரிமேயவிண்ணகரம் வணங்கு மட நெஞ்சே – நாலாயி:1243/4

மேல்

கடைத்தலை (3)

தனக்கு பணிந்து கடைத்தலை நிற்கை நின் சாயை அழிவு கண்டாய் – நாலாயி:455/2
காம்பு அற தலை சிரைத்து உன் கடைத்தலை இருந்து வாழும் – நாலாயி:909/3
கடைத்தலை சீய்க்கப்பெற்றால் கடு வினை களையலாமே – நாலாயி:3908/4

மேல்

கடைத்தலைக்கே (1)

நந்தகோபாலன் கடைத்தலைக்கே நள்ளிருள்-கண் என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:619/4

மேல்

கடைத்தலையே (1)

பற்றி நின்று ஆயர் கடைத்தலையே பாடவும் ஆட கண்டேன் அன்றி பின் – நாலாயி:258/2

மேல்

கடைந்த (18)

வங்க கடல் கடைந்த மாதவனை கேசவனை – நாலாயி:503/1
படைத்து அடைத்து அதில் கிடந்து முன் கடைந்த பெற்றியோய் – நாலாயி:779/2
கடைந்த பாற்கடல் கிடந்து கால நேமியை கடிந்து – நாலாயி:832/1
அள்ளலா கடைந்த அன்று அரு வரைக்கு ஓர் ஆமையாய் – நாலாயி:839/2
படைத்து அடைத்து அதில் கிடந்து முன் கடைந்த நின்-தனக்கு – நாலாயி:843/3
அத்தன் எந்தை ஆதிமூர்த்தி ஆழ் கடலை கடைந்த
மைத்த சோதி எம்பெருமான் வதரி வணங்குதுமே – நாலாயி:973/3,4
வேதனைக்கு ஒடுங்கி நடுங்கினேன் வேலை வெண் திரை அலமர கடைந்த
நாதனே வந்து உன் திருவடி அடைந்தேன் நைமிசாரணியத்துள் எந்தாய் – நாலாயி:1000/3,4
காலை எழுந்து கடைந்த இ மோர் விற்க போகின்றேன் கண்டே போனேன் – நாலாயி:1909/1
கண்ணன் நெடுமால் கடல் கடைந்த கார் ஓத – நாலாயி:2088/3
பேர் ஆழிநின்று பெயர்ந்து கடல் கடைந்த
நீர்_ஆழி_வண்ணன் நிறம் – நாலாயி:2232/3,4
கடைந்த வருத்தமோ கச்சி வெஃகாவில் – நாலாயி:2345/3
பீற கடைந்த பெருமான் திருநாமம் – நாலாயி:2430/3
அப்பனே அடல் ஆழியானே ஆழ் கடலை கடைந்த
துப்பனே உன் தோள்கள் நான்கும் கண்டிடக்கூடும்-கொல் என்று – நாலாயி:3301/1,2
கூடி நீரை கடைந்த ஆறும் அமுதம் தேவர் உண்ண அசுரரை – நாலாயி:3449/1
மா இரும் கடலை கடைந்த பெருமானாலே – நாலாயி:3464/4
அந்தி போது அவுணன் உடல் இடந்தானே அலை கடல் கடைந்த ஆர் அமுதே – நாலாயி:3576/3
ஆவியே அமுதே அலை கடல் கடைந்த அப்பனே காணுமாறு அருளாய் – நாலாயி:3671/4
குறிய மாண் எம்மான் குரை கடல் கடைந்த கோல மாணிக்கம் என் அம்மான் – நாலாயி:3707/2

மேல்

கடைந்த-போது (1)

நெருங்க நீ கடைந்த-போது நின்ற சூரர் என் செய்தார் – நாலாயி:772/3

மேல்

கடைந்தது (1)

என்று கடல் கடைந்தது எ உலகம் நீர் ஏற்றது – நாலாயி:2083/1

மேல்

கடைந்தவன்-தன்னை (2)

அமரர்கள் தொழுது எழ அலை கடல் கடைந்தவன்-தன்னை
அமர் பொழில் வளம் குருகூர் சடகோபன் குற்றேவல்கள் – நாலாயி:2931/1,2
கூவுதல் வருதல் செய்திடாய் என்று குரை கடல் கடைந்தவன்-தன்னை
மேவி நன்கு அமர்ந்த வியன் புனல் பொருநல் வழுதி நாடன் சடகோபன் – நாலாயி:3802/1,2

மேல்

கடைந்தாய் (3)

அடியானே ஆழ் கடலை கடைந்தாய் புள் ஊர் – நாலாயி:3198/2
கண்ணாளா கடல் கடைந்தாய் உன கழற்கே வரும் பரிசு – நாலாயி:3319/3
நீல கடல் கடைந்தாய் உன்னை பெற்று இனி போக்குவனோ – நாலாயி:3996/4

மேல்

கடைந்தான் (6)

சங்க மா கடல் கடைந்தான் தண் முகில்காள் வேங்கடத்து – நாலாயி:583/1
ஆயிரம் தோளால் அலை கடல் கடைந்தான் அரங்க மாநகர் அமர்ந்தானே – நாலாயி:1411/4
சுற்றி கடைந்தான் பெயர் அன்றே தொல் நரகை – நாலாயி:2162/3
வாள் நாகம் சுற்றி மறுக கடல் கடைந்தான்
கோள் நாகம் கொம்பு ஒசித்த கோ – நாலாயி:2249/3,4
அண்டம் போய் நீர் தெறிப்ப அன்று கடல் கடைந்தான்
பிண்டமாய் நின்ற பிரான் – நாலாயி:2327/3,4
பேராமல் தாங்கி கடைந்தான் திரு துழாய் – நாலாயி:2693/6

மேல்

கடைந்தானே (1)

கம்ப மா கரி கோள் விடுத்தானே காரணா கடலை கடைந்தானே
எம்பிரான் என்னை ஆள் உடை தேனே ஏழையேன் இடரை களையாயே – நாலாயி:441/3,4

மேல்

கடைந்தானை (3)

முந்நீரை முன் நாள் கடைந்தானை மூழ்த்த நாள் – நாலாயி:1519/1
கடைந்தானை காரணனை நீர் அணை மேல் பள்ளி – நாலாயி:2308/3
மலக்கம் எய்த மா கடல்-தன்னை கடைந்தானை
உலக்க நாம் புகழ்கிற்பது என் செய்வது உரையீரே – நாலாயி:3702/3,4

மேல்

கடைந்திட்ட (2)

கடைந்திட்ட கைகளால் சப்பாணி கார் முகில் வண்ணனே சப்பாணி – நாலாயி:84/4
தண் தயிர் நீ கடைந்திட்ட வண்ணம் தாமோதரா மெய் அறிவன் நானே – நாலாயி:699/4

மேல்

கடைந்திட்டு (1)

குன்று ஒன்று மத்தா அரவம் அளவி குரை மா கடலை கடைந்திட்டு ஒருகால் – நாலாயி:1899/1

மேல்

கடைந்திடப்பட்டது (1)

ஆரால் கடைந்திடப்பட்டது அவன் காண்-மின் – நாலாயி:2684/8

மேல்

கடைந்து (18)

கறந்த நல் பாலும் தயிரும் கடைந்து உறி மேல் வைத்த வெண்ணெய் – நாலாயி:158/1
மு போதும் கடைந்து ஈண்டிய வெண்ணெயினோடு தயிரும் விழுங்கி – நாலாயி:227/1
கடல் கடைந்து அமுதம் கொண்டு கலசத்தை நிறைத்தால் போல் – நாலாயி:466/1
கடலே கடலே உன்னை கடைந்து கலக்கு உறுத்து – நாலாயி:605/1
அலை கடலை கடைந்து அமரர்க்கு அமுது அருளி செய்தவனே – நாலாயி:726/2
சலம் கொண்ட இரணியனது அகல் மார்வம் கீண்டு தடம் கடலை கடைந்து அமுதம் கொண்டு உகந்த காளை – நாலாயி:1228/1
குன்று கொடு குரை கடலை கடைந்து அமுதம் அளிக்கும் குருமணி என் ஆர் அமுதம் குலவி உறை கோயில் – நாலாயி:1239/2
அண்ணல் செய்து அலை கடல் கடைந்து அதனுள் – நாலாயி:1449/1
கலங்க முந்நீர் கடைந்து அமுதம் கொண்டு இமையோர் – நாலாயி:1488/1
கலங்க மா கடல் கடைந்து அடைத்து இலங்கையர் கோனது வரை ஆகம் – நாலாயி:1694/1
பேணான் கடைந்து அமுதம் கொண்டு உகந்த பெம்மானை – நாலாயி:2012/2
அன்று ஆயர் குலமகளுக்கு அரையன் தன்னை அலை கடலை கடைந்து அடைத்த அம்மான் தன்னை – நாலாயி:2080/1
கார் ஓதம் முன் கடைந்து பின் அடைத்தாய் மா கடலை – நாலாயி:2211/3
மந்தரத்தால் மா நீர் கடல் கடைந்து வான் அமுதம் – நாலாயி:2314/3
சீர் ஆர் தயிர் கடைந்து வெண்ணெய் திரண்டதனை – நாலாயி:2685/6
கண்ணனை மாயன்-தன்னை கடல் கடைந்து அமுதம் கொண்ட – நாலாயி:3162/1
முன் பரவை கடைந்து அமுதம் கொண்ட மூர்த்தி ஓ – நாலாயி:3570/4
பேர் உயிரேயோ பெரிய நீர் படைத்து அங்கு உறைந்து அது கடைந்து அடைத்து உடைத்த – நாலாயி:3675/2

மேல்

கடைந்தேனே (1)

திறம்பாமல் கடல் கடைந்தேனே என்னும் திறம்பாத கடல்_வண்ணன் ஏற-கொலோ – நாலாயி:3400/3

மேல்

கடைப்பட்டேன் (1)

கஞ்சன் நாள் கவர் கரு முகில் எந்தாய் கடைப்பட்டேன் வறிதே முலை சுமந்து – நாலாயி:717/3

மேல்

கடைப்பிடி-மின் (1)

கருமம் கடைப்பிடி-மின் கண்டீர் உரிமையால் – நாலாயி:2238/2

மேல்

கடைமுறை (1)

காது செய்வான் கூதை செய்து கடைமுறை வாழ்க்கையும் போம் – நாலாயி:3789/2

மேல்

கடைமை (1)

குடிமையில் கடைமை பட்ட குக்கரில் பிறப்பரேலும் – நாலாயி:910/2

மேல்

கடைய (2)

கெண்டை ஒண் கண் மடவாள் ஒருத்தி கீழை அகத்து தயிர் கடைய
கண்டு ஒல்லை நானும் கடைவன் என்று கள்ள விழியை விழித்து புக்கு – நாலாயி:699/1,2
வெருவர வெள்ளை வெள்ளம் முழுதும் குழம்ப இமையோர்கள் நின்று கடைய
பரு வரை ஒன்று நின்று முதுகில் பரந்து சுழல கிடந்து துயிலும் – நாலாயி:1983/2,3

மேல்

கடையவும்தான் (1)

கண் உறங்காதே இருந்து கடையவும்தான் வல்லள்-கொலோ – நாலாயி:305/2

மேல்

கடையற (1)

கடையற பாசங்கள் விட்ட பின்னை அன்றி அவன் அவை காண்கொடானே – நாலாயி:3689/4

மேல்

கடைவதும் (1)

கடைவதும் கடலுள் அமுதம் என் மனம் – நாலாயி:3808/3

மேல்

கடைவழி (1)

கடைவழி வார கண்டம் அடைப்ப கண் உறக்கம்-அது ஆவதன் முன்னம் – நாலாயி:375/2

மேல்

கடைவன் (1)

கண்டு ஒல்லை நானும் கடைவன் என்று கள்ள விழியை விழித்து புக்கு – நாலாயி:699/2

மேல்

கடைவாய் (1)

மருண்டு மான் கணங்கள் மேய்கை மறந்து மேய்ந்த புல்லும் கடைவாய் வழி சோர – நாலாயி:283/3

மேல்

கண் (303)

அம் கண் விசும்பில் அமரர்கள் போத்தந்தார் – நாலாயி:47/3
செம் கண் கரு முகிலே தாலேலோ தேவகி சிங்கமே தாலேலோ – நாலாயி:47/4
நின் முகம் கண் உள ஆகில் நீ இங்கே நோக்கி போ – நாலாயி:54/4
கண் துயில்கொள்ள கருதி கொட்டாவி கொள்கின்றான் – நாலாயி:59/2
கன்னியரும் மகிழ கண்டவர் கண் குளிர கற்றவர் தெற்றிவர பெற்ற எனக்கு அருளி – நாலாயி:71/2
கண் பல செய்த கரும் தழை காவின் கீழ் – நாலாயி:112/2
சிலை வளைய திண் தேர் மேல் முன் நின்ற செம் கண்
அலவலை வந்து அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் அம்மனே அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் – நாலாயி:119/3,4
கண்டவர்கள் போக்கு ஒழிந்தார் கண் இணையால் கலக்க நோக்கி – நாலாயி:134/2
மற்றை கண் கொள்ளாமே கோல் கொண்டுவா மணி_வண்ண நம்பிக்கு ஓர் கோல் கொண்டுவா – நாலாயி:178/4
கோல செந்தாமரை கண் மிளிர குழல் ஊதி இசை பாடி குனித்து ஆயரோடு – நாலாயி:260/3
வட்ட தடம் கண் மட மான் கன்றினை வலைவாய் பற்றிக்கொண்டு குறமகளிர் – நாலாயி:264/3
அம்மை தடம் கண் மட ஆய்ச்சியரும் ஆன் ஆயரும் ஆநிரையும் அலறி – நாலாயி:266/1
கடு வாய் சின வெம் கண் களிற்றினுக்கு கவளம் எடுத்து கொடுப்பான் அவன் போல் – நாலாயி:267/1
உடை நெகிழ ஓர் கையால் துகில் பற்றி ஒல்கி ஓடு அரி கண் ஓட நின்றனரே – நாலாயி:276/4
சிறு விரல்கள் தடவி பரிமாற செம் கண் கோட செய்ய வாய் கொப்பளிக்க – நாலாயி:282/1
கரும் கண் தோகை மயில் பீலி அணிந்து கட்டி நன்கு உடுத்த பீதக ஆடை – நாலாயி:284/1
கண் உறங்காதே இருந்து கடையவும்தான் வல்லள்-கொலோ – நாலாயி:305/2
ஒள் நிற தாமரை செம் கண் உலகளந்தான் என் மகளை – நாலாயி:305/3
சொல்லுகேன் கேட்டருளாய் துணை மலர் கண் மட மானே – நாலாயி:319/2
காலும் கையும் விதிர்விதிர்த்து ஏறி கண் உறக்கம்-அது ஆவதன் முன்னம் – நாலாயி:374/2
கடைவழி வார கண்டம் அடைப்ப கண் உறக்கம்-அது ஆவதன் முன்னம் – நாலாயி:375/2
மன் உடைய விபீடணற்கா மதில் இலங்கை திசை நோக்கி மலர் கண் வைத்த – நாலாயி:413/3
சிரம் பற்றி முடி இடிய கண் பிதுங்க வாய் அலர தெழித்தான் கோயில் – நாலாயி:419/2
விழிக்கும் கண்ணிலேன் நின் கண் மற்று அல்லால் வேறொருவரோடு என் மனம் பற்றாது – நாலாயி:434/3
கார் மேனி செம் கண் கதிர் மதியம் போல் முகத்தான் – நாலாயி:474/6
அம் கண் மா ஞாலத்து அரசர் அபிமான – நாலாயி:495/1
செம் கண் சிறு சிறிதே எம் மேல் விழியாவோ – நாலாயி:495/5
அம் கண் இரண்டும் கொண்டு எங்கள் மேல் நோக்குதியேல் – நாலாயி:495/7
செம் கண் திருமுகத்து செல்வ திருமாலால் – நாலாயி:503/7
பொன்னடி காண்பது ஓர் ஆசையினால் என் பொரு கயல் கண் இணை துஞ்சா – நாலாயி:549/2
விண்ணுற நீண்டு அடி தாவிய மைந்தனை வேல் கண் மடந்தை விரும்பி – நாலாயி:555/1
செம் கண் கரு மேனி வாசுதேவனுடைய – நாலாயி:573/2
செம் கண் கரு முகிலின் திருவுரு போல் மலர் மேல் – நாலாயி:591/2
குழல் அழகர் வாய் அழகர் கண் அழகர் கொப்பூழில் – நாலாயி:608/2
செம் கச்சு கொண்டு கண் ஆடை ஆர்த்து சிறு மானிடவரை காணில் நாணும் – நாலாயி:620/2
கார் தண் கமல கண் என்னும் நெடும் கயிறு படுத்தி என்னை – நாலாயி:640/1
கரு மணியை கோமளத்தை கண்டுகொண்டு என் கண் இணைகள் என்று-கொலோ களிக்கும் நாளே – நாலாயி:647/4
ஈட்டம் கண்டிட கூடுமேல் அது காணும் கண் பயன் ஆவதே – நாலாயி:658/4
மொய்த்து கண் பனி சோர மெய்கள் சிலிர்ப்ப ஏங்கி இளைத்து நின்று – நாலாயி:666/1
கண் துயிலும் மாயோன் கழல் இணைகள் காண்பதற்கு – நாலாயி:680/2
வெம் கண் திண் களிறு அடர்த்தாய் வித்துவக்கோட்டு அம்மானே – நாலாயி:692/1
கெண்டை ஒண் கண் மடவாள் ஒருத்தி கீழை அகத்து தயிர் கடைய – நாலாயி:699/1
வடி கொள் அஞ்சனம் எழுது செம் மலர் கண் மருவி மேல் இனிது ஒன்றினை நோக்கி – நாலாயி:709/1
நெய் வாய வேல் நெடும் கண் நேர்_இழையும் இளங்கோவும் பின்பு போக – நாலாயி:731/3
கொல் அணை வேல் வரி நெடும் கண் கௌசலை-தன் குல மதலாய் குனி வில் ஏந்தும் – நாலாயி:732/1
கல் அணை மேல் கண் துயில கற்றனையோ காகுத்தா கரிய கோவே – நாலாயி:732/4
அம் கண் நெடு மதில் புடை சூழ் அயோத்தி என்னும் அணி நகரத்து உலகு அனைத்தும் விளக்கும் சோதி – நாலாயி:741/1
செம் கண் நெடும் கரு முகிலை இராமன்-தன்னை தில்லைநகர் திருச்சித்ரகூடம்-தன்னுள் – நாலாயி:741/3
எங்கள் தனிமுதல்வனை எம்பெருமான்-தன்னை என்று-கொலோ கண் குளிர காணும் நாளே – நாலாயி:741/4
செ அரி நல் கரு நெடும் கண் சீதைக்கு ஆகி சின விடையோன் சிலை இறுத்து மழுவாள் ஏந்தி – நாலாயி:743/1
எத்தனையும் கண் குளிர காண பெற்ற இரு நிலத்தார்க்கு இமையவர் நேர் ஒவ்வார்தாமே – நாலாயி:744/4
செம் கண் நாக_அணை கிடந்த செல்வம் மல்கு சீரினாய் – நாலாயி:766/3
விடத்த வாய் ஒர் ஆயிரம் இராயிரம் கண் வெம் தழல் – நாலாயி:769/1
ஆனை காத்து மை அரி கண் மாதரார் திறத்து முன் – நாலாயி:791/3
கண் உளாய்-கொல் சேயை-கொல் அனந்தன் மேல் கிடந்த எம் – நாலாயி:796/3
கண் அலால் ஒர் கண் இலேன் கலந்த சுற்றம் மற்று இலேன் – நாலாயி:842/3
கண் அலால் ஒர் கண் இலேன் கலந்த சுற்றம் மற்று இலேன் – நாலாயி:842/3
விடை குலங்கள் ஏழ் அடர்த்து வென்றி வேல் கண் மாதரார் – நாலாயி:843/1
கடல் கிடந்த நின் அலால் ஒர் கண் இலேன் எம் அண்ணலே – நாலாயி:846/4
பச்சை மா மலை போல் மேனி பவள வாய் கமல செம் கண்
அச்சுதா அமரர் ஏறே ஆயர்-தம் கொழுந்தே என்னும் – நாலாயி:873/1,2
மாதரார் கயல் கண் என்னும் வலையுள் பட்டு அழுந்துவேனை – நாலாயி:887/2
விதிர்விதிர்த்து கண் சுழன்று மேல் கிளைகொண்டு இருமி – நாலாயி:969/2
நெறியை நோக்கி கண் சுழன்று நின்று நடுங்கா முன் – நாலாயி:970/2
பீளை சோர கண் இடுங்கி பித்து எழ மூத்து இருமி – நாலாயி:971/1
அம் கண் ஞாலம் அஞ்ச அங்கு ஓர் ஆள் அரியாய் அவுணன் – நாலாயி:1008/1
பைம் கண் ஆனை கொம்பு கொண்டு பத்திமையால் அடி கீழ் – நாலாயி:1008/3
செம் கண் ஆளி இட்டு இறைஞ்சும் சிங்கவேள்குன்றமே – நாலாயி:1008/4
எரிந்த பைம் கண் இலங்கு பேழ் வாய் எயிற்றொடு இது எ உரு என்று – நாலாயி:1013/1
செம் கண் ஆளி இட்டு இறைஞ்சும் சிங்கவேள்குன்று உடைய – நாலாயி:1017/1
மான் ஏய் கண் மடவார் மயக்கில் பட்டு மாநிலத்து – நாலாயி:1029/1
கண் ஆர் கடல் சூழ் இலங்கைக்கு இறைவன்-தன் – நாலாயி:1038/1
அம் கண் நாயகற்கு இன்று அடிமை தொழில் பூண்டாயே – நாலாயி:1052/4
கவரி மா கணம் சேரும் வேங்கடம் கோயில் கொண்ட கண் ஆர் விசும்பிடை – நாலாயி:1053/3
கண்ணானை கண் ஆர கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1095/4
குளம் படு குவளை கண் இணை எழுதாள் கோல நல் மலர் குழற்கு அணியாள் – நாலாயி:1109/2
காதன்மை பெரிது கையறவு உடையள் கயல் நெடும் கண் துயில் மறந்தாள் – நாலாயி:1112/2
பொன் குலாம் பயலை பூத்தன மென் தோள் பொரு கயல் கண் துயில் மறந்தாள் – நாலாயி:1116/1
ஆங்கு அரும்பி கண் நீர் சோர்ந்து அன்பு கூரும் அடியவர்கட்கு ஆர் அமுதம் ஆனான்-தன்னை – நாலாயி:1141/2
சேவடி கை திருவாய் கண் சிவந்த ஆடை செம்பொன் செய் திரு உருவம் ஆனான்-தன்னை – நாலாயி:1146/3
கரும் தண் மா கடல் கண் துயின்றவன் இடம் கமல நல் மலர் தேறல் – நாலாயி:1148/2
கால் கொள் கண் கொடி கைஎழ கமுகு இளம் பாளைகள் கமழ் சாரல் – நாலாயி:1156/3
செரு நீல வேல் கண் மடவார் திறத்து சினத்தோடு நின்று மனத்தால் வளர்க்கும் – நாலாயி:1166/1
வளை கை நெடும் கண் மடவார் ஆய்ச்சியர் அஞ்சி அழைப்ப – நாலாயி:1171/1
பைம் கண் இரண்டு எரி கான்ற நீண்ட எயிற்றொடு பேழ் வாய் – நாலாயி:1175/3
அ ஆய வாள் நெடும் கண் குவளை காட்ட அரவிந்தம் முகம் காட்ட அருகே ஆம்பல் – நாலாயி:1182/3
பைம் கண் விறல் செம் முகத்து வாலி மாள படர் வனத்து கவந்தனொடும் படை ஆர் திண் கை – நாலாயி:1183/1
வெம் கண் விறல் விராதன் உக வில் குனித்த விண்ணவர்_கோன் தாள் அணைவீர் வெற்பு போலும் – நாலாயி:1183/2
பட்டு அரவு ஏர் அகல் அல்குல் பவள செ வாய் பணை நெடும் தோள் பிணை நெடும் கண் பால் ஆம் இன் சொல் – நாலாயி:1185/1
கறை தங்கு வேல் தடம் கண் திருவை மார்பில் கலந்தவன் தாள் அணைகிற்பீர் கழுநீர் கூடி – நாலாயி:1186/2
வாள் ஆய கண் பனிப்ப மென் முலைகள் பொன் அரும்ப – நாலாயி:1202/1
கண் துயில் நீ கொண்டாய்க்கு என் கன வளையும் கடவேனோ – நாலாயி:1204/4
துயிலாத கண் இணையேன் நின் நினைந்து துயர்வேனோ – நாலாயி:1205/2
கெண்டை ஒண் கண் மிளிர கிளி போல் மிழற்றி நடந்து – நாலாயி:1209/3
முதலை தனி மா முரண் தீர அன்று முது நீர் தட செம் கண் வேழம் உய்ய – நாலாயி:1219/1
கண் ஆர் கரும்பின் கழை தின்று வைகி கழுநீரில் மூழ்கி செழு நீர் தடத்து – நாலாயி:1223/3
இளையார் விளையாட்டொடு காதல் வெள்ளம் விளைவித்த அம்மான் இடம் வேல் நெடும் கண்
முளை வாள் எயிற்று மடவார் பயிற்று மொழி கேட்டிருந்து முதிராத இன் சொல் – நாலாயி:1225/2,3
விளங்கனியை இளம் கன்று கொண்டு உதிர எறிந்து வேல் நெடும் கண் ஆய்ச்சியர்கள் வைத்த தயிர் வெண்ணெய் – நாலாயி:1234/1
சங்கு மலி தண்டு முதல் சக்கரம் முன் ஏந்தும் தாமரை கண் நெடிய பிரான் தான் அமரும் கோயில் – நாலாயி:1237/1
அம்பு அனைய கண் மடவார் மகிழ்வு எய்தும் நாங்கூர் அரிமேயவிண்ணகரம் வணங்கு மட நெஞ்சே – நாலாயி:1240/4
வாள் நெடும் கண் மலர் கூந்தல் மைதிலிக்கா இலங்கை_மன்னன் முடி ஒரு பதும் தோள் இருபதும் போய் உதிர – நாலாயி:1243/1
வாள் நெடும் கண் கடைசியர்கள் வாரும் அணி நாங்கூர் அரிமேயவிண்ணகரம் வணங்கு மட நெஞ்சே – நாலாயி:1243/4
வாளை ஆர் தடம் கண் உமை பங்கன் வன் சாபம் மற்று அது நீங்க – நாலாயி:1265/1
கலை இலங்கும் அகல் அல்குல் கமல பாவை கதிர் முத்த வெண் நகையாள் கரும் கண் ஆய்ச்சி – நாலாயி:1282/1
கண் ஆர் கடல் போல் திருமேனி கரியாய் – நாலாயி:1308/1
மை ஆர் தடம் கண் கரும் கூந்தல் ஆய்ச்சி மறைய வைத்த தயிர் – நாலாயி:1352/1
மான வேல் ஒண் கண் மடவரல் மண்_மகள் அழுங்க முந்நீர் பரப்பில் – நாலாயி:1372/1
மருவாளால் என் குடங்கால் வாள் நெடும் கண் துயில் மறந்தாள் வண்டு ஆர் கொண்டல் – நாலாயி:1388/2
மான் ஆய மென் நோக்கி வாள் நெடும் கண் நீர் மல்கும் வளையும் சோரும் – நாலாயி:1390/1
பூண் முலை மேல் சாந்து அணியாள் பொரு கயல் கண் மை எழுதாள் பூவை பேணாள் – நாலாயி:1392/1
நீல மலர் கண் மடவாள் நிறை அழிவை தாய் மொழிந்த அதனை நேரார் – நாலாயி:1397/2
வெம் கண் வாள் எயிற்று ஓர் வெள்ளி மா விலங்கல் விண் உற கனல் விழித்து எழுந்தது – நாலாயி:1412/3
அம் கண் மா ஞாலம் எல்லாம் அமுதுசெய்து உமிழ்ந்த எந்தை – நாலாயி:1429/2
கண்_நுதல் நஞ்சு உண்ண கண்டவனே – நாலாயி:1449/2
ஊன் ஏய் கண் வாளிக்கு உடைந்து ஓட்டந்து உன் அடைந்தேன் – நாலாயி:1470/2
விலங்கும் கயலும் வேலும் ஒண் காவியும் வென்ற கண்
சலம் கொண்ட சொல்லார் தாங்கள் சிரித்து இகழாத முன் – நாலாயி:1482/1,2
வாள் ஒண் கண் நல்லார் தாங்கள் மதனன் என்றார்-தம்மை – நாலாயி:1485/1
பைம் கண் ஆள் அரி உருவாய் வெருவ நோக்கி பரு வர தோள் இரணியனை பற்றி வாங்கி – நாலாயி:1501/1
வெம் கண் மா களிறு உந்தி வெண்ணி ஏற்ற விறல் மன்னர் திறல் அழிய வெம் மா உய்த்த – நாலாயி:1501/3
பனி சேர் முல்லை பல் அரும்ப பானல் ஒரு-பால் கண் காட்ட – நாலாயி:1509/3
புள் ஆர் புறவில் பூம் காவி பொலன் கொள் மாதர் கண் காட்ட – நாலாயி:1510/3
காவி தடம் கண் மடவார் கேள்வன் கலியன் ஒலி மாலை – நாலாயி:1547/3
சின வில் செம் கண் அரக்கர் உயிர் மாள செற்ற வில்லி என்று கற்றவர் தம்தம் – நாலாயி:1568/1
கனவில் கண்டேன் இன்று கண்டமையால் என் கண் இணைகள் களிப்ப களித்தேனே – நாலாயி:1568/4
கண் சோர வெம் குருதி வந்து இழிய வெம் தழல் போல் கூந்தலாளை – நாலாயி:1578/1
அம் புருவ வரி நெடும் கண் அலர் மகளை வரை அகலத்து அமர்ந்து மல்லல் – நாலாயி:1579/1
கண்டேனுக்கு இது காணீர் என் நெஞ்சும் கண் இணையும் களிக்கும் ஆறே – நாலாயி:1583/4
தேமாவின் இன் நிழலில் கண் துயிலும் தண் சேறை அம்மான்-தன்னை – நாலாயி:1587/2
அம்பு அராவும் கண் மடவார் ஐம்பால் அணையும் அழுந்தூரே – நாலாயி:1590/4
உள்ளத்து உள்ளும் கண் உள்ளும் நின்றார் நின்ற ஊர் போலும் – நாலாயி:1591/2
நெல்லில் குவளை கண் காட்ட நீரில் குமுதம் வாய் காட்ட – நாலாயி:1597/1
கழுநீரொடு மடவார் அவர் கண் வாய் முகம் மலரும் – நாலாயி:1633/2
விருத்தனை விளங்கும் சுடர் சோதியை விண்ணை மண்ணினை கண்_நுதல் கூடிய – நாலாயி:1644/2
வடி தடம் கண் மலரவளோ வரை ஆகத்துள் இருப்பாள் என்கின்றாளால் – நாலாயி:1652/3
கடவது என் கண் துயில் இன்று இவர் கொள்ளவே – நாலாயி:1663/4
வரி அரவின்_அணை துயின்று மழை மதத்த சிறு தறு கண்
கரி வெருவ மருப்பு ஒசித்தாற்கு இழந்தேன் என் கன வளையே – நாலாயி:1669/3,4
பைம் கண் மால் விடை அடர்த்து பனி மதி கோள் விடுத்து உகந்த – நாலாயி:1670/3
கொங்கு மலி கரும் குவளை கண் ஆக தெண் கயங்கள் – நாலாயி:1675/1
எரியும் வெம் கதிர் துயின்றது பாவியேன் இணை நெடும் கண் துயிலா – நாலாயி:1693/3
வண்டு ஆர் கூந்தல் மலர் மங்கை வடி கண் மடந்தை மா நோக்கம் – நாலாயி:1698/3
கண் ஆர் கண்ணபுரம் கடிகை கடி கமழும் – நாலாயி:1736/1
கண் ஆர கண்டுகொண்டு களிக்கின்றது இங்கு என்று-கொலோ – நாலாயி:1736/4
வென்றி சேர் திண்மை விலங்கல் மா மேனி வெள் எயிற்று ஒள் எரி தறு கண்
பன்றியாய் அன்று பார் மகள் பயலை தீர்த்தவன் பஞ்சவர் பாகன் – நாலாயி:1751/1,2
இரவும் நாளும் இனி கண் துயிலாது இருந்து என் பயன் – நாலாயி:1774/2
அரி மலர் கண் நீர் ததும்ப அம் துகிலும் நில்லாவே – நாலாயி:1781/4
செம் கண் நெடிய கரிய மேனி தேவர் ஒருவர் இங்கே புகுந்து என் – நாலாயி:1794/1
கற்றவன் காமரு சீர் கலியன் கண் அகத்தும் மனத்தும் அகலா – நாலாயி:1797/3
கேழல் செம் கண் மா முகில்_வண்ணர் மருவும் ஊர் – நாலாயி:1800/2
கண் துயில் கொண்டு உகந்த கருமாணிக்க மா மலையை – நாலாயி:1830/2
பங்கய மா மலர் கண் பரனை எம் பரஞ்சுடரை – நாலாயி:1831/2
செம் கண் நெடிய திருவே செங்கமலம் புரை வாயா – நாலாயி:1879/2
செம்மை பனுவல் நூல் கொண்டு செம் கண் நெடியவன் தன்னை – நாலாயி:1887/2
மைந்நம்பு வேல் கண் நல்லாள் முன்னம் பெற்ற வளை வண்ண நல் மா மேனி – நாலாயி:1911/1
கண் மலர் சோர்ந்து முலை வந்து விம்மி கமல செவ்வாய் வெளுப்ப – நாலாயி:1913/3
ஆயிரம் கண் உடை இந்திரனாருக்கு அன்று ஆயர் விழவு எடுப்ப – நாலாயி:1914/1
அம்பரம் ஏழும் அதிரும் இடி குரல் அங்கு அனல் செம் கண் உடை – நாலாயி:1920/3
இன வேல் நெடும் கண் களிப்ப – நாலாயி:1949/2
பரும் தாள் களிற்றுக்கு அருள்செய்த செம் கண்
பெரும் தோள் நெடுமாலை பேர் பாடி ஆட – நாலாயி:1973/2,3
தளை அவிழ் கோதை மாலை இரு-பால் தயங்க எரி கான்று இரண்டு தறு கண்
அளவு எழ வெம்மை மிக்க அரி ஆகி அன்று பரியோன் சினங்கள் அவிழ – நாலாயி:1985/1,2
கன்ற பறை கறங்க கண்டவர் தம் கண் களிப்ப – நாலாயி:1997/1
காணாதார் கண் என்றும் கண் அல்ல கண்டாமே – நாலாயி:2012/4
காணாதார் கண் என்றும் கண் அல்ல கண்டாமே – நாலாயி:2012/4
சிறியானை செம் கண் நெடியானை சிந்தித்து – நாலாயி:2019/3
கரும்பினை கண்டுகொண்டு என் கண் இணை களிக்குமாறே – நாலாயி:2044/4
பட்டு உடுக்கும் அயர்த்து இரங்கும் பாவை பேணாள் பனி நெடும் கண் நீர் ததும்ப பள்ளி கொள்ளாள் – நாலாயி:2062/1
நெஞ்சு உருகி கண் பனிப்ப நிற்கும் சோரும் நெடிது உயிர்க்கும் உண்டு அறியாள் உறக்கம் பேணாள் – நாலாயி:2063/1
பொங்கு ஆர் மெல் இளம் கொங்கை பொன்னே பூப்ப பொரு கயல் கண் நீர் அரும்ப போந்து நின்று – நாலாயி:2068/1
கை வண்ணம் தாமரை வாய் கமலம் போலும் கண் இணையும் அரவிந்தம் அடியும் அஃதே – நாலாயி:2072/3
பொரு கயல் கண் நீர் அரும்ப புலவி தந்து புனல் அரங்கம் ஊர் என்று போயினாரே – நாலாயி:2075/4
காணா கண் கேளா செவி – நாலாயி:2092/4
செவி வாய் கண் மூக்கு உடல் என்று ஐம்புலனும் செம் தீ – நாலாயி:2093/1
கடல் ஓதம் கால் அலைப்ப கண்வளரும் செம் கண்
அடல் ஓத வண்ணர் அடி – நாலாயி:2097/3,4
பைம் கண் மால் யானை படு துயரம் காத்து அளித்த – நாலாயி:2110/3
பேய் தாய் முலை தந்தாள் பேர்ந்திலளால் பேர் அமர் கண்
ஆய் தாய் முலை தந்த ஆறு – நாலாயி:2115/3,4
காணானை காண் என்னும் கண் செவி கேள் என்னும் – நாலாயி:2153/3
கழல் எடுத்து வாய் மடித்து கண் சுழன்று மாற்றார் – நாலாயி:2188/1
செழும் கதிரோன் ஒண் மலரோன் கண்_நுதலோன் அன்றே – நாலாயி:2193/3
கண் பள்ளிகொள்ள அழகியதே நாகத்தின் – நாலாயி:2196/3
தான் கடந்த ஏழ்_உலகே தாமரை கண் மால் ஒரு நாள் – நாலாயி:2199/3
கோ ஆகி மாநிலம் காத்து நம் கண் முகப்பே – நாலாயி:2250/1
பிறை கோட்டு செம் கண் கரி விடுத்த பெம்மான் – நாலாயி:2254/3
இரு கண் இள மூங்கில் வாங்கி அருகு இருந்த – நாலாயி:2256/2
வடி கோல வாள் நெடும் கண் மா மலராள் செவ்வி – நாலாயி:2263/1
அம் கண் மா ஞாலத்து அமுது – நாலாயி:2265/4
திருமாலை செம் கண் நெடியானை எங்கள் – நாலாயி:2271/3
செம் கண் நெடுமால் திருமார்பா பொங்கு – நாலாயி:2278/2
சேவடியான் செம் கண் நெடியான் குறள் உருவாய் – நாலாயி:2280/3
கண்ணனையே காண்க நம் கண் – நாலாயி:2289/4
திருமாலே செம் கண் நெடியானே எங்கள் – நாலாயி:2301/3
சிறந்த என் சிந்தையும் செம் கண் அரவும் – நாலாயி:2307/1
பூண் தார் அகலத்தான் பொன் மேனி பாண் கண்
தொழில் பாடி வண்டு அறையும் தொங்கலான் செம்பொன் – நாலாயி:2316/2,3
நீள் நெடும் கண் காட்டும் நிறம் – நாலாயி:2336/4
வண் தாமரை நெடும் கண் மாயவனை யாவரே – நாலாயி:2365/3
கவியினார் கை புனைந்து கண் ஆர் கழல் போய் – நாலாயி:2366/1
வான் அமரும் மின் இமைக்கும் வண் தாமரை நெடும் கண்
தேன் அமரும் பூ மேல் திரு – நாலாயி:2381/3,4
வாழ்த்துக வாய் காண்க கண் கேட்க செவி மகுடம் – நாலாயி:2392/1
செழு நீர் தடத்து கயல் மிளிர்ந்தால் ஒப்ப சே அரி கண்
அழு நீர் துளும்ப அலமருகின்றன வாழியரோ – நாலாயி:2479/1,2
கண் பூம் கமலம் கரும் சுடர் ஆடி வெண் முத்து அரும்பி – நாலாயி:2486/3
பெரும் கேழலார் தம் பெரும் கண் மலர் புண்டரீகம் நம் மேல் – நாலாயி:2522/1
மழை கண் மடந்தை அரவு_அணை ஏற மண் மாதர் விண்வாய் – நாலாயி:2529/2
விலையோ என மிளிரும் கண் இவள் பரமே பெருமான் – நாலாயி:2537/3
தளர்ந்தும் முறிந்தும் வரு திரை பாயல் திரு நெடும் கண்
வளர்ந்தும் அறிவுற்றும் வையம் விழுங்கியும் மால் வரையை – நாலாயி:2551/1,2
காலை நல் ஞான துறை படிந்து ஆடி கண் போது செய்து – நாலாயி:2570/3
பண்புடையீர் பார் அளந்தீர் பாவியேம் கண் காண்பு அரிய – நாலாயி:2592/3
பார் உருவும் பார் வளைத்த நீர் உருவும் கண் புதைய – நாலாயி:2605/3
அன்றே நம் கண் காணும் ஆழியான் கார் உருவம் – நாலாயி:2612/1
கால் ஆழும் நெஞ்சு அழியும் கண் சுழலும் நீல் ஆழி – நாலாயி:2618/2
கண் அவா மற்று ஒன்று காண் உறா சீர் பரவாது – நாலாயி:2636/3
கார் ஆர் வரை கொங்கை கண் ஆர் கடல் உடுக்கை – நாலாயி:2673/1
ஆர்ஆர் அயில் வேல் கண் அஞ்சனத்தின் நீறு அணிந்து – நாலாயி:2677/3
போர் ஆர் வேல் கண் மடவாள் போந்தனையும் பொய் உறக்கம் – நாலாயி:2685/9
சீரானை செம் கண் நெடியானை தேன் துழாய் – நாலாயி:2708/4
அன்னவர் தாம் கண்டீர்கள் ஆயிர கண் வானவர்_கோன் – நாலாயி:2721/2
மன்னிய சிங்காசனத்தின் மேல் வாள் நெடும் கண் – நாலாயி:2722/2
மன்னிய மா மயில் போல் கூந்தல் மழை தடம் கண் – நாலாயி:2724/7
இன் இளவாடை தடவ தாம் கண் துயிலும் – நாலாயி:2738/2
பின்னும் கரு நெடும் கண் செ வாய் பிணை நோக்கின் – நாலாயி:2742/1
என்னுடைய கண் களிப்ப நோக்கினேன் நோக்குதலும் – நாலாயி:2753/4
கன்னியர் கண் மிளிர கட்டுண்டு மாலைவாய் – நாலாயி:2761/2
தென் உலகம் ஏற்றுவித்த சேவகனை ஆயிரம் கண் – நாலாயி:2764/5
தன் வயிறார விழுங்க கொழும் கயல் கண்
மன்னு மடவோர்கள் பற்றி ஓர் வான் கயிற்றால் – நாலாயி:2787/1,2
மன்னு பறை கறங்க மங்கையர்-தம் கண் களிப்ப – நாலாயி:2787/9
நிகர் இன்றி நின்ற என் நீசதைக்கு உன் அருளின் கண் அன்றி – நாலாயி:2838/1
கையும் தொழும் கண் கருதிடும் காண கடல் புடை சூழ் – நாலாயி:2892/3
செழும் திரை பாற்கடல் கண் துயில் மாயன் திருவடி கீழ் – நாலாயி:2895/1
என் செய்ய தாமரை கண் பெருமானார்க்கு என் தூதாய் – நாலாயி:2933/1
கண் ஆவான் என்றும் – நாலாயி:2978/1
கமலத்து அயன் நம்பி தன்னை கண்_நுதலானொடும் தோற்றி – நாலாயி:2995/3
மல்கும் கண் பனி நாடுவன் மாயமே – நாலாயி:3005/2
செந்தாமரை தடம் கண் செம் கனி வாய் எம் பெருமான் – நாலாயி:3017/3
கண்ணன் கண் அல்லது இல்லை ஓர் கண்ணே – நாலாயி:3020/4
செந்தாமரை தடம் கண் செம் கனி வாய் செங்கமலம் – நாலாயி:3053/3
திரு உடம்பு வான் சுடர் செந்தாமரை கண் கை கமலம் – நாலாயி:3054/1
மின்னும் சுடர் மலைக்கு கண் பாதம் கை கமலம் – நாலாயி:3055/2
அப்பொழுதை தாமரைப்பூ கண் பாதம் கை கமலம் – நாலாயி:3056/2
நேரா வாய் செம் பவளம் கண் பாதம் கை கமலம் – நாலாயி:3057/3
தீது அவம் கெடுக்கும் அமுதம் செந்தாமரை கண் குன்றம் – நாலாயி:3077/3
திரிவிக்கிரமன் செந்தாமரை கண் எம்மான் என் செம் கனி வாய் – நாலாயி:3081/1
கண் தலங்கள் செய்ய கரு மேனி அம்மானை – நாலாயி:3098/1
கட்டுரைக்கில் தாமரை நின் கண் பாதம் கை ஒவ்வா – நாலாயி:3122/1
குறைவு இல் தடம் கடல் கோள் அரவு ஏறி தன் கோல செந்தாமரை கண்
உறைபவன் போல ஓர் யோகு புணர்ந்த ஒளி மணி_வண்ணன் கண்ணன் – நாலாயி:3221/1,2
துயரில் மலியும் மனிசர் பிறவியில் தோன்றி கண் காண வந்து – நாலாயி:3225/2
வியர்க்கும் மழை கண் துளும்ப வெவ்வுயிர் கொள்ளும் மெய் சோரும் – நாலாயி:3273/2
கள்ள மாயா உன்னை என் கண் காண வந்து ஈயாயே – நாலாயி:3298/4
கூவிக்கூவி நெஞ்சு உருகி கண் பனி சோர நின்றால் – நாலாயி:3299/3
காண வந்து என் கண்முகப்பே தாமரை கண் பிறழ – நாலாயி:3300/1
நிறம் உடை நால் தடம் தோள் செய்ய வாய் செய்ய தாமரை கண்
அறம் முயல் ஆழி அங்கை கருமேனி அம்மான்-தன்னையே – நாலாயி:3346/3,4
கண் பெரிய செ வாய் எம் கார் ஏறு வாரானால் – நாலாயி:3377/3
முன் நின்று இரா ஊழி கண் புதைய மூடிற்றால் – நாலாயி:3379/2
செம் சுடர் தாமரை கண் செல்வனும் வாரானால் – நாலாயி:3382/3
இன வேல் கண் நல்லீர்க்கு இவை என் சொல்லுகேன் இன வேல் கண்ணி என் மகள் உற்றனவே – நாலாயி:3401/4
அரி ஏறே என் அம் பொன் சுடரே செம் கண் கரு முகிலே – நாலாயி:3424/1
கண் கொளா வகை நீ கரந்து என்னை செய்கின்றன – நாலாயி:3446/2
கரு வண்ணம் செய்ய வாய் செய்ய கண் செய்ய கை செய்ய கால் – நாலாயி:3457/3
பெரும் தண் தாமரை கண் பெரு நீள் முடி நால் தடம் தோள் – நாலாயி:3458/3
போகு நம்பீ உன் தாமரை புரை கண் இணையும் செ வாய் முறுவலும் – நாலாயி:3463/1
உகவையால் நெஞ்சம் உள் உருகி உன் தாமரை தடம் கண் விழிகளின் – நாலாயி:3470/1
கேய தீம் குழல் ஊதிற்றும் நிரை மேய்த்ததும் கெண்டை ஒண் கண்
வாச பூம் குழல் பின்னை தோள்கள் மணந்ததும் மற்றும் பல – நாலாயி:3485/1,2
தவள ஒண் சங்கு சக்கரம் என்றும் தாமரை தடம் கண் என்றும் – நாலாயி:3495/3
நிரைகள் மேய்த்ததுமே பிதற்றி நெடும் கண் நீர் மல்க நிற்குமே – நாலாயி:3497/4
இழை கொள் சோதி செந்தாமரை கண் பிரான் இருந்தமை காட்டினீர் – நாலாயி:3499/2
கண் புனை கோதை இழந்தது கற்பே – நாலாயி:3510/4
நினைக்கிலேன் தெய்வங்காள் நெடும் கண் இள_மான் இனி போய் – நாலாயி:3526/1
மை அமர் வாள் நெடும் கண் மங்கைமார் முன்பு என் கை இருந்து – நாலாயி:3529/1
வெம் கண் புள் ஊர்ந்து வந்து வினையேனை நெஞ்சம் கவர்ந்த – நாலாயி:3532/2
செம் கண் கரு முகிலை செய்ய வாய் செழும் கற்பகத்தை – நாலாயி:3532/3
செந்தாமரை கண் செம் கனி வாய் நால் தோள் அமுதே எனது உயிரே – நாலாயி:3558/2
கங்குலும் பகலும் கண் துயில் அறியாள் கண்ண நீர் கைகளால் இறைக்கும் – நாலாயி:3572/1
சங்கு சக்கரங்கள் என்று கை கூப்பும் தாமரை கண் என்றே தளரும் – நாலாயி:3572/2
வந்திக்கும் ஆங்கே மழை கண் நீர் மல்க வந்திடாய் என்று என்றே மயங்கும் – நாலாயி:3576/2
கோல மா மழை கண் பனி மல்க இருக்கும் என்னுடை கோமள கொழுந்தே – நாலாயி:3578/4
அந்தரமேல் செம்பட்டோடு அடி உந்தி கை மார்பு கண் வாய் – நாலாயி:3621/3
வெம் கண் வெம் கூற்றமும் ஆம் இவை என்ன விசித்திரமே – நாலாயி:3639/4
கள் அவிழ் தாமரை கண் கண்ணனே எனக்கு ஒன்று அருளாய் – நாலாயி:3641/1
வெம் கண் பறவையின் பாகன் எம் கோன் வேங்கட_வாணனை வேண்டி சென்றே – நாலாயி:3682/4
மாய கூத்தா வாமனா வினையேன் கண்ணா கண் கை கால் – நாலாயி:3715/1
செம் தண் கமல கண் கை கால் சிவந்த வாய் ஓர் கரு நாயிறு – நாலாயி:3721/3
திருமார்பு கால் கண் கை செவ்வாய் உந்தியானே – நாலாயி:3742/4
திருமார்வு வாய் கண் கை உந்தி கால் உடை ஆடைகள் செய்ய பிரான் – நாலாயி:3759/2
சிறு மா மேனி நிமிர்த்த என் செந்தாமரை கண் திருக்குறளன் – நாலாயி:3772/2
செங்கோலத்த பவள வாய் செந்தாமரை கண் என் அம்மான் – நாலாயி:3773/2
தடம் கொள் தாமரை கண் விழித்து நீ எழுந்து உன் தாமரை மங்கையும் நீயும் – நாலாயி:3794/3
இ மட உலகர் காண நீ ஒரு நாள் இருந்திடாய் எங்கள் கண் முகப்பே – நாலாயி:3798/4
எங்கள் கண் முகப்பே உலகர்கள் எல்லாம் இணை அடி தொழுது எழுது இறைஞ்சி – நாலாயி:3799/1
போற்றி ஓவாதே கண் இணை குளிர புது மலர் ஆகத்தை பருக – நாலாயி:3800/2
கண்டுகொண்டு என் கண் இணை ஆர களித்து – நாலாயி:3822/1
கூட்டுண்டு நீங்கிய கோல தாமரை கண் செ வாய் – நாலாயி:3831/1
கண் பெரும் கண்ணன் நம் ஆவி உண்டு எழ நண்ணினான் – நாலாயி:3833/4
பேர் இதழ் தாமரை கண் கனி வாயது ஓர் – நாலாயி:3844/2
செக்கமலத்து அலர் போலும் கண் கை கால் செம் கனி வாய் – நாலாயி:3849/3
படர் புகழான் திருமூழிக்களத்து உறையும் பங்கய கண்
சுடர் பவள வாயனை கண்டு ஒரு நாள் ஓர் தூய் மாற்றம் – நாலாயி:3853/2,3
ஏந்து பூண் முலை பயந்து என் இணை மலர் கண் நீர் ததும்ப – நாலாயி:3855/3
வடி வேல் தடம் கண் மட பின்னை மணாளன் – நாலாயி:3859/2
வாள் ஏய் தடம் கண் மட பின்னை மணாளா – நாலாயி:3861/4
கண் ஆர களிக்கின்றது இங்கு என்று-கொல் கண்டே – நாலாயி:3862/4
தோளும் நான்கு உடை சுரி குழல் கமல கண் கனி வாய் – நாலாயி:3891/3
போவது அன்று ஒரு பகல் நீ அகன்றால் பொரு கயல் கண் இணை நீரும் நில்லா – நாலாயி:3915/3
வடி தடம் கண் இணை நீரும் நில்லா மனமும் நில்லா எமக்கு அது தன்னாலே – நாலாயி:3918/3
தூ மலர் கண் இணை முத்தம் சோர துணை முலை பயந்து என தோள்கள் வாட – நாலாயி:3919/2
வாள் கெண்டை ஒண் கண் மட பின்னை-தன்_கேள்வன் – நாலாயி:3926/3
தலை மேல தாள் இணைகள் தாமரை கண் என் அம்மான் – நாலாயி:3951/1
வாள் ஒண் கண் மடந்தையர் வாழ்த்தினர் மகிழ்ந்தே – நாலாயி:3984/4
கனி வாய் தாமரை கண் கருமாணிக்கமே என் கள்வா – நாலாயி:3990/2
புன காயா நிறத்த புண்டரீக கண் செம் கனி வாய் – நாலாயி:3995/3

மேல்

கண்_நுதல் (2)

கண்_நுதல் நஞ்சு உண்ண கண்டவனே – நாலாயி:1449/2
விருத்தனை விளங்கும் சுடர் சோதியை விண்ணை மண்ணினை கண்_நுதல் கூடிய – நாலாயி:1644/2

மேல்

கண்_நுதலானொடும் (1)

கமலத்து அயன் நம்பி தன்னை கண்_நுதலானொடும் தோற்றி – நாலாயி:2995/3

மேல்

கண்_நுதலோன் (1)

செழும் கதிரோன் ஒண் மலரோன் கண்_நுதலோன் அன்றே – நாலாயி:2193/3

மேல்

கண்கட்கு (1)

எண் கொள் சிந்தையுள் நைகின்றேன் என் கரிய மாணிக்கமே என் கண்கட்கு
திண் கொள்ள ஒரு நாள் அருளாய் உன் திரு உருவே – நாலாயி:3446/3,4

மேல்

கண்கள் (48)

கண்கள் இருந்தவா காணீரே கன வளையீர் வந்து காணீரே – நாலாயி:38/4
கரு உடை மேகங்கள் கண்டால் உன்னை கண்டால் ஒக்கும் கண்கள்
உரு உடையாய் உலகு ஏழும் உண்டாக வந்து பிறந்தாய் – நாலாயி:183/1,2
அடியும் வெதும்பி உன் கண்கள் சிவந்தாய் அசைந்திட்டாய் நீ எம்பிரான் – நாலாயி:247/4
வான் இளம்படியர் வந்துவந்து ஈண்டி மனமுருகி மலர் கண்கள் பனிப்ப – நாலாயி:277/3
வாய் ஒரு பக்கம் வாங்கி வலிப்ப வார்ந்த நீர் குழி கண்கள் மிழற்ற – நாலாயி:379/1
நினைந்து என்னுள்ளே நின்று நெக்கு கண்கள் அசும்பு ஒழுக – நாலாயி:470/3
கள்ள மாதவா கேசவா உன் முகத்தன கண்கள் அல்லவே – நாலாயி:518/4
தூ மலர் கண்கள் வளர தொல்லை இரா துயில்வானே – நாலாயி:531/2
என்பு உருகி இன வேல் நெடும் கண்கள் இமை பொருந்தா பல நாளும் – நாலாயி:548/1
எம்மாடும் எழில் கண்கள் எட்டினோடும் தொழுது ஏத்தி இனிது இறைஞ்ச நின்ற செம்பொன் – நாலாயி:649/2
நிறம் திகழும் மாயோனை கண்டு என் கண்கள் நீர் மல்க என்று-கொலோ நிற்கும் நாளே – நாலாயி:653/4
கனி இருந்து அனைய செ வாய் கண்ணனை கண்ட கண்கள்
பனி அரும்பு உதிருமாலோ என் செய்கேன் பாவியேனே – நாலாயி:889/3,4
பெரிய ஆய கண்கள் என்னை பேதைமை செய்தனவே – நாலாயி:934/4
கண்ட கண்கள் மற்று ஒன்றினை காணாவே – நாலாயி:936/4
தறி ஆர்ந்த கரும் களிறே போல நின்று தடம் கண்கள் பனி மல்கும் தன்மையானை – நாலாயி:1143/2
மை அணைந்த குவளைகள் தம் கண்கள் என்றும் மலர் குமுதம் வாய் என்றும் கடைசிமார்கள் – நாலாயி:1180/3
கள்வா என்றலும் என் கண்கள் நீர்கள் சோர்தருமால் – நாலாயி:1558/2
நீல கண்கள் பனி மல்க நின்றார் நின்ற ஊர் போலும் – நாலாயி:1594/2
கண்ணினை கண்கள் ஆரளவும் நின்று கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1646/4
தாயின நாயகர் ஆவர் தோழீ தாமரை கண்கள் இருந்த ஆறு – நாலாயி:1760/2
தஞ்சு உடையாளர்-கொல் யான் அறியேன் தாமரை கண்கள் இருந்த ஆறு – நாலாயி:1763/2
நின்று காணீர் கண்கள் ஆர நீர் எம்மை கொல்லாதே – நாலாயி:1872/3
காண்காண் என விரும்பும் கண்கள் கதிர் இலகு – நாலாயி:2316/1
இவையா எரிவட்ட கண்கள் இவையா – நாலாயி:2402/2
கயலோ நும கண்கள் என்று களிறு வினவி நிற்றீர் – நாலாயி:2492/1
கயல் பாய்வன பெரு நீர் கண்கள் தம்மொடும் குன்றம் ஒன்றால் – நாலாயி:2501/2
தூவி அம் பேடை அன்னாள் கண்கள் ஆய துணை மலரே – நாலாயி:2544/4
விரிகின்ற வண்ணத்த எம் பெருமான் கண்கள் மீண்டு அவற்றுள் – நாலாயி:2559/2
கழிவது ஓர் காதல் உற்றார்க்கும் உண்டோ கண்கள் துஞ்சுதலே – நாலாயி:2574/4
எம் ஆட்கொண்டு ஆகிலும் யான் வேண்ட என் கண்கள்
தம்மால் காட்டு உன் மேனி சாய் – நாலாயி:2597/3,4
நீராய் உருகும் என் ஆவி நெடும் கண்கள் – நாலாயி:2702/2
விட்டு இலங்கு செம் சோதி தாமரை பாதம் கைகள் கண்கள்
விட்டு இலங்கு கரும் சுடர் மலையே திரு உடம்பு – நாலாயி:3079/1,2
வெரீஇ அலமந்து கண்கள் நீர் மல்கி வெவ்வுயிர்த்து உயிர்த்து – நாலாயி:3083/2
கண்கள் காண்டற்கு அரியனாய் கருத்துக்கு நன்றும் எளியனாய் – நாலாயி:3186/1
என் நலம் கொள் சுடரை என்று-கொல் கண்கள் காண்பதுவே – நாலாயி:3433/4
நெய் உண் வார்த்தையுள் அன்னை கோல் கொள்ள நீ உன் தாமரை கண்கள் நீர் மல்க – நாலாயி:3442/3
குவளை ஒண் மலர் கண்கள் நீர் மல்க நின்று நின்று குமுறுமே – நாலாயி:3495/4
நிமியும் வாயொடு கண்கள் நீர் மல்க நெக்கு ஒசிந்து கரையுமே – நாலாயி:3496/4
கண்ணன் எம் பெருமான் என்று என்றே கண்கள் நீர் மல்கி – நாலாயி:3517/2
நின்று நின்று நையும் நெடும் கண்கள் பனி மல்கவே – நாலாயி:3522/4
தோள்கள் ஆயிரத்தாய் முடிகள் ஆயிரத்தாய் துணை மலர் கண்கள் ஆயிரத்தாய் – நாலாயி:3680/3
விட தேய்ந்து அற நோக்கும் தன் கண்கள் சிவந்தே – நாலாயி:3747/4
கண்கள் சிவந்து பெரியவாய் வாயும் சிவந்து கனிந்து உள்ளே – நாலாயி:3748/1
கண்டே களிக்கின்றது இங்கு என்று-கொல் கண்கள்
தொண்டே உனக்காய் ஒழிந்தேன் துரிசு இன்றி – நாலாயி:3863/1,2
தூது செய் கண்கள் கொண்டு ஒன்று பேசி தூ மொழி இசைகள் கொண்டு ஒன்று நோக்கி – நாலாயி:3877/2
மணி தடத்து அடி மலர் கண்கள் பவள செ வாய் – நாலாயி:3899/1
தாமரை கண்கள் கொண்டு ஈர்தி ஆலோ தகவிலை தகவிலையே நீ கண்ணா – நாலாயி:3913/4
எளிதாயினவாறு என்று என் கண்கள் களிப்ப – நாலாயி:3971/1

மேல்

கண்களால் (4)

கார் முகில்_வண்ணரை கண்களால் காணல் ஆம்-கொலோ – நாலாயி:1970/4
கண்களால் காண வரும்-கொல் என்று ஆசையால் – நாலாயி:3202/1
கலை கொள் அகல் அல்குல் தோழீ நம் கண்களால் கண்டு – நாலாயி:3369/3
தொண்டரோர்க்கு அருளி சோதி வாய் திறந்து உன் தாமரை கண்களால் நோக்காய் – நாலாயி:3792/3

மேல்

கண்களாலே (2)

கமல_கண்ணன் என் கண்ணின் உள்ளான் காண்பன் அவன் கண்களாலே
அமலங்கள் ஆக விழிக்கும் ஐம்புலனும் அவன் மூர்த்தி – நாலாயி:2995/1,2
தக்க ஞான கண்களாலே கண்டு தழுவுவனே – நாலாயி:3306/4

மேல்

கண்களுக்கு (1)

சங்கொடு சக்கரம் கண்டு உகந்தும் தாமரை கண்களுக்கு அற்று தீர்ந்தும் – நாலாயி:3585/2

மேல்

கண்களும் (6)

சக்கரமும் தட கைகளும் கண்களும் பீதக ஆடையொடும் – நாலாயி:459/3
தளிர் மலர் கரும் குழல் பிறை-அதுவும் தடம் கொள் தாமரை கண்களும் பொலிந்த – நாலாயி:711/2
தூய தாமரை கண்களும் துவர் இதழ் பவள வாயும் – நாலாயி:891/3
பன்னு கரதலமும் கண்களும் பங்கயத்தின் – நாலாயி:2754/2
வாய் இரும் கனியும் கண்களும் விபரீதம் இ நாள் – நாலாயி:3464/2
தே நீர் கமல கண்களும் வந்து என் சிந்தை நிறைந்தவா – நாலாயி:3718/2

மேல்

கண்களே (3)

தன் கால் பணிந்த என்-பால் எம்பிரான் தடம் கண்களே – நாலாயி:2519/4
கடவிய பெருமான் கனை கழல் காண்பது என்று-கொல் கண்களே – நாலாயி:3185/4
மெய்கொள்ள காண விரும்பும் என் கண்களே – நாலாயி:3201/4

மேல்

கண்களோடும் (1)

சங்கினோடும் நேமியோடும் தாமரை கண்களோடும்
செங்கனி வாய் ஒன்றினோடும் செல்கின்றது என் நெஞ்சமே – நாலாயி:3385/3,4

மேல்

கண்ட (45)

வாயுள் வையகம் கண்ட மட நல்லார் – நாலாயி:19/1
கண்ட கடலும் மலையும் உலகு ஏழும் – நாலாயி:105/1
மை ஆர் கண்ட மட ஆய்ச்சியர் மக்களை மையன்மை செய்து அவர் பின் போய் – நாலாயி:226/1
கரிய முகில் புரை மேனி மாயனை கண்ட சுவடு உரைத்து – நாலாயி:337/1
எண்ண கண்ட விரல்களால் இறைப்போதும் எண்ணகிலாது போய் – நாலாயி:362/3
உண்ண கண்ட தம் ஊத்தை வாய்க்கு கவளம் உந்துகின்றார்களே – நாலாயி:362/4
ஆயனுக்காக தான் கண்ட கனாவினை – நாலாயி:566/1
தொழுகையும் இவை கண்ட அசோதை தொல்லை இன்பத்து இறுதி கண்டாளே – நாலாயி:715/4
கனி இருந்து அனைய செ வாய் கண்ணனை கண்ட கண்கள் – நாலாயி:889/3
கண்ட கண்கள் மற்று ஒன்றினை காணாவே – நாலாயி:936/4
ஊமனார் கண்ட கனவிலும் பழுதாய் ஒழிந்தன கழிந்த அ நாள்கள் – நாலாயி:950/2
கலங்க ஐக்கள் போத உந்தி கண்ட பிதற்றா முன் – நாலாயி:976/2
ஒண் திறல் தென்னன் ஓட வட அரசு ஓட்டம் கண்ட
திண் திறலாளர் நாங்கூர் திருமணிக்கூடத்தானே – நாலாயி:1293/3,4
மாகம் மாநிலம் முழுதும் வந்து இறைஞ்சும் மலர் அடி கண்ட மா மறையாளன் – நாலாயி:1422/1
கண்ட சீர் வென்றி கலியன் ஒலி மாலை – நாலாயி:1687/2
கண்ட சீர் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானை – நாலாயி:1747/1
அரு வழி வானம் அதர்பட கண்ட ஆண்மை-கொலோ அறியேன் நான் – நாலாயி:1936/2
தாரும் மார்வமும் கண்ட தண்டமோ – நாலாயி:1953/2
மேவி நின்று நான் கண்ட தண்டமோ – நாலாயி:1958/2
பேய் அளவு கண்ட பெருமான் அறிகிலேன் – நாலாயி:2084/3
நீ அளவு கண்ட நெறி – நாலாயி:2084/4
அலகு அளவு கண்ட சீர் ஆழியாய்க்கு அன்று இ – நாலாயி:2091/3
கண்ட பொருள் சொல்லின் கதை – நாலாயி:2244/4
படி கோலம் கண்ட பகல் – நாலாயி:2261/4
மார்க்கண்டன் கண்ட வகையே வரும் கண்டீர் – நாலாயி:2396/3
நீர்க்கண்டன் கண்ட நிலை – நாலாயி:2396/4
ஞான பிரானை அல்லால் இல்லை நான் கண்ட நல்லதுவே – நாலாயி:2576/4
வண்டு அறா பூவை தான் மற்றுத்தான் கண்ட நாள் – நாலாயி:2633/2
கண்ட ஆற்றால் தனதே உலகு என நின்றான்-தன்னை – நாலாயி:3284/3
கண்ட இன்பம் தெரிவு அரிய அளவு இல்லா சிற்றின்பம் – நாலாயி:3328/2
கண்ட சதிர் கண்டு ஒழிந்தேன் அடைந்தேன் உன் திருவடியே – நாலாயி:3328/4
புக்கு அடிமையினால் தன்னை கண்ட மார்க்கண்டேயன்-அவனை – நாலாயி:3337/1
நங்கள் கோல திருக்குறுங்குடி நம்பியை நான் கண்ட பின் – நாலாயி:3385/2
தென் நன் சோலை திருக்குறுங்குடி நம்பியை நான் கண்ட பின் – நாலாயி:3386/2
குன்ற மாட திருக்குறுங்குடி நம்பியை நான் கண்ட பின் – நாலாயி:3387/2
தேன் கொள் சோலை திருக்குறுங்குடி நம்பியை நான் கண்ட பின் – நாலாயி:3388/2
தக்க கீர்த்தி திருக்குறுங்குடி நம்பியை நான் கண்ட பின் – நாலாயி:3389/2
சோலை சூழ் தண் திருக்குறுங்குடி நம்பியை நான் கண்ட பின் – நாலாயி:3390/2
சிறந்த கீர்த்தி திருக்குறுங்குடி நம்பியை நான் கண்ட பின் – நாலாயி:3391/2
மை கொள் மாட திருக்குறுங்குடி நம்பியை நான் கண்ட பின் – நாலாயி:3392/2
மன்னு மாட திருக்குறுங்குடி நம்பியை நான் கண்ட பின் – நாலாயி:3393/2
வழு_இல் கீர்த்தி திருக்குறுங்குடி நம்பியை நான் கண்ட பின் – நாலாயி:3394/2
கண்ட இன்பம் துன்பம் கலக்கங்களும் தேற்றமுமாய் – நாலாயி:3474/1
நிற்கும் நால்மறை_வாணர் வாழ் தொலைவில்லிமங்கலம் கண்ட பின் – நாலாயி:3498/1
திருச்செங்குன்றூரில் திருச்சிற்றாறு-அதனுள் கண்ட அ திருவடி என்றும் – நாலாயி:3710/1

மேல்

கண்ட-கால் (6)

நம்பனை நரசிங்கனை நவின்று ஏத்துவார்களை கண்ட-கால்
எம்பிரான்-தன் சின்னங்கள் இவர்இவர் என்று ஆசைகள் தீர்வனே – நாலாயி:368/3,4
கொள்ளை கொள்ளி குறும்பனை கோவர்த்தனனை கண்ட-கால்
கொள்ளும் பயன் ஒன்று இல்லாத கொங்கை-தன்னை கிழங்கோடும் – நாலாயி:634/2,3
முள் ஆர் முளரியும் ஆம்பலும் முன் கண்ட-கால்
புள்ளாய் ஓர் ஏனமாய் புக்கு இடந்தான் பொன் அடிக்கு என்று – நாலாயி:2017/2,3
நல்க தான் ஆகாதோ நாரணனை கண்ட-கால்
மல்கு நீர் புனல் படப்பை இரை தேர் வண் சிறு குருகே – நாலாயி:2936/2,3
அருள் ஆழி அம்மானை கண்ட-கால் இது சொல்லி – நாலாயி:2937/3
அடல் ஆழி அம்மானை கண்ட-கால் இது சொல்லி – நாலாயி:2941/3

மேல்

கண்ட-போது (2)

மூவுருவும் கண்ட-போது ஒன்றாம் சோதி முகில் உருவம் எம் அடிகள் உருவம் தானே – நாலாயி:2053/4
கள் ஊரும் பைம் துழாய் மாலையானை கனவிடத்தில் யான் காண்பன் கண்ட-போது
புள் ஊரும் கள்வா நீ போகேல் என்பன் என்றாலும் இது நமக்கு ஓர் புலவி தானே – நாலாயி:2074/3,4

மேல்

கண்டகரை (1)

கான் தொடுத்த நெறி போகி கண்டகரை களைந்தான் ஊர் – நாலாயி:405/3

மேல்

கண்டத்தான் (2)

கண்டத்தான் சென்னி மேல் ஏற கழுவினான் – நாலாயி:2390/3
கண்டத்தான் எண்_கண்ணான் காணான் அவன் வைத்த – நாலாயி:2454/3

மேல்

கண்டத்து (3)

பொங்கு ஒலி கங்கை கரை மலி கண்டத்து உறை புருடோத்தமன் அடி மேல் – நாலாயி:401/1
ஆலம் அமர் கண்டத்து அரன் – நாலாயி:2085/4
நீல் ஆர் கண்டத்து அம்மானும் நிறை நான்முகனும் இந்திரனும் – நாலாயி:3557/2

மேல்

கண்டது (14)

புவியுள் நான் கண்டது ஓர் அற்புதம் கேளீர் பூணி மேய்க்கும் இளம் கோவலர் கூட்டத்து – நாலாயி:281/1
கார் ஆனை இடர் கடிந்த கற்பகத்தை கண்டது நான் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1088/4
காண்டவத்தை கனல் எரிவாய் பெய்வித்தானை கண்டது நான் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1089/4
அம்மானை யான் கண்டது அணி நீர் தென் அரங்கத்தே – நாலாயி:1398/4
ஆராது என்று இருந்தானை கண்டது தென் அரங்கத்தே – நாலாயி:1399/4
ஆன் ஆயன் ஆனானை கண்டது தென் அரங்கத்தே – நாலாயி:1400/4
அளந்தவனை யான் கண்டது அணி நீர் தென் அரங்கத்தே – நாலாயி:1401/4
ஆர் அழலால் உண்டானை கண்டது தென் அரங்கத்தே – நாலாயி:1402/4
அம் சிறை புள் பாகனை யான் கண்டது தென் அரங்கத்தே – நாலாயி:1403/4
அந்தணனை யான் கண்டது அணி நீர் தென் அரங்கத்தே – நாலாயி:1404/4
அமரர்க்கும் பிரானாரை கண்டது தென் அரங்கத்தே – நாலாயி:1405/4
அ வண்ண வண்ணனை யான் கண்டது தென் அரங்கத்தே – நாலாயி:1406/4
நெருநல் கண்டது நீர்மலை இன்று போய் – நாலாயி:1848/3
எழுந்தது அத்தால் நல் அதிசயம் கண்டது இரு நிலமே – நாலாயி:2851/4

மேல்

கண்டதுவே (3)

கார் ஆர் திருமேனி கண்டதுவே காரணமா – நாலாயி:2697/1
ஆரை இனிக்கொண்டு என் சாதிக்கின்றது என் நெஞ்சம் கண்டதுவே கண்டேனே – நாலாயி:3589/4
கண்டதுவே கொண்டு எல்லாரும் கூடி கார் கடல்_வண்ணனோடு என் திறத்து – நாலாயி:3590/1

மேல்

கண்டதோடு (1)

கண்டதோடு பட்டது அல்லால் காதல் மற்று யாதும் இல்லை – நாலாயி:3781/2

மேல்

கண்டம் (14)

கண்டம் இருந்தவா காணீரே காரிகையீர் வந்து காணீரே – நாலாயி:35/4
கடைவழி வார கண்டம் அடைப்ப கண் உறக்கம்-அது ஆவதன் முன்னம் – நாலாயி:375/2
கங்கையின் கரை மேல் கைதொழ நின்ற கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:391/4
கலந்து இழி புனலால் புகர் படு கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:392/4
கதிர் முக மணி கொண்டு இழி புனல் கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:393/4
சுமை உடை பெருமை கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:394/4
கழுவிடும் பெருமை கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:395/4
கலப்பைகள் கொழிக்கும் கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:396/4
கற்பக மலரும் கலந்து இழி கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:397/4
கரை புரை வேள்வி புகை கமழ் கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:398/4
கடலினை கலங்க கடுத்து இழி கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:399/4
கான் தடம் பொழில் சூழ் கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:400/4
உண்ட கண்டம் கண்டீர் அடியேனை உய கொண்டதே – நாலாயி:932/4
ஐ ஆர் கண்டம் அடைக்கிலும் நின் கழல் – நாலாயி:3101/3

மேல்

கண்டமை (3)

விருந்தாவனத்தே கண்டமை விட்டுசித்தன் கோதை சொல் – நாலாயி:646/2
வானவர் கோனை கண்டமை சொல்லும் மங்கையார் வாள் கலிகன்றி – நாலாயி:1277/2
தன்னொடும் ஆயனை கண்டமை காட்டும் தமிழ் தலைவன் – நாலாயி:2800/2

மேல்

கண்டமையால் (1)

கனவில் கண்டேன் இன்று கண்டமையால் என் கண் இணைகள் களிப்ப களித்தேனே – நாலாயி:1568/4

மேல்

கண்டல் (2)

கண்டல் வேலி மங்கை வேந்தன் கலியன் ஒலி மாலை – நாலாயி:977/2
கண்டல் நல் வேலி மங்கையர் தலைவன் கலியன் வாய் ஒலிசெய்த பனுவல் – நாலாயி:1827/3

மேல்

கண்டவர் (5)

கன்னியரும் மகிழ கண்டவர் கண் குளிர கற்றவர் தெற்றிவர பெற்ற எனக்கு அருளி – நாலாயி:71/2
கண்டவர் தம் மனம் மகிழ மாவலி தன் வேள்வி களவு இல் மிகு சிறு குறளாய் மூவடி என்று இரந்திட்டு – நாலாயி:1242/1
கண்டவர் கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1712/4
கன்ற பறை கறங்க கண்டவர் தம் கண் களிப்ப – நாலாயி:1997/1
கண்டவர் சிந்தை கவரும் கடி பொழில் தென் அரங்கன் – நாலாயி:2845/1

மேல்

கண்டவர்-தம் (2)

கண்டவர்-தம் மனம் வழங்கும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:720/3
கண்டவர்-தம் மனம் வழங்கும் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1656/4

மேல்

கண்டவர்க்கு (1)

அடி கோலம் கண்டவர்க்கு என்-கொலோ முன்னை – நாலாயி:2261/3

மேல்

கண்டவர்கள் (1)

கண்டவர்கள் போக்கு ஒழிந்தார் கண் இணையால் கலக்க நோக்கி – நாலாயி:134/2

மேல்

கண்டவன் (1)

புரங்கள் மூன்றும் ஓர் மாத்திரை போதில் பொங்கு எரிக்கு இரை கண்டவன் அம்பின் – நாலாயி:1866/1

மேல்

கண்டவனே (1)

கண்_நுதல் நஞ்சு உண்ண கண்டவனே
விண்ணவர் அமுது உண அமுதில் வரும் – நாலாயி:1449/2,3

மேல்

கண்டவா (3)

கள்வனேன் ஆனேன் படிறு செய்து இருப்பேன் கண்டவா திரிதந்தேனேலும் – நாலாயி:952/1
கற்பகம் புலவர் களைகண் என்று உலகில் கண்டவா தொண்டரை பாடும் – நாலாயி:954/2
காதலே மிகுத்து கண்டவா திரிந்த தொண்டனேன் நமன் தமர் செய்யும் – நாலாயி:1000/2

மேல்

கண்டவாறு (1)

கல்லா ஐம்புலன்கள் அவை கண்டவாறு செய்யகில்லேன் – நாலாயி:1463/1

மேல்

கண்டறியேன் (1)

என்றும் இவனை ஒப்பாரை நங்காய் கண்டறியேன் ஏடி வந்து காணாய் – நாலாயி:257/3

மேல்

கண்டறியோம் (2)

பாழி அம் தோளும் ஓர் நான்கு உடையர் பண்டு இவர் தம்மையும் கண்டறியோம்
வாழியரோ இவர் வண்ணம் எண்ணில் மா கடல் போன்று உளர் கையில் வெய்ய – நாலாயி:1762/2,3
பணியும் என் நெஞ்சம் இது என்-கொல் தோழீ பண்டு இவர் தம்மையும் கண்டறியோம்
அணி கெழு தாமரை அன்ன கண்ணும் அம் கையும் பங்கயம் மேனி வானத்து – நாலாயி:1764/2,3

மேல்

கண்டன் (2)

சலம் கலந்த செம் சடை கறுத்த கண்டன் வெண் தலை – நாலாயி:864/1
அம்பரமும் பெரு நிலனும் திசைகள் எட்டும் அலை கடலும் குல வரையும் உண்ட கண்டன்
கொம்பு அமரும் வட மரத்தின் இலை மேல் பள்ளி கூடினான் திருவடியே கூடகிற்பீர் – நாலாயி:1498/1,2

மேல்

கண்டாமே (4)

காணாதார் கண் என்றும் கண் அல்ல கண்டாமே – நாலாயி:2012/4
கையானை கை தொழா கை அல்ல கண்டாமே – நாலாயி:2016/4
நினையாதார் நெஞ்சு என்றும் நெஞ்சு அல்ல கண்டாமே – நாலாயி:2018/4
அறியாதார் என்றும் அறியாதார் கண்டாமே – நாலாயி:2019/4

மேல்

கண்டாய் (74)

மக்கள் பெறாத மலடன் அல்லையேல் வா கண்டாய் – நாலாயி:57/4
உண்ட முலை பால் அறா கண்டாய் உறங்காவிடில் – நாலாயி:59/3
சிறியன் என்று என் இளம் சிங்கத்தை இகழேல் கண்டாய்
சிறுமையின் வார்த்தையை மாவலியிடை சென்று கேள் – நாலாயி:61/1,2
பேழை வயிற்று எம்பிரான் கண்டாய் உன்னை கூவுகின்றான் – நாலாயி:62/2
தாயர் வாய் சொல் கருமம் கண்டாய் சாற்றி சொன்னேன் போகவேண்டா – நாலாயி:132/3
நன்று கண்டாய் என்தன் சொல்லு நான் உன்னை காப்பிட வாராய் – நாலாயி:193/4
போதர் கண்டாய் இங்கே போதர் கண்டாய் போதரேன் என்னாதே போதர் கண்டாய் – நாலாயி:207/1
போதர் கண்டாய் இங்கே போதர் கண்டாய் போதரேன் என்னாதே போதர் கண்டாய் – நாலாயி:207/1
போதர் கண்டாய் இங்கே போதர் கண்டாய் போதரேன் என்னாதே போதர் கண்டாய்
ஏதேனும் சொல்லி அசல் அகத்தார் ஏதேனும் பேச நான் கேட்கமாட்டேன் – நாலாயி:207/1,2
தாய் சொல்லு கொள்வது தன்மம் கண்டாய் தாமோதரா இங்கே போதராயே – நாலாயி:209/4
சாம் இடத்து என்னை குறிக்கொள் கண்டாய் சங்கொடு சக்கரம் ஏந்தினானே – நாலாயி:424/1
உழைக்கு ஓர் புள்ளி மிகை அன்று கண்டாய் ஊழி ஏழ்_உலகு உண்டு உமிழ்ந்தானே – நாலாயி:434/4
புன்மையால் உன்னை புள்ளுவம் பேசி புகழ்வான் அன்று கண்டாய் திருமாலே – நாலாயி:435/2
அடிமை என்னும் அ கோயின்மையாலே அங்கங்கே அவை போதரும் கண்டாய்
கொடுமை கஞ்சனை கொன்று நின் தாதை கோத்தவன் தளை கோள் விடுத்தானே – நாலாயி:436/3,4
ஒளித்திடில் நின் திருவாணை கண்டாய் நீ ஒருவர்க்கும் மெய்யன் அல்லை – நாலாயி:454/2
தனக்கு பணிந்து கடைத்தலை நிற்கை நின் சாயை அழிவு கண்டாய்
புன தினை கிள்ளி புது அவி காட்டி உன் பொன் அடி வாழ்க என்று – நாலாயி:455/2,3
கவரி பிணாக்களும் கருப்பு வில்லும் காட்டி தந்தேன் கண்டாய் காமதேவா – நாலாயி:507/2
மானிடவர்க்கு என்று பேச்சு படில் வாழகில்லேன் கண்டாய் மன்மதனே – நாலாயி:508/4
திரு உடை முகத்தினில் திருக்கண்களால் திருந்தவே நோக்கு எனக்கு அருளு கண்டாய் – நாலாயி:509/4
தேசு உடை திறல் உடை காமதேவா நோற்கின்ற நோன்பினை குறிக்கொள் கண்டாய்
பேசுவது ஒன்று உண்டு இங்கு எம்பெருமான் பெண்மையை தலை உடைத்து ஆக்கும் வண்ணம் – நாலாயி:511/2,3
கேசவ நம்பியை கால் பிடிப்பாள் என்னும் இ பேறு எனக்கு அருளு கண்டாய் – நாலாயி:511/4
அழுதுஅழுது அலமந்து அம்மா வழங்க ஆற்றவும் அது உனக்கு உறைக்கும் கண்டாய்
உழுவது ஓர் எருத்தினை நுகங்கொடு பாய்ந்து ஊட்டம் இன்றி துரந்தால் ஒக்குமே – நாலாயி:512/3,4
உள்ளம் ஓடி உருகல் அல்லால் உரோடம் ஒன்றும் இலோம் கண்டாய்
கள்ள மாதவா கேசவா உன் முகத்தன கண்கள் அல்லவே – நாலாயி:518/3,4
தொட்டு உதைத்து நலியேல் கண்டாய் சுடர் சக்கரம் கையில் ஏந்தினாய் – நாலாயி:521/3
ஆவலிப்பு உடைமை கண்டாய் அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:872/4
அறுப்பதே கருமம் கண்டாய் அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:879/4
அளித்து எனக்கு அருள்செய் கண்டாய் அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:896/4
நெஞ்சே நீ நினையாது இறைப்பொழுதும் இருத்தி கண்டாய்
மஞ்சு ஆர் மாளிகை சூழ் வயல் ஆலி மைந்தனையே – நாலாயி:1733/3,4
உற்றான் என்று உள்ளத்து வைத்து அருள்செய் கண்டாய்
கற்றார் சேர் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1742/3,4
வானவர் தம் சென்னி மலர் கண்டாய் சாழலே – நாலாயி:1992/4
உள்ளத்தின் உள்ளே உளன் கண்டாய் சாழலே – நாலாயி:2001/4
செங்கண்மால் கண்டாய் தெளி – நாலாயி:2110/4
விடல் ஆழி நெஞ்சமே வேண்டினேன் கண்டாய்
அடல் ஆழி கொண்டான்-மாட்டு அன்பு – நாலாயி:2152/3,4
திறம்பாது என் நெஞ்சமே செங்கண்மால் கண்டாய்
அறம் பாவம் என்று இரண்டும் ஆவான் புறம் தான் இ – நாலாயி:2177/1,2
கண்டாய் கடைக்கண் பிடி – நாலாயி:2177/4
உளன் கண்டாய் நல் நெஞ்சே உத்தமன் என்றும் – நாலாயி:2180/1
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய் – நாலாயி:2180/2
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய்
வெள்ளத்தின் உள்ளானும் வேங்கடத்து மேயானும் – நாலாயி:2180/2,3
வழக்கு அன்று கண்டாய் வலி சகடம் செற்றாய் – நாலாயி:2200/1
அவன் கண்டாய் நல் நெஞ்சே ஆர் அருளும் கேடும் – நாலாயி:2205/1
அவன் கண்டாய் ஐம்புலனாய் நின்றான் அவன் கண்டாய் – நாலாயி:2205/2
அவன் கண்டாய் ஐம்புலனாய் நின்றான் அவன் கண்டாய்
காற்று தீ நீர் வான் கரு வரை மண் கார் ஓத – நாலாயி:2205/2,3
மதி கண்டாய் நெஞ்சே மணி_வண்ணன் பாதம் – நாலாயி:2232/1
மதி கண்டாய் மற்று அவன் பேர்-தன்னை மதி கண்டாய் – நாலாயி:2232/2
மதி கண்டாய் மற்று அவன் பேர்-தன்னை மதி கண்டாய்
பேர் ஆழிநின்று பெயர்ந்து கடல் கடைந்த – நாலாயி:2232/2,3
இது கண்டாய் நல் நெஞ்சே இ பிறவி ஆவது – நாலாயி:2247/1
இது கண்டாய் எல்லாம் நாம் உற்றது இது கண்டாய் – நாலாயி:2247/2
இது கண்டாய் எல்லாம் நாம் உற்றது இது கண்டாய்
நாரணன் பேர் ஓதி நரகத்து அருகு அணையா – நாலாயி:2247/2,3
உறும் கண்டாய் நல் நெஞ்சே உத்தமன் நல் பாதம் – நாலாயி:2258/1
உறும் கண்டாய் ஒண் கமலம் தன்னால் உறும் கண்டாய் – நாலாயி:2258/2
உறும் கண்டாய் ஒண் கமலம் தன்னால் உறும் கண்டாய்
ஏத்தி பணிந்து அவன் பேர் ஈரைஞ்ஞூறு எப்பொழுதும் – நாலாயி:2258/2,3
உளன் கண்டாய் நல் நெஞ்சே உத்தமன் என்றும் – நாலாயி:2321/1
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய் – நாலாயி:2321/2
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய்
விண் ஒடுங்க கோடு உயரும் வீங்கு அருவி வேங்கடத்தான் – நாலாயி:2321/2,3
தெருள்-தன் மேல் கண்டாய் தெளி – நாலாயி:2338/4
நான் உன்னை அன்றி இலேன் கண்டாய் நாரணனே – நாலாயி:2388/3
கற்றை சடையான் கரி கண்டாய் எற்றைக்கும் – நாலாயி:2407/2
கண்டுகொள் கண்டாய் கட_வண்ணா யான் உன்னை – நாலாயி:2407/3
உளன் கண்டாய் நல் நெஞ்சே உத்தமன் என்றும் – நாலாயி:2467/1
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய் – நாலாயி:2467/2
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய்
தன் ஒப்பான் தானாய் உளன் காண் தமியேற்கும் – நாலாயி:2467/2,3
எங்கள் மால் கண்டாய் இவை – நாலாயி:2586/4
வாழ்த்துவதே கண்டாய் வழக்கு – நாலாயி:2596/4
அறி கண்டாய் சொன்னேன் அது – நாலாயி:2650/4
நின் அன்றி மற்று இலேன் கண்டாய் எனது உயிர்க்கு ஓர் – நாலாயி:2661/3
உயப்போம் நெறி இதுவே கண்டாய் செயற்பால – நாலாயி:2667/2
மருடியேலும் விடேல் கண்டாய் நம்பி பற்பநாபனையே – நாலாயி:3084/4
தண்ணாவாது அடியேனை பணி கண்டாய் சாம் ஆறே – நாலாயி:3319/4
போது நான் அணுகா வகை செய்து போதி கண்டாய்
யாதும் யாவரும் இன்றி நின் அகம்-பால் ஒடுக்கி ஓர் ஆலின் நீள் இலை – நாலாயி:3564/2,3
வலம் முதல் கெடுக்கும் வரமே தந்து அருள் கண்டாய்
நிலம் முதல் இனி எ உலகுக்கும் நிற்பன செல்வன என பொருள் – நாலாயி:3569/2,3
தரும் தேவனை சோரேல் கண்டாய் மனமே – நாலாயி:3806/4
கனமே சொல்லினேன் இது சோரேல் கண்டாய்
புனம் மேவிய பூம் தண் துழாய் அலங்கல் – நாலாயி:3807/2,3
வாழி என் நெஞ்சே மறவாது வாழ் கண்டாய் – நாலாயி:3931/4
வாசம் செய் பூம் குழலாள் திரு ஆணை நின் ஆணை கண்டாய்
நேசம் செய்து உன்னோடு என்னை உயிர் வேறு இன்றி ஒன்றாகவே – நாலாயி:3991/2,3

மேல்

கண்டாயே (2)

வன்மை யாவது உன் கோயிலில் வாழும் வைட்டணவன் என்னும் வன்மை கண்டாயே – நாலாயி:435/4
கண்டாயே நெஞ்சே கருமங்கள் வாய்க்கின்று ஓர் – நாலாயி:3002/1

மேல்

கண்டார் (20)

இன் இசைக்கும் வில்லிபுத்தூர் இனிது அமர்ந்தாய் உன்னை கண்டார்
என்ன நோன்பு நோற்றாள்-கொலோ இவனை பெற்ற வயிறு உடையாள் – நாலாயி:133/2,3
காண பெரிதும் உகப்பன் ஆகிலும் கண்டார் பழிப்பர் – நாலாயி:160/2
கண்டார் பழியாமே அக்காக்காய் கார்_வண்ணன் – நாலாயி:171/1
காய்வார்க்கு என்றும் உகப்பனவே செய்து கண்டார் கழற திரியும் – நாலாயி:231/3
உதிரம் அளைந்த கையோடு இருந்தானை உள்ளவா கண்டார் உளர் – நாலாயி:328/4
வேந்தர் தலைவன் சனகராசன்-தன் வேள்வியில் கண்டார் உளர் – நாலாயி:329/4
அலை ஆர் கடற்கரை வீற்றிருந்தானை அங்குத்தை கண்டார் உளர் – நாலாயி:330/4
வீய பொருது வியர்த்து நின்றானை மெய்ம்மையே கண்டார் உளர் – நாலாயி:331/4
தேர் ஏற்றி சேனை நடுவு போர்செய்ய சிக்கென கண்டார் உளர் – நாலாயி:332/4
எல்லாரும் சூழ சிங்காசனத்தே இருந்தானை கண்டார் உளர் – நாலாயி:333/4
கள்ள படை துணை ஆகி பாரதம் கைசெய்ய கண்டார் உளர் – நாலாயி:334/4
பாழில் உருள படை பொருதவன் பக்கமே கண்டார் உளர் – நாலாயி:335/4
வண்ண கரும் குழல் மாதரோடு மணந்தானை கண்டார் உளர் – நாலாயி:336/4
கண்டார் இகழ்வனவே காதலன்தான் செய்திடினும் – நாலாயி:689/1
கண்டார் வணங்க களி யானை மீதே கடல் சூழ் உலகுக்கு ஒரு காவலர் ஆய் – நாலாயி:1227/3
ஊர் அழலால் உண்டானை கண்டார் பின் காணாமே – நாலாயி:1402/2
கஞ்சனை அஞ்ச முன் கால் விசைத்த காளையர் ஆவர் கண்டார் வணங்கும் – நாலாயி:1763/3
கண்டார் இரங்க கழிய குறள் உருவாய் – நாலாயி:2000/1
கண்டார் உகப்பர் கவி – நாலாயி:2365/4
கலக்குண்ட நான்று கண்டார் எம்மை யாரும் கழறலரே – நாலாயி:2534/4

மேல்

கண்டாரை (1)

கண்டாரை கடல்மல்லை தலசயனத்து உறைவாரை – நாலாயி:1101/3

மேல்

கண்டாரோடே (1)

கண்ணனே வெள்ளறை நின்றாய் கண்டாரோடே தீமை செய்வாய் – நாலாயி:195/3

மேல்

கண்டால் (4)

கரு உடை மேகங்கள் கண்டால் உன்னை கண்டால் ஒக்கும் கண்கள் – நாலாயி:183/1
கரு உடை மேகங்கள் கண்டால் உன்னை கண்டால் ஒக்கும் கண்கள் – நாலாயி:183/1
என் நெஞ்சினாரை கண்டால் என்னை சொல்லி அவரிடை நீர் – நாலாயி:2507/3
காண் தகு தாமரை_கண்ணன் கள்வன் விண்ணவர்_கோன் நங்கள் கோனை கண்டால்
ஈண்டிய சங்கும் நிறைவும் கொள்வான் எத்தனை காலம் இளைக்கின்றேனே – நாலாயி:3683/3,4

மேல்

கண்டாள் (4)

வையம் ஏழும் கண்டாள் பிள்ளை வாயுளே – நாலாயி:18/4
வருகையில் வாடிய பிள்ளை கண்ணன் மஞ்சளும் மேனியும் வடிவும் கண்டாள்
அருகே நின்றாள் என் பெண் நோக்கி கண்டாள் அது கண்டு இ ஊர் ஒன்று புணர்க்கின்றதே – நாலாயி:256/3,4
அருகே நின்றாள் என் பெண் நோக்கி கண்டாள் அது கண்டு இ ஊர் ஒன்று புணர்க்கின்றதே – நாலாயி:256/4
மா வளரும் மென் நோக்கி மாதராள் மாயவனை கண்டாள் என்று – நாலாயி:1657/1

மேல்

கண்டாள்-கொலோ (9)

கலை இலங்கு மொழியாளர் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1648/4
கரு வரை போல் நின்றானை கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1649/4
கன்னி மா மதிள் புடை சூழ் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1650/4
கார் வானம் நின்று அதிரும் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1651/4
கடி கமலம் கள் உகுக்கும் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1652/4
கார் ஆர் வயல் மருவும் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1653/4
கை வளர்க்கும் அழலாளர் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1654/4
கற்ற நூல் மறையாளர் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1655/4
கண்டவர்-தம் மனம் வழங்கும் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1656/4

மேல்

கண்டாளே (1)

தொழுகையும் இவை கண்ட அசோதை தொல்லை இன்பத்து இறுதி கண்டாளே – நாலாயி:715/4

மேல்

கண்டான் (3)

நடையா உண்ண கண்டான் நாமம் நமோ_நாராயணமே – நாலாயி:1542/4
கண்டான் கண்டுகொண்டு உகந்த கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1698/4
கண்டான் அவை காப்பான் கார்க்கண்டன் நான்முகனோடு – நாலாயி:2468/3

மேல்

கண்டானும் (1)

பொருது உடைவு கண்டானும் புள்வாய் கீண்டானும் – நாலாயி:2099/3

மேல்

கண்டானே (1)

கண்டானே கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1738/4

மேல்

கண்டானை (1)

கண்டானை தொண்டனேன் கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1096/4

மேல்

கண்டிகையன் (1)

உடை ஆர்ந்த ஆடையன் கண்டிகையன் உடை நாணினன் – நாலாயி:3190/1

மேல்

கண்டிட்டு (2)

கொம்மை முலையும் இடையும் கொழும் பணை தோள்களும் கண்டிட்டு
இ மகளை பெற்ற தாயர் இனி தரியார் என்னும்-கொலோ – நாலாயி:301/3,4
தெருவில் திளைக்கின்ற நம்பீ செய்கின்ற தீமைகள் கண்டிட்டு
உருகி என் கொங்கையின் தீம் பால் ஓட்டந்து பாய்ந்திடுகின்ற – நாலாயி:1880/2,3

மேல்

கண்டிட (2)

ஈட்டம் கண்டிட கூடுமேல் அது காணும் கண் பயன் ஆவதே – நாலாயி:658/4
கிடக்கை கண்டிட பெற்றிலன் அந்தோ கேசவா கெடுவேன் கெடுவேனே – நாலாயி:709/4

மேல்

கண்டிடக்கூடும்-கொல் (1)

துப்பனே உன் தோள்கள் நான்கும் கண்டிடக்கூடும்-கொல் என்று – நாலாயி:3301/2

மேல்

கண்டிடப்பெற்றிலேன் (1)

ஒன்றும் கண்டிடப்பெற்றிலேன் அடியேன் காணுமாறு இனி உண்டு எனில் அருளே – நாலாயி:716/4

மேல்

கண்டியூர் (1)

கண்டியூர் அரங்கம் மெய்யம் கச்சி பேர் மல்லை என்று – நாலாயி:2050/3

மேல்

கண்டிருந்தே (1)

ஊழ் கண்டிருந்தே தூரா குழி தூர்த்து எனை நாள் அகன்று இருப்பன் – நாலாயி:3423/2

மேல்

கண்டிலம் (1)

மனை-பால் மருங்கு அற மாய்தல் அல்லால் மற்று கண்டிலம்
பனை தாள் மத களிறு அட்டவன் பாதம் பணி-மினோ – நாலாயி:3234/3,4

மேல்

கண்டிலமால் (1)

கானோ ஒருங்கிற்று கண்டிலமால் ஆன் ஈன்ற – நாலாயி:2638/2

மேல்

கண்டிலேன் (1)

பாலும் பதின் குடம் கண்டிலேன் பாவியேன் என் செய்கேன் என் செய்கேனோ – நாலாயி:1909/4

மேல்

கண்டீர் (66)

சந்தியில் நின்று கண்டீர் நங்கை-தன் துகிலொடு சரி வளை கழல்கின்றதே – நாலாயி:261/4
விலங்கி நில்லாது எதிர்நின்று கண்டீர் வெள் வளை கழன்று மெய் மெலிகின்றதே – நாலாயி:262/4
மங்கிய வல்வினை நோய்காள் உமக்கும் ஓர் வல்வினை கண்டீர்
இங்கு புகேன்-மின் புகேன்-மின் எளிது அன்று கண்டீர் புகேன்-மின் – நாலாயி:446/1,2
இங்கு புகேன்-மின் புகேன்-மின் எளிது அன்று கண்டீர் புகேன்-மின் – நாலாயி:446/2
சிங்கப்பிரான் அவன் எம்மான் சேரும் திருக்கோயில் கண்டீர்
பங்கப்படாது உய்ய போ-மின் பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே – நாலாயி:446/3,4
மாணிக்க பண்டாரம் கண்டீர் வலி வன் குறும்பர்கள் உள்ளீர் – நாலாயி:447/3
பெற்றங்கள் மேய்க்கும் பிரானார் பேணும் திருக்கோயில் கண்டீர்
அற்றம் உரைக்கின்றேன் இன்னம் ஆழ் வினைகாள் உமக்கு இங்கு ஓர் – நாலாயி:448/2,3
பற்று இல்லை கண்டீர் நட-மின் பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே – நாலாயி:448/4
உண்ட கண்டம் கண்டீர் அடியேனை உய கொண்டதே – நாலாயி:932/4
அருள் கண்டீர் இ உலகினில் மிக்கதே – நாலாயி:944/4
நஞ்சு தான் கண்டீர் நம்முடை வினைக்கு நாராயணா என்னும் நாமம் – நாலாயி:957/4
கால் தளையும் உடன் கழல வந்து தோன்றி கத நாகம் காத்து அளித்த கண்ணர் கண்டீர்
நூற்றிதழ் கொள் அரவிந்தம் நுழைந்த பள்ளத்து இளம் கமுகின் முது பாளை பகு வாய் நண்டின் – நாலாயி:1278/2,3
பெற்றெடுத்த தாய் போல மடுப்ப ஆரும் பேணா நஞ்சு உண்டு உகந்த பிள்ளை கண்டீர்
நெல் தொடுத்த மலர் நீலம் நிறைந்த சூழல் இரும் சிறைய வண்டு ஒலியும் நெடும் கணார்-தம் – நாலாயி:1279/2,3
அடல் அடர்த்த வேல் கணார் தோக்கை பற்றி அலந்தலைமை செய்து உழலும் ஐயன் கண்டீர்
மடல் எடுத்த நெடும் தெங்கின் பழங்கள் வீழ மாங்கனிகள் திரட்டு உருட்டாவரு நீர் பொன்னி – நாலாயி:1280/2,3
கார் ஆர் திண் விடை அடர்த்து வதுவை ஆண்ட கரு முகில் போல் திரு நிறத்து என் கண்ணர் கண்டீர்
ஏர் ஆரும் மலர் பொழில்கள் தழுவி எங்கும் எழில் மதியை கால் தொடர விளங்கு சோதி – நாலாயி:1281/2,3
முலை இலங்கும் ஒளி மணி பூண் வடமும் தேய்ப்ப மூவாத வரை நெடும் தோள் மூர்த்தி கண்டீர்
மலை இலங்கு நிரை சந்தி மாட வீதி ஆடவரை மட மொழியார் முகத்து இரண்டு – நாலாயி:1282/2,3
கோன் போலும் ஏன்று எழுந்தான் குன்றம் அன்ன இருபது தோள் உடன் துணித்த ஒருவன் கண்டீர்
மான் போலும் மென் நோக்கின் செய்ய வாயார் மரகதம் போல் மட கிளியை கை மேல் கொண்டு – நாலாயி:1283/2,3
மங்கலம் சேர் மறை வேள்வி-அதனுள் புக்கு மண் அகலம் குறை இரந்த மைந்தன் கண்டீர்
கொங்கு அலர்ந்த மலர் குழலார் கொங்கை தோய்ந்த குங்குமத்தின் குழம்பு அளைந்த கோலம்-தன்னால் – நாலாயி:1284/2,3
குலுங்க நில மடந்தை-தனை இடந்து புல்கி கோட்டிடை வைத்தருளிய எம் கோமான் கண்டீர்
இலங்கிய நால் மறை அனைத்தும் அங்கம் ஆறும் ஏழ் இசையும் கேள்விகளும் எண் திக்கு எங்கும் – நாலாயி:1285/2,3
மோழை எழுந்து ஆழி மிகும் ஊழி வெள்ளம் முன் அகட்டில் ஒடுக்கிய எம் மூர்த்தி கண்டீர்
ஊழி-தொறும் ஊழி-தொறும் உயர்ந்த செல்வத்து ஓங்கிய நால் மறை அனைத்தும் தாங்கும் நாவர் – நாலாயி:1286/2,3
ஆகத்தான் தாள் பணிவார் கண்டீர் அமரர் தம் – நாலாயி:2127/3
ஆராயப்பட்டு அறியார் கண்டீர் அரவு_அணை மேல் – நாலாயி:2136/3
அணி உருவன் பாதம் பணியும் அவர் கண்டீர்
மணி உருவம் காண்பார் மகிழ்ந்து – நாலாயி:2212/3,4
நெருக்கா முன் நீர் நினை-மின் கண்டீர் திரு பொலிந்த – நாலாயி:2221/2
கருமம் கடைப்பிடி-மின் கண்டீர் உரிமையால் – நாலாயி:2238/2
ஆதியாம் வண்ணம் அறிந்தார் அவர் கண்டீர்
நீதியால் மண் காப்பார் நின்று – நாலாயி:2241/3,4
தேன் கலந்து நீட்டும் திருவேங்கடம் கண்டீர்
வான் கலந்த வண்ணன் வரை – நாலாயி:2256/3,4
கலங்கா பெரு நகரம் காட்டுவான் கண்டீர்
இலங்காபுரம் எரித்தான் எய்து – நாலாயி:2332/3,4
மார்க்கண்டன் கண்ட வகையே வரும் கண்டீர்
நீர்க்கண்டன் கண்ட நிலை – நாலாயி:2396/3,4
எவரும் எதிர் இல்லை கண்டீர் உவரி – நாலாயி:2437/2
திறம்பேல்-மின் கண்டீர் திருவடி தன் நாமம் – நாலாயி:2449/1
புவிக்கும் புவி அதுவே கண்டீர் கவிக்கு – நாலாயி:2450/2
நடாவிய கூற்றம் கண்டீர் உயிர் கா-மின்கள் ஞாலத்துள்ளே – நாலாயி:2483/4
சோரார் விடார் கண்டீர் வைகுந்தம் திண்ணனவே – நாலாயி:3019/4
செய்ய தாமரை_கண்ணனாய் உலகு ஏழும் உண்ட அவன் கண்டீர்
வையம் வானம் மனிசர் தெய்வம் மற்றும் மற்றும் மற்றும் முற்றுமாய் – நாலாயி:3176/1,2
பயிலும் திரு உடையார் எவரேலும் அவர் கண்டீர்
பயிலும் பிறப்பிடை-தோறு எம்மை ஆளும் பரமரே – நாலாயி:3187/3,4
தாளும் தட கையும் கூப்பி பணியும் அவர் கண்டீர்
நாளும் பிறப்பிடை-தோறு எம்மை ஆளுடை நாதரே – நாலாயி:3188/3,4
பாதம் பணிய வல்லாரை பணியும் அவர் கண்டீர்
ஓதும் பிறப்பிடை-தோறு எம்மை ஆளுடையார்களே – நாலாயி:3189/3,4
நடையா உடை திருநாரணன் தொண்டர்தொண்டர் கண்டீர்
இடை ஆர் பிறப்பிடை-தோறு எமக்கு எம் பெருமக்களே – நாலாயி:3190/3,4
பெருமை பிதற்ற வல்லாரை பிதற்றும் அவர் கண்டீர்
வருமையும் இம்மையும் நம்மை அளிக்கும் பிராக்களே – நாலாயி:3191/3,4
ஒளி கொண்ட சோதியை உள்ளத்து கொள்ளும் அவர் கண்டீர்
சலிப்பு இன்றி ஆண்டு எம்மை சன்மசன்மாந்தரம் காப்பரே – நாலாயி:3192/3,4
தொன்மை பிதற்ற வல்லாரை பிதற்றும் அவர் கண்டீர்
நன்மை பெறுத்து எம்மை நாள் உய்யக்கொள்கின்ற நம்பரே – நாலாயி:3193/3,4
கும்பி நரகர்கள் ஏத்துவரேலும் அவர் கண்டீர்
எம் பல் பிறப்பிடை-தோறு எம் தொழுகுலம் தாங்களே – நாலாயி:3194/3,4
அணிய முயலின் மற்று இல்லை கண்டீர் இ அணங்குக்கே – நாலாயி:3291/4
பொலிந்து நின்ற பிரான் கண்டீர் ஒன்றும் பொய் இல்லை போற்று-மினே – நாலாயி:3334/4
ஆற்ற வல்லவன் மாயம் கண்டீர் அது அறிந்து அறிந்து ஓடு-மினே – நாலாயி:3335/4
பாடி ஆடி பணிந்து பல்படிகால் வழி ஏறி கண்டீர்
கூடி வானவர் ஏத்த நின்ற திருக்குருகூர்-அதனுள் – நாலாயி:3336/2,3
எ மா பாவியர்க்கும் விதி வாய்க்கின்று வாய்க்கும் கண்டீர்
கைம்மா துன்பு ஒழித்தாய் என்று கைதலை பூசலிட்டே – நாலாயி:3347/2,3
மறுத்தும் அவனோடே கண்டீர் மார்க்கண்டேயனும் கரியே – நாலாயி:3358/2
பெய்த காவு கண்டீர் பெரும் தேவு உடை மூ_உலகே – நாலாயி:3477/4
அற்கம் ஒன்றும் அற உறாள் மலிந்தாள் கண்டீர் இவள் அன்னைமீர் – நாலாயி:3498/2
யாம் இதுவோ தக்கவாறு என்ன வேண்டும் கண்டீர் நுங்கட்கே – நாலாயி:3531/4
நேர் சரிந்தான் முக்கண் மூர்த்தி கண்டீர் அப்பன் – நாலாயி:3601/3
சூழவும் தாமரை நாள்மலர் போல் வந்து தோன்றும் கண்டீர்
தோழியர்காள் அன்னைமீர் என் செய்கேன் துயராட்டியேனே – நாலாயி:3627/3,4
ஒருக்கடுத்து உள்ளே உறையும் பிரான் கண்டீர்
செரு கடுத்து அன்று திகைத்த அரக்கரை – நாலாயி:3727/2,3
தொண்டரோமாய் உய்யல் அல்லால் இல்லை கண்டீர் துணையே – நாலாயி:3781/4
புணை என்று உய்ய போகல் அல்லால் இல்லை கண்டீர் பொருளே – நாலாயி:3782/4
அருள் கொள் ஆளாய் உய்யல் அல்லால் இல்லை கண்டீர் அரணே – நாலாயி:3783/4
சரண் என்று உய்ய போகல் அல்லால் இல்லை கண்டீர் சதிரே – நாலாயி:3784/4
எதிர்கொள் ஆளாய் உய்யல் அல்லால் இல்லை கண்டீர் இன்பமே – நாலாயி:3785/4
இல்லை கண்டீர் இன்பம் அந்தோ உள்ளது நினையாதே – நாலாயி:3786/1
குற்றம் இல் சீர் கற்று வைகல் வாழ்தல் கண்டீர் குணமே – நாலாயி:3787/4
வாழ்தல் கண்டீர் குணம் இது அந்தோ மாயவன் அடி பரவி – நாலாயி:3788/1
தாது சேர் தோள் கண்ணன் அல்லால் இல்லை கண்டீர் சரணே – நாலாயி:3789/4
கண்ணன் அல்லால் இல்லை கண்டீர் சரண் அது நிற்க வந்து – நாலாயி:3790/1
சேமம் நன்கு உடைத்து கண்டீர் செறி பொழில் அனந்தபுரம் – நாலாயி:3910/2

மேல்

கண்டீர்கள் (3)

அன்னவர் தாம் கண்டீர்கள் ஆயிர கண் வானவர்_கோன் – நாலாயி:2721/2
சிற்ற வேண்டா சிந்திப்பே அமையும் கண்டீர்கள் அந்தோ – நாலாயி:3787/2
முடிவு எய்தி நாசம் கண்டீர்கள் எம் கானலே – நாலாயி:3846/4

மேல்

கண்டீரே (9)

இட்டீறு இட்டு விளையாடி இங்கே போத கண்டீரே
இட்டமான பசுக்களை இனிது மறித்து நீர் ஊட்டி – நாலாயி:637/2,3
குணுங்கு நாறி குட்டேற்றை கோவர்த்தனனை கண்டீரே
கணங்களோடு மின் மேகம் கலந்தால் போல வன மாலை – நாலாயி:638/2,3
ஏலா பொய்கள் உரைப்பானை இங்கே போத கண்டீரே
மேலால் பரந்த வெயில் காப்பான் வினதை சிறுவன் சிறகு என்னும் – நாலாயி:639/2,3
ஈர்த்து கொண்டு விளையாடும் ஈசன்-தன்னை கண்டீரே
போர்த்த முத்தின் குப்பாய புகர் மால் யானை கன்றே போல் – நாலாயி:640/2,3
ஏதும் ஒன்றும் கொள தாரா ஈசன்-தன்னை கண்டீரே
பீதக ஆடை உடை தாழ பெரும் கார் மேக கன்றே போல் – நாலாயி:641/2,3
புருவ வட்டம் அழகிய பொருத்தம் இலியை கண்டீரே
உருவு கரிதாய் முகம் சேய்தாய் உதய பருப்பதத்தின் மேல் – நாலாயி:642/2,3
கருத்தை பிழைத்து நின்ற அ கரு மா முகிலை கண்டீரே
அருத்தி தாரா கணங்களால் ஆர பெருகு வானம் போல் – நாலாயி:643/2,3
அளி நன்கு உடைய திருமாலை ஆழியானை கண்டீரே
களி வண்டு எங்கும் கலந்தால் போல் கமழ் பூம் குழல்கள் தடம் தோள் மேல் – நாலாயி:644/2,3
வீட்டை பண்ணி விளையாடும் விமலன்-தன்னை கண்டீரே
காட்டை நாடி தேனுகனும் களிறும் புள்ளும் உடன் மடிய – நாலாயி:645/2,3

மேல்

கண்டு (138)

மண் எல்லாம் கண்டு என் மனத்துள்ளே அஞ்சி மதுசூதனே என்று இருந்தேன் – நாலாயி:144/2
பேய்ச்சி முலை உண்ண கண்டு பின்னையும் நில்லாது என் நெஞ்சம் – நாலாயி:154/1
கள்ள அசுரன் வருவானை தான் கண்டு
புள் இது என்று பொதுக்கோ வாய் கீண்டிட்ட – நாலாயி:165/2,3
மன்னன்-தன் தேவிமார் கண்டு மகிழ்வு எய்த – நாலாயி:170/1
கண்டு நான் உன்னை உகக்க கருமுகைப்பூ சூட்ட வாராய் – நாலாயி:190/4
கண்டு எதிரே சென்று எடுத்துக்கொள்ள கண்ணபிரான் கற்ற கல்வி தானே – நாலாயி:205/4
பேர்த்து அவர் கண்டு பிடிக்க பிடியுண்டு – நாலாயி:217/2
கற்று இனம் மேய்த்து வர கண்டு உகந்து அவள் கற்பித்த மாற்றம் எல்லாம் – நாலாயி:253/2
குழல்களும் கீதமும் ஆகி எங்கும் கோவிந்தன் வருகின்ற கூட்டம் கண்டு
மழை-கொலோ வருகின்றது என்று சொல்லி மங்கைமார் சாலக வாசல் பற்றி – நாலாயி:254/2,3
அருகே நின்றாள் என் பெண் நோக்கி கண்டாள் அது கண்டு இ ஊர் ஒன்று புணர்க்கின்றதே – நாலாயி:256/4
கன்றுகள் மேய்த்து தன் தோழரோடு கலந்து உடன் வருவானை தெருவில் கண்டு
என்றும் இவனை ஒப்பாரை நங்காய் கண்டறியேன் ஏடி வந்து காணாய் – நாலாயி:257/2,3
ஆலித்து வருகின்ற ஆய பிள்ளை அழகு கண்டு என் மகள் அயர்க்கின்றதே – நாலாயி:260/4
அலங்காரத்தால் வரும் ஆய பிள்ளை அழகு கண்டு என் மகள் ஆசைப்பட்டு – நாலாயி:262/3
கண்ணன் காலி பின்னே எழுந்தருள கண்டு இள ஆய் கன்னிமார் காமுற்ற – நாலாயி:263/2
மருமகளை கண்டு உகந்து மணாட்டு புறம் செய்யும்-கொலோ – நாலாயி:300/4
என் வில் வலி கண்டு போ என்று எதிர்வந்தான் – நாலாயி:308/1
மிக்க பெரும் சபை நடுவே வில் இறுத்தான் மோதிரம் கண்டு
ஒக்குமால் அடையாளம் அனுமான் என்று உச்சி மேல் – நாலாயி:326/2,3
வார் ஆரும் முலை மடவாள் வைதேவி-தனை கண்டு
சீர் ஆரும் திறல் அனுமன் தெரிந்து உரைத்த அடையாளம் – நாலாயி:327/1,2
தலைப்பெய்து குமுறி சலம் பொதி மேகம் சலசல பொழிந்திட கண்டு
மலை பெரும் குடையால் மறைத்தவன் மதுரை மால் புருடோத்தமன் வாழ்வு – நாலாயி:396/1,2
கண்டு மால் உறுவோங்களை கடைக்கண்களால் இட்டு வாதியேல் – நாலாயி:516/2
நிறம் திகழும் மாயோனை கண்டு என் கண்கள் நீர் மல்க என்று-கொலோ நிற்கும் நாளே – நாலாயி:653/4
மாலோனை கண்டு இன்ப கலவி எய்தி வல்வினையேன் என்று-கொலோ வாழும் நாளே – நாலாயி:654/4
போர் ஆழி அம்மானை கண்டு துள்ளி பூதலத்தில் என்று-கொலோ புரளும் நாளே – நாலாயி:655/4
இன்ப மிகு பெரும் குழுவு கண்டு யானும் இசைந்து உடனே என்று-கொலோ இருக்கும் நாளே – நாலாயி:656/4
கடல் விளங்கு கரு மேனி அம்மான்-தன்னை கண்ணார கண்டு உகக்கும் காதல்-தன்னால் – நாலாயி:657/2
தோய்த்த தண் தயிர் வெண்ணெய் பாலுடன் உண்டலும் உடன்று ஆய்ச்சி கண்டு
ஆர்த்த தோள் உடை எம்பிரான் என் அரங்கனுக்கு அடியார்களாய் – நாலாயி:661/1,2
கண்டு ஒல்லை நானும் கடைவன் என்று கள்ள விழியை விழித்து புக்கு – நாலாயி:699/2
பொன் ஒத்த ஆடை குக்கூடலிட்டு போகின்ற-போது நான் கண்டு நின்றேன் – நாலாயி:702/2
செய்ய உடையும் திருமுகமும் செங்கனி வாயும் குழலும் கண்டு
பொய் ஒரு நாள் பட்டதே அமையும் புள்ளுவம் பேசாதே போகு நம்பீ – நாலாயி:704/3,4
மன்னி அவளை புணர புக்கு மற்று என்னை கண்டு உழறா நெகிழ்ந்தாய் – நாலாயி:705/2
கண்டு வீடு இலாத காதல் இன்பம் நாளும் எய்துவீர் – நாலாயி:818/2
கண்டு நாணி வாணனுக்கு இரங்கினான் எம் மாயனே – நாலாயி:822/4
கத்திரபந்தும் அன்றே பராங்கதி கண்டு கொண்டான் – நாலாயி:875/2
கரும்பினை கண்டு கொண்டு என் கண்ணினை களிக்குமாறே – நாலாயி:888/4
கடல் நிற கடவுள் எந்தை அரவு_அணை துயிலுமா கண்டு
உடல் எனக்கு உருகுமாலோ என் செய்கேன் உலகத்தீரே – நாலாயி:890/3,4
கானிடை உருவை சுடு சரம் துரந்து கண்டு முன் கொடும் தொழில் உரவோன் – நாலாயி:979/1
பிறவியே கெடுப்பான் அது கண்டு என் நெஞ்சம் என்பாய் – நாலாயி:1049/2
கொண்டு போய் இடவும் அது கண்டு என் நெஞ்சம் என்பாய் – நாலாயி:1050/2
நெருக்குவார் அலக்கண்-அது கண்டு என் நெஞ்சம் என்பாய் – நாலாயி:1054/2
காண்டாவனம் என்பது ஓர் காடு அமரர்க்கு அரையன்னது கண்டு அவன் நிற்க முனே – நாலாயி:1079/1
உறி ஆர்ந்த நறு வெண்ணெய் ஒளியால் சென்று அங்கு உண்டானை கண்டு ஆய்ச்சி உரலோடு ஆர்க்க – நாலாயி:1143/1
கை இலங்கு வேல் கலியன் கண்டு உரைத்த தமிழ் மாலை – நாலாயி:1207/3
உம்பரும் இ ஏழ்_உலகும் ஏழ் கடலும் எல்லாம் உண்ட பிரான் அண்டர்கள் முன் கண்டு மகிழ்வு எய்த – நாலாயி:1240/1
மறை பெரும் பொருளை வானவர் கோனை கண்டு நான் வாழ்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1269/4
தான் போலும் ஏன்று எழுந்தான் தரணியாளன் அது கண்டு தரித்திருப்பான் அரக்கர்-தங்கள் – நாலாயி:1283/1
காதல் என் மகன் புகல் இடம் காணேன் கண்டு நீ தருவாய் எனக்கு என்று – நாலாயி:1424/2
கண்ணார கண்டு உருகி கையார தொழுவாரை கருதும்-காலே – நாலாயி:1585/4
பண்டு இவரை கண்டு அறிவது எ ஊரில் யாம் என்றே பயில்கின்றாளால் – நாலாயி:1656/3
கண்டு தான் கண்ணபுரம் தொழ போயினாள் – நாலாயி:1665/2
காமரு சீர் கலிகன்றி கண்டு உரைத்த தமிழ் மாலை – நாலாயி:1677/3
கண்டு வணங்கும் கண்ணபுரத்து எம்பெருமான் – நாலாயி:1680/3
மின்னை வேங்கடத்து உச்சியில் கண்டு போய் – நாலாயி:1849/2
மாலை ஆலியில் கண்டு மகிழ்ந்து போய் – நாலாயி:1850/3
நடலை தீர்த்தவனை நறையூர் கண்டு என் – நாலாயி:1852/2
தேனை நீள் வயல் சேறையில் கண்டு போய் – நாலாயி:1853/2
மாந்து அழுந்தையில் கண்டு மகிழ்ந்து போய் – நாலாயி:1854/2
கொம்பு உலாம் பொழில் கோட்டியூர் கண்டு போய் – நாலாயி:1856/3
தாழம் இன்றி முந்நீரை அஞ்ஞான்று தகைந்ததே கண்டு வஞ்சி நுண் மருங்குல் – நாலாயி:1864/1
தங்கும் ஊர் அண்டமே கண்டு கொள்-மின் சாற்றினோம் தடம் பொங்கத்தம் பொங்கோ – நாலாயி:1867/4
காலன் ஆகி வந்தவா கண்டு அஞ்சி கரு முகில் போல் – நாலாயி:1870/2
கதியினை கஞ்சன் மாள கண்டு முன் அண்டம் ஆளும் – நாலாயி:2032/2
விதியினை கண்டு கொண்ட தொண்டனேன் விடுகிலேனே – நாலாயி:2032/4
பூ கெழு வண்ணனாரை போதர கனவில் கண்டு
வாக்கினால் கருமம்-தன்னால் மனத்தினால் சிரத்தை-தன்னால் – நாலாயி:2035/2,3
கண்டு தான் கவலை தீர்ப்பான் ஆவதே பணியாய் எந்தாய் – நாலாயி:2042/2
அழுதேன் அரவு_அணை மேல் கண்டு தொழுதேன் – நாலாயி:2097/2
விரலோடு வாய் தோய்ந்த வெண்ணெய் கண்டு ஆய்ச்சி – நாலாயி:2105/1
மீன் வீழ கண்டு அஞ்சும் வேங்கடமே மேல் அசுரர் – நாலாயி:2121/3
கோன் வீழ கண்டு உகந்தான் குன்று – நாலாயி:2121/4
படி கண்டு அறிதியே பாம்பு_அணையினான் புள் – நாலாயி:2166/1
கொடி கண்டு அறிதியே கூறாய் வடிவில் – நாலாயி:2166/2
அன்று அது கண்டு அஞ்சாத ஆய்ச்சி உனக்கு இரங்கி – நாலாயி:2190/1
படி கோலம் கண்டு அகலாள் பல் நாள் அடிக்கோலி – நாலாயி:2263/2
திரு கண்டு கொண்ட திருமாலே உன்னை – நாலாயி:2283/3
பார்த்த கடுவன் சுனை நீர் நிழல் கண்டு
பேர்த்து ஓர் கடுவன் என பேர்ந்து கார்த்த – நாலாயி:2349/1,2
கண்டு வணங்கும் களிறு – நாலாயி:2351/4
கண்டு கொள்கிற்குமாறு – நாலாயி:2407/4
எ வினையும் மாயுமால் கண்டு – நாலாயி:2458/4
கண்டு வணங்கினார்க்கு என்னாம்-கொல் காமன் உடல் – நாலாயி:2459/1
கண்டு இறைஞ்சி வாழ்வார் கலந்த வினை கெடுத்து – நாலாயி:2470/3
நிழல் போல்வனர் கண்டு நிற்கும்-கொல் மீளும்-கொல் தண் அம் துழாய் – நாலாயி:2480/2
என்றும் புன் வாடை இது கண்டு அறிதும் இவ்வாறு வெம்மை – நாலாயி:2518/1
அலை கண்டு கொண்ட அமுதம் கொள்ளாது கடல் பரதர் – நாலாயி:2528/2
ஊழிகளாய் உலகு ஏழும் உண்டான் என்றிலம் பழம் கண்டு
ஆழி களாம்பழம் வண்ணம் என்றேற்கு அஃதே கொண்டு அன்னை – நாலாயி:2548/1,2
கழிவதும் கண்டு கண்டு எள்கல் அல்லால் இமையோர்கள் குழாம் – நாலாயி:2574/2
கழிவதும் கண்டு கண்டு எள்கல் அல்லால் இமையோர்கள் குழாம் – நாலாயி:2574/2
தொழுவதும் சூழ்வதும் செய் தொல்லை மாலை கண்ணார கண்டு
கழிவது ஓர் காதல் உற்றார்க்கும் உண்டோ கண்கள் துஞ்சுதலே – நாலாயி:2574/3,4
ஆர்ஆர் என சொல்லி ஆடும் அது கண்டு
ஏர் ஆர் இள முலையார் அன்னையரும் எல்லாரும் – நாலாயி:2678/1,2
தீரா உடம்பொடு பேதுறுவேன் கண்டு இரங்கி – நாலாயி:2679/1
வாராது மாமை அது கண்டு மற்று ஆங்கே – நாலாயி:2681/2
ஓராதவன் போல் கிடந்தானை கண்டு அவளும் – நாலாயி:2686/2
கல் நவில் தோள் காளையை கண்டு ஆங்கு கைதொழுது – நாலாயி:2784/3
எய்த்து ஒழிந்தேன் முனை நாள்கள் எல்லாம் இன்று கண்டு உயர்ந்தேன் – நாலாயி:2814/2
ஈட்டங்கள்-தன்னை என் நாட்டங்கள் கண்டு இன்பம் எய்திடவே – நாலாயி:2819/4
கடல் கொண்ட ஒண் பொருள் கண்டு அளிப்ப பின்னும் காசினியோர் – நாலாயி:2826/2
அடி கண்டு கொண்டு உகந்து என்னையும் ஆள் அவர்க்கு ஆக்கினரே – நாலாயி:2827/4
அந்தம் உற்று ஆழ்ந்தது கண்டு அவை என்தனக்கு அன்று அருளால் – நாலாயி:2859/2
கார் கொண்ட வண்மை இராமாநுச இது கண்டு கொள்ளே – நாலாயி:2873/4
அடங்க கண்டு ஈசன் – நாலாயி:2916/2
என் நீர்மை கண்டு இரங்கி இது தகாது என்னாத – நாலாயி:2935/1
பலபல கண்டு உண்டு கேட்டு உற்று மோந்து இன்பம் – நாலாயி:3058/3
சேர்த்தி அவையே சிவன் முடி மேல் தான் கண்டு
பார்த்தன் தெளிந்து ஒழிந்த பைம் துழாயான் பெருமை – நாலாயி:3093/2,3
சென்றுசென்று ஆகிலும் கண்டு சன்மம் கழிப்பான் எண்ணி – நாலாயி:3218/2
உணங்கல் கெட கழுதை உதடு ஆட்டம் கண்டு என் பயன் – நாலாயி:3292/3
தக்க ஞான கண்களாலே கண்டு தழுவுவனே – நாலாயி:3306/4
கண்டு ஆற்றேன் உலகு இயற்கை கடல்_வண்ணா அடியேனை – நாலாயி:3321/3
கண்டு கேட்டு உற்று மோந்து உண்டு உழலும் ஐங்கருவி – நாலாயி:3328/1
கண்ட சதிர் கண்டு ஒழிந்தேன் அடைந்தேன் உன் திருவடியே – நாலாயி:3328/4
முறை முறை யாக்கை புகல் ஒழிய கண்டு கொண்டு ஒழிந்தேன் – நாலாயி:3346/2
கலை கொள் அகல் அல்குல் தோழீ நம் கண்களால் கண்டு
தலையில் வணங்கவும் ஆம்-கொலோ தையலார் முன்பே – நாலாயி:3369/3,4
கழல் வளை பூரிப்ப யாம் கண்டு கைதொழ கூடும்-கொலோ – நாலாயி:3437/1
கை கொள் சக்கரத்து என் கனி வாய் பெருமானை கண்டு
கைகள் கூப்பி சொல்லீர் வினையாட்டியேன் காதன்மையே – நாலாயி:3451/3,4
நாதன் ஞாலம் எல்லாம் உண்ட நம் பெருமானை கண்டு
பாதம் கைதொழுது பணியீர் அடியேன் திறமே – நாலாயி:3452/3,4
கறங்கு சக்கர கை கனி வாய் பெருமானை கண்டு
இறங்கி நீர் தொழுது பணியீர் அடியேன் இடரே – நாலாயி:3453/3,4
கடலின் மேனி பிரான் கண்ணனை நெடுமாலை கண்டு
உடலம் நைந்து ஒருத்தி உருகும் என்று உணர்த்து-மினே – நாலாயி:3454/3,4
புணர்த்த பூம் தண் துழாய் முடி நம் பெருமானை கண்டு
புணர்த்த கையினராய் அடியேனுக்கும் போற்று-மினே – நாலாயி:3455/3,4
ஆற்றல் ஆழி அங்கை அமரர் பெருமானை கண்டு
மாற்றம் கொண்டருளீர் மையல் தீர்வது ஒரு வண்ணமே – நாலாயி:3456/3,4
திருந்த கண்டு எனக்கு ஒன்று உரையாய் ஒண் சிறு பூவாய் – நாலாயி:3458/1
கடிய மாயன்-தன்னை கண்ணனை நெடுமாலை கண்டு
கொடிய வல்வினையேன் திறம் கூறு-மின் வேறுகொண்டே – நாலாயி:3459/3,4
தகவு செய்திலை எங்கள் சிற்றிலும் யாம் அடு சிறு சோறும் கண்டு நின் – நாலாயி:3470/3
பூ இயல் பொழிலும் தடமும் அவன் கோயிலும் கண்டு
ஆவி உள் குளிர எங்ஙனே உகக்கும்-கொல் இன்றே – நாலாயி:3521/3,4
சென்று தன் திருமால் திருக்கண்ணும் செ வாயும் கண்டு
நின்று நின்று நையும் நெடும் கண்கள் பனி மல்கவே – நாலாயி:3522/3,4
கை அமர் சக்கரத்து என் கனிவாய் பெருமானை கண்டு
மெய் அமர் காதல் சொல்லி கிளிகாள் விரைந்து ஓடிவந்தே – நாலாயி:3529/3,4
மா மது வார் தண் துழாய் முடி வானவர்_கோனை கண்டு
யாம் இதுவோ தக்கவாறு என்ன வேண்டும் கண்டீர் நுங்கட்கே – நாலாயி:3531/3,4
எங்கு சென்றாகிலும் கண்டு இதுவோ தக்கவாறு என்-மினே – நாலாயி:3532/4
மாசு_அறு நீல சுடர் முடி வானவர் கோனை கண்டு
ஏசு அறும் நும்மை அல்லால் மறுநோக்கு இலள் பேர்த்து மற்றே – நாலாயி:3535/3,4
கார் திரள் மா முகில் போல் கண்ணன் விண்ணவர் கோனை கண்டு
வார்த்தைகள் கொண்டு அருளி உரையீர் வைகல் வந்திருந்தே – நாலாயி:3536/3,4
நண்ணி உனை நான் கண்டு உகந்து கூத்தாட – நாலாயி:3540/3
கண்டு பாட வல்லார் வினை போம் கங்குலும் பகலே – நாலாயி:3571/4
சங்கொடு சக்கரம் கண்டு உகந்தும் தாமரை கண்களுக்கு அற்று தீர்ந்தும் – நாலாயி:3585/2
உன்னுடை சோதி வெள்ளத்து அகம்-பால் உன்னை கண்டு கொண்டிட்டு – நாலாயி:3620/3
இங்கும் அங்கும் திருமால் அன்றி இன்மை கண்டு
அங்ஙனே வண் குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:3659/1,2
ஆடும் பறவை மிசை கண்டு கைதொழுது அன்றி அவன் உறையும் – நாலாயி:3662/2
கருத்தை உற வீற்றிருந்தான் கண்டு கொண்டே – நாலாயி:3737/4
நம்முடை அடியர் கவ்வை கண்டு உகந்து நாம் களித்து உளம் நலம் கூர – நாலாயி:3798/3
சுடர் பவள வாயனை கண்டு ஒரு நாள் ஓர் தூய் மாற்றம் – நாலாயி:3853/3
கண்டு களிப்ப கண்ணுள் நின்று அகலானே – நாலாயி:3974/4
வாழ் புகழ் நாரணன் தமரை கண்டு உகந்தே – நாலாயி:3979/4
நாரணன் தமரை கண்டு உகந்து நல் நீர் முகில் – நாலாயி:3980/1

மேல்

கண்டுகொண்டனை (1)

கொண்டானை கண்டுகொண்டனை நீயுமே – நாலாயி:3002/4

மேல்

கண்டுகொண்டு (29)

கரு மணியை கோமளத்தை கண்டுகொண்டு என் கண் இணைகள் என்று-கொலோ களிக்கும் நாளே – நாலாயி:647/4
மணி_வண்ணன் அம்மானை கண்டுகொண்டு என் மலர் சென்னி என்று-கொலோ வணங்கும் நாளே – நாலாயி:651/4
ஒளி மதி சேர் திருமுகமும் கண்டுகொண்டு என் உள்ளம் மிக என்று-கொலோ உருகும் நாளே – நாலாயி:652/4
தருதலும் உன்தன் தாதையை போலும் வடிவு கண்டுகொண்டு உள்ளம் உள் குளிர – நாலாயி:712/2
கண்டுகொண்டு என்னை காரிமாற பிரான் – நாலாயி:943/1
கார் அணி மேகம் நின்றது ஒப்பானை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1268/4
கடல்_நிற_வண்ணன் தன்னை நான் அடியேன் கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1270/4
உயர் மணி மகுடம் சூடி நின்றானை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1271/4
காமனை பயந்தான்-தன்னை நான் அடியேன் கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1272/4
அல்லி மா மலராள் தன்னொடும் அடியேன் கண்டுகொண்டு அல்லல் தீர்ந்தேனே – நாலாயி:1273/4
அஞ்சன குன்றம் நின்றது ஒப்பானை கண்டுகொண்டு அல்லல் தீர்ந்தேனே – நாலாயி:1274/4
கனியே உன்னை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1553/4
கதியே உன்னை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1554/4
தேவாதிதேவனை யான் கண்டுகொண்டு திளைத்தேனே – நாலாயி:1599/4
நின்றானை அடியேன் கண்டுகொண்டு நிறைந்தேனே – நாலாயி:1601/4
கரியானை அடியேன் கண்டுகொண்டு களித்தேனே – நாலாயி:1603/4
கரு ஆர் கற்பகத்தை கண்டுகொண்டு களித்தேனே – நாலாயி:1604/4
கலை ஆர் சொற்பொருளை கண்டுகொண்டு களித்தேனே – நாலாயி:1605/4
கார் ஆர் கரு முகிலை கண்டுகொண்டு களித்தேனே – நாலாயி:1606/4
கண்டான் கண்டுகொண்டு உகந்த கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1698/4
கண் ஆர கண்டுகொண்டு களிக்கின்றது இங்கு என்று-கொலோ – நாலாயி:1736/4
கரும்பினை கண்டுகொண்டு என் கண் இணை களிக்குமாறே – நாலாயி:2044/4
கலை பல் ஞானத்து என் கண்ணனை கண்டுகொண்டு
நிலை பெற்று என் நெஞ்சம் பெற்றது நீடு உயிரே – நாலாயி:3141/3,4
கண்டுகொண்டு என் கைகள் ஆர நின் திருப்பாதங்கள் மேல் – நாலாயி:3304/1
கள்ள மனம் தவிர்ந்தே உன்னை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேன் – நாலாயி:3343/3
சீர் கண்டுகொண்டு திருந்து நல் இன் கவி – நாலாயி:3653/1
இருந்தான் கண்டுகொண்டு எனது ஏழை நெஞ்சு ஆளும் – நாலாயி:3738/1
கண்டுகொண்டு என் கண் இணை ஆர களித்து – நாலாயி:3822/1
தாள் கண்டுகொண்டு என் தலை மேல் புனைந்தேனே – நாலாயி:3926/4

மேல்

கண்டுகொண்டே (1)

நறும் துழாயின் கண்ணி அம்மா நான் உன்னை கண்டுகொண்டே – நாலாயி:3303/4

மேல்

கண்டுகொண்டேன் (17)

புக்கினில் புக்கு உன்னை கண்டுகொண்டேன் இனி போக விடுவதுண்டோ – நாலாயி:453/2
இன்று வந்து இங்கு உன்னை கண்டுகொண்டேன் இனி போகவிடுவதுண்டே – நாலாயி:461/2
நாடினேன் நாடி நான் கண்டுகொண்டேன் நாராயணா என்னும் நாமம் – நாலாயி:948/4
நாவினால் உய்ய நான் கண்டுகொண்டேன் நாராயணா என்னும் நாமம் – நாலாயி:949/4
நாமம் நான் உய்ய நான் கண்டுகொண்டேன் நாராயணா என்னும் நாமம் – நாலாயி:950/4
நன்று நான் உய்ய நான் கண்டுகொண்டேன் நாராயணா என்னும் நாமம் – நாலாயி:951/4
நம்பிகாள் உய்ய நான் கண்டுகொண்டேன் நாராயணா என்னும் நாமம் – நாலாயி:953/4
நலம் தரும் சொல்லை நான் கண்டுகொண்டேன் நாராயணா என்னும் நாமம் – நாலாயி:956/4
கடும் பரி மேல் கற்கியை நான் கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1090/4
காத்தானை எம்மானை கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1091/4
காய்ந்தானை எம்மானை கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1092/4
கடந்தானை எம்மானை கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1093/4
காணாது திரிதருவேன் கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1094/4
கண்ணானை கண் ஆர கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1095/4
கண்டானை தொண்டனேன் கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1096/4
கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேன் என்று காதலால் கலிகன்றி உரைசெய்த – நாலாயி:1647/1
கண்டுகொண்டேன் எம் இராமாநுசன் தன்னை காண்டலுமே – நாலாயி:2874/1

மேல்

கண்டுகொண்டேனே (22)

கனியை காதல்செய்து என் உள்ளம் கொண்ட கள்வனை இன்று கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1575/4
அம் கமல_கண்ணனை அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1598/4
அஞ்சன_குன்றம்-தன்னை அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1602/4
கரும்பினை கனியை சென்று நாடி கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1638/4
கன்னலை கரும்பினிடை தேறலை கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1639/4
கங்குலை பகலை சென்று நாடி கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1640/4
காசினை மணியை சென்று நாடி கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1641/4
காற்றினை புனலை சென்று நாடி கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1642/4
கற்பினை கழுநீர் மலரும் வயல் கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1643/4
கருத்தனை களி வண்டு அறையும் பொழில் கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1644/4
கஞ்சனை துஞ்ச வஞ்சித்த வஞ்சனை கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1645/4
கண்ணினை கண்கள் ஆரளவும் நின்று கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1646/4
கான் ஆர் புறவின் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1718/4
கலங்கல் முந்நீர் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1719/4
கார் ஆர் புறவின் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1720/4
களம் செய் புறவின் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1721/4
கழுநீர் மலரும் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1722/4
கடி ஆர் புறவின் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1723/4
கைதை வேலி கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1724/4
கற்ற மறையோர் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1725/4
கவரி வீசும் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1726/4
கரு ஆகிய கண்ணனை கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:3821/4

மேல்

கண்டுகொள் (4)

கண்டுகொள் கண்டாய் கட_வண்ணா யான் உன்னை – நாலாயி:2407/3
ஆள் பார்த்து உழிதருவாய் கண்டுகொள் என்றும் நின் – நாலாயி:2441/1
நீ கண்டுகொள் என்று வீடும் தரும் நின்றுநின்றே – நாலாயி:3217/4
கறந்த பாலுள் நெய்யே போல் இவற்றுள் எங்கும் கண்டுகொள்
இறந்து நின்ற பெரு மாயா உன்னை எங்கே காண்கேனே – நாலாயி:3724/3,4

மேல்

கண்டுகொள்-மின் (3)

நாயகன் அவனே கபால நல் மோக்கத்து கண்டுகொள்-மின்
தேச மா மதிள் சூழ்ந்து அழகு ஆய திருக்குருகூர் அதனுள் – நாலாயி:3333/2,3
கலியும் கெடும் கண்டுகொள்-மின் கடல்_வண்ணன் பூதங்கள் மண் மேல் – நாலாயி:3352/3
காலம் இளைக்கில் அல்லால் வினையேன் நான் இளைக்கின்றிலன் கண்டுகொள்-மின்
ஞாலம் அறிய பழி சுமந்தேன் நல் நுதலீர் இனி நாணி தான் என் – நாலாயி:3684/1,2

மேல்

கண்டுகொள்-மின்கள் (1)

கண்ணன் இன் அருளே கண்டுகொள்-மின்கள் கைதவமே – நாலாயி:3476/4

மேல்

கண்டுகொள்வனே (1)

காலமே உன்னை எ நாள் கண்டுகொள்வனே – நாலாயி:3205/4

மேல்

கண்டுகோடற்கு (1)

கண்டுகோடற்கு அரிய பெருமான் என்னை ஆள்வான் ஊர் – நாலாயி:3474/3

மேல்

கண்டுபோ (1)

வா போகு வா இன்னம் வந்து ஒருகால் கண்டுபோ மலராள் கூந்தல் – நாலாயி:733/1

மேல்

கண்டும் (10)

ஒன்றி நின்று வாழ்தல் இன்மை கண்டும் நீசர் என்-கொலோ – நாலாயி:817/2
எங்கள் மால் இறைவன் ஈசன் கிடந்தது ஓர் கிடக்கை கண்டும்
எங்ஙனம் மறந்து வாழ்கேன் ஏழையேன் ஏழையேனே – நாலாயி:894/3,4
கள்வனார் கிடந்தவாறும் கமல நன் முகமும் கண்டும்
உள்ளமே வலியை போலும் ஒருவன் என்று உணர மாட்டாய் – நாலாயி:895/2,3
முற்று ஆரா வன முலையாள் பாவை மாயன் மொய் அகலத்துள் இருப்பாள் அஃதும் கண்டும்
அற்றாள் தன் நிறை அழிந்தாள் ஆவிக்கின்றாள் அணி அரங்கம் ஆடுதுமோ தோழீ என்னும் – நாலாயி:2070/1,2
அ வண்ணத்து அவர் நிலைமை கண்டும் தோழீ அவரை நாம் தேவர் என்று அஞ்சினோமே – நாலாயி:2072/4
கண்டும் அறிவதும் கேட்பதும் யாம் இலம் காள_வண்ண – நாலாயி:2526/2
திருமால் திருக்கை திருச்சக்கரம் ஒக்கும் அன்ன கண்டும்
திருமால் உருவோடு அவன் சின்னமே பிதற்றா நிற்பது ஓர் – நாலாயி:2565/2,3
மாலை வெய்யோன் பட வையகம் பாவுவர் அன்ன கண்டும்
காலை நல் ஞான துறை படிந்து ஆடி கண் போது செய்து – நாலாயி:2570/2,3
கரந்து உமிழ்ந்து கடந்து இடந்தது கண்டும் தெளியகில்லீர் – நாலாயி:3332/2
கண்டும் தெளிந்தும் கற்றார் கண்ணற்கு ஆள் அன்றி ஆவரோ – நாலாயி:3611/1

மேல்

கண்டுமே (1)

கோட்டு அங்கை வாமனனாய் செய்த கூத்துக்கள் கண்டுமே – நாலாயி:3610/4

மேல்

கண்டே (7)

கண்ணுற்றவளை நீ கண்ணாலிட்டு கை விளிக்கின்றதும் கண்டே நின்றேன் – நாலாயி:702/3
காலை எழுந்து கடைந்த இ மோர் விற்க போகின்றேன் கண்டே போனேன் – நாலாயி:1909/1
ஈட்டிய சீலத்து இராமாநுசன் தன் இயல்வு கண்டே – நாலாயி:2844/4
செரு ஒண் சக்கரம் சங்கு அடையாளம் திருந்த கண்டே – நாலாயி:3457/4
செப்பமே செய்து திரிகின்ற சீர் கண்டே – நாலாயி:3652/4
கண் ஆர களிக்கின்றது இங்கு என்று-கொல் கண்டே – நாலாயி:3862/4
கண்டே களிக்கின்றது இங்கு என்று-கொல் கண்கள் – நாலாயி:3863/1

மேல்

கண்டேன் (42)

பற்றி நின்று ஆயர் கடைத்தலையே பாடவும் ஆட கண்டேன் அன்றி பின் – நாலாயி:258/2
தோரணம் நாட்ட கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:556/4
காளை புகுத கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:557/4
அந்தரி சூட்ட கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:558/4
காப்பு நாண் கட்ட கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:559/4
அதிர புகுத கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:560/4
கைத்தலம் பற்ற கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:561/4
தீ வலம் செய்ய கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:562/4
அம்மி மிதிக்க கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:563/4
பொரி முகந்து அட்ட கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:564/4
மஞ்சனமாட்ட கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:565/4
செஞ்சாலி விளை வயலுள் திகழ்ந்து தோன்றும் திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் நானே – நாலாயி:1138/4
சிந்தனை செய்து இரு பொழுதும் ஒன்றும் செல்வ திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் நானே – நாலாயி:1139/4
செழும் தட நீர் கமலம் தீவிகை போல் காட்டும் திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் நானே – நாலாயி:1140/4
தீம் கரும்பு கண்வளரும் கழனி சூழ்ந்த திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் நானே – நாலாயி:1141/4
சிறை அணைந்த பொழில் அணைந்த தென்றல் வீசும் திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் நானே – நாலாயி:1142/4
செறி ஆர்ந்த மணி மாடம் திகழ்ந்து தோன்றும் திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் நானே – நாலாயி:1143/4
செருந்தி மிக மொட்டு அலர்த்தும் தேன் கொள் சோலை திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் நானே – நாலாயி:1144/4
சீர் ஏறு மறையாளர் நிறைந்த செல்வ திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் நானே – நாலாயி:1145/4
தீ வடிவின் சிவன் அயனே போல்வார் மன்னு திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் நானே – நாலாயி:1146/4
சீர் அணங்கு மறையாளர் நிறைந்த செல்வ திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் என்று – நாலாயி:1147/2
கனவில் கண்டேன் இன்று கண்டமையால் என் கண் இணைகள் களிப்ப களித்தேனே – நாலாயி:1568/4
கண்டேன் நான் கலியுகத்ததன் தன்மை கருமம் ஆவதும் என்தனக்கு அறிந்தேன் – நாலாயி:1612/3
தொண்டீர் உய்யும் வகை கண்டேன் துளங்கா அரக்கர் துளங்க முன் – நாலாயி:1698/1
கை வளையும் மேகலையும் காணேன் கண்டேன் கன மகர குழை இரண்டும் நான்கு தோளும் – நாலாயி:2073/3
கரு அரங்கத்துள் கிடந்து கைதொழுதேன் கண்டேன்
திருவரங்கம் மேயான் திசை – நாலாயி:2087/3,4
கண்டேன் திருமேனி யான் கனவில் ஆங்கு அவன் கை – நாலாயி:2248/1
கண்டேன் கனலும் சுடர் ஆழி கண்டேன் – நாலாயி:2248/2
கண்டேன் கனலும் சுடர் ஆழி கண்டேன்
உறு நோய் வினை இரண்டும் ஓட்டுவித்து பின்னும் – நாலாயி:2248/2,3
பகல் கண்டேன் நாரணனை கண்டேன் கனவில் – நாலாயி:2262/1
பகல் கண்டேன் நாரணனை கண்டேன் கனவில் – நாலாயி:2262/1
மிக கண்டேன் மீண்டு அவனை மெய்யே மிக கண்டேன் – நாலாயி:2262/2
மிக கண்டேன் மீண்டு அவனை மெய்யே மிக கண்டேன்
ஊன் திகழும் நேமி ஒளி திகழும் சேவடியான் – நாலாயி:2262/2,3
கரு கோட்டியுள் கிடந்து கைதொழுதேன் கண்டேன்
திருக்கோட்டி எந்தை திறம் – நாலாயி:2268/3,4
திரு கண்டேன் பொன் மேனி கண்டேன் திகழும் – நாலாயி:2282/1
திரு கண்டேன் பொன் மேனி கண்டேன் திகழும் – நாலாயி:2282/1
அருக்கன் அணி நிறமும் கண்டேன் செரு கிளரும் – நாலாயி:2282/2
பொன் ஆழி கண்டேன் புரி சங்கம் கை கண்டேன் – நாலாயி:2282/3
பொன் ஆழி கண்டேன் புரி சங்கம் கை கண்டேன்
என் ஆழி வண்ணன்-பால் இன்று – நாலாயி:2282/3,4
இன்றே கழல் கண்டேன் ஏழ் பிறப்பும் யான் அறுத்தேன் – நாலாயி:2283/1
ஏர் ஆர் கோலம் திகழ கிடந்தாய் கண்டேன் எம்மானே – நாலாயி:3418/4
கண்டேன் கமல மலர் பாதம் காண்டலுமே – நாலாயி:3932/1

மேல்

கண்டேனுக்கு (1)

கண்டேனுக்கு இது காணீர் என் நெஞ்சும் கண் இணையும் களிக்கும் ஆறே – நாலாயி:1583/4

மேல்

கண்டேனே (25)

சிற்றவை பணியால் முடி துறந்தானை திருவல்லிக்கேணி கண்டேனே – நாலாயி:1068/4
மாதர்கள் வாழும் மாட மா மயிலை திருவல்லிக்கேணி கண்டேனே – நாலாயி:1069/4
அம் சுவை அமுதம் அன்று அளித்தானை திருவல்லிக்கேணி கண்டேனே – நாலாயி:1070/4
அந்தம் இல் வரையால் மழை தடுத்தானை திருவல்லிக்கேணி கண்டேனே – நாலாயி:1071/4
என் துணை எந்தை தந்தை தம்மானை திருவல்லிக்கேணி கண்டேனே – நாலாயி:1072/4
இந்திரன் சிறுவன் தேர் முன் நின்றானை திருவல்லிக்கேணி கண்டேனே – நாலாயி:1073/4
இரவியின் கதிர்கள் நுழைதல் செய்து அறியா திருவல்லிக்கேணி கண்டேனே – நாலாயி:1074/4
தெள்ளிய சிங்கம் ஆகிய தேவை திருவல்லிக்கேணி கண்டேனே – நாலாயி:1075/4
தேன் அமர் சோலை மாட மா மயிலை திருவல்லிக்கேணி கண்டேனே – நாலாயி:1076/4
நான் சென்று நாடி நறையூரில் கண்டேனே – நாலாயி:1518/4
நல் நீர் சூழ் நறையூரில் கண்டேனே – நாலாயி:1519/4
நாவாய் உளானை நறையூரில் கண்டேனே – நாலாயி:1520/4
நாள்-தோறும் நாடி நறையூரில் கண்டேனே – நாலாயி:1521/4
நல்லானை நாடி நறையூரில் கண்டேனே – நாலாயி:1522/4
நம்பனை நாடி நறையூரில் கண்டேனே – நாலாயி:1523/4
நட்டானை நாடி நறையூரில் கண்டேனே – நாலாயி:1524/4
நண்ணி நான் நாடி நறையூரில் கண்டேனே – நாலாயி:1525/4
நம் கோனை நாடி நறையூரில் கண்டேனே – நாலாயி:1526/4
கார் முகில் போல் வண்ணன் என் கண்ணனை நான் கண்டேனே – நாலாயி:3097/4
திரு உடை மன்னரை காணில் திருமாலை கண்டேனே என்னும் – நாலாயி:3271/1
கூட்டு அரிய திருவடிக்கள் கூட்டினை நான் கண்டேனே – நாலாயி:3327/4
கைதொழ இருந்தாய் அது நானும் கண்டேனே – நாலாயி:3411/4
செல்வம் மல்கு குடி திருவிண்ணகர் கண்டேனே – நாலாயி:3473/4
ஆரை இனிக்கொண்டு என் சாதிக்கின்றது என் நெஞ்சம் கண்டதுவே கண்டேனே – நாலாயி:3589/4
கனக்கொள் திண் மாட திருச்செங்குன்றூரில் திருச்சிற்றாறு அதனுள் கண்டேனே – நாலாயி:3709/4

மேல்

கண்டோம் (6)

வாழ கண்டோம் வந்து காண்-மின் தொண்டீர்காள் – நாலாயி:1800/1
மலிய புகுந்து இசை பாடி ஆடி உழிதர கண்டோம் – நாலாயி:3352/4
கண்டோம் கண்டோம் கண்டோம் கண்ணுக்கு இனியன கண்டோம் – நாலாயி:3353/1
கண்டோம் கண்டோம் கண்டோம் கண்ணுக்கு இனியன கண்டோம் – நாலாயி:3353/1
கண்டோம் கண்டோம் கண்டோம் கண்ணுக்கு இனியன கண்டோம் – நாலாயி:3353/1
கண்டோம் கண்டோம் கண்டோம் கண்ணுக்கு இனியன கண்டோம்
தொண்டீர் எல்லீரும் வாரீர் தொழுதுதொழுது நின்று ஆர்த்தும் – நாலாயி:3353/1,2

மேல்

கண்டோமே (9)

விட்டு கொண்டு விளையாட விருந்தாவனத்தே கண்டோமே – நாலாயி:637/4
மினுங்க நின்று விளையாட விருந்தாவனத்தே கண்டோமே – நாலாயி:638/4
மேலாப்பின் கீழ் வருவானை விருந்தாவனத்தே கண்டோமே – நாலாயி:639/4
வேர்த்து நின்று விளையாட விருந்தாவனத்தே கண்டோமே – நாலாயி:640/4
வீதி ஆர வருவானை விருந்தாவனத்தே கண்டோமே – நாலாயி:641/4
விரியும் கதிரே போல்வானை விருந்தாவனத்தே கண்டோமே – நாலாயி:642/4
விருத்தம் பெரிதாய் வருவானை விருந்தாவனத்தே கண்டோமே – நாலாயி:643/4
மிளிர நின்று விளையாட விருந்தாவனத்தே கண்டோமே – நாலாயி:644/4
வேட்டையாடி வருவானை விருந்தாவனத்தே கண்டோமே – நாலாயி:645/4

மேல்

கண்டோர் (1)

கலக்கம் இல்லா நல் தவ முனிவர் கரை கண்டோர்
துளக்கம் இல்லா வானவர் எல்லாம் தொழுவார்கள் – நாலாயி:3702/1,2

மேல்

கண்ண (22)

உள்ளம் சோர உகந்து எதிர் விம்மி உரோம கூபங்களாய் கண்ண நீர்கள் – நாலாயி:439/3
காலும் எழா கண்ண நீரும் நில்லா உடல் சோர்ந்து நடுங்கி குரல் – நாலாயி:457/1
அரக்க நில்லா கண்ண நீர்கள் அலமருகின்றவா பாராய் – நாலாயி:527/2
ஆறு போல் வரும் கண்ண நீர் கொண்டு அரங்கன் கோயில் திருமுற்றம் – நாலாயி:660/3
காரொடு ஒத்த மேனி நங்கள் கண்ண விண்ணின் நாதனே – நாலாயி:798/1
கண்ண நின்ன வண்ணம் அல்லது இல்லை எண்ணும் வண்ணமே – நாலாயி:856/4
உள் எலாம் உருகி குரல் தழுத்து ஒழிந்தேன் உடம்பு எலாம் கண்ண நீர் சோர – நாலாயி:952/3
கண்ண நின்-தனக்கும் குறிப்பு ஆகில் கற்கலாம் கவியின் பொருள் தானே – நாலாயி:1647/4
கரு வடிவில் செம் கண்ண வண்ணன் தன்னை கட்டுரையே யார் ஒருவர் காண்கிற்பாரே – நாலாயி:2054/4
மழை கண்ண நீர் திருமால் கொடியான் என்று வார்கின்றதே – நாலாயி:2529/4
காக்கும் இயல்வினன் கண்ண பெருமான் – நாலாயி:3028/1
குவளை ஒண் கண்ண நீர் கொண்டாள் வண்டு – நாலாயி:3046/2
கேழ் இல் ஒண் கண்ண நீர் கொண்டாள் கிளர் – நாலாயி:3051/2
எப்பொழுதும் கண்ண நீர் கொண்டு ஆவி துவர்ந்துதுவர்ந்து – நாலாயி:3301/3
வன் கள்வனேன் மனத்தை வலித்து கண்ண நீர் கரந்து – நாலாயி:3344/2
நீங்க நில்லா கண்ண நீர்கள் என்று அன்னையரும் முனிதிர் – நாலாயி:3388/1
மழை பெய்தால் ஒக்கும் கண்ண நீரினொடு அன்று-தொட்டும் மையாந்து இவள் – நாலாயி:3499/3
இரங்கி நாள்-தொறும் வாய் வெரீஇ இவள் கண்ண நீர்கள் அலமர – நாலாயி:3503/1
கசிந்த நெஞ்சினளாய் கண்ண நீர் துளும்ப செல்லும்-கொல் – நாலாயி:3524/2
கங்குலும் பகலும் கண் துயில் அறியாள் கண்ண நீர் கைகளால் இறைக்கும் – நாலாயி:3572/1
தன் உயிர் தாதை கண்ண பெருமான் புருவம் அவையே – நாலாயி:3630/3
காணுமாறு அருளாய் என்று என்றே கலங்கி கண்ண நீர் அலமர வினையேன் – நாலாயி:3672/1

மேல்

கண்ணது (2)

கோலமே தாமரை கண்ணது ஓர் அஞ்சன – நாலாயி:3205/1
பாவியேன் தன்னை அடுகின்ற கமல கண்ணது ஓர் பவள வாய் மணியே – நாலாயி:3671/3

மேல்

கண்ணபிரான் (13)

கண்ணபிரான் கற்ற கல்வி-தன்னை காக்ககில்லோம் உன் மகனை காவாய் – நாலாயி:202/2
கண்டு எதிரே சென்று எடுத்துக்கொள்ள கண்ணபிரான் கற்ற கல்வி தானே – நாலாயி:205/4
கண மா மயில்காள் கண்ணபிரான் திருக்கோலம் போன்று – நாலாயி:602/1
கார் தழைத்த திரு உருவன் கண்ணபிரான் விண்ணவர்_கோன் – நாலாயி:1534/3
அவையுள் தனிமுதல் எம்மான் கண்ணபிரான் என் அமுதம் – நாலாயி:2987/3
ஊழ்மையில் கண்ணபிரான் கழல் வாழ்த்து-மின் உன்னித்தே – நாலாயி:3294/4
ஐயோ கண்ணபிரான் அறையோ இனி போனாலே – நாலாயி:3341/4
கார்_வண்ணன் கண்ணபிரான் கமல தடம்_கண்ணன்-தன்னை – நாலாயி:3351/1
கற்கும் கல்வி எல்லாம் கரும் கடல்_வண்ணன் கண்ணபிரான் என்றே – நாலாயி:3498/3
கார்_வண்ணன் கார் கடல் ஞாலம் உண்ட கண்ணபிரான் வந்து வீற்றிருந்த – நாலாயி:3591/3
ஆழி அம் கண்ணபிரான் திருக்கண்கள்-கொலோ அறியேன் – நாலாயி:3627/2
திருவருள் மூழ்கி வைகலும் செழு நீர் நிற கண்ணபிரான்
திருவருள்களும் சேர்ந்தமைக்கு அடையாளம் திருந்த உள – நாலாயி:3764/1,2
பரவாள் இவள் நின்று இராப்பகல் பனி நீர் நிற கண்ணபிரான்
விரவு ஆர் இசை மறை வேதியர் ஒலி வேலையின் நின்று ஒலிப்ப – நாலாயி:3767/1,2

மேல்

கண்ணபிரான்-தன் (1)

வாய்க்கும் மணி நிற கண்ணபிரான்-தன் மலர் அடி போதுகளே – நாலாயி:3663/4

மேல்

கண்ணபிரான்-தன்னை (1)

இரைக்கும் கரும் கடல்_வண்ணன் கண்ணபிரான்-தன்னை
விரை கொள் பொழில் குருகூர் சடகோபன் சொன்ன – நாலாயி:3373/1,2

மேல்

கண்ணபிரானுக்கு (3)

உச்சியுள்ளே நிற்கும் தேவதேவற்கு கண்ணபிரானுக்கு
இச்சையுள் செல்ல உணர்த்தி வண் குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:2997/1,2
கையொடு கால் செய்ய கண்ணபிரானுக்கு என் – நாலாயி:3512/3
கனிந்த விளவுக்கு கன்று எறிந்த கண்ணபிரானுக்கு என் பெண்மை தோற்றேன் – நாலாயி:3587/2

மேல்

கண்ணபிரானே (1)

கை ஆர் சக்கர கண்ணபிரானே
ஐ ஆர் கண்டம் அடைக்கிலும் நின் கழல் – நாலாயி:3101/2,3

மேல்

கண்ணபிரானை (4)

கார் மலி மேனி நிறத்து கண்ணபிரானை உகந்து – நாலாயி:161/1
கற்றை துழாய் முடி கோல கண்ணபிரானை தொழுவார் – நாலாயி:2996/2
கண்ணபிரானை விண்ணோர் கருமாணிக்கத்தை அமுதை – நாலாயி:3345/1
என் உயிர் கண்ணபிரானை நீர் வர கூவுகிலீர் – நாலாயி:3825/3

மேல்

கண்ணபுர (1)

காட்டில் வேங்கடம் கண்ணபுர நகர் – நாலாயி:535/1

மேல்

கண்ணபுரத்தானை (3)

கொண்டல்_நிற_வண்ணன் கண்ணபுரத்தானை
தொண்டரோம் பாட நினைந்து ஊதாய் கோல் தும்பீ – நாலாயி:1687/3,4
கரு நீர் முகில்_வண்ணன் கண்ணபுரத்தானை
இரு நீர் இன் தமிழ் இன் இசை மாலைகள் கொண்டு தொண்டீர் – நாலாயி:1737/2,3
கண்ணனை கண்ணபுரத்தானை தென் நறையூர் – நாலாயி:2784/1

மேல்

கண்ணபுரத்து (40)

மன்னு குறுங்குடியாய் வெள்ளறையாய் மதில் சூழ் சோலைமலைக்கு அரசே கண்ணபுரத்து அமுதே – நாலாயி:71/3
கலை இலங்கு மொழியாளர் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1648/4
கரு வரை போல் நின்றானை கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1649/4
கன்னி மா மதிள் புடை சூழ் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1650/4
கார் வானம் நின்று அதிரும் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1651/4
கடி கமலம் கள் உகுக்கும் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1652/4
கார் ஆர் வயல் மருவும் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1653/4
கை வளர்க்கும் அழலாளர் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1654/4
கற்ற நூல் மறையாளர் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1655/4
கண்டவர்-தம் மனம் வழங்கும் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1656/4
கா வளரும் கடி பொழில் சூழ் கண்ணபுரத்து அம்மானை கலியன் சொன்ன – நாலாயி:1657/2
கார் மலி கண்ணபுரத்து எம் அடிகளை – நாலாயி:1667/1
கண்ணபுரத்து எம் பெருமான் கதிர் முடி மேல் – நாலாயி:1678/3
காதன்மை செய்யும் கண்ணபுரத்து எம்பெருமான் – நாலாயி:1679/3
கண்டு வணங்கும் கண்ணபுரத்து எம்பெருமான் – நாலாயி:1680/3
கார் மலி வண்ணன் கண்ணபுரத்து எம்பெருமான் – நாலாயி:1681/3
கார் ஆமை ஆன கண்ணபுரத்து எம்பெருமான் – நாலாயி:1682/3
காமன் தன் தாதை கண்ணபுரத்து எம் பெருமான் – நாலாயி:1684/3
காலன் கண்ணபுரத்து எம் பெருமான் கதிர் முடி மேல் – நாலாயி:1685/3
கரு மா முகில் தோய் நெடு மாட கண்ணபுரத்து எம் அடிகளை – நாலாயி:1707/1
கான் ஆர் புறவின் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1718/4
கலங்கல் முந்நீர் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1719/4
கார் ஆர் புறவின் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1720/4
களம் செய் புறவின் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1721/4
கழுநீர் மலரும் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1722/4
கடி ஆர் புறவின் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1723/4
கைதை வேலி கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1724/4
கற்ற மறையோர் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1725/4
கவரி வீசும் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1726/4
ஆனான் தன்னை கண்ணபுரத்து அடியன் கலியன் ஒலிசெய்த – நாலாயி:1727/3
கண்டானே கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1738/4
கருதேன் நான் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1739/4
கற்று நான் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1740/4
கண்ணாளா கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1741/4
கற்றார் சேர் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1742/4
காத்தி போல் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1743/4
கள்ளர் போல் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1744/4
காணேன் நான் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1745/4
காட்டினாய் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1746/4
கண்ட சீர் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானை – நாலாயி:1747/1

மேல்

கண்ணபுரம் (17)

துள்ளு நீர் கண்ணபுரம் தொழுதாள் இவள் – நாலாயி:1658/3
காணுமோ கண்ணபுரம் என்று காட்டினாள் – நாலாயி:1659/2
பெருகு சீர் கண்ணபுரம் என்று பேசினாள் – நாலாயி:1660/3
கண்ணன் ஊர் கண்ணபுரம் தொழும் கார் கடல்_வண்ணர் – நாலாயி:1661/3
கண்ணன் ஊர் கண்ணபுரம் தொழும் காரிகை – நாலாயி:1662/1
கண்டு தான் கண்ணபுரம் தொழ போயினாள் – நாலாயி:1665/2
கண்டான் கண்டுகொண்டு உகந்த கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1698/4
கரும் தாள் சிலை கைக்கொண்டான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1699/4
கல்வி சிலையால் காத்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1700/4
கல்லால் கடலை அடைத்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1701/4
காமன் பயந்தான் கருதும் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1702/4
கரும் தாள் களிறு ஒன்று ஒசித்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1703/4
கலை மா சிலையால் எய்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1704/4
காலால் சகடம் பாய்ந்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1705/4
கன்றால் விளங்காய் எறிந்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1706/4
மடை ஆர் நீலம் மல்கும் வயல் சூழ் கண்ணபுரம் ஒன்று – நாலாயி:1730/3
கண் ஆர் கண்ணபுரம் கடிகை கடி கமழும் – நாலாயி:1736/1

மேல்

கண்ணமங்கை (2)

கண்ணாளன் கண்ணமங்கை நகராளன் கழல் சூடி அவனை உள்ளத்து – நாலாயி:2008/3
கனியார் மனம் கண்ணமங்கை நின்றானை கலை பரவும் – நாலாயி:2807/2

மேல்

கண்ணமங்கையுள் (12)

கஞ்சனை காய்ந்தானை கண்ணமங்கையுள் நின்றானை – நாலாயி:1602/1
கரும்பினை கனியை சென்று நாடி கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1638/4
கன்னலை கரும்பினிடை தேறலை கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1639/4
கங்குலை பகலை சென்று நாடி கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1640/4
காசினை மணியை சென்று நாடி கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1641/4
காற்றினை புனலை சென்று நாடி கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1642/4
கற்பினை கழுநீர் மலரும் வயல் கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1643/4
கருத்தனை களி வண்டு அறையும் பொழில் கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1644/4
கஞ்சனை துஞ்ச வஞ்சித்த வஞ்சனை கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1645/4
கண்ணினை கண்கள் ஆரளவும் நின்று கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1646/4
கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேன் என்று காதலால் கலிகன்றி உரைசெய்த – நாலாயி:1647/1
கரு நெல் சூழ் கண்ணமங்கையுள் காண்டுமே – நாலாயி:1848/4

மேல்

கண்ணர் (2)

கால் தளையும் உடன் கழல வந்து தோன்றி கத நாகம் காத்து அளித்த கண்ணர் கண்டீர் – நாலாயி:1278/2
கார் ஆர் திண் விடை அடர்த்து வதுவை ஆண்ட கரு முகில் போல் திரு நிறத்து என் கண்ணர் கண்டீர் – நாலாயி:1281/2

மேல்

கண்ணவும் (1)

வாயவும் கண்ணவும் சிவப்ப மீதிட்டு – நாலாயி:2578/8

மேல்

கண்ணற்கு (3)

கோல செந்தாமரை_கண்ணற்கு என் கொங்கு அலர் – நாலாயி:3506/3
செம் கனி வாய் செய்ய தாமரை_கண்ணற்கு – நாலாயி:3507/2
கண்டும் தெளிந்தும் கற்றார் கண்ணற்கு ஆள் அன்றி ஆவரோ – நாலாயி:3611/1

மேல்

கண்ணறா (1)

கண்ணறா உன்னை என்னோ களைகணா கருதுமாறே – நாலாயி:915/4

மேல்

கண்ணன் (121)

கண்ணன் கேசவன் நம்பி பிறந்தினில் – நாலாயி:13/2
கண்ணன் முற்றம் கலந்து அளறு ஆயிற்றே – நாலாயி:13/4
என் கண்ணன் என்னை புறம்புல்குவான் எம்பிரான் என்னை புறம்புல்குவான் – நாலாயி:109/4
அம் கண்ணன் அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் அம்மனே அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் – நாலாயி:125/4
காயாமலர்_வண்ணன் கண்ணன் கரும் குழல் – நாலாயி:163/3
வருகையில் வாடிய பிள்ளை கண்ணன் மஞ்சளும் மேனியும் வடிவும் கண்டாள் – நாலாயி:256/3
கண்ணன் காலி பின்னே எழுந்தருள கண்டு இள ஆய் கன்னிமார் காமுற்ற – நாலாயி:263/2
செம் பெரும் தடம் கண்ணன் திரள் தோளன் தேவகி சிறுவன் தேவர்கள் சிங்கம் – நாலாயி:280/1
நடை ஒன்றும் செய்திலன் நங்காய் நந்தகோபன் மகன் கண்ணன்
இடை இருபாலும் வணங்க இளைத்துஇளைத்து என் மகள் ஏங்கி – நாலாயி:304/2,3
கருதி உரைப்பவர் கண்ணன் கழல் இணை காண்பார்களே – நாலாயி:348/4
செம் பெரும் தாமரை_கண்ணன் பேரிட்டு அழைத்த-கால் – நாலாயி:388/3
கண்ணன் என்னும் கரும் தெய்வம் காட்சி பழகி கிடப்பேனை – நாலாயி:627/1
சாய்த்து மா பிளந்த கை தலத்த கண்ணன் என்பரால் – நாலாயி:788/2
நெற்றி பெற்ற கண்ணன் விண்ணின் நாதனோடு போதின் மேல் – நாலாயி:838/1
தனி கிடந்து அரசு செய்யும் தாமரை_கண்ணன் எம்மான் – நாலாயி:889/2
சால நாளும் பள்ளி கொள்ளும் தாமரை கண்ணன் எண்ணில் – நாலாயி:1062/2
தார் மன்னு தாமரை_கண்ணன் இடம் தடம் மா மதிள் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி – நாலாயி:1129/2
கார் ஆர்ந்த திருமேனி கண்ணன் அமர்ந்து உறையும் இடம் – நாலாயி:1257/1
கங்கை போதர கால் நிமிர்த்தருளிய கண்ணன் வந்து உறை கோயில் – நாலாயி:1263/2
கவள யானை கொம்பு ஒசித்த கண்ணன் என்றும் காமரு சீர் – நாலாயி:1318/1
கண்ணன் என்றும் வானவர்கள் காதலித்து மலர்கள் தூவும் – நாலாயி:1326/1
காவி பெருநீர்_வண்ணன் கண்ணன்
மேவி திகழும் கூடலூர் மேல் – நாலாயி:1367/1,2
கண்ணன் ஊர் கண்ணபுரம் தொழும் கார் கடல்_வண்ணர் – நாலாயி:1661/3
கண்ணன் ஊர் கண்ணபுரம் தொழும் காரிகை – நாலாயி:1662/1
மீனாய் வந்து வியந்து உய்ய கொண்ட தண் தாமரை கண்ணன்
ஆனா உருவில் ஆன் ஆயன் அவனை அம் மா விளை வயலுள் – நாலாயி:1718/2,3
கைத்தாமரை குவிக்கும் கண்ணன் என் கண்ணனையே – நாலாயி:1977/4
கண்ணன் மனத்துள்ளே நிற்கவும் கை வளைகள் – நாலாயி:1978/1
கண்ணன் நெடுமால் கடல் கடைந்த கார் ஓத – நாலாயி:2088/3
கடி கமலத்துள் இருந்தும் காண்கிலான் கண்ணன்
அடி கமலம் தன்னை அயன் – நாலாயி:2137/3,4
கதை பொருள் தான் கண்ணன் திருவயிற்றின் உள்ள – நாலாயி:2413/1
கரை கிடக்கும் கண்ணன் கடல் கிடக்கும் மாயன் – நாலாயி:2431/3
கரந்து உலகம் காத்து அளித்த கண்ணன் பரந்து உலகம் – நாலாயி:2461/2
முழு நீர் முகில்_வண்ணன் கண்ணன் விண் நாட்டவர் மூதுவர் ஆம் – நாலாயி:2479/3
அரியன யாம் இன்று காண்கின்றன கண்ணன் விண் அனையாய் – நாலாயி:2488/1
ஈர்கின்ற சக்கரத்து எம்பெருமான் கண்ணன் தண் அம் துழாய் – நாலாயி:2489/3
பலபல கூறிட்ட கூறு ஆயிடும் கண்ணன் விண் அனையாய் – நாலாயி:2493/2
கடல் கொண்டு ஒழிந்த அதனால் இது கண்ணன் மண்ணும் விண்ணும் – நாலாயி:2495/2
வனம் ஓர் அனைய கண்ணான் கண்ணன் வான் நாடு அமரும் தெய்வத்து – நாலாயி:2500/3
எம் கோல் வளை முதலா கண்ணன் மண்ணும் விண்ணும் அளிக்கும் – நாலாயி:2502/1
கால் நிலம் தோய்ந்து விண்ணோர் தொழும் கண்ணன் வெஃகா உது அம் பூம் – நாலாயி:2503/3
யாமங்கள்-தோறு எரி வீசும் நம் கண்ணன் அம் தண் அம் துழாய் – நாலாயி:2504/3
முன்னம் செல்வீர்கள் மறவேல்-மினோ கண்ணன் வைகுந்தனோடு – நாலாயி:2507/2
நெடும் காலமும் கண்ணன் நீள் மலர் பாதம் பரவி பெற்ற – நாலாயி:2514/3
சொரிகின்றது அதுவும் அது கண்ணன் விண்ணூர் தொழவே – நாலாயி:2524/2
விலக்குண்டு உலாகின்று வேல் விழிக்கின்றன கண்ணன் கையால் – நாலாயி:2534/2
அழறு அலர் தாமரை_கண்ணன் என்னோ இங்கு அளக்கின்றதே – நாலாயி:2535/4
கண்ணன் திருமால் திருமுகம் தன்னொடும் காதல்செய்தேற்கு – நாலாயி:2540/3
கரும் சோதி கண்ணன் கடல் புரையும் சீல – நாலாயி:2588/3
காழ்த்து உபதேசம் தரினும் கைக்கொள்ளாய் கண்ணன் தாள் – நாலாயி:2596/3
கண்ணன் தாள் வாழ்த்துவதே கல் – நாலாயி:2651/4
கருகிய நீல நன் மேனி வண்ணன் செந்தாமரை_கண்ணன் – நாலாயி:2989/2
கடல் மலி மாய பெருமான் கண்ணன் என் ஒக்கலையானே – நாலாயி:2990/4
காவி நன் மேனி கமல_கண்ணன் என் கண்ணின் உளானே – நாலாயி:2994/4
கமல_கண்ணன் என் கண்ணின் உள்ளான் காண்பன் அவன் கண்களாலே – நாலாயி:2995/1
கண்ணன் கண் அல்லது இல்லை ஓர் கண்ணே – நாலாயி:3020/4
தகும் கோல தாமரை_கண்ணன் எம்மான் – நாலாயி:3024/3
கடி வார் தண் அம் துழாய் கண்ணன் விண்ணவர் பெருமான் – நாலாயி:3039/1
ஈசன் என் கருமாணிக்கம் என் செங்கோல கண்ணன் விண்ணோர் – நாலாயி:3075/3
சிரீதரன் செய்ய தாமரை_கண்ணன் என்று என்று இராப்பகல் வாய் – நாலாயி:3083/1
எங்கும் உளன் கண்ணன் என்ற மகனை காய்ந்து – நாலாயி:3096/1
கண்ணன் செம் கனி வாய் கருமாணிக்கம் – நாலாயி:3145/2
பாவு சீர் கண்ணன் எம்மான் பங்கய கண்ணனையே – நாலாயி:3155/4
பங்கய கண்ணன் என்கோ பவள செ வாயன் என்கோ – நாலாயி:3156/1
மேல் என்கோ வினையின் மிக்க பயன் என்கோ கண்ணன் என்கோ – நாலாயி:3159/3
கைம்மாவுக்கு அருள்செய்த கார் முகில் போல் வண்ணன் கண்ணன்
எம்மானை சொல்லி பாடி எழுந்தும் பறந்தும் துள்ளாதார் – நாலாயி:3165/2,3
கரிய மேனியன் செய்ய தாமரை_கண்ணன் கண்ணன் விண்ணோர் இறை – நாலாயி:3180/3
கரிய மேனியன் செய்ய தாமரை_கண்ணன் கண்ணன் விண்ணோர் இறை – நாலாயி:3180/3
கடல்_வண்ணன் கண்ணன் விண்ணவர் கருமாணிக்கம் எனது ஆருயிர் – நாலாயி:3185/1
குளன் ஆர் கழனி சூழ் கண்ணன் குறுங்குடி மெய்ம்மையே – நாலாயி:3210/3
உறைபவன் போல ஓர் யோகு புணர்ந்த ஒளி மணி_வண்ணன் கண்ணன்
கறை அணி மூக்கு உடை புள்ளை கடாவி அசுரரை காய்ந்த அம்மான் – நாலாயி:3221/2,3
துயரம் இல் சீர் கண்ணன் மாயன் புகழ் துற்ற யான் ஓர் துன்பம் இலனே – நாலாயி:3225/4
கடி சேர் துழாய் முடி கண்ணன் கழல்கள் நினை-மினோ – நாலாயி:3233/4
அஃதே உய்ய புகும் ஆறு என்று கண்ணன் கழல்கள் மேல் – நாலாயி:3241/1
மின் செய் பூண் மார்பினன் கண்ணன் கழல் துழாய் – நாலாயி:3251/3
மெலியும் நோய் தீர்க்கும் நம் கண்ணன் கழல்கள் மேல் – நாலாயி:3252/1
கண்ணன் எம் பிரான் எம்மான் கால சக்கரத்தானுக்கே – நாலாயி:3257/4
உய்வு உபாயம் மற்று இன்மை தேறி கண்ணன் ஒண் கழல்கள் மேல் – நாலாயி:3263/1
ஏறிய பித்தினோடு எல்லா உலகும் கண்ணன் படைப்பு என்னும் – நாலாயி:3270/1
வெருவிலும் வீழ்விலும் ஓவாள் கண்ணன் கழல்கள் விரும்புமே – நாலாயி:3271/4
கரும் பெரு மேகங்கள் காணில் கண்ணன் என்று ஏற பறக்கும் – நாலாயி:3272/2
செய்ய கோல தடம் கண்ணன் விண்ணோர் பெருமான்-தன்னை – நாலாயி:3276/2
வீவு இல் சீரன் மலர் கண்ணன் விண்ணோர் பெருமான்-தன்னை – நாலாயி:3277/2
பெரிய கோல தடம் கண்ணன் விண்ணோர் பெருமான்-தன்னை – நாலாயி:3280/2
கறுத்த மனம் ஒன்றும் வேண்டா கண்ணன் அல்லால் தெய்வம் இல்லை – நாலாயி:3358/3
மிக்க உலகுகள்-தோறும் மேவி கண்ணன் திருமூர்த்தி – நாலாயி:3361/1
என் செய்ய தாமரை_கண்ணன் என்னை நிறை கொண்டான் – நாலாயி:3364/2
கார் அமர் மேனி நம் கண்ணன் தோழீ கடியனே – நாலாயி:3366/4
செய்வார்களை செய்வேனும் யானே என்னும் செய்ய கமல_கண்ணன் ஏற-கொலோ – நாலாயி:3399/3
கண்ணன் இன் அருளே கண்டுகொள்-மின்கள் கைதவமே – நாலாயி:3476/4
என் சரண் என் கண்ணன் என்னை ஆளுடை என் அப்பனே – நாலாயி:3480/4
கண்ணன் எம் பெருமான் என்று என்றே கண்கள் நீர் மல்கி – நாலாயி:3517/2
முன் உலகங்கள் எல்லாம் படைத்த முகில்_வண்ணன் கண்ணன்
என் நலம் கொண்ட பிரான் தனக்கு என் நிலைமை உரைத்தே – நாலாயி:3528/3,4
என் மின்னு நூல் மார்வன் என் கரும் பெருமான் என் கண்ணன்
தன் மன்னு நீள் கழல் மேல் தண் துழாய் நமக்கு அன்றி நல்கான் – நாலாயி:3533/1,2
பூவைகள் போல் நிறத்தன் புண்டரீகங்கள் போலும் கண்ணன்
யாவையும் யாவருமாய் நின்ற மாயன் என் ஆழி பிரான் – நாலாயி:3534/1,2
கார் திரள் மா முகில் போல் கண்ணன் விண்ணவர் கோனை கண்டு – நாலாயி:3536/3
வெள்ளை சுரி சங்கொடு ஆழி ஏந்தி தாமரை_கண்ணன் என் நெஞ்சினூடே – நாலாயி:3583/1
வான பிரான் மணி_வண்ணன் கண்ணன் செம் கனி வாயின் திறத்ததுவே – நாலாயி:3584/4
கோள் இழையா உடைய கொழும் சோதிவட்டம்-கொல் கண்ணன்
கோள் இழை வாள் முகமாய் கொடியேன் உயிர் கொள்கின்றதே – நாலாயி:3634/3,4
நீள் நகரத்து உறைகின்ற பிரான் நெடுமால் கண்ணன் விண்ணவர் கோன் – நாலாயி:3666/2
காண் தகு தாமரை_கண்ணன் கள்வன் விண்ணவர்_கோன் நங்கள் கோனை கண்டால் – நாலாயி:3683/3
நீல மலர் நெடும் சோதி சூழ்ந்த நீண்ட முகில்_வண்ணன் கண்ணன் கொண்ட – நாலாயி:3684/3
கோது இல் புகழ் கண்ணன் தன் அடி மேல் வண் குருகூர் சடகோபன் சொன்ன – நாலாயி:3692/2
மல்லல் அம் செல்வ கண்ணன் தாள் அடைந்தாள் இ மடவரலே – நாலாயி:3765/4
தாது சேர் தோள் கண்ணன் அல்லால் இல்லை கண்டீர் சரணே – நாலாயி:3789/4
கண்ணன் அல்லால் இல்லை கண்டீர் சரண் அது நிற்க வந்து – நாலாயி:3790/1
கரும் தேவன் எம்மான் கண்ணன் விண் உலகம் – நாலாயி:3806/3
கூக்குரல் கேட்டும் நம் கண்ணன் மாயன் வெளிப்படான் – நாலாயி:3828/1
நின் செய்ய வாய் ஒக்கும் வாயன் கண்ணன் கை காலினன் – நாலாயி:3830/3
வாட்டம் இல் என் கருமாணிக்கம் கண்ணன் மாயன் போல் – நாலாயி:3831/2
குயில் பைதல்காள் கண்ணன் நாமமே குழறி கொன்றீர் – நாலாயி:3832/2
கண் பெரும் கண்ணன் நம் ஆவி உண்டு எழ நண்ணினான் – நாலாயி:3833/4
கரு வளர் மேனி என் கண்ணன் கள்வங்களே – நாலாயி:3840/4
என் கண்ணன் கள்வம் எனக்கு செம்மாய் நிற்கும் – நாலாயி:3841/1
அம் கண்ணன் உண்ட என் ஆருயிர் கோது இது – நாலாயி:3841/2
என் கண்ணன் என்று அவன் காட்கரை ஏத்துமே – நாலாயி:3841/4
அல்லி அம் தாமரை_கண்ணன் எம்மான் ஆயர்கள் ஏறு அரி ஏறு எம் மாயோன் – நாலாயி:3869/3
துனி இரும் கலவிசெய்து ஆகம் தோய்ந்து துறந்து எம்மை இட்டு அகல் கண்ணன் கள்வன் – நாலாயி:3871/2
கார் ஒக்கும் மேனி நம் கண்ணன் கள்வம் கவர்ந்த அ தனி நெஞ்சம் அவன் கணஃதே – நாலாயி:3875/2
அது மணந்து அகன்ற நம் கண்ணன் கள்வம் கண்ணனில் கொடிது இனி அதனில் உம்பர் – நாலாயி:3876/2
கற்றார்க்கு ஓர் பற்றாகும் கண்ணன் கழல் இணையே – நாலாயி:3934/4
கண்ணன் கழல் இணை – நாலாயி:3935/1

மேல்

கண்ணன்-தன்னை (4)

அம் கமல_கண்ணன்-தன்னை அசோதைக்கு – நாலாயி:222/1
தழுவிநின்ற காதல் தன்னால் தாமரை_கண்ணன்-தன்னை – நாலாயி:3307/1
கார்_வண்ணன் கண்ணபிரான் கமல தடம்_கண்ணன்-தன்னை – நாலாயி:3351/1
மலியும் சுடர் ஒளி மூர்த்தி மாய பிரான் கண்ணன்-தன்னை
கலி வயல் தென் நன் குருகூர் காரிமாறன் சடகோபன் – நாலாயி:3362/2,3

மேல்

கண்ணன்-தனக்கு (1)

ஏற்கும் பெரும் புகழ் வானவர் ஈசன் கண்ணன்-தனக்கு
ஏற்கும் பெரும் புகழ் வண் குருகூர் சடகோபன் சொல் – நாலாயி:3219/1,2

மேல்

கண்ணன்-பால் (1)

கண்ணன்-பால் நல் நிறம் கொள் கார் – நாலாயி:2669/4

மேல்

கண்ணனாய் (2)

மூ உருவில் இராமனாய் கண்ணனாய் கற்கியாய் முடிப்பான் கோயில் – நாலாயி:420/2
செய்ய தாமரை_கண்ணனாய் உலகு ஏழும் உண்ட அவன் கண்டீர் – நாலாயி:3176/1

மேல்

கண்ணனார் (2)

கார் நிறை மேகம் கலந்தது ஓர் உருவ கண்ணனார் கருதிய கோயில் – நாலாயி:1339/2
கார் உருவம் காண்-தோறும் நெஞ்சு ஓடும் கண்ணனார்
பேர் உரு என்று எம்மை பிரிந்து – நாலாயி:2633/3,4

மேல்

கண்ணனால் (1)

இன தலைவன் கண்ணனால் யான் – நாலாயி:2609/4

மேல்

கண்ணனில் (1)

அது மணந்து அகன்ற நம் கண்ணன் கள்வம் கண்ணனில் கொடிது இனி அதனில் உம்பர் – நாலாயி:3876/2

மேல்

கண்ணனுக்கு (3)

சரங்கள் ஆண்ட தன் தாமரை கண்ணனுக்கு அன்றி என் மனம் தாழ்ந்து நில்லாதே – நாலாயி:1571/4
கார் ஆர் கரு முகில் போல் என் அம்மான் கண்ணனுக்கு
நேரா வாய் செம் பவளம் கண் பாதம் கை கமலம் – நாலாயி:3057/2,3
காரியம் நல்லனகள் அவை காணில் என் கண்ணனுக்கு என்று – நாலாயி:3525/1

மேல்

கண்ணனுக்கே (2)

அவனே என தெளிந்து கண்ணனுக்கே தீர்ந்தால் – நாலாயி:2620/3
காமமும் என்று இவை நான்கு என்பர் நான்கினும் கண்ணனுக்கே
ஆம் அது காமம் அறம் பொருள் வீடு இதற்கு என்று உரைத்தான் – நாலாயி:2830/2,3

மேல்

கண்ணனும் (3)

காவி சேர் வண்ணன் என் கண்ணனும் வாரானால் – நாலாயி:3375/3
கார் அன்ன மேனி நம் கண்ணனும் வாரானால் – நாலாயி:3378/3
கைவந்த சக்கரத்து என் கண்ணனும் வாரானால் – நாலாயி:3381/3

மேல்

கண்ணனூர் (1)

கார் ஆர் மணி நிற கண்ணனூர் விண்ணகரம் – நாலாயி:2707/1

மேல்

கண்ணனே (26)

தந்து உவனாய் நின்றான் தாலேலோ தாமரை கண்ணனே தாலேலோ – நாலாயி:46/4
கார் ஒக்கும் மேனி கரும் பெரும் கண்ணனே
ஆர தழுவாய் வந்து அச்சோஅச்சோ ஆயர்கள் போர் ஏறே அச்சோஅச்சோ – நாலாயி:102/3,4
கண்ணனே வெள்ளறை நின்றாய் கண்டாரோடே தீமை செய்வாய் – நாலாயி:195/3
கண்ணனே கரி கோள் விடுத்தானே காரணா களிறு அட்ட பிரானே – நாலாயி:440/2
களி நிலா எழில் மதி புரை முகமும் கண்ணனே திண் கை மார்வும் திண் தோளும் – நாலாயி:711/1
தண் அம் தாமரை கண்ணனே கண்ணா தவழ்ந்து தளர்ந்தது ஓர் நடையால் – நாலாயி:713/1
கரத்தி உன் கருத்தை யாவர் காண வல்லர் கண்ணனே – நாலாயி:776/4
வீடனாக மெய் செயாத வண்ணம் என்-கொல் கண்ணனே – நாலாயி:837/4
கரும்பு இருந்த கட்டியே கடல் கிடந்த கண்ணனே
இரும்பு அரங்க வெம் சரம் துரந்த வில் இராமனே – நாலாயி:844/3,4
கார் ஒளி_வண்ணனே என் கண்ணனே கதறுகின்றேன் – நாலாயி:900/3
கார் திரள் அனைய மேனி கண்ணனே உன்னை காணு – நாலாயி:903/2
களங்கனி_வண்ணா கண்ணனே என்தன் கார் முகிலே என நினைந்திட்டு – நாலாயி:1276/1
காவளம்பாடி மேய கண்ணனே களைகண் நீயே – நாலாயி:1298/4
கண்ணனே காவளம் தண் பாடியாய் களைகண் நீயே – நாலாயி:1299/4
காவளம்பாடி மேய கண்ணனே களைகண் நீயே – நாலாயி:1305/4
தாமோதரா கொட்டாய் சப்பாணி தாமரை_கண்ணனே சப்பாணி – நாலாயி:1890/4
மாலே நெடியோனே கண்ணனே விண்ணவர்க்கு – நாலாயி:2281/1
காப்பு மறந்தறியேன் கண்ணனே என்று இருப்பன் – நாலாயி:2474/1
என் செய்வான் எண்ணினாய் கண்ணனே ஈது உரையாய் – நாலாயி:2590/3
செம் மா கண்ணனே – நாலாயி:2977/4
வள்ளலே கண்ணனே என்னும் பின்னும் – நாலாயி:3048/2
பக்கம் நோக்கு அறியான் என் பைம் தாமரை_கண்ணனே – நாலாயி:3065/4
என்-கண் மலினம் அறுத்து என்னை கூவி அருளாய் கண்ணனே – நாலாயி:3344/4
கட்கிலீ உன்னை காணுமாறு அருளாய் காகுத்தா கண்ணனே என்னும் – நாலாயி:3574/3
கால சக்கரத்தாய் கடல் இடம் கொண்ட கடல்_வண்ணா கண்ணனே என்னும் – நாலாயி:3578/2
கள் அவிழ் தாமரை கண் கண்ணனே எனக்கு ஒன்று அருளாய் – நாலாயி:3641/1

மேல்

கண்ணனை (39)

கண்ணனை வந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய் கார் முகில்_வண்ணன் குழல்வாராய் அக்காக்காய் – நாலாயி:164/4
மாவினை வாய் பிளந்து உகந்த மாலை வேலை வண்ணனை என் கண்ணனை வன் குன்றம் ஏந்தி – நாலாயி:650/1
மாலை உற்ற வரை பெரும் திருமார்வனை மலர் கண்ணனை
மாலை உற்று எழுந்து ஆடிப்பாடி திரிந்து அரங்கன் எம்மானுக்கே – நாலாயி:665/2,3
கனி இருந்து அனைய செ வாய் கண்ணனை கண்ட கண்கள் – நாலாயி:889/3
கவள மால் யானை கொன்ற கண்ணனை அரங்க மாலை – நாலாயி:916/2
காவளம்பாடி மேய கண்ணனை கலியன் சொன்ன – நாலாயி:1307/2
அம் கமல_கண்ணனை அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1598/4
அல்லி கமல_கண்ணனை அங்கு ஓர் ஆய்ச்சி – நாலாயி:1931/1
கண்ணனை கண்ணபுரத்தானை தென் நறையூர் – நாலாயி:2784/1
கையில் கனி என்ன கண்ணனை காட்டி தரிலும் உன்தன் – நாலாயி:2894/1
அளவு இயன்ற ஏழ்_உலகத்தவர் பெருமான் கண்ணனை
வள வயல் சூழ் வண் குருகூர் சடகோபன் வாய்ந்து உரைத்த – நாலாயி:2942/1,2
கடி சேர் தண் அம் துழாய் கண்ணி புனைந்தான் தன்னை கண்ணனை
செடி ஆர் ஆக்கை அடியாரை சேர்தல் தீர்க்கும் திருமாலை – நாலாயி:2949/2,3
தம்பிரானை தண் தாமரை_கண்ணனை – நாலாயி:3000/2
மணியை வானவர் கண்ணனை தன்னது ஓர் – நாலாயி:3008/1
தாமரை_கண்ணனை விண்ணோர் பரவும் தலைமகனை துழாய் விரை – நாலாயி:3066/1
கண்ணி தண் அம் துழாய் முடி கமல தடம் பெரும் கண்ணனை புகழ் – நாலாயி:3074/1
கண்ணனை நெடுமாலை தென் குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:3087/2
காண்பார் ஆர் எம் ஈசன் கண்ணனை என் காணுமாறு – நாலாயி:3095/1
கார் முகில் போல் வண்ணன் என் கண்ணனை நான் கண்டேனே – நாலாயி:3097/4
எனக்கே கண்ணனை யான் கொள் சிறப்பே – நாலாயி:3102/4
மெய்ஞ்ஞான சோதி கண்ணனை மேவுதுமே – நாலாயி:3138/4
கலை பல் ஞானத்து என் கண்ணனை கண்டுகொண்டு – நாலாயி:3141/3
இகழ்வு இல் இ அனைத்தும் என்கோ கண்ணனை கூவும் ஆறே – நாலாயி:3154/4
களி மலர் துளவன் எம்மான் கண்ணனை மாயனையே – நாலாயி:3161/4
கண்ணனை மாயன்-தன்னை கடல் கடைந்து அமுதம் கொண்ட – நாலாயி:3162/1
பாவ நாசனை பங்கய தடம் கண்ணனை பரவு-மினோ – நாலாயி:3177/4
பயிலும் சுடர் ஒளி மூர்த்தியை பங்கய_கண்ணனை – நாலாயி:3187/1
ஆளும் பரமனை கண்ணனை ஆழி பிரான்-தன்னை – நாலாயி:3188/1
அளிக்கும் பரமனை கண்ணனை ஆழி பிரான்-தன்னை – நாலாயி:3192/1
எல்லை_இல் மாயனை கண்ணனை தாள் பற்றி யான் ஓர் துக்கம் இலனே – நாலாயி:3227/4
கிளர் ஒளி மாயனை கண்ணனை தாள் பற்றி யான் என்றும் கேடு இலனே – நாலாயி:3229/4
வல்வினை தீர்க்கும் கண்ணனை வண் குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:3274/1
கடலின் மேனி பிரான் கண்ணனை நெடுமாலை கண்டு – நாலாயி:3454/3
கடிய மாயன்-தன்னை கண்ணனை நெடுமாலை கண்டு – நாலாயி:3459/3
தெளிவுற்ற கண்ணனை தென் குருகூர் சடகோபன் சொல் – நாலாயி:3615/2
கட்கு அரிய கண்ணனை குருகூர் சடகோபன் சொன்ன – நாலாயி:3637/2
அல்லி கமல_கண்ணனை அம் தண் குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:3780/2
தாது சேர் தோள் கண்ணனை குருகூர் சடகோபன் சொன்ன – நாலாயி:3791/2
கரு ஆகிய கண்ணனை கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:3821/4

மேல்

கண்ணனையே (4)

கைத்தாமரை குவிக்கும் கண்ணன் என் கண்ணனையே – நாலாயி:1977/4
கண்ணனையே காண்க நம் கண் – நாலாயி:2289/4
கழல் கால மன்னனையே கண்ணனையே நாளும் – நாலாயி:2465/3
பாவு சீர் கண்ணன் எம்மான் பங்கய கண்ணனையே – நாலாயி:3155/4

மேல்

கண்ணா (36)

கதறி கைகூப்பி என் கண்ணா கண்ணா என்ன – நாலாயி:126/2
கதறி கைகூப்பி என் கண்ணா கண்ணா என்ன – நாலாயி:126/2
கண்ணா என் கார் முகிலே கடல்_வண்ணா காவலனே முலை உணாயே – நாலாயி:144/4
கண்ணா நீ நாளை-தொட்டு கன்றின் பின் போகேல் கோலம் செய்து இங்கு இரு – நாலாயி:252/4
கண்ணா நான்முகனை படைத்தானே காரணா கரியாய் அடியேன் நான் – நாலாயி:438/1
ஆழி மழை கண்ணா ஒன்று நீ கை கரவேல் – நாலாயி:477/1
தண் அம் தாமரை கண்ணனே கண்ணா தவழ்ந்து தளர்ந்தது ஓர் நடையால் – நாலாயி:713/1
தாயாய் அளிக்கின்ற தண் தாமரை கண்ணா
ஆயா அலை நீர் உலகு ஏழும் முன் உண்ட – நாலாயி:1556/2,3
திருவுக்கும் திரு ஆகிய செல்வா தெய்வத்துக்கு அரசே செய்ய கண்ணா
உருவ செம் சுடர் ஆழி வல்லானே உலகு உண்ட ஒருவா திருமார்பா – நாலாயி:1608/1,2
சீராளா செந்தாமரை கண்ணா தண் துழாய் – நாலாயி:1897/3
தாங்காது உள்ளம் தள்ளும் என் தாமரை_கண்ணா – நாலாயி:2024/4
சந்தோகா தலைவனே தாமரை கண்ணா
அந்தோ அடியேற்கு அருளாய் உன் அருளே – நாலாயி:2030/3,4
கதையின் பெரும் பொருளும் கண்ணா நின் பேரே – நாலாயி:2245/1
சென்ற பெருமானே செம் கண்ணா அன்று – நாலாயி:2328/2
கலந்து மணி இமைக்கும் கண்ணா நின் மேனி – நாலாயி:2368/1
கன்னலே அமுதே கார் முகிலே என் கண்ணா
நின் அலால் இலேன் காண் என்னை நீ குறிக்கொள்ளே – நாலாயி:3037/3,4
பாவு தொல் சீர் கண்ணா என் பரஞ்சுடரே – நாலாயி:3139/3
பெயர்த்தும் கண்ணா என்று பேசும் பெருமானே வா என்று கூவும் – நாலாயி:3273/3
ஏனமாய் நிலம் கீண்ட என் அப்பனே கண்ணா என்றும் என்னை ஆளுடை – நாலாயி:3412/1
செழு ஒண் பழன குடந்தை கிடந்தாய் செந்தாமரை_கண்ணா – நாலாயி:3422/3
என் அம்மா என் கண்ணா இமையோர் தம் குலமுதலே – நாலாயி:3568/4
பல முதல் படைத்தாய் என் கண்ணா என் பரஞ்சுடரே – நாலாயி:3569/4
என் செய்கின்றாய் என் தாமரை_கண்ணா என்னும் கண்ணீர் மல்க இருக்கும் – நாலாயி:3573/1
தாமரை_கண்ணா ஓ தனியேன் தனி ஆளா ஓ – நாலாயி:3616/3
துயரங்கள் செய்யும் கண்ணா சுடர் நீள் முடியாய் அருளாய் – நாலாயி:3644/1
என்ன சுண்டாயங்களால் நின்றிட்டாய் என்னை ஆளும் கண்ணா
இன்னது ஓர் தன்மையை என்று உன்னை யாவர்க்கும் தேற்றரியை – நாலாயி:3645/1,2
என்ன இயற்கைகளால் எங்ஙனே நின்றிட்டாய் என் கண்ணா
துன்னு கரசரணம் முதலாக எல்லா உறுப்பும் – நாலாயி:3646/1,2
காணுமாறு அருளாய் காகுத்தா கண்ணா தொண்டனேன் கற்பக கனியே – நாலாயி:3672/3
மாய கூத்தா வாமனா வினையேன் கண்ணா கண் கை கால் – நாலாயி:3715/1
கொண்டல் வண்ணா குடக்கூத்தா வினையேன் கண்ணா கண்ணா என் – நாலாயி:3720/1
கொண்டல் வண்ணா குடக்கூத்தா வினையேன் கண்ணா கண்ணா என் – நாலாயி:3720/1
காட்கரை ஏத்தும் அதனுள் கண்ணா என்னும் – நாலாயி:3842/1
தாமரை கண்கள் கொண்டு ஈர்தி ஆலோ தகவிலை தகவிலையே நீ கண்ணா – நாலாயி:3913/4
தகவிலை தகவிலையே நீ கண்ணா தட முலை புணர்-தொறும் புணர்ச்சிக்கு ஆரா – நாலாயி:3914/1
பணிமொழி நினை-தொறும் ஆவி வேமால் பகல் நிரை மேய்க்கிய போய கண்ணா
பிணி அவிழ் மல்லிகை வாடை தூவ பெரு மத மாலையும் வந்தின்று ஆலோ – நாலாயி:3917/1,2
அடிச்சியோம் தலை மிசை நீ அணியாய் ஆழி அம் கண்ணா உன் கோல பாதம் – நாலாயி:3918/1

மேல்

கண்ணாடி (2)

காறை பூணும் கண்ணாடி காணும் தன் கையில் வளை குலுக்கும் – நாலாயி:293/1
வம்பு அவிழ் வானவர் வாயுறை வழங்க மா நிதி கபிலை ஒண் கண்ணாடி முதலா – நாலாயி:924/1

மேல்

கண்ணாய் (3)

கண்ணாய் ஏழ்_உலகுக்கு உயிர் ஆய எம் கார்_வண்ணனை – நாலாயி:1037/1
உற்றும் உறாதும் மிளிர்ந்த கண்ணாய் எம்மை உண்கின்றவே – நாலாயி:2542/4
கண்ணாய் அருவினையேன் உயிர் ஆயின காவிகளே – நாலாயி:2543/4

மேல்

கண்ணார் (9)

சிலம்பு அடி உருவின் கரு நெடும் கண்ணார் திறத்தனாய் அறத்தையே மறந்து – நாலாயி:999/1
காவி மலர் நெடும் கண்ணார் கைதொழ வீதி வருவான் – நாலாயி:1174/3
மை ஆர் வரி நீல மலர் கண்ணார் மனம் விட்டிட்டு – நாலாயி:1635/1
மை வைத்து இலங்கு கண்ணார் தங்கள் மொழி ஒப்பான் – நாலாயி:1802/3
காவியை வென்ற கண்ணார் கலவியே கருதி நாளும் – நாலாயி:2045/1
படை ஆரும் வாள் கண்ணார் பாரசி நாள் பைம் பூம் – நாலாயி:2163/1
மன்னும் மணி விளக்கை மாட்டி மழை கண்ணார் – நாலாயி:2726/3
இன்ன உருவின் இமையா தடம் கண்ணார்
அன்னவர்-தம் மான் நோக்கம் உண்டு ஆங்கு அணி முறுவல் – நாலாயி:2730/1,2
சேல் ஏய் கண்ணார் பலர் சூழ விரும்பும் திருவேங்கடத்தானே – நாலாயி:3557/3

மேல்

கண்ணார (3)

கடல் விளங்கு கரு மேனி அம்மான்-தன்னை கண்ணார கண்டு உகக்கும் காதல்-தன்னால் – நாலாயி:657/2
கண்ணார கண்டு உருகி கையார தொழுவாரை கருதும்-காலே – நாலாயி:1585/4
தொழுவதும் சூழ்வதும் செய் தொல்லை மாலை கண்ணார கண்டு – நாலாயி:2574/3

மேல்

கண்ணால் (4)

சக்கர கையன் தடம் கண்ணால் மலர விழித்து – நாலாயி:57/1
இளமை இன்பத்தை இன்று என்தன் கண்ணால் பருகுவேற்கு இவள் தாய் என நினைந்த – நாலாயி:711/3
எம்பெருமான்-தன் சரிதை செவியால் கண்ணால் பருகுவோம் இன் அமுதம் மதியோம் ஒன்றே – நாலாயி:748/4
இமையாத கண்ணால் இருள் அகல நோக்கி – நாலாயி:2113/1

மேல்

கண்ணாலங்கள் (2)

கைத்தலத்து உள்ள மாடு அழிய கண்ணாலங்கள் செய்து இவளை – நாலாயி:294/1
பெரு பெருத்த கண்ணாலங்கள் செய்து பேணி நம் இல்லத்துள்ளே – நாலாயி:295/1

மேல்

கண்ணாலம் (3)

கண்ணாலம் செய்ய கறியும் கலத்து அரிசியும் ஆக்கி வைத்தேன் – நாலாயி:252/3
நாடும் நகரும் அறிய நல்லது ஓர் கண்ணாலம் செய்து – நாலாயி:302/3
கண்ணாலம் கோடித்து கன்னி-தன்னை கைப்பிடிப்பான் – நாலாயி:615/1

மேல்

கண்ணாலிட்டு (1)

கண்ணுற்றவளை நீ கண்ணாலிட்டு கை விளிக்கின்றதும் கண்டே நின்றேன் – நாலாயி:702/3

மேல்

கண்ணாள் (2)

அம்பு அன்ன கண்ணாள் அசோதை தன் சிங்கத்தை – நாலாயி:1523/3
மைய கண்ணாள் மலர் மேல் உறைவாள் உறை மார்பினன் – நாலாயி:3276/1

மேல்

கண்ணாளன் (2)

கண்ணாளன் கண்ணமங்கை நகராளன் கழல் சூடி அவனை உள்ளத்து – நாலாயி:2008/3
கண்ணாளன் உலகத்து உயிர் தேவர்கட்கு எல்லாம் – நாலாயி:3862/2

மேல்

கண்ணாளா (2)

கண்ணாளா கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1741/4
கண்ணாளா கடல் கடைந்தாய் உன கழற்கே வரும் பரிசு – நாலாயி:3319/3

மேல்

கண்ணான் (3)

அண்ணல் கண்ணான் ஓர் மகனை பெற்ற அசோதை நங்காய் உன் மகனை கூவாய் – நாலாயி:202/4
கண்டத்தான் எண்_கண்ணான் காணான் அவன் வைத்த – நாலாயி:2454/3
வனம் ஓர் அனைய கண்ணான் கண்ணன் வான் நாடு அமரும் தெய்வத்து – நாலாயி:2500/3

மேல்

கண்ணானும் (1)

நெற்றி மேல் கண்ணானும் நிறை மொழி வாய் நான்முகனும் நீண்ட நால் வாய் – நாலாயி:2004/1

மேல்

கண்ணானை (4)

பங்கய கண்ணானை பாடு ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:487/8
கண்ணானை கண் ஆர கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1095/4
தேவாதிதேவனை செம் கமல_கண்ணானை – நாலாயி:1520/3
தாரானை தாமரை போல் கண்ணானை எண் அரும் சீர் – நாலாயி:2708/5

மேல்

கண்ணி (38)

மை தடம் கண்ணி யசோதை வளர்க்கின்ற – நாலாயி:34/1
மை தடம் கண்ணி யசோதை-தன் மகனுக்கு இவை – நாலாயி:63/1
ஏர் ஆர்ந்த கண்ணி யசோதை இளம் சிங்கம் – நாலாயி:474/5
பூ புனை கண்ணி புனிதனோடு என்தன்னை – நாலாயி:559/3
கண்ணி நுண் சிறு தாம்பினால் கட்டு உண்ண – நாலாயி:937/1
தேர் அணங்கு அல்குல் செழும் கயல் கண்ணி திறத்து ஒரு மற தொழில் புரிந்து – நாலாயி:983/1
குவளை அம் கண்ணி கொல்லி அம் பாவை சொல்லு நின் தாள் நயந்திருந்த – நாலாயி:1108/3
குலம் கெழு கொல்லி கோமளவல்லி கொடி இடை நெடு மழை கண்ணி
இலங்கு எழில் தோளிக்கு என் நினைந்து இருந்தாய் இடவெந்தை எந்தை பிரானே – நாலாயி:1115/3,4
காவி அம் கண்ணி எண்ணில் கடி மா மலர் பாவை ஒப்பாள் – நாலாயி:1216/1
மூசி வண்டு முரலும் கண்ணி முடியீர் உம்மை காணும் – நாலாயி:1330/2
கண்ணி ஆர் குறும் கயிற்றால் கட்ட வெட்டென்று இருந்தான் – நாலாயி:1434/2
மண் ஆளா வாள் நெடும் கண்ணி மது மலராள் – நாலாயி:1741/3
கனை கழல் காணும்-கொலோ கயல் கண்ணி எம் காரிகையே – நாலாயி:1829/4
கேசவ நம்பி-தன்னை கெண்டை ஒண் கண்ணி காணும்-கொலோ – நாலாயி:1833/4
பெரும் தடம் கண்ணி சுரும்புறு கோதை பெருமையை நினைந்திலை பேசில் – நாலாயி:1939/3
கண்ணி குறும் கயிற்றால் கட்டுண்டான் காண் ஏடீ – நாலாயி:1996/2
கண்ணி குறும் கயிற்றால் கட்டுண்டான் ஆகிலும் – நாலாயி:1996/3
மறை பாடகம் அனந்தன் வண் துழாய் கண்ணி
இறைபாடி ஆய இவை – நாலாயி:2311/3,4
வெண்ணெய் விழுங்க வெகுண்டு ஆய்ச்சி கண்ணி
கயிற்றினால் கட்ட தான் கட்டுண்டிருந்தான் – நாலாயி:2372/2,3
பனி புயல் சோரும் தடம் கண்ணி மாமை திறத்து-கொலாம் – நாலாயி:2482/3
வாய் நறும் கண்ணி தண் அம் துழாய்க்கு வண்ணம் பயலை – நாலாயி:2547/2
வல்லார் அடி கண்ணி சூடிய மாறன் விண்ணப்பம் செய்த – நாலாயி:2577/2
புனைந்த கண்ணி நீர் சாந்தம் புகையோடு ஏந்தி வணங்கினால் – நாலாயி:2944/2
கடி சேர் தண் அம் துழாய் கண்ணி புனைந்தான் தன்னை கண்ணனை – நாலாயி:2949/2
பூ மருவு கண்ணி எம் பிரானை பொன் மலையை – நாலாயி:3066/2
கண்ணி தண் அம் துழாய் முடி கமல தடம் பெரும் கண்ணனை புகழ் – நாலாயி:3074/1
துளிக்கும் நறும் கண்ணி தூ மணி_வண்ணன் எம்மான்-தன்னை – நாலாயி:3192/2
பூசும் சாந்து என் நெஞ்சமே புனையும் கண்ணி எனதுடைய – நாலாயி:3254/1
பூ தண் மாலை நெடு முடிக்கு புனையும் கண்ணி எனது உயிரே – நாலாயி:3256/4
கண்ணி எனது உயிர் காதல் கனக சோதி முடி முதலா – நாலாயி:3257/1
நாறு துழாய் மலர் காணில் நாரணன் கண்ணி ஈது என்னும் – நாலாயி:3270/3
நறும் துழாயின் கண்ணி அம்மா நான் உன்னை கண்டுகொண்டே – நாலாயி:3303/4
வண் துழாயின் கண்ணி வேந்தே வந்திடகில்லாயே – நாலாயி:3304/4
இன வேல் கண் நல்லீர்க்கு இவை என் சொல்லுகேன் இன வேல் கண்ணி என் மகள் உற்றனவே – நாலாயி:3401/4
கரும் தடம் கண்ணி கைதொழுத அ நாள் தொடங்கி இ நாள்-தொறும் – நாலாயி:3502/3
கடி சேர் கண்ணி பெருமானே என்று என்று ஏங்கி அழுத-கால் – நாலாயி:3717/2
மை ஆர் கரும்_கண்ணி கமல மலர் மேல் – நாலாயி:3814/1
அலங்கல் அம் கண்ணி ஆயிரம் பேர் உடை அம்மான் – நாலாயி:3892/2

மேல்

கண்ணிக்காய் (1)

தான் இடமா கொண்டான் தட மலர் கண்ணிக்காய்
ஆன் விடை ஏழ் அன்று அடர்த்தாற்கு ஆள் ஆனார் அல்லாதார் – நாலாயி:2020/2,3

மேல்

கண்ணியர்-பால் (1)

கூசி இட்டீர் என்று பேசும் குவளை அம் கண்ணியர்-பால்
நாசம் ஆன பாசம் விட்டு நல் நெறி நோக்கலுறில் – நாலாயி:975/2,3

மேல்

கண்ணியரும் (1)

சேல் ஏய் கண்ணியரும் பெரும் செல்வமும் நன்மக்களும் – நாலாயி:3348/3

மேல்

கண்ணியனே (2)

மேலா வியன் துழாய் கண்ணியனே மேலால் – நாலாயி:2281/2
மேகின்றாய் தண் துழாய் விரை நாறு கண்ணியனே – நாலாயி:3073/4

மேல்

கண்ணியினானை (1)

ஏடு அலர் கண்ணியினானை வளர்த்தி யமுனை நீராட போனேன் – நாலாயி:1916/2

மேல்

கண்ணியும் (3)

கான் ஆர் நறும் துழாய் கைசெய்த கண்ணியும்
வான் ஆர் செழும் சோலை கற்பகத்தின் வாசிகையும் – நாலாயி:50/1,2
முழுசி வண்டு ஆடிய தண் துழாயின் மொய் மலர் கண்ணியும் மேனி அம் சாந்து – நாலாயி:1124/1
வில் ஏர் நுதல் நெடும் கண்ணியும் நீயும் – நாலாயி:1552/1

மேல்

கண்ணில் (1)

கண்ணில் மணல் கொடு தூவி காலினால் பாய்ந்தனை என்றுஎன்று – நாலாயி:195/1

மேல்

கண்ணிலேன் (1)

விழிக்கும் கண்ணிலேன் நின் கண் மற்று அல்லால் வேறொருவரோடு என் மனம் பற்றாது – நாலாயி:434/3

மேல்

கண்ணின் (5)

கமல பாதம் வந்து என் கண்ணின் உள்ளன ஒக்கின்றதே – நாலாயி:927/4
கோலம் கரிய பிரான் எம்பிரான் கண்ணின் கோலங்களே – நாலாயி:2516/4
கற்று பிணை மலர் கண்ணின் குலம் வென்று ஒரோ கருமம் – நாலாயி:2542/1
காவி நன் மேனி கமல_கண்ணன் என் கண்ணின் உளானே – நாலாயி:2994/4
கமல_கண்ணன் என் கண்ணின் உள்ளான் காண்பன் அவன் கண்களாலே – நாலாயி:2995/1

மேல்

கண்ணினர் (1)

நீர் மல்கு கண்ணினர் ஆகி நெஞ்சம் குழைந்து நையாதே – நாலாயி:3171/3

மேல்

கண்ணினராய் (1)

அகம் சிவந்த கண்ணினராய் வல்வினையர் ஆவார் – நாலாயி:2653/1

மேல்

கண்ணினன் (3)

ஆலை நீள் கரும்பு அன்னவன் தாலோ அம்புய தடம் கண்ணினன் தாலோ – நாலாயி:708/1
சங்கு தங்கு தடம் கடல் துயில் கொண்ட தாமரை கண்ணினன்
பொங்கு புள்ளினை வாய் பிளந்த புராணர் தம் இடம் பொங்கு நீர் – நாலாயி:1018/2,3
வாமனன் என் மரகத_வண்ணன் தாமரை_கண்ணினன் – நாலாயி:3082/1

மேல்

கண்ணினாய் (3)

புள்ளும் சிலம்பின காண் போது அரி கண்ணினாய்
குள்ள குளிர குடைந்து நீராடாதே – நாலாயி:486/5,6
மை தடம் கண்ணினாய் நீ உன் மணாளனை – நாலாயி:492/5
செய்ய தாமரை கண்ணினாய் எங்கள் சிற்றில் வந்து சிதையேலே – நாலாயி:517/4

மேல்

கண்ணினார் (1)

வேலின் நேர் தடம் கண்ணினார் விளையாடு சூழலை சூழவே நின்று – நாலாயி:3465/3

மேல்

கண்ணினார்கள் (1)

மனம் கொண்டு ஏறும் மண்டோதரி முதலா அம் கயல் கண்ணினார்கள் இருப்ப – நாலாயி:1865/1

மேல்

கண்ணினாரும் (1)

மை அரி ஒண் கண்ணினாரும் அல்லோம் வைகி எம் சேரி வரவு ஒழி நீ – நாலாயி:704/2

மேல்

கண்ணினானும் (1)

ஒன்று இரண்டு கண்ணினானும் உன்னை ஏத்த வல்லனே – நாலாயி:758/4

மேல்

கண்ணினுள் (1)

தொடுவே செய்து இள ஆய்ச்சியர் கண்ணினுள்
விடவே செய்து விழிக்கும் பிரானையே – நாலாயி:2969/3,4

மேல்

கண்ணினை (2)

கரும்பினை கண்டு கொண்டு என் கண்ணினை களிக்குமாறே – நாலாயி:888/4
கண்ணினை கண்கள் ஆரளவும் நின்று கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1646/4

மேல்

கண்ணீர் (10)

ஆராத மன களிப்போடு அழுத கண்ணீர் மழை சோர நினைந்து உருகி ஏத்தி நாளும் – நாலாயி:655/2
கடல் கொண்ட கண்ணீர் அருவிசெய்யாநிற்கும் காரிகையே – நாலாயி:2495/4
கூர் ஆர் வேல் கண்ணீர் உமக்கு அறிய கூறுகெனோ – நாலாயி:2684/4
போர் ஆர் வேல் கண்ணீர் அவன் ஆகில் பூம் துழாய் – நாலாயி:2696/2
பாடி பாடி கண்ணீர் மல்கி எங்கும் – நாலாயி:3042/2
மலங்க வெவ் உயிர்க்கும் கண்ணீர் மிக – நாலாயி:3045/3
நையும் கண்ணீர் மல்க நின்று நாரணன் என்னும் அன்னே என் – நாலாயி:3265/3
சக்கரத்து அண்ணலே என்று தாழ்ந்து கண்ணீர் ததும்ப – நாலாயி:3306/1
அருவி சோரும் கண்ணீர் என் செய்கேன் அடியேனே – நாலாயி:3447/4
என் செய்கின்றாய் என் தாமரை_கண்ணா என்னும் கண்ணீர் மல்க இருக்கும் – நாலாயி:3573/1

மேல்

கண்ணீர்கள் (2)

கண்ணீர்கள் முலை குவட்டில் துளி சோர சோர்வேனை – நாலாயி:577/3
கவையில் மனம் இன்றி கண்ணீர்கள் கலுழ்வன் – நாலாயி:3860/2

மேல்

கண்ணீர்களால் (1)

சேரும் நெஞ்சினர் ஆகி சேர்ந்து கசிந்து இழிந்த கண்ணீர்களால்
வார நிற்பவர் தாள் இணைக்கு ஒரு வாரம் ஆகும் என் நெஞ்சமே – நாலாயி:664/3,4

மேல்

கண்ணுக்கு (8)

செய்ய தடம் கண்ணுக்கு அஞ்சனமும் சிந்துரமும் – நாலாயி:52/2
கண்ணுக்கு நன்றும் அழகும் உடைய கனக கடிப்பும் இவையாம் – நாலாயி:140/4
கண்ணுக்கு இனியானை கான் அதரிடை கன்றின் பின் – நாலாயி:237/3
கண்ணுக்கு இனிய கரு முகில்_வண்ணன் நாமமே – நாலாயி:387/3
மக்கள் பிறர் கண்ணுக்கு ஒக்கும் முதல்வா மத களிறு அன்னாய் – நாலாயி:1881/2
செறி வளை முன் கை சிறு_மான் செய்கின்றது என் கண்ணுக்கு ஒன்றே – நாலாயி:3266/4
கண்டோம் கண்டோம் கண்டோம் கண்ணுக்கு இனியன கண்டோம் – நாலாயி:3353/1
செய்கின்றது என் கண்ணுக்கு ஒன்றே ஒக்கின்றது இ உலகத்து – நாலாயி:3356/1

மேல்

கண்ணும் (26)

உற்ற வடிவில் ஒரு கண்ணும் கொண்ட அ – நாலாயி:178/2
செம்மாந்திரே என்று சொல்லி செழும் கயல் கண்ணும் செ வாயும் – நாலாயி:301/2
திருவடி-தன் திருவுருவும் திருமங்கை மலர் கண்ணும் காட்டி நின்று – நாலாயி:412/3
களி மலர் சேர் பொழில் அரங்கத்து உரகம் ஏறி கண்வளரும் கடல்_வண்ணர் கமல கண்ணும்
ஒளி மதி சேர் திருமுகமும் கண்டுகொண்டு என் உள்ளம் மிக என்று-கொலோ உருகும் நாளே – நாலாயி:652/3,4
எழுதிய தாமரை அன்ன கண்ணும் ஏந்து எழில் ஆகமும் தோளும் வாயும் – நாலாயி:1124/3
காவி ஒப்பார் கடலேயும் ஒப்பார் கண்ணும் வடிவும் நெடியராய் என் – நாலாயி:1125/3
கண்ணும் சுழன்று பீளையோடு ஈளை வந்து ஏங்கினால் – நாலாயி:1478/1
கண்ணும் நெஞ்சும் வாயும் இடம் கொண்டான் கொண்ட பின் மறையோர் மனம் தன் உள் – நாலாயி:1574/2
அணி கெழு தாமரை அன்ன கண்ணும் அம் கையும் பங்கயம் மேனி வானத்து – நாலாயி:1764/3
கொண்டல் நல் மால்வரையேயும் ஒப்பர் கொங்கு அலர் தாமரை கண்ணும் வாயும் – நாலாயி:1766/3
கார் வண்ணம் திருமேனி கண்ணும் வாயும் கைத்தலமும் அடி இணையும் கமல வண்ணம் – நாலாயி:2069/1
செய்வு அளவில் என் மனமும் கண்ணும் ஓடி எம்பெருமான் திருவடி கீழ் அணைய இப்பால் – நாலாயி:2073/2
மின் இலங்கு திருவுருவும் பெரிய தோளும் கரி முனிந்த கைத்தலமும் கண்ணும் வாயும் – நாலாயி:2076/1
கண்ணும் கமலம் கமலமே கைத்தலமும் – நாலாயி:2290/1
கண்ணும் செந்தாமரை கையும் அவை அடியோ அவையே – நாலாயி:2520/1
மை படி மேனியும் செந்தாமரை கண்ணும் வைதிகரே – நாலாயி:2571/1
குவளை தடம் கண்ணும் கோவை செ வாயும் பயந்தனள் – நாலாயி:3290/2
என் செய்ய வாயும் கரும் கண்ணும் பயப்பு ஊர்ந்தவே – நாலாயி:3364/4
தக்க தாமரை கண்ணும் பாவியேன் ஆவியின் மேலனவே – நாலாயி:3389/4
கோல நீள் கொடி மூக்கும் தாமரை கண்ணும் கனி வாயும் – நாலாயி:3390/3
செய்ய தாமரை கண்ணும் அல்குலும் சிற்றிடையும் வடிவும் – நாலாயி:3392/3
மாதர்கள் வாள் முகமும் கண்ணும் ஏந்தும் திருவல்லவாழ் – நாலாயி:3435/3
திரு செய்ய கமல கண்ணும் செ வாயும் செ அடியும் செய்ய கையும் – நாலாயி:3710/2
காண வாராய் என்று என்று கண்ணும் வாயும் துவர்ந்து அடியேன் – நாலாயி:3716/1
தனி இளம் சிங்கம் எம் மாயன் வாரான் தாமரை கண்ணும் செ வாயும் நீல – நாலாயி:3871/3
வசிசெய் உன் தாமரை கண்ணும் வாயும் கைகளும் பீதக உடையும் காட்டி – நாலாயி:3920/3

மேல்

கண்ணுள் (4)

கண்ணுள் அல்லது இல்லை என்று வென்ற காலம் ஆயினாய் – நாலாயி:856/2
நின்று தோன்றி கண்ணுள் நீங்கா நெஞ்சுள்ளும் நீங்காவே – நாலாயி:3387/4
கண்டு களிப்ப கண்ணுள் நின்று அகலானே – நாலாயி:3974/4
கண்ணுள் நின்று அகலான் கருத்தின்-கண் பெரியன் – நாலாயி:3975/1

மேல்

கண்ணுள்ளும் (2)

நெஞ்சுள்ளும் கண்ணுள்ளும் நின்று நீங்கார் நீர்மலையார்-கொல் நினைக்கமாட்டேன் – நாலாயி:1765/2
கண்ணுள்ளும் நெஞ்சுள்ளும் நின்ற இ காரணம் கட்டுரையே – நாலாயி:2882/4

மேல்

கண்ணுள்ளே (1)

கண்ணுள்ளே நிற்கும் காதன்மையால் தொழில் – நாலாயி:2999/1

மேல்

கண்ணுளது (1)

கருமாணிக்கம் என் கண்ணுளது ஆகுமே – நாலாயி:2998/4

மேல்

கண்ணுளாய் (1)

கண்ணுளாய் நெஞ்சுளாய் சொல்லுளாய் ஒன்று சொல்லாயே – நாலாயி:3566/4

மேல்

கண்ணுளே (1)

காவி போல் வண்ணர் வந்து என் கண்ணுளே தோன்றினாரே – நாலாயி:2043/4

மேல்

கண்ணுற்றவளை (1)

கண்ணுற்றவளை நீ கண்ணாலிட்டு கை விளிக்கின்றதும் கண்டே நின்றேன் – நாலாயி:702/3

மேல்

கண்ணுற (3)

நன்றும் கண்ணுற நோக்கி நாம் கொளும் ஆர்வம்-தன்னை தணிகிடாய் – நாலாயி:515/2
கண்ணுற என் கடல்_வண்ணனை கூவு கரும் குயிலே என்ற மாற்றம் – நாலாயி:555/2
கண்ணுற நிற்கிலும் காணகில்லா உலகோர்கள் எல்லாம் – நாலாயி:2831/2

மேல்

கண்ணே (4)

ஏர் விடைசெற்று இளம் கன்று எறிந்திட்ட இருடீகேசா என்தன் கண்ணே – நாலாயி:148/4
கண்ணன் கண் அல்லது இல்லை ஓர் கண்ணே – நாலாயி:3020/4
கையா உன்னை காண கருதும் என் கண்ணே – நாலாயி:3814/4
கண்ணே உன்னை காண கருதி என் நெஞ்சம் – நாலாயி:3815/1

மேல்

கண்ணேற்கு (1)

மல்கு நீர் கண்ணேற்கு ஓர் வாசகம் கொண்டு அருளாயே – நாலாயி:2936/4

மேல்

கண்ணை (5)

சுக்கிரன் கண்ணை துரும்பால் கிளறிய – நாலாயி:103/3
கண்ணை குளிர கலந்து எங்கும் நோக்கி கடி கமழ் பூம் குழலார்கள் – நாலாயி:149/1
கண்ணை புரட்டி விழித்து கழகண்டு செய்யும் பிரானே – நாலாயி:157/2
அத்திரமே அதன் கண்ணை அறுத்ததும் ஓர் அடையாளம் – நாலாயி:323/4
கண்ணை உள் நீர் மல்க நின்று கடல்_வண்ணன் என்னும் அன்னே என் – நாலாயி:3264/3

மேல்

கண்ணொடு (4)

மலர் கண்ணொடு கனி வாய் உடையதும் – நாலாயி:2582/6
மறக்கும் என்று செந்தாமரை கண்ணொடு
மறப்பு அற என் உள்ளே மன்னினான்-தன்னை – நாலாயி:3007/2,3
கோவை வாய் துடிப்ப மழை கண்ணொடு என் செய்யும்-கொலோ – நாலாயி:3519/4
மல்கு நீர் கண்ணொடு மையல் உற்ற மனத்தினளாய் – நாலாயி:3523/1

மேல்

கண்ணோ (1)

தேர்வன தெய்வம் அன்னீர கண்ணோ இ செழும் கயலே – நாலாயி:2491/4

மேல்

கண்துயிலாய் (1)

நீ முற்ற கண்துயிலாய் நெஞ்சு உருகி ஏங்குதியால் – நாலாயி:3011/2

மேல்

கண்படுக்கும் (1)

அலவன் கண்படுக்கும் அணி ஆலி அம்மானே – நாலாயி:1194/4

மேல்

கண்படுத்த (1)

அடைத்து உடைத்து கண்படுத்த ஆழி இது நீ – நாலாயி:2083/3

மேல்

கண்படுப்ப (1)

பூம் குவளை போதில் பொறி வண்டு கண்படுப்ப
தேங்காதே புக்கு இருந்து சீர்த்த முலை பற்றி – நாலாயி:476/5,6

மேல்

கண்படை (2)

கொத்து அலர் காவில் மணி தடம் கண்படை கொள்ளும் இளம் குயிலே என் – நாலாயி:550/3
கண்படை கொள்ளில் கடல்_வண்ணன் கைத்தலத்தே – நாலாயி:574/2

மேல்

கண்படையுள் (1)

கரு மேனி செங்கண்மால் கண்படையுள் என்றும் – நாலாயி:2100/3

மேல்

கண்பெறுத்தான் (1)

உரு அரங்க பொருது அழித்து இ உலகினை கண்பெறுத்தான் ஊர் – நாலாயி:406/2

மேல்

கண்முகப்பே (4)

எஞ்சல்_இல் இலங்கைக்கு இறை எம் கோன்-தன்னை முன் பணிந்து எங்கள் கண்முகப்பே
நஞ்சு தான் அரக்கர் குடிக்கு என்று நங்கையை அவன் தம்பியே சொன்னான் – நாலாயி:1861/1,2
கைத்தலத்து ஆழியும் சங்கமும் ஏந்தி நம் கண்முகப்பே
மொய்த்து அலைத்து உன்னை விடேன் என்று இருக்கிலும் நின் புகழே – நாலாயி:2865/2,3
காண வந்து என் கண்முகப்பே தாமரை கண் பிறழ – நாலாயி:3300/1
காண்-மின்கள் உலகீர் என்று கண்முகப்பே நிமிர்ந்த – நாலாயி:3483/1

மேல்

கண்மூன்றத்தானும் (1)

கடி கமல நான்முகனும் கண்மூன்றத்தானும்
அடி கமலம் இட்டு ஏத்தும் அங்கு – நாலாயி:2423/3,4

மேல்

கண்வளர்த்தும் (1)

குடம் கை கொண்டு மந்திகள் கண்வளர்த்தும் கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்ற குடையே – நாலாயி:270/4

மேல்

கண்வளர்ந்த (1)

எஞ்சாமல் வயிற்று அடக்கி ஆலின் மேல் ஓர் இளம் தளிரில் கண்வளர்ந்த ஈசன்-தன்னை – நாலாயி:1138/2

மேல்

கண்வளர்ந்தான் (1)

நீல கடலுள் நெடும் காலம் கண்வளர்ந்தான்
பால பிராயத்தே பார்த்தர்க்கு அருள்செய்த – நாலாயி:177/2,3

மேல்

கண்வளர்வது (1)

கடலோன் கை மிசை கண்வளர்வது போல் – நாலாயி:2578/5

மேல்

கண்வளர்வார் (1)

செம் மேனி கண்வளர்வார் சீர் – நாலாயி:2599/4

மேல்

கண்வளர (1)

இளம்படி நல் கமுகு குலை தெங்கு கொடி செந்நெல் ஈன் கரும்பு கண்வளர கால் தடவும் புனலால் – நாலாயி:1234/3

மேல்

கண்வளரும் (8)

தூமம் கமழ துயில் அணை மேல் கண்வளரும்
மாமான் மகளே மணி கதவம் தாள் திறவாய் – நாலாயி:482/2,3
களி மலர் சேர் பொழில் அரங்கத்து உரகம் ஏறி கண்வளரும் கடல்_வண்ணர் கமல கண்ணும் – நாலாயி:652/3
தீம் கரும்பு கண்வளரும் கழனி சூழ்ந்த திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் நானே – நாலாயி:1141/4
கடல் ஓதம் கால் அலைப்ப கண்வளரும் செம் கண் – நாலாயி:2097/3
பேர் ஓதம் சிந்து திரை கண்வளரும் பேராளன் – நாலாயி:2643/3
தண் அம் பால் வேலைவாய் கண்வளரும் என்னுடைய – நாலாயி:2669/3
கடல் ஆழி நீர் தோற்றி அதனுள்ளே கண்வளரும்
அடல் ஆழி அம்மானை கண்ட-கால் இது சொல்லி – நாலாயி:2941/2,3
தான் ஓர் பெருநீர் தன்னுள்ளே தோற்றி அதனுள் கண்வளரும்
வானோர் பெருமான் மா மாயன் வைகுந்தன் எம் பெருமானே – நாலாயி:2946/3,4

மேல்

கண (7)

சல மா முகில் பல் கண போர்க்களத்து சரமாரி பொழிந்து எங்கும் பூசலிட்டு – நாலாயி:271/1
நின்று ஆடு கண மயில் போல் நிறம் உடைய நெடுமால் ஊர் – நாலாயி:410/2
கண மா மயில்காள் கண்ணபிரான் திருக்கோலம் போன்று – நாலாயி:602/1
சோலைத்தலை கண மா மயில் நடம் ஆட மழை முகில் போன்று எழுந்து எங்கும் – நாலாயி:1189/3
கான் உலாம் மயிலின் கணங்கள் நின்று ஆட கண முகில் முரசம் நின்று அதிர – நாலாயி:1754/3
தரித்திருந்தேன் ஆகவே தாரா கண போர் – நாலாயி:2444/1
காமரு குயில்களும் கூவும் ஆலோ கண மயில் அவை கலந்து ஆலும் ஆலோ – நாலாயி:3913/2

மேல்

கணஃதே (1)

கார் ஒக்கும் மேனி நம் கண்ணன் கள்வம் கவர்ந்த அ தனி நெஞ்சம் அவன் கணஃதே
சீர் உற்ற அகில் புகை யாழ் நரம்பு பஞ்சமம் தண் பசும் சாந்து அணைந்து – நாலாயி:3875/2,3

மேல்

கணக்கு (4)

கங்கையில் திருமால் கழல் இணை கீழே குளித்திருந்த கணக்கு ஆமே – நாலாயி:401/4
கால நேமி காலனே கணக்கு_இலாத கீர்த்தியாய் – நாலாயி:782/1
கணக்கு அறு நலத்தனன் அந்தம்_இல் ஆதி அம் பகவன் – நாலாயி:2925/2
கணக்கு_இல் கீர்த்தி வெள்ள கதிர் ஞான மூர்த்தியினாய் – நாலாயி:3469/2

மேல்

கணக்கு_இல் (1)

கணக்கு_இல் கீர்த்தி வெள்ள கதிர் ஞான மூர்த்தியினாய் – நாலாயி:3469/2

மேல்

கணக்கு_இலாத (1)

கால நேமி காலனே கணக்கு_இலாத கீர்த்தியாய் – நாலாயி:782/1

மேல்

கணகண (1)

கன்னல் குடம் திறந்தால் ஒத்து ஊறி கணகண சிரித்து உவந்து – நாலாயி:89/1

மேல்

கணகணப்ப (1)

சிலம்பினிடை சிறு பரல் போல் பெரிய மேரு திரு குளம்பில் கணகணப்ப திரு ஆகாரம் – நாலாயி:1285/1

மேல்

கணகணென (1)

கடும் சே கழுத்தின் மணி குரல் போல் உடை மணி கணகணென
தடம் தாளினை கொண்டு சார்ங்கபாணி தளர் நடை நடவானோ – நாலாயி:92/3,4

மேல்

கணங்கள் (17)

முன்பே வழி காட்ட முசு கணங்கள் முதுகில் பெய்து தம்முடை குட்டன்களை – நாலாயி:272/3
முடி ஏறிய மா முகில் பல் கணங்கள் முன் நெற்றி நரைத்தன போல எங்கும் – நாலாயி:273/3
பறவையின் கணங்கள் கூடு துறந்து வந்து சூழ்ந்து படு காடு கிடப்ப – நாலாயி:282/3
கறவையின் கணங்கள் கால் பரப்பிட்டு கவிழ்ந்து இறங்கி செவி ஆட்டகில்லாவே – நாலாயி:282/4
மருண்டு மான் கணங்கள் மேய்கை மறந்து மேய்ந்த புல்லும் கடைவாய் வழி சோர – நாலாயி:283/3
கற்று கறவை கணங்கள் பல கறந்து – நாலாயி:484/1
காலை எழுந்திருந்து கரிய குருவி கணங்கள்
மாலின் வரவு சொல்லி மருள் பாடுதல் மெய்ம்மை-கொலோ – நாலாயி:594/1,2
நிலை கணங்கள் காண வந்து நிற்றியேலும் நீடு இரும் – நாலாயி:767/2
கலை கணங்கள் சொல் பொருள் கருத்தினால் நினைக்கொணா – நாலாயி:767/3
மலை கணங்கள் போல் உணர்த்தும் மாட்சி நின்-தன் மாட்சியே – நாலாயி:767/4
இருக்கு வாய் முனி கணங்கள் ஏத்த யானும் ஏத்தினேன் – நாலாயி:860/4
மாண்டு அவத்தம் போகாதே வம்-மின் எந்தை என் வணங்கப்படுவானை கணங்கள் ஏத்தும் – நாலாயி:1089/2
கணங்கள் இயங்கும் மல்லை கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1106/3
கான் உலாம் மயிலின் கணங்கள் நின்று ஆட கண முகில் முரசம் நின்று அதிர – நாலாயி:1754/3
கணங்கள் உண்ண வாளி ஆண்ட காவலனுக்கு இளையோன் – நாலாயி:1871/3
தேவா சுரர்கள் முனி கணங்கள் விரும்பும் திருவேங்கடத்தானே – நாலாயி:3553/3
நிகர் இல் அமரர் முனி கணங்கள் விரும்பும் திருவேங்கடத்தானே – நாலாயி:3559/3

மேல்

கணங்களால் (1)

அருத்தி தாரா கணங்களால் ஆர பெருகு வானம் போல் – நாலாயி:643/3

மேல்

கணங்களும் (1)

எண் திசை கணங்களும் இறைஞ்சி ஆடு தீர்த்த நீர் – நாலாயி:801/3

மேல்

கணங்களோடு (1)

கணங்களோடு மின் மேகம் கலந்தால் போல வன மாலை – நாலாயி:638/3

மேல்

கணத்தால் (1)

அரி விரவு முகில் கணத்தால் அகில் புகையால் வரையோடும் – நாலாயி:1669/1

மேல்

கணத்தாலே (1)

தன் கணத்தாலே சதிரா நடந்து வந்து – நாலாயி:109/3

மேல்

கணத்து (1)

எந்தையே என்தன் குல பெரும் சுடரே எழு முகில் கணத்து எழில் கவர் ஏறே – நாலாயி:710/2

மேல்

கணபுரத்தவனொடும் (1)

கனம் செய் மா மதிள் கணபுரத்தவனொடும் கனவினில் அவன் தந்த – நாலாயி:1696/1

மேல்

கணபுரத்து (12)

கன்னி நன் மா மதில் புடை சூழ் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:719/3
கண்டவர்-தம் மனம் வழங்கும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:720/3
கங்கையிலும் தீர்த்த மலி கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:721/3
காமரங்கள் இசைபாடும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:722/3
கற்றவர்கள் தாம் வாழும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:724/3
காலின் மணி கரை அலைக்கும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:725/3
கலை வலவர் தாம் வாழும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:726/3
களை கழுநீர் மருங்கு அலரும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:727/3
காவிரி நல் நதி பாயும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:728/3
கன்னி நன் மா மதில் புடை சூழ் கணபுரத்து என் காகுத்தன் – நாலாயி:729/1
கன்று மேய்த்து இனிது உகந்த காளாய் என்றும் கடி பொழில் சூழ் கணபுரத்து என் கனியே என்றும் – நாலாயி:2067/1
மன்னும் மலர் மங்கை மைந்தன் கணபுரத்து – நாலாயி:2759/5

மேல்

கணபுரம் (13)

வடவரை-நின்றும் வந்து இன்று கணபுரம்
இடவகை கொள்வது யாம் என்று பேசினாள் – நாலாயி:1663/1,2
கள் அவிழ் சோலை கணபுரம் கைதொழும் – நாலாயி:1666/3
கயம் மிடை கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1708/4
கணம் மலி கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1709/4
கயல் துளு கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1710/4
காதல்செய் கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1711/4
கண்டவர் கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1712/4
எழுவிய கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1713/4
கருதிய கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1714/4
கடி புல்கு கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1715/4
கலம் மனு கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1716/4
மலி புகழ் கணபுரம் உடைய எம் அடிகளை – நாலாயி:1717/1
சீர் ஆர் கணபுரம் சேறை திருவழுந்தூர் – நாலாயி:2707/2

மேல்

கணம் (7)

நிரை கணம் பரந்து ஏறும் செங்கமல வயல் திருக்கோட்டியூர் – நாலாயி:363/2
தலை கணம் துகள் குழம்பு சாதி சோதி தோற்றமாய் – நாலாயி:767/1
கவரி மா கணம் சேரும் வேங்கடம் கோயில் கொண்ட கண் ஆர் விசும்பிடை – நாலாயி:1053/3
கான் ஆட மஞ்ஞை கணம் ஆட மாடே கயல் ஆடு கால் நீர் பழனம் புடைபோய் – நாலாயி:1158/3
கணம் மருவும் மயில் அகவு கடி பொழில் சூழ் நெடு மறுகின் – நாலாயி:1671/1
கணம் மலி கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1709/4
மணம் மருவ மால் விடை ஏழ் செற்று கணம் வெருவ – நாலாயி:2143/2

மேல்

கணமங்கை (2)

ஆராமம் சூழ்ந்த அரங்கம் கணமங்கை – நாலாயி:2706/7
கன்னி மதிள் சூழ் கணமங்கை கற்பகத்தை – நாலாயி:2773/3

மேல்

கணவலரும் (1)

கள் ஆர் துழாயும் கணவலரும் கூவிளையும் – நாலாயி:2017/1

மேல்

கணவன் (1)

திரு மா மகள்-தன் கணவன்
மரு தார் தொல் புகழ் மாதவனை வர – நாலாயி:1942/2,3

மேல்

கணார் (2)

வென்றியே வேண்டி வீழ் பொருட்கு இரங்கி வேல் கணார் கலவியே கருதி – நாலாயி:951/1
அடல் அடர்த்த வேல் கணார் தோக்கை பற்றி அலந்தலைமை செய்து உழலும் ஐயன் கண்டீர் – நாலாயி:1280/2

மேல்

கணார்-தம் (1)

நெல் தொடுத்த மலர் நீலம் நிறைந்த சூழல் இரும் சிறைய வண்டு ஒலியும் நெடும் கணார்-தம்
சிற்றடி மேல் சிலம்பு ஒலியும் மிழற்றும் நாங்கூர் திருத்தெற்றியம்பலத்து என் செங்கண்மாலே – நாலாயி:1279/3,4

மேல்

கணாரும் (1)

வேளும் சேயும் அனையாரும் வேல் கணாரும் பயில் வீதி – நாலாயி:1508/3

மேல்

கணாள் (1)

பண் உலாவு மென் மொழி படை தடம் கணாள் பொருட்டு – நாலாயி:842/1

மேல்

கணாளை (1)

அலை மலி வேல் கணாளை அகல்விப்பதற்கு ஓர் உரு ஆய மானை அமையா – நாலாயி:1988/2

மேல்

கணி (1)

கணி வளர் வேங்கை நெடு நிலம்-அதனில் குறவர்-தம் கவணிடை துரந்த – நாலாயி:1820/3

மேல்

கணும் (1)

கெண்டை ஒண் கணும் துயிலும் என் நிறம் – நாலாயி:1960/1

மேல்

கணை (17)

கணை கால் இருந்தவா காணீரே காரிகையீர் வந்து காணீரே – நாலாயி:25/4
கனம் குழையாள் பொருட்டா கணை பாரித்து அரக்கர்-தங்கள் – நாலாயி:355/1
கள் அவிழ் பூம் கணை தொடுத்துக்கொண்டு கடல்_வண்ணன் என்பது ஓர் பேர் எழுதி – நாலாயி:505/3
கொத்து அலர் பூம் கணை தொடுத்துக்கொண்டு கோவிந்தன் என்பது ஓர் பேர் எழுதி – நாலாயி:506/3
கருப்பு வில் மலர் கணை காமவேளை கழல் இணை பணிந்து அங்கு ஓர் கரி அலற – நாலாயி:513/1
வந்து எதிர்ந்த தாடகை-தன் உரத்தை கீறி வரு குருதி பொழிதர வன் கணை ஒன்று ஏவி – நாலாயி:742/1
கவர்ந்த வெம் கணை காகுத்தன் கடியார் பொழில் அரங்கத்து அம்மான் அரை – நாலாயி:928/3
உதிர ஓட்டி ஓர் வெம் கணை உய்த்தவன் ஓத_வண்ணன் – நாலாயி:930/2
ஊன் உடை அகலத்து அடு கணை குளிப்ப உயிர் கவர்ந்து உகந்த எம் ஒருவன் – நாலாயி:979/2
கறை வளர் வேல் கரன் முதலா கவந்தன் வாலி கணை ஒன்றினால் மடிய இலங்கை-தன்னுள் – நாலாயி:1142/1
வவ்விய இடும்பை தீர கடும் கணை துரந்த எந்தை – நாலாயி:1289/2
உருத்து எழு வாலி மார்வில் ஒரு கணை உருவ ஓட்டி – நாலாயி:1300/1
கூற்றிடை செல்ல கொடும் கணை துரந்த கோல வில் இராமன்-தன் கோயில் – நாலாயி:1343/2
ஆவி அளவும் அணைந்து நிற்கும் அன்றியும் ஐந்து கணை தெரிந்திட்டு – நாலாயி:1795/2
பேர்வனவோ அல்ல தெய்வ நல் வேள் கணை பேர் ஒளியே – நாலாயி:2491/2
இணை நாளும் இன்பு உடைத்தாமேலும் கணை நாணில் – நாலாயி:2662/2
கணை ஒன்றாலே ஏழ் மரமும் எய்த எம் கார்_முகிலை – நாலாயி:3782/3

மேல்

கணைக்கு (1)

காமன் கணைக்கு ஓர் இலக்கமாய் நலத்தின் மிகு – நாலாயி:1970/1

மேல்

கணைகள் (2)

போர் ஆளும் சிலை அதனால் பொரு கணைகள் போக்குவித்தாய் என்று நாளும் – நாலாயி:1581/2
கொல் நவிலும் பூம் கணைகள் கோத்து பொத அணைந்து – நாலாயி:2757/10

மேல்

கணையால் (2)

அந்தம்_இல் திண் கரம் சிரங்கள் புரண்டு வீழ அடு கணையால் எய்து உகந்த அம்மான் காண்-மின் – நாலாயி:1624/2
ஒன்றுக்கு ஒன்று ஓசனையான் வீழ ஒரு கணையால்
அன்றிக்கொண்டு எய்தான் அவன் – நாலாயி:2410/3,4

மேல்

கணையாலே (1)

அரக்கர் அவிய அடு கணையாலே
நெருக்கிய கைகளால் சப்பாணி நேமி அம் கையனே சப்பாணி – நாலாயி:82/3,4

மேல்

கணையும் (1)

சிலையும் கணையும் துணையாக சென்றான் வென்றி செருக்களத்து – நாலாயி:988/2

மேல்

கத்த (1)

கத்த கதித்து கிடந்த பெரும் செல்வம் – நாலாயி:110/1

மேல்

கத்திரபந்தும் (1)

கத்திரபந்தும் அன்றே பராங்கதி கண்டு கொண்டான் – நாலாயி:875/2

மேல்

கத்திரியர் (1)

கத்திரியர் காண காணி முற்றும் கொண்ட – நாலாயி:113/3

மேல்

கத்துவராம் (1)

காலே பொத திரிந்து கத்துவராம் இனநாள் – நாலாயி:2606/1

மேல்

கத (3)

கருள் உடைய பொழில் மருதும் கத களிறும் பிலம்பனையும் கடிய மாவும் – நாலாயி:414/1
கால் தளையும் உடன் கழல வந்து தோன்றி கத நாகம் காத்து அளித்த கண்ணர் கண்டீர் – நாலாயி:1278/2
கால் ஆர் மருதும் காய் சினத்த கழுதும் கத மா கழுதையும் – நாலாயி:1705/2

மேல்

கதத்த (1)

கவள மா கதத்த கரி உய்ய பொய்கை கராம் கொள கலங்கி உள் நினைந்து – நாலாயி:1749/1

மேல்

கதம் (3)

எத்தனையும் செய்யப்பெற்றாய் ஏதும் செய்யேன் கதம் படாதே – நாலாயி:129/3
கதம் மிகு சினத்த கட தட களிற்றின் கவுள் வழி களி வண்டு பருக – நாலாயி:1825/3
கதவி கதம் சிறந்த கஞ்சனை முன் காய்ந்து – நாலாயி:2270/1

மேல்

கதலி (4)

எண் திசையும் பெரும் செந்நெல் இளம் தெங்கு கதலி இலை கொடி ஒண் குலை கமுகோடு இசலி வளம் சொரிய – நாலாயி:1230/3
குலை எடுத்த கதலி பொழிலூடும் வந்து உந்தி முன் – நாலாயி:1383/3
செம் பவளம் மரகதம் நல் முத்தம் காட்ட திகழ் பூகம் கதலி பல வளம் மிக்கு எங்கும் – நாலாயி:1625/3
குழுவு வார் புனலுள் குளித்து வெம் கோபம் தவிர்ந்தவன் குலை மலி கதலி
குழுவும் வார் கமுகும் குரவும் நல் பலவும் குளிர் தரு சூதம் மாதவியும் – நாலாயி:1753/2,3

மேல்

கதலிகளின் (1)

சுளை கொண்ட பலங்கனிகள் தேன் பாய கதலிகளின்
திளை கொண்ட பழம் கெழுமி திகழ் சோலை திருநறையூர் – நாலாயி:1530/1,2

மேல்

கதலியும் (1)

காய்த்த நீள் கமுகும் கதலியும் தெங்கும் எங்கும் ஆம் பொழில்களின் நடுவே – நாலாயி:1338/3

மேல்

கதவம் (6)

மாமான் மகளே மணி கதவம் தாள் திறவாய் – நாலாயி:482/3
வாயில் காப்பானே மணி கதவம் தாள் திறவாய் – நாலாயி:489/3
நேய நிலை கதவம் நீக்கு ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:489/8
பொறி வாசல் போர் கதவம் சாத்தி அறிவானாம் – நாலாயி:2085/2
செறிவு என்னும் திண் கதவம் செம்மி மறை என்றும் – நாலாயி:2293/2
துன்னிய சாலேகம் சூழ் கதவம் தாள் திறப்ப – நாலாயி:2727/2

மேல்

கதவி (1)

கதவி கதம் சிறந்த கஞ்சனை முன் காய்ந்து – நாலாயி:2270/1

மேல்

கதவின் (1)

சுவர் ஆர் கதவின் புறமே வந்து நின்றீர் – நாலாயி:1923/3

மேல்

கதவு (3)

கடி நகர வாசல் கதவு – நாலாயி:2269/4
வீடின வாசல் கதவு – நாலாயி:2461/4
கதவு மனம் என்றும் காணலாம் என்றும் – நாலாயி:2462/1

மேல்

கதறி (2)

கதறி கைகூப்பி என் கண்ணா கண்ணா என்ன – நாலாயி:126/2
கலை இலங்கும் அகல் அல்குல் அரக்கர் குலக்கொடியை காதொடு மூக்கு உடன் அரிய கதறி அவள் ஓடி – நாலாயி:1231/1

மேல்

கதறுகின்ற (1)

கன்றுகள் இல்லம் புகுந்து கதறுகின்ற பசு எல்லாம் – நாலாயி:193/1

மேல்

கதறுகின்றேன் (2)

களிப்பது என் கொண்டு நம்பீ கடல்_வண்ணா கதறுகின்றேன்
அளித்து எனக்கு அருள்செய் கண்டாய் அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:896/3,4
கார் ஒளி_வண்ணனே என் கண்ணனே கதறுகின்றேன்
ஆர் உளர் களைகண் அம்மா அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:900/3,4

மேல்

கதி (14)

கதி என்றும் தான் ஆவான் கருதாது ஓர் பெண்_கொடியை – நாலாயி:585/3
கால் ஆர்ந்த கதி கருடன் என்னும் வென்றி கடும் பறவை இவை அனைத்தும் புறம் சூழ் காப்ப – நாலாயி:654/2
எனக்கு இனி கதி என் சொல்லாய் என்னை ஆளுடைய கோவே – நாலாயி:901/4
கல் ஆர் மதிள் சூழ் கதி இலங்கை கார் அரக்கன் – நாலாயி:1522/1
வரும் நல் தொல் கதி ஆகிய மைந்தனை – நாலாயி:1848/2
மதி உரிஞ்சி வான் முகடு நோக்கி கதி மிகுத்து அம் – நாலாயி:2208/2
ஏது கதி ஏது நிலை ஏது பிறப்பு என்னாதே – நாலாயி:2359/3
ஓது கதி மாயனையே ஓர்த்து – நாலாயி:2359/4
மா கதி ஆம் வெம் நரகில் சேராமல் காப்பதற்கு – நாலாயி:2630/3
நீ கதி ஆம் நெஞ்சே நினை – நாலாயி:2630/4
மெய்யன் இராமாநுசன் சரணே கதி வேறு எனக்கே – நாலாயி:2803/4
கதி பெற்றுடைய இராமாநுசன் என்னை காத்தனனே – நாலாயி:2811/4
தெளிவுற்று வீவு இன்றி நின்றவர்க்கு இன்ப கதி செய்யும் – நாலாயி:3615/1
இலம் கதி மற்றொன்று எம்மைக்கும் ஈன் தண் துழாயின் – நாலாயி:3892/1

மேல்

கதி-கண் (1)

மா_கதி-கண் செல்லும் வகை உண்டே என் ஒருவர் – நாலாயி:2176/3

மேல்

கதிக்கு (3)

தெள்ளியேன் ஆனேன் செல் கதிக்கு அமைந்தேன் சிக்கென திருவருள் பெற்றேன் – நாலாயி:952/2
செற்றமே வேண்டி திரிதர்வேன் தவிர்ந்தேன் செல் கதிக்கு உய்யும் ஆறு எண்ணி – நாலாயி:955/3
கதிக்கு பதறி வெம் கானமும் கல்லும் கடலும் எல்லாம் – நாலாயி:2804/1

மேல்

கதித்து (1)

கத்த கதித்து கிடந்த பெரும் செல்வம் – நாலாயி:110/1

மேல்

கதியாய் (1)

உலகில் திரியும் கரும கதியாய் உலகமாய் – நாலாயி:3545/1

மேல்

கதியினை (1)

கதியினை கஞ்சன் மாள கண்டு முன் அண்டம் ஆளும் – நாலாயி:2032/2

மேல்

கதியே (2)

கதியே உன்னை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1554/4
காளமேகத்தை அன்றி மற்றொன்று இலம் கதியே – நாலாயி:3891/4

மேல்

கதியேல் (1)

கதியேல் இல்லை நின் அருள் அல்லது எனக்கு – நாலாயி:1554/1

மேல்

கதியை (1)

அறம் திகழும் மனத்தவர்-தம் கதியை பொன்னி அணி அரங்கத்து அரவணையில் பள்ளிகொள்ளும் – நாலாயி:653/3

மேல்

கதிர் (47)

கழல் மன்னர் சூழ கதிர் போல் விளங்கி – நாலாயி:101/1
கரும்பு ஆர் நீள் வயல் காய் கதிர் செந்நெலை கற்று ஆநிரை மண்டி தின்ன – நாலாயி:228/1
கதிர் ஆயிரம் இரவி கலந்து எறித்தால் ஒத்த நீள் முடியன் – நாலாயி:328/1
சலம் பொதி உடம்பின் தழல் உமிழ் பேழ் வாய் சந்திரன் வெம் கதிர் அஞ்ச – நாலாயி:392/1
கதிர் முக மணி கொண்டு இழி புனல் கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:393/4
வரம்புற்ற கதிர் செந்நெல் தாள் சாய்த்து தலைவணக்கும் தண் அரங்கமே – நாலாயி:419/4
கார் மேனி செம் கண் கதிர் மதியம் போல் முகத்தான் – நாலாயி:474/6
கதிர் ஒளி தீபம் கலசம் உடன் ஏந்தி – நாலாயி:560/1
கார் இனம் புரை மேனி நல் கதிர் முத்த வெண் நகை செய்ய வாய் – நாலாயி:664/1
காலம் இது என்று அயன் வாளியினால் கதிர் நீள் முடி பத்தும் அறுத்து அமரும் – நாலாயி:1082/3
போந்த வெண் திங்கள் கதிர் சுட மெலியும் பொரு கடல் புலம்பிலும் புலம்பும் – நாலாயி:1110/2
கம்ப மா கடல் அடைத்து இலங்கைக்கு மன் கதிர் முடி அவை பத்தும் – நாலாயி:1258/1
கலை இலங்கும் அகல் அல்குல் கமல பாவை கதிர் முத்த வெண் நகையாள் கரும் கண் ஆய்ச்சி – நாலாயி:1282/1
கவ்வை வாள் எயிற்று வன் பேய் கதிர் முலை சுவைத்து இலங்கை – நாலாயி:1289/1
வெம் கதிர் பரிதி வட்டத்து ஊடு போய் விளங்குவாரே – நாலாயி:1297/4
கருத்து உடை தம்பிக்கு இன்ப கதிர் முடி அரசு அளித்தாய் – நாலாயி:1300/2
செறி மணி மாட கொடி கதிர் அணவும் திருவெள்ளியங்குடி அதுவே – நாலாயி:1341/4
காம கதிர் வேல் வல்லான் கலியன் ஒலி மாலை – நாலாயி:1497/3
சீர் தழைத்த கதிர் செந்நெல் செங்கமலத்து இடையிடையில் – நாலாயி:1534/1
செந்நெல் மலி கதிர் கவரி வீச சங்கம் அவை முரல செங்கமல மலரை ஏறி – நாலாயி:1619/3
கண்ணபுரத்து எம் பெருமான் கதிர் முடி மேல் – நாலாயி:1678/3
காரில் திகழ் காயா_வண்ணன் கதிர் முடி மேல் – நாலாயி:1683/3
காலன் கண்ணபுரத்து எம் பெருமான் கதிர் முடி மேல் – நாலாயி:1685/3
கந்தம் கமழ் காயா_வண்ணன் கதிர் முடி மேல் – நாலாயி:1686/3
அந்தி காவலன் அமுது உறு பசும் கதிர் அவை சுட அதனோடும் – நாலாயி:1688/3
தூய மா மதி கதிர் சுட துணை இல்லை இணை முலை வேகின்றதால் – நாலாயி:1690/3
எரியும் வெம் கதிர் துயின்றது பாவியேன் இணை நெடும் கண் துயிலா – நாலாயி:1693/3
இலங்கு வெம் கதிர் இள மதி-அதனொடும் விடை மணி அடும் ஆயன் – நாலாயி:1694/3
தீ உலாம் வெம் கதிர் திங்களாய் மங்குல் வான் ஆகி நின்ற – நாலாயி:1814/3
திங்கள் வெம் கதிர் சீறும் என் செய்கேன் – நாலாயி:1954/2
திங்கள் வெம் கதிர் சீறுகின்றதே – நாலாயி:1955/4
வேய் இரும் சோலை சூழ்ந்து விரி கதிர் இரிய நின்ற – நாலாயி:2034/3
காண்காண் என விரும்பும் கண்கள் கதிர் இலகு – நாலாயி:2316/1
காய்ந்து இருளை மாற்றி கதிர் இலகு மா மணிகள் – நாலாயி:2347/1
ஏய்ந்த பண கதிர் மேல் வெவ்வுயிர்ப்ப வாய்ந்த – நாலாயி:2347/2
கார் ஆர் குழல் எடுத்து கட்டி கதிர் முலையை – நாலாயி:2677/1
அம் கதிர் அடியன் என்கோ அஞ்சன_வண்ணன் என்கோ – நாலாயி:3156/2
செம் கதிர் முடியன் என்கோ திரு மறு மார்பன் என்கோ – நாலாயி:3156/3
கெழுமிய கதிர் சோதியை மணி_வண்ணனை குட கூத்தனை – நாலாயி:3182/2
பகல் கதிர் மணி மாடம் நீடு சிரீவரமங்கை_வாணனே என்றும் – நாலாயி:3414/3
கணக்கு_இல் கீர்த்தி வெள்ள கதிர் ஞான மூர்த்தியினாய் – நாலாயி:3469/2
வெம் கதிர் வச்சிர கை இந்திரன் முதலா தெய்வம் நீ – நாலாயி:3619/3
அந்தம் இல்லா கதிர் பரப்பி அலர்ந்தது ஒக்கும் அம்மானே – நாலாயி:3721/4
திகழும் எரியொடு செல்வது ஒப்ப செழும் கதிர் ஆழி முதல் – நாலாயி:3761/2
தவழ் கதிர் முறுவல் செய்து நின் திருக்கண் தாமரை தயங்க நின்றருளாய் – நாலாயி:3796/2
காய் சின வேந்தே கதிர் முடியானே கலி வயல் திருப்புளிங்குடியாய் – நாலாயி:3797/3
செல் கதிர் மாலையும் மயக்கும் ஆலோ செக்கர் நல் மேகங்கள் சிதைக்கும் ஆலோ – நாலாயி:3869/2

மேல்

கதிர்கள் (2)

இரவியின் கதிர்கள் நுழைதல் செய்து அறியா திருவல்லிக்கேணி கண்டேனே – நாலாயி:1074/4
அலர் கதிரும் செம் தீயும் ஆவான் பல கதிர்கள்
பாரித்த பைம்பொன் முடியான் அடி இணைக்கே – நாலாயி:2325/2,3

மேல்

கதிரவர் (1)

கதிரவர் அவர் அவர் கைந்நிரை காட்டினர் – நாலாயி:3982/2

மேல்

கதிரவன் (2)

கதிரவன் குண திசை சிகரம் வந்து அணைந்தான் கனை இருள் அகன்றது காலை அம் பொழுதாய் – நாலாயி:917/1
கடி மலர் கமலங்கள் மலர்ந்தன இவையோ கதிரவன் கனை கடல் முளைத்தனன் இவனோ – நாலாயி:926/1

மேல்

கதிரவனும் (2)

சந்த மலர் சதுமுகனும் கதிரவனும் சந்திரனும் – நாலாயி:1251/2
தண் மதியும் கதிரவனும் தவிர ஓடி தாரகையின் புறம் தடவி அப்பால் மிக்கு – நாலாயி:2056/3

மேல்

கதிரவனே (1)

உயரும் கதிரவனே நோக்கும் உயிரும் – நாலாயி:2148/2

மேல்

கதிரின் (1)

வருந்தாத அரும் தவத்த மலர் கதிரின் சுடர் உடம்பு ஆய் – நாலாயி:3125/1

மேல்

கதிரும் (3)

அலர் கதிரும் செம் தீயும் ஆவான் பல கதிர்கள் – நாலாயி:2325/2
தான் உலவு வெம் கதிரும் தண் மதியும் மேல் நிலவு – நாலாயி:2418/2
இன் நிலாவின் கதிரும் என்தனக்கே வெய்து ஆகும் – நாலாயி:2757/1

மேல்

கதிரே (1)

விரியும் கதிரே போல்வானை விருந்தாவனத்தே கண்டோமே – நாலாயி:642/4

மேல்

கதிரை (2)

ஆலை புகையால் அழல் கதிரை மறைக்கும் வீதி அழுந்தூரே – நாலாயி:1594/4
முளை கதிரை குறுங்குடியுள் முகிலை மூவா மூ_உலகும் கடந்து அப்பால் முதலாய் நின்ற – நாலாயி:2065/1

மேல்

கதிரோற்கு (1)

அந்தரம் சேர் வெம் கதிரோற்கு அல்லால் அலராவால் – நாலாயி:693/2

மேல்

கதிரோன் (11)

இருள் அகற்றும் எறி கதிரோன் மண்டலத்து ஊடு ஏற்றிவைத்து ஏணி வாங்கி – நாலாயி:414/3
வெம் கதிரோன் குலத்துக்கு ஓர் விளக்காய் தோன்றி விண் முழுதும் உய கொண்ட வீரன்-தன்னை – நாலாயி:741/2
சுழன்று இலங்கு வெம் கதிரோன் தேரோடும் போய் மறைந்தான் – நாலாயி:1783/1
இரங்கு நீ எமக்கு எந்தை பிரானே இலங்கு வெம் கதிரோன் தன் சிறுவா – நாலாயி:1866/3
வெல்லகில்லாது அஞ்சினோம் காண் வெம் கதிரோன் சிறுவா – நாலாயி:1873/3
வெய்ய கதிரோன் விளக்கு ஆக செய்ய – நாலாயி:2082/2
செழும் கதிரோன் ஒண் மலரோன் கண்_நுதலோன் அன்றே – நாலாயி:2193/3
போர் மாள வெம் கதிரோன் மாய பொழில் மறைய – நாலாயி:2397/3
தேர் ஆர் நிறை கதிரோன் மண்டலத்தை கீண்டு புக்கு – நாலாயி:2675/5
மன்னும் கடும் கதிரோன் மண்டலத்தின் நல் நடுவுள் – நாலாயி:2719/1
கொல் நவிலும் வெம் கானத்தூடு கொடும் கதிரோன் – நாலாயி:2740/4

மேல்

கதிரோன்-தன்னை (1)

இயங்கும் எறி கதிரோன்-தன்னை முயங்கு அமருள் – நாலாயி:2089/2

மேல்

கதுவ (2)

தடத்து அவிழ் தாமரை பொய்கை தாள்கள் எம் காலை கதுவ
விட தேள் எறிந்தாலே போல வேதனை ஆற்றவும் பட்டோம் – நாலாயி:529/1,2
கான் அமர் வேழம் கைஎடுத்து அலற கரா அதன் காலினை கதுவ
ஆனையின் துயரம் தீர புள் ஊர்ந்து சென்று நின்று ஆழிதொட்டானை – நாலாயி:1076/2,3

மேல்

கதுவப்பட்டு (1)

காம_தீ உள்புகுந்து கதுவப்பட்டு இடை கங்குல் – நாலாயி:578/3

மேல்

கதுவாய் (1)

கான களி யானை தன் கொம்பு இழந்து கதுவாய் மதம் சோர தன் கை எடுத்து – நாலாயி:268/3

மேல்

கதுவாய்ப்பட (1)

கடல்வாய் சென்று மேகம் கவிழ்ந்து இறங்கி கதுவாய்ப்பட நீர் முகந்து ஏறி எங்கும் – நாலாயி:267/3

மேல்

கதுவிடுகின்ற (1)

காலை கதுவிடுகின்ற கயலொடு வாளை விரவி – நாலாயி:528/1

மேல்

கதை (7)

தன் பெரும் தொல் கதை கேட்டு மிதிலை செல்வி உலகு உய்ய திருவயிறு வாய்த்த மக்கள் – நாலாயி:748/2
வாளும் வரி வில்லும் வளை ஆழி கதை சங்கம் இவை அம் கை உடையான் – நாலாயி:1442/3
கண்ட பொருள் சொல்லின் கதை – நாலாயி:2244/4
வெய்ய கதை சார்ங்கம் வெம் சுடர் வாள் செய்ய – நாலாயி:2317/2
கரு மாயம் பேசில் கதை – நாலாயி:2412/4
கதை பொருள் தான் கண்ணன் திருவயிற்றின் உள்ள – நாலாயி:2413/1
ஒண் சங்கு கதை வாள் ஆழியான் ஒருவன் அடியேன் உள்ளானே – நாலாயி:3748/4

மேல்

கதையின் (2)

கதையின் பெரும் பொருளும் கண்ணா நின் பேரே – நாலாயி:2245/1
இதயம் இருந்தவையே ஏத்தில் கதையின்
திருமொழியாய் நின்ற திருமாலே உன்னை – நாலாயி:2245/2,3

மேல்

கதையும் (1)

பாட்டும் முறையும் படு கதையும் பல் பொருளும் – நாலாயி:2457/1

மேல்

கந்த (3)

கந்த மா மலர் எட்டும் இட்டு நின் காமர் சேவடி கைதொழுது எழும் – நாலாயி:1193/1
எந்தை இவன் என்று அமரர் கந்த மலர் கொண்டு தொழ நின்ற நகர் தான் – நாலாயி:1444/2
மா கந்த நீர்கொண்டு தூவி வலஞ்செய்து கைதொழ கூடும்-கொலோ – நாலாயி:3661/4

மேல்

கந்தம் (3)

கந்தம் கமழும் குழலீ கடை திறவாய் – நாலாயி:491/3
கந்தம் ஆர் காவளம் தண் பாடியாய் களைகண் நீயே – நாலாயி:1306/4
கந்தம் கமழ் காயா_வண்ணன் கதிர் முடி மேல் – நாலாயி:1686/3

மேல்

கந்தாரம் (1)

கந்தாரம் அம் தேன் இசை பாட மாடே களி வண்டு மிழற்ற நிழல் துதைந்து – நாலாயி:1218/3

மேல்

கந்து (1)

கந்து ஆர் களிற்று கழல் மன்னர் கலங்க சங்கம் வாய் வைத்தான் – நாலாயி:1515/2

மேல்

கப்பம் (1)

கப்பம் தவிர்க்கும் கலியே துயில் எழாய் – நாலாயி:493/2

மேல்

கப்பாக (1)

கப்பாக மடுத்து மணி நெடும் தோள் காம்பாக கொடுத்து கவித்த மலை – நாலாயி:269/2

மேல்

கப்பால் (1)

கப்பால் ஆயர்கள் காவில் கொணர்ந்த கலத்தொடு சாய்த்து பருகி – நாலாயி:227/2

மேல்

கபால் (1)

கீறு திங்கள் வைத்தவன் கை வைத்த வன் கபால் மிசை – நாலாயி:793/2

மேல்

கபால (1)

நாயகன் அவனே கபால நல் மோக்கத்து கண்டுகொள்-மின் – நாலாயி:3333/2

மேல்

கபாலி (1)

கம்ப கபாலி காண் அங்கு கடிது ஓடி காப்பிட வாராய் – நாலாயி:199/4

மேல்

கபிலை (1)

வம்பு அவிழ் வானவர் வாயுறை வழங்க மா நிதி கபிலை ஒண் கண்ணாடி முதலா – நாலாயி:924/1

மேல்

கபோதத்து (1)

பதலை கபோதத்து ஒளி மாட நெற்றி பவள கொழும் கால பைம் கால் புறவம் – நாலாயி:1219/3

மேல்

கம்ப (5)

கம்ப கபாலி காண் அங்கு கடிது ஓடி காப்பிட வாராய் – நாலாயி:199/4
கம்ப மா கரி கோள் விடுத்தானே காரணா கடலை கடைந்தானே – நாலாயி:441/3
கம்ப மத யானை கழுத்தகத்தின் மேல் இருந்து – நாலாயி:681/1
கம்ப மா கடல் அடைத்து இலங்கைக்கு மன் கதிர் முடி அவை பத்தும் – நாலாயி:1258/1
கம்ப மா களிறு அஞ்சி கலங்க ஓர் – நாலாயி:1856/1

மேல்

கம்பில் (1)

மீன் என்னும் கம்பில் வெறி என்னும் வெள்ளி வேய் – நாலாயி:2646/1

மேல்

கமல (53)

நம்முடை நாயகனே நான்மறையின் பொருளே நாவியுள் நல் கமல நான்முகனுக்கு ஒருகால் – நாலாயி:66/1
ஒண் போது அலர் கமல சிறு கால் உறைத்து ஒன்றும் நோவாமே – நாலாயி:94/3
அம் கமல போதகத்தில் அணி கொள் முத்தம் சிந்தினால் போல் – நாலாயி:136/1
அம் கமல_கண்ணன்-தன்னை அசோதைக்கு – நாலாயி:222/1
பைம் கமல தண் தெரியல் பட்டர்பிரான் கோதை சொன்ன – நாலாயி:503/4
கரு உடை முகில்_வண்ணன் காயா_வண்ணன் கருவிளை போல் வண்ணன் கமல வண்ண – நாலாயி:509/3
எழு கமல பூ அழகர் எம்மானார் என்னுடைய – நாலாயி:608/3
கார் தண் கமல கண் என்னும் நெடும் கயிறு படுத்தி என்னை – நாலாயி:640/1
அம்மான்-தன் மலர் கமல கொப்பூழ் தோன்ற அணி அரங்கத்து அரவணையில் பள்ளிகொள்ளும் – நாலாயி:649/3
களி மலர் சேர் பொழில் அரங்கத்து உரகம் ஏறி கண்வளரும் கடல்_வண்ணர் கமல கண்ணும் – நாலாயி:652/3
பச்சை மா மலை போல் மேனி பவள வாய் கமல செம் கண் – நாலாயி:873/1
கள்வனார் கிடந்தவாறும் கமல நன் முகமும் கண்டும் – நாலாயி:895/2
கமல பாதம் வந்து என் கண்ணின் உள்ளன ஒக்கின்றதே – நாலாயி:927/4
தேன் உடை கமல திருவினுக்கு அரசே திரை கொள் மா நெடும் கடல் கிடந்தாய் – நாலாயி:1006/3
கல் தேன் பாய்ந்து ஒழுகும் கமல சுனை வேங்கடவா – நாலாயி:1036/3
கரும் தண் மா கடல் கண் துயின்றவன் இடம் கமல நல் மலர் தேறல் – நாலாயி:1148/2
தேன் முகம் ஆர் கமல வயல் சேல் பாய் காழி சீராமவிண்ணகரே சேர்-மின் நீரே – நாலாயி:1179/4
துங்க முக மாளிகை மேல் ஆயம் கூறும் துடி இடையார் முக கமல சோதி-தன்னால் – நாலாயி:1183/3
அம் கமல தட வயல் சூழ் ஆலி நாடன் அருள் மாரி அரட்டு அமுக்கி அடையார் சீயம் – நாலாயி:1187/2
கலை இலங்கும் அகல் அல்குல் கமல பாவை கதிர் முத்த வெண் நகையாள் கரும் கண் ஆய்ச்சி – நாலாயி:1282/1
தார் ஆர் மலர் கமல தடம் சூழ்ந்த தண் புறவில் – நாலாயி:1477/1
நள்ள கமல தேறல் உகுக்கும் நறையூரே – நாலாயி:1495/4
தேவாதிதேவனை செம் கமல_கண்ணானை – நாலாயி:1520/3
பெடை அடர்த்த மட அன்னம் பிரியாது மலர் கமல
மடல் எடுத்து மது நுகரும் வயல் உடுத்த திருநறையூர் – நாலாயி:1528/1,2
அம் கமல_கண்ணனை அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1598/4
கண் மலர் சோர்ந்து முலை வந்து விம்மி கமல செவ்வாய் வெளுப்ப – நாலாயி:1913/3
அல்லி கமல_கண்ணனை அங்கு ஓர் ஆய்ச்சி – நாலாயி:1931/1
கற்பு உடைய மட கன்னி காவல் பூண்ட கடி பொழில் சூழ் நெடு மறுகில் கமல வேலி – நாலாயி:2058/3
கார் வண்ணம் திருமேனி கண்ணும் வாயும் கைத்தலமும் அடி இணையும் கமல வண்ணம் – நாலாயி:2069/1
கடி கமல நான்முகனும் கண்மூன்றத்தானும் – நாலாயி:2423/3
மென் கால் கமல தடம் போல் பொலிந்தன மண்ணும் விண்ணும் – நாலாயி:2519/2
தண் மென் கமல தடம் போல் பொலிந்தன தாம் இவையோ – நாலாயி:2540/2
கள் ஆர் பொழில் தென் அரங்கன் கமல பதங்கள் நெஞ்சில் – நாலாயி:2792/1
போனது பொன்றி இறந்தது வெம் கலி பூம் கமல
தேன் நதி பாய் வயல் தென் அரங்கன் கழல் சென்னி வைத்து – நாலாயி:2839/2,3
காவி நன் மேனி கமல_கண்ணன் என் கண்ணின் உளானே – நாலாயி:2994/4
கமல_கண்ணன் என் கண்ணின் உள்ளான் காண்பன் அவன் கண்களாலே – நாலாயி:2995/1
கண்ணி தண் அம் துழாய் முடி கமல தடம் பெரும் கண்ணனை புகழ் – நாலாயி:3074/1
மடந்தையை வண் கமல திருமாதினை – நாலாயி:3248/1
கார்_வண்ணன் கண்ணபிரான் கமல தடம்_கண்ணன்-தன்னை – நாலாயி:3351/1
செய்வார்களை செய்வேனும் யானே என்னும் செய்ய கமல_கண்ணன் ஏற-கொலோ – நாலாயி:3399/3
பாவியேன் தன்னை அடுகின்ற கமல கண்ணது ஓர் பவள வாய் மணியே – நாலாயி:3671/3
திரு செய்ய கமல கண்ணும் செ வாயும் செ அடியும் செய்ய கையும் – நாலாயி:3710/2
திரு செய்ய கமல உந்தியும் செய்ய கமலை மார்பும் செய்ய உடையும் – நாலாயி:3710/3
தே நீர் கமல கண்களும் வந்து என் சிந்தை நிறைந்தவா – நாலாயி:3718/2
செம் தண் கமல கண் கை கால் சிவந்த வாய் ஓர் கரு நாயிறு – நாலாயி:3721/3
அல்லி கமல_கண்ணனை அம் தண் குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:3780/2
மை ஆர் கரும்_கண்ணி கமல மலர் மேல் – நாலாயி:3814/1
காலை மாலை கமல மலர் இட்டு நீர் – நாலாயி:3880/2
தோளும் நான்கு உடை சுரி குழல் கமல கண் கனி வாய் – நாலாயி:3891/3
அண்ணலார் கமல பாதம் அணுகுவார் அமரர் ஆவார் – நாலாயி:3906/4
கார்_மேக_வண்ணன் கமல நயனத்தன் – நாலாயி:3924/2
கண்டேன் கமல மலர் பாதம் காண்டலுமே – நாலாயி:3932/1
நாவி கமல முதல் கிழங்கே உம்பர் அந்த அதுவே – நாலாயி:3992/4

மேல்

கமல_கண்ணன் (3)

காவி நன் மேனி கமல_கண்ணன் என் கண்ணின் உளானே – நாலாயி:2994/4
கமல_கண்ணன் என் கண்ணின் உள்ளான் காண்பன் அவன் கண்களாலே – நாலாயி:2995/1
செய்வார்களை செய்வேனும் யானே என்னும் செய்ய கமல_கண்ணன் ஏற-கொலோ – நாலாயி:3399/3

மேல்

கமல_கண்ணன்-தன்னை (1)

அம் கமல_கண்ணன்-தன்னை அசோதைக்கு – நாலாயி:222/1

மேல்

கமல_கண்ணனை (3)

அம் கமல_கண்ணனை அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1598/4
அல்லி கமல_கண்ணனை அங்கு ஓர் ஆய்ச்சி – நாலாயி:1931/1
அல்லி கமல_கண்ணனை அம் தண் குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:3780/2

மேல்

கமல_கண்ணானை (1)

தேவாதிதேவனை செம் கமல_கண்ணானை
நாவாய் உளானை நறையூரில் கண்டேனே – நாலாயி:1520/3,4

மேல்

கமலங்கள் (3)

பாத கமலங்கள் காணீரே பவள வாயீர் வந்து காணீரே – நாலாயி:23/4
கடி மலர் கமலங்கள் மலர்ந்தன இவையோ கதிரவன் கனை கடல் முளைத்தனன் இவனோ – நாலாயி:926/1
மையின் ஆர்தரு வரால் இனம் பாய வண் தடத்திடை கமலங்கள்
தெய்வம் நாறும் ஒண் பொய்கைகள் சூழ் திருவெள்ளறை நின்றானே – நாலாயி:1370/3,4

மேல்

கமலத்திடை (1)

பள்ளி கமலத்திடை பட்ட பகு வாய் அலவன் முகம் நோக்கி – நாலாயி:1513/3

மேல்

கமலத்தின் (2)

நெகு வாய் நெய்தல் பூ மது மாந்தி கமலத்தின்
நகு வாய் மலர் மேல் அன்னம் உறங்கும் நறையூரே – நாலாயி:1493/3,4
ஓங்கு கமலத்தின் ஒண் போது ஆம் கை – நாலாயி:2348/2

மேல்

கமலத்து (11)

தேன் உடை கமலத்து அயனொடு தேவர் சென்று சென்று இறைஞ்சிட பெருகு – நாலாயி:979/3
பின்னும் மாதவி பந்தலில் பெடை வர பிணி அவிழ் கமலத்து
தென்ன என்று வண்டு இன் இசை முரல்தரு திருவயிந்திரபுரமே – நாலாயி:1149/3,4
துறை தங்கு கமலத்து துயின்று கைதை தோடு ஆரும் பொதி சோற்று சுண்ணம் நண்ணி – நாலாயி:1186/3
அம் கமலத்து அயன் அனையார் பயிலும் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1618/4
அன்னம் மென் கமலத்து அணி மலர் பீடத்து அலை புனல் இலை குடை நீழல் – நாலாயி:1752/3
கொங்கு ஆர் கமலத்து அலரில் சேரும் குறுங்குடியே – நாலாயி:1799/4
இரும் தண் கமலத்து இரு மலரின் உள்ளே – நாலாயி:2218/1
அடை கலத்து ஓங்கு கமலத்து அலர் அயன் சென்னி என்னும் – நாலாயி:2563/1
அடை ஆர் கமலத்து அலர்_மகள் கேள்வன் கை ஆழி என்னும் – நாலாயி:2823/1
கமலத்து அயன் நம்பி தன்னை கண்_நுதலானொடும் தோற்றி – நாலாயி:2995/3
அ கமலத்து இலை போலும் திருமேனி அடிகளுக்கே – நாலாயி:3849/4

மேல்

கமலத்துள் (1)

கடி கமலத்துள் இருந்தும் காண்கிலான் கண்ணன் – நாலாயி:2137/3

மேல்

கமலப்பூ (1)

கருப்பூரம் நாறுமோ கமலப்பூ நாறுமோ – நாலாயி:567/1

மேல்

கமலப்பூவும் (1)

கார் தண் முகிலும் கருவிளையும் காயா மலரும் கமலப்பூவும்
ஈர்த்திடுகின்றன என்னை வந்திட்டு இருடீகேசன் பக்கல் போகே என்று – நாலாயி:622/1,2

மேல்

கமலம் (33)

புது நாள்மலர் கமலம் எம்பெருமான் பொன் வயிற்றில் பூவே போல்வான் – நாலாயி:415/3
உரம் பெற்ற மலர் கமலம் உலகு அளந்த சேவடி போல் உயர்ந்து காட்ட – நாலாயி:419/3
கைம்மாவின் நடை அன்ன மெல் நடையும் கமலம் போல் முகமும் காணாது – நாலாயி:735/3
செழு நீர் மலர் கமலம் திரை உந்து வன் பகட்டால் – நாலாயி:1105/1
செழும் தட நீர் கமலம் தீவிகை போல் காட்டும் திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் நானே – நாலாயி:1140/4
மாறாத மலர் கமலம் செங்கழுநீர் ததும்பி மது வெள்ளம் ஒழுக வயல் உழவர் மடை அடைப்ப – நாலாயி:1235/3
சேண் இடம் கொள் மலர் கமலம் சேல் கயல்கள் வாளை செந்நெலொடும் அடுத்து அரிய உதிர்ந்த செழு முத்தம் – நாலாயி:1243/3
கடி உடை கமலம் அடியிடை மலர கரும்பொடு பெரும் செந்நெல் அசைய – நாலாயி:1346/3
செய் அலர் கமலம் ஓங்கு செறி பொழில் தென் திருப்பேர் – நாலாயி:1428/3
நள் ஆர் கமலம் முகம் காட்டும் நறையூர் நின்ற நம்பியே – நாலாயி:1510/4
அல்லி கமலம் முகம் காட்டும் கழனி அழுந்தூர் நின்றானை – நாலாயி:1597/2
கடி கமலம் கள் உகுக்கும் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1652/4
கை வண்ணம் தாமரை வாய் கமலம் போலும் கண் இணையும் அரவிந்தம் அடியும் அஃதே – நாலாயி:2072/3
அடி கமலம் தன்னை அயன் – நாலாயி:2137/4
பைம் கமலம் ஏந்தி பணிந்தேன் பனி மலராள் – நாலாயி:2185/3
படர் எடுத்த பைம் கமலம் கொண்டு அன்று இடர் அடுக்க – நாலாயி:2194/2
நோக்கினேன் நோக்கி நினைந்தேன் அது ஒண் கமலம்
ஓக்கினேன் என்னையும் அங்கு ஓர்ந்து – நாலாயி:2240/3,4
பணிந்தேன் திருமேனி பைம் கமலம் கையால் – நாலாயி:2246/1
தண் கமலம் ஏய்ந்தார் தமர் – நாலாயி:2250/4
உறும் கண்டாய் ஒண் கமலம் தன்னால் உறும் கண்டாய் – நாலாயி:2258/2
நேர்ந்தேன் அடிமை நினைந்தேன் அது ஒண் கமலம்
ஆர்ந்தேன் உன் சேவடி மேல் அன்பாய் ஆர்ந்த – நாலாயி:2261/1,2
கண்ணும் கமலம் கமலமே கைத்தலமும் – நாலாயி:2290/1
அடி கமலம் இட்டு ஏத்தும் அங்கு – நாலாயி:2423/4
கண் பூம் கமலம் கரும் சுடர் ஆடி வெண் முத்து அரும்பி – நாலாயி:2486/3
நீர் ஆர் கமலம் போல் செங்கண்மால் என்று ஒருவன் – நாலாயி:2677/5
நீர் ஆர் மலர் கமலம் கொண்டு ஓர் நெடும் கையால் – நாலாயி:2694/3
திரு உடம்பு வான் சுடர் செந்தாமரை கண் கை கமலம்
திரு இடமே மார்வம் அயன் இடமே கொப்பூழ் – நாலாயி:3054/1,2
மின்னும் சுடர் மலைக்கு கண் பாதம் கை கமலம்
மன்னும் முழு ஏழ்_உலகும் வயிற்றின் உள – நாலாயி:3055/2,3
அப்பொழுதை தாமரைப்பூ கண் பாதம் கை கமலம்
எப்பொழுதும் நாள் திங்கள் ஆண்டு ஊழி ஊழி-தொறும் – நாலாயி:3056/2,3
நேரா வாய் செம் பவளம் கண் பாதம் கை கமலம்
பேர் ஆரம் நீள் முடி நாண் பின்னும் இழை பலவே – நாலாயி:3057/3,4
கோலம் ஆம் என் சென்னிக்கு உன் கமலம் அன்ன குரை கழலே – நாலாயி:3258/4
சேற்றில் செந்நெல் கமலம் ஓங்கு திருக்குருகூர்-அதனுள் – நாலாயி:3335/3
செம் மா கமலம் செழு நீர்மிசை-கண் மலரும் திருக்குடந்தை – நாலாயி:3419/3

மேல்

கமலமே (1)

கண்ணும் கமலம் கமலமே கைத்தலமும் – நாலாயி:2290/1

மேல்

கமலவன் (1)

போது இல் கமலவன் நெஞ்சம் புகுந்தும் என் சென்னி திடரில் – நாலாயி:450/3

மேல்

கமலை (1)

திரு செய்ய கமல உந்தியும் செய்ய கமலை மார்பும் செய்ய உடையும் – நாலாயி:3710/3

மேல்

கமழ் (19)

நாள் கமழ் பூம் பொழில் வில்லிபுத்தூர் பட்டன் – நாலாயி:85/2
கண்ணை குளிர கலந்து எங்கும் நோக்கி கடி கமழ் பூம் குழலார்கள் – நாலாயி:149/1
கார் ஆர் மேனி நிறத்து எம்பிரானை கடி கமழ் பூம் குழல் ஆய்ச்சி – நாலாயி:233/1
கரை புரை வேள்வி புகை கமழ் கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:398/4
களி வண்டு எங்கும் கலந்தால் போல் கமழ் பூம் குழல்கள் தடம் தோள் மேல் – நாலாயி:644/3
மெய்யனார் துளப விரையார் கமழ் நீள் முடி எம் – நாலாயி:933/2
கால் கொள் கண் கொடி கைஎழ கமுகு இளம் பாளைகள் கமழ் சாரல் – நாலாயி:1156/3
கௌவை களிற்றின் மருப்பும் பொருப்பில் கமழ் சந்தும் உந்தி நிவா வலம் கொள் – நாலாயி:1164/3
நல் அரண் காவின் நீழல் நறை கமழ் நாங்கை மேய – நாலாயி:1303/3
கந்தம் கமழ் காயா_வண்ணன் கதிர் முடி மேல் – நாலாயி:1686/3
மணம் கமழ் சாரல் மாலிருஞ்சோலை வணங்குதும் வா மட நெஞ்சே – நாலாயி:1822/4
களி மலர் துழாய் அலங்கல் கமழ் முடியன் கடல் ஞாலத்து – நாலாயி:3312/3
நாள் கமழ் மகிழ் மாலை மார்பினன் மாறன் சடகோபன் – நாலாயி:3340/2
கடி கமழ் கொன்றை சடையனே என்னும் நான்முக கடவுளே என்னும் – நாலாயி:3581/2
தெருவு எல்லாம் காவி கமழ் திருக்காட்கரை – நாலாயி:3836/3
வெறி கமழ் சோலை தென் காட்கரை என் அப்பன் – நாலாயி:3839/3
மல்லிகை கமழ் தென்றல் ஈரும் ஆலோ வண் குறிஞ்சி இசை தவரும் ஆலோ – நாலாயி:3869/1
மெய்ந்நின்று கமழ் துளவ விரை ஏறு திருமுடியன் – நாலாயி:3953/1
வேள்வி உள்மடுத்தலும் விரை கமழ் நறும் புகை – நாலாயி:3984/1

மேல்

கமழ்கின்ற (2)

மருவி மணம் கமழ்கின்ற மல்லிகைப்பூ சூட்ட வாராய் – நாலாயி:183/4
மருவும் தமனகமும் சீர் மாலை மணம் கமழ்கின்ற
புருவம் கரும் குழல் நெற்றி பொலிந்த முகில் கன்று போலே – நாலாயி:185/2,3

மேல்

கமழ்தர (1)

தென்றல் மா மணம் கமழ்தர வரு திருவெள்ளறை நின்றானே – நாலாயி:1368/4

மேல்

கமழ்தல் (1)

அன்றி மற்றோர் உபாயம் என் இவள் அம் தண் துழாய் கமழ்தல்
குன்ற மா மணி மாட மாளிகை கோல குழாங்கள் மல்கி – நாலாயி:3768/1,2

மேல்

கமழ்ந்த (1)

விரை கமழ்ந்த மென் கரும் குழல் காரணம் வில் இறுத்து அடல் மழைக்கு – நாலாயி:1155/1

மேல்

கமழ்ந்து (1)

மல் இலை மடல் வாழை ஈன் கனி சூழ்ந்து மணம் கமழ்ந்து
புல் இலை தெங்கினூடு கால் உலவும் தண் திருப்புலியூர் – நாலாயி:3765/2,3

மேல்

கமழ்வர் (1)

மண் ஆண்டு மணம் கமழ்வர் மல்லிகையே – நாலாயி:3868/4

மேல்

கமழ்வித்து (1)

மணி மிகு மார்பினில் முல்லை போது என் வன முலை கமழ்வித்து உன் வாய் அமுதம் தந்து – நாலாயி:3917/3

மேல்

கமழ (1)

தூமம் கமழ துயில் அணை மேல் கண்வளரும் – நாலாயி:482/2

மேல்

கமழும் (23)

கந்தம் கமழும் குழலீ கடை திறவாய் – நாலாயி:491/3
தென்றல் மணம் கமழும் திருமாலிருஞ்சோலை தன்னுள் – நாலாயி:593/3
இடம் சூழ்ந்து எங்கும் இரு விசும்பில் இமையோர் வணங்க மணம் கமழும்
தடம் சூழ்ந்து எங்கும் அழகு ஆய சாளக்கிராமம் அடை நெஞ்சே – நாலாயி:989/3,4
குரவமே கமழும் குளிர் பொழிலூடு குயிலொடு மயில்கள் நின்று ஆல – நாலாயி:1074/3
கழு நீர் கடி கமழும் கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1105/3
கடி கமழும் நெடு மறுகின் கடல்மல்லை தலசயனத்து – நாலாயி:1107/1
ஆலை புகை கமழும் அணி ஆலி அம்மானே – நாலாயி:1189/4
ஆடு ஏறு வயல் ஆலை புகை கமழும் நாங்கூர் அரிமேயவிண்ணகரம் வணங்கு மட நெஞ்சே – நாலாயி:1241/4
வம்பு அவிழும் செண்பகத்து மணம் கமழும் நாங்கை-தன்னுள் – நாலாயி:1256/3
தேம் பொழில் கமழும் நாங்கூர் திருமணிக்கூடத்தானே – நாலாயி:1288/4
தெய்வ நீர் கமழும் நாங்கூர் திருமணிக்கூடத்தானே – நாலாயி:1289/4
கூந்தல் கமழும் கூடலூரே – நாலாயி:1358/4
திசை எலாம் கமழும் பொழில் சூழ் திருவெள்ளறை நின்றானே – நாலாயி:1369/4
செம் சொல் வேள்வி புகையும் கமழும் தென் அரங்கமே – நாலாயி:1384/4
கண் ஆர் கண்ணபுரம் கடிகை கடி கமழும்
தண் ஆர் தாமரை சூழ் தலைச்சங்கம் மேல் திசையுள் – நாலாயி:1736/1,2
சீத ஒண் தென்றல் திசை-தொறும் கமழும் திருக்கண்ணங்குடியுள் நின்றானே – நாலாயி:1750/4
போது நாளும் கமழும் பொழில் சூழ்ந்த புல்லாணியே – நாலாயி:1770/4
பூ ஆர் மணம் கமழும் புல்லாணி கைதொழுதேன் – நாலாயி:1778/3
பொறி கொள் சிறை உவணம் ஊர்ந்தாய் வெறி கமழும்
காம்பு ஏய் மென் தோளி கடை வெண்ணெய் உண்டாயை – நாலாயி:2103/2,3
வான் ஆர் வண் கமுகும் மது மல்லிகை கமழும்
தேன் ஆர் சோலைகள் சூழ் திருவல்லவாழ் உறையும் – நாலாயி:3429/2,3
தென்றல் மணம் கமழும் திருவல்லவாழ் நகருள் – நாலாயி:3430/3
மாடு உயர்ந்து ஓம புகை கமழும் தண் திருவல்லவாழ் – நாலாயி:3431/3
வாசமே கமழும் சோலை வயல் அணி அனந்தபுரம் – நாலாயி:3905/2

மேல்

கமழுமே (1)

விரை குழுவு நறும் துளவம் மெய்ந்நின்று கமழுமே – நாலாயி:3952/4

மேல்

கமுகம் (1)

சேடு ஏறு மலர் செருந்தி செழும் கமுகம் பாளை செண்பகங்கள் மணம் நாறும் வண் பொழிலின் ஊடே – நாலாயி:1241/3

மேல்

கமுகின் (5)

படர் ஒளி பசுத்தனன் பனி மதி இவனோ பாய் இருள் அகன்றது பைம் பொழில் கமுகின்
மடலிடை கீறி வண் பாளைகள் நாற வைகறை கூர்ந்தது மாருதம் இதுவோ – நாலாயி:919/2,3
நெட்டு இலைய கரும் கமுகின் செம் காய் வீழ நீள் பலவின் தாழ் சினையில் நெருங்கு பீன – நாலாயி:1185/3
நூற்றிதழ் கொள் அரவிந்தம் நுழைந்த பள்ளத்து இளம் கமுகின் முது பாளை பகு வாய் நண்டின் – நாலாயி:1278/3
தலை ஆர்ந்த இளம் கமுகின் தடம் சோலை திருநறையூர் – நாலாயி:1535/2
மெல் இலை செல்வ வண் கொடி புல்க வீங்கு இளம் தாள் கமுகின்
மல் இலை மடல் வாழை ஈன் கனி சூழ்ந்து மணம் கமழ்ந்து – நாலாயி:3765/1,2

மேல்

கமுகு (9)

பாளை கமுகு பரிசு உடை பந்தல் கீழ் – நாலாயி:557/2
கரும் கமுகு பசும் பாளை வெண் முத்து ஈன்று காய் எல்லாம் மரகதமாய் பவளம் காட்ட – நாலாயி:1144/3
கால் கொள் கண் கொடி கைஎழ கமுகு இளம் பாளைகள் கமழ் சாரல் – நாலாயி:1156/3
இளம்படி நல் கமுகு குலை தெங்கு கொடி செந்நெல் ஈன் கரும்பு கண்வளர கால் தடவும் புனலால் – நாலாயி:1234/3
வம்பு உலாம் கமுகு ஓங்கிய நாங்கூர வண்புருடோத்தமமே – நாலாயி:1258/4
பாளை வான் கமுகு ஊடு உயர் தெங்கின் வண் பழம் விழ வெருவி போய் – நாலாயி:1265/3
செம்பொன் கமுகு இனம் தான் கனியும் செழும் சோலை சூழ் – நாலாயி:1481/3
செறி குலை வாழை கமுகு தெங்கு அணி சூழ் திருச்செங்குன்றூர் திருச்சிற்றாறு – நாலாயி:3707/3
திருவருள் கமுகு ஒண் பழத்தது மெல் இயல் செ இதழே – நாலாயி:3764/4

மேல்

கமுகும் (4)

காய்த்த நீள் கமுகும் கதலியும் தெங்கும் எங்கும் ஆம் பொழில்களின் நடுவே – நாலாயி:1338/3
குழுவும் வார் கமுகும் குரவும் நல் பலவும் குளிர் தரு சூதம் மாதவியும் – நாலாயி:1753/3
வான் ஆர் வண் கமுகும் மது மல்லிகை கமழும் – நாலாயி:3429/2
பச்சிலை நீள் கமுகும் பலவும் தெங்கும் வாழைகளும் – நாலாயி:3432/2

மேல்

கமுகோடு (1)

எண் திசையும் பெரும் செந்நெல் இளம் தெங்கு கதலி இலை கொடி ஒண் குலை கமுகோடு இசலி வளம் சொரிய – நாலாயி:1230/3

மேல்

கயங்கள் (1)

கொங்கு மலி கரும் குவளை கண் ஆக தெண் கயங்கள்
செங்கமலம் முகம் அலர்த்தும் திருக்கண்ணபுரத்து உறையும் – நாலாயி:1675/1,2

மேல்

கயத்த (1)

காரணம் தன்னால் கடும் புனல் கயத்த கரு வரை பிளவு எழ குத்தி – நாலாயி:983/3

மேல்

கயத்தை (1)

நீர் ஆர் நெடும் கயத்தை சென்று அலைக்க நின்று உரப்பி – நாலாயி:2688/1

மேல்

கயம் (6)

கயம் கொள் புண் தலை களிறு உந்து வெம் திறல் கழல் மன்னர் பெரும் போரில் – நாலாயி:1691/1
முரியும் வெண் திரை முது கயம் தீப்பட முழங்கு அழல் எரி அம்பின் – நாலாயி:1693/1
கயம் மிடை கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1708/4
பொற்றாமரை கயம் நீராட போனாள் பொரு அற்றாள் என் மகள் உம் பொன்னும் அஃதே – நாலாயி:2070/4
தொடர் எடுத்த மால் யானை சூழ் கயம் புக்கு அஞ்சி – நாலாயி:2194/1
கரவு ஆர் தடம்-தொறும் தாமரை கயம் தீவிகை நின்று அலரும் – நாலாயி:3767/3

மேல்

கயல் (32)

செம்மாந்திரே என்று சொல்லி செழும் கயல் கண்ணும் செ வாயும் – நாலாயி:301/2
பருப்பதத்து கயல் பொறித்த பாண்டியர் குல பதி போல் – நாலாயி:469/1
ஓங்கு பெரும் செந்நெலூடு கயல் உகள – நாலாயி:476/4
பொன்னடி காண்பது ஓர் ஆசையினால் என் பொரு கயல் கண் இணை துஞ்சா – நாலாயி:549/2
மாதரார் கயல் கண் என்னும் வலையுள் பட்டு அழுந்துவேனை – நாலாயி:887/2
தேர் அணங்கு அல்குல் செழும் கயல் கண்ணி திறத்து ஒரு மற தொழில் புரிந்து – நாலாயி:983/1
வண்டு ஆர் பொழிலின் பழனத்து வயலின் அயலே கயல் பாய – நாலாயி:996/3
செம் கயல் திளைக்கும் சுனை திருவேங்கடம் அடை நெஞ்சமே – நாலாயி:1018/4
செம் கயல் திளைக்கும் சுனை திருவேங்கடத்து உறை செல்வனை – நாலாயி:1027/1
காதன்மை பெரிது கையறவு உடையள் கயல் நெடும் கண் துயில் மறந்தாள் – நாலாயி:1112/2
பொன் குலாம் பயலை பூத்தன மென் தோள் பொரு கயல் கண் துயில் மறந்தாள் – நாலாயி:1116/1
கான் ஆட மஞ்ஞை கணம் ஆட மாடே கயல் ஆடு கால் நீர் பழனம் புடைபோய் – நாலாயி:1158/3
பெரு நீர் நிவா உந்தி முத்தம் கொணர்ந்து எங்கும் வித்தும் வயலுள் கயல் பாய்ந்து உகள – நாலாயி:1166/3
வலம் கொண்டு கயல் ஓடி விளையாடும் நாங்கூர் வைகுந்தவிண்ணகரம் வணங்கு மட நெஞ்சே – நாலாயி:1228/4
செம் கயல் உகளும் நாங்கூர் திருமணிக்கூடத்தானே – நாலாயி:1295/4
பள்ள செறுவில் கயல் உகள பழன கழனி அதனுள் போய் – நாலாயி:1349/3
கள்ள நாரை வயலுள் கயல் மீன் – நாலாயி:1360/3
பூண் முலை மேல் சாந்து அணியாள் பொரு கயல் கண் மை எழுதாள் பூவை பேணாள் – நாலாயி:1392/1
அள்ளல் செறுவில் கயல் நாடும் அணி ஆர் வயல் சூழ் அழுந்தூரே – நாலாயி:1591/4
கயல் துளு கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1710/4
கூர் ஆர் ஆரல் இரை கருதி குருகு பாய கயல் இரியும் – நாலாயி:1720/3
கனை கழல் காணும்-கொலோ கயல் கண்ணி எம் காரிகையே – நாலாயி:1829/4
மனம் கொண்டு ஏறும் மண்டோதரி முதலா அம் கயல் கண்ணினார்கள் இருப்ப – நாலாயி:1865/1
பொங்கு ஆர் மெல் இளம் கொங்கை பொன்னே பூப்ப பொரு கயல் கண் நீர் அரும்ப போந்து நின்று – நாலாயி:2068/1
பொரு கயல் கண் நீர் அரும்ப புலவி தந்து புனல் அரங்கம் ஊர் என்று போயினாரே – நாலாயி:2075/4
செழு நீர் தடத்து கயல் மிளிர்ந்தால் ஒப்ப சே அரி கண் – நாலாயி:2479/1
கயல் பாய்வன பெரு நீர் கண்கள் தம்மொடும் குன்றம் ஒன்றால் – நாலாயி:2501/2
தன் வயிறார விழுங்க கொழும் கயல் கண் – நாலாயி:2787/1
அம் கயல் பாய் வயல் தென் அரங்கன் அணி ஆகம் மன்னும் – நாலாயி:2898/1
செம் கயல் பாய் நீர் திருவரங்கத்தாய் இவள் திறத்து என் செய்கின்றாயே – நாலாயி:3572/4
செம் கயல் உகளும் தேம் பணை புடை சூழ் திருச்செங்குன்றூர் திருச்சிற்றாறு – நாலாயி:3705/3
போவது அன்று ஒரு பகல் நீ அகன்றால் பொரு கயல் கண் இணை நீரும் நில்லா – நாலாயி:3915/3

மேல்

கயல்கள் (5)

செந்நெலொடு செங்கமலம் சேல் கயல்கள் வாளை செங்கழுநீரொடு மிடைந்து கழனி திகழ்ந்து எங்கும் – நாலாயி:1232/3
சேண் இடம் கொள் மலர் கமலம் சேல் கயல்கள் வாளை செந்நெலொடும் அடுத்து அரிய உதிர்ந்த செழு முத்தம் – நாலாயி:1243/3
சுனைகளில் கயல்கள் பாய சுரும்பு தேன் நுகரும் நாங்கை – நாலாயி:1301/3
சேற்றிடை கயல்கள் உகள் திகழ் வயல் சூழ் திருவெள்ளியங்குடி அதுவே – நாலாயி:1343/4
கா ஆர் தெங்கின் பழம் வீழ கயல்கள் பாய குருகு இரியும் – நாலாயி:1350/3

மேல்

கயலாய் (1)

கொழும் கயலாய் நெடு வெள்ளம் கொண்ட காலம் குல வரையின் மீது ஓடி அண்டத்து அப்பால் – நாலாயி:1499/1

மேல்

கயலும் (3)

செம் கயலும் வாளைகளும் செந்நெலிடை குதிப்ப சேல் உகளும் செழும் பணை சூழ் வீதி-தொறும் மிடைந்து – நாலாயி:1236/3
விலங்கும் கயலும் வேலும் ஒண் காவியும் வென்ற கண் – நாலாயி:1482/1
காவியும் நீலமும் வேலும் கயலும் பலபல வென்று – நாலாயி:2544/1

மேல்

கயலே (1)

தேர்வன தெய்வம் அன்னீர கண்ணோ இ செழும் கயலே – நாலாயி:2491/4

மேல்

கயலொடு (1)

காலை கதுவிடுகின்ற கயலொடு வாளை விரவி – நாலாயி:528/1

மேல்

கயலோ (1)

கயலோ நும கண்கள் என்று களிறு வினவி நிற்றீர் – நாலாயி:2492/1

மேல்

கயவர் (1)

கட்ட பொருளை மறை பொருள் என்று கயவர் சொல்லும் – நாலாயி:2883/1

மேல்

கயவரை (1)

ஒன்று சொல்லி ஒருத்தினில் நிற்கிலாத ஓர் ஐவர் வன் கயவரை
என்று யான் வெல்கிற்பன் உன் திருவருள் இல்லையேல் – நாலாயி:3567/1,2

மேல்

கயிற்றால் (8)

பின்னும் வன் கயிற்றால் பிணித்து எற்றி பின்முன்னாக இழுப்பதன் முன்னம் – நாலாயி:377/2
கண்ணி ஆர் குறும் கயிற்றால் கட்ட வெட்டென்று இருந்தான் – நாலாயி:1434/2
ஒளியா வெண்ணெய் உண்டான் என்று உரலோடு ஆய்ச்சி ஒண் கயிற்றால்
விளியா ஆர்க்க ஆப்புண்டு விம்மி அழுதான் மென் மலர் மேல் – நாலாயி:1511/1,2
கண்ணி குறும் கயிற்றால் கட்டுண்டான் காண் ஏடீ – நாலாயி:1996/2
கண்ணி குறும் கயிற்றால் கட்டுண்டான் ஆகிலும் – நாலாயி:1996/3
நீர் ஆம் இது செய்தீர் என்று ஓர் நெடும் கயிற்றால்
ஊரார்கள் எல்லாரும் காண உரலோடே – நாலாயி:2687/2,3
மன்னு மடவோர்கள் பற்றி ஓர் வான் கயிற்றால்
பின்னும் உரலோடு கட்டுண்ட பெற்றிமையும் – நாலாயி:2787/2,3
திண்ணம் அழுந்த கட்டி பல செய்வினை வன் கயிற்றால்
புண்ணை மறைய வரிந்து என்னை போர வைத்தாய் புறமே – நாலாயி:3345/3,4

மேல்

கயிற்றினால் (2)

எட்டினோடு இரண்டு எனும் கயிற்றினால் மனம்-தனை – நாலாயி:834/3
கயிற்றினால் கட்ட தான் கட்டுண்டிருந்தான் – நாலாயி:2372/3

மேல்

கயிற்றும் (1)

கயிற்றும் அக்கு ஆணி கழித்து காலிடை பாசம் கழற்றி – நாலாயி:445/2

மேல்

கயிறு (4)

வடம் சுற்றி வாசுகி வன் கயிறு ஆக – நாலாயி:84/3
காவலும் கடந்து கயிறு மாலை ஆகி வந்து கவிழ்ந்து நின்றனரே – நாலாயி:275/4
கார் தண் கமல கண் என்னும் நெடும் கயிறு படுத்தி என்னை – நாலாயி:640/1
கார் ஆர் வரை நட்டு நாகம் கயிறு ஆக – நாலாயி:2693/5

மேல்

கயிறே (1)

கடை கயிறே பற்றி வாங்கி கை தழும்பு ஏறிடும்-கொலோ – நாலாயி:304/4

மேல்

கர (1)

கர விசும்பு எரி வளி நீர் நிலம் இவை மிசை – நாலாயி:2909/1

மேல்

கரக்கும் (1)

இடந்திடும் தன்னுள் கரக்கும் உமிழும் – நாலாயி:3094/2

மேல்

கரங்கள் (1)

கரங்கள் கூப்பி தொழும் அ ஊர் திருநாமம் கற்றதன் பின்னையே – நாலாயி:3503/4

மேல்

கரசரணம் (1)

துன்னு கரசரணம் முதலாக எல்லா உறுப்பும் – நாலாயி:3646/2

மேல்

கரண்டம் (1)

கரண்டம் ஆடு பொய்கையுள் கரும் பனை பெரும் பழம் – நாலாயி:813/1

மேல்

கரண (1)

கரண பல் படை பற்று அற ஓடும் கனல் ஆழி – நாலாயி:3694/3

மேல்

கரணங்கள் (1)

சிந்தையினோடு கரணங்கள் யாவும் சிதைந்து முன் நாள் – நாலாயி:2859/1

மேல்

கரணம் (1)

கரணம் இவை உமக்கு அன்று என்று இராமாநுசன் உயிர்கட்கு – நாலாயி:2857/3

மேல்

கரத்த (1)

பொள்ளை கரத்த போதகத்தின் துன்பம் தவிர்த்த புனிதன் இடம் – நாலாயி:1349/2

மேல்

கரத்தி (1)

கரத்தி உன் கருத்தை யாவர் காண வல்லர் கண்ணனே – நாலாயி:776/4

மேல்

கரத்தினொடும் (1)

ஒத்த இணை மருதம் உன்னிய வந்தவரை ஊரு கரத்தினொடும் உந்திய வெம் திறலோய் – நாலாயி:68/2

மேல்

கரத்தை (1)

உரத்தினில் கரத்தை வைத்து உகிர் தலத்தை ஊன்றினாய் – நாலாயி:776/2

மேல்

கரதலங்கள் (1)

மன்னு கரதலங்கள் மட்டித்து மாதிரங்கள் – நாலாயி:2752/1

மேல்

கரதலத்து (1)

நல்கிய நலமோ நரகனை தொலைத்த கரதலத்து அமைதியின் கருத்தோ – நாலாயி:1935/2

மேல்

கரதலமும் (1)

பன்னு கரதலமும் கண்களும் பங்கயத்தின் – நாலாயி:2754/2

மேல்

கரந்த (3)

பகல் கரந்த சுடர் ஆழி படையான் இ உலகு ஏழும் – நாலாயி:1532/3
புக கரந்த திருவயிற்றன் பொன் அடியே அடை நெஞ்சே – நாலாயி:1532/4
கரந்த சில் இடம்-தொறும் இடம் திகழ் பொருள்-தொறும் – நாலாயி:2908/3

மேல்

கரந்தான் (1)

ஆறு சடை கரந்தான் அண்டர்_கோன் தன்னோடும் – நாலாயி:2385/1

மேல்

கரந்திட்டு (1)

கரந்திட்டு நின்ற கடலை கலங்க – நாலாயி:81/3

மேல்

கரந்து (12)

காணி பேணும் மாணியாய் கரந்து சென்ற கள்வனே – நாலாயி:777/4
காரணங்களால் உலகம் கலந்து அங்கு ஏத்த கரந்து எங்கும் பரந்தானை காண்பர் தாமே – நாலாயி:1147/4
கரந்து உலகம் காத்து அளித்த கண்ணன் பரந்து உலகம் – நாலாயி:2461/2
அகப்பட கரந்து ஓர் ஆலிலை சேர்ந்த எம் – நாலாயி:2584/7
உடல் மிசை உயிர் என கரந்து எங்கும் பரந்து உளன் – நாலாயி:2905/3
கரந்து எங்கும் பரந்து உளன் இவை உண்ட கரனே – நாலாயி:2908/4
காட்டி நீ கரந்து உமிழும் நிலம் நீர் தீ விசும்பு கால் – நாலாயி:3326/1
கரந்து உமிழ்ந்து கடந்து இடந்தது கண்டும் தெளியகில்லீர் – நாலாயி:3332/2
வன் கள்வனேன் மனத்தை வலித்து கண்ண நீர் கரந்து
நின்-கண் நெருங்கவைத்தே எனது ஆவியை நீக்ககில்லேன் – நாலாயி:3344/2,3
கண் கொளா வகை நீ கரந்து என்னை செய்கின்றன – நாலாயி:3446/2
உருவு கரந்து உள்ளும்-தோறும் தித்திப்பான் – நாலாயி:3728/2
முற்ற கரந்து ஒளித்தாய் என் முதல் தனி வித்தேயோ – நாலாயி:3997/4

மேல்

கரந்தும் (1)

கரந்தும் தோன்றியும் நின்றும் கைதவங்கள் செய்தும் விண்ணோர் – நாலாயி:3479/2

மேல்

கரந்துருவின் (1)

இருந்து ஒழிந்தேன் கீழ் நாள்கள் எல்லாம் கரந்துருவின்
அம் மானை அந்நான்று பின்தொடர்ந்த ஆழி அங்கை – நாலாயி:2666/2,3

மேல்

கரந்தென (1)

காற்றிடை பூளை கரந்தென அரந்தை உற கடல் அரக்கர் தம் சேனை – நாலாயி:1343/1

மேல்

கரம் (4)

காசின் வாய் கரம் விற்கிலும் கரவாது மாற்று இலி சோறு இட்டு – நாலாயி:369/1
ஓட வாணன் ஆயிரம் கரம் கழித்த ஆதி மால் – நாலாயி:804/3
அந்தம்_இல் திண் கரம் சிரங்கள் புரண்டு வீழ அடு கணையால் எய்து உகந்த அம்மான் காண்-மின் – நாலாயி:1624/2
பேர்த்த கரம் நான்கு உடையான் பேர் ஓதி பேதைகாள் – நாலாயி:2195/3

மேல்

கரம்பனூர் (1)

ஊரானை கரம்பனூர் உத்தமனை முத்து இலங்கு – நாலாயி:1399/2

மேல்

கரமும் (2)

சேம மதிள் சூழ் இலங்கை_கோன் சிரமும் கரமும் துணித்து முன் – நாலாயி:1702/3
உரமும் கரமும் துணித்த உரவோன் ஊர் போலும் – நாலாயி:1801/2

மேல்

கரமே (1)

அது கரமே அன்பால் அமை – நாலாயி:2621/4

மேல்

கரவாது (1)

காசின் வாய் கரம் விற்கிலும் கரவாது மாற்று இலி சோறு இட்டு – நாலாயி:369/1

மேல்

கரவு (2)

குரவை குடம் முலை மல் குன்றம் கரவு இன்றி – நாலாயி:2135/2
கரவு ஆர் தடம்-தொறும் தாமரை கயம் தீவிகை நின்று அலரும் – நாலாயி:3767/3

மேல்

கரவேல் (1)

ஆழி மழை கண்ணா ஒன்று நீ கை கரவேல்
ஆழியுள் புக்கு முகந்துகொடு ஆர்த்து ஏறி – நாலாயி:477/1,2

மேல்

கரன் (3)

கால நேமி வக்கரன் கரன் முரன் சிரம் அவை – நாலாயி:810/3
கடும் கவந்தன் வக்கரன் கரன் முரன் சிரம் அவை – நாலாயி:855/1
கறை வளர் வேல் கரன் முதலா கவந்தன் வாலி கணை ஒன்றினால் மடிய இலங்கை-தன்னுள் – நாலாயி:1142/1

மேல்

கரனே (1)

கரந்து எங்கும் பரந்து உளன் இவை உண்ட கரனே – நாலாயி:2908/4

மேல்

கரனோடு (1)

கலை வணக்கு நோக்கு அரக்கி மூக்கை நீக்கி கரனோடு தூடணன்-தன் உயிரை வாங்கி – நாலாயி:745/2

மேல்

கரா (1)

கான் அமர் வேழம் கைஎடுத்து அலற கரா அதன் காலினை கதுவ – நாலாயி:1076/2

மேல்

கராம் (1)

கவள மா கதத்த கரி உய்ய பொய்கை கராம் கொள கலங்கி உள் நினைந்து – நாலாயி:1749/1

மேல்

கரி (18)

கண்ணனே கரி கோள் விடுத்தானே காரணா களிறு அட்ட பிரானே – நாலாயி:440/2
கம்ப மா கரி கோள் விடுத்தானே காரணா கடலை கடைந்தானே – நாலாயி:441/3
கருப்பு வில் மலர் கணை காமவேளை கழல் இணை பணிந்து அங்கு ஓர் கரி அலற – நாலாயி:513/1
கடம் கலந்த வன் கரி மருப்பு ஒசித்து ஒர் பொய்கைவாய் – நாலாயி:789/1
கரி சேர் பூம் பொழில் சூழ் கன மா மலை வேங்கடவா – நாலாயி:1034/3
இரும் கை மா கரி முனிந்து பரியை கீறி இன விடைகள் ஏழ் அடர்த்து மருதம் சாய்த்து – நாலாயி:1144/1
வரை வளம் திகழ் மத கரி மருப்பொடு மலை வளர் அகில் உந்தி – நாலாயி:1155/3
மாத்து அமர் பாகன் வீழ மத கரி மருப்பு ஒசித்தாய் – நாலாயி:1304/2
கான் ஆர் கரி கொம்பு அது ஒசித்த களிறே – நாலாயி:1311/1
பொன் முத்தும் அரி உகிரும் புழை கை மா கரி கோடும் – நாலாயி:1533/1
கரி வெருவ மருப்பு ஒசித்தாற்கு இழந்தேன் என் கன வளையே – நாலாயி:1669/4
கவள மா கதத்த கரி உய்ய பொய்கை கராம் கொள கலங்கி உள் நினைந்து – நாலாயி:1749/1
திண் திறல் மா கரி சேர் திருமாலிருஞ்சோலை நின்ற – நாலாயி:1830/3
புள்ளினை வாய் பிளந்து பொரு மா கரி கொம்பு ஒசித்து – நாலாயி:1834/1
மின் இலங்கு திருவுருவும் பெரிய தோளும் கரி முனிந்த கைத்தலமும் கண்ணும் வாயும் – நாலாயி:2076/1
பிறை கோட்டு செம் கண் கரி விடுத்த பெம்மான் – நாலாயி:2254/3
கரி உருவம் கொம்பு ஒசித்தான் காய்ந்து – நாலாயி:2346/4
கற்றை சடையான் கரி கண்டாய் எற்றைக்கும் – நாலாயி:2407/2

மேல்

கரிதாய் (1)

உருவு கரிதாய் முகம் சேய்தாய் உதய பருப்பதத்தின் மேல் – நாலாயி:642/3

மேல்

கரிது (1)

நிறம் வெளிது செய்து பசிது கரிது என்று – நாலாயி:2337/1

மேல்

கரிந்து (1)

வஞ்சம் மேவிய நெஞ்சு உடை பேய்ச்சி வரண்டு நார் நரம்பு எழ கரிந்து உக்க – நாலாயி:717/1

மேல்

கரிமுகத்தானும் (1)

கார்த்திகையானும் கரிமுகத்தானும் கனலும் முக்கண் – நாலாயி:2812/1

மேல்

கரிய (19)

உருவு கரிய ஒளி மணி_வண்ணன் – நாலாயி:39/3
கானகம் எல்லாம் திரிந்து உன் கரிய திருமேனி வாட – நாலாயி:182/2
கரிய குழல் செய்ய வாய் முகத்து எம் காகுத்த நம்பீ வருக இங்கே – நாலாயி:203/2
கரிய முகில் புரை மேனி மாயனை கண்ட சுவடு உரைத்து – நாலாயி:337/1
கோலம் கரிய பிரானே குருந்திடை கூறை பணியாய் – நாலாயி:528/4
கன்னியரோடு எங்கள் நம்பி கரிய பிரான் விளையாட்டை – நாலாயி:533/1
காலை எழுந்திருந்து கரிய குருவி கணங்கள் – நாலாயி:594/1
கல் அணை மேல் கண் துயில கற்றனையோ காகுத்தா கரிய கோவே – நாலாயி:732/4
கரிய ஆகி புடை பரந்து மிளிர்ந்து செம் வரி ஓடி நீண்ட அ – நாலாயி:934/3
கரிய கோல திருவுரு காண்பன் நான் – நாலாயி:939/2
கரிய மா முகில் படலங்கள் கிடந்து அவை முழங்கிட களிறு என்று – நாலாயி:967/1
கரிய நாழிகை ஊழியின் பெரியன கழியும் ஆறு அறியேனே – நாலாயி:1693/4
செம் கண் நெடிய கரிய மேனி தேவர் ஒருவர் இங்கே புகுந்து என் – நாலாயி:1794/1
கரிய முகிலிடை மின் போல தெரியும்-கால் – நாலாயி:2336/2
கோலம் கரிய பிரான் எம்பிரான் கண்ணின் கோலங்களே – நாலாயி:2516/4
கரிய மேனியன் செய்ய தாமரை_கண்ணன் கண்ணன் விண்ணோர் இறை – நாலாயி:3180/3
கரிய மேனி மிசை வெளிய நீறு சிறிதே இடும் – நாலாயி:3280/1
கரிய முகில்_வண்ணன் எம்மான் கடல்_வண்ணன் பூதங்கள் மண் மேல் – நாலாயி:3354/3
எண் கொள் சிந்தையுள் நைகின்றேன் என் கரிய மாணிக்கமே என் கண்கட்கு – நாலாயி:3446/3

மேல்

கரியது (2)

பெருக முயல்வாரை பெற்றால் கரியது ஓர் – நாலாயி:2203/2
வண்ணம் கரியது ஓர் மால் வரை போன்று மதி விகற்பால் – நாலாயி:2520/2

மேல்

கரியவே (1)

காற்றின் முன்னம் கடுகி வினை நோய்கள் கரியவே – நாலாயி:3279/4

மேல்

கரியன் (1)

நிறம் கரியன் செய்ய நெடு மலராள் மார்வன் – நாலாயி:2233/1

மேல்

கரியாக (1)

கொங்கு உண் வண்டே கரியாக வந்தான் கொடியேற்கு முன் – நாலாயி:1771/1

மேல்

கரியாய் (2)

கண்ணா நான்முகனை படைத்தானே காரணா கரியாய் அடியேன் நான் – நாலாயி:438/1
கண் ஆர் கடல் போல் திருமேனி கரியாய்
நண்ணார் முனை வென்றி கொள்வார் மன்னும் நாங்கூர் – நாலாயி:1308/1,2

மேல்

கரியான் (6)

வெள்ளியான் கரியான் மணி நிற வண்ணன் என்று எண்ணி நாள்-தொறும் – நாலாயி:1019/3
கள்வன்-கொல் யான் அறியேன் கரியான் ஒரு காளை வந்து – நாலாயி:1208/1
வெள்ளியான் கரியான் மணி_நிற_வண்ணன் விண்ணவர் தமக்கு இறை எமக்கு – நாலாயி:1840/1
கருடன் மேல் கொண்ட கரியான் கழலே – நாலாயி:2338/3
நெடியான் நிறம் கரியான் உள்புகுந்து நீங்கான் – நாலாயி:2652/3
கரியான் கழல் காண கருதும் கருத்தே – நாலாயி:3818/4

மேல்

கரியானுக்கு (1)

நிறம் கரியானுக்கு நீடு உலகு உண்ட – நாலாயி:3508/1

மேல்

கரியானை (3)

பொருத்தம் உடைய நம்பியை புறம் போல் உள்ளும் கரியானை
கருத்தை பிழைத்து நின்ற அ கரு மா முகிலை கண்டீரே – நாலாயி:643/1,2
கரியானை அடியேன் கண்டுகொண்டு களித்தேனே – நாலாயி:1603/4
சாயால் கரியானை உள் அறியாராய் நெஞ்சே – நாலாயி:2598/1

மேல்

கரியின் (2)

தூய நடம் பயிலும் சுந்தர என் சிறுவா துங்க மத கரியின் கொம்பு பறித்தவனே – நாலாயி:69/2
புள்ளினை வாய் பிளந்திட்டாய் பொரு கரியின் கொம்பு ஒசித்தாய் – நாலாயி:186/1

மேல்

கரியும் (5)

துங்க கரியும் பரியும் இராச்சியமும் – நாலாயி:125/2
கலையும் கரியும் பரிமாவும் திரியும் கானம் கடந்துபோய் – நாலாயி:988/1
கடம் சூழ் கரியும் பரிமாவும் ஒலி மா தேரும் காலாளும் – நாலாயி:989/1
ஊடு ஏறு கஞ்சனொடு மல்லும் வில்லும் ஒண் கரியும் உருள் சகடும் உடைய செற்ற – நாலாயி:1626/1
மால் ஆர் விடையும் மத கரியும் மல்லர் உயிரும் மடிவித்து – நாலாயி:1705/3

மேல்

கரியே (1)

மறுத்தும் அவனோடே கண்டீர் மார்க்கண்டேயனும் கரியே
கறுத்த மனம் ஒன்றும் வேண்டா கண்ணன் அல்லால் தெய்வம் இல்லை – நாலாயி:3358/2,3

மேல்

கரு (102)

செம் கண் கரு முகிலே தாலேலோ தேவகி சிங்கமே தாலேலோ – நாலாயி:47/4
கானக வல் விளவின் காய் உதிர கருதி கன்று-அது கொண்டு எறியும் கரு நிற என் கன்றே – நாலாயி:67/2
காய மலர் நிறவா கரு முகில் போல் உருவா கானக மா மடுவில் காளியன் உச்சியிலே – நாலாயி:69/1
பின்னை தொடர்ந்து ஓர் கரு மலை குட்டன் பெயர்ந்து அடியிடுவது போல் – நாலாயி:90/2
கரு கார் கடல்_வண்ணன் காமர் தாதை தளர் நடை நடவானோ – நாலாயி:91/4
கரு உடை மேகங்கள் கண்டால் உன்னை கண்டால் ஒக்கும் கண்கள் – நாலாயி:183/1
கஞ்சன் கறுக்கொண்டு நின் மேல் கரு நிற செம் மயிர் பேயை – நாலாயி:197/1
கரு வாரணம் தன் பிடி துறந்து ஓட கடல்_வண்ணன் – நாலாயி:342/3
கண்ணுக்கு இனிய கரு முகில்_வண்ணன் நாமமே – நாலாயி:387/3
ஆழி விடுத்து அவருடைய கரு அழித்த அழிப்பன் ஊர் – நாலாயி:407/2
கரு உடை முகில்_வண்ணன் காயா_வண்ணன் கருவிளை போல் வண்ணன் கமல வண்ண – நாலாயி:509/3
செம் கண் கரு மேனி வாசுதேவனுடைய – நாலாயி:573/2
செம் கண் கரு முகிலின் திருவுரு போல் மலர் மேல் – நாலாயி:591/2
கஞ்சை காய்ந்த கரு வில்லி கடைக்கண் என்னும் சிறை கோலால் – நாலாயி:629/1
கருத்தை பிழைத்து நின்ற அ கரு மா முகிலை கண்டீரே – நாலாயி:643/2
கரு மணியை கோமளத்தை கண்டுகொண்டு என் கண் இணைகள் என்று-கொலோ களிக்கும் நாளே – நாலாயி:647/4
கடல் விளங்கு கரு மேனி அம்மான்-தன்னை கண்ணார கண்டு உகக்கும் காதல்-தன்னால் – நாலாயி:657/2
மெய் சிலை கரு மேகம் ஒன்று தம் நெஞ்சில் நின்று திகழ போய் – நாலாயி:662/3
கரு மலர் கூந்தல் ஒருத்தி-தன்னை கடைக்கணித்து ஆங்கே ஒருத்தி-தன்-பால் – நாலாயி:700/1
கஞ்சன் நாள் கவர் கரு முகில் எந்தாய் கடைப்பட்டேன் வறிதே முலை சுமந்து – நாலாயி:717/3
கன்னி நன் மா மதில் புடை சூழ் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:719/3
கண்டவர்-தம் மனம் வழங்கும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:720/3
கங்கையிலும் தீர்த்த மலி கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:721/3
காமரங்கள் இசைபாடும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:722/3
கற்றவர்கள் தாம் வாழும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:724/3
காலின் மணி கரை அலைக்கும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:725/3
கலை வலவர் தாம் வாழும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:726/3
களை கழுநீர் மருங்கு அலரும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:727/3
காவிரி நல் நதி பாயும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:728/3
ஏர் ஆர்ந்த கரு நெடுமால் இராமனாய் வனம் புக்க அதனுக்கு ஆற்றா – நாலாயி:740/1
செம் கண் நெடும் கரு முகிலை இராமன்-தன்னை தில்லைநகர் திருச்சித்ரகூடம்-தன்னுள் – நாலாயி:741/3
செ அரி நல் கரு நெடும் கண் சீதைக்கு ஆகி சின விடையோன் சிலை இறுத்து மழுவாள் ஏந்தி – நாலாயி:743/1
கரு கலந்த காளமேக மேனி ஆய நின் பெயர் – நாலாயி:854/3
காரணம் தன்னால் கடும் புனல் கயத்த கரு வரை பிளவு எழ குத்தி – நாலாயி:983/3
சிலம்பு அடி உருவின் கரு நெடும் கண்ணார் திறத்தனாய் அறத்தையே மறந்து – நாலாயி:999/1
நீண்ட அத்தை கரு முகிலை எம்மான்-தன்னை நின்றவூர் நித்திலத்தை தொத்து ஆர் சோலை – நாலாயி:1089/3
தடம் பருகு கரு முகிலை தஞ்சை கோயில் தவ நெறிக்கு ஓர் பெரு நெறியை வையம் காக்கும் – நாலாயி:1090/3
எழுந்த மலர் கரு நீலம் இருந்தில் காட்ட இரும் புன்னை முத்து அரும்பி செம்பொன் காட்ட – நாலாயி:1140/3
கான் உலாவிய கரு முகில் திரு நிறத்தவன் இடம் கவின் ஆரும் – நாலாயி:1153/2
கரு மா கடலுள் கிடந்தான் உவந்து கவை நா அரவின்_அணை பள்ளியின் மேல் – நாலாயி:1161/3
பருவ கரு முகில் ஒத்து முத்து உடை மா கடல் ஒத்து – நாலாயி:1172/1
கரு முகில் போல்வது ஓர் மேனி கையன ஆழியும் சங்கும் – நாலாயி:1176/1
நந்தா விளக்கே அளத்தற்கு அரியாய் நர நாரணனே கரு மா முகில் போல் – நாலாயி:1218/1
துளை ஆர் கரு மென் குழல் ஆய்ச்சியர் தம் துகில் வாரியும் சிற்றில் சிதைத்தும் முற்றா – நாலாயி:1225/1
நலம் கொண்ட கரு முகில் போல் திருமேனி அம்மான் நாள்-தோறும் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1228/2
காமனைத்தான் பயந்த கரு மேனி உடை அம்மான் கருதும் இடம் பொருது புனல் துறை துறை முத்து உந்தி – நாலாயி:1244/2
கஞ்சனை காய்ந்த காளை அம்மானை கரு முகில் திரு நிறத்தவனை – நாலாயி:1274/2
கார் ஆர் திண் விடை அடர்த்து வதுவை ஆண்ட கரு முகில் போல் திரு நிறத்து என் கண்ணர் கண்டீர் – நாலாயி:1281/2
கரு மகள் இலங்கையாட்டி பிலம் கொள் வாய் திறந்து தன் மேல் – நாலாயி:1292/1
கைம் மான மழ களிற்றை கடல் கிடந்த கரு மணியை – நாலாயி:1398/1
மை வண்ணம் கரு முகில் போல் திகழ் வண்ணம் மரகதத்தின் – நாலாயி:1406/3
கை இலங்கு ஆழி சங்கன் கரு முகில் திரு நிறத்தன் – நாலாயி:1428/1
வெள்ளத்தேற்கு என்-கொலோ விளை வயலுள் கரு நீலம் களைஞர் தாளால் – நாலாயி:1586/2
கரு ஆர் கற்பகத்தை கண்டுகொண்டு களித்தேனே – நாலாயி:1604/4
கார் ஆர் கரு முகிலை கண்டுகொண்டு களித்தேனே – நாலாயி:1606/4
கரு மா முகில் உருவா கனல் உருவா புனல் உருவா – நாலாயி:1636/1
கரு வரை போல் நின்றானை கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1649/4
கரு மா முகில் தோய் நெடு மாட கண்ணபுரத்து எம் அடிகளை – நாலாயி:1707/1
கைம் மான மத யானை இடர் தீர்த்த கரு முகிலை – நாலாயி:1728/1
கரு நீர் முகில்_வண்ணன் கண்ணபுரத்தானை – நாலாயி:1737/2
கரு மணி பூண்டு வெண் நாகு அணைந்து கார் இமில் ஏற்று அணர் தாழ்ந்து உலாவும் – நாலாயி:1791/1
கரு நெல் சூழ் கண்ணமங்கையுள் காண்டுமே – நாலாயி:1848/4
காலன் ஆகி வந்தவா கண்டு அஞ்சி கரு முகில் போல் – நாலாயி:1870/2
கரு மா முகில் போல் நிறத்தன் – நாலாயி:1943/2
கரு மா முகில்_வண்ணற்கு அல்லால் – நாலாயி:1948/2
திருவடிவில் கரு நெடுமால் சேயன் என்றும் திரேதை-கண் வளை உருவாய் திகழ்ந்தான் என்றும் – நாலாயி:2054/1
பெரு வடிவில் கடல் அமுதம் கொண்ட காலம் பெருமானை கரு நீல_வண்ணன் தன்னை – நாலாயி:2054/2
கரு வடிவில் செம் கண்ண வண்ணன் தன்னை கட்டுரையே யார் ஒருவர் காண்கிற்பாரே – நாலாயி:2054/4
துன்று குழல் கரு நிறத்து என் துணையே என்றும் துணை முலை மேல் துளி சோர சோர்கின்றாளே – நாலாயி:2067/4
பெரு வயிற்ற கரு முகிலே ஒப்பர் வண்ணம் பெரும் தவத்தர் அரும் தவத்து முனிவர் சூழ – நாலாயி:2075/2
கரு அரங்கத்துள் கிடந்து கைதொழுதேன் கண்டேன் – நாலாயி:2087/3
கரு மேனி செங்கண்மால் கண்படையுள் என்றும் – நாலாயி:2100/3
காற்று தீ நீர் வான் கரு வரை மண் கார் ஓத – நாலாயி:2205/3
கரு மாலை பொன் மேனி காட்டா முன் காட்டும் – நாலாயி:2237/3
கரு மாணியாய் இரந்த கள்வனே உன்னை – நாலாயி:2242/3
கரு கோட்டியுள் கிடந்து கைதொழுதேன் கண்டேன் – நாலாயி:2268/3
கரு மா முகில்_வண்ணன் கார் கடல்_நீர்_வண்ணன் – நாலாயி:2290/3
கார் மேகம் அன்ன கரு மால் திருமேனி – நாலாயி:2404/3
கரு மாயம் பேசில் கதை – நாலாயி:2412/4
கரு நின்ற கல்லார்க்கு உரைப்பர் திரு இருந்த – நாலாயி:2443/2
கரு இருந்த நாள் முதலா காப்பு – நாலாயி:2473/4
இருள் விரி நீல கரு நாயிறு சுடர் கால்வது போல் – நாலாயி:2494/3
நெறி காட்டி நீக்குதியோ நின்-பால் கரு மா – நாலாயி:2590/1
பின்னும் கரு நெடும் கண் செ வாய் பிணை நோக்கின் – நாலாயி:2742/1
புயல் கரு நிறத்தனன் பெரு நிலம் கடந்த நல் அடி போது – நாலாயி:2930/3
கார் ஆர் கரு முகில் போல் என் அம்மான் கண்ணனுக்கு – நாலாயி:3057/2
கண் தலங்கள் செய்ய கரு மேனி அம்மானை – நாலாயி:3098/1
கரு நாய் கவர்ந்த காலர் சிதைகிய பானையர் – நாலாயி:3231/2
கரு உடை தேவு இல்கள் எல்லாம் கடல்_வண்ணன் கோயிலே என்னும் – நாலாயி:3271/3
கைதவங்கள் செய்யும் கரு மேனி அம்மானே – நாலாயி:3411/2
அரி ஏறே என் அம் பொன் சுடரே செம் கண் கரு முகிலே – நாலாயி:3424/1
காதல் மென் பெடையோடு உடன் மேயும் கரு நாராய் – நாலாயி:3452/1
கரு வண்ணம் செய்ய வாய் செய்ய கண் செய்ய கை செய்ய கால் – நாலாயி:3457/3
நீல கரு நிற மேக நியாயற்கு – நாலாயி:3506/2
செம் கண் கரு முகிலை செய்ய வாய் செழும் கற்பகத்தை – நாலாயி:3532/3
கரு மா மேனியன் என்பன் என் காதல் கலக்கவே – நாலாயி:3701/4
காண வாராய் கரு நாயிறு உதிக்கும் கரு மா மாணிக்க – நாலாயி:3716/3
காண வாராய் கரு நாயிறு உதிக்கும் கரு மா மாணிக்க – நாலாயி:3716/3
செம் தண் கமல கண் கை கால் சிவந்த வாய் ஓர் கரு நாயிறு – நாலாயி:3721/3
கரு ஆகிய கண்ணனை கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:3821/4
கரு வளர் மேனி என் கண்ணன் கள்வங்களே – நாலாயி:3840/4
வால் ஒளி வளர் முல்லை கரு முகைகள் மல்லிகை அலம்பி வண்டு ஆலும் ஆலோ – நாலாயி:3878/3

மேல்

கருக்காய் (1)

கருக்காய் கடிப்பவர் போல் திருநாம சொல் கற்றனமே – நாலாயி:2541/4

மேல்

கருகிய (1)

கருகிய நீல நன் மேனி வண்ணன் செந்தாமரை_கண்ணன் – நாலாயி:2989/2

மேல்

கருங்குவளை (1)

திருமுகமாய் செங்கமலம் திரு நிறமாய் கருங்குவளை
பொரு முகமாய் நின்று அலரும் புனல் அரங்கம் என்பதுவே – நாலாயி:404/3,4

மேல்

கருடன் (2)

கால் ஆர்ந்த கதி கருடன் என்னும் வென்றி கடும் பறவை இவை அனைத்தும் புறம் சூழ் காப்ப – நாலாயி:654/2
கருடன் மேல் கொண்ட கரியான் கழலே – நாலாயி:2338/3

மேல்

கருடன்-பாலும் (1)

அனந்தன்-பாலும் கருடன்-பாலும் ஐது நொய்தாக வைத்து என் – நாலாயி:470/1

மேல்

கருணை (2)

கார் ஏய் கருணை இராமாநுச இ கடலிடத்தில் – நாலாயி:2815/1
பின்னையும் பார்க்கில் நலம் உளதே உன் பெரும் கருணை
தன்னை என் பார்ப்பர் இராமாநுச உன்னை சார்ந்தவரே – நாலாயி:2860/3,4

மேல்

கருணைக்கு (1)

சீர் ஒன்றிய கருணைக்கு இல்லை மாறு தெரிவுறிலே – நாலாயி:2871/4

மேல்

கருத்தன் (1)

அணைப்பார் கருத்தன் ஆவான் – நாலாயி:2417/4

மேல்

கருத்தனே (1)

கருத்தனே காவளம் தண் பாடியாய் களைகண் நீயே – நாலாயி:1300/4

மேல்

கருத்தனை (1)

கருத்தனை களி வண்டு அறையும் பொழில் கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1644/4

மேல்

கருத்தில் (2)

கருத்தில் புகுந்து உள்ளில் கள்ளம் கழற்றி கருது அரிய – நாலாயி:2868/1
கருத்தில் தேவும் எல்லா பொருளும் – நாலாயி:3027/1

மேல்

கருத்தின்-கண் (1)

கண்ணுள் நின்று அகலான் கருத்தின்-கண் பெரியன் – நாலாயி:3975/1

மேல்

கருத்தினால் (1)

கலை கணங்கள் சொல் பொருள் கருத்தினால் நினைக்கொணா – நாலாயி:767/3

மேல்

கருத்தினானை (1)

காவடிவின் கற்பகமே போல நின்று கலந்தவர்கட்கு அருள்புரியும் கருத்தினானை
சேவடி கை திருவாய் கண் சிவந்த ஆடை செம்பொன் செய் திரு உருவம் ஆனான்-தன்னை – நாலாயி:1146/2,3

மேல்

கருத்து (4)

உன்னையும் ஒக்கலையில் கொண்டு தம் இல் மருவி உன்னொடு தங்கள் கருத்து ஆயின செய்துவரும் – நாலாயி:71/1
கான் ஆறாய் பாயும் கருத்து உடையேன் ஆவேனே – நாலாயி:683/4
கருத்து உடை தம்பிக்கு இன்ப கதிர் முடி அரசு அளித்தாய் – நாலாயி:1300/2
காய்ந்தனன் வண்மை இராமாநுசற்கு என் கருத்து இனியே – நாலாயி:2867/4

மேல்

கருத்துக்கு (1)

கண்கள் காண்டற்கு அரியனாய் கருத்துக்கு நன்றும் எளியனாய் – நாலாயி:3186/1

மேல்

கருத்தும் (1)

கள் அவிழ் கோதை காதலும் எங்கள் காரிகை மாதர் கருத்தும்
பிள்ளை தன் கையில் கிண்ணமே ஒக்க பேசுவது எந்தை பிரானே – நாலாயி:1932/3,4

மேல்

கருத்துளே (1)

கற்றிலேன் கலைகள் ஐம்புலன் கருதும் கருத்துளே திருத்தினேன் மனத்தை – நாலாயி:955/1

மேல்

கருத்தே (2)

கரியான் கழல் காண கருதும் கருத்தே – நாலாயி:3818/4
கருத்தே உன்னை காண கருதி என் நெஞ்சத்து – நாலாயி:3819/1

மேல்

கருத்தை (5)

கருத்தை பிழைப்பித்து கஞ்சன் வயிற்றில் – நாலாயி:498/4
கருத்தை பிழைத்து நின்ற அ கரு மா முகிலை கண்டீரே – நாலாயி:643/2
கரத்தி உன் கருத்தை யாவர் காண வல்லர் கண்ணனே – நாலாயி:776/4
அல்லே அறிந்தோம் நும் மனத்தின் கருத்தை
சொல்லாது ஒழியீர் சொன்னபோதினால் வாரீர் – நாலாயி:1928/2,3
கருத்தை உற வீற்றிருந்தான் கண்டு கொண்டே – நாலாயி:3737/4

மேல்

கருத்தோ (1)

நல்கிய நலமோ நரகனை தொலைத்த கரதலத்து அமைதியின் கருத்தோ
அல்லி அம் கோதை அணி நிறம் கொண்டு வந்து முன்னே நின்று போகாய் – நாலாயி:1935/2,3

மேல்

கருத (1)

நெடுமாற்கு அடிமைசெய்வேன் போல் அவனை கருத வஞ்சித்து – நாலாயி:3770/1

மேல்

கருதலர் (1)

காமர் தாதை கருதலர் சிங்கம் காண இனிய கரும் குழல் குட்டன் – நாலாயி:442/1

மேல்

கருதலன் (1)

உம்பர் வாழ்வை ஒன்றாக கருதலன்
தம்பிரான் அமரர்க்கு அரங்க நகர் – நாலாயி:673/2,3

மேல்

கருதாது (4)

கடலில் பிறந்து கருதாது பஞ்சசனன் – நாலாயி:568/1
கதி என்றும் தான் ஆவான் கருதாது ஓர் பெண்_கொடியை – நாலாயி:585/3
வேட்டத்தை கருதாது அடி இணை வணங்கி மெய்ம்மையே நின்று எம் பெருமானை – நாலாயி:1941/1
பண்டே போல் கருதாது உன் அடிக்கே கூய் பணிக்கொள்ளே – நாலாயி:3321/4

மேல்

கருதாய் (1)

பொல்லாங்கு ஈது என்று கருதாய் பூம் குருந்து ஏறி இருத்தி – நாலாயி:526/2

மேல்

கருதி (26)

கண் துயில்கொள்ள கருதி கொட்டாவி கொள்கின்றான் – நாலாயி:59/2
செய்யவள் நின் அகலம் சேமம் என கருதி செலவு பொலி மகர காது திகழ்ந்து இலக – நாலாயி:64/3
மீள அவன் மகனை மெய்ம்மை கொள கருதி மேலை அமரர்_பதி மிக்கு வெகுண்டு வர – நாலாயி:65/2
காள நன் மேகம்-அவை கல்லொடு கால் பொழிய கருதி வரை குடையா காலிகள் காப்பவனே – நாலாயி:65/3
கானக வல் விளவின் காய் உதிர கருதி கன்று-அது கொண்டு எறியும் கரு நிற என் கன்றே – நாலாயி:67/2
மெய் என்று சொல்லுவார் சொல்லை கருதி தொடுப்புண்டாய் வெண்ணெயை என்று – நாலாயி:147/1
கருதி உறைகின்ற கார் கடல்_வண்ணன் அம்மான்-தன்னை – நாலாயி:348/2
கருதி உரைப்பவர் கண்ணன் கழல் இணை காண்பார்களே – நாலாயி:348/4
விட கருதி மெய்செயாது மிக்கு ஒர் ஆசை ஆக்கிலும் – நாலாயி:846/3
கூடினேன் கூடி இளையவர்-தம்மோடு அவர் தரும் கலவியே கருதி
ஓடினேன் ஓடி உய்வது ஓர் பொருளால் உணர்வு எனும் பெரும் பதம் திரிந்து – நாலாயி:948/2,3
வென்றியே வேண்டி வீழ் பொருட்கு இரங்கி வேல் கணார் கலவியே கருதி
நின்றவா நில்லா நெஞ்சினை உடையேன் என் செய்கேன் நெடு விசும்பு அணவும் – நாலாயி:951/1,2
பேணினேன் அதனை பிழை என கருதி பேதையேன் பிறவி நோய் அறுப்பான் – நாலாயி:998/2
செய் ஆர் ஆரல் இரை கருதி செம் கால் நாரை சென்று அணையும் – நாலாயி:1352/3
கருவரை_வண்ணன் தன் பேர் கருதி நான் உய்ந்த ஆறே – நாலாயி:1430/4
ஆறா வெம் நரகத்து அடியேனை இட கருதி
கூறா ஐவர் வந்து குமைக்க குடிவிட்டவரை – நாலாயி:1464/2,3
கள்ளம் மனம் விள்ளும் வகை கருதி கழல் தொழுவீர் – நாலாயி:1628/1
கூர் ஆர் ஆரல் இரை கருதி குருகு பாய கயல் இரியும் – நாலாயி:1720/3
காவியை வென்ற கண்ணார் கலவியே கருதி நாளும் – நாலாயி:2045/1
வரம் கருதி தன்னை வணங்காத வன்மை – நாலாயி:2265/1
உரம் கருதி மூர்க்கத்தவனை நரம் கலந்த – நாலாயி:2265/2
மட நெஞ்சம் என்றும் தமது என்றும் ஓர் கருமம் கருதி
விட நெஞ்சை உற்றார் விடவோ அமையும் அ பொன்_பெயரோன் – நாலாயி:2523/1,2
இழிய கருதி ஓர் மானிடம் பாடல் என் ஆவதே – நாலாயி:3211/4
திருவடி சேர்வது கருதி செழும் குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:3329/2
யாதும் இல்லை மிக்கு அதனில் என்றுஎன்று அது கருதி
காது செய்வான் கூதை செய்து கடைமுறை வாழ்க்கையும் போம் – நாலாயி:3789/1,2
கண்ணே உன்னை காண கருதி என் நெஞ்சம் – நாலாயி:3815/1
கருத்தே உன்னை காண கருதி என் நெஞ்சத்து – நாலாயி:3819/1

மேல்

கருதிடும் (1)

கையும் தொழும் கண் கருதிடும் காண கடல் புடை சூழ் – நாலாயி:2892/3

மேல்

கருதிய (4)

கற்பக காவு கருதிய காதலிக்கு – நாலாயி:116/1
கருதிய தீமைகள் செய்து கஞ்சனை கால்கொடு பாய்ந்தாய் – நாலாயி:187/2
கார் நிறை மேகம் கலந்தது ஓர் உருவ கண்ணனார் கருதிய கோயில் – நாலாயி:1339/2
கருதிய கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1714/4

மேல்

கருதில் (1)

இங்கு உள்ள காவினில் வாழ கருதில் இரண்டத்து ஒன்றேல் திண்ணம் வேண்டும் – நாலாயி:553/4

மேல்

கருதினாயேல் (7)

பந்தம் ஆர் வாழ்க்கையை நொந்து நீ பழி என கருதினாயேல்
அந்தமாய் ஆதியாய் ஆதிக்கும் ஆதியாய் ஆயன் ஆய – நாலாயி:1808/2,3
பேணுவார் பேசும் அ பேச்சை நீ பிழை என கருதினாயேல்
நீள் நிலா வெண்குடை வாணனார் வேள்வியில் மண் இரந்த – நாலாயி:1810/2,3
எண்ணுவார் எண்ணம் அது ஒழித்து நீ பிழைத்து உய கருதினாயேல்
விண் உளார் விண்ணின் மீது இயன்ற வேங்கடத்து உளார் வளம் கொள் முந்நீர் – நாலாயி:1811/2,3
துஞ்சினார் என்பது ஓர் சொல்லை நீ துயர் என கருதினாயேல்
நஞ்சு தோய் கொங்கை மேல் அம் கை வாய் வைத்து அவள் நாளை உண்ட – நாலாயி:1812/2,3
பேயர் தாம் பேசும் அ பேச்சை நீ பிழை என கருதினாயேல்
தீ உலாம் வெம் கதிர் திங்களாய் மங்குல் வான் ஆகி நின்ற – நாலாயி:1814/2,3
அஞ்சு சேர் ஆக்கையை அரணம் அன்று என்று உய கருதினாயேல்
சந்து சேர் மென் முலை பொன் மலர் பாவையும் தாமும் நாளும் – நாலாயி:1815/2,3
கள்ளநூல்-தன்னையும் கருமம் அன்று என்று உய கருதினாயேல்
தெள்ளியார் கைதொழும் தேவனார் மா முநீர் அமுது தந்த – நாலாயி:1816/2,3

மேல்

கருது (2)

கற்பகம் கற்றவர் காமுறு சீலன் கருது அரிய – நாலாயி:2843/2
கருத்தில் புகுந்து உள்ளில் கள்ளம் கழற்றி கருது அரிய – நாலாயி:2868/1

மேல்

கருதுகின்றாயே (2)

ஆர் எழில் வண்ணா அம் கையில் வட்டு ஆம் இவள் என கருதுகின்றாயே – நாலாயி:1934/4
கரும் கடல்_வண்ணா கவுள் கொண்ட நீர் ஆம் இவள் என கருதுகின்றாயே – நாலாயி:1939/4

மேல்

கருதும் (12)

காவலை கட்டழித்த தனி காளை கருதும் மலை – நாலாயி:352/2
கைந்நாகத்து இடர் கடிந்த கனல் ஆழி படை உடையான் கருதும் கோயில் – நாலாயி:422/1
கற்றிலேன் கலைகள் ஐம்புலன் கருதும் கருத்துளே திருத்தினேன் மனத்தை – நாலாயி:955/1
தாள் நெடும் திண் சிலை வளைத்த தயரதன் சேய் என்தன் தனி சரண் வானவர்க்கு அரசு கருதும் இடம் தடம் ஆர் – நாலாயி:1243/2
காமனைத்தான் பயந்த கரு மேனி உடை அம்மான் கருதும் இடம் பொருது புனல் துறை துறை முத்து உந்தி – நாலாயி:1244/2
கஞ்சன் உயிர் அது உண்டு இ உலகு உண்ட காளை கருதும் இடம் காவிரி சந்து அகில் கனகம் உந்தி – நாலாயி:1246/2
கார் ஆர் திண் சிலை இறுத்த தனி காளை கருதும் இடம் – நாலாயி:1255/2
காமன் பயந்தான் கருதும் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1702/4
கற்றார் பரவும் இராமாநுசனை கருதும் உள்ளம் – நாலாயி:2876/3
கையா உன்னை காண கருதும் என் கண்ணே – நாலாயி:3814/4
கரியான் கழல் காண கருதும் கருத்தே – நாலாயி:3818/4
கைந்நின்ற சக்கரத்தன் கருதும் இடம் பொருது புனல் – நாலாயி:3953/2

மேல்

கருதும்-காலே (1)

கண்ணார கண்டு உருகி கையார தொழுவாரை கருதும்-காலே – நாலாயி:1585/4

மேல்

கருதும்-கொல் (1)

எதுவேயாக கருதும்-கொல் இ மா ஞாலம் பொறை தீர்ப்பான் – நாலாயி:3723/3

மேல்

கருதுமாறே (1)

கண்ணறா உன்னை என்னோ களைகணா கருதுமாறே – நாலாயி:915/4

மேல்

கருதுவதே (1)

தொழ கருதுவதே துணிவது சூதே – நாலாயி:3118/4

மேல்

கருதுவர் (1)

புன்மை ஆக கருதுவர் ஆதலில் – நாலாயி:940/2

மேல்

கருதுவாய் (1)

இகழ்வாய் கருதுவாய் நெஞ்சே திகழ் நீர் – நாலாயி:2154/2

மேல்

கருதேன் (1)

கருதேன் நான் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1739/4

மேல்

கருப்பு (4)

கவரி பிணாக்களும் கருப்பு வில்லும் காட்டி தந்தேன் கண்டாய் காமதேவா – நாலாயி:507/2
கருப்பு வில் மலர் கணை காமவேளை கழல் இணை பணிந்து அங்கு ஓர் கரி அலற – நாலாயி:513/1
கல் நவில் தோள் காமன் கருப்பு சிலை வளைய – நாலாயி:2757/9
மன்னிய சீர் மதனன் கருப்பு சிலை-கொல் மதனன் – நாலாயி:3630/2

மேல்

கருப்பூரம் (1)

கருப்பூரம் நாறுமோ கமலப்பூ நாறுமோ – நாலாயி:567/1

மேல்

கருப்பூரமும் (1)

பாலொடு நெய் தயிர் ஒண் சாந்தொடு சண்பகமும் பங்கயம் நல்ல கருப்பூரமும் நாறி வர – நாலாயி:72/1

மேல்

கரும் (77)

துப்பு உடை ஆயர்கள்-தம் சொல் வழுவாது ஒருகால் தூய கரும் குழல் நல் தோகை மயில் அனைய – நாலாயி:70/1
காணி கொண்ட கைகளால் சப்பாணி கரும் குழல் குட்டனே சப்பாணி – நாலாயி:75/4
பக்கம் கரும் சிறு பாறை மீதே அருவிகள் பகர்ந்து அனைய – நாலாயி:93/1
வெண் புழுதி மேல் பெய்துகொண்டு அளைந்தது ஓர் வேழத்தின் கரும் கன்று போல் – நாலாயி:94/1
கார் ஒக்கும் மேனி கரும் பெரும் கண்ணனே – நாலாயி:102/3
கண் பல செய்த கரும் தழை காவின் கீழ் – நாலாயி:112/2
கொத்து ஆர் கரும் குழல் கோபால கோளரி – நாலாயி:124/3
வேய் தடம் தோளார் விரும்பும் கரும் குழல் விட்டுவே நீ இங்கே வாராய் – நாலாயி:143/4
காயாமலர்_வண்ணன் கண்ணன் கரும் குழல் – நாலாயி:163/3
புருவம் கரும் குழல் நெற்றி பொலிந்த முகில் கன்று போலே – நாலாயி:185/3
வண்ண கரும் குழல் மாதர் வந்து அலர் தூற்றிட – நாலாயி:237/1
கடி ஆர் பொழில் அணி வேங்கடவா கரும் போர் ஏறே நீ உகக்கும் – நாலாயி:247/1
கானகம் படி உலாவிஉலாவி கரும் சிறுக்கன் குழல் ஊதின-போது – நாலாயி:278/2
கரும் கண் தோகை மயில் பீலி அணிந்து கட்டி நன்கு உடுத்த பீதக ஆடை – நாலாயி:284/1
நெறிந்த கரும் குழல் மடவாய் நின் அடியேன் விண்ணப்பம் – நாலாயி:318/1
வண்ண கரும் குழல் மாதரோடு மணந்தானை கண்டார் உளர் – நாலாயி:336/4
கரும் தட முகில்_வண்ணனை கடைக்கொண்டு கைதொழும் பத்தர்கள் – நாலாயி:366/3
காமர் தாதை கருதலர் சிங்கம் காண இனிய கரும் குழல் குட்டன் – நாலாயி:442/1
கண்ணுற என் கடல்_வண்ணனை கூவு கரும் குயிலே என்ற மாற்றம் – நாலாயி:555/2
கண்ணன் என்னும் கரும் தெய்வம் காட்சி பழகி கிடப்பேனை – நாலாயி:627/1
முடக்கி சேவடி மலர் சிறு கரும் தாள் பொலியும் நீர் முகில் குழவியே போல – நாலாயி:709/2
தளிர் மலர் கரும் குழல் பிறை-அதுவும் தடம் கொள் தாமரை கண்களும் பொலிந்த – நாலாயி:711/2
கொங்கு மலி கரும் குழலாள் கௌசலை-தன் குல மதலாய் – நாலாயி:721/1
வெண் திரை கரும் கடல் சிவந்து வேவ முன் ஒர் நாள் – நாலாயி:801/1
கரண்டம் ஆடு பொய்கையுள் கரும் பனை பெரும் பழம் – நாலாயி:813/1
கரும் கடல் முந்நீர்_வண்ணனை எண்ணி கலியன் வாய் ஒலிசெய்த பனுவல் – நாலாயி:987/2
பேய் தாயை முலை உண்ட பிள்ளை-தன்னை பிணை மருப்பின் கரும் களிற்றை பிணை மான் நோக்கின் – நாலாயி:1091/1
கடம் ஆரும் கரும் களிறு வல்லான் வெல் போர் கலிகன்றி ஒலிசெய்த இன்ப பாடல் – நாலாயி:1097/3
பொங்கு கரும் கடல் பூவை காயா போது அவிழ் நீலம் புனைந்த மேகம் – நாலாயி:1123/3
தறி ஆர்ந்த கரும் களிறே போல நின்று தடம் கண்கள் பனி மல்கும் தன்மையானை – நாலாயி:1143/2
கரும் கமுகு பசும் பாளை வெண் முத்து ஈன்று காய் எல்லாம் மரகதமாய் பவளம் காட்ட – நாலாயி:1144/3
கரும் தண் மா கடல் கண் துயின்றவன் இடம் கமல நல் மலர் தேறல் – நாலாயி:1148/2
விரை கமழ்ந்த மென் கரும் குழல் காரணம் வில் இறுத்து அடல் மழைக்கு – நாலாயி:1155/1
உருவ கரும் குழல் ஆய்ச்சி திறத்து இன மால் விடை செற்று – நாலாயி:1172/3
நெட்டு இலைய கரும் கமுகின் செம் காய் வீழ நீள் பலவின் தாழ் சினையில் நெருங்கு பீன – நாலாயி:1185/3
மை இலங்கு கரும் குவளை மருங்கு அலரும் வயல் ஆலி – நாலாயி:1207/1
கலை இலங்கும் அகல் அல்குல் கமல பாவை கதிர் முத்த வெண் நகையாள் கரும் கண் ஆய்ச்சி – நாலாயி:1282/1
மை ஆர் தடம் கண் கரும் கூந்தல் ஆய்ச்சி மறைய வைத்த தயிர் – நாலாயி:1352/1
கரும் தண் கடலும் மலையும் உலகும் – நாலாயி:1364/1
மை ஒண் கரும் கடலும் நிலனும் மணி வரையும் – நாலாயி:1473/1
பூ மாண் சேர் கரும் குழலார் போல் நடந்து வயல் நின்ற பெடையோடு அன்னம் – நாலாயி:1587/1
கொங்கு மலி கரும் குவளை கண் ஆக தெண் கயங்கள் – நாலாயி:1675/1
கரும் தாள் சிலை கைக்கொண்டான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1699/4
கரும் தாள் களிறு ஒன்று ஒசித்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1703/4
மைத்த கரும் குஞ்சி மைந்தா மா மருது ஊடு நடந்தாய் – நாலாயி:1882/1
மன்னு கரும் களிற்று ஆருயிர் வவ்விய மைந்தனை மா கடல் சூழ் – நாலாயி:1921/2
கரும் கடல்_வண்ணா கவுள் கொண்ட நீர் ஆம் இவள் என கருதுகின்றாயே – நாலாயி:1939/4
கரும் தண் மா கடல் கங்குல் ஆர்க்கும் அது அன்றியும் – நாலாயி:1965/3
வண்ண கரும் குழல் ஆய்ச்சியால் மொத்துண்டு – நாலாயி:1996/1
மை நின்ற கரும் கடல்வாய் உலகு இன்றி வானவரும் யாமும் எல்லாம் – நாலாயி:2002/1
மறம் கிளர்ந்த கரும் கடல் நீர் உரம் துரந்து பரந்து ஏறி அண்டத்து அப்பால் – நாலாயி:2009/1
நிறம் கிளர்ந்த கரும் சோதி நெடுந்தகையை நினையாதார் நீசர் தாமே – நாலாயி:2009/4
வெறி ஆர் கரும் கூந்தல் ஆய்ச்சியர் வைத்த – நாலாயி:2019/1
மாலும் கரும் கடலே என் நோற்றாய் வையகம் உண்டு – நாலாயி:2100/1
விலகு கரும் கடலும் வெற்பும் உலகினில் – நாலாயி:2142/2
பெயரும் கரும் கடலே நோக்கும் ஆறு ஒண் பூ – நாலாயி:2148/1
காரே மலிந்த கரும் கடலை நேரே – நாலாயி:2308/2
உவர்க்கும் கரும் கடல் நீர் உள்ளான் துவர்க்கும் – நாலாயி:2318/2
கற்பு என்று சூடும் கரும் குழல் மேல் மல் பொன்ற – நாலாயி:2350/2
கண் பூம் கமலம் கரும் சுடர் ஆடி வெண் முத்து அரும்பி – நாலாயி:2486/3
அழைக்கும் கரும் கடல் வெண் திரை கைக்கொண்டு போய் அலர்வாய் – நாலாயி:2529/1
அறையோ என நின்று அதிரும் கரும் கடல் ஈங்கு இவள்-தன் – நாலாயி:2539/2
சூழ்கின்ற கங்குல் சுருங்கா இருளின் கரும் திணிம்பை – நாலாயி:2549/1
கரும் சோதி கண்ணன் கடல் புரையும் சீல – நாலாயி:2588/3
விட்டு இலங்கு கரும் சுடர் மலையே திரு உடம்பு – நாலாயி:3079/2
சுரியும் பல் கரும் குஞ்சி எங்கள் சுடர் முடி அண்ணல் தோற்றமே – நாலாயி:3180/4
கரும் பெரு மேகங்கள் காணில் கண்ணன் என்று ஏற பறக்கும் – நாலாயி:3272/2
கரும் சோறும் மற்றை செம் சோறும் களன் இழைத்து என் பயன் – நாலாயி:3289/2
என் செய்ய வாயும் கரும் கண்ணும் பயப்பு ஊர்ந்தவே – நாலாயி:3364/4
இரைக்கும் கரும் கடல்_வண்ணன் கண்ணபிரான்-தன்னை – நாலாயி:3373/1
கரும் திண் மா முகில் போல் திருமேனி அடிகளையே – நாலாயி:3458/4
கற்கும் கல்வி எல்லாம் கரும் கடல்_வண்ணன் கண்ணபிரான் என்றே – நாலாயி:3498/3
கரும் தடம் கண்ணி கைதொழுத அ நாள் தொடங்கி இ நாள்-தொறும் – நாலாயி:3502/3
என் மின்னு நூல் மார்வன் என் கரும் பெருமான் என் கண்ணன் – நாலாயி:3533/1
நான கரும் குழல் தோழிமீர்காள் அன்னையர்காள் அயல் சேரியீர்காள் – நாலாயி:3584/1
கரும் தேவன் எம்மான் கண்ணன் விண் உலகம் – நாலாயி:3806/3
மை ஆர் கரும்_கண்ணி கமல மலர் மேல் – நாலாயி:3814/1

மேல்

கரும்_கண்ணி (1)

மை ஆர் கரும்_கண்ணி கமல மலர் மேல் – நாலாயி:3814/1

மேல்

கரும்பின் (6)

ஆலை கரும்பின் மொழி அனைய அசோதை நங்காய் உன் மகனை கூவாய் – நாலாயி:206/4
கண் ஆர் கரும்பின் கழை தின்று வைகி கழுநீரில் மூழ்கி செழு நீர் தடத்து – நாலாயி:1223/3
தேனே தீம் கரும்பின் தெளிவே என் சிந்தை-தன்னால் – நாலாயி:1566/3
கரும்பின் இன் சாறு போல பருகினேற்கு இனியவாறே – நாலாயி:2036/4
தேனிடை கரும்பின் சாற்றை திருவினை மருவி வாழார் – நாலாயி:2039/2
கனியை கரும்பின் இன் சாற்றை கட்டியை தேனை அமுதை – நாலாயி:3170/3

மேல்

கரும்பினிடை (1)

கன்னலை கரும்பினிடை தேறலை கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1639/4

மேல்

கரும்பினூடு (1)

கரும்பினூடு உயர் சாலிகள் விளைதரு கழனியில் மலி வாவி – நாலாயி:1261/3

மேல்

கரும்பினை (5)

கரும்பினை கண்டு கொண்டு என் கண்ணினை களிக்குமாறே – நாலாயி:888/4
சீரானை எம்மானை தொண்டர் தங்கள் சிந்தையுள்ளே முளைத்து எழுந்த தீம் கரும்பினை
போர் ஆனை கொம்பு ஒசித்த போர் ஏற்றினை புணர் மருதம் இற நடந்த பொன் குன்றினை – நாலாயி:1088/2,3
தீம் கரும்பினை தேனை நன் பாலினை அன்றி என் மனம் சிந்தைசெய்யாதே – நாலாயி:1572/4
கரும்பினை கனியை சென்று நாடி கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1638/4
கரும்பினை கண்டுகொண்டு என் கண் இணை களிக்குமாறே – நாலாயி:2044/4

மேல்

கரும்பு (11)

கரும்பு ஆர் நீள் வயல் காய் கதிர் செந்நெலை கற்று ஆநிரை மண்டி தின்ன – நாலாயி:228/1
காய் உடை நெல்லொடு கரும்பு அமைத்து கட்டி அரிசி அவல் அமைத்து – நாலாயி:510/1
ஆலை நீள் கரும்பு அன்னவன் தாலோ அம்புய தடம் கண்ணினன் தாலோ – நாலாயி:708/1
கரும்பு இருந்த கட்டியே கடல் கிடந்த கண்ணனே – நாலாயி:844/3
தீம் கரும்பு கண்வளரும் கழனி சூழ்ந்த திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் நானே – நாலாயி:1141/4
சாறு கொண்ட மென் கரும்பு இளம் கழை தகை விசும்பு உற மணி நீழல் – நாலாயி:1151/3
செந்நெல் கூழை வரம்பு ஒரீஇ அரிவார் முகத்து எழு வாளை போய் கரும்பு
அ நல் நாடு அணையும் அணி ஆலி அம்மானே – நாலாயி:1190/3,4
இளம்படி நல் கமுகு குலை தெங்கு கொடி செந்நெல் ஈன் கரும்பு கண்வளர கால் தடவும் புனலால் – நாலாயி:1234/3
கான மா முல்லை கழை கரும்பு ஏறி வெண் முறுவல் செய்து அலர்கின்ற – நாலாயி:1372/3
பார் தழைத்து கரும்பு ஓங்கி பயன் விளைக்கும் திருநறையூர் – நாலாயி:1534/2
கட்டியை கரும்பு ஈன்ற இன் சாற்றை காதலால் மறை நான்கும் முன் ஓதிய – நாலாயி:1573/3

மேல்

கரும்பு-தன்னை (1)

கட்டியை தேனை அமுதை நன் பாலை கனியை கரும்பு-தன்னை
மட்டு அவிழ் தண் அம் துழாய் முடியானை வணங்கி அவன் திறத்து – நாலாயி:3222/2,3

மேல்

கரும்பும் (4)

சேறு கொள் கரும்பும் பெரும் செந்நெலும் மலி தண் சிரீவரமங்கை – நாலாயி:3416/3
ஆடு உறு தீம் கரும்பும் விளை செந்நெலும் ஆகி எங்கும் – நாலாயி:3436/2
வாய்க்கும் கரும்பும் பெரும் செந்நெலும் வயல் சூழ் திருவாறன்விளை – நாலாயி:3663/2
ஊர் வளம் கிளர் சோலையும் கரும்பும் பெரும் செந்நெலும் சூழ்ந்து – நாலாயி:3762/1

மேல்

கரும்பே (1)

கள்வா கடல்மல்லை கிடந்த கரும்பே
வள்ளால் உன்னை எங்ஙனம் நான் மறக்கேனே – நாலாயி:1551/3,4

மேல்

கரும்பொடு (4)

கடி உடை கமலம் அடியிடை மலர கரும்பொடு பெரும் செந்நெல் அசைய – நாலாயி:1346/3
செறுவில் செந்நெல் கரும்பொடு ஓங்கு திருக்குருகூர்-அதனுள் – நாலாயி:3339/3
நோக்கும் பக்கம் எல்லாம் கரும்பொடு செந்நெல் ஓங்கு செந்தாமரை – நாலாயி:3500/1
எண் திசையும் ஈன் கரும்பொடு பெரும் செந்நெல் விளைய – நாலாயி:3895/3

மேல்

கரும (3)

கரும வன் பாசம் கழித்து உழன்று உய்யவே – நாலாயி:3113/1
கருமமும் கரும பலனும் ஆகிய காரணன்-தன்னை – நாலாயி:3174/1
உலகில் திரியும் கரும கதியாய் உலகமாய் – நாலாயி:3545/1

மேல்

கருமங்கள் (3)

இசையும் கருமங்கள் எல்லாம் அசைவு இல் சீர் – நாலாயி:2088/2
கண்டாயே நெஞ்சே கருமங்கள் வாய்க்கின்று ஓர் – நாலாயி:3002/1
எண்ணினவாறு ஆகா இ கருமங்கள் என் நெஞ்சே – நாலாயி:3948/4

மேல்

கருமங்களும் (2)

எல்லை_இல் ஞானத்தன் ஞானம் அஃதே கொண்டு எல்லா கருமங்களும் செய் – நாலாயி:3227/3
கருவுள் வீற்றிருந்து படைத்திட்ட கருமங்களும்
பொரு இல் உன் தனி நாயகம் அவை கேட்கும்-தோறும் என் நெஞ்சம் நின்று நெக்கு – நாலாயி:3447/2,3

மேல்

கருமத்தினால் (1)

சொல்லால் மனத்தால் கருமத்தினால் செய்வன் சோர்வு இன்றியே – நாலாயி:2870/4

மேல்

கருமம் (17)

விடுத்த திசை கருமம் திருத்தி திருவோணத் திருவிழவில் – நாலாயி:9/3
தாயர் வாய் சொல் கருமம் கண்டாய் சாற்றி சொன்னேன் போகவேண்டா – நாலாயி:132/3
தங்க விட்டுவைத்து ஆவதோர் கருமம் சாதிப்பார்க்கு என்றும் சாதிக்கலாமே – நாலாயி:376/4
செரு உடைய திசை கருமம் திருத்தி வந்து உலகு ஆண்ட திருமால் கோயில் – நாலாயி:412/2
நாணி இனி ஓர் கருமம் இல்லை நால் அயலாரும் அறிந்து ஒழிந்தார் – நாலாயி:618/1
அறுப்பதே கருமம் கண்டாய் அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:879/4
எம்மை கடிதா கருமம் அருளி ஆஆ என்று இரங்கி – நாலாயி:1328/3
ஒள்ளிய கருமம் செய்வன் என்று உணர்ந்த மாவலி வேள்வியில் புக்கு – நாலாயி:1344/1
கண்டேன் நான் கலியுகத்ததன் தன்மை கருமம் ஆவதும் என்தனக்கு அறிந்தேன் – நாலாயி:1612/3
கள்ளநூல்-தன்னையும் கருமம் அன்று என்று உய கருதினாயேல் – நாலாயி:1816/2
கருமம் அழிப்பு அளிப்பு கையது வேல் நேமி – நாலாயி:2086/3
கருமம் கடைப்பிடி-மின் கண்டீர் உரிமையால் – நாலாயி:2238/2
மட நெஞ்சம் என்றும் தமது என்றும் ஓர் கருமம் கருதி – நாலாயி:2523/1
கற்று பிணை மலர் கண்ணின் குலம் வென்று ஒரோ கருமம்
உற்று பயின்று செவியொடு உசாவி உலகம் எல்லாம் – நாலாயி:2542/1,2
காரணம் கிரிசை கருமம் இவை முதல்வன் எந்தை – நாலாயி:3076/2
மதுசூதனை அன்றி மற்று இலேன் என்று எத்தாலும் கருமம் இன்றி – நாலாயி:3080/1
தம்மால் கருமம் என் சொல்லீர் தண் கடல் வட்டத்து உள்ளீரே – நாலாயி:3165/4

மேல்

கருமம்-தன்னால் (1)

வாக்கினால் கருமம்-தன்னால் மனத்தினால் சிரத்தை-தன்னால் – நாலாயி:2035/3

மேல்

கருமமும் (3)

கருமமும் கரும பலனும் ஆகிய காரணன்-தன்னை – நாலாயி:3174/1
அங்கு அவர்க்கு அமைத்த தெய்வமும் நீயே அவற்று அவை கருமமும் நீயே – நாலாயி:3676/2
வாக்கும் மனமும் கருமமும் நமக்கு ஆங்கதே – நாலாயி:3828/3

மேல்

கருமமே (3)

அயல் மலை அடைவது அது கருமமே – நாலாயி:3112/4
அமர நினைந்து எழுந்து ஆடி அலற்றுவதே கருமமே – நாலாயி:3173/4
அரு மா மாயத்து எனது உயிரே மனமே வாக்கே கருமமே
ஒரு மா நொடியும் பிரியான் என் ஊழி முதல்வன் ஒருவனே – நாலாயி:3964/3,4

மேல்

கருமாணிக்க (8)

கண் துயில் கொண்டு உகந்த கருமாணிக்க மா மலையை – நாலாயி:1830/2
கள்ள சகடு உதைத்த கருமாணிக்க மா மலையை – நாலாயி:1834/2
காத்தவன் தன்னை விண்ணோர் கருமாணிக்க மா மலையை – நாலாயி:1835/2
எல்லை_இல் சீர் என் கருமாணிக்க சுடரை – நாலாயி:3061/2
கள்ள மாயவனே கருமாணிக்க சுடரே – நாலாயி:3415/2
இன்று இ ஆயர் குலத்தை வீடு உய்ய தோன்றிய கருமாணிக்க சுடர் – நாலாயி:3471/3
கருமாணிக்க குன்றத்து தாமரை போல் – நாலாயி:3742/3
கருமாணிக்க மலை மேல் மணி தடம் தாமரை காடுகள் போல் – நாலாயி:3759/1

மேல்

கருமாணிக்கத்தை (1)

கண்ணபிரானை விண்ணோர் கருமாணிக்கத்தை அமுதை – நாலாயி:3345/1

மேல்

கருமாணிக்கம் (6)

காதலியோடு உடன் வாழ் குயிலே என் கருமாணிக்கம் வர கூவாய் – நாலாயி:547/4
கருமாணிக்கம் என் கண்ணுளது ஆகுமே – நாலாயி:2998/4
ஈசன் என் கருமாணிக்கம் என் செங்கோல கண்ணன் விண்ணோர் – நாலாயி:3075/3
கண்ணன் செம் கனி வாய் கருமாணிக்கம்
தெள் நிறை சுனை நீர் திருவேங்கடத்து – நாலாயி:3145/2,3
கடல்_வண்ணன் கண்ணன் விண்ணவர் கருமாணிக்கம் எனது ஆருயிர் – நாலாயி:3185/1
வாட்டம் இல் என் கருமாணிக்கம் கண்ணன் மாயன் போல் – நாலாயி:3831/2

மேல்

கருமாணிக்கமே (5)

கை ஆர் சக்கரத்து என் கருமாணிக்கமே என்று என்று – நாலாயி:3341/1
என்னுடை கோவலனே என் பொல்லா கருமாணிக்கமே
உன்னுடை உந்தி மலர் உலகம் அவை மூன்றும் பரந்து – நாலாயி:3620/1,2
அருளி அடி கீழ் இருத்தும் நம் அண்ணல் கருமாணிக்கமே – நாலாயி:3758/4
கனி வாய் தாமரை கண் கருமாணிக்கமே என் கள்வா – நாலாயி:3990/2
கூவி கொள்ளாய் வந்து அந்தோ என் பொல்லா கருமாணிக்கமே
ஆவிக்கு ஓர் பற்றுக்கொம்பு நின் அலால் அறிகின்றிலேன் யான் – நாலாயி:3992/1,2

மேல்

கருமுகைப்பூ (1)

கண்டு நான் உன்னை உகக்க கருமுகைப்பூ சூட்ட வாராய் – நாலாயி:190/4

மேல்

கருமேந்திரியம் (1)

பொங்கு ஐம்புலனும் பொறி ஐந்தும் கருமேந்திரியம் ஐம்பூதம் – நாலாயி:3966/3

மேல்

கருமேனி (1)

அறம் முயல் ஆழி அங்கை கருமேனி அம்மான்-தன்னையே – நாலாயி:3346/4

மேல்

கருமை (1)

கைதவம் செம்மை கருமை வெளுமையுமாய் – நாலாயி:3477/1

மேல்

கருமை-தன்னை (1)

செம்மையை கருமை-தன்னை திருமலை ஒருமையானை – நாலாயி:2038/3

மேல்

கருவரை (1)

கருவரை_வண்ணன் தன் பேர் கருதி நான் உய்ந்த ஆறே – நாலாயி:1430/4

மேல்

கருவரை_வண்ணன் (1)

கருவரை_வண்ணன் தன் பேர் கருதி நான் உய்ந்த ஆறே – நாலாயி:1430/4

மேல்

கருவிலே (1)

கருவிலே திரு இலாதீர் காலத்தை கழிக்கின்றீரே – நாலாயி:882/4

மேல்

கருவிளை (3)

கரு உடை முகில்_வண்ணன் காயா_வண்ணன் கருவிளை போல் வண்ணன் கமல வண்ண – நாலாயி:509/3
கருவிளை ஒண் மலர்காள் காயா மலர்காள் திருமால் – நாலாயி:589/1
நான் அவல் அப்பம் தருவன் கருவிளை
பூ அலர் நீள் முடி நந்தன் தன் போர் ஏறே – நாலாயி:1893/2,3

மேல்

கருவிளைகாள் (1)

பைம் பொழில் வாழ் குயில்காள் மயில்காள் ஒண் கருவிளைகாள்
வம்ப களங்கனிகாள் வண்ண பூவை நறு மலர்காள் – நாலாயி:590/1,2

மேல்

கருவிளையும் (2)

கார் தண் முகிலும் கருவிளையும் காயா மலரும் கமலப்பூவும் – நாலாயி:622/1
கனை ஆர் கடலும் கருவிளையும் காயாவும் – நாலாயி:2018/1

மேல்

கருவுள் (1)

கருவுள் வீற்றிருந்து படைத்திட்ட கருமங்களும் – நாலாயி:3447/2

மேல்

கருவூர் (1)

உலகு உடை மன்னவன் தென்னவனை கன்னி மா மதிள் சூழ் கருவூர் வெருவ – நாலாயி:1134/3

மேல்

கருள் (1)

கருள் உடைய பொழில் மருதும் கத களிறும் பிலம்பனையும் கடிய மாவும் – நாலாயி:414/1

மேல்

கருள (6)

காக்கை வாயிலும் கட்டுரை கொள்வர் காரணா கருள கொடியானே – நாலாயி:433/4
பொன் புரை மேனி கருள கொடி உடை புண்ணியனை வர கூவாய் – நாலாயி:548/4
ஆடும் கருள கொடி உடையார் வந்து அருள்செய்து – நாலாயி:601/3
வெற்றி கருள கொடியான்-தன் மீமீது ஆடா உலகத்து – நாலாயி:633/1
கருள கொடி ஒன்று உடையீர் தனி பாகீர் – நாலாயி:1924/1
கருள புள் கொடி சக்கர படை வான நாட என் கார்_முகில்_வண்ணா – நாலாயி:3409/1

மேல்

கரை (37)

கையை பிடித்து கரை உரலோடு என்னை காணவே கட்டிற்றிலையே – நாலாயி:147/2
கங்கையின் கரை மேல் கைதொழ நின்ற கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:391/4
இமவந்தம் தொடங்கி இரும் கடல் அளவும் இரு கரை உலகு இரைத்து ஆட – நாலாயி:394/3
சுமை உடை பெருமை கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:394/4
கழுவிடும் பெருமை கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:395/4
கலப்பைகள் கொழிக்கும் கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:396/4
கரை புரை வேள்வி புகை கமழ் கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:398/4
தட வரை அதிர தரணி விண்டு இடிய தலைப்பற்றி கரை மரம் சாடி – நாலாயி:399/3
கான் தடம் பொழில் சூழ் கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:400/4
பொங்கு ஒலி கங்கை கரை மலி கண்டத்து உறை புருடோத்தமன் அடி மேல் – நாலாயி:401/1
இ கரை ஏறி இளைத்திருந்தேனை அஞ்சல் என்று கைகவியாய் – நாலாயி:459/2
நீர் கரை நின்ற கடம்பை ஏறி காளியன் உச்சியில் நட்டம் பாய்ந்து – நாலாயி:621/3
திடர் விளங்கு கரை பொன்னி நடுவுபாட்டு திருவரங்கத்து அரவணையில் பள்ளிகொள்ளும் – நாலாயி:657/1
எங்கும் போய் கரை காணாது எறி கடல்வாய் மீண்டு ஏயும் – நாலாயி:692/3
காலின் மணி கரை அலைக்கும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:725/3
கடந்த கால் பரந்த காவிரி கரை குடந்தையுள் – நாலாயி:812/3
கரை செய் மா கடல் கிடந்தவன் கனை கழல் அமரர்கள் தொழுது ஏத்த – நாலாயி:962/1
வானவர் வணங்கும் கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:978/4
வானிடை முது நீர் கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:979/4
வலம் தரு மணி நீர் கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:980/4
மணி கொழித்து இழிந்த கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:981/4
வாய் முகட்டு இழிந்த கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:982/4
வாரணம் கொணர்ந்த கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:983/4
மந்தரத்து இழிந்த கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:984/4
மா முனி கொணர்ந்த கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:985/4
மண்டு மா மணி நீர் கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:986/4
வரும் திரை மணி நீர் கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானை – நாலாயி:987/1
தாது உதிர வந்து அலைக்கும் தட மண்ணி தென் கரை மேல் – நாலாயி:1248/2
தெண் திரைகள் வர திரட்டும் திகழ் மண்ணி தென் கரை மேல் – நாலாயி:1252/3
சாலி வளம் பெருகி வரும் தட மண்ணி தென் கரை மேல் – நாலாயி:1253/3
உழும் செறுவில் மணி கொணர்ந்து கரை மேல் சிந்தி உலகு எல்லாம் சந்தனமும் அகிலும் கொள்ள – நாலாயி:1499/3
பொன் சிதறி மணி கொணர்ந்து கரை மேல் சிந்தி புலம் பரந்து நிலம் பரக்கும் பொன்னி நாடன் – நாலாயி:1502/3
வெள்ளம் முது பரவை திரை விரிய கரை எங்கும் – நாலாயி:1628/2
கரை எடுத்த சுரி சங்கும் கன பவளத்து எழு கொடியும் – நாலாயி:1668/1
கரை கிடக்கும் கண்ணன் கடல் கிடக்கும் மாயன் – நாலாயி:2431/3
கரை கொள் பைம் பொழில் தண் பணை தொலைவில்லிமங்கலம் கொண்டு புக்கு – நாலாயி:3497/1
கலக்கம் இல்லா நல் தவ முனிவர் கரை கண்டோர் – நாலாயி:3702/1

மேல்

கரை-கண் (1)

கரை-கண் என்று செல்வன் நான் காதல் மையல் ஏறினேன் – நாலாயி:3261/2

மேல்

கரைக்கு (2)

இங்குத்தை வாழ்வை ஒழியவே போய் யமுனை கரைக்கு என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:620/4
போர்க்களமாக நிருத்தம் செய்த பொய்கை கரைக்கு என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:621/4

மேல்

கரைக்கே (2)

பொருது முந்நீர் கரைக்கே மணி உந்து புல்லாணியே – நாலாயி:1769/4
பொங்கு முந்நீர் கரைக்கே மணி உந்து புல்லாணியே – நாலாயி:1771/4

மேல்

கரைக்கொடு (1)

இறப்ப வைத்த ஞான நீசரை கரைக்கொடு ஏற்றுமா – நாலாயி:851/2

மேல்

கரைந்து (7)

உண்டு இரா கிடக்கும் அப்போது உடலுக்கே கரைந்து நைந்து – நாலாயி:876/2
நினைந்து நைந்து உள் கரைந்து உருகி இமையோர் பலரும் முனிவரும் – நாலாயி:2944/1
ஆடி ஆடி அகம் கரைந்து இசை – நாலாயி:3042/1
நண்ணாதார் முறுவலிப்ப நல் உற்றார் கரைந்து ஏங்க – நாலாயி:3319/1
நொடியுமாறு அவை கேட்கும்-தோறும் என் நெஞ்சம் நின் தனக்கே கரைந்து உகும் – நாலாயி:3448/3
எத்தனை நீரும் நும் சேவலும் கரைந்து ஏங்குதிர் – நாலாயி:3826/2
வேட்கை நோய் கூர நினைந்து கரைந்து உகும் – நாலாயி:3842/2

மேல்

கரைய (2)

அண்டா வண்ணம் மண் கரைய நெய் ஊண் மருந்தோ மாயோனே – நாலாயி:2950/4
நீராய் அலைந்து கரைய உருக்குகின்ற நெடுமாலே – நாலாயி:3418/2

மேல்

கரையாய் (2)

கரையாய் காக்கை பிள்ளாய் – நாலாயி:1943/1
கரையாய் காக்கை பிள்ளாய் – நாலாயி:1943/4

மேல்

கரையானை (2)

திசை கைகூப்பி ஏத்தும் திருச்செங்குன்றூரில் திருச்சிற்றாற்றம் கரையானை
புகர் கொள் வானவர்கள் புகலிடம்-தன்னை அசுரர் வன் கையர் வெம் கூற்றை – நாலாயி:3711/2,3
அமர்ந்த தண் பழன திருச்செங்குன்றூரில் திருச்சிற்றாற்றம் கரையானை
அமர்ந்த சீர் மூவாயிரவர் வேதியர்கள் தம்பதி அவனிதேவர் வாழ்வு – நாலாயி:3713/2,3

மேல்

கரையுமே (1)

நிமியும் வாயொடு கண்கள் நீர் மல்க நெக்கு ஒசிந்து கரையுமே – நாலாயி:3496/4

மேல்

கல் (36)

கல் மணி நின்று அதிர் கான் அதரிடை கன்றின் பின் – நாலாயி:236/3
கான் அமரும் கல் அதர் போய் காடு உறைந்த காலத்து – நாலாயி:322/2
கல் அணை மேல் கண் துயில கற்றனையோ காகுத்தா கரிய கோவே – நாலாயி:732/4
கடுத்து ஆர்த்து எழுந்த பெரு மழையை கல் ஒன்று ஏந்தி இன நிரைக்கா – நாலாயி:992/3
காய்த்த வாகை நெற்று ஒலிப்ப கல் அதர் வேய் கழை போய் – நாலாயி:1015/3
நெல்லி மல்கி கல் உடைப்ப புல் இலை ஆர்த்து அதர்வாய் – நாலாயி:1016/3
கல் தேன் பாய்ந்து ஒழுகும் கமல சுனை வேங்கடவா – நாலாயி:1036/3
கல் ஆர் திரள் தோள் கலியன் சொன்ன மாலை – நாலாயி:1047/3
கல் அரண் காவளம் தண் பாடியாய் களைகண் நீயே – நாலாயி:1303/4
கல் ஆர் திரள் தோள் கஞ்சனை காய்ந்தான் பாய்ந்தான் காளியன் மேல் – நாலாயி:1512/2
கல் ஆர் மதிள் சூழ் கதி இலங்கை கார் அரக்கன் – நாலாயி:1522/1
கல் நவிலும் தோளான் கலியன் ஒலி வல்லார் – நாலாயி:1527/3
கல் ஆர் மதிள் சூழ் கச்சி நகருள் நச்சி பாடகத்துள் – நாலாயி:1541/1
கல் ஆர் கடும் கானம் திரிந்த களிறே – நாலாயி:1552/2
கல் நீர மால் வரை தோள் கலிகன்றி மங்கையர்_கோன் – நாலாயி:1567/2
கல் நவிலும் திண் தோள் கலியன் ஒலிவல்லார் – நாலாயி:1787/3
வானக சோலை மரகத சாயல் மா மணி கல் அதர் நுழைந்து – நாலாயி:1824/3
கான் அமரும் கல் அதர் போய் காடு உறைந்தான் காண் ஏடீ – நாலாயி:1992/2
கான் அமரும் கல் அதர் போய் காடு உறைந்த பொன் அடிக்கள் – நாலாயி:1992/3
கல் எடுத்து கல் மாரி காத்தாய் என்னும் காமரு பூம் கச்சி ஊரகத்தாய் என்னும் – நாலாயி:2064/1
கல் எடுத்து கல் மாரி காத்தாய் என்னும் காமரு பூம் கச்சி ஊரகத்தாய் என்னும் – நாலாயி:2064/1
கல் உயர்ந்த நெடு மதிள் சூழ் கச்சி மேய களிறு என்றும் கடல் கிடந்த கனியே என்றும் – நாலாயி:2066/1
காணலுறுகின்றேன் கல் அருவி முத்து உதிர – நாலாயி:2422/1
கல் கொண்டு தூர்த்த கடல்_வண்ணன் என் கொண்ட – நாலாயி:2458/2
கோல பகல் களிறு ஒன்று கல் புய்ய குழாம் விரிந்த – நாலாயி:2517/1
கண்ணன் தாள் வாழ்த்துவதே கல் – நாலாயி:2651/4
ஆராலே கல் மாரி காத்தது தான் ஆழி நீர் – நாலாயி:2684/7
கல் நிரைந்து தீய்ந்து கழை உடைந்து கால் சுழன்று – நாலாயி:2740/2
கல் நவில் தோள் காளையை கைப்பிடித்து மீண்டும் போய் – நாலாயி:2743/1
கல் நவில் தோள் காமன் கருப்பு சிலை வளைய – நாலாயி:2757/9
கல் நவிலும் காட்டகத்து ஓர் வல்லி கடி மலரின் – நாலாயி:2759/1
மின்னை இரு சுடரை வெள்ளறையுள் கல் அறை மேல் – நாலாயி:2773/4
கல் நவில் தோள் காளையை கண்டு ஆங்கு கைதொழுது – நாலாயி:2784/3
மலையை எடுத்து கல் மாரி காத்து பசுநிரை-தன்னை – நாலாயி:3167/1
காத்த எம் கூத்தா ஓ மலை ஏந்தி கல் மாரி-தன்னை – நாலாயி:3618/1
யாமுடை ஆயன் தன் மனம் கல் ஆலோ அவனுடை தீம் குழல் ஈரும் ஆலோ – நாலாயி:3873/2

மேல்

கல்-மின்கள் (1)

கல்-மின்கள் என்று உம்மை யான் கற்பியாவைத்த மாற்றம் சொல்லி – நாலாயி:3533/3

மேல்

கல்மாரி (1)

மலையை எடுத்து மகிழ்ந்து கல்மாரி காத்து பசுநிரை மேய்த்தாய் – நாலாயி:145/2

மேல்

கல்லா (1)

கல்லா ஐம்புலன்கள் அவை கண்டவாறு செய்யகில்லேன் – நாலாயி:1463/1

மேல்

கல்லாதவர் (2)

கடம் உண்டார் கல்லாதவர் – நாலாயி:2433/4
கல்லாதவர் இலங்கை கட்டழித்த காகுத்தன் – நாலாயி:2434/1

மேல்

கல்லார் (2)

ஓதிய வாக்கு-அதனை கல்லார் உலகத்தில் – நாலாயி:2452/3
கல்லார் அகல் இடத்தோர் எது பேறு என்று காமிப்பரே – நாலாயி:2834/4

மேல்

கல்லார்க்கு (1)

கரு நின்ற கல்லார்க்கு உரைப்பர் திரு இருந்த – நாலாயி:2443/2

மேல்

கல்லால் (2)

கல்லால் கடலை அணை கட்டி உகந்தாய் – நாலாயி:1313/1
கல்லால் கடலை அடைத்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1701/4

மேல்

கல்லிடைமோத (1)

மக்கள் அறுவரை கல்லிடைமோத இழந்தவள்-தன் வயிற்றில் – நாலாயி:453/3

மேல்

கல்லில் (1)

கல்லில் ஏய்ந்த மதிள் சூழ் திருக்கண்ணபுரம் – நாலாயி:3889/3

மேல்

கல்லின் (6)

கல்லின் மன்னு திண் தோள் கலியன் ஒலிசெய்த – நாலாயி:1197/2
கல்லின் மீது இயன்ற கடி மதிள் இலங்கை கலங்க ஓர் வாளி தொட்டானை – நாலாயி:1273/2
கல்லின் மலி தோள் கலியன் சொன்ன மாலை – நாலாயி:1317/3
கல்லின் மன்னு மதிள் மங்கையர்_கோன் கலிகன்றி சொல் – நாலாயி:1387/2
கல்லின் முந்நீர் மாற்றி வந்து காவல் கடந்து இலங்கை – நாலாயி:1873/1
கல்லின் மலி தோள் கலியன் சொன்ன மாலை – நாலாயி:1931/3

மேல்

கல்லீர்களே (1)

கனி களவ திருவுருவத்து ஒருவனையே கழல் தொழுமா கல்லீர்களே – நாலாயி:2005/4

மேல்

கல்லும் (3)

கனைத்த தீயும் கல்லும் அல்லா வில் உடை வேடரும் ஆய் – நாலாயி:1014/3
கல்லும் கனை கடலும் வைகுந்த வான் நாடும் – நாலாயி:2652/1
கதிக்கு பதறி வெம் கானமும் கல்லும் கடலும் எல்லாம் – நாலாயி:2804/1

மேல்

கல்லே (1)

கடும் கால் மாரி கல்லே பொழிய அல்லே எமக்கு என்று – நாலாயி:1545/1

மேல்

கல்லொடு (1)

காள நன் மேகம்-அவை கல்லொடு கால் பொழிய கருதி வரை குடையா காலிகள் காப்பவனே – நாலாயி:65/3

மேல்

கல்வி (10)

கண்டு எதிரே சென்று எடுத்துக்கொள்ள கண்ணபிரான் கற்ற கல்வி தானே – நாலாயி:205/4
கல்வி சிலையால் காத்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1700/4
தணிவிலர் கற்பரேல் கல்வி வாயுமே – நாலாயி:3008/4
கற்கும் கல்விக்கு எல்லை இலனே என்னும் கற்கும் கல்வி ஆவேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3397/1
கற்கும் கல்வி செய்வேனும் யானே என்னும் கற்கும் கல்வி தீர்ப்பேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3397/2
கற்கும் கல்வி செய்வேனும் யானே என்னும் கற்கும் கல்வி தீர்ப்பேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3397/2
கற்கும் கல்வி சாரமும் யானே என்னும் கற்கும் கல்வி நாதன் வந்து ஏற-கொலோ – நாலாயி:3397/3
கற்கும் கல்வி சாரமும் யானே என்னும் கற்கும் கல்வி நாதன் வந்து ஏற-கொலோ – நாலாயி:3397/3
கற்கும் கல்வியீர்க்கு இவை என் சொல்லுகேன் கற்கும் கல்வி என் மகள் காண்கின்றவே – நாலாயி:3397/4
கற்கும் கல்வி எல்லாம் கரும் கடல்_வண்ணன் கண்ணபிரான் என்றே – நாலாயி:3498/3

மேல்

கல்வி-தன்னை (1)

கண்ணபிரான் கற்ற கல்வி-தன்னை காக்ககில்லோம் உன் மகனை காவாய் – நாலாயி:202/2

மேல்

கல்விக்கு (1)

கற்கும் கல்விக்கு எல்லை இலனே என்னும் கற்கும் கல்வி ஆவேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3397/1

மேல்

கல்வியீர்க்கு (1)

கற்கும் கல்வியீர்க்கு இவை என் சொல்லுகேன் கற்கும் கல்வி என் மகள் காண்கின்றவே – நாலாயி:3397/4

மேல்

கல (1)

அரும் கல உருவின் ஆயர் பெருமான் அவன் ஒருவன் குழல் ஊதின-போது – நாலாயி:284/2

மேல்

கலக்க (2)

கண்டவர்கள் போக்கு ஒழிந்தார் கண் இணையால் கலக்க நோக்கி – நாலாயி:134/2
கலக்க ஏழ் கடல் ஏழ் மலை உலகு ஏழும் கழிய கடாய் – நாலாயி:3492/1

மேல்

கலக்கங்களும் (1)

கண்ட இன்பம் துன்பம் கலக்கங்களும் தேற்றமுமாய் – நாலாயி:3474/1

மேல்

கலக்கம் (2)

காணும் நெஞ்சு உடையேன் எனக்கு இனி என்ன கலக்கம் உண்டே – நாலாயி:3491/4
கலக்கம் இல்லா நல் தவ முனிவர் கரை கண்டோர் – நாலாயி:3702/1

மேல்

கலக்கவே (1)

கரு மா மேனியன் என்பன் என் காதல் கலக்கவே – நாலாயி:3701/4

மேல்

கலக்கி (3)

தடம் படு தாமரை பொய்கை கலக்கி
விடம் படு நாகத்தை வால் பற்றி ஈர்த்து – நாலாயி:215/1,2
குறுகாத மன்னரை கூடு கலக்கி வெம் கானிடை – நாலாயி:345/1
கடு விடம் உடைய காளியன் தடத்தை கலக்கி முன் அலக்கழித்து அவன்-தன் – நாலாயி:1340/1

மேல்

கலக்கிய (1)

கலக்கிய மா மனத்தனளாய் கைகேசி வரம் வேண்ட – நாலாயி:320/1

மேல்

கலக்கினாய் (1)

வெற்பு எடுத்து வேலை நீர் கலக்கினாய் அது அன்றியும் – நாலாயி:790/1

மேல்

கலக்கு (4)

கஞ்சன்-தன்னால் புணர்க்கப்பட்ட கள்ள சகடு கலக்கு அழிய – நாலாயி:131/1
கள்ள சகடும் மருதும் கலக்கு அழிய உதைசெய்த – நாலாயி:198/1
கள்ள சகடம் கலக்கு அழிய கால் ஓச்சி – நாலாயி:479/4
கடலே கடலே உன்னை கடைந்து கலக்கு உறுத்து – நாலாயி:605/1

மேல்

கலக்குண்ட (1)

கலக்குண்ட நான்று கண்டார் எம்மை யாரும் கழறலரே – நாலாயி:2534/4

மேல்

கலகரை (1)

கைத்தனன் தீய சமய கலகரை காசினிக்கே – நாலாயி:2862/1

மேல்

கலகலப்ப (1)

காசும் பிறப்பும் கலகலப்ப கைபேர்த்து – நாலாயி:480/3

மேல்

கலங்க (14)

கரந்திட்டு நின்ற கடலை கலங்க
சரம் தொட்ட கைகளால் சப்பாணி சார்ங்க வில் கையனே சப்பாணி – நாலாயி:81/3,4
காளியன் பொய்கை கலங்க பாய்ந்திட்டு அவன் – நாலாயி:313/1
கடலினை கலங்க கடுத்து இழி கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:399/4
அரங்கனே தரங்க நீர் கலங்க அன்று குன்று சூழ் – நாலாயி:772/1
கலங்க அன்று சென்று கொன்று வென்றி கொண்ட வீரனே – நாலாயி:807/2
புலன் கலங்க உண்ட பாதகத்தன் வன் துயர் கெட – நாலாயி:864/2
கலங்க மா கடல் அரி குலம் பணிசெய அரு வரை அணை கட்டி – நாலாயி:959/1
கலங்க ஐக்கள் போத உந்தி கண்ட பிதற்றா முன் – நாலாயி:976/2
கல்லின் மீது இயன்ற கடி மதிள் இலங்கை கலங்க ஓர் வாளி தொட்டானை – நாலாயி:1273/2
கலங்க முந்நீர் கடைந்து அமுதம் கொண்டு இமையோர் – நாலாயி:1488/1
கந்து ஆர் களிற்று கழல் மன்னர் கலங்க சங்கம் வாய் வைத்தான் – நாலாயி:1515/2
கலங்க மா கடல் கடைந்து அடைத்து இலங்கையர் கோனது வரை ஆகம் – நாலாயி:1694/1
காவலன் இலங்கைக்கு இறை கலங்க சரம் செல உய்த்து மற்று அவன் – நாலாயி:1843/1
கம்ப மா களிறு அஞ்சி கலங்க ஓர் – நாலாயி:1856/1

மேல்

கலங்கல் (4)

தெளிவிலா கலங்கல் நீர் சூழ் திருவரங்கத்துள் ஓங்கும் – நாலாயி:908/1
செம் கலங்கல் வெண் மணல் மேல் தவழும் நாங்கூர் திருத்தெற்றியம்பலத்து என் செங்கண்மாலே – நாலாயி:1284/4
கலங்கல் முந்நீர் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1719/4
கலங்கல் இல்லா புகழான் கலியன் ஒலி மாலைகள் – நாலாயி:1777/3

மேல்

கலங்கள் (2)

ஏற்ற கலங்கள் எதிர் பொங்கி மீது அளிப்ப – நாலாயி:494/1
கலங்கள் இயங்கும் மல்லை கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1103/3

மேல்

கலங்கா (1)

கலங்கா பெரு நகரம் காட்டுவான் கண்டீர் – நாலாயி:2332/3

மேல்

கலங்கி (6)

இரிந்து வானோர் கலங்கி ஓட இருந்த அம்மானது இடம் – நாலாயி:1013/2
கவள மா கதத்த கரி உய்ய பொய்கை கராம் கொள கலங்கி உள் நினைந்து – நாலாயி:1749/1
மதி எல்லாம் உள் கலங்கி மயங்குமால் என்னீரே – நாலாயி:2934/4
கலங்கி கைதொழும் நின்று இவளே – நாலாயி:3045/4
காணுமாறு அருளாய் என்று என்றே கலங்கி கண்ண நீர் அலமர வினையேன் – நாலாயி:3672/1
சிந்தை கலங்கி திருமால் என்று அழைப்பன் – நாலாயி:3867/2

மேல்

கலங்கிட (1)

நிரை கலங்கிட வரை குடை எடுத்தவன் நிலவிய இடம் தடம் ஆர் – நாலாயி:1155/2

மேல்

கலசத்தை (1)

கடல் கடைந்து அமுதம் கொண்டு கலசத்தை நிறைத்தால் போல் – நாலாயி:466/1

மேல்

கலசம் (1)

கதிர் ஒளி தீபம் கலசம் உடன் ஏந்தி – நாலாயி:560/1

மேல்

கலத்தது (1)

உடுத்து களைந்த நின் பீதக ஆடை உடுத்து கலத்தது உண்டு – நாலாயி:9/1

மேல்

கலத்தில் (2)

திண்ண கலத்தில் திரை உறி மேல் வைத்த – நாலாயி:164/1
கன்னல் இலட்டுவத்தோடு சீடை கார் எள்ளின் உண்டை கலத்தில் இட்டு – நாலாயி:210/1

மேல்

கலத்து (4)

கண்ணாலம் செய்ய கறியும் கலத்து அரிசியும் ஆக்கி வைத்தேன் – நாலாயி:252/3
அடை கலத்து ஓங்கு கமலத்து அலர் அயன் சென்னி என்னும் – நாலாயி:2563/1
முடை கலத்து ஊண் முன் அரனுக்கு நீக்கியை ஆழி சங்கம் – நாலாயி:2563/2
வேர் ஆர் நுதல் மடவாள் வேறு ஓர் கலத்து இட்டு – நாலாயி:2685/7

மேல்

கலத்தை (1)

வெண்ணெய் விழுங்கி வெறும் கலத்தை வெற்பிடை இட்டு அதன் ஓசை கேட்கும் – நாலாயி:202/1

மேல்

கலத்தொடு (1)

கப்பால் ஆயர்கள் காவில் கொணர்ந்த கலத்தொடு சாய்த்து பருகி – நாலாயி:227/2

மேல்

கலந்த (23)

அப்பம் கலந்த சிற்றுண்டி அக்காரம் பாலில் கலந்து – நாலாயி:156/1
வண்டு கிண்டு தண் துழாய் அலங்கலாய் கலந்த சீர் – நாலாயி:773/3
கடம் கலந்த வன் கரி மருப்பு ஒசித்து ஒர் பொய்கைவாய் – நாலாயி:789/1
விடம் கலந்த பாம்பின் மேல் நடம் பயின்ற நாதனே – நாலாயி:789/2
குடம் கலந்த கூத்தன் ஆய கொண்டல்_வண்ண தண் துழாய் – நாலாயி:789/3
வடம் கலந்த மாலை மார்ப கால நேமி காலனே – நாலாயி:789/4
சாடு சாடு பாதனே சலம் கலந்த பொய்கைவாய் – நாலாயி:837/1
கண் அலால் ஒர் கண் இலேன் கலந்த சுற்றம் மற்று இலேன் – நாலாயி:842/3
கடி கலந்த தோள் புணர்ந்த காலி ஆய வேலை நீர் – நாலாயி:843/2
இரு கலந்த வேத நீதி ஆகி நின்ற நின்மலா – நாலாயி:854/2
கரு கலந்த காளமேக மேனி ஆய நின் பெயர் – நாலாயி:854/3
தொறு கலந்த ஊனம் அஃது ஒழிக்க அன்று குன்றம் முன் – நாலாயி:857/3
சலம் கலந்த செம் சடை கறுத்த கண்டன் வெண் தலை – நாலாயி:864/1
தேன் கலந்த தண் பலங்கனி நுகர்தரு திருவயிந்திரபுரமே – நாலாயி:1152/4
வான் கலந்த வண்ணன் வரை – நாலாயி:2256/4
உரம் கருதி மூர்க்கத்தவனை நரம் கலந்த
சிங்கமாய் கீண்ட திருவன் அடி இணையே – நாலாயி:2265/2,3
கண்டு இறைஞ்சி வாழ்வார் கலந்த வினை கெடுத்து – நாலாயி:2470/3
கார் கலந்த மேனியான் கை கலந்த ஆழியான் – நாலாயி:2670/1
கார் கலந்த மேனியான் கை கலந்த ஆழியான் – நாலாயி:2670/1
பார் கலந்த வல் வயிற்றான் பாம்பு_அணையான் சீர் கலந்த – நாலாயி:2670/2
பார் கலந்த வல் வயிற்றான் பாம்பு_அணையான் சீர் கலந்த
சொல் நினைந்து போக்காரேல் சூழ்வினையின் ஆழ் துயரை – நாலாயி:2670/2,3
எனது ஆவியுள் கலந்த பெரு நல் உதவி கைம்மாறு – நாலாயி:3034/1
ஆரா அமுதமாய் அல் ஆவியுள் கலந்த
கார் ஆர் கரு முகில் போல் என் அம்மான் கண்ணனுக்கு – நாலாயி:3057/1,2

மேல்

கலந்தது (2)

கலந்தது குண திசை கனை கடல் அரவம் களி வண்டு மிழற்றிய கலம்பகம் புனைந்த – நாலாயி:921/2
கார் நிறை மேகம் கலந்தது ஓர் உருவ கண்ணனார் கருதிய கோயில் – நாலாயி:1339/2

மேல்

கலந்ததுவோ (1)

கடி சோதி கலந்ததுவோ திருமாலே கட்டுரையே – நாலாயி:3121/4

மேல்

கலந்தவர்கட்கு (1)

காவடிவின் கற்பகமே போல நின்று கலந்தவர்கட்கு அருள்புரியும் கருத்தினானை – நாலாயி:1146/2

மேல்

கலந்தவன் (2)

கறை தங்கு வேல் தடம் கண் திருவை மார்பில் கலந்தவன் தாள் அணைகிற்பீர் கழுநீர் கூடி – நாலாயி:1186/2
என்னுள் கலந்தவன் செம் கனி வாய் செங்கமலம் – நாலாயி:3055/1

மேல்

கலந்தார் (2)

கலந்தார் வரவு எதிர்கொண்டு வன் கொன்றைகள் கார்த்தனவே – நாலாயி:2545/4
கலந்தார் அடியார் தம் அடியார் எம் அடிகளே – நாலாயி:3195/4

மேல்

கலந்தார்க்கு (1)

உள் கலந்தார்க்கு ஓர் அமுதே – நாலாயி:2958/4

மேல்

கலந்தால் (2)

கணங்களோடு மின் மேகம் கலந்தால் போல வன மாலை – நாலாயி:638/3
களி வண்டு எங்கும் கலந்தால் போல் கமழ் பூம் குழல்கள் தடம் தோள் மேல் – நாலாயி:644/3

மேல்

கலந்தான் (1)

கலந்தான் என் உள்ளத்து காமவேள் தாதை – நாலாயி:2463/1

மேல்

கலந்தானுக்கே (1)

ஒருவு இடம் ஒன்று இன்றி என்னுள் கலந்தானுக்கே – நாலாயி:3054/4

மேல்

கலந்தானே (1)

மெய் கலந்தானே – நாலாயி:2980/4

மேல்

கலந்தானை (2)

புடை கலந்தானை எம்மானை என் சொல்லி புலம்புவனே – நாலாயி:2563/4
என் முடிவு காணாதே என்னுள் கலந்தானை
சொல் முடிவு காணேன் நான் சொல்லுவது என் சொல்லீரே – நாலாயி:3060/3,4

மேல்

கலந்திலேன் (1)

காதலால் நெஞ்சம் அன்பு கலந்திலேன் அது தன்னாலே – நாலாயி:897/3

மேல்

கலந்து (38)

கண்ணன் முற்றம் கலந்து அளறு ஆயிற்றே – நாலாயி:13/4
கழல்கள் சதங்கை கலந்து எங்கும் ஆர்ப்ப – நாலாயி:42/2
கண்ணை குளிர கலந்து எங்கும் நோக்கி கடி கமழ் பூம் குழலார்கள் – நாலாயி:149/1
அப்பம் கலந்த சிற்றுண்டி அக்காரம் பாலில் கலந்து
சொப்பட நான் சுட்டு வைத்தேன் தின்னல் உறுதியேல் நம்பீ – நாலாயி:156/1,2
கற்றாயரோடு நீ கன்றுகள் மேய்த்து கலந்து உடன் வந்தாய் போலும் – நாலாயி:248/4
காட்டிய சோறும் கறியும் தயிரும் கலந்து உடன் உண்டாய் போலும் – நாலாயி:251/2
கன்றுகள் மேய்த்து தன் தோழரோடு கலந்து உடன் வருவானை தெருவில் கண்டு – நாலாயி:257/2
கதிர் ஆயிரம் இரவி கலந்து எறித்தால் ஒத்த நீள் முடியன் – நாலாயி:328/1
கலந்து இழி புனலால் புகர் படு கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:392/4
கற்பக மலரும் கலந்து இழி கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:397/4
கீசுகீசு என்று எங்கும் ஆனைச்சாத்தன் கலந்து
பேசின பேச்சு அரவம் கேட்டிலையோ பேய் பெண்ணே – நாலாயி:480/1,2
கள்ளம் தவிர்ந்து கலந்து ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:486/8
ஒன்றி உள் கலந்து நின்ற நின்ன தன்மை இன்னது என்று – நாலாயி:756/2
திரு கலந்து சேரும் மார்ப தேவதேவ தேவனே – நாலாயி:854/1
உரு கலந்து ஒழிவு இலாது உரைக்குமாறு உரைசெயே – நாலாயி:854/4
காரணங்களால் உலகம் கலந்து அங்கு ஏத்த கரந்து எங்கும் பரந்தானை காண்பர் தாமே – நாலாயி:1147/4
அம் தளிர் அணி ஆர் அசோகின் இளம் தளிர்கள் கலந்து அவை எங்கும் – நாலாயி:1188/3
புன்னை மன்னு செருந்தி வண் பொழில் வாய் அகன் பணைகள் கலந்து எங்கும் – நாலாயி:1191/3
செய்ய சாந்தும் கலந்து இழி புனல் சூழ் தென் அரங்கமே – நாலாயி:1379/4
தேனும் பாலும் கலந்து அன்னவர் சேர் தென் அரங்கமே – நாலாயி:1385/4
கழி ஆரும் கன சங்கம் கலந்து எங்கும் நிறைந்து ஏறி – நாலாயி:1529/1
விடம் கலந்து அமர்ந்த அரவணை துயின்று விளங்கனிக்கு இளம் கன்று விசிறி – நாலாயி:1823/1
குடம் கலந்து ஆடி குரவை முன் கோத்த கூத்த எம் அடிகள்-தம் கோயில் – நாலாயி:1823/2
தேன் கலந்து நீட்டும் திருவேங்கடம் கண்டீர் – நாலாயி:2256/3
கார் வானம் காட்டும் கலந்து – நாலாயி:2367/4
கலந்து மணி இமைக்கும் கண்ணா நின் மேனி – நாலாயி:2368/1
கற்ற மொழி ஆகி கலந்து – நாலாயி:2462/4
கைதான் தொழாவே கலந்து – நாலாயி:2648/4
கலந்து நலியும் கடும் துயரை நெஞ்சே – நாலாயி:2649/1
கடி கொண்ட மா மலர் தாள் கலந்து உள்ளம் கனியும் நல்லோர் – நாலாயி:2827/3
ஊன் ஒட்டி நின்று என் உயிரில் கலந்து இயல் – நாலாயி:2971/3
கலந்து என் ஆவி – நாலாயி:2981/1
தானும் யானும் எல்லாம் தன்னுள்ளே கலந்து ஒழிந்தோம் – நாலாயி:3031/3
கள்ள வேடத்தை கொண்டு போய் புரம் புக்க ஆறும் கலந்து அசுரரை – நாலாயி:3443/1
பார் விண் நீர் முற்றும் கலந்து பருகிலும் – நாலாயி:3656/2
காமரு குயில்களும் கூவும் ஆலோ கண மயில் அவை கலந்து ஆலும் ஆலோ – நாலாயி:3913/2
நெஞ்சும் உயிரும் உள் கலந்து நின்றார் அறியா வண்ணம் என் – நாலாயி:3957/3
காளங்கள் வலம்புரி கலந்து எங்கும் இசைத்தனர் – நாலாயி:3984/2

மேல்

கலந்தே (1)

அறியாமை வஞ்சித்தாய் எனது ஆவியுள் கலந்தே – நாலாயி:3033/4

மேல்

கலப்பைகள் (1)

கலப்பைகள் கொழிக்கும் கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:396/4

மேல்

கலம் (1)

கலம் மனு கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1716/4

மேல்

கலம்பகம் (1)

கலந்தது குண திசை கனை கடல் அரவம் களி வண்டு மிழற்றிய கலம்பகம் புனைந்த – நாலாயி:921/2

மேல்

கலமே (1)

ஆற்ற அனந்தல் உடையாய் அரும் கலமே
தேற்றமாய் வந்து திற ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:483/7,8

மேல்

கலவர் (1)

காற்றத்து இடைப்பட்ட கலவர் மனம் போல் – நாலாயி:2023/3

மேல்

கலவாதது (1)

தன்னுள் கலவாதது எ பொருளும் தான் இலையே – நாலாயி:3055/4

மேல்

கலவாது (1)

பொய் கலவாது என் – நாலாயி:2980/3

மேல்

கலவி (4)

மாலோனை கண்டு இன்ப கலவி எய்தி வல்வினையேன் என்று-கொலோ வாழும் நாளே – நாலாயி:654/4
காதல்செய்து இளையவர் கலவி தரும் – நாலாயி:1455/1
அணி மென் குழலார் இன்ப கலவி அமுது உண்டார் – நாலாயி:3235/2
நனி மா கலவி இன்பமே நாளும் வாய்க்க நங்கட்கே – நாலாயி:3776/4

மேல்

கலவிசெய்து (1)

துனி இரும் கலவிசெய்து ஆகம் தோய்ந்து துறந்து எம்மை இட்டு அகல் கண்ணன் கள்வன் – நாலாயி:3871/2

மேல்

கலவியின் (1)

ஏண் இலேன் இருந்தேன் எண்ணினேன் எண்ணி இளையவர் கலவியின் திறத்தை – நாலாயி:998/3

மேல்

கலவியும் (1)

மேல்

கலவியுள் (1)

துணை மலி முலையவள் மணம் மிகு கலவியுள்
மணம் மலி விழவினொடு அடியவர் அளவிய – நாலாயி:1709/2,3

மேல்

கலவியே (3)

கூடினேன் கூடி இளையவர்-தம்மோடு அவர் தரும் கலவியே கருதி – நாலாயி:948/2
வென்றியே வேண்டி வீழ் பொருட்கு இரங்கி வேல் கணார் கலவியே கருதி – நாலாயி:951/1
காவியை வென்ற கண்ணார் கலவியே கருதி நாளும் – நாலாயி:2045/1

மேல்

கலவியை (2)

அன்ன மென் நடையினார் கலவியை அருவருத்து அஞ்சினாயேல் – நாலாயி:1809/2
முந்துற உரைக்கேன் விரை குழல் மடவார் கலவியை விடு தடுமாறல் – நாலாயி:1818/1

மேல்

கலவிருக்கை (1)

இறைப்பொழுதில் பாதாளம் கலவிருக்கை கொடுத்து உகந்த எம்மான் கோயில் – நாலாயி:418/2

மேல்

கலன் (7)

காமர் எழில் விழல் உடுத்து கலன் அணியாது அங்கங்கள் அழகு மாறி – நாலாயி:736/2
சிலம்பு முதல் கலன் அணிந்து ஓர் செங்கல் குன்றம் திகழ்ந்தது என திருவுருவம் பன்றி ஆகி – நாலாயி:1621/1
துப்பனை துரங்கம் பட சீறிய தோன்றலை சுடர் வான் கலன் பெய்தது ஓர் – நாலாயி:1643/1
மேதகு பல் கலன் அணிந்து சோதி – நாலாயி:2578/7
படி மன்னு பல் கலன் பற்றோடு அறுத்து ஐம்புலன் வென்று – நாலாயி:3239/1
மெய் அமர் பல் கலன் நன்கு அணிந்தானுக்கு – நாலாயி:3512/1
மின்னு நீள் முடி ஆரம் பல் கலன் தான் உடை எம்பெருமான் – நாலாயி:3760/3

மேல்

கலன்களும் (1)

எண்_இல் பல் கலன்களும் ஏலும் ஆடையும் அஃதே – நாலாயி:3257/2

மேல்

கலனாய் (1)

படி சோதி ஆடையொடும் பல் கலனாய் நின் பைம்பொன் – நாலாயி:3121/3

மேல்

கலனும் (2)

பாடகமே என்று அனைய பல் கலனும் யாம் அணிவோம் – நாலாயி:500/5
வரை சந்தன குழம்பும் வான் கலனும் பட்டும் – நாலாயி:2257/1

மேல்

கலனே (1)

புயலுடை நீர்மையினால் தடவிற்று என் புலன் கலனே – நாலாயி:2533/4

மேல்

கலாய் (2)

பேய் தாய் உயிர் கலாய் பால் உண்டு அவள் உயிரை – நாலாயி:2624/3
ஏதம் பறைந்து அல்ல செய்து கள் ஊடு கலாய் தூய் – நாலாயி:3293/3

மேல்

கலி (12)

கன்னி மா மதிள் மங்கையர் கலி கன்றி இன் தமிழால் உரைத்த இ – நாலாயி:1057/3
நஞ்சு உலாவிய வேல் வலவன் கலி கன்றி சொல் ஐயிரண்டும் – நாலாயி:1377/3
கவ்வை களிற்று மன்னர் மாள கலி மா தேர் – நாலாயி:1802/1
கவர் ஆக முடித்து கலி கச்சு கட்டி – நாலாயி:1923/2
மன்றில் ஆர் புகழ் மங்கை வாள் கலி
கன்றி சொல் வல்லார்க்கு அல்லல் இல்லையே – நாலாயி:1961/3,4
கலி கெழு மாட வீதி வயல் மங்கை மன்னு கலிகன்றி சொன்ன பனுவல் – நாலாயி:1991/3
போனது பொன்றி இறந்தது வெம் கலி பூம் கமல – நாலாயி:2839/2
கடல் அளவு ஆய திசை எட்டினுள்ளும் கலி இருளே – நாலாயி:2849/1
கலி மிக்க செந்நெல் கழனி குறையல் கலை பெருமான் – நாலாயி:2878/1
கலி வயல் தென் நன் குருகூர் காரிமாறன் சடகோபன் – நாலாயி:3362/3
காய் சின வேந்தே கதிர் முடியானே கலி வயல் திருப்புளிங்குடியாய் – நாலாயி:3797/3
கடு வினை நஞ்சே என்னுடை அமுதே கலி வயல் திருப்புளிங்குடியாய் – நாலாயி:3801/2

மேல்

கலி-தன்னை (1)

காவலில் புலனை வைத்து கலி-தன்னை கடக்க பாய்ந்து – நாலாயி:872/1

மேல்

கலிகன்றி (44)

மஞ்சு உலாம் சோலை வண்டு அறை மா நீர் மங்கையார் வாள் கலிகன்றி
செம் சொலால் எடுத்த தெய்வ நல் மாலை இவை கொண்டு சிக்கென தொண்டீர் – நாலாயி:957/1,2
மங்கையர் தலைவன் கலிகன்றி வண் தமிழ் செம் சொல் மாலைகள் – நாலாயி:1027/2
கன்னி நல் மாட மங்கையர்_தலைவன் காமரு சீர் கலிகன்றி
சொன்ன சொல் மாலை பத்து உடன் வல்லார் சுகம் இனிது ஆள்வர் வான் உலகே – நாலாயி:1077/3,4
கடம் ஆரும் கரும் களிறு வல்லான் வெல் போர் கலிகன்றி ஒலிசெய்த இன்ப பாடல் – நாலாயி:1097/3
வடி கொள் நெடு வேல் வலவன் கலிகன்றி ஒலி வல்லார் – நாலாயி:1107/3
கன்னி நல் மா மதிள் மங்கை_வேந்தன் காமரு சீர் கலிகன்றி குன்றா – நாலாயி:1127/3
கார் மன்னு நீள் வயல் மங்கையர்-தம்_தலைவன் கலிகன்றி குன்றாது உரைத்த – நாலாயி:1137/2
மேவு சோதியை வேல் வலவன் கலிகன்றி விரித்து உரைத்த – நாலாயி:1157/3
கார் ஆர் புயல் கை கலிகன்றி குன்றா ஒலி மாலை ஓர் ஒன்பதோடு ஒன்றும் வல்லார் – நாலாயி:1167/3
ஊன் அமர் வேல் கலிகன்றி ஒண் தமிழ் ஒன்பதோடு ஒன்றும் – நாலாயி:1177/3
மங்கையர்-தம்_தலைவன் மருவலர் தம் உடல் துணிய வாள் வீசும் பரகாலன் கலிகன்றி சொன்ன – நாலாயி:1237/3
கன்றி நெடு வேல் வலவன் மங்கையர்-தம்_கோமான் கலிகன்றி ஒலி மாலை ஐந்தினொடு மூன்றும் – நாலாயி:1247/3
வானவர் கோனை கண்டமை சொல்லும் மங்கையார் வாள் கலிகன்றி
ஊனம்_இல் பாடல் ஒன்பதோடு ஒன்றும் ஒழிவு இன்றி கற்று வல்லார்கள் – நாலாயி:1277/2,3
கற்றார் பரவும் மங்கையர்_கோன் கார் ஆர் புயல் கை கலிகன்றி
சொல் தான் ஈரைந்து இவை பாட சோர நில்லா துயர் தாமே – நாலாயி:1357/3,4
கல்லின் மன்னு மதிள் மங்கையர்_கோன் கலிகன்றி சொல் – நாலாயி:1387/2
கால வேல் பரகாலன் கலிகன்றி ஒலி மாலை கற்று வல்லார் – நாலாயி:1397/3
காமரு சீர் கலிகன்றி ஒலிசெய்த மலி புகழ் சேர் – நாலாயி:1407/2
ஆடல் மா வலவன் கலிகன்றி அணி பொழில் திருவரங்கத்து அம்மானை – நாலாயி:1427/2
காமரு சீர் கலிகன்றி சொன்ன – நாலாயி:1457/2
கறை ஆர் நெடு வேல் மங்கையர்_கோன் கலிகன்றி சொல் – நாலாயி:1487/3
அம் மொழி வாய் கலிகன்றி இன்ப பாடல் பாடுவார் வியன் உலகில் நமனார் பாடி – நாலாயி:1507/3
கல் நீர மால் வரை தோள் கலிகன்றி மங்கையர்_கோன் – நாலாயி:1567/2
வா மான் தேர் பரகாலன் கலிகன்றி ஒலி மாலை கொண்டு தொண்டீர் – நாலாயி:1587/3
கறை நெடு வேல் வலவன் கலிகன்றி சொல் ஐயிரண்டும் – நாலாயி:1607/3
கன்னி மன்னு திண் தோள் கலிகன்றி ஆலி நாடன் மங்கை குல வேந்தன் – நாலாயி:1617/2
கன்றி நெடு வேல் வலவன் ஆலி நாடன் கலிகன்றி ஒலிசெய்த இன்ப பாடல் – நாலாயி:1627/3
கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேன் என்று காதலால் கலிகன்றி உரைசெய்த – நாலாயி:1647/1
காமரு சீர் கலிகன்றி கண்டு உரைத்த தமிழ் மாலை – நாலாயி:1677/3
கார் கொள் பைம் பொழில் மங்கையர்_காவலன் கலிகன்றி ஒலி வல்லார் – நாலாயி:1697/3
மருவு ஆர் புயல் கை கலிகன்றி மங்கை வேந்தன் ஒலி வல்லார் – நாலாயி:1707/3
செரு நீர வேல் வலவன் கலிகன்றி மங்கையர் கோன் – நாலாயி:1737/1
கன்னி நல் மா மதிள் மங்கை_வேந்தன் காமரு சீர் கலிகன்றி குன்றா – நாலாயி:1767/2
மாட கொடி மதிள் சூழ் மங்கையார் கலிகன்றி சொன்ன – நாலாயி:1837/3
ஆலும் மா வலவன் கலிகன்றி மங்கையர்_தலைவன் அணி பொழில் – நாலாயி:1847/1
கற்ற நூல் கலிகன்றி உரைசெய்த – நாலாயி:1857/2
பொங்கு மா வலவன் கலிகன்றி புகன்ற பொங்கத்தம் கொண்டு இ உலகினில் – நாலாயி:1867/2
இம்மை இடர் கெட வேண்டி ஏந்து எழில் தோள் கலிகன்றி
செம்மை பனுவல் நூல் கொண்டு செம் கண் நெடியவன் தன்னை – நாலாயி:1887/1,2
கார் ஆர் புயல் கை கலிகன்றி மங்கையர்_கோன் – நாலாயி:1897/1
கன்னி நல் மா மதிள் மங்கையர் காவலன் காமரு சீர் கலிகன்றி
இன் இசை மாலைகள் ஈரேழும் வல்லவர்க்கு ஏதும் இடர் இல்லையே – நாலாயி:1921/3,4
மன்றில் மலி புகழ் மங்கை மன் கலிகன்றி சொல் – நாலாயி:1971/2
கலி கெழு மாட வீதி வயல் மங்கை மன்னு கலிகன்றி சொன்ன பனுவல் – நாலாயி:1991/3
வெள்ளத்தான் வேங்கடத்தானேலும் கலிகன்றி
உள்ளத்தின் உள்ளே உளன் கண்டாய் சாழலே – நாலாயி:2001/3,4
கா வளரும் பொழில் மங்கை கலிகன்றி ஒலி மாலை கற்று வல்லார் – நாலாயி:2011/3
மன்றில் புகழ் மங்கை மன் கலிகன்றி சொல் – நாலாயி:2031/2

மேல்

கலிங்கம் (1)

காதில் கடிப்பு இட்டு கலிங்கம் உடுத்து – நாலாயி:1922/1

மேல்

கலியன் (58)

கண்டல் வேலி மங்கை வேந்தன் கலியன் ஒலி மாலை – நாலாயி:977/2
கரும் கடல் முந்நீர்_வண்ணனை எண்ணி கலியன் வாய் ஒலிசெய்த பனுவல் – நாலாயி:987/2
கார் ஆர் புறவின் மங்கை_வேந்தன் கலியன் ஒலிசெய் தமிழ் மாலை – நாலாயி:997/2
காதலே மிகுத்த கலியன் வாய் ஒலிசெய் மாலை தான் கற்று வல்லார்கள் – நாலாயி:1007/3
மங்கை ஆளன் மன்னு தொல் சீர் வண்டு அரை தார் கலியன்
செங்கையாளன் செம் சொல் மாலை வல்லவர் தீது இலரே – நாலாயி:1017/3,4
திண் ஆர் மாடங்கள் சூழ் திருமங்கையர்_கோன் கலியன்
பண் ஆர் பாடல் பத்தும் பயில்வார்க்கு இல்லை பாவங்களே – நாலாயி:1037/3,4
கல் ஆர் திரள் தோள் கலியன் சொன்ன மாலை – நாலாயி:1047/3
வண்டு பாடும் பைம் புறவின் மங்கையர் கோன் கலியன்
கொண்ட சீரால் தண் தமிழ் செய் மாலை ஈரைந்தும் வல்லார் – நாலாயி:1067/2,3
கட மா களி யானை வல்லான் கலியன் ஒலிசெய் தமிழ் மாலை வல்லார்க்கு உடனே – நாலாயி:1087/2
மன்னு மா மாட மங்கையர் தலைவன் மானவேல் கலியன் வாய் ஒலிகள் – நாலாயி:1117/3
வார் அணங்கு முலை மடவார் மங்கை_வேந்தன் வாள் கலியன் ஒலி ஐந்தும் ஐந்தும் வல்லார – நாலாயி:1147/3
கொங்கு மலர் குழலியர் வேள் மங்கை_வேந்தன் கொற்ற வேல் பரகாலன் கலியன் சொன்ன – நாலாயி:1187/3
கல்லின் மன்னு திண் தோள் கலியன் ஒலிசெய்த – நாலாயி:1197/2
கை இலங்கு வேல் கலியன் கண்டு உரைத்த தமிழ் மாலை – நாலாயி:1207/3
காய் சின வேல் கலியன் ஒலிசெய் தமிழ் மாலை பத்தும் – நாலாயி:1217/3
தொண்டு ஆய தொல் சீர் வயல் மங்கையர்_கோன் கலியன் ஒலிசெய் தமிழ் மாலை வல்லார் – நாலாயி:1227/2
கூர் ஆர்ந்த வேல் கலியன் கூறு தமிழ் பத்தும் வல்லார் – நாலாயி:1257/3
பார் அணிந்த தொல் புகழான் கலியன் சொன்ன பா_மாலை இவை ஐந்தும் ஐந்தும் வல்லார் – நாலாயி:1287/3
மங்கையர்_தலைவன் வண் தார் கலியன் வாய் ஒலிகள் வல்லார் – நாலாயி:1297/2
காவளம்பாடி மேய கண்ணனை கலியன் சொன்ன – நாலாயி:1307/2
கல்லின் மலி தோள் கலியன் சொன்ன மாலை – நாலாயி:1317/3
கூர் கொள் நல்ல வேல் கலியன் கூறு தமிழ் பத்தும் வல்லார் – நாலாயி:1327/3
கார் ஆர் புறவின் மங்கை_வேந்தன் கலியன் ஒலிசெய்த – நாலாயி:1337/2
வண்டு அறை சோலை மங்கையர்_தலைவன் மான வேல் கலியன் வாய் ஒலிகள் – நாலாயி:1347/3
கோவை தமிழால் கலியன் சொன்ன – நாலாயி:1367/3
மன்னு மா மாட மங்கையர்_தலைவன் மான வேல் கலியன் வாய் ஒலிகள் – நாலாயி:1417/3
திண் திறல் தோள் கலியன் செம் சொலால் மொழிந்த மாலை – நாலாயி:1437/3
கறை வளரும் வேல் வல்ல கலியன் ஒலி மாலை இவை ஐந்தும் ஐந்தும் – நாலாயி:1447/3
ஊன் ஆர் வேல் கலியன் ஒலிசெய் தமிழ் மாலை வல்லார் – நாலாயி:1467/3
கார் ஆர் புயல் தட கை கலியன் ஒலி மாலை – நாலாயி:1477/3
காம கதிர் வேல் வல்லான் கலியன் ஒலி மாலை – நாலாயி:1497/3
கன்னி மதிள் சூழ் வயல் மங்கை கலியன் ஒலிசெய் தமிழ் மாலை – நாலாயி:1517/2
கல் நவிலும் தோளான் கலியன் ஒலி வல்லார் – நாலாயி:1527/3
காவி தடம் கண் மடவார் கேள்வன் கலியன் ஒலி மாலை – நாலாயி:1547/3
தொண்டாய் கலியன் ஒலிசெய் தமிழ் மாலை – நாலாயி:1557/2
தோடு விண்டு அலர் பூம் பொழில் மங்கையர் தோன்றல் வாள் கலியன் திரு ஆலி – நாலாயி:1577/1
கார் ஆர் வயல் மங்கைக்கு இறை கலியன் ஒலி மாலை – நாலாயி:1637/3
கா வளரும் கடி பொழில் சூழ் கண்ணபுரத்து அம்மானை கலியன் சொன்ன – நாலாயி:1657/2
கண்ட சீர் வென்றி கலியன் ஒலி மாலை – நாலாயி:1687/2
கலியன் தமிழ் இவை விழுமிய இசையினொடு – நாலாயி:1717/3
ஆனான் தன்னை கண்ணபுரத்து அடியன் கலியன் ஒலிசெய்த – நாலாயி:1727/3
கொண்ட சீர் தொண்டன் கலியன் ஒலி மாலை – நாலாயி:1747/2
மலை குலாம் மாட மங்கையர்_தலைவன் மான வேல் கலியன் வாய் ஒலிகள் – நாலாயி:1757/3
கலங்கல் இல்லா புகழான் கலியன் ஒலி மாலைகள் – நாலாயி:1777/3
கல் நவிலும் திண் தோள் கலியன் ஒலிவல்லார் – நாலாயி:1787/3
கற்றவன் காமரு சீர் கலியன் கண் அகத்தும் மனத்தும் அகலா – நாலாயி:1797/3
கலை ஆர் பனுவல் வல்லான் கலியன் ஒலி மாலை – நாலாயி:1807/3
கறை உலாம் வேல் வல்ல கலியன் வாய் ஒலி இவை கற்று வல்லார் – நாலாயி:1817/3
கண்டல் நல் வேலி மங்கையர் தலைவன் கலியன் வாய் ஒலிசெய்த பனுவல் – நாலாயி:1827/3
கன்றி நெய் நீர் நின்ற வேல் கை கலியன் ஒலி மாலை – நாலாயி:1877/3
நன்று ஆய தொல் சீர் வயல் மங்கையர்_கோன் கலியன் ஒலிசெய்த தமிழ் மாலை வல்லார் – நாலாயி:1907/3
கல்லின் மலி தோள் கலியன் சொன்ன மாலை – நாலாயி:1931/3
வாள் திறல் தானை மங்கையர் தலைவன் மான வேல் கலியன் வாய் ஒலிகள் – நாலாயி:1941/2
ஒண் தார் வேல் கலியன் ஒலி மாலைகள் – நாலாயி:1951/3
பெற்றான் கலியன் ஒலிசெய் தமிழ் மாலை – நாலாயி:1981/2
கை நின்ற வேல் கை கலியன் ஒலி மாலை – நாலாயி:2021/3
மான வேல் கலியன் சொன்ன வண் தமிழ் மாலை நாலைந்து – நாலாயி:2051/3
மன்னு மா மணி மாட மங்கை_வேந்தன் மான வேல் பரகாலன் கலியன் சொன்ன – நாலாயி:2081/3

மேல்

கலியனது (1)

வரி கொள் வண்டு அறை பைம் பொழில் மங்கையர் கலியனது ஒலி மாலை – நாலாயி:967/3

மேல்

கலியார் (1)

ஏவினார் கலியார் நலிக என்று என் மேல் எங்ஙனே வாழும் ஆறு ஐவர் – நாலாயி:1005/1

மேல்

கலியால் (1)

திருந்திய ஞானமும் செல்வமும் சேரும் செறு கலியால்
வருந்திய ஞாலத்தை வண்மையினால் வந்து எடுத்து அளித்த – நாலாயி:2822/2,3

மேல்

கலியுகத்ததன் (1)

கண்டேன் நான் கலியுகத்ததன் தன்மை கருமம் ஆவதும் என்தனக்கு அறிந்தேன் – நாலாயி:1612/3

மேல்

கலியுகம் (4)

சேயாய் கிரேத திரேத துவாபர கலியுகம் இவை நான்கும் முன் ஆனாய் – நாலாயி:1613/3
திரியும் கலியுகம் நீங்கி தேவர்கள் தாமும் புகுந்து – நாலாயி:3354/1
ஒக்க தொழ கிற்றிராகில் கலியுகம் ஒன்றும் இல்லையே – நாலாயி:3361/4
கலியுகம் ஒன்றும் இன்றிக்கே தன் அடியார்க்கு அருள்செய்யும் – நாலாயி:3362/1

மேல்

கலியும் (1)

கலியும் கெடும் கண்டுகொள்-மின் கடல்_வண்ணன் பூதங்கள் மண் மேல் – நாலாயி:3352/3

மேல்

கலியே (3)

கப்பம் தவிர்க்கும் கலியே துயில் எழாய் – நாலாயி:493/2
தாழ்வு ஒன்று இல்லா மறை தாழ்ந்து தலம் முழுதும் கலியே
ஆள்கின்ற நாள் வந்து அளித்தவன் காண்-மின் அரங்கர் மௌலி – நாலாயி:2806/1,2
புரியும் நல் ஞானம் பொருந்தாதவரை பொரும் கலியே – நாலாயி:2877/4

மேல்

கலியை (2)

நிலத்தை செறுத்து உண்ணும் நீச கலியை நினைப்பு அரிய – நாலாயி:2824/1
உரைக்கின்றனன் உமக்கு யான் அறம் சீறும் உறு கலியை
துரக்கும் பெருமை இராமாநுசன் என்று சொல்லு-மினே – நாலாயி:2833/3,4

மேல்

கலுழ்வன் (1)

கவையில் மனம் இன்றி கண்ணீர்கள் கலுழ்வன்
நவை இல் திருநாரணன் சேர் திருநாவாய் – நாலாயி:3860/2,3

மேல்

கலுழி (1)

நிலம் பரந்து வரும் கலுழி பெண்ணை ஈர்த்த நெடு வேய்கள் படு முத்தம் உந்த உந்தி – நாலாயி:2057/3

மேல்

கலை (28)

அம் பொன் கலை அல்குல் பெற்றாலும் ஆதரியேன் – நாலாயி:686/2
கலை வலவர் தாம் வாழும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:726/3
கலை வணக்கு நோக்கு அரக்கி மூக்கை நீக்கி கரனோடு தூடணன்-தன் உயிரை வாங்கி – நாலாயி:745/2
கலை கணங்கள் சொல் பொருள் கருத்தினால் நினைக்கொணா – நாலாயி:767/3
கலை அற கற்ற மாந்தர் காண்பரோ கேட்பரோ தாம் – நாலாயி:878/2
வெறி ஆர்ந்த மலர் மகள் நா மங்கையோடு வியன் கலை எண் தோளினாள் விளங்கு செல்வ – நாலாயி:1143/3
கலை இலங்கும் அகல் அல்குல் அரக்கர் குலக்கொடியை காதொடு மூக்கு உடன் அரிய கதறி அவள் ஓடி – நாலாயி:1231/1
நா மனத்தால் மந்திரங்கள் நால் வேதம் ஐந்து வேள்வியோடு ஆறு அங்கம் நவின்று கலை பயின்று அங்கு – நாலாயி:1244/3
கலை இலங்கும் அகல் அல்குல் கமல பாவை கதிர் முத்த வெண் நகையாள் கரும் கண் ஆய்ச்சி – நாலாயி:1282/1
காந்தள் விரல் மென் கலை நல் மடவார் – நாலாயி:1358/3
கலை வாழ் பிணையோடு அணையும் திருநீர் – நாலாயி:1365/1
கலை உடுத்த அகல் அல்குல் வன் பேய்_மகள் தாய் என – நாலாயி:1383/1
கலை ஆளா அகல் அல்குல் கன வளையும் கை ஆளா என் செய்கேன் நான் – நாலாயி:1389/1
கலை தரு குழவியின் உருவினையாய் – நாலாயி:1451/3
கலை ஆர் சொற்பொருளை கண்டுகொண்டு களித்தேனே – நாலாயி:1605/4
பன்னு கலை நால் வேத பொருளை எல்லாம் பரி முகமாய் அருளிய எம் பரமன் காண்-மின் – நாலாயி:1619/2
கலை இலங்கு மொழியாளர் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1648/4
கலை மா சிலையால் எய்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1704/4
அங்கம் ஆறு ஐந்து வேள்வி நால் வேதம் அரும் கலை பயின்று எரி மூன்றும் – நாலாயி:1748/3
கலை உலா அல்குல் காரிகை திறத்து கடல் பெரும் படையொடும் சென்று – நாலாயி:1757/1
கலை ஆர் பனுவல் வல்லான் கலியன் ஒலி மாலை – நாலாயி:1807/3
பொன் அம் கலை அல்குல் அன்ன மென் நடை பூம் குழல் – நாலாயி:1966/3
சீர் ஆர் கலை அல்குல் சீர் அடி செம் துவர் வாய் – நாலாயி:2685/3
பதிக்கும் கலை கவி பாடும் பெரியவர் பாதங்களே – நாலாயி:2804/3
கனியார் மனம் கண்ணமங்கை நின்றானை கலை பரவும் – நாலாயி:2807/2
கலி மிக்க செந்நெல் கழனி குறையல் கலை பெருமான் – நாலாயி:2878/1
கலை பல் ஞானத்து என் கண்ணனை கண்டுகொண்டு – நாலாயி:3141/3
கலை கொள் அகல் அல்குல் தோழீ நம் கண்களால் கண்டு – நாலாயி:3369/3

மேல்

கலைகள் (5)

நலங்களாய நல் கலைகள் நாலிலும் நவின்றிலேன் – நாலாயி:841/2
கற்றிலேன் கலைகள் ஐம்புலன் கருதும் கருத்துளே திருத்தினேன் மனத்தை – நாலாயி:955/1
உண்மை மிகு மறையொடு நல் கலைகள் நிறை பொறைகள் உதவு கொடை என்று இவற்றின் ஒழிவு இல்லா பெரிய – நாலாயி:1233/3
பொன் அம் கலைகள் மெலிவு எய்த போன புனிதர் ஊர் போலும் – நாலாயி:1596/2
நா இயல் கலைகள் என்கோ ஞான நல் ஆவி என்கோ – நாலாயி:3155/3

மேல்

கலைகளுக்கு (1)

நாவினுள் நின்று மலரும் ஞான கலைகளுக்கு எல்லாம் – நாலாயி:2994/1

மேல்

கலைகளும் (1)

கலைகளும் வேதமும் நீதி நூலும் கற்பமும் சொல் பொருள் தானும் மற்றை – நாலாயி:1122/1

மேல்

கலைப்பாகி (1)

வெய்ய கலைப்பாகி கொண்டு உவளாய் நின்றாள் – நாலாயி:52/3

மேல்

கலையும் (3)

கலையும் கரியும் பரிமாவும் திரியும் கானம் கடந்துபோய் – நாலாயி:988/1
சீர் ஆர் இரு கலையும் எய்துவர் சிக்கென மற்று – நாலாயி:2674/3
சுடர் வளையும் கலையும் கொண்டு அருவினையேன் தோள் துறந்த – நாலாயி:3853/1

மேல்

கலையுமே (1)

தூது உரைத்தல் செப்புதிரேல் சுடர் வளையும் கலையுமே – நாலாயி:3852/4

மேல்

கலையோ (1)

கலையோ அரை இல்லை நாவோ குழறும் கடல் மண் எல்லாம் – நாலாயி:2537/2

மேல்

கலையோர் (1)

பா மன்னு மாறன் அடிபணிந்து உய்ந்தவன் பல் கலையோர்
தாம் மன்ன வந்த இராமாநுசன் சரணாரவிந்தம் – நாலாயி:2791/2,3

மேல்

கவ்வி (1)

நீல வரை இரண்டு பிறை கவ்வி நிமிர்ந்தது ஒப்ப – நாலாயி:3996/2

மேல்

கவ்வும் (1)

கவ்வும் நாயும் கழுகும் உச்சி போதொடு கால் சுழன்று – நாலாயி:1011/3

மேல்

கவ்வை (7)

கவ்வை வாள் எயிற்று வன் பேய் கதிர் முலை சுவைத்து இலங்கை – நாலாயி:1289/1
கவ்வை மா களிறு உந்தி வெண்ணி ஏற்ற கழல் மன்னர் மணி முடி மேல் காகம் ஏற – நாலாயி:1500/3
கவ்வை களிற்று மன்னர் மாள கலி மா தேர் – நாலாயி:1802/1
ஏசு அறும் ஊரவர் கவ்வை தோழீ என் செய்யுமே – நாலாயி:3363/4
என் செய்யும் ஊரவர் கவ்வை தோழீ இனி நம்மை – நாலாயி:3364/1
ஊரவர் கவ்வை எரு இட்டு அன்னை சொல் நீர் படுத்து – நாலாயி:3366/1
நம்முடை அடியர் கவ்வை கண்டு உகந்து நாம் களித்து உளம் நலம் கூர – நாலாயி:3798/3

மேல்

கவ்வைத்து (1)

கடும் கால் இளைஞர் துடி படும் கவ்வைத்து அருவினையேன் – நாலாயி:2514/2

மேல்

கவ்வையே (1)

தீர்ந்த என் தோழீ என் செய்யும் ஊரவர் கவ்வையே – நாலாயி:3365/4

மேல்

கவணிடை (1)

கணி வளர் வேங்கை நெடு நிலம்-அதனில் குறவர்-தம் கவணிடை துரந்த – நாலாயி:1820/3

மேல்

கவந்தம் (1)

அணங்கு எழுந்து அவன் தன் கவந்தம் நின்று ஆட அமர்செய்த அடிகள்-தம் கோயில் – நாலாயி:1822/2

மேல்

கவந்தன் (2)

கடும் கவந்தன் வக்கரன் கரன் முரன் சிரம் அவை – நாலாயி:855/1
கறை வளர் வேல் கரன் முதலா கவந்தன் வாலி கணை ஒன்றினால் மடிய இலங்கை-தன்னுள் – நாலாயி:1142/1

மேல்

கவந்தனொடும் (1)

பைம் கண் விறல் செம் முகத்து வாலி மாள படர் வனத்து கவந்தனொடும் படை ஆர் திண் கை – நாலாயி:1183/1

மேல்

கவர் (3)

எந்தையே என்தன் குல பெரும் சுடரே எழு முகில் கணத்து எழில் கவர் ஏறே – நாலாயி:710/2
கஞ்சன் நாள் கவர் கரு முகில் எந்தாய் கடைப்பட்டேன் வறிதே முலை சுமந்து – நாலாயி:717/3
கவர் ஆக முடித்து கலி கச்சு கட்டி – நாலாயி:1923/2

மேல்

கவர்தலை (1)

நச்சு வினை கவர்தலை அரவின் அமளி ஏறி – நாலாயி:2578/10

மேல்

கவர்ந்த (8)

கன்னி மகளிர்-தம்மை கவர்ந்த கடல்_வண்ணன் மலை – நாலாயி:351/2
நாசம் உற்று வீழ நாள் கவர்ந்த நின் கழற்கு அலால் – நாலாயி:858/3
கவர்ந்த வெம் கணை காகுத்தன் கடியார் பொழில் அரங்கத்து அம்மான் அரை – நாலாயி:928/3
அயலோர் அறியிலும் ஈது என்ன வார்த்தை கடல் கவர்ந்த
புயலோடு உலாம் கொண்டல்_வண்ணன் புன வேங்கடத்து எம்மொடும் – நாலாயி:2492/2,3
என்னை மனம் கவர்ந்த ஈசனை வானவர்-தம் – நாலாயி:2780/3
கரு நாய் கவர்ந்த காலர் சிதைகிய பானையர் – நாலாயி:3231/2
வெம் கண் புள் ஊர்ந்து வந்து வினையேனை நெஞ்சம் கவர்ந்த
செம் கண் கரு முகிலை செய்ய வாய் செழும் கற்பகத்தை – நாலாயி:3532/2,3
கார் ஒக்கும் மேனி நம் கண்ணன் கள்வம் கவர்ந்த அ தனி நெஞ்சம் அவன் கணஃதே – நாலாயி:3875/2

மேல்

கவர்ந்தது (1)

தனி நெஞ்சம் முன் அவர் புள்ளே கவர்ந்தது தண் அம் துழாய்க்கு – நாலாயி:2481/1

மேல்

கவர்ந்ததுவே (1)

செய்ய வாய் ஐயோ என்னை சிந்தை கவர்ந்ததுவே – நாலாயி:933/4

மேல்

கவர்ந்தாயே (1)

முன்றில் எழுந்த முருங்கையில் தேனா முன் கை வளை கவர்ந்தாயே – நாலாயி:1933/4

மேல்

கவர்ந்தானே (1)

மையல் செய்து என்னை மனம் கவர்ந்தானே என்னும் மா மாயனே என்னும் – நாலாயி:3577/1

மேல்

கவர்ந்தானை (1)

உண்ட வாயன் என் உள்ளம் கவர்ந்தானை
அண்டர்_கோன் அணி அரங்கன் என் அமுதினை – நாலாயி:936/2,3

மேல்

கவர்ந்து (7)

ஆரே உலகத்து ஆற்றுவார் ஆயர்பாடி கவர்ந்து உண்ணும் – நாலாயி:630/1
அனுங்க என்னை பிரிவு செய்து ஆயர்பாடி கவர்ந்து உண்ணும் – நாலாயி:638/1
ஊன் உடை அகலத்து அடு கணை குளிப்ப உயிர் கவர்ந்து உகந்த எம் ஒருவன் – நாலாயி:979/2
பொன் ஏய் வளை கவர்ந்து போகார் மனம் புகுந்து – நாலாயி:1974/3
பைம் கானம் ஈது எல்லாம் உனதே ஆக பழன மீன் கவர்ந்து உண்ண தருவன் தந்தால் – நாலாயி:2078/3
நாணும் நிறையும் கவர்ந்து என்னை நல் நெஞ்சம் கூவிக்கொண்டு – நாலாயி:3371/1
நிகர் இல் முகில்_வண்ணன் நேமியான் என் நெஞ்சம் கவர்ந்து எனை ஊழியானே – நாலாயி:3592/4

மேல்

கவர்வது (1)

இனி நெஞ்சம் இங்கு கவர்வது யாம் இலம் நீ நடுவே – நாலாயி:2481/2

மேல்

கவர்வானோ (1)

கார் ஆயன் என்னுடைய கன வளையும் கவர்வானோ – நாலாயி:1203/4

மேல்

கவர்வு (1)

கவர்வு இன்றி தன்னுள் ஒடுங்க நின்ற – நாலாயி:3025/2

மேல்

கவர்வும் (1)

களிப்பும் கவர்வும் அற்று பிறப்பு பிணி மூப்பு இறப்பு அற்று – நாலாயி:3040/1

மேல்

கவரா (1)

தொடைவழி உம்மை நாய்கள் கவரா சூலத்தால் உம்மை பாய்வதும் செய்யார் – நாலாயி:375/3

மேல்

கவராத (10)

மாறாளன் கவராத மணி மாமை குறைவு இலமே – நாலாயி:3308/4
மணிமாயன் கவராத மட நெஞ்சால் குறைவு இலமே – நாலாயி:3309/4
நெடுமாயன் கவராத நிறையினால் குறைவு இலமே – நாலாயி:3310/4
சறையினார் கவராத தளிர் நிறத்தால் குறைவு இலமே – நாலாயி:3311/4
அளி மிக்கான் கவராத அறிவினால் குறைவு இலமே – நாலாயி:3312/4
கிறி அம்மான் கவராத கிளர் ஒளியால் குறைவு இலமே – நாலாயி:3313/4
வளர் ஒளியான் கவராத வரி வளையால் குறைவு இலமே – நாலாயி:3314/4
விரி புகழான் கவராத மேகலையால் குறைவு இலமே – நாலாயி:3315/4
யோகு அணைவான் கவராத உடம்பினால் குறைவு இலமே – நாலாயி:3316/4
உடம்பு உடையான் கவராத உயிரினால் குறைவு இலமே – நாலாயி:3317/4

மேல்

கவரி (11)

கவரி பிணாக்களும் கருப்பு வில்லும் காட்டி தந்தேன் கண்டாய் காமதேவா – நாலாயி:507/2
கவரி மா கணம் சேரும் வேங்கடம் கோயில் கொண்ட கண் ஆர் விசும்பிடை – நாலாயி:1053/3
செந்நெல் ஆர் கவரி குலை வீசு தண் திருவயிந்திரபுரமே – நாலாயி:1154/4
செந்நெல் மலி கதிர் கவரி வீச சங்கம் அவை முரல செங்கமல மலரை ஏறி – நாலாயி:1619/3
கவரி வீசும் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1726/4
செந்நெல் ஒண் கவரி அசைய வீற்றிருக்கும் திருக்கண்ணங்குடியுள் நின்றானே – நாலாயி:1752/4
பன்னு திரை கவரி வீச நில_மங்கை – நாலாயி:2712/2
கன்னியரால் இட்ட கவரி பொதி அவிழ்ந்து ஆங்கு – நாலாயி:2723/1
மலிந்து செந்நெல் கவரி வீசும் திருக்குருகூர்-அதனுள் – நாலாயி:3334/3
சீர் ஆர் செந்நெல் கவரி வீசும் செழு நீர் திருக்குடந்தை – நாலாயி:3418/3
கோல செந்நெற்கள் கவரி வீசும் கூடு புனல் திருப்பேரெயிற்கே – நாலாயி:3588/4

மேல்

கவரிசெய்வர் (1)

தொக்கு பல்லாண்டு இசைத்து கவரிசெய்வர் ஏழையரே – நாலாயி:3626/4

மேல்

கவரும் (1)

கண்டவர் சிந்தை கவரும் கடி பொழில் தென் அரங்கன் – நாலாயி:2845/1

மேல்

கவல்கின்றேனே (1)

கவலையுள் படுகின்றார் என்று அதனுக்கே கவல்கின்றேனே – நாலாயி:883/4

மேல்

கவலை (3)

கள்ளத்தேன் பொய் அகத்தேன் ஆதலால் போது ஒருகால் கவலை என்னும் – நாலாயி:1586/1
கண்டு தான் கவலை தீர்ப்பான் ஆவதே பணியாய் எந்தாய் – நாலாயி:2042/2
மன கவலை தீர்ப்பார் வரவு – நாலாயி:2639/4

மேல்

கவலையுள் (1)

கவலையுள் படுகின்றார் என்று அதனுக்கே கவல்கின்றேனே – நாலாயி:883/4

மேல்

கவலையோடு (1)

களங்கனி முறுவல் காரிகை பெரிது கவலையோடு அவலம் சேர்ந்திருந்த – நாலாயி:1114/3

மேல்

கவள (6)

கவள மால் யானை கொன்ற கண்ணனை அரங்க மாலை – நாலாயி:916/2
கவள யானை கொம்பு ஒசித்த கண்ணன் என்றும் காமரு சீர் – நாலாயி:1318/1
கவள மா கதத்த கரி உய்ய பொய்கை கராம் கொள கலங்கி உள் நினைந்து – நாலாயி:1749/1
கவள யானை பாய் புரவி தேரொடு அரக்கர் எல்லாம் – நாலாயி:1875/1
கவள கடா களிறு அட்ட பிரான் திருநாமத்தால் – நாலாயி:3290/3
கவள மா களிற்றின் இடர் கெட தடத்து காய் சின பறவை ஊர்ந்தானே – நாலாயி:3796/4

மேல்

கவளம் (2)

கடு வாய் சின வெம் கண் களிற்றினுக்கு கவளம் எடுத்து கொடுப்பான் அவன் போல் – நாலாயி:267/1
உண்ண கண்ட தம் ஊத்தை வாய்க்கு கவளம் உந்துகின்றார்களே – நாலாயி:362/4

மேல்

கவாடம் (1)

பொன் இயலும் மாட கவாடம் கடந்து புக்கு – நாலாயி:2753/3

மேல்

கவி (29)

சழக்கு நாக்கொடு புன் கவி சொன்னேன் சங்கு சக்கரம் ஏந்து கையனே – நாலாயி:434/1
வனம் மருவு கவி அரசன் காதல் கொண்டு வாலியை கொன்று இலங்கை நகர் அரக்கர்_கோமான் – நாலாயி:746/2
கண்டார் உகப்பர் கவி – நாலாயி:2365/4
சொல்லிய சூழல் திருமால் அவன் கவி ஆது கற்றேன் – நாலாயி:2525/3
பதிக்கும் கலை கவி பாடும் பெரியவர் பாதங்களே – நாலாயி:2804/3
புயலே என கவி போற்றி செய்யேன் பொன் அரங்கம் என்னில் – நாலாயி:2825/2
பதித்த என் புன் கவி பா இனம் பூண்டன பாவு தொல் சீர் – நாலாயி:2840/3
என் நாவில் இன் கவி யான் ஒருவர்க்கும் கொடுக்கிலேன் – நாலாயி:3209/2
வளனா மதிக்கும் இ மானிடத்தை கவி பாடி என் – நாலாயி:3210/2
கழிய மிக நல்லவான் கவி கொண்டு புலவீர்காள் – நாலாயி:3211/3
வள்ளல் மணி_வண்ணன்-தன்னை கவி சொல்ல வம்-மினோ – நாலாயி:3213/4
நும் இன் கவி கொண்டு நும்நும் இட்டா தெய்வம் ஏத்தினால் – நாலாயி:3214/3
ஒன்றிஒன்றி உலகம் படைத்தான் கவி ஆயினேற்கு – நாலாயி:3218/3
என்றும்என்றும் இனி மற்றொருவர் கவி ஏற்குமே – நாலாயி:3218/4
வான கோனை கவி சொல்ல வல்லேற்கு இனி மாறு உண்டே – நாலாயி:3283/4
பண்ணுளாய் கவி தன்னுளாய் பத்தியின் உள்ளாய் பரமீசனே வந்து என் – நாலாயி:3566/3
என் சொல்லால் யான் சொன்ன இன் கவி என்பித்து – நாலாயி:3650/2
நா முதல் வந்து புகுந்து நல் இன் கவி
தூ முதல் பத்தர்க்கு தான் தன்னை சொன்ன என் – நாலாயி:3651/2,3
தப்புதல் இன்றி தனை கவி தான் சொல்லி – நாலாயி:3652/2
சீர் கண்டுகொண்டு திருந்து நல் இன் கவி
நேர்பட யான் சொல்லும் நீர்மை இலாமையில் – நாலாயி:3653/1,2
பார் பரவு இன் கவி பாடும் பரமரே – நாலாயி:3653/4
இன் கவி பாடும் பரம் கவிகளால் – நாலாயி:3654/1
தன் கவி தான் தன்னை பாடுவியாது இன்று – நாலாயி:3654/2
வன் கவி பாடும் என் வைகுந்தநாதனே – நாலாயி:3654/4
வைகுந்தன் ஆக புகழ வண் தீம் கவி
செய் குந்தன் தன்னை எ நாள் சிந்தித்து ஆர்வனோ – நாலாயி:3655/3,4
சீர் பெற இன் கவி சொன்ன திறத்துக்கே – நாலாயி:3656/4
உற பல இன் கவி சொன்ன உதவிக்கே – நாலாயி:3657/4
பதவிய இன் கவி பாடிய அப்பனுக்கு – நாலாயி:3658/3
மொழிபட்டு ஓடும் கவி அமுதம் நுகர்ச்சி உறுமோ முழுதுமே – நாலாயி:3774/4

மேல்

கவிக்கு (1)

புவிக்கும் புவி அதுவே கண்டீர் கவிக்கு
நிறை பொருளாய் நின்றானை நேர்பட்டேன் பார்க்கில் – நாலாயி:2450/2,3

மேல்

கவிகள் (3)

இயலும் பொருளும் இசைய தொடுத்து ஈன் கவிகள் அன்பால் – நாலாயி:2796/1
எனை ஆள வந்த இராமாநுசனை இரும் கவிகள்
புனையார் புனையும் பெரியவர் தாள்களில் பூம் தொடையல் – நாலாயி:2880/2,3
பண் ஆர் பாடல் இன் கவிகள் யானாய் தன்னை தான் பாடி – நாலாயி:3961/3

மேல்

கவிகளால் (1)

இன் கவி பாடும் பரம் கவிகளால்
தன் கவி தான் தன்னை பாடுவியாது இன்று – நாலாயி:3654/1,2

மேல்

கவிகளில் (1)

பயிலும் கவிகளில் பத்தி இல்லாத என் பாவி நெஞ்சால் – நாலாயி:2796/3

மேல்

கவிகளே (1)

கவிகளே கால பண் தேன் உறைப்ப துற்று – நாலாயி:3203/2

மேல்

கவிகாள் (1)

செம் சொல் கவிகாள் உயிர் காத்து ஆட்செய்ம்-மின் திருமாலிருஞ்சோலை – நாலாயி:3957/1

மேல்

கவித்த (1)

கப்பாக மடுத்து மணி நெடும் தோள் காம்பாக கொடுத்து கவித்த மலை – நாலாயி:269/2

மேல்

கவித்ததும் (1)

குன்றினால் குடை கவித்ததும் கோல குரவை கோத்ததுவும் குடம் ஆட்டும் – நாலாயி:716/1

மேல்

கவித்து (2)

கொண்டு குடி வாழ்க்கை வாழ்ந்து கோவல பட்டம் கவித்து
பண்டை மணாட்டிமார் முன்னே பாதுகாவல் வைக்கும்-கொலோ – நாலாயி:303/3,4
மலையால் குடை கவித்து மா வாய் பிளந்து – நாலாயி:2108/1

மேல்

கவிதை (1)

பாடேன் தொண்டர் தம்மை கவிதை பனுவல் கொண்டு – நாலாயி:1559/3

மேல்

கவிதையேலும் (1)

இளைய புன் கவிதையேலும் எம்பிராற்கு இனியவாறே – நாலாயி:916/4

மேல்

கவியாய் (1)

வஞ்ச கள்வன் மா மாயன் மாய கவியாய் வந்து என் – நாலாயி:3957/2

மேல்

கவியின் (1)

கண்ண நின்-தனக்கும் குறிப்பு ஆகில் கற்கலாம் கவியின் பொருள் தானே – நாலாயி:1647/4

மேல்

கவியினார் (1)

கவியினார் கை புனைந்து கண் ஆர் கழல் போய் – நாலாயி:2366/1

மேல்

கவியேன் (1)

வாய் கொண்டு மானிடம் பாட வந்த கவியேன் அல்லேன் – நாலாயி:3217/1

மேல்

கவிழ்த்து (2)

பொத்த உரலை கவிழ்த்து அதன் மேல் ஏறி – நாலாயி:114/1
மா முதல் அடி போது ஒன்று கவிழ்த்து அலர்த்தி – நாலாயி:2582/1

மேல்

கவிழ்ந்திருப்பன் (1)

தழு வல்வினையால் பக்கம் நோக்கி நாணி கவிழ்ந்திருப்பன்
செழு ஒண் பழன குடந்தை கிடந்தாய் செந்தாமரை_கண்ணா – நாலாயி:3422/2,3

மேல்

கவிழ்ந்து (3)

கடல்வாய் சென்று மேகம் கவிழ்ந்து இறங்கி கதுவாய்ப்பட நீர் முகந்து ஏறி எங்கும் – நாலாயி:267/3
காவலும் கடந்து கயிறு மாலை ஆகி வந்து கவிழ்ந்து நின்றனரே – நாலாயி:275/4
கறவையின் கணங்கள் கால் பரப்பிட்டு கவிழ்ந்து இறங்கி செவி ஆட்டகில்லாவே – நாலாயி:282/4

மேல்

கவின் (2)

கான் உலாவிய கரு முகில் திரு நிறத்தவன் இடம் கவின் ஆரும் – நாலாயி:1153/2
கற்பு ஆர் புரிசைசெய் குன்றம் கவின் ஆர் கூடம் மாளிகைகள் – நாலாயி:1351/3

மேல்

கவுள் (2)

கதம் மிகு சினத்த கட தட களிற்றின் கவுள் வழி களி வண்டு பருக – நாலாயி:1825/3
கரும் கடல்_வண்ணா கவுள் கொண்ட நீர் ஆம் இவள் என கருதுகின்றாயே – நாலாயி:1939/4

மேல்

கவுளோடு (1)

ஆரல் கவுளோடு அருகு அணையும் அணி ஆர் வயல் சூழ் அழுந்தூரே – நாலாயி:1589/4

மேல்

கவை (2)

கரு மா கடலுள் கிடந்தான் உவந்து கவை நா அரவின்_அணை பள்ளியின் மேல் – நாலாயி:1161/3
நவையை நளிர்விப்பான் தன்னை கவை இல் – நாலாயி:2627/2

மேல்

கவையில் (1)

கவையில் மனம் இன்றி கண்ணீர்கள் கலுழ்வன் – நாலாயி:3860/2

மேல்

கழகண்டு (1)

கண்ணை புரட்டி விழித்து கழகண்டு செய்யும் பிரானே – நாலாயி:157/2

மேல்

கழகம் (1)

கழகம் ஏறேல் நம்பீ உனக்கும் இளைதே கன்மமே – நாலாயி:3467/4

மேல்

கழல் (85)

கழல் மன்னர் சூழ கதிர் போல் விளங்கி – நாலாயி:101/1
கஞ்சனை காய்ந்த கழல் அடி நோவ கன்றின் பின் – நாலாயி:234/3
கற்று இவை பாட வல்லார் கடல்_வண்ணன் கழல் இணை காண்பார்களே – நாலாயி:253/4
அதிரும் கழல் பொரு தோள் இரணியன் ஆகம் பிளந்து அரியாய் – நாலாயி:328/3
கருதி உரைப்பவர் கண்ணன் கழல் இணை காண்பார்களே – நாலாயி:348/4
கங்கையில் திருமால் கழல் இணை கீழே குளித்திருந்த கணக்கு ஆமே – நாலாயி:401/4
செம்பொன் கழல் அடி செல்வா பலதேவா – நாலாயி:490/7
கன்று குணிலா எறிந்தாய் கழல் போற்றி – நாலாயி:497/4
கருப்பு வில் மலர் கணை காமவேளை கழல் இணை பணிந்து அங்கு ஓர் கரி அலற – நாலாயி:513/1
கழல் வளையை தாமும் கழல் வளையே ஆக்கினரே – நாலாயி:608/4
கழல் வளையை தாமும் கழல் வளையே ஆக்கினரே – நாலாயி:608/4
கண் துயிலும் மாயோன் கழல் இணைகள் காண்பதற்கு – நாலாயி:680/2
நீர் அரா_அணை கிடந்த நின்மலன் நலம் கழல்
ஆர்வமோடு இறைஞ்சி நின்று அவன் பேர் எட்டு எழுத்துமே – நாலாயி:829/2,3
மட்டு உலாவு தண் துழாய் அலங்கலாய் பொலன் கழல்
விட்டு வீழ்வு இலாத போகம் விண்ணில் நண்ணி ஏறினும் – நாலாயி:834/1,2
வரம்பு_இலாத பல் பிறப்பு அறுத்து வந்து நின் கழல்
பொருந்துமா திருந்த நீ வரம்செய் புண்டரீகனே – நாலாயி:847/3,4
கிடந்து இருந்து நின்று இயங்கு போதும் நின்ன பொன் கழல்
தொடர்ந்து மீள்வு இலாதது ஒர் தொடர்ச்சி நல்க வேண்டுமே – நாலாயி:855/3,4
கற்று இனம் மேய்த்த எந்தை கழல் இணை பணி-மின் நீரே – நாலாயி:880/4
கரை செய் மா கடல் கிடந்தவன் கனை கழல் அமரர்கள் தொழுது ஏத்த – நாலாயி:962/1
தொங்கல் அப்பு நீள் முடியான் சூழ் கழல் சூட நின்ற – நாலாயி:1064/3
பல்லவன் வில்லவன் என்று உலகில் பலராய் பல வேந்தர் வணங்கு கழல்
பல்லவன் மல்லையர்_கோன் பணிந்த பரமேச்சுரவிண்ணகரம் அதுவே – நாலாயி:1128/3,4
கோவாய் நிரை மேய்த்து உலகு உண்ட மாயன் குரை மா கழல் கூடும் குறிப்பு உடையீர் – நாலாயி:1165/2
கனை கழல் காவளம் தண் பாடியாய் களைகண் நீயே – நாலாயி:1301/4
கொன்ற தேவ நின் குரை கழல் தொழுவது ஓர் வகை எனக்கு அருள்புரியே – நாலாயி:1368/2
பந்தோடு கழல் மருவாள் பைங்கிளியும் பால் ஊட்டாள் பாவை பேணாள் – நாலாயி:1396/1
காதல்செய்யாது உன கழல் அடைந்தேன் – நாலாயி:1456/2
கவ்வை மா களிறு உந்தி வெண்ணி ஏற்ற கழல் மன்னர் மணி முடி மேல் காகம் ஏற – நாலாயி:1500/3
கந்து ஆர் களிற்று கழல் மன்னர் கலங்க சங்கம் வாய் வைத்தான் – நாலாயி:1515/2
கைப்போது கொண்டு இறைஞ்சி கழல் மேல் வணங்க நின்றாய் – நாலாயி:1565/2
கள்ளம் மனம் விள்ளும் வகை கருதி கழல் தொழுவீர் – நாலாயி:1628/1
கயம் கொள் புண் தலை களிறு உந்து வெம் திறல் கழல் மன்னர் பெரும் போரில் – நாலாயி:1691/1
கனை கழல் காணும்-கொலோ கயல் கண்ணி எம் காரிகையே – நாலாயி:1829/4
கொம்பு கொண்ட குரை கழல் கூத்தனை – நாலாயி:1856/2
கனி களவ திருவுருவத்து ஒருவனையே கழல் தொழுமா கல்லீர்களே – நாலாயி:2005/4
கண்ணாளன் கண்ணமங்கை நகராளன் கழல் சூடி அவனை உள்ளத்து – நாலாயி:2008/3
கை நின்ற ஆழியான் சூழும் கழல் சூடி – நாலாயி:2021/2
கை நாகம் காத்தான் கழல் – நாலாயி:2128/4
கழல் ஒன்று எடுத்து ஒரு கை சுற்றி ஓர் கை மேல் – நாலாயி:2129/1
கார்_ஓத_வண்ணன் கழல் – நாலாயி:2187/4
கழல் எடுத்து வாய் மடித்து கண் சுழன்று மாற்றார் – நாலாயி:2188/1
கடை நின்று அமரர் கழல் தொழுது நாளும் – நாலாயி:2192/1
இன்றே கழல் கண்டேன் ஏழ் பிறப்பும் யான் அறுத்தேன் – நாலாயி:2283/1
கங்கை நீர் கான்ற கழல் – நாலாயி:2287/4
கழல் தொழுதும் வா நெஞ்சே கார் கடல் நீர் வேலை – நாலாயி:2288/1
கழல் பாடி யாம் தொழுதும் கை – நாலாயி:2316/4
கவியினார் கை புனைந்து கண் ஆர் கழல் போய் – நாலாயி:2366/1
கடை நின்று அமரர் கழல் தொழுது நாளும் – நாலாயி:2436/1
கழல் கால மன்னனையே கண்ணனையே நாளும் – நாலாயி:2465/3
கழல் தலம் ஒன்றே நிலம் முழுது ஆயிற்று ஒரு கழல் போய் – நாலாயி:2535/1
கழல் தலம் ஒன்றே நிலம் முழுது ஆயிற்று ஒரு கழல் போய் – நாலாயி:2535/1
உலகு படைத்து உண்ட எந்தை அறை கழல்
சுடர் பூம் தாமரை சூடுதற்கு அவாவு ஆருயிர் – நாலாயி:2579/1,2
செறி கழல் கொள் தாள் நிமிர்த்து சென்று உலகம் எல்லாம் – நாலாயி:2611/3
மின்னி எரி வீச மேல் எடுத்த சூழ் கழல் கால் – நாலாயி:2752/2
பொன் ஆர் கனை கழல் கால் ஏழ்_உலகும் போய் கடந்து அங்கு – நாலாயி:2771/1
காண் தகு தோள் அண்ணல் தென் அத்தி ஊரர் கழல் இணை கீழ் – நாலாயி:2821/3
தேன் நதி பாய் வயல் தென் அரங்கன் கழல் சென்னி வைத்து – நாலாயி:2839/3
பெருந்தேவரை பரவும் பெரியோர் தம் கழல் பிடித்தே – நாலாயி:2852/4
திண் கழல் சேரே – நாலாயி:2919/4
நாளும் நம் திரு உடை அடிகள் தம் நலம் கழல் வணங்கி – நாலாயி:2928/3
நிச்சலும் விண்ணப்பம் செய்ய நீள் கழல் சென்னி பொருமே – நாலாயி:2997/4
திரு மா நீள் கழல் ஏழ்_உலகும் தொழ – நாலாயி:2998/2
புள் ஊர்தி கழல் பணிந்து ஏத்துவரே – நாலாயி:3029/4
காமனை பயந்தாய் என்றுஎன்று உன் கழல் பாடியே பணிந்து – நாலாயி:3082/2
எய்தா நின் கழல் யான் எய்த ஞான – நாலாயி:3100/3
ஐ ஆர் கண்டம் அடைக்கிலும் நின் கழல்
எய்யாது ஏத்த அருள்செய் எனக்கே – நாலாயி:3101/3,4
ஓவுதல் இன்றி உன் கழல் வணங்கிற்றிலேன் – நாலாயி:3139/2
திண் கழல் கால் அசுரர்க்கு தீங்கு இழைக்கும் திருமாலை – நாலாயி:3166/2
கடவிய பெருமான் கனை கழல் காண்பது என்று-கொல் கண்களே – நாலாயி:3185/4
பெருந்தகாய் உன் கழல் காணிய பேதுற்று – நாலாயி:3207/2
மின் செய் பூண் மார்பினன் கண்ணன் கழல் துழாய் – நாலாயி:3251/3
குரை கழல் கைகூப்புவார்கள் கூட நின்ற மாயனே – நாலாயி:3259/2
மது வார் துழாய் முடி மாய பிரான் கழல் வாழ்த்தினால் – நாலாயி:3288/3
ஊழ்மையில் கண்ணபிரான் கழல் வாழ்த்து-மின் உன்னித்தே – நாலாயி:3294/4
நீடு உறைகின்ற பிரான் கழல் காண்டும்-கொல் நிச்சலுமே – நாலாயி:3431/4
கழல் வளை பூரிப்ப யாம் கண்டு கைதொழ கூடும்-கொலோ – நாலாயி:3437/1
தன் மன்னு நீள் கழல் மேல் தண் துழாய் நமக்கு அன்றி நல்கான் – நாலாயி:3533/2
சூழல்கள் சிந்திக்கில் மாயன் கழல் அன்றி சூழ்வரோ – நாலாயி:3609/1
நின்று தன் நீள் கழல் ஏத்திய ஆனையின் நெஞ்சு இடர் தீர்த்த பிரான் – நாலாயி:3667/2
நின்றே தாவிய நீள் கழல் ஆழி திருமாலே – நாலாயி:3700/4
தொண்டனேன் உன் கழல் காண ஒரு நாள் வந்து தோன்றாயே – நாலாயி:3720/4
தெருளும் மருளும் மாய்த்து தன் திருந்து செம்பொன் கழல் அடி கீழ் – நாலாயி:3758/1
புயல் மேகம் போல் திருமேனி அம்மான் புனை பூம் கழல் அடி கீழ் – நாலாயி:3771/2
கரியான் கழல் காண கருதும் கருத்தே – நாலாயி:3818/4
நலம் கழல் அவன் அடி நிழல் தடம் அன்றி யாமே – நாலாயி:3892/4
கற்றார்க்கு ஓர் பற்றாகும் கண்ணன் கழல் இணையே – நாலாயி:3934/4
கண்ணன் கழல் இணை – நாலாயி:3935/1

மேல்

கழல்கள் (15)

கழல்கள் சதங்கை கலந்து எங்கும் ஆர்ப்ப – நாலாயி:42/2
கடி சேர் துழாய் முடி கண்ணன் கழல்கள் நினை-மினோ – நாலாயி:3233/4
கொடி மன்னு புள் உடை அண்ணல் கழல்கள் குறுகு-மினோ – நாலாயி:3239/4
அஃதே உய்ய புகும் ஆறு என்று கண்ணன் கழல்கள் மேல் – நாலாயி:3241/1
மெலியும் நோய் தீர்க்கும் நம் கண்ணன் கழல்கள் மேல் – நாலாயி:3252/1
குரை கழல்கள் நீட்டி மண் கொண்ட கோல வாமனா – நாலாயி:3259/1
உய்வு உபாயம் மற்று இன்மை தேறி கண்ணன் ஒண் கழல்கள் மேல் – நாலாயி:3263/1
வெருவிலும் வீழ்விலும் ஓவாள் கண்ணன் கழல்கள் விரும்புமே – நாலாயி:3271/4
கூட்டுதி நின் குரை கழல்கள் இமையோரும் தொழாவகைசெய்து – நாலாயி:3327/1
கழல்கள் அவையே சரண் ஆக கொண்ட குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:3428/2
கழல்கள் அன்றி மற்றோர் களைகண் இலம் காண்-மின்களே – நாலாயி:3482/4
பூ ஆர் கழல்கள் அருவினையேன் பொருந்துமாறு புணராயே – நாலாயி:3553/4
கொலை யானை மருப்பு ஒசித்தான் குரை கழல்கள் குறுகினமே – நாலாயி:3951/4
குரை கழல்கள் குறுகினம் நம் கோவிந்தன் குடிகொண்டான் – நாலாயி:3952/1
காட்டி தன் கனை கழல்கள் கடு நரகம் புகல் ஒழித்த – நாலாயி:3956/1

மேல்

கழல்கின்றதே (1)

சந்தியில் நின்று கண்டீர் நங்கை-தன் துகிலொடு சரி வளை கழல்கின்றதே – நாலாயி:261/4

மேல்

கழல (6)

கால் தளையும் உடன் கழல வந்து தோன்றி கத நாகம் காத்து அளித்த கண்ணர் கண்டீர் – நாலாயி:1278/2
அங்கம் மெலிய வளை கழல ஆது-கொலோ என்று சொன்ன பின்னை – நாலாயி:1794/2
பெற்றார் தளை கழல பேர்ந்து அங்கு அயல் இடத்து – நாலாயி:1891/1
தந்தை தளை கழல தோன்றி போய் ஆய்ப்பாடி – நாலாயி:1993/1
பெற்றார் தளை கழல பேர்ந்து ஓர் குறள் உருவாய் – நாலாயி:2101/1
முறை நின்று மொய் மலர்கள் தூவ அறை கழல
சேவடியான் செம் கண் நெடியான் குறள் உருவாய் – நாலாயி:2280/2,3

மேல்

கழலா (1)

கை கழலா நேமியான் நம் மேல் வினை கடிவான் – நாலாயி:2671/3

மேல்

கழலான் (2)

கங்கையான் நீள் கழலான் காப்பு – நாலாயி:2155/4
கள்ளத்தால் மண் கொண்டு விண் கடந்த பைம் கழலான்
உள்ளத்தின் உள்ளே உளன் – நாலாயி:2364/3,4

மேல்

கழலில் (1)

செங்கமல கழலில் சிற்றிதழ் போல் விரலில் சேர் திகழ் ஆழிகளும் கிண்கிணியும் அரையில் – நாலாயி:73/1

மேல்

கழலும் (3)

முன்னம் கழலும் முடிந்து – நாலாயி:2369/4
சிலம்பும் செறி கழலும் சென்று இசைப்ப விண் ஆறு – நாலாயி:2371/1
என்னுடைய பந்தும் கழலும் தந்து போகு நம்பீ – நாலாயி:3462/4

மேல்

கழலே (15)

கொண்டாளாயாகிலும் உன் குரை கழலே கூறுவனே – நாலாயி:689/4
குன்று ஆரும் திரள் தோளன் குரை கழலே அடை நெஞ்சே – நாலாயி:1531/4
நிலை ஆர நின்றான்-தன் நீள் கழலே அடை நெஞ்சே – நாலாயி:1535/4
உய்வான் உன கழலே தொழுது எழுவேன் கிளி மடவார் – நாலாயி:1635/2
கோள் நாக_அணையான் குரை கழலே கூறுவதே – நாலாயி:2144/3
கன்று எறிந்த தோளான் கனை கழலே காண்பதற்கு – நாலாயி:2168/3
சுடர் ஆழி ஒன்று உடையான் சூழ் கழலே நாளும் – நாலாயி:2305/3
துன்னு பொழில் அனைத்தும் சூழ் கழலே மின்னை – நாலாயி:2322/2
கருடன் மேல் கொண்ட கரியான் கழலே
தெருள்-தன் மேல் கண்டாய் தெளி – நாலாயி:2338/3,4
கூத்தனாய் நின்றான் குரை கழலே கூறுவதே – நாலாயி:2354/3
பொன் அம் கழலே தொழு-மின் முழுவினைகள் – நாலாயி:2369/3
சிறைசெய்த வாணன் தோள் செற்றான் கழலே
நிறைசெய்து என் நெஞ்சே நினை – நாலாயி:2373/3,4
மொய் கழலே ஏத்த முயல் – நாலாயி:2671/4
கோலம் ஆம் என் சென்னிக்கு உன் கமலம் அன்ன குரை கழலே – நாலாயி:3258/4
நீடு உறைகின்ற பிரான் நிலம் தாவிய நீள் கழலே – நாலாயி:3436/4

மேல்

கழற்கு (6)

வீசி மேல் நிமிர்ந்த தோளின் இல்லை ஆக்கினாய் கழற்கு
ஆசை ஆம் அவர்க்கு அலால் அமரர் ஆகல் ஆகுமே – நாலாயி:831/3,4
பின் பிறக்க வைத்தனன்-கொல் அன்றி நின்று தன் கழற்கு
அன்பு உறைக்க வைத்த நாள் அறிந்தனன்-கொல் ஆழியான் – நாலாயி:835/1,2
நாசம் உற்று வீழ நாள் கவர்ந்த நின் கழற்கு அலால் – நாலாயி:858/3
முடியினில் துளபம் வைத்தாய் மொய் கழற்கு அன்பு செய்யும் – நாலாயி:910/3
முயல்கின்றேன் அவன் மொய் கழற்கு அன்பையே – நாலாயி:946/4
ஐயன் கழற்கு அணியும் பரன் தாள் அன்றி ஆதரியா – நாலாயி:2803/3

மேல்

கழற்கே (3)

புனம் துழாய் மாலையான் பொன் அம் கழற்கே
மனம் துழாய் மாலாய் வரும் – நாலாயி:2304/3,4
கண்ணாளா கடல் கடைந்தாய் உன கழற்கே வரும் பரிசு – நாலாயி:3319/3
வள்ளலே மணி_வண்ணா உன கழற்கே வரும் பரிசு – நாலாயி:3322/3

மேல்

கழற்றி (3)

கயிற்றும் அக்கு ஆணி கழித்து காலிடை பாசம் கழற்றி
எயிற்றிடை மண் கொண்ட எந்தை இராப்பகல் ஓதுவித்து என்னை – நாலாயி:445/2,3
இருந்தேன் இரு வினை பாசம் கழற்றி இன்று யான் இறையும் – நாலாயி:2852/1
கருத்தில் புகுந்து உள்ளில் கள்ளம் கழற்றி கருது அரிய – நாலாயி:2868/1

மேல்

கழற்றிக்கொண்டு (1)

இல்லம் புகுந்து என் மகளை கூவி கையில் வளையை கழற்றிக்கொண்டு
கொல்லையில் நின்றும் கொணர்ந்து விற்ற அங்கு ஒருத்திக்கு அ வளை கொடுத்து – நாலாயி:211/2,3

மேல்

கழற (1)

காய்வார்க்கு என்றும் உகப்பனவே செய்து கண்டார் கழற திரியும் – நாலாயி:231/3

மேல்

கழறலரே (1)

கலக்குண்ட நான்று கண்டார் எம்மை யாரும் கழறலரே – நாலாயி:2534/4

மேல்

கழறா (1)

கள்கின்றவாறு அறியீர் அன்னைமீர் கழறா நிற்றிரே – நாலாயி:3635/4

மேல்

கழறி (1)

கார் கொள் பிடாக்கள் நின்று கழறி சிரிக்க தரியேன் – நாலாயி:588/3

மேல்

கழறிய (1)

கன்றின் பின் போக்கினேன் என்று அசோதை கழறிய
பொன் திகழ் மாட புதுவையர்_கோன் பட்டன் சொல் – நாலாயி:243/2,3

மேல்

கழறேல் (1)

கழறேல் நம்பீ உன் கைதவம் மண்ணும் விண்ணும் நன்கு அறியும் திண் சக்கர – நாலாயி:3466/1

மேல்

கழறேலே (1)

காலி மேய்க்க வல்லாய் எம்மை நீ கழறேலே – நாலாயி:3465/4

மேல்

கழன்ற (1)

என்னோ கழன்ற இவை என்ன மாயங்கள் – நாலாயி:1978/2

மேல்

கழன்று (3)

ஒன்றும் நில்லா வளை கழன்று துகில் ஏந்து இள முலையும் என் வசம் அலவே – நாலாயி:257/4
விலங்கி நில்லாது எதிர்நின்று கண்டீர் வெள் வளை கழன்று மெய் மெலிகின்றதே – நாலாயி:262/4
வேம் எமது உயிர் அழல் மெழுகில் உக்கு வெள் வளை மேகலை கழன்று வீழ – நாலாயி:3919/1

மேல்

கழனி (19)

புரவி முகம்செய்து செந்நெல் ஓங்கி விளை கழனி புதுவை – நாலாயி:337/2
செம்பொன் ஆர் மதில் சூழ் செழும் கழனி உடை திருக்கோட்டியூர் – நாலாயி:368/2
சீத நீர் புடை சூழ் செழும் கழனி உடை திருக்கோட்டியூர் – நாலாயி:370/1
சேல் ஆர்ந்த நெடும் கழனி சோலை சூழ்ந்த திருவரங்கத்து அரவணையில் பள்ளிகொள்ளும் – நாலாயி:654/3
நீலம் ஆர் வண்டு உண்டு வாழும் நெய்தல் அம் தண் கழனி
ஏலம் நாறும் பைம் புறவின் எவ்வுள் கிடந்தானே – நாலாயி:1062/3,4
தீம் கரும்பு கண்வளரும் கழனி சூழ்ந்த திருக்கோவலூர்-அதனுள் கண்டேன் நானே – நாலாயி:1141/4
அள்ளல் அம் பூம் கழனி அணி ஆலி புகுவர்-கொலோ – நாலாயி:1208/4
செந்நெலொடு செங்கமலம் சேல் கயல்கள் வாளை செங்கழுநீரொடு மிடைந்து கழனி திகழ்ந்து எங்கும் – நாலாயி:1232/3
பள்ள செறுவில் கயல் உகள பழன கழனி அதனுள் போய் – நாலாயி:1349/3
பூ ஆர் கழனி எழில் ஆரும் புள்ளம்பூதங்குடி தானே – நாலாயி:1350/4
புடை ஆர் கழனி எழில் ஆரும் புள்ளம்பூதங்குடி தானே – நாலாயி:1354/4
அல்லி கமலம் முகம் காட்டும் கழனி அழுந்தூர் நின்றானை – நாலாயி:1597/2
குவளை நீள் முளரி குமுதம் ஒண் கழுநீர் கொய்ம் மலர் நெய்தல் ஒண் கழனி
திவளும் மாளிகை சூழ் செழு மணி புரிசை திருக்கண்ணங்குடியுள் நின்றானே – நாலாயி:1749/3,4
சேல்கள் பாய் கழனி திருக்கோட்டியூரானை – நாலாயி:1847/2
செந்நெல் ஒண் கழனி திகழ் வனம் உடுத்த – நாலாயி:2672/40
கலி மிக்க செந்நெல் கழனி குறையல் கலை பெருமான் – நாலாயி:2878/1
குளன் ஆர் கழனி சூழ் கண்ணன் குறுங்குடி மெய்ம்மையே – நாலாயி:3210/3
ஏர் வள ஒண் கழனி குருகூர் சடகோபன் சொன்ன – நாலாயி:3351/2
ஏர் வள ஒண் கழனி பழன தென் திருப்பேரெயில் மாநகரே – நாலாயி:3591/4

மேல்

கழனிகள் (1)

புரவு ஆர் கழனிகள் சூழ் திருப்புலியூர் புகழ் அன்றி மற்றே – நாலாயி:3767/4

மேல்

கழனியில் (1)

கரும்பினூடு உயர் சாலிகள் விளைதரு கழனியில் மலி வாவி – நாலாயி:1261/3

மேல்

கழி (11)

மருவி வலம்புரி கைதை கழி ஊடு ஆடி வயல் நண்ணி மழை தரு நீர் தவழ் கால் மன்னி – நாலாயி:1184/3
கழி ஆரும் கன சங்கம் கலந்து எங்கும் நிறைந்து ஏறி – நாலாயி:1529/1
உலவு கால் நல் கழி ஓங்கு தண் பைம் பொழிலூடு இசை – நாலாயி:1775/3
பொன்னம் கழி கானல் புள் இனங்காள் புல்லாணி – நாலாயி:1779/3
காண கழி காதல் கைமிக்கு காட்டினால் – நாலாயி:2237/1
பொழுது எனக்கு மற்று அதுவே போதும் கழி சினத்த – நாலாயி:2466/2
சில்_மொழி நோயோ கழி பெரும் தெய்வம் இ நோய் இனது என்று – நாலாயி:2497/1
புலம்பும் கன குரல் போழ் வாய அன்றிலும் பூம் கழி பாய்ந்து – நாலாயி:2564/1
வரும் காலம் நிகழ் காலம் கழி காலமாய் உலகை – நாலாயி:3125/3
கறையினார் துவர் உடுக்கை கடை ஆவின் கழி கோல் கை – நாலாயி:3311/3
கடி சேர் நாற்றத்துள் ஆலை இன்ப துன்ப கழி நேர்மை – நாலாயி:3749/3

மேல்

கழி-மின் (1)

கழி-மின் தொண்டீர்கள் கழித்து – நாலாயி:2961/1

மேல்

கழிக்கின்றாயே (1)

கள்ளமே காதல்செய்து உன் கள்ளத்தே கழிக்கின்றாயே – நாலாயி:895/4

மேல்

கழிக்கின்றீரே (1)

கருவிலே திரு இலாதீர் காலத்தை கழிக்கின்றீரே – நாலாயி:882/4

மேல்

கழிகின்றதால் (1)

ஆழியான் நமக்கு அருளிய அருளொடும் பகல் எல்லை கழிகின்றதால்
தோழி நாம் இதற்கு என் செய்தும் துணை இல்லை சுடர் படு முதுநீரில் – நாலாயி:1692/2,3

மேல்

கழித்த (1)

ஓட வாணன் ஆயிரம் கரம் கழித்த ஆதி மால் – நாலாயி:804/3

மேல்

கழித்து (6)

கயிற்றும் அக்கு ஆணி கழித்து காலிடை பாசம் கழற்றி – நாலாயி:445/2
கடம் ஆயினகள் கழித்து தன் கால் வன்மையால் பல நாள் – நாலாயி:2515/1
கழி-மின் தொண்டீர்கள் கழித்து
தொழு-மின் அவனை தொழுதால் – நாலாயி:2961/1,2
கரும வன் பாசம் கழித்து உழன்று உய்யவே – நாலாயி:3113/1
காயம் கழித்து அவன் தாள் இணை கீழ் புகும் காதலன் – நாலாயி:3216/3
கோட்டையினில் கழித்து என்னை உன் கொழும் சோதி உயரத்து – நாலாயி:3326/3

மேல்

கழிந்த (2)

ஊமனார் கண்ட கனவிலும் பழுதாய் ஒழிந்தன கழிந்த அ நாள்கள் – நாலாயி:950/2
சீர் அரசு ஆண்டு தன் செங்கோல் சில நாள் செலீஇ கழிந்த
பார் அரசு ஒத்து மறைந்தது நாயிறு பார் அளந்த – நாலாயி:2557/1,2

மேல்

கழிந்த-போது (1)

நேயத்தோடு கழிந்த-போது எனக்கு எ உலகம் நிகரே – நாலாயி:3485/4

மேல்

கழிந்தவர் (1)

எனைத்தோர் உகங்களும் இ உலகு ஆண்டு கழிந்தவர்
மனை-பால் மருங்கு அற மாய்தல் அல்லால் மற்று கண்டிலம் – நாலாயி:3234/2,3

மேல்

கழிந்தான் (1)

கூசம் இன்றி நின்றார்கள் தம் எதிர் கோல் கழிந்தான் மூழையாய் – நாலாயி:292/2

மேல்

கழிந்து (1)

தொல்லையார்கள் எத்தனைவர் தோன்றி கழிந்து ஒழிந்தார் – நாலாயி:3786/2

மேல்

கழிப்பான் (1)

சென்றுசென்று ஆகிலும் கண்டு சன்மம் கழிப்பான் எண்ணி – நாலாயி:3218/2

மேல்

கழிய (7)

கண்டார் இரங்க கழிய குறள் உருவாய் – நாலாயி:2000/1
தன்னுடைய தோள் கழிய வாங்கி தமியேன் மேல் – நாலாயி:2757/11
கழிய மிக நல்லவான் கவி கொண்டு புலவீர்காள் – நாலாயி:3211/3
இடர் இன்றியே ஒரு நாள் ஒரு போழ்தில் எல்லா உலகும் கழிய
படர் புகழ் பார்த்தனும் வைதிகனும் உடன் ஏற திண் தேர் கடவி – நாலாயி:3224/1,2
கழிய மிக்கது ஓர் காதலள் இவள் என்று அன்னை காணக்கொடாள் – நாலாயி:3394/1
கலக்க ஏழ் கடல் ஏழ் மலை உலகு ஏழும் கழிய கடாய் – நாலாயி:3492/1
மண் திணி ஞாலமும் ஏழ் கடலும் நீள் விசும்பும் கழிய பெரிதால் – நாலாயி:3590/3

மேல்

கழியா (1)

கடை கழியா உள் புகா காமர் பூம் கோவல் – நாலாயி:2167/3

மேல்

கழியாதே (2)

வலஞ்செய்து வைகல் வலம் கழியாதே
வலஞ்செய்யும் ஆய மாயவன் கோயில் – நாலாயி:3117/1,2
தெளிந்த என் சிந்தையகம் கழியாதே என்னை ஆள்வாய் எனக்கு அருளி – நாலாயி:3795/2

மேல்

கழியாமை (1)

நிச்சித்து இருந்தேன் என் நெஞ்சம் கழியாமை
கை சக்கரத்து அண்ணல் கள்வம் பெரிது உடையன் – நாலாயி:3928/1,2

மேல்

கழியானே (1)

கன்னல் பால் அமுது ஆகி வந்து என் நெஞ்சம் கழியானே – நாலாயி:3393/4

மேல்

கழியும் (2)

கரிய நாழிகை ஊழியின் பெரியன கழியும் ஆறு அறியேனே – நாலாயி:1693/4
காப்பு உன்னை உன்ன கழியும் அருவினைகள் – நாலாயி:2156/1

மேல்

கழியே (1)

இருளின் திணி வண்ணம் மா நீர் கழியே போய் – நாலாயி:3016/1

மேல்

கழிவது (1)

கழிவது ஓர் காதல் உற்றார்க்கும் உண்டோ கண்கள் துஞ்சுதலே – நாலாயி:2574/4

மேல்

கழிவதும் (1)

கழிவதும் கண்டு கண்டு எள்கல் அல்லால் இமையோர்கள் குழாம் – நாலாயி:2574/2

மேல்

கழிவாய் (3)

வைகல் பூம் கழிவாய் வந்து மேயும் குருகினங்காள் – நாலாயி:3451/1
காயமும் சீவனுமாய் கழிவாய் பிறப்பாய் பின்னும் நீ – நாலாயி:3642/3
எம் கானல் அகம் கழிவாய் இரை தேர்ந்து இங்கு இனிது அமரும் – நாலாயி:3847/1

மேல்

கழிவாரை (1)

வாழ்ந்து கழிவாரை வாழ்விக்கும் தாழ்ந்த – நாலாயி:2204/2

மேல்

கழிவினும் (1)

இனன் உணர் முழு நலம் எதிர் நிகழ் கழிவினும்
இனன் இலன் எனன் உயிர் மிகுநரை இலனே – நாலாயி:2900/3,4

மேல்

கழிவு (1)

கை தா கால கழிவு செய்யேலே – நாலாயி:3100/4

மேல்

கழிவும் (1)

இறப்பு எதிர் காலம் கழிவும் ஆனானை ஏழ் இசையின் சுவை-தன்னை – நாலாயி:1269/2

மேல்

கழிவுமாய் (1)

வீடை பண்ணி ஒரு பரிசே எதிர்வும் நிகழ்வும் கழிவுமாய்
ஓடி திரியும் யோகிகளும் உளரும் இல்லை அல்லரே – நாலாயி:3756/3,4

மேல்

கழு (2)

இனம் கழு ஏற்றுவித்த எழில் தோள் எம் இராமன் மலை – நாலாயி:355/2
கழு நீர் கடி கமழும் கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1105/3

மேல்

கழுகும் (1)

கவ்வும் நாயும் கழுகும் உச்சி போதொடு கால் சுழன்று – நாலாயி:1011/3

மேல்

கழுத்தகத்தின் (1)

கம்ப மத யானை கழுத்தகத்தின் மேல் இருந்து – நாலாயி:681/1

மேல்

கழுத்தில் (2)

கங்கணம் இட்டு கழுத்தில் தொடர் கட்டி – நாலாயி:109/2
தாலி கொழுந்தை தடம் கழுத்தில் பூண்டு – நாலாயி:172/2

மேல்

கழுத்தின் (1)

கடும் சே கழுத்தின் மணி குரல் போல் உடை மணி கணகணென – நாலாயி:92/3

மேல்

கழுத்தினில் (1)

மின்னில் பொலிந்த ஓர் கார் முகில் போல கழுத்தினில் காறையொடும் – நாலாயி:88/3

மேல்

கழுத்துக்கு (1)

கை அடைக்காயும் கழுத்துக்கு பூணொடு காதுக்கு குண்டலமும் – நாலாயி:8/2

மேல்

கழுதுக்கு (1)

பண் நேர் மொழி ஆய்ச்சியர் அஞ்ச வஞ்ச பகு வாய் கழுதுக்கு இரங்காது அவள்-தன் – நாலாயி:1223/1

மேல்

கழுதும் (1)

கால் ஆர் மருதும் காய் சினத்த கழுதும் கத மா கழுதையும் – நாலாயி:1705/2

மேல்

கழுதை (1)

உணங்கல் கெட கழுதை உதடு ஆட்டம் கண்டு என் பயன் – நாலாயி:3292/3

மேல்

கழுதையும் (1)

கால் ஆர் மருதும் காய் சினத்த கழுதும் கத மா கழுதையும்
மால் ஆர் விடையும் மத கரியும் மல்லர் உயிரும் மடிவித்து – நாலாயி:1705/2,3

மேல்

கழுநீர் (6)

களை கழுநீர் மருங்கு அலரும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:727/3
கறை தங்கு வேல் தடம் கண் திருவை மார்பில் கலந்தவன் தாள் அணைகிற்பீர் கழுநீர் கூடி – நாலாயி:1186/2
மணி கழுநீர் மருங்கு அலரும் வயல் ஆலி மணவாளன் – நாலாயி:1199/3
கற்பினை கழுநீர் மலரும் வயல் கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1643/4
கழுநீர் மலரும் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1722/4
குவளை நீள் முளரி குமுதம் ஒண் கழுநீர் கொய்ம் மலர் நெய்தல் ஒண் கழனி – நாலாயி:1749/3

மேல்

கழுநீரில் (1)

கண் ஆர் கரும்பின் கழை தின்று வைகி கழுநீரில் மூழ்கி செழு நீர் தடத்து – நாலாயி:1223/3

மேல்

கழுநீரொடு (1)

கழுநீரொடு மடவார் அவர் கண் வாய் முகம் மலரும் – நாலாயி:1633/2

மேல்

கழுவ (1)

அங்கை நீர் ஏற்றாற்கு அலர் மேலோன் கால் கழுவ
கங்கை நீர் கான்ற கழல் – நாலாயி:2287/3,4

மேல்

கழுவி (3)

கொவ்வை வாய் மகளிர் கொங்கை குங்குமம் கழுவி போந்த – நாலாயி:1289/3
உகு மதத்தால் கால் கழுவி கையால் மிகு மத தேன் – நாலாயி:2351/2
மாளும் ஓர் குறைவு இல்லை மனன் அகம் மலம் அற கழுவி
நாளும் நம் திரு உடை அடிகள் தம் நலம் கழல் வணங்கி – நாலாயி:2928/2,3

மேல்

கழுவிடும் (1)

கழுவிடும் பெருமை கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:395/4

மேல்

கழுவினர் (1)

பதியினில் பாங்கினில் பாதங்கள் கழுவினர்
நிதியும் நல் சுண்ணமும் நிறை குட விளக்கமும் – நாலாயி:3988/2,3

மேல்

கழுவினான் (2)

கை அனைத்தும் ஆர கழுவினான் கங்கை நீர் – நாலாயி:2259/3
கண்டத்தான் சென்னி மேல் ஏற கழுவினான்
அண்டத்தான் சேவடியை ஆங்கு – நாலாயி:2390/3,4

மேல்

கழை (7)

காய்த்த வாகை நெற்று ஒலிப்ப கல் அதர் வேய் கழை போய் – நாலாயி:1015/3
சாறு கொண்ட மென் கரும்பு இளம் கழை தகை விசும்பு உற மணி நீழல் – நாலாயி:1151/3
கண் ஆர் கரும்பின் கழை தின்று வைகி கழுநீரில் மூழ்கி செழு நீர் தடத்து – நாலாயி:1223/3
கான மா முல்லை கழை கரும்பு ஏறி வெண் முறுவல் செய்து அலர்கின்ற – நாலாயி:1372/3
சென்று விளையாடும் தீம் கழை போய் வென்று – நாலாயி:2353/2
வேய் கழை போய் விண் திறக்கும் வேங்கடமே மேல் ஒரு நாள் – நாலாயி:2370/3
கல் நிரைந்து தீய்ந்து கழை உடைந்து கால் சுழன்று – நாலாயி:2740/2

மேல்

கள் (18)

கள் அவிழ் பூம் கணை தொடுத்துக்கொண்டு கடல்_வண்ணன் என்பது ஓர் பேர் எழுதி – நாலாயி:505/3
கள் அவிழ் செண்பகப்பூ மலர் கோதி களித்து இசை பாடும் குயிலே – நாலாயி:546/3
குடியா வண்டு கள் உண்ண கோல நீலம் மட்டு உகுக்கும – நாலாயி:1354/3
களியா வண்டு கள் உண்ண காமர் தென்றல் அலர் தூற்ற – நாலாயி:1511/3
கடி கமலம் கள் உகுக்கும் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1652/4
கள் அவிழ் சோலை கணபுரம் கைதொழும் – நாலாயி:1666/3
கள் அவிழும் மலர் காவியும் தூ மடல் கைதையும் – நாலாயி:1773/3
கள் அவிழ் கோதை காதலும் எங்கள் காரிகை மாதர் கருத்தும் – நாலாயி:1932/3
கள் ஆர் துழாயும் கணவலரும் கூவிளையும் – நாலாயி:2017/1
கள் ஊரும் பைம் துழாய் மாலையானை கனவிடத்தில் யான் காண்பன் கண்ட-போது – நாலாயி:2074/3
புயல் வாய் இன நிரை காத்த புள் ஊர்தி கள் ஊரும் துழாய் – நாலாயி:2501/3
விண்டு கள் வாரும் மலர் உளவோ நும் வியலிடத்தே – நாலாயி:2532/4
கள் ஆர் பொழில் தென் அரங்கன் கமல பதங்கள் நெஞ்சில் – நாலாயி:2792/1
ஏதம் பறைந்து அல்ல செய்து கள் ஊடு கலாய் தூய் – நாலாயி:3293/3
அம் கள் மலர் தண் துழாய் முடி அச்சுதனே அருளாய் – நாலாயி:3639/1
கள் அவிழ் தாமரை கண் கண்ணனே எனக்கு ஒன்று அருளாய் – நாலாயி:3641/1
துளி வார் கள் குழலார்க்கு என் தூது உரைத்தல் செப்பு-மினே – நாலாயி:3851/4
கள் அவிழும் மலர் இட்டு நீர் இறைஞ்சு-மின் – நாலாயி:3881/1

மேல்

கள்கின்றவாறு (1)

கள்கின்றவாறு அறியீர் அன்னைமீர் கழறா நிற்றிரே – நாலாயி:3635/4

மேல்

கள்வ (1)

அழுத்த நின் செம் கனி வாயின் கள்வ பணிமொழி நினை-தொறும் ஆவி வேமால் – நாலாயி:3916/4

மேல்

கள்வங்களே (1)

கரு வளர் மேனி என் கண்ணன் கள்வங்களே – நாலாயி:3840/4

மேல்

கள்வம் (6)

பொய் நம்பி புள்ளுவன் கள்வம் பொதி அறை போகின்றவா தவழ்ந்திட்டு – நாலாயி:1911/3
கார் முகில் வண்ணன் தன் கள்வம் அறிகிலேன் – நாலாயி:3838/4
என் கண்ணன் கள்வம் எனக்கு செம்மாய் நிற்கும் – நாலாயி:3841/1
கார் ஒக்கும் மேனி நம் கண்ணன் கள்வம் கவர்ந்த அ தனி நெஞ்சம் அவன் கணஃதே – நாலாயி:3875/2
அது மணந்து அகன்ற நம் கண்ணன் கள்வம் கண்ணனில் கொடிது இனி அதனில் உம்பர் – நாலாயி:3876/2
கை சக்கரத்து அண்ணல் கள்வம் பெரிது உடையன் – நாலாயி:3928/2

மேல்

கள்வர் (1)

அம்பு ஆர் களிறு வினவுவது ஐயர் புள் ஊரும் கள்வர்
தம் பாரகத்து என்றும் ஆடாதன தம்மில் கூடாதன – நாலாயி:2499/2,3

மேல்

கள்வர்க்கு (1)

மதியினால் குறள் மாணாய் உலகு இரந்த கள்வர்க்கு
மதியிலேன் வல்வினையே மாளாதோ என்று ஒருத்தி – நாலாயி:2934/2,3

மேல்

கள்வன் (6)

கள்வன் உறங்குகின்றான் வந்து காண்-மின்கள் கை எல்லாம் நெய் வயிறு – நாலாயி:1910/3
வன் கள்வன் அடி மேல் குருகூர் சடகோபன் சொன்ன – நாலாயி:3461/2
திறம் கிளர் வாய் சிறு கள்வன் அவற்கு – நாலாயி:3508/2
காண் தகு தாமரை_கண்ணன் கள்வன் விண்ணவர்_கோன் நங்கள் கோனை கண்டால் – நாலாயி:3683/3
துனி இரும் கலவிசெய்து ஆகம் தோய்ந்து துறந்து எம்மை இட்டு அகல் கண்ணன் கள்வன்
தனி இளம் சிங்கம் எம் மாயன் வாரான் தாமரை கண்ணும் செ வாயும் நீல – நாலாயி:3871/2,3
வஞ்ச கள்வன் மா மாயன் மாய கவியாய் வந்து என் – நாலாயி:3957/2

மேல்

கள்வன்-கொல் (1)

கள்வன்-கொல் யான் அறியேன் கரியான் ஒரு காளை வந்து – நாலாயி:1208/1

மேல்

கள்வனாகி (1)

சூதனாய் கள்வனாகி தூர்த்தரோடு இசைந்த காலம் – நாலாயி:887/1

மேல்

கள்வனார் (1)

கள்வனார் கிடந்தவாறும் கமல நன் முகமும் கண்டும் – நாலாயி:895/2

மேல்

கள்வனே (3)

காணி பேணும் மாணியாய் கரந்து சென்ற கள்வனே – நாலாயி:777/4
கரு மாணியாய் இரந்த கள்வனே உன்னை – நாலாயி:2242/3
கள்வனே கஞ்சனை வஞ்சித்து வாணனை – நாலாயி:3206/2

மேல்

கள்வனேன் (2)

கள்வனேன் ஆனேன் படிறு செய்து இருப்பேன் கண்டவா திரிதந்தேனேலும் – நாலாயி:952/1
வன் கள்வனேன் மனத்தை வலித்து கண்ண நீர் கரந்து – நாலாயி:3344/2

மேல்

கள்வனை (2)

கனியை காதல்செய்து என் உள்ளம் கொண்ட கள்வனை இன்று கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1575/4
சுருங்கு உறி வெண்ணெய் தொடு உண்ட கள்வனை வையம் முற்றும் – நாலாயி:2568/1

மேல்

கள்வா (7)

கள்வா கடல்மல்லை கிடந்த கரும்பே – நாலாயி:1551/3
கள்வா என்றலும் என் கண்கள் நீர்கள் சோர்தருமால் – நாலாயி:1558/2
காரகத்தாய் கார் வானத்து உள்ளாய் கள்வா காமரு பூம் காவிரியின் தென்-பால் மன்னு – நாலாயி:2059/3
புள் ஊரும் கள்வா நீ போகேல் என்பன் என்றாலும் இது நமக்கு ஓர் புலவி தானே – நாலாயி:2074/4
களவேழ் வெண்ணெய் தொடு உண்ட கள்வா என்பன் பின்னையும் – நாலாயி:2943/2
கள்வா எம்மையும் ஏழ்_உலகும் நின் – நாலாயி:3029/1
கனி வாய் தாமரை கண் கருமாணிக்கமே என் கள்வா
தனியேன் ஆருயிரே என் தலை மிசையாய் வந்திட்டு – நாலாயி:3990/2,3

மேல்

கள்வி (1)

கள்வி தான் பட்ட வஞ்சனையே – நாலாயி:3048/4

மேல்

கள்வியோ (1)

கள்வியோ கை வளை கொள்வது தக்கதே – நாலாயி:1658/4

மேல்

கள்ள (20)

கஞ்சன்-தன்னால் புணர்க்கப்பட்ட கள்ள சகடு கலக்கு அழிய – நாலாயி:131/1
கள்ள அசுரன் வருவானை தான் கண்டு – நாலாயி:165/2
கள்ள அரக்கியை மூக்கொடு காவலனை தலை கொண்டாய் – நாலாயி:186/2
கள்ள சகடும் மருதும் கலக்கு அழிய உதைசெய்த – நாலாயி:198/1
கன்றின் உருவாகி மேய்புலத்தே வந்த கள்ள அசுரன்-தன்னை – நாலாயி:250/2
கள்ள படை துணை ஆகி பாரதம் கைசெய்ய கண்டார் உளர் – நாலாயி:334/4
கள்ள நித்திரை கொள்கின்ற மார்க்கம் காணலாம்-கொல் என்று ஆசையினாலே – நாலாயி:439/2
கள்ள சகடம் கலக்கு அழிய கால் ஓச்சி – நாலாயி:479/4
கள்ள மாதவா கேசவா உன் முகத்தன கண்கள் அல்லவே – நாலாயி:518/4
கண்டு ஒல்லை நானும் கடைவன் என்று கள்ள விழியை விழித்து புக்கு – நாலாயி:699/2
சாடு உதைத்து ஓர் புள்ளது ஆவி கள்ள தாய பேய்_மகள் – நாலாயி:787/2
கள்ள குறளாய் மாவலியை வஞ்சித்து உலகம் கைப்படுத்து – நாலாயி:1349/1
கள்ள நாரை வயலுள் கயல் மீன் – நாலாயி:1360/3
கள்ள சகடு உதைத்த கருமாணிக்க மா மலையை – நாலாயி:1834/2
கள்ள குழவியாய் காலால் சகடத்தை – நாலாயி:1896/1
கள்ள மாய மனக்கருத்தே – நாலாயி:3026/4
கள்ள மாயா உன்னை என் கண் காண வந்து ஈயாயே – நாலாயி:3298/4
கள்ள மனம் தவிர்ந்தே உன்னை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேன் – நாலாயி:3343/3
கள்ள மாயவனே கருமாணிக்க சுடரே – நாலாயி:3415/2
கள்ள வேடத்தை கொண்டு போய் புரம் புக்க ஆறும் கலந்து அசுரரை – நாலாயி:3443/1

மேல்

கள்ளத்தால் (2)

கள்ளத்தால் மாவலியை மூவடி மண் கொண்டு அளந்தான் – நாலாயி:2001/1
கள்ளத்தால் மண் கொண்டு விண் கடந்த பைம் கழலான் – நாலாயி:2364/3

மேல்

கள்ளத்தினால் (1)

கள்ளத்தினால் வந்த பேய்ச்சி முலை உயிர் – நாலாயி:218/3

மேல்

கள்ளத்தே (1)

கள்ளமே காதல்செய்து உன் கள்ளத்தே கழிக்கின்றாயே – நாலாயி:895/4

மேல்

கள்ளத்தேன் (2)

கள்ளத்தேன் நானும் தொண்டாய் தொண்டுக்கே கோலம் பூண்டு – நாலாயி:905/2
கள்ளத்தேன் பொய் அகத்தேன் ஆதலால் போது ஒருகால் கவலை என்னும் – நாலாயி:1586/1

மேல்

கள்ளநூல்-தன்னையும் (1)

கள்ளநூல்-தன்னையும் கருமம் அன்று என்று உய கருதினாயேல் – நாலாயி:1816/2

மேல்

கள்ளம் (4)

கள்ளம் தவிர்ந்து கலந்து ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:486/8
கள்ளம் மனம் விள்ளும் வகை கருதி கழல் தொழுவீர் – நாலாயி:1628/1
கள்ளம் மனத்தில் உடையை காணவே தீமைகள் செய்தி – நாலாயி:1883/2
கருத்தில் புகுந்து உள்ளில் கள்ளம் கழற்றி கருது அரிய – நாலாயி:2868/1

மேல்

கள்ளமே (1)

கள்ளமே காதல்செய்து உன் கள்ளத்தே கழிக்கின்றாயே – நாலாயி:895/4

மேல்

கள்ளர் (1)

கள்ளர் போல் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1744/4

மேல்

கள்ளி (1)

கள்ளி உணங்கு வெம் கான் அதரிடை கன்றின் பின் – நாலாயி:240/3

மேல்

கள்ளும் (2)

எதுவானும் செய்து அங்கு ஓர் கள்ளும் இறைச்சியும் தூவேன்-மின் – நாலாயி:3288/2
அணங்குக்கு அரு மருந்து என்று அங்கு ஓர் ஆடும் கள்ளும் பராய் – நாலாயி:3292/1

மேல்

களக (1)

திண் களக மதிள் புடை சூழ் திருநறையூர் நின்றானை – நாலாயி:1537/1

மேல்

களகம் (1)

வண் களகம் நிலவு எறிக்கும் வயல் மங்கை_நகராளன் – நாலாயி:1537/2

மேல்

களங்கனி (2)

களங்கனி முறுவல் காரிகை பெரிது கவலையோடு அவலம் சேர்ந்திருந்த – நாலாயி:1114/3
களங்கனி_வண்ணா கண்ணனே என்தன் கார் முகிலே என நினைந்திட்டு – நாலாயி:1276/1

மேல்

களங்கனி_வண்ணா (1)

களங்கனி_வண்ணா கண்ணனே என்தன் கார் முகிலே என நினைந்திட்டு – நாலாயி:1276/1

மேல்

களங்கனிக்கு (1)

களங்கனிக்கு கை நீட்டும் வேங்கடமே மேல் நாள் – நாலாயி:2349/3

மேல்

களங்கனிகாள் (1)

வம்ப களங்கனிகாள் வண்ண பூவை நறு மலர்காள் – நாலாயி:590/2

மேல்

களத்துள் (1)

ஆள் அமர் வென்றி அடு களத்துள் அந்நான்று – நாலாயி:2162/1

மேல்

களப்படுத்து (1)

கை தெளிந்து காட்டி களப்படுத்து பை தெளிந்த – நாலாயி:2475/2

மேல்

களம் (5)

பிள்ளைகள் எல்லாரும் பாவை களம் புக்கார் – நாலாயி:486/3
மல் பொருந்தாமல் களம் அடைந்த மதுரை புறத்து என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:617/4
களம் செய் புறவின் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1721/4
செம் களம் பற்றி நின்று எள்கு புன் மாலை தென்-பால் இலங்கை – நாலாயி:2554/2
வெம் களம் செய்த நம் விண்ணோர் பிரானார் துழாய் துணையா – நாலாயி:2554/3

மேல்

களவ (1)

கனி களவ திருவுருவத்து ஒருவனையே கழல் தொழுமா கல்லீர்களே – நாலாயி:2005/4

மேல்

களவால் (1)

மத்து அளவும் தயிரும் வார் குழல் நன் மடவார் வைத்தன நெய் களவால் வாரி விழுங்கி ஒருங்கு – நாலாயி:68/1

மேல்

களவின்-கண் (1)

மின் இடை ஆய்ச்சியர் தம் சேரி களவின்-கண்
துன்னு படல் திறந்து புக்கு தயிர் வெண்ணெய் – நாலாயி:2786/1,2

மேல்

களவினில் (1)

மத்து உறு கடை வெண்ணெய் களவினில் உரவிடை யாப்புண்டு – நாலாயி:2921/3

மேல்

களவினை (1)

சூதினை பெருக்கி களவினை துணிந்து சுரி குழல் மடந்தையர் திறத்து – நாலாயி:1000/1

மேல்

களவு (1)

கண்டவர் தம் மனம் மகிழ மாவலி தன் வேள்வி களவு இல் மிகு சிறு குறளாய் மூவடி என்று இரந்திட்டு – நாலாயி:1242/1

மேல்

களவும் (1)

சூது என்று களவும் சூதும் செய்யாதே – நாலாயி:3119/1

மேல்

களவேழ் (1)

களவேழ் வெண்ணெய் தொடு உண்ட கள்வா என்பன் பின்னையும் – நாலாயி:2943/2

மேல்

களன் (1)

கரும் சோறும் மற்றை செம் சோறும் களன் இழைத்து என் பயன் – நாலாயி:3289/2

மேல்

களாம்பழம் (1)

ஆழி களாம்பழம் வண்ணம் என்றேற்கு அஃதே கொண்டு அன்னை – நாலாயி:2548/2

மேல்

களி (14)

கான களி யானை தன் கொம்பு இழந்து கதுவாய் மதம் சோர தன் கை எடுத்து – நாலாயி:268/3
களி வண்டு எங்கும் கலந்தால் போல் கமழ் பூம் குழல்கள் தடம் தோள் மேல் – நாலாயி:644/3
களி மலர் சேர் பொழில் அரங்கத்து உரகம் ஏறி கண்வளரும் கடல்_வண்ணர் கமல கண்ணும் – நாலாயி:652/3
களி நிலா எழில் மதி புரை முகமும் கண்ணனே திண் கை மார்வும் திண் தோளும் – நாலாயி:711/1
கலந்தது குண திசை கனை கடல் அரவம் களி வண்டு மிழற்றிய கலம்பகம் புனைந்த – நாலாயி:921/2
கட மா களி யானை வல்லான் கலியன் ஒலிசெய் தமிழ் மாலை வல்லார்க்கு உடனே – நாலாயி:1087/2
சிறை வண்டு களி பாடும் வயல் சூழ் காழி சீராமவிண்ணகரே சேர்-மின் நீரே – நாலாயி:1186/4
கந்தாரம் அம் தேன் இசை பாட மாடே களி வண்டு மிழற்ற நிழல் துதைந்து – நாலாயி:1218/3
கண்டார் வணங்க களி யானை மீதே கடல் சூழ் உலகுக்கு ஒரு காவலர் ஆய் – நாலாயி:1227/3
கருத்தனை களி வண்டு அறையும் பொழில் கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1644/4
புலவு கானல் களி வண்டு இனம் பாடு புல்லாணியே – நாலாயி:1775/4
கதம் மிகு சினத்த கட தட களிற்றின் கவுள் வழி களி வண்டு பருக – நாலாயி:1825/3
களி மலர் துளவன் எம்மான் கண்ணனை மாயனையே – நாலாயி:3161/4
களி மலர் துழாய் அலங்கல் கமழ் முடியன் கடல் ஞாலத்து – நாலாயி:3312/3

மேல்

களிக்கின்றது (3)

கண் ஆர கண்டுகொண்டு களிக்கின்றது இங்கு என்று-கொலோ – நாலாயி:1736/4
கண் ஆர களிக்கின்றது இங்கு என்று-கொல் கண்டே – நாலாயி:3862/4
கண்டே களிக்கின்றது இங்கு என்று-கொல் கண்கள் – நாலாயி:3863/1

மேல்

களிக்கின்றேன் (2)

ஆரேன் அதுவே பருகி களிக்கின்றேன்
கார் ஏய் கடலே மலையே திருக்கோட்டி – நாலாயி:1550/2,3
களிது ஆகிய சிந்தையனாய் களிக்கின்றேன்
கிளி தாவிய சோலைகள் சூழ் திருப்பேரான் – நாலாயி:3971/2,3

மேல்

களிக்கும் (3)

கரு மணியை கோமளத்தை கண்டுகொண்டு என் கண் இணைகள் என்று-கொலோ களிக்கும் நாளே – நாலாயி:647/4
கண்டேனுக்கு இது காணீர் என் நெஞ்சும் கண் இணையும் களிக்கும் ஆறே – நாலாயி:1583/4
வண்டு களிக்கும் பொழில் சூழ் திருப்பேரான் – நாலாயி:3974/3

மேல்

களிக்குமாறே (2)

கரும்பினை கண்டு கொண்டு என் கண்ணினை களிக்குமாறே – நாலாயி:888/4
கரும்பினை கண்டுகொண்டு என் கண் இணை களிக்குமாறே – நாலாயி:2044/4

மேல்

களித்து (7)

வண்டு களித்து இரைக்கும் பொழில் சூழ் வரு புனல் காவிரி தென் அரங்கன் – நாலாயி:212/1
கானத்து மேய்ந்து களித்து விளையாடி – நாலாயி:221/2
கள் அவிழ் செண்பகப்பூ மலர் கோதி களித்து இசை பாடும் குயிலே – நாலாயி:546/3
உண்டு களித்து உழல்வீர்க்கு ஒன்று உரைக்கியம் ஏனம் ஒன்றாய் – நாலாயி:2532/2
வெள்ளமே புரை நின் புகழ் குடைந்து ஆடி பாடி களித்து உகந்து உகந்து – நாலாயி:3067/3
நம்முடை அடியர் கவ்வை கண்டு உகந்து நாம் களித்து உளம் நலம் கூர – நாலாயி:3798/3
கண்டுகொண்டு என் கண் இணை ஆர களித்து
பண்டை வினையாயின பற்றோடு அறுத்து – நாலாயி:3822/1,2

மேல்

களித்தேற்கு (1)

உண்டு களித்தேற்கு உம்பர் என் குறை மேலை – நாலாயி:3974/1

மேல்

களித்தேனே (7)

கனவில் கண்டேன் இன்று கண்டமையால் என் கண் இணைகள் களிப்ப களித்தேனே – நாலாயி:1568/4
கரியானை அடியேன் கண்டுகொண்டு களித்தேனே – நாலாயி:1603/4
கரு ஆர் கற்பகத்தை கண்டுகொண்டு களித்தேனே – நாலாயி:1604/4
கலை ஆர் சொற்பொருளை கண்டுகொண்டு களித்தேனே – நாலாயி:1605/4
கார் ஆர் கரு முகிலை கண்டுகொண்டு களித்தேனே – நாலாயி:1606/4
அடியேன் வாய்மடுத்து பருகி களித்தேனே – நாலாயி:3039/4
விருப்பே பெற்று அமுதம் உண்டு களித்தேனே – நாலாயி:3973/4

மேல்

களிது (1)

களிது ஆகிய சிந்தையனாய் களிக்கின்றேன் – நாலாயி:3971/2

மேல்

களிப்ப (8)

கனவில் கண்டேன் இன்று கண்டமையால் என் கண் இணைகள் களிப்ப களித்தேனே – நாலாயி:1568/4
இன வேல் நெடும் கண் களிப்ப
கொங்கு ஆர் சோலை குடந்தை கிடந்த மால் – நாலாயி:1949/2,3
கன்ற பறை கறங்க கண்டவர் தம் கண் களிப்ப
மன்றில் மரக்கால் கூத்து ஆடினான் காண் ஏடீ – நாலாயி:1997/1,2
என்னுடைய கண் களிப்ப நோக்கினேன் நோக்குதலும் – நாலாயி:2753/4
மன் இ உலகை மனம் களிப்ப வந்து இயங்கும் – நாலாயி:2757/4
மன்னு பறை கறங்க மங்கையர்-தம் கண் களிப்ப
கொல் நவிலும் கூத்தனாய் பேர்த்தும் குடம் ஆடி – நாலாயி:2787/9,10
எளிதாயினவாறு என்று என் கண்கள் களிப்ப
களிது ஆகிய சிந்தையனாய் களிக்கின்றேன் – நாலாயி:3971/1,2
கண்டு களிப்ப கண்ணுள் நின்று அகலானே – நாலாயி:3974/4

மேல்

களிப்பது (1)

களிப்பது என் கொண்டு நம்பீ கடல்_வண்ணா கதறுகின்றேன் – நாலாயி:896/3

மேல்

களிப்பும் (1)

களிப்பும் கவர்வும் அற்று பிறப்பு பிணி மூப்பு இறப்பு அற்று – நாலாயி:3040/1

மேல்

களிப்புற்றது (1)

காட்டிய வேதம் களிப்புற்றது தென் குருகை வள்ளல் – நாலாயி:2844/2

மேல்

களிப்போடு (1)

ஆராத மன களிப்போடு அழுத கண்ணீர் மழை சோர நினைந்து உருகி ஏத்தி நாளும் – நாலாயி:655/2

மேல்

களியா (1)

களியா வண்டு கள் உண்ண காமர் தென்றல் அலர் தூற்ற – நாலாயி:1511/3

மேல்

களியில் (1)

தெளிய தெளிந்து ஒழியும் செவ்வே களியில்
பொருந்தாதவனை பொரல் உற்று அரியாய் – நாலாயி:2132/2,3

மேல்

களிற்றன் (1)

உந்து மத களிற்றன் ஓடாத தோள் வலியன் – நாலாயி:491/1

மேல்

களிற்றால் (1)

முளிந்தீந்த வெம் கடத்து மூரி பெரும் களிற்றால்
விளிந்தீந்த மா மரம் போல் வீழ்ந்தாரை நினையாதே – நாலாயி:1475/1,2

மேல்

களிற்றின் (6)

படர்ந்தானை படு மதத்த களிற்றின் கொம்பு பறித்தானை பார் இடத்தை எயிறு கீற – நாலாயி:1093/2
தூம்பு உடை திண் கை வன் தாள் களிற்றின் துயர் தீர்த்து அரவம் வெருவ முன நாள் – நாலாயி:1132/1
கௌவை களிற்றின் மருப்பும் பொருப்பில் கமழ் சந்தும் உந்தி நிவா வலம் கொள் – நாலாயி:1164/3
கதம் மிகு சினத்த கட தட களிற்றின் கவுள் வழி களி வண்டு பருக – நாலாயி:1825/3
சின மா மத களிற்றின் திண் மருப்பை சாய்த்து – நாலாயி:2324/1
கவள மா களிற்றின் இடர் கெட தடத்து காய் சின பறவை ஊர்ந்தானே – நாலாயி:3796/4

மேல்

களிற்றினுக்கு (2)

கடு வாய் சின வெம் கண் களிற்றினுக்கு கவளம் எடுத்து கொடுப்பான் அவன் போல் – நாலாயி:267/1
அழுந்திய மா களிற்றினுக்கு அன்று ஆழி ஏந்தி அந்தரமே வர தோன்றி அருள்செய்தானை – நாலாயி:1140/2

மேல்

களிற்று (7)

மத்த களிற்று வசுதேவர் தம்முடை – நாலாயி:28/1
எதிர் திசை நிறைந்தனர் இவரொடும் புகுந்த இரும் களிற்று ஈட்டமும் பிடியொடு முரசும் – நாலாயி:917/3
புலன் கொள் நிதி குவையோடு புழை கை மா களிற்று இனமும் – நாலாயி:1103/1
கந்து ஆர் களிற்று கழல் மன்னர் கலங்க சங்கம் வாய் வைத்தான் – நாலாயி:1515/2
கவ்வை களிற்று மன்னர் மாள கலி மா தேர் – நாலாயி:1802/1
மன்னு கரும் களிற்று ஆருயிர் வவ்விய மைந்தனை மா கடல் சூழ் – நாலாயி:1921/2
மழ களிற்று இனம் சேர் மாலிருஞ்சோலை – நாலாயி:3118/3

மேல்

களிற்றுக்கு (3)

பரும் தாள் களிற்றுக்கு அருள்செய்த பரமன்-தன்னை பாரின் மேல் – நாலாயி:646/1
பரும் தாள் களிற்றுக்கு அருள்செய்த செம் கண் – நாலாயி:1973/2
பெரும் தாள் களிற்றுக்கு அருள்செய்த பெருமான் – நாலாயி:3738/3

மேல்

களிற்றை (6)

கோது_இல் இன் கனியை நந்தனார் களிற்றை குவலயத்தோர் தொழுது ஏத்தும் – நாலாயி:1069/2
பேய் தாயை முலை உண்ட பிள்ளை-தன்னை பிணை மருப்பின் கரும் களிற்றை பிணை மான் நோக்கின் – நாலாயி:1091/1
கைம் மான மழ களிற்றை கடல் கிடந்த கரு மணியை – நாலாயி:1398/1
வெம் சின களிற்றை விளங்காய் விழ கன்று வீசிய ஈசனை பேய்_மகள் – நாலாயி:1645/1
மன் இலங்கு பாரதத்தை மாள ஊர்ந்த வரை உருவின் மா களிற்றை தோழீ என்தன் – நாலாயி:2079/2
தோன்ற உண்டான் வென்றி சூழ் களிற்றை ஊன்றி – நாலாயி:2099/2

மேல்

களிறு (38)

இரும் கை மத களிறு ஈர்க்கின்றவனை – நாலாயி:29/1
தந்த களிறு போல் தானே விளையாடும் – நாலாயி:30/2
பதக முதலை வாய் பட்ட களிறு
கதறி கைகூப்பி என் கண்ணா கண்ணா என்ன – நாலாயி:126/1,2
கும்ப களிறு அட்ட கோவே கொடும் கஞ்சன் நெஞ்சினில் கூற்றே – நாலாயி:199/2
கண்ணனே கரி கோள் விடுத்தானே காரணா களிறு அட்ட பிரானே – நாலாயி:440/2
காய் சின மா களிறு அன்னான் என் கைப்பற்றி – நாலாயி:562/3
போர் களிறு பொரும் மாலிருஞ்சோலை அம் பூம் புறவில் – நாலாயி:588/1
வெம் கண் திண் களிறு அடர்த்தாய் வித்துவக்கோட்டு அம்மானே – நாலாயி:692/1
மை வாய களிறு ஒழிந்து தேர் ஒழிந்து மா ஒழிந்து வனமே மேவி – நாலாயி:731/2
வரை செய் மா களிறு இள வெதிர் வளர் முளை அளை மிகு தேன் தோய்த்து – நாலாயி:962/3
கரிய மா முகில் படலங்கள் கிடந்து அவை முழங்கிட களிறு என்று – நாலாயி:967/1
கடம் ஆரும் கரும் களிறு வல்லான் வெல் போர் கலிகன்றி ஒலிசெய்த இன்ப பாடல் – நாலாயி:1097/3
கஞ்சன் விட்ட வெம் சினத்த களிறு அடர்த்த காளை என்றும் – நாலாயி:1319/1
கவ்வை மா களிறு உந்தி வெண்ணி ஏற்ற கழல் மன்னர் மணி முடி மேல் காகம் ஏற – நாலாயி:1500/3
வெம் கண் மா களிறு உந்தி வெண்ணி ஏற்ற விறல் மன்னர் திறல் அழிய வெம் மா உய்த்த – நாலாயி:1501/3
கயம் கொள் புண் தலை களிறு உந்து வெம் திறல் கழல் மன்னர் பெரும் போரில் – நாலாயி:1691/1
கரும் தாள் களிறு ஒன்று ஒசித்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1703/4
தடம் கடல் முகந்து விசும்பிடை பிளிற தட வரை களிறு என்று முனிந்து – நாலாயி:1823/3
கம்ப மா களிறு அஞ்சி கலங்க ஓர் – நாலாயி:1856/1
மக்கள் பிறர் கண்ணுக்கு ஒக்கும் முதல்வா மத களிறு அன்னாய் – நாலாயி:1881/2
கொலை கெழு செம் முகத்த களிறு ஒன்று கொன்று கொடியோன் இலங்கை பொடியா – நாலாயி:1991/1
கல் உயர்ந்த நெடு மதிள் சூழ் கச்சி மேய களிறு என்றும் கடல் கிடந்த கனியே என்றும் – நாலாயி:2066/1
வாரி சுருக்கி மத களிறு ஐந்தினையும் – நாலாயி:2128/1
பிடி சேர் களிறு அளித்த பேராளா உன்தன் – நாலாயி:2178/1
கண்டு வணங்கும் களிறு – நாலாயி:2351/4
களிறு முகில் குத்த கை எடுத்து ஓடி – நாலாயி:2352/1
கயலோ நும கண்கள் என்று களிறு வினவி நிற்றீர் – நாலாயி:2492/1
அம்பு ஆர் களிறு வினவுவது ஐயர் புள் ஊரும் கள்வர் – நாலாயி:2499/2
கோல பகல் களிறு ஒன்று கல் புய்ய குழாம் விரிந்த – நாலாயி:2517/1
நீல கங்குல் களிறு எல்லாம் நிரைந்தன நேர் இழையீர் – நாலாயி:2517/2
பிடியை தொடரும் களிறு என்ன யான் உன் பிறங்கிய சீர் – நாலாயி:2853/1
தொழும் காதல் களிறு அளிப்பான் புள் ஊர்ந்து தோன்றினையே – நாலாயி:3129/2
பனை தாள் மத களிறு அட்டவன் பாதம் பணி-மினோ – நாலாயி:3234/4
கவள கடா களிறு அட்ட பிரான் திருநாமத்தால் – நாலாயி:3290/3
போய் முதல் சாய்த்து புள் வாய் பிளந்து களிறு அட்ட – நாலாயி:3370/2
சிகர மா களிறு அட்டதும் இவை போல்வனவும் பிறவும் – நாலாயி:3486/2
திணர் ஆர் மேகம் என களிறு சேரும் திருவேங்கடத்தானே – நாலாயி:3554/3
புகர் செம் முகத்த களிறு அட்ட பொன் ஆழிக்கை என் அம்மான் – நாலாயி:3775/2

மேல்

களிறும் (5)

கஞ்சனும் காளியனும் களிறும் மருதும் எருதும் – நாலாயி:350/1
கருள் உடைய பொழில் மருதும் கத களிறும் பிலம்பனையும் கடிய மாவும் – நாலாயி:414/1
காட்டை நாடி தேனுகனும் களிறும் புள்ளும் உடன் மடிய – நாலாயி:645/3
வெம் திறல் களிறும் வேலைவாய் அமுதும் விண்ணொடு விண்ணவர்க்கு அரசும் – நாலாயி:984/1
வெம் சின களிறும் வில்லொடு மல்லும் வெகுண்டு இறுத்து அடர்த்தவன்-தன்னை – நாலாயி:1274/1

மேல்

களிறே (6)

தறி ஆர்ந்த கரும் களிறே போல நின்று தடம் கண்கள் பனி மல்கும் தன்மையானை – நாலாயி:1143/2
கான் ஆர் கரி கொம்பு அது ஒசித்த களிறே
நானாவகை நல்லவர் மன்னிய நாங்கூர் – நாலாயி:1311/1,2
மைந்தா அம் தண் ஆலி மாலே சோலை மழ களிறே
நந்தா விளக்கின் சுடரே நறையூர் நின்ற நம்பீ என் – நாலாயி:1329/2,3
கல் ஆர் கடும் கானம் திரிந்த களிறே
நல்லாய் நர நாரணனே எங்கள் நம்பி – நாலாயி:1552/2,3
கற்று இனம்-தோறும் மறித்து கானம் திரிந்த களிறே
எற்றுக்கு என் அம்மம் உண்ணாதே எம் பெருமான் இருந்தாயே – நாலாயி:1886/3,4
அடுத்த பேரின்ப குல இளம் களிறே அடியனேன் பெரிய அம்மானே – நாலாயி:3673/2

மேல்

களை (3)

களை கழுநீர் மருங்கு அலரும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:727/3
செற்றவன்-தன்னை புரம் எரி செய்த சிவன் உறு துயர் களை தேவை – நாலாயி:1068/2
செய் அணைந்து களை களையாது ஏறும் காழி சீராமவிண்ணகரே சேர்-மின் நீரே – நாலாயி:1180/4

மேல்

களைகட்ட (3)

அறிந்து அரசு களைகட்ட அரும் தவத்தோன் இடை விலங்க – நாலாயி:318/3
படி ஆர் அரசு களைகட்ட பாழியானை அம்மானை – நாலாயி:1723/2
நின்று இலங்கு முடியினாய் இருபத்தோர் கால் அரசு களைகட்ட
வென்றி நீள் மழுவா வியன் ஞாலம் முன் படைத்தாய் – நாலாயி:3471/1,2

மேல்

களைகட்டு (1)

வணக்கு உடை தவ நெறி வழிநின்று புறநெறி களைகட்டு
உணக்கு-மின் பசை அற அவனுடை உணர்வுகொண்டு உணர்ந்தே – நாலாயி:2925/3,4

மேல்

களைகண் (16)

ஆர் உளர் களைகண் அம்மா அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:900/4
கற்பகம் புலவர் களைகண் என்று உலகில் கண்டவா தொண்டரை பாடும் – நாலாயி:954/2
காவளம்பாடி மேய கண்ணனே களைகண் நீயே – நாலாயி:1298/4
கண்ணனே காவளம் தண் பாடியாய் களைகண் நீயே – நாலாயி:1299/4
கருத்தனே காவளம் தண் பாடியாய் களைகண் நீயே – நாலாயி:1300/4
கனை கழல் காவளம் தண் பாடியாய் களைகண் நீயே – நாலாயி:1301/4
கடவுளே காவளம் தண் பாடியாய் களைகண் நீயே – நாலாயி:1302/4
கல் அரண் காவளம் தண் பாடியாய் களைகண் நீயே – நாலாயி:1303/4
காத்தனே காவளம் தண் பாடியாய் களைகண் நீயே – நாலாயி:1304/4
காவளம்பாடி மேய கண்ணனே களைகண் நீயே – நாலாயி:1305/4
கந்தம் ஆர் காவளம் தண் பாடியாய் களைகண் நீயே – நாலாயி:1306/4
இனி களைகண் இவர்க்கு இல்லை என்று உலகம் ஏழினையும் ஊழில் வாங்கி – நாலாயி:2005/2
என் நான் செய்கேன் யாரே களைகண் என்னை என் செய்கின்றாய் – நாலாயி:3420/1
களைவாய் துன்பம் களையாது ஒழிவாய் களைகண் மற்று இலேன் – நாலாயி:3425/1
கழல்கள் அன்றி மற்றோர் களைகண் இலம் காண்-மின்களே – நாலாயி:3482/4
பேர்த்து மற்று ஓர் களைகண் வினையாட்டியேன் நான் ஒன்று இலேன் – நாலாயி:3536/1

மேல்

களைகணா (1)

கண்ணறா உன்னை என்னோ களைகணா கருதுமாறே – நாலாயி:915/4

மேல்

களைஞர் (1)

வெள்ளத்தேற்கு என்-கொலோ விளை வயலுள் கரு நீலம் களைஞர் தாளால் – நாலாயி:1586/2

மேல்

களைந்த (4)

இண்ட குலத்தை எடுத்து களைந்த இருடீகேசன்-தனக்கு – நாலாயி:5/2
உடுத்து களைந்த நின் பீதக ஆடை உடுத்து கலத்தது உண்டு – நாலாயி:9/1
வென்று அசுரர் குலம் களைந்த வேந்தே என்றும் விரி பொழில் சூழ் திருநறையூர் நின்றாய் என்றும் – நாலாயி:2067/3
வெட்டி களைந்த இராமாநுசன் என்னும் மெய்த்தவனே – நாலாயி:2883/4

மேல்

களைந்தன (1)

தொடுத்த துழாய் மலர் சூடி களைந்தன சூடும் இ தொண்டர்களோம் – நாலாயி:9/2

மேல்

களைந்தான் (1)

கான் தொடுத்த நெறி போகி கண்டகரை களைந்தான் ஊர் – நாலாயி:405/3

மேல்

களைந்தானை (1)

கிள்ளி களைந்தானை கீர்த்திமை பாடி போய் – நாலாயி:486/2

மேல்

களைந்திடுகிற்கும் (1)

கங்கை கங்கை என்ற வாசகத்தாலே கடு வினை களைந்திடுகிற்கும்
கங்கையின் கரை மேல் கைதொழ நின்ற கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:391/3,4

மேல்

களைந்து (3)

குன்றாத வலி அரக்கர்_கோனை மாள கொடும் சிலைவாய் சரம் துரந்து குலம் களைந்து
வென்றானை குன்று எடுத்த தோளினானை விரி திரை நீர் விண்ணகரம் மருவி நாளும் – நாலாயி:2080/2,3
களைந்து நல் ஞானம் அளித்தனன் கையில் கனி என்னவே – நாலாயி:2893/4
சென்று ஆங்கு இன்ப துன்பங்கள் செற்று களைந்து பசை அற்றால் – நாலாயி:3753/3

மேல்

களையலாகும் (1)

கடு வினை களையலாகும் காமனை பயந்த காளை – நாலாயி:3909/1

மேல்

களையலாமே (1)

கடைத்தலை சீய்க்கப்பெற்றால் கடு வினை களையலாமே – நாலாயி:3908/4

மேல்

களையாது (2)

செய் அணைந்து களை களையாது ஏறும் காழி சீராமவிண்ணகரே சேர்-மின் நீரே – நாலாயி:1180/4
களைவாய் துன்பம் களையாது ஒழிவாய் களைகண் மற்று இலேன் – நாலாயி:3425/1

மேல்

களையாயே (5)

எம்பிரான் என்னை ஆள் உடை தேனே ஏழையேன் இடரை களையாயே – நாலாயி:441/4
அண்ணா அடியேன் இடரை களையாயே – நாலாயி:1038/4
அண்ணா அடியேன் இடரை களையாயே – நாலாயி:1308/4
எந்தாய் அடியேன் இடரை களையாயே – நாலாயி:1309/4
தரியேன் இனி உன் சரணம் தந்து என் சன்மம் களையாயே – நாலாயி:3424/4

மேல்

களைவன (1)

இடம் கொள் சமயத்தை எல்லாம் எடுத்து களைவன போலே – நாலாயி:3355/1

மேல்

களைவாய் (3)

என் அவலம் களைவாய் ஆடுக செங்கீரை ஏழ்_உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுகவே – நாலாயி:71/4
என் அவலம் களைவாய் ஆடுக செங்கீரை ஏழ்_உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுக என்று – நாலாயி:74/2
களைவாய் துன்பம் களையாது ஒழிவாய் களைகண் மற்று இலேன் – நாலாயி:3425/1

மேல்

களைவானே (1)

எண்ணுவார் இடரை களைவானே ஏத்தரும் பெரும் கீர்த்தியினானே – நாலாயி:440/3

மேல்

கற்கலாம் (1)

கண்ண நின்-தனக்கும் குறிப்பு ஆகில் கற்கலாம் கவியின் பொருள் தானே – நாலாயி:1647/4

மேல்

கற்கி (2)

வாமனன் கற்கி மதுசூதன் மாதவன் – நாலாயி:1684/1
கான் ஆர் ஏனமுமாய் கற்கி ஆம் இன்னம் கார்_வண்ணனே – நாலாயி:3350/4

மேல்

கற்கியாய் (1)

மூ உருவில் இராமனாய் கண்ணனாய் கற்கியாய் முடிப்பான் கோயில் – நாலாயி:420/2

மேல்

கற்கியும் (1)

தானாய் பின்னும் இராமனாய் தாமோதரனாய் கற்கியும்
ஆனான் தன்னை கண்ணபுரத்து அடியன் கலியன் ஒலிசெய்த – நாலாயி:1727/2,3

மேல்

கற்கியை (1)

கடும் பரி மேல் கற்கியை நான் கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1090/4

மேல்

கற்கிற்கில் (1)

முடிவு ஆர கற்கிற்கில் சன்மம் செய்யாமை முடியுமே – நாலாயி:3197/4

மேல்

கற்கின்ற (2)

நிற்கின்றேன் நின்று நினைக்கின்றேன் கற்கின்ற
நூல் வலையில் பட்டிருந்த நூலாட்டி கேள்வனார் – நாலாயி:2421/2,3
மலையோ திருவேங்கடம் என்று கற்கின்ற வாசகமே – நாலாயி:2537/4

மேல்

கற்கின்றது (1)

கற்கின்றது எல்லாம் கடை – நாலாயி:2435/4

மேல்

கற்கின்றவே (1)

கடல் ஞாலத்தீர்க்கு இவை என் சொல்லுகேன் கடல் ஞாலத்து என் மகள் கற்கின்றவே – நாலாயி:3396/4

மேல்

கற்கும் (9)

கற்கும் கல்விக்கு எல்லை இலனே என்னும் கற்கும் கல்வி ஆவேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3397/1
கற்கும் கல்விக்கு எல்லை இலனே என்னும் கற்கும் கல்வி ஆவேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3397/1
கற்கும் கல்வி செய்வேனும் யானே என்னும் கற்கும் கல்வி தீர்ப்பேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3397/2
கற்கும் கல்வி செய்வேனும் யானே என்னும் கற்கும் கல்வி தீர்ப்பேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3397/2
கற்கும் கல்வி சாரமும் யானே என்னும் கற்கும் கல்வி நாதன் வந்து ஏற-கொலோ – நாலாயி:3397/3
கற்கும் கல்வி சாரமும் யானே என்னும் கற்கும் கல்வி நாதன் வந்து ஏற-கொலோ – நாலாயி:3397/3
கற்கும் கல்வியீர்க்கு இவை என் சொல்லுகேன் கற்கும் கல்வி என் மகள் காண்கின்றவே – நாலாயி:3397/4
கற்கும் கல்வியீர்க்கு இவை என் சொல்லுகேன் கற்கும் கல்வி என் மகள் காண்கின்றவே – நாலாயி:3397/4
கற்கும் கல்வி எல்லாம் கரும் கடல்_வண்ணன் கண்ணபிரான் என்றே – நாலாயி:3498/3

மேல்

கற்பக (8)

கற்பக காவு கருதிய காதலிக்கு – நாலாயி:116/1
வான் நாட்டில்-நின்று மா மலர் கற்பக தொத்து இழி – நாலாயி:341/3
கற்பக மலரும் கலந்து இழி கங்கை கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:397/4
கற்பக காவு பற்பல அன்ன – நாலாயி:2582/8
கற்பக கா அன நல் பல தோளற்கு – நாலாயி:3511/1
காணுமாறு அருளாய் காகுத்தா கண்ணா தொண்டனேன் கற்பக கனியே – நாலாயி:3672/3
கற்பக சோலை திருக்கடித்தானமே – நாலாயி:3735/4
நீளும் படர் பூம் கற்பக காவும் நிறை பல் நாயிற்றின் – நாலாயி:3777/3

மேல்

கற்பகத்தின் (4)

வான் ஆர் செழும் சோலை கற்பகத்தின் வாசிகையும் – நாலாயி:50/2
பொன் இயல் கற்பகத்தின் காடு உடுத்த மாடு எல்லாம் – நாலாயி:2724/4
துன்னு நறு மலரால் தோள் கொட்டி கற்பகத்தின்
மன்னு மலர்வாய் மணி வண்டு பின்தொடர – நாலாயி:2728/1,2
மாட்டு உயர் கற்பகத்தின் வல்லியோ கொழுந்தோ அறியேன் – நாலாயி:3628/2

மேல்

கற்பகத்தை (7)

மேல் இரும் கற்பகத்தை வேதாந்த விழு பொருளின் – நாலாயி:359/3
கார் ஆனை இடர் கடிந்த கற்பகத்தை கண்டது நான் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1088/4
கஞ்சனை கொன்று அன்று உலகம் உண்டு உமிழ்ந்த கற்பகத்தை
வெம் சினத்த கொடும் தொழிலோன் விசை உருவை அசைவித்த – நாலாயி:1403/2,3
மட்டு ஏறு கற்பகத்தை மாதர்க்காய் வண் துவரை – நாலாயி:1524/3
கரு ஆர் கற்பகத்தை கண்டுகொண்டு களித்தேனே – நாலாயி:1604/4
கன்னி மதிள் சூழ் கணமங்கை கற்பகத்தை
மின்னை இரு சுடரை வெள்ளறையுள் கல் அறை மேல் – நாலாயி:2773/3,4
செம் கண் கரு முகிலை செய்ய வாய் செழும் கற்பகத்தை
எங்கு சென்றாகிலும் கண்டு இதுவோ தக்கவாறு என்-மினே – நாலாயி:3532/3,4

மேல்

கற்பகம் (8)

கற்பகம் புலவர் களைகண் என்று உலகில் கண்டவா தொண்டரை பாடும் – நாலாயி:954/2
தேன் அமர் சோலை கற்பகம் பயந்த தெய்வ நல் நறு மலர் கொணர்ந்து – நாலாயி:978/3
கா வளம் கடிது இறுத்து கற்பகம் கொண்டு போந்தாய் – நாலாயி:1305/2
பூ வளரும் கற்பகம் சேர் பொன் உலகில் மன்னவராய் புகழ் தக்கோரே – நாலாயி:1657/4
ஏனத்து உருவாய் இடந்த பிரான் இரும் கற்பகம் சேர் – நாலாயி:2576/2
கற்பகம் கற்றவர் காமுறு சீலன் கருது அரிய – நாலாயி:2843/2
பொன் கற்பகம் எம் இராமாநுச முனி போந்த பின்னே – நாலாயி:2889/4
கற்பகம் என் அமுதம் கார் முகில் போலும் வேங்கட நல் – நாலாயி:3085/3

மேல்

கற்பகமே (1)

மேல்

கற்பமும் (1)

கலைகளும் வேதமும் நீதி நூலும் கற்பமும் சொல் பொருள் தானும் மற்றை – நாலாயி:1122/1

மேல்

கற்பரேல் (1)

தணிவிலர் கற்பரேல் கல்வி வாயுமே – நாலாயி:3008/4

மேல்

கற்பரோ (2)

கற்பார் இராமபிரானை அல்லால் மற்றும் கற்பரோ
புல் பா முதலா புல் எறும்பு ஆதி ஒன்று இன்றியே – நாலாயி:3605/1,2
செல்ல உணர்ந்தவர் செல்வன் தன் சீர் அன்றி கற்பரோ
எல்லை இலாத பெரும் தவத்தால் பல செய் மிறை – நாலாயி:3612/1,2

மேல்

கற்பவர் (1)

அஃகாமல் கற்பவர் ஆழ் துயர் போய் உய்யற்பாலரே – நாலாயி:3241/4

மேல்

கற்பவை (1)

காரணன் நீ கற்றவை நீ கற்பவை நீ நல் கிரிசை – நாலாயி:2477/3

மேல்

கற்பன் (1)

கற்பன் வைகலே – நாலாயி:2979/4

மேல்

கற்பனவும் (2)

மந்திரங்கள் கற்பனவும் மால் அடியே கைதொழுவான் – நாலாயி:2139/3
காலை எழுந்து உலகம் கற்பனவும் கற்று உணர்ந்த – நாலாயி:2147/1

மேல்

கற்பார் (1)

கற்பார் இராமபிரானை அல்லால் மற்றும் கற்பரோ – நாலாயி:3605/1

மேல்

கற்பார்க்கே (1)

வென்றி தரும் பத்தும் மேவி கற்பார்க்கே – நாலாயி:3604/4

மேல்

கற்பார்கள் (1)

நல்வினை என்று கற்பார்கள் நலனிடை வைகுந்தம் நண்ணி – நாலாயி:3274/3

மேல்

கற்பித்த (1)

கற்று இனம் மேய்த்து வர கண்டு உகந்து அவள் கற்பித்த மாற்றம் எல்லாம் – நாலாயி:253/2

மேல்

கற்பிப்பார் (1)

ஆரானும் கற்பிப்பார் நாயகரே நான் அவனை – நாலாயி:2706/1

மேல்

கற்பிப்போம் (1)

அன்னவரை கற்பிப்போம் யாமே அது நிற்க – நாலாயி:2720/3

மேல்

கற்பியாவைத்த (1)

கல்-மின்கள் என்று உம்மை யான் கற்பியாவைத்த மாற்றம் சொல்லி – நாலாயி:3533/3

மேல்

கற்பினை (1)

கற்பினை கழுநீர் மலரும் வயல் கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1643/4

மேல்

கற்பு (5)

கற்பு ஆர் புரிசைசெய் குன்றம் கவின் ஆர் கூடம் மாளிகைகள் – நாலாயி:1351/3
கற்பு உடைய மட கன்னி காவல் பூண்ட கடி பொழில் சூழ் நெடு மறுகில் கமல வேலி – நாலாயி:2058/3
கற்பு என்று சூடும் கரும் குழல் மேல் மல் பொன்ற – நாலாயி:2350/2
கற்பு உடையாட்டி இழந்தது கட்டே – நாலாயி:3515/4
பேரும் தார்களுமே பிதற்ற கற்பு வான் இடறி – நாலாயி:3518/2

மேல்

கற்பே (1)

கண் புனை கோதை இழந்தது கற்பே – நாலாயி:3510/4

மேல்

கற்போர் (1)

கற்போர் புரிசை கனக மாளிகை – நாலாயி:2672/41

மேல்

கற்ற (12)

கண்ணபிரான் கற்ற கல்வி-தன்னை காக்ககில்லோம் உன் மகனை காவாய் – நாலாயி:202/2
கண்டு எதிரே சென்று எடுத்துக்கொள்ள கண்ணபிரான் கற்ற கல்வி தானே – நாலாயி:205/4
கற்ற பெற்றியால் வணங்கு பாத நாத வேத நின் – நாலாயி:838/3
மூ_உலகு உண்டு உமிழ்ந்த முதல்வ நின் நாமம் கற்ற
ஆவலிப்பு உடைமை கண்டாய் அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:872/3,4
கலை அற கற்ற மாந்தர் காண்பரோ கேட்பரோ தாம் – நாலாயி:878/2
கற்ற நூல் மறையாளர் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1655/4
கற்ற மறையோர் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1725/4
கற்ற நூல் கலிகன்றி உரைசெய்த – நாலாயி:1857/2
கற்ற மொழி ஆகி கலந்து – நாலாயி:2462/4
சேண் குன்றம் சென்று பொருள் படைப்பான் கற்ற திண்ணனவே – நாலாயி:2485/4
சொல் கற்ற சோம்பரும் சூனியவாதரும் நான்மறையும் – நாலாயி:2889/2
மா யோனிகளாய் நடை கற்ற வானோர் பலரும் முனிவரும் – நாலாயி:2945/1

மேல்

கற்றதன் (1)

கரங்கள் கூப்பி தொழும் அ ஊர் திருநாமம் கற்றதன் பின்னையே – நாலாயி:3503/4

மேல்

கற்றவர் (3)

கன்னியரும் மகிழ கண்டவர் கண் குளிர கற்றவர் தெற்றிவர பெற்ற எனக்கு அருளி – நாலாயி:71/2
சின வில் செம் கண் அரக்கர் உயிர் மாள செற்ற வில்லி என்று கற்றவர் தம்தம் – நாலாயி:1568/1
கற்பகம் கற்றவர் காமுறு சீலன் கருது அரிய – நாலாயி:2843/2

மேல்

கற்றவர்கள் (1)

கற்றவர்கள் தாம் வாழும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:724/3

மேல்

கற்றவன் (2)

கற்றவன் கஞ்சனை வஞ்சனையில் – நாலாயி:539/2
கற்றவன் காமரு சீர் கலியன் கண் அகத்தும் மனத்தும் அகலா – நாலாயி:1797/3

மேல்

கற்றவை (1)

காரணன் நீ கற்றவை நீ கற்பவை நீ நல் கிரிசை – நாலாயி:2477/3

மேல்

கற்றன (1)

கற்றன பேசி வசவு உணாதே காலிகள் உய்ய மழை தடுத்து – நாலாயி:624/3

மேல்

கற்றனமே (1)

கருக்காய் கடிப்பவர் போல் திருநாம சொல் கற்றனமே – நாலாயி:2541/4

மேல்

கற்றனையோ (1)

கல் அணை மேல் கண் துயில கற்றனையோ காகுத்தா கரிய கோவே – நாலாயி:732/4

மேல்

கற்றா (1)

கற்றா மறித்து காளியன் தன் சென்னி நடுங்க நடம்பயின்ற – நாலாயி:1357/1

மேல்

கற்றாய் (1)

மல் அணைந்த வரை தோளா வல்வினையேன் மனம் உருக்கும் வகையே கற்றாய்
மெல் அணை மேல் முன் துயின்றாய் இன்று இனிப்போய் வியன் கான மரத்தின் நீழல் – நாலாயி:732/2,3

மேல்

கற்றாயரோடு (1)

கற்றாயரோடு நீ கன்றுகள் மேய்த்து கலந்து உடன் வந்தாய் போலும் – நாலாயி:248/4

மேல்

கற்றாயனே (1)

கற்றாயனே கொட்டாய் சப்பாணி கார்_வண்ணனே கொட்டாய் சப்பாணி – நாலாயி:1891/4

மேல்

கற்றார் (7)

கற்றார் பரவும் மங்கையர்_கோன் கார் ஆர் புயல் கை கலிகன்றி – நாலாயி:1357/3
கற்றார் பற்று அறுக்கும் பிறவி பெரும் கடலே – நாலாயி:1735/1
கற்றார் சேர் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1742/4
கற்றார் ஓ முற்று உலகு ஆள்வர் இவை கேட்கல் – நாலாயி:1981/3
கற்றார் பரவும் இராமாநுசனை கருதும் உள்ளம் – நாலாயி:2876/3
கண்டும் தெளிந்தும் கற்றார் கண்ணற்கு ஆள் அன்றி ஆவரோ – நாலாயி:3611/1
கற்றார் மறைவாணர்கள் சூழ் திருப்பேராற்கு – நாலாயி:3977/3

மேல்

கற்றார்க்கு (1)

கற்றார்க்கு ஓர் பற்றாகும் கண்ணன் கழல் இணையே – நாலாயி:3934/4

மேல்

கற்றிலேன் (1)

மேல்

கற்றிலோம் (1)

கற்றிலோம் கடலை அடைத்து அரக்கர் குலங்களை முற்றவும் – நாலாயி:519/3

மேல்

கற்று (28)

கற்று இனம் மேய்த்து கனிக்கு ஒரு கன்றினை – நாலாயி:166/1
கரும்பு ஆர் நீள் வயல் காய் கதிர் செந்நெலை கற்று ஆநிரை மண்டி தின்ன – நாலாயி:228/1
தாய்மார் மோர் விற்க போவர் தமப்பன்மார் கற்று ஆநிரை பின்பு போவர் – நாலாயி:231/1
கற்று தூளி உடை வேடர் கானிடை கன்றின் பின் – நாலாயி:235/3
சூடி வருகின்ற தாமோதரா கற்று தூளி காண் உன் உடம்பு – நாலாயி:246/2
கற்று இனம் மேய்த்து வர கண்டு உகந்து அவள் கற்பித்த மாற்றம் எல்லாம் – நாலாயி:253/2
கற்று இவை பாட வல்லார் கடல்_வண்ணன் கழல் இணை காண்பார்களே – நாலாயி:253/4
கற்று கறவை கணங்கள் பல கறந்து – நாலாயி:484/1
கனைத்து இளம் கற்று எருமை கன்றுக்கு இரங்கி – நாலாயி:485/1
கற்று இனம் மேய்க்கிலும் மேய்க்க பெற்றான் காடு வாழ் சாதியும் ஆக பெற்றான் – நாலாயி:624/1
கற்று இனம் மேய்த்த எந்தை கழல் இணை பணி-மின் நீரே – நாலாயி:880/4
காதலே மிகுத்த கலியன் வாய் ஒலிசெய் மாலை தான் கற்று வல்லார்கள் – நாலாயி:1007/3
தான் இவை கற்று வல்லார் மேல் சாரா தீவினை தானே – நாலாயி:1177/4
ஒன்றினொடும் ஒன்றும் இவை கற்று வல்லார் உலகத்து உத்தமர்கட்கு உத்தமராய் உம்பரும் ஆவர்களே – நாலாயி:1247/4
ஊனம்_இல் பாடல் ஒன்பதோடு ஒன்றும் ஒழிவு இன்றி கற்று வல்லார்கள் – நாலாயி:1277/3
சீர் ஆர் இன் சொல் மாலை கற்று திரிவார் உலகத்தில் – நாலாயி:1337/3
கால வேல் பரகாலன் கலிகன்றி ஒலி மாலை கற்று வல்லார் – நாலாயி:1397/3
கற்று நான் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1740/4
கறை உலாம் வேல் வல்ல கலியன் வாய் ஒலி இவை கற்று வல்லார் – நாலாயி:1817/3
கற்று இனம்-தோறும் மறித்து கானம் திரிந்த களிறே – நாலாயி:1886/3
கா வளரும் பொழில் மங்கை கலிகன்றி ஒலி மாலை கற்று வல்லார் – நாலாயி:2011/3
காலை எழுந்து உலகம் கற்பனவும் கற்று உணர்ந்த – நாலாயி:2147/1
முற்ற காத்து ஊடு போய் உண்டு உதைத்து கற்று
குணிலை விளம் கனிக்கு கொண்டு எறிந்தான் வெற்றி – நாலாயி:2341/2,3
கற்று பிணை மலர் கண்ணின் குலம் வென்று ஒரோ கருமம் – நாலாயி:2542/1
துதி கற்று உலகில் துவள்கின்றிலேன் இனி தூய் நெறி சேர் – நாலாயி:2811/2
அறிய கற்று வல்லார் வைட்டவர் ஆழ் கடல் ஞாலத்துள்ளே – நாலாயி:3395/4
இழிபட்டு ஓடும் உடலினில் பிறந்து தன் சீர் யான் கற்று
மொழிபட்டு ஓடும் கவி அமுதம் நுகர்ச்சி உறுமோ முழுதுமே – நாலாயி:3774/3,4
குற்றம் இல் சீர் கற்று வைகல் வாழ்தல் கண்டீர் குணமே – நாலாயி:3787/4

மேல்

கற்றேன் (2)

சொல் மாலை கற்றேன் தொழுது – நாலாயி:2138/4
சொல்லிய சூழல் திருமால் அவன் கவி ஆது கற்றேன்
பல்லியின் சொல்லும் சொல்லா கொள்வதோ உண்டு பண்டுபண்டே – நாலாயி:2525/3,4

மேல்

கற்றை (5)

கற்றை குழலன் கடியன் விரைந்து உன்னை – நாலாயி:178/3
துள்ளு நீர் மொண்டு கொண்டு சாமரை கற்றை சந்தனம் உந்தி வந்து அசை – நாலாயி:1840/3
நெறியார் குழல் கற்றை முன் நின்று பின் தாழ்ந்து – நாலாயி:2234/1
கற்றை சடையான் கரி கண்டாய் எற்றைக்கும் – நாலாயி:2407/2
கற்றை துழாய் முடி கோல கண்ணபிரானை தொழுவார் – நாலாயி:2996/2

மேல்

கற்றைக்கும் (1)

காசும் கறை உடை கூறைக்கும் அங்கு ஓர் கற்றைக்கும்
ஆசையினால் அங்கு அவத்த பேரிடும் ஆதர்காள் – நாலாயி:381/1,2

மேல்

கற்றையை (1)

உயர்வினையே தரும் ஒண் சுடர் கற்றையை
அயர்வு இல் அமரர்கள் ஆதி கொழுந்தை என் – நாலாயி:2968/2,3

மேல்

கறங்க (4)

உடன் கூடி கிண்கிணி ஆரவாரிப்ப உடை மணி பறை கறங்க
தடம் தாள் இணை கொண்டு சார்ங்கபாணி தளர் நடை நடவானோ – நாலாயி:86/3,4
கன்ற பறை கறங்க கண்டவர் தம் கண் களிப்ப – நாலாயி:1997/1
பாரோர்கள் எல்லாம் மகிழ பறை கறங்க
சீர் ஆர் குடம் இரண்டு ஏந்தி செழும் தெருவே – நாலாயி:2677/6,7
மன்னு பறை கறங்க மங்கையர்-தம் கண் களிப்ப – நாலாயி:2787/9

மேல்

கறங்கிய (1)

கறங்கிய சக்கர கையவனுக்கு என் – நாலாயி:3508/3

மேல்

கறங்கு (1)

கறங்கு சக்கர கை கனி வாய் பெருமானை கண்டு – நாலாயி:3453/3

மேல்

கறந்த (3)

கறந்த நல் பாலும் தயிரும் கடைந்து உறி மேல் வைத்த வெண்ணெய் – நாலாயி:158/1
கறந்த பால் நெய்யே நெய்யின் இன் சுவையே கடலினுள் அமுதமே அமுதில் – நாலாயி:3677/3
கறந்த பாலுள் நெய்யே போல் இவற்றுள் எங்கும் கண்டுகொள் – நாலாயி:3724/3

மேல்

கறந்து (2)

பாலை கறந்து அடுப்பு ஏற வைத்து பல் வளையாள் என் மகள் இருப்ப – நாலாயி:206/1
கற்று கறவை கணங்கள் பல கறந்து
செற்றார் திறல் அழிய சென்று செரு செய்யும் – நாலாயி:484/1,2

மேல்

கறவா (1)

கறவா மட நாகு-தன் கன்று உள்ளினால் போல் – நாலாயி:1548/1

மேல்

கறவு (1)

கஞ்சன் கடியன் கறவு எட்டு நாளில் என் கைவலத்து ஆதும் இல்லை – நாலாயி:1917/3

மேல்

கறவை (2)

கற்று கறவை கணங்கள் பல கறந்து – நாலாயி:484/1
கறவை முன் காத்து கஞ்சனை காய்ந்த காளமேக திரு உருவன் – நாலாயி:1341/1

மேல்

கறவைகள் (1)

கறவைகள் பின் சென்று கானம் சேர்ந்து உண்போம் – நாலாயி:501/1

மேல்

கறவையின் (1)

கறவையின் கணங்கள் கால் பரப்பிட்டு கவிழ்ந்து இறங்கி செவி ஆட்டகில்லாவே – நாலாயி:282/4

மேல்

கறி (2)

கார் கொள் வேங்கைகள் கன வரை தழுவிய கறி வளர் கொடி துன்னி – நாலாயி:964/1
வேம்பும் கறி ஆகும் என்று – நாலாயி:2475/4

மேல்

கறியும் (2)

காட்டிய சோறும் கறியும் தயிரும் கலந்து உடன் உண்டாய் போலும் – நாலாயி:251/2
கண்ணாலம் செய்ய கறியும் கலத்து அரிசியும் ஆக்கி வைத்தேன் – நாலாயி:252/3

மேல்

கறுக்கொண்டு (1)

கஞ்சன் கறுக்கொண்டு நின் மேல் கரு நிற செம் மயிர் பேயை – நாலாயி:197/1

மேல்

கறுத்த (2)

சலம் கலந்த செம் சடை கறுத்த கண்டன் வெண் தலை – நாலாயி:864/1
கறுத்த மனம் ஒன்றும் வேண்டா கண்ணன் அல்லால் தெய்வம் இல்லை – நாலாயி:3358/3

மேல்

கறுத்திட்டு (1)

கறுத்திட்டு எதிர்நின்ற கஞ்சனை கொன்றான் – நாலாயி:174/1

மேல்

கறுத்து (3)

ஊழி முதல்வன் உருவம் போல் மெய் கறுத்து
பாழியம் தோள் உடை பற்பநாபன் கையில் – நாலாயி:477/3,4
கறுத்து எதிர்ந்த கால நேமி காலனோடு கூட அன்று – நாலாயி:857/1
கறுத்து கஞ்சனை அஞ்ச முனிந்தாய் கார்_வண்ணா கடல் போல் ஒளி_வண்ணா – நாலாயி:1614/1

மேல்

கறை (13)

காசும் கறை உடை கூறைக்கும் அங்கு ஓர் கற்றைக்கும் – நாலாயி:381/1
கறை உடை வாள் மற மன்னர் கெட கடல் போல முழங்கும் குரல் கடுவாய் – நாலாயி:1136/3
கறை வளர் வேல் கரன் முதலா கவந்தன் வாலி கணை ஒன்றினால் மடிய இலங்கை-தன்னுள் – நாலாயி:1142/1
கறை தங்கு வேல் தடம் கண் திருவை மார்பில் கலந்தவன் தாள் அணைகிற்பீர் கழுநீர் கூடி – நாலாயி:1186/2
கறை ஆர் நெடு வேல் அரக்கர் மடிய கடல் சூழ் இலங்கை கடந்தான் இடம் தான் – நாலாயி:1221/2
கறை ஆர் நெடு வேல் மற மன்னர் வீய விசயன் தேர் கடவி – நாலாயி:1355/1
கறை வளரும் வேல் வல்ல கலியன் ஒலி மாலை இவை ஐந்தும் ஐந்தும் – நாலாயி:1447/3
கறை ஆர் நெடு வேல் மங்கையர்_கோன் கலிகன்றி சொல் – நாலாயி:1487/3
கறை நெடு வேல் வலவன் கலிகன்றி சொல் ஐயிரண்டும் – நாலாயி:1607/3
கறை உலாம் வேல் வல்ல கலியன் வாய் ஒலி இவை கற்று வல்லார் – நாலாயி:1817/3
இருந்தான் என் உள்ளத்து இறைவன் கறை சேர் – நாலாயி:1973/1
நெஞ்சில் கறை கொண்ட கஞ்சனை காய்ந்த நிமலன் நங்கள் – நாலாயி:2818/1
கறை அணி மூக்கு உடை புள்ளை கடாவி அசுரரை காய்ந்த அம்மான் – நாலாயி:3221/3

மேல்

கறைகொண்ட (1)

மறைகொண்ட மந்திரத்தால் வாழ்த்தி கறைகொண்ட
கண்டத்தான் சென்னி மேல் ஏற கழுவினான் – நாலாயி:2390/2,3

மேல்

கறையினார் (1)

கறையினார் துவர் உடுக்கை கடை ஆவின் கழி கோல் கை – நாலாயி:3311/3

மேல்

கன் (1)

கன் ஆர் மதிள் சூழ் குடந்தை கிடந்தாய் அடியேன் அரு வாழ்நாள் – நாலாயி:3420/3

மேல்

கன்மங்கள் (1)

உறுகின்ற கன்மங்கள் மேலன ஓர்ப்பிலராய் இவளை – நாலாயி:2558/1

மேல்

கன்மம் (2)

குழகி எங்கள் குழமணன்-கொண்டு கோயின்மை செய்து கன்மம் ஒன்று இல்லை – நாலாயி:3467/1
கன்மம் அன்று எங்கள் கையில் பாவை பறிப்பது கடல் ஞாலம் உண்டிட்ட – நாலாயி:3468/1

மேல்

கன்மமே (1)

கழகம் ஏறேல் நம்பீ உனக்கும் இளைதே கன்மமே – நாலாயி:3467/4

மேல்

கன்ற (1)

கன்ற பறை கறங்க கண்டவர் தம் கண் களிப்ப – நாலாயி:1997/1

மேல்

கன்றாய் (1)

பட்டி மேய்ந்து ஓர் கார் ஏறு பலதேவற்கு ஓர் கீழ் கன்றாய்
இட்டீறு இட்டு விளையாடி இங்கே போத கண்டீரே – நாலாயி:637/1,2

மேல்

கன்றால் (1)

கன்றால் விளங்காய் எறிந்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1706/4

மேல்

கன்றி (7)

கன்றி மாரி பொழிந்திட கடிது ஆநிரைக்கு இடர் நீக்குவான் – நாலாயி:1020/3
கன்னி மா மதிள் மங்கையர் கலி கன்றி இன் தமிழால் உரைத்த இ – நாலாயி:1057/3
கன்றி நெடு வேல் வலவன் மங்கையர்-தம்_கோமான் கலிகன்றி ஒலி மாலை ஐந்தினொடு மூன்றும் – நாலாயி:1247/3
நஞ்சு உலாவிய வேல் வலவன் கலி கன்றி சொல் ஐயிரண்டும் – நாலாயி:1377/3
கன்றி நெடு வேல் வலவன் ஆலி நாடன் கலிகன்றி ஒலிசெய்த இன்ப பாடல் – நாலாயி:1627/3
கன்றி நெய் நீர் நின்ற வேல் கை கலியன் ஒலி மாலை – நாலாயி:1877/3
கன்றி சொல் வல்லார்க்கு அல்லல் இல்லையே – நாலாயி:1961/4

மேல்

கன்றின் (13)

கஞ்சனை காய்ந்த கழல் அடி நோவ கன்றின் பின் – நாலாயி:234/3
கற்று தூளி உடை வேடர் கானிடை கன்றின் பின் – நாலாயி:235/3
கல் மணி நின்று அதிர் கான் அதரிடை கன்றின் பின் – நாலாயி:236/3
கண்ணுக்கு இனியானை கான் அதரிடை கன்றின் பின் – நாலாயி:237/3
எவ்வும் சிலை உடை வேடர் கானிடை கன்றின் பின் – நாலாயி:238/3
கடிறு பல திரி கான் அதரிடை கன்றின் பின் – நாலாயி:239/3
கள்ளி உணங்கு வெம் கான் அதரிடை கன்றின் பின் – நாலாயி:240/3
பொன் அடி நோவ புலரியே கானில் கன்றின் பின் – நாலாயி:241/3
கடிய வெம் கானிடை காலடி நோவ கன்றின் பின் – நாலாயி:242/3
கன்றின் பின் போக்கினேன் என்று அசோதை கழறிய – நாலாயி:243/2
கடிய வெம் கானிடை கன்றின் பின் போன சிறுக்குட்ட செங்கமல – நாலாயி:247/3
கன்றின் உருவாகி மேய்புலத்தே வந்த கள்ள அசுரன்-தன்னை – நாலாயி:250/2
கண்ணா நீ நாளை-தொட்டு கன்றின் பின் போகேல் கோலம் செய்து இங்கு இரு – நாலாயி:252/4

மேல்

கன்றினால் (2)

கன்றினால் விளவு எறிந்ததும் காலால் காளியன் தலை மிதித்ததும் முதலா – நாலாயி:716/2
விளவின் காய் கன்றினால் வீழ்த்தவனே என்தன் – நாலாயி:2281/3

மேல்

கன்றினை (3)

கன்றினை வால் ஓலை கட்டி கனிகள் உதிர எறிந்து – நாலாயி:159/1
கற்று இனம் மேய்த்து கனிக்கு ஒரு கன்றினை
பற்றி எறிந்த பரமன் திருமுடி – நாலாயி:166/1,2
வட்ட தடம் கண் மட மான் கன்றினை வலைவாய் பற்றிக்கொண்டு குறமகளிர் – நாலாயி:264/3

மேல்

கன்று (28)

மழ கன்று இனங்கள் மறித்து திரிவான் – நாலாயி:42/3
வெண் புழுதி மேல் பெய்துகொண்டு அளைந்தது ஓர் வேழத்தின் கரும் கன்று போல் – நாலாயி:94/1
ஏர் விடைசெற்று இளம் கன்று எறிந்திட்ட இருடீகேசா என்தன் கண்ணே – நாலாயி:148/4
சிறு கன்று மேய்ப்பாற்கு ஓர் கோல் கொண்டுவா தேவபிரானுக்கு ஓர் கோல் கொண்டுவா – நாலாயி:174/4
புருவம் கரும் குழல் நெற்றி பொலிந்த முகில் கன்று போலே – நாலாயி:185/3
விரும்பா கன்று ஒன்று கொண்டு விளங்கனி வீழ எறிந்த பிரானே – நாலாயி:228/2
உன்னை இளம் கன்று மேய்க்க சிறுகாலே ஊட்டி ஒருப்படுத்தேன் – நாலாயி:245/3
கன்று கால் மாறுமா போலே கன்னி இருந்தாளை கொண்டு – நாலாயி:298/2
கன்று குணிலா எறிந்தாய் கழல் போற்றி – நாலாயி:497/4
காவலன் கன்று மேய்த்து விளையாடும் – நாலாயி:541/3
காளை ஆகி கன்று மேய்த்து குன்று எடுத்து அன்று நின்றான் – நாலாயி:971/3
விடம் பருகு வித்தகனை கன்று மேய்த்து விளையாட வல்லானை வரை மீ கானில் – நாலாயி:1090/2
இழை ஆடு கொங்கை தலை நஞ்சம் உண்டிட்டு இளம் கன்று கொண்டு விளங்காய் எறிந்து – நாலாயி:1222/1
விளங்கனியை இளம் கன்று கொண்டு உதிர எறிந்து வேல் நெடும் கண் ஆய்ச்சியர்கள் வைத்த தயிர் வெண்ணெய் – நாலாயி:1234/1
கறவா மட நாகு-தன் கன்று உள்ளினால் போல் – நாலாயி:1548/1
கொம்பு உருவ விளங்கனி மேல் இளம் கன்று கொண்டு எறிந்த கூத்தர் போலாம் – நாலாயி:1579/2
வெம் சின களிற்றை விளங்காய் விழ கன்று வீசிய ஈசனை பேய்_மகள் – நாலாயி:1645/1
விடம் கலந்து அமர்ந்த அரவணை துயின்று விளங்கனிக்கு இளம் கன்று விசிறி – நாலாயி:1823/1
கன்று கொண்டு விளங்கனி எறிந்து ஆநிரைக்கு அழிவு என்று மா மழை – நாலாயி:1844/1
கன்று மேய்த்து இனிது உகந்த காளாய் என்றும் கடி பொழில் சூழ் கணபுரத்து என் கனியே என்றும் – நாலாயி:2067/1
கன்று எறிந்த தோளான் கனை கழலே காண்பதற்கு – நாலாயி:2168/3
வழக்கு என்று நீ மதிக்க வேண்டா குழ கன்று
தீ விளவின் காய்க்கு எறிந்த தீமை திருமாலே – நாலாயி:2200/2,3
விளம் கனிக்கு கன்று எறிந்து வேற்று உருவாய் ஞாலம் – நாலாயி:2204/3
விளங்கனிக்கு கன்று எறிந்தான் வெற்பு – நாலாயி:2349/4
குழ கன்று கொண்டு எறிந்தான் குன்று – நாலாயி:2352/4
கன்று உயர தாம் எறிந்து காய் உதிர்த்தார் தாள் பணிந்தோம் – நாலாயி:2638/3
இன ஆன் கன்று மேய்த்தேனும் யானே என்னும் இன ஆநிரை காத்தேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3401/2
கனிந்த விளவுக்கு கன்று எறிந்த கண்ணபிரானுக்கு என் பெண்மை தோற்றேன் – நாலாயி:3587/2

மேல்

கன்று-அதனால் (1)

கன்று-அதனால் விளவு எறிந்து கனி உதிர்த்த காளை காமரு சீர் முகில்_வண்ணன் காலிகள் முன் காப்பான் – நாலாயி:1245/1

மேல்

கன்று-அது (1)

கானக வல் விளவின் காய் உதிர கருதி கன்று-அது கொண்டு எறியும் கரு நிற என் கன்றே – நாலாயி:67/2

மேல்

கன்றுக்கு (1)

கனைத்து இளம் கற்று எருமை கன்றுக்கு இரங்கி – நாலாயி:485/1

மேல்

கன்றுகள் (6)

கன்றுகள் ஓட செவியில் கட்டெறும்பு பிடித்து இட்டால் – நாலாயி:153/1
கன்றுகள் மேய்ப்பது ஓர் கோல் கொண்டுவா கடல் நிற வண்ணர்க்கு ஓர் கோல் கொண்டுவா – நாலாயி:175/4
கன்றுகள் இல்லம் புகுந்து கதறுகின்ற பசு எல்லாம் – நாலாயி:193/1
காடுகள் ஊடுபோய் கன்றுகள் மேய்த்து மறியோடி கார் கோடல்பூ – நாலாயி:246/1
கற்றாயரோடு நீ கன்றுகள் மேய்த்து கலந்து உடன் வந்தாய் போலும் – நாலாயி:248/4
கன்றுகள் மேய்த்து தன் தோழரோடு கலந்து உடன் வருவானை தெருவில் கண்டு – நாலாயி:257/2

மேல்

கன்றே (7)

கானக வல் விளவின் காய் உதிர கருதி கன்று-அது கொண்டு எறியும் கரு நிற என் கன்றே
தேனுகனும் முரனும் திண் திறல் வெம் நரகன் என்பவர் தாம் மடிய செரு அதிர செல்லும் – நாலாயி:67/2,3
பட்டி கன்றே கொட்டாய் சப்பாணி பற்பநாபா கொட்டாய் சப்பாணி – நாலாயி:79/4
போர்த்த முத்தின் குப்பாய புகர் மால் யானை கன்றே போல் – நாலாயி:640/3
பீதக ஆடை உடை தாழ பெரும் கார் மேக கன்றே போல் – நாலாயி:641/3
உழை கன்றே போல நோக்கம் உடையவர் வலையுள் பட்டு – நாலாயி:907/2
தாய் நினைந்த கன்றே ஒக்க என்னையும் தன்னையே நினைக்க செய்து தான் எனக்கு – நாலாயி:1569/1
தாய் நாடு கன்றே போல் தண் துழாயான் அடிக்கே – நாலாயி:2111/3

மேல்

கன்றை (1)

கோமள வான் கன்றை புல்கி கோவிந்தன் மேய்த்தன என்னும் – நாலாயி:3268/1

மேல்

கன்னல் (6)

கன்னல் குடம் திறந்தால் ஒத்து ஊறி கணகண சிரித்து உவந்து – நாலாயி:89/1
கன்னல் இலட்டுவத்தோடு சீடை கார் எள்ளின் உண்டை கலத்தில் இட்டு – நாலாயி:210/1
கோது அவம் இல் என் கன்னல் கட்டி எம்மான் என் கோவிந்தனே – நாலாயி:3077/4
விழுமிய அமரர் முனிவர் விழுங்கும் கன்னல் கனியினை – நாலாயி:3182/3
கன்னல் பால் அமுது ஆகி வந்து என் நெஞ்சம் கழியானே – நாலாயி:3393/4
கன்னல் அம் கட்டி தன்னை கனியை இன் அமுதம்-தன்னை – நாலாயி:3433/3

மேல்

கன்னலும் (3)

தேனும் பாலும் நெய்யும் கன்னலும் அமுதும் ஒத்தே – நாலாயி:3031/4
தேனும் பாலும் கன்னலும் அமுதும் ஆகி தித்திப்ப – நாலாயி:3262/3
தேனும் பாலும் கன்னலும் அமுதும் ஆகி தித்தித்து என் – நாலாயி:3751/3

மேல்

கன்னலே (3)

கன்னலே அமுதே கார் முகிலே என் கண்ணா – நாலாயி:3037/3
கன்னலே அமுதே கார் முகில்_வண்ணனே கடல் ஞாலம் காக்கின்ற – நாலாயி:3562/3
தேனே பாலே கன்னலே அமுதே திருமாலிருஞ்சோலை – நாலாயி:3958/3

மேல்

கன்னலை (2)

கன்னலை கரும்பினிடை தேறலை கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1639/4
தேனை நன் பாலை கன்னலை அமுதை திருந்து உலகு உண்ட அம்மானை – நாலாயி:3714/1

மேல்

கன்னி (19)

சுரும்பு ஆர் மென் குழல் கன்னி ஒருத்திக்கு சூழ் வலை வைத்து திரியும் – நாலாயி:228/3
தொத்தார் பூம் குழல் கன்னி ஒருத்தியை சோலை தடம் கொண்டு புக்கு – நாலாயி:232/1
கன்னி நன் மா மதில் சூழ்தரு பூம் பொழில் காவிரி தென் அரங்கம் – நாலாயி:245/1
கன்று கால் மாறுமா போலே கன்னி இருந்தாளை கொண்டு – நாலாயி:298/2
கன்னி மகளிர்-தம்மை கவர்ந்த கடல்_வண்ணன் மலை – நாலாயி:351/2
கன்னி நன் மா மதில் புடை சூழ் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:719/3
கன்னி நன் மா மதில் புடை சூழ் கணபுரத்து என் காகுத்தன் – நாலாயி:729/1
கன்னி மா மதிள் மங்கையர் கலி கன்றி இன் தமிழால் உரைத்த இ – நாலாயி:1057/3
கன்னி நல் மாட மங்கையர்_தலைவன் காமரு சீர் கலிகன்றி – நாலாயி:1077/3
கன்னி நல் மா மதிள் மங்கை_வேந்தன் காமரு சீர் கலிகன்றி குன்றா – நாலாயி:1127/3
உலகு உடை மன்னவன் தென்னவனை கன்னி மா மதிள் சூழ் கருவூர் வெருவ – நாலாயி:1134/3
கன்னி மதிள் சூழ் வயல் மங்கை கலியன் ஒலிசெய் தமிழ் மாலை – நாலாயி:1517/2
கன்னி மன்னு திண் தோள் கலிகன்றி ஆலி நாடன் மங்கை குல வேந்தன் – நாலாயி:1617/2
கன்னி மா மதிள் புடை சூழ் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1650/4
கன்னி நல் மா மதிள் மங்கை_வேந்தன் காமரு சீர் கலிகன்றி குன்றா – நாலாயி:1767/2
கன்னி நல் மா மதிள் மங்கையர் காவலன் காமரு சீர் கலிகன்றி – நாலாயி:1921/3
கற்பு உடைய மட கன்னி காவல் பூண்ட கடி பொழில் சூழ் நெடு மறுகில் கமல வேலி – நாலாயி:2058/3
கன்னி தன்-பால் வைக்க மற்றவனோடு எத்தனை ஓர் – நாலாயி:2749/3
கன்னி மதிள் சூழ் கணமங்கை கற்பகத்தை – நாலாயி:2773/3

மேல்

கன்னி-தன் (1)

கன்னி-தன் இன் உயிராம் காதலனை காணாது – நாலாயி:2742/3

மேல்

கன்னி-தன்னை (1)

கண்ணாலம் கோடித்து கன்னி-தன்னை கைப்பிடிப்பான் – நாலாயி:615/1

மேல்

கன்னிக்கு (1)

ஏவு இளம் கன்னிக்கு ஆகி இமையவர்_கோனை செற்று – நாலாயி:1305/1

மேல்

கன்னிமார் (1)

கண்ணன் காலி பின்னே எழுந்தருள கண்டு இள ஆய் கன்னிமார் காமுற்ற – நாலாயி:263/2

மேல்

கன்னிமார்களை (1)

நீ ஆய்ப்பாடி இளம் கன்னிமார்களை நேர்படவே கொண்டு போதி – நாலாயி:231/2

மேல்

கன்னியர் (2)

சுருட்டு ஆர் மென் குழல் கன்னியர் வந்து உன்னை சுற்றும் தொழ நின்ற சோதி – நாலாயி:229/2
கன்னியர் கண் மிளிர கட்டுண்டு மாலைவாய் – நாலாயி:2761/2

மேல்

கன்னியரால் (1)

கன்னியரால் இட்ட கவரி பொதி அவிழ்ந்து ஆங்கு – நாலாயி:2723/1

மேல்

கன்னியரும் (1)

கன்னியரும் மகிழ கண்டவர் கண் குளிர கற்றவர் தெற்றிவர பெற்ற எனக்கு அருளி – நாலாயி:71/2

மேல்

கன்னியரை (1)

கன்னியரை இல்லாத காட்சியாள் தன்னுடைய – நாலாயி:2747/4

மேல்

கன்னியரோடு (1)

கன்னியரோடு எங்கள் நம்பி கரிய பிரான் விளையாட்டை – நாலாயி:533/1

மேல்

கன்னியரோமை (1)

நெஞ்சு துக்கம் செய்ய போந்தாய் நின்ற இ கன்னியரோமை
அஞ்ச உரப்பாள் அசோதை ஆணாட விட்டிட்டு இருக்கும் – நாலாயி:532/2,3

மேல்

கன்னியும் (1)

தானும் ஓர் கன்னியும் கீழை அகத்து தயிர் கடைகின்றான் போலும் – நாலாயி:1908/4

மேல்

கன்னியை (1)

மின் போல் நுண் இடையாள் ஒரு கன்னியை வேற்று உருவம் செய்து வைத்த – நாலாயி:224/3

மேல்

கன (16)

கண்கள் இருந்தவா காணீரே கன வளையீர் வந்து காணீரே – நாலாயி:38/4
உடையார் கன மணியோடு ஒண் மாதுளம் பூ – நாலாயி:45/1
கார் கொள் வேங்கைகள் கன வரை தழுவிய கறி வளர் கொடி துன்னி – நாலாயி:964/1
கரி சேர் பூம் பொழில் சூழ் கன மா மலை வேங்கடவா – நாலாயி:1034/3
கார் ஆயன் என்னுடைய கன வளையும் கவர்வானோ – நாலாயி:1203/4
கண் துயில் நீ கொண்டாய்க்கு என் கன வளையும் கடவேனோ – நாலாயி:1204/4
கலை ஆளா அகல் அல்குல் கன வளையும் கை ஆளா என் செய்கேன் நான் – நாலாயி:1389/1
கழி ஆரும் கன சங்கம் கலந்து எங்கும் நிறைந்து ஏறி – நாலாயி:1529/1
ஏர் ஆர் கன மகர குண்டலத்தன் எண் தோளன் என்கின்றாளால் – நாலாயி:1653/2
கரை எடுத்த சுரி சங்கும் கன பவளத்து எழு கொடியும் – நாலாயி:1668/1
கரி வெருவ மருப்பு ஒசித்தாற்கு இழந்தேன் என் கன வளையே – நாலாயி:1669/4
திணம் மருவு கன மதிள் சூழ் திருக்கண்ணபுரத்து உறையும் – நாலாயி:1671/2
கை வளையும் மேகலையும் காணேன் கண்டேன் கன மகர குழை இரண்டும் நான்கு தோளும் – நாலாயி:2073/3
புலம்பும் கன குரல் போழ் வாய அன்றிலும் பூம் கழி பாய்ந்து – நாலாயி:2564/1
அலம்பும் கன குரல் சூழ் திரை ஆழியும் ஆங்கு அவை நின் – நாலாயி:2564/2
கன கொள் திண் மதிள் புடை சூழ் திருமூழிக்களத்து உறையும் – நாலாயி:3854/3

மேல்

கனக்கொள் (1)

கனக்கொள் திண் மாட திருச்செங்குன்றூரில் திருச்சிற்றாறு அதனுள் கண்டேனே – நாலாயி:3709/4

மேல்

கனக (4)

கச்சொடு பொன் சுரிகை காம்பு கனக வளை – நாலாயி:51/1
கண்ணுக்கு நன்றும் அழகும் உடைய கனக கடிப்பும் இவையாம் – நாலாயி:140/4
கற்போர் புரிசை கனக மாளிகை – நாலாயி:2672/41
கண்ணி எனது உயிர் காதல் கனக சோதி முடி முதலா – நாலாயி:3257/1

மேல்

கனகம் (3)

கஞ்சன் உயிர் அது உண்டு இ உலகு உண்ட காளை கருதும் இடம் காவிரி சந்து அகில் கனகம் உந்தி – நாலாயி:1246/2
உண்ட பிரான் உறையும் இடம் ஒளி மணி சந்து அகில் கனகம்
தெண் திரைகள் வர திரட்டும் திகழ் மண்ணி தென் கரை மேல் – நாலாயி:1252/2,3
மலை திகழ் சந்து அகில் கனகம் மணியும் கொண்டு வந்து உந்தி வயல்கள்-தொறும் மடைகள் பாய – நாலாயி:1620/3

மேல்

கனம் (4)

கைத்தலங்கள் வந்து காணீரே கனம் குழையீர் வந்து காணீரே – நாலாயி:34/4
கனம் குழையாள் பொருட்டா கணை பாரித்து அரக்கர்-தங்கள் – நாலாயி:355/1
கனம் கொழி தெள் அருவி வந்து சூழ்ந்து அகல் ஞாலம் எல்லாம் – நாலாயி:355/3
கனம் செய் மா மதிள் கணபுரத்தவனொடும் கனவினில் அவன் தந்த – நாலாயி:1696/1

மேல்

கனமே (1)

கனமே சொல்லினேன் இது சோரேல் கண்டாய் – நாலாயி:3807/2

மேல்

கனல் (7)

கைந்நாகத்து இடர் கடிந்த கனல் ஆழி படை உடையான் கருதும் கோயில் – நாலாயி:422/1
காண்டவத்தை கனல் எரிவாய் பெய்வித்தானை கண்டது நான் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1089/4
வெம் கண் வாள் எயிற்று ஓர் வெள்ளி மா விலங்கல் விண் உற கனல் விழித்து எழுந்தது – நாலாயி:1412/3
கரு மா முகில் உருவா கனல் உருவா புனல் உருவா – நாலாயி:1636/1
கைய கனல் ஆழி கார் கடல் வாய் வெண் சங்கம் – நாலாயி:2317/1
வளர் ஒளிய கனல் ஆழி வலம்புரியன் மணி நீல – நாலாயி:3314/3
கரண பல் படை பற்று அற ஓடும் கனல் ஆழி – நாலாயி:3694/3

மேல்

கனலும் (2)

கண்டேன் கனலும் சுடர் ஆழி கண்டேன் – நாலாயி:2248/2
கார்த்திகையானும் கரிமுகத்தானும் கனலும் முக்கண் – நாலாயி:2812/1

மேல்

கனவகத்து (1)

வஞ்சி மருங்குல் இடை நோவ மணந்து நின்ற கனவகத்து என் – நாலாயி:1595/1

மேல்

கனவிடத்தில் (1)

கள் ஊரும் பைம் துழாய் மாலையானை கனவிடத்தில் யான் காண்பன் கண்ட-போது – நாலாயி:2074/3

மேல்

கனவில் (5)

கனவில் கண்டேன் இன்று கண்டமையால் என் கண் இணைகள் களிப்ப களித்தேனே – நாலாயி:1568/4
பாழிமையான கனவில் நம்மை பகர்வித்தார் – நாலாயி:1967/2
பூ கெழு வண்ணனாரை போதர கனவில் கண்டு – நாலாயி:2035/2
கண்டேன் திருமேனி யான் கனவில் ஆங்கு அவன் கை – நாலாயி:2248/1
பகல் கண்டேன் நாரணனை கண்டேன் கனவில்
மிக கண்டேன் மீண்டு அவனை மெய்யே மிக கண்டேன் – நாலாயி:2262/1,2

மேல்

கனவிலும் (1)

ஊமனார் கண்ட கனவிலும் பழுதாய் ஒழிந்தன கழிந்த அ நாள்கள் – நாலாயி:950/2

மேல்

கனவினில் (1)

கனம் செய் மா மதிள் கணபுரத்தவனொடும் கனவினில் அவன் தந்த – நாலாயி:1696/1

மேல்

கனவு (1)

சுக வெள்ளம் விசும்பு இறந்து அறிவை மூழ்க சூழ்ந்து அது கனவு என நீங்கி ஆங்கே – நாலாயி:3914/2

மேல்

கனன்று (1)

மா சின மாலி மாலிமான் என்று அங்கு அவர் பட கனன்று முன் நின்ற – நாலாயி:3797/2

மேல்

கனனும் (1)

கேட்டிரே நம்பிமீர்காள் கெருடவா கனனும் நிற்க – நாலாயி:881/3

மேல்

கனா (10)

தோரணம் நாட்ட கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:556/4
காளை புகுத கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:557/4
அந்தரி சூட்ட கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:558/4
காப்பு நாண் கட்ட கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:559/4
அதிர புகுத கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:560/4
கைத்தலம் பற்ற கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:561/4
தீ வலம் செய்ய கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:562/4
அம்மி மிதிக்க கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:563/4
பொரி முகந்து அட்ட கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:564/4
மஞ்சனமாட்ட கனா கண்டேன் தோழீ நான் – நாலாயி:565/4

மேல்

கனாவினை (1)

ஆயனுக்காக தான் கண்ட கனாவினை
வேயர் புகழ் வில்லிபுத்தூர் கோன் கோதை சொல் – நாலாயி:566/1,2

மேல்

கனி (53)

நீல நிறத்து அழகார் ஐம்படையின் நடுவே நின் கனி வாய் அமுதம் இற்று முறிந்து விழ – நாலாயி:72/3
தேனுகன் ஆவி செகுத்து பனம் கனி
தான் எறிந்திட்ட தடம் பெரும் தோளினால் – நாலாயி:216/1,2
கொவ்வை கனி வாய் கொடுத்து கூழைமை செய்யாமே – நாலாயி:238/2
இந்திரகோபங்கள் எம்பெருமான் கனி வாய் ஒப்பான் – நாலாயி:346/3
தேம் கனி மாம் பொழில் செம் தளிர் கோதும் சிறு குயிலே திருமாலை – நாலாயி:552/3
கோவை மணாட்டி நீ உன் கொழும் கனி கொண்டு எம்மை – நாலாயி:599/1
கனி இருந்து அனைய செ வாய் கண்ணனை கண்ட கண்கள் – நாலாயி:889/3
வளம் கனி பொழில் சூழ் மாலிருஞ்சோலை மாயனே என்று வாய் வெருவும் – நாலாயி:1114/2
இளம் கனி இவளுக்கு என் நினைந்து இருந்தாய் இடவெந்தை எந்தை பிரானே – நாலாயி:1114/4
காயோடு நீடு கனி உண்டு வீசு கடும் கால் நுகர்ந்து நெடும் காலம் ஐந்து – நாலாயி:1159/1
தொண்டை அம் செம் கனி வாய் நுகர்ந்தானை உகந்து அவன் பின் – நாலாயி:1209/2
கன்று-அதனால் விளவு எறிந்து கனி உதிர்த்த காளை காமரு சீர் முகில்_வண்ணன் காலிகள் முன் காப்பான் – நாலாயி:1245/1
குந்தி வாழையின் கொழும் கனி நுகர்ந்து தன் குருளையை தழுவி போய் – நாலாயி:1266/3
தீம் கனி நுகரும் நாங்கூர் திருமணிக்கூடத்தானே – நாலாயி:1291/4
சுரி குழல் கனி வாய் திருவினை பிரித்த கொடுமையின் கடு விசை அரக்கன் – நாலாயி:1414/1
கனி சேர்ந்து இலங்கு நல் வாயவர் காதன்மை விட்டிட – நாலாயி:1486/1
முருக்கு இலங்கு கனி துவர் வாய் பின்னை கேள்வன் மன் எல்லாம் முன் அவிய சென்று வென்றி – நாலாயி:1505/1
கொவ்வை கனி வாய் கிள்ளை பேசும் குறுங்குடியே – நாலாயி:1802/4
சொல்லில் திருவே அனையார் கனி வாய் எயிறு ஒப்பான் – நாலாயி:1804/3
தூங்கு தண் பலவின் கனி தொகு வாழையின் கனியொடு மாங்கனி – நாலாயி:1845/3
கனி களவ திருவுருவத்து ஒருவனையே கழல் தொழுமா கல்லீர்களே – நாலாயி:2005/4
முனியாது மூரி தாள் கோ-மின் கனி சாய – நாலாயி:2168/2
ஒருக்கா வினையொடும் எம்மொடும் நொந்து கனி இன்மையின் – நாலாயி:2541/3
மலர் கண்ணொடு கனி வாய் உடையதும் – நாலாயி:2582/6
களைந்து நல் ஞானம் அளித்தனன் கையில் கனி என்னவே – நாலாயி:2893/4
கையில் கனி என்ன கண்ணனை காட்டி தரிலும் உன்தன் – நாலாயி:2894/1
செந்தாமரை தடம் கண் செம் கனி வாய் எம் பெருமான் – நாலாயி:3017/3
செந்தாமரை தடம் கண் செம் கனி வாய் செங்கமலம் – நாலாயி:3053/3
என்னுள் கலந்தவன் செம் கனி வாய் செங்கமலம் – நாலாயி:3055/1
திரிவிக்கிரமன் செந்தாமரை கண் எம்மான் என் செம் கனி வாய் – நாலாயி:3081/1
கண்ணன் செம் கனி வாய் கருமாணிக்கம் – நாலாயி:3145/2
நெய் சுவை தேறல் என்கோ கனி என்கோ பால் என்கேனோ – நாலாயி:3158/4
செவிகளால் ஆர நின் கீர்த்தி கனி என்னும் – நாலாயி:3203/1
கோல நீள் கொடி மூக்கும் தாமரை கண்ணும் கனி வாயும் – நாலாயி:3390/3
செய்ய உலகத்தீர்க்கு இவை என் சொல்லுகேன் செய்ய கனி வாய் இள மான் திறத்தே – நாலாயி:3399/4
கை கொள் சக்கரத்து என் கனி வாய் பெருமானை கண்டு – நாலாயி:3451/3
கறங்கு சக்கர கை கனி வாய் பெருமானை கண்டு – நாலாயி:3453/3
செம் கனி வாய் செய்ய தாமரை_கண்ணற்கு – நாலாயி:3507/2
செந்தாமரை கண் செம் கனி வாய் நால் தோள் அமுதே எனது உயிரே – நாலாயி:3558/2
வான பிரான் மணி_வண்ணன் கண்ணன் செம் கனி வாயின் திறத்ததுவே – நாலாயி:3584/4
செம் கனி வாயின் திறத்ததாயும் செம் சுடர் நீள் முடி தாழ்ந்ததாயும் – நாலாயி:3585/1
தூ நீர் முகில் போல் தோன்றும் நின் சுடர் கொள் வடிவும் கனி வாயும் – நாலாயி:3718/1
மல் இலை மடல் வாழை ஈன் கனி சூழ்ந்து மணம் கமழ்ந்து – நாலாயி:3765/2
பளிங்கு நீர் முகிலின் பவளம் போல் கனி வாய் சிவப்ப நீ காண வாராயே – நாலாயி:3795/4
பவளம் போல் கனி வாய் சிவப்ப நீ காண வந்து நின் பல் நிலா முத்தம் – நாலாயி:3796/1
பேர் இதழ் தாமரை கண் கனி வாயது ஓர் – நாலாயி:3844/2
செக்கமலத்து அலர் போலும் கண் கை கால் செம் கனி வாய் – நாலாயி:3849/3
தோளும் நான்கு உடை சுரி குழல் கமல கண் கனி வாய் – நாலாயி:3891/3
அழுத்த நின் செம் கனி வாயின் கள்வ பணிமொழி நினை-தொறும் ஆவி வேமால் – நாலாயி:3916/4
திவத்திலும் பசுநிரை மேய்ப்பு உவத்தி செம் கனி வாய் எங்கள் ஆயர் தேவே – நாலாயி:3922/4
செம் கனி வாய் எங்கள் ஆயர் தேவு அ திருவடி திருவடி மேல் பொருநல் – நாலாயி:3923/1
கனி வாய் தாமரை கண் கருமாணிக்கமே என் கள்வா – நாலாயி:3990/2
புன காயா நிறத்த புண்டரீக கண் செம் கனி வாய் – நாலாயி:3995/3

மேல்

கனி-கொல் (1)

வாலியது ஓர் கனி-கொல் வினையாட்டியேன் வல்வினை-கொல் – நாலாயி:3629/1

மேல்

கனிக்கு (3)

கற்று இனம் மேய்த்து கனிக்கு ஒரு கன்றினை – நாலாயி:166/1
விளம் கனிக்கு கன்று எறிந்து வேற்று உருவாய் ஞாலம் – நாலாயி:2204/3
குணிலை விளம் கனிக்கு கொண்டு எறிந்தான் வெற்றி – நாலாயி:2341/3

மேல்

கனிகள் (4)

உண்ண கனிகள் தருவன் கடிப்பு ஒன்றும் நோவாமே காதுக்கு இடுவன் – நாலாயி:149/3
உண்ண கனிகள் தருவன் ஒலி கடல் ஓத நீர் போலே – நாலாயி:157/3
கன்றினை வால் ஓலை கட்டி கனிகள் உதிர எறிந்து – நாலாயி:159/1
ஊற்றிடை நின்ற வாழையின் கனிகள் ஊழ்த்து வீழ்ந்தன உண்டு மண்டி – நாலாயி:1343/3

மேல்

கனிந்த (3)

ஞானம் கனிந்த நலம் கொண்டு நாள்-தொறும் நைபவர்க்கு – நாலாயி:2856/1
கனிந்த விளவுக்கு கன்று எறிந்த கண்ணபிரானுக்கு என் பெண்மை தோற்றேன் – நாலாயி:3587/2
கனிந்த பொழில் திருப்பேரெயிற்கே காலம்பெற என்னை காட்டு-மினே – நாலாயி:3587/4

மேல்

கனிந்திருக்கும் (1)

உளம் கனிந்திருக்கும் அடியவர் தங்கள் உள்ளத்துள் ஊறிய தேனை – நாலாயி:1276/2

மேல்

கனிந்து (3)

என்பு இல் எள்கி நெஞ்சு உருகி உள் கனிந்து எழுந்தது ஓர் – நாலாயி:827/3
உளம் கனிந்து இருக்கும் உன்னையே பிதற்றும் உனக்கு அன்றி எனக்கு அன்பு ஒன்று இலளால் – நாலாயி:1114/1
கண்கள் சிவந்து பெரியவாய் வாயும் சிவந்து கனிந்து உள்ளே – நாலாயி:3748/1

மேல்

கனியார் (1)

கனியார் மனம் கண்ணமங்கை நின்றானை கலை பரவும் – நாலாயி:2807/2

மேல்

கனியினும் (1)

பெரு வழி நாவல் கனியினும் எளியள் இவள் என பேசுகின்றாயே – நாலாயி:1936/4

மேல்

கனியினை (1)

விழுமிய அமரர் முனிவர் விழுங்கும் கன்னல் கனியினை
தொழு-மின் தூய மனத்தராய் இறையும் நில்லா துயரங்களே – நாலாயி:3182/3,4

மேல்

கனியும் (4)

செம்பொன் கமுகு இனம் தான் கனியும் செழும் சோலை சூழ் – நாலாயி:1481/3
தொல் நெறியை வேண்டுவார் வீழ் கனியும் ஊழ் இலையும் – நாலாயி:2717/2
கடி கொண்ட மா மலர் தாள் கலந்து உள்ளம் கனியும் நல்லோர் – நாலாயி:2827/3
வாய் இரும் கனியும் கண்களும் விபரீதம் இ நாள் – நாலாயி:3464/2

மேல்

கனியே (5)

கனியே உன்னை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1553/4
கல் உயர்ந்த நெடு மதிள் சூழ் கச்சி மேய களிறு என்றும் கடல் கிடந்த கனியே என்றும் – நாலாயி:2066/1
கன்று மேய்த்து இனிது உகந்த காளாய் என்றும் கடி பொழில் சூழ் கணபுரத்து என் கனியே என்றும் – நாலாயி:2067/1
அக்கார கனியே உன்னை யானே – நாலாயி:3106/4
காணுமாறு அருளாய் காகுத்தா கண்ணா தொண்டனேன் கற்பக கனியே
பேணுவார் அமுதே பெரிய தண் புனல் சூழ் பெரு நிலம் எடுத்த பேராளா – நாலாயி:3672/3,4

மேல்

கனியை (7)

கோது_இல் இன் கனியை நந்தனார் களிற்றை குவலயத்தோர் தொழுது ஏத்தும் – நாலாயி:1069/2
கனியை காதல்செய்து என் உள்ளம் கொண்ட கள்வனை இன்று கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1575/4
கரும்பினை கனியை சென்று நாடி கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1638/4
அக்கார கனியை அடைந்து உய்ந்துபோனேனே – நாலாயி:1731/4
கனியை கரும்பின் இன் சாற்றை கட்டியை தேனை அமுதை – நாலாயி:3170/3
கட்டியை தேனை அமுதை நன் பாலை கனியை கரும்பு-தன்னை – நாலாயி:3222/2
கன்னல் அம் கட்டி தன்னை கனியை இன் அமுதம்-தன்னை – நாலாயி:3433/3

மேல்

கனியொடு (1)

தூங்கு தண் பலவின் கனி தொகு வாழையின் கனியொடு மாங்கனி – நாலாயி:1845/3

மேல்

கனிவாய் (4)

துவரி கனிவாய் நில மங்கை துயர் தீர்ந்து உய்ய பாரதத்துள் – நாலாயி:1726/1
காண்பது எஞ்ஞான்று-கொலோ வினையேன் கனிவாய் மடவீர் – நாலாயி:3434/1
கை அமர் சக்கரத்து என் கனிவாய் பெருமானை கண்டு – நாலாயி:3529/3
கொடியா அடு புள் உடையானே கோல கனிவாய் பெருமானே – நாலாயி:3556/2

மேல்

கனிவார் (1)

கனிவார் வீட்டு இன்பமே என் கடல் படா அமுதே – நாலாயி:3035/2

மேல்

கனை (15)

கதிரவன் குண திசை சிகரம் வந்து அணைந்தான் கனை இருள் அகன்றது காலை அம் பொழுதாய் – நாலாயி:917/1
கலந்தது குண திசை கனை கடல் அரவம் களி வண்டு மிழற்றிய கலம்பகம் புனைந்த – நாலாயி:921/2
கடி மலர் கமலங்கள் மலர்ந்தன இவையோ கதிரவன் கனை கடல் முளைத்தனன் இவனோ – நாலாயி:926/1
கரை செய் மா கடல் கிடந்தவன் கனை கழல் அமரர்கள் தொழுது ஏத்த – நாலாயி:962/1
கனை கழல் காவளம் தண் பாடியாய் களைகண் நீயே – நாலாயி:1301/4
கனை ஆர் இடி குரலின் கார் மணியின் நா ஆடல் – நாலாயி:1784/1
கனை கழல் காணும்-கொலோ கயல் கண்ணி எம் காரிகையே – நாலாயி:1829/4
கனை ஆர் கடலும் கருவிளையும் காயாவும் – நாலாயி:2018/1
கன்று எறிந்த தோளான் கனை கழலே காண்பதற்கு – நாலாயி:2168/3
கல்லும் கனை கடலும் வைகுந்த வான் நாடும் – நாலாயி:2652/1
பொன் ஆர் கனை கழல் கால் ஏழ்_உலகும் போய் கடந்து அங்கு – நாலாயி:2771/1
யாம் உற்றது உற்றாயோ வாழி கனை கடலே – நாலாயி:3011/4
மாற்றாண்மை நிற்றியோ வாழி கனை இருளே – நாலாயி:3015/4
கடவிய பெருமான் கனை கழல் காண்பது என்று-கொல் கண்களே – நாலாயி:3185/4
காட்டி தன் கனை கழல்கள் கடு நரகம் புகல் ஒழித்த – நாலாயி:3956/1

மேல்

கனைத்த (1)

கனைத்த தீயும் கல்லும் அல்லா வில் உடை வேடரும் ஆய் – நாலாயி:1014/3

மேல்

கனைத்து (2)

கனைத்து இளம் கற்று எருமை கன்றுக்கு இரங்கி – நாலாயி:485/1
அனைத்து உலகும் உள் ஒடுக்கி ஆல் மேல் கனைத்து உலவு – நாலாயி:2374/2

மேல்

கீழே உள்ள சொல்லின் மேல் சொடுக்கவும்

கங்கணம் (1)

கங்கு (1)

கங்குல் (13)

கங்குல்வாய் (2)

கங்குலும் (2)

கங்குலுள் (1)

கங்குலை (1)

கங்கை (15)

கங்கை-தன்னில் (1)

கங்கை-தன்னை (1)

கங்கையாய் (1)

கங்கையான் (1)

கங்கையில் (2)

கங்கையிலும் (2)

கங்கையின் (15)

கச்சங்கம் (1)

கச்சி (19)

கச்சியுள்ளும் (1)

கச்சியூராய் (1)

கச்சு (4)

கச்சும் (1)

கச்சொடு (2)

கசிகையும் (1)

கசிந்த (2)

கசிந்து (1)

கஞ்சன் (18)

கஞ்சன்-தன் (1)

கஞ்சன்-தன்னால் (1)

கஞ்சனது (1)

கஞ்சனுக்கு (1)

கஞ்சனும் (4)

கஞ்சனை (29)

கஞ்சனொடு (1)

கஞ்சி (1)

கஞ்சியும் (1)

கஞ்சை (3)

கட்கண்ணால் (1)

கட்கிலீ (1)

கட்கு (2)

கட்கே (1)

கட்ட (5)

கட்டமே (1)

கட்டழித்த (2)

கட்டி (28)

கட்டிக்கொண்டு (1)

கட்டிய (1)

கட்டியும் (1)

கட்டியே (1)

கட்டியை (3)

கட்டில் (2)

கட்டிலின் (1)

கட்டிற்றிலையே (1)

கட்டீரே (1)

கட்டு (10)

கட்டுண்ட (1)

கட்டுண்டான் (2)

கட்டுண்டிருந்தான் (1)

கட்டுண்டு (2)

கட்டுப்படுத்திரேல் (1)

கட்டுரை (1)

கட்டுரைக்கில் (1)

கட்டுரைகள் (1)

கட்டுரைத்தாள் (1)

கட்டுரையா (1)

கட்டுரையே (3)

கட்டுவிச்சி (3)

கட்டெறும்பு (1)

கட்டே (1)

கட்டேறி (1)

கட (3)

கட_வண்ணா (1)

கடக்க (1)

கடக்கும் (2)

கடங்கள் (1)

கடத்த (1)

கடத்தல் (2)

கடத்து (1)

கடத்தும் (3)

கடந்த (15)

கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்