கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்
ஊக்கம் 1
ஊசலாடி 1
ஊசலும் 1
ஊட்ட 2
ஊட்டம் 1
ஊட்டாள் 1
ஊட்டி 7
ஊட்டிய 1
ஊட்டினான் 2
ஊட்டினீர் 1
ஊட்டு 1
ஊட்டும் 1
ஊட்டுவான் 1
ஊடல் 3
ஊடறுத்து 3
ஊடாடு 1
ஊடி 2
ஊடிய 2
ஊடு 26
ஊடுபோய் 1
ஊடும் 1
ஊடுருவ 3
ஊடுற 1
ஊடே 2
ஊண் 12
ஊணாக 1
ஊணுடை 1
ஊணே 1
ஊணொடு 1
ஊத்தை 2
ஊத்தையில் 1
ஊத்தையின் 1
ஊத்தையை 1
ஊத 5
ஊதாதே 1
ஊதாய் 10
ஊதி 13
ஊதிய 2
ஊதிற்றும் 1
ஊதின-போது 5
ஊதிஊதி 2
ஊதீரோ 1
ஊது 2
ஊதுகின்ற 1
ஊதும் 3
ஊதுமாகிலே 1
ஊதை 1
ஊமனார் 1
ஊமையரோடு 1
ஊமையோ 1
ஊர் 108
ஊர்கின்றது 1
ஊர்தி 10
ஊர்தியால் 1
ஊர்தியை 1
ஊர்துமே 1
ஊர்ந்த 4
ஊர்ந்தவன் 1
ஊர்ந்தவே 1
ஊர்ந்தாய் 2
ஊர்ந்தாற்கு 1
ஊர்ந்தான் 4
ஊர்ந்தானே 1
ஊர்ந்தானை 1
ஊர்ந்து 14
ஊர்ந்தும் 1
ஊர்வது 1
ஊர்வன 1
ஊர்வான் 2
ஊர 1
ஊரகத்தாய் 2
ஊரகத்து 1
ஊரகத்தும் 1
ஊரகத்துள் 1
ஊரகம் 1
ஊரகமே 1
ஊரர் 1
ஊரவர் 4
ஊராது 1
ஊராய் 1
ஊரார் 5
ஊரார்கள் 1
ஊரான் 1
ஊரானை 1
ஊரில் 4
ஊரு 1
ஊரும் 19
ஊரே 2
ஊழ் 2
ஊழ்த்து 1
ஊழ்மையில் 1
ஊழ்வினையேன் 1
ஊழ்வினையை 1
ஊழி 45
ஊழி-தொறு 1
ஊழி-தொறும் 4
ஊழி-தோறு 11
ஊழி-தோறும் 1
ஊழிக்கு 1
ஊழிகள் 3
ஊழிகளாய் 1
ஊழிகளே 2
ஊழியாய் 4
ஊழியான் 4
ஊழியானே 1
ஊழியில் 1
ஊழியின் 2
ஊழியும் 4
ஊழியே 1
ஊழியை 1
ஊழில் 2
ஊழிஊழி 3
ஊளி 1
ஊளை 1
ஊற்றம் 1
ஊற்றவும் 1
ஊற்றிடை 1
ஊற்றின்-கண் 1
ஊற்றினால் 1
ஊற்று 1
ஊறல் 3
ஊறி 2
ஊறிய 3
ஊறிஊறி 1
ஊறு 5
ஊறும் 2
ஊறொடு 1
ஊன் 26
ஊன்றி 5
ஊன்றினாய் 1
ஊன்றிஊன்றி 1
ஊன்று 1
ஊன 2
ஊனகாரகர்களேலும் 1
ஊனம் 8
ஊனம்_இல் 1
ஊனமே 1
ஊனிடை 3
ஊனில் 3
ஊனே 1
ஊக்கம் (1)
ஒள் எரி மண்டி உண்ண பணித்த ஊக்கம் அதனை நினைந்தோ – நாலாயி:1932/2
ஊசலாடி (1)
சேவலொடு பெடை அன்னம் செங்கமல மலர் ஏறி ஊசலாடி
பூ அணை மேல் துதைந்து எழு செம்பொடி ஆடி விளையாடும் புனல் அரங்கமே – நாலாயி:420/3,4
ஊசலும் (1)
முற்றிலும் பைங்கிளியும் பந்தும் ஊசலும் பேசுகின்ற – நாலாயி:1215/1
ஊட்ட (2)
ஊட்ட முதல் இலேன் உன்தன்னை கொண்டு ஒருபோதும் எனக்கு அரிது – நாலாயி:251/3
ஊட்ட கொடாது செறுப்பனாகில் உலகு_அளந்தான் என்று உயர கூவும் – நாலாயி:625/2
ஊட்டம் (1)
உழுவது ஓர் எருத்தினை நுகங்கொடு பாய்ந்து ஊட்டம் இன்றி துரந்தால் ஒக்குமே – நாலாயி:512/4
ஊட்டாள் (1)
பந்தோடு கழல் மருவாள் பைங்கிளியும் பால் ஊட்டாள் பாவை பேணாள் – நாலாயி:1396/1
ஊட்டி (7)
மதுர முலை ஊட்டி வஞ்சித்து வைத்து – நாலாயி:31/2
பொன் போல் மஞ்சனமாட்டி அமுது ஊட்டி போனேன் வருமளவு இப்பால் – நாலாயி:224/1
என் இளம் கொங்கை அமுதம் ஊட்டி எடுத்து யான் – நாலாயி:241/2
உன்னை இளம் கன்று மேய்க்க சிறுகாலே ஊட்டி ஒருப்படுத்தேன் – நாலாயி:245/3
இன் அடிசிலொடு பால் அமுது ஊட்டி எடுத்த என் கோல கிளியை – நாலாயி:549/3
இட்டமான பசுக்களை இனிது மறித்து நீர் ஊட்டி
விட்டு கொண்டு விளையாட விருந்தாவனத்தே கண்டோமே – நாலாயி:637/3,4
இன் அமுதம் வானவரை ஊட்டி அவருடைய – நாலாயி:2767/9
ஊட்டிய (1)
அருமை ஒழிய அன்று ஆர் அமுது ஊட்டிய அப்பனை – நாலாயி:3191/2
ஊட்டினான் (2)
தொல் நீர் இலங்கை மலங்க விலங்கு எரி ஊட்டினான்
நல் நீர் நறையூர் நாம் தொழுதும் எழு நெஞ்சமே – நாலாயி:1483/3,4
தீ முற்ற தென் இலங்கை ஊட்டினான் தாள் நயந்த – நாலாயி:3011/3
ஊட்டினீர் (1)
பயிற்றிய நல் வளம் ஊட்டினீர் பண்பு உடையீரே – நாலாயி:3832/4
ஊட்டு (1)
நலமே வலிது-கொல் நஞ்சு ஊட்டு வன் பேய் – நாலாயி:2355/1
ஊட்டும் (1)
பெண் ஆகி அமுது ஊட்டும் பெருமானார் மருவினிய – நாலாயி:1098/2
ஊட்டுவான் (1)
வெம் கொங்கை உண்டானை மீட்டு ஆய்ச்சி ஊட்டுவான்
தன் கொங்கை வாய் வைத்தாள் சார்ந்து – நாலாயி:2355/3,4
ஊடல் (3)
ஊடல் கூடல் உணர்தல் புணர்தலை – நாலாயி:544/1
எல்லி பொழுது ஊடிய ஊடல் திறத்தை – நாலாயி:1931/2
உணர்த்தல் ஊடல் உணர்ந்து உடன் மேயும் மட அன்னங்காள் – நாலாயி:3455/1
ஊடறுத்து (3)
தென்றலும் திங்களும் ஊடறுத்து என்னை நலியும் முறைமை அறியேன் – நாலாயி:554/2
உண்ணாது உறங்காது ஒலி கடலை ஊடறுத்து
பெண் ஆக்கை யாப்புண்டு தாம் உற்ற பேது எல்லாம் – நாலாயி:613/1,2
ஆகாயம் ஊடறுத்து அண்டம் போய் நீண்டதே – நாலாயி:2294/3
ஊடாடு (1)
ஊடாடு பனி வாடாய் உரைத்து ஈராய் எனது உடலே – நாலாயி:2940/4
ஊடி (2)
எல்லி பொழுதினில் ஏமத்து ஊடி எள்கி உரைத்த உரை-அதனை – நாலாயி:707/2
புரிந்து மத வேழம் மா பிடியோடு ஊடி
திரிந்து சினத்தால் பொருது விரிந்த சீர் – நாலாயி:2326/1,2
ஊடிய (2)
தங்கு பேடையோடு ஊடிய மதுகரம் தையலார் குழல் அணைவான் – நாலாயி:1373/3
எல்லி பொழுது ஊடிய ஊடல் திறத்தை – நாலாயி:1931/2
ஊடு (26)
குழல் முழைஞ்சுகளின் ஊடு குமிழ்த்து கொழித்து இழிந்த அமுத புனல்-தன்னை – நாலாயி:285/2
தாழை மடல் ஊடு உரிஞ்சி தவள வண்ண பொடி அணிந்து – நாலாயி:407/3
குன்று ஊடு பொழில் நுழைந்து கொடி இடையார் முலை அணவி – நாலாயி:410/3
மன்று ஊடு தென்றல் உலாம் மதில் அரங்கம் என்பதுவே – நாலாயி:410/4
இருள் அகற்றும் எறி கதிரோன் மண்டலத்து ஊடு ஏற்றிவைத்து ஏணி வாங்கி – நாலாயி:414/3
அம்பரம் ஊடு அறுத்து ஓங்கி உலகு அளந்த – நாலாயி:490/5
முற்றத்து ஊடு புகுந்து நின் முகம் காட்டி புன்முறுவல் செய்து – நாலாயி:522/1
சண்ட மண்டலத்தின் ஊடு சென்று வீடு பெற்று மேல் – நாலாயி:818/1
பெற்ற தாய் போல் வந்த பேய்ச்சி பெரு முலை ஊடு உயிரை – நாலாயி:968/3
அண்டம் ஊடு அறுத்து அன்று அந்தரத்து இழிந்து அங்கு அவனியாள் அலமர பெருகும் – நாலாயி:986/3
எண் திசையோரும் வணங்க இணை மருது ஊடு நடந்திட்டு – நாலாயி:1170/2
மருவி வலம்புரி கைதை கழி ஊடு ஆடி வயல் நண்ணி மழை தரு நீர் தவழ் கால் மன்னி – நாலாயி:1184/3
பாளை வான் கமுகு ஊடு உயர் தெங்கின் வண் பழம் விழ வெருவி போய் – நாலாயி:1265/3
வெம் கதிர் பரிதி வட்டத்து ஊடு போய் விளங்குவாரே – நாலாயி:1297/4
ஊடு ஏறு கஞ்சனொடு மல்லும் வில்லும் ஒண் கரியும் உருள் சகடும் உடைய செற்ற – நாலாயி:1626/1
மைத்த கரும் குஞ்சி மைந்தா மா மருது ஊடு நடந்தாய் – நாலாயி:1882/1
புணர் மருதின் ஊடு போய் பூம் குருந்தம் சாய்த்து – நாலாயி:2143/1
மா வாய் உரம் பிளந்து மா மருதின் ஊடு போய் – நாலாயி:2329/3
முற்ற காத்து ஊடு போய் உண்டு உதைத்து கற்று – நாலாயி:2341/2
அன்னது ஓர் இல்லியின் ஊடு போய் வீடு என்னும் – நாலாயி:2719/2
அன்ன அரும் தவத்தின் ஊடு போய் ஆயிரம் தோள் – நாலாயி:2751/5
ஏதம் பறைந்து அல்ல செய்து கள் ஊடு கலாய் தூய் – நாலாயி:3293/3
சேற்று தாமரை செந்நெல் ஊடு மலர் சிரீவரமங்கல நகர் – நாலாயி:3407/3
நிறம் தன் ஊடு புக்கு எனது ஆவியை நின்று நின்று உருக்கி உண்கின்ற இ – நாலாயி:3440/3
ஊடு புக்கு எனது ஆவியை உருக்கி உண்டிடுகின்ற நின்-தன்னை – நாலாயி:3449/3
திறங்கள் ஆகி எங்கும் செய்கள் ஊடு உழல் புள் இனங்காள் – நாலாயி:3453/1
ஊடுபோய் (1)
காடுகள் ஊடுபோய் கன்றுகள் மேய்த்து மறியோடி கார் கோடல்பூ – நாலாயி:246/1
ஊடும் (1)
நள்ளி ஊடும் வயல் சூழ்ந்த நறையூர் நின்ற நம்பியே – நாலாயி:1513/4
ஊடுருவ (3)
நெஞ்சு ஊடுருவ வேவுண்டு நிலையும் தளர்ந்து நைவேனை – நாலாயி:629/2
பெரிய மா மேனி அண்டம் ஊடுருவ பெரும் திசை அடங்கிட நிமிர்ந்தோன் – நாலாயி:1755/2
உலாகின்ற கெண்டை ஒளி அம்பு எம் ஆவியை ஊடுருவ
குலாகின்ற வெம் சிலை வாள் முகத்தீர் குனி சங்கு இடறி – நாலாயி:2552/1,2
ஊடுற (1)
உவர்த்தலை உடன் திரிகிலையும் என்று என்று ஊடுற என்னுடை ஆவி வேமால் – நாலாயி:3922/3
ஊடே (2)
சேடு ஏறு மலர் செருந்தி செழும் கமுகம் பாளை செண்பகங்கள் மணம் நாறும் வண் பொழிலின் ஊடே
ஆடு ஏறு வயல் ஆலை புகை கமழும் நாங்கூர் அரிமேயவிண்ணகரம் வணங்கு மட நெஞ்சே – நாலாயி:1241/3,4
காடானும் ஆதானும் கைக்கொள்ளார் ஊடே போய் – நாலாயி:2643/2
ஊண் (12)
நுழைவனர் நிற்பனர் ஆகி எங்கும் உள்ளம் விட்டு ஊண் மறந்து ஒழிந்தனரே – நாலாயி:254/4
ஊண் ஆக பேய் முலை நஞ்சு உண்டான் தன்னை உள்ளுவார் உள்ளத்தே உறைகின்றானை – நாலாயி:1094/3
ஊன் முகம் ஆர் தலை ஓட்டு ஊண் ஒழித்த எந்தை ஒளி மலர் சேவடி அணைவீர் உழு சே ஓட – நாலாயி:1179/2
சேற்று ஏர் உழவர் கோதை போது ஊண்
கோல் தேன் முரலும் கூடலூரே – நாலாயி:1361/3,4
பேயினார் முலை ஊண் பிள்ளையாய் ஒருகால் பெரு நிலம் விழுங்கி அது உமிழ்ந்த – நாலாயி:1416/1
ஊண் ஆக உண்டான் உருவொடு பேர் அல்லால் – நாலாயி:2092/3
முடை கலத்து ஊண் முன் அரனுக்கு நீக்கியை ஆழி சங்கம் – நாலாயி:2563/2
நெஞ்சால் நினைப்பு அரிதால் வெண்ணெய் ஊண் என்னும் ஈன சொல்லே – நாலாயி:2575/4
தேம்பு ஊண் சுவைத்து ஊன் அறிந்து அறிந்தும் தீவினை ஆம் – நாலாயி:2598/3
ஊண் பாவித்து உண்டானது ஓர் உருவம் காண்பான் நம் – நாலாயி:2636/2
அண்டா வண்ணம் மண் கரைய நெய் ஊண் மருந்தோ மாயோனே – நாலாயி:2950/4
ஊண் பேசில் எல்லா உலகும் ஓர் துற்று ஆற்றா – நாலாயி:3095/2
ஊணாக (1)
ஓவாத ஊணாக உண் – நாலாயி:2662/4
ஊணுடை (1)
ஊணுடை மல்லர் ததர்ந்த ஒலி மன்னர் – நாலாயி:3598/1
ஊணே (1)
ஊளி எழ உலகம் உண்ட ஊணே – நாலாயி:3597/4
ஊணொடு (1)
ஊணொடு ஓசை ஊறும் ஆகி ஒன்று அலாத மாயையாய் – நாலாயி:777/2
ஊத்தை (2)
உண்ண கண்ட தம் ஊத்தை வாய்க்கு கவளம் உந்துகின்றார்களே – நாலாயி:362/4
ஊத்தை குழியில் அமுதம் பாய்வது போல் உங்கள் – நாலாயி:389/1
ஊத்தையில் (1)
மலம் உடை ஊத்தையில் தோன்றிற்று ஓர் மல ஊத்தையை – நாலாயி:385/1
ஊத்தையின் (1)
மலம் உடை ஊத்தையின் பேரிட்டால் மறுமைக்கு இல்லை – நாலாயி:385/2
ஊத்தையை (1)
மலம் உடை ஊத்தையில் தோன்றிற்று ஓர் மல ஊத்தையை
மலம் உடை ஊத்தையின் பேரிட்டால் மறுமைக்கு இல்லை – நாலாயி:385/1,2
ஊத (5)
நம் பரமன் இ நாள் குழல் ஊத கேட்டவர்கள் இடருற்றன கேளீர் – நாலாயி:280/2
அவையுள் நாகத்து_அணையான் குழல் ஊத அமரலோகத்து அளவும் சென்று இசைப்ப – நாலாயி:281/2
மத்தளம் கொட்ட வரி சங்கம் நின்று ஊத
முத்து உடை தாமம் நிரை தாழ்ந்த பந்தல் கீழ் – நாலாயி:561/1,2
எங்களுக்கே ஒரு நாள் வந்து ஊத உன் குழலின் இசை போதராதே – நாலாயி:706/4
சுரும்பு தொளையில் சென்று ஊத அரும்பும் – நாலாயி:2304/2
ஊதாதே (1)
சால மலர் எல்லாம் ஊதாதே வாள் அரக்கர் – நாலாயி:1685/2
ஊதாய் (10)
வண்ண நறும் துழாய் வந்து ஊதாய் கோல் தும்பீ – நாலாயி:1678/4
தாது நறும் துழாய் தாழ்ந்து ஊதாய் கோல் தும்பீ – நாலாயி:1679/4
வண்டு நறும் துழாய் வந்து ஊதாய் கோல் தும்பீ – நாலாயி:1680/4
தார் மலி தண் துழாய் தாழ்ந்து ஊதாய் கோல் தும்பீ – நாலாயி:1681/4
தார் ஆர் நறும் துழாய் தாழ்ந்து ஊதாய் கோல் தும்பீ – நாலாயி:1682/4
தாரில் நறும் துழாய் தாழ்ந்து ஊதாய் கோல் தும்பீ – நாலாயி:1683/4
தாம நறும் துழாய் தாழ்ந்து ஊதாய் கோல் தும்பீ – நாலாயி:1684/4
கோல நறும் துழாய் கொண்டு ஊதாய் கோல் தும்பீ – நாலாயி:1685/4
கொந்து நறும் துழாய் கொண்டு ஊதாய் கோல் தும்பீ – நாலாயி:1686/4
தொண்டரோம் பாட நினைந்து ஊதாய் கோல் தும்பீ – நாலாயி:1687/4
ஊதி (13)
மெச்சு ஊது சங்கம் இடத்தான் நல் வேய் ஊதி
பொய் சூதில் தோற்ற பொறை உடை மன்னர்க்காய் – நாலாயி:118/1,2
வேயின் குழல் ஊதி வித்தகனாய் நின்ற – நாலாயி:120/3
கோல செந்தாமரை கண் மிளிர குழல் ஊதி இசை பாடி குனித்து ஆயரோடு – நாலாயி:260/3
வேயின் குழல் ஊதி வித்தகனாய் நின்ற – நாலாயி:315/3
தழையின் பொழில்வாய் நிரை பின்னே நெடுமால் ஊதி வருகின்ற – நாலாயி:631/3
கொங்கு நறும் குழலார்களோடு குழைந்து குழல் இனிது ஊதி வந்தாய் – நாலாயி:706/3
ஏது அவன் தொல் பிறப்பு இளையவன் வளை ஊதி மன்னர் – நாலாயி:1211/1
இலை தடத்த குழல் ஊதி ஆயர் மாதர் இன வளை கொண்டான் அடி கீழ் எய்தகிற்பீர் – நாலாயி:1504/2
விண்ட மலர் எல்லாம் ஊதி நீ என் பெறுதி – நாலாயி:1680/1
ஏர் ஆர் மலர் எல்லாம் ஊதி நீ என் பெறுதி – நாலாயி:1682/1
அண்ணல் இலை குழல் ஊதி நம் சேரிக்கே அல்லில் தான் வந்த பின்னை – நாலாயி:1913/2
கோவலனாய் ஆநிரைகள் மேய்த்து குழல் ஊதி
மா வலனாய் கீண்ட மணி_வண்ணன் மேவி – நாலாயி:2323/1,2
எரி அழலம் புக ஊதி இரு நிலம் முன் துயர் தவிர்த்த – நாலாயி:3315/2
ஊதிய (2)
பூம் கொள் திருமுகத்து மடுத்து ஊதிய சங்கு ஒலியும் – நாலாயி:595/3
ஊதிய வாய் மால் உகந்த ஊர் – நாலாயி:2118/4
ஊதிற்றும் (1)
கேய தீம் குழல் ஊதிற்றும் நிரை மேய்த்ததும் கெண்டை ஒண் கண் – நாலாயி:3485/1
ஊதின-போது (5)
குட வயிறுபட வாய் கடைகூட கோவிந்தன் குழல் கொடு ஊதின-போது
மட மயில்களொடு மான் பிணை போலே மங்கைமார்கள் மலர் கூந்தல் அவிழ – நாலாயி:276/2,3
இளவரசு கோவலர் குட்டன் கோவிந்தன் குழல் கொடு ஊதின-போது
வான் இளம்படியர் வந்துவந்து ஈண்டி மனமுருகி மலர் கண்கள் பனிப்ப – நாலாயி:277/2,3
கானகம் படி உலாவிஉலாவி கரும் சிறுக்கன் குழல் ஊதின-போது
மேனகையொடு திலோத்தமை அரம்பை உருப்பசியர் அவர் வெள்கி மயங்கி – நாலாயி:278/2,3
குறு வெயர் புருவம் கூடலிப்ப கோவிந்தன் குழல் கொடு ஊதின-போது
பறவையின் கணங்கள் கூடு துறந்து வந்து சூழ்ந்து படு காடு கிடப்ப – நாலாயி:282/2,3
அரும் கல உருவின் ஆயர் பெருமான் அவன் ஒருவன் குழல் ஊதின-போது
மரங்கள் நின்று மது தாரைகள் பாயும் மலர்கள் வீழும் வளர் கொம்புகள் தாழும் – நாலாயி:284/2,3
ஊதிஊதி (2)
குன்று எடுத்து ஆநிரை காத்த பிரான் கோவலனாய் குழல் ஊதிஊதி
கன்றுகள் மேய்த்து தன் தோழரோடு கலந்து உடன் வருவானை தெருவில் கண்டு – நாலாயி:257/1,2
சிலிங்காரத்தால் குழல் தாழ விட்டு தீம் குழல் வாய்மடுத்து ஊதிஊதி
அலங்காரத்தால் வரும் ஆய பிள்ளை அழகு கண்டு என் மகள் ஆசைப்பட்டு – நாலாயி:262/2,3
ஊதீரோ (1)
ஓடிவந்து என் குழல் மேல் ஒளி மா மலர் ஊதீரோ
கூடிய வண்டினங்காள் குருநாடு உடை ஐவர்கட்காய் – நாலாயி:3530/1,2
ஊது (2)
மெச்சு ஊது சங்கம் இடத்தான் நல் வேய் ஊதி – நாலாயி:118/1
ஆகள் போகவிட்டு குழல் ஊது போயிருந்தே – நாலாயி:3463/4
ஊதுகின்ற (1)
சுருண்டு இருண்ட குழல் தாழ்ந்த முகத்தான் ஊதுகின்ற குழல் ஓசை வழியே – நாலாயி:283/2
ஊதும் (3)
மல்லிகை வெண் சங்கு ஊதும் மதில் அரங்கம் என்பதுவே – நாலாயி:409/4
அது மணந்து இன் அருள் ஆய்ச்சியர்க்கே ஊதும் அ தீம் குழற்கே உய்யேன் நான் – நாலாயி:3876/4
ஊதும் அ தீம் குழற்கே உய்யேன் நான் அது மொழிந்து இடையிடை தன் செய் கோல – நாலாயி:3877/1
ஊதுமாகிலே (1)
வண்டு கொண்டுவந்து ஊதுமாகிலே – நாலாயி:1960/4
ஊதை (1)
ஊதை திரிதந்து உழறி உண்ண ஓர் இரவும் உறங்கேன் உறங்கும் – நாலாயி:1789/2
ஊமனார் (1)
ஊமனார் கண்ட கனவிலும் பழுதாய் ஒழிந்தன கழிந்த அ நாள்கள் – நாலாயி:950/2
ஊமையரோடு (1)
உற்று இருந்தேனுக்கு உரைப்பது எல்லாம் ஊமையரோடு செவிடர் வார்த்தை – நாலாயி:617/2
ஊமையோ (1)
ஊமையோ அன்றி செவிடோ அனந்தலோ – நாலாயி:482/5
ஊர் (108)
பத்து ஊர் பெறாது அன்று பாரதம் கைசெய்த – நாலாயி:118/3
ஊர் ஒன்று வேண்டி பெறாத உரோடத்தால் – நாலாயி:176/2
அருகே நின்றாள் என் பெண் நோக்கி கண்டாள் அது கண்டு இ ஊர் ஒன்று புணர்க்கின்றதே – நாலாயி:256/4
ஓதுவித்த தக்கணையா உருவுருவே கொடுத்தான் ஊர்
தோதவத்தி தூய் மறையோர் துறை படிய துளும்பி எங்கும் – நாலாயி:402/2,3
இறைப்பொழுதில் கொணர்ந்து கொடுத்து ஒருப்படித்த உறைப்பன் ஊர்
மறை பெரும் தீ வளர்த்திருப்பார் வருவிருந்தை அளித்திருப்பார் – நாலாயி:403/2,3
உருமகத்தே வீழாமே குருமுகமாய் காத்தான் ஊர்
திருமுகமாய் செங்கமலம் திரு நிறமாய் கருங்குவளை – நாலாயி:404/2,3
கான் தொடுத்த நெறி போகி கண்டகரை களைந்தான் ஊர்
தேன் தொடுத்த மலர் சோலை திருவரங்கம் என்பதுவே – நாலாயி:405/3,4
உரு அரங்க பொருது அழித்து இ உலகினை கண்பெறுத்தான் ஊர்
குருவு அரும்ப கோங்கு அலர குயில் கூவும் குளிர் பொழில் சூழ் – நாலாயி:406/2,3
ஆழி விடுத்து அவருடைய கரு அழித்த அழிப்பன் ஊர்
தாழை மடல் ஊடு உரிஞ்சி தவள வண்ண பொடி அணிந்து – நாலாயி:407/2,3
பிழக்கு உடைய அசுரர்களை பிணம்படுத்த பெருமான் ஊர்
தழுப்பு அரிய சந்தனங்கள் தட வரைவாய் ஈர்த்துக்கொண்டு – நாலாயி:408/2,3
எல்லை_இல்லா தரணியையும் அவுணனையும் இடந்தான் ஊர்
எல்லி அம் போது இரும் சிறை வண்டு எம்பெருமான் குணம் பாடி – நாலாயி:409/2,3
நின்று ஆடு கண மயில் போல் நிறம் உடைய நெடுமால் ஊர்
குன்று ஊடு பொழில் நுழைந்து கொடி இடையார் முலை அணவி – நாலாயி:410/2,3
அருள் கொடுத்திட்டு அடியவரை ஆட்கொள்வான் அமரும் ஊர் அணி அரங்கமே – நாலாயி:414/4
பெண்ணாளன் பேணும் ஊர் பேரும் அரங்கமே – நாலாயி:615/4
மிடைத்த மாலி மாலிமான் விலங்கு காலன் ஊர் புக – நாலாயி:779/3
உண்டை கொண்டு அரங்க ஓட்டி உள் மகிழ்ந்த நாதன் ஊர்
நண்டை உண்டு நாரை பேர வாளை பாய நீலமே – நாலாயி:800/2,3
திண் திறல் சிலை கை வாளி விட்ட வீரர் சேரும் ஊர்
எண் திசை கணங்களும் இறைஞ்சி ஆடு தீர்த்த நீர் – நாலாயி:801/2,3
பற்றி உற்று மற்று அதன் மருப்பு ஒசித்த பாகன் ஊர்
சிற்றெயிற்று முற்றல் மூங்கில் மூன்று தண்டர் ஒன்றினர் – நாலாயி:803/2,3
அவனது ஊர் அரங்கம் என்னாது அயர்த்து வீழ்ந்து அளிய மாந்தர் – நாலாயி:883/3
ஐயப்பாடு அறுத்து தோன்றும் அழகன் ஊர் அரங்கம் அன்றே – நாலாயி:886/4
ஆதரம் பெருக வைத்த அழகன் ஊர் அரங்கம் அன்றே – நாலாயி:887/4
ஊர் இலேன் காணி இல்லை உறவு மற்று ஒருவர் இல்லை – நாலாயி:900/1
காசை ஆடை மூடி ஓடி காதல்செய் தானவன் ஊர்
நாசம் ஆக நம்ப வல்ல நம்பி நம் பெருமான் – நாலாயி:1058/1,2
மன் ஊர் தன்னை வாளியினால் மாள முனிந்து அவனே – நாலாயி:1060/2
நீர்_வண்ணன் மார்வத்தில் இருக்கையை முன் நினைந்து அவன் ஊர்
கார் வண்ண முது முந்நீர் கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1099/2,3
கச்சி கிடந்தவன் ஊர் கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1102/3
கஞ்சை கடந்தவன் ஊர் கடல்மல்லை தலசயனம் – நாலாயி:1104/3
போர் ஏறு ஒன்று உடையானும் அளகை_கோனும் புரந்தரனும் நான்முகனும் பொருந்தும் ஊர் போல் – நாலாயி:1145/3
தூதுவன் ஆயவன் ஊர் சொல்வீர்கள் சொலீர் அறியேன் – நாலாயி:1211/2
வேந்தர்க்கு ஆய வேந்தர் ஊர் போல் – நாலாயி:1358/2
பெறும் தண் கோலம் பெற்றார் ஊர் போல் – நாலாயி:1359/2
உள்ளம் புகுந்த ஒருவர் ஊர் போல் – நாலாயி:1360/2
ஏற்றான் எந்தை பெருமான் ஊர் போல் – நாலாயி:1361/2
அண்டத்து அமரும் அடிகள் ஊர் போல் – நாலாயி:1362/2
துக்கம் துடைத்த துணைவர் ஊர் போல் – நாலாயி:1363/2
அருந்தும் அடிகள் அமரும் ஊர் போல – நாலாயி:1364/2
மலை வாழ் எந்தை மருவும் ஊர் போல் – நாலாயி:1365/2
உருக புகுந்த ஒருவர் ஊர் போல் – நாலாயி:1366/2
ஊர் அழலால் உண்டானை கண்டார் பின் காணாமே – நாலாயி:1402/2
செங்கோல் வலவன் தாள் பணிந்து ஏத்தி திகழும் ஊர்
நம் கோன் நறையூர் நாம் தொழுதும் எழு நெஞ்சமே – நாலாயி:1480/3,4
வேள்வும் விழவும் வீதியில் என்றும் அறாத ஊர்
நாளும் நறையூர் நாம் தொழுதும் எழு நெஞ்சமே – நாலாயி:1485/3,4
வலங்கை ஆழி இடங்கை சங்கம் உடையான் ஊர்
நலம் கொள் வாய்மை அந்தணர் வாழும் நறையூரே – நாலாயி:1488/3,4
புனை வாள் உகிரால் போழ்பட ஈர்ந்த புனிதன் ஊர்
சினை ஆர் தேமாம் செம் தளிர் கோதி குயில் கூவும் – நாலாயி:1489/2,3
சேனை தொகையை சாடி இலங்கை செற்றான் ஊர்
மீனை தழுவி வீழ்ந்து எழும் மள்ளர்க்கு அலமந்து – நாலாயி:1490/2,3
வெறி ஆர் கூந்தல் பின்னை பொருட்டு ஆன் வென்றான் ஊர்
பொறி ஆர் மஞ்ஞை பூம் பொழில்-தோறும் நடம் ஆட – நாலாயி:1491/2,3
நடையால் நின்ற மருதம் சாய்த்த நாதன் ஊர்
பெடையோடு அன்னம் பெய் வளையார் தம் பின் சென்று – நாலாயி:1492/2,3
புகு வாய் நின்ற போதகம் வீழ பொருதான் ஊர்
நெகு வாய் நெய்தல் பூ மது மாந்தி கமலத்தின் – நாலாயி:1493/2,3
அந்தணாளன் பிள்ளையை அஞ்ஞான்று அளித்தான் ஊர்
பொந்தில் வாழும் பிள்ளைக்கு ஆகி புள் ஓடி – நாலாயி:1494/2,3
விள்ள சிந்து_கோன் விழ ஊர்ந்த விமலன் ஊர்
கொள்ளை கொழு மீன் உண் குருகு ஓடி பெடையோடும் – நாலாயி:1495/2,3
தேரை ஊரும் தேவதேவன் சேறும் ஊர்
தாரை ஊரும் தண் தளிர் வேலி புடை சூழ – நாலாயி:1496/2,3
வந்த எந்தை பெருமானார் மருவி நின்ற ஊர் போலும் – நாலாயி:1588/2
தேரில் பாகனாய் ஊர்ந்த தேவதேவன் ஊர் போலும் – நாலாயி:1589/2
உம்பர் வாளிக்கு இலக்கு ஆக உதிர்த்த உரவோன் ஊர் போலும் – நாலாயி:1590/2
உள்ளத்து உள்ளும் கண் உள்ளும் நின்றார் நின்ற ஊர் போலும் – நாலாயி:1591/2
நிகர்_இல் சுடராய் இருள் ஆகி நின்றார் நின்ற ஊர் போலும் – நாலாயி:1592/2
மாடு வந்து என் மனம் புகுந்து நின்றார் நின்ற ஊர் போலும் – நாலாயி:1593/2
நீல கண்கள் பனி மல்க நின்றார் நின்ற ஊர் போலும் – நாலாயி:1594/2
நெஞ்சு நிறைய கைகூப்பி நின்றார் நின்ற ஊர் போலும் – நாலாயி:1595/2
பொன் அம் கலைகள் மெலிவு எய்த போன புனிதர் ஊர் போலும் – நாலாயி:1596/2
கண்ணன் ஊர் கண்ணபுரம் தொழும் கார் கடல்_வண்ணர் – நாலாயி:1661/3
கண்ணன் ஊர் கண்ணபுரம் தொழும் காரிகை – நாலாயி:1662/1
துரங்கம் வாய் கீண்டு உகந்தானது தொன்மை ஊர்
அரங்கமே என்பது இவள் தனக்கு ஆசையே – நாலாயி:1664/3,4
கரும் தாள் சிலை கைக்கொண்டான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1699/4
கல்வி சிலையால் காத்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1700/4
கல்லால் கடலை அடைத்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1701/4
காமன் பயந்தான் கருதும் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1702/4
கரும் தாள் களிறு ஒன்று ஒசித்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1703/4
கலை மா சிலையால் எய்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1704/4
காலால் சகடம் பாய்ந்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1705/4
கன்றால் விளங்காய் எறிந்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1706/4
மங்கை நல்லாய் தொழுதும் எழு போய் அவன் மன்னும் ஊர்
பொங்கு முந்நீர் கரைக்கே மணி உந்து புல்லாணியே – நாலாயி:1771/3,4
போர்ப்பது ஓர் பொன் படம் தந்து போனான் போயின ஊர் அறியேன் என் கொங்கை – நாலாயி:1796/2
பக்கம் நிற்க நின்ற பண்பர் ஊர் போலும் – நாலாயி:1798/2
பொங்கு ஆர் அரவில் துயிலும் புனிதர் ஊர் போலும் – நாலாயி:1799/2
கேழல் செம் கண் மா முகில்_வண்ணர் மருவும் ஊர்
ஏழை செம் கால் இன் துணை நாரைக்கு இரை தேடி – நாலாயி:1800/2,3
உரமும் கரமும் துணித்த உரவோன் ஊர் போலும் – நாலாயி:1801/2
ஐவர்க்காய் அன்று அமரில் உய்த்தான் ஊர் போலும் – நாலாயி:1802/2
ஆரா அன்போடு எம் பெருமான் ஊர் அடை-மின்கள் – நாலாயி:1805/2
மறைவலார் குறைவு இலார் உறையும் ஊர் வல்லவாழ் அடிகள் தம்மை – நாலாயி:1817/1
தங்கும் ஊர் அண்டமே கண்டு கொள்-மின் சாற்றினோம் தடம் பொங்கத்தம் பொங்கோ – நாலாயி:1867/4
முண்டியான் சாபம் தீர்த்த ஒருவன் ஊர் உலகம் ஏத்தும் – நாலாயி:2050/2
சலம்புரிந்து அங்கு அருள் இல்லா தன்மையாளன் தான் உகந்த ஊர் எல்லாம் தன் தாள் பாடி – நாலாயி:2057/2
வெற்பு உடைய நெடும் கடலுள் தனி வேல் உய்த்த வேள் முதலா வென்றான் ஊர் விந்தம் மேய – நாலாயி:2058/2
தெள் ஊரும் இளம் தெங்கின் தேறல் மாந்தி சேல் உகளும் திருவரங்கம் நம் ஊர் என்ன – நாலாயி:2074/2
பொரு கயல் கண் நீர் அரும்ப புலவி தந்து புனல் அரங்கம் ஊர் என்று போயினாரே – நாலாயி:2075/4
பொன் அலர்ந்த நறும் செருந்தி பொழிலினூடே புனல் அரங்கம் ஊர் என்று போயினாரே – நாலாயி:2076/4
ஊதிய வாய் மால் உகந்த ஊர் – நாலாயி:2118/4
நன் மணி_வண்ணன் ஊர் ஆளியும் கோளரியும் – நாலாயி:2428/1
பனிப்பு இயல்வாக உடைய தண் வாடை இ காலம் இ ஊர்
பனிப்பு இயல்பு எல்லாம் தவிர்ந்து எரி வீசும் அம் தண் அம் துழாய் – நாலாயி:2482/1,2
சோர்வன நீல சுடர் விடு மேனி அம்மான் விசும்பு ஊர்
தேர்வன தெய்வம் அன்னீர கண்ணோ இ செழும் கயலே – நாலாயி:2491/3,4
எப்படி ஊர் ஆ மிலைக்க குருட்டு ஆ மிலைக்கும் என்னும் – நாலாயி:2571/3
ஊர் ஆநிரை மேய்த்து உலகு எல்லாம் உண்டு உமிழ்ந்தும் – நாலாயி:2685/1
ஊர் ஆய எல்லாம் ஒழியாமே நான் அவனை – நாலாயி:2708/2
ஊர் மல்கி மோடு பருப்பார் உத்தமர்கட்கு என் செய்வாரே – நாலாயி:3171/4
ஊர் பல புக்கும் புகாதும் உலோகர் சிரிக்க நின்று ஆடி – நாலாயி:3172/3
அடியானே ஆழ் கடலை கடைந்தாய் புள் ஊர்
கொடியானே கொண்டல்_வண்ணா அண்டத்து உம்பரில் – நாலாயி:3198/2,3
அன்னை என் செய்யில் என் ஊர் என் சொல்லில் என் தோழிமீர் – நாலாயி:3368/1
உரைக்க வல்லார்க்கு வைகுந்தம் ஆகும் தம் ஊர் எல்லாம் – நாலாயி:3373/4
ஊர் எல்லாம் துஞ்சி உலகு எல்லாம் நள்ளிருளாய் – நாலாயி:3374/1
கண்டுகோடற்கு அரிய பெருமான் என்னை ஆள்வான் ஊர்
தெண் திரை புனல் சூழ் திருவிண்ணகர் நல் நகரே – நாலாயி:3474/3,4
சாவ பால் உண்டதும் ஊர் சகடம் இற சாடியதும் – நாலாயி:3487/2
கரங்கள் கூப்பி தொழும் அ ஊர் திருநாமம் கற்றதன் பின்னையே – நாலாயி:3503/4
சென்னியால் வணங்கும் அ ஊர் திருநாமம் கேட்பது சிந்தையே – நாலாயி:3504/4
மண்ணினுள் அவன் சீர் வளம் மிக்கவன் ஊர் வினவி – நாலாயி:3517/3
திண்ணம் என் இள_மான் புகும் ஊர் திருக்கோளூரே – நாலாயி:3517/4
ஊர் கொள் திண் பாகன் உயிர் செகுத்து அரங்கின் மல்லரை கொன்று சூழ் பரண் மேல் – நாலாயி:3704/2
அல்லி அம் தண் அம் துழாய் முடி அப்பன் ஊர்
செல்வர்கள் வாழும் திருக்கடித்தானமே – நாலாயி:3726/3,4
ஊர் வளம் கிளர் சோலையும் கரும்பும் பெரும் செந்நெலும் சூழ்ந்து – நாலாயி:3762/1
ஊர்கின்றது (1)
ஊர்கின்றது கங்குல் ஊழிகளே இது எல்லாம் இனவே – நாலாயி:2489/2
ஊர்தி (10)
அரவில் பள்ளிகொண்டு அரவம் துரந்திட்டு அரவ பகை ஊர்தி அவனுடைய – நாலாயி:274/1
புள்ளை ஊர்தி ஆதலால் அது என்-கொல் மின் கொள் நேமியாய் – நாலாயி:770/3
மாது தங்கு கூறன் ஏறது ஊர்தி என்று வேத நூல் – நாலாயி:823/3
அரன் நாரணன் நாமம் ஆன் விடை புள் ஊர்தி
உரை நூல் மறை உறையும் கோயில் வரை நீர் – நாலாயி:2086/1,2
படை ஆழி புள் ஊர்தி பாம்பு_அணையான் பாதம் – நாலாயி:2102/3
பொழில் அளந்த புள் ஊர்தி செல்வன் எழில் அளந்து அங்கு – நாலாயி:2288/2
புயல் வாய் இன நிரை காத்த புள் ஊர்தி கள் ஊரும் துழாய் – நாலாயி:2501/3
புள் ஊர்தி கழல் பணிந்து ஏத்துவரே – நாலாயி:3029/4
நாடும் நகரமும் நன்குடன் காண நலனிடை ஊர்தி பண்ணி – நாலாயி:3230/3
புகழ் நின்ற புள் ஊர்தி போர் அரக்கர் குலம் கெடுத்தான் – நாலாயி:3954/3
ஊர்தியால் (1)
கோடு பற்றி ஆழி ஏந்தி அம் சிறை புள் ஊர்தியால்
நாடு பெற்ற நன்மை நண்ணம் இல்லையேனும் நாயினேன் – நாலாயி:797/2,3
ஊர்தியை (1)
பூண் ஆகம் பிளவு எடுத்த போர் வல்லோனை பொரு கடலுள் துயில் அமர்ந்த புள் ஊர்தியை
ஊண் ஆக பேய் முலை நஞ்சு உண்டான் தன்னை உள்ளுவார் உள்ளத்தே உறைகின்றானை – நாலாயி:1094/2,3
ஊர்துமே (1)
கோணைகள் செய்து குதிரியாய் மடல் ஊர்துமே – நாலாயி:3371/4
ஊர்ந்த (4)
விள்ள சிந்து_கோன் விழ ஊர்ந்த விமலன் ஊர் – நாலாயி:1495/2
தேரில் பாகனாய் ஊர்ந்த தேவதேவன் ஊர் போலும் – நாலாயி:1589/2
மன் இலங்கு பாரதத்தை மாள ஊர்ந்த வரை உருவின் மா களிற்றை தோழீ என்தன் – நாலாயி:2079/2
ஊர்ந்த சகடம் உதைத்த பாதத்தன் பேய் முலை – நாலாயி:3365/1
ஊர்ந்தவன் (1)
ஊர்ந்தவன் என்னை புறம்புல்குவான் உம்பர் கோன் என்னை புறம்புல்குவான் – நாலாயி:111/4
ஊர்ந்தவே (1)
என் செய்ய வாயும் கரும் கண்ணும் பயப்பு ஊர்ந்தவே – நாலாயி:3364/4
ஊர்ந்தாய் (2)
தேர் ஒக்க ஊர்ந்தாய் செழும் தார் விசயற்காய் – நாலாயி:102/2
பொறி கொள் சிறை உவணம் ஊர்ந்தாய் வெறி கமழும் – நாலாயி:2103/2
ஊர்ந்தாற்கு (1)
தேர் ஒன்றை ஊர்ந்தாற்கு ஓர் கோல் கொண்டுவா தேவபிரானுக்கு ஓர் கோல் கொண்டுவா – நாலாயி:176/4
ஊர்ந்தான் (4)
தேர் மன்னற்காய் அன்று தேர் ஊர்ந்தான் காண் ஏடீ – நாலாயி:1999/2
தேர் மன்னற்காய் அன்று தேர் ஊர்ந்தான் ஆகிலும் – நாலாயி:1999/3
ஊர்ந்தான் உலகு அளந்த நான்று – நாலாயி:2098/4
ஏற்றான் புள் ஊர்ந்தான் எயில் எரித்தான் மார்வு இடந்தான் – நாலாயி:2155/1
ஊர்ந்தானே (1)
கவள மா களிற்றின் இடர் கெட தடத்து காய் சின பறவை ஊர்ந்தானே – நாலாயி:3796/4
ஊர்ந்தானை (1)
விண்ணின் மீது ஏற விசயன் தேர் ஊர்ந்தானை
நண்ணி நான் நாடி நறையூரில் கண்டேனே – நாலாயி:1525/3,4
ஊர்ந்து (14)
உதவ புள் ஊர்ந்து அங்கு உறு துயர் தீர்த்த – நாலாயி:126/3
ஆனையின் துயரம் தீர புள் ஊர்ந்து சென்று நின்று ஆழிதொட்டானை – நாலாயி:1076/3
தாங்கு_அரும் போர் மாலி பட பறவை ஊர்ந்து தராதலத்தோர் குறை முடித்த தன்மையானை – நாலாயி:1141/1
தேரினை ஊர்ந்து தேரினை துரந்த செங்கண்மால் சென்று உறை கோயில் – நாலாயி:1342/2
தூ வாய புள் ஊர்ந்து வந்து துறை வேழம் – நாலாயி:1520/1
இரங்கி ஊர்ந்து அவர்க்கு இன் அருள்செய்யும் எம்பிரானை வம்பு ஆர் புனல் காவிரி – நாலாயி:1571/2
பொருந்தா அரக்கர் வெம் சமத்து பொன்ற அன்று புள் ஊர்ந்து
பெரும் தோள் மாலி தலை புரள பேர்ந்த அரக்கர் தென் இலங்கை – நாலாயி:1699/1,2
மன் இலங்கு பாரதத்து தேர் ஊர்ந்து மாவலியை – நாலாயி:1972/1
ஊர்ந்து இயங்கும் வெண் மதியின் ஒண் முயலை சேர்ந்து – நாலாயி:2356/2
தொழும் காதல் களிறு அளிப்பான் புள் ஊர்ந்து தோன்றினையே – நாலாயி:3129/2
ஒண்மை உடைய உலக்கை ஒள் வாள் தண்டு கொண்டு புள் ஊர்ந்து உலகில் – நாலாயி:3220/2
வெம் கண் புள் ஊர்ந்து வந்து வினையேனை நெஞ்சம் கவர்ந்த – நாலாயி:3532/2
உணர்வை பெற ஊர்ந்து இற ஏறி யானும் தானாய் ஒழிந்தானே – நாலாயி:3750/4
காய் சின பறவை ஊர்ந்து பொன் மலையின் மீமிசை கார் முகில் போல – நாலாயி:3797/1
ஊர்ந்தும் (1)
யாம் மடல் ஊர்ந்தும் எம் ஆழி அங்கை பிரான் உடை – நாலாயி:3372/1
ஊர்வது (1)
படு மும்மத புனல் சோர வாரணம் பைய நின்று ஊர்வது போல் – நாலாயி:86/2
ஊர்வன (1)
உன்னி உலவா உலகு அறிய ஊர்வன நான் – நாலாயி:2790/1
ஊர்வான் (2)
அத்தியூரான் புள்ளை ஊர்வான் அணி மணியின் – நாலாயி:2277/1
பொன்றும் வகை புள்ளை ஊர்வான் அருள் அருளாத இ நாள் – நாலாயி:2518/3
ஊர (1)
நோயும் பயலைமையும் மீது ஊர எம்மே போல் – நாலாயி:3009/3
ஊரகத்தாய் (2)
ஊரகத்தாய் ஒண் துறை நீர் வெஃகா உள்ளாய் உள்ளுவார் உள்ளத்தாய் உலகம் ஏத்தும் – நாலாயி:2059/2
கல் எடுத்து கல் மாரி காத்தாய் என்னும் காமரு பூம் கச்சி ஊரகத்தாய் என்னும் – நாலாயி:2064/1
ஊரகத்து (1)
நின்றது எந்தை ஊரகத்து இருந்தது எந்தை பாடகத்து – நாலாயி:815/1
ஊரகத்தும் (1)
குன்று இருந்த மாடம் நீடு பாடகத்தும் ஊரகத்தும்
நின்று இருந்து வெஃகணை கிடந்தது என்ன நீர்மையே – நாலாயி:814/3,4
ஊரகத்துள் (1)
உன்னிய யோகத்து உறக்கத்தை ஊரகத்துள்
அன்னவனை அட்ட புயகரத்து எம்மான் ஏற்றை – நாலாயி:2780/1,2
ஊரகம் (1)
ஊரகம் சாலவும் சேய்த்தால் ஊழி எல்லாம் உணர்வானே – நாலாயி:530/2
ஊரகமே (1)
மதிள் கச்சி ஊரகமே பேரகமே – நாலாயி:2706/4
ஊரர் (1)
காண் தகு தோள் அண்ணல் தென் அத்தி ஊரர் கழல் இணை கீழ் – நாலாயி:2821/3
ஊரவர் (4)
ஏசு அறும் ஊரவர் கவ்வை தோழீ என் செய்யுமே – நாலாயி:3363/4
என் செய்யும் ஊரவர் கவ்வை தோழீ இனி நம்மை – நாலாயி:3364/1
தீர்ந்த என் தோழீ என் செய்யும் ஊரவர் கவ்வையே – நாலாயி:3365/4
ஊரவர் கவ்வை எரு இட்டு அன்னை சொல் நீர் படுத்து – நாலாயி:3366/1
ஊராது (1)
ஊரார் இகழிலும் ஊராது ஒழியேன் நான் – நாலாயி:2710/1
ஊராய் (1)
ஊராய் உனக்கு ஆள் பட்டும் அடியேன் இன்னம் உழல்வேனோ – நாலாயி:3427/4
ஊரார் (5)
ஊரார் உகப்பதே ஆயினேன் மற்று எனக்கு இங்கு – நாலாயி:2701/1
ஊரார் உறங்கிலும் தான் உறங்கா உத்தமன் தன் – நாலாயி:2703/1
ஊரார் இகழ்ந்திடப்பட்டாளே மற்று எனக்கு இங்கு – நாலாயி:2705/3
ஊரார் இகழிலும் ஊராது ஒழியேன் நான் – நாலாயி:2710/1
மன்னும் மடல் ஊரார் என்பது ஓர் வாசகமும் – நாலாயி:2732/3
ஊரார்கள் (1)
ஊரார்கள் எல்லாரும் காண உரலோடே – நாலாயி:2687/3
ஊரான் (1)
ஊரான் குடந்தை உத்தமன் ஒரு கால் இரு கால் சிலை வளைய – நாலாயி:991/1
ஊரானை (1)
ஊரானை கரம்பனூர் உத்தமனை முத்து இலங்கு – நாலாயி:1399/2
ஊரில் (4)
பல்லாயிரவர் இ ஊரில் பிள்ளைகள் தீமைகள் செய்வார் – நாலாயி:196/1
இருந்த ஊரில் இருக்கும் மானிடர் எ தவங்கள் செய்தார்-கொலோ – நாலாயி:366/4
ஏர் மலர் பூம் குழல் ஆயர் மாதர் எனை பலர் உள்ள இ ஊரில் உன்தன் – நாலாயி:698/1
பண்டு இவரை கண்டு அறிவது எ ஊரில் யாம் என்றே பயில்கின்றாளால் – நாலாயி:1656/3
ஊரு (1)
ஒத்த இணை மருதம் உன்னிய வந்தவரை ஊரு கரத்தினொடும் உந்திய வெம் திறலோய் – நாலாயி:68/2
ஊரும் (19)
நாடும் ஊரும் அறியவே போய் நல்ல துழாய் அலங்கல் – நாலாயி:290/1
பின்னை ஆய கோலமோடு பேரும் ஊரும் ஆதியும் – நாலாயி:764/3
பாரை ஊரும் பாரம் தீர பார்த்தன்-தன் – நாலாயி:1496/1
தேரை ஊரும் தேவதேவன் சேறும் ஊர் – நாலாயி:1496/2
தாரை ஊரும் தண் தளிர் வேலி புடை சூழ – நாலாயி:1496/3
நாரை ஊரும் நல் வயல் சூழ்ந்த நறையூரே – நாலாயி:1496/4
நீறும் பூசி ஏறு ஊரும் இறையோன் சென்று குறை இரப்ப – நாலாயி:1516/2
ஊரும் துஞ்சிற்று உலகமும் துயின்றது ஒளியவன் விசும்பு இயங்கும் – நாலாயி:1689/3
பூண் ஆர மார்வனை புள் ஊரும் பொன் மலையை – நாலாயி:2012/3
உள் ஊரும் சிந்தை நோய் எனக்கே தந்து என் ஒளி வளையும் மா நிறமும் கொண்டார் இங்கே – நாலாயி:2074/1
தெள் ஊரும் இளம் தெங்கின் தேறல் மாந்தி சேல் உகளும் திருவரங்கம் நம் ஊர் என்ன – நாலாயி:2074/2
கள் ஊரும் பைம் துழாய் மாலையானை கனவிடத்தில் யான் காண்பன் கண்ட-போது – நாலாயி:2074/3
புள் ஊரும் கள்வா நீ போகேல் என்பன் என்றாலும் இது நமக்கு ஓர் புலவி தானே – நாலாயி:2074/4
ஊரும் வரி அரவம் ஒண் குறவர் மால் யானை – நாலாயி:2119/1
அம்பு ஆர் களிறு வினவுவது ஐயர் புள் ஊரும் கள்வர் – நாலாயி:2499/2
புயல் வாய் இன நிரை காத்த புள் ஊர்தி கள் ஊரும் துழாய் – நாலாயி:2501/3
மின்னின் ஒளி சேர் விசும்பு ஊரும் மாளிகை மேல் – நாலாயி:2726/2
ஊரும் நாடும் உலகமும் தன்னை போல் அவனுடைய – நாலாயி:3518/1
ஊரும் புள் கொடியும் அஃதே உலகு எல்லாம் உண்டு உமிழ்ந்தான் – நாலாயி:3904/1
ஊரே (2)
ஊரே உகந்தாயை உகந்து அடியேனே – நாலாயி:1550/4
ஒன்றும் ஓர் ஆயிரமாம் உள்ளுவார்க்கு உம்பர் ஊரே – நாலாயி:3903/4
ஊழ் (2)
தொல் நெறியை வேண்டுவார் வீழ் கனியும் ஊழ் இலையும் – நாலாயி:2717/2
ஊழ் கண்டிருந்தே தூரா குழி தூர்த்து எனை நாள் அகன்று இருப்பன் – நாலாயி:3423/2
ஊழ்த்து (1)
ஊற்றிடை நின்ற வாழையின் கனிகள் ஊழ்த்து வீழ்ந்தன உண்டு மண்டி – நாலாயி:1343/3
ஊழ்மையில் (1)
ஊழ்மையில் கண்ணபிரான் கழல் வாழ்த்து-மின் உன்னித்தே – நாலாயி:3294/4
ஊழ்வினையேன் (1)
ஓதுமால் ஊழ்வினையேன் தடம் தோளியே – நாலாயி:3245/4
ஊழ்வினையை (1)
உள் நாட்டு தேசு அன்றே ஊழ்வினையை அஞ்சுமே – நாலாயி:2663/1
ஊழி (45)
உய்ய உலகு படைத்து உண்ட மணி வயிறா ஊழி-தொறு ஊழி பல ஆலின் இலை-அதன் மேல் – நாலாயி:64/1
உழைக்கு ஓர் புள்ளி மிகை அன்று கண்டாய் ஊழி ஏழ்_உலகு உண்டு உமிழ்ந்தானே – நாலாயி:434/4
உம்பர்_கோன் உலகு ஏழும் அளந்தாய் ஊழி ஆயினாய் ஆழி முன் ஏந்தி – நாலாயி:441/2
ஊழி முதல்வன் உருவம் போல் மெய் கறுத்து – நாலாயி:477/3
ஊரகம் சாலவும் சேய்த்தால் ஊழி எல்லாம் உணர்வானே – நாலாயி:530/2
ஒன்றி நின்று நற்றவம் செய்து ஊழி ஊழி-தோறு எலாம் – நாலாயி:826/1
வரம்பு_இல் ஊழி ஏத்திலும் வரம்பு_இலாத கீர்த்தியாய் – நாலாயி:847/2
உலவு திரையும் குல வரையும் ஊழி முதலா எண் திக்கும் – நாலாயி:990/1
மோழை எழுந்து ஆழி மிகும் ஊழி வெள்ளம் முன் அகட்டில் ஒடுக்கிய எம் மூர்த்தி கண்டீர் – நாலாயி:1286/2
ஓமம் ஆகி ஊழி ஆகி உவரி சூழ்ந்த நெடும் புணரி – நாலாயி:1702/2
உருகாநிற்கும் என் உள்ளம் ஊழி முதல்வா – நாலாயி:2025/4
உள்ளம் துளங்காநிற்பன் ஊழி முதல்வா – நாலாயி:2026/4
ஒரு வடிவத்து ஓர் உரு என்று உணரல் ஆகாது ஊழி-தோறு ஊழி நின்று ஏத்தல் அல்லால் – நாலாயி:2054/3
உணர்வார் ஆர் உன் பெருமை ஊழி-தோறு ஊழி
உணர்வார் ஆர் உன் உருவம் தன்னை உணர்வார் ஆர் – நாலாயி:2149/1,2
நன்று பிணி மூப்பு கையகற்றி நான்கு ஊழி
நின்று நிலம் முழுதும் ஆண்டாலும் என்றும் – நாலாயி:2152/1,2
பண்பு ஆழி தோள் பரவி ஏத்து என்னும் முன்பு ஊழி
காணானை காண் என்னும் கண் செவி கேள் என்னும் – நாலாயி:2153/2,3
ஊழியான் ஊழி பெயர்த்தான் உலகு ஏத்தும் – நாலாயி:2276/3
எழா நெடு ஊழி எழுந்த இ காலத்தும் ஈங்கு இவளோ – நாலாயி:2513/2
அளப்பு_அரும் தன்மைய ஊழி அம் கங்குல் அம் தண் அம் துழாய்க்கு – நாலாயி:2536/1
வான் மிக வந்து நாள் திங்கள் ஆண்டு ஊழி நிற்க எம்மை – நாலாயி:2547/3
தொலை பெய்த நேமி எந்தாய் தொல்லை ஊழி சுருங்கலதே – நாலாயி:2567/4
இசையும்-கொல் ஊழி-தோறு ஊழி ஓவாதே – நாலாயி:2580/9
ஊழி-தோறு ஊழி ஓவாது வாழிய – நாலாயி:2581/1
முன்னை பழவினை வேர் அறுத்து ஊழி முதல்வனையே – நாலாயி:2794/2
ஊழி-தோறு ஊழி உலகுக்கு நீர்கொண்டு – நாலாயி:3013/1
வேற்றோர் வகையில் கொடிதாய் எனை ஊழி
மாற்றாண்மை நிற்றியோ வாழி கனை இருளே – நாலாயி:3015/3,4
குறிக்கொள் ஞானங்களால் எனை ஊழி செய் தவமும் – நாலாயி:3038/1
எப்பொழுதும் நாள் திங்கள் ஆண்டு ஊழி ஊழி-தொறும் – நாலாயி:3056/3
துதி சூழ்ந்த பாடல்கள் பாடி ஆட நின்று ஊழி ஊழி-தொறும் – நாலாயி:3080/2
பரவி பணிந்து பல் ஊழி ஊழி நின் பாத பங்கயமே – நாலாயி:3081/3
பரவி பணிந்து பல் ஊழி ஊழி நின் பாத பங்கயமே – நாலாயி:3081/3
ஒழிவு ஒன்று இல்லாத பல் ஊழி-தோறு ஊழி நிலாவப்போம் – நாலாயி:3211/1
உய்யும் வகை இல்லை தொண்டீர் ஊழி பெயர்த்திடும் கொன்றே – நாலாயி:3356/4
முன் நின்று இரா ஊழி கண் புதைய மூடிற்றால் – நாலாயி:3379/2
பாசறவு எய்தி இன்னே வினையேன் எனை ஊழி நைவேன் – நாலாயி:3535/1
குறுகா நீளா இறுதிகூடா எனை ஊழி
சிறுகா பெருகா அளவு_இல் இன்பம் சேர்ந்தாலும் – நாலாயி:3548/1,2
ஊழி-தோறு ஊழி உருவும் பேரும் செய்கையும் வேறவன் வையம் காக்கும் – நாலாயி:3593/1
ஊழி எழ உலகம் கொண்டவாறே – நாலாயி:3594/4
ஊழி-தோறு ஊழி ஒருவனாக நன்கு உணர்வார்க்கும் உணரலாகா – நாலாயி:3686/3
காலம் பேர்வது ஓர் கார் இருள் ஊழி ஒத்து உளதால் உன் – நாலாயி:3696/3
ஒரு மா முதல்வா ஊழி பிரான் என்னை ஆளுடை – நாலாயி:3701/3
ஆ மருவு இன நிரை மேய்க்க நீ போக்கு ஒரு பகல் ஆயிரம் ஊழி ஆலோ – நாலாயி:3913/3
ஊழியான் ஊழி படைத்தான் நிரை மேய்த்தான் – நாலாயி:3931/2
ஒரு மா நொடியும் பிரியான் என் ஊழி முதல்வன் ஒருவனே – நாலாயி:3964/4
ஊழி முதல்வன் ஒருவனே என்னும் ஒருவன் உலகு எல்லாம் – நாலாயி:3965/1
ஊழி-தொறு (1)
உய்ய உலகு படைத்து உண்ட மணி வயிறா ஊழி-தொறு ஊழி பல ஆலின் இலை-அதன் மேல் – நாலாயி:64/1
ஊழி-தொறும் (4)
ஊழி-தொறும் ஊழி-தொறும் உயர்ந்த செல்வத்து ஓங்கிய நால் மறை அனைத்தும் தாங்கும் நாவர் – நாலாயி:1286/3
ஊழி-தொறும் ஊழி-தொறும் உயர்ந்த செல்வத்து ஓங்கிய நால் மறை அனைத்தும் தாங்கும் நாவர் – நாலாயி:1286/3
எப்பொழுதும் நாள் திங்கள் ஆண்டு ஊழி ஊழி-தொறும்
அப்பொழுதைக்கு அப்பொழுது என் ஆரா அமுதமே – நாலாயி:3056/3,4
துதி சூழ்ந்த பாடல்கள் பாடி ஆட நின்று ஊழி ஊழி-தொறும்
எதிர் சூழல் புக்கு எனைத்தோர் பிறப்பும் எனக்கே அருள்கள் செய்ய – நாலாயி:3080/2,3
ஊழி-தோறு (11)
ஒன்றி நின்று நற்றவம் செய்து ஊழி ஊழி-தோறு எலாம் – நாலாயி:826/1
ஒரு வடிவத்து ஓர் உரு என்று உணரல் ஆகாது ஊழி-தோறு ஊழி நின்று ஏத்தல் அல்லால் – நாலாயி:2054/3
உணர்வார் ஆர் உன் பெருமை ஊழி-தோறு ஊழி – நாலாயி:2149/1
இசையும்-கொல் ஊழி-தோறு ஊழி ஓவாதே – நாலாயி:2580/9
ஊழி-தோறு ஊழி ஓவாது வாழிய – நாலாயி:2581/1
உடலம் நோய் உற்றாயோ ஊழி-தோறு ஊழியே – நாலாயி:3012/4
ஊழி-தோறு ஊழி உலகுக்கு நீர்கொண்டு – நாலாயி:3013/1
ஒழிவு ஒன்று இல்லாத பல் ஊழி-தோறு ஊழி நிலாவப்போம் – நாலாயி:3211/1
ஊழி-தோறு ஊழி உருவும் பேரும் செய்கையும் வேறவன் வையம் காக்கும் – நாலாயி:3593/1
ஊழி-தோறு ஊழி ஒருவனாக நன்கு உணர்வார்க்கும் உணரலாகா – நாலாயி:3686/3
வாய்க்க தமியேற்கு ஊழி-தோறு ஊழிஊழி மா காயாம் – நாலாயி:3779/1
ஊழி-தோறும் (1)
ஊழி-தோறும் தன்னுள்ளே படைத்து காத்து கெடுத்து உழலும் – நாலாயி:3965/2
ஊழிக்கு (1)
இன்பம் தலைப்பெய்து எங்கும் தழைத்த பல் ஊழிக்கு
தன் புகழ் ஏத்த தனக்கு அருள்செய்த மாயனை – நாலாயி:3835/1,2
ஊழிகள் (3)
இனி வளை காப்பவர் ஆர் எனை ஊழிகள் ஈர்வனவே – நாலாயி:2490/4
பலபல ஊழிகள் ஆயிடும் அன்றி ஓர் நாழிகையை – நாலாயி:2493/1
எழுவதும் மீண்டே படுவதும் பட்டு எனை ஊழிகள் போய் – நாலாயி:2574/1
ஊழிகளாய் (1)
ஊழிகளாய் உலகு ஏழும் உண்டான் என்றிலம் பழம் கண்டு – நாலாயி:2548/1
ஊழிகளே (2)
ஊர்கின்றது கங்குல் ஊழிகளே இது எல்லாம் இனவே – நாலாயி:2489/2
உளைவான் புகுந்து இது ஓர் கங்குல் ஆயிரம் ஊழிகளே – நாலாயி:2547/4
ஊழியாய் (4)
ஊழியாய் ஓமத்து உச்சியாய் ஒருகால் உடைய தேர் ஒருவனாய் உலகில் – நாலாயி:1415/1
ஓயும் பொழுது இன்றி ஊழியாய் நீண்டதால் – நாலாயி:3376/2
சேண் பாலது ஊழியாய் செல்கின்ற கங்குல்வாய் – நாலாயி:3380/2
தெய்வங்காள் என் செய்கேன் ஓர் இரவு ஏழ் ஊழியாய்
மெய் வந்து நின்று எனது ஆவி மெலிவிக்கும் – நாலாயி:3381/1,2
ஊழியான் (4)
உடலில் வளர்ந்துபோய் ஊழியான் கைத்தல – நாலாயி:568/2
உருவாய் உலகு இடந்த ஊழியான் பாதம் – நாலாயி:2172/3
ஊழியான் ஊழி பெயர்த்தான் உலகு ஏத்தும் – நாலாயி:2276/3
ஊழியான் ஊழி படைத்தான் நிரை மேய்த்தான் – நாலாயி:3931/2
ஊழியானே (1)
நிகர் இல் முகில்_வண்ணன் நேமியான் என் நெஞ்சம் கவர்ந்து எனை ஊழியானே – நாலாயி:3592/4
ஊழியில் (1)
காலையும் மாலை ஒத்துண்டு கங்குல் நாழிகை ஊழியில் நீண்டு உலாவும் – நாலாயி:1790/1
ஊழியின் (2)
ஊழியின் பெரிதால் நாழிகை என்னும் ஒண் சுடர் துயின்றதால் என்னும் – நாலாயி:1111/1
கரிய நாழிகை ஊழியின் பெரியன கழியும் ஆறு அறியேனே – நாலாயி:1693/4
ஊழியும் (4)
எத்தனை காலமும் எத்தனை ஊழியும் இன்றொடு நாளை என்றே – நாலாயி:460/1
உண்ட மா வயிற்றோன் ஒண் சுடர் ஏய்ந்த உம்பரும் ஊழியும் ஆனான் – நாலாயி:986/2
உலகும் உலகு இறந்த ஊழியும் ஒண் கேழ் – நாலாயி:2142/1
உலகமும் ஊழியும் ஆழியும் ஒண் கேழ் – நாலாயி:2325/1
ஊழியே (1)
உடலம் நோய் உற்றாயோ ஊழி-தோறு ஊழியே – நாலாயி:3012/4
ஊழியை (1)
ஒப்பனை உலகு ஏழினை ஊழியை ஆழி ஏந்திய கையனை அந்தணர் – நாலாயி:1643/3
ஊழில் (2)
இனி களைகண் இவர்க்கு இல்லை என்று உலகம் ஏழினையும் ஊழில் வாங்கி – நாலாயி:2005/2
புறம் கிளர்ந்த காலத்து பொன் உலகம் ஏழினையும் ஊழில் வாங்கி – நாலாயி:2009/2
ஊழிஊழி (3)
எண் இலா ஊழிஊழி தவம் செய்தார் வெள்கி நிற்ப – நாலாயி:915/2
வாய்க்க தமியேற்கு ஊழி-தோறு ஊழிஊழி மா காயாம் – நாலாயி:3779/1
ஒரு மா வயிற்றின் உள்ளே வைத்து ஊழிஊழி தலையளிக்கும் – நாலாயி:3962/2
ஊளி (1)
ஊளி எழ உலகம் உண்ட ஊணே – நாலாயி:3597/4
ஊளை (1)
ஊளை இட்டு அன்று இலங்கை கடந்து பிலம் புக்கு ஒளிப்ப – நாலாயி:3623/2
ஊற்றம் (1)
ஊற்றம் உடையாய் பெரியாய் உலகினில் – நாலாயி:494/4
ஊற்றவும் (1)
தழுவ நின்று என்னை ததைத்துக்கொண்டு ஊற்றவும் வல்லையே – நாலாயி:604/4
ஊற்றிடை (1)
ஊற்றிடை நின்ற வாழையின் கனிகள் ஊழ்த்து வீழ்ந்தன உண்டு மண்டி – நாலாயி:1343/3
ஊற்றின்-கண் (1)
ஊற்றின்-கண் நுண் மணல் போல் உருகாநிற்பர் நீராயே – நாலாயி:3538/4
ஊற்றினால் (1)
மெழுகு ஊற்றினால் போல் ஊற்று நல் வேங்கடத்து உள் நின்ற – நாலாயி:604/2
ஊற்று (1)
மெழுகு ஊற்றினால் போல் ஊற்று நல் வேங்கடத்து உள் நின்ற – நாலாயி:604/2
ஊறல் (3)
அழகிய வாயில் அமுத ஊறல் தெளிவுறா – நாலாயி:58/1
உடலுள் புகுந்துநின்ற ஊறல் அறுத்தவற்கு என்னையும் – நாலாயி:605/2
உடலுள் புகுந்துநின்று ஊறல் அறுக்கின்ற மாயற்கு என் – நாலாயி:605/3
ஊறி (2)
கன்னல் குடம் திறந்தால் ஒத்து ஊறி கணகண சிரித்து உவந்து – நாலாயி:89/1
சிந்திப்பார்க்கு என் உள்ளம் தேன் ஊறி எப்பொழுதும் தித்திக்குமே – நாலாயி:1582/4
ஊறிய (3)
ஊறிய கூனினை உள்ளே ஒடுங்க அன்று – நாலாயி:100/3
ஆராவமுதம் அனையான் தன் அமுத வாயில் ஊறிய
நீர்தான் கொணர்ந்து புலராமே பருக்கி இளைப்பை நீக்கீரே – நாலாயி:630/3,4
உளம் கனிந்திருக்கும் அடியவர் தங்கள் உள்ளத்துள் ஊறிய தேனை – நாலாயி:1276/2
ஊறிஊறி (1)
இடம் கொண்ட செ வாய் ஊறிஊறி இற்று இற்று வீழ நின்று – நாலாயி:92/2
ஊறு (5)
ஊறு செம் குருதியால் நிறைத்த காரணம்-தனை – நாலாயி:793/3
சொல்லு வன் சொல் பொருள் தான் அவையாய் சுவை ஊறு ஒலி நாற்றமும் தோற்றமுமாய் – நாலாயி:1128/1
நாற்றம் சுவை ஊறு ஒலி ஆகிய நம்பீ – நாலாயி:2022/4
ஊறு சுலாய் மலை தேய்க்கும் ஒலி கடல் – நாலாயி:3595/2
உன்னு சுவை ஒளி ஊறு ஒலி நாற்றம் முற்றும் நீயே – நாலாயி:3646/3
ஊறும் (2)
ஊணொடு ஓசை ஊறும் ஆகி ஒன்று அலாத மாயையாய் – நாலாயி:777/2
அண்ணிக்கும் அமுது ஊறும் என் நாவுக்கே – நாலாயி:937/4
ஊறொடு (1)
ஊறொடு ஓசை ஆய ஐந்தும் ஆய ஆய மாயனே – நாலாயி:753/4
ஊன் (26)
ஊன் கொண்ட வள் உகிரால் இரணியனை உடல் இடந்தான் – நாலாயி:581/3
ஊன் ஏறு செல்வத்து உடல் பிறவி யான் வேண்டேன் – நாலாயி:677/1
ஊன் நிறத்து உகிர் தலம் அழுத்தினாய் உலாய சீர் – நாலாயி:774/2
உறிகள் போல் மெய் நரம்பு எழுந்து ஊன் தளர்ந்து உள்ளம் எள்கி – நாலாயி:970/1
ஊன் உடை அகலத்து அடு கணை குளிப்ப உயிர் கவர்ந்து உகந்த எம் ஒருவன் – நாலாயி:979/2
ஊன் முனிந்து அவனது உடல் இரு பிளவா உகிர் நுதி மடுத்து அயன் அரனை – நாலாயி:985/2
ஊன் ஆர் அகலம் பிளவு எடுத்த ஒருவன் தானே இரு சுடர் ஆய் – நாலாயி:994/2
ஊன் இடை சுவர் வைத்து என்பு தூண் நாட்டி உரோமம் வேய்ந்து ஒன்பது வாசல் – நாலாயி:1006/1
ஊன் வாட உண்ணாது உயிர் காவல் இட்டு உடலில் பிரியா புலன் ஐந்தும் நொந்து – நாலாயி:1158/1
ஊன் அமர் வேல் கலிகன்றி ஒண் தமிழ் ஒன்பதோடு ஒன்றும் – நாலாயி:1177/3
ஊன் முகம் ஆர் தலை ஓட்டு ஊண் ஒழித்த எந்தை ஒளி மலர் சேவடி அணைவீர் உழு சே ஓட – நாலாயி:1179/2
ஊன் அமர் தலை ஒன்று ஏந்தி உலகு எலாம் திரியும் ஈசன் – நாலாயி:1431/1
ஊன் ஏய் ஆக்கை தன்னை உதவாமை உணர்ந்துஉணர்ந்து – நாலாயி:1460/2
ஊன் ஆர் வேல் கலியன் ஒலிசெய் தமிழ் மாலை வல்லார் – நாலாயி:1467/3
ஊன் ஏய் கண் வாளிக்கு உடைந்து ஓட்டந்து உன் அடைந்தேன் – நாலாயி:1470/2
ஓடா அரியாய் இரணியனை ஊன் இடந்த – நாலாயி:1521/1
ஊன் நேர் ஆக்கை தன்னை உழந்து ஓம்பி வைத்தமையால் – நாலாயி:1566/1
உருவின் ஆர் பிறவி சேர் ஊன் பொதி நரம்பு தோல் குரம்பையுள் புக்கு – நாலாயி:1813/1
ஓர் அரியாய் நீ இடந்தது ஊன் – நாலாயி:2171/4
ஊன் திகழும் நேமி ஒளி திகழும் சேவடியான் – நாலாயி:2262/3
ஊன் ஒடுங்க எய்தான் உகப்பு – நாலாயி:2409/4
தேம்பு ஊண் சுவைத்து ஊன் அறிந்து அறிந்தும் தீவினை ஆம் – நாலாயி:2598/3
ஊன் பருகு நேமியாய் உள்ளு – நாலாயி:2659/4
கிளரும் துணிவு கிடைத்தறியாது முடைத்தலை ஊன்
தளரும் அளவும் தரித்தும் விழுந்தும் தனி திரிவேற்கு – நாலாயி:2886/2,3
ஊன் ஒட்டி நின்று என் உயிரில் கலந்து இயல் – நாலாயி:2971/3
ஊன் ஏய் குரம்பை இதனுள் புகுந்து இன்று – நாலாயி:3972/2
ஊன்றி (5)
ஒரு கையால் ஒருவன்-தன் தோளை ஊன்றி ஆநிரை இனம் மீள குறித்த சங்கம் – நாலாயி:256/2
உரம் பற்றி இரணியனை உகிர் நுதியால் ஒள்ளிய மார்வு உறைக்க ஊன்றி
சிரம் பற்றி முடி இடிய கண் பிதுங்க வாய் அலர தெழித்தான் கோயில் – நாலாயி:419/1,2
முதுகு பற்றி கைத்தலத்தால் முன் ஒரு கோல் ஊன்றி
விதிர்விதிர்த்து கண் சுழன்று மேல் கிளைகொண்டு இருமி – நாலாயி:969/1,2
தோன்ற உண்டான் வென்றி சூழ் களிற்றை ஊன்றி
பொருது உடைவு கண்டானும் புள்வாய் கீண்டானும் – நாலாயி:2099/2,3
ஊன்றி இடந்து எயிற்றில் கொண்ட நாளே – நாலாயி:3596/4
ஊன்றினாய் (1)
உரத்தினில் கரத்தை வைத்து உகிர் தலத்தை ஊன்றினாய்
இரத்தி நீ இது என்ன பொய் இரந்த மண் வயிற்றுளே – நாலாயி:776/2,3
ஊன்றிஊன்றி (1)
தண்டு காலா ஊன்றிஊன்றி தள்ளி நடவா முன் – நாலாயி:972/3
ஊன்று (1)
உடையும் கடியன ஊன்று வெம் பரற்கள் உடை – நாலாயி:242/2
ஊன (2)
உள்ளுவேனது ஊன நோய் ஒழிக்குமா தெழிக்கு நீர் – நாலாயி:853/2
ஊன குரம்பையின் உள் புக்கு இருள் நீக்கி – நாலாயி:2172/1
ஊனகாரகர்களேலும் (1)
ஊனம் ஆயினகள் செய்யும் ஊனகாரகர்களேலும்
போனகம் செய்த சேடம் தருவரேல் புனிதம் அன்றே – நாலாயி:912/3,4
ஊனம் (8)
தொறு கலந்த ஊனம் அஃது ஒழிக்க அன்று குன்றம் முன் – நாலாயி:857/3
ஊனம் ஆயினகள் செய்யும் ஊனகாரகர்களேலும் – நாலாயி:912/3
ஊனம்_இல் பாடல் ஒன்பதோடு ஒன்றும் ஒழிவு இன்றி கற்று வல்லார்கள் – நாலாயி:1277/3
ஊனம் உடையன செய்ய பெறாய் என்று இரப்பன் உரப்பகில்லேன் – நாலாயி:1908/2
ஊனம் அது இன்றி வல்லார் ஒளி விசும்பு ஆள்வர் தாமே – நாலாயி:2051/4
ஊனம் இல் செல்வம் என்கோ ஊனம் இல் சுவர்க்கம் என்கோ – நாலாயி:3160/3
ஊனம் இல் செல்வம் என்கோ ஊனம் இல் சுவர்க்கம் என்கோ – நாலாயி:3160/3
ஊனம் இல் மோக்கம் என்கோ ஒளி மணி_வண்ணனையே – நாலாயி:3160/4
ஊனம்_இல் (1)
ஊனம்_இல் பாடல் ஒன்பதோடு ஒன்றும் ஒழிவு இன்றி கற்று வல்லார்கள் – நாலாயி:1277/3
ஊனமே (1)
ஏத்த வல்லவர்க்கு இல்லை ஓர் ஊனமே – நாலாயி:3030/4
ஊனிடை (3)
ஊனிடை ஆழி சங்கு உத்தமர்க்கு என்று உன்னித்து எழுந்த என் தட முலைகள் – நாலாயி:508/3
ஊனிடை குரம்பை வாழ்க்கைக்கு உறுதியே வேண்டினாரே – நாலாயி:2039/4
உயிரின் மேல் ஆக்கை ஊனிடை ஒழிவிக்குமே – நாலாயி:3142/4
ஊனில் (3)
ஊனில் மேய ஆவி நீ உறக்கமோடு உணர்ச்சி நீ – நாலாயி:845/1
ஊனில் வாழ் உயிரே நல்லை போ உன்னை பெற்று – நாலாயி:3031/1
ஊனில் உயிரில் உணர்வினில் நின்ற ஒன்றை உணர்ந்தேனே – நாலாயி:3751/4
ஊனே (1)
ஊனே புகே என்று மோதும்-போது அங்கு ஏதும் நான் உன்னை நினைக்கமாட்டேன் – நாலாயி:430/2