உ – முதல் சொற்கள், நாலாயிரத் திவ்விய பிரபந்தம் தொடரடைவு

கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்

உக்க 3
உக்கமும் 1
உக்கிட்டு 1
உக்கு 1
உக்கே 1
உக 12
உகக்க 1
உகக்கில் 1
உகக்கும் 8
உகக்கும்-கொல் 1
உகக்குமாறே 1
உகங்களும் 1
உகட்டுண்டு 1
உகத்தி 2
உகத்தில் 1
உகந்த 46
உகந்தது 3
உகந்தவர் 1
உகந்தனர் 1
உகந்தனளால் 1
உகந்தாய் 2
உகந்தாயை 2
உகந்தார் 1
உகந்தான் 11
உகந்தான்-தன்னை 1
உகந்தானது 1
உகந்தானே 1
உகந்தானை 1
உகந்து 46
உகந்தும் 1
உகந்துஉகந்து 2
உகந்தே 3
உகந்தேன் 1
உகப்பதே 2
உகப்பர் 2
உகப்பன் 2
உகப்பனவே 2
உகப்பாய் 1
உகப்பாரை 1
உகப்பு 2
உகம்-தோறு 1
உகமும் 1
உகவாதவரே 1
உகவைகளாய் 1
உகவையால் 1
உகள் 2
உகள 4
உகளாநிற்கும் 2
உகளித்து 1
உகளும் 12
உகிர் 14
உகிரால் 24
உகிராளன் 1
உகிரானை 1
உகிரும் 1
உகு 1
உகுக்கும் 4
உகுக்கும 1
உகுத்த 4
உகுத்தது 1
உகும் 3
உகைக்குமேல் 1
உங்கள் 12
உங்களுக்கு 4
உங்களோடு 1
உச்சமது 1
உச்சி 12
உச்சி-தன் 2
உச்சி-தன்னால் 1
உச்சியாய் 2
உச்சியில் 6
உச்சியிலே 1
உச்சியுள்ளே 1
உச்சியுளானே 1
உச்சியை 1
உச்சிவாய் 1
உசா 1
உசாகோ 1
உசாவி 1
உட்க 1
உட்கண்ணேல் 1
உட்கு 3
உட்பட 6
உட்புகுந்தான் 1
உட்பொருள் 1
உட்பொருளாய் 1
உட்பொருளை 1
உடம்பன் 2
உடம்பாய் 3
உடம்பில் 3
உடம்பின் 3
உடம்பினால் 2
உடம்பு 12
உடம்பும் 2
உடம்பே 1
உடம்பை 1
உடம்பையே 1
உடம்பொடு 2
உடல் 30
உடல்-தொறும் 1
உடல்-தோறும் 1
உடலகம் 1
உடலம் 14
உடலில் 2
உடலினில் 1
உடலுக்கே 1
உடலும் 2
உடலுள் 2
உடலே 2
உடலை 1
உடலையுள் 1
உடலொடும் 1
உடன் 57
உடன்கூடுவது 1
உடன்கொண்டு 2
உடன்று 2
உடனாய் 4
உடனே 20
உடுக்கவும் 1
உடுக்கும் 3
உடுக்கை 2
உடுத்த 6
உடுத்தி 1
உடுத்து 9
உடுப்பதன் 1
உடுப்போம் 1
உடை 162
உடைத்த 1
உடைத்தா 1
உடைத்தாமேலும் 2
உடைத்தால் 1
உடைத்திட்டு 1
உடைத்து 9
உடைதர 1
உடைந்த 2
உடைந்ததுவும் 1
உடைந்து 3
உடைப்ப 1
உடைமை 2
உடைமையில் 1
உடைமையும் 1
உடைமையையும் 1
உடைய 87
உடையது 1
உடையதும் 1
உடையம் 2
உடையமேதான் 1
உடையமோ 1
உடையர் 2
உடையரேல் 1
உடையவர் 4
உடையவர்க்கும் 1
உடையவன் 7
உடையவனே 1
உடையவனை 1
உடையவிட்டு 1
உடையள் 1
உடையன் 10
உடையன 1
உடையனவே 1
உடையாக 1
உடையாட்டி 1
உடையாய் 21
உடையார் 14
உடையார்க்கு 2
உடையார்கள் 2
உடையாரை 1
உடையாள் 2
உடையாளர்-கொல் 1
உடையான் 13
உடையான்-தன்னை 1
உடையானிடை 1
உடையானுக்கு 1
உடையானும் 2
உடையானே 1
உடையானை 6
உடையீர் 5
உடையீரே 1
உடையும் 6
உடையே 1
உடையேற்கு 1
உடையேன் 15
உடையை 2
உடையோம் 5
உடைவதும் 1
உடைவாள் 1
உடைவு 1
உண் 21
உண்கின்ற 1
உண்கின்றவே 1
உண்கின்றாய் 1
உண்கின்று 1
உண்ட 100
உண்ட-கால் 1
உண்டது 3
உண்டதும் 2
உண்டதுவும் 1
உண்டலும் 1
உண்டவன் 6
உண்டவனே 3
உண்டவனை 1
உண்டற்கு 1
உண்டாக 1
உண்டாகில் 1
உண்டாம் 1
உண்டாமோ 1
உண்டாய் 10
உண்டாயை 1
உண்டார் 2
உண்டாற்கே 1
உண்டான் 28
உண்டான்-தன் 1
உண்டானது 1
உண்டானால் 1
உண்டானே 4
உண்டானை 8
உண்டி 1
உண்டிட்ட 1
உண்டிட்டாய் 1
உண்டிட்டு 3
உண்டிடுகின்ற 1
உண்டிடும் 1
உண்டியே 1
உண்டிலன் 1
உண்டிலை 1
உண்டு 177
உண்டு-கொலோ 1
உண்டும் 8
உண்டே 21
உண்டேல் 2
உண்டேலும் 1
உண்டேனாக 1
உண்டேனும் 1
உண்டை 4
உண்டோ 8
உண்ண 40
உண்ணலுறாமையும் 1
உண்ணா 4
உண்ணாத 1
உண்ணாது 7
உண்ணாதே 1
உண்ணாமல் 1
உண்ணாய் 4
உண்ணாயே 2
உண்ணும் 26
உண்ணும்-போது 1
உண்ணுமே 1
உண்ணோம் 2
உண்பதனை 1
உண்பது 1
உண்பர் 2
உண்பன் 2
உண்பாய் 1
உண்பாரே 1
உண்பான் 1
உண்பேனும் 1
உண்போம் 1
உண்மை 5
உண்மையாய் 1
உண்மையால் 1
உண்மையில் 1
உண்மையோடு 1
உண 2
உணக்கி 1
உணக்கு-மின் 1
உணங்கல் 1
உணங்கு 1
உணர் 2
உணர்-மின் 1
உணர்ச்சி 1
உணர்ச்சியாய் 1
உணர்த்த 1
உணர்த்தல் 2
உணர்த்தி 2
உணர்த்து-மினே 1
உணர்த்தும் 1
உணர்த்துவன் 1
உணர்தல் 1
உணர்ந்த 6
உணர்ந்தவர் 3
உணர்ந்தவர்க்கு 1
உணர்ந்தாய் 1
உணர்ந்திலன் 1
உணர்ந்து 15
உணர்ந்தும் 1
உணர்ந்துமே 2
உணர்ந்துஉணர்ந்து 2
உணர்ந்தே 2
உணர்ந்தேன் 1
உணர்ந்தேனுக்கு 1
உணர்ந்தேனே 1
உணர்ந்தோர் 1
உணர்ந்தோர்கட்கு 1
உணர்ந்தோனை 1
உணர்வத்தொடு 1
உணர்வதனுக்கு 1
உணர்வரேலும் 1
உணர்வார் 6
உணர்வார்க்கும் 1
உணர்வானே 1
உணர்வில் 3
உணர்விலீர் 1
உணர்விலேன் 1
உணர்வின் 3
உணர்வினார்கட்கு 1
உணர்வினில் 1
உணர்வீரே 1
உணர்வு 11
உணர்வுகொண்டு 1
உணர்வும் 2
உணர்வுறும் 1
உணர்வை 1
உணர 5
உணரல் 2
உணரலாகா 1
உணரலாகாது 1
உணரவுறில் 1
உணராது 1
உணரில் 2
உணரிலும் 1
உணரீர் 1
உணருதிரேல் 1
உணரேன் 1
உணரோம் 1
உணாதே 1
உணாயே 10
உணும் 1
உத்தமர் 1
உத்தமர்க்கு 1
உத்தமர்கட்கு 2
உத்தமராய் 1
உத்தமன் 8
உத்தமனே 1
உத்தமனை 3
உத்தமா 2
உத்தர 1
உத்தரமதுரை 1
உத்தரை-தன் 1
உத்தானம் 1
உதடு 1
உதய 2
உதர 1
உதரத்தே 1
உதரம் 1
உதவ 2
உதவாது 2
உதவாமை 1
உதவி 4
உதவிக்கே 1
உதவு 1
உதவும் 1
உதறி 3
உதிக்கும் 1
உதித்த 1
உதித்து 1
உதித்தே 1
உதிப்பன 1
உதிர் 2
உதிர்க்கும் 2
உதிர்த்த 3
உதிர்த்தார் 1
உதிர்த்து 1
உதிர்ந்த 1
உதிர்ந்திட்டு 1
உதிர 14
உதிரத்தை 1
உதிரம் 1
உதிருமாலோ 1
உது 4
உதைக்கின்ற 1
உதைசெய்த 1
உதைத்த 8
உதைத்தவன் 2
உதைத்தவனை 1
உதைத்தாய் 1
உதைத்திட்ட 1
உதைத்திட்டு 1
உதைத்திடும் 1
உதைத்து 9
உதைப்பளவு 1
உந்த 3
உந்தம் 1
உந்தன் 1
உந்தி 36
உந்தி-தன்னுள் 1
உந்திய 1
உந்தியான் 3
உந்தியானே 1
உந்தியில் 2
உந்தியிலே 1
உந்தியும் 1
உந்தியுள்ளே 1
உந்தியொடு 1
உந்திவாய் 2
உந்து 13
உந்துகின்றார்களே 1
உந்தும் 4
உந்தை 1
உந்தையர் 1
உப்பு 1
உபகாரம் 2
உபதேசம் 1
உபாயங்களும் 1
உபாயங்களே 1
உபாயம் 6
உம் 2
உம்-தமக்கு 1
உம்பர் 40
உம்பர்_கோன் 2
உம்பர்க்கு 1
உம்பர்கள் 1
உம்பர்வாய் 1
உம்பராய் 1
உம்பரார் 1
உம்பரால் 1
உம்பரில் 1
உம்பரும் 6
உம்பி 1
உம்பியும் 1
உம்பியையும் 1
உம்முடைய 1
உம்மை 21
உம்மையும் 1
உம்மோடு 1
உமக்கு 14
உமக்கும் 1
உமக்கே 1
உமர் 1
உமரே 1
உமிழ் 9
உமிழ்ந்த 26
உமிழ்ந்தது 1
உமிழ்ந்தவன் 1
உமிழ்ந்தாய்க்கு 1
உமிழ்ந்தான் 5
உமிழ்ந்தான்-தன்னை 1
உமிழ்ந்தானே 1
உமிழ்ந்திட்ட 2
உமிழ்ந்து 18
உமிழ்ந்தும் 3
உமிழும் 4
உமை 3
உய் 1
உய்-மின் 2
உய்க்கும் 2
உய்கிற்பீர் 1
உய்குறில் 1
உய்கேன் 1
உய்த்த 10
உய்த்தவர் 1
உய்த்தவன் 2
உய்த்தனன் 2
உய்த்தாய் 1
உய்த்தார் 1
உய்த்தாற்கு 1
உய்த்தான் 2
உய்த்திடு-மின் 19
உய்த்திடும் 1
உய்த்து 7
உய்தல் 1
உய்தற்கு 1
உய்தும்-கொலோ 1
உய்ந்த 7
உய்ந்தது 1
உய்ந்தம் 1
உய்ந்தவன் 3
உய்ந்தவாறே 1
உய்ந்திட 1
உய்ந்திருந்தேன் 1
உய்ந்து 12
உய்ந்துபோனேனே 3
உய்ந்தேன் 1
உய்ந்தேனே 1
உய்ப்பான் 1
உய்பவர்க்கு 1
உய்ம்-மின் 5
உய்ம்-மினோ 5
உய்மறை 1
உய்ய 40
உய்யக்கொண்ட 5
உய்யக்கொண்டது 1
உய்யக்கொண்டான் 1
உய்யக்கொண்டு 3
உய்யக்கொள் 1
உய்யக்கொள்கின்ற 1
உய்யக்கொள்வான் 1
உய்யப்போம் 1
உய்யல் 6
உய்யலாம் 1
உய்யலும் 3
உய்யவும் 1
உய்யவே 1
உய்யற்பாலரே 1
உய்யார் 1
உய்யும் 9
உய்யுமா 1
உய்யுமாறு 2
உய்யேன் 2
உய்யோமே 2
உய்யோமோ 1
உய்வது 4
உய்வர் 1
உய்வன் 1
உய்வான் 1
உய்வானே 1
உய்விடம் 1
உய்வீர் 1
உய்வு 4
உய 7
உயக்கொண்ட 1
உயக்கொண்டு 2
உயக்கொள் 1
உயப்போம் 1
உயர் 32
உயர்கொள் 1
உயர்த்த 4
உயர்த்தாய் 3
உயர்த்தார்க்கு 1
உயர்த்தானே 1
உயர்த்தி 1
உயர்த்து 1
உயர்ந்த 12
உயர்ந்தவரோடு 1
உயர்ந்தான் 1
உயர்ந்து 8
உயர்ந்தே 1
உயர்ந்தேன் 1
உயர்ந்தோரை 1
உயர்வில் 1
உயர்வினையே 1
உயர்வு 3
உயர 4
உயரத்து 2
உயரும் 3
உயல் 1
உயவே 1
உயவேன் 1
உயிர் 95
உயிர்க்கு 11
உயிர்க்கும் 10
உயிர்க்கே 2
உயிர்கட்கு 3
உயிர்கட்கும் 2
உயிர்கள் 7
உயிர்களுக்கு 1
உயிர்களும் 5
உயிர்களே 1
உயிர்காள் 1
உயிர்த்து 2
உயிர்ப்பிடம் 1
உயிர்ப்பெய்து 1
உயிர்மீட்டு 1
உயிராம் 2
உயிராய் 4
உயிராளன் 2
உயிரில் 2
உயிரின் 3
உயிரினால் 2
உயிருண்டான் 1
உயிரும் 15
உயிரே 6
உயிரேயோ 4
உயிரை 15
உயிரோ 1
உயோகு 1
உரக 1
உரகம் 1
உரங்களால் 1
உரத்திலும் 1
உரத்தினால் 1
உரத்தினில் 1
உரத்து 2
உரத்தை 1
உரப்ப 1
உரப்பகில்லேன் 2
உரப்பமாட்டேன் 1
உரப்பவே 1
உரப்பாள் 1
உரப்பி 2
உரப்புவது 1
உரம் 12
உரமும் 1
உரலிடை 1
உரலில் 1
உரலினிடை 1
உரலினோடு 1
உரலை 1
உரலோடு 8
உரலோடும் 2
உரலோடே 1
உரவிடை 1
உரவு 2
உரவோளது 1
உரவோன் 4
உரனால் 1
உராஅய் 1
உரி 3
உரிஞ்ச 1
உரிஞ்சி 4
உரிஞ்சு 1
உரிஞ்சும் 1
உரித்தாக்கினையே 2
உரிமை 1
உரிமையால் 1
உரிய 7
உரியன 1
உரியனாய் 1
உரியேனோ 1
உரியை 1
உரு 60
உருக்கள்-தோறும் 1
உருக்கி 5
உருக்கு 1
உருக்குகின்ற 1
உருக்குங்களே 1
உருக்கும் 2
உருக 2
உருகல் 1
உருகாநிற்கும் 1
உருகாநிற்பர் 1
உருகி 29
உருகினாள் 1
உருகு 1
உருகுகின்றேனே 2
உருகும் 8
உருகுமால் 1
உருகுமாலோ 1
உருகுமே 1
உருட்டாவரு 1
உருட்டி 6
உருத்த 1
உருத்திரன் 1
உருத்து 1
உருப்பசி-தன் 1
உருப்பசியர் 1
உருப்பசியும் 1
உருப்பனை 1
உருப்பிணி 3
உருப்பிணியை 1
உரும் 1
உருமகத்தே 1
உருமின் 1
உருவ 11
உருவத்து 4
உருவம் 39
உருவம்-அது 1
உருவம்கொண்டு 1
உருவமாய் 2
உருவமும் 3
உருவமே 1
உருவறை 1
உருவன் 12
உருவனே 1
உருவனை 1
உருவா 8
உருவாகி 1
உருவாய் 46
உருவாளன் 1
உருவி 5
உருவில் 15
உருவின் 20
உருவினர் 1
உருவினன் 1
உருவினாய் 1
உருவினாளை 1
உருவினையாய் 1
உருவு 7
உருவுகள் 1
உருவும் 17
உருவுருவே 1
உருவே 6
உருவை 7
உருவொடு 1
உருவோடு 1
உருள் 2
உருள 4
உருளும் 2
உரை 20
உரை-மின் 2
உரை-அதனை 1
உரைக்க 7
உரைக்கமாட்டேனே 1
உரைக்கல் 1
உரைக்கலாம் 1
உரைக்கியம் 1
உரைக்கில் 3
உரைக்கிலும் 1
உரைக்கிலே 2
உரைக்கிலோம் 1
உரைக்கின்ற 10
உரைக்கின்றது 1
உரைக்கின்றதே 1
உரைக்கின்றவே 1
உரைக்கின்றனன் 1
உரைக்கின்றாள் 1
உரைக்கின்றேன் 1
உரைக்கும் 7
உரைக்கும்-கால் 1
உரைக்குமாறு 1
உரைக்குமேல் 1
உரைக்கேன் 7
உரைக்கோம் 1
உரைகல் 1
உரைசெய்த 3
உரைசெயல் 1
உரைசெயே 1
உரைத்த 36
உரைத்த-கால் 1
உரைத்ததே 1
உரைத்தல் 4
உரைத்தன 2
உரைத்தால் 1
உரைத்தாள் 1
உரைத்தான் 2
உரைத்தி 1
உரைத்தியாகில் 1
உரைத்தியே 1
உரைத்திலன் 1
உரைத்திலேன் 1
உரைத்து 14
உரைத்துக்கொண்டேன் 1
உரைத்தே 1
உரைப்ப 4
உரைப்பது 5
உரைப்பர் 4
உரைப்பரேலும் 1
உரைப்பவர் 3
உரைப்பவர்கள் 1
உரைப்பன் 1
உரைப்பார் 9
உரைப்பார்க்கு 2
உரைப்பார்கள் 1
உரைப்பான் 1
உரைப்பானை 1
உரைப்பு 1
உரையா 1
உரையாடமாட்டேன் 1
உரையாது 1
உரையாதே 1
உரையாய் 6
உரையாயே 3
உரையால் 1
உரையில் 2
உரையீர் 7
உரையீர்கள் 1
உரையீரே 3
உரையும் 1
உரையே 2
உரோடத்தால் 1
உரோடம் 1
உரோம 1
உரோமசனால் 1
உரோமம் 1
உலக்க 3
உலக்கை 1
உலக்கையும் 1
உலக 1
உலகங்கட்கு 1
உலகங்கள் 5
உலகங்களின் 1
உலகங்களும் 3
உலகங்களுமாய் 2
உலகத்தவர் 3
உலகத்தார் 2
உலகத்திடை 1
உலகத்தில் 4
உலகத்தீர்க்கு 6
உலகத்தீரே 1
உலகத்து 14
உலகத்துள்ளீர்கள் 1
உலகத்துள்ளே 1
உலகத்தே 1
உலகத்தை 1
உலகம் 104
உலகமாய் 1
உலகமும் 12
உலகர் 1
உலகர்கள் 2
உலகளந்தான் 2
உலகளந்தான்-இடைக்கே 1
உலகில் 43
உலகிலே 1
உலகின் 2
உலகினது 1
உலகினில் 12
உலகினை 3
உலகீர் 3
உலகு 174
உலகு-தன்னுளே 1
உலகு-தன்னை 1
உலகு-தோறு 1
உலகு_அளந்தான் 5
உலகுக்காய் 1
உலகுக்கு 11
உலகுக்கும் 9
உலகுக்குமாய் 1
உலகுக்கே 1
உலகுகள் 1
உலகுகள்-தோறும் 1
உலகுகளே 1
உலகும் 84
உலகே 18
உலகை 12
உலகோ 2
உலகோடு 4
உலகோர்கள் 1
உலங்கு 1
உலப்ப 2
உலப்பில் 1
உலப்பிலனவும் 1
உலப்பு 12
உலர்த்த 3
உலர்ந்து 2
உலர்ந்துஉலர்ந்து 1
உலவ 1
உலவா 2
உலவி 1
உலவு 15
உலவும் 7
உலறி 1
உலா 2
உலாகின்ற 1
உலாகின்றதே 2
உலாகின்று 1
உலாம் 22
உலாய் 1
உலாய 1
உலாவ 1
உலாவிய 6
உலாவிஉலாவி 1
உலாவு 9
உலாவும் 6
உலோகபாலீர்காள் 1
உலோகம் 1
உலோகர் 1
உலோபாய் 1
உவண 1
உவணம் 1
உவத்தி 1
உவந்த 1
உவந்திட்டு 1
உவந்து 9
உவப்ப 2
உவமன் 1
உவர் 1
உவர்க்கும் 1
உவர்த்த 1
உவர்த்தலை 1
உவராய் 1
உவரி 3
உவரும் 1
உவலை 1
உவள் 1
உவளாய் 1
உவன் 2
உவனாய் 2
உவனிய 1
உவாவில் 1
உவை 1
உவையும் 1
உழ 1
உழக்க 2
உழக்கி 3
உழக்கிய 1
உழக்குண்டு 1
உழந்தார் 1
உழந்தாள் 1
உழந்து 2
உழல் 1
உழல்கின்ற 4
உழல்கின்றேன் 1
உழல்வாய் 1
உழல்வார் 1
உழல்வான் 2
உழல்வீர் 1
உழல்வீர்க்கு 1
உழல்வேன் 1
உழல்வேனை 1
உழல்வேனோ 1
உழல்வோம் 1
உழல 1
உழலாதார் 2
உழலும் 5
உழலுமே 1
உழலை 1
உழவர் 4
உழவன் 1
உழறா 1
உழறி 1
உழறு 1
உழன்றாய் 1
உழன்று 2
உழன்றும் 1
உழன்றேற்கு 1
உழாமே 1
உழிதந்து 1
உழிதர்கின்றோம் 1
உழிதர்கேனே 1
உழிதர 2
உழிதராயே 1
உழிதரு 1
உழிதருகின்றாள் 1
உழிதருவர் 2
உழிதருவாய் 1
உழிதருவேன் 1
உழு 2
உழுத 2
உழும் 3
உழுவது 2
உழுவை 1
உழை 1
உழைக்கின்ற 1
உழைக்கின்றேற்கு 1
உழைக்கு 1
உழைக்கும் 1
உழைத்து 1
உள் 59
உள்கலந்து 1
உள்கொண்ட 1
உள்புக்கு 2
உள்புகுந்து 2
உள்மடுத்தலும் 1
உள்மடுத்தே 1
உள்மெலிந்தாள் 1
உள்வாங்கி 1
உள்ள 20
உள்ளகிற்கும் 1
உள்ளடி 1
உள்ளத்தர் 1
உள்ளத்தவர் 1
உள்ளத்தனாய் 1
உள்ளத்தாய் 1
உள்ளத்தின் 7
உள்ளத்து 27
உள்ளத்துள் 2
உள்ளத்துள்ளும் 1
உள்ளத்துள்ளே 1
உள்ளத்துளும் 1
உள்ளத்தே 4
உள்ளத்தை 4
உள்ளது 3
உள்ளதும் 2
உள்ளதோ 1
உள்ளப்பெற்றேற்கு 1
உள்ளப்பெற்றேன் 1
உள்ளம் 60
உள்ளம்-தன்னை 1
உள்ளமா 1
உள்ளமும் 1
உள்ளமே 1
உள்ளமோ 1
உள்ளவர்-தம் 1
உள்ளவா 2
உள்ளவாறு 1
உள்ளன 4
உள்ளனவே 1
உள்ளாதார் 1
உள்ளாது 1
உள்ளாய் 7
உள்ளார் 4
உள்ளாரும் 1
உள்ளாரை 1
உள்ளால் 2
உள்ளான் 16
உள்ளானும் 1
உள்ளானே 19
உள்ளானை 2
உள்ளி 9
உள்ளிட்ட 2
உள்ளிய-கால் 1
உள்ளில் 2
உள்ளிலும் 1
உள்ளிற்று 1
உள்ளினால் 2
உள்ளினேன் 1
உள்ளீர் 6
உள்ளீரே 2
உள்ளீரேல் 3
உள்ளு 2
உள்ளும் 8
உள்ளும்-தோறும் 1
உள்ளுவார் 6
உள்ளுவார்க்கு 1
உள்ளுவான் 1
உள்ளுவேனது 1
உள்ளே 35
உள 13
உளதால் 2
உளது 7
உளதே 7
உளதோ 1
உளம் 9
உளர் 17
உளராய் 1
உளரும் 2
உளரே 3
உளரேல் 1
உளவா 1
உளவேலும் 1
உளவோ 2
உளள் 1
உளளோ 1
உளன் 30
உளனாக 1
உளனாகவே 2
உளனாய 3
உளனே 2
உளாய்-கொல் 3
உளாயுமாய் 1
உளாயோ 1
உளார் 7
உளான் 2
உளானே 6
உளானை 1
உள்உள் 1
உளே 1
உளை 1
உளைந்த 1
உளைந்திட்டு 1
உளைந்து 3
உளைய 1
உளைவான் 1
உற்ற 22
உற்ற-போது 1
உற்றது 6
உற்றதும் 1
உற்றவர் 1
உற்றவர்க்கு 1
உற்றவராய் 1
உற்றவரே 2
உற்றவன் 1
உற்றன 2
உற்றனவே 2
உற்றனன் 1
உற்றாய் 2
உற்றாயோ 2
உற்றார் 11
உற்றார்க்கு 1
உற்றார்க்கும் 1
உற்றார்கள் 3
உற்றார்களுக்கு 1
உற்றார்களை 2
உற்றாரும் 1
உற்றாரை 1
உற்றால் 1
உற்றாலும் 1
உற்றான் 3
உற்றானாய் 1
உற்றிடும் 1
உற்றிலேன் 2
உற்றீர்கட்கு 1
உற்று 23
உற்றும் 1
உற்றேன் 1
உற்றேனும் 1
உற்றேனே 1
உற்றோமே 1
உற 18
உறக்கத்தை 1
உறக்கத்தோடு 1
உறக்கம் 4
உறக்கம்-அது 2
உறக்கமும் 1
உறக்கமொடு 1
உறக்கமோடு 2
உறகல் 4
உறங்கா 2
உறங்காதிருப்பேன் 1
உறங்காது 4
உறங்காதே 1
உறங்காவிடில் 1
உறங்காள் 1
உறங்கி 3
உறங்கிடும் 1
உறங்கிலும் 1
உறங்கிற்று 1
உறங்குகின்றான் 1
உறங்குதியோ 1
உறங்கும் 6
உறங்குமே 1
உறங்குவான் 2
உறங்கேன் 1
உறல் 1
உறல்-பொருட்டு 1
உறவு 3
உறவேல் 1
உறவோடும் 1
உறா 1
உறாதும் 1
உறாமை 1
உறாள் 1
உறி 17
உறிக்கொண்ட 1
உறிகள் 1
உறிஞ்சி 1
உறியை 2
உறில் 1
உறு 22
உறுக்கி 1
உறுக 1
உறுகின்ற 1
உறுகின்றது 1
உறுகின்றதே 1
உறுகோ 2
உறுஞ்சி 1
உறுத்த 1
உறுத்து 1
உறுதியே 1
உறுதியேல் 3
உறுதிராகில் 1
உறுதுணையே 1
உறுப்பும் 1
உறும் 6
உறுமோ 6
உறுவது 2
உறுவர் 1
உறுவீர் 1
உறுவோங்களை 1
உறை 62
உறைக்க 2
உறைக்கும் 1
உறைகின்ற 24
உறைகின்றது 1
உறைகின்றார் 1
உறைகின்றானை 3
உறைத்திட்ட 1
உறைத்து 1
உறைந்த 2
உறைந்தது 1
உறைந்ததுவும் 1
உறைந்தான் 1
உறைந்து 1
உறைப்ப 2
உறைப்பன் 2
உறைப்பு 1
உறைப்பே 1
உறைபவன் 1
உறைய 2
உறையீர் 1
உறையும் 52
உறைவாய் 4
உறைவார்க்கு 3
உறைவாரை 3
உறைவாள் 1
உறைவான் 1
உறைவானே 2
உறைவானை 2
உறைவிடம் 1
உறைவு 1
உன் 216
உன்-பாலே 2
உன்தன் 13
உன்தன்னை 4
உன்தன்னோடு 2
உன்தனக்கு 4
உன்தனக்கே 1
உன்மத்தர் 1
உன்மத்தன் 1
உன்ன 4
உன்னது 2
உன்னால் 1
உன்னி 7
உன்னித்து 2
உன்னித்தே 1
உன்னிய 3
உன்னியை 1
உன்னில் 1
உன்னு 1
உன்னு-மின் 1
உன்னுடை 2
உன்னுடைய 3
உன்னும் 1
உன்னுமாறு 1
உன்னை 177
உன்னையன்றே 1
உன்னையும் 5
உன்னையே 7
உன்னைவிட்டு 1
உன்னொடு 2
உன்னோடு 6
உன 17
உனக்காய் 1
உனக்கு 41
உனக்கும் 2
உனக்கே 5
உனக்கேலும் 1
உனது 15
உனதே 2
உனை 16

உக்க (3)

வஞ்சம் மேவிய நெஞ்சு உடை பேய்ச்சி வரண்டு நார் நரம்பு எழ கரிந்து உக்க
நஞ்சம் ஆர்தரு சுழி முலை அந்தோ சுவைத்து நீ அருள்செய்து வளர்ந்தாய் – நாலாயி:717/1,2
உருகி உக்க நேரிய காதல் – நாலாயி:2579/3
அன்னம் உழக்க நெரிந்து உக்க வாள் நீல – நாலாயி:2727/3

மேல்


உக்கமும் (1)

உக்கமும் தட்டொளியும் தந்து உன் மணாளனை – நாலாயி:493/7

மேல்


உக்கிட்டு (1)

என்பு எலாம் உருகி உக்கிட்டு என்னுடை நெஞ்சம் என்னும் – நாலாயி:2046/3

மேல்


உக்கு (1)

வேம் எமது உயிர் அழல் மெழுகில் உக்கு வெள் வளை மேகலை கழன்று வீழ – நாலாயி:3919/1

மேல்


உக்கே (1)

வெடிப்பு நின் பசுநிரை மேய்க்க போக்கு வேம் எமது உயிர் அழல் மெழுகில் உக்கே – நாலாயி:3918/4

மேல்


உக (12)

இலங்கை மன்னன் ஐந்தொடு ஐந்து பைம் தலை நிலத்து உக
கலங்க அன்று சென்று கொன்று வென்றி கொண்ட வீரனே – நாலாயி:807/1,2
நிரந்தவர் மண்ணையில் புண் நுகர் வேல் நெடு வாயில் உக செருவில் முன நாள் – நாலாயி:1130/3
நெஞ்சு இடந்து குருதி உக உகிர் வேல் ஆண்ட நின்மலன் தாள் அணைகிற்பீர் நீலம் மாலை – நாலாயி:1181/2
வெம் கண் விறல் விராதன் உக வில் குனித்த விண்ணவர்_கோன் தாள் அணைவீர் வெற்பு போலும் – நாலாயி:1183/2
வாம் பரி உக மன்னர் தம் உயிர் செக ஐவர்கட்கு அரசு அளித்த – நாலாயி:1371/1
வேறுவேறு உக வில் அது வளைத்தவனே எனக்கு அருள்புரியே – நாலாயி:1374/2
தன்னை அஞ்சி நின் சரண் என சரணாய் தகவு இல் காலனை உக முனிந்து ஒழியா – நாலாயி:1423/2
சிறை கொள் மயில் குயில் பயில மலர்கள் உக அளி முரல அடிகொள் நெடு மா – நாலாயி:1441/3
தேனுகன் ஆவி போய் உக அங்கு ஓர் செழும் திரள் பனங்கனி உதிர – நாலாயி:1824/1
உண முலை முன் கொடுத்த உரவோளது ஆவி உக உண்டு வெண்ணெய் மருவி – நாலாயி:1990/2
செருநர் உக செற்று உகந்த தேங்கு ஓத_வண்ணன் – நாலாயி:2284/3
உக உருகி நின்று உள் உளே – நாலாயி:3047/4

மேல்


உகக்க (1)

கண்டு நான் உன்னை உகக்க கருமுகைப்பூ சூட்ட வாராய் – நாலாயி:190/4

மேல்


உகக்கில் (1)

யாதானும் ஒன்று அறியில் தன் உகக்கில் என்-கொலோ – நாலாயி:2617/1

மேல்


உகக்கும் (8)

கடி ஆர் பொழில் அணி வேங்கடவா கரும் போர் ஏறே நீ உகக்கும்
குடையும் செருப்பும் குழலும் தருவிக்க கொள்ளாதே போனாய் மாலே – நாலாயி:247/1,2
தாம் உகக்கும் தம் கையில் சங்கமே போலாவோ – நாலாயி:607/1
யாம் உகக்கும் எம் கையில் சங்கமும் ஏந்து இழையீர் – நாலாயி:607/2
கடல் விளங்கு கரு மேனி அம்மான்-தன்னை கண்ணார கண்டு உகக்கும் காதல்-தன்னால் – நாலாயி:657/2
பை அரவின்_அணை பள்ளியினாய் பண்டையோம் அல்லோம் நாம் நீ உகக்கும்
மை அரி ஒண் கண்ணினாரும் அல்லோம் வைகி எம் சேரி வரவு ஒழி நீ – நாலாயி:704/1,2
நம் கோன் உகக்கும் துழாய் என் செய்யாது இனி நானிலத்தே – நாலாயி:2502/4
ஒசிசெய் நுண் இடை இள ஆய்ச்சியர் நீ உகக்கும் நல்லவரொடும் உழிதராயே – நாலாயி:3920/4
உகக்கும் நல்லவரொடும் உழிதந்து உன்தன் திருவுள்ளம் இடர் கெடும்-தோறும் நாங்கள் – நாலாயி:3921/1

மேல்


உகக்கும்-கொல் (1)

ஆவி உள் குளிர எங்ஙனே உகக்கும்-கொல் இன்றே – நாலாயி:3521/4

மேல்


உகக்குமாறே (1)

தொண்டு பூண்டு அமுதம் உண்ணா தொழும்பர் சோறு உகக்குமாறே – நாலாயி:876/4

மேல்


உகங்களும் (1)

எனைத்தோர் உகங்களும் இ உலகு ஆண்டு கழிந்தவர் – நாலாயி:3234/2

மேல்


உகட்டுண்டு (1)

கும்பிடு நட்டம் இட்டு ஆடி கோகு உகட்டுண்டு உழலாதார் – நாலாயி:3168/3

மேல்


உகத்தி (2)

சோம்பரை உகத்தி போலும் சூழ் புனல் அரங்கத்தானே – நாலாயி:909/4
அடியரை உகத்தி போலும் அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:910/4

மேல்


உகத்தில் (1)

வகிர்த்த வளை உகிர் தோள் மாலே உகத்தில்
ஒரு நான்று நீ உயர்த்தி உள்வாங்கி நீயே – நாலாயி:2386/2,3

மேல்


உகந்த (46)

அன்ன நடை மடவாள் அசோதை உகந்த பரிசு ஆன புகழ் புதுவை_பட்டன் உரைத்த தமிழ் – நாலாயி:74/3
வரி சிலை வாயில் பெய்து வாய் கோட்டம் தவிர்த்து உகந்த
அரையன் அமரும் மலை அமரரொடு கோனும் சென்று – நாலாயி:356/2,3
இறைப்பொழுதில் பாதாளம் கலவிருக்கை கொடுத்து உகந்த எம்மான் கோயில் – நாலாயி:418/2
மாவினை வாய் பிளந்து உகந்த மாலை வேலை வண்ணனை என் கண்ணனை வன் குன்றம் ஏந்தி – நாலாயி:650/1
குரங்கை ஆள் உகந்த எந்தை கூறு தேற வேறு இதே – நாலாயி:772/4
உரம் கெட புடைத்து ஒர் கொம்பு ஒசித்து உகந்த உத்தமா – நாலாயி:809/2
இரண்டு கூறு செய்து உகந்த சிங்கம் என்பது உன்னையே – நாலாயி:813/4
ஊன் உடை அகலத்து அடு கணை குளிப்ப உயிர் கவர்ந்து உகந்த எம் ஒருவன் – நாலாயி:979/2
சலம் கொண்ட இரணியனது அகல் மார்வம் கீண்டு தடம் கடலை கடைந்து அமுதம் கொண்டு உகந்த காளை – நாலாயி:1228/1
சென்று சின விடை ஏழும் பட அடர்ந்து பின்னை செவ்வி தோள் புணர்ந்து உகந்த திருமால்-தன் கோயில் – நாலாயி:1247/1
பெற்றெடுத்த தாய் போல மடுப்ப ஆரும் பேணா நஞ்சு உண்டு உகந்த பிள்ளை கண்டீர் – நாலாயி:1279/2
நக்கு அரி உருவம் ஆகி நகம் கிளர்ந்து இடந்து உகந்த
சக்கர செல்வன் தென்பேர் தலைவன் தாள் அடைந்து உய்ந்தேனே – நாலாயி:1432/3,4
சிங்கம்-அதுவாய் அவுணன் திறல் ஆகம் முன் கீண்டு உகந்த
சங்கம் இடத்தானை தழல் ஆழி வலத்தானை – நாலாயி:1598/1,2
அம் கமலத்து அயன் அனையார் பயிலும் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1618/4
அன்னம் மலி பெடையோடும் அமரும் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1619/4
அலைத்து வரும் பொன்னி வளம் பெருகும் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1620/4
அலம்பு திரை புனல் புடை சூழ்ந்து அழகு ஆர் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1621/4
அனம் மேவு நடை மடவார் பயிலும் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1622/4
ஆன தொல் சீர் மறையாளர் பயிலும் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1623/4
அந்தம்_இல் திண் கரம் சிரங்கள் புரண்டு வீழ அடு கணையால் எய்து உகந்த அம்மான் காண்-மின் – நாலாயி:1624/2
அந்தணர்-தம் ஆகுதியின் புகை ஆர் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1624/4
வம்பு அவிழும் மலர் குழலாள் ஆய்ச்சி வைத்த தயிர் வெண்ணெய் உண்டு உகந்த மாயோன் காண்-மின் – நாலாயி:1625/2
அம் பொன் மதிள் பொழில் புடை சூழ்ந்து அழகு ஆர் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர்_கோவே – நாலாயி:1625/4
ஆடு ஏறு மலர் குழலார் பயிலும் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1626/4
பைம் கண் மால் விடை அடர்த்து பனி மதி கோள் விடுத்து உகந்த
செங்கண்மால் அம்மானுக்கு இழந்தேன் என் செறி வளையே – நாலாயி:1670/3,4
கண்டான் கண்டுகொண்டு உகந்த கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1698/4
கொந்து ஆர் பைம் பொழில் சூழ் குடந்தை கிடந்து உகந்த
மைந்தா உன்னை என்றும் மறவாமை பெற்றேனே – நாலாயி:1732/3,4
கண் துயில் கொண்டு உகந்த கருமாணிக்க மா மலையை – நாலாயி:1830/2
சிங்கம்-அதுவாய் அவுணன் திறல் ஆகம் முன் கீண்டு உகந்த
பங்கய மா மலர் கண் பரனை எம் பரஞ்சுடரை – நாலாயி:1831/1,2
பிளந்திட்டு அமரர்க்கு அருள்செய்து உகந்த பெருமான் திருமால் விரி நீர் உலகை – நாலாயி:1901/2
குளிர் மாரி தடுத்து உகந்த
மா வாய் கீண்ட மணி_வண்ணனை வர – நாலாயி:1944/2,3
உறி ஆர் நறு வெண்ணெய் உண்டு உகந்த பொன் வயிற்றுக்கு – நாலாயி:1995/3
பேணான் கடைந்து அமுதம் கொண்டு உகந்த பெம்மானை – நாலாயி:2012/2
சலம்புரிந்து அங்கு அருள் இல்லா தன்மையாளன் தான் உகந்த ஊர் எல்லாம் தன் தாள் பாடி – நாலாயி:2057/2
அல்லி அம் பூ மலர் பொய்கை பழன வேலி அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அம்மான் என்றும் – நாலாயி:2066/2
கன்று மேய்த்து இனிது உகந்த காளாய் என்றும் கடி பொழில் சூழ் கணபுரத்து என் கனியே என்றும் – நாலாயி:2067/1
ஊதிய வாய் மால் உகந்த ஊர் – நாலாயி:2118/4
செருநர் உக செற்று உகந்த தேங்கு ஓத_வண்ணன் – நாலாயி:2284/3
மண் அகலம் கீண்டு அங்கு ஓர் மாது உகந்த மார்வற்கு – நாலாயி:2335/3
சீர் ஆர் சிரம் அறுத்து செற்று உகந்த செங்கண்மால் – நாலாயி:2690/4
பொறையினால் முலை அணைவான் பொரு விடை ஏழ் அடர்த்து உகந்த
கறையினார் துவர் உடுக்கை கடை ஆவின் கழி கோல் கை – நாலாயி:3311/2,3
கிளர் ஒளிய இரணியனது அகல் மார்பம் கிழித்து உகந்த
வளர் ஒளிய கனல் ஆழி வலம்புரியன் மணி நீல – நாலாயி:3314/2,3
கிடந்தன போல் துணி பலவா அசுரர் குழாம் துணித்து உகந்த
தடம் புனல சடைமுடியன் தனி ஒரு கூறு அமர்ந்து உறையும் – நாலாயி:3317/2,3
மாறு இல் போர் அரக்கன் மதிள் நீறு எழ செற்று உகந்த
ஏறு சேவகனார்க்கு என்னையும் உளள் என்-மின்களே – நாலாயி:3460/3,4
புக்க அரி உருவாய் அவுணன் உடல் கீண்டு உகந்த
சக்கர செல்வன் தன்னை குருகூர் சடகோபன் சொன்ன – நாலாயி:3626/1,2
உமர் உகந்து உகந்த உருவம் நின் உருவம் ஆகி உன்தனக்கு அன்பர் ஆனார் – நாலாயி:3674/1

மேல்


உகந்தது (3)

தன்னை உகந்தது காரணமாக என் சங்கு இழக்கும் வழக்கு உண்டே – நாலாயி:545/2
தமர் உகந்தது எ உருவம் அ உருவம் தானே – நாலாயி:2125/1
தமர் உகந்தது எ பேர் மற்று அ பேர் தமர் உகந்து – நாலாயி:2125/2

மேல்


உகந்தவர் (1)

உறவு சுற்றம் என்று ஒன்று இலா ஒருவன் உகந்தவர் தம்மை மண் மிசை – நாலாயி:1049/1

மேல்


உகந்தனர் (1)

உத்தானம் செய்து உகந்தனர் ஆயரே – நாலாயி:20/4

மேல்


உகந்தனளால் (1)

வைத்துக்கொண்டு உகந்தனளால் மலர் குழலாள் சீதையுமே – நாலாயி:326/4

மேல்


உகந்தாய் (2)

நீ மிகு போகத்தை நன்கு உகந்தாய் அதுவும் உன் கோரம்புக்கு ஏற்கும் அன்றே – நாலாயி:701/4
கல்லால் கடலை அணை கட்டி உகந்தாய்
நல்லார் பலர் வேதியர் மன்னிய நாங்கூர் – நாலாயி:1313/1,2

மேல்


உகந்தாயை (2)

ஊரே உகந்தாயை உகந்து அடியேனே – நாலாயி:1550/4
உண்ணா நஞ்சு உண்டு உகந்தாயை உகந்தேன் நான் – நாலாயி:1741/2

மேல்


உகந்தார் (1)

உறி ஆர் நறு வெண்ணெய் உண்டு உகந்தார் தம்மையே – நாலாயி:1975/4

மேல்


உகந்தான் (11)

தலைவன் தலை பத்து அறுத்து உகந்தான் சாளக்கிராமம் அடை நெஞ்சே – நாலாயி:988/4
வெள்கி ஓட விறல் வாணன் வியன் தோள் வனத்தை துணித்து உகந்தான்
பள்ளி கமலத்திடை பட்ட பகு வாய் அலவன் முகம் நோக்கி – நாலாயி:1513/2,3
மாறு ஒன்று இல்லா வாச நீர் வரை மார்வு அகலத்து அளித்து உகந்தான்
நாறும் பொழில் சூழ்ந்து அழகு ஆய நறையூர் நின்ற நம்பியே – நாலாயி:1516/3,4
மன்ன தான் வைத்து உகந்தான் மலர் அடியே அடை நெஞ்சே – நாலாயி:1533/4
உரி யானை உகந்தான் அவனுக்கும் உணர்வதனுக்கு – நாலாயி:1603/2
நின்று காத்து உகந்தான் நில மா மகட்கு இனியான் – நாலாயி:1844/2
உறி ஆர் நறு வெண்ணெய் உண்டு உகந்தான் காண் ஏடீ – நாலாயி:1995/2
கோன் வீழ கண்டு உகந்தான் குன்று – நாலாயி:2121/4
அமுது அன்று கொண்டு உகந்தான் என்றும் அமுது அன்ன – நாலாயி:2266/2
மண் மதியில் கொண்டு உகந்தான் வாழ்வு – நாலாயி:2339/4
பணிலம் வாய் வைத்து உகந்தான் பண்டு – நாலாயி:2341/4

மேல்


உகந்தான்-தன்னை (1)

பங்கனை பங்கில் வைத்து உகந்தான்-தன்னை பான்மையை பனி மா மதியம் தவழ் – நாலாயி:1640/2

மேல்


உகந்தானது (1)

துரங்கம் வாய் கீண்டு உகந்தானது தொன்மை ஊர் – நாலாயி:1664/3

மேல்


உகந்தானே (1)

குன்றால் குளிர் மாரி தடுத்து உகந்தானே
நன்று ஆய பெரும் புகழ் வேதியர் நாங்கூர் – நாலாயி:1310/1,2

மேல்


உகந்தானை (1)

நிலை ஆள் ஆக என்னை உகந்தானை நில_மகள்-தன் – நாலாயி:1605/1

மேல்


உகந்து (46)

ஓடுவார் விழுவார் உகந்து ஆலிப்பார் – நாலாயி:14/1
கார் மலி மேனி நிறத்து கண்ணபிரானை உகந்து
வார் மலி கொங்கை யசோதை மஞ்சனமாட்டிய ஆற்றை – நாலாயி:161/1,2
உருவம் அழகிய நம்பீ உகந்து இவை சூட்ட நீ வாராய் – நாலாயி:185/4
மன்னிய சீர் மதுசூதனா கேசவா பாவியேன் வாழ்வு உகந்து
உன்னை இளம் கன்று மேய்க்க சிறுகாலே ஊட்டி ஒருப்படுத்தேன் – நாலாயி:245/2,3
கற்று இனம் மேய்த்து வர கண்டு உகந்து அவள் கற்பித்த மாற்றம் எல்லாம் – நாலாயி:253/2
மருமகளை கண்டு உகந்து மணாட்டு புறம் செய்யும்-கொலோ – நாலாயி:300/4
உச்சியில் எண்ணெயும் சுட்டியும் வளையும் உகந்து
எச்சம் பொலிந்தீர்காள் என் செய்வான் பிறர் பேரிட்டீர் – நாலாயி:383/1,2
உள்ளம் சோர உகந்து எதிர் விம்மி உரோம கூபங்களாய் கண்ண நீர்கள் – நாலாயி:439/3
உய்யுமாறு எண்ணி உகந்து ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:475/8
உம்பியும் நீயும் உகந்து ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:490/8
அன்று உலகம் அளந்தானை உகந்து அடிமை-கண் அவன் வலி செய்ய – நாலாயி:554/1
உண்டியே உடையே உகந்து ஓடும் இ – நாலாயி:671/1
அம்மா என்று உகந்து அழைக்கும் ஆர்வ சொல் கேளாதே அணி சேர் மார்வம் – நாலாயி:735/1
உரத்திலும் ஒருத்தி-தன்னை வைத்து உகந்து அது அன்றியும் – நாலாயி:780/2
தொண்டை அம் செம் கனி வாய் நுகர்ந்தானை உகந்து அவன் பின் – நாலாயி:1209/2
உளம் குளிர அமுதுசெய்து இ உலகு உண்ட காளை உகந்து இனிது நாள்-தோறும் மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1234/2
உண்டு கோ நிரை மேய்த்து அவை காத்தவன் உகந்து இனிது உறை கோயில் – நாலாயி:1260/2
உந்தி மா மலர் மீமிசை படைத்தவன் உகந்து இனிது உறை கோயில் – நாலாயி:1266/2
மாழை மான் மட நோக்கி உன் தோழி உம்பி எம்பி என்று ஒழிந்திலை உகந்து
தோழன் நீ எனக்கு இங்கு ஒழி என்ற சொற்கள் வந்து அடியேன் மனத்து இருந்திட – நாலாயி:1418/2,3
வாத மா மகன் மர்க்கடம் விலங்கு மற்று ஓர் சாதி என்று ஒழிந்திலை உகந்து
காதல் ஆதரம் கடலினும் பெருக செய் தகவினுக்கு இல்லை கைம்மாறு என்று – நாலாயி:1419/1,2
ஊரே உகந்தாயை உகந்து அடியேனே – நாலாயி:1550/4
தான் உகந்து எறிந்த தடம் கடல்_வண்ணர் எண்ணி முன் இடம் கொண்ட கோயில் – நாலாயி:1824/2
பூம் குருந்து ஒசித்து ஆனை காய்ந்து அரி மா செகுத்து அடியேனை ஆள் உகந்து
ஈங்கு என்னுள் புகுந்தான் இமையோர்கள் தம் பெருமான் – நாலாயி:1845/1,2
சந்த மலர் குழல் தாழ தான் உகந்து ஓடி தனியே – நாலாயி:1878/1
நந்தன் பெற பெற்ற நம்பீ நான் உகந்து உண்ணும் அமுதே – நாலாயி:1878/3
ஒக்கலை மேல் இருந்து அம்மம் உகந்து இனிது உண்ண நீ வாராய் – நாலாயி:1881/4
உறி ஆர் நறு வெண்ணெய் தான் உகந்து உண்ட – நாலாயி:2019/2
தமர் உகந்தது எ பேர் மற்று அ பேர் தமர் உகந்து
எ வண்ணம் சிந்தித்து இமையாது இருப்பரே – நாலாயி:2125/2,3
ஓர் ஆழி நெஞ்சே உகந்து – நாலாயி:2188/4
உகந்து உன்னை வாங்கி ஒளி நிறம் கொள் கொங்கை – நாலாயி:2189/1
அகம் குளிர உண் என்றாள் ஆவி உகந்து
முலை உண்பாய் போலே முனிந்து உண்டாய் நீயும் – நாலாயி:2189/2,3
அடி கண்டு கொண்டு உகந்து என்னையும் ஆள் அவர்க்கு ஆக்கினரே – நாலாயி:2827/4
வெள்ளமே புரை நின் புகழ் குடைந்து ஆடி பாடி களித்து உகந்து உகந்து – நாலாயி:3067/3
வெள்ளமே புரை நின் புகழ் குடைந்து ஆடி பாடி களித்து உகந்து உகந்து
உள்ள நோய்கள் எல்லாம் துரந்து உய்ந்து போந்திருந்தே – நாலாயி:3067/3,4
முடியாதது என் எனக்கேல் இனி முழு ஏழ்_உலகும் உண்டான் உகந்து வந்து – நாலாயி:3070/1
ஆனான் ஆளுடையான் என்று அஃதே கொண்டு உகந்து வந்து – நாலாயி:3350/1
ஒற்கம் ஒன்றும் இலள் உகந்து உகந்து உள் மகிழ்ந்து குழையுமே – நாலாயி:3498/4
ஒற்கம் ஒன்றும் இலள் உகந்து உகந்து உள் மகிழ்ந்து குழையுமே – நாலாயி:3498/4
நண்ணி உனை நான் கண்டு உகந்து கூத்தாட – நாலாயி:3540/3
உமர் உகந்து உகந்த உருவம் நின் உருவம் ஆகி உன்தனக்கு அன்பர் ஆனார் – நாலாயி:3674/1
அவர் உகந்து அமர்ந்த செய்கை உன் மாயை அறிவு ஒன்றும் சங்கிப்பன் வினையேன் – நாலாயி:3674/2
வெறிதே அருள்செய்வர் செய்வார்கட்கு உகந்து
சிறியேனுடை சிந்தையுள் மூ_உலகும் தன் – நாலாயி:3744/2,3
நம்முடை அடியர் கவ்வை கண்டு உகந்து நாம் களித்து உளம் நலம் கூர – நாலாயி:3798/3
ஆ மகிழ்ந்து உகந்து அவை மேய்க்கின்று உன்னோடு அசுரர்கள் தலைப்பெய்யில் எவன்-கொல் ஆங்கே – நாலாயி:3919/4
உற்றேன் உகந்து பணிசெய்து உன் பாதம் – நாலாயி:3977/1
நாரணன் தமரை கண்டு உகந்து நல் நீர் முகில் – நாலாயி:3980/1

மேல்


உகந்தும் (1)

சங்கொடு சக்கரம் கண்டு உகந்தும் தாமரை கண்களுக்கு அற்று தீர்ந்தும் – நாலாயி:3585/2

மேல்


உகந்துஉகந்து (2)

உண்டானே உன்னை உகந்துஉகந்து உன்தனக்கே – நாலாயி:1738/2
எண் திசையும் உள்ள பூ கொண்டு ஏத்தி உகந்துஉகந்து
தொண்டரோங்கள் பாடி ஆட சூழ் கடல் ஞாலத்துள்ளே – நாலாயி:3304/2,3

மேல்


உகந்தே (3)

ஒருத்தா உன்னை உள்ளும் என் உள்ளம் உகந்தே – நாலாயி:3819/4
உகந்தே உன்னை உள்ளும் என் உள்ளத்து அகம்-பால் – நாலாயி:3820/1
வாழ் புகழ் நாரணன் தமரை கண்டு உகந்தே – நாலாயி:3979/4

மேல்


உகந்தேன் (1)

உண்ணா நஞ்சு உண்டு உகந்தாயை உகந்தேன் நான் – நாலாயி:1741/2

மேல்


உகப்பதே (2)

அண்டவாணர் உகப்பதே செய்தாய் அஞ்சினோம் தடம் பொங்கத்தம் பொங்கோ – நாலாயி:1860/4
ஊரார் உகப்பதே ஆயினேன் மற்று எனக்கு இங்கு – நாலாயி:2701/1

மேல்


உகப்பர் (2)

தம்மை உகப்பாரை தாம் உகப்பர் என்னும் சொல் – நாலாயி:616/3
கண்டார் உகப்பர் கவி – நாலாயி:2365/4

மேல்


உகப்பன் (2)

காண பெரிதும் உகப்பன் ஆகிலும் கண்டார் பழிப்பர் – நாலாயி:160/2
இன்னம் உகப்பன் நான் என்று சொல்லி எல்லாம் விழுங்கிட்டு போந்து நின்றான் – நாலாயி:208/3

மேல்


உகப்பனவே (2)

காய்வார்க்கு என்றும் உகப்பனவே செய்து கண்டார் கழற திரியும் – நாலாயி:231/3
கஞ்சன் மனத்துக்கு உகப்பனவே செய்தாய் காயாம்பூ வண்ணம் கொண்டாய் – நாலாயி:249/4

மேல்


உகப்பாய் (1)

மூ_உலகங்களுமாய் அல்லனாய் உகப்பாய் முனிவாய் – நாலாயி:3478/1

மேல்


உகப்பாரை (1)

தம்மை உகப்பாரை தாம் உகப்பர் என்னும் சொல் – நாலாயி:616/3

மேல்


உகப்பு (2)

ஊன் ஒடுங்க எய்தான் உகப்பு – நாலாயி:2409/4
உகப்பு உருவன் தானே ஒளி உருவன் தானே – நாலாயி:2410/1

மேல்


உகம்-தோறு (1)

சால பல நாள் உகம்-தோறு உயிர்கள் காப்பானே – நாலாயி:3541/2

மேல்


உகமும் (1)

எத்தனை ஓர் உகமும் அவையாய் அவற்றுள் இயலும் – நாலாயி:3640/2

மேல்


உகவாதவரே (1)

உணக்கி நீ வளைத்தால் என் சொல்லார் உகவாதவரே – நாலாயி:3469/4

மேல்


உகவைகளாய் (1)

துயரம் செய் மானங்களாய் மதன் ஆகி உகவைகளாய்
துயரம் செய் காமங்களாய் துலையாய் நிலையாய் நடையாய் – நாலாயி:3644/2,3

மேல்


உகவையால் (1)

உகவையால் நெஞ்சம் உள் உருகி உன் தாமரை தடம் கண் விழிகளின் – நாலாயி:3470/1

மேல்


உகள் (2)

சேற்றிடை கயல்கள் உகள் திகழ் வயல் சூழ் திருவெள்ளியங்குடி அதுவே – நாலாயி:1343/4
சேல் உகள் வயல் திருப்பேர் செங்கண்மாலோடும் வாழ்வார் – நாலாயி:1436/3

மேல்


உகள (4)

ஓங்கு பெரும் செந்நெலூடு கயல் உகள
பூம் குவளை போதில் பொறி வண்டு கண்படுப்ப – நாலாயி:476/4,5
பெரு நீர் நிவா உந்தி முத்தம் கொணர்ந்து எங்கும் வித்தும் வயலுள் கயல் பாய்ந்து உகள
திரு நீலம் நின்று திகழ்கின்ற தில்லை திருச்சித்ரகூடம் சென்று சேர்-மின்களே – நாலாயி:1166/3,4
பள்ள செறுவில் கயல் உகள பழன கழனி அதனுள் போய் – நாலாயி:1349/3
தாழ்வு இடங்கள் பற்றி புலால் வெள்ளம் தான் உகள
வாழ்வு அடங்க மார்வு இடந்த மால் – நாலாயி:2641/3,4

மேல்


உகளாநிற்கும் (2)

மால் உகளாநிற்கும் என் மனனே உன்னை வாழ தலைப்பெய்திட்டேன் – நாலாயி:457/3
சேல் உகளாநிற்கும் நீள் சுனை சூழ் திருமாலிருஞ்சோலை எந்தாய் – நாலாயி:457/4

மேல்


உகளித்து (1)

தொண்டு உகளித்து அந்தி தொழும் சொல்லு பெற்றேன் – நாலாயி:3974/2

மேல்


உகளும் (12)

செம் கயலும் வாளைகளும் செந்நெலிடை குதிப்ப சேல் உகளும் செழும் பணை சூழ் வீதி-தொறும் மிடைந்து – நாலாயி:1236/3
சேல் உகளும் வயல் நாங்கை திருத்தேவனார்தொகையே – நாலாயி:1253/4
செம் கயல் உகளும் நாங்கூர் திருமணிக்கூடத்தானே – நாலாயி:1295/4
சேல் உகளும் வயல் கொள் நாங்கை தேவதேவன் என்றுஎன்று ஓதி – நாலாயி:1323/3
சேல் உகளும் வயல் புடை சூழ் திருவரங்கத்து அம்மானை சிந்தைசெய்த – நாலாயி:1397/1
மீது கொண்டு உகளும் மீன் உரு ஆகி விரி புனல் வரி அகட்டு ஒளித்தோன் – நாலாயி:1750/2
தெள் ஊரும் இளம் தெங்கின் தேறல் மாந்தி சேல் உகளும் திருவரங்கம் நம் ஊர் என்ன – நாலாயி:2074/2
வாயும் திரை உகளும் கானல் மட நாராய் – நாலாயி:3009/1
செம் கயல் உகளும் தேம் பணை புடை சூழ் திருச்செங்குன்றூர் திருச்சிற்றாறு – நாலாயி:3705/3
சேற்று இள வாளை செந்நெலூடு உகளும் செழும் பனை திருப்புளிங்குடியாய் – நாலாயி:3800/3
கோல நல் நாகுகள் உகளும் ஆலோ கொடியன குழல்களும் குழறும் ஆலோ – நாலாயி:3878/2
செய்யில் வாளை உகளும் திருக்கண்ணபுரத்து – நாலாயி:3886/3

மேல்


உகிர் (14)

வளர்ந்திட்டு வாள் உகிர் சிங்க உருவாய் – நாலாயி:83/2
உரம் பற்றி இரணியனை உகிர் நுதியால் ஒள்ளிய மார்வு உறைக்க ஊன்றி – நாலாயி:419/1
ஊன் நிறத்து உகிர் தலம் அழுத்தினாய் உலாய சீர் – நாலாயி:774/2
உரத்தினில் கரத்தை வைத்து உகிர் தலத்தை ஊன்றினாய் – நாலாயி:776/2
ஊன் முனிந்து அவனது உடல் இரு பிளவா உகிர் நுதி மடுத்து அயன் அரனை – நாலாயி:985/2
ஒண் திறல் அவுணன் உரத்து உகிர் வைத்தவன் ஒள் எயிற்றொடு – நாலாயி:1023/3
நெஞ்சு இடந்து குருதி உக உகிர் வேல் ஆண்ட நின்மலன் தாள் அணைகிற்பீர் நீலம் மாலை – நாலாயி:1181/2
நண்ணி அவன் மார்வு அகலத்து உகிர் மடுத்த நாதன் நாள்-தோறும் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1229/2
கையில் நீள் உகிர் படை அது வாய்த்தவனே எனக்கு அருள்புரியே – நாலாயி:1370/2
அம் கை வாள் உகிர் நுதியால் அவனது ஆகம் அம் குருதி பொங்குவித்தான் அடி கீழ் நிற்பீர் – நாலாயி:1501/2
வளை உகிர் ஆளி மொய்ம்பின் மறவோனது ஆகம் மதியாது சென்று ஓர் உகிரால் – நாலாயி:1985/3
புண் நிரந்த வள் உகிர் ஆர் பொன் ஆழி கையால் நீ – நாலாயி:2117/3
ஒண் திறலோன் மார்வத்து உகிர் வைத்தது உண்டதுவும் – நாலாயி:2199/2
வகிர்த்த வளை உகிர் தோள் மாலே உகத்தில் – நாலாயி:2386/2

மேல்


உகிரால் (24)

கோளரியின் உருவம்கொண்டு அவுணன் உடலம் குருதி குழம்பி எழ கூர் உகிரால் குடைவாய் – நாலாயி:65/1
ஊன் கொண்ட வள் உகிரால் இரணியனை உடல் இடந்தான் – நாலாயி:581/3
பொங்க ஆகம் வள் உகிரால் போழ்ந்த புனிதன் இடம் – நாலாயி:1008/2
வாய்ந்த ஆகம் வள் உகிரால் வகிர்ந்த அம்மானது இடம் – நாலாயி:1010/2
வவ்வி ஆகம் வள் உகிரால் வகிர்ந்த அம்மானது இடம் – நாலாயி:1011/2
பொன்ற ஆகம் வள் உகிரால் போழ்ந்த புனிதன் இடம் – நாலாயி:1012/2
ஆண்டான் அவுணன் அவன் மார்வு அகலம் உகிரால் வகிர் ஆக முனிந்து அரியாய் – நாலாயி:1079/3
வாடாத வள் உகிரால் பிளந்து அவன்-தன் மகனுக்கு அருள்செய்தான் வாழும் இடம் மல்லிகை செங்கழுநீர் – நாலாயி:1241/2
வாடாத வள் உகிரால் பிளந்து அளைந்த மாலது இடம் – நாலாயி:1254/2
புனை வாள் உகிரால் போழ்பட ஈர்ந்த புனிதன் ஊர் – நாலாயி:1489/2
அடல் அடர்த்து அன்று இரணியனை முரண் அழிய அணி உகிரால்
உடல் எடுத்த பெருமானுக்கு இழந்தேன் என் ஒளி வளையே – நாலாயி:1673/3,4
பரிய இரணியனது ஆகம் அணி உகிரால்
அரி உருவாய் கீண்டான் அருள் தந்தவா நமக்கு – நாலாயி:1781/1,2
வளைந்திட்ட வில்லாளி வல் வாள் எயிற்று மலை போல் அவுணன் உடல் வள் உகிரால்
அளைந்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1900/3,4
தளர்ந்திட்டு இமையோர் சரண் தா என தான் சரண் ஆய் முரண் ஆயவனை உகிரால்
பிளந்திட்டு அமரர்க்கு அருள்செய்து உகந்த பெருமான் திருமால் விரி நீர் உலகை – நாலாயி:1901/1,2
பொருந்தலன் ஆகம் புள் உவந்து ஏற வள் உகிரால் பிளந்து அன்று – நாலாயி:1939/1
வளை உகிர் ஆளி மொய்ம்பின் மறவோனது ஆகம் மதியாது சென்று ஓர் உகிரால்
பிளவு எழ விட்ட குட்டம் அது வையம் மூடு பெரு நீரில் மும்மை பெரிதே – நாலாயி:1985/3,4
கூடா இரணியனை கூர் உகிரால் மார்வு இடந்த – நாலாயி:2015/1
முடியும் விசும்பு அளந்தது என்பர் வடி உகிரால்
ஈர்ந்தான் இரணியனது ஆகம் இரும் சிறை புள் – நாலாயி:2098/2,3
எயிறு இலக வாய் மடுத்தது என் நீ பொறி உகிரால்
பூ வடிவை ஈடு அழித்த பொன் ஆழி கையா நின் – நாலாயி:2174/2,3
தெரி உகிரால் கீண்டான் சினம் – நாலாயி:2323/4
மாறு ஆய தானவனை வள் உகிரால் மார்வு இரண்டு – நாலாயி:2399/1
கூர் ஆர்ந்த வள் உகிரால் கீண்டு குடல் மாலை – நாலாயி:2691/2
பொன் அகலம் வள் உகிரால் போழ்ந்து புகழ்படைத்த – நாலாயி:2767/1
ஆகம் வள் உகிரால் பிளந்தான் உறை – நாலாயி:3809/2

மேல்


உகிராளன் (1)

கொலை கையாளன் நெஞ்சு இடந்த கூர் உகிராளன் இடம் – நாலாயி:1009/2

மேல்


உகிரானை (1)

பிளந்து வளைந்த உகிரானை பெரும் தண் செந்நெல் குலை தடிந்து – நாலாயி:1721/3

மேல்


உகிரும் (1)

பொன் முத்தும் அரி உகிரும் புழை கை மா கரி கோடும் – நாலாயி:1533/1

மேல்


உகு (1)

உகு மதத்தால் கால் கழுவி கையால் மிகு மத தேன் – நாலாயி:2351/2

மேல்


உகுக்கும் (4)

தேனின் வாய் மலர் முருகு உகுக்கும் திருவெள்ளறை நின்றானே – நாலாயி:1372/4
நள்ள கமல தேறல் உகுக்கும் நறையூரே – நாலாயி:1495/4
கடி கமலம் கள் உகுக்கும் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1652/4
குடியா வண்டு கொண்டு உண்ண கோல நீலம் மட்டு உகுக்கும்
கடி ஆர் புறவின் கண்ணபுரத்து அடியேன் கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1723/3,4

மேல்


உகுக்கும (1)

குடியா வண்டு கள் உண்ண கோல நீலம் மட்டு உகுக்கும
புடை ஆர் கழனி எழில் ஆரும் புள்ளம்பூதங்குடி தானே – நாலாயி:1354/3,4

மேல்


உகுத்த (4)

சூல் முகம் ஆர் வளை அளைவாய் உகுத்த முத்தை தொல் குருகு சினை என சூழ்ந்து இயங்க எங்கும் – நாலாயி:1179/3
பங்கயம் உகுத்த தேறல் பருகிய வாளை பாய – நாலாயி:1295/3
துன்னும் மதி உகுத்த தூ நிலா நீள் நெருப்பில் – நாலாயி:2736/1
மன்னு மறி கடலும் ஆர்க்கும் மதி உகுத்த – நாலாயி:2756/7

மேல்


உகுத்தது (1)

மன்னும் வறு நிலத்து வாளாங்கு உகுத்தது போல் – நாலாயி:2759/3

மேல்


உகும் (3)

நொடியுமாறு அவை கேட்கும்-தோறும் என் நெஞ்சம் நின் தனக்கே கரைந்து உகும்
கொடிய வல்வினையேன் உன்னை என்று-கொல் கூடுவதே – நாலாயி:3448/3,4
நினை-தொறும் சொல்லும்-தொறும் நெஞ்சு இடிந்து உகும்
வினை கொள் சீர் பாடிலும் வேம் எனது ஆருயிர் – நாலாயி:3837/1,2
வேட்கை நோய் கூர நினைந்து கரைந்து உகும்
ஆட்கொள்வான் ஒத்து என் உயிர் உண்ட மாயனால் – நாலாயி:3842/2,3

மேல்


உகைக்குமேல் (1)

புகைத்தான் பொரு கடல் நீர் வண்ணன் உகைக்குமேல்
எ தேவர் வாலாட்டும் எவ்வாறு செய்கையும் – நாலாயி:2419/2,3

மேல்


உங்கள் (12)

என் அரை மேல் நின்று இழிந்து உங்கள் ஆயர்-தம் – நாலாயி:76/3
ஊத்தை குழியில் அமுதம் பாய்வது போல் உங்கள்
மூத்திர பிள்ளையை என் முகில்_வண்ணன் பேரிட்டு – நாலாயி:389/1,2
உங்கள் புழைக்கடை தோட்டத்து வாவியுள் – நாலாயி:487/1
நாட்டில் தலைப்பழி எய்தி உங்கள் நன்மை இழந்து தலையிடாதே – நாலாயி:625/3
தூது வந்த குரங்குக்கே உங்கள் தோன்றல் தேவியை விட்டு கொடாதே – நாலாயி:1863/3
வார்த்தை பேசீர் எம்மை உங்கள் வானரம் கொல்லாமே – நாலாயி:1868/3
ஞாலம் ஆளும் உங்கள் கோமான் எங்கள் இராவணற்கு – நாலாயி:1870/1
அல்லல் செய்தான் உங்கள் கோமான் எம்மை அமர்க்களத்து – நாலாயி:1873/2
சூடி போந்தோம் உங்கள் கோமான் ஆணை தொடரேல்-மின் – நாலாயி:1876/3
மானம் உடைத்து உங்கள் ஆயர் குலம் அதனால் பிறர் மக்கள்-தம்மை – நாலாயி:1908/1
சொல்லி என் நம்பி இவளை நீ உங்கள் தொண்டர் கை தண்டு என்ற ஆறே – நாலாயி:1935/4
மண்டி வந்து ஏன்றது வாதியர்காள் உங்கள் வாழ்வு அற்றதே – நாலாயி:2854/4

மேல்


உங்களுக்கு (4)

எம்பெருமானுடைய நிறம் உங்களுக்கு என் செய்வதே – நாலாயி:590/4
உடை மாடு கொண்டான் உங்களுக்கு இனி ஒன்று போதுமே – நாலாயி:603/4
பற்றி உரலிடை யாப்பும் உண்டான் பாவிகாள் உங்களுக்கு ஏச்சு-கொலோ – நாலாயி:624/2
யோகங்கள் உங்களுக்கு எவ்வாறு பெற்றீர் உயிர் அளிப்பான் – நாலாயி:2509/2

மேல்


உங்களோடு (1)

காலம் பல சென்றும் காண்பது ஆணை உங்களோடு எங்கள் இடை இல்லையே – நாலாயி:3688/4

மேல்


உச்சமது (1)

எமக்கு யாம் விண் நாட்டுக்கு உச்சமது ஆம் வீட்டை – நாலாயி:2632/1

மேல்


உச்சி (12)

உச்சி மணிச்சுட்டி ஒண் தாள் நிரை பொன் பூ – நாலாயி:51/2
இரவும் உண்ணாது உறங்கி நீ போய் இன்றும் உச்சி கொண்டதாலோ – நாலாயி:128/2
ஒக்குமால் அடையாளம் அனுமான் என்று உச்சி மேல் – நாலாயி:326/3
என் மார்வத்திடை அழுந்த தழுவாதே முழுசாதே மோவாது உச்சி
கைம்மாவின் நடை அன்ன மெல் நடையும் கமலம் போல் முகமும் காணாது – நாலாயி:735/2,3
சேய் முகட்டு உச்சி அண்டமும் சுமந்த செம்பொன் செய் விலங்கலில் இலங்கு – நாலாயி:982/3
கவ்வும் நாயும் கழுகும் உச்சி போதொடு கால் சுழன்று – நாலாயி:1011/3
சிலை இலங்கு மணி மாடத்து உச்சி மிசை சூலம் செழும் கொண்டல் அகடு இரிய சொரிந்த செழு முத்தம் – நாலாயி:1231/3
வங்கம் மலி பௌவம் அது மா முகடின் உச்சி புக மிக்க பெருநீர் – நாலாயி:1446/1
நஞ்சினை அமுதத்தினை நாதனை நச்சுவார் உச்சி மேல் நிற்கும் நம்பியை – நாலாயி:1645/3
பெரு மணி வானவர் உச்சி வைத்த பேர் அருளாளன் பெருமை பேசி – நாலாயி:1791/3
நீரகத்தாய் நெடு வரையின் உச்சி மேலாய் நிலா திங்கள் துண்டத்தாய் நிறைந்த கச்சி – நாலாயி:2059/1
ஓதிய வேதத்தின் உட்பொருளாய் அதன் உச்சி மிக்க – நாலாயி:2875/1

மேல்


உச்சி-தன் (2)

இளைக்க திளைத்திட்டு அதன் உச்சி-தன் மேல் அடி வைத்த அம்மான் இடம் மா மதியம் – நாலாயி:1224/2
பட அரவு உச்சி-தன் மேல் பாய்ந்து பல் நடங்கள் செய்து – நாலாயி:1302/1

மேல்


உச்சி-தன்னால் (1)

ஓதி நாமம் குளித்து உச்சி-தன்னால் ஒளி மா மலர் – நாலாயி:1776/1

மேல்


உச்சியாய் (2)

ஊழியாய் ஓமத்து உச்சியாய் ஒருகால் உடைய தேர் ஒருவனாய் உலகில் – நாலாயி:1415/1
பங்கத்தாய் பாற்கடலாய் பாரின் மேலாய் பனி வரையின் உச்சியாய் பவள_வண்ணா – நாலாயி:2060/3

மேல்


உச்சியில் (6)

உடம்பை அசைத்தானால் இன்று முற்றும் உச்சியில் நின்றானால் இன்று முற்றும் – நாலாயி:215/4
உச்சியில் எண்ணெயும் சுட்டியும் வளையும் உகந்து – நாலாயி:383/1
நீர் கரை நின்ற கடம்பை ஏறி காளியன் உச்சியில் நட்டம் பாய்ந்து – நாலாயி:621/3
முளைத்த எயிற்று அழல் நாகத்து உச்சியில் நின்று அது வாட – நாலாயி:1171/3
மின்னை வேங்கடத்து உச்சியில் கண்டு போய் – நாலாயி:1849/2
உச்சியில் முத்தி வளர்த்து எடுத்தேனுக்கு உரைத்திலன் தான் இன்று போய் – நாலாயி:1919/2

மேல்


உச்சியிலே (1)

காய மலர் நிறவா கரு முகில் போல் உருவா கானக மா மடுவில் காளியன் உச்சியிலே
தூய நடம் பயிலும் சுந்தர என் சிறுவா துங்க மத கரியின் கொம்பு பறித்தவனே – நாலாயி:69/1,2

மேல்


உச்சியுள்ளே (1)

உச்சியுள்ளே நிற்கும் தேவதேவற்கு கண்ணபிரானுக்கு – நாலாயி:2997/1

மேல்


உச்சியுளானே (1)

மற்றை அமரரும் எல்லாம் வந்து எனது உச்சியுளானே – நாலாயி:2996/4

மேல்


உச்சியை (1)

மங்குலை சுடரை வடமாமலை உச்சியை நச்சி நாம் வணங்கப்படும் – நாலாயி:1640/3

மேல்


உச்சிவாய் (1)

சார்ந்து அகடு தேய்ப்ப தடாவிய கோட்டு உச்சிவாய்
ஊர்ந்து இயங்கும் வெண் மதியின் ஒண் முயலை சேர்ந்து – நாலாயி:2356/1,2

மேல்


உசா (1)

இண்டை சடைமுடி ஈசன் உடன்கொண்டு உசா செல்ல – நாலாயி:3611/3

மேல்


உசாகோ (1)

உழந்து இனி யாரைக்கொண்டு என் உசாகோ ஓத கடல் ஒலி போல எங்கும் – நாலாயி:3586/2

மேல்


உசாவி (1)

உற்று பயின்று செவியொடு உசாவி உலகம் எல்லாம் – நாலாயி:2542/2

மேல்


உட்க (1)

வேந்தர்கள் உட்க விசயன் மணி திண் தேர் – நாலாயி:111/3

மேல்


உட்கண்ணேல் (1)

உட்கண்ணேல் காணும் உணர்ந்து – நாலாயி:2612/4

மேல்


உட்கு (3)

உட்கு உடை அசுரர் உயிர் எல்லாம் உண்ட ஒருவனே என்னும் உள் உருகும் – நாலாயி:3574/2
உட்கு உடை ஆயிரத்துள் இவையும் ஒரு பத்தும் வல்லார் – நாலாயி:3637/3
உட்கு உடை வானவரோடு உடனாய் என்றும் மாயாரே – நாலாயி:3637/4

மேல்


உட்பட (6)

நீந்தும் துயர் பிறவி உட்பட மற்று எ எவையும் – நாலாயி:3089/1
ஓவா துயர் பிறவி உட்பட மற்று எவ்எவையும் – நாலாயி:3092/1
உரவு நீர் பொய்கை நாகம் காய்ந்ததும் உட்பட மற்றும் பல – நாலாயி:3484/2
உயர் கொள் சோலை குருந்து ஒசித்ததும் உட்பட மற்றும் பல – நாலாயி:3489/2
வாணன் ஆயிரம் தோள் துணித்ததும் உட்பட மற்றும் பல – நாலாயி:3491/2
உலக்க தேர் கொடு சென்ற மாயமும் உட்பட மற்றும் பல – நாலாயி:3492/2

மேல்


உட்புகுந்தான் (1)

அடியேன் உட்புகுந்தான் அகல்வானும் அல்லன் இனி – நாலாயி:3070/2

மேல்


உட்பொருள் (1)

மிக்க வேதியர் வேதத்தின் உட்பொருள்
நிற்க பாடி என் நெஞ்சுள் நிறுத்தினான் – நாலாயி:945/1,2

மேல்


உட்பொருளாய் (1)

ஓதிய வேதத்தின் உட்பொருளாய் அதன் உச்சி மிக்க – நாலாயி:2875/1

மேல்


உட்பொருளை (1)

உளனாய நான்மறையின் உட்பொருளை உள்ளத்து – நாலாயி:2365/1

மேல்


உடம்பன் (2)

கூறாக கொடுத்தருளும் திரு உடம்பன் இமையோர் குல முதல்வன் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1235/2
கூறு ஆளும் தனி உடம்பன் குலம்குலமா அசுரர்களை – நாலாயி:3308/2

மேல்


உடம்பாய் (3)

மாசூணா சுடர் உடம்பாய் மலராது குவியாது – நாலாயி:3128/1
பரஞ்சுடர் உடம்பாய் அழுக்கு பதித்த உடம்பாய் – நாலாயி:3479/1
பரஞ்சுடர் உடம்பாய் அழுக்கு பதித்த உடம்பாய்
கரந்தும் தோன்றியும் நின்றும் கைதவங்கள் செய்தும் விண்ணோர் – நாலாயி:3479/1,2

மேல்


உடம்பில் (3)

மாசு உடம்பில் சீர் வாரா மானம் இலா பன்றி ஆம் – நாலாயி:614/2
ஏறும் ஏறி இலங்கும் ஒண் மழு பற்றும் ஈசற்கு இசைந்து உடம்பில் ஓர் – நாலாயி:1841/1
நண்ணியும் நண்ணகில்லேன் நடுவே ஓர் உடம்பில் இட்டு – நாலாயி:3345/2

மேல்


உடம்பின் (3)

சலம் பொதி உடம்பின் தழல் உமிழ் பேழ் வாய் சந்திரன் வெம் கதிர் அஞ்ச – நாலாயி:392/1
வாய் ஓர் ஈரைஞ்ஞூறு துதங்கள் ஆர்ந்த வளை உடம்பின் அழல் நாகம் உமிழ்ந்த செம் தீ – நாலாயி:648/1
வந்திக்கும் மற்றவர்க்கும் மாசு உடம்பின் வல் அமணர் தமக்கும் அல்லேன் – நாலாயி:1582/1

மேல்


உடம்பினால் (2)

யோகு அணைவான் கவராத உடம்பினால் குறைவு இலமே – நாலாயி:3316/4
உடம்பினால் குறைவு இல்லா உயிர் பிரிந்த மலைத்துண்டம் – நாலாயி:3317/1

மேல்


உடம்பு (12)

சூடி வருகின்ற தாமோதரா கற்று தூளி காண் உன் உடம்பு
பேடை மயில் சாயல் பின்னை மணாளா நீராட்டு அமைத்து வைத்தேன் – நாலாயி:246/2,3
ஐய புழுதி உடம்பு அளைந்து இவள் பேச்சும் அலந்தலையாய் – நாலாயி:286/1
உள் எலாம் உருகி குரல் தழுத்து ஒழிந்தேன் உடம்பு எலாம் கண்ண நீர் சோர – நாலாயி:952/3
உடம்பு உருவில் மூன்று ஒன்றாய் மூர்த்தி வேறாய் உலகு உய்ய நின்றானை அன்று பேய்ச்சி – நாலாயி:1090/1
ஆவியை அரங்க மாலை அழுக்கு உடம்பு எச்சில் வாயால் – நாலாயி:2043/1
சொல்லுந்தனையும் தொழு-மின் விழும் உடம்பு
செல்லுந்தனையும் திருமாலை நல் இதழ் – நாலாயி:2151/1,2
பொன் உடம்பு வாட புலன் ஐந்தும் நொந்து அகல – நாலாயி:2751/3
திரு உடம்பு வான் சுடர் செந்தாமரை கண் கை கமலம் – நாலாயி:3054/1
விட்டு இலங்கு கரும் சுடர் மலையே திரு உடம்பு
விட்டு இலங்கு மதியம் சீர் சங்கு சக்கரம் பரிதி – நாலாயி:3079/2,3
வருந்தாத அரும் தவத்த மலர் கதிரின் சுடர் உடம்பு ஆய் – நாலாயி:3125/1
உடம்பு உடையான் கவராத உயிரினால் குறைவு இலமே – நாலாயி:3317/4
கிடந்த நாள் கிடந்தாய் எத்தனை காலம் கிடத்தி உன் திரு உடம்பு அசைய – நாலாயி:3794/1

மேல்


உடம்பும் (2)

பொய் நின்ற ஞானமும் பொல்லா ஒழுக்கும் அழுக்கு உடம்பும்
இ நின்ற நீர்மை இனி யாம் உறாமை உயிர் அளிப்பான் – நாலாயி:2478/1,2
உணர்வும் உயிரும் உடம்பும் மற்று உலப்பிலனவும் பழுதேயாம் – நாலாயி:3750/3

மேல்


உடம்பே (1)

செந்தாமரை அடிகள் செம்பொன் திரு உடம்பே – நாலாயி:3053/4

மேல்


உடம்பை (1)

உடம்பை அசைத்தானால் இன்று முற்றும் உச்சியில் நின்றானால் இன்று முற்றும் – நாலாயி:215/4

மேல்


உடம்பையே (1)

பொடித்தான் கொணர்ந்து பூசீர்கள் போகா உயிர் என் உடம்பையே – நாலாயி:632/4

மேல்


உடம்பொடு (2)

மாசு உடை உடம்பொடு தலை உலறி வாய்ப்புறம் வெளுத்து ஒருபோதும் உண்டு – நாலாயி:511/1
தீரா உடம்பொடு பேதுறுவேன் கண்டு இரங்கி – நாலாயி:2679/1

மேல்


உடல் (30)

கோவலர் சிறுமியர் இளம் கொங்கை குதுகலிப்ப உடல் உள் அவிழ்ந்து எங்கும் – நாலாயி:275/3
காலும் எழா கண்ண நீரும் நில்லா உடல் சோர்ந்து நடுங்கி குரல் – நாலாயி:457/1
உடல் உருகி வாய் திறந்து மடுத்து உன்னை நிறைத்துக்கொண்டேன் – நாலாயி:466/2
ஊன் கொண்ட வள் உகிரால் இரணியனை உடல் இடந்தான் – நாலாயி:581/3
ஊன் ஏறு செல்வத்து உடல் பிறவி யான் வேண்டேன் – நாலாயி:677/1
உடல் எனக்கு உருகுமாலோ என் செய்கேன் உலகத்தீரே – நாலாயி:890/4
பரியன் ஆகி வந்த அவுணன் உடல் கீண்ட அமரர்க்கு – நாலாயி:934/1
வாலி மா வலத்து ஒருவனது உடல் கெட வரி சிலை வளைவித்து அன்று – நாலாயி:958/1
ஊன் முனிந்து அவனது உடல் இரு பிளவா உகிர் நுதி மடுத்து அயன் அரனை – நாலாயி:985/2
மங்கையர்-தம்_தலைவன் மருவலர் தம் உடல் துணிய வாள் வீசும் பரகாலன் கலிகன்றி சொன்ன – நாலாயி:1237/3
பார் ஆளர் அவர் இவர் என்று அழுந்தை ஏற்ற படை மன்னர் உடல் துணிய பரிமா உய்த்த – நாலாயி:1506/3
முனியாய் வந்து மூவெழுகால் முடி சேர் மன்னர் உடல் துணிய – நாலாயி:1509/1
உடல் எடுத்த பெருமானுக்கு இழந்தேன் என் ஒளி வளையே – நாலாயி:1673/4
துளக்கம்_இல் சுடரை அவுணன் உடல்
பிளக்கும் மைந்தனை பேரில் வணங்கி போய் – நாலாயி:1851/1,2
வளைந்திட்ட வில்லாளி வல் வாள் எயிற்று மலை போல் அவுணன் உடல் வள் உகிரால் – நாலாயி:1900/3
செம் கால மட புறவம் பெடைக்கு பேசும் சிறு குரலுக்கு உடல் உருகி சிந்தித்து ஆங்கே – நாலாயி:2068/2
செவி வாய் கண் மூக்கு உடல் என்று ஐம்புலனும் செம் தீ – நாலாயி:2093/1
கண்டு வணங்கினார்க்கு என்னாம்-கொல் காமன் உடல்
கொண்ட தவத்தாற்கு உமை உணர்த்த வண்டு அலம்பும் – நாலாயி:2459/1,2
உயிர் கொண்டு உடல் ஒழிய ஓதும்-போது ஓடி – நாலாயி:2469/1
அரசு உடல் தட வரை சுழற்றிய தனி மா – நாலாயி:2580/7
உன்னி உடல் உருகி நையாதார் உம்பர்வாய் – நாலாயி:2735/2
உடல் மிசை உயிர் என கரந்து எங்கும் பரந்து உளன் – நாலாயி:2905/3
உடல் ஆழி பிறப்பு வீடு உயிர் முதலா முற்றுமாய் – நாலாயி:2941/1
நின்றுநின்று பல நாள் உய்க்கும் இ உடல் நீங்கிப்போய் – நாலாயி:3218/1
தளர்ந்தும் முறிந்தும் சகட அசுரர் உடல் வேறா – நாலாயி:3542/1
அந்தி போது அவுணன் உடல் இடந்தானே அலை கடல் கடைந்த ஆர் அமுதே – நாலாயி:3576/3
புக்க அரி உருவாய் அவுணன் உடல் கீண்டு உகந்த – நாலாயி:3626/1
கடுத்த போர் அவுணன் உடல் இரு பிளவா கைஉகிர் ஆண்ட எம் கடலே – நாலாயி:3673/3
அடியேன் உள்ளான் உடல் உள்ளான் அண்டத்து அகத்தான் புறத்து உள்ளான் – நாலாயி:3749/1
செம்பொன் ஆகத்து அவுணன் உடல் கீண்டவன் – நாலாயி:3885/2

மேல்


உடல்-தொறும் (1)

மொய்த்த வெம் தீவினையால் பல் உடல்-தொறும் மூத்து அதனால் – நாலாயி:2814/1

மேல்


உடல்-தோறும் (1)

என்பு உற்ற நோய் உடல்-தோறும் பிறந்து இறந்து எண்_அரிய – நாலாயி:2897/2

மேல்


உடலகம் (1)

வெய்யனாய் உலகு ஏழ் உடன் நலிந்தவன் உடலகம் இரு பிளவா – நாலாயி:1370/1

மேல்


உடலம் (14)

கோளரியின் உருவம்கொண்டு அவுணன் உடலம் குருதி குழம்பி எழ கூர் உகிரால் குடைவாய் – நாலாயி:65/1
எய்த்த சொல்லோடு ஈளை ஏங்கி இருமி இளைத்து உடலம்
பித்தர் போல சித்தம் வேறாய் பேசி அயரா முன் – நாலாயி:973/1,2
பேணா அவுணன் உடலம் பிளந்திட்டாய் – நாலாயி:1042/2
குனி சேர்ந்து உடலம் கோலில் தளர்ந்து இளையாத முன் – நாலாயி:1486/2
ஆறும் பிறையும் அரவமும் அடம்பும் சடை மேல் அணிந்து உடலம்
நீறும் பூசி ஏறு ஊரும் இறையோன் சென்று குறை இரப்ப – நாலாயி:1516/1,2
நஞ்சு உடலம் துயின்றால் நமக்கு இனி நல்லதே – நாலாயி:1969/4
என்னும் இவையே நுகர்ந்து உடலம் தாம் வருந்தி – நாலாயி:2717/3
இன்னது ஓர் தன்மையராய் ஈங்கு உடலம் விட்டு எழுந்து – நாலாயி:2718/2
தம் உடலம் வேவ தளராதார் காமவேள் – நாலாயி:2736/2
உடலம் நோய் உற்றாயோ ஊழி-தோறு ஊழியே – நாலாயி:3012/4
ஆரா அமுதே அடியேன் உடலம் நின்-பால் அன்பாயே – நாலாயி:3418/1
தளரா உடலம் எனது ஆவி சரிந்து போம்-போது – நாலாயி:3425/3
உடலம் நைந்து ஒருத்தி உருகும் என்று உணர்த்து-மினே – நாலாயி:3454/4
நன்கு என் உடலம் கைவிடான் ஞாலத்தூடே நடந்து உழக்கி – நாலாயி:3960/2

மேல்


உடலில் (2)

உடலில் வளர்ந்துபோய் ஊழியான் கைத்தல – நாலாயி:568/2
ஊன் வாட உண்ணாது உயிர் காவல் இட்டு உடலில் பிரியா புலன் ஐந்தும் நொந்து – நாலாயி:1158/1

மேல்


உடலினில் (1)

இழிபட்டு ஓடும் உடலினில் பிறந்து தன் சீர் யான் கற்று – நாலாயி:3774/3

மேல்


உடலுக்கே (1)

உண்டு இரா கிடக்கும் அப்போது உடலுக்கே கரைந்து நைந்து – நாலாயி:876/2

மேல்


உடலும் (2)

உடலும் உயிரும் ஏற்றான் – நாலாயி:2154/4
வாழி மனமே கைவிடேல் உடலும் உயிரும் மங்க ஒட்டே – நாலாயி:3965/4

மேல்


உடலுள் (2)

உடலுள் புகுந்துநின்ற ஊறல் அறுத்தவற்கு என்னையும் – நாலாயி:605/2
உடலுள் புகுந்துநின்று ஊறல் அறுக்கின்ற மாயற்கு என் – நாலாயி:605/3

மேல்


உடலே (2)

ஊடாடு பனி வாடாய் உரைத்து ஈராய் எனது உடலே – நாலாயி:2940/4
திருமால் வைகுந்தமே தண் திருவேங்கடமே எனது உடலே
அரு மா மாயத்து எனது உயிரே மனமே வாக்கே கருமமே – நாலாயி:3964/2,3

மேல்


உடலை (1)

ஈரா புகுதலும் இ உடலை தண் வாடை – நாலாயி:2698/1

மேல்


உடலையுள் (1)

உடலையுள் புகுந்து உள்ளம் உருக்கி உண் – நாலாயி:1852/3

மேல்


உடலொடும் (1)

உடலொடும் கொண்டு கொடுத்தவனை பற்றி ஒன்றும் துயர் இலனே – நாலாயி:3224/4

மேல்


உடன் (57)

உடன் கூடி கிண்கிணி ஆரவாரிப்ப உடை மணி பறை கறங்க – நாலாயி:86/3
மன்னன் மணி முடி பத்தும் உடன் வீழ – நாலாயி:179/2
கற்றாயரோடு நீ கன்றுகள் மேய்த்து கலந்து உடன் வந்தாய் போலும் – நாலாயி:248/4
காட்டிய சோறும் கறியும் தயிரும் கலந்து உடன் உண்டாய் போலும் – நாலாயி:251/2
கன்றுகள் மேய்த்து தன் தோழரோடு கலந்து உடன் வருவானை தெருவில் கண்டு – நாலாயி:257/2
அந்தரம் முழவ தண் தழை காவின் கீழ் வரும் ஆயரோடு உடன் வளை கோல் வீச – நாலாயி:259/2
ஒத்த புகழ் வானர_கோன் உடன் இருந்து நினை தேட – நாலாயி:325/2
காதலியோடு உடன் வாழ் குயிலே என் கருமாணிக்கம் வர கூவாய் – நாலாயி:547/4
கதிர் ஒளி தீபம் கலசம் உடன் ஏந்தி – நாலாயி:560/1
அங்கு அவனோடும் உடன் சென்று அங்கு ஆனை மேல் – நாலாயி:565/3
காட்டை நாடி தேனுகனும் களிறும் புள்ளும் உடன் மடிய – நாலாயி:645/3
உள்ளுவார் உள்ளிற்று எல்லாம் உடன் இருந்து அறிதி என்று – நாலாயி:905/3
கொண்டல் மாருதங்கள் குல வரை தொகு நீர் குரை கடல் உலகு உடன் அனைத்தும் – நாலாயி:986/1
வரம்செய்த ஐந்தும் ஐந்தும் வல்லார்கள் வானவர் உலகு உடன் மருவி – நாலாயி:987/3
உடன் சூழ்ந்து எழுந்த கடி இலங்கை பொடியா வடி வாய் சரம் துரந்தான் – நாலாயி:989/2
தாயாய் வந்த பேய் உயிரும் தயிரும் விழுதும் உடன் உண்ட – நாலாயி:993/1
சொன்ன சொல் மாலை பத்து உடன் வல்லார் சுகம் இனிது ஆள்வர் வான் உலகே – நாலாயி:1077/4
பிறை எயிற்று வாள் அரக்கர் சேனை எல்லாம் பெருந்தகையோடு உடன் துணித்த பெம்மான் தன்னை – நாலாயி:1142/2
நல்ல இன் இசை மாலை நாலும் ஓர் ஐந்தும் ஒன்றும் நவின்று தாம் உடன்
வல்லராய் உரைப்பார்க்கு இடம் ஆகும் வான் உலகே – நாலாயி:1197/3,4
கலை இலங்கும் அகல் அல்குல் அரக்கர் குலக்கொடியை காதொடு மூக்கு உடன் அரிய கதறி அவள் ஓடி – நாலாயி:1231/1
வார் அணி முலையாள் மலர் மகளோடு மண்_மகளும் உடன் நிற்ப – நாலாயி:1268/2
கால் தளையும் உடன் கழல வந்து தோன்றி கத நாகம் காத்து அளித்த கண்ணர் கண்டீர் – நாலாயி:1278/2
கோன் போலும் ஏன்று எழுந்தான் குன்றம் அன்ன இருபது தோள் உடன் துணித்த ஒருவன் கண்டீர் – நாலாயி:1283/2
வெய்யனாய் உலகு ஏழ் உடன் நலிந்தவன் உடலகம் இரு பிளவா – நாலாயி:1370/1
நல் இசை மாலைகள் நால் இரண்டும் இரண்டும் உடன்
வல்லவர் தாம் உலகு ஆண்டு பின் வான் உலகு ஆள்வரே – நாலாயி:1387/3,4
சேய் இரு விசும்பும் திங்களும் சுடரும் தேவரும் தாம் உடன் திசைப்ப – நாலாயி:1411/3
உளம் கொள் அன்பினோடு இன் அருள் சுரந்து அங்கு ஓடு நாழிகை ஏழ் உடன் இருப்ப – நாலாயி:1426/2
தீ வாய் வல்வினையார் உடன் நின்று சிறந்தவர் போல் – நாலாயி:1465/1
காதோடு கொடி மூக்கு அன்று உடன் அறுத்த கைத்தலத்தா என்று நின்று – நாலாயி:1580/2
அன்னம் பெடையோடு உடன் ஆடும் அணி ஆர் வயல் சூழ் அழுந்தூரே – நாலாயி:1596/4
ஒருவற்கு ஆற்றி உய்யும் வகை இன்றால் உடன் நின்று ஐவர் என்னுள் புகுந்து ஒழியாது – நாலாயி:1608/3
வையம் எல்லாம் உடன் வணங்க வணங்கா மன்னனாய் தோன்றி – நாலாயி:1724/1
சரங்களே கொடிதாய் அடுகின்ற சாம்பவான் உடன் நிற்க தொழுதோம் – நாலாயி:1866/2
நெறித்திட்ட மென் கூழை நல் நேர் இழையோடு உடன் ஆய வில் என்ன வல் ஏய் அதனை – நாலாயி:1905/1
வென்றி விடை உடன் ஏழ் அடர்த்த அடிகளை – நாலாயி:1971/1
ஒன்றிய ஈரைஞ்ஞூறு உடன் துணிய வென்று இலங்கும் – நாலாயி:2361/2
உடன் நின்று தோற்றான் ஒருங்கு – நாலாயி:2437/4
மூன்று உடன் வணங்கு தோன்று புகழ் ஆணை – நாலாயி:2580/2
மலர் சுடர் பிறவும் சிறிது உடன் மயங்க – நாலாயி:2584/5
அகத்தினுள் செறித்து நான்கு உடன் அடக்கி – நாலாயி:2672/16
உடன் அமர் காதல் மகளிர் திருமகள் மண்_மகள் ஆயர் – நாலாயி:2990/1
உடன் அவை ஒக்க விழுங்கி ஆலிலை சேர்ந்தவன் எம்மான் – நாலாயி:2990/3
மண்ணும் விண்ணும் எல்லாம் உடன் உண்ட நம் – நாலாயி:3020/3
குழாம் கொள் ஆயிரத்துள் இவை பத்தும் உடன் பாடி – நாலாயி:3041/3
குழாங்களாய் அடியீர் உடன் கூடிநின்று ஆடு-மினே – நாலாயி:3041/4
காம்பு அணை தோள் பின்னைக்காய் ஏறு உடன் ஏழ் செற்றதுவும் – நாலாயி:3059/2
படர் புகழ் பார்த்தனும் வைதிகனும் உடன் ஏற திண் தேர் கடவி – நாலாயி:3224/2
ஒரு நாயகமாய் ஓட உலகு உடன் ஆண்டவர் – நாலாயி:3231/1
இணங்கி உலகு உடன் ஆக்கிலும் ஆங்கு அவனை இல்லார் – நாலாயி:3238/2
காதல் மென் பெடையோடு உடன் மேயும் கரு நாராய் – நாலாயி:3452/1
உணர்த்தல் ஊடல் உணர்ந்து உடன் மேயும் மட அன்னங்காள் – நாலாயி:3455/1
தீயோடு உடன் சேர் மெழுகாய் உலகில் திரிவேனோ – நாலாயி:3544/4
கொண்டு அங்கு தன்னொடும் கொண்டு உடன் சென்றது உணர்ந்துமே – நாலாயி:3611/4
இன்பம் பயக்க இனிது உடன் வீற்றிருந்து ஆள்கின்ற எங்கள் பிரான் – நாலாயி:3660/2
முன்னை வல்வினைகள் முழுது உடன் மாள என்னை ஆள்கின்ற எம் பெருமான் – நாலாயி:3706/2
உறுமோ பாவியேனுக்கு இ உலகம் மூன்றும் உடன் நிறைய – நாலாயி:3772/1
உவர்த்தலை உடன் திரிகிலையும் என்று என்று ஊடுற என்னுடை ஆவி வேமால் – நாலாயி:3922/3

மேல்


உடன்கூடுவது (1)

ஒளிக்கொண்ட சோதியுமாய் உடன்கூடுவது என்று-கொலோ – நாலாயி:3040/2

மேல்


உடன்கொண்டு (2)

இருந்தார் தம்மை உடன்கொண்டு அங்கு எழில் ஆர் பிலத்து புக்கு ஒளிப்ப – நாலாயி:1699/3
இண்டை சடைமுடி ஈசன் உடன்கொண்டு உசா செல்ல – நாலாயி:3611/3

மேல்


உடன்று (2)

தோய்த்த தண் தயிர் வெண்ணெய் பாலுடன் உண்டலும் உடன்று ஆய்ச்சி கண்டு – நாலாயி:661/1
மாறு கொண்டு உடன்று எதிர்ந்த வல் அவுணன் தன் மார்பு அகம் இரு பிளவா – நாலாயி:1151/1

மேல்


உடனாய் (4)

தூங்கு பொன் மாலைகளோடு உடனாய் நின்று தூங்குகின்றேன் – நாலாயி:595/2
உளைந்த அரியும் மானிடமும் உடனாய் தோன்ற ஒன்றுவித்து – நாலாயி:1721/1
ஒழிவு_இல் காலம் எல்லாம் உடனாய் மன்னி – நாலாயி:3143/1
உட்கு உடை வானவரோடு உடனாய் என்றும் மாயாரே – நாலாயி:3637/4

மேல்


உடனே (20)

ஆடி அமுதுசெய் அப்பனும் உண்டிலன் உன்னோடு உடனே உண்பான் – நாலாயி:246/4
வைய மனிசரை பொய் என்று எண்ணி காலனையும் உடனே படைத்தாய் – நாலாயி:427/3
உன்னோடு உடனே ஒரு கடலில் வாழ்வாரை – நாலாயி:571/1
இன்ப மிகு பெரும் குழுவு கண்டு யானும் இசைந்து உடனே என்று-கொலோ இருக்கும் நாளே – நாலாயி:656/4
பொன் வட்டில் பிடித்து உடனே புக பெறுவேன் ஆவேனே – நாலாயி:679/4
கட மா களி யானை வல்லான் கலியன் ஒலிசெய் தமிழ் மாலை வல்லார்க்கு உடனே
விடும் மால் வினை வேண்டிடில் மேல் உலகும் எளிது ஆயிடும் அன்றி இலங்கு ஒலி சேர் – நாலாயி:1087/2,3
உண்ணா முலை மற்று அவள் ஆவியோடும் உடனே சுவைத்தான் இடம் ஓங்கு பைம் தாள் – நாலாயி:1223/2
கோது_இல் வாய்மையினாயொடும் உடனே உண்பன் நான் என்ற ஒண் பொருள் எனக்கும் – நாலாயி:1419/3
பந்து ஆர் மெல் விரல் நல் வளை தோளி பாவை பூ மகள் தன்னொடும் உடனே
வந்தாய் என் மனத்தே மன்னி நின்றாய் மால்_வண்ணா மழை போல் ஒளி_வண்ணா – நாலாயி:1609/1,2
எண் திசையும் எறி நீர் கடலும் ஏழ்_உலகும் உடனே விழுங்கி – நாலாயி:1766/1
செரு மிகு வாள் எயிற்ற அரவு ஒன்று சுற்றி திசை மண்ணும் விண்ணும் உடனே
வெருவர வெள்ளை வெள்ளம் முழுதும் குழம்ப இமையோர்கள் நின்று கடைய – நாலாயி:1983/1,2
தீது அறு திங்கள் பொங்கு சுடர் உம்பர் உம்பர் உலகு ஏழினோடும் உடனே
மாதிரம் மண் சுமந்த வடகுன்றும் நின்ற மலை ஆறும் ஏழு கடலும் – நாலாயி:1984/1,2
இரு நில மன்னர் தம்மை இரு நாலும் எட்டும் ஒரு நாலும் ஒன்றும் உடனே
செரு நுதலூடு போகி அவர் ஆவி மங்க மழுவாளில் வென்ற திறலோன் – நாலாயி:1987/1,2
எரி கொள் செம் நாயிறு இரண்டு உடனே உதய மலைவாய் – நாலாயி:2559/1
மென் தோளி காரணமா வெம் கோட்டு ஏறு ஏழ் உடனே
கொன்றானையே மனத்து கொண்டு – நாலாயி:2632/3,4
தன்னின் உடனே சுழல சுழன்று ஆடும் – நாலாயி:2752/5
நாளும் நின்று அடு நம பழமை அம் கொடுவினை உடனே
மாளும் ஓர் குறைவு இல்லை மனன் அகம் மலம் அற கழுவி – நாலாயி:2928/1,2
ஒருகதியின் சுவை தந்திட்டு ஒழிவு இலன் என்னோடு உடனே – நாலாயி:2989/4
பரந்த தெய்வமும் பல் உலகும் படைத்து அன்று உடனே விழுங்கி – நாலாயி:3332/1
உருவமும் ஆருயிரும் உடனே உண்டான் – நாலாயி:3840/2

மேல்


உடுக்கவும் (1)

செய்ய நூலின் சிற்றாடை செப்பன் உடுக்கவும் வல்லள் அல்லள் – நாலாயி:286/2

மேல்


உடுக்கும் (3)

கூறை உடுக்கும் அயர்க்கும் தன் கொவ்வை செ வாய் திருத்தும் – நாலாயி:293/2
பருகு நீரும் உடுக்கும் கூறையும் பாவம் செய்தனதாம்-கொலோ – நாலாயி:363/4
பட்டு உடுக்கும் அயர்த்து இரங்கும் பாவை பேணாள் பனி நெடும் கண் நீர் ததும்ப பள்ளி கொள்ளாள் – நாலாயி:2062/1

மேல்


உடுக்கை (2)

கார் ஆர் வரை கொங்கை கண் ஆர் கடல் உடுக்கை
சீர் ஆர் சுடர் சுட்டி செங்கலுழி பேர் ஆற்று – நாலாயி:2673/1,2
கறையினார் துவர் உடுக்கை கடை ஆவின் கழி கோல் கை – நாலாயி:3311/3

மேல்


உடுத்த (6)

கரும் கண் தோகை மயில் பீலி அணிந்து கட்டி நன்கு உடுத்த பீதக ஆடை – நாலாயி:284/1
கலை உடுத்த அகல் அல்குல் வன் பேய்_மகள் தாய் என – நாலாயி:1383/1
மடல் எடுத்து மது நுகரும் வயல் உடுத்த திருநறையூர் – நாலாயி:1528/2
பார் அளவும் ஓர் அடி வைத்து ஓர் அடியும் பார் உடுத்த
நீர் அளவும் செல்ல நிமிர்ந்ததே சூர் உருவின் – நாலாயி:2084/1,2
செந்நெல் ஒண் கழனி திகழ் வனம் உடுத்த
கற்போர் புரிசை கனக மாளிகை – நாலாயி:2672/40,41
பொன் இயல் கற்பகத்தின் காடு உடுத்த மாடு எல்லாம் – நாலாயி:2724/4

மேல்


உடுத்தி (1)

மந்திர கோடி உடுத்தி மண மாலை – நாலாயி:558/3

மேல்


உடுத்து (9)

உடுத்து களைந்த நின் பீதக ஆடை உடுத்து கலத்தது உண்டு – நாலாயி:9/1
உடுத்து களைந்த நின் பீதக ஆடை உடுத்து கலத்தது உண்டு – நாலாயி:9/1
அக்கு வடம் உடுத்து ஆமை தாலி பூண்ட அனந்தசயனன் – நாலாயி:87/3
வல்லி நுண் இதழ் அன்ன ஆடை கொண்டு வசை அற திருவரை விரித்து உடுத்து
பல்லி நுண் பற்றாக உடைவாள் சாத்தி பணை கச்சு உந்தி பல தழை நடுவே – நாலாயி:255/1,2
காமர் எழில் விழல் உடுத்து கலன் அணியாது அங்கங்கள் அழகு மாறி – நாலாயி:736/2
துடி இடையார் சுரி குழல் பிழிந்து உதறி துகில் உடுத்து ஏறினர் சூழ் புனல் அரங்கா – நாலாயி:926/2
காதில் கடிப்பு இட்டு கலிங்கம் உடுத்து
தாது நல்ல தண் அம் துழாய்கொடு அணிந்து – நாலாயி:1922/1,2
துவர் ஆடை உடுத்து ஒரு செண்டு சிலுப்பி – நாலாயி:1923/1
செக்கர் மா முகில் உடுத்து மிக்க செம் சுடர் – நாலாயி:2578/1

மேல்


உடுப்பதன் (1)

அங்கு ஒரு கூறை அரைக்கு உடுப்பதன் ஆசையால் – நாலாயி:382/1

மேல்


உடுப்போம் (1)

ஆடை உடுப்போம் அதன் பின்னே பால் சோறு – நாலாயி:500/6

மேல்


உடை (162)

பாடு மனம் உடை பத்தருள்ளீர் வந்து பல்லாண்டு கூறு-மினே – நாலாயி:4/4
பை உடை நாக பகை கொடியானுக்கு பல்லாண்டு கூறுவனே – நாலாயி:8/4
பேணி சீர் உடை பிள்ளை பிறந்தினில் – நாலாயி:15/1
பாய சீர் உடை பண்பு உடை பாலகன் – நாலாயி:19/3
பாய சீர் உடை பண்பு உடை பாலகன் – நாலாயி:19/3
இந்திரன்-தானும் எழில் உடை கிண்கிணி – நாலாயி:46/3
துப்பு உடை ஆயர்கள்-தம் சொல் வழுவாது ஒருகால் தூய கரும் குழல் நல் தோகை மயில் அனைய – நாலாயி:70/1
ஆணிப்பொன்னால் செய்த ஆய் பொன் உடை மணி – நாலாயி:75/2
உடன் கூடி கிண்கிணி ஆரவாரிப்ப உடை மணி பறை கறங்க – நாலாயி:86/3
கடும் சே கழுத்தின் மணி குரல் போல் உடை மணி கணகணென – நாலாயி:92/3
சுழலை பெரிது உடை துச்சோதனனை – நாலாயி:101/3
பொய் சூதில் தோற்ற பொறை உடை மன்னர்க்காய் – நாலாயி:118/2
கரு உடை மேகங்கள் கண்டால் உன்னை கண்டால் ஒக்கும் கண்கள் – நாலாயி:183/1
உள்ளவாறு ஒன்றும் அறியேன் ஒளி உடை வெள்ளறை நின்றாய் – நாலாயி:198/3
திருக்காப்பு நான் உன்னை சாத்த தேசு உடை வெள்ளறை நின்றாய் – நாலாயி:200/3
திரு உடை பிள்ளைதான் தீயவாறு தேக்கம் ஒன்றும் இலன் தேசு உடையன் – நாலாயி:204/1
கோதுகலம் உடை குட்டனே ஓ குன்று எடுத்தாய் குடம் ஆடு கூத்தா – நாலாயி:207/3
கற்று தூளி உடை வேடர் கானிடை கன்றின் பின் – நாலாயி:235/3
எவ்வும் சிலை உடை வேடர் கானிடை கன்றின் பின் – நாலாயி:238/3
உடையும் கடியன ஊன்று வெம் பரற்கள் உடை
கடிய வெம் கானிடை காலடி நோவ கன்றின் பின் – நாலாயி:242/2,3
படங்கள் பலவும் உடை பாம்பு அரையன் படர் பூமியை தாங்கி கிடப்பவன் போல் – நாலாயி:270/1
பரவு மனம் நன்கு உடை பத்தர் உள்ளார் பரமான வைகுந்தம் நண்ணுவரே – நாலாயி:274/4
உடை நெகிழ ஓர் கையால் துகில் பற்றி ஒல்கி ஓடு அரி கண் ஓட நின்றனரே – நாலாயி:276/4
அமரர் பதி உடை தேவி அரசாணியை வழிபட்டு – நாலாயி:299/3
பொல்லா வடிவு உடை பேய்ச்சி துஞ்ச புணர் முலை வாய் மடுக்க – நாலாயி:333/1
பரவும் மனம் உடை பத்தர் உள்ளார் பரமன் அடி சேர்வர்களே – நாலாயி:337/4
ஓட்டரும் தண் சிலம்பாறு உடை மாலிருஞ்சோலை அதே – நாலாயி:357/4
ஆயிரம் பூம் பொழிலும் உடை மாலிருஞ்சோலை அதே – நாலாயி:358/4
நேமி சேர் தடம் கையினானை நினைப்பு இலா வலி நெஞ்சு உடை
பூமி பாரங்கள் உண்ணும் சோற்றினை வாங்கி புல்லைத் திணி-மினே – நாலாயி:364/3,4
செம்பொன் ஆர் மதில் சூழ் செழும் கழனி உடை திருக்கோட்டியூர் – நாலாயி:368/2
சீத நீர் புடை சூழ் செழும் கழனி உடை திருக்கோட்டியூர் – நாலாயி:370/1
கோடி மூடி எடுப்பதன் முன்னம் கௌத்துவம் உடை கோவிந்தனோடு – நாலாயி:378/3
காசும் கறை உடை கூறைக்கும் அங்கு ஓர் கற்றைக்கும் – நாலாயி:381/1
வான் உடை மாதவா கோவிந்தா என்று அழைத்த-கால் – நாலாயி:384/3
நான் உடை நாரணன் தம் அன்னை நரகம் புகாள் – நாலாயி:384/4
மலம் உடை ஊத்தையில் தோன்றிற்று ஓர் மல ஊத்தையை – நாலாயி:385/1
மலம் உடை ஊத்தையின் பேரிட்டால் மறுமைக்கு இல்லை – நாலாயி:385/2
குலம் உடை கோவிந்தா கோவிந்தா என்று அழைத்த-கால் – நாலாயி:385/3
நலம் உடை நாரணன் தம் அன்னை நரகம் புகாள் – நாலாயி:385/4
சுமை உடை பெருமை கங்கையின் கரை மேல் கண்டம் என்னும் கடி நகரே – நாலாயி:394/4
அலைப்பு உடை திரைவாய் அரும் தவ முனிவர் அவபிரதம் குடைந்து ஆட – நாலாயி:396/3
இடம் உடை வதரி இட வகை உடைய எம் புருடோத்தமன் இருக்கை – நாலாயி:399/2
சேமம் உடை நாரதனார் சென்றுசென்று துதித்து இறைஞ்ச கிடந்தான் கோயில் – நாலாயி:416/3
எம்பிரான் என்னை ஆள் உடை தேனே ஏழையேன் இடரை களையாயே – நாலாயி:441/4
தெளித்து வலஞ்செய்யும் தீர்த்தம் உடை திருமாலிருஞ்சோலை எந்தாய் – நாலாயி:454/4
பாழியம் தோள் உடை பற்பநாபன் கையில் – நாலாயி:477/4
கரு உடை முகில்_வண்ணன் காயா_வண்ணன் கருவிளை போல் வண்ணன் கமல வண்ண – நாலாயி:509/3
திரு உடை முகத்தினில் திருக்கண்களால் திருந்தவே நோக்கு எனக்கு அருளு கண்டாய் – நாலாயி:509/4
காய் உடை நெல்லொடு கரும்பு அமைத்து கட்டி அரிசி அவல் அமைத்து – நாலாயி:510/1
வாய் உடை மறையவர் மந்திரத்தால் மன்மதனே உன்னை வணங்குகின்றேன் – நாலாயி:510/2
சாய் உடை வயிறும் என் தட முலையும் தரணியில் தலை புகழ் தரக்கிற்றியே – நாலாயி:510/4
மாசு உடை உடம்பொடு தலை உலறி வாய்ப்புறம் வெளுத்து ஒருபோதும் உண்டு – நாலாயி:511/1
தேசு உடை திறல் உடை காமதேவா நோற்கின்ற நோன்பினை குறிக்கொள் கண்டாய் – நாலாயி:511/2
தேசு உடை திறல் உடை காமதேவா நோற்கின்ற நோன்பினை குறிக்கொள் கண்டாய் – நாலாயி:511/2
விருப்பு உடை இன் தமிழ் மாலை வல்லார் விண்ணவர் கோன் அடி நண்ணுவரே – நாலாயி:513/4
பொன் புரை மேனி கருள கொடி உடை புண்ணியனை வர கூவாய் – நாலாயி:548/4
பாளை கமுகு பரிசு உடை பந்தல் கீழ் – நாலாயி:557/2
முத்து உடை தாமம் நிரை தாழ்ந்த பந்தல் கீழ் – நாலாயி:561/2
வந்து இழியும் சிலம்பாறு உடை மாலிருஞ்சோலை நின்ற – நாலாயி:596/2
உடை மாடு கொண்டான் உங்களுக்கு இனி ஒன்று போதுமே – நாலாயி:603/4
பீதக ஆடை உடை தாழ பெரும் கார் மேக கன்றே போல் – நாலாயி:641/3
ஆர்த்த தோள் உடை எம்பிரான் என் அரங்கனுக்கு அடியார்களாய் – நாலாயி:661/2
மல் பொரு தோள் உடை வாசுதேவா வல்வினையேன் துயில் கொண்டவாறே – நாலாயி:703/1
முந்தை நன்முறை அன்பு உடை மகளிர் முறைமுறை தம் தம் குறங்கிடை இருத்தி – நாலாயி:710/1
வஞ்சம் மேவிய நெஞ்சு உடை பேய்ச்சி வரண்டு நார் நரம்பு எழ கரிந்து உக்க – நாலாயி:717/1
பத்தி உடை குகன் கடத்த வனம் போய் புக்கு பரதனுக்கு பாதுகமும் அரசும் ஈந்து – நாலாயி:744/2
போலும் நீர்மை பொற்பு உடை தடத்து வண்டு விண்டு உலாம் – நாலாயி:795/2
திரிதந்து ஆகிலும் தேவபிரான் உடை
கரிய கோல திருவுரு காண்பன் நான் – நாலாயி:939/1,2
ஊன் உடை அகலத்து அடு கணை குளிப்ப உயிர் கவர்ந்து உகந்த எம் ஒருவன் – நாலாயி:979/2
தேன் உடை கமலத்து அயனொடு தேவர் சென்று சென்று இறைஞ்சிட பெருகு – நாலாயி:979/3
தான் உடை குரம்பை பிரியும்-போது உன்தன் சரணமே சரணம் என்று இருந்தேன் – நாலாயி:1006/2
தேன் உடை கமல திருவினுக்கு அரசே திரை கொள் மா நெடும் கடல் கிடந்தாய் – நாலாயி:1006/3
நான் உடை தவத்தால் திருவடி அடைந்தேன் நைமிசாரணியத்துள் எந்தாய் – நாலாயி:1006/4
கனைத்த தீயும் கல்லும் அல்லா வில் உடை வேடரும் ஆய் – நாலாயி:1014/3
பொங்கு போதியும் பிண்டியும் உடை புத்தர் நோன்பியர் பள்ளியுள் உறை – நாலாயி:1052/1
ஆதியை அமுதை என்னை ஆள் உடை அப்பனை ஒப்பவர் இல்லா – நாலாயி:1069/3
தூம்பு உடை திண் கை வன் தாள் களிற்றின் துயர் தீர்த்து அரவம் வெருவ முன நாள் – நாலாயி:1132/1
பாம்பு உடை பல்லவர்_கோன் பணிந்த பரமேச்சுரவிண்ணகரம் அதுவே – நாலாயி:1132/4
பண்பு உடை பல்லவர் கோன் பணிந்த பரமேச்சுரவிண்ணகரம் அதுவே – நாலாயி:1133/4
உலகு உடை மன்னவன் தென்னவனை கன்னி மா மதிள் சூழ் கருவூர் வெருவ – நாலாயி:1134/3
பிறை உடை வாள் நுதல் பின்னை திறத்து முன்னே ஒருகால் செருவில் உருமின் – நாலாயி:1136/1
மறை உடை மால் விடை ஏழ் அடர்த்தாற்கு இடம் தான் தடம் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி – நாலாயி:1136/2
கறை உடை வாள் மற மன்னர் கெட கடல் போல முழங்கும் குரல் கடுவாய் – நாலாயி:1136/3
பறை உடை பல்லவர் கோன் பணிந்த பரமேச்சுரவிண்ணகரம் அதுவே – நாலாயி:1136/4
பருவ கரு முகில் ஒத்து முத்து உடை மா கடல் ஒத்து – நாலாயி:1172/1
காமனைத்தான் பயந்த கரு மேனி உடை அம்மான் கருதும் இடம் பொருது புனல் துறை துறை முத்து உந்தி – நாலாயி:1244/2
சிறப்பு உடை மறையோர் நாங்கை நல் நடுவுள் செம்பொன்செய்கோயிலின் உள்ளே – நாலாயி:1269/3
தூம்பு உடை பனை கை வேழம் துயர் கெடுத்தருளி மன்னும் – நாலாயி:1288/1
காம்பு உடை குன்றம் ஏந்தி கடு மழை காத்த எந்தை – நாலாயி:1288/2
கருத்து உடை தம்பிக்கு இன்ப கதிர் முடி அரசு அளித்தாய் – நாலாயி:1300/2
நல் அன்பு உடை வேதியர் மன்னிய நாங்கூர் – நாலாயி:1317/1
முடி உடை அமரர்க்கு இடர் செய்யும் அசுரர்-தம் பெருமானை அன்று அரி ஆய் – நாலாயி:1345/1
கடி உடை கமலம் அடியிடை மலர கரும்பொடு பெரும் செந்நெல் அசைய – நாலாயி:1346/3
வடிவு உடை அன்னம் பெடையொடும் சேரும் வயல் வெள்ளியங்குடி அதுவே – நாலாயி:1346/4
ஆறினோடு ஒரு நான்கு உடை நெடு முடி அரக்கன் தன் சிரம் எல்லாம் – நாலாயி:1374/1
திங்கள் எரி கால் செம் சுடர் ஆயவன் தேசு உடை
நங்கள் நறையூர் நாம் தொழுதும் எழு நெஞ்சமே – நாலாயி:1479/3,4
பவ்வ நீர் உடை ஆடையாக சுற்றி பார் அகலம் திருவடியா பவனம் மெய்யா – நாலாயி:1500/1
மெய் நல தவத்தை திவத்தை தரும் மெய்யை பொய்யினை கையில் ஓர் சங்கு உடை
மை நிற கடலை கடல்_வண்ணனை மாலை ஆலிலை பள்ளி கொள் மாயனை – நாலாயி:1639/1,2
செ அரத்த உடை ஆடை-அதன் மேல் ஓர் சிவளிகை கச்சு என்கின்றாளால் – நாலாயி:1654/1
வியம் உடை விடை இனம் உடைதர மட_மகள் – நாலாயி:1708/1
நயம் உடை நடை அனம் இளையவர் நடை பயில் – நாலாயி:1708/3
வலம் மனு படை உடை மணி வணர் நிதி குவை – நாலாயி:1716/3
தூம்பு உடை கை வேழம் வெருவ மருப்பு ஒசித்த – நாலாயி:1785/1
ஆயிரம் கண் உடை இந்திரனாருக்கு அன்று ஆயர் விழவு எடுப்ப – நாலாயி:1914/1
அம்பரம் ஏழும் அதிரும் இடி குரல் அங்கு அனல் செம் கண் உடை
வம்பு அவிழ் கானத்து மால் விடையோடு பிணங்கி நீ வந்தாய் போலும் – நாலாயி:1920/3,4
நாமம் பலவும் உடை நாரண நம்பீ – நாலாயி:1925/1
வேடும் உடை வேங்கடம் – நாலாயி:2428/4
பொருந்தா நிலை உடை புன்மையினோர்க்கு ஒன்றும் நன்மை செய்யா – நாலாயி:2852/3
நலன் உடை ஒருவனை நணுகினம் நாமே – நாலாயி:2901/4
பத்து உடை அடியவர்க்கு எளியவன் பிறர்களுக்கு அரிய – நாலாயி:2921/1
அமைவு உடை அறநெறி முழுவதும் உயர்வு அற உயர்ந்து – நாலாயி:2923/1
அமைவு உடை முதல் கெடல் ஒடிவு இடை அற நிலம் அது ஆம் – நாலாயி:2923/2
அமைவு உடை அமரரும் யாவையும் யாவரும் தான் ஆம் – நாலாயி:2923/3
அமைவு உடை நாரணன் மாயையை அறிபவர் யாரே – நாலாயி:2923/4
வணக்கு உடை தவ நெறி வழிநின்று புறநெறி களைகட்டு – நாலாயி:2925/3
நாளும் நம் திரு உடை அடிகள் தம் நலம் கழல் வணங்கி – நாலாயி:2928/3
மயக்கு உடை மாயைகள் வானிலும் பெரியன வல்லன் – நாலாயி:2930/2
பின்னை நெடும் பணை தோள் மகிழ் பீடு உடை
முன்னை அமரர் முழுமுதல் தானே – நாலாயி:2972/3,4
தாள் இணை மேலும் புனைந்த தண் அம் துழாய் உடை அம்மான் – நாலாயி:2993/2
திறம் உடை வலத்தால் தீவினை பெருக்காது – நாலாயி:3114/1
தோளும் ஓர் நான்கு உடை தூ மணி_வண்ணன் எம்மான்-தன்னை – நாலாயி:3188/2
உடை ஆர்ந்த ஆடையன் கண்டிகையன் உடை நாணினன் – நாலாயி:3190/1
உடை ஆர்ந்த ஆடையன் கண்டிகையன் உடை நாணினன் – நாலாயி:3190/1
நடையா உடை திருநாரணன் தொண்டர்தொண்டர் கண்டீர் – நாலாயி:3190/3
கறை அணி மூக்கு உடை புள்ளை கடாவி அசுரரை காய்ந்த அம்மான் – நாலாயி:3221/3
அளவு உடை ஐம்புலன்கள் அறியாவகையால் அருவு ஆகி நிற்கும் – நாலாயி:3229/2
கொடி மன்னு புள் உடை அண்ணல் கழல்கள் குறுகு-மினோ – நாலாயி:3239/4
திரு உடை மன்னரை காணில் திருமாலை கண்டேனே என்னும் – நாலாயி:3271/1
உரு உடை வண்ணங்கள் காணில் உலகு_அளந்தான் என்று துள்ளும் – நாலாயி:3271/2
கரு உடை தேவு இல்கள் எல்லாம் கடல்_வண்ணன் கோயிலே என்னும் – நாலாயி:3271/3
பேணி வானோர் காணமாட்டா பீடு உடை அப்பனையே – நாலாயி:3300/4
நிறம் உடை நால் தடம் தோள் செய்ய வாய் செய்ய தாமரை கண் – நாலாயி:3346/3
யாம் மடல் ஊர்ந்தும் எம் ஆழி அங்கை பிரான் உடை
தூ மடல் தண் அம் துழாய் மலர் கொண்டு சூடுவோம் – நாலாயி:3372/1,2
மன் உடை இலங்கை அரண் காய்ந்த மாயவனே – நாலாயி:3462/2
பெய்த காவு கண்டீர் பெரும் தேவு உடை மூ_உலகே – நாலாயி:3477/4
வலக்கை ஆழி இடக்கை சங்கம் இவை உடை மால்_வண்ணனை – நாலாயி:3492/3
பீடு உடை நான்முகனை படைத்தானுக்கு – நாலாயி:3509/1
மாடு உடை வையம் அளந்த மணாளற்கு – நாலாயி:3509/2
நாடு உடை மன்னர்க்கு தூது செல் நம்பிக்கு என் – நாலாயி:3509/3
பாடு உடை அல்குல் இழந்தது பண்பே – நாலாயி:3509/4
பண்பு உடை வேதம் பயந்த பரனுக்கு – நாலாயி:3510/1
மல் பொரு தோள் உடை மாய பிரானுக்கு – நாலாயி:3515/2
கூடிய வண்டினங்காள் குருநாடு உடை ஐவர்கட்காய் – நாலாயி:3530/2
எண்_இலா பெறு மாயனே இமையோர்கள் ஏத்தும் உலகம் மூன்று உடை
அண்ணலே அமுதே அப்பனே என்னை ஆள்வானே – நாலாயி:3561/3,4
உட்கு உடை அசுரர் உயிர் எல்லாம் உண்ட ஒருவனே என்னும் உள் உருகும் – நாலாயி:3574/2
வடிவு உடை வானோர் தலைவனே என்னும் வண் திருவரங்கனே என்னும் – நாலாயி:3581/3
ஆண் உடை சேனை நடுங்கும் ஒலி விண்ணுள் – நாலாயி:3598/2
ஏண் உடை தேவர் வெளிப்பட்ட ஒலி அப்பன் – நாலாயி:3598/3
உட்கு உடை ஆயிரத்துள் இவையும் ஒரு பத்தும் வல்லார் – நாலாயி:3637/3
உட்கு உடை வானவரோடு உடனாய் என்றும் மாயாரே – நாலாயி:3637/4
பொருத்தம் உடை வாமனன் தான் புகுந்து என்தன் – நாலாயி:3737/3
திருமார்வு வாய் கண் கை உந்தி கால் உடை ஆடைகள் செய்ய பிரான் – நாலாயி:3759/2
மின்னு நீள் முடி ஆரம் பல் கலன் தான் உடை எம்பெருமான் – நாலாயி:3760/3
பண்பு உடை வண்டொடு தும்பிகாள் பண் மிழற்றேல்-மின் – நாலாயி:3833/1
தூவி அம் புள் உடை தெய்வ வண்டு துதைந்த எம் பெண்மை அம் பூ இது ஆலோ – நாலாயி:3872/3
தோளும் நான்கு உடை சுரி குழல் கமல கண் கனி வாய் – நாலாயி:3891/3
அலங்கல் அம் கண்ணி ஆயிரம் பேர் உடை அம்மான் – நாலாயி:3892/2
விடம் உடை அரவில் பள்ளி விரும்பினான் சுரும்பு அலற்றும் – நாலாயி:3902/3
தடம் உடை வயல் அனந்தபுரநகர் புகுதும் இன்றே – நாலாயி:3902/4
படம் உடை அரவில் பள்ளி பயின்றவன் பாதம் காண – நாலாயி:3909/3
முடி உடை வானவர் முறைமுறை எதிர்கொள்ள – நாலாயி:3986/2
வடிவு உடை மாதவன் வைகுந்தம் புகவே – நாலாயி:3986/4

மேல்


உடைத்த (1)

பேர் உயிரேயோ பெரிய நீர் படைத்து அங்கு உறைந்து அது கடைந்து அடைத்து உடைத்த
சீர் உயிரேயோ மனிசர்க்கு தேவர் போல தேவர்க்கும் தேவாவோ – நாலாயி:3675/2,3

மேல்


உடைத்தா (1)

நேர் மருங்கு உடைத்தா அடைத்து நெகிழ்ப்பான் ஒக்கின்றாய் – நாலாயி:3565/2

மேல்


உடைத்தாமேலும் (2)

இணை நாளும் இன்பு உடைத்தாமேலும் கணை நாணில் – நாலாயி:2662/2
இறக்கவும் இன்பு உடைத்தாமேலும் மறப்பு எல்லாம் – நாலாயி:2664/2

மேல்


உடைத்தால் (1)

ஏழ்_உலகும் உண்டும் இடம் உடைத்தால் சாழலே – நாலாயி:1994/4

மேல்


உடைத்திட்டு (1)

உருக வைத்த குடத்தொடு வெண்ணெய் உறிஞ்சி உடைத்திட்டு போந்து நின்றான் – நாலாயி:204/2

மேல்


உடைத்து (9)

பேசுவது ஒன்று உண்டு இங்கு எம்பெருமான் பெண்மையை தலை உடைத்து ஆக்கும் வண்ணம் – நாலாயி:511/3
தலை வணக்கி கைகூப்பி ஏத்தவல்லார் திரிதலால் தவம் உடைத்து தரணிதானே – நாலாயி:745/4
நஞ்சம் உடைத்து இவர் நோக்கும் நோக்கம் நான் இவர் தம்மை அறியமாட்டேன் – நாலாயி:1126/3
ஆடல் நல் மா உடைத்து ஆயர் ஆநிரைக்கு அன்று இடர் தீர்ப்பான் – நாலாயி:1168/2
மானம் உடைத்து உங்கள் ஆயர் குலம் அதனால் பிறர் மக்கள்-தம்மை – நாலாயி:1908/1
அடைத்து உடைத்து கண்படுத்த ஆழி இது நீ – நாலாயி:2083/3
பலபல சூழல் உடைத்து அம்ம வாழி இ பாய் இருளே – நாலாயி:2493/4
கோணை பெரிது உடைத்து எம் பெம்மானை கூறுதலே – நாலாயி:3062/4
சேமம் நன்கு உடைத்து கண்டீர் செறி பொழில் அனந்தபுரம் – நாலாயி:3910/2

மேல்


உடைதர (1)

வியம் உடை விடை இனம் உடைதர மட_மகள் – நாலாயி:1708/1

மேல்


உடைந்த (2)

உடைந்த வாலி தன் தனக்கு உதவ வந்து இராமனாய் – நாலாயி:832/2
ஓய்ந்த மாவும் உடைந்த குன்றும் அன்றியும் நின்று அழலால் – நாலாயி:1010/3

மேல்


உடைந்ததுவும் (1)

மிடைந்தது பாரத வெம் போர் உடைந்ததுவும்
ஆய்ச்சி பால் மத்துக்கே அம்மனே வாள் எயிற்று – நாலாயி:2309/2,3

மேல்


உடைந்து (3)

ஊன் ஏய் கண் வாளிக்கு உடைந்து ஓட்டந்து உன் அடைந்தேன் – நாலாயி:1470/2
கல் நிரைந்து தீய்ந்து கழை உடைந்து கால் சுழன்று – நாலாயி:2740/2
உடைந்து நோய்களை ஓடுவிக்குமே – நாலாயி:2975/4

மேல்


உடைப்ப (1)

நெல்லி மல்கி கல் உடைப்ப புல் இலை ஆர்த்து அதர்வாய் – நாலாயி:1016/3

மேல்


உடைமை (2)

ஆவலிப்பு உடைமை கண்டாய் அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:872/4
திண்ணமா நும் உடைமை உண்டேல் அவன் அடி சேர்த்து உய்ம்-மினோ – நாலாயி:3790/3

மேல்


உடைமையில் (1)

உளன் என இலன் என இவை குணம் உடைமையில்
உளன் இரு தகைமையொடு ஒழிவு இலன் பரந்தே – நாலாயி:2907/3,4

மேல்


உடைமையும் (1)

யானே நீ என் உடைமையும் நீயே – நாலாயி:3107/3

மேல்


உடைமையையும் (1)

என்னையும் என் உடைமையையும் உன் சக்கரப்பொறி ஒற்றிக்கொண்டு – நாலாயி:463/3

மேல்


உடைய (87)

நப்பினை-தன் திறமா நல் விடை ஏழ் அவிய நல்ல திறல் உடைய நாதனும் ஆனவனே – நாலாயி:70/2
திரு உடைய வாய் மடுத்து திளைத்து உதைத்து பருகிடாயே – நாலாயி:128/4
போய்ப்பாடு உடைய நின் தந்தையும் தாழ்த்தான் பொரு திறல் கஞ்சன் கடியன் – நாலாயி:139/1
கண்ணுக்கு நன்றும் அழகும் உடைய கனக கடிப்பும் இவையாம் – நாலாயி:140/4
வணம் நன்று உடைய வயிர கடிப்பு இட்டு வார் காது தாழ பெருக்கி – நாலாயி:142/1
சாளக்கிராமம் உடைய நம்பி சாய்த்து பருகிட்டு போந்து நின்றான் – நாலாயி:206/3
செப்பாடு உடைய திருமால் அவன்-தன் செந்தாமரை கைவிரல் ஐந்தினையும் – நாலாயி:269/1
தூ வலம்புரி உடைய திருமால் தூய வாயில் குழல் ஓசை வழியே – நாலாயி:275/2
நன் நரம்பு உடைய தும்புருவோடு நாரதனும் தம்தம் வீணை மறந்து – நாலாயி:279/3
தோண்டல் உடைய மலை தொல்லை மாலிருஞ்சோலை அதே – நாலாயி:354/4
மாலிருஞ்சோலை என்னும் மலையை உடைய மலையை – நாலாயி:359/1
அதிர் முகம் உடைய வலம்புரி குமிழ்த்தி அழல் உமிழ் ஆழி கொண்டு எறிந்து அங்கு – நாலாயி:393/1
மழுவொடு வாளும் படைக்கலம் உடைய மால் புருடோத்தமன் வாழ்வு – நாலாயி:395/2
அற்புதம் உடைய ஐராவத மதமும் அவர் இளம்படியர் ஒண் சாந்தும் – நாலாயி:397/3
இடம் உடை வதரி இட வகை உடைய எம் புருடோத்தமன் இருக்கை – நாலாயி:399/2
ஏன்று கொண்டிருப்பார்க்கு இரக்கம் நன்கு உடைய எம் புருடோத்தமன் இருக்கை – நாலாயி:400/2
சிறப்பு உடைய மறையவர் வாழ் திருவரங்கம் என்பதுவே – நாலாயி:403/4
பெரு வரங்கள் அவை பற்றி பிழக்கு உடைய இராவணனை – நாலாயி:406/1
கொழுப்பு உடைய செழும் குருதி கொழித்து இழிந்து குமிழ்த்து எறிய – நாலாயி:408/1
பிழக்கு உடைய அசுரர்களை பிணம்படுத்த பெருமான் ஊர் – நாலாயி:408/2
தெழிப்பு உடைய காவிரி வந்து அடி தொழும் சீர் அரங்கமே – நாலாயி:408/4
நின்று ஆடு கண மயில் போல் நிறம் உடைய நெடுமால் ஊர் – நாலாயி:410/2
செரு உடைய திசை கருமம் திருத்தி வந்து உலகு ஆண்ட திருமால் கோயில் – நாலாயி:412/2
உரு உடைய மலர் நீலம் காற்று ஆட்ட ஓசலிக்கும் ஒளி அரங்கமே – நாலாயி:412/4
மன் உடைய விபீடணற்கா மதில் இலங்கை திசை நோக்கி மலர் கண் வைத்த – நாலாயி:413/3
கருள் உடைய பொழில் மருதும் கத களிறும் பிலம்பனையும் கடிய மாவும் – நாலாயி:414/1
உருள் உடைய சகடரையும் மல்லரையும் உடையவிட்டு ஓசை கேட்டான் – நாலாயி:414/2
எறிப்பு உடைய மணி வரை மேல் இளஞாயிறு எழுந்தால் போல் அரவணையின்வாய் – நாலாயி:418/3
சிறப்பு உடைய பணங்கள் மிசை செழு மணிகள் விட்டு எறிக்கும் திருவரங்கமே – நாலாயி:418/4
தேவு உடைய மீனமாய் ஆமையாய் ஏனமாய் அரியாய் குறளாய் – நாலாயி:420/1
கூவுவான் வந்து நின்றோம் கோதுகலம் உடைய
பாவாய் எழுந்திராய் பாடி பறை கொண்டு – நாலாயி:481/4,5
கோயில் நின்று இங்ஙனே போந்தருளி கோப்பு உடைய
சீரிய சிங்காசனத்து இருந்து யாம் வந்த – நாலாயி:496/6,7
செம்மை உடைய திருக்கையால் தாள் பற்றி – நாலாயி:563/3
எழில் உடைய அம்மனைமீர் என் அரங்கத்து இன் அமுதர் – நாலாயி:608/1
செங்கோல் உடைய திருவரங்க செல்வனார் – நாலாயி:609/3
தேசு உடைய தேவர் திருவரங்க செல்வனார் – நாலாயி:614/3
செம்மை உடைய திருவரங்கர் தாம் பணித்த – நாலாயி:616/1
செம்மை உடைய திருமார்வில் சேர்த்தானேனும் ஒரு ஞான்று – நாலாயி:635/3
பொருத்தம் உடைய நம்பியை புறம் போல் உள்ளும் கரியானை – நாலாயி:643/1
அளி நன்கு உடைய திருமாலை ஆழியானை கண்டீரே – நாலாயி:644/2
பெரும் தாள் உடைய பிரான் அடி கீழ் பிரியாது என்றும் இருப்பாரே – நாலாயி:646/4
மொய்த்த வல்வினையுள் நின்று மூன்றெழுத்து உடைய பேரால் – நாலாயி:875/1
பொய்யர்க்கே பொய்யன் ஆகும் புள் கொடி உடைய கோமான் – நாலாயி:886/2
பணங்கள் ஆயிரம் உடைய நல் அரவு_அணை பள்ளிகொள் பரமா என்று – நாலாயி:963/1
செம் கண் ஆளி இட்டு இறைஞ்சும் சிங்கவேள்குன்று உடைய
எங்கள் ஈசன் எம் பிரானை இரும் தமிழ் நூல் புலவன் – நாலாயி:1017/1,2
தஞ்சு உடைய இருள் தழைப்ப தரளம் ஆங்கே தண் மதியின் நிலா காட்ட பவளம்-தன்னால் – நாலாயி:1181/3
கடு விடம் உடைய காளியன் தடத்தை கலக்கி முன் அலக்கழித்து அவன்-தன் – நாலாயி:1340/1
செறும் திண் திமில் ஏறு உடைய பின்னை – நாலாயி:1359/1
ஊழியாய் ஓமத்து உச்சியாய் ஒருகால் உடைய தேர் ஒருவனாய் உலகில் – நாலாயி:1415/1
பேராளன் ஆயிரம் பேர் உடைய ஆளன் பின்னைக்கு மணவாளன் பெருமை கேட்பீர் – நாலாயி:1506/2
நன்மை உடைய மறையோர் வாழ் நறையூர் நின்ற நம்பியை – நாலாயி:1517/1
விடம் தான் உடைய அரவம் வெருவ செருவில் முன நாள் முன் – நாலாயி:1539/1
ஊடு ஏறு கஞ்சனொடு மல்லும் வில்லும் ஒண் கரியும் உருள் சகடும் உடைய செற்ற – நாலாயி:1626/1
நீடு ஏறு பெரு வலி தோள் உடைய வென்றி நிலவு புகழ் நேமி அங்கை நெடியோன் காண்-மின் – நாலாயி:1626/2
பேர் ஆயிரம் உடைய பேராளன் பேராளன் என்கின்றாளால் – நாலாயி:1653/1
மலி புகழ் கணபுரம் உடைய எம் அடிகளை – நாலாயி:1717/1
சிலம்பு இயல் ஆறு உடைய திருமாலிருஞ்சோலை நின்ற – நாலாயி:1836/3
ஈடும் வலியும் உடைய இ நம்பி பிறந்த எழு திங்களில் – நாலாயி:1916/1
பொன் ஆர் சார்ங்கம் உடைய அடிகளை – நாலாயி:1950/3
ஆழியும் சங்கும் உடைய நங்கள் அடிகள் தாம் – நாலாயி:1967/1
வற்பு உடைய வரை நெடும் தோள் மன்னர் மாள வடி வாய மழு ஏந்தி உலகம் ஆண்டு – நாலாயி:2058/1
வெற்பு உடைய நெடும் கடலுள் தனி வேல் உய்த்த வேள் முதலா வென்றான் ஊர் விந்தம் மேய – நாலாயி:2058/2
கற்பு உடைய மட கன்னி காவல் பூண்ட கடி பொழில் சூழ் நெடு மறுகில் கமல வேலி – நாலாயி:2058/3
பொற்பு உடைய மலை அரையன் பணிய நின்ற பூம் கோவலூர் தொழுதும் போது நெஞ்சே – நாலாயி:2058/4
பேர எறிந்த பெரு மணியை கார் உடைய
மின் என்று புற்று அடையும் வேங்கடமே மேல சுரர் – நாலாயி:2119/2,3
தொடர் வான் கொடு முதலை சூழ்ந்த படம் உடைய
பை நாக_பள்ளியான் பாதமே கைதொழுதும் – நாலாயி:2159/2,3
நிரை விடை ஏழ் செற்ற ஆறு என்னே உரவு உடைய
நீர் ஆழியுள் கிடந்து நேர் ஆம் நிசாசரர் மேல் – நாலாயி:2164/2,3
வாச மலர் துழாய் மாலையான் தேசு உடைய
சக்கரத்தான் சங்கினான் சார்ங்கத்தான் பொங்கு அரவ – நாலாயி:2302/2,3
இறை உருவம் யாம் அறியோம் எண்ணில் நிறைவு உடைய
நா மங்கை தானும் நலம் புகழ் வல்லளே – நாலாயி:2337/2,3
நெருப்பிடையே நிற்கவும் நீர் வேண்டா விருப்பு உடைய
வெஃகாவே சேர்ந்தானை மெய் மலர் தூய் கைதொழுதால் – நாலாயி:2357/2,3
பனிப்பு இயல்வாக உடைய தண் வாடை இ காலம் இ ஊர் – நாலாயி:2482/1
இயற்றுவாய் எம்மொடு நீ கூடி நயப்பு உடைய
நா ஈன் தொடை கிளவியுள் பொதிவோம் நல் பூவை – நாலாயி:2585/2,3
வகை சேர்ந்த நல் நெஞ்சும் நா உடைய வாயும் – நாலாயி:2628/1
பேரும் ஓர் ஆயிரம் பிற பல உடைய எம் பெருமான் – நாலாயி:2924/3
பெருமை உடைய பிரானார் – நாலாயி:2962/3
பேரும் உடைய பிரானை அல்லால் மற்று யான் கிலேன் – நாலாயி:3215/2
ஒண்மை உடைய உலக்கை ஒள் வாள் தண்டு கொண்டு புள் ஊர்ந்து உலகில் – நாலாயி:3220/2
வன்மை உடைய அரக்கர் அசுரரை மாள படை பொருத – நாலாயி:3220/3
உலப்பு இலானே எல்லா உலகும் உடைய ஒரு மூர்த்தி – நாலாயி:3421/2
நாமங்கள் ஆயிரம் உடைய நம் பெருமான் அடி மேல் – நாலாயி:3439/1
அனைத்து உலகும் உடைய அரவிந்தலோசனனை – நாலாயி:3526/2
கோள் இழையா உடைய கொழும் சோதிவட்டம்-கொல் கண்ணன் – நாலாயி:3634/3
பணங்கள் ஆயிரமும் உடைய பைம் நாக_பள்ளியாய் பாற்கடல் சேர்ப்பா – நாலாயி:3678/3
சூழல் உடைய சுடர் கொள் ஆதி தொல்லை அம் சோதி நினைக்கும்-காலே – நாலாயி:3686/4
உடைய நம் மாமையும் சங்கும் நெஞ்சும் ஒன்றும் ஒழிய ஒட்டாது கொண்டான் – நாலாயி:3689/2
கோளும் உடைய மணி மலை போல் கிடந்தான் தமர்கள் கூட்டமே – நாலாயி:3777/4
பெயர்கள் ஆயிரம் உடைய வல் அரக்கர் புக்கு அழுந்த – நாலாயி:3898/3

மேல்


உடையது (1)

அங்கம் உடையது ஓர் கோல் கொண்டுவா அரக்கு வழித்தது ஓர் கோல் கொண்டுவா – நாலாயி:173/4

மேல்


உடையதும் (1)

மலர் கண்ணொடு கனி வாய் உடையதும்
ஆய் இரு நாயிறு ஆயிரம் மலர்ந்து அன்ன – நாலாயி:2582/6,7

மேல்


உடையம் (2)

ஆரை இனி இங்கு உடையம் தோழீ என் நெஞ்சம் கூவ வல்லாரும் இல்லை – நாலாயி:3589/3
ஆள்கின்றான் ஆழியான் ஆரால் குறைவு உடையம்
மீள்கின்றது இல்லை பிறவி துயர் கடிந்தோம் – நாலாயி:3926/1,2

மேல்


உடையமேதான் (1)

தோழியர்காள் நம் உடையமேதான் சொல்லுவதோ இங்கு அரியதுதான் – நாலாயி:3686/2

மேல்


உடையமோ (1)

ஒரு மா தெய்வம் மற்று உடையமோ யாமே – நாலாயி:2584/9

மேல்


உடையர் (2)

குணம் நன்று உடையர் இ கோபால பிள்ளைகள் கோவிந்தா நீ சொல்லு கொள்ளாய் – நாலாயி:142/2
பாழி அம் தோளும் ஓர் நான்கு உடையர் பண்டு இவர் தம்மையும் கண்டறியோம் – நாலாயி:1762/2

மேல்


உடையரேல் (1)

இச்சை உடையரேல் இ தெருவே போதாரே – நாலாயி:610/4

மேல்


உடையவர் (4)

உழை கன்றே போல நோக்கம் உடையவர் வலையுள் பட்டு – நாலாயி:907/2
குயம் மிடை தட வரை அகலம் அது உடையவர்
நயம் உடை நடை அனம் இளையவர் நடை பயில் – நாலாயி:1708/2,3
கொடி புல்கு தட வரை அகலம் அது உடையவர்
முடி புல்கு நெடு வயல் படை செல அடி மலர் – நாலாயி:1715/2,3
மல்கிய தோளும் மான் உரி அதளும் உடையவர் தமக்கும் ஓர் பாகம் – நாலாயி:1935/1

மேல்


உடையவர்க்கும் (1)

துவரித்த உடையவர்க்கும் தூய்மை இல்லா சமணர்க்கும் – நாலாயி:1405/1

மேல்


உடையவன் (7)

நம்மை உடையவன் நாராயணன் நம்பி – நாலாயி:563/2
மழுவு இயல் படை உடையவன் இடம் மழை முகில் – நாலாயி:1713/1
உடையவன் நாரணன் என்று அறிவார் இல்லை உற்று உணர்ந்தே – நாலாயி:2849/4
உரிய சொல் என்றும் உடையவன் என்று என்று உணர்வில் மிக்கோர் – நாலாயி:2877/2
உயர்வு அற உயர் நலம் உடையவன் எவன் அவன் – நாலாயி:2899/1
நன்மை உடையவன் சீர் பரவ பெற்ற நான் ஓர் குறைவு இலனே – நாலாயி:3220/4
கொடியான் இலங்கை செற்றேனே என்னும் கொடிய புள் உடையவன் ஏற-கொலோ – நாலாயி:3404/3

மேல்


உடையவனே (1)

தகவு உடையவனே என்னும் பின்னும் – நாலாயி:3047/1

மேல்


உடையவனை (1)

உயிர்கள் எல்லா உலகமும் உடையவனை
குயில் கொள் சோலை தென் குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:3142/1,2

மேல்


உடையவிட்டு (1)

உருள் உடைய சகடரையும் மல்லரையும் உடையவிட்டு ஓசை கேட்டான் – நாலாயி:414/2

மேல்


உடையள் (1)

காதன்மை பெரிது கையறவு உடையள் கயல் நெடும் கண் துயில் மறந்தாள் – நாலாயி:1112/2

மேல்


உடையன் (10)

தீய புந்தி கஞ்சன் உன் மேல் சினம் உடையன் சோர்வு பார்த்து – நாலாயி:132/1
திரு உடை பிள்ளைதான் தீயவாறு தேக்கம் ஒன்றும் இலன் தேசு உடையன்
உருக வைத்த குடத்தொடு வெண்ணெய் உறிஞ்சி உடைத்திட்டு போந்து நின்றான் – நாலாயி:204/1,2
சொல்லில் அரசி படுதி நங்காய் சூழல் உடையன் உன் பிள்ளைதானே – நாலாயி:211/1
வன் பேய் முலை உண்டது ஓர் வாய் உடையன் வன் தூண் என நின்றது ஓர் வன் பரத்தை – நாலாயி:272/1
சார்ங்கம் வளைய வலிக்கும் தட கை சதுரன் பொருத்தம் உடையன்
நாங்கள் எம் இல்லிருந்து ஒட்டிய கச்சங்கம் நானும் அவனும் அறிதும் – நாலாயி:552/1,2
நரகமே சுவர்க்கம் ஆகும் நாமங்கள் உடையன் நம்பி – நாலாயி:883/2
கூறு உடையன் என்பதுவும் கொள்கைத்தே வேறு ஒருவர் – நாலாயி:2385/2
இலன் அது உடையன் இது என நினைவு அரியவன் – நாலாயி:2901/1
பேர் ஆயிரம் கொண்டது ஓர் பீடு உடையன்
கார் ஆயின காள நல் மேனியினன் – நாலாயி:3803/2,3
கை சக்கரத்து அண்ணல் கள்வம் பெரிது உடையன்
மெச்சப்படான் பிறர்க்கு மெய் போலும் பொய் வல்லன் – நாலாயி:3928/2,3

மேல்


உடையன (1)

ஊனம் உடையன செய்ய பெறாய் என்று இரப்பன் உரப்பகில்லேன் – நாலாயி:1908/2

மேல்


உடையனவே (1)

போல்வன சங்கங்கள் போய்ப்பாடு உடையனவே
சால பெரும் பறையே பல்லாண்டு இசைப்பாரே – நாலாயி:499/5,6

மேல்


உடையாக (1)

உடையாக கொண்டு அன்று உலகு_அளந்தான் குன்றம் – நாலாயி:2322/3

மேல்


உடையாட்டி (1)

கற்பு உடையாட்டி இழந்தது கட்டே – நாலாயி:3515/4

மேல்


உடையாய் (21)

உடையாய் அழேல் அழேல் தாலேலோ உலகம் அளந்தானே தாலேலோ – நாலாயி:45/4
என் அவலம் களைவாய் ஆடுக செங்கீரை ஏழ்_உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுகவே – நாலாயி:71/4
ஏலும் மறைப்பொருளே ஆடுக செங்கீரை ஏழ்_உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுகவே – நாலாயி:72/4
எங்கள் குடிக்கு அரசே ஆடுக செங்கீரை ஏழ்_உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுகவே – நாலாயி:73/4
என் அவலம் களைவாய் ஆடுக செங்கீரை ஏழ்_உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுக என்று – நாலாயி:74/2
உரு உடையாய் உலகு ஏழும் உண்டாக வந்து பிறந்தாய் – நாலாயி:183/2
திண் ஆர் வெண் சங்கு உடையாய் திருநாள் திருவோணம் இன்று ஏழு நாள் முன் – நாலாயி:252/1
எஞ்சலில் என்னுடை இன் அமுதே ஏழ்_உலகும் உடையாய் என் அப்பா – நாலாயி:429/2
செக்கர் நிறத்து சிவப்பு உடையாய் திருமாலிருஞ்சோலை எந்தாய் – நாலாயி:459/4
சென்னி ஓங்கு தண் திருவேங்கடம் உடையாய் உலகு – நாலாயி:463/1
தேசம் உடையாய் திற ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:480/8
ஆற்ற அனந்தல் உடையாய் அரும் கலமே – நாலாயி:483/7
செப்பம் உடையாய் திறல் உடையாய் செற்றார்க்கு – நாலாயி:493/3
செப்பம் உடையாய் திறல் உடையாய் செற்றார்க்கு – நாலாயி:493/3
ஊற்றம் உடையாய் பெரியாய் உலகினில் – நாலாயி:494/4
இளையவர்கட்கு அருள் உடையாய் இராகவனே தாலேலோ – நாலாயி:727/4
படையோடு சங்கு ஒன்று உடையாய் என நின்று இமையோர் பரவும் இடம் பைம் தடத்து – நாலாயி:1226/2
நெய் ஆர் ஆழியும் சங்கமும் ஏந்தும் நீண்ட தோள் உடையாய் அடியேனை – நாலாயி:1610/1
தூவி அம் புள் உடையாய் சுடர் நேமியாய் – நாலாயி:3204/2
நிகர் இல் புகழாய் உலகம் மூன்று உடையாய் என்னை ஆள்வானே – நாலாயி:3559/2
குணங்களை உடையாய் அசுரர் வன் கையர் கூற்றமே கொடிய புள் உயர்த்தாய் – நாலாயி:3678/2

மேல்


உடையார் (14)

உடையார் கன மணியோடு ஒண் மாதுளம் பூ – நாலாயி:45/1
உருவு உடையார் இளையார்கள் நல்லார் ஓத்து வல்லார்களை கொண்டு வைகல் – நாலாயி:509/1
ஆவல் அன்பு உடையார் தம் மனத்து அன்றி – நாலாயி:541/1
ஆடும் கருள கொடி உடையார் வந்து அருள்செய்து – நாலாயி:601/3
ஆர்ஆர் உலகத்து அறிவு உடையார் அமரர் நல் நாட்டு அரசு ஆள – நாலாயி:997/3
ஆர் எண்ணும் நெஞ்சு உடையார் அவர் எம்மை ஆள்வாரே – நாலாயி:1099/4
கொண்டாடும் நெஞ்சு உடையார் அவர் எங்கள் குலதெய்வமே – நாலாயி:1101/4
மேவிய நெஞ்சு உடையார் தஞ்சம் ஆவது விண் உலகே – நாலாயி:1217/4
தொழும் நீர்மை அது உடையார் அடி தொழுவார் துயர் இலரே – நாலாயி:1633/4
அலமும் ஆழி படையும் உடையார் நமக்கு அன்பர் ஆய் – நாலாயி:1775/1
அக்கும் புலியின் அதளும் உடையார் அவர் ஒருவர் – நாலாயி:1798/1
காரணங்கள் தாம் உடையார் தாம் – நாலாயி:2201/4
சீரிய பேறு உடையார் அடி கீழ் என்னை சேர்த்ததற்கே – நாலாயி:2793/4
பயிலும் திரு உடையார் எவரேலும் அவர் கண்டீர் – நாலாயி:3187/3

மேல்


உடையார்க்கு (2)

தங்கிய அன்பால் செய் தமிழ் மாலை தங்கிய நா உடையார்க்கு
கங்கையில் திருமால் கழல் இணை கீழே குளித்திருந்த கணக்கு ஆமே – நாலாயி:401/3,4
மால்-பால் துழாய்க்கு மனம் உடையார்க்கு நல்கிற்றை எல்லாம் – நாலாயி:2512/3

மேல்


உடையார்கள் (2)

கொண்டு இவை பாடும் தவம் உடையார்கள் ஆள்வர் இ குரை கடல் உலகே – நாலாயி:1347/4
கொண்டு இவை பாடும் தவம் உடையார்கள் ஆள்வர் இ குரை கடல் உலகே – நாலாயி:1827/4

மேல்


உடையாரை (1)

அன்பு உடையாரை பிரிவுறு நோயது நீயும் அறிதி குயிலே – நாலாயி:548/3

மேல்


உடையாள் (2)

என்ன நோன்பு நோற்றாள்-கொலோ இவனை பெற்ற வயிறு உடையாள்
என்னும் வார்த்தை எய்துவித்த இருடீகேசா முலை உணாயே – நாலாயி:133/3,4
திரு உடையாள் மணவாளா திருவரங்கத்தே கிடந்தாய் – நாலாயி:183/3

மேல்


உடையாளர்-கொல் (1)

தஞ்சு உடையாளர்-கொல் யான் அறியேன் தாமரை கண்கள் இருந்த ஆறு – நாலாயி:1763/2

மேல்


உடையான் (13)

கைந்நாகத்து இடர் கடிந்த கனல் ஆழி படை உடையான் கருதும் கோயில் – நாலாயி:422/1
பேரான் பேர் ஆயிரம் உடையான் பிறங்கு சிறை வண்டு அறைகின்ற – நாலாயி:991/3
அறிவது அறியான் அனைத்து உலகும் உடையான் என்னை ஆள் உடையான் – நாலாயி:1348/1
அறிவது அறியான் அனைத்து உலகும் உடையான் என்னை ஆள் உடையான்
குறிய மாணி உரு ஆய கூத்தன் மன்னி அமரும் இடம் – நாலாயி:1348/1,2
வாளும் வரி வில்லும் வளை ஆழி கதை சங்கம் இவை அம் கை உடையான்
நாளும் உறைகின்ற நகர் நந்திபுரவிண்ணகரம் நண்ணு மனமே – நாலாயி:1442/3,4
வலங்கை ஆழி இடங்கை சங்கம் உடையான் ஊர் – நாலாயி:1488/3
பேர்த்த கரம் நான்கு உடையான் பேர் ஓதி பேதைகாள் – நாலாயி:2195/3
சுடர் ஆழி ஒன்று உடையான் சூழ் கழலே நாளும் – நாலாயி:2305/3
பேர் ஆயிரம் உடையான் என்றாள் பெயர்த்தேயும் – நாலாயி:2682/4
பேர் ஆயிரம் உடையான் பேய் பெண்டீர் நும் மகளை – நாலாயி:2695/3
தோற்றம் கேடு அவை இல்லவன் உடையான் அவன் ஒரு மூர்த்தியாய் – நாலாயி:3181/1
தூவி அம் புள் உடையான் அடல் ஆழி அம்மான்-தன்னை – நாலாயி:3278/2
உடம்பு உடையான் கவராத உயிரினால் குறைவு இலமே – நாலாயி:3317/4

மேல்


உடையான்-தன்னை (1)

இன்றி நின்றானை எல்லா உலகும் உடையான்-தன்னை
குன்றம் ஒன்றால் மழை காத்த பிரானை சொல் மாலைகள் – நாலாயி:3281/2,3

மேல்


உடையானிடை (1)

வீடு உடையானிடை
வீடு செய்ம்-மினே – நாலாயி:2910/3,4

மேல்


உடையானுக்கு (1)

உடையானுக்கு அடியேன் ஒருவர்க்கு உரியேனோ – நாலாயி:1730/4

மேல்


உடையானும் (2)

எருத்து கொடி உடையானும் பிரமனும் இந்திரனும் மற்றும் – நாலாயி:458/1
போர் ஏறு ஒன்று உடையானும் அளகை_கோனும் புரந்தரனும் நான்முகனும் பொருந்தும் ஊர் போல் – நாலாயி:1145/3

மேல்


உடையானே (1)

கொடியா அடு புள் உடையானே கோல கனிவாய் பெருமானே – நாலாயி:3556/2

மேல்


உடையானை (6)

வெளிய சங்கு ஒன்று உடையானை பீதக ஆடை உடையானை – நாலாயி:644/1
வெளிய சங்கு ஒன்று உடையானை பீதக ஆடை உடையானை
அளி நன்கு உடைய திருமாலை ஆழியானை கண்டீரே – நாலாயி:644/1,2
உறை கொள் புகர் ஆழி சுரி சங்கம் அவை அம் கை உடையானை ஒளி சேர் – நாலாயி:1447/2
உடையானை ஒலி நீர் உலகங்கள் படைத்தானை – நாலாயி:1600/1
உடையானை அடியேன் அடைந்து உய்ந்துபோனேனே – நாலாயி:1600/4
இன்புறும் இ விளையாட்டு உடையானை பெற்று ஏதும் அல்லல் இலனே – நாலாயி:3226/4

மேல்


உடையீர் (5)

கோவாய் நிரை மேய்த்து உலகு உண்ட மாயன் குரை மா கழல் கூடும் குறிப்பு உடையீர்
மூவாயிரம் நான்மறையாளர் நாளும் முறையால் வணங்க அணங்காய சோதி – நாலாயி:1165/2,3
கருள கொடி ஒன்று உடையீர் தனி பாகீர் – நாலாயி:1924/1
தக்கார் பலர் தேவிமார் சால உடையீர்
எக்கே இது என் இது என் இது என்னோ – நாலாயி:1929/3,4
நுண்பு உடையீர் நும்மை நுமக்கு – நாலாயி:2592/4
நண்ணும் மனம் உடையீர்
எண்ணும் திருநாமம் – நாலாயி:3935/2,3

மேல்


உடையீரே (1)

பயிற்றிய நல் வளம் ஊட்டினீர் பண்பு உடையீரே – நாலாயி:3832/4

மேல்


உடையும் (6)

உடையும் கடியன ஊன்று வெம் பரற்கள் உடை – நாலாயி:242/2
கோல பணை கச்சும் கூறை உடையும் குளிர் முத்தின் கோடாலமும் – நாலாயி:244/2
செய்ய உடையும் திருமுகமும் செங்கனி வாயும் குழலும் கண்டு – நாலாயி:704/3
திரு செய்ய கமல உந்தியும் செய்ய கமலை மார்பும் செய்ய உடையும்
திரு செய்ய முடியும் ஆரமும் படையும் திகழ என் சிந்தையுளானே – நாலாயி:3710/3,4
புனை இழைகள் அணிவும் ஆடை உடையும் புதுக்கணிப்பும் – நாலாயி:3763/1
வசிசெய் உன் தாமரை கண்ணும் வாயும் கைகளும் பீதக உடையும் காட்டி – நாலாயி:3920/3

மேல்


உடையே (1)

உண்டியே உடையே உகந்து ஓடும் இ – நாலாயி:671/1

மேல்


உடையேற்கு (1)

மலக்கும் நா உடையேற்கு மாறு உளதோ இ மண்ணின் மிசையே – நாலாயி:3492/4

மேல்


உடையேன் (15)

ஒரு மகள்-தன்னை உடையேன் உலகம் நிறைந்த புகழால் – நாலாயி:300/1
உனக்கு பணிசெய்திருக்கும் தவம் உடையேன் இனி போய் ஒருவன் – நாலாயி:455/1
மீனாய் பிறக்கும் விதி உடையேன் ஆவேனே – நாலாயி:678/4
செண்பகமாய் நிற்கும் திரு உடையேன் ஆவேனே – நாலாயி:680/4
தம்பகமாய் நிற்கும் தவம் உடையேன் ஆவேனே – நாலாயி:681/4
கான் ஆறாய் பாயும் கருத்து உடையேன் ஆவேனே – நாலாயி:683/4
நெறியாய் கிடக்கும் நிலை உடையேன் ஆவேனே – நாலாயி:684/4
நின்றவா நில்லா நெஞ்சினை உடையேன் என் செய்கேன் நெடு விசும்பு அணவும் – நாலாயி:951/2
எம் பெருமான் உன்னை பெற்ற வயிறு உடையேன் இனி யான் என் செய்கேன் – நாலாயி:1920/2
பத்திமைக்கு அன்பு உடையேன் ஆவதே பணியாய் எந்தாய் – நாலாயி:2041/2
நா உடையேன் பூ உடையேன் நின் உள்ளி நின்றமையால் – நாலாயி:2191/3
நா உடையேன் பூ உடையேன் நின் உள்ளி நின்றமையால் – நாலாயி:2191/3
யானே தவம் உடையேன் எம்பெருமான் யானே – நாலாயி:2255/2
நினைக்கும் நெஞ்சு உடையேன் எனக்கு இனி யார் நிகர் நீள் நிலத்தே – நாலாயி:3490/4
காணும் நெஞ்சு உடையேன் எனக்கு இனி என்ன கலக்கம் உண்டே – நாலாயி:3491/4

மேல்


உடையை (2)

ஒல்லை நீ போதாய் உனக்கு என்ன வேறு உடையை
எல்லாரும் போந்தாரோ போந்தார் போந்து எண்ணிக்கொள் – நாலாயி:488/5,6
கள்ளம் மனத்தில் உடையை காணவே தீமைகள் செய்தி – நாலாயி:1883/2

மேல்


உடையோம் (5)

பிறவி பெறுந்தனை புண்ணியம் யாம் உடையோம்
குறைவு ஒன்றும் இல்லாத கோவிந்தா உன்தன்னோடு – நாலாயி:501/3,4
ஆர்வம் உனக்கே உடையோம் அம்மனைமார் காணில் ஒட்டார் – நாலாயி:530/3
உறைவானை மறவாத உள்ளம்-தன்னை உடையோம் மற்று உறு துயரம் அடையோம் அன்றே – நாலாயி:749/4
நாமா மிக உடையோம் நாழ் – நாலாயி:2594/4
நாமே அது உடையோம் நல் நெஞ்சே பூ மேய் – நாலாயி:2621/2

மேல்


உடைவதும் (1)

உடைவதும் அவற்கே ஒருங்காகவே – நாலாயி:3808/4

மேல்


உடைவாள் (1)

பல்லி நுண் பற்றாக உடைவாள் சாத்தி பணை கச்சு உந்தி பல தழை நடுவே – நாலாயி:255/2

மேல்


உடைவு (1)

பொருது உடைவு கண்டானும் புள்வாய் கீண்டானும் – நாலாயி:2099/3

மேல்


உண் (21)

சட்டி தயிரும் தடாவினில் வெண்ணெயும் உண்
பட்டி கன்றே கொட்டாய் சப்பாணி பற்பநாபா கொட்டாய் சப்பாணி – நாலாயி:79/3,4
வார் அணிந்த கொங்கை ஆய்ச்சி மாதவா உண் என்ற மாற்றம் – நாலாயி:138/1
வாழும் முதலை வலைப்பட்டு வாதிப்பு உண்
வேழம் துயர் கெட விண்ணோர் பெருமானாய் – நாலாயி:220/2,3
மது உண் வண்டு பண்கள் பாடும் வதரி வணங்குதுமே – நாலாயி:969/4
தங்கள் அப்பன் சாமி அப்பன் பாகத்து இருந்த வண்டு உண்
தொங்கல் அப்பு நீள் முடியான் சூழ் கழல் சூட நின்ற – நாலாயி:1064/2,3
வம்பு உண் பொழில் சூழ் உலகு அன்று எடுத்தான் அடிப்போது அணைவான் விருப்போடு இருப்பீர் – நாலாயி:1160/2
மாநில மா மகள் மாதர் கேள்வன் இவன் என்றும் வண்டு உண்
பூ_மகள் நாயகன் என்றும் புலன் கெழு கோவியர் பாடி – நாலாயி:1169/2,3
கொங்கு உண் குழலார் கூடி இருந்து சிரித்து நீர் – நாலாயி:1479/1
வம்பு உண் குழலார் வாசல் அடைத்து இகழாத முன் – நாலாயி:1481/2
கொள்ளை கொழு மீன் உண் குருகு ஓடி பெடையோடும் – நாலாயி:1495/3
கொங்கு உண் வண்டே கரியாக வந்தான் கொடியேற்கு முன் – நாலாயி:1771/1
உடலையுள் புகுந்து உள்ளம் உருக்கி உண்
விடலையை சென்று காண்டும் மெய்யத்துள்ளே – நாலாயி:1852/3,4
அம்மம் உண் என்று உரைக்கின்ற பாடல் இவை ஐந்தும் ஐந்தும் – நாலாயி:1887/3
அகம் குளிர உண் என்றாள் ஆவி உகந்து – நாலாயி:2189/2
வண்டு உண் துழாய் பெருமான் மதுசூதனன் தாமோதரன் – நாலாயி:2526/3
அளைந்து உண் சிறு பசும் தென்றல் அந்தோ வந்து உலாகின்றதே – நாலாயி:2551/4
ஓவாத ஊணாக உண் – நாலாயி:2662/4
ஒக்கலை வைத்து முலை பால் உண் என்று தந்திட வாங்கி – நாலாயி:2991/1
நெய் உண் வார்த்தையுள் அன்னை கோல் கொள்ள நீ உன் தாமரை கண்கள் நீர் மல்க – நாலாயி:3442/3
பேயை பிணம்பட பால் உண் பிரானுக்கு என் – நாலாயி:3513/3
வண்டு உண் மலர் தொங்கல் மார்க்கண்டேயனுக்கு வாழும் நாள் – நாலாயி:3611/2

மேல்


உண்கின்ற (1)

நிறம் தன் ஊடு புக்கு எனது ஆவியை நின்று நின்று உருக்கி உண்கின்ற இ – நாலாயி:3440/3

மேல்


உண்கின்றவே (1)

உற்றும் உறாதும் மிளிர்ந்த கண்ணாய் எம்மை உண்கின்றவே – நாலாயி:2542/4

மேல்


உண்கின்றாய் (1)

பன்னாளும் உண்கின்றாய் பாஞ்சசன்னியமே – நாலாயி:571/4

மேல்


உண்கின்று (1)

பஞ்சிய மெல் அடி பிள்ளைகள் உண்கின்று பாகம் தான் வையார்களே – நாலாயி:1917/2

மேல்


உண்ட (100)

வஞ்சனையால் வந்த பேய்ச்சி முலை உண்ட
அஞ்சன_வண்ணனை ஆய்ச்சி தாலாட்டிய – நாலாயி:53/1,2
உண்ட முலை பால் அறா கண்டாய் உறங்காவிடில் – நாலாயி:59/3
உய்ய உலகு படைத்து உண்ட மணி வயிறா ஊழி-தொறு ஊழி பல ஆலின் இலை-அதன் மேல் – நாலாயி:64/1
பேய்ப்பால் முலை உண்ட பித்தனே கேசவநம்பீ உன்னை காதுகுத்த – நாலாயி:139/3
பேயின் முலை உண்ட பிள்ளை இவன் முன்னம் – நாலாயி:163/1
துற்றி ஏழ்_உலகு உண்ட தூ மணி_வண்ணன்-தன்னை தொழாதவர் – நாலாயி:361/3
வஞ்சக பேய்ச்சி-பால் உண்ட மசிமையிலீ கூறை தாராய் – நாலாயி:532/4
உலங்கு உண்ட விளங்கனி போல் உள் மெலிய புகுந்து என்னை – நாலாயி:582/3
உண்ட வாயன்-தன் உன்மத்தன் காண்-மினே – நாலாயி:671/4
மந்திரம் கொள் மறை முனிவன் வேள்வி காத்து வல் அரக்கர் உயிர் உண்ட மைந்தன் காண்-மின் – நாலாயி:742/2
புலன் கலங்க உண்ட பாதகத்தன் வன் துயர் கெட – நாலாயி:864/2
உண்ட கண்டம் கண்டீர் அடியேனை உய கொண்டதே – நாலாயி:932/4
உண்ட வாயன் என் உள்ளம் கவர்ந்தானை – நாலாயி:936/2
வற்ற வாங்கி உண்ட வாயான் வதரி வணங்குதுமே – நாலாயி:968/4
உண்ட ஆறும் வாழ்ந்த ஆறும் ஒக்க உரைத்து இருமி – நாலாயி:972/2
உண்ட மா வயிற்றோன் ஒண் சுடர் ஏய்ந்த உம்பரும் ஊழியும் ஆனான் – நாலாயி:986/2
தாயாய் வந்த பேய் உயிரும் தயிரும் விழுதும் உடன் உண்ட
வாயான் தூய வரி உருவின் குறளாய் சென்று மாவலியை – நாலாயி:993/1,2
பிள்ளையாய் உயிர் உண்ட எந்தை பிரான் அவன் பெருகும் இடம் – நாலாயி:1019/2
நஞ்சு அமர் முலையூடு உயிர் செக உண்ட நாதனை தானவர் கூற்றை – நாலாயி:1070/2
பேய் தாயை முலை உண்ட பிள்ளை-தன்னை பிணை மருப்பின் கரும் களிற்றை பிணை மான் நோக்கின் – நாலாயி:1091/1
வஞ்ச பெண் நஞ்சு உண்ட அண்ணல் முன் நண்ணா – நாலாயி:1104/2
கோவாய் நிரை மேய்த்து உலகு உண்ட மாயன் குரை மா கழல் கூடும் குறிப்பு உடையீர் – நாலாயி:1165/2
பேய்_மகள் கொங்கை நஞ்சு உண்ட பிள்ளை பரிசு இது என்றால் – நாலாயி:1169/1
உளம் குளிர அமுதுசெய்து இ உலகு உண்ட காளை உகந்து இனிது நாள்-தோறும் மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1234/2
உம்பரும் இ ஏழ்_உலகும் ஏழ் கடலும் எல்லாம் உண்ட பிரான் அண்டர்கள் முன் கண்டு மகிழ்வு எய்த – நாலாயி:1240/1
கஞ்சன் உயிர் அது உண்டு இ உலகு உண்ட காளை கருதும் இடம் காவிரி சந்து அகில் கனகம் உந்தி – நாலாயி:1246/2
உண்ட பிரான் உறையும் இடம் ஒளி மணி சந்து அகில் கனகம் – நாலாயி:1252/2
வஞ்சம் மேவி வந்த பேயின் உயிரை உண்ட மாயன் என்றும் – நாலாயி:1319/2
நறும் தண் தீம் தேன் உண்ட வண்டு – நாலாயி:1359/3
பேய் மாய முலை உண்டு இ உலகு உண்ட பெரு வயிற்றன் பேசில் நங்காய் – நாலாயி:1391/3
பெண் அமுது உண்ட எம் பெருமானே – நாலாயி:1449/4
அம்பரமும் பெரு நிலனும் திசைகள் எட்டும் அலை கடலும் குல வரையும் உண்ட கண்டன் – நாலாயி:1498/1
ஆயா அலை நீர் உலகு ஏழும் முன் உண்ட
வாயா உன்னை எங்ஙனம் நான் மறக்கேனே – நாலாயி:1556/3,4
மண் சேர முலை உண்ட மா மதலாய் வானவர்-தம்_கோவே என்று – நாலாயி:1578/2
அன்று ஆவின் நறு நெய் அமர்ந்து உண்ட அணி அழுந்தூர் – நாலாயி:1601/3
உருவ செம் சுடர் ஆழி வல்லானே உலகு உண்ட ஒருவா திருமார்பா – நாலாயி:1608/2
பேய் முலை தலை நஞ்சு உண்ட பிள்ளையை தெள்ளியார் வணங்கப்படும் தேவனை – நாலாயி:1641/1
துஞ்ச நஞ்சு சுவைத்து உண்ட தோன்றலை தோன்றல் வாள் அரக்கன் கெட தோன்றிய – நாலாயி:1645/2
தாய் எடுத்த சிறு கோலுக்கு உளைந்து ஓடி தயிர் உண்ட
வாய் துடைத்த மைந்தனுக்கு இழந்தேன் என் வரி வளையே – நாலாயி:1672/3,4
நஞ்சு தோய் கொங்கை மேல் அம் கை வாய் வைத்து அவள் நாளை உண்ட
மஞ்சனார் வல்லவாழ் சொல்லுமா வல்லையாய் மருவு நெஞ்சே – நாலாயி:1812/3,4
வன் மகனாய் அவள் ஆவி வாங்கி முலை உண்ட நம்பீ – நாலாயி:1884/2
மற்றாரும் அஞ்ச போய் வஞ்ச பெண் நஞ்சு உண்ட
கற்றாயனே கொட்டாய் சப்பாணி கார்_வண்ணனே கொட்டாய் சப்பாணி – நாலாயி:1891/3,4
பேய்ச்சி முலை உண்ட பிள்ளாய் பெரியன – நாலாயி:1892/2
பேய் என்று அவளை பிடித்து உயிர் உண்ட
வாயவனே கொட்டாய் சப்பாணி மால்_வண்ணனே கொட்டாய் சப்பாணி – நாலாயி:1895/3,4
மெள்ள தொடர்ந்து பிடித்து ஆருயிர் உண்ட
வள்ளலே கொட்டாய் சப்பாணி மால்_வண்ணனே கொட்டாய் சப்பாணி – நாலாயி:1896/3,4
நன்று உண்ட தொல் சீர் மகர கடல் ஏழ் மலை ஏழ்_உலகு ஏழ் ஒழியாமை நம்பி – நாலாயி:1899/3
பேய்ச்சி முலை உண்ட பின்னை இ பிள்ளையை பேசுவது அஞ்சுவனே – நாலாயி:1915/4
கொங்கை நஞ்சு உண்ட கோயின்மை-கொலோ – நாலாயி:1955/3
வாங்கி உண்ட அம் வாயன் நிற்க இ ஆயன் வாய் – நாலாயி:1963/3
தாழ் குழலார் வைத்த தயிர் உண்ட பொன் வயிறு இ – நாலாயி:1994/3
மேயானை மேவாள் உயிர் உண்டு அமுது உண்ட
வாயானை மாலை வணங்கி அவன் பெருமை – நாலாயி:2014/2,3
உறி ஆர் நறு வெண்ணெய் தான் உகந்து உண்ட
சிறியானை செம் கண் நெடியானை சிந்தித்து – நாலாயி:2019/2,3
ஆற்றினை அமுதம்-தன்னை அவுணன் ஆருயிரை உண்ட
கூற்றினை குணங்கொண்டு உள்ளம் கூறு நீ கூறுமாறே – நாலாயி:2033/3,4
இரும்பு அனன்று உண்ட நீர் போல் எம் பெருமானுக்கு என்தன் – நாலாயி:2036/1
இரும்பு அனன்று உண்ட நீரும் போதரும் கொள்க என்தன் – நாலாயி:2044/1
இரு கையில் சங்கு இவை நில்லா எல்லே பாவம் இலங்கு ஒலி நீர் பெரும் பௌவம் மண்டி உண்ட
பெரு வயிற்ற கரு முகிலே ஒப்பர் வண்ணம் பெரும் தவத்தர் அரும் தவத்து முனிவர் சூழ – நாலாயி:2075/1,2
ஒரு கையில் சங்கு ஒரு கை மற்று ஆழி ஏந்தி உலகு உண்ட பெரு வாயர் இங்கே வந்து என் – நாலாயி:2075/3
நஞ்சு உரத்து பெண்ணை நவின்று உண்ட நாவன் என்று – நாலாயி:2230/3
உண்ட தலை வாய் நிறைய கோட்டு அம் கை ஒண் குருதி – நாலாயி:2244/3
முழுது உண்டு மொய் குழலாள் ஆய்ச்சி விழுது உண்ட
வாயானை மால் விடை ஏழ் செற்றானை வானவர்க்கும் – நாலாயி:2306/2,3
பேய்ச்சி பால் உண்ட பிரான் – நாலாயி:2309/4
பேய்ச்சி பால் உண்ட பெருமானை பேர்ந்து எடுத்து – நாலாயி:2310/1
விடம் உண்ட வேந்தனையே வேறா ஏத்தாதார் – நாலாயி:2433/3
அன்னன்ன சொல்லா பெடையொடும் போய்வரும் நீலம் உண்ட
மின் அன்ன மேனி பெருமான் உலகில் பெண் தூது செல்லா – நாலாயி:2506/2,3
வியலிடம் உண்ட பிரானார் விடுத்த திருவருளால் – நாலாயி:2533/1
சுருங்கு உறி வெண்ணெய் தொடு உண்ட கள்வனை வையம் முற்றும் – நாலாயி:2568/1
ஒருங்குற உண்ட பெரு வயிற்றாளனை மாவலி-மாட்டு – நாலாயி:2568/2
உலகு படைத்து உண்ட எந்தை அறை கழல் – நாலாயி:2579/1
முன் இ உலகு உண்ட மூர்த்தியை கோவலூர் – நாலாயி:2775/4
பின்னும் முலை உண்ட பிள்ளையை அள்ளல்வாய் – நாலாயி:2776/2
சுடர் மிகு சுருதியுள் இவை உண்ட சுரனே – நாலாயி:2905/4
வரன் முதலாய் அவை முழுது உண்ட பரபரன் – நாலாயி:2906/2
கரந்து எங்கும் பரந்து உளன் இவை உண்ட கரனே – நாலாயி:2908/4
களவேழ் வெண்ணெய் தொடு உண்ட கள்வா என்பன் பின்னையும் – நாலாயி:2943/2
செக்கம் செக அன்று அவள்-பால் உயிர் செக உண்ட பெருமான் – நாலாயி:2991/2
மண்ணும் விண்ணும் எல்லாம் உடன் உண்ட நம் – நாலாயி:3020/3
எனது ஆவி ஆவியும் நீ பொழில் ஏழும் உண்ட எந்தாய் – நாலாயி:3034/3
செய்ய தாமரை_கண்ணனாய் உலகு ஏழும் உண்ட அவன் கண்டீர் – நாலாயி:3176/1
வேய் அகம் பால் வெண்ணெய் தொடு உண்ட ஆன் ஆயர் – நாலாயி:3200/3
ஆய்ச்சியர் வெண்ணெய்கள் காணில் அவன் உண்ட வெண்ணெய் ஈது என்னும் – நாலாயி:3269/3
பார் எல்லாம் உண்ட நம் பாம்பு_அணையான் வாரானால் – நாலாயி:3374/3
நாதன் இ ஞாலம் உண்ட நம் பிரான் தன்னை நாள்-தொறுமே – நாலாயி:3435/4
பெய்யும் பூம் குழல் பேய் முலை உண்ட பிள்ளை தேற்றமும் பேர்ந்து ஓர் சாடு இற – நாலாயி:3442/1
உள்ளம் பேதம் செய்திட்டு உயிர் உண்ட உபாயங்களும் – நாலாயி:3443/2
ஒன்று நன்கு உரையாய் உலகம் உண்ட ஒண் சுடரே – நாலாயி:3445/4
நாதன் ஞாலம் எல்லாம் உண்ட நம் பெருமானை கண்டு – நாலாயி:3452/3
நிறம் கரியானுக்கு நீடு உலகு உண்ட
திறம் கிளர் வாய் சிறு கள்வன் அவற்கு – நாலாயி:3508/1,2
சூடிய தண் துளவம் உண்ட தூ மது வாய்கள் கொண்டே – நாலாயி:3530/4
உலகம் உண்ட பெரு வாயா உலப்பு இல் கீர்த்தி அம்மானே – நாலாயி:3550/1
உட்கு உடை அசுரர் உயிர் எல்லாம் உண்ட ஒருவனே என்னும் உள் உருகும் – நாலாயி:3574/2
கார்_வண்ணன் கார் கடல் ஞாலம் உண்ட கண்ணபிரான் வந்து வீற்றிருந்த – நாலாயி:3591/3
ஊளி எழ உலகம் உண்ட ஊணே – நாலாயி:3597/4
தேனை நன் பாலை கன்னலை அமுதை திருந்து உலகு உண்ட அம்மானை – நாலாயி:3714/1
மல்லை ஞாலம் முழுது உண்ட மா நீர் கொண்டல் வண்ணனே – நாலாயி:3719/4
எண் திசையும் கீழும் மேலும் முற்றவும் உண்ட பிரான் – நாலாயி:3781/3
சிறிய என் ஆருயிர் உண்ட திருவருளே – நாலாயி:3839/4
அம் கண்ணன் உண்ட என் ஆருயிர் கோது இது – நாலாயி:3841/2
ஆட்கொள்வான் ஒத்து என் உயிர் உண்ட மாயனால் – நாலாயி:3842/3
பேயார் முலை உண்ட
வாயான் மாதவனே – நாலாயி:3940/3,4
தீர இரும்பு உண்ட நீர் அது போல என் ஆருயிரை – நாலாயி:3994/3

மேல்


உண்ட-கால் (1)

பொதுவாக உண்பதனை புக்கு நீ உண்ட-கால்
சிதையாரோ உன்னோடு செல்வ பெரும் சங்கே – நாலாயி:575/3,4

மேல்


உண்டது (3)

வன் பேய் முலை உண்டது ஓர் வாய் உடையன் வன் தூண் என நின்றது ஓர் வன் பரத்தை – நாலாயி:272/1
ஆடக கை மாதர் வாய் அமுதம் உண்டது என்-கொலோ – நாலாயி:787/4
உண்டது உலகு ஏழும் உள் ஒடுங்க கொண்டு – நாலாயி:2279/2

மேல்


உண்டதும் (2)

உண்ண வானவர் கோனுக்கு ஆயர் ஒருப்படுத்த அடிசில் உண்டதும்
வண்ண மால் வரையை எடுத்து மழை காத்தலும் – நாலாயி:3444/1,2
சாவ பால் உண்டதும் ஊர் சகடம் இற சாடியதும் – நாலாயி:3487/2

மேல்


உண்டதுவும் (1)

ஒண் திறலோன் மார்வத்து உகிர் வைத்தது உண்டதுவும்
தான் கடந்த ஏழ்_உலகே தாமரை கண் மால் ஒரு நாள் – நாலாயி:2199/2,3

மேல்


உண்டலும் (1)

தோய்த்த தண் தயிர் வெண்ணெய் பாலுடன் உண்டலும் உடன்று ஆய்ச்சி கண்டு – நாலாயி:661/1

மேல்


உண்டவன் (6)

ஒரு வாரணம் உயிர் உண்டவன் சென்று உறையும் மலை – நாலாயி:342/2
உண்டவன் எந்தை பிரானது இடம் ஒளி மாடங்கள் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி – நாலாயி:1131/2
உந்தி மேல் நான்முகனை படைத்தான் உலகு உண்டவன்
எந்தை பெம்மான் இமையோர்கள் தாதைக்கு இடம் என்பரால் – நாலாயி:1378/1,2
முலை கொடுத்தாள் உயிர் உண்டவன் வாழ் இடம் என்பரால் – நாலாயி:1383/2
அன்று உண்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1899/4
உறி அமர் வெண்ணெய் உண்டவன் கோயில் – நாலாயி:3115/2

மேல்


உண்டவனே (3)

வானவர் தாம் மகிழ வன் சகடம் உருள வஞ்ச முலை பேயின் நஞ்சம்-அது உண்டவனே
கானக வல் விளவின் காய் உதிர கருதி கன்று-அது கொண்டு எறியும் கரு நிற என் கன்றே – நாலாயி:67/1,2
ஆலின் இலை பாலகனாய் அன்று உலகம் உண்டவனே
வாலியை கொன்று அரசு இளைய வானரத்துக்கு அளித்தவனே – நாலாயி:725/1,2
மேல் ஒரு நாள் உண்டவனே மெய்ம்மையே மாலவனே – நாலாயி:2314/2

மேல்


உண்டவனை (1)

தாமோதரனை தனிமுதல்வனை ஞாலம் உண்டவனை
ஆமோ தரம் அறிய ஒருவர்க்கு என்றே தொழும் அவர்கள் – நாலாயி:3086/1,2

மேல்


உண்டற்கு (1)

உண்டற்கு வேண்டி நீ ஓடி திரியாதே – நாலாயி:168/2

மேல்


உண்டாக (1)

உரு உடையாய் உலகு ஏழும் உண்டாக வந்து பிறந்தாய் – நாலாயி:183/2

மேல்


உண்டாகில் (1)

சோர்வினால் பொருள் வைத்தது உண்டாகில் சொல்லு சொல் என்று சுற்றும் இருந்து – நாலாயி:373/1

மேல்


உண்டாம் (1)

சிறுக நினைவது ஓர் பாசம் உண்டாம் பின்னும் வீடு இல்லை – நாலாயி:3240/3

மேல்


உண்டாமோ (1)

மருவாதார்க்கு உண்டாமோ வான் – நாலாயி:2172/4

மேல்


உண்டாய் (10)

நச்சு முலை உண்டாய் தாலேலோ நாராயணா அழேல் தாலேலோ – நாலாயி:51/4
காட்டிய சோறும் கறியும் தயிரும் கலந்து உடன் உண்டாய் போலும் – நாலாயி:251/2
சீதை வாய் அமுதம் உண்டாய் எங்கள் சிற்றில் நீ சிதையேல் என்று – நாலாயி:523/1
உண்டாய் உறி மேல் நறு நெய் அமுதாக – நாலாயி:1041/1
முலை உண்பாய் போலே முனிந்து உண்டாய் நீயும் – நாலாயி:2189/3
உண்டாய் உலகு ஏழ் முன்னமே உமிழ்ந்து மாயையால் புக்கு – நாலாயி:2950/1
உண்டாய் வெண்ணெய் சிறு மனிசர் உவலை ஆக்கை நிலை எய்தி – நாலாயி:2950/2
ஞாலம் உண்டாய் ஞான மூர்த்தி நாராயணா என்றுஎன்று – நாலாயி:3297/2
முந்தை தாய் தந்தையே முழு ஏழ்_உலகும் உண்டாய்
செந்தொழிலவர் வேத வேள்வி அறா சிரீவரமங்கல நகர் – நாலாயி:3413/2,3
பொருள் கை உண்டாய் செல்ல காணில் போற்றி என்று ஏற்று எழுவர் – நாலாயி:3783/1

மேல்


உண்டாயை (1)

காம்பு ஏய் மென் தோளி கடை வெண்ணெய் உண்டாயை
தாம்பே கொண்டு ஆர்த்த தழும்பு – நாலாயி:2103/3,4

மேல்


உண்டார் (2)

கடம் உண்டார் கல்லாதவர் – நாலாயி:2433/4
அணி மென் குழலார் இன்ப கலவி அமுது உண்டார்
துணி முன்பு நால பல் ஏழையர் தாம் இழிப்ப செல்வர் – நாலாயி:3235/2,3

மேல்


உண்டாற்கே (1)

உரிய தொண்டர் ஆக்கும் உலகம் உண்டாற்கே – நாலாயி:3549/4

மேல்


உண்டான் (28)

பிள்ளையை வந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய் பேய் முலை உண்டான் குழல்வாராய் அக்காக்காய் – நாலாயி:165/4
பற்றி உரலிடை யாப்பும் உண்டான் பாவிகாள் உங்களுக்கு ஏச்சு-கொலோ – நாலாயி:624/2
ஞாலம் ஏழும் உண்டான் அரங்கத்து அரவின்_அணையான் – நாலாயி:935/2
வேயின் அன்ன தோள் மடவார் வெண்ணெய் உண்டான் இவன் என்று – நாலாயி:1058/3
ஊண் ஆக பேய் முலை நஞ்சு உண்டான் தன்னை உள்ளுவார் உள்ளத்தே உறைகின்றானை – நாலாயி:1094/3
பண்டு இவன் வெண்ணெய் உண்டான் என்று ஆய்ச்சியர் கூடி இழிப்ப – நாலாயி:1170/1
ஒளியா வெண்ணெய் உண்டான் என்று உரலோடு ஆய்ச்சி ஒண் கயிற்றால் – நாலாயி:1511/1
நாணாது உண்டான் நாமம் சொல்லில் நமோ_நாராயணமே – நாலாயி:1540/4
தாழ் குழலார் வைத்த தயிர் உண்டான் காண் ஏடீ – நாலாயி:1994/2
ஊண் ஆக உண்டான் உருவொடு பேர் அல்லால் – நாலாயி:2092/3
தோன்ற உண்டான் வென்றி சூழ் களிற்றை ஊன்றி – நாலாயி:2099/2
மறை ஆவான் மா கடல் நஞ்சு உண்டான் தனக்கும் – நாலாயி:2277/3
கடல் நஞ்சம் உண்டான் கடன் என்று வாணற்கு – நாலாயி:2437/3
உண்டான் உலகோடு உயிர் – நாலாயி:2468/4
என் மொழி கேள்-மின் என் அம்மனைமீர் உலகு ஏழும் உண்டான்
சொல் மொழி மாலை அம் தண் அம் துழாய் கொண்டு சூட்டு-மினே – நாலாயி:2497/3,4
ஊழிகளாய் உலகு ஏழும் உண்டான் என்றிலம் பழம் கண்டு – நாலாயி:2548/1
நாழ் இவளோ என்னும் ஞாலம் உண்டான் வண்ணம் சொல்லிற்று என்னும் – நாலாயி:2548/3
பார் உண்டான் பார் உமிழ்ந்தான் பார் இடந்தான் பார் அளந்தான் – நாலாயி:2626/1
கைகலந்து உண்டான்
பொய் கலவாது என் – நாலாயி:2980/2,3
உண்டான் ஏழ் வையம் – நாலாயி:2982/2
முடியாதது என் எனக்கேல் இனி முழு ஏழ்_உலகும் உண்டான் உகந்து வந்து – நாலாயி:3070/1
உழலை என்பில் பேய்ச்சி முலையூடு அவளை உயிர் உண்டான்
கழல்கள் அவையே சரண் ஆக கொண்ட குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:3428/1,2
ஈட்டிய வெண்ணெய் உண்டான் திருமூக்கு எனது ஆவியுள்ளே – நாலாயி:3628/3
ஈர்மைசெய்து என் உயிராய் என் உயிர் உண்டான்
சீர் மல்கு சோலை தென் காட்கரை என் அப்பன் – நாலாயி:3838/2,3
உருவமும் ஆருயிரும் உடனே உண்டான்
திரு வளர் சோலை தென் காட்கரை என் அப்பன் – நாலாயி:3840/2,3
கோள் உண்டான் அன்றி வந்து என் உயிர் தான் உண்டான் – நாலாயி:3843/1
கோள் உண்டான் அன்றி வந்து என் உயிர் தான் உண்டான்
நாளும் நாள் வந்து என்னை முற்றவும் தான் உண்டான் – நாலாயி:3843/1,2
நாளும் நாள் வந்து என்னை முற்றவும் தான் உண்டான்
காள நீர் மேக தென் காட்கரை என் அப்பற்கு – நாலாயி:3843/2,3

மேல்


உண்டான்-தன் (1)

அளை வெண்ணெய் உண்டான்-தன் அடி இணையே அடை நெஞ்சே – நாலாயி:1530/4

மேல்


உண்டானது (1)

ஊண் பாவித்து உண்டானது ஓர் உருவம் காண்பான் நம் – நாலாயி:2636/2

மேல்


உண்டானால் (1)

துள்ள சுவைத்தானால் இன்று முற்றும் துவக்கு அற உண்டானால் இன்று முற்றும் – நாலாயி:218/4

மேல்


உண்டானே (4)

பிளந்திட்ட கைகளால் சப்பாணி பேய் முலை உண்டானே சப்பாணி – நாலாயி:83/4
உண்டானே உன்னை உகந்துஉகந்து உன்தனக்கே – நாலாயி:1738/2
பிள்ளை பிரான் கொட்டாய் சப்பாணி பேய் முலை உண்டானே சப்பாணி – நாலாயி:1894/4
விரும்பி பகவரை காணில் வியல் இடம் உண்டானே என்னும் – நாலாயி:3272/1

மேல்


உண்டானை (8)

உறி ஆர்ந்த நறு வெண்ணெய் ஒளியால் சென்று அங்கு உண்டானை கண்டு ஆய்ச்சி உரலோடு ஆர்க்க – நாலாயி:1143/1
ஊர் அழலால் உண்டானை கண்டார் பின் காணாமே – நாலாயி:1402/2
ஆர் அழலால் உண்டானை கண்டது தென் அரங்கத்தே – நாலாயி:1402/4
வஞ்சன பேய் முலையூடு உயிர் வாய் மடுத்து உண்டானை
செம் சொல் நான்மறையோர் தென் அழுந்தையில் மன்னி நின்ற – நாலாயி:1602/2,3
உண்டானை ஏத்து-மினோ உற்று – நாலாயி:2274/4
வெம் கொங்கை உண்டானை மீட்டு ஆய்ச்சி ஊட்டுவான் – நாலாயி:2355/3
உண்டானை உலகு ஏழும் ஓர் மூவடி – நாலாயி:3002/3
தயிர் வெண்ணெய் உண்டானை தடம் குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:3318/2

மேல்


உண்டி (1)

ஆனை மேய்த்தி ஆன் நெய் உண்டி அன்று குன்றம் ஒன்றினால் – நாலாயி:791/2

மேல்


உண்டிட்ட (1)

கன்மம் அன்று எங்கள் கையில் பாவை பறிப்பது கடல் ஞாலம் உண்டிட்ட
நின்மலா நெடியாய் உனக்கேலும் பிழை பிழையே – நாலாயி:3468/1,2

மேல்


உண்டிட்டாய் (1)

மனக்கு ஆராமை மன்னி உண்டிட்டாய் இனி உண்டு ஒழியாய் – நாலாயி:3995/2

மேல்


உண்டிட்டு (3)

பிறங்கிய பேய்ச்சி முலை சுவைத்து உண்டிட்டு
உறங்குவான் போலே கிடந்த இ பிள்ளை – நாலாயி:27/1,2
உண்டிட்டு உலகினை ஏழும் ஓர் ஆலிலையில் துயில்கொண்டாய் – நாலாயி:190/3
இழை ஆடு கொங்கை தலை நஞ்சம் உண்டிட்டு இளம் கன்று கொண்டு விளங்காய் எறிந்து – நாலாயி:1222/1

மேல்


உண்டிடுகின்ற (1)

ஊடு புக்கு எனது ஆவியை உருக்கி உண்டிடுகின்ற நின்-தன்னை – நாலாயி:3449/3

மேல்


உண்டிடும் (1)

பேயின் ஆருயிர் உண்டிடும் பிள்ளை நம் பெண் உயிர்க்கு இரங்குமோ – நாலாயி:1690/2

மேல்


உண்டியே (1)

உண்டியே உடையே உகந்து ஓடும் இ – நாலாயி:671/1

மேல்


உண்டிலன் (1)

ஆடி அமுதுசெய் அப்பனும் உண்டிலன் உன்னோடு உடனே உண்பான் – நாலாயி:246/4

மேல்


உண்டிலை (1)

அப்போது நான் உரப்ப போய் அடிசிலும் உண்டிலை ஆள்வாய் – நாலாயி:194/2

மேல்


உண்டு (177)

உடுத்து களைந்த நின் பீதக ஆடை உடுத்து கலத்தது உண்டு
தொடுத்த துழாய் மலர் சூடி களைந்தன சூடும் இ தொண்டர்களோம் – நாலாயி:9/1,2
அணைத்து ஆர உண்டு கிடந்த இ பிள்ளை – நாலாயி:25/2
சாவ பால் உண்டு சகடு இற பாய்ந்திட்ட தாமோதரா இங்கே வாராய் – நாலாயி:150/4
வஞ்சிப்பதற்கு விடுத்தான் என்பது ஓர் வார்த்தையும் உண்டு
மஞ்சு தவழ் மணி மாட மதில் திருவெள்ளறை நின்றாய் – நாலாயி:197/2,3
உண்டு வந்தேன் அம்மம் என்று சொல்லி ஓடி அகம் புக ஆய்ச்சி-தானும் – நாலாயி:205/3
ஆய்ச்சியர் சேரி அளை தயிர் பால் உண்டு
பேர்த்து அவர் கண்டு பிடிக்க பிடியுண்டு – நாலாயி:217/1,2
பொன் ஏய் நெய்யொடு பால் அமுது உண்டு ஒரு புள்ளுவன் பொய்யே தவழும் – நாலாயி:223/2
மெய்ப்பால் உண்டு அழு பிள்ளைகள் போல நீ விம்மிவிம்மி அழுகின்ற – நாலாயி:227/3
ஞாலம் முற்றும் உண்டு ஆலிலை துயில் நாராயணனுக்கு இவள் – நாலாயி:296/1
மீட்டும் அது உண்டு உமிழ்ந்து விளையாடு விமலன் மலை – நாலாயி:357/2
உழைக்கு ஓர் புள்ளி மிகை அன்று கண்டாய் ஊழி ஏழ்_உலகு உண்டு உமிழ்ந்தானே – நாலாயி:434/4
பிள்ளாய் எழுந்திராய் பேய் முலை நஞ்சு உண்டு
கள்ள சகடம் கலக்கு அழிய கால் ஓச்சி – நாலாயி:479/3,4
மாசு உடை உடம்பொடு தலை உலறி வாய்ப்புறம் வெளுத்து ஒருபோதும் உண்டு
தேசு உடை திறல் உடை காமதேவா நோற்கின்ற நோன்பினை குறிக்கொள் கண்டாய் – நாலாயி:511/1,2
பேசுவது ஒன்று உண்டு இங்கு எம்பெருமான் பெண்மையை தலை உடைத்து ஆக்கும் வண்ணம் – நாலாயி:511/3
சிற்றில் மேல் இட்டு கொண்டு நீ சிறிது உண்டு திண் என நாம் அது – நாலாயி:519/2
பேய் முலை வாய் வைத்து நஞ்சை உண்டு பித்தன் என்றே பிறர் ஏச நின்றாய் – நாலாயி:701/2
ஒன்றும் கண்டிடப்பெற்றிலேன் அடியேன் காணுமாறு இனி உண்டு எனில் அருளே – நாலாயி:716/4
உண்டு மண்டி ஆலிலை துயின்ற ஆதி தேவனே – நாலாயி:773/2
படைத்த பார் இடந்து அளந்து அது உண்டு உமிழ்ந்து பௌவ நீர் – நாலாயி:779/1
ஞாலம் ஏழும் உண்டு பண்டு ஒர் பாலன் ஆய பண்பனே – நாலாயி:782/2
ஆய்ச்சி பாலை உண்டு மண்ணை உண்டு வெண்ணெய் உண்டு பின் – நாலாயி:788/3
ஆய்ச்சி பாலை உண்டு மண்ணை உண்டு வெண்ணெய் உண்டு பின் – நாலாயி:788/3
ஆய்ச்சி பாலை உண்டு மண்ணை உண்டு வெண்ணெய் உண்டு பின் – நாலாயி:788/3
பேய்ச்சி பாலை உண்டு பண்டு ஓர் ஏனம் ஆய வாமனா – நாலாயி:788/4
ஒன்று சென்று அது ஒன்றை உண்டு அது ஒன்று இடந்து பன்றியாய் – நாலாயி:799/2
நண்டை உண்டு நாரை பேர வாளை பாய நீலமே – நாலாயி:800/3
உண்டு நும் உறு வினை துயருள் நீங்கி உய்ம்-மினோ – நாலாயி:818/4
இரந்து உரைப்பது உண்டு வாழி ஏம நீர் நிறத்து அமா – நாலாயி:852/1
மண்ணை உண்டு உமிழ்ந்து பின் இரந்து கொண்டு அளந்து மண் – நாலாயி:856/1
மூ_உலகு உண்டு உமிழ்ந்த முதல்வ நின் நாமம் கற்ற – நாலாயி:872/3
உண்டு இரா கிடக்கும் அப்போது உடலுக்கே கரைந்து நைந்து – நாலாயி:876/2
செம் புலால் உண்டு வாழும் முதலை மேல் சீறி வந்தார் – நாலாயி:899/2
வண்டு தண் தேன் உண்டு வாழும் வதரி நெடுமாலை – நாலாயி:977/1
நீர் ஆர் கடலும் நிலனும் முழுது உண்டு
ஏர் ஆலம் இளம் தளிர் மேல் துயில் எந்தாய் – நாலாயி:1040/1,2
துவரி ஆடையர் மட்டையர் சமண் தொண்டர்கள் மண்டி உண்டு பின்னரும் – நாலாயி:1053/1
பாலன் ஆகி ஞாலம் ஏழும் உண்டு பண்டு ஆலிலை மேல் – நாலாயி:1062/1
நீலம் ஆர் வண்டு உண்டு வாழும் நெய்தல் அம் தண் கழனி – நாலாயி:1062/3
புகர் ஆர் உரு ஆகி முனிந்தவனை புகழ் வீட முனிந்து உயிர் உண்டு அசுரன் – நாலாயி:1084/1
பார் ஆயது உண்டு உமிழ்ந்த பவள தூணை படு கடலில் அமுதத்தை பரி வாய் கீண்ட – நாலாயி:1088/1
வஞ்சி மருங்குல் நெருங்க நோக்கி வாய் திறந்து ஒன்று பணித்தது உண்டு
நஞ்சம் உடைத்து இவர் நோக்கும் நோக்கம் நான் இவர் தம்மை அறியமாட்டேன் – நாலாயி:1126/2,3
வையம் ஏழும் உண்டு ஆலிலை வைகிய மாயவன் அடியவர்க்கு – நாலாயி:1150/1
மூவர் ஆகிய ஒருவனை மூ_உலகு உண்டு உமிழ்ந்து அளந்தானை – நாலாயி:1157/1
காயோடு நீடு கனி உண்டு வீசு கடும் கால் நுகர்ந்து நெடும் காலம் ஐந்து – நாலாயி:1159/1
பெண்மை மிகு வடிவு கொடு வந்தவளை பெரிய பேயினது உருவு கொடு மாள உயிர் உண்டு
திண்மை மிகு மருதொடு நல் சகடம் இறுத்தருளும் தேவன்-அவன் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1233/1,2
அன்று அலர் வாய் மது உண்டு அங்கு அளி முரலும் நாங்கூர் அரிமேயவிண்ணகரம் வணங்கு மட நெஞ்சே – நாலாயி:1245/4
வஞ்சனையால் வந்தவள் தன் உயிர் உண்டு வாய்த்த தயிர் உண்டு வெண்ணெய் அமுது உண்டு வலி மிக்க – நாலாயி:1246/1
வஞ்சனையால் வந்தவள் தன் உயிர் உண்டு வாய்த்த தயிர் உண்டு வெண்ணெய் அமுது உண்டு வலி மிக்க – நாலாயி:1246/1
வஞ்சனையால் வந்தவள் தன் உயிர் உண்டு வாய்த்த தயிர் உண்டு வெண்ணெய் அமுது உண்டு வலி மிக்க – நாலாயி:1246/1
கஞ்சன் உயிர் அது உண்டு இ உலகு உண்ட காளை கருதும் இடம் காவிரி சந்து அகில் கனகம் உந்தி – நாலாயி:1246/2
உண்டு கோ நிரை மேய்த்து அவை காத்தவன் உகந்து இனிது உறை கோயில் – நாலாயி:1260/2
பெற்றெடுத்த தாய் போல மடுப்ப ஆரும் பேணா நஞ்சு உண்டு உகந்த பிள்ளை கண்டீர் – நாலாயி:1279/2
ஞாலம் முற்றும் உண்டு உமிழ்ந்த நாதன் என்றும் நானிலம் சூழ் – நாலாயி:1323/1
ஆய்ச்சியர் அழைப்ப வெண்ணெய் உண்டு ஒருகால் ஆலிலை வளர்ந்த எம் பெருமான் – நாலாயி:1338/1
பேய்ச்சியை முலை உண்டு இணை மருது இறுத்து பெரு நிலம் அளந்தவன் கோயில் – நாலாயி:1338/2
தேன் இரைத்து உண்டு அங்கு இன் இசை முரலும் திருவெள்ளியங்குடி அதுவே – நாலாயி:1339/4
பாரினை உண்டு பாரினை உமிழ்ந்து பாரதம் கையெறிந்து ஒருகால் – நாலாயி:1342/1
ஊற்றிடை நின்ற வாழையின் கனிகள் ஊழ்த்து வீழ்ந்தன உண்டு மண்டி – நாலாயி:1343/3
பிள்ளை உருவாய் தயிர் உண்டு அடியேன் – நாலாயி:1360/1
வையம் உண்டு ஆலிலை மேவும் மாயன் மணி நீள் முடி – நாலாயி:1379/1
கான் ஆயன் கடி மனையில் தயிர் உண்டு நெய் பருக நந்தன் பெற்ற – நாலாயி:1390/3
பேய் மாய முலை உண்டு இ உலகு உண்ட பெரு வயிற்றன் பேசில் நங்காய் – நாலாயி:1391/3
கார் ஆர் திண் கடல் ஏழும் மலை ஏழ் இ உலகு ஏழ் உண்டு
ஆராது என்று இருந்தானை கண்டது தென் அரங்கத்தே – நாலாயி:1399/3,4
கஞ்சனை கொன்று அன்று உலகம் உண்டு உமிழ்ந்த கற்பகத்தை – நாலாயி:1403/2
கொடிய வாய் விலங்கின் உயிர் மலங்க கொண்ட சீற்றம் ஒன்று உண்டு உளது அறிந்து உன் – நாலாயி:1420/3
தாய் செற உளைந்து தயிர் உண்டு குடம் ஆடு தட மார்வர் தகை சேர் – நாலாயி:1438/3
உய்யும் வகை உண்டு சொன செய்யில் உலகு ஏழும் ஒழியாமை முன நாள் – நாலாயி:1439/1
மைய வரி வண்டு மது உண்டு கிளையோடு மலர் கிண்டி அதன் மேல் – நாலாயி:1439/3
தம் பொன் வயிறு ஆர் அளவும் உண்டு அவை உமிழ்ந்த தட மார்வர் தகை சேர் – நாலாயி:1440/2
உலகமும் உயிர்களும் உண்டு ஒருகால் – நாலாயி:1451/2
வேறே கூறுவது உண்டு அடியேன் விரித்து உரைக்கும் – நாலாயி:1474/1
உறி ஆர் வெண்ணெய் உண்டு உரலோடும் கட்டுண்டு – நாலாயி:1491/1
பகு வாய் வன் பேய் கொங்கை சுவைத்து ஆருயிர் உண்டு
புகு வாய் நின்ற போதகம் வீழ பொருதான் ஊர் – நாலாயி:1493/1,2
வம்பு அவிழும் செண்பகத்தின் வாசம் உண்டு மணி வண்டு வகுளத்தின் மலர் மேல் வைகும் – நாலாயி:1498/3
முலை தடத்த நஞ்சு உண்டு துஞ்ச பேய்ச்சி முது துவரை குலபதியாய் காலி பின்னே – நாலாயி:1504/1
சிறியாய் ஓர் பிள்ளையுமாய் உலகு உண்டு ஓர் ஆலிலை மேல் – நாலாயி:1561/1
ஆய் நினைந்து அருள்செய்யும் அப்பனை அன்று இ வையகம் உண்டு உமிழ்ந்திட்ட – நாலாயி:1569/2
வேங்கடத்து அரியை பரி கீறியை வெண்ணெய் உண்டு உரலினிடை ஆப்புண்ட – நாலாயி:1572/3
வம்பு அவிழும் மலர் குழலாள் ஆய்ச்சி வைத்த தயிர் வெண்ணெய் உண்டு உகந்த மாயோன் காண்-மின் – நாலாயி:1625/2
பன்றியாய் மீன் ஆகி அரியாய் பாரை படைத்து காத்து உண்டு உமிழ்ந்த பரமன்-தன்னை – நாலாயி:1627/1
உண்டு இவர்-பால் அன்பு எனக்கு என்று ஒருகாலும் பிரிகிலேன் என்கின்றாளால் – நாலாயி:1656/2
வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்ட வண்ணம் விளம்பினால் – நாலாயி:1662/3
உண்டு உமிழ்ந்த பெருமானுக்கு இழந்தேன் என் ஒளி வளையே – நாலாயி:1674/4
உண்ணா நஞ்சு உண்டு உகந்தாயை உகந்தேன் நான் – நாலாயி:1741/2
பூ வளர் உந்தி-தன்னுள் புவனம் படைத்து உண்டு உமிழ்ந்த – நாலாயி:1828/2
உண்டு உலகு ஏழினையும் ஒரு பாலகன் ஆலிலை மேல் – நாலாயி:1830/1
ஒள்ளியான் உயர்ந்தான் உலகு ஏழும் உண்டு உமிழ்ந்தான் – நாலாயி:1840/2
தாயர் மனங்கள் தடிப்ப தயிர் நெய் உண்டு
ஏய் எம் பிராக்கள் இரு நிலத்து எங்கள்-தம் – நாலாயி:1889/1,2
அங்காந்தவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1898/4
அன்று உண்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1899/4
அளைந்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1900/4
அளந்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1901/4
ஆண்டான் அவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1902/4
அழித்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1903/4
அடைத்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1904/4
அறுத்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1905/4
அரிந்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1906/4
மாயன் அதனை எல்லாம் முற்ற வாரி வளைத்து உண்டு இருந்தான் போலும் – நாலாயி:1914/4
உறி ஆர் நறு வெண்ணெய் உண்டு உகந்தார் தம்மையே – நாலாயி:1975/4
பெரு நிலம் உண்டு உமிழ்ந்த பெரு வாயர் ஆகியவர் நம்மை ஆள்வர் பெரிதே – நாலாயி:1987/4
உண முலை முன் கொடுத்த உரவோளது ஆவி உக உண்டு வெண்ணெய் மருவி – நாலாயி:1990/2
உறி ஆர் நறு வெண்ணெய் உண்டு உகந்தான் காண் ஏடீ – நாலாயி:1995/2
உறி ஆர் நறு வெண்ணெய் உண்டு உகந்த பொன் வயிற்றுக்கு – நாலாயி:1995/3
ஓத நீர் வையகம் முன் உண்டு உமிழ்ந்தான் சாழலே – நாலாயி:1998/4
எல்லாரும் அறியாரோ எம்பெருமான் உண்டு உமிழ்ந்த எச்சில் தேவர் – நாலாயி:2003/3
உண்டு ஒத்த திருவயிற்றின் அகம்படியில் வைத்து உம்மை உய்யக்கொண்ட – நாலாயி:2010/3
யாவரையும் ஒழியாமே எம்பெருமான் உண்டு உமிழ்ந்தது அறிந்து சொன்ன – நாலாயி:2011/2
மேயானை மேவாள் உயிர் உண்டு அமுது உண்ட – நாலாயி:2014/2
கேட்க யான் உற்றது உண்டு கேழலாய் உலகம் கொண்ட – நாலாயி:2035/1
நெஞ்சு உருகி கண் பனிப்ப நிற்கும் சோரும் நெடிது உயிர்க்கும் உண்டு அறியாள் உறக்கம் பேணாள் – நாலாயி:2063/1
பாராளன் பார் இடந்து பாரை உண்டு பார் உமிழ்ந்து பார் அளந்து பாரை ஆண்ட – நாலாயி:2071/3
எவ்வளவு உண்டு எம் பெருமான் கோயில் என்றேற்கு இது அன்றோ எழில் ஆலி என்றார் தாமே – நாலாயி:2073/4
படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்த பார் – நாலாயி:2083/4
நான்ற முலைத்தலை நஞ்சு உண்டு உறி வெண்ணெய் – நாலாயி:2099/1
மாலும் கரும் கடலே என் நோற்றாய் வையகம் உண்டு
ஆலின் இலை துயின்ற ஆழியான் கோல – நாலாயி:2100/1,2
என் ஒருவர் மெய் என்பர் ஏழ்_உலகு உண்டு ஆலிலையில் – நாலாயி:2115/1
விட்டு இறுத்து மேய்த்து ஒசித்து கீண்டு கோத்து ஆடி உண்டு
அட்டு எடுத்த செங்கண்-அவன் – நாலாயி:2135/3,4
பாலன் தனது உருவாய் ஏழ்_உலகு உண்டு ஆலிலையின் – நாலாயி:2150/1
அகன் ஆர உண்பன் என்று உண்டு மகனை தாய் – நாலாயி:2210/2
மண் கொண்டு மண் உண்டு மண் உமிழ்ந்த மாயன் என்று – நாலாயி:2217/3
உளது என்று இறுமாவார் உண்டு இல்லை என்று – நாலாயி:2226/1
அளந்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்த அண்ணலை மற்று அல்லால் – நாலாயி:2228/3
நின்று உலகம் உண்டு உமிழ்ந்து நீர் ஏற்று மூ அடியால் – நாலாயி:2285/3
மண்ணுலகம் உண்டு உமிழ்ந்த வண்டு அறையும் தண் துழாய் – நாலாயி:2289/3
முன் உலகம் உண்டு உமிழ்ந்தாய்க்கு அ உலகம் ஈர் அடியால் – நாலாயி:2301/1
முழுது உண்டு மொய் குழலாள் ஆய்ச்சி விழுது உண்ட – நாலாயி:2306/2
முற்ற காத்து ஊடு போய் உண்டு உதைத்து கற்று – நாலாயி:2341/2
கூடு ஆக்கி நின்று உண்டு கொன்று உழல்வீர் வீடு ஆக்கும் – நாலாயி:2394/2
பிடித்து ஒசித்து பேய் முலை நஞ்சு உண்டு வடி பவள – நாலாயி:2414/2
ஆரே அறிவார் அனைத்து உலகும் உண்டு உமிழ்ந்த – நாலாயி:2454/1
சமய விருந்து உண்டு ஆர் காப்பார் சமயங்கள் – நாலாயி:2468/2
பல்லியின் சொல்லும் சொல்லா கொள்வதோ உண்டு பண்டுபண்டே – நாலாயி:2525/4
பேசும் படி அன்ன பேசியும் போவது நெய் தொடு உண்டு
ஏசும்படி அன்ன செய்யும் எம் ஈசர் விண்ணோர் பிரானார் – நாலாயி:2531/2,3
உண்டு களித்து உழல்வீர்க்கு ஒன்று உரைக்கியம் ஏனம் ஒன்றாய் – நாலாயி:2532/2
மணை நீராட்டி படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்து – நாலாயி:2583/2
புல்கி நீ உண்டு உமிழ்ந்த பூமி நீர் ஏற்பு அரிதே – நாலாயி:2600/3
பேய் தாய் உயிர் கலாய் பால் உண்டு அவள் உயிரை – நாலாயி:2624/3
ஒன்று உண்டு செங்கண்மால் யான் உரைப்பது உன் அடியார்க்கு – நாலாயி:2637/1
ஆரானும் உண்டு என்பார் என்பது தான் அதுவும் – நாலாயி:2675/1
ஊர் ஆநிரை மேய்த்து உலகு எல்லாம் உண்டு உமிழ்ந்தும் – நாலாயி:2685/1
அன்னவர்-தம் மான் நோக்கம் உண்டு ஆங்கு அணி மலர் சேர் – நாலாயி:2724/3
அன்னவர்-தம் மான் நோக்கம் உண்டு ஆங்கு அணி முறுவல் – நாலாயி:2730/2
தென் உரையில் கேட்டு அறிவது உண்டு
அதனை யாம் தெளியோம் – நாலாயி:2732/4,5
உண்டு கொண்டேன் இன்னம் உற்றன ஓதில் உலப்பு இல்லையே – நாலாயி:2874/4
ஒலி மிக்க பாடலை உண்டு தன் உள்ளம் தடித்து அதனால் – நாலாயி:2878/2
ஆம் தெளி தேன் உண்டு அமர்ந்திட வேண்டி நின்-பால் அதுவே – நாலாயி:2890/2
துன்பு உற்று வீயினும் சொல்லுவது ஒன்று உண்டு உன் தொண்டர்கட்கே – நாலாயி:2897/3
பலபல கண்டு உண்டு கேட்டு உற்று மோந்து இன்பம் – நாலாயி:3058/3
முறையால் இ உலகு எல்லாம் படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்து அளந்தாய் – நாலாயி:3130/2
நண்ணி நன்கு உறைகின்றானை ஞாலம் உண்டு உமிழ்ந்த மாலை – நாலாயி:3162/3
உயர நின்றது ஓர் சோதியாய் உலகு ஏழும் உண்டு உமிழ்ந்தான்-தன்னை – நாலாயி:3183/2
அடி ஆர்ந்த வையம் உண்டு ஆலிலை அன்ன வசம் செய்யும் – நாலாயி:3196/1
ஆம் இன் சுவை அவை ஆறோடு அடிசில் உண்டு ஆர்ந்த பின் – நாலாயி:3237/1
பாலனாய் ஏழ்_உலகு உண்டு பரிவு இன்றி – நாலாயி:3242/1
ஈசன் ஞாலம் உண்டு உமிழ்ந்த எந்தை ஏக மூர்த்திக்கே – நாலாயி:3254/4
ஞாலம் முற்றும் உண்டு உமிழ்ந்த நாராயணனே என்றுஎன்று – நாலாயி:3258/2
கண்டு கேட்டு உற்று மோந்து உண்டு உழலும் ஐங்கருவி – நாலாயி:3328/1
பேய் முலை உண்டு சகடம் பாய்ந்து மருது இடை – நாலாயி:3370/1
மண்ணை முன் படைத்து உண்டு உமிழ்ந்து கடந்து இடந்து மணந்த மாயங்கள் – நாலாயி:3444/3
ஆலின் நீள் இலை ஏழ்_உலகும் உண்டு அன்று நீ கிடந்தாய் உன் மாயங்கள் – நாலாயி:3465/1
ஆதி ஆகி அகல் இடம் படைத்து உண்டு உமிழ்ந்து கடந்து இடந்திட்ட – நாலாயி:3563/3
முன் செய்து இ உலகம் உண்டு உமிழ்ந்து அளந்தாய் என்-கொலோ முடிகின்றது இவட்கே – நாலாயி:3573/4
முனிந்து சகடம் உதைத்து மாய பேய் முலை உண்டு மருது இடை போய் – நாலாயி:3587/1
ஆர் உயிரேயோ அகல் இடம் முழுதும் படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்து அளந்த – நாலாயி:3675/1
சீர் வளம் கிளர் மூ_உலகு உண்டு உமிழ் தேவபிரான் – நாலாயி:3762/3
இங்கே திரிந்தேற்கு இழுக்கு உற்று என் இரு மாநிலம் முன் உண்டு உமிழ்ந்த – நாலாயி:3773/1
தகர்த்து உண்டு உழலும் புள் பாகன் பெரிய தனி மா புகழே – நாலாயி:3775/4
அவனே அஃது உண்டு உமிழ்ந்தான் அளந்தான் – நாலாயி:3804/2
கண் பெரும் கண்ணன் நம் ஆவி உண்டு எழ நண்ணினான் – நாலாயி:3833/4
அகல் இடம் படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்து அளந்து எங்கும் அளிக்கின்ற ஆயன் மாயோன் – நாலாயி:3870/3
அவனி உண்டு உமிழ்ந்தவன் மேல் உரைத்த ஆயிரத்துள் இவை பத்தும் கொண்டு – நாலாயி:3879/3
ஊரும் புள் கொடியும் அஃதே உலகு எல்லாம் உண்டு உமிழ்ந்தான் – நாலாயி:3904/1
தானே உண்டு உமிழ்ந்து – நாலாயி:3937/3
நெஞ்சும் உயிரும் அவை உண்டு தானே ஆகி நிறைந்தானே – நாலாயி:3957/4
என்னை முற்றும் உயிர் உண்டு என் மாய ஆக்கை இதனுள் புக்கு – நாலாயி:3959/1
விருப்பே பெற்று அமுதம் உண்டு களித்தேனே – நாலாயி:3973/4
உண்டு களித்தேற்கு உம்பர் என் குறை மேலை – நாலாயி:3974/1
மனக்கு ஆராமை மன்னி உண்டிட்டாய் இனி உண்டு ஒழியாய் – நாலாயி:3995/2

மேல்


உண்டு-கொலோ (1)

குறுக்கும் வகை உண்டு-கொலோ கொடியேற்கே – நாலாயி:3858/4

மேல்


உண்டும் (8)

தலை அறுப்பு உண்டும் சாவேன் சத்தியம் காண்-மின் ஐயா – நாலாயி:878/3
பார் ஆர் உலகும் பனி மால் வரையும் கடலும் சுடரும் இவை உண்டும் எனக்கு – நாலாயி:1083/1
ஏழ்_உலகும் உண்டும் இடம் உடைத்தால் சாழலே – நாலாயி:1994/4
மண் உண்டும் பேய்ச்சி முலை உண்டும் ஆற்றாதாய் – நாலாயி:2372/1
மண் உண்டும் பேய்ச்சி முலை உண்டும் ஆற்றாதாய் – நாலாயி:2372/1
உண்டும் உமிழ்ந்தும் கடாய மண் நேர் அன்ன ஒள் நுதலே – நாலாயி:2526/4
உண்டும் உமிழ்ந்தும் கடந்தும் இடந்தும் கிடந்தும் நின்றும் – நாலாயி:3284/1
கார் ஏழ் கடல் ஏழ் மலை ஏழ்_உலகு உண்டும்
ஆரா வயிற்றானை அடங்க பிடித்தேனே – நாலாயி:3969/3,4

மேல்


உண்டே (21)

தன்னை உகந்தது காரணமாக என் சங்கு இழக்கும் வழக்கு உண்டே
புன்னை குருக்கத்தி ஞாழல் செருந்தி பொதும்பினில் வாழும் குயிலே – நாலாயி:545/2,3
மற்றும் ஓர் தெய்வம் உண்டே மதி இலா மானிடங்காள் – நாலாயி:880/1
நம் பரம் ஆயது உண்டே நாய்களோம் சிறுமை ஓரா – நாலாயி:899/3
உண்டே விசும்பு உம்-தமக்கு இல்லை துயரே – நாலாயி:1557/4
எங்கானும் ஈது ஒப்பது ஓர் மாயம் உண்டே நர நாரணனாய் உலகத்து அறநூல் – நாலாயி:1898/1
நா வாயில் உண்டே நமோ_நாரணா என்று – நாலாயி:2176/1
ஓவாது உரைக்கும் உரை உண்டே மூவாத – நாலாயி:2176/2
மா_கதி-கண் செல்லும் வகை உண்டே என் ஒருவர் – நாலாயி:2176/3
பூ உளதே ஏத்தும் பொழுது உண்டே வாமன் – நாலாயி:2202/2
தொழுதால் பழுது உண்டே தூ நீர் உலகம் – நாலாயி:2306/1
வகையால் வருவது ஒன்று உண்டே வகையால் – நாலாயி:2406/2
நலம் தானும் ஈது ஒப்பது உண்டே அலர்ந்து அலர்கள் – நாலாயி:2463/2
இழக்கவும் காண்டும் இறைவ இழப்பு உண்டே
எம் ஆட்கொண்டு ஆகிலும் யான் வேண்ட என் கண்கள் – நாலாயி:2597/2,3
அமைக்கும் பொழுது உண்டே ஆராயில் நெஞ்சே – நாலாயி:2622/1
வாராது ஒழிவது ஒன்று உண்டே அது நிற்க – நாலாயி:2676/1
அடியேன் காண்பான் அலற்றுவன் இதனின் மிக்கு ஓர் அயர்வு உண்டே – நாலாயி:2949/4
எனது ஆவி தந்து ஒழிந்தேன் இனி மீள்வது என்பது உண்டே
எனது ஆவி ஆவியும் நீ பொழில் ஏழும் உண்ட எந்தாய் – நாலாயி:3034/2,3
வான கோனை கவி சொல்ல வல்லேற்கு இனி மாறு உண்டே – நாலாயி:3283/4
காணும் நெஞ்சு உடையேன் எனக்கு இனி என்ன கலக்கம் உண்டே – நாலாயி:3491/4
கோள் குறைபட்டது என் ஆருயிர் கோள் உண்டே – நாலாயி:3842/4
கோனே ஆகி நின்று ஒழிந்தான் என்னை முற்றும் உயிர் உண்டே – நாலாயி:3958/4

மேல்


உண்டேல் (2)

அணைய வந்த ஆக்கம் உண்டேல் அட்டைகள் போல் சுவைப்பர் – நாலாயி:3782/2
திண்ணமா நும் உடைமை உண்டேல் அவன் அடி சேர்த்து உய்ம்-மினோ – நாலாயி:3790/3

மேல்


உண்டேலும் (1)

மண் தான் சோர்ந்தது உண்டேலும் மனிசர்க்கு ஆகும் பீர் சிறிதும் – நாலாயி:2950/3

மேல்


உண்டேனாக (1)

என் குற்றமே என்று சொல்லவும் வேண்டா காண் என்னை நான் மண் உண்டேனாக
அன்புற்று நோக்கி அடித்தும் பிடித்தும் அனைவர்க்கும் காட்டிற்றிலையே – நாலாயி:146/1,2

மேல்


உண்டேனும் (1)

கடல் ஞாலம் உண்டேனும் யானே என்னும் கடல் ஞாலம் ஈசன் வந்து ஏற-கொலோ – நாலாயி:3396/3

மேல்


உண்டை (4)

கன்னல் இலட்டுவத்தோடு சீடை கார் எள்ளின் உண்டை கலத்தில் இட்டு – நாலாயி:210/1
உண்டை கொண்டு அரங்க ஓட்டி உள் மகிழ்ந்த நாதன் ஊர் – நாலாயி:800/2
நின்று உண்டை கொண்டு ஓட்டி வன் கூன் நிமிர நினைந்த பெருமான் அது அன்றியும் முன் – நாலாயி:1899/2
கூனே சிதைய உண்டை வில் நிறத்தில் தெறித்தாய் கோவிந்தா – நாலாயி:2947/2

மேல்


உண்டோ (8)

பேசத்தான் ஆவது உண்டோ பேதை நெஞ்சே நீ சொல்லாய் – நாலாயி:893/4
உலகு அளவும் உண்டோ உன் வாய் – நாலாயி:2091/4
விண் எல்லாம் உண்டோ விலை – நாலாயி:2432/4
கழிவது ஓர் காதல் உற்றார்க்கும் உண்டோ கண்கள் துஞ்சுதலே – நாலாயி:2574/4
மனத்து உயர வைத்திருந்து வாழ்த்தாதார்க்கு உண்டோ
மன துயரை மாய்க்கும் வகை – நாலாயி:2627/3,4
எவ்வளவும் உண்டோ எமக்கு – நாலாயி:2631/4
அரியது உண்டோ எனக்கு இன்று-தொட்டும் இனி என்றுமே – நாலாயி:3280/4
தவம் செய்தில்லா வினையாட்டியேன் உயிர் இங்கு உண்டோ
எவன் சொல்லி நிற்றும் நும் ஏங்கு கூக்குரல் கேட்டுமே – நாலாயி:3827/3,4

மேல்


உண்ண (40)

உழந்தாள் நறு நெய் ஓரோர் தடா உண்ண
இழந்தாள் எரிவினால் ஈர்த்து எழில் மத்தின் – நாலாயி:26/1,2
அரவு_அணையாய் ஆயர் ஏறே அம்மம் உண்ண துயிலெழாயே – நாலாயி:128/1
வண்டு உலாம் பூம் குழலினார் உன் வாய் அமுதம் உண்ண வேண்டி – நாலாயி:134/3
சுணம் நன்று அணி முலை உண்ண தருவன் நான் சோத்தம் பிரான் இங்கே வாராய் – நாலாயி:142/4
உண்ண கனிகள் தருவன் கடிப்பு ஒன்றும் நோவாமே காதுக்கு இடுவன் – நாலாயி:149/3
பேய்ச்சி முலை உண்ண கண்டு பின்னையும் நில்லாது என் நெஞ்சம் – நாலாயி:154/1
உண்ண கனிகள் தருவன் ஒலி கடல் ஓத நீர் போலே – நாலாயி:157/3
ஆரா இன் அமுது உண்ண தருவன் நான் அம்மம் தாரேன் என்ற மாற்றம் – நாலாயி:233/2
உண்ண கண்ட தம் ஊத்தை வாய்க்கு கவளம் உந்துகின்றார்களே – நாலாயி:362/4
உண்ண பெற்றிலேன் ஓ கொடு வினையேன் என்னை என் செய்ய பெற்றது எம் மோயே – நாலாயி:713/4
கண்ணி நுண் சிறு தாம்பினால் கட்டு உண்ண
பண்ணிய பெரு மாயன் என் அப்பனில் – நாலாயி:937/1,2
மூண்டு ஆர் அழல் உண்ண முனிந்ததுவும் அது அன்றியும் முன் உலகம் பொறை தீர்த்து – நாலாயி:1079/2
விண்டானை தென் இலங்கை அரக்கர் வேந்தை விலங்கு உண்ண வலம் கைவாய் சரங்கள் ஆண்டு – நாலாயி:1096/2
விண்டாரை வென்று ஆவி விலங்கு உண்ண மெல் இயலார் – நாலாயி:1101/1
குடியா வண்டு கள் உண்ண கோல நீலம் மட்டு உகுக்கும – நாலாயி:1354/3
கண்_நுதல் நஞ்சு உண்ண கண்டவனே – நாலாயி:1449/2
களியா வண்டு கள் உண்ண காமர் தென்றல் அலர் தூற்ற – நாலாயி:1511/3
நடையா உண்ண கண்டான் நாமம் நமோ_நாராயணமே – நாலாயி:1542/4
தோயா இன் தயிர் நெய் அமுது உண்ண சொன்னார் சொல்லி நகும் பரிசே பெற்ற – நாலாயி:1613/1
முன் இ உலகு ஏழும் இருள் மண்டி உண்ண முனிவரொடு தானவர்கள் திசைப்ப வந்து – நாலாயி:1619/1
திருந்தா அரக்கர் தென் இலங்கை செம் தீ உண்ண சிவந்து ஒரு நாள் – நாலாயி:1703/2
குடியா வண்டு கொண்டு உண்ண கோல நீலம் மட்டு உகுக்கும் – நாலாயி:1723/3
ஊதை திரிதந்து உழறி உண்ண ஓர் இரவும் உறங்கேன் உறங்கும் – நாலாயி:1789/2
கணங்கள் உண்ண வாளி ஆண்ட காவலனுக்கு இளையோன் – நாலாயி:1871/3
மருவி குடங்கால் இருந்து வாய் முலை உண்ண நீ வாராய் – நாலாயி:1880/4
ஒக்கலை மேல் இருந்து அம்மம் உகந்து இனிது உண்ண நீ வாராய் – நாலாயி:1881/4
பள்ளி குறிப்பு செய்யாதே பால் அமுது உண்ண நீ வாராய் – நாலாயி:1883/4
தன் மகன் ஆக வன் பேய்ச்சி தான் முலை உண்ண கொடுக்க – நாலாயி:1884/1
பூம் கோதை ஆய்ச்சி கடை வெண்ணெய் புக்கு உண்ண
ஆங்கு அவள் ஆர்த்து புடைக்க புடையுண்டு – நாலாயி:1888/1,2
ஒள் எரி மண்டி உண்ண பணித்த ஊக்கம் அதனை நினைந்தோ – நாலாயி:1932/2
முன் உலகங்கள் ஏழும் இருள் மண்டி உண்ண முதலோடு வீடும் அறியாது – நாலாயி:1989/1
பைம் கானம் ஈது எல்லாம் உனதே ஆக பழன மீன் கவர்ந்து உண்ண தருவன் தந்தால் – நாலாயி:2078/3
ஈட்டிய வெண்ணெய் தொடு உண்ண போந்து இமில் ஏற்று வன் கூன் – நாலாயி:2498/3
உண்ண வாய் தான் உறுமோ ஒன்று – நாலாயி:2636/4
இறுக்கும் இறை இறுத்து உண்ண எ உலகுக்கும் தன் மூர்த்தி – நாலாயி:3359/1
உண்ண வானவர் கோனுக்கு ஆயர் ஒருப்படுத்த அடிசில் உண்டதும் – நாலாயி:3444/1
கூடி நீரை கடைந்த ஆறும் அமுதம் தேவர் உண்ண அசுரரை – நாலாயி:3449/1
பூ மது உண்ண செல்லில் வினையேனை பொய்செய்து அகன்ற – நாலாயி:3531/2
தொண்டர்க்கு அமுது உண்ண சொல் மாலைகள் சொன்னேன் – நாலாயி:3822/3
நம் திருமார்பன் நம் ஆவி உண்ண நன்கு எண்ணினான் – நாலாயி:3829/4

மேல்


உண்ணலுறாமையும் (1)

உண்ணலுறாமையும் உள் மெலிவும் ஓத_நீர்_வண்ணன் என்பான் ஒருவன் – நாலாயி:623/2

மேல்


உண்ணா (4)

உண்ணா நாள் பசி ஆவது ஒன்று இல்லை ஓவாதே நமோ_நாரணா என்று – நாலாயி:438/2
தொண்டு பூண்டு அமுதம் உண்ணா தொழும்பர் சோறு உகக்குமாறே – நாலாயி:876/4
உண்ணா முலை மற்று அவள் ஆவியோடும் உடனே சுவைத்தான் இடம் ஓங்கு பைம் தாள் – நாலாயி:1223/2
உண்ணா நஞ்சு உண்டு உகந்தாயை உகந்தேன் நான் – நாலாயி:1741/2

மேல்


உண்ணாத (1)

உண்ணாத பெரு வெள்ளம் உண்ணாமல் தான் விழுங்கி உய்யக்கொண்ட – நாலாயி:2008/2

மேல்


உண்ணாது (7)

ஒத்து பொருந்திக்கொண்டு உண்ணாது மண் ஆள்வான் – நாலாயி:110/2
இரவும் உண்ணாது உறங்கி நீ போய் இன்றும் உச்சி கொண்டதாலோ – நாலாயி:128/2
உண்ணாது உறங்காது ஒலி கடலை ஊடறுத்து – நாலாயி:613/1
ஊன் வாட உண்ணாது உயிர் காவல் இட்டு உடலில் பிரியா புலன் ஐந்தும் நொந்து – நாலாயி:1158/1
உண்ணாது வெம் கூற்றம் ஓவாத பாவங்கள் சேரா மேலை – நாலாயி:1585/1
வேம்பின் புழு வேம்பு அன்றி உண்ணாது அடியேன் – நாலாயி:2028/1
உண்ணாது உறங்காது உணர்வுறும் எத்தனை யோகியர்க்கும் – நாலாயி:2543/1

மேல்


உண்ணாதே (1)

எற்றுக்கு என் அம்மம் உண்ணாதே எம் பெருமான் இருந்தாயே – நாலாயி:1886/4

மேல்


உண்ணாமல் (1)

உண்ணாத பெரு வெள்ளம் உண்ணாமல் தான் விழுங்கி உய்யக்கொண்ட – நாலாயி:2008/2

மேல்


உண்ணாய் (4)

எந்தை பெருமானே உண்ணாய் என் அம்மம் சேமம் உண்ணாயே – நாலாயி:1878/4
உத்தமனே அம்மம் உண்ணாய் உலகு அளந்தாய் அம்மம் உண்ணாய் – நாலாயி:1882/4
உத்தமனே அம்மம் உண்ணாய் உலகு அளந்தாய் அம்மம் உண்ணாய் – நாலாயி:1882/4
என் மகனே அம்மம் உண்ணாய் என் அம்மம் சேமம் உண்ணாயே – நாலாயி:1884/4

மேல்


உண்ணாயே (2)

எந்தை பெருமானே உண்ணாய் என் அம்மம் சேமம் உண்ணாயே – நாலாயி:1878/4
என் மகனே அம்மம் உண்ணாய் என் அம்மம் சேமம் உண்ணாயே – நாலாயி:1884/4

மேல்


உண்ணும் (26)

பேதை குழவி பிடித்து சுவைத்து உண்ணும்
பாத கமலங்கள் காணீரே பவள வாயீர் வந்து காணீரே – நாலாயி:23/3,4
உண்ணும் திறத்து மகிழ்ந்து உண்ணும் பிள்ளைக்கு – நாலாயி:40/2
உண்ணும் திறத்து மகிழ்ந்து உண்ணும் பிள்ளைக்கு – நாலாயி:40/2
செங்கமல பூவில் தேன் உண்ணும் வண்டேபோல் – நாலாயி:98/1
பூமி பாரங்கள் உண்ணும் சோற்றினை வாங்கி புல்லைத் திணி-மினே – நாலாயி:364/4
இன குறவர் புதியது உண்ணும் எழில் திருமாலிருஞ்சோலை எந்தாய் – நாலாயி:455/4
பெற்றம் மேய்த்து உண்ணும் குலத்தில் பிறந்து நீ – நாலாயி:502/3
ஆரே உலகத்து ஆற்றுவார் ஆயர்பாடி கவர்ந்து உண்ணும்
கார் ஏறு உழக்க உழக்குண்டு தளர்ந்தும் முறிந்தும் கிடப்பேனை – நாலாயி:630/1,2
அனுங்க என்னை பிரிவு செய்து ஆயர்பாடி கவர்ந்து உண்ணும்
குணுங்கு நாறி குட்டேற்றை கோவர்த்தனனை கண்டீரே – நாலாயி:638/1,2
முழுதும் வெண்ணெய் அளைந்து தொட்டு உண்ணும் முகிழ் இளம் சிறு தாமரை கையும் – நாலாயி:715/1
மிண்டர் பாய்ந்து உண்ணும் சோற்றை விலக்கி நாய்க்கு இடு-மின் நீரே – நாலாயி:885/4
புலன் படிந்து உண்ணும் போகமே பெருக்கி போக்கினேன் பொழுதினை வாளா – நாலாயி:999/2
உண்ணும் நாள் இல்லை உறக்கமும் தான் இல்லை – நாலாயி:1661/1
கொக்கின் பிள்ளை வெள் இறவு உண்ணும் குறுங்குடியே – நாலாயி:1798/4
நந்தன் பெற பெற்ற நம்பீ நான் உகந்து உண்ணும் அமுதே – நாலாயி:1878/3
உள்ளமோ ஒன்றில் நில்லாது ஓசையில் எரி நின்று உண்ணும்
கொள்ளி மேல் எறும்பு போல குழையுமால் என்தன் உள்ளம் – நாலாயி:2040/1,2
பிண்டி ஆர் மண்டை ஏந்தி பிறர் மனை திரிதந்து உண்ணும்
முண்டியான் சாபம் தீர்த்த ஒருவன் ஊர் உலகம் ஏத்தும் – நாலாயி:2050/1,2
வயிரம் குழைத்து உண்ணும் மாவலி தான் என்னும் – நாலாயி:2406/3
நிலத்தை செறுத்து உண்ணும் நீச கலியை நினைப்பு அரிய – நாலாயி:2824/1
குடைந்து வண்டு உண்ணும் துழாய் முடியானை – நாலாயி:2975/1
உறிக்கொண்ட வெண்ணெய் பால் ஒளித்து உண்ணும் அம்மான் பின் – நாலாயி:3038/3
அலைப்பூண் உண்ணும் அ அல்லல் எல்லாம் அகல – நாலாயி:3141/2
தண் கடல் வட்டத்து உள்ளாரை தமக்கு இரையா தடிந்து உண்ணும்
திண் கழல் கால் அசுரர்க்கு தீங்கு இழைக்கும் திருமாலை – நாலாயி:3166/1,2
கொன்று உயிர் உண்ணும் விசாதி பகை பசி தீயன எல்லாம் – நாலாயி:3357/1
உண்ணும் சோறு பருகும் நீர் தின்னும் வெற்றிலையும் எல்லாம் – நாலாயி:3517/1
ஏழையர் ஆவி உண்ணும் இணை கூற்றம்-கொலோ அறியேன் – நாலாயி:3627/1

மேல்


உண்ணும்-போது (1)

வேர்த்து பசித்து வயிறு அசைந்து வேண்டு அடிசில் உண்ணும்-போது ஈது என்று – நாலாயி:622/3

மேல்


உண்ணுமே (1)

உள்ளம் உள் குடைந்து என் உயிரை உருக்கி உண்ணுமே – நாலாயி:3443/4

மேல்


உண்ணோம் (2)

நெய் உண்ணோம் பால் உண்ணோம் நாட்காலே நீராடி – நாலாயி:475/4
நெய் உண்ணோம் பால் உண்ணோம் நாட்காலே நீராடி – நாலாயி:475/4

மேல்


உண்பதனை (1)

பொதுவாக உண்பதனை புக்கு நீ உண்ட-கால் – நாலாயி:575/3

மேல்


உண்பது (1)

உண்பது சொல்லில் உலகளந்தான் வாய் அமுதம் – நாலாயி:574/1

மேல்


உண்பர் (2)

விலைக்கு ஆட்படுவர் விசாதி ஏற்று உண்பர்
தலைக்கு ஆட்பலி திரிவர் தக்கோர் முலை-கால் – நாலாயி:2433/1,2
மறுக்கி வல் வலைப்படுத்தி குமைத்திட்டு கொன்று உண்பர்
அறப்பொருளை அறிந்து ஓரார் இவை என்ன உலகு இயற்கை – நாலாயி:3324/1,2

மேல்


உண்பன் (2)

கோது_இல் வாய்மையினாயொடும் உடனே உண்பன் நான் என்ற ஒண் பொருள் எனக்கும் – நாலாயி:1419/3
அகன் ஆர உண்பன் என்று உண்டு மகனை தாய் – நாலாயி:2210/2

மேல்


உண்பாய் (1)

முலை உண்பாய் போலே முனிந்து உண்டாய் நீயும் – நாலாயி:2189/3

மேல்


உண்பாரே (1)

கட்டு எழில் வானவர் போகம் உண்பாரே – நாலாயி:3516/4

மேல்


உண்பான் (1)

ஆடி அமுதுசெய் அப்பனும் உண்டிலன் உன்னோடு உடனே உண்பான் – நாலாயி:246/4

மேல்


உண்பேனும் (1)

செய்து முன் இறந்தவும் யானே என்னும் செய்கை பயன் உண்பேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3399/2

மேல்


உண்போம் (1)

கறவைகள் பின் சென்று கானம் சேர்ந்து உண்போம்
அறிவு ஒன்றும் இல்லாத ஆய் குலத்து உன்தன்னை – நாலாயி:501/1,2

மேல்


உண்மை (5)

ஓதுகின்றது உண்மை அல்லது இல்லை மற்று உரைக்கிலே – நாலாயி:823/4
உண்மை மிகு மறையொடு நல் கலைகள் நிறை பொறைகள் உதவு கொடை என்று இவற்றின் ஒழிவு இல்லா பெரிய – நாலாயி:1233/3
பெண்மை என்தன்னுடை உண்மை உரைக்கின்றாள் – நாலாயி:1662/2
புணரிலும் காண்பு அரியன் உண்மை இணர் அணைய – நாலாயி:2363/2
உண்மை நல் ஞானம் உரைத்த இராமாநுசனை உன்னும் – நாலாயி:2863/3

மேல்


உண்மையாய் (1)

எண்ணமாய் மறப்பாய் உண்மையாய் இன்மையாய் அல்லனாய் – நாலாயி:3476/2

மேல்


உண்மையால் (1)

உய்யும் வகை உணர்ந்தேன் உண்மையால் இனி யாதும் மற்று ஓர் – நாலாயி:1473/3

மேல்


உண்மையில் (1)

சோதியாத சோதி நீ அது உண்மையில் விளங்கினாய் – நாலாயி:785/2

மேல்


உண்மையோடு (1)

ஒண் சுடரோடு இருளுமாய் நின்ற ஆறும் உண்மையோடு இன்மையாய் வந்து என் – நாலாயி:3446/1

மேல்


உண (2)

விண்ணவர் அமுது உண அமுதில் வரும் – நாலாயி:1449/3
உண முலை முன் கொடுத்த உரவோளது ஆவி உக உண்டு வெண்ணெய் மருவி – நாலாயி:1990/2

மேல்


உணக்கி (1)

உணக்கி நீ வளைத்தால் என் சொல்லார் உகவாதவரே – நாலாயி:3469/4

மேல்


உணக்கு-மின் (1)

உணக்கு-மின் பசை அற அவனுடை உணர்வுகொண்டு உணர்ந்தே – நாலாயி:2925/4

மேல்


உணங்கல் (1)

உணங்கல் கெட கழுதை உதடு ஆட்டம் கண்டு என் பயன் – நாலாயி:3292/3

மேல்


உணங்கு (1)

கள்ளி உணங்கு வெம் கான் அதரிடை கன்றின் பின் – நாலாயி:240/3

மேல்


உணர் (2)

இனன் உணர் முழு நலம் எதிர் நிகழ் கழிவினும் – நாலாயி:2900/3
முனிவு இன்றி ஏத்தி குனிப்பார் முழுது உணர் நீர்மையினாரே – நாலாயி:3170/4

மேல்


உணர்-மின் (1)

உருவ குறள் அடிகள் அடி உணர்-மின் உணர்வீரே – நாலாயி:1629/4

மேல்


உணர்ச்சி (1)

ஊனில் மேய ஆவி நீ உறக்கமோடு உணர்ச்சி நீ – நாலாயி:845/1

மேல்


உணர்ச்சியாய் (1)

ஒன்று இரண்டு மூர்த்தியாய் உறக்கமோடு உணர்ச்சியாய்
ஒன்று இரண்டு காலம் ஆகி வேலை ஞாலம் ஆயினாய் – நாலாயி:758/1,2

மேல்


உணர்த்த (1)

கொண்ட தவத்தாற்கு உமை உணர்த்த வண்டு அலம்பும் – நாலாயி:2459/2

மேல்


உணர்த்தல் (2)

உணர்த்தல் ஊடல் உணர்ந்து உடன் மேயும் மட அன்னங்காள் – நாலாயி:3455/1
ஒன்று எனக்கு அருள்செய்ய உணர்த்தல் உற்றேனே – நாலாயி:3976/4

மேல்


உணர்த்தி (2)

இச்சையுள் செல்ல உணர்த்தி வண் குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:2997/2
மந்திரத்து ஒன்று உணர்த்தி உரையீர் மறுமாற்றங்களே – நாலாயி:3537/4

மேல்


உணர்த்து-மினே (1)

உடலம் நைந்து ஒருத்தி உருகும் என்று உணர்த்து-மினே – நாலாயி:3454/4

மேல்


உணர்த்தும் (1)

மலை கணங்கள் போல் உணர்த்தும் மாட்சி நின்-தன் மாட்சியே – நாலாயி:767/4

மேல்


உணர்த்துவன் (1)

நிழறு தொல் படையாய் உனக்கு ஒன்று உணர்த்துவன் நான் – நாலாயி:3466/2

மேல்


உணர்தல் (1)

ஊடல் கூடல் உணர்தல் புணர்தலை – நாலாயி:544/1

மேல்


உணர்ந்த (6)

பின்னை கேள்வன் என்பர் உன் பிணக்கு உணர்ந்த பெற்றியோர் – நாலாயி:764/2
உய்யப்போம் உணர்வினார்கட்கு ஒருவன் என்று உணர்ந்த பின்னை – நாலாயி:886/3
ஒள்ளிய கருமம் செய்வன் என்று உணர்ந்த மாவலி வேள்வியில் புக்கு – நாலாயி:1344/1
காலை எழுந்து உலகம் கற்பனவும் கற்று உணர்ந்த
மேலை தலை மறையோர் வேட்பனவும் வேலை-கண் – நாலாயி:2147/1,2
முடிய பரி நெடும் தேர் விடும் கோனை முழுது உணர்ந்த
அடியர்க்கு அமுதம் இராமாநுசன் என்னை ஆள வந்து இ – நாலாயி:2841/2,3
உணர்ந்த மெய்ஞ்ஞானியர் யோகம்-தொறும் திருவாய்மொழியின் – நாலாயி:2850/1

மேல்


உணர்ந்தவர் (3)

ஓதி உணர்ந்தவர் முன்னா என் சவிப்பார் மனிசரே – நாலாயி:3169/4
கேட்டும் உணர்ந்தவர் கேசவற்கு ஆள் அன்றி ஆவரோ – நாலாயி:3610/1
செல்ல உணர்ந்தவர் செல்வன் தன் சீர் அன்றி கற்பரோ – நாலாயி:3612/1

மேல்


உணர்ந்தவர்க்கு (1)

ஓதி ஆயிரம் நாமங்கள் உணர்ந்தவர்க்கு உறு துயர் அடையாமல் – நாலாயி:966/1

மேல்


உணர்ந்தாய் (1)

உணர்ந்தாய் மறை நான்கும் ஓதினாய் நீதி – நாலாயி:2229/1

மேல்


உணர்ந்திலன் (1)

மறப்பும் ஞானமும் நான் ஒன்று உணர்ந்திலன்
மறக்கும் என்று செந்தாமரை கண்ணொடு – நாலாயி:3007/1,2

மேல்


உணர்ந்து (15)

ஆளது ஆகும் நன்மை என்று நன்கு உணர்ந்து அது அன்றியும் – நாலாயி:863/3
மேம் பொருள் போகவிட்டு மெய்ம்மையை மிக உணர்ந்து
ஆம் பரிசு அறிந்துகொண்டு ஐம்புலன் அகத்து அடக்கி – நாலாயி:909/1,2
ஞானத்தால் நன்கு உணர்ந்து நாரணன்-தன் நாமங்கள் – நாலாயி:2183/1
நாரணன்-தன் நாமங்கள் நன்கு உணர்ந்து நன்கு ஏத்தும் – நாலாயி:2201/3
உளம் கிடந்த ஆற்றால் உணர்ந்து – நாலாயி:2228/4
உட்கண்ணேல் காணும் உணர்ந்து – நாலாயி:2612/4
உணர்ந்து உணர்ந்து இழிந்து அகன்று உயர்ந்து உரு வியந்த இ நிலைமை – நாலாயி:2926/1
உணர்ந்து உணர்ந்து இழிந்து அகன்று உயர்ந்து உரு வியந்த இ நிலைமை – நாலாயி:2926/1
உணர்ந்து உணர்ந்து உணரிலும் இறைநிலை உணர்வு அரிது உயிர்காள் – நாலாயி:2926/2
உணர்ந்து உணர்ந்து உணரிலும் இறைநிலை உணர்வு அரிது உயிர்காள் – நாலாயி:2926/2
உணர்ந்து உணர்ந்து உரைத்து உரைத்து அரி அயன் அரன் என்னும் இவரை – நாலாயி:2926/3
உணர்ந்து உணர்ந்து உரைத்து உரைத்து அரி அயன் அரன் என்னும் இவரை – நாலாயி:2926/3
உணர்ந்து உணர்ந்து உரைத்து உரைத்து இறைஞ்சு-மின் மனப்பட்டது ஒன்றே – நாலாயி:2926/4
உணர்ந்து உணர்ந்து உரைத்து உரைத்து இறைஞ்சு-மின் மனப்பட்டது ஒன்றே – நாலாயி:2926/4
உணர்த்தல் ஊடல் உணர்ந்து உடன் மேயும் மட அன்னங்காள் – நாலாயி:3455/1

மேல்


உணர்ந்தும் (1)

ஒன்றும் ஒருவர்க்கு உணரலாகாது உணர்ந்தும் மேலும் காண்பு அரிது – நாலாயி:3752/2

மேல்


உணர்ந்துமே (2)

கேழல் திரு உரு ஆயிற்று கேட்டும் உணர்ந்துமே – நாலாயி:3609/4
கொண்டு அங்கு தன்னொடும் கொண்டு உடன் சென்றது உணர்ந்துமே – நாலாயி:3611/4

மேல்


உணர்ந்துஉணர்ந்து (2)

ஊன் ஏய் ஆக்கை தன்னை உதவாமை உணர்ந்துஉணர்ந்து
வானே மாநிலமே வந்துவந்து என் மனத்து இருந்த – நாலாயி:1460/2,3
ஒன்றாய் கிடந்த அரும் பெரும் பாழ் உலப்பு இல் அதனை உணர்ந்துஉணர்ந்து
சென்று ஆங்கு இன்ப துன்பங்கள் செற்று களைந்து பசை அற்றால் – நாலாயி:3753/2,3

மேல்


உணர்ந்தே (2)

உடையவன் நாரணன் என்று அறிவார் இல்லை உற்று உணர்ந்தே – நாலாயி:2849/4
உணக்கு-மின் பசை அற அவனுடை உணர்வுகொண்டு உணர்ந்தே – நாலாயி:2925/4

மேல்


உணர்ந்தேன் (1)

உய்யும் வகை உணர்ந்தேன் உண்மையால் இனி யாதும் மற்று ஓர் – நாலாயி:1473/3

மேல்


உணர்ந்தேனுக்கு (1)

நின்ற ஒன்றை உணர்ந்தேனுக்கு அதன் நுண் நேர்மை அது இது என்று – நாலாயி:3752/1

மேல்


உணர்ந்தேனே (1)

ஊனில் உயிரில் உணர்வினில் நின்ற ஒன்றை உணர்ந்தேனே – நாலாயி:3751/4

மேல்


உணர்ந்தோர் (1)

வீட்டின்-கண் வைத்த இராமாநுசன் புகழ் மெய் உணர்ந்தோர்
ஈட்டங்கள்-தன்னை என் நாட்டங்கள் கண்டு இன்பம் எய்திடவே – நாலாயி:2819/3,4

மேல்


உணர்ந்தோர்கட்கு (1)

ஈர தமிழின் இசை உணர்ந்தோர்கட்கு இனியவர் தம் – நாலாயி:2810/2

மேல்


உணர்ந்தோனை (1)

மாறன் பணித்த மறை உணர்ந்தோனை மதியிலியேன் – நாலாயி:2836/2

மேல்


உணர்வத்தொடு (1)

குறுக மிக உணர்வத்தொடு நோக்கி எல்லாம் விட்ட – நாலாயி:3240/1

மேல்


உணர்வதனுக்கு (1)

உரி யானை உகந்தான் அவனுக்கும் உணர்வதனுக்கு
அரியானை அழுந்தூர் மறையோர்கள் அடிபணியும் – நாலாயி:1603/2,3

மேல்


உணர்வரேலும் (1)

உளனாக தேர்ந்து உணர்வரேலும் உளனாய – நாலாயி:2365/2

மேல்


உணர்வார் (6)

எளிது ஆக நன்கு உணர்வார் சிந்தை எளிது ஆக – நாலாயி:2111/2
மெய்ஞ்ஞானத்தால் உணர்வார் காண்பரே மேல் ஒரு நாள் – நாலாயி:2128/3
உணர்வார் ஆர் உன் பெருமை ஊழி-தோறு ஊழி – நாலாயி:2149/1
உணர்வார் ஆர் உன் உருவம் தன்னை உணர்வார் ஆர் – நாலாயி:2149/2
உணர்வார் ஆர் உன் உருவம் தன்னை உணர்வார் ஆர் – நாலாயி:2149/2
நன்கு ஓதி நன்கு உணர்வார் காண்பரே நாள்-தோறும் – நாலாயி:2293/3

மேல்


உணர்வார்க்கும் (1)

ஊழி-தோறு ஊழி ஒருவனாக நன்கு உணர்வார்க்கும் உணரலாகா – நாலாயி:3686/3

மேல்


உணர்வானே (1)

ஊரகம் சாலவும் சேய்த்தால் ஊழி எல்லாம் உணர்வானே
ஆர்வம் உனக்கே உடையோம் அம்மனைமார் காணில் ஒட்டார் – நாலாயி:530/2,3

மேல்


உணர்வில் (3)

உரிய சொல் என்றும் உடையவன் என்று என்று உணர்வில் மிக்கோர் – நாலாயி:2877/2
ஒடியா இன்ப பெருமையோன் உணர்வில் உம்பர் ஒருவனே – நாலாயி:3749/4
உணர்வில் உம்பர் ஒருவனை அவனது அருளால் உறல்-பொருட்டு என் – நாலாயி:3750/1

மேல்


உணர்விலீர் (1)

ஓராத உணர்விலீர் உணருதிரேல் உலகு அளந்த உம்பர் கோமான் – நாலாயி:2006/3

மேல்


உணர்விலேன் (1)

ஓடியும் உழன்றும் உயிர்களே கொன்றேன் உணர்விலேன் ஆதலால் நமனார் – நாலாயி:1003/2

மேல்


உணர்வின் (3)

தோய்வு இலன் புலன் ஐந்துக்கும் சொலப்படான் உணர்வின் மூர்த்தி – நாலாயி:3163/2
நோலாது ஆற்றேன் உன பாதம் காண என்று நுண் உணர்வின்
நீல் ஆர் கண்டத்து அம்மானும் நிறை நான்முகனும் இந்திரனும் – நாலாயி:3557/1,2
உணர்வின் உள்ளே இருத்தினேன் அதுவும் அவனது இன் அருளே – நாலாயி:3750/2

மேல்


உணர்வினார்கட்கு (1)

உய்யப்போம் உணர்வினார்கட்கு ஒருவன் என்று உணர்ந்த பின்னை – நாலாயி:886/3

மேல்


உணர்வினில் (1)

ஊனில் உயிரில் உணர்வினில் நின்ற ஒன்றை உணர்ந்தேனே – நாலாயி:3751/4

மேல்


உணர்வீரே (1)

உருவ குறள் அடிகள் அடி உணர்-மின் உணர்வீரே – நாலாயி:1629/4

மேல்


உணர்வு (11)

உள்ளத்தே உறையும் மாலை உள்ளுவான் உணர்வு ஒன்று இல்லா – நாலாயி:905/1
ஓடினேன் ஓடி உய்வது ஓர் பொருளால் உணர்வு எனும் பெரும் பதம் திரிந்து – நாலாயி:948/3
முன் இ ஏழ்_உலகு உணர்வு இன்றி இருள் மிக உம்பர்கள் தொழுது ஏத்த – நாலாயி:1375/1
ஒருவனையே நோக்கும் உணர்வு – நாலாயி:2148/4
ஓராது நிற்பது உணர்வு – நாலாயி:2362/4
உணரில் உணர்வு அரியன் உள்ளம் புகுந்து – நாலாயி:2363/1
உய்த்து உணர்வு என்னும் ஒளி கொள் விளக்கு ஏற்றி – நாலாயி:2375/1
மனன் உணர்வு அளவு இலன் பொறி உணர்வு அவை இலன் – நாலாயி:2900/2
மனன் உணர்வு அளவு இலன் பொறி உணர்வு அவை இலன் – நாலாயி:2900/2
உணர்ந்து உணர்ந்து உணரிலும் இறைநிலை உணர்வு அரிது உயிர்காள் – நாலாயி:2926/2
உம்பர் உலகினில் யார்க்கும் உணர்வு அரியான்-தன்னை – நாலாயி:3194/2

மேல்


உணர்வுகொண்டு (1)

உணக்கு-மின் பசை அற அவனுடை உணர்வுகொண்டு உணர்ந்தே – நாலாயி:2925/4

மேல்


உணர்வும் (2)

சுரக்கும் திருவும் உணர்வும் சொல புகில் வாய் அமுதம் – நாலாயி:2833/1
உணர்வும் உயிரும் உடம்பும் மற்று உலப்பிலனவும் பழுதேயாம் – நாலாயி:3750/3

மேல்


உணர்வுறும் (1)

உண்ணாது உறங்காது உணர்வுறும் எத்தனை யோகியர்க்கும் – நாலாயி:2543/1

மேல்


உணர்வை (1)

உணர்வை பெற ஊர்ந்து இற ஏறி யானும் தானாய் ஒழிந்தானே – நாலாயி:3750/4

மேல்


உணர (5)

உற்ற-போது அன்றி நீங்கள் ஒருவன் என்று உணர மாட்டீர் – நாலாயி:880/2
உள்ளமே வலியை போலும் ஒருவன் என்று உணர மாட்டாய் – நாலாயி:895/3
வெம் திறல் வாணன் வேள்வியிடம் எய்தி அங்கு ஓர் குறள் ஆகி மெய்ம்மை உணர
செம் தொழில் வேத நாவின் முனி ஆகி வையம் அடி மூன்று இரந்து பெறினும் – நாலாயி:1986/1,2
உணர ஒருவர்க்கு எளியேனே செவ்வே – நாலாயி:2613/1
இணரும் துழாய் அலங்கல் எந்தை உணர
தனக்கு எளியர் எ அளவர் அ அளவன் ஆனால் – நாலாயி:2613/2,3

மேல்


உணரல் (2)

பேசிற்றே பேசல் அல்லால் பெருமை ஒன்று உணரல் ஆகாது – நாலாயி:893/1
ஒரு வடிவத்து ஓர் உரு என்று உணரல் ஆகாது ஊழி-தோறு ஊழி நின்று ஏத்தல் அல்லால் – நாலாயி:2054/3

மேல்


உணரலாகா (1)

ஊழி-தோறு ஊழி ஒருவனாக நன்கு உணர்வார்க்கும் உணரலாகா
சூழல் உடைய சுடர் கொள் ஆதி தொல்லை அம் சோதி நினைக்கும்-காலே – நாலாயி:3686/3,4

மேல்


உணரலாகாது (1)

ஒன்றும் ஒருவர்க்கு உணரலாகாது உணர்ந்தும் மேலும் காண்பு அரிது – நாலாயி:3752/2

மேல்


உணரவுறில் (1)

உன்னை உணரவுறில் உலப்பு இல்லை நுணுக்கங்களே – நாலாயி:3646/4

மேல்


உணராது (1)

பாவியேன் உணராது எத்தனை பகலும் பழுதுபோய் ஒழிந்தன நாள்கள் – நாலாயி:949/2

மேல்


உணரில் (2)

உணரில் உள்ளம் சுடுமால் வினையேன் தொழுதும் எழு – நாலாயி:1772/1
உணரில் உணர்வு அரியன் உள்ளம் புகுந்து – நாலாயி:2363/1

மேல்


உணரிலும் (1)

உணர்ந்து உணர்ந்து உணரிலும் இறைநிலை உணர்வு அரிது உயிர்காள் – நாலாயி:2926/2

மேல்


உணரீர் (1)

இல் பிறப்பு அறியீர் இவர் அவர் என்னீர் இன்னது ஓர் தன்மை என்று உணரீர்
கற்பகம் புலவர் களைகண் என்று உலகில் கண்டவா தொண்டரை பாடும் – நாலாயி:954/1,2

மேல்


உணருதிரேல் (1)

ஓராத உணர்விலீர் உணருதிரேல் உலகு அளந்த உம்பர் கோமான் – நாலாயி:2006/3

மேல்


உணரேன் (1)

ஒன்றும் அதனை உணரேன் நான் அன்று அது – நாலாயி:2083/2

மேல்


உணரோம் (1)

அருகும் சுவடும் தெரிவு உணரோம் அன்பே – நாலாயி:2592/1

மேல்


உணாதே (1)

கற்றன பேசி வசவு உணாதே காலிகள் உய்ய மழை தடுத்து – நாலாயி:624/3

மேல்


உணாயே (10)

முத்து அனைய முறுவல் செய்து மூக்கு உறுஞ்சி முலை உணாயே – நாலாயி:129/4
நந்தகோபன் அணி சிறுவா நான் சுரந்த முலை உணாயே – நாலாயி:130/4
கஞ்சனை உன் வஞ்சனையால் வலைப்படுத்தாய் முலை உணாயே – நாலாயி:131/4
ஆயர்பாடிக்கு அணி விளக்கே அமர்ந்து வந்து என் முலை உணாயே – நாலாயி:132/4
என்னும் வார்த்தை எய்துவித்த இருடீகேசா முலை உணாயே – நாலாயி:133/4
கொண்டு போவான் வந்து நின்றார் கோவிந்தா நீ முலை உணாயே – நாலாயி:134/4
இரு முலையும் முறைமுறையாய் ஏங்கிஏங்கி இருந்து உணாயே – நாலாயி:135/4
அங்கு அமரர்க்கு அமுது அளித்த அமரர் கோவே முலை உணாயே – நாலாயி:136/4
ஓடிஓடி போய்விடாதே உத்தமா நீ முலை உணாயே – நாலாயி:137/4
கண்ணா என் கார் முகிலே கடல்_வண்ணா காவலனே முலை உணாயே – நாலாயி:144/4

மேல்


உணும் (1)

வண்டு உணும் நறு மலர் இண்டை கொண்டு – நாலாயி:1448/1

மேல்


உத்தமர் (1)

உதிப்பன உத்தமர் சிந்தையுள் ஒன்னலர் நெஞ்சம் அஞ்சி – நாலாயி:2840/1

மேல்


உத்தமர்க்கு (1)

ஊனிடை ஆழி சங்கு உத்தமர்க்கு என்று உன்னித்து எழுந்த என் தட முலைகள் – நாலாயி:508/3

மேல்


உத்தமர்கட்கு (2)

ஒன்றினொடும் ஒன்றும் இவை கற்று வல்லார் உலகத்து உத்தமர்கட்கு உத்தமராய் உம்பரும் ஆவர்களே – நாலாயி:1247/4
ஊர் மல்கி மோடு பருப்பார் உத்தமர்கட்கு என் செய்வாரே – நாலாயி:3171/4

மேல்


உத்தமராய் (1)

ஒன்றினொடும் ஒன்றும் இவை கற்று வல்லார் உலகத்து உத்தமர்கட்கு உத்தமராய் உம்பரும் ஆவர்களே – நாலாயி:1247/4

மேல்


உத்தமன் (8)

ஓங்கி உலகு அளந்த உத்தமன் பேர் பாடி – நாலாயி:476/1
ஊரான் குடந்தை உத்தமன் ஒரு கால் இரு கால் சிலை வளைய – நாலாயி:991/1
உளன் கண்டாய் நல் நெஞ்சே உத்தமன் என்றும் – நாலாயி:2180/1
ஓத்தின் பொருள் முடிவும் இத்தனையே உத்தமன் பேர் – நாலாயி:2220/1
உறும் கண்டாய் நல் நெஞ்சே உத்தமன் நல் பாதம் – நாலாயி:2258/1
உளன் கண்டாய் நல் நெஞ்சே உத்தமன் என்றும் – நாலாயி:2321/1
உளன் கண்டாய் நல் நெஞ்சே உத்தமன் என்றும் – நாலாயி:2467/1
ஊரார் உறங்கிலும் தான் உறங்கா உத்தமன் தன் – நாலாயி:2703/1

மேல்


உத்தமனே (1)

உத்தமனே அம்மம் உண்ணாய் உலகு அளந்தாய் அம்மம் உண்ணாய் – நாலாயி:1882/4

மேல்


உத்தமனை (3)

ஊரானை கரம்பனூர் உத்தமனை முத்து இலங்கு – நாலாயி:1399/2
உரை ஆர் தொல் புகழ் உத்தமனை வர – நாலாயி:1943/3
உற்றவரே தனக்கு உற்றவராய் கொள்ளும் உத்தமனை
நல் தவர் போற்றும் இராமாநுசனை இ நானிலத்தே – நாலாயி:2847/2,3

மேல்


உத்தமா (2)

ஓடிஓடி போய்விடாதே உத்தமா நீ முலை உணாயே – நாலாயி:137/4
உரம் கெட புடைத்து ஒர் கொம்பு ஒசித்து உகந்த உத்தமா
துரங்கம் வாய் பிளந்து மண் அளந்த பாத வேதியர் – நாலாயி:809/2,3

மேல்


உத்தர (1)

உத்தர வேதியில் நின்ற ஒருவனை – நாலாயி:113/2

மேல்


உத்தரமதுரை (1)

மது வார் சோலை உத்தரமதுரை பிறந்த மாயனே – நாலாயி:3723/4

மேல்


உத்தரை-தன் (1)

உத்தரை-தன் சிறுவனையும் உயக்கொண்ட உயிராளன் உறையும் கோயில் – நாலாயி:417/2

மேல்


உத்தானம் (1)

உத்தானம் செய்து உகந்தனர் ஆயரே – நாலாயி:20/4

மேல்


உதடு (1)

உணங்கல் கெட கழுதை உதடு ஆட்டம் கண்டு என் பயன் – நாலாயி:3292/3

மேல்


உதய (2)

உருவு கரிதாய் முகம் சேய்தாய் உதய பருப்பதத்தின் மேல் – நாலாயி:642/3
எரி கொள் செம் நாயிறு இரண்டு உடனே உதய மலைவாய் – நாலாயி:2559/1

மேல்


உதர (1)

உதர பந்தம் என் உள்ளத்துள் நின்று உலாகின்றதே – நாலாயி:930/4

மேல்


உதரத்தே (1)

ஒடுக்கி புல்கில் உதரத்தே பாய்ந்திடும் – நாலாயி:21/3

மேல்


உதரம் (1)

உதரம் இருந்தவா காணீரே ஒளி வளையீர் வந்து காணீரே – நாலாயி:31/4

மேல்


உதவ (2)

உதவ புள் ஊர்ந்து அங்கு உறு துயர் தீர்த்த – நாலாயி:126/3
உடைந்த வாலி தன் தனக்கு உதவ வந்து இராமனாய் – நாலாயி:832/2

மேல்


உதவாது (2)

பிறிந்தேன் பெற்ற மக்கள் பெண்டிர் என்று இவர் பின் உதவாது
அறிந்தேன் நீ பணித்த அருள் என்னும் ஒள் வாள் உருவி – நாலாயி:1461/1,2
இன்று எனக்கு உதவாது அகன்ற இள_மான் இனி போய் – நாலாயி:3522/1

மேல்


உதவாமை (1)

ஊன் ஏய் ஆக்கை தன்னை உதவாமை உணர்ந்துஉணர்ந்து – நாலாயி:1460/2

மேல்


உதவி (4)

விதலைத்தலை சென்று அதற்கே உதவி வினை தீர்த்த அம்மான் இடம் விண் அணவும் – நாலாயி:1219/2
எனது ஆவியுள் கலந்த பெரு நல் உதவி கைம்மாறு – நாலாயி:3034/1
உதவி கைம்மாறு என் உயிர் என்ன உற்று எண்ணில் – நாலாயி:3658/1
தாள்களை எனக்கே தலைத்தலை சிறப்ப தந்த பேர் உதவி கைம்மாறா – நாலாயி:3680/1

மேல்


உதவிக்கே (1)

உற பல இன் கவி சொன்ன உதவிக்கே – நாலாயி:3657/4

மேல்


உதவு (1)

உண்மை மிகு மறையொடு நல் கலைகள் நிறை பொறைகள் உதவு கொடை என்று இவற்றின் ஒழிவு இல்லா பெரிய – நாலாயி:1233/3

மேல்


உதவும் (1)

உய்தற்கு உதவும் இராமாநுசன் எம் உறுதுணையே – நாலாயி:2808/4

மேல்


உதறி (3)

வேரி மயிர் பொங்க எப்பாடும் பேர்ந்து உதறி
மூரி நிமிர்ந்து முழங்கி புறப்பட்டு – நாலாயி:496/3,4
எழுந்தன மலர் அணை பள்ளிகொள் அன்னம் ஈன் பணி நனைந்த தம் இரும் சிறகு உதறி
விழுங்கிய முதலையின் பிலம் புரை பேழ் வாய் வெள் எயிறுற அதன் விடத்தினுக்கு அனுங்கி – நாலாயி:918/2,3
துடி இடையார் சுரி குழல் பிழிந்து உதறி துகில் உடுத்து ஏறினர் சூழ் புனல் அரங்கா – நாலாயி:926/2

மேல்


உதிக்கும் (1)

காண வாராய் கரு நாயிறு உதிக்கும் கரு மா மாணிக்க – நாலாயி:3716/3

மேல்


உதித்த (1)

வேயர்-தங்கள் குலத்து உதித்த விட்டுசித்தன் மனத்தே – நாலாயி:473/1

மேல்


உதித்து (1)

மண்ணின் தலத்து உதித்து உய்மறை நாலும் வளர்த்தனனே – நாலாயி:2885/4

மேல்


உதித்தே (1)

தான் அதில் மன்னும் இராமாநுசன் இ தலத்து உதித்தே – நாலாயி:2839/4

மேல்


உதிப்பன (1)

உதிப்பன உத்தமர் சிந்தையுள் ஒன்னலர் நெஞ்சம் அஞ்சி – நாலாயி:2840/1

மேல்


உதிர் (2)

வேய் விண்டு உதிர் வேங்கட மா மலை மேய – நாலாயி:1045/3
வரையின் மா மணியும் மரகத திரளும் வயிரமும் வெதிர் உதிர் முத்தும் – நாலாயி:1755/3

மேல்


உதிர்க்கும் (2)

புன்னை பொன் ஏய் தாது உதிர்க்கும் புள்ளம்பூதங்குடி தானே – நாலாயி:1353/4
வெண் கோட்டு முத்து உதிர்க்கும் வேங்கடமே மேல் ஒரு நாள் – நாலாயி:2326/3

மேல்


உதிர்த்த (3)

சிரங்கள் பத்து அறுத்து உதிர்த்த செல்வர் மன்னு பொன் இடம் – நாலாயி:802/2
கன்று-அதனால் விளவு எறிந்து கனி உதிர்த்த காளை காமரு சீர் முகில்_வண்ணன் காலிகள் முன் காப்பான் – நாலாயி:1245/1
உம்பர் வாளிக்கு இலக்கு ஆக உதிர்த்த உரவோன் ஊர் போலும் – நாலாயி:1590/2

மேல்


உதிர்த்தார் (1)

கன்று உயர தாம் எறிந்து காய் உதிர்த்தார் தாள் பணிந்தோம் – நாலாயி:2638/3

மேல்


உதிர்த்து (1)

காய்த்த நீள் விளங்கனி உதிர்த்து எதிர்ந்த பூம் குருந்தம் – நாலாயி:788/1

மேல்


உதிர்ந்த (1)

சேண் இடம் கொள் மலர் கமலம் சேல் கயல்கள் வாளை செந்நெலொடும் அடுத்து அரிய உதிர்ந்த செழு முத்தம் – நாலாயி:1243/3

மேல்


உதிர்ந்திட்டு (1)

அல்லியும் தாதும் உதிர்ந்திட்டு அழகு அழிந்தால் ஒத்ததாலோ – நாலாயி:297/2

மேல்


உதிர (14)

கானக வல் விளவின் காய் உதிர கருதி கன்று-அது கொண்டு எறியும் கரு நிற என் கன்றே – நாலாயி:67/2
கன்றினை வால் ஓலை கட்டி கனிகள் உதிர எறிந்து – நாலாயி:159/1
உதிர ஓட்டி ஓர் வெம் கணை உய்த்தவன் ஓத_வண்ணன் – நாலாயி:930/2
மின் அனைய நுண் மருங்குல் மெல்லியற்கா இலங்கை_வேந்தன் முடி ஒரு பதும் தோள் இருபதும் போய் உதிர
தன் நிகர்_இல் சிலை வளைத்து அன்று இலங்கை பொடிசெய்த தடம் தோளன் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1232/1,2
விளங்கனியை இளம் கன்று கொண்டு உதிர எறிந்து வேல் நெடும் கண் ஆய்ச்சியர்கள் வைத்த தயிர் வெண்ணெய் – நாலாயி:1234/1
வாள் நெடும் கண் மலர் கூந்தல் மைதிலிக்கா இலங்கை_மன்னன் முடி ஒரு பதும் தோள் இருபதும் போய் உதிர
தாள் நெடும் திண் சிலை வளைத்த தயரதன் சேய் என்தன் தனி சரண் வானவர்க்கு அரசு கருதும் இடம் தடம் ஆர் – நாலாயி:1243/1,2
தாது உதிர வந்து அலைக்கும் தட மண்ணி தென் கரை மேல் – நாலாயி:1248/2
தளர்ந்து உதிர உதைத்தவனை தரியாது அன்று இரணியனை – நாலாயி:1401/2
மழுவினால் அவனி அரசை மூவெழுகால் மணி முடி பொடிபடுத்து உதிர
குழுவு வார் புனலுள் குளித்து வெம் கோபம் தவிர்ந்தவன் குலை மலி கதலி – நாலாயி:1753/1,2
பானு நேர் சரத்தால் பனங்கனி போல பரு முடி உதிர வில் வளைத்தோன் – நாலாயி:1754/2
தேனுகன் ஆவி போய் உக அங்கு ஓர் செழும் திரள் பனங்கனி உதிர
தான் உகந்து எறிந்த தடம் கடல்_வண்ணர் எண்ணி முன் இடம் கொண்ட கோயில் – நாலாயி:1824/1,2
காணலுறுகின்றேன் கல் அருவி முத்து உதிர
ஓண விழவில் ஒலி அதிர பேணி – நாலாயி:2422/1,2
சூழும் எழுந்து உதிர புனலா மலை – நாலாயி:3599/2
ஆறு மடுத்து உதிர புனலா அப்பன் – நாலாயி:3600/3

மேல்


உதிரத்தை (1)

உளைய ஒண் திறல் பொன்_பெயரோன் தனது உரம் பிளந்து உதிரத்தை
அளையும் வெம் சினத்து அரி பரி கீறிய அப்பன் வந்து உறை கோயில் – நாலாயி:1264/1,2

மேல்


உதிரம் (1)

உதிரம் அளைந்த கையோடு இருந்தானை உள்ளவா கண்டார் உளர் – நாலாயி:328/4

மேல்


உதிருமாலோ (1)

பனி அரும்பு உதிருமாலோ என் செய்கேன் பாவியேனே – நாலாயி:889/4

மேல்


உது (4)

கால் நிலம் தோய்ந்து விண்ணோர் தொழும் கண்ணன் வெஃகா உது அம் பூம் – நாலாயி:2503/3
தாம் அவர் இவர் உவர் அது இது உது எது – நாலாயி:2902/2
அது இது உது என்னலாவன அல்ல என்னை உன் செய்கை நைவிக்கும் – நாலாயி:3441/3
சிறந்த நின் தன்மை அது இது உது என்று அறிவு ஒன்றும் சங்கிப்பன் வினையேன் – நாலாயி:3677/2

மேல்


உதைக்கின்ற (1)

உதைக்கின்ற நாயகம் தன்னொடு மாலே உனது தண் தார் – நாலாயி:2511/2

மேல்


உதைசெய்த (1)

கள்ள சகடும் மருதும் கலக்கு அழிய உதைசெய்த
பிள்ளை அரசே நீ பேயை பிடித்து முலையுண்ட பின்னை – நாலாயி:198/1,2

மேல்


உதைத்த (8)

மல் பொருது எழ பாய்ந்து அரையனை உதைத்த மால் புருடோத்தமன் வாழ்வு – நாலாயி:397/2
தாழாதே சார்ங்கம் உதைத்த சர மழை போல் – நாலாயி:477/6
கள்ள சகடு உதைத்த கருமாணிக்க மா மலையை – நாலாயி:1834/2
ஓர் அடியும் சாடு உதைத்த ஒண் மலர் சேவடியும் – நாலாயி:2181/1
வந்து உதைத்த வெண் திரைகள் செம் பவள வெண் முத்தம் – நாலாயி:2297/1
உருளும் சகடம் உதைத்த பெருமானார் – நாலாயி:3016/3
ஊர்ந்த சகடம் உதைத்த பாதத்தன் பேய் முலை – நாலாயி:3365/1
மாய சகடம் உதைத்த மணாளற்கு – நாலாயி:3513/2

மேல்


உதைத்தவன் (2)

ஓடை மா மத யானை உதைத்தவன்
கூடுமாகில் நீ கூடிடு கூடலே – நாலாயி:538/3,4
ஒருங்க மல்லரை கொன்று பின் கஞ்சனை உதைத்தவன் உறை கோயில் – நாலாயி:1261/2

மேல்


உதைத்தவனை (1)

தளர்ந்து உதிர உதைத்தவனை தரியாது அன்று இரணியனை – நாலாயி:1401/2

மேல்


உதைத்தாய் (1)

பொன்ற சகடம் உதைத்தாய் புகழ் போற்றி – நாலாயி:497/3

மேல்


உதைத்திட்ட (1)

பண்ணை கிழிய சகடம் உதைத்திட்ட பற்பநாபா இங்கே வாராய் – நாலாயி:149/4

மேல்


உதைத்திட்டு (1)

தள்ளி உதைத்திட்டு தாயாய் வருவாளை – நாலாயி:1896/2

மேல்


உதைத்திடும் (1)

கிடக்கில் தொட்டில் கிழிய உதைத்திடும்
எடுத்துக்கொள்ளில் மருங்கை இறுத்திடும் – நாலாயி:21/1,2

மேல்


உதைத்து (9)

திரு உடைய வாய் மடுத்து திளைத்து உதைத்து பருகிடாயே – நாலாயி:128/4
கஞ்சன் புணர்ப்பினில் வந்த கடிய சகடம் உதைத்து
வஞ்சக பேய்_மகள் துஞ்ச வாய் முலை வைத்த பிரானே – நாலாயி:155/1,2
மாய சகடம் உதைத்து மருது இறுத்து – நாலாயி:315/1
தொட்டு உதைத்து நலியேல் கண்டாய் சுடர் சக்கரம் கையில் ஏந்தினாய் – நாலாயி:521/3
சாடு உதைத்து ஓர் புள்ளது ஆவி கள்ள தாய பேய்_மகள் – நாலாயி:787/2
வரும் சகடம் இற உதைத்து மல்லை அட்டு வஞ்சம் செய் கஞ்சனுக்கு நஞ்சு ஆனானை – நாலாயி:1144/2
தாளால் சகடம் உதைத்து பகடு உந்தி – நாலாயி:2335/1
முற்ற காத்து ஊடு போய் உண்டு உதைத்து கற்று – நாலாயி:2341/2
முனிந்து சகடம் உதைத்து மாய பேய் முலை உண்டு மருது இடை போய் – நாலாயி:3587/1

மேல்


உதைப்பளவு (1)

உதைப்பளவு போதுபோக்கு இன்றி வதை பொருள் தான் – நாலாயி:2413/2

மேல்


உந்த (3)

ஒப்ப ஐக்கள் போத உந்த உன் தமர் காண்-மின் என்று – நாலாயி:974/2
உவரி ஓதம் முத்து உந்த ஒரு-பால் ஒரு-பால் ஒண் செந்நெல் – நாலாயி:1726/3
நிலம் பரந்து வரும் கலுழி பெண்ணை ஈர்த்த நெடு வேய்கள் படு முத்தம் உந்த உந்தி – நாலாயி:2057/3

மேல்


உந்தம் (1)

உந்தம் அடிகள் முனிவர் உன்னை நான் என் கையில் கோலால் – நாலாயி:1885/1

மேல்


உந்தன் (1)

வளைத்து வைத்தேன் இனி போகல் ஒட்டேன் உந்தன் இந்திரஞாலங்களால் – நாலாயி:454/1

மேல்


உந்தி (36)

உந்தி இருந்தவா காணீரே ஒளி இழையீர் வந்து காணீரே – நாலாயி:30/4
உந்தி எழுந்த உருவ மலர்-தன்னில் – நாலாயி:169/1
பல்லி நுண் பற்றாக உடைவாள் சாத்தி பணை கச்சு உந்தி பல தழை நடுவே – நாலாயி:255/2
உந்தி பறந்த ஒளி இழையார்கள் சொல் – நாலாயி:317/2
நாட்டை படை என்று அயன் முதலா தந்த நளிர் மா மலர் உந்தி
வீட்டை பண்ணி விளையாடும் விமலன்-தன்னை கண்டீரே – நாலாயி:645/1,2
தெளி மதி சேர் முனிவர்கள்-தம் குழுவும் உந்தி திசை திசையில் மலர் தூவி சென்று சேரும் – நாலாயி:652/2
உந்தி மேலது அன்றோ அடியேன் உள்ளத்து இன் உயிரே – நாலாயி:929/4
கலங்க ஐக்கள் போத உந்தி கண்ட பிதற்றா முன் – நாலாயி:976/2
கார் மன்னு நீள் விசும்பும் கடலும் சுடரும் நிலனும் மலையும் தன் உந்தி
தார் மன்னு தாமரை_கண்ணன் இடம் தடம் மா மதிள் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி – நாலாயி:1129/1,2
வரை வளம் திகழ் மத கரி மருப்பொடு மலை வளர் அகில் உந்தி
திரை கொணர்ந்து அணை செழு நதி வயல் புகு திருவயிந்திரபுரமே – நாலாயி:1155/3,4
கௌவை களிற்றின் மருப்பும் பொருப்பில் கமழ் சந்தும் உந்தி நிவா வலம் கொள் – நாலாயி:1164/3
பெரு நீர் நிவா உந்தி முத்தம் கொணர்ந்து எங்கும் வித்தும் வயலுள் கயல் பாய்ந்து உகள – நாலாயி:1166/3
காமனைத்தான் பயந்த கரு மேனி உடை அம்மான் கருதும் இடம் பொருது புனல் துறை துறை முத்து உந்தி
நா மனத்தால் மந்திரங்கள் நால் வேதம் ஐந்து வேள்வியோடு ஆறு அங்கம் நவின்று கலை பயின்று அங்கு – நாலாயி:1244/2,3
கஞ்சன் உயிர் அது உண்டு இ உலகு உண்ட காளை கருதும் இடம் காவிரி சந்து அகில் கனகம் உந்தி
மஞ்சு உலவு பொழிலூடும் வயலூடும் வந்து வளம் கொடுப்ப மா மறையோர் மா மலர்கள் தூவி – நாலாயி:1246/2,3
உந்தி மா மலர் மீமிசை படைத்தவன் உகந்து இனிது உறை கோயில் – நாலாயி:1266/2
உந்தி மேல் நான்முகனை படைத்தான் உலகு உண்டவன் – நாலாயி:1378/1
துளை கை யானை மருப்பும் அகிலும் கொணர்ந்து உந்தி முன் – நாலாயி:1381/3
குலை எடுத்த கதலி பொழிலூடும் வந்து உந்தி முன் – நாலாயி:1383/3
ஒருவனை உந்தி பூ மேல் ஓங்குவித்து ஆகம் தன்னால் – நாலாயி:1430/1
கவ்வை மா களிறு உந்தி வெண்ணி ஏற்ற கழல் மன்னர் மணி முடி மேல் காகம் ஏற – நாலாயி:1500/3
வெம் கண் மா களிறு உந்தி வெண்ணி ஏற்ற விறல் மன்னர் திறல் அழிய வெம் மா உய்த்த – நாலாயி:1501/3
மலை திகழ் சந்து அகில் கனகம் மணியும் கொண்டு வந்து உந்தி வயல்கள்-தொறும் மடைகள் பாய – நாலாயி:1620/3
சங்கம் ஆர் அம் கை தட மலர் உந்தி சாம மா மேனி என் தலைவன் – நாலாயி:1748/2
திரை கொணர்ந்து உந்தி வயல்-தொறும் குவிக்கும் திருக்கண்ணங்குடியுள் நின்றானே – நாலாயி:1755/4
துள்ளு நீர் மொண்டு கொண்டு சாமரை கற்றை சந்தனம் உந்தி வந்து அசை – நாலாயி:1840/3
நிலம் பரந்து வரும் கலுழி பெண்ணை ஈர்த்த நெடு வேய்கள் படு முத்தம் உந்த உந்தி
புலம் பரந்து பொன் விளைக்கும் பொய்கை வேலி பூம் கோவலூர் தொழுதும் போது நெஞ்சே – நாலாயி:2057/3,4
ஐந்தும் அகத்து அடக்கி ஆர்வமாய் உந்தி
படி அமரர் வேலையான் பண்டு அமரர்க்கு ஈந்த – நாலாயி:2207/2,3
தாளால் சகடம் உதைத்து பகடு உந்தி
கீளா மருது இடை போய் கேழலாய் மீளாது – நாலாயி:2335/1,2
தாமரை உந்தி தனி பெரு நாயக – நாலாயி:2578/14
மூ_உலகம் விளைத்த உந்தி
மாய கடவுள் மா முதல் அடியே – நாலாயி:2581/8,9
முகத்தான் நின் உந்தி முதல் – நாலாயி:2655/4
ஒரு பேர் உந்தி இரு மலர் தவிசில் – நாலாயி:2672/1
உன்னுடை உந்தி மலர் உலகம் அவை மூன்றும் பரந்து – நாலாயி:3620/2
அந்தரமேல் செம்பட்டோடு அடி உந்தி கை மார்பு கண் வாய் – நாலாயி:3621/3
செ வாய் உந்தி வெண் பல் சுடர் குழை தம்மோடு – நாலாயி:3743/1
திருமார்வு வாய் கண் கை உந்தி கால் உடை ஆடைகள் செய்ய பிரான் – நாலாயி:3759/2

மேல்


உந்தி-தன்னுள் (1)

பூ வளர் உந்தி-தன்னுள் புவனம் படைத்து உண்டு உமிழ்ந்த – நாலாயி:1828/2

மேல்


உந்திய (1)

ஒத்த இணை மருதம் உன்னிய வந்தவரை ஊரு கரத்தினொடும் உந்திய வெம் திறலோய் – நாலாயி:68/2

மேல்


உந்தியான் (3)

மறையான் நின் உந்தியான் மா மதிள் மூன்று எய்த – நாலாயி:2109/3
அலர் எடுத்த உந்தியான் ஆங்கு எழில் ஆய – நாலாயி:2378/1
தாள தாமரையான் உனது உந்தியான்
வாள் கொள் நீள் மழு ஆளி உன் ஆகத்தான் – நாலாயி:3812/1,2

மேல்


உந்தியானே (1)

திருமார்பு கால் கண் கை செவ்வாய் உந்தியானே – நாலாயி:3742/4

மேல்


உந்தியில் (2)

உய்ய உலகு படைக்க வேண்டி உந்தியில் தோற்றினாய் நான்முகனை – நாலாயி:427/2
உம்பர் உலகோடு உயிர் எல்லாம் உந்தியில்
வம்பு மலர் மேல் படைத்தானை மாயோனை – நாலாயி:1523/1,2

மேல்


உந்தியிலே (1)

பிறை தங்கு சடையானை வலத்தே வைத்து பிரமனை தன் உந்தியிலே தோற்றுவித்து – நாலாயி:1186/1

மேல்


உந்தியும் (1)

திரு செய்ய கமல உந்தியும் செய்ய கமலை மார்பும் செய்ய உடையும் – நாலாயி:3710/3

மேல்


உந்தியுள்ளே (1)

சேர்க்கை செய்து தன் உந்தியுள்ளே
வாய்த்த திசைமுகன் இந்திரன் வானவர் – நாலாயி:3028/2,3

மேல்


உந்தியொடு (1)

புணர்த்த தன் உந்தியொடு ஆகத்து மன்னி – நாலாயி:3090/2

மேல்


உந்திவாய் (2)

என்றும் யார்க்கும் எண்_இறந்த ஆதியாய் நின் உந்திவாய்
அன்று நான்முகன் பயந்த ஆதி தேவன் அல்லையே – நாலாயி:756/3,4
ஆங்கு மலரும் குவியுமால் உந்திவாய்
ஓங்கு கமலத்தின் ஒண் போது ஆம் கை – நாலாயி:2348/1,2

மேல்


உந்து (13)

உந்து மத களிற்றன் ஓடாத தோள் வலியன் – நாலாயி:491/1
கோவி நாயகன் கொண்டல் உந்து உயர் வேங்கட மலை ஆண்டு வானவர் – நாலாயி:1051/3
செழு நீர் மலர் கமலம் திரை உந்து வன் பகட்டால் – நாலாயி:1105/1
தந்தை மனம் உந்து துயர் நந்த இருள் வந்த விறல் நந்தன் மதலை – நாலாயி:1444/1
பொங்கு புனல் உந்து மணி கங்குல் இருள் சீறும் ஒளி எங்கும் உளதால் – நாலாயி:1446/3
வம்பு அலரும் தண் சோலை வண் சேறை வான் உந்து கோயில் மேய – நாலாயி:1579/3
கயம் கொள் புண் தலை களிறு உந்து வெம் திறல் கழல் மன்னர் பெரும் போரில் – நாலாயி:1691/1
பொருது முந்நீர் கரைக்கே மணி உந்து புல்லாணியே – நாலாயி:1769/4
பொங்கு முந்நீர் கரைக்கே மணி உந்து புல்லாணியே – நாலாயி:1771/4
புணரி ஓதம் பணில மணி உந்து புல்லாணியே – நாலாயி:1772/4
புரவி என்ன புதம்செய்து வந்து உந்து புல்லாணியே – நாலாயி:1774/4
வங்கத்தால் மா மணி வந்து உந்து முந்நீர் மல்லையாய் மதிள் கச்சியூராய் பேராய் – நாலாயி:2060/1
குரு மா மணி உந்து புனல் பொன்னி தென்-பால் – நாலாயி:3968/3

மேல்


உந்துகின்றார்களே (1)

உண்ண கண்ட தம் ஊத்தை வாய்க்கு கவளம் உந்துகின்றார்களே – நாலாயி:362/4

மேல்


உந்தும் (4)

மலை பண்டம் அண்ட திரை உந்தும் நாங்கூர் மணிமாடக்கோயில் வணங்கு என் மனனே – நாலாயி:1220/4
மிக கொணர்ந்து திரை உந்தும் வியன் பொன்னி திருநறையூர் – நாலாயி:1532/2
மின்ன தண் திரை உந்தும் வியன் பொன்னி திருநறையூர் – நாலாயி:1533/2
வானை உந்தும் மதிள் சூழ் திருக்கண்ணபுரம் – நாலாயி:3883/3

மேல்


உந்தை (1)

உந்தை யாவன் என்று உரைப்ப நின் செம் கேழ் விரலினும் கடைக்கண்ணினும் காட்ட – நாலாயி:710/3

மேல்


உந்தையர் (1)

உந்தையர் உன் திறத்தர் அல்லர் உன்னை நான் ஒன்று உரப்பமாட்டேன் – நாலாயி:130/3

மேல்


உப்பு (1)

மூழை உப்பு அறியாது என்னும் மூதுரையும் இலளே – நாலாயி:289/4

மேல்


உபகாரம் (2)

போய் உபகாரம் பொலிய கொள்ளாது அவன் புகழே – நாலாயி:2623/3
வாய் உபகாரம் கொண்ட வாய்ப்பு – நாலாயி:2623/4

மேல்


உபதேசம் (1)

காழ்த்து உபதேசம் தரினும் கைக்கொள்ளாய் கண்ணன் தாள் – நாலாயி:2596/3

மேல்


உபாயங்களும் (1)

உள்ளம் பேதம் செய்திட்டு உயிர் உண்ட உபாயங்களும்
வெள்ள நீர் சடையானும் நின்னிடை வேறு அலாமை விளங்க நின்றதும் – நாலாயி:3443/2,3

மேல்


உபாயங்களே (1)

உள்ள பல் யோகு செய்தி இவை என்ன உபாயங்களே – நாலாயி:3641/4

மேல்


உபாயம் (6)

நில்லு-மின் என்னும் உபாயம் இல்லை நேமியும் சங்கமும் ஏந்தினானே – நாலாயி:425/2
எ திறத்தும் உய்வது ஓர் உபாயம் இல்லை உய்குறில் – நாலாயி:819/3
உய்வது ஓர் உபாயம் நீ எனக்கு நல்க வேண்டுமே – நாலாயி:848/4
உய்வு உபாயம் மற்று இன்மை தேறி கண்ணன் ஒண் கழல்கள் மேல் – நாலாயி:3263/1
அல்லல் என்னும் இருள் சேர்தற்கு உபாயம் என்னே ஆழி சூழ் – நாலாயி:3719/3
அன்றி மற்றோர் உபாயம் என் இவள் அம் தண் துழாய் கமழ்தல் – நாலாயி:3768/1

மேல்


உம் (2)

பொற்றாமரை கயம் நீராட போனாள் பொரு அற்றாள் என் மகள் உம் பொன்னும் அஃதே – நாலாயி:2070/4
வீடு செய்து உம் உயிர் – நாலாயி:2910/2

மேல்


உம்-தமக்கு (1)

உண்டே விசும்பு உம்-தமக்கு இல்லை துயரே – நாலாயி:1557/4

மேல்


உம்பர் (40)

ஊர்ந்தவன் என்னை புறம்புல்குவான் உம்பர் கோன் என்னை புறம்புல்குவான் – நாலாயி:111/4
உய்த்தவன் என்னை புறம்புல்குவான் உம்பர்_கோன் என்னை புறம்புல்குவான் – நாலாயி:116/4
உம்பர்_கோன் உலகு ஏழும் அளந்தாய் ஊழி ஆயினாய் ஆழி முன் ஏந்தி – நாலாயி:441/2
உம்பர் கோமானே உறங்காது எழுந்திராய் – நாலாயி:490/6
உம்பர் வாழ்வை ஒன்றாக கருதலன் – நாலாயி:673/2
உம்பர் உலகு ஆண்டு ஒரு குடை கீழ் உருப்பசி-தன் – நாலாயி:686/1
உரம் பொத சரம் துரந்த உம்பர் ஆளி எம்பிரான் – நாலாயி:824/2
சென்றுசென்று தேவதேவர் உம்பர் உம்பர் உம்பராய் – நாலாயி:826/3
சென்றுசென்று தேவதேவர் உம்பர் உம்பர் உம்பராய் – நாலாயி:826/3
உம்பர் இரு சுடர் ஆழியோடு கேடகம் ஒண் மலர் பற்றி எற்றே – நாலாயி:1120/2
ஒல்லை வந்து உற பாய்ந்து அரு நடம்செய்த உம்பர் கோன் உறை கோயில் – நாலாயி:1259/2
உலகம் ஏத்தும் ஒருவன் என்றும் ஒண் சுடரோடு உம்பர் எய்தா – நாலாயி:1325/1
உம்பர் கோனும் உலகு ஏழும் வந்து ஈண்டி வணங்கும் நல் – நாலாயி:1382/3
ஒருவனை சாபம் நீக்கி உம்பர் ஆள் என்று விட்டான் – நாலாயி:1430/2
உம்பர் உலகு ஏழு கடல் ஏழு மலை ஏழும் ஒழியாமை முன நாள் – நாலாயி:1440/1
ஓதல் செய் நான்மறை ஆகி உம்பர்
ஆதல் செய் மூவுரு ஆனவனே – நாலாயி:1456/3,4
உம்பர் உலகோடு உயிர் எல்லாம் உந்தியில் – நாலாயி:1523/1
தார் ஆளும் வரை மார்பன் தண் சேறை எம் பெருமான் உம்பர் ஆளும் – நாலாயி:1581/3
உம்பர் வாளிக்கு இலக்கு ஆக உதிர்த்த உரவோன் ஊர் போலும் – நாலாயி:1590/2
நரனே நாரணனே திருநறையூர் நம்பீ எம்பெருமான் உம்பர் ஆளும் – நாலாயி:1611/3
ஒன்றினொடு நான்கும் ஓர் ஐந்தும் வல்லார் ஒலி கடல் சூழ் உலகு ஆளும் உம்பர் தாமே – நாலாயி:1627/4
நிலை இடம் எங்கும் இன்றி நெடு வெள்ளம் உம்பர் வள நாடு மூட இமையோர் – நாலாயி:1982/1
தீது அறு திங்கள் பொங்கு சுடர் உம்பர் உம்பர் உலகு ஏழினோடும் உடனே – நாலாயி:1984/1
தீது அறு திங்கள் பொங்கு சுடர் உம்பர் உம்பர் உலகு ஏழினோடும் உடனே – நாலாயி:1984/1
ஒலி கெழு பாடல் பாடி உழல்கின்ற தொண்டர் அவர் ஆள்வர் உம்பர் உலகே – நாலாயி:1991/4
ஓராத உணர்விலீர் உணருதிரேல் உலகு அளந்த உம்பர் கோமான் – நாலாயி:2006/3
மாண் குன்றம் ஏந்தி தண் மா மலை வேங்கடத்து உம்பர் நம்பும் – நாலாயி:2485/3
தம் கோனுடைய தம் கோன் உம்பர் எல்லா எவர்க்கும் தம் கோன் – நாலாயி:2502/3
விண்ணும் கடந்து உம்பர் அப்பால் மிக்கு மற்று எப்பால் எவர்க்கும் – நாலாயி:2520/3
அவன் ஆம் இவன் ஆம் உவன் ஆம் மற்று உம்பர்
அவன் ஆம் அவன் என்று இராதே அவன் ஆம் – நாலாயி:2620/1,2
பொன் உலகம் ஏழும் கடந்து உம்பர் மேல் சிலும்ப – நாலாயி:2752/3
உம்பர் வானவர் ஆதி அம் சோதியை – நாலாயி:3006/3
உம்பர் உலகினில் யார்க்கும் உணர்வு அரியான்-தன்னை – நாலாயி:3194/2
ஒடியா இன்ப பெருமையோன் உணர்வில் உம்பர் ஒருவனே – நாலாயி:3749/4
உணர்வில் உம்பர் ஒருவனை அவனது அருளால் உறல்-பொருட்டு என் – நாலாயி:3750/1
அது மணந்து அகன்ற நம் கண்ணன் கள்வம் கண்ணனில் கொடிது இனி அதனில் உம்பர்
மது மண மல்லிகை மந்த கோவை வண் பசும் சாந்தினில் பஞ்சமம் வைத்து – நாலாயி:3876/2,3
ஒன்றும் ஓர் ஆயிரமாம் உள்ளுவார்க்கு உம்பர் ஊரே – நாலாயி:3903/4
உண்டு களித்தேற்கு உம்பர் என் குறை மேலை – நாலாயி:3974/1
நாவி கமல முதல் கிழங்கே உம்பர் அந்த அதுவே – நாலாயி:3992/4
உம்பர் அம் தண் பாழே ஓ அதனுள் மிசை நீயே ஓ – நாலாயி:3993/1

மேல்


உம்பர்_கோன் (2)

உய்த்தவன் என்னை புறம்புல்குவான் உம்பர்_கோன் என்னை புறம்புல்குவான் – நாலாயி:116/4
உம்பர்_கோன் உலகு ஏழும் அளந்தாய் ஊழி ஆயினாய் ஆழி முன் ஏந்தி – நாலாயி:441/2

மேல்


உம்பர்க்கு (1)

தாங்கு தாமரை அன்ன பொன் ஆர் அடி எம்பிரானை உம்பர்க்கு அணியாய் நின்ற – நாலாயி:1572/2

மேல்


உம்பர்கள் (1)

முன் இ ஏழ்_உலகு உணர்வு இன்றி இருள் மிக உம்பர்கள் தொழுது ஏத்த – நாலாயி:1375/1

மேல்


உம்பர்வாய் (1)

உன்னி உடல் உருகி நையாதார் உம்பர்வாய் – நாலாயி:2735/2

மேல்


உம்பராய் (1)

சென்றுசென்று தேவதேவர் உம்பர் உம்பர் உம்பராய்
அன்றி எங்கள் செங்கண்மாலை யாவர் காண வல்லரே – நாலாயி:826/3,4

மேல்


உம்பரார் (1)

ஓடா அடல் அரியை உம்பரார் கோமானை – நாலாயி:2015/2

மேல்


உம்பரால் (1)

உம்பரால் அறியல் ஆகா ஒளியுளார் ஆனைக்கு ஆகி – நாலாயி:899/1

மேல்


உம்பரில் (1)

கொடியானே கொண்டல்_வண்ணா அண்டத்து உம்பரில்
நெடியானே என்று கிடக்கும் என் நெஞ்சமே – நாலாயி:3198/3,4

மேல்


உம்பரும் (6)

உண்ட மா வயிற்றோன் ஒண் சுடர் ஏய்ந்த உம்பரும் ஊழியும் ஆனான் – நாலாயி:986/2
ஓத நீர் வையம் ஆண்டு வெண்குடை கீழ் உம்பரும் ஆகுவர் தாமே – நாலாயி:1007/4
உம்பரும் இ ஏழ்_உலகும் ஏழ் கடலும் எல்லாம் உண்ட பிரான் அண்டர்கள் முன் கண்டு மகிழ்வு எய்த – நாலாயி:1240/1
ஒன்றினொடும் ஒன்றும் இவை கற்று வல்லார் உலகத்து உத்தமர்கட்கு உத்தமராய் உம்பரும் ஆவர்களே – நாலாயி:1247/4
வானத்தும் வானத்துள் உம்பரும் மண்ணுள்ளும் மண்ணின் கீழ் – நாலாயி:3283/1
உம்பரும் யாதவரும் படைத்த முனிவன் அவன் நீ – நாலாயி:3993/3

மேல்


உம்பி (1)

மாழை மான் மட நோக்கி உன் தோழி உம்பி எம்பி என்று ஒழிந்திலை உகந்து – நாலாயி:1418/2

மேல்


உம்பியும் (1)

உம்பியும் நீயும் உகந்து ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:490/8

மேல்


உம்பியையும் (1)

உய்யவும் ஆம்-கொலோ என்று சொல்லி உன்னையும் உம்பியையும் தொழுதேன் – நாலாயி:504/3

மேல்


உம்முடைய (1)

வந்திருந்து உம்முடைய மணி சேவலும் நீரும் எல்லாம் – நாலாயி:3537/1

மேல்


உம்மை (21)

தொடைவழி உம்மை நாய்கள் கவரா சூலத்தால் உம்மை பாய்வதும் செய்யார் – நாலாயி:375/3
தொடைவழி உம்மை நாய்கள் கவரா சூலத்தால் உம்மை பாய்வதும் செய்யார் – நாலாயி:375/3
கார் கோடல் பூக்காள் கார் கடல்_வண்ணன் என் மேல் உம்மை
போர் கோலம் செய்து போர விடுத்தவன் எங்கு உற்றான் – நாலாயி:597/1,2
நடம் ஆடி தோகை விரிக்கின்ற மா மயில்காள் உம்மை
நடம் ஆட்டம் காண பாவியேன் நான் ஓர் முதல் இலேன் – நாலாயி:603/1,2
மூசி வண்டு முரலும் கண்ணி முடியீர் உம்மை காணும் – நாலாயி:1330/2
சோத்தம் நம்பீ சுக்கிரீவா உம்மை தொழுகின்றோம் – நாலாயி:1868/2
முனி தலைவன் முழங்கு ஒளி சேர் திருவயிற்றில் வைத்து உம்மை உய்யக்கொண்ட – நாலாயி:2005/3
தாய் இருக்கும் வண்ணமே உம்மை தன் வயிற்று இருத்தி உய்யக்கொண்டான் – நாலாயி:2007/2
அறம் கிளந்த திருவயிற்றின் அகம்படியில் வைத்து உம்மை உய்யக்கொண்ட – நாலாயி:2009/3
உண்டு ஒத்த திருவயிற்றின் அகம்படியில் வைத்து உம்மை உய்யக்கொண்ட – நாலாயி:2010/3
ஒள்ளியீர் உம்மை அல்லால் எழுமையும் துணை இலோமே – நாலாயி:2040/4
வாள் நுதல் இ மடவரல் உம்மை
காணும் ஆசையுள் நைகின்றாள் விறல் – நாலாயி:3043/1,2
வாணன் ஆயிரம் தோள் துணித்தீர் உம்மை
காண நீர் இரக்கம் இலீரே – நாலாயி:3043/3,4
கஞ்சனை வஞ்சனை செய்தீர் உம்மை
தஞ்சம் என்று இவள் பட்டனவே – நாலாயி:3049/3,4
போற்றி மற்று ஓர் தெய்வம் பேண புறத்திட்டு உம்மை இன்னே – நாலாயி:3335/1
உளம் கொள் ஞானத்து வைம்-மின் உம்மை உய்யக்கொண்டு போகுறிலே – நாலாயி:3338/4
நிறுத்தி நும் உள்ளத்து கொள்ளும் தெய்வங்கள் உம்மை உய்யக்கொள் – நாலாயி:3358/1
வேறுகொண்டு உம்மை யான் இரந்தேன் வெறி வண்டினங்காள் – நாலாயி:3460/1
கல்-மின்கள் என்று உம்மை யான் கற்பியாவைத்த மாற்றம் சொல்லி – நாலாயி:3533/3
உயிர்க்கு அது காலன் என்று உம்மை யான் இரந்தேற்கு நீர் – நாலாயி:3832/1
திருமேனி அவட்கு அருளீர் என்ற-கால் உம்மை தன் – நாலாயி:3850/3

மேல்


உம்மையும் (1)

நாடி நீர் வணங்கும் தெய்வமும் உம்மையும் முன் படைத்தான் – நாலாயி:3331/1

மேல்


உம்மோடு (1)

உரு ஆர் சக்கரம் சங்கு சுமந்து இங்கு உம்மோடு
ஒரு பாடு உழல்வான் ஓர் அடியானும் உளன் என்றே – நாலாயி:3699/3,4

மேல்


உமக்கு (14)

உள்ள இடம் வினவில் உமக்கு இறை வம்-மின் சுவடு உரைக்கேன் – நாலாயி:334/2
உற்ற உறு பிணி நோய்காள் உமக்கு ஒன்று சொல்லுகேன் கேண்-மின் – நாலாயி:448/1
அற்றம் உரைக்கின்றேன் இன்னம் ஆழ் வினைகாள் உமக்கு இங்கு ஓர் – நாலாயி:448/3
காட்டீர் ஆனீர் நும்தம் அடிக்கள் காட்டில் உமக்கு இந்த – நாலாயி:1334/3
இ காலங்கள் யாம் உமக்கு ஏதொன்றும் அல்லோம் – நாலாயி:1929/2
கூர் ஆர் வேல் கண்ணீர் உமக்கு அறிய கூறுகெனோ – நாலாயி:2684/4
உரைக்கின்றனன் உமக்கு யான் அறம் சீறும் உறு கலியை – நாலாயி:2833/3
கரணம் இவை உமக்கு அன்று என்று இராமாநுசன் உயிர்கட்கு – நாலாயி:2857/3
என்னை இனி உமக்கு ஆசை இல்லை அகப்பட்டேன் – நாலாயி:3368/2
இவளை நீர் இனி அன்னைமீர் உமக்கு ஆசை இல்லை விடு-மினோ – நாலாயி:3495/2
அமுத மென் மொழியாளை நீர் உமக்கு ஆசை இன்றி அகற்றினீர் – நாலாயி:3496/2
உரை கொள் இன் மொழியாளை நீர் உமக்கு ஆசை இன்றி அகற்றினீர் – நாலாயி:3497/2
நட-மினோ நமர்கள் உள்ளீர் நாம் உமக்கு அறிய சொன்னோம் – நாலாயி:3909/4
நாம் உமக்கு அறிய சொன்ன நாள்களும் நணிய ஆன – நாலாயி:3910/1

மேல்


உமக்கும் (1)

மங்கிய வல்வினை நோய்காள் உமக்கும் ஓர் வல்வினை கண்டீர் – நாலாயி:446/1

மேல்


உமக்கே (1)

தேசம் அறிய உமக்கே ஆளாய் திரிகின்றோமுக்கு – நாலாயி:1331/2

மேல்


உமர் (1)

உமர் உகந்து உகந்த உருவம் நின் உருவம் ஆகி உன்தனக்கு அன்பர் ஆனார் – நாலாயி:3674/1

மேல்


உமரே (1)

அடுத்தது ஓர் உருவாய் இன்று நீ வாராய் எங்ஙனம் தேறுவர் உமரே – நாலாயி:3673/4

மேல்


உமிழ் (9)

நஞ்சு உமிழ் நாகம் கிடந்த நல் பொய்கை புக்கு – நாலாயி:99/2
நஞ்சு உமிழ் நாகத்தினோடு பிணங்கவும் நான் உயிர் வாழ்ந்திருந்தேன் – நாலாயி:249/2
நஞ்சு உமிழ் நாகம் கிடந்த நல் பொய்கை புக்கு – நாலாயி:311/2
நஞ்சு உமிழ் நாகம் எழுந்து அணவி நளிர் மா மதியை – நாலாயி:350/3
சலம் பொதி உடம்பின் தழல் உமிழ் பேழ் வாய் சந்திரன் வெம் கதிர் அஞ்ச – நாலாயி:392/1
அதிர் முகம் உடைய வலம்புரி குமிழ்த்தி அழல் உமிழ் ஆழி கொண்டு எறிந்து அங்கு – நாலாயி:393/1
வெய்யது ஓர் தழல் உமிழ் சக்கர கை வேங்கடவற்கு என்னை விதிக்கிற்றியே – நாலாயி:504/4
வேனில் அலம் செல்வன் சுவைத்து உமிழ் பாலை கடந்த பொன்னே – நாலாயி:2503/2
சீர் வளம் கிளர் மூ_உலகு உண்டு உமிழ் தேவபிரான் – நாலாயி:3762/3

மேல்


உமிழ்ந்த (26)

திண்ணம் விழுங்கி உமிழ்ந்த தேவனை சிக்கென நாடுதிரேல் – நாலாயி:336/2
வாய் ஓர் ஈரைஞ்ஞூறு துதங்கள் ஆர்ந்த வளை உடம்பின் அழல் நாகம் உமிழ்ந்த செம் தீ – நாலாயி:648/1
மூ_உலகு உண்டு உமிழ்ந்த முதல்வ நின் நாமம் கற்ற – நாலாயி:872/3
பார் ஆயது உண்டு உமிழ்ந்த பவள தூணை படு கடலில் அமுதத்தை பரி வாய் கீண்ட – நாலாயி:1088/1
ஞாலம் முற்றும் உண்டு உமிழ்ந்த நாதன் என்றும் நானிலம் சூழ் – நாலாயி:1323/1
கஞ்சனை கொன்று அன்று உலகம் உண்டு உமிழ்ந்த கற்பகத்தை – நாலாயி:1403/2
பேயினார் முலை ஊண் பிள்ளையாய் ஒருகால் பெரு நிலம் விழுங்கி அது உமிழ்ந்த
வாயனாய் மாலாய் ஆலிலை வளர்ந்து மணி முடி வானவர் தமக்கு – நாலாயி:1416/1,2
அம் கண் மா ஞாலம் எல்லாம் அமுதுசெய்து உமிழ்ந்த எந்தை – நாலாயி:1429/2
தம் பொன் வயிறு ஆர் அளவும் உண்டு அவை உமிழ்ந்த தட மார்வர் தகை சேர் – நாலாயி:1440/2
பன்றியாய் மீன் ஆகி அரியாய் பாரை படைத்து காத்து உண்டு உமிழ்ந்த பரமன்-தன்னை – நாலாயி:1627/1
உண்டு உமிழ்ந்த பெருமானுக்கு இழந்தேன் என் ஒளி வளையே – நாலாயி:1674/4
பூ வளர் உந்தி-தன்னுள் புவனம் படைத்து உண்டு உமிழ்ந்த
தேவர்கள் நாயகனை திருமாலிருஞ்சோலை நின்ற – நாலாயி:1828/2,3
பெரு நிலம் உண்டு உமிழ்ந்த பெரு வாயர் ஆகியவர் நம்மை ஆள்வர் பெரிதே – நாலாயி:1987/4
எல்லாரும் அறியாரோ எம்பெருமான் உண்டு உமிழ்ந்த எச்சில் தேவர் – நாலாயி:2003/3
படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்த பார் – நாலாயி:2083/4
மண்ணை உமிழ்ந்த வயிறு – நாலாயி:2173/4
மண் கொண்டு மண் உண்டு மண் உமிழ்ந்த மாயன் என்று – நாலாயி:2217/3
அளந்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்த அண்ணலை மற்று அல்லால் – நாலாயி:2228/3
மண்ணுலகம் உண்டு உமிழ்ந்த வண்டு அறையும் தண் துழாய் – நாலாயி:2289/3
ஆரே அறிவார் அனைத்து உலகும் உண்டு உமிழ்ந்த
பேர் ஆழியான்-தன் பெருமையை கார் செறிந்த – நாலாயி:2454/1,2
முற்றும் விழுங்கி உமிழ்ந்த பிரானார் திருவடி கீழ் – நாலாயி:2542/3
புல்கி நீ உண்டு உமிழ்ந்த பூமி நீர் ஏற்பு அரிதே – நாலாயி:2600/3
நண்ணி நன்கு உறைகின்றானை ஞாலம் உண்டு உமிழ்ந்த மாலை – நாலாயி:3162/3
ஈசன் ஞாலம் உண்டு உமிழ்ந்த எந்தை ஏக மூர்த்திக்கே – நாலாயி:3254/4
ஞாலம் முற்றும் உண்டு உமிழ்ந்த நாராயணனே என்றுஎன்று – நாலாயி:3258/2
இங்கே திரிந்தேற்கு இழுக்கு உற்று என் இரு மாநிலம் முன் உண்டு உமிழ்ந்த
செங்கோலத்த பவள வாய் செந்தாமரை கண் என் அம்மான் – நாலாயி:3773/1,2

மேல்


உமிழ்ந்தது (1)

யாவரையும் ஒழியாமே எம்பெருமான் உண்டு உமிழ்ந்தது அறிந்து சொன்ன – நாலாயி:2011/2

மேல்


உமிழ்ந்தவன் (1)

அவனி உண்டு உமிழ்ந்தவன் மேல் உரைத்த ஆயிரத்துள் இவை பத்தும் கொண்டு – நாலாயி:3879/3

மேல்


உமிழ்ந்தாய்க்கு (1)

முன் உலகம் உண்டு உமிழ்ந்தாய்க்கு அ உலகம் ஈர் அடியால் – நாலாயி:2301/1

மேல்


உமிழ்ந்தான் (5)

ஒள்ளியான் உயர்ந்தான் உலகு ஏழும் உண்டு உமிழ்ந்தான்
துள்ளு நீர் மொண்டு கொண்டு சாமரை கற்றை சந்தனம் உந்தி வந்து அசை – நாலாயி:1840/2,3
ஓத நீர் வையகம் முன் உண்டு உமிழ்ந்தான் சாழலே – நாலாயி:1998/4
பார் உண்டான் பார் உமிழ்ந்தான் பார் இடந்தான் பார் அளந்தான் – நாலாயி:2626/1
அவனே அஃது உண்டு உமிழ்ந்தான் அளந்தான் – நாலாயி:3804/2
ஊரும் புள் கொடியும் அஃதே உலகு எல்லாம் உண்டு உமிழ்ந்தான்
சேரும் தண் அனந்தபுரம் சிக்கென புகுதிராகில் – நாலாயி:3904/1,2

மேல்


உமிழ்ந்தான்-தன்னை (1)

உயர நின்றது ஓர் சோதியாய் உலகு ஏழும் உண்டு உமிழ்ந்தான்-தன்னை
அயர வாங்கும் நமன் தமர்க்கு அரு நஞ்சினை அச்சுதன்-தன்னை – நாலாயி:3183/2,3

மேல்


உமிழ்ந்தானே (1)

உழைக்கு ஓர் புள்ளி மிகை அன்று கண்டாய் ஊழி ஏழ்_உலகு உண்டு உமிழ்ந்தானே – நாலாயி:434/4

மேல்


உமிழ்ந்திட்ட (2)

ஆய் நினைந்து அருள்செய்யும் அப்பனை அன்று இ வையகம் உண்டு உமிழ்ந்திட்ட
வாயனை மகர குழை காதனை மைந்தனை மதிள் கோவல் இடைகழி – நாலாயி:1569/2,3
ஒருங்காகவே உலகு ஏழும் விழுங்கி உமிழ்ந்திட்ட
பெருந்தேவன் பேர் சொல்லகிற்கில் இவளை பெறுதிரே – நாலாயி:3289/3,4

மேல்


உமிழ்ந்து (18)

மீட்டும் அது உண்டு உமிழ்ந்து விளையாடு விமலன் மலை – நாலாயி:357/2
படைத்த பார் இடந்து அளந்து அது உண்டு உமிழ்ந்து பௌவ நீர் – நாலாயி:779/1
மண்ணை உண்டு உமிழ்ந்து பின் இரந்து கொண்டு அளந்து மண் – நாலாயி:856/1
மூவர் ஆகிய ஒருவனை மூ_உலகு உண்டு உமிழ்ந்து அளந்தானை – நாலாயி:1157/1
பாரினை உண்டு பாரினை உமிழ்ந்து பாரதம் கையெறிந்து ஒருகால் – நாலாயி:1342/1
பாராளன் பார் இடந்து பாரை உண்டு பார் உமிழ்ந்து பார் அளந்து பாரை ஆண்ட – நாலாயி:2071/3
நின்று உலகம் உண்டு உமிழ்ந்து நீர் ஏற்று மூ அடியால் – நாலாயி:2285/3
மணை நீராட்டி படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்து
அளந்து தேர்ந்து உலகு அளிக்கும் முதல் பெரும் – நாலாயி:2583/2,3
உண்டாய் உலகு ஏழ் முன்னமே உமிழ்ந்து மாயையால் புக்கு – நாலாயி:2950/1
முறையால் இ உலகு எல்லாம் படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்து அளந்தாய் – நாலாயி:3130/2
கரந்து உமிழ்ந்து கடந்து இடந்தது கண்டும் தெளியகில்லீர் – நாலாயி:3332/2
மண்ணை முன் படைத்து உண்டு உமிழ்ந்து கடந்து இடந்து மணந்த மாயங்கள் – நாலாயி:3444/3
வாயகம் புக வைத்து உமிழ்ந்து அவையாய் அவை அல்லனும் ஆம் – நாலாயி:3494/2
ஆதி ஆகி அகல் இடம் படைத்து உண்டு உமிழ்ந்து கடந்து இடந்திட்ட – நாலாயி:3563/3
முன் செய்து இ உலகம் உண்டு உமிழ்ந்து அளந்தாய் என்-கொலோ முடிகின்றது இவட்கே – நாலாயி:3573/4
ஆர் உயிரேயோ அகல் இடம் முழுதும் படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்து அளந்த – நாலாயி:3675/1
அகல் இடம் படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்து அளந்து எங்கும் அளிக்கின்ற ஆயன் மாயோன் – நாலாயி:3870/3
தானே உண்டு உமிழ்ந்து
தானே ஆள்வானே – நாலாயி:3937/3,4

மேல்


உமிழ்ந்தும் (3)

உண்டும் உமிழ்ந்தும் கடாய மண் நேர் அன்ன ஒள் நுதலே – நாலாயி:2526/4
ஊர் ஆநிரை மேய்த்து உலகு எல்லாம் உண்டு உமிழ்ந்தும்
ஆராத தன்மையனாய் ஆங்கு ஒரு நாள் ஆய்ப்பாடி – நாலாயி:2685/1,2
உண்டும் உமிழ்ந்தும் கடந்தும் இடந்தும் கிடந்தும் நின்றும் – நாலாயி:3284/1

மேல்


உமிழும் (4)

மின் வட்ட சுடர் ஆழி வேங்கட_கோன் தான் உமிழும்
பொன் வட்டில் பிடித்து உடனே புக பெறுவேன் ஆவேனே – நாலாயி:679/3,4
ஆங்கு ஆரவாரம் அது கேட்டு அழல் உமிழும்
பூம் கார் அரவு_அணையான் பொன் மேனி யாம் காண – நாலாயி:2391/1,2
இடந்திடும் தன்னுள் கரக்கும் உமிழும்
தடம் பெரும் தோள் ஆர தழுவும் பார் என்னும் – நாலாயி:3094/2,3
காட்டி நீ கரந்து உமிழும் நிலம் நீர் தீ விசும்பு கால் – நாலாயி:3326/1

மேல்


உமை (3)

வாளை ஆர் தடம் கண் உமை பங்கன் வன் சாபம் மற்று அது நீங்க – நாலாயி:1265/1
கொண்ட தவத்தாற்கு உமை உணர்த்த வண்டு அலம்பும் – நாலாயி:2459/2
மின்னும் அணி முறுவல் செ வாய் உமை என்னும் – நாலாயி:2751/1

மேல்


உய் (1)

உரு ஒளி காட்டுகின்றீர் எனக்கு உய் வழக்கு ஒன்று உரையீர் – நாலாயி:589/2

மேல்


உய்-மின் (2)

நல் பொருள் காண்-மின் பாடி நீர் உய்-மின் நாராயணா என்னும் நாமம் – நாலாயி:954/4
பறையும் வினை தொழுது உய்-மின் நீர் பணியும் சிறு தொண்டீர் – நாலாயி:1630/1

மேல்


உய்க்கும் (2)

நின்றுநின்று பல நாள் உய்க்கும் இ உடல் நீங்கிப்போய் – நாலாயி:3218/1
துயரங்கள் செய்து தன் தெய்வநிலை உலகில் புக உய்க்கும் அம்மான் – நாலாயி:3225/3

மேல்


உய்கிற்பீர் (1)

செருவில் வலம் புரி சிலை கை மலை தோள் வேந்தன் திருவடி சேர்ந்து உய்கிற்பீர் திரை நீர் தெள்கி – நாலாயி:1184/2

மேல்


உய்குறில் (1)

எ திறத்தும் உய்வது ஓர் உபாயம் இல்லை உய்குறில்
தொத்து இறுத்த தண் துழாய் நன் மாலை வாழ்த்தி வாழ்-மினோ – நாலாயி:819/3,4

மேல்


உய்கேன் (1)

எங்கு போய் உய்கேன் உன் இணை அடியே அடையல் அல்லால் – நாலாயி:692/2

மேல்


உய்த்த (10)

தேர் உய்த்த கைகளால் சப்பாணி தேவகி சிங்கமே சப்பானி – நாலாயி:80/4
தாராளன் தண் குடந்தை நகர் ஆளன் ஐவர்க்காய் அமரில் உய்த்த
தேராளன் என் மகளை செய்தனகள் எங்ஙனம் நான் செப்புகேனே – நாலாயி:1394/3,4
வெம் கண் மா களிறு உந்தி வெண்ணி ஏற்ற விறல் மன்னர் திறல் அழிய வெம் மா உய்த்த
செங்கணான் கோ சோழன் சேர்ந்த கோயில் திருநறையூர் மணிமாடம் சேர்-மின்களே – நாலாயி:1501/3,4
பார் ஆளர் அவர் இவர் என்று அழுந்தை ஏற்ற படை மன்னர் உடல் துணிய பரிமா உய்த்த
தேராளன் கோ சோழன் சேர்ந்த கோயில் திருநறையூர் மணிமாடம் சேர்-மின்களே – நாலாயி:1506/3,4
மன்னர்கள் மடிய மணி நெடும் திண் தேர் மைத்துனற்கு உய்த்த மா மாயன் – நாலாயி:1756/2
அந்தரம் ஏழினூடு செல உய்த்த பாதம் அது நம்மை ஆளும் அரசே – நாலாயி:1986/4
சிலை மலி செம் சரங்கள் செல உய்த்த நங்கள் திருமால் நமக்கு ஓர் அரணே – நாலாயி:1988/4
சிலை கெழு செம் சரங்கள் செல உய்த்த நங்கள் திருமாலை வேலை புடை சூழ் – நாலாயி:1991/2
வெற்பு உடைய நெடும் கடலுள் தனி வேல் உய்த்த வேள் முதலா வென்றான் ஊர் விந்தம் மேய – நாலாயி:2058/2
நேரே உறைவிடம் நான் வந்து நீ என்னை உய்த்த பின் உன் – நாலாயி:2815/3

மேல்


உய்த்தவர் (1)

அம்பு எரி உய்த்தவர் தாள் இணை மேல் அணி – நாலாயி:3249/2

மேல்


உய்த்தவன் (2)

உய்த்தவன் என்னை புறம்புல்குவான் உம்பர்_கோன் என்னை புறம்புல்குவான் – நாலாயி:116/4
உதிர ஓட்டி ஓர் வெம் கணை உய்த்தவன் ஓத_வண்ணன் – நாலாயி:930/2

மேல்


உய்த்தனன் (2)

உய்த்தனன் தூய மறைநெறி தன்னை என்று உன்னி உள்ளம் – நாலாயி:2862/2
நல் பாலுக்கு உய்த்தனன் நான்முகனார் பெற்ற நாட்டுளே – நாலாயி:3605/4

மேல்


உய்த்தாய் (1)

திண் ஆகம் பிளக்க சரம் செல உய்த்தாய்
விண்ணோர் தொழும் வேங்கட மா மலை மேய – நாலாயி:1038/2,3

மேல்


உய்த்தார் (1)

உய்த்தார் ஒளி விசும்பில் ஓர் அடி வைத்து ஓர் அடிக்கும் – நாலாயி:1977/2

மேல்


உய்த்தாற்கு (1)

வென்று அவனை விண் உலகில் செல உய்த்தாற்கு விருந்து ஆவீர் மேல் எழுந்து விலங்கல் பாய்ந்து – நாலாயி:1502/2

மேல்


உய்த்தான் (2)

ஐவர்க்காய் அன்று அமரில் உய்த்தான் ஊர் போலும் – நாலாயி:1802/2
நீள் இருக்கைக்கு உய்த்தான் நெறி – நாலாயி:2233/4

மேல்


உய்த்திடு-மின் (19)

மல் பொருந்தாமல் களம் அடைந்த மதுரை புறத்து என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:617/4
ஆணையால் நீர் என்னை காக்க வேண்டில் ஆய்ப்பாடிக்கே என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:618/4
நந்தகோபாலன் கடைத்தலைக்கே நள்ளிருள்-கண் என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:619/4
இங்குத்தை வாழ்வை ஒழியவே போய் யமுனை கரைக்கு என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:620/4
போர்க்களமாக நிருத்தம் செய்த பொய்கை கரைக்கு என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:621/4
பார்த்திருந்து நெடு நோக்கு கொள்ளும் பத்தவிலோசனத்து உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:622/4
பண் அழிய பலதேவன் வென்ற பாண்டிவடத்து என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:623/4
கொற்ற குடையாக ஏந்தி நின்ற கோவர்த்தனத்து என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:624/4
சூட்டு உயர் மாடங்கள் சூழ்ந்து தோன்றும் துவராபதிக்கு என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:625/4
குவளை மலர் நிற வண்ணர் மன்னு குறுங்குடிக்கே என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:1788/4
கோதை நறு மலர் மங்கை மார்வன் குறுங்குடிக்கே என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:1789/4
கோல மயில் பயிலும் புறவின் குறுங்குடிக்கே என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:1790/4
குரு மணி நீர் கொழிக்கும் புறவின் குறுங்குடிக்கே என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:1791/4
கொண்டல் மணி நிற வண்ணர் மன்னு குறுங்குடிக்கே என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:1792/4
கொல்லை வளர் இள முல்லை புல்கு குறுங்குடிக்கே என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:1793/4
கொங்கு அலர் தண் பணை சூழ் புறவின் குறுங்குடிக்கே என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:1794/4
கோவலர் கூத்தன் குறிப்பு அறிந்து குறுங்குடிக்கே என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:1795/4
கூத்தன் இமையவர் கோன் விரும்பும் குறுங்குடிக்கே என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:1796/4
கொற்றவன் முற்று உலகு ஆளி நின்ற குறுங்குடிக்கே என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:1797/4

மேல்


உய்த்திடும் (1)

ஆற்றலை அண்டத்து அப்புறத்து உய்த்திடும் ஐயனை கையில் ஆழி ஒன்று ஏந்திய – நாலாயி:1642/2

மேல்


உய்த்து (7)

போர் உய்த்து வந்து புகுந்தவர் மண் ஆள – நாலாயி:80/2
தன்னை தமர் உய்த்து பெய்ய வேண்டி தாழ் குழலாள் துணிந்த துணிவை – நாலாயி:626/2
உய்த்து நின் மயக்கினில் மயக்கல் என்னை மாயனே – நாலாயி:836/4
மின் ஆடு வேல் ஏந்து விளைந்த வேளை விண் ஏற தனி வேல் உய்த்து உலகம் ஆண்ட – நாலாயி:1503/3
காவலன் இலங்கைக்கு இறை கலங்க சரம் செல உய்த்து மற்று அவன் – நாலாயி:1843/1
உள்ளத்தே வை நெஞ்சமே உய்த்து – நாலாயி:2374/4
உய்த்து உணர்வு என்னும் ஒளி கொள் விளக்கு ஏற்றி – நாலாயி:2375/1

மேல்


உய்தல் (1)

தொண்டு ஆயார் தாம் பரவும் அடியினானை படி கடந்த தாளாளற்கு ஆளாய் உய்தல்
விண்டானை தென் இலங்கை அரக்கர் வேந்தை விலங்கு உண்ண வலம் கைவாய் சரங்கள் ஆண்டு – நாலாயி:1096/1,2

மேல்


உய்தற்கு (1)

உய்தற்கு உதவும் இராமாநுசன் எம் உறுதுணையே – நாலாயி:2808/4

மேல்


உய்தும்-கொலோ (1)

சுந்தர தோளுடையான் சுழலையின்-நின்று உய்தும்-கொலோ – நாலாயி:587/4

மேல்


உய்ந்த (7)

பை அரவு_அணையான் நாமம் பரவி நான் உய்ந்த ஆறே – நாலாயி:1428/4
எங்கள் மால் இறைவன் நாமம் ஏத்தி நான் உய்ந்த ஆறே – நாலாயி:1429/4
கருவரை_வண்ணன் தன் பேர் கருதி நான் உய்ந்த ஆறே – நாலாயி:1430/4
வானவர் தலைவன் நாமம் வாழ்த்தி நான் உய்ந்த ஆறே – நாலாயி:1431/4
வண்ணனார் நாமம் நாளும் வாய் மொழிந்து உய்ந்த ஆறே – நாலாயி:1434/4
எம்பிரான் நாமம் நாளும் ஏத்தி நான் உய்ந்த ஆறே – நாலாயி:1435/4
குன்றம் அன்னார் ஆடி உய்ந்த குழமணிதூரத்தை – நாலாயி:1877/2

மேல்


உய்ந்தது (1)

அ நாளே அடியோங்கள் அடி குடில் வீடுபெற்று உய்ந்தது காண் – நாலாயி:10/2

மேல்


உய்ந்தம் (1)

உயல் இடம் பெற்று உய்ந்தம் அஞ்சலம் தோழி ஓர் தண் தென்றல் வந்து – நாலாயி:2533/2

மேல்


உய்ந்தவன் (3)

அண்ணல் சேவடி கீழ் அடைந்து உய்ந்தவன் ஆலி மன் அருள் மாரி – நாலாயி:1267/2
பா மன்னு மாறன் அடிபணிந்து உய்ந்தவன் பல் கலையோர் – நாலாயி:2791/2
முகில்_வண்ணன் அடியை அடைந்து அருள் சூடி உய்ந்தவன் மொய் புனல் பொருநல் – நாலாயி:3582/1

மேல்


உய்ந்தவாறே (1)

அடியானை அடைந்து அடியேன் உய்ந்தவாறே – நாலாயி:3823/4

மேல்


உய்ந்திட (1)

பாத மா மலர் சூடும் பத்தி இலாத பாவிகள் உய்ந்திட
தீது இல் நன்னெறி காட்டி எங்கும் திரிந்து அரங்கன் எம்மானுக்கே – நாலாயி:663/2,3

மேல்


உய்ந்திருந்தேன் (1)

தஞ்ச மேல் ஒன்றிலேன் உய்ந்திருந்தேன் தக்கதே நல்ல தாயை பெற்றாயே – நாலாயி:717/4

மேல்


உய்ந்து (12)

கார் அணி மேகம் நின்றது ஒப்பானை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1268/4
கடல்_நிற_வண்ணன் தன்னை நான் அடியேன் கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1270/4
உயர் மணி மகுடம் சூடி நின்றானை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1271/4
காமனை பயந்தான்-தன்னை நான் அடியேன் கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1272/4
கனியே உன்னை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1553/4
கதியே உன்னை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1554/4
பெருமானை அடியேன் அடைந்து உய்ந்து பிழைத்தேனே – நாலாயி:1729/4
அரும்பெறல் அன்பு புக்கிட்டு அடிமைபூண்டு உய்ந்து போனேன் – நாலாயி:2036/2
ஏசினார் உய்ந்து போனார் என்பது இ உலகின் வண்ணம் – நாலாயி:2048/2
உள்ள நோய்கள் எல்லாம் துரந்து உய்ந்து போந்திருந்தே – நாலாயி:3067/4
உய்ந்து போந்து என் உலப்பு இலாத வெம் தீவினைகளை நாசம் செய்து உனது – நாலாயி:3068/1
கள்ள மனம் தவிர்ந்தே உன்னை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேன் – நாலாயி:3343/3

மேல்


உய்ந்துபோனேனே (3)

உடையானை அடியேன் அடைந்து உய்ந்துபோனேனே – நாலாயி:1600/4
அம்மானை அடியேன் அடைந்து உய்ந்துபோனேனே – நாலாயி:1728/4
அக்கார கனியை அடைந்து உய்ந்துபோனேனே – நாலாயி:1731/4

மேல்


உய்ந்தேன் (1)

அளந்த பொன் அடியே அடைந்து உய்ந்தேன் அணி பொழில் திருவரங்கத்து அம்மானே – நாலாயி:1426/4

மேல்


உய்ந்தேனே (1)

சக்கர செல்வன் தென்பேர் தலைவன் தாள் அடைந்து உய்ந்தேனே – நாலாயி:1432/4

மேல்


உய்ப்பான் (1)

பெண்டிரால் சுகங்கள் உய்ப்பான் பெரியது ஓர் இடும்பை பூண்டு – நாலாயி:876/1

மேல்


உய்பவர்க்கு (1)

காட்டினான் திருவரங்கம் உய்பவர்க்கு உய்யும் வண்ணம் – நாலாயி:881/2

மேல்


உய்ம்-மின் (5)

உய்ம்-மின் திறைகொணர்ந்து என்று உலகு ஆண்டவர் இம்மையே – நாலாயி:3232/1
சென்று தொழுது உய்ம்-மின் தொண்டீர் சிந்தையை செந்நிறுத்தியே – நாலாயி:3357/4
வெறுப்பு இன்றி ஞாலத்து மிக்கார் மேவி தொழுது உய்ம்-மின் நீரே – நாலாயி:3359/4
மேவி தொழுது உய்ம்-மின் நீர்கள் வேத புனித இருக்கை – நாலாயி:3360/1
அவனியுள் அலற்றி நின்று உய்ம்-மின் தொண்டீர் அ சொன்ன மாலை நண்ணி தொழுதே – நாலாயி:3879/4

மேல்


உய்ம்-மினோ (5)

உண்டு நும் உறு வினை துயருள் நீங்கி உய்ம்-மினோ – நாலாயி:818/4
அடைந்த மால பாதமே அடைந்து நாளும் உய்ம்-மினோ – நாலாயி:832/4
வம்-மின் புலவீர் நும் மெய் வருத்தி கைசெய்து உய்ம்-மினோ
இ மன் உலகினில் செல்வர் இப்போது இல்லை நோக்கினோம் – நாலாயி:3214/1,2
திருநாரணன் தாள் காலம்பெற சிந்தித்து உய்ம்-மினோ – நாலாயி:3231/4
திண்ணமா நும் உடைமை உண்டேல் அவன் அடி சேர்த்து உய்ம்-மினோ
எண்ண வேண்டா நும்மது ஆதும் அவன் அன்றி மற்று இல்லையே – நாலாயி:3790/3,4

மேல்


உய்மறை (1)

மண்ணின் தலத்து உதித்து உய்மறை நாலும் வளர்த்தனனே – நாலாயி:2885/4

மேல்


உய்ய (40)

பருவம் நிரம்பாமே பார் எல்லாம் உய்ய
திருவின் வடிவு ஒக்கும் தேவகி பெற்ற – நாலாயி:39/1,2
உய்ய உலகு படைத்து உண்ட மணி வயிறா ஊழி-தொறு ஊழி பல ஆலின் இலை-அதன் மேல் – நாலாயி:64/1
உய்ய இ ஆயர் குலத்தினில் தோன்றிய ஒண் சுடர் ஆயர் கொழுந்தே – நாலாயி:141/3
ஆன் நிரை காத்தானால் இன்று முற்றும் அவை உய்ய கொண்டானால் இன்று முற்றும் – நாலாயி:216/4
உய்ய உலகு படைக்க வேண்டி உந்தியில் தோற்றினாய் நான்முகனை – நாலாயி:427/2
கைக்கொண்டு நிற்கின்ற நோய்காள் காலம் பெற உய்ய போ-மின் – நாலாயி:443/2
பங்கப்படாது உய்ய போ-மின் பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே – நாலாயி:446/4
ஒழுகு வாரணம் உய்ய அளித்த எம் – நாலாயி:543/2
கற்றன பேசி வசவு உணாதே காலிகள் உய்ய மழை தடுத்து – நாலாயி:624/3
வன் பெரு வானகம் உய்ய அமரர் உய்ய மண் உய்ய மண் உலகில் மனிசர் உய்ய – நாலாயி:656/1
வன் பெரு வானகம் உய்ய அமரர் உய்ய மண் உய்ய மண் உலகில் மனிசர் உய்ய – நாலாயி:656/1
வன் பெரு வானகம் உய்ய அமரர் உய்ய மண் உய்ய மண் உலகில் மனிசர் உய்ய – நாலாயி:656/1
வன் பெரு வானகம் உய்ய அமரர் உய்ய மண் உய்ய மண் உலகில் மனிசர் உய்ய
துன்பம் மிகு துயர் அகல அயர்வு ஒன்று இல்லா சுகம் வளர அகம் மகிழும் தொண்டர் வாழ – நாலாயி:656/1,2
தன் பெரும் தொல் கதை கேட்டு மிதிலை செல்வி உலகு உய்ய திருவயிறு வாய்த்த மக்கள் – நாலாயி:748/2
ஒரு வில்லால் ஓங்கு முந்நீர் அடைத்து உலகங்கள் உய்ய
செருவிலே அரக்கர்_கோனை செற்ற நம் சேவகனார் – நாலாயி:882/1,2
நாவினால் உய்ய நான் கண்டுகொண்டேன் நாராயணா என்னும் நாமம் – நாலாயி:949/4
நாமம் நான் உய்ய நான் கண்டுகொண்டேன் நாராயணா என்னும் நாமம் – நாலாயி:950/4
நன்று நான் உய்ய நான் கண்டுகொண்டேன் நாராயணா என்னும் நாமம் – நாலாயி:951/4
நம்பிகாள் உய்ய நான் கண்டுகொண்டேன் நாராயணா என்னும் நாமம் – நாலாயி:953/4
பேசுவார் தமை உய்ய வாங்கி பிறப்பு அறுக்கும் பிரான் இடம் – நாலாயி:1026/2
உடம்பு உருவில் மூன்று ஒன்றாய் மூர்த்தி வேறாய் உலகு உய்ய நின்றானை அன்று பேய்ச்சி – நாலாயி:1090/1
கோ மங்க வங்க கடல் வையம் உய்ய குல மன்னர் அங்கம் மழுவில் துணிய – நாலாயி:1162/1
உய்ய பரு வரை தாங்கி ஆநிரை காத்தான் என்று ஏத்தி – நாலாயி:1173/2
முதலை தனி மா முரண் தீர அன்று முது நீர் தட செம் கண் வேழம் உய்ய
விதலைத்தலை சென்று அதற்கே உதவி வினை தீர்த்த அம்மான் இடம் விண் அணவும் – நாலாயி:1219/1,2
கொலை புண் தலை குன்றம் ஒன்று உய்ய அன்று கொடு மா முதலைக்கு இடர்செய்து கொங்கு ஆர் – நாலாயி:1220/1
மலை தடத்த மணி கொணர்ந்து வையம் உய்ய வளம் கொடுக்கும் வரு புனல் அம் பொன்னி நாடன் – நாலாயி:1504/3
பண்டு ஆன் உய்ய ஓர் மால் வரை ஏந்தும் பண்பாளா பரனே பவித்திரனே – நாலாயி:1612/2
மீனாய் வந்து வியந்து உய்ய கொண்ட தண் தாமரை கண்ணன் – நாலாயி:1718/2
துவரி கனிவாய் நில மங்கை துயர் தீர்ந்து உய்ய பாரதத்துள் – நாலாயி:1726/1
வரும் நீர் வையம் உய்ய இவை பாடி ஆடு-மினே – நாலாயி:1737/4
கவள மா கதத்த கரி உய்ய பொய்கை கராம் கொள கலங்கி உள் நினைந்து – நாலாயி:1749/1
படைத்திட்டு அது இ வையம் உய்ய முன நாள் பணிந்து ஏத்த வல்லார் துயர் ஆய எல்லாம் – நாலாயி:1904/1
உய்ய கொள வல்ல தெய்வம் இங்கு யாது என்று உலர்ந்து அவமே – நாலாயி:2869/3
நடுவே வந்து உய்ய கொள்கின்ற நாதனை – நாலாயி:2969/2
அஃதே உய்ய புகும் ஆறு என்று கண்ணன் கழல்கள் மேல் – நாலாயி:3241/1
இன்று இ ஆயர் குலத்தை வீடு உய்ய தோன்றிய கருமாணிக்க சுடர் – நாலாயி:3471/3
நாட்டை அளித்து உய்ய செய்து நடந்தமை கேட்டுமே – நாலாயி:3606/4
புணை என்று உய்ய போகல் அல்லால் இல்லை கண்டீர் பொருளே – நாலாயி:3782/4
சரண் என்று உய்ய போகல் அல்லால் இல்லை கண்டீர் சதிரே – நாலாயி:3784/4
சொல்லி உய்ய போகல் அல்லால் மற்றொன்று இல்லை சுருக்கே – நாலாயி:3786/4

மேல்


உய்யக்கொண்ட (5)

வெற்றி போர் கடல் அரையன் விழுங்காமல் தான் விழுங்கி உய்யக்கொண்ட
கொற்ற போர் ஆழியான் குணம் பரவா சிறு தொண்டர் கொடிய ஆறே – நாலாயி:2004/3,4
முனி தலைவன் முழங்கு ஒளி சேர் திருவயிற்றில் வைத்து உம்மை உய்யக்கொண்ட
கனி களவ திருவுருவத்து ஒருவனையே கழல் தொழுமா கல்லீர்களே – நாலாயி:2005/3,4
உண்ணாத பெரு வெள்ளம் உண்ணாமல் தான் விழுங்கி உய்யக்கொண்ட
கண்ணாளன் கண்ணமங்கை நகராளன் கழல் சூடி அவனை உள்ளத்து – நாலாயி:2008/2,3
அறம் கிளந்த திருவயிற்றின் அகம்படியில் வைத்து உம்மை உய்யக்கொண்ட
நிறம் கிளர்ந்த கரும் சோதி நெடுந்தகையை நினையாதார் நீசர் தாமே – நாலாயி:2009/3,4
உண்டு ஒத்த திருவயிற்றின் அகம்படியில் வைத்து உம்மை உய்யக்கொண்ட
கொண்டல் கை மணி_வண்ணன் தண் குடந்தை நகர் பாடி ஆடீர்களே – நாலாயி:2010/3,4

மேல்


உய்யக்கொண்டது (1)

நக்க பிரானும் அன்று உய்யக்கொண்டது நாராயணன் அருளே – நாலாயி:3337/2

மேல்


உய்யக்கொண்டான் (1)

தாய் இருக்கும் வண்ணமே உம்மை தன் வயிற்று இருத்தி உய்யக்கொண்டான்
போய் இருக்க மற்று இங்கு ஓர் புது தெய்வம் கொண்டாடும் தொண்டீர் பெற்ற – நாலாயி:2007/2,3

மேல்


உய்யக்கொண்டு (3)

உளம் கொள் ஞானத்து வைம்-மின் உம்மை உய்யக்கொண்டு போகுறிலே – நாலாயி:3338/4
என்றைக்கும் என்னை உய்யக்கொண்டு போகிய – நாலாயி:3649/1
ஒப்பிலா தீவினையேனை உய்யக்கொண்டு
செப்பமே செய்து திரிகின்ற சீர் கண்டே – நாலாயி:3652/3,4

மேல்


உய்யக்கொள் (1)

நிறுத்தி நும் உள்ளத்து கொள்ளும் தெய்வங்கள் உம்மை உய்யக்கொள்
மறுத்தும் அவனோடே கண்டீர் மார்க்கண்டேயனும் கரியே – நாலாயி:3358/1,2

மேல்


உய்யக்கொள்கின்ற (1)

நன்மை பெறுத்து எம்மை நாள் உய்யக்கொள்கின்ற நம்பரே – நாலாயி:3193/4

மேல்


உய்யக்கொள்வான் (1)

ஒன்றி யாக்கை புகாமை உய்யக்கொள்வான்
நின்ற வேங்கடம் நீள் நிலத்து உள்ளது – நாலாயி:3810/2,3

மேல்


உய்யப்போம் (1)

உய்யப்போம் உணர்வினார்கட்கு ஒருவன் என்று உணர்ந்த பின்னை – நாலாயி:886/3

மேல்


உய்யல் (6)

மண்டினார் உய்யல் அல்லால் மற்றையார்க்கு உய்யல் ஆமே – நாலாயி:2050/4
மண்டினார் உய்யல் அல்லால் மற்றையார்க்கு உய்யல் ஆமே – நாலாயி:2050/4
தளரின்-கொலோ அறியேன் உய்யல் ஆவது இ தையலுக்கே – நாலாயி:2560/4
தொண்டரோமாய் உய்யல் அல்லால் இல்லை கண்டீர் துணையே – நாலாயி:3781/4
அருள் கொள் ஆளாய் உய்யல் அல்லால் இல்லை கண்டீர் அரணே – நாலாயி:3783/4
எதிர்கொள் ஆளாய் உய்யல் அல்லால் இல்லை கண்டீர் இன்பமே – நாலாயி:3785/4

மேல்


உய்யலாம் (1)

உரிய சொல் மாலை இவையும் பத்து இவற்றால் உய்யலாம் தொண்டீர் நங்கட்கே – நாலாயி:3681/4

மேல்


உய்யலும் (3)

ஆர்வம் என்பது ஓர் பூ இட வல்லார்க்கு அரவ தண்டத்தில் உய்யலும் ஆமே – நாலாயி:373/4
கூடியாடிய உள்ளத்தர் ஆனால் குறிப்பிடம் கடந்து உய்யலும் ஆமே – நாலாயி:378/4
மாய் ஒரு பக்கம் நிற்க வல்லார்க்கு அரவ தண்டத்தில் உய்யலும் ஆமே – நாலாயி:379/4

மேல்


உய்யவும் (1)

உய்யவும் ஆம்-கொலோ என்று சொல்லி உன்னையும் உம்பியையும் தொழுதேன் – நாலாயி:504/3

மேல்


உய்யவே (1)

கரும வன் பாசம் கழித்து உழன்று உய்யவே
பெருமலை எடுத்தான் பீடு உறை கோயில் – நாலாயி:3113/1,2

மேல்


உய்யற்பாலரே (1)

அஃகாமல் கற்பவர் ஆழ் துயர் போய் உய்யற்பாலரே – நாலாயி:3241/4

மேல்


உய்யார் (1)

அருவினை பயன்-அது உய்யார் அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:911/4

மேல்


உய்யும் (9)

காட்டினான் திருவரங்கம் உய்பவர்க்கு உய்யும் வண்ணம் – நாலாயி:881/2
செற்றமே வேண்டி திரிதர்வேன் தவிர்ந்தேன் செல் கதிக்கு உய்யும் ஆறு எண்ணி – நாலாயி:955/3
உய்யும் வகை உண்டு சொன செய்யில் உலகு ஏழும் ஒழியாமை முன நாள் – நாலாயி:1439/1
உய்யும் வகை உணர்ந்தேன் உண்மையால் இனி யாதும் மற்று ஓர் – நாலாயி:1473/3
ஒருவற்கு ஆற்றி உய்யும் வகை இன்றால் உடன் நின்று ஐவர் என்னுள் புகுந்து ஒழியாது – நாலாயி:1608/3
தொண்டீர் உய்யும் வகை கண்டேன் துளங்கா அரக்கர் துளங்க முன் – நாலாயி:1698/1
பணியாய் எனக்கு உய்யும் வகை பரஞ்சோதீ – நாலாயி:2029/4
சீரை பயின்று உய்யும் சீலம்கொள் நாதமுனியை நெஞ்சால் – நாலாயி:2810/3
உய்யும் வகை இல்லை தொண்டீர் ஊழி பெயர்த்திடும் கொன்றே – நாலாயி:3356/4

மேல்


உய்யுமா (1)

தொண்டு எல்லாம் நின் அடியே தொழுது உய்யுமா
கண்டு தான் கண்ணபுரம் தொழ போயினாள் – நாலாயி:1665/1,2

மேல்


உய்யுமாறு (2)

உய்யுமாறு எண்ணி உகந்து ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:475/8
இருந்த எந்தாய் அருளாய் உய்யுமாறு எனக்கே – நாலாயி:3415/4

மேல்


உய்யேன் (2)

அது மணந்து இன் அருள் ஆய்ச்சியர்க்கே ஊதும் அ தீம் குழற்கே உய்யேன் நான் – நாலாயி:3876/4
ஊதும் அ தீம் குழற்கே உய்யேன் நான் அது மொழிந்து இடையிடை தன் செய் கோல – நாலாயி:3877/1

மேல்


உய்யோமே (2)

நம்மை ஒருகால் காட்டி நடந்தால் நாங்கள் உய்யோமே – நாலாயி:1328/4
நாட்டே வந்து தொண்டர் ஆன நாங்கள் உய்யோமே – நாலாயி:1334/4

மேல்


உய்யோமோ (1)

பெற்ற-கால் அவன் ஆகம் பெண் பிறந்தோம் உய்யோமோ என்கின்றாளால் – நாலாயி:1655/3

மேல்


உய்வது (4)

எ திறத்தும் உய்வது ஓர் உபாயம் இல்லை உய்குறில் – நாலாயி:819/3
உய்வது ஓர் உபாயம் நீ எனக்கு நல்க வேண்டுமே – நாலாயி:848/4
ஓடினேன் ஓடி உய்வது ஓர் பொருளால் உணர்வு எனும் பெரும் பதம் திரிந்து – நாலாயி:948/3
ஓடிப்போனார் நாங்கள் எய்த்தோம் உய்வது ஓர் காரணத்தால் – நாலாயி:1876/2

மேல்


உய்வர் (1)

எங்ஙனே உய்வர் தானவர் நினைந்தால் இரணியன் இலங்கு பூண் அகலம் – நாலாயி:1412/1

மேல்


உய்வன் (1)

வேலையும் விசும்பில் விண்டு அலறும் ஆலோ என் சொல்லி உய்வன் இங்கு அவனை விட்டே – நாலாயி:3878/4

மேல்


உய்வான் (1)

உய்வான் உன கழலே தொழுது எழுவேன் கிளி மடவார் – நாலாயி:1635/2

மேல்


உய்வானே (1)

யானும் எம் பிரானையே ஏத்தினேன் யான் உய்வானே – நாலாயி:3262/4

மேல்


உய்விடம் (1)

நாசம் அது செய்திடும் ஆதன்மையால் அதுவே நமது உய்விடம் நாள்மலர் மேல் – நாலாயி:1086/2

மேல்


உய்வீர் (1)

தன்னாலே தன் உருவின் மூர்த்தி மூன்றாய் தான் ஆயன் ஆயினான் சரண் என்று உய்வீர்
மின் ஆடு வேல் ஏந்து விளைந்த வேளை விண் ஏற தனி வேல் உய்த்து உலகம் ஆண்ட – நாலாயி:1503/2,3

மேல்


உய்வு (4)

இ நம்பி நம்பியா ஆய்ச்சியர்க்கு உய்வு இல்லை என் செய்கேன் என் செய்கேனோ – நாலாயி:1911/4
உய்வு உபாயம் மற்று இன்மை தேறி கண்ணன் ஒண் கழல்கள் மேல் – நாலாயி:3263/1
ஒன்றும் அறிகின்றிலேன் அன்னைமீர் எனக்கு உய்வு இடமே – நாலாயி:3631/4
உய்வு இடம் ஏழையர்க்கும் அசுரர்க்கும் அரக்கர்கட்கும் – நாலாயி:3632/1

மேல்


உய (7)

ஆவினை அன்று உய கொண்ட ஆயர் ஏற்றை அமரர்கள் தம் தலைவனை அ தமிழின் இன்ப – நாலாயி:650/2
வெம் கதிரோன் குலத்துக்கு ஓர் விளக்காய் தோன்றி விண் முழுதும் உய கொண்ட வீரன்-தன்னை – நாலாயி:741/2
உண்ட கண்டம் கண்டீர் அடியேனை உய கொண்டதே – நாலாயி:932/4
எண்ணுவார் எண்ணம் அது ஒழித்து நீ பிழைத்து உய கருதினாயேல் – நாலாயி:1811/2
அஞ்சு சேர் ஆக்கையை அரணம் அன்று என்று உய கருதினாயேல் – நாலாயி:1815/2
கள்ளநூல்-தன்னையும் கருமம் அன்று என்று உய கருதினாயேல் – நாலாயி:1816/2
உய நின் திருவடியே சேர்வான் நயம் நின்ற – நாலாயி:2138/2

மேல்


உயக்கொண்ட (1)

உத்தரை-தன் சிறுவனையும் உயக்கொண்ட உயிராளன் உறையும் கோயில் – நாலாயி:417/2

மேல்


உயக்கொண்டு (2)

உயக்கொண்டு நல்கும் இராமாநுச என்றது உன்னை உன்னி – நாலாயி:2891/3
உயக்கொண்டு பிறப்பு அறுக்கும் ஒலி முந்நீர் ஞாலத்தே – நாலாயி:3131/4

மேல்


உயக்கொள் (1)

உயக்கொள் மேக_வண்ணன் நண்ணி என்னிலாய தன்னுளே – நாலாயி:871/2

மேல்


உயப்போம் (1)

உயப்போம் நெறி இதுவே கண்டாய் செயற்பால – நாலாயி:2667/2

மேல்


உயர் (32)

சூட்டு உயர் மாடங்கள் சூழ்ந்து தோன்றும் துவராபதிக்கு என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:625/4
அரவு அரச பெரும் சோதி அனந்தன் என்னும் அணி விளங்கும் உயர் வெள்ளை அணையை மேவி – நாலாயி:647/2
கோவி நாயகன் கொண்டல் உந்து உயர் வேங்கட மலை ஆண்டு வானவர் – நாலாயி:1051/3
மஞ்சு உயர் மா மணி குன்றம் ஏந்தி மா மழை காத்து ஒரு மாய ஆனை – நாலாயி:1121/1
சேடு உயர் பூம் பொழில் தில்லை சித்திரகூடத்து உள்ளானே – நாலாயி:1168/4
கரும்பினூடு உயர் சாலிகள் விளைதரு கழனியில் மலி வாவி – நாலாயி:1261/3
பாளை வான் கமுகு ஊடு உயர் தெங்கின் வண் பழம் விழ வெருவி போய் – நாலாயி:1265/3
உயர் மணி மகுடம் சூடி நின்றானை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1271/4
உயர் கொள் மாதவி போதொடு உலாவிய மாருதம் வீதியின்வாய் – நாலாயி:1369/3
ஒன்று அலா உருவத்து உலப்பு இல் பல் காலத்து உயர் கொடி ஒளி வளர் மதியம் – நாலாயி:1751/3
மஞ்சு உயர் மா மதி தீண்ட நீண்ட மாலிருஞ்சோலை மணாளர் வந்து என் – நாலாயி:1765/1
மஞ்சு உயர் பொன் மலை மேல் எழுந்த மா முகில் போன்று உளர் வந்து காணீர் – நாலாயி:1765/3
மங்குல் தோய் மணி மாட வெண் கொடி மாகம் மீது உயர்ந்து ஏறி வான் உயர்
திங்கள் தான் அணவும் திருக்கோட்டியூரானே – நாலாயி:1842/3,4
சென்று வணங்கு-மினோ சேண் உயர் வேங்கடத்தை – நாலாயி:2423/1
நிறம் உயர் கோலமும் பேரும் உருவும் இவைஇவை என்று – நாலாயி:2521/1
உற உயர் ஞான சுடர் விளக்காய் நின்றது அன்றி ஒன்றும் – நாலாயி:2521/3
தென்னன் உயர் பொருப்பும் தெய்வ வடமலையும் – நாலாயி:2714/1
உறு பெரும் செல்வமும் தந்தையும் தாயும் உயர் குருவும் – நாலாயி:2809/1
உயர்வு அற உயர் நலம் உடையவன் எவன் அவன் – நாலாயி:2899/1
சேண் உயர் வானத்து இருக்கும் தேவபிரான்-தன்னை – நாலாயி:3371/2
மை நலம் கொண்டு உயர் விண் மறைக்கும் தண் திருவல்லவாழ் – நாலாயி:3433/2
ஓத நெடும் தடத்துள் உயர் தாமரை செங்கழுநீர் – நாலாயி:3435/2
செய் கொள் செந்நெல் உயர் திருவண்வண்டூர் உறையும் – நாலாயி:3451/2
உயர் கொள் சோலை குருந்து ஒசித்ததும் உட்பட மற்றும் பல – நாலாயி:3489/2
அங்கு உயர் முக்கண் பிரான் பிரம பெருமான் அவன் நீ – நாலாயி:3619/2
ஆள் உயர் குன்றங்கள் செய்து அடர்த்தானையும் காண்டும்-கொலோ – நாலாயி:3623/4
மாட்டு உயர் கற்பகத்தின் வல்லியோ கொழுந்தோ அறியேன் – நாலாயி:3628/2
வான் உயர் இன்பம் எய்தில் என் மற்றை நரகமே எய்தில் என் எனினும் – நாலாயி:3679/2
வான் உயர் இன்பம் மன்னி வீற்றிருந்தாய் அருளு நின் தாள்களை எனக்கே – நாலாயி:3679/4
ஆடல் பறவை உயர் கொடி எம் மாயன் ஆவது அது அதுவே – நாலாயி:3756/2
உயர் கொள் சோலை ஒண் தடம் அணி ஒளி திருமோகூர் – நாலாயி:3898/2
பூரண பொன் குடம் பூரித்தது உயர் விண்ணில் – நாலாயி:3980/2

மேல்


உயர்கொள் (1)

ஓத மா கடலை கடந்து ஏறி உயர்கொள் மா கடி காவை இறுத்து – நாலாயி:1863/1

மேல்


உயர்த்த (4)

வெண்குடை நீழல் செங்கோல் நடப்ப விடை வெல் கொடி வேல் படை முன் உயர்த்த
பண்பு உடை பல்லவர் கோன் பணிந்த பரமேச்சுரவிண்ணகரம் அதுவே – நாலாயி:1133/3,4
சுடர் ஆழி வலன் உயர்த்த
மல் ஆர் தோள் வடவேங்கடவனை வர – நாலாயி:1946/2,3
கொடியா அடு புள் உயர்த்த
வடிவு ஆர் மாதவனாரே – நாலாயி:2963/3,4
ஆடல் பறவை உயர்த்த வெல் போர் ஆழிவலவனை ஆதரித்தே – நாலாயி:3685/4

மேல்


உயர்த்தாய் (3)

இன்பம்-அதனை உயர்த்தாய் இமையவர்க்கு என்றும் அரியாய் – நாலாயி:199/1
வலம் கொள் புள் உயர்த்தாய் என்னும் உள்ளம் – நாலாயி:3045/2
குணங்களை உடையாய் அசுரர் வன் கையர் கூற்றமே கொடிய புள் உயர்த்தாய்
பணங்கள் ஆயிரமும் உடைய பைம் நாக_பள்ளியாய் பாற்கடல் சேர்ப்பா – நாலாயி:3678/2,3

மேல்


உயர்த்தார்க்கு (1)

வெம் சிறை புள் உயர்த்தார்க்கு என் விடு தூதாய் சென்ற-கால் – நாலாயி:2932/3

மேல்


உயர்த்தானே (1)

அதுவே கொடியா உயர்த்தானே என்று என்று ஏங்கி அழுத-கால் – நாலாயி:3723/2

மேல்


உயர்த்தி (1)

ஒரு நான்று நீ உயர்த்தி உள்வாங்கி நீயே – நாலாயி:2386/3

மேல்


உயர்த்து (1)

பறவை முன் உயர்த்து பாற்கடல் துயின்ற பரமனார் பள்ளிகொள் கோயில் – நாலாயி:1341/2

மேல்


உயர்ந்த (12)

மாதர்க்கு உயர்ந்த அசோதை மகன்-தன்னை காப்பிட்ட மாற்றம் – நாலாயி:201/2
தெவ்வர் அஞ்சு நெடும் புரிசை உயர்ந்த பாங்கர் தில்லைநகர் திருச்சித்ரகூடம்-தன்னுள் – நாலாயி:743/3
செழும் கொழும் பெரும் பனி பொழிந்திட உயர்ந்த வேய் – நாலாயி:811/1
எ திறத்தும் ஒத்து நின்று உயர்ந்து உயர்ந்த பெற்றியோய் – நாலாயி:833/1
தான் முனிந்து இட்ட வெம் திறல் சாபம் தவிர்த்தவன் தவம்புரிந்து உயர்ந்த
மா முனி கொணர்ந்த கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:985/3,4
ஊழி-தொறும் ஊழி-தொறும் உயர்ந்த செல்வத்து ஓங்கிய நால் மறை அனைத்தும் தாங்கும் நாவர் – நாலாயி:1286/3
சேழ் உயர்ந்த மணி மாடம் திகழும் நாங்கூர் திருத்தெற்றியம்பலத்து என் செங்கண்மாலே – நாலாயி:1286/4
கல் உயர்ந்த நெடு மதிள் சூழ் கச்சி மேய களிறு என்றும் கடல் கிடந்த கனியே என்றும் – நாலாயி:2066/1
சொல் உயர்ந்த நெடு வீணை முலை மேல் தாங்கி தூ முறுவல் நகை இறையே தோன்ற நக்கு – நாலாயி:2066/3
பணிந்து உயர்ந்த பௌவ படு திரைகள் மோத – நாலாயி:2296/1
முதல் தனி சூழ்ந்து அகன்று ஆழ்ந்து உயர்ந்த முடிவிலீ ஓ – நாலாயி:3998/4
சூழ்ந்து அகன்று ஆழ்ந்து உயர்ந்த முடிவில் பெரும் பாழே ஓ – நாலாயி:3999/1

மேல்


உயர்ந்தவரோடு (1)

உயவேன் உயர்ந்தவரோடு அல்லால் வியவேன் – நாலாயி:2145/2

மேல்


உயர்ந்தான் (1)

ஒள்ளியான் உயர்ந்தான் உலகு ஏழும் உண்டு உமிழ்ந்தான் – நாலாயி:1840/2

மேல்


உயர்ந்து (8)

உரம் பெற்ற மலர் கமலம் உலகு அளந்த சேவடி போல் உயர்ந்து காட்ட – நாலாயி:419/3
எ திறத்தும் ஒத்து நின்று உயர்ந்து உயர்ந்த பெற்றியோய் – நாலாயி:833/1
மங்குல் தோய் மணி மாட வெண் கொடி மாகம் மீது உயர்ந்து ஏறி வான் உயர் – நாலாயி:1842/3
அமைவு உடை அறநெறி முழுவதும் உயர்வு அற உயர்ந்து
அமைவு உடை முதல் கெடல் ஒடிவு இடை அற நிலம் அது ஆம் – நாலாயி:2923/1,2
உணர்ந்து உணர்ந்து இழிந்து அகன்று உயர்ந்து உரு வியந்த இ நிலைமை – நாலாயி:2926/1
எப்பால் எவர்க்கும் நலத்தால் உயர்ந்து உயர்ந்து – நாலாயி:2966/3
எப்பால் எவர்க்கும் நலத்தால் உயர்ந்து உயர்ந்து
அப்பாலவன் எங்கள் ஆயர் கொழுந்தே – நாலாயி:2966/3,4
மாடு உயர்ந்து ஓம புகை கமழும் தண் திருவல்லவாழ் – நாலாயி:3431/3

மேல்


உயர்ந்தே (1)

மேல்


உயர்ந்தேன் (1)

எய்த்து ஒழிந்தேன் முனை நாள்கள் எல்லாம் இன்று கண்டு உயர்ந்தேன்
பொய் தவம் போற்றும் புலை சமயங்கள் நிலத்து அவிய – நாலாயி:2814/2,3

மேல்


உயர்ந்தோரை (1)

உழறு அலர் ஞான சுடர் விளக்காய் உயர்ந்தோரை இல்லா – நாலாயி:2535/3

மேல்


உயர்வில் (1)

அமரரோடு உயர்வில் சென்று அறுவர் தம் பிறவி அம் சிறையே – நாலாயி:2931/4

மேல்


உயர்வினையே (1)

உயர்வினையே தரும் ஒண் சுடர் கற்றையை – நாலாயி:2968/2

மேல்


உயர்வு (3)

உயர்வு அற உயர் நலம் உடையவன் எவன் அவன் – நாலாயி:2899/1
அமைவு உடை அறநெறி முழுவதும் உயர்வு அற உயர்ந்து – நாலாயி:2923/1
பற்பநாபன் உயர்வு அற உயரும் பெரும் திறலோன் – நாலாயி:3085/1

மேல்


உயர (4)

ஊட்ட கொடாது செறுப்பனாகில் உலகு_அளந்தான் என்று உயர கூவும் – நாலாயி:625/2
மனத்து உயர வைத்திருந்து வாழ்த்தாதார்க்கு உண்டோ – நாலாயி:2627/3
கன்று உயர தாம் எறிந்து காய் உதிர்த்தார் தாள் பணிந்தோம் – நாலாயி:2638/3
உயர நின்றது ஓர் சோதியாய் உலகு ஏழும் உண்டு உமிழ்ந்தான்-தன்னை – நாலாயி:3183/2

மேல்


உயரத்து (2)

கோட்டையினில் கழித்து என்னை உன் கொழும் சோதி உயரத்து
கூட்டு அரிய திருவடிக்கள் எஞ்ஞான்று கூட்டுதியே – நாலாயி:3326/3,4
விருத்தா விளங்கும் சுடர்ச்சோதி உயரத்து
ஒருத்தா உன்னை உள்ளும் என் உள்ளம் உகந்தே – நாலாயி:3819/3,4

மேல்


உயரும் (3)

உயரும் கதிரவனே நோக்கும் உயிரும் – நாலாயி:2148/2
விண் ஒடுங்க கோடு உயரும் வீங்கு அருவி வேங்கடத்தான் – நாலாயி:2321/3
பற்பநாபன் உயர்வு அற உயரும் பெரும் திறலோன் – நாலாயி:3085/1

மேல்


உயல் (1)

உயல் இடம் பெற்று உய்ந்தம் அஞ்சலம் தோழி ஓர் தண் தென்றல் வந்து – நாலாயி:2533/2

மேல்


உயவே (1)

உள் நின்று உயிர்களுக்கு உற்றனவே செய்து அவர்க்கு உயவே
பண்ணும் பரனும் பரிவிலன் ஆம்படி பல் உயிர்க்கும் – நாலாயி:2885/1,2

மேல்


உயவேன் (1)

உயவேன் உயர்ந்தவரோடு அல்லால் வியவேன் – நாலாயி:2145/2

மேல்


உயிர் (95)

கள்ளத்தினால் வந்த பேய்ச்சி முலை உயிர்
துள்ள சுவைத்தானால் இன்று முற்றும் துவக்கு அற உண்டானால் இன்று முற்றும் – நாலாயி:218/3,4
நஞ்சு உமிழ் நாகத்தினோடு பிணங்கவும் நான் உயிர் வாழ்ந்திருந்தேன் – நாலாயி:249/2
ஒரு வாரணம் உயிர் உண்டவன் சென்று உறையும் மலை – நாலாயி:342/2
என் அப்பா என் இருடீகேசா என் உயிர் காவலனே – நாலாயி:467/4
பொடித்தான் கொணர்ந்து பூசீர்கள் போகா உயிர் என் உடம்பையே – நாலாயி:632/4
மந்திரம் கொள் மறை முனிவன் வேள்வி காத்து வல் அரக்கர் உயிர் உண்ட மைந்தன் காண்-மின் – நாலாயி:742/2
எரி நெடு வேல் அரக்கரொடும் இலங்கை வேந்தன் இன் உயிர் கொண்டு அவன் தம்பிக்கு அரசும் ஈந்து – நாலாயி:747/2
செறி தவ சம்புகன்-தன்னை சென்று கொன்று செழு மறையோன் உயிர் மீட்டு தவத்தோன் ஈந்த – நாலாயி:749/1
நன்று சென்ற நாள்-அவற்றுள் நல் உயிர் படைத்து அவர்க்கு – நாலாயி:799/3
அம்பினால் அரக்கர் வெருக்கொள நெருக்கி அவர் உயிர் செகுத்த எம் அண்ணல் – நாலாயி:953/2
ஊன் உடை அகலத்து அடு கணை குளிப்ப உயிர் கவர்ந்து உகந்த எம் ஒருவன் – நாலாயி:979/2
பிள்ளையாய் உயிர் உண்ட எந்தை பிரான் அவன் பெருகும் இடம் – நாலாயி:1019/2
கண்ணாய் ஏழ்_உலகுக்கு உயிர் ஆய எம் கார்_வண்ணனை – நாலாயி:1037/1
நஞ்சு அமர் முலையூடு உயிர் செக உண்ட நாதனை தானவர் கூற்றை – நாலாயி:1070/2
புகர் ஆர் உரு ஆகி முனிந்தவனை புகழ் வீட முனிந்து உயிர் உண்டு அசுரன் – நாலாயி:1084/1
ஊன் வாட உண்ணாது உயிர் காவல் இட்டு உடலில் பிரியா புலன் ஐந்தும் நொந்து – நாலாயி:1158/1
பெண்மை மிகு வடிவு கொடு வந்தவளை பெரிய பேயினது உருவு கொடு மாள உயிர் உண்டு – நாலாயி:1233/1
வஞ்சனையால் வந்தவள் தன் உயிர் உண்டு வாய்த்த தயிர் உண்டு வெண்ணெய் அமுது உண்டு வலி மிக்க – நாலாயி:1246/1
கஞ்சன் உயிர் அது உண்டு இ உலகு உண்ட காளை கருதும் இடம் காவிரி சந்து அகில் கனகம் உந்தி – நாலாயி:1246/2
வாம் பரி உக மன்னர் தம் உயிர் செக ஐவர்கட்கு அரசு அளித்த – நாலாயி:1371/1
முலை கொடுத்தாள் உயிர் உண்டவன் வாழ் இடம் என்பரால் – நாலாயி:1383/2
கொடிய வாய் விலங்கின் உயிர் மலங்க கொண்ட சீற்றம் ஒன்று உண்டு உளது அறிந்து உன் – நாலாயி:1420/3
உம்பர் உலகோடு உயிர் எல்லாம் உந்தியில் – நாலாயி:1523/1
சின வில் செம் கண் அரக்கர் உயிர் மாள செற்ற வில்லி என்று கற்றவர் தம்தம் – நாலாயி:1568/1
வஞ்சன பேய் முலையூடு உயிர் வாய் மடுத்து உண்டானை – நாலாயி:1602/2
மனம் மேவு வஞ்சனையால் வந்த பேய்ச்சி மாள உயிர் வவ்விய எம் மாயோன் காண்-மின் – நாலாயி:1622/2
உற்றானாய் வளர்த்து என் உயிர் ஆகி நின்றானை – நாலாயி:1734/2
ஒரு நல் சுற்றம் எனக்கு உயிர் ஒண் பொருள் – நாலாயி:1848/1
பேய் என்று அவளை பிடித்து உயிர் உண்ட – நாலாயி:1895/3
மேயானை மேவாள் உயிர் உண்டு அமுது உண்ட – நாலாயி:2014/2
மீனாய் உயிர் அளிக்கும் வித்து – நாலாயி:2403/4
உண்டான் உலகோடு உயிர் – நாலாயி:2468/4
உயிர் கொண்டு உடல் ஒழிய ஓதும்-போது ஓடி – நாலாயி:2469/1
இ நின்ற நீர்மை இனி யாம் உறாமை உயிர் அளிப்பான் – நாலாயி:2478/2
நடாவிய கூற்றம் கண்டீர் உயிர் கா-மின்கள் ஞாலத்துள்ளே – நாலாயி:2483/4
ஈர்வன வேலும் அம் சேலும் உயிர் மேல் மிளிர்ந்து இவையோ – நாலாயி:2491/1
யோகங்கள் உங்களுக்கு எவ்வாறு பெற்றீர் உயிர் அளிப்பான் – நாலாயி:2509/2
கண்ணாய் அருவினையேன் உயிர் ஆயின காவிகளே – நாலாயி:2543/4
மூது ஆவியில் தடுமாறும் உயிர் முன்னமே அதனால் – நாலாயி:2572/2
பேய் தாய் உயிர் கலாய் பால் உண்டு அவள் உயிரை – நாலாயி:2624/3
இன் உயிர் தோழியால் எம் பெருமான் ஈன் துழாய் – நாலாயி:2748/1
இனன் இலன் எனன் உயிர் மிகுநரை இலனே – நாலாயி:2900/4
உடல் மிசை உயிர் என கரந்து எங்கும் பரந்து உளன் – நாலாயி:2905/3
வீடு செய்து உம் உயிர்
வீடு உடையானிடை – நாலாயி:2910/2,3
மன் உயிர் ஆக்கைகள் – நாலாயி:2911/2
உற்றது வீடு உயிர்
செற்ற அது மன் உறில் – நாலாயி:2914/2,3
உடல் ஆழி பிறப்பு வீடு உயிர் முதலா முற்றுமாய் – நாலாயி:2941/1
செக்கம் செக அன்று அவள்-பால் உயிர் செக உண்ட பெருமான் – நாலாயி:2991/2
போகின்ற காலங்கள் போய காலங்கள் போகு காலங்கள் தாய் தந்தை உயிர்
ஆகின்றாய் உன்னை நான் அடைந்தேன் விடுவேனோ – நாலாயி:3073/1,2
பற்பல் ஆயிரம் உயிர் செய்த பரமா நின் – நாலாயி:3137/3
மாய்த்தல் எண்ணி வாய் முலை தந்த மாய பேய் உயிர்
மாய்த்த ஆய மாயனே வாமனனே மாதவா – நாலாயி:3256/1,2
கண்ணி எனது உயிர் காதல் கனக சோதி முடி முதலா – நாலாயி:3257/1
உடம்பினால் குறைவு இல்லா உயிர் பிரிந்த மலைத்துண்டம் – நாலாயி:3317/1
வண்டு ஆர் பூம் குழலாளும் மனை ஒழிய உயிர் மாய்தல் – நாலாயி:3321/2
அன்று நான்முகன்-தன்னொடு தேவர் உலகோடு உயிர் படைத்தான் – நாலாயி:3330/2
பொலிக பொலிக பொலிக போயிற்று வல் உயிர் சாபம் – நாலாயி:3352/1
கொன்று உயிர் உண்ணும் விசாதி பகை பசி தீயன எல்லாம் – நாலாயி:3357/1
உழலை என்பில் பேய்ச்சி முலையூடு அவளை உயிர் உண்டான் – நாலாயி:3428/1
உள்ளம் பேதம் செய்திட்டு உயிர் உண்ட உபாயங்களும் – நாலாயி:3443/2
அறிவிலேனுக்கு அருளாய் அறிவார் உயிர் ஆனாய் – நாலாயி:3546/1
உட்கு உடை அசுரர் உயிர் எல்லாம் உண்ட ஒருவனே என்னும் உள் உருகும் – நாலாயி:3574/2
அன்று மழை உயிர் தேவும் மற்றும் அப்பன் – நாலாயி:3602/3
நின் திருப்பாதத்தை யான் நிலம் நீர் எரி கால் விண் உயிர்
என்று இவை தாம் முதலா முற்றுமாய் நின்ற எந்தாய் ஓ – நாலாயி:3617/2,3
தன் உயிர் தாதை கண்ண பெருமான் புருவம் அவையே – நாலாயி:3630/3
என் உயிர் மேலனவாய் அடுகின்றன என்றும் நின்றே – நாலாயி:3630/4
கோள் மன்னி ஆவி அடும் கொடியேன் உயிர் கோள் இழைத்தே – நாலாயி:3633/4
கோள் இழை வாள் முகமாய் கொடியேன் உயிர் கொள்கின்றதே – நாலாயி:3634/4
என் சொல்லி நிற்பன் என் இன் உயிர் இன்று ஒன்றாய் – நாலாயி:3650/1
உதவி கைம்மாறு என் உயிர் என்ன உற்று எண்ணில் – நாலாயி:3658/1
எடுத்த பேராளன் நந்தகோபன் தன் இன் உயிர் சிறுவனே அசோதைக்கு – நாலாயி:3673/1
ஊர் கொள் திண் பாகன் உயிர் செகுத்து அரங்கின் மல்லரை கொன்று சூழ் பரண் மேல் – நாலாயி:3704/2
நிகர் செம் பங்கி எரி விழிகள் நீண்ட அசுரர் உயிர் எல்லாம் – நாலாயி:3775/3
இன் உயிர் சேவலும் நீரும் கூவிக்கொண்டு இங்கு எத்தனை – நாலாயி:3825/1
என் உயிர் நோவ மிழற்றேல்-மின் குயில் பேடைகாள் – நாலாயி:3825/2
என் உயிர் கண்ணபிரானை நீர் வர கூவுகிலீர் – நாலாயி:3825/3
என் உயிர் கூவி கொடுப்பார்க்கும் இத்தனை வேண்டுமோ – நாலாயி:3825/4
அத்தனை ஆம் இனி என் உயிர் அவன் கையதே – நாலாயி:3826/4
தவம் செய்தில்லா வினையாட்டியேன் உயிர் இங்கு உண்டோ – நாலாயி:3827/3
ஈர்மைசெய்து என் உயிராய் என் உயிர் உண்டான் – நாலாயி:3838/2
ஆட்கொள்வான் ஒத்து என் உயிர் உண்ட மாயனால் – நாலாயி:3842/3
கோள் உண்டான் அன்றி வந்து என் உயிர் தான் உண்டான் – நாலாயி:3843/1
ஆருயிர் பட்டது எனது உயிர் பட்டது – நாலாயி:3844/1
கண்ணாளன் உலகத்து உயிர் தேவர்கட்கு எல்லாம் – நாலாயி:3862/2
இகலிடத்து அசுரர்கள் கூற்றம் வாரான் இனி இருந்து என் உயிர் காக்கும் ஆறு என் – நாலாயி:3870/4
இனி இருந்து என் உயிர் காக்கும் ஆறு என் இணை முலை நமுக நுண் இடை நுடங்க – நாலாயி:3871/1
அவனை விட்டு அகன்று உயிர் ஆற்றகில்லா அணி இழை ஆய்ச்சியர் மாலை பூசல் – நாலாயி:3879/1
துடைத்த கோவிந்தனாரே உலகு உயிர் தேவும் மற்றும் – நாலாயி:3908/1
அக உயிர் அகம் அகம்-தோறும் உள் புக்கு ஆவியின் பரம் அல்ல வேட்கை அந்தோ – நாலாயி:3914/3
வெடிப்பு நின் பசுநிரை மேய்க்க போக்கு வேம் எமது உயிர் அழல் மெழுகில் உக்கே – நாலாயி:3918/4
வேம் எமது உயிர் அழல் மெழுகில் உக்கு வெள் வளை மேகலை கழன்று வீழ – நாலாயி:3919/1
செம் சொல் கவிகாள் உயிர் காத்து ஆட்செய்ம்-மின் திருமாலிருஞ்சோலை – நாலாயி:3957/1
கோனே ஆகி நின்று ஒழிந்தான் என்னை முற்றும் உயிர் உண்டே – நாலாயி:3958/4
என்னை முற்றும் உயிர் உண்டு என் மாய ஆக்கை இதனுள் புக்கு – நாலாயி:3959/1
இங்கு இ உயிர் ஏய் பிரகிருதி மான் ஆங்காரம் மனங்களே – நாலாயி:3966/4
நேசம் செய்து உன்னோடு என்னை உயிர் வேறு இன்றி ஒன்றாகவே – நாலாயி:3991/3

மேல்


உயிர்க்கு (11)

பந்தமும் பந்தம் அறுப்பது ஓர் மருந்தும் பான்மையும் பல் உயிர்க்கு எல்லாம் – நாலாயி:1409/3
தூயாய் சுடர் மா மதி போல் உயிர்க்கு எல்லாம் – நாலாயி:1556/1
பேயின் ஆருயிர் உண்டிடும் பிள்ளை நம் பெண் உயிர்க்கு இரங்குமோ – நாலாயி:1690/2
நின் அன்றி மற்று இலேன் கண்டாய் எனது உயிர்க்கு ஓர் – நாலாயி:2661/3
சீரே உயிர்க்கு உயிராய் அடியேற்கு இன்று தித்திக்குமே – நாலாயி:2815/4
சேர்-மின் உயிர்க்கு அதன் – நாலாயி:2912/3
அக உயிர்க்கு அமுதே என்னும் உள்ளம் – நாலாயி:3047/3
மண் கொள் ஞாலத்து உயிர்க்கு எல்லாம் அருள்செய்யும் வானவர் ஈசனை – நாலாயி:3186/2
இன் உயிர்க்கு ஏழையர் மேல் வளையும் இணை நீல வில்-கொல் – நாலாயி:3630/1
காட்டேல்-மின் நும் உரு என் உயிர்க்கு அது காலனே – நாலாயி:3831/4
உயிர்க்கு அது காலன் என்று உம்மை யான் இரந்தேற்கு நீர் – நாலாயி:3832/1

மேல்


உயிர்க்கும் (10)

நெஞ்சு உருகி கண் பனிப்ப நிற்கும் சோரும் நெடிது உயிர்க்கும் உண்டு அறியாள் உறக்கம் பேணாள் – நாலாயி:2063/1
ஈப்பாயும் எ உயிர்க்கும் நீ – நாலாயி:2400/4
ஆப்பு அங்கு ஒழியவும் பல் உயிர்க்கும் ஆக்கை – நாலாயி:2474/2
தாய் தந்தை எ உயிர்க்கும் தான் – நாலாயி:2607/4
பண்ணும் பரனும் பரிவிலன் ஆம்படி பல் உயிர்க்கும்
விண்ணின் தலை நின்று வீடு அளிப்பான் எம் இராமாநுசன் – நாலாயி:2885/2,3
தாயோன் எல்லா எ உயிர்க்கும் தாயோன் தான் ஓர் உருவனே – நாலாயி:2945/4
மாயன் வானோர் தனி தலைவன் மலராள் மைந்தன் எ உயிர்க்கும்
தாயோன் தம்மான் என் அம்மான் அம்மா மூர்த்தியை சார்ந்தே – நாலாயி:2951/3,4
மலங்க வெவ் உயிர்க்கும் கண்ணீர் மிக – நாலாயி:3045/3
நெஞ்சம் வேவ நெடிது உயிர்க்கும் விறல் – நாலாயி:3049/2
மற்றொன்று இல்லை சுருங்க சொன்னோம் மாநிலத்து எ உயிர்க்கும்
சிற்ற வேண்டா சிந்திப்பே அமையும் கண்டீர்கள் அந்தோ – நாலாயி:3787/1,2

மேல்


உயிர்க்கே (2)

ஏலும் திசையுள் எல்லாம் வந்து தோன்றும் என் இன் உயிர்க்கே – நாலாயி:3629/4
ஏறே தரும் வானவர் தம் இன் உயிர்க்கே – நாலாயி:3824/4

மேல்


உயிர்கட்கு (3)

மரண் ஆய மன் உயிர்கட்கு எல்லாம் அரண் ஆய – நாலாயி:2141/2
மன் பல் உயிர்கட்கு இறையவன் மாயன் என மொழிந்த – நாலாயி:2820/3
கரணம் இவை உமக்கு அன்று என்று இராமாநுசன் உயிர்கட்கு
அரண் அங்கு அமைத்திலனேல் அரண் ஆர் மற்று இ ஆருயிர்க்கே – நாலாயி:2857/3,4

மேல்


உயிர்கட்கும் (2)

நாயகன் எல்லா உயிர்கட்கும் நாதன் அரங்கன் என்னும் – நாலாயி:2832/3
அருள் சுரந்து எல்லா உயிர்கட்கும் நாதன் அரங்கன் என்னும் – நாலாயி:2881/3

மேல்


உயிர்கள் (7)

எறியும் நீர் வெறி கொள் வேலை மாநிலத்து உயிர்கள் எல்லாம் – நாலாயி:884/1
மருவிய மனத்தர் ஆகில் மாநிலத்து உயிர்கள் எல்லாம் – நாலாயி:911/2
பெய்தற்கு இசையும் பெரியவர் சீரை உயிர்கள் எல்லாம் – நாலாயி:2808/3
ஓதி மற்று எல்லா உயிரும் அஃது என்று உயிர்கள் மெய்விட்டு – நாலாயி:2848/2
உயிர்கள் எல்லா உலகமும் உடையவனை – நாலாயி:3142/1
ஆங்கு உயிர்கள் பிறப்பு இறப்பு பிணி மூப்பால் தகர்ப்புண்ணும் – நாலாயி:3323/2
சால பல நாள் உகம்-தோறு உயிர்கள் காப்பானே – நாலாயி:3541/2

மேல்


உயிர்களுக்கு (1)

உள் நின்று உயிர்களுக்கு உற்றனவே செய்து அவர்க்கு உயவே – நாலாயி:2885/1

மேல்


உயிர்களும் (5)

திட விசும்பு எரி நீர் திங்களும் சுடரும் செழு நிலத்து உயிர்களும் மற்றும் – நாலாயி:1270/1
உலகமும் உயிர்களும் உண்டு ஒருகால் – நாலாயி:1451/2
பற்பல் உயிர்களும் பல் உலகு யாவும் பரனது என்னும் – நாலாயி:2843/3
மன் பல் உயிர்களும் ஆகி பலபல மாய மயக்குக்களால் – நாலாயி:3226/3
கோலம் திகழ் மோக்கமும் யானே என்னும் கோலம் கொள் உயிர்களும் யானே என்னும் – நாலாயி:3405/2

மேல்


உயிர்களே (1)

ஓடியும் உழன்றும் உயிர்களே கொன்றேன் உணர்விலேன் ஆதலால் நமனார் – நாலாயி:1003/2

மேல்


உயிர்காள் (1)

உணர்ந்து உணர்ந்து உணரிலும் இறைநிலை உணர்வு அரிது உயிர்காள்
உணர்ந்து உணர்ந்து உரைத்து உரைத்து அரி அயன் அரன் என்னும் இவரை – நாலாயி:2926/2,3

மேல்


உயிர்த்து (2)

வெரீஇ அலமந்து கண்கள் நீர் மல்கி வெவ்வுயிர்த்து உயிர்த்து
மரீஇய தீவினை மாள இன்பம் வளர வைகல்வைகல் – நாலாயி:3083/2,3
என் செய்கேன் எறி நீர் திருவரங்கத்தாய் என்னும் வெவ்வுயிர்த்து உயிர்த்து உருகும் – நாலாயி:3573/2

மேல்


உயிர்ப்பிடம் (1)

பாத நிழல் அல்லால் மற்றோர் உயிர்ப்பிடம் நான் எங்கும் காண்கின்றிலேன் – நாலாயி:456/2

மேல்


உயிர்ப்பெய்து (1)

உள்ளம் புகுந்து என்னை நைவித்து நாளும் உயிர்ப்பெய்து கூத்தாட்டு காணும் – நாலாயி:546/2

மேல்


உயிர்மீட்டு (1)

மருமகன்-தன் சந்ததியை உயிர்மீட்டு மைத்துனன்மார் – நாலாயி:404/1

மேல்


உயிராம் (2)

கன்னி-தன் இன் உயிராம் காதலனை காணாது – நாலாயி:2742/3
நேர்ந்த உருவாய் அருவாகும் இவற்றின் உயிராம் நெடுமாலே – நாலாயி:2952/4

மேல்


உயிராய் (4)

சீரே உயிர்க்கு உயிராய் அடியேற்கு இன்று தித்திக்குமே – நாலாயி:2815/4
ஒத்தாய் எ பொருட்கும் உயிராய் என்னை பெற்ற – நாலாயி:3032/2
ஈர்மைசெய்து என் உயிராய் என் உயிர் உண்டான் – நாலாயி:3838/2
உற்ற இருவினையாய் உயிராய் பயன் ஆயவை ஆய் – நாலாயி:3997/2

மேல்


உயிராளன் (2)

உத்தரை-தன் சிறுவனையும் உயக்கொண்ட உயிராளன் உறையும் கோயில் – நாலாயி:417/2
உருவாளன் வானவர்-தம் உயிராளன் ஒலி திரை நீர் பௌவம் கொண்ட – நாலாயி:1388/3

மேல்


உயிரில் (2)

ஊன் ஒட்டி நின்று என் உயிரில் கலந்து இயல் – நாலாயி:2971/3
ஊனில் உயிரில் உணர்வினில் நின்ற ஒன்றை உணர்ந்தேனே – நாலாயி:3751/4

மேல்


உயிரின் (3)

உயிரின் மேல் ஆக்கை ஊனிடை ஒழிவிக்குமே – நாலாயி:3142/4
ஆவி சேர் உயிரின் உள்ளால் ஆதும் ஓர் பற்று இலாத – நாலாயி:3163/3
உருகுமால் நெஞ்சம் உயிரின் பரமன்றி – நாலாயி:3836/1

மேல்


உயிரினால் (2)

உடம்பு உடையான் கவராத உயிரினால் குறைவு இலமே – நாலாயி:3317/4
உயிரினால் குறைவு இல்லா உலகு ஏழ் தன்னுள் ஒடுக்கி – நாலாயி:3318/1

மேல்


உயிருண்டான் (1)

முன் வில் வலித்து முதுபெண் உயிருண்டான்
தன் வில்லின் வன்மையை பாடி பற தாசரதி தன்மையை பாடி பற – நாலாயி:308/3,4

மேல்


உயிரும் (15)

தாயாய் வந்த பேய் உயிரும் தயிரும் விழுதும் உடன் உண்ட – நாலாயி:993/1
வான் நாடும் மண் நாடும் மற்று உள்ள பல் உயிரும்
தான் ஆய எம் பெருமான் தலைவன் அமர்ந்து உறையும் இடம் – நாலாயி:1250/1,2
மால் ஆர் விடையும் மத கரியும் மல்லர் உயிரும் மடிவித்து – நாலாயி:1705/3
உயரும் கதிரவனே நோக்கும் உயிரும்
தருமனையே நோக்கும் ஒண் தாமரையாள் கேள்வன் – நாலாயி:2148/2,3
உடலும் உயிரும் ஏற்றான் – நாலாயி:2154/4
காத்தனை பல் உயிரும் காவலனே ஏத்திய – நாலாயி:2191/2
ஓதி மற்று எல்லா உயிரும் அஃது என்று உயிர்கள் மெய்விட்டு – நாலாயி:2848/2
ஒன்றும் தேவும் உலகும் உயிரும் மற்றும் யாதும் இல்லா – நாலாயி:3330/1
உலகுக்கே ஓர் உயிரும் ஆனாய் புற அண்டத்து – நாலாயி:3545/2
உணர்வும் உயிரும் உடம்பும் மற்று உலப்பிலனவும் பழுதேயாம் – நாலாயி:3750/3
நெஞ்சும் உயிரும் உள் கலந்து நின்றார் அறியா வண்ணம் என் – நாலாயி:3957/3
நெஞ்சும் உயிரும் அவை உண்டு தானே ஆகி நிறைந்தானே – நாலாயி:3957/4
தானே ஆகி நிறைந்து எல்லா உலகும் உயிரும் தானே ஆய் – நாலாயி:3958/1
என்-கொல் அம்மான் திருவருள்கள் உலகும் உயிரும் தானே ஆய் – நாலாயி:3960/1
வாழி மனமே கைவிடேல் உடலும் உயிரும் மங்க ஒட்டே – நாலாயி:3965/4

மேல்


உயிரே (6)

உந்தி மேலது அன்றோ அடியேன் உள்ளத்து இன் உயிரே – நாலாயி:929/4
ஊனில் வாழ் உயிரே நல்லை போ உன்னை பெற்று – நாலாயி:3031/1
நிலை பெற்று என் நெஞ்சம் பெற்றது நீடு உயிரே – நாலாயி:3141/4
பூ தண் மாலை நெடு முடிக்கு புனையும் கண்ணி எனது உயிரே – நாலாயி:3256/4
செந்தாமரை கண் செம் கனி வாய் நால் தோள் அமுதே எனது உயிரே
சிந்தாமணிகள் பகர் அல்லை பகல் செய் திருவேங்கடத்தானே – நாலாயி:3558/2,3
அரு மா மாயத்து எனது உயிரே மனமே வாக்கே கருமமே – நாலாயி:3964/3

மேல்


உயிரேயோ (4)

ஆர் உயிரேயோ அகல் இடம் முழுதும் படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்து அளந்த – நாலாயி:3675/1
பேர் உயிரேயோ பெரிய நீர் படைத்து அங்கு உறைந்து அது கடைந்து அடைத்து உடைத்த – நாலாயி:3675/2
சீர் உயிரேயோ மனிசர்க்கு தேவர் போல தேவர்க்கும் தேவாவோ – நாலாயி:3675/3
ஓர் உயிரேயோ உலகங்கட்கு எல்லாம் உன்னை நான் எங்கு வந்து உறுகோ – நாலாயி:3675/4

மேல்


உயிரை (15)

கலை வணக்கு நோக்கு அரக்கி மூக்கை நீக்கி கரனோடு தூடணன்-தன் உயிரை வாங்கி – நாலாயி:745/2
பெற்ற தாய் போல் வந்த பேய்ச்சி பெரு முலை ஊடு உயிரை
வற்ற வாங்கி உண்ட வாயான் வதரி வணங்குதுமே – நாலாயி:968/3,4
எவ்வம் வெவ் வேல் பொன்_பெயரோன் ஏதலன் இன் உயிரை
வவ்வி ஆகம் வள் உகிரால் வகிர்ந்த அம்மானது இடம் – நாலாயி:1011/1,2
கொன்றேன் பல் உயிரை குறிக்கோள் ஒன்று இலாமையினால் – நாலாயி:1030/1
வஞ்சம் மேவி வந்த பேயின் உயிரை உண்ட மாயன் என்றும் – நாலாயி:1319/2
ஏற்று உயிரை அட்டான் எழில் – நாலாயி:2366/4
நாழால் அமர் முயன்ற வல் அரக்கன் இன் உயிரை
வாழா வகை வலிதல் நின் வலியே ஆழாத – நாலாயி:2595/1,2
பேய் தாய் உயிர் கலாய் பால் உண்டு அவள் உயிரை
மாய்த்தானை வாழ்த்தே வலி – நாலாயி:2624/3,4
சூட்டாய நேமியான் தொல் அரக்கன் இன் உயிரை
மாட்டே துயர் இழைத்த மாயவனை ஈட்ட – நாலாயி:2650/1,2
சுடர் ஒளியால் அ இருளை துரந்திலனேல் உயிரை
உடையவன் நாரணன் என்று அறிவார் இல்லை உற்று உணர்ந்தே – நாலாயி:2849/3,4
தீர்ந்தார் தம் மனத்து பிரியாது அவர் உயிரை
சோர்ந்தே புகல் கொடா சுடரை அரக்கியை மூக்கு – நாலாயி:3036/2,3
உள்ளம் உள் குடைந்து என் உயிரை உருக்கி உண்ணுமே – நாலாயி:3443/4
விள்கின்ற பூம் தண் துழாய் விரை நாற வந்து என் உயிரை
கள்கின்றவாறு அறியீர் அன்னைமீர் கழறா நிற்றிரே – நாலாயி:3635/3,4
தோள்களை ஆர தழுவி என் உயிரை அற விலை செய்தனன் சோதீ – நாலாயி:3680/2
எனக்கு ஆரா அமுதாய் எனது ஆவியை இன் உயிரை
மனக்கு ஆராமை மன்னி உண்டிட்டாய் இனி உண்டு ஒழியாய் – நாலாயி:3995/1,2

மேல்


உயிரோ (1)

சேண் பால வீடோ உயிரோ மற்று எ பொருட்கும் – நாலாயி:3095/3

மேல்


உயோகு (1)

பைய உயோகு துயில்கொண்ட பரம்பரனே பங்கய நீள் நயனத்து அஞ்சன மேனியனே – நாலாயி:64/2

மேல்


உரக (1)

உரக மெல் அணையான் கையில் உறை சங்கம் போல் மட அன்னங்கள் – நாலாயி:363/1

மேல்


உரகம் (1)

களி மலர் சேர் பொழில் அரங்கத்து உரகம் ஏறி கண்வளரும் கடல்_வண்ணர் கமல கண்ணும் – நாலாயி:652/3

மேல்


உரங்களால் (1)

உரங்களால் இயன்ற மன்னர் மாள பாரதத்து ஒரு தேர் ஐவர்க்காய் சென்று – நாலாயி:1571/1

மேல்


உரத்திலும் (1)

உரத்திலும் ஒருத்தி-தன்னை வைத்து உகந்து அது அன்றியும் – நாலாயி:780/2

மேல்


உரத்தினால் (1)

சிரத்தால் வணங்கானாம் என்றே உரத்தினால்
ஈர் அரியாய் நேர் வலியோன் ஆய இரணியனை – நாலாயி:2171/2,3

மேல்


உரத்தினில் (1)

உரத்தினில் கரத்தை வைத்து உகிர் தலத்தை ஊன்றினாய் – நாலாயி:776/2

மேல்


உரத்து (2)

ஒண் திறல் அவுணன் உரத்து உகிர் வைத்தவன் ஒள் எயிற்றொடு – நாலாயி:1023/3
நஞ்சு உரத்து பெண்ணை நவின்று உண்ட நாவன் என்று – நாலாயி:2230/3

மேல்


உரத்தை (1)

வந்து எதிர்ந்த தாடகை-தன் உரத்தை கீறி வரு குருதி பொழிதர வன் கணை ஒன்று ஏவி – நாலாயி:742/1

மேல்


உரப்ப (1)

அப்போது நான் உரப்ப போய் அடிசிலும் உண்டிலை ஆள்வாய் – நாலாயி:194/2

மேல்


உரப்பகில்லேன் (2)

ஊனம் உடையன செய்ய பெறாய் என்று இரப்பன் உரப்பகில்லேன்
நானும் உரைத்திலேன் நந்தன் பணித்திலன் நங்கைகாள் நான் என் செய்கேன் – நாலாயி:1908/2,3
சோத்தம் பிரான் இவை செய்யப்பெறாய் என்று இரப்பன் உரப்பகில்லேன்
பேய்ச்சி முலை உண்ட பின்னை இ பிள்ளையை பேசுவது அஞ்சுவனே – நாலாயி:1915/3,4

மேல்


உரப்பமாட்டேன் (1)

உந்தையர் உன் திறத்தர் அல்லர் உன்னை நான் ஒன்று உரப்பமாட்டேன்
நந்தகோபன் அணி சிறுவா நான் சுரந்த முலை உணாயே – நாலாயி:130/3,4

மேல்


உரப்பவே (1)

ஒத்தார்க்கு ஒத்தன பேசுவர் உன்னை உரப்பவே நான் ஒன்றும் மாட்டேன் – நாலாயி:232/3

மேல்


உரப்பாள் (1)

அஞ்ச உரப்பாள் அசோதை ஆணாட விட்டிட்டு இருக்கும் – நாலாயி:532/3

மேல்


உரப்பி (2)

நீர் ஆர் நெடும் கயத்தை சென்று அலைக்க நின்று உரப்பி
ஓர் ஆயிரம் பண வெம் கோ இயல் நாகத்தை – நாலாயி:2688/1,2
அன்னவனை நோக்காது அழித்து உரப்பி வாள் அமருள் – நாலாயி:2742/5

மேல்


உரப்புவது (1)

ஓடும் சகடத்தை சாடிய பின்னை உரப்புவது அஞ்சுவனே – நாலாயி:1916/4

மேல்


உரம் (12)

உரம் பற்றி இரணியனை உகிர் நுதியால் ஒள்ளிய மார்வு உறைக்க ஊன்றி – நாலாயி:419/1
உரம் பெற்ற மலர் கமலம் உலகு அளந்த சேவடி போல் உயர்ந்து காட்ட – நாலாயி:419/3
திண் திறலாள் தாடகை-தன் உரம் உருவ சிலை வளைத்தாய் – நாலாயி:720/2
உரம் கெட புடைத்து ஒர் கொம்பு ஒசித்து உகந்த உத்தமா – நாலாயி:809/2
உரம் பொத சரம் துரந்த உம்பர் ஆளி எம்பிரான் – நாலாயி:824/2
உரம் தரு மெல் அணை பள்ளி கொண்டான் ஒருகால் முன்னம் மா உருவாய் கடலுள் – நாலாயி:1130/1
ஆறாத சினத்தின் மிகு நரகன் உரம் அழித்த அடல் ஆழி தட கையன் அலர் மகட்கும் அரற்கும் – நாலாயி:1235/1
வென்றி மிகு நரகன் உரம் அது அழிய விசிறும் விறல் ஆழி தட கையன் விண்ணவர்கட்கு அன்று – நாலாயி:1239/1
உளைய ஒண் திறல் பொன்_பெயரோன் தனது உரம் பிளந்து உதிரத்தை – நாலாயி:1264/1
மறம் கிளர்ந்த கரும் கடல் நீர் உரம் துரந்து பரந்து ஏறி அண்டத்து அப்பால் – நாலாயி:2009/1
உரம் கருதி மூர்க்கத்தவனை நரம் கலந்த – நாலாயி:2265/2
மா வாய் உரம் பிளந்து மா மருதின் ஊடு போய் – நாலாயி:2329/3

மேல்


உரமும் (1)

உரமும் கரமும் துணித்த உரவோன் ஊர் போலும் – நாலாயி:1801/2

மேல்


உரலிடை (1)

பற்றி உரலிடை யாப்பும் உண்டான் பாவிகாள் உங்களுக்கு ஏச்சு-கொலோ – நாலாயி:624/2

மேல்


உரலில் (1)

பெரு மா உரலில் பிணிப்புண்டு இருந்து அங்கு – நாலாயி:32/1

மேல்


உரலினிடை (1)

வேங்கடத்து அரியை பரி கீறியை வெண்ணெய் உண்டு உரலினிடை ஆப்புண்ட – நாலாயி:1572/3

மேல்


உரலினோடு (1)

எத்திறம் உரலினோடு இணைந்திருந்து ஏங்கிய எளியவே – நாலாயி:2921/4

மேல்


உரலை (1)

பொத்த உரலை கவிழ்த்து அதன் மேல் ஏறி – நாலாயி:114/1

மேல்


உரலோடு (8)

கையை பிடித்து கரை உரலோடு என்னை காணவே கட்டிற்றிலையே – நாலாயி:147/2
உறி ஆர்ந்த நறு வெண்ணெய் ஒளியால் சென்று அங்கு உண்டானை கண்டு ஆய்ச்சி உரலோடு ஆர்க்க – நாலாயி:1143/1
ஒளியா வெண்ணெய் உண்டான் என்று உரலோடு ஆய்ச்சி ஒண் கயிற்றால் – நாலாயி:1511/1
அன்று ஆய்ச்சியர் வெண்ணெய் விழுங்கி உரலோடு ஆப்புண்டிருந்த பெருமான் அடி மேல் – நாலாயி:1907/2
பணை முலை ஆயர் மாதர் உரலோடு கட்ட அதனோடும் ஓடி அடல் சேர் – நாலாயி:1990/3
உரலோடு உற பிணித்த நான்று குரல் ஓவாது – நாலாயி:2105/2
பின்னும் உரலோடு கட்டுண்ட பெற்றிமையும் – நாலாயி:2787/3
நோவ ஆய்ச்சி உரலோடு ஆர்க்க இரங்கிற்றும் வஞ்ச பெண்ணை – நாலாயி:3487/1

மேல்


உரலோடும் (2)

உறி ஆர் வெண்ணெய் உண்டு உரலோடும் கட்டுண்டு – நாலாயி:1491/1
மணம் மருவு தோள் ஆய்ச்சி ஆர்க்க போய் உரலோடும்
புணர் மருதம் இற நடந்தாற்கு இழந்தேன் என் பொன் வளையே – நாலாயி:1671/3,4

மேல்


உரலோடே (1)

ஊரார்கள் எல்லாரும் காண உரலோடே
தீரா வெகுளியளாய் சிக்கென ஆர்த்து அடிப்ப – நாலாயி:2687/3,4

மேல்


உரவிடை (1)

மத்து உறு கடை வெண்ணெய் களவினில் உரவிடை யாப்புண்டு – நாலாயி:2921/3

மேல்


உரவு (2)

நிரை விடை ஏழ் செற்ற ஆறு என்னே உரவு உடைய – நாலாயி:2164/2
உரவு நீர் பொய்கை நாகம் காய்ந்ததும் உட்பட மற்றும் பல – நாலாயி:3484/2

மேல்


உரவோளது (1)

உண முலை முன் கொடுத்த உரவோளது ஆவி உக உண்டு வெண்ணெய் மருவி – நாலாயி:1990/2

மேல்


உரவோன் (4)

கானிடை உருவை சுடு சரம் துரந்து கண்டு முன் கொடும் தொழில் உரவோன்
ஊன் உடை அகலத்து அடு கணை குளிப்ப உயிர் கவர்ந்து உகந்த எம் ஒருவன் – நாலாயி:979/1,2
மான் முனிந்து ஒரு கால் வரி சிலை வளைத்த மன்னவன் பொன் நிறத்து உரவோன்
ஊன் முனிந்து அவனது உடல் இரு பிளவா உகிர் நுதி மடுத்து அயன் அரனை – நாலாயி:985/1,2
உம்பர் வாளிக்கு இலக்கு ஆக உதிர்த்த உரவோன் ஊர் போலும் – நாலாயி:1590/2
உரமும் கரமும் துணித்த உரவோன் ஊர் போலும் – நாலாயி:1801/2

மேல்


உரனால் (1)

உரனால் ஒரு மூன்று போதும் மரம் ஏழ் அன்று – நாலாயி:2648/2

மேல்


உராஅய் (1)

உராஅய் உலகு அளந்த நான்று வராகத்து – நாலாயி:2165/2

மேல்


உரி (3)

உரி யானை உகந்தான் அவனுக்கும் உணர்வதனுக்கு – நாலாயி:1603/2
மல்கிய தோளும் மான் உரி அதளும் உடையவர் தமக்கும் ஓர் பாகம் – நாலாயி:1935/1
முப்புரி நூலொடு மான் உரி இலங்கு – நாலாயி:2672/7

மேல்


உரிஞ்ச (1)

அலை கடல் நீர் குழம்ப அகடு ஆட ஓடி அகல் வான் உரிஞ்ச முதுகில் – நாலாயி:1982/3

மேல்


உரிஞ்சி (4)

பட்டி பிடிகள் பகடு உரிஞ்சி சென்று மாலைவாய் – நாலாயி:347/3
தாழை மடல் ஊடு உரிஞ்சி தவள வண்ண பொடி அணிந்து – நாலாயி:407/3
விலங்கலில் உரிஞ்சி மேல் நின்ற விசும்பில் வெண் துகில் கொடி என விரிந்து – நாலாயி:980/3
மதி உரிஞ்சி வான் முகடு நோக்கி கதி மிகுத்து அம் – நாலாயி:2208/2

மேல்


உரிஞ்சு (1)

விண் சேரும் இளம் திங்கள் அகடு உரிஞ்சு மணி மாடம் மல்கு செல்வ – நாலாயி:1578/3

மேல்


உரிஞ்சும் (1)

மங்குல் மதி அகடு உரிஞ்சும் மணி மாட நாங்கூர் வைகுந்தவிண்ணகரம் வணங்கு மட நெஞ்சே – நாலாயி:1236/4

மேல்


உரித்தாக்கினையே (2)

உரு பொலிந்த நாவினேனை உனக்கு உரித்தாக்கினையே – நாலாயி:469/4
உனக்கு இடமாய் இருக்க என்னை உனக்கு உரித்தாக்கினையே – நாலாயி:471/4

மேல்


உரிமை (1)

எம்-தமக்கு உரிமை செய் என தரியாது எம் பெருமான் அருள் என்ன – நாலாயி:1073/2

மேல்


உரிமையால் (1)

கருமம் கடைப்பிடி-மின் கண்டீர் உரிமையால்
ஏத்தினோம் பாதம் இரும் தடக்கை எந்தை பேர் – நாலாயி:2238/2,3

மேல்


உரிய (7)

உரிய சொல் என்றும் உடையவன் என்று என்று உணர்வில் மிக்கோர் – நாலாயி:2877/2
முட்டு இல் பல் போகத்து ஒரு தனி நாயகன் மூ_உலகுக்கு உரிய
கட்டியை தேனை அமுதை நன் பாலை கனியை கரும்பு-தன்னை – நாலாயி:3222/1,2
உரிய சொல்லால் இசை மாலைகள் ஏத்தி உள்ளப்பெற்றேற்கு – நாலாயி:3280/3
உரிய தொண்டர்தொண்டர் தொண்டன் சடகோபன் – நாலாயி:3549/2
உரிய தொண்டர் ஆக்கும் உலகம் உண்டாற்கே – நாலாயி:3549/4
உரிய அப்பனை அமரர் அப்பனை உலகுக்கு ஓர் தனி அப்பன்-தன்னை – நாலாயி:3681/2
உரிய சொல் மாலை இவையும் பத்து இவற்றால் உய்யலாம் தொண்டீர் நங்கட்கே – நாலாயி:3681/4

மேல்


உரியன (1)

உரியன ஒண் முத்தும் பைம்பொன்னும் ஏந்தி ஓரோ குடங்கை – நாலாயி:2488/3

மேல்


உரியனாய் (1)

உரியனாய் அடியேன் பெற்ற நன்மையே – நாலாயி:939/4

மேல்


உரியேனோ (1)

உடையானுக்கு அடியேன் ஒருவர்க்கு உரியேனோ – நாலாயி:1730/4

மேல்


உரியை (1)

சிறுமை பிழை கொள்ளில் நீயும் உன் தேவைக்கு உரியை காண் – நாலாயி:61/3

மேல்


உரு (60)

அந்தியம் போதில் அரி உரு ஆகி அரியை அழித்தவனை – நாலாயி:6/3
பள்ளத்தில் மேயும் பறவை உரு கொண்டு – நாலாயி:165/1
உரு உடையாய் உலகு ஏழும் உண்டாக வந்து பிறந்தாய் – நாலாயி:183/2
உரு காட்டும் அந்தி விளக்கு இன்று ஒளி கொள்ள ஏற்றுகேன் வாராய் – நாலாயி:200/4
ஏனத்து உரு ஆகிய ஈசன் எந்தை இடவன் எழ வாங்கி எடுத்த மலை – நாலாயி:268/2
மூன்று அடி நிமிர்த்து மூன்றினில் தோன்றி மூன்றினில் மூன்று உரு ஆனான் – நாலாயி:400/3
உரு அரங்க பொருது அழித்து இ உலகினை கண்பெறுத்தான் ஊர் – நாலாயி:406/2
உரு உடைய மலர் நீலம் காற்று ஆட்ட ஓசலிக்கும் ஒளி அரங்கமே – நாலாயி:412/4
மாணி குறள் உரு ஆய மாயனை என் மனத்துள்ளே – நாலாயி:447/1
உரு பொலிந்த நாவினேனை உனக்கு உரித்தாக்கினையே – நாலாயி:469/4
வெள்ளை விளி சங்கு இடம் கையில் கொண்ட விமலன் எனக்கு உரு காட்டான் – நாலாயி:546/1
உரு ஒளி காட்டுகின்றீர் எனக்கு உய் வழக்கு ஒன்று உரையீர் – நாலாயி:589/2
வந்த பின்னை பழி காப்பு அரிது மாயவன் வந்து உரு காட்டுகின்றான் – நாலாயி:619/2
அழிலும் தொழிலும் உரு காட்டான் அஞ்சேல் என்னான் அவன் ஒருவன் – நாலாயி:631/1
காணிலும் உரு பொலார் செவிக்கு இனாத கீர்த்தியார் – நாலாயி:820/1
உரு கலந்து ஒழிவு இலாது உரைக்குமாறு உரைசெயே – நாலாயி:854/4
மறம் கொள் ஆள் அரி உரு என வெருவர ஒருவனது அகல் மார்வம் – நாலாயி:961/1
எரிந்த பைம் கண் இலங்கு பேழ் வாய் எயிற்றொடு இது எ உரு என்று – நாலாயி:1013/1
வஞ்சனை செய்ய தாய் உரு ஆகி வந்த பேய் அலறி மண் சேர – நாலாயி:1070/1
விஞ்சை வானவர் சாரணர் சித்தர் வியந்துதி செய்ய பெண் உரு ஆகி – நாலாயி:1070/3
புகர் ஆர் உரு ஆகி முனிந்தவனை புகழ் வீட முனிந்து உயிர் உண்டு அசுரன் – நாலாயி:1084/1
பஞ்சி சிறு கூழை உரு ஆகி மருவாத – நாலாயி:1104/1
அரி உரு ஆம் இவர் ஆர்-கொல் என்ன அட்டபுயகரத்தேன் என்றாரே – நாலாயி:1118/4
ஓடாத ஆளரியின் உரு ஆகி இரணியனை – நாலாயி:1254/1
குறிய மாணி உரு ஆய கூத்தன் மன்னி அமரும் இடம் – நாலாயி:1348/2
அங்ஙனே ஒக்க அரி உரு ஆனான் அரங்க மாநகர் அமர்ந்தானே – நாலாயி:1412/4
ஓரெழுத்து ஓர் உரு ஆனவனே – நாலாயி:1452/4
சீர் மலிகின்றது ஓர் சிங்க உரு ஆகி – நாலாயி:1681/2
மீது கொண்டு உகளும் மீன் உரு ஆகி விரி புனல் வரி அகட்டு ஒளித்தோன் – நாலாயி:1750/2
புள் உரு ஆகி நள்ளிருள் வந்த பூதனை மாள இலங்கை – நாலாயி:1932/1
அங்கு ஓர் தாய் உரு ஆகி வந்தவள் – நாலாயி:1955/2
அலை மலி வேல் கணாளை அகல்விப்பதற்கு ஓர் உரு ஆய மானை அமையா – நாலாயி:1988/2
உரு ஆர் பிறவி-கண் இன்னம் புக பெய்து – நாலாயி:2025/1
ஒரு வடிவத்து ஓர் உரு என்று உணரல் ஆகாது ஊழி-தோறு ஊழி நின்று ஏத்தல் அல்லால் – நாலாயி:2054/3
புந்தியால் சிந்தியாது ஓதி உரு எண்ணும் – நாலாயி:2114/3
தென் இலங்கை கோன் வீழ சென்று குறள் உரு ஆய் – நாலாயி:2333/3
நடமாடிய பெருமான் உரு ஒத்தன நீலங்களே – நாலாயி:2515/4
திருமால் உரு ஒக்கும் மேரு அம் மேருவில் செம் சுடரோன் – நாலாயி:2565/1
உரு ஆகிக்கொண்டு உலகம் நீர் ஏற்ற சீரான் – நாலாயி:2604/3
பேர் உரு என்று எம்மை பிரிந்து – நாலாயி:2633/4
ஒரு ஆறு ஒருவன் புகாவாறு உரு மாறும் – நாலாயி:2640/2
ஒன்றும் இரங்கார் உரு காட்டார் குன்று – நாலாயி:2658/2
உரு அற்ற ஞானத்து உழல்கின்ற என்னை ஒரு பொழுதில் – நாலாயி:2872/2
அல்லது அவன் உரு
எல்லை_இல் அ நலம் – நாலாயி:2913/2,3
உணர்ந்து உணர்ந்து இழிந்து அகன்று உயர்ந்து உரு வியந்த இ நிலைமை – நாலாயி:2926/1
பேணுங்கால் பேணும் உரு ஆகும் அல்லனும் ஆம் – நாலாயி:3062/3
தாமோதரன் உரு ஆகிய சிவற்கும் திசைமுகற்கும் – நாலாயி:3086/3
உரு உடை வண்ணங்கள் காணில் உலகு_அளந்தான் என்று துள்ளும் – நாலாயி:3271/2
குறிய மாண் உரு ஆகி கொடும் கோளால் நிலம் கொண்ட – நாலாயி:3313/3
குறிய மாண் உரு ஆகிய நீள் குட கூத்தனுக்கு ஆள் செய்வதே – நாலாயி:3339/4
எழுவது ஓர் உரு என் நெஞ்சுள் எழும் ஆர்க்கும் அறிவு அரிதே – நாலாயி:3394/4
தனக்கு வேண்டு உரு கொண்டு தான் தன சீற்றத்தினை முடிக்கும் – நாலாயி:3490/2
மீது ஆடி உரு காட்டாதே ஒளிப்பாயோ – நாலாயி:3543/4
அன்று உரு ஏழும் தழுவி நீ கொண்ட ஆய்_மகள் அன்பனே என்னும் – நாலாயி:3580/3
கேழல் திரு உரு ஆயிற்று கேட்டும் உணர்ந்துமே – நாலாயி:3609/4
ஞாலம் போனகம் பற்றி ஓர் முற்றா உரு ஆகி – நாலாயி:3696/1
உரு ஆர் சக்கரம் சங்கு சுமந்து இங்கு உம்மோடு – நாலாயி:3699/3
உரு கெட வாளி பொழிந்த ஒருவனே – நாலாயி:3727/4
உரு ஆகிய ஆறு சமயங்கட்கு எல்லாம் – நாலாயி:3821/1
காட்டேல்-மின் நும் உரு என் உயிர்க்கு அது காலனே – நாலாயி:3831/4

மேல்


உருக்கள்-தோறும் (1)

நின்று இயங்கும் ஒன்று அலா உருக்கள்-தோறும் ஆவியாய் – நாலாயி:756/1

மேல்


உருக்கி (5)

உடலையுள் புகுந்து உள்ளம் உருக்கி உண் – நாலாயி:1852/3
மன்னை மனம் கொள்ள வஞ்சித்து நெஞ்சு உருக்கி
என்னுடைய பாதத்தால் யான் அளப்ப மூ அடி மண் – நாலாயி:2769/2,3
நிறம் தன் ஊடு புக்கு எனது ஆவியை நின்று நின்று உருக்கி உண்கின்ற இ – நாலாயி:3440/3
உள்ளம் உள் குடைந்து என் உயிரை உருக்கி உண்ணுமே – நாலாயி:3443/4
ஊடு புக்கு எனது ஆவியை உருக்கி உண்டிடுகின்ற நின்-தன்னை – நாலாயி:3449/3

மேல்


உருக்கு (1)

உருக்கு உறு நறு நெய் கொண்டு ஆர் அழலில் – நாலாயி:1454/1

மேல்


உருக்குகின்ற (1)

நீராய் அலைந்து கரைய உருக்குகின்ற நெடுமாலே – நாலாயி:3418/2

மேல்


உருக்குங்களே (1)

பையவே நிலையும் வந்து என் நெஞ்சை உருக்குங்களே – நாலாயி:3442/4

மேல்


உருக்கும் (2)

மல் அணைந்த வரை தோளா வல்வினையேன் மனம் உருக்கும் வகையே கற்றாய் – நாலாயி:732/2
மா போகு நெடும் கானம் வல்வினையேன் மனம் உருக்கும் மகனே இன்று – நாலாயி:733/3

மேல்


உருக (2)

உருக வைத்த குடத்தொடு வெண்ணெய் உறிஞ்சி உடைத்திட்டு போந்து நின்றான் – நாலாயி:204/2
உருக புகுந்த ஒருவர் ஊர் போல் – நாலாயி:1366/2

மேல்


உருகல் (1)

உள்ளம் ஓடி உருகல் அல்லால் உரோடம் ஒன்றும் இலோம் கண்டாய் – நாலாயி:518/3

மேல்


உருகாநிற்கும் (1)

உருகாநிற்கும் என் உள்ளம் ஊழி முதல்வா – நாலாயி:2025/4

மேல்


உருகாநிற்பர் (1)

ஊற்றின்-கண் நுண் மணல் போல் உருகாநிற்பர் நீராயே – நாலாயி:3538/4

மேல்


உருகி (29)

உடல் உருகி வாய் திறந்து மடுத்து உன்னை நிறைத்துக்கொண்டேன் – நாலாயி:466/2
என்பு உருகி இன வேல் நெடும் கண்கள் இமை பொருந்தா பல நாளும் – நாலாயி:548/1
உள்ளே உருகி நைவேனை உளளோ இலளோ என்னாத – நாலாயி:634/1
ஆராத மன களிப்போடு அழுத கண்ணீர் மழை சோர நினைந்து உருகி ஏத்தி நாளும் – நாலாயி:655/2
என்பு இல் எள்கி நெஞ்சு உருகி உள் கனிந்து எழுந்தது ஓர் – நாலாயி:827/3
ஆவியே அமுதே என நினைந்து உருகி அவரவர் பணை முலை துணையா – நாலாயி:949/1
உள் எலாம் உருகி குரல் தழுத்து ஒழிந்தேன் உடம்பு எலாம் கண்ண நீர் சோர – நாலாயி:952/3
உள்ளே நின்று உருகி நெஞ்சம் உன்னை உள்ளிய-கால் – நாலாயி:1558/3
கண்ணார கண்டு உருகி கையார தொழுவாரை கருதும்-காலே – நாலாயி:1585/4
உருகி நெஞ்சே நினைந்து இங்கு இருந்து என் தொழுதும் எழு – நாலாயி:1769/1
உருகி என் கொங்கையின் தீம் பால் ஓட்டந்து பாய்ந்திடுகின்ற – நாலாயி:1880/3
உள்ளம் உருகி என் கொங்கை ஓட்டந்து பாய்ந்திடுகின்ற – நாலாயி:1883/3
என்பு எலாம் உருகி உக்கிட்டு என்னுடை நெஞ்சம் என்னும் – நாலாயி:2046/3
நெஞ்சு உருகி கண் பனிப்ப நிற்கும் சோரும் நெடிது உயிர்க்கும் உண்டு அறியாள் உறக்கம் பேணாள் – நாலாயி:2063/1
செம் கால மட புறவம் பெடைக்கு பேசும் சிறு குரலுக்கு உடல் உருகி சிந்தித்து ஆங்கே – நாலாயி:2068/2
என்னில் அங்கம் எல்லாம் வந்து இன்பம் எய்த எப்பொழுதும் நினைந்து உருகி இருப்பன் நானே – நாலாயி:2079/4
முன் ஒருவன் ஆய முகில்_வண்ணா நின் உருகி
பேய் தாய் முலை தந்தாள் பேர்ந்திலளால் பேர் அமர் கண் – நாலாயி:2115/2,3
இன்பு உருகு சிந்தை இடு திரியா நன்பு உருகி
ஞான சுடர் விளக்கு ஏற்றினேன் நாரணற்கு – நாலாயி:2182/2,3
செம்மையால் உள் உருகி செவ்வனே நெஞ்சமே – நாலாயி:2303/3
மது கைடவரும் வயிறு உருகி மாண்டார் – நாலாயி:2347/3
உருகி உக்க நேரிய காதல் – நாலாயி:2579/3
உன்னி உடல் உருகி நையாதார் உம்பர்வாய் – நாலாயி:2735/2
நினைந்து நைந்து உள் கரைந்து உருகி இமையோர் பலரும் முனிவரும் – நாலாயி:2944/1
நீ முற்ற கண்துயிலாய் நெஞ்சு உருகி ஏங்குதியால் – நாலாயி:3011/2
உக உருகி நின்று உள் உளே – நாலாயி:3047/4
கூவிக்கூவி நெஞ்சு உருகி கண் பனி சோர நின்றால் – நாலாயி:3299/3
சென்று உருகி நுண் துளியாய் செல்கின்ற கங்குல்வாய் – நாலாயி:3383/2
உகவையால் நெஞ்சம் உள் உருகி உன் தாமரை தடம் கண் விழிகளின் – நாலாயி:3470/1
அன்பு உருகி நிற்கும் அது நிற்க சுமடு தந்தாய் – நாலாயி:3570/2

மேல்


உருகினாள் (1)

உருகினாள் உள்மெலிந்தாள் இது என்-கொலோ – நாலாயி:1660/4

மேல்


உருகு (1)

இன்பு உருகு சிந்தை இடு திரியா நன்பு உருகி – நாலாயி:2182/2

மேல்


உருகுகின்றேனே (2)

நெஞ்சு இடர் தீர்ப்பார் இனி யார் நின்று உருகுகின்றேனே – நாலாயி:3382/4
நின்று உருகுகின்றேனே போல நெடு வானம் – நாலாயி:3383/1

மேல்


உருகும் (8)

ஒளி மதி சேர் திருமுகமும் கண்டுகொண்டு என் உள்ளம் மிக என்று-கொலோ உருகும் நாளே – நாலாயி:652/4
இரும்பு போல் வலிய நெஞ்சம் இறைஇறை உருகும் வண்ணம் – நாலாயி:888/2
ஓதிலும் உன் பேர் அன்றி மற்று ஓதாள் உருகும் நின் திருவுரு நினைந்து – நாலாயி:1112/1
உள்ளத்தே வைப்பாருக்கு இது காணீர் என் உள்ளம் உருகும் ஆறே – நாலாயி:1586/4
நீராய் உருகும் என் ஆவி நெடும் கண்கள் – நாலாயி:2702/2
உடலம் நைந்து ஒருத்தி உருகும் என்று உணர்த்து-மினே – நாலாயி:3454/4
என் செய்கேன் எறி நீர் திருவரங்கத்தாய் என்னும் வெவ்வுயிர்த்து உயிர்த்து உருகும்
முன் செய்த வினையே முகப்படாய் என்னும் முகில்_வண்ணா தகுவதோ என்னும் – நாலாயி:3573/2,3
உட்கு உடை அசுரர் உயிர் எல்லாம் உண்ட ஒருவனே என்னும் உள் உருகும்
கட்கிலீ உன்னை காணுமாறு அருளாய் காகுத்தா கண்ணனே என்னும் – நாலாயி:3574/2,3

மேல்


உருகுமால் (1)

உருகுமால் நெஞ்சம் உயிரின் பரமன்றி – நாலாயி:3836/1

மேல்


உருகுமாலோ (1)

உடல் எனக்கு உருகுமாலோ என் செய்கேன் உலகத்தீரே – நாலாயி:890/4

மேல்


உருகுமே (1)

ஒன்பதோடு ஒன்றுக்கும் மூ_உலகும் உருகுமே – நாலாயி:3835/4

மேல்


உருட்டாவரு (1)

மடல் எடுத்த நெடும் தெங்கின் பழங்கள் வீழ மாங்கனிகள் திரட்டு உருட்டாவரு நீர் பொன்னி – நாலாயி:1280/3

மேல்


உருட்டி (6)

உறியை முற்றத்து உருட்டி நின்று ஆடுவார் – நாலாயி:16/1
எண்ணெய் குடத்தை உருட்டி இளம்பிள்ளை கிள்ளி எழுப்பி – நாலாயி:157/1
ஆநிரை மேய்த்து அன்று அலை கடல் அடைத்திட்டு அரக்கர்-தம் சிரங்களை உருட்டி
கார் நிறை மேகம் கலந்தது ஓர் உருவ கண்ணனார் கருதிய கோயில் – நாலாயி:1339/1,2
தாம் மோர் உருட்டி தயிர் நெய் விழுங்கிட்டு – நாலாயி:1890/1
மோர் ஆர் குடம் உருட்டி முன் கிடந்த தானத்தே – நாலாயி:2686/1
வார் கடா அருவி யானை மா மலையின் மருப்பு இணை குவடு இறுத்து உருட்டி
ஊர் கொள் திண் பாகன் உயிர் செகுத்து அரங்கின் மல்லரை கொன்று சூழ் பரண் மேல் – நாலாயி:3704/1,2

மேல்


உருத்த (1)

வெம் சினத்த வேழ வெண் மருப்பு ஒசித்து உருத்த மா – நாலாயி:794/1

மேல்


உருத்திரன் (1)

பெரிய அப்பனை பிரமன் அப்பனை உருத்திரன் அப்பனை முனிவர்க்கு – நாலாயி:3681/1

மேல்


உருத்து (1)

உருத்து எழு வாலி மார்வில் ஒரு கணை உருவ ஓட்டி – நாலாயி:1300/1

மேல்


உருப்பசி-தன் (1)

உம்பர் உலகு ஆண்டு ஒரு குடை கீழ் உருப்பசி-தன்
அம் பொன் கலை அல்குல் பெற்றாலும் ஆதரியேன் – நாலாயி:686/1,2

மேல்


உருப்பசியர் (1)

மேனகையொடு திலோத்தமை அரம்பை உருப்பசியர் அவர் வெள்கி மயங்கி – நாலாயி:278/3

மேல்


உருப்பசியும் (1)

மின் அனைய நுண் இடையார் உருப்பசியும் மேனகையும் – நாலாயி:682/1

மேல்


உருப்பனை (1)

உருப்பனை ஓட்டி கொண்டிட்டு உறைத்திட்ட உறைப்பன் மலை – நாலாயி:349/2

மேல்


உருப்பிணி (3)

உருப்பிணி நங்கையை தேர் ஏற்றிக்கொண்டு – நாலாயி:309/1
உருப்பிணி நங்கை-தன்னை மீட்பான் தொடர்ந்து ஓடி சென்ற – நாலாயி:349/1
அன்று அங்கு அமர் வென்று உருப்பிணி நங்கை அணி நெடும் தோள் புணர்ந்தான் – நாலாயி:3665/2

மேல்


உருப்பிணியை (1)

வார் ஏறு கொங்கை உருப்பிணியை வலிய பிடித்துக்கொண்டு – நாலாயி:332/3

மேல்


உரும் (1)

உரும் முரல் ஒலி மலி நளிர் கடல் பட அரவு – நாலாயி:2580/6

மேல்


உருமகத்தே (1)

உருமகத்தே வீழாமே குருமுகமாய் காத்தான் ஊர் – நாலாயி:404/2

மேல்


உருமின் (1)

பிறை உடை வாள் நுதல் பின்னை திறத்து முன்னே ஒருகால் செருவில் உருமின்
மறை உடை மால் விடை ஏழ் அடர்த்தாற்கு இடம் தான் தடம் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி – நாலாயி:1136/1,2

மேல்


உருவ (11)

உந்தி எழுந்த உருவ மலர்-தன்னில் – நாலாயி:169/1
திண் திறலாள் தாடகை-தன் உரம் உருவ சிலை வளைத்தாய் – நாலாயி:720/2
மாலும் கடல் ஆர மலை குவடு இட்டு அணை கட்டி வரம்பு உருவ மதி சேர் – நாலாயி:1082/1
உருவ கரும் குழல் ஆய்ச்சி திறத்து இன மால் விடை செற்று – நாலாயி:1172/3
உருத்து எழு வாலி மார்வில் ஒரு கணை உருவ ஓட்டி – நாலாயி:1300/1
கார் நிறை மேகம் கலந்தது ஓர் உருவ கண்ணனார் கருதிய கோயில் – நாலாயி:1339/2
கொம்பு உருவ விளங்கனி மேல் இளம் கன்று கொண்டு எறிந்த கூத்தர் போலாம் – நாலாயி:1579/2
உருவ செம் சுடர் ஆழி வல்லானே உலகு உண்ட ஒருவா திருமார்பா – நாலாயி:1608/2
உருவ குறள் அடிகள் அடி உணர்-மின் உணர்வீரே – நாலாயி:1629/4
அரி உருவும் ஆள் உருவும் ஆகி எரி உருவ
வண்ணத்தான் மார்பு இடந்த மால் அடியை அல்லால் மற்று – நாலாயி:2112/2,3
பைம் தாள் ஏழ் உருவ ஒரு வாளி கோத்த வில்லா – நாலாயி:3072/2

மேல்


உருவத்து (4)

ஏர் ஆர் உருவத்து ஏனமாய் எடுத்த ஆற்றல் அம்மானை – நாலாயி:1720/2
ஒன்று அலா உருவத்து உலப்பு இல் பல் காலத்து உயர் கொடி ஒளி வளர் மதியம் – நாலாயி:1751/3
வரிந்திட்ட வில்லால் மரம் ஏழும் எய்து மலை போல் உருவத்து ஓர் இராக்கதி மூக்கு – நாலாயி:1906/3
ஏறு ஏழும் வென்று அடர்த்த எந்தை எரி உருவத்து
ஏறு ஏறி பட்ட இடு சாபம் பாறு ஏறி – நாலாயி:2244/1,2

மேல்


உருவம் (39)

உருவம் அழகிய நம்பீ உகந்து இவை சூட்ட நீ வாராய் – நாலாயி:185/4
மின் போல் நுண் இடையாள் ஒரு கன்னியை வேற்று உருவம் செய்து வைத்த – நாலாயி:224/3
ஊழி முதல்வன் உருவம் போல் மெய் கறுத்து – நாலாயி:477/3
சேவடி கை திருவாய் கண் சிவந்த ஆடை செம்பொன் செய் திரு உருவம் ஆனான்-தன்னை – நாலாயி:1146/3
நக்கு அரி உருவம் ஆகி நகம் கிளர்ந்து இடந்து உகந்த – நாலாயி:1432/3
துறப்பேன் அல்லேன் இன்பம் துறவாது நின் உருவம்
மறப்பேன் அல்லேன் என்றும் மறவாது யான் உலகில் – நாலாயி:1468/1,2
தன்னாலே தன் உருவம் பயந்த தானாய் தயங்கு ஒளி சேர் மூ_உலகும் தானாய் வானாய் – நாலாயி:1503/1
சினம் மேவும் அடல் அரியின் உருவம் ஆகி திறல் மேவும் இரணியனது ஆகம் கீண்டு – நாலாயி:1622/1
மை வளர்க்கும் மணி உருவம் மரகதமோ மழை முகிலோ என்கின்றாளால் – நாலாயி:1654/3
செம் பவளம் இவர் வாயின் வண்ணம் தேவர் இவரது உருவம் சொல்லில் – நாலாயி:1761/3
ஓர் உருவம் பொன் உருவம் ஒன்று செம் தீ ஒன்று மா கடல் உருவம் ஒத்துநின்ற – நாலாயி:2053/3
ஓர் உருவம் பொன் உருவம் ஒன்று செம் தீ ஒன்று மா கடல் உருவம் ஒத்துநின்ற – நாலாயி:2053/3
ஓர் உருவம் பொன் உருவம் ஒன்று செம் தீ ஒன்று மா கடல் உருவம் ஒத்துநின்ற – நாலாயி:2053/3
மூவுருவும் கண்ட-போது ஒன்றாம் சோதி முகில் உருவம் எம் அடிகள் உருவம் தானே – நாலாயி:2053/4
மூவுருவும் கண்ட-போது ஒன்றாம் சோதி முகில் உருவம் எம் அடிகள் உருவம் தானே – நாலாயி:2053/4
உருவம் எரி கார் மேனி ஒன்று – நாலாயி:2086/4
தமர் உகந்தது எ உருவம் அ உருவம் தானே – நாலாயி:2125/1
தமர் உகந்தது எ உருவம் அ உருவம் தானே – நாலாயி:2125/1
உணர்வார் ஆர் உன் உருவம் தன்னை உணர்வார் ஆர் – நாலாயி:2149/2
மணி உருவம் காண்பார் மகிழ்ந்து – நாலாயி:2212/4
ஓர் உருவன் அல்லை ஒளி உருவம் நின் உருவம் – நாலாயி:2241/1
ஓர் உருவன் அல்லை ஒளி உருவம் நின் உருவம்
ஈர் உருவன் என்பர் இரு நிலத்தோர் ஓர் உருவம் – நாலாயி:2241/1,2
ஈர் உருவன் என்பர் இரு நிலத்தோர் ஓர் உருவம்
ஆதியாம் வண்ணம் அறிந்தார் அவர் கண்டீர் – நாலாயி:2241/2,3
அவை செய்து அரி உருவம் ஆனான் செவி தெரியா – நாலாயி:2312/2
அரி உருவம் ஆகி இரணியனது ஆகம் – நாலாயி:2323/3
இறை உருவம் யாம் அறியோம் எண்ணில் நிறைவு உடைய – நாலாயி:2337/2
கரி உருவம் கொம்பு ஒசித்தான் காய்ந்து – நாலாயி:2346/4
அன்றே நம் கண் காணும் ஆழியான் கார் உருவம்
இன்றே நாம் காணாது இருப்பதுவும் என்றேனும் – நாலாயி:2612/1,2
கார் உருவம் காண்-தோறும் நெஞ்சு ஓடும் கண்ணனார் – நாலாயி:2633/3
ஊண் பாவித்து உண்டானது ஓர் உருவம் காண்பான் நம் – நாலாயி:2636/2
பின் ஓர் அரி உருவம் ஆகி எரி விழித்து – நாலாயி:2765/3
தன் உருவம் ஆரும் அறியாமல் தான் அங்கு ஓர் – நாலாயி:2768/1
உளன் எனில் உளன் அவன் உருவம் இ உருவுகள் – நாலாயி:2907/1
மேவிய உலகம் மூன்று அவை ஆட்சி வேண்டுவேண்டு உருவம் நின் உருவம் – நாலாயி:3671/2
மேவிய உலகம் மூன்று அவை ஆட்சி வேண்டுவேண்டு உருவம் நின் உருவம்
பாவியேன் தன்னை அடுகின்ற கமல கண்ணது ஓர் பவள வாய் மணியே – நாலாயி:3671/2,3
உமர் உகந்து உகந்த உருவம் நின் உருவம் ஆகி உன்தனக்கு அன்பர் ஆனார் – நாலாயி:3674/1
உமர் உகந்து உகந்த உருவம் நின் உருவம் ஆகி உன்தனக்கு அன்பர் ஆனார் – நாலாயி:3674/1
ஒக்கும் அம்மான் உருவம் என்று உள்ளம் குழைந்து நாள்நாளும் – நாலாயி:3722/1
மிக பல அசுரர்கள் வேண்டு உருவம் கொண்டு நின்று உழிதருவர் கஞ்சன் ஏவ – நாலாயி:3921/3

மேல்


உருவம்-அது (1)

ஓடாத ஆள் அரியின் உருவம்-அது கொண்டு அன்று உலப்பில் மிகு பெரு வரத்த இரணியனை பற்றி – நாலாயி:1241/1

மேல்


உருவம்கொண்டு (1)

கோளரியின் உருவம்கொண்டு அவுணன் உடலம் குருதி குழம்பி எழ கூர் உகிரால் குடைவாய் – நாலாயி:65/1

மேல்


உருவமாய் (2)

அரி உருவமாய் பிளந்த அம்மான் அவனே – நாலாயி:2346/3
பிறிது இல்லை எனக்கு பெரிய மூ_உலகும் நிறைய பேர் உருவமாய் நிமிர்ந்த – நாலாயி:3707/1

மேல்


உருவமும் (3)

தேசும் திறலும் திருவும் உருவமும்
மாசு_இல் குடிப்பிறப்பும் மற்றவையும் பேசில் – நாலாயி:2291/1,2
பேரும் ஓர் உருவமும் உளது இல்லை இலது இல்லை பிணக்கே – நாலாயி:2924/4
உருவமும் ஆருயிரும் உடனே உண்டான் – நாலாயி:3840/2

மேல்


உருவமே (1)

சேமமே வேண்டி தீவினை பெருக்கி தெரிவைமார் உருவமே மருவி – நாலாயி:950/1

மேல்


உருவறை (1)

ஒன்றும் அறிவு ஒன்று இல்லாத உருவறை கோபாலர் தங்கள் – நாலாயி:298/1

மேல்


உருவன் (12)

கறவை முன் காத்து கஞ்சனை காய்ந்த காளமேக திரு உருவன்
பறவை முன் உயர்த்து பாற்கடல் துயின்ற பரமனார் பள்ளிகொள் கோயில் – நாலாயி:1341/1,2
கார் தழைத்த திரு உருவன் கண்ணபிரான் விண்ணவர்_கோன் – நாலாயி:1534/3
அணி உருவன் பாதம் பணியும் அவர் கண்டீர் – நாலாயி:2212/3
மாலை அரி உருவன் பாத_மலர் அணிந்து – நாலாயி:2228/1
ஓர் உருவன் அல்லை ஒளி உருவம் நின் உருவம் – நாலாயி:2241/1
ஈர் உருவன் என்பர் இரு நிலத்தோர் ஓர் உருவம் – நாலாயி:2241/2
அழகியான் தானே அரி உருவன் தானே – நாலாயி:2403/1
உகப்பு உருவன் தானே ஒளி உருவன் தானே – நாலாயி:2410/1
உகப்பு உருவன் தானே ஒளி உருவன் தானே – நாலாயி:2410/1
மகப்பு உருவன் தானே மதிக்கில் மிக புருவம் – நாலாயி:2410/2
கார் உருவன் தான் நிமிர்த்த கால் – நாலாயி:2605/4
தேங்கு ஓத நீர் உருவன் செங்கண்மால் நீங்காத – நாலாயி:2630/2

மேல்


உருவனே (1)

தாயோன் எல்லா எ உயிர்க்கும் தாயோன் தான் ஓர் உருவனே – நாலாயி:2945/4

மேல்


உருவனை (1)

அஞ்சனம் புரையும் திரு உருவனை ஆதியை அமுதத்தை – நாலாயி:1377/2

மேல்


உருவா (8)

காய மலர் நிறவா கரு முகில் போல் உருவா கானக மா மடுவில் காளியன் உச்சியிலே – நாலாயி:69/1
கரு மா முகில் உருவா கனல் உருவா புனல் உருவா – நாலாயி:1636/1
கரு மா முகில் உருவா கனல் உருவா புனல் உருவா – நாலாயி:1636/1
கரு மா முகில் உருவா கனல் உருவா புனல் உருவா
பெரு மால் வரை உருவா பிற உருவா நினது உருவா – நாலாயி:1636/1,2
பெரு மால் வரை உருவா பிற உருவா நினது உருவா – நாலாயி:1636/2
பெரு மால் வரை உருவா பிற உருவா நினது உருவா – நாலாயி:1636/2
பெரு மால் வரை உருவா பிற உருவா நினது உருவா
திரு மா மகள் மருவும் சிறுபுலியூர் சலசயனத்து – நாலாயி:1636/2,3
நிகர் இலகு கார் உருவா நின் அகத்தது அன்றே – நாலாயி:2656/3

மேல்


உருவாகி (1)

கன்றின் உருவாகி மேய்புலத்தே வந்த கள்ள அசுரன்-தன்னை – நாலாயி:250/2

மேல்


உருவாய் (46)

வளர்ந்திட்டு வாள் உகிர் சிங்க உருவாய்
உளம் தொட்டு இரணியன் ஒண் மார்வு அகலம் – நாலாயி:83/2,3
மாவலி வேள்வியில் மாண் உருவாய் சென்று – நாலாயி:219/1
ஏனத்து உருவாய் இடந்த இ மண்ணினை – நாலாயி:221/3
கொண்ட கோல குறள் உருவாய் சென்று – நாலாயி:542/1
பொல்லா குறள் உருவாய் பொன் கையில் நீர் ஏற்று – நாலாயி:611/1
மாணி உருவாய் உலகு அளந்த மாயனை காணில் தலைமறியும் – நாலாயி:618/3
வந்து குறள் உருவாய் நிமிர்ந்து மாவலி வேள்வியில் மண் அளந்த – நாலாயி:1119/3
உரம் தரு மெல் அணை பள்ளி கொண்டான் ஒருகால் முன்னம் மா உருவாய் கடலுள் – நாலாயி:1130/1
திண் படை கோளரியின் உருவாய் திறலோன் அகலம் செருவில் முன நாள் – நாலாயி:1133/1
இலகிய நீள் முடி மாவலி தன் பெரு வேள்வியில் மாண் உருவாய் முன நாள் – நாலாயி:1134/1
திண்ணியது ஓர் அரி உருவாய் திசை அனைத்தும் நடுங்க தேவரொடு தானவர்கள் திசைப்ப இரணியனை – நாலாயி:1229/1
பொங்கு இலங்கு புரி நூலும் தோலும் தாழ பொல்லாத குறள் உருவாய் பொருந்தா வாணன் – நாலாயி:1284/1
பிள்ளை உருவாய் தயிர் உண்டு அடியேன் – நாலாயி:1360/1
பைம் கண் ஆள் அரி உருவாய் வெருவ நோக்கி பரு வர தோள் இரணியனை பற்றி வாங்கி – நாலாயி:1501/1
அன்று உலகம் மூன்றினையும் அளந்து வேறு ஓர் அரி உருவாய் இரணியனது ஆகம் கீண்டு – நாலாயி:1502/1
ஓடா ஆள் அரியின் உருவாய் மருவி என்தன் – நாலாயி:1559/1
முந்தி சென்று அரி உருவாய் இரணியனை முரண் அழித்த முதல்வர்க்கு அல்லால் – நாலாயி:1582/2
உருவாய் நின்றவனை ஒலி சேரும் மாருதத்தை – நாலாயி:1604/2
வானவர்-தம் துயர் தீர வந்து தோன்றி மாண் உருவாய் மூவடி மாவலியை வேண்டி – நாலாயி:1623/1
பண்ணினை பண்ணில் நின்றது ஓர் பான்மையை பாலுள் நெய்யினை மால் உருவாய் நின்ற – நாலாயி:1646/1
தொழும் நீர் வடிவின் குறள் உருவாய் வந்து தோன்றி மாவலி-பால் – நாலாயி:1722/1
முன்னம் குறள் உருவாய் மூவடி மண் கொண்டு அளந்த – நாலாயி:1779/1
அரி உருவாய் கீண்டான் அருள் தந்தவா நமக்கு – நாலாயி:1781/2
கண்டார் இரங்க கழிய குறள் உருவாய்
வண் தாரான் வேள்வியில் மண் இரந்தான் காண் ஏடீ – நாலாயி:2000/1,2
நீள்வான் குறள் உருவாய் நின்று இரந்து மாவலி மண் – நாலாயி:2013/1
மின் உருவாய் முன் உருவில் வேதம் நான்காய் விளக்கு ஒளியாய் முளைத்து எழுந்த திங்கள் தானாய் – நாலாயி:2052/1
பின் உருவாய் முன் உருவில் பிணி மூப்பு இல்லா பிறப்பிலியாய் இறப்பதற்கே எண்ணாது எண்ணும் – நாலாயி:2052/2
பொன் உருவாய் மணி உருவில் பூதம் ஐந்தாய் புனல் உருவாய் அனல் உருவில் திகழும் சோதி – நாலாயி:2052/3
பொன் உருவாய் மணி உருவில் பூதம் ஐந்தாய் புனல் உருவாய் அனல் உருவில் திகழும் சோதி – நாலாயி:2052/3
தன் உருவாய் என் உருவில் நின்ற எந்தை தளிர் புரையும் திருவடி என் தலை மேலவே – நாலாயி:2052/4
திருவடிவில் கரு நெடுமால் சேயன் என்றும் திரேதை-கண் வளை உருவாய் திகழ்ந்தான் என்றும் – நாலாயி:2054/1
பெற்றார் தளை கழல பேர்ந்து ஓர் குறள் உருவாய்
செற்றார் படி கடந்த செங்கண்மால் நல் தா – நாலாயி:2101/1,2
பாலன் தனது உருவாய் ஏழ்_உலகு உண்டு ஆலிலையின் – நாலாயி:2150/1
உருவாய் உலகு இடந்த ஊழியான் பாதம் – நாலாயி:2172/3
கொண்டது உலகம் குறள் உருவாய் கோளரியாய் – நாலாயி:2199/1
விளம் கனிக்கு கன்று எறிந்து வேற்று உருவாய் ஞாலம் – நாலாயி:2204/3
சேவடியான் செம் கண் நெடியான் குறள் உருவாய்
மாவடிவின் மண் கொண்டான் மால் – நாலாயி:2280/3,4
ஏனத்து உருவாய் இடந்த பிரான் இரும் கற்பகம் சேர் – நாலாயி:2576/2
ஆரா எழுந்தான் அரி உருவாய் அன்றியும் – நாலாயி:2692/3
நேர்ந்த உருவாய் அருவாகும் இவற்றின் உயிராம் நெடுமாலே – நாலாயி:2952/4
கிளர் ஒளியால் குறைவு இல்லா அரி உருவாய் கிளர்ந்து எழுந்து – நாலாயி:3314/1
ஒன்று அலா உருவாய் அருவாய நின் மாயங்கள் – நாலாயி:3445/2
நிற்பன பல் உருவாய் நிற்கும் மாயற்கு என் – நாலாயி:3515/3
மல்லல் அரி உருவாய் செய்த மாயம் அறிந்துமே – நாலாயி:3612/4
புக்க அரி உருவாய் அவுணன் உடல் கீண்டு உகந்த – நாலாயி:3626/1
அடுத்தது ஓர் உருவாய் இன்று நீ வாராய் எங்ஙனம் தேறுவர் உமரே – நாலாயி:3673/4

மேல்


உருவாளன் (1)

உருவாளன் வானவர்-தம் உயிராளன் ஒலி திரை நீர் பௌவம் கொண்ட – நாலாயி:1388/3

மேல்


உருவி (5)

அறிந்தேன் நீ பணித்த அருள் என்னும் ஒள் வாள் உருவி
எறிந்தேன் ஐம்புலன்கள் இடர் தீர எறிந்து வந்து – நாலாயி:1461/2,3
பார் உருவி நீர் எரி கால் விசும்பும் ஆகி பல் வேறு சமயமுமாய் பரந்து நின்ற – நாலாயி:2053/1
ஒண் மிதியில் புனல் உருவி ஒரு கால் நிற்ப ஒரு காலும் காமரு சீர் அவுணன் உள்ளத்து – நாலாயி:2056/1
வயிறு அழல வாள் உருவி வந்தானை அஞ்ச – நாலாயி:2174/1
கிட்டி கிழங்கொடு தன் அருள் என்னும் ஒள் வாள் உருவி
வெட்டி களைந்த இராமாநுசன் என்னும் மெய்த்தவனே – நாலாயி:2883/3,4

மேல்


உருவில் (15)

மூ உருவில் இராமனாய் கண்ணனாய் கற்கியாய் முடிப்பான் கோயில் – நாலாயி:420/2
அலம் மன்னும் அடல் சுரி சங்கம் எடுத்து அடல் ஆழியினால் அணி ஆர் உருவில்
புலம் மன்னும் வடம் புனை கொங்கையினாள் பொறை தீர முன் ஆள் அடு வாள் அமரில் – நாலாயி:1080/1,2
உடம்பு உருவில் மூன்று ஒன்றாய் மூர்த்தி வேறாய் உலகு உய்ய நின்றானை அன்று பேய்ச்சி – நாலாயி:1090/1
வளர்ந்தவனை தடம் கடலுள் வலி உருவில் திரி சகடம் – நாலாயி:1401/1
ஆனா உருவில் ஆன் ஆயன் அவனை அம் மா விளை வயலுள் – நாலாயி:1718/3
மின் உருவாய் முன் உருவில் வேதம் நான்காய் விளக்கு ஒளியாய் முளைத்து எழுந்த திங்கள் தானாய் – நாலாயி:2052/1
பின் உருவாய் முன் உருவில் பிணி மூப்பு இல்லா பிறப்பிலியாய் இறப்பதற்கே எண்ணாது எண்ணும் – நாலாயி:2052/2
பொன் உருவாய் மணி உருவில் பூதம் ஐந்தாய் புனல் உருவாய் அனல் உருவில் திகழும் சோதி – நாலாயி:2052/3
பொன் உருவாய் மணி உருவில் பூதம் ஐந்தாய் புனல் உருவாய் அனல் உருவில் திகழும் சோதி – நாலாயி:2052/3
தன் உருவாய் என் உருவில் நின்ற எந்தை தளிர் புரையும் திருவடி என் தலை மேலவே – நாலாயி:2052/4
ஏர் உருவில் மூவருமே என்ன நின்ற இமையவர்-தம் திருவுரு வேறு எண்ணும்-போது – நாலாயி:2053/2
மின் உருவில் விண் தேர் திரிந்து வெளிப்பட்டு – நாலாயி:2740/1
மன்னும் குறள் உருவில் மாணியாய் மாவலி-தன் – நாலாயி:2768/2
உருவில் பொலிந்த வெள்ளை பளிங்கு நிறத்தனன் என்று என்று உள்ளி – நாலாயி:3081/2
தெய்வ உருவில் சிறு_மான் செய்கின்றது ஒன்று அறியேனே – நாலாயி:3265/4

மேல்


உருவின் (20)

மக்கள் உலகினில் பெய்து அறியா மணி குழவி உருவின்
தக்க மா மணி_வண்ணன் வாசுதேவன் தளர் நடை நடவானோ – நாலாயி:93/3,4
அரும் கல உருவின் ஆயர் பெருமான் அவன் ஒருவன் குழல் ஊதின-போது – நாலாயி:284/2
மலர்ந்து எழுந்து அணவும் மணி_வண்ண உருவின் மால் புருடோத்தமன் வாழ்வு – நாலாயி:392/2
வஞ்ச உருவின் நமன் தமர்கள் வலிந்து நலிந்து என்னை பற்றும்-போது – நாலாயி:429/3
கூன் உருவின் கொடும் தொழுத்தை சொல் கேட்ட கொடியவள்-தன் சொற்கொண்டு இன்று – நாலாயி:739/2
வாயான் தூய வரி உருவின் குறளாய் சென்று மாவலியை – நாலாயி:993/2
சிலம்பு அடி உருவின் கரு நெடும் கண்ணார் திறத்தனாய் அறத்தையே மறந்து – நாலாயி:999/1
சிங்க உருவின் வருவான் சித்திரகூடத்து உள்ளானே – நாலாயி:1175/4
கூற்று ஏர் உருவின் குறளாய் நிலம் நீர் – நாலாயி:1361/1
தன்னாலே தன் உருவின் மூர்த்தி மூன்றாய் தான் ஆயன் ஆயினான் சரண் என்று உய்வீர் – நாலாயி:1503/2
முந்தி வானம் மழை பொழியும் மூவா உருவின் மறையாளர் – நாலாயி:1588/3
வானோர் அளவும் முது முந்நீர் வளர்ந்த காலம் வலி உருவின்
மீனாய் வந்து வியந்து உய்ய கொண்ட தண் தாமரை கண்ணன் – நாலாயி:1718/1,2
முழுநீர் வையம் முன் கொண்ட மூவா உருவின் அம்மானை – நாலாயி:1722/2
வரும் மானம் தவிர்க்கும் மணியை அணி உருவின்
திருமாலை அம்மானை அமுதத்தை கடல் கிடந்த – நாலாயி:1729/2,3
உருவின் ஆர் பிறவி சேர் ஊன் பொதி நரம்பு தோல் குரம்பையுள் புக்கு – நாலாயி:1813/1
மன் இலங்கு பாரதத்தை மாள ஊர்ந்த வரை உருவின் மா களிற்றை தோழீ என்தன் – நாலாயி:2079/2
நீர் அளவும் செல்ல நிமிர்ந்ததே சூர் உருவின்
பேய் அளவு கண்ட பெருமான் அறிகிலேன் – நாலாயி:2084/2,3
பொலியும் உருவின் பிரானார் புனை பூம் துழாய் மலர்க்கே – நாலாயி:2555/3
இன்ன உருவின் இமையா தடம் கண்ணார் – நாலாயி:2730/1
அன்ன உருவின் அரியை திருமெய்யத்து – நாலாயி:2779/1

மேல்


உருவினர் (1)

தழுவிய உருவினர் திருமகள் மருவிய – நாலாயி:1713/2

மேல்


உருவினன் (1)

நிலனிடை விசும்பிடை உருவினன் அருவினன் – நாலாயி:2901/2

மேல்


உருவினாய் (1)

ஏற உருவினாய் அச்சோஅச்சோ எம்பெருமான் வாராய் அச்சோஅச்சோ – நாலாயி:100/4

மேல்


உருவினாளை (1)

மீது ஓடி வாள் எயிறு மின் இலக முன் விலகும் உருவினாளை
காதோடு கொடி மூக்கு அன்று உடன் அறுத்த கைத்தலத்தா என்று நின்று – நாலாயி:1580/1,2

மேல்


உருவினையாய் (1)

கலை தரு குழவியின் உருவினையாய்
அலை கடல் ஆலிலை வளர்ந்தவனே – நாலாயி:1451/3,4

மேல்


உருவு (7)

உருவு கரிய ஒளி மணி_வண்ணன் – நாலாயி:39/3
உருவு உடையார் இளையார்கள் நல்லார் ஓத்து வல்லார்களை கொண்டு வைகல் – நாலாயி:509/1
உருவு கரிதாய் முகம் சேய்தாய் உதய பருப்பதத்தின் மேல் – நாலாயி:642/3
ஏனத்தின் உருவு ஆகி நில மங்கை எழில் கொண்டான் – நாலாயி:1100/1
பெண்மை மிகு வடிவு கொடு வந்தவளை பெரிய பேயினது உருவு கொடு மாள உயிர் உண்டு – நாலாயி:1233/1
மிக்க பல் மாயங்களால் விகிர்தம் செய்து வேண்டும் உருவு கொண்டு – நாலாயி:3228/2
உருவு கரந்து உள்ளும்-தோறும் தித்திப்பான் – நாலாயி:3728/2

மேல்


உருவுகள் (1)

உளன் எனில் உளன் அவன் உருவம் இ உருவுகள்
உளன் அலன் எனில் அவன் அருவம் இ அருவுகள் – நாலாயி:2907/1,2

மேல்


உருவும் (17)

அன்னமும் மீன் உருவும் ஆளரியும் குறளும் ஆமையும் ஆனவனே ஆயர்கள் நாயகனே – நாலாயி:74/1
மாயனார் திரு நன் மார்வும் மரகத உருவும் தோளும் – நாலாயி:891/2
அரி உருவும் ஆள் உருவும் ஆகி எரி உருவ – நாலாயி:2112/2
அரி உருவும் ஆள் உருவும் ஆகி எரி உருவ – நாலாயி:2112/2
நெருங்கு தீ நீர் உருவும் ஆனான் பொருந்தும் – நாலாயி:2305/2
தானே தனக்கு உவமன் தன் உருவே எ உருவும்
தானே தவ உருவும் தாரகையும் தானே – நாலாயி:2319/1,2
தானே தவ உருவும் தாரகையும் தானே – நாலாயி:2319/2
இரண்டு உருவும் ஒன்றாய் இசைந்து – நாலாயி:2344/4
ஒன்றும் உருவும் சுவடும் தெரியிலம் ஓங்கு அசுரர் – நாலாயி:2518/2
நிறம் உயர் கோலமும் பேரும் உருவும் இவைஇவை என்று – நாலாயி:2521/1
பார் உருவும் பார் வளைத்த நீர் உருவும் கண் புதைய – நாலாயி:2605/3
பார் உருவும் பார் வளைத்த நீர் உருவும் கண் புதைய – நாலாயி:2605/3
எம் மா உருவும் வேண்டும் ஆற்றால் ஆவாய் எழில் ஏறே – நாலாயி:3419/2
ஊழி-தோறு ஊழி உருவும் பேரும் செய்கையும் வேறவன் வையம் காக்கும் – நாலாயி:3593/1
தொல்லை நல் நூலில் சொன்ன உருவும் அருவும் நீயே – நாலாயி:3647/2
ஓலம் இட என்னை பண்ணி விட்டிட்டு ஒன்றும் உருவும் சுவடும் காட்டான் – நாலாயி:3688/2
இடைப்புக்கு ஓர் உருவும் ஒழிவு இல்லை அவனே புகழ்வு இல்லை யாவையும் தானே – நாலாயி:3712/2

மேல்


உருவுருவே (1)

ஓதுவித்த தக்கணையா உருவுருவே கொடுத்தான் ஊர் – நாலாயி:402/2

மேல்


உருவே (6)

மூர்த்தி உருவே முதல் – நாலாயி:2095/4
தானே தனக்கு உவமன் தன் உருவே எ உருவும் – நாலாயி:2319/1
எல்லாம் பிரான் உருவே என்று – நாலாயி:2657/4
தான் ஓர் உருவே தனி வித்தாய் தன்னின் மூவர் முதலாய – நாலாயி:2946/1
திண் கொள்ள ஒரு நாள் அருளாய் உன் திரு உருவே – நாலாயி:3446/4
நகந்தாய் நரசிங்கம் அது ஆய உருவே – நாலாயி:3820/4

மேல்


உருவை (7)

கானிடை உருவை சுடு சரம் துரந்து கண்டு முன் கொடும் தொழில் உரவோன் – நாலாயி:979/1
ஞானத்தின் ஒளி உருவை நினைவார் என் நாயகரே – நாலாயி:1100/4
வெம் சினத்த கொடும் தொழிலோன் விசை உருவை அசைவித்த – நாலாயி:1403/3
பல் உருவை எல்லாம் படர்வித்த வித்தா உன் – நாலாயி:2602/3
தொல் உருவை யார் அறிவார் சொல்லு – நாலாயி:2602/4
கட்கண்ணால் காணாத அ உருவை நெஞ்சு என்னும் – நாலாயி:2612/3
ஆதி அம் சோதி உருவை அங்கு வைத்து இங்கு பிறந்த – நாலாயி:3169/2

மேல்


உருவொடு (1)

ஊண் ஆக உண்டான் உருவொடு பேர் அல்லால் – நாலாயி:2092/3

மேல்


உருவோடு (1)

திருமால் உருவோடு அவன் சின்னமே பிதற்றா நிற்பது ஓர் – நாலாயி:2565/3

மேல்


உருள் (2)

உருள் உடைய சகடரையும் மல்லரையும் உடையவிட்டு ஓசை கேட்டான் – நாலாயி:414/2
ஊடு ஏறு கஞ்சனொடு மல்லும் வில்லும் ஒண் கரியும் உருள் சகடும் உடைய செற்ற – நாலாயி:1626/1

மேல்


உருள (4)

வானவர் தாம் மகிழ வன் சகடம் உருள வஞ்ச முலை பேயின் நஞ்சம்-அது உண்டவனே – நாலாயி:67/1
பாழில் உருள படை பொருதவன் பக்கமே கண்டார் உளர் – நாலாயி:335/4
செய்த வெம் போர்-தன்னில் அங்கு ஓர் செம் சரத்தால் உருள
எய்த எந்தை எம்பெருமான் எவ்வுள் கிடந்தானே – நாலாயி:1059/3,4
உருள சகடம் அது உறுக்கி நிமிர்த்தீர் – நாலாயி:1924/2

மேல்


உருளும் (2)

பொருது உருளும் கானமும் வானரமும் – நாலாயி:2428/3
உருளும் சகடம் உதைத்த பெருமானார் – நாலாயி:3016/3

மேல்


உரை (20)

மண் பகர் கொண்டானை ஆய்ச்சி மகிழ்ந்து உரை செய்த இ மாலை – நாலாயி:191/3
மாலதாகி மகிழ்ந்தனள் என்று தாய் உரை செய்ததனை – நாலாயி:296/2
நாகத்தின்_அணையானை நல் நுதலாள் நயந்து உரை செய் – நாலாயி:586/1
வெவ்வாயேன் வெவ் உரை கேட்டு இரு நிலத்தை வேண்டாதே விரைந்து வென்றி – நாலாயி:731/1
கூடி ஆடி உரைத்ததே உரை தாய் என் நெஞ்சம் என்பாய் துணிந்து கேள் – நாலாயி:1056/1
வன் துணை பஞ்ச பாண்டவர்க்கு ஆகி வாய் உரை தூது சென்று இயங்கும் – நாலாயி:1072/3
பொல்லான் திரைந்தான் என்னும் புறன் உரை கேட்பதன் முன் – நாலாயி:1484/2
உரை ஆர் தொல் புகழ் உத்தமனை வர – நாலாயி:1943/3
உரை நூல் மறை உறையும் கோயில் வரை நீர் – நாலாயி:2086/2
ஓங்கு ஓத வண்ணா உரை – நாலாயி:2105/4
உரை மேற்கொண்டு என் உள்ளம் ஓவாது எப்போதும் – நாலாயி:2106/1
ஓவாது உரைக்கும் உரை உண்டே மூவாத – நாலாயி:2176/2
உரை கிடக்கும் உள்ளத்து எனக்கு – நாலாயி:2431/4
உலகு அளந்த மூர்த்தி உரை – நாலாயி:2660/4
உள்ளம் உரை செயல் – நாலாயி:2917/1
உரை கொள் சோதி திருவுருவம் என்னது ஆவி மேலதே – நாலாயி:3259/4
ஒரு வண்ணம் சென்று புக்கு எனக்கு ஒன்று உரை ஒண் கிளியே – நாலாயி:3457/1
போயிருந்து நின் புள்ளுவம் அறியாதவர்க்கு உரை நம்பீ நின் செய்ய – நாலாயி:3464/1
உரை கொள் இன் மொழியாளை நீர் உமக்கு ஆசை இன்றி அகற்றினீர் – நாலாயி:3497/2
உரை ஏய் சொல் தொடை ஓர் ஆயிரத்துள் இ பத்தும் – நாலாயி:3703/3

மேல்


உரை-மின் (2)

நானும் சொன்னேன் நமரும் உரை-மின் நமோ_நாராயணமே – நாலாயி:1543/4
நங்கள் வினைகள் தவிர உரை-மின் நமோ_நாராயணமே – நாலாயி:1546/4

மேல்


உரை-அதனை (1)

எல்லி பொழுதினில் ஏமத்து ஊடி எள்கி உரைத்த உரை-அதனை
கொல்லி நகர்க்கு இறை கூடல்_கோமான் குலசேகரன் இன்னிசையில் மேவி – நாலாயி:707/2,3

மேல்


உரைக்க (7)

வேயர் புகழ் விட்டுசித்தன் சீரால் விரித்தன உரைக்க வல்லார் – நாலாயி:96/3
மெய்ந்நாவன் மெய்யடியான் விட்டுசித்தன் விரித்த தமிழ் உரைக்க வல்லார் – நாலாயி:422/3
சங்கை இன்றி தரித்து உரைக்க வல்லார்கள் தஞ்சமதாகவே – நாலாயி:1027/3
போற்றி உரைக்க பொலியுமே பின்னைக்கு ஆய் – நாலாயி:2366/3
இன்ன வண்ணமே நின்றாய் என்று உரைக்க வல்லேனே – நாலாயி:3260/4
உரைக்க வல்லேன் அல்லேன் உன் உலப்பு இல் கீர்த்தி வெள்ளத்தின் – நாலாயி:3261/1
உரைக்க வல்லார்க்கு வைகுந்தம் ஆகும் தம் ஊர் எல்லாம் – நாலாயி:3373/4

மேல்


உரைக்கமாட்டேனே (1)

பரஞ்சோதி கோவிந்தா பண்பு உரைக்கமாட்டேனே – நாலாயி:3123/4

மேல்


உரைக்கல் (1)

அறியோமே என்று உரைக்கல் ஆமே எமக்கு – நாலாயி:1975/1

மேல்


உரைக்கலாம் (1)

படியே இது என்று உரைக்கலாம் படியன் அல்லன் பரம்பரன் – நாலாயி:3749/2

மேல்


உரைக்கியம் (1)

உண்டு களித்து உழல்வீர்க்கு ஒன்று உரைக்கியம் ஏனம் ஒன்றாய் – நாலாயி:2532/2

மேல்


உரைக்கில் (3)

யாதானும் ஒன்று உரைக்கில் எம் பெருமான் திருவரங்கம் என்னும் பூ மேல் – நாலாயி:1393/2
உரைக்கில் ஓர் சுற்றத்தார் உற்றார் என்று ஆரே – நாலாயி:2661/1
கொண்டு அலர் தூற்றிற்று அது முதலா கொண்ட என் காதல் உரைக்கில் தோழீ – நாலாயி:3590/2

மேல்


உரைக்கிலும் (1)

நோயோ உரைக்கிலும் கேட்கின்றிலீர் உறையீர் நுமது – நாலாயி:2487/2

மேல்


உரைக்கிலே (2)

ஓதுகின்றது உண்மை அல்லது இல்லை மற்று உரைக்கிலே – நாலாயி:823/4
பற்று அலால் ஒர் பற்று மற்றது உற்றிலேன் உரைக்கிலே – நாலாயி:838/4

மேல்


உரைக்கிலோம் (1)

நொய்யர் பிள்ளைகள் என்பதற்கு உன்னை நோவ நாங்கள் உரைக்கிலோம்
செய்ய தாமரை கண்ணினாய் எங்கள் சிற்றில் வந்து சிதையேலே – நாலாயி:517/3,4

மேல்


உரைக்கின்ற (10)

அம்மம் உண் என்று உரைக்கின்ற பாடல் இவை ஐந்தும் ஐந்தும் – நாலாயி:1887/3
வைம்-மின் நும் மனத்து என்று யான் உரைக்கின்ற மாயவன் சீர்மையை – நாலாயி:3179/1
உரைக்கின்ற முக்கண் பிரான் யானே என்னும் உரைக்கின்ற திசைமுகன் யானே என்னும் – நாலாயி:3403/1
உரைக்கின்ற முக்கண் பிரான் யானே என்னும் உரைக்கின்ற திசைமுகன் யானே என்னும் – நாலாயி:3403/1
உரைக்கின்ற அமரரும் யானே என்னும் உரைக்கின்ற அமரர் கோன் யானே என்னும் – நாலாயி:3403/2
உரைக்கின்ற அமரரும் யானே என்னும் உரைக்கின்ற அமரர் கோன் யானே என்னும் – நாலாயி:3403/2
உரைக்கின்ற முனிவரும் யானே என்னும் உரைக்கின்ற முகில்_வண்ணன் ஏற-கொலோ – நாலாயி:3403/3
உரைக்கின்ற முனிவரும் யானே என்னும் உரைக்கின்ற முகில்_வண்ணன் ஏற-கொலோ – நாலாயி:3403/3
உரைக்கின்ற உலகத்தீர்க்கு என் சொல்லுகேன் உரைக்கின்ற என் கோமள ஒண் கொடிக்கே – நாலாயி:3403/4
உரைக்கின்ற உலகத்தீர்க்கு என் சொல்லுகேன் உரைக்கின்ற என் கோமள ஒண் கொடிக்கே – நாலாயி:3403/4

மேல்


உரைக்கின்றது (1)

நீர்கள் உரைக்கின்றது என் இதற்கு நெஞ்சும் நிறைவும் எனக்கு இங்கு இல்லை – நாலாயி:3591/2

மேல்


உரைக்கின்றதே (1)

ஆலின் இலை பெருமான் அவன் வார்த்தை உரைக்கின்றதே – நாலாயி:594/4

மேல்


உரைக்கின்றவே (1)

உற்றீர்கட்கு என் சொல்லி சொல்லுகேன் யான் உற்று என்னுடை பேதை உரைக்கின்றவே – நாலாயி:3402/4

மேல்


உரைக்கின்றனன் (1)

உரைக்கின்றனன் உமக்கு யான் அறம் சீறும் உறு கலியை – நாலாயி:2833/3

மேல்


உரைக்கின்றாள் (1)

பெண்மை என்தன்னுடை உண்மை உரைக்கின்றாள்
வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்ட வண்ணம் விளம்பினால் – நாலாயி:1662/2,3

மேல்


உரைக்கின்றேன் (1)

அற்றம் உரைக்கின்றேன் இன்னம் ஆழ் வினைகாள் உமக்கு இங்கு ஓர் – நாலாயி:448/3

மேல்


உரைக்கும் (7)

விரலை செம் சிறு வாயிடை சேர்த்து வெகுளியாய் நின்று உரைக்கும் அ உரையும் – நாலாயி:712/3
வேறே கூறுவது உண்டு அடியேன் விரித்து உரைக்கும்
ஆறே நீ பணியாது அடை நின் திருமனத்து – நாலாயி:1474/1,2
ஓவாது உரைக்கும் உரை உண்டே மூவாத – நாலாயி:2176/2
மன்னன் இராமன் பின் வைதேவி என்று உரைக்கும்
அன்ன நடைய அணங்கு நடந்திலளே – நாலாயி:2741/2,3
மின் அனைய நுண் மருங்குல் வேகவதி என்று உரைக்கும்
கன்னி-தன் இன் உயிராம் காதலனை காணாது – நாலாயி:2742/2,3
நுங்கட்கு யான் ஒன்று உரைக்கும் மாற்றம் நோக்குகின்றேன் எங்கும் காணமாட்டேன் – நாலாயி:3682/2
ஈண்டு இது உரைக்கும் படியை அந்தோ காண்கின்றிலேன் இடராட்டியேன் நான் – நாலாயி:3683/2

மேல்


உரைக்கும்-கால் (1)

பன்னி உரைக்கும்-கால் பாரதம் ஆம் பாவியேற்கு – நாலாயி:2752/8

மேல்


உரைக்குமாறு (1)

உரு கலந்து ஒழிவு இலாது உரைக்குமாறு உரைசெயே – நாலாயி:854/4

மேல்


உரைக்குமேல் (1)

தன் அடியார் திறத்தகத்து தாமரையாளாகிலும் சிதகு உரைக்குமேல்
என் அடியார் அது செய்யார் செய்தாரேல் நன்று செய்தார் என்பர் போலும் – நாலாயி:413/1,2

மேல்


உரைக்கேன் (7)

தோழிமார் பலர் கொண்டுபோய் செய்த சூழ்ச்சியை யார்க்கு உரைக்கேன்
ஆழியான் என்னும் ஆழ மோழையில் பாய்ச்சி அகப்படுத்தி – நாலாயி:289/2,3
மாய குழவி-அதனை நாடுறில் வம்-மின் சுவடு உரைக்கேன்
ஆயர் மட மகள் பின்னைக்கு ஆகி அடல் விடை ஏழினையும் – நாலாயி:331/2,3
உள்ள இடம் வினவில் உமக்கு இறை வம்-மின் சுவடு உரைக்கேன்
வெள்ளை புரவி குரக்கு வெல் கொடி தேர் மிசை முன்பு நின்று – நாலாயி:334/2,3
முந்துற உரைக்கேன் விரை குழல் மடவார் கலவியை விடு தடுமாறல் – நாலாயி:1818/1
ஓராமை ஆம் ஆறு அது உரைக்கேன் கேளாமே – நாலாயி:2675/3
என்னாலே கேட்டீரே ஏழைகாள் என் உரைக்கேன்
மன்னு மலை அரையன் பொன் பாவை வாள் நிலா – நாலாயி:2750/1,2
நுங்கட்கு யான் உரைக்கேன் வம்-மின் யான் வளர்த்த கிளிகாள் – நாலாயி:3532/1

மேல்


உரைக்கோம் (1)

பரக்க யாம் இன்று உரைத்து என் இராவணன் பட்டனன் இனி யாவர்க்கு உரைக்கோம்
குரக்கு நாயகர்காள் இளங்கோவே கோல வல் வில் இராமபிரானே – நாலாயி:1858/2,3

மேல்


உரைகல் (1)

பொன்னை கொண்டு உரைகல் மீதே நிறம் எழ உரைத்தால் போல் – நாலாயி:467/1

மேல்


உரைசெய்த (3)

கண்ணமங்கையுள் கண்டுகொண்டேன் என்று காதலால் கலிகன்றி உரைசெய்த
வண்ண ஒண் தமிழ் ஒன்பதோடு ஒன்று இவை வல்லராய் உரைப்பார் மதியம் தவழ் – நாலாயி:1647/1,2
ஆர்வத்தால் அவர் புலம்பிய புலம்பலை அறிந்து முன் உரைசெய்த
கார் கொள் பைம் பொழில் மங்கையர்_காவலன் கலிகன்றி ஒலி வல்லார் – நாலாயி:1697/2,3
கற்ற நூல் கலிகன்றி உரைசெய்த
சொல் திறம் இவை சொல்லிய தொண்டர்கட்கு – நாலாயி:1857/2,3

மேல்


உரைசெயல் (1)

ஒன்றி நின்ற சடகோபன் உரைசெயல்
நன்றி புனைந்த ஓர் ஆயிரத்துள் இவை – நாலாயி:3604/2,3

மேல்


உரைசெயே (1)

உரு கலந்து ஒழிவு இலாது உரைக்குமாறு உரைசெயே – நாலாயி:854/4

மேல்


உரைத்த (36)

விருப்பால் உரைத்த இருபதோடு ஒன்றும் – நாலாயி:43/3
ஒத்தன சொல்லி உரைத்த மாற்றம் ஒளி புத்தூர் – நாலாயி:63/2
அன்ன நடை மடவாள் அசோதை உகந்த பரிசு ஆன புகழ் புதுவை_பட்டன் உரைத்த தமிழ் – நாலாயி:74/3
மிக்காள் உரைத்த சொல் வில்லிபுத்தூர் பட்டன் – நாலாயி:181/2
ஒக்க உரைத்த தமிழ் பத்தும் வல்லவர் – நாலாயி:181/3
சீர் ஆரும் திறல் அனுமன் தெரிந்து உரைத்த அடையாளம் – நாலாயி:327/2
சுந்தரனை சுரும்பு ஆர் குழல் கோதை தொகுத்து உரைத்த
செந்தமிழ் பத்தும் வல்லார் திருமால் அடி சேர்வர்களே – நாலாயி:596/3,4
எல்லி பொழுதினில் ஏமத்து ஊடி எள்கி உரைத்த உரை-அதனை – நாலாயி:707/2
தன் அடி மேல் தாலேலோ என்று உரைத்த தமிழ் மாலை – நாலாயி:729/2
கன்னி மா மதிள் மங்கையர் கலி கன்றி இன் தமிழால் உரைத்த இ – நாலாயி:1057/3
முனிவன் மூர்த்தி மூவர் ஆகி வேதம் விரித்து உரைத்த
புனிதன் பூவை வண்ணன் அண்ணல் புண்ணியன் விண்ணவர்_கோன் – நாலாயி:1065/1,2
கார் மன்னு நீள் வயல் மங்கையர்-தம்_தலைவன் கலிகன்றி குன்றாது உரைத்த
சீர் மன்னு செந்தமிழ் மாலை வல்லார் திரு மா மகள் தன் அருளால் உலகில் – நாலாயி:1137/2,3
மேவு சோதியை வேல் வலவன் கலிகன்றி விரித்து உரைத்த
பாவு தண் தமிழ் பத்து இவை பாடிட பாவங்கள் பயிலாவே – நாலாயி:1157/3,4
கை இலங்கு வேல் கலியன் கண்டு உரைத்த தமிழ் மாலை – நாலாயி:1207/3
மைம் மான மரகதத்தை மறை உரைத்த திருமாலை – நாலாயி:1398/2
காமரு சீர் கலிகன்றி கண்டு உரைத்த தமிழ் மாலை – நாலாயி:1677/3
தோட்டு அலர் பைம் தார் சுடர் முடியானை பழமொழியால் பணிந்து உரைத்த
பாட்டு இவை பாட பத்திமை பெருகி சித்தமும் திருவொடு மிகுமே – நாலாயி:1941/3,4
முன்னே உரைத்த முனிவர் இவர் வந்து – நாலாயி:1974/2
அன்னம்-அதுவாய் இருந்து அங்கு அறநூல் உரைத்த அது நம்மை ஆளும் அரசே – நாலாயி:1989/4
ஆல மர நீழல் அறம் நால்வர்க்கு அன்று உரைத்த
ஆலம் அமர் கண்டத்து அரன் – நாலாயி:2085/3,4
மறை ஆங்கு என உரைத்த மாலை இறையேனும் – நாலாயி:2264/2
நவின்று உரைத்த நாவலர்கள் நாள்மலர் கொண்டு ஆங்கே – நாலாயி:2267/1
விரித்து உரைத்த வெம் நாகத்து உன்னை தெரித்து எழுதி – நாலாயி:2444/2
உண்மை நல் ஞானம் உரைத்த இராமாநுசனை உன்னும் – நாலாயி:2863/3
பிணக்கு அற அறு வகை சமயமும் நெறி உள்ளி உரைத்த
கணக்கு அறு நலத்தனன் அந்தம்_இல் ஆதி அம் பகவன் – நாலாயி:2925/1,2
வள வயல் சூழ் வண் குருகூர் சடகோபன் வாய்ந்து உரைத்த
அளவு இயன்ற அந்தாதி ஆயிரத்துள் இ பத்தின் – நாலாயி:2942/2,3
தீது அவம் இன்றி உரைத்த
ஏதம் இல் ஆயிரத்து இ பத்து – நாலாயி:2964/2,3
குழாம் கொள் தென் குருகூர் சடகோபன் தெரிந்து உரைத்த
குழாம் கொள் ஆயிரத்துள் இவை பத்தும் உடன் பாடி – நாலாயி:3041/2,3
சுட்டு உரைத்த நன் பொன் உன் திருமேனி ஒளி ஒவ்வாது – நாலாயி:3122/2
துயக்கு இன்றி தொழுது உரைத்த ஆயிரத்துள் இ பத்தும் – நாலாயி:3131/3
நெறி எல்லாம் எடுத்து உரைத்த நிறை ஞானத்து ஒரு மூர்த்தி – நாலாயி:3313/2
திருவடி மேல் உரைத்த தமிழ் ஆயிரத்துள் இ பத்தும் – நாலாயி:3329/3
சேமம் கொள் தென் குருகூர் சடகோபன் தெரிந்து உரைத்த
நாமங்கள் ஆயிரத்துள் இவை பத்தும் திருவல்லவாழ் – நாலாயி:3439/2,3
ஆம் வண்ணத்தால் குருகூர் சடகோபன் அறிந்து உரைத்த
ஆம் வண்ண ஒண் தமிழ்கள் இவை ஆயிரத்துள் இ பத்தும் – நாலாயி:3648/2,3
வழு இல்லா வண் குருகூர் சடகோபன் வாய்ந்து உரைத்த
அழிவு இல்லா ஆயிரத்து இ பத்தும் நோய் அறுக்குமே – நாலாயி:3857/3,4
அவனி உண்டு உமிழ்ந்தவன் மேல் உரைத்த ஆயிரத்துள் இவை பத்தும் கொண்டு – நாலாயி:3879/3

மேல்


உரைத்த-கால் (1)

என் செய்யும் உரைத்த-கால் இன குயில்காள் நீர் அலிரே – நாலாயி:2933/2

மேல்


உரைத்ததே (1)

கூடி ஆடி உரைத்ததே உரை தாய் என் நெஞ்சம் என்பாய் துணிந்து கேள் – நாலாயி:1056/1

மேல்


உரைத்தல் (4)

சாத்தி உரைத்தல் தவம் – நாலாயி:2258/4
துளி வார் கள் குழலார்க்கு என் தூது உரைத்தல் செப்பு-மினே – நாலாயி:3851/4
தூது உரைத்தல் செப்பு-மின்கள் தூ மொழி வாய் வண்டு இனங்காள் – நாலாயி:3852/1
தூது உரைத்தல் செப்புதிரேல் சுடர் வளையும் கலையுமே – நாலாயி:3852/4

மேல்


உரைத்தன (2)

அச்சோ வருக என்று ஆய்ச்சி உரைத்தன
மச்சு அணி மாட புதுவை_கோன் பட்டன் சொல் – நாலாயி:107/2,3
அங்கு அவன் பசுநிரை மேய்ப்பு ஒழிப்பான் உரைத்தன இவையும் பத்து அவற்றின் சார்வே – நாலாயி:3923/4

மேல்


உரைத்தால் (1)

பொன்னை கொண்டு உரைகல் மீதே நிறம் எழ உரைத்தால் போல் – நாலாயி:467/1

மேல்


உரைத்தாள் (1)

தீரா நோய் செய்தான் என உரைத்தாள் சிக்கென மற்று – நாலாயி:2695/4

மேல்


உரைத்தான் (2)

மேலை யுகத்து உரைத்தான் மெய் தவத்தோன் ஞாலம் – நாலாயி:2398/2
ஆம் அது காமம் அறம் பொருள் வீடு இதற்கு என்று உரைத்தான்
வாமனன் சீலன் இராமாநுசன் இந்த மண் மிசையே – நாலாயி:2830/3,4

மேல்


உரைத்தி (1)

ஆதி ஆன வான வாணர் அந்த காலம் நீ உரைத்தி
ஆதி ஆன காலம் நின்னை யாவர் காண வல்லரே – நாலாயி:759/3,4

மேல்


உரைத்தியாகில் (1)

என் காதல் என் துணைவர்க்கு உரைத்தியாகில் இது ஒப்பது எமக்கு இன்பம் இல்லை நாளும் – நாலாயி:2078/2

மேல்


உரைத்தியே (1)

நடலைகள் எல்லாம் நாக_அணைக்கே சென்று உரைத்தியே – நாலாயி:605/4

மேல்


உரைத்திலன் (1)

உச்சியில் முத்தி வளர்த்து எடுத்தேனுக்கு உரைத்திலன் தான் இன்று போய் – நாலாயி:1919/2

மேல்


உரைத்திலேன் (1)

நானும் உரைத்திலேன் நந்தன் பணித்திலன் நங்கைகாள் நான் என் செய்கேன் – நாலாயி:1908/3

மேல்


உரைத்து (14)

கரிய முகில் புரை மேனி மாயனை கண்ட சுவடு உரைத்து
புரவி முகம்செய்து செந்நெல் ஓங்கி விளை கழனி புதுவை – நாலாயி:337/1,2
மருவி மனம் வைத்து மற்றொருத்திக்கு உரைத்து ஒரு பேதைக்கு பொய் குறித்து – நாலாயி:700/2
உண்ட ஆறும் வாழ்ந்த ஆறும் ஒக்க உரைத்து இருமி – நாலாயி:972/2
என்றேனும் இரந்தார்க்கு இனிது ஆக உரைத்து அறியேன் – நாலாயி:1030/2
வெம் திறல் வீரரில் வீரர் ஒப்பார் வேதம் உரைத்து இமையோர் வணங்கும் – நாலாயி:1119/1
நீதி ஆகிய வேத மா முனியாளர் தோற்றம் உரைத்து மற்றவர்க்கு – நாலாயி:1196/3
பரக்க யாம் இன்று உரைத்து என் இராவணன் பட்டனன் இனி யாவர்க்கு உரைக்கோம் – நாலாயி:1858/2
நுமக்கு அடியோம் என்றுஎன்று நொந்து உரைத்து என் மாலார் – நாலாயி:2593/1
உணர்ந்து உணர்ந்து உரைத்து உரைத்து அரி அயன் அரன் என்னும் இவரை – நாலாயி:2926/3
உணர்ந்து உணர்ந்து உரைத்து உரைத்து அரி அயன் அரன் என்னும் இவரை – நாலாயி:2926/3
உணர்ந்து உணர்ந்து உரைத்து உரைத்து இறைஞ்சு-மின் மனப்பட்டது ஒன்றே – நாலாயி:2926/4
உணர்ந்து உணர்ந்து உரைத்து உரைத்து இறைஞ்சு-மின் மனப்பட்டது ஒன்றே – நாலாயி:2926/4
ஊடாடு பனி வாடாய் உரைத்து ஈராய் எனது உடலே – நாலாயி:2940/4
ஒட்டு உரைத்து இ உலகு உன்னை புகழ்வு எல்லாம் பெரும்பாலும் – நாலாயி:3122/3

மேல்


உரைத்துக்கொண்டேன் (1)

உன்னை கொண்டு என் நாவகம்பால் மாற்று இன்றி உரைத்துக்கொண்டேன்
உன்னை கொண்டு என்னுள் வைத்தேன் என்னையும் உன்னில் இட்டேன் – நாலாயி:467/2,3

மேல்


உரைத்தே (1)

என் நலம் கொண்ட பிரான் தனக்கு என் நிலைமை உரைத்தே – நாலாயி:3528/4

மேல்


உரைப்ப (4)

கூன் தொழுத்தை சிதகு உரைப்ப கொடியவள் வாய் கடிய சொல் கேட்டு – நாலாயி:405/1
உந்தை யாவன் என்று உரைப்ப நின் செம் கேழ் விரலினும் கடைக்கண்ணினும் காட்ட – நாலாயி:710/3
என் உறு நோய் யான் உரைப்ப கேள்-மின் இரும் பொழில் சூழ் – நாலாயி:2753/1
தன்னை இகழ்ந்து உரைப்ப தான் முன நாள் சென்றதுவும் – நாலாயி:2787/8

மேல்


உரைப்பது (5)

உற்று இருந்தேனுக்கு உரைப்பது எல்லாம் ஊமையரோடு செவிடர் வார்த்தை – நாலாயி:617/2
இரந்து உரைப்பது உண்டு வாழி ஏம நீர் நிறத்து அமா – நாலாயி:852/1
ஒன்று உண்டு செங்கண்மால் யான் உரைப்பது உன் அடியார்க்கு – நாலாயி:2637/1
இனி நின்று நின் பெருமை யான் உரைப்பது என்னே – நாலாயி:2655/1
எம்மனோர்கள் உரைப்பது என் அது நிற்க நாள்-தொறும் வானவர் – நாலாயி:3179/2

மேல்


உரைப்பர் (4)

மேவி எப்பாலும் விண்ணோர் வணங்க வேதம் உரைப்பர் முந்நீர் மடந்தை – நாலாயி:1125/1
தேரும்-கால் தேவன் ஒருவனே என்று உரைப்பர்
ஆரும் அறியார் அவன் பெருமை ஓரும் – நாலாயி:2383/1,2
கரு நின்ற கல்லார்க்கு உரைப்பர் திரு இருந்த – நாலாயி:2443/2
தீர்த்தங்களே என்று பூசித்து நல்கி உரைப்பர் தம் தேவியர்க்கே – நாலாயி:3670/4

மேல்


உரைப்பரேலும் (1)

இனி அவன் மாயன் என உரைப்பரேலும்
இனி அவன் காண்பு அரியனேலும் இனியவன் – நாலாயி:2364/1,2

மேல்


உரைப்பவர் (3)

கருதி உரைப்பவர் கண்ணன் கழல் இணை காண்பார்களே – நாலாயி:348/4
மறவாது உரைப்பவர் வானவர்க்கு இன் அரசு ஆவரே – நாலாயி:1487/4
ஒன்று நின்ற ஒன்பதும் உரைப்பவர் தங்கள் மேல் – நாலாயி:1971/3

மேல்


உரைப்பவர்கள் (1)

ஏதம் இன்றி உரைப்பவர்கள் இருடீகேசனுக்கு ஆளரே – நாலாயி:370/4

மேல்


உரைப்பன் (1)

ஆய்ந்து உரைப்பன் ஆயிரம் பேர் ஆதி நடு அந்திவாய் – நாலாயி:2254/1

மேல்


உரைப்பார் (9)

நல்லாண்டு என்று நவின்று உரைப்பார் நமோ_நாராயணாய என்று – நாலாயி:12/3
உரைப்பார் போய் வைகுந்தத்து ஒன்றுவர் தாமே – நாலாயி:43/4
இங்கு இ பரிசு உரைப்பார் ஈரிரண்டு மால் வரை தோள் – நாலாயி:503/6
ஆகத்து வைத்து உரைப்பார் அவர் அடியார் ஆகுவரே – நாலாயி:586/4
வண்ண ஒண் தமிழ் ஒன்பதோடு ஒன்று இவை வல்லராய் உரைப்பார் மதியம் தவழ் – நாலாயி:1647/2
பாற்கடலான் பாம்பு_அணையின் மேலான் பயின்று உரைப்பார்
நூல் கடலான் நுண் அறிவினான் – நாலாயி:2292/3,4
ஆர் வண்ணத்தால் உரைப்பார் அடி கீழ் புகுவார் பொலிந்தே – நாலாயி:3351/4
சித்தம் வைத்து உரைப்பார் திகழ் பொன் உலகு ஆள்வாரே – நாலாயி:3527/4
ஆம் வண்ணத்தால் உரைப்பார் அமைந்தார் தமக்கு என்றைக்குமே – நாலாயி:3648/4

மேல்


உரைப்பார்க்கு (2)

வல்லராய் உரைப்பார்க்கு இடம் ஆகும் வான் உலகே – நாலாயி:1197/4
நா-தன்னால் நவில உரைப்பார்க்கு இல்லை நல்குரவே – நாலாயி:3472/4

மேல்


உரைப்பார்கள் (1)

நாமம் என்று நவின்று உரைப்பார்கள் நண்ணுவார் ஒல்லை நாரணன் உலகே – நாலாயி:442/4

மேல்


உரைப்பான் (1)

ஒன்றே உரைப்பான் ஒரு சொல்லே சொல்லுவன் – நாலாயி:175/1

மேல்


உரைப்பானை (1)

ஏலா பொய்கள் உரைப்பானை இங்கே போத கண்டீரே – நாலாயி:639/2

மேல்


உரைப்பு (1)

இரைக்கும் கடல் கிடந்த எந்தாய் உரைப்பு எல்லாம் – நாலாயி:2661/2

மேல்


உரையா (1)

உரையா வெம் நோய் தவிர அருள் நீள் முடியானை – நாலாயி:3703/1

மேல்


உரையாடமாட்டேன் (1)

மறந்தும் உரையாடமாட்டேன் மஞ்சனமாட நீ வாராய் – நாலாயி:158/4

மேல்


உரையாது (1)

வாக்கு உரையாது என் மனம் நினையாது இனி மற்று ஒன்றையே – நாலாயி:2846/4

மேல்


உரையாதே (1)

வண்ணன் மா மணி_வண்ணன் எம் அண்ணல் வண்ணமே அன்றி வாய் உரையாதே – நாலாயி:1574/4

மேல்


உரையாய் (6)

வேதியா அரையா உரையாய் ஒரு மாற்றம் எந்தாய் – நாலாயி:1196/2
மாயா எனக்கு உரையாய் இது மறை நான்கின் உளாயோ – நாலாயி:1634/2
என் செய்வான் எண்ணினாய் கண்ணனே ஈது உரையாய்
என் செய்தால் என் படோம் யாம் – நாலாயி:2590/3,4
நோக்கில் தெரிவு அரிதால் உரையாய் இந்த நுண் பொருளே – நாலாயி:2828/4
ஒன்று நன்கு உரையாய் உலகம் உண்ட ஒண் சுடரே – நாலாயி:3445/4
திருந்த கண்டு எனக்கு ஒன்று உரையாய் ஒண் சிறு பூவாய் – நாலாயி:3458/1

மேல்


உரையாயே (3)

ஏ வரி வெம் சிலையானுக்கு என் நிலைமை உரையாயே – நாலாயி:1198/4
பணி அறியேன் நீ சென்று என் பயலை நோய் உரையாயே – நாலாயி:1199/4
ஆன் ஆயற்கு என் உறு நோய் அறிய சென்று உரையாயே – நாலாயி:1201/4

மேல்


உரையால் (1)

வள உரையால் பெறலாகும் வான் ஓங்கு பெரு வளமே – நாலாயி:2942/4

மேல்


உரையில் (2)

தென் உரையில் கேட்டு அறிவது உண்டு – நாலாயி:2732/4
முன் உரையில் கேட்டு அறிவது இல்லையே சூழ் கடலுள் – நாலாயி:2746/3

மேல்


உரையீர் (7)

உரு ஒளி காட்டுகின்றீர் எனக்கு உய் வழக்கு ஒன்று உரையீர்
திரு விளையாடு திண் தோள் திருமாலிருஞ்சோலை நம்பி – நாலாயி:589/2,3
என் செய்கேன் அடியேன் உரையீர் இதற்கு என்றும் என் மனத்தே இருக்கும் புகழ் – நாலாயி:1576/1
மேகங்களோ உரையீர் திருமால் திருமேனி ஒக்கும் – நாலாயி:2509/1
தோழிகளோ உரையீர் எம்மை அம்மனை சூழ்கின்றவே – நாலாயி:2548/4
போரும்-கொல் உரையீர் கொடியேன் கொடி பூவைகளே – நாலாயி:3518/4
வார்த்தைகள் கொண்டு அருளி உரையீர் வைகல் வந்திருந்தே – நாலாயி:3536/4
மந்திரத்து ஒன்று உணர்த்தி உரையீர் மறுமாற்றங்களே – நாலாயி:3537/4

மேல்


உரையீர்கள் (1)

தகவு அன்று என்று உரையீர்கள் தடம் புனல்வாய் இரை தேர்ந்து – நாலாயி:3856/1

மேல்


உரையீரே (3)

தங்குமேல் என் ஆவி தங்கும் என்று உரையீரே – நாலாயி:583/4
உலக்க நாம் புகழ்கிற்பது என் செய்வது உரையீரே – நாலாயி:3702/4
தாம் தம்மை கொண்டு அகல்தல் தகவு அன்று என்று உரையீரே – நாலாயி:3855/4

மேல்


உரையும் (1)

விரலை செம் சிறு வாயிடை சேர்த்து வெகுளியாய் நின்று உரைக்கும் அ உரையும்
திரு இலேன் ஒன்றும் பெற்றிலேன் எல்லாம் தெய்வ நங்கை யசோதை பெற்றாளே – நாலாயி:712/3,4

மேல்


உரையே (2)

புறன் உரையே ஆயினும் பொன் ஆழி கையான் – நாலாயி:2122/3
திறன் உரையே சிந்தித்திரு – நாலாயி:2122/4

மேல்


உரோடத்தால் (1)

ஊர் ஒன்று வேண்டி பெறாத உரோடத்தால்
பார் ஒன்றி பாரதம் கைசெய்து பார்த்தற்கு – நாலாயி:176/2,3

மேல்


உரோடம் (1)

உள்ளம் ஓடி உருகல் அல்லால் உரோடம் ஒன்றும் இலோம் கண்டாய் – நாலாயி:518/3

மேல்


உரோம (1)

உள்ளம் சோர உகந்து எதிர் விம்மி உரோம கூபங்களாய் கண்ண நீர்கள் – நாலாயி:439/3

மேல்


உரோமசனால் (1)

நான்முகன் நாள் மிகை தருக்கை இருக்கு வாய்மை நலம் மிகு சீர் உரோமசனால் நவிற்றி நக்கன் – நாலாயி:1179/1

மேல்


உரோமம் (1)

ஊன் இடை சுவர் வைத்து என்பு தூண் நாட்டி உரோமம் வேய்ந்து ஒன்பது வாசல் – நாலாயி:1006/1

மேல்


உலக்க (3)

ஒருங்காக அளிப்பாய் சீர் எங்கு உலக்க ஓதுவனே – நாலாயி:3125/4
உலக்க தேர் கொடு சென்ற மாயமும் உட்பட மற்றும் பல – நாலாயி:3492/2
உலக்க நாம் புகழ்கிற்பது என் செய்வது உரையீரே – நாலாயி:3702/4

மேல்


உலக்கை (1)

ஒண்மை உடைய உலக்கை ஒள் வாள் தண்டு கொண்டு புள் ஊர்ந்து உலகில் – நாலாயி:3220/2

மேல்


உலக்கையும் (1)

உழுவது ஓர் படையும் உலக்கையும் வில்லும் ஒண் சுடர் ஆழியும் சங்கும் – நாலாயி:395/1

மேல்


உலக (1)

இரவு ஆளன் பகல் ஆளன் என்னை ஆளன் ஏழ்_உலக பெரும் புரவாளன் – நாலாயி:421/3

மேல்


உலகங்கட்கு (1)

ஓர் உயிரேயோ உலகங்கட்கு எல்லாம் உன்னை நான் எங்கு வந்து உறுகோ – நாலாயி:3675/4

மேல்


உலகங்கள் (5)

ஒரு வில்லால் ஓங்கு முந்நீர் அடைத்து உலகங்கள் உய்ய – நாலாயி:882/1
உடையானை ஒலி நீர் உலகங்கள் படைத்தானை – நாலாயி:1600/1
முன் உலகங்கள் ஏழும் இருள் மண்டி உண்ண முதலோடு வீடும் அறியாது – நாலாயி:1989/1
முன் உலகங்கள் எல்லாம் படைத்த முகில்_வண்ணன் கண்ணன் – நாலாயி:3528/3
நல்ல கோட்பாட்டு உலகங்கள் மூன்றினுள்ளும் தான் நிறைந்த – நாலாயி:3780/1

மேல்


உலகங்களின் (1)

மேல் தோன்றி பூக்காள் மேல் உலகங்களின் மீது போய் – நாலாயி:598/1

மேல்


உலகங்களும் (3)

முடி ஒன்றி மூ_உலகங்களும் ஆண்டு உன் – நாலாயி:312/1
உறுவது ஆவது எ தேவும் எ உலகங்களும் மற்றும் தன்-பால் – நாலாயி:3339/1
எங்கு வந்து உறுகோ என்னை ஆள்வானே ஏழ்_உலகங்களும் நீயே – நாலாயி:3676/1

மேல்


உலகங்களுமாய் (2)

துன்பமும் இன்பமும் ஆகிய செய்வினையாய் உலகங்களுமாய்
இன்பம் இல் வெம் நரகு ஆகி இனிய நல் வான் சுவர்க்கங்களுமாய் – நாலாயி:3226/1,2
மூ_உலகங்களுமாய் அல்லனாய் உகப்பாய் முனிவாய் – நாலாயி:3478/1

மேல்


உலகத்தவர் (3)

அருள் நடந்து இ ஏழ்_உலகத்தவர் பணிய வானோர் அமர்ந்து ஏத்த இருந்த இடம் பெரும் புகழ் வேதியர் வாழ் – நாலாயி:1238/2
பேர் அணிந்து உலகத்தவர் தொழுது ஏத்தும் பேர் அருளாளன் எம் பிரானை – நாலாயி:1268/1
அளவு இயன்ற ஏழ்_உலகத்தவர் பெருமான் கண்ணனை – நாலாயி:2942/1

மேல்


உலகத்தார் (2)

ஓராமை அன்றே உலகத்தார் சொல்லும் சொல் – நாலாயி:2675/2
திகழும் தன் திருவருள் செய்து உலகத்தார்
புகழும் புகழ் தான் அது காட்டி தந்து என் உள் – நாலாயி:3741/1,2

மேல்


உலகத்திடை (1)

செய்யாத உலகத்திடை செய்தாய் சிறுமைக்கும் பெருமைக்கும் உள் புகுந்து – நாலாயி:1610/2

மேல்


உலகத்தில் (4)

நல்லார் அறிவீர் தீயார் அறிவீர் நமக்கு இ உலகத்தில்
எல்லாம் அறிவீர் ஈதே அறியீர் இந்தளூரீரே – நாலாயி:1333/3,4
சீர் ஆர் இன் சொல் மாலை கற்று திரிவார் உலகத்தில்
ஆர்ஆர் அவரே அமரர்க்கு என்றும் அமரர் ஆவாரே – நாலாயி:1337/3,4
ஓதிய வாக்கு-அதனை கல்லார் உலகத்தில்
ஏதிலர் ஆம் மெய்ஞ்ஞானம் இல் – நாலாயி:2452/3,4
புலப்பட பின்னும் தன் உலகத்தில் அகத்தனன் தானே – நாலாயி:2929/3

மேல்


உலகத்தீர்க்கு (6)

காண்கின்ற உலகத்தீர்க்கு என் சொல்லுகேன் காண்கின்ற என் காரிகை செய்கின்றவே – நாலாயி:3398/4
செய்ய உலகத்தீர்க்கு இவை என் சொல்லுகேன் செய்ய கனி வாய் இள மான் திறத்தே – நாலாயி:3399/4
திறம்பாத உலகத்தீர்க்கு என் சொல்லுகேன் திறம்பாது என் திருமகள் எய்தினவே – நாலாயி:3400/4
உரைக்கின்ற உலகத்தீர்க்கு என் சொல்லுகேன் உரைக்கின்ற என் கோமள ஒண் கொடிக்கே – நாலாயி:3403/4
கொடிய உலகத்தீர்க்கு இவை என் சொல்லுகேன் கொடியேன் கொடி என் மகள் கோலங்களே – நாலாயி:3404/4
கோலம் கொள் உலகத்தீர்க்கு என் சொல்லுகேன் கோலம் திகழ் கோதை என் கூந்தலுக்கே – நாலாயி:3405/4

மேல்


உலகத்தீரே (1)

உடல் எனக்கு உருகுமாலோ என் செய்கேன் உலகத்தீரே – நாலாயி:890/4

மேல்


உலகத்து (14)

ஆரே உலகத்து ஆற்றுவார் ஆயர்பாடி கவர்ந்து உண்ணும் – நாலாயி:630/1
நடை ஒன்று இல்லா உலகத்து நந்தகோபன் மகன் என்னும் – நாலாயி:632/1
வெற்றி கருள கொடியான்-தன் மீமீது ஆடா உலகத்து
வெற்ற வெறிதே பெற்ற தாய் வேம்பே ஆக வளர்த்தாளே – நாலாயி:633/1,2
ஆர்ஆர் உலகத்து அறிவு உடையார் அமரர் நல் நாட்டு அரசு ஆள – நாலாயி:997/3
ஒன்றினொடும் ஒன்றும் இவை கற்று வல்லார் உலகத்து உத்தமர்கட்கு உத்தமராய் உம்பரும் ஆவர்களே – நாலாயி:1247/4
சீர் அணிந்த உலகத்து மன்னர் ஆகி சேண் விசும்பில் வானவராய் திகழ்வர் தாமே – நாலாயி:1287/4
எங்கானும் ஈது ஒப்பது ஓர் மாயம் உண்டே நர நாரணனாய் உலகத்து அறநூல் – நாலாயி:1898/1
தன்னுடைய பாவை உலகத்து தன் ஒக்கும் – நாலாயி:2747/3
இறைஞ்ச படும் பரன் ஈசன் அரங்கன் என்று இ உலகத்து
அறம் செப்பும் அண்ணல் இராமாநுசன் என் அருவினையின் – நாலாயி:2837/1,2
ஓதுவார் ஓத்து எல்லாம் எ உலகத்து எவ்எவையும் – நாலாயி:3126/1
ஆயே இ உலகத்து நிற்பனவும் திரிவனவும் – நாலாயி:3325/1
செய்கின்றது என் கண்ணுக்கு ஒன்றே ஒக்கின்றது இ உலகத்து
வைகுந்தன் பூதங்களேயாய் மாயத்தினால் எங்கும் மன்னி – நாலாயி:3356/1,2
நிரையே வல்லார் நீடு உலகத்து பிறவாரே – நாலாயி:3703/4
கண்ணாளன் உலகத்து உயிர் தேவர்கட்கு எல்லாம் – நாலாயி:3862/2

மேல்


உலகத்துள்ளீர்கள் (1)

அஞ்சி நீர் உலகத்துள்ளீர்கள் அவன் இவன் என்று கூழேன்-மின் – நாலாயி:3184/3

மேல்


உலகத்துள்ளே (1)

தெளிவுற்ற சிந்தையர் பா மரு மூ_உலகத்துள்ளே – நாலாயி:3615/4

மேல்


உலகத்தே (1)

உற்றார்க்கு உறு துயர் இல்லை உலகத்தே – நாலாயி:1981/4

மேல்


உலகத்தை (1)

ஆஆ என்னாது உலகத்தை அலைக்கும் அசுரர் வாழ் நாள் மேல் – நாலாயி:3553/1

மேல்


உலகம் (104)

உடையாய் அழேல் அழேல் தாலேலோ உலகம் அளந்தானே தாலேலோ – நாலாயி:45/4
பன்னி உலகம் பரவி ஓவா புகழ் பலதேவன் என்னும் – நாலாயி:90/3
ஒரு மகள்-தன்னை உடையேன் உலகம் நிறைந்த புகழால் – நாலாயி:300/1
பாத தூளி படுதலால் இ உலகம் பாக்கியம் செய்ததே – நாலாயி:365/4
சென்று உலகம் குடைந்தாடும் சுனை திருமாலிருஞ்சோலை-தன்னுள் – நாலாயி:462/1
ஒன்றினோடி ஒன்பதும் பாட வல்லார் உலகம் அளந்தான் தமரே – நாலாயி:462/4
அன்று இ உலகம் அளந்தாய் அடி போற்றி – நாலாயி:497/1
அன்று உலகம் அளந்தானை உகந்து அடிமை-கண் அவன் வலி செய்ய – நாலாயி:554/1
ஆலின் இலை பாலகனாய் அன்று உலகம் உண்டவனே – நாலாயி:725/1
எல்லை_இல் சீர் தயரதன்-தன் மகனாய் தோன்றிற்று அது முதலா தன் உலகம் புக்கது ஈறா – நாலாயி:751/2
தாவி அன்று உலகம் எல்லாம் தலை விளா கொண்ட எந்தாய் – நாலாயி:906/1
உவந்த உள்ளத்தனாய் உலகம் அளந்து அண்டம் உற – நாலாயி:928/1
இரும் கடல் உலகம் ஆண்டு வெண்குடை கீழ் இமையவர் ஆகுவர் தாமே – நாலாயி:987/4
மூண்டு ஆர் அழல் உண்ண முனிந்ததுவும் அது அன்றியும் முன் உலகம் பொறை தீர்த்து – நாலாயி:1079/2
காரணங்களால் உலகம் கலந்து அங்கு ஏத்த கரந்து எங்கும் பரந்தானை காண்பர் தாமே – நாலாயி:1147/4
பார் ஆர் உலகம் அளந்தான் அடி கீழ் பல காலம் நிற்கும்படி வாழ்வர் தாமே – நாலாயி:1167/4
அன்று உலகம் படைத்தவனை அனையவர்கள் நாங்கூர் அரிமேயவிண்ணகரம் வணங்கு மட நெஞ்சே – நாலாயி:1239/4
பொங்கு நீர் உலகம் ஆண்டு பொன் உலகு ஆண்டு பின்னும் – நாலாயி:1297/3
தா அளந்து உலகம் முற்றும் தட மலர் பொய்கை புக்கு – நாலாயி:1298/1
உலகம் ஏத்தும் ஒருவன் என்றும் ஒண் சுடரோடு உம்பர் எய்தா – நாலாயி:1325/1
கள்ள குறளாய் மாவலியை வஞ்சித்து உலகம் கைப்படுத்து – நாலாயி:1349/1
கஞ்சனை கொன்று அன்று உலகம் உண்டு உமிழ்ந்த கற்பகத்தை – நாலாயி:1403/2
வளம் கொள் மந்திரம் மற்று அவற்கு அருளிச்செய்த ஆறு அடியேன் அறிந்து உலகம்
அளந்த பொன் அடியே அடைந்து உய்ந்தேன் அணி பொழில் திருவரங்கத்து அம்மானே – நாலாயி:1426/3,4
அம் பொன் ஆர் உலகம் ஏழும் அறிய ஆய்ப்பாடி-தன்னுள் – நாலாயி:1435/1
அளிந்து ஓர்ந்த சிந்தை நின்-பால் அடியேற்கு வான் உலகம்
தெளிந்தே என்று எய்துவது திருவிண்ணகரானே – நாலாயி:1475/3,4
அன்று உலகம் மூன்றினையும் அளந்து வேறு ஓர் அரி உருவாய் இரணியனது ஆகம் கீண்டு – நாலாயி:1502/1
மின் ஆடு வேல் ஏந்து விளைந்த வேளை விண் ஏற தனி வேல் உய்த்து உலகம் ஆண்ட – நாலாயி:1503/3
இருக்கு இலங்கு திருமொழி வாய் எண் தோள் ஈசற்கு எழில் மாடம் எழுபது செய்து உலகம் ஆண்ட – நாலாயி:1505/3
மன்னி உலகம் ஆண்டு போய் வானோர் வணங்க வாழ்வாரே – நாலாயி:1517/4
பார் ஆர் உலகம் பரவ பெரும் கடலுள் – நாலாயி:1682/2
ஆழி அம் திண் தேர் அரசர் வந்து இறைஞ்ச அலை கடல் உலகம் முன் ஆண்ட – நாலாயி:1938/1
இனி களைகண் இவர்க்கு இல்லை என்று உலகம் ஏழினையும் ஊழில் வாங்கி – நாலாயி:2005/2
புறம் கிளர்ந்த காலத்து பொன் உலகம் ஏழினையும் ஊழில் வாங்கி – நாலாயி:2009/2
தொண்டர்க்கும் முனிவர்க்கும் அமரர்க்கும் தான் அருளி உலகம் ஏழும் – நாலாயி:2010/2
கேட்க யான் உற்றது உண்டு கேழலாய் உலகம் கொண்ட – நாலாயி:2035/1
மூவரில் முதல்வன் ஆய ஒருவனை உலகம் கொண்ட – நாலாயி:2037/1
தெள்ளியீர் தேவர்க்கு எல்லாம் தேவராய் உலகம் கொண்ட – நாலாயி:2040/3
முண்டியான் சாபம் தீர்த்த ஒருவன் ஊர் உலகம் ஏத்தும் – நாலாயி:2050/2
வற்பு உடைய வரை நெடும் தோள் மன்னர் மாள வடி வாய மழு ஏந்தி உலகம் ஆண்டு – நாலாயி:2058/1
ஊரகத்தாய் ஒண் துறை நீர் வெஃகா உள்ளாய் உள்ளுவார் உள்ளத்தாய் உலகம் ஏத்தும் – நாலாயி:2059/2
என் ஆனாய் என் ஆனாய் என்னல் அல்லால் என் அறிவன் ஏழையேன் உலகம் ஏத்தும் – நாலாயி:2061/2
தென் இலங்கை அரண் சிதறி அவுணன் மாள சென்று உலகம் மூன்றினையும் திரிந்து ஓர் தேரால் – நாலாயி:2079/1
என்று கடல் கடைந்தது எ உலகம் நீர் ஏற்றது – நாலாயி:2083/1
வாய் அவனை அல்லது வாழ்த்தாது கை உலகம்
தாயவனை அல்லது தாம் தொழா பேய் முலை நஞ்சு – நாலாயி:2092/1,2
காலை எழுந்து உலகம் கற்பனவும் கற்று உணர்ந்த – நாலாயி:2147/1
நின்று உலகம் தாய நெடுமாலும் என்றும் – நாலாயி:2179/2
அடி மூன்றில் இ உலகம் அன்று அளந்தாய் போலும் – நாலாயி:2186/1
கொண்டது உலகம் குறள் உருவாய் கோளரியாய் – நாலாயி:2199/1
பொருளால் அமர் உலகம் புக்கு இயலல் ஆகாது – நாலாயி:2222/1
நின்று உலகம் உண்டு உமிழ்ந்து நீர் ஏற்று மூ அடியால் – நாலாயி:2285/3
அன்று உலகம் தாயோன் அடி – நாலாயி:2285/4
அடி வண்ணம் தாமரை அன்று உலகம் தாயோன் – நாலாயி:2286/1
படி வட்ட தாமரை பண்டு உலகம் நீர் ஏற்று – நாலாயி:2294/1
முன் உலகம் உண்டு உமிழ்ந்தாய்க்கு அ உலகம் ஈர் அடியால் – நாலாயி:2301/1
முன் உலகம் உண்டு உமிழ்ந்தாய்க்கு அ உலகம் ஈர் அடியால் – நாலாயி:2301/1
தொழுதால் பழுது உண்டே தூ நீர் உலகம்
முழுது உண்டு மொய் குழலாள் ஆய்ச்சி விழுது உண்ட – நாலாயி:2306/1,2
அன்று இ உலகம் அளந்த அசைவே-கொல் – நாலாயி:2315/1
படை பரவை பாழி பனி நீர் உலகம்
அடி அளந்த மாயன் அவற்கு – நாலாயி:2317/3,4
நீ அன்றே நீர் ஏற்று உலகம் அடி அளந்தாய் – நாலாயி:2329/1
தாளால் உலகம் அளந்த அசைவே-கொல் – நாலாயி:2416/1
கரந்து உலகம் காத்து அளித்த கண்ணன் பரந்து உலகம் – நாலாயி:2461/2
கரந்து உலகம் காத்து அளித்த கண்ணன் பரந்து உலகம்
பாடின ஆடின கேட்டு படு நரகம் – நாலாயி:2461/2,3
உற்று பயின்று செவியொடு உசாவி உலகம் எல்லாம் – நாலாயி:2542/2
இயற்கை மாயா பெரு விறல் உலகம்
மூன்றினொடு நல் வீடு பெறினும் – நாலாயி:2579/7,8
குறிப்பில் கொண்டு நெறிப்பட உலகம்
மூன்று உடன் வணங்கு தோன்று புகழ் ஆணை – நாலாயி:2580/1,2
மூ_உலகம் விளைத்த உந்தி – நாலாயி:2581/8
உரு ஆகிக்கொண்டு உலகம் நீர் ஏற்ற சீரான் – நாலாயி:2604/3
செறி கழல் கொள் தாள் நிமிர்த்து சென்று உலகம் எல்லாம் – நாலாயி:2611/3
ஆயவர் தாம் சேயவர் தாம் அன்று உலகம் தாயவர் தாம் – நாலாயி:2640/3
பொன் உலகம் ஏழும் கடந்து உம்பர் மேல் சிலும்ப – நாலாயி:2752/3
தென் உலகம் ஏற்றுவித்த சேவகனை ஆயிரம் கண் – நாலாயி:2764/5
தன் உலகம் ஆக்குவித்த தாளனை தாமரை மேல் – நாலாயி:2771/4
தென் உலகம் ஏற்றுவித்த திண் திறலும் மற்று இவைதான் – நாலாயி:2789/1
அமல தெய்வத்தொடு உலகம் ஆக்கி என் நெற்றி உளானே – நாலாயி:2995/4
பொருள் என்று இ உலகம் படைத்தவன் புகழ் மேல் – நாலாயி:3120/1
பரஞ்சோதி நின்னுள்ளே படர் உலகம் படைத்த எம் – நாலாயி:3123/3
மேவி அன்று ஆநிரை காத்தவன் உலகம் எல்லாம் – நாலாயி:3140/3
அளி மகிழ்ந்து உலகம் எல்லாம் படைத்து அவை ஏத்த நின்ற – நாலாயி:3161/3
ஒன்றிஒன்றி உலகம் படைத்தான் கவி ஆயினேற்கு – நாலாயி:3218/3
கூயேகொள் அடியேனை கொடு உலகம் காட்டேலே – நாலாயி:3325/4
கடியன் கொடியன் நெடிய மால் உலகம் கொண்ட – நாலாயி:3367/1
அசைவு இல் உலகம் பரவ கிடந்தாய் காண வாராயே – நாலாயி:3426/4
ஒன்று நன்கு உரையாய் உலகம் உண்ட ஒண் சுடரே – நாலாயி:3445/4
அழகியார் இ உலகம் மூன்றுக்கும் தேவிமை ஈதகுவார் பலர் உளர் – நாலாயி:3467/3
தன் சரண் நிழல் கீழ் உலகம் வைத்தும் வையாதும் – நாலாயி:3480/2
நேயத்தோடு கழிந்த-போது எனக்கு எ உலகம் நிகரே – நாலாயி:3485/4
உரிய தொண்டர் ஆக்கும் உலகம் உண்டாற்கே – நாலாயி:3549/4
உலகம் உண்ட பெரு வாயா உலப்பு இல் கீர்த்தி அம்மானே – நாலாயி:3550/1
நிகர் இல் புகழாய் உலகம் மூன்று உடையாய் என்னை ஆள்வானே – நாலாயி:3559/2
எண்_இலா பெறு மாயனே இமையோர்கள் ஏத்தும் உலகம் மூன்று உடை – நாலாயி:3561/3
முன் செய்து இ உலகம் உண்டு உமிழ்ந்து அளந்தாய் என்-கொலோ முடிகின்றது இவட்கே – நாலாயி:3573/4
ஊழி எழ உலகம் கொண்டவாறே – நாலாயி:3594/4
ஊளி எழ உலகம் உண்ட ஊணே – நாலாயி:3597/4
அன்று முதல் உலகம் செய்ததுமே – நாலாயி:3602/4
உன்னுடை உந்தி மலர் உலகம் அவை மூன்றும் பரந்து – நாலாயி:3620/2
உலகம் மலி புகழ் பாட நம் மேல் வினை ஒன்றும் நில்லா கெடுமே – நாலாயி:3664/4
மேவிய உலகம் மூன்று அவை ஆட்சி வேண்டுவேண்டு உருவம் நின் உருவம் – நாலாயி:3671/2
உறுமோ பாவியேனுக்கு இ உலகம் மூன்றும் உடன் நிறைய – நாலாயி:3772/1
முனி மா பிரம முதல் வித்தாய் உலகம் மூன்றும் முளைப்பித்த – நாலாயி:3776/2
நளிர்ந்த சீர் உலகம் மூன்றுடன் வியப்ப நாங்கள் கூத்து ஆடி நின்று ஆர்ப்ப – நாலாயி:3795/3
ஓவுதல் இன்றி உலகம் மூன்று அளந்தான் அடி இணை உள்ளத்து ஓர்வாரே – நாலாயி:3802/4
கரும் தேவன் எம்மான் கண்ணன் விண் உலகம்
தரும் தேவனை சோரேல் கண்டாய் மனமே – நாலாயி:3806/3,4
கொடியானை குன்றாமல் உலகம் அளந்த – நாலாயி:3823/3
விண் உலகம் தருவானாய் விரைகின்றான் விதி வகையே – நாலாயி:3948/3

மேல்


உலகமாய் (1)

உலகில் திரியும் கரும கதியாய் உலகமாய்
உலகுக்கே ஓர் உயிரும் ஆனாய் புற அண்டத்து – நாலாயி:3545/1,2

மேல்


உலகமும் (12)

எண் திசைகளும் ஏழ்_உலகமும் வாங்கி பொன் வயிற்றில் பெய்து – நாலாயி:1023/1
உலகமும் உயிர்களும் உண்டு ஒருகால் – நாலாயி:1451/2
ஏர் கெழும் உலகமும் ஆகி முதலார்களும் – நாலாயி:1453/2
ஊரும் துஞ்சிற்று உலகமும் துயின்றது ஒளியவன் விசும்பு இயங்கும் – நாலாயி:1689/3
உலகமும் ஊழியும் ஆழியும் ஒண் கேழ் – நாலாயி:2325/1
யாவகை உலகமும் யாவரும் இல்லா – நாலாயி:2581/3
யாவகை உலகமும் யாவரும் அகப்பட – நாலாயி:2584/3
தலத்து எழு திசைமுகன் படைத்த நல் உலகமும் தானும் – நாலாயி:2929/2
மட_மகள் என்று இவர் மூவர் ஆளும் உலகமும் மூன்றே – நாலாயி:2990/2
உயிர்கள் எல்லா உலகமும் உடையவனை – நாலாயி:3142/1
என்னது ஆவி மேலையாய் ஏர் கொள் ஏழ்_உலகமும் – நாலாயி:3260/1
ஊரும் நாடும் உலகமும் தன்னை போல் அவனுடைய – நாலாயி:3518/1

மேல்


உலகர் (1)

இ மட உலகர் காண நீ ஒரு நாள் இருந்திடாய் எங்கள் கண் முகப்பே – நாலாயி:3798/4

மேல்


உலகர்கள் (2)

எங்கள் கண் முகப்பே உலகர்கள் எல்லாம் இணை அடி தொழுது எழுது இறைஞ்சி – நாலாயி:3799/1
தொழுதனர் உலகர்கள் தூப நல் மலர் மழை – நாலாயி:3981/1

மேல்


உலகளந்தான் (2)

ஒள் நிற தாமரை செம் கண் உலகளந்தான் என் மகளை – நாலாயி:305/3
உண்பது சொல்லில் உலகளந்தான் வாய் அமுதம் – நாலாயி:574/1

மேல்


உலகளந்தான்-இடைக்கே (1)

ஒருப்படுத்து இடு-மின் இவளை உலகளந்தான்-இடைக்கே – நாலாயி:295/4

மேல்


உலகில் (43)

இன்னிசை மாலைகள் இ பத்தும் வல்லார் உலகில் எண் திசையும் புகழ் மிக்கு இன்பம்-அது எய்துவரே – நாலாயி:74/4
முன் நரசிங்கம்-அது ஆகி அவுணன் முக்கியத்தை முடிப்பான் மூ_உலகில் – நாலாயி:279/1
கீழ்_உலகில் அசுரர்களை கிழங்கிருந்து கிளராமே – நாலாயி:407/1
வன் பெரு வானகம் உய்ய அமரர் உய்ய மண் உய்ய மண் உலகில் மனிசர் உய்ய – நாலாயி:656/1
உலகில் நின்னை உள்ள சூழல் யாவர் உள்ள வல்லரே – நாலாயி:763/4
கற்பகம் புலவர் களைகண் என்று உலகில் கண்டவா தொண்டரை பாடும் – நாலாயி:954/2
பிச்ச சிறு பீலி பிடித்து உலகில் பிணம் தின் மடவார்-அவர் போல் அங்ஙனே – நாலாயி:1085/1
பல்லவன் வில்லவன் என்று உலகில் பலராய் பல வேந்தர் வணங்கு கழல் – நாலாயி:1128/3
சீர் மன்னு செந்தமிழ் மாலை வல்லார் திரு மா மகள் தன் அருளால் உலகில்
தேர் மன்னராய் ஒலி மா கடல் சூழ் செழு நீர் உலகு ஆண்டு திகழ்வர்களே – நாலாயி:1137/3,4
வங்கம் மலி கடல் உலகில் மலிவு எய்தும் நாங்கூர் வைகுந்தவிண்ணகர் மேல் வண்டு அறையும் பொழில் சூழ் – நாலாயி:1237/2
பண்ணுள் ஆர்தர பாடிய பாடல் இ பத்தும் வல்லார் உலகில்
எண்_இலாத பேர் இன்பம் உற்று இமையவரோடும் கூடுவரே – நாலாயி:1267/3,4
மாலை சேர் வெண்குடை கீழ் மன்னவராய் பொன் உலகில் வாழ்வர் தாமே – நாலாயி:1397/4
ஊழியாய் ஓமத்து உச்சியாய் ஒருகால் உடைய தேர் ஒருவனாய் உலகில்
சூழி மால் யானை துயர் கெடுத்து இலங்கை மலங்க அன்று அடு சரம் துரந்து – நாலாயி:1415/1,2
மறப்பேன் அல்லேன் என்றும் மறவாது யான் உலகில்
பிறப்பேன் ஆக எண்ணேன் பிறவாமை பெற்றது நின் – நாலாயி:1468/2,3
மல்லா குடம் ஆடீ மதுசூதனே உலகில்
செல்லா நல் இசையாய் திருவிண்ணகரானே – நாலாயி:1476/3,4
சொல் ஆர் மறை நான்கு ஓதி உலகில் நிலாயவர் – நாலாயி:1484/3
வென்று அவனை விண் உலகில் செல உய்த்தாற்கு விருந்து ஆவீர் மேல் எழுந்து விலங்கல் பாய்ந்து – நாலாயி:1502/2
அம் மொழி வாய் கலிகன்றி இன்ப பாடல் பாடுவார் வியன் உலகில் நமனார் பாடி – நாலாயி:1507/3
பன்னி உலகில் பாடுவார் பாடு சாரா பழவினைகள் – நாலாயி:1517/3
பொன் உலகில் வானவர்க்கு புத்தேளிர் ஆகுவரே – நாலாயி:1527/4
பூ வளரும் கற்பகம் சேர் பொன் உலகில் மன்னவராய் புகழ் தக்கோரே – நாலாயி:1657/4
பூ வளரும் திருமகளால் அருள்பெற்று பொன் உலகில் பொலிவர் தாமே – நாலாயி:2011/4
நினைத்து உலகில் ஆர் தெளிவார் நீண்ட திருமால் – நாலாயி:2374/1
மின் அன்ன மேனி பெருமான் உலகில் பெண் தூது செல்லா – நாலாயி:2506/3
மன்னும் அறம் பொருள் இன்பம் வீடு என்று உலகில்
நல் நெறி மேம்பட்டன நான்கு அன்றே நான்கினிலும் – நாலாயி:2716/1,2
தனி ஆனையை தண் தமிழ் செய்த நீலன் தனக்கு உலகில்
இனியானை எங்கள் இராமாநுசனை வந்து எய்தினரே – நாலாயி:2807/3,4
செய்தற்கு உலகில் வரும் சடகோபனை சிந்தையுள்ளே – நாலாயி:2808/2
துதி கற்று உலகில் துவள்கின்றிலேன் இனி தூய் நெறி சேர் – நாலாயி:2811/2
துன்பம் தரு நிரயம் பல சூழில் என் தொல் உலகில்
மன் பல் உயிர்கட்கு இறையவன் மாயன் என மொழிந்த – நாலாயி:2820/2,3
தெரியும் வண் கீர்த்தி இராமாநுசன் மறை தேர்ந்து உலகில்
புரியும் நல் ஞானம் பொருந்தாதவரை பொரும் கலியே – நாலாயி:2877/3,4
வள ஏழ்_உலகில் முதலாய வானோர் இறையை அருவினையேன் – நாலாயி:2943/1
மழுங்காத ஞானமே படை ஆக மலர் உலகில்
தொழும்பாயார்க்கு அளித்தால் உன் சுடர் சோதி மறையாதே – நாலாயி:3129/3,4
மண் கொள் உலகில் பிறப்பார் வல்வினை மோத மலைந்தே – நாலாயி:3166/4
ஒண்மை உடைய உலக்கை ஒள் வாள் தண்டு கொண்டு புள் ஊர்ந்து உலகில்
வன்மை உடைய அரக்கர் அசுரரை மாள படை பொருத – நாலாயி:3220/2,3
துயரங்கள் செய்து தன் தெய்வநிலை உலகில் புக உய்க்கும் அம்மான் – நாலாயி:3225/3
வாங்கு நீர் மலர் உலகில் நிற்பனவும் திரிவனவும் – நாலாயி:3323/1
நின்று இ உலகில் கடிவான் நேமி பிரான் தமர் போந்தார் – நாலாயி:3357/2
ஆய்ந்த தமிழ் மாலை ஆயிரத்துள் இவையும் ஓர் பத்தும் வல்லார் உலகில்
ஏந்து பெரும் செல்வத்தராய் திருமால் அடியார்களை பூசிக்க நோற்றார்களே – நாலாயி:3406/3,4
தீயோடு உடன் சேர் மெழுகாய் உலகில் திரிவேனோ – நாலாயி:3544/4
உலகில் திரியும் கரும கதியாய் உலகமாய் – நாலாயி:3545/1
தணியா வெம் நோய் உலகில் தவிர்ப்பான் திருநீலமணி – நாலாயி:3698/3
ஐந்தினோடு ஐந்தும் வல்லார் அணைவர் போய் அமர் உலகில்
பைம் தொடி மடந்தையர்-தம் வேய் மரு தோள் இணையே – நாலாயி:3912/3,4
மண் உலகில் வளம் மிக்க வாட்டாற்றான் வந்து இன்று – நாலாயி:3948/2

மேல்


உலகிலே (1)

என்றும் நில்லா வினை ஒன்றும் சொல்லில் உலகிலே – நாலாயி:1971/4

மேல்


உலகின் (2)

ஏசினார் உய்ந்து போனார் என்பது இ உலகின் வண்ணம் – நாலாயி:2048/2
நுகர்ச்சி உறுமோ மூ_உலகின் வீடுபேறு தன் கேழ் இல் – நாலாயி:3775/1

மேல்


உலகினது (1)

ஓஓ உலகினது இயல்வே ஈன்றோள் இருக்க – நாலாயி:2583/1

மேல்


உலகினில் (12)

மக்கள் உலகினில் பெய்து அறியா மணி குழவி உருவின் – நாலாயி:93/3
பின் இ உலகினில் பேர் இருள் நீங்க அன்று – நாலாயி:106/3
நின்னுளேனாய் பெற்ற நன்மை இ உலகினில் ஆர் பெறுவார் – நாலாயி:465/2
வாழ உலகினில் பெய்திடாய் நாங்களும் – நாலாயி:477/7
ஊற்றம் உடையாய் பெரியாய் உலகினில்
தோற்றமாய் நின்ற சுடரே துயில் எழாய் – நாலாயி:494/4,5
அருள் கண்டீர் இ உலகினில் மிக்கதே – நாலாயி:944/4
பொங்கு மா வலவன் கலிகன்றி புகன்ற பொங்கத்தம் கொண்டு இ உலகினில்
எங்கும் பாடி நின்று ஆடு-மின் தொண்டீர் இம்மையே இடர் இல்லை இறந்தால் – நாலாயி:1867/2,3
உற்றார் ஒருவரும் இன்றி உலகினில்
மற்றாரும் அஞ்ச போய் வஞ்ச பெண் நஞ்சு உண்ட – நாலாயி:1891/2,3
விலகு கரும் கடலும் வெற்பும் உலகினில்
செம் தீயும் மாருதமும் வானும் திருமால்-தன் – நாலாயி:2142/2,3
தாயும் தந்தையுமாய் இ உலகினில்
வாயும் ஈசன் மணி_வண்ணன் எந்தையே – நாலாயி:3003/3,4
உம்பர் உலகினில் யார்க்கும் உணர்வு அரியான்-தன்னை – நாலாயி:3194/2
இ மன் உலகினில் செல்வர் இப்போது இல்லை நோக்கினோம் – நாலாயி:3214/2

மேல்


உலகினை (3)

முன் இ உலகினை முற்றும் அளந்தவன் – நாலாயி:170/2
உண்டிட்டு உலகினை ஏழும் ஓர் ஆலிலையில் துயில்கொண்டாய் – நாலாயி:190/3
உரு அரங்க பொருது அழித்து இ உலகினை கண்பெறுத்தான் ஊர் – நாலாயி:406/2

மேல்


உலகீர் (3)

பாடி ஆடி பரவி செல்-மின்கள் பல் உலகீர் பரந்தே – நாலாயி:3331/4
பரன் திறம் அன்றி பல் உலகீர் தெய்வம் மற்று இல்லை பேசு-மினே – நாலாயி:3332/4
காண்-மின்கள் உலகீர் என்று கண்முகப்பே நிமிர்ந்த – நாலாயி:3483/1

மேல்


உலகு (174)

உலகு ஆளும் என்பார்களே – நாலாயி:15/4
மண்ணும் மலையும் கடலும் உலகு ஏழும் – நாலாயி:40/1
உய்ய உலகு படைத்து உண்ட மணி வயிறா ஊழி-தொறு ஊழி பல ஆலின் இலை-அதன் மேல் – நாலாயி:64/1
கண்ட கடலும் மலையும் உலகு ஏழும் – நாலாயி:105/1
உரு உடையாய் உலகு ஏழும் உண்டாக வந்து பிறந்தாய் – நாலாயி:183/2
துற்றி ஏழ்_உலகு உண்ட தூ மணி_வண்ணன்-தன்னை தொழாதவர் – நாலாயி:361/3
இமவந்தம் தொடங்கி இரும் கடல் அளவும் இரு கரை உலகு இரைத்து ஆட – நாலாயி:394/3
செரு உடைய திசை கருமம் திருத்தி வந்து உலகு ஆண்ட திருமால் கோயில் – நாலாயி:412/2
உரம் பெற்ற மலர் கமலம் உலகு அளந்த சேவடி போல் உயர்ந்து காட்ட – நாலாயி:419/3
முற்ற உலகு எல்லாம் நீயே ஆகி மூன்றெழுத்து ஆய முதல்வனே ஓ – நாலாயி:426/2
உய்ய உலகு படைக்க வேண்டி உந்தியில் தோற்றினாய் நான்முகனை – நாலாயி:427/2
உழைக்கு ஓர் புள்ளி மிகை அன்று கண்டாய் ஊழி ஏழ்_உலகு உண்டு உமிழ்ந்தானே – நாலாயி:434/4
நெடுமையால் உலகு ஏழும் அளந்தாய் நின்மலா நெடியாய் அடியேனை – நாலாயி:436/1
உம்பர்_கோன் உலகு ஏழும் அளந்தாய் ஊழி ஆயினாய் ஆழி முன் ஏந்தி – நாலாயி:441/2
சென்னி ஓங்கு தண் திருவேங்கடம் உடையாய் உலகு
தன்னை வாழ நின்ற நம்பீ தாமோதரா சதிரா – நாலாயி:463/1,2
ஓங்கி உலகு அளந்த உத்தமன் பேர் பாடி – நாலாயி:476/1
அம்பரம் ஊடு அறுத்து ஓங்கி உலகு அளந்த – நாலாயி:490/5
உன்னொடு தோழமை கொள்ளுவன் குயிலே உலகு_அளந்தான் வர கூவாய் – நாலாயி:549/4
மாணி உருவாய் உலகு அளந்த மாயனை காணில் தலைமறியும் – நாலாயி:618/3
ஊட்ட கொடாது செறுப்பனாகில் உலகு_அளந்தான் என்று உயர கூவும் – நாலாயி:625/2
உம்பர் உலகு ஆண்டு ஒரு குடை கீழ் உருப்பசி-தன் – நாலாயி:686/1
அம் கண் நெடு மதில் புடை சூழ் அயோத்தி என்னும் அணி நகரத்து உலகு அனைத்தும் விளக்கும் சோதி – நாலாயி:741/1
தன் பெரும் தொல் கதை கேட்டு மிதிலை செல்வி உலகு உய்ய திருவயிறு வாய்த்த மக்கள் – நாலாயி:748/2
உலகு நின்னொடு ஒன்றி நிற்க வேறு நிற்றி ஆதலால் – நாலாயி:763/3
மூ_உலகு உண்டு உமிழ்ந்த முதல்வ நின் நாமம் கற்ற – நாலாயி:872/3
கொண்டல் மாருதங்கள் குல வரை தொகு நீர் குரை கடல் உலகு உடன் அனைத்தும் – நாலாயி:986/1
வரம்செய்த ஐந்தும் ஐந்தும் வல்லார்கள் வானவர் உலகு உடன் மருவி – நாலாயி:987/3
ஏயான் இரப்ப மூவடி மண் இன்றே தா என்று உலகு ஏழும் – நாலாயி:993/3
வானாய் தீயாய் மாருதமாய் மலையாய் அலை நீர் உலகு அனைத்தும் – நாலாயி:994/3
சந்து ஆர் தலைகொண்டு உலகு ஏழும் திரியும் பெரியோன் தான் சென்று என் – நாலாயி:995/2
வங்க மா கடல் வையம் காவலர் ஆகி வான் உலகு ஆள்வரே – நாலாயி:1027/4
நில மன்னனுமாய் உலகு ஆண்டவனுக்கு இடம் மா மலை ஆவது நீர்மலையே – நாலாயி:1080/4
உடம்பு உருவில் மூன்று ஒன்றாய் மூர்த்தி வேறாய் உலகு உய்ய நின்றானை அன்று பேய்ச்சி – நாலாயி:1090/1
உலகு உடை மன்னவன் தென்னவனை கன்னி மா மதிள் சூழ் கருவூர் வெருவ – நாலாயி:1134/3
தேர் மன்னராய் ஒலி மா கடல் சூழ் செழு நீர் உலகு ஆண்டு திகழ்வர்களே – நாலாயி:1137/4
மூவர் ஆகிய ஒருவனை மூ_உலகு உண்டு உமிழ்ந்து அளந்தானை – நாலாயி:1157/1
தாம் வாட வாட தவம் செய்ய வேண்டா தமதா இமையோர் உலகு ஆளகிற்பீர் – நாலாயி:1158/2
வம்பு உண் பொழில் சூழ் உலகு அன்று எடுத்தான் அடிப்போது அணைவான் விருப்போடு இருப்பீர் – நாலாயி:1160/2
கோவாய் நிரை மேய்த்து உலகு உண்ட மாயன் குரை மா கழல் கூடும் குறிப்பு உடையீர் – நாலாயி:1165/2
ஒரு குறளாய் இரு நிலம் மூவடி மண் வேண்டி உலகு அனைத்தும் ஈர் அடியால் ஒடுக்கி ஒன்றும் – நாலாயி:1178/1
விண் தோய் நெடு வெண்குடை நீழலின் கீழ் விரி நீர் உலகு ஆண்டு விரும்புவரே – நாலாயி:1227/4
உளம் குளிர அமுதுசெய்து இ உலகு உண்ட காளை உகந்து இனிது நாள்-தோறும் மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1234/2
கஞ்சன் உயிர் அது உண்டு இ உலகு உண்ட காளை கருதும் இடம் காவிரி சந்து அகில் கனகம் உந்தி – நாலாயி:1246/2
பொங்கு நீர் உலகம் ஆண்டு பொன் உலகு ஆண்டு பின்னும் – நாலாயி:1297/3
வெய்யனாய் உலகு ஏழ் உடன் நலிந்தவன் உடலகம் இரு பிளவா – நாலாயி:1370/1
முன் இ ஏழ்_உலகு உணர்வு இன்றி இருள் மிக உம்பர்கள் தொழுது ஏத்த – நாலாயி:1375/1
உந்தி மேல் நான்முகனை படைத்தான் உலகு உண்டவன் – நாலாயி:1378/1
உம்பர் கோனும் உலகு ஏழும் வந்து ஈண்டி வணங்கும் நல் – நாலாயி:1382/3
வல்லவர் தாம் உலகு ஆண்டு பின் வான் உலகு ஆள்வரே – நாலாயி:1387/4
வல்லவர் தாம் உலகு ஆண்டு பின் வான் உலகு ஆள்வரே – நாலாயி:1387/4
பேய் மாய முலை உண்டு இ உலகு உண்ட பெரு வயிற்றன் பேசில் நங்காய் – நாலாயி:1391/3
கார் ஆர் திண் கடல் ஏழும் மலை ஏழ் இ உலகு ஏழ் உண்டு – நாலாயி:1399/3
ஏன் ஆகி உலகு இடந்து அன்று இரு நிலனும் பெரு விசும்பும் – நாலாயி:1400/1
கொந்து அணைந்த பொழில் கோவல் உலகு அளப்பான் அடி நிமிர்த்த – நாலாயி:1404/3
ஊன் அமர் தலை ஒன்று ஏந்தி உலகு எலாம் திரியும் ஈசன் – நாலாயி:1431/1
உய்யும் வகை உண்டு சொன செய்யில் உலகு ஏழும் ஒழியாமை முன நாள் – நாலாயி:1439/1
உம்பர் உலகு ஏழு கடல் ஏழு மலை ஏழும் ஒழியாமை முன நாள் – நாலாயி:1440/1
சீர் கெழும் இ உலகு ஏழும் எல்லாம் – நாலாயி:1452/2
உழும் செறுவில் மணி கொணர்ந்து கரை மேல் சிந்தி உலகு எல்லாம் சந்தனமும் அகிலும் கொள்ள – நாலாயி:1499/3
பகல் கரந்த சுடர் ஆழி படையான் இ உலகு ஏழும் – நாலாயி:1532/3
ஆயா அலை நீர் உலகு ஏழும் முன் உண்ட – நாலாயி:1556/3
சிறியாய் ஓர் பிள்ளையுமாய் உலகு உண்டு ஓர் ஆலிலை மேல் – நாலாயி:1561/1
உருவ செம் சுடர் ஆழி வல்லானே உலகு உண்ட ஒருவா திருமார்பா – நாலாயி:1608/2
மன்னி மன்னவராய் உலகு ஆண்டு மான வெண்குடை கீழ் மகிழ்வாரே – நாலாயி:1617/4
முன் இ உலகு ஏழும் இருள் மண்டி உண்ண முனிவரொடு தானவர்கள் திசைப்ப வந்து – நாலாயி:1619/1
ஒன்றினொடு நான்கும் ஓர் ஐந்தும் வல்லார் ஒலி கடல் சூழ் உலகு ஆளும் உம்பர் தாமே – நாலாயி:1627/4
ஒப்பனை உலகு ஏழினை ஊழியை ஆழி ஏந்திய கையனை அந்தணர் – நாலாயி:1643/3
பெரு நீரும் விண்ணும் மலையும் உலகு ஏழும் – நாலாயி:1739/1
மன்னவராய் உலகு ஆண்டு மீண்டும் வானவராய் மகிழ்வு எய்துவரே – நாலாயி:1767/4
கொற்றவன் முற்று உலகு ஆளி நின்ற குறுங்குடிக்கே என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:1797/4
உண்டு உலகு ஏழினையும் ஒரு பாலகன் ஆலிலை மேல் – நாலாயி:1830/1
ஒள்ளியான் உயர்ந்தான் உலகு ஏழும் உண்டு உமிழ்ந்தான் – நாலாயி:1840/2
உத்தமனே அம்மம் உண்ணாய் உலகு அளந்தாய் அம்மம் உண்ணாய் – நாலாயி:1882/4
நன்று உண்ட தொல் சீர் மகர கடல் ஏழ் மலை ஏழ்_உலகு ஏழ் ஒழியாமை நம்பி – நாலாயி:1899/3
வேண்டாமை நமன் தமர் என் தமரை வினவ பெறுவார் அலர் என்று உலகு ஏழ் – நாலாயி:1902/3
குடம் ஆடி உலகு அளந்த – நாலாயி:1945/2
கற்றார் ஓ முற்று உலகு ஆள்வர் இவை கேட்கல் – நாலாயி:1981/3
தீது அறு திங்கள் பொங்கு சுடர் உம்பர் உம்பர் உலகு ஏழினோடும் உடனே – நாலாயி:1984/1
எறி நீர் உலகு அனைத்தும் எய்தாதால் சாழலே – நாலாயி:1995/4
மை நின்ற கரும் கடல்வாய் உலகு இன்றி வானவரும் யாமும் எல்லாம் – நாலாயி:2002/1
அல்லாதார் தாம் உளரே அவன் அருளே உலகு ஆவது அறியீர்களே – நாலாயி:2003/4
ஓராத உணர்விலீர் உணருதிரேல் உலகு அளந்த உம்பர் கோமான் – நாலாயி:2006/3
ஒரு கையில் சங்கு ஒரு கை மற்று ஆழி ஏந்தி உலகு உண்ட பெரு வாயர் இங்கே வந்து என் – நாலாயி:2075/3
உலகு அளவும் உண்டோ உன் வாய் – நாலாயி:2091/4
சார்த்தியும் வைத்தும் தொழுவர் உலகு அளந்த – நாலாயி:2095/3
ஊர்ந்தான் உலகு அளந்த நான்று – நாலாயி:2098/4
அறியும் உலகு எல்லாம் யானேயும் அல்லேன் – நாலாயி:2103/1
என் ஒருவர் மெய் என்பர் ஏழ்_உலகு உண்டு ஆலிலையில் – நாலாயி:2115/1
ஓர் ஆழி சூழ்ந்த உலகு – நாலாயி:2141/4
உலகும் உலகு இறந்த ஊழியும் ஒண் கேழ் – நாலாயி:2142/1
பாலன் தனது உருவாய் ஏழ்_உலகு உண்டு ஆலிலையின் – நாலாயி:2150/1
உராஅய் உலகு அளந்த நான்று வராகத்து – நாலாயி:2165/2
உருவாய் உலகு இடந்த ஊழியான் பாதம் – நாலாயி:2172/3
நீ அன்று உலகு அளந்தாய் நீண்ட திருமாலே – நாலாயி:2211/1
நீ அன்று உலகு இடந்தாய் என்பரால் நீ அன்று – நாலாயி:2211/2
உற்று வணங்கி தொழு-மின் உலகு ஏழும் – நாலாயி:2275/1
ஊழியான் ஊழி பெயர்த்தான் உலகு ஏத்தும் – நாலாயி:2276/3
உண்டது உலகு ஏழும் உள் ஒடுங்க கொண்டு – நாலாயி:2279/2
பாலகனாய் ஆலிலை மேல் பைய உலகு எல்லாம் – நாலாயி:2314/1
உடையாக கொண்டு அன்று உலகு_அளந்தான் குன்றம் – நாலாயி:2322/3
ஓர் அகலத்து உள்ளது உலகு – நாலாயி:2324/4
நின்ற பெருமானே நீர் ஏற்று உலகு எல்லாம் – நாலாயி:2328/1
என் மொழி கேள்-மின் என் அம்மனைமீர் உலகு ஏழும் உண்டான் – நாலாயி:2497/3
மேல்-பால் திசை_பெண் புலம்புறு மாலை உலகு அளந்த – நாலாயி:2512/2
குடம் ஆடி இ மண்ணும் விண்ணும் குலுங்க உலகு அளந்து – நாலாயி:2515/3
இருக்கு ஆர் மொழியால் நெறி இழுக்காமை உலகு அளந்த – நாலாயி:2541/1
ஊழிகளாய் உலகு ஏழும் உண்டான் என்றிலம் பழம் கண்டு – நாலாயி:2548/1
வால் வெண் நிலவு உலகு ஆர சுரக்கும் வெண் திங்கள் என்னும் – நாலாயி:2550/1
இடம் போய் விரிந்து இ உலகு_அளந்தான் எழில் ஆர் தண் துழாய் – நாலாயி:2553/1
ஆணிப்பொன் அன்ன சுடர் படும் மாலை உலகு அளந்த – நாலாயி:2562/2
ஆவினை மேய்க்கும் வல் ஆயனை அன்று உலகு ஈர் அடியால் – நாலாயி:2566/3
மூ_உலகு அளந்த சேவடியோயே – நாலாயி:2578/15
உலகு படைத்து உண்ட எந்தை அறை கழல் – நாலாயி:2579/1
அளந்து தேர்ந்து உலகு அளிக்கும் முதல் பெரும் – நாலாயி:2583/3
உலகு அளவும் யானும் உளன் ஆவன் என்-கொல் – நாலாயி:2660/3
உலகு அளந்த மூர்த்தி உரை – நாலாயி:2660/4
ஒரு முறை ஈர் அடி மூ_உலகு அளந்தனை – நாலாயி:2672/9
ஏழ்_உலகு எயிற்றினில் கொண்டனை கூறிய – நாலாயி:2672/22
ஊர் ஆநிரை மேய்த்து உலகு எல்லாம் உண்டு உமிழ்ந்தும் – நாலாயி:2685/1
நீர் ஏற்று உலகு எல்லாம் நின்று அளந்தான் மாவலியை – நாலாயி:2693/3
முன் இ உலகு உண்ட மூர்த்தியை கோவலூர் – நாலாயி:2775/4
உன்னி உலவா உலகு அறிய ஊர்வன நான் – நாலாயி:2790/1
பற்பல் உயிர்களும் பல் உலகு யாவும் பரனது என்னும் – நாலாயி:2843/3
இருள் சுரந்து எய்த்த உலகு இருள் நீங்க தன் ஈண்டிய சீர் – நாலாயி:2881/2
அரன் அயன் என உலகு அழித்து அமைத்து உளனே – நாலாயி:2906/4
மதியினால் குறள் மாணாய் உலகு இரந்த கள்வர்க்கு – நாலாயி:2934/2
உண்டாய் உலகு ஏழ் முன்னமே உமிழ்ந்து மாயையால் புக்கு – நாலாயி:2950/1
உண்டானை உலகு ஏழும் ஓர் மூவடி – நாலாயி:3002/3
தீர்த்தன் உலகு அளந்த சேவடி மேல் பூம் தாமம் – நாலாயி:3093/1
ஒட்டு உரைத்து இ உலகு உன்னை புகழ்வு எல்லாம் பெரும்பாலும் – நாலாயி:3122/3
மூழ்த்த நீர் உலகு எல்லாம் படை என்று முதல் படைத்தாய் – நாலாயி:3127/2
முறையால் இ உலகு எல்லாம் படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்து அளந்தாய் – நாலாயி:3130/2
செய்ய தாமரை_கண்ணனாய் உலகு ஏழும் உண்ட அவன் கண்டீர் – நாலாயி:3176/1
உயர நின்றது ஓர் சோதியாய் உலகு ஏழும் உண்டு உமிழ்ந்தான்-தன்னை – நாலாயி:3183/2
ஒரு நாயகமாய் ஓட உலகு உடன் ஆண்டவர் – நாலாயி:3231/1
உய்ம்-மின் திறைகொணர்ந்து என்று உலகு ஆண்டவர் இம்மையே – நாலாயி:3232/1
எனைத்தோர் உகங்களும் இ உலகு ஆண்டு கழிந்தவர் – நாலாயி:3234/2
இணங்கி உலகு உடன் ஆக்கிலும் ஆங்கு அவனை இல்லார் – நாலாயி:3238/2
பாலனாய் ஏழ்_உலகு உண்டு பரிவு இன்றி – நாலாயி:3242/1
உரு உடை வண்ணங்கள் காணில் உலகு_அளந்தான் என்று துள்ளும் – நாலாயி:3271/2
கண்ட ஆற்றால் தனதே உலகு என நின்றான்-தன்னை – நாலாயி:3284/3
ஒருங்காகவே உலகு ஏழும் விழுங்கி உமிழ்ந்திட்ட – நாலாயி:3289/3
நாக மிசை துயில்வான் போல் உலகு எல்லாம் நன்கு ஒடுங்க – நாலாயி:3316/3
உயிரினால் குறைவு இல்லா உலகு ஏழ் தன்னுள் ஒடுக்கி – நாலாயி:3318/1
எண் ஆரா துயர் விளைக்கும் இவை என்ன உலகு இயற்கை – நாலாயி:3319/2
ஏமாறி கிடந்து அலற்றும் இவை என்ன உலகு இயற்கை – நாலாயி:3320/2
கண்டு ஆற்றேன் உலகு இயற்கை கடல்_வண்ணா அடியேனை – நாலாயி:3321/3
கொள் என்று தமம் மூடும் இவை என்ன உலகு இயற்கை – நாலாயி:3322/2
ஈங்கு இதன் மேல் வெம் நரகம் இவை என்ன உலகு இயற்கை – நாலாயி:3323/3
அறப்பொருளை அறிந்து ஓரார் இவை என்ன உலகு இயற்கை – நாலாயி:3324/2
தேற்றி வைத்தது எல்லீரும் வீடு பெற்றால் உலகு இல்லை என்றே – நாலாயி:3335/2
ஊர் எல்லாம் துஞ்சி உலகு எல்லாம் நள்ளிருளாய் – நாலாயி:3374/1
கலக்க ஏழ் கடல் ஏழ் மலை உலகு ஏழும் கழிய கடாய் – நாலாயி:3492/1
நிறம் கரியானுக்கு நீடு உலகு உண்ட – நாலாயி:3508/1
சித்தம் வைத்து உரைப்பார் திகழ் பொன் உலகு ஆள்வாரே – நாலாயி:3527/4
பொன் உலகு ஆளீரோ புவனி முழுது ஆளீரோ – நாலாயி:3528/1
முடிவு இவள் தனக்கு ஒன்று அறிகிலேன் என்னும் மூ_உலகு ஆளியே என்னும் – நாலாயி:3581/1
வாய்க்கும் பெரும் புகழ் மூ_உலகு ஈசன் வடமதுரை பிறந்த – நாலாயி:3663/3
தேனை நன் பாலை கன்னலை அமுதை திருந்து உலகு உண்ட அம்மானை – நாலாயி:3714/1
சீர் வளம் கிளர் மூ_உலகு உண்டு உமிழ் தேவபிரான் – நாலாயி:3762/3
முனைவன் மூ_உலகு ஆளி அப்பன் திருவருள் மூழ்கினளே – நாலாயி:3763/4
விடுமாறு என்பது என் அந்தோ வியன் மூ_உலகு பெறினுமே – நாலாயி:3770/4
வியன் மூ_உலகு பெறினும் போய் தானே தானே ஆனாலும் – நாலாயி:3771/1
ஓர் ஆயிரமாய் உலகு ஏழ் அளிக்கும் – நாலாயி:3803/1
மூவர் முதல்வன் ஒரு மூ_உலகு ஆளி – நாலாயி:3866/2
வென்று இ மூ_உலகு அளித்து உழல்வான் திருமோகூர் – நாலாயி:3893/3
அண்டம் மூ_உலகு அளந்தவன் அணி திருமோகூர் – நாலாயி:3895/2
முற்றும் தேவரோடு உலகு செய்வான் திருமோகூர் – நாலாயி:3897/3
ஊரும் புள் கொடியும் அஃதே உலகு எல்லாம் உண்டு உமிழ்ந்தான் – நாலாயி:3904/1
துடைத்த கோவிந்தனாரே உலகு உயிர் தேவும் மற்றும் – நாலாயி:3908/1
தானே உலகு எல்லாம் – நாலாயி:3937/1
ஊழி முதல்வன் ஒருவனே என்னும் ஒருவன் உலகு எல்லாம் – நாலாயி:3965/1
கார் ஏழ் கடல் ஏழ் மலை ஏழ்_உலகு உண்டும் – நாலாயி:3969/3
முதல் தனி வித்தேயோ முழு மூ_உலகு ஆதிக்கு எல்லாம் – நாலாயி:3998/1

மேல்


உலகு-தன்னுளே (1)

உலகு-தன்னுளே பிறத்தி ஓரிடத்தை அல்லையால் – நாலாயி:763/2

மேல்


உலகு-தன்னை (1)

உலகு-தன்னை நீ படைத்தி உள் ஒடுக்கி வைத்தி மீண்டு – நாலாயி:763/1

மேல்


உலகு-தோறு (1)

ஆணை என் தோழீ உலகு-தோறு அலர் தூற்றி ஆம் – நாலாயி:3371/3

மேல்


உலகு_அளந்தான் (5)

உன்னொடு தோழமை கொள்ளுவன் குயிலே உலகு_அளந்தான் வர கூவாய் – நாலாயி:549/4
ஊட்ட கொடாது செறுப்பனாகில் உலகு_அளந்தான் என்று உயர கூவும் – நாலாயி:625/2
உடையாக கொண்டு அன்று உலகு_அளந்தான் குன்றம் – நாலாயி:2322/3
இடம் போய் விரிந்து இ உலகு_அளந்தான் எழில் ஆர் தண் துழாய் – நாலாயி:2553/1
உரு உடை வண்ணங்கள் காணில் உலகு_அளந்தான் என்று துள்ளும் – நாலாயி:3271/2

மேல்


உலகுக்காய் (1)

திலதம் உலகுக்காய் நின்ற திருவேங்கடத்து எம் பெருமானே – நாலாயி:3550/3

மேல்


உலகுக்கு (11)

வாச மா மலர் நாறு வார் பொழில் சூழ் தரும் உலகுக்கு எலாம் – நாலாயி:1026/3
கண்ணாய் ஏழ்_உலகுக்கு உயிர் ஆய எம் கார்_வண்ணனை – நாலாயி:1037/1
ஆராது என நின்றவன் எம் பெருமான் அலை நீர் உலகுக்கு அரசு ஆகிய அ – நாலாயி:1083/2
ஆராத உள்ளத்தவர் கேட்டு உவப்ப அலை நீர் உலகுக்கு அருளே புரியும் – நாலாயி:1167/2
சங்க முக தமிழ் மாலை பத்தும் வல்லார் தடம் கடல் சூழ் உலகுக்கு தலைவர் தாமே – நாலாயி:1187/4
கண்டார் வணங்க களி யானை மீதே கடல் சூழ் உலகுக்கு ஒரு காவலர் ஆய் – நாலாயி:1227/3
எண்ணன் என்றும் இன்பன் என்றும் ஏழ்_உலகுக்கு ஆதி என்றும் – நாலாயி:1326/2
ஊழி-தோறு ஊழி உலகுக்கு நீர்கொண்டு – நாலாயி:3013/1
முட்டு இல் பல் போகத்து ஒரு தனி நாயகன் மூ_உலகுக்கு உரிய – நாலாயி:3222/1
வந்தருளி என் நெஞ்சு இடம் கொண்ட வானவர் கொழுந்தே உலகுக்கு ஓர் – நாலாயி:3413/1
உரிய அப்பனை அமரர் அப்பனை உலகுக்கு ஓர் தனி அப்பன்-தன்னை – நாலாயி:3681/2

மேல்


உலகுக்கும் (9)

விண்டு ஏழ்_உலகுக்கும் மிக்கான் காண் சாழலே – நாலாயி:2000/4
தான் ஏழ்_உலகுக்கும் தன்மைக்கும் தன்மையனே – நாலாயி:2403/3
பாகின்ற தொல் புகழ் மூ_உலகுக்கும் நாதனே பரமா தண் வேங்கடம் – நாலாயி:3073/3
நாரணன் முழு ஏழ்_உலகுக்கும் நாதன் வேத மயன் – நாலாயி:3076/1
அமரர் தொழப்படுவானை அனைத்து உலகுக்கும் பிரானை – நாலாயி:3173/1
வீடும் பெறுத்தி தன் மூ_உலகுக்கும் தரும் ஒரு நாயகமே – நாலாயி:3230/4
இறுக்கும் இறை இறுத்து உண்ண எ உலகுக்கும் தன் மூர்த்தி – நாலாயி:3359/1
நிலம் முதல் இனி எ உலகுக்கும் நிற்பன செல்வன என பொருள் – நாலாயி:3569/3
நேர்பட்ட நிறை மூ_உலகுக்கும் நாயகன் தன் அடிமை – நாலாயி:3769/1

மேல்


உலகுக்குமாய் (1)

நாயகன் முழு ஏழ்_உலகுக்குமாய் முழு ஏழ்_உலகும் தன் – நாலாயி:3494/1

மேல்


உலகுக்கே (1)

உலகுக்கே ஓர் உயிரும் ஆனாய் புற அண்டத்து – நாலாயி:3545/2

மேல்


உலகுகள் (1)

சிக்கென சிறிது ஓர் இடமும் புறப்படா தன்னுள்ளே உலகுகள்
ஒக்கவே விழுங்கி புகுந்தான் புகுந்ததன் பின் – நாலாயி:3065/1,2

மேல்


உலகுகள்-தோறும் (1)

மிக்க உலகுகள்-தோறும் மேவி கண்ணன் திருமூர்த்தி – நாலாயி:3361/1

மேல்


உலகுகளே (1)

ஆக்கினான் தெய்வ உலகுகளே – நாலாயி:3028/4

மேல்


உலகும் (84)

தம்மனை ஆனவனே தரணி தல முழுதும் தாரகையின் உலகும் தடவி அதன் புறமும் – நாலாயி:66/2
என் அவலம் களைவாய் ஆடுக செங்கீரை ஏழ்_உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுகவே – நாலாயி:71/4
ஏலும் மறைப்பொருளே ஆடுக செங்கீரை ஏழ்_உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுகவே – நாலாயி:72/4
எங்கள் குடிக்கு அரசே ஆடுக செங்கீரை ஏழ்_உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுகவே – நாலாயி:73/4
என் அவலம் களைவாய் ஆடுக செங்கீரை ஏழ்_உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுக என்று – நாலாயி:74/2
அத்திரமே கொண்டு எறிய அனைத்து உலகும் திரிந்து ஓடி – நாலாயி:323/2
எஞ்சலில் என்னுடை இன் அமுதே ஏழ்_உலகும் உடையாய் என் அப்பா – நாலாயி:429/2
பொங்கு ஓதம் சூழ்ந்த புவனியும் விண் உலகும்
அங்கு ஆதும் சோராமே ஆள்கின்ற எம்பெருமான் – நாலாயி:609/1,2
எல்லா உலகும் அளந்து கொண்ட எம்பெருமான் – நாலாயி:611/2
முனைத்த சீற்றம் விண் சுட போய் மூ_உலகும் பிறவும் – நாலாயி:1014/1
பார் ஆர் உலகும் பனி மால் வரையும் கடலும் சுடரும் இவை உண்டும் எனக்கு – நாலாயி:1083/1
விடும் மால் வினை வேண்டிடில் மேல் உலகும் எளிது ஆயிடும் அன்றி இலங்கு ஒலி சேர் – நாலாயி:1087/3
முரி திரை மா கடல் போல் முழங்கி மூ_உலகும் முறையால் வணங்க – நாலாயி:1118/2
பெரு விறல் வானவர் சூழ ஏழ்_உலகும் தொழுது ஏத்த – நாலாயி:1176/2
உம்பரும் இ ஏழ்_உலகும் ஏழ் கடலும் எல்லாம் உண்ட பிரான் அண்டர்கள் முன் கண்டு மகிழ்வு எய்த – நாலாயி:1240/1
ஏழ்_உலகும் தாழ் வரையும் எங்கும் மூடி எண் திசையும் மண்டலமும் மண்டி அண்டம் – நாலாயி:1286/1
அறிவது அறியான் அனைத்து உலகும் உடையான் என்னை ஆள் உடையான் – நாலாயி:1348/1
கரும் தண் கடலும் மலையும் உலகும்
அருந்தும் அடிகள் அமரும் ஊர் போல – நாலாயி:1364/1,2
மன்னு மாநிலனும் மலைகளும் கடலும் வானமும் தானவர் உலகும்
துன்னு மா இருளாய் துலங்கு ஒளி சுருங்கி தொல்லை நான்மறைகளும் மறைய – நாலாயி:1410/1,2
தன்னாலே தன் உருவம் பயந்த தானாய் தயங்கு ஒளி சேர் மூ_உலகும் தானாய் வானாய் – நாலாயி:1503/1
முடை அடர்த்த சிரம் ஏந்தி மூ_உலகும் பலி திரிவோன் – நாலாயி:1528/3
எல்லா உலகும் வணங்க இருந்த அம்மான் இலங்கை_கோன் – நாலாயி:1541/2
தான் அமர ஏழ்_உலகும் அளந்த வென்றி தனிமுதல் சக்கர படை என் தலைவன் காண்-மின் – நாலாயி:1623/2
பின்னும் ஏழ்_உலகும் ஈர் அடி ஆக பெரும் திசை அடங்கிட நிமிர்ந்தோன் – நாலாயி:1752/2
எண் திசையும் எறி நீர் கடலும் ஏழ்_உலகும் உடனே விழுங்கி – நாலாயி:1766/1
முனைவனை மூ_உலகும் படைத்த முதல் மூர்த்தி-தன்னை – நாலாயி:1829/2
பிள்ளை பரம் அன்று இ ஏழ்_உலகும் கொள்ளும் பேதையேன் என் செய்கேனோ – நாலாயி:1910/4
ஏழ்_உலகும் உண்டும் இடம் உடைத்தால் சாழலே – நாலாயி:1994/4
முளை கதிரை குறுங்குடியுள் முகிலை மூவா மூ_உலகும் கடந்து அப்பால் முதலாய் நின்ற – நாலாயி:2065/1
உலகும் உலகு இறந்த ஊழியும் ஒண் கேழ் – நாலாயி:2142/1
ஏழ்_உலகும் தாயினவும் எண் திசையும் போயினவும் – நாலாயி:2143/3
செற்று எழுந்து தீவிழித்து சென்ற இந்த ஏழ்_உலகும் – நாலாயி:2175/1
அனைத்து உலகும் உள் ஒடுக்கி ஆல் மேல் கனைத்து உலவு – நாலாயி:2374/2
நீயே உலகும் எல்லாம் நின் அருளே நிற்பனவும் – நாலாயி:2401/1
ஆரே அறிவார் அனைத்து உலகும் உண்டு உமிழ்ந்த – நாலாயி:2454/1
மன்னவன் வானமும் வானவர் தம் பொன் உலகும்
தன்னுடைய தோள் வலியால் கைக்கொண்ட தானவனை – நாலாயி:2765/1,2
பொன் ஆர் கனை கழல் கால் ஏழ்_உலகும் போய் கடந்து அங்கு – நாலாயி:2771/1
மூர்த்தியும் மோடியும் வெப்பும் முதுகிட்டு மூ_உலகும் – நாலாயி:2812/2
திரு மா நீள் கழல் ஏழ்_உலகும் தொழ – நாலாயி:2998/2
ஆயும் அமர் உலகும் துஞ்சிலும் நீ துஞ்சாயால் – நாலாயி:3009/2
ஏ பாவம் பரமே ஏழ்_உலகும் – நாலாயி:3021/1
பள்ளி ஆலிலை ஏழ்_உலகும் கொள்ளும் – நாலாயி:3026/1
திருத்தி திண் நிலை மூ_உலகும் தம்முள் – நாலாயி:3027/3
கள்வா எம்மையும் ஏழ்_உலகும் நின் – நாலாயி:3029/1
ஏத்த ஏழ்_உலகும் கொண்ட கோல – நாலாயி:3030/1
மன்னும் முழு ஏழ்_உலகும் வயிற்றின் உள – நாலாயி:3055/3
முடியாதது என் எனக்கேல் இனி முழு ஏழ்_உலகும் உண்டான் உகந்து வந்து – நாலாயி:3070/1
மூவா தனிமுதலாய் மூ_உலகும் காவலோன் – நாலாயி:3092/2
ஊண் பேசில் எல்லா உலகும் ஓர் துற்று ஆற்றா – நாலாயி:3095/2
சோதி ஆகி எல்லா உலகும் தொழும் – நாலாயி:3147/1
முடியானே மூ_உலகும் தொழுது ஏத்தும் சீர் – நாலாயி:3198/1
இடர் இன்றியே ஒரு நாள் ஒரு போழ்தில் எல்லா உலகும் கழிய – நாலாயி:3224/1
நண்ணி மூ_உலகும் நவிற்றும் கீர்த்தியும் அஃதே – நாலாயி:3257/3
யானும் ஏத்தி ஏழ்_உலகும் முற்றும் ஏத்தி பின்னையும் – நாலாயி:3262/1
ஏறிய பித்தினோடு எல்லா உலகும் கண்ணன் படைப்பு என்னும் – நாலாயி:3270/1
வீற்றிருந்து ஏழ்_உலகும் தனிக்கோல் செல்ல வீவு இல் சீர் – நாலாயி:3275/1
இன்றி நின்றானை எல்லா உலகும் உடையான்-தன்னை – நாலாயி:3281/2
ஒன்றும் தேவும் உலகும் உயிரும் மற்றும் யாதும் இல்லா – நாலாயி:3330/1
பரந்த தெய்வமும் பல் உலகும் படைத்து அன்று உடனே விழுங்கி – நாலாயி:3332/1
முந்தை தாய் தந்தையே முழு ஏழ்_உலகும் உண்டாய் – நாலாயி:3413/2
உலப்பு இலானே எல்லா உலகும் உடைய ஒரு மூர்த்தி – நாலாயி:3421/2
ஆலின் நீள் இலை ஏழ்_உலகும் உண்டு அன்று நீ கிடந்தாய் உன் மாயங்கள் – நாலாயி:3465/1
நாயகன் முழு ஏழ்_உலகுக்குமாய் முழு ஏழ்_உலகும் தன் – நாலாயி:3494/1
அனைத்து உலகும் உடைய அரவிந்தலோசனனை – நாலாயி:3526/2
தாய் ஓர் அடியால் எல்லா உலகும் தடவந்த – நாலாயி:3544/2
பா மரு மூ_உலகும் படைத்த பற்பநாபா ஓ – நாலாயி:3616/1
பா மரு மூ_உலகும் அளந்த பற்பபாதா ஓ – நாலாயி:3616/2
எங்கு தலைப்பெய்வன் நான் எழில் மூ_உலகும் நீயே – நாலாயி:3619/1
முற்ற இ மூ_உலகும் விரிகின்ற சுடர் முடிக்கே – நாலாயி:3636/3
முன்னிய மூ_உலகும் அவையாய் அவற்றை படைத்து – நாலாயி:3645/3
பொங்கு மூ_உலகும் படைத்து அளித்து அழிக்கும் பொருந்து மூவுருவன் எம் அருவன் – நாலாயி:3705/2
பிறிது இல்லை எனக்கு பெரிய மூ_உலகும் நிறைய பேர் உருவமாய் நிமிர்ந்த – நாலாயி:3707/1
புகழுமாறு அறியேன் பொருந்து மூ_உலகும் படைப்பொடு கெடுப்பு காப்பவனே – நாலாயி:3711/4
பொருள் தான் எனில் மூ_உலகும் பொருள் அல்ல – நாலாயி:3739/3
சிறியேனுடை சிந்தையுள் மூ_உலகும் தன் – நாலாயி:3744/3
வயிற்றில் கொண்டு நின்று ஒரு மூ_உலகும் தம் – நாலாயி:3745/2
இடம் கொள் மூ_உலகும் தொழ இருந்தருளாய் திருப்புளிங்குடி கிடந்தானே – நாலாயி:3794/4
இந்திர ஞாலங்கள் காட்டி இ ஏழ்_உலகும் கொண்ட – நாலாயி:3829/3
ஒன்பதோடு ஒன்றுக்கும் மூ_உலகும் உருகுமே – நாலாயி:3835/4
அறிகிலேன் தன்னுள் அனைத்து உலகும் நிற்க – நாலாயி:3839/1
தானே ஆகி நிறைந்து எல்லா உலகும் உயிரும் தானே ஆய் – நாலாயி:3958/1
என்-கொல் அம்மான் திருவருள்கள் உலகும் உயிரும் தானே ஆய் – நாலாயி:3960/1
திருமாலிருஞ்சோலையானே ஆகி செழு மூ_உலகும் தன் – நாலாயி:3962/1
முற்ற இ மூ_உலகும் பெரும் தூறாய் தூற்றில் புக்கு – நாலாயி:3997/3

மேல்


உலகே (18)

நாமம் என்று நவின்று உரைப்பார்கள் நண்ணுவார் ஒல்லை நாரணன் உலகே – நாலாயி:442/4
தனி கடலே தனி சுடரே தனி உலகே என்றுஎன்று – நாலாயி:471/3
நல் இசை தமிழ் மாலை வல்லார்கள் நண்ணுவார் ஒல்லை நாரணன் உலகே – நாலாயி:718/4
மன்னு பாடல் வல்லார்க்கு இடம் ஆகும் வான் உலகே – நாலாயி:1057/4
அண்டம் ஆள்வது ஆணை அன்றேல் ஆள்வர் அமர் உலகே – நாலாயி:1067/4
சொன்ன சொல் மாலை பத்து உடன் வல்லார் சுகம் இனிது ஆள்வர் வான் உலகே – நாலாயி:1077/4
வல்லராய் உரைப்பார்க்கு இடம் ஆகும் வான் உலகே – நாலாயி:1197/4
மேவிய நெஞ்சு உடையார் தஞ்சம் ஆவது விண் உலகே – நாலாயி:1217/4
கொண்டு இவை பாடும் தவம் உடையார்கள் ஆள்வர் இ குரை கடல் உலகே – நாலாயி:1347/4
முறை வழுவாமை வல்லார் முழுது ஆள்வர் வான் உலகே – நாலாயி:1607/4
கொண்டு இவை பாடும் தவம் உடையார்கள் ஆள்வர் இ குரை கடல் உலகே – நாலாயி:1827/4
நாலும் ஆறும் வல்லார்க்கு இடம் ஆகும் வான் உலகே – நாலாயி:1847/4
ஒலி கெழு பாடல் பாடி உழல்கின்ற தொண்டர் அவர் ஆள்வர் உம்பர் உலகே – நாலாயி:1991/4
தான் கடந்த ஏழ்_உலகே தாமரை கண் மால் ஒரு நாள் – நாலாயி:2199/3
நெடியோய்க்கு அல்லது அடியதோ உலகே – நாலாயி:2582/10
மேவி தொழும் அடியாரும் பகவரும் மிக்கது உலகே – நாலாயி:3360/4
பெய்த காவு கண்டீர் பெரும் தேவு உடை மூ_உலகே – நாலாயி:3477/4
தோரணம் நிரைத்து எங்கும் தொழுதனர் உலகே – நாலாயி:3980/4

மேல்


உலகை (12)

துன்னிய பேர் இருள் சூழ்ந்து உலகை மூட – நாலாயி:106/1
கிடந்த நம்பி குடந்தை மேவி கேழலாய் உலகை
இடந்த நம்பி எங்கள் நம்பி எறிஞர் அரண் அழிய – நாலாயி:1538/1,2
கடந்த நம்பி கடி ஆர் இலங்கை உலகை ஈர் அடியால் – நாலாயி:1538/3
இடந்தான் வையம் கேழல் ஆகி உலகை ஈர் அடியால் – நாலாயி:1539/3
பண்டு ஏனமாய் உலகை அன்று இடந்த பண்பாளா என்று நின்று – நாலாயி:1583/1
பிளந்திட்டு அமரர்க்கு அருள்செய்து உகந்த பெருமான் திருமால் விரி நீர் உலகை
வளர்ந்திட்ட தொல் சீர் விறல் மாவலியை மண் கொள்ள வஞ்சித்து ஒரு மாண் குறள் ஆய் – நாலாயி:1901/2,3
இன்று ஒன்றி நின்று உலகை ஏழ் ஆணை ஓட்டினான் – நாலாயி:2442/3
செல்லிய செல்கைத்து உலகை என் காணும் என்னாலும் தன்னை – நாலாயி:2525/2
மன் இ உலகை மனம் களிப்ப வந்து இயங்கும் – நாலாயி:2757/4
சூழல் பலபல வல்லான் தொல்லை அம் காலத்து உலகை
கேழல் ஒன்று ஆகி இடந்த கேசவன் என்னுடை அம்மான் – நாலாயி:2988/1,2
வரும் காலம் நிகழ் காலம் கழி காலமாய் உலகை
ஒருங்காக அளிப்பாய் சீர் எங்கு உலக்க ஓதுவனே – நாலாயி:3125/3,4
இன்பம் பயக்க எழில் மலர் மாதரும் தானும் இ ஏழ்_உலகை – நாலாயி:3660/1

மேல்


உலகோ (2)

அதுவோ நன்று என்று அங்கு அமர் உலகோ வேண்டில் – நாலாயி:2651/1
ஒன்று ஒருகால் சொல்லாது உலகோ உறங்குமே – நாலாயி:3383/4

மேல்


உலகோடு (4)

உம்பர் உலகோடு உயிர் எல்லாம் உந்தியில் – நாலாயி:1523/1
வளை கொண்ட வண்ணத்தன் பின் தோன்றல் மூ_உலகோடு – நாலாயி:1530/3
உண்டான் உலகோடு உயிர் – நாலாயி:2468/4
அன்று நான்முகன்-தன்னொடு தேவர் உலகோடு உயிர் படைத்தான் – நாலாயி:3330/2

மேல்


உலகோர்கள் (1)

கண்ணுற நிற்கிலும் காணகில்லா உலகோர்கள் எல்லாம் – நாலாயி:2831/2

மேல்


உலங்கு (1)

உலங்கு உண்ட விளங்கனி போல் உள் மெலிய புகுந்து என்னை – நாலாயி:582/3

மேல்


உலப்ப (2)

நாசம் ஆகி நாள் உலப்ப நன்மை சேர் பனங்கனிக்கு – நாலாயி:831/2
மாறு செய்த வாள் அரக்கன் நாள் உலப்ப அன்று இலங்கை – நாலாயி:867/1

மேல்


உலப்பில் (1)

ஓடாத ஆள் அரியின் உருவம்-அது கொண்டு அன்று உலப்பில் மிகு பெரு வரத்த இரணியனை பற்றி – நாலாயி:1241/1

மேல்


உலப்பிலனவும் (1)

உணர்வும் உயிரும் உடம்பும் மற்று உலப்பிலனவும் பழுதேயாம் – நாலாயி:3750/3

மேல்


உலப்பு (12)

ஒன்று அலா உருவத்து உலப்பு இல் பல் காலத்து உயர் கொடி ஒளி வளர் மதியம் – நாலாயி:1751/3
உளைந்திட்டு எழுந்த மது கைடவர்கள் உலப்பு இல் வலியார் அவர்-பால் வயிரம் – நாலாயி:1900/1
உண்டு கொண்டேன் இன்னம் உற்றன ஓதில் உலப்பு இல்லையே – நாலாயி:2874/4
உய்ந்து போந்து என் உலப்பு இலாத வெம் தீவினைகளை நாசம் செய்து உனது – நாலாயி:3068/1
உரைக்க வல்லேன் அல்லேன் உன் உலப்பு இல் கீர்த்தி வெள்ளத்தின் – நாலாயி:3261/1
சென்னி நீள் முடி ஆதி ஆய உலப்பு இல் அணிகலத்தன் – நாலாயி:3393/3
உலப்பு இலானே எல்லா உலகும் உடைய ஒரு மூர்த்தி – நாலாயி:3421/2
உலகம் உண்ட பெரு வாயா உலப்பு இல் கீர்த்தி அம்மானே – நாலாயி:3550/1
ஒத்த ஓண் பல் பொருள்கள் உலப்பு இல்லனவாய் வியவாய் – நாலாயி:3640/3
உள்ளதும் இல்லதுமாய் உலப்பு இல்லனவாய் வியவாய் – நாலாயி:3641/2
உன்னை உணரவுறில் உலப்பு இல்லை நுணுக்கங்களே – நாலாயி:3646/4
ஒன்றாய் கிடந்த அரும் பெரும் பாழ் உலப்பு இல் அதனை உணர்ந்துஉணர்ந்து – நாலாயி:3753/2

மேல்


உலர்த்த (3)

நல் நறும் சந்தன சேறு உலர்த்த தாங்கு அரும் சீர் – நாலாயி:2728/4
நொந்து ஆரா காதல் நோய் மெல் ஆவி உள் உலர்த்த
நந்தா விளக்கமே நீயும் அளியத்தாய் – நாலாயி:3017/1,2
வேவு ஆரா வேட்கை நோய் மெல் ஆவி உள் உலர்த்த
ஓவாது இராப்பகல் உன்-பாலே வீழ்த்து ஒழிந்தாய் – நாலாயி:3018/1,2

மேல்


உலர்ந்து (2)

விழுந்து உலர்ந்து எழுந்து விண் புடைக்கும் வேங்கடத்துள் நின்று – நாலாயி:811/2
உய்ய கொள வல்ல தெய்வம் இங்கு யாது என்று உலர்ந்து அவமே – நாலாயி:2869/3

மேல்


உலர்ந்துஉலர்ந்து (1)

உள்உள் ஆவி உலர்ந்துஉலர்ந்து என – நாலாயி:3048/1

மேல்


உலவ (1)

துங்க ஆர் அரவ திரை வந்து உலவ தொடு கடலுள் – நாலாயி:1799/1

மேல்


உலவா (2)

பின்னும் திரை வயிற்று பேயே திரிந்து உலவா
கொல் நவிலும் வெம் கானத்தூடு கொடும் கதிரோன் – நாலாயி:2740/3,4
உன்னி உலவா உலகு அறிய ஊர்வன நான் – நாலாயி:2790/1

மேல்


உலவி (1)

நீர் திரை மேல் உலவி இரை தேரும் புதா இனங்காள் – நாலாயி:3536/2

மேல்


உலவு (15)

ஒண் பவள வேலை உலவு தன் பாற்கடலுள் – நாலாயி:680/1
உலவு திரையும் குல வரையும் ஊழி முதலா எண் திக்கும் – நாலாயி:990/1
உலவு திரை கடல் பள்ளிகொண்டு வந்து உன் அடியேன் மனம் புகுந்த அ – நாலாயி:1194/1
கொண்டு அரவ திரை உலவு குரை கடல் மேல் குலவரை போல் – நாலாயி:1204/1
மஞ்சு உலவு பொழிலூடும் வயலூடும் வந்து வளம் கொடுப்ப மா மறையோர் மா மலர்கள் தூவி – நாலாயி:1246/3
சேடு உலவு பொழில் கொள் நாங்கை தேவதேவன் என்றுஎன்று ஓதி – நாலாயி:1324/3
உலவு சொல் மாலை ஒன்பதோடு ஒன்றும் வல்லவர்க்கு இல்லை நல்குரவே – நாலாயி:1757/4
உலவு கால் நல் கழி ஓங்கு தண் பைம் பொழிலூடு இசை – நாலாயி:1775/3
பவ்வ திரை உலவு புல்லாணி கைதொழுதேன் – நாலாயி:1780/3
பொரு திரைகள் போந்து உலவு புல்லாணி கைதொழுதேன் – நாலாயி:1781/3
அனைத்து உலகும் உள் ஒடுக்கி ஆல் மேல் கனைத்து உலவு
வெள்ளத்து ஓர் பிள்ளையாய் மெள்ள துயின்றானை – நாலாயி:2374/2,3
வான் உலவு தீவளி மா கடல் மா பொருப்பு – நாலாயி:2418/1
தான் உலவு வெம் கதிரும் தண் மதியும் மேல் நிலவு – நாலாயி:2418/2
மார்பில் சிரீதரன் தன் வண்டு உலவு தண் துழாய் – நாலாயி:2443/3
அகத்து உலவு செம் சடையான் ஆகத்தான் நான்கு – நாலாயி:2655/3

மேல்


உலவும் (7)

வங்கம் விட்டு உலவும் கடல் பள்ளி மாயனை மதுசூதனனை மார்பில் – நாலாயி:376/3
தென்றல் வந்து உலவும் நாங்கூர் திருமணிக்கூடத்தானே – நாலாயி:1294/4
அன்னம் மாடு உலவும் அலை புனல் சூழ்ந்த அரங்க மாநகர் அமர்ந்தானை – நாலாயி:1417/2
மான் ஏய் நோக்கு நல்லார் மதி போல் முகத்து உலவும்
ஊன் ஏய் கண் வாளிக்கு உடைந்து ஓட்டந்து உன் அடைந்தேன் – நாலாயி:1470/1,2
தென்றல் வந்து உலவும் திருக்கோட்டியூரானே – நாலாயி:1844/4
அன்னைமீர் இதற்கு என் செய்கேன் அணி மேருவின் மீது உலவும்
துன்னு சூழ் சுடர் ஞாயிறும் அன்றியும் பல் சுடர்களும் போல் – நாலாயி:3760/1,2
புல் இலை தெங்கினூடு கால் உலவும் தண் திருப்புலியூர் – நாலாயி:3765/3

மேல்


உலறி (1)

மாசு உடை உடம்பொடு தலை உலறி வாய்ப்புறம் வெளுத்து ஒருபோதும் உண்டு – நாலாயி:511/1

மேல்


உலா (2)

தோடு உலா மலர் மங்கை தோள் இணை தோய்ந்ததும் சுடர் வாளியால் – நாலாயி:659/1
கலை உலா அல்குல் காரிகை திறத்து கடல் பெரும் படையொடும் சென்று – நாலாயி:1757/1

மேல்


உலாகின்ற (1)

உலாகின்ற கெண்டை ஒளி அம்பு எம் ஆவியை ஊடுருவ – நாலாயி:2552/1

மேல்


உலாகின்றதே (2)

உதர பந்தம் என் உள்ளத்துள் நின்று உலாகின்றதே – நாலாயி:930/4
அளைந்து உண் சிறு பசும் தென்றல் அந்தோ வந்து உலாகின்றதே – நாலாயி:2551/4

மேல்


உலாகின்று (1)

விலக்குண்டு உலாகின்று வேல் விழிக்கின்றன கண்ணன் கையால் – நாலாயி:2534/2

மேல்


உலாம் (22)

வண்டு உலாம் பூம் குழலினார் உன் வாய் அமுதம் உண்ண வேண்டி – நாலாயி:134/3
மன்று ஊடு தென்றல் உலாம் மதில் அரங்கம் என்பதுவே – நாலாயி:410/4
போலும் நீர்மை பொற்பு உடை தடத்து வண்டு விண்டு உலாம்
நீல நீர்மை என்று இவை நிறைந்த காலம் நான்குமாய் – நாலாயி:795/2,3
பெண் உலாம் சடையினானும் பிரமனும் உன்னை காண்பான் – நாலாயி:915/1
வம்பு உலாம் சோலை மா மதிள் தஞ்சை மா மணி கோயிலே வணங்கி – நாலாயி:953/3
மஞ்சு உலாம் சோலை வண்டு அறை மா நீர் மங்கையார் வாள் கலிகன்றி – நாலாயி:957/1
வம்பு உலாம் கூந்தல் மனைவியை துறந்து பிறர் பொருள் தாரம் என்று இவற்றை – நாலாயி:1001/1
வம்பு உலாம் மலர் மேல் மலி மட மங்கை-தன் கொழுநன் அவன் – நாலாயி:1025/2
வம்பு உலாம் கமுகு ஓங்கிய நாங்கூர வண்புருடோத்தமமே – நாலாயி:1258/4
மஞ்சு உலாம் மணி மாடங்கள் சூழ் திருவெள்ளறை-அதன் மேய – நாலாயி:1377/1
வம்பு உலாம் கூந்தல் மண்டோதரி_காதலன் வான் புக – நாலாயி:1382/1
கொந்து உலாம் பொழில் சூழ் குடந்தை தலை கோவினை குடம் ஆடிய கூத்தனை – நாலாயி:1570/3
வண்டு உலாம் கோதை என் பேதை மணி நிறம் – நாலாயி:1665/3
கான் உலாம் மயிலின் கணங்கள் நின்று ஆட கண முகில் முரசம் நின்று அதிர – நாலாயி:1754/3
தேன் உலாம் வரி வண்டு இன் இசை முரலும் திருக்கண்ணங்குடியுள் நின்றானே – நாலாயி:1754/4
பூண் உலாம் மென் முலை பாவைமார் பொய்யினை மெய் இது என்று – நாலாயி:1810/1
பண் உலாம் மென் மொழி பாவைமார் பணை முலை அணைதும் நாம் என்று – நாலாயி:1811/1
தீ உலாம் வெம் கதிர் திங்களாய் மங்குல் வான் ஆகி நின்ற – நாலாயி:1814/3
கறை உலாம் வேல் வல்ல கலியன் வாய் ஒலி இவை கற்று வல்லார் – நாலாயி:1817/3
கொம்பு உலாம் பொழில் கோட்டியூர் கண்டு போய் – நாலாயி:1856/3
வம்பு உலாம் கடி காவில் சிறையா வைத்ததே குற்றம் ஆயிற்று காணீர் – நாலாயி:1862/2
புயலோடு உலாம் கொண்டல்_வண்ணன் புன வேங்கடத்து எம்மொடும் – நாலாயி:2492/3

மேல்


உலாய் (1)

இட்ட கால் இட்ட கையளாய் இருக்கும் எழுந்து உலாய் மயங்கும் கை கூப்பும் – நாலாயி:3575/1

மேல்


உலாய (1)

ஊன் நிறத்து உகிர் தலம் அழுத்தினாய் உலாய சீர் – நாலாயி:774/2

மேல்


உலாவ (1)

வண்டு அமர் பூம் குழல் தாழ்ந்து உலாவ வாள் முகம் வேர்ப்ப செ வாய் துடிப்ப – நாலாயி:699/3

மேல்


உலாவிய (6)

கூன் உலாவிய மடந்தை தன் கொடும் சொலின் திறத்து இளம் கொடியோடும் – நாலாயி:1153/1
கான் உலாவிய கரு முகில் திரு நிறத்தவன் இடம் கவின் ஆரும் – நாலாயி:1153/2
வான் உலாவிய மதி தவழ் மால் வரை மா மதிள் புடை சூழ – நாலாயி:1153/3
தேன் உலாவிய செழும் பொழில் தழுவிய திருவயிந்திரபுரமே – நாலாயி:1153/4
உயர் கொள் மாதவி போதொடு உலாவிய மாருதம் வீதியின்வாய் – நாலாயி:1369/3
நஞ்சு உலாவிய வேல் வலவன் கலி கன்றி சொல் ஐயிரண்டும் – நாலாயி:1377/3

மேல்


உலாவிஉலாவி (1)

கானகம் படி உலாவிஉலாவி கரும் சிறுக்கன் குழல் ஊதின-போது – நாலாயி:278/2

மேல்


உலாவு (9)

தாது உலாவு கொன்றை மாலை துன்னு செம் சடை சிவன் – நாலாயி:760/1
சிங்கமாய தேவதேவ தேன் உலாவு மென் மலர் – நாலாயி:775/3
அம்பு உலாவு மீனும் ஆகி ஆமை ஆகி ஆழியார் – நாலாயி:786/1
கொண்டை கொண்ட கோதை மீது தேன் உலாவு கூனி கூன் – நாலாயி:800/1
வண்டு உலாவு கோதை மாதர் காரணத்தினால் வெகுண்டு – நாலாயி:822/1
மட்டு உலாவு தண் துழாய் அலங்கலாய் பொலன் கழல் – நாலாயி:834/1
பண் உலாவு மென் மொழி படை தடம் கணாள் பொருட்டு – நாலாயி:842/1
தூயனாயும் அன்றியும் சுரும்பு உலாவு தண் துழாய் – நாலாயி:861/1
வண்டு உலாவு பொழில் கொள் நாங்கை மன்னும் மாயன் என்றுஎன்று ஓதி – நாலாயி:1320/3

மேல்


உலாவும் (6)

மண்ணாய் நீர் எரி கால் மஞ்சு உலாவும் ஆகாசமும் ஆம் – நாலாயி:1033/1
வெம்பி எரி கானகம் உலாவும் அவர் தாம் இனிது மேவும் நகர் தான் – நாலாயி:1443/2
காலையும் மாலை ஒத்துண்டு கங்குல் நாழிகை ஊழியில் நீண்டு உலாவும்
போல்வது ஓர் தன்மை புகுந்து நிற்கும் பொங்கு அழலே ஒக்கும் வாடை சொல்லில் – நாலாயி:1790/1,2
கரு மணி பூண்டு வெண் நாகு அணைந்து கார் இமில் ஏற்று அணர் தாழ்ந்து உலாவும்
ஒரு மணி ஓசை என் உள்ளம் தள்ள ஓர் இரவும் உறங்காதிருப்பேன் – நாலாயி:1791/1,2
இயல்வாயின வஞ்ச நோய் கொண்டு உலாவும் ஒரோ குடங்கை – நாலாயி:2501/1
வண்ணம் துழாவி ஓர் வாடை உலாவும் வள் வாய் அலகால் – நாலாயி:2505/2

மேல்


உலோகபாலீர்காள் (1)

இறவு படாமல் இருந்த எண்மர் உலோகபாலீர்காள்
பறவை அரையா உறகல் பள்ளியறை குறிக்கொள்-மின் – நாலாயி:451/3,4

மேல்


உலோகம் (1)

மகிழ் கொள் தெய்வம் உலோகம் அலோகம் – நாலாயி:3104/1

மேல்


உலோகர் (1)

ஊர் பல புக்கும் புகாதும் உலோகர் சிரிக்க நின்று ஆடி – நாலாயி:3172/3

மேல்


உலோபாய் (1)

எருதுகளோடு பொருதி ஏதும் உலோபாய் காண் நம்பீ – நாலாயி:187/1

மேல்


உவண (1)

சிறை ஆர் உவண புள் ஒன்று ஏறி அன்று திசை நான்கும் நான்கும் இரிய செருவில் – நாலாயி:1221/1

மேல்


உவணம் (1)

பொறி கொள் சிறை உவணம் ஊர்ந்தாய் வெறி கமழும் – நாலாயி:2103/2

மேல்


உவத்தி (1)

திவத்திலும் பசுநிரை மேய்ப்பு உவத்தி செம் கனி வாய் எங்கள் ஆயர் தேவே – நாலாயி:3922/4

மேல்


உவந்த (1)

உவந்த உள்ளத்தனாய் உலகம் அளந்து அண்டம் உற – நாலாயி:928/1

மேல்


உவந்திட்டு (1)

புந்தி இல் சமணர் புத்தர் என்று இவர்கள் ஒத்தன பேசவும் உவந்திட்டு
எந்தை பெம்மானார் இமையவர் தலைவர் எண்ணி முன் இடம் கொண்ட கோயில் – நாலாயி:1826/1,2

மேல்


உவந்து (9)

கன்னல் குடம் திறந்தால் ஒத்து ஊறி கணகண சிரித்து உவந்து
முன் வந்து நின்று முத்தம் தரும் என் முகில் வண்ணன் திருமார்வன் – நாலாயி:89/1,2
கூத்து உவந்து ஆடி குழலால் இசை பாடி – நாலாயி:115/2
வானவர் தங்கள் சிந்தை போல என் நெஞ்சமே இனிது உவந்து மா தவ – நாலாயி:1048/1
கரு மா கடலுள் கிடந்தான் உவந்து கவை நா அரவின்_அணை பள்ளியின் மேல் – நாலாயி:1161/3
மன்றில் மலிந்து கூத்து உவந்து ஆடி மால் விடை ஏழும் அடர்த்து ஆயர் – நாலாயி:1933/1
பொருந்தலன் ஆகம் புள் உவந்து ஏற வள் உகிரால் பிளந்து அன்று – நாலாயி:1939/1
அவம் செய்த ஆழியாய் அன்றே உவந்து எம்மை – நாலாயி:2400/2
உவந்து அருந்தேன் அவன் சீர் அன்றி யான் ஒன்றும் உள் மகிழ்ந்தே – நாலாயி:2884/4
பொரு சிறை புள் உவந்து ஏறும் பூ_மகளார் தனி கேள்வன் – நாலாயி:2989/3

மேல்


உவப்ப (2)

ஆராத உள்ளத்தவர் கேட்டு உவப்ப அலை நீர் உலகுக்கு அருளே புரியும் – நாலாயி:1167/2
நாடு வியந்து உவப்ப வானவர் முறைமுறை – நாலாயி:2582/4

மேல்


உவமன் (1)

தானே தனக்கு உவமன் தன் உருவே எ உருவும் – நாலாயி:2319/1

மேல்


உவர் (1)

தாம் அவர் இவர் உவர் அது இது உது எது – நாலாயி:2902/2

மேல்


உவர்க்கும் (1)

உவர்க்கும் கரும் கடல் நீர் உள்ளான் துவர்க்கும் – நாலாயி:2318/2

மேல்


உவர்த்த (1)

உவர்த்த நீர் போல என்தன் உற்றவர்க்கு ஒன்றும் அல்லேன் – நாலாயி:902/2

மேல்


உவர்த்தலை (1)

உவர்த்தலை உடன் திரிகிலையும் என்று என்று ஊடுற என்னுடை ஆவி வேமால் – நாலாயி:3922/3

மேல்


உவராய் (1)

மந்திர மா மலர் கொண்டு மறைந்து உவராய் வந்து நின்றார் – நாலாயி:192/2

மேல்


உவரி (3)

ஓமம் ஆகி ஊழி ஆகி உவரி சூழ்ந்த நெடும் புணரி – நாலாயி:1702/2
உவரி ஓதம் முத்து உந்த ஒரு-பால் ஒரு-பால் ஒண் செந்நெல் – நாலாயி:1726/3
எவரும் எதிர் இல்லை கண்டீர் உவரி
கடல் நஞ்சம் உண்டான் கடன் என்று வாணற்கு – நாலாயி:2437/2,3

மேல்


உவரும் (1)

இவையும் அவையும் உவையும் இவரும் அவரும் உவரும்
எவையும் எவரும் தன்னுளே ஆகியும் ஆக்கியும் காக்கும் – நாலாயி:2987/1,2

மேல்


உவலை (1)

உண்டாய் வெண்ணெய் சிறு மனிசர் உவலை ஆக்கை நிலை எய்தி – நாலாயி:2950/2

மேல்


உவள் (1)

நாம் அவன் இவன் உவன் அவள் இவள் உவள் எவள் – நாலாயி:2902/1

மேல்


உவளாய் (1)

வெய்ய கலைப்பாகி கொண்டு உவளாய் நின்றாள் – நாலாயி:52/3

மேல்


உவன் (2)

அவன் ஆம் இவன் ஆம் உவன் ஆம் மற்று உம்பர் – நாலாயி:2620/1
நாம் அவன் இவன் உவன் அவள் இவள் உவள் எவள் – நாலாயி:2902/1

மேல்


உவனாய் (2)

தந்து உவனாய் நின்றான் தாலேலோ தாமரை கண்ணனே தாலேலோ – நாலாயி:46/4
தொழுது உவனாய் நின்றான் தாலேலோ தூ மணி_வண்ணனே தாலேலோ – நாலாயி:48/4

மேல்


உவனிய (1)

ஓது வாய்மையும் உவனிய பிறப்பும் உனக்கு முன் தந்த அந்தணன் ஒருவன் – நாலாயி:1424/1

மேல்


உவாவில் (1)

இடை உவாவில் வந்து எழுந்தாலே போல் நீயும் – நாலாயி:569/2

மேல்


உவை (1)

வீம் அவை இவை உவை அவை நலம் தீங்கு அவை – நாலாயி:2902/3

மேல்


உவையும் (1)

இவையும் அவையும் உவையும் இவரும் அவரும் உவரும் – நாலாயி:2987/1

மேல்


உழ (1)

உழும் நீர் வயல் உழவர் உழ பின் முன் பிழைத்து எழுந்த – நாலாயி:1105/2

மேல்


உழக்க (2)

கார் ஏறு உழக்க உழக்குண்டு தளர்ந்தும் முறிந்தும் கிடப்பேனை – நாலாயி:630/2
அன்னம் உழக்க நெரிந்து உக்க வாள் நீல – நாலாயி:2727/3

மேல்


உழக்கி (3)

தேனுகன் பிலம்பன் காளியன் என்னும் தீப்ப பூடுகள் அடங்க உழக்கி
கானகம் படி உலாவிஉலாவி கரும் சிறுக்கன் குழல் ஊதின-போது – நாலாயி:278/1,2
தூ விரிய மலர் உழக்கி துணையோடும் பிரியாதே – நாலாயி:1198/1
நன்கு என் உடலம் கைவிடான் ஞாலத்தூடே நடந்து உழக்கி
தென் கொள் திசைக்கு திலதமாய் நின்ற திருமாலிருஞ்சோலை – நாலாயி:3960/2,3

மேல்


உழக்கிய (1)

நாதனை நரசிங்கனை நவின்று ஏத்துவார்கள் உழக்கிய
பாத தூளி படுதலால் இ உலகம் பாக்கியம் செய்ததே – நாலாயி:365/3,4

மேல்


உழக்குண்டு (1)

கார் ஏறு உழக்க உழக்குண்டு தளர்ந்தும் முறிந்தும் கிடப்பேனை – நாலாயி:630/2

மேல்


உழந்தார் (1)

ஆரே துயர் உழந்தார் துன்புற்றார் ஆண்டையார் – நாலாயி:2308/1

மேல்


உழந்தாள் (1)

உழந்தாள் நறு நெய் ஓரோர் தடா உண்ண – நாலாயி:26/1

மேல்


உழந்து (2)

ஊன் நேர் ஆக்கை தன்னை உழந்து ஓம்பி வைத்தமையால் – நாலாயி:1566/1
உழந்து இனி யாரைக்கொண்டு என் உசாகோ ஓத கடல் ஒலி போல எங்கும் – நாலாயி:3586/2

மேல்


உழல் (1)

திறங்கள் ஆகி எங்கும் செய்கள் ஊடு உழல் புள் இனங்காள் – நாலாயி:3453/1

மேல்


உழல்கின்ற (4)

ஒலி கெழு பாடல் பாடி உழல்கின்ற தொண்டர் அவர் ஆள்வர் உம்பர் உலகே – நாலாயி:1991/4
உரு அற்ற ஞானத்து உழல்கின்ற என்னை ஒரு பொழுதில் – நாலாயி:2872/2
சோதியை நாதன் என அறியாது உழல்கின்ற தொண்டர் – நாலாயி:2875/2
அந்தரம் நின்று உழல்கின்ற யானுடை பூவைகாள் – நாலாயி:3829/1

மேல்


உழல்கின்றேன் (1)

துன்ப கடல் புக்கு வைகுந்தன் என்பது ஓர் தோணி பெறாது உழல்கின்றேன்
அன்பு உடையாரை பிரிவுறு நோயது நீயும் அறிதி குயிலே – நாலாயி:548/2,3

மேல்


உழல்வாய் (1)

மண் மீது உழல்வாய் இவற்றுள் எங்கும் மறைந்து உறைவாய் – நாலாயி:3543/2

மேல்


உழல்வார் (1)

வாசம் அணி வண்டு அறை பைம் புறவின் மனம் ஐந்தொடு நைந்து உழல்வார் மதி_இல் – நாலாயி:1086/3

மேல்


உழல்வான் (2)

ஒரு பாடு உழல்வான் ஓர் அடியானும் உளன் என்றே – நாலாயி:3699/4
வென்று இ மூ_உலகு அளித்து உழல்வான் திருமோகூர் – நாலாயி:3893/3

மேல்


உழல்வீர் (1)

கூடு ஆக்கி நின்று உண்டு கொன்று உழல்வீர் வீடு ஆக்கும் – நாலாயி:2394/2

மேல்


உழல்வீர்க்கு (1)

உண்டு களித்து உழல்வீர்க்கு ஒன்று உரைக்கியம் ஏனம் ஒன்றாய் – நாலாயி:2532/2

மேல்


உழல்வேன் (1)

அ நாள் நீ தந்த ஆக்கையின் வழி உழல்வேன்
வெம் நாள் நோய் வீய வினைகளை வேர் அற பாய்ந்து – நாலாயி:3132/2,3

மேல்


உழல்வேனை (1)

அங்கு ஓர் முழையினில் புக்கிட்டு அழுந்தி கிடந்து உழல்வேனை
வங்க கடல்_வண்ணன் அம்மான் வல்வினை ஆயின மாற்றி – நாலாயி:449/2,3

மேல்


உழல்வேனோ (1)

ஊராய் உனக்கு ஆள் பட்டும் அடியேன் இன்னம் உழல்வேனோ – நாலாயி:3427/4

மேல்


உழல்வோம் (1)

ஈண்டு பல் யோனிகள்-தோறு உழல்வோம் இன்று ஓர் எண் இன்றியே – நாலாயி:2821/2

மேல்


உழல (1)

வேட்கை எல்லாம் விடுத்து என்னை உன் திருவடியே சுமந்து உழல
கூட்டு அரிய திருவடிக்கள் கூட்டினை நான் கண்டேனே – நாலாயி:3327/3,4

மேல்


உழலாதார் (2)

பண்கள் தலைக்கொள்ள பாடி பறந்தும் குனித்தும் உழலாதார்
மண் கொள் உலகில் பிறப்பார் வல்வினை மோத மலைந்தே – நாலாயி:3166/3,4
கும்பிடு நட்டம் இட்டு ஆடி கோகு உகட்டுண்டு உழலாதார்
தம் பிறப்பால் பயன் என்னே சாது சனங்களிடையே – நாலாயி:3168/3,4

மேல்


உழலும் (5)

அடல் அடர்த்த வேல் கணார் தோக்கை பற்றி அலந்தலைமை செய்து உழலும் ஐயன் கண்டீர் – நாலாயி:1280/2
திரிந்து உழலும் சிந்தனையார்-தம்மை புரிந்து ஒருகால் – நாலாயி:2634/2
கண்டு கேட்டு உற்று மோந்து உண்டு உழலும் ஐங்கருவி – நாலாயி:3328/1
தகர்த்து உண்டு உழலும் புள் பாகன் பெரிய தனி மா புகழே – நாலாயி:3775/4
ஊழி-தோறும் தன்னுள்ளே படைத்து காத்து கெடுத்து உழலும்
ஆழி_வண்ணன் என் அம்மான் அம் தண் திருமாலிருஞ்சோலை – நாலாயி:3965/2,3

மேல்


உழலுமே (1)

ஆக்கையும் ஆவியும் அந்தரம் நின்று உழலுமே – நாலாயி:3828/4

மேல்


உழலை (1)

உழலை என்பில் பேய்ச்சி முலையூடு அவளை உயிர் உண்டான் – நாலாயி:3428/1

மேல்


உழவர் (4)

உழும் நீர் வயல் உழவர் உழ பின் முன் பிழைத்து எழுந்த – நாலாயி:1105/2
மாறாத மலர் கமலம் செங்கழுநீர் ததும்பி மது வெள்ளம் ஒழுக வயல் உழவர் மடை அடைப்ப – நாலாயி:1235/3
சேற்று ஏர் உழவர் கோதை போது ஊண் – நாலாயி:1361/3
கொடும் கால் சிலையர் நிரைகோள் உழவர் கொலையில் வெய்ய – நாலாயி:2514/1

மேல்


உழவன் (1)

பத்தி உழவன் பழம் புனத்து மொய்த்து எழுந்த – நாலாயி:2404/2

மேல்


உழறா (1)

மன்னி அவளை புணர புக்கு மற்று என்னை கண்டு உழறா நெகிழ்ந்தாய் – நாலாயி:705/2

மேல்


உழறி (1)

ஊதை திரிதந்து உழறி உண்ண ஓர் இரவும் உறங்கேன் உறங்கும் – நாலாயி:1789/2

மேல்


உழறு (1)

உழறு அலர் ஞான சுடர் விளக்காய் உயர்ந்தோரை இல்லா – நாலாயி:2535/3

மேல்


உழன்றாய் (1)

நீ அன்றே ஆழ் துயரில் வீழ்விப்பான் நின்று உழன்றாய்
போய் ஒன்று சொல்லி என் போ நெஞ்சே நீ என்றும் – நாலாயி:2596/1,2

மேல்


உழன்று (2)

உற்றார் என உழன்று ஓடி நையேன் இனி ஒள்ளிய நூல் – நாலாயி:2876/2
கரும வன் பாசம் கழித்து உழன்று உய்யவே – நாலாயி:3113/1

மேல்


உழன்றும் (1)

ஓடியும் உழன்றும் உயிர்களே கொன்றேன் உணர்விலேன் ஆதலால் நமனார் – நாலாயி:1003/2

மேல்


உழன்றேற்கு (1)

காதம் பலவும் திரிந்து உழன்றேற்கு அங்கு ஓர் நிழல் இல்லை நீர் இல்லை உன் – நாலாயி:456/1

மேல்


உழாமே (1)

புள் நந்து உழாமே பொரு நீர் திருவரங்கா அருளாய் – நாலாயி:2505/3

மேல்


உழிதந்து (1)

உகக்கும் நல்லவரொடும் உழிதந்து உன்தன் திருவுள்ளம் இடர் கெடும்-தோறும் நாங்கள் – நாலாயி:3921/1

மேல்


உழிதர்கின்றோம் (1)

நாவலிட்டு உழிதர்கின்றோம் நமன் தமர் தலைகள் மீதே – நாலாயி:872/2

மேல்


உழிதர்கேனே (1)

எங்கு உற்றாய் எம் பெருமான் உன்னை நாடி ஏழையேன் இங்ஙனமே உழிதர்கேனே – நாலாயி:2060/4

மேல்


உழிதர (2)

ஓங்கு பிண்டியின் செம் மலர் ஏறி வண்டு உழிதர மா ஏறி – நாலாயி:1376/3
மலிய புகுந்து இசை பாடி ஆடி உழிதர கண்டோம் – நாலாயி:3352/4

மேல்


உழிதராயே (1)

ஒசிசெய் நுண் இடை இள ஆய்ச்சியர் நீ உகக்கும் நல்லவரொடும் உழிதராயே – நாலாயி:3920/4

மேல்


உழிதரு (1)

செருந்தி நாள்மலர் சென்று அணைந்து உழிதரு திருவயிந்திரபுரமே – நாலாயி:1148/4

மேல்


உழிதருகின்றாள் (1)

சூடி நாரணன் போம் இடம் எல்லாம் சோதித்து உழிதருகின்றாள்
கேடு வேண்டுகின்றார் பலர் உளர் கேசவனோடு இவளை – நாலாயி:290/2,3

மேல்


உழிதருவர் (2)

மிக பல அசுரர்கள் வேண்டு உருவம் கொண்டு நின்று உழிதருவர் கஞ்சன் ஏவ – நாலாயி:3921/3
தவத்தவர் மறுக நின்று உழிதருவர் தனிமையும் பெரிது உனக்கு இராமனையும் – நாலாயி:3922/2

மேல்


உழிதருவாய் (1)

ஆள் பார்த்து உழிதருவாய் கண்டுகொள் என்றும் நின் – நாலாயி:2441/1

மேல்


உழிதருவேன் (1)

தாள்பார்த்து உழிதருவேன் தன்மையை கேட்பார்க்கு – நாலாயி:2441/2

மேல்


உழு (2)

ஊன் முகம் ஆர் தலை ஓட்டு ஊண் ஒழித்த எந்தை ஒளி மலர் சேவடி அணைவீர் உழு சே ஓட – நாலாயி:1179/2
படிந்து உழு சால் பைம் தினைகள் வித்த தடிந்து எழுந்த – நாலாயி:2370/2

மேல்


உழுத (2)

தார் ஆய தன் துளவம் வண்டு உழுத வரை மார்பன் – நாலாயி:1203/1
தார் ஆய தண் துளப வண்டு உழுத வரை மார்பன் என்கின்றாளால் – நாலாயி:1651/1

மேல்


உழும் (3)

உழும் நீர் வயல் உழவர் உழ பின் முன் பிழைத்து எழுந்த – நாலாயி:1105/2
உழும் செறுவில் மணி கொணர்ந்து கரை மேல் சிந்தி உலகு எல்லாம் சந்தனமும் அகிலும் கொள்ள – நாலாயி:1499/3
உழும் நீர் வயலுள் பொன் கிளைப்ப ஒரு-பால் முல்லை முகையோடும் – நாலாயி:1722/3

மேல்


உழுவது (2)

உழுவது ஓர் படையும் உலக்கையும் வில்லும் ஒண் சுடர் ஆழியும் சங்கும் – நாலாயி:395/1
உழுவது ஓர் எருத்தினை நுகங்கொடு பாய்ந்து ஊட்டம் இன்றி துரந்தால் ஒக்குமே – நாலாயி:512/4

மேல்


உழுவை (1)

நெரிந்த வேயின் முழையுள் நின்று நீள் நெறிவாய் உழுவை
திரிந்த ஆனை சுவடு பார்க்கும் சிங்கவேள்குன்றமே – நாலாயி:1013/3,4

மேல்


உழை (1)

உழை கன்றே போல நோக்கம் உடையவர் வலையுள் பட்டு – நாலாயி:907/2

மேல்


உழைக்கின்ற (1)

அலை கொள் நரகத்து அழுந்தி கிடந்து உழைக்கின்ற வம்பரே – நாலாயி:3167/4

மேல்


உழைக்கின்றேற்கு (1)

உழைக்கின்றேற்கு என்னை நோக்காது ஒழிவதே உன்னையன்றே – நாலாயி:907/3

மேல்


உழைக்கு (1)

உழைக்கு ஓர் புள்ளி மிகை அன்று கண்டாய் ஊழி ஏழ்_உலகு உண்டு உமிழ்ந்தானே – நாலாயி:434/4

மேல்


உழைக்கும் (1)

மான் ஏய் நோக்கியர் தம் வயிற்று குழியில் உழைக்கும்
ஊன் ஏய் ஆக்கை தன்னை உதவாமை உணர்ந்துஉணர்ந்து – நாலாயி:1460/1,2

மேல்


உழைத்து (1)

பெரியேன் ஆயின பின் பிறர்க்கே உழைத்து ஏழை ஆனேன் – நாலாயி:1034/2

மேல்


உள் (59)

சீத கடல் உள் அமுது அன்ன தேவகி – நாலாயி:23/1
கோவலர் சிறுமியர் இளம் கொங்கை குதுகலிப்ப உடல் உள் அவிழ்ந்து எங்கும் – நாலாயி:275/3
மேல் எழுந்தது ஓர் வாயு கிளர்ந்து மேல் மிடற்றினை உள் எழ வாங்கி – நாலாயி:374/1
மூலம் ஆகிய ஒற்றை_எழுத்தை மூன்று மாத்திரை உள் எழ வாங்கி – நாலாயி:374/3
உலங்கு உண்ட விளங்கனி போல் உள் மெலிய புகுந்து என்னை – நாலாயி:582/3
மெழுகு ஊற்றினால் போல் ஊற்று நல் வேங்கடத்து உள் நின்ற – நாலாயி:604/2
உண்ணலுறாமையும் உள் மெலிவும் ஓத_நீர்_வண்ணன் என்பான் ஒருவன் – நாலாயி:623/2
தருதலும் உன்தன் தாதையை போலும் வடிவு கண்டுகொண்டு உள்ளம் உள் குளிர – நாலாயி:712/2
வென்றி சேர் பிள்ளை நல் விளையாட்டம் அனைத்திலும் அங்கு என் உள்ளம் உள் குளிர – நாலாயி:716/3
ஒன்றி உள் கலந்து நின்ற நின்ன தன்மை இன்னது என்று – நாலாயி:756/2
உலகு-தன்னை நீ படைத்தி உள் ஒடுக்கி வைத்தி மீண்டு – நாலாயி:763/1
உண்டை கொண்டு அரங்க ஓட்டி உள் மகிழ்ந்த நாதன் ஊர் – நாலாயி:800/2
என்பு இல் எள்கி நெஞ்சு உருகி உள் கனிந்து எழுந்தது ஓர் – நாலாயி:827/3
வாரம் ஆக்கி வைத்தான் வைத்தது அன்றி என் உள் புகுந்தான் – நாலாயி:931/2
உள் எலாம் உருகி குரல் தழுத்து ஒழிந்தேன் உடம்பு எலாம் கண்ண நீர் சோர – நாலாயி:952/3
நச்சி நமனார் அடையாமை நமக்கு அருள்செய் என உள் குழைந்து ஆர்வமொடு – நாலாயி:1085/3
கண்ணும் நெஞ்சும் வாயும் இடம் கொண்டான் கொண்ட பின் மறையோர் மனம் தன் உள்
விண் உளார் பெருமானை எம்மானை வீங்கு நீர் மகரம் திளைக்கும் கடல் – நாலாயி:1574/2,3
செய்யாத உலகத்திடை செய்தாய் சிறுமைக்கும் பெருமைக்கும் உள் புகுந்து – நாலாயி:1610/2
மனம் செய் இன்பம் வந்து உள் புக வெள்கி என் வளை நெக இருந்தேனை – நாலாயி:1696/2
கவள மா கதத்த கரி உய்ய பொய்கை கராம் கொள கலங்கி உள் நினைந்து – நாலாயி:1749/1
மாலின் அம் துழாய் வந்து என் உள் புக – நாலாயி:1959/2
உள் ஊரும் சிந்தை நோய் எனக்கே தந்து என் ஒளி வளையும் மா நிறமும் கொண்டார் இங்கே – நாலாயி:2074/1
பொறி ஐந்தும் உள் அடக்கி போதொடு நீர் ஏந்தி – நாலாயி:2166/3
கடை கழியா உள் புகா காமர் பூம் கோவல் – நாலாயி:2167/3
ஊன குரம்பையின் உள் புக்கு இருள் நீக்கி – நாலாயி:2172/1
அறிந்து ஐந்தும் உள் அடக்கி ஆய் மலர் கொண்டு ஆர்வம் – நாலாயி:2187/1
தாம் உளரே தம் உள்ளம் உள் உளதே தாமரையின் – நாலாயி:2202/1
உண்டது உலகு ஏழும் உள் ஒடுங்க கொண்டு – நாலாயி:2279/2
செம்மையால் உள் உருகி செவ்வனே நெஞ்சமே – நாலாயி:2303/3
அனைத்து உலகும் உள் ஒடுக்கி ஆல் மேல் கனைத்து உலவு – நாலாயி:2374/2
சாயால் கரியானை உள் அறியாராய் நெஞ்சே – நாலாயி:2598/1
சீர் கடலை உள் பொதிந்த சிந்தனையேன்-தன்னை – நாலாயி:2653/3
உள் நாட்டு தேசு அன்றே ஊழ்வினையை அஞ்சுமே – நாலாயி:2663/1
தார் ஆர் தடம் தோள்கள் உள் அளவும் கைம் நீட்டி – நாலாயி:2685/11
உவந்து அருந்தேன் அவன் சீர் அன்றி யான் ஒன்றும் உள் மகிழ்ந்தே – நாலாயி:2884/4
உள் நின்று உயிர்களுக்கு உற்றனவே செய்து அவர்க்கு உயவே – நாலாயி:2885/1
மதி எல்லாம் உள் கலங்கி மயங்குமால் என்னீரே – நாலாயி:2934/4
நினைந்து நைந்து உள் கரைந்து உருகி இமையோர் பலரும் முனிவரும் – நாலாயி:2944/1
உள் கலந்தார்க்கு ஓர் அமுதே – நாலாயி:2958/4
நொந்து ஆரா காதல் நோய் மெல் ஆவி உள் உலர்த்த – நாலாயி:3017/1
வேவு ஆரா வேட்கை நோய் மெல் ஆவி உள் உலர்த்த – நாலாயி:3018/1
உள் உள் ஆர் அறிவார் அவன்-தன் – நாலாயி:3026/3
உள் உள் ஆர் அறிவார் அவன்-தன் – நாலாயி:3026/3
உக உருகி நின்று உள் உளே – நாலாயி:3047/4
வலம் தாங்கு சக்கரத்து அண்ணல் மணி_வண்ணற்கு ஆள் என்று உள்
கலந்தார் அடியார் தம் அடியார் எம் அடிகளே – நாலாயி:3195/3,4
உள் வன்மை தீர ஓர் ஆயிரம் தோள் துணித்த – நாலாயி:3206/3
கண்ணை உள் நீர் மல்க நின்று கடல்_வண்ணன் என்னும் அன்னே என் – நாலாயி:3264/3
உள்ளம் உள் குடைந்து என் உயிரை உருக்கி உண்ணுமே – நாலாயி:3443/4
உகவையால் நெஞ்சம் உள் உருகி உன் தாமரை தடம் கண் விழிகளின் – நாலாயி:3470/1
ஒற்கம் ஒன்றும் இலள் உகந்து உகந்து உள் மகிழ்ந்து குழையுமே – நாலாயி:3498/4
ஆவி உள் குளிர எங்ஙனே உகக்கும்-கொல் இன்றே – நாலாயி:3521/4
உள் நிலாவிய ஐவரால் குமைதீற்றி என்னை உன் பாத பங்கயம் – நாலாயி:3561/1
உட்கு உடை அசுரர் உயிர் எல்லாம் உண்ட ஒருவனே என்னும் உள் உருகும் – நாலாயி:3574/2
அருள் தான் இனி யான் அறியேன் அவன் என் உள்
இருள் தான் அற வீற்றிருந்தான் இது அல்லால் – நாலாயி:3739/1,2
தூய சுடர் சோதி தனது என் உள் வைத்தான் – நாலாயி:3740/3
புகழும் புகழ் தான் அது காட்டி தந்து என் உள்
திகழும் மணி குன்றம் ஒன்றே ஒத்து நின்றான் – நாலாயி:3741/2,3
அக உயிர் அகம் அகம்-தோறும் உள் புக்கு ஆவியின் பரம் அல்ல வேட்கை அந்தோ – நாலாயி:3914/3
என் நெஞ்சத்து உள் இருந்து இங்கு இரும் தமிழ் நூல் இவை மொழிந்து – நாலாயி:3949/1
நெஞ்சும் உயிரும் உள் கலந்து நின்றார் அறியா வண்ணம் என் – நாலாயி:3957/3

மேல்


உள்கலந்து (1)

கசிகையும் வேட்கையும் உள்கலந்து கலவியும் நலியும் என் கைகழியேல் – நாலாயி:3920/2

மேல்


உள்கொண்ட (1)

உள்கொண்ட நீல நல் நூல் தழை-கொல் அன்று மாயன் குழல் – நாலாயி:3635/2

மேல்


உள்புக்கு (2)

வெம்பும் சினத்து புன கேழல் ஒன்றாய் விரி நீர் முது வெள்ளம் உள்புக்கு அழுந்த – நாலாயி:1160/1
பழுத்த நல் அமுதின் இன் சாற்று வெள்ளம் பாவியேன் மனம் அகம்-தோறும் உள்புக்கு
அழுத்த நின் செம் கனி வாயின் கள்வ பணிமொழி நினை-தொறும் ஆவி வேமால் – நாலாயி:3916/3,4

மேல்


உள்புகுந்து (2)

காம_தீ உள்புகுந்து கதுவப்பட்டு இடை கங்குல் – நாலாயி:578/3
நெடியான் நிறம் கரியான் உள்புகுந்து நீங்கான் – நாலாயி:2652/3

மேல்


உள்மடுத்தலும் (1)

வேள்வி உள்மடுத்தலும் விரை கமழ் நறும் புகை – நாலாயி:3984/1

மேல்


உள்மடுத்தே (1)

வேத நல் வாயவர் வேள்வி உள்மடுத்தே – நாலாயி:3983/4

மேல்


உள்மெலிந்தாள் (1)

உருகினாள் உள்மெலிந்தாள் இது என்-கொலோ – நாலாயி:1660/4

மேல்


உள்வாங்கி (1)

ஒரு நான்று நீ உயர்த்தி உள்வாங்கி நீயே – நாலாயி:2386/3

மேல்


உள்ள (20)

கைத்தலத்து உள்ள மாடு அழிய கண்ணாலங்கள் செய்து இவளை – நாலாயி:294/1
உள்ள இடம் வினவில் உமக்கு இறை வம்-மின் சுவடு உரைக்கேன் – நாலாயி:334/2
குளிர்ந்து உறைகின்ற கோவிந்தன் குணம் பாடுவார் உள்ள நாட்டினுள் – நாலாயி:367/3
நம்மன் போலே வீழ்த்து அமுக்கும் நாட்டில் உள்ள பாவம் எல்லாம் – நாலாயி:465/3
மேய்வான் பரந்தன காண் மிக்கு உள்ள பிள்ளைகளும் – நாலாயி:481/2
இங்கு உள்ள காவினில் வாழ கருதில் இரண்டத்து ஒன்றேல் திண்ணம் வேண்டும் – நாலாயி:553/4
ஏர் மலர் பூம் குழல் ஆயர் மாதர் எனை பலர் உள்ள இ ஊரில் உன்தன் – நாலாயி:698/1
உலகில் நின்னை உள்ள சூழல் யாவர் உள்ள வல்லரே – நாலாயி:763/4
உலகில் நின்னை உள்ள சூழல் யாவர் உள்ள வல்லரே – நாலாயி:763/4
நல் தவத்து நாதனோடு மற்றும் உள்ள வானவர் – நாலாயி:838/2
உள்ள நோய்கள் தீர் மருந்து வானவர்க்கு அளித்த எம் – நாலாயி:839/3
வான் நாடும் மண் நாடும் மற்று உள்ள பல் உயிரும் – நாலாயி:1250/1
நா-தன்னால் உள்ள நலம் – நாலாயி:2354/4
கதை பொருள் தான் கண்ணன் திருவயிற்றின் உள்ள
உதைப்பளவு போதுபோக்கு இன்றி வதை பொருள் தான் – நாலாயி:2413/1,2
விள்ள விழித்து உன்னை மெய் உற்றால் உள்ள
உலகு அளவும் யானும் உளன் ஆவன் என்-கொல் – நாலாயி:2660/2,3
பூரியரோடு உள்ள சுற்றம் புலர்த்தி பொருவு அரும் சீர் – நாலாயி:2793/2
உள்ள இ மூன்றையும் – நாலாயி:2917/2
உள்ள நோய்கள் எல்லாம் துரந்து உய்ந்து போந்திருந்தே – நாலாயி:3067/4
எண் திசையும் உள்ள பூ கொண்டு ஏத்தி உகந்துஉகந்து – நாலாயி:3304/2
உள்ள பல் யோகு செய்தி இவை என்ன உபாயங்களே – நாலாயி:3641/4

மேல்


உள்ளகிற்கும் (1)

போழ்து போக உள்ளகிற்கும் புன்மை இலாதவர்க்கு – நாலாயி:3788/2

மேல்


உள்ளடி (1)

ஒரு காலில் சங்கு ஒரு காலில் சக்கரம் உள்ளடி பொறித்து அமைந்த – நாலாயி:91/1

மேல்


உள்ளத்தர் (1)

கூடியாடிய உள்ளத்தர் ஆனால் குறிப்பிடம் கடந்து உய்யலும் ஆமே – நாலாயி:378/4

மேல்


உள்ளத்தவர் (1)

ஆராத உள்ளத்தவர் கேட்டு உவப்ப அலை நீர் உலகுக்கு அருளே புரியும் – நாலாயி:1167/2

மேல்


உள்ளத்தனாய் (1)

உவந்த உள்ளத்தனாய் உலகம் அளந்து அண்டம் உற – நாலாயி:928/1

மேல்


உள்ளத்தாய் (1)

ஊரகத்தாய் ஒண் துறை நீர் வெஃகா உள்ளாய் உள்ளுவார் உள்ளத்தாய் உலகம் ஏத்தும் – நாலாயி:2059/2

மேல்


உள்ளத்தின் (7)

உள்ளத்தின் உள்ளே அவளை உற நோக்கி – நாலாயி:218/2
உள்ளத்தின் உள்ளே உளன் கண்டாய் சாழலே – நாலாயி:2001/4
உள்ளத்தின் உள்ளான் என்று ஓர் – நாலாயி:2180/4
உள்ளத்தின் உள்ளே உளன் – நாலாயி:2320/4
உள்ளத்தின் உள்ளே உளன் – நாலாயி:2364/4
ஒன்றி வலஞ்செய்ய ஒன்றுமோ தீவினை உள்ளத்தின் சார்வு அல்லவே – நாலாயி:3667/4
தீவினை உள்ளத்தின் சார்வு அல்ல ஆகி தெளி விசும்பு ஏறலுற்றால் – நாலாயி:3668/1

மேல்


உள்ளத்து (27)

மையன்மை செய்து இள ஆய்ச்சியர் உள்ளத்து மாதவனே இங்கே வாராய் – நாலாயி:141/4
இன்னவன் இனையான் என்று சொல்லி எண்ணி உள்ளத்து இருள் அற நோக்கி – நாலாயி:377/3
உள்ளத்து கொண்டு முனிவர்களும் யோகிகளும் – நாலாயி:479/6
உந்தி மேலது அன்றோ அடியேன் உள்ளத்து இன் உயிரே – நாலாயி:929/4
உள்ளத்து உள்ளும் கண் உள்ளும் நின்றார் நின்ற ஊர் போலும் – நாலாயி:1591/2
உற்றான் என்று உள்ளத்து வைத்து அருள்செய் கண்டாய் – நாலாயி:1742/3
இருந்தான் என் உள்ளத்து இறைவன் கறை சேர் – நாலாயி:1973/1
ஆரானும் அவனுடைய திருவயிற்றில் நெடும் காலம் கிடந்தது உள்ளத்து
ஓராத உணர்விலீர் உணருதிரேல் உலகு அளந்த உம்பர் கோமான் – நாலாயி:2006/2,3
கண்ணாளன் கண்ணமங்கை நகராளன் கழல் சூடி அவனை உள்ளத்து
எண்ணாத மானிடத்தை எண்ணாத போது எல்லாம் இனிய ஆறே – நாலாயி:2008/3,4
ஒண் மிதியில் புனல் உருவி ஒரு கால் நிற்ப ஒரு காலும் காமரு சீர் அவுணன் உள்ளத்து
எண் மதியும் கடந்து அண்டம் மீது போகி இரு விசும்பினூடு போய் எழுந்து மேலை – நாலாயி:2056/1,2
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய் – நாலாயி:2180/2
அணிந்தவன் பேர் உள்ளத்து பல்கால் பணிந்ததுவும் – நாலாயி:2214/2
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய் – நாலாயி:2321/2
உளனாய நான்மறையின் உட்பொருளை உள்ளத்து
உளனாக தேர்ந்து உணர்வரேலும் உளனாய – நாலாயி:2365/1,2
உள்ளத்து நின்றான் இருந்தான் கிடக்குமே – நாலாயி:2411/3
உரை கிடக்கும் உள்ளத்து எனக்கு – நாலாயி:2431/4
கலந்தான் என் உள்ளத்து காமவேள் தாதை – நாலாயி:2463/1
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய் – நாலாயி:2467/2
அடியேனது உள்ளத்து அகம் – நாலாயி:2652/4
பேராத உள்ளத்து இராமாநுசன் தன் பிறங்கிய சீர் – நாலாயி:2805/3
ஒளி கொண்ட சோதியை உள்ளத்து கொள்ளும் அவர் கண்டீர் – நாலாயி:3192/3
நிறுத்தி நும் உள்ளத்து கொள்ளும் தெய்வங்கள் உம்மை உய்யக்கொள் – நாலாயி:3358/1
கொள்-மின் இடர் கெட உள்ளத்து கோவிந்தன் – நாலாயி:3732/1
செ வாய் முறுவலோடு எனது உள்ளத்து இருந்த – நாலாயி:3743/3
வைத்தேன் மதியால் எனது உள்ளத்து அகத்தே – நாலாயி:3746/1
ஓவுதல் இன்றி உலகம் மூன்று அளந்தான் அடி இணை உள்ளத்து ஓர்வாரே – நாலாயி:3802/4
உகந்தே உன்னை உள்ளும் என் உள்ளத்து அகம்-பால் – நாலாயி:3820/1

மேல்


உள்ளத்துள் (2)

உதர பந்தம் என் உள்ளத்துள் நின்று உலாகின்றதே – நாலாயி:930/4
உளம் கனிந்திருக்கும் அடியவர் தங்கள் உள்ளத்துள் ஊறிய தேனை – நாலாயி:1276/2

மேல்


உள்ளத்துள்ளும் (1)

நாவினுள்ளும் உள்ளத்துள்ளும் அமைந்த தொழிலினுள்ளும் நவின்று – நாலாயி:3668/2

மேல்


உள்ளத்துள்ளே (1)

உளர் எம் ஒருவர் அவர் வந்து என் உள்ளத்துள்ளே உறைகின்றார் – நாலாயி:3757/2

மேல்


உள்ளத்துளும் (1)

உள்ளும் எனது உள்ளத்துளும் உறைவாரை உள்ளீரே – நாலாயி:1628/4

மேல்


உள்ளத்தே (4)

உள்ளத்தே உறையும் மாலை உள்ளுவான் உணர்வு ஒன்று இல்லா – நாலாயி:905/1
ஊண் ஆக பேய் முலை நஞ்சு உண்டான் தன்னை உள்ளுவார் உள்ளத்தே உறைகின்றானை – நாலாயி:1094/3
உள்ளத்தே வைப்பாருக்கு இது காணீர் என் உள்ளம் உருகும் ஆறே – நாலாயி:1586/4
உள்ளத்தே வை நெஞ்சமே உய்த்து – நாலாயி:2374/4

மேல்


உள்ளத்தை (4)

உள்ளாதார் உள்ளத்தை உள்ளமா கொள்ளோமே – நாலாயி:2017/4
தெளிது ஆக உள்ளத்தை செந்நிறீஇ ஞானத்து – நாலாயி:2111/1
நல் தமிழை வித்தி என் உள்ளத்தை நீ விளைத்தாய் – நாலாயி:2462/3
ஒலி புகழ் ஆயிரத்து இ பத்து உள்ளத்தை மாசு அறுக்குமே – நாலாயி:3362/4

மேல்


உள்ளது (3)

ஓர் அகலத்து உள்ளது உலகு – நாலாயி:2324/4
இல்லை கண்டீர் இன்பம் அந்தோ உள்ளது நினையாதே – நாலாயி:3786/1
நின்ற வேங்கடம் நீள் நிலத்து உள்ளது
சென்று தேவர்கள் கைதொழுவார்களே – நாலாயி:3810/3,4

மேல்


உள்ளதும் (2)

இல்லதும் உள்ளதும்
அல்லது அவன் உரு – நாலாயி:2913/1,2
உள்ளதும் இல்லதுமாய் உலப்பு இல்லனவாய் வியவாய் – நாலாயி:3641/2

மேல்


உள்ளதோ (1)

வேலை நீர் உள்ளதோ விண்ணதோ மண்ணதோ – நாலாயி:2150/3

மேல்


உள்ளப்பெற்றேற்கு (1)

உரிய சொல்லால் இசை மாலைகள் ஏத்தி உள்ளப்பெற்றேற்கு
அரியது உண்டோ எனக்கு இன்று-தொட்டும் இனி என்றுமே – நாலாயி:3280/3,4

மேல்


உள்ளப்பெற்றேன் (1)

மொய்ய சொல்லால் இசை மாலைகள் ஏத்தி உள்ளப்பெற்றேன்
வெய்ய நோய்கள் முழுதும் வியன் ஞாலத்து வீயவே – நாலாயி:3276/3,4

மேல்


உள்ளம் (60)

நுழைவனர் நிற்பனர் ஆகி எங்கும் உள்ளம் விட்டு ஊண் மறந்து ஒழிந்தனரே – நாலாயி:254/4
சங்கை ஆகி என் உள்ளம் நாள்-தொறும் தட்டுளுப்பாகின்றதே – நாலாயி:288/4
உள்ளம் சோர உகந்து எதிர் விம்மி உரோம கூபங்களாய் கண்ண நீர்கள் – நாலாயி:439/3
உள்ளம் புகுந்து குளிர்ந்து ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:479/8
உள்ளம் ஓடி உருகல் அல்லால் உரோடம் ஒன்றும் இலோம் கண்டாய் – நாலாயி:518/3
உள்ளம் புகுந்து என்னை நைவித்து நாளும் உயிர்ப்பெய்து கூத்தாட்டு காணும் – நாலாயி:546/2
ஒளி மதி சேர் திருமுகமும் கண்டுகொண்டு என் உள்ளம் மிக என்று-கொலோ உருகும் நாளே – நாலாயி:652/4
தருதலும் உன்தன் தாதையை போலும் வடிவு கண்டுகொண்டு உள்ளம் உள் குளிர – நாலாயி:712/2
வென்றி சேர் பிள்ளை நல் விளையாட்டம் அனைத்திலும் அங்கு என் உள்ளம் உள் குளிர – நாலாயி:716/3
நின்றுநின்று அவன் குணங்கள் உள்ளி உள்ளம் தூயராய் – நாலாயி:826/2
புல்லி உள்ளம் விள்வு இலாது பூண்டு மீண்டது இல்லையே – நாலாயி:869/4
உண்ட வாயன் என் உள்ளம் கவர்ந்தானை – நாலாயி:936/2
உறிகள் போல் மெய் நரம்பு எழுந்து ஊன் தளர்ந்து உள்ளம் எள்கி – நாலாயி:970/1
ஈசி போ-மின் ஈங்கு இரேல்-மின் இருமி இளைத்தீர் உள்ளம்
கூசி இட்டீர் என்று பேசும் குவளை அம் கண்ணியர்-பால் – நாலாயி:975/1,2
புலன்கள் நைய மெய்யில் மூத்து போந்து இருந்து உள்ளம் எள்கி – நாலாயி:976/1
அலம் கெழு தடக்கை ஆயன் வாய் ஆம்பற்கு அழியுமால் என் உள்ளம் என்னும் – நாலாயி:1115/1
நாடி என்தன் உள்ளம் கொண்ட நாதன் என்றும் நான்மறைகள் – நாலாயி:1324/1
உள்ளம் புகுந்த ஒருவர் ஊர் போல் – நாலாயி:1360/2
பெருகு காதல் அடியேன் உள்ளம்
உருக புகுந்த ஒருவர் ஊர் போல் – நாலாயி:1366/1,2
உள்ளே நின்று என் உள்ளம் குளிரும் ஒருவா – நாலாயி:1551/2
புள்ளாய் ஏனமுமாய் புகுந்து என்னை உள்ளம் கொண்ட – நாலாயி:1558/1
கனியை காதல்செய்து என் உள்ளம் கொண்ட கள்வனை இன்று கண்டுகொண்டேனே – நாலாயி:1575/4
சிந்திப்பார்க்கு என் உள்ளம் தேன் ஊறி எப்பொழுதும் தித்திக்குமே – நாலாயி:1582/4
உள்ளத்தே வைப்பாருக்கு இது காணீர் என் உள்ளம் உருகும் ஆறே – நாலாயி:1586/4
பெருகு காதன்மை என் உள்ளம் எய்த பிரிந்தான் இடம் – நாலாயி:1769/3
உணரில் உள்ளம் சுடுமால் வினையேன் தொழுதும் எழு – நாலாயி:1772/1
ஒரு மணி ஓசை என் உள்ளம் தள்ள ஓர் இரவும் உறங்காதிருப்பேன் – நாலாயி:1791/2
உடலையுள் புகுந்து உள்ளம் உருக்கி உண் – நாலாயி:1852/3
உள்ளம் உருகி என் கொங்கை ஓட்டந்து பாய்ந்திடுகின்ற – நாலாயி:1883/3
தாங்காது உள்ளம் தள்ளும் என் தாமரை_கண்ணா – நாலாயி:2024/4
உருகாநிற்கும் என் உள்ளம் ஊழி முதல்வா – நாலாயி:2025/4
உள்ளம் துளங்காநிற்பன் ஊழி முதல்வா – நாலாயி:2026/4
கூற்றினை குணங்கொண்டு உள்ளம் கூறு நீ கூறுமாறே – நாலாயி:2033/4
கொள்ளி மேல் எறும்பு போல குழையுமால் என்தன் உள்ளம்
தெள்ளியீர் தேவர்க்கு எல்லாம் தேவராய் உலகம் கொண்ட – நாலாயி:2040/2,3
உரை மேற்கொண்டு என் உள்ளம் ஓவாது எப்போதும் – நாலாயி:2106/1
எளிதில் இரண்டு அடியும் காண்பதற்கு என் உள்ளம்
தெளிய தெளிந்து ஒழியும் செவ்வே களியில் – நாலாயி:2132/1,2
தாம் உளரே தம் உள்ளம் உள் உளதே தாமரையின் – நாலாயி:2202/1
உளம் கோயில் உள்ளம் வைத்து உள்ளினேன் வெள்ளத்து – நாலாயி:2235/3
தமர் உள்ளம் தஞ்சை தலை அரங்கம் தண்கால் – நாலாயி:2251/1
போது அரிந்துகொண்டு ஏத்தும் போது உள்ளம் போதும் – நாலாயி:2253/2
உணரில் உணர்வு அரியன் உள்ளம் புகுந்து – நாலாயி:2363/1
வரு வேங்கடவா என் உள்ளம் புகுந்தாய் – நாலாயி:2422/3
செங்கண்மால் சீர்க்கும் சிறிது உள்ளம் அங்கே – நாலாயி:2614/2
உள்ளிலும் உள்ளம் தடிக்கும் வினை படலம் – நாலாயி:2660/1
கடி கொண்ட மா மலர் தாள் கலந்து உள்ளம் கனியும் நல்லோர் – நாலாயி:2827/3
உய்த்தனன் தூய மறைநெறி தன்னை என்று உன்னி உள்ளம்
நெய்த்த அன்போடு இருந்து ஏத்தும் நிறை புகழோருடனே – நாலாயி:2862/2,3
கற்றார் பரவும் இராமாநுசனை கருதும் உள்ளம்
பெற்றார் எவர் அவர் எம்மை நின்று ஆளும் பெரியவரே – நாலாயி:2876/3,4
ஒலி மிக்க பாடலை உண்டு தன் உள்ளம் தடித்து அதனால் – நாலாயி:2878/2
உள்ளம் உரை செயல் – நாலாயி:2917/1
வலம் கொள் புள் உயர்த்தாய் என்னும் உள்ளம்
மலங்க வெவ் உயிர்க்கும் கண்ணீர் மிக – நாலாயி:3045/2,3
அக உயிர்க்கு அமுதே என்னும் உள்ளம்
உக உருகி நின்று உள் உளே – நாலாயி:3047/3,4
மாறிமாறி பல பிறப்பும் பிறந்து அடியை அடைந்து உள்ளம் தேறி – நாலாயி:3071/1
ஒருமை மனத்தினுள் வைத்து உள்ளம் குழைந்து எழுந்து ஆடி – நாலாயி:3174/3
உள்ளம் பேதம் செய்திட்டு உயிர் உண்ட உபாயங்களும் – நாலாயி:3443/2
உள்ளம் உள் குடைந்து என் உயிரை உருக்கி உண்ணுமே – நாலாயி:3443/4
ஒற்றுமை கொண்டது உள்ளம் அன்னைமீர் நசை என் நுங்கட்கே – நாலாயி:3636/4
ஒக்கும் அம்மான் உருவம் என்று உள்ளம் குழைந்து நாள்நாளும் – நாலாயி:3722/1
ஒத்தே சென்று அங்கு உள்ளம் கூட கூடிற்றாகில் நல் உறைப்பே – நாலாயி:3755/4
குழைக்கின்றது போல என் உள்ளம் குழையும் – நாலாயி:3816/2
ஒருத்தா உன்னை உள்ளும் என் உள்ளம் உகந்தே – நாலாயி:3819/4

மேல்


உள்ளம்-தன்னை (1)

உறைவானை மறவாத உள்ளம்-தன்னை உடையோம் மற்று உறு துயரம் அடையோம் அன்றே – நாலாயி:749/4

மேல்


உள்ளமா (1)

உள்ளாதார் உள்ளத்தை உள்ளமா கொள்ளோமே – நாலாயி:2017/4

மேல்


உள்ளமும் (1)

ஆயன் வேயினுக்கு அழிகின்றது உள்ளமும் அஞ்சேல் என்பார் இலையே – நாலாயி:1690/4

மேல்


உள்ளமே (1)

உள்ளமே வலியை போலும் ஒருவன் என்று உணர மாட்டாய் – நாலாயி:895/3

மேல்


உள்ளமோ (1)

உள்ளமோ ஒன்றில் நில்லாது ஓசையில் எரி நின்று உண்ணும் – நாலாயி:2040/1

மேல்


உள்ளவர்-தம் (1)

பெருமக்கள் உள்ளவர்-தம் பெருமானை அமரர்கட்கு – நாலாயி:3191/1

மேல்


உள்ளவா (2)

உதிரம் அளைந்த கையோடு இருந்தானை உள்ளவா கண்டார் உளர் – நாலாயி:328/4
எல்லை இல் சீர் இள நாயிறு இரண்டு போல் என் உள்ளவா
அல்லல் என்னும் இருள் சேர்தற்கு உபாயம் என்னே ஆழி சூழ் – நாலாயி:3719/2,3

மேல்


உள்ளவாறு (1)

உள்ளவாறு ஒன்றும் அறியேன் ஒளி உடை வெள்ளறை நின்றாய் – நாலாயி:198/3

மேல்


உள்ளன (4)

கமல பாதம் வந்து என் கண்ணின் உள்ளன ஒக்கின்றதே – நாலாயி:927/4
சாவம் உள்ளன நீக்குவானை தடம் கடல் கிடந்தான்-தன்னை – நாலாயி:3177/2
உள்ளன மற்று உளவா புறமே சில மாயம் சொல்லி – நாலாயி:3343/1
நாளேல் அறியேன் எனக்கு உள்ளன நானும் – நாலாயி:3861/1

மேல்


உள்ளனவே (1)

வானே மாநிலமே மற்றும் முற்றும் என் உள்ளனவே – நாலாயி:3342/4

மேல்


உள்ளாதார் (1)

உள்ளாதார் உள்ளத்தை உள்ளமா கொள்ளோமே – நாலாயி:2017/4

மேல்


உள்ளாது (1)

உள்ளாது என் நெஞ்சு ஒன்று அறியேன் எனக்கு உற்ற பேர் இயல்வே – நாலாயி:2792/4

மேல்


உள்ளாய் (7)

மழையே மழையே மண் புறம் பூசி உள்ளாய் நின்று – நாலாயி:604/1
ஊரகத்தாய் ஒண் துறை நீர் வெஃகா உள்ளாய் உள்ளுவார் உள்ளத்தாய் உலகம் ஏத்தும் – நாலாயி:2059/2
காரகத்தாய் கார் வானத்து உள்ளாய் கள்வா காமரு பூம் காவிரியின் தென்-பால் மன்னு – நாலாயி:2059/3
பேரகத்தாய் பேராது என் நெஞ்சின் உள்ளாய் பெருமான் உன் திருவடியே பேணினேனே – நாலாயி:2059/4
செவியின் வழி புகுந்து என் உள்ளாய் அவிவு இன்றி – நாலாயி:2659/2
பண்ணுளாய் கவி தன்னுளாய் பத்தியின் உள்ளாய் பரமீசனே வந்து என் – நாலாயி:3566/3
பின்னும் உள்ளாய் புறத்தாய் இவை என்ன இயற்கைகளே – நாலாயி:3645/4

மேல்


உள்ளார் (4)

பாத பயன் கொள்ள வல்ல பத்தர் உள்ளார் வினை போமே – நாலாயி:201/4
பண் இன்பம் வர பாடும் பத்தர் உள்ளார் பரமான வைகுந்தம் நண்ணுவரே – நாலாயி:263/4
பரவு மனம் நன்கு உடை பத்தர் உள்ளார் பரமான வைகுந்தம் நண்ணுவரே – நாலாயி:274/4
பரவும் மனம் உடை பத்தர் உள்ளார் பரமன் அடி சேர்வர்களே – நாலாயி:337/4

மேல்


உள்ளாரும் (1)

சில்லை வாய் பெண்டுகள் அயல் சேரி உள்ளாரும் எல்லே – நாலாயி:3520/2

மேல்


உள்ளாரை (1)

தண் கடல் வட்டத்து உள்ளாரை தமக்கு இரையா தடிந்து உண்ணும் – நாலாயி:3166/1

மேல்


உள்ளால் (2)

எமக்கு அவரை காணலாம் எப்பொழுதும் உள்ளால்
மன கவலை தீர்ப்பார் வரவு – நாலாயி:2639/3,4
ஆவி சேர் உயிரின் உள்ளால் ஆதும் ஓர் பற்று இலாத – நாலாயி:3163/3

மேல்


உள்ளான் (16)

ஏத்துவார் தம் மனத்து உள்ளான் இடவெந்தை மேவிய எம் பிரான் – நாலாயி:1021/3
எண் கையான் இமயத்து உள்ளான் இரும் சோலை மேவிய எம் பிரான் – நாலாயி:1022/3
உள்ளத்தின் உள்ளான் என்று ஓர் – நாலாயி:2180/4
மனத்து உள்ளான் வேங்கடத்தான் மா கடலான் மற்றும் – நாலாயி:2209/1
நினைப்பு அரிய நீள் அரங்கத்து உள்ளான் எனை பலரும் – நாலாயி:2209/2
மனத்து உள்ளான் மா கடல் நீர் உள்ளான் மலராள் – நாலாயி:2284/1
மனத்து உள்ளான் மா கடல் நீர் உள்ளான் மலராள் – நாலாயி:2284/1
தனத்து உள்ளான் தண் துழாய் மார்பன் சினத்து – நாலாயி:2284/2
நன்கு ஓதும் நால் வேதத்து உள்ளான் நறவு இரியும் – நாலாயி:2292/1
நாகத்தான் நால் வேதத்து உள்ளான் நறவு ஏற்றான் – நாலாயி:2312/3
உவர்க்கும் கரும் கடல் நீர் உள்ளான் துவர்க்கும் – நாலாயி:2318/2
மாயன் என் நெஞ்சின் உள்ளான் மற்றும் எவர்க்கும் அதுவே – நாலாயி:2992/1
கமல_கண்ணன் என் கண்ணின் உள்ளான் காண்பன் அவன் கண்களாலே – நாலாயி:2995/1
அடியேன் உள்ளான் உடல் உள்ளான் அண்டத்து அகத்தான் புறத்து உள்ளான் – நாலாயி:3749/1
அடியேன் உள்ளான் உடல் உள்ளான் அண்டத்து அகத்தான் புறத்து உள்ளான் – நாலாயி:3749/1
அடியேன் உள்ளான் உடல் உள்ளான் அண்டத்து அகத்தான் புறத்து உள்ளான்
படியே இது என்று உரைக்கலாம் படியன் அல்லன் பரம்பரன் – நாலாயி:3749/1,2

மேல்


உள்ளானும் (1)

வெள்ளத்தின் உள்ளானும் வேங்கடத்து மேயானும் – நாலாயி:2180/3

மேல்


உள்ளானே (19)

வானவர் வணங்கும் கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:978/4
வானிடை முது நீர் கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:979/4
வலம் தரு மணி நீர் கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:980/4
மணி கொழித்து இழிந்த கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:981/4
வாய் முகட்டு இழிந்த கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:982/4
வாரணம் கொணர்ந்த கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:983/4
மந்தரத்து இழிந்த கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:984/4
மா முனி கொணர்ந்த கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:985/4
மண்டு மா மணி நீர் கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானே – நாலாயி:986/4
சேடு உயர் பூம் பொழில் தில்லை சித்திரகூடத்து உள்ளானே – நாலாயி:1168/4
தே மலர் தூவ வருவான் சித்திரகூடத்து உள்ளானே – நாலாயி:1169/4
திண் திறல் பாட வருவான் சித்திரகூடத்து உள்ளானே – நாலாயி:1170/4
திளைத்து அமர் செய்து வருவான் சித்திரகூடத்து உள்ளானே – நாலாயி:1171/4
தெருவில் திளைத்து வருவான் சித்திரகூடத்து உள்ளானே – நாலாயி:1172/4
தெய்வ புள் ஏறி வருவான் சித்திரகூடத்து உள்ளானே – நாலாயி:1173/4
தேவர் வணங்கு தண் தில்லை சித்திரகூடத்து உள்ளானே – நாலாயி:1174/4
சிங்க உருவின் வருவான் சித்திரகூடத்து உள்ளானே – நாலாயி:1175/4
திருமகளோடும் வருவான் சித்திரகூடத்து உள்ளானே – நாலாயி:1176/4
ஒண் சங்கு கதை வாள் ஆழியான் ஒருவன் அடியேன் உள்ளானே – நாலாயி:3748/4

மேல்


உள்ளானை (2)

வரும் திரை மணி நீர் கங்கையின் கரை மேல் வதரி ஆச்சிரமத்து உள்ளானை
கரும் கடல் முந்நீர்_வண்ணனை எண்ணி கலியன் வாய் ஒலிசெய்த பனுவல் – நாலாயி:987/1,2
வண்ணம் மணி மாட நல் நாவாய் உள்ளானை
திண்ணம் மதிள் தென் குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:3868/1,2

மேல்


உள்ளி (9)

நின்றுநின்று அவன் குணங்கள் உள்ளி உள்ளம் தூயராய் – நாலாயி:826/2
நா உடையேன் பூ உடையேன் நின் உள்ளி நின்றமையால் – நாலாயி:2191/3
உள்ளி கெடுத்து இறை – நாலாயி:2917/3
பிணக்கு அற அறு வகை சமயமும் நெறி உள்ளி உரைத்த – நாலாயி:2925/1
ஒன்ற நும் மனத்து வைத்து உள்ளி நும் இரு பசை அறுத்து – நாலாயி:2927/3
நாம் மருவி நன்கு ஏத்தி உள்ளி வணங்கி நாம் மகிழ்ந்து ஆட நாவு அலர் – நாலாயி:3066/3
உருவில் பொலிந்த வெள்ளை பளிங்கு நிறத்தனன் என்று என்று உள்ளி
பரவி பணிந்து பல் ஊழி ஊழி நின் பாத பங்கயமே – நாலாயி:3081/2,3
ஒன்றும் நில்லா கெடும் முற்றவும் தீவினை உள்ளி தொழு-மின் தொண்டீர் – நாலாயி:3665/1
உள்ளி நாளும் தொழுது எழு-மினோ தொண்டரே – நாலாயி:3881/4

மேல்


உள்ளிட்ட (2)

இந்திரன் உள்ளிட்ட தேவர் குழாம் எல்லாம் – நாலாயி:558/1
ஒற்றை கை வெண் பகட்டின் ஒருவனையும் உள்ளிட்ட அமரரோடும் – நாலாயி:2004/2

மேல்


உள்ளிய-கால் (1)

உள்ளே நின்று உருகி நெஞ்சம் உன்னை உள்ளிய-கால்
நள்ளேன் உன்னை அல்லால் நறையூர் நின்ற நம்பீயோ – நாலாயி:1558/3,4

மேல்


உள்ளில் (2)

கருத்தில் புகுந்து உள்ளில் கள்ளம் கழற்றி கருது அரிய – நாலாயி:2868/1
உள்ளில் ஒடுங்கே – நாலாயி:2917/4

மேல்


உள்ளிலும் (1)

உள்ளிலும் உள்ளம் தடிக்கும் வினை படலம் – நாலாயி:2660/1

மேல்


உள்ளிற்று (1)

உள்ளுவார் உள்ளிற்று எல்லாம் உடன் இருந்து அறிதி என்று – நாலாயி:905/3

மேல்


உள்ளினால் (2)

கோடு நீடு கைய செய்ய பாதம் நாளும் உள்ளினால்
வீடனாக மெய் செயாத வண்ணம் என்-கொல் கண்ணனே – நாலாயி:837/3,4
கறவா மட நாகு-தன் கன்று உள்ளினால் போல் – நாலாயி:1548/1

மேல்


உள்ளினேன் (1)

உளம் கோயில் உள்ளம் வைத்து உள்ளினேன் வெள்ளத்து – நாலாயி:2235/3

மேல்


உள்ளீர் (6)

தொண்ட குலத்தில் உள்ளீர் வந்து அடி தொழுது ஆயிர நாமம் சொல்லி – நாலாயி:5/3
வானத்தில் உள்ளீர் வலியீர் உள்ளீரேல் அறையோ வந்து வாங்கு-மின் என்பவன் போல் – நாலாயி:268/1
மாணிக்க பண்டாரம் கண்டீர் வலி வன் குறும்பர்கள் உள்ளீர்
பாணிக்க வேண்டா நட-மின் பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே – நாலாயி:447/3,4
மாற்றம் ஆவது இத்தனையே வம்-மின் அரக்கர் உள்ளீர்
சீற்றம் நும் மேல் தீர வேண்டின் சேவகம் பேசாதே – நாலாயி:1874/1,2
பரக்கும் இரு வினை பற்று அற ஓடும் படியில் உள்ளீர்
உரைக்கின்றனன் உமக்கு யான் அறம் சீறும் உறு கலியை – நாலாயி:2833/2,3
நட-மினோ நமர்கள் உள்ளீர் நாம் உமக்கு அறிய சொன்னோம் – நாலாயி:3909/4

மேல்


உள்ளீரே (2)

உள்ளும் எனது உள்ளத்துளும் உறைவாரை உள்ளீரே – நாலாயி:1628/4
தம்மால் கருமம் என் சொல்லீர் தண் கடல் வட்டத்து உள்ளீரே – நாலாயி:3165/4

மேல்


உள்ளீரேல் (3)

வாழாட்பட்டு நின்றீர் உள்ளீரேல் வந்து மண்ணும் மணமும் கொண்-மின் – நாலாயி:3/1
வானத்தில் உள்ளீர் வலியீர் உள்ளீரேல் அறையோ வந்து வாங்கு-மின் என்பவன் போல் – நாலாயி:268/1
ஐயம் ஒன்று இல்லை அரக்கர் அசுரர் பிறந்தீர் உள்ளீரேல்
உய்யும் வகை இல்லை தொண்டீர் ஊழி பெயர்த்திடும் கொன்றே – நாலாயி:3356/3,4

மேல்


உள்ளு (2)

ஓதுவதே நாவினால் உள்ளு – நாலாயி:2225/4
ஊன் பருகு நேமியாய் உள்ளு – நாலாயி:2659/4

மேல்


உள்ளும் (8)

பொருத்தம் உடைய நம்பியை புறம் போல் உள்ளும் கரியானை – நாலாயி:643/1
உள்ளத்து உள்ளும் கண் உள்ளும் நின்றார் நின்ற ஊர் போலும் – நாலாயி:1591/2
உள்ளத்து உள்ளும் கண் உள்ளும் நின்றார் நின்ற ஊர் போலும் – நாலாயி:1591/2
உள்ளும் எனது உள்ளத்துளும் உறைவாரை உள்ளீரே – நாலாயி:1628/4
தமர் உள்ளும் தண் பொருப்பு வேலை தமர் உள்ளும் – நாலாயி:2251/2
தமர் உள்ளும் தண் பொருப்பு வேலை தமர் உள்ளும்
மாமல்லை கோவல் மதிள் குடந்தை என்பரே – நாலாயி:2251/2,3
ஒருத்தா உன்னை உள்ளும் என் உள்ளம் உகந்தே – நாலாயி:3819/4
உகந்தே உன்னை உள்ளும் என் உள்ளத்து அகம்-பால் – நாலாயி:3820/1

மேல்


உள்ளும்-தோறும் (1)

உருவு கரந்து உள்ளும்-தோறும் தித்திப்பான் – நாலாயி:3728/2

மேல்


உள்ளுவார் (6)

உள்ளுவார் உள்ளிற்று எல்லாம் உடன் இருந்து அறிதி என்று – நாலாயி:905/3
ஊண் ஆக பேய் முலை நஞ்சு உண்டான் தன்னை உள்ளுவார் உள்ளத்தே உறைகின்றானை – நாலாயி:1094/3
ஊரகத்தாய் ஒண் துறை நீர் வெஃகா உள்ளாய் உள்ளுவார் உள்ளத்தாய் உலகம் ஏத்தும் – நாலாயி:2059/2
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய் – நாலாயி:2180/2
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய் – நாலாயி:2321/2
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய் – நாலாயி:2467/2

மேல்


உள்ளுவார்க்கு (1)

ஒன்றும் ஓர் ஆயிரமாம் உள்ளுவார்க்கு உம்பர் ஊரே – நாலாயி:3903/4

மேல்


உள்ளுவான் (1)

உள்ளத்தே உறையும் மாலை உள்ளுவான் உணர்வு ஒன்று இல்லா – நாலாயி:905/1

மேல்


உள்ளுவேனது (1)

உள்ளுவேனது ஊன நோய் ஒழிக்குமா தெழிக்கு நீர் – நாலாயி:853/2

மேல்


உள்ளே (35)

ஊறிய கூனினை உள்ளே ஒடுங்க அன்று – நாலாயி:100/3
உள்ளத்தின் உள்ளே அவளை உற நோக்கி – நாலாயி:218/2
மனம்-தன் உள்ளே வந்து வைகி வாழச்செய்தாய் எம்பிரான் – நாலாயி:470/2
சுடர் ஒளியாய் நெஞ்சின் உள்ளே தோன்றும் என் சோதி நம்பி – நாலாயி:472/2
உள்ளே உருகி நைவேனை உளளோ இலளோ என்னாத – நாலாயி:634/1
சீர் அணி மாட நாங்கை நல் நடுவுள் செம்பொன்செய்கோயிலின் உள்ளே
கார் அணி மேகம் நின்றது ஒப்பானை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1268/3,4
சிறப்பு உடை மறையோர் நாங்கை நல் நடுவுள் செம்பொன்செய்கோயிலின் உள்ளே
மறை பெரும் பொருளை வானவர் கோனை கண்டு நான் வாழ்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1269/3,4
திட மொழி மறையோர் நாங்கை நல் நடுவுள் செம்பொன்செய்கோயிலின் உள்ளே
கடல்_நிற_வண்ணன் தன்னை நான் அடியேன் கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1270/3,4
திசைமுகன் அனையோர் நாங்கை நல் நடுவுள் செம்பொன்செய்கோயிலின் உள்ளே
உயர் மணி மகுடம் சூடி நின்றானை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1271/3,4
தே மலர் பொழில் சூழ் நாங்கை நல் நடுவுள் செம்பொன்செய்கோயிலின் உள்ளே
காமனை பயந்தான்-தன்னை நான் அடியேன் கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1272/3,4
செல்வ நான்மறையோர் நாங்கை நல் நடுவுள் செம்பொன்செய்கோயிலின் உள்ளே
அல்லி மா மலராள் தன்னொடும் அடியேன் கண்டுகொண்டு அல்லல் தீர்ந்தேனே – நாலாயி:1273/3,4
செம் சொல் நான்மறையோர் நாங்கை நல் நடுவுள் செம்பொன்செய்கோயிலின் உள்ளே
அஞ்சன குன்றம் நின்றது ஒப்பானை கண்டுகொண்டு அல்லல் தீர்ந்தேனே – நாலாயி:1274/3,4
தென் திசை திலதம் அனையவர் நாங்கை செம்பொன்செய்கோயிலின் உள்ளே
மன்று அது பொலிய மகிழ்ந்து நின்றானை வணங்கி நான் வாழ்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1275/3,4
தெளிந்த நான்மறையோர் நாங்கை நல் நடுவுள் செம்பொன்செய்கோயிலின் உள்ளே
வளம் கொள் பேர் இன்பம் மன்னி நின்றானை வணங்கி நான் வாழ்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1276/3,4
தேன் அமர் சோலை நாங்கை நல் நடுவுள் செம்பொன்செய்கோயிலின் உள்ளே
வானவர் கோனை கண்டமை சொல்லும் மங்கையார் வாள் கலிகன்றி – நாலாயி:1277/1,2
உள்ளே நின்று என் உள்ளம் குளிரும் ஒருவா – நாலாயி:1551/2
உள்ளே நின்று உருகி நெஞ்சம் உன்னை உள்ளிய-கால் – நாலாயி:1558/3
உறைவாய் என் நெஞ்சின் உள்ளே உறைவாய் உறைந்தது தான் – நாலாயி:1561/2
பூண்டேன் என் நெஞ்சின் உள்ளே புகுந்தாயை போகல் ஒட்டேன் – நாலாயி:1562/3
வந்தார் என் நெஞ்சின் உள்ளே வந்தாயை போகல் ஒட்டேன் – நாலாயி:1563/2
இப்போது என் நெஞ்சின் உள்ளே புகுந்தாயை போகல் ஒட்டேன் – நாலாயி:1565/3
உள்ளத்தின் உள்ளே உளன் கண்டாய் சாழலே – நாலாயி:2001/4
இரும் தண் கமலத்து இரு மலரின் உள்ளே
திருந்து திசைமுகனை தந்தாய் பொருந்திய நின் – நாலாயி:2218/1,2
உள்ளத்தின் உள்ளே உளன் – நாலாயி:2320/4
உள்ளத்தின் உள்ளே உளன் – நாலாயி:2364/4
மாதா பிதாவாக வைத்தேன் எனது உள்ளே
யாது ஆகில் யாதே இனி – நாலாயி:2654/3,4
அடங்குக உள்ளே – நாலாயி:2916/4
மறப்பு அற என் உள்ளே மன்னினான்-தன்னை – நாலாயி:3007/3
உள்ளே தோற்றிய இறைவ என்று – நாலாயி:3029/2
நிறைந்து என் உள்ளே நின்று ஒழிந்தான் நேமி அங்கை உளதே – நாலாயி:3391/4
என்றும் எப்போதும் என் நெஞ்சம் துதிப்ப உள்ளே இருக்கின்ற பிரான் – நாலாயி:3665/3
ஒருக்கடுத்து உள்ளே உறையும் பிரான் கண்டீர் – நாலாயி:3727/2
கண்கள் சிவந்து பெரியவாய் வாயும் சிவந்து கனிந்து உள்ளே
வெண் பல் இலகு சுடர் இலகு விலகு மகர குண்டலத்தன் – நாலாயி:3748/1,2
உணர்வின் உள்ளே இருத்தினேன் அதுவும் அவனது இன் அருளே – நாலாயி:3750/2
ஒரு மா வயிற்றின் உள்ளே வைத்து ஊழிஊழி தலையளிக்கும் – நாலாயி:3962/2

மேல்


உள (13)

நின் முகம் கண் உள ஆகில் நீ இங்கே நோக்கி போ – நாலாயி:54/4
பொய்யா உன்னை புறம் பல பேசுவ புத்தகத்துக்கு உள கேட்டேன் – நாலாயி:226/3
நாவும் இரண்டு உள ஆய்த்து நாணிலியேனுக்கே – நாலாயி:599/4
வெம் சொலாளர்கள் நமன் தமர் கடியர் கொடிய செய்வன உள அதற்கு அடியேன் – நாலாயி:1421/3
மாலவன் மா மணி_வண்ணன் மாயம் மற்றும் உள அவை வந்திடா முன் – நாலாயி:1790/3
மாற்றம் உள ஆகிலும் சொல்லுவன் மக்கள் – நாலாயி:2022/1
சீற்றம் உள ஆகிலும் செப்புவன் மக்கள் – நாலாயி:2023/1
உள பெரும் காதலின் நீளியவாய் உள ஓங்கு முந்நீர் – நாலாயி:2536/2
உள பெரும் காதலின் நீளியவாய் உள ஓங்கு முந்நீர் – நாலாயி:2536/2
சொல புகில் இவை பின்னும் வயிற்று உள இவை அவன் துயக்கே – நாலாயி:2929/4
அம் தாமம் வாழ் முடி சங்கு ஆழி நூல் ஆரம் உள
செந்தாமரை தடம் கண் செம் கனி வாய் செங்கமலம் – நாலாயி:3053/2,3
மன்னும் முழு ஏழ்_உலகும் வயிற்றின் உள
தன்னுள் கலவாதது எ பொருளும் தான் இலையே – நாலாயி:3055/3,4
திருவருள்களும் சேர்ந்தமைக்கு அடையாளம் திருந்த உள
திருவருள் அருளால் அவன் சென்று சேர் தண் திருப்புலியூர் – நாலாயி:3764/2,3

மேல்


உளதால் (2)

பொங்கு புனல் உந்து மணி கங்குல் இருள் சீறும் ஒளி எங்கும் உளதால்
நங்கள் பெருமான் உறையும் நந்திபுரவிண்ணகரம் நண்ணு மனமே – நாலாயி:1446/3,4
காலம் பேர்வது ஓர் கார் இருள் ஊழி ஒத்து உளதால் உன் – நாலாயி:3696/3

மேல்


உளது (7)

அதிர்தலில் அலை கடல் போன்று உளது எங்கும் அரங்கத்தம்மா பள்ளி எழுந்தருளாயே – நாலாயி:917/4
கொடிய வாய் விலங்கின் உயிர் மலங்க கொண்ட சீற்றம் ஒன்று உண்டு உளது அறிந்து உன் – நாலாயி:1420/3
மற்றும் ஓர் தெய்வம் உளது என்று இருப்பாரோடு – நாலாயி:1740/1
துணைநிலை மற்று எமக்கு ஓர் உளது என்று இராது தொழு-மின்கள் தொண்டர் தொலைய – நாலாயி:1990/1
உளது என்று இறுமாவார் உண்டு இல்லை என்று – நாலாயி:2226/1
என்னவும் கேட்டு அறிவது இல்லை உளது என்னில் – நாலாயி:2718/5
பேரும் ஓர் உருவமும் உளது இல்லை இலது இல்லை பிணக்கே – நாலாயி:2924/4

மேல்


உளதே (7)

வரி வளை இல் புகுந்து வந்தி பற்றும் வழக்கு உளதே – நாலாயி:589/4
தாம் உளரே தம் உள்ளம் உள் உளதே தாமரையின் – நாலாயி:2202/1
பூ உளதே ஏத்தும் பொழுது உண்டே வாமன் – நாலாயி:2202/2
பின்னையும் பார்க்கில் நலம் உளதே உன் பெரும் கருணை – நாலாயி:2860/3
மால்-தனின் மிக்கும் ஓர் தேவும் உளதே – நாலாயி:3022/4
நிறைந்து என் உள்ளே நின்று ஒழிந்தான் நேமி அங்கை உளதே – நாலாயி:3391/4
ஈண்டு நான் அலற்றப்பெற்றேன் எனக்கு என்ன இகல் உளதே – நாலாயி:3488/4

மேல்


உளதோ (1)

மலக்கும் நா உடையேற்கு மாறு உளதோ இ மண்ணின் மிசையே – நாலாயி:3492/4

மேல்


உளம் (9)

உளம் தொட்டு இரணியன் ஒண் மார்வு அகலம் – நாலாயி:83/3
உளம் கனிந்து இருக்கும் உன்னையே பிதற்றும் உனக்கு அன்றி எனக்கு அன்பு ஒன்று இலளால் – நாலாயி:1114/1
உளம் குளிர அமுதுசெய்து இ உலகு உண்ட காளை உகந்து இனிது நாள்-தோறும் மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1234/2
உளம் கனிந்திருக்கும் அடியவர் தங்கள் உள்ளத்துள் ஊறிய தேனை – நாலாயி:1276/2
உளம் கொள் அன்பினோடு இன் அருள் சுரந்து அங்கு ஓடு நாழிகை ஏழ் உடன் இருப்ப – நாலாயி:1426/2
உளம் கிடந்த ஆற்றால் உணர்ந்து – நாலாயி:2228/4
உளம் கோயில் உள்ளம் வைத்து உள்ளினேன் வெள்ளத்து – நாலாயி:2235/3
உளம் கொள் ஞானத்து வைம்-மின் உம்மை உய்யக்கொண்டு போகுறிலே – நாலாயி:3338/4
நம்முடை அடியர் கவ்வை கண்டு உகந்து நாம் களித்து உளம் நலம் கூர – நாலாயி:3798/3

மேல்


உளர் (17)

கேடு வேண்டுகின்றார் பலர் உளர் கேசவனோடு இவளை – நாலாயி:290/3
உதிரம் அளைந்த கையோடு இருந்தானை உள்ளவா கண்டார் உளர் – நாலாயி:328/4
வேந்தர் தலைவன் சனகராசன்-தன் வேள்வியில் கண்டார் உளர் – நாலாயி:329/4
அலை ஆர் கடற்கரை வீற்றிருந்தானை அங்குத்தை கண்டார் உளர் – நாலாயி:330/4
வீய பொருது வியர்த்து நின்றானை மெய்ம்மையே கண்டார் உளர் – நாலாயி:331/4
தேர் ஏற்றி சேனை நடுவு போர்செய்ய சிக்கென கண்டார் உளர் – நாலாயி:332/4
எல்லாரும் சூழ சிங்காசனத்தே இருந்தானை கண்டார் உளர் – நாலாயி:333/4
கள்ள படை துணை ஆகி பாரதம் கைசெய்ய கண்டார் உளர் – நாலாயி:334/4
பாழில் உருள படை பொருதவன் பக்கமே கண்டார் உளர் – நாலாயி:335/4
வண்ண கரும் குழல் மாதரோடு மணந்தானை கண்டார் உளர் – நாலாயி:336/4
ஆர் உளர் களைகண் அம்மா அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:900/4
வரு தேவர் மற்று உளர் என்று என் மனத்து இறையும் – நாலாயி:1739/3
வாழியரோ இவர் வண்ணம் எண்ணில் மா கடல் போன்று உளர் கையில் வெய்ய – நாலாயி:1762/3
மஞ்சு உயர் பொன் மலை மேல் எழுந்த மா முகில் போன்று உளர் வந்து காணீர் – நாலாயி:1765/3
உளர் எம் இறைவர் இராமாநுசன் தன்னை உற்றவரே – நாலாயி:2886/4
அழகியார் இ உலகம் மூன்றுக்கும் தேவிமை ஈதகுவார் பலர் உளர்
கழகம் ஏறேல் நம்பீ உனக்கும் இளைதே கன்மமே – நாலாயி:3467/3,4
உளர் எம் ஒருவர் அவர் வந்து என் உள்ளத்துள்ளே உறைகின்றார் – நாலாயி:3757/2

மேல்


உளராய் (1)

உளரும் இல்லை அல்லராய் உளராய் இல்லை ஆகியே – நாலாயி:3757/1

மேல்


உளரும் (2)

ஓடி திரியும் யோகிகளும் உளரும் இல்லை அல்லரே – நாலாயி:3756/4
உளரும் இல்லை அல்லராய் உளராய் இல்லை ஆகியே – நாலாயி:3757/1

மேல்


உளரே (3)

அல்லாதார் தாம் உளரே அவன் அருளே உலகு ஆவது அறியீர்களே – நாலாயி:2003/4
தாம் உளரே தம் உள்ளம் உள் உளதே தாமரையின் – நாலாயி:2202/1
வரும் கேழ்பவர் உளரே தொல்லை வாழியம் சூழ் பிறப்பு – நாலாயி:2522/3

மேல்


உளரேல் (1)

கூறுதல் வல்லார் உளரேல் கூடுவர் வைகுந்தமே – நாலாயி:3063/4

மேல்


உளவா (1)

உள்ளன மற்று உளவா புறமே சில மாயம் சொல்லி – நாலாயி:3343/1

மேல்


உளவேலும் (1)

பொங்கிய புறம்பால் பொருள் உளவேலும் அவையுமோ நீ இன்னே ஆனால் – நாலாயி:3676/3

மேல்


உளவோ (2)

எண்ணம் துழாவுமிடத்து உளவோ பண்டும் இன்னன்னவே – நாலாயி:2505/4
விண்டு கள் வாரும் மலர் உளவோ நும் வியலிடத்தே – நாலாயி:2532/4

மேல்


உளள் (1)

ஏறு சேவகனார்க்கு என்னையும் உளள் என்-மின்களே – நாலாயி:3460/4

மேல்


உளளோ (1)

உள்ளே உருகி நைவேனை உளளோ இலளோ என்னாத – நாலாயி:634/1

மேல்


உளன் (30)

உள்ளத்தின் உள்ளே உளன் கண்டாய் சாழலே – நாலாயி:2001/4
ஒருவன் அங்கத்து என்றும் உளன் – நாலாயி:2179/4
உளன் கண்டாய் நல் நெஞ்சே உத்தமன் என்றும் – நாலாயி:2180/1
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய் – நாலாயி:2180/2
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய் – நாலாயி:2180/2
உள்ளத்தின் உள்ளே உளன் – நாலாயி:2320/4
உளன் கண்டாய் நல் நெஞ்சே உத்தமன் என்றும் – நாலாயி:2321/1
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய் – நாலாயி:2321/2
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய் – நாலாயி:2321/2
உள்ளத்தின் உள்ளே உளன் – நாலாயி:2364/4
வில்லாளன் நெஞ்சத்து உளன் – நாலாயி:2466/4
உளன் கண்டாய் நல் நெஞ்சே உத்தமன் என்றும் – நாலாயி:2467/1
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய் – நாலாயி:2467/2
உளன் கண்டாய் உள்ளுவார் உள்ளத்து உளன் கண்டாய் – நாலாயி:2467/2
தன் ஒப்பான் தானாய் உளன் காண் தமியேற்கும் – நாலாயி:2467/3
உலகு அளவும் யானும் உளன் ஆவன் என்-கொல் – நாலாயி:2660/3
உடல் மிசை உயிர் என கரந்து எங்கும் பரந்து உளன்
சுடர் மிகு சுருதியுள் இவை உண்ட சுரனே – நாலாயி:2905/3,4
உளன் எனில் உளன் அவன் உருவம் இ உருவுகள் – நாலாயி:2907/1
உளன் எனில் உளன் அவன் உருவம் இ உருவுகள் – நாலாயி:2907/1
உளன் அலன் எனில் அவன் அருவம் இ அருவுகள் – நாலாயி:2907/2
உளன் என இலன் என இவை குணம் உடைமையில் – நாலாயி:2907/3
உளன் இரு தகைமையொடு ஒழிவு இலன் பரந்தே – நாலாயி:2907/4
பரந்த தண் பரவையுள் நீர்-தொறும் பரந்து உளன்
பரந்த அண்டம் இது என நிலம் விசும்பு ஒழிவு அற – நாலாயி:2908/1,2
கரந்து எங்கும் பரந்து உளன் இவை உண்ட கரனே – நாலாயி:2908/4
காணலும் ஆகான் உளன் அல்லன் இல்லை அல்லன் – நாலாயி:3062/2
ஏண் பாலும் சோரான் பரந்து உளன் ஆம் எங்குமே – நாலாயி:3095/4
எங்கும் உளன் கண்ணன் என்ற மகனை காய்ந்து – நாலாயி:3096/1
ஆய்கொண்ட சீர் வள்ளல் ஆழி பிரான் எனக்கே உளன்
சாய் கொண்ட இம்மையும் சாதித்து வானவர் நாட்டையும் – நாலாயி:3217/2,3
பெரும் புல ஆநிரை காணில் பிரான் உளன் என்று பின் செல்லும் – நாலாயி:3272/3
ஒரு பாடு உழல்வான் ஓர் அடியானும் உளன் என்றே – நாலாயி:3699/4

மேல்


உளனாக (1)

உளனாக தேர்ந்து உணர்வரேலும் உளனாய – நாலாயி:2365/2

மேல்


உளனாகவே (2)

என் ஆனை என் அப்பன் எம் பெருமான் உளனாகவே – நாலாயி:3209/4
உளனாகவே எண்ணி தன்னை ஒன்றாக தன் செல்வத்தை – நாலாயி:3210/1

மேல்


உளனாய (3)

உளனாய நான்மறையின் உட்பொருளை உள்ளத்து – நாலாயி:2365/1
உளனாக தேர்ந்து உணர்வரேலும் உளனாய
வண் தாமரை நெடும் கண் மாயவனை யாவரே – நாலாயி:2365/2,3
உளனாய எந்தையை எந்தை பெம்மானை ஒழியவே – நாலாயி:3210/4

மேல்


உளனே (2)

இல்லாதோம் கைப்பொருளும் எய்துவான் ஒத்து உளனே – நாலாயி:611/4
அரன் அயன் என உலகு அழித்து அமைத்து உளனே – நாலாயி:2906/4

மேல்


உளாய்-கொல் (3)

மண் உளாய்-கொல் விண் உளாய்-கொல் மண்ணுளே மயங்கி நின்று – நாலாயி:796/1
மண் உளாய்-கொல் விண் உளாய்-கொல் மண்ணுளே மயங்கி நின்று – நாலாயி:796/1
கண் உளாய்-கொல் சேயை-கொல் அனந்தன் மேல் கிடந்த எம் – நாலாயி:796/3

மேல்


உளாயுமாய் (1)

ஐந்தும் ஐந்தும் ஐந்தும் ஆகி அல்லவற்று உளாயுமாய்
ஐந்து மூன்றும் ஒன்றும் ஆகி நின்ற ஆதி தேவனே – நாலாயி:754/1,2

மேல்


உளாயோ (1)

மாயா எனக்கு உரையாய் இது மறை நான்கின் உளாயோ
தீ ஓம்புகை மறையோர் சிறுபுலியூர் சலசயன – நாலாயி:1634/2,3

மேல்


உளார் (7)

விண் உளார் வியப்ப வந்து ஆனைக்கு அன்று அருளை ஈந்த – நாலாயி:915/3
விண் உளார் பெருமானை எம்மானை வீங்கு நீர் மகரம் திளைக்கும் கடல் – நாலாயி:1574/3
வான் உளார் அவரை வலிமையால் நலியும் மறி கடல் இலங்கையார்_கோனை – நாலாயி:1754/1
விண் உளார் விண்ணின் மீது இயன்ற வேங்கடத்து உளார் வளம் கொள் முந்நீர் – நாலாயி:1811/3
விண் உளார் விண்ணின் மீது இயன்ற வேங்கடத்து உளார் வளம் கொள் முந்நீர் – நாலாயி:1811/3
மருள் கொண்டு இளைக்கும் நமக்கு நெஞ்சே மற்று உளார் தரமோ – நாலாயி:2829/2
வான் உளார் பெருமான் மதுசூதன் என் அம்மான் – நாலாயி:3031/2

மேல்


உளான் (2)

பேசினார் பிறவி நீத்தார் பேர் உளான் பெருமை பேசி – நாலாயி:2048/1
பாகத்தான் பாற்கடல் உளான் – நாலாயி:2312/4

மேல்


உளானே (6)

என் ஆனை என் அப்பன் என் நெஞ்சில் உளானே – நாலாயி:1043/4
சுவையன் திருவின் மணாளன் என்னுடை சூழல் உளானே – நாலாயி:2987/4
ஒக்கவும் தோற்றிய ஈசன் மாயன் என் நெஞ்சின் உளானே – நாலாயி:2991/4
நாள் அணைந்து ஒன்றும் அகலான் என்னுடை நாவின் உளானே – நாலாயி:2993/4
காவி நன் மேனி கமல_கண்ணன் என் கண்ணின் உளானே – நாலாயி:2994/4
அமல தெய்வத்தொடு உலகம் ஆக்கி என் நெற்றி உளானே – நாலாயி:2995/4

மேல்


உளானை (1)

நாவாய் உளானை நறையூரில் கண்டேனே – நாலாயி:1520/4

மேல்


உள்உள் (1)

உள்உள் ஆவி உலர்ந்துஉலர்ந்து என – நாலாயி:3048/1

மேல்


உளே (1)

உக உருகி நின்று உள் உளே – நாலாயி:3047/4

மேல்


உளை (1)

சுரிந்திட்ட செம் கேழ் உளை பொங்கு அரிமா தொலைய பிரியாது சென்று எய்தி எய்தாது – நாலாயி:1906/1

மேல்


உளைந்த (1)

உளைந்த அரியும் மானிடமும் உடனாய் தோன்ற ஒன்றுவித்து – நாலாயி:1721/1

மேல்


உளைந்திட்டு (1)

உளைந்திட்டு எழுந்த மது கைடவர்கள் உலப்பு இல் வலியார் அவர்-பால் வயிரம் – நாலாயி:1900/1

மேல்


உளைந்து (3)

தாய் செற உளைந்து தயிர் உண்டு குடம் ஆடு தட மார்வர் தகை சேர் – நாலாயி:1438/3
தாய் எடுத்த சிறு கோலுக்கு உளைந்து ஓடி தயிர் உண்ட – நாலாயி:1672/3
கார் ஏற்று இருள் செகில் ஏற்றின் சுடருக்கு உளைந்து வெல்வான் – நாலாயி:2546/1

மேல்


உளைய (1)

உளைய ஒண் திறல் பொன்_பெயரோன் தனது உரம் பிளந்து உதிரத்தை – நாலாயி:1264/1

மேல்


உளைவான் (1)

உளைவான் புகுந்து இது ஓர் கங்குல் ஆயிரம் ஊழிகளே – நாலாயி:2547/4

மேல்


உற்ற (22)

உற்ற வடிவில் ஒரு கண்ணும் கொண்ட அ – நாலாயி:178/2
உற்ற உறு பிணி நோய்காள் உமக்கு ஒன்று சொல்லுகேன் கேண்-மின் – நாலாயி:448/1
பெண் ஆக்கை யாப்புண்டு தாம் உற்ற பேது எல்லாம் – நாலாயி:613/2
மாலை உற்ற கடல் கிடந்தவன் வண்டு கிண்டு நறும் துழாய் – நாலாயி:665/1
மாலை உற்ற வரை பெரும் திருமார்வனை மலர் கண்ணனை – நாலாயி:665/2
பொற்றை உற்ற முற்றல் யானை போர் எதிர்ந்து வந்ததை – நாலாயி:803/1
தரங்க நீர் அடைக்கல் உற்ற சலம் இலா அணிலும் போலேன் – நாலாயி:898/2
அன்பினால் உன் மேல் ஆதரம் பெரிது இ அணங்கினுக்கு உற்ற நோய் அறியேன் – நாலாயி:1116/2
உள்ளாது என் நெஞ்சு ஒன்று அறியேன் எனக்கு உற்ற பேர் இயல்வே – நாலாயி:2792/4
எனக்கு உற்ற செல்வம் இராமாநுசன் என்று இசையகில்லா – நாலாயி:2795/1
தனக்கு உற்ற அன்பர் அவன் திருநாமங்கள் சாற்றும் என் பா – நாலாயி:2795/3
திக்கு உற்ற கீர்த்தி இராமாநுசனை என் செய் வினை ஆம் – நாலாயி:2816/1
இன்பு உற்ற சீலத்து இராமாநுச என்றும் எவ்விடத்தும் – நாலாயி:2897/1
என்பு உற்ற நோய் உடல்-தோறும் பிறந்து இறந்து எண்_அரிய – நாலாயி:2897/2
ஓர்ப்பால் இ ஒள் நுதல் உற்ற நல் நோய் இது தேறினோம் – நாலாயி:3286/2
அதுவே இவள் உற்ற நோய்க்கும் அரு மருந்து ஆகுமே – நாலாயி:3288/4
தளிர் நிறத்தால் குறைவு இல்லா தனி சிறையில் விளப்பு உற்ற
கிளி_மொழியாள் காரணமா கிளர் அரக்கன் நகர் எரித்த – நாலாயி:3312/1,2
மல்கு நீர் கண்ணொடு மையல் உற்ற மனத்தினளாய் – நாலாயி:3523/1
ஆர்வு உற்ற என்னை ஒழிய என்னில் முன்னம் – நாலாயி:3845/2
சீர் உற்ற அகில் புகை யாழ் நரம்பு பஞ்சமம் தண் பசும் சாந்து அணைந்து – நாலாயி:3875/3
போர் உற்ற வாடை தண் மல்லிகைப்பூ புது மணம் முகந்துகொண்டு எறியும் ஆலோ – நாலாயி:3875/4
உற்ற இருவினையாய் உயிராய் பயன் ஆயவை ஆய் – நாலாயி:3997/2

மேல்


உற்ற-போது (1)

உற்ற-போது அன்றி நீங்கள் ஒருவன் என்று உணர மாட்டீர் – நாலாயி:880/2

மேல்


உற்றது (6)

மாலை உற்றிடும் தொண்டர் வாழ்வுக்கு மாலை உற்றது என் நெஞ்சமே – நாலாயி:665/4
கேட்க யான் உற்றது உண்டு கேழலாய் உலகம் கொண்ட – நாலாயி:2035/1
இது கண்டாய் எல்லாம் நாம் உற்றது இது கண்டாய் – நாலாயி:2247/2
ஏர் ஆர் இள முலையீர் என்தனக்கு உற்றது தான் – நாலாயி:2676/3
உற்றது வீடு உயிர் – நாலாயி:2914/2
யாம் உற்றது உற்றாயோ வாழி கனை கடலே – நாலாயி:3011/4

மேல்


உற்றதும் (1)

உற்றிலேன் உற்றதும் உன் அடியார்க்கு அடிமை – நாலாயி:1740/2

மேல்


உற்றவர் (1)

தந்தை தாய் மக்களே சுற்றம் என்று உற்றவர் பற்றி நின்ற – நாலாயி:1808/1

மேல்


உற்றவர்க்கு (1)

உவர்த்த நீர் போல என்தன் உற்றவர்க்கு ஒன்றும் அல்லேன் – நாலாயி:902/2

மேல்


உற்றவராய் (1)

உற்றவரே தனக்கு உற்றவராய் கொள்ளும் உத்தமனை – நாலாயி:2847/2

மேல்


உற்றவரே (2)

உற்றவரே தனக்கு உற்றவராய் கொள்ளும் உத்தமனை – நாலாயி:2847/2
உளர் எம் இறைவர் இராமாநுசன் தன்னை உற்றவரே – நாலாயி:2886/4

மேல்


உற்றவன் (1)

சங்கு தங்கு முன் கை நங்கை கொங்கை தங்கல் உற்றவன்
அங்கம் மங்க அன்று சென்று அடர்த்து எறிந்த ஆழியான் – நாலாயி:808/1,2

மேல்


உற்றன (2)

உற்றன பேசி நீ ஓடி திரியாதே – நாலாயி:166/3
உண்டு கொண்டேன் இன்னம் உற்றன ஓதில் உலப்பு இல்லையே – நாலாயி:2874/4

மேல்


உற்றனவே (2)

உள் நின்று உயிர்களுக்கு உற்றனவே செய்து அவர்க்கு உயவே – நாலாயி:2885/1
இன வேல் கண் நல்லீர்க்கு இவை என் சொல்லுகேன் இன வேல் கண்ணி என் மகள் உற்றனவே – நாலாயி:3401/4

மேல்


உற்றனன் (1)

ஏற்றேன் இ பிறப்பே இடர் உற்றனன் எம் பெருமான் – நாலாயி:1035/2

மேல்


உற்றாய் (2)

எங்கு உற்றாய் எம் பெருமான் உன்னை நாடி ஏழையேன் இங்ஙனமே உழிதர்கேனே – நாலாயி:2060/4
எங்கு உற்றாய் என்று அவனை ஏத்தாது என் நெஞ்சமே – நாலாயி:2668/3

மேல்


உற்றாயோ (2)

யாம் உற்றது உற்றாயோ வாழி கனை கடலே – நாலாயி:3011/4
உடலம் நோய் உற்றாயோ ஊழி-தோறு ஊழியே – நாலாயி:3012/4

மேல்


உற்றார் (11)

உற்றார் ஒருவரும் இன்றி உலகினில் – நாலாயி:1891/2
விட நெஞ்சை உற்றார் விடவோ அமையும் அ பொன்_பெயரோன் – நாலாயி:2523/2
உரைக்கில் ஓர் சுற்றத்தார் உற்றார் என்று ஆரே – நாலாயி:2661/1
உற்றார் என உழன்று ஓடி நையேன் இனி ஒள்ளிய நூல் – நாலாயி:2876/2
தன்னை உற்றார் அன்றி தன்மை உற்றார் இல்லை என்று அறிந்து – நாலாயி:2887/3
தன்னை உற்றார் அன்றி தன்மை உற்றார் இல்லை என்று அறிந்து – நாலாயி:2887/3
நண்ணாதார் முறுவலிப்ப நல் உற்றார் கரைந்து ஏங்க – நாலாயி:3319/1
சாம் ஆறும் கெடும் ஆறும் தமர் உற்றார் தலைத்தலைப்பெய்து – நாலாயி:3320/1
கொண்டாட்டும் குலம் புனைவும் தமர் உற்றார் விழு நிதியும் – நாலாயி:3321/1
உற்றார்களுக்கு உற்றேனும் யானே என்னும் உற்றார் இலி மாயன் வந்து ஏற-கொலோ – நாலாயி:3402/3
கொண்ட பெண்டிர் மக்கள் உற்றார் சுற்றத்தவர் பிறரும் – நாலாயி:3781/1

மேல்


உற்றார்க்கு (1)

உற்றார்க்கு உறு துயர் இல்லை உலகத்தே – நாலாயி:1981/4

மேல்


உற்றார்க்கும் (1)

கழிவது ஓர் காதல் உற்றார்க்கும் உண்டோ கண்கள் துஞ்சுதலே – நாலாயி:2574/4

மேல்


உற்றார்கள் (3)

கூடிக்கூடி உற்றார்கள் இருந்து குற்றம் நிற்க நற்றங்கள் பறைந்து – நாலாயி:378/1
உற்றார்கள் எனக்கு இல்லை யாரும் என்னும் உற்றார்கள் எனக்கு இங்கு எல்லாரும் என்னும் – நாலாயி:3402/1
உற்றார்கள் எனக்கு இல்லை யாரும் என்னும் உற்றார்கள் எனக்கு இங்கு எல்லாரும் என்னும் – நாலாயி:3402/1

மேல்


உற்றார்களுக்கு (1)

உற்றார்களுக்கு உற்றேனும் யானே என்னும் உற்றார் இலி மாயன் வந்து ஏற-கொலோ – நாலாயி:3402/3

மேல்


உற்றார்களை (2)

உற்றார்களை செய்வேனும் யானே என்னும் உற்றார்களை அழிப்பேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3402/2
உற்றார்களை செய்வேனும் யானே என்னும் உற்றார்களை அழிப்பேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3402/2

மேல்


உற்றாரும் (1)

தந்தையும் தாயும் உற்றாரும் நிற்க தனிவழி போயினாள் என்னும் சொல்லு – நாலாயி:619/1

மேல்


உற்றாரை (1)

தன்னை உற்றாரை இராமாநுசன் குணம் சாற்றிடுமே – நாலாயி:2887/4

மேல்


உற்றால் (1)

விள்ள விழித்து உன்னை மெய் உற்றால் உள்ள – நாலாயி:2660/2

மேல்


உற்றாலும் (1)

பாம்பால் ஆப்புண்டு பாடு உற்றாலும் சோம்பாது இ – நாலாயி:2602/2

மேல்


உற்றான் (3)

போர் கோலம் செய்து போர விடுத்தவன் எங்கு உற்றான்
ஆர்க்கோ இனி நாம் பூசல் இடுவது அணி துழாய் – நாலாயி:597/2,3
உற்றான் என்று உள்ளத்து வைத்து அருள்செய் கண்டாய் – நாலாயி:1742/3
தன்னை உற்று ஆட்செய்ய என்னை உற்றான் இன்று தன் தகவால் – நாலாயி:2887/2

மேல்


உற்றானாய் (1)

உற்றானாய் வளர்த்து என் உயிர் ஆகி நின்றானை – நாலாயி:1734/2

மேல்


உற்றிடும் (1)

மாலை உற்றிடும் தொண்டர் வாழ்வுக்கு மாலை உற்றது என் நெஞ்சமே – நாலாயி:665/4

மேல்


உற்றிலேன் (2)

பற்று அலால் ஒர் பற்று மற்றது உற்றிலேன் உரைக்கிலே – நாலாயி:838/4
உற்றிலேன் உற்றதும் உன் அடியார்க்கு அடிமை – நாலாயி:1740/2

மேல்


உற்றீர்கட்கு (1)

உற்றீர்கட்கு என் சொல்லி சொல்லுகேன் யான் உற்று என்னுடை பேதை உரைக்கின்றவே – நாலாயி:3402/4

மேல்


உற்று (23)

உற்று இருந்தேனுக்கு உரைப்பது எல்லாம் ஊமையரோடு செவிடர் வார்த்தை – நாலாயி:617/2
மாலை உற்று எழுந்து ஆடிப்பாடி திரிந்து அரங்கன் எம்மானுக்கே – நாலாயி:665/3
பற்றி உற்று மற்று அதன் மருப்பு ஒசித்த பாகன் ஊர் – நாலாயி:803/2
நாசம் உற்று வீழ நாள் கவர்ந்த நின் கழற்கு அலால் – நாலாயி:858/3
எண்_இலாத பேர் இன்பம் உற்று இமையவரோடும் கூடுவரே – நாலாயி:1267/4
மேவா வெம் நரகத்து இட உற்று விரைந்து வந்தார் – நாலாயி:1465/2
பொருந்தாதவனை பொரல் உற்று அரியாய் – நாலாயி:2132/3
உண்டானை ஏத்து-மினோ உற்று – நாலாயி:2274/4
உற்று வணங்கி தொழு-மின் உலகு ஏழும் – நாலாயி:2275/1
உற்று பயின்று செவியொடு உசாவி உலகம் எல்லாம் – நாலாயி:2542/2
ஓராதவன் போல் உறங்கி அறிவு உற்று
தார் ஆர் தடம் தோள்கள் உள் அளவும் கைம் நீட்டி – நாலாயி:2685/10,11
உடையவன் நாரணன் என்று அறிவார் இல்லை உற்று உணர்ந்தே – நாலாயி:2849/4
அந்தம் உற்று ஆழ்ந்தது கண்டு அவை என்தனக்கு அன்று அருளால் – நாலாயி:2859/2
தன்னை உற்று ஆட்செய்யும் தன்மையினோர் மன்னு தாமரை தாள் – நாலாயி:2887/1
தன்னை உற்று ஆட்செய்ய என்னை உற்றான் இன்று தன் தகவால் – நாலாயி:2887/2
துன்பு உற்று வீயினும் சொல்லுவது ஒன்று உண்டு உன் தொண்டர்கட்கே – நாலாயி:2897/3
அன்பு உற்று இருக்கும்படி என்னை ஆக்கி அங்கு ஆட்படுத்தே – நாலாயி:2897/4
பலபல கண்டு உண்டு கேட்டு உற்று மோந்து இன்பம் – நாலாயி:3058/3
கண்டு கேட்டு உற்று மோந்து உண்டு உழலும் ஐங்கருவி – நாலாயி:3328/1
உற்றீர்கட்கு என் சொல்லி சொல்லுகேன் யான் உற்று என்னுடை பேதை உரைக்கின்றவே – நாலாயி:3402/4
நுழையும் சிந்தையள் அன்னைமீர் தொழும் அ திசை உற்று நோக்கியே – நாலாயி:3499/4
உதவி கைம்மாறு என் உயிர் என்ன உற்று எண்ணில் – நாலாயி:3658/1
இங்கே திரிந்தேற்கு இழுக்கு உற்று என் இரு மாநிலம் முன் உண்டு உமிழ்ந்த – நாலாயி:3773/1

மேல்


உற்றும் (1)

உற்றும் உறாதும் மிளிர்ந்த கண்ணாய் எம்மை உண்கின்றவே – நாலாயி:2542/4

மேல்


உற்றேன் (1)

உற்றேன் உகந்து பணிசெய்து உன் பாதம் – நாலாயி:3977/1

மேல்


உற்றேனும் (1)

உற்றார்களுக்கு உற்றேனும் யானே என்னும் உற்றார் இலி மாயன் வந்து ஏற-கொலோ – நாலாயி:3402/3

மேல்


உற்றேனே (1)

ஒன்று எனக்கு அருள்செய்ய உணர்த்தல் உற்றேனே – நாலாயி:3976/4

மேல்


உற்றோமே (1)

உற்றோமே ஆவோம் உனக்கே நாம் ஆட்செய்வோம் – நாலாயி:502/7

மேல்


உற (18)

உள்ளத்தின் உள்ளே அவளை உற நோக்கி – நாலாயி:218/2
அடிவாய் உற கையிட்டு எழ பறித்திட்டு அமரர் பெருமான் கொண்டு நின்ற மலை – நாலாயி:267/2
நலிவான் உற கேடகம் கோப்பவன் போல் நாராயணன் முன் முகம் காத்த மலை – நாலாயி:271/2
பந்தமான தேவர்கள் பரந்து வானகம் உற
வந்த வாணன் ஈரைஞ்ஞூறு தோள்களை துணித்த நாள் – நாலாயி:821/2,3
உவந்த உள்ளத்தனாய் உலகம் அளந்து அண்டம் உற
நிவந்த நீள் முடியன் அன்று நேர்ந்த நிசாசரரை – நாலாயி:928/1,2
ஆலி மா முகில் அதிர்தர அரு வரை அகடு உற முகடு ஏறி – நாலாயி:958/3
மணம் கொள் மாதவி நெடும் கொடி விசும்பு உற நிமிர்ந்து அவை முகில் பற்றி – நாலாயி:963/3
சாறு கொண்ட மென் கரும்பு இளம் கழை தகை விசும்பு உற மணி நீழல் – நாலாயி:1151/3
ஒல்லை வந்து உற பாய்ந்து அரு நடம்செய்த உம்பர் கோன் உறை கோயில் – நாலாயி:1259/2
காற்றிடை பூளை கரந்தென அரந்தை உற கடல் அரக்கர் தம் சேனை – நாலாயி:1343/1
தெள்ளிய குறளாய் மூவடி கொண்டு திக்கு உற வளர்ந்தவன் கோயில் – நாலாயி:1344/2
வெம் கண் வாள் எயிற்று ஓர் வெள்ளி மா விலங்கல் விண் உற கனல் விழித்து எழுந்தது – நாலாயி:1412/3
விடை ஏழ் அன்று அடர்த்து வெகுண்டு விலங்கல் உற
படையால் ஆழி தட்ட பரமன் பரஞ்சோதி – நாலாயி:1730/1,2
உரலோடு உற பிணித்த நான்று குரல் ஓவாது – நாலாயி:2105/2
உற உயர் ஞான சுடர் விளக்காய் நின்றது அன்றி ஒன்றும் – நாலாயி:2521/3
தோய் தழை பந்தர் தண்டு உற நாற்றி பொரு கடல் சூழ் – நாலாயி:2545/2
உற பல இன் கவி சொன்ன உதவிக்கே – நாலாயி:3657/4
கருத்தை உற வீற்றிருந்தான் கண்டு கொண்டே – நாலாயி:3737/4

மேல்


உறக்கத்தை (1)

உன்னிய யோகத்து உறக்கத்தை ஊரகத்துள் – நாலாயி:2780/1

மேல்


உறக்கத்தோடு (1)

ஒளி வண்ணம் வளை சிந்தை உறக்கத்தோடு இவை எல்லாம் – நாலாயி:579/1

மேல்


உறக்கம் (4)

இனி தான் எழுந்திராய் ஈது என்ன பேர் உறக்கம்
அனைத்து இல்லத்தாரும் அறிந்து ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:485/7,8
நெஞ்சு உருகி கண் பனிப்ப நிற்கும் சோரும் நெடிது உயிர்க்கும் உண்டு அறியாள் உறக்கம் பேணாள் – நாலாயி:2063/1
போர் ஆர் வேல் கண் மடவாள் போந்தனையும் பொய் உறக்கம்
ஓராதவன் போல் உறங்கி அறிவு உற்று – நாலாயி:2685/9,10
உன்னிய யோகத்து உறக்கம் தலைக்கொண்ட – நாலாயி:2715/2

மேல்


உறக்கம்-அது (2)

காலும் கையும் விதிர்விதிர்த்து ஏறி கண் உறக்கம்-அது ஆவதன் முன்னம் – நாலாயி:374/2
கடைவழி வார கண்டம் அடைப்ப கண் உறக்கம்-அது ஆவதன் முன்னம் – நாலாயி:375/2

மேல்


உறக்கமும் (1)

உண்ணும் நாள் இல்லை உறக்கமும் தான் இல்லை – நாலாயி:1661/1

மேல்


உறக்கமொடு (1)

மாசு அறு மனத்தினொடு உறக்கமொடு இறக்கை அவை ஆய பெருமான் – நாலாயி:1438/2

மேல்


உறக்கமோடு (2)

ஒன்று இரண்டு மூர்த்தியாய் உறக்கமோடு உணர்ச்சியாய் – நாலாயி:758/1
ஊனில் மேய ஆவி நீ உறக்கமோடு உணர்ச்சி நீ – நாலாயி:845/1

மேல்


உறகல் (4)

உறகல் உறகல் உறகல் ஒண் சுடர் ஆழியே சங்கே – நாலாயி:451/1
உறகல் உறகல் உறகல் ஒண் சுடர் ஆழியே சங்கே – நாலாயி:451/1
உறகல் உறகல் உறகல் ஒண் சுடர் ஆழியே சங்கே – நாலாயி:451/1
பறவை அரையா உறகல் பள்ளியறை குறிக்கொள்-மின் – நாலாயி:451/4

மேல்


உறங்கா (2)

ஆழியும் புலம்பும் அன்றிலும் உறங்கா தென்றலும் தீயினில் கொடிது ஆம் – நாலாயி:1111/2
ஊரார் உறங்கிலும் தான் உறங்கா உத்தமன் தன் – நாலாயி:2703/1

மேல்


உறங்காதிருப்பேன் (1)

ஒரு மணி ஓசை என் உள்ளம் தள்ள ஓர் இரவும் உறங்காதிருப்பேன்
பெரு மணி வானவர் உச்சி வைத்த பேர் அருளாளன் பெருமை பேசி – நாலாயி:1791/2,3

மேல்


உறங்காது (4)

உம்பர் கோமானே உறங்காது எழுந்திராய் – நாலாயி:490/6
உண்ணாது உறங்காது ஒலி கடலை ஊடறுத்து – நாலாயி:613/1
ஓதமும் நானும் உறங்காது இருந்தேனே – நாலாயி:1786/4
உண்ணாது உறங்காது உணர்வுறும் எத்தனை யோகியர்க்கும் – நாலாயி:2543/1

மேல்


உறங்காதே (1)

கண் உறங்காதே இருந்து கடையவும்தான் வல்லள்-கொலோ – நாலாயி:305/2

மேல்


உறங்காவிடில் (1)

உண்ட முலை பால் அறா கண்டாய் உறங்காவிடில்
விண்-தனில் மன்னிய மா மதீ விரைந்து ஓடி வா – நாலாயி:59/3,4

மேல்


உறங்காள் (1)

தேன் ஆய நறும் துழாய் அலங்கலின் திறம் பேசி உறங்காள் காண்-மின் – நாலாயி:1390/2

மேல்


உறங்கி (3)

இரவும் உண்ணாது உறங்கி நீ போய் இன்றும் உச்சி கொண்டதாலோ – நாலாயி:128/2
பாதியும் உறங்கி போகும் நின்றதில் பதினையாண்டு – நாலாயி:874/2
ஓராதவன் போல் உறங்கி அறிவு உற்று – நாலாயி:2685/10

மேல்


உறங்கிடும் (1)

வெண்ணெய் விழுங்கி விரைய உறங்கிடும்
அண்ணல் அமரர் பெருமானை ஆயர்-தம் – நாலாயி:164/2,3

மேல்


உறங்கிலும் (1)

ஊரார் உறங்கிலும் தான் உறங்கா உத்தமன் தன் – நாலாயி:2703/1

மேல்


உறங்கிற்று (1)

வெள்ளி எழுந்து வியாழம் உறங்கிற்று
புள்ளும் சிலம்பின காண் போது அரி கண்ணினாய் – நாலாயி:486/4,5

மேல்


உறங்குகின்றான் (1)

கள்வன் உறங்குகின்றான் வந்து காண்-மின்கள் கை எல்லாம் நெய் வயிறு – நாலாயி:1910/3

மேல்


உறங்குதியோ (1)

எல்லே இளம் கிளியே இன்னம் உறங்குதியோ
சில் என்று அழையேன்-மின் நங்கைமீர் போதர்கின்றேன் – நாலாயி:488/1,2

மேல்


உறங்கும் (6)

கொலை வாய் சின வேங்கைகள் நின்று உறங்கும் கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்ற குடையே – நாலாயி:271/4
குரவில் கொடி முல்லைகள் நின்று உறங்கும் கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்ற குடை மேல் – நாலாயி:274/2
எற்றுக்கு உறங்கும் பொருள் ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:484/8
மாரி மலை முழைஞ்சில் மன்னி கிடந்து உறங்கும்
சீரிய சிங்கம் அறிவுற்று தீ விழித்து – நாலாயி:496/1,2
நகு வாய் மலர் மேல் அன்னம் உறங்கும் நறையூரே – நாலாயி:1493/4
ஊதை திரிதந்து உழறி உண்ண ஓர் இரவும் உறங்கேன் உறங்கும்
பேதையர் பேதைமையால் இருந்து பேசிலும் பேசுக பெய் வளையார் – நாலாயி:1789/2,3

மேல்


உறங்குமே (1)

ஒன்று ஒருகால் சொல்லாது உலகோ உறங்குமே – நாலாயி:3383/4

மேல்


உறங்குவான் (2)

உறங்குவான் போலே கிடந்த இ பிள்ளை – நாலாயி:27/2
உறங்குவான் போல் யோகுசெய்த பெருமானை – நாலாயி:3384/1

மேல்


உறங்கேன் (1)

ஊதை திரிதந்து உழறி உண்ண ஓர் இரவும் உறங்கேன் உறங்கும் – நாலாயி:1789/2

மேல்


உறல் (1)

நாற்றம் தோற்றம் சுவை ஒலி உறல் ஆகி நின்ற எம் வானவர் – நாலாயி:3181/3

மேல்


உறல்-பொருட்டு (1)

உணர்வில் உம்பர் ஒருவனை அவனது அருளால் உறல்-பொருட்டு என் – நாலாயி:3750/1

மேல்


உறவு (3)

ஊர் இலேன் காணி இல்லை உறவு மற்று ஒருவர் இல்லை – நாலாயி:900/1
உறவு சுற்றம் என்று ஒன்று இலா ஒருவன் உகந்தவர் தம்மை மண் மிசை – நாலாயி:1049/1
உறவு ஆதும் இலள் என்று என்று ஒழியாது பலர் ஏசும் அலர் ஆயிற்றால் – நாலாயி:1395/1

மேல்


உறவேல் (1)

உறவேல் நமக்கு இங்கு ஒழிக்க ஒழியாது – நாலாயி:501/5

மேல்


உறவோடும் (1)

இண்டை ஆயின கொண்டு தொண்டர்கள் ஏத்துவார் உறவோடும் வானிடை – நாலாயி:1050/1

மேல்


உறா (1)

கண் அவா மற்று ஒன்று காண் உறா சீர் பரவாது – நாலாயி:2636/3

மேல்


உறாதும் (1)

உற்றும் உறாதும் மிளிர்ந்த கண்ணாய் எம்மை உண்கின்றவே – நாலாயி:2542/4

மேல்


உறாமை (1)

இ நின்ற நீர்மை இனி யாம் உறாமை உயிர் அளிப்பான் – நாலாயி:2478/2

மேல்


உறாள் (1)

அற்கம் ஒன்றும் அற உறாள் மலிந்தாள் கண்டீர் இவள் அன்னைமீர் – நாலாயி:3498/2

மேல்


உறி (17)

கொண்ட தாள் உறி கோல கொடு மழு – நாலாயி:17/1
கறந்த நல் பாலும் தயிரும் கடைந்து உறி மேல் வைத்த வெண்ணெய் – நாலாயி:158/1
திண்ண கலத்தில் திரை உறி மேல் வைத்த – நாலாயி:164/1
உண்டாய் உறி மேல் நறு நெய் அமுதாக – நாலாயி:1041/1
உறி ஆர்ந்த நறு வெண்ணெய் ஒளியால் சென்று அங்கு உண்டானை கண்டு ஆய்ச்சி உரலோடு ஆர்க்க – நாலாயி:1143/1
உறி ஆர் வெண்ணெய் உண்டு உரலோடும் கட்டுண்டு – நாலாயி:1491/1
துள்ளி விளையாடி தூங்கு உறி வெண்ணெயை – நாலாயி:1894/2
நின்றார் முகப்பு சிறிதும் நினையான் வயிற்றை நிறைப்பான் உறி பால் தயிர் நெய் – நாலாயி:1907/1
தெள்ளிய வாய் சிறியான் நங்கைகாள் உறி மேலை தடா நிறைந்த – நாலாயி:1910/1
உறி ஆர் நறு வெண்ணெய் உண்டு உகந்தார் தம்மையே – நாலாயி:1975/4
உறி ஆர் நறு வெண்ணெய் உண்டு உகந்தான் காண் ஏடீ – நாலாயி:1995/2
உறி ஆர் நறு வெண்ணெய் உண்டு உகந்த பொன் வயிற்றுக்கு – நாலாயி:1995/3
உறி ஆர் நறு வெண்ணெய் தான் உகந்து உண்ட – நாலாயி:2019/2
நான்ற முலைத்தலை நஞ்சு உண்டு உறி வெண்ணெய் – நாலாயி:2099/1
சுருங்கு உறி வெண்ணெய் தொடு உண்ட கள்வனை வையம் முற்றும் – நாலாயி:2568/1
நார் ஆர் உறி ஏற்றி நன்கு அமைய வைத்ததனை – நாலாயி:2685/8
உறி அமர் வெண்ணெய் உண்டவன் கோயில் – நாலாயி:3115/2

மேல்


உறிக்கொண்ட (1)

உறிக்கொண்ட வெண்ணெய் பால் ஒளித்து உண்ணும் அம்மான் பின் – நாலாயி:3038/3

மேல்


உறிகள் (1)

உறிகள் போல் மெய் நரம்பு எழுந்து ஊன் தளர்ந்து உள்ளம் எள்கி – நாலாயி:970/1

மேல்


உறிஞ்சி (1)

உருக வைத்த குடத்தொடு வெண்ணெய் உறிஞ்சி உடைத்திட்டு போந்து நின்றான் – நாலாயி:204/2

மேல்


உறியை (2)

உறியை முற்றத்து உருட்டி நின்று ஆடுவார் – நாலாயி:16/1
பின்னும் அகம் புக்கு உறியை நோக்கி பிறங்கு ஒளி வெண்ணெயும் சோதிக்கின்றான் – நாலாயி:210/3

மேல்


உறில் (1)

செற்ற அது மன் உறில்
அற்று இறை பற்றே – நாலாயி:2914/3,4

மேல்


உறு (22)

உதவ புள் ஊர்ந்து அங்கு உறு துயர் தீர்த்த – நாலாயி:126/3
உற்ற உறு பிணி நோய்காள் உமக்கு ஒன்று சொல்லுகேன் கேண்-மின் – நாலாயி:448/1
உறைவானை மறவாத உள்ளம்-தன்னை உடையோம் மற்று உறு துயரம் அடையோம் அன்றே – நாலாயி:749/4
உண்டு நும் உறு வினை துயருள் நீங்கி உய்ம்-மினோ – நாலாயி:818/4
ஓதி ஆயிரம் நாமங்கள் உணர்ந்தவர்க்கு உறு துயர் அடையாமல் – நாலாயி:966/1
செற்றவன்-தன்னை புரம் எரி செய்த சிவன் உறு துயர் களை தேவை – நாலாயி:1068/2
ஆன் ஆயற்கு என் உறு நோய் அறிய சென்று உரையாயே – நாலாயி:1201/4
அண்டம் உறு முழவு ஒலியும் வண்டு இனங்கள் ஒலியும் அரு மறையின் ஒலியும் மடவார் சிலம்பின் ஒலியும் – நாலாயி:1242/3
உருக்கு உறு நறு நெய் கொண்டு ஆர் அழலில் – நாலாயி:1454/1
அந்தி காவலன் அமுது உறு பசும் கதிர் அவை சுட அதனோடும் – நாலாயி:1688/3
ஒலி சொலும் அடியவர் உறு துயர் இலரே – நாலாயி:1717/4
உற்றார்க்கு உறு துயர் இல்லை உலகத்தே – நாலாயி:1981/4
திசையும் திசை உறு தெய்வமும் தெய்வத்து – நாலாயி:2088/1
உறு நோய் வினை இரண்டும் ஓட்டுவித்து பின்னும் – நாலாயி:2248/3
என் உறு நோய் யான் உரைப்ப கேள்-மின் இரும் பொழில் சூழ் – நாலாயி:2753/1
உறு பெரும் செல்வமும் தந்தையும் தாயும் உயர் குருவும் – நாலாயி:2809/1
ஒப்பார் இலாத உறு வினையேன் வஞ்ச நெஞ்சில் வைத்து – நாலாயி:2813/3
உரைக்கின்றனன் உமக்கு யான் அறம் சீறும் உறு கலியை – நாலாயி:2833/3
மத்து உறு கடை வெண்ணெய் களவினில் உரவிடை யாப்புண்டு – நாலாயி:2921/3
மாது உறு மயில் சேர் மாலிருஞ்சோலை – நாலாயி:3119/3
ஆடு உறு தீம் கரும்பும் விளை செந்நெலும் ஆகி எங்கும் – நாலாயி:3436/2
மாடு உறு பூம் தடம் சேர் வயல் சூழ் தண் திருவல்லவாழ் – நாலாயி:3436/3

மேல்


உறுக்கி (1)

உருள சகடம் அது உறுக்கி நிமிர்த்தீர் – நாலாயி:1924/2

மேல்


உறுக (1)

பொன் அனையார் பின்னும் திரு உறுக போர் வேந்தன் – நாலாயி:2738/3

மேல்


உறுகின்ற (1)

உறுகின்ற கன்மங்கள் மேலன ஓர்ப்பிலராய் இவளை – நாலாயி:2558/1

மேல்


உறுகின்றது (1)

யாம் உறுகின்றது தோழீ அன்னையர் நாணவே – நாலாயி:3370/4

மேல்


உறுகின்றதே (1)

ஓர் அரசே அருளாய் இருளாய் வந்து உறுகின்றதே – நாலாயி:2557/4

மேல்


உறுகோ (2)

ஓர் உயிரேயோ உலகங்கட்கு எல்லாம் உன்னை நான் எங்கு வந்து உறுகோ – நாலாயி:3675/4
எங்கு வந்து உறுகோ என்னை ஆள்வானே ஏழ்_உலகங்களும் நீயே – நாலாயி:3676/1

மேல்


உறுஞ்சி (1)

முத்து அனைய முறுவல் செய்து மூக்கு உறுஞ்சி முலை உணாயே – நாலாயி:129/4

மேல்


உறுத்த (1)

பத்து உறுத்த சிந்தையோடு நின்று பாசம் விட்டவர்க்கு – நாலாயி:833/3

மேல்


உறுத்து (1)

கடலே கடலே உன்னை கடைந்து கலக்கு உறுத்து
உடலுள் புகுந்துநின்ற ஊறல் அறுத்தவற்கு என்னையும் – நாலாயி:605/1,2

மேல்


உறுதியே (1)

ஊனிடை குரம்பை வாழ்க்கைக்கு உறுதியே வேண்டினாரே – நாலாயி:2039/4

மேல்


உறுதியேல் (3)

அஞ்சன_வண்ணனோடு ஆடல் ஆட உறுதியேல்
மஞ்சில் மறையாதே மா மதீ மகிழ்ந்து ஓடி வா – நாலாயி:55/3,4
வாழ உறுதியேல் மா மதீ மகிழ்ந்து ஓடி வா – நாலாயி:62/4
சொப்பட நான் சுட்டு வைத்தேன் தின்னல் உறுதியேல் நம்பீ – நாலாயி:156/2

மேல்


உறுதிராகில் (1)

பாணியாது என்னை மருந்து செய்து பண்டு பண்டு ஆக்க உறுதிராகில்
மாணி உருவாய் உலகு அளந்த மாயனை காணில் தலைமறியும் – நாலாயி:618/2,3

மேல்


உறுதுணையே (1)

உய்தற்கு உதவும் இராமாநுசன் எம் உறுதுணையே – நாலாயி:2808/4

மேல்


உறுப்பும் (1)

துன்னு கரசரணம் முதலாக எல்லா உறுப்பும்
உன்னு சுவை ஒளி ஊறு ஒலி நாற்றம் முற்றும் நீயே – நாலாயி:3646/2,3

மேல்


உறும் (6)

அண்டம் உறும் அலை கடலின் ஒலி திகழும் நாங்கூர் அரிமேயவிண்ணகரம் வணங்கு மட நெஞ்சே – நாலாயி:1242/4
இருக்கு உறும் அந்தணர் சந்தியின்வாய் – நாலாயி:1454/2
ஓதி பணிவது உறும் – நாலாயி:2257/4
உறும் கண்டாய் நல் நெஞ்சே உத்தமன் நல் பாதம் – நாலாயி:2258/1
உறும் கண்டாய் ஒண் கமலம் தன்னால் உறும் கண்டாய் – நாலாயி:2258/2
உறும் கண்டாய் ஒண் கமலம் தன்னால் உறும் கண்டாய் – நாலாயி:2258/2

மேல்


உறுமோ (6)

உண்ண வாய் தான் உறுமோ ஒன்று – நாலாயி:2636/4
சிறு காலத்தை உறுமோ அந்தோ தெரியிலே – நாலாயி:3548/4
பயனே இன்பம் யான் பெற்றது உறுமோ பாவியேனுக்கே – நாலாயி:3771/4
உறுமோ பாவியேனுக்கு இ உலகம் மூன்றும் உடன் நிறைய – நாலாயி:3772/1
மொழிபட்டு ஓடும் கவி அமுதம் நுகர்ச்சி உறுமோ முழுதுமே – நாலாயி:3774/4
நுகர்ச்சி உறுமோ மூ_உலகின் வீடுபேறு தன் கேழ் இல் – நாலாயி:3775/1

மேல்


உறுவது (2)

உறுவது ஆவது எ தேவும் எ உலகங்களும் மற்றும் தன்-பால் – நாலாயி:3339/1
உறுவது இது என்று உனக்கு ஆள் பட்டு நின்-கண் – நாலாயி:3817/1

மேல்


உறுவர் (1)

மதுர போகம் துற்றவரே வைகி மற்று ஒன்று உறுவர்
அதிர் கொள் செய்கை அசுரர் மங்க வடமதுரை பிறந்தாற்கு – நாலாயி:3785/2,3

மேல்


உறுவீர் (1)

விரிவது மேவல் உறுவீர்
பிரி வகை இன்றி நல் நீர் தூய் – நாலாயி:2954/2,3

மேல்


உறுவோங்களை (1)

கண்டு மால் உறுவோங்களை கடைக்கண்களால் இட்டு வாதியேல் – நாலாயி:516/2

மேல்


உறை (62)

உரக மெல் அணையான் கையில் உறை சங்கம் போல் மட அன்னங்கள் – நாலாயி:363/1
பொங்கு ஒலி கங்கை கரை மலி கண்டத்து உறை புருடோத்தமன் அடி மேல் – நாலாயி:401/1
குண்டு நீர் உறை கோளரீ மத யானை கோள் விடுத்தாய் உன்னை – நாலாயி:516/1
வாட்டம் இன்றி மகிழ்ந்து உறை வாமனன் – நாலாயி:535/2
செம் கயல் திளைக்கும் சுனை திருவேங்கடத்து உறை செல்வனை – நாலாயி:1027/1
பொங்கு போதியும் பிண்டியும் உடை புத்தர் நோன்பியர் பள்ளியுள் உறை
தங்கள் தேவரும் தாங்களுமே ஆக என் நெஞ்சம் என்பாய் – நாலாயி:1052/1,2
மின்னும் ஆழி அங்கை-அவன் செய்யவள் உறை தரு திருமார்பன் – நாலாயி:1149/1
சீர் ஆர் பொழில் சூழ்ந்து அழகாய தில்லை திருச்சித்ரகூடத்து உறை செங்கண்மாலுக்கு – நாலாயி:1167/1
நலம் கொண்ட கரு முகில் போல் திருமேனி அம்மான் நாள்-தோறும் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1228/2
நண்ணி அவன் மார்வு அகலத்து உகிர் மடுத்த நாதன் நாள்-தோறும் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1229/2
முண்டம் அது நிறைத்து அவன்-கண் சாபம் அது நீக்கும் முதல்வன் அவன் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1230/2
தலையில் அம் கை வைத்து மலை இலங்கை புக செய்த தடம் தோளன் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1231/2
தன் நிகர்_இல் சிலை வளைத்து அன்று இலங்கை பொடிசெய்த தடம் தோளன் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1232/2
திண்மை மிகு மருதொடு நல் சகடம் இறுத்தருளும் தேவன்-அவன் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1233/2
உளம் குளிர அமுதுசெய்து இ உலகு உண்ட காளை உகந்து இனிது நாள்-தோறும் மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1234/2
கூறாக கொடுத்தருளும் திரு உடம்பன் இமையோர் குல முதல்வன் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1235/2
எங்கள் தனி நாயகனே எமக்கு அருளாய் என்னும் ஈசன் அவன் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1236/2
குன்று கொடு குரை கடலை கடைந்து அமுதம் அளிக்கும் குருமணி என் ஆர் அமுதம் குலவி உறை கோயில் – நாலாயி:1239/2
அம்பினால் அறுத்து அரசு அவன் தம்பிக்கு அளித்தவன் உறை கோயில் – நாலாயி:1258/2
ஒல்லை வந்து உற பாய்ந்து அரு நடம்செய்த உம்பர் கோன் உறை கோயில் – நாலாயி:1259/2
உண்டு கோ நிரை மேய்த்து அவை காத்தவன் உகந்து இனிது உறை கோயில் – நாலாயி:1260/2
ஒருங்க மல்லரை கொன்று பின் கஞ்சனை உதைத்தவன் உறை கோயில் – நாலாயி:1261/2
ஓட வாணனை ஆயிரம் தோள்களும் துணித்தவன் உறை கோயில் – நாலாயி:1262/2
கங்கை போதர கால் நிமிர்த்தருளிய கண்ணன் வந்து உறை கோயில் – நாலாயி:1263/2
அளையும் வெம் சினத்து அரி பரி கீறிய அப்பன் வந்து உறை கோயில் – நாலாயி:1264/2
மூளை ஆர் சிரத்து ஐயம் முன் அளித்த எம் முகில்_வண்ணன் உறை கோயில் – நாலாயி:1265/2
உந்தி மா மலர் மீமிசை படைத்தவன் உகந்து இனிது உறை கோயில் – நாலாயி:1266/2
தேரினை ஊர்ந்து தேரினை துரந்த செங்கண்மால் சென்று உறை கோயில் – நாலாயி:1342/2
அடியவர்க்கு அருளி அரவு_அணை துயின்ற ஆழியான் அமர்ந்து உறை கோயில் – நாலாயி:1346/2
உறை கொள் புகர் ஆழி சுரி சங்கம் அவை அம் கை உடையானை ஒளி சேர் – நாலாயி:1447/2
ஐ வாய் அரவு_அணை மேல் உறை அமலா அருளாயே – நாலாயி:1635/4
கண்டானே கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1738/4
கருதேன் நான் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1739/4
கற்று நான் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1740/4
கண்ணாளா கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1741/4
கற்றார் சேர் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1742/4
காத்தி போல் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1743/4
கள்ளர் போல் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1744/4
காணேன் நான் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1745/4
காட்டினாய் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானே – நாலாயி:1746/4
கண்ட சீர் கண்ணபுரத்து உறை அம்மானை – நாலாயி:1747/1
புயல்_மழை_வண்ணர் புரிந்து உறை கோயில் – நாலாயி:3112/2
பெருமலை எடுத்தான் பீடு உறை கோயில் – நாலாயி:3113/2
நிலம் முனம் இடந்தான் நீடு உறை கோயில் – நாலாயி:3116/2
பை கொள் பாம்பு ஏறி உறை பரனே உன்னை – நாலாயி:3201/3
மைய கண்ணாள் மலர் மேல் உறைவாள் உறை மார்பினன் – நாலாயி:3276/1
மணி மாமை குறைவு இல்லா மலர்_மாதர் உறை மார்பன் – நாலாயி:3309/1
வீடு இல் சீர் புகழ் ஆதிப்பிரான் அவன் மேவி உறை கோயில் – நாலாயி:3331/2
திங்கள் சேர் மணி மாடம் நீடு சிரீவரமங்கல நகர் உறை
சங்கு சக்கரத்தாய் தமியேனுக்கு அருளாயே – நாலாயி:3408/3,4
தேன மாம் பொழில் தண் சிரீவரமங்கலத்தவர் கைதொழ உறை
வானமாமலையே அடியேன் தொழ வந்தருளே – நாலாயி:3412/3,4
போற்றி யான் இரந்தேன் புன்னை மேல் உறை பூம் குயில்காள் – நாலாயி:3456/1
துரங்கம் வாய் பிளந்தான் உறை தொலைவில்லிமங்கலம் என்று தன் – நாலாயி:3503/3
அகலகில்லேன் இறையும் என்று அலர்மேல்_மங்கை உறை மார்பா – நாலாயி:3559/1
செம் சுடர் சோதி விட உறை என் திருமார்பனையே – நாலாயி:3621/4
சிந்தை மகிழ் திருவாறன்விளை உறை தீர்த்தனுக்கு அற்ற பின்னே – நாலாயி:3669/4
மாய்த்த அம்மான் மதுசூத அம்மான் உறை
பூத்த பொழில் தண் திருக்கடித்தானத்தை – நாலாயி:3731/2,3
மாயத்தினால் மன்னி வீற்றிருந்தான் உறை
தேசத்து அமரர் திருக்கடித்தானத்துள் – நாலாயி:3734/2,3
சோலை திருக்கடித்தானத்து உறை திரு – நாலாயி:3736/1
பவள நன் படர் கீழ் சங்கு உறை பொருநல் தண் திருப்புளிங்குடி கிடந்தாய் – நாலாயி:3796/3
ஆகம் வள் உகிரால் பிளந்தான் உறை
மாக வைகுந்தம் காண்பதற்கு என் மனம் – நாலாயி:3809/2,3
நெடியான் உறை சோலைகள் சூழ் திருநாவாய் – நாலாயி:3859/3
துணிக்கும் வல் அரட்டன் உறை பொழில் திருமோகூர் – நாலாயி:3899/3

மேல்


உறைக்க (2)

உரம் பற்றி இரணியனை உகிர் நுதியால் ஒள்ளிய மார்வு உறைக்க ஊன்றி – நாலாயி:419/1
அன்பு உறைக்க வைத்த நாள் அறிந்தனன்-கொல் ஆழியான் – நாலாயி:835/2

மேல்


உறைக்கும் (1)

அழுதுஅழுது அலமந்து அம்மா வழங்க ஆற்றவும் அது உனக்கு உறைக்கும் கண்டாய் – நாலாயி:512/3

மேல்


உறைகின்ற (24)

கருதி உறைகின்ற கார் கடல்_வண்ணன் அம்மான்-தன்னை – நாலாயி:348/2
குளிர்ந்து உறைகின்ற கோவிந்தன் குணம் பாடுவார் உள்ள நாட்டினுள் – நாலாயி:367/3
மானவர் தங்கள் சிந்தை அமர்ந்து உறைகின்ற எந்தை – நாலாயி:1048/2
கானத்தின் கடல்மல்லை தலசயனத்து உறைகின்ற
ஞானத்தின் ஒளி உருவை நினைவார் என் நாயகரே – நாலாயி:1100/3,4
கொண்டு உறைகின்ற மாலை கொடி மதிள் மாட மங்கை – நாலாயி:1437/2
நாதன் உறைகின்ற நகர் நந்திபுரவிண்ணகரம் நண்ணு மனமே – நாலாயி:1438/4
நம்பன் உறைகின்ற நகர் நந்திபுரவிண்ணகரம் நண்ணு மனமே – நாலாயி:1440/4
நாளும் உறைகின்ற நகர் நந்திபுரவிண்ணகரம் நண்ணு மனமே – நாலாயி:1442/4
நம்பி உறைகின்ற நகர் நந்திபுரவிண்ணகரம் நண்ணு மனமே – நாலாயி:1443/4
நண்ணி உறைகின்ற நகர் நந்திபுரவிண்ணகரம் நண்ணு மனமே – நாலாயி:1445/4
நீடு உறைகின்ற பிரான் கழல் காண்டும்-கொல் நிச்சலுமே – நாலாயி:3431/4
நீடு உறைகின்ற பிரான் நிலம் தாவிய நீள் கழலே – நாலாயி:3436/4
பாவியேன் மனத்தே உறைகின்ற பரஞ்சுடரே – நாலாயி:3478/4
அன்புற்று அமர்ந்து உறைகின்ற அணி பொழில் சூழ் திருவாறன்விளை – நாலாயி:3660/3
நீள் நகரத்து உறைகின்ற பிரான் நெடுமால் கண்ணன் விண்ணவர் கோன் – நாலாயி:3666/2
சென்று அங்கு இனிது உறைகின்ற செழும் பொழில் சூழ் திருவாறன்விளை – நாலாயி:3667/3
அல்லது என் ஆவி அமர்ந்து அணைகில்லாது ஆதலால் அவன் உறைகின்ற
நல்ல நான்மறையோர் வேள்வியுள் மடுத்த நறும் புகை விசும்பு ஒளி மறைக்கும் – நாலாயி:3708/2,3
மருவி உறைகின்ற மாய பிரானே – நாலாயி:3728/4
கொண்டே உறைகின்ற எம் கோவலர் கோவே – நாலாயி:3863/4
நாவாய் உறைகின்ற என் நாரண நம்பீ – நாலாயி:3864/3
வந்தே உறைகின்ற எம் மா மணி_வண்ணா – நாலாயி:3867/4
திரு மெய் உறைகின்ற செங்கண்மால் நாளும் – நாலாயி:3925/3
பேரே உறைகின்ற பிரான் இன்று வந்து – நாலாயி:3969/1
பொருப்பே உறைகின்ற பிரான் இன்று வந்து – நாலாயி:3973/2

மேல்


உறைகின்றது (1)

நா வலம் புவி மன்னர் வந்து வணங்க மால் உறைகின்றது இங்கு என – நாலாயி:1843/3

மேல்


உறைகின்றார் (1)

உளர் எம் ஒருவர் அவர் வந்து என் உள்ளத்துள்ளே உறைகின்றார்
வளரும் பிறையும் தேய் பிறையும் போல அசைவும் ஆக்கமும் – நாலாயி:3757/2,3

மேல்


உறைகின்றானை (3)

ஊண் ஆக பேய் முலை நஞ்சு உண்டான் தன்னை உள்ளுவார் உள்ளத்தே உறைகின்றானை
காணாது திரிதருவேன் கண்டுகொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல்மல்லை தலசயனத்தே – நாலாயி:1094/3,4
நண்ணி நன்கு உறைகின்றானை ஞாலம் உண்டு உமிழ்ந்த மாலை – நாலாயி:3162/3
நேசம் செய்து உறைகின்றானை நெறிமையால் மலர்கள் தூவி – நாலாயி:3905/3

மேல்


உறைத்திட்ட (1)

உருப்பனை ஓட்டி கொண்டிட்டு உறைத்திட்ட உறைப்பன் மலை – நாலாயி:349/2

மேல்


உறைத்து (1)

ஒண் போது அலர் கமல சிறு கால் உறைத்து ஒன்றும் நோவாமே – நாலாயி:94/3

மேல்


உறைந்த (2)

கான் அமரும் கல் அதர் போய் காடு உறைந்த காலத்து – நாலாயி:322/2
கான் அமரும் கல் அதர் போய் காடு உறைந்த பொன் அடிக்கள் – நாலாயி:1992/3

மேல்


உறைந்தது (1)

உறைவாய் என் நெஞ்சின் உள்ளே உறைவாய் உறைந்தது தான் – நாலாயி:1561/2

மேல்


உறைந்ததுவும் (1)

நிறைந்த சீர் நீள் கச்சியுள்ளும் உறைந்ததுவும்
வேங்கடமும் வெஃகாவும் வேளுக்கைப்பாடியுமே – நாலாயி:2307/2,3

மேல்


உறைந்தான் (1)

கான் அமரும் கல் அதர் போய் காடு உறைந்தான் காண் ஏடீ – நாலாயி:1992/2

மேல்


உறைந்து (1)

பேர் உயிரேயோ பெரிய நீர் படைத்து அங்கு உறைந்து அது கடைந்து அடைத்து உடைத்த – நாலாயி:3675/2

மேல்


உறைப்ப (2)

விரும்பாத கான் விரும்பி வெயில் உறைப்ப வெம் பசி நோய் கூர இன்று – நாலாயி:734/2
கவிகளே கால பண் தேன் உறைப்ப துற்று – நாலாயி:3203/2

மேல்


உறைப்பன் (2)

உருப்பனை ஓட்டி கொண்டிட்டு உறைத்திட்ட உறைப்பன் மலை – நாலாயி:349/2
இறைப்பொழுதில் கொணர்ந்து கொடுத்து ஒருப்படித்த உறைப்பன் ஊர் – நாலாயி:403/2

மேல்


உறைப்பு (1)

கூடிற்றாகில் நல் உறைப்பு கூடாமையை கூடினால் – நாலாயி:3756/1

மேல்


உறைப்பே (1)

ஒத்தே சென்று அங்கு உள்ளம் கூட கூடிற்றாகில் நல் உறைப்பே – நாலாயி:3755/4

மேல்


உறைபவன் (1)

உறைபவன் போல ஓர் யோகு புணர்ந்த ஒளி மணி_வண்ணன் கண்ணன் – நாலாயி:3221/2

மேல்


உறைய (2)

குல குமரா காடு உறைய போ என்று விடைகொடுப்ப – நாலாயி:320/3
உறைய வைத்து ஆளும் இராமாநுசன் புகழ் ஓதும் நல்லோர் – நாலாயி:2799/3

மேல்


உறையீர் (1)

நோயோ உரைக்கிலும் கேட்கின்றிலீர் உறையீர் நுமது – நாலாயி:2487/2

மேல்


உறையும் (52)

வடிவு ஆர் சோதி வலத்து உறையும் சுடர் ஆழியும் பல்லாண்டு – நாலாயி:2/3
ஒரு வாரணம் உயிர் உண்டவன் சென்று உறையும் மலை – நாலாயி:342/2
உத்தரை-தன் சிறுவனையும் உயக்கொண்ட உயிராளன் உறையும் கோயில் – நாலாயி:417/2
உள்ளத்தே உறையும் மாலை உள்ளுவான் உணர்வு ஒன்று இல்லா – நாலாயி:905/1
என்றானும் இரக்கம் இலாதவனுக்கு உறையும் இடம் ஆவது இரும் பொழில் சூழ் – நாலாயி:1078/2
வன் துணை வானவர்க்காய் வரம் செற்று அரங்கத்து உறையும்
இன் துணைவனொடும் போய் எழில் ஆலி புகுவர்-கொலோ – நாலாயி:1213/3,4
மாதவன் தான் உறையும் இடம் வயல் நாங்கை வரி வண்டு – நாலாயி:1248/3
மூவருமாய் முதல் ஆய மூர்த்தி அமர்ந்து உறையும் இடம் – நாலாயி:1249/2
தான் ஆய எம் பெருமான் தலைவன் அமர்ந்து உறையும் இடம் – நாலாயி:1250/2
உண்ட பிரான் உறையும் இடம் ஒளி மணி சந்து அகில் கனகம் – நாலாயி:1252/2
கொம்பு-அதனை பறித்து எறிந்த கூத்தன் அமர்ந்து உறையும் இடம் – நாலாயி:1256/2
கார் ஆர்ந்த திருமேனி கண்ணன் அமர்ந்து உறையும் இடம் – நாலாயி:1257/1
நங்கள் பெருமான் உறையும் நந்திபுரவிண்ணகரம் நண்ணு மனமே – நாலாயி:1446/4
நறை செய் பொழில் மழை தவழும் நந்திபுரவிண்ணகரம் நண்ணி உறையும்
உறை கொள் புகர் ஆழி சுரி சங்கம் அவை அம் கை உடையானை ஒளி சேர் – நாலாயி:1447/1,2
உறையும் இறை அடி அல்லது ஒன்று இறையும் அறியேனே – நாலாயி:1630/4
சேய் ஓங்கு தண் திருமாலிருஞ்சோலை மலை உறையும்
மாயா எனக்கு உரையாய் இது மறை நான்கின் உளாயோ – நாலாயி:1634/1,2
திரை எடுத்து வரு புனல் சூழ் திருக்கண்ணபுரத்து உறையும்
விரை எடுத்த துழாய் அலங்கல் விறல் வரை தோள் புடைபெயர – நாலாயி:1668/2,3
தெரிவு அரிய மணி மாட திருக்கண்ணபுரத்து உறையும்
வரி அரவின்_அணை துயின்று மழை மதத்த சிறு தறு கண் – நாலாயி:1669/2,3
திங்கள் மா முகில் துணிக்கும் திருக்கண்ணபுரத்து உறையும்
பைம் கண் மால் விடை அடர்த்து பனி மதி கோள் விடுத்து உகந்த – நாலாயி:1670/2,3
திணம் மருவு கன மதிள் சூழ் திருக்கண்ணபுரத்து உறையும்
மணம் மருவு தோள் ஆய்ச்சி ஆர்க்க போய் உரலோடும் – நாலாயி:1671/2,3
தீ எடுத்து மறை வளர்க்கும் திருக்கண்ணபுரத்து உறையும்
தாய் எடுத்த சிறு கோலுக்கு உளைந்து ஓடி தயிர் உண்ட – நாலாயி:1672/2,3
திடல் எடுத்து சுடர் இமைக்கும் திருக்கண்ணபுரத்து உறையும்
அடல் அடர்த்து அன்று இரணியனை முரண் அழிய அணி உகிரால் – நாலாயி:1673/2,3
தெண் திரைகள் வர திரட்டும் திருக்கண்ணபுரத்து உறையும்
எண் திசையும் எழு கடலும் இரு நிலனும் பெரு விசும்பும் – நாலாயி:1674/2,3
செங்கமலம் முகம் அலர்த்தும் திருக்கண்ணபுரத்து உறையும்
வங்கம் மலி தடம் கடலுள் வரி அரவின்_அணை துயின்ற – நாலாயி:1675/2,3
சீர் ஆளும் வரை மார்வன் திருக்கண்ணபுரத்து உறையும்
பேராளன் ஆயிரம் பேர் ஆயிர வாய் அரவு_அணை மேல் – நாலாயி:1676/2,3
தே மருவு பொழில் புடை சூழ் திருக்கண்ணபுரத்து உறையும்
வாமனனை மறி கடல் சூழ் வயல் ஆலி வள நாடன் – நாலாயி:1677/1,2
மா நீர் வண்ணர் மருவி உறையும் இடம் வானில் – நாலாயி:1803/3
மறைவலார் குறைவு இலார் உறையும் ஊர் வல்லவாழ் அடிகள் தம்மை – நாலாயி:1817/1
உரை நூல் மறை உறையும் கோயில் வரை நீர் – நாலாயி:2086/2
இருள் விரி சோதி பெருமான் உறையும் எறி கடலே – நாலாயி:2494/4
தடம் புனல சடைமுடியன் தனி ஒரு கூறு அமர்ந்து உறையும்
உடம்பு உடையான் கவராத உயிரினால் குறைவு இலமே – நாலாயி:3317/3,4
தேன் ஆர் சோலைகள் சூழ் திருவல்லவாழ் உறையும்
கோனாரை அடியேன் அடிகூடுவது என்று-கொலோ – நாலாயி:3429/3,4
செய் கொள் செந்நெல் உயர் திருவண்வண்டூர் உறையும்
கை கொள் சக்கரத்து என் கனி வாய் பெருமானை கண்டு – நாலாயி:3451/2,3
சிறந்த செல்வம் மல்கு திருவண்வண்டூர் உறையும்
கறங்கு சக்கர கை கனி வாய் பெருமானை கண்டு – நாலாயி:3453/2,3
சேற்றில் வாளை துள்ளும் திருவண்வண்டூர் உறையும்
ஆற்றல் ஆழி அங்கை அமரர் பெருமானை கண்டு – நாலாயி:3456/2,3
விடிவை சங்கு ஒலிக்கும் திருவண்வண்டூர் உறையும்
கடிய மாயன்-தன்னை கண்ணனை நெடுமாலை கண்டு – நாலாயி:3459/2,3
முன்னி வந்து அவன் நின்று இருந்து உறையும் தொலைவில்லிமங்கலம் – நாலாயி:3504/3
ஆகும் பரிசு நிமிர்ந்த திருக்குறள் அப்பன் அமர்ந்து உறையும்
மாகம் திகழ் கொடி மாடங்கள் நீடு மதிள் திருவாறன்விளை – நாலாயி:3661/2,3
ஆடும் பறவை மிசை கண்டு கைதொழுது அன்றி அவன் உறையும்
பாடும் பெரும் புகழ் நான்மறை வேள்வி ஐந்து ஆறு அங்கம் பன்னினர் வாழ் – நாலாயி:3662/2,3
பலர் அடியார் முன்பு அருளிய பாம்பு_அணை அப்பன் அமர்ந்து உறையும்
மலரின் மணி நெடு மாடங்கள் நீடு மதிள் திருவாறன்விளை – நாலாயி:3664/2,3
ஒருக்கடுத்து உள்ளே உறையும் பிரான் கண்டீர் – நாலாயி:3727/2
செம் கால மட நாராய் திருமூழிக்களத்து உறையும்
கொங்கு ஆர் பூம் துழாய் முடி எம் குடக்கூத்தர்க்கு என் தூதாய் – நாலாயி:3847/2,3
அமர் காதல் குருகு இனங்காள் அணி மூழிக்களத்து உறையும்
எமராலும் பழிப்புண்டு இங்கு என்தம்மால் இழிப்புண்டு – நாலாயி:3848/2,3
கொக்கு இனங்காள் குருகு இனங்காள் குளிர்மூழிக்களத்து உறையும்
செக்கமலத்து அலர் போலும் கண் கை கால் செம் கனி வாய் – நாலாயி:3849/2,3
ஒளி முகில்காள் திருமூழிக்களத்து உறையும் ஒண்சுடர்க்கு – நாலாயி:3851/2
தெளி விசும்பு திருநாடா தீவினையேன் மனத்து உறையும்
துளி வார் கள் குழலார்க்கு என் தூது உரைத்தல் செப்பு-மினே – நாலாயி:3851/3,4
போது இரைத்து மது நுகரும் பொழில் மூழிக்களத்து உறையும்
மாதரை தம் மார்வகத்தே வைத்தார்க்கு என் வாய் மாற்றம் – நாலாயி:3852/2,3
படர் புகழான் திருமூழிக்களத்து உறையும் பங்கய கண் – நாலாயி:3853/2
கன கொள் திண் மதிள் புடை சூழ் திருமூழிக்களத்து உறையும்
புன கொள் காயா மேனி பூம் துழாய் முடியார்க்கே – நாலாயி:3854/3,4
ஒழிவு இன்றி திருமூழிக்களத்து உறையும் ஒண் சுடரை – நாலாயி:3857/1
விண்ணாளன் விரும்பி உறையும் திருநாவாய் – நாலாயி:3862/3
தேவன் விரும்பி உறையும் திருநாவாய் – நாலாயி:3866/3

மேல்


உறைவாய் (4)

தொண்டர்கள் நெஞ்சில் உறைவாய் தூ மலராள் மணவாளா – நாலாயி:190/2
உறைவாய் என் நெஞ்சின் உள்ளே உறைவாய் உறைந்தது தான் – நாலாயி:1561/2
உறைவாய் என் நெஞ்சின் உள்ளே உறைவாய் உறைந்தது தான் – நாலாயி:1561/2
மண் மீது உழல்வாய் இவற்றுள் எங்கும் மறைந்து உறைவாய்
எண் மீது இயன்ற புற அண்டத்தாய் எனது ஆவியுள் – நாலாயி:3543/2,3

மேல்


உறைவார்க்கு (3)

கொண்டு அங்கு உறைவார்க்கு கோயில் போல் வண்டு – நாலாயி:2342/2
வேங்கடத்து உறைவார்க்கு நம என்னல் – நாலாயி:3148/3
தமரோடு அங்கு உறைவார்க்கு தக்கிலமே கேளீரே – நாலாயி:3848/4

மேல்


உறைவாரை (3)

தண் ஆர்ந்த கடல்மல்லை தலசயனத்து உறைவாரை
எண்ணாதே இருப்பாரை இறைப்பொழுதும் எண்ணோமே – நாலாயி:1098/3,4
கண்டாரை கடல்மல்லை தலசயனத்து உறைவாரை
கொண்டாடும் நெஞ்சு உடையார் அவர் எங்கள் குலதெய்வமே – நாலாயி:1101/3,4
உள்ளும் எனது உள்ளத்துளும் உறைவாரை உள்ளீரே – நாலாயி:1628/4

மேல்


உறைவாள் (1)

மைய கண்ணாள் மலர் மேல் உறைவாள் உறை மார்பினன் – நாலாயி:3276/1

மேல்


உறைவான் (1)

மெல் நடை அன்னம் பரந்து விளையாடும் வில்லிபுத்தூர் உறைவான் தன் – நாலாயி:549/1

மேல்


உறைவானே (2)

செல்வா திருவெள்ளக்குளத்து உறைவானே
எல்லா இடரும் கெடுமாறு அருளாயே – நாலாயி:1313/3,4
தேவா திருவெள்ளக்குளத்து உறைவானே
ஆஆ அடியான் இவன் என்று அருளாயே – நாலாயி:1316/3,4

மேல்


உறைவானை (2)

உறைவானை மறவாத உள்ளம்-தன்னை உடையோம் மற்று உறு துயரம் அடையோம் அன்றே – நாலாயி:749/4
செல்வன் திருவெள்ளக்குளத்து உறைவானை
கல்லின் மலி தோள் கலியன் சொன்ன மாலை – நாலாயி:1317/2,3

மேல்


உறைவிடம் (1)

நேரே உறைவிடம் நான் வந்து நீ என்னை உய்த்த பின் உன் – நாலாயி:2815/3

மேல்


உறைவு (1)

அம் குயிலே உனக்கு என்ன மறைந்து உறைவு ஆழியும் சங்கும் ஒண் தண்டும் – நாலாயி:551/3

மேல்


உன் (216)

மல் ஆண்ட திண் தோள் மணி_வண்ணா உன்
சேவடி செவ்வி திருக்காப்பு – நாலாயி:1/3,4
சிறுமை பிழை கொள்ளில் நீயும் உன் தேவைக்கு உரியை காண் – நாலாயி:61/3
பங்கிகள் வந்து உன் பவள வாய் மொய்ப்ப – நாலாயி:98/2
உந்தையர் உன் திறத்தர் அல்லர் உன்னை நான் ஒன்று உரப்பமாட்டேன் – நாலாயி:130/3
கஞ்சனை உன் வஞ்சனையால் வலைப்படுத்தாய் முலை உணாயே – நாலாயி:131/4
தீய புந்தி கஞ்சன் உன் மேல் சினம் உடையன் சோர்வு பார்த்து – நாலாயி:132/1
வண்டு உலாம் பூம் குழலினார் உன் வாய் அமுதம் உண்ண வேண்டி – நாலாயி:134/3
இரு மலை போல் எதிர்ந்த மல்லர் இருவர் அங்கம் எரிசெய்தாய் உன்
திரு மலிந்து திகழு மார்வு தேக்க வந்து என் அல்குல் ஏறி – நாலாயி:135/1,2
விண் எல்லாம் கேட்க அழுதிட்டாய் உன் வாயில் விரும்பி அதனை நான் நோக்கி – நாலாயி:144/1
புண் ஏதும் இல்லை உன் காது மறியும் பொறுத்து இறைப்போது இரு நம்பீ – நாலாயி:144/3
தலை நிலா-போதே உன் காதை பெருக்காதே விட்டிட்டேன் குற்றமே அன்றே – நாலாயி:145/4
வன் புற்று அரவின் பகை கொடி வாமன நம்பீ உன் காதுகள் தூரும் – நாலாயி:146/3
செய்தன சொல்லி சிரித்து அங்கு இருக்கில் சிரீதரா உன் காது தூரும் – நாலாயி:147/3
கானகம் எல்லாம் திரிந்து உன் கரிய திருமேனி வாட – நாலாயி:182/2
எல்லாம் உன் மேல் அன்றி போகாது எம்பிரான் நீ இங்கே வாராய் – நாலாயி:196/2
நல்லார்கள் வெள்ளறை நின்றாய் ஞான சுடரே உன் மேனி – நாலாயி:196/3
கண்ணபிரான் கற்ற கல்வி-தன்னை காக்ககில்லோம் உன் மகனை காவாய் – நாலாயி:202/2
அண்ணல் கண்ணான் ஓர் மகனை பெற்ற அசோதை நங்காய் உன் மகனை கூவாய் – நாலாயி:202/4
வருக என்று உன் மகன்-தன்னை கூவாய் வாழ ஒட்டான் மதுசூதனனே – நாலாயி:204/4
ஆலை கரும்பின் மொழி அனைய அசோதை நங்காய் உன் மகனை கூவாய் – நாலாயி:206/4
உன் மகன்-தன்னை யசோதை நங்காய் கூவி கொள்ளாய் இவையும் சிலவே – நாலாயி:208/4
உன் மகன்-தன்னை யசோதை நங்காய் கூவி கொள்ளாய் இவையும் சிலவே – நாலாயி:210/4
சொல்லில் அரசி படுதி நங்காய் சூழல் உடையன் உன் பிள்ளைதானே – நாலாயி:211/1
சூடி வருகின்ற தாமோதரா கற்று தூளி காண் உன் உடம்பு – நாலாயி:246/2
அடியும் வெதும்பி உன் கண்கள் சிவந்தாய் அசைந்திட்டாய் நீ எம்பிரான் – நாலாயி:247/4
அம் சுடர் ஆழி உன் கையகத்து ஏந்தும் அழகா நீ பொய்கை புக்கு – நாலாயி:249/1
பன்றியும் ஆமையும் மீனமும் ஆகிய பாற்கடல்_வண்ணா உன் மேல் – நாலாயி:250/1
முடி ஒன்றி மூ_உலகங்களும் ஆண்டு உன்
அடியேற்கு அருள் என்று அவன் பின்தொடர்ந்த – நாலாயி:312/1,2
போம் இடத்து உன் திறத்து எத்தனையும் புகா வண்ணம் நிற்பது ஓர் மாயை வல்லை – நாலாயி:424/3
சொல்லலாம்-போதே உன் நாமம் எல்லாம் சொல்லினேன் என்னை குறிக்கொண்டு என்றும் – நாலாயி:425/3
எண்ணலாம்-போதே உன் நாமம் எல்லாம் எண்ணினேன் என்னை குறிக்கொண்டு என்றும் – நாலாயி:428/3
நான் ஏதும் உன் மாயம் ஒன்று அறியேன் நமன் தமர் பற்றி நலிந்திட்டு இந்த – நாலாயி:430/1
வன்மை யாவது உன் கோயிலில் வாழும் வைட்டணவன் என்னும் வன்மை கண்டாயே – நாலாயி:435/4
வாட்டம் இன்றி உன் பொன் அடி கீழே வளைப்பகம் வகுத்துக்கொண்டிருந்தேன் – நாலாயி:437/2
எண்ணா நாளும் இருக்கு எசு சாம வேத நாள்மலர் கொண்டு உன் பாதம் – நாலாயி:438/3
புன தினை கிள்ளி புது அவி காட்டி உன் பொன் அடி வாழ்க என்று – நாலாயி:455/3
காதம் பலவும் திரிந்து உழன்றேற்கு அங்கு ஓர் நிழல் இல்லை நீர் இல்லை உன்
பாத நிழல் அல்லால் மற்றோர் உயிர்ப்பிடம் நான் எங்கும் காண்கின்றிலேன் – நாலாயி:456/1,2
திருத்தி உன் கோயில் கடை புக பெய் திருமாலிருஞ்சோலை எந்தாய் – நாலாயி:458/4
அக்கரை என்னும் அனத்த கடலுள் அழுந்தி உன் பேர் அருளால் – நாலாயி:459/1
என்னையும் என் உடைமையையும் உன் சக்கரப்பொறி ஒற்றிக்கொண்டு – நாலாயி:463/3
மருப்பு ஒசித்தாய் மல் அடர்த்தாய் என்றுஎன்று உன் வாசகமே – நாலாயி:469/3
மாமீர் அவளை எழுப்பீரோ உன் மகள் தான் – நாலாயி:482/4
வல்லை உன் கட்டுரைகள் பண்டே உன் வாய் அறிதும் – நாலாயி:488/3
வல்லை உன் கட்டுரைகள் பண்டே உன் வாய் அறிதும் – நாலாயி:488/3
பந்தார் விரலி உன் மைத்துனன் பேர் பாட – நாலாயி:491/6
மை தடம் கண்ணினாய் நீ உன் மணாளனை – நாலாயி:492/5
உக்கமும் தட்டொளியும் தந்து உன் மணாளனை – நாலாயி:493/7
மாற்றார் உனக்கு வலி தொலைந்து உன் வாசல்-கண் – நாலாயி:494/6
ஆற்றாது வந்து உன் அடிபணியுமா போலே – நாலாயி:494/7
போதருமா போலே நீ பூவை பூ_வண்ணா உன்
கோயில் நின்று இங்ஙனே போந்தருளி கோப்பு உடைய – நாலாயி:496/5,6
என்றுஎன்று உன் சேவகமே ஏத்தி பறை கொள்வான் – நாலாயி:497/7
பால் அன்ன வண்ணத்து உன் பாஞ்சசன்னியமே – நாலாயி:499/4
சிற்றம் சிறுகாலே வந்து உன்னை சேவித்து உன்
பொற்றாமரை அடியே போற்றும் பொருள் கேளாய் – நாலாயி:502/1,2
மத்த நன் நறு மலர் முருக்க மலர் கொண்டு முப்போதும் உன் அடி வணங்கி – நாலாயி:506/1
தொழுது முப்போதும் உன் அடி வணங்கி தூ மலர் தூய் தொழுது ஏத்துகின்றேன் – நாலாயி:512/1
மையல் ஏற்றி மயக்க உன் முகம் மாய மந்திரம்தான்-கொலோ – நாலாயி:517/2
கள்ள மாதவா கேசவா உன் முகத்தன கண்கள் அல்லவே – நாலாயி:518/4
ஓத மா கடல்_வண்ணா உன் மணவாட்டிமாரொடு சூழறும் – நாலாயி:520/3
போது அலர் காவில் புது மணம் நாற பொறி வண்டின் காமரம் கேட்டு உன்
காதலியோடு உடன் வாழ் குயிலே என் கருமாணிக்கம் வர கூவாய் – நாலாயி:547/3,4
சங்கு அரையா உன் செல்வம் சால அழகியதே – நாலாயி:573/4
பெண் படையார் உன் மேல் பெரும் பூசல் சாற்றுகின்றார் – நாலாயி:574/3
கோவை மணாட்டி நீ உன் கொழும் கனி கொண்டு எம்மை – நாலாயி:599/1
முல்லை பிராட்டி நீ உன் முறுவல்கள் கொண்டு எம்மை – நாலாயி:600/1
அல்லல் விளைவியேல் ஆழி நங்காய் உன் அடைக்கலம் – நாலாயி:600/2
படியாய் கிடந்து உன் பவள வாய் காண்பேனே – நாலாயி:685/4
தரு துயரம் தடாயேல் உன் சரண் அல்லால் சரண் இல்லை – நாலாயி:688/1
கொண்டாளாயாகிலும் உன் குரை கழலே கூறுவனே – நாலாயி:689/4
பால் நோக்காயாகிலும் உன் பற்று அல்லால் பற்று இலேன் – நாலாயி:690/2
எங்கு போய் உய்கேன் உன் இணை அடியே அடையல் அல்லால் – நாலாயி:692/2
வெம் துயர் வீட்டாவிடினும் வித்துவக்கோட்டு அம்மா உன்
அந்தம் இல் சீர்க்கு அல்லால் அகம் குழையமாட்டேனே – நாலாயி:693/3,4
மிக்கு இலங்கு முகில் நிறத்தாய் வித்துவக்கோட்டு அம்மா உன்
புக்கு இலங்கு சீர் அல்லால் புக்கிலன் காண் புண்ணியனே – நாலாயி:695/3,4
வார் மணல் குன்றில் புலர நின்றேன் வாசுதேவா உன் வரவு பார்த்தே – நாலாயி:698/4
மருது இறுத்தாய் உன் வளர்த்தியூடே வளர்கின்றதால் உன்தன் மாயைதானே – நாலாயி:700/4
நீ மிகு போகத்தை நன்கு உகந்தாய் அதுவும் உன் கோரம்புக்கு ஏற்கும் அன்றே – நாலாயி:701/4
எங்களுக்கே ஒரு நாள் வந்து ஊத உன் குழலின் இசை போதராதே – நாலாயி:706/4
உன்னையும் உன் அருமையையும் உன் மோயின் வருத்தமும் ஒன்றாக கொள்ளாது – நாலாயி:738/2
உன்னையும் உன் அருமையையும் உன் மோயின் வருத்தமும் ஒன்றாக கொள்ளாது – நாலாயி:738/2
பின்னை கேள்வன் என்பர் உன் பிணக்கு உணர்ந்த பெற்றியோர் – நாலாயி:764/2
கரத்தி உன் கருத்தை யாவர் காண வல்லர் கண்ணனே – நாலாயி:776/4
மாய மாயம் ஆக்கினாய் உன் மாயம் முற்றும் மாயமே – நாலாயி:792/4
கள்ளமே காதல்செய்து உன் கள்ளத்தே கழிக்கின்றாயே – நாலாயி:895/4
போது எல்லாம் போது கொண்டு உன் பொன் அடி புனைய மாட்டேன் – நாலாயி:897/1
தீது இலா மொழிகள் கொண்டு உன் திருக்குணம் செப்ப மாட்டேன் – நாலாயி:897/2
ஐயனே அரங்கனே உன் அருள் என்னும் ஆசை தன்னால் – நாலாயி:904/3
காம்பு அற தலை சிரைத்து உன் கடைத்தலை இருந்து வாழும் – நாலாயி:909/3
அடியனை அளியன் என்று அருளி உன் அடியார்க்கு ஆட்படுத்தாய் பள்ளி எழுந்தருளாயே – நாலாயி:926/4
ஒப்ப ஐக்கள் போத உந்த உன் தமர் காண்-மின் என்று – நாலாயி:974/2
நாணினேன் வந்து உன் திருவடி அடைந்தேன் நைமிசாரணியத்துள் எந்தாய் – நாலாயி:998/4
நாதனே வந்து உன் திருவடி அடைந்தேன் நைமிசாரணியத்துள் எந்தாய் – நாலாயி:1000/4
நம்பனே வந்து உன் திருவடி அடைந்தேன் நைமிசாரணியத்துள் எந்தாய் – நாலாயி:1001/4
நடுங்கி நான் வந்து உன் திருவடி அடைந்தேன் நைமிசாரணியத்துள் எந்தாய் – நாலாயி:1002/4
நாடி நான் வந்து உன் திருவடி அடைந்தேன் நைமிசாரணியத்துள் எந்தாய் – நாலாயி:1003/4
நஞ்சனே வந்து உன் திருவடி அடைந்தேன் நைமிசாரணியத்துள் எந்தாய் – நாலாயி:1004/4
பாவின் ஆர் இன் சொல் பல் மலர் கொண்டு உன் பாதமே பரவி நான் பணிந்து என் – நாலாயி:1005/3
நாவினால் வந்து உன் திருவடி அடைந்தேன் நைமிசாரணியத்துள் எந்தாய் – நாலாயி:1005/4
இவளை உன் மனத்தால் என் நினைந்து இருந்தாய் இடவெந்தை எந்தை பிரானே – நாலாயி:1108/4
ஓதிலும் உன் பேர் அன்றி மற்று ஓதாள் உருகும் நின் திருவுரு நினைந்து – நாலாயி:1112/1
அன்பினால் உன் மேல் ஆதரம் பெரிது இ அணங்கினுக்கு உற்ற நோய் அறியேன் – நாலாயி:1116/2
உலவு திரை கடல் பள்ளிகொண்டு வந்து உன் அடியேன் மனம் புகுந்த அ – நாலாயி:1194/1
முலை ஆள ஒரு நாள் உன் அகலத்தால் ஆளாயே – நாலாயி:1206/2
மாழை மான் மட நோக்கி உன் தோழி உம்பி எம்பி என்று ஒழிந்திலை உகந்து – நாலாயி:1418/2
கொடிய வாய் விலங்கின் உயிர் மலங்க கொண்ட சீற்றம் ஒன்று உண்டு உளது அறிந்து உன்
அடியனேனும் வந்து அடி இணை அடைந்தேன் அணி பொழில் திருவரங்கத்து அம்மானே – நாலாயி:1420/3,4
ஆதலால் வந்து உன் அடி இணை அடைந்தேன் அணி பொழில் திருவரங்கத்து அம்மானே – நாலாயி:1424/4
ஏதலார் முன்னே இன் அருள் அவற்கு செய்து உன் மக்கள் மற்று இவர் என்று கொடுத்தாய் – நாலாயி:1425/3
ஆதலால் வந்து உன் அடி இணை அடைந்தேன் அணி பொழில் திருவரங்கத்து அம்மானே – நாலாயி:1425/4
தேறாது உன் அடைந்தேன் திருவிண்ணகர் மேயவனே – நாலாயி:1464/4
ஊன் ஏய் கண் வாளிக்கு உடைந்து ஓட்டந்து உன் அடைந்தேன் – நாலாயி:1470/2
தாரேன் பிறர்க்கு உன் அருள் என்னிடை வைத்தாய் – நாலாயி:1550/1
நல் மான ஒண் சுடரே நறையூர் நின்ற நம்பீ உன்
மைம் மான வண்ணம் அல்லால் மகிழ்ந்து ஏத்தமாட்டேனே – நாலாயி:1560/3,4
குடிபோந்து உன் அடி கீழ் வந்து புகுந்தேன் கூறை சோறு இவை தந்து எனக்கு அருளி – நாலாயி:1615/3
உற்றிலேன் உற்றதும் உன் அடியார்க்கு அடிமை – நாலாயி:1740/2
ஏத்தி உன் சேவடி எண்ணி இருப்பாரை – நாலாயி:1743/1
வள்ளலே உன் தமர்க்கு என்றும் நமன் தமர் – நாலாயி:1744/3
முருகு வண்டு உன் மலர் கைதையின் நீழலில் முன் ஒரு நாள் – நாலாயி:1769/2
பெண்டிரால் கெடும் இ குடி தன்னை பேசுகின்றது என் தாசரதீ உன்
அண்டவாணர் உகப்பதே செய்தாய் அஞ்சினோம் தடம் பொங்கத்தம் பொங்கோ – நாலாயி:1860/3,4
கேவலம் அன்று உன் வயிறு வயிற்றுக்கு – நாலாயி:1893/1
போயிருந்து அங்கு ஒரு பூத வடிவுகொண்டு உன் மகன் இன்று நங்காய் – நாலாயி:1914/3
நான் பின்னும் உன் சேவடி அன்றி நயவேன் – நாலாயி:2028/2
அந்தோ அடியேற்கு அருளாய் உன் அருளே – நாலாயி:2030/4
பேரகத்தாய் பேராது என் நெஞ்சின் உள்ளாய் பெருமான் உன் திருவடியே பேணினேனே – நாலாயி:2059/4
தே மருவு பொழிலிடத்து மலர்ந்த போதை தேன்-அதனை வாய்மடுத்து உன் பெடையும் நீயும் – நாலாயி:2077/1
இங்கே வந்து இனிது இருந்து உன் பெடையும் நீயும் இரு நிலத்தில் இனிது இன்பம் எய்தலாமே – நாலாயி:2078/4
பொரு கோட்டு ஓர் ஏனமாய் புக்கு இடந்தாய்க்கு அன்று உன்
ஒரு கோட்டின் மேல் கிடந்தது அன்றே விரி தோட்ட – நாலாயி:2090/1,2
உலகு அளவும் உண்டோ உன் வாய் – நாலாயி:2091/4
உணர்வார் ஆர் உன் பெருமை ஊழி-தோறு ஊழி – நாலாயி:2149/1
உணர்வார் ஆர் உன் உருவம் தன்னை உணர்வார் ஆர் – நாலாயி:2149/2
பிரான் உன் பெருமை பிறர் ஆர் அறிவார் – நாலாயி:2165/1
மகிழ்ந்தது உன் பாதமே போற்றி மகிழ்ந்தது – நாலாயி:2213/2
அணிந்தேன் உன் சேவடி மேல் அன்பாய் துணிந்தேன் – நாலாயி:2246/2
ஆர்ந்தேன் உன் சேவடி மேல் அன்பாய் ஆர்ந்த – நாலாயி:2261/2
நிறையோ இனி உன் திருவருளால் அன்றி காப்பு அரிதால் – நாலாயி:2539/3
வார் ஏற்று இள முலையாய் வருந்தேல் உன் வளை திறமே – நாலாயி:2546/4
தலைப்பெய்து யான் உன் திருவடி சூடும் தகைமையினால் – நாலாயி:2567/1
மெய்ப்படியால் உன் திருவடி சூடும் தகைமையினார் – நாலாயி:2571/2
தம்மால் காட்டு உன் மேனி சாய் – நாலாயி:2597/4
பல் உருவை எல்லாம் படர்வித்த வித்தா உன்
தொல் உருவை யார் அறிவார் சொல்லு – நாலாயி:2602/3,4
ஒன்று உண்டு செங்கண்மால் யான் உரைப்பது உன் அடியார்க்கு – நாலாயி:2637/1
நேரே உறைவிடம் நான் வந்து நீ என்னை உய்த்த பின் உன்
சீரே உயிர்க்கு உயிராய் அடியேற்கு இன்று தித்திக்குமே – நாலாயி:2815/3,4
கொள்ள குறைவு அற்று இலங்கி கொழுந்து விட்டு ஓங்கிய உன்
வள்ளல் தனத்தினால் வல்வினையேன் மனம் நீ புகுந்தாய் – நாலாயி:2817/1,2
வெள்ளை சுடர் விடும் உன் பெரு மேன்மைக்கு இழுக்கு இது என்று – நாலாயி:2817/3
நிகர் இன்றி நின்ற என் நீசதைக்கு உன் அருளின் கண் அன்றி – நாலாயி:2838/1
பிடியை தொடரும் களிறு என்ன யான் உன் பிறங்கிய சீர் – நாலாயி:2853/1
பின்னையும் பார்க்கில் நலம் உளதே உன் பெரும் கருணை – நாலாயி:2860/3
சார்ந்தது என் சிந்தை உன் தாள் இணை கீழ் அன்பு தான் மிகவும் – நாலாயி:2861/1
உன்தனக்கு எத்தனை இன்பம் தரும் உன் இணை மலர் தாள் – நாலாயி:2866/3
பேர்வு இன்றி இன்று பெறுத்தும் இராமாநுச இனி உன்
சீர் ஒன்றிய கருணைக்கு இல்லை மாறு தெரிவுறிலே – நாலாயி:2871/3,4
பார் கொண்ட மேன்மையர் கூட்டன் அல்லேன் உன் பத யுகம் ஆம் – நாலாயி:2873/2
சாற்றுவனேல் அது தாழ்வு அது தீரில் உன் சீர்-தனக்கு ஓர் – நாலாயி:2879/2
நையும் மனம் உன் குணங்களை உன்னி என் நா இருந்து எம் – நாலாயி:2892/1
வையம் இதனில் உன் வண்மை என்-பால் என் வளர்ந்ததுவே – நாலாயி:2892/4
துன்பு உற்று வீயினும் சொல்லுவது ஒன்று உண்டு உன் தொண்டர்கட்கே – நாலாயி:2897/3
மனம் செய் ஞானத்து உன் பெருமை மாசூணாதோ மாயோனே – நாலாயி:2944/4
வான் ஆர் சோதி மணி_வண்ணா மதுசூதா நீ அருளாய் உன்
தேனே மலரும் திருப்பாதம் சேருமாறு வினையேனே – நாலாயி:2947/3,4
மெய் வாசகம் கேட்டு உன் மெய்ந்நீர்மை தோற்றாயே – நாலாயி:3014/4
செய் குந்தா அரும் தீமை உன் அடியார்க்கு தீர்த்து அசுரர்க்கு தீமைகள் – நாலாயி:3064/3
உன்னை சிந்தைசெய்துசெய்து உன் நெடு மா மொழி இசை பாடி ஆடி என் – நாலாயி:3069/1
காமனை பயந்தாய் என்றுஎன்று உன் கழல் பாடியே பணிந்து – நாலாயி:3082/2
வாராய் உன் திருப்பாத மலர் கீழ் – நாலாயி:3105/1
தேறேல் என்னை உன் பொன் அடி சேர்த்து ஒல்லை – நாலாயி:3108/3
சுட்டு உரைத்த நன் பொன் உன் திருமேனி ஒளி ஒவ்வாது – நாலாயி:3122/2
சூழ்த்து அமரர் துதித்தால் உன் தொல் புகழ் மாசூணாதே – நாலாயி:3127/4
தொழும்பாயார்க்கு அளித்தால் உன் சுடர் சோதி மறையாதே – நாலாயி:3129/4
ஓவுதல் இன்றி உன் கழல் வணங்கிற்றிலேன் – நாலாயி:3139/2
பெருந்தகாய் உன் கழல் காணிய பேதுற்று – நாலாயி:3207/2
நாகம் ஏறி நடு கடலுள் துயின்ற நாராயணனே உன்
ஆகம் முற்றும் அகத்து அடக்கி ஆவி அல்லல் மாய்த்ததே – நாலாயி:3255/3,4
கோலம் ஆம் என் சென்னிக்கு உன் கமலம் அன்ன குரை கழலே – நாலாயி:3258/4
விரை கொள் பூவும் நீரும் கொண்டு ஏத்தமாட்டேனேலும் உன்
உரை கொள் சோதி திருவுருவம் என்னது ஆவி மேலதே – நாலாயி:3259/3,4
உரைக்க வல்லேன் அல்லேன் உன் உலப்பு இல் கீர்த்தி வெள்ளத்தின் – நாலாயி:3261/1
துப்பனே உன் தோள்கள் நான்கும் கண்டிடக்கூடும்-கொல் என்று – நாலாயி:3301/2
பண்டே போல் கருதாது உன் அடிக்கே கூய் பணிக்கொள்ளே – நாலாயி:3321/4
கோட்டையினில் கழித்து என்னை உன் கொழும் சோதி உயரத்து – நாலாயி:3326/3
வேட்கை எல்லாம் விடுத்து என்னை உன் திருவடியே சுமந்து உழல – நாலாயி:3327/3
கண்ட சதிர் கண்டு ஒழிந்தேன் அடைந்தேன் உன் திருவடியே – நாலாயி:3328/4
சூழ்கண்டாய் என் தொல்லை வினையை அறுத்து உன் அடி சேரும் – நாலாயி:3423/1
தரியேன் இனி உன் சரணம் தந்து என் சன்மம் களையாயே – நாலாயி:3424/4
இசைவித்து என்னை உன் தாள் இணை கீழ் இருத்தும் அம்மானே – நாலாயி:3426/1
அது இது உது என்னலாவன அல்ல என்னை உன் செய்கை நைவிக்கும் – நாலாயி:3441/3
நெய் உண் வார்த்தையுள் அன்னை கோல் கொள்ள நீ உன் தாமரை கண்கள் நீர் மல்க – நாலாயி:3442/3
திண் கொள்ள ஒரு நாள் அருளாய் உன் திரு உருவே – நாலாயி:3446/4
பொரு இல் உன் தனி நாயகம் அவை கேட்கும்-தோறும் என் நெஞ்சம் நின்று நெக்கு – நாலாயி:3447/3
போகு நம்பீ உன் தாமரை புரை கண் இணையும் செ வாய் முறுவலும் – நாலாயி:3463/1
ஆலின் நீள் இலை ஏழ்_உலகும் உண்டு அன்று நீ கிடந்தாய் உன் மாயங்கள் – நாலாயி:3465/1
கழறேல் நம்பீ உன் கைதவம் மண்ணும் விண்ணும் நன்கு அறியும் திண் சக்கர – நாலாயி:3466/1
உகவையால் நெஞ்சம் உள் உருகி உன் தாமரை தடம் கண் விழிகளின் – நாலாயி:3470/1
அக வலை படுப்பான் அழித்தாய் உன் திருவடியால் – நாலாயி:3470/2
ஆறா அன்பில் அடியேன் உன் அடி சேர் வண்ணம் அருளாயே – நாலாயி:3551/4
அண்ணலே உன் அடி சேர அடியேற்கு ஆஆ என்னாயே – நாலாயி:3552/4
மெய்ம் நான் எய்தி எ நாள் உன் அடி-கண் அடியேன் மேவுவதே – நாலாயி:3555/4
புகல் ஒன்று இல்லா அடியேன் உன் அடி கீழ் அமர்ந்து புகுந்தேனே – நாலாயி:3559/4
உள் நிலாவிய ஐவரால் குமைதீற்றி என்னை உன் பாத பங்கயம் – நாலாயி:3561/1
வேதியா நிற்கும் ஐவரால் வினையேனை மோதுவித்து உன் திருவடி – நாலாயி:3563/1
சூது நான் அறியா வகை சுழற்றி ஓர் ஐவரை காட்டி உன் அடி – நாலாயி:3564/1
என்று யான் வெல்கிற்பன் உன் திருவருள் இல்லையேல் – நாலாயி:3567/2
முன்னம் மாயம் எல்லாம் முழு வேர் அரிந்து என்னை உன்
சின்னமும் திருமூர்த்தியும் சிந்தித்து ஏத்தி கைதொழவே அருள் எனக்கு – நாலாயி:3568/2,3
என் பரஞ்சுடரே என்று உன்னை அலற்றி உன் இணை தாமரைகட்கு – நாலாயி:3570/1
சந்தித்து உன் சரணம் சார்வதே வலித்த தையலை மையல் செய்தானே – நாலாயி:3576/4
அவர் உகந்து அமர்ந்த செய்கை உன் மாயை அறிவு ஒன்றும் சங்கிப்பன் வினையேன் – நாலாயி:3674/2
காலம் பேர்வது ஓர் கார் இருள் ஊழி ஒத்து உளதால் உன்
கோலம் கார் எழில் காணலுற்று ஆழும் கொடியேற்கே – நாலாயி:3696/3,4
என்றே என்னை உன் ஏர் ஆர் கோல திருந்து அடி கீழ் – நாலாயி:3700/1
சொல்ல மாட்டேன் அடியேன் உன் துளங்கு சோதி திருப்பாதம் – நாலாயி:3719/1
தொண்டனேன் உன் கழல் காண ஒரு நாள் வந்து தோன்றாயே – நாலாயி:3720/4
வந்து தோன்றாய் அன்றேல் உன் வையம் தாய மலர் அடி கீழ் – நாலாயி:3721/1
தொண்டரோர்க்கு அருளி சோதி வாய் திறந்து உன் தாமரை கண்களால் நோக்காய் – நாலாயி:3792/3
குடிக்கிடந்து ஆக்கம் செய்து நின் தீர்த்த அடிமை குற்றேவல்செய்து உன் பொன் – நாலாயி:3793/1
கிடந்த நாள் கிடந்தாய் எத்தனை காலம் கிடத்தி உன் திரு உடம்பு அசைய – நாலாயி:3794/1
தடம் கொள் தாமரை கண் விழித்து நீ எழுந்து உன் தாமரை மங்கையும் நீயும் – நாலாயி:3794/3
வாள் கொள் நீள் மழு ஆளி உன் ஆகத்தான் – நாலாயி:3812/2
பொருளாக்கி உன் பொன் அடி கீழ் புக வைப்பாய் – நாலாயி:3865/2
யாவரும் துணை இல்லை யான் இருந்து உன் அஞ்சன மேனியை ஆட்டம் காணேன் – நாலாயி:3915/2
மணி மிகு மார்பினில் முல்லை போது என் வன முலை கமழ்வித்து உன் வாய் அமுதம் தந்து – நாலாயி:3917/3
அடிச்சியோம் தலை மிசை நீ அணியாய் ஆழி அம் கண்ணா உன் கோல பாதம் – நாலாயி:3918/1
மா மணி_வண்ணா உன் செங்கமல வண்ண மெல் மலர் அடி நோவ நீ போய் – நாலாயி:3919/3
வசிசெய் உன் தாமரை கண்ணும் வாயும் கைகளும் பீதக உடையும் காட்டி – நாலாயி:3920/3
மங்க ஒட்டு உன் மா மாயை திருமாலிருஞ்சோலை மேய – நாலாயி:3966/1
உற்றேன் உகந்து பணிசெய்து உன் பாதம் – நாலாயி:3977/1
மாயம் செய்யேல் என்னை உன் திருமார்வத்து மாலை நங்கை – நாலாயி:3991/1

மேல்


உன்-பாலே (2)

சித்தம் மிக உன்-பாலே வைப்பன் அடியேனே – நாலாயி:694/4
ஓவாது இராப்பகல் உன்-பாலே வீழ்த்து ஒழிந்தாய் – நாலாயி:3018/2

மேல்


உன்தன் (13)

பெய்யு மா முகில் போல் வண்ணா உன்தன் பேச்சும் செய்கையும் எங்களை – நாலாயி:517/1
தெள்ளி நாங்கள் இழைத்த கோலம் அழித்தியாகிலும் உன்தன் மேல் – நாலாயி:518/2
ஏர் மலர் பூம் குழல் ஆயர் மாதர் எனை பலர் உள்ள இ ஊரில் உன்தன்
மார்வு தழுவுதற்கு ஆசையின்மை அறிந்தறிந்தே உன்தன் பொய்யை கேட்டு – நாலாயி:698/1,2
மார்வு தழுவுதற்கு ஆசையின்மை அறிந்தறிந்தே உன்தன் பொய்யை கேட்டு – நாலாயி:698/2
மருது இறுத்தாய் உன் வளர்த்தியூடே வளர்கின்றதால் உன்தன் மாயைதானே – நாலாயி:700/4
தருதலும் உன்தன் தாதையை போலும் வடிவு கண்டுகொண்டு உள்ளம் உள் குளிர – நாலாயி:712/2
தான் உடை குரம்பை பிரியும்-போது உன்தன் சரணமே சரணம் என்று இருந்தேன் – நாலாயி:1006/2
அடைய அருளாய் எனக்கு உன்தன் அருளே – நாலாயி:2027/4
பிடி சேர் களிறு அளித்த பேராளா உன்தன்
அடி சேர்ந்து அருள்பெற்றாள் அன்றே பொடி சேர் – நாலாயி:2178/1,2
கூர்ந்தது அ தாமரை தாள்களுக்கு உன்தன் குணங்களுக்கே – நாலாயி:2861/2
சோர்வு இன்றி உன்தன் துணை அடி கீழ் தொண்டுபட்டவர்-பால் – நாலாயி:2871/1
கையில் கனி என்ன கண்ணனை காட்டி தரிலும் உன்தன்
மெய்யில் பிறங்கிய சீர் அன்றி வேண்டிலன் யான் நிரய – நாலாயி:2894/1,2
உகக்கும் நல்லவரொடும் உழிதந்து உன்தன் திருவுள்ளம் இடர் கெடும்-தோறும் நாங்கள் – நாலாயி:3921/1

மேல்


உன்தன்னை (4)

ஊட்ட முதல் இலேன் உன்தன்னை கொண்டு ஒருபோதும் எனக்கு அரிது – நாலாயி:251/3
கூடாரை வெல்லும் சீர் கோவிந்தா உன்தன்னை
பாடி பறைகொண்டு யாம் பெறு சம்மானம் – நாலாயி:500/1,2
அறிவு ஒன்றும் இல்லாத ஆய் குலத்து உன்தன்னை
பிறவி பெறுந்தனை புண்ணியம் யாம் உடையோம் – நாலாயி:501/2,3
அறியாத பிள்ளைகளோம் அன்பினால் உன்தன்னை
சிறுபேர் அழைத்தனவும் சீறியருளாதே – நாலாயி:501/6,7

மேல்


உன்தன்னோடு (2)

குறைவு ஒன்றும் இல்லாத கோவிந்தா உன்தன்னோடு
உறவேல் நமக்கு இங்கு ஒழிக்க ஒழியாது – நாலாயி:501/4,5
எற்றைக்கும் ஏழ்ஏழ் பிறவிக்கும் உன்தன்னோடு
உற்றோமே ஆவோம் உனக்கே நாம் ஆட்செய்வோம் – நாலாயி:502/6,7

மேல்


உன்தனக்கு (4)

எ நாள் எம்பெருமான் உன்தனக்கு அடியோம் என்று எழுத்துப்பட்ட – நாலாயி:10/1
என்றும் உன்தனக்கு எங்கள் மேல் இரக்கம் எழாதது எம் பாவமே – நாலாயி:515/4
உன்தனக்கு எத்தனை இன்பம் தரும் உன் இணை மலர் தாள் – நாலாயி:2866/3
உமர் உகந்து உகந்த உருவம் நின் உருவம் ஆகி உன்தனக்கு அன்பர் ஆனார் – நாலாயி:3674/1

மேல்


உன்தனக்கே (1)

உண்டானே உன்னை உகந்துஉகந்து உன்தனக்கே
தொண்டு ஆனேற்கு என் செய்கின்றாய் சொல்லு நால் வேதம் – நாலாயி:1738/2,3

மேல்


உன்மத்தர் (1)

மொய்த்து ஆங்கு அலறி முயங்க தாம் போகும்-போது உன்மத்தர் போல் – நாலாயி:3755/2

மேல்


உன்மத்தன் (1)

உண்ட வாயன்-தன் உன்மத்தன் காண்-மினே – நாலாயி:671/4

மேல்


உன்ன (4)

உன்ன பாதம் என்ன சிந்தை மன்ன வைத்து நல்கினாய் – நாலாயி:806/3
உன்ன பாதம் என்ன நின்ற ஒண் சுடர் கொழு மலர் – நாலாயி:870/3
காப்பு உன்னை உன்ன கழியும் அருவினைகள் – நாலாயி:2156/1
ஆப்பு உன்னை உன்ன அவிழ்ந்து ஒழியும் மூப்பு உன்னை – நாலாயி:2156/2

மேல்


உன்னது (2)

உன்னது என்னது ஆவியும் என்னது உன்னது ஆவியும் – நாலாயி:3260/3
உன்னது என்னது ஆவியும் என்னது உன்னது ஆவியும் – நாலாயி:3260/3

மேல்


உன்னால் (1)

உன்னால் அல்லால் யாவராலும் ஒன்றும் குறை வேண்டேன் – நாலாயி:3420/2

மேல்


உன்னி (7)

அன்று பார் அளந்த பாத போதை உன்னி வானின் மேல் – நாலாயி:817/3
உன்னி உடல் உருகி நையாதார் உம்பர்வாய் – நாலாயி:2735/2
உன்னி உலவா உலகு அறிய ஊர்வன நான் – நாலாயி:2790/1
பேதையர் வேத பொருள் இது என்று உன்னி பிரமம் நன்று என்று – நாலாயி:2848/1
உய்த்தனன் தூய மறைநெறி தன்னை என்று உன்னி உள்ளம் – நாலாயி:2862/2
உயக்கொண்டு நல்கும் இராமாநுச என்றது உன்னை உன்னி
நயக்கும் அவர்க்கு இது இழுக்கு என்பர் நல்லவர் என்றும் நைந்தே – நாலாயி:2891/3,4
நையும் மனம் உன் குணங்களை உன்னி என் நா இருந்து எம் – நாலாயி:2892/1

மேல்


உன்னித்து (2)

ஊனிடை ஆழி சங்கு உத்தமர்க்கு என்று உன்னித்து எழுந்த என் தட முலைகள் – நாலாயி:508/3
உன்னித்து மற்று ஒரு தெய்வம் தொழாஅள் அவனை அல்லால் – நாலாயி:3295/1

மேல்


உன்னித்தே (1)

ஊழ்மையில் கண்ணபிரான் கழல் வாழ்த்து-மின் உன்னித்தே – நாலாயி:3294/4

மேல்


உன்னிய (3)

ஒத்த இணை மருதம் உன்னிய வந்தவரை ஊரு கரத்தினொடும் உந்திய வெம் திறலோய் – நாலாயி:68/2
உன்னிய யோகத்து உறக்கம் தலைக்கொண்ட – நாலாயி:2715/2
உன்னிய யோகத்து உறக்கத்தை ஊரகத்துள் – நாலாயி:2780/1

மேல்


உன்னியை (1)

ஞாலம் உன்னியை காண்டும் நாங்கூரிலே – நாலாயி:1850/4

மேல்


உன்னில் (1)

உன்னை கொண்டு என்னுள் வைத்தேன் என்னையும் உன்னில் இட்டேன் – நாலாயி:467/3

மேல்


உன்னு (1)

உன்னு சுவை ஒளி ஊறு ஒலி நாற்றம் முற்றும் நீயே – நாலாயி:3646/3

மேல்


உன்னு-மின் (1)

உன்னு-மின் நீரே – நாலாயி:2911/4

மேல்


உன்னுடை (2)

உன்னுடை உந்தி மலர் உலகம் அவை மூன்றும் பரந்து – நாலாயி:3620/2
உன்னுடை சோதி வெள்ளத்து அகம்-பால் உன்னை கண்டு கொண்டிட்டு – நாலாயி:3620/3

மேல்


உன்னுடைய (3)

உன்னுடைய விக்கிரமம் ஒன்று ஒழியாமல் எல்லாம் – நாலாயி:468/1
ஏர் கொண்ட வீட்டை எளிதினில் எய்துவன் உன்னுடைய
கார் கொண்ட வண்மை இராமாநுச இது கண்டு கொள்ளே – நாலாயி:2873/3,4
உன்னுடைய சுண்டாயம் நான் அறிவன் இனி அது-கொண்டு செய்வது என் – நாலாயி:3462/3

மேல்


உன்னும் (1)

உண்மை நல் ஞானம் உரைத்த இராமாநுசனை உன்னும்
திண்மை அல்லால் எனக்கு இல்லை மற்று ஓர் நிலை தேர்ந்திடிலே – நாலாயி:2863/3,4

மேல்


உன்னுமாறு (1)

உன்னுமாறு உன்னை ஒன்றும் அறியேன் ஓவாதே நமோ_நாரணா என்பன் – நாலாயி:435/3

மேல்


உன்னை (177)

பை நாக தலை பாய்ந்தவனே உன்னை பல்லாண்டு கூறுதுமே – நாலாயி:10/4
பல் வகையாலும் பவித்திரனே உன்னை பல்லாண்டு கூறுவனே – நாலாயி:11/4
வித்தகன் வேங்கட_வாணன் உன்னை விளிக்கின்ற – நாலாயி:56/3
மழலை முற்றாத இளம் சொல்லால் உன்னை கூவுகின்றான் – நாலாயி:58/2
நிறை_மதீ நெடுமால் விரைந்து உன்னை கூவுகின்றான் – நாலாயி:61/4
பேழை வயிற்று எம்பிரான் கண்டாய் உன்னை கூவுகின்றான் – நாலாயி:62/2
ஆழி கொண்டு உன்னை எறியும் ஐயுறவு இல்லை காண் – நாலாயி:62/3
எழலுற்று மீண்டே இருந்து உன்னை நோக்கும் – நாலாயி:101/2
உந்தையர் உன் திறத்தர் அல்லர் உன்னை நான் ஒன்று உரப்பமாட்டேன் – நாலாயி:130/3
இன் இசைக்கும் வில்லிபுத்தூர் இனிது அமர்ந்தாய் உன்னை கண்டார் – நாலாயி:133/2
காப்பாரும் இல்லை கடல்_வண்ணா உன்னை தனியே போய் எங்கும் திரிதி – நாலாயி:139/2
பேய்ப்பால் முலை உண்ட பித்தனே கேசவநம்பீ உன்னை காதுகுத்த – நாலாயி:139/3
திண்ணெனெ இ இரா உன்னை தேய்த்து கிடக்க நான் ஒட்டேன் – நாலாயி:152/2
கற்றை குழலன் கடியன் விரைந்து உன்னை
மற்றை கண் கொள்ளாமே கோல் கொண்டுவா மணி_வண்ண நம்பிக்கு ஓர் கோல் கொண்டுவா – நாலாயி:178/3,4
கரு உடை மேகங்கள் கண்டால் உன்னை கண்டால் ஒக்கும் கண்கள் – நாலாயி:183/1
கண்டு நான் உன்னை உகக்க கருமுகைப்பூ சூட்ட வாராய் – நாலாயி:190/4
நின்று ஒழிந்தேன் உன்னை கூவி நேசமேல் ஒன்றும் இலாதாய் – நாலாயி:193/2
நன்று கண்டாய் என்தன் சொல்லு நான் உன்னை காப்பிட வாராய் – நாலாயி:193/4
திருக்காப்பு நான் உன்னை சாத்த தேசு உடை வெள்ளறை நின்றாய் – நாலாயி:200/3
அன்னே உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:223/4
அன்பா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:224/4
இ மாயம் வல்ல பிள்ளை நம்பீ உன்னை என் மகனே என்பர் நின்றார் – நாலாயி:225/3
அம்மா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:225/4
பொய்யா உன்னை புறம் பல பேசுவ புத்தகத்துக்கு உள கேட்டேன் – நாலாயி:226/3
ஐயா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:226/4
அப்பா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:227/4
அரம்பா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:228/4
சுருட்டு ஆர் மென் குழல் கன்னியர் வந்து உன்னை சுற்றும் தொழ நின்ற சோதி – நாலாயி:229/2
பொருள் தாயம் இலேன் எம்பெருமான் உன்னை பெற்ற குற்றம் அல்லால் மற்று இங்கு – நாலாயி:229/3
அரட்டா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:229/4
காளாய் உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:230/4
ஆயா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:231/4
ஒத்தார்க்கு ஒத்தன பேசுவர் உன்னை உரப்பவே நான் ஒன்றும் மாட்டேன் – நாலாயி:232/3
அத்தா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:232/4
உன்னை இளம் கன்று மேய்க்க சிறுகாலே ஊட்டி ஒருப்படுத்தேன் – நாலாயி:245/3
வாட்டம் இலா புகழ் வாசுதேவா உன்னை அஞ்சுவன் இன்று-தொட்டும் – நாலாயி:251/4
எய்ப்பு என்னை வந்து நலியும்போது அங்கு ஏதும் நான் உன்னை நினைக்கமாட்டேன் – நாலாயி:423/3
ஆம் இடத்தே உன்னை சொல்லிவைத்தேன் அரங்கத்து அரவு_அணை பள்ளியானே – நாலாயி:424/4
ஒற்றை விடையனும் நான்முகனும் உன்னை அறியா பெருமையோனே – நாலாயி:426/1
ஊனே புகே என்று மோதும்-போது அங்கு ஏதும் நான் உன்னை நினைக்கமாட்டேன் – நாலாயி:430/2
வாக்கு தூய்மை இலாமையினாலே மாதவா உன்னை வாய்க்கொள்ள மாட்டேன் – நாலாயி:433/1
புன்மையால் உன்னை புள்ளுவம் பேசி புகழ்வான் அன்று கண்டாய் திருமாலே – நாலாயி:435/2
உன்னுமாறு உன்னை ஒன்றும் அறியேன் ஓவாதே நமோ_நாரணா என்பன் – நாலாயி:435/3
துள்ளம் சோர துயில் அணை கொள்ளேன் சொல்லாய் யான் உன்னை தத்துறுமாறே – நாலாயி:439/4
நண்ணி நான் உன்னை நாள்-தொறும் ஏத்தும் நன்மையே அருள்செய் எம்பிரானே – நாலாயி:440/4
புக்கினில் புக்கு உன்னை கண்டுகொண்டேன் இனி போக விடுவதுண்டோ – நாலாயி:453/2
மால் உகளாநிற்கும் என் மனனே உன்னை வாழ தலைப்பெய்திட்டேன் – நாலாயி:457/3
இத்தனை காலமும் போய் கிறிப்பட்டேன் இனி உன்னை போகல் ஒட்டேன் – நாலாயி:460/2
இன்று வந்து இங்கு உன்னை கண்டுகொண்டேன் இனி போகவிடுவதுண்டே – நாலாயி:461/2
உடல் உருகி வாய் திறந்து மடுத்து உன்னை நிறைத்துக்கொண்டேன் – நாலாயி:466/2
உன்னை கொண்டு என் நாவகம்பால் மாற்று இன்றி உரைத்துக்கொண்டேன் – நாலாயி:467/2
உன்னை கொண்டு என்னுள் வைத்தேன் என்னையும் உன்னில் இட்டேன் – நாலாயி:467/3
போவான் போகின்றாரை போகாமல் காத்து உன்னை
கூவுவான் வந்து நின்றோம் கோதுகலம் உடைய – நாலாயி:481/3,4
நெருப்பு என்ன நின்ற நெடுமாலே உன்னை
அருத்தித்து வந்தோம் பறை தருதியாகில் – நாலாயி:498/5,6
சிற்றம் சிறுகாலே வந்து உன்னை சேவித்து உன் – நாலாயி:502/1
முள்ளும் இல்லா சுள்ளி எரி மடுத்து முயன்று உன்னை நோற்கின்றேன் காமதேவா – நாலாயி:505/2
தத்துவம் இலி என்று நெஞ்சு எரிந்து வாசகத்து அழித்து உன்னை வைதிடாமே – நாலாயி:506/2
வாய் உடை மறையவர் மந்திரத்தால் மன்மதனே உன்னை வணங்குகின்றேன் – நாலாயி:510/2
நாமம் ஆயிரம் ஏத்த நின்ற நாராயணா நரனே உன்னை
மாமி தன் மகன் ஆக பெற்றால் எமக்கு வாதை தவிருமே – நாலாயி:514/1,2
குண்டு நீர் உறை கோளரீ மத யானை கோள் விடுத்தாய் உன்னை
கண்டு மால் உறுவோங்களை கடைக்கண்களால் இட்டு வாதியேல் – நாலாயி:516/1,2
நொய்யர் பிள்ளைகள் என்பதற்கு உன்னை நோவ நாங்கள் உரைக்கிலோம் – நாலாயி:517/3
கடலே கடலே உன்னை கடைந்து கலக்கு உறுத்து – நாலாயி:605/1
ஏல வார் குழல் என் மகன் தாலோ என்றுஎன்று உன்னை என் வாயிடை நிறைய – நாலாயி:708/3
நன்றாக நானிலத்தை ஆள்வித்தேன் நன் மகனே உன்னை நானே – நாலாயி:730/4
ஒன்று இரண்டு கண்ணினானும் உன்னை ஏத்த வல்லனே – நாலாயி:758/4
கார் திரள் அனைய மேனி கண்ணனே உன்னை காணு – நாலாயி:903/2
சேவியேன் உன்னை அல்லால் சிக்கென செங்கண்மாலே – நாலாயி:906/2
பாவியேன் உன்னை அல்லால் பாவியேன் பாவியேனே – நாலாயி:906/4
பெண் உலாம் சடையினானும் பிரமனும் உன்னை காண்பான் – நாலாயி:915/1
கண்ணறா உன்னை என்னோ களைகணா கருதுமாறே – நாலாயி:915/4
மறந்தேன் உன்னை முன்னம் மறந்த மதி_இல் மனத்தால் – நாலாயி:1459/1
அறம் தானாய் திரிவாய் உன்னை என் மனத்து அகத்தே – நாலாயி:1469/3
போந்தேன் புண்ணியனே உன்னை எய்தி என் தீவினைகள் – நாலாயி:1471/3
மற்று ஓர் தெய்வம் எண்ணேன் உன்னை என் மனத்து வைத்து – நாலாயி:1472/1
தேறேன் உன்னை அல்லால் திருவிண்ணகரானே – நாலாயி:1474/4
வள்ளால் உன்னை எங்ஙனம் நான் மறக்கேனே – நாலாயி:1551/4
சொல்லாய் உன்னை யான் வணங்கி தொழும் ஆறே – நாலாயி:1552/4
கனியே உன்னை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1553/4
கதியே உன்னை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேனே – நாலாயி:1554/4
அத்தா அரியே என்று உன்னை அழைக்க – நாலாயி:1555/1
வித்தே உன்னை எங்ஙனம் நான் விடுகேனே – நாலாயி:1555/4
வாயா உன்னை எங்ஙனம் நான் மறக்கேனே – நாலாயி:1556/4
உள்ளே நின்று உருகி நெஞ்சம் உன்னை உள்ளிய-கால் – நாலாயி:1558/3
நள்ளேன் உன்னை அல்லால் நறையூர் நின்ற நம்பீயோ – நாலாயி:1558/4
நாடேன் உன்னை அல்லால் நறையூர் நின்ற நம்பீயோ – நாலாயி:1559/4
மைந்தா உன்னை என்றும் மறவாமை பெற்றேனே – நாலாயி:1732/4
உண்டானே உன்னை உகந்துஉகந்து உன்தனக்கே – நாலாயி:1738/2
பாட்டினால் உன்னை என் நெஞ்சத்து இருந்தமை – நாலாயி:1746/3
கொங்கை சுரந்திட உன்னை கூவியும் காணாதிருந்தேன் – நாலாயி:1879/3
உந்தம் அடிகள் முனிவர் உன்னை நான் என் கையில் கோலால் – நாலாயி:1885/1
எம் பெருமான் உன்னை பெற்ற வயிறு உடையேன் இனி யான் என் செய்கேன் – நாலாயி:1920/2
எங்கு உற்றாய் எம் பெருமான் உன்னை நாடி ஏழையேன் இங்ஙனமே உழிதர்கேனே – நாலாயி:2060/4
பூ மருவி இனிது அமர்ந்து பொறியில் ஆர்ந்த அறு கால சிறு வண்டே தொழுதேன் உன்னை
ஆ மருவி நிரை மேய்த்த அமரர் கோமான் அணி அழுந்தூர் நின்றானுக்கு இன்றே சென்று – நாலாயி:2077/2,3
காப்பு உன்னை உன்ன கழியும் அருவினைகள் – நாலாயி:2156/1
ஆப்பு உன்னை உன்ன அவிழ்ந்து ஒழியும் மூப்பு உன்னை – நாலாயி:2156/2
ஆப்பு உன்னை உன்ன அவிழ்ந்து ஒழியும் மூப்பு உன்னை
சிந்திப்பார்க்கு இல்லை திருமாலே நின் அடியை – நாலாயி:2156/2,3
உகந்து உன்னை வாங்கி ஒளி நிறம் கொள் கொங்கை – நாலாயி:2189/1
கரு மாணியாய் இரந்த கள்வனே உன்னை
பிரமாணித்தார் பெற்ற பேறு – நாலாயி:2242/3,4
திருமொழியாய் நின்ற திருமாலே உன்னை
பரு மொழியால் காண பணி – நாலாயி:2245/3,4
புரிந்து ஏத்தி உன்னை புகலிடம் பார்த்து ஆங்கே – நாலாயி:2246/3
திரு கண்டு கொண்ட திருமாலே உன்னை
மருக்கண்டுகொண்டு என் மனம் – நாலாயி:2283/3,4
நான் உன்னை அன்றி இலேன் கண்டாய் நாரணனே – நாலாயி:2388/3
கண்டுகொள் கண்டாய் கட_வண்ணா யான் உன்னை
கண்டு கொள்கிற்குமாறு – நாலாயி:2407/3,4
உன்னை பிறர் அறியார் என் மதிக்கு – நாலாயி:2432/3
அரும் பொருளாய் நின்ற அரங்கனே உன்னை
விரும்புவதே விள்ளேன் மனம் – நாலாயி:2441/3,4
விரித்து உரைத்த வெம் நாகத்து உன்னை தெரித்து எழுதி – நாலாயி:2444/2
கொடுத்து அளித்த கோனே குணப்பரனே உன்னை
விட துணியார் மெய் தெளிந்தார் தாம் – நாலாயி:2474/3,4
இனி அறிந்தேன் எம்பெருமான் உன்னை இனி அறிந்தேன் – நாலாயி:2477/2
விள்ள விழித்து உன்னை மெய் உற்றால் உள்ள – நாலாயி:2660/2
பேர் இயல் நெஞ்சே அடிபணிந்தேன் உன்னை பேய் பிறவி – நாலாயி:2793/1
தன்னை என் பார்ப்பர் இராமாநுச உன்னை சார்ந்தவரே – நாலாயி:2860/4
மொய்த்து அலைத்து உன்னை விடேன் என்று இருக்கிலும் நின் புகழே – நாலாயி:2865/3
உயக்கொண்டு நல்கும் இராமாநுச என்றது உன்னை உன்னி – நாலாயி:2891/3
நெஞ்சமே நல்லை நல்லை உன்னை பெற்றால் – நாலாயி:3001/1
ஊனில் வாழ் உயிரே நல்லை போ உன்னை பெற்று – நாலாயி:3031/1
செய் குந்தா உன்னை நான் பிடித்தேன் கொள் சிக்கெனவே – நாலாயி:3064/4
எள்கல் தந்த எந்தாய் உன்னை எங்ஙனம் விடுகேன் – நாலாயி:3067/2
சிந்தைசெய்த எந்தாய் உன்னை சிந்தைசெய்து செய்தே – நாலாயி:3068/4
உன்னை சிந்தைசெய்துசெய்து உன் நெடு மா மொழி இசை பாடி ஆடி என் – நாலாயி:3069/1
உன்னை சிந்தையினால் இகழ்ந்த இரணியன் அகல் மார்வம் கீண்ட என் – நாலாயி:3069/3
ஏறி வீற்றிருந்தாய் உன்னை என்னுள் நீக்கேல் எந்தாய் – நாலாயி:3071/4
கொந்து ஆர் தண் அம் துழாயினாய் அமுதே உன்னை என்னுள்ளே குழைத்த எம் – நாலாயி:3072/3
ஆகின்றாய் உன்னை நான் அடைந்தேன் விடுவேனோ – நாலாயி:3073/2
இரீஇ உன்னை என்னுள் வைத்தனை என் இருடீகேசனே – நாலாயி:3083/4
ஈதே யான் உன்னை கொள்வது எஞ்ஞான்றும் என் – நாலாயி:3100/1
மகிழ்வுற்று உன்னை வணங்க வாராயே – நாலாயி:3104/4
தாராதாய் உன்னை என்னுள் வைப்பில் என்றும் – நாலாயி:3105/3
அக்கார கனியே உன்னை யானே – நாலாயி:3106/4
ஒட்டு உரைத்து இ உலகு உன்னை புகழ்வு எல்லாம் பெரும்பாலும் – நாலாயி:3122/3
எ நாள் யான் உன்னை இனி வந்து கூடுவனே – நாலாயி:3132/4
சொல்லாய் யான் உன்னை சார்வது ஓர் சூழ்ச்சியே – நாலாயி:3134/4
எந்தாய் யான் உன்னை எங்கு வந்து அணுகிற்பனே – நாலாயி:3136/4
கைகளால் ஆர தொழுதுதொழுது உன்னை
வைகலும் மாத்திரை போதும் ஓர் வீடு இன்றி – நாலாயி:3201/1,2
பை கொள் பாம்பு ஏறி உறை பரனே உன்னை
மெய்கொள்ள காண விரும்பும் என் கண்களே – நாலாயி:3201/3,4
காலமே உன்னை எ நாள் கண்டுகொள்வனே – நாலாயி:3205/4
புள் வல்லாய் உன்னை எஞ்ஞான்று பொருந்துவனே – நாலாயி:3206/4
பூ தண் மாலை கொண்டு உன்னை போதால் வணங்கேனேலும் நின் – நாலாயி:3256/3
கள்ள மாயா உன்னை என் கண் காண வந்து ஈயாயே – நாலாயி:3298/4
நோக்கிநோக்கி உன்னை காண்பான் யான் எனது ஆவியுள்ளே – நாலாயி:3302/1
நறும் துழாயின் கண்ணி அம்மா நான் உன்னை கண்டுகொண்டே – நாலாயி:3303/4
கள்ள மனம் தவிர்ந்தே உன்னை கண்டுகொண்டு உய்ந்து ஒழிந்தேன் – நாலாயி:3343/3
வெள்ளத்து அணை கிடந்தாய் இனி உன்னை விட்டு என் கொள்வனே – நாலாயி:3343/4
என் கொள்வன் உன்னை விட்டு என்னும் வாசகங்கள் சொல்லியும் – நாலாயி:3344/1
நோற்ற நோன்பு இலேன் நுண் அறிவு இலேன் ஆகிலும் இனி உன்னை விட்டு ஒன்றும் – நாலாயி:3407/1
அங்குற்றேன் அல்லேன் இங்குற்றேன் அல்லேன் உன்னை காணும் அவாவில் வீழ்ந்து நான் – நாலாயி:3408/1
ஏறி வீற்றிருந்தாய் உன்னை எங்கு எய்த கூவுவனே – நாலாயி:3410/4
நலத்தால் மிக்கார் குடந்தை கிடந்தாய் உன்னை காண்பான் நான் – நாலாயி:3421/3
சிறந்த வான் சுடரே உன்னை என்று-கொல் சேர்வதுவே – நாலாயி:3440/4
முது வைய முதல்வா உன்னை என்று தலைப்பெய்வனே – நாலாயி:3441/4
நின்று நின்று நினைக்கின்றேன் உன்னை எங்ஙனம் நினைகிற்பன் பாவியேற்கு – நாலாயி:3445/3
கொடிய வல்வினையேன் உன்னை என்று-கொல் கூடுவதே – நாலாயி:3448/4
கோல திரு மா மகளோடு உன்னை கூடாதே – நாலாயி:3541/3
மாயோன் உன்னை காண்பான் வருந்தி எனை நாளும் – நாலாயி:3544/3
உன்னை நான் அணுகா வகை செய்து போதிகண்டாய் – நாலாயி:3562/2
என் பரஞ்சுடரே என்று உன்னை அலற்றி உன் இணை தாமரைகட்கு – நாலாயி:3570/1
கட்கிலீ உன்னை காணுமாறு அருளாய் காகுத்தா கண்ணனே என்னும் – நாலாயி:3574/3
தாமரை கையா ஓ உன்னை என்று-கொல் சேர்வதுவே – நாலாயி:3616/4
ஏத்து அரும் கீர்த்தியினாய் உன்னை எங்கு தலைப்பெய்வனே – நாலாயி:3618/4
உன்னுடை சோதி வெள்ளத்து அகம்-பால் உன்னை கண்டு கொண்டிட்டு – நாலாயி:3620/3
இன்னது ஓர் தன்மையை என்று உன்னை யாவர்க்கும் தேற்றரியை – நாலாயி:3645/2
உன்னை உணரவுறில் உலப்பு இல்லை நுணுக்கங்களே – நாலாயி:3646/4
ஓர் உயிரேயோ உலகங்கட்கு எல்லாம் உன்னை நான் எங்கு வந்து உறுகோ – நாலாயி:3675/4
எங்கும் இனையை என்று உன்னை அறியகிலாது அலற்றி – நாலாயி:3693/2
இறந்து நின்ற பெரு மாயா உன்னை எங்கே காண்கேனே – நாலாயி:3724/4
மனமே உன்னை வல்வினையேன் இரந்து – நாலாயி:3807/1
கையா உன்னை காண கருதும் என் கண்ணே – நாலாயி:3814/4
கண்ணே உன்னை காண கருதி என் நெஞ்சம் – நாலாயி:3815/1
கருத்தே உன்னை காண கருதி என் நெஞ்சத்து – நாலாயி:3819/1
ஒருத்தா உன்னை உள்ளும் என் உள்ளம் உகந்தே – நாலாயி:3819/4
உகந்தே உன்னை உள்ளும் என் உள்ளத்து அகம்-பால் – நாலாயி:3820/1
வாரிக்கொண்டு உன்னை விழுங்குவன் காணில் என்று – நாலாயி:3845/1
மருளே இன்றி உன்னை என் நெஞ்சத்து இருத்தும் – நாலாயி:3865/3
மிகமிக இனி உன்னை பிரிவை ஆமால் வீவ நின் பசுநிரை மேய்க்க போக்கே – நாலாயி:3914/4
நீல கடல் கடைந்தாய் உன்னை பெற்று இனி போக்குவனோ – நாலாயி:3996/4
பெற்று இனி போக்குவனோ உன்னை என் தனி பேருயிரை – நாலாயி:3997/1
முதல் தனி உன்னை உன்னை எனை நாள் வந்து கூடுவன் நான் – நாலாயி:3998/2
முதல் தனி உன்னை உன்னை எனை நாள் வந்து கூடுவன் நான் – நாலாயி:3998/2

மேல்


உன்னையன்றே (1)

உழைக்கின்றேற்கு என்னை நோக்காது ஒழிவதே உன்னையன்றே
அழைக்கின்றேன் ஆதிமூர்த்தி அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:907/3,4

மேல்


உன்னையும் (5)

உன்னையும் ஒக்கலையில் கொண்டு தம் இல் மருவி உன்னொடு தங்கள் கருத்து ஆயின செய்துவரும் – நாலாயி:71/1
உய்யவும் ஆம்-கொலோ என்று சொல்லி உன்னையும் உம்பியையும் தொழுதேன் – நாலாயி:504/3
உன்னையும் உன் அருமையையும் உன் மோயின் வருத்தமும் ஒன்றாக கொள்ளாது – நாலாயி:738/2
உன்னையும் பார்க்கில் அருள்செய்வதே நலம் அன்றி என்-பால் – நாலாயி:2860/2
வள்ளல் மணி_வண்ணனே என்று என்றே உன்னையும் வஞ்சிக்கும் – நாலாயி:3343/2

மேல்


உன்னையே (7)

ஒக்கலை மேல் இருந்து உன்னையே சுட்டி காட்டும் காண் – நாலாயி:57/2
இரண்டு கூறு செய்து உகந்த சிங்கம் என்பது உன்னையே – நாலாயி:813/4
உளம் கனிந்து இருக்கும் உன்னையே பிதற்றும் உனக்கு அன்றி எனக்கு அன்பு ஒன்று இலளால் – நாலாயி:1114/1
மறவாது அடியேன் உன்னையே அழைக்கின்றேன் – நாலாயி:1548/2
அற்றேன் அடியேன் உன்னையே அழைக்கின்றேன் – நாலாயி:1549/3
புவியின் மேல் பொன் நெடும் சக்கரத்து உன்னையே
அவிவு இன்றி ஆதரிக்கும் எனது ஆவியே – நாலாயி:3203/3,4
வருந்தி நான் வாசக மாலை கொண்டு உன்னையே
இருந்து இருந்து எத்தனை காலம் புலம்புவனே – நாலாயி:3207/3,4

மேல்


உன்னைவிட்டு (1)

எங்ஙனே தரிக்கேன் உன்னைவிட்டு என்னும் இரு நிலம் கை துழா இருக்கும் – நாலாயி:3572/3

மேல்


உன்னொடு (2)

உன்னையும் ஒக்கலையில் கொண்டு தம் இல் மருவி உன்னொடு தங்கள் கருத்து ஆயின செய்துவரும் – நாலாயி:71/1
உன்னொடு தோழமை கொள்ளுவன் குயிலே உலகு_அளந்தான் வர கூவாய் – நாலாயி:549/4

மேல்


உன்னோடு (6)

ஆடி அமுதுசெய் அப்பனும் உண்டிலன் உன்னோடு உடனே உண்பான் – நாலாயி:246/4
இந்திரனும் உன்னோடு செல்வத்துக்கு ஏலானே – நாலாயி:570/4
உன்னோடு உடனே ஒரு கடலில் வாழ்வாரை – நாலாயி:571/1
சிதையாரோ உன்னோடு செல்வ பெரும் சங்கே – நாலாயி:575/4
ஆ மகிழ்ந்து உகந்து அவை மேய்க்கின்று உன்னோடு அசுரர்கள் தலைப்பெய்யில் எவன்-கொல் ஆங்கே – நாலாயி:3919/4
நேசம் செய்து உன்னோடு என்னை உயிர் வேறு இன்றி ஒன்றாகவே – நாலாயி:3991/3

மேல்


உன (17)

இந்திரன் ஆனையும் தானும் வந்து இவனோ எம்பெருமான் உன கோயிலின் வாசல் – நாலாயி:923/2
காதல்செய்யாது உன கழல் அடைந்தேன் – நாலாயி:1456/2
உய்வான் உன கழலே தொழுது எழுவேன் கிளி மடவார் – நாலாயி:1635/2
மாசூணா உன பாத_மலர் சோதி மழுங்காதே – நாலாயி:3128/4
கூவியும் காணப்பெறேன் உன கோலமே – நாலாயி:3204/4
கண்ணாளா கடல் கடைந்தாய் உன கழற்கே வரும் பரிசு – நாலாயி:3319/3
வள்ளலே மணி_வண்ணா உன கழற்கே வரும் பரிசு – நாலாயி:3322/3
செல் நாள் எ நாள் அ நாள் உன தாள் பிடித்தே செல காணே – நாலாயி:3420/4
தொழுவனேனை உன தாள் சேரும் வகையே சூழ்கண்டாய் – நாலாயி:3422/4
இளையாது உன தாள் ஒருங்க பிடித்து போத இசை நீயே – நாலாயி:3425/4
குல தொல் அடியேன் உன பாதம் கூடும் ஆறு கூறாயே – நாலாயி:3550/4
திணர் ஆர் சார்ங்கத்து உன பாதம் சேர்வது அடியேன் எந்நாளே – நாலாயி:3554/4
நொடி ஆர் பொழுதும் உன பாதம் காண நோலாது ஆற்றேனே – நாலாயி:3556/4
நோலாது ஆற்றேன் உன பாதம் காண என்று நுண் உணர்வின் – நாலாயி:3557/1
அந்தோ அடியேன் உன பாதம் அகலகில்லேன் இறையுமே – நாலாயி:3558/4
தழுவுமாறு அறியேன் உன தாள்களே – நாலாயி:3811/4
நாளும் என் புகழ்கோ உன சீலமே – நாலாயி:3812/4

மேல்


உனக்காய் (1)

தொண்டே உனக்காய் ஒழிந்தேன் துரிசு இன்றி – நாலாயி:3863/2

மேல்


உனக்கு (41)

செல்வனை போல திருமாலே நானும் உனக்கு பழவடியேன் – நாலாயி:11/2
பேணி உனக்கு பிரமன் விடுதந்தான் – நாலாயி:44/3
நோவ திரிக்கில் உனக்கு இங்கு இழுக்குற்று என் காதுகள் நொந்திடும் கில்லேன் – நாலாயி:150/2
அன்னே உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:223/4
அன்பா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:224/4
அம்மா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:225/4
ஐயா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:226/4
அப்பா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:227/4
அரம்பா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:228/4
அரட்டா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:229/4
காளாய் உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:230/4
ஆயா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:231/4
அத்தா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:232/4
உனக்கு பணிசெய்திருக்கும் தவம் உடையேன் இனி போய் ஒருவன் – நாலாயி:455/1
உரு பொலிந்த நாவினேனை உனக்கு உரித்தாக்கினையே – நாலாயி:469/4
உனக்கு இடமாய் இருக்க என்னை உனக்கு உரித்தாக்கினையே – நாலாயி:471/4
உனக்கு இடமாய் இருக்க என்னை உனக்கு உரித்தாக்கினையே – நாலாயி:471/4
ஒல்லை நீ போதாய் உனக்கு என்ன வேறு உடையை – நாலாயி:488/5
மாற்றார் உனக்கு வலி தொலைந்து உன் வாசல்-கண் – நாலாயி:494/6
அழுதுஅழுது அலமந்து அம்மா வழங்க ஆற்றவும் அது உனக்கு உறைக்கும் கண்டாய் – நாலாயி:512/3
அம் குயிலே உனக்கு என்ன மறைந்து உறைவு ஆழியும் சங்கும் ஒண் தண்டும் – நாலாயி:551/3
துணிவு இனி உனக்கு சொல்லுவன் மனமே தொழுது எழு தொண்டர்கள் தமக்கு – நாலாயி:981/1
உளம் கனிந்து இருக்கும் உன்னையே பிதற்றும் உனக்கு அன்றி எனக்கு அன்பு ஒன்று இலளால் – நாலாயி:1114/1
ஓது வாய்மையும் உவனிய பிறப்பும் உனக்கு முன் தந்த அந்தணன் ஒருவன் – நாலாயி:1424/1
சொல்லாய் திருமார்வா உனக்கு ஆகி தொண்டு பட்ட – நாலாயி:1476/1
நான் தான் உனக்கு ஒழிந்தேன் நறையூர் நின்ற நம்பீயோ – நாலாயி:1562/4
நாட்டினாய் என்னை உனக்கு முன் தொண்டு ஆக – நாலாயி:1746/1
அன்று அது கண்டு அஞ்சாத ஆய்ச்சி உனக்கு இரங்கி – நாலாயி:2190/1
அன்பு ஆக்கி ஏத்தி அடிமைப்பட்டேன் உனக்கு
என் பாக்கியத்தால் இனி – நாலாயி:2215/3,4
தீ மனம் கெடுத்தாய் உனக்கு என் செய்கேன் என் சிரீதரனே – நாலாயி:3082/4
வெறி துளவ முடியானே வினையேனை உனக்கு அடிமை – நாலாயி:3324/3
வீற்றிருந்த எந்தாய் உனக்கு மிகை அல்லேன் அங்கே – நாலாயி:3407/4
ஆறு எனக்கு நின் பாதமே சரண் ஆக தந்து ஒழிந்தாய் உனக்கு ஓர் கைம்மாறு – நாலாயி:3416/1
ஊராய் உனக்கு ஆள் பட்டும் அடியேன் இன்னம் உழல்வேனோ – நாலாயி:3427/4
நிழறு தொல் படையாய் உனக்கு ஒன்று உணர்த்துவன் நான் – நாலாயி:3466/2
வல்லது ஓர் வண்ணம் சொன்னால் அதுவே உனக்கு ஆம் வண்ணமே – நாலாயி:3647/4
உறுவது இது என்று உனக்கு ஆள் பட்டு நின்-கண் – நாலாயி:3817/1
நினைகிலேன் நான் உனக்கு ஆட்செய்யும் நீர்மையே – நாலாயி:3837/4
பிடித்து அது நடுவு உனக்கு அரிவையரும் பலர் அது நிற்க எம் பெண்மை ஆற்றோம் – நாலாயி:3918/2
தவத்தவர் மறுக நின்று உழிதருவர் தனிமையும் பெரிது உனக்கு இராமனையும் – நாலாயி:3922/2
உனக்கு ஏற்கும் கோல மலர் பாவைக்கு அன்பா என் அன்பேயோ – நாலாயி:3995/4

மேல்


உனக்கும் (2)

காரிகையார்க்கும் உனக்கும் இழுக்குற்று என் காதுகள் வீங்கி எறியில் – நாலாயி:148/1
கழகம் ஏறேல் நம்பீ உனக்கும் இளைதே கன்மமே – நாலாயி:3467/4

மேல்


உனக்கே (5)

தோற்றும் உனக்கே பெரும் துயில்தான் தந்தானோ – நாலாயி:483/6
உற்றோமே ஆவோம் உனக்கே நாம் ஆட்செய்வோம் – நாலாயி:502/7
ஆர்வம் உனக்கே உடையோம் அம்மனைமார் காணில் ஒட்டார் – நாலாயி:530/3
மறு கால் இன்றி மாயோன் உனக்கே ஆளாகும் – நாலாயி:3548/3
பாசங்கள் நீக்கி என்னை உனக்கே அற கொண்டிட்டு நீ – நாலாயி:3642/1

மேல்


உனக்கேலும் (1)

நின்மலா நெடியாய் உனக்கேலும் பிழை பிழையே – நாலாயி:3468/2

மேல்


உனது (15)

ஆளா உனது அருளே பார்ப்பன் அடியேனே – நாலாயி:691/4
வந்து உனது அடியேன் மனம் புகுந்தாய் புகுந்ததன் பின் வணங்கும் என் – நாலாயி:1188/1
ஆதலின் உனது அடி அணுகுவன் நான் – நாலாயி:1455/3
அம் தாமரை அடியாய் உனது அடியேற்கு அருள்புரியே – நாலாயி:1632/4
தாயோ உனது அடியார் மனத்தாயோ அறியேனே – நாலாயி:1634/4
அரு மா கடல் அமுதே உனது அடியே சரண் ஆமே – நாலாயி:1636/4
உதைக்கின்ற நாயகம் தன்னொடு மாலே உனது தண் தார் – நாலாயி:2511/2
மாலே படி சோதி மாற்றேல் இனி உனது
பாலே போல் சீரில் பழுத்து ஒழிந்தேன் மேலால் – நாலாயி:2642/1,2
போந்தது என் நெஞ்சு என்னும் பொன் வண்டு உனது அடிப்போதில் ஒண் சீர் – நாலாயி:2890/1
சாயலொடு மணி மாமை தளர்ந்தேன் நான் இனி உனது
வாய் அலகில் இன் அடிசில் வைப்பாரை நாடாயே – நாலாயி:2939/3,4
உய்ந்து போந்து என் உலப்பு இலாத வெம் தீவினைகளை நாசம் செய்து உனது
அந்தம்_இல் அடிமை அடைந்தேன் விடுவேனோ – நாலாயி:3068/1,2
முடி சோதியாய் உனது முக சோதி மலர்ந்ததுவோ – நாலாயி:3121/1
வள்ளல் செய்து அடியேனை உனது அருளால் வாங்காயே – நாலாயி:3322/4
எரி ஏய் பவள குன்றே நால் தோள் எந்தாய் உனது அருளே – நாலாயி:3424/2
தாள தாமரையான் உனது உந்தியான் – நாலாயி:3812/1

மேல்


உனதே (2)

பைம் கானம் ஈது எல்லாம் உனதே ஆக பழன மீன் கவர்ந்து உண்ண தருவன் தந்தால் – நாலாயி:2078/3
நான் ஒன்று இலேன் எனது ஆவியும் உனதே
சேறு கொள் கரும்பும் பெரும் செந்நெலும் மலி தண் சிரீவரமங்கை – நாலாயி:3416/2,3

மேல்


உனை (16)

என்றாள் எம் இராமாவோ உனை பயந்த கைகேசி தன் சொல் கேட்டு – நாலாயி:730/3
செய்து நின்ன செற்ற தீயில் வெந்தவர்க்கும் வந்து உனை
எய்தல் ஆகும் என்பர் ஆதலால் எம் மாய நாயினேன் – நாலாயி:862/2,3
எந்தாய் இனி யான் உனை என்றும் விடேனே – நாலாயி:1046/4
கோது_இல் வாய்மையினான் உனை வேண்டிய குறை முடித்து அவன் சிறுவனை கொடுத்தாய் – நாலாயி:1424/3
ஆண்டாய் உனை காண்பது ஓர் அருள் எனக்கு அருளுதியேல் – நாலாயி:1448/5
ஆண்டாய் உனை காண்பது ஓர் அருள் எனக்கு அருளுதியேல் – நாலாயி:1449/5
ஆண்டாய் உனை காண்பது ஓர் அருள் எனக்கு அருளுதியேல் – நாலாயி:1450/5
ஆண்டாய் உனை காண்பது ஓர் அருள் எனக்கு அருளுதியேல் – நாலாயி:1451/5
ஆண்டாய் உனை காண்பது ஓர் அருள் எனக்கு அருளுதியேல் – நாலாயி:1452/5
ஆண்டாய் உனை காண்பது ஓர் அருள் எனக்கு அருளுதியேல் – நாலாயி:1453/5
ஆண்டாய் உனை காண்பது ஓர் அருள் எனக்கு அருளுதியேல் – நாலாயி:1454/5
ஆண்டாய் உனை காண்பது ஓர் அருள் எனக்கு அருளுதியேல் – நாலாயி:1455/5
ஆண்டாய் உனை காண்பது ஓர் அருள் எனக்கு அருளுதியேல் – நாலாயி:1456/5
தேறும் அவர்க்கும் எனக்கும் உனை தந்த செம்மை சொல்லால் – நாலாயி:2835/3
வள்ளலே மதுசூதனா என் மரகத_மலையே உனை நினைந்து – நாலாயி:3067/1
நண்ணி உனை நான் கண்டு உகந்து கூத்தாட – நாலாயி:3540/3

மேல்