நீ – முதல் சொற்கள், தொல்காப்பியம் + சங்க இலக்கியம் கூட்டுத்தொடரடைவு

நீ என் ஒரு பெயர் நெடு முதல் குறுகும் – தொல்_எழுத். உரு:7/1
நீ என் பெயரும் இடக்கர் பெயரும் – தொல்_எழுத். உயி.மயங்:48/1
நீ என் ஒரு பெயர் உருபு இயல் நிலையும் – தொல்_எழுத். உயி.மயங்:51/1
எல்லாம் நீயிர் நீ என கிளந்து – தொல்_சொல். பெயர்:20/3
நீயிர் நீ என வரூஉம் கிளவி – தொல்_சொல். பெயர்:34/1
நீ என் கிளவி ஒருமைக்கு உரித்தே – தொல்_சொல். பெயர்:35/2
ஏனது சுவைப்பினும் நீ கை தொட்டது – தொல்_பொருள். கற்:5/12
இரவினும் பகலினும் நீ வா என்றலும் – தொல்_பொருள். பொருளி:16/4
செலவு நீ நயந்தனை ஆயின் பல உடன் – திரு 64
இன்னே பெறுதி நீ முன்னிய வினையே – திரு 66
முந்து நீ கண்டு-உழி முகன் அமர்ந்து ஏத்தி – திரு 251
ஒரு நீ ஆகி தோன்ற விழுமிய – திரு 294
நீ சில மொழியா அளவை மாசு இல் – சிறு 235
வருதல் தலைவர் வாய்வது நீ நின் – முல் 20
வரைந்து நீ பெற்ற நல் ஊழியையே – மது 782
நிகழ்ந்த வண்ணம் நீ நனி உணர – குறி 33
எல் பட வருதியர் என நீ விடுத்தலின் – குறி 39
நீ துயில் எழினும் நிலவு வெளிப்படினும் – குறி 241
கேள் இனி வேளை நீ முன்னிய திசையே – மலை 94
நீ புணர்ந்த அனையேம் அன்மையின் யாமே – நற் 15/5
அது நீ அறியின் அன்பு-மார் உடையை – நற் 54/6
நீ உணர்ந்தனையே தோழி வீ உக – நற் 91/1
மீள்வாம் எனினும் நீ துணிந்ததுவே – நற் 103/11
புறவிற்று அம்ம நீ நயந்தோள் ஊரே – நற் 121/5
எனக்கு நீ உரையாயாய் ஆயினை நினக்கு யான் – நற் 128/3
செம் வாய் பைம் கிளி கவர நீ மற்று – நற் 147/3
செலவு ஒழிந்தனையால் அளியை நீ புனத்தே – நற் 147/12
நீ அவண் வருதல் ஆற்றாய் என தாம் – நற் 148/2
அல்குவது ஆக நீ அமர்ந்த தேரே – நற் 159/12
சாரல் சிறுகுடி ஈங்கு நீ வரலே – நற் 168/11
துறை கெழு கொண்க நீ நல்கின் – நற் 172/9
நீ நயந்து வருதல் எவன் என பல புலந்து – நற் 192/6
ஈரிய கலுழும் நீ நயந்தோள் கண்ணே – நற் 195/9
ஆழல் வாழி தோழி நீ நின் – நற் 197/5
இன்று நீ இவணை ஆகி எம்மொடு – நற் 215/8
அரிது புணர் இன் உயிர் வவ்விய நீ என – நற் 245/7
கோடு உயர் நெடு வரை ஆடும் நாட நீ/நல்காய் ஆயினும் நயன் இல செய்யினும் – நற் 247/5,6
நின் புறங்காத்தலும் காண்போய் நீ என் – நற் 251/6
எனவ கேளாய் நினையினை நீ நனி – நற் 253/4
தொடர்பு நீ வெஃகினை ஆயின் என் சொல் – நற் 290/4
உயர் வரை நாட நீ நயந்தோள் கேண்மை – நற் 317/5
எம் மனை தந்து நீ தழீஇயினும் அவர்-தம் – நற் 330/7
நெஞ்சின் இன்புறாய் ஆயினும் அது நீ/என் கண் ஓடி அளி-மதி – நற் 355/9,10
அணங்கல் ஓம்பு-மதி வாழிய நீ என – நற் 358/5
நீ விளையாடுக சிறிதே யானே – நற் 362/6
ஓங்கு வரை நாட நீ வருதலானே – நற் 383/9
அணங்கு உடை அரும் சூள் தருகுவென் என நீ/நும்மோர் அன்னோர் துன்னார் இவை என – நற் 386/6,7
காவல் நீ என்றோளே சேவலொடு – நற் 389/7
யாரை எலுவ யாரே நீ எமக்கு – நற் 395/1
ஏமம் என்று அருளாய் நீ மயங்கினையே – நற் 396/11
நறியவும் உளவோ நீ அறியும் பூவே – குறு 2/5
நீர் வார் கண்ணை நீ இவண் ஒழிய – குறு 22/1
நீ ஆகியர் எம் கணவனை – குறு 49/4
மகிழ்நன் மார்பே வெய்யையால் நீ/அழியல் வாழி தோழி நன்னன் – குறு 73/1,2
நீ கண்டனையோ கண்டார் கேட்டனையோ – குறு 75/1
சில ஆகுக நீ துஞ்சும் நாளே – குறு 91/8
கள்வர் போல்வர் நீ அகன்றிசினோர்க்கே – குறு 127/6
செல்க என்றோளே அன்னை என நீ/சொல்லின் எவனோ தோழி கொல்லை – குறு 141/2,3
முல்லை வாழியோ முல்லை நீ நின் – குறு 162/3
விழைந்ததன் தலையும் நீ வெய்து-உற்றனை – குறு 165/2
இரவு நீ வருதலின் ஊறும் அஞ்சுவல் – குறு 217/2
விட்டு என விடுக்கும் நாள் வருக அது நீ/நேர்ந்தனை ஆயின் தந்தனை சென்மோ – குறு 236/1,2
தண் கடல் சேர்ப்ப நீ உண்ட என் நலனே – குறு 236/6
மடவை மன்ற நீ என கடவுபு – குறு 252/5
நீ அளந்து அறிவை நின் புரைமை வாய் போல் – குறு 259/6
இவை மொழியாம் என சொல்லினும் அவை நீ/மறத்தியோ வாழி என் நெஞ்சே பல உடன் – குறு 306/2,3
நீ எமக்கு இன்னாதன பல செய்யினும் – குறு 309/7
இன மீன் இரும் கழி நீந்தி நீ நின் – குறு 324/3
நோய் நீந்து அரும் படர் தீர நீ நயந்து – குறு 332/2
வருந்தினள் அளியள் நீ பிரிந்திசினோளே – குறு 336/6
பெரும் கல் நாட நீ நயந்தோள் கண்ணே – குறு 365/6
எம் இல் வருகுவை நீ என – குறு 379/5
நீ உடம்படுதலின் யான் தர வந்து – குறு 383/1
ஈண்டு நீ அருளாது ஆண்டு உறைதல்லே – ஐங் 46/4
ஆண்டு செய் குறியோடு ஈண்டு நீ வரலே – ஐங் 48/5
பழன ஊர நீ உற்ற சூளே – ஐங் 53/4
ஊரின் ஊரனை நீ தர வந்த – ஐங் 54/4
நல் அணி நயந்து நீ துறத்தலின் – ஐங் 55/3
எவன் பயம் செய்யும் நீ தேற்றிய மொழியே – ஐங் 56/4
மடவள் அம்ம நீ இனி கொண்டோளே – ஐங் 67/1
நீ யார் மகனை எம் பற்றியோயே – ஐங் 79/4
மலர் அணி வாயில் பொய்கை ஊர நீ/என்னை நயந்தனென் என்றி நின் – ஐங் 81/3,4
மறு இல் யாணர் மலி கேழ் ஊர நீ/சிறுவரின் இனைய செய்தி – ஐங் 85/3,4
காண்-மதி பாண நீ உரைத்தற்கு உரியை – ஐங் 140/1
நீ இனிது முயங்குதி காதலோயே – ஐங் 148/3
என் கண்டு நயந்து நீ நல்கா-காலே – ஐங் 178/4
துறை கெழு கொண்க நீ தந்த – ஐங் 193/3
அன்னாய் வாழி வேண்டு அன்னை நீ மற்று – ஐங் 209/1
நம் பிரிந்து உறைந்தோர் மன்ற நீ/விட்டனையோ அவர் உற்ற சூளே – ஐங் 227/4,5
ஏதிலாளனை நீ பிரிந்ததற்கே – ஐங் 232/2
நீ இவண் வரூஉம்-காலை – ஐங் 238/4
சேயதால் தெய்ய நீ பிரியும் நாடே – ஐங் 257/4
பயந்தன மாதோ நீ நயந்தோள் கண்ணே – ஐங் 264/4
பனி பயந்தன நீ நயந்தோள் கண்ணே – ஐங் 266/4
இணை_ஈர்_ஓதி நீ அழ – ஐங் 269/4
நன் மலை நாட நீ செலின் – ஐங் 273/3
வரை மிசை உகளும் நாட நீ வரின் – ஐங் 279/3
வரைந்தனை நீ என கேட்டு யான் – ஐங் 280/4
வல்லாய் மன்ற நீ அல்லது செயலே – ஐங் 287/4
நின்னினும் சிறந்தனள் எமக்கே நீ நயந்து – ஐங் 292/3
நீ அலது உளரோ என் நெஞ்சு அமர்ந்தோரே – ஐங் 293/5
வெல் போர் குருசில் நீ வியன் சுரம் இறப்பின் – ஐங் 306/1
இறுவரை நாட நீ இறந்து செய் பொருளே – ஐங் 309/5
வந்த நெஞ்சம் நீ நயந்தோள் பண்பே – ஐங் 323/4
நீ இனிது முயங்க வந்தனர் – ஐங் 353/3
குறி நீ செய்தனை என்ப அலரே – ஐங் 369/3
நீ நயந்து உறையப்பட்டோள் – ஐங் 370/3
ஒண் நுதல் பசப்ப நீ செலின் தெண் நீர் – ஐங் 424/2
பல் இரும் கூந்தல் பசப்பு நீ விடின் – ஐங் 429/1
மயங்கு மலர் அகலம் நீ இனிது முயங்க – ஐங் 465/3
செலவு நீ நயந்தனை ஆயின் மன்ற – ஐங் 473/2
வய_மான் தோன்றல் நீ வந்த மாறே – ஐங் 500/5
நீ சிவந்து இறுத்த நீர் அழி பாக்கம் – பதி 13/12
பூத்தன்று பெரும நீ காத்த நாடே – பதி 13/28
முன் திணை முதல்வர் போல நின்று நீ/கெடாஅ நல் இசை நிலைஇ – பதி 14/20,21
நீ வாழியர் இ உலகத்தோர்க்கு என – பதி 15/24
நீ புறந்தருதலின் நோய் இகந்து ஒரீஇய – பதி 15/33
நிலம் கண் வாட நாஞ்சில் கடிந்து நீ/வாழ்தல் ஈயா வளன் அறு பைதிரம் – பதி 19/17,18
நீ உடன்றோர் மன் எயில் தோட்டி வையா – பதி 25/5
கடும் பரி கதழ் சிறகு அகைப்ப நீ/நெடும் தேர் ஓட்டிய பிறர் அகன் தலை நாடே – பதி 25/12,13
சிதைந்தது மன்ற நீ சிவந்தனை நோக்கலின் – பதி 27/1
புலம்பா உறையுள் நீ தொழில் ஆற்றலின் – பதி 28/6
போர் மிகு குருசில் நீ மாண்டனை பலவே – பதி 31/36
மாண்டனை பலவே போர் மிகு குருசில் நீ/மாதிரம் விளக்கும் சால்பும் செம்மையும் – பதி 32/1,2
புரை சால் மைந்த நீ ஓம்பல் மாறே – பதி 34/12
புரை சால் மைந்த நீ ஓம்பல் மாறே – பதி 35/1
பிறர்க்கு என வாழ்தி நீ ஆகல் மாறே – பதி 38/16
பிறர்க்கு என வாழ்தி நீ ஆகல் மாறே – பதி 39/1
சிலைப்பு வல் ஏற்றின் தலைக்கை தந்து நீ/நளிந்தனை வருதல் உடன்றனள் ஆகி – பதி 52/15,16
ஈ என இரப்பவும் ஒல்லாள் நீ எமக்கு – பதி 52/23
கதுமென உருத்த நோக்கமோடு அது நீ/பாஅல் வல்லாய் ஆயினை பாஅல் – பதி 52/25,26
கிளந்த சொல் நீ பொய்ப்பு அறியலையே – பதி 63/7
நீ கண்டனையேம் என்றனர் நீயும் – பதி 63/14
தொலையாது ஆக நீ வாழும் நாளே – பதி 70/27
பிறர்க்கு நீ வாயின் அல்லது நினக்கு – பதி 73/2
நீ நீடு வாழிய பெரும நின்-வயின் – பதி 88/22
திரு_மறு_மார்ப நீ அருளல் வேண்டும் – பரி 1/39
அறனும் ஆர்வலர்க்கு அருளும் நீ/திறன் இலோர் திருத்திய தீது தீர் கொள்கை – பரி 1/43,44
திங்களும் தெறு கதிர் கனலியும் நீ/ஐம் தலை உயிரிய அணங்கு உடை அரும் திறல் – பரி 1/47,48
புலமும் பூவனும் நாற்றமும் நீ/வலன் உயர் எழிலியும் மாக விசும்பும் – பரி 1/51,52
போர் அடு குரிசில் நீ ஏந்திய படையே – பரி 2/49
நீ என பொழியுமால் அந்தணர் அரு மறை – பரி 3/14
நின்னை புரை நினைப்பின் நீ அலது உணர்தியோ – பரி 3/46
அணி மணி பைம் பூண் அமரர்க்கு முதல்வன் நீ/திணி நிலம் கடந்த-கால் திரிந்து அயர்ந்து அகன்று ஓடி – பரி 3/56,57
தீயினுள் தெறல் நீ பூவினுள் நாற்றம் நீ – பரி 3/63
தீயினுள் தெறல் நீ பூவினுள் நாற்றம் நீ/கல்லினுள் மணியும் நீ சொல்லினுள் வாய்மை நீ – பரி 3/64
கல்லினுள் மணியும் நீ சொல்லினுள் வாய்மை நீ/அறத்தினுள் அன்பு நீ மறத்தினுள் மைந்து நீ – பரி 3/65
அறத்தினுள் அன்பு நீ மறத்தினுள் மைந்து நீ/வேதத்து மறை நீ பூதத்து முதலும் நீ – பரி 3/66
வேதத்து மறை நீ பூதத்து முதலும் நீ/வெம் சுடர் ஒளியும் நீ திங்களுள் அளியும் நீ – பரி 3/67
வெம் சுடர் ஒளியும் நீ திங்களுள் அளியும் நீ/அனைத்தும் நீ அனைத்தின் உட்பொருளும் நீ ஆதலின் – பரி 3/68
அனைத்தும் நீ அனைத்தின் உட்பொருளும் நீ ஆதலின் – பரி 3/68
இகழ்வோன் இகழா நெஞ்சினன் ஆக நீ இகழா – பரி 4/15
ஆரா உடம்பின் நீ அமர்ந்து விளையாடிய – பரி 5/55
அனற்றினை துன்பு அவிய நீ அடைந்த-கண்ணும் – பரி 6/84
தேறி தெரிய உணர் நீ பிறிதும் ஓர் – பரி 6/92
துனியல் நனி நீ நின் சூள் – பரி 8/55
என் பாணி நில் நில் எலாஅ பாணி நீ நின் சூள் – பரி 8/56
பருவத்து பல் மாண் நீ சேறலின் காண்டை – பரி 8/85
மணி மிடற்று அண்ணற்கு மதி ஆரல் பிறந்தோய் நீ/மை இரு நூற்று இமை உண்கண் மான் மறி தோள் மணந்த ஞான்று – பரி 11/44
நீ உரைத்தி வையை நதி – பரி 11/92
நீ தக்காய் தை_நீர் நிறம் தெளிந்தாய் என்மாரும் – பரி 11/115
உள்ளியது உணர்ந்தேன் அஃது உரை இனி நீ எம்மை – பரி 18/9
பேது உற்ற இதனை கண்டு யான் நோக்க நீ எம்மை – பரி 18/12
கை வளம் பூத்த வடுவொடு காணாய் நீ/மொய் வளம் பூத்த முயக்கம் யாம் கைப்படுத்தேம் – பரி 19/28
அ வரை உடைத்தோய் நீ இ வரை மருங்கில் – பரி 19/103
தந்து முழவின் வருவாய் நீ வாய்வாளா – பரி 20/75
அதிரல் அம் கண்ணி நீ அன்பன் எற்கு அன்பன் – பரி 20/81
நிகழ்வது அறியாது நில்லு நீ நல்லாய் – பரி 20/90
படு பறை பல இயம்ப பல் உருவம் பெயர்த்து நீ/கொடுகொட்டி ஆடும்-கால் கோடு உயர் அகல் அல்குல் – கலி 1/12
நிலைஇய கற்பினாள் நீ நீப்பின் வாழாதாள் – கலி 2/13
வறன் நீந்தி நீ செல்லும் நீள் இடை நினைப்பவும் – கலி 3/2
உடை இவள் உயிர் வாழாள் நீ நீப்பின் என பல – கலி 3/6
வல்லை நீ துறப்பாயேல் வகை வாடும் இவள் என – கலி 3/10
பிணிபு நீ விடல் சூழின் பிறழ்தரும் இவள் என – கலி 3/14
துணிபு நீ செல கண்ட ஆற்று இடை அ மரத்து – கலி 3/16
மேல் நின்று மெய் கூறும் கேளிர் போல் நீ செல்லும் – கலி 3/21
நீர் நீத்த மலர் போல நீ நீப்பின் வாழ்வாளோ – கலி 5/15
எ நாளோ நெடுந்தகாய் நீ செல்வது – கலி 5/18
செல் நவை அரவத்தும் இனையவள் நீ நீப்பின் – கலி 7/18
இடை கொண்டு பொருள்-வயின் இறத்தி நீ என கேட்பின் – கலி 10/8
படை அமை சேக்கையுள் பாயலின் அறியாய் நீ/புடைபெயர்வாய் ஆயினும் புலம்பு கொண்டு இனைபவள் – கலி 10/12
நனி கொண்ட சாயலாள் நயந்து நீ நகை ஆக – கலி 10/14
பொருள் நோக்கி பிரிந்து நீ போகுதி என கேட்பின் – கலி 10/16
வினை வெஃகி நீ செலின் விடும் இவள் உயிர் என – கலி 10/21
சிறு நனி நீ துஞ்சி ஏற்பினும் அஞ்சும் – கலி 12/8
போற்றாய் பெரும நீ காமம் புகர்பட – கலி 12/16
எல்_வளை எம்மொடு நீ வரின் யாழ நின் – கலி 13/10
நலம் பெறும் சுடர்_நுதால் எம்மொடு நீ வரின் – கலி 13/14
கிளி புரை கிளவியாய் எம்மொடு நீ வரின் – கலி 13/18
புரிபு நீ புறம்மாறி போக்கு எண்ணி புதிது ஈண்டி – கலி 15/10
பொய் அற்ற கேள்வியால் புரையோரை படர்ந்து நீ/மை அற்ற படிவத்தான் மறுத்தரல் ஒல்வதோ – கலி 15/18,19
தொல் எழில் தொலைபு இவள் துயர் உழப்ப துறந்து நீ/வல் வினை வயக்குதல் வலித்தி-மன் வலிப்பளவை – கலி 17/9,10
வகை எழில் வனப்பு எஞ்ச வரை போக வலித்து நீ/பகை அறு பய வினை முயறி-மன் முயல்வு அளவை – கலி 18/2,3
செல் இனி சென்று நீ செய்யும் வினை முற்றி – கலி 19/7
ஊறு நீர் அமிழ்து ஏய்க்கும் எயிற்றாய் நீ உணல் வேட்பின் – கலி 20/11
மாண் எழில் வேய் வென்ற தோளாய் நீ வரின் தாங்கும் – கலி 20/15
அருள் இல் சொல்லும் நீ சொல்லினையே – கலி 21/5
நன்னர் மொழியும் நீ மொழிந்தனையே – கலி 21/8
நீ நற்கு அறிந்தனை நெடுந்தகை வானம் – கலி 25/27
என நீ/தெருமரல் வாழி தோழி நம் காதலர் – கலி 29/11
புரிந்து நீ எள்ளும் குயிலையும் அவரையும் புலவாதி – கலி 33/27
நின்னுள் நோய் நீ உரைத்து அலமரல் எல்லா நாம் – கலி 34/21
துறந்து உள்ளார் அவர் என துனி கொள்ளல் எல்லா நீ/வண்ண வண்டு இமிர்ந்து ஆனா வையை வார் உயர் எக்கர் – கலி 38/10
இருள் இடை என்னாய் நீ இரவு அஞ்சாய் வந்த-கால் – கலி 38/14
மறம் திருந்தார் என்னாய் நீ மலை இடை வந்த-கால் – கலி 38/18
வேய் நரல் விடர்_அகம் நீ ஒன்று பாடித்தை – கலி 40/10
தெருள தெரி_இழாய் நீ ஒன்று பாடித்தை – கலி 43/15
தன் எவ்வம் கூரினும் நீ செய்த அருள் இன்மை – கலி 44/8
கூரும் நோய் சிறப்பவும் நீ செய்த அருள் இன்மை – கலி 44/11
ஓரும் நீ நிலையலை என கூறல் தான் நாணி – கலி 44/13
நோய் அட வருந்தியும் நீ செய்த அருள் இன்மை – கலி 44/14
பல் இதழ் மலர் உண்கண் பசப்ப நீ சிதைத்ததை – கலி 45/11
புலந்தாயும் நீ ஆயின் பொய்யானே வெல்குவை – கலி 46/24
அறியாய் நீ வருந்துவல் யான் என்னும் அவன் ஆயின் – கலி 47/12
வாழலேன் யான் என்னும் நீ நீப்பின் அவன் ஆயின் – கலி 47/15
பின் ஈதல் வேண்டும் நீ பிரிந்தோள் நட்பு என நீவி – கலி 48/21
போது எழில் மலர் உண்கண் இவள் மாட்டு நீ இன்ன – கலி 49/10
இன்னது ஓர் ஆரிடை ஈங்கு நீ வருவதை – கலி 49/13
இன்புற அளித்தனை இவள் மாட்டு நீ இன்ன – கலி 49/14
அணங்கு உடை ஆரிடை ஈங்கு நீ வருவதை – கலி 49/17
இருள் உறழ் இரும் கூந்தல் இவள் மாட்டு நீ இன்ன – கலி 49/18
களிறு இயங்கு ஆரிடை ஈங்கு நீ வருவதை – கலி 49/21
கடிதல் மறப்பித்தாய் ஆயின் இனி நீ/நெடிது உள்ளல் ஓம்புதல் வேண்டும் இவளே – கலி 52/8
சோர்ந்து வீழ் கதுப்பினாள் செய் குறி நீ வரின் – கலி 52/12
ஐது அகல் அல்குலாள் செய் குறி நீ வரின் – கலி 52/16
அதனால் பொதி அவிழ் வைகறை வந்து நீ குறைகூறி – கலி 52/22
இனிய செய்து அகன்று நீ இன்னாதா துறத்தலின் – கலி 53/12
அஞ்சல் என்று அகன்று நீ அருளாது துறத்தலின் – கலி 53/16
பேது உற்றாய் போல பிறர் எவ்வம் நீ அறியாய் – கலி 56/28
சேந்து நீ இனையையால் ஒத்ததோ சின்_மொழி – கலி 57/11
நிறுக்குவென் போல்வல் யான் நீ படு பழியே – கலி 58/23
வை எயிற்றவர் நாப்பண் வகை அணி பொலிந்து நீ/தையில் நீர் ஆடிய தவம் தலைப்படுவாயோ – கலி 59/16,17
சிறு முத்தனை பேணி சிறு சோறு மடுத்து நீ/நறு நுதலவரொடு நக்கது நன்கு இயைவதோ – கலி 59/24
தெருவின்-கண் காரணம் இன்றி கலங்குவார் கண்டு நீ/வாரணவாசி பதம் பெயர்த்தல் ஏதில – கலி 60/14
எல்லா நீ முன்னத்தான் ஒன்று குறித்தாய் போல் காட்டினை – கலி 61/7
என் நீ பெறாதது ஈது என் – கலி 61/9
யாது நீ வேண்டியது – கலி 61/14
நீ அறிதி யான் அஃது அறிகல்லேன் பூ அமன்ற – கலி 62/4
மருந்து நீ ஆகுதலான் – கலி 63/11
இன்னும் கடம் பூண்டு ஒரு-கால் நீ வந்தை உடம்பட்டாள் – கலி 63/12
என் உழுவாய் நீ மற்று இனி – கலி 64/18
எல்லா நல் தோள் இழைத்த கரும்புக்கு நீ கூறு – கலி 64/19
முத்து ஏர் முறுவலாய் நீ படும் பொன் எல்லாம் – கலி 64/29
தோழி நீ போற்றுதி என்றி அவன் ஆங்கே – கலி 65/9
கைப்படுக்கப்பட்டாய் சிறுமி நீ மற்று யான் – கலி 65/16
இ ஊர் பலி நீ பெறாஅமல் கொள்வேன் – கலி 65/18
அணை மென் தோள் யாம் வாட அமர் துணை புணர்ந்து நீ/மண மனையாய் என வந்த மல்லலின் மாண்பு அன்றோ – கலி 66/13
தணந்ததன் தலையும் நீ தளர்_இயலவரொடு – கலி 66/17
அளி பெற்றேம் எம்மை நீ அருளினை விளியாது – கலி 66/22
சேரியால் சென்று நீ சேர்ந்த இல் வினாயினன் – கலி 68/16
நலம் நீப்ப துறந்து எம்மை நல்காய் நீ விடுதலின் – கலி 70/7
அகல நீ துறத்தலின் அழுது ஓவா உண்கண் எம் – கலி 70/11
வாராய் நீ துறத்தலின் வருந்திய எமக்கு ஆங்கே – கலி 70/15
ஒரு நீ பிறர் இல்லை அவன் பெண்டிர் என உரைத்து – கலி 71/9
யார் நீ வரு நாள் போல் அமைகுவம் யாம் புக்கீமோ – கலி 71/23
ஆரா துவலை அளித்தது போலும் நீ/ஓர் யாட்டு ஒரு கால் வரவு – கலி 72/9
செறிவு-உற்றேம் எம்மை நீ செறிய அறிவுற்று – கலி 72/22
கனற்றி நீ செய்வது கடிந்தீவார் இல்-வழி – கலி 73/10
என்னை நீ செய்யினும் உரைத்தீவார் இல்-வழி – கலி 73/14
நோவேன் தோழி நோவாய் நீ என – கலி 75/12
இனையள் என்று எடுத்து ஓதற்கு அனையையோ நீ என – கலி 76/4
ஒவ்வா என்று உணராய் நீ ஒரு நிலையே உரைத்ததை – கலி 76/9
கடிந்ததும் இலையாய் நீ கழறிய வந்ததை – கலி 76/13
வரி தேற்றாய் நீ என வணங்கு இறை அவன் பற்றி – கலி 76/14
உரிது என உணராய் நீ உலமந்தாய் போன்றதை – கலி 76/17
கொண்டு நீ மாறிய கவின் பெறல் வேண்டேன்-மன் – கலி 77/9
நின் அணங்கு உற்றவர் நீ செய்யும் கொடுமைகள் – கலி 77/14
நீ சேர்ந்த இல் வினாய் வாராமை பெறுகற்பின் – கலி 77/19
திருந்துபு நீ கற்ற சொற்கள் யாம் கேட்ப – கலி 81/13
எதிர் வளி நின்றாய் நீ செல் – கலி 81/32
துன்னுதல் ஓம்பி திறவது இல் முன்னி நீ/ஐயம் இல்லாதவர் இல் ஒழிய எம் போல – கலி 83/27
சுரந்த என் மென் முலை பால் பழுது ஆக நீ/நல் வாயில் போத்தந்த பொழுதினான் எல்லா – கலி 84/20
ஒரூஉ நீ எம் கூந்தல் கொள்ளல் யாம் நின்னை – கலி 87/1
ஏடா நினக்கு தவறு உண்டோ நீ வீடு பெற்றாய் – கலி 87/5
மான் நோக்கி நீ அழ நீத்தவன் ஆனாது – கலி 87/11
தொடிய எமக்கு நீ யாரை பெரியார்க்கு – கலி 88/3
நீ உறும் பொய் சூள் அணங்கு ஆகின் மற்று இனி – கலி 88/20
வாரல் நீ வந்து ஆங்கே மாறு – கலி 89/3
போர் எதிர்ந்த அற்றா புலவல் நீ கூறின் என் – கலி 89/5
மருந்து இன்று மன்னவன் சீறின் தவறு உண்டோ நீ நயந்த – கலி 89/10
ஒண்_தொடி நீ கண்டது எவனோ தவறு – கலி 90/4
தாழாது எழுந்து நீ சென்றது அமையுமோ – கலி 90/14
தேறு நீ தீயேன் அலேன் என்று மற்று அவள் – கலி 90/17
அல்கல் கனவு-கொல் நீ கண்டது – கலி 90/21
ஏடா குறை-உற்று நீ எம் உரையல் நின் தீமை – கலி 90/27
தெரி_இழாய் தேற்றாய் சிவந்தனை காண்பாய் நீ தீது இன்மை – கலி 91/16
கூறி உணர்த்தலும் வேண்டாது மற்று நீ/மாணா செயினும் மறுத்து ஆங்கே நின்-வயின் – கலி 91/24
கண்டது எவன் மற்று நீ/கண்டது உடன் அமர் ஆயமொடு அ விசும்பு ஆயும் – கலி 92/23
நின்னை நின் பெண்டிர் புலந்தனவும் நீ அவர் – கலி 92/55
சோலை மலர் வேய்ந்த மான் பிணை அன்னார் பலர் நீ/கடவுண்மை கொண்டு ஒழுகுவார் – கலி 93/14
மாயமோ கைப்படுக்கப்பட்டாய் நீ கண்டாரை – கலி 93/15
நோக்கின் பிணி கொள்ளும் கண்ணொடு மேல் நாள் நீ/பூ பலி விட்ட கடவுளை கண்டாயோ – கலி 93/33
ஆண்டலைக்கு ஈன்ற பறழ்_மகனே நீ எம்மை – கலி 94/6
நீ நல்கின் உண்டு என் உயிர் – கலி 94/12
போ சீத்தை மக்கள் முரியே நீ மாறு இனி தொக்க – கலி 94/22
நில் ஆங்கு நில் ஆங்கு இவர்தரல் எல்லா நீ/நாறு இரும் கூந்தலார் இல் செல்வாய் இ வழி – கலி 95/3
அறிந்ததோ இல்லை நீ வேறு ஓர்ப்பது – கலி 95/7
குறும்பூழ் போர் கண்டமை கேட்டேன் நீ என்றும் – கலி 95/8
துடைத்து நீ வேண்டினும் வெல்லாது கொண்டு ஆடும் – கலி 95/20
அறிகல்லாய் போறி காண் நீ/நல்லாய் பொய் எல்லாம் ஏற்றி தவறு தலைப்பெய்து – கலி 95/30
விடலை நீ நீத்தலின் நோய் பெரிது ஏய்க்கும் – கலி 95/32
வார் பொலம் கிண்கிணி ஆர்ப்ப இயற்றி நீ/காதலித்து ஊர்ந்த நின் காம குதிரையை – கலி 96/21,22
மிக நன்று இனி அறிந்தேன் இன்று நீ ஊர்ந்த குதிரை – கலி 96/32
உரு அழிக்கும் அ குதிரை ஊரல் நீ ஊரின் பரத்தை – கலி 96/37
அன்னை கடும் சொல் அறியாதாய் போல நீ/என்னை புலப்பது ஒறுக்குவென்-மன் யான் – கலி 97/21,22
தழீஇக்கொண்டு ஊர்ந்தாயும் நீ/குழீஇ அவாவினால் தேம்புவார் இல் கடை ஆறா – கலி 97/25,26
நீர்க்கு விட்டு ஊர்ந்தாயும் நீ/சார் சார் நெறி தாழ் இரும் கூந்தல் நின் பெண்டிர் எல்லாம் – கலி 97/30
யாரை நீ எம் இல் புகுதர்வாய் ஓரும் – கலி 98/1
நல்கி நீ தெளித்த சொல் நசை என தேறியாள் – கலி 100/9
தொல் நலம் இழந்தோள் நீ துணை என புணர்ந்தவள் – கலி 100/20
விடாஅது நீ கொள்குவை ஆயின் படாஅகை – கலி 101/37
ஆயர்_மகன் ஆயின் ஆய_மகள் நீ ஆயின் – கலி 107/19
நின் வெய்யன் ஆயின் அவன் வெய்யை நீ ஆயின் – கலி 107/20
நீ உற்ற நோய்க்கு மருந்து – கலி 107/26
கண்ட பொழுதே கடவரை போல நீ/பண்டம் வினாய படிற்றால் தொடீஇய நின் – கலி 108/47
நீ எவன் செய்தி பிறர்க்கு – கலி 108/50
நில உலகத்து இன்மை தெளி நீ வருதி – கலி 108/54
ஆங்கு உணரார் நேர்ப அது பொய்ப்பாய் நீ ஆயின் – கலி 108/57
ஆங்கு நீ கூறின் அனைத்து ஆக நீங்குக – கலி 110/7
நின்றாய் நீ சென்றீ எமர் காண்பர் நாளையும் – கலி 110/22
முற்று இழை ஏஎர் மட நல்லாய் நீ ஆடும் – கலி 111/8
சிற்றில் புனைகோ சிறிது என்றான் எல்லா நீ/பெற்றேம் யாம் என்று பிறர் செய்த இல் இருப்பாய் – கலி 111/13,14
செய் புறம் நோக்கி இருத்துமோ நீ பெரிது – கலி 111/18
அல்லாந்தான் போல பெயர்ந்தான் அவனை நீ/ஆயர் மகளிர் இயல்பு உரைத்து எந்தையும் – கலி 112/3
ஓஒ வழங்கா பொழுது நீ கன்று மேய்ப்பாய் போல் – கலி 112/12
விடேன் யான் என் நீ குறித்தது இரும்_கூந்தால் – கலி 112/16
சொல்லல் ஓம்பு என்றமை அன்றி அவனை நீ/புல்லல் ஓம்பு என்றது உடையரோ மெல்ல – கலி 113/2
புல்_இனத்து ஆயனை நீ ஆயின் குடம் சுட்டு – கலி 113/9
ஏழையை என்று அகல நக்கு வந்தீயாய் நீ/தோழி அவன் உழை சென்று – கலி 115/17
முன்னை நின்று ஆங்கே விலக்கிய எல்லா நீ/என்னை ஏமுற்றாய் விடு – கலி 116/8
நீ அருளி நல்க பெறின் – கலி 116/12
வருவையால் நாண் இலி நீ – கலி 116/17
மாலை நீ தூ அற துறந்தாரை நினைத்தலின் கயம் பூத்த – கலி 118/9
மாலை நீ தையென கோவலர் தனி குழல் இசை கேட்டு – கலி 118/13
மாலை நீ தகை மிக்க தாழ் சினை பதி சேர்ந்து புள் ஆர்ப்ப – கலி 118/17
மாலை நீ உள்ளம் கொண்டு அகன்றவர் துணை தாரா பொழுதின்-கண் – கலி 120/10
மாலை நீ ஈரம் இல் காதலர் இகந்து அருளா இடன் நோக்கி – கலி 120/13
மாலை நீ கந்து ஆதல் சான்றவர் களைதாரா பொழுதின்-கண் – கலி 120/16
தாங்க அரும் காமத்தை தணந்து நீ புறம்மாற – கலி 121/7
வாராய் நீ புறம்மாற வருந்திய மேனியாட்கு – கலி 121/11
இன் துணை நீ நீப்ப இரவினுள் துணை ஆகி – கலி 121/15
மாணா நோய் செய்தான்-கண் சென்றாய் மற்று அவனை நீ/காணவும் பெற்றாயோ காணாயோ மட நெஞ்சே – கலி 123/10,11
செறி வளை நெகிழ்த்தான்-கண் சென்றாய் மற்று அவனை நீ/அறியவும் பெற்றாயோ அறியாயோ மட நெஞ்சே – கலி 124/5
இணைபு இ ஊர் அலர் தூற்ற எய்யாய் நீ துறத்தலின் – கலி 124/9
இன்று இ ஊர் அலர் தூற்ற எய்யாய் நீ துறத்தலின் – கலி 124/13
பிரிவு இல்லாய் போல நீ தெய்வத்தின் தெளித்த-கால் – கலி 124/18
இமிழ் திரை கொண்க கொடியை காண் நீ/இலங்கு ஏர் எல்_வளை ஏர் தழை தைஇ – கலி 125/15,16
தண்ணம் துறைவ தகாஅய் காண் நீ/என ஆங்கு – கலி 125/24
இடும்பையோடு இனைபு ஏங்க இவளை நீ துறந்ததை – கலி 127/9
செறி வளை தோள் ஊர இவளை நீ துறந்ததை – கலி 127/13
வாள் நுதல் பசப்பு ஊர இவளை நீ துறந்ததை – கலி 127/17
காதல் செய்து அகன்றாரை உடையையோ நீ/மன்று இரும் பெண்ணை மடல் சேர் அன்றில் – கலி 129/15,16
இனிய செய்து அகன்றாரை உடையையோ நீ/என ஆங்கு – கலி 131/24
யான் என உணர்ந்து நீ நனி மருள – கலி 131/44
அடும்பு இவர் அணி எக்கர் ஆடி நீ மணந்த-கால் – கலி 132/16
அ திறத்து நீ நீங்க அணி வாடி அ ஆயம் – கலி 136/7
கொடை தக்காய் நீ ஆயின் நெறி அல்லா கதி ஓடி – கலி 136/11
நறு வீ தாழ் புன்னை கீழ் நயந்து நீ அளித்த-கால் – கலி 136/13
அறிவித்து நீ நீங்க கருதியாய்க்கு அ பொருள் – கலி 136/15
எல்லா நீ உற்றது எவனோ மற்று என்றீரேல் என் சிதை – கலி 142/19
மை இல் சுடரே மலை சேர்தி நீ ஆயின் – கலி 142/41
மன்ற பனை மேல் மலை மா தளிரே நீ/தொன்று இ உலகத்து கேட்டும் அறிதியோ – கலி 144/9
கண்ணோடினாய் போறி நீ/நீடு இலை தாழை துவர் மணல் கானலுள் – கலி 145/28
ஆர் உயிர் எஞ்சும்-மன் அங்கு நீ சென்றீ – கலி 145/46
யாமம் நீ துஞ்சலை-மன் – கலி 146/37
வானத்து எவன் செய்தி நீ/ஆர் இருள் நீக்கும் விசும்பின் மதி போல – கலி 147/35,36
நனவினான் ஞாயிறே காட்டாய் நீ ஆயின் – கலி 147/58
மாலை நீ/இன்புற்றார்க்கு இறைச்சியாய் இயைவதோ செய்தாய்-மன் – கலி 148/12,13
மாலை நீ/எம் கேள்வன் தருதலும் தருகல்லாய் துணை அல்லை – கலி 150/10
குழை மாண் ஒள்_இழை நீ வெய்யோளொடு – அகம் 6/7
நல் வரை நாட நீ வரின் – அகம் 12/13
பகல் நீ வரினும் புணர்குவை அகல் மலை – அகம் 18/16
செய்தோர் மன்ற குறி என நீ நின் – அகம் 25/13
சூர்_அர_மகளிரின் நின்ற நீ மற்று – அகம் 32/7
நீ உழந்து எய்தும் செய்_வினை பொருள்_பிணி – அகம் 51/8
வகை அமை வனப்பின் வள்பு நீ தெரிய – அகம் 64/3
நீ தவறு உடையையும் அல்லை நின்-வயின் – அகம் 72/20
ஒண் தொடி ஆயத்துள்ளும் நீ நயந்து – அகம் 96/9
நல் அகம் வடு கொள முயங்கி நீ வந்து – அகம் 100/3
நீ செலவு அயர கேள்-தொறும் பல நினைந்து – அகம் 107/1
ஓடுவை-மன்னால் வாடை நீ எமக்கே – அகம் 125/22
நின வாய் செத்து நீ பல உள்ளி – அகம் 126/1
தார் ஆர் மார்ப நீ தணந்த ஞான்றே – அகம் 150/14
புனை இரும் கதுப்பின் நீ கடுத்தோள்-வயின் – அகம் 166/8
குன்ற நாட நீ அன்பு இலை ஆகுதல் – அகம் 172/14
சீர் மிகு குருசில் நீ வந்து நின்றதுவே – அகம் 184/19
நீ வந்து அளிக்குவை எனினே மால் வரை – அகம் 192/9
நீ செலற்கு உரியை நெஞ்சே வேய் போல் – அகம் 199/16
தொடி அணி முன்கை நீ வெய்யோளொடு – அகம் 226/11
நீ நற்கு அறிந்தனை ஆயின் நீங்கி – அகம் 245/4
போது ஆர் கூந்தல் நீ வெய்யோளொடு – அகம் 246/5
நகை நீ கேளாய் தோழி அல்கல் – அகம் 248/1
நன்று-மன் அது நீ நாடாய் கூறுதி – அகம் 268/7
நீ வந்ததனினும் இனிது ஆகின்றே – அகம் 298/14
ஒல்லுதும் பெரும நீ நல்குதல் பெறினே – அகம் 300/22
நீ இன்று மறத்தல் கூடுமோ மற்றே – அகம் 301/28
பரத்தைமை தாங்கலோ இலென் என வறிது நீ/புலத்தல் ஒல்லுமோ மனை கெழு மடந்தை – அகம் 316/10,11
அலர் வாய் நீங்க நீ அருளாய் பொய்ப்பினும் – அகம் 320/7
வண்டல் பாவை சிதைய வந்து நீ/தோள் புதிது உண்ட ஞான்றை – அகம் 320/12,13
நீ செல வலித்தனை ஆயின் யாவதும் – அகம் 327/7
நின் புரை தக்க சாயலன் என நீ/அன்பு உரைத்து அடங்க கூறிய இன் சொல் – அகம் 332/10,11
யாம் அது பேணின்றோ இலமே நீ நின் – அகம் 346/12
கெடு நா மொழியலன் அன்பினன் என நீ/வல்ல கூறி வாய்வதின் புணர்த்தோய் – அகம் 352/9,10
நீடினர்-மன்னோ காதலர் என நீ/எவன் கையற்றனை இகுளை அவரே – அகம் 359/4,5
உள்ளுதல் ஓம்பு-மதி இனி நீ முள் எயிற்று – அகம் 361/13
நீ தன் பிழைத்தமை அறிந்து – அகம் 366/15
அரும் கடி படுவலும் என்றி மற்று நீ/செல்லல் என்றலும் ஆற்றாய் செலினே – அகம் 370/7,8
மேய் மணி இழந்த பாம்பின் நீ நனி – அகம் 372/13
மிகுதி கண்டன்றோ இலெனே நீ நின் – அகம் 379/16
தீது இன்று ஆக நீ புணை புகுக என – அகம் 392/8
நீ ஓர் ஆகலின் நின் ஒன்று மொழிவல் – புறம் 5/4
மன்னிய பெரும நீ நில மிசையானே – புறம் 6/29
நீ மெய் கண்ட தீமை காணின் – புறம் 10/3
தண்டமும் தணிதி நீ பண்டையின் பெரிதே – புறம் 10/6
நீ பட்ட அரு முன்பின் – புறம் 17/20
ஒரு நீ ஆகல் வேண்டினும் சிறந்த – புறம் 18/15
சோறு பட நடத்தி நீ துஞ்சாய் மாறே – புறம் 22/38
இசை புறன் ஆக நீ ஓம்பிய பொருளே – புறம் 29/26
பாசறை அல்லது நீ ஒல்லாயே – புறம் 31/6
நீ ஆங்கு கொண்ட விழவினும் பலவே – புறம் 33/22
நீ அளந்து அறிதி நின் புரைமை வார் கோல் – புறம் 36/2
நீ உடன்று நோக்கும் வாய் எரி தவழ – புறம் 38/5
நீ நயந்து நோக்கும் வாய் பொன் பூப்ப – புறம் 38/6
மெலிவு இல் செங்கோல் நீ புறங்காப்ப – புறம் 42/11
நீ பிழைத்தாய் போல் நனி நாணினையே – புறம் 43/17
கேட்டனை ஆயின் நீ வேட்டது செய்ம்மே – புறம் 46/8
வலம் படு குருசில் நீ ஈங்கு இது செயலே – புறம் 50/17
இது நீ கண்ணியது ஆயின் இரு நிலத்து – புறம் 52/7
நீ நீடு வாழிய நெடுந்தகை தாழ் நீர் – புறம் 55/19
வல்லை மன்ற நீ நயந்து அளித்தல் – புறம் 59/3
நீ அவன் கண்ட பின்றை பூவின் – புறம் 69/19
பொருநரும் உளரோ நீ களம் புகினே – புறம் 90/13
நெடுமான்_அஞ்சி நீ அருளல் மாறே – புறம் 92/6
அரும் சமம் ததைய நூறி நீ/பெருந்தகை விழுப்புண் பட்ட மாறே – புறம் 93/14,15
பரணன் பாடினன்-மன்-கொல் மற்று நீ/முரண் மிகு கோவலூர் நூறி நின் – புறம் 99/12,13
நினது என இலை நீ பெருமிதத்தையே – புறம் 122/10
நல் அமிழ்து ஆக நீ நயந்து உண்ணும் நறவே – புறம் 125/8
ஒரு நீ ஆயினை பெரும பெரு மழைக்கு – புறம் 125/18
இன்முகம் கரவாது உவந்து நீ அளித்த – புறம் 130/4
மெல் இயல் விறலி நீ நல் இசை செவியின் – புறம் 133/1
நினக்கு ஒத்தது நீ நாடி – புறம் 136/23
உண்குவம் பெரும நீ நல்கிய வளனே – புறம் 136/27
நீ வாழியர் நின் தந்தை – புறம் 137/14
பரிசில் நல்குவை ஆயின் குரிசில் நீ/நல்காமையின் நைவர சாஅய் – புறம் 146/5,6
வரவு எமர் மறந்தனர் அது நீ/புரவு கடன் பூண்ட வண்மை யானே – புறம் 149/4,5
ஈ என இரத்தலோ அரிதே நீ அது – புறம் 154/8
பகை மேம்படுக நீ ஏந்திய வேலே – புறம் 158/28
தவிர்ந்து விடு பரிசில் கொள்ளலென் உவந்து நீ/இன்புற விடுதி ஆயின் சிறிது – புறம் 159/23,24
நின் நயந்து உறைநர்க்கும் நீ நயந்து உறைநர்க்கும் – புறம் 163/1
வினைக்கு வேண்டி நீ பூண்ட – புறம் 166/10
நிலீஇயர் அத்தை நீ நிலம் மிசையானே – புறம் 166/34
நீ தோன்றினையே நிரை தார் அண்ணல் – புறம் 174/23
பூண் கடன் எந்தை நீ இரவலர் புரவே – புறம் 203/12
பரந்து படு நல் இசை எய்தி மற்று நீ/உயர்ந்தோர்_உலகம் எய்தி பின்னும் – புறம் 213/9,10
அமர் வெம் செல்வ நீ அவர்க்கு உலையின் – புறம் 213/17
நீ இழந்தனையே அறன் இல் கூற்றம் – புறம் 230/11
கலந்த கேண்மைக்கு ஒவ்வாய் நீ என் – புறம் 236/4
காதல் நன் மரம் நீ நிழற்றிசினே – புறம் 272/3
வாய் மடித்து உரறி நீ முந்து என்னானே – புறம் 298/5
நெருநல் எல்லை நீ எறிந்தோன் தம்பி – புறம் 300/3
என வினவுதி கேள் நீ/எடுப்ப – புறம் 340/4,5
ஆண்டு நீ பெயர்ந்த பின்னும் – புறம் 359/17
ஈண்டு நீடு விளங்கும் நீ எய்திய புகழே – புறம் 359/18
நில்லா உலகத்து நிலையாமை நீ/சொல்ல வேண்டா தோன்றல் முந்து அறிந்த – புறம் 361/20,21
செய் நீ முன்னிய வினையே – புறம் 363/17
நீ புரவலை எமக்கு என்ன – புறம் 377/15

கீழே உள்ள சொல்லின் மேல் சொடுக்கவும்

நீ (519)

நீஇர் (1)

நீக்கலின் (2)

நீக்கா (1)

நீக்கி (43)

நீக்கிய (4)

நீக்கியும் (1)

நீக்கினன் (1)

நீக்கும் (4)

நீக்குவான் (2)

நீக்குவேன் (1)

நீகான் (1)

நீகானும் (1)

நீங் (1)

நீங்க (35)

நீங்கப்படினே (1)

நீங்கல் (4)

நீங்கலம் (1)

நீங்கலின் (1)

நீங்கற்பின் (1)

நீங்கா (8)

நீங்காது (3)

நீங்காமை (1)

நீங்காய் (1)

நீங்கார் (1)

நீங்கான் (1)

நீங்கி (21)

நீங்கிய (12)

நீங்கின் (1)

நீங்கின்றால் (2)

நீங்கினளோ (1)

நீங்கு (12)

நீங்குக (4)

நீங்குதல் (2)

நீங்கும் (3)

நீங்கும்-கால் (2)

நீங்கும்-காலை (1)

நீட்ட (1)

நீட்டம் (3)

நீட்டமும் (1)

நீட்டலும் (1)

நீட்டாது (1)

நீட்டி (5)

நீட்டித்த (1)

நீட்டித்தாய் (1)

நீட்டிய (1)

நீட்டியான் (1)

நீட்டினும் (1)

நீட்டும் (1)

நீட்டுவிர் (1)

நீட (4)

நீடல் (1)

நீடலர் (8)

நீடலின் (1)

நீடலும் (4)

நீடலோ (3)

நீடன்-மின் (1)

நீடாதல் (1)

நீடாது (3)

நீடார் (1)

நீடி (17)

நீடிய (46)

நீடியோரே (1)

நீடின் (1)

நீடினம் (2)

நீடினர் (4)

நீடினர்-மன்னோ (1)

நீடினும் (5)

நீடினை (3)

நீடினோரும் (1)

நீடு (75)

நீடுநர் (1)

நீடும்மே (1)

நீடுவர்-கொல் (1)

நீடூர் (1)

நீண்ட (4)

நீண்டு (4)

நீத்த (15)

நீத்த-கடை (1)

கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்