கூ – முதல் சொற்கள், தொல்காப்பியம் + சங்க இலக்கியம் கூட்டுத்தொடரடைவு

கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்

கூஉ 2
கூஉ_கூஉ 1
கூஉம் 13
கூஉய் 3
கூஉய்_கூஉய் 1
கூகை 15
கூகையும் 2
கூகையை 1
கூகையொடு 4
கூகையோடு 1
கூட்ட 1
கூட்டத்து 2
கூட்டம் 10
கூட்டமொடு 2
கூட்டா 1
கூட்டி 6
கூட்டிய 2
கூட்டு 17
கூட்டுண்ட 1
கூட்டுண்ணும் 6
கூட்டுணவின் 1
கூட்டுபு 1
கூட்டும் 18
கூட்டுவார் 1
கூட்டுவேம் 1
கூட்டுள் 1
கூட 3
கூடம் 1
கூடமொடு 1
கூடல் 32
கூடலவரொடு 1
கூடலார் 1
கூடலின் 1
கூடலும் 3
கூடலுள் 1
கூடலொடு 1
கூடற்கு 1
கூடற்கும் 1
கூடா 4
கூடாது 3
கூடாமுன் 1
கூடாமையின் 1
கூடார்க்கு 1
கூடி 22
கூடி_கூடி 1
கூடிய 4
கூடியார் 1
கூடியோய் 1
கூடிற்று 1
கூடின் 1
கூடினர் 1
கூடினால் 1
கூடினும் 1
கூடு 20
கூடுதல் 3
கூடுநர் 1
கூடும் 8
கூடும்-மன் 1
கூடுமா 1
கூடுமாம் 1
கூடுமோ 4
கூடுவென் 1
கூடை 1
கூத்தர் 4
கூத்தர்க்கும் 1
கூத்தரும் 1
கூத்தன் 1
கூத்தாட்டும் 1
கூத்து 1
கூதள 2
கூதளத்து 1
கூதளம் 8
கூதளி 1
கூதாளத்து 1
கூதிர் 15
கூதிரொடு 1
கூந்தல் 201
கூந்தலர் 3
கூந்தலள் 2
கூந்தலளே 3
கூந்தலாய் 2
கூந்தலார் 1
கூந்தலாள் 3
கூந்தலிடை 1
கூந்தலின் 5
கூந்தலும் 5
கூந்தலுள் 1
கூந்தலை 1
கூந்தால் 2
கூப்பி 3
கூப்பிடு 1
கூப்பிடூஉ 1
கூப்பிய 1
கூம் 1
கூம்ப 15
கூம்பல் 1
கூம்பா 2
கூம்பாது 1
கூம்பி 3
கூம்பிய 3
கூம்பில் 1
கூம்பின் 1
கூம்பின 3
கூம்பு 15
கூம்புபு 1
கூம்பும் 3
கூம்பொடு 1
கூமை 1
கூய் 2
கூர் 106
கூர்கிற்பாள்-மன்னோ 2
கூர்த்த 1
கூர்ந்த 9
கூர்ந்தன்றே 1
கூர்ந்தனவே 1
கூர்ந்தார் 1
கூர்ந்திசினே 1
கூர்ந்து 21
கூர்ந்தோர் 1
கூர்ப்பும் 1
கூர்ம் 5
கூர்மை 3
கூர 22
கூரல் 4
கூரா 2
கூரிய 2
கூரினும் 1
கூரு 1
கூரும் 4
கூரை 5
கூலம் 6
கூலமொடு 1
கூலி 1
கூவ 4
கூவல் 14
கூவலின் 1
கூவியர் 2
கூவிரம் 1
கூவிள 1
கூவிளம் 2
கூவுநரும் 1
கூவும் 1
கூவுவேன்-கொல் 1
கூவை 5
கூழ் 13
கூழ 1
கூழும் 1
கூழே 1
கூழை 20
கூழைக்கு 1
கூழையாய் 1
கூழையும் 1
கூழையுள் 3
கூழொடு 1
கூளி 2
கூளிக்கு 1
கூளியர் 7
கூளியொடு 1
கூற்ற 2
கூற்றத்து 9
கூற்றம் 16
கூற்றம்-கொல் 1
கூற்றமும் 3
கூற்று 14
கூற்று-வயின் 1
கூற்றும் 2
கூற்றுமொழி 1
கூற்றே 8
கூற்றை 1
கூற 21
கூறல் 27
கூறலம்-கொல் 1
கூறலின் 5
கூறலும் 9
கூறவும் 4
கூறா 2
கூறாது 1
கூறாதோளே 1
கூறாமல் 1
கூறாய் 2
கூறான் 1
கூறி 61
கூறிய 33
கூறியது 4
கூறியும் 4
கூறிற்று 2
கூறின் 8
கூறின்றும் 2
கூறினர் 2
கூறினள் 1
கூறினன் 1
கூறினும் 5
கூறினை 1
கூறு 20
கூறு-மதி 3
கூறு-மின் 2
கூறுக 3
கூறுசெய்திடும்-மார் 1
கூறுதல் 3
கூறுதலும் 2
கூறுதற்கு 1
கூறுதி 1
கூறுநர் 1
கூறுப 3
கூறும் 30
கூறும்-காலை 2
கூறும்மே 2
கூறுவ 2
கூறுவது 4
கூறுவம்-கொல்லோ 1
கூறுவர் 1
கூறுவல் 3
கூறுவாம் 1
கூறுவீர் 4
கூறுவென் 2
கூறுவேன் 2
கூறுவை-மன்னோ 1
கூறுவோர் 1
கூறேம் 1
கூறேல் 1
கூறேன் 3
கூன் 6
கூனல் 1
கூனி 5
கூனின் 1
கூனும் 1

முழுப்பாடலையும் காண தொடரடைவு அடிக்கு அடுத்து அடிக்கோடிடப்பட்டுள்ள பாடல் எண்ணின் மேல் சொடுக்கவும்

கூஉ (2)

மீட்சியும் கூஉ_கூஉ மேவும் மடமைத்தே – பரி 19/65
மீட்சியும் கூஉ_கூஉ மேவும் மடமைத்தே – பரி 19/65

மேல்


கூஉ_கூஉ (1)

மீட்சியும் கூஉ_கூஉ மேவும் மடமைத்தே – பரி 19/65

மேல்


கூஉம் (13)

கிள்ளையும் கிளை என கூஉம் இளையோள் – நற் 143/5
கொய் பதம் கொள்ளும் நாம் கூஉம் தினையே – நற் 313/11
தயங்க இருந்து புலம்ப கூஉம்/அரும் சுர வைப்பின் கானம் – குறு 154/6,7
கூஉம் தோழி பெரும் பேதையவே – குறு 391/9
கவலை வெள் நரி கூஉம் முறை பயிற்றி – பதி 22/35
கூஉம் கணஃது எம் ஊர் என – அகம் 38/17
செம் கண் இரும் குயில் நயவர கூஉம்/இன் இளவேனிலும் வாரார் – அகம் 229/19,20
மறு மருப்பு இளம் கோடு அதிர கூஉம்/சுடர் தெற வருந்திய அரும் சுரம் இறந்து ஆங்கு – அகம் 291/20,21
கூஉம் கண்ணஃதே தெய்ய ஆங்க – அகம் 310/13
ஓவாது கூஉம் நின் உடற்றியோர் நாடே – புறம் 4/19
ஏனல் காப்போர் உணர்த்திய கூஉம்/கானத்தோர் நின் தெவ்வர் நீயே – புறம் 28/9,10
பகலும் கூஉம் கூகையொடு பிறழ் பல் – புறம் 356/2
நெடு நீர் கூஉம் மணல் தண் கால் – புறம் 396/5

மேல்


கூஉய் (3)

கதுமென கரைந்து வம் என கூஉய்/அதன் முறை கழிப்பிய பின்றை பதன் அறிந்து – பொரு 101,102
பூ குழாய் செல்லல் அவன் உழை கூஉய்_கூஉய் – கலி 63/6
பூ குழாய் செல்லல் அவன் உழை கூஉய்_கூஉய் – கலி 63/6

மேல்


கூஉய்_கூஉய் (1)

பூ குழாய் செல்லல் அவன் உழை கூஉய்_கூஉய்/விரும்பி யான் விட்டேனும் போல்வல் என் தோள் மேல் – கலி மேல்


கூகை (15)

கோழி கூகை ஆ இரண்டு அல்லவை – தொல்_பொருள். மரபி:55/1
குடுமி கூகை குராலொடு முரல – மது 170
வளை வாய் கூகை நன் பகல் குழறவும் – பட் 268
வாய் பறை அசாஅம் வலி முந்து கூகை/மை ஊன் தெரிந்த நெய் வெண் புழுக்கல் – நற் 83/4,5
கூகை சேவல் குராலோடு ஏறி – நற் 319/4
குன்ற கூகை குழறினும் முன்றில் – குறு 153/1
கூகை கோழி வாகை பறந்தலை – குறு 393/3
கழல் கண் கூகை குழறு குரல் பாணி – பதி 22/36
வைத்தலை மறந்த துய் தலை கூகை/கவலை கவற்றும் குராலம் பறந்தலை – பதி 44/18,19
இல் எலி வல்சி வல் வாய் கூகை/கழுது வழங்கு யாமத்து அழி_தக குழறும் – அகம் 122/13,14
காணிய செல்லா கூகை நாணி – அகம் 148/9
மன்ற மராஅத்த கூகை குழறினும் – அகம் 158/13
பொத்த அறையுள் போழ் வாய் கூகை/சுட்டு குவி என செத்தோர் பயிரும் – புறம் 240/7,8
உழை குரல் கூகை அழைப்ப ஆட்டி – புறம் 261/12
கூகை கோழி ஆனா – புறம் 364/12

மேல்


கூகையும் (2)

குராஅல் கூகையும் இராஅ இசைக்கும் – நற் 218/8
வாய் வன் காக்கையும் கூகையும் கூடி – புறம் 238/3

மேல்


கூகையை (1)

மரம் பயில் கூகையை கோட்டான் என்றலும் – தொல்_பொருள். மரபி:68/2

மேல்


கூகையொடு (4)

கழல் கண் கூகையொடு கடும் பாம்பு தூங்க – திரு 49
பகலும் கூஉம் கூகையொடு பிறழ் பல் – புறம் 356/2
வேறு படு குரல வெம் வாய் கூகையொடு/பிணம் தின் குறு நரி நிணம் திகழ் பல்ல – புறம் 359/2,3
வாய் வன் காக்கை கூகையொடு கூடி – புறம் 362/17

மேல்


கூகையோடு (1)

அழு குரல் கூகையோடு ஆண்டலை விளிப்பவும் – பட் 258

மேல்


கூட்ட (1)

உரிச்சொல் எல்லாம் பொருட்குறை கூட்ட – தொல்_சொல். உரி:98/3
இயன்ற மருங்கின் இனைத்து என அறியும் – 98/4

மேல்


கூட்டத்து (2)

ஞாயிறு பட்ட அகன்று வரு கூட்டத்து/அம் சாறு புரையும் நின் தொழில் ஒழித்து – பதி 72/12,13
சகடம் மண்டிய துகள் தீர் கூட்டத்து/கடி நகர் புனைந்து கடவுள் பேணி – அகம் 136/5,6

மேல்


கூட்டம் (10)

காம_கூட்டம் காணும்-காலை – தொல்_பொருள். கள:1/3
காம கூட்டம் தனிமையின் பொலிதலின் – தொல்_பொருள். கள:28/1
ஆ இரு_நான்கே அழிவு இல் கூட்டம் – தொல்_பொருள். மெய்ப்:23/5
குறு நடை கூட்டம் வேண்டுவோரே – நற் 41/10
அரும் பொருள் கூட்டம் இருந்தோர்க்கு இல் என – நற் 252/4
அரும் பொருள் கூட்டம் வேண்டி – நற் 343/9
மாற்று அரும் தெய்வத்து கூட்டம் முன்னிய – பதி 88/24
கடைக்கண்ணால் கொல்வான் போல் நோக்கி நகை கூட்டம்/செய்தான் அ கள்வன் மகன் – கலி 134/14
பன் மீன் கூட்டம் என் ஐயர் காட்டிய – அகம் 240/6

மேல்


கூட்டமொடு (2)

அஞ்சி அச்சுறுத்தலும் உரைத்துழி கூட்டமொடு – தொல்_பொருள். கள:23/12
எஞ்சாது கிளந்த இரு_நான்கு கிளவியும் – 23/13
துனி தீர் கூட்டமொடு துன்னார் ஆயினும் – நற் 216/1

மேல்


கூட்டா (1)

ஊசல் உறு தொழில் பூசல் கூட்டா/நயன் இல் மாக்களொடு கெழீஇ – நற் 90/10,11

மேல்


கூட்டி (6)

கூட்டி எழூஉதல் என்மனார் புலவர் – தொல்_எழுத். நூல்:6/2
கூட்டி உரைக்கும் குறிப்புரை ஆகும் – தொல்_பொருள். கள:5/2
மாய பொய் பல கூட்டி கவவு கரந்து – மது 570
மாய பொய் கூட்டி மயக்கும் விலை கணிகை – பரி 20/49
பொய்யாம் போய் என்னா புடை கூட்டி போவநர் – பரி 24/18
தடம் தாள் ஆம்பல் மலரொடு கூட்டி/யாண்டு பல கழிய வேண்டு-வயின் பிழையாது – அகம் 78/18,19

மேல்


கூட்டிய (2)

விதி கூட்டிய இய மென் நடை போல – பரி 10/25
நுண்ணிதின் கூட்டிய படு மாண் ஆரம் – அகம் 218/14

மேல்


கூட்டு (17)

கூட்டு உறை வய_மா புலியொடு குழும – மது 677
கொள் உறழ் நறும் கல் பல கூட்டு மறுக – நெடு 50
அரி கூட்டு இன் இயம் கறங்க ஆடு_மகள் – குறி 193
கூட்டு நிழல் துயில் வதியும் – பட் 15
உணவு இல் வறும் கூட்டு உள்ளகத்து இருந்து – பட் 267
விண்டு புரையும் புணர் நிலை நெடும் கூட்டு/பிண்ட நெல்லின் தாய் மனை ஒழிய – நற் 26/3,4
பெரு நெல் பல கூட்டு எருமை உழவ – நற் 60/2
கூட்டு விரை கமழும் நாடன் – ஐங் 212/2
வறிது கூட்டு அரியல் இரவலர் தடுப்ப – பதி 40/18
பூட்டு அறு வில்லின் கூட்டு முதல் தெறிக்கும் – அகம் 96/2
கூட்டு எதிர்கொண்ட வாய்மொழி மிஞிலி – அகம் 142/11
மிகு பதம் நிறைந்த தொகு கூட்டு ஒரு சிறை – அகம் 367/7
அல்குல் தழை கூட்டு அம் குழை உதவிய – அகம் 383/8
நெல் உடை நெடு நகர் கூட்டு முதல் புரளும் – புறம் 287/9
வேட்ட குடி-தொறும் கூட்டு/உடும்பு செய் – புறம் 333/14,15
யாணர் நன் மனை கூட்டு முதல் நின்றனென் – புறம் 376/6
திறந்து மறந்து கூட்டு முதல் – புறம் 396/19

மேல்


கூட்டுண்ட (1)

புணர் கூட்டுண்ட புகழ் சால் சிறப்பின் – மது 762

மேல்


கூட்டுண்ணும் (6)

கடுங்கண் கானவர் கடறு கூட்டுண்ணும்/அரும் சுரம் இறந்த அம்பர் பருந்து பட – பெரும் 116,117
புலம்பு கூட்டுண்ணும் புல்லென் மன்றத்து – நற் 33/3
கொடும் சிலை மறவர் கடறு கூட்டுண்ணும்/கடுங்கண் யானை கானம் நீந்தி – குறு 331/3,4
புது மொழி கூட்டுண்ணும் புரிசை சூழ் புனல் ஊர – கலி 68/5
அதர் கூட்டுண்ணும் அணங்கு உடை பகழி – அகம் 167/8
பணிந்து கூட்டுண்ணும் தணிப்பு அரும் கடும் திறல் – புறம் 198/13

மேல்


கூட்டுணவின் (1)

வலி கூட்டுணவின் வாள் குடி பிறந்த – பெரும் 137

மேல்


கூட்டுபு (1)

குட புல உறுப்பின் கூட்டுபு நிகழ்த்திய – அகம் 340/17

மேல்


கூட்டும் (18)

மாஅ காவிரி மணம் கூட்டும்/தூஉ எக்கர் துயில் மடிந்து – பட் 116,117
ஆய் வளை கூட்டும் அணியும்-மார் அவையே – நற் 60/11
கூந்தல் மகளிர் கோதை கூட்டும்/காமர் கொண்கன் நாம் வெம் கேண்மை – நற் 145/3,4
பொறி அறு பிணை கூட்டும் துறை மணல் கொண்டு – நற் 363/5
ஒண் தொடி மகளிர் இழை அணி கூட்டும்/பொன் படு கொண்கான நன்னன் நன் நாட்டு – நற் 391/5,6
வால் இழை மகளிர் விழவு அணி கூட்டும்/மாலையோ அறிவேன்-மன்னே மாலை – குறு 386/3,4
அரி_பறை வினைஞர் அல்கு மிசை கூட்டும்/மலர் அணி வாயில் பொய்கை ஊர நீ – ஐங் 81/2,3
அரும் சுரம் செல்வோர் சென்னி கூட்டும்/அ வரை இறக்குவை ஆயின் – ஐங் 301/2,3
பல் ஆன் கோவலர் படலை கூட்டும்/அன்பு இல் மாலையும் உடைத்தோ – ஐங் 476/3,4
நலம் பெறு திரு மணி கூட்டும் நல் தோள் – பதி 74/16
நகை அமர் காதலரை நாள்_அணி கூட்டும்/வகை சாலும் வையை வரவு – பரி 26/3,4
விழவு அணி மகளிர் தழை அணி கூட்டும்/வென் வேல் கவுரியர் தொன் முது கோடி – அகம் 70/12,13
நல்கூர் பெண்டிர் அல்கல் கூட்டும்/கலங்கு முனை சீறூர் கை தலைவைப்ப – அகம் 129/10,11
சுனை கொள் தீம் நீர் சோற்று உலை கூட்டும்/சுரம் பல கடந்த நம்-வயின் படர்ந்து நனி – அகம் 169/7,8
ஐது அகல் அல்குல் தழை அணி கூட்டும்/கூழை நொச்சி கீழது என் மகள் – அகம் 275/16,17
நெடு நிலை நடுகல் நாள் பலி கூட்டும்/சுரன் இடை விலங்கிய மரன் ஓங்கு இயவின் – அகம் 289/3,4
நார் அரி நறவின் மகிழ் நொடை கூட்டும்/பேர் இசை கொற்கை பொருநன் வென் வேல் – அகம் 296/9,10

மேல்


கூட்டுவார் (1)

கோலம் கொள நீர்க்கு கூட்டுவார் அ புனல் – பரி 10/93

மேல்


கூட்டுவேம் (1)

மாங்காய் நறும் காடி கூட்டுவேம் யாங்கும் – கலி 109/23

மேல்


கூட்டுள் (1)

கொடு_வரி குருளை கூட்டுள் வளர்ந்து ஆங்கு – பட் 221

மேல்


கூட (3)

கூட திண் இசை வெரீஇ மாடத்து – பெரும் 438
எழூஉ புணர் யாழும் இசையும் கூட/குழல் அளந்து நிற்ப முழவு எழுந்து ஆர்ப்ப – பரி 10/2,3

மேல்


கூடம் (1)

கூடம் குத்தி கயிறு வாங்கு இருக்கை – முல் 40

மேல்


கூடமொடு (1)

விசைத்து எறி கூடமொடு பொருஉம் – புறம் 170/16

மேல்


கூடல் (32)

மாடம் மலி மறுகின் கூடல் குட-வயின் – திரு 71
மாடம் பிறங்கிய மலி புகழ் கூடல்/நாள்_அங்காடி நனம் தலை கம்பலை – மது 429,430
மலி ஓதத்து ஒலி கூடல்/தீது நீங்க கடல் ஆடியும் – பட் 98,99
பெரும் பெயர் கூடல் அன்ன நின் – நற் 39/10
பொன் தேர் செழியன் கூடல் ஆங்கண் – நற் 298/9
மூன்று உடன் கூடிய கூடல் அனையை – பதி 50/7
குன்றத்தான் கூடல் வரவு – பரி 8/28
குன்றம் உடைத்த ஒளிர் வேலோய் கூடல்/மன்றல் கலந்த மணி முரசின் ஆர்ப்பு எழ – பரி 10/40,41
மதி மாலை மால் இருள் கால்சீப்ப கூடல்/வதி மாலை மாறும் தொழிலான் புது மாலை – பரி 10/129,130
ஆடல் தலைத்தலை சிறப்ப கூடல்/உரைதர வந்தன்று வையை நீர் வையை – பரி 19/8,9
குன்றொடு கூடல் இடை எல்லாம் ஒன்றுபு – பரி 19/15
கூடல் விழையும் தகைத்து தகை வையை – பரி 20/26
நெடு நீர் மலி புனல் நீள் மாட கூடல்/கடி மதில் பெய்யும் பொழுது – பரி 24/4,5
பணிவு இல் உயர் சிறப்பின் பஞ்சவன் கூடல்/மணி எழில் மா மேனி முத்த முறுவல் – பரி 31/25
பூ தண் தார் புலர் சாந்தின் தென்னவன் உயர் கூடல்/தேம் பாய அவிழ் நீலத்து அலர் வென்ற அமர் உண்கண் – கலி 92/11,12
வாடா வேம்பின் வழுதி கூடல்/நாள்_அங்காடி நாறும் நறு நுதல் – அகம் 93/9,10
பொய்யா விழவின் கூடல் பறந்தலை – அகம் 116/14
கொடி நுடங்கு மறுகின் கூடல் குடாஅது – அகம் 149/14
பாடு பெறு சிறப்பின் கூடல் அன்ன நின் – அகம் 231/13
பொன் மலி நெடு நகர் கூடல் ஆடிய – அகம் 253/6
மலை புரை நெடு நகர் கூடல் நீடிய – அகம் 296/12
பெரும் பெயர் வழுதி கூடல் அன்ன தன் – அகம் 315/7
மாட மலி மறுகின் கூடல் ஆங்கண் – அகம் 346/20
தமிழ் கெழு கூடல் தண் கோல் வேந்தே – புறம் 58/13
இரு பேர் யாற்ற ஒரு பெரும் கூடல்/விலங்கு இடு பெரு மரம் போல – புறம் 273/5,6
குண்டு நீர் வரைப்பின் கூடல் அன்ன – புறம் 347/6

மேல்


கூடலவரொடு (1)

உரு கெழு கூடலவரொடு வையை – பரி 24/92

மேல்


கூடலார் (1)

நிலன் நாவில் திரிதரூஉம் நீள் மாட கூடலார்/புலன் நாவில் பிறந்த சொல் புதிது உண்ணும் பொழுது அன்றோ – கலி மேல்


கூடலின் (1)

ஆண்டு செய் நுகர்ச்சி ஈண்டும் கூடலின்/நின் நாடு உள்ளுவர் பரிசிலர் – புறம் 38/16,17

மேல்


கூடலும் (3)

பொன் தேரான் தானும் பொலம் புரிசை கூடலும்/முற்று இன்று வையை துறை – பரி 34/2
புலம் பூத்து புகழ்பு ஆனா கூடலும் உள்ளார்-கொல் – கலி 27/12

மேல்


கூடலுள் (1)

ஆனா சீர் கூடலுள் அரும்பு அவிழ் நறு முல்லை – கலி 30/11

மேல்


கூடலொடு (1)

கூடலொடு பரங்குன்றின் இடை – பரி 17/23

மேல்


கூடற்கு (1)

நெடு மாட கூடற்கு இயல்பு – பரி 35/6

மேல்


கூடற்கும் (1)

கொய் உளை மான் தேர் கொடி தேரான் கூடற்கும்/கை ஊழ் தடுமாற்றம் நன்று – பரி மேல்


கூடா (4)

மயங்கல் கூடா தம் மரபினவே – தொல்_சொல். கிளவி:11/3
மயங்கல் கூடா வழக்கு-வழி பட்டன – தொல்_சொல். கிளவி:50/2
காக்கை கடிந்து ஒழுகல் கூடுமோ கூடா/தகவு உடை மங்கையர் சான்றாண்மை சான்றார் – பரி 142/24

மேல்


கூடாது (3)

உள்ளல் கூடாது என்றோய் மற்றும் – நற் 201/4
பாடு மனை பாடல் கூடாது நீடு நிலை – நற் 380/10
நச்சல் கூடாது பெரும இ செலவு – கலி 8/19

மேல்


கூடாமுன் (1)

கூடாமுன் ஊடல் கொடிய திறம் கூடினால் – பரி 24/55

மேல்


கூடாமையின் (1)

கூடாமையின் நீடியோரே – அகம் 115/18

மேல்


கூடார்க்கு (1)

புரைவது பூந்தாரான் குன்று என கூடார்க்கு/உரையோடு இழிந்து உராய் ஊர் இடை ஓடி – பரி மேல்


கூடி (22)

கூடி வரு வழக்கின் ஆடு இயல் பெயரே – தொல்_சொல். பெயர்:11/6
முரசு முழங்கு தானை மூவரும் கூடி/அரசவை இருந்த தோற்றம் போல – பொரு 54,55
கண்ணுள்_வினைஞரும் பிறரும் கூடி/தெண் திரை அவிர் அறல் கடுப்ப ஒண் பல் – மது 518,519
நன்_நாள் வதுவை கூடி நீடு இன்று – நற் 125/7
நில்லாது ஒரு முறை கொய்பு கூடி/ஒருங்கு உருண்டு பிளந்து நெரிந்து உருள்பு சிதறுபு – பரி 8/125,126
சுருதியும் பூவும் சுடரும் கூடி/எரி உருகு அகிலோடு ஆரமும் கமழும் – பரி 23/53,54
கூடி_கூடி மகிழ்பு மகிழ்பு – பரி 24/77
கூடி_கூடி மகிழ்பு மகிழ்பு – பரி 24/77
கூடி அவர் திறம் பாட என் தோழிக்கு – கலி 43/29
கூடி புணர்ந்தீர் பிரியன்-மின் நீடி – கலி 92/61
ஆர் கலி உவகையர் ஒருங்கு உடன் கூடி/தீது இன்று பொலிக என தெய்வ கடி அயர்-மார் – கலி 86/12,13
ஆடு தகை எழில் நலம் கடுப்ப கூடி/கண் நேர் இதழ தண் நறும் குவளை – அகம் 358/4,5
பீடும் செம்மலும் அறியார் கூடி/பொருதும் என்று தன் தலை வந்த – புறம் 76/10,11
கடந்து அடு தானை மூவிரும் கூடி/உடன்றனிர் ஆயினும் பறம்பு கொளற்கு அரிதே – புறம் 110/1,2
பாடி வருநரும் பிறரும் கூடி/இரந்தோர் அற்றம் தீர்க்கு என விரைந்து இவண் – புறம் 158/18,19
வாய் வன் காக்கையும் கூகையும் கூடி/பேஎய் ஆயமொடு பெட்டு ஆங்கு வழங்கும் – புறம் 238/3,4
பகல் இடம் கண்ணி பலரொடும் கூடி/ஒருவழிப்பட்டன்று-மன்னே இன்றே – புறம் 249/8,9
சமம் கண் கூடி தாம் வேட்பவ்வே – புறம் 270/4
வாய் வன் காக்கை கூகையொடு கூடி/பகலும் கூவும் அகலுள் ஆங்கண் – புறம் 362/17,18

மேல்


கூடி_கூடி (1)

கூடி_கூடி மகிழ்பு மகிழ்பு – பரி 24/77

மேல்


கூடிய (4)

மூன்று உடன் கூடிய கூடல் அனையை – பதி 50/7
வதுவை கூடிய பின்றை புதுவது – அகம் 70/8
ஓர் இல் கூடிய உடன்புணர் கங்குல் – அகம் 86/20
ஆடுநர் கழியும் இ உலகத்து கூடிய/நகை புறன் ஆக நின் சுற்றம் – புறம் 29/24,25

மேல்


கூடியார் (1)

கூடியார் புனல் ஆட புணை ஆய மார்பினில் – கலி 72/15

மேல்


கூடியோய் (1)

குற_பிணா_கொடியை கூடியோய் வாழ்த்து – பரி 19/95

மேல்


கூடிற்று (1)

விடாஅது உயிரொடு கூடிற்று என் உண்கண் – கலி 147/55

மேல்


கூடின் (1)

தன் நகர் விழைய கூடின்/இன் உறல் வியன் மார்ப அது மனும் பொருளே – கலி மேல்


கூடினர் (1)

கூடினர் புரிந்து குணன் உணப்பட்டோர் – கலி 23/12

மேல்


கூடினால் (1)

கூடாமுன் ஊடல் கொடிய திறம் கூடினால்/ஊடாளோ ஊர்த்து அலர் வந்து ஊர்ந்து – பரி மேல்


கூடினும் (1)

கூடினும் மயங்கிய மையல் ஊரே – குறு 374/7

மேல்


கூடு (20)

கூடு கெழீஇய குடி வயினான் – பொரு 182
கூடு கொள் இன் இயம் குரல் குரல் ஆக – சிறு 229
கோழி சேக்கும் கூடு உடை புதவின் – பெரும் 52
குமரி_மூத்த கூடு ஓங்கு நல் இல் – பெரும் 247
அரி கூடு இன் இயம் கறங்க நேர்நிறுத்து – மது 612
கூடு இயத்து அன்ன குரல் புணர் புள்ளின் – மலை 269
அரியல் ஆர்கையர் இனிது கூடு இயவர் – பதி 27/5
கோடு கூடு மதியம் இயல்-உற்று ஆங்கு – பதி 31/12
காவில் தகைத்த துறை கூடு கலப்பையர் – பதி 41/5
செழும் கூடு கிளைத்த இளம் துணை மகாரின் – பதி 71/7
ஆயத்தில் கூடு என்று அரற்றெடுப்ப தாக்கிற்றே – பரி 11/113
கூடு கொள் இன் இயம் கறங்க களன் இழைத்து – அகம் 98/14
ஆடு தளிர் இருப்பை கூடு குவி வான் பூ – அகம் 135/8
நன்னராளர் கூடு கொள் இன் இயம் – அகம் 189/13
கோடு கூடு மதியம் முகிழ் நிலா விளங்கும் – புறம் 67/4
இரவலர் நாற்றிய விசி கூடு முழவின் – புறம் 128/2
கூடு விளங்கு வியல் நகர் பரிசில் முற்று அளிப்ப – புறம் 148/4
கூடு கொள் இன் இயம் கறங்க – புறம் 153/11
தூக்கணம்_குரீஇ தூங்கு கூடு ஏய்ப்ப – புறம் 225/11
அரி கூடு மா கிணை இரிய ஒற்றி – புறம் 378/8

மேல்


கூடுதல் (3)

நீடு நினைந்து இரங்கல் கூடுதல் உறுதல் – தொல்_பொருள். கள:11/3
கூடுதல் வேட்கையான் குறி பார்த்து குரல் நொச்சி – கலி 46/12
இரு மணம் கூடுதல் இல் இயல்பு அன்றே – கலி 114/21

மேல்


கூடுநர் (1)

குடி நன் உடையன் கூடுநர் பிரியலன் – அகம் 352/8

மேல்


கூடும் (8)

அருளி கூடும் ஆர்வ மாக்கள் – நற் 146/7
மற்றும் கூடும் மனை மடி துயிலே – நற் 360/11
யான் உயிர் வாழ்தல் கூடும் அன்னாய் – ஐங் 213/5
ஆங்க அனையவை நல்ல நனி கூடும் இன்பம் – பரி 23/28
நய_தகு நல்லாளை கூடுமா கூடும்/முயக்குக்கு செவ்வி முலையும் முயக்கத்து – பரி 17/26
தொய்யா_உலகத்து நுகர்ச்சியும் கூடும்/தொய்யா_உலகத்து நுகர்ச்சி இல் எனின் – புறம் 214/8,9
மாறி பிறப்பின் இன்மையும் கூடும்/மாறி பிறவார் ஆயினும் இமயத்து – புறம் 214/10,11

மேல்


கூடும்-மன் (1)

ஓடி உய்தலும் கூடும்-மன்/ஒக்கல் வாழ்க்கை தட்கும் மா காலே – புறம் 193/3,4

மேல்


கூடுமா (1)

நய_தகு நல்லாளை கூடுமா கூடும் – பரி 24/42

மேல்


கூடுமாம் (1)

சாதலும் கூடுமாம் மற்று – கலி 61/12

மேல்


கூடுமோ (4)

காக்கை கடிந்து ஒழுகல் கூடுமோ கூடா – பரி 20/87
புலத்தல் கூடுமோ தோழி அல்கல் – அகம் 26/5
கரத்தல் கூடுமோ மற்றே பரப்பில் – அகம் 296/7
நீ இன்று மறத்தல் கூடுமோ மற்றே – அகம் 301/28

மேல்


கூடுவென் (1)

கூடுவென் என்னும் இ கொள்கையில் நெஞ்சே – கலி 67/13

மேல்


கூடை (1)

கூடை இரும் பிடி கை கரந்து அன்ன – குறு 111/4

மேல்


கூத்தர் (4)

பாணர் கூத்தர் விறலியர் என்று இவர் – தொல்_பொருள். கற்:9/25
அணி நிலை உரைத்தலும் கூத்தர் மேன – தொல்_பொருள். கற்:27/5
கூத்தர் விறலியர் அறிவர் கண்டோர் – தொல்_பொருள். கற்:52/3
பூ போது சிதைய வீழ்ந்து என கூத்தர்/ஆடு_களம் கடுக்கும் அக நாட்டையே – புறம் 28/13,14

மேல்


கூத்தர்க்கும் (1)

கூத்தர்க்கும் பாணர்க்கும் யாத்தவை உரிய – தொல்_பொருள். கற்:28/2

மேல்


கூத்தரும் (1)

கூத்தரும் பாணரும் பொருநரும் விறலியும் – தொல்_பொருள். புறத்:36/3

மேல்


கூத்தன் (1)

பாணன் கூத்தன் விறலி பரத்தை – தொல்_பொருள். செய்யு:190/1

மேல்


கூத்தாட்டும் (1)

செரு குறித்தாரை உவகை கூத்தாட்டும்/வரிசை பெரும் பாட்டொடு எல்லாம் பருகீத்தை – கலி மேல்


கூத்து (1)

வீழ்க்கை பெரும் கரும்_கூத்து – கலி 65/29

மேல்


கூதள (2)

கூதள நறும் பொழில் புலம்ப ஊர்-வயின் – நற் 313/8
கூதள மூது இலை கொடி நிரை தூங்க – அகம் 255/14

மேல்


கூதளத்து (1)

கூதிர் கூதளத்து அலரி நாறும் – நற் 244/2

மேல்


கூதளம் (8)

கூதளம் ததைந்த கண்ணியன் யாவதும் – நற் 119/9
குல்லை குளவி கூதளம் குவளை – நற் 376/5
சிலம்பின் கூதளம் கமழும் வெற்பின் – அகம் 47/17
தண் அயத்து அமன்ற கூதளம் குழைய – அகம் 68/2
குளவியொடு மிடைந்த கூதளம் கண்ணி – அகம் 272/8
விசும்பு விசைத்து எழுந்த கூதளம் கோதையின் – அகம் 273/1
கூதளம் கவினிய குளவி முன்றில் – புறம் 168/12
நாறு இதழ் குளவியொடு கூதளம் குழைய – புறம் 380/7

மேல்


கூதளி (1)

குறும் தாள் கூதளி ஆடிய நெடு வரை – குறு 60/1

மேல்


கூதாளத்து (1)

வண் பிணி அவிழ்ந்த வெண் கூதாளத்து/அலங்கு குலை அலரி தீண்டி தாது உக – அகம் 178/9,10

மேல்


கூதிர் (15)

கூதிர் யாமம் என்மனார் புலவர் – தொல்_பொருள். அகத்:6/2
கூதிர் வேனில் என்று இரு பாசறை – தொல்_பொருள். புறத்:21/1
குன்று குளிர்ப்பு அன்ன கூதிர் பானாள் – நெடு 12
கூதிர் நின்றன்றால் போதே மாதிரம் – நெடு 72
கூதிர் கூதளத்து அலரி நாறும் – நற் 244/2
கூதிர் முல்லை குறும் கால் அலரி – நற் 366/5
ஊதை தூற்றும் கூதிர் யாமத்து – குறு 86/4
கூதிர் உருவின் கூற்றம் – குறு 197/4
கூதிர் ஆயின் தண் கலிழ் தந்து – ஐங் 45/1
அரும் பனி அளைஇய கூதிர்/பெரும் தண் வாடையின் முந்து வந்தனனே – ஐங் 252/4,5
அரும் பனி அளைஇய கூதிர்/ஒருங்கு இவண் உறைதல் தெளிந்து அகன்றோரே – ஐங் 456/4,5
கூதிர் இல் செறியும் குன்ற நாட – அகம் 58/6
கூதிர் அற்சிரத்து ஊதை தூற்ற – அகம் 183/13
கூதிர் நின்றன்றால் பொழுதே காதலர் – அகம் 264/10
கூதிர் பருந்தின் இரும் சிறகு அன்ன – புறம் 150/1

மேல்


கூதிரொடு (1)

நீர் இரங்கு அரைநாள் மயங்கி கூதிரொடு/வேறு புல வாடை அலைப்ப – நற் 341/8,9

மேல்


கூந்தல் (201)

இணைத்த கோதை அணைத்த கூந்தல்/முடித்த குல்லை இலை உடை நறும் பூ – திரு 200,201
அறல் போல் கூந்தல் பிறை போல் திரு நுதல் – பொரு 25
குறு நெறி கொண்ட கூந்தல் ஆய்_மகள் – பெரும் 162
குறும் தொடி முன்கை கூந்தல் அம் சிறுபுறத்து – முல் 45
மை உக்கு அன்ன மொய் இரும் கூந்தல்/மயில் இயலோரும் மட மொழியோரும் – மது 417,418
நன் நெடும் கூந்தல் நறு விரை குடைய – மது 552
கூந்தல் மகளிர் கோதை புனையார் – நெடு 53
பல் இரும் கூந்தல் சில் மலர் பெய்ம்-மார் – நெடு 54
நரை விராவு-உற்ற நறு மென் கூந்தல்/செம் முக செவிலியர் கைம்மிக குழீஇ – நெடு 152,153
ஒலி மென் கூந்தல் என் தோழி மேனி – குறி 2
பின் இரும் கூந்தல் பிழிவனம் துவரி – குறி 60
வார் இரும் கூந்தல் வயங்கு_இழை ஒழிய – பட் 219
அறல் வாழ் கூந்தல் கொடிச்சியர் பாடல் – மலை 304
இரும் பல் ஒலிவரும் கூந்தல்/பெரும் பேது உறுவள் யாம் வந்தனம் எனவே – நற் 6/10,11
நன் நெடும் கூந்தல் நரையொடு முடிப்பினும் – நற் 10/3
தேம் பாய் மராஅம் கமழும் கூந்தல்/துளங்கு இயல் அசைவர கலிங்கம் துயல்வர – நற் 20/3,4
மண்ணா கூந்தல் மாசு அற கழீஇ – நற் 42/8
தூ தகட்டு எதிர் மலர் வேய்ந்த கூந்தல்/மணம் கமழ் நாற்றம் மரீஇ யாம் இவள் – நற் 52/2,3
மா இரும் கூந்தல் மடந்தை – நற் 60/10
அரி நரை கூந்தல் செம் முது செவிலியர் – நற் 110/6
தண்ணிய கமழும் தாழ் இரும் கூந்தல்/தட மென் பணை தோள் மட நல்லோள்-வயின் – நற் 137/1,2
வணர்ந்து ஒலி கூந்தல் மாஅயோளொடு – நற் 139/7
விரி ஒலி கூந்தல் விட்டு அமைகலனே – நற் 141/12
கூந்தல் மகளிர் கோதை கூட்டும் – நற் 145/3
ஐம்பால் வகுத்த கூந்தல் செம் பொறி – நற் 160/6
மட கண் தகர கூந்தல் பணை தோள் – நற் 170/1
ஒலி பல் கூந்தல் நலம் பெற புனைந்த – நற் 260/8
குவளை நாறும் கூந்தல் தே மொழி – நற் 262/7
வீ பெய் கூந்தல் வீசு வளி உளர – நற் 264/5
ஒலி மென் கூந்தல் நம்-வயினானே – நற் 265/9
இருள் புரை கூந்தல் பொங்கு துகள் ஆடி – நற் 270/3
கூந்தல் முரற்சியின் கொடிதே – நற் 270/10
புறம் தாழ்பு இருண்ட கூந்தல் போதின் – நற் 284/1
புறன் அழிந்து ஒலிவரும் தாழ் இரும் கூந்தல்/ஆயமும் அழுங்கின்று யாயும் அஃது அறிந்தனள் – நற் 295/2,3
இரும் போது கமழும் கூந்தல்/பெரு மலை தழீஇயும் நோக்கு இயையுமோ மற்றே – நற் 298/11,12
ஒலி பல் கூந்தல் அணி பெற புனைஇ – நற் 313/4
கடி பதம் கமழும் கூந்தல்/மட மா அரிவை தட மென் தோளே – நற் 346/10,11
வீழ் மா மணிய புனை நெடும் கூந்தல்/நீர் வார் புள்ளி ஆகம் நனைப்ப – நற் 374/6,7
பல் இரும் கூந்தல் யாரளோ நமக்கே – குறு 19/5
மனவு கோப்பு அன்ன நன் நெடும் கூந்தல்/அகவன்_மகளே பாடுக பாட்டே – குறு 23/2,3
நரந்தம் நாறும் குவை இரும் கூந்தல்/நிரந்து இலங்கு வெண் பல் மடந்தை – குறு 52/3,4
கூந்தல் ஆம்பல் முழு_நெறி அடைச்சி – குறு 80/1
யான் நயந்து உறைவோள் தேம் பாய் கூந்தல்/வளம் கெழு சோழர் உறந்தை பெரும் துறை – குறு 116/1,2
இரும் பல் கூந்தல் இயல் அணி கண்டே – குறு 165/5
வறும் குரல் கூந்தல் தைவருவேனே – குறு 192/6
எறி வளி கமழும் நெறிபடு கூந்தல்/மை ஈர் ஓதி மாஅயோள்-வயின் – குறு 199/4,5
குறவர் மகளிர் கூந்தல் பெய்ம்-மார் – குறு 208/3
மை இரும் கூந்தல் மடந்தை நட்பே – குறு 209/7
ஒலி மென் கூந்தல் உரியவால் நினக்கே – குறு 225/7
நறு மென் கூந்தல் மெல் அணையேமே – குறு 270/8
நாறு இரும் கூந்தல் கொடிச்சி தோளே – குறு 272/8
ஆரம் நாறும் அறல் போல் கூந்தல்/பேர் அமர் மழை கண் கொடிச்சி – குறு 286/3,4
குவளை நாறும் குவை இரும் கூந்தல்/ஆம்பல் நாறும் தேம் பொதி துவர் வாய் – குறு 300/1,2
கூந்தல் வேய்ந்த விரவு மலர் உதிர்த்து – குறு 312/5
நெடும் பல் கூந்தல் குறும் தொடி மகளிர் – குறு 384/2
நெடும் தொடை வேய்ந்த நீர் வார் கூந்தல்/ஓரை_மகளிர் அஞ்சி ஈர் ஞெண்டு – குறு 401/2,3
திதலை அல்குல் துயல்வரும் கூந்தல்/குவளை உண்கண் ஏஎர் மெல் இயல் – ஐங் 72/2,3
பஞ்சாய் கூந்தல் பசு மலர் சுணங்கின் – ஐங் 76/1
போது ஆர் கூந்தல் இருந்தன எனவே – ஐங் 82/4
நன் நெடும் கூந்தல் நாடுமோ மற்றே – ஐங் 153/5
பின் இரும் கூந்தல் அணங்கு உற்றோரே – ஐங் 173/4
நீர் வார் கூந்தல் உளரும் துறைவ – ஐங் 186/2
கழி பூ தொடர்ந்த இரும் பல் கூந்தல்/கானல் ஞாழல் கவின் பெறும் தழையள் – ஐங் 191/2,3
கோடு ஈர் எல் வளை கொழும் பல் கூந்தல்/ஆய் தொடி மடவரல் வேண்டுதி ஆயின் – ஐங் 196/1,2
உள்ளகம் கமழும் கூந்தல் மெல் இயல் – ஐங் 225/3
இரும் பல் கூந்தல் திருந்து இழை அரிவை – ஐங் 231/2
போது ஆர் கூந்தல் இயல் அணி அழுங்க – ஐங் 232/1
கூந்தல் நாறும் நின் மார்பே தெய்யோ – ஐங் 240/4
வண்டு படு கூந்தல் தண் தழை கொடிச்சி – ஐங் 256/2
இரும் பல் கூந்தல் கொடிச்சி – ஐங் 281/3
பின் இரும் கூந்தல் நன் நுதல் குற_மகள் – ஐங் 285/1
பூ கமழ் கூந்தல் கொடிச்சி – ஐங் 290/3
பின் இரும் கூந்தல் மலர் அணிந்தோயே – ஐங் 294/5
கொடிச்சி கூந்தல் போல தோகை – ஐங் 300/1
புயல்_நெடும்_கூந்தல் புலம்பும் – ஐங் 304/4
விழவு ஒலி கூந்தல் மாஅயோளே – ஐங் 306/4
பல் இரும் கூந்தல் மெல் இயலோள்-வயின் – ஐங் 308/1
தேம் பாய் கூந்தல் மாஅயோளே – ஐங் 324/5
அம் சாய் கூந்தல் ஆய்வது கண்டே – ஐங் 383/6
தாழ் இரும் கூந்தல் வம்-மதி விரைந்தே – ஐங் 411/4
போது ஆர் கூந்தல் முயங்கினள் எம்மே – ஐங் 417/4
பல் இரும் கூந்தல் பசப்பு நீ விடின் – ஐங் 429/1
முல்லை நாறும் கூந்தல் கமழ் கொள – ஐங் 446/1
நலம் மிகு கூந்தல் தகை கொள புனைய – ஐங் 463/2
பின் இரும் கூந்தல் நன் நலம் புனைய – ஐங் 495/3
கூந்தல் விறலியர் வழங்குக அடுப்பே – பதி 18/6
கார் மலர் கமழும் தாழ் இரும் கூந்தல்/ஒரீஇயின போல இரவு மலர் நின்று – பதி 21/33,34
ஒலிந்த கூந்தல் அறம் சால் கற்பின் – பதி 31/24
கவரி முச்சி கார் விரி கூந்தல்/ஊசல் மேவல் சே இழை மகளிர் – பதி 43/1,2
வண்டு படு கூந்தல் முடி புனை மகளிர் – பதி 46/4
விரி மென் கூந்தல் மெல் அணை வதிந்து – பதி 50/19
பூ துகில் அல்குல் தேம் பாய் கூந்தல்/மின் இழை விறலியர் நின் மறம் பாட – பதி 54/5,6
கூந்தல் ஒண் நுதல் பொலிந்த – பதி 73/4
சாய் அறல் கடுக்கும் தாழ் இரும் கூந்தல்/வேறு படு திருவின் நின் வழி வாழியர் – பதி 74/3,4
தகரம் நீவிய துவரா கூந்தல்/வதுவை மகளிர் நோக்கினர் பெயர்ந்து – பதி 89/16,17
வண்டு ஆர் கூந்தல் ஒண்_தொடி கணவ – பதி 90/50
கூந்தல் என்னும் பெயரொடு கூந்தல் – பரி 3/31
கூந்தல் என்னும் பெயரொடு கூந்தல்/எரி சினம் கொன்றோய் நின் புகழ் உருவின கை – பரி 12/15
மகிழ் மிகு தேஎம் கோதையர் கூந்தல் குஞ்சியின் – பரி 17/26
கார் அணி கூந்தல் கயல் கண் கவிர் இதழ் – பரி 22/29
கோடு உளர் குரல் பொலி ஒலி துயல் இரும் கூந்தல்/புரை தீர் நெடு மென் – பரி 23/61,62
மணம் நாறு நறு நுதல் மாரி வீழ் இரும் கூந்தல்/அலர் முலை ஆகத்து அகன்ற அல்குல் – கலி 22/13,14
நீல் இதழ் உண்கணாய் நெறி கூந்தல் பிணி விட – கலி 33/28
ஆய் நுதல் அணி கூந்தல் அம் பணை தட மென் தோள் – கலி 40/8
தாழ் இரும் கூந்தல் என் தோழியை கை கவியா – கலி 42/29
இருள் உறழ் இரும் கூந்தல் இவள் மாட்டு நீ இன்ன – கலி 49/18
நரந்தம் நாறு இரும் கூந்தல் எஞ்சாது நனி பற்றி – கலி 54/5
மணம் கமழ் நறும் கோதை மாரி வீழ் இரும் கூந்தல்/நுணங்கு எழில் ஒண் தித்தி நுழை நொசி மட மருங்குல் – கலி 72/20
மாசு அற மண்-உற்ற மணி ஏசும் இரும் கூந்தல்/வீ சேர்ந்து வண்டு ஆர்க்கும் கவின் பெறல் வேண்டேன்-மன் – கலி 78/17,18
போது இல் வறும் கூந்தல் கொள்வதை நின்னை யாம் – கலி 80/23
ஒரூஉ நீ எம் கூந்தல் கொள்ளல் யாம் நின்னை – கலி 87/1
யார் இவன் எம் கூந்தல் கொள்வான் இதுவும் ஓர் – கலி 89/1
முடி தாழ் இரும் கூந்தல் பற்றி பூ வேய்ந்த – கலி 92/43
நெறிந்த குரல் கூந்தல் நாள்_அணிக்கு ஒப்ப – கலி 93/22
நெட்டு இரும் கூந்தல் கடவுளர் எல்லார்க்கும் – கலி 93/35
பால் பிரியா ஐம்_கூந்தல் பல் மயிர் கொய் சுவல் – கலி 96/8
சார் சார் நெறி தாழ் இரும் கூந்தல் நின் பெண்டிர் எல்லாம் – கலி 97/28
அம் சீர் அசை இயல் கூந்தல் கை நீட்டியான் – கலி 101/18
கூந்தல் அணை கொடுப்பேம் யாம் – கலி 101/42
நாறு இரும் கூந்தல் பொதுமகளிர் எல்லாரும் – கலி 101/48
மேவார் விடுத்தந்த கூந்தல் குதிரையை – கலி 103/53
ஒள் இழை வார்-உறு கூந்தல் துயில் பெறும் வை மருப்பின் – கலி 104/20
நறு_நுதால் என்-கொல் ஐம்_கூந்தல் உளர – கலி 105/53
தாது சூழ் கூந்தல் தகைபெற தைஇய – கலி 111/12
இருள் உறழ் இரும் கூந்தல் மகளிரோடு அமைந்து அவன் – கலி 122/12
மாரி வீழ் இரும் கூந்தல் மதைஇய நோக்கு எழில் உண்கண் – கலி 131/21
சில மழை போல் தாழ்ந்து இருண்ட கூந்தல் அவற்றை – கலி 147/19
தாழ் மென் கூந்தல் தட மென் பணை தோள் – அகம் 21/4
நறும் பல் கூந்தல் குறும் தொடி மடந்தையொடு – அகம் 36/11
பல் இரும் கூந்தல் மெல் இயல் மடந்தை – அகம் 43/11
உறை இறந்து ஒளிரும் தாழ் இரும் கூந்தல்/பிறரும் ஒருத்தியை நம் மனை தந்து – அகம் 46/8,9
ஐவகை வகுத்த கூந்தல் ஆய் நுதல் – அகம் 48/17
நாறு ஐம்_கூந்தல் கொம்மை வரி முலை – அகம் 65/18
தாழ் இரும் கூந்தல் நம் காதலி – அகம் 87/15
இருள் மென் கூந்தல் ஏமுறு துயிலே – அகம் 92/13
நீள் இரும் கூந்தல் மாஅயோளொடு – அகம் 93/11
இரும் பல் கூந்தல் திருந்து_இழை ஊரே – அகம் 94/14
ஆய் தொடி அரிவை கூந்தல்/போது குரல் அணிய வேய்தந்தோயே – அகம் 104/16,17
நறு மலர் காண்வரும் குறும் பல் கூந்தல்/மாழை நோக்கின் காழ் இயல் வன முலை – அகம் 116/7,8
சில்_ஐம்_கூந்தல் நல் அகம் பொருந்தி – அகம் 123/6
வண்டு படுபு இருளிய தாழ் இரும் கூந்தல்/சுரும்பு உண விரிந்த பெரும் தண் கோதை – அகம் 131/3,4
இரும் பல் கூந்தல் இருள் மறை ஒளித்தே – அகம் 136/29
கூழை கூந்தல் குறும் தொடி மகளிர் – அகம் 141/16
குறை அறல் அன்ன இரும் பல் கூந்தல்/இடன் இல் சிறுபுறத்து இழையொடு துயல்வர – அகம் 142/18,19
சிறு பல் கூந்தல் போது பிடித்து அருளாது – அகம் 145/19
சுரும்பு உண ஒலிவரும் இரும் பல் கூந்தல்/அம் மா மேனி ஆய் இழை குறு_மகள் – அகம் 161/10,11
அறல் என அவிர்வரும் கூந்தல் மலர் என – அகம் 162/10
ஒலி இரும் கூந்தல் தேறும் என – அகம் 191/16
கூந்தல் வாரி நுசுப்பு இவர்ந்து ஓம்பிய – அகம் 195/9
தோள் தாழ்பு இருளிய குவை இரும் கூந்தல்/மடவோள் தழீஇய விறலோன் மார்பில் – அகம் 197/10,11
கார் விரை கமழும் கூந்தல் தூ வினை – அகம் 198/5
தண்டலை கமழும் கூந்தல்/ஒண் தொடி மடந்தை தோள் இணை பெறவே – அகம் 204/13,14
அறல் என நெறிந்த கூந்தல்/உறல் இன் சாயலொடு ஒன்றுதல் மறந்தே – அகம் 213/23,24
மண் ஆர் கூந்தல் மரீஇய துயிலே – அகம் 223/16
புயல் என ஒலிவரும் தாழ் இரும் கூந்தல்/செறி தொடி முன்கை நம் காதலி – அகம் 225/15,16
தோடு ஆர் கூந்தல் மரீஇயோரே – அகம் 231/15
இருள் ஐம்_கூந்தல் இன் துயில் மறந்தே – அகம் 233/15
போது ஆர் கூந்தல் நீ வெய்யோளொடு – அகம் 246/5
நுசுப்பு அழித்து ஒலிவரும் தாழ் இரும் கூந்தல்/மாக விசும்பின் திலகமொடு பதித்த – அகம் 253/23,24
நரை விராவு-உற்ற நறு மென் கூந்தல்/செம் முது செவிலியர் பல பாராட்ட – அகம் 254/1,2
தேம் பாய் கூந்தல் குறும் பல மொசிக்கும் – அகம் 257/8
சில் ஐம்_கூந்தல் அழுத்தி மெல் இணர் – அகம் 261/3
நிழல்-பால் அறலின் நெறித்த கூந்தல்/குழல் குரல் பாவை இரங்க நம் துறந்து – அகம் 265/8,9
நரந்தம் நாறும் குவை இரும் கூந்தல்/இளம் துணை மகளிரொடு ஈர் அணி கலைஇ – அகம் 266/4,5
புலம் கமழ் நாற்றத்து இரும் பல் கூந்தல்/நல் எழில் மழை கண் நம் காதலி – அகம் 291/23,24
போது அவிழ் நறும் தாது அணிந்த கூந்தல்/அரி மதர் மழை கண் மாஅயோளொடு – அகம் 296/2,3
கூந்தல் மெல் அணை துஞ்சி பொழுது பட – அகம் 308/13
சுரும்பு ஆர் கூந்தல் பெரும் தோள் இவள்-வயின் – அகம் 319/10
ஒலி பல் கூந்தல் ஆய் சிறு நுதலே – அகம் 334/17
தாது துகள் உதிர்த்த தாழை அம் கூந்தல்/வீழ் இதழ் அலரி மெல் அகம் சேர்த்தி – அகம் 353/19,20
ஒலி பல் கூந்தல் நம்-வயின் அருளாது – அகம் 356/16
போது ஆர் கூந்தல் நம் காதலி கண்ணே – அகம் 371/14
இரும் பல் கூந்தல் சேய் இழை மடந்தை – அகம் 373/10
வதுவை மகளிர் கூந்தல் கமழ் கொள – அகம் 378/2
அகல் அமை அல்குல் பற்றி கூந்தல்/ஆடு மயில் பீலியின் பொங்க நன்றும் – அகம் 385/13,14
சாந்து ஆர் கூந்தல் உளரி போது அணிந்து – அகம் 389/2
இமைய கானம் நாறும் கூந்தல்/நன் நுதல் அரிவை இன் உறல் ஆகம் – அகம் 399/2,3
குவை இரும் கூந்தல் கொய்தல் கண்டே – புறம் 25/14
குருதி செம் கை கூந்தல் தீட்டி – புறம் 62/3
பல் இரும் கூந்தல் மகளிர் – புறம் 73/13
விரை ஒலி கூந்தல் நும் விறலியர் பின் வர – புறம் 109/16
நாறு இரும் கூந்தல் கிழவரை படர்ந்தே – புறம் 113/9
இரும் பல் கூந்தல் மடந்தையர் தந்தை – புறம் 120/17
விரை வளர் கூந்தல் வரை வளி உளர – புறம் 133/4
ஒலி மென் கூந்தல் கமழ் புகை கொளீஇ – புறம் 146/9
நெய்யொடு துறந்த மை இரும் கூந்தல்/மண்-உறு மணியின் மாசு அற மண்ணி – புறம் 147/6,7
சில சொல்லின் பல கூந்தல் நின் – புறம் 166/16
நீர் வார் கூந்தல் இரும் புறம் தாழ – புறம் 247/5
கூந்தல் கொய்து குறும் தொடி நீக்கி – புறம் 250/4
உளரும் கூந்தல் நோக்கி களர – புறம் 260/4
நறு விரை துறந்த நரை வெண் கூந்தல்/இரம் காழ் அன்ன திரங்கு கண் வறு முலை – புறம் 276/1,2
வால் நரை கூந்தல் முதியோள் சிறுவன் – புறம் 277/2
குமரி மகளிர் கூந்தல் புரைய – புறம் 301/2
விளங்கு இழை மகளிர் கூந்தல் கொண்ட – புறம் 302/3
ஒலி மென் கூந்தல் ஒண் நுதல் அரிவை – புறம் 306/3
குவை இரும் கூந்தல் வரு முலை சேப்ப – புறம் 347/7

மேல்


கூந்தலர் (3)

பெரும் பின் இட்ட வால் நரை கூந்தலர்/நன்னர் நலத்தர் தொன் முது பெண்டிர் – மது 408,409
பல் மணம் மன்னு பின் இரும் கூந்தலர்/கன்னிமை கனிந்த காலத்தார் நின் – பரி 24/13

மேல்


கூந்தலள் (2)

முடி அகம் புகா கூந்தலள்/கடுவனும் அறியா காடு இறந்தோளே – ஐங் 374/3,4
பின்னு விடு நெறியின் கிளைஇய கூந்தலள்/வரை இழி மயிலின் ஒல்குவனள் ஒதுங்கி – அகம் 158/4,5

மேல்


கூந்தலளே (3)

சில் வளை பல் கூந்தலளே அவளே – நற் 198/8
தேம் மறப்பு அறியா கமழ் கூந்தலளே – நற் 301/9
குவவு மென் முலையள் கொடி கூந்தலளே/யாங்கு மறந்து அமைகோ யானே ஞாங்கர் – குறு 132/2,3

மேல்


கூந்தலாய் (2)

விரிந்து ஒலி கூந்தலாய் கண்டை எமக்கு – கலி 64/6
நெட்டு இரும் கூந்தலாய் கண்டை இஃது ஓர் சொல் – கலி 105/57

மேல்


கூந்தலார் (1)

நாறு இரும் கூந்தலார் இல் செல்வாய் இ வழி – கலி 95/2

மேல்


கூந்தலாள் (3)

வண்டு அரற்றும் கூந்தலாள் வளர் தூக்கு தருவாளோ – கலி 1/10
இருள் உறு கூந்தலாள் என்னை – கலி 140/33
பல ஒலி கூந்தலாள் பண்பு எல்லாம் துய்த்து – கலி 145/7

மேல்


கூந்தலிடை (1)

ஏதிலாள் கூந்தலிடை கண்டு மற்று அது – பரி 24/35

மேல்


கூந்தலின் (5)

அகில் உண விரித்த அம் மென் கூந்தலின்/மணி மயில் கலாபம் மஞ்சு இடை பரப்பி – சிறு 263,264
பின் இரும் கூந்தலின் மறையினள் பெரிது அழிந்து – நற் 113/8
செறி எயிற்று அரிவை கூந்தலின்/நறியவும் உளவோ நீ அறியும் பூவே – குறு 2/4,5
தோள் கந்து ஆக கூந்தலின் பிணித்து அவன் – அகம் 276/11
அறல் மருள் கூந்தலின் மறையினள் திறல் மாண்டு – அகம் 299/18

மேல்


கூந்தலும் (5)

தோளும் கூந்தலும் பல பாராட்டி – ஐங் 178/1
போது அவிழ் கூந்தலும் பூ விரும்புகவே – ஐங் 496/5
கூந்தலும் பித்தையும் சோர்ந்தன பூவினும் அல்லால் – பரி 24/85
பின்னு விட நெறித்த கூந்தலும் பொன் என – அகம் 150/1
நுதலும் கூந்தலும் நீவி – அகம் 386/14

மேல்


கூந்தலுள் (1)

கூந்தலுள் பெய்து முடித்தேன்-மன் தோழி யாய் – கலி 115/6

மேல்


கூந்தலை (1)

வண்டு படு கூந்தலை பேணி – ஐங் 267/4

மேல்


கூந்தால் (2)

விடேன் யான் என் நீ குறித்தது இரும்_கூந்தால் – கலி 112/16
குரல்_கூந்தால் என் உற்ற எவ்வம் நினக்கு யான் – கலி 144/12

மேல்


கூப்பி (3)

செறி தொடி முன்கை கூப்பி செவ்வேள் – பட் 154
கொடிச்சியர் கூப்பி வரை தொழு கை போல் – கலி 40/11
நல் இறை மெல் விரல் கூப்பி/இல் உறை கடவுட்கு ஓக்குதும் பலியே – அகம் 282/17,18

மேல்


கூப்பிடு (1)

கூப்பிடு கடக்கும் கூர் நல் அம்பின் – மலை 421

மேல்


கூப்பிடூஉ (1)

கூப்பிடூஉ உகளும் குன்றக சிறு நெறி – அகம் 205/22

மேல்


கூப்பிய (1)

உச்சி கூப்பிய கையினர் தன் புகழ்ந்து – திரு 185

மேல்


கூம் (1)

கூம் கை மத_மா கொடும் தோட்டி கைந்நீவி – பரி 10/49

மேல்


கூம்ப (15)

வடவர் வாட குடவர் கூம்ப/தென்னவன் திறல் கெட சீறி மன்னர் – பட் 276,277
வள் இதழ் நெய்தல் கூம்ப புள் உடன் – நற் 117/3
நெய்தல் கூம்ப நிழல் குணக்கு ஒழுக – நற் 187/1
மா கழி மணி பூ கூம்ப தூ திரை – குறு 55/1
கொடும் கழி நெய்தலும் கூம்ப/காலை வரினும் களைஞரோ இலரே – ஐங் 183/5,6
நீர் இதழ் புலரா கண் இமை கூம்ப இயைபவால் – கலி 70/16
கண் பாயல் பெற்ற போல் கணை கால மலர் கூம்ப/தம் புகழ் கேட்டார் போல் தலை சாய்த்து மரம் துஞ்ச – கலி 120/6,7
இரும் கழி மா மலர் கூம்ப அரோ என் – கலி 130/12
பாயல் கொள்பவை போல கய மலர் வாய் கூம்ப/ஒரு நிலையே நடுக்கு-உற்று இ உலகு எலாம் அச்சு-உற – கலி 143/36,37
இல்லவர் ஒழுக்கம் போல் இரும் கழி மலர் கூம்ப/செல்லும் என் உயிர் புறத்து இறுத்தந்த மருள் மாலை – கலி 40/1,2
மாலை மணி இதழ் கூம்ப காலை – அகம் 150/10
கழியே சிறு குரல் நெய்தலொடு காவி கூம்ப/எறி திரை ஓதம் தரல் ஆனாதே – அகம் 350/1,2

மேல்


கூம்பல் (1)

எவ்வத்தால் இயன்ற போல் இலை கூம்பல் எவன்-கொலோ – கலி 134/22

மேல்


கூம்பா (2)

கொடை கடன் இறுத்த கூம்பா உள்ளத்து – பெரும் 446
பல் இதழ் தயங்கிய கூம்பா நெய்தல் – நற் 195/7

மேல்


கூம்பாது (1)

ஓம்பாது உண்டு கூம்பாது வீசி – புறம் 47/5

மேல்


கூம்பி (3)

பாம்பு பை அவிந்தது போல கூம்பி/கொண்டலின் தொலைந்த ஒண் செம்_காந்தள் – குறு 185/5,6
வாங்கு கதிர் தொகுப்ப கூம்பி ஐயென – குறு 376/4
பாம்பு என முடுகு நீர் ஓட கூம்பி/பற்று விடு விரலின் பயறு காய் ஊழ்ப்ப – அகம் 339/3,4

மேல்


கூம்பிய (3)

கூம்பிய சிறகர் மனை உறை குரீஇ – குறு 46/2
வலந்து-உழி மலர்ந்த நோய் கூர் கூம்பிய நடுக்கத்து – பரி 4/13
வள் இதழ் கூம்பிய மணி மருள் இரும் கழி – கலி 121/5

மேல்


கூம்பில் (1)

தூங்கல் வங்கத்து கூம்பில் சேக்கும் – நற் 258/9

மேல்


கூம்பின் (1)

மிசை கூம்பின் நசை கொடியும் – பட் 175

மேல்


கூம்பின (3)

எல்லை சென்ற பின் மலரும் கூம்பின/புலவு நீர் அடைகரை யாமை பார்ப்போடு – நற் 385/1,2
குண்டு நீர் ஆம்பலும் கூம்பின இனியே – குறு 122/2
புள்ளும் புலம்பின பூவும் கூம்பின/கானலும் புலம்பு நனி உடைத்தே வானமும் – குறு 310/1,2

மேல்


கூம்பு (15)

ஆம்பி வான் முகை அன்ன கூம்பு முகிழ் – பெரும் 157
குறுநர் இட்ட கூம்பு விடு பன் மலர் – பெரும் 295
கூம்பு முதல் முருங்க எற்றி காய்ந்து உடன் – மது 377
ஆம்பல் ஆய் இதழ் கூம்பு விட வள மனை – குறி 223
கய கண கொக்கின் அன்ன கூம்பு முகை – நற் 230/2
கூம்பு நிலை அன்ன முகைய ஆம்பல் – நற் 280/2
சோறு சொரி குடையின் கூம்பு முகை அவிழ – நற் 335/5
கனைத்த கரும்பின் கூம்பு பொதி அவிழ – குறு 35/3
கூம்பு விடு பன் மலர் சிதைய பாய்ந்து எழுந்து – அகம் 36/4
கூம்பு விடு பன் மலர் மாந்தி கரைய – அகம் 56/5
கூம்பு விடு நிகர் மலர் அன்ன – அகம் 83/13
கூம்பு முகை அவிழ்த்த குறும் சிறை பறவை – அகம் 132/10
கூம்பு அவிழ் முழு_நெறி புரள்வரும் அல்குல் – புறம் 116/2
கூம்பு விடு மென் பிணி அவிழ்ந்த ஆம்பல் – புறம் 209/3
கூம்பு விடு மென் பிணி அவிழ்த்த ஆம்பல் – புறம் 383/8

மேல்


கூம்புபு (1)

தூம்பு உடை துய் தலை கூம்புபு திரங்கிய – அகம் 333/10

மேல்


கூம்பும் (3)

நீல இரும் கழி நீலம் கூம்பும்/மாலை வந்தன்று மன்ற – ஐங் 116/2,3
சுடர் நோக்கி மலர்ந்து ஆங்கே படின் கூம்பும் மலர் போல் என் – கலி 78/15
அரும் படர் நெஞ்சம் அழிவொடு கூம்பும்/இ மாலை – கலி மேல்


கூம்பொடு (1)

யாங்ஙனம் பாடுவர் புலவர் கூம்பொடு/மீ பாய் களையாது மிசை பரம் தோண்டாது – புறம் 30/11,12

மேல்


கூமை (1)

குறு நெடும் துணையொடும் கூமை வீதலின் – புறம் 393/2

மேல்


கூய் (2)

நீடு இரு விடர் அகம் சிலம்ப கூய் தன் – கலி 38/8
நீர்க்கோழி கூய் பெயர்க்குந்து – புறம் 395/11

மேல்


கூர் (106)

குருதி ஆடிய கூர் உகிர் கொடு விரல் – திரு 52
துனி கூர் எவ்வமொடு துயர் ஆற்றுப்படுப்ப – சிறு 39
கூர் உளி பொருத வடு ஆழ் நோன் குறட்டு – சிறு 252
கொழு நிண தடியொடு கூர் நறா பெறுகுவிர் – பெரும் 345
உண்டு ஆனா கூர் நறவின் – மது 213
இரு வெதிர் பைம் தூறு கூர் எரி நைப்ப – மது 302
வெயில் கதிர் மழுங்கிய படர் கூர் ஞாயிற்று – மது 431
குறங்கு இடை பதித்த கூர் நுனை குறும்பிடி – மது 637
ஈர்க்கின் அரும்பிய திதலையர் கூர் எயிற்று – மது 708
கூர் உளி குயின்ற ஈர் இலை இடை இடுபு – நெடு 119
இடும்பை கூர் மனத்தேம் மருண்டு புலம் படர – குறி 134
கூர் உகிர் ஞமலி கொடும் தாள் ஏற்றை – பட் 140
வாரேன் வாழிய நெஞ்சே கூர் உகிர் – பட் 220
நோக்கினும் பனிக்கும் நோய் கூர் அடுக்கத்து – மலை 289
அயில் காய்ந்து அன்ன கூர் கல் பாறை – மலை 373
கூப்பிடு கடக்கும் கூர் நல் அம்பின் – மலை 421
குரூஉ புலி பொருத புண் கூர் யானை – மலை 517
புலியொடு பொருத புண் கூர் யானை – நற் 65/5
தேயா வளை வாய் தெண் கண் கூர் உகிர் – நற் 83/3
இரைக்கும் வாடை இருள் கூர் பொழுதில் – நற் 109/6
கூர் எயிற்று எகினம் நடுங்கும் நன் நகர் – நற் 132/5
பரந்து படு கூர் எரி கானம் நைப்ப – நற் 177/1
செரு மிகு மொய்ம்பின் கூர் வேல் காளையொடு – நற் 184/2
கானம் வெம்பிய வறம் கூர் கடத்து இடை – நற் 186/4
கொடு மடல் ஈன்ற கூர் வாய் குவி முகை – நற் 188/2
நெல் அரி தொழுவர் கூர் வாள்-உற்று என – நற் 195/6
கூறு இனி மடந்தை நின் கூர் எயிறு_உண்கு என – நற் 204/6
துனி கூர் மனத்தள் முனி படர் உழக்கும் – நற் 262/5
செந்நெல் அரிநர் கூர் வாள் புண் உற – நற் 275/1
வாழேன் ஐய மை கூர் பனியே – நற் 292/9
கொடும் கண் காக்கை கூர் வாய் பேடை – நற் 367/1
தூஉம் துவலை துயர் கூர் வாடையும் – குறு 103/4
கொல் வினை பொலிந்த கூர் வாய் எறி_உளி – குறு 304/1
அளை வாழ் அலவன் கூர் உகிர் வரித்த – குறு 351/2
கொடு மென் சிறைய கூர் உகிர் பறவை – குறு 352/2
தனியோர் இரங்கும் பனி கூர் மாலை – குறு 358/5
தூற்றும் திவலை துயர் கூர் காலை – குறு 398/2
கூர் உகிர் பேடை வயாஅம் ஊர – ஐங் 51/2
முளி வயிர் பிறந்த வளி வளர் கூர் எரி – ஐங் 395/1
மாசி நின்ற மா கூர் திங்கள் – பதி 59/2
வலந்து-உழி மலர்ந்த நோய் கூர் கூம்பிய நடுக்கத்து – பரி 4/13
கூர் நறா ஆர்ந்தவள் கண் – பரி 7/64
கூர் ஏயிற்றார் குவி முலை பூணொடு – பரி 8/118
குறங்கு அறுத்திடுவான் போல் கூர் நுதி மடுத்து அதன் – கலி 52/3
கூர் எயிற்று முகை வெண் பல் கொடி புரையும் நுசுப்பினாய் – கலி 58/4
கூர் உகிர் சாடிய மார்பும் குழைந்த நின் – கலி 91/11
கூர் உகிர் மாண்ட குளம்பின் அது நன்றே – கலி 96/25
கொலை உண்கண் கூர் எயிற்று கொய் தளிர் மேனி – கலி 108/52
எல்லைக்கு வரம்பு ஆய இடும்பை கூர் மருள் மாலை – கலி 129/7
இரு நிலம் பெயர்ப்பு அன்ன எவ்வம் கூர் மருள் மாலை – கலி 134/10
கூர் எயிறு ஆடி குவி முலை மேல் வார்தர – கலி 146/8
மருள் கூர் பிணை போல் மயங்க வெம்_நோய் செய்யும் – கலி 146/32
வறம் கூர் வானத்து வள் உறைக்கு அலமரும் – கலி 146/52
குறுக வந்து தன் கூர் எயிறு தோன்ற – அகம் 5/4
கூர் எயிற்று அரிவை குறுகினள் யாவரும் – அகம் 16/7
கூர் முள் வேலி கோட்டின் நீக்கி – அகம் 46/3
கடு வளி உருத்திய கொடி விடு கூர் எரி – அகம் 47/5
மால் கழை பிசைந்த கால் வாய் கூர் எரி – அகம் 65/10
கூர் எஃகு எறிஞரின் அலைத்தல் ஆனாது – அகம் 71/12
எல் வளி அலைக்கும் இருள் கூர் மாலை – அகம் 77/14
குறுநரி உளம்பும் கூர் இருள் நெடு விளி – அகம் 94/8
நெறி கெட வீழ்ந்த துன் அரும் கூர் இருள் – அகம் 138/16
முளி அரில் பிறந்த வளி வளர் கூர் எரி – அகம் 143/6
கூர் வாள் குவி முகம் சிதைய நூறி – அகம் 144/15
வாள் வரி பொருத புண் கூர் யானை – அகம் 145/7
பொறி பிதிர்பு எடுத்த பொங்கு எழு கூர் எரி – அகம் 153/10
கூர் முக சிதலை வேய்ந்த – அகம் 167/19
கூர் நுனை மழுகிய எயிற்றள் – அகம் 176/25
குளிர் கொள் பிடவின் கூர் முகை அலரி – அகம் 183/11
புலி பகை வென்ற புண் கூர் யானை – அகம் 202/3
கூர் மதன் அழியரோ நெஞ்சே ஆனாது – அகம் 212/21
கூர் நுதி செம் வாய் எருவை சேவல் – அகம் 215/12
குறுகினன் தொடுத்த கூர் வாய் பகழி – அகம் 248/7
வாரா அளவை ஆய்_இழை கூர் வாய் – அகம் 277/13
உள்ளம் பொத்திய உரம் சுடு கூர் எரி – அகம் 279/7
நனி நோய் ஏய்க்கும் பனி கூர் அடுக்கத்து – அகம் 288/14
பராரை பெண்ணை சேக்கும் கூர் வாய் – அகம் 305/12
பாம்பு ஊன் தேம்பும் வறம் கூர் கடத்து இடை – அகம் 313/12
கூர் வேல் விடலை பொய்ப்ப போகி – அகம் 315/14
குவி முகை முருக்கின் கூர் நுனை வை எயிற்று – அகம் 317/4
பொரு முரண் உழுவை தொலைச்சி கூர் நுனை – அகம் 332/4
நீரினும் இனிய ஆகி கூர் எயிற்று – அகம் 335/24
கூர் உளி கடு விசை மாட்டலின் பாய்பு உடன் – அகம் 340/20
கூர் உளி குயின்ற கோடு மாய் எழுத்து அ – அகம் 343/7
நெடு நெறி குதிரை கூர் வேல் அஞ்சி – அகம் 372/9
குட கடல் சேரும் படர் கூர் மாலையும் – அகம் 378/15
நுண் பொறி அணிந்த எருத்தின் கூர் முள் – அகம் 387/11
பார்வல் வெருகின் கூர் எயிற்று அன்ன – அகம் 391/1
கூர் நல் அம்பின் கொடு வில் கூளியர் – புறம் 23/5
குடி மறைப்பதுவே கூர் வேல் வளவ – புறம் 35/21
தானையும் கடல் என முழங்கும் கூர் நுனை – புறம் 42/3
கூர் உகிர் பருந்தின் ஏறு குறித்து ஒரீஇ – புறம் 43/5
குடி புரவு இரக்கும் கூர் இல் ஆண்மை – புறம் 75/4
பெரிய நறவின் கூர் வேல் பாரியது – புறம் 116/16
கூர் வேல் குவைஇய மொய்ம்பின் – புறம் 118/4
ஊராது ஏந்திய குதிரை கூர் வேல் – புறம் 158/8
குன்றியும் கொள்வல் கூர் வேல் குமண – புறம் 159/25
ஊரா குதிரை கிழவ கூர் வேல் – புறம் 168/14
மலை கெழு நாடன் கூர் வேல் பிட்டன் – புறம் 170/8
கடும் பசி கலக்கிய இடும்பை கூர் நெஞ்சமொடு – புறம் 230/9
குயில் வாய் அன்ன கூர் முகை அதிரல் – புறம் 269/1
கூர் நல் இறவின் பிள்ளையொடு பெறூஉம் – புறம் 342/10
புகை படு கூர் எரி பரப்பி பகை செய்து – புறம் 344/5
கழை காய்ந்து உலறிய வறம் கூர் நீள் இடை – புறம் 370/9
கூர் வாய் இரும் படை நீரின் மிளிர்ப்ப – புறம் 371/10
நெல் அரி தொழுவர் கூர் வாள் மழுங்கின் – புறம் 379/3

மேல்


கூர்கிற்பாள்-மன்னோ (2)

பனிய கண்படல் ஒல்லா படர் கூர்கிற்பாள்-மன்னோ/நனி கொண்ட சாயலாள் நயந்து நீ நகை ஆக – கலி 10/17,18

மேல்


கூர்த்த (1)

எள்ளுநர் செகுக்கும் காளை கூர்த்த/வெம் திறல் எஃகம் நெஞ்சு வடு விளைப்ப – புறம் 303/3,4

மேல்


கூர்ந்த (9)

பெரு வறம் கூர்ந்த கானம் கல்லென – பெரும் 23
பழம் பசி கூர்ந்த எம் இரும் பேர் ஒக்கலொடு – பெரும் 25
நிற புண் கூர்ந்த நிலம் தின் மருப்பின் – மலை 245
பசு_நெய் கூர்ந்த மென்மை யாக்கை – நற் 40/8
புது வறம் கூர்ந்த செறுவில் தண்ணென – நற் 230/8
எவ்வம் கூர்ந்த ஏமுறு துயரம் – நற் 273/2
மெய் கூர்ந்த பனியொடு மேல் நின்ற வாடையால் – கலி 31/6
பெரு வறம் கூர்ந்த வேனில் காலை – புறம் 224/13
கூர்ந்த எவ்வம் விட கொழு நிணம் கிழிப்ப – புறம் 393/11

மேல்


கூர்ந்தன்றே (1)

மள்ளன் உள்ளம் மகிழ் கூர்ந்தன்றே/பஞ்சாய் பாவைக்கும் தனக்கும் – ஐங் 383/4,5

மேல்


கூர்ந்தனவே (1)

குருதி அம் பெரும் புனல் கூர்ந்தனவே ஆங்க – புறம் 368/10

மேல்


கூர்ந்தார் (1)

ஆங்கு ஏறும் வருந்தின ஆயரும் புண் கூர்ந்தார்/நாறு இரும் கூந்தல் பொதுமகளிர் எல்லாரும் – கலி மேல்


கூர்ந்திசினே (1)

பாடு அமை சேக்கையில் படர் கூர்ந்திசினே/அன்னள் அளியள் என்னாது மா மழை – குறு 216/4,5

மேல்


கூர்ந்து (21)

எடுத்து எறி எஃகம் பாய்தலின் புண் கூர்ந்து/பிடி கணம் மறந்த வேழம் வேழத்து – முல் 68,69
கலை தொடு பெரும் பழம் புண் கூர்ந்து ஊறலின் – மலை 292
ஈன்று கான் மடிந்த பிணவு பசி கூர்ந்து என – நற் 29/3
ஐது ஏய்ந்து அகன்ற அல்குல் மை கூர்ந்து/மலர் பிணைத்து அன்ன மா இதழ் மழை கண் – நற் 252/8,9
சுடர் செல் வானம் சேப்ப படர் கூர்ந்து/எல் அறு பொழுதின் முல்லை மலரும் – குறு 234/1,2
மான் ஏறு மட பிணை தழீஇ மருள் கூர்ந்து/கானம் நண்ணிய புதல் மறைந்து ஒடுங்கவும் – குறு 319/1,2
சிதடி கரைய பெரு வறம் கூர்ந்து/நிலம் பைது அற்ற புலம் கெடு காலையும் – பதி 23/2,3
மல் ஆர் அகலம் வடு அஞ்சி மம்மர் கூர்ந்து/எல்லா துனியும் இறப்ப தன் காதலன் – பரி 37/6
அல்லல் கூர்ந்து அழிவு-உற அணங்கு_ஆகி அடரும் நோய் – கலி 58/15
காதலன் கெடுத்த சிறுமையொடு நோய் கூர்ந்து/ஆதிமந்தி போல பேது உற்று – அகம் 45/13,14
இன்னா ஏற்றத்து இழுக்கி முடம் கூர்ந்து/ஒரு தனித்து ஒழிந்த உரன் உடை நோன் பகடு – அகம் 107/14,15
எழுது எழில் மழை கண் கலுழ நோய் கூர்ந்து/ஆதிமந்தியின் அறிவு பிறிது ஆகி – அகம் 135/4,5
துறுகல் விடர் அளை பிணவு பசி கூர்ந்து என – அகம் 147/5
நண்பகல் உற்ற செருவில் புண் கூர்ந்து/ஒள் வாள் மயங்கு அமர் வீழ்ந்து என புள் ஒருங்கு – அகம் 208/8,9
பூ கணும் நுதலும் பசப்ப நோய் கூர்ந்து/ஈங்கு யான் வருந்தவும் நீங்குதல் துணிந்து – அகம் 329/1,2
வெண் கோட்டு யானை பொருத புண் கூர்ந்து/பைம் கண் வல்லியம் கல் அளை செறிய – அகம் 362/3,4
மேய் பதம் மறுத்த சிறுமையொடு நோய் கூர்ந்து/நெய்தல் அம் படுவில் சில் நீர் உண்ணாது – அகம் 371/6,7
ஆய் இதழ் மழை கண் மல்க நோய் கூர்ந்து/பெரும் தோள் நனைக்கும் கலுழ்ந்து வார் அரி பனி – அகம் 373/13,14
நொவ்வு இயல் பகழி பாய்ந்து என புண் கூர்ந்து/எவ்வமொடு வந்த உயர் மருப்பு ஒருத்தல் நும் – அகம் 388/11,12
குய வரி இரும் போத்து பொருத புண் கூர்ந்து/உயங்கு பிடி தழீஇய மதன் அழி யானை – அகம் 398/22,23

மேல்


கூர்ந்தோர் (1)

எஃகு உறு விழுப்புண் கூர்ந்தோர் எய்திய – அகம் 363/12

மேல்


கூர்ப்பும் (1)

கூர்ப்பும் கழிவும் உள்ளது சிறக்கும் – தொல்_சொல். உரி:16/1

மேல்


கூர்ம் (5)

கூன் முள் முண்டக கூர்ம் பனி மா மலர் – குறு 51/1
பாத்தி அன்ன குடுமி கூர்ம் கல் – அகம் 5/13
கொல் வினை பொலிந்த கூர்ம் குறும் புழுகின் – அகம் 9/1
கொழுப்பு ஆ தின்ற கூர்ம் படை மழவர் – அகம் 129/12
கணிச்சி கூர்ம் படை கடும் திறல் ஒருவன் – புறம் 195/4

மேல்


கூர்மை (3)

வரைவே கூர்மை காப்பே புதுமை – தொல்_சொல். உரி:85/2
வையே கூர்மை – தொல்_சொல். உரி:89/1
கல்லும் மரனும் துணிக்கும் கூர்மை/தொடலை வாளர் தொடுதோல் அடியர் – மது 635,636

மேல்


கூர (22)

மா மேயல் மறப்ப மந்தி கூர/பறவை படிவன வீழ கறவை – நெடு 9,10
நெய்தல் உண்கண் பைதல் கூர/பின் இரும் கூந்தலின் மறையினள் பெரிது அழிந்து – நற் 113/7,8
வயிறு பசி கூர ஈயலன் – பதி 20/26
மெலிவு உடை நெஞ்சினர் சிறுமை கூர/பீர் இவர் வேலி பாழ் மனை நெருஞ்சி – பதி 26/9,10
குன்று வறம் கூர சுடர் சினம் திகழ – பதி 43/13
இடு துனி கை ஆறா என் துயர் கூர/சுடும் இறை ஆற்றிசின் அடி சேர்ந்து சாற்றுமின் – பரி 19/44
ஒளி_இழாய் ஈங்கு நாம் துயர் கூர பொருள்-வயின் – கலி 16/13
படர் கூற நின்றதும் உண்டோ தொடர் கூர/துவ்வாமை வந்த கடை – கலி 30/9
வருந்தி யாம் நோய் கூர நுந்தையை என்றும் – கலி 82/26
நோய் கூர நோக்காய் விடல் – கலி 86/24
தோழி நாம் காணாமை உண்ட கடும் கள்ளை மெய் கூர/நாணாது சென்று நடுங்க உரைத்து ஆங்கு – கலி 137/8
மகளிர் தோள் சேர்ந்த மாந்தர் துயர் கூர நீத்தலும் – கலி 145/13
நாடு வறம் கூர நாஞ்சில் துஞ்ச – அகம் 42/5
மன்று நிறை பைதல் கூர பல உடன் – அகம் 63/11
எமியம் ஆக துனி உளம் கூர/சென்றோர் உள்ளி சில் வளை நெகிழ – அகம் 163/3,4
எவ்வம் கூர இறந்தனம் யாமே – அகம் 361/16
இழை நிலை நெகிழ்ந்த எவ்வம் கூர/படர் மலி வருத்தமொடு பல புலந்து அசைஇ – அகம் 398/1,2
ஒண் நுதல் மகளிர் கைம்மை கூர/அவிர் அறல் கடுக்கும் அம் மென் – புறம் 25/12,13
புரப்போர் புன்கண் கூர/இரப்போர்க்கு ஈயா இன்மை யான் உறவே – புறம் 72/17,18

மேல்


கூரல் (4)

மாரி கொக்கின் கூரல் அன்ன – நற் 100/2
கூரல் இருக்கை அருளி நெடிது நினைந்து – நற் 181/7
குறு விழி கண்ண கூரல் அம் குறு முயல் – அகம் 284/2
கூரல் கொக்கின் குறும் பறை சேவல் – அகம் 346/3

மேல்


கூரா (2)

மெய் பனி கூரா அணங்கு என பராவலின் – பதி 71/22
உவலை கூரா கவலை இல் நெஞ்சின் – பதி 85/11

மேல்


கூரிய (2)

வறுமை கூரிய மண் நீர் சிறு குள – அகம் 121/3
எவ்வம் கூரிய வைகலும் வருவோய் – அகம் 288/6

மேல்


கூரினும் (1)

தன் எவ்வம் கூரினும் நீ செய்த அருள் இன்மை – கலி 44/8

மேல்


கூரு (1)

கூரு நோய் ஏய்ப்ப விடுவானோ தன் மலை – கலி 42/19

மேல்


கூரும் (4)

புள் இறை கூரும் துறைவனை – ஐங் 142/2
கூரும் நோய் சிறப்பவும் நீ செய்த அருள் இன்மை – கலி 44/11
கூரும் தன் எவ்வ நோய் என்னையும் மறைத்தாள்-மன் – கலி 124/6
நாம் படர் கூரும் அரும் துயர் கேட்பின் – அகம் 251/4

மேல்


கூரை (5)

உவலை கூரை ஒழுகிய தெருவில் – முல் 29
குறும் கூரை குடி நாப்பண் – பட் 81
கூரை நன் மனை குறும் தொடி மகளிர் – நற் 79/2
ஆய் கரும்பின் கொடி கூரை/சாறு கொண்ட களம் போல – புறம் 22/15,16
குரம்பை கூரை கிடக்கினும் கிடக்கும் – புறம் 332/4

மேல்


கூலம் (6)

பரதர் தந்த பல் வேறு கூலம்/இரும் கழி செறுவின் தீம் புளி வெள் உப்பு – மது 317,318
கூலம் எல்லாம் புலம் புக நாளும் – நற் 93/3
கூலம் பகர்நர் குடி புறந்தராஅ – பதி 13/23
செம் கள விருப்பொடு கூலம் முற்றிய – பதி 19/5
பெரும் பல் யாணர் கூலம் கெழும – பதி 89/7
இரு நிலம் கூலம் பாற கோடை – புறம் 381/17

மேல்


கூலமொடு (1)

விரவு வேறு கூலமொடு குருதி வேட்ட – பதி 29/11

மேல்


கூலி (1)

நல்குநர் ஒழித்த கூலி சில் பதம் – அகம் 301/4

மேல்


கூவ (4)

குரல் கேட்ட கோழி குன்று அதிர கூவ/மத நனி வாரணம் மாறுமாறு அதிர்ப்ப – பரி 15/41,42
அலவு-உற்று குடி கூவ ஆறு இன்றி பொருள் வெஃகி – கலி 10/5
உரைப்ப போல ஊழ் கொள்பு கூவ/இன சிதர் உகுத்த இலவத்து ஆங்கண் – அகம் 25/8,9

மேல்


கூவல் (14)

கூவல் அன்ன விடர்_அகம் புகு-மின் – மலை 366
கணிச்சியில் குழித்த கூவல் நண்ணி – நற் 240/7
நோயினும் நோய் ஆகின்றே கூவல்/குரால் ஆன் படு துயர் இராவில் கண்ட – குறு 224/3,4
உவலை கூவல் கீழ – ஐங் 203/3
கூவல் துழந்த தடம் தாள் நாரை – பதி 51/4
ஊறாது இட்ட உவலை கூவல்/வெண் கோடு நயந்த அன்பு இல் கானவர் – அகம் 21/23,24
நெடு விளி கோவலர் கூவல் தோண்டிய – அகம் 155/8
பிணர் அழி பெரும் கை புரண்ட கூவல்/தெண் கண் உவரி குறை குட முகவை – அகம் 207/10,11
அகல் இடம் குழித்த அகல் வாய் கூவல்/ஆறு செல் வம்பலர் அசை விட ஊறும் – அகம் 295/11,12
விடு நிலம் உடைத்த கலுழ் கண் கூவல்/கன்று உடை மட பிடி களிறொடு தடவரும் – அகம் 321/8,9
அரிது உண் கூவல் அம் குடி சீறூர் – புறம் 306/2
களர் படு கூவல் தோண்டி நாளும் – புறம் 311/1
பூவல் படுவில் கூவல் தோண்டிய – புறம் 319/1
கல் அறுத்து இயற்றிய வல் உவர் கூவல்/வில் ஏர் வாழ்க்கை சீறூர் மதவலி – புறம் 331/1,2

மேல்


கூவலின் (1)

பாஅர் மலி சிறு கூவலின் தணியும் – நற் 41/4

மேல்


கூவியர் (2)

கார் அகல் கூவியர் பாகொடு பிடித்த – பெரும் 377
தீம் சேற்று கூவியர் தூங்குவனர் உறங்க – மது 627

மேல்


கூவிரம் (1)

எரி புரை எறுழம் சுள்ளி கூவிரம்/வடவனம் வாகை வான் பூ குடசம் – குறி 66,67

மேல்


கூவிள (1)

கூவிள விறகின் ஆக்கு வரி நுடங்கல் – புறம் 372/6

மேல்


கூவிளம் (2)

உரிது நாறு அவிழ் தொத்து உந்தூழ் கூவிளம்/எரி புரை எறுழம் சுள்ளி கூவிரம் – குறி 65,66
கூவிளம் கண்ணி கொடும் பூண் எழினியும் – புறம் 158/9

மேல்


கூவுநரும் (1)

கோகுலமாய் கூவுநரும்/ஆகுலம் ஆகுநரும் – பரி மேல்


கூவும் (1)

பகலும் கூவும் அகலுள் ஆங்கண் – புறம் 362/18

மேல்


கூவுவேன்-கொல் (1)

ஆஅ ஒல் என கூவுவேன்-கொல்/அலமரல் அசை வளி அலைப்ப என் – குறு 28/3,4

மேல்


கூவை (5)

புலவு வில் பொலி கூவை/ஒன்றுமொழி ஒலி இருப்பின் – மது 142,143
நூறொடு குழீஇயின கூவை சேறு சிறந்து – மலை 137
கொடு வில் கூளியர் கூவை காணின் – மலை 422
கூவை துற்ற நால் கால் பந்தர் – புறம் 29/19
திணி நிலை அலற கூவை போழ்ந்து தன் – புறம் 275/4

மேல்


கூழ் (13)

ஒன்று அமர் உடுக்கை கூழ் ஆர் இடையன் – பெரும் 175
கூழ் உடை நல் இல் கொடும் பூண் மகளிர் – பெரும் 327
கூழ் உடை கொழு மஞ்சிகை – பட் 163
கூழ் உடை நன் மனை குழுவின இருக்கும் – நற் 367/5
கூழ் உடை நல் இல் ஏறு மாறு சிலைப்ப – பதி 90/45
வல் வாய் கணிச்சி கூழ் ஆர் கோவலர் – அகம் 21/22
ஓம்பினர் உறையும் கூழ் கெழு குறும்பில் – அகம் 113/13
கூழ் உடை தந்தை இடன் உடை வரைப்பின் – அகம் 145/17
கொல்லை உழவர் கூழ் நிழல் ஒழித்த – அகம் 194/13
கொள_கொள குறைபடா கூழ் உடை வியன் நகர் – புறம் 70/7
பகை கூழ் அள்ளல் பட்டு – புறம் 185/5
வேந்து தரு விழு கூழ் பரிசிலர்க்கு என்றும் – புறம் 320/16
விழு தலை சாய்த்த வெருவரு பைம் கூழ்/பேய்_மகள் பற்றிய பிணம் பிறங்கு பல் போர்பு – புறம் 369/14,15

மேல்


கூழ (1)

வரி கூழ வட்டி தழீஇ அரி குழை – கலி 109/14

மேல்


கூழும் (1)

கூழும் சோறும் கடைஇ ஊழின் – புறம் 160/20

மேல்


கூழே (1)

ஏத்தினர் தரூஉம் கூழே நும் குடி – புறம் 122/6

மேல்


கூழை (20)

கூழை தாங்கிய எருமையும் படை அறுத்து – தொல்_பொருள். புறத்:17/7
கூழை விரித்தல் காது ஒன்று களைதல் – தொல்_பொருள். மெய்ப்:14/1
வடி கொள் கூழை ஆயமோடு ஆடலின் – நற் 23/2
உச்சி கட்டிய கூழை ஆவின் – நற் 109/8
புலர்வு_இடத்து உதிர்த்த துகள் படு கூழை/பெரும் கண் ஆயம் உவப்ப தந்தை – நற் 140/4,5
நெறி படு கூழை கார் முதிர்பு இருந்த – நற் 368/5
நீர் அலை கலைஇய கூழை வடியா – நற் 398/3
கிளி குறைத்து உண்ட கூழை இருவி – குறு 133/2
கூழை மூங்கில் குவட்டு இடையதுவே – குறு 179/7
கூழை நெய்தலும் உடைத்து இவண் – குறு 227/3
கூழை பெய் எக்கர் குழீஇய பதுக்கை – குறு 372/5
கழும முடித்து கண்கூடு கூழை/சுவல் மிசை தாதொடு தாழ அகல் மதி – கலி 115/13
கூழை கூந்தல் குறும் தொடி மகளிர் – அகம் 141/16
கூழை உளர்ந்து மோழைமை கூறவும் – அகம் 207/15
கூழை நொச்சி கீழது என் மகள் – அகம் 275/17
குறும் தொடர் அடைச்சிய நறும் பல் கூழை/நீடு நீர் நெடும் சுனை ஆயமொடு ஆடாய் – அகம் 358/6,7
கொண்டை கூழை தண் தழை கடைசியர் – புறம் 61/1
யாவிர் ஆயினும் கூழை தார் கொண்டு – புறம் 88/1
கூழை தாங்கிய அகல் யாற்று – புறம் 169/4

மேல்


கூழைக்கு (1)

கூழைக்கு எருமணம் கொணர்கம் சேறும் – குறு 113/5

மேல்


கூழையாய் (1)

முல்லை இவை ஆயின் முற்றிய கூழையாய்/எல்லிற்று போழ்து ஆயின் ஈதோளி கண்டேனால் – கலி மேல்


கூழையும் (1)

கூழையும் குறு நெறி கொண்டன முலையும் – அகம் 315/1

மேல்


கூழையுள் (3)

கூழையுள் வீழ்ந்தன்று-மன் – கலி 107/9
பெய் போது அறியா தன் கூழையுள் ஏதிலான் – கலி 107/14
மண்ணி மாசு அற்ற நின் கூழையுள் ஏறு அவன் – கலி 107/30

மேல்


கூழொடு (1)

பாலொடு வந்து கூழொடு பெயரும் – குறு 221/3

மேல்


கூளி (2)

கூறாமல் குறித்ததன் மேற்செல்லும் கடும் கூளி/மாறா போர் மணி மிடற்று எண் கையாய் கேள் இனி – கலி 233/10

மேல்


கூளிக்கு (1)

குடர் கூளிக்கு ஆர்த்துவான் போன்ம் – கலி 101/26

மேல்


கூளியர் (7)

வேறு பல் உருவின் குறும் பல் கூளியர்/சாறு அயர் களத்து வீறு பெற தோன்றி – திரு 282,283
காய் சின முன்பின் கடுங்கண் கூளியர்/ஊர் சுடு விளக்கின் தந்த ஆயமும் – மது 691,692
கொடு வில் கூளியர் கூவை காணின் – மலை 422
கொள்ளை வல்சி கவர் கால் கூளியர்/கல் உடை நெடு நெறி போழ்ந்து சுரன் அறுப்ப – பதி 19/1,2
உரு எழு கூளியர் உண்டு மகிழ்ந்து ஆட – பதி 36/12
கூர் நல் அம்பின் கொடு வில் கூளியர்/கொள்வது கொண்டு கொள்ளா மிச்சில் – புறம் 23/5,6
குரங்கு அன்ன புன் குறும் கூளியர்/பரந்து அலைக்கும் பகை ஒன்று என்கோ – புறம் 136/13,14

மேல்


கூளியொடு (1)

கணம்_கொள் கூளியொடு கதுப்பு இகுத்து அசைஇ – பட் 259

மேல்


கூற்ற (2)

கூற்ற கொல் தேர் கழுதொடு கொட்ப – மது 633
மன்பதை சவட்டும் கூற்ற முன்ப – பதி 84/7

மேல்


கூற்றத்து (9)

கூற்றத்து அன்ன மாற்று அரு மொய்ம்பின் – திரு 81
உயிர் செகு மரபின் கூற்றத்து அன்ன – மலை 209
உறல் முறை மரபின் கூற்றத்து/அறன் இல் கோள் நன்கு அறிந்திசினோரே – குறு 267/7,8
கூற்றத்து அன்ன கொலை வேல் மறவர் – குறு 283/5
உரும்பு இல் கூற்றத்து அன்ன நின் – பதி 26/13
மருந்து இல் கூற்றத்து அரும் தொழில் சாயா – புறம் 3/12
மன் உயிர் பன்மையும் கூற்றத்து ஒருமையும் – புறம் 19/3
கூற்றத்து அனையை ஆகலின் போற்றார் – புறம் 98/17
கூற்றத்து அன்ன மாற்று அரு முன்பின் – புறம் 362/7

மேல்


கூற்றம் (16)

குறித்தோன் கூற்றம் தெரித்து மொழி கிளவி – தொல்_சொல். கிளவி:56/1
மாற்ற_அரும் கூற்றம் சாற்றிய பெருமையும் – தொல்_பொருள். புறத்:24/1
ஈரம் இல் கூற்றம் ஏற்று அலர் நாணல் – தொல்_பொருள். மெய்ப்:16/2
கூதிர் உருவின் கூற்றம்/காதலர் பிரிந்த என் குறித்து வருமே – குறு 197/4,5
மாற்று அரும் சீற்றத்து மா இரும் கூற்றம்/வலை விரித்து அன்ன நோக்கலை – பதி 51/35,36
ஒன்னார் உடங்கு உண்ணும் கூற்றம் உடலே – பரி 2/50
கூற்றம் வரினும் தொலையான் தன் நட்டார்க்கு – கலி 43/10
நோற்றோர் மன்ற தாமே கூற்றம்/கோள் உற விளியார் பிறர் கொள விளிந்தோர் என – அகம் 61/1,2
மூத்தோர் மூத்தோர் கூற்றம் உய்த்து என – புறம் 75/1
அறன் இல் கூற்றம் திறன் இன்று துணிய – புறம் 210/8
நினையா கூற்றம் இன் உயிர் உய்த்தன்று – புறம் 221/8
நனி பேதையே நயன் இல் கூற்றம்/விரகு இன்மையின் வித்து அட்டு உண்டனை – புறம் 227/1,2
நீ இழந்தனையே அறன் இல் கூற்றம்/வாழ்தலின் வரூஉம் வயல் வளன் அறியான் – புறம் 230/11,12
அறன் இல் கூற்றம் திறன் இன்று துணிய – புறம் 237/9
வெம் திறல் கூற்றம் பெரும் பேது உறுப்ப – புறம் 238/10
ஆர் உயிர்க்கு அலமரும் ஆரா கூற்றம்/நின் வரவு அஞ்சலன் மாதோ நன் பல – புறம் 361/2,3

மேல்


கூற்றம்-கொல் (1)

வேண்டு உருவம் கொண்டதோர் கூற்றம்-கொல் ஆண்டார் – கலி 56/9

மேல்


கூற்றமும் (3)

தீ செம் கனலியும் கூற்றமும் ஞமனும் – பரி 3/21
கூற்றமும் மூப்பும் மறந்தாரோடு ஓராஅங்கு – கலி 12/18
உயிர் உண்ணும் கூற்றமும் போன்ம் – கலி 105/38

மேல்


கூற்று (14)

திணையே கைகோள் கூற்று வகை எனாஅ – தொல்_பொருள். செய்யு:1/5
கூற்று இடை வைத்த குறிப்பினான – தொல்_பொருள். செய்யு:165/6
கூற்று அவண் இன்மை யாப்புற தோன்றும் – தொல்_பொருள். செய்யு:191/4
குட்டியும் பறழும் கூற்று அவண் வரையார் – தொல்_பொருள். மரபி:10/1
கூற்று அடூஉ நின்ற யாக்கை போல – பதி 13/11
கூற்று வெகுண்டு வரினும் மாற்றும் ஆற்றலையே – பதி 14/10
கூற்று ஊழ் போல் குறைபடூஉம் வாழ்நாளும் நிலையுமோ – கலி 17/12
கூற்று என உட்கிற்று என் நெஞ்சு – கலி 103/45
கூற்று நக்கது போலும் உட்குவரு கடு மாலை – கலி 120/9
உயிர் உண்ணும் கூற்று போன்றன – புறம் 4/12
கூற்று கண்ணோடிய வெருவரு பறந்தலை – புறம் 19/16
கூற்று வெகுண்டு அன்ன முன்பொடு – புறம் 42/23
கூற்று ஒத்தீயே மாற்று அரும் சீற்றம் – புறம் 56/11
குமரி_படை தழீஇய கூற்று வினை ஆடவர் – புறம் 294/3

மேல்


கூற்று-வயின் (1)

கூற்று-வயின் ஓர் அளபு ஆகலும் உரித்தே – தொல்_சொல். இடை:38/2

மேல்


கூற்றும் (2)

கூற்றும் மாற்றமும் இடைஇடை மிடைந்தும் – தொல்_பொருள். செய்யு:156/1
மடங்கலும் கணிச்சியும் காலனும் கூற்றும்/தொடர்ந்து செல் அமையத்து துவன்று உயிர் உணீஇய – கலி மேல்


கூற்றுமொழி (1)

அல்ல கூற்றுமொழி அவள்-வயினான – தொல்_பொருள். கள:19/2

மேல்


கூற்றே (8)

ஈ என் கிளவி இழிந்தோன் கூற்றே – தொல்_சொல். எச்ச:49/2
தா என் கிளவி ஒப்போன் கூற்றே – தொல்_சொல். எச்ச:50/1
கொடு என் கிளவி உயர்ந்தோன் கூற்றே – தொல்_சொல். எச்ச:51/1
தா இன்று உரிய தம் தம் கூற்றே – தொல்_பொருள். பொருளி:47/2
மலை_மகள் மகனே மாற்றோர் கூற்றே/வெற்றி வெல் போர் கொற்றவை சிறுவ – திரு 257,258
தா இன்று கழிக என் கொள்ளா கூற்றே – நற் 271/12
திண் தேர் வளவன் கொண்ட கூற்றே – புறம் 226/6
இன்னாது உற்ற அறன் இல் கூற்றே/திரை வளை முன்கை பற்றி – புறம் 255/4,5

மேல்


கூற்றை (1)

தா இல் கொள்கை தம்தம் கூற்றை – தொல்_பொருள். புறத்:19/1
பாகுபட மிகுதி படுத்தல் என்ப – 19/2

மேல்


கூற (21)

ஒரு குடையான் ஒன்று கூற/பெரிது ஆண்ட பெரும் கேண்மை – பொரு 228,229
பல்லோர் கூற யாஅம் நாணுகம் சிறிதே – குறு 14/6
ஓரை ஆயம் கூற கேட்டும் – குறு 48/3
அன்பு அன்று என்று யான் கூற அன்பு உற்று – கலி 2/25
புனை_இழாய் நின் நிலை யான் கூற பையென – கலி 10/22
படர் கூற நின்றதும் உண்டோ தொடர் கூர – கலி 22/21
ஐய சிறிது என்னை ஊக்கி என கூற/தையால் நன்று என்று அவன் ஊக்க கை நெகிழ்பு – கலி 38/23
இனையன கூற இறைஞ்சுபு நிலம் நோக்கி – கலி 57/21
வாய் ஆக யாம் கூற வேட்டு ஈவாய் கேள் இனி – கலி 93/16
முது வாய் பெண்டிர் அது வாய் கூற/களம் நன்கு இழைத்து கண்ணி சூட்டி – அகம் 22/7,8
யான் நின் கொடுமை கூற நினைபு ஆங்கு – அகம் 298/19
எமர் குறை கூற தங்கி ஏமுற – அகம் 300/19
கடவுள் கற்பின் மடவோள் கூற/செய்_வினை அழிந்த மையல் நெஞ்சின் – அகம் 314/15,16
பிறர்_பிறர் கூற வழி கேட்டிசினே – புறம் 150/24
பல் புகழ் நுவலுநர் கூற வல் விரைந்து – புறம் 160/15
கொள்ளா மாந்தர் கொடுமை கூற நின் – புறம் 211/9
படை அழிந்து மாறினன் என்று பலர் கூற/மண்டு அமர்க்கு உடைந்தனன் ஆயின் உண்ட என் – புறம் 278/3,4
யார் மகள் என்போய் கூற கேள் இனி – புறம் 353/7
கொன் வரல் வாழ்க்கை நின் கிணைவன் கூற/கேட்டதன் கொண்டும் வேட்கை தண்டாது – புறம் 379/11,12
நின் உணர்ந்து அறியுநர் என் உணர்ந்து கூற/காண்கு வந்திசின் பெரும மாண் தக – புறம் 391/13,14

மேல்


கூறல் (27)

செயற்கை பொருளை ஆக்கமொடு கூறல் – தொல்_சொல். கிளவி:20/1
தான் அறி பொருள்-வயின் பன்மை கூறல் – தொல்_சொல். கிளவி:23/2
அ பொருள் அல்லா பிறிது பொருள் கூறல் – தொல்_சொல். கிளவி:35/2
அ பொருள் கூறின் சுட்டி கூறல் – தொல்_சொல். கிளவி:36/1
நற்றாய் கூறல் முற்ற தோன்றாது – தொல்_பொருள். செய்யு:192/2
கூறியது கூறல் மாறு கொள கூறல் – தொல்_பொருள். மரபி:108/2
கூறியது கூறல் மாறு கொள கூறல் – தொல்_பொருள். மரபி:108/2
குன்ற கூறல் மிகை பட கூறல் – 108/3
குன்ற கூறல் மிகை பட கூறல் – தொல்_பொருள். மரபி:108/3
குன்ற கூறல் மிகை பட கூறல் – தொல்_பொருள். மரபி:108/3
பொருள் இல கூறல் மயங்க கூறல் – 108/4
பொருள் இல கூறல் மயங்க கூறல் – தொல்_பொருள். மரபி:108/4
பொருள் இல கூறல் மயங்க கூறல் – தொல்_பொருள். மரபி:108/4
கேட்போர்க்கு இன்னா யாப்பிற்று ஆதல் – 108/5
பழித்த மொழியான் இழுக்கம் கூறல் – தொல்_பொருள். மரபி:108/6
தன்னான் ஒரு பொருள் கருதி கூறல் – 108/7
தன்னான் ஒரு பொருள் கருதி கூறல் – தொல்_பொருள். மரபி:108/7
என்ன வகையினும் மனம் கோள் இன்மை – 108/8
தொகுத்து கூறல் வகுத்து மெய் நிறுத்தல் – தொல்_பொருள். மரபி:110/3
ஒப்ப கூறல் ஒருதலை மொழிதல் – தொல்_பொருள். மரபி:110/9
தன் கோள் கூறல் முறை பிறழாமை – தொல்_பொருள். மரபி:110/10
முடிந்தது காட்டல் ஆணை கூறல் – தொல்_பொருள். மரபி:110/15
பல் பொருட்கு ஏற்பின் நல்லது கோடல் – 110/16
பிறன் கோள் கூறல் அறியாது உடம்படல் – தொல்_பொருள். மரபி:110/19
தந்து புணர்ந்து உரைத்தல் ஞாபகம் கூறல் – தொல்_பொருள். மரபி:110/22
உய்த்துக்கொண்டு உணர்த்தலொடு மெய்ப்பட நாடி – 110/23
பிறர் பிறர் அறிய கூறல்/அமைந்து ஆங்கு அமைக அம்பல் அஃது எவனே – குறு 175/6,7
பொய்ம்மொழி கூறல் அஃது எவனோ – குறு 259/7
வையைக்கு தக்க மணல் சீர் சூள் கூறல்/யார் பிரிய யார் வர யார் வினவ யார் செப்பு – பரி 6/7,8
நின்னை யான் பிறர் முன்னர் பழி கூறல் தான் நாணி – கலி 44/10
ஓரும் நீ நிலையலை என கூறல் தான் நாணி – கலி 44/13
மாய நின் பண்பு இன்மை பிறர் கூறல் தான் நாணி – கலி 44/16
அறிய கூறல் வேண்டும் தோழி – அகம் 382/8

மேல்


கூறலம்-கொல் (1)

கூறுவம்-கொல்லோ கூறலம்-கொல் என – அகம் 198/1

மேல்


கூறலின் (5)

மெல்லிய இனிய கூறலின் வல் விரைந்து – நற் 17/7
மெல்லிய இனிய கூறலின் யான் அஃது – நற் 134/9
கொடுத்து அவை தா என கூறலின்/இன்னாதோ நம் இன் உயிர் இழப்பே – குறு 349/6,7
அனையவை காதலர் கூறலின் வினை-வயின் – கலி 13/23
சேரி விலைமாறு கூறலின் மனைய – அகம் 140/8

மேல்


கூறலும் (9)

பிறந்த-வழி கூறலும் பண்பு கொள் பெயரும் – தொல்_சொல். வேற்.மயங்:31/3
குறை அவள் சார்த்தி மெய்யுற கூறலும் – தொல்_பொருள். கள:11/14
தண்டாது இரப்பினும் மற்றைய வழியும் – 11/15
கேடும் பீடும் கூறலும் தோழி – தொல்_பொருள். கள:11/18
கிழவோன் குறிப்பினை எடுத்து கூறலும் – தொல்_பொருள். கற்:36/2
ஆவொடு பட்ட நிமித்தம் கூறலும் – 36/3
ஆவொடு பட்ட நிமித்தம் கூறலும் – தொல்_பொருள். கற்:36/3
செலவு உறு கிளவியும் செலவு அழுங்கு கிளவியும் – 36/4
நன்மையும் தீமையும் பிறிதினை கூறலும் – தொல்_பொருள். பொருளி:16/6
புரை பட வந்த அன்னவை பிறவும் – 16/7
உண்டன போல கூறலும் மரபே – தொல்_பொருள். பொருளி:19/2
வாய்மை கூறலும் பொய் தலைப்பெய்தலும் – தொல்_பொருள். பொருளி:43/3
ஒரீஇ கூறலும் மரீஇய பண்பே – தொல்_பொருள். உவம:33/1

மேல்


கூறவும் (4)

வேறு யான் கூறவும் அமையாள் அதன்_தலை – குறு 366/3
யாம் நின் கூறவும் எம கொள்ளாய் ஆயினை – கலி 3/19
வலிய கூறவும் வல்லையோ மற்றே – அகம் 191/17
கூழை உளர்ந்து மோழைமை கூறவும்/மறுத்த சொல்லள் ஆகி – அகம் 207/15,16

மேல்


கூறா (2)

சுட்டி கூறா உவமம் ஆயின் – தொல்_பொருள். உவம:7/1
இல்லது நோக்கி இளிவரவு கூறா முன் – பரி 10/87

மேல்


கூறாது (1)

கானலும் கழறாது கழியும் கூறாது/தேன் இமிர் நறு மலர் புன்னையும் மொழியாது – அகம் 170/1,2

மேல்


கூறாதோளே (1)

குறுமோ சென்று என கூறாதோளே – நற் 27/12

மேல்


கூறாமல் (1)

கூறாமல் குறித்ததன் மேற்செல்லும் கடும் கூளி – கலி 1/3

மேல்


கூறாய் (2)

பொய் கூறாய் என நின்னை புகழ்வது கெடாதோ தான் – கலி 100/8
கூறாய் செய்வது தோழி வேறு உணர்ந்து – அகம் 292/1

மேல்


கூறான் (1)

சிறிதும் நில்லான் பெரிதும் கூறான்/அரும் கலம் வரவே அருளினன் வேண்டி – புறம் 395/27,28

மேல்


கூறி (61)

அழிந்தது களை என மொழிந்தது கூறி – தொல்_பொருள். அகத்:39/7
வன்புறை நெருங்கி வந்ததன் திறத்தொடு – 39/8
அழிந்தது எதிர் கூறி விடுப்பினும் ஆங்கு அ – தொல்_பொருள். அகத்:40/6
நிகழ்ந்தது கூறி நிலையலும் திணையே – தொல்_பொருள். அகத்:44/1
நீரின் குறிப்பின் நிரம்ப கூறி – தொல்_பொருள். கள:11/12
தோழியை குறையுறும் பகுதியும் தோழி – 11/13
கிழவோள் பிறள் குணம் இவை என கூறி – தொல்_பொருள். பொருளி:40/1
கிழவோன் குறிப்பினை உணர்தற்கும் உரியள் – 40/2
வல்லிதின் கூறி வகுத்து உரைத்தனரே – தொல்_பொருள். செய்யு:1/15
வேளாண் வாயில் வேட்ப கூறி/கண்ணில் காண நண்ணு வழி இரீஇ – பொரு 75,76
ஈர நன் மொழி தீர கூறி/துணை புணர் ஏற்றின் எம்மொடு வந்து – குறி 234,235
சேண் புலம்பு அகல இனிய கூறி/பரூஉ குறை பொழிந்த நெய்க்கண் வேவையொடு – மலை 167,168
மெல்லென கூறி விடுப்பின் நும்முள் – மலை 568
என்று நாம் கூறி காமம் செப்புதும் – நற் 79/7
புணர்ந்தனன் போல உணர கூறி/தான் யாங்கு என்னும் அறன் இல் அன்னை – நற் 145/6,7
எ வாய் சென்றனை அவண் என கூறி/அன்னை ஆனாள் கழற முன் நின்று – நற் 147/4,5
தான் செய் குறி நிலை இனிய கூறி/ஏறு பிரி மட பிணை கடுப்ப வேறுபட்டு – நற் 204/8,9
எஞ்சா வஞ்சினம் நெஞ்சு உண கூறி/மை சூழ் வெற்பின் மலை பல இறந்து – நற் 214/6,7
தான் அணங்கு உற்றமை கூறி கானல் – நற் 245/10
நல்ல இனிய கூறி மெல்ல – நற் 306/4
அணங்கு என உணர கூறி வேலன் – நற் 322/10
புலரா நெஞ்சமொடு புதுவ கூறி/இருவேம் நீந்தும் பருவரல் வெள்ளம் – நற் 339/3,4
எம் இல் பெருமொழி கூறி தம் இல் – குறு 8/3
வல்லா கூறி இருக்கும் அள் இலை – குறு 219/5
ஒத்தன நினக்கு என பொய்த்தன கூறி/அன்னை ஓம்பிய ஆய் நலம் – குறு 223/5,6
பெரிய கூறி யாய் அறிந்தனளே – குறு 248/7
கல் உயர் நனம் தலை நல்ல கூறி/புணர்ந்து உடன் போதல் பொருள் என – குறு 297/5,6
அரிது வாய்விட்டு இனிய கூறி/வைகல்-தோறும் நிறம் பெயர்ந்து உறையும் அவன் – குறு 298/2,3
நல்குவன் போல கூறி/நல்கான் ஆயினும் தொல் கேளன்னே – ஐங் 167/3,4
ஆற்றலம் யாம் என மதிப்ப கூறி/நம் பிரிந்து உறைந்தோர் மன்ற நீ – ஐங் 227/3,4
பெரிய கூறி நீப்பினும் – ஐங் 283/4
உண்குவம் அல்லேம் புகா என கூறி/கண்ணி கண்ணிய வயவர் பெருமகன் – பதி 58/7,8
ஒண் குழாய் செல்க என கூறி விடும் பண்பின் – கலி 37/21
தன் தீமை பல கூறி கழறலின் என் தோழி – கலி 45/21
மாறினென் என கூறி மனம் கொள்ளும் தான் என்ப – கலி 46/11
பெண் அன்று புனை_இழாய் என கூறி தொழூஉம் தொழுதே – கலி 60/7
யார் இவண் நின்றீர் என கூறி பையென – கலி 65/11
கூறி உணர்த்தலும் வேண்டாது மற்று நீ – கலி 91/21
மண்டாத கூறி மழ குழக்கு ஆகின்றே – கலி 108/21
மாறு எதிர் கூறி மயக்குப்படுகுவாய் – கலி 116/15
புரை தவ கூறி கொடுமை நுவல்வீர் – கலி 146/26
மெல்லிய இனிய கூறி வல்லே – அகம் 25/17
கடிய கூறி கைபிணி விடாஅ – அகம் 32/12
மெல் இயல் குறு_மகள் புலந்து பல கூறி/ஆனா நோயை ஆக யானே – அகம் 75/20,21
பிறிது ஒன்று இன்மை அறிய கூறி/கொடும் சுழி புகாஅர் தெய்வம் நோக்கி – அகம் 110/3,4
ஒழிகோ யான் என அழி_தக கூறி/யான் பெயர்க என்ன நோக்கி தான் தன் – அகம் 110/22,23
எல்லினை பெரிது என பன் மாண் கூறி/பெரும் தோள் அடைய முயங்கி நீடு நினைந்து – அகம் 150/4,5
பொய் வல் உள்ளமொடு புரிவு உண கூறி/துணிவு இல் கொள்கையர் ஆகி இனியே – அகம் 205/4,5
குறு நெடும் புலவி கூறி நம்மொடு – அகம் 239/13
நம் வலத்து அன்மை கூறி அவர் நிலை – அகம் 243/11
நெஞ்சு நெகிழ்_தகுந கூறி அன்பு கலந்து – அகம் 267/1
முருகு என உணர்ந்து முகமன் கூறி/உருவ செந்தினை நீரொடு தூஉய் – அகம் 272/13,14
இன் உயிர் கலப்ப கூறி நல்_நுதல் – அகம் 275/8
வல்ல கூறி வாய்வதின் புணர்த்தோய் – அகம் 352/10
மெல்ல வந்து நல்ல கூறி/மை ஈர் ஓதி மடவோய் யானும் நின் – அகம் 386/9,10
நீர்த்தோ நினக்கு என வெறுப்ப கூறி/நின் யான் பிழைத்தது நோவாய் என்னினும் – புறம் 43/15,16
இனிய காண்க இவண் தணிக என கூறி/வினவல் ஆனா முது வாய் இரவல – புறம் 70/4,5
இளையன் இவன் என உளைய கூறி/படு மணி இரட்டும் பா அடி பணை தாள் – புறம் 72/2,3
செய்யா கூறி கிளத்தல் – புறம் 148/6
நாணாய் ஆயினும் நாண கூறி என் – புறம் 211/13
ஒருங்கு வரல் விடாஅது ஒழிக என கூறி/இனையை ஆதலின் நினக்கு மற்று யான் – புறம் 236/7,8
நாளை செய்குவென் அமர் என கூறி/புன் வயிறு அருத்தலும் செல்லான் பன் மான் – புறம் 304/6,7
சிறு புல்லாளர் முகத்து அவை கூறி/வரகு கடன் இரக்கும் நெடுந்தகை – புறம் 327/6,7
கூறி வந்த மா முது வேந்தர்க்கு – புறம் 353/12

மேல்


கூறிய (33)

கூறிய குற்றொற்று இரட்டல் இல்லை – தொல்_எழுத். தொகை:19/2
கூறிய கிளவி பல் ஆறு எல்லாம் – தொல்_எழுத். தொகை:29/2
கூறிய வல்லெழுத்து இயற்கை ஆகும் – தொல்_எழுத். உயி.மயங்:73/2
கூறிய வல்லெழுத்து இயற்கை ஆகும் – தொல்_எழுத். உயி.மயங்:88/2
ஆதனும் பூதனும் கூறிய இயல்பொடு – தொல்_எழுத். புள்.மயங்:53/1
கூறிய நெடு முதல் குறுக்கம் இன்றே – தொல்_எழுத். புள்.மயங்:97/2
உணர கூறிய புணர் இயல் மருங்கின் – தொல்_எழுத். புள்.மயங்:110/1
கூறிய இயற்கை குற்றியலுகரம் – தொல்_எழுத். குற்.புண:32/4
நூறு முன் வரினும் கூறிய இயல்பே – தொல்_எழுத். குற்.புண:55/1
கூறிய முறையின் உருபு நிலை திரியாது – தொல்_சொல். வேற்.இய:8/1
கூறிய மருங்கின் தோன்றும் கிளவி – தொல்_சொல். வேற்.இய:19/7
மூன்றனும் ஐந்தனும் தோன்ற கூறிய – தொல்_சொல். வேற்.மயங்:9/1
ஆக்கமொடு புணர்ந்த ஏது கிளவி – 9/2
கூறிய கிளவி பொருள் நிலை அல்ல – தொல்_சொல். உரி:92/1
முன்னோர் கூறிய குறிப்பினும் செந்துறை – தொல்_பொருள். புறத்:27/3
கூறிய வாயில் கொள்ளா-காலையும் – தொல்_பொருள். கள:20/11
கூறிய மருங்கின் கொள்ளும் என்ப – தொல்_பொருள். பொருளி:50/3
கூறிய மருங்கின் கொள்-வழி கொளாஅல் – தொல்_பொருள். உவம:32/2
பொருந்த கூறிய எட்டொடும் தொகைஇ – தொல்_பொருள். செய்யு:1/13
நுனித்தகு புலவர் கூறிய நூலே – தொல்_பொருள். மரபி:110/28
அறிஞர் கூறிய மாதிரம் கைக்கொள்பு – மலை 287
கூறிய பருவம் கழிந்தன்று பாரிய – நற் 218/6
நிலம் புடைபெயர்வது ஆயினும் கூறிய/சொல் புடைபெயர்தலோ இலரே வானம் – நற் 289/2,3
கல் பிறங்கு அத்தம் சென்றோர் கூறிய/பருவம் வாரா அளவை நெரிதர – குறு 66/2,3
ஆங்கு யான் கூறிய அனைத்திற்கு பிறிது செத்து – குறு 217/4
முந்து யாம் கூறிய ஐந்தனுள்ளும் – பரி 13/17
இ போழ்து போழ்து என்று அது வாய்ப்ப கூறிய/அ கடவுள் மற்று அ கடவுள் அது ஒக்கும் – கலி 148/2
தாழ கூறிய தகை சால் நன் மொழி – அகம் 29/11
பல்லோர் கூறிய பழமொழி எல்லாம் – அகம் 66/5
அகலுள் ஆண்மை அச்சு அற கூறிய/சொல் பழுது ஆகும் என்றும் அஞ்சாது – அகம் 281/2,3
அன்பு உரைத்து அடங்க கூறிய இன் சொல் – அகம் 332/11
கள் உடை கலத்தர் உள்ளூர் கூறிய/நெடுமொழி மறந்த சிறு பேராளர் – புறம் 178/8,9
பிறர் கூறிய மொழி தெரியா – புறம் 366/9

மேல்


கூறியது (4)

கூறியது கூறல் மாறு கொள கூறல் – தொல்_பொருள். மரபி:108/2
பனி மலர் கண்ணி கூறியது எமக்கே – ஐங் 479/5
செறிவு எனப்படுவது கூறியது மறாஅமை – கலி 133/11
இரண்டு ஆகாது அவன் கூறியது எனவே – புறம் 304/11

மேல்


கூறியும் (4)

நல் வகை உடைய நயத்தின் கூறியும் – தொல்_பொருள். பொருளி:43/4
பல் வகையானும் படைக்கவும் பெறுமே – 43/5
அன்னை போல இனிய கூறியும்/கள்வர் போல கொடியன் மாதோ – நற் 28/3,4
வண்ணம் நோக்கியும் மென் மொழி கூறியும்/நீ அவண் வருதல் ஆற்றாய் என தாம் – நற் 148/1,2
துனி இல் நன் மொழி இனிய கூறியும்/சொல் எதிர் பெறாஅய் உயங்கி மெல்ல – நற் 254/3,4

மேல்


கூறிற்று (2)

யாதன் உருபின் கூறிற்று ஆயினும் – தொல்_சொல். வேற்.மயங்:23/1
மொழிவாம் என்றல் கூறிற்று என்றல் – தொல்_பொருள். மரபி:110/13

மேல்


கூறின் (8)

உணர கூறின் முன்னர் தோன்றும் – தொல்_எழுத். மொழி:2/2
அ பொருள் கூறின் சுட்டி கூறல் – தொல்_சொல். கிளவி:36/1
அரிய ஆகும் நமக்கு என கூறின்/கொண்டும் செல்வர்-கொல் தோழி உமணர் – நற் 4/6,7
கூறின் எவனோ தோழி வேறு உணர்ந்து – நற் 47/7
கூறின் எவனோ தோழி நாறு உயிர் – குறு 332/3
அரும் கடி நீவாமை கூறின் நன்று என – கலி 54/17
போர் எதிர்ந்த அற்றா புலவல் நீ கூறின் என் – கலி 89/5
ஆங்கு நீ கூறின் அனைத்து ஆக நீங்குக – கலி 110/7

மேல்


கூறின்றும் (2)

ஒரு நாள் கூறின்றும் இலரே விரிநீர் – நற் 130/10
கூறின்றும் உடையரோ மற்றே வேறுபட்டு – நற் 274/7

மேல்


கூறினர் (2)

முன்னும் அறிந்தோர் கூறினர் இன்னும் – புறம் 28/6
திருந்து வேல் நாகன் கூறினர் பலரே – புறம் 179/12

மேல்


கூறினள் (1)

அன்னை கூறினள் புன்னையது நலனே – நற் 172/5

மேல்


கூறினன் (1)

நட்டோரை உயர்பு கூறினன்/வலியர் என வழிமொழியலன் – புறம் 239/5,6

மேல்


கூறினும் (5)

வரும் தொழிற்கு அருமை வாயில் கூறினும் – தொல்_பொருள். கள:20/10
கூறிய வாயில் கொள்ளா-காலையும் – 20/11
தம் உறு விழுமம் பரத்தையர் கூறினும் – தொல்_பொருள். பொருளி:41/1
மெய்ம்மையாக அவர்-வயின் உணர்ந்தும் – 41/2
வல்லா கூறினும் வகுத்தனர் கொண்-மின் என்று – தொல்_பொருள். செய்யு:113/2
கானம் கார் என கூறினும்/யானோ தேறேன் அவர் பொய் வழங்கலரே – குறு 21/4,5
நல்குவர் நல்ல கூறினும் அல்கலும் – அகம் 241/3

மேல்


கூறினை (1)

கூறினை பெரும நின் படிமையானே – பதி 74/28

மேல்


கூறு (20)

மே கூறு இயற்கை ஆ-வயினான – தொல்_எழுத். தொகை:6/2
மே கூறு இயற்கை வல்லெழுத்து மிகா – தொல்_எழுத். உயி.மயங்:71/2
கூறு இனி மடந்தை நின் கூர் எயிறு_உண்கு என – நற் 204/6
எமக்கு இல் என்னார் நின் மறம் கூறு குழாத்தர் – பதி 39/2
குறவன்_மகள் ஆணை கூறு ஏலா கூறேல் – பரி 8/69
ஒன்றன் கூறு ஆடை உடுப்பவரே ஆயினும் – கலி 18/10
எல்லா நல் தோள் இழைத்த கரும்புக்கு நீ கூறு/முற்று எழில் நீல மலர் என உற்ற – கலி 81/15
புக்க-வழி எல்லாம் கூறு/கூறுவேன் மேயாயே போல வினவி வழிமுறை – கலி 84/9,10
வினை கெட்டு வாய் அல்லா வெண்மை உரையாது கூறு நின் – கலி 88/6
தவறு ஆதல் சாலாவோ கூறு/அது தக்கது வேற்றுமை என்-கண்ணோ ஓராதி தீது இன்மை – கலி 88/21
கூறு இனி காயேமோ யாம் – கலி 90/19
செய்வது இல் என்பதோ கூறு/பொய் கூறேன் அன்ன வகையால் யான் கண்ட கனவு தான் – கலி 94/16,17
எல்லா இஃது ஒன்று கூறு குறும்பு இவர் – கலி 107/1
சொல்லிய சொல்லும் வியம் கொள கூறு/தரு மணல் தாழ பெய்து இல் பூவல் ஊட்டி – கலி 289/16
கிளையுள் ஒய்வலோ கூறு நின் உரையே – புறம் 253/6

மேல்


கூறு-மதி (3)

தொடியோய் கூறு-மதி வினவுவல் யானே – நற் 173/10
கொய் தளிர் மேனி கூறு-மதி தவறே – ஐங் 176/4
அம்ம தோழி கூறு-மதி நீயே – அகம் 380/13

மேல்


கூறு-மின் (2)

கூறு-மின் வாழியோ ஆறு செல் மாக்கள் – ஐங் 385/4
அணித்தோ சேய்த்தோ கூறு-மின் எமக்கே – புறம் 173/12

மேல்


கூறுக (3)

பலரும் கூறுக அஃது அறியாதோரே – குறு 170/1
சென்று யான் அறிவேன் கூறுக மற்று இனி – கலி 114/7
கூறுக மாதோ நின் கழங்கின் திட்பம் – அகம் 195/15

மேல்


கூறுசெய்திடும்-மார் (1)

சீறில் முன்றில் கூறுசெய்திடும்-மார்/கொள்ளி வைத்த கொழு நிண நாற்றம் – புறம் 325/8,9

மேல்


கூறுதல் (3)

கூறுதல் உசாஅதல் ஏதீடு தலைப்பாடு – தொல்_பொருள். பொருளி:13/2
கண் நின்று கூறுதல் ஆற்றான் அவன் ஆயின் – கலி 37/8
கூறுதல் தேற்றாதோன் குன்று – கலி 43/19

மேல்


கூறுதலும் (2)

வாரா மரபின வர கூறுதலும் – தொல்_சொல். எச்ச:26/1
என்னா மரபின என கூறுதலும் – 26/2
என்னா மரபின என கூறுதலும் – தொல்_சொல். எச்ச:26/2
அன்னவை எல்லாம் அவற்றுஅவற்று இயல்பான் – 26/3

மேல்


கூறுதற்கு (1)

கூறுதற்கு உரியர் கொள்-வழியான – தொல்_பொருள். உவம:31/2

மேல்


கூறுதி (1)

நன்று-மன் அது நீ நாடாய் கூறுதி/நாணும் நட்பும் இல்லோர் தேரின் – அகம் 268/7,8

மேல்


கூறுநர் (1)

குயில் ஆலும் பொழுது என கூறுநர் உளர் ஆயின் – கலி 30/8

மேல்


கூறுப (3)

கோடு வாழ் குரங்கும் குட்டி கூறுப – தொல்_பொருள். மரபி:13/1
கூறுப கேளாமோ சென்று – கலி 144/8
கூறுப கேளாமோ சென்று – கலி 146/10

மேல்


கூறும் (30)

ஒருவரை கூறும் பன்மை கிளவியும் – தொல்_சொல். கிளவி:27/1
ஒன்றனை கூறும் பன்மை கிளவியும் – தொல்_சொல். கிளவி:27/2
பன்மை கூறும் கடப்பாடு இலவே – தொல்_சொல். கிளவி:62/3
முதலின் கூறும் சினை அறி கிளவியும் – தொல்_சொல். வேற்.மயங்:31/1
சினையின் கூறும் முதல் அறி கிளவியும் – தொல்_சொல். வேற்.மயங்:31/2
தொழிலின் கூறும் ஆன் என் இறுதி – தொல்_சொல். விளி:16/1
தன்னை பிறன் போல் கூறும் குறிப்பின் – தொல்_சொல். எச்ச:52/2
மடல் மா கூறும் இடனும்-மார் உண்டே – தொல்_பொருள். கள:11/20
தானே கூறும் காலமும் உளவே – தொல்_பொருள். கள:21/4
பல் மாண் கூறும் பரிசிலர் நெடுமொழி – நற் 347/9
பிறிது ஒன்றாக கூறும்/ஆங்கும் ஆக்குமோ வாழிய பாலே – ஐங் 110/4,5
அறியா வேலன் வெறி என கூறும்/அது மனம் கொள்குவை அனை இவள் – ஐங் 243/2,3
ஊடினும் இனிய கூறும் இன் நகை – பதி 16/11
ஏவல் உழந்தமை கூறும்/நா வல் அந்தணர் அரு மறை பொருளே – பரி 8/99
ஏவல் இன் முதுமொழி கூறும்/சேவல் ஓங்கு உயர் கொடி செல்வ நன் புகழவை – பரி 3/21
ஏதிலார் கூறும் சொல் பொருள் ஆக மதித்தாயோ – கலி 14/13
நீ கூறும் வரைத்து அன்றி நிறுப்பென்-மன் நிறை நீவி – கலி 29/11
மெல் விரல் மந்தி குறை கூறும் செம்மற்றே – கலி 40/16
சிலம்பு போல் கூறுவ கூறும்/இலங்கு ஏர் எல் வளை இவள் உடை நோயே – கலி 47/16
கூறும் சொல் வாய் என கொண்டு அதன் பண்பு உணராம் – கலி 60/24
கூறும் சொல் கேளான் நலிதரும் பண்டு நாம் – கலி 62/17
பெண்டு என பிறர் கூறும் பழி மாற பெறுகற்பின் – கலி 77/11
கரி கூறும் கண்ணியை ஈங்கு எம் இல் வருவதை – கலி 78/14
நா உள் அழுந்து தலை சாய்த்து நீ கூறும்/மாயமோ கைப்படுக்கப்பட்டாய் நீ கண்டாரை – கலி 101/44
உறுவது கூறும் சிறு செம் நாவின் – அகம் 151/13
கடிய கூறும் வேந்தே தந்தையும் – புறம் 349/2

மேல்


கூறும்-காலை (2)

கூறும்-காலை பல் குறிப்பினவே – தொல்_பொருள். உவம:11/15
முன்னை மரபின் கூறும்-காலை – தொல்_பொருள். உவம:23/2
துணிவொடு வரூஉம் துணிவினோர் கொளினே – 23/3

மேல்


கூறும்மே (2)

கடந்து அட்டு வென்றோனும் நின் கூறும்மே/வெலீஇயோன் இவன் என – புறம் 125/10,11
தோற்றோன் தானும் நின் கூறும்மே/தொலைஇயோன் இவன் என – புறம் 125/16,17

மேல்


கூறுவ (2)

சிலம்பு போல் கூறுவ கூறும் – கலி 46/26
நிரைய பெண்டிர் இன்னா கூறுவ/புரைய அல்ல என் மகட்கு என பரைஇ – அகம் 95/12,13

மேல்


கூறுவது (4)

உலகம் கூறுவது உண்டு என நிலைஇய – நற் 327/6
ஏதிலார் கூறுவது எவனோ நின் பொருள் வேட்கை – கலி 22/8
யாம் நின் கூறுவது எவன் உண்டு எம்மினும் – கலி 25/26
நின் ஒன்று கூறுவது உடையோன் என் எனின் – புறம் 57/4

மேல்


கூறுவம்-கொல்லோ (1)

கூறுவம்-கொல்லோ கூறலம்-கொல் என – அகம் 198/1

மேல்


கூறுவர் (1)

பிணி பிறிது ஆக கூறுவர்/பழி பிறிது ஆகல் பண்பும்-மார் அன்றே – நற் 117/10,11

மேல்


கூறுவல் (3)

கூறுவல் வாழியர் ஐய வேறுபட்டு – நற் 266/7
நினவ கூறுவல் எனவ கேள்-மதி – புறம் 35/13
பொய் கூறேன் மெய் கூறுவல்/ஓடா பூட்கை உரவோர் மருக – புறம் 139/6,7

மேல்


கூறுவாம் (1)

நல்_நுதால் நினக்கு ஒன்று கூறுவாம் கேள் இனி – கலி 55/5

மேல்


கூறுவீர் (4)

தளி உறுபு அறியாவே காடு என கூறுவீர்/வளியினும் வரை நில்லா வாழு நாள் நும் ஆகத்து – கலி 20/12,13
மாண் நிழல் இல ஆண்டை மரம் என கூறுவீர்/நீள் நிழல் தளிர் போல நிறன் ஊழ்த்தல் அறிவேன் நும் – கலி 20/20,21

மேல்


கூறுவென் (2)

கூறுவென் வாழி தோழி முன் உற – நற் 233/6
கூறுவென் போல காட்டி – கலி 47/23

மேல்


கூறுவேன் (2)

கூறுவேன் மேயாயே போல வினவி வழிமுறை – கலி 82/6
நகான்-மின் கூறுவேன் மாக்காள் மிகாஅது – கலி 145/12

மேல்


கூறுவை-மன்னோ (1)

கூறுவை-மன்னோ நீயே – நற் 309/8

மேல்


கூறுவோர் (1)

பிறர் பழி கூறுவோர் மொழி தேறலையே – புறம் 10/2

மேல்


கூறேம் (1)

கூறேம் வாழியர் எந்தை செறுநர் – அகம் 46/11

மேல்


கூறேல் (1)

குறவன்_மகள் ஆணை கூறு ஏலா கூறேல்/ஐய சூளின் அடி தொடு குன்றொடு – பரி மேல்


கூறேன் (3)

இரக்கு வாரேன் எஞ்சி கூறேன்/ஈத்தது இரங்கான் ஈத்-தொறும் மகிழான் – பதி 61/11,12
பொய் கூறேன் அன்ன வகையால் யான் கண்ட கனவு தான் – கலி 92/59
பொய் கூறேன் மெய் கூறுவல் – புறம் 139/6

மேல்


கூன் (6)

அசை கூன் ஆகு அ-வயினான – தொல்_பொருள். செய்யு:48/1
சீர் கூன் ஆதல் நேரடிக்கு உரித்தே – தொல்_பொருள். செய்யு:49/1
கூன் முள் முண்டக கூர்ம் பனி மா மலர் – குறு 51/1
வேனில் பாதிரி கூன் மலர் அன்ன – குறு 147/1
கூன் முள் முள்ளி குவி குலை கழன்ற – அகம் 26/1
அள்ளல் யாமை கூன் புறத்து உரிஞ்சும் – புறம் 379/5

மேல்


கூனல் (1)

கூனல் எண்கின் குறு நடை தொழுதி – அகம் 112/1

மேல்


கூனி (5)

கூனி குயத்தின் வாய் நெல் அரிந்து – பொரு 242
குலை முதிர் வாழை கூனி வெண் பழம் – பெரும் 359
கூனி வளைத்த சுனை – பரி 18/50
கூனி குழையும் குழைவு காண் – கலி 94/30
வேனில் பாதிரி கூனி மா மலர் – அகம் 257/1

மேல்


கூனின் (1)

இழிந்ததோ கூனின் பிறப்பு கழிந்து ஆங்கே – கலி 94/28

மேல்


கூனும் (1)

கூனும் குறளும் ஊமும் செவிடும் – புறம் 28/2

மேல்