| | |
| # 301 ஆவூர்
மூலங்கிழார் | # 301 ஆவூர்
மூலங்கிழார் |
| பல் சான்றீரே
பல் சான்றீரே | பல சான்றோர்களே! பல
சான்றோர்களே! |
| குமரி மகளிர்
கூந்தல் புரைய | மணமாகாத பெண்ணின்
கூந்தல் பிற ஆடவரால் தீண்டப்படாதவாறு போல, |
| அமரின் இட்ட
அரு முள் வேலி | போர் கருதி
எழுப்பப்பட்ட கடத்தற்கரிய முள்வேலி சூழ்ந்த |
| கல்லென் பாசறை
பல் சான்றீரே | ஆரவாரம் மிகுந்த
பாசறையில் உள்ள பல சான்றோர்களே! |
| முரசு முழங்கு
தானை நும் அரசும் ஓம்பு-மின் | முரசு முழங்கும்
படையையுடைய உங்கள் அரசனையும் காத்துக்கொள்ளுங்கள்; |
| ஒளிறு ஏந்து
மருப்பின் நும் களிறும் போற்று-மின் | ஒளிர்கின்ற உயர்ந்த
கொம்புகளையுடைய உங்கள் யானைகளையும் நன்கு பாதுகாத்துக்கொள்ளுங்கள்; |
| எனை நாள்
தங்கும் நும் போரே அனை நாள் | எத்தனை நாட்கள் உங்கள்
போர் இங்கே நடைபெறுமோ அத்தனை நாட்களும் |
| எறியர் எறிதல்
யாவணது எறிந்தோர் | தன்மேல் படையெறிந்து
போரிடாதவருடன் போரிடுவது எங்கே உண்டு? தன்மேல் படையெறிந்தோரையும் |
| எதிர் சென்று
எறிதலும் செல்லான் அதனால் | தகுதியில்லாதவராக
இருந்தால் எங்கள் அரசன் எதிர்சென்று போர்செய்ய மாட்டான்; அதனால், |
| அறிந்தோர் யார்
அவன் கண்ணிய பொருளே | அவன் கருதியதை
அறிந்தவர் உங்களுள் யார்? |
| பலம் என்று
இகழ்தல் ஓம்பு-மின் உது காண் | உங்கள் படையில் பலர்
இருப்பதாக எண்ணிச் செருக்குடன் இகழ்வதைத் தவிர்க; இதோ பாருங்கள்! |
| நிலன் அளப்பு
அன்ன நில்லா குறு நெறி | நிலத்தை அடியிட்டு
அளப்பதைப்போல மிகக் குறுகிய வழியிலும் நில்லாது |
| வண் பரி புரவி
பண்பு பாராட்டி | மிக விரைவாக ஒடும்
குதிரையின் பண்புகளைப் பாராட்டி, |
| எல் இடை படர்
தந்தோனே கல்லென | இரவுப்பொழுது
வந்ததால், தன் பாசறைக்குச் சென்றிருக்கிறான்; மிகுந்த ஆரவாரத்துடன் |
| வேந்து ஊர்
யானைக்கு அல்லது | உங்கள் வேந்தன்
ஏறிவரும் யானையைத் தாக்குவதற்கு அல்லாமல் |
| ஏந்துவன்
போலான் தன் இலங்கு இலை வேலே | தன்னுடைய ஒளிவிடும்
இலைவடிவில் அமைந்த வேலை எங்கள் அரசன் தன் கையில் எடுக்க மாட்டான். |
| | |
| # 302
வெறிபாடிய காம கண்ணியார்-காம கணியார் எனவும் பாடம் | # 302 வெறிபாடிய காம
கண்ணியார்-காம கணியார் எனவும் பாடம் |
| வெடி வேய்
கொள்வது போல ஓடி | வளைத்த மூங்கில்
விடுபட்டதும் கிளர்ந்து எழுவது போல ஓடி |
| தாவுபு உகளும்
மாவே பூவே | தாவித் துள்ளித்
திரிந்தன குதிரைகள்; பூக்களும் |
| விளங்கு இழை
மகளிர் கூந்தல் கொண்ட | ஒளிரும் அணிகலன்களை
அணிந்த மகளிரின் கூந்தலில் இடங்கொண்டன; |
| நரந்த பல் காழ்
கோதை சுற்றிய | நரந்தம் பூவால்
பலவடங்களாகத் தொடுக்கப்பட்ட மாலை சுற்றப்பட்ட, |
| ஐது அமை பாணி
வணர் கோட்டு சீறியாழ் | மென்மையாக அமைந்த
தாளத்திற்கேற்ப வளைந்த, தண்டையுடைய சிறிய யாழினுடைய |
| கை வார்
நரம்பின் பாணர்க்கு ஓக்கிய | கைவிரலால் இசைக்கும்
நரம்புகளை மீட்டி இசையெழுப்பும் பாணர்களுக்குக் கொடுக்கப்பட்டன – |
| நிரம்பா
இயல்பின் கரம்பை சீறூர் | குறுகிய வழிகளையுடைய,
சாகுபடி செய்யக் கூடிய நிலங்கள் உள்ள சிற்றூர்கள்; |
| நோக்கினர்
செகுக்கும் காளை ஊக்கி | தன்னைப் பகைத்துப்
பார்க்கும் பகைவரைக் கொல்லும் காளை போன்ற வீரன் ஒருவன் ஊக்கத்தோடு |
| வேலின் அட்ட
களிறு பெயர்த்து எண்ணின் | தன் வேலால் கொன்ற
களிறுகளை ஒவ்வொன்றாக எண்ணிப் பார்த்தால், |
| விண் இவர்
விசும்பின் மீனும் | வானத்தில் ஊர்ந்து
செல்லும் ஆகாயத்து மீன்களும் |
| தண் பெயல்
உறையும் உறை ஆற்றாவே | குளிர்ந்த
மழைத்துளிகளும் அவற்றுக்கு உறைபோடக்கூடக் காணாது. |
| | |
| # 303 எருமை
வெளியனார் | # 303 எருமை வெளியனார் |
| நிலம்
பிறக்கிடுவது போல குளம்பு குடையூஉ | நிலம் பின்னோக்கிப்
போவது போலக் குளம்பை ஊன்றிக் |
| உள்ளம்
அழிக்கும் கொட்பின் மான் மேல் | காண்போரின் நெஞ்சைக்
கலங்கடிக்கும் வகையில் சுழன்று வரும் குதிரை மேல் வரும், |
| எள்ளுநர்
செகுக்கும் காளை கூர்த்த | தன்னை இகழும் பகைவரைக்
கொல்லும் காளை போன்றவன், தனது கூரிய, |
| வெம் திறல்
எஃகம் நெஞ்சு வடு விளைப்ப | கொடிய வலிமை பெற்ற
வேலால் எதிர்த்தவர்களின் மார்பைக் குத்திப் புண் செய்யுமாறு |
| ஆட்டி காணிய
வருமே நெருநை | ஆட்டிக்கொண்டு காண
வருகின்றான்; நேற்று, |
| உரை சால்
சிறப்பின் வேந்தர் முன்னர் | புகழ் மிக்க
சிறப்பினையுடைய வேந்தர்களின் கண்முன்னே, |
| கரை பொரு
முந்நீர் திமிலின் போழ்ந்து அவர் | கரையை மோதும் கடலைப்
பிளந்து செல்லும் படகைப் போல் பகைவர் படையைப் பிளந்து, அவர்களுடைய |
| கயம் தலை மட
பிடி புலம்ப | பெரிய தலையையுடைய இளம்
பெண்யனைகள் தனிமையுற்று வருந்துமாறு, |
| இலங்கு மருப்பு
யானை எறிந்த எற்கே | ஒளிரும்
கொம்புகளையுடைய களிறுகளை கொன்ற என்னை – (காண வருகின்றான்) |
| | |
| # 304
அரிசில்கிழார் | # 304 அரிசில்கிழார் |
| கொடும் குழை
மகளிர் கோதை சூட்டி | வளைந்த காதணிகளை
அணிந்த மகளிர் மாலை சூட்ட, |
| நடுங்கு பனி
களைஇயர் நார் அரி பருகி | நடுங்கவைக்கும்
குளிரைப் போக்குவதற்காக நாரால் வடிகட்டப்பட்ட மதுவைக் குடித்து, |
| வளி தொழில்
ஒழிக்கும் வண் பரி புரவி | காற்றின் விரைவையும்
கடந்து செல்லும் மிகுந்த ஓட்டத்தையுடைய குதிரைகளைப் |
| பண்ணற்கு
விரைதி நீயே நெருநை | போருக்குத்
தகுந்தவையாக ஆயத்தம் செய்வதற்கு நீ விரைந்கொண்டிருக்கிறாய்; ”நேற்று, |
| எம்முன்
தப்பியோன் தம்பியொடு ஓராங்கு | என் அண்ணனைக்
கொன்றவனோடும் அவன் தம்பியோடும் ஒருசேர |
| நாளை
செய்குவென் அமர் என கூறி | நாளை போர்புரிவேன்”
என்று கூறி |
| புன் வயிறு
அருத்தலும் செல்லான் வன் மான் | சிறிதளவும்
வயிற்றுக்கு உணவு எடுத்துக்கொள்ளாமல், பல குதிரைகளைப் |
| கடவும் என்ப
பெரிதே அது கேட்டு | பெரிதும்
ஆராய்கின்றாய் என்று கூறுகிறார்கள், அதைக் கேள்விப்பட்டு, |
| வலம் படு
முரசின் வெல் போர் வேந்தன் | வெற்றியை உண்டாக்கும்
முரசையும் வெல்லும் போரையும் உடைய பகைவேந்தனின் |
| இலங்கு இரும்
பாசறை நடுங்கின்று | விளங்கும் பெரிய
பாசறையில் உள்ளவர்கள் நடுங்குகின்றார்கள், |
| இரண்டு ஆகாது
அவன் கூறியது எனவே | உன் சொல்லும் செயலும்
வேறு வேறல்ல என்பதை எண்ணி |
| | |
| # 305 மதுரை
வேளாசான் | # 305 மதுரை வேளாசான் |
| வயலை கொடியின்
வாடிய மருங்கின் | பசலைக் கொடி போல வாடி
மெலிந்த இடையையும் |
| உயவல் ஊர்தி
பயலை பார்ப்பான் | வருத்தத்தால் ஊர்ந்து
செல்வது போன்ற நடையையும் உடை ய இளம் பார்ப்பனன் ஒருவன், |
| எல்லி வந்து
நில்லாது புக்கு | இரவில் வந்து,
நில்லாமல் உள்ளே சென்று |
| சொல்லிய சொல்லோ
சிலவே அதற்கே | சொல்லிய சொற்களோ
சிலவே. அதன் விளைவாக, |
| ஏணியும்
சீப்பும் மாற்றி | மதில்மேல் சாத்திய
ஏணியையும், கதவுக்கு வலிமை சேர்ப்பதற்காக வைத்திருந்த சீப்பையும் நீக்கி, |
| மாண் வினை
யானையும் மணி களைந்தனவே | சிறப்பாகப்
போர்புரியும் யானைகள் அணிந்திருந்த மணிகளையும் களைந்துவிட்டனர்.. |
| | |
| # 306 அள்ளூர்
நன் முல்லையார் | # 306 அள்ளூர் நன்
முல்லையார் |
| களிறு பொர
கலங்கு கழல் முள் வேலி | முள்ளையுடைய
கழற்கொடிகளாலாகிய வேலி சூழ்ந்த, யானைகள் புகுந்து உழக்குதலால் கலங்கிச்
சேறாகி, |
| அரிது உண்
கூவல் அம் குடி சீறூர் | உண்ணும் நீர் சிறிதளவே
உள்ள நீர்த்துறையையும், அழகிய சிறுகுடிகளையுமுடைய சிற்றூரில் வாழும், |
| ஒலி மென்
கூந்தல் ஒண் நுதல் அரிவை | தழைத்த மெல்லிய
கூந்தலையும் ஒளி பொருந்திய நெற்றியையும் உடைய பெண் ஒருத்தி, |
| நடுகல்
கைதொழுது பரவும் ஒடியாது | நாளும் தவறாமல் தன்
முன்னோர்களின் நடுகல்லைத் தொழுது வழிபட்டாள், |
| விருந்து எதிர்
பெறுக தில் யானே என்னையும் | ”விருந்தினரை
எதிர்கொள்ளப்பெறுவேனாக நான், என் கணவனும் |
| ஒ
—————– வேந்தனொடு | ————
—————— வேந்தனோடு |
| நாடு தரு விழு
பகை எய்துக எனவே | பிற நாடுகளை வென்று
பொருள் பெற உதவும் சிறந்த பகையை அடைவானாகுக” என்று – |
| | |
| # 307 | # 307 |
| ஆசு ஆகு எந்தை
யாண்டு உளன்-கொல்லோ | எமக்குப் பற்றாகிய எம்
தலைவன் எங்கு இருக்கிறானோ? |
| குன்றத்து அன்ன
களிற்றொடு பட்டோன் | மலை போன்ற யானையைக்
கொன்று அதனோடு அவனும் இறந்தான்; |
| வம்பலன் போல
தோன்றும் உது காண் | அவன் அயலான் போலத்
தோன்றுகிறான் அங்கே அவனைப் பார்! |
| வேனல் வரி
அணில் வாலத்து அன்ன | வேனிற் காலத்தில்
வரிகளையுடைய அணிலின் வாலைப் போல், |
| கான ஊகின்
கழன்று உகு முது வீ | காட்டு ஊகம்
புல்லிலிருந்து உதிர்ந்த பழைய பூக்கள் |
| அரியல் வான்
குழல் சுரியல் தங்க | வரிவரியாகப் பெரிய
தலைமயிரில் உள்ள சுருள்களில் தங்குவதால், |
| நீரும்
புல்லும் ஈயாது உமணர் | நீரும் புல்லும்
கொடாமல், உப்பு வணிகர்கள் |
| யாரும் இல் ஒரு
சிறை முடத்தொடு துறந்த | யாருமில்லாத
ஓரிடத்தில், முடமாகியதால் கைவிட்டுப்போன |
| வாழா வான் பகடு
ஏய்ப்ப தெறுவர் | வாழும் திறனற்ற பெரிய
எருது தன்னருகே உள்ளதை எல்லாம் தின்று முடிப்பதைப்போல், பகைவர்களின் |
| பேர் உயிர்
கொள்ளும் மாதோ அது கண்டு | உயிர்களை எல்லாம்
கவர்வான்; அதைக் கண்டு |
| வெம் சின யானை
வேந்தனும் இ களத்து | மிகுந்த சினம் கொண்ட
யானையையுடைய வேந்தனும், இக்களத்தில் |
| எஞ்சலின்
சிறந்தது பிறிது ஒன்று இல் என | இறப்பதைவிடச் சிறந்த
செயல் வேறு யாதும் இல்லை என்று கருதியும், |
| பண் கொளற்கு
அருமை நோக்கி | புலவர் பாடும் பாடலை
வேறுவகையால் பெறுவதற்குரிய அருமையை நினைத்தும், |
| நெஞ்சு அற
வீழ்ந்த புரைமையோனே | தன் உயிர் மேல்
ஆசையின்றி வீழ்ந்து பெருமையுடையவன் ஆயினான். |
| | |
| # 308 கோவூர்
கிழார் | # 308 கோவூர் கிழார் |
| பொன் வார்ந்து
அன்ன புரி அடங்கு நரம்பின் | பொன்னை உருக்கி
வார்த்ததைப் போன்ற முறுக்கு அடங்கிய நரம்புகளையும், |
| மின் நேர்
பச்சை மிஞிற்று குரல் சீறியாழ் | மின்னல் போன்ற தோல்
போர்வையையும், வண்டிசை போன்ற இசையையும் உடைய சிறிய யாழை இசைக்கும் |
| நன்மை நிறைந்த
நயவரு பாண | புலமை நிறைந்த,
கேட்பவர்களின் நெஞ்சில் விருப்பத்தை எழுப்பும் பாணனே! |
| சீறூர் மன்னன்
சிறியிலை எஃகம் | சிற்றூர் மன்னனின்
சிறிய இலைகளையுடைய வேல், |
| வேந்து ஊர்
யானை ஏந்து முகத்ததுவே | பெருவேந்தன்
ஊர்ந்துவந்த யானையின் உயர்ந்த நெற்றியில் பாய்ந்து தங்கியது; |
| வேந்து உடன்று
எறிந்த வேலே என்னை | பெருவேந்தன்
சினத்துடன் எறிந்த வேல் என் கணவனுடைய |
| சார்ந்து ஆர்
அகலம் உளம் கழிந்தன்றே | சந்தனம் பூசிய
மார்பில் தைத்து ஊடுருவிச் சென்றது; |
| உளம் கழி சுடர்
படை ஏந்தி நம் பெரு விறல் | மார்பில் ஊடுருவிய ஒளி
விளங்கும் வேலைப் பிடுங்கிக் கையில் ஏந்தி, மிக்க வலிமையுடைய நம் தலைவன் |
| ஓச்சினன்
துரந்த_காலை மற்றவன் | ஓங்கி எறிந்தபோது.
பகைவேந்தனின் |
| புன் தலை மட
பிடி நாண | சிறிய தலையையுடைய இளம்
பெண்யானைகள் நாணுமாறு |
| குஞ்சரம்
எல்லாம் புறக்கொடுத்தனவே | களிறுகளெல்லாம்
புறங்கொடுத்து ஓடின. |
| | |
| # 309 மதுரை
இளங்கண்ணி கௌசிகனார் | # 309 மதுரை இளங்கண்ணி
கௌசிகனார் |
| இரும்பு முகம்
சிதைய நூறி ஒன்னார் | இரும்பாலாகிய வேல்,
வாள் முதலிய படைக்கருவிகளின் நுனி மழுங்குமாறு கொன்று, பகைவரைப் |
| இரும் சமம்
கடத்தல் ஏனோர்க்கும் எளிதே | போரில் வெல்லுதல் மற்ற
எல்லா வீரர்களுக்கும் எளிதாகும்; |
| நல்_அரா
உறையும் புற்றம் போலவும் | நல்லபாம்பு வாழும்
புற்றுப் போலவும், |
| கொல் ஏறு
திரிதரு மன்றம் போலவும் | கண்டாரைக் கொல்லும்
காளை திரியும் பொதுவிடம் போலவும், |
| மாற்று அரும்
துப்பின் மாற்றோர் பாசறை | வெல்லுதற்கு அரிய
வலிமையுடைய பகைவர், இவன் பாசறையில் |
| உளன் என
வெரூஉம் ஓர் ஒளி | உள்ளான் எனக் கேட்டு
நெஞ்சம் நடுங்கும்படியான சிறந்த புகழ், |
| வலன் உயர் நெடு
வேல் என் ஐ கண்ணதுவே | வெற்றி மிக்க நெடிய
வேலினையுடைய நம் தலைவனிடம் மட்டுமே உள்ளது. |
| | |
| # 310
பொன்முடியார் | # 310 பொன்முடியார் |
| பால் கொண்டு
மடுப்பவும் உண்ணான் ஆகலின் | இளையோனாக
இருந்தபொழுது, பாலை ஊட்டினாலும் உண்ணமாட்டானாதலின் |
| செறாஅது ஓச்சிய
சிறு கோல் அஞ்சியொடு | சினம் கொள்ளாமல் சினம்
கொண்டதுபோல் நடித்து ஓங்கிய சிறுகோலுக்கு அஞ்சியவனோடு |
| உயவொடு
வருந்தும்-மன்னே இனியே | கவலைகொண்டு வருந்தும்
மனமே! இப்பொழுது, |
| புகர் நிறம்
கொண்ட களிறு அட்டு ஆனான் | புள்ளிகள் பொருந்திய
நெற்றியையுடைய யானைகளைக் கொன்றும் அவ்வளவில் நில்லாதவனாக, |
| முன்_நாள்
வீழ்ந்த உரவோர் மகனே | இவன் முன்னாள் போரில்
இறந்த வீரனின் மகன் என்பதற்கேற்ப, |
| உன்னிலன்
என்னும் புண் ஒன்று அம்பு | மார்பில் புண்படுத்தி
நிற்கும் அம்பைச் சுட்டிக்காட்டியபொழுது,‘அதை நான் அறியேன்’ என்று கூறினான், |
| மான் உளை அன்ன
குடுமி | குதிரையின் பிடரிமயிர்
போன்ற குடுமியுடன், |
| தோல் மிசை
கிடந்த புல் அணலோனே | கேடயத்தின்மேல்
விழுந்து கிடக்கும் குறுந்தாடிக்காரன். |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| # 311 ஔவையார் | # 311 ஔவையார் |
| களர் படு கூவல்
தோண்டி நாளும் | களர்நிலத்தில் உள்ள
கிணற்றைத் தோண்டி, நாள்தோறும் |
| புலைத்தி கழீஇய
தூ வெள் அறுவை | வண்ணாத்தி துவைத்து
வெளுத்த தூய ஆடை |
| தாது எரு
மறுகின் மாசுண இருந்து | அழுக்குப் படிய,
சாணப்பொடி பரவிக்கிடக்கும் தெருவில் அமர்ந்திருந்து, |
| பலர் குறை
செய்த மலர் தார் அண்ணற்கு | பலரின் குறைகளை
விசாரித்துத் தீர்த்துவைத்த மலர்மாலை அணிந்த தலைவனுக்கு |
| ஒருவரும் இல்லை
மாதோ செருவத்து | ஒருவரும்
இல்லாமற்போய்விட்டார்களே! போர்க்களத்தில் |
| சிறப்பு உடை
செம் கண் புகைய ஓர் | சிறப்பு மிகுந்த
சிவந்த கண்களில் புகையெழ நோக்கி, ஒரு |
| தோல் கொண்டு
மறைக்கும் சால்பு உடையோனே | கேடகத்தைக் கொண்டு
அவனை மறைத்து நிற்கும் பெருந்தன்மையுடையவன் – (ஒருவரும் இல்லை மாதோ) |
| | |
| # 312
பொன்முடியார் | # 312 பொன்முடியார் |
| ஈன்று
புறந்தருதல் என் தலை கடனே | மகனைப் பெற்று
வளர்த்துப் பாதுகாத்தல் என் தலையாய கடமை; |
| சான்றோன்
ஆக்குதல் தந்தைக்கு கடனே | அவனை நற்பண்புகள்
நிறையப் பெற்றவனாக்குதல் அவன் தந்தையின் கடமை; |
| வேல் வடித்து
கொடுத்தல் கொல்லற்கு கடனே | அவனுக்குத் தேவையான
வேலை உருவாக்கிக் கொடுத்தல் கொல்லரின் கடமை; |
| நல்_நடை நல்கல்
வேந்தற்கு கடனே | அவனுக்கு
நல்லொழுக்கத்தைக் கற்பிப்பது அரசனின் கடமை; |
| ஒளிறு வாள்
அரும் சமம் முருக்கி | ஓளியுடன் விளங்கும்
வாளைக் கையில் ஏந்தித் தடுத்தற்கரிய போரைச் செய்து, |
| களிறு எறிந்து
பெயர்தல் காளைக்கு கடனே | பகைவரின் யானைகளைக்
கொன்று வெற்றியுடன் திரும்புவது அந்த இளங்காளையின் கடமை. |
| | |
| # 313 மாங்குடி
மருதனார் | # 313 மாங்குடி
மருதனார் |
| அத்தம் நண்ணிய
நாடு கெழு பெருவிறல் | பல வழிகள் நிறைந்துள்ள
நாட்டையுடைய பெரிய வலிமை மிக்க தலைவன். |
| கைப்பொருள்
யாதொன்றும் இலனே நச்சி | கையில் பொருள்
யாதொன்றும் உடையவன் இல்லையெனினும், பொருளை விரும்பி |
| காணிய சென்ற
இரவல் மாக்கள் | அவனைக் காணச் சென்ற
இரவலர், |
| களிறொடு நெடும்
தேர் வேண்டினும் கடவ | யானைகளுடன் நெடிய
தேர்களையும் விரும்பிக் கேட்டாலும் தருகின்ற கடமையையுடையவன், |
| உப்பு ஒய்
சாகாட்டு உமணர் காட்ட | உப்பை வண்டிகளில்
சுமந்து செல்லும் உப்பு வணிகர்களின் காட்டினில் இருக்கும் |
| கழி முரி
குன்றத்து அற்றே | கழிநீர் வந்து மோதும்
குன்று போல் குவிந்திருக்கும் உப்பினைப் போன்றதாய் (அள்ள அள்ள உற்பத்தியாகும்) |
| எள் அமைவு
இன்று அவன் உள்ளிய பொருளே | இகழ்ச்சிக்கு உரியது
அன்று அவன் உள்ளத்தில் எழும் எண்ணம். |
| | |
| # 314 ஐயூர்
முடவனார் | # 314 ஐயூர் முடவனார் |
| மனைக்கு
விளக்கு ஆகிய வாள்_நுதல் கணவன் | இல்லத்திற்கு
விளக்குப் போல் விளங்கும் ஒளி பொருந்திய நெற்றியையுடைய பெண்ணின் கணவன்; |
| முனைக்கு
வரம்பு ஆகிய வென் வேல் நெடுந்தகை | போரில் தன் படைக்கு
எல்லையாக நின்று காக்கும் வெற்றி பொருந்திய வேலையுடைய நெடுந்தகை; |
| நடுகல்
பிறங்கிய உவல் இடு பறந்தலை | நடுகற்கள் விளங்கும்
சருகுகள் நிறைந்த பாழிடங்களையும், |
| புன் காழ்
நெல்லி வன்_புல சீறூர் | சிறிய கொட்டைகளையுடைய
நெல்லி மரங்களையும் உடைய சிறிய ஊரில் வாழும் |
| குடியும்
மன்னும் தானே கொடி எடுத்து | குடிமக்களில் அவனும்
ஒருவன்; தானே கொடியை உயர்த்திக் |
| நிறை அழிந்து
எழுதரு தானைக்கு | கட்டுக்கடங்காது வரும்
பகைப்படையை |
| சிறையும் தானே
தன் இறை விழுமுறினே | அணைபோலத் தடுத்து
நிறுத்துபவனும் அவனே – தனது அரசனுக்குத் துன்பம் வந்தால், |
| | |
| # 315 ஔவையார் | # 315 ஔவையார் |
| உடையன் ஆயின்
உண்ணவும் வல்லன் | மிகுதியாக உணவு
உடையவனாயின் பரிசிலர்க்குக் கொடுத்து எஞ்சியதை உண்ணுபவன்; |
| கடவர் மீதும்
இரப்போர்க்கு ஈயும் | தான் கொடுக்கக்
கடமைப்பட்டிருக்கிறவர்களுக்குக் கொடுப்பதைவிட இரவலர்க்கு அதிகமாகக் கொடுப்பான்; |
| மடவர் மகிழ்
துணை நெடுமான்_அஞ்சி | அறிவில்லாதவர்
மகிழக்கூடிய துணையாக இருப்பான்; நெடுமான் அஞ்சி |
| இல் இறை செரீஇய
ஞெலி_கோல் போல | வீட்டுத்
தாழ்வாரத்தில் செருகப்பட்ட தீக்கடை கோல் போல் |
| தோன்றாது
இருக்கவும் வல்லன் மற்று அதன் | தன் ஆற்றல் வெளியே
தோன்றாமல் ஒடுங்கி இருப்பதிலும் வல்லவன்; மேலும் அதனைக் |
| கான்று படு கனை
எரி போல | கடையும்போது
வெளிப்படும் சுடர்த் தீயைப் போல |
| தோன்றவும்
வல்லன் தான் தோன்றும்_காலே | வெளிப்படத்
தோன்றுவதிலும் வல்லவன், தன் ஆற்றல் தோன்ற வேண்டுமிடத்தில். |
| | |
| # 316 மதுரை
கள்ளி கடையத்தன் வெண்ணாகனார் | # 316 மதுரை கள்ளி
கடையத்தன் வெண்ணாகனார் |
| கள்ளின்
வாழ்த்தி கள்ளின் வாழ்த்தி | தான் உண்ட கள்ளினை
வாழ்த்தியவாறு, |
| காட்டொடு
மிடைந்த சீயா முன்றில் | செத்தைகள் நிறைந்த,
பெருக்கித் தூய்மை செய்யப்படாத முற்றத்தில் |
| நாள் செருக்கு
அனந்தர் துஞ்சுவோனே | விடியற்காலத்துக்
களிப்பினால் ஏற்பட்ட மயக்கத்தால் உறங்குகின்றானே |
| அவன் எம்
இறைவன் யாம் அவன் பாணர் | அவன் எம் தலைவன்;
நாங்கள் அவனுடைய பாணர்கள்; |
| நெருநை வந்த
விருந்திற்கு மற்று தன் | நேற்று, தன்னிடம் வந்த
விருந்தினரைப் பேணுவதற்குத் தன் |
| இரும் புடை பழ
வாள் வைத்தனன் இன்று இ | பெரிய, பக்கத்தில்
செருகியிருக்கும் பழமையான வாளை ஈடு வைத்தான். இன்று இந்தக் |
| கரும் கோட்டு
சீறியாழ் பணையம் இது கொண்டு | கரிய தண்டையுடைய சிறிய
யாழ் பணையம் ஆகும். இதனைவைத்துக் |
| ஈவது இலாளன்
என்னாது நீயும் | கொடுப்பதற்கு அவன்
ஒன்றும் இல்லாதவன் என்று எண்ணாமல், நீயும் |
| வள்ளி
மருங்குல் வயங்கு இழை அணிய | கொடிபோன்ற இடையையுடைய
உன் பாடினி ஒளிவிடும் அணிகலன்களை அணிய, |
| கள் உடை
கலத்தேம் யாம் மகிழ் தூங்க | கள்ளையுடைய
கலங்களையுடைய நாங்கள் மகிழ்ச்சிகொள்ள,. |
| சென்று வாய்
சிவந்து மேல் வருக | அவனிடம் சென்று
விருந்து உண்டு, வாய் சிவந்து பின்பு வருக – |
| சிறு கண் யானை
வேந்து விழுமுறவே | சிறிய கண்களையுடைய
யானையையுடைய பகைவேந்தன் போரில் விழுந்து இறந்ததினால். |
| | |
| # 317
வேம்பற்றூர் குமரனார் | # 317 வேம்பற்றூர்
குமரனார் |
| வென் வேல்
……………………. வந்து | வெற்றி பயக்கும் வேல்
——————————வந்து, |
| முன்றில்
கிடந்த பெரும் களியாளற்கு | முற்றத்தில் மிகுந்த
களிப்புடன் கிடக்கும் இவனுக்கு, |
| அதள் உண்டு
ஆயினும் பாய் உண்டு ஆயினும் | படுப்பதற்குத் தோல்
இருந்தாலும், பாய் இருந்தாலும் |
| யாது உண்டு
ஆயினும் கொடு-மின் வல்லே | அல்லது வேறு எது
இருந்தாலும் விரைந்து கொடுப்பீர்களாக; |
| வேட்கை மீள
———————————————- | எமக்குப் பொருள்மேல்
சென்ற விருப்பம் மீள ………………. |
| ——————————-
கும் எமக்கும் பிறர்க்கும் | ………………………….
எங்களுக்கும், மற்றவர்களுக்கும், |
| யார்க்கும்
ஈய்ந்து துயில் ஏற்பினனே | யாவருக்கும்
கொடுத்துவிட்டு, (தனக்கு விரிக்கக்கூட இல்லாமல், வெறுந்தரையில்) துயிலை
மேற்கொள்கிறான். |
| | |
| # 318
பெருங்குன்றூர் கிழார் | # 318 பெருங்குன்றூர்
கிழார் |
| கொய் அடகு வாட
தரு விறகு உணங்க | பறித்த கீரை சமைக்கப்
படாமல் வாடி வதங்க, கொண்டு வந்த விறகு உலர்ந்து கெட, (அரிசி இன்றி) |
| மயில் அம்
சாயல் மாஅயோளொடு | மயில் போன்ற சாயலும்,
கரிய நிறமும் உடைய அவன் மனைவியோடு |
| பசித்தன்று
அம்ம பெருந்தகை ஊரே | பசியால் வாடும்
இப்பெருந்தகையின் ஊர் முழுதும்; |
| மனை உறை குரீஇ
கறை அணல் சேவல் | வீடுகளின் இறைப்பில்
வாழும் பெண்குருவியின் துணையாகிய கரிய கழுத்தையுடைய ஆண்குருவி, |
| பாணர் நரம்பின்
சுகிரொடு வய_மான் | பாணர்களுடைய யாழ்
நரம்பின் கோதுகளுடன், வலிமைமிக்க சிங்கத்தின் |
| குரல் செய்
பீலியின் இழைத்த குடம்பை | கதிர் போல் விரிந்த
பீலி போன்ற பிடரி மயிரும் சேர்த்துச் செய்த கூட்டில், |
| பெரும் செய்
நெல்லின் அரிசி ஆர்ந்து தன் | பெரிய வயலில் விளைந்த
நெல்லின் அரிசியைக் கொண்டுவந்து தின்று தன் |
| புன் புற
பெடையொடு வதியும் | சிறிய முதுகுடைய
பெட்டையோடு வாழும் |
| யாணர்த்து
ஆகும் வேந்து விழுமுறினே | புதுவருவாய் உள்ளதாக
இருக்கும் (இந்த ஊர்), வேந்தனுக்குத் துன்பம் வந்தால் -(அரிசி இன்றிப் பசியால்
வாடும்) |
| | |
| # 319 ஆலங்குடி
வங்கனார் | # 319 ஆலங்குடி
வங்கனார் |
| பூவல் படுவில்
கூவல் தோண்டிய | செம்மண் நிலத்தில்,
பள்ளத்திலே இருக்கும் கிணற்றைத் தோண்டியதால் உண்டாகிய |
| செம் கண் சில்
நீர் பெய்த சீறில் | சிவந்த இடத்தில்
சிறிதளவு ஊறிய நீரை முகந்துவைத்த, எங்கள் சிறிய வீட்டின் |
| முன்றில்
இருந்த முது வாய் சாடி | முற்றத்தில் உள்ள பழைய
அகன்ற வாயையுடைய சாடியின் |
| யாம் கஃடு
உண்டு என வறிது மாசு இன்று | அடியில் கொஞ்சம்
கிடக்கிறது; அது சிறிதும் குற்றமற்ற நல்ல நீர்; |
| படலை முன்றில்
சிறுதினை உணங்கல் | படல் வேலியோடு கூடிய
முற்றத்தில், உலர்ந்த தினையை வீசி, |
| புறவும் இதலும்
அறவும் உண்கு என | புறாவும், காடையும்,
முழுவதும் கொத்தித்தின்ன என விடுத்து அவற்றைப் பிடித்துச் |
| பெய்தற்கு
எல்லின்று பொழுதே அதனால் | சமைப்பதற்கு, இப்போது
மாலை நேரம் கழிந்து இரவு வந்துவிட்டது. அதனால், |
| முயல் சுட்ட
ஆயினும் தருகுவேம் புகுதந்து | முயலைச் சுட்டுச்
சமைத்த கறியையாகிலும் தருகிறோம். எம் இல்லத்திற்குள் வந்து |
| ஈங்கு
இருந்தீமோ முது வாய் பாண | இங்கே தங்குக, அறிவு
முதிர்ந்த பாணனே! |
| கொடும் கோட்டு
ஆமான் நடுங்கு தலை குழவி | வளைந்த கொம்புகளையுடைய
காட்டுப் பசுவின், நடுங்கும் தலையையுடைய இளம் கன்றைப் |
| புன் தலை
சிறாஅர் கன்று என பூட்டும் | பரட்டைத்தலைச்
சிறுவர்கள் தம்முடைய சிறுதேர்களில் கன்றுகளாகப் பூட்டி விளையாடும் |
| சீறூர் மன்னன்
நெருநை ஞாங்கர் | சிற்றூருக்குத்
தலைவனான என் கணவன். நேற்றைய நாளில், |
| வேந்து விடு
தொழிலொடு சென்றனன் வந்து நின் | வேந்தனின் கட்டளைப்படி
போருக்குச் சென்றிருக்கிறான்; அவன் வந்ததும், உன் |
| பாடினி மாலை
அணிய | மனைவிக்குப் பொன்மாலை
அணிவித்து, |
| வாடா தாமரை
சூட்டுவன் நினக்கே | உனக்கு வாடாத
பொற்றாமரைப் பூவைச் சூட்டுவான். |
| | |
| # 320 வீரை
வெளியனார் | # 320 வீரை வெளியனார் |
| முன்றில்
முஞ்ஞையொடு முசுண்டை பம்பி | வீட்டு முற்றத்தில்
முன்னைக் கொடியும் முசுண்டைக் கொடியும் அடர்த்தியாகப் படர்ந்து இருந்ததால் |
| பந்தர் வேண்டா
பலர் தூங்கு நீழல் | அங்குப் பந்தல்
வேண்டாத அளவுக்குப் பலர் உறங்கக்கூடிய நிழலில், |
| கைம்_மான்
வேட்டுவன் கனை துயில் மடிந்து என | யானை வேட்டைக்காரன்,
நன்றாகத் தூங்கிக் கொண்டிருக்க, |
| பார்வை மட பிணை
தழீஇ பிறிது ஓர் | விலங்குகளைப்
பிடிப்பதற்காகக் கட்டிவைக்கப்படும் பார்வை இளம்பெண்மானைத் தழுவி, வேறு ஒரு |
| தீர் தொழில்
தனி கலை திளைத்து விளையாட | வேலை எதுவும் இல்லாத
தனி ஆண்மான் புணர்ந்து மகிழ்ச்சியோடு விளையாடிக்கொண்டிருக்க, |
| இன்புறு புணர்
நிலை கண்ட மனையோள் | மான்கள் புணர்ச்சி
இன்பத்தை அனுபவிப்பதைக் கண்ட வேட்டுவனின் மனைவி, |
| கணவன் எழுதலும்
அஞ்சி கலையே | கணவன்
விழித்துக்கொள்வான் என்று அஞ்சியும், ஆண்மான் |
| பிணை_வயின்
தீர்தலும் அஞ்சி யாவதும் | பெண்மானை விட்டு விலகி
ஓடிவிடும் என்று அஞ்சியும், சிறிதும் |
| இல்
வழங்காமையின் கல்லென ஒலித்து | வீட்டில் நடமாடாமல்
இருக்க, கல்லென்று ஆரவாரித்து, |
| மான் அதள்
பெய்த உணங்கு தினை வல்சி | மான் தோலின் மேல்
பரப்பி உலரவைத்த தினை அரிசியான தீனியைக் |
| கான கோழியொடு
இதல் கவர்ந்து உண்டு என | காட்டுக் கோழியோடு,
காடையும் கவர்ந்து தின்று கொண்டிருக்க, அவற்றைப் பிடித்து, |
| ஆர நெருப்பின்
ஆரல் நாற | சந்தனக் கட்டையால்
மூட்டிய தீயில் சுட்ட ஆரல் மீனின் மணம் கமழ, |
| தடிவு
ஆர்ந்திட்ட முழு வள்ளூரம் | துண்டு துண்டாக அறுத்த
நிறைந்த இறைச்சியைச் சமைத்து, |
| இரும் பேர்
ஒக்கலொடு ஒருங்கு இனிது அருந்தி | கரிய பெரிய
சுற்றத்தாரோடே ஒன்றாகக் கூடியிருந்து இனிதே உண்டு |
| தங்கினை சென்மோ
பாண தங்காது | தங்கிச் செல்க பாணனே!
குறையாமல் |
| வேந்து தரு
விழு கூழ் பரிசிலர்க்கு என்றும் | வேந்தன் தனக்குத்
தரும் சிறப்பான பெருஞ்செல்வத்தை என்றும் தன்பால் வரும் பரிசிலர்க்குக் |
| அருகாது ஈயும்
வண்மை | குறையாமல் கொடுக்கும்
வள்ளல்தன்மையையும் |
| உரை சால்
நெடுந்தகை ஓம்பும் ஊரே | புகழையும் உடைய
நெடுந்தகை பாதுகாக்கும் இந்த ஊரில் – (தங்கிச் செல்க பாணனே!) |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| # 321 உறையூர்
மருத்துவன் தாமோதரனார் | # 321 உறையூர்
மருத்துவன் தாமோதரனார் |
| பொறி புற
பூழின் போர் வல் சேவல் | புள்ளிகள் நிறைந்த
முதுகையுடைய குறும்பூழ்ப் பெண்பறவையின் போர்புரிவதில் ஆற்றலுடைய சேவல் |
| மேம் தோல்
களைந்த தீம் கொள் வெள் எள் | மேல் தோல் நீக்கிய,
இனிமை பொருந்திய வெண்ணிறமான எள்ளின் |
| சுளகு இடை
உணங்கல் செவ்வி கொண்டு உடன் | முறத்தில் வைத்து
உலர்த்தப்பட்ட காய்ச்சலை, தக்க சமயம் பார்த்துக் கவர்ந்து உண்டு, உடனே |
| வேனில்
கோங்கின் பூ பொகுட்டு அன்ன | வேனிற்காலத்தில் பூத்த
கோங்குப் பூவின் கொட்டை போன்ற |
| குடந்தை அம்
செவிய கோட்டு எலி ஆட்ட | வளைந்த அழகிய
காதுகளையுடைய, வரப்பில் வாழும் எலியை விரட்ட, |
| கலி ஆர் வரகின்
பிறங்கு பீள் ஒளிக்கும் | அவ்வெலி தழைத்து
விளங்கும் வரகின் உயர்ந்த இளங்கதிர்களில் மறைந்துகொள்ளுகின்ற |
| வன்_புல
வைப்பினதுவே சென்று | புன்செய் நாட்டில்
உள்ளது, அங்குச் சென்று |
| தின் பழம் பசீஇ
…………….. னனோ பாண | பறித்துத்
தின்னப்படும் பழம் பசந்து ………………… பாணனே! |
| வாள் வடு
விளங்கிய சென்னி | வாளால் வெட்டப்பட்டு
வடுவுடன் விளங்கும் தலையையுடைய, |
| செரு வெம்
குருசில் ஓம்பும் ஊரே | போரை விரும்பும்
தலைவன் பாதுகாக்கும் ஊர்.- (புன்செய் நாட்டில் உள்ளது) |
| | |
| # 322
ஆவூர்கிழார் | # 322 ஆவூர்கிழார் |
| உழுது ஊர் காளை
ஊழ் கோடு அன்ன | நிலத்தை உழுததால்
ஓய்ந்த நடையோடு செல்லும் காளையின் தலையில் நன்கு முளைத்த கொம்பு போல், |
| கவை முள் கள்ளி
பொரி அரை பொருந்தி | பிளவுபட்ட
முட்களையுடைய கள்ளி மரத்தின் பொரிந்த அடிப்பகுதியில் இருந்துகொண்டு, |
| புது வரகு
அரிகால் கருப்பை பார்க்கும் | புதிதாக அறுத்த வரகின்
அடித்தாளில் மேயும் எலியைப் பிடிப்பதற்குத் தக்க சமயம் பார்க்கும் |
| புன் தலை
சிறாஅர் வில் எடுத்து ஆர்ப்பின் | சிறுவர்கள் தங்கள்
கையில் வில்லை எடுத்துக்கொண்டு ஆரவாரம் செய்தால், |
| பெரும் கண்
குறு முயல் கரும் கலன் உடைய | அந்த ஒலியைக் கேட்ட,
பெரிய கண்களையுடைய சிறிய முயல், கரிப்பிடித்த பாத்திரங்கள் உடையுமாறு |
| மன்றில் பாயும்
வன்_புலத்ததுவே | உருட்டித் தள்ளிவிட்டு
வீட்டு முற்றத்தில் பாயும் புன்செய். நிலத்தில் உள்ளது – |
| கரும்பின்
எந்திரம் சிலைப்பின் அயலது | கரும்பை ஆட்டும்
ஆலைகள் ஒலியெழுப்பினால், அருகே உள்ள நீர்நிலைகளில், |
| இரும் சுவல்
வாளை பிறழும் ஆங்கண் | பெரிய கழுத்தையுடைய
வாளைமீன்கள் துள்ளிப் பாயும் |
| தண் பணை ஆளும்
வேந்தர்க்கு | வளமான மருதநிலத்து
ஊர்களை ஆட்சி செய்யும் அரசர்களுக்குக் |
| கண்படை ஈயா
வேலோன் ஊரே | கண்ணுறக்கம் இல்லாமல்
செய்யும் வேலை உடையவனின் ஊர். |
| | |
| # 323
……………கிழார் | # 323
……………கிழார் |
| புலி_பால் பட்ட
ஆமான் குழவிக்கு | புலியிடம்
சிக்கிக்கொண்டு இறந்த ஒரு காட்ட்ப்பசுவின் கன்றுக்குச் |
| சினம் கழி மூதா
கன்று மடுத்து ஊட்டும் | சினம் இல்லாத முதிய
பசு தன் கன்று எனச் சேர்த்துத் தன் பாலை உண்ணக்கொடுக்கும். |
| கா
………………………….. பரிசிலர்க்கு | ……………………………………….
பரிசிலர்களுக்கு |
| உள்ளியது
சுரக்கும் ஓம்பா ஈகை | அவர் நினைத்ததை
நினைத்தவாறு அளிக்கும், தனக்கென எதையும் வைத்துக் கொள்ளாத ஈகைக் குணமுடைய, |
| வெள் வேல் ஆவம்
ஆயின் ஒள் வாள் | வெள்ளிய வேல் ஏந்திச்
செய்யும் போர் இருந்தால், தன் ஒளி பொருந்திய வாளை, |
| கறை அடி
யானைக்கு அல்லது | உரல் போன்ற
காலடிகளையுடைய யானையை வீழ்த்துவதற்கு அன்றி |
| உறை கழிப்பு
அறியா வேலோன் ஊரே | உறையிலிருந்து
எடுப்பதை அறியாத வேற்படையை உடைய, தலைவனின் ஊர். |
| | |
| # 324 ஆலத்தூர்
கிழார் | # 324 ஆலத்தூர் கிழார் |
| வெருக்கு விடை
அன்ன வெருள் நோக்கு கயம் தலை | ஆண் காட்டுப் பூனையின்
பார்வை போன்ற அஞ்சத்தக்க பார்வையையும், பெரிய தலையையும், |
| புள் ஊன் தின்ற
புலவு நாறு கய வாய் | பறவைகளின் ஊனைத்
தின்பதால் புலால் நாற்றம் வீசும் மெல்லிய வாயையும் உடைய, |
| வெள் வாய்
வேட்டுவர் வீழ் துணை மகாஅர் | வெளுத்த வாயையுடைய
வேட்டுவர்களின், ஒருவரை ஒருவர் நேசிக்கும் சிறுவர்கள், |
| சிறியிலை
உடையின் சுரை உடை வால் முள் | சிறிய இலையைக்கொண்ட
உடைவேல் மரத்தின், உள்ளே துளையமைந்த வெண்ணிற முள்ளை, |
| ஊக நுண் கோல்
செறித்த அம்பின் | ஊகம் புல்லின் சிறிய
தண்டில் செருகிய அம்பை, |
| வலாஅர் வல்
வில் குலாவர கோலி | வளாரால் செய்யப்பட்ட
வலிய வில்லில் வைத்து வளைவாக இழுத்து, |
| பருத்தி வேலி
கருப்பை பார்க்கும் | பருத்தி வேலியின்
அடியில் தங்கியிருக்கும் எலியைக் குறிபார்க்கும் |
| புன்_புலம்
தழீஇய அம் குடி சீறூர் | புன்செய் நிலம்
சூழ்ந்த அழகிய குடிகளை உடைய சிறிய ஊரில், |
| குமிழ் உண்
வெள்ளை பகு வாய் பெயர்த்த | குமிழம் பழத்தை
உண்ணும் வெள்ளாடுகள் பின் வாய் வழியாக இட்ட |
| வெண் காழ் தாய
வண் கால் பந்தர் | வெண்ணிறமுள்ள
பிழுக்கைகள் பரந்து கிடக்கின்ற வளப்பமான தூண்கள் உள்ள பந்தலின் கீழ், |
| இடையன் பொத்திய
சிறு தீ விளக்கத்து | இடையன் கொளுத்திய
சிறிய தீயின் வெளிச்சத்தில், |
| பாணரொடு இருந்த
நாண் உடை நெடுந்தகை | பாணர்களுடன் இருந்த,
நாணமாகிய நற்பண்பு உள்ள தலைவன், |
| வலம் படு தானை
வேந்தற்கு | வெற்றி பயக்கும்
படையையுடைய வேந்தனுக்கு, |
| உலந்து_உழி
உலக்கும் நெஞ்சு அறி துணையே | அவன் அல்லல்படும்போது
தானும் அவனோடு சேர்ந்து அல்லல்படும் மனமறியக்கொண்ட உயிர்த் துணைவன். |
| | |
| # 325 உறையூர்
முதுகண்ணன் சாத்தனார் | # 325 உறையூர்
முதுகண்ணன் சாத்தனார் |
| களிறு நீறு
ஆடிய விடு நில மருங்கின் | பன்றிகளால்
புழுதியாக்கப்பட்ட மேய்ச்சல் நிலத்தில் |
| வம்ப பெரும்
பெயல் வரைந்து சொரிந்து இறந்து என | புதிதாக வந்த பெரு மழை
அவ்விடத்தில் குறைவாகப் பெய்து அவ்விடத்தைவிட்டு நீங்க, |
| குழி கொள் சில்
நீர் குராஅல் உண்டலின் | பள்ளங்களில் தங்கிய
சிறிதளவு நீரை, கன்றையுடைய பசு குடித்துவிட்டதால், |
| செறு
கிளைத்திட்ட கலுழ் கண் ஊறல் | அங்குள்ள மக்கள்,
சேற்றைத் தோண்டியதால் ஊறிய கலங்கலான நீரை |
| முறையின்
உண்ணும் நிறையா வாழ்க்கை | முறைவைத்துப்
பகிர்ந்து உண்ணும் நிறைவில்லாத வாழ்க்கையையுடைய, |
| முளவு_மா
தொலைச்சிய முழு_சொல் ஆடவர் | முள்ளம்பன்றியைக்
கொல்லுகின்ற, சொல்லியதைச் சொல்லியவண்ணம் செய்து முடிக்கும் ஆடவர்கள் |
| உடும்பு இழுது
அறுத்த ஒடும் காழ் படலை | அறுத்தெடுத்த
உடும்பின் தசையை, ஒடுமரத்தின் வலிய கழிகளால் செய்யப்பட்ட படல் சார்த்திய |
| சீறில்
முன்றில் கூறுசெய்திடும்-மார் | சிறிய வீட்டின்
முற்றத்தில் எல்லாருக்கும் பகிர்ந்து கூறுபோடுவதற்காக, |
| கொள்ளி வைத்த
கொழு நிண நாற்றம் | நெருப்பில் வேகவைத்த
கொழுத்த புலாலின் மணம் |
| மறுகு உடன்
கமழும் மதுகை மன்றத்து | தெருவெங்கும் கமழும் –
வலிதாக எழுப்பப்பட்ட ஊர் மன்றத்தில் நிற்கும் |
| அலந்தலை இரத்தி
அலங்குபடு நீழல் | உலர்ந்த தலையையுடைய
இலந்தை மரத்தின் அசையும் நிழலில், |
| கயம் தலை
சிறாஅர் கணை விளையாடும் | மெல்லிய தலையையுடைய
இளஞ்சிறுவர்கள் அம்பெய்தி விளையாடும் – |
| அரு மிளை
இருக்கையதுவே வென் வேல் | கடத்தற்கரிய
காவற்காடுகள் உள்ள நாட்டில் உள்ளது, வெற்றி பயக்கும் வேலையுடைய |
| வேந்து
தலைவரினும் தாங்கும் | வேந்தன் தன் படையுடன்
வந்தாலும் தாங்கக்கூடிய – |
| தாங்கா ஈகை
நெடுந்தகை ஊரே | குறையாத ஈகையையுடைய
நெடுந்தகையாகிய தலைவனுடைய ஊர், |
| | |